1
00:00:06,000 --> 00:00:08,375
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:07,583 --> 00:01:10,500
‎เดินทางช่วงกลางวันน่าจะปลอดภัยกว่า

3
00:01:11,041 --> 00:01:13,833
‎แต่พวกมันจะคิดว่าเราจะเดินทางตอนกลางวัน

4
00:01:14,458 --> 00:01:16,458
‎เราอาจเรียกมันว่าอสูรราตรี

5
00:01:16,541 --> 00:01:19,083
‎แต่พวกมันอยู่กลางแดดได้สบายๆ

6
00:01:19,583 --> 00:01:23,500
‎แต่ที่แน่ๆ
‎แวมไพร์ที่คุมพวกมันเสียเปรียบตอนกลางวัน

7
00:01:24,000 --> 00:01:26,708
‎เห็นชัดว่า
‎อสูรราตรีของพวกเขาได้รับคำสั่ง

8
00:01:26,791 --> 00:01:28,416
‎การโจมตีมันเจาะจงเกินไป

9
00:01:29,250 --> 00:01:31,875
‎เราจึงต้องรีบเดินทาง
‎ก่อนที่พวกมันจะได้รับคำสั่งใหม่

10
00:01:34,583 --> 00:01:35,541
‎เราอยู่ด้วยความหวัง

11
00:01:36,333 --> 00:01:37,166
‎ใช่

12
00:01:37,666 --> 00:01:39,583
‎มีโอกาสแค่ไหนที่จะไปถึงปราสาทของท่าน

13
00:01:39,666 --> 00:01:42,125
‎ก่อนจะถูกเจอตัวและพวกมันได้รับคำสั่งใหม่

14
00:01:42,208 --> 00:01:46,125
‎อ้อ ข้าว่าริบหรี่ ไม่ก็ไม่มีเลย

15
00:01:46,208 --> 00:01:49,250
‎ถ้าข้าต้องการความเห็นเมื่อไหร่
‎ข้าจะโยนเศษเหรียญใส่ชามให้

16
00:01:52,208 --> 00:01:54,125
‎ปัญหาก็เยอะอยู่แล้ว ดันเจอขอทานวิเศษอีก

17
00:01:55,375 --> 00:01:56,333
‎"วิเศษ" เหรอ

18
00:01:58,750 --> 00:02:00,916
‎ข้าอยู่ที่นี่มาชั่วชีวิต

19
00:02:02,000 --> 00:02:04,500
‎เราอยู่ใกล้ภูติพรายแห่งป่าและลำธาร

20
00:02:05,208 --> 00:02:07,916
‎สิ่งที่มาพร้อมกับพายุ และกลิ่นของเวทมนตร์

21
00:02:08,916 --> 00:02:09,916
‎ท่านได้กลิ่นเหรอ

22
00:02:10,458 --> 00:02:11,750
‎กลิ่นโชยจากตัวเขาเลย

23
00:02:13,833 --> 00:02:15,666
‎กลิ่นมันเป็นยังไง

24
00:02:16,208 --> 00:02:18,583
‎กลิ่นจากตัวท่านหอมเหมือนเครื่องเทศ

25
00:02:18,666 --> 00:02:21,000
‎กลิ่นจากตัวเขาเหม็นเน่า

26
00:02:21,083 --> 00:02:24,583
‎ใช่ มันทำให้ข้าหูค่อนข้างหนวกอีกด้วย

27
00:02:27,375 --> 00:02:28,958
‎ข้าเป็นแค่นักวิชาการเท่านั้น มาดาม

28
00:02:29,041 --> 00:02:33,208
‎ท่านได้กลิ่นเช่นนั้นเพราะอลูการ์ดเพิ่งถูสบู่มา

29
00:02:33,291 --> 00:02:37,000
‎ในขณะที่ข้าต้องตีกับไก่ของท่าน
‎เพื่อเข้าถึงบ่อน้ำ

30
00:02:37,541 --> 00:02:38,958
‎และแพ้อีกด้วย

31
00:02:39,041 --> 00:02:42,708
‎แพ้จริงๆ ข้าเป็นหนอนหนังสือ

32
00:02:42,791 --> 00:02:45,041
‎วิถีชีวิตติดดินของท่าน
‎มันเกินความสามารถของข้า

33
00:02:45,125 --> 00:02:47,250
‎ข้าถนัดเรื่องอื่นๆ มากกว่า

34
00:02:47,333 --> 00:02:48,166
‎แย่จัง

35
00:02:48,250 --> 00:02:50,291
‎ข้าอุตส่าห์หวังว่าท่านจะถนัดใช้มีด

36
00:02:50,791 --> 00:02:53,708
‎ข้าจะวนดูรอบๆ ให้แน่ใจว่าไม่มีใครพลัดหลง

37
00:02:58,083 --> 00:02:59,708
‎ไหนบอกว่าเป็นแค่นักวิชาการ

38
00:03:00,375 --> 00:03:03,041
‎ข้ารังสรรค์เครื่องดื่มเก่งอีกด้วยนะ

39
00:03:03,583 --> 00:03:06,500
‎ข้าเคยรู้จักคนที่จะชอบทักษะนั้นของท่าน

40
00:03:07,833 --> 00:03:10,541
‎ข้าเองก็เคยรู้จักคนที่ชอบทักษะนั้นของข้า

41
00:03:11,500 --> 00:03:13,750
‎ข้าหวังว่าจะได้เจอนางอีกโดยเร็ว

42
00:03:14,875 --> 00:03:16,000
‎ขอให้ท่านได้เจอ

43
00:03:16,500 --> 00:03:17,875
‎ฟังดูเป็นคำปลอบไหม

44
00:03:18,375 --> 00:03:20,458
‎อ้อ ใช่

45
00:03:21,166 --> 00:03:22,125
‎ขอบคุณนะ

46
00:03:26,708 --> 00:03:27,791
‎เดินต่อไป

47
00:04:22,250 --> 00:04:23,250
‎ใช่แล้ว

48
00:04:23,333 --> 00:04:25,500
‎เจ้าเรียกพรรคพวกมาช่วยไม่ได้

49
00:04:48,458 --> 00:04:51,833
‎ดูน่าเหนื่อยสุดๆ เลยว่าไหม

50
00:04:51,916 --> 00:04:53,416
‎เดินเร็วเข้า

51
00:05:11,250 --> 00:05:14,208
‎ไม่คิดจะดึงลูกธนูออกจากสมองเขาหน่อยเหรอ

52
00:05:21,833 --> 00:05:23,375
‎ก็ดึงออกมาสิ

53
00:05:23,458 --> 00:05:25,291
‎จะดึงออกเฉยๆ ไม่ได้

54
00:05:25,375 --> 00:05:29,333
‎เงี่ยงด้านหลังจะฉีกเนื้อหลุด
‎ถ้าเรากระชากมันออก

55
00:05:29,416 --> 00:05:31,291
‎เจ้ารู้ใช่ไหมว่าเขาตายแล้ว

56
00:05:31,375 --> 00:05:34,166
‎เจ้าอยากตื่นขึ้นมาโดยมีลูกธนูปักลูกตาหรือไง

57
00:05:36,875 --> 00:05:37,750
‎เรียบร้อย

58
00:05:39,291 --> 00:05:43,583
‎ก่อนนำศพต่อไปเข้ามาก็ใช้หัวคิดหน่อยนะ

59
00:06:11,875 --> 00:06:14,333
‎เจ้ากลับคืนสู่โลกแล้ว หายใจสิ

60
00:06:15,916 --> 00:06:17,375
‎ที่นี่เป็นบ้านของเจ้าแล้ว

61
00:06:17,458 --> 00:06:20,541
‎สองคนนั้นจะทำเครื่องหมายให้เจ้า
‎และพาเจ้าไปยังที่ที่เจ้าต้องไป

62
00:06:33,750 --> 00:06:34,583
‎ต่อไป

63
00:06:34,666 --> 00:06:35,875
‎ขอพูดได้ไหม

64
00:06:35,958 --> 00:06:39,416
‎ว่าขั้นตอนวิปริตผิดธรรมชาตินี่
‎มันน่าสะอิดสะเอียนมาก

65
00:06:39,500 --> 00:06:41,291
‎งั้นมาดูทำไม

66
00:06:41,375 --> 00:06:43,291
‎เพราะข้าอยากเกลียดมันให้สุดๆ น่ะสิ

67
00:06:44,541 --> 00:06:46,291
‎ไม่มีอย่างอื่นให้ทำแล้วหรือ

68
00:06:49,416 --> 00:06:51,916
‎ไม่ รอข้างนอกจนกว่าข้าจะเรียก

69
00:06:54,041 --> 00:06:55,000
‎เป็นอะไรไป เลนอร์

70
00:06:55,583 --> 00:06:59,041
‎ไม่มีอะไร อะไรทำให้เจ้าพูดเช่นนั้น

71
00:06:59,708 --> 00:07:02,833
‎ข้าไม่ได้หูหนวกตาบอด ข้ารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น

72
00:07:05,625 --> 00:07:06,583
‎ก็ได้

73
00:07:07,375 --> 00:07:10,333
‎เวลาคาร์มิลล่าถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังนานเกินไป

74
00:07:10,916 --> 00:07:12,625
‎นางจะเริ่มวางแผน

75
00:07:13,416 --> 00:07:15,666
‎และนั่นเป็นเรื่องดีสำหรับเรา

76
00:07:16,708 --> 00:07:21,500
‎สตีเรียอาจจะเป็นชุมชนแวมไพร์
‎ที่เก่าแก่และมั่นคงที่สุดในโลก

77
00:07:21,583 --> 00:07:23,916
‎ที่แน่ๆ คือเป็นอาณาจักรเดียวที่ผู้หญิงปกครอง

78
00:07:24,541 --> 00:07:25,541
‎ข้ามีความสุขมากเลยล่ะ

79
00:07:25,625 --> 00:07:26,708
‎เงียบน่ะ

80
00:07:27,250 --> 00:07:28,750
‎โมราน่ากับสตริกาไม่อยู่

81
00:07:28,833 --> 00:07:31,625
‎ข้าเองก็มัวแต่ทำงานแทนโมราน่า

82
00:07:31,708 --> 00:07:33,333
‎และมาใช้เวลากับเจ้า

83
00:07:33,416 --> 00:07:36,291
‎คาร์มิลล่าเลยอยู่คนเดียวบ่อยมาก

84
00:07:36,375 --> 00:07:41,250
‎เอาละ เจ้ารู้ไหมว่า
‎ทำไมสตีเรียอยู่รอดมาจนถึงป่านนี้

85
00:07:41,333 --> 00:07:44,166
‎เพราะพวกเจ้าเป็นพี่น้องแวมไพร์
‎ที่ฉลาดล้ำเลิศใช่ไหม

86
00:07:45,041 --> 00:07:46,583
‎รู้จักสังเกตนี่นา

87
00:07:46,666 --> 00:07:50,916
‎ใช่ แต่ก็เป็นเพราะเราไม่โลภมากด้วย

88
00:07:51,000 --> 00:07:52,833
‎แวมไพร์เป็นเผ่าพันธุ์กระหายเลือด เลนอร์

89
00:07:53,375 --> 00:07:54,958
‎มันเป็นสิ่งที่กำหนดตัวเจ้า

90
00:07:55,041 --> 00:07:57,958
‎มีเลือดให้ดื่มในอาณาจักรต่อๆ ไปเสมอ

91
00:07:58,041 --> 00:08:00,375
‎แต่เราไม่เคยทำอย่างนั้น จริงๆ นะ

92
00:08:00,458 --> 00:08:01,666
‎แต่ตอนนี้ข้า…

93
00:08:02,250 --> 00:08:07,083
‎ข้าไม่รู้ และมันทำให้ข้ารู้สึกสับสน

94
00:08:07,875 --> 00:08:10,583
‎เหมือนข้าไม่มีความจำเป็น
‎ในระบบของเราอีกต่อไป

95
00:08:11,458 --> 00:08:14,333
‎ข้านึกว่าเจ้าเป็นปัญหาสุดท้ายที่ข้าต้องแก้ไข

96
00:08:15,208 --> 00:08:17,166
‎ใช่ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องนั้น

97
00:08:17,666 --> 00:08:19,416
‎เงียบน่ะ เจ้าสนุกอยู่สินะ

98
00:08:19,500 --> 00:08:21,625
‎สนุกจนเกือบตอนท้ายนั่นแหละ

99
00:08:22,125 --> 00:08:24,750
‎แต่เจ้ากำลังพูดอีกเรื่อง

100
00:08:24,833 --> 00:08:26,833
‎เพราะอย่างนี้แหละข้าถึงชอบเจ้า

101
00:08:27,458 --> 00:08:30,750
‎เจ้าตั้งใจฟังข้าจริงๆ

102
00:08:30,833 --> 00:08:33,291
‎หวังว่าจะเข้าประเด็นก่อนข้าจะแก่ตายนะ

103
00:08:33,375 --> 00:08:35,916
‎เราสี่คนสนับสนุนกันและกัน

104
00:08:36,000 --> 00:08:38,250
‎แต่อีกไม่นานข้าจะไม่มีอะไรทำ

105
00:08:38,333 --> 00:08:39,750
‎ไม่มีอะไรจะมอบให้

106
00:08:40,500 --> 00:08:44,708
‎ไม่มีการทูต
‎ในการบังคับให้มนุษย์ต่อแถวเข้าโรงเชือด

107
00:08:46,500 --> 00:08:47,916
‎มนุษย์ทั้งหมด

108
00:08:49,791 --> 00:08:51,916
‎- ไม่ใช่แค่ในยุโรป
‎- โอ้

109
00:08:52,000 --> 00:08:53,666
‎นางเอาแผนที่ของนางให้ข้าดู

110
00:08:54,166 --> 00:08:55,833
‎ข้าทำให้นางโกรธ คิดว่านะ

111
00:08:56,583 --> 00:08:58,958
‎นางเอาแผนที่โลกให้ข้าดู

112
00:08:59,041 --> 00:09:00,041
‎ข้ารู้

113
00:09:00,125 --> 00:09:03,666
‎คอกมนุษย์จากที่นี่ไปจนถึงเบรล่า ข้าเคยฟังแล้ว

114
00:09:03,750 --> 00:09:04,916
‎ไม่ใช่อีกต่อไป

115
00:09:07,791 --> 00:09:09,000
‎นางวางแผน

116
00:09:09,666 --> 00:09:14,666
‎และนางเอาแผนที่โลกให้ข้าดู เฮ็คเตอร์

117
00:09:16,041 --> 00:09:16,958
‎โลก

118
00:09:17,583 --> 00:09:22,375
‎ตอนแรกคอกมนุษย์
‎จะช่วยให้เราอยู่รอดปลอดภัยไปอีกหลายศตวรรษ

119
00:09:22,458 --> 00:09:26,916
‎มันเป็นความคิดที่บ้ามาก
‎แต่เราพยายามทำให้มันเป็นจริงขึ้นมาได้

120
00:09:27,000 --> 00:09:30,000
‎แต่ตอนนี้นางมองเห็นจุดอ่อนทั่วไปหมด

121
00:09:30,625 --> 00:09:33,166
‎และตอนนี้เราเป็นชุมชนที่แข็งแกร่งและมั่นคง

122
00:09:33,250 --> 00:09:36,666
‎ในโลกที่สูญเสียผู้นำแวมไพร์จำนวนมากที่เบรล่า

123
00:09:37,583 --> 00:09:42,208
‎เจ้ากำลังจะบอกว่านางจะยึดทุกที่ที่ยึดได้

124
00:09:42,291 --> 00:09:45,291
‎นางเคยบอกว่านางมีแผนเดียว

125
00:09:45,375 --> 00:09:47,791
‎ผนึกดินแดนจากที่นี่ไปจนถึงทะเล

126
00:09:48,791 --> 00:09:52,333
‎นางสัญญาว่านั่นคือแผนของนาง

127
00:09:52,416 --> 00:09:54,083
‎จากนั้นนางก็อยู่ตามลำพัง

128
00:09:54,166 --> 00:09:58,083
‎และข้าทำให้นางโกรธ นางเลยเอาแผนที่ให้ข้าดู

129
00:10:01,083 --> 00:10:02,416
‎ข้าคิดว่านางโกหกข้า

130
00:10:04,833 --> 00:10:06,541
‎เหมือนอย่างที่แดร็กคูล่าโกหกข้า

131
00:10:25,041 --> 00:10:26,833
‎จงดูพวกมันตาย

132
00:10:26,916 --> 00:10:29,416
‎ข้ารู้ทุกคนเหนื่อยและหวาดกลัว

133
00:10:29,500 --> 00:10:31,791
‎แต่พวกมันเป็นแค่สัตว์เดรัจฉาน

134
00:10:32,458 --> 00:10:34,000
‎ฆ่าพวกมัน!

135
00:10:35,916 --> 00:10:38,083
‎ครอบครัวข้ามาที่นี่หลายรุ่นมาแล้ว

136
00:10:38,666 --> 00:10:41,041
‎พวกเขาหนีมาจากพวกโรมัน เห็นเขาว่ากันนะ

137
00:10:41,708 --> 00:10:45,541
‎ท่านอาจย้อนต้นตระกูลไปจนถึงยุคคาร์เทจ
‎หรืออาจจะไกลกว่านั้น

138
00:10:45,625 --> 00:10:47,125
‎ครอบครัวข้าอยู่ที่นี่แล้ว

139
00:10:47,916 --> 00:10:50,375
‎เราอยู่ที่เดเนสตี้
‎ตั้งแต่มันยังเป็นที่ว่างกลางถนน

140
00:10:51,750 --> 00:10:53,958
‎ผู้คนจากทุกสารทิศถูกซัดขึ้นฝั่งที่นี่และอยู่กันต่อ

141
00:10:55,000 --> 00:10:58,125
‎เราไม่ต้องย้อนต้นตระกูลกลับไปไหนทั้งนั้น
‎เราทุกคนมาจากที่นี่

142
00:10:59,083 --> 00:11:00,166
‎คงดีนะ

143
00:11:01,000 --> 00:11:02,291
‎ที่ได้มาจากที่ไหนสักแห่ง

144
00:11:02,958 --> 00:11:03,791
‎แต่ก็นะ

145
00:11:04,750 --> 00:11:06,166
‎เราไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกแล้ว

146
00:11:51,291 --> 00:11:53,250
‎จากนั้น ข้าละอายที่จะพูดว่า

147
00:11:53,333 --> 00:11:57,166
‎ข้าเสียบพวกมันไว้นอกปราสาท
‎แบบเดียวกับพ่อข้า

148
00:11:57,250 --> 00:11:58,625
‎โอเค

149
00:11:58,708 --> 00:11:59,958
‎ข้าแค่จะบอกว่า

150
00:12:00,500 --> 00:12:02,291
‎ตัวข้าตอนนี้ไม่ได้ดีที่สุด

151
00:12:02,375 --> 00:12:03,708
‎ที่ผ่านมา…

152
00:12:05,541 --> 00:12:06,541
‎มันยาก

153
00:12:07,708 --> 00:12:08,791
‎ข้าพอจะดูออก

154
00:12:09,416 --> 00:12:12,416
‎ข้าเคยมีคนรักชายและหญิงพร้อมกันครั้งหนึ่ง

155
00:12:12,500 --> 00:12:14,625
‎แต่พวกเขาไม่เคยพยายามจะฆ่าข้า

156
00:12:15,166 --> 00:12:17,666
‎ไม่สิ ข้าโกหก

157
00:12:17,750 --> 00:12:19,791
‎ภรรยาเขามาหาข้าพร้อมกับจอบสามง่าม

158
00:12:23,125 --> 00:12:24,791
‎ข้ารู้ว่าเจ้าจะเป็นคนแปลกๆ

159
00:12:25,500 --> 00:12:29,166
‎แต่ไม่นึกว่า
‎อะไรแบบนี้คือสิ่งที่ทำให้ท่านฟื้นกลับมาอีกครั้ง

160
00:12:29,791 --> 00:12:31,750
‎เป็นแบบนี้เสมอ

161
00:12:32,500 --> 00:12:33,625
‎สงครามเหรอ

162
00:12:33,708 --> 00:12:35,500
‎มันดูเหมือนสงครามเสมอ

163
00:12:36,541 --> 00:12:39,416
‎แต่จริงๆ แล้วเป็นการช่วยเหลือ

164
00:12:41,041 --> 00:12:44,208
‎อยู่คนเดียว แล้วก็ต่อสู้ แล้วก็ช่วยเหลือ

165
00:12:45,666 --> 00:12:46,666
‎แล้วก็อยู่คนเดียว

166
00:12:48,541 --> 00:12:51,708
‎ข้าน่าจะโตเป็นผู้ใหญ่และยอมรับมันเสียที

167
00:12:52,333 --> 00:12:53,416
‎มีสิ่งที่แย่กว่านั้นอีก

168
00:12:54,208 --> 00:12:57,458
‎ท่านอาจโดนเอาไม้เสียบก้น
‎แล้วปักไว้นอกปราสาทคนอื่นก็ได้นะ

169
00:13:12,375 --> 00:13:14,208
‎ดูพวกเขาเริ่มชินแล้ว

170
00:13:14,291 --> 00:13:18,916
‎อย่างที่ท่านบอก พวกเขาเหนื่อย
‎พวกเขาเผชิญเรื่องนี้มานานเกินไป

171
00:13:19,208 --> 00:13:21,166
‎เป็นเรื่องธรรมดาที่จะอยากหลับไปจนจบเรื่อง

172
00:13:22,000 --> 00:13:24,541
‎ฟังดูเหมือนท่านพูดจากประสบการณ์

173
00:13:27,291 --> 00:13:29,166
‎เหมือนมันผ่านมานานมากแล้ว

174
00:13:29,708 --> 00:13:31,916
‎ดราแกน เจ้าโง่

175
00:13:32,000 --> 00:13:35,083
‎ถ้าลูกไม้เล็กๆ ของเจ้าทำให้เราตายกันหมด

176
00:13:35,166 --> 00:13:36,833
‎ที่ทำไปก็สูญเปล่า

177
00:13:58,125 --> 00:13:59,625
‎ข้าจะไม่ถอย

178
00:14:00,541 --> 00:14:02,291
‎งั้นขอพื้นที่ข้าหน่อย

179
00:14:02,791 --> 00:14:03,916
‎ข้ามาทำงาน

180
00:14:04,750 --> 00:14:06,916
‎ข้าขออนุญาตทำตามหน้าที่

181
00:14:07,833 --> 00:14:08,791
‎ก็ได้

182
00:15:58,541 --> 00:16:00,416
‎ปราสาทแดร็กคูล่า

183
00:16:01,250 --> 00:16:02,791
‎น่าทึ่งมาก

184
00:16:03,666 --> 00:16:04,791
‎มันดูช่าง…

185
00:16:04,875 --> 00:16:06,125
‎อัปลักษณ์พอๆ กับบาป

186
00:16:06,916 --> 00:16:08,000
‎ไม่อัปลักษณ์ซะหน่อย

187
00:16:08,583 --> 00:16:09,833
‎อัปลักษณ์

188
00:16:09,916 --> 00:16:11,208
‎และน่าเศร้า

189
00:16:11,291 --> 00:16:12,458
‎และเย็นชา

190
00:16:13,208 --> 00:16:14,708
‎เรื่องแย่ๆ เกิดขึ้นที่นี่

191
00:16:15,708 --> 00:16:18,166
‎ท่านกำลังพูดถึงบ้านที่ข้าเติบโตมาอยู่นะ

192
00:16:18,250 --> 00:16:20,083
‎มิน่าล่ะ

193
00:16:20,166 --> 00:16:21,041
‎โทษที

194
00:16:21,125 --> 00:16:23,333
‎สถานที่บางแห่งมันดูน่าขนลุกน่ะ

195
00:16:23,916 --> 00:16:26,333
‎ข้ากับคนของข้าอาจจะทำให้มันดูอบอุ่นขึ้น

196
00:16:26,416 --> 00:16:28,583
‎งดงามตระการตา

197
00:16:29,083 --> 00:16:30,208
‎และตรงนั้น

198
00:16:30,291 --> 00:16:32,458
‎ข้าเชื่อว่าเป็นห้องลับของเบลมอนต์

199
00:16:33,041 --> 00:16:34,791
‎ที่นี่แหละ คุณผู้หญิงที่รัก

200
00:16:34,875 --> 00:16:38,583
‎อาจจะเป็นสถานที่ที่สำคัญที่สุดในโลกสมัยใหม่

201
00:16:38,666 --> 00:16:41,958
‎สำหรับตอนนี้มันเป็นที่ปลอดภัยที่สุดที่ข้าคิดออก

202
00:16:43,250 --> 00:16:44,708
‎ยินดีต้อนรับสู่บ้านของข้า

203
00:16:58,250 --> 00:17:00,208
‎รู้ไหมว่าอะไรกวนใจข้านัก

204
00:17:00,291 --> 00:17:03,500
‎ไม่ ก็แค่วันที่อากาศดีอีกวันในเมืองห่วยๆ

205
00:17:04,833 --> 00:17:05,916
‎สามอย่าง

206
00:17:06,000 --> 00:17:07,375
‎อ้อ ดี มีรายการด้วย

207
00:17:07,458 --> 00:17:10,875
‎อย่างแรก เจ้ายังเป็นมนุษย์ที่แย่เหมือนเดิม

208
00:17:11,416 --> 00:17:13,458
‎ไม่เคยอ้างตัวเป็นอย่างอื่น

209
00:17:13,541 --> 00:17:15,250
‎นั่นไม่ได้ทำให้ดีขึ้น

210
00:17:15,333 --> 00:17:17,750
‎สอง เจ้าพูดถูก

211
00:17:17,833 --> 00:17:19,166
‎ข้าอาจเป็นลมตายได้

212
00:17:19,250 --> 00:17:22,375
‎เงียบน่ะ ที่ผ่านมาเราเจอแต่เรื่อง

213
00:17:22,458 --> 00:17:25,833
‎ดิ้นไปตามสถานการณ์แทนที่จะปักหลัก
‎และลงมืออย่างมีสติ

214
00:17:26,750 --> 00:17:29,166
‎แต่ข้าก็มัวสนุกกับการผจญภัยอีกด้วย

215
00:17:29,666 --> 00:17:31,541
‎จนทำให้ข้าลืมสิ่งต่างๆ

216
00:17:32,125 --> 00:17:33,208
‎เช่นอะไร

217
00:17:34,291 --> 00:17:35,333
‎อย่างที่สาม

218
00:17:36,833 --> 00:17:38,375
‎ดูความเละเทะนี่สิ

219
00:17:40,500 --> 00:17:42,666
‎พวกเขาทำเท่าที่ทำได้

220
00:17:43,791 --> 00:17:46,208
‎ไม่ พวกเขาไม่ใช้หัวคิด

221
00:17:47,583 --> 00:17:49,125
‎พวกเขากำลังช็อกอยู่

222
00:17:49,708 --> 00:17:51,083
‎ข้ารู้

223
00:17:51,166 --> 00:17:53,375
‎แต่ก็ยังเละเทะอยู่ดี ดูสิ

224
00:17:54,458 --> 00:17:58,000
‎ข้ามาจากกลุ่มคนที่พยายาม
‎สร้างชุมชนไปทั่วโลก

225
00:17:58,083 --> 00:18:00,458
‎และเจ้าก็รู้ว่าชุมชนนั้นทำอะไร

226
00:18:00,541 --> 00:18:03,416
‎พวกเขาซ่อมแซมสิ่งต่างๆ และพวกเขาจำได้

227
00:18:04,458 --> 00:18:07,958
‎ทั้งหมดที่ข้าเห็นที่นี่คือผู้คนที่หลงลืม

228
00:18:09,375 --> 00:18:10,208
‎เดี๋ยวนะ

229
00:18:12,875 --> 00:18:13,708
‎เจ้าน่ะ

230
00:18:14,958 --> 00:18:16,375
‎ใช่ พวกเจ้าน่ะ

231
00:18:16,458 --> 00:18:17,958
‎ไม่ อย่ามองข้าแบบนั้น

232
00:18:18,041 --> 00:18:21,291
‎ฟังนะ เจ้าจะสร้างห้องส้วม
‎ใกล้กับที่นอนที่ทำอาหารไม่ได้

233
00:18:21,375 --> 00:18:22,458
‎เดี๋ยวก็ป่วยกันหมด

234
00:18:23,250 --> 00:18:26,083
‎นี่มันไม่ยากเลย พวกเจ้าเก็บอาหารไว้ที่ไหน

235
00:18:29,625 --> 00:18:31,083
‎ราชสำนักต้องการมัน

236
00:18:31,166 --> 00:18:33,833
‎เจ้าจะต้องมอบเครื่องบรรณาการ
‎ให้เจ้าเหนือหัวของเจ้า

237
00:18:34,583 --> 00:18:36,583
‎ไม่มีทาง

238
00:18:36,666 --> 00:18:37,625
‎อะไรนะ

239
00:18:37,708 --> 00:18:40,291
‎ท่านอยากให้ชาวบ้านสละอาหารที่หาได้แค่น้อยนิด

240
00:18:40,375 --> 00:18:42,333
‎แก่ราชาและราชินีล่องหนของท่านเหรอ

241
00:18:43,666 --> 00:18:45,166
‎ข้างบนนี้ไม่ปลอดภัยสำหรับพระองค์

242
00:18:45,250 --> 00:18:48,000
‎และมันไม่ปลอดภัยที่คนพวกนี้จะอดอาหาร

243
00:18:48,083 --> 00:18:49,333
‎อย่ามาขวางทางข้า

244
00:18:49,916 --> 00:18:52,125
‎ข้ารู้แล้วว่าเราอยู่ฝ่ายเดียวกัน

245
00:18:52,208 --> 00:18:55,166
‎แต่ท่านต้องเข้าใจว่าข้าฆ่าท่านได้ด้วยสายตา

246
00:18:55,250 --> 00:18:57,625
‎แล้วข้าก็รู้อีกด้วยว่า
‎คนพวกนี้จะต้องสร้างระเบียบวินัย

247
00:18:57,708 --> 00:18:58,625
‎พวกเขาต้อง…

248
00:18:58,708 --> 00:19:01,166
‎พวกเขาช่วยท่านไม่ได้
‎ถ้าพวกเขาไม่ช่วยเหลือตัวเองก่อน

249
00:19:01,250 --> 00:19:04,958
‎ไม่อย่างนั้นแล้ว ราชากับราชินีล่องหนของท่าน
‎จะได้ครองราชย์เหนือกองกระดูกแน่

250
00:19:05,041 --> 00:19:06,875
‎คิดว่าพวกเขาต้องการอย่างนั้นเหรอ

251
00:19:06,958 --> 00:19:08,416
‎- คือ…
‎- คิดเหรอ

252
00:19:09,416 --> 00:19:10,416
‎ไม่

253
00:19:11,166 --> 00:19:12,916
‎งั้นท่านมาช่วยข้า

254
00:19:13,750 --> 00:19:15,291
‎รถเข็นนี่ของเจ้ารึเปล่า

255
00:19:15,375 --> 00:19:16,625
‎ไม่ใช่เหรอ ของเขาเหรอ

256
00:19:17,125 --> 00:19:18,958
‎เราต้องเข็นมันไปอีกด้าน

257
00:19:19,041 --> 00:19:21,166
‎มีการตรวจตราอาคารด้านหลังเราไหม

258
00:19:21,250 --> 00:19:22,083
‎มันเป็นอาคารร้าง

259
00:19:22,666 --> 00:19:24,666
‎ท่านฉลาดกว่านั้น

260
00:19:24,750 --> 00:19:29,041
‎เมืองนี้เต็มไปด้วยเหล่าอสูรราตรี
‎พวกมันมาจากที่ไหนสักแห่ง

261
00:19:29,125 --> 00:19:31,750
‎กฎข้อแรกคือทำให้ที่พักของท่านปลอดภัย

262
00:19:31,833 --> 00:19:35,208
‎ท่านสั่งให้นักสู้บางคน
‎สำรวจตรวจตราอาคารพวกนี้ได้ไหม

263
00:19:48,000 --> 00:19:50,125
‎ถ้ามีราชสำนักใต้ดิน

264
00:19:50,791 --> 00:19:53,791
‎มันก็ต้องมีสุสานอยู่ใต้เมืองเป็นจำนวนมาก

265
00:19:53,875 --> 00:19:55,208
‎เหมือนที่กรีสิต

266
00:19:55,875 --> 00:19:58,166
‎เพราะถ้ามีสุสานใต้ดินแค่แห่งเดียว

267
00:19:58,250 --> 00:20:00,625
‎พวกแวมไพร์คงหาเจอไปแล้ว

268
00:20:01,208 --> 00:20:02,916
‎พวกเขาต้องซ่อนตัวอยู่ข้างใน

269
00:20:03,000 --> 00:20:05,750
‎เครือข่ายอุโมงค์และพื้นที่ซึ่งเชื่อมต่อกัน
‎เป็นบริเวณกว้าง

270
00:20:11,625 --> 00:20:16,041
‎กว้างพอที่พวกแวมไพร์จะซ่อนอยู่ใต้ดินเหมือนกัน

271
00:20:20,291 --> 00:20:22,416
‎และสิ่งนี้คงมีอยู่ทั่วไปหมด

272
00:21:31,416 --> 00:21:35,500
‎ตอนที่ข้าเริ่มต้นการเดินทางครั้งนี้
‎ข้ามีแผนการง่ายๆ

273
00:21:39,125 --> 00:21:41,958
‎แต่ตอนนี้แผนนั้นยกระดับขึ้นแล้ว

274
00:21:44,541 --> 00:21:47,750
‎ตอนนี้แผนคือการพิชิต

275
00:21:57,166 --> 00:21:58,916
‎ฆ่าทุกอย่างที่เห็น

276
00:21:59,666 --> 00:22:01,333
‎ยกเว้นช่างหลอมปีศาจเฮ็คเตอร์

277
00:22:01,958 --> 00:22:04,208
‎ข้าเท่านั้นที่มีสิทธิ์จัดการเขา

278
00:22:05,166 --> 00:22:06,000
‎เริ่มได้

279
00:23:43,625 --> 00:23:48,625
‎คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี