1
00:00:06,423 --> 00:00:07,841
รู้เรื่องนั้นได้ยังไง

2
00:00:07,924 --> 00:00:10,427
ตอนผมเจอเธอครั้งแรก
ไม่รู้หรอกว่าเธอหน้าตาเป็นไง

3
00:00:11,428 --> 00:00:16,182
เด็กผู้หญิงก็ได้ เด็กผู้ชายก็ดี
แต่ฉันจะมีความสุขสุดๆ ถ้าเป็นเด็กผู้ชาย

4
00:00:16,266 --> 00:00:19,019
- พวกเขาจะได้เป็นเพื่อนรักกัน
- ชอบจังเลย

5
00:00:19,102 --> 00:00:22,313
- นี่ พรรคพวก ทักทายเพื่อนรักหน่อยเร็ว
- เอ้า นี่ แปะมือกัน

6
00:00:22,397 --> 00:00:24,065
พวกเขาจะแปะมือกัน

7
00:00:26,317 --> 00:00:29,320
รู้ไหมเราควรทำอะไร
ทริปตั้งแคมป์ของครอบครัว

8
00:00:29,404 --> 00:00:32,907
อยากเป็นหนึ่งในครอบครัวพวกนั้น
ที่ไปทริปตั้งแคมป์กับเพื่อนๆ มาตลอด

9
00:00:32,991 --> 00:00:36,036
เราหาเตาเล็กๆ ไป
จะได้ทำอาหารอร่อยกินกัน

10
00:00:36,119 --> 00:00:39,581
- ใช่ ฉันชอบความคิดนี้
- ฟังดูยุ่งยากมากเลย

11
00:00:39,664 --> 00:00:42,083
พักโรงแรมเป็นไง ผมชอบโรงแรม

12
00:00:42,167 --> 00:00:44,502
- เจ้าหนูแซมจะต้องชอบตั้งแคมป์
- เดี๋ยว

13
00:00:45,587 --> 00:00:47,630
- พวกเธอเลือกชื่อแล้วเหรอ
- ซามูเอล

14
00:00:48,673 --> 00:00:50,717
เราตั้งชื่อเขาตามพ่อของเอลซ่า

15
00:00:51,301 --> 00:00:53,845
- เราควรบอกของเราบ้างใช่ไหม
- ใช่

16
00:00:53,928 --> 00:00:54,929
โอเค

17
00:00:56,347 --> 00:01:00,101
- ชื่อของเขาก็คือ...
- อาร์โล

18
00:01:01,644 --> 00:01:03,980
- อาร์โล
- อาร์โล

19
00:01:04,064 --> 00:01:06,149
- อาร์โลเฮงซวยชะมัด!
- เคซี่

20
00:01:06,232 --> 00:01:08,526
- ไม่ ลูกพูดถูก เจ้าเด็กนั่นเฮงซวย
- ใช่

21
00:01:08,610 --> 00:01:11,613
เฮงซวยหรือไม่... แค่รู้สึกหยาบคายที่พูดออกมา

22
00:01:11,696 --> 00:01:15,200
- ผมว่าสะใจดี "เฮงซวย"
- เราต้องจัดการเรื่องนี้อย่างสงบ

23
00:01:15,283 --> 00:01:19,454
โอเค หนูจะไปที่บ้านเด็กนั่นอย่างสงบ
แล้วเฉาะหัวเจ้าสมองเม็ดถั่วนั่น

24
00:01:19,537 --> 00:01:21,956
การออกไปสู่โลกภายนอกมักเป็นเรื่องที่ยาก

25
00:01:22,040 --> 00:01:24,918
ถูกต้องที่สุด ต้องมีใครสักคน
จัดการเด็กนั่นให้ตาย เอาจริงๆ

26
00:01:25,001 --> 00:01:27,378
ฉันรู้ว่าคุณพูดให้ดูขำๆ แต่มันไม่ช่วยอะไร

27
00:01:27,462 --> 00:01:28,880
ทุกคนช่วยเงียบๆ หน่อยได้ไหม

28
00:01:29,130 --> 00:01:30,924
คุณถึงต้องการครอบครัว

29
00:01:31,424 --> 00:01:33,343
ผมพยายามจะฟังเสียงร้องปิ๊บๆ ครั้งแรก

30
00:01:34,219 --> 00:01:36,763
งั้น ฉันจะนั่งบนตัวพี่เหมือนกับไข่

31
00:01:36,846 --> 00:01:40,058
- ไม่ อย่านั่งบนตัวฉันเหมือน...
- เอาสิ

32
00:01:40,141 --> 00:01:43,853
อย่านะ อย่านั่งบนตัวฉันเหมือนไข่ ฉันไม่ใช่ไข่

33
00:01:47,232 --> 00:01:49,192
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

34
00:01:57,617 --> 00:01:58,701
หวัดดี เพจ

35
00:02:01,913 --> 00:02:02,914
ซามูเอล

36
00:02:05,542 --> 00:02:08,086
นิ้วเธอเป็นยังไงบ้าง หมายถึงนิ้วที่โดนตัดน่ะ

37
00:02:08,169 --> 00:02:09,754
ฉันรู้ว่าหมายถึงนิ้วไหน

38
00:02:10,505 --> 00:02:12,215
และมันไม่เป็นไร ขอบคุณ

39
00:02:13,925 --> 00:02:15,802
คงจะมีแผลเป็น แต่ว่า...

40
00:02:16,177 --> 00:02:19,347
ผู้หญิงทรงอิทธิพลคนไหนบ้างล่ะ
ที่ไม่มีเรื่องราวเจ็บปวดในอดีต

41
00:02:20,849 --> 00:02:21,766
โอเค

42
00:02:22,142 --> 00:02:26,271
คือฉันอยากจะบอกว่าขอโทษ
และฉันรู้สึกไม่ดีที่โกหกไป

43
00:02:26,354 --> 00:02:29,732
ที่จริงฉันไม่ได้มีเรื่องเซ็กส์เยอะแยะ
กับผู้หญิงคนอื่น

44
00:02:29,816 --> 00:02:32,110
ฉันไม่ได้มีเรื่องเซ็กส์กับผู้หญิงคนไหนเลย

45
00:02:32,819 --> 00:02:33,778
ฉันรู้

46
00:02:34,195 --> 00:02:38,366
ฉันส่องดูโซเชียลมีเดียแล้วล่ะ
แต่ก็ดีที่ได้ยินจากปากเธอ

47
00:02:38,449 --> 00:02:40,076
นั่นเป็นคำพูดดูถูกหรือแค่วลี

48
00:02:41,369 --> 00:02:42,453
วลึ

49
00:02:43,413 --> 00:02:44,622
ฉันจะเพิ่มลงในรายการ

50
00:02:48,459 --> 00:02:50,378
อันนี้ให้เธอ สำหรับโทรศัพท์

51
00:02:50,920 --> 00:02:54,257
ฉันว่าคงช่วยในการพิมพ์ข้อความ
เพราะนิ้วเธอพันแผลอยู่

52
00:02:58,136 --> 00:02:59,179
ปากกาสไตลัส

53
00:03:00,471 --> 00:03:01,931
ให้ตายเถอะ แซม

54
00:03:02,015 --> 00:03:05,059
ฉันอยากจะโมโหเธอจริงๆ ครั้งนี้ แต่...

55
00:03:05,852 --> 00:03:06,895
เอาเถอะ

56
00:03:07,395 --> 00:03:09,397
ฉันจะรับไว้และให้อภัยเธอด้วย

57
00:03:09,480 --> 00:03:12,525
- โอเค ดี
- แต่ ฉันจะขอถามหน่อย

58
00:03:12,609 --> 00:03:15,195
เธออาจจะรู้หรือไม่รู้เรื่องนี้
แต่ที่จริงฉันชอบเดินละเมอ

59
00:03:15,278 --> 00:03:16,779
- ฉันไม่รู้เรื่องนี้
- อ๋อ เหรอ

60
00:03:16,863 --> 00:03:19,532
แม่ฉันบอกว่าเป็นเพราะฉันมีพลังเหลือเฟือ

61
00:03:19,616 --> 00:03:22,035
ทำให้อยู่เฉยๆ ไม่ได้ แม้แต่ตอนหลับ

62
00:03:22,118 --> 00:03:25,622
มีอยู่ครั้งนึงฉันละเมอ
ล้างห้องน้ำทั้งหมดเสร็จอย่างรวดเร็ว

63
00:03:26,206 --> 00:03:28,666
แต่ฉันกังวลนิดหน่อย
เรื่องการพักค้างคืนของชั้นปีสุดท้าย

64
00:03:29,834 --> 00:03:33,338
ทุกคนในชั้นจะค้างคืน
ในวันจบการศึกษากันภายในโรงเรียน

65
00:03:33,421 --> 00:03:35,715
ฉันแค่... ฉันต้องการใครสักคนเฝ้าดูตอนที่หลับ

66
00:03:35,798 --> 00:03:38,301
ฉันจะได้ไม่ออกไปเดินเพ่นพ่านที่ไหน

67
00:03:40,011 --> 00:03:42,305
เธออยากให้ฉันไปค้างคืนที่อื่นเหรอ

68
00:03:42,388 --> 00:03:43,598
ใช่

69
00:03:44,182 --> 00:03:46,142
- นายปฏิเสธเหรอ
- แน่นอน

70
00:03:46,226 --> 00:03:49,938
พวก มันคือการนอนค้างคืนกับสาวเป็นร้อยคน
ความจริงพวกสาวๆ จะขอนายเล่นจ้ำจี้

71
00:03:50,021 --> 00:03:52,690
ในใบปลิวไม่เห็นบอกว่ามีเล่นจ้ำจี้

72
00:03:52,774 --> 00:03:55,860
นอกจากนี้ ถึงแม้ฉันอยากไป
ก็คงไปไม่ได้ เวลาจะนอนนะ

73
00:03:55,944 --> 00:03:58,571
ฉันต้องห่อตัวเองอยู่ในที่นอนเหมือนเบอร์ริโต

74
00:03:58,655 --> 00:04:00,907
ฉันเข้าใจ กระต่ายก็ย่อมชอบโพรงของมัน

75
00:04:00,990 --> 00:04:03,743
หนูก็ย่อมชอบรูของมัน
ขี้มูกแห้งก็ย่อมชอบรูจมูกของมัน

76
00:04:03,826 --> 00:04:05,828
แต่ถึงเวลาหนึ่ง นายต้องเข้ามหาวิทยาลัย

77
00:04:05,912 --> 00:04:08,456
นั่นเหมือนจากบ้านไป 1,000 คืนเลยนะ

78
00:04:09,207 --> 00:04:10,875
อย่างแรก นายคิดเลขผิด

79
00:04:11,709 --> 00:04:13,127
มันไม่ใช่ 1,000 คืน

80
00:04:13,211 --> 00:04:16,130
คิดคร่าวๆ 180 วันต่อปีซึ่งเท่ากับ...

81
00:04:16,214 --> 00:04:18,758
- ทั้งหมด 720 วัน
- โอเค สิ่งที่ฉันพยายามบอกคือ...

82
00:04:18,841 --> 00:04:21,135
การฝึกนอนค้างคืนที่อื่นอาจจะดีก็ได้

83
00:04:21,219 --> 00:04:24,138
- เหมือนกับฝึกเดินทางเหรอ
- ใช่เลย

84
00:04:24,222 --> 00:04:27,517
เอางี้ มาค้างที่บ้านฉันสิ รูมเมตฉันเจ๋งสุดๆ

85
00:04:27,600 --> 00:04:30,937
แล้วถ้านายอยู่ไม่ได้ ฉันจะขับรถ
ไปส่งนายที่บ้านเอง ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว

86
00:04:31,854 --> 00:04:34,524
- นายเปลี่ยนรองเท้าทำไม
- อันนี้รองเท้าสำหรับเข้าส้วม

87
00:04:34,607 --> 00:04:36,818
แบบนี้จะได้ไม่มีใครรู้ว่าฉันอยู่ในส้วม

88
00:04:36,901 --> 00:04:38,736
เพราะมองไม่เห็นรองเท้าฉันใต้ผนังกั้นห้อง

89
00:04:38,820 --> 00:04:42,740
- ดูคล้ายรองเท้าของบ็อบ
- เป๊ะเลย คิดอยู่ตลอด

90
00:04:42,824 --> 00:04:43,866
เจอกัน

91
00:04:48,913 --> 00:04:49,872
พระเจ้า

92
00:04:50,623 --> 00:04:54,502
เราไม่ได้ใช้มันมาหลายปี
ไม่น่าเชื่อว่ายังสูบลมได้

93
00:04:54,627 --> 00:04:58,464
ที่จริงคุณไม่ต้องนอนข้างนอกนี้ก็ได้
มีลมโกรกไม่ใช่เหรอ

94
00:04:58,756 --> 00:05:00,550
ฉันนอนบนโซฟาได้ ไม่เป็นไร

95
00:05:00,633 --> 00:05:03,428
ไม่เป็นไร ผมชอบมีพื้นที่

96
00:05:03,511 --> 00:05:05,263
ถ้าอย่างนั้น...

97
00:05:06,806 --> 00:05:08,016
ชุดป้องกันสำหรับห้องเปิดรับแสง

98
00:05:09,142 --> 00:05:12,520
ผ้าห่ม เพราะผืนที่คุณหยิบมาระคายผิว

99
00:05:14,439 --> 00:05:17,525
ฮีตเตอร์แบบเฉพาะส่วนสำหรับทำความร้อน
และสร้างคลื่นเสียงไวต์นอยส์

100
00:05:19,193 --> 00:05:22,322
ผ้าปิดตา ไว้ใส่ตอนเช้า ถ้าสว่างเกินไป

101
00:05:22,405 --> 00:05:24,907
แล้วก็ไฟกลางคืน เผื่อกลางคืนห้องมืดไปหน่อย

102
00:05:25,491 --> 00:05:27,952
เอลซ่า ผมโตแล้ว ไม่ต้องมีไฟกลางคืน

103
00:05:28,036 --> 00:05:30,747
โอเค ได้เลยตามนั้น

104
00:05:33,291 --> 00:05:36,377
เอ่อ ฉันเพิ่งวางสายจากฮอลลี่ ไซกส์

105
00:05:36,461 --> 00:05:40,256
ฉันจะไปหาและคุยเรื่องที่เกิดขึ้น
ระหว่างอาร์โลกับแซม

106
00:05:40,340 --> 00:05:41,549
ทำไมถึงเป็นคุณ

107
00:05:41,883 --> 00:05:43,426
- อะไรนะ
- ทำไมถึงเป็นคุณ

108
00:05:43,509 --> 00:05:46,679
ผมดูแลช่วยเหลือแซมได้
ผมทำมาตลอดตอนคุณไม่อยู่

109
00:05:46,763 --> 00:05:48,806
โอเค งั้น...

110
00:05:48,890 --> 00:05:50,350
คุณอยากไปคุยกับพวกเขาไหมล่ะ

111
00:05:50,433 --> 00:05:51,893
ค่อยฟังดูเข้าท่า

112
00:05:51,976 --> 00:05:55,980
ผมยังเป็นเพื่อนกับทีโอ
คุณไม่ได้สนิทสนมกับฮอลลี่มาสิบปีแล้วมั้ง

113
00:05:56,064 --> 00:05:57,398
สิบสองปีครึ่ง

114
00:05:58,191 --> 00:05:59,025
นั่นแหละ

115
00:05:59,108 --> 00:06:01,652
คุณพูดถูก เราจะไปด้วยกันทั้งคู่
เราสองคนเป็นพ่อแม่

116
00:06:02,820 --> 00:06:03,696
ก็ได้

117
00:06:04,655 --> 00:06:05,615
โอเค

118
00:06:06,407 --> 00:06:09,327
ฉันจะทิ้งไฟกลางคืนเอาไว้เผื่อๆ

119
00:06:09,410 --> 00:06:12,497
เป็นอันเดียวที่ฉันหาได้นะพ่อหนุ่ม สเมิร์ฟเฟตต์

120
00:06:22,090 --> 00:06:24,926
(อีวาน ทูบา - ไง อยากคุยไหม
อยู่รึเปล่า ขอโทษที่พูดแบบนั้นไป)

121
00:06:25,009 --> 00:06:28,638
ลูกเพนกวินแรกเกิดจะอ่อนแอที่สุด
ในช่วงสองสามอาทิตย์แรกของชีวิต

122
00:06:31,224 --> 00:06:32,892
- หวัดดี
- หวัดดี

123
00:06:32,975 --> 00:06:35,186
ขนชุดแรกของพวกมันยังไม่ขึ้น

124
00:06:35,269 --> 00:06:37,313
พวกมันเป็นแค่ก้อนเล็กๆ กลมๆ ที่นุ่มนิ่ม

125
00:06:42,735 --> 00:06:44,487
เขาเฮงซวยมาก

126
00:06:44,946 --> 00:06:47,365
เขาร้องตะโกนและขว้างปาสิ่งของ

127
00:06:47,907 --> 00:06:49,283
ฉันเลยพูดว่า "ไปซะเถอะ"

128
00:06:50,743 --> 00:06:53,663
แต่ช่างเถอะ ฉันไม่กลัวเจ้าสารเลวนั่นหรอก

129
00:06:54,580 --> 00:06:56,999
- แล้วพวกเด็กๆ ล่ะ
- ฉันพาไปอยู่บ้านคุณยายแล้ว

130
00:06:57,083 --> 00:07:00,711
- แต่ที่นั่นคับแคบ ฉันเลย...
- อ้อ เธออยู่ที่นี่นะ

131
00:07:00,795 --> 00:07:02,463
โอเค ขอบใจ

132
00:07:05,341 --> 00:07:07,051
แซม นี่อิซซี่

133
00:07:07,135 --> 00:07:09,595
- อิซซี่ นี่แซม
- ไม่มีเวลาแล้ว ฉันยุ่ง

134
00:07:11,806 --> 00:07:13,433
ดูเหมือนเขาจะชอบเธอ

135
00:07:16,602 --> 00:07:17,645
พี่ทำอะไรน่ะ

136
00:07:18,229 --> 00:07:20,773
- ฉันกำลังจัดกระเป๋า
- ทำไมล่ะ พี่ไม่เดินทางไปไหนนี่

137
00:07:20,857 --> 00:07:23,609
ฉันจะไปนอนค้างคืนบ้านซาฮีด
เพื่อจะเรียนรู้ว่าเป็นยังไง

138
00:07:23,693 --> 00:07:27,697
เตรียมตัวไปพักค้างคืนกับชั้นปีสุดท้าย
กับเข้ามหาวิทยาลัย และสุดท้ายจ้ำจี้กัน

139
00:07:28,281 --> 00:07:31,159
ที่จริงฟังดูก็เป็นความคิดที่ไม่เลวนะ

140
00:07:31,242 --> 00:07:32,368
ก็ว่างั้นแหละ

141
00:07:32,743 --> 00:07:34,370
ฉันว่าทุกอย่างครบแล้ว

142
00:07:34,871 --> 00:07:37,665
- เอดิสัน ฉันควรพาเอดิสันไปด้วยไหม
- ไม่ ทิ้งเจ้าเต่าทะเลไว้

143
00:07:37,748 --> 00:07:38,791
- เต่าบก
- เต่าบก

144
00:07:38,875 --> 00:07:39,792
พวกเนิร์ด

145
00:07:41,043 --> 00:07:41,878
แต่ว่า...

146
00:07:43,087 --> 00:07:44,297
ฉันต้องการเอดิสัน

147
00:07:44,964 --> 00:07:48,134
แล้วถ้าฉันนอนไม่หลับเพราะไม่ได้ยิน
เสียงเท้าเล็กๆ ของมันบนหญ้าล่ะ

148
00:07:48,217 --> 00:07:51,262
หรือไม่ได้กลิ่นอาหารของมัน
ที่ลอยผ่านช่องระบายของตู้

149
00:07:51,512 --> 00:07:53,723
นี่อาจเป็นความคิดที่แย่ บางทีฉันไม่ควรไป

150
00:07:54,307 --> 00:07:56,350
- แซม...
- ทำไมเธอไม่ทิ้งเอดิสันไว้ที่นี่

151
00:07:56,434 --> 00:07:59,187
ให้มันอยู่สบายๆ แต่เอากล่องใส่อาหารของมันไป

152
00:07:59,270 --> 00:08:02,190
แบบนี้ถ้าคิดถึงมันหรือรู้สึกตื่นกลัว
เธอแค่ดมกลื่นมันก็ได้

153
00:08:03,357 --> 00:08:07,528
ประสาทรับกลิ่นเป็นตัวกระตุ้นความทรงจำ
ที่ดีที่สุดเหนือทุกประสาทสัมผัส

154
00:08:08,279 --> 00:08:09,739
นั่นเป็นความคิดที่ไม่เลว

155
00:08:10,531 --> 00:08:12,700
- เธอชื่ออิซซี่ใช่ไหม
- ใช่

156
00:08:15,953 --> 00:08:17,580
เอาล่ะ ครบทุกอย่างแล้ว

157
00:08:18,331 --> 00:08:21,792
- เธอจะโอเคใช่ไหมที่ฉันไม่อยู่
- ใช่ ฉันแน่ใจว่าจะทำได้

158
00:08:26,339 --> 00:08:27,465
บาย

159
00:08:29,509 --> 00:08:32,803
- ฉันดีใจที่เธอชอบแซม
- มีอะไรที่ต้องไม่ชอบเหรอ เขาเจ๋งดี

160
00:08:33,721 --> 00:08:34,847
นี่ห้องเธอใช่ไหม

161
00:08:39,227 --> 00:08:41,729
ไม่รู้พวกเขาทำอะไรใหม่ๆ กับบ้านบ้างรึเปล่า

162
00:08:42,355 --> 00:08:45,107
ทีโอบอกผมว่าพวกเขา
ทำห้องน้ำในห้องนอนใหญ่

163
00:08:46,025 --> 00:08:47,109
เยี่ยม

164
00:08:48,611 --> 00:08:50,571
ช่วยอะไรผมอย่างนึงสิ แค่...

165
00:08:51,322 --> 00:08:54,116
โปรดอย่าพูดถึงเรื่องอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นแล้ว

166
00:08:54,200 --> 00:08:55,910
เรื่องอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นแล้วเหรอ

167
00:08:56,536 --> 00:08:58,037
คุณก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

168
00:08:58,829 --> 00:09:01,457
พวกเขาไม่ได้เชิญเราไปงานปาร์ตี้
หรืออะไรอย่างนั้นใช่ไหม

169
00:09:01,541 --> 00:09:02,583
ไม่

170
00:09:03,668 --> 00:09:05,378
ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะลืมเรื่องนั้นไป

171
00:09:05,461 --> 00:09:09,257
พวกเขาเอาไอเดีย
ทริปตั้งแคมป์แบบครอบครัวของฉันไป

172
00:09:09,340 --> 00:09:11,092
จากนั้นก็ไม่ชวนเราไปด้วย

173
00:09:11,175 --> 00:09:12,927
เราไปกันสองสามครั้งแล้วใช่ไหม

174
00:09:13,010 --> 00:09:15,846
ใช่ จากนั้นพอมีเรื่องยุ่งยากของแซม

175
00:09:15,930 --> 00:09:18,933
พวกเขาเลิกชวนเรา
แล้วเริ่มไปชวนครอบครัวอื่นๆ

176
00:09:19,016 --> 00:09:21,894
แต่แซมไม่ชอบ เราอาจไม่ไปกับพวกเขาอยู่ดี

177
00:09:21,978 --> 00:09:25,565
ใช่ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
ควรจะให้เราตัดสินใจเอง

178
00:09:27,525 --> 00:09:28,609
แค่รู้สึกว่า...

179
00:09:30,027 --> 00:09:31,862
เหตุผลที่เลิกคบกันมันไร้สาระไปหน่อย

180
00:09:32,738 --> 00:09:35,074
ตอนนั้นคุณเห็นด้วยนี่นา

181
00:09:35,157 --> 00:09:36,325
ผมไม่เห็นด้วยหรอก

182
00:09:37,368 --> 00:09:39,787
ผมแค่ให้คุณตัดสินใจทุกอย่าง

183
00:09:41,247 --> 00:09:44,542
โดยปกติลูกนกเพนกวินต้องมีพ่อแม่
คอยระมัดระวังดูแลเพื่อความอยู่รอดปลอดภัย

184
00:09:44,625 --> 00:09:46,043
แต่ในบางสปีชีส์

185
00:09:46,127 --> 00:09:48,879
ลูกนกที่เริ่มเติบโตจะรวมกลุ่มกัน
เรียกว่า เครช

186
00:09:48,963 --> 00:09:51,173
ซาแมนธา นี่คือคฤหาสน์ของฉัน

187
00:09:51,757 --> 00:09:54,760
ซึ่งให้การปกป้องจากสัตว์ผู้ล่า
และสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติ

188
00:09:54,844 --> 00:09:57,888
- การมีเครชเป็นสิ่งที่ดี
- แซม ขอแนะนำรูมเมตของฉัน

189
00:09:57,972 --> 00:09:59,140
เราเป็นพ่อแม่ของเขา

190
00:09:59,223 --> 00:10:01,851
แต่ว่าเราอาศัยอยู่ด้วยกัน
ฉะนั้น ตามหลักแล้วเรา...

191
00:10:01,934 --> 00:10:04,145
ถูกลูกชายตัวเองเอารัดเอาเปรียบ

192
00:10:04,228 --> 00:10:05,396
คำพูดกรีดลึก คุณผู้หญิง

193
00:10:05,479 --> 00:10:08,482
- เรียกฉันว่าแม่ ไม่งั้นก็จ่ายค่าเช่ามา
- ผมจะไปเอาอาหารนะแม่

194
00:10:09,358 --> 00:10:11,360
แซม เราตื่นเต้นมากที่เธอมาที่นี่

195
00:10:11,444 --> 00:10:13,446
- ใช่
- เราได้ยินเรื่องเธอมาเยอะ

196
00:10:13,529 --> 00:10:15,364
เธอช่วยลูกชายเรามาก

197
00:10:15,448 --> 00:10:19,493
ตั้งแต่เจอเธอ เขาทำตัวน่ารักกว่าเดิม
มีสำนึกรู้ผิดชอบมากขึ้น

198
00:10:19,577 --> 00:10:21,954
ที่จริง ซาฮีดเป็นคนที่ช่วยผมครับ

199
00:10:22,038 --> 00:10:24,040
ลูกชายของคุณเป็นคนที่ฉลาดที่สุดที่ผมรู้จัก

200
00:10:24,123 --> 00:10:26,417
- ฉลาดเหรอ
- ฉลาดอวดรู้มากกว่านะ

201
00:10:26,500 --> 00:10:30,713
คือเขามีศักยภาพอย่างแน่นอน
แต่เขาไม่เคยสนใจจริง

202
00:10:30,796 --> 00:10:33,424
เขาสนใจสุดๆ ถ้าเป็นเรื่องสาวๆ

203
00:10:34,008 --> 00:10:36,677
ไม่ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่
ถ้ามีสาวสวยเดินเข้ามาในร้าน

204
00:10:36,761 --> 00:10:39,972
- เขาจะทิ้งงานทั้งหมด...
- โอเค มากินกันเถอะ กินกัน

205
00:10:40,056 --> 00:10:41,432
หวังว่าเธอคงไม่ว่าอะไร แซม

206
00:10:41,515 --> 00:10:44,560
แต่ฉันโทรถามแม่เธอว่าเธอชอบกินอะไรที่สุด

207
00:10:45,519 --> 00:10:47,605
- พระเจ้า ร้อนๆ
- บะหมี่เนยเหรอ

208
00:10:47,688 --> 00:10:49,565
พวกเราตื่นเต้นที่เธอมาค้างคืน

209
00:10:49,649 --> 00:10:52,985
น่าประทับใจมากที่เธอเตรียมตัว
สำหรับมหาวิทยาลัย

210
00:10:53,277 --> 00:10:56,322
- ฉันหวังว่าซาฮีดจะได้เข้ามหาวิทยาลัย
- โอเค พอแล้วเรื่องนั้น

211
00:10:56,781 --> 00:10:59,575
- บะหมี่เนยเป็นไง เพื่อนฝูง
- อร่อยอันดับสองตั้งแต่เคยกินมา

212
00:10:59,659 --> 00:11:00,868
โอ้ ขอบใจ

213
00:11:03,954 --> 00:11:05,331
- ครอบครัวการ์ดเนอร์
- ไง

214
00:11:05,414 --> 00:11:06,916
เชิญเข้ามาเลย

215
00:11:06,999 --> 00:11:09,001
- ดีใจที่...
- เช่นกันจ้า

216
00:11:09,085 --> 00:11:10,169
- หวัดดี
- หวัดดี

217
00:11:12,713 --> 00:11:17,259
ขอผมเสิร์ฟเครื่องดื่มทุกคน ไวน์ขาว เบียร์ดำ

218
00:11:17,343 --> 00:11:19,178
- ใช่
- ผมจำได้

219
00:11:20,304 --> 00:11:22,765
- ทำไมไม่... เข้ามาสิ เชิญนั่ง
- ได้

220
00:11:24,308 --> 00:11:25,893
โห ช่องเตาผิงใหม่เหรอ

221
00:11:25,976 --> 00:11:27,520
แค่เปลี่ยนแผ่นหินใหม่

222
00:11:27,603 --> 00:11:28,604
สวยดี

223
00:11:29,980 --> 00:11:30,898
โอเค

224
00:11:35,569 --> 00:11:41,742
- ก่อนอื่น... เราอยากขอโทษ
- เราเสียใจมากๆ และรู้สึก...

225
00:11:41,826 --> 00:11:46,288
แย่มากและอับอายเรื่องพฤติกรรมของอาร์โล

226
00:11:47,206 --> 00:11:48,874
นี่เช็คของแซม

227
00:11:49,834 --> 00:11:52,336
แล้วเรามีโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้เขา

228
00:11:52,920 --> 00:11:53,754
โอ้โฮ

229
00:11:54,338 --> 00:11:56,215
นี่ไม่จำเป็นหรอก

230
00:11:56,382 --> 00:11:59,844
แซม เขาเพิ่งเปลี่ยนหน้าจอไป
ที่ร้านเทคโทรโพลิสแบบฟรีๆ

231
00:11:59,927 --> 00:12:03,264
- รับไว้เถอะ จริงๆ
- เราแค่... รู้สึกแย่มาก

232
00:12:03,931 --> 00:12:07,768
รู้ไหมทำไม อาร์โลมีปัญหาด้านพฤติกรรมตลอด

233
00:12:07,852 --> 00:12:09,645
ตั้งแต่เด็กจนโต

234
00:12:10,146 --> 00:12:15,443
เรา... เราพาเขาไปบำบัดมาได้สองสามปีแล้ว
แต่ก็ไม่ช่วยอะไร

235
00:12:15,526 --> 00:12:17,820
เราตามใจเขาเกินไป เรื่องของเรื่อง

236
00:12:23,159 --> 00:12:25,161
ฉันจะเริ่มต้นพูดต่อเอง

237
00:12:25,536 --> 00:12:26,787
เราคิดถึงพวกคุณ

238
00:12:27,246 --> 00:12:31,208
แล้วที่พวกเราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
เป็นเรื่องที่งี่เง่ามาก

239
00:12:33,419 --> 00:12:36,839
"และนี่เป็นสิ่งที่โง่อย่างยิ่ง เขาไม่กล้าบอกคนอื่น

240
00:12:36,922 --> 00:12:39,258
ขณะที่เขากำลังควานหาสวิตช์ไฟ

241
00:12:39,341 --> 00:12:42,052
ก็มีอุ้งเล็บที่น่ากลัวสยดสยอง

242
00:12:42,136 --> 00:12:45,514
- วางลงเบาๆ บนข้อมือของเขา"
- โอเค พอแล้ว

243
00:12:45,806 --> 00:12:47,975
ฉันฟังไม่ได้ ไม่ๆ อ่านต่อไปสิ

244
00:12:48,058 --> 00:12:50,311
ไม่ ฉันหยุดดีกว่า น่ากลัวมากเลย

245
00:12:52,521 --> 00:12:54,940
ขอบคุณที่สร้างป้อมปราการที่ดูตลกอันนี้

246
00:12:55,024 --> 00:12:56,275
แถมอ่านเรื่องสยองให้ฟัง

247
00:12:56,358 --> 00:12:58,152
เพื่อทำให้ฉันไม่ต้องครุ่นคิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น

248
00:12:58,235 --> 00:12:59,153
ใช่

249
00:12:59,820 --> 00:13:02,156
เราอยู่ที่นี่กันนานเท่าไหร่ก็ได้ ถ้าเธอต้องการ

250
00:13:02,239 --> 00:13:05,159
เราฉี่ในกระป๋องได้
เรียนมหาวิทยาลัยทางออนไลน์

251
00:13:05,242 --> 00:13:06,160
- เราอาจ...
- เหรอ

252
00:13:06,243 --> 00:13:07,995
รู้ไหม เราอยู่ที่นี่จนแก่แล้วก็...

253
00:13:08,078 --> 00:13:09,455
หาแมวสักสองตัว

254
00:13:10,623 --> 00:13:12,625
- นิวตัน
- ว่าไง

255
00:13:12,708 --> 00:13:14,710
อาจจะฟังดูเห่ยๆ แต่...

256
00:13:16,629 --> 00:13:18,798
เธอเป็นเหมือนเพื่อนคนโปรดคนใหม่ของฉัน

257
00:13:20,716 --> 00:13:21,592
จริงเหรอ

258
00:13:22,593 --> 00:13:23,719
ใช่

259
00:13:24,386 --> 00:13:27,848
แย่ใช่ไหมที่เราเพิ่งเจอกันไม่นานเอง

260
00:13:28,432 --> 00:13:29,266
ไม่หรอก

261
00:13:30,684 --> 00:13:32,436
เธอเป็นเพื่อนคนโปรดคนใหม่ของฉันเช่นกัน

262
00:13:34,104 --> 00:13:36,482
แต่อย่าบอกชาริสนะ
เพราะหล่อนจะโกรธเธอตายแน่

263
00:13:37,316 --> 00:13:38,234
เข้าใจ

264
00:13:42,029 --> 00:13:44,031
ขอต้อนรับสู่ถ้ำมังกร เพื่อนยาก

265
00:13:44,114 --> 00:13:45,991
ฉันพยายามป้องกันเสียงรบกวน
ในห้องอย่างเต็มที่

266
00:13:46,116 --> 00:13:49,495
ตัวอย่าง เช่น ฉันหุ้มที่นอนนั่นไว้
จะได้ไม่มีเสียงเกิดขึ้นตอนกลางคืน

267
00:13:49,578 --> 00:13:52,498
และฉันขอยืมเครื่องสร้างกลิ่น
อันหรูหราจากรูมเมตฉัน

268
00:13:52,581 --> 00:13:54,208
- แม่นายเหรอ
- รูมเมตของฉัน...

269
00:13:54,291 --> 00:13:57,336
เพื่อทำให้ห้องมีกลิ่นหอม
ฉันคิดว่านายจะชอบกลิ่นยูคาลิปตัส

270
00:13:58,212 --> 00:13:59,547
เหมือนโคอาลา ใช่

271
00:13:59,630 --> 00:14:02,132
ใช่ สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด แสงไฟ

272
00:14:04,718 --> 00:14:05,928
สัมผัสอารมณ์แบบลูกผู้ชาย

273
00:14:06,011 --> 00:14:10,391
รูมเมตเอาโคมไฟลาวาของฉัน
ไปขายบนเครกส์ลิสต์ ฉันเลยต้องทำแบบนี้

274
00:14:29,243 --> 00:14:30,119
(ฮูเรย์!)

275
00:15:14,747 --> 00:15:17,374
โห ถ้วยรางวัลเยอะแยะ

276
00:15:17,458 --> 00:15:21,211
ใช่ เอาทั้งหมดมาวางตรงนี้ดูตลก
แต่ฉันว่าอาร์โลภูมิใจกับมัน

277
00:15:21,295 --> 00:15:23,672
- ดังนั้น...
- ไม่ เขาชอบแน่ๆ

278
00:15:26,216 --> 00:15:29,178
แล้วแซมเล่นกีฬาหรือ...

279
00:15:29,261 --> 00:15:32,598
ไม่ เขาสนใจศิลปะและชีววิทยาซะมากว่า

280
00:15:32,681 --> 00:15:33,891
โอ้ เด็กหัวดี

281
00:15:33,974 --> 00:15:35,851
ใช่ แบบนั้น

282
00:15:36,143 --> 00:15:38,729
ที่จริงแล้ว คืนนี้เขาไปค้างบ้านเพื่อนเป็นครั้งแรก

283
00:15:38,812 --> 00:15:40,731
คือว่ามัน...

284
00:15:40,814 --> 00:15:43,734
ช้าไปนิดนึง แต่เราภูมิใจในตัวเขา

285
00:15:46,111 --> 00:15:49,698
นี่ ฉันเห็นทริปตั้งแคมป์ยังคงเหนียวแน่นนะ

286
00:15:52,826 --> 00:15:54,036
ทำแบบนั้นแย่มากๆ

287
00:15:55,204 --> 00:15:56,038
ว่าไงนะ

288
00:15:56,121 --> 00:15:58,958
เราไม่ควรเลิกชวนพวกเธอไปทริปพวกนั้น

289
00:15:59,041 --> 00:16:04,046
ฉันรู้สึกผิดเรื่องนี้มาตลอด และไม่รู้ว่าจะทำ...

290
00:16:05,130 --> 00:16:07,132
เหมือนว่าเวลานานมากแล้ว...

291
00:16:09,885 --> 00:16:11,428
ยังไงก็ตาม ฉันขอโทษ

292
00:16:13,681 --> 00:16:14,723
ไม่เป็นไร

293
00:16:15,057 --> 00:16:15,933
เหรอ

294
00:16:16,684 --> 00:16:17,518
ใช่

295
00:16:20,187 --> 00:16:21,897
- พวกเธอดูเข้ากันได้ดี
- เยี่ยม

296
00:16:21,981 --> 00:16:24,233
เรื่องนี้ผ่านไปนานพอสมควรแล้ว

297
00:16:24,316 --> 00:16:26,568
ใครจะไปสนเรื่องทริปตั้งแคมป์งี่เง่า

298
00:16:26,652 --> 00:16:28,320
ที่เกิดขึ้นมากกว่าสิบปีที่มาแล้ว

299
00:16:28,404 --> 00:16:30,489
แน่นอนที่สุด แล้วรู้ไหม ขอพูดตามตรง

300
00:16:30,572 --> 00:16:34,118
ที่ฮอลลี่กับพวกเด็กๆ ไม่อยากไป
เที่ยวเล่นกับแซมก็มีเหตุมีผล

301
00:16:34,201 --> 00:16:36,328
หมายถึง ตอนนั้นเขาไม่ค่อยปกติไง

302
00:16:37,746 --> 00:16:38,580
อะไรนะ

303
00:16:39,248 --> 00:16:42,376
กรีดร้องเสียงดังอยู่ตลอด

304
00:16:42,459 --> 00:16:44,003
ยากที่จะจัดการกับเขา

305
00:16:44,962 --> 00:16:47,589
ช่างมันเถอะ ทุกอย่างโอเค
ดื่มอีกสักหน่อยเป็นไง

306
00:17:00,811 --> 00:17:04,023
เปิดทิ้งไว้เหรอเนี่ย โทษที แซมมี่

307
00:17:06,150 --> 00:17:07,234
แซม

308
00:17:13,782 --> 00:17:15,993
(ตำรวจ)

309
00:17:16,160 --> 00:17:17,161
นี่

310
00:17:17,244 --> 00:17:21,081
ถ้าลูกนกแรกเกิดแยกตัวออกจากเครช
มันอาจหนาวตายได้

311
00:17:21,165 --> 00:17:23,625
หรือถูกกินโดยสัตว์ผู้ล่าต่างๆ นานา

312
00:17:23,709 --> 00:17:24,668
นี่!

313
00:17:26,086 --> 00:17:27,379
ออกมาทำอะไรดึกดื่น

314
00:17:27,463 --> 00:17:28,922
ชินสแตรป จักรพรรดิ เจนทู

315
00:17:29,173 --> 00:17:32,551
- กินเหล้าหรือเล่นยามาล่ะ
- อาเดลี ชินสแตรป จักรพรรดิ เจนทู

316
00:17:32,634 --> 00:17:36,889
- อาเดลี ชินสแตรป จักรพรรดิ เจนทู
- นี่ๆ ฉันพูดด้วยอยู่นะ

317
00:17:36,972 --> 00:17:38,307
อาเดลี ชินสแตรป จักรพรรดิ...

318
00:17:38,390 --> 00:17:39,850
เล่นอะไรมาล่ะ ประสาทหลอนหรือไง

319
00:17:39,933 --> 00:17:42,019
บางตัวถูกเพนกวินโตเต็มวัย
ลักพาตัวไปด้วยซ้ำ

320
00:17:42,102 --> 00:17:43,270
นี่ หยุด!

321
00:17:44,188 --> 00:17:47,024
- แซม แซม!
- เดี๋ยวๆ เฮ้ย

322
00:17:47,107 --> 00:17:49,526
- ไม่มีอะไร เขาเป็นออทิสติก
- นายต้องถอยออกไป

323
00:17:49,610 --> 00:17:51,945
- คุณไม่เข้าใจ มันเป็น...
- ฉันบอกให้ลงไปบนพื้น

324
00:17:52,029 --> 00:17:52,988
ลงไปบนพื้น!

325
00:17:54,740 --> 00:17:56,492
โลกภายนอกช่างน่ากลัว

326
00:18:01,371 --> 00:18:02,206
นั่นแหละ

327
00:18:04,833 --> 00:18:05,876
ต้องเป็นเพนนีไวส์

328
00:18:05,959 --> 00:18:06,960
ไม่ใช่

329
00:18:07,586 --> 00:18:08,670
ลืมบอกว่าฉันส่งข้อความหาเนท

330
00:18:08,754 --> 00:18:10,881
- ไม่นะ
- ใช่ ฉันรู้ ขอโทษ

331
00:18:10,964 --> 00:18:12,716
เขาจะทำลายเวลาของสาวๆ

332
00:18:12,800 --> 00:18:13,967
มาแกล้งทำเป็นไม่อยู่ที่นี่กัน

333
00:18:16,011 --> 00:18:18,347
เราไม่อยู่บ้าน

334
00:18:18,430 --> 00:18:19,890
เปิดประตู ยัยทึ่ม

335
00:18:21,350 --> 00:18:24,686
เขาจะต้องล้อเรา
เรื่องสร้างป้อมปราการนี่ ตายจริง

336
00:18:24,937 --> 00:18:27,147
พวกผู้ชายทำลายทุกอย่าง

337
00:18:28,107 --> 00:18:29,358
โอเค เราทำไงดี

338
00:18:29,900 --> 00:18:32,319
- ชวนเขาเข้ามา ฉันว่านะ
- เราดูหนังกันก็ได้

339
00:18:32,903 --> 00:18:34,571
- เธอจะแอบงีบหลับล่ะสิ
- ฉันไม่หลับ

340
00:18:38,408 --> 00:18:39,451
ตลอด

341
00:18:41,537 --> 00:18:44,331
แล้วเรื่องแฟนเธอเป็นยังไง

342
00:18:44,915 --> 00:18:46,375
แฟนงั้นรึ

343
00:18:46,834 --> 00:18:48,377
นายรู้จักชื่อเขานี่

344
00:18:48,961 --> 00:18:51,463
โทษที เรื่องอีวานเป็นไงบ้าง

345
00:18:51,547 --> 00:18:53,799
ทำไมนายเรียกชื่อเหมือนไม่มีตัวตนจริงๆ พิลึกคน

346
00:18:55,259 --> 00:18:58,762
ไม่รู้สิ เพราะฉันแอบสงสัยเขา
หรือเพราะฉันจะปกป้องเธอ

347
00:18:59,555 --> 00:19:02,224
เยี่ยมเลย แต่ไม่จำเป็น

348
00:19:02,516 --> 00:19:05,060
- ดูเหมือนแบ่งแยกทางเพศ
- ขอบใจ

349
00:19:06,812 --> 00:19:10,232
แต่ว่า ไม่รู้สิ หลายสิ่งแปลกไป

350
00:19:12,401 --> 00:19:14,945
เราอยู่ที่นี่แล้ว ถ้าเธออยากคุยกับใครบางคน

351
00:19:15,779 --> 00:19:17,447
หรือว่า ฉันอยู่ที่นี่

352
00:19:17,531 --> 00:19:20,075
ส่วนคนนี้อยู่ไม่เกินสามทุ่มครึ่งแน่นอน

353
00:19:22,327 --> 00:19:24,037
พวกเธอดีมากเลย

354
00:19:25,122 --> 00:19:27,457
ขอบใจที่เป็นเพื่อนคนแรกของฉันที่เคลย์ตัน

355
00:19:30,878 --> 00:19:32,462
ทำอะไร...

356
00:19:32,546 --> 00:19:35,340
- ทำอะไรของนาย
- ไม่เอาน่า มีบางอย่างระหว่างเรา

357
00:19:35,424 --> 00:19:37,509
เพื่อนกันไง นายเป็นแฟนของเพื่อนฉัน

358
00:19:37,593 --> 00:19:40,429
ฉันรู้ แต่ว่าฉันไม่ได้ เพราะฉันก็สับสนนิดหน่อย

359
00:19:40,512 --> 00:19:44,558
ฉันขอพูดชัดๆ กับนาย เรื่องนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นได้

360
00:19:45,350 --> 00:19:46,852
กลับไปได้แล้ว

361
00:19:48,061 --> 00:19:49,021
ไปสิ

362
00:19:49,479 --> 00:19:51,773
ก็ได้ ทำซะเป็นเรื่องแปลก

363
00:20:01,575 --> 00:20:06,830
ชินสแตรป จักรพรรดิ เจนทู
อาเดลี ชินสแตรป จักรพรรดิ เจนทู

364
00:20:06,914 --> 00:20:08,040
นายโอเคนะ

365
00:20:09,082 --> 00:20:11,627
อาเดลี ชินสแตรป จักรพรรดิ เจนทู

366
00:20:11,877 --> 00:20:14,171
นี่ ฉันนึกอะไรออกแล้ว หมุนเก้าอี้ไปอีกด้าน

367
00:20:15,631 --> 00:20:16,924
- อะไรนะ
- เร็วสิ

368
00:20:28,060 --> 00:20:29,019
รู้สึกดีขึ้นไหม

369
00:20:32,064 --> 00:20:32,898
ฟังนะ

370
00:20:33,941 --> 00:20:37,486
นายจะยอมให้อุปสรรคเล็กๆ อย่างเดียว
มาทำให้รู้สึกแย่ไม่ได้นะเพื่อน

371
00:20:37,569 --> 00:20:39,988
ทุกคนมีอุปสรรคทั้งนั้น แม้แต่ฉัน

372
00:20:41,240 --> 00:20:43,825
ฉันไม่อยากอยู่ในร้านขายอุปกรณ์ไฮเทคหรอก

373
00:20:43,909 --> 00:20:47,204
- แต่นายเก่งเรื่องนี้มาก
- แน่นอนอยู่แล้ว ฉันเก่ง

374
00:20:47,829 --> 00:20:50,749
แต่... ตอนฉันเป็นเด็ก...

375
00:20:51,041 --> 00:20:56,088
คุณยายของฉันล้มป่วย
แล้วเราไปอยู่ที่โรงพยาบาลหลายต่อหลายครั้ง

376
00:20:56,171 --> 00:21:01,051
พูดตามตรง พวกหมอเฮงซวยมาก
แต่ฉันว่าพวกพยาบาลเจ๋งเป็นบ้า

377
00:21:01,134 --> 00:21:03,553
ภาพในหัวของฉัน พวกเขาทำหน้าที่สำคัญๆ

378
00:21:04,429 --> 00:21:06,682
ฉันเลยตัดสินใจว่าอยากเป็นพยาบาล

379
00:21:07,975 --> 00:21:08,892
พยาบาลเนี่ยนะ

380
00:21:10,435 --> 00:21:13,897
ฉันเก่งเรื่องคน
และดูเหมือนนายเรียนรู้อะไรเจ๋งๆ

381
00:21:13,981 --> 00:21:16,024
ประมาณ 99% เป็นเรื่องสาวๆ

382
00:21:16,984 --> 00:21:18,235
แต่จากนั้น...

383
00:21:22,531 --> 00:21:25,158
อะไรนะ นายพูดจบแค่ตรงนี้เหรอ

384
00:21:26,785 --> 00:21:31,832
จากนั้น ก็มีครูเจฟฟรีส์
สอนชีววิทยาฉันตอนมัธยมปลาย

385
00:21:31,915 --> 00:21:35,544
ครูคนนี้อายุ 88 ปีแล้ว ห่วยแตกมาก
แถมสูบบุหรี่ยังกับปล่องควัน

386
00:21:35,627 --> 00:21:38,755
- คือใครบ้างสูบบุหรี่ในที่ทำงาน
- นายไง นายสูบกัญชา

387
00:21:38,839 --> 00:21:42,634
นั่นมันคนละเรื่องกัน ซามูเอล
แล้วเงียบไว้ เรายังอยู่ที่สถานีตำรวจนะ

388
00:21:43,260 --> 00:21:44,261
โทษที

389
00:21:45,887 --> 00:21:51,059
ยังไงก็ตาม อยู่มาวันหนึ่ง
ครูเจฟฟรีส์หงุดหงิดฉันเรื่อง....

390
00:21:51,143 --> 00:21:54,938
จำไม่ได้แล้วว่าเรื่องอะไร
ฉันน่าจะทำตัวตลกเหมือนเคย...

391
00:21:55,480 --> 00:21:58,317
เขาบอกว่าฉันมันไม่เอาไหน

392
00:21:58,942 --> 00:22:01,695
แล้วฉันคงไม่พ้นกลายเป็นพวกขี้ยากระจอก

393
00:22:01,778 --> 00:22:04,489
ทำงานที่ไร้อนาคตไปตลอดชีวิต

394
00:22:06,408 --> 00:22:07,909
มีคนใจร้ายกับนายเหรอ

395
00:22:09,202 --> 00:22:12,039
คำพูดพวกนั้น... ฝังอยู่ในหัวฉัน

396
00:22:12,122 --> 00:22:16,710
และทุกครั้งที่ฉันคิด
เรื่องสมัครเข้าเรียนพยาบาล ฉันก็...

397
00:22:17,753 --> 00:22:19,129
เห็นภาพความล้มเหลว

398
00:22:20,047 --> 00:22:22,549
ยังไงก็ตาม อย่าทำผิดพลาดเหมือนที่ฉันทำ

399
00:22:22,966 --> 00:22:26,261
ฉันหมายถึงชีวิตจะเต็มไปด้วย
อุปสรรคเล็กๆ มากมาย

400
00:22:26,511 --> 00:22:28,180
แต่ไม่ได้หมายความว่านายหยุดพยายาม

401
00:22:31,433 --> 00:22:34,895
รู้ไหม ถ้าตอนนั้นครูเจฟฟรีส์อายุ 88

402
00:22:34,978 --> 00:22:39,441
แล้วสูบบุหรี่ยังกับปล่องควัน
ตามสถิติ เขาน่าจะตายไปแล้ว

403
00:22:39,941 --> 00:22:40,776
ช่วยให้ดีขึ้นไหม

404
00:22:42,110 --> 00:22:44,571
- ช่วยได้มากเลย
- ดี

405
00:22:45,572 --> 00:22:46,698
ช่วยได้จริงๆ

406
00:22:47,657 --> 00:22:49,201
พระเจ้าช่วย

407
00:22:49,284 --> 00:22:53,997
ฉันว่าฉันยืมชุดนี้ไปน่าจะ 15 ปีก่อน
แล้วไม่ได้เอามาคืนเลย

408
00:22:55,415 --> 00:22:58,960
- งั้น ถือว่าเป็นของขวัญละกัน
- โอเค ขอบใจมากๆ

409
00:22:59,044 --> 00:23:03,215
ได้เลย เธอคงไม่มีรีโมตทีวีสี่อันใช่ไหม

410
00:23:03,799 --> 00:23:07,969
นี่ ลองแมคัลแลนนี่ดู เก่าแก่ 30 ปี
คิดว่าคุณน่าจะชอบมัน

411
00:23:11,431 --> 00:23:15,268
รู้ไหม... แซมผ่านอะไรมาเยอะ

412
00:23:15,352 --> 00:23:17,646
- แต่เราไม่ต้องพูดถึงเรื่องนั้นทั้งหมด
- ไม่ ผม...

413
00:23:18,605 --> 00:23:19,481
ผมว่าเราต้องพูด

414
00:23:20,232 --> 00:23:23,443
เขามีภาวะออทิซึม นั่นคือความเป็นจริง

415
00:23:23,944 --> 00:23:29,116
ผมไม่คิดว่ามันคือสิ่งที่เขาหรือพวกเรา
สมควรที่จะถูกลงโทษ

416
00:23:29,199 --> 00:23:32,035
เพื่อน ลองคิดในมุมของพวกเรานะ

417
00:23:32,119 --> 00:23:36,373
ผมต้องบังคับลูกให้ไปเที่ยวเล่น
กับเด็กที่กรีดร้องและตีพวกเขาเหรอ

418
00:23:36,540 --> 00:23:37,916
นั่นก็คือการลงโทษพวกเรา

419
00:23:37,999 --> 00:23:40,919
คุณพูดว่าไงนะ เที่ยวเล่นกับแซม
เหมือนเป็นการลงโทษงั้นเหรอ

420
00:23:41,002 --> 00:23:42,712
ผมแค่พยายามจะพูดตรงไปตรงมา เพื่อน

421
00:23:43,046 --> 00:23:46,591
ไม่แน่ถ้าคุณให้ลูกคลุกคลีกับเด็กหลายๆ แบบ

422
00:23:46,675 --> 00:23:49,845
อาร์โลคงไม่ถูกเลี้ยงมา
จนเป็นเด็กงี่เง่าจิตใจหยาบกระด้าง

423
00:23:49,928 --> 00:23:52,848
- โห
- อ๋อ ผมแค่พยายามพูดตรงไปตรงมา เพื่อน

424
00:23:52,931 --> 00:23:53,974
ทีโอ หยุดเถอะ

425
00:23:54,558 --> 00:23:56,518
ผมเหรอ ผมไม่ใช่คนที่ดูถูกลูกคนอื่น

426
00:23:56,601 --> 00:23:59,646
คุณเพิ่งพูดว่าลูกผม
ไม่ใช่คนปกติทั่วไปที่จะไปเที่ยวเล่นด้วย

427
00:23:59,729 --> 00:24:03,150
- บางทีเราน่าจะ...
- ใช่ ไปกันเถอะ ไปกัน

428
00:24:05,193 --> 00:24:06,403
ฉันขอโทษ

429
00:24:08,530 --> 00:24:10,699
นั่นคือพยาบาลคนที่เก้าที่ฉันชวนไปเดต

430
00:24:10,782 --> 00:24:14,619
- เธอตอบตกลงไหม
- เธอบอกว่า... ไม่

431
00:24:15,036 --> 00:24:16,079
นายสองคน

432
00:24:17,581 --> 00:24:19,624
ฉันตรวจสอบข้อมูลบัตรแล้ว
จะปล่อยพวกนายไป

433
00:24:19,708 --> 00:24:22,544
แล้วอย่าเที่ยวไปเตร็ดเตร่ตอนดึก
เหมือนพวกขี้ยาล่ะ

434
00:24:22,627 --> 00:24:26,423
พวก เขามีภาวะออทิซึม
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ก็เป็นเพราะคุณ

435
00:24:27,132 --> 00:24:29,509
รู้ไหม นายกล่าวหาเจ้าหน้าที่

436
00:24:29,843 --> 00:24:31,386
ฉันจะไม่ถือสาละกัน

437
00:24:32,137 --> 00:24:34,264
ชัดเจนแจ่มแจ้งครับ ไปเถอะแซม

438
00:24:40,437 --> 00:24:41,563
แซม ดูสิ

439
00:24:41,980 --> 00:24:43,356
เที่ยงคืนเจ็ดนาทีแล้ว

440
00:24:45,275 --> 00:24:46,693
นายค้างคืนที่อื่นแล้ว

441
00:24:46,776 --> 00:24:50,071
ความจริงแล้วนายไม่ได้นอน
แต่มันเป็นก้าวแรกใช่ไหม

442
00:24:58,413 --> 00:25:00,415
ช่องเตาผิงสวยดีนะ

443
00:25:00,790 --> 00:25:03,793
- ฟังนะ ผมขอโทษ
- นี่ ไม่ต้องขอโทษ

444
00:25:03,877 --> 00:25:07,005
ไม่ ผมควรให้คุณไปที่นั่นคนเดียว

445
00:25:07,088 --> 00:25:10,967
ฉันโกหก ฉันว่าช่องเตาผิงนั่นดูไร้รสนิยม

446
00:25:16,640 --> 00:25:18,683
มันคง...

447
00:25:20,810 --> 00:25:22,646
ทำให้คุณลำบากใจกับที่นั่น ใช่ไหม

448
00:25:23,438 --> 00:25:24,856
ที่เสียเพื่อนคนนึงไป

449
00:25:25,440 --> 00:25:26,942
มันแย่มาก

450
00:25:27,943 --> 00:25:29,694
ฉันรู้สึกเดียวดายจริงๆ

451
00:25:30,946 --> 00:25:32,155
ฉันร้องไห้

452
00:25:34,115 --> 00:25:35,867
- คุณน่ะเหรอ
- ใช่

453
00:25:36,368 --> 00:25:37,452
มากมาย

454
00:25:38,703 --> 00:25:40,622
มันเหมือนกับอกหัก

455
00:25:43,416 --> 00:25:44,292
ผมขอโทษ

456
00:25:49,839 --> 00:25:50,674
นี่

457
00:25:51,883 --> 00:25:54,553
สิ่งที่คุณทำไปคืนนี้ ที่คุณพูดกับทีโอ

458
00:25:54,928 --> 00:25:56,429
นั่นคือความกล้าหาญจริงๆ

459
00:25:56,513 --> 00:26:01,059
ไม่หรอก คุณรับมือกับสถานการณ์แบบนี้
ได้ดีกว่าผมแน่นอน

460
00:26:02,018 --> 00:26:04,688
ไม่รู้สิ ฉันว่าคุณเก่ง

461
00:26:05,146 --> 00:26:09,025
ความจริงฉันว่าคุณเก่งสุดๆ
จนสมควรได้ถ้วยรางวัล

462
00:26:13,530 --> 00:26:15,073
นั่นมัน... คุณ...

463
00:26:16,116 --> 00:26:18,118
คุณขโมยถ้วยรางวัลเด็กนั่นมาเหรอ

464
00:26:18,201 --> 00:26:21,079
ใช่เลย ฉันขโมยถ้วยรางวัลเด็กนั่น

465
00:26:24,833 --> 00:26:26,209
คุณบ้าไปแล้ว

466
00:26:32,424 --> 00:26:35,677
ลูกเพนกวินแรกเกิดคงไม่สามารถ
คลานกลับไปอยู่ในไข่ที่อบอุ่นแสนสบายได้อีก

467
00:26:39,347 --> 00:26:42,601
แต่บ่อยครั้ง แม้แต่หลังจาก
ผ่านการผลัดขนเต็มตัว...

468
00:26:49,524 --> 00:26:51,776
หลังจากออกสู่ทะเลตามลำพัง...

469
00:26:59,242 --> 00:27:02,746
เพนกวินวัยเยาว์บางตัว
ยังคงกลับสู่อาณาจักรของมันเป็นประจำ

470
00:27:02,829 --> 00:27:06,750
(วิทยาลัยพยาบาล
สมัครเดี๋ยวนี้)

471
00:27:09,210 --> 00:27:11,338
ผมว่านั่นคือสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดกับที่พวกมันสามารถ

472
00:27:11,421 --> 00:27:13,923
กลับมาอยู่ภายใต้ขนหางของพ่อตัวเองได้

473
00:28:17,445 --> 00:28:19,447
(คำบรรยายโดย ไพฑูรย์ ก้องกานน)