1
00:00:06,000 --> 00:00:08,333
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:20,875 --> 00:00:24,958
‎ใครเป็นคนสวยเอ่ย

3
00:00:25,541 --> 00:00:28,500
‎ใครเป็นคนสวย

4
00:00:29,958 --> 00:00:31,875
‎ใช่แล้ว

5
00:00:31,958 --> 00:00:32,958
‎เจ้าไง

6
00:00:43,041 --> 00:00:44,750
‎มองอะไรน่ะ

7
00:00:44,833 --> 00:00:50,333
‎เขาบอกให้เราวางของส่วนตัวไว้ด้วย
‎เผื่อต้องระบุศพในภายหลัง

8
00:00:55,208 --> 00:00:58,125
‎ข้าจำเป็นต้องรู้ว่ายังได้ผลอยู่ไหม

9
00:01:04,291 --> 00:01:08,125
‎ข้าจะไปหาไอแซค

10
00:01:11,958 --> 00:01:12,958
‎ไม่!

11
00:01:13,041 --> 00:01:14,791
‎ข้าจะไม่เอามันไปด้วย

12
00:02:08,375 --> 00:02:11,041
‎ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

13
00:02:11,708 --> 00:02:12,833
‎ได้สิ

14
00:02:13,916 --> 00:02:16,625
‎เรามาทำอะไรที่นี่

15
00:02:17,208 --> 00:02:19,708
‎นั่นเป็นคำถามที่กว้างมาก

16
00:02:21,250 --> 00:02:22,500
‎เจาะจงกว่านี้หน่อย

17
00:02:23,208 --> 00:02:24,041
‎นั่งลงสิ

18
00:02:26,041 --> 00:02:29,041
‎ข้าไม่จำเป็นต้องบอกท่าน

19
00:02:29,125 --> 00:02:34,375
‎ว่าอสูรราตรีคืออะไร ช่างหลอมปีศาจ

20
00:02:35,041 --> 00:02:37,500
‎เรียกข้าว่าไอแซคก็ได้

21
00:02:39,708 --> 00:02:41,291
‎อยากได้เบอร์รีไหม

22
00:02:42,000 --> 00:02:43,583
‎นี่แหละประเด็น

23
00:02:43,666 --> 00:02:46,333
‎ข้าเป็นอสูรราตรี

24
00:02:46,416 --> 00:02:50,791
‎ข้ากินเลือดกินเนื้อ

25
00:02:50,875 --> 00:02:53,833
‎กินเบอร์รีสักลูกคงไม่ตายหรอก

26
00:02:54,541 --> 00:02:57,916
‎อสูรราตรีฆ่า

27
00:02:58,000 --> 00:03:02,000
‎ทำลาย และปล้นสะดม

28
00:03:02,625 --> 00:03:05,791
‎เป็นความบันเทิงใจของเรา

29
00:03:05,875 --> 00:03:09,458
‎อสูรราตรีทำตามจุดประสงค์
‎ของช่างหลอมปีศาจที่สร้างพวกเขาขึ้นมา

30
00:03:09,958 --> 00:03:12,916
‎งั้นบางที

31
00:03:13,000 --> 00:03:17,708
‎ข้าคงไม่เข้าใจจุดประสงค์ของท่าน

32
00:03:18,291 --> 00:03:23,458
‎ท่านสั่งให้เราฝังศพผู้คน

33
00:03:23,541 --> 00:03:25,875
‎เมืองนี้มีคนตายเกลื่อน

34
00:03:26,375 --> 00:03:30,250
‎หลายศพก็เน่าเฟะเกินกว่า
‎จะใช้เวทมนตร์แปลงให้เป็นปีศาจได้

35
00:03:30,333 --> 00:03:32,000
‎แล้วไง

36
00:03:32,083 --> 00:03:34,375
‎ก็เลยต้องฝังไงล่ะ

37
00:03:35,041 --> 00:03:36,833
‎เจ้าไม่โง่นี่นะ

38
00:03:37,416 --> 00:03:39,666
‎ปล่อยไว้แมลงกับเชื้อโรคจะแพร่พันธุ์

39
00:03:40,250 --> 00:03:43,958
‎และข้าขอเตือนความจำเจ้าว่า
‎ทุกคนที่นี่เป็นเหยื่อ

40
00:03:44,666 --> 00:03:46,708
‎พวกเขาสมควรได้รับการฝัง

41
00:03:47,291 --> 00:03:49,958
‎ทำไมเราต้องสน

42
00:03:50,041 --> 00:03:54,500
‎เรื่องแมลงกับโรคด้วย

43
00:03:54,583 --> 00:03:56,416
‎ถามคำถามของเจ้ามา

44
00:03:56,500 --> 00:03:58,791
‎เราฆ่า

45
00:03:58,875 --> 00:04:02,333
‎ทำลาย และปล้นสะดม

46
00:04:03,208 --> 00:04:07,916
‎แต่ท่านกลับให้เราฝังศพเน่าๆ

47
00:04:08,000 --> 00:04:13,125
‎และซ่อมสร้างที่นี่ขึ้นใหม่

48
00:04:14,083 --> 00:04:20,833
‎ทำไมต้องให้เราฝืนธรรมชาติของเราด้วย

49
00:04:20,916 --> 00:04:23,083
‎ธรรมชาติของเจ้าแปรเปลี่ยนไปมาได้

50
00:04:23,916 --> 00:04:25,875
‎เจ้าเชื่อว่าเจ้าเป็นเครื่องมือแห่งการทำลาย

51
00:04:25,958 --> 00:04:29,916
‎แค่เพราะเผ่าพันธุ์ของเจ้า
‎ถูกใช้ให้ทำเช่นนั้นมาแต่อดีต

52
00:04:31,083 --> 00:04:32,125
‎กินเบอร์รีสิ

53
00:04:47,083 --> 00:04:48,875
‎ความทรงจำ

54
00:04:50,208 --> 00:04:52,333
‎มันไม่ใช่เลือดหรือเนื้อ

55
00:04:52,416 --> 00:04:54,916
‎แต่ดูเหมือนกินแล้วไม่ตายนะ

56
00:04:56,208 --> 00:04:58,750
‎ข้าจะตอบคำถามเจ้า

57
00:04:59,875 --> 00:05:03,416
‎เมืองนี้เคยเป็นบ้านของผู้คนนับร้อย

58
00:05:03,500 --> 00:05:04,916
‎อาจจะมากกว่านั้น

59
00:05:05,625 --> 00:05:07,291
‎เมืองนี้อาจมีคนมาอยู่อีกครั้ง

60
00:05:07,833 --> 00:05:09,750
‎เมื่อศพทั้งหมดถูกฝัง

61
00:05:09,833 --> 00:05:13,958
‎ซากปรักหักพังถูกนำไปทิ้ง
‎และโครงสร้างทั้งหลายได้รับการซ่อมแซม

62
00:05:15,458 --> 00:05:17,500
‎เราจะไปเมืองอื่นกันต่อในเร็วๆ นี้

63
00:05:18,333 --> 00:05:19,791
‎หลังจากที่เราไปแล้ว

64
00:05:20,291 --> 00:05:24,750
‎เมืองนี้จะพร้อมให้ผู้คนมาพบเจอ
‎และเป็นบ้านให้พวกเขา

65
00:05:26,333 --> 00:05:28,041
‎อยากกินเบอร์รีอีกสักลูกไหม

66
00:05:29,625 --> 00:05:31,041
‎ข้าอยากกิน

67
00:05:31,583 --> 00:05:32,666
‎หยิบไปสิ

68
00:05:34,583 --> 00:05:38,625
‎คืออย่างนี้ เจ้าจะใช้ค้อนสร้างบ้าน

69
00:05:39,250 --> 00:05:41,458
‎หรือทุบกะโหลกก็ได้

70
00:05:42,666 --> 00:05:45,375
‎เจ้าถูกปลุกขึ้นมาเพื่อเป็นเครื่องมือ

71
00:05:45,458 --> 00:05:49,083
‎และข้าจะใช้เครื่องมือตามประสงค์ของข้า

72
00:05:50,416 --> 00:05:54,500
‎ความทรงจำมากมายเหลือเกิน

73
00:05:54,583 --> 00:05:57,708
‎ข้ายังเลือกได้อีกด้วยว่าสุดท้ายแล้ว

74
00:05:57,791 --> 00:06:00,833
‎ข้าจะไม่มองเจ้าเป็นเครื่องมือ

75
00:06:01,875 --> 00:06:04,125
‎เพราะไม่มีเครื่องมือที่ลิ้มรสชาติของเบอร์รี

76
00:06:04,208 --> 00:06:08,250
‎แล้วระลึกเหตุการณ์ในชาติก่อนได้
‎เมื่อเจอเหตุการณ์ซ้ำเดิม

77
00:06:08,875 --> 00:06:14,125
‎แต่เราเป็นสิ่งมีชีวิตจากนรก

78
00:06:14,875 --> 00:06:17,833
‎ที่คอยรับบัญชาให้ต่อสู้

79
00:06:19,166 --> 00:06:22,000
‎สักวันนรกจะว่างเปล่า

80
00:06:22,083 --> 00:06:25,000
‎และประตูนรกจะสั่นไหวในสายลม

81
00:06:25,958 --> 00:06:26,791
‎อะไรนะ

82
00:06:27,291 --> 00:06:28,750
‎ด้วยน้ำมือของข้า

83
00:06:28,833 --> 00:06:32,083
‎พระเจ้าปลดปล่อยผู้ต้องสาปจากนรก
‎ด้วยพระเมตตา

84
00:06:32,166 --> 00:06:35,750
‎เพื่อมาไถ่บาปบนโลกในฐานะทหารของข้า

85
00:06:35,833 --> 00:06:36,708
‎ใช่ขอรับ

86
00:06:36,791 --> 00:06:39,416
‎แล้วพวกเขาต้องไถ่บาปอยู่บนโลก
‎ชั่วกัปชั่วกัลป์ด้วยหรือ

87
00:06:39,958 --> 00:06:40,791
‎ข้า

88
00:06:41,291 --> 00:06:42,750
‎ไม่รู้

89
00:06:43,250 --> 00:06:45,041
‎ข้าก็เหมือนกัน

90
00:06:47,458 --> 00:06:49,166
‎เราควรหาคำตอบด้วยกัน

91
00:06:50,208 --> 00:06:51,416
‎ในระหว่างนี้

92
00:06:51,500 --> 00:06:56,000
‎เราทั้งคู่ไถลเถลกันสักเล็กน้อยได้

93
00:06:58,250 --> 00:07:01,708
‎ข้าขอตั้งข้อสังเกตได้ไหม

94
00:07:02,208 --> 00:07:03,250
‎ได้สิ

95
00:07:03,791 --> 00:07:06,666
‎ท่านกำลังเปลี่ยนไป

96
00:07:07,375 --> 00:07:11,125
‎ข้าคิดว่าท่านยังต้องการล้างแค้น

97
00:07:11,208 --> 00:07:15,041
‎แต่ก็มีสิ่งอื่นๆ อีกด้วย

98
00:07:17,166 --> 00:07:18,750
‎คงอย่างนั้น

99
00:07:19,625 --> 00:07:24,083
‎เรายังต่อสู้อยู่ไหม ไอแซค

100
00:07:24,166 --> 00:07:26,625
‎เราต่อสู้เพื่อบางสิ่งบางอย่างเสมอ

101
00:07:28,125 --> 00:07:29,708
‎แต่ข้าเข้าใจเจ้า

102
00:07:30,916 --> 00:07:32,125
‎อีกไม่นานหรอก

103
00:07:43,750 --> 00:07:45,666
‎เขาอาจพูดมีประเด็น

104
00:07:49,375 --> 00:07:50,875
‎ท่านคิดว่ายังไง

105
00:07:52,625 --> 00:07:54,083
‎ข้าใช้เวลาสองสามสัปดาห์

106
00:07:54,166 --> 00:07:56,958
‎ในการแปลงศพที่ยังใช้ได้ในเมืองนี้

107
00:07:57,500 --> 00:08:02,291
‎ต้องใช้เวลาอีกหลายสัปดาห์
‎ในการซ่อมแซมและฝังศพที่เละเกินดัดแปลง

108
00:08:03,458 --> 00:08:07,791
‎มันแย่นักหรือที่ข้าจะใช้เวลานิ่งคิดสักครู่

109
00:08:16,875 --> 00:08:18,291
‎ข้าเปลี่ยนไปหรือ

110
00:08:19,416 --> 00:08:21,125
‎เอาสิ พูดอะไรสักอย่าง

111
00:08:22,625 --> 00:08:24,916
‎ข้าเป็นคนฆ่าท่าน พ่อมดเฒ่า

112
00:08:25,000 --> 00:08:27,458
‎ท่านต้องอยากพูดอะไรบ้างแหละ

113
00:08:28,500 --> 00:08:29,333
‎ไม่เหรอ

114
00:08:30,708 --> 00:08:34,875
‎ข้าฆ่าคนไปมากมาย พ่อมดเฒ่า ด้วยหลายเหตุผล

115
00:08:35,458 --> 00:08:39,291
‎แต่การฆ่าท่านถือเป็นเรื่องสมควรแล้ว

116
00:08:39,791 --> 00:08:43,208
‎ช่วยให้แผ่นดินเบาขึ้นอีกนิด

117
00:08:44,833 --> 00:08:46,750
‎ข้าชอบความรู้สึกนั้น

118
00:08:48,708 --> 00:08:50,291
‎ที่ผ่านมา

119
00:08:50,375 --> 00:08:53,875
‎ข้าพอใจที่จะเป็นมีดให้คนอื่นกวัดแกว่ง

120
00:08:55,250 --> 00:08:57,000
‎แต่หลังๆ มานี้ พ่อมดเฒ่า

121
00:08:57,500 --> 00:09:00,875
‎ข้ารู้สึกว่าข้าเป็นมือมากกว่าเป็นมีด

122
00:09:01,583 --> 00:09:04,416
‎ทั้งชีวิตข้า ข้าตอบสนองต่อสิ่งต่างๆ

123
00:09:04,500 --> 00:09:05,791
‎แต่แทบไม่เคยเริ่มด้วยตัวเอง

124
00:09:06,500 --> 00:09:07,416
‎ดังนั้น

125
00:09:07,916 --> 00:09:11,500
‎ใช่ ข้าเปลี่ยนไปแล้ว

126
00:09:12,500 --> 00:09:15,125
‎ข้ามีหน้าที่ในโลกใบนี้

127
00:09:15,208 --> 00:09:17,375
‎ข้าสร้างอนาคตได้

128
00:09:18,750 --> 00:09:22,041
‎และข้ายินดีสร้างอนาคตอย่างหนึ่ง

129
00:09:22,125 --> 00:09:25,125
‎และจบอนาคตของท่านไปพร้อมๆ กัน

130
00:09:26,416 --> 00:09:28,583
‎พระเจ้านี่ดีจริงๆ

131
00:09:30,875 --> 00:09:34,750
‎ข้าจะทำอะไรต่อไปดีนะ

132
00:09:58,250 --> 00:09:59,291
‎กระจก

133
00:09:59,833 --> 00:10:00,666
‎มีอะไร

134
00:10:04,083 --> 00:10:06,166
‎ท่านกระจก

135
00:10:07,041 --> 00:10:08,000
‎ทำอะไรน่ะ

136
00:10:11,250 --> 00:10:12,708
‎แล้วท่านเป็นใคร

137
00:10:13,375 --> 00:10:15,375
‎จำข้าไม่ได้รึ

138
00:10:15,875 --> 00:10:17,833
‎หน้าตาดูไม่ค่อยน่าจดจำนัก

139
00:10:18,541 --> 00:10:19,416
‎วาร์นีย์

140
00:10:19,500 --> 00:10:22,541
‎วาร์นีย์ ผู้รับใช้ดั้งเดิมของแดร็กคูล่า

141
00:10:22,625 --> 00:10:26,208
‎ข้าเดินทางไปตีร์โกวิชเตก่อนคนอื่น

142
00:10:26,708 --> 00:10:29,541
‎ท่านปรากฏตัวในกระจกข้าทำไม วาร์นีย์

143
00:10:29,625 --> 00:10:33,125
‎ข้าได้คุยกับผู้คนที่พบเจอสัญลักษณ์ของเจ้า

144
00:10:33,208 --> 00:10:34,833
‎ทั่วดินแดน

145
00:10:34,916 --> 00:10:37,375
‎เจ้าทำงานได้ยอดเยี่ยมมาก

146
00:10:38,166 --> 00:10:39,708
‎ท่านยังไม่ตอบคำถามข้า

147
00:10:39,791 --> 00:10:41,291
‎ข้ากำลังพยายาม

148
00:10:41,375 --> 00:10:45,541
‎นำแดร็กคูล่ากลับมาจากความตาย
‎ช่างหลอมปีศาจไอแซค

149
00:10:45,625 --> 00:10:47,166
‎น่าสนใจจริงๆ

150
00:10:47,833 --> 00:10:49,166
‎ไม่ใช่แค่นั้น

151
00:10:49,666 --> 00:10:52,333
‎ข้าได้คุยกับเหล่านักเวทและนักวิชาการ

152
00:10:52,416 --> 00:10:53,708
‎ทั่วดินแดน

153
00:10:53,791 --> 00:10:56,208
‎ทั้งแวมไพร์และมนุษย์

154
00:10:56,291 --> 00:11:00,333
‎ซึ่งกำลังร่วมมือกันในการรวบรวม
‎เวทมนตร์กับศาสตร์โบราณ

155
00:11:00,416 --> 00:11:05,083
‎เพื่อสร้างระบบที่จะฉุดแดร็กคูล่าจากนรก

156
00:11:05,166 --> 00:11:08,125
‎ให้กลับมาสู่โลกพร้อมกับอำนาจ

157
00:11:09,000 --> 00:11:10,250
‎เพื่ออะไร

158
00:11:10,333 --> 00:11:12,875
‎เขายังมีเรื่องต้องสะสาง

159
00:11:12,958 --> 00:11:14,791
‎เขาติดค้างความตายแก่เรา

160
00:11:14,875 --> 00:11:17,750
‎ความตายจำนวนมากเป็นประวัติการณ์

161
00:11:17,833 --> 00:11:20,750
‎งานอันยิ่งใหญ่ของเขายังไม่ลุล่วง

162
00:11:21,458 --> 00:11:23,333
‎งานข้าก็เช่นกัน วาร์นีย์

163
00:11:23,416 --> 00:11:25,250
‎งานเจ้าสำคัญเท่า

164
00:11:25,333 --> 00:11:28,375
‎การสิ้นสูญของเผ่าพันธุ์
‎ที่คร่าชีวิตชายาเขาไหมล่ะ

165
00:11:28,458 --> 00:11:31,250
‎เผ่าพันธุ์ที่เจ้าเองก็เกลียด

166
00:11:31,916 --> 00:11:33,000
‎เท่ากันนะสำหรับข้า

167
00:11:33,666 --> 00:11:36,250
‎หลังจากนั้นค่อยว่ากัน

168
00:11:36,791 --> 00:11:40,833
‎ข้านึกว่าจะได้คำตอบที่ดีกว่านี้
‎จากช่างหลอมปีศาจคนโปรดของแดร็กคูล่า

169
00:11:41,458 --> 00:11:42,708
‎งั้นพอรุ่งสางเมื่อไหร่

170
00:11:42,791 --> 00:11:46,208
‎ขอให้ท่านดิ้นทุรนทุราย
‎อยู่ในโลงเล็กๆ ด้วยความผิดหวังเถอะ

171
00:11:46,291 --> 00:11:49,125
‎แต่ทำเงียบๆ ด้วยนะ
‎เพราะข้าไม่อยากได้ยินเสียงท่านอีก

172
00:11:49,208 --> 00:11:51,958
‎จนกว่างานของข้าจะสำเร็จ

173
00:11:52,666 --> 00:11:56,708
‎ท่านกระจก อย่าให้ผู้นี้ติดต่อข้าได้อีก

174
00:11:56,791 --> 00:11:58,125
‎แล้วก็ไปนอนซะ

175
00:11:58,208 --> 00:11:59,458
‎ไปตายซะ

176
00:12:02,833 --> 00:12:04,458
‎เขาตัดการสื่อสารของข้า

177
00:12:04,541 --> 00:12:05,875
‎ข้าว่าเจ้าทำให้เขาเบื่อ

178
00:12:06,458 --> 00:12:08,000
‎เขาไม่รู้หรือไงว่าข้าเป็นใคร

179
00:12:08,083 --> 00:12:09,541
‎โอ๊ย ให้ตายเถอะ

180
00:12:09,625 --> 00:12:13,416
‎ข้าคือวาร์นีย์ วาร์นีย์แห่งลอนดอน
‎ตั้งแต่ลอนดอนยังไม่เกิด

181
00:12:13,500 --> 00:12:16,208
‎ข้ายิ่งใหญ่มาตั้งแต่ลอนดอน
‎ยังเป็นแค่เมืองร้างของโรมัน

182
00:12:16,291 --> 00:12:19,416
‎และเรายังไม่ได้ปักเขตแดนด้วยกะโหลกมนุษย์

183
00:12:20,208 --> 00:12:22,750
‎ช่างหัวมัน ไม่มีมันเราก็ทำของเราได้

184
00:12:45,833 --> 00:12:47,083
‎ข้าเปลี่ยนใจแล้ว

185
00:12:47,625 --> 00:12:50,458
‎ให้ทหารแบกข้าขึ้นเสลี่ยงไปทั่วชนบท

186
00:12:50,958 --> 00:12:52,666
‎ข้าแค่พูดเล่น

187
00:12:52,750 --> 00:12:55,166
‎ข้าไม่สน เอาตามนั้นแหละ

188
00:12:55,833 --> 00:12:57,500
‎ปวดระบมไปทั้งตัวแล้ว

189
00:12:57,583 --> 00:12:59,750
‎จริงๆ ก็ไม่แย่เท่าไหร่นะ

190
00:12:59,833 --> 00:13:04,291
‎เราออกมาที่นี่ตั้งหลายสัปดาห์แล้ว
‎ข้าไม่อยากรู้ว่ามันจะแย่ไปกว่านี้แค่ไหน

191
00:13:06,000 --> 00:13:08,958
‎- มันก็…
‎- ข้าบอกว่าไม่อยากรู้ไง

192
00:13:09,708 --> 00:13:11,875
‎ข้าไม่อยากฟังเจ้าเล่าอีก

193
00:13:11,958 --> 00:13:14,958
‎เรื่องขี่ม้าจนเป็นแผลเสียดสี
‎แล้วก็กินหนูเป็นอาหารน่ะ

194
00:13:15,041 --> 00:13:17,083
‎ก็ได้ แต่ข้าเคยเล่าไหม

195
00:13:17,166 --> 00:13:19,500
‎ตอนที่ข้าเห็นกระรอก 18 ตัวฆ่าสุนัขหนึ่งตัวน่ะ

196
00:13:19,583 --> 00:13:22,625
‎พอที เห็นแก่พระเจ้า พอทีเถอะ

197
00:13:31,333 --> 00:13:33,625
‎เอ้านี่ ดื่มให้ลืมปวด

198
00:13:38,291 --> 00:13:39,750
‎นี่มันไม่ถูกต้อง

199
00:13:40,583 --> 00:13:43,250
‎ข้ารักเจ้า แต่จริงๆ นะ

200
00:13:43,333 --> 00:13:45,625
‎ข้าพร้อมจะส่งเจ้าขึ้นรถม้ากลับบ้าน

201
00:13:45,708 --> 00:13:46,625
‎ไม่

202
00:13:47,333 --> 00:13:48,250
‎นี่ต่างหาก

203
00:13:49,625 --> 00:13:50,791
‎เราเดินทางกัน…

204
00:13:50,875 --> 00:13:54,708
‎ยังไม่ทั่วแดนที่คาร์มิลล่าทำเครื่องหมายไว้เลย
‎แค่ส่วนเดียว

205
00:13:54,791 --> 00:13:56,291
‎ตั้งหลายสัปดาห์แล้ว

206
00:13:56,375 --> 00:13:59,625
‎และมันไม่ถูกต้องเลย

207
00:14:12,333 --> 00:14:13,333
‎ก็ได้

208
00:14:13,833 --> 00:14:15,791
‎อธิบายมาซิ แม่คุณ

209
00:14:18,125 --> 00:14:20,833
‎ข้าไม่ได้รักมนุษย์อะไรนักหนา

210
00:14:20,916 --> 00:14:23,333
‎มันมีห่วงโซ่อาหาร และเราอยู่ชั้นบนสุด

211
00:14:23,416 --> 00:14:26,583
‎มนุษย์ก็เหมือนหมูใส่รองเท้า

212
00:14:26,666 --> 00:14:29,083
‎และมันไม่ร้องไห้เวลาอยากกินเบค่อน

213
00:14:29,166 --> 00:14:32,041
‎ข้าไม่เศร้าเวลากินมนุษย์เป็นอาหาร

214
00:14:32,583 --> 00:14:33,458
‎เข้าใจไหม

215
00:14:33,541 --> 00:14:35,458
‎พูดออกมาซะที โมราน่า

216
00:14:35,541 --> 00:14:39,416
‎พูดออกมาตามที่คิด ไม่งั้นจะสับสนเสียเอง

217
00:14:40,416 --> 00:14:42,791
‎ให้ตาย ข้าอยู่กับเจ้ามานานเกินไป

218
00:14:42,875 --> 00:14:45,708
‎ก็ได้ มีวิธีการที่รวดเร็วและมีเมตตาไหม

219
00:14:45,791 --> 00:14:48,833
‎ที่เราจะยึดครองเขตแดนตามสั่งเหล่านี้

220
00:14:48,916 --> 00:14:51,500
‎ระหว่างปราสาทไปจนถึงทะเล

221
00:14:51,583 --> 00:14:54,416
‎แบบว่า ดีดนิ้วแล้วจบน่ะเหรอ

222
00:14:55,000 --> 00:14:56,916
‎ไม่มีทางอยู่แล้ว

223
00:14:57,583 --> 00:14:58,583
‎นั่นสินะ

224
00:14:58,666 --> 00:15:01,333
‎มันจะเป็นการต่อสู้อย่างเหนื่อยยาก
‎ในทุกๆ ไมล์สินะ

225
00:15:01,416 --> 00:15:04,958
‎อย่าพูดให้ฟังดูสิ้นหวังอย่างนั้นเลย

226
00:15:05,458 --> 00:15:08,041
‎แต่มันจะไม่ง่าย

227
00:15:09,000 --> 00:15:09,833
‎ไม่

228
00:15:10,500 --> 00:15:11,958
‎จะมีความทุกข์เข็ญ

229
00:15:12,458 --> 00:15:14,500
‎นี่คือสงคราม โมราน่า จะมีความทุกข์เข็ญเสมอ

230
00:15:14,583 --> 00:15:16,250
‎นี่ไม่ใช่สงคราม

231
00:15:16,958 --> 00:15:18,916
‎ไม่ใช่การต่อสู้ระหว่างสองฝ่าย

232
00:15:19,000 --> 00:15:24,208
‎แต่เป็นการรุกราน
‎และจับมนุษย์นับร้อยนับพันขังกรงไว้

233
00:15:26,500 --> 00:15:29,166
‎น่าเศร้าตรงที่มนุษย์ฉลาดกว่าหมู

234
00:15:29,250 --> 00:15:32,291
‎และจะต่อสู้ ทรมาน หวาดกลัว และวิ่งหนี

235
00:15:33,041 --> 00:15:35,250
‎งั้นข้าขอใช้อีกคำ

236
00:15:35,791 --> 00:15:36,791
‎มันคือ "การรบ"

237
00:15:37,583 --> 00:15:40,833
‎ข้าออกมาที่นี่กับเจ้าเพราะข้าอยากเห็นกับตา

238
00:15:40,916 --> 00:15:43,125
‎ว่าแผนการนี้มันเดินทางยากลำบากแค่ไหน

239
00:15:43,208 --> 00:15:45,541
‎และข้าบอกเจ้าแล้วว่าไม่จำเป็น

240
00:15:45,625 --> 00:15:48,500
‎ข้าจะสอดส่องสนามรบเอง
‎แล้วข้าจะบอกให้รู้ว่าข้าต้องการอะไร

241
00:15:48,583 --> 00:15:49,666
‎แล้วก็

242
00:15:50,583 --> 00:15:54,500
‎เจ้าคือคนที่ถามข้าเองว่า
‎ข้าอยากปกครองอาณาจักรไหม

243
00:15:54,583 --> 00:15:56,791
‎ใช่ ข้ารู้

244
00:15:57,333 --> 00:15:59,416
‎ตอนนั้นมันเหมือนเรื่องที่สมเหตุสมผล

245
00:15:59,500 --> 00:16:00,958
‎ตั้งสติหน่อย โมราน่า

246
00:16:01,041 --> 00:16:04,583
‎อย่าพูดจากดข้า เพราะข้าไม่ใช่ทหาร

247
00:16:05,541 --> 00:16:07,958
‎นี่จะเป็นปัญหาวุ่นวายน่าสยดสยอง

248
00:16:08,041 --> 00:16:12,083
‎ที่เราจะต้องเผชิญไปจนวันตาย

249
00:16:12,166 --> 00:16:15,916
‎และมันจะก่อความทุกข์เข็ญ
‎มากกว่าที่ประวัติศาสตร์เคยเห็นมา

250
00:16:16,000 --> 00:16:19,208
‎อย่าวางตัวข่มข้า เพราะข้าเป็นทหาร

251
00:16:19,291 --> 00:16:20,833
‎ข้าชนะสงคราม

252
00:16:21,500 --> 00:16:24,000
‎จู่ๆ เจ้าก็สงสัยในตัวข้าขึ้นมา

253
00:16:24,083 --> 00:16:26,541
‎เพราะเจ้าปวดขาที่มาใช้ชีวิตอย่างข้าเนี่ยนะ

254
00:16:26,625 --> 00:16:29,833
‎เจ้าพร้อมจะสู้ศึกเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก

255
00:16:29,916 --> 00:16:31,916
‎ไปชั่วชีวิตเหรอ

256
00:16:34,375 --> 00:16:36,166
‎อยากรู้ไหมว่าข้าคิดยังไง

257
00:16:37,416 --> 00:16:38,500
‎อยากรู้เสมอ

258
00:16:38,583 --> 00:16:42,208
‎ข้าคิดว่าไม่ว่าเราได้อะไรมา เราได้มาด้วยกัน

259
00:16:42,291 --> 00:16:43,333
‎เจ้ากับข้า

260
00:16:43,833 --> 00:16:47,333
‎คาร์มิลล่าโยนแผนบ้าๆ ให้เราทำ
‎และเราจะทำให้มันเป็นจริง

261
00:16:47,416 --> 00:16:51,708
‎หรือพูดอีกอย่างหนึ่ง
‎ถึงไม่มีคาร์มิลล่า เราก็ทำได้

262
00:16:53,375 --> 00:16:56,833
‎และเลนอร์ไม่เคยช่วยอะไรอยู่แล้ว
‎นางอยู่กับภูติพรายเป็นส่วนใหญ่

263
00:16:56,916 --> 00:17:00,458
‎เป็นฝีมือเรา และแผนการบ้าๆ ฟังดูมีเหตุผล
‎ตอนเราอยู่ที่บ้านเพราะ

264
00:17:00,541 --> 00:17:01,791
‎ไม่รู้สิ

265
00:17:01,875 --> 00:17:04,750
‎คาร์มิลล่ามีคาถาบิดเบือนความจริง

266
00:17:04,833 --> 00:17:07,791
‎และเราภูมิใจที่ทำสิ่งต่างๆ สำเร็จ

267
00:17:07,875 --> 00:17:11,750
‎แต่เราออกมาที่นี่หลายสัปดาห์แล้ว
‎ห่างจากนางและความบ้าของนาง

268
00:17:11,833 --> 00:17:13,583
‎และข้าขอบอกเลย…

269
00:17:16,583 --> 00:17:17,791
‎เกิดอะไรขึ้น

270
00:17:17,875 --> 00:17:19,000
‎เราถูกโจมตี

271
00:17:19,583 --> 00:17:20,708
‎ตอนรุ่งสาง

272
00:17:21,333 --> 00:17:22,750
‎พวกเขารู้ว่าเราคืออะไร

273
00:17:22,833 --> 00:17:25,958
‎พวกเขาไม่โง่จริงๆ ด้วย ข้าต้องไปที่หีบของข้า

274
00:17:27,625 --> 00:17:28,708
‎หีบนั่นเหรอ

275
00:17:29,500 --> 00:17:32,291
‎เจ้าไม่เคยเปิดมันเลย อะไรอยู่ในนั้น

276
00:17:39,208 --> 00:17:40,541
‎เกราะกลางวัน

277
00:17:41,083 --> 00:17:42,458
‎เข้าไปในหีบ

278
00:17:42,541 --> 00:17:43,541
‎ไม่

279
00:17:44,333 --> 00:17:46,875
‎ลูกศรเจาะทะลุไม่ได้ และแสงส่องเข้าไม่ได้

280
00:17:46,958 --> 00:17:48,875
‎เข้าไปในหีบนั่นซะ ที่รัก

281
00:18:28,208 --> 00:18:29,333
‎เร็วเข้า

282
00:18:30,250 --> 00:18:31,416
‎เผาพวกมันทั้งเป็น

283
00:18:43,833 --> 00:18:44,791
‎ใช่

284
00:18:51,875 --> 00:18:53,041
‎เร็วเข้า

285
00:18:53,125 --> 00:18:54,791
‎ไล่พวกมันออกมา

286
00:18:55,625 --> 00:18:58,083
‎ทางนี้ ไอ้พวกสารเลว

287
00:19:00,416 --> 00:19:01,708
‎ใช่แล้ว

288
00:19:02,250 --> 00:19:04,083
‎ไอ้พวกหมูโง่เง่า

289
00:19:33,625 --> 00:19:36,166
‎ทหารแห่งสตีเรีย

290
00:19:36,916 --> 00:19:40,375
‎สวมเกราะกำบังผิวเอาไว้

291
00:20:37,375 --> 00:20:38,958
‎เราชนะสินะ

292
00:20:39,791 --> 00:20:40,625
‎ใช่

293
00:20:41,125 --> 00:20:44,041
‎ดี ข้าอยากฆ่าเจ้าด้วยมือข้าเอง

294
00:20:44,583 --> 00:20:47,708
‎รู้ไหมว่าในนี้กลิ่นมันเหมือนอะไร

295
00:20:48,583 --> 00:20:50,000
‎พวกเขาไม่ใช่นักรบ

296
00:20:50,541 --> 00:20:53,000
‎เป็นแค่คนธรรมดาๆ

297
00:20:53,916 --> 00:20:55,125
‎ชาวบ้าน

298
00:20:55,625 --> 00:20:56,791
‎ชาวไร่ชาวนา

299
00:20:57,875 --> 00:21:00,833
‎ข้าเห็นด้วยกับสิ่งที่เจ้าพูดเรื่องคาร์มิลล่า

300
00:21:00,916 --> 00:21:03,541
‎นางเป็นสหายสนิทของข้า
‎แต่เราทั้งคู่รู้ว่านางเป็นเช่นไร

301
00:21:05,000 --> 00:21:07,708
‎ข้าเคยไม่เห็นด้วยเรื่องสงคราม

302
00:21:07,791 --> 00:21:11,625
‎ไม่มีศึกไหนที่ข้าไม่ชนะถ้าข้าตั้งใจจริง

303
00:21:11,708 --> 00:21:14,500
‎และข้ามีเจ้ากับใจของเจ้าอยู่เคียงข้าง

304
00:21:18,416 --> 00:21:22,333
‎แต่ข้าเพิ่งสู้กับชาวไร่ชาวนามา

305
00:21:22,833 --> 00:21:25,333
‎มองเห็นแววตาหวาดกลัวของพวกเขา

306
00:21:25,916 --> 00:21:27,333
‎ไม่ใช่กลัวตาย

307
00:21:27,916 --> 00:21:30,125
‎แต่กลัวที่ไม่มีทางสู้

308
00:21:30,666 --> 00:21:33,000
‎กลัวที่ช่วยเพื่อนพ้องไม่ได้

309
00:21:34,375 --> 00:21:37,875
‎และเราอยู่กลางไร่นา

310
00:21:37,958 --> 00:21:40,125
‎สนามรบที่ไร้ความหวัง

311
00:21:40,625 --> 00:21:43,416
‎ยกเว้นแต่ว่าทั้งดินแดนแห่งนี้

312
00:21:43,500 --> 00:21:45,958
‎มีแต่ไร่นากับป่าเขา

313
00:21:47,041 --> 00:21:48,500
‎แต่พวกเขาก็สู้อยู่ดี

314
00:21:50,000 --> 00:21:52,083
‎เราจะไม่มีวันหยุดใช่ไหม

315
00:21:52,875 --> 00:21:56,125
‎ชัยชนะที่มีแต่การสู้รบและประคับประคอง

316
00:21:56,208 --> 00:21:59,416
‎โครงสร้างบ้าบอของอาณาจักรนางเอาไว้ด้วยกัน

317
00:21:59,500 --> 00:22:01,208
‎จนกว่าข้าจะแก่ตาย

318
00:22:02,125 --> 00:22:03,791
‎ข้าอยากคิดผิดเรื่องนี้

319
00:22:04,333 --> 00:22:06,041
‎ข้าอยากให้เจ้าคิดผิดเรื่องนี้

320
00:22:06,958 --> 00:22:07,875
‎เราทำได้

321
00:22:07,958 --> 00:22:11,041
‎เราทำได้ แต่จะต้องทำไปชั่วชีวิต

322
00:22:11,791 --> 00:22:14,541
‎เจ้าจะต้องต่อสู้อยู่ที่นี่ไปชั่วชีวิต

323
00:22:14,625 --> 00:22:15,916
‎ส่วนข้าจะกลับไปสตีเรีย

324
00:22:16,000 --> 00:22:19,166
‎ดูแลการส่งเสบียงไปชั่วชีวิต

325
00:22:20,000 --> 00:22:22,375
‎และเราจะไม่มีวันได้เจอกันอีก

326
00:22:24,083 --> 00:22:24,958
‎ข้าเสียใจ

327
00:22:26,666 --> 00:22:28,750
‎ข้าเองก็อยากคิดผิด

328
00:22:29,916 --> 00:22:32,750
‎เราคิดได้กระจ่างแล้วสินะ

329
00:22:33,250 --> 00:22:35,083
‎และแผนการใหญ่ของคาร์มิลล่า…

330
00:22:35,166 --> 00:22:38,250
‎พวกมนุษย์จะต่อสู้เพื่อการดำรงอยู่ของตนในโลก

331
00:22:38,958 --> 00:22:40,000
‎ตลอดเวลา

332
00:22:40,083 --> 00:22:43,958
‎หลังจากคิดได้แล้ว ข้าต้องถามตัวเอง

333
00:22:44,625 --> 00:22:46,125
‎ข้าต้องการสิ่งนี้ไหม

334
00:22:46,833 --> 00:22:48,416
‎เราต้องการสิ่งนี้ไหม

335
00:22:49,666 --> 00:22:52,500
‎ในเมื่อเราสามารถทำสิ่งอื่นด้วยกันมากมาย

336
00:22:54,791 --> 00:22:55,791
‎พี่น้องข้า

337
00:22:56,541 --> 00:23:00,041
‎ในที่สุดเฮ็คเตอร์ก็พร้อมจะสร้าง
‎เหล่าอสูรราตรีแล้ว

338
00:23:00,125 --> 00:23:01,166
‎กลับบ้านเราเถอะ

339
00:23:01,958 --> 00:23:03,083
‎มันเริ่มต้นแล้ว

340
00:23:45,333 --> 00:23:47,750
‎มันแย่กว่าที่ข้าคิดเอาไว้เสียอีก

341
00:23:48,541 --> 00:23:51,250
‎และข้าเห็นเคยเมืองที่ย่อยยับ
‎มาหลายแห่งแล้วในชีวิต

342
00:23:51,833 --> 00:23:53,500
‎สิ่งที่ข้าไม่เข้าใจก็คือ

343
00:23:53,583 --> 00:23:56,666
‎แดร็กคูล่าโจมตีเมืองนี้ก่อน
‎ตอนที่ชายาเขาตายที่นี่ ถูกไหม

344
00:23:56,750 --> 00:23:59,625
‎แต่มันยังมีแวมไพร์กับเหล่าอสูรราตรี
‎ยัวะเยียะเต็มไปหมด

345
00:23:59,708 --> 00:24:01,375
‎พวกเขามีแผนการอะไร

346
00:24:01,458 --> 00:24:02,500
‎พวกเขาจะได้อะไร

347
00:24:04,083 --> 00:24:07,291
‎คนพวกนี้ไม่เคยมีโอกาสได้ฟื้นตัว
‎และสร้างเมืองขึ้นใหม่

348
00:24:07,875 --> 00:24:08,708
‎มันแย่จริงๆ

349
00:24:09,291 --> 00:24:11,416
‎และทุกอย่างนำเรามาที่นี่

350
00:24:12,250 --> 00:24:14,666
‎ซึ่งหมายความว่ามีเหตุผลให้เรามาที่นี่

351
00:24:14,750 --> 00:24:16,541
‎ไม่แน่ใจว่าเราสวมบทอะไร

352
00:24:17,958 --> 00:24:18,916
‎สวม

353
00:24:22,250 --> 00:24:23,166
‎หือ

354
00:24:25,166 --> 00:24:26,250
‎เดี๋ยวนะ

355
00:24:26,333 --> 00:24:28,000
‎นั่นอะไรน่ะ

356
00:24:28,083 --> 00:24:31,416
‎มันไม่น่าใช่สิ่งที่ข้าคิด แต่ว่า…

357
00:24:43,250 --> 00:24:44,291
‎อยู่ที่นี่เอง

358
00:24:45,375 --> 00:24:47,583
‎เห็นเมืองที่สวยงามของเราเต็มตารึยัง

359
00:24:48,458 --> 00:24:51,291
‎ข้าอยากเห็นราชสำนักใต้ดินของท่านมากกว่า

360
00:24:51,958 --> 00:24:55,666
‎ยังไม่ได้ ข้าอยากมั่นใจก่อนว่า
‎ข้าไว้ใจพวกท่านได้

361
00:24:56,500 --> 00:25:00,208
‎ก็ดีเพราะเราอยากมั่นใจว่า
‎เราไว้ใจท่านได้เหมือนกัน

362
00:25:01,958 --> 00:25:03,958
‎ท่านคงลืมว่าท่านกำลังพูดกับใคร

363
00:25:05,750 --> 00:25:10,083
‎เราต้องการเวลาเดินดูให้ทั่วๆ
‎ข้าแน่ใจว่าท่านคงหาเราเจอได้อีกครั้ง

364
00:25:10,583 --> 00:25:12,625
‎แต่เรามีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยกัน

365
00:25:12,708 --> 00:25:15,708
‎การกอบกู้เมือง การกอบกู้บัลลังก์

366
00:25:15,791 --> 00:25:17,083
‎การออกคำสั่ง

367
00:25:19,166 --> 00:25:21,625
‎เราเองก็มีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยกัน

368
00:25:21,708 --> 00:25:23,625
‎ในระหว่างนี้ เราจะดูว่า

369
00:25:23,708 --> 00:25:26,375
‎ทำไมจนป่านนี้ ท่านทำไม่สำเร็จสักอย่าง

370
00:25:27,041 --> 00:25:29,750
‎และเราจะเลือกช่วยท่านหรือไม่

371
00:25:35,166 --> 00:25:36,541
‎นางต้องการให้เราช่วยจริงๆ

372
00:25:37,041 --> 00:25:40,541
‎แต่ข้าเบื่อที่จะเป็นตัวประกอบ
‎ในเรื่องราวของคนอื่นเต็มที

373
00:25:41,375 --> 00:25:42,708
‎เดินออกมาเถอะ

374
00:27:17,583 --> 00:27:22,583
‎คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี