1
00:00:06,131 --> 00:00:09,631
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:10,802 --> 00:00:13,182
‎(สร้างจากเรื่อง
‎"เดอะคิงดอมออฟก็อดส์" โดย YLAB)

3
00:01:38,848 --> 00:01:40,018
‎ทำอย่างไรดีขอรับ

4
00:01:43,520 --> 00:01:46,480
‎เราจะจัดการทางนี้เอง
‎องค์รัชทายาทหนีไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ

5
00:01:46,940 --> 00:01:50,240
‎พวกเจ้าจะสละชีวิต
‎เพื่อให้ข้ารอดคนเดียวหรือ

6
00:01:50,860 --> 00:01:51,820
‎ทำเช่นนั้นไม่ได้

7
00:01:51,903 --> 00:01:52,953
‎องค์รัชทายาท

8
00:01:54,322 --> 00:01:56,412
‎ต้องมีใครสักคนออกไป

9
00:01:58,368 --> 00:02:00,038
‎เพื่อบอกความจริงให้คนนอกวังรู้

10
00:02:30,567 --> 00:02:33,067
‎ไฟเจ้าค่ะ พวกมันกลัวไฟเจ้าค่ะ

11
00:03:10,815 --> 00:03:12,605
‎เห็นหรือยังเจ้าคะ ท่านพ่อ

12
00:03:17,071 --> 00:03:18,071
‎ไม่ว่าใคร

13
00:03:22,202 --> 00:03:24,082
‎ก็แย่งไปจากข้าไม่ได้

14
00:04:50,206 --> 00:04:52,996
‎ทางด้านหลังของพระราชวัง
‎จะมีสวนอยู่พ่ะย่ะค่ะ

15
00:04:54,502 --> 00:04:56,002
‎ไปทางประตูใหญ่คงลำบาก

16
00:04:56,337 --> 00:04:58,207
‎แต่ถ้าไปทางนั้น เราอาจหนีรอดได้

17
00:04:59,090 --> 00:05:02,300
‎ยืดเยื้อต่อไปไม่ได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ
‎กระหม่อมจะพาพระองค์ไปที่สวน

18
00:05:09,600 --> 00:05:10,690
‎สวนหรือ

19
00:05:19,277 --> 00:05:20,527
‎เหลือดินปืนอีกเท่าไร

20
00:05:20,737 --> 00:05:23,867
‎แม้ใช้ทั้งหมด
‎ก็ไม่อาจปราบพวกมันได้พ่ะย่ะค่ะ

21
00:05:26,659 --> 00:05:28,289
‎ข้าไม่ได้จะใช้กับพวกมัน

22
00:05:41,424 --> 00:05:43,014
‎หากใช้พวกเราเป็นเหยื่อล่อ

23
00:05:43,593 --> 00:05:45,183
‎ก็อาจสำเร็จได้

24
00:06:49,492 --> 00:06:51,202
‎ห้ามมองลงไปข้างล่างเด็ดขาด

25
00:07:21,858 --> 00:07:23,068
‎รีบวิ่งเถิดขอรับ

26
00:09:44,208 --> 00:09:45,878
‎ประตูพระราชวังถูกปิดหมดเลยขอรับ

27
00:09:49,672 --> 00:09:50,762
‎นี่มัน

28
00:09:51,799 --> 00:09:54,089
‎เกิดเรื่องอะไรขึ้นในวังกันแน่

29
00:10:45,978 --> 00:10:49,068
‎ทั้งที่ทงเร และซังจู

30
00:10:50,316 --> 00:10:51,976
‎เราหยุดพวกมันไม่ได้

31
00:10:53,778 --> 00:10:55,448
‎ครานี้เราจะหยุดมันให้ได้

32
00:10:56,781 --> 00:10:58,281
‎ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องหยุดมันให้ได้

33
00:12:32,626 --> 00:12:34,336
‎ตอนนี้ล่ะ ยิง!

34
00:13:19,256 --> 00:13:21,546
‎ออกไป! ไปให้พ้น ไป!

35
00:13:22,510 --> 00:13:25,890
‎อย่าเข้ามา! อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามา!

36
00:18:53,549 --> 00:18:55,549
‎เหตุใดพวกเราจึงรอดได้

37
00:18:55,759 --> 00:18:57,089
‎เราโดนพวกมันกัดแล้วแท้ๆ

38
00:18:57,886 --> 00:19:00,426
‎ข้าเองก็ไม่รู้ ว่าเป็นเพราะเหตุใด

39
00:19:46,435 --> 00:19:49,225
‎ถวายบังคมองค์ชายรัชทายาท

40
00:19:51,607 --> 00:19:54,317
‎- ถวายบังคมองค์ชายรัชทายาท
‎- ถวายบังคมองค์ชายรัชทายาท

41
00:19:56,778 --> 00:19:58,448
‎องค์รัชทายาท
‎เป็นอย่างไรบ้างพ่ะย่ะค่ะ

42
00:19:59,656 --> 00:20:01,656
‎เกิดอะไรขึ้นในวังกันแน่พ่ะย่ะค่ะ

43
00:20:02,201 --> 00:20:05,751
‎เรียกพวกทหารที่คุ้มกันกำแพงเมือง
‎ให้เข้ามาในวังทั้งหมด

44
00:20:06,246 --> 00:20:07,206
‎ต้องเร่งมือแล้ว

45
00:20:17,716 --> 00:20:20,176
‎ลากศพขึ้นจากบ่อหมดหรือยัง

46
00:20:20,761 --> 00:20:21,681
‎ขอรับ

47
00:20:45,786 --> 00:20:46,746
‎ซอบี...

48
00:20:58,548 --> 00:21:01,758
‎เกิดโรคระบาดขึ้นภายในพระราชวัง
‎เช่นนั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ

49
00:21:02,052 --> 00:21:03,302
‎แล้วคนที่รอดชีวิตล่ะ

50
00:21:05,430 --> 00:21:08,810
‎นอกจากพวกที่อยู่กับองค์ชาย
‎ที่เหลือตายกันหมดแล้วหรือ

51
00:21:12,187 --> 00:21:13,357
‎ทั้งองค์ราชินี

52
00:21:14,439 --> 00:21:15,939
‎ทั้งพวกเสนาบดี ทุกคนเลยหรือ

53
00:21:16,525 --> 00:21:17,565
‎ขอรับ

54
00:21:20,946 --> 00:21:21,906
‎มีอะไรหรือ

55
00:21:23,365 --> 00:21:25,655
‎เราหาศพของโอรสไม่เจอพ่ะย่ะค่ะ

56
00:21:27,869 --> 00:21:29,159
‎ต้องหาให้เจอ

57
00:21:30,289 --> 00:21:31,919
‎ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องหาให้เจอ

58
00:21:32,082 --> 00:21:34,792
‎ยังมีพวกองครักษ์
‎ที่ออกไปนอกป้อมปราการ

59
00:21:35,127 --> 00:21:39,257
‎ยิ่งกว่านั้น ผู้นำท้องถิ่นเกินครึ่ง
‎เป็นผู้มีอิทธิพลของกลุ่มแฮวอนโจ

60
00:21:39,798 --> 00:21:41,218
‎หากปล่อยให้โอรสรอดชีวิต

61
00:21:41,591 --> 00:21:44,431
‎ผู้มีอิทธิพลที่อยู่ฝ่ายโอรส
‎จะต้องลุกฮือเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ

62
00:21:45,595 --> 00:21:47,005
‎หากพระองค์อยากรอดชีวิต

63
00:21:47,973 --> 00:21:49,023
‎ก็จำเป็นต้อง

64
00:21:49,766 --> 00:21:51,476
‎ฆ่าโอรสนั่นเสียพ่ะย่ะค่ะ

65
00:22:41,735 --> 00:22:44,195
‎(ประตูยอนกยอง)

66
00:23:00,087 --> 00:23:01,207
‎ที่แห่งนี้

67
00:23:05,092 --> 00:23:07,182
‎เป็นที่รวบรวมพระบรมสาทิสลักษณ์

68
00:23:09,012 --> 00:23:11,852
‎ของเหล่ากษัตริย์พระองค์ก่อน
‎ที่สืบเชื้อสายมาถึงข้า

69
00:23:13,058 --> 00:23:14,478
‎ภาพเหมือนของพวกพระองค์

70
00:23:15,769 --> 00:23:17,849
‎วางไว้บนบัลลังก์เฉกเช่นตอนมีชีวิต

71
00:23:18,438 --> 00:23:20,148
‎ที่นี่ยังมีการประกอบพิธี

72
00:23:22,567 --> 00:23:24,237
‎เพื่อทำการสรรเสริญ

73
00:23:24,945 --> 00:23:27,275
‎ที่แห่งนี้ มีที่ว่างอีกสองตำแหน่ง

74
00:23:30,992 --> 00:23:34,082
‎ที่หนึ่ง เป็นของเสด็จพ่อ

75
00:23:35,038 --> 00:23:36,498
‎และที่สุดท้าย

76
00:23:40,627 --> 00:23:42,747
‎เป็นตำแหน่งของข้า

77
00:23:47,342 --> 00:23:48,302
‎เช่นนั้น

78
00:23:51,096 --> 00:23:52,846
‎จงออกมาจากตรงนั้นเสีย

79
00:24:18,957 --> 00:24:20,287
‎ข้าขอดูหน้าเด็ก

80
00:24:24,087 --> 00:24:25,507
‎ข้าบอกว่าข้าขอดู

81
00:24:35,891 --> 00:24:37,181
‎นั่นรอยกัดของอสุรกายหรือไม่

82
00:24:37,726 --> 00:24:40,146
‎ถึงจะถูกกัด
‎แต่เด็กคนนี้ไม่ใช่อสุรกายเพคะ

83
00:24:41,521 --> 00:24:42,481
‎หม่อมฉันพูดจริงเพคะ

84
00:24:42,689 --> 00:24:44,149
‎เด็กคนนี้ไม่ได้ติดเชื้อ

85
00:24:46,026 --> 00:24:47,486
‎พระองค์อย่าฆ่าเขาเลยเพคะ

86
00:24:49,863 --> 00:24:53,413
‎พระองค์เองก็อยากให้เด็กคนนี้
‎รอดชีวิตมิใช่หรือเพคะ

87
00:24:53,909 --> 00:24:56,619
‎พระองค์เคยบอกหม่อมฉัน

88
00:24:58,121 --> 00:24:59,871
‎ว่าให้ช่วยปกป้องเด็กคนนี้

89
00:25:00,373 --> 00:25:01,753
‎ไปที่ตำหนักพระราชินี

90
00:25:02,501 --> 00:25:03,961
‎และจับตาดูเด็กคนนั้น

91
00:25:04,461 --> 00:25:07,211
‎หมายถึงโอรสขององค์ราชินีหรือเพคะ

92
00:25:08,006 --> 00:25:09,796
‎หม่อมฉันมีเรื่องจะบอกพระองค์

93
00:25:10,467 --> 00:25:12,837
‎เป็นเรื่องขององค์ราชินีและโอรสเพคะ

94
00:25:14,846 --> 00:25:15,716
‎โอรสของราชินี

95
00:25:15,805 --> 00:25:17,135
‎ลูกชายขององครักษ์

96
00:25:20,143 --> 00:25:22,103
‎ข้าได้ยินว่า
‎เขาถูกพาตัวไปตำหนักพระราชินี

97
00:25:23,563 --> 00:25:24,613
‎เช่นนั้น

98
00:25:27,067 --> 00:25:29,027
‎ช่วยอยู่เคียงข้าง
‎ปกป้องเด็กคนนั้นด้วย

99
00:25:30,529 --> 00:25:34,699
‎พระองค์บอกว่า
‎จะไม่ให้ใครต้องเจ็บปวดอีก

100
00:25:35,492 --> 00:25:38,332
‎เช่นนั้น
‎ได้โปรดไว้ชีวิตเด็กคนนี้เถิดเพคะ

101
00:25:39,079 --> 00:25:40,789
‎โรคระบาดจะสิ้นสุดลงเพคะ

102
00:25:41,414 --> 00:25:43,084
‎เมื่อผ่านความหนาว
‎เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ

103
00:25:43,833 --> 00:25:45,213
‎ฝันร้ายทั้งหมดนี้

104
00:25:46,086 --> 00:25:47,416
‎มันจะสิ้นสุดลงเพคะ

105
00:25:58,640 --> 00:25:59,600
‎ไม่...

106
00:26:01,935 --> 00:26:03,305
‎หากเด็กคนนี้ยังอยู่

107
00:26:05,814 --> 00:26:07,404
‎มันไม่มีทางสิ้นสุด

108
00:26:12,237 --> 00:26:14,657
‎(ประตูฮงชี)

109
00:26:15,949 --> 00:26:19,239
‎(ป้อมปราการซังจู)

110
00:26:19,327 --> 00:26:22,707
‎(สามเดือนต่อมา)

111
00:26:32,215 --> 00:26:34,045
‎จบแล้วสินะ จบได้เสียที

112
00:27:00,535 --> 00:27:04,785
‎(ศาลบรรพกษัตริย์ เจ็ดปีต่อมา)

113
00:28:40,802 --> 00:28:41,892
‎ฝ่าบาท

114
00:28:47,726 --> 00:28:49,186
‎ได้เวลากลับเข้าวังแล้วพ่ะย่ะค่ะ

115
00:29:01,906 --> 00:29:05,786
‎ได้ยินว่าพระองค์ขอผู้จดบันทึก
‎ดูจดหมายเหตุของเมื่อเจ็ดปีก่อน

116
00:29:06,995 --> 00:29:08,615
‎จดหมายเหตุน่ะ ไม่ว่าใคร

117
00:29:09,456 --> 00:29:13,706
‎แม้แต่กษัตริย์เอง ก็ไม่สามารถดูได้
‎พระองค์ทราบดีใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ

118
00:29:14,043 --> 00:29:15,883
‎ไม่มีใครเล่าให้ข้าฟังเลยสักคน

119
00:29:18,631 --> 00:29:22,011
‎เมื่อเจ็ดปีก่อน
‎ทั้งเสด็จพ่อ เสด็จแม่

120
00:29:23,720 --> 00:29:25,560
‎และพระเชษฐา
‎ก็สวรรคตเพราะโรคระบาด

121
00:29:26,055 --> 00:29:28,885
‎นางในที่คอยรับใช้พวกพระองค์
‎ก็ตายทั้งหมด

122
00:29:29,726 --> 00:29:32,436
‎แต่ทั้งท่าน ทั้งท่านลุง

123
00:29:33,480 --> 00:29:36,270
‎ไม่ว่าใครก็ไม่เล่าให้ข้าฟัง

124
00:29:38,026 --> 00:29:39,896
‎แล้วข้าควรถามจากใครหรือ

125
00:29:46,659 --> 00:29:48,749
‎อีกเดี๋ยวจะเริ่มคาบเรียนแล้ว

126
00:29:51,706 --> 00:29:54,996
‎สิ่งที่พระองค์จะได้เห็นและได้ยิน
‎ก็ล้วนเพื่อประเทศนี้พ่ะย่ะค่ะ

127
00:29:55,335 --> 00:29:57,545
‎พระองค์ต้องเรียนรู้ให้มาก
‎จะได้ปกครองวังหลวง

128
00:29:57,670 --> 00:29:59,880
‎และสามารถดูแล
‎ราษฎรทั้งปวงได้พ่ะย่ะค่ะ

129
00:30:06,971 --> 00:30:07,971
‎พาพระองค์ไป

130
00:30:16,981 --> 00:30:20,401
‎พระองค์ทรงคะนึงถึงพ่อแม่
‎มากขึ้นทุกวัน

131
00:30:20,693 --> 00:30:24,783
‎หากทรงรู้ว่าเสด็จพ่อและเสด็จแม่
‎สวรรคตเพราะเหตุใด

132
00:30:25,198 --> 00:30:26,488
‎คงจะสะเทือนใจไม่น้อย

133
00:30:26,950 --> 00:30:29,450
‎อย่าให้พระองค์
‎รู้เรื่องนี้โดยเด็ดขาด

134
00:30:37,502 --> 00:30:40,632
‎(ฮันยาง)

135
00:30:48,221 --> 00:30:50,681
‎หือ หยุดก่อนๆ

136
00:30:52,559 --> 00:30:54,939
‎ใช่ไหม นั่นเจ้าใช่ไหม

137
00:30:55,603 --> 00:30:56,983
‎ไม่ได้เจอกันนานนะขอรับ

138
00:30:58,314 --> 00:30:59,364
‎ท่านเสนาบดี

139
00:31:07,532 --> 00:31:09,782
‎ข้าบอกให้พูดเป็นกันเองไงเล่า

140
00:31:09,868 --> 00:31:11,488
‎ตามสบาย ไม่ต้องเกรงใจ

141
00:31:11,661 --> 00:31:13,831
‎หยุดดื่มเถิด ท่านดื่มมากไปแล้วขอรับ

142
00:31:15,039 --> 00:31:17,789
‎ข้าดื่มแบบนี้เพราะอยู่กับเจ้าน่ะสิ
‎ปกติดื่มที่ไหนกัน

143
00:31:18,209 --> 00:31:21,169
‎โอ๊ย บอกให้พูดเป็นกันเอง

144
00:31:23,298 --> 00:31:24,338
‎ก็ได้ เข้าใจแล้ว

145
00:31:24,883 --> 00:31:25,723
‎เอาอย่างนี้ใช่ไหม

146
00:31:26,342 --> 00:31:27,302
‎เฮ้ย

147
00:31:27,719 --> 00:31:29,139
‎แต่ข้าเป็นมหาเสนาบดีนะ

148
00:31:29,762 --> 00:31:33,102
‎นี่พวกเจ้า
‎ไอ้นี่พูดไม่เพราะกับมหาเสนาบดี

149
00:31:34,183 --> 00:31:35,393
‎ข้าถึงได้บอกไงเล่า

150
00:31:36,060 --> 00:31:38,520
‎ดูสภาพท่านเสนาบดีของประเทศนี้
‎เขมือบอาหารสิ โธ่

151
00:31:38,980 --> 00:31:40,020
‎ช่างดูดีเสียเหลือเกิน

152
00:31:43,109 --> 00:31:46,489
‎เจ้าก็พูดถูก
‎ดวงข้าได้เป็นถึงเสนาบดีเลยหรือนี่

153
00:31:47,363 --> 00:31:50,283
‎ตำแหน่งเจ้าเมืองทงเรด้วย
‎ท่านลุงขู่ว่าถ้าข้าไม่ยอมเป็น

154
00:31:50,700 --> 00:31:54,750
‎จะให้ข้าไปเป็นขันทีแทน
‎ข้านี่ซังกะตายเชียวล่ะ

155
00:31:54,871 --> 00:31:56,921
‎แต่ตอนนี้ข้าได้เป็นถึงมหาเสนาบดี

156
00:31:58,541 --> 00:32:01,091
‎งานก็เยอะเป็นกอง

157
00:32:01,878 --> 00:32:03,418
‎แถมยังต้องรักษาหน้าอีก

158
00:32:03,504 --> 00:32:05,384
‎ไม่มีเวลาให้ดื่มเหล้าขนาดนี้หรอก

159
00:32:08,217 --> 00:32:09,467
‎ขอบคุณท่านที่ทำให้

160
00:32:10,011 --> 00:32:11,391
‎ประเทศนี้เข้าที่เข้าทาง

161
00:32:12,013 --> 00:32:13,603
‎ประชาชนกยองซัง

162
00:32:14,182 --> 00:32:15,852
‎ก็เอาชนะความเจ็บปวด ใช้ชีวิตอย่างดี

163
00:32:16,976 --> 00:32:18,186
‎ข้าเห็นด้วยตาตัวเอง

164
00:32:19,437 --> 00:32:20,607
‎พอเถอะน่า

165
00:32:21,356 --> 00:32:24,566
‎ปัดโธ่ ขนาดอยู่กับเจ้า ข้ายังต้อง
‎คุยเรื่องยากๆ แบบนั้นด้วยหรือ

166
00:32:25,360 --> 00:32:26,490
‎ดื่มเถิดน่า

167
00:32:33,117 --> 00:32:34,237
‎ฝ่าบาท

168
00:32:34,744 --> 00:32:35,704
‎ทรงสบายดีหรือ

169
00:32:40,625 --> 00:32:41,995
‎โตมาอย่างดีเชียวล่ะ

170
00:32:42,502 --> 00:32:45,842
‎อายุก็เท่านั้น
‎แต่รอบรู้คัมภีร์ขงจื๊อเสียแล้ว

171
00:32:45,922 --> 00:32:49,432
‎พระองค์จะเป็นกษัตริย์ผู้มีเมตตา
‎และปรีชาสามารถแน่ อ้อ...

172
00:32:52,679 --> 00:32:54,009
‎ข้าต้องดูแลพระองค์ให้ดีสิ

173
00:32:55,390 --> 00:32:57,560
‎องค์ชายอุตส่าห์ขอร้องไว้เช่นนั้น

174
00:33:23,793 --> 00:33:26,053
‎ข้าเชื่อใจเจ้าได้จริงหรือ

175
00:33:27,296 --> 00:33:28,626
‎เด็กคนนี้จะไม่...

176
00:33:29,799 --> 00:33:31,509
‎ติดโรคระบาดจริงๆ หรือ

177
00:33:32,093 --> 00:33:33,393
‎เป็นเรื่องจริงเพคะ

178
00:33:34,470 --> 00:33:36,930
‎หม่อมฉันนำมือและเท้า
‎ที่ถูกอสุรกายกัด จุ่มลงในน้ำ

179
00:33:37,557 --> 00:33:38,927
‎จากนั้นก็มีพยาธิออกมา

180
00:33:39,559 --> 00:33:41,439
‎เด็กคนนี้ไม่ติดโรคระบาดเพคะ

181
00:33:41,811 --> 00:33:42,981
‎ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

182
00:33:43,938 --> 00:33:46,688
‎เด็กคนนี้เป็นโอรส
‎ที่สืบสายเลือดตามประเพณี

183
00:33:47,775 --> 00:33:49,315
‎หากพระองค์ปล่อยให้เขามีชีวิต

184
00:33:50,028 --> 00:33:52,358
‎ประเทศนี้
‎จะเกิดเรื่องโกลาหลครั้งใหญ่เป็นแน่

185
00:33:55,616 --> 00:33:58,326
‎ผู้ที่จะสืบทอดบัลลังก์
‎ต้องมีหนึ่งเดียวเท่านั้น

186
00:33:59,162 --> 00:34:00,462
‎รีบฆ่าเด็กคนนี้เสีย

187
00:34:05,710 --> 00:34:07,340
‎ท่านเสนาบดีพูดถูกแล้ว

188
00:34:09,797 --> 00:34:10,917
‎เด็กคนนี้และข้า

189
00:34:12,800 --> 00:34:14,800
‎คนใดคนหนึ่งต้องตาย

190
00:34:19,057 --> 00:34:20,017
‎ทว่า

191
00:34:23,728 --> 00:34:25,728
‎ใครตายถึงจะถูกต้องหรือ

192
00:34:27,732 --> 00:34:29,982
‎เด็กคนนี้เป็นโอรส
‎ที่สืบสายเลือดตามประเพณี

193
00:34:31,110 --> 00:34:32,150
‎ส่วนข้า

194
00:34:34,447 --> 00:34:35,907
‎เป็นลูกนอกสมรส

195
00:34:38,159 --> 00:34:40,039
‎เป็นกบฏฆ่าเสด็จพ่อตัวเอง

196
00:34:43,706 --> 00:34:45,916
‎หากต้องเลือกใครเพียงแค่คนเดียว

197
00:34:49,962 --> 00:34:52,592
‎หากถามว่าประเทศที่วุ่นวาย
‎เพราะภัยสงครามและโรคระบาด

198
00:34:53,132 --> 00:34:55,222
‎ต้องการกษัตริย์แบบใด

199
00:34:57,386 --> 00:34:59,886
‎ท่านเสนาบดีจะเลือกใครหรือ

200
00:35:05,019 --> 00:35:06,059
‎เด็กคนนี้

201
00:35:07,271 --> 00:35:09,481
‎เป็นความหวังสุดท้าย
‎ที่เหลืออยู่ในประเทศนี้

202
00:35:10,233 --> 00:35:11,443
‎พวกคนที่ต้องการใช้โอรส

203
00:35:11,526 --> 00:35:14,736
‎เพื่อครอบครองอำนาจแบบผิดๆ
‎ก็หายไปหมดแล้ว

204
00:35:17,323 --> 00:35:18,413
‎ท่านเสนาบดี

205
00:35:21,869 --> 00:35:23,329
‎ได้โปรดช่วยทำให้

206
00:35:25,873 --> 00:35:28,383
‎โอรสผู้นี้
‎เติบโตเป็นกษัตริย์ที่ดีด้วยเถิด

207
00:35:42,223 --> 00:35:43,393
‎ข้าเชื่อใจ

208
00:35:46,477 --> 00:35:47,977
‎ในตัวท่านเสนาบดี

209
00:35:49,605 --> 00:35:51,855
‎และเสนาบดีผู้ซื่อตรงที่ติดตามท่าน

210
00:36:06,247 --> 00:36:07,167
‎ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

211
00:36:07,582 --> 00:36:08,882
‎หากโอรสผู้นี้

212
00:36:09,584 --> 00:36:11,634
‎ไม่ใช่สายเลือดของ
‎กษัตริย์พระองค์ก่อนล่ะ

213
00:36:13,963 --> 00:36:15,053
‎เด็กคนนี้

214
00:36:17,300 --> 00:36:18,380
‎โอรสผู้นี้

215
00:36:20,887 --> 00:36:23,637
‎เป็นน้องชายข้า
‎ผู้สืบสายเลือดจากเสด็จพ่อจริงๆ

216
00:36:26,184 --> 00:36:28,604
‎โรคระบาดน่าขนลุกพรากชีวิตเสด็จพ่อ

217
00:36:31,397 --> 00:36:34,067
‎ชีวิตราชินีที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ข้า

218
00:36:36,819 --> 00:36:38,069
‎รวมทั้งตัวข้าด้วย

219
00:36:41,574 --> 00:36:43,374
‎จงบันทึกเอาไว้เช่นนั้น

220
00:36:47,038 --> 00:36:49,668
‎นั่นเป็นสิ่งสุดท้าย
‎ที่ผู้สืบเชื้อพระวงศ์เช่นข้า

221
00:36:52,460 --> 00:36:54,500
‎จะสามารถทำได้

222
00:38:03,406 --> 00:38:05,616
‎พระองค์จะทรงสุขสบายดีไหมนะ

223
00:38:06,659 --> 00:38:10,959
‎อ้อ มีหมอหญิงเคียงข้างทั้งคน
‎ก็คงสบายดีนั่นแหละ

224
00:38:21,424 --> 00:38:22,384
‎นี่อะไรหรือ

225
00:38:22,591 --> 00:38:25,511
‎สิ่งที่หมอหญิงเขียนไว้
‎เกี่ยวกับโรคระบาด

226
00:38:31,851 --> 00:38:35,981
‎โรคระบาดเกิดจากการทำให้
‎คนตายฟื้นคืนชีพ ด้วยสมุนไพรคืนชีพ

227
00:38:36,897 --> 00:38:40,147
‎ไข่ของพยาธิในสมุนไพรคืนชีพ
‎จะเข้าควบคุมสมอง

228
00:38:40,276 --> 00:38:41,776
‎ทำให้คนตายฟื้นคืนชีพ

229
00:38:42,403 --> 00:38:46,873
‎ผู้ที่คืนชีพด้วยวิธีนี้
‎จะสูญสิ้นสติ ไร้ซึ่งความเจ็บปวดใดๆ

230
00:38:47,283 --> 00:38:50,493
‎และกระหายเพียงเลือดเนื้อของมนุษย์

231
00:38:51,245 --> 00:38:53,615
‎ผู้ใดที่ถูกผู้คืนชีพจากความตายกัด

232
00:38:53,831 --> 00:38:55,581
‎จะมีพยาธิเข้าสู่ร่างกาย

233
00:38:56,167 --> 00:38:57,627
‎แต่จะไม่กลายร่างเป็นอสุรกาย

234
00:38:58,294 --> 00:39:00,304
‎เพียงแต่ร่างกายจะเย็นเฉียบ

235
00:39:00,546 --> 00:39:03,126
‎และป่วยออดๆ แอดๆ จนตายไป

236
00:39:04,508 --> 00:39:06,888
‎จุดเริ่มต้นการระบาดของโรคนี้

237
00:39:07,261 --> 00:39:09,311
‎เกิดขึ้นที่จียุลฮยอน ในทงเร

238
00:39:10,097 --> 00:39:12,057
‎เมื่อศพที่ตายจากการถูกกัด

239
00:39:12,183 --> 00:39:14,773
‎ถูกนำไปผ่านความร้อน
‎และผู้คนกินมันเข้าไป

240
00:39:15,019 --> 00:39:18,399
‎พวกเขาชักเกร็ง จากนั้นก็ตายลง
‎และกลายร่างเป็นอสุรกาย

241
00:39:19,607 --> 00:39:22,647
‎ตั้งแต่นั้นมา ผู้ใดที่ถูกอสุรกายกัด

242
00:39:22,985 --> 00:39:24,355
‎จะกลายร่างเป็นอสุรกายด้วย

243
00:39:25,905 --> 00:39:29,485
‎แต่มิใช่ว่าเมื่อถูกกัดแล้ว
‎ทุกคนจะกลายร่างเป็นอสุรกาย

244
00:39:30,368 --> 00:39:34,118
‎แม้ถูกผู้ติดเชื้อกัด
‎หากอยู่ในน้ำก่อนถึงแก่ความตาย

245
00:39:34,497 --> 00:39:37,707
‎พยาธิที่ไชเข้าไม่ถึงสมอง
‎จะออกจากร่างกาย

246
00:39:38,000 --> 00:39:39,670
‎ทำให้หายจากการติดโรคระบาดได้

247
00:39:40,211 --> 00:39:44,261
‎เช่นเดียวกับทารกเพิ่งคลอด
‎ที่สมองยังเติบโตได้ไม่เต็มที่

248
00:39:44,715 --> 00:39:47,885
‎แม้จะถูกผู้ติดเชื้อกัด
‎เด็กก็ไม่ติดโรค

249
00:39:49,470 --> 00:39:50,850
‎พวกมันชอบอากาศหนาว

250
00:39:51,138 --> 00:39:54,478
‎จึงจำศีลในช่วงอากาศร้อน
‎เช่น ฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อน

251
00:39:54,892 --> 00:39:56,352
‎ส่วนฤดูใบไม้ร่วงและต้นฤดูหนาว

252
00:39:56,644 --> 00:39:58,774
‎ก็จะไม่แสดงอาการยามพระอาทิตย์ขึ้น

253
00:39:59,188 --> 00:40:02,148
‎และในหนึ่งปี ตั้งแต่วันเหมายัน
‎จนถึงวันเริ่มวสันตฤดู

254
00:40:02,358 --> 00:40:04,608
‎พวกมันจะตื่นตัวทั้งเช้าและค่ำ

255
00:40:06,070 --> 00:40:07,240
‎ทว่า ยังมีบางอย่าง

256
00:40:07,905 --> 00:40:09,775
‎ที่ข้ามิอาจไขปริศนาได้

257
00:40:11,242 --> 00:40:13,992
‎พวกพยาธิชอบความเย็นเป็นแน่

258
00:40:14,662 --> 00:40:18,582
‎แต่เมื่อผ่านความร้อน
‎มันกลับยิ่งรุนแรง และเริ่มติดเชื้อ

259
00:40:18,874 --> 00:40:20,334
‎(สมุนไพรคืนชีพ)

260
00:40:20,501 --> 00:40:24,961
‎สมุนไพรคืนชีพยังมีความลับ
‎ที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ซ่อนอยู่อีก

261
00:40:28,134 --> 00:40:30,514
‎หมอหญิงยังค้นคว้า
‎เรื่องโรคระบาดนั่นอีกหรือ

262
00:40:35,099 --> 00:40:36,929
‎โรคระบาดสิ้นสุด
‎ไปเมื่อเจ็ดปีก่อนแล้วนี่

263
00:40:37,184 --> 00:40:38,694
‎มันยังไม่จบขอรับ

264
00:40:39,854 --> 00:40:41,614
‎ที่อื่น นอกจากแผ่นดินซังจู

265
00:40:42,189 --> 00:40:43,769
‎ยังมีสมุนไพรคืนชีพเติบโตอยู่ทั่ว

266
00:40:43,983 --> 00:40:44,943
‎มันคือที่ใดกัน

267
00:40:45,234 --> 00:40:46,574
‎ไม่ใช่ที่เดียวขอรับ

268
00:40:47,069 --> 00:40:49,739
‎เริ่มจากแผ่นดินกยองซัง
‎เกาะฮาซัม คยองกี คังวอน ฮวังแฮ

269
00:40:49,905 --> 00:40:52,825
‎สมุนไพรคืนชีพถูกพบอยู่ทั่วประเทศ

270
00:40:52,992 --> 00:40:54,702
‎(สมุนไพรคืนชีพ)

271
00:41:26,817 --> 00:41:28,357
‎เป็นสมุนไพรคืนชีพแน่เจ้าค่ะ

272
00:41:35,868 --> 00:41:36,908
‎ใต้เท้า

273
00:41:46,462 --> 00:41:48,422
‎ผู้ใหญ่บ้านแถวนี้
‎กับลูกชายของเขาขอรับ

274
00:41:50,799 --> 00:41:51,799
‎พืชชนิดนี้

275
00:41:52,676 --> 00:41:54,136
‎อยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่หรือ

276
00:41:54,678 --> 00:41:55,968
‎เอ่อ...

277
00:41:56,180 --> 00:41:57,640
‎คือ คือว่า...

278
00:41:59,266 --> 00:42:00,806
‎พวกเราเป็นคนปลูกมันเองขอรับ

279
00:42:01,894 --> 00:42:04,484
‎หมายความว่าอย่างไร
‎พวกเจ้าปลูกเองหรือ

280
00:42:05,814 --> 00:42:07,234
‎เจ้าหามันมาจากที่ใด

281
00:42:07,691 --> 00:42:08,781
‎คือ...

282
00:42:09,485 --> 00:42:12,235
‎เจ้าลูกชายของข้าอยากหาเงิน
‎เลยตามพวกพ่อค้าไป

283
00:42:12,738 --> 00:42:14,948
‎ระหว่างทางกลับจากจีน

284
00:42:15,407 --> 00:42:17,537
‎เขาได้มันมาจากแม่น้ำอัมนก

285
00:42:17,868 --> 00:42:21,208
‎เราปลูกเอาไว้
‎เผื่อว่ามันจะทำเงินได้น่ะขอรับ

286
00:42:22,373 --> 00:42:23,293
‎เรื่องจริงหรือ

287
00:42:23,541 --> 00:42:24,671
‎จริงขอรับ

288
00:42:25,584 --> 00:42:27,254
‎ได้ข่าวว่ามันช่วยให้คนตายฟื้นได้

289
00:42:28,045 --> 00:42:29,665
‎ข้าจึงซื้อมา คิดว่ามันจะทำเงินได้

290
00:42:30,464 --> 00:42:33,684
‎แต่ไม่มีใครเชื่อเลยสักคน
‎ข้าจึงปลูกทิ้งไว้เช่นนั้นขอรับ

291
00:42:44,812 --> 00:42:47,022
‎จะบอกว่าทางทิศเหนือ
‎มีคนขายสมุนไพรคืนชีพงั้นหรือ

292
00:42:47,398 --> 00:42:48,518
‎เราแน่ใจขอรับ

293
00:42:49,191 --> 00:42:51,281
‎เขารู้วิธีใช้สมุนไพรคืนชีพ
‎ทำให้คนตายฟื้น

294
00:42:51,360 --> 00:42:52,700
‎อย่างแม่นยำขอรับ

295
00:42:53,153 --> 00:42:55,783
‎คนที่ขายสมุนไพรให้
‎สอนไว้หมดเลยขอรับ

296
00:42:59,868 --> 00:43:01,408
‎ใครมันกล้าขายสมุนไพรนั่น...

297
00:43:01,704 --> 00:43:05,374
‎องค์ชายส่งข้ามา
‎เพื่อแจ้งข่าวนี้กับท่านเสนาบดี

298
00:43:06,083 --> 00:43:07,753
‎และส่งหนังสือมาให้ เผื่อต้องใช้

299
00:43:08,127 --> 00:43:09,627
‎เตรียมรับมือกับโรคระบาด

300
00:43:11,797 --> 00:43:14,297
‎พระองค์อยู่ที่ไหนหรือ

301
00:43:15,009 --> 00:43:16,639
‎พระองค์เสด็จไปทางทิศเหนือ

302
00:43:19,430 --> 00:43:21,100
‎เพื่อตามล่าเจ้านั่นด้วยพระองค์เอง

303
00:43:23,267 --> 00:43:24,597
‎(จังหวัดฮวังแฮ)

304
00:43:25,519 --> 00:43:26,559
‎(จังหวัดฮัมกยอง)

305
00:43:41,410 --> 00:43:43,080
‎- ที่ไหนหรือ
‎- ที่นี่ขอรับ

306
00:43:43,579 --> 00:43:46,789
‎ข้าวของเครื่องใช้ยังอยู่ครบ
‎แต่ผู้คนหายไปหมดขอรับ

307
00:44:59,947 --> 00:45:01,067
‎สมุนไพรคืนชีพเจ้าค่ะ

308
00:45:08,205 --> 00:45:09,705
‎"สมุนไพรคืนชีพ

309
00:45:11,959 --> 00:45:15,049
‎ยังมีความลับ
‎ที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ซ่อนอยู่อีก"

310
00:51:26,291 --> 00:51:28,291
‎(ด้วยความอาลัยถึงอีจินฮยอก)