1
00:00:08,466 --> 00:00:10,093
ขัดแย้งกับความเชื่อของคนส่วนใหญ่

2
00:00:10,176 --> 00:00:13,555
การเป็นนักสำรวจที่ประสบความสำเร็จ
ไม่ใช่เรื่องของความกล้าหาญ

3
00:00:15,432 --> 00:00:16,808
หรือการเสี่ยงอันตรายด้วยซ้ำ

4
00:00:30,822 --> 00:00:33,616
ความจริงแล้ว เมื่อคุณอยู่ในพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคย...

5
00:00:33,700 --> 00:00:34,659
คืนวันศุกร์นี้ครับ

6
00:00:34,743 --> 00:00:36,202
ไม่มีการแสดงก่อนสามทุ่ม

7
00:00:40,749 --> 00:00:42,042
หวัดดี เป็นไงพวก

8
00:00:44,002 --> 00:00:46,046
การเสี่ยงอันตรายเป็นสิ่งที่คุณไม่อยากทำแน่ๆ

9
00:00:46,129 --> 00:00:47,464
จำผมได้ไหม

10
00:00:54,179 --> 00:00:55,472
คุณมาทำอะไรที่นี่

11
00:00:58,600 --> 00:00:59,934
ไม่รู้สิ

12
00:01:03,605 --> 00:01:05,398
ความเสี่ยงนำคุณไปสู่ปัญหา

13
00:01:05,482 --> 00:01:07,817
- เฮ้ย อะไรวะ
- ใจเย็น

14
00:01:12,030 --> 00:01:12,906
ฟังนะ

15
00:01:14,324 --> 00:01:15,575
สมควรแล้วที่โดนแบบนี้

16
00:01:17,452 --> 00:01:18,661
เราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก

17
00:01:19,913 --> 00:01:21,414
อย่ากลับมาที่นี่อีก

18
00:01:24,584 --> 00:01:27,754
เพราะความสำเร็จเป็นเรื่องของ
การเตรียมพร้อมและการวางแผน

19
00:01:31,841 --> 00:01:33,635
และถ้าคุณอยู่ในทวีปแอนตาร์กติกา...

20
00:01:33,718 --> 00:01:34,844
ถุงเท้าต้องอุ่น

21
00:01:35,804 --> 00:01:37,764
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

22
00:01:48,817 --> 00:01:53,071
เออร์เนสต์ แชคเคิลตัน คือหนึ่งในสาม
สุดยอดผู้กล้าแห่งหน้าประวัติศาสตร์โลก

23
00:01:53,738 --> 00:01:55,698
คงไม่มีใครไม่เห็นด้วยกับคำพูดนี้

24
00:01:56,658 --> 00:01:58,201
เยี่ยมมาก เธอสอบผ่าน

25
00:02:01,663 --> 00:02:03,998
(มหาวิทยาลัยเดนตัน)

26
00:02:04,958 --> 00:02:06,876
แต่ถ้าเขาไม่มีการเตรียมพร้อม...

27
00:02:09,587 --> 00:02:13,049
เขาคงโดนแช่แข็งเหมือนไอติมแท่ง
ในทุ่งทันดราแห่งขั้วโลกใต้

28
00:02:23,393 --> 00:02:25,353
(ยินดีเชิญคุณ
พิธีจบการศึกษาชั้นปีสุดท้าย)

29
00:02:30,191 --> 00:02:31,025
แซม

30
00:02:31,818 --> 00:02:34,070
- คุณได้รับบัตรเชิญของผมใช่ไหม
- ใช่

31
00:02:35,155 --> 00:02:37,824
- คุณตั้งครรภ์เหรอ
- ใช่

32
00:02:37,907 --> 00:02:39,492
ว่าไงถึงมีพุง

33
00:02:43,163 --> 00:02:47,584
การจบการศึกษาไม่เหมือนกันซะทีเดียว
กับความสำเร็จในการเดินทาง 1400 กม.

34
00:02:47,667 --> 00:02:50,712
ฝ่าอุณหภูมิติดลบพร้อมกับฝูงสุนัขลากเลื่อน

35
00:02:51,921 --> 00:02:54,424
แต่สำหรับผม มันไม่ได้ต่างกันมากมาย

36
00:02:54,507 --> 00:02:56,759
- คุณแต่งงานแล้วเหรอ
- เปล่า

37
00:02:56,843 --> 00:02:59,512
- เด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง
- เด็กผู้ชาย

38
00:02:59,637 --> 00:03:02,140
- พ่อของเด็กเป็นใคร
- นั่นเป็นเรื่องส่วนตัว

39
00:03:02,223 --> 00:03:03,766
- ไมลส์ใช่ไหม
- เรื่องส่วนตัว

40
00:03:04,434 --> 00:03:06,311
คุณรู้สึกเศร้าเสียใจหรือมีความสุข

41
00:03:06,394 --> 00:03:08,771
ขอบใจที่ถาม มีความสุข

42
00:03:08,980 --> 00:03:10,398
- โอเค
- โอเค

43
00:03:10,481 --> 00:03:12,358
เราคุยเรื่องพิธีจบการศึกษาได้รึยัง

44
00:03:13,401 --> 00:03:15,361
แซม นี่เป็นเรื่องสำคัญ

45
00:03:15,862 --> 00:03:19,032
ผมรู้ และผมได้เกรดเฉลี่ย
เป็นอันดับสามของชั้นเรียน

46
00:03:19,115 --> 00:03:20,909
เพจได้อันดับหนึ่ง ซึ่งก็ดี

47
00:03:20,992 --> 00:03:23,453
เพราะเธอเป็นคนที่ต้องพูดสุนทรพจน์ ไม่ใช่ผม

48
00:03:23,536 --> 00:03:26,539
- ผมไม่ชอบการพูดต่อหน้าคนหมู่มาก
- ฉันก็ด้วย

49
00:03:26,623 --> 00:03:29,542
คุณฉี่รดกางเกงในการแสดงชั้นประถมสาม
ต่อหน้าคนอื่นที่โรงเรียนด้วยรึเปล่า

50
00:03:29,626 --> 00:03:32,212
เปล่า แต่ฉันเคยพูดได้แย่สุดๆ

51
00:03:32,295 --> 00:03:33,671
ในงานแต่งงานของญาติ

52
00:03:33,838 --> 00:03:35,673
แต่เธอหย่าไปแล้ว งั้นฉันว่าคงไม่เป็นไร

53
00:03:36,549 --> 00:03:39,010
ไม่ว่าจะยังไง งานนี้น่าตื่นเต้นมาก

54
00:03:39,844 --> 00:03:43,806
ครั้งแรกที่มาเจอฉัน
เธอเอาแต่จดจ่อกับสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้

55
00:03:43,932 --> 00:03:47,810
ตอนนี้เธอทำได้ดีมาก
เธอกลายเป็นคนที่พึ่งพาตัวเองได้จริงๆ

56
00:03:47,894 --> 00:03:49,020
ผมจะทำให้ได้

57
00:03:49,103 --> 00:03:51,898
ผมต้องพึ่งพาตัวเองได้ทุกอย่าง
ก่อนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย

58
00:03:51,981 --> 00:03:55,818
- ใช่ นั่นเป็นสิ่งที่ยากแต่ฉันว่าเธอ...
- คุณจะไปร่วมพิธีจบการศึกษาไหม

59
00:03:55,902 --> 00:03:58,529
- พลาดได้ไงล่ะ
- เยี่ยม บาย จูเลีย

60
00:03:58,613 --> 00:03:59,739
บาย

61
00:04:04,077 --> 00:04:06,871
ไง มานั่นแล้ว มือคุณเป็นไงบ้าง

62
00:04:07,830 --> 00:04:10,416
- ไม่เป็นไร
- คุณควรคุยกับหัวหน้านะ

63
00:04:10,500 --> 00:04:13,544
มีใครรู้ไหมว่าหัวมุมเตียงคนไข้นั่นคมมาก

64
00:04:13,628 --> 00:04:14,587
ไม่เป็นไร

65
00:04:14,671 --> 00:04:16,130
- ทายสิว่าอะไร
- อะไร

66
00:04:16,256 --> 00:04:17,715
ฉันทำเว็บไซต์เสร็จแล้ว

67
00:04:17,799 --> 00:04:21,844
แล้วฉันก็มีนัดตัดผมใหม่สามนัดแล้ว

68
00:04:21,928 --> 00:04:23,721
- สามนัด
- ดีเลย แจ๋ว

69
00:04:23,805 --> 00:04:25,682
ใช่ แจ๋วมาก

70
00:04:25,765 --> 00:04:29,769
ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย
แต่ฉันชอบทำงานกับเด็กๆ

71
00:04:29,852 --> 00:04:30,728
กุญแจหน่อย

72
00:04:30,812 --> 00:04:33,564
- ไม่ได้
- ได้ไง หนูมีใบขับขี่แล้ว

73
00:04:33,648 --> 00:04:36,109
- ถึงเวลาอาหารเย็น
- หนูจะไปไดรฟ์ทรู

74
00:04:36,192 --> 00:04:38,194
ดีเลย อยู่นี่เอง

75
00:04:38,486 --> 00:04:40,947
ลูกจ๋า ดูลูกสิ

76
00:04:41,531 --> 00:04:44,701
- แม่ต้องถ่ายรูปหน่อย
- ไม่ แม่ถ่ายรูปไม่ได้เรื่อง

77
00:04:44,784 --> 00:04:47,662
- แม่ถ่ายดีขึ้นแล้ว กล้องอยู่ไหน
- นั่นไง

78
00:04:47,745 --> 00:04:49,539
เอาล่ะนะ โอเค

79
00:04:49,622 --> 00:04:50,873
- นี่คือ...
- อ๋อ แม่เอง

80
00:04:50,957 --> 00:04:52,875
มีเวลาถ่ายรูปอีกเยอะ

81
00:04:52,959 --> 00:04:54,919
ทำไมพี่สวมชุดนี้

82
00:04:56,004 --> 00:04:59,132
ฉันเตรียมพร้อมสำหรับวันสำคัญ
เพื่อให้คุ้นเคยกับความรู้สึกของเสื้อครุย

83
00:04:59,215 --> 00:05:01,676
- แล้วรู้สึกยังไงล่ะ
- เท่าที่ผ่านมาก็ดี

84
00:05:01,759 --> 00:05:03,636
แต่รู้สึกเย็นนิดๆ ที่ต้นขา

85
00:05:03,720 --> 00:05:06,306
เดี๋ยว พี่ไม่ใส่อะไรไว้ข้างในเหรอ

86
00:05:06,389 --> 00:05:09,475
- ยังไง ซาฮีดไม่ใส่
- โห ทุเรศ

87
00:05:09,559 --> 00:05:10,977
ซาฮีดเรียนจบแล้วเหรอ

88
00:05:11,060 --> 00:05:12,520
โปรดฟังทางนี้ครับ

89
00:05:12,603 --> 00:05:15,440
- ผมเรียกทุกคนมารวมกัน...
- พี่ไม่ได้เรียก นี่เวลาอาหารเย็น

90
00:05:15,523 --> 00:05:19,068
เพื่อบอกว่าผมซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก
สำหรับความช่วยเหลือในหลายปีที่ผ่านมา

91
00:05:19,152 --> 00:05:21,195
ผมไม่ต้องการความช่วยเหลือจากทุกคนอีกต่อไป

92
00:05:21,279 --> 00:05:22,113
อะไรนะ

93
00:05:22,196 --> 00:05:23,990
เดี๋ยว เขาพูดว่าไงนะ

94
00:05:24,073 --> 00:05:25,950
พี่ช่วยหุบขาหน่อยได้ไหม

95
00:05:26,034 --> 00:05:28,244
ผมเรียนจบแล้ว ผมต้องพึ่งพาตัวเอง

96
00:05:28,328 --> 00:05:32,040
ดังนั้นจากนี้เป็นต้นไป ผมขอให้ทุกคน
หยุดช่วยเหลือผมในทุกๆ ทาง

97
00:05:32,123 --> 00:05:33,499
ลูกจ๋า มันไม่เกี่ยวกับ...

98
00:05:33,583 --> 00:05:35,877
ผมตัดสินใจไปแล้ว ตอนนี้ถ้ามีใครช่วยส่ง...

99
00:05:37,837 --> 00:05:38,755
ไม่เป็นไร

100
00:05:38,838 --> 00:05:40,882
ไม่นะ ไม่ๆ

101
00:05:40,965 --> 00:05:43,343
ออกไปนะ พี่ไม่ใส่อะไรข้างใน

102
00:05:43,426 --> 00:05:45,470
เออร์เนสต์ แชคเคิลตัน ไม่ได้เป็นผู้นำตลอด

103
00:05:45,553 --> 00:05:47,221
ให้ตายเถอะ หนูแตะโดนก้น

104
00:05:47,305 --> 00:05:49,807
เขาเริ่มต้นจากอยู่ในคณะสำรวจของผู้อื่น

105
00:05:50,433 --> 00:05:51,267
ไม่นะ

106
00:05:52,727 --> 00:05:55,188
แซม ลูกรัก ได้เวลาตื่นนอนแล้ว

107
00:05:57,148 --> 00:06:00,985
แม่สายไปสี่นาที เพราะผมพึ่งพาตัวเอง
ก็เลยตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่ง

108
00:06:01,069 --> 00:06:03,571
ผมอ่านหนังสือพิมพ์ออนไลน์ทั้งหมดแล้ว

109
00:06:04,280 --> 00:06:05,740
ที่จริงผมเหนื่อยมาก

110
00:06:05,823 --> 00:06:07,909
แม่ได้ข่าวเรื่องแผ่นดินไหวรุนแรงในเปรูไหม

111
00:06:07,992 --> 00:06:10,078
ยังไงก็ตาม ได้เวลาอาหารเช้าแล้ว

112
00:06:15,666 --> 00:06:18,211
สุดท้ายเมื่อแชคเคิลตัน
เป็นผู้นำคณะสำรวจด้วยตนเอง...

113
00:06:18,294 --> 00:06:20,129
- ลูกจ๋า ให้แม่ช่วยไหม
- ไม่

114
00:06:21,005 --> 00:06:24,884
เขาอาศัยความรู้ที่ได้รับมา
จากตอนที่อยู่กับโรเบิร์ต ฟอลคอน สกอตต์

115
00:06:28,429 --> 00:06:30,848
- ลูกจ๋า ให้แม่ช่วย...
- พึ่งพาตัวเอง!

116
00:06:39,107 --> 00:06:41,192
ยังเป็นน้ำแข็งอยู่เลย เพราะฉะนั้น...

117
00:06:41,526 --> 00:06:43,569
ผมจะใส่กลับไปในไมโครเวฟ

118
00:06:46,447 --> 00:06:49,367
- ไม่นะ ลูกจ๋า นั่นมัน...
- แม่ ผมทำเองได้

119
00:06:53,663 --> 00:06:57,667
(อิซซี่ - นิวตัน!!! เราอ่านหนังสือคืนนี้นะ)

120
00:06:57,750 --> 00:07:00,253
(คืนนี้ไม่ได้ เวลาครอบครัว)

121
00:07:10,847 --> 00:07:11,806
ร้อนไปหน่อย

122
00:07:14,308 --> 00:07:16,811
แชคเคิลตันเรียนรู้ เขานำมาใช้...

123
00:07:17,437 --> 00:07:19,188
ผมมั่นใจว่าต้องมีการฝึกฝน

124
00:07:22,233 --> 00:07:23,776
น่าจะหนึ่งนาที

125
00:07:24,777 --> 00:07:25,778
แม่ไปได้แล้ว

126
00:07:32,743 --> 00:07:34,954
เธอจะต้องไม่เชื่อว่าเกิดอะไรขึ้น

127
00:07:35,037 --> 00:07:38,708
ฉันซ้อมพูดสุนทรพจน์วันรับประกาศนียบัตร
ในอ่างอาบน้ำตอนกลางคืนและ...

128
00:07:39,584 --> 00:07:43,087
เอาเป็นว่ากระดาษโน้ตของฉัน
ดันไปโดนเทียนที่จุดอยู่

129
00:07:43,171 --> 00:07:44,589
โชคดีมากที่ฉันอยู่ในน้ำ

130
00:07:44,672 --> 00:07:48,342
แต่ยังไงก็ตาม ตอนนี้ฉันต้องเขียนใหม่
ทั้งหมดเริ่มจากศูนย์

131
00:07:48,426 --> 00:07:49,927
และซื้อเครื่องเคลือบบัตร

132
00:07:50,011 --> 00:07:52,513
คือไม่ได้จะซ้ำเติมข่าวร้ายไปอีกนะ แต่...

133
00:07:52,597 --> 00:07:55,475
มีผลนับแต่บัดนี้ ฉันไม่ต้องการ
ความช่วยเหลือจากเธออีกต่อไป

134
00:07:55,558 --> 00:07:57,894
ตอนที่เดินไปตามห้องโถง
ระหว่างคาบที่สองและสาม

135
00:08:00,688 --> 00:08:01,647
โอเค

136
00:08:02,023 --> 00:08:04,901
สาวคนใหม่ที่นายจูบด้วยจะทำหน้าที่แทนเหรอ

137
00:08:04,984 --> 00:08:05,818
เปล่า

138
00:08:06,235 --> 00:08:09,405
พวกเธอสองคนมีความสัมพันธ์กัน
หรือแค่จู๋จี๋กันหลายครั้ง

139
00:08:09,697 --> 00:08:13,367
ไม่ใช่สักอย่าง เราไม่ได้มีความสัมพันธ์กัน
และเราจู๋จี๋กันแค่สามครั้ง

140
00:08:13,451 --> 00:08:15,995
หนึ่งครั้งบนม้านั่งของเธอ
และสองครั้งนอกม้านั่งของเธอ

141
00:08:20,750 --> 00:08:22,919
- เอาล่ะ นี่ของเธอ สู้ๆ เจ้านกฮูก
- ขอบใจ

142
00:08:23,377 --> 00:08:24,670
การ์ดเนอร์ จุลภาค แซม

143
00:08:24,754 --> 00:08:27,298
เดี๋ยวๆ พวกเธอจู๋จี๋กันบนม้านั่งของฉันเหรอ

144
00:08:27,381 --> 00:08:30,384
- ใช่ ครั้งเดียว
- เมื่อไหร่ ตอนสียังไม่แห้งใช่ไหม

145
00:08:31,344 --> 00:08:33,387
ซามูเอล เดวิด การ์ดเนอร์
นายทำสีเปื้อนใช่ไหม

146
00:08:33,471 --> 00:08:35,515
เปล่า ฉันจะต้องเอาหลังพิงม้านั่งทำไมกัน

147
00:08:35,598 --> 00:08:37,266
ในเมื่อไม่เคยเอาหลังพิงม้านั่งมาก่อน

148
00:08:38,643 --> 00:08:39,560
ก็จริง

149
00:08:41,270 --> 00:08:42,730
ค่อยยังชั่วหน่อย

150
00:08:42,813 --> 00:08:44,565
- แต่ว่า...
- ว่าไง

151
00:08:44,649 --> 00:08:48,819
ไหนๆ เธอก็พูดถึงมัน ผู้หญิงที่ฉันจูบ
ซึ่งไม่สามารถบอกชื่อได้

152
00:08:48,945 --> 00:08:51,155
มีสีติดอยู่ที่เสื้อแจ็คเก็ตของเธอ

153
00:08:52,823 --> 00:08:54,116
เธออาจเป็นคนทำสีเปื้อน

154
00:08:55,368 --> 00:08:57,495
เพอร์เฟกต์ บาย เพจ

155
00:09:02,291 --> 00:09:04,252
ลูกไม่ชอบขนมปังซูกินีใช่ไหม

156
00:09:04,335 --> 00:09:06,420
มันเหมือนเค้กที่มีผักอยู่

157
00:09:19,392 --> 00:09:20,434
รู้ไหม

158
00:09:21,811 --> 00:09:23,354
ครั้งนึงแม่สนิทกับผู้หญิงคนหนึ่ง...

159
00:09:23,437 --> 00:09:24,730
โห แม่!

160
00:09:25,398 --> 00:09:29,110
เธอร่าเริงสดใสและเป็นตัวของตัวเอง

161
00:09:30,278 --> 00:09:32,697
- เธออ่อนโยน
- ให้ตาย ต้องล้างหูหน่อยแล้ว

162
00:09:32,780 --> 00:09:34,198
เธอตัวสูง

163
00:09:34,282 --> 00:09:38,077
เธอมีผมแดง เหมือนพ่อของลูกเวอร์ชันผู้หญิง

164
00:09:38,327 --> 00:09:40,621
แย่มากเลย น้ำตาหนูไหล

165
00:09:40,705 --> 00:09:44,875
ลูกจ๋า ปีนี้แม่ทำผิดเรื่องใหญ่มากมาย

166
00:09:46,252 --> 00:09:47,795
แม่กลายเป็น...

167
00:09:48,588 --> 00:09:52,550
แบบว่าเก่งในเรื่องทำร้าย
คนที่แม่รักที่สุดอย่างไม่ตั้งใจ

168
00:09:55,386 --> 00:09:57,221
งั้นถ้าลูกอยากพูด...

169
00:09:57,638 --> 00:09:58,598
แม่อยู่ตรงนี้

170
00:09:59,515 --> 00:10:00,600
ขอโทษนะ หนู...

171
00:10:01,934 --> 00:10:04,061
หนูยังนึกภาพพ่อที่เป็นผู้หญิงอยู่เลย

172
00:10:04,937 --> 00:10:06,856
- ดูไม่น่ารัก
- ลูกจะเซอร์ไพรส์

173
00:10:08,274 --> 00:10:09,108
น่ารักมากๆ

174
00:10:09,984 --> 00:10:11,110
แม่น่าจะมีรูป

175
00:10:11,193 --> 00:10:13,070
ไม่! ไม่นะ ไม่ๆ

176
00:10:15,531 --> 00:10:19,410
คนนี้บอกว่า "ขอให้มีความสุขหน้าร้อน"
ช่างคิดมากๆ

177
00:10:19,702 --> 00:10:21,287
แล้วคนนี้บอกว่า "เจ๋งเหมือนเดิม"

178
00:10:21,370 --> 00:10:24,457
ซึ่งตลกดี เพราะไม่รู้ว่าตอนแรกฉันเจ๋งรึเปล่า

179
00:10:24,540 --> 00:10:25,666
โอ้ นายเจ๋ง เพื่อน

180
00:10:25,750 --> 00:10:27,835
นายเจ๋งพอๆ กับผักดองในช่องฟรีซ

181
00:10:28,586 --> 00:10:29,920
- หืม
- ไม่รู้สิ

182
00:10:30,713 --> 00:10:33,215
ปกติฉันไม่ให้ใครเซ็นหนังสือรุ่นเพราะ...

183
00:10:33,299 --> 00:10:37,428
ฉันไม่ชอบคุยกับคนที่ฉันไม่รู้จัก
แต่ถึงตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว

184
00:10:39,305 --> 00:10:41,265
นายกินแค่บราวนีเป็นอาหารเย็นจริงเหรอ

185
00:10:41,349 --> 00:10:44,018
มันไม่ใช่แค่บราวนี ซามูเอล

186
00:10:44,101 --> 00:10:47,396
มันคือบราวนีใบกัญชา แล้วกัญชาก็เป็นพืช

187
00:10:47,480 --> 00:10:49,982
เป็นลูกพี่ลูกน้องกับกะหล่ำดอก
เป็นน้องเขยของต้นเสจ

188
00:10:50,066 --> 00:10:54,779
รู้ไหม จากพีระมิดอาหารที่เหมาะสม
ใบกัญชาอยู่ตรงส่วนฐานล่างสุด

189
00:10:55,446 --> 00:10:56,989
ไม่จริงเลยสักนิด

190
00:10:57,073 --> 00:11:01,619
ดูเหมือนคนที่กินซีเรียลแห้งๆ จากถุง
ก็ไม่ควรวิจารณ์คนอื่นนะ

191
00:11:01,702 --> 00:11:03,287
ฉันทำอาหารกินเองอยู่

192
00:11:03,371 --> 00:11:04,789
ตอนนี้ฉันพึ่งพาตัวเอง

193
00:11:04,872 --> 00:11:06,207
พูดถึงเรื่องนี้แล้ว

194
00:11:06,290 --> 00:11:09,627
ฉันจะไม่ต้องการ
คำแนะนำจากนายเรื่องจีบสาวอีกต่อไป

195
00:11:09,710 --> 00:11:12,171
จากนี้ไป ฉันอยากจัดการเรื่องนี้
ด้วยตัวเองทั้งหมด

196
00:11:12,254 --> 00:11:14,840
ฉันยอมรับ เรื่องของนายคงจะยุ่งยากแน่นอน

197
00:11:14,924 --> 00:11:18,302
แต่ฟังนะ โบยบินออกมาจากดักแด้ซะ
เจ้าผีเสื้อตัวน้อย

198
00:11:21,263 --> 00:11:22,973
ฉันมีอะไรให้นายด้วย

199
00:11:24,183 --> 00:11:26,727
บัตรเชิญพิธีจบการศึกษา ห้ามเปลี่ยนมือ

200
00:11:26,811 --> 00:11:28,104
- ให้ฉันเหรอ
- อืม

201
00:11:29,105 --> 00:11:31,732
- แซมมี่ ขอจุ๊บหน่อย
- ไม่

202
00:11:31,816 --> 00:11:33,776
- หน่อยน่า ขอฉัน
- อย่า ได้โปรด

203
00:11:33,859 --> 00:11:35,695
อย่านะ อย่าทำแบบนั้น

204
00:11:36,404 --> 00:11:39,824
แม่บอกว่า "อ่อนโยน"
มันเป็นช่วงที่แย่ที่สุดของฉัน

205
00:11:47,456 --> 00:11:50,418
(อิซซี่ - เวลาครอบครัวเป็นไงบ้าง)

206
00:11:50,501 --> 00:11:52,920
(เหมือนเดิมๆ)

207
00:11:56,132 --> 00:11:58,050
ตอนนี้เราโอเคกันแล้ว ใช่ไหม

208
00:11:58,134 --> 00:12:00,052
- ใช่
- เหรอ

209
00:12:00,136 --> 00:12:01,846
ฉันว่างั้น

210
00:12:02,346 --> 00:12:03,472
อะไร ทำไมรึ

211
00:12:03,556 --> 00:12:05,766
เธอยังไม่ให้ของขวัญวันเกิดฉันเลย

212
00:12:05,850 --> 00:12:09,979
ใช่ ฉันให้สร้อย... อ๋อ เธอหมายถึงเรื่อง...

213
00:12:12,106 --> 00:12:13,691
เธอแน่ใจเหรอ เพราะว่า...

214
00:12:14,358 --> 00:12:15,776
เรารอได้นะ

215
00:12:24,952 --> 00:12:25,911
ฉันรักเธอ

216
00:12:26,662 --> 00:12:28,372
- ฉันสองจิตสองใจ
- นี่

217
00:12:28,456 --> 00:12:30,958
ฉันแบบว่าสองจิตสองใจจริงๆ

218
00:12:33,627 --> 00:12:36,088
- เธอเข้าใจไหมว่ารู้สึกยังไง
- เธอรักฉัน

219
00:12:37,882 --> 00:12:39,258
- เธอรัก
- ใช่

220
00:12:39,341 --> 00:12:40,468
ฉันรักเธอนะ

221
00:12:48,934 --> 00:12:50,019
โยนทิ้งซะเลย

222
00:12:50,811 --> 00:12:51,645
มานี่สิ

223
00:12:54,899 --> 00:12:57,359
แน่นอนว่า ภารกิจส่วนใหญ่ของนักสำรวจ

224
00:12:57,443 --> 00:12:59,904
เกี่ยวข้องกับการทำสิ่งต่างๆ ที่ไม่คุ้นเคย

225
00:13:01,030 --> 00:13:04,492
ณ จุดนั้น จำเป็นต้องอาศัยสิ่งที่เรียกว่า
จิตวิญญาณแห่งการผจญภัย

226
00:13:04,575 --> 00:13:06,285
ผมไม่เคยมีสิ่งนั้นมาก่อน

227
00:13:07,411 --> 00:13:08,370
กระทั่งตอนนี้

228
00:13:10,039 --> 00:13:13,083
หวัดดี ผมแซม การ์ดเนอร์
ช่วยเซ็นหนังสือรุ่นให้ผมหน่อยได้ไหม

229
00:13:14,293 --> 00:13:16,045
ดี แล้วส่งต่อไปรอบๆ

230
00:13:16,921 --> 00:13:17,963
ไบเลย์ เบนเนตต์

231
00:13:18,047 --> 00:13:20,216
เธอจูบกับ ไบเลย์ เบนเนตต์ ใช่ไหม

232
00:13:20,341 --> 00:13:22,009
- เยี่ยมเลย เพื่อน
- ขอบใจ

233
00:13:22,968 --> 00:13:26,680
เธอวางเสื้อแจ็คเก็ตไว้บนเก้าอี้
ในคาบประวัติศาสตร์ ฉันเลยแอบหยิบมา

234
00:13:26,764 --> 00:13:27,932
จริงใช่ไหม

235
00:13:28,015 --> 00:13:32,353
ที่จริงฉันไม่ควรบอก
แต่เมื่อเธอเจอด้วยตัวเอง คำตอบคือใช่

236
00:13:32,436 --> 00:13:34,063
พระเจ้า ไม่อยากเชื่อเลย

237
00:13:34,146 --> 00:13:38,234
และขอพูดชัดๆ ว่าฉันไม่พอใจ
เรื่องการทำม้านั่งเสียหาย ไม่ใช่เรื่องจูบ

238
00:13:38,317 --> 00:13:39,735
เธออยากจูบกับใครก็เชิญ

239
00:13:39,819 --> 00:13:42,112
นั่นมันปากของเธอ
แต่เมื่อเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันตั้งใจทำ

240
00:13:42,196 --> 00:13:44,740
และลายเพนต์สวยงามที่ม้านั่ง
"ใช้ชีวิต ความรัก เสียงหัวเราะ"

241
00:13:44,824 --> 00:13:47,827
สร้างรอยเปื้อนที่ทำร้ายจิตใจ
ฉันจึงต้องเข้ามายุ่ง

242
00:13:47,910 --> 00:13:49,995
- และ...
- ปรากฏว่า ไม่ใช่ทุกคนในโรงเรียน

243
00:13:50,079 --> 00:13:52,373
ที่คิดว่าผมเจ๋งพอๆ กับผักดองในช่องฟรีซ

244
00:13:52,456 --> 00:13:55,459
(ประหลาด ปัญญาอ่อน เพี้ยน ขี้แพ้)

245
00:13:55,543 --> 00:13:57,586
- ขี้แพ้สุดๆ
- เพี้ยนจริงๆ

246
00:13:57,670 --> 00:13:58,504
(ประหลาด ปัญญาอ่อน)

247
00:13:58,587 --> 00:13:59,588
ตัวประหลาด

248
00:13:59,672 --> 00:14:00,631
(เพี้ยน ขี้แพ้)

249
00:14:00,714 --> 00:14:03,050
- เด็กคนนั้นปัญญาอ่อน
- เขาเป็นตัวประหลาด

250
00:14:03,133 --> 00:14:07,429
ฉันจะยึดแจ็คเก็ตนี่ไว้จนกว่าไบเลย์ เบนเนตต์
จะหาของขวัญชั้นปีสุดท้ายใหม่มาคืน

251
00:14:08,472 --> 00:14:10,015
เดี๋ยวนะ แซม เธอโอเคไหม

252
00:14:12,184 --> 00:14:13,102
แซม

253
00:14:18,315 --> 00:14:19,775
ฉันต้องการหนังสือรุ่นเล่มใหม่

254
00:14:19,859 --> 00:14:21,110
แต่เธอได้ไปแล้วนี่

255
00:14:21,944 --> 00:14:24,196
เล่มนี้เสียหาย ฉันต้องการเล่มใหม่

256
00:14:24,280 --> 00:14:28,284
ในการพึ่งพาตัวเอง คุณต้องรู้ว่าต้องทำยังไง
เมื่อทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะ...

257
00:14:28,367 --> 00:14:30,494
คุณจะหวังให้คนอื่นมาแก้ไขให้ไม่ได้

258
00:14:31,245 --> 00:14:33,205
คุณต้องรู้วิธีที่จะแก้ไขด้วยตัวเอง

259
00:14:34,248 --> 00:14:37,459
ถึงแม้คุณจะไม่อยากทำมัน
มากๆ มากๆ แค่ไหนก็ตาม

260
00:14:37,751 --> 00:14:38,794
เสียหายเป็นยังไง

261
00:14:41,755 --> 00:14:43,257
ฉันแค่ต้องการเล่มใหม่!

262
00:14:43,340 --> 00:14:45,009
ขอโทษ คนนึงได้แค่เล่มเดียว

263
00:14:47,052 --> 00:14:47,887
พวก

264
00:14:47,970 --> 00:14:50,264
- เห็นนั่นไหม
- เขาทำอะไรน่ะ

265
00:14:50,347 --> 00:14:52,433
ใช่ว่าทุกการเดินทางจะเป็นไปได้จริง

266
00:14:52,850 --> 00:14:55,269
ใช่ว่าทุกคนสามารถเป็นนักสำรวจได้

267
00:14:57,897 --> 00:15:01,275
แม้ว่าคุณจะทำทุกอย่างถูกต้อง
สิ่งต่างๆ ก็ยังผิดพลาดได้

268
00:15:01,358 --> 00:15:03,611
เพราะว่าบางครั้ง...

269
00:15:04,528 --> 00:15:05,571
คนบางคน...

270
00:15:06,238 --> 00:15:07,364
พวกเขา...

271
00:15:08,657 --> 00:15:09,700
ล้มเหลว

272
00:15:19,251 --> 00:15:21,712
(เสื้อผ้าของแซม ห้ามซัก!! พึ่งพาตัวเอง!!!)

273
00:15:26,884 --> 00:15:27,718
ฮัลโหล

274
00:15:31,221 --> 00:15:32,056
ว่าไงนะ

275
00:15:34,558 --> 00:15:36,310
- หวัดดี
- คุณจะไปไหนรึเปล่า

276
00:15:36,393 --> 00:15:37,853
เปล่า ฉันแค่ได้ยินเสียงรถคุณ

277
00:15:38,646 --> 00:15:40,522
บางครั้งคุณก็เป็นเหมือนแซม

278
00:15:40,606 --> 00:15:43,150
โอเค บ็อบ หัวหน้างานของแซมเพิ่งโทรมา

279
00:15:43,233 --> 00:15:46,278
แซมไม่ไปทำงาน แซมไม่เคยโดดงานมาก่อน

280
00:15:46,362 --> 00:15:48,906
ฉันส่งข้อความหาซาฮีด แต่ซาฮีดยังไม่ตอบกลับ

281
00:15:48,989 --> 00:15:51,450
ฉันพยายามสงบสติ แต่ตอนนี้กำลังจะสติแตก

282
00:15:51,533 --> 00:15:53,369
โอเค ไม่เป็นไร ใจเย็นนะ

283
00:15:54,912 --> 00:15:55,913
ไม่เป็นไร

284
00:15:58,290 --> 00:15:59,249
นี่ ทุกคน

285
00:15:59,750 --> 00:16:03,170
หนูคุยกับเพจ คิดว่าหนูรู้แล้วทำไมแซมหนีเตลิด

286
00:16:05,089 --> 00:16:06,090
โอ้ ไม่

287
00:16:06,173 --> 00:16:07,925
(ประหลาด ปัญญาอ่อน เพี้ยน ขี้แพ้)

288
00:16:08,008 --> 00:16:11,470
ทำไมแซมบอกว่า
เขาจะจดจำการเป็นพ่อไปตลอด

289
00:16:12,054 --> 00:16:13,555
เขาพูดถึงลูกเพนกวินตัวน้อย

290
00:16:16,642 --> 00:16:18,310
ผมว่าผมรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน

291
00:16:29,029 --> 00:16:30,197
ไง

292
00:16:32,324 --> 00:16:33,367
นี่ เจ้าตัวน้อย

293
00:16:33,450 --> 00:16:34,660
ไง แซม

294
00:16:36,495 --> 00:16:38,288
ทุกคนมาไม่ทันตอนให้อาหาร

295
00:16:38,372 --> 00:16:39,748
น่าตื่นเต้นสุดๆ

296
00:16:40,457 --> 00:16:41,959
ปลาเฮร์ริงโชคร้าย

297
00:16:45,379 --> 00:16:46,630
รู้ไหม

298
00:16:47,923 --> 00:16:49,466
ตอนลูกห้าขวบ

299
00:16:50,300 --> 00:16:51,635
แม่เขียนรายการ

300
00:16:52,219 --> 00:16:54,471
ลูกได้นิสัยชอบเขียนรายการมาจากแม่

301
00:16:54,722 --> 00:16:55,931
แม่ชอบเขียนรายการ

302
00:16:56,932 --> 00:16:57,891
แม่ชอบ

303
00:16:58,392 --> 00:17:03,522
คือว่าแม่เขียนรายการทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่แม่หวังให้ลูกเป็น

304
00:17:04,231 --> 00:17:06,775
แม่พยายามจัดการกับความคาดหวังของตัวเอง

305
00:17:07,401 --> 00:17:08,402
อันนี้

306
00:17:12,823 --> 00:17:14,575
"ฉันหวังว่าเขาจะมีเพื่อน

307
00:17:15,200 --> 00:17:17,453
ฉันหวังว่าเขาสามารถสื่อสารได้ชัดเจน

308
00:17:17,745 --> 00:17:20,122
ฉันหวังว่าเขาสามารถออกจากบ้านได้เอง

309
00:17:20,205 --> 00:17:21,999
ฉันหวังว่าเขาจะโอเคกับที่โรงเรียน

310
00:17:22,082 --> 00:17:24,918
ฉันหวังว่าเขาจะพบกับสิ่งที่เขาอยากทำ"

311
00:17:25,002 --> 00:17:26,628
- ง่ายทั้งนั้นเลย
- ไม่

312
00:17:26,712 --> 00:17:28,505
ไม่ง่ายเลย ทั้งหมดยาก

313
00:17:29,548 --> 00:17:32,051
แต่ทุกครั้งที่แม่คิดว่าลูกทำบางอย่างไม่ได้
ลูกก็ทำมันได้

314
00:17:33,177 --> 00:17:34,303
ลูกเข้มแข็ง...

315
00:17:34,928 --> 00:17:36,263
และแน่วแน่

316
00:17:37,431 --> 00:17:40,601
และแม่ขอโทษที่แม่มองลูกต่ำไป
เรื่องมหาวิทยาลัย

317
00:17:42,352 --> 00:17:43,687
ลูกสามารถทำอะไรก็ได้

318
00:17:44,730 --> 00:17:48,567
บางครั้งแม่ก็ไม่อยากเชื่อ
ว่าแม่มีลูกๆ ที่วิเศษ...

319
00:17:49,068 --> 00:17:50,110
สนุกสนาน...

320
00:17:50,319 --> 00:17:51,987
และเก่งขนาดนี้

321
00:17:56,992 --> 00:17:58,285
ตัวไหนของพี่

322
00:17:58,869 --> 00:17:59,870
ตัวนั้น

323
00:18:00,829 --> 00:18:03,874
- ตัวที่หัวสีเทาเหรอ
- ไม่ ตัวนั้น

324
00:18:03,957 --> 00:18:05,918
อ๋อ ที่ปลายปีกสีขาวใช่ไหม

325
00:18:06,001 --> 00:18:09,296
แม่จะบ้าเหรอ นั่นตัวผู้
ไม่มีตรงไหนเหมือนเลย

326
00:18:09,379 --> 00:18:10,422
อยู่นั่น

327
00:18:12,257 --> 00:18:14,802
- มันน่ารักมาก
- ใช่

328
00:18:16,178 --> 00:18:18,388
ผมหวังว่าเพนกวินตัวอื่นจะดีกับมัน

329
00:18:18,931 --> 00:18:21,350
ถึงแม้มันจะเจอเรื่องหนักหนาบ้างเป็นครั้งคราว

330
00:18:21,934 --> 00:18:23,894
ลูกก็จะได้เห็นมันกลับมาหาเสมอ

331
00:18:47,835 --> 00:18:49,002
วันสำคัญ พวก

332
00:18:49,753 --> 00:18:50,796
มาทำอะไรเจ๋งๆ กัน

333
00:18:54,591 --> 00:18:56,760
ฉันดูรายการวิชาเรียนที่เดนตัน

334
00:18:56,844 --> 00:18:58,804
มีวิชาเจ๋งๆ มากมายที่แซมสามารถเรียนได้

335
00:18:58,887 --> 00:19:00,681
- อ๋อ เหรอ
- ค่ะ

336
00:19:00,764 --> 00:19:03,058
ทำให้ฉันอยากกลับไปเรียนบ้าง

337
00:19:04,143 --> 00:19:06,979
- งั้น คุณก็ควรไป
- เหรอ

338
00:19:07,563 --> 00:19:08,689
ทำไมไม่ได้ล่ะ

339
00:19:09,648 --> 00:19:12,192
- แขนพี่มาโดนฉันนะ
- เปล่าซะหน่อย

340
00:19:16,738 --> 00:19:19,241
(อิซซี่ - เจอรูปนี้ในโทรศัพท์ฉัน ฮ่าๆ)

341
00:19:22,411 --> 00:19:26,206
(เสร็จแล้วไปเที่ยวกันไหม)

342
00:19:27,916 --> 00:19:28,876
แขนน่ะ

343
00:19:28,959 --> 00:19:32,171
ฉันนั่งกินพื้นที่ขนาดนี้กำลังดี ฉันโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

344
00:19:32,254 --> 00:19:33,922
ฉันก็เป็นผู้หญิงที่โตแล้ว

345
00:19:34,506 --> 00:19:38,177
- เธอเลียฉัน!
- เคซี่ จริงๆ เลย พิธีจบการศึกษานะ

346
00:19:38,260 --> 00:19:39,428
หนูเตือนพี่

347
00:19:39,511 --> 00:19:41,096
เช็ดกับเสื้อครุย แซม

348
00:19:41,180 --> 00:19:42,556
บ้าเหรอพ่อ อันนี้เช่ามานะ

349
00:19:43,015 --> 00:19:46,185
ให้ตายสิ แม่ว่ามีกระดาษเช็ดปาก
อยู่ตรงไหนสักแห่งแถวนี้

350
00:19:50,814 --> 00:19:53,025
คุณมี... อาจจะอยู่ในเสื้อแจ็คเก็ตของคุณ

351
00:19:55,110 --> 00:19:57,446
(เดอะโลว์ไดฟ์ ศุกร์สี่ทุ่ม)

352
00:19:59,823 --> 00:20:01,700
กระดาษเช็ดปากล่ะ ทั้งแห้งทั้งเย็น

353
00:20:02,492 --> 00:20:04,286
เช็ดกับเสื้อครุยไปก่อน ลูกจ๋า

354
00:20:24,932 --> 00:20:26,016
คุณทำอะไรมา

355
00:20:29,269 --> 00:20:31,521
เปล่า ไม่มีอะไรใหญ่โต

356
00:20:33,357 --> 00:20:34,524
คุณไปหาเขาเหรอ

357
00:20:35,859 --> 00:20:37,611
มือคุณถึงได้เป็นแบบนั้นใช่ไหม

358
00:20:44,743 --> 00:20:47,371
ฉันพยายามทุกอย่างเพื่อทำให้คุณยกโทษให้ฉัน

359
00:20:48,372 --> 00:20:51,959
ทุกอย่าง แล้วฉันก็อดทนและไม่คาดหวังอะไรมาก

360
00:20:54,378 --> 00:20:56,546
แต่ฉันจำเป็นต้องรู้...

361
00:20:58,173 --> 00:21:00,676
คุณจะสามารถผ่านเรื่องนี้ไปได้ไหม

362
00:21:01,927 --> 00:21:04,263
คุณจะปล่อยวางเรื่องนี้ได้ไหม

363
00:21:05,889 --> 00:21:08,058
เพราะคุณจำเป็นต้องทำ

364
00:21:09,226 --> 00:21:11,144
คือถ้าเรื่องนี้...

365
00:21:11,228 --> 00:21:12,980
จะสำเร็จได้ คุณ...

366
00:21:13,313 --> 00:21:14,690
คุณจำเป็นต้องทำ

367
00:21:17,317 --> 00:21:18,193
- ผม...
- ทุกคน

368
00:21:18,277 --> 00:21:21,947
เร็วเข้า อีก 47 นาทีจะเริ่มพิธีจบการศึกษา
เจ้าของงานพูดเองเลยนะ

369
00:21:32,749 --> 00:21:36,378
ตำนานอันยิ่งใหญ่ของแชคเคิลตัน
ไม่ใช่การไปถึงขั้วโลกใต้...

370
00:21:37,462 --> 00:21:38,547
(ยินดีกับผู้จบการศึกษา)

371
00:21:38,630 --> 00:21:42,217
กลุ่มคนหนุ่มสาวเหล่านี้น่าประทับใจ
มากมายจนสุดแสนจะบรรยาย

372
00:21:42,301 --> 00:21:44,845
รู้ไหม คุณเลี้ยงดูพวกเขาขึ้นมา

373
00:21:47,306 --> 00:21:48,348
(เพจ ฮาร์ดเวย์
ผู้แทนกล่าวสุนทรพจน์)

374
00:21:48,432 --> 00:21:50,934
เพราะที่จริงแล้ว
แชคเคิลตันไม่เคยไปถึงขั้วโลกใต้

375
00:21:51,018 --> 00:21:52,477
ถ้าคุณเชื่อนะ

376
00:21:52,561 --> 00:21:54,980
เขามีชื่อเสียงมากที่สุดกับเรื่องการถอยกลับ

377
00:21:55,063 --> 00:21:56,648
ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ

378
00:21:56,732 --> 00:21:58,734
เด็กน้อยของเราโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ใช่ไหม

379
00:21:59,735 --> 00:22:04,072
นี่ เสร็จจากนี้ เธออยากไปดูไหมว่า
ห้องซ้อมดนตรีไม่ได้ล็อกรึเปล่า

380
00:22:04,740 --> 00:22:06,491
ในนั้นมีโซฟาอยู่ด้วย

381
00:22:06,575 --> 00:22:07,993
ทุเรศน่า

382
00:22:10,454 --> 00:22:12,539
แต่... ส่งข้อความมาละกัน

383
00:22:12,831 --> 00:22:16,293
ฉันต้องไปเที่ยวกับอิซซี่
แต่เธอน่าจะมาหาได้หลังจากนั้น

384
00:22:20,881 --> 00:22:21,715
(ผู้แทนกล่าวสุนทรพจน์)

385
00:22:21,798 --> 00:22:24,801
มาแล้วเหรอ สาย 19 นาที
ไม่สมกับเป็นเธอเลย

386
00:22:26,053 --> 00:22:29,890
และ ณ บัดนี้ ถึงเวลาที่จะได้ยินได้ฟัง
ผู้แทนกล่าวสุนทรพจน์ของปีนี้แล้ว

387
00:22:29,973 --> 00:22:31,391
เพจ ฮาร์ดเวย์

388
00:22:45,989 --> 00:22:49,034
เพจ ครูเรียกชื่อเธอแล้ว เธอต้องขึ้นไป

389
00:22:49,618 --> 00:22:50,535
เพจ

390
00:22:50,619 --> 00:22:51,912
เพจหา เพจ

391
00:22:53,413 --> 00:22:56,166
เพจ ฉันเห็นเธอ เธออยู่ตรงนั้น

392
00:22:57,292 --> 00:22:59,461
- เพจ
- ฉันทำไม่ได้

393
00:23:00,003 --> 00:23:02,464
- อะไรนะ
- ฉันทำไม่ได้

394
00:23:03,340 --> 00:23:05,717
ทำไมเสียงเธอแหบขนาดนี้ ไม่สบายเหรอ

395
00:23:07,177 --> 00:23:08,261
เอาล่ะ

396
00:23:08,970 --> 00:23:10,597
สารเลวคนไหน

397
00:23:13,392 --> 00:23:14,476
ขี้ขลาดตาขาว!

398
00:23:14,851 --> 00:23:18,105
รู้ไหม ฉันพยายามมองคนในด้านที่ดี

399
00:23:18,188 --> 00:23:21,108
แต่คนบางคนในนี้ไม่มีอย่างอื่น
นอกจากด้านที่เลว!

400
00:23:21,191 --> 00:23:22,859
เลวเข้าไส้!

401
00:23:24,111 --> 00:23:26,613
- เพื่อน
- "ปัญญาอ่อน" เอย!

402
00:23:27,531 --> 00:23:29,157
"ประหลาด" เอย! "พิลึก" เอย!

403
00:23:29,241 --> 00:23:32,452
ฉันอับอายที่เรียกตัวเองว่าเจ้านกฮูก

404
00:23:32,536 --> 00:23:37,958
ไม่ พวกเธอรู้ไหม พวกเธอทุกคน
ควรจะอับอายที่เรียกตัวเองว่าเจ้านกฮูก!

405
00:23:38,041 --> 00:23:40,961
งั้นยอมรับมาสิว่า ใครทำ!

406
00:23:43,547 --> 00:23:46,883
ขอให้ตายอย่างทรมาน ไอ้พวกเฮงซวย!

407
00:23:48,802 --> 00:23:49,761
เธอไม่สบายเหรอ

408
00:23:49,845 --> 00:23:51,263
ใช่ ฉันไม่สบาย

409
00:23:51,346 --> 00:23:53,640
เพจ ช่วยขึ้นมาด้วย ฉันไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว

410
00:23:54,933 --> 00:23:58,937
เธอออกไปพูดสุนทรพจน์แบบนี้ไม่ได้
คงจะฟังแล้วน่ารำคาญมากๆ

411
00:23:59,980 --> 00:24:04,151
ฉันรู้ ฉันเตรียมตัวเพื่อสิ่งนี้มาตั้งแต่แปดขวบ

412
00:24:04,734 --> 00:24:09,030
และฉันฝึกฝนอย่างหนัก
แล้วตอนนี้ไม่มีใครจะได้ฟังมัน

413
00:24:12,534 --> 00:24:13,827
ใช่ พวกเขาจะได้ฟัง

414
00:24:15,120 --> 00:24:16,204
ฉันจะพูดเอง

415
00:24:17,873 --> 00:24:18,748
อะไรนะ

416
00:24:19,833 --> 00:24:21,168
ฉันพูดสุนทรพจน์ของเธอ

417
00:24:21,918 --> 00:24:25,464
แซม เธอฉี่รดกางเกงตอนอยู่ประถมสามนะ

418
00:24:27,048 --> 00:24:29,759
นั่นคือความเสี่ยงที่ฉันต้องลองดู

419
00:24:29,843 --> 00:24:31,803
ฉันยังไม่ได้กินน้ำเลยวันนี้

420
00:24:31,887 --> 00:24:34,139
แชคเคิลตันรู้ว่าคณะของเขาบางคนคงไม่รอด

421
00:24:34,222 --> 00:24:37,601
เขาจึงถอยกลับบ้านไป
ทั้งๆ ที่เหลืออีกแค่ 150 กม.

422
00:24:37,684 --> 00:24:39,978
โอเค ไม่ใช่เพจ แต่ก็รับได้

423
00:24:40,061 --> 00:24:41,480
เขาจะทำอะไร

424
00:24:41,563 --> 00:24:43,190
ฉันว่าเขาขึ้นไปบนเวที

425
00:24:43,273 --> 00:24:45,150
ให้ดิ้นตาย เขาขึ้นไปบนเวทีเหรอ

426
00:24:45,233 --> 00:24:46,526
เอาเลย แซมมี่ จัดเต็ม!

427
00:24:46,610 --> 00:24:47,652
เกิดอะไรขึ้น

428
00:24:48,320 --> 00:24:51,072
แต่บางครั้งในชีวิต
คุณจำเป็นต้องมีทีมที่อยู่เบื้องหลัง

429
00:24:51,656 --> 00:24:54,159
และบางครั้งคุณจำเป็นต้องเป็นคนอื่นในทีม

430
00:24:54,242 --> 00:24:56,578
- แม่ควรขึ้นไปบนนั้น ควรไปใช่ไหม
- อย่า ได้โปรด

431
00:24:58,538 --> 00:25:00,707
"หวัดดี ฉันเพจ ฮาร์ดเวย์"

432
00:25:02,334 --> 00:25:04,169
ไม่ถูก ผมแซม การ์ดเนอร์

433
00:25:04,252 --> 00:25:06,254
ผมแค่มาอ่านสุนทรพจน์ของเพจแทนเธอ

434
00:25:06,338 --> 00:25:08,507
เพราะเสียงของเธอแหบแห้งและน่ารำคาญ

435
00:25:10,926 --> 00:25:14,804
"ขอบคุณที่มาวันนี้
และสำหรับเพื่อนผู้จบการศึกษา...

436
00:25:14,888 --> 00:25:15,972
ขอแสดงความยินดี

437
00:25:16,056 --> 00:25:18,433
เราทำสำเร็จแล้ว มันเป็นหนทางที่ยาวไกล

438
00:25:18,642 --> 00:25:23,063
ฉันเข้ามาที่โรงเรียนนี้ตั้งแต่เป็นเด็กหญิง
และเบ่งบานจนเป็นผู้หญิง"

439
00:25:25,148 --> 00:25:27,150
- เท่าที่ฟังมาก็ดีนะ
- โอ้ แซม

440
00:25:27,234 --> 00:25:30,111
- ฉันชอบมากเลย
- สุดยอด

441
00:25:32,239 --> 00:25:34,157
"เพื่อนรักคนหนึ่งของฉันเคยบอกฉันว่า...

442
00:25:34,658 --> 00:25:36,284
เพนกวินจับคู่ผสมพันธุ์เพื่อชีวิต"

443
00:25:37,536 --> 00:25:38,453
นั่นใช่ผมรึเปล่า

444
00:25:39,037 --> 00:25:40,580
คิดว่าเป็นผมเอง

445
00:25:43,708 --> 00:25:48,880
"และเพื่อนที่ฉันรู้จักที่นี่เป็นเหมือนเพนกวิน
เพราะพวกเขาเกิดขึ้นเพื่อชีวิต"

446
00:25:49,005 --> 00:25:50,632
ไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่

447
00:25:53,343 --> 00:25:57,973
"เวลาของเราที่มัธยมปลายนิวตัน
ได้สร้างการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่

448
00:25:58,056 --> 00:25:59,307
หยุดเพื่อเร้าอารมณ์"

449
00:26:00,642 --> 00:26:03,061
ฉันควรต้องหยุดเพื่อเร้าอารมณ์ใช่ไหม

450
00:26:18,785 --> 00:26:21,580
"แม่ผู้ยิ่งใหญ่ นักกวี ผู้นำจิตวิญญาณ..."

451
00:26:21,663 --> 00:26:22,497
อะไรเนี่ย

452
00:26:25,000 --> 00:26:29,588
"มายา แอนเจลู ครั้งหนึ่งเคยกล่าว่า
'ถ้าคุณพบว่าในหัวใจของคุณปรารถนาดีกับผู้อื่น

453
00:26:29,671 --> 00:26:31,214
คุณก็จะประสบความสำเร็จแล้ว'

454
00:26:31,923 --> 00:26:35,135
- และถ้าใช้สิ่งนั้นเป็นตัววัด..."
- แม่ ร้องไห้เหรอ

455
00:26:35,218 --> 00:26:38,346
- "ฉันว่าเราประสบความสำเร็จแล้ว"
- น่าจะ

456
00:26:38,430 --> 00:26:41,141
- สุนทรพจน์นี้ตลกดี
- แม่รู้

457
00:26:41,224 --> 00:26:43,059
แต่เขาทำได้ดีมากๆ

458
00:26:44,311 --> 00:26:47,439
"อนาคตมิอาจล่วงรู้ได้ ฉะนั้น
ฉันคงไม่อาจให้สัญญาอะไรได้มาก..."

459
00:26:48,023 --> 00:26:49,190
อย่าทำให้แปลกประหลาด

460
00:26:51,026 --> 00:26:55,322
"แต่ฉันจะให้สัญญากับคุณว่า
ฉันจะไม่มีวันลืมมัธยมปลายนิวตัน

461
00:26:55,864 --> 00:26:58,950
แม้แต่ตอนที่ฉันเรียนจบ
ได้อันดับสูงสุดในชั้นเรียนที่โบว์ดิน

462
00:26:59,034 --> 00:27:02,287
หรือตอนที่ฉันเป็นประธานาธิบดีหญิง
คนแรกของสหรัฐอเมริกา

463
00:27:02,370 --> 00:27:03,830
หยุดให้ปรบมือ

464
00:27:17,218 --> 00:27:19,971
ฉันเคยคิดว่าฉันเข้ามาที่นิวตันเพื่อการศึกษา

465
00:27:20,055 --> 00:27:21,890
แต่สิ่งฉันได้รับมากมายกว่านั้น

466
00:27:21,973 --> 00:27:23,308
มิตรภาพ

467
00:27:23,391 --> 00:27:24,434
การสนับสนุน

468
00:27:24,517 --> 00:27:25,769
อิสระเสรี

469
00:27:25,852 --> 00:27:27,062
คำแนะนำ

470
00:27:27,646 --> 00:27:29,147
แรงผลักดันในยามที่ต้องการ

471
00:27:29,814 --> 00:27:32,567
ขอบคุณทุกคนที่เป็นส่วนหนึ่ง
ของการผจญภัยที่มิอาจลืมเลือน

472
00:27:32,651 --> 00:27:34,152
อนาคตคือผู้หญิง"

473
00:27:34,694 --> 00:27:36,154
ผมไม่รู้หมายความว่าไง

474
00:27:36,237 --> 00:27:37,447
ผมพูดจบแล้ว

475
00:28:02,972 --> 00:28:05,100
- เขาทำได้ดีมาก
- เยี่ยมมาก

476
00:28:06,184 --> 00:28:07,560
นั่นพี่ชายฉัน

477
00:28:11,898 --> 00:28:12,774
ฟังนะ...

478
00:28:13,024 --> 00:28:15,193
ฉันคิดว่าเราต้องคุยกันทุกเรื่อง

479
00:28:15,276 --> 00:28:16,945
- คุณคุยได้ไหม
- ได้

480
00:28:17,529 --> 00:28:21,324
ฉันว่าน่าจะเป็นคืนนี้เพราะแซม
จะไปพักแรมกับชั้นปีสุดท้าย

481
00:28:21,408 --> 00:28:23,993
- และเคซี่จะออกไปเที่ยวกับอิซซี่
- โอเค

482
00:28:24,828 --> 00:28:27,205
- ผมจะรอคุย
- โอเค เยี่ยม

483
00:28:31,126 --> 00:28:32,419
รู้ไหม ผมเลี้ยงเด็กเป็น

484
00:28:33,461 --> 00:28:34,421
โอเค

485
00:28:39,384 --> 00:28:40,343
นี่ แซม

486
00:28:40,427 --> 00:28:42,846
มาแล้วเหรอ เราใกล้จะสายสำหรับการพักแรม

487
00:28:42,929 --> 00:28:46,599
ฉันเก็บชุดนอนเข้าๆ ออกๆ อยู่หกรอบแล้ว
เพราะไม่รู้จะทำอะไร

488
00:28:47,350 --> 00:28:48,309
แซม

489
00:28:48,643 --> 00:28:51,563
ครั้งหนึ่งเธอเคยบอกฉันว่า
เธอทำอะไรไม่เก่งสักอย่าง

490
00:28:52,147 --> 00:28:53,940
แต่มันไม่จริงเลย

491
00:28:54,023 --> 00:28:56,526
เธอเก่งที่ไปอยู่ตรงนั้นเพื่อฉัน

492
00:28:57,610 --> 00:29:01,448
ไม่อยากเชื่อเลยว่า
เธอจะพูดสุนทรพจน์แทนฉันวันนี้

493
00:29:01,531 --> 00:29:03,158
เธอทำแบบนั้นได้ยังไง

494
00:29:03,742 --> 00:29:05,660
ฉันคิดเรื่องนี้มาหลายรอบ

495
00:29:05,744 --> 00:29:09,372
ฉันคิดเรื่องที่ฉันกระโดดลงสระเพื่อเธอได้ยังไง

496
00:29:09,456 --> 00:29:11,416
และฉันพูดสุนทรพจน์แทนเธอได้ยังไง

497
00:29:11,499 --> 00:29:14,210
แล้วฉันจูบไบเลย์ เบนเนตต์
ได้ยังไงตอนนั้น รู้สึกดีนะ

498
00:29:14,544 --> 00:29:15,378
ดีจริงๆ

499
00:29:16,379 --> 00:29:19,674
แต่ไม่ดีเท่ากับตอนที่ฉันจูบเธอและ...

500
00:29:19,758 --> 00:29:24,512
ฉันเข้าใจว่าสาเหตุที่ฉันพูดสุนทรพจน์ให้เธอ
ก็เพราะฉันหลงรักเธอ

501
00:29:30,727 --> 00:29:32,520
เราควรจะไปหรือยังไง

502
00:29:33,354 --> 00:29:34,189
เร็วเข้า

503
00:29:36,649 --> 00:29:37,984
ผมไม่รู้ว่าจะทำอะไร

504
00:29:40,445 --> 00:29:42,906
ผมกำลังพยายามจะผ่านทุกอย่าง

505
00:29:45,241 --> 00:29:46,701
ผมกำลังพยายาม...

506
00:29:49,746 --> 00:29:50,955
ที่จะให้อภัย

507
00:29:57,045 --> 00:29:58,546
ผมอยากผ่าน ผม...

508
00:30:00,632 --> 00:30:01,966
ผมอยากผ่านจริงๆ

509
00:30:18,691 --> 00:30:20,151
ผมแค่ไม่...

510
00:30:20,819 --> 00:30:22,028
สามารถทำมันได้

511
00:30:27,325 --> 00:30:29,619
คุณอยากเข้ามาคุยข้างในไหม

512
00:30:43,383 --> 00:30:45,301
ไม่อยากเชื่อว่าเราขับออกมาไกลสี่เมือง

513
00:30:45,385 --> 00:30:48,596
เพื่อหาเซเว่นอีเลฟเว่น
ที่มีสเลอปี้เกล็ดน้ำแข็งนี่ขาย

514
00:30:48,972 --> 00:30:50,306
ฉันไม่เสียดาย

515
00:30:53,142 --> 00:30:54,227
ทายสิว่าอะไร

516
00:30:56,729 --> 00:30:57,897
ฉันมีเซ็กซ์อีกครั้ง

517
00:30:59,232 --> 00:31:00,441
กับอีวานเหรอ

518
00:31:00,525 --> 00:31:02,068
ไม่ กับตัวเอง

519
00:31:02,610 --> 00:31:05,029
- นับด้วย ใช่ไหม
- หุบปาก

520
00:31:07,448 --> 00:31:08,658
ใช่ กับอีวาน

521
00:31:10,451 --> 00:31:11,953
ฉันรักเขามาก

522
00:31:15,164 --> 00:31:16,291
ฉันรู้ว่าเธอรักเขา

523
00:31:17,250 --> 00:31:20,461
บางครั้งอะไรบางอย่างก็รู้สึกเหมือน...

524
00:31:22,797 --> 00:31:24,090
ใช่จริงๆ

525
00:31:25,758 --> 00:31:26,676
รู้ไหม

526
00:32:11,387 --> 00:32:14,265
(อีวาน ทูบา
ปฏิเสธ ตอบรับ)

527
00:32:18,686 --> 00:32:20,772
(ปฏิเสธ)

528
00:32:36,079 --> 00:32:39,207
(ท้อง ปีก ตา จะงอยปาก)

529
00:32:39,707 --> 00:32:41,709
(ศีรษะ ตา จมูก ไหล่ ปาก แขน)

530
00:32:41,793 --> 00:32:43,586
(วงกลมแอนตาร์กติก
ทวีปแอนตาร์กติกา)

531
00:33:39,350 --> 00:33:41,352
คำบรรยายโดย ไพฑูรย์ ก้องกานน