1
00:00:56,806 --> 00:00:57,676
เป็นอะไรเหรอ

2
00:00:58,224 --> 00:00:59,354
ฉันรู้สึกเหมือนจะตายเลย

3
00:01:00,185 --> 00:01:01,185
คุณยังเวียนหัวอยู่เหรอ

4
00:01:02,270 --> 00:01:03,230
ฉันอับอายต่างหาก

5
00:01:04,898 --> 00:01:06,148
ฉันจะทำยังไงดี

6
00:01:07,108 --> 00:01:10,358
ฉากนั้นมันวนเวียนอยู่ในหัวของฉัน
เหมือนแผ่นเสียงตกร่องเลย

7
00:01:10,445 --> 00:01:13,775
ฉันอ้วก เป็นลมแล้วก็ถูกอุ้มออกไป
ฉันอ้วก เป็นลมแล้วก็ถูกอุ้มออกไป

8
00:01:13,865 --> 00:01:16,865
- เลิกเก็บมาคิดมากแล้วลืมมันไปซะ
- ฉันจะลืมได้ยังไง

9
00:01:16,951 --> 00:01:19,081
ฉันทำสามสิ่งที่เลวร้ายที่สุด

10
00:01:19,162 --> 00:01:21,002
ในห้องผ่าศพพร้อมกันเลย

11
00:01:22,207 --> 00:01:25,127
ฉันพลาดครั้งเดียวก็เสียภาพพจน์เท่ๆ หมด

12
00:01:26,336 --> 00:01:28,206
ให้ตายสิ นี่มันน่าหงุดหงิดชะมัด

13
00:01:30,924 --> 00:01:32,384
คุณอยากให้ผมสาธิตวิธีให้ดูมั้ย

14
00:01:33,009 --> 00:01:36,179
- วิธีอะไร
- วิธีเริ่มต้นความคิดใหม่ไง

15
00:01:37,889 --> 00:01:38,719
ยังไง

16
00:01:40,141 --> 00:01:41,101
แบบนี้

17
00:01:49,400 --> 00:01:50,240
คุณจะทำอะไร

18
00:01:53,696 --> 00:01:54,566
ไม่ได้ผลเหรอ

19
00:01:56,157 --> 00:01:57,157
ไม่ได้ผลน่ะสิ

20
00:01:57,784 --> 00:01:59,874
- จริงเหรอ
- จริง

21
00:02:29,899 --> 00:02:30,819
แบบนี้ล่ะ

22
00:02:32,026 --> 00:02:33,436
พอช่วยให้คุณเริ่มต้นใหม่ได้มั้ย

23
00:02:34,529 --> 00:02:35,359
คุณมัน…

24
00:02:36,614 --> 00:02:37,574
ไอ้คนเฮงซวย

25
00:02:47,250 --> 00:02:48,250
คุณทำอะไรน่ะ

26
00:02:50,170 --> 00:02:51,300
ฉันถามว่าคุณทำอะไร

27
00:02:51,379 --> 00:02:53,049
คุณไม่รู้จริงๆ หรือแค่ถามให้แน่ใจ

28
00:02:53,131 --> 00:02:55,431
นี่ล้อฉันเล่นงั้นเหรอ มันไม่ตลกนะ

29
00:02:55,508 --> 00:02:57,338
ผมถึงได้บอกไงว่าเราไม่ควรจริงจัง

30
00:02:57,927 --> 00:03:01,637
ทันทีที่เราเริ่มจริงจัง
ทุกอย่างก็เริ่มน่าเบื่อและไร้ความหมาย

31
00:03:01,723 --> 00:03:03,813
- นี่ ซออูจิน
- ฉะนั้นขอล่ะ

32
00:03:08,021 --> 00:03:10,691
อย่าเสียใจเพราะเรื่องของคนอื่นเลย

33
00:03:11,941 --> 00:03:12,821
มันชวนให้สับสน

34
00:03:55,235 --> 00:03:56,525
{\an8}(ซอและยูตายในที่เกิดเหตุ)

35
00:03:56,611 --> 00:03:57,651
{\an8}(ลูกชายวัยรุ่นเข้าโรงพยาบาล)

36
00:04:04,744 --> 00:04:05,664
ครับ

37
00:04:12,752 --> 00:04:15,052
คุณยังอยู่อีกเหรอ

38
00:04:15,129 --> 00:04:17,469
เดี๋ยวก็ไปแล้วครับ อีกสักพักผมจะกลับแล้ว

39
00:04:19,842 --> 00:04:21,512
ได้เข้าไปห้องทำงานผมบ้างหรือเปล่า

40
00:04:22,220 --> 00:04:24,220
อ๋อ ครับ

41
00:04:24,722 --> 00:04:28,732
ผมเอาเอกสารชี้แจงเหตุตัดงบประมาณ
สำหรับคณะกรรมการประเมินผลไว้บนโต๊ะคุณน่ะ

42
00:04:30,186 --> 00:04:31,396
มีอะไรอีกมั้ย

43
00:04:31,479 --> 00:04:34,769
ไม่ครับ ไม่มีเลย

44
00:04:36,025 --> 00:04:37,235
โอเค

45
00:04:39,404 --> 00:04:40,744
งั้นก็พยายามเข้านะ

46
00:04:47,412 --> 00:04:48,622
คุณก็รับสายสิ

47
00:04:48,705 --> 00:04:49,865
อ๋อ ครับ

48
00:04:58,506 --> 00:04:59,336
ฮัลโหล

49
00:04:59,882 --> 00:05:01,802
ใช่ครับ คุณเจออะไรหรือเปล่า

50
00:05:04,554 --> 00:05:05,564
ส่งเข้าอีเมลผมเหรอ

51
00:05:05,638 --> 00:05:06,558
แป๊บนึงนะ

52
00:05:08,099 --> 00:05:09,059
{\an8}(เอกสารที่คุณขอ)

53
00:05:09,142 --> 00:05:10,022
{\an8}(การกู้เงินของซอจินโฮ)

54
00:05:11,811 --> 00:05:14,151
{\an8}(ธุรกรรมเงินกู้และหลักทรัพย์ที่จดทะเบียน)

55
00:05:14,981 --> 00:05:16,021
{\an8}(สัญญากู้ยืม: 20 ล้านวอน)

56
00:05:17,191 --> 00:05:18,151
{\an8}(ยี่สิบล้านวอน)

57
00:05:19,277 --> 00:05:20,237
{\an8}(แปดสิบล้านวอน)

58
00:05:31,372 --> 00:05:33,372
(ห้องหัตถการสอง)

59
00:05:44,594 --> 00:05:45,554
หมอคิม

60
00:05:45,636 --> 00:05:46,466
ว่าไง

61
00:05:46,929 --> 00:05:48,679
เป็นอะไรครับ คุณเจ็บงั้นเหรอ

62
00:05:49,766 --> 00:05:52,516
เปล่า ผมไม่เป็นไร ไม่มีอะไร

63
00:06:29,055 --> 00:06:30,675
{\an8}(เจ้าของแฟรนไชส์ร้านขายไก่)

64
00:06:30,765 --> 00:06:32,345
{\an8}(ภรรยา: ยูฮีแจ)

65
00:06:32,433 --> 00:06:34,353
{\an8}(บุตร: ซออูจิน)

66
00:06:37,438 --> 00:06:39,478
{\an8}(บุตร: ซออูจิน)

67
00:07:09,804 --> 00:07:13,774
(แสนสาหัส)

68
00:07:13,850 --> 00:07:17,600
{\an8}นี่คือนักศึกษาพยาบาลปีสอง
จากมหาวิทยาลัยพยาบาลคอซาน

69
00:07:17,687 --> 00:07:20,357
{\an8}ซึ่งจะมาอยู่กับเราจนถึงเดือนหน้า

70
00:07:20,440 --> 00:07:21,900
{\an8}ปรบมือ

71
00:07:23,943 --> 00:07:26,033
{\an8}ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันโอมยองชิม เป็นหัวหน้าพยาบาล

72
00:07:26,112 --> 00:07:28,452
{\an8}- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
- ยินดีที่ได้รู้จักครับ

73
00:07:28,531 --> 00:07:33,081
{\an8}ตายจริง พวกคุณซ้อมทักทายกันมาหรือเปล่าเนี่ย
พวกคุณนี่พร้อมเพรียงเชียว

74
00:07:33,161 --> 00:07:35,871
{\an8}โรงพยาบาลของเรามีผู้ป่วยอุบัติเหตุเยอะ

75
00:07:35,955 --> 00:07:37,865
{\an8}น่าจะได้เห็นและได้ประสบการณ์กันเยอะ

76
00:07:37,957 --> 00:07:40,247
{\an8}มันจะช่วยคุณได้มากเวลาทำงานจริง

77
00:07:40,835 --> 00:07:44,505
{\an8}คุณออมฮยอนจองและคุณจูยองมี
จะคอยแนะนำพวกคุณในเดือนนี้

78
00:07:44,589 --> 00:07:46,339
- ฝากตัวด้วยนะคะ
- ฝากตัวด้วยนะครับ

79
00:07:46,841 --> 00:07:48,591
- พยายามเข้าล่ะ
- ค่ะ

80
00:07:49,177 --> 00:07:51,137
ฉันจะแบ่งพวกคุณเป็นกลุ่มละสองคนนะ

81
00:07:51,220 --> 00:07:53,470
คุณไปห้องฉุกเฉิน ไอซียู แผนกผู้ป่วยทั่วไป

82
00:07:53,556 --> 00:07:55,056
และคลินิกผู้ป่วยนอก

83
00:07:55,141 --> 00:07:56,851
พวกคุณสองคนที่ได้ห้องฉุกเฉินอยู่ตรงนี้นะ

84
00:07:56,934 --> 00:07:58,644
ที่เหลือตามฉันมา มาเร็ว

85
00:08:02,648 --> 00:08:04,648
พวกนี้เป็นนักศึกษาพยาบาลสินะ

86
00:08:04,734 --> 00:08:08,614
ใช่ ช่วงนี้ของปีจะมีนักศึกษาพยาบาลมาฝึกงานน่ะ

87
00:08:08,696 --> 00:08:11,156
อย่างนี้นี่เอง

88
00:08:11,240 --> 00:08:14,040
ตอนนี้เราไม่มีผู้ป่วย
เพราะงั้นคอยหลบและพยายามดูเอานะ

89
00:08:14,118 --> 00:08:15,788
ว่าอะไรอยู่ตรงไหนในห้องฉุกเฉิน

90
00:08:17,121 --> 00:08:18,461
พวกเบอร์เตียงอะไรแบบนั้นน่ะ

91
00:08:19,207 --> 00:08:22,077
อย่าไปขวางทางหมอก็พอ เข้าใจมั้ย

92
00:08:22,168 --> 00:08:23,498
{\an8}- เข้าใจค่ะ
- เข้าใจค่ะ

93
00:08:23,586 --> 00:08:24,836
หลีกหน่อย

94
00:08:29,509 --> 00:08:31,389
(ยังโฮจุน ซออูจิน ชาอึนแจ)

95
00:08:34,096 --> 00:08:36,386
เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ

96
00:08:37,850 --> 00:08:39,640
เรามีห้องหัตถการว่างอยู่สองห้อง

97
00:08:39,727 --> 00:08:41,227
อาจารย์ชิมใช้ไปหนึ่งห้อง

98
00:08:41,312 --> 00:08:42,692
ส่วนเราสามคน

99
00:08:42,772 --> 00:08:44,522
ต้องใช้ห้องที่เหลือร่วมกัน

100
00:08:44,607 --> 00:08:45,527
ทำไม

101
00:08:46,275 --> 00:08:48,105
- มีปัญหางั้นเหรอ
- เปล่านี่

102
00:08:51,197 --> 00:08:54,027
{\an8}ฉันรู้ว่าให้หมอซออูจินมาที่นี่
เพราะเขาเป็นศัลยแพทย์ทั่วไป

103
00:08:54,116 --> 00:08:55,196
{\an8}แต่ให้ฉันมาทำไมเหรอ

104
00:08:55,284 --> 00:08:57,754
{\an8}ฉันเป็นศัลยแพทย์หัวใจนะ ให้ฉันมาที่นี่ทำไม

105
00:08:57,828 --> 00:08:59,748
{\an8}ก็เห็นคุณบอกว่าคุณจะลุยต่อ

106
00:09:01,165 --> 00:09:04,455
ผมเลยให้โอกาสคุณได้ต่อกรกับผม

107
00:09:04,544 --> 00:09:05,884
ให้หนำใจคุณเลย

108
00:09:06,837 --> 00:09:08,417
ถ้าคุณไม่ชอบใจก็ไสหัวไปซะ

109
00:09:10,800 --> 00:09:11,680
ไม่ค่ะ

110
00:09:12,385 --> 00:09:13,295
ฉันจะอยู่

111
00:09:20,476 --> 00:09:22,056
ใครก็ได้ไปชงกาแฟให้ผมที

112
00:09:23,604 --> 00:09:26,484
ผมขออเมริกาโนใส่น้ำตาลแค่สองช้อนชา

113
00:09:27,316 --> 00:09:28,566
ห้ามขาดห้ามเกิน

114
00:09:31,279 --> 00:09:32,449
ผมไปเอง

115
00:09:40,413 --> 00:09:42,293
คุณรู้มั้ยว่าอาจารย์พัคเกลียดอะไรมากที่สุด

116
00:09:43,374 --> 00:09:46,134
- คะ
- เกลียดเวลาคนสองคนในที่ทำงานชอบกัน

117
00:09:46,586 --> 00:09:47,456
แล้วเริ่มคบกันไง

118
00:09:49,380 --> 00:09:50,800
คุณหมายความว่าไง

119
00:09:52,091 --> 00:09:53,761
ผมไม่ได้หมายความว่าอะไรทั้งนั้นแหละ

120
00:09:54,260 --> 00:09:55,600
ผมแค่จะบอกให้คุณระวังตัวไว้

121
00:10:15,990 --> 00:10:17,530
{\an8}(ห้องไฮบริด)

122
00:10:19,410 --> 00:10:21,040
- หมอยุน
- คะ พยาบาลพัค

123
00:10:21,120 --> 00:10:22,040
ว่าไงนะ

124
00:10:23,039 --> 00:10:24,119
ไม่สิ พยาบาลออม

125
00:10:25,625 --> 00:10:27,075
พยาบาลออม มีอะไรเหรอคะ

126
00:10:27,168 --> 00:10:30,498
เราเพิ่งมีผู้ป่วยอาการหอบหืดมาหนึ่งคน

127
00:10:30,588 --> 00:10:31,418
เขาอยู่เตียงสาม

128
00:10:31,505 --> 00:10:32,415
งั้นเหรอคะ

129
00:10:33,633 --> 00:10:34,473
ได้ค่ะ

130
00:10:34,550 --> 00:10:36,260
ฉันจะไปดูให้นะคะ

131
00:10:38,971 --> 00:10:40,721
คุณอยากได้เจ้านี่มั้ย

132
00:10:41,349 --> 00:10:42,219
จริงเหรอ

133
00:10:42,308 --> 00:10:43,478
นี่ให้ฉันเหรอ

134
00:10:43,559 --> 00:10:45,139
ตายจริง ขอบคุณนะ

135
00:10:45,227 --> 00:10:46,647
ขอบคุณ

136
00:10:46,729 --> 00:10:47,559
ค่ะ

137
00:10:48,105 --> 00:10:50,515
ให้ตายสิ คุณออม

138
00:10:51,442 --> 00:10:53,282
คุณนี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

139
00:10:58,574 --> 00:11:00,624
ทำอะไรอยู่น่ะ หมอยุน เตียงสามค่ะ

140
00:11:01,327 --> 00:11:02,367
ค่ะ ไปแล้วค่ะ

141
00:11:50,042 --> 00:11:51,092
ตาเถร

142
00:11:57,550 --> 00:12:00,340
คุณทำผมตกใจแทบตายแน่ะ คุณโอ

143
00:12:01,095 --> 00:12:02,555
มีเรื่องอะไรดีๆ เหรอคะ

144
00:12:03,264 --> 00:12:05,564
ก็แบบว่าเช้านี้อากาศดีไง

145
00:12:06,058 --> 00:12:08,348
อรุณสวัสดิ์ รู้สึกเป็นคนใหม่ในทุกเช้า

146
00:12:08,811 --> 00:12:10,351
พักนี้คุณเรียนภาษาอังกฤษอยู่เหรอ

147
00:12:10,438 --> 00:12:11,898
พระอาทิตย์ตกเร็ว

148
00:12:11,981 --> 00:12:12,941
ราตรีก็ช่างยาวนาน

149
00:12:13,441 --> 00:12:15,231
ไม่มีใครรอเกาหลังให้ผมอยู่ที่บ้าน

150
00:12:15,317 --> 00:12:17,737
ค่ำคืนที่ยาวนานแบบนี้
ผมจะทำอะไรคนเดียวได้ล่ะ

151
00:12:18,279 --> 00:12:20,449
ผมเลยเข้าเมืองไปลงทะเบียน

152
00:12:20,531 --> 00:12:22,031
เรียนวิชาภาษาอังกฤษระยะสั้น

153
00:12:24,577 --> 00:12:25,447
ว่าแต่…

154
00:12:27,913 --> 00:12:29,253
ทำแบบนั้นเพื่ออะไร

155
00:12:29,331 --> 00:12:30,251
อะไรนะ

156
00:12:30,833 --> 00:12:32,333
คราวนี้คุณหมายถึงอะไรเหรอ

157
00:12:33,169 --> 00:12:34,419
ก็ห้องทำงานผู้อำนวยการไง

158
00:12:35,546 --> 00:12:37,716
ผมเตรียมของพวกนี้ไว้ให้โดยเฉพาะครับ คุณพัค

159
00:12:37,798 --> 00:12:40,548
เครื่องชงกาแฟที่คุณอยากได้
โต๊ะและเฟอร์นิเจอร์

160
00:12:40,634 --> 00:12:42,014
จากยี่ห้อที่คุณระบุไว้

161
00:12:42,094 --> 00:12:43,354
ยิ่งกว่านั้น…

162
00:12:43,429 --> 00:12:44,389
นั่นอะไร

163
00:12:50,144 --> 00:12:53,064
นั่นเป็นของที่ระลึกแทนคำขอบคุณจากผมเอง

164
00:12:53,147 --> 00:12:55,267
ปกติโรงพยาบาลทลดัม

165
00:12:55,357 --> 00:12:57,817
มักจะทำให้คุณเวียนหัวบ่อยๆ

166
00:12:57,902 --> 00:12:59,742
คุณเวียนหัวเมื่อไหร่ก็มาพักผ่อนที่นี่ได้

167
00:12:59,820 --> 00:13:01,360
เข้าใจล่ะ คุณออกไปได้แล้ว

168
00:13:01,447 --> 00:13:02,487
ว่าไงนะครับ

169
00:13:03,949 --> 00:13:05,529
ได้ครับ ขอตัวนะ

170
00:13:06,744 --> 00:13:11,084
คุณมันไม่มีศักดิ์ศรีหรือไม่เคยเรียนรู้หรือไง

171
00:13:11,165 --> 00:13:13,375
สามปีก่อนคุณก็โดนคุณซงหลอกใช้แล้วทิ้ง

172
00:13:13,459 --> 00:13:14,539
ทำไมคุณยังทำแบบนี้อีก

173
00:13:14,627 --> 00:13:16,627
เขามันคนละระดับกัน

174
00:13:16,712 --> 00:13:19,922
คุณซงเป็นแค่หัวหน้าแผนกศัลยกรรม
แต่เขาเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาล

175
00:13:20,007 --> 00:13:21,217
แล้วไง

176
00:13:21,300 --> 00:13:25,350
คุณจะเอาใจผู้อำนวยการ
เพื่อให้การงานก้าวหน้างั้นเหรอ

177
00:13:25,429 --> 00:13:28,309
ผมไม่ได้ทำเพื่อตัวเองนะ

178
00:13:28,390 --> 00:13:31,480
ผมกำลังปูทางเพื่อโรงพยาบาลของเรา

179
00:13:31,560 --> 00:13:33,730
จะปูทางหรือปูเสฉวนฉันก็ไม่สน

180
00:13:33,813 --> 00:13:35,733
การคว่ำบาตรแก้ปัญหาไม่ได้ทุกอย่างหรอก

181
00:13:35,815 --> 00:13:38,185
สุดท้ายคุณอาจถูกทิ้งไว้ข้างหลังคนเดียว

182
00:13:38,275 --> 00:13:41,525
ฉันยอมค่อยเป็นค่อยไปดีกว่าเป็นพวกฉวยโอกาส

183
00:13:42,071 --> 00:13:44,161
ฉันจะเดินตามจังหวะตัวเอง ความเร็วตัวเอง

184
00:13:44,240 --> 00:13:46,240
ไม่ต้องเครียดและไม่กดดัน

185
00:13:50,371 --> 00:13:52,161
เงินเดือนและค่าโอทีของเรา

186
00:13:52,248 --> 00:13:53,708
ได้ขึ้นห้าเปอร์เซ็นต์

187
00:13:54,166 --> 00:13:56,286
คุณรู้มั้ยว่าเป็นเพราะฝีมือใคร

188
00:13:57,753 --> 00:13:59,463
ใช่ ฝีมือของผมเอง

189
00:14:01,966 --> 00:14:03,426
มันเป็นผลงานของจางกีแทคนนี้

190
00:14:04,093 --> 00:14:05,393
ผู้อำนวยการพัค…

191
00:14:05,469 --> 00:14:07,559
ตอนนี้อยู่ในมือของผมแล้ว

192
00:14:07,638 --> 00:14:09,098
คุณต้องไว้ใจผมสิ คุณโอ

193
00:14:11,851 --> 00:14:13,191
ครับ คุณพัค ผมเอง

194
00:14:13,811 --> 00:14:16,361
คนเรานี่ไม่เคยเปลี่ยนเลย

195
00:14:18,816 --> 00:14:20,726
ครับ ตอนนี้เหรอครับ

196
00:15:02,109 --> 00:15:03,989
มือถือของฉันแบตหมดซะงั้น

197
00:15:16,540 --> 00:15:17,960
คราวนี้ไม่ใช่ของฉัน…

198
00:15:26,425 --> 00:15:27,925
ให้ตาย อึดอัดเป็นบ้าเลย

199
00:15:30,220 --> 00:15:31,640
- พอคุณเก็บของเสร็จแล้ว
- ค่ะ

200
00:15:31,722 --> 00:15:33,642
- ช่วยไปดูเตียงสองด้วย
- ได้ค่ะ

201
00:15:34,183 --> 00:15:36,523
(ศัลยกรรม เวชศาสตร์ครอบครัว)

202
00:15:45,736 --> 00:15:48,196
คุณโอ ทำอะไรอยู่ คุณไม่ไปด้วยกันเหรอ

203
00:15:49,156 --> 00:15:49,986
ไปไหนคะ

204
00:15:50,074 --> 00:15:52,124
ผมโดนเรียกประชุมประจำสัปดาห์ไง

205
00:15:56,413 --> 00:15:57,333
คุณไม่โดนเรียกเหรอ

206
00:15:58,666 --> 00:16:01,286
ฉันจะถามคุณจางดูนะ คุณไปก่อนเลย

207
00:16:01,377 --> 00:16:02,337
ได้ครับ

208
00:16:09,176 --> 00:16:10,216
ห้องธุรการครับ

209
00:16:11,053 --> 00:16:12,143
ว่าไง คุณโอ

210
00:16:13,347 --> 00:16:14,467
คุณจางเหรอ

211
00:16:14,974 --> 00:16:16,814
เขาไปเข้าประชุมประจำสัปดาห์น่ะ

212
00:16:16,892 --> 00:16:17,982
มีอะไรหรือเปล่า

213
00:16:18,060 --> 00:16:18,940
งั้นเหรอคะ

214
00:16:19,603 --> 00:16:20,983
เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร

215
00:16:21,063 --> 00:16:22,693
เดี๋ยวฉันโทรเข้ามือถือของเขาเอง

216
00:16:34,368 --> 00:16:36,248
(โอมยองชิม)

217
00:16:42,292 --> 00:16:46,092
- ให้ตายสิ ขอโทษที่ผมมาสายนิดหน่อย
- ไม่เป็นไร นั่งเถอะ

218
00:16:46,171 --> 00:16:47,631
หมอซอ นั่งฝั่งนี้เลย

219
00:16:48,632 --> 00:16:49,722
กาแฟที่คุณสั่งได้แล้วครับ

220
00:16:51,719 --> 00:16:52,589
(ผอ.พัคมินกุก)

221
00:16:54,179 --> 00:16:55,309
โอเค ขอบใจนะ

222
00:16:56,974 --> 00:16:58,564
ค่อยจ่าย 500 วอนให้ผมทีหลังก็ได้

223
00:17:01,729 --> 00:17:04,859
หมอยัง นี่คุณใช้เขาไปซื้อกาแฟ
โดยไม่ให้เงินเขางั้นเหรอ

224
00:17:06,191 --> 00:17:07,151
ไม่ใช่แบบนั้นนะ

225
00:17:08,444 --> 00:17:11,114
พวกศัลยแพทย์ทั่วไปยังรังแกรุ่นน้องอยู่สินะ

226
00:17:11,905 --> 00:17:15,615
{\an8}หมอห้องฉุกเฉินเลิกให้รุ่นน้อง
ไปซื้อกาแฟให้นานแล้วนะ

227
00:17:16,744 --> 00:17:19,204
เราควรเลิกรังแกรุ่นน้องได้แล้วมั้ง

228
00:17:19,288 --> 00:17:20,328
ยุคสมัยนี้แล้ว

229
00:17:20,414 --> 00:17:22,884
แหม ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ

230
00:17:24,001 --> 00:17:24,961
เอาล่ะ

231
00:17:25,544 --> 00:17:27,094
ดูเหมือนพวกคุณมากันครบแล้ว

232
00:17:28,297 --> 00:17:29,507
งั้นมาเริ่มประชุมกันเลย

233
00:17:33,469 --> 00:17:35,179
หัวหน้าแผนกศัลยกรรมล่ะ

234
00:17:35,262 --> 00:17:38,602
คือที่จริงผมแวะไปดูที่ห้องทำงานของเขาแล้ว

235
00:17:40,851 --> 00:17:41,771
หมอคิมครับ

236
00:17:43,437 --> 00:17:44,397
หมอคิม

237
00:17:45,731 --> 00:17:47,651
เขายังไม่มาทำงานเลยงั้นเหรอ

238
00:17:47,733 --> 00:17:48,783
ครับ

239
00:17:48,859 --> 00:17:50,739
เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

240
00:17:50,819 --> 00:17:52,779
ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงไม่โทรมาบอก

241
00:17:57,785 --> 00:17:59,575
งั้นเริ่มประชุมกันดีกว่า

242
00:17:59,661 --> 00:18:02,291
ขอโทษครับ คุณโอยังไม่มาเลย

243
00:18:02,372 --> 00:18:03,542
นั่นก็เพราะ…

244
00:18:03,624 --> 00:18:06,344
จากนี้ไปการประชุมประจำสัปดาห์
จะมีแค่คนในห้องนี้

245
00:18:07,044 --> 00:18:09,174
- ว่าไงนะ
- เราจะประชุมประจำสัปดาห์

246
00:18:09,254 --> 00:18:11,224
โดยไม่มีหัวหน้าพยาบาลของเราเหรอ

247
00:18:11,298 --> 00:18:12,668
เรื่องที่เธอต้องรู้…

248
00:18:13,425 --> 00:18:15,425
หัวหน้าฝ่ายบริหารจะไปบอกเธอเอง

249
00:18:21,308 --> 00:18:22,678
(โอมยองชิม)

250
00:18:29,733 --> 00:18:32,193
แล้วหมอชาล่ะ ทำไมเธอถึงไม่มา

251
00:18:32,277 --> 00:18:34,067
เดี๋ยวเธอก็ย้ายไปโรงพยาบาลอื่นแล้ว

252
00:18:34,613 --> 00:18:35,533
ชาอึนแจน่ะเหรอ

253
00:18:36,115 --> 00:18:37,315
เธอจะย้ายไปไหน

254
00:18:37,825 --> 00:18:38,985
ทำไม มีเหตุผลอะไร

255
00:18:40,494 --> 00:18:41,794
มีเรื่องเกิดขึ้นน่ะ

256
00:18:41,870 --> 00:18:43,870
พวกคุณรู้กันแค่นั้นก็พอแล้ว

257
00:18:44,832 --> 00:18:46,292
กะทันหันแบบนี้เลยเหรอ

258
00:18:47,751 --> 00:18:49,091
(แผนการดำเนินงาน)

259
00:18:49,169 --> 00:18:52,129
นั่นคือแผนการดำเนินงานในอนาคตของเรา

260
00:18:52,214 --> 00:18:55,594
จากนี้ไปโรงพยาบาลทลดัม
จะพบกับการปฏิรูปครั้งใหญ่

261
00:18:59,304 --> 00:19:02,274
ก่อนอื่นเราจะลดจำนวนผู้ป่วยอุบัติเหตุ
และผู้ป่วยฉุกเฉินลง

262
00:19:02,349 --> 00:19:03,889
ว่าไงนะ

263
00:19:03,976 --> 00:19:07,146
ผู้ป่วยอุบัติเหตุกับผู้ป่วยฉุกเฉิน
ถือเป็นผู้ป่วยส่วนใหญ่ของเรานะ

264
00:19:07,229 --> 00:19:08,229
คุณจะลดยังไง

265
00:19:08,313 --> 00:19:10,613
เราจะเปลี่ยนระบบเพื่อหันไปเน้น

266
00:19:10,691 --> 00:19:12,481
คลินิกผู้ป่วยนอกและการผ่าตัดทั่วไป

267
00:19:13,777 --> 00:19:15,237
แต่เราไม่มีผู้ป่วยนะคะ

268
00:19:15,320 --> 00:19:16,740
ผู้ป่วยของผมที่มีนัด

269
00:19:16,822 --> 00:19:19,492
ผ่าตัดที่โรงพยาบาลหลัก
จะเริ่มเข้ามาตั้งแต่วันพรุ่งนี้

270
00:19:20,200 --> 00:19:22,450
หมอยัง ช่วยไปจัดตารางการรักษา

271
00:19:22,536 --> 00:19:25,156
- ตามความสะดวกของผู้ป่วยทีนะ
- รับทราบครับ

272
00:19:26,290 --> 00:19:29,960
เราบริหารโรงพยาบาลนี้ต่อไป
โดยไม่วางแผนไม่ได้

273
00:19:30,043 --> 00:19:32,213
พอเราเริ่มใช้ระบบนี้

274
00:19:32,296 --> 00:19:35,506
เราจะเริ่มใช้ระบบประเมินตามผลงาน

275
00:19:35,591 --> 00:19:36,931
กับแต่ละแผนก

276
00:19:38,051 --> 00:19:40,301
ขอให้จำกันไว้และตั้งใจทำงานด้วย

277
00:19:53,734 --> 00:19:56,034
{\an8}เหมือนเขามีอาการอุจจาระร่วงเฉียบพลัน

278
00:19:56,111 --> 00:19:58,531
{\an8}เริ่มต่อสายแล้วก็ให้น้ำเกลือเขานะ

279
00:19:58,614 --> 00:20:00,574
พอหมอจองประชุมเสร็จ

280
00:20:00,657 --> 00:20:02,117
เราจะยืนยันผลแล็บทันที

281
00:20:02,201 --> 00:20:03,201
เข้าใจแล้วค่ะ

282
00:20:04,912 --> 00:20:06,252
พวกคุณถอยไปหน่อยได้มั้ย

283
00:20:06,330 --> 00:20:07,330
- ได้ค่ะ
- ได้ค่ะ

284
00:20:09,666 --> 00:20:11,456
คุณคนไหนเคยให้น้ำเกลือมาก่อนมั้ย

285
00:20:11,543 --> 00:20:13,923
ฉันรู้จักแต่ทฤษฎี แต่ฉันยังไม่เคยปฏิบัติค่ะ

286
00:20:14,004 --> 00:20:16,174
ทฤษฎีเหรอ ช่างมันเถอะ คุณทำเป็นหรือเปล่า

287
00:20:16,256 --> 00:20:19,506
{\an8}ฉันเองก็เพิ่งมาฝึกงานครั้งแรก
แต่ฉันลองทำดูก็ได้ค่ะ

288
00:20:19,593 --> 00:20:22,013
ช่างเถอะ ฉันปล่อยให้คุณฆ่าผู้ป่วยไม่ได้หรอกนะ

289
00:20:34,691 --> 00:20:37,281
นักศึกษาพยาบาลประหม่าน่าดูเลยนะคะ

290
00:20:38,612 --> 00:20:40,532
มาฝึกงานวันแรกก็แบบนี้แหละ

291
00:20:43,617 --> 00:20:45,117
ฉันเองก็ซุ่มซ่ามมากเหมือนกัน

292
00:20:45,202 --> 00:20:47,042
สมัยฉันฝึกงานปีแรก

293
00:20:47,704 --> 00:20:49,004
ฉันไม่รู้เลยว่าอะไรเป็นอะไร

294
00:20:49,081 --> 00:20:52,001
ฉันทำอะไรก็ไม่เป็น แถมไม่มีใครบอกฉันด้วย

295
00:20:53,710 --> 00:20:56,420
ถ้ามีรุ่นพี่สักคนมาช่วยฉันคงดีไม่น้อยเลย

296
00:20:59,216 --> 00:21:00,046
หมอยุน

297
00:21:01,093 --> 00:21:02,973
ฉันเข้ากะดึกมาสองวันติดแล้ว

298
00:21:03,595 --> 00:21:05,715
เราขาดคนและเรามีผู้ป่วยเยอะแยะ

299
00:21:05,806 --> 00:21:08,056
ฉันไม่มีแรงไปดูแลนักศึกษาพยาบาลหรอกนะ

300
00:21:08,141 --> 00:21:10,601
ถ้ามีแรงเหลือ ฉันก็ควรไปดูผู้ป่วยเพิ่มเติมดีกว่า

301
00:21:10,686 --> 00:21:12,516
แหม เรื่องนั้นฉันรู้ค่ะ

302
00:21:12,604 --> 00:21:13,864
ฉันเข้าใจ แต่ยังไง…

303
00:21:13,939 --> 00:21:15,019
คือว่า…

304
00:21:15,107 --> 00:21:16,857
ฉันเข้าใจที่คุณพูดนะ

305
00:21:16,942 --> 00:21:18,362
แต่คุณอย่ายุ่งดีกว่า

306
00:21:18,443 --> 00:21:20,403
เราจะจัดการแผนกของเราเอง

307
00:21:33,458 --> 00:21:36,378
คุณโอ ผมขอเวลาสักครู่ได้มั้ย

308
00:21:42,926 --> 00:21:45,506
อะไรนะ ฉันต้องไปอยู่โรงพยาบาลอื่นเหรอ

309
00:21:46,722 --> 00:21:47,722
ใครบอก

310
00:21:47,806 --> 00:21:48,766
หมอยังเหรอ

311
00:21:48,849 --> 00:21:50,639
ใช่ เขาประกาศออกมาเลย

312
00:21:50,726 --> 00:21:52,516
ตอนประชุมกับผู้อำนวยการ

313
00:21:52,602 --> 00:21:56,022
โอ้โฮ ไม่อยากเชื่อว่า
เขาจะแทงฉันข้างหลังแบบนี้

314
00:21:57,065 --> 00:21:59,355
เขาบอกให้ฉันต่อกรกับเขา
แต่เปลี่ยนใจแล้วงั้นเหรอ

315
00:21:59,443 --> 00:22:01,783
มีอะไรกัน ทำไมเขาถึงเกลียดคุณนัก

316
00:22:02,946 --> 00:22:05,276
เรื่องมันยาวมากเลยน่ะ

317
00:22:05,782 --> 00:22:09,122
อาจต้องใช้โซจูสักขวด
กับปลาตากแห้งสักห้าตัวถึงเล่าจบ

318
00:22:10,662 --> 00:22:11,832
คุณนี่เจอปัญหาใหญ่แฮะ

319
00:22:12,581 --> 00:22:13,921
หมอคิมว่าไงบ้างคะ

320
00:22:13,999 --> 00:22:17,629
เขาไม่เชื่อสิ่งที่หมอยังพูดใช่มั้ยคะ

321
00:22:17,711 --> 00:22:21,091
ผมไม่แน่ใจว่าคุณโชคดีหรือเปล่า
แต่เขาไม่ได้มาประชุม

322
00:22:21,923 --> 00:22:23,263
เขาไม่มาเหรอ

323
00:22:23,342 --> 00:22:24,632
เขาไม่อยู่ที่ทำงานเหรอ

324
00:22:24,718 --> 00:22:25,548
ไม่อยู่

325
00:22:25,635 --> 00:22:27,715
คุณจางบอกว่าเขายังไม่มาทำงาน

326
00:22:28,972 --> 00:22:32,392
- ผมโทรหาเขาสองครั้งแล้ว เขาไม่รับสาย
- เกิดอะไรขึ้นนะ

327
00:22:32,476 --> 00:22:35,846
- เขาไม่เคยเป็นแบบนี้นี่
- หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้…

328
00:22:35,937 --> 00:22:36,767
ว่าแต่…

329
00:22:38,023 --> 00:22:41,653
แขนของเขาเป็นแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่
ท่าทางเขาเจ็บมากเลย

330
00:22:41,735 --> 00:22:42,685
ข้อมือของเขาน่ะเหรอ

331
00:22:43,236 --> 00:22:44,856
เขาเริ่มเจ็บข้อมือเมื่อสามปีก่อน

332
00:22:44,946 --> 00:22:47,276
และเขาจะเจ็บมากขึ้นเวลาผ่าตัดเยอะๆ

333
00:22:47,366 --> 00:22:48,276
หรือหักโหมเกินไป

334
00:22:49,534 --> 00:22:50,454
ข้อมือเหรอ

335
00:22:51,161 --> 00:22:52,451
แต่ที่ฉันเห็นเมื่อวานมันไม่ใช่…

336
00:23:08,720 --> 00:23:09,760
{\an8}(หมอคิม)

337
00:23:11,014 --> 00:23:12,064
(ฐานข้อมูลโรงพยาบาลทลดัม)

338
00:23:12,140 --> 00:23:13,060
{\an8}(ไม่มีผลลัพธ์)

339
00:23:15,936 --> 00:23:17,646
{\an8}(บูยงจู)

340
00:23:17,729 --> 00:23:18,859
{\an8}(เวชระเบียน)

341
00:23:20,649 --> 00:23:21,939
{\an8}(ชื่อผู้ป่วย: บูยงจู)

342
00:23:22,025 --> 00:23:23,435
{\an8}(ผลวินิจฉัย: กลุ่มอาการประสาทมือชา)

343
00:23:23,527 --> 00:23:25,237
{\an8}(อาการของโรค: เส้นประสาทมีเดียนเสียหาย)

344
00:23:27,155 --> 00:23:28,445
(แผนก: กระดูกและข้อ)

345
00:23:28,532 --> 00:23:29,532
(นายแพทย์: แพมุนจอง)

346
00:23:31,535 --> 00:23:32,405
ครับ

347
00:23:36,206 --> 00:23:37,206
หมอซอ

348
00:23:38,208 --> 00:23:39,208
ขอโทษที

349
00:23:39,292 --> 00:23:41,292
ผมมีบางอย่างจะบอกคุณ

350
00:23:41,378 --> 00:23:42,248
บอกผมเหรอ

351
00:23:43,964 --> 00:23:45,014
แล้วเรื่องอะไรล่ะ

352
00:23:47,843 --> 00:23:49,093
เกี่ยวกับหมอคิมน่ะ

353
00:23:51,972 --> 00:23:54,022
(สถานีขนส่งนัมบู)

354
00:24:10,657 --> 00:24:12,617
(นัมโดอิล)

355
00:24:22,169 --> 00:24:24,089
{\an8}(การลดผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉิน)

356
00:24:26,131 --> 00:24:28,091
หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถ…

357
00:24:28,175 --> 00:24:29,125
เขาไม่รับสายเลย

358
00:24:29,676 --> 00:24:31,846
เขาไปอยู่ส่วนไหนของโลกนะถึงไม่ยอมรับสาย

359
00:24:34,556 --> 00:24:35,716
มยองชิม คุณจะไปไหน

360
00:24:36,975 --> 00:24:38,135
นี่ คุณโอ

361
00:24:39,311 --> 00:24:41,651
(รักษาด้วยใจ ความหวัง ความรัก การบริการ)

362
00:24:41,730 --> 00:24:42,690
ขอโทษนะ คุณโอ

363
00:24:43,190 --> 00:24:44,070
คุณโอ เดี๋ยว

364
00:24:44,566 --> 00:24:47,566
คุณลงมาก็ดีแล้ว ฉันกะขึ้นไปข้างบนอยู่พอดี

365
00:24:47,652 --> 00:24:49,452
คุณคุยกับผมก็ได้ คุณโอ

366
00:24:49,529 --> 00:24:50,859
นี่คือเหตุผล

367
00:24:51,364 --> 00:24:53,704
ที่คุณไม่ให้ฉันเข้าประชุมประจำสัปดาห์ใช่มั้ย

368
00:24:59,789 --> 00:25:02,499
ลดผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน
แล้วปิดชั่วคราวนี่น่ะเหรอ

369
00:25:03,627 --> 00:25:05,297
งั้นผู้ป่วยอุบัติเหตุทั้งหมด

370
00:25:05,962 --> 00:25:07,132
จะไปอยู่ไหนมิทราบ

371
00:25:07,214 --> 00:25:09,674
นั่นไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องกังวล

372
00:25:09,758 --> 00:25:10,678
โดยเฉลี่ย

373
00:25:11,801 --> 00:25:15,511
เรามีผู้ป่วยอุบัติเหตุสัปดาห์ละ 30-40 คน
มาที่โรงพยาบาลทลดัม

374
00:25:16,806 --> 00:25:19,266
และครึ่งนึงอยู่ในอาการปางตาย

375
00:25:20,185 --> 00:25:22,305
ทำแบบนี้จะให้พวกเขาตายบนถนนหรือไง

376
00:25:22,896 --> 00:25:24,726
ทำไมพวกเขาต้องตายด้วย

377
00:25:25,482 --> 00:25:28,612
รัฐบาลสร้างศูนย์อุบัติเหตุประจำท้องถิ่น
ไว้ทั่วประเทศแล้วนี่

378
00:25:28,693 --> 00:25:31,613
ศูนย์อุบัติเหตุที่ใกล้ที่สุด
ใช้เวลาเดินทางหนึ่งชั่วโมง 50 นาที

379
00:25:32,113 --> 00:25:34,413
เวลารถติดก็อาจใช้เวลาสองถึงสามชั่วโมง

380
00:25:34,491 --> 00:25:35,491
คุณรู้หรือเปล่า

381
00:25:37,827 --> 00:25:39,407
งั้นคุณรู้มั้ยว่า

382
00:25:39,496 --> 00:25:43,286
โรงพยาบาลทลดัมขาดทุนไปเท่าไหร่
ในช่วงสามปีที่ผ่านมา

383
00:25:45,335 --> 00:25:48,835
ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปเราอาจต้องปิดตัวลง
ภายในไม่กี่เดือน

384
00:25:49,464 --> 00:25:50,764
คุณรู้เรื่องนั้นหรือเปล่า

385
00:25:54,344 --> 00:25:58,564
ผมมารับตำแหน่งเพื่อช่วยเหลือที่นี่แท้ๆ
คุณน่าจะขอบคุณผมสิ

386
00:25:58,640 --> 00:26:01,640
คุณกล้าดียังไงถึงมาอวดเก่งใส่อารมณ์กับผมแบบนี้

387
00:26:01,726 --> 00:26:02,636
คุณพัค

388
00:26:02,727 --> 00:26:04,097
หมอนัม ขอล่ะ

389
00:26:04,187 --> 00:26:06,017
งั้นคุณก็น่าจะปิดที่นี่ไปซะ

390
00:26:07,566 --> 00:26:09,646
คุณโอ คุณพูดแบบนั้นได้ยังไง

391
00:26:09,734 --> 00:26:11,284
โรงพยาบาลทลดัมเป็นสถานที่…

392
00:26:12,362 --> 00:26:14,822
ที่ผู้ป่วยรีบเข้ามาด้วยความหวังอันน้อยนิด

393
00:26:15,615 --> 00:26:17,195
ก่อนช่วงเวลาอันมีค่าจะหมดลง

394
00:26:17,659 --> 00:26:19,119
แล้วคุณจะบอกให้เราทำไม่รู้ไม่ชี้

395
00:26:19,202 --> 00:26:22,042
เพราะเราไม่ได้กำไร
และดำเนินการโดยที่ยังขาดทุนเหรอ

396
00:26:23,415 --> 00:26:26,625
งั้นคุณก็ไม่ควรพยายามพัฒนาระบบอะไรนั่นด้วยซ้ำ

397
00:26:26,710 --> 00:26:27,840
ปิดๆ ไปเลย

398
00:26:27,919 --> 00:26:29,379
- คุณโอ
- ถ้าหมอ

399
00:26:29,963 --> 00:26:31,093
และโรงพยาบาล

400
00:26:32,215 --> 00:26:34,175
เอากำไรมาก่อนผู้ป่วย

401
00:26:35,594 --> 00:26:37,104
ก็แปลว่าโรงพยาบาลนั้นจบสิ้นแล้ว

402
00:26:39,556 --> 00:26:40,596
เราควรปิดมันไปซะ

403
00:26:52,902 --> 00:26:54,112
คุณพัค

404
00:26:54,195 --> 00:26:55,485
ให้ตายสิ

405
00:26:59,326 --> 00:27:00,286
คุณพัค

406
00:27:02,329 --> 00:27:03,249
โอ้โฮ

407
00:27:03,955 --> 00:27:06,165
คุณโอนี่แรงใช่เล่นนะ

408
00:27:06,249 --> 00:27:09,959
ไม่มีการแบ่งรุ่นและลำดับขั้นอะไรเลย

409
00:27:10,420 --> 00:27:12,960
ฉันไม่อยากเชื่อเลย
ว่าเธอจะด่าผู้อำนวยการซึ่งๆ หน้า

410
00:27:13,048 --> 00:27:13,878
โอ้โฮ

411
00:27:13,965 --> 00:27:15,545
โรงพยาบาลของเราก็แบบนี้แหละ

412
00:27:16,343 --> 00:27:18,723
เราไม่มีการแบ่งรุ่นหรือลำดับขั้น

413
00:27:19,679 --> 00:27:20,559
แต่ว่า…

414
00:27:21,264 --> 00:27:22,894
พวกเราเคารพซึ่งกันและกัน

415
00:27:22,974 --> 00:27:26,144
แถมยังมีพวกช่างฝันอยู่ด้วยนะ

416
00:27:27,187 --> 00:27:28,727
พวกคุณคิดจะทำอะไรต่อไปล่ะ

417
00:27:28,813 --> 00:27:31,443
ทั่วทั้งโลกต่างก็บ้าวัตถุนิยม

418
00:27:32,067 --> 00:27:33,987
ถ้าได้เงินมากพอ

419
00:27:34,069 --> 00:27:36,659
คนเราก็ยอมขายได้ทุกอย่าง
แม้แต่ศักดิ์ศรีและตัวตน

420
00:27:36,738 --> 00:27:38,158
แต่มันก็น่าจะมี…

421
00:27:39,324 --> 00:27:41,164
ที่ไหนสักที่ที่ไม่เป็นแบบนั้น

422
00:27:41,242 --> 00:27:42,912
คุณจะบอกว่าที่นั่นคือที่นี่เหรอ

423
00:27:42,994 --> 00:27:43,874
ถ้าไม่ใช่

424
00:27:44,371 --> 00:27:47,211
เราก็ไม่มีเหตุผลให้อยู่ที่ทลดัม

425
00:27:50,377 --> 00:27:51,457
คุณโอ

426
00:27:59,177 --> 00:28:00,757
(โรงพยาบาลทลดัม)

427
00:28:06,976 --> 00:28:08,186
ผมขอโทษด้วย

428
00:28:08,269 --> 00:28:09,729
คุณโอมักจะ…

429
00:28:09,813 --> 00:28:12,323
เป็นห่วงผู้ป่วยอย่างมาก

430
00:28:12,399 --> 00:28:15,989
คุณจะบอกว่าเธอห่วงผู้ป่วยแต่เราไม่ห่วงงั้นเหรอ

431
00:28:16,069 --> 00:28:18,359
เปล่า ผมไม่ได้จะสื่อแบบนั้น

432
00:28:18,446 --> 00:28:20,486
คุณเลือกข้างให้ดีๆ นะ คุณจาง

433
00:28:21,032 --> 00:28:23,872
ถ้าคุณเล่นเหยียบเรือสองแคมแบบนี้

434
00:28:23,952 --> 00:28:25,252
คุณคงไปไม่ถึงฝั่งแน่

435
00:28:26,413 --> 00:28:28,083
ไม่อยากเชื่อว่าคุณจะมาหยั่งเชิงเรา

436
00:28:46,933 --> 00:28:48,443
เดี๋ยวนี้คุณจะไม่ทักทายกันแล้วเหรอ

437
00:28:49,227 --> 00:28:51,767
- อะไร
- ฉันมั่นใจว่าคุณได้ยินตอนประชุมแล้ว

438
00:28:51,855 --> 00:28:53,565
ว่าฉันจะไปอยู่โรงพยาบาลอื่น

439
00:28:54,441 --> 00:28:55,281
แล้วไง

440
00:28:55,859 --> 00:28:56,739
คุณจะไปเหรอ

441
00:28:56,818 --> 00:29:00,158
ไม่ ทำไมฉันต้องไปด้วย
เดี๋ยวนี้เขานิยมเดินหน้าลุยต่อกัน

442
00:29:00,739 --> 00:29:03,909
ฉันจะลุยต่อที่นี่และยืนหยัดต่อกรกับเขา
จนกว่าจะได้กลับไปโรงพยาบาลหลัก

443
00:29:03,992 --> 00:29:05,372
ฉันจะลุยให้เต็มที่เลย

444
00:29:06,619 --> 00:29:07,539
งั้นก็ดีแล้ว

445
00:29:13,376 --> 00:29:14,376
(ศัลยศาสตร์กระดูกและข้อ)

446
00:29:22,552 --> 00:29:25,012
คุณหาอะไรอยู่เหรอ มีอะไร

447
00:29:26,639 --> 00:29:29,309
{\an8}(พังผืดกดทับเส้นประสาทข้อมือ
เส้นประสาทอัลนาร์และปลอกเอ็นข้อมืออักเสบ)

448
00:29:29,392 --> 00:29:31,482
นี่ หมอซออูจิน

449
00:29:31,561 --> 00:29:33,271
คุณได้ยินที่ฉันพูดหรือเปล่าเนี่ย

450
00:29:36,316 --> 00:29:38,816
คุณจะเมินฉันไปเรื่อยๆ แบบนี้น่ะเหรอ

451
00:29:38,902 --> 00:29:42,032
ถ้าเกิดผมไม่เมินคุณ
จะให้ผมสานต่อเรื่องของเรางั้นเหรอ

452
00:29:43,198 --> 00:29:44,488
เดี๋ยว อะไรนะ

453
00:29:45,909 --> 00:29:48,369
เพื่อนร่วมรุ่นคนเดียวของคุณ

454
00:29:48,453 --> 00:29:50,333
จะโดนรุ่นพี่สุดชั่วใส่ร้าย

455
00:29:50,413 --> 00:29:52,173
แล้วก็ แบบว่า โดนแทงข้างหลัง

456
00:29:52,248 --> 00:29:54,918
แถม ก็กำลังจะโดนไล่ออกด้วยนะ

457
00:29:56,419 --> 00:29:58,669
- ทำไมคุณพูดตะกุกตะกักล่ะ
- ฉันเปล่านะ

458
00:29:58,755 --> 00:30:00,295
"แล้วก็ แบบว่า ก็…"

459
00:30:01,049 --> 00:30:02,259
สมองคุณสั่งการไม่ทันแล้ว

460
00:30:02,342 --> 00:30:03,592
ก็ฉันโมโหนี่

461
00:30:04,135 --> 00:30:06,465
ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าหมอยังจะทำแบบนี้

462
00:30:08,223 --> 00:30:09,353
แล้วคุณล่ะ

463
00:30:09,432 --> 00:30:12,312
ในฐานะเพื่อนร่วมงาน คุณก็น่าจะห่วงกันบ้าง

464
00:30:12,393 --> 00:30:14,603
ไม่ใช่แค่พูดว่า "งั้นก็ดีแล้ว" แล้วเดินออกมา

465
00:30:14,687 --> 00:30:16,397
"งั้นก็ดีแล้ว" แค่นี้เนี่ยนะ

466
00:30:17,106 --> 00:30:18,566
ผมรู้ว่าคุณจะพูดอะไร

467
00:30:18,650 --> 00:30:20,570
คุณรู้อะไร ฉันไม่ได้พูดอะไรเสียหน่อย

468
00:30:21,319 --> 00:30:23,529
ผมเป็นแค่เพื่อนร่วมงานของคุณ

469
00:30:24,239 --> 00:30:25,779
คุณเลยไม่อยากให้ผมล้ำเส้น

470
00:30:26,407 --> 00:30:27,407
ผมเข้าใจ

471
00:30:30,119 --> 00:30:32,709
ทำไมคุณถึงทำตัวแบบนี้ล่ะ

472
00:30:32,789 --> 00:30:35,379
ก็แบบ ฉันพยายามก้าวข้ามไง

473
00:30:35,458 --> 00:30:37,838
คือว่า เรื่องที่คุณทำผิดพลาดเมื่อวาน

474
00:30:37,919 --> 00:30:39,669
ถึงได้มาพูดกับคุณแบบนี้…

475
00:30:39,754 --> 00:30:40,924
มันไม่ใช่ความผิดพลาด

476
00:30:42,465 --> 00:30:43,715
ก็ฉันพยายาม…

477
00:30:43,800 --> 00:30:46,510
ช่วยไม่ให้เรามีความสัมพันธ์
ที่อาจกระอักกระอ่วน…

478
00:30:46,594 --> 00:30:48,514
ผมไม่กระอักกระอ่วนเลยสักนิด

479
00:30:51,015 --> 00:30:51,925
ยังไงก็เถอะ

480
00:30:52,433 --> 00:30:54,143
คุณไม่เห็นเหรอว่าฉันพยายามมากแค่ไหน

481
00:30:55,770 --> 00:30:57,400
ผมกำลังบอกให้คุณเลิกพยายามไง

482
00:30:58,648 --> 00:31:00,398
ผมเข้าใจสิ่งที่คุณพูดแล้ว

483
00:31:01,025 --> 00:31:01,985
โอเคมั้ย

484
00:31:11,870 --> 00:31:14,000
{\an8}แล้วหาโรคพังผืดกดทับเส้นประสาทข้อมือทำไม

485
00:31:14,539 --> 00:31:16,079
{\an8}คุณเจ็บข้อมือเหรอ

486
00:31:16,165 --> 00:31:17,035
{\an8}ไม่ใช่ผม

487
00:31:18,501 --> 00:31:21,051
{\an8}- หาให้ผู้ป่วยเหรอ
- ถ้าใช่ก็ส่งไปแผนกกระดูกและข้อแล้ว

488
00:31:21,129 --> 00:31:22,339
{\an8}งั้นหาให้ใคร

489
00:31:22,839 --> 00:31:24,629
{\an8}ถ้าไม่ใช่คุณหรือผู้ป่วย

490
00:31:28,511 --> 00:31:30,181
ใครเหรอ

491
00:31:32,223 --> 00:31:33,063
หมอคิม

492
00:31:34,934 --> 00:31:35,814
หมอคิมเหรอ

493
00:31:48,990 --> 00:31:49,870
ว่าไงนะ

494
00:31:51,576 --> 00:31:53,196
{\an8}หมอคิมเป็นซีทีเอสเหรอ

495
00:31:53,912 --> 00:31:56,292
{\an8}ใช่ ฉันได้ยินมาแบบนั้น

496
00:31:56,372 --> 00:31:58,042
หมอแพ คุณรู้เรื่องนี้มานานแค่ไหนแล้ว

497
00:31:58,124 --> 00:31:59,424
ก็ไม่นานนัก

498
00:32:00,501 --> 00:32:03,251
ก่อนหมอซอกับหมอชามาเข้าร่วมกับเรามั้ง

499
00:32:03,838 --> 00:32:06,668
เขามาหาผมพร้อมอาการข้อมือติดขัด
ผมเลยตรวจให้เขา

500
00:32:07,342 --> 00:32:08,512
เป็นเพราะอะไรคะ

501
00:32:08,593 --> 00:32:11,933
สามปีก่อนเขาได้รับบาดเจ็บที่ข้อมือ
และเขาทำงานหักโหมมานาน

502
00:32:12,597 --> 00:32:14,267
เขาควรเข้ารับการผ่าตัดนานแล้ว

503
00:32:14,349 --> 00:32:16,679
แต่เขาก็เลื่อนมาเรื่อยๆ เพราะเป็นห่วงผู้ป่วย

504
00:32:16,768 --> 00:32:18,768
คุณโอและหมอนัมไม่รู้เรื่องใช่มั้ย

505
00:32:18,853 --> 00:32:19,693
ใช่

506
00:32:20,271 --> 00:32:22,771
เขาบอกว่าเมื่อนัดผ่าตัดแล้วเขาจะบอกเอง

507
00:32:23,524 --> 00:32:24,864
ผมเลยไม่ได้บอกใคร

508
00:32:25,902 --> 00:32:26,902
ผมขอถามหน่อย

509
00:32:27,570 --> 00:32:31,070
ผู้ป่วยโรคซีทีเอสจะปวดหรือรู้สึกชาที่ข้อศอกได้มั้ย

510
00:32:31,157 --> 00:32:33,117
ไม่นะ ผู้ป่วยโรคซีทีเอสจะไม่เป็นแบบนั้น

511
00:32:33,910 --> 00:32:37,330
สัปดาห์ก่อนเขาบอกว่า
เขางอข้อมือมาข้างหลังไม่ได้

512
00:32:37,413 --> 00:32:40,123
เราสแกนเอ็มอาร์ไอดูว่ากระดูกทับเส้นหรือเปล่า

513
00:32:40,208 --> 00:32:41,078
แต่ก็ไม่เจออะไร

514
00:32:41,167 --> 00:32:43,877
งั้นเหรอครับ

515
00:32:43,962 --> 00:32:47,882
จริงสิ เมื่อกี้คุณก็ถามผมนี่ คุณถามทำไมงั้นเหรอ

516
00:32:49,384 --> 00:32:51,304
คุณสงสัยอะไรหรือเปล่า

517
00:32:52,512 --> 00:32:53,392
มีมั้ย

518
00:32:54,389 --> 00:32:55,219
มีอะไร

519
00:32:56,891 --> 00:32:59,021
เปล่าครับ ผมยังไม่แน่ใจน่ะ

520
00:33:08,695 --> 00:33:09,565
เอานี่

521
00:33:13,032 --> 00:33:16,042
{\an8}นี่เป็นรายชื่อผู้ป่วยวีไอพีของผู้อำนวยการพัค
และผลการวินิจฉัย

522
00:33:16,119 --> 00:33:19,539
เราจัดตารางโดยอิงตามตัวเลข
ที่อยู่ข้างชื่อของพวกเขา

523
00:33:20,206 --> 00:33:22,876
และจะมีหมอประจำบ้าน
มาจากโรงพยาบาลหลักอีกสี่คน

524
00:33:23,793 --> 00:33:25,383
ฝากคุณดูแลด้วยนะ

525
00:33:25,461 --> 00:33:28,511
อย่าลืมให้พวกเขากินมื้อค่ำ
และพาพวกเขาไปหอพักด้วย

526
00:33:29,090 --> 00:33:33,300
ผู้อำนวยการพัคเลือกพวกเขามากับมือ
โดยดูจากความสามารถในห้องผ่าตัด

527
00:33:33,386 --> 00:33:36,216
เขาดูแลผู้ป่วยทั้งหมดนี่เลยเหรอ

528
00:33:36,848 --> 00:33:38,768
แหม เคสง่ายๆ ผมก็ดูแลได้

529
00:33:41,477 --> 00:33:42,687
จริงสิ อีกอย่างนึง

530
00:33:44,439 --> 00:33:46,689
เรื่องที่มีเจ้าหนี้มาก่อเรื่องที่นี่

531
00:33:48,359 --> 00:33:51,149
อย่าให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีกล่ะ

532
00:33:51,237 --> 00:33:54,907
ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นอีก
ตอนผู้ป่วยของผู้อำนวยการพัคอยู่ที่นี่

533
00:33:55,616 --> 00:33:57,536
คุณโดนไล่ออกแน่

534
00:34:09,881 --> 00:34:11,261
คุณคิดว่าเขาได้ยินเราคุยกันมั้ย

535
00:34:11,799 --> 00:34:14,469
ถ้าเขาได้ยิน เขาคงถามไปแล้วล่ะ

536
00:34:14,552 --> 00:34:19,312
พยายามอย่าให้พวกเขารู้เรื่อง
อาการปวดข้อมือของหมอคิมดีกว่า

537
00:34:19,849 --> 00:34:22,139
ไม่เอาน่า อาการซีทีเอสก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่นะ

538
00:34:22,226 --> 00:34:24,436
หลังผ่าตัดสามสัปดาห์ก็หายแล้ว

539
00:34:24,520 --> 00:34:25,400
ยังไงก็เถอะ

540
00:34:25,855 --> 00:34:27,515
ตอนนี้เราปิดเป็นความลับก่อนดีกว่านะ

541
00:34:27,607 --> 00:34:28,857
ค่ะ รับทราบ

542
00:34:28,941 --> 00:34:30,781
ตอนนี้เราจะเก็บเป็นความลับไปก่อน

543
00:34:31,527 --> 00:34:33,447
- โอเคมั้ย
- ได้

544
00:34:34,072 --> 00:34:34,912
ครับ

545
00:34:47,502 --> 00:34:49,502
(ชองฮโยดัง)

546
00:34:49,587 --> 00:34:50,587
มาดื่มกัน

547
00:34:52,006 --> 00:34:52,876
ดื่ม ทุกคน

548
00:34:53,466 --> 00:34:54,376
ดื่ม

549
00:34:54,467 --> 00:34:55,427
- ดื่ม
- ดื่ม

550
00:35:00,181 --> 00:35:03,061
ประธานโท เรายินดีด้วยจริงๆ

551
00:35:03,142 --> 00:35:04,942
ที่คุณกลับมา

552
00:35:06,187 --> 00:35:07,267
ไม่ต้องมาพูดเลย

553
00:35:07,855 --> 00:35:10,435
ช่วงที่ผมไม่อยู่ก็เห็นว่าสุขสบายกันดีนี่

554
00:35:11,734 --> 00:35:13,654
ไม่ พูดแบบนี้ผมเสียใจนะครับ

555
00:35:14,737 --> 00:35:17,197
คุณไม่รู้หรอกว่าผมรอนานแค่ไหน

556
00:35:17,281 --> 00:35:18,531
เพื่อให้คุณกลับมา

557
00:35:19,075 --> 00:35:22,035
ถ้างั้นทำไมคุณไม่มาหาผมให้เร็วกว่านี้ล่ะ

558
00:35:22,120 --> 00:35:23,120
ว่าไงนะครับ

559
00:35:24,413 --> 00:35:25,253
คือ…

560
00:35:25,957 --> 00:35:28,457
ตายจริง โปรดอภัยให้ผมด้วย ท่านประธาน

561
00:35:30,461 --> 00:35:33,261
ผมอยากมาหาคุณ
ตั้งแต่วันที่คุณเข้ารับตำแหน่งแล้ว

562
00:35:34,006 --> 00:35:36,466
แต่ผมได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าศูนย์

563
00:35:36,551 --> 00:35:38,431
ทั้งที่ผมไม่มีคุณสมบัติ ผมเลยไม่ได้มา

564
00:35:38,511 --> 00:35:41,971
ยังไงก็อภัยให้ผมด้วย
ผมขออนุญาตรินให้อีกแก้วนะ

565
00:35:43,850 --> 00:35:47,480
ผมจะคอยภักดีต่อคุณและจะอยู่รับใช้คุณตลอดไป

566
00:35:47,562 --> 00:35:49,982
มาดื่มฉลองให้ประธานโทกัน ดื่ม

567
00:35:50,064 --> 00:35:51,364
- ดื่ม
- ดื่ม

568
00:35:56,279 --> 00:35:57,239
ว่าแต่…

569
00:35:58,948 --> 00:36:01,408
อาจารย์พัคทำงานได้ดีหรือเปล่าครับ

570
00:36:02,994 --> 00:36:04,044
ที่จริง

571
00:36:04,120 --> 00:36:06,040
เขาทำให้ผมปวดหัวมากกว่า

572
00:36:06,122 --> 00:36:07,252
โธ่

573
00:36:07,331 --> 00:36:08,291
ผมกะแล้วเชียว

574
00:36:09,625 --> 00:36:12,665
ทำไมเขาถึงอาสาไปบริหารทลดัมนะ

575
00:36:13,838 --> 00:36:14,958
จะว่าไป

576
00:36:15,923 --> 00:36:19,093
คุณจะประกาศการก่อสร้าง
โรงพยาบาลมีแรเมื่อไหร่เหรอ

577
00:36:20,469 --> 00:36:21,889
เพราะคุณบอกเราไว้

578
00:36:21,971 --> 00:36:24,681
ผมเลยให้เมียผมซื้อที่ไว้แล้ว

579
00:36:25,224 --> 00:36:27,194
แต่คุณไม่ยอมบอกข่าวเพิ่มเติมเลย

580
00:36:27,768 --> 00:36:29,978
มีข่าวแพร่ไปทั่วแล้วนะครับ

581
00:36:30,062 --> 00:36:31,272
ในวงการนายหน้าน่ะ

582
00:36:31,355 --> 00:36:34,395
ทำให้ที่ดินแถบนั้นราคาเพิ่มขึ้น 30 เปอร์เซ็นต์

583
00:36:35,318 --> 00:36:38,448
แค่ตอนนี้ก็ได้เงินมาขนาดนั้นแล้ว

584
00:36:38,529 --> 00:36:41,319
แต่ผมไม่ได้ลงทุนเพื่อเอาเพิ่ม
แค่ 30 เปอร์เซ็นต์นี่

585
00:36:41,824 --> 00:36:43,204
คุณน่าจะรู้ดีกว่าใคร

586
00:36:44,493 --> 00:36:45,703
งั้นเหรอ

587
00:36:48,247 --> 00:36:49,077
ยังไงก็ตาม

588
00:36:49,165 --> 00:36:51,955
เรามาเดินหน้าให้มันเสร็จกันดีกว่า

589
00:36:52,043 --> 00:36:55,093
เราหวังพึ่งคุณคนเดียวเลยนะ

590
00:36:55,713 --> 00:36:56,843
ได้อยู่แล้ว

591
00:36:57,673 --> 00:37:00,383
ทุกคนพยายามอย่างหนักเพื่อทำให้ผมกลับมาได้

592
00:37:01,761 --> 00:37:03,261
ดังนั้นผมต้องตอบแทนพวกคุณอยู่แล้ว

593
00:37:03,930 --> 00:37:06,520
ไม่ต้องห่วง ผมจะเริ่มโครงการเร็วๆ นี้

594
00:37:07,308 --> 00:37:08,938
ถ้าคุณซงเป็นคนจัดการ

595
00:37:09,685 --> 00:37:13,395
โรงพยาบาลทลดัมคงไม่เหลือแล้ว
เราเองก็จะได้เริ่มก่อสร้างสักที

596
00:37:13,481 --> 00:37:14,401
ว่าไงนะครับ

597
00:37:15,483 --> 00:37:16,403
ผมเหรอ

598
00:37:18,653 --> 00:37:20,203
- คุณจะว่าไง
- ครับ

599
00:37:20,738 --> 00:37:22,778
คุณอยากเป็นคนจัดการมั้ย สนใจหรือเปล่า

600
00:37:23,950 --> 00:37:26,700
แหม สนใจอยู่แล้วครับ

601
00:37:26,786 --> 00:37:29,536
ถ้าคุณอยากให้ผมจัดการ ผมก็ยินดี

602
00:37:31,457 --> 00:37:32,577
แต่ว่า…

603
00:37:32,667 --> 00:37:35,087
อาจารย์พัคอาจไม่ยอมอ่อนข้อให้นะครับ

604
00:37:35,878 --> 00:37:37,708
คุณก็รู้ เขาเป็นคนฉลาด

605
00:37:37,797 --> 00:37:40,167
แต่เขาเพ้อฝันมากเกินไป

606
00:37:40,841 --> 00:37:45,221
ผมเคยรับมือกับเขาสองสามครั้ง
การทำงานกับเขามันน่าหงุดหงิดมากเลย

607
00:37:45,721 --> 00:37:47,641
และเขายังหัวรั้นมากด้วย

608
00:37:49,350 --> 00:37:50,890
มีแขกมาค่ะ

609
00:37:54,563 --> 00:37:55,523
ขอโทษที่ผมมาสาย

610
00:38:03,698 --> 00:38:05,368
ตายจริง ผู้อำนวยการพัค

611
00:38:06,033 --> 00:38:06,873
ทางนี้เลย

612
00:38:08,369 --> 00:38:09,249
มานั่งด้วยกัน

613
00:38:09,996 --> 00:38:12,996
นั่งนี่ครับ คุณไม่ได้มาสายเลย

614
00:38:28,723 --> 00:38:30,063
ให้ตาย หนาวจัง

615
00:38:30,141 --> 00:38:31,771
นี่ เรียกแท็กซี่กันเถอะ

616
00:38:31,851 --> 00:38:34,601
นี่ นั่งรถไปใช้เวลา 40 นาที

617
00:38:34,687 --> 00:38:35,897
ขึ้นรถเมล์ดีกว่า

618
00:38:37,231 --> 00:38:38,361
ไง โดอิล

619
00:38:39,942 --> 00:38:43,492
คุณหายไปไหนทั้งวัน ไม่รับโทรศัพท์ผมด้วยซ้ำ

620
00:38:43,571 --> 00:38:44,991
ผมยุ่งๆ น่ะ

621
00:38:46,615 --> 00:38:50,865
ใช่ ผมกำลังจะขึ้นรถเมล์แล้ว
อีก 30-40 นาทีก็น่าจะถึง

622
00:38:50,953 --> 00:38:52,043
รถเมล์เหรอ

623
00:38:52,538 --> 00:38:53,498
ตอนนี้คุณอยู่ไหน

624
00:38:53,581 --> 00:38:55,291
ผมไปถึงแล้วค่อยคุยนะ

625
00:38:57,251 --> 00:38:58,461
- ตายจริง
- อ้าว

626
00:38:59,295 --> 00:39:00,205
ตายจริง

627
00:39:01,005 --> 00:39:01,835
เชิญก่อนเลยครับ

628
00:39:01,922 --> 00:39:03,222
- ขอบคุณค่ะ
- ครับ

629
00:39:04,258 --> 00:39:05,888
- ระวังนะครับ
- ขอบคุณค่ะ

630
00:39:05,968 --> 00:39:07,798
- ทางนี้ครับ
- ขออนุญาตค่ะ

631
00:39:07,887 --> 00:39:10,387
- ครับ
- คันนี้ไปโรงพยาบาลทลดัมมั้ยคะ

632
00:39:10,473 --> 00:39:13,313
ใช่ คันนี้ไปถึงโรงพยาบาลทลดัมเลย

633
00:39:13,392 --> 00:39:16,312
เห็นมั้ย บอกแล้วว่าไม่ต้องต่อรถ ขอบคุณค่ะ

634
00:39:16,395 --> 00:39:17,685
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณครับ

635
00:39:21,817 --> 00:39:22,987
ติดต่อหมอคิมได้มั้ย

636
00:39:23,569 --> 00:39:25,149
เขาเพิ่งรับสายเมื่อกี้เลย

637
00:39:25,237 --> 00:39:26,607
เขาหายไปไหนทั้งวัน

638
00:39:26,697 --> 00:39:27,737
เขาไม่ยอมบอก

639
00:39:28,699 --> 00:39:30,579
เขาบอกว่าเดี๋ยวก็มาถึง เรารอก่อนดีกว่า

640
00:39:48,469 --> 00:39:49,349
คนทรยศ

641
00:39:54,475 --> 00:39:56,055
คุณมันใจเสาะ ให้ทำอะไรก็ทำ

642
00:40:01,524 --> 00:40:03,824
อะไร มีปัญหาอะไร

643
00:40:09,240 --> 00:40:11,990
คุณต่างหากที่ทรยศ ไม่ใช่ผม

644
00:40:13,911 --> 00:40:16,751
คุณนี่มันหน้าไม่อายจริงๆ คุณจาง

645
00:40:17,581 --> 00:40:19,421
กล้าดียังไงมาหาว่าฉันเป็นคนทรยศ

646
00:40:19,500 --> 00:40:21,960
คุณสนใจแต่ผู้ป่วยหรือไง

647
00:40:22,044 --> 00:40:23,054
แล้วพวกเราล่ะ

648
00:40:23,587 --> 00:40:26,587
เพื่อนร่วมงานคุณไม่สำคัญบ้างเลยเหรอ

649
00:40:27,258 --> 00:40:28,678
คุณพูดเรื่องอะไรกัน

650
00:40:29,176 --> 00:40:30,336
ฉันไปพูดแบบนั้นตอนไหน

651
00:40:30,428 --> 00:40:31,888
คุณทำใจง่ายนักเหรอ

652
00:40:31,971 --> 00:40:34,101
ถึงแนะนำให้ปิดโรงพยาบาลแบบนั้น

653
00:40:34,181 --> 00:40:38,021
พวกนั้นพยายามเปลี่ยนทุกอย่าง
เกี่ยวกับโรงพยาบาลของเรา

654
00:40:38,102 --> 00:40:40,562
- เราจะปล่อยให้พวกเขาทำงั้นเหรอ
- โอเค ก็ได้

655
00:40:40,646 --> 00:40:42,896
สมมติโรงพยาบาลนี้ปิดไป

656
00:40:43,566 --> 00:40:45,936
หมอคิม หมอนัมและตัวคุณ

657
00:40:46,026 --> 00:40:48,236
อาจไปหางานทำที่อื่นได้ตลอด

658
00:40:48,320 --> 00:40:51,030
โรงพยาบาลทุกแห่งล้วนขาดบุคลากรทางการแพทย์

659
00:40:51,115 --> 00:40:52,485
คงมีงานเสนอให้คุณเยอะแยะ

660
00:40:53,075 --> 00:40:55,485
แต่ว่า… พวกเราล่ะ

661
00:40:57,455 --> 00:41:00,615
ทุกคนในแผนกธุรการรวมถึงผม
และพนักงานทำความสะอาด

662
00:41:01,208 --> 00:41:04,998
มีพนักงานเกือบ 20 คนที่ไม่ใช่หมอหรือพยาบาล

663
00:41:05,087 --> 00:41:09,717
และส่วนใหญ่ล้วนเป็นเสาหลักของครอบครัว

664
00:41:09,800 --> 00:41:13,010
ถ้าโรงพยาบาลนี้ปิดไปพวกเขาจะเป็นยังไง

665
00:41:13,846 --> 00:41:16,176
เราไม่เหมือนพวกคุณ
ตำแหน่งของเราไม่ได้มั่นคง

666
00:41:16,265 --> 00:41:18,425
คนอย่างพวกเราหางานทำยาก

667
00:41:18,517 --> 00:41:20,847
คุณอยากให้พวกเราไปลงเอยข้างถนนหรือไง

668
00:41:21,937 --> 00:41:24,817
คุณก็พูดเกินไปนะ คุณจาง

669
00:41:25,441 --> 00:41:28,321
เธอไม่ได้อยากให้โรงพยาบาลทลดัมปิดสักหน่อย

670
00:41:28,402 --> 00:41:29,532
ฟังนะ

671
00:41:30,029 --> 00:41:32,029
ผมก็อยากใช้ชีวิตเหมือนพวกคุณสองคน

672
00:41:32,114 --> 00:41:33,034
ทำตัวสง่างาม

673
00:41:33,115 --> 00:41:35,275
และเป็นปากเสียงให้คนหมู่มาก

674
00:41:35,367 --> 00:41:36,827
และปกป้องศักดิ์ศรีตัวเอง

675
00:41:36,911 --> 00:41:39,461
ผมเองก็อยากใช้ชีวิตแบบนั้น

676
00:41:39,997 --> 00:41:42,537
แต่จนกว่าจะถึงวันที่ผมตาย…

677
00:41:43,417 --> 00:41:44,627
รวมถึงคนที่เหลือ

678
00:41:45,503 --> 00:41:47,923
เราใช้ชีวิตแบบนั้นไม่ได้ ทำไมน่ะเหรอ

679
00:41:48,672 --> 00:41:51,512
เพราะคนอย่างเรามันหาคนมาแทนได้ง่าย

680
00:41:52,009 --> 00:41:53,469
ไม่ต้องเป็นผมก็ได้

681
00:41:53,552 --> 00:41:55,892
ใครๆ ก็มาแทนผม

682
00:41:55,971 --> 00:41:57,601
และทำงานของผมได้

683
00:41:59,725 --> 00:42:01,975
และนั่นทำให้ผมทำได้แค่ยิ้ม

684
00:42:02,061 --> 00:42:04,231
แม้แต่ตอนที่โดนด่าว่าใจเสาะ ให้ทำอะไรก็ทำ

685
00:42:04,813 --> 00:42:08,073
แม้แต่ตอนคุณด่าว่าผมทรยศ
ผมก็ทำได้แค่โค้งรับเท่านั้น

686
00:42:13,697 --> 00:42:14,907
ผมต้องเอาตัวรอด

687
00:42:16,408 --> 00:42:18,578
ผมต้องทนทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอด

688
00:42:21,622 --> 00:42:22,922
ดังนั้นขอล่ะ คุณโอ

689
00:42:24,500 --> 00:42:25,830
อย่าพูดว่า…

690
00:42:26,919 --> 00:42:28,129
ควรปิดโรงพยาบาลนี้เลย

691
00:42:31,257 --> 00:42:32,417
คุณจาง

692
00:42:33,050 --> 00:42:34,050
เดี๋ยวก่อนสิ

693
00:42:35,094 --> 00:42:36,974
เดี๋ยวนี้เขาอ่อนไหวเกินไปนะ

694
00:42:38,514 --> 00:42:41,144
เขาก็รู้ว่าคุณไม่ได้หมายถึงแบบนั้น

695
00:42:46,730 --> 00:42:47,610
คุณจาง

696
00:42:48,357 --> 00:42:49,437
น้ำ

697
00:42:49,525 --> 00:42:50,525
- ผมขอน้ำ
- ได้ครับ

698
00:42:55,489 --> 00:42:56,529
นี่ครับ

699
00:43:02,162 --> 00:43:05,122
- ไม่เป็นไรนะ คุณจาง
- ไม่เป็นไร ขอเวลาเดี๋ยว

700
00:43:05,207 --> 00:43:06,417
โธ่เอ๊ย

701
00:43:06,500 --> 00:43:07,880
- คุณไหวหรือเปล่า
- ไม่เป็นไร

702
00:43:16,594 --> 00:43:17,604
เมื่อกี้นี้…

703
00:43:18,887 --> 00:43:21,057
ผมพูดอะไรกับเธอไป

704
00:43:21,599 --> 00:43:22,429
ว่าไงนะ

705
00:43:25,019 --> 00:43:26,599
ผมนี่โง่จริงๆ

706
00:43:33,652 --> 00:43:35,032
เหมือนหัวใจของผมมันจะระเบิด

707
00:43:35,529 --> 00:43:37,199
ผมไม่อยากเชื่อว่าผมจะตะคอกใส่เธอ

708
00:44:16,403 --> 00:44:17,533
ดังนั้นขอล่ะ คุณโอ

709
00:44:18,614 --> 00:44:19,744
อย่าพูดว่า…

710
00:44:21,075 --> 00:44:22,275
ควรปิดโรงพยาบาลนี้เลย

711
00:44:25,329 --> 00:44:27,209
- พยาบาลออม
- คะ

712
00:44:27,956 --> 00:44:30,416
- ข้างนอกหิมะตกล่ะ
- หิมะตกเหรอ

713
00:44:39,510 --> 00:44:40,390
หิมะตก

714
00:44:40,469 --> 00:44:41,679
โห จริงด้วย

715
00:44:43,972 --> 00:44:44,932
สวยจัง

716
00:44:52,773 --> 00:44:54,983
{\an8}(โรงพยาบาลทลดัม)

717
00:44:58,362 --> 00:44:59,452
หิมะตก

718
00:44:59,530 --> 00:45:00,860
- โอ้โฮ
- พระเจ้า

719
00:45:03,325 --> 00:45:06,945
ตอนนี้มีซุปร้อนๆ กินกับโซจูก็คงดี

720
00:45:07,037 --> 00:45:11,667
ฉันอยากอาบน้ำอุ่นแล้วก็เข้านอนเลย

721
00:45:11,750 --> 00:45:14,380
ผมภาวนาว่าอย่าให้มีอุบัติเหตุเลย

722
00:45:15,629 --> 00:45:18,419
พวกคุณกลับได้แล้ว คืนนี้ผมควรนอนที่นี่

723
00:45:19,174 --> 00:45:21,394
อย่าดื่มล่ะ ขอร้อง

724
00:45:21,468 --> 00:45:24,138
เราอาจมีเหตุฉุกเฉิน เข้าใจนะ

725
00:45:33,689 --> 00:45:35,819
ในที่สุดพยากรณ์อากาศก็แม่นยำ

726
00:45:36,650 --> 00:45:38,780
มันบอกว่าวันนี้มีแนวโน้มจะมีหิมะตก

727
00:45:40,028 --> 00:45:41,278
ผมเลยเอาร่มมาด้วย

728
00:45:41,363 --> 00:45:42,283
ไง ที่รัก

729
00:45:42,740 --> 00:45:43,740
ขอโทษนะ

730
00:45:43,824 --> 00:45:46,084
แม่คุยไม่หยุดเลย ฉันก็เลยกลับช้าน่ะ

731
00:45:46,160 --> 00:45:46,990
โทษที

732
00:45:47,453 --> 00:45:49,003
ฮยองชิกกินข้าวหรือยัง

733
00:45:49,788 --> 00:45:51,118
ดีแล้วล่ะ

734
00:45:52,166 --> 00:45:54,416
ตอนนี้หิมะกำลังตก

735
00:45:54,918 --> 00:45:57,708
พรุ่งนี้เราให้เขาอยู่บ้านดีมั้ย

736
00:45:59,173 --> 00:46:00,223
นั่นสิ

737
00:46:00,966 --> 00:46:02,086
- เอาล่ะ
- นี่

738
00:46:02,176 --> 00:46:04,386
- เล่นปาหิมะกันมั้ย
- เราไปเล่นสกีกันก็ได้นะ

739
00:46:04,511 --> 00:46:06,601
- น่าไปจริงๆ ไปกันนะ
- ตกลง

740
00:46:17,858 --> 00:46:18,978
อะไรน่ะ

741
00:46:19,067 --> 00:46:20,487
ช่วยด้วย

742
00:47:17,376 --> 00:47:19,336
พังผืดกดทับเส้นประสาทข้อมือเหรอ

743
00:47:19,419 --> 00:47:20,339
ครับ

744
00:47:20,838 --> 00:47:22,918
อาการที่ข้อมือของหมอคิมคงกำเริบ

745
00:47:24,091 --> 00:47:25,721
วันนี้เขาเลยไม่มาทำงาน

746
00:47:26,343 --> 00:47:28,013
เขาต้องเข้ารับการผ่าตัดด่วน

747
00:47:28,720 --> 00:47:31,680
พอผ่าตัดเสร็จ
เขาก็จะทำงานไม่ได้ไปสามถึงสี่สัปดาห์

748
00:47:33,016 --> 00:47:33,926
ครับ

749
00:47:37,187 --> 00:47:38,357
ครับ

750
00:47:39,857 --> 00:47:40,817
ครับ

751
00:47:42,484 --> 00:47:43,324
ครับ

752
00:47:45,279 --> 00:47:46,149
ได้ครับ รับทราบ

753
00:47:46,864 --> 00:47:49,164
ผมจะจัดตารางการผ่าตัดแล้วแจ้งให้ทราบอีกที

754
00:47:51,159 --> 00:47:52,039
บายครับ

755
00:48:08,677 --> 00:48:09,717
ให้ตายสิ

756
00:48:10,971 --> 00:48:11,971
ทำไมมาอยู่ตรงนี้ล่ะครับ

757
00:48:12,681 --> 00:48:14,271
ทุกคนกำลังสนุกเลยนะ

758
00:48:14,349 --> 00:48:17,269
ผมต้องกลับโรงพยาบาลน่ะ มีงานต้องทำ

759
00:48:17,352 --> 00:48:20,272
ไม่เอาน่า จะทำงานทำไมนักหนา

760
00:48:20,355 --> 00:48:22,765
อู้บ้างอะไรบ้างก็ได้

761
00:48:22,858 --> 00:48:25,028
พยายามหาคนทำงานแทนดีกว่า

762
00:48:25,527 --> 00:48:27,697
ถ้าคุณทำงานหนักเกินไป
บุคลากรจะเครียดเอานะ

763
00:48:27,779 --> 00:48:31,329
ถ้าผมกลับเข้าไปบอกลาตอนนี้
จะรังแต่ทำให้เสียบรรยากาศ

764
00:48:31,825 --> 00:48:35,035
ฉะนั้นฝากบอกลาแทนผมด้วยนะ

765
00:48:37,581 --> 00:48:39,121
ชีวิตคนเรา

766
00:48:39,833 --> 00:48:41,963
ต้องไหลตามน้ำให้เป็น

767
00:48:42,544 --> 00:48:46,514
เราเห็นอยู่ว่ากระแสน้ำไปทางไหน
อย่าไปฝืนให้เปลืองแรงเลย

768
00:48:47,966 --> 00:48:49,886
คุณหมายตาตำแหน่งผมงั้นเหรอ

769
00:48:52,596 --> 00:48:54,096
ฟังนะ ผู้อำนวยการพัค

770
00:48:55,307 --> 00:48:57,477
ผมไม่ได้ทะเยอทะยานขนาดนั้น

771
00:48:58,101 --> 00:49:00,651
คติผมคือ "นิ่งเข้าไว้แล้วไปให้ไกล"

772
00:49:00,729 --> 00:49:02,229
ผมขออยู่ปลอดภัยยาวๆ

773
00:49:02,314 --> 00:49:04,614
โดยไหลไปตามกระแสน้ำดีกว่าจะยอมเป็นคนนอก

774
00:49:05,108 --> 00:49:06,028
อีกอย่าง

775
00:49:07,069 --> 00:49:08,489
ผมไม่อยากเรอ…

776
00:49:08,570 --> 00:49:10,240
ไปทางโรงพยาบาลทลดัมด้วยซ้ำ

777
00:49:11,073 --> 00:49:11,953
ดังนั้นขอล่ะ

778
00:49:12,866 --> 00:49:15,116
อย่าลากผมเข้าไปในแผนของคุณเลย

779
00:49:15,702 --> 00:49:17,502
ทำตามที่ท่านประธานสั่งเถอะ

780
00:49:18,080 --> 00:49:19,040
ผมขอตัวนะ

781
00:49:22,709 --> 00:49:25,089
ถึงคราวจำเป็นหัดก้มหัวบ้างก็ดี

782
00:49:25,170 --> 00:49:26,670
ไม่งั้นก็ไม่มีอะไรเป็นดั่งใจหรอกนะ

783
00:49:30,550 --> 00:49:33,010
- ไอ้คนหัวแข็งเอ๊ย
- เขาหายไปไหน

784
00:49:33,929 --> 00:49:35,969
ให้ตาย วันนี้ฉันมาที่นี่ทำไมนะ

785
00:49:36,056 --> 00:49:37,556
นี่ คุณอยู่ไหน

786
00:49:38,475 --> 00:49:39,515
มาดื่มอีกแก้วเถอะ

787
00:49:39,601 --> 00:49:41,101
- ผมอยู่นี่
- ดี

788
00:49:41,186 --> 00:49:42,186
- ได้
- เดี๋ยวผมรินให้

789
00:49:42,270 --> 00:49:43,560
- หมดแก้ว
- ได้

790
00:49:43,647 --> 00:49:45,147
ยอดมากเลย

791
00:49:48,110 --> 00:49:49,320
- ลองนี่สิ
- อร่อยดี

792
00:49:55,993 --> 00:49:57,163
พัคมินกุก

793
00:49:58,286 --> 00:49:59,956
หมอนั่นคิดบ้าอะไรอยู่นะ

794
00:50:55,635 --> 00:50:56,715
(สถานีขนส่ง)

795
00:51:00,932 --> 00:51:02,642
แผนกฉุกเฉินโรงพยาบาลทลดัมค่ะ

796
00:51:10,192 --> 00:51:11,072
หมอคิมเหรอคะ

797
00:51:14,154 --> 00:51:15,204
อะไรน่ะ

798
00:51:15,739 --> 00:51:16,779
กลับมาทำไมกัน

799
00:51:17,491 --> 00:51:19,741
เราปล่อยให้คุณเท่อยู่คนเดียวไม่ได้น่ะสิ

800
00:51:20,577 --> 00:51:23,997
เธอบอกว่าเราไม่ควรให้คุณ
เตรียมพร้อมอยู่คนเดียวน่ะ

801
00:51:24,081 --> 00:51:26,041
แล้วก็ลากฉันกลับมาที่นี่

802
00:51:26,124 --> 00:51:28,884
โธ่ ไม่เอาน่า

803
00:51:28,960 --> 00:51:31,880
ที่นี่น่ะ ทุกคนจะอยู่ที่โรงพยาบาล

804
00:51:31,963 --> 00:51:33,263
เวลาฝนหรือหิมะตก

805
00:51:33,340 --> 00:51:34,720
ทุกคนเหรอคะ

806
00:51:34,800 --> 00:51:37,840
ใช่ ส่วนใหญ่นะ เว้นแต่จะมีใครมีธุระด่วน

807
00:51:37,928 --> 00:51:39,968
ใครเป็นคนตั้งกฎนี้กัน

808
00:51:40,055 --> 00:51:40,885
หมอคิมเหรอคะ

809
00:51:40,972 --> 00:51:43,352
ใช่ หมอคิมเป็นคนเริ่ม

810
00:51:43,433 --> 00:51:44,943
แล้วเราก็ทำตาม

811
00:51:45,018 --> 00:51:48,518
อะไรกัน บ้าสิ้นดี
เท่ากับอาสาทำโอทีฟรีงั้นเหรอคะ

812
00:51:48,605 --> 00:51:53,275
นี่ ถ้าบังคับแล้วใครจะยอมทำ
ต่อให้ได้เงินพวกหนุ่มๆ สาวๆ ก็ไม่ทำแน่

813
00:51:53,360 --> 00:51:55,360
สมัยนี้การใช้ชีวิตให้สมดุลก็สำคัญนะคะ

814
00:51:55,445 --> 00:51:57,525
ฉันเองก็อยากกลับเร็วมากกว่าทำโอที

815
00:51:57,614 --> 00:51:59,244
เห็นมั้ย เขาพูดกันแบบนี้แหละ

816
00:52:00,200 --> 00:52:03,580
- แล้วไม่เหนื่อยเหรอคะ
- ผมทำแบบนี้มาสามปีแล้ว

817
00:52:04,287 --> 00:52:05,577
เลยคิดว่าพอทนได้

818
00:52:05,664 --> 00:52:06,874
แล้วไม่มีไม่พอใจบ้างเหรอ

819
00:52:06,957 --> 00:52:07,787
ไม่พอใจเหรอ

820
00:52:10,418 --> 00:52:13,838
นอกจากต้องอยู่ห่างจากลูกเมียแล้ว…

821
00:52:14,881 --> 00:52:17,301
บางครั้งการดูแลผู้ป่วยมันก็ง่ายกว่านะ

822
00:52:18,426 --> 00:52:19,926
เป็นไปได้ยังไง

823
00:52:20,470 --> 00:52:21,300
นั่นน่ะสิ

824
00:52:22,222 --> 00:52:23,222
สงสัยที่นี่…

825
00:52:24,641 --> 00:52:25,561
ทำผมเป็นแบบนี้มั้ง

826
00:52:26,268 --> 00:52:27,938
จะว่าไป

827
00:52:28,019 --> 00:52:30,979
ฉันขอสั่งจกบัล ไก่ทอดและบะหมี่มากินได้มั้ย

828
00:52:31,064 --> 00:52:33,484
ได้สิ เชิญเลย ผมเองก็หิว

829
00:52:33,567 --> 00:52:34,647
กินกันก่อนดีกว่า

830
00:52:34,734 --> 00:52:36,114
โอเค งั้นฉันจะสั่งล่ะนะ

831
00:52:50,709 --> 00:52:51,839
หมอซออูจินพูดครับ

832
00:52:55,839 --> 00:52:57,969
(ศัลยกรรม เวชศาสตร์ครอบครัว)

833
00:53:04,181 --> 00:53:05,601
มีรถเมล์คว่ำ

834
00:53:05,682 --> 00:53:08,192
หมอคิมเพิ่งโทรมาบอกฉัน

835
00:53:08,268 --> 00:53:10,808
อุบัติเหตุอยู่ไม่ไกลโรงพยาบาลเรา

836
00:53:11,313 --> 00:53:13,153
นั่งรถไปสิบนาทีก็ถึง

837
00:53:13,648 --> 00:53:14,728
หมอคิมเอง…

838
00:53:16,568 --> 00:53:18,488
ก็อยู่บนรถเมล์ตอนเกิดเรื่องด้วย

839
00:53:20,030 --> 00:53:20,860
ว่าไงนะ

840
00:53:23,575 --> 00:53:24,485
คุณว่าไงนะ

841
00:53:24,576 --> 00:53:26,076
หมอคิมประสบอุบัติเหตุเหรอ

842
00:53:26,661 --> 00:53:28,831
แล้วไง เขาเป็นอะไรหรือเปล่า

843
00:53:28,914 --> 00:53:31,044
- เขาบาดเจ็บหนักหรือเปล่า
- เดี๋ยวก่อน

844
00:53:31,708 --> 00:53:32,708
ฮัลโหล หมอคิม

845
00:53:33,835 --> 00:53:35,295
ทุกคนอยู่ที่นี่ครับ

846
00:53:36,171 --> 00:53:37,461
ครับ รอเดี๋ยวนะ

847
00:53:40,467 --> 00:53:42,887
ฮัลโหล นี่หมอคิมพูดนะ

848
00:53:42,969 --> 00:53:45,469
ตายแล้ว หมอคิม เกิดอะไรขึ้นครับ

849
00:53:45,555 --> 00:53:46,765
รถเมล์คว่ำเหรอ

850
00:53:46,848 --> 00:53:48,558
ทำไมคุณไปอยู่บนรถเมล์ได้ล่ะ

851
00:53:49,309 --> 00:53:50,849
ว่าไงครับ เป็นอะไรหรือเปล่า

852
00:53:51,603 --> 00:53:53,233
ตอนนี้มีใครอยู่บ้าง

853
00:53:53,313 --> 00:53:54,483
ทุกคนเลยครับ

854
00:53:54,564 --> 00:53:56,944
{\an8}ทั้งหมอฉุกเฉิน
ศัลยแพทย์ทั่วไปและศัลยแพทย์หัวใจ

855
00:53:57,025 --> 00:53:59,105
{\an8}พยาบาลทุกคนก็อยู่เช่นกัน

856
00:54:00,570 --> 00:54:01,780
เข้าใจล่ะ

857
00:54:01,863 --> 00:54:02,783
ขอบคุณ

858
00:54:03,281 --> 00:54:04,991
สถานการณ์เป็นไงบ้าง

859
00:54:16,836 --> 00:54:18,626
ถ้านับคนขับด้วย…

860
00:54:19,381 --> 00:54:22,471
ผมเห็นผู้โดยสารราว 12 คน

861
00:54:25,136 --> 00:54:25,966
เราควรทำไงดี

862
00:54:26,054 --> 00:54:27,814
ก่อนอื่น ซออูจินและชาอึนแจ

863
00:54:27,889 --> 00:54:29,179
- ค่ะ หมอคิม
- ครับ

864
00:54:29,266 --> 00:54:30,516
ผมอยากให้คุณสองคน

865
00:54:31,184 --> 00:54:33,314
มาที่นี่เดี๋ยวนี้

866
00:54:33,853 --> 00:54:35,273
รีบมาให้เร็วที่สุด

867
00:54:35,939 --> 00:54:38,529
อย่าลืมเอาเครื่องมือแพทย์ฉุกเฉินมาด้วย

868
00:54:38,608 --> 00:54:40,818
- รับทราบครับ
- ผมจะไปเอาเครื่องมือแพทย์นะ

869
00:54:41,319 --> 00:54:43,659
- ไปเอากุญแจแล้วเจอกันที่ลานจอดรถ
- ตกลง

870
00:54:47,701 --> 00:54:48,541
ให้ตายสิ

871
00:55:02,632 --> 00:55:06,092
ผู้หญิงท้องแก่คนนึงท่าทางไม่ค่อยดีเลย

872
00:55:06,177 --> 00:55:07,297
เตรียมรับตัวเธอไปด้วย

873
00:55:07,971 --> 00:55:09,601
{\an8}- แต่เราไม่มีสูตินรีแพทย์…
- นี่

874
00:55:10,932 --> 00:55:12,642
{\an8}ติดต่อสูตินรีแพทย์แถวนี้กันเถอะ

875
00:55:13,393 --> 00:55:17,653
พยาบาลออม ติดต่อโรงพยาบาลจองอิล
และคลินิกสูตินรีเวชจุงอัง

876
00:55:17,731 --> 00:55:21,481
{\an8}แล้วก็ให้หออภิบาลทารกแรกเกิดภาวะวิกฤต
เตรียมตัวเผื่อไว้ด้วย

877
00:55:21,568 --> 00:55:22,608
{\an8}เข้าใจแล้วค่ะ

878
00:55:23,320 --> 00:55:24,610
หมอจองอินซู

879
00:55:25,196 --> 00:55:26,066
ครับ หมอคิม

880
00:55:26,156 --> 00:55:27,366
ตอนนี้

881
00:55:27,824 --> 00:55:31,164
ให้คุณเป็นหัวหน้าศูนย์อุบัติเหตุของเรานะ

882
00:55:31,703 --> 00:55:32,543
ว่าไงนะครับ

883
00:55:33,246 --> 00:55:34,956
อะไรนะ ผมเหรอ

884
00:55:35,040 --> 00:55:36,420
คุณทำได้ใช่มั้ย

885
00:55:42,380 --> 00:55:43,920
ทำได้ครับ ไม่ต้องห่วง

886
00:55:44,007 --> 00:55:45,087
โอเค

887
00:55:56,686 --> 00:55:58,096
ตอนนี้ผมเห็น…

888
00:55:58,938 --> 00:56:01,188
ผู้โดยสารสองคนที่บาดเจ็บสาหัส

889
00:56:01,274 --> 00:56:04,534
เข้าใจแล้วครับ
เราจะเตรียมตัวรอพวกเขาอย่างเต็มที่

890
00:56:04,611 --> 00:56:06,821
เอาล่ะ ทุกคนได้ยินแล้วใช่มั้ย

891
00:56:06,905 --> 00:56:07,735
- ค่ะ
- ครับ

892
00:56:07,822 --> 00:56:10,492
อีกเดี๋ยวจะมีผู้ป่วยมาที่นี่ 12 คน

893
00:56:10,575 --> 00:56:13,695
มีคนท้องด้วย
มีสามคนที่ได้รับการยืนยันว่าเจ็บสาหัส

894
00:56:13,787 --> 00:56:16,787
{\an8}เตรียมเตียงไว้ให้ใกล้ทางเข้าที่สุด
แล้วเตรียมของให้พอ ทั้งน้ำเกลืออุ่น

895
00:56:16,873 --> 00:56:18,833
{\an8}ผ้าพันแผลแบบยืดและชุดทำแผล ไปได้

896
00:56:18,917 --> 00:56:20,287
{\an8}- ค่ะ คุณหมอ
- ครับ คุณหมอ

897
00:56:21,169 --> 00:56:22,959
ส่วนหมอนัม

898
00:56:23,046 --> 00:56:25,756
ผมรู้แล้ว ผมจะเตรียมห้องผ่าตัดให้พร้อม

899
00:56:25,840 --> 00:56:26,840
พยาบาลออม

900
00:56:26,925 --> 00:56:28,675
ช่วยโทรหาหมอชิมหน่อย

901
00:56:28,760 --> 00:56:29,590
{\an8}ค่ะ

902
00:56:30,512 --> 00:56:32,352
ฮัลโหล ฉันโทรจากแผนกฉุกเฉินทลดัมค่ะ

903
00:56:32,430 --> 00:56:33,680
หมอคิมคะ

904
00:56:34,808 --> 00:56:36,348
คุณไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ

905
00:56:36,434 --> 00:56:38,524
คุณเป็นอะไรมั้ย หมอคิม

906
00:56:39,187 --> 00:56:40,107
ผม…

907
00:56:40,605 --> 00:56:41,685
ผมไม่เป็นไร

908
00:56:47,278 --> 00:56:50,198
ทันทีที่เจ้าหน้าที่กู้ชีพมาถึง

909
00:56:50,281 --> 00:56:53,241
ผมจะสะสางเรื่องที่นี่แล้วกลับไป

910
00:56:53,326 --> 00:56:54,366
เข้าใจนะ

911
00:56:55,328 --> 00:56:56,198
ค่ะ

912
00:56:56,746 --> 00:56:58,156
งั้นเจอกันที่นี่นะคะ

913
00:57:20,145 --> 00:57:21,145
มีอะไรเหรอ

914
00:57:21,229 --> 00:57:22,109
ไม่รู้สิครับ

915
00:57:30,697 --> 00:57:31,817
พระเจ้า

916
00:57:32,657 --> 00:57:34,157
ผมว่ารถเมล์คงพลิกคว่ำน่ะ

917
00:57:41,374 --> 00:57:42,884
รถติดจริงๆ

918
00:57:46,671 --> 00:57:47,591
เจอกันที่นั่นนะ

919
00:57:48,047 --> 00:57:49,007
อะไรนะ

920
00:57:49,090 --> 00:57:50,800
นี่ ซออูจิน เดี๋ยว

921
00:57:50,884 --> 00:57:52,144
นี่ ปัดโธ่

922
00:57:52,760 --> 00:57:53,760
ให้ตายสิ

923
00:58:12,697 --> 00:58:14,447
- ขอชุดทำแผลเพิ่มด้วย
- ได้ค่ะ

924
00:58:32,800 --> 00:58:33,890
เป็นอะไรหรือเปล่าครับ

925
00:58:43,811 --> 00:58:45,401
- ทางนี้
- เอาคนขับออกมาก่อน

926
00:58:45,480 --> 00:58:47,320
- เข้าไป
- เป็นอะไรมั้ยครับ

927
00:58:47,398 --> 00:58:48,608
เร็ว เข้าไป

928
00:58:49,150 --> 00:58:50,740
หนึ่ง สอง สาม

929
00:58:51,277 --> 00:58:53,487
ใครที่ยังขยับได้

930
00:58:53,571 --> 00:58:55,111
- มาหาผมด้วย
- เรามาช่วยแล้ว

931
00:58:55,198 --> 00:58:56,988
- เดินระวังนะ
- ระวังด้วย

932
00:58:57,075 --> 00:58:58,695
ระวังด้วยครับ เดินระวังๆ

933
00:58:58,785 --> 00:59:00,495
ถ้าใครที่ยังขยับได้

934
00:59:00,578 --> 00:59:01,868
ช่วยมาหาผมด้วย

935
00:59:02,664 --> 00:59:04,084
ก้าวระวังนะ

936
00:59:07,377 --> 00:59:09,087
เจ้าหน้าที่กู้ชีพๆ

937
00:59:11,047 --> 00:59:13,047
ผมหมอคิมจากโรงพยาบาลทลดัม

938
00:59:13,132 --> 00:59:15,762
ผมต้องการผ้าห่มกับเตียงด่วน

939
00:59:15,843 --> 00:59:18,933
ผู้หญิงท้องคนนี้บาดเจ็บสาหัส

940
00:59:19,013 --> 00:59:21,723
รับทราบ เราจะหาทางไปจากข้างหลังนะ

941
00:59:21,808 --> 00:59:24,188
- โอเค
- เอาค้อนกับเครื่องตัดมา

942
00:59:24,269 --> 00:59:25,519
ผ้าห่มด้วย เร็วเข้า

943
00:59:25,603 --> 00:59:27,813
- ถอยไปครับ
- เกิดอะไรขึ้น

944
00:59:27,897 --> 00:59:29,897
- เข้าไปไม่ได้นะครับ
- ผมเป็นหมอ

945
00:59:29,983 --> 00:59:33,153
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลทลดัม
ขอทราบข้อมูลผู้บาดเจ็บด้วย

946
00:59:33,236 --> 00:59:34,446
เราเพิ่งเอาตัวคนขับออกมา

947
00:59:34,529 --> 00:59:36,819
แล้วเราก็เริ่มช่วยเหลือผู้โดยสาร

948
00:59:36,906 --> 00:59:39,696
ในรถเมล์มีหมออยู่คนนึง

949
00:59:39,784 --> 00:59:41,834
เขากำลังดูคนเจ็บให้เรา

950
00:59:43,288 --> 00:59:44,578
- หมอเหรอ
- ครับ

951
00:59:49,043 --> 00:59:49,923
ไง ฉันเอง

952
00:59:50,420 --> 00:59:53,880
ผอ.ครับ มีรถเมล์พลิกคว่ำใกล้โรงพยาบาล

953
00:59:53,965 --> 00:59:54,835
ผมรู้แล้ว

954
00:59:55,341 --> 00:59:56,721
ตอนนี้ผมอยู่ที่เกิดเหตุ

955
00:59:57,885 --> 00:59:58,845
เรื่องของเรื่องก็คือ…

956
00:59:59,554 --> 01:00:00,684
หมอคิมอยู่บนรถเมล์ด้วย

957
01:00:16,487 --> 01:00:17,907
คุณเป็นหมอเหรอคะ

958
01:00:18,781 --> 01:00:19,911
ใช่

959
01:00:19,991 --> 01:00:22,491
ผมเป็นหมอ ดังนั้นไม่ต้องห่วงนะ

960
01:00:23,536 --> 01:00:24,786
ได้โปรดช่วย…

961
01:00:25,705 --> 01:00:26,705
ลูกของฉันด้วย

962
01:00:28,041 --> 01:00:30,751
ได้ รับรองว่าผมช่วยแน่ คุณไม่ควรพูดนะ

963
01:00:30,835 --> 01:00:33,295
- เก็บแรงไว้ดีกว่า
- แต่ลูกของฉัน…

964
01:00:33,838 --> 01:00:35,128
ลูกของฉัน

965
01:00:35,214 --> 01:00:36,304
ได้โปรดช่วย…

966
01:00:39,510 --> 01:00:42,310
คุณครับ คุณครับ

967
01:00:42,430 --> 01:00:44,020
คุณครับ แข็งใจไว้

968
01:00:44,098 --> 01:00:45,928
- คุณครับ
- หมอคิม

969
01:00:46,976 --> 01:00:48,226
ดูท่าจะแย่แล้วล่ะ

970
01:01:01,699 --> 01:01:03,739
- ครับ อูจินพูด
- อยู่ไหนแล้ว

971
01:01:04,410 --> 01:01:05,330
ผมกำลังไป

972
01:01:06,287 --> 01:01:08,117
เร็วเข้า มาเร็วๆ

973
01:01:08,206 --> 01:01:09,416
เข้าใจแล้ว

974
01:01:28,893 --> 01:01:30,313
หัวใจของเธอหยุดเต้นแล้ว

975
01:01:37,443 --> 01:01:40,743
เครื่องตัดอยู่ไหน
คนเจ็บหัวใจหยุดเต้นแล้ว เร็วเข้า

976
01:01:54,377 --> 01:01:55,247
ผอ.ครับ

977
01:01:56,295 --> 01:01:58,375
ฉันนึกว่าฉันจะหนีพ้นแล้วเชียว

978
01:02:11,227 --> 01:02:12,147
ผอ.ครับ

979
01:02:13,688 --> 01:02:14,648
ฉันนึกว่า…

980
01:02:16,107 --> 01:02:18,567
ฉันจะหนีพ้นแล้วแท้ๆ

981
01:02:34,500 --> 01:02:35,840
ผมมาถึงแล้ว หมอคิม

982
01:02:58,316 --> 01:02:59,646
แต่ปรากฏว่า…

983
01:03:02,195 --> 01:03:04,565
ฉันหนีจากมันไป…

984
01:03:05,740 --> 01:03:06,740
ไม่ได้เลย

985
01:04:04,757 --> 01:04:06,797
ถ้าเราไม่เอาเด็กออกมาก็อาจตายทั้งคู่

986
01:04:06,884 --> 01:04:08,684
เราได้รับสายจากเหยื่อที่โดนข่มขืน

987
01:04:09,554 --> 01:04:11,184
หมอยุน อยู่ข้างในหรือเปล่า

988
01:04:11,264 --> 01:04:12,974
คุณว่าผมชอบแบบไหนล่ะ

989
01:04:14,141 --> 01:04:15,101
อารึม

990
01:04:15,184 --> 01:04:16,104
ยกรถขึ้นสิ

991
01:04:16,185 --> 01:04:19,435
ถ้าเราย้ายเขาตอนนี้
หัวใจของเขาอาจหยุดเต้นได้

992
01:04:19,522 --> 01:04:21,482
ทั้งคู่ยังไม่ตาย

993
01:04:21,566 --> 01:04:24,146
และผมจะช่วยทั้งสองคนให้ได้

994
01:04:24,235 --> 01:04:25,145
คุณเข้าใจมั้ย

995
01:04:25,736 --> 01:04:28,656
- หมอคิม คุณโอเคนะ
- แท่งผ้าก๊อซ

996
01:04:28,739 --> 01:04:31,329
เขาจะผ่าตัดในสภาพนั้นเหรอ

997
01:04:31,409 --> 01:04:32,329
หมอคิม

998
01:04:42,003 --> 01:04:44,013
คำบรรยายโดย ศักดิ์ดา ดวงอินทร์