1 00:00:11,220 --> 00:00:12,470 เรากำลังสร้างอาณาจักร 2 00:00:12,550 --> 00:00:14,930 เมื่อเราขยายเครือข่าย ฉันจะได้ให้พวกนายไปคุม 3 00:00:15,020 --> 00:00:16,770 เธอขโมยของฉัน มาขายลับหลังจริงเหรอเนี่ย 4 00:00:16,850 --> 00:00:18,480 อย่าให้เธอเข้าใกล้งานของเราอีก 5 00:00:18,560 --> 00:00:21,520 รวมเป็นล้านห้า ค่าชีวิตของเธอ มีพอจ่ายหรือเปล่า 6 00:00:21,610 --> 00:00:23,110 ถ้าฉันหาสูตรมาให้ได้ล่ะ 7 00:00:23,190 --> 00:00:27,320 เป็นพวกป.ป.ส. พวกมันมีสายแฝงอยู่ในแก๊งวิลลานูเอวา 8 00:00:27,400 --> 00:00:29,950 จับพวกวิลลานูเอวา และพวกที่เราตามสาวได้ 9 00:00:30,030 --> 00:00:31,950 คนสำคัญจริงๆ คือนักบินและคู่หูของเขา 10 00:00:32,030 --> 00:00:34,450 มองไปข้างหน้า มีคนส่องออฟฟิศเราอยู่ 11 00:00:34,530 --> 00:00:37,080 - คิดว่านี่เป็นเกมเหรอ - ไม่มีใครคิดว่านี่เป็นเกม 12 00:00:37,160 --> 00:00:40,170 เรื่องต้องจบคืนนี้ เลิกตามล่าพวกเม็กซิกัน จบนะ 13 00:00:40,250 --> 00:00:42,460 - อยากรู้ไหมว่าใครฆ่าเพื่อนนาย - แล้วพวกนายจะบอกทำไม 14 00:00:42,540 --> 00:00:44,590 เพราะนายจะบอกสูตรหุงโคเคนก้อนให้เรา 15 00:00:44,670 --> 00:00:46,130 ฉันตลกมากเลยใช่ไหม นังบ้า 16 00:00:47,510 --> 00:00:49,930 นายช่วยมาที่คลับหน่อย ตอนนี้เลย 17 00:00:50,010 --> 00:00:52,050 - มาได้จังหวะพอดี - เรามีเรื่องกับตำรวจนิดหน่อย 18 00:00:52,140 --> 00:00:54,720 พอนายกลับมารับของได้ แมตต์จะเป็นอิสระ 19 00:00:54,800 --> 00:00:55,970 ห้ามทำร้ายเขาเด็ดขาดนะ 20 00:00:56,060 --> 00:00:58,430 หักหลังเพื่อนซี้มันไม่ได้ตัดสินใจง่ายๆ 21 00:00:58,520 --> 00:01:00,520 แฟรงคลินขอให้เรา ไปสืบเรื่องนี้ก่อนเจอกัน 22 00:01:00,600 --> 00:01:02,270 ฉันรู้ ฉันแค่ไม่บอกเขา 23 00:01:02,350 --> 00:01:04,690 เข้าเยี่ยมแบบมีคนเฝ้าได้สามชั่วโมง 24 00:01:04,770 --> 00:01:06,400 โอเค งั้นไปหุงโคเคนกัน 25 00:01:06,480 --> 00:01:08,650 ฉันทำทุกอย่างเพื่อนาย รับนายกลับมา 26 00:01:08,740 --> 00:01:10,030 เธอคือเชื้อโรค ลูเซีย 27 00:01:10,110 --> 00:01:11,910 เธอคงได้ยินเสียงฉันหลอกหลอนทุกวัน 28 00:01:44,020 --> 00:01:45,400 เธอโอเคนะ 29 00:01:45,810 --> 00:01:47,020 เรียบร้อยแล้ว 30 00:01:48,320 --> 00:01:49,690 ฉันเสียใจด้วยนะ 31 00:01:50,690 --> 00:01:52,030 ฉันยังไม่ได้โทรหากาเบรียลา 32 00:01:53,360 --> 00:01:55,070 นายต้องช่วยฉันสอนวิธีหุงให้เธอ 33 00:01:55,160 --> 00:01:56,410 เดี๋ยวฉันไป 34 00:01:56,620 --> 00:01:57,870 แล้วเธออยู่ไหน 35 00:01:58,160 --> 00:01:59,580 โซเลดาดอยู่ไหน 36 00:02:01,120 --> 00:02:02,580 เธออยู่นี่ กำลังรอ 37 00:02:03,790 --> 00:02:06,670 ฉันจะบอกเธอว่านักบินจะมาพรุ่งนี้ 38 00:02:06,750 --> 00:02:07,790 โอโซ่ 39 00:02:11,380 --> 00:02:13,130 นี่ฉันทำบ้าอะไรลงไป 40 00:02:14,050 --> 00:02:16,180 ทำในสิ่งที่จำเป็นต้องทำ ที่รัก 41 00:02:18,970 --> 00:02:20,600 นี่ป.ป.ส. ยกมือขึ้น 42 00:02:20,680 --> 00:02:21,850 อย่าขยับ 43 00:02:21,930 --> 00:02:25,850 มันจบแล้ว โซเลดาดพาป.ป.ส. มา 44 00:02:25,940 --> 00:02:28,230 เดี๋ยวนะ หนีไปสิ โอโซ่ หนีไป 45 00:02:28,320 --> 00:02:29,520 รีบหนีไปสิ 46 00:02:30,360 --> 00:02:31,610 ยกมือขึ้น ยกมือ 47 00:02:35,450 --> 00:02:36,910 แม่งเอ๊ย 48 00:02:36,990 --> 00:02:38,070 นังคนสารเลว 49 00:02:40,950 --> 00:02:47,880 "แก๊งป่วนกวนเมือง" "ตอน: ยอมแพ้" 50 00:02:51,710 --> 00:02:54,800 คือผมไม่เข้าใจ เจมส์ไม่อยู่ที่นี่แล้ว หมายความว่าไง 51 00:02:54,880 --> 00:02:57,590 คุณคงหายไปนานมากสินะ คุณแมคโดนัลด์ 52 00:02:57,680 --> 00:02:59,050 เขาถูกย้ายเหรอ 53 00:02:59,430 --> 00:03:00,760 รอสักครู่นะคะ 54 00:03:01,100 --> 00:03:03,140 "สำนักข่าวกรองกลาง" 55 00:03:14,650 --> 00:03:18,410 ฉันต้องขอโทษจริงๆ แต่คุณเกรซคงพบคุณไม่ได้ 56 00:03:18,490 --> 00:03:21,540 ตลกน่า วิลเลียมรู้จักผม แวะคุยแป๊บเดียวเขาคงไม่ว่า 57 00:03:21,620 --> 00:03:23,950 คุณเกรซพบคุณตอนนี้ไม่ได้ค่ะ 58 00:03:24,040 --> 00:03:25,620 นัดหมายไว้ก่อนดีไหมคะ 59 00:03:25,710 --> 00:03:29,170 ผมแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจมส์ 60 00:03:29,250 --> 00:03:31,880 ฉันบอกไปแล้ว คุณบัลลาร์ดไม่ได้อยู่ในตำแหน่งเดิมแล้ว 61 00:03:31,960 --> 00:03:35,920 และผมก็เข้าใจ แต่ผมถามไง ทำไมเขาไม่ได้อยู่ในตำแหน่งแล้ว 62 00:03:36,010 --> 00:03:37,630 เกรงว่าฉันคงไม่รู้ค่ะ 63 00:03:38,890 --> 00:03:43,180 โอเค แล้วคุณรู้ไหมว่าเขาได้ทิ้งเอกสาร 64 00:03:43,270 --> 00:03:45,850 เกี่ยวกับงาน ในสาขาย่อยลอสแอนเจลิสไว้ไหม 65 00:03:50,360 --> 00:03:51,480 โอเค 66 00:03:52,070 --> 00:03:53,320 เพราะคุณไม่รู้อะไรเลย 67 00:03:53,650 --> 00:03:55,190 และเจ้านายคุณไม่ยอมพบผม 68 00:03:55,280 --> 00:03:58,860 - ฉันแนะนำให้คุณนัดหมายก่อน - ให้นัดหมาย ผมเข้าใจ 69 00:03:58,950 --> 00:04:01,620 คุณพูดไปแล้ว และผมก็บอกคุณแล้วว่า ผมไม่มีเวลารอ 70 00:04:01,700 --> 00:04:02,700 - ค่ะ - แต่เอางี้แล้วกัน 71 00:04:02,780 --> 00:04:03,790 เอาไง 72 00:04:03,870 --> 00:04:04,910 - ผมเข้าใจ - ค่ะ 73 00:04:05,000 --> 00:04:07,160 - ชัดเจนมาก ขอบคุณมากเลย - ดีค่ะ 74 00:04:07,460 --> 00:04:08,750 งั้นก็โชคดีนะคะ 75 00:04:14,920 --> 00:04:16,800 ลีออนก็เตี้ยมาตลอด 76 00:04:16,880 --> 00:04:18,260 แล้วก็ปากเสียมาตลอด 77 00:04:18,630 --> 00:04:20,300 ฉันยังไม่หยุดสูงน่า 78 00:04:22,140 --> 00:04:23,600 จำตอนเรายังเด็กได้ไหม 79 00:04:24,510 --> 00:04:28,560 พ่อจะออกมาผิวปากดังๆ แปลว่าถึงเวลากินข้าวเย็น 80 00:04:29,440 --> 00:04:30,730 แต่ก่อนฉันเกลียดมาก 81 00:04:30,980 --> 00:04:32,360 พวกนายบ้านอยู่ไกลมาก 82 00:04:32,440 --> 00:04:34,980 ใช่ ฉันกับเคฟต้องเดินกลับเคหะนานมาก 83 00:04:35,070 --> 00:04:37,900 เรื่องมันนานสุดๆ เลย แล้วเรามาทำอะไรกันที่นี่อีก เซนต์ 84 00:04:39,150 --> 00:04:41,280 ช่วงนี้ฉันสนใจเรื่องอสังหาริมทรัพย์ 85 00:04:42,410 --> 00:04:45,370 ฉันคงได้เรียนรู้เรื่องนี้จากแม่โดยไม่รู้ตัว 86 00:04:45,950 --> 00:04:47,580 แต่ได้เวลาซื้อกันแล้ว 87 00:04:48,370 --> 00:04:49,790 จะย้ายจากบ้านเจอโรมเหรอ 88 00:04:49,870 --> 00:04:52,790 - นี่บ้านใหม่นายเหรอ - ไม่ใช่บ้านฉัน บ้านนาย 89 00:04:52,880 --> 00:04:54,670 - อีกหลังของนาย - เดี๋ยวนะ 90 00:04:55,420 --> 00:04:59,090 บ้านของนาย มีสวนหลังบ้านกว้างๆ ให้เด็กอยู่ 91 00:04:59,170 --> 00:05:02,340 ส่วนบ้านนายมีเตียงใหญ่เพื่อใช้กับสาวๆ 92 00:05:02,430 --> 00:05:04,720 นี่พวก นายซื้อบ้านให้พวกเราเหรอ 93 00:05:04,800 --> 00:05:06,310 - ใช่สิ - โหเว้ย 94 00:05:06,390 --> 00:05:07,430 ลองไปดูสิ 95 00:05:07,520 --> 00:05:08,560 "เจ้าของขายเอง" 96 00:05:08,640 --> 00:05:09,730 เจ๋งสุดๆ ไปเลย 97 00:05:12,190 --> 00:05:13,440 เป็นอะไรไป 98 00:05:13,860 --> 00:05:15,320 ไม่มีอะไรหรอก 99 00:05:16,110 --> 00:05:18,240 มัวแต่คิดเรื่องพ่อนายผิวปากเหมือนกัน 100 00:05:19,190 --> 00:05:20,740 แต่ก่อนฉันเกลียดมาก 101 00:05:22,200 --> 00:05:23,990 แปลว่าพวกเราต้องหยุดเล่นกัน 102 00:05:25,870 --> 00:05:27,200 ฉันพยายามซื้อบ้านหลังนั้น 103 00:05:27,540 --> 00:05:29,200 แต่เจ้าของไม่อยากขาย 104 00:05:29,290 --> 00:05:30,330 ตอนนี้น่ะ 105 00:05:31,000 --> 00:05:32,080 งั้นเหรอ 106 00:05:32,330 --> 00:05:34,920 เราสามคนที่บ้านติดกัน 107 00:05:35,000 --> 00:05:37,250 นี่แหละที่เราฝันมาตลอด 108 00:05:37,840 --> 00:05:38,920 ใช่ 109 00:05:42,590 --> 00:05:45,470 เซนต์ ฉันไม่รู้ว่าเคยบอกนายไหม แต่... 110 00:05:47,760 --> 00:05:48,850 ขอบใจนะ 111 00:05:51,060 --> 00:05:52,230 สำหรับทุกๆ อย่าง 112 00:05:58,070 --> 00:06:00,440 เงียบไปก็ไม่ช่วย กุสตาโว่ 113 00:06:02,530 --> 00:06:04,070 ฉันจะถามคุณอีกครั้ง 114 00:06:06,120 --> 00:06:07,410 ลูเซียอยู่ไหน 115 00:06:10,790 --> 00:06:12,540 รู้ไหมว่าคุณอาจโดนอะไรบ้าง 116 00:06:12,620 --> 00:06:14,370 ฆาตกรรมหลายกระทง 117 00:06:15,500 --> 00:06:16,880 สมรู้ร่วมคิด 118 00:06:17,790 --> 00:06:19,630 ค้าและจำหน่ายจ่ายแจก 119 00:06:22,840 --> 00:06:24,090 ฉันเข้าใจ 120 00:06:26,890 --> 00:06:28,810 แค่คุกคงทนไหวสินะ 121 00:06:29,510 --> 00:06:32,730 แต่เรามีสารพัดวิธีทำให้ชีวิตคุณทรมาน 122 00:06:34,270 --> 00:06:35,520 ยกตัวอย่างเช่น 123 00:06:36,940 --> 00:06:41,740 ปล่อยข่าวไปในวงการว่าคุณเป็นหนอน 124 00:06:42,360 --> 00:06:44,150 ที่ขายแก๊งลาฟูเอร์ซา 125 00:06:48,200 --> 00:06:52,200 แก๊งขี้คุกเม็กซิกันทุกคน ในสหรัฐจะได้รู้ชื่อคุณ 126 00:06:52,870 --> 00:06:57,580 คุณจะถูกซ้อม ถูกแทงจนปางตาย 127 00:06:58,290 --> 00:06:59,500 แต่ว่า... 128 00:07:00,840 --> 00:07:02,590 เราช่วยคุณเลี่ยงปัญหานี้ได้ 129 00:07:05,680 --> 00:07:06,970 ผมต้องการทนาย 130 00:07:17,770 --> 00:07:18,860 โอเค 131 00:07:19,770 --> 00:07:21,320 "แหล่ง เม็กซิโก โคลอมเบีย เอสโคบาร์" 132 00:07:21,400 --> 00:07:23,650 "อมาเล่" 133 00:07:23,740 --> 00:07:24,740 โอโซ่ 134 00:07:24,950 --> 00:07:28,570 กุสตาโว่ต้องติดคุกนานแน่ๆ ถ้าคุณไม่มอบตัว 135 00:07:28,660 --> 00:07:32,040 - นังสารเลวตัวแสบ - เปโดรอยู่ไหน 136 00:07:32,120 --> 00:07:34,330 ฉันไม่รู้และฉันไม่สน 137 00:07:36,120 --> 00:07:38,500 คุณหนีรัฐบาลสหรัฐไม่ได้ ลูเซีย 138 00:07:38,920 --> 00:07:41,090 จะอยู่ที่ไหนในโลกเราก็หาคุณเจอ 139 00:07:42,210 --> 00:07:43,710 เข้ามามอบตัวซะ 140 00:08:23,090 --> 00:08:24,340 เธอโอเคดีใช่ไหม 141 00:08:25,590 --> 00:08:27,050 ดูท่าทางไม่ค่อยดี 142 00:08:28,550 --> 00:08:29,970 แค่อยากย้ำให้ชัดเจน 143 00:08:30,390 --> 00:08:31,760 เมื่อฉันจัดการเสร็จ 144 00:08:32,600 --> 00:08:34,140 กุสตาโว่กับฉันจะเป็นอิสระ 145 00:08:35,680 --> 00:08:37,270 ก็ถ้าสูตรมันใช้ได้ 146 00:09:00,120 --> 00:09:01,250 ว่าไง แม่ 147 00:09:03,040 --> 00:09:04,420 คงได้ของขวัญจากผมแล้วสิ 148 00:09:07,090 --> 00:09:09,050 ตอนแรกก็ไม่แน่ใจว่าของแก 149 00:09:09,760 --> 00:09:11,380 เจสัน ปีเตอร์ส 150 00:09:12,720 --> 00:09:16,180 ใช่ บริษัทของผม ทำให้อะไรมันง่ายขึ้น 151 00:09:20,390 --> 00:09:23,360 ฉันกับพ่อแกคุยกันมาแล้ว 152 00:09:25,440 --> 00:09:26,610 ฉันรับมันไว้ไม่ได้ 153 00:09:28,280 --> 00:09:30,650 หมายความว่าไง รับไว้ไม่ได้เนี่ย 154 00:09:31,820 --> 00:09:33,370 ไม่งั้นแม่ก็เสียบ้าน 155 00:09:33,450 --> 00:09:34,700 ก็ปล่อยให้เสียไป 156 00:09:36,580 --> 00:09:38,250 เดี๋ยวฉันกับพ่อแกจะหาที่อยู่ใหม่ 157 00:09:38,330 --> 00:09:41,000 ให้ตายเหอะ จะทำดีเพื่อแม่ ทำไมมันยากขนาดนั้น 158 00:09:41,080 --> 00:09:42,960 - ระวังปากกับฉันหน่อย - ไม่ 159 00:09:43,630 --> 00:09:45,840 เล่นตามกฎเราก็มีแต่ตาย 160 00:09:46,170 --> 00:09:49,760 คราวนี้ผมสร้างกฎเอง และผมซื้อบ้านให้แม่ได้ 161 00:09:50,260 --> 00:09:52,340 - ด้วยเงินสด - เงินผิดกฎหมาย 162 00:09:52,430 --> 00:09:53,930 ที่ซื้อด้วยชื่อปลอม 163 00:09:54,010 --> 00:09:55,970 - นี่คงไม่ผิดอะไรเลยสิ - ผิดเหรอ 164 00:09:56,680 --> 00:10:00,310 เป็นขี้ข้าทัลโฟวิตซ์อยู่สิบปี แล้วถูกไล่ออกโดยไม่มีเหตุผลสิผิด 165 00:10:00,390 --> 00:10:04,060 ถูกธนาคารยึดบ้าน ทั้งที่ผ่อนช้าไปแค่พันเดียวนี่สิผิด 166 00:10:04,150 --> 00:10:06,770 ผู้คนถูกฆ่าตายกลางถนน นี่สิผิด 167 00:10:06,860 --> 00:10:09,150 ชาติพันธุ์เราถูกทำระยำมาหลายร้อยปี 168 00:10:09,230 --> 00:10:11,190 และแม่ไม่อยากได้บ้านฟรีไว้คุ้มหัวเนี่ยนะ 169 00:10:12,490 --> 00:10:13,570 ก็ตามใจ 170 00:10:13,990 --> 00:10:15,160 ก็ไม่ต้องเอา 171 00:10:16,740 --> 00:10:18,370 พูดเหมือนผมจะสนใจ 172 00:10:21,660 --> 00:10:22,830 แฟรงคลิน 173 00:11:07,080 --> 00:11:09,670 ผู้ช่วยบอกว่าคุณกำลังประชุม 174 00:11:09,750 --> 00:11:11,090 คุณมาทำอะไรที่นี่ 175 00:11:12,300 --> 00:11:13,920 แค่มาหาเจมส์ 176 00:11:14,930 --> 00:11:16,300 แต่โดนบอกปัดมา 177 00:11:17,890 --> 00:11:19,100 เกิดอะไรขึ้น 178 00:11:20,430 --> 00:11:23,230 วันนึงเขาอยู่ที่นี่ อีกวันเขาก็ไม่อยู่แล้ว 179 00:11:26,190 --> 00:11:27,400 ทำไมไม่โทรหาผม 180 00:11:29,110 --> 00:11:30,690 ทำไมฉันต้องโทรหาคุณ 181 00:11:32,650 --> 00:11:33,820 ผมขอโทษ 182 00:11:34,400 --> 00:11:35,820 นี่ไม่ใช่เรื่องเรา 183 00:11:37,410 --> 00:11:38,990 และผม... 184 00:11:40,080 --> 00:11:41,240 ผมต้อง... 185 00:11:41,700 --> 00:11:43,870 ผมต้องขอโทษจริงๆ กับเรื่อง... 186 00:11:45,080 --> 00:11:46,920 ผมขอโทษที่เราต้องจบกันแบบนี้ 187 00:11:49,000 --> 00:11:50,130 แต่จูเลีย 188 00:11:52,340 --> 00:11:54,050 เรื่องนี้สำคัญมาก 189 00:11:56,420 --> 00:11:58,180 ก็เห็นสำคัญทุกเรื่อง 190 00:11:59,140 --> 00:12:00,350 ผมขอร้อง 191 00:12:08,440 --> 00:12:10,610 ไม่ใช่ที่นี่ หรือตอนนี้ 192 00:12:10,900 --> 00:12:12,360 ไปเจอกันที่ร้านวินสตันส์ 193 00:12:13,690 --> 00:12:14,730 ตกลงนะ 194 00:12:23,870 --> 00:12:27,710 "วิดีโอ" 195 00:12:28,620 --> 00:12:30,130 ฉันเกลียดการหุงมาตลอด 196 00:12:30,460 --> 00:12:32,250 ฉันก็พอเข้าใจ 197 00:12:32,340 --> 00:12:35,920 แค่ทิ้งไว้ให้แข็ง นำไปบดแล้วก็ใช้ได้ 198 00:12:39,090 --> 00:12:40,340 งั้นเราโอเคกันแล้วนะ 199 00:12:41,220 --> 00:12:42,760 เธอเพิ่งซื้อชีวิตตัวเองคืนได้ 200 00:12:44,390 --> 00:12:45,770 พยายามยิ้มหน่อยสิ 201 00:12:45,850 --> 00:12:48,440 ปัญหาของฉันยังไม่ลดลงไปสักนิดเลย 202 00:12:48,980 --> 00:12:50,650 เรื่องแฟนของเธอเหรอ 203 00:12:50,730 --> 00:12:53,320 - เรื่องความเป็นอิสระ - อิสระเหรอ 204 00:12:54,190 --> 00:12:56,280 เด็กสมัยนี้ ฉันขอบอกอะไรเธอหน่อย 205 00:12:56,360 --> 00:12:57,690 ชีวิตแบบนี้ 206 00:12:58,700 --> 00:13:00,450 คนเราตายกันทุกวันเหมือนดีดนิ้ว 207 00:13:00,910 --> 00:13:03,280 ไม่ตาย ไม่ติดคุกก็คืออิสรภาพ 208 00:13:03,870 --> 00:13:05,290 คราวนี้ก็ไสหัวไปซะ 209 00:13:05,490 --> 00:13:06,660 ไปแก้ปัญหาของตัวเอง 210 00:13:08,000 --> 00:13:09,870 เรื่องบ้าๆ นี่ทำฉันหดหู่ 211 00:13:11,000 --> 00:13:13,040 เขาต้องพูดว่าไงนะ เรื่อง... 212 00:13:13,420 --> 00:13:14,790 - เพลียจิต - เพลียจิต 213 00:13:14,880 --> 00:13:15,960 เรื่องเพลียจิต 214 00:13:18,970 --> 00:13:20,720 ใช่ ซิสซี่หยิ่งในศักดิ์ศรีมาก 215 00:13:21,380 --> 00:13:22,510 นายก็รู้ 216 00:13:23,090 --> 00:13:25,220 ศักดิ์ศรีกำลังจะทำลายชีวิตเธอ 217 00:13:26,350 --> 00:13:28,310 และผมเบื่อที่จะสู้เพื่อเธอ 218 00:13:28,980 --> 00:13:30,060 นี่... 219 00:13:31,350 --> 00:13:32,560 ทำไมเหรอ 220 00:13:35,400 --> 00:13:36,480 ขอบใจมากนะ 221 00:13:36,900 --> 00:13:38,280 ที่ช่วยฉันไว้ 222 00:13:39,650 --> 00:13:40,820 สำหรับทุกอย่าง 223 00:13:41,530 --> 00:13:42,700 เธอจะไปไหน 224 00:13:43,280 --> 00:13:45,530 อยู่บ้านโลรองต์สักสองสามวัน จากนั้น... 225 00:13:46,330 --> 00:13:47,410 ฉันก็ไม่รู้ 226 00:13:49,040 --> 00:13:50,250 ไอ้หลานชาย 227 00:13:52,000 --> 00:13:53,120 ขอเวลาสักครู่สิ 228 00:13:59,760 --> 00:14:01,130 ฉันไม่อยากให้เธอไป 229 00:14:02,470 --> 00:14:03,800 ฉันจะอยู่ที่นี่ได้ยังไง 230 00:14:05,970 --> 00:14:07,510 ฉันเองก็ไม่แน่ใจ 231 00:14:08,390 --> 00:14:10,810 แต่ฉันไม่อยากให้เธอไป ไม่ใช่แบบนี้ 232 00:14:12,850 --> 00:14:14,190 เธอกำลังแย่สุดๆ 233 00:14:18,070 --> 00:14:20,320 และเรายังไม่ได้คุยกันดีๆ เลยนี่ 234 00:14:20,820 --> 00:14:22,860 - จริงไหม - ก็จริง 235 00:14:24,610 --> 00:14:25,700 ไง 236 00:14:25,950 --> 00:14:27,200 เรามีปัญหาแล้ว 237 00:14:27,410 --> 00:14:29,620 ฉันยังไม่มีเวลา นายจัดการไปเลย 238 00:14:29,700 --> 00:14:32,410 เด็กของลีออน เธอขโมยของในห้องหุงยา 239 00:14:32,620 --> 00:14:33,830 ว่าไงนะ 240 00:14:33,920 --> 00:14:35,460 เกิดเรื่องบ้านี่ขึ้นได้ไง 241 00:14:35,540 --> 00:14:37,000 เธอทำท่าเหมือนจะมาหุงยา 242 00:14:37,090 --> 00:14:39,800 แต่กลับเอากระทะฟาดหัวเรนนี่จนหลับ 243 00:14:40,510 --> 00:14:41,920 วันด้าเอาไปเท่าไร 244 00:14:43,130 --> 00:14:45,550 - ก็เท่าที่ขนไปได้ - บ้าจริง 245 00:14:45,640 --> 00:14:47,390 แล้วแกหายไปไหนมาเนี่ย 246 00:14:47,470 --> 00:14:50,270 ก็ไม่ใช่กะฉัน แล้วนายอยู่ไหน อย่ามาโยนให้ฉันสิ 247 00:14:50,350 --> 00:14:51,640 งั้นรออยู่นั่น 248 00:14:51,730 --> 00:14:54,060 เราจะไปตามหาลีออนแล้วไปรับนาย 249 00:14:54,140 --> 00:14:55,560 บ้าจริงโว้ย 250 00:14:56,020 --> 00:14:58,650 - นี่ - นายมีธุระก็ทำไปสิ 251 00:14:58,730 --> 00:15:00,530 - ฉัน... - เดี๋ยวก่อนสิ 252 00:15:00,940 --> 00:15:02,070 ใจเย็นไว้ 253 00:15:02,610 --> 00:15:03,780 ใจเย็นไว้ก่อน 254 00:15:04,150 --> 00:15:05,780 - โอเคนะ - ก็ได้ 255 00:15:06,070 --> 00:15:07,910 โอเค เดี๋ยวฉันกลับมา 256 00:15:07,990 --> 00:15:09,490 - ได้ - โอเคนะ 257 00:15:15,920 --> 00:15:20,000 ตำรวจแอลเอแจ้งตามหาตัว ทั้งลูเซียและเปโดร 258 00:15:20,920 --> 00:15:25,800 เปโดรอยู่ในกองขยะ ส่วนลูเซียอยู่ห่างไป 50 ไมล์ 259 00:15:29,300 --> 00:15:30,720 ฉันโลภมากไป 260 00:15:32,100 --> 00:15:34,560 เรื่องของเรื่องคือเธอถูกปั่นหัว 261 00:15:50,660 --> 00:15:52,580 คุณไม่มีทางออกแล้ว ลูเซีย 262 00:15:52,830 --> 00:15:55,330 บอกชื่อคุณมา แล้วฉันจะบอกว่าต้องการอะไร 263 00:15:57,960 --> 00:15:59,710 ชื่อจริงของฉันคือลอรีน่า 264 00:16:11,140 --> 00:16:12,640 ยกมือขึ้น คุณถูกจับกุมแล้ว 265 00:16:13,390 --> 00:16:15,350 ฉันอยากเห็นกุสตาโว่ก่อน 266 00:16:15,680 --> 00:16:16,850 โทนี่ 267 00:16:16,940 --> 00:16:20,110 "ป.ป.ส." 268 00:16:29,280 --> 00:16:31,160 ได้ ลอรีน่า 269 00:16:32,080 --> 00:16:33,620 ฉันยอมตกลงด้วย 270 00:16:33,950 --> 00:16:35,040 หันหลังไป 271 00:16:35,120 --> 00:16:37,710 - บอกให้หันหลัง - ทำแบบนี้แล้วรู้สึกดีไหม 272 00:16:38,460 --> 00:16:39,500 บ้าเอ๊ย 273 00:16:39,580 --> 00:16:41,290 - ไปกันเถอะ - แน่นเป็นบ้า 274 00:16:52,430 --> 00:16:54,640 นี่ เธออยู่ไหน 275 00:16:56,020 --> 00:16:57,020 เธออะไร 276 00:16:57,100 --> 00:16:58,850 - เราถามว่านังนั่นอยู่ไหน - ใจเย็น เดี๋ยวก็เจอ 277 00:16:58,940 --> 00:17:00,900 - โอเค เดี๋ยวเราก็เจอเธอ - ค้นบ้านหลังนี้ 278 00:17:00,980 --> 00:17:02,560 คุณพาเธอไปโรงพยาบาลได้... 279 00:17:03,230 --> 00:17:04,360 วันด้าอยู่ไหน 280 00:17:04,650 --> 00:17:05,900 แล้วคิดว่าอยู่ไหนล่ะ 281 00:17:05,980 --> 00:17:07,940 ควรมีคนอยู่ที่นี่กับ... 282 00:17:08,490 --> 00:17:09,530 อยู่นี่ก่อน 283 00:17:09,610 --> 00:17:12,530 แกจะหนีไปไหน มานี่เลย 284 00:17:14,410 --> 00:17:15,580 - อะไรเนี่ย - ฉันไม่ใช่เรนนี่ 285 00:17:15,660 --> 00:17:16,830 เรื่องอะไร หมายความว่าไง 286 00:17:16,910 --> 00:17:19,000 - เจอตอนกำลังหนีออกด้านหลัง - บ้าอะไรเนี่ย 287 00:17:19,080 --> 00:17:20,620 ฉันบอกกับเธอไปว่าไง 288 00:17:20,710 --> 00:17:22,830 นี่ ที่รัก ฉันแค่เอามาเก็บไว้ 289 00:17:22,920 --> 00:17:24,960 เงียบกันได้ไหม ฉันไม่ได้ยินเสียงทีวี 290 00:17:25,050 --> 00:17:26,170 เพราะฉันหุงเยอะกว่าใคร 291 00:17:26,250 --> 00:17:28,550 - เราต้องให้บทเรียนเธอ - ไม่ ฉันจัดการเรื่องนี้เอง โอเคนะ 292 00:17:28,630 --> 00:17:30,880 - ก็คิดว่าจัดการไปแล้ว ลีออน - เอาโคเคนฉันไปไหน 293 00:17:30,970 --> 00:17:32,970 ของเธอเหรอ เธอบ้าไปแล้วหรือไง 294 00:17:33,050 --> 00:17:35,140 ที่รัก โกรธอะไรฉันนัก เรามาเล่นด้วยกันดีกว่า 295 00:17:35,220 --> 00:17:36,810 เธอสูบมันมานานแค่ไหนแล้ว 296 00:17:38,810 --> 00:17:41,100 ไม่รู้สิ ทุกอย่างมันมาพร้อมกันหมด 297 00:17:41,190 --> 00:17:44,190 - แต่ฉันคงไม่หยุดเล่นแน่ - ฉันต้องให้เธอเลิกยา 298 00:17:44,270 --> 00:17:45,650 - เดี๋ยวก่อนสิ เจ็บนะ - ไม่ๆ 299 00:17:45,730 --> 00:17:47,110 เราจะไปไหน แล้วแกทำอะไรกับโคเคนของฉัน 300 00:17:47,190 --> 00:17:48,900 เอามา เอาโคเคนของฉันมา 301 00:17:48,990 --> 00:17:50,110 - เปิดประตู - เอายาของฉันมา 302 00:17:50,200 --> 00:17:52,280 เอายาของฉันมา ปล่อยฉัน 303 00:17:52,360 --> 00:17:54,200 ฉันไม่ไป ปล่อยฉัน เจ็บนะ 304 00:17:54,280 --> 00:17:56,030 ยาของฉัน ปล่อยฉันสิ 305 00:17:56,120 --> 00:17:59,200 นี่หนุ่ม เอายาสูบนั่นให้น้าที 306 00:18:00,210 --> 00:18:04,170 สหภาพโซเวียตตัดสินใจไม่เข้าร่วม ในกีฬาโอลิมปิกที่ลอสแอนเจลิส 307 00:18:04,250 --> 00:18:06,750 และเช้านี้ได้ขู่ ที่จะขยายผลเรื่องนี้ไปเป็นการแบน 308 00:18:06,840 --> 00:18:08,920 จากกลุ่มสมาชิกชาติคอมมิวนิสต์อื่นๆ 309 00:18:09,010 --> 00:18:11,550 เช้านี้นักข่าวสายโซเวียต ผู้คร่ำหวอดรายงานว่า... 310 00:18:11,630 --> 00:18:16,010 ทางเครมลินได้วางแผน การจัดกีฬาในกลุ่มคอมมิวนิสต์แล้ว 311 00:18:16,100 --> 00:18:17,640 โดยจะจัดที่บัลแกเรีย 312 00:18:43,250 --> 00:18:45,580 สรุปว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจมส์ 313 00:18:46,920 --> 00:18:48,800 มีข่าวลือว่าสอบตกเครื่องจับเท็จ 314 00:18:48,880 --> 00:18:50,840 จากนั้นก็เสียสิทธิ์ชั้นความลับ 315 00:18:51,800 --> 00:18:53,340 แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัดจริงๆ 316 00:18:58,600 --> 00:19:00,020 เขามีเอกสาร 317 00:19:01,430 --> 00:19:03,560 ที่ใช้อภัยโทษผมได้ 318 00:19:03,890 --> 00:19:05,400 ถ้ามีอะไรพลาดขึ้นมา 319 00:19:08,770 --> 00:19:12,570 ถ้าคุณคิดว่าฉันจะแปลกใจ ที่เจมส์อาจหลอกใช้คุณ 320 00:19:13,280 --> 00:19:14,400 บอกเลยว่าไม่ 321 00:19:18,030 --> 00:19:21,830 พวกเขาบ่ายเบี่ยง แต่ผมต้องคุยกับคนที่รับช่วงจากเจมส์ 322 00:19:23,370 --> 00:19:24,500 ฟังนะ 323 00:19:25,580 --> 00:19:27,540 เราไม่ได้ร่วมงานกันแล้ว 324 00:19:28,540 --> 00:19:29,840 และที่แน่ๆ 325 00:19:30,500 --> 00:19:31,880 เราไม่ใช่สามีภรรยากันแล้ว 326 00:19:34,760 --> 00:19:36,090 ฉันช่วยคุณไม่ได้ 327 00:19:43,180 --> 00:19:44,350 เท็ดดี้ 328 00:19:50,650 --> 00:19:52,190 ฉันเสียใจด้วยจริงๆ 329 00:19:54,030 --> 00:19:55,490 คุณควรได้รู้ไว้ 330 00:19:56,490 --> 00:19:58,820 ถ้าเรื่องนี้พัง คุณจะไม่เดือดร้อน 331 00:20:00,030 --> 00:20:01,370 ผมจัดการให้ 332 00:20:02,040 --> 00:20:04,290 ผมจะยอมรับผิดทุกประการ ผมจะปกป้องทุกคน 333 00:20:05,120 --> 00:20:07,080 ยกเว้นเจมส์ 334 00:20:07,420 --> 00:20:09,460 - และพรรคพวก - ฟังดูเหมือนคำขู่ 335 00:20:09,540 --> 00:20:12,210 คุณกับพอล ทั้งคู่จะได้รับการคุ้มครอง ผมสัญญาได้เลย 336 00:20:12,300 --> 00:20:13,920 แต่ฝากบอกเลย ใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ 337 00:20:14,010 --> 00:20:16,050 ถ้าจำเป็น ผมก็ไม่กลัวที่จะพูด 338 00:20:16,130 --> 00:20:17,840 คุณรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่ 339 00:20:17,930 --> 00:20:19,720 รู้ ผมรู้ดีว่ากำลังพูดอะไร 340 00:20:19,800 --> 00:20:22,310 คุณไปบอกพวกเขา ผมยังอยู่ที่นี่อีกสองสามชั่วโมง 341 00:20:38,110 --> 00:20:39,870 ฉันจะช่วยคุณจับแหล่งยา 342 00:20:40,410 --> 00:20:44,370 สองหนุ่มอเมริกันแต่งตัวสะอาดสะอ้าน ขนยาจากโคลอมเบียเดือนละร้อยกิโล 343 00:20:45,580 --> 00:20:46,710 เยอะมากๆ เลยนะ 344 00:20:46,790 --> 00:20:49,000 คุณไม่มีสิทธิ์ในการเลือกเงื่อนไข 345 00:20:49,330 --> 00:20:50,630 งั้นก็ไม่มีอะไรจะตกลง 346 00:20:53,250 --> 00:20:54,840 เดี๋ยวมาคุยกับผมด้วย 347 00:20:57,340 --> 00:21:00,760 ลูเซีย ถ้าฉันเป็นคุณจะระวังปากสุดๆ เลย 348 00:21:12,860 --> 00:21:14,440 คิดว่าพวกนี้จะเอาด้วยเหรอ 349 00:21:16,530 --> 00:21:17,900 ต้องเอาด้วยสิ 350 00:21:24,620 --> 00:21:25,740 ทำไม 351 00:21:32,790 --> 00:21:35,130 แบบนี้เราก็เป็นหนอน 352 00:21:35,210 --> 00:21:36,340 เหมือนเปโดร 353 00:21:39,340 --> 00:21:40,510 แล้วยังไง 354 00:21:40,800 --> 00:21:41,930 แล้วยังไงเหรอ 355 00:21:44,720 --> 00:21:46,640 เปโดรหักหลังครอบครัวตัวเอง 356 00:21:48,230 --> 00:21:52,230 เราก็แค่ขายคนขาวสองคน ที่คงทำไม่ต่างกับเราเมื่อจำเป็น 357 00:21:53,270 --> 00:21:54,610 ฉันคิดเรื่องหนีนะ 358 00:21:56,650 --> 00:21:57,980 แต่ต้องมีนายด้วย 359 00:22:00,900 --> 00:22:02,280 แต่ถ้านายไม่โอเค 360 00:22:02,530 --> 00:22:03,780 ฉันจะปฏิเสธพวกเขา 361 00:22:09,080 --> 00:22:12,290 โอเคสิ ช่างหัวคนขาวพวกนั้น 362 00:22:17,050 --> 00:22:20,550 ฉันบอกเลย ลี ฉันรู้สึกแย่มาก 363 00:22:20,630 --> 00:22:23,430 - ฉันต้องกลับไปบ้านคุณยาย - บอกแล้วไงว่าไปไหนไม่ได้ 364 00:22:23,510 --> 00:22:24,720 เข้าใจนะ 365 00:22:25,180 --> 00:22:26,600 นั่งลงเลย 366 00:22:26,680 --> 00:22:27,890 นั่ง 367 00:22:36,480 --> 00:22:38,900 งดโคเคน งดทุกอย่าง 368 00:22:41,320 --> 00:22:42,780 ไปตายซะ 369 00:22:43,240 --> 00:22:46,200 นายก็เป็นได้แค่ขี้ข้า ของแฟรงคลินนั่นแหละ 370 00:22:57,170 --> 00:22:58,300 นายจะไปไหน 371 00:22:58,380 --> 00:23:01,670 - ฉันต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหน - จนกว่าเธอจะเลิกทำตัวเป็นคนบ้า 372 00:23:02,380 --> 00:23:05,050 - ถ้าฉันปวดฉี่ล่ะ - ก็ฉี่รดพรมมันเลย 373 00:23:05,140 --> 00:23:07,510 ยังไงก็ต้องทิ้งพรมโสโครกนี่อยู่แล้ว 374 00:23:17,270 --> 00:23:18,400 อะไรวะ 375 00:23:18,480 --> 00:23:19,820 ฉันเพจตามนายอยู่ 376 00:23:20,820 --> 00:23:22,320 จะให้มาช่วยเรื่องวันด้า 377 00:23:22,780 --> 00:23:24,360 ฉันเพจตามนายทั้งวัน 378 00:23:24,450 --> 00:23:26,240 ทำไมไม่โทรกลับมา 379 00:23:26,320 --> 00:23:28,780 - คุยกับฉันสิ - เพราะมันเรื่องบ้าบอทั้งนั้น 380 00:23:28,870 --> 00:23:30,370 บ้าอะไร แกเพิ่งได้บ้านฟรีๆ 381 00:23:30,450 --> 00:23:33,460 บ้านที่ไม่ใช่ชื่อเราด้วยซ้ำ ลี ทั้งสองหลังเลย 382 00:23:33,540 --> 00:23:36,210 ฉันโทรไปตามเบอร์นั่น คุยกับเจ้าของเดิม 383 00:23:36,670 --> 00:23:38,500 เจ้าของบ้านคือบริษัทของแฟรงคลิน 384 00:23:39,170 --> 00:23:40,340 ไม่ใช่บ้านเราด้วยซ้ำ 385 00:23:40,420 --> 00:23:42,170 แฟรงคลินไม่อยากให้ชื่อเรามาพัวพัน 386 00:23:42,260 --> 00:23:44,720 - เพื่อปกป้องเราไง - ปกป้องเราจากอะไร 387 00:23:45,630 --> 00:23:48,430 นี่พวก พี่แกแค่อยากให้ลูกน้องพอใจ 388 00:23:49,050 --> 00:23:50,930 - เขาไม่ได้ยกบ้านให้เพราะรัก - ไอ้คนเนรคุณ 389 00:23:51,010 --> 00:23:52,600 สองเดือนก่อนเรายังไส้แห้งอยู่เลย 390 00:23:52,680 --> 00:23:55,140 นายไว้ใจคำพูดหรือสิ่งที่เขาทำไม่ได้ นายต้องเชื่อฉัน ลี 391 00:23:55,230 --> 00:23:56,480 นายบ้าไปแล้ว 392 00:23:56,900 --> 00:23:59,520 ฉันมีเรื่องอยากขอ นายเพื่อนซี้ฉันใช่ไหม 393 00:24:01,270 --> 00:24:03,150 ดูแลครอบครัวให้ด้วย ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน 394 00:24:03,240 --> 00:24:05,650 ได้สิ เคฟ แต่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น 395 00:24:07,610 --> 00:24:08,780 เขารู้ 396 00:24:09,830 --> 00:24:12,870 รู้มาตลอด รู้ว่าใครฆ่าเดลรอยและวิคเตอร์ 397 00:24:12,950 --> 00:24:14,580 และเขาไม่ยอมบอกเรา 398 00:24:14,960 --> 00:24:16,410 แล้วนายไปรู้มาได้ไง 399 00:24:18,080 --> 00:24:19,840 - เพราะเธอบอกฉัน - ใคร 400 00:24:19,920 --> 00:24:21,290 จะใครไม่สำคัญหรอก 401 00:24:21,380 --> 00:24:25,470 แต่ที่สำคัญคือแฟรงคลินเป็นคนโกหก 402 00:24:26,170 --> 00:24:27,930 อย่าไว้ใจแฟรงคลินเชียว 403 00:24:28,720 --> 00:24:29,970 ได้ยินฉันไหม 404 00:24:33,060 --> 00:24:34,180 ฉันไปนะ ลี 405 00:24:54,790 --> 00:24:55,910 บ้าจริง 406 00:25:04,420 --> 00:25:06,130 เธอคงไม่อยากฟังด้วยซ้ำ 407 00:25:06,720 --> 00:25:09,260 แต่จัดการปัญหาแล้วล่ะ 408 00:25:09,340 --> 00:25:12,850 โลรองต์รอฉันอยู่ แล้วทำไมฉันต้องอยู่ที่นี่ 409 00:25:15,140 --> 00:25:16,350 ฉันมีอะไรให้เธอดู 410 00:25:17,230 --> 00:25:18,270 มานี่สิ 411 00:25:20,060 --> 00:25:21,190 ฉันมีอะไรให้ดู 412 00:25:24,230 --> 00:25:25,440 มาทางนี้ 413 00:25:26,740 --> 00:25:27,820 มาสิ 414 00:25:29,450 --> 00:25:30,910 นี่มันเรื่องบ้าอะไร 415 00:25:30,990 --> 00:25:32,950 - เธอจำมันได้ไหม - ไม่ได้ 416 00:25:33,780 --> 00:25:35,910 นั่นคือม้านั่งตอนเดตแรกของเรา 417 00:25:36,580 --> 00:25:39,210 - ว่าไงนะ - ท่าเรือหาดเรดอนโด้ 418 00:25:39,540 --> 00:25:41,040 เรานั่งกันที่นั่น 419 00:25:41,120 --> 00:25:42,380 จำได้ไหมที่ล้อฉัน 420 00:25:42,460 --> 00:25:46,920 พูดถึงไอ้หนุ่มสุดเฉิ่ม ที่พาเธอไปท่าเรือเรดอนโด้ 421 00:25:48,170 --> 00:25:52,050 ตอนนั้นเลยที่ฉันรู้ว่าเราต้องเป็นแฟนกัน 422 00:25:52,510 --> 00:25:54,970 ที่ฉันจำได้คือนายลืมกระเป๋าเงินไว้บ้าน 423 00:25:55,060 --> 00:25:56,810 และฉันต้องจ่ายค่าข้าว 424 00:25:56,890 --> 00:25:58,310 ก็ตามที่นายพูด 425 00:25:58,390 --> 00:25:59,890 ฉันลืมกระเป๋าเงินจริงๆ 426 00:26:01,480 --> 00:26:03,610 เขาตอกมันไว้กับพื้นนี่ 427 00:26:03,900 --> 00:26:06,230 ใช่ ตั้งนานกว่าฉันจะรื้อออกมาได้ 428 00:26:06,320 --> 00:26:08,900 ฉันดูเหมือนคนบ้าตอนพยายามขนหนี 429 00:26:08,990 --> 00:26:12,110 - ถ้านายถูกจับล่ะ - ไม่เอาน่า 430 00:26:12,490 --> 00:26:15,030 แต่ก่อนฉันเป็นตัวบุกระดับเมืองเลย รู้ไหม 431 00:26:15,120 --> 00:26:16,950 พวกนั้นจับฉันไม่ได้ ฉันก็วิ่งไป 432 00:26:17,040 --> 00:26:18,540 แล้วทัชดาวน์ 433 00:26:20,370 --> 00:26:21,920 ฉันมีอะไรให้ดูอีก 434 00:26:22,790 --> 00:26:23,920 - โอเคนะ - ได้สิ 435 00:26:24,000 --> 00:26:25,540 รอตรงนี้นะ 436 00:26:28,800 --> 00:26:31,840 ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนนั้นเราดูเมนฟิชกัน 437 00:26:31,930 --> 00:26:33,720 เอากลับมาด้วยไหม 438 00:26:43,600 --> 00:26:45,060 สัปดาห์ก่อน... 439 00:26:46,020 --> 00:26:49,110 ฉันทำเงินได้ 220,000 ดอลลาร์ 440 00:26:56,070 --> 00:26:57,370 มันคือความทุ่มเท 441 00:26:59,290 --> 00:27:00,370 มันเป็นของเธอ 442 00:27:09,000 --> 00:27:11,720 รู้ใช่ไหมว่าทุกอย่างไม่ใช่แค่เรื่องเงิน 443 00:27:16,010 --> 00:27:17,140 ฉันรู้ 444 00:27:28,860 --> 00:27:30,230 มันอยู่ที่การให้เกียรติ 445 00:27:34,320 --> 00:27:35,990 คือการเป็นหุ้นส่วน 446 00:27:41,950 --> 00:27:44,620 ที่เราควรมีส่วนร่วมตัดสินใจ ในทุกๆ เรื่องที่ทำ 447 00:27:47,130 --> 00:27:49,000 ฉันรู้ตัวว่าฉันพลาดไป 448 00:27:51,630 --> 00:27:52,960 และฉันจะแก้ไขมัน 449 00:28:12,860 --> 00:28:14,400 ฉันรักเธอนะ 450 00:28:15,650 --> 00:28:17,360 ฉันก็รักนาย 451 00:28:36,840 --> 00:28:39,800 ถ้าอยากคุยก็คุย 452 00:28:41,390 --> 00:28:43,060 คุณรู้เหรอว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจมส์ 453 00:28:43,390 --> 00:28:44,430 รู้สิ 454 00:28:45,350 --> 00:28:47,440 - เขาบอกเรื่องผมไหม - บอก 455 00:28:47,940 --> 00:28:50,980 แล้วถามได้ไหมว่าคุณเป็นใคร 456 00:28:51,060 --> 00:28:54,030 ผมดูแลงานเป็นชิ้นๆ ให้กับผู้อำนวยการ 457 00:28:55,570 --> 00:28:59,410 และจากที่ผมเข้าใจ คุณไม่ควรติดต่อเราอีกเลย 458 00:28:59,610 --> 00:29:01,280 โดยเฉพาะกับดีดีโอ 459 00:29:01,580 --> 00:29:03,290 และคุณไม่ควรอยู่ที่นี่ 460 00:29:03,370 --> 00:29:06,750 ไม่ต้องพูดถึงขู่ว่าจะพูด 461 00:29:07,330 --> 00:29:09,370 แต่ก็เหมือนจะทำให้คุณสนใจได้ 462 00:29:10,920 --> 00:29:12,090 ก็ได้ตามนั้นแล้ว 463 00:29:14,710 --> 00:29:16,130 สรุปว่านี่เรื่องอะไร 464 00:29:16,210 --> 00:29:18,680 ความพยายามของผมคืบหน้าไปมาก 465 00:29:19,470 --> 00:29:21,970 เพิ่มยอดได้สามเท่าด้วยตัวคนเดียว 466 00:29:22,850 --> 00:29:24,720 อีกไม่นานผมก็ไม่ต้องพึ่งสภาคองเกรสแล้ว 467 00:29:27,230 --> 00:29:31,230 แต่ตอนนี้มีปัญหานิดหน่อยที่ผมต้องจัดการ 468 00:29:31,310 --> 00:29:33,690 มีการสืบสวนที่ผมอยากให้หยุดมัน 469 00:29:34,610 --> 00:29:38,490 น่าจะแก้ง่ายๆ แค่โทรข้ามองค์กรสักครั้ง 470 00:29:38,820 --> 00:29:41,160 - องค์กรไหน - ป.ป.ส. 471 00:29:41,990 --> 00:29:44,030 ถ้าอยากปฏิเสธก็ได้ 472 00:29:44,120 --> 00:29:46,330 แต่ต้องแปลว่านี่คือจุดจบ ของทั้งปฏิบัติการเลย 473 00:29:46,410 --> 00:29:48,620 แปลว่าไม่มีเงิน ไม่มีปืนอีกแล้ว 474 00:29:50,120 --> 00:29:53,710 เพื่อความปลอดภัย เราคงต้องทำลาย แฟ้มของคุณที่ได้จากบัลลาร์ด 475 00:29:57,050 --> 00:29:59,840 อะไรที่ช่วยให้คุณปฏิเสธได้ก็ทำไป 476 00:30:01,260 --> 00:30:04,300 และอาจต้องลดชั้นความลับของคุณด้วย 477 00:30:06,470 --> 00:30:07,720 ก็พอทนไหว 478 00:30:11,520 --> 00:30:14,190 และคุณต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน 479 00:30:17,400 --> 00:30:21,400 บอกเขาไปว่าผมมีขาใหญ่สองคน ของแก๊งคาร์ลีคาร์เทลมาแลก 480 00:30:22,320 --> 00:30:25,740 แถมตอนนี้อยู่ในแอลเอนี่แหละ 481 00:30:29,960 --> 00:30:31,080 มองฉันนี่ 482 00:30:36,340 --> 00:30:37,340 มองฉันนี่ 483 00:30:37,420 --> 00:30:39,760 พร้อมแล้วนะ ไอ้หนุ่มอเมริกา พร้อมรับอีกชุดไหม 484 00:30:42,300 --> 00:30:44,050 สงสัยนักบินจะไม่ค่อยชอบ 485 00:30:44,140 --> 00:30:46,010 ของห่วยไปสำหรับนักบิน 486 00:30:46,100 --> 00:30:48,720 ไม่เอาน่า นายบอกว่า อยากเข้าวงการโคเคนนี่ 487 00:30:49,810 --> 00:30:51,390 คราวนี้ได้เข้าวงการแล้ว 488 00:30:52,520 --> 00:30:53,810 ฮัลโหล 489 00:30:54,270 --> 00:30:55,520 นั่นใครพูด 490 00:30:56,110 --> 00:30:57,190 ใครพูดเหรอ 491 00:30:57,980 --> 00:31:00,030 หมายถึงดานิโลหรือดิเอโก 492 00:31:00,110 --> 00:31:03,240 รี้ด บอกทีว่าเราพร้อมลุยแล้ว 493 00:31:04,870 --> 00:31:07,950 เรากลับมาค้าต่อได้ แมตต์อยู่นั่นไหม ขอคุยกับแมตต์หน่อย 494 00:31:08,660 --> 00:31:10,950 เรากำลังอัดโคเคนให้เพื่อนนาย 495 00:31:11,040 --> 00:31:14,250 และกำลังติดใบมีดโกนให้ไก่ชน ให้พวกมันเชือดกันจนตาย 496 00:31:14,330 --> 00:31:16,960 แต่คำถามที่สำคัญกว่าคือ เราพร้อมแล้วใช่ไหม 497 00:31:17,040 --> 00:31:20,380 ใช่ เรากลับมาเหมือนเดิม จบเรื่องแล้ว ให้ฉันคุยกับแมตต์ 498 00:31:21,300 --> 00:31:23,800 นี่รี้ดนะ 499 00:31:23,880 --> 00:31:27,010 รีบกลับบ้าน ฉันเห็นภาพหลอน 500 00:31:27,100 --> 00:31:31,390 ฉันเห็นไก่ ฉันเห็นไก่หลายตัว 501 00:31:31,480 --> 00:31:33,480 แมตต์ หยุดใช้โคเคน 502 00:31:33,560 --> 00:31:36,860 พวกนั้นไม่ยอม แถมมีของเพียบเลย 503 00:31:38,480 --> 00:31:41,030 หัวใจฉันเริ่มเต้นจังหวะแปลกๆ 504 00:31:41,110 --> 00:31:44,320 เหมือนมันจะเต้นตามจังหวะเพลง 505 00:31:44,610 --> 00:31:46,530 เหมือนเพลงกล่อมเด็กโคลอมเบีย 506 00:31:47,070 --> 00:31:48,660 เริ่มเต้นเป็นเพลงกล่อมเด็กโคลอมเบีย 507 00:31:48,740 --> 00:31:50,290 เอาโคเคนมาให้มันอีก 508 00:31:51,500 --> 00:31:52,580 โคเคนอีก 509 00:31:53,160 --> 00:31:55,620 ไม่ๆ พอแล้ว หยุดให้เขาเสพโคเคน 510 00:31:55,710 --> 00:31:57,080 นี่ดิเอโกนะ 511 00:31:57,290 --> 00:31:58,670 กลับมาซื้อของให้ได้ 512 00:31:58,750 --> 00:32:02,050 ไม่งั้นเพื่อนของแก ได้ไปสู้กับไก่ชนเดือยมีดโกนแน่ 513 00:32:03,420 --> 00:32:05,180 - เขาแพ้แน่ - ก็ที่ฉันบอกนายไง 514 00:32:05,260 --> 00:32:06,640 ไม่มีปัญหา ฉันจัดการแล้ว ทางสะดวก 515 00:32:06,720 --> 00:32:10,350 ฉันจะถึงบ้านในสองสามชั่วโมง พร้อมเงินสด โอเคนะ 516 00:32:10,430 --> 00:32:11,470 หยุดให้โคเคนได้แล้ว 517 00:32:11,560 --> 00:32:13,350 - เราแค่เริ่มกัน - เดี๋ยว... 518 00:32:18,900 --> 00:32:20,400 จับเขาอ้าปาก 519 00:32:20,480 --> 00:32:22,440 จับมันอ้าปาก 520 00:32:22,530 --> 00:32:23,990 ไม่นะ ไม่ๆ 521 00:32:33,500 --> 00:32:36,830 ขอร้องนะ ที่รัก ฉันแค่อยากอาบน้ำ 522 00:32:36,920 --> 00:32:39,380 ปล่อยฉันไปนะ ฉันคันจะแย่แล้ว 523 00:32:39,460 --> 00:32:42,050 - อีกแป๊บเดียว - ลี 524 00:32:43,550 --> 00:32:45,590 ทำไมต้องทำแบบนี้กับฉัน 525 00:32:46,970 --> 00:32:48,180 เพราะฉันรักเธอ 526 00:32:48,260 --> 00:32:49,590 ฉันก็รักนายนะ 527 00:32:49,680 --> 00:32:52,810 ถ้านายปล่อยฉันไป ฉันจะเลิกยา 528 00:32:52,890 --> 00:32:54,310 ฉันสัญญา 529 00:32:54,640 --> 00:32:57,850 เราจะไปเวิลด์ออนวีลส์กัน แค่เรา 530 00:32:57,940 --> 00:33:00,690 เหมือนก่อนเรื่องทั้งหมดนี่ 531 00:33:01,480 --> 00:33:04,780 ขอร้องเถอะ ลี ฉันรักนายมาก 532 00:33:04,860 --> 00:33:06,700 ได้โปรด ช่วยฉันนะ 533 00:33:06,780 --> 00:33:09,740 - เธอยังไม่พร้อมหรอก - พร้อมสิ ฉันพร้อมแล้ว 534 00:33:09,820 --> 00:33:12,410 ขอร้อง เพื่อนายเอง 535 00:33:14,700 --> 00:33:17,160 เร็วสิ จะได้เป็นแบบที่เราคุยกัน 536 00:33:17,250 --> 00:33:20,330 เราอาจเป็นครอบครัวที่มีความสุข 537 00:33:20,420 --> 00:33:22,540 แต่นาย... นายต้องปล่อยฉันออกไป 538 00:33:22,630 --> 00:33:26,510 โอเค เพราะฉันปวดแขนมากเลย 539 00:33:26,590 --> 00:33:28,380 แค่ปล่อยแป๊บเดียวเอง 540 00:33:28,470 --> 00:33:31,260 - เธอต้องอยู่ที่นี่จนกว่าจะสร่าง - งั้นก็ไปตายซะ 541 00:33:32,390 --> 00:33:35,640 ไอ้คนหน้าโง่ไม่เอาไหน 542 00:33:36,180 --> 00:33:39,900 นายจะไม่มีวันได้ทุกอย่างคืนมาแล้ว 543 00:33:39,980 --> 00:33:41,980 ฉันจะหาผู้ชายใหม่ 544 00:33:42,060 --> 00:33:46,070 คนที่ไม่มีปัญหากับแค่ เรื่องแฟนอยากสนุกบ้าง 545 00:33:48,950 --> 00:33:52,410 เพราะแกทำให้ฉันต้องถูกมัดไว้เหมือนสัตว์ 546 00:33:55,540 --> 00:33:57,700 เดี๋ยวก่อน เดี๋ยว ทุกคนจะไปไหน 547 00:33:58,330 --> 00:34:00,120 จะทิ้งฉันไว้แบบนี้เหรอ 548 00:34:00,330 --> 00:34:02,170 ก็ได้ ออกไปเลียแฟรงคลินเลย ลีออน 549 00:34:03,000 --> 00:34:05,500 - โทษทีนะ เพื่อน - แกมันก็ไอ้คนกระจอก 550 00:34:05,630 --> 00:34:07,010 ติดหนักเลยสินะ 551 00:34:07,550 --> 00:34:09,090 ไม่ต้องไปสนเธอหรอก 552 00:34:10,220 --> 00:34:11,300 เรื่องเคฟน่ะ 553 00:34:11,590 --> 00:34:14,350 ใช่ ฉันไปดูบ้านใหม่ของเขาแต่ไม่เจอ 554 00:34:14,430 --> 00:34:15,640 เขาไปแล้ว 555 00:34:16,180 --> 00:34:19,020 เขาเป็นบ้าอะไรไม่รู้ บอกว่านายโกหก ใช้เงินฟาดหัวเรา 556 00:34:19,100 --> 00:34:20,850 โกหกเหรอ โกหกเรื่องอะไร 557 00:34:21,480 --> 00:34:22,900 เดลรอยกับวิกเตอร์ 558 00:34:24,560 --> 00:34:26,270 เขาพูดว่าไงกันแน่ 559 00:34:27,900 --> 00:34:29,900 บอกว่านายรู้มาตลอดว่าใครฆ่าพวกนั้น 560 00:34:29,990 --> 00:34:32,320 แต่ไม่สนใจ โกหกเรา ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องธุรกิจ 561 00:34:32,410 --> 00:34:34,370 บ้าจริง ไอ้สารเลวนี่ 562 00:34:35,280 --> 00:34:36,830 เขาบอกว่าที่รู้เพราะเธอบอก 563 00:34:36,910 --> 00:34:39,410 - เธอเหรอ เธอไหน - ฉันไม่รู้ 564 00:34:39,500 --> 00:34:41,670 ลูเซีย พวกเม็กซิกันหรือเปล่า 565 00:34:43,120 --> 00:34:44,500 พระเจ้าช่วย 566 00:34:44,920 --> 00:34:46,130 ทำไม 567 00:34:46,380 --> 00:34:50,550 ลีออน ลูเซียอยากได้สูตร แต่ฉันปฏิเสธไป 568 00:34:50,970 --> 00:34:53,300 - เธอต้องได้ไปจากเคฟแน่ - เคฟไม่ทำเรื่องนี้แน่ 569 00:34:53,390 --> 00:34:54,890 แลกกับชื่อคนฆ่าเดลรอยน่ะเหรอ 570 00:34:55,850 --> 00:34:58,220 - แต่นายบอกว่าเธอไม่รู้ - เร็วเข้า ต้องตามหาเขา 571 00:35:02,480 --> 00:35:04,270 ฉันเพิ่งคุยกับตำรวจแอลเอ 572 00:35:04,810 --> 00:35:07,770 พวกเขาเจอศพที่เชื่อว่าเป็นเปโดร 573 00:35:07,860 --> 00:35:09,360 มีรอยกระสุนสองนัด 574 00:35:10,150 --> 00:35:12,070 เขาถูกทิ้งไว้ในตรอกโสโครก 575 00:35:15,990 --> 00:35:17,660 ทำได้แค่นี้เองเหรอ 576 00:35:18,490 --> 00:35:20,000 คุณไม่จำเป็นต้องฆ่าเขา 577 00:35:21,750 --> 00:35:24,960 - โดยเฉพาะถ้าคิดจะให้ความร่วมมือ - พูดเรื่องอะไรของคุณ 578 00:35:25,040 --> 00:35:26,130 ไม่รู้เหรอ 579 00:35:26,750 --> 00:35:28,550 คิดว่าตัวเองเย็นชานักใช่ไหม 580 00:35:28,750 --> 00:35:31,420 รอให้ฉันพาคุณไปชี้ตัวเขาที่ห้องเก็บศพ 581 00:35:32,300 --> 00:35:34,590 เหมือนแมวจรจัดไปยุ่งกับศพด้วย 582 00:35:38,260 --> 00:35:41,060 เปโดรเคยฝันร้ายว่าพวกคุณจะรู้ทัน 583 00:35:41,430 --> 00:35:42,810 และฆ่าเขา 584 00:35:43,690 --> 00:35:45,190 ฉันได้ยินเสียงเขา 585 00:35:45,270 --> 00:35:46,980 ร้องโวยวายตอนกลางคืน 586 00:35:47,190 --> 00:35:50,730 ร้องไห้เรื่องที่คุณทำกับพ่อเขา ลุงของคุณเอง 587 00:35:50,820 --> 00:35:53,950 - แกนี่มันสารเลวจริงๆ - ส่วนแกก็โรคจิตชัดๆ 588 00:36:00,290 --> 00:36:01,450 แล้วนี่ใคร 589 00:36:01,830 --> 00:36:03,910 แล้วรหัส 8-12-4 คืออะไร 590 00:36:04,000 --> 00:36:06,000 8-12-4 คือรหัสเพจเจอร์ของเด็กผิวดำ 591 00:36:06,080 --> 00:36:08,040 ที่ขายโคเคนก้อนทั่วย่านเซาธ์เซ็นทรัล 592 00:36:08,130 --> 00:36:09,500 ขายให้คุณเหรอ 593 00:36:10,090 --> 00:36:11,460 ฉันเคยซื้อจากเขา 594 00:36:11,960 --> 00:36:13,760 เขาปล่อยของย่านเซาธ์เซ็นทรัลเหรอ 595 00:36:14,260 --> 00:36:16,550 - เขาได้ของจากไหน - ฉันก็ไม่รู้ด้วยหรอก 596 00:36:21,720 --> 00:36:22,890 โทรหาเขา 597 00:36:22,970 --> 00:36:24,520 ถามเขาว่าต้องการอะไร 598 00:36:37,360 --> 00:36:38,570 ฮัลโหล 599 00:36:38,660 --> 00:36:41,540 บอกทีว่าคุณไม่ได้แอบไปขอสูตร จากเควินลับหลังผม 600 00:36:42,410 --> 00:36:45,080 ขอโทษที แฟรงคลิน ฉันบอกแล้วว่าต้องใช้สูตร 601 00:36:45,290 --> 00:36:48,120 - อะไรวะเนี่ย - ยังไงสูตรก็ต้องรั่ว 602 00:36:49,540 --> 00:36:51,460 แล้วให้อะไรเขาตอบแทน 603 00:36:51,550 --> 00:36:53,760 บอกเขาเหรอว่าคนฆ่าเดลรอยอยู่ที่ไหน 604 00:36:54,380 --> 00:36:57,090 จะปล่อยให้เคฟไปฆ่าเขา แล้วก่อสงครามขึ้นจริงๆ งั้นเหรอ 605 00:37:00,430 --> 00:37:02,260 - ตอนนี้เควินอยู่ไหน - ไม่สำคัญหรอก 606 00:37:02,350 --> 00:37:04,930 - อีกไม่นานทุกอย่างก็จบ - จบบ้าอะไรวะ 607 00:37:05,680 --> 00:37:07,140 บอกมาว่าเขาอยู่ไหน 608 00:37:09,770 --> 00:37:10,940 ฮัลโหล 609 00:37:12,270 --> 00:37:14,440 จริงหรือเปล่า เรื่องสงคราม 610 00:37:15,570 --> 00:37:16,820 บอกเขาไป 611 00:37:20,910 --> 00:37:22,910 เพื่อนนายไปสวนสาธารณะอาคูนา 612 00:37:22,990 --> 00:37:24,290 รีบไปจะดีกว่า 613 00:37:28,710 --> 00:37:31,380 มาเถอะ คุณต้องชี้ตัวเด็กนั่นให้ฉัน 614 00:37:32,040 --> 00:37:34,340 ฉันพูดแล้วก็ลุกขึ้นมาสิ 615 00:37:36,010 --> 00:37:37,130 ไปได้ 616 00:37:56,440 --> 00:37:58,610 "สวนสาธารณะอาคูนายินดีต้อนรับ" 617 00:38:11,540 --> 00:38:12,670 แล้วไง 618 00:38:13,960 --> 00:38:15,880 เดี๋ยวโกเนโฮน่าจะโผล่มา 619 00:38:17,010 --> 00:38:18,800 - ออกจากรถ - ไม่ 620 00:38:18,880 --> 00:38:21,090 คุณอยากรู้ว่าเรื่องเกิดที่ไหน ก็นี่ไง 621 00:38:23,930 --> 00:38:26,770 คุณต้องชี้ตัวเด็กนั่นกับเพื่อนให้ฉัน เข้าใจไหม 622 00:38:26,850 --> 00:38:29,560 ถ้าจะมีใครยิงกัน ฉันก็ขออยู่ตรงนี้ 623 00:38:29,980 --> 00:38:33,150 ออกไปตามหาเองสิ คนดำทั้งสวนนี่อาจมีแค่พวกนี้ 624 00:38:36,440 --> 00:38:38,690 - นี่คิดว่าฉันจะหนีเหรอ - รู้อะไรไหม ลูเซีย 625 00:38:38,780 --> 00:38:40,860 ฉันคิดว่าคุณพร้อมทำทุกอย่าง 626 00:39:13,770 --> 00:39:15,520 พวกมันรู้ว่าเป็นนายแน่ เคฟ 627 00:39:16,150 --> 00:39:19,440 - พวกมันจะกลับมาแก้แค้นเราทุกคน - ออกไปจากที่นี่ เซนต์ 628 00:39:19,990 --> 00:39:21,320 ทั้งหมดนี่ 629 00:39:21,400 --> 00:39:23,950 เพื่อไอ้เด็กโง่สองตัวที่สั่งไม่ฟังเหรอ 630 00:39:24,030 --> 00:39:25,740 พวกเขาคือครอบเขา เขาคือครอบครัว 631 00:39:25,820 --> 00:39:28,990 เห็นไหม ไอ้บ้านี่สนใจแค่เงิน กับเอาตัวเองรอด 632 00:39:29,620 --> 00:39:32,160 ไม่อยากให้ฉันก่อเรื่อง เพราะกลัวธุรกิจเสียหายเหรอ 633 00:39:32,250 --> 00:39:35,130 แต่เราเริ่มทุกอย่างขึ้นมา ไม่มีเราก็ไม่มีธุรกิจนี้ 634 00:39:35,210 --> 00:39:37,540 - นายต้องใจเย็นก่อน เคฟ - แล้วจะทำไม 635 00:39:38,380 --> 00:39:39,630 ฉันโตมากับนาย เซนต์ 636 00:39:39,710 --> 00:39:42,090 ฉันรักนาย แต่นายหักหลัง เดลรอยกับวิคเตอร์ 637 00:39:42,170 --> 00:39:43,550 ก็เหมือนหักหลังฉัน 638 00:39:44,090 --> 00:39:45,640 นี่ไงที่นายทรยศฉัน 639 00:39:46,600 --> 00:39:49,720 - เคฟ ฟังก่อน... - เขาโกหกเราแบบหน้าตาย ลี 640 00:39:51,680 --> 00:39:53,940 ฉันคิดว่าเรื่องนี้เปลี่ยนนายไป 641 00:39:55,810 --> 00:39:59,320 จนฉันคิดได้ว่านายเป็นแบบนี้มาตลอด 642 00:39:59,860 --> 00:40:00,980 นี่คือตัวนาย 643 00:40:02,070 --> 00:40:03,820 นายคือคนทรยศต่อพวกพ้อง เซนต์ 644 00:40:03,900 --> 00:40:05,610 และฉันคงไม่ขอเดินตาม 645 00:40:09,830 --> 00:40:10,910 นี่ เคฟ 646 00:40:12,500 --> 00:40:13,790 เคฟ หยุด 647 00:40:15,170 --> 00:40:17,830 ป้าฉันนอนร้องไห้จนหลับทุกคืน 648 00:40:17,920 --> 00:40:19,840 ส่วนเขาออกไปซื้อบ้าน 649 00:40:22,420 --> 00:40:23,720 แบบนี้มันไม่ใช่ 650 00:40:25,180 --> 00:40:26,470 ฉันขอทำสิ่งที่ใช่ 651 00:40:27,050 --> 00:40:28,470 ออกไปจากที่นี่ ลี 652 00:40:28,600 --> 00:40:29,640 เคฟ 653 00:40:30,890 --> 00:40:32,020 เคฟ 654 00:40:33,850 --> 00:40:37,060 หยุดเถอะ เพื่อน ไม่เอาน่า นี่มันกลางวันแสกๆ นะ 655 00:40:37,650 --> 00:40:39,400 นี่นายคิดจะลงมือ 656 00:40:39,610 --> 00:40:41,400 ต่อหน้าคนทั้งหมดนี่เหรอ 657 00:40:41,570 --> 00:40:42,650 อะไรวะ 658 00:40:43,110 --> 00:40:44,110 ฉันยอมไม่ได้หรอก 659 00:40:44,190 --> 00:40:45,240 เคฟ 660 00:41:01,090 --> 00:41:02,960 นายใจไม่ถึงหรอก เซนต์ 661 00:41:04,710 --> 00:41:05,800 เคฟ 662 00:41:06,340 --> 00:41:07,430 เคฟ 663 00:41:08,680 --> 00:41:09,760 เดี๋ยวก่อน 664 00:41:10,970 --> 00:41:12,060 เคฟ 665 00:41:14,060 --> 00:41:15,230 หยุดนะ 666 00:41:24,900 --> 00:41:26,570 นี่ป.ป.ส. 667 00:41:30,740 --> 00:41:31,910 เควิน 668 00:41:40,790 --> 00:41:43,300 - นี่ป.ป.ส. ทิ้งปืน - บ้าจริง 669 00:41:43,380 --> 00:41:44,550 เราต้องเผ่นจากที่นี่ 670 00:41:44,630 --> 00:41:46,090 เราต้องรีบเผ่นจากที่นี่ 671 00:41:46,170 --> 00:41:47,970 นี่ป.ป.ส. ทิ้งปืน 672 00:41:48,470 --> 00:41:50,220 นี่ป.ป.ส. ทิ้งปืน 673 00:41:50,300 --> 00:41:52,140 หยุดนะ หยุด 674 00:41:55,810 --> 00:41:57,520 คุณไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไรๆ 675 00:41:57,600 --> 00:41:59,190 มองหน้าฉัน มองฉัน 676 00:41:59,440 --> 00:42:01,150 โอเคนะ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ 677 00:42:10,450 --> 00:42:11,530 แม่ง 678 00:42:13,200 --> 00:42:14,410 เร็วเข้า ขึ้นรถเร็ว 679 00:42:26,550 --> 00:42:28,220 ทำห่าอะไรวะ 680 00:42:28,300 --> 00:42:31,380 เราไม่เคยยิงใครเลย นายยิงเควินทำไม 681 00:42:31,470 --> 00:42:34,390 นายคุมตัวเองไม่อยู่ นายต้องไม่ยิงแบบนี้สิ 682 00:42:34,470 --> 00:42:36,010 นายต้องไม่ยิงแบบนี้