1
00:00:06,007 --> 00:00:09,927
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:21,564 --> 00:00:23,483
‎(สามปีก่อน)

3
00:00:25,151 --> 00:00:25,985
‎(กองทัพญี่ปุ่น)

4
00:00:26,069 --> 00:00:26,944
‎(กองทัพโชซอน)

5
00:00:27,445 --> 00:00:28,696
‎(ซังจู)

6
00:00:37,330 --> 00:00:39,457
‎ที่ว่ากันว่าทำให้คนตายฟื้นได้

7
00:00:41,834 --> 00:00:43,044
‎คือพืชนั่นหรือ

8
00:00:44,629 --> 00:00:46,255
‎เป็นเช่นนั้นขอรับ

9
00:00:48,424 --> 00:00:51,636
‎จุ่มเข็มลงในสารของสมุนไพรชนิดนี้

10
00:00:51,886 --> 00:00:53,805
‎แล้วแทงเข็มลงบนระหว่างคิ้วคนตาย

11
00:00:54,388 --> 00:00:58,184
‎มันจะฟื้นคืนชีพเป็นอสุรกาย
‎ที่กระหายเลือดเนื้อ

12
00:00:58,893 --> 00:01:01,187
‎ทว่า หากสมองถูกทำลายแล้ว

13
00:01:02,313 --> 00:01:04,899
‎หรือตายเป็นเวลานานจนเริ่มเน่าเปื่อย

14
00:01:05,983 --> 00:01:07,568
‎จะไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ขอรับ

15
00:01:37,890 --> 00:01:41,602
‎ทั้งสี่ทิศถูกล้อมไว้หมด
‎แผ่นดินกยองซังเหลือเพียงซังจู

16
00:01:42,103 --> 00:01:44,480
‎เขาว่าพวกมันมาถึง
‎พื้นที่ชุ่มน้ำอุนโพแล้ว

17
00:01:44,897 --> 00:01:47,108
‎ถ้ามันผ่านที่นั่นมาได้ ซังจูก็จบเห่

18
00:01:47,233 --> 00:01:49,443
‎ถ้าเช่นนั้น เราจะตายกันหมดหรือ

19
00:03:19,075 --> 00:03:21,452
‎(สร้างจากเรื่อง
‎"เดอะคิงดอมออฟก็อดส์" โดย YLAB)

20
00:05:41,926 --> 00:05:43,636
‎เหตุใดจึงโผล่มาตอนกลางวันได้

21
00:05:52,770 --> 00:05:54,438
‎ทุกคนจับอาวุธ เตรียมตั้งแนวรบ

22
00:06:03,656 --> 00:06:04,865
‎ก่อไฟไม่ติดขอรับ

23
00:06:57,960 --> 00:06:59,086
‎จุดไฟเร็วเข้า!

24
00:07:03,883 --> 00:07:05,092
‎เร่งมือเร็ว

25
00:07:07,470 --> 00:07:08,929
‎ถ่อแพเร็วเข้า เร็ว!

26
00:07:09,138 --> 00:07:10,139
‎เร่งมือ!

27
00:07:10,556 --> 00:07:11,974
‎เร็วเข้า! ดันออกไป

28
00:07:30,493 --> 00:07:31,994
‎ดันออกไป!

29
00:07:44,215 --> 00:07:45,299
‎สกัดมันไว้!

30
00:07:45,591 --> 00:07:47,009
‎สกัดไว้!

31
00:08:25,548 --> 00:08:26,924
‎(ป้อมปราการซังจู)

32
00:08:27,383 --> 00:08:29,260
‎พวกผู้ติดเชื้อใกล้เข้ามาแล้วขอรับ

33
00:08:29,552 --> 00:08:30,761
‎ใต้เท้า!

34
00:08:31,345 --> 00:08:34,223
‎อสุรกายมาถึงลำธารพยองซองแล้วขอรับ

35
00:08:35,391 --> 00:08:38,102
‎(ลำธารพยองซอง)

36
00:08:47,069 --> 00:08:48,821
‎ใกล้จะทะลักเข้ามาแล้วพ่ะย่ะค่ะ

37
00:08:49,446 --> 00:08:50,781
‎เตรียมปืนโอยอนจาเร็วเข้า!

38
00:09:17,600 --> 00:09:19,560
‎รีบเอาลูกธนูมา! เร็วสิ เร็ว!

39
00:09:19,643 --> 00:09:20,686
‎ลูกธนู!

40
00:09:51,759 --> 00:09:53,052
‎ห้ามถอยเด็ดขาด!

41
00:09:53,135 --> 00:09:54,762
‎ถ้ามันทะลวงมาได้ เราจะตายกันหมด

42
00:09:54,845 --> 00:09:55,679
‎พ่ะย่ะค่ะ

43
00:10:35,594 --> 00:10:38,389
‎องค์รัชทายาท!
‎เสี่ยงเกินไปพ่ะย่ะค่ะ!

44
00:10:39,473 --> 00:10:40,683
‎ต้องถอยทัพแล้วพ่ะย่ะค่ะ

45
00:10:59,535 --> 00:11:00,703
‎(ป้อมปราการซังจู)

46
00:11:00,869 --> 00:11:01,870
‎สัญญาณถอยทัพขอรับ

47
00:11:02,955 --> 00:11:04,581
‎เตรียมบันไดลิงไว้

48
00:11:48,876 --> 00:11:50,419
‎ไม่นะ ไม่...

49
00:11:56,467 --> 00:11:57,593
‎เจ้าถูกกัดแล้ว

50
00:11:58,093 --> 00:11:58,969
‎ไม่จริง

51
00:11:59,928 --> 00:12:00,971
‎แค่นิดเดียวเท่านั้น

52
00:12:02,139 --> 00:12:03,307
‎ข้าไม่เป็นไร

53
00:12:06,727 --> 00:12:08,896
‎อย่าทำข้านะ อย่าทิ้งข้า

54
00:12:09,271 --> 00:12:10,397
‎อย่านะ...

55
00:12:12,900 --> 00:12:14,151
‎ช่วยข้าด้วย

56
00:12:14,860 --> 00:12:16,320
‎- ออกไป ไปให้พ้น
‎- ช่วยข้า!

57
00:12:16,695 --> 00:12:18,113
‎บอกว่าอย่าเข้ามา

58
00:12:18,447 --> 00:12:19,823
‎ช่วยข้าด้วย!

59
00:12:20,491 --> 00:12:21,450
‎ช่วยข้าที!

60
00:12:33,420 --> 00:12:34,838
‎คราวนี้เราจะทำอย่างไรกันดี

61
00:12:35,547 --> 00:12:36,924
‎เราต้องไปยังป้อมปราการซังจู

62
00:12:37,382 --> 00:12:38,926
‎ถ้าไปที่นั่น ก็พอจะมีหนทางอยู่

63
00:12:39,885 --> 00:12:41,386
‎ถ้าที่นั่นมีอสุรกายอยู่ล่ะ

64
00:12:41,470 --> 00:12:42,888
‎แล้วจะแข็งตายกันอยู่ที่นี่หรือ

65
00:12:50,687 --> 00:12:54,024
‎(ลำธารพยองซอง)

66
00:12:56,693 --> 00:12:58,695
‎(ป้อมปราการซังจู)

67
00:12:59,071 --> 00:13:00,864
‎- รีบขึ้นมา!
‎- ช่วยเราด้วย!

68
00:13:01,156 --> 00:13:02,449
‎- เร็วเข้า!
‎- ช่วยด้วย!

69
00:13:06,870 --> 00:13:08,247
‎ผู้ติดเชื้อมาแล้ว!

70
00:13:31,270 --> 00:13:32,938
‎ลำธารพยองซองถูกทลายแล้วขอรับ

71
00:13:35,566 --> 00:13:38,151
‎ไปตามทางน้ำ
‎รีบไปทางน้ำฝั่งบุกชอน

72
00:13:38,277 --> 00:13:40,904
‎ที่นั่นมีทางลับที่สร้างไว้
‎ตอนทำสงคราม

73
00:13:42,489 --> 00:13:44,074
‎รีบไปกันเถอะ นำทางพระองค์

74
00:13:45,450 --> 00:13:46,535
‎รีบเถิดพ่ะย่ะค่ะ

75
00:13:54,126 --> 00:13:57,170
‎(ประตูฮงชี)

76
00:14:21,570 --> 00:14:22,905
‎ประตูลงกลอนไว้ขอรับ

77
00:14:26,450 --> 00:14:28,368
‎- เปิดสิ!
‎- สร้างแนวป้องกัน!

78
00:14:28,660 --> 00:14:30,454
‎สร้างแนวป้องกันเร็วเข้า!

79
00:14:30,662 --> 00:14:31,663
‎เร็วเข้า เร่งมือ!

80
00:14:33,790 --> 00:14:34,708
‎เร่งมืออีก!

81
00:14:43,842 --> 00:14:45,552
‎มาแล้ว มันมาแล้ว!

82
00:14:47,304 --> 00:14:48,388
‎มันมาแล้ว!

83
00:14:50,724 --> 00:14:51,725
‎สกัดไว้!

84
00:15:44,069 --> 00:15:45,320
‎หลบไป!

85
00:15:51,743 --> 00:15:53,286
‎เร่งมืออีก!

86
00:15:58,041 --> 00:15:59,167
‎หลีกไป

87
00:16:09,469 --> 00:16:12,639
‎องค์รัชทายาท
‎เปิดประตูได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ!

88
00:16:12,973 --> 00:16:13,807
‎องค์รัชทายาท!

89
00:16:13,890 --> 00:16:15,100
‎ประตูเปิดแล้ว!

90
00:16:15,350 --> 00:16:16,518
‎องค์รัชทายาท!

91
00:16:17,060 --> 00:16:18,020
‎องค์รัชทายาท!

92
00:16:18,353 --> 00:16:20,397
‎- รีบเสด็จเข้ามา
‎- เข้ามา เร็วเข้า!

93
00:16:27,904 --> 00:16:29,489
‎ไป รีบไปสิ!

94
00:16:30,907 --> 00:16:31,992
‎ท่านจะทำอะไร

95
00:16:33,785 --> 00:16:34,619
‎ไม่ได้นะ

96
00:17:13,033 --> 00:17:16,620
‎รีบพาท่านใต้เท้าหนีไป เร็วเข้า!

97
00:17:34,930 --> 00:17:36,181
‎เราต้องไปแล้วขอรับ

98
00:18:16,346 --> 00:18:17,597
‎ข้าขอโทษ

99
00:19:04,436 --> 00:19:05,562
‎องค์รัชทายาท

100
00:19:08,690 --> 00:19:10,108
‎เกิดอะไรขึ้นพ่ะย่ะค่ะ

101
00:19:12,152 --> 00:19:14,571
‎ยามเช้ามันจะกลายเป็นศพ
‎มิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ

102
00:19:16,364 --> 00:19:17,407
‎ข้าไม่รู้

103
00:19:18,992 --> 00:19:20,744
‎มันควรจะหายไปตอนตะวันขึ้น

104
00:19:22,746 --> 00:19:23,997
‎ควรจะเป็นเช่นนั้นแท้ๆ

105
00:19:39,262 --> 00:19:40,513
‎แล้วเหตุผลนั่น

106
00:19:43,558 --> 00:19:45,310
‎มันสำคัญอะไรเล่า

107
00:20:30,897 --> 00:20:32,732
‎ซอบีๆ ช่วยจับข้าที

108
00:20:33,441 --> 00:20:34,859
‎ซอบีๆ

109
00:21:05,724 --> 00:21:07,559
‎เหตุใดพวกมันยังอยู่แบบนั้นได้

110
00:21:08,518 --> 00:21:10,478
‎มันจะหายไปเมื่อตะวันขึ้นมิใช่หรือ

111
00:21:11,896 --> 00:21:15,108
‎สมุนไพรคืนชีพมันชอบความหนาวเจ้าค่ะ

112
00:21:16,276 --> 00:21:18,361
‎ถ้าผู้ติดเชื้อมีนิสัยเหมือนพืช

113
00:21:18,486 --> 00:21:20,322
‎ก็ไม่ใช่เพราะมันกลัวแสงแดด

114
00:21:20,989 --> 00:21:23,491
‎แต่เป็นเพราะมันไม่ชอบอุณหภูมิสูง

115
00:21:24,284 --> 00:21:27,245
‎เมื่อฤดูกาลผันผ่าน
‎อากาศยังคงหนาวเหน็บแม้ตะวันขึ้น

116
00:21:27,620 --> 00:21:29,664
‎มันจึงไม่หลับใหลอย่างไรล่ะเจ้าคะ

117
00:21:44,220 --> 00:21:47,432
‎ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้
‎มันไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยสักตัวเดียว

118
00:21:51,019 --> 00:21:52,145
‎เจ้าหมายความว่าอย่างไร

119
00:21:52,854 --> 00:21:55,273
‎อสุรกายในละแวกนี้มีแค่ตรงนั้น

120
00:21:55,899 --> 00:21:58,318
‎ฉะนั้นที่ผ่านมา
‎มันจึงไม่เพิ่มขึ้นแม้แต่ตัวเดียว

121
00:21:59,944 --> 00:22:01,821
‎ถึงเจ้าจะบอกว่า
‎ในป่านี้ไม่มีอสุรกายก็เถอะ

122
00:22:02,614 --> 00:22:04,699
‎แต่ที่ป้อมปราการคงแน่นหนาเป็นแน่

123
00:22:05,033 --> 00:22:06,826
‎แล้วเราจะไปถึงที่นั่นได้อย่างไรกัน

124
00:22:07,285 --> 00:22:09,329
‎ไม่ใช่ที่ป้อมปราการ
‎แต่ต้องไปที่ด้านบนนั่น

125
00:22:09,496 --> 00:22:11,873
‎พวกมันข้ามน้ำมาไม่ได้
‎ฉะนั้น ถ้าเราไปที่นั่น

126
00:22:11,956 --> 00:22:14,000
‎เราจะสลัดพวกมันหลุดได้เจ้าค่ะ

127
00:22:16,753 --> 00:22:19,047
‎ซอบี บนเขางั้นหรือ

128
00:22:19,464 --> 00:22:21,383
‎เจ้าคิดจะไปที่ไหนกันแน่

129
00:22:22,759 --> 00:22:24,677
‎ท่านเคยบอกข้าเองมิใช่หรือ

130
00:22:25,136 --> 00:22:27,555
‎ว่าท่านจะปลอดภัย
‎เพราะเป็นคนของตระกูลแฮวอนโจ

131
00:22:27,889 --> 00:22:29,349
‎ไปมุนกยองเซเจกันเถิดเจ้าค่ะ

132
00:22:32,310 --> 00:22:33,853
‎เอ่อ เดี๋ยว...

133
00:22:36,648 --> 00:22:39,859
‎(ประตูซองนเย)

134
00:22:49,077 --> 00:22:50,662
‎โปรยไว้อย่าให้ว่าง

135
00:22:52,163 --> 00:22:53,206
‎โปรยตรงนั้นอีกสักหน่อย

136
00:22:53,748 --> 00:22:55,625
‎เดี๋ยวโรคระบาดต้องแพร่
‎มาถึงฮันยางแน่

137
00:22:55,750 --> 00:22:56,835
‎เร็วเข้าสิ!

138
00:22:58,795 --> 00:23:00,964
‎ได้ข่าวว่าไอ้พวกผี
‎กำลังขึ้นมาจากทางใต้

139
00:23:06,594 --> 00:23:10,223
‎บ้านเมืองมีเรื่องด่วนเสียจน
‎อัครเสนาบดีต้องไปถึงมุนกยองแท้ๆ

140
00:23:10,807 --> 00:23:13,643
‎ในสถานการณ์เช่นนี้
‎ข้ากลับต้องทิ้งสภามาที่นี่

141
00:23:14,018 --> 00:23:15,019
‎มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

142
00:23:15,603 --> 00:23:17,063
‎นี่เป็นเรื่องสำคัญมาก

143
00:23:17,355 --> 00:23:19,524
‎ท่านเสนาบดีต้องดูด้วยตัวเองขอรับ

144
00:23:32,078 --> 00:23:33,329
‎นี่มันอะไรกัน

145
00:23:36,332 --> 00:23:39,127
‎เหล่าสตรีซึ่งถูกพบ
‎ที่ประตูทิศเหนือเมื่อคืนก่อนขอรับ

146
00:23:39,627 --> 00:23:41,171
‎ผลจากการชันสูตรพบว่า

147
00:23:41,713 --> 00:23:43,423
‎นางเพิ่งคลอดลูกขอรับ

148
00:23:44,424 --> 00:23:46,634
‎ส่วนทารกที่ถูกพบอยู่กับนางผู้นี้

149
00:23:47,260 --> 00:23:49,762
‎ตายก่อนเราจะพบตัว
‎เนื่องจากถูกรัดคอขอรับ

150
00:23:50,722 --> 00:23:52,140
‎รู้ตัวคนร้ายหรือยัง

151
00:23:52,599 --> 00:23:53,975
‎ก่อนสตรีนางนี้เสียชีวิต

152
00:23:54,601 --> 00:23:56,019
‎นางได้พูดบางอย่างไว้ขอรับ

153
00:23:56,478 --> 00:23:59,439
‎นางบอกว่าผู้คนในที่ที่นางอาศัยอยู่
‎ทำร้ายนางและลูก

154
00:23:59,981 --> 00:24:02,984
‎และคนอื่นๆ ก็จะถูกสังหารทั้งหมด
‎นางกล่าวเช่นนั้นก่อนสิ้นลม

155
00:24:03,818 --> 00:24:05,153
‎ที่นั่นคือที่แห่งใดกัน

156
00:24:15,788 --> 00:24:17,999
‎ที่แนซอนแจในซัมกเยดง
‎นอกประตูทิศเหนือขอรับ

157
00:24:18,583 --> 00:24:20,460
‎แนซอนแจ นอกประตูทิศเหนืองั้นหรือ

158
00:24:20,835 --> 00:24:22,545
‎เรือนเล็กของตระกูลกลุ่มแฮวอนโจ

159
00:24:23,505 --> 00:24:25,548
‎ตำหนักส่วนพระองค์ขององค์ราชินีขอรับ

160
00:25:16,015 --> 00:25:19,352
‎หน่วยบัญชาการทหารหลวง
‎รู้เรื่องแนซอนแจแล้วเพคะ

161
00:25:20,895 --> 00:25:24,107
‎ต้องขอความช่วยเหลือ
‎จากท่านอัครเสนาบดีที่กำลังไปเซเจ

162
00:25:24,274 --> 00:25:25,650
‎บอกท่านพ่อไม่ได้

163
00:25:28,069 --> 00:25:29,237
‎สำหรับท่านพ่อ

164
00:25:32,240 --> 00:25:33,908
‎ต้องเก็บเป็นความลับเท่านั้น

165
00:25:50,091 --> 00:25:51,968
‎แค่คลอดโอรสก็สิ้นเรื่อง

166
00:25:54,846 --> 00:25:57,265
‎จะเป็นหน่วยบัญชาการทหารหลวง
‎หรือใครหน้าไหน

167
00:26:00,226 --> 00:26:02,145
‎ก็ไม่อาจท้าทายข้าได้

168
00:26:19,662 --> 00:26:21,247
‎ก่อนพระจันทร์เสี้ยวจะลับฟ้า

169
00:26:22,415 --> 00:26:24,208
‎ให้บูชาเทพประทานบุตร

170
00:26:26,002 --> 00:26:27,045
‎วันนั้น

171
00:26:29,547 --> 00:26:32,216
‎พระองค์จะได้พระราชโอรส
‎มาอยู่ในอ้อมแขนเพคะ

172
00:26:43,853 --> 00:26:46,939
‎(กำแพงมุนกยองเซเจ)

173
00:27:07,627 --> 00:27:09,796
‎เขามีป้ายหยกตระกูลกลุ่มแฮวอนโจอยู่

174
00:27:10,088 --> 00:27:11,881
‎เราจึงเอาตัวเข้ามาในเซเจก่อนขอรับ

175
00:27:13,424 --> 00:27:14,300
‎ท่านลุง

176
00:27:19,430 --> 00:27:21,432
‎ข้าคือหลานคนเดียวของท่าน
‎บอมพัลเองขอรับ

177
00:27:22,016 --> 00:27:24,727
‎วันแรกที่รับตำแหน่งเจ้าเมืองทงเร
‎ได้เกิดโรคระบาดพิลึกขึ้น

178
00:27:25,186 --> 00:27:27,188
‎ข้ารักษาชีวิตแทบไม่รอด
‎และมายังที่นี่ขอรับ

179
00:27:27,647 --> 00:27:29,357
‎ได้โปรดเมตตาข้าด้วยเถิด

180
00:27:30,024 --> 00:27:30,942
‎นั่นสิ

181
00:27:32,151 --> 00:27:34,821
‎ข้าเป็นคนมอบตำแหน่ง
‎เจ้าเมืองทงเรให้เจ้าเอง

182
00:27:35,530 --> 00:27:36,364
‎แต่ว่า

183
00:27:37,073 --> 00:27:39,909
‎แม้จะได้ครองตำแหน่งสูงส่งเช่นนั้น

184
00:27:41,035 --> 00:27:42,995
‎เจ้าก็ยังเอาแต่ห่วงชีวิตตัวเองหรือ

185
00:27:46,332 --> 00:27:48,960
‎ท่านลุง หมายความว่าอย่างไร...

186
00:27:49,252 --> 00:27:51,546
‎เจ้าเมืองที่ควรจะรับผิดชอบเมืองทงเร

187
00:27:53,715 --> 00:27:56,801
‎ยามที่แม่ทัพกองทัพหลวง
‎มุ่งหน้าไปยังที่นั่น

188
00:27:58,219 --> 00:28:02,014
‎และถูกองค์ชายรัชทายาทสังหาร
‎ตอนนั้นเจ้ามัวทำอะไรอยู่

189
00:28:04,559 --> 00:28:07,270
‎หมายความว่า
‎ท่านพี่บอมอิลตายแล้วอย่างนั้นหรือ

190
00:28:09,021 --> 00:28:10,273
‎ข้าไม่รู้จริงๆ

191
00:28:10,690 --> 00:28:12,150
‎ข้าไม่รู้อะไรเลยขอรับ

192
00:28:14,485 --> 00:28:15,820
‎ได้โปรดเชื่อข้าเถิด

193
00:28:17,905 --> 00:28:19,198
‎เจ้าจงขอบคุณ

194
00:28:21,617 --> 00:28:23,953
‎สายเลือดแฮวอนโจในตัวเจ้าเสีย

195
00:28:26,706 --> 00:28:28,458
‎เขาเป็นผู้ปกครองเมืองทงเร

196
00:28:29,584 --> 00:28:31,502
‎และทายาทหนึ่งเดียวของแฮวอนโจ

197
00:28:33,004 --> 00:28:34,964
‎ช่วยดูแลเขาอย่างสมเกียรติด้วย

198
00:28:38,676 --> 00:28:40,178
‎แล้วนางผู้นั้นล่ะขอรับ

199
00:28:46,267 --> 00:28:47,268
‎คือว่า...

200
00:28:48,227 --> 00:28:50,438
‎นางเป็นหมอหญิงที่เคยติดตาม
‎หมออีซึงฮีที่ทงเรขอรับ

201
00:28:50,772 --> 00:28:53,274
‎ที่ข้ารอดชีวิตมาถึงที่นี่ได้
‎เพราะนางช่วยไว้ขอรับ

202
00:28:55,651 --> 00:28:58,196
‎เคยติดตามหมออีซึงฮีงั้นหรือ

203
00:29:00,823 --> 00:29:02,241
‎เรื่องจริงหรือเปล่า

204
00:29:05,995 --> 00:29:07,121
‎เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ

205
00:29:08,873 --> 00:29:11,209
‎จัดเตรียมที่พักให้นางด้วย

206
00:29:21,052 --> 00:29:23,721
‎(ป้อมปราการซังจู)

207
00:30:13,729 --> 00:30:15,147
‎ต่อให้กินอย่างประหยัด

208
00:30:16,148 --> 00:30:17,650
‎ก็คงอยู่ได้เพียงห้าวันขอรับ

209
00:30:18,901 --> 00:30:21,070
‎เพราะจำนวนผู้ลี้ภัยมีมากเหลือเกิน

210
00:30:23,614 --> 00:30:27,076
‎แจกจ่ายให้ทุกคนในกำแพง
‎อย่างทั่วถึงทุกๆ เช้า

211
00:30:28,786 --> 00:30:30,288
‎จริงอยู่ที่ต้องประหยัด

212
00:30:31,163 --> 00:30:33,040
‎แต่คงปล่อยให้อดอยากไม่ได้

213
00:30:45,386 --> 00:30:47,346
‎มันไม่ใช่โรคระบาดที่เราเคยรู้จัก

214
00:30:48,723 --> 00:30:50,641
‎สามปีก่อน มันไม่ได้เป็นเช่นนี้

215
00:30:51,392 --> 00:30:52,977
‎ตอนนั้นมันเพียงกระหายเนื้อมนุษย์

216
00:30:53,603 --> 00:30:55,313
‎และผู้ถูกกัดก็ไม่ได้ติดเชื้อ

217
00:30:55,521 --> 00:30:57,523
‎มันไม่เคลื่อนไหว
‎ยามอาทิตย์ขึ้นเช่นนั้นด้วย

218
00:31:00,818 --> 00:31:02,153
‎โรคระบาดคราวนี้

219
00:31:03,029 --> 00:31:04,906
‎อัครเสนาบดีโจฮักจู
‎ต้องปิดบังอะไรไว้แน่

220
00:31:05,239 --> 00:31:06,365
‎ทั้งท่านใต้เท้า

221
00:31:07,366 --> 00:31:08,743
‎และพวกเรา ต่างถูกหลอกขอรับ

222
00:31:15,207 --> 00:31:16,792
‎เจ้าต้องการจะพูดอะไร

223
00:31:20,087 --> 00:31:21,297
‎ข้ารู้สึกเหมือน...

224
00:31:22,089 --> 00:31:23,925
‎กำลังรับกรรมที่เคยก่อไว้

225
00:31:24,675 --> 00:31:26,344
‎สวรรค์ลงโทษเราอยู่ขอรับ

226
00:31:31,223 --> 00:31:32,475
‎เจ้าเสียใจอย่างนั้นหรือ

227
00:31:35,102 --> 00:31:36,395
‎ท่านใต้เท้า

228
00:31:39,482 --> 00:31:41,192
‎ข้าไม่เสียใจแม้แต่น้อย

229
00:31:41,734 --> 00:31:43,027
‎สามปีก่อนที่เรา...

230
00:31:43,653 --> 00:31:46,489
‎กอบกู้แผ่นดินกยองซังและซังจูไว้

231
00:31:47,865 --> 00:31:51,577
‎แม้จะย้อนกลับไปได้
‎ข้าก็จะทำเช่นเดิม

232
00:31:55,122 --> 00:31:56,290
‎ข้าขออภัยขอรับ

233
00:31:57,208 --> 00:31:59,085
‎ข้าน้อยคงเสียสติไปชั่วครู่

234
00:31:59,710 --> 00:32:02,380
‎ขอตัวไปคุ้มกัน
‎ที่ป้อมปราการกับเหล่าทหารขอรับ

235
00:32:41,085 --> 00:32:42,044
‎องค์รัชทายาท

236
00:33:08,571 --> 00:33:09,488
‎องค์รัชทายาท

237
00:33:11,282 --> 00:33:12,825
‎กระหม่อมได้ยินเรื่องแปลกๆ

238
00:33:14,368 --> 00:33:16,120
‎จากใต้เท้าอันฮยอนกับทหารมาขอรับ

239
00:33:17,079 --> 00:33:18,664
‎ดูเหมือนพวกเขาจะ...

240
00:33:19,707 --> 00:33:21,500
‎รู้เรื่องโรคระบาดนี้อย่างละเอียด

241
00:33:23,002 --> 00:33:25,921
‎และดูท่าว่ามันจะเกี่ยวข้องกับ
‎อัครเสนาบดีโจฮักจูเสียด้วย

242
00:33:28,132 --> 00:33:31,719
‎พระองค์ทรงรีบไปจากที่นี่น่าจะดีกว่า

243
00:33:32,636 --> 00:33:34,013
‎กระหม่อมจะนำทางไปเอง

244
00:33:34,847 --> 00:33:36,348
‎เมื่อพ้นคลองที่ผ่านมาเมื่อครู่

245
00:33:37,266 --> 00:33:39,185
‎แล้วข้ามไปบุกชอน
‎ก็จะปลอดภัยพ่ะย่ะค่ะ

246
00:33:45,566 --> 00:33:47,943
‎เหตุใดเจ้าจึงมาบอกเรื่องนั้นกับข้า

247
00:33:50,196 --> 00:33:51,280
‎อะไรนะพ่ะย่ะค่ะ

248
00:33:58,704 --> 00:34:00,331
‎โจฮักจูสั่งให้เจ้ามาพูดหรือ

249
00:34:02,166 --> 00:34:03,250
‎องค์รัชทายาท

250
00:34:04,668 --> 00:34:06,378
‎ท่านอาจารย์เคยบอกกับข้าว่า

251
00:34:07,421 --> 00:34:10,007
‎เหล่าราชองครักษ์
‎รู้อยู่แล้วว่าข้าจะมาที่นี่

252
00:34:12,968 --> 00:34:14,220
‎เป็นฝีมือเจ้าหรือเปล่า

253
00:34:21,227 --> 00:34:22,186
‎คราวนี้

254
00:34:24,063 --> 00:34:25,898
‎เจ้าจงใจให้ข้ากับท่านอาจารย์

255
00:34:27,066 --> 00:34:28,567
‎ต้องแตกแยกกันงั้นหรือ

256
00:34:30,027 --> 00:34:31,112
‎องค์รัชทายาท

257
00:34:35,491 --> 00:34:37,701
‎พระองค์ไม่เชื่อกระหม่อมหรือ

258
00:34:40,704 --> 00:34:42,957
‎กระหม่อมทิ้งเมียท้องแก่
‎เพื่อตามพระองค์มา

259
00:34:44,375 --> 00:34:46,585
‎ทอดทิ้งครอบครัว
‎และทุกอย่างของกระหม่อม

260
00:34:48,295 --> 00:34:50,506
‎แล้วมายังแผ่นดินกยองซังที่แสนไกลนี้

261
00:34:54,051 --> 00:34:56,512
‎พระองค์ไม่เชื่อใจกระหม่อมเลยหรือ

262
00:35:04,728 --> 00:35:05,813
‎ไฟไหม้

263
00:35:07,314 --> 00:35:08,858
‎ไฟไหม้ขอรับ

264
00:35:09,900 --> 00:35:11,360
‎ไฟไหม้

265
00:35:12,528 --> 00:35:13,779
‎ไฟไหม้แล้ว

266
00:36:11,629 --> 00:36:12,630
‎เสบียงล่ะ

267
00:36:13,380 --> 00:36:15,299
‎เอาเสบียงข้างในออกมาหมดแล้วหรือยัง

268
00:36:16,175 --> 00:36:17,509
‎เอาออกมาไม่ได้ขอรับ

269
00:36:21,013 --> 00:36:22,932
‎พวกเจ้ามัวทำอะไรอยู่กันแน่

270
00:36:23,807 --> 00:36:25,392
‎เหตุใดจึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

271
00:36:25,643 --> 00:36:26,644
‎พวกเราไม่รู้ขอรับ

272
00:36:26,852 --> 00:36:28,687
‎จู่ๆ ก็มีเสียงระเบิดออกมาจากในเรือน...

273
00:36:31,690 --> 00:36:33,943
‎เจ้าไม่รู้หรือว่าในโกดังนั่น
‎มีค่ามากเท่าไร

274
00:36:34,401 --> 00:36:37,071
‎ชีวิตของคนในป้อมแขวนอยู่ในนั้น

275
00:36:37,363 --> 00:36:39,907
‎ข้าผิดไปแล้ว ข้าผิดไปแล้วขอรับ

276
00:36:41,367 --> 00:36:42,451
‎บังอาจนัก

277
00:36:42,534 --> 00:36:43,410
‎ข้าเอง

278
00:36:46,747 --> 00:36:47,873
‎ข้าทำเอง

279
00:36:55,047 --> 00:36:56,131
‎พวกเขาไม่เกี่ยว

280
00:36:58,717 --> 00:36:59,635
‎ข้าเอง

281
00:37:02,304 --> 00:37:03,472
‎ข้าเป็นคนทำ

282
00:37:05,933 --> 00:37:08,018
‎ข้าปล่อยให้ลูกอดตายไม่ได้

283
00:37:09,103 --> 00:37:10,980
‎ข้าตั้งใจเอาข้าวมาเพียงกระสอบเดียว

284
00:37:12,398 --> 00:37:13,816
‎ข้าไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนี้

285
00:37:14,942 --> 00:37:16,193
‎ข้าเผลอ...

286
00:37:16,860 --> 00:37:18,279
‎เผลอทำตะเกียงไฟหลุดมือ

287
00:37:23,200 --> 00:37:24,285
‎ข้าขอโทษ

288
00:37:27,746 --> 00:37:28,789
‎ข้า...

289
00:37:29,873 --> 00:37:31,583
‎สังหารข้าเถิด

290
00:37:41,427 --> 00:37:42,803
‎ไม่ว่าอย่างไร พวกเรา...

291
00:37:43,971 --> 00:37:45,180
‎ก็ต้องตาย

292
00:37:48,100 --> 00:37:49,351
‎ถ้าไม่อดตาย

293
00:37:52,354 --> 00:37:54,315
‎ก็ตายเพราะถูกอสุรกายกัด

294
00:37:56,734 --> 00:37:58,110
‎ทางไหนก็ต้องตายอยู่ดี

295
00:38:15,252 --> 00:38:19,423
‎(มุนกยองเซเจ)

296
00:38:42,488 --> 00:38:45,199
‎เจ้าคิดว่าจะมีหนทาง
‎หยุดโรคระบาดนี้ได้งั้นหรือ

297
00:38:46,367 --> 00:38:49,995
‎ไม่ว่าเป็นโรคร้ายเพียงใด
‎ก็ย่อมมีหนทางยับยั้งมันได้เจ้าค่ะ

298
00:38:50,287 --> 00:38:51,955
‎โรคนี้ก็เช่นเดียวกัน

299
00:38:53,248 --> 00:38:54,750
‎หากสังเกตพืชนี้ให้ถี่ถ้วน

300
00:38:55,501 --> 00:38:58,212
‎เราจะหาทางยับยั้งโรคนี้
‎ได้อย่างแน่นอนเจ้าค่ะ

301
00:38:59,046 --> 00:39:02,800
‎ตราบใดที่อยู่ในมุนกยองเซเจ
‎เราก็จะปลอดภัย

302
00:39:06,637 --> 00:39:09,556
‎ต้องมีผู้รอดชีวิต
‎อยู่ในป้อมปราการซังจูแน่

303
00:39:12,101 --> 00:39:14,061
‎เราต้องช่วยชีวิตผู้คนพวกนั้นเจ้าค่ะ

304
00:39:15,604 --> 00:39:17,606
‎องค์รัชทายาท...

305
00:39:19,024 --> 00:39:20,651
‎เจ้าถืออะไรอยู่

306
00:39:25,239 --> 00:39:27,157
‎เอาออกมาเดี๋ยวนี้ เร็วเข้า

307
00:39:44,299 --> 00:39:46,385
‎เจ้ารู้หรือว่านี่คือต้นอะไร

308
00:39:53,684 --> 00:39:57,312
‎สมุนไพรคืนชีพ
‎ที่ฟื้นชีวิตคนตายได้ขอรับ

309
00:39:59,398 --> 00:40:00,524
‎เพราะสมุนไพรนี้

310
00:40:01,733 --> 00:40:03,485
‎โรคระบาดจึงเริ่มต้นขึ้นขอรับ

311
00:40:05,362 --> 00:40:07,239
‎เจ้ารู้เรื่องนั้นได้อย่างไรกัน

312
00:40:09,658 --> 00:40:12,661
‎ข้าเองก็รู้มาจากที่หมอหญิงผู้นี้
‎เล่าให้ฟังขอรับ

313
00:40:15,831 --> 00:40:18,250
‎เจ้ารีบบอกไปสิว่ารู้ได้อย่างไร

314
00:40:24,423 --> 00:40:28,051
‎"ฝ่าบาทที่สวรรคตแล้ว
‎ฟื้นพระชนม์ชีพเพราะสมุนไพรคืนชีพนี้

315
00:40:29,344 --> 00:40:31,763
‎นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของโรคระบาด"

316
00:40:33,849 --> 00:40:35,809
‎หมออีซึงฮีเคยพูดไว้เช่นนั้นหรือ

317
00:40:36,643 --> 00:40:38,145
‎หมายความว่าอย่างไรขอรับ

318
00:40:39,354 --> 00:40:40,939
‎ฝ่าบาทเสด็จสวรรคตอะไรกัน

319
00:40:43,233 --> 00:40:44,359
‎ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย

320
00:40:44,735 --> 00:40:47,237
‎ข้าเพียงแต่อ่านบันทึกการรักษา
‎ของท่านอาจารย์

321
00:40:47,321 --> 00:40:48,989
‎และตามหาสมุนไพรนี้เท่านั้นเจ้าค่ะ

322
00:40:49,823 --> 00:40:51,950
‎อ่านบันทึกการรักษางั้นหรือ

323
00:40:54,036 --> 00:40:55,662
‎ถ้าเช่นนั้น เจ้ารู้เรื่อง...

324
00:40:57,623 --> 00:40:59,791
‎วิธีคืนชีพคนตายด้วยหรือไม่

325
00:41:07,716 --> 00:41:10,302
‎"จุ่มเข็มลงในสมุนไพรคืนชีพ
‎ที่บดละเอียด

326
00:41:10,469 --> 00:41:13,013
‎แทงเข็มลงบนระหว่างคิ้ว
‎ให้ลึกหนึ่งพุน

327
00:41:13,972 --> 00:41:16,767
‎สองชั่วโมงให้หลัง
‎ศพร่างนั้นจะฟื้นขึ้นมา"

328
00:41:17,059 --> 00:41:18,644
‎ท่านเขียนไว้เช่นนั้นเจ้าค่ะ

329
00:41:26,485 --> 00:41:28,654
‎ข้าจะพาสตรีนางนี้กลับไปฮันยางด้วย

330
00:41:31,782 --> 00:41:32,783
‎เตรียมการให้เรียบร้อย

331
00:41:33,492 --> 00:41:34,493
‎ขอรับ

332
00:41:35,118 --> 00:41:37,037
‎ฮันยางหรือขอรับ ไปเมื่อไรหรือ

333
00:41:42,876 --> 00:41:45,003
‎ข้ายังมีงานให้ต้องจัดการ

334
00:41:45,671 --> 00:41:47,464
‎เป็นงานที่ต้องสะสางให้เรียบร้อย

335
00:41:48,632 --> 00:41:50,634
‎เสร็จงานนั้นแล้ว จึงจะไปฮันยาง

336
00:41:51,802 --> 00:41:54,304
‎ข้าจะไปต้อนรับเจ้าชายองค์ใหม่

337
00:42:00,602 --> 00:42:03,730
‎(ที่พำนักของอันฮยอน ซังจู)

338
00:42:04,731 --> 00:42:07,734
‎พระองค์ทรงหมายความเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ

339
00:42:10,529 --> 00:42:12,030
‎ข้าจะไปมุนกยองเซเจ

340
00:42:12,864 --> 00:42:13,699
‎องค์รัชทายาท

341
00:42:14,533 --> 00:42:15,951
‎พระองค์จะฝ่าอสุรกายด้านนอกนั่น

342
00:42:16,326 --> 00:42:18,161
‎เพื่อเสด็จสู่มุนกยองเซเจ
‎ได้อย่างไรกัน

343
00:42:18,870 --> 00:42:20,581
‎ถ้าอยากให้ทุกคนรอด ข้าก็ต้องไป

344
00:42:21,790 --> 00:42:23,208
‎เลือกทหารฝีมือดีมาเถิด

345
00:42:39,433 --> 00:42:41,143
‎กระหม่อมจะนำหน้าเองพ่ะย่ะค่ะ

346
00:42:52,446 --> 00:42:53,280
‎ไปกันเถิด

347
00:45:41,782 --> 00:45:43,033
‎ดับไฟลงเสีย

348
00:46:06,973 --> 00:46:08,934
‎จากทางน้ำถึงบุกชอนใกล้กันมาก

349
00:46:09,142 --> 00:46:11,520
‎พวกอสุรกายกลัวน้ำ
‎ฉะนั้น ถ้าข้ามแม่น้ำไป

350
00:46:12,646 --> 00:46:14,231
‎เราจะหลุดพ้นจากพวกมันได้

351
00:46:15,649 --> 00:46:19,319
‎ถึงจะข้ามไปบุกชอนได้
‎ก็ไม่ง่ายที่จะฝ่าไปถึงมุนกยองเซเจ

352
00:46:20,487 --> 00:46:22,113
‎กองทัพหลวงคงเฝ้าระวังอยู่แน่

353
00:46:22,656 --> 00:46:26,117
‎เพราะสงครามเมื่อสามปีก่อน
‎ทำให้กองทัพหลวงลดเหลือหนึ่งในสิบ

354
00:46:27,077 --> 00:46:29,788
‎ทหารชั้นเยี่ยมที่ประจำการในฮันยาง
‎มีประมาณห้าพันนาย

355
00:46:30,455 --> 00:46:31,915
‎แม้จะเป็นโจฮักจู

356
00:46:32,791 --> 00:46:34,918
‎ก็คงไม่ง่ายที่จะสั่งการ

357
00:46:36,253 --> 00:46:37,587
‎กำลังทหารทั้งหมดนั้นได้

358
00:46:38,296 --> 00:46:40,006
‎ต่อให้เกณฑ์คนมามากเท่าไร

359
00:46:40,340 --> 00:46:42,217
‎ก็คงไม่เกินสองพันห้าร้อยนาย

360
00:46:42,634 --> 00:46:45,512
‎หากจะคุ้มกันประตูทั่วทั้งกยองซัง

361
00:46:47,055 --> 00:46:48,431
‎นั่นคงเป็นจำนวนที่น้อยเกินไป

362
00:46:49,099 --> 00:46:50,225
‎ใช่ขอรับ

363
00:46:51,351 --> 00:46:55,063
‎ถ้ากระจายกันอยู่ตามประตูทั้งหมด
‎จำนวนผู้ที่คุ้มกันมุนกยองเซเจ

364
00:46:55,897 --> 00:46:57,315
‎อย่างมากก็ประมาณห้าร้อยนาย

365
00:46:57,649 --> 00:47:01,653
‎ทหารห้าร้อยนายนั่น ไม่อาจคุ้มกัน
‎กำแพงทั้งหมดของมุนกยองเซเจได้

366
00:47:01,820 --> 00:47:04,322
‎ประตูที่หนึ่ง ฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ

367
00:47:04,447 --> 00:47:07,993
‎ด้วยกำแพงเมืองที่สูง
‎เลยเป็นแนวป้องกันในตัว

368
00:47:08,118 --> 00:47:10,453
‎เป็นไปได้สูง
‎ที่การเฝ้าระวังจะหละหลวม

369
00:47:10,537 --> 00:47:12,289
‎(ทิศตะวันตก ทิศใต้)

370
00:47:12,622 --> 00:47:15,083
‎เช่นนั้น ถ้าเสด็จไปมุนกยองเซเจ

371
00:47:15,667 --> 00:47:17,294
‎พระองค์คิดจะทำสิ่งใดพ่ะย่ะค่ะ

372
00:47:23,884 --> 00:47:25,135
‎ข้าจะ...

373
00:47:27,596 --> 00:47:29,055
‎สังหารโจฮักจูเสีย

374
00:47:29,806 --> 00:47:32,058
‎โทษฐานที่เพิกเฉย
‎ต่อความยากจนและอดอยาก

375
00:47:32,267 --> 00:47:34,227
‎ละโมบในสิ่งที่ไม่ควรครอบครอง

376
00:47:35,103 --> 00:47:37,188
‎ข้าจะลงโทษโจฮักจู
‎และกลับไปยังที่ของข้า

377
00:47:38,899 --> 00:47:41,902
‎เพื่อช่วยเหลือราษฎรให้รอดพ้น
‎จากความอดอยากและโรคระบาด

378
00:47:43,278 --> 00:47:44,738
‎ข้าต้องรอดชีวิตให้ได้

379
00:47:48,950 --> 00:47:50,952
‎และสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา

380
00:51:18,284 --> 00:51:20,286
‎(ด้วยความอาลัยถึงอีจินฮยอก)

381
00:51:33,299 --> 00:51:35,301
‎คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์