1
00:00:05,797 --> 00:00:07,966
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:15,181 --> 00:00:17,142
‎(สร้างจากเรื่อง
‎ "เดอะคิงดอมออฟก็อดส์"  โดย YLAB)

3
00:02:48,251 --> 00:02:50,253
‎ใต้เท้า! ข้าติด!

4
00:03:04,809 --> 00:03:05,935
‎ใต้เท้า

5
00:03:37,884 --> 00:03:39,344
‎เร็วเข้า!

6
00:03:39,427 --> 00:03:41,429
‎บ้าเอ๊ย! เร็วสิ!

7
00:03:42,639 --> 00:03:43,806
‎เจ้าทำอะไรอยู่

8
00:03:43,890 --> 00:03:46,017
‎เปิดได้แล้ว

9
00:03:47,435 --> 00:03:48,269
‎เร็วเข้า

10
00:03:48,853 --> 00:03:51,064
‎เปิดเร็วเข้า บ้าเอ๊ย

11
00:03:54,734 --> 00:03:57,862
‎เร็วเข้า เร็วสิ!

12
00:04:12,585 --> 00:04:15,171
‎กุญแจ กุญแจอยู่ไหน

13
00:04:16,965 --> 00:04:17,799
‎มันไม่มีทางเข้า!

14
00:04:17,882 --> 00:04:20,301
‎กุญแจ เอากุญแจมาให้ข้า

15
00:04:20,385 --> 00:04:23,388
‎เปิดสิ เปิด เปิดเดี๋ยวนี้!

16
00:04:27,892 --> 00:04:28,726
‎เปิดเร็ว!

17
00:04:29,644 --> 00:04:31,813
‎ลั่นกุญแจเดี๋ยวนี้

18
00:04:31,896 --> 00:04:33,940
‎เร็วเข้า ลั่นกุญแจสิ

19
00:05:03,886 --> 00:05:05,513
‎ไม่นะ อย่าไปทางนั้น

20
00:05:40,757 --> 00:05:42,592
‎ได้โปรด ช่วยด้วยๆ

21
00:05:47,138 --> 00:05:49,390
‎ไม่นะ! หยุดสิ!

22
00:05:49,474 --> 00:05:51,309
‎ไม่นะ! อย่าเข้ามา!

23
00:06:16,376 --> 00:06:18,503
‎มานี่เร็ว มานี่

24
00:06:30,848 --> 00:06:31,766
‎นี่

25
00:06:33,309 --> 00:06:35,436
‎ช่วยด้วยเจ้าค่ะ

26
00:06:36,437 --> 00:06:37,522
‎- เปิดประตู
‎- ช่วยด้วย

27
00:06:37,605 --> 00:06:39,023
‎- มีคนอยู่ข้างนอก
‎- ช่วยข้าด้วย

28
00:06:40,525 --> 00:06:42,777
‎- มาทางนี้
‎- เร็วเข้า

29
00:06:46,197 --> 00:06:47,323
‎ทางนี้

30
00:07:03,840 --> 00:07:05,508
‎ปล่อยนางสิ

31
00:07:06,592 --> 00:07:07,885
‎ไม่นะ

32
00:07:09,554 --> 00:07:12,056
‎- นางโดนกัดแล้ว
‎- ปล่อยซะ ปล่อยมือนาง

33
00:07:12,348 --> 00:07:15,309
‎เจ้าทำอะไรอยู่ นางโดนกัดแล้วนะ

34
00:07:16,310 --> 00:07:19,355
‎คว้าตัวเด็กมา เร็วเข้า

35
00:07:20,481 --> 00:07:21,691
‎ปล่อยนางซะ

36
00:07:23,651 --> 00:07:25,528
‎ปล่อยนาง นางโดนกัดแล้ว

37
00:07:30,116 --> 00:07:31,284
‎ปล่อยนางสิ

38
00:07:32,160 --> 00:07:33,911
‎ได้โปรดช่วยข้าด้วย

39
00:08:39,977 --> 00:08:43,189
‎คนชั้นต่ำพวกนี้
‎กำลังทำร้ายเหล่าขุนนาง

40
00:08:49,111 --> 00:08:50,530
‎ปิดประตู ปิดเดี๋ยวนี้เลย!

41
00:08:57,328 --> 00:08:58,162
‎บ้าเอ๊ย!

42
00:09:12,051 --> 00:09:14,845
‎ช่างดูดีเสียจริง

43
00:09:15,513 --> 00:09:17,723
‎- หนักจังเลย
‎- เร็วเข้า

44
00:09:17,848 --> 00:09:19,100
‎เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

45
00:09:19,350 --> 00:09:20,476
‎หนีไป!

46
00:09:25,314 --> 00:09:27,066
‎เฮ้ย! พัค!

47
00:09:28,234 --> 00:09:30,236
‎เราจับปลาได้แล้ว! มานี่สิ!

48
00:09:30,319 --> 00:09:31,988
‎ใช่เขาหรือ

49
00:09:32,071 --> 00:09:34,198
‎เห็นก็รู้แล้วว่าใช่

50
00:09:34,282 --> 00:09:35,616
‎ตายจริง

51
00:09:36,158 --> 00:09:37,952
‎วันนี้ดื่มมาเยอะล่ะสิ

52
00:09:38,828 --> 00:09:40,580
‎นี่ เจ้าเมาหรือไง

53
00:09:41,455 --> 00:09:44,208
‎- คนพวกนั้นใครน่ะ
‎- คุณพระช่วย

54
00:09:44,292 --> 00:09:45,418
‎นี่ๆ

55
00:09:47,003 --> 00:09:47,837
‎เกิดอะไรขึ้นน่ะ

56
00:09:48,337 --> 00:09:49,839
‎- นี่
‎- พวกเขาเป็นอะไรกันน่ะ

57
00:09:49,922 --> 00:09:52,341
‎เฮ้ย พวกนั้นมันเป็นอะไร

58
00:09:59,599 --> 00:10:02,893
‎หยุดวิ่งได้แล้ว เดี๋ยวจะหิวเอานะ

59
00:10:03,436 --> 00:10:05,313
‎หยุดทะเลาะกัน อย่ากัดเขาสิ

60
00:10:05,396 --> 00:10:06,981
‎เดี๋ยวก็เป็นแผลเป็นหรอก

61
00:10:07,064 --> 00:10:08,899
‎- ปล่อยนะ!
‎- ไอ้เด็กนี่

62
00:10:08,983 --> 00:10:10,651
‎- บอกแล้วไงว่าจะเป็นแผลเป็น
‎- ปล่อยนะ!

63
00:10:13,070 --> 00:10:14,030
‎ออกไปนะ

64
00:10:33,883 --> 00:10:35,926
‎พ่อๆ

65
00:10:38,512 --> 00:10:39,764
‎เกิดอะไรขึ้น

66
00:11:03,079 --> 00:11:06,916
‎ด็อกอี อยู่นี่นะ แม่จะไปตามหาน้อง

67
00:11:08,584 --> 00:11:09,919
‎อย่าออกมานะ

68
00:11:45,204 --> 00:11:46,205
‎แม่!

69
00:11:48,290 --> 00:11:50,000
‎แม่เป็นอะไรไป

70
00:11:51,585 --> 00:11:52,920
‎ข้ากลัวนะ

71
00:11:53,754 --> 00:11:55,256
‎หยุดนะ แม่!

72
00:11:55,339 --> 00:11:56,465
‎หยุดนะ!

73
00:13:29,308 --> 00:13:30,184
‎องค์รัชทายาท!

74
00:13:42,112 --> 00:13:43,239
‎องค์รัชทายาท!

75
00:13:56,919 --> 00:13:58,546
‎องค์รัชทายาท มาเร็ว!

76
00:14:04,552 --> 00:14:05,469
‎เกาะไว้ให้แน่นนะ

77
00:14:40,880 --> 00:14:43,632
‎เจ้าต้องเล็งที่หัวพวกมัน

78
00:14:43,716 --> 00:14:46,176
‎องค์รัชทายาท ค่ายทหารพ่ะย่ะค่ะ

79
00:14:47,344 --> 00:14:48,387
‎พระองค์ต้องไปที่ค่ายทหาร

80
00:14:58,564 --> 00:15:00,608
‎องค์รัชทายาท เราต้องรีบแล้ว

81
00:15:01,901 --> 00:15:02,735
‎องค์รัชทายาท

82
00:15:11,243 --> 00:15:13,329
‎มีใครอยู่ข้างในไหม

83
00:15:14,079 --> 00:15:15,623
‎ได้โปรดให้เราเข้าไปเถอะ

84
00:15:19,001 --> 00:15:20,336
‎มีใครอยู่ข้างในไหม

85
00:15:20,544 --> 00:15:21,503
‎ไม่มีใครอยู่เลยหรือ

86
00:15:23,964 --> 00:15:26,342
‎- อสุรกายกำลังไล่เรามา
‎- กระหม่อมว่าไม่มีใครอยู่

87
00:15:31,430 --> 00:15:32,348
‎องค์รัชทายาท

88
00:15:35,100 --> 00:15:36,226
‎ปีนขึ้นไปเถอะพ่ะย่ะค่ะ

89
00:15:37,227 --> 00:15:40,689
‎ขอโทษที ขอโทษนะ แต่ขอทางหน่อย

90
00:15:40,814 --> 00:15:41,857
‎หลบไป

91
00:15:47,988 --> 00:15:50,282
‎- เราน่าจะปีนข้ามกำแพงไป
‎- ปีนขึ้นไปกันเถอะ

92
00:16:03,754 --> 00:16:05,839
‎ถอยออกไปจากกำแพงเดี๋ยวนี้

93
00:16:07,591 --> 00:16:08,926
‎มีคนอยู่ข้างในนี่

94
00:16:09,510 --> 00:16:10,803
‎กำจัดพวกเขาซะ

95
00:16:11,387 --> 00:16:12,554
‎ไล่พวกเขาไปเดี๋ยวนี้เลย

96
00:16:15,975 --> 00:16:17,768
‎- อย่ายิงนะ
‎- จัดการพวกเขาซะ

97
00:16:20,187 --> 00:16:21,105
‎องค์รัชทายาท

98
00:16:21,855 --> 00:16:23,065
‎เป็นอะไรหรือเปล่าพ่ะย่ะค่ะ

99
00:16:24,108 --> 00:16:25,067
‎กล้าดียังไง

100
00:16:25,150 --> 00:16:27,236
‎พระองค์เป็นองค์ชายรัชทายาท
‎ของประเทศนี้นะ

101
00:16:27,319 --> 00:16:28,153
‎เปิดประตูเดี๋ยวนี้

102
00:16:29,196 --> 00:16:30,489
‎ได้โปรดให้เราเข้าไปเถอะ

103
00:16:30,572 --> 00:16:32,324
‎อย่ามาหลอกข้าให้ยาก

104
00:16:32,700 --> 00:16:35,369
‎หยุดพูดไร้สาระแล้วไปซะ ไปให้หมดเลย!

105
00:16:35,452 --> 00:16:40,541
‎ใครก็ตามที่ปีนกำแพงนี้
‎จะถูกลงโทษตามกฎหมาย

106
00:16:40,624 --> 00:16:43,460
‎- ปีนเข้าไปกันเถอะ
‎- ข้าก็ขอปีนด้วย

107
00:16:43,544 --> 00:16:45,921
‎กล้าดียังไง คิดว่าทำอะไรกันอยู่

108
00:16:51,927 --> 00:16:53,137
‎ไอ้พวก...

109
00:16:53,220 --> 00:16:55,264
‎ลงไปสิ ลงไปซะ!

110
00:16:55,347 --> 00:16:58,434
‎- อย่างน้อยก็ให้เด็กเข้าไปเถอะ
‎- ไม่ได้ยินหรือ ดันพวกมันลงไป

111
00:17:01,520 --> 00:17:02,730
‎- ลงไป
‎- ไปซะ

112
00:17:02,813 --> 00:17:04,565
‎- ไปให้พ้น
‎- ลงไปซะ

113
00:17:04,648 --> 00:17:06,525
‎- ลงไป
‎- ข้าบอกให้ไปซะ

114
00:17:06,608 --> 00:17:08,235
‎ลงไป

115
00:17:08,318 --> 00:17:09,528
‎อย่าขึ้นมา

116
00:17:10,029 --> 00:17:11,989
‎ยิงเลย เอาธนูยิงเลย

117
00:17:16,326 --> 00:17:17,828
‎กล้าดียังไง

118
00:17:17,911 --> 00:17:20,080
‎ถ้าเข้ามาใกล้อีกแม้แต่นิดเดียว

119
00:17:20,539 --> 00:17:23,584
‎ธนูพวกนี้จะเสียบร่างพวกเจ้า

120
00:17:23,667 --> 00:17:26,295
‎ช่วยเราด้วยเถอะเจ้าค่ะ
‎อย่าให้เราตายอยู่ข้างนอกนี่เลย

121
00:17:36,889 --> 00:17:38,432
‎อะไรกัน...

122
00:17:42,394 --> 00:17:44,104
‎องค์รัชทายาท พระองค์ต้องไปแล้ว

123
00:17:44,521 --> 00:17:47,357
‎วิ่ง! ทุกคนวิ่งหนีไป!

124
00:17:47,858 --> 00:17:49,109
‎วิ่งเร็ว!

125
00:19:29,334 --> 00:19:30,252
‎องค์รัชทายาท

126
00:19:33,130 --> 00:19:35,966
‎หมอหญิงคนนั้นพูดความจริงพ่ะย่ะค่ะ

127
00:19:36,049 --> 00:19:37,509
‎เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกัน

128
00:20:04,953 --> 00:20:09,124
‎พระโอรสที่อยู่ในพระครรภ์
‎จะเป็นราชาองค์ต่อไปของประเทศนี้

129
00:20:09,208 --> 00:20:10,876
‎ดูแลเขาให้ดีๆ นะพ่ะย่ะค่ะ

130
00:20:12,169 --> 00:20:17,049
‎พระองค์ต้องสอนเขาว่า
‎จะเกิดอะไรขึ้นกับราชาที่ไร้อำนาจ

131
00:20:20,636 --> 00:20:22,930
‎จนกว่าองค์ชายรัชทายาทคนใหม่จะประสูติ

132
00:20:24,389 --> 00:20:28,769
‎พระองค์ต้องดูแลฝ่าบาท
‎ให้ได้กินได้ดื่มอย่างเต็มที่

133
00:21:30,414 --> 00:21:31,540
‎แม่

134
00:21:58,650 --> 00:22:01,695
‎หยุด หยุดได้แล้ว

135
00:22:04,281 --> 00:22:05,449
‎บ้าเอ๊ย ข้าเหนื่อยแล้วนะ

136
00:23:40,961 --> 00:23:42,254
‎เสื้อผ้าข้าสกปรกแล้ว

137
00:23:42,337 --> 00:23:44,172
‎หม่อมฉันจะเตรียม
‎ฉลองพระองค์ใหม่ให้เพคะ

138
00:23:58,812 --> 00:24:00,313
‎ไปเดินเล่นเสียนะ

139
00:25:22,521 --> 00:25:24,439
‎ลงมาสิ

140
00:26:18,410 --> 00:26:20,203
‎- ใต้เท้า!
‎- หือ

141
00:26:21,371 --> 00:26:23,123
‎ตายจริง!

142
00:26:23,206 --> 00:26:24,291
‎ทำไมเจ้าถึง...

143
00:26:24,374 --> 00:26:25,333
‎ใต้เท้าขอรับ!

144
00:26:27,252 --> 00:26:28,128
‎ใต้เท้า

145
00:26:29,004 --> 00:26:31,131
‎ขอบคุณสวรรค์ที่ท่านปลอดภัย

146
00:26:31,214 --> 00:26:32,924
‎เจ้าไปอยู่ไหนมา

147
00:26:33,883 --> 00:26:35,135
‎ข้า...

148
00:26:35,218 --> 00:26:37,220
‎ข้าอยากจะช่วยชีวิตท่าน

149
00:26:37,304 --> 00:26:41,016
‎จึงไปพาทหารทั้งหมดนี่มาขอรับ

150
00:26:41,099 --> 00:26:42,934
‎ช่วยข้างั้นหรือ ตอนนี้เนี่ยนะ

151
00:26:43,018 --> 00:26:44,436
‎รู้ไหมว่าข้าเจออะไรมาบ้าง

152
00:26:44,519 --> 00:26:46,980
‎ถ้าไม่ใช่เพราะนาง
‎เมื่อคืนข้าก็คงตายไปแล้ว

153
00:26:50,066 --> 00:26:51,192
‎คือว่า...

154
00:26:52,611 --> 00:26:53,653
‎เจ้าบ้านั่น

155
00:26:54,154 --> 00:26:56,072
‎เป็นความผิดของเจ้าบ้านั่นทั้งหมดเลยขอรับ!

156
00:26:56,156 --> 00:26:57,532
‎- อะไรนะ
‎- มัวทำอะไรกันอยู่

157
00:26:57,616 --> 00:26:58,491
‎จับมันเดี๋ยวนี้

158
00:26:58,617 --> 00:26:59,451
‎ขอรับ

159
00:27:04,664 --> 00:27:07,417
‎เป็นความผิดของมันทั้งหมดเลยขอรับ

160
00:27:07,500 --> 00:27:12,130
‎มันรู้เรื่องสยดสยองพวกนั้นทั้งหมด

161
00:27:12,631 --> 00:27:14,049
‎แต่กลับอุบไว้ไม่ยอมบอก

162
00:27:14,633 --> 00:27:15,842
‎ข้าบอกแล้วไม่ใช่หรือไง

163
00:27:16,718 --> 00:27:18,094
‎ว่าพวกเขายังไม่ตาย

164
00:27:18,178 --> 00:27:20,764
‎กล้าดียังไงมาถลึงตาใส่ข้าแบบนั้น เดี๋ยวก็...

165
00:27:20,847 --> 00:27:22,766
‎เขาพูดถูก บอกเรามาเดี๋ยวนี้!

166
00:27:23,058 --> 00:27:26,019
‎อสุรกายพวกนั้นมันอะไร
‎แล้วมันมาจากไหน

167
00:27:26,645 --> 00:27:27,479
‎ข้า...

168
00:27:28,188 --> 00:27:29,648
‎ข้าจะเล่าให้ฟังเองเจ้าค่ะ

169
00:27:29,731 --> 00:27:33,360
‎พวกเขาเป็นผู้ป่วยที่จียุลฮยอน
‎รวมถึงครอบครัวที่ติดตามมาด้วย

170
00:27:33,443 --> 00:27:35,654
‎พวกเขาทนความหิวต่อไปไม่ไหว

171
00:27:36,112 --> 00:27:37,530
‎และกินซากศพมนุษย์ จากนั้น...

172
00:27:37,614 --> 00:27:39,240
‎- อะไรนะ
‎- พวกเขาก็กลายเป็นอสุรกาย

173
00:27:39,741 --> 00:27:42,118
‎ที่กระหายเลือดเนื้อมนุษย์ในยามกลางคืน

174
00:27:42,202 --> 00:27:44,496
‎ช่วงกลางวันพวกเขาจะซ่อนตัว
‎ในที่ที่แสงแดดส่องไม่ถึง

175
00:27:45,080 --> 00:27:47,165
‎แล้วก็นอนราวกับว่าตายไปแล้วเจ้าค่ะ

176
00:27:47,248 --> 00:27:50,919
‎ซากศพมนุษย์ นี่มันอะไรกัน

177
00:27:51,002 --> 00:27:52,420
‎พวกเขาทำแบบนั้นได้ยังไงกัน

178
00:27:53,213 --> 00:27:54,047
‎ถ้าเป็นเรื่องจริง

179
00:27:55,048 --> 00:27:57,342
‎ทำไมเจ้าถึงทิ้งร่างพวกนั้นไว้แบบนั้นล่ะ

180
00:27:57,425 --> 00:27:59,010
‎เจ้าน่าจะฝังพวกมัน

181
00:27:59,094 --> 00:28:01,429
‎ตอนพวกมันหลับหรือว่ากำจัดไปเสียสิ

182
00:28:02,889 --> 00:28:05,433
‎ใต้เท้า ท่านต้องลงโทษพวกเขา
‎ที่ทำผิดนะขอรับ

183
00:28:05,517 --> 00:28:07,268
‎ข้ายินดีรับโทษในสิ่งที่ข้าทำ

184
00:28:07,977 --> 00:28:09,938
‎แต่ตอนนี้การกำจัดร่าง
‎เป็นเรื่องด่วนกว่าไม่ใช่หรือ

185
00:28:10,772 --> 00:28:13,149
‎พอพระอาทิตย์ตก
‎จะมีอสุรกายมาเพิ่มอีก

186
00:28:13,233 --> 00:28:14,693
‎ถ้าอย่างนั้นรีบฝังพวกเขาโดยด่วน

187
00:28:14,776 --> 00:28:15,694
‎ต่อให้ฝังไป

188
00:28:15,777 --> 00:28:17,070
‎- อะไร...
‎- พวกเขาก็จะตะกายขึ้นมา

189
00:28:17,153 --> 00:28:19,030
‎ต้องตัดหัวหรือไม่ก็เผาเท่านั้นขอรับ

190
00:28:21,658 --> 00:28:23,910
‎- เผาร่างหรือ
‎- อะไรนะ

191
00:28:23,993 --> 00:28:26,162
‎ใครบอกว่าเจ้าเผาร่างได้

192
00:28:29,040 --> 00:28:30,417
‎- ใครน่ะ
‎- คือว่า

193
00:28:30,667 --> 00:28:34,254
‎นางเป็นมารดาของอดีตแม่ทัพขอรับ

194
00:28:36,673 --> 00:28:38,967
‎ไม่ว่าใครก็ห้ามทำลายร่างกาย
‎ที่ได้มาจากพ่อแม่

195
00:28:39,050 --> 00:28:42,053
‎ลูกชายที่รักของข้าเป็นลูกชายคนเดียว
‎ของตระกูลเรามาตลอดสามรุ่น

196
00:28:42,137 --> 00:28:44,431
‎ถ้าเจ้าคิดแตะต้องร่างของเขา

197
00:28:44,723 --> 00:28:46,182
‎เจ้าต้องผ่านข้าไปก่อน

198
00:28:46,266 --> 00:28:47,976
‎ถ้าเจ้าแตะต้องร่างของครอบครัวข้า

199
00:28:48,059 --> 00:28:50,603
‎เจ้าต้องผ่านข้าไปก่อนเช่นกัน

200
00:28:54,315 --> 00:28:57,736
‎- พวกเขาก็พูดถูกนะขอรับ
‎- หือ

201
00:28:57,819 --> 00:29:01,239
‎พวกชนชั้นสูงน่ะ ต่อให้
‎กระทำความผิดร้ายแรงอย่างฆ่าคน

202
00:29:01,322 --> 00:29:04,534
‎ถ้าราชสำนักไม่อนุญาต
‎ก็ลงโทษพวกเขาไม่ได้

203
00:29:04,617 --> 00:29:05,785
‎ทราบใช่ไหมขอรับ

204
00:29:05,869 --> 00:29:08,288
‎- แต่ว่า...
‎- ยิ่งไปกว่านั้น

205
00:29:09,080 --> 00:29:11,082
‎ถ้าเราเผาร่างทั้งหมดนั่น

206
00:29:11,166 --> 00:29:13,543
‎เราก็จะต้องเจอกับ
‎ความโกรธเกรี้ยวของชนชั้นสูง

207
00:29:13,626 --> 00:29:15,295
‎แล้วจะให้ข้าทำยังไงล่ะ

208
00:29:15,378 --> 00:29:17,172
‎ให้ตาย

209
00:29:21,301 --> 00:29:24,804
‎- เราควรเผาพวกชั้นต่ำเสีย
‎- ได้

210
00:29:25,054 --> 00:29:26,723
‎แล้วก็จัดงานศพที่เหมาะสม

211
00:29:27,098 --> 00:29:29,058
‎ให้แก่ร่างของพวกชนชั้นสูง

212
00:29:29,142 --> 00:29:31,186
‎แล้วค่อยฝังพวกเขา

213
00:29:31,728 --> 00:29:34,481
‎ไว้ลึกๆ ใต้พื้นดิน ดีไหมขอรับ

214
00:29:34,564 --> 00:29:37,734
‎มีร่างตั้งมากมาย เราจะแยกชนชั้นสูง
‎ออกจากชนชั้นต่ำได้ยังไงกัน

215
00:29:38,401 --> 00:29:40,737
‎โธ่เอ๋ย เราแยกร่าง

216
00:29:40,820 --> 00:29:44,073
‎ที่สวมใส่ผ้าไหมกับผ้าขี้ริ้ว
‎ออกจากกันก็ได้นี่ขอรับ

217
00:29:46,409 --> 00:29:48,244
‎- หลักแหลมนัก
‎- ขอบพระคุณขอรับ

218
00:29:48,328 --> 00:29:49,996
‎แบ่งพวกเขาออกเป็นสองกลุ่มสิ

219
00:29:50,079 --> 00:29:51,456
‎- เอาเลย
‎- เร็วเข้า

220
00:29:52,791 --> 00:29:54,876
‎ทำไมผู้ที่ดูแลความปลอดภัยของผู้คน

221
00:29:55,585 --> 00:29:56,878
‎ถึงได้ไร้ความสามารถเช่นนี้

222
00:29:59,839 --> 00:30:00,882
‎เจ้าทำอะไรน่ะ

223
00:30:04,010 --> 00:30:06,596
‎ทันทีที่เจ้าชักดาบออกมา
‎หัวเจ้าหลุดจากบ่าแน่

224
00:30:10,266 --> 00:30:13,019
‎เจ้าเป็นใครถึงกล้าดีมาทำแบบนี้

225
00:30:13,102 --> 00:30:14,437
‎เจ้าไม่ได้แค่ไร้ความสามารถ

226
00:30:15,063 --> 00:30:16,689
‎แต่ยังเลวทรามไม่มีที่สิ้นสุด

227
00:30:17,357 --> 00:30:19,484
‎เป็นเพราะเจ้าปิดประตูค่ายทหารเมื่อคืนนี้

228
00:30:19,734 --> 00:30:21,528
‎ผู้บริสุทธิ์นับไม่ถ้วนถึงต้องตาย

229
00:30:21,611 --> 00:30:24,656
‎ถ้าเกิดข้าเปิดประตู
‎พวกทหารก็จะเป็นอันตราย

230
00:30:24,739 --> 00:30:26,699
‎เจ้ายิงธนูใส่ข้า

231
00:30:26,783 --> 00:30:29,869
‎ต้องถูกลงโทษถึงตาย
‎และต้องโทษประหารทั้งครอบครัว

232
00:30:29,953 --> 00:30:31,329
‎ถือว่าเจ้าก่อกบฏ

233
00:30:31,412 --> 00:30:34,249
‎ว่าแต่ ท่านคือใคร

234
00:30:43,341 --> 00:30:47,804
‎มังกรสี่กรงเล็บ ท่านคือ...

235
00:30:48,721 --> 00:30:50,682
‎เป็นเกียรติที่ได้พบ
‎องค์ชายรัชทายาทพ่ะย่ะค่ะ

236
00:30:55,186 --> 00:30:56,312
‎เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะ

237
00:30:56,396 --> 00:30:57,647
‎พวกเจ้าทำอะไรกันอยู่น่ะ

238
00:30:57,730 --> 00:30:59,399
‎นี่องค์ชายรัชทายาทนะ

239
00:31:05,905 --> 00:31:08,241
‎ข้าควรจะฆ่าเจ้าเสียเดี๋ยวนี้

240
00:31:09,200 --> 00:31:10,869
‎แต่เราต้องพึ่งทุกคน ดังนั้น...

241
00:31:10,952 --> 00:31:12,078
‎ไว้ชีวิตกระหม่อมด้วยเถอะ

242
00:31:12,453 --> 00:31:14,539
‎ข้าจะลงโทษเจ้าหลังจัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว

243
00:31:20,003 --> 00:31:21,504
‎มีทหารเหลือรอดกี่นาย

244
00:31:24,799 --> 00:31:25,967
‎มีแค่ 50 นายพ่ะย่ะค่ะ

245
00:31:26,759 --> 00:31:29,554
‎- พ่ะย่ะค่ะ
‎- ให้ทหารทุกนายออกค้นหาร่าง

246
00:31:30,096 --> 00:31:32,265
‎พวกเขาต้องเผาร่างทั้งหมดทิ้งทันที

247
00:31:32,348 --> 00:31:34,017
‎ทำแบบนั้นไม่ได้นะเพคะ

248
00:31:34,100 --> 00:31:37,061
‎ข้าเข้าใจว่าการสูญเสียคน
‎ในครอบครัวไปมันเป็นยังไง

249
00:31:37,312 --> 00:31:39,355
‎แต่เราต้องเผาพวกเขา
‎เพื่อยับยั้งอันตรายในอนาคต

250
00:31:39,480 --> 00:31:41,399
‎จุดไฟส่งสัญญาณและส่งคนนำสารไป

251
00:31:41,482 --> 00:31:44,319
‎กระจายข่าวเพื่อขอความช่วยเหลือ
‎และกักกันทงเรเสีย

252
00:31:44,402 --> 00:31:45,862
‎แล้วก็ลำเลียงผู้รอดชีวิต

253
00:31:45,945 --> 00:31:47,822
‎ไปทางเรือจากทั้งสองท่า

254
00:31:48,698 --> 00:31:51,034
‎พาผู้คนไปที่ปลอดภัยก่อนอาทิตย์ตก

255
00:31:52,744 --> 00:31:54,871
‎กระหม่อมโจบอมพัล เจ้าเมืองทงเร

256
00:31:54,954 --> 00:31:57,332
‎น้อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ

257
00:31:57,415 --> 00:31:59,709
‎- น้อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ
‎- น้อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ

258
00:32:24,275 --> 00:32:25,652
‎มีคนจุดไฟแล้ว!

259
00:32:42,085 --> 00:32:47,382
{\an8}‎(ฮันยาง)

260
00:32:47,507 --> 00:32:48,841
‎ท่านหัวหน้าบัณฑิตอยู่ที่ไหน

261
00:32:48,925 --> 00:32:50,259
‎รออยู่ข้างในขอรับ

262
00:32:52,971 --> 00:32:55,264
‎ข้าออกมาเพราะเคารพเขา

263
00:32:55,890 --> 00:32:58,101
‎แต่ตอนนี้มีเรื่องกบฏอยู่หนาหู

264
00:32:58,559 --> 00:33:02,313
‎แอบมาเจอกันลับๆ แบบนี้คงดูไม่ดี

265
00:33:03,398 --> 00:33:05,400
‎เรามีเรื่องด่วนต้องแจ้งท่านขอรับ

266
00:33:06,693 --> 00:33:07,610
‎เชิญทางนี้ขอรับ

267
00:33:14,450 --> 00:33:16,077
‎ท่านหมายความว่าอย่างไร

268
00:33:16,661 --> 00:33:19,122
‎พบศพในตำหนักองค์ราชาหรือขอรับ

269
00:33:20,123 --> 00:33:23,334
‎ต้องมีเรื่องไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นที่นั่นแน่

270
00:33:24,627 --> 00:33:27,422
‎อัครมหาเสนาบดีโจฮักจู
‎กำลังปิดบังไม่ให้เรารู้

271
00:33:28,548 --> 00:33:31,801
‎ข้ารู้ว่าท่านเป็นคนของเขา

272
00:33:32,385 --> 00:33:35,138
‎แต่ที่ข้าบอกท่าน เพราะข้าเชื่อว่าท่านรู้ดี

273
00:33:35,221 --> 00:33:36,514
‎ว่าอะไรถูก อะไรผิด

274
00:33:40,476 --> 00:33:42,186
‎ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย

275
00:33:43,438 --> 00:33:44,522
‎เป็นไปไม่ได้หรอกขอรับ

276
00:33:46,315 --> 00:33:49,777
‎มีเพียงทางเดียวที่จะรู้ความจริง

277
00:33:51,529 --> 00:33:52,947
‎คือยอมให้เราเข้าตำหนักองค์ราชา

278
00:33:53,531 --> 00:33:56,868
‎ถ้าเราได้เห็นฝ่าบาทด้วยตาตัวเอง
‎และยืนยันว่าพระองค์ปลอดภัย

279
00:33:56,951 --> 00:33:58,536
‎ทุกอย่างก็จะกระจ่างเอง

280
00:33:59,579 --> 00:34:01,664
‎พระมเหสีสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้าไป

281
00:34:02,248 --> 00:34:03,916
‎ในตำหนักองค์ราชานะขอรับ

282
00:34:04,000 --> 00:34:08,087
‎เรารับใช้องค์ราชา ไม่ใช่พระมเหสี

283
00:34:10,923 --> 00:34:13,843
‎ท่านอันฮยอนจะมาร่วมกับเราด้วย

284
00:34:16,054 --> 00:34:18,598
‎ท่านอันฮยอนผู้นั้นน่ะหรือ

285
00:34:20,099 --> 00:34:22,477
‎เขาอยู่ที่บ้านเกิดอย่างสงบ

286
00:34:22,560 --> 00:34:25,188
‎ไว้ทุกข์ให้กับมารดาที่เสียไปมาสามปีแล้ว

287
00:34:25,271 --> 00:34:26,814
‎แต่ถ้าเขาเคลื่อนไหว

288
00:34:27,190 --> 00:34:31,986
‎บัณฑิตและผู้ใต้บังคับบัญชาทุกคน
‎ย่อมติดตามเขาด้วยแน่

289
00:34:56,719 --> 00:34:58,763
‎ข้าจับตาดูหัวหน้าบัณฑิต

290
00:34:58,846 --> 00:35:01,891
‎และค้นตัวคนรับใช้ของเขา
‎ที่รีบเดินทางออกไป แล้วเจอนี่ขอรับ

291
00:35:01,974 --> 00:35:04,393
‎เป็นจดหมายที่ตั้งใจส่งให้ท่านอันฮยอนที่ซังจู

292
00:35:07,313 --> 00:35:09,232
‎วันๆ เขาทำแค่อ่านหนังสือ

293
00:35:10,399 --> 00:35:11,651
‎ถ้าเขาอยากท้าทายข้า

294
00:35:12,819 --> 00:35:14,987
‎ก็ต้องให้ท่านอันฮยอนช่วย

295
00:35:15,988 --> 00:35:17,031
‎เราควรทำยังไงดีขอรับ

296
00:35:19,075 --> 00:35:20,243
‎ปล่อยไปเถอะ

297
00:35:20,326 --> 00:35:21,452
‎ท่านแน่ใจหรือขอรับ

298
00:35:21,536 --> 00:35:23,996
‎ท่านอันฮยอนช่วยประเทศนี้ไว้
‎ระหว่างสงครามเมื่อสามปีก่อน

299
00:35:24,330 --> 00:35:28,084
‎ถ้าเขาสนับสนุนองค์ชายรัชทายาท
‎ผู้คนก็อาจยอมตามด้วยเช่นกัน

300
00:35:28,167 --> 00:35:29,335
‎ท่านอันฮยอนน่ะ

301
00:35:31,170 --> 00:35:34,006
‎ไม่มีทางต่อต้านข้าได้หรอก

302
00:35:36,843 --> 00:35:38,594
‎ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

303
00:35:41,097 --> 00:35:44,183
{\an8}‎(ทงเร)

304
00:35:45,643 --> 00:35:47,562
‎ใต้เท้า ข้านำตัวคนร้ายมาแล้วขอรับ

305
00:35:50,189 --> 00:35:51,274
‎รู้แล้ว

306
00:35:54,443 --> 00:35:55,278
‎ให้นางเข้ามา

307
00:36:03,703 --> 00:36:04,954
‎ท่านอยากพบข้าหรือเจ้าคะ

308
00:36:06,706 --> 00:36:09,375
‎ใช่ ข้าเรียกเจ้ามาวันนี้เพราะ...

309
00:36:10,835 --> 00:36:12,378
‎ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเองเจ้าค่ะ

310
00:36:12,461 --> 00:36:14,672
‎ข้าควรจะรายงานในทันที

311
00:36:14,797 --> 00:36:19,177
‎แต่พวกเขาเป็นเหมือนครอบครัวของข้า
‎ข้าจึงคิดว่าจะรักษาพวกเขาได้

312
00:36:19,260 --> 00:36:20,595
‎โปรดประหารข้าเถอะเจ้าค่ะ

313
00:36:20,678 --> 00:36:21,888
‎ไม่ใช่นะ

314
00:36:23,598 --> 00:36:25,391
‎ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก

315
00:36:25,474 --> 00:36:29,770
‎หมออย่างเจ้าก็มีหน้าที่
‎ต้องรักษาผู้คนอยู่แล้ว

316
00:36:29,854 --> 00:36:32,565
‎ไม่ใช่แค่นั้น เมื่อคืน
‎เจ้ายังช่วยชีวิตข้าไว้ด้วย

317
00:36:33,149 --> 00:36:34,233
‎ใต้เท้าช่างมีเมตตา

318
00:36:34,317 --> 00:36:36,652
‎- ข้าก็แค่...
‎- ไม่เลย

319
00:36:37,862 --> 00:36:38,905
‎คือว่า...

320
00:36:39,989 --> 00:36:41,157
‎ข้าสาบานว่า

321
00:36:42,074 --> 00:36:44,911
‎จะตอบแทนเจ้าสำหรับสิ่งที่เจ้าทำ

322
00:36:46,662 --> 00:36:48,122
‎จนเส้นผมทั้งหมดบนหัวข้า

323
00:36:49,999 --> 00:36:51,584
‎กลายเป็นสีขาว

324
00:36:53,461 --> 00:36:55,338
‎ข้าจะให้เจ้าอยู่ข้างกายข้า

325
00:36:59,592 --> 00:37:01,928
‎ท่านต้องการหมอหรือเจ้าคะ

326
00:37:02,637 --> 00:37:04,805
‎ท่านป่วยตรงไหนหรือเจ้าคะ

327
00:37:06,015 --> 00:37:09,894
‎- เปล่า...
‎- ท่านหน้าแดงนะ

328
00:37:10,061 --> 00:37:12,355
‎เป็นแบบนี้ตลอดหรือเปล่าเจ้าคะ

329
00:37:12,813 --> 00:37:16,734
‎หรือว่าปกติหน้าไม่แดง
‎แต่มาแดงตอนที่ประหม่าเจ้าคะ

330
00:37:16,817 --> 00:37:20,196
‎นี่อาจเป็นเพราะหัวใจ
‎หรือตับท่านไม่แข็งแรง

331
00:37:20,821 --> 00:37:24,450
‎ถ้าท่านไม่ว่าอะไร
‎ข้าขอตรวจชีพจรท่านได้ไหม

332
00:37:25,034 --> 00:37:26,244
‎ชีพจรข้าหรือ

333
00:37:29,747 --> 00:37:31,624
‎ชายหญิงห้ามแตะเนื้อต้องตัวกัน

334
00:37:32,208 --> 00:37:34,752
‎แต่ระหว่างเราคงไม่มีปัญหาอะไร

335
00:37:35,419 --> 00:37:36,462
‎ได้สิ

336
00:37:37,588 --> 00:37:39,382
‎ตรวจชีพจรข้าได้เต็มที่เลย

337
00:37:48,432 --> 00:37:52,311
‎ท่านปัสสาวะลำบากหรือเปล่าเจ้าคะ

338
00:37:52,561 --> 00:37:56,023
‎- เมื่อกี้เจ้าพูดว่า...
‎- ท้องน้อยของท่านอาจจะตึงๆ

339
00:37:56,649 --> 00:37:59,277
‎ท่านอาจจะเจ็บอวัยวะเพศด้วย

340
00:38:01,570 --> 00:38:04,198
‎อวัยวะเพศหรือ

341
00:38:05,449 --> 00:38:06,492
‎ข้าคิดว่า...

342
00:38:08,244 --> 00:38:09,954
‎เป็นโรคหนองในเจ้าค่ะ

343
00:38:10,746 --> 00:38:12,248
‎โรคหนองในหรือ

344
00:38:12,623 --> 00:38:15,167
‎อะไรกัน ข้า...

345
00:38:15,459 --> 00:38:17,128
‎สิ่งนั้นของข้าไม่ปกติหรือ

346
00:38:17,295 --> 00:38:18,212
‎ไม่ต้องกังวลไปนะเจ้าคะ

347
00:38:18,296 --> 00:38:20,548
‎ยังไม่ถึงขั้นร้ายแรง

348
00:38:20,798 --> 00:38:23,342
‎เมื่อท่านทานยาแล้วก็จะหายเอง

349
00:38:24,760 --> 00:38:25,928
‎ใต้เท้าขอรับ

350
00:38:26,262 --> 00:38:28,264
‎องครักษ์ประจำตัวองค์รัชทายาทมาขอรับ

351
00:38:28,764 --> 00:38:30,599
‎เข้าใจแล้ว

352
00:38:31,726 --> 00:38:32,560
‎ให้เขาเข้ามาเลย

353
00:38:37,148 --> 00:38:40,026
‎องค์ชายรัชทายาทสั่งให้ข้า
‎มาพาหมอคนนั้นไปด้วยขอรับ

354
00:38:40,318 --> 00:38:42,820
‎อ๋อ อย่างนั้นหรือ

355
00:38:43,195 --> 00:38:44,322
‎ถ้าเช่นนั้น

356
00:38:45,406 --> 00:38:48,409
‎เจ้าก็ควรไป เอาสิ ไปได้เลย

357
00:38:59,837 --> 00:39:02,381
‎ใต้เท้า นี่หัวหน้า
‎กองอาลักษณ์นะขอรับ

358
00:39:05,217 --> 00:39:08,054
‎รู้แล้ว มีอะไร

359
00:39:10,681 --> 00:39:13,768
‎เรือรบทั้งหมดเสียหาย
‎ระหว่างความโกลาหลเมื่อคืน

360
00:39:13,851 --> 00:39:16,896
‎ไม่มีเรือพอจะอพยพผู้คนขอรับ

361
00:39:17,355 --> 00:39:20,441
‎มีเรือขนส่งสินค้าแค่ลำเดียว

362
00:39:21,108 --> 00:39:24,445
‎ที่ออกแล่นได้ในอีกประมาณสองชั่วโมง

363
00:39:24,528 --> 00:39:27,448
‎แล้วเราจะอพยพทุกคน
‎ด้วยเรือขนส่งลำเดียวได้ยังไงกัน

364
00:39:27,531 --> 00:39:29,450
‎ข้าทราบดีขอรับ นั่นมัน...

365
00:39:29,533 --> 00:39:31,202
‎การค้นหาร่างเป็นยังไงบ้าง

366
00:39:32,620 --> 00:39:33,454
‎นี่

367
00:39:34,288 --> 00:39:37,583
‎เราให้ทหารทุกนายที่มีออกค้นหาร่าง

368
00:39:38,209 --> 00:39:39,126
‎แต่ก็ไม่เป็นผลขอรับ

369
00:39:40,419 --> 00:39:43,255
‎งั้นก็ไปหาให้ได้มากที่สุดสิ ไปเร็ว

370
00:39:49,553 --> 00:39:51,722
‎ไม่มีอะไรได้ดั่งใจเลย

371
00:39:54,558 --> 00:39:55,726
‎ไม่เอา

372
00:39:56,477 --> 00:40:00,106
‎- ขออภัยขอรับ
‎- องค์ชายรัชทายาททรงรับสั่งมาแล้ว

373
00:40:02,525 --> 00:40:04,652
‎คิดแผนให้ได้ก่อนพระอาทิตย์ตกละ

374
00:40:55,119 --> 00:40:55,953
‎ยองจู

375
00:41:15,222 --> 00:41:16,182
‎อาจารย์

376
00:41:17,766 --> 00:41:18,934
‎เกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ

377
00:41:19,518 --> 00:41:20,811
‎มันไม่ใช่แบบนี้

378
00:41:21,520 --> 00:41:22,855
‎ในฮันยาง...

379
00:41:23,689 --> 00:41:25,733
‎ในฮันยางไม่ได้เป็นเช่นนี้

380
00:41:25,816 --> 00:41:27,234
‎ตอนทันอี...

381
00:41:28,194 --> 00:41:29,028
‎ตอนทันอี...

382
00:41:30,154 --> 00:41:31,155
‎โดนกัด

383
00:41:32,072 --> 00:41:35,576
‎เขาป่วยอยู่หลายวัน
‎แล้วก็เสียชีวิตอย่างมนุษย์

384
00:41:38,245 --> 00:41:39,371
‎แต่ว่า...

385
00:41:40,456 --> 00:41:41,874
‎ตอนคนพวกนี้

386
00:41:43,167 --> 00:41:44,418
‎โดนกัดเข้า

387
00:41:46,045 --> 00:41:47,838
‎พวกเขากลับกลายเป็นอสุรกายเหมือนกัน

388
00:41:48,422 --> 00:41:49,798
‎โรคนี้เปลี่ยนไปแล้ว

389
00:41:51,133 --> 00:41:52,760
‎มันเริ่มแพร่กระจาย

390
00:41:54,845 --> 00:41:57,264
‎หมายความว่ายังไงเจ้าคะ ท่านอาจารย์

391
00:42:00,559 --> 00:42:01,435
‎ข้ารักษาได้

392
00:42:02,144 --> 00:42:03,395
‎ข้าสามารถ...

393
00:42:04,688 --> 00:42:06,148
‎รักษาโรคนี้ได้

394
00:42:06,690 --> 00:42:10,653
‎ข้าบันทึกทุกอย่างเกี่ยวกับโรคนี้ไว้
‎ทุกอย่างเลย...

395
00:42:31,340 --> 00:42:34,093
{\an8}‎(สองชั่วโมงหลังจากแทงเข็ม
‎ที่เคลือบด้วยสมุนไพรคืนชีพบดละเอียด)

396
00:42:34,218 --> 00:42:38,097
{\an8}‎(เข้าไปในหน้าผากของฝ่าบาท
‎พระองค์ก็ฟื้นคืนพระชนม์ชีพอีกครั้ง)

397
00:42:45,604 --> 00:42:47,314
‎โรคนี้รักษาได้งั้นหรือ

398
00:42:48,774 --> 00:42:49,817
‎เป็นเรื่องจริงหรือ

399
00:42:50,317 --> 00:42:53,195
‎อาจารย์พูดไว้แบบนั้นเพคะ

400
00:42:55,447 --> 00:42:58,534
‎"หุบเขาอันหนาวเหน็บ
‎ที่มีหมอกลงทุกฤดูตลอดปี

401
00:42:58,617 --> 00:43:02,413
‎สมุนไพรมีดอกสีม่วง
‎ที่บานตอนช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วง

402
00:43:02,496 --> 00:43:06,041
‎จะสามารถชุบชีวิตคนตายได้"

403
00:43:07,918 --> 00:43:09,587
‎เจ้าไปหุบเขาเพื่อหาสมุนไพรนั่นหรือ

404
00:43:09,670 --> 00:43:11,839
‎หม่อมฉันนึกว่าถ้าเจอสมุนไพรนั่นแล้ว

405
00:43:11,922 --> 00:43:16,510
‎จะหาทางรักษาโรคได้ จึงออกตามหา

406
00:43:17,344 --> 00:43:19,346
‎แต่ก็หาสมุนไพรแบบนั้นไม่เจอเพคะ

407
00:43:19,680 --> 00:43:23,100
‎ตอนนี้ยังไม่มีทางรักษาโรคนี้ได้สินะ

408
00:43:26,979 --> 00:43:27,813
‎องค์รัชทายาท

409
00:43:28,355 --> 00:43:30,316
‎กระหม่อมมีเรื่องต้องทูลพระองค์พ่ะย่ะค่ะ

410
00:43:40,367 --> 00:43:42,328
‎กระหม่อมหาศีรษะของแม่ทัพโจไม่เจอพ่ะย่ะค่ะ

411
00:43:42,911 --> 00:43:44,330
‎หากมีคนเอาไป

412
00:43:45,331 --> 00:43:47,082
‎ให้โจฮักจูล่ะก็...

413
00:43:49,418 --> 00:43:50,794
‎นี่มันน่าโมโหจริงๆ เลย

414
00:43:53,839 --> 00:43:56,258
‎พระองค์น่าจะคุยกับเขาดีๆ
‎ทรงทำแบบนั้นทำไมกัน

415
00:43:57,009 --> 00:43:59,637
‎เขาเป็นลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียว
‎ของโจฮักจูนะพ่ะย่ะค่ะ

416
00:43:59,720 --> 00:44:02,139
‎ถ้าเขาได้รับศีรษะลูกชายคนเดียว
‎ของตัวเองไปละก็

417
00:44:03,098 --> 00:44:04,642
‎เขาไม่มีทางให้อภัยเราแน่

418
00:44:04,725 --> 00:44:06,852
‎ข้าก็จะไม่ให้อภัยเขาเช่นกัน

419
00:44:06,935 --> 00:44:07,811
‎อะไรนะพ่ะย่ะค่ะ

420
00:44:09,772 --> 00:44:13,317
‎พระองค์ถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏ
‎แล้วก็หนีมาถึงทงเร

421
00:44:13,734 --> 00:44:15,653
‎พระองค์คิดจะสู้กับเขายังไงหรือพ่ะย่ะค่ะ

422
00:44:16,236 --> 00:44:17,821
‎ข้ามีมูลเหตุแล้ว

423
00:44:19,156 --> 00:44:20,282
‎ข้าต้องหาคนช่วยเหลือ

424
00:44:20,366 --> 00:44:21,617
‎มูลเหตุหรือ

425
00:44:22,826 --> 00:44:23,744
‎มูลเหตุอะไรพ่ะย่ะค่ะ

426
00:44:28,999 --> 00:44:30,584
‎จงมีชีวิตอยู่นะ

427
00:44:37,841 --> 00:44:39,510
‎เจ้าต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป

428
00:44:46,767 --> 00:44:48,102
‎เสด็จพ่อ...

429
00:44:51,355 --> 00:44:52,523
‎เสด็จสวรรคตแล้ว

430
00:44:55,734 --> 00:44:56,652
‎อะไรนะพ่ะย่ะค่ะ

431
00:44:59,321 --> 00:45:00,906
‎ฝ่าบาทเสด็จสวรรคตแล้วงั้นหรือ

432
00:45:02,574 --> 00:45:04,076
‎โจฮักจูกับพระมเหสี

433
00:45:04,702 --> 00:45:06,995
‎ใช้สมุนไพรคืนชีพกับเสด็จพ่อ

434
00:45:08,122 --> 00:45:09,540
‎หลังจากพระองค์สวรรคตไปแล้ว

435
00:45:11,583 --> 00:45:13,043
‎เพื่อรักษาอำนาจของพวกเขา

436
00:45:18,173 --> 00:45:20,300
‎บันทึกและหมอหญิงนั่น

437
00:45:20,926 --> 00:45:22,636
‎จะเป็นพยานให้ข้อเท็จจริงนั้น

438
00:45:26,181 --> 00:45:27,516
‎ซังจู...

439
00:45:29,101 --> 00:45:30,853
‎ข้าจะไปหาท่านอันฮยอน

440
00:45:37,317 --> 00:45:38,902
‎เร็วเข้า เร็วเลย

441
00:45:41,488 --> 00:45:44,116
‎เดี๋ยวก่อนสิ

442
00:45:44,199 --> 00:45:46,118
‎เร็วเข้า เดินเร็วๆ

443
00:45:52,833 --> 00:45:54,626
‎รีบจัดการให้เสร็จก่อนคนจะมากันเยอะ

444
00:45:55,753 --> 00:45:56,587
‎ไปกันเถอะ

445
00:45:59,882 --> 00:46:01,884
‎เอาหมูมาด้วยทำไมกัน

446
00:46:06,221 --> 00:46:08,766
‎เรือกำลังจะออกแล้ว! เร็วเข้า!

447
00:46:09,266 --> 00:46:11,226
‎ทุกคนหนีไปหมดแล้ว! เร็วเลย!

448
00:46:18,942 --> 00:46:21,278
‎นี่ ขอโทษที

449
00:46:21,361 --> 00:46:22,905
‎นี่ เกิดอะไรขึ้น

450
00:46:23,113 --> 00:46:23,989
‎ดูแลตัวเองนะ

451
00:46:39,421 --> 00:46:41,465
‎ไปซังจูทางเรือเร็วกว่า

452
00:46:41,882 --> 00:46:44,760
‎พวกเขาซ่อมเรือเกือบเสร็จแล้ว
‎เราไปที่ท่าเรือกันเถอะ

453
00:47:02,569 --> 00:47:03,862
‎ไม่นะ

454
00:47:03,946 --> 00:47:06,490
‎อย่าทิ้งเรานะ ใต้เท้า ได้โปรด

455
00:47:06,573 --> 00:47:08,534
‎พาเราไปด้วยเถอะ

456
00:47:09,493 --> 00:47:11,578
‎อย่าทิ้งเราไป

457
00:47:11,662 --> 00:47:14,748
‎ได้โปรดพาเราไปด้วย

458
00:47:14,832 --> 00:47:16,041
‎ใต้เท้า

459
00:47:16,124 --> 00:47:19,586
‎- โปรดพาลูกเราไปด้วย แค่ลูกเราก็ได้
‎- ได้โปรดกลับมาเถอะ

460
00:47:31,014 --> 00:47:31,932
‎เจ้าพวกนั้นนี่นะ

461
00:47:32,015 --> 00:47:34,726
‎พวกนั้นควรไปทำอย่างอื่น
‎แทนที่จะมาคร่ำครวญ

462
00:47:34,810 --> 00:47:36,436
‎ทำไมถึงโง่เง่ากันแบบนี้

463
00:47:39,815 --> 00:47:42,025
‎ทำแบบนี้จะไม่เป็นไรแน่หรือ

464
00:47:42,609 --> 00:47:47,197
‎เราไม่มีทางกำจัดร่างทั้งหมด
‎ได้ก่อนอาทิตย์ตกหรอกขอรับ

465
00:47:47,281 --> 00:47:49,908
‎คืนนี้ก็จะเกิดเรื่องโกลาหลอีก

466
00:47:49,992 --> 00:47:51,743
‎การที่เราอยู่ที่นั่น

467
00:47:51,827 --> 00:47:54,830
‎ก็เหมือนถือฟืนวิ่งเข้าหากองไฟนะขอรับ

468
00:47:55,789 --> 00:48:00,794
‎ท่านกับเหล่าคนชั้นสูง
‎เป็นเสาหลักที่ค้ำจุนทงเร

469
00:48:00,878 --> 00:48:01,920
‎- ใช่แล้ว
‎- ข้าเห็นด้วย

470
00:48:02,004 --> 00:48:05,048
‎ท่านต้องมีชีวิตรอด
‎เพื่อสร้างทงเรขึ้นใหม่อีกครั้ง

471
00:48:12,431 --> 00:48:15,642
‎เจ้าแน่ใจใช่ไหมว่าองค์ชายรัชทายาท
‎ออกจากทงเรไปอย่างปลอดภัย

472
00:48:15,726 --> 00:48:17,519
‎แน่สิขอรับ

473
00:48:17,603 --> 00:48:20,480
‎ข้าเห็นพวกเขาสองคนออกไป
‎ด้วยตาตัวเองเลย

474
00:48:20,564 --> 00:48:22,774
‎ท่านไม่ต้องกังวลหรอกขอรับ

475
00:48:22,858 --> 00:48:25,777
‎องค์ชายรัชทายาท
‎พาหมอหญิงคนนั้นไปด้วยหรือเปล่า

476
00:48:26,236 --> 00:48:27,070
‎ใครหรือขอรับ

477
00:48:28,947 --> 00:48:30,908
‎ช่างเถอะ

478
00:48:31,617 --> 00:48:34,161
‎- ขออภัยขอรับ
‎- ไม่ต้องกังวล แล้วก็...

479
00:48:34,328 --> 00:48:35,329
‎- นี่
‎- ใต้เท้า

480
00:48:45,756 --> 00:48:46,965
‎จะไม่เป็นไรจริงๆ หรือขอรับ

481
00:48:47,424 --> 00:48:49,217
‎องค์ชายรัชทายาทยังอยู่ที่นั่นนะขอรับ

482
00:48:50,093 --> 00:48:51,887
‎ถ้าพระองค์รู้ว่าเราออกมาแบบนี้

483
00:48:53,138 --> 00:48:54,264
‎พระองค์สั่งตัดหัวเราแน่

484
00:48:55,557 --> 00:48:58,727
‎เรายิงธนูใส่องค์รัชทายาทเมื่อคืน

485
00:48:59,227 --> 00:49:00,812
‎พระองค์ตรัสว่าจะประหารครอบครัวเรา

486
00:49:00,896 --> 00:49:03,190
‎จะทางไหนเราก็ตายอยู่แล้ว

487
00:49:04,650 --> 00:49:05,734
‎แต่ว่า...

488
00:49:06,568 --> 00:49:08,654
‎เอาละ ดีเลย

489
00:49:27,214 --> 00:49:28,507
‎ไม่เอาน่า

490
00:49:28,882 --> 00:49:30,634
‎ไม่ต้องห่วงหรอก

491
00:49:30,926 --> 00:49:33,929
‎ในโลกนี้กลุ่มโจ
‎มีอำนาจเหนือราชวงศ์อี

492
00:49:34,012 --> 00:49:35,180
‎ถ้าเรา...

493
00:49:36,848 --> 00:49:40,769
‎ทำดีกับท่านเจ้าเมืองเข้าไว้
‎เราก็จะหาทางรอดได้เองนั่นแหละ

494
00:54:40,026 --> 00:54:45,699
‎(ด้วยความอาลัยถึงโกกึนฮี)

495
00:54:46,283 --> 00:54:48,285
‎คำบรรยายโดย กชนันท์ อยู่ใจ