1 00:00:07,280 --> 00:00:10,800 ‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX) 2 00:00:12,120 --> 00:00:16,000 ‎เรือนจำความปลอดภัยสูงสุดนู้ก กรีนแลนด์ 3 00:00:17,160 --> 00:00:18,920 ‎เพิ่งเปิดเมื่อสี่เดือนก่อน 4 00:00:19,600 --> 00:00:22,640 ‎ที่นี่คุมขังอาชญากรที่อันตรายที่สุดของประเทศ 5 00:00:22,720 --> 00:00:24,600 ‎มันเกิดขึ้นเร็วมาก 6 00:00:24,680 --> 00:00:26,920 ‎ตอนนั้น ฉันตัดสินใจเลย "เขาควรตาย" 7 00:00:27,640 --> 00:00:32,040 ‎ในอดีต นักโทษคดีร้ายแรงที่สุดของกรีนแลนด์ ‎ถูกส่งไปเรือนจำในเดนมาร์ก 8 00:00:32,119 --> 00:00:33,919 ‎อดีตผู้ปกครองอาณานิคม 9 00:00:35,120 --> 00:00:38,800 ‎ตอนนี้ เป็นครั้งแรกที่พวกเขาจะได้รับโทษ 10 00:00:38,880 --> 00:00:43,000 ‎ในเรือนจำความปลอดภัยสูงสุด ‎แห่งแรกของกรีนแลนด์ 11 00:00:43,080 --> 00:00:45,360 ‎นายรู้สึกเหมือนถูกลงโทษไหม 12 00:00:46,080 --> 00:00:47,520 ‎สำหรับฉัน มันก็แค่โรงแรม 13 00:00:47,600 --> 00:00:50,320 ‎นี่เป็นการทดลองที่กล้าหาญ มีมนุษยธรรม 14 00:00:50,400 --> 00:00:53,160 ‎ฉันว่ามันคงไม่มีอะไรดีขึ้น 15 00:00:53,240 --> 00:00:56,200 ‎ถ้าเราขังคนไว้เฉยๆ แล้วโยนกุญแจทิ้งไป 16 00:00:57,040 --> 00:00:59,000 ‎แต่ในชุมชนอันแน่นแฟ้นแห่งนี้ 17 00:00:59,080 --> 00:01:03,680 ‎กับอาชญากรตัวอันตรายที่สุดของประเทศ ‎เหล่าผู้คุมที่โตมากับนักโทษ 18 00:01:03,760 --> 00:01:05,040 ‎จะคุมพวกเขาได้หรือไม่ 19 00:01:05,600 --> 00:01:08,040 ‎ฉันว่าพวกเขากลัวนักโทษนะ 20 00:01:10,200 --> 00:01:11,880 ‎คุณกลัวผู้คุมไหม 21 00:01:13,280 --> 00:01:14,560 ‎ขำอะไรน่ะ 22 00:01:17,440 --> 00:01:18,960 ‎ผมชื่อราฟาเอล โรว์ 23 00:01:19,600 --> 00:01:22,960 ‎ผมจะใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ ‎อยู่ในเรือนจำความปลอดภัยสูงสุดแห่งนี้ 24 00:01:23,640 --> 00:01:26,320 ‎นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมอยู่หลังกรงขัง 25 00:01:26,400 --> 00:01:30,040 ‎ผมเคยถูกตัดสินลงโทษที่อังกฤษ ‎ในคดีฆาตกรรมที่ผมไม่ได้ก่อ 26 00:01:30,120 --> 00:01:32,880 ‎และถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ‎โดยไม่มีสิทธิ์รับทัณฑ์บน 27 00:01:32,960 --> 00:01:36,360 ‎ผมต้องใช้เวลาถึง 12 ปีเพื่อล้างมลทิน 28 00:01:37,600 --> 00:01:41,880 ‎ปัจจุบันผมเดินทางทั่วโลก ‎เพื่อดูว่าชีวิตเป็นอย่างไร 29 00:01:41,960 --> 00:01:45,080 ‎ในโลกคุกสุดโหด 30 00:01:55,640 --> 00:01:58,200 ‎กรีนแลนด์ เกาะที่ใหญ่ที่สุดในโลก 31 00:01:59,560 --> 00:02:02,880 ‎แต่ก็มีประชากรแค่ 57,000 คนเท่านั้น 32 00:02:04,040 --> 00:02:08,880 ‎แต่ถึงมันจะงดงาม ‎ประเทศอาร์กติกแห่งนี้ก็มีอดีตอันมืดมน 33 00:02:09,960 --> 00:02:12,360 ‎ภายใต้การปกครองอาณานิคมเดนมาร์ก 34 00:02:12,440 --> 00:02:14,760 ‎ชุมชนล่าสัตว์พื้นเมืองที่นี่ 35 00:02:15,320 --> 00:02:16,720 ‎ถูกบังคับให้เข้าเมือง 36 00:02:16,800 --> 00:02:21,960 ‎ทำลายวิถีชีวิตของพวกเขา ‎และก่อให้เกิดปัญหาสังคมหยั่งลึก 37 00:02:22,600 --> 00:02:26,480 ‎ปัจจุบัน กรีนแลนด์มีอัตราอาชญากรรมรุนแรง ‎และอาชญากรรมทางเพศ 38 00:02:26,560 --> 00:02:28,680 ‎สูงติดอันดับต้นๆ ของโลก 39 00:02:29,320 --> 00:02:31,920 ‎โดยมีอัตราการฆาตกรรมสูงกว่าอเมริกาสองเท่า 40 00:02:33,360 --> 00:02:37,960 ‎แต่กลับมีตำรวจทั้งประเทศเพียง 148 คนเท่านั้น 41 00:02:38,840 --> 00:02:40,960 ‎ผมอยู่ที่นู้ก ชุมชนเล็กๆ 42 00:02:41,040 --> 00:02:43,560 ‎ที่ทุกคนรู้จักกันหมด 43 00:02:44,520 --> 00:02:49,040 ‎ผมจะออกไปตรวจการณ์ ‎กับตำรวจในชุมชนแน่นแฟ้นแห่งนี้ 44 00:02:51,320 --> 00:02:54,800 ‎ผมอยากรู้ว่าการบังคับใช้กฎหมายเป็นอย่างไร 45 00:02:54,880 --> 00:02:57,760 ‎ถ้าเรารู้จักคนที่อยู่ในเขตรับผิดชอบเกือบทุกคน 46 00:03:00,120 --> 00:03:01,120 ‎พระเจ้าช่วย 47 00:03:02,240 --> 00:03:05,200 ‎เพิ่งมีการแจ้งความทำร้ายร่างกายเข้ามา 48 00:03:06,120 --> 00:03:09,720 ‎เห็นชัดเลยว่าเขาเป็นใคร ‎ถึงเขาจะใส่หมวก คุณก็… 49 00:03:09,800 --> 00:03:11,720 ‎ใช่ เรารู้จักเขา เราจะไปจับเขา 50 00:03:14,920 --> 00:03:17,520 ‎ตำรวจมุ่งหน้าไปหาผู้ก่อเหตุ 51 00:03:17,600 --> 00:03:22,000 ‎คุณคิดว่าการเป็นตำรวจในกรีนแลนด์ ‎ต่างจากที่อื่นตรงไหน 52 00:03:22,080 --> 00:03:25,520 ‎เรารู้จักเกือบทุกคน 53 00:03:26,120 --> 00:03:28,040 ‎อาจจะเคยเรียนด้วยกันมาเหรอ 54 00:03:28,560 --> 00:03:30,520 ‎- ใช่ บางครั้ง เรื่องแบบนั้นก็มี ‎- โอเค 55 00:03:30,600 --> 00:03:32,720 ‎บางครั้งการรู้จักผู้คนมันก็ดี 56 00:03:32,800 --> 00:03:34,280 ‎เพราะมันจะคุยได้ง่ายกว่า 57 00:03:34,840 --> 00:03:38,840 ‎กล่อมให้ใจเย็นได้ ถ้าเขารู้จักคนที่จะจับเขา 58 00:03:38,920 --> 00:03:39,880 ‎หรือคุยกับเขา 59 00:03:42,080 --> 00:03:44,320 ‎ตอนนี้ตำรวจต้องตามหาผู้ก่อเหตุ 60 00:03:45,240 --> 00:03:48,360 ‎แต่ในชุมชนเล็กๆ แห่งนี้ มันใช้เวลาไม่นาน 61 00:03:49,160 --> 00:03:52,680 ‎เมื่อเขาถูกจับได้ เขาอาจต้องโทษจำคุก 62 00:03:53,240 --> 00:03:57,120 ‎ก่อนหน้านี้ กรีนแลนด์ไม่มี ‎เรือนจำความปลอดภัยสูงสุดของตัวเอง 63 00:03:57,200 --> 00:04:00,480 ‎ผู้ต้องหาคดีรุนแรงจะถูกส่งไปรับโทษที่เดนมาร์ก 64 00:04:00,560 --> 00:04:01,680 ‎ตอนนี้มีแล้ว 65 00:04:01,760 --> 00:04:05,240 ‎แล้วคนแบบนั้น ที่ทำร้ายคนอื่นโดยไม่ถูกยั่วยุ 66 00:04:05,880 --> 00:04:10,920 ‎ก็อาจจะได้ไปอยู่คุกใหม่ที่นู้ก ‎ เมืองหลวงของกรีนแลนด์ 67 00:04:14,600 --> 00:04:18,080 ‎ผมจะใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ ‎อยู่ในเรือนจำล้ำยุคแห่งนี้ 68 00:04:18,920 --> 00:04:21,040 ‎มันเพิ่งเปิดมาได้สี่เดือน 69 00:04:21,120 --> 00:04:24,480 ‎และเป็นที่คุมขังนักโทษอันตรายที่สุดของประเทศ 70 00:04:25,240 --> 00:04:28,840 ‎พวกเขาสร้างเรือนจำใหม่ที่กรีนแลนด์ 71 00:04:29,320 --> 00:04:32,600 ‎เพราะรู้สึกว่านักโทษชาวกรีนแลนด์ 72 00:04:32,680 --> 00:04:36,360 ‎ควรได้รับโทษในประเทศตัวเอง 73 00:04:36,440 --> 00:04:38,400 ‎อยู่กับชุมชนของตัวเอง 74 00:04:39,680 --> 00:04:41,200 ‎นี่เป็นการเดิมพันใหญ่ 75 00:04:42,240 --> 00:04:46,520 ‎ประเทศนี้ที่ผู้คุมกับนักโทษโตมาในชุมชนเดียวกัน 76 00:04:46,600 --> 00:04:49,560 ‎พร้อมจะดูแลผู้กระทำความผิดร้ายแรงแล้วหรือยัง 77 00:04:50,440 --> 00:04:52,480 ‎ผมเห็นแต่หินกับหิมะ 78 00:04:53,960 --> 00:04:56,240 ‎แล้วก็ทะเล เป็นภาพที่สวยนะ 79 00:04:56,320 --> 00:04:59,000 ‎มันย้ำเตือนว่านักโทษจะต้องพลาดอะไรไป 80 00:04:59,480 --> 00:05:04,040 ‎โดยเฉพาะคนที่จะติดคุกนานมากๆ 81 00:05:05,960 --> 00:05:07,000 ‎ถึงเรือนจำแล้วครับ 82 00:05:08,000 --> 00:05:08,840 ‎ที่นี่แหละ 83 00:05:10,040 --> 00:05:11,320 ‎หัวใจผมเต้นรัว 84 00:05:11,400 --> 00:05:15,440 ‎แล้วผมก็กังวลเล็กๆ เพราะไม่รู้จะคาดหวังอะไร 85 00:05:22,000 --> 00:05:24,840 ‎ภายในมีอาชญากรคดีร้ายแรง 86 00:05:25,560 --> 00:05:28,400 ‎ผู้คุมส่วนใหญ่เป็นคนท้องถิ่นชาวกรีนแลนด์ 87 00:05:28,480 --> 00:05:31,640 ‎ที่เพิ่งจบจากโรงเรียนฝึกอบรม แต่ไม่ใช่ทุกคน 88 00:05:31,720 --> 00:05:32,840 ‎- สวัสดีครับ ‎- ไง 89 00:05:32,920 --> 00:05:35,120 ‎ผมรับการนำเข้าระบบจากคาร์สเทน 90 00:05:35,200 --> 00:05:38,480 ‎หนึ่งในผู้คุมประสบการณ์สูงไม่กี่คน ‎ที่มาตั้งเรือนจำแห่งนี้ 91 00:05:39,280 --> 00:05:40,400 ‎ถอดกุญแจมือ 92 00:05:42,080 --> 00:05:43,880 ‎คุณต้องถอดเสื้อผ้าออกหมด 93 00:05:44,640 --> 00:05:46,400 ‎เอาของในกระเป๋าออกมา 94 00:05:47,960 --> 00:05:49,560 ‎- นาฬิกาด้วยไหม ‎- ครับ 95 00:05:50,840 --> 00:05:52,880 ‎อ้าปาก ครับ ลิ้น 96 00:05:52,960 --> 00:05:54,360 ‎- ครับ ดีมาก ‎- ครับ 97 00:05:54,920 --> 00:05:55,760 ‎ไปได้ 98 00:05:56,840 --> 00:05:57,760 ‎ใส่เสื้อผ้าได้แล้วครับ 99 00:05:58,840 --> 00:06:02,200 ‎คุณมองหาอะไรเวลาค้นเสื้อผ้านักโทษ 100 00:06:02,280 --> 00:06:04,720 ‎โทรศัพท์ อาวุธ กัญชา 101 00:06:04,800 --> 00:06:06,320 ‎กัญชาคือยาตัวหลักเหรอ 102 00:06:06,400 --> 00:06:07,520 ‎มันเป็นยาตัวหลัก ใช่ 103 00:06:08,360 --> 00:06:09,360 ‎โอเค 104 00:06:09,440 --> 00:06:12,120 ‎ผมตกใจนะ ไม่ใช่เพราะคุณก้าวร้าว 105 00:06:12,200 --> 00:06:14,480 ‎- แต่เพราะคุณจับมือผม ‎- ใช่ 106 00:06:14,560 --> 00:06:16,640 ‎- มันทำให้ผมอึดอัด ‎- ใช่ 107 00:06:16,720 --> 00:06:20,400 ‎เราจับมือกับนักโทษทุกคนที่เข้ามา 108 00:06:20,480 --> 00:06:21,480 ‎- ไง ‎- ไง 109 00:06:21,560 --> 00:06:25,200 ‎เรือนจำใหม่แห่งนี้มีความจุแค่ 48 คน 110 00:06:25,280 --> 00:06:26,600 ‎โอเค ตามผมมา… 111 00:06:26,680 --> 00:06:30,920 ‎นักโทษส่วนใหญ่ถูกส่งกลับมาจากเดนมาร์ก ‎และเป็นคนอันตรายมากๆ 112 00:06:31,720 --> 00:06:34,960 ‎แต่ผมก็ถูกนำตัวไปห้องขังโดยผู้คุมคนใหม่ 113 00:06:35,040 --> 00:06:37,480 ‎ที่ไม่เคยทำงานเรือนจำมาก่อน 114 00:06:37,560 --> 00:06:39,040 ‎ตามผมลงมาข้างล่าง 115 00:06:40,200 --> 00:06:41,560 ‎ที่นี่มีลิฟต์ด้วย 116 00:06:43,080 --> 00:06:46,000 ‎รู้สึกเหมือนผมอยู่แฟลตเลย ไม่ใช่คุก 117 00:06:46,080 --> 00:06:47,200 ‎แล้วตอนนี้… 118 00:06:48,120 --> 00:06:51,360 ‎บรรยากาศ การออกแบบของที่นี่ 119 00:06:51,440 --> 00:06:54,560 ‎ภาพลักษณ์ กลิ่น ความว่างเปล่าของที่นี่ 120 00:06:55,040 --> 00:06:56,440 ‎ทำให้ผมไร้อาวุธไปแล้ว 121 00:06:57,320 --> 00:07:01,280 ‎ที่ตลกก็คือเราตั้งใจให้มันผ่อนคลายสำหรับ… 122 00:07:02,080 --> 00:07:05,040 ‎นักโทษที่จะเข้ามาอยู่ที่นี่ 123 00:07:06,320 --> 00:07:09,760 ‎ผมจะไปแดนที่ความปลอดภัยสูงสุด แดนเอ 124 00:07:10,880 --> 00:07:15,120 ‎เป็นแดนที่คุมขังนักโทษที่ประเมินว่าอันตรายที่สุด 125 00:07:16,080 --> 00:07:18,600 ‎คุณจะอยู่ห้องนี้แหละ 126 00:07:18,680 --> 00:07:19,960 ‎- นี่ห้องขังเหรอ ‎- ใช่ 127 00:07:24,880 --> 00:07:26,000 ‎ให้ผมเข้าไปเลยนะ 128 00:07:26,080 --> 00:07:29,000 ‎- ใช่ เข้าไปเลย ‎- โอเค 129 00:07:31,240 --> 00:07:33,000 ‎พระเจ้า ดูนี่สิ 130 00:07:34,280 --> 00:07:37,920 ‎โอเค นี่มันดูไม่เหมือนห้องขังแบบที่… 131 00:07:39,160 --> 00:07:40,760 ‎ผมคุ้นเคย 132 00:07:40,840 --> 00:07:43,520 ‎ผมไม่รู้ว่าผมคาดหวังว่าจะเข้ามาในนี้ 133 00:07:43,600 --> 00:07:46,000 ‎โดยอกผายเตรียมรบรึเปล่า 134 00:07:47,040 --> 00:07:47,880 ‎โอเค 135 00:07:50,280 --> 00:07:51,600 ‎ให้ผมอยู่ที่นี่นะ 136 00:07:51,680 --> 00:07:52,640 ‎ใช่ 137 00:07:53,480 --> 00:07:56,560 ‎ที่ผ่านมา ทุกอย่างที่ผมเห็นเป็นของใหม่เอี่ยม 138 00:08:05,800 --> 00:08:06,800 ‎โอเค 139 00:08:07,360 --> 00:08:11,280 ‎มันมีทีวี โคมไฟ ตู้กับข้าว ตู้เย็น หน้าต่าง 140 00:08:14,480 --> 00:08:15,840 ‎ฝักบัวกับส้วม 141 00:08:15,920 --> 00:08:18,640 ‎ผมว่า สำหรับห้องขังเรือนจำ 142 00:08:18,720 --> 00:08:20,840 ‎คุณคงไม่ขอไปมากกว่านี้ 143 00:08:20,920 --> 00:08:25,440 ‎คุณอาจจะคิดว่ามันเยอะเกินไป ‎ที่จะมอบสิ่งเหล่านี้ให้นักโทษ 144 00:08:25,520 --> 00:08:27,560 ‎ที่เคยก่ออาชญากรรม 145 00:08:27,640 --> 00:08:28,800 ‎ไง 146 00:08:29,680 --> 00:08:30,640 ‎นายคือเด็กใหม่สินะ 147 00:08:31,320 --> 00:08:33,280 ‎- ใช่เลย เป็นไงบ้าง ฉันราฟาเอล ‎- คาลี 148 00:08:33,360 --> 00:08:34,440 ‎- คาลี ‎- ราฟาเอลเหรอ 149 00:08:34,520 --> 00:08:36,120 ‎ราฟาเอล ใช่ 150 00:08:36,200 --> 00:08:38,360 ‎- นายมาจากไหน ‎- ฉันมาจากลอนดอน 151 00:08:38,440 --> 00:08:39,800 ‎- ลอนดอนเหรอ ‎- ลอนดอน ใช่ 152 00:08:39,880 --> 00:08:41,560 ‎แล้วนายล่ะ มาจากกรีนแลนด์เหรอ 153 00:08:41,640 --> 00:08:43,480 ‎ใช่ คนกรีนแลนด์แท้ๆ 154 00:08:43,559 --> 00:08:46,119 ‎โอเค นายอยู่แดนนี้เหรอ 155 00:08:46,200 --> 00:08:48,320 ‎ใช่ ฉันเป็นเพื่อนบ้านนาย ฉันอยู่ห้องข้างๆ 156 00:08:48,400 --> 00:08:51,080 ‎โอเค มันแปลกนิดๆ นะ ตั้งแต่ฉันเข้ามา 157 00:08:51,160 --> 00:08:54,720 ‎มันรู้สึกแตกต่างจากเรือนจำอื่นมากๆ 158 00:08:54,800 --> 00:08:57,000 ‎- ก็มันต่างไง ‎- ที่ผู้คุมจะ… 159 00:08:58,120 --> 00:08:59,640 ‎ไม่ล่ะ พวกผู้คุมมีแต่เด็กใหม่ 160 00:08:59,720 --> 00:09:02,200 ‎พวกนั้นไม่ค่อยรู้งานกันหรอก 161 00:09:02,280 --> 00:09:05,640 ‎เราก็เลยรู้สึกแบบนี้ตอนเข้ามาแบบ "อะไรเนี่ย" 162 00:09:06,760 --> 00:09:08,240 ‎- โอเค ‎- พวกนั้นดูนิสัยดี แต่… 163 00:09:10,680 --> 00:09:12,880 ‎- พาไปดูรอบๆ หน่อยสิ เพราะฉันไม่… ‎- ได้เลย 164 00:09:12,960 --> 00:09:14,520 ‎สิ่งแรกที่ฉันอยากให้นายดู 165 00:09:14,600 --> 00:09:15,720 ‎- โอเค ‎- รู้ไหมว่านี่อะไร 166 00:09:16,840 --> 00:09:18,760 ‎นั่นขี้บุหรี่เหรอ คน… 167 00:09:18,840 --> 00:09:20,080 ‎ไม่ กัญชา 168 00:09:20,560 --> 00:09:22,320 ‎มีคนม้วนยาสูบกัญชารึไง 169 00:09:22,400 --> 00:09:24,280 ‎คนที่เคยอยู่ห้องนี้คือพี่ชายฉันเอง 170 00:09:24,800 --> 00:09:26,920 ‎- พี่ชายนายเหรอ ‎- ใช่ เขาเคยอยู่ห้องนี้ 171 00:09:27,000 --> 00:09:28,720 ‎รอยไหม้พวกนี้ 172 00:09:30,520 --> 00:09:34,080 ‎เพราะพวกพี่มานั่งม้วนยาสูบกัญชากันตรงนี้ 173 00:09:35,440 --> 00:09:38,040 ‎แล้วกัญชาที่ตกพื้น 174 00:09:38,120 --> 00:09:40,360 ‎- มันก็ไหม้ โอเค ‎- เหยียบไปมันก็เป็นรอย 175 00:09:41,200 --> 00:09:45,520 ‎ผมตกใจกับการที่เพื่อนร่วมแดน ‎คุยเรื่องยากันอย่างอิสระ 176 00:09:46,000 --> 00:09:48,640 ‎เราต้องซักผ้าเอง หรือนี่เป็นงาน 177 00:09:48,720 --> 00:09:53,880 ‎ไม่ มันเป็นงาน ‎จริงๆ ซักผ้าเป็นงานของฉัน แต่… 178 00:09:53,960 --> 00:09:57,760 ‎- นายคือคนซักผ้าเหรอ นายซักผ้าให้คนอื่นเหรอ ‎- ใช่ 179 00:09:57,840 --> 00:10:00,560 ‎- เรือนจำจ้างนายมาทำ นายได้เงินเหรอ ‎- ใช่ 180 00:10:00,640 --> 00:10:02,560 ‎- ใช่ ‎- นายได้เท่าไหร่น่ะ 181 00:10:04,240 --> 00:10:05,360 ‎ฉันได้แค่… 182 00:10:06,040 --> 00:10:07,240 ‎ชั่วโมงละ 12 โครน 183 00:10:08,120 --> 00:10:09,280 ‎ก็… 184 00:10:09,360 --> 00:10:12,360 ‎แต่ก็พอซื้อของจำเป็นสินะ 185 00:10:12,440 --> 00:10:14,480 ‎- ไม่หรอก ‎- ไม่เหรอ 186 00:10:14,560 --> 00:10:16,560 ‎- ให้คนส่งเงินมาให้ได้ไหม ‎- ได้ 187 00:10:17,600 --> 00:10:21,080 ‎ถ้านายอยากอยู่ที่นี่ดีๆ 188 00:10:21,960 --> 00:10:25,320 ‎นายต้องขายของบ้าง 189 00:10:25,400 --> 00:10:27,320 ‎นายต้องขายของเหรอ ของแบบไหน 190 00:10:27,800 --> 00:10:30,400 ‎อะไรก็ได้ ตั้งแต่กัญชา จนถึง… 191 00:10:32,440 --> 00:10:34,920 ‎- ทุกอย่างที่นายหามาขายได้ ‎- โอเค 192 00:10:36,440 --> 00:10:39,840 ‎นี่คือห้องส่วนกลาง เป็นที่นั่งคุยกัน แล้วก็… 193 00:10:39,920 --> 00:10:42,720 ‎ใช่ ดูทีวี เรานั่งกินข้าวกัน 194 00:10:43,480 --> 00:10:45,880 ‎ทุกอย่างรู้สึกง่ายๆ สบายๆ มาก 195 00:10:46,360 --> 00:10:49,480 ‎แต่คนพวกนี้เป็นอาชญากรร้ายแรง อารมณ์ร้าย 196 00:10:50,040 --> 00:10:51,600 ‎แล้วก็ไม่มีผู้คุมอยู่เลย 197 00:10:52,640 --> 00:10:55,640 ‎นายอยู่ในนี้กันเองเหรอ ‎ไม่ได้มีผู้คุมตลอดเวลารึไง 198 00:10:55,720 --> 00:10:57,360 ‎ไม่มีนะ 199 00:10:57,440 --> 00:10:59,240 ‎พวกผู้คุมชอบเก็บตัว 200 00:11:01,200 --> 00:11:04,640 ‎นโยบายเรือนจำคือ ‎สนับสนุนให้นักโทษทำอาหารกินเอง 201 00:11:04,720 --> 00:11:07,200 ‎เพราะมันพัฒนาการพึ่งพาตนเองได้ 202 00:11:08,320 --> 00:11:12,200 ‎มาร์แชล หนึ่งในนักโทษเสนอทำแซนด์วิชให้ผม 203 00:11:12,280 --> 00:11:13,240 ‎ใช่ 204 00:11:13,320 --> 00:11:15,480 ‎แล้วนายติดคุกนานแค่ไหน 205 00:11:16,120 --> 00:11:17,600 ‎ฉันไม่มีวันปล่อยตัว 206 00:11:17,680 --> 00:11:20,600 ‎งั้นนายโดนข้อหาอะไรมา 207 00:11:20,680 --> 00:11:22,360 ‎ถึงขนาดไม่มีวันปล่อยตัว 208 00:11:22,440 --> 00:11:24,840 ‎ฉันซ้อมพ่อค้ายา 209 00:11:25,760 --> 00:11:32,680 ‎ฉันจะซื้อกัญชา แล้วพ่อค้ามันสันดานเสีย 210 00:11:33,440 --> 00:11:35,800 ‎นายซ้อมคู่กรณีหนักแค่ไหน 211 00:11:36,440 --> 00:11:42,160 ‎ฉันต่อยท้ายทอยมัน มันก็สลบ แล้วฉันก็ไป 212 00:11:43,120 --> 00:11:44,800 ‎นายเคยติดคุกมาก่อนไหม 213 00:11:46,000 --> 00:11:47,120 ‎เคย 214 00:11:47,200 --> 00:11:51,760 ‎ใช่ ฉันเคยซ้อมตำรวจ 215 00:11:52,280 --> 00:11:55,960 ‎ผู้คุม แล้วก็คนอื่นๆ ใช่ 216 00:11:56,760 --> 00:11:57,800 ‎ใช่ 217 00:11:57,880 --> 00:12:01,560 ‎มาร์แชลถูกพาตัวมาจากเรือนจำในเดนมาร์ก ‎เมื่อหกสัปดาห์ก่อน 218 00:12:02,240 --> 00:12:04,960 ‎ผมอยากรู้ว่าการได้กลับชุมชนตัวเอง 219 00:12:05,040 --> 00:12:06,400 ‎เป็นผลดีกับเขาไหม 220 00:12:07,520 --> 00:12:11,360 ‎พวกเขาส่งนายกลับมา หรือนายขอกลับมาเอง 221 00:12:11,880 --> 00:12:14,600 ‎เขาถามว่าฉันอยากกลับไหม 222 00:12:15,320 --> 00:12:18,960 ‎ฉันเป็นคนกรีนแลนด์ แน่นอน ฉันตอบว่าอยาก 223 00:12:19,840 --> 00:12:22,440 ‎นายมีครอบครัวที่นี่เหรอ พี่น้องล่ะ 224 00:12:22,920 --> 00:12:29,720 ‎ฉันมีพี่น้องแปดคน น้องชายฉันเป็นตำรวจ ‎ที่เหลือก็มีงานทำ 225 00:12:30,800 --> 00:12:32,120 ‎นายมีน้องเป็นตำรวจเหรอ 226 00:12:32,800 --> 00:12:36,080 ‎งั้นพวกนายก็อยู่ฝั่งตรงข้ามกันน่ะสิ 227 00:12:37,520 --> 00:12:38,840 ‎เขาเคยจับนายไหม 228 00:12:38,920 --> 00:12:39,840 ‎ไม่ 229 00:12:39,920 --> 00:12:41,040 ‎ไม่ 230 00:12:41,120 --> 00:12:46,120 ‎พวกตำรวจที่ซิมิสมิอุตเคยมาตามล่าฉันบ่อยๆ 231 00:12:46,960 --> 00:12:49,600 ‎ทุกคนใส่ชุดหน่วยสวาท 232 00:12:50,560 --> 00:12:52,600 ‎ทำไมนายถึงเป็นคนชอบใช้ความรุนแรงนัก 233 00:12:53,960 --> 00:12:59,160 ‎อาจเป็นเพราะฉันโดนซ้อมหนักสมัยเด็กๆ 234 00:12:59,760 --> 00:13:06,760 ‎ทุกครั้งที่ขโมยเงิน ฉันโดนกระทืบ 235 00:13:07,880 --> 00:13:10,160 ‎นายกลัวผู้คุมไหม 236 00:13:10,240 --> 00:13:12,400 ‎ไม่ ไม่ ไม่เลย 237 00:13:12,480 --> 00:13:16,280 ‎ผู้คุมที่นี่ต่างจากที่เดนมาร์กไหม 238 00:13:17,600 --> 00:13:18,440 ‎แน่นอน 239 00:13:19,440 --> 00:13:21,040 ‎ขำอะไรน่ะ 240 00:13:21,640 --> 00:13:23,120 ‎ใช่ ผู้คุมต่างกันมาก 241 00:13:23,200 --> 00:13:24,560 ‎หมายถึงพวกนี้ซื่อบื้อเหรอ 242 00:13:24,640 --> 00:13:25,480 ‎ใช่ 243 00:13:26,800 --> 00:13:33,640 ‎ฉันเคยคุมผู้คุมที่เดนมาร์กได้ ‎แต่ที่นี่ ฉันไม่อยากทำแล้ว 244 00:13:35,120 --> 00:13:39,480 ‎การย้ายกลับกรีนแลนด์ ‎ดูจะปรับทัศนคติของมาร์แชล 245 00:13:39,560 --> 00:13:40,960 ‎ต่อเจ้าหน้าที่ได้ 246 00:13:42,760 --> 00:13:46,720 ‎สำหรับผม ผมไม่รู้ว่าจะคิดยังไงกับที่นี่ดี 247 00:13:49,160 --> 00:13:50,840 ‎ผมไม่รู้จะคิดยังไง 248 00:13:50,920 --> 00:13:53,800 ‎มันไม่เหมือนห้องขังเลย มัน… 249 00:13:55,000 --> 00:13:56,800 ‎ผมพูดตลอดว่า "น่าตกใจ" 250 00:13:56,880 --> 00:13:58,120 ‎มันสบายเกินไป 251 00:13:58,760 --> 00:14:00,360 ‎แล้วผมก็ได้เจอมาร์แชล 252 00:14:01,080 --> 00:14:06,640 ‎เขากับนักโทษคนอื่นๆ ถูกระบุว่าเป็นคนอันตราย 253 00:14:07,640 --> 00:14:11,840 ‎กรีนแลนด์รับตัวนักโทษอันตรายที่สุดกลับมา 254 00:14:12,320 --> 00:14:13,840 ‎จากเดนมาร์ก 255 00:14:14,600 --> 00:14:16,360 ‎ตอนนี้ ผมมาอยู่ท่ามกลางพวกนั้น 256 00:14:18,400 --> 00:14:22,160 ‎สามทุ่มแล้ว ทุกคนเข้าห้องไปนอน 257 00:14:25,840 --> 00:14:27,480 ‎ผมไปอาบน้ำได้ 258 00:14:28,200 --> 00:14:30,160 ‎ผมหาเครื่องดื่มเย็นๆ ในตู้เย็นได้ 259 00:14:31,000 --> 00:14:34,560 ‎แต่ผมออกจากห้องหลังสามทุ่มไม่ได้ 260 00:14:35,480 --> 00:14:38,600 ‎ผมอยู่ในสถานที่ที่ทำลายจิตใจเราได้ 261 00:14:39,560 --> 00:14:41,240 ‎เพราะข้อจำกัดของมัน 262 00:14:45,200 --> 00:14:48,440 ‎(วันที่สอง) 263 00:14:49,840 --> 00:14:53,480 ‎เช้าแรกของผม ผมต้องเข้าบำบัด 264 00:14:54,320 --> 00:14:56,440 ‎- เป็นไงกันบ้าง ‎- เตรียมจัดคริสต์มาสน่ะ 265 00:14:56,520 --> 00:14:57,680 ‎เตรียมจัดคริสต์มาสเหรอ 266 00:14:57,760 --> 00:14:58,720 ‎- ก็บอกแล้วนี่ ‎- โอเค 267 00:14:59,240 --> 00:15:00,480 ‎แล้วจะเอานั่นไปทำอะไร 268 00:15:01,240 --> 00:15:02,080 ‎เอาไปแปะ 269 00:15:02,680 --> 00:15:04,680 ‎- แปะกำแพงเหรอ ‎- ใช่ 270 00:15:04,760 --> 00:15:06,640 ‎แล้วใครจัดกิจกรรมนี้ 271 00:15:06,720 --> 00:15:08,720 ‎- คุณจัดกิจกรรมนี้เหรอ ‎- ใช่ 272 00:15:08,800 --> 00:15:11,240 ‎คุณมาจากข้างนอกเหรอ หรือเป็นเจ้าหน้าที่ 273 00:15:11,320 --> 00:15:12,240 ‎ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ 274 00:15:12,320 --> 00:15:14,280 ‎โอเค คุณก็เป็นเจ้าหน้าที่เหรอ 275 00:15:14,360 --> 00:15:17,520 ‎- ใช่ ฉันเป็นนักสังคมสงเคราะห์ ‎- ให้ผมร้อยพวงดอกเดซี่ด้วยไหม 276 00:15:17,600 --> 00:15:18,800 ‎ใช่ๆ คุณทำได้ 277 00:15:18,880 --> 00:15:24,080 ‎โอเค นี่คือของตกแต่งเฉยๆ หรือเป็นการบำบัด 278 00:15:24,160 --> 00:15:26,480 ‎เราจะเข้าบรรยากาศคริสต์มาส 279 00:15:26,560 --> 00:15:29,040 ‎โอเค นี่มันมีมนุษยธรรมมากเลยนะ 280 00:15:29,120 --> 00:15:32,760 ‎ผมไม่รู้ว่านี่เรื่องดีไหม เพราะมันทำให้เรารู้ ‎ว่าเราขาดอะไรไป 281 00:15:33,520 --> 00:15:35,760 ‎นายใจดีมาก ขอบใจนะ คาลี 282 00:15:35,840 --> 00:15:36,760 ‎มันร้อน 283 00:15:36,840 --> 00:15:37,760 ‎ใช่ โอเค 284 00:15:38,320 --> 00:15:41,800 ‎- คุณเป็นอาสาสมัครเหรอ ‎- เปล่า ฉันเป็นครู 285 00:15:41,880 --> 00:15:42,920 ‎อ้อ ครู 286 00:15:43,880 --> 00:15:46,880 ‎คุณสอนในเรือนจำ หรือนอกเรือนจำ 287 00:15:46,960 --> 00:15:48,440 ‎- ข้างนอกค่ะ ‎- โอเค 288 00:15:48,520 --> 00:15:50,880 ‎จริงๆ เธอเคยสอนที่โรงเรียนฉันนะ 289 00:15:51,440 --> 00:15:53,960 ‎เธอเคยสอน… คุณรู้จักเขาตอนเด็กๆ เหรอ 290 00:15:54,040 --> 00:15:56,360 ‎- ค่ะ ‎- ตอนฉันเป็นเด็กเปรต ใช่ 291 00:15:57,440 --> 00:15:58,800 ‎เขายังเป็นเด็กเปรตอยู่ไหม 292 00:15:58,880 --> 00:16:00,920 ‎ไม่ เขาเป็นคนดีแล้ว 293 00:16:02,560 --> 00:16:04,040 ‎เหลือเชื่อจริงๆ นะ 294 00:16:04,120 --> 00:16:06,440 ‎งั้นคุณก็รู้จักเขามาตั้งแต่เขาเด็กๆ 295 00:16:06,520 --> 00:16:08,480 ‎- คุณรู้ประวัติเขา ‎- ใช่ 296 00:16:08,560 --> 00:16:10,520 ‎คุณคิดยังไงกับเรือนจำใหม่นี้ 297 00:16:11,280 --> 00:16:12,760 ‎ส่วนใหญ่ก็เหมือนโรงแรมนะ 298 00:16:13,680 --> 00:16:15,560 ‎มันเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีน่ะ 299 00:16:15,640 --> 00:16:16,480 ‎ฉันว่ามันดีนะ 300 00:16:17,760 --> 00:16:20,040 ‎เห็นชัดว่านี่เป็นสิ่งที่เจตนาดี 301 00:16:20,120 --> 00:16:23,200 ‎แต่มันก็ไม่ใช่การบำบัดที่ถูกต้อง 302 00:16:23,280 --> 00:16:25,400 ‎มันเป็นความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน 303 00:16:25,480 --> 00:16:29,000 ‎เมื่อนักโทษรู้จักเจ้าหน้าที่เรือนจำตั้งแต่เด็ก 304 00:16:30,600 --> 00:16:35,200 ‎แล้วผมก็ได้เห็นนักโทษกับผู้คุม ‎สูบบุหรี่ด้วยกันเหมือนเพื่อนเก่า 305 00:16:36,640 --> 00:16:39,080 ‎เราคงยังไม่เคยเจอกัน ‎ฉันราฟาเอล เป็นไงบ้าง 306 00:16:39,160 --> 00:16:40,720 ‎- มิคาเอล ‎- มิคาเอล 307 00:16:40,800 --> 00:16:42,200 ‎- นี่เป็นห้องสูบบุหรี่ ‎- ใช่ 308 00:16:42,280 --> 00:16:45,160 ‎- งั้นนี่ก็ห้ามสูบบุหรี่ในห้องตัวเองเหรอ ‎- ใช่ 309 00:16:45,240 --> 00:16:47,480 ‎เขาสูบยาสูบในห้องตัวเองไม่ได้ 310 00:16:48,200 --> 00:16:50,280 ‎- เว้นแต่จะแอบเอาเข้าไป ‎- ฉันโอเคนะ 311 00:16:50,360 --> 00:16:52,960 ‎- ฉันไม่เคยสูบในห้อง มันไม่ดี ‎- โอเค 312 00:16:53,040 --> 00:16:54,880 ‎นายติดคุกมานานแค่ไหนแล้ว 313 00:16:54,960 --> 00:16:56,160 ‎เจ็ดเดือนแล้ว 314 00:16:56,240 --> 00:16:58,840 ‎ยังเหลืออีกหนึ่งปี สิบเดือน 315 00:16:58,920 --> 00:17:00,040 ‎- โอเค ‎- ใช่ 316 00:17:00,120 --> 00:17:01,360 ‎ข้อหาอะไรเหรอ 317 00:17:01,440 --> 00:17:04,200 ‎ลักลอบขนกัญชาจากเดนมาร์กเข้ากรีนแลนด์ 318 00:17:04,839 --> 00:17:05,959 ‎- ขนยาเสพติด ‎- ใช่ 319 00:17:06,040 --> 00:17:07,400 ‎เขาปฏิเสธข้อหา 320 00:17:07,480 --> 00:17:11,760 ‎เขามีเวลาสองอาทิตย์ให้คิดว่าจะยื่นอุทธรณ์ไหม 321 00:17:11,839 --> 00:17:14,479 ‎- ใช่แล้ว ‎- โอเค แล้วนายจะยื่นไหม 322 00:17:14,560 --> 00:17:17,840 ‎ฉันจะลองยื่นดู ‎ฉันต้องคุยกับทนายจากเดนมาร์กก่อน 323 00:17:17,920 --> 00:17:20,880 ‎- แต่นายเป็นนักขนยาไหม ‎- ไม่ 324 00:17:22,920 --> 00:17:25,680 ‎- บางครั้งก็มีบ้างนิดหน่อย ใช่ ‎- โอเค บางครั้งนะ 325 00:17:26,599 --> 00:17:27,999 ‎- โอเค แค่นั้นก็พอแล้ว ‎- ใช่ 326 00:17:28,079 --> 00:17:31,839 ‎- "ฉันไม่ใช่นักขนยา แต่บางครั้งก็อาจใช่" ‎- ใช่เลย 327 00:17:31,920 --> 00:17:34,080 ‎โอเค นายเคยติดคุกมาก่อนไหม 328 00:17:34,160 --> 00:17:36,680 ‎ใช่ สิบเดือน เพราะ… 329 00:17:37,360 --> 00:17:39,000 ‎โคเคนกับยาบ้า 330 00:17:39,080 --> 00:17:40,640 ‎- ใช่ ยาอีกแล้ว ‎- ใช่ 331 00:17:40,720 --> 00:17:41,640 ‎- ขนยา ‎- ใช่ 332 00:17:43,000 --> 00:17:44,840 ‎- นี่มันนักขนยาอาชีพ ‎- ใช่ 333 00:17:44,920 --> 00:17:47,520 ‎เรือนจำที่นี่เป็นไงถ้าเทียบกับเดนมาร์ก 334 00:17:47,600 --> 00:17:48,840 ‎นี่เป็นเรือนจำใหม่ 335 00:17:48,920 --> 00:17:51,480 ‎- ระบบมันยังไม่ค่อยดี ‎- ไม่หรอก 336 00:17:51,560 --> 00:17:54,880 ‎มันไม่ค่อยดีนะ เวลา… ผู้คุมก็โอเค 337 00:17:54,960 --> 00:17:57,760 ‎- ข้างนอกก็ดีมาก ห้องก็ดี ‎- ใช่ 338 00:17:58,240 --> 00:17:59,440 ‎แต่ที่เดนมาร์กดีกว่า 339 00:18:02,480 --> 00:18:04,800 ‎ผู้คุมกับนักโทษสุงสิงกันแบบนั้น 340 00:18:04,880 --> 00:18:07,760 ‎ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นในเรือนจำส่วนใหญ่ 341 00:18:08,240 --> 00:18:10,720 ‎กลับมาที่โรงครัว ก็ถึงเวลาอาหารกลางวัน 342 00:18:10,800 --> 00:18:14,440 ‎ผมอยากรู้จักคาลี เพื่อนบ้านผมให้มากกว่านี้ 343 00:18:14,520 --> 00:18:15,840 ‎นายอยู่นี่มานานแค่ไหน 344 00:18:16,480 --> 00:18:20,320 ‎ตอนมาถึงทีแรก ฉันติดคุกมาก่อนแล้วเจ็ดปี 345 00:18:20,400 --> 00:18:22,200 ‎- โอเค ‎- ก็… 346 00:18:23,400 --> 00:18:25,120 ‎- ที่เดนมาร์กเหรอ ‎- ใช่ 347 00:18:25,200 --> 00:18:28,600 ‎- งั้นนายก็เป็นนักโทษกลุ่มที่พามาจากเดนมาร์ก ‎- ใช่ 348 00:18:29,080 --> 00:18:30,560 ‎นายอยากกลับมาไหม 349 00:18:30,640 --> 00:18:33,240 ‎อยาก นี่บ้านเกิดฉัน นี่ประเทศฉัน 350 00:18:34,000 --> 00:18:36,160 ‎อากาศก็ของฉัน 351 00:18:36,240 --> 00:18:38,840 ‎คุกที่นายเคยอยู่ที่เดนมาร์กเป็นยังไง 352 00:18:38,920 --> 00:18:42,600 ‎ที่ต่างกันชัดเลย ‎คือผู้คุมที่เดนมาร์กปฏิบัติกับเรา… 353 00:18:42,680 --> 00:18:44,160 ‎ดีกว่าที่นี่มาก 354 00:18:44,760 --> 00:18:49,640 ‎ผู้คุมที่เดนมาร์กช่างคุยกว่า เขาจะดูแลนาย 355 00:18:49,720 --> 00:18:52,040 ‎ถ้านายเจอวันแย่ๆ ผู้คุมจะมาหา 356 00:18:52,120 --> 00:18:56,160 ‎แล้วก็จะถาม "นายโอเคไหม ‎อยากออกไปข้างนอกไหม ไปข้างนอกกัน" 357 00:18:57,280 --> 00:19:01,080 ‎"กินข้าวรึยัง" เขาจะดูแลนาย ถ้านายมีปัญหา 358 00:19:01,160 --> 00:19:03,280 ‎เพราะเขามีประสบการณ์ และฝึกมา 359 00:19:03,360 --> 00:19:05,480 ‎- เขารับมือคนแบบนายตลอดเวลา ‎- ใช่ 360 00:19:05,560 --> 00:19:09,560 ‎ถ้าฉันโมโห เขาก็จะถาม "ทำไม โมโหอะไร" 361 00:19:10,120 --> 00:19:12,600 ‎"บอกฉันเถอะ" แล้วเขาก็จะช่วย 362 00:19:14,200 --> 00:19:16,960 ‎ผู้คุมที่นี่ชอบเก็บตัว เราก็เก็บตัว 363 00:19:17,800 --> 00:19:20,720 ‎ถ้าฉันชวน "กินข้าวด้วยกันสิ" 364 00:19:22,320 --> 00:19:25,440 ‎เขาจะกลัว เขาไม่รู้ต้องทำยังไง 365 00:19:25,520 --> 00:19:27,000 ‎เขาจะยืนนิ่งๆ 366 00:19:27,080 --> 00:19:29,680 ‎"ผมไม่รู้ว่าทำแบบนั้นได้ไหม" แล้วก็เดินหนีไป 367 00:19:30,560 --> 00:19:35,360 ‎ถ้าฉันบอกว่า "วันนี้ฉันแย่มาก เศร้ามาก" 368 00:19:36,320 --> 00:19:38,760 ‎แบบนั้นอันตรายแน่ เขาอาจขังฉันไว้ในห้อง 369 00:19:40,320 --> 00:19:42,200 ‎ที่เดนมาร์ก เขาปฏิบัติกับฉันดีมาก 370 00:19:42,840 --> 00:19:43,960 ‎แดนนี้คดีอะไร 371 00:19:44,040 --> 00:19:46,520 ‎ส่วนใหญ่ก็ทำร้ายร่างกาย 372 00:19:47,080 --> 00:19:48,440 ‎มีโจรกรรม 373 00:19:48,520 --> 00:19:51,160 ‎คดีเล็กๆ ก็เยอะ ฆาตกรรมก็มี 374 00:19:52,400 --> 00:19:54,440 ‎จริงๆ มีฉันคนเดียว ก็… 375 00:19:54,520 --> 00:19:56,760 ‎- นายโดนข้อหาฆาตกรรมเหรอ ‎- ใช่ 376 00:19:58,480 --> 00:19:59,640 ‎เกิดอะไรขึ้น 377 00:19:59,720 --> 00:20:01,600 ‎ฉันโตมาในสถานสงเคราะห์ 378 00:20:01,680 --> 00:20:03,040 ‎ฉันเดือดร้อนหนัก 379 00:20:03,600 --> 00:20:07,640 ‎แล้วเพื่อนๆ ฉันก็ตายไปทีละคน 380 00:20:07,720 --> 00:20:09,200 ‎- ตายเหรอ ‎- ใช่ ฆ่าตัวตาย 381 00:20:09,800 --> 00:20:10,880 ‎- จริงเหรอ ‎- ใช่ 382 00:20:10,960 --> 00:20:13,440 ‎มันเป็นปัญหาใหญ่ที่กรีนแลนด์ 383 00:20:14,280 --> 00:20:16,960 ‎ฉันไม่รู้ทำไม คนที่นี่ตายกันเยอะ 384 00:20:17,480 --> 00:20:21,560 ‎ฉันพยายามปรึกษาแล้ว แต่ไอ้วิถีกรีนแลนด์งี่เง่า 385 00:20:21,640 --> 00:20:23,640 ‎คือทำทุกอย่างให้สั้นเข้าไว้ 386 00:20:24,120 --> 00:20:25,760 ‎เราไม่ค่อยคุยอะไรกัน 387 00:20:25,840 --> 00:20:29,480 ‎คนกรีนแลนด์ทุกคนเดินพูดว่า 388 00:20:29,560 --> 00:20:31,000 ‎"ที่นี่เราไม่มีปัญหาเลย" 389 00:20:31,080 --> 00:20:34,480 ‎"นี่คือประเทศอันดับหนึ่ง สวยที่สุดในโลก" 390 00:20:34,560 --> 00:20:35,760 ‎ใช่ ไปตายซะ 391 00:20:36,520 --> 00:20:37,400 ‎มันไม่ใช่เลย 392 00:20:38,160 --> 00:20:39,440 ‎คนตายกันตลอด 393 00:20:40,360 --> 00:20:42,240 ‎ฆ่าตัวตาย ข่มเหงรังแกเด็ก 394 00:20:42,320 --> 00:20:44,680 ‎ข่มขืนก็ปัญหาใหญ่ 395 00:20:45,560 --> 00:20:48,440 ‎ตอนฆ่าคน ก็เพราะความโกรธ เกลียด 396 00:20:49,680 --> 00:20:50,520 ‎ความเกลียด 397 00:20:51,160 --> 00:20:54,080 ‎ต่อคนประเทศฉัน ตอนนั้นนะ 398 00:20:54,160 --> 00:20:55,240 ‎ฉันก็เลยคิด 399 00:20:56,240 --> 00:20:58,560 ‎"ทุกคนคอยแต่จะทิ้งฉัน 400 00:21:00,000 --> 00:21:03,520 ‎ฉันคงต้องฆ่าตัวตาย หรือได้ฆ่าคนอื่นแทน" 401 00:21:06,000 --> 00:21:07,080 ‎แล้วคนที่นายฆ่าล่ะ 402 00:21:08,000 --> 00:21:09,480 ‎เขาเป็นคนที่นายรู้จักรึเปล่า 403 00:21:09,560 --> 00:21:12,840 ‎ฉันไม่รู้จักเขา ฉันไปปาร์ตี้กับเพื่อน 404 00:21:12,920 --> 00:21:16,120 ‎เราคุยเรื่องการเมืองกัน 405 00:21:17,280 --> 00:21:18,960 ‎ฉันอยู่ฝ่ายคอมมิวนิสต์ 406 00:21:20,520 --> 00:21:21,360 ‎แล้ว… 407 00:21:21,920 --> 00:21:23,840 ‎มันเกิดขึ้นเร็วมาก จากนั้น… 408 00:21:24,480 --> 00:21:27,640 ‎ตอนนั้นฉันก็ตัดสินใจ "เขาคือศัตรูของประชาชน 409 00:21:28,120 --> 00:21:30,200 ‎เขาควรตาย" แล้วฉันก็ฆ่าเขา 410 00:21:34,120 --> 00:21:36,120 ‎จริงๆ ฉันไม่รู้ตัวหรอกว่าทำอะไร 411 00:21:36,200 --> 00:21:38,160 ‎ฉันถูกความโกรธเกลียดเข้าครอบงำ 412 00:21:38,800 --> 00:21:40,880 ‎ฉันมองไม่เห็น คิดไม่ออก 413 00:21:41,800 --> 00:21:45,560 ‎ปัญหาของฉันเวลาโมโหคือฉันจะมองจุดเดียว 414 00:21:45,640 --> 00:21:47,320 ‎ฉันไม่คิด ฉันไม่รู้สึก 415 00:21:47,400 --> 00:21:48,400 ‎นายฆ่าเขายังไง 416 00:21:49,400 --> 00:21:51,680 ‎ก็อัดเขา แล้วจับโยนจากหลังคา 417 00:21:52,560 --> 00:21:54,680 ‎- อัดด้วยมือเปล่าเหรอ ‎- ใช่ 418 00:21:55,760 --> 00:21:58,040 ‎จากวันนั้น ฉันก็เป็นบ้า 419 00:21:59,640 --> 00:22:01,720 ‎ฉันไม่สนใจอะไรอีกเลย 420 00:22:06,760 --> 00:22:09,040 ‎มาพูดถึงตอนนี้ มันก็เปลี่ยนไปแล้วนะ 421 00:22:09,120 --> 00:22:11,200 ‎ฉันดีใจที่นายเล่าให้ฟังนะ 422 00:22:11,280 --> 00:22:15,680 ‎แต่พอนายติดคุกมาเจ็ดปี ‎นายคงทำใจกับสิ่งที่ตัวเองทำได้ 423 00:22:15,760 --> 00:22:18,560 ‎แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือนายเสียใจรึเปล่า 424 00:22:18,640 --> 00:22:20,400 ‎- แน่นอน ทุกๆ… ‎- นายสำนึกผิดไหม 425 00:22:20,480 --> 00:22:21,640 ‎ทุกวันเลย 426 00:22:21,720 --> 00:22:24,240 ‎ทุกวัน ฉันมองตัวเองในกระจก 427 00:22:24,320 --> 00:22:26,880 ‎จะมีเด็กเล็กๆ ในนี้บอกว่า "นายมันฆาตกร" 428 00:22:27,440 --> 00:22:28,600 ‎ไปตลอดชีวิตฉัน 429 00:22:29,240 --> 00:22:33,360 ‎สำหรับตอนนี้ คาลีไม่มีวันได้ออกจากคุก 430 00:22:33,440 --> 00:22:36,280 ‎เพราะเขารับโทษจำคุกโดยไม่มีกำหนด 431 00:22:39,920 --> 00:22:45,120 ‎ดูเหมือนจะยังอีกไกล ‎กว่าเขาจะจัดการกับปีศาจในตัวเขาได้ 432 00:22:53,560 --> 00:22:56,440 ‎นู้กอาจเป็นเรือนจำความปลอดภัยสูงสุด 433 00:22:56,920 --> 00:22:59,840 ‎ที่มีนักโทษที่อันตรายที่สุดในกรีนแลนด์ 434 00:23:00,440 --> 00:23:02,520 ‎แต่เพื่อช่วยในการบำบัดพวกเขา 435 00:23:03,040 --> 00:23:07,720 ‎นักโทษที่มีความประพฤติดี ‎จะได้รับอนุญาตให้เข้าไปทำงานในเมือง 436 00:23:10,200 --> 00:23:12,480 ‎ผมมาพบกับคนชื่อนิโคไล 437 00:23:12,560 --> 00:23:15,440 ‎ที่ผมรู้มาว่าได้รับอนุญาตให้ออกจากคุก 438 00:23:15,520 --> 00:23:17,360 ‎ทุกวันเพื่อไปทำงานข้างนอก 439 00:23:17,440 --> 00:23:21,120 ‎เขาชวนผมไปที่ทำงานของเขา 440 00:23:22,160 --> 00:23:24,360 ‎มันก้าวหน้าใช่ไหมล่ะ 441 00:23:24,440 --> 00:23:25,600 ‎- นิโคไล ‎- ว่าไง 442 00:23:25,680 --> 00:23:27,480 ‎ไง ราฟาเอล 443 00:23:27,560 --> 00:23:29,640 ‎- อรุณสวัสดิ์ นิโคไล ยินดีที่ได้รู้จัก ‎- อรุณสวัสดิ์ ยินดีเช่นกัน 444 00:23:29,720 --> 00:23:33,720 ‎- ครับ ‎- เขาบอกว่าฉันตามนายไปทำงานตอนเช้าได้ 445 00:23:33,800 --> 00:23:35,560 ‎- นี่ยังเช้าตรู่ ‎- แน่นอน 446 00:23:37,360 --> 00:23:40,000 ‎- นายทำงานนี้ทุกวันเหรอ ‎- ฉันทำทุกวัน 447 00:23:41,480 --> 00:23:46,760 ‎ทุกเช้า นิโคไลจะขับรถ ‎ผ่านรั้วเรือนจำความปลอดภัยสูงสุดแห่งนี้ 448 00:23:46,840 --> 00:23:48,760 ‎เพื่อไปทำงานที่ท่าเรือ 449 00:23:51,080 --> 00:23:52,880 ‎นายทำงานที่นี่มานานแค่ไหน 450 00:23:52,960 --> 00:23:54,760 ‎ตั้งแต่ได้รับโทษเลยมั้ง 451 00:23:55,400 --> 00:23:56,520 ‎นายได้งานได้ยังไง 452 00:23:57,160 --> 00:23:59,240 ‎เพื่อนร่วมงานที่นั่นเป็นเพื่อนฉันน่ะ 453 00:23:59,320 --> 00:24:02,000 ‎ฉันก็เลยบอก "เอาแบบนี้ละกัน ฉันรับงาน" 454 00:24:02,800 --> 00:24:05,240 ‎- นายได้เงินไหม ค่าจ้างน่ะ ‎- ฉันได้ค่าจ้าง 455 00:24:05,320 --> 00:24:07,040 ‎จริงๆ รายได้ดีเลยนะ 456 00:24:07,120 --> 00:24:08,960 ‎ฉันรายได้ดีกว่าผู้คุมอีก 457 00:24:09,760 --> 00:24:10,760 ‎- จริงเหรอ ‎- ใช่ 458 00:24:10,840 --> 00:24:12,960 ‎- ผู้คุมรู้ไหม ‎- ฉันว่ารู้นะ 459 00:24:13,440 --> 00:24:15,240 ‎ว้าว ติดคุกก็รวยได้ 460 00:24:15,320 --> 00:24:16,960 ‎ใช่ เห็นว่าอย่างนั้นนะ 461 00:24:17,920 --> 00:24:19,120 ‎เราถึงแล้ว 462 00:24:19,760 --> 00:24:23,920 ‎ทางเรือนจำให้นิโคไลซ่อมเรือที่อู่ทำสีที่ท่าเรือ 463 00:24:24,000 --> 00:24:26,280 ‎เพื่อช่วยให้เขามีงานทำตอนพ้นโทษ 464 00:24:26,800 --> 00:24:29,680 ‎ถือว่าไว้ใจมากสำหรับนักโทษ 465 00:24:29,760 --> 00:24:32,280 ‎ตรงมุมนี้มีเรืออยู่ 466 00:24:32,360 --> 00:24:33,400 ‎ดูสิ 467 00:24:33,480 --> 00:24:36,160 ‎- นี่คือเรือที่นายซ่อมอยู่ ‎- ใช่ ลำนี้แหละที่เราซ่อมอยู่ 468 00:24:36,240 --> 00:24:38,480 ‎ในนี้กลิ่นแรงมากเลยนะ 469 00:24:38,560 --> 00:24:41,880 ‎ใช่เลย เพราะฉันเพิ่งเปิดนี่น่ะ ‎แต่ฉันชินแล้ว เลยไม่ได้กลิ่น 470 00:24:41,960 --> 00:24:45,720 ‎ฉันก็ว่าอยู่ว่านายไม่ได้กลิ่น ‎แต่ฉันรู้สึกได้เลยล่ะ 471 00:24:45,800 --> 00:24:47,760 ‎แบบ… โว้ว 472 00:24:47,840 --> 00:24:50,040 ‎- ใช่ เมาฟรี ‎- ใช่เลย 473 00:24:51,840 --> 00:24:55,120 ‎นิโคไลเขาก็ไปเรื่อย นี่คืองานที่เขาทำ 474 00:24:55,200 --> 00:24:57,560 ‎เขาออกจากคุกมาทำงาน 475 00:24:57,640 --> 00:25:01,160 ‎มันน่าสนใจนะ เพราะจะมีกี่คนที่รู้ ‎นอกจากคนที่เขาทำงานด้วย 476 00:25:01,240 --> 00:25:03,800 ‎เขาไม่ได้แค่ทำงานที่นี่นะ เขาได้เข้าเมือง 477 00:25:03,880 --> 00:25:07,520 ‎เขาดูไม่เหมือนอาชญากรเลย ‎เพราะอาชญากรดูไม่เหมือนคนอื่น 478 00:25:07,600 --> 00:25:09,440 ‎เขาเดินไปบนถนนเหมือนคนอื่นๆ 479 00:25:10,720 --> 00:25:14,360 ‎แต่พอหมดวัน เขาก็ต้องกลับเรือนจำ มีไม่กี่คนที่รู้ 480 00:25:14,960 --> 00:25:17,080 ‎คนอย่างนายติดคุกได้ยังไง 481 00:25:17,560 --> 00:25:21,520 ‎ฉันถูกจับเพราะลักลอบขนกัญชาสามกิโล 482 00:25:21,600 --> 00:25:23,200 ‎จากเดนมาร์กมาที่นี่ 483 00:25:23,280 --> 00:25:26,040 ‎- นายเป็นพ่อค้ายาเหรอ ‎- ใช่ 484 00:25:26,120 --> 00:25:29,120 ‎กัญชาขนาดนั้นได้ราคาตลาดเท่าไหร่ 485 00:25:30,240 --> 00:25:31,480 ‎ล้านกว่า 486 00:25:31,560 --> 00:25:34,520 ‎งั้นก็มีมูลค่าประมาณล้านปอนด์ 487 00:25:34,600 --> 00:25:35,760 ‎- ใช่ ‎- ตามราคาตลาด 488 00:25:35,840 --> 00:25:37,120 ‎ราคาตลาด ใช่ 489 00:25:37,200 --> 00:25:38,560 ‎เงินเยอะมากเลยนะ 490 00:25:38,640 --> 00:25:42,120 ‎ยาปริมาณขนาดนั้น นายติดคุกนานแค่ไหน 491 00:25:42,200 --> 00:25:43,680 ‎สองปี สองเดือน 492 00:25:43,760 --> 00:25:45,640 ‎นายติดคุกครั้งแรกเหรอ 493 00:25:45,720 --> 00:25:47,240 ‎- ไม่ ‎- อ้อ นั่นสิ 494 00:25:47,320 --> 00:25:51,680 ‎- ที่เดนมาร์ก ฉันเคยติดคุกเพราะขโมยรถ ‎- นั่นสินะ 495 00:25:51,760 --> 00:25:55,240 ‎นายคิดว่าตัวเองเป็นอาชญากรอาชีพไหม 496 00:25:55,320 --> 00:25:58,560 ‎ฉันก็ก่อความผิดบ่อยๆ ‎แต่ก็ไม่ได้เข้าออกคุกบ่อยนะ 497 00:25:58,640 --> 00:26:01,280 ‎- เพราะนายไม่ถูกจับใช่ไหมล่ะ ‎- ใช่เลย ใช่ 498 00:26:01,360 --> 00:26:04,160 ‎แต่ฉันอายุ 35 ปีแล้ว 499 00:26:04,240 --> 00:26:06,720 ‎ฉันมีลูกสองคนที่ต้องดูแล 500 00:26:06,800 --> 00:26:09,640 ‎พอพ้นโทษคราวนี้ ฉันก็พอแล้ว 501 00:26:10,200 --> 00:26:11,560 ‎- นายพอแล้ว ‎- ใช่ ฉันพอแล้ว 502 00:26:11,640 --> 00:26:13,560 ‎มันเพราะความเย้ายวนเหรอ หรือเพราะ… 503 00:26:13,640 --> 00:26:17,040 ‎ได้บินเฟิร์สต์คลาส ‎นอนโรงแรมหรู ไปเที่ยวบ่อยๆ 504 00:26:17,120 --> 00:26:18,600 ‎- นั่นคือสิ่งที่ได้จากยา ‎- ใช่ 505 00:26:19,240 --> 00:26:21,440 ‎มันเป็นสิ่งที่นายต้องเลิกเหรอ 506 00:26:21,520 --> 00:26:22,640 ‎ใช่ แน่นอน 507 00:26:22,720 --> 00:26:24,520 ‎แล้วนายถูกจับได้ยังไง 508 00:26:25,000 --> 00:26:26,320 ‎ยาอยู่ในกระเป๋าฉันน่ะ 509 00:26:26,400 --> 00:26:27,920 ‎- โต้งๆ งั้นเลยเหรอ ‎- ใช่ 510 00:26:28,600 --> 00:26:31,840 ‎แต่มันอยู่ที่วิธีแพ็ก กับอะไรต่างๆ ‎หมาตำรวจจะไม่ได้กลิ่น 511 00:26:31,920 --> 00:26:33,040 ‎มันแค่… 512 00:26:33,120 --> 00:26:36,040 ‎- อย่าบอกรายละเอียดเยอะ ‎- ไม่บอก 513 00:26:36,120 --> 00:26:40,400 ‎- ฉันรู้ ‎- รับโทษที่เรือนจำใหม่เป็นยังไงบ้าง 514 00:26:40,480 --> 00:26:43,000 ‎เพราะนายยังถูกขังตอนกลางคืน 515 00:26:43,080 --> 00:26:47,160 ‎นายเดินออกนอกเรือนจำ ‎หลังหกโมงไม่ได้ใช่ไหมล่ะ 516 00:26:47,240 --> 00:26:49,800 ‎ผู้คุมจะมาล็อกประตูหน้าตอนกลางคืน 517 00:26:49,880 --> 00:26:52,640 ‎- แต่ไปไหนมาไหนในนั้นได้ ‎- ฉันเดินไปมาในนั้นได้ ใช่ 518 00:26:52,720 --> 00:26:54,960 ‎นายรู้สึกเหมือนถูกลงโทษไหม 519 00:26:55,600 --> 00:26:57,840 ‎- ไม่ ไม่เลย ‎- รู้สึกไม่เหมือนคุกเลยสินะ 520 00:26:57,920 --> 00:26:59,240 ‎มันเหมือนโรงแรมเลย 521 00:27:00,760 --> 00:27:04,000 ‎สำหรับฉันนะ ฉันออกมานี่ ‎กลับไปนอน แล้วเช้าก็ออกมาใหม่ 522 00:27:05,040 --> 00:27:06,560 ‎สำหรับฉัน มันก็แค่โรงแรม 523 00:27:06,640 --> 00:27:08,960 ‎- โอเค นิโคไล ขอบใจที่เล่าให้ฟัง ‎- ยินดีเลย 524 00:27:09,040 --> 00:27:10,840 ‎ไว้เจอกันใหม่นะ 525 00:27:10,920 --> 00:27:14,040 ‎ได้ โอเค ก็ดี ฉันคงกลับประมาณห้าโมงกว่า 526 00:27:14,120 --> 00:27:16,200 ‎- โอเค ‎- แต่หกโมงก็ออกมาอีก 527 00:27:16,280 --> 00:27:18,240 ‎จริงๆ คืนนี้ฉันมีเดต 528 00:27:18,320 --> 00:27:19,240 ‎- แจ๋วเลย ‎- ใช่ 529 00:27:19,320 --> 00:27:21,840 ‎- เจ้าชู้นี่ ‎- กับสาวๆ ก็แบบนี้แหละ 530 00:27:21,920 --> 00:27:24,720 ‎มันก็แบบนี้แหละ เอาล่ะ นิโคไล ไว้เจอกันนะ 531 00:27:24,800 --> 00:27:26,360 ‎ได้ ไว้เจอกัน 532 00:27:26,440 --> 00:27:29,440 ‎มันดูไร้ประโยชน์ที่จะขังนิโคไลตอนกลางคืน 533 00:27:29,520 --> 00:27:31,640 ‎โดยรัฐต้องจ่ายงบเลี้ยงดูเขา 534 00:27:31,720 --> 00:27:34,120 ‎ในเมื่อเขาไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบ 535 00:27:34,600 --> 00:27:36,920 ‎ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย 536 00:27:37,000 --> 00:27:40,320 ‎เรือนจำนี้เป็นผลดีกับเขาจริงๆ 537 00:27:40,400 --> 00:27:44,040 ‎เขาบอกผมตอนท้าย ก่อนผมจะออกมา ‎ว่าคืนนี้เขาจะออกไปเดต 538 00:27:44,120 --> 00:27:47,920 ‎เขาเป็นนักโทษที่กำลังรับโทษจำคุก ‎แต่เขาจะออกไปเดต 539 00:27:48,000 --> 00:27:50,520 ‎การบำบัดในคุกคือกุญแจสำคัญ 540 00:27:51,000 --> 00:27:55,400 ‎แต่ทัศนคติของเขาคือ "นี่มันค่ายพักร้อน" 541 00:27:57,600 --> 00:28:00,600 ‎ผมกลับมาที่แดนเอกับฆาตกรในคุก คาลี 542 00:28:01,720 --> 00:28:03,640 ‎เขาเข้าเมืองไม่ได้ 543 00:28:05,000 --> 00:28:08,000 ‎เป็นอีกค่ำคืนที่เขาต้องอยู่ในห้องขัง 544 00:28:08,920 --> 00:28:09,760 ‎นี่ห้องฉัน 545 00:28:12,600 --> 00:28:14,120 ‎มันจะเละๆ หน่อย ตอนที่ฉัน… 546 00:28:14,600 --> 00:28:16,480 ‎มันที่ของนาย นายจะทำยังไงก็ได้ 547 00:28:16,560 --> 00:28:18,320 ‎- นี่ทีวีนายเหรอ ‎- ใช่ นั่นทีวีฉัน 548 00:28:18,400 --> 00:28:21,240 ‎- ใช่ เรามีแค่สามช่องที่ดูได้ ‎- ในทีวีน่ะเหรอ 549 00:28:21,320 --> 00:28:24,160 ‎ใช่ ก็ช่องห่วยๆ ฉายรายการห่วยๆ 550 00:28:24,240 --> 00:28:25,760 ‎นี่เครื่องเล่นบลูเรย์ของฉัน 551 00:28:25,840 --> 00:28:27,920 ‎- นายดูหนังแผ่นได้เหรอ ‎- ใช่ เรามีบลูเรย์ 552 00:28:28,000 --> 00:28:30,040 ‎- นี่เพลย์สเตชันของนายเหรอ ‎- ใช่ 553 00:28:30,120 --> 00:28:33,800 ‎เพราะบางคนคงบอกว่า ‎"แน่นอน เขาควรจะถูกลงโทษ" 554 00:28:33,880 --> 00:28:36,480 ‎"เขาไม่ควรได้รับอนุญาตให้มีของพวกนี้" 555 00:28:36,560 --> 00:28:40,320 ‎คนที่คิดแบบนั้นน่ะ ไม่รู้อะไรเลย 556 00:28:41,000 --> 00:28:42,320 ‎เพราะว่า… 557 00:28:43,240 --> 00:28:47,080 ‎การลงโทษน่ะ ฉันโดนพรากอิสรภาพไปแล้ว 558 00:28:47,680 --> 00:28:52,080 ‎ตอนที่คาลีอวดเพลย์สเตชัน ‎ผมก็สังเกตเห็นโทรศัพท์ 559 00:28:52,560 --> 00:28:55,320 ‎มันไม่ใช่สมาร์ตโฟน มันเป็นโทรศัพท์ของเรือนจำ 560 00:28:55,400 --> 00:28:57,000 ‎นายได้โทรศัพท์จากเรือนจำเหรอ 561 00:28:57,080 --> 00:29:00,280 ‎มันถ่ายรูปไม่ได้ เล่นเน็ตก็ไม่ได้ 562 00:29:00,360 --> 00:29:02,480 ‎มันเหมือนโทรศัพท์ธรรมดาเลย 563 00:29:02,560 --> 00:29:06,680 ‎โอเค ฉันตกใจจริงๆ แล้ว ‎เพราะการที่เรือนจำ… 564 00:29:07,440 --> 00:29:10,120 ‎มอบโทรศัพท์ให้นาย 565 00:29:10,200 --> 00:29:12,360 ‎ที่นายใช้โทรไปนอกเรือนจำได้ 566 00:29:12,440 --> 00:29:14,520 ‎ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน 567 00:29:15,000 --> 00:29:16,680 ‎ฉันว่าเป็นไอเดียที่ดีมากนะ 568 00:29:17,680 --> 00:29:20,600 ‎มันถูกจำกัดเพราะว่าถ่ายรูปไม่ได้ 569 00:29:20,680 --> 00:29:24,200 ‎เล่นเน็ตไม่ได้ แล้วนายโทรหาใครได้บ้าง 570 00:29:24,800 --> 00:29:25,960 ‎ครอบครัว 571 00:29:26,720 --> 00:29:29,360 ‎เบอร์ไหนก็ได้ที่อยากโทร 572 00:29:29,440 --> 00:29:31,680 ‎ผู้คุมดักฟังอยู่ เขารู้ว่าเราคุยอะไร 573 00:29:31,760 --> 00:29:34,120 ‎- เขาดักฟังโทรศัพท์นายเหรอ ‎- ใช่ 574 00:29:34,200 --> 00:29:36,840 ‎- นายรับสายเข้าได้ โทรออกได้ใช่ไหม ‎- ใช่ 575 00:29:36,920 --> 00:29:38,400 ‎ครอบครัวโทรหานายก็ได้ 576 00:29:39,000 --> 00:29:41,600 ‎- ตอนไหนก็ได้เหรอ ‎- ตอนไหนก็ได้ เที่ยงคืนก็ได้ 577 00:29:41,680 --> 00:29:43,440 ‎ฉันบอกเลยว่าฉันประทับใจ 578 00:29:43,520 --> 00:29:44,920 ‎จริงๆ มันช่วยชีวิตเลยนะ 579 00:29:45,000 --> 00:29:47,960 ‎เพราะวันที่ฉันหดหู่ตอนเที่ยงคืน 580 00:29:48,040 --> 00:29:51,040 ‎ฉันไม่มีอะไรให้คุยด้วย นอกจากสิ่งนี้ 581 00:29:51,120 --> 00:29:54,080 ‎ฉันโทรหาแม่ โทรหาน้องชาย โทรหาครอบครัว 582 00:29:54,720 --> 00:29:55,760 ‎ฉันคุยกับครอบครัวได้ 583 00:29:56,400 --> 00:29:57,560 ‎ครอบครัวก็คุยกับฉันได้ 584 00:29:59,800 --> 00:30:04,640 ‎การได้คุยกับครอบครัวตัวเองแบบนี้ ‎เป็นเรื่องดีแน่นอน 585 00:30:06,200 --> 00:30:11,120 ‎เป็นความแตกต่างระหว่างการบำบัดที่สำเร็จ ‎กับอนาคตที่มีความหวัง 586 00:30:15,000 --> 00:30:16,280 ‎วันที่สี่แล้ว 587 00:30:17,480 --> 00:30:21,960 ‎นักโทษที่แดนเอได้รับอนุญาต ‎ให้ออกมาออกกำลังกายวันละหนึ่งชั่วโมง 588 00:30:22,040 --> 00:30:23,720 ‎เราก็จะไปออกกำลังกายกัน 589 00:30:25,320 --> 00:30:29,320 ‎ใกล้อาร์กติกแบบนี้ นั่นคือการตักหิมะ 590 00:30:30,360 --> 00:30:33,280 ‎เพราะคนเหล่านี้ไม่รู้เลย ‎ว่าจะได้ปล่อยตัวเมื่อไหร่ 591 00:30:33,840 --> 00:30:37,520 ‎ทิวทัศน์อันน่าตะลึงของกรีนแลนด์ ‎ก็พอจะปลอบใจได้บ้าง 592 00:30:38,360 --> 00:30:40,200 ‎ราฟ นายต้องเข้าใจนะ 593 00:30:40,880 --> 00:30:42,080 ‎เราคิดถึงสิ่งนี้ 594 00:30:42,600 --> 00:30:45,480 ‎เราได้เห็นเรือ เราได้เห็นแมวน้ำ 595 00:30:45,560 --> 00:30:47,920 ‎บางครั้งวาฬก็มา 596 00:30:48,000 --> 00:30:50,080 ‎- จริงเหรอ ‎- แล้วเราก็ได้เห็น… ใช่ 597 00:30:50,160 --> 00:30:51,120 ‎มันดีมากเลยนะ 598 00:30:51,960 --> 00:30:54,040 ‎แล้วบางครั้ง เวลาเราได้มอง 599 00:30:54,640 --> 00:30:57,320 ‎เราก็จะคิดถึงบรรพบุรุษ เขาล่องเรือกันยังไง 600 00:30:58,320 --> 00:30:59,360 ‎อย่างน้อยฉันก็คิด 601 00:31:03,120 --> 00:31:05,000 ‎- มันดีนะที่ได้ออกข้างนอก ‎- ใช่ 602 00:31:05,080 --> 00:31:06,800 ‎ใช่ ถึงแม้มันจะหนาว 603 00:31:06,880 --> 00:31:08,480 ‎แล้วเราก็ได้เล่นเครื่องนี่ด้วย 604 00:31:08,560 --> 00:31:09,680 ‎นี่มันงานคนขี้เกียจ 605 00:31:10,760 --> 00:31:12,800 ‎- งานคนเจ๋งต่างหาก ‎- โอเค 606 00:31:20,760 --> 00:31:23,280 ‎นึกว่าจะงานง่ายซะอีก นี่มันยากนะ 607 00:31:24,640 --> 00:31:25,560 ‎กดลงมาหน่อย 608 00:31:27,160 --> 00:31:28,080 ‎เริ่มไปได้แล้ว 609 00:31:28,760 --> 00:31:30,240 ‎นี่มันไม่ง่ายเลย 610 00:31:30,880 --> 00:31:32,080 ‎เขาทำได้ดีเลยนะ 611 00:31:32,800 --> 00:31:34,960 ‎เราจะเอาหิมะตรงนี้ออกด้วย 612 00:31:35,040 --> 00:31:39,000 ‎สำหรับคนกรีนแลนด์อย่างคาลี ‎ที่เคยถูกขังในเดนมาร์ก 613 00:31:39,080 --> 00:31:41,520 ‎นี่คือส่วนสำคัญของตัวตนของเขา 614 00:31:43,960 --> 00:31:45,680 ‎ฉันคิดถึงที่นี่ นี่คือบ้านเกิดฉัน 615 00:31:46,320 --> 00:31:48,440 ‎- นี่คือสิ่งที่นายจำได้ ‎- ใช่ นี่หิมะดี 616 00:31:48,520 --> 00:31:50,240 ‎ตอนนายเด็กๆ มันเป็นยังไง 617 00:31:50,320 --> 00:31:52,000 ‎ใช่ ฉันรักหิมะมาตลอด 618 00:31:52,080 --> 00:31:54,320 ‎ฟังดูเหมือนนายจะมีความสุขในวัยเด็กนะ 619 00:31:54,400 --> 00:31:57,080 ‎- ไม่หรอก ‎- ก็พอมีประสบการณ์ดีๆ 620 00:31:57,160 --> 00:31:58,680 ‎ใช่ แน่นอน ก็มีบ้าง 621 00:31:59,240 --> 00:32:01,720 ‎แต่เราถูกระบบทำร้าย 622 00:32:01,800 --> 00:32:03,960 ‎ครอบครัวฉันเจอวิกฤต 623 00:32:04,040 --> 00:32:07,840 ‎แล้วพี่ชายฉันก็ตายเพราะอุบัติเหตุ 624 00:32:07,920 --> 00:32:09,240 ‎เกิดอะไรขึ้นกับเขา 625 00:32:10,320 --> 00:32:11,160 ‎เขาจมน้ำ 626 00:32:11,960 --> 00:32:13,120 ‎- จริงเหรอ ‎- ใช่ 627 00:32:13,920 --> 00:32:14,760 ‎แล้ว… 628 00:32:16,160 --> 00:32:17,200 ‎ทุกอย่างก็ดิ่งเหว 629 00:32:18,120 --> 00:32:20,920 ‎พ่อแม่ฉันดูแลลูกๆ ไม่ไหวแล้ว 630 00:32:21,000 --> 00:32:22,720 ‎ก็เลยพาเราไปสถานสงเคราะห์ 631 00:32:22,800 --> 00:32:24,880 ‎นายอายุกี่ขวบตอนเข้าสถานสงเคราะห์ 632 00:32:25,400 --> 00:32:26,480 ‎ประมาณเจ็ดขวบ 633 00:32:26,560 --> 00:32:30,960 ‎แล้วนายเริ่มออกนอกลู่นอกทางตอนนั้นใช่ไหม 634 00:32:31,040 --> 00:32:34,840 ‎แน่นอน ฉันคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ 635 00:32:35,360 --> 00:32:36,680 ‎พ่อแม่ควรจะได้มารับเรา 636 00:32:37,200 --> 00:32:38,040 ‎แต่ต่อมา… 637 00:32:39,440 --> 00:32:42,000 ‎เจ้าหน้าที่สถานสงเคราะห์ก็มาบอกว่า 638 00:32:42,080 --> 00:32:44,400 ‎"ไม่ พ่อแม่ไม่ต้องการเธอ ไม่รักเธอแล้ว" 639 00:32:44,480 --> 00:32:45,560 ‎- จริงเหรอ ‎- ใช่ 640 00:32:46,440 --> 00:32:48,920 ‎นั่นมันโกหก แน่นอน แม่ฉัน… 641 00:32:50,080 --> 00:32:53,000 ‎พ่อแม่ฉันมาสถานสงเคราะห์เพื่อมารับเรา 642 00:32:53,080 --> 00:32:54,880 ‎แต่ก็ถูกไล่กลับไป 643 00:32:54,960 --> 00:32:57,280 ‎- ใครไล่กลับ ‎- เจ้าหน้าที่ไง 644 00:32:58,040 --> 00:32:59,640 ‎แล้วเจ้าหน้าที่มาจากไหน 645 00:32:59,720 --> 00:33:01,720 ‎- เป็นคนกรีนแลนด์ หรือ… ‎- คนของรัฐ 646 00:33:02,320 --> 00:33:03,760 ‎คนของรัฐ นายก็… 647 00:33:04,560 --> 00:33:05,440 ‎โอเค 648 00:33:06,120 --> 00:33:09,280 ‎ตอนที่คาลีเข้าสถานสงเคราะห์ 649 00:33:09,360 --> 00:33:11,960 ‎ชาวกรีนแลนด์พื้นเมืองอย่างพ่อแม่เขา 650 00:33:12,040 --> 00:33:16,080 ‎มักจะถูกเลือกปฏิบัติ ‎และตราหน้าว่าไม่เหมาะเป็นผู้ปกครอง 651 00:33:16,160 --> 00:33:18,000 ‎จากทางการเดนมาร์ก 652 00:33:18,560 --> 00:33:21,880 ‎ทัศนคติแบบนี้สร้างความเสียหายอย่างลึกซึ้ง ‎ให้กับคาลี 653 00:33:21,960 --> 00:33:24,840 ‎และชาวกรีนแลนด์พื้นเมืองอีกหลายคน 654 00:33:24,920 --> 00:33:27,200 ‎ตอนนั้นฉันเกลียดครอบครัว 655 00:33:28,440 --> 00:33:31,600 ‎เพราะเขาเอาคำโกหกมาป้อนใส่ฉัน ‎ฉันยังเด็ก ฉันก็เชื่อ 656 00:33:32,840 --> 00:33:36,200 ‎แล้วมันก็ส่งผลกับเราไปตลอดชีวิต 657 00:33:36,280 --> 00:33:37,560 ‎รู้ไหม 658 00:33:37,640 --> 00:33:40,240 ‎มีคนมาบอกว่าพ่อแม่ไม่รักน่ะ 659 00:33:41,200 --> 00:33:42,320 ‎ฉันนึกภาพไม่ออกเลย 660 00:33:43,400 --> 00:33:45,320 ‎นายสร้างความสัมพันธ์กับครอบครัว 661 00:33:45,400 --> 00:33:47,320 ‎- กับพ่อแม่นายได้แล้วเหรอ ‎- ใช่ ทุกคนเลย 662 00:33:47,880 --> 00:33:49,040 ‎ฉันรักครอบครัว 663 00:33:49,920 --> 00:33:52,000 ‎- พ่อแม่มาเยี่ยมนายไหม ‎- มาสิ 664 00:33:52,080 --> 00:33:54,080 ‎นายดูจะทำใจกับตัวเองได้แล้วนะ 665 00:33:54,160 --> 00:33:58,240 ‎นายเป็นคนรุนแรง นายก่อคดีฆาตกรรมสยอง 666 00:33:58,320 --> 00:33:59,160 ‎ก็… 667 00:34:00,320 --> 00:34:02,840 ‎ฉันไม่มีวันให้อภัยตัวเองในสิ่งที่ทำลงไปได้ 668 00:34:04,840 --> 00:34:06,000 ‎แล้วก็… 669 00:34:06,080 --> 00:34:08,640 ‎ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกผิดนั่น 670 00:34:09,920 --> 00:34:14,960 ‎แต่ฉันเคยเห็นนักโทษอีกหลายคน ‎ที่ก่อความผิดแบบนี้ พวกนั้นเป็นบ้าไปเลย 671 00:34:15,040 --> 00:34:18,000 ‎แล้วฉันก็ไม่อยากเป็นบ้า 672 00:34:18,080 --> 00:34:19,200 ‎ฉันถึงได้ยอมรับได้ 673 00:34:20,560 --> 00:34:23,200 ‎นายพูดได้ไหมว่าเรือนจำได้บำบัดนายแล้ว 674 00:34:24,400 --> 00:34:26,080 ‎ฉันบำบัดตัวเอง 675 00:34:27,679 --> 00:34:32,479 ‎แม้คาลีจะพูดอย่างนั้น ‎ผมก็กังวลว่าการย้ายกลับสู่สังคม 676 00:34:32,560 --> 00:34:34,880 ‎ที่เขารู้สึกว่าได้ทำร้ายเขาไว้มาก 677 00:34:34,960 --> 00:34:38,280 ‎อาจทำให้เขาบำบัดสำเร็จได้ยากขึ้น 678 00:34:48,760 --> 00:34:53,560 ‎ที่ผ่านมา ผมตะลึงที่เรือนจำนี้มีผู้คุมจำนวนน้อยนิด 679 00:34:55,360 --> 00:34:57,720 ‎แต่วันนี้ ผมจะใช้เวลาอยู่กับพวกเขา 680 00:34:57,800 --> 00:35:00,520 ‎เริ่มจากคาร์สเทน หัวหน้าฝ่ายความปลอดภัย 681 00:35:01,200 --> 00:35:02,520 ‎- สวัสดีครับ ‎- ไง 682 00:35:05,160 --> 00:35:07,840 ‎- นี่ห้องควบคุมสินะ ‎- ใช่ 683 00:35:07,920 --> 00:35:10,920 ‎- ผมสังเกตว่าคุณมีหน้าจอเยอะเลย ‎- ใช่ 684 00:35:11,440 --> 00:35:13,440 ‎เรามีกล้องทั่วเรือนจำ 685 00:35:13,520 --> 00:35:15,680 ‎เราเปิดประตูรั้วจากตรงนี้ได้ 686 00:35:16,560 --> 00:35:19,040 ‎แล้วเราก็เปิดไฟรอบๆ เรือนจำได้ด้วย 687 00:35:19,120 --> 00:35:21,480 ‎ข้างนอก เรามองเห็นได้ทุกมุม 688 00:35:21,560 --> 00:35:25,880 ‎ผมว่าที่นี่คือเรือนจำที่ไฮเทคที่สุดในยุโรปเหนือ 689 00:35:25,960 --> 00:35:29,760 ‎แม้ว่าระบบกล้องวงจรปิดจะน่าทึ่ง 690 00:35:29,840 --> 00:35:32,280 ‎และทำให้ต้องการผู้คุมน้อยลง 691 00:35:32,360 --> 00:35:35,200 ‎แต่ที่นี่ก็ไม่อาจขาดความช่วยเหลือที่มีคุณค่า 692 00:35:35,280 --> 00:35:37,440 ‎ที่เจ้าหน้าที่มอบให้นักโทษได้ 693 00:35:38,360 --> 00:35:41,280 ‎เลเน่เป็นผู้คุมชาวเดนมาร์กต้นตำรับ 694 00:35:41,360 --> 00:35:43,720 ‎ที่เคยชินกับวิถีของเดนมาร์ก 695 00:35:44,200 --> 00:35:48,560 ‎เธอคิดว่าวิธีบริหารเรือนจำแบบใหม่ ‎ของชาวกรีนแลนด์น่าอึดอัด 696 00:35:48,640 --> 00:35:51,720 ‎เรือนจำนี้กับวิธีการบริหารที่นี่เป็นยังไง 697 00:35:51,800 --> 00:35:54,080 ‎เทียบกับการบริหารที่เดนมาร์ก 698 00:35:54,160 --> 00:35:56,400 ‎ที่นี่ไม่มีระบบเลย 699 00:35:56,960 --> 00:36:01,480 ‎ตอนเรามาถึงเมื่อสองเดือนก่อน ‎มันไม่มีอะไรเลย 700 00:36:01,560 --> 00:36:03,440 ‎- ไม่มีโครงสร้างเหรอ ‎- ไม่มีโครงสร้าง 701 00:36:03,520 --> 00:36:05,160 ‎- ไม่มีระเบียบเลยเหรอ ‎- ไม่มี 702 00:36:05,240 --> 00:36:08,440 ‎แล้วพวกนักโทษก็ทำเรื่องโง่ๆ 703 00:36:08,520 --> 00:36:12,840 ‎เช่นเสพกัญชา อะไรแบบนั้น 704 00:36:12,920 --> 00:36:16,040 ‎ที่ผมคิดว่าน่าสนใจนะ 705 00:36:16,120 --> 00:36:19,080 ‎คือการไม่มีผู้คุม 706 00:36:19,160 --> 00:36:22,880 ‎- มันให้ความรู้สึกว่างเปล่า ‎- ใช่ 707 00:36:22,960 --> 00:36:24,800 ‎- ผมชินกับเรือนจำที่มีระบอบ ‎- ค่ะ 708 00:36:24,880 --> 00:36:27,240 ‎- ตื่นเจ็ดโมง เข้าห้องตอน… ‎- ใช่ๆ 709 00:36:27,320 --> 00:36:28,640 ‎ฉันชอบแบบนั้น 710 00:36:28,720 --> 00:36:31,560 ‎- ที่นี่ไม่มีเหรอ ‎- ที่นี่ไม่มีเลย มันไม่ดีหรอก 711 00:36:32,360 --> 00:36:34,920 ‎ผมสงสัยว่าเพราะประชากรน้อย… 712 00:36:35,000 --> 00:36:37,000 ‎ใช่ มันไม่ดีหรอก 713 00:36:37,080 --> 00:36:41,640 ‎เพราะเพื่อนร่วมงานฉันอาจจะเป็นคนข้างบ้าน 714 00:36:41,720 --> 00:36:44,120 ‎ของคนที่นั่งอยู่ในนั้นสักคน 715 00:36:44,200 --> 00:36:47,240 ‎อาจจะเป็นพ่อหรือแม่เขาก็ได้ 716 00:36:47,960 --> 00:36:48,800 ‎คุณคิดว่านั่น… 717 00:36:49,920 --> 00:36:53,440 ‎ทำให้ผู้คุมกลัวนักโทษรึเปล่า 718 00:36:54,800 --> 00:36:55,800 ‎ฉันคิดนะ 719 00:36:55,880 --> 00:36:58,480 ‎ฉันว่าผู้คุมกลัวนักโทษ 720 00:36:59,320 --> 00:37:03,760 ‎เพราะหลังจากพ้นโทษที่นี่แล้ว ‎คุณก็ต้องใช้ชีวิตอยู่ใกล้กัน 721 00:37:04,360 --> 00:37:07,400 ‎- เรือนจำเป็นแบบนั้นไม่ได้สินะ ‎- ไม่ได้ 722 00:37:08,240 --> 00:37:09,720 ‎คุณคิดว่าเป็นความผิดพลาดไหม 723 00:37:09,800 --> 00:37:11,960 ‎การสร้างเรือนจำนี้ทั้งหมด 724 00:37:12,040 --> 00:37:14,120 ‎กับความคิดนี้ทั้งหมด คิดว่าเป็นความผิดพลาดไหม 725 00:37:15,160 --> 00:37:19,240 ‎ไม่ ฉันคิดว่าแนวคิดเรื่องเรือนจำนี้โอเคนะ 726 00:37:19,320 --> 00:37:21,720 ‎แต่ฉันคิดว่า... 727 00:37:22,960 --> 00:37:26,080 ‎ถ้าพาผู้คุมจากเดนมาร์กมาที่นี่ 728 00:37:26,160 --> 00:37:28,160 ‎มากกว่าสี่คน… 729 00:37:28,240 --> 00:37:29,560 ‎ตอนนี้เรามีแค่สี่คน 730 00:37:29,640 --> 00:37:30,960 ‎- จริงเหรอ ‎- ใช่ 731 00:37:31,040 --> 00:37:32,920 ‎มันก็จะช่วยได้เยอะ 732 00:37:34,880 --> 00:37:37,440 ‎ผมไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เธอบอกผมเลย 733 00:37:37,520 --> 00:37:39,400 ‎ว่าเจ้าหน้าที่กลัวนักโทษ 734 00:37:39,480 --> 00:37:41,520 ‎ที่นี่ไม่มีระบอบ ไม่มีระเบียบ 735 00:37:42,000 --> 00:37:46,160 ‎ผมว่าไม่ใช่เพราะนักโทษ ‎เป็นคนโหดเหี้ยมอันตรายหรอก 736 00:37:46,240 --> 00:37:48,840 ‎เหตุผลที่จะทำร้ายผู้คุมน่ะ 737 00:37:49,640 --> 00:37:53,680 ‎ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องของชุมชนเล็กๆ ‎ที่ทุกคนรู้จักกันหมด 738 00:37:53,760 --> 00:37:56,040 ‎ก็เลยรู้วิธีหลอกใช้ 739 00:37:56,120 --> 00:38:00,160 ‎พวกเขารู้ว่าทำยังไงถึงจะน่ากลัว ‎โดยไม่ต้องข่มขู่จริงๆ 740 00:38:00,240 --> 00:38:04,120 ‎เพราะพี่น้องอาจจะอยู่ข้างบ้านผู้คุมที่ขังเขาก็ได้ 741 00:38:04,600 --> 00:38:06,920 ‎นักโทษแค่มองผู้คุมนิดเดียว 742 00:38:07,000 --> 00:38:10,360 ‎หรือส่งข้อความแฝงว่า 743 00:38:10,440 --> 00:38:12,880 ‎"ถ้าไม่ให้อย่างที่ฉันต้องการ ‎ไม่ให้ฉันทำอย่างที่อยากทำ…" 744 00:38:12,960 --> 00:38:16,480 ‎เธอบอกว่านักโทษสูบกัญชากัน ‎ไม่มีใครทำอะไรได้เลย 745 00:38:16,560 --> 00:38:18,480 ‎พวกเขาทำกันโดยไม่มีการควบคุม 746 00:38:19,840 --> 00:38:21,320 ‎ถึงจะเป็นช่วงแรกๆ 747 00:38:21,400 --> 00:38:25,840 ‎แต่การสร้างความยำเกรง ‎และอำนาจให้กับผู้คุมก็สำคัญ 748 00:38:26,400 --> 00:38:29,680 ‎นั่นเป็นเรื่องยากในที่ที่ทุกคนรู้จักกันหมด 749 00:38:33,200 --> 00:38:36,920 ‎ภูมิประเทศน้ำแข็งปกคลุมมิด ‎ที่อยู่นอกกำแพงเรือนจำ 750 00:38:37,000 --> 00:38:39,960 ‎เป็นเครื่องย้ำเตือนอยู่เสมอ ‎ถึงวัฒนธรรมการล่าสัตว์ 751 00:38:40,040 --> 00:38:43,200 ‎ที่อยู่ในหัวใจของอัตลักษณ์กรีนแลนด์ 752 00:38:44,600 --> 00:38:47,120 ‎เรือนจำแห่งนี้ใช้วิธีนอกกรอบ 753 00:38:47,200 --> 00:38:50,560 ‎เพื่อให้นักโทษยังได้สัมผัสมรดกของตัวเอง 754 00:38:50,640 --> 00:38:55,240 ‎ที่นี่อนุญาตให้นักโทษความผิดร้ายแรง ‎ออกไปล่าสัตว์ได้ 755 00:38:57,200 --> 00:38:59,560 ‎ผมเดินทางมากับนักโทษอาคู 756 00:39:00,200 --> 00:39:04,320 ‎ผู้คุมสองคน และปืนล่าสัตว์ เพื่อมาล่าแมวน้ำ 757 00:39:07,160 --> 00:39:10,560 ‎เรากำลังจะเอาไรเฟิลจากหลังรถ ซึ่ง… 758 00:39:11,680 --> 00:39:14,920 ‎นักโทษได้รับอนุญาตให้ใช้ ‎ผมก็ได้รับอนุญาตให้ใช้ 759 00:39:15,000 --> 00:39:15,840 ‎หวังว่านะ 760 00:39:20,000 --> 00:39:22,000 ‎อรุณสวัสดิ์ ราฟาเอล ยินดีที่ได้รู้จัก 761 00:39:22,080 --> 00:39:23,720 ‎โยนาส ยินดีที่ได้รู้จัก 762 00:39:26,840 --> 00:39:30,800 ‎เรามุ่งหน้าไปที่ฟยอร์ด บริเวณที่ขึ้นชื่อว่ามีแมวน้ำ 763 00:39:31,520 --> 00:39:34,640 ‎เนื้อแมวน้ำคืออาหารโปรดของชาวกรีนแลนด์ 764 00:39:34,720 --> 00:39:37,760 ‎ถ้าเรายิงได้ มันจะถูกแล่เนื้อตรงนั้นเลย 765 00:39:37,840 --> 00:39:40,760 ‎แล้วเนื้อก็นำกลับไปเป็นมื้อค่ำในเรือนจำ 766 00:39:41,320 --> 00:39:43,920 ‎นายเคยล่าสัตว์ก่อนเข้าคุกไหม 767 00:39:44,000 --> 00:39:45,000 ‎- เคย ‎- เคยเหรอ 768 00:39:45,080 --> 00:39:46,960 ‎- ใช่ ‎- ล่าแมวน้ำเหรอ 769 00:39:47,040 --> 00:39:48,080 ‎ใช่ 770 00:39:48,960 --> 00:39:51,480 ‎เรามาถึงจุดที่แมวน้ำชุกชุมแล้ว 771 00:39:53,080 --> 00:39:55,120 ‎ไรเฟิลบรรจุกระสุนพร้อม 772 00:39:55,760 --> 00:39:58,480 ‎มันมีระยะประมาณ 1,800 เมตร 773 00:39:58,560 --> 00:40:00,800 ‎ทีนี้ เราก็แค่ต้องรอ 774 00:40:01,880 --> 00:40:04,240 ‎นายติดคุกมานานแค่ไหน 775 00:40:04,320 --> 00:40:06,160 ‎หนึ่งปี แปดเดือน 776 00:40:06,640 --> 00:40:08,400 ‎แล้วโดนโทษกี่ปี 777 00:40:08,480 --> 00:40:09,480 ‎แปดปี 778 00:40:09,560 --> 00:40:11,600 ‎นายติดคุกข้อหาอะไร 779 00:40:12,080 --> 00:40:13,960 ‎ฉันฆ่าคนตาย 780 00:40:14,640 --> 00:40:15,960 ‎- นายฆ่าคนตายเหรอ ‎- ใช่ 781 00:40:16,600 --> 00:40:18,880 ‎หลังจากดื่มไปเยอะเกินน่ะ 782 00:40:20,520 --> 00:40:24,480 ‎แล้วนายได้อนุญาตให้ออกนอกเรือนจำแล้วเหรอ ‎อิสระจังเลยนะ 783 00:40:24,560 --> 00:40:26,720 ‎บางคนอาจจะบอกว่าบ้าเลยก็ได้ 784 00:40:26,800 --> 00:40:27,880 ‎นายคิดว่าไง 785 00:40:27,960 --> 00:40:29,440 ‎ได้ออกมามันก็ดีนะ 786 00:40:30,520 --> 00:40:33,120 ‎เหยื่อใช่คนรู้จักไหม เพื่อนนายรึเปล่า 787 00:40:33,200 --> 00:40:35,600 ‎คนแปลกหน้า ฉันไม่รู้จักหรอก 788 00:40:36,440 --> 00:40:37,400 ‎มันเกิดขึ้นได้ยังไง 789 00:40:37,880 --> 00:40:39,720 ‎ฉันซ้อมเขา แล้วก็… 790 00:40:40,680 --> 00:40:41,920 ‎จับโยนลงน้ำ 791 00:40:42,960 --> 00:40:45,280 ‎เขาทำอะไรให้นายโมโหนักเหรอ 792 00:40:45,360 --> 00:40:47,800 ‎ไม่รู้สิ ฉันจำไม่ได้ 793 00:40:48,760 --> 00:40:51,520 ‎พยานเล่าว่าฉันทำอะไรบ้าง 794 00:40:52,160 --> 00:40:55,280 ‎นายรู้สึกยังไงกับการที่เคยฆ่าคนตาย 795 00:40:55,760 --> 00:41:00,320 ‎ฉันร้องไห้ 796 00:41:01,440 --> 00:41:04,880 ‎แล้วก็หดหู่อยู่นานมาก 797 00:41:06,800 --> 00:41:07,640 ‎ใช่ 798 00:41:08,200 --> 00:41:10,960 ‎ตอนนี้นายมองตัวเองยังไง ในฐานะคน 799 00:41:11,040 --> 00:41:15,080 ‎เพราะคนในชุมชนนี้จะมองนายเป็นฆาตกร 800 00:41:15,160 --> 00:41:20,040 ‎บางที ถ้าฉันทำใจได้ว่าฉันเคยฆ่าคนตาย 801 00:41:20,600 --> 00:41:24,720 ‎แล้วฉันทำตัวดีๆ มันก็อาจจะโอเค 802 00:41:25,760 --> 00:41:27,720 ‎ฉันคิดว่างั้นนะ 803 00:41:27,800 --> 00:41:34,760 ‎มันน่าทึ่งที่ฉันได้ออกมาล่องเรือ 804 00:41:36,240 --> 00:41:37,520 ‎ได้ล่าสัตว์อีกครั้ง 805 00:41:42,480 --> 00:41:44,840 ‎สิทธิพิเศษไม่ซ้ำใครนี้เป็นไปได้ 806 00:41:44,920 --> 00:41:48,160 ‎ก็เพราะนักโทษเหล่านี้ ‎ได้กลับประเทศตัวเองเท่านั้น 807 00:41:49,000 --> 00:41:51,720 ‎เราเข้ารับการบำบัด 808 00:41:52,640 --> 00:41:56,400 ‎เพื่อให้นักโทษพร้อมกลับไปอยู่กับผู้คนอีกครั้ง 809 00:41:57,920 --> 00:42:01,920 ‎แค่เราไม่ใช้ประโยชน์จากผู้คนน่ะ 810 00:42:06,200 --> 00:42:11,920 ‎มันเป็นการล่าแมวน้ำหรือปลาที่ไม่ค่อยสำเร็จ ‎แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น 811 00:42:12,000 --> 00:42:14,320 ‎ประเด็นคือพวกเขาพานักโทษ 812 00:42:15,240 --> 00:42:17,200 ‎ในกรณีนี้คือผู้ต้องหาฆาตกรรม 813 00:42:17,280 --> 00:42:20,160 ‎ที่เพิ่งรับโทษไปแค่ปีเดียวจากแปดปี 814 00:42:20,240 --> 00:42:23,760 ‎ออกจากเรือนจำ ขึ้นเรือไปล่าสัตว์ 815 00:42:24,360 --> 00:42:28,120 ‎นักโทษคดีรุนแรงถูกปฏิบัติต่างออกไปในกรีนแลนด์ 816 00:42:28,680 --> 00:42:32,160 ‎เทียบกับที่อื่นทุกที่ในโลก ผมคิดว่างั้นนะ 817 00:42:33,680 --> 00:42:37,560 ‎พอผมกลับถึงเรือนจำ มาร์แชล เพื่อนนักโทษ 818 00:42:37,640 --> 00:42:39,800 ‎ก็มีแขกพิเศษมาเยี่ยม 819 00:42:39,880 --> 00:42:43,080 ‎น้องชาย น้องสะใภ้ และหลาน 820 00:42:43,560 --> 00:42:46,040 ‎ตอนที่เขาและนักโทษชาวกรีนแลนด์คนอื่นๆ 821 00:42:46,120 --> 00:42:48,520 ‎อยู่ไกลออกไป 3,200 กิโลเมตรที่เดนมาร์ก 822 00:42:49,120 --> 00:42:51,240 ‎ครอบครัวมาเยี่ยมเป็นเรื่องยากมาก 823 00:42:53,960 --> 00:42:56,240 ‎มาร์แชลมีน้องชายมาเยี่ยมวันนี้ 824 00:42:56,320 --> 00:42:58,440 ‎ซึ่งบังเอิญเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ 825 00:42:59,080 --> 00:43:00,960 ‎สองขั้วที่ต่างกันสุดขีด 826 00:43:01,040 --> 00:43:03,320 ‎อาชญากรอาชีพ นักสู้อาชญากรรม 827 00:43:06,320 --> 00:43:08,960 ‎- ขอให้สนุกนะ นายทำอาหารไว้ ‎- ใช่ ฉันทำไว้ 828 00:43:09,040 --> 00:43:09,880 ‎น่ากินเลย 829 00:43:09,960 --> 00:43:13,760 ‎การได้ใกล้ชิดครอบครัวดูจะช่วยชายคนนี้ 830 00:43:13,840 --> 00:43:15,400 ‎ที่มีอดีตรุนแรงได้ 831 00:43:16,000 --> 00:43:17,480 ‎มันคือการบำบัด ใช่ไหมล่ะ 832 00:43:18,080 --> 00:43:20,560 ‎เป็นเครื่องย้ำเตือนถึงสิ่งที่เราพลาดไป ‎สิ่งเล็กๆ น้อย 833 00:43:21,120 --> 00:43:24,480 ‎พวกเขาพามาร์แชลมาจากเดนมาร์ก ‎เพื่อมาอยู่ใกล้ครอบครัว 834 00:43:24,560 --> 00:43:29,040 ‎ด้วยหวังว่าช่วงเวลาแบบนี้จะเปลี่ยนชีวิตเขาได้ 835 00:43:33,960 --> 00:43:38,000 ‎หมดเวลาของผมที่เรือนจำทดลองแห่งใหม่ ‎ที่กล้าคิดและแหวกแนวแห่งนี้แล้ว 836 00:43:38,640 --> 00:43:43,400 ‎ผมอยากถามพัศดีทีน่าถึงโอกาสในอนาคต 837 00:43:44,600 --> 00:43:47,960 ‎ปรัชญาของเรือนจำนี้ในกรีนแลนด์คืออะไรครับ 838 00:43:48,040 --> 00:43:49,080 ‎มันมีสองด้าน 839 00:43:49,160 --> 00:43:52,160 ‎เรามีหน้าที่ต้องปกป้องสังคม 840 00:43:54,080 --> 00:43:57,120 ‎แต่โฟกัสหลักของเราคือการบำบัด 841 00:43:57,200 --> 00:43:59,160 ‎ถ้าเราอยากให้คนเป็นคนดีขึ้น 842 00:43:59,240 --> 00:44:03,280 ‎เราจะใช้กรงและการลงโทษ 843 00:44:03,360 --> 00:44:05,040 ‎และการพูดจาเหยียดหยามไม่ได้ 844 00:44:05,120 --> 00:44:08,200 ‎เราต้องปฏิบัติกับพวกเขาเป็นมนุษย์ 845 00:44:08,280 --> 00:44:13,320 ‎พวกเขาจะได้เรียนรู้ปฏิสัมพันธ์ ‎กับมนุษย์คนอื่นในทางที่ดี 846 00:44:13,400 --> 00:44:15,400 ‎แล้วผู้เสียหายล่ะ 847 00:44:15,480 --> 00:44:19,800 ‎ฉันคิดว่าผู้เสียหายหลายคนรู้ว่านักโทษถูกขังแล้ว 848 00:44:19,880 --> 00:44:23,840 ‎พวกเขารู้ว่านักโทษต้องปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น 849 00:44:24,360 --> 00:44:27,880 ‎อยู่ที่นี่มันยาก เพราะเราหลบหน้า 850 00:44:27,960 --> 00:44:30,000 ‎คนที่เคยทำผิดกับเราไม่ได้ 851 00:44:30,480 --> 00:44:31,720 ‎ถ้าพวกเขาถูกปล่อยตัวออกมา 852 00:44:31,800 --> 00:44:33,680 ‎แล้วก็อาศัยอยู่ในเมืองเดียวกัน 853 00:44:33,760 --> 00:44:35,200 ‎เราหลบหน้าพวกเขาไม่ได้ 854 00:44:36,680 --> 00:44:38,800 ‎เราเคยชินกับเรื่องนั้น 855 00:44:38,880 --> 00:44:41,520 ‎เรามีปัญหาสังคมหลายอย่าง 856 00:44:41,600 --> 00:44:45,960 ‎บางอย่างก็ดำเนินมาสองสามชั่วอายุคนแล้ว 857 00:44:46,040 --> 00:44:47,600 ‎อนาคตจะเป็นยังไง 858 00:44:48,760 --> 00:44:53,160 ‎หวังว่ามันจะบำบัดได้ดีขึ้น 859 00:44:54,240 --> 00:44:56,400 ‎ช่วยลดอาชญากรรม 860 00:44:56,480 --> 00:44:59,320 ‎เพราะฉันว่ามันคงไม่มีอะไรดีขึ้น 861 00:44:59,400 --> 00:45:02,240 ‎ถ้าเราขังคนไว้เฉยๆ แล้วโยนกุญแจทิ้งไป 862 00:45:04,560 --> 00:45:06,400 ‎พัศดีมีวิสัยทัศน์ชัดเจน 863 00:45:06,480 --> 00:45:10,080 ‎ว่าจะดึงความดีในตัวนักโทษ ‎ที่มีปัญหาลึกซึ้งออกมาอย่างไร 864 00:45:10,160 --> 00:45:13,000 ‎ซึ่งถ้ามันได้ผล ก็จะช่วยได้มาก 865 00:45:13,080 --> 00:45:17,000 ‎ในการบำบัดอาชญากรอันตรายที่สุดของกรีนแลนด์ 866 00:45:17,520 --> 00:45:20,840 ‎ทางการคิดว่าการบำบัดคือวิธีที่ดีที่สุด 867 00:45:20,920 --> 00:45:22,440 ‎ในการจัดการกับนักโทษ 868 00:45:22,520 --> 00:45:26,480 ‎และกุญแจสำคัญของเรื่องนั้น ‎คือการพานักโทษชาวกรีนแลนด์ 869 00:45:26,560 --> 00:45:28,120 ‎กลับมายังชุมชนของตัวเอง 870 00:45:28,200 --> 00:45:31,160 ‎ไม่ใช่อยู่ห่างไป 3,200 กิโลเมตรในเดนมาร์ก 871 00:45:31,240 --> 00:45:34,640 ‎แต่นักโทษกับผู้คุมก็ยังรับมือได้ยาก 872 00:45:34,720 --> 00:45:37,120 ‎กับเรือนจำใหม่ ระบอบใหม่ 873 00:45:37,640 --> 00:45:41,680 ‎แต่ทางการเชื่อว่ามันจะได้ผล ผมก็เชื่อ 874 00:46:32,200 --> 00:46:37,200 ‎คำบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา