1
00:00:06,214 --> 00:00:09,634
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:21,289 --> 00:01:23,669
‎(สร้างจากเรื่อง
‎"เดอะคิงดอมออฟก็อดส์" โดย YLAB)

3
00:02:45,373 --> 00:02:46,423
‎พืชนี่...

4
00:02:46,499 --> 00:02:47,329
‎(สามปีก่อน)

5
00:02:49,294 --> 00:02:51,174
‎ทำให้คนตายคืนชีพได้งั้นหรือ

6
00:02:51,546 --> 00:02:54,586
‎ใช่แล้วขอรับ มันจะคืนชีพเป็นอสุรกาย

7
00:02:55,383 --> 00:02:57,303
‎ที่กระหายเลือดเนื้อของคนเป็น

8
00:02:58,094 --> 00:02:59,604
‎จะฟันหรือแทงก็ไม่ตายขอรับ

9
00:03:00,180 --> 00:03:02,470
‎มันจะเป็นไปได้หรือ
‎คนตายจะฟื้นได้อย่างไร...

10
00:03:02,599 --> 00:03:03,729
‎เป็นเรื่องจริงขอรับ

11
00:03:05,185 --> 00:03:06,225
‎แล้วอย่างไรต่อล่ะ

12
00:03:07,228 --> 00:03:09,438
‎อะไรคือเหตุผลที่ท่านเอาพืชนี้ให้ข้า

13
00:03:10,023 --> 00:03:12,033
‎ท่านอยากให้ทหารที่ตายแล้ว
‎กลายเป็นอสุรกาย

14
00:03:12,150 --> 00:03:14,740
‎แล้วประจันหน้ากับ
‎ทหารญี่ปุ่นอย่างนั้นหรือ

15
00:03:15,153 --> 00:03:16,113
‎มิใช่ขอรับ

16
00:03:16,696 --> 00:03:18,656
‎ศพใดที่เริ่มเน่าเปื่อย

17
00:03:19,199 --> 00:03:20,659
‎จะไม่สามารถคืนชีพได้

18
00:03:21,451 --> 00:03:23,911
‎และเราก็ไม่สามารถสละชีวิต

19
00:03:24,287 --> 00:03:25,657
‎ของเหล่าทหารที่ยังมีชีวิตอยู่

20
00:03:26,206 --> 00:03:28,416
‎ไม่ควรใช้กำลังทหารที่มีค่า
‎ไปกับการนี้

21
00:03:34,797 --> 00:03:37,877
‎ท่านต้องการจะบอกอะไรกันแน่

22
00:03:39,302 --> 00:03:40,552
‎ผู้ป่วยในหมู่บ้านซูมัง

23
00:03:43,806 --> 00:03:45,176
‎ฆ่าพวกเขาเสีย

24
00:03:47,518 --> 00:03:49,148
‎ทำให้พวกเขาเป็นอสุรกาย

25
00:03:50,396 --> 00:03:52,566
‎ใช้เผชิญหน้ากับพวกทหารญี่ปุ่น

26
00:03:54,400 --> 00:03:56,110
‎แล้วเราจะมีทางรอดขอรับ

27
00:03:59,530 --> 00:04:01,700
‎นั่นท่านพูดจริงหรือ

28
00:04:01,783 --> 00:04:03,493
‎อย่างไรเสีย พวกเขาก็...

29
00:04:04,452 --> 00:04:05,872
‎ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้อยู่แล้ว

30
00:04:06,829 --> 00:04:09,329
‎การที่เราหลั่งเลือดเนื้อ
‎ในการประจันหน้ากับญี่ปุ่น

31
00:04:10,375 --> 00:04:13,035
‎ก็เพื่อปกป้องราษฎรและแผ่นดินนี้

32
00:04:14,045 --> 00:04:14,995
‎แต่ท่านกำลังจะ...

33
00:04:16,798 --> 00:04:18,418
‎ให้เราฆ่าราษฎรของเรา

34
00:04:19,300 --> 00:04:21,140
‎ด้วยน้ำมือเราเองหรือ

35
00:04:23,680 --> 00:04:25,270
‎ข้าทำเช่นนั้นไม่ได้

36
00:04:28,935 --> 00:04:30,555
‎คนตายคืนชีพได้งั้นหรือ

37
00:04:31,020 --> 00:04:32,110
‎เรื่องไร้สาระเช่นนั้น

38
00:04:33,398 --> 00:04:34,898
‎ข้าเชื่อท่านไม่ลงหรอก

39
00:04:36,484 --> 00:04:37,824
‎ใต้เท้า

40
00:04:38,820 --> 00:04:41,530
‎ต่อสู้เพื่อราษฎรที่ต้อยต่ำหรือ

41
00:04:48,454 --> 00:04:49,794
‎แต่ข้าไม่ใช่

42
00:04:50,748 --> 00:04:52,288
‎สิ่งที่ข้าอยากปกป้องไว้

43
00:04:53,209 --> 00:04:56,299
‎คือศาลบรรพกษัตริย์และราชวงศ์
‎ที่เป็นรากฐานของแผ่นดินนี้

44
00:04:57,380 --> 00:04:58,670
‎เพื่อการนั้น

45
00:04:59,716 --> 00:05:01,676
‎ไม่ว่าต้องทำอย่างไรข้าก็ยอม

46
00:05:26,409 --> 00:05:28,909
‎อีกไม่นาน ทหารญี่ปุ่นอีกมาก
‎จะหลั่งไหลมาที่นี่

47
00:05:29,037 --> 00:05:30,867
‎แต่กำลังทหารของเรา

48
00:05:31,789 --> 00:05:32,959
‎เหลือเพียง 500 นาย

49
00:05:33,458 --> 00:05:37,088
‎ท่านจะเห็นแก่มนุษยธรรม
‎ไปจนถึงเมื่อไหร่

50
00:05:38,838 --> 00:05:39,878
‎ใต้เท้า

51
00:05:44,135 --> 00:05:45,045
‎ท่านต้อง

52
00:05:45,845 --> 00:05:48,135
‎เห็นแก่ราษฎรอีกมากมายในซังจู

53
00:05:50,058 --> 00:05:51,388
‎นี่เป็นการเสียสละส่วนน้อย

54
00:05:52,727 --> 00:05:54,437
‎เพื่อให้พวกเขารอดชีวิตขอรับ

55
00:05:56,856 --> 00:05:58,106
‎ใต้เท้ากับข้า

56
00:05:59,817 --> 00:06:00,987
‎เราสองคน

57
00:06:01,861 --> 00:06:03,701
‎แค่ต้องปิดหูปิดตาเท่านั้น

58
00:06:10,620 --> 00:06:13,830
‎(หมู่บ้านซูมัง)

59
00:07:27,780 --> 00:07:30,450
‎อีกไม่นาน ทหารญี่ปุ่นจะจู่โจมเข้ามา

60
00:07:31,117 --> 00:07:32,867
‎ปิดประตูฝั่งซังจู

61
00:07:34,120 --> 00:07:35,500
‎ส่วนประตูอีกฝั่ง ตรงทางน้ำ

62
00:07:36,581 --> 00:07:37,791
‎ให้เปิดทิ้งไว้

63
00:08:56,285 --> 00:08:57,445
‎ข้าจะไม่มีวันลืม

64
00:08:57,620 --> 00:08:59,160
‎การเสียสละของพวกเจ้า

65
00:09:00,248 --> 00:09:03,668
‎และสักวัน ข้าจะชดใช้หนี้ครั้งนี้

66
00:09:54,343 --> 00:09:56,183
‎ถ้าพวกเจ้าอยากหยุดพวกศพคืนชีพ

67
00:09:56,971 --> 00:09:58,561
‎ให้จู่โจมเข้าที่หัว

68
00:10:02,935 --> 00:10:04,095
‎เป็นไปไม่ได้

69
00:10:04,729 --> 00:10:05,859
‎เรื่องแบบนี้มัน...

70
00:10:07,732 --> 00:10:09,362
‎ท่านอันฮยอน

71
00:10:09,734 --> 00:10:10,904
‎เสียชีวิตไปแล้วแท้ๆ

72
00:10:11,027 --> 00:10:11,897
‎ถูกต้อง

73
00:10:14,113 --> 00:10:15,913
‎อย่างที่พวกเจ้าทุกคนเห็น

74
00:10:16,866 --> 00:10:18,526
‎ท่านอาจารย์เสียชีวิตไปแล้ว

75
00:10:22,330 --> 00:10:24,710
‎หมอหญิงนางนั้นคืนชีพให้ท่าน

76
00:10:26,917 --> 00:10:29,837
‎เหมือนกับที่โจฮักจู
‎ฟื้นพระชนม์เสด็จพ่อ

77
00:10:32,423 --> 00:10:33,593
‎พูดออกมาเสีย

78
00:10:35,051 --> 00:10:36,681
‎ทุกสิ่งที่เจ้าเคยเห็นและได้ยิน

79
00:10:43,809 --> 00:10:47,099
‎หมออีซึงฮี ซึ่งเป็นอาจารย์ของข้า

80
00:10:48,022 --> 00:10:50,692
‎เขียนทุกอย่างไว้ในบันทึกการรักษา

81
00:10:57,823 --> 00:10:59,453
‎พืชที่เรียกว่าสมุนไพรคืนชีพนี้

82
00:11:00,117 --> 00:11:02,077
‎ทำให้ฝ่าบาทที่สวรรคตแล้ว
‎ฟื้นคืนพระชนม์

83
00:11:02,787 --> 00:11:06,207
‎และเพราะเหตุนั้น
‎โรคระบาดที่กยองซังจึงเริ่มขึ้น

84
00:11:12,296 --> 00:11:14,586
‎นั่นเป็นบันทึกการรักษา
‎ของเสด็จพ่อที่นางว่า

85
00:11:16,801 --> 00:11:20,011
‎ท่านอาจารย์ต้องการเผยความจริงนี้

86
00:11:21,972 --> 00:11:23,222
‎กลุ่มแฮวอนโจ

87
00:11:25,267 --> 00:11:26,937
‎โจฮักจูที่ชักนำพวกเจ้าอยู่

88
00:11:27,395 --> 00:11:29,225
‎วาดฝันให้ข้าเป็นผู้ก่อกบฏ

89
00:11:29,730 --> 00:11:31,940
‎แต่สิ่งที่ข้าต้องการไม่ใช่บัลลังก์

90
00:11:34,527 --> 00:11:36,277
‎สิ่งที่ข้าต้องการจากใจจริง

91
00:11:37,905 --> 00:11:40,155
‎คือการลงโทษกลุ่มแฮวอนโจ

92
00:11:41,409 --> 00:11:42,949
‎ที่กัดกินแผ่นดินนี้อยู่

93
00:11:48,666 --> 00:11:50,746
‎โทษของกลุ่มแฮวอนโจนั้นแสนหนักหนา

94
00:11:51,085 --> 00:11:52,875
‎ดูหมิ่นพระศพขององค์ราชา

95
00:11:54,171 --> 00:11:56,721
‎เพราะอยากรักษาอำนาจของพวกตนเอาไว้

96
00:11:57,800 --> 00:12:00,340
‎กดขี่ราษฎรที่อ่อนล้าจากภัยสงคราม

97
00:12:01,345 --> 00:12:03,005
‎แย่งชิงอาหารของพวกเขาไป

98
00:12:04,390 --> 00:12:06,100
‎จนตกอยู่ในความอดอยาก

99
00:12:06,475 --> 00:12:08,055
‎ความโลภของกลุ่มแฮวอนโจ

100
00:12:09,270 --> 00:12:11,770
‎ทำให้เกิดโรคระบาดที่น่าขนลุกนี้ขึ้น

101
00:12:12,565 --> 00:12:14,775
‎บัดนี้ จงเปิดหูเปิดตาของพวกเจ้า

102
00:12:17,611 --> 00:12:19,111
‎รับฟังเสียงของราษฎร

103
00:12:20,197 --> 00:12:22,237
‎และมองภาพอันเศร้าสลดของแผ่นดินนี้

104
00:12:24,869 --> 00:12:26,539
‎ถึงเวลาต้องเลือก

105
00:12:28,748 --> 00:12:30,788
‎หนทางที่ถูกต้องแล้ว

106
00:12:42,887 --> 00:12:44,637
‎เจ้าจะตามข้าไปหรือไม่

107
00:12:52,480 --> 00:12:56,360
‎(ป้อมปราการซังจู)

108
00:13:19,340 --> 00:13:20,840
‎ราษฎรในป้อมปราการซังจู

109
00:13:21,258 --> 00:13:22,968
‎ทนได้อีกไม่นานแล้ว

110
00:13:25,387 --> 00:13:27,177
‎ต้องรีบส่งเสบียงไปอย่างเร็วที่สุด

111
00:13:27,598 --> 00:13:29,518
‎ต่อให้เป็นทหารฝีมือดี

112
00:13:29,725 --> 00:13:31,435
‎ก็เอาชนะพวกมันไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

113
00:13:31,769 --> 00:13:33,099
‎จำนวนเราเสียเปรียบพ่ะย่ะค่ะ

114
00:13:36,857 --> 00:13:38,687
‎เราเคยหนีออกมาผ่านทางน้ำนี้

115
00:13:39,401 --> 00:13:41,491
‎หากขนส่งเสบียงไปทางน้ำ

116
00:13:42,279 --> 00:13:43,529
‎เราอาจทำสำเร็จ

117
00:13:44,073 --> 00:13:47,333
‎พวกเรารู้จักทางแถวนั้นดี
‎ให้พวกเราไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ

118
00:13:48,786 --> 00:13:50,406
‎ในป้อมปราการมีครอบครัวพวกเราอยู่

119
00:13:50,621 --> 00:13:52,001
‎โปรดมอบหมายให้พวกเราเถิด

120
00:13:52,081 --> 00:13:53,541
‎ทางนั้นเป็นทางเปิดโล่ง

121
00:13:54,458 --> 00:13:55,418
‎เจ้าไหวแน่หรือ

122
00:13:58,796 --> 00:14:00,046
‎ทางที่เราจะมุ่งหน้าไป

123
00:14:01,090 --> 00:14:02,090
‎คือทางนี้

124
00:14:02,550 --> 00:14:04,220
‎ถ้ายิงคุ้มกันไปตามทางนี้

125
00:14:08,389 --> 00:14:09,679
‎ก็อาจผ่านไปได้

126
00:14:09,849 --> 00:14:12,309
‎ตอนข้ามแม่น้ำ
‎เรามองเห็นได้จากแม่น้ำอีกฝั่ง

127
00:14:12,434 --> 00:14:14,144
‎แต่ผ่านไปอีกจะเป็นทางเขาพ่ะย่ะค่ะ

128
00:14:15,688 --> 00:14:18,268
‎ซึ่งมองไม่เห็นว่าเคลื่อนไปถึงไหน
‎แล้วจะยิงคุ้มกันอย่างไร

129
00:14:31,704 --> 00:14:32,664
‎ยิงปืนใหญ่

130
00:14:32,955 --> 00:14:34,115
‎ยิงปืนใหญ่!

131
00:14:58,480 --> 00:15:01,110
‎(ยิง)

132
00:15:24,506 --> 00:15:25,506
‎ฝั่งทางน้ำขอรับ

133
00:15:26,008 --> 00:15:28,178
‎ยิงระเบิดปืนใหญ่แถวทางน้ำขอรับ

134
00:15:37,978 --> 00:15:39,898
‎เอ้า เร็ว เร็วเข้า!

135
00:15:40,230 --> 00:15:41,360
‎เร่งมือเข้า เร็วอีก!

136
00:15:43,108 --> 00:15:44,688
‎ถึงแล้วขอรับ

137
00:15:54,578 --> 00:15:56,708
‎ทั้งหมดนี่คืออะไรกันหรือ

138
00:15:56,914 --> 00:15:59,634
‎องค์รัชทายาททรงปราบ
‎อัครเสนาบดีโจฮักจูได้แล้ว

139
00:16:00,167 --> 00:16:01,587
‎เซเจอยู่ในมือพระองค์ขอรับ

140
00:16:01,669 --> 00:16:02,839
‎เช่นนั้นเองหรือ

141
00:16:04,380 --> 00:16:05,420
‎โอ๊ย ระวังหน่อย

142
00:16:05,506 --> 00:16:07,216
‎พระองค์ต้องจัดการสถานการณ์ที่ฮันยาง

143
00:16:07,716 --> 00:16:09,216
‎จึงไม่สามารถเสด็จมาด้วยได้

144
00:16:09,885 --> 00:16:11,545
‎แต่พระองค์มีรับสั่งมาขอรับ

145
00:16:11,971 --> 00:16:13,721
‎"การจะพาทุกคนในป้อมปราการ

146
00:16:14,223 --> 00:16:17,023
‎ออกไปอย่างปลอดภัยนั้น
‎คงเป็นไปไม่ได้ ทว่า

147
00:16:17,601 --> 00:16:18,731
‎จะยังคงขนส่งเสบียง

148
00:16:19,353 --> 00:16:21,193
‎ด้วยวิธีอย่างเช่นตอนนี้

149
00:16:21,313 --> 00:16:23,483
‎ฉะนั้น ขอให้ทุกคนจงอดทนสู้" ขอรับ

150
00:16:27,987 --> 00:16:29,737
‎เอาล่ะ ฮึดสู้กันเถิดขอรับ

151
00:16:31,448 --> 00:16:33,988
‎(ค่ายมุนกยองเซเจ)

152
00:16:43,043 --> 00:16:43,883
‎เป็นอย่างไรบ้าง

153
00:16:45,170 --> 00:16:46,960
‎ตัวเย็นลงเรื่อยๆ เจ้าค่ะ

154
00:16:49,425 --> 00:16:50,335
‎ว่าแต่

155
00:16:51,135 --> 00:16:54,135
‎เจ้าแน่ใจจริงหรือ
‎ว่าท่านลุงจะไม่กลายเป็นอสุรกาย

156
00:16:54,555 --> 00:16:56,885
‎แม้ถูกกัดจากผู้ฟื้น
‎ด้วยสมุนไพรคืนชีพ

157
00:16:57,141 --> 00:16:59,181
‎ก็ใช่ว่าทุกคนจะเป็นอสุรกายนะเจ้าคะ

158
00:17:00,602 --> 00:17:05,322
‎ทันอีผู้ถูกฝ่าบาทกัดที่ฮันยาง
‎ไม่ได้กลายร่างเป็นอสุรกาย

159
00:17:06,734 --> 00:17:10,204
‎เขาเพียงแต่ป่วยออดๆ แอดๆ จนตายไป

160
00:17:12,281 --> 00:17:13,781
‎สิ่งที่เปลี่ยนอาการของโรค

161
00:17:14,199 --> 00:17:16,789
‎เริ่มต้นจากจียุลฮยอน ที่ทงเร

162
00:17:17,578 --> 00:17:20,248
‎เริ่มจากการกินเนื้อของทันอี
‎แล้วกลายเป็นอสุรกาย

163
00:17:21,623 --> 00:17:24,133
‎การระบาดของโรคจึงเริ่มต้นขึ้น

164
00:17:24,293 --> 00:17:25,173
‎เช่นนั้น

165
00:17:26,295 --> 00:17:28,375
‎จะเกิดอะไรขึ้นกับท่านลุงหรือ

166
00:17:29,882 --> 00:17:32,012
‎เขาจะไม่ติดเชื้อเจ้าค่ะ

167
00:17:32,760 --> 00:17:34,470
‎แต่ถ้าหาทางรักษาไม่ได้

168
00:17:35,137 --> 00:17:38,097
‎สุดท้าย ก็จะตายเหมือนกับทันอี

169
00:17:42,728 --> 00:17:44,768
‎ซอบี ได้โปรดช่วยท่านด้วย

170
00:17:46,148 --> 00:17:49,318
‎แม้ว่าท่านลุง
‎จะทำเรื่องเลวร้ายต่อองค์รัชทายาท

171
00:17:50,277 --> 00:17:52,277
‎แต่ปล่อยท่านจากไป
‎อย่างน่าขนลุกเช่นนี้ไม่ได้

172
00:17:52,362 --> 00:17:53,452
‎ทันอีน่ะ...

173
00:17:54,323 --> 00:17:56,373
‎ข้าเสียทันอีไปโดยไม่ได้ช่วยอะไร

174
00:17:58,869 --> 00:18:00,499
‎แต่คราวนี้ข้าจะช่วยชีวิตเขา

175
00:18:02,706 --> 00:18:05,746
‎ถ้ารู้สาเหตุและอาการของโรคได้
‎ด้วยการรักษาเขาผู้นี้

176
00:18:06,418 --> 00:18:09,508
‎ก็จะหาทางรักษาโรคระบาดนี้
‎ได้อย่างแน่นอนเจ้าค่ะ

177
00:18:10,297 --> 00:18:11,217
‎ดีแล้ว

178
00:18:11,381 --> 00:18:13,591
‎จะอย่างไรก็ตาม
‎ได้โปรดช่วยท่านลุงด้วย

179
00:18:16,220 --> 00:18:18,220
‎ตัวเขาเย็นมากเจ้าค่ะ

180
00:18:18,305 --> 00:18:21,015
‎ข้าจะไปหาสมุนไพร
‎ที่ช่วยให้ตัวอุ่นมาให้เจ้าค่ะ

181
00:18:21,141 --> 00:18:23,061
‎อ้อ เอาสิๆ

182
00:18:28,023 --> 00:18:29,533
‎ซอบีๆ

183
00:18:30,317 --> 00:18:31,147
‎สิ่งนี้ใช้ได้หรือไม่

184
00:18:31,276 --> 00:18:33,566
‎เป็นสมุนไพรหายาก
‎ที่องค์ราชินีขอข้าไว้

185
00:18:34,947 --> 00:18:39,407
‎สมุนไพรนี้ชื่อว่าโซมก
‎ใช้รักษาโรคของสตรี

186
00:18:40,077 --> 00:18:42,577
‎ใช้รักษาท่านอัครเสนาบดีไม่ได้เจ้าค่ะ

187
00:18:48,085 --> 00:18:49,085
‎แต่ว่า

188
00:18:51,004 --> 00:18:52,094
‎สมุนไพรนี่

189
00:18:52,840 --> 00:18:55,510
‎ท่านว่าองค์ราชินีขอให้หาหรือเจ้าคะ

190
00:18:57,719 --> 00:19:00,219
‎องค์ราชินีคงไม่ได้จะเสวยเอง
‎ใช่ไหมเจ้าคะ

191
00:19:00,639 --> 00:19:03,519
‎ถ้าไม่ได้เสวยเอง
‎ข้าจะลำบากหามาทำไมเล่า

192
00:19:06,270 --> 00:19:08,230
‎องค์ราชินีเสวยเองหรือเจ้าคะ

193
00:19:10,524 --> 00:19:11,904
‎เป็นไปไม่ได้...

194
00:19:16,071 --> 00:19:18,371
‎เพิ่งเสวยเมื่อไม่นานหรือเปล่าเจ้าคะ

195
00:19:19,950 --> 00:19:21,990
‎แล้วเรื่องนั้นมันสำคัญอย่างไรเล่า

196
00:19:22,077 --> 00:19:23,867
‎ท่านลุงกำลังจะตายอยู่แล้ว

197
00:19:23,996 --> 00:19:25,116
‎บอกข้ามาเถิดเจ้าค่ะ

198
00:19:27,833 --> 00:19:29,793
‎ข้าถวายไปเมื่อเดือนสองเดือนก่อน

199
00:19:32,713 --> 00:19:33,763
‎มีอะไรหรือ

200
00:19:49,146 --> 00:19:50,106
‎องค์รัชทายาท

201
00:19:51,607 --> 00:19:52,817
‎เรื่องใหญ่แล้วพ่ะย่ะค่ะ

202
00:19:57,613 --> 00:20:00,453
‎เกิดอะไรขึ้น
‎ทหารที่เฝ้าตรงนี้อยู่ไหน

203
00:20:00,908 --> 00:20:03,618
‎ถูกพบเป็นศพอยู่หลังอาคารขอรับ

204
00:20:03,911 --> 00:20:05,161
‎ใครทำ

205
00:20:06,538 --> 00:20:07,618
‎ข้าถามว่าใคร

206
00:20:09,333 --> 00:20:11,133
‎เห็นว่าราชองครักษ์ของพระองค์

207
00:20:11,543 --> 00:20:15,343
‎บอกว่าเป็นรับสั่งจากพระองค์
‎แล้วเอาม้าออกไปทางประตูสามพ่ะย่ะค่ะ

208
00:20:42,199 --> 00:20:43,529
‎ที่นี่คือที่ใดหรือเจ้าคะ

209
00:20:45,827 --> 00:20:49,157
‎วันก่อนฝ่าบาทหมดสติ
‎เนื่องด้วยโรคฝีดาษ ในวังจึงวุ่นวาย

210
00:20:50,165 --> 00:20:52,325
‎ดูเหมือนวันเฝ้ายามจะยืดเยื้อไปอีก

211
00:20:53,710 --> 00:20:56,300
‎คนที่จะดูแลเจ้าได้ ก็มีข้าคนเดียว

212
00:20:56,922 --> 00:21:00,182
‎คิดว่าข้าจะสบายใจได้หรือ
‎ที่ต้องทิ้งเมียใกล้คลอดไว้คนเดียว

213
00:21:01,218 --> 00:21:03,218
‎ข้ารู้จักคนที่นี่ดี

214
00:21:04,429 --> 00:21:06,219
‎พักที่นี่สักสองสามคืนเถิด

215
00:21:06,890 --> 00:21:08,310
‎ถ้าไม่มีข้า

216
00:21:09,101 --> 00:21:10,731
‎ยามที่ท่านกลับบ้านแม้ชั่วครู่

217
00:21:10,811 --> 00:21:13,861
‎ใครเล่าจะคอยทำอาหาร
‎คอยดูแลที่นอนให้ท่าน

218
00:21:14,481 --> 00:21:15,401
‎ข้าน่ะ

219
00:21:16,108 --> 00:21:18,238
‎อยากอยู่เคียงข้างท่านนะเจ้าคะ

220
00:21:24,324 --> 00:21:27,494
‎ข้าคงมีบุญมาก
‎ถึงได้มาพบเจอคนเช่นเจ้า

221
00:21:27,953 --> 00:21:29,543
‎ตั้งแต่ได้พบกัน

222
00:21:29,997 --> 00:21:31,997
‎คนทึ่มอย่างข้า
‎ก็เอาแต่ทำให้เจ้าลำบาก

223
00:21:36,920 --> 00:21:38,010
‎ข้าขอโทษ

224
00:21:39,381 --> 00:21:40,841
‎ขอโทษอีกครั้งจากใจจริงนะ

225
00:21:44,553 --> 00:21:45,803
‎เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

226
00:21:47,472 --> 00:21:49,272
‎ท่านไม่ต้องห่วงข้านะ

227
00:21:52,602 --> 00:21:54,022
‎อีกไม่กี่วันเท่านั้น

228
00:21:55,063 --> 00:21:58,233
‎พักที่นี่ และดูแลร่างกายให้ดี

229
00:22:13,874 --> 00:22:15,544
‎พานางไปดูที่นอนเสียสิ

230
00:22:16,043 --> 00:22:17,543
‎เชิญทางนี้เจ้าค่ะ

231
00:22:38,940 --> 00:22:39,820
‎เจ้าตัดสินใจดีแล้ว

232
00:22:42,069 --> 00:22:44,609
‎ดีแค่ไหนที่ได้มาส่งนาง
‎ด้วยตัวเจ้าเอง

233
00:22:46,239 --> 00:22:48,119
‎ภรรยาเจ้าจะอยู่อย่างปลอดภัย

234
00:22:49,034 --> 00:22:50,954
‎ส่วนเราก็ได้สิ่งที่ต้องการ

235
00:22:54,456 --> 00:22:55,456
‎ถ้าหาก

236
00:22:56,333 --> 00:22:58,793
‎เกิดอะไรขึ้นกับภรรยาข้า

237
00:23:01,129 --> 00:23:02,129
‎ข้าจะ...

238
00:23:04,383 --> 00:23:06,013
‎ไม่อยู่เฉยแน่

239
00:23:11,807 --> 00:23:14,307
‎กล้าดีอย่างไรมาตีตนเสมอข้า

240
00:23:17,771 --> 00:23:20,441
‎อยากให้ข้าไปกระชากผมของเมียเจ้า

241
00:23:22,192 --> 00:23:24,152
‎แล้วฆ่านางต่อหน้าเจ้าเลยดีไหม

242
00:23:27,072 --> 00:23:30,082
‎องค์รัชทายาทเอ็นดูเจ้าก็จริง
‎แต่เจ้าคิดว่ามือขวาต่ำต้อย

243
00:23:30,367 --> 00:23:33,247
‎จะสามารถตีตนเทียบเท่า
‎ตระกูลแฮวอนโจได้หรือ

244
00:23:35,288 --> 00:23:37,578
‎องค์รัชทายาทไปเจอใครที่ไหน

245
00:23:38,041 --> 00:23:39,581
‎รายงานมาให้หมด

246
00:23:40,293 --> 00:23:41,383
‎นั่นเป็น

247
00:23:42,337 --> 00:23:43,587
‎ทางรอดของเจ้า

248
00:23:44,506 --> 00:23:46,046
‎และครอบครัวเจ้าด้วย

249
00:23:46,675 --> 00:23:47,625
‎เข้าใจหรือไม่

250
00:24:37,642 --> 00:24:39,812
‎พวกเขาเดินทางไปแล้วสี่ชั่วโมง

251
00:24:39,978 --> 00:24:42,478
‎แม้จะพาคนป่วยไปด้วย
‎แต่คงไปได้ไกลแล้วพ่ะย่ะค่ะ

252
00:24:42,731 --> 00:24:44,071
‎ถ้าโจฮักจูไปถึงฮันยางก่อน

253
00:24:44,232 --> 00:24:46,322
‎เขาต้องเอากองทัพหลวงที่เหลือมาแน่

254
00:24:46,401 --> 00:24:48,321
‎บาดแผลจากสงครามยังไม่สิ้นสุดแท้ๆ

255
00:24:48,445 --> 00:24:49,945
‎แผ่นดินจะแยกเป็นสองส่วนอีกไม่ได้

256
00:24:50,071 --> 00:24:51,281
‎จะจับตัวอย่างไรดีพ่ะย่ะค่ะ

257
00:24:51,531 --> 00:24:53,741
‎จากที่นี่ไปฮันยาง
‎มีเส้นทางนับไม่ถ้วนนะพ่ะย่ะค่ะ

258
00:24:55,035 --> 00:24:56,405
‎กระหม่อมเป็นทหารชักโฮ

259
00:24:56,578 --> 00:24:58,158
‎กระหม่อมมั่นใจเรื่องการไล่ล่า

260
00:24:58,580 --> 00:24:59,580
‎ให้กระหม่อมไปด้วยเถิด

261
00:25:18,517 --> 00:25:19,517
‎มีใครอยู่ข้างนอกบ้าง

262
00:25:19,601 --> 00:25:20,731
‎(ห้องว่าราชการ ฮันยาง)

263
00:25:20,810 --> 00:25:22,480
‎เหตุใดยังไม่มีข่าวอะไรอีก

264
00:25:24,564 --> 00:25:27,534
‎ยังไม่มีข่าวแจ้งมา
‎จากตำหนักองค์ราชินีเลยขอรับ

265
00:25:27,734 --> 00:25:30,404
‎องค์ราชินีเจ็บท้องคลอด
‎นานแล้วมิใช่หรือ

266
00:25:31,279 --> 00:25:33,199
‎เกิดเรื่องร้ายอะไรขึ้นหรือเปล่า

267
00:25:33,406 --> 00:25:36,116
‎หยุดปากเสียแล้วนั่งลงก่อนเถิด

268
00:25:36,284 --> 00:25:37,954
‎อย่าเพิ่งพากันเสียสติเลย

269
00:25:42,582 --> 00:25:43,792
‎แต่ว่า

270
00:25:44,209 --> 00:25:46,129
‎ไม่มีใครสงสัยบ้างหรือ

271
00:25:47,170 --> 00:25:50,300
‎ฝ่าบาทประชวรหนักเพราะพิษไข้เช่นนั้น

272
00:25:51,466 --> 00:25:55,506
‎เหตุใดท่านอัครเสนาบดี
‎จึงพาพระองค์เสด็จไปถึงเซเจ

273
00:25:56,721 --> 00:25:58,521
‎เรื่องนั้นมันสำคัญอย่างไรเล่า

274
00:25:59,057 --> 00:26:02,557
‎ตอนนี้ควรจะถกเรื่องรากฐาน
‎ของประเทศมิใช่หรือ

275
00:26:22,038 --> 00:26:23,668
‎ใครพาตัวหญิงท้องกับเด็กไป

276
00:26:25,500 --> 00:26:26,920
‎เจ้าบังอาจ

277
00:26:27,627 --> 00:26:30,297
‎เคลือบแคลงใจองค์ราชินีงั้นหรือ

278
00:26:31,464 --> 00:26:34,844
‎ถ้าองค์ราชินีทราบเรื่องนี้เข้า

279
00:26:35,969 --> 00:26:37,009
‎พวกเจ้า

280
00:26:37,554 --> 00:26:40,184
‎จะถูกลงโทษสถานหนักทันที

281
00:26:43,393 --> 00:26:45,273
‎จับตาดูตำหนักองค์ราชินีอยู่หรือไม่

282
00:26:46,313 --> 00:26:50,113
‎ขอรับ ทั้งนางใน หญิงรับใช้
‎รวมถึงพวกนางกำนัลทั้งหลาย

283
00:26:50,317 --> 00:26:52,527
‎เราจับตามองทุกคน
‎ที่เกี่ยวข้องกับตำหนักองค์ราชินี

284
00:26:53,278 --> 00:26:54,198
‎นายท่านขอรับ

285
00:26:56,573 --> 00:26:58,703
‎ข้าได้ยินเรื่องประหลาด
‎จากคนแบกเสลี่ยง

286
00:26:59,284 --> 00:27:00,664
‎ที่ให้แนซอนแจยืมเสลี่ยงไปขอรับ

287
00:27:01,995 --> 00:27:04,285
‎เสลี่ยงที่แนซอนแจยืมไปเมื่อคืนก่อน

288
00:27:04,372 --> 00:27:06,542
‎มีทั้งหมดหกคัน ไม่ใช่สามคันขอรับ

289
00:27:17,886 --> 00:27:19,216
‎มีเรื่องอะไรหรือขอรับ

290
00:27:20,680 --> 00:27:22,810
‎ข้าต้องตรวจดูห้องคนรับใช้
‎ในตำหนักองค์ราชินีด่วน

291
00:27:22,974 --> 00:27:25,354
‎ไม่ว่าจะมีธุระอันใด
‎คนนอกก็เข้าไม่ได้ขอรับ

292
00:27:25,935 --> 00:27:28,605
‎แค่ห้องคนรับใช้ก็ห้ามเข้างั้นหรือ

293
00:27:29,606 --> 00:27:31,646
‎ข้ากำลังหาหลักฐาน
‎เพื่อเปิดเผยเรื่องร้ายแรง

294
00:27:33,109 --> 00:27:34,489
‎หลีกทางเสีย

295
00:27:55,507 --> 00:27:56,837
‎นี่ท่านจะทำอะไร

296
00:27:59,302 --> 00:28:01,722
‎องค์ราชินีกำลังจะให้กำเนิดอยู่แล้ว

297
00:28:02,222 --> 00:28:04,522
‎ท่านก่อเรื่องวุ่นวายเช่นนี้
‎คิดว่าจะรอดไปได้หรือ

298
00:28:04,683 --> 00:28:07,943
‎ข้าถามทหารที่เฝ้ายาม
‎ประตูตะวันออกที่วังเมื่อคืนนี้

299
00:28:08,436 --> 00:28:11,606
‎พวกเขาแจ้งว่ามีเสลี่ยงสามคัน
‎เข้ามาในตำหนักองค์ราชินี

300
00:28:12,023 --> 00:28:13,823
‎เป็นพวกแม่นมที่เข้ามา

301
00:28:14,526 --> 00:28:15,936
‎เพื่อให้นมทารกอย่างไรล่ะเจ้าคะ

302
00:28:16,027 --> 00:28:18,107
‎ใช่ เพราะเจ้าว่าเช่นนั้น

303
00:28:18,321 --> 00:28:21,571
‎พวกเขาจึงยอมให้นำเสลี่ยงเข้ามา
‎โดยไม่ตรวจสอบว่าข้างในเป็นใคร

304
00:28:22,909 --> 00:28:25,539
‎แต่ข้าต้องรู้ให้ได้ว่า
‎ใครคือผู้ที่นั่งเสลี่ยงนั่น

305
00:28:25,995 --> 00:28:28,075
‎ข้าบอกว่าแม่นมอย่างไรเล่า

306
00:28:28,540 --> 00:28:29,620
‎หลีกไปเสีย

307
00:28:52,689 --> 00:28:54,269
‎นี่มันเรื่องอะไรกันหรือ

308
00:28:54,357 --> 00:28:56,027
‎เราจับตัวไว้โทษฐานบุกรุกฝ่ายทำคลอด

309
00:28:56,484 --> 00:28:58,654
‎ตำหนักองค์ราชินี
‎โดยไม่ได้รับอนุญาตขอรับ

310
00:28:58,737 --> 00:29:01,107
‎บุกรุกตำหนักขณะที่...

311
00:29:01,281 --> 00:29:03,161
‎องค์ราชินีกำลังให้กำเนิดงั้นหรือ

312
00:29:03,658 --> 00:29:06,828
‎แม้ฝ่าบาทก็เสด็จเข้าห้องคลอดไม่ได้
‎เจ้าไม่รู้หรือ

313
00:29:07,287 --> 00:29:10,077
‎ถึงจะเป็นแม่ทัพที่คอยบัญชา
‎หน่วยบัญชาการทหารหลวง

314
00:29:10,248 --> 00:29:12,828
‎เราก็ไม่อาจมองข้าม
‎ความผิดอันร้ายแรงนี้ได้

315
00:29:13,835 --> 00:29:15,705
‎แม่ทัพหน่วยบัญชาการทหารหลวงถูกจับ

316
00:29:16,337 --> 00:29:18,417
‎และทหารที่สืบเรื่องแนซอนแจ

317
00:29:19,591 --> 00:29:20,721
‎ก็ถอยกลับไปแล้วเพคะ

318
00:29:30,435 --> 00:29:32,185
‎บังอาจมาแตะต้องข้า

319
00:29:32,937 --> 00:29:35,317
‎หน่วยบัญชาการทหารหลวงนั่น
‎ขุดหลุมฝังตัวเองแท้ๆ

320
00:29:36,316 --> 00:29:40,026
‎ไม่มีผู้ใดตามทันแผน
‎ขององค์ราชินีได้หรอกเพคะ

321
00:29:40,862 --> 00:29:42,822
‎หน่วยบัญชาการทหารหลวง
‎สูญเสียกำลังไปแล้ว

322
00:29:43,156 --> 00:29:46,616
‎คราวนี้ก็ไม่มีใครมาขวางทาง
‎องค์ราชินีได้แล้วเพคะ

323
00:29:50,079 --> 00:29:51,039
‎เด็กล่ะ

324
00:29:51,998 --> 00:29:53,038
‎เป็นอย่างไรบ้าง

325
00:29:53,458 --> 00:29:56,878
‎หญิงท้องที่เหลือถูกพาตัว
‎กลับแนซอนแจแล้วเพคะ

326
00:29:57,337 --> 00:29:59,457
‎ดูเหมือนอีกไม่นาน

327
00:30:00,256 --> 00:30:02,126
‎จะมีข่าวดีเพคะ

328
00:30:10,767 --> 00:30:13,387
‎ใต้เท้า เราต้องหยุดพักก่อนเจ้าค่ะ

329
00:30:17,565 --> 00:30:20,145
‎ใต้เท้า ผู้ป่วยอาการไม่สู้ดีเจ้าค่ะ

330
00:30:21,569 --> 00:30:22,609
‎ใต้เท้า

331
00:30:27,367 --> 00:30:30,447
‎ตัวเย็นเป็นน้ำแข็งแล้วเจ้าค่ะ
‎ชีพจรอ่อนลงด้วย

332
00:30:32,497 --> 00:30:33,867
‎คิดว่าเขาจะทนได้อีกนานเท่าไร

333
00:30:34,916 --> 00:30:37,166
‎ถ้าเป็นเช่นนี้ ก็อาจตายได้เจ้าค่ะ

334
00:30:40,547 --> 00:30:43,087
‎เราต้องหาที่พักให้ผู้ป่วยเจ้าค่ะ

335
00:30:54,519 --> 00:30:55,519
‎อ้อ

336
00:31:03,736 --> 00:31:04,856
‎ซอบี...

337
00:32:13,640 --> 00:32:14,850
‎มุ่งหน้าไปทางนั้นพ่ะย่ะค่ะ

338
00:32:16,017 --> 00:32:17,387
‎นี่เป็นทางเดียวที่ไปถึงฮันยาง

339
00:32:17,810 --> 00:32:19,850
‎ถ้าเราตามไป ก็จะจับตัวได้เป็นแน่

340
00:32:25,944 --> 00:32:27,364
‎เหตุใดจึงนิ่งเฉยเล่าพ่ะย่ะค่ะ

341
00:32:30,490 --> 00:32:31,950
‎พระองค์ทราบอยู่แล้วมิใช่หรือ

342
00:32:33,368 --> 00:32:34,908
‎ว่าถูกมือขวาหักหลัง

343
00:32:40,541 --> 00:32:42,541
‎ข้าไม่อยากเสียใครไปอีก

344
00:32:45,463 --> 00:32:46,633
‎เพราะเช่นนั้น

345
00:32:49,133 --> 00:32:50,473
‎ข้าจึงอยากเชื่อใจเขา

346
00:33:06,275 --> 00:33:07,275
‎ใต้เท้า

347
00:33:08,569 --> 00:33:10,659
‎เมื่อไหร่องค์รัชทายาทจะเสด็จเจ้าคะ

348
00:33:11,114 --> 00:33:12,874
‎ไหนว่าพระองค์รับสั่งให้เรามาก่อน

349
00:33:19,372 --> 00:33:20,622
‎คนป่วยเป็นอย่างไรบ้าง

350
00:33:21,082 --> 00:33:24,962
‎ตอนนี้ข้าช่วยให้บรรเทาแล้ว
‎แต่อาการไม่ดีขึ้นเจ้าค่ะ

351
00:33:26,212 --> 00:33:28,672
‎เราต้องรอจนกว่า
‎องค์รัชทายาทจะเสด็จมาถึง

352
00:33:32,301 --> 00:33:34,681
‎ข้าจะไปตอนนี้ ไปเตรียมตัวเสีย

353
00:33:35,763 --> 00:33:37,023
‎องค์รัชทายาทมีรับสั่ง

354
00:33:38,349 --> 00:33:40,389
‎ให้เราออกเดินทางก่อนจริงหรือเจ้าคะ

355
00:33:43,813 --> 00:33:46,613
‎ท่านไม่ได้คิดจะรอพระองค์
‎ตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหมเจ้าคะ

356
00:33:47,442 --> 00:33:49,402
‎ข้าไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด

357
00:33:51,946 --> 00:33:53,486
‎แต่ท่านจะทำเช่นนี้ไม่ได้

358
00:33:54,824 --> 00:33:58,204
‎พระองค์ทรงรักและเชื่อใจ
‎ในตัวท่านมากนะเจ้าคะ

359
00:33:59,829 --> 00:34:02,959
‎ท่านคอยปกป้องเคียงข้างพระองค์
‎มาตลอดมิใช่หรือ

360
00:34:06,919 --> 00:34:08,299
‎รีบไปเตรียมตัวเถิด

361
00:34:09,172 --> 00:34:12,722
‎ไม่ได้เจ้าค่ะ
‎ข้ามีเรื่องต้องบอกองค์รัชทายาท

362
00:34:16,679 --> 00:34:20,019
‎นี่เป็นสมุนไพรโซมก
‎ที่ขึ้นเพียงที่ญี่ปุ่นเท่านั้น

363
00:34:20,183 --> 00:34:23,523
‎มันล้ำค่าและราคาแพงมาก
‎เป็นของหายากในท้องตลาดเจ้าค่ะ

364
00:34:24,187 --> 00:34:26,357
‎- แล้วอย่างไร
‎- สมุนไพรนี้

365
00:34:27,023 --> 00:34:29,733
‎มันช่วยขับเลือดคั่ง
‎ที่เกิดจากการคลอดหรือแท้งลูก

366
00:34:29,817 --> 00:34:33,397
‎และยังช่วยฟื้นฟูร่างกาย
‎หากไม่ได้รับการดูแลหลังคลอดด้วย

367
00:34:33,738 --> 00:34:35,358
‎และด้วยฤทธิ์ที่แรงของมัน

368
00:34:36,157 --> 00:34:38,527
‎จึงห้ามใช้กับหญิงตั้งครรภ์
‎โดยเด็ดขาดเจ้าค่ะ

369
00:34:38,743 --> 00:34:40,873
‎แล้วเจ้าต้องการจะบอกอะไรงั้นหรือ

370
00:34:41,037 --> 00:34:42,207
‎ข้าได้ยินมาว่า

371
00:34:43,081 --> 00:34:45,171
‎องค์ราชินีเสวยสมุนไพรนี้เจ้าค่ะ

372
00:34:46,209 --> 00:34:47,749
‎เจ้าหมายความว่าอย่างไรกัน

373
00:34:48,419 --> 00:34:50,589
‎เจ้าบอกว่า
‎ห้ามใช้กับหญิงตั้งครรภ์ไม่ใช่หรือ

374
00:34:50,838 --> 00:34:52,918
‎ท่านเจ้าเมืองบอกกับข้าไว้เช่นนั้น

375
00:34:53,007 --> 00:34:55,717
‎ว่าองค์ราชินีเสวยสมุนไพรนี้

376
00:34:56,135 --> 00:34:57,465
‎ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่

377
00:34:57,595 --> 00:34:59,755
‎ข้าเองก็ไม่ทราบเช่นกัน แต่ว่า...

378
00:35:00,473 --> 00:35:01,853
‎ถ้านี่เป็นเรื่องจริง

379
00:35:03,059 --> 00:35:05,059
‎ข้าต้องบอกเรื่องนี้แก่องค์รัชทายาท

380
00:35:05,812 --> 00:35:09,152
‎เราต้องสืบให้ได้ว่าเหตุใด
‎องค์ราชินีจึงเสวยสมุนไพรนี้

381
00:35:15,154 --> 00:35:16,364
‎- ท่านพี่
‎- อือ

382
00:35:16,447 --> 00:35:18,617
‎- นี่เสร็จแล้วหรือ
‎- อือ

383
00:35:50,481 --> 00:35:51,611
‎มันใช้สำหรับ

384
00:35:53,151 --> 00:35:55,491
‎หลังแท้งหรือคลอดลูกอย่างนั้นหรือ

385
00:35:56,237 --> 00:35:57,317
‎ใช่แล้วเจ้าค่ะ

386
00:36:10,835 --> 00:36:12,205
‎ฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ

387
00:36:14,672 --> 00:36:16,012
‎ที่นี่ที่ไหน

388
00:36:17,633 --> 00:36:20,183
‎ยานี่คืออะไร พวกท่านเอามัน...

389
00:36:21,012 --> 00:36:22,352
‎ไปใช้กับอะไรกันแน่

390
00:36:24,348 --> 00:36:25,728
‎นั่นอะไร

391
00:36:26,184 --> 00:36:28,694
‎หญิงท้องแก่รวมตัวกันอยู่ที่แนซอนแจ

392
00:36:30,146 --> 00:36:31,396
‎เหตุใดจึงรวบรวมพวกนางไว้

393
00:36:33,858 --> 00:36:36,568
‎ท่านกำลังทำเรื่องอะไร
‎อยู่ที่นั่นกันแน่

394
00:36:38,821 --> 00:36:40,031
‎ตอบข้ามา

395
00:37:16,776 --> 00:37:17,896
‎พาท่านอัครเสนาบดีมา

396
00:37:17,985 --> 00:37:18,855
‎- ขอรับ
‎- ขอรับ

397
00:37:55,940 --> 00:37:56,820
‎ใต้เท้า!

398
00:38:14,125 --> 00:38:16,125
‎ซอบี คือว่า...

399
00:38:16,627 --> 00:38:17,547
‎คือ...

400
00:38:18,004 --> 00:38:20,764
‎ข้าจำเป็นต้องทำ เพราะท่านลุงสั่งไว้

401
00:38:33,811 --> 00:38:34,981
‎ซอบี ไปกับข้าเถิด

402
00:38:35,771 --> 00:38:38,611
‎ถ้าไม่ไป เจ้าจะถูกฆ่าอีกคน

403
00:38:41,902 --> 00:38:43,242
‎ไปเถิด

404
00:38:46,657 --> 00:38:47,697
‎ไปเสีย

405
00:38:51,412 --> 00:38:53,752
‎จงไปสืบให้ได้

406
00:39:01,839 --> 00:39:03,049
‎ไปเสียเถิด

407
00:39:06,385 --> 00:39:07,465
‎เร็วเข้า

408
00:40:37,393 --> 00:40:38,643
‎มูยอง!

409
00:40:41,814 --> 00:40:42,864
‎มูยอง!

410
00:40:44,900 --> 00:40:45,860
‎มูยอง!

411
00:40:53,742 --> 00:40:54,952
‎องค์รัชทายาท

412
00:40:57,621 --> 00:40:58,661
‎องค์รัชทายาท...

413
00:41:03,169 --> 00:41:04,379
‎องค์รัชทายาท

414
00:41:05,880 --> 00:41:08,050
‎กระหม่อมขออภัยพ่ะย่ะค่ะ

415
00:41:09,967 --> 00:41:11,677
‎กระหม่อมโง่เขลานัก

416
00:41:13,637 --> 00:41:15,557
‎กระหม่อมขออภัย องค์รัชทายาท

417
00:41:19,560 --> 00:41:21,150
‎เขาบาดเจ็บสาหัส

418
00:41:22,354 --> 00:41:24,324
‎ไม่มีทางช่วยบ้างหรือ

419
00:41:31,822 --> 00:41:33,032
‎หญิงท้อง

420
00:41:34,492 --> 00:41:36,792
‎รวมตัวกันอยู่ที่แนซอนแจ

421
00:41:37,620 --> 00:41:38,870
‎มีเรื่องไม่ชอบมาพากล

422
00:41:39,580 --> 00:41:42,290
‎ที่ตำหนักองค์ราชินีพ่ะย่ะค่ะ

423
00:41:43,125 --> 00:41:44,165
‎หมอหญิง

424
00:41:45,669 --> 00:41:48,259
‎หมอหญิงนางนั้นรู้ดีพ่ะย่ะค่ะ

425
00:41:51,634 --> 00:41:53,054
‎ภรรยากระหม่อม

426
00:41:55,804 --> 00:41:58,064
‎อยู่ที่แนซอนแจพ่ะย่ะค่ะ

427
00:42:08,526 --> 00:42:09,566
‎ที่นั่นมี

428
00:42:12,154 --> 00:42:14,034
‎ครอบครัวของกระหม่อมอยู่

429
00:42:18,661 --> 00:42:20,581
‎กระหม่อมแสนโง่เขลา

430
00:42:24,250 --> 00:42:25,290
‎จนไม่สามารถ

431
00:42:28,254 --> 00:42:31,264
‎ปกป้องพระองค์จนถึงที่สุดได้

432
00:42:33,300 --> 00:42:34,720
‎กระหม่อมขออภัย

433
00:42:42,059 --> 00:42:44,309
‎มูยอง มูยอง...

434
00:42:45,229 --> 00:42:46,979
‎มูยอง

435
00:42:47,147 --> 00:42:48,567
‎เจ้าบ้า

436
00:42:57,074 --> 00:42:58,414
‎มูยอง...

437
00:42:59,285 --> 00:43:00,615
‎มูยอง...

438
00:43:07,918 --> 00:43:09,338
‎มูยอง...

439
00:47:38,564 --> 00:47:40,524
‎(ด้วยความอาลัยถึงอีจินฮยอก)

440
00:47:50,242 --> 00:47:52,242
‎คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์