1
00:00:06,089 --> 00:00:08,842
(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:13,680 --> 00:00:16,850
หลังจากที่เราสูญเสียขนาดนี้
คุณคงคิดว่าความพ่ายแพ้จะหยุดพวกเรา

3
00:00:17,809 --> 00:00:20,979
แต่เหตุผลเดียวที่เรายังอยู่ตรงนี้
ก็เพราะเราไม่ยอมตายมาตั้งแต่แรกแล้ว

4
00:00:22,605 --> 00:00:27,485
เรายังยืนหยัดเสมอเหมือนความเย็น
ที่ถูกกักขังตลอดกาลเบื้องล่างน้ำแข็ง

5
00:00:28,486 --> 00:00:33,950
เราจดจ้องมองพื้น จิกเล็บลงไป
และพร้อมกระโจนเข้าใส่

6
00:00:37,704 --> 00:00:39,456
คิดเหรอว่าฉันอยากมาที่นี่

7
00:00:41,666 --> 00:00:44,753
คิดเหรอว่าคุณวิลฟอร์ดอยากให้ฉันทำแบบนี้

8
00:00:48,131 --> 00:00:52,677
สโนว์เพียร์ซเซอร์คือสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในโลก

9
00:00:52,761 --> 00:00:53,595
- ไม่นะ ขอเถอะ
- แม่จ๋า!

10
00:00:53,678 --> 00:00:58,266
พวกเราแต่ละคนมีบทบาทหน้าที่ต่อหัวจักรนิรันดร์

11
00:00:58,975 --> 00:01:01,061
พวกท้ายขบวนอย่างคุณแทบไม่ต้องทำอะไรเลย

12
00:01:02,103 --> 00:01:05,732
ใช่ แค่อยู่เฉยๆ และอย่าก่อกบฏ!

13
00:01:07,233 --> 00:01:08,318
นี่เป็นความผิดของพวกคุณ

14
00:01:10,987 --> 00:01:12,614
เอาละ มาทำให้จบๆ กันไป

15
00:01:12,697 --> 00:01:14,532
ได้โปรดอย่า! ขอร้องละ

16
00:01:16,576 --> 00:01:17,869
ลงโทษฉันแทน

17
00:01:20,330 --> 00:01:21,664
แล้วมันสมเหตุสมผลตรงไหน

18
00:01:22,248 --> 00:01:23,833
เธอยังเด็กอยู่เลย

19
00:01:23,917 --> 00:01:27,712
ใช่ เด็กที่ช่วยฆ่าชายหกคน

20
00:01:29,172 --> 00:01:34,761
ฉันเป็นแม่เด็ก นี่เป็นความผิดของฉัน
ฉันปล่อยให้ลูกไปช่วยการก่อกบฏ

21
00:01:42,185 --> 00:01:48,775
ในที่สุดก็เจอคนที่กล้ายอมรับความผิด
ในการกระทำของตัวเอง

22
00:01:50,276 --> 00:01:51,110
ก็ได้

23
00:01:52,362 --> 00:01:56,491
ลูกจ๋า มาหาแม่ ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร

24
00:01:57,117 --> 00:02:02,789
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ ลูกรัก ลูกกล้าหาญมาก

25
00:02:02,872 --> 00:02:06,876
ทุกอย่างจะเรียบร้อย มองแม่สิ มองแม่

26
00:02:09,087 --> 00:02:10,213
ไปหาพี่เขา

27
00:02:26,146 --> 00:02:27,522
เข้มแข็งไว้นะ วินนิเพ็ก

28
00:02:29,023 --> 00:02:30,066
แม่รักลูกจ้ะ

29
00:02:46,082 --> 00:02:47,709
ผู้โดยสารที่ไม่มีตั๋วทั้งหลาย

30
00:02:48,668 --> 00:02:51,421
คุณวิลฟอร์ดตัดสินว่าพวกคุณมีความผิด
ในข้อหาก่อกบฏ ฆาตกรรม

31
00:02:51,504 --> 00:02:53,590
และก่อกวนความสงบเรียบร้อยของรถไฟ

32
00:02:53,673 --> 00:02:57,594
ในฐานะคนที่แอบขึ้นรถไฟ
พวกคุณไม่มีสิทธิ์ขึ้นศาลหรือยื่นอุทธรณ์

33
00:02:57,677 --> 00:03:00,138
เลย์ตัน ทำตามที่สัญญาไว้ด้วยล่ะ เข้าใจมั้ย

34
00:03:00,221 --> 00:03:02,140
เป็นเพราะความเมตตากรุณา

35
00:03:02,223 --> 00:03:04,976
ของหัวจักรนิรันดร์
ที่พวกคุณได้รับอนุญาตให้มีชีวิตอยู่มาจนถึงวันนี้

36
00:03:12,191 --> 00:03:15,486
เราจะไม่เป็นไร

37
00:03:16,070 --> 00:03:19,866
เราจะไม่เป็นไร

38
00:03:34,881 --> 00:03:36,966
ดังนั้น ด้วยอำนาจแห่งวิลฟอร์ดอินดัสทรีส์

39
00:03:37,050 --> 00:03:40,345
พวกคุณจะถูกลงโทษ
ให้หลับใหลอยู่ในลิ้นชักอย่างไม่มีกำหนด

40
00:03:42,680 --> 00:03:44,849
ขอให้พระเจ้าเมตตาพวกคุณด้วย

41
00:03:54,776 --> 00:03:56,527
พวกเขาเอาแขนเราไปได้

42
00:03:57,612 --> 00:03:58,780
เอาเด็กๆ ของเราไปได้

43
00:04:00,198 --> 00:04:01,199
เอาผู้นำของเราไปได้

44
00:04:02,575 --> 00:04:04,619
พวกเขายังพยายามจะทำลายศักดิ์ศรีของเรา

45
00:04:05,703 --> 00:04:08,998
แต่ผู้รอดชีวิตทุกคนจะบอกคุณว่า
พวกเขารักษาศักดิ์ศรีของตัวเองจวบจนวันตาย

46
00:04:10,416 --> 00:04:13,795
ยิ่งพวกเขาฉกชิงไปจากเรามากเท่าไหร่
พวกเราก็ยิ่งเป็นมนุษย์มากขึ้นเท่านั้น

47
00:04:14,504 --> 00:04:17,131
สักวันเราจะอิ่มเอม
กับความเป็นมนุษย์อย่างเต็มเปี่ยม

48
00:04:20,134 --> 00:04:25,848
เมื่อเรากำจัดพวกคนรวยไปจากสโนว์เพียร์ซเซอร์
ขบวนรถจักร 1,001 ตู้โดยสาร

49
00:04:50,873 --> 00:04:52,083
{\an8}เบาๆ ลูก

50
00:05:19,360 --> 00:05:21,321
{\an8}เรากำลังเจอกับสิ่งกีดขวางรางระดับสี่ เบน

51
00:05:21,404 --> 00:05:22,905
{\an8}ผมถึงปรับแต่งตัวไถพรวนเสียใหม่

52
00:05:22,989 --> 00:05:25,408
{\an8}- แต่ผมมองไม่เห็นสภาพรางข้างหน้า
- อรุณสวัสดิ์ค่ะ วิศวกร

53
00:05:25,491 --> 00:05:28,745
{\an8}อรุณสวัสดิ์ครับ ความเร็วของรถไฟ
ทำให้เกิดหิมะถล่มเรื่อยๆ

54
00:05:28,828 --> 00:05:30,330
{\an8}อีกชั่วโมงจะเจอหิมะถล่มรอบที่สอง

55
00:05:31,164 --> 00:05:33,624
{\an8}เส้นทางนี้โหดขึ้นในทุกๆ รอบ

56
00:05:33,708 --> 00:05:34,667
{\an8}กับพายุอย่างนี้นะ เมล

57
00:05:34,751 --> 00:05:37,253
{\an8}ไม่สำคัญหรอกว่า
ผมจะแฮกดาวเทียมของรัสเซียได้กี่ดวง

58
00:05:37,337 --> 00:05:39,047
{\an8}ตอนนี้เราเหมือนปิดตาวิ่ง

59
00:05:40,340 --> 00:05:43,384
{\an8}คงความเร็วไว้ วันนี้ฉันคงจะง่วนอยู่ที่ด้านหลัง

60
00:05:43,926 --> 00:05:46,095
{\an8}มันจะอันตรายมากขึ้น
เหตุฆาตกรรมที่ชั้นสามเป็นยังไงบ้าง

61
00:05:46,179 --> 00:05:50,308
{\an8}เกิดเหตุฆาตกรรมสองรายที่ชั้นสาม
มีการจลาจลที่ท้ายขบวน

62
00:05:50,391 --> 00:05:53,644
{\an8}แล้วก็มีดราม่าที่ชั้นหนึ่ง ทำอย่างกับว่า
มีการประท้วงหน้าห้องพวกเขางั้นแหละ

63
00:05:53,728 --> 00:05:57,273
ทุกคน กลับมาสนใจหัวรถจักรด้วยเถอะ
อย่าซิ่งในภูมิประเทศแบบนี้

64
00:05:57,356 --> 00:05:59,609
ผมแนะนำให้เราผ่อนความเร็วลง 12 เปอร์เซ็นต์

65
00:06:00,485 --> 00:06:04,489
{\an8}ฮาวี่ ฉันประกาศไฟดับไม่ได้ ไม่ใช่วันนี้

66
00:06:05,281 --> 00:06:08,659
{\an8}คุณจะลดความเร็วเพื่อความปลอดภัย
หรือคุณจะเลือกไฟฟ้า

67
00:06:10,995 --> 00:06:11,996
{\an8}คงความเร็วนี้เอาไว้

68
00:06:13,456 --> 00:06:14,624
มันจะเกาะรางอยู่

69
00:06:19,545 --> 00:06:21,255
{\an8}เราจะวิ่งแบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหนกัน

70
00:06:22,381 --> 00:06:25,510
{\an8}ฮาวี่ เราก็วิ่งมาได้จะเจ็ดปีแล้วนะ
และจะวิ่งต่อไป

71
00:06:27,136 --> 00:06:29,222
{\an8}โปรดทราบ ผู้โดยสารทุกท่าน

72
00:06:29,931 --> 00:06:32,850
{\an8}วิลฟอร์ดอินดัสทรีส์ขอสวัสดีในยามเช้า

73
00:06:34,185 --> 00:06:35,520
{\an8}- อุณหภูมิภายนอก...
- ลุกขึ้น

74
00:06:35,603 --> 00:06:38,314
{\an8}- คือลบ 119 องศา
- เช้านี้เป็นไงบ้าง ผู้คุม

75
00:06:40,274 --> 00:06:41,275
นั่งลง

76
00:06:44,987 --> 00:06:46,572
อย่าเคยตัวแล้วกัน

77
00:06:46,656 --> 00:06:49,992
{\an8}ใช่ เธอคงกำลังมีอาการ
สะเทือนขวัญหลังเหตุการณ์รุนแรง

78
00:06:50,076 --> 00:06:50,952
เพราะผมช่วยชีวิตเธอไว้

79
00:06:51,035 --> 00:06:54,330
นายเข้าไปในนั้นเพื่อช่วยเพื่อน
ฉันไม่ได้ติดหนี้อะไรนายทั้งนั้น

80
00:06:55,790 --> 00:06:57,708
วันนี้คุณสองคนจะต้องสนุกกันแน่ๆ

81
00:06:59,377 --> 00:07:01,212
- แผนกสุขาภิบาล!
- เอาละ ถอยออกไป!

82
00:07:01,295 --> 00:07:03,965
พวกนายรู้ระเบียบอยู่แล้ว
ขั้นตอนงานแผนกสุขาภิบาล

83
00:07:04,048 --> 00:07:06,759
{\an8}ที่หัวขบวน พวกนายต้องก้มหน้ามองพื้นไว้

84
00:07:07,718 --> 00:07:10,096
ห้ามมีปฏิสัมพันธ์กับผู้โดยสารที่มีตั๋ว

85
00:07:15,017 --> 00:07:17,520
- ระวังหน่อย ไอ้คนท้ายขบวน
- บอกกันดีๆ ก็ได้

86
00:07:17,603 --> 00:07:18,813
คนของนายฆ่าเพื่อนพวกเขา

87
00:07:18,896 --> 00:07:20,940
ฉันว่านายไม่รู้ตัวว่าคนไม่ชอบขี้หน้านายแค่ไหน

88
00:07:21,023 --> 00:07:23,609
ใช่ แต่พวกเขาฆ่าคนของผมไป 14 คน

89
00:07:32,785 --> 00:07:34,454
เลย์ตัน เร็วเข้า

90
00:07:35,955 --> 00:07:39,876
{\an8}แขนเกลี้ยงๆ ดีๆ
แตกเป็นเสี่ยงๆ อย่างสวยงาม

91
00:07:39,959 --> 00:07:43,796
แต่ไม่ มันยังไม่หนำใจพวกโฟลเจอร์
พวกเขาเห็นด้วยกับชาร์มา

92
00:07:44,380 --> 00:07:47,383
เธอพูดปลุกปั่นได้พอสมควร
ฉันจะจัดการเธอเอง

93
00:07:47,967 --> 00:07:48,843
เดี๋ยวค่ะ

94
00:07:51,345 --> 00:07:52,180
เรียบร้อยแล้ว

95
00:07:53,431 --> 00:07:57,351
คุณเป็นประธานกรรมการผู้โดยสารชั้นหนึ่ง
เรียกประชุมซะ ไม่งั้นฉันจะเรียกเอง

96
00:07:57,435 --> 00:08:01,606
อาการเมารถไฟของทุกคนเป็นยังไงกันบ้างคะ
เช้านี้ลืมกินยาแก้เมารึเปล่า

97
00:08:01,689 --> 00:08:04,525
อันที่จริงนะ เมลานี เราว่ายาแก้เมา

98
00:08:04,609 --> 00:08:07,278
ไม่ช่วยเรื่องการก่อกบฏที่ท้ายขบวนหรอก

99
00:08:07,862 --> 00:08:09,780
ใช้คำว่า "การก่อกบฏ" ก็เกินไปหน่อยนะคะ

100
00:08:09,864 --> 00:08:11,407
ผู้การเกรย์คุมเหตุการณ์ได้ในไม่กี่นาที

101
00:08:11,491 --> 00:08:14,118
ตายหกคน กองกำลังรักษาความปลอดภัย
ไม่ได้หากันง่ายๆ นะ เมลานี

102
00:08:14,202 --> 00:08:15,578
แถมมีเรื่องน่าเป็นห่วงอีกเรื่อง

103
00:08:15,661 --> 00:08:16,787
เหตุฆาตกรรมในตู้ชั้นสาม

104
00:08:16,871 --> 00:08:17,705
ที่คุณพยายามปิดข่าว

105
00:08:17,788 --> 00:08:19,999
เพราะคุณดึงคนท้ายขบวนมาช่วยในการสืบสวน

106
00:08:20,082 --> 00:08:23,169
คุณวิลฟอร์ดเลือกคนที่เหมาะสมกับงานที่สุดค่ะ

107
00:08:23,252 --> 00:08:24,712
เขาเคยเป็นตำรวจสืบสวนคดีฆาตกรรม

108
00:08:24,795 --> 00:08:26,255
มีตำรวจที่ท้ายขบวนด้วยเหรอคะ

109
00:08:26,339 --> 00:08:29,592
ที่นั่นมีสารพัดอย่างนั่นแหละ
ไม่ต้องห่วงนะ คุณหนูโฟลเจอร์

110
00:08:29,675 --> 00:08:32,053
ประเด็นคือ การเลื่อนขั้นให้ชายคนนี้
ระหว่างที่เกิดการกบฏ

111
00:08:32,136 --> 00:08:33,137
จะเป็นการส่งสารผิดๆ ออกไป

112
00:08:33,221 --> 00:08:37,266
ถ้าคุณวิลฟอร์ดต้องการความช่วยเหลือ
ฉันเคยเป็นทนายมา 25 ปี

113
00:08:37,350 --> 00:08:41,270
ฉันยินดีให้ความเห็น
ถ้าคุณยอมบอกรายละเอียดเกี่ยวกับการสืบสวน

114
00:08:41,354 --> 00:08:44,690
ในฐานะทนาย
คุณคงเข้าใจว่าข้อมูลนั้นเป็นความลับ

115
00:08:44,774 --> 00:08:47,777
ไม่ยักรู้ว่าฟินเคลสไตน์ แบรนซอม
แอนด์ โฟลเจอร์ รับทำคดีฆาตกรรมด้วยนะคะ แม่

116
00:08:49,862 --> 00:08:51,614
เชิญหัวเราะไปเถอะ

117
00:08:52,448 --> 00:08:55,826
ครอบครัวฉันอาจไม่คิดว่าฉันทำได้ เมลานี

118
00:08:55,910 --> 00:08:58,871
แต่การแช่แข็งโลกสอนเราทุกคนว่า
เรามีความสามารถที่จะฆ่า

119
00:09:00,998 --> 00:09:03,167
เพราะอย่างนี้ทุกคนจึงเป็นผู้ต้องสงสัยไงคะ

120
00:09:03,834 --> 00:09:04,835
แม้แต่คุณ

121
00:09:06,796 --> 00:09:08,422
รับกาแฟเพิ่มมั้ยคะ ไลลาห์

122
00:09:08,506 --> 00:09:10,216
รับประทานมื้อเช้าให้อร่อยนะคะ

123
00:09:10,299 --> 00:09:13,928
วันนี้ทุกคนควรนั่งอยู่กับที่
และเตรียมรับแรงสั่นสะเทือน

124
00:09:14,804 --> 00:09:15,805
ขอบคุณค่ะ

125
00:09:16,931 --> 00:09:18,432
อรุณสวัสดิ์ค่ะ มื้อเช้าเป็นยังไงบ้างคะ

126
00:09:18,975 --> 00:09:20,309
วิเศษเลย ขอบคุณ

127
00:09:31,404 --> 00:09:33,406
ตำรวจท้ายขบวนมาแล้ว

128
00:09:34,532 --> 00:09:35,992
ไอ้พวกกินหนู เดินไปเลย

129
00:09:42,331 --> 00:09:45,084
พร้อมจะสืบหรือยังล่ะ คุณตำรวจสืบสวน

130
00:09:50,590 --> 00:09:52,049
ช่างอุโมงค์ เจคส์ คาร์เตอร์

131
00:09:52,133 --> 00:09:53,968
- ไม่เอาน่า
- เขาคือคนที่พบศพ

132
00:09:54,051 --> 00:09:55,636
ผมทำงานสองกะ นี่พักเที่ยงของผม

133
00:09:55,720 --> 00:09:59,140
เยี่ยมเลย ฉันกินด้วย
นี่ ชามเล็กหนึ่งที่ ส่วนเขาไม่ต้อง

134
00:09:59,849 --> 00:10:04,478
ฉันรู้จักนาย นายคือตำรวจสืบสวนจากท้ายขบวน
ฟังนะ ฉันเคยเล่าทุกอย่างไปแล้ว

135
00:10:04,562 --> 00:10:06,314
ฉันเป็นตำรวจสืบสวนประจำรถไฟ

136
00:10:06,397 --> 00:10:09,942
และคุณวิลฟอร์ดขอให้ฉัน
มาฟังจากปากของนายโดยตรง

137
00:10:10,026 --> 00:10:11,694
มีปัญหารึเปล่าล่ะ

138
00:10:14,155 --> 00:10:15,031
ไม่มี

139
00:10:15,906 --> 00:10:16,907
ไม่มีปัญหา

140
00:10:19,285 --> 00:10:22,079
ฟังนะ ฉันทำหน้าที่ซ่อมบำรุงตามปกติ
ใต้แผนกเกษตร

141
00:10:22,705 --> 00:10:25,458
ก็แค่วันธรรมดาวันหนึ่ง
ทำงานวนไปวนมาเรื่อยๆ ถูกมั้ย

142
00:10:25,541 --> 00:10:30,671
ฉันเปิดไม้กระดานที่พื้นออก แล้วก็เจอเขา
ไม่มีแขน ไม่มีขา ไม่มีไอ้จ้อน

143
00:10:31,464 --> 00:10:33,090
ใครเข้าถึงรถไฟเล็กได้บ้าง

144
00:10:33,758 --> 00:10:35,259
มีคนเข้าออกเป็นร้อยๆ ทุกวัน

145
00:10:35,885 --> 00:10:38,220
คนงาน ผู้โดยสาร ทุกระดับชั้น

146
00:10:38,304 --> 00:10:39,889
ด่านตรวจระหว่างชั้นเป็นยังไง

147
00:10:39,972 --> 00:10:41,098
- มี...
- อย่าตอบ

148
00:10:41,974 --> 00:10:46,145
ผมพยายามประเมินว่า
คุณสามารถขนย้ายศพไปได้ไกลแค่ไหน

149
00:10:50,900 --> 00:10:51,901
ก็ได้

150
00:10:53,819 --> 00:10:54,654
แค่นี้เหรอ

151
00:10:56,155 --> 00:10:58,199
ไม่ อีกอย่างหนึ่ง กินอะไรอยู่น่ะ

152
00:10:59,408 --> 00:11:01,786
นี่คือก๋วยเตี๋ยวเนื้อที่อร่อยที่สุดบนรถไฟ

153
00:11:02,953 --> 00:11:05,998
นี่ ถ้าเราต้องการนายอีก อย่าเล่นตัวให้มันมาก

154
00:11:12,171 --> 00:11:14,924
โอเค อย่าวอกแวก

155
00:11:15,007 --> 00:11:17,176
เราเหลือเวลาอีกสองชั่วโมงก่อนการชันสูตร

156
00:11:17,259 --> 00:11:20,012
และนิกกี้ จิเนต์ยังไม่ฟื้น และห้ามเข้าพบ

157
00:11:21,180 --> 00:11:23,599
คุณกินเนื้อเสร็จเมื่อไหร่

158
00:11:23,682 --> 00:11:26,060
เราจะไปที่ไนต์คาร์กัน เพราะเธอเคยทำงานที่นั่น

159
00:11:26,143 --> 00:11:28,771
ที่เกิดเหตุของฆาตกรรมรายแรก ก็ดี

160
00:11:36,195 --> 00:11:38,697
ปัญหาเกิดจากสูตรยาที่ใช้หรือระยะเวลาที่หลับ

161
00:11:38,781 --> 00:11:40,699
ประกอบกันหลายอย่าง

162
00:11:40,783 --> 00:11:42,201
ผมดูแลเธอเป็นอย่างดี เธอ...

163
00:11:42,284 --> 00:11:44,370
ฉันแค่อยากรู้ว่าเธอจะฟื้นมั้ย

164
00:11:44,453 --> 00:11:46,330
อย่างช้าๆ ครับ หวังว่านะ

165
00:11:46,914 --> 00:11:50,209
คุณน่าจะเสนอแนะให้คุณวิลฟอร์ด
ระงับแผนงานนี้ไปก่อน

166
00:11:50,292 --> 00:11:51,544
ไม่ได้

167
00:11:53,295 --> 00:11:56,465
บอกคุณวิลฟอร์ดว่าผมจะหาคำตอบให้ได้

168
00:11:56,549 --> 00:11:57,550
ได้โปรด

169
00:12:02,304 --> 00:12:04,181
งั้นเราไปดูข้อมูลของคุณกัน

170
00:12:04,265 --> 00:12:07,768
ไนต์คาร์... ไนต์... ไนต์คาร์

171
00:12:09,770 --> 00:12:11,439
ไนต์... ไนต์คาร์

172
00:12:35,254 --> 00:12:36,589
ยินดีต้อนรับสู่ไนต์คาร์

173
00:12:43,095 --> 00:12:46,390
บอกสิว่าไม่ใช่อย่างนั้น โจ

174
00:12:46,474 --> 00:12:50,269
ขอร้อง บอกสิว่าไม่ใช่

175
00:12:51,729 --> 00:12:54,565
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากได้ยิน โจ

176
00:12:54,648 --> 00:12:59,445
และฉันมีสิทธิ์ที่จะรู้

177
00:12:59,528 --> 00:13:06,327
บอกสิว่าไม่ใช่อย่างนั้น โจ
ขอร้อง บอกสิว่าไม่ใช่

178
00:13:07,995 --> 00:13:14,960
ฉันแน่ใจว่าพวกเขาโกหกเรา โจ
ขอร้อง บอกเราสิว่าไม่ใช่

179
00:13:15,044 --> 00:13:19,173
พวกเขาบอกว่าฮีโร่ของเรา
เปิดไพ่เด็ดไปแล้ว

180
00:13:19,256 --> 00:13:21,675
เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป

181
00:13:21,759 --> 00:13:24,637
คุณออดรีย์ นี่ร้านของเธอ

182
00:13:24,720 --> 00:13:27,223
เราหลงเสน่ห์ของเขา กับรอยยิ้มที่มุ่งมั่น

183
00:13:27,306 --> 00:13:30,601
แต่วันดีๆ ไม่มีอีกแล้ว

184
00:13:47,826 --> 00:13:51,997
ภาพฝันกับอาณาจักรอาจจะล่มสลาย

185
00:13:52,081 --> 00:13:55,751
เงินเริ่มร่อยหรอ

186
00:13:55,834 --> 00:13:59,797
คำพูดของชายคนเดียวยึดเหนี่ยวประเทศเอาไว้

187
00:13:59,880 --> 00:14:04,760
แต่ความจริงเริ่มโหดร้ายขึ้นทุกที

188
00:14:04,843 --> 00:14:07,972
บอกสิว่าไม่ใช่อย่างนั้น โจ

189
00:14:08,055 --> 00:14:12,393
ขอร้อง บอกสิว่าไม่ใช่

190
00:14:13,227 --> 00:14:16,230
เราฝากความหวังไว้กับคุณ โจ

191
00:14:16,313 --> 00:14:20,776
และพวกเขากำลังทำลายการแสดงของเรา

192
00:14:27,533 --> 00:14:31,203
ฉันเจอนิกกี้อยู่ในห้องกับเอ็ดเวิร์ด
ขาประจำของเธอ

193
00:14:31,912 --> 00:14:36,876
เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ฉันแน่ใจว่าเธอถูกคนร้ายตัวจริงมอมยา

194
00:14:36,959 --> 00:14:41,088
แต่คุณวิลฟอร์ดต้องการคำตอบโดยเร็ว
ต้องการใครสักคนให้รับโทษในลิ้นชัก

195
00:14:41,171 --> 00:14:42,506
ครั้งนี้จะต่างไปจากเดิม

196
00:14:43,841 --> 00:14:47,011
ขอถามเพื่อประกอบความเข้าใจ
เมลานี คาวิลล์มีบทบาทอะไรในตอนนั้น

197
00:14:47,678 --> 00:14:51,807
เป็นคำถามที่ดี แต่นั่นคือความลับของเธอใช่มั้ยล่ะ

198
00:14:52,933 --> 00:14:54,184
ไม่ต้องจ่าย

199
00:14:56,020 --> 00:14:58,314
เหล้าแท้ๆ จากโลกเก่า

200
00:14:59,189 --> 00:15:03,193
เป็นสิ่งตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ
สำหรับบริการของคุณ

201
00:15:03,777 --> 00:15:05,404
บริการอะไร

202
00:15:05,487 --> 00:15:08,157
คุณอาจพลิกความอยุติธรรมของวิลฟอร์ดได้

203
00:15:09,491 --> 00:15:11,493
ความหวังแบบนั้นหาได้ยากมากในตู้ชั้นสาม

204
00:15:38,812 --> 00:15:40,981
ผมสงสัยมานานแล้ว

205
00:15:41,065 --> 00:15:43,609
พวกคุณมาทำอะไรกันที่ไนต์คาร์

206
00:15:44,443 --> 00:15:46,987
เราเสนอการชี้ทางสว่างจ้ะ ทูนหัว

207
00:15:49,114 --> 00:15:51,075
ให้เขาได้เห็นด้วยตาตัวเองสิ

208
00:15:51,659 --> 00:15:53,285
ฉันให้เขาคลาดสายตาไม่ได้

209
00:15:53,369 --> 00:15:55,663
ถ้าคุณอยากให้ครั้งนี้ต่างจากคราวนิกกี้

210
00:15:55,746 --> 00:15:57,748
เขาจำเป็นต้องเข้าใจว่าเธอทำหน้าที่อะไร

211
00:16:04,421 --> 00:16:07,383
นายมีเวลา 20 นาที ฉันจะรออยู่ตรงนี้

212
00:16:12,763 --> 00:16:15,975
คดีนี้มีอะไรที่คุณบอกผมต่อหน้าผู้คุมไม่ได้

213
00:16:16,058 --> 00:16:17,393
ใจเย็นๆ คุณเลย์ตัน

214
00:16:18,310 --> 00:16:20,020
คุณอยากรู้ว่าเราทำอะไรกันที่นี่

215
00:16:20,521 --> 00:16:22,147
คุณจะให้ของดีผมเหรอ

216
00:16:22,231 --> 00:16:25,693
ไนต์คาร์ไม่เคยเป็นซ่อง อังเดร

217
00:16:25,776 --> 00:16:28,320
ตอนที่โลกล่มสลาย คนส่วนใหญ่ปรารถนาอย่างอื่น

218
00:16:29,446 --> 00:16:32,616
การได้อาลัย
ได้เชื่อมโยงกับทุกสิ่งที่เราสูญเสียไป

219
00:16:32,700 --> 00:16:35,744
ฉันพัฒนาประสบการณ์แบบไนต์คาร์ขึ้นมา
เพื่อเยียวยาจิตใจ

220
00:16:35,828 --> 00:16:38,038
ทั้งแบบเดี่ยวและแบบกลุ่ม

221
00:16:38,122 --> 00:16:39,748
คุณเป็นนักบำบัดเหรอ

222
00:16:41,291 --> 00:16:43,961
ผ่อนคลาย อังเดร ทำจิตให้ว่าง

223
00:16:44,545 --> 00:16:46,839
จำได้มั้ยว่าเราเคยทำสมาธิกันยังไง
ตอนอยู่ท้ายขบวน

224
00:16:46,922 --> 00:16:49,049
เออ ผมเลิกไปแล้วตั้งแต่คุณทิ้งผม

225
00:16:49,133 --> 00:16:50,509
เธอจะดูแลคุณเอง

226
00:16:51,176 --> 00:16:53,303
ฉันแน่ใจว่าเราจะได้พบกันอีกในเร็วๆ นี้

227
00:17:01,270 --> 00:17:02,604
หลับตาลงสิ

228
00:17:21,540 --> 00:17:23,917
จำน้ำได้มั้ย อังเดร

229
00:17:28,380 --> 00:17:29,673
จำได้

230
00:17:32,176 --> 00:17:33,260
หล่นลงไป

231
00:17:34,762 --> 00:17:36,305
ไหลไปอย่างอิสระ

232
00:17:39,308 --> 00:17:41,101
ธาตุหนึ่งยังตื่นอยู่

233
00:17:43,645 --> 00:17:45,064
ได้ยินเสียงลม

234
00:17:47,900 --> 00:17:49,735
โลกยังมีชีวิต

235
00:17:52,112 --> 00:17:55,783
นก ใบไม้

236
00:17:59,912 --> 00:18:01,205
นึกภาพต้นไม้

237
00:18:03,165 --> 00:18:04,416
ทุ่งหญ้า

238
00:18:05,876 --> 00:18:07,002
พระอาทิตย์

239
00:18:09,880 --> 00:18:11,131
ผมรู้สึกได้

240
00:18:14,009 --> 00:18:15,302
คุณอยู่ที่ไหน

241
00:18:23,435 --> 00:18:24,645
ผมอยู่ที่บ้าน

242
00:18:28,857 --> 00:18:29,858
ผมเห็นคุณ

243
00:18:32,736 --> 00:18:33,737
ขอโทษครับคุณ

244
00:18:35,739 --> 00:18:38,200
- คะ
- ขอดูบัตรประจำตัวหน่อย

245
00:18:39,243 --> 00:18:40,202
ฉัน...

246
00:18:42,704 --> 00:18:44,206
ไม่ต้องวิตกครับ

247
00:18:45,290 --> 00:18:47,835
- อย่าให้ตราตำรวจทำให้คุณกลัว
- ไม่ต้องห่วงค่ะ

248
00:18:48,752 --> 00:18:49,795
ฉันไม่กลัวหรอก

249
00:18:55,551 --> 00:18:56,552
ผมคิดถึงคุณ

250
00:18:57,386 --> 00:18:58,887
คุณอยู่ที่ไหน

251
00:18:58,971 --> 00:19:00,430
ฉันหิวจัง

252
00:19:01,807 --> 00:19:03,600
- หิวไส้กิ่วเลย
- ผมมาแล้ว

253
00:19:04,726 --> 00:19:07,479
- โดนัท
- แบบดั้งเดิม จากร้านเว็บเบอร์

254
00:19:08,647 --> 00:19:09,857
ของโปรดคุณไง

255
00:19:10,440 --> 00:19:11,733
รักคุณจัง อังเดร

256
00:19:14,444 --> 00:19:15,404
อะไรเนี่ย

257
00:19:17,990 --> 00:19:18,991
ซาราห์ ฟาห์รามี...

258
00:19:23,537 --> 00:19:27,416
คุณสนใจจะแต่งงานกันมั้ย ให้มันจริงจัง

259
00:19:27,499 --> 00:19:31,128
- นี่เราก็จริงจังกันอยู่
- ผมรู้ แต่จริงจังกว่านี้ ตอบผมสิ

260
00:19:32,421 --> 00:19:37,259
มีกันและกัน ทะนุถนอมกัน
ทั้งยามป่วยและยามสบาย อะไรพวกนั้น

261
00:19:37,342 --> 00:19:38,969
ฉันไม่กังวลเรื่องเราหรอก อังเดร

262
00:19:40,429 --> 00:19:41,930
ฉันกังวลเรื่องโลก

263
00:19:43,599 --> 00:19:44,808
ผมเข้าใจ ซาราห์

264
00:19:46,351 --> 00:19:48,896
- ทั้งยามทุกข์และยามสุข
- ฉันรู้ค่ะ อังเดร

265
00:19:51,106 --> 00:19:52,274
ตกลงค่ะ

266
00:20:02,993 --> 00:20:05,245
ผมแค่อยากกอดคุณไว้ชั่วนิรันดร์

267
00:20:56,004 --> 00:20:59,091
ขอบอกไว้ก่อน ปกติแล้วกระบวนการไม่ใช่แบบนี้

268
00:21:08,350 --> 00:21:09,726
คุณว่าจะบอกอะไรผมนะ

269
00:21:13,981 --> 00:21:16,483
คนของวิลฟอร์ด
ไม่ได้บอกความจริงทั้งหมดเรื่องฌอน

270
00:21:17,067 --> 00:21:19,152
ฉันคิดว่าเขาเป็นสาย

271
00:21:19,236 --> 00:21:21,280
เพราะเขาโชคดี เขาได้อภิสิทธิ์ต่างๆ

272
00:21:21,363 --> 00:21:23,448
- สิทธิ์แบบไหน
- เราได้สิทธิ์ที่จะมีลูก

273
00:21:23,532 --> 00:21:26,159
ปกติแล้วโชคแบบนี้หมายความว่า
คุณมีเพื่อนอยู่ที่ตู้หัวขบวน

274
00:21:27,202 --> 00:21:30,747
ฉันตกลงใจแล้ว ฉันตั้งใจจะมีลูกกับฌอน

275
00:21:32,416 --> 00:21:33,500
คุณรักเขาเหรอ

276
00:21:34,459 --> 00:21:36,044
ที่นี่คือสโนว์เพียร์ซเซอร์ อังเดร

277
00:21:37,963 --> 00:21:41,758
ฟังนะ ผมจะไม่ยอมให้พวกนั้น
โยนข้อหาฆาตกรรมให้คุณ ซาราห์

278
00:21:41,842 --> 00:21:45,846
แต่ถึงผมจะอยู่ที่นี่
ผมก็ยังต้องรับผิดชอบต่อพวกท้ายขบวน

279
00:21:48,307 --> 00:21:50,892
มันแย่นักเหรอถ้าคุณจะอยู่ที่นี่

280
00:21:52,102 --> 00:21:53,061
กับฉันน่ะ

281
00:21:57,524 --> 00:21:58,525
หมดเวลาแล้ว

282
00:22:02,571 --> 00:22:04,614
ไม่เหมือนการเดินทางที่ไนต์คาร์ของฉันเลย

283
00:22:06,074 --> 00:22:07,409
น่าเสียดาย

284
00:22:09,119 --> 00:22:11,747
นายควรจะสืบหาเบาะแสเกี่ยวกับนิกกี้

285
00:22:13,081 --> 00:22:14,624
นี่เรียกได้คืบเอาศอก

286
00:22:15,417 --> 00:22:18,170
บางครั้งงานของนักสืบ
มันก็ต้องมีถึงเนื้อถึงตัวกันบ้าง

287
00:22:20,297 --> 00:22:22,883
ขอบอกให้ชัดเจน ฉันไม่เคยชันสูตรศพมาก่อน

288
00:22:24,176 --> 00:22:25,677
แต่ฉันเป็นอดีตหน่วยแพทย์กองทัพเรือ

289
00:22:25,761 --> 00:22:30,057
ฉันเลยรู้ว่าจะมองหาอาการบาดเจ็บ
และวินิจฉัยโรคพีทีเอสดีได้ยังไง

290
00:22:31,016 --> 00:22:33,477
เดาว่าตอนนี้คงเป็นโรคนั้นกันทุกคนแล้ว จริงมั้ย

291
00:22:33,560 --> 00:22:36,229
ฉันขอออกจากอัฟกานิสถาน
เพื่อมาทำงานที่มีสัญญาหนึ่งปี

292
00:22:36,313 --> 00:22:38,565
บนเครื่องบินดรีมไลเนอร์ของวิลฟอร์ด
ในฐานะแพทย์ฉุกเฉิน

293
00:22:39,316 --> 00:22:42,152
ใครจะไปรู้ว่าโลกจะถูกแช่แข็ง
และงานนี้จะกลายเป็นงานถาวรไป

294
00:22:42,235 --> 00:22:44,237
รอยช้ำตรงนี้ มันคือเลือดที่ไหลมากองรวมกัน

295
00:22:44,821 --> 00:22:46,990
หมายความว่าเขานอนคว่ำสักพักหลังเสียชีวิต

296
00:22:47,074 --> 00:22:48,075
มีคนย้ายศพไปทีหลัง

297
00:22:48,158 --> 00:22:50,952
เมื่อวานคุณเห็นอะไรอีกที่ยังไม่บอกเรา

298
00:22:52,204 --> 00:22:53,246
คุณบอกผมสิ

299
00:22:53,330 --> 00:22:54,498
โอเค

300
00:22:55,665 --> 00:22:57,209
มีรอยมัดหลายรอย

301
00:22:57,292 --> 00:22:59,211
ใช่ เขาถูกรัดคอซ้ำๆ

302
00:22:59,878 --> 00:23:02,214
คนร้ายอยากใช้เวลากับการตัดไอ้จ้อนของเขา

303
00:23:03,131 --> 00:23:04,508
ดูเหมือนขาจะถูกเลื่อยออก

304
00:23:04,591 --> 00:23:07,010
ดูเหมือนแบบนี้ เลื่อยลง

305
00:23:07,094 --> 00:23:08,512
น่าจะเป็นเลื่อยตัดโลหะมั้ง

306
00:23:08,595 --> 00:23:11,014
แปลว่าแขนขาถูกหั่นออกไปหลังเสียชีวิต
ตอนเขานอนหงาย

307
00:23:11,890 --> 00:23:13,850
ดูเหมือนใช้เครื่องมืออีกอย่าง

308
00:23:15,519 --> 00:23:16,436
มีดโต้ใช่มั้ย

309
00:23:17,479 --> 00:23:18,396
ปังตอรึเปล่า

310
00:23:22,025 --> 00:23:23,443
พวกคุณไม่พูดเรื่องนั้นกันเลยเนอะ

311
00:23:25,278 --> 00:23:26,113
อะไร

312
00:23:26,696 --> 00:23:29,658
โอเค ใครมีเครื่องมือที่จะทำอย่างนี้ได้

313
00:23:33,328 --> 00:23:35,330
ก๋วยเตี๋ยวที่คุณกินก่อนหน้านี้

314
00:23:35,413 --> 00:23:37,874
มีเศษเนื้ออยู่ในนั้น เอามาจากไหน

315
00:23:37,958 --> 00:23:39,209
คนฆ่าสัตว์

316
00:23:42,921 --> 00:23:47,217
- คุณคงไม่บอกนะว่านี่เป็นการกินเนื้อมนุษย์
- ไม่ คนตรงนี้ไม่ทำแบบนั้น

317
00:23:47,300 --> 00:23:49,302
เราได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับคนท้ายขบวน
แต่เรา...

318
00:23:49,386 --> 00:23:50,887
มันไม่ใช่แค่ข่าวลือ

319
00:23:52,305 --> 00:23:54,683
ช่วงสองสามปีแรก มันมีลัทธิการฆ่า

320
00:23:56,726 --> 00:23:59,187
โดยเฉพาะแก๊งหนึ่ง พวกมันฆ่าคนไม่เลือกหน้า

321
00:24:00,272 --> 00:24:01,523
กินทุกคนไม่เลือกหน้า

322
00:24:03,024 --> 00:24:04,234
ไม่มีทางเลือก

323
00:24:04,985 --> 00:24:07,279
พวกเราที่เหลือ เราซุ่มโจมตีหัวหน้าแก๊ง

324
00:24:07,863 --> 00:24:09,698
พวกเราทุกคนแบ่งกันกินหัวใจของเขา

325
00:24:10,866 --> 00:24:13,118
จะได้ไม่มีใครพูดได้ว่าตัวเองบริสุทธิ์

326
00:24:17,789 --> 00:24:19,875
ยังไงก็ตาม มื้อกลางวันของคุณอร่อยมั้ย

327
00:24:41,229 --> 00:24:42,230
ซิลวา

328
00:24:51,281 --> 00:24:52,908
- ต้องการอะไร
- ช่วยเปิดประตูที

329
00:24:52,991 --> 00:24:54,576
เราจำเป็นต้องดูในตู้แช่แข็งของคุณ

330
00:24:54,659 --> 00:24:57,120
- ที่นี่เป็นเขตหวงห้าม
- งานของผู้คุม

331
00:24:57,204 --> 00:24:59,539
ผมไม่สนหรอก ที่นี่เป็นเขตหวงห้าม

332
00:24:59,623 --> 00:25:01,708
ถ้าอยากเข้า ก็ไปตามพนักงานรับรองเอกสารมา

333
00:25:02,876 --> 00:25:04,044
มีดสวยนะ

334
00:25:04,586 --> 00:25:06,421
พนันว่านายใช้มีดนั่นตัดขาฉันได้เลย

335
00:25:08,089 --> 00:25:09,174
เราจะฆ่าสัตว์กันวันนี้

336
00:25:09,883 --> 00:25:11,635
- กลับมาใหม่พร้อมพนักงานรับรองเอกสารละกัน
- มาเถอะ

337
00:25:14,888 --> 00:25:16,431
และฉันเดาว่า
เป็นเพราะระยะเวลาที่เธอถูกทำให้หลับ

338
00:25:16,514 --> 00:25:19,809
ผมเห็นด้วย แต่การระบุค่าเมตริกที่ซับซ้อน
ของการวัดสารละลายไทเทรต

339
00:25:19,893 --> 00:25:22,020
ระยะเวลา การแยกขัง มันจะต้องใช้...

340
00:25:22,103 --> 00:25:24,314
- การค้นคว้าเพิ่ม ใช่
- ตัวอย่างทดลองเพิ่ม

341
00:25:24,397 --> 00:25:26,650
ถ้าต้องใช้ข้อมูลมากกว่านี้ เราหมดหนทางแน่

342
00:25:27,525 --> 00:25:31,780
แย่จัง เธออาจทุกข์ทรมาน
จากการบาดเจ็บทางสมองถาวร

343
00:25:33,740 --> 00:25:35,992
เราไม่สามารถอธิบายถึงอันตราย
ที่เกิดกับคนพวกนี้ได้

344
00:25:37,077 --> 00:25:40,705
ใช่ แต่เราต้องเดินหน้า
รู้ใช่มั้ยว่าแผนงานนี้สำคัญแค่ไหน

345
00:26:42,267 --> 00:26:44,477
มีการเตือนการไหวสะเทือน
มันแย่แค่ไหน

346
00:26:48,732 --> 00:26:50,317
มันกำลังจะถล่มลงมาทั้งแถบ!

347
00:26:53,778 --> 00:26:54,988
ฉิบหายแล้ว!

348
00:26:55,071 --> 00:26:56,239
สิ่งกีดขวางระดับสาม

349
00:26:56,323 --> 00:26:57,657
เราฝ่าหิมะไปไม่ได้แน่ๆ

350
00:26:58,450 --> 00:26:59,451
จับแน่นๆ

351
00:27:00,243 --> 00:27:01,328
หาที่เกาะ

352
00:27:01,870 --> 00:27:03,163
เตรียมรับการสั่นสะเทือน

353
00:27:26,144 --> 00:27:28,396
มีรอยรั่ว! แผนกเกษตร! ตู้โคเนื้อ!

354
00:27:28,480 --> 00:27:31,274
พบรอยรั่ว แผนกเกษตร ตู้โคเนื้อ

355
00:27:31,358 --> 00:27:33,151
ฮาวี่ มาคุมแทนที

356
00:27:34,986 --> 00:27:35,820
ได้เลย

357
00:27:46,956 --> 00:27:47,957
คุณเป็นไรมั้ย

358
00:27:56,508 --> 00:27:57,759
เดินไปเรื่อยๆ

359
00:28:23,618 --> 00:28:25,328
ให้เราเข้าไป เราต้องค้นตู้แช่แข็ง

360
00:28:25,412 --> 00:28:27,205
- มีเหตุฉุกเฉินทางวิศวกรรม
- เราต้องค้นตู้แช่แข็ง

361
00:28:27,288 --> 00:28:28,748
- เราทำงานให้คุณวิลฟอร์ด
- หลีกทางไป

362
00:28:28,832 --> 00:28:30,959
- ทหารยาม!
- ช่างรถไฟ!

363
00:28:31,584 --> 00:28:33,086
ได้ สองนาทีนะ

364
00:28:36,798 --> 00:28:37,841
ปิดประตู

365
00:28:59,446 --> 00:29:00,572
ดูนี่สิ

366
00:29:03,783 --> 00:29:04,784
ฉันเปิดเอง

367
00:29:23,011 --> 00:29:26,014
- เฮ้ๆ ใจเย็นๆ
- เออ แน่สิ

368
00:29:28,349 --> 00:29:29,350
เออ...

369
00:29:33,938 --> 00:29:36,608
- คุณพระช่วย
- นี่ไงเนื้อวัวของคุณ

370
00:30:18,608 --> 00:30:20,276
ผู้หญิงคนนี้นี่ยังไง

371
00:30:20,360 --> 00:30:23,404
ทำงานแผนกต้อนรับให้คุณวิลฟอร์ดเจ็ดปี

372
00:30:23,488 --> 00:30:26,199
และตอนนี้ก็มาเป็นวิศวกรที่ด้านหลัง

373
00:30:27,075 --> 00:30:28,701
วิลฟอร์ดให้เธอมาตรวจสอบด้วยตัวเอง

374
00:30:29,577 --> 00:30:30,578
โอเค

375
00:30:31,579 --> 00:30:34,791
นายช่างรถไฟโบยัน บอสโควิก ยินดีรับใช้

376
00:30:37,752 --> 00:30:39,796
นี่คือการสูญพันธุ์

377
00:30:42,006 --> 00:30:43,007
ผมเสียใจด้วย

378
00:30:43,758 --> 00:30:45,134
ดูหน้าต่างก่อน

379
00:30:45,760 --> 00:30:47,428
เราต้องตรวจว่าโครงสร้างยังแข็งแรงดีหรือไม่

380
00:30:48,179 --> 00:30:50,682
คุณวิลฟอร์ดอนุญาตให้ลดความเร็วลง
สิบเปอร์เซ็นต์

381
00:30:50,765 --> 00:30:51,599
ไม่ๆ

382
00:30:51,683 --> 00:30:54,352
ยังเร็วไปสำหรับการทำงานบนเขา
ผมขอ 25 เปอร์เซ็นต์

383
00:30:54,435 --> 00:30:55,645
เราจะไม่มีไฟฟ้าใช้

384
00:30:55,728 --> 00:30:57,730
ภูมิประเทศข้างหน้าไม่เอื้อให้ผลิตไฟฟ้าชดเชย

385
00:30:58,565 --> 00:31:00,108
ฉันอาจให้คุณได้ 12 เปอร์เซ็นต์

386
00:31:02,235 --> 00:31:03,653
งดใช้จากุซซี่ในตู้โดยสารชั้นหนึ่ง

387
00:31:06,531 --> 00:31:07,407
โอเค

388
00:31:08,408 --> 00:31:11,369
เราจะทยอยดับไฟ เริ่มจากท้ายขบวน

389
00:31:11,452 --> 00:31:14,289
ยี่สิบบวกกับ...

390
00:31:15,415 --> 00:31:18,084
- ห้า เป็นเท่าไหร่ ถามเด็กเล็กๆ ในกลุ่ม
- ยี่สิบห้า

391
00:31:18,877 --> 00:31:20,753
เราต้องให้โอกาสทุกคน

392
00:31:20,837 --> 00:31:22,338
เธอได้ 26

393
00:31:31,431 --> 00:31:34,392
เร็วเข้า ไฟดับแบบนี้
พวกเขาจะส่งทหารมาเพิ่ม

394
00:31:35,518 --> 00:31:36,561
มีคนมา!

395
00:31:38,354 --> 00:31:40,106
แป๊บนึง! แป๊บนึง

396
00:31:41,566 --> 00:31:42,525
เอายามา

397
00:31:43,318 --> 00:31:45,361
แต่ไม่มียาแก้ปวด มีแต่โครโนล

398
00:31:45,445 --> 00:31:47,405
ฉันจะไม่ให้ไอ้ของเฮงซวยนั่นกับแม่ฉันหรอก

399
00:31:48,656 --> 00:31:51,492
โอเค แต่มันช่วยให้หายปวด

400
00:31:53,202 --> 00:31:54,329
ได้หมดทุกอย่าง

401
00:32:15,683 --> 00:32:16,726
แพ็ตเทอร์สัน ได้มายังไง

402
00:32:33,660 --> 00:32:38,122
นี่จ้ะ อ้าปากๆ เก่งมาก

403
00:32:39,749 --> 00:32:41,084
โอเคนะ ซูซานน์

404
00:32:42,502 --> 00:32:44,712
นั่นไง จะหายแล้ว

405
00:32:51,511 --> 00:32:54,973
เราแบ่งไฟฟ้าไปที่แผนกเกษตรอีกไม่ได้
นอกจากเราจะเริ่มยกเลิกพื้นที่เพาะปลูก

406
00:32:55,056 --> 00:32:56,265
เราจะไม่แตะพืชหมุนเวียน

407
00:32:56,349 --> 00:32:58,810
น้ำจะไม่ไหลไปอีกอย่างน้อยสองสามวัน

408
00:32:58,893 --> 00:33:00,687
ไม่ไหลจนกว่าจะอุดรอยแตกระหว่างขบวนเสร็จ

409
00:33:00,770 --> 00:33:04,023
งั้นเราก็มีแค่น้ำที่เหลือในบ่อเก็บน้ำ
สำหรับพวกชั้นสาม แผนกเกษตร และท้ายขบวน

410
00:33:12,699 --> 00:33:16,452
เราจะตัดน้ำสำหรับคน ไม่ใช่พื้นที่เพาะปลูก

411
00:33:16,536 --> 00:33:19,580
ตู้ชั้นสามกับตู้ชั้นสองจะมีน้ำใช้วันละ 15 นาที

412
00:33:19,664 --> 00:33:22,542
ส่วนท้ายขบวนก็ประทังชีวิต
ด้วยอะไรก็ตามที่พวกเขากักตุนไว้

413
00:33:23,793 --> 00:33:26,295
จุดเริ่มของการขาดแคลนทรัพยากร
เป็นอย่างนี้เนี่ยนะ

414
00:33:26,379 --> 00:33:28,006
ให้คนอดอาหารโดยเริ่มจากท้ายขบวนขึ้นมา

415
00:33:28,089 --> 00:33:30,591
เราไม่ได้เสียแค่เนื้อวัว
แต่เราเสียมูลสัตว์สำหรับทำปุ๋ยด้วย

416
00:33:30,675 --> 00:33:33,177
อาหารเลี้ยงเชื้อจากวัว
เราใช้ก๊าซมีเทนจากพวกมัน

417
00:33:33,261 --> 00:33:34,637
ฉันรู้ มันแย่

418
00:33:36,139 --> 00:33:38,391
แต่มันแย่แค่ไหน ให้เป็นความลับระหว่างเรา

419
00:33:38,474 --> 00:33:41,853
ระหว่างนี้ เราเร่งเดินหน้าเลือกคนฝึกหัดใหม่

420
00:33:41,936 --> 00:33:44,397
และเสริมศรัทธาในวิลฟอร์ด
เพื่อให้พวกเขาผ่านพ้นไปได้

421
00:34:17,180 --> 00:34:19,932
แม้ว่าพวกคุณจะทำเรื่องรุนแรงไปเมื่อวานนี้

422
00:34:20,850 --> 00:34:24,729
และชะตากรรมของเราก็ไม่สู้ดีนัก ณ วินาทีนี้

423
00:34:26,439 --> 00:34:29,567
แต่คุณวิลฟอร์ดเชื่อว่า
เด็กๆ สมควรได้รับการศึกษา

424
00:34:30,735 --> 00:34:33,237
ในด้านแรงงานที่ต้องใช้ทักษะหรือไม่ใช้ทักษะ

425
00:34:33,321 --> 00:34:37,909
ดังนั้นเราจึงจะยังคงเลือกเด็กไปฝึกงาน

426
00:34:41,537 --> 00:34:43,831
รายชื่อมีดังต่อไปนี้

427
00:34:43,915 --> 00:34:46,000
มิเคล่า มาวานซ่า

428
00:34:50,630 --> 00:34:52,298
มีอา ไคเชค

429
00:34:57,303 --> 00:35:00,056
แล้วก็เด็กผู้ชายที่ใครๆ เรียกว่าไมลส์คนเก่ง

430
00:35:10,191 --> 00:35:13,069
หากว่าครอบครัวของพวกเธอ
เลือกที่จะยอมรับคำเชิญนี้

431
00:35:13,152 --> 00:35:18,157
พวกเธอมีเวลาเตรียมตัวหนึ่งชั่วโมง
สำหรับชีวิตใหม่ที่หัวขบวน

432
00:35:30,586 --> 00:35:32,547
สองขากับหนึ่งแขน

433
00:35:35,341 --> 00:35:36,384
แขนซ้าย

434
00:35:36,467 --> 00:35:37,844
- คุณวางสายได้มั้ย
- ว่าไงนะ

435
00:35:38,719 --> 00:35:40,263
ไม่ คนฆ่าสัตว์ตายหมดแล้ว โรช

436
00:35:40,346 --> 00:35:42,265
นี่ ฟังนะ คนฆ่าสัตว์ไม่ได้ฆ่าฌอน

437
00:35:42,932 --> 00:35:44,934
- ลองคิดดูสักนิด
- โอเค

438
00:35:45,017 --> 00:35:47,603
ถ้าคุณจะขายชิ้นส่วนเขาเพื่อเป็นอาหาร
ทำไมต้องทรมาน

439
00:35:47,687 --> 00:35:48,563
โอเค

440
00:35:50,398 --> 00:35:52,275
คนร้ายสุขสมจากการตัดอวัยวะเพศของเขา

441
00:35:53,651 --> 00:35:55,695
แต่การตัดแขนตัดขา มันตรงกันข้ามเลย

442
00:35:55,778 --> 00:35:57,155
ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกแม้แต่น้อย

443
00:35:57,238 --> 00:35:58,531
แปลว่าคนฆ่าสัตว์มาทีหลัง

444
00:35:58,614 --> 00:36:01,159
ใช่ แต่เขาใส่แขนกับขาในก๋วยเตี๋ยวของฉัน

445
00:36:02,702 --> 00:36:03,828
ไอ้คนท้ายขบวน

446
00:36:05,872 --> 00:36:08,583
- เฮ้ย ใจเย็นๆ
- อย่าหาเรื่อง ไอ้สารเลว

447
00:36:12,295 --> 00:36:13,212
นังโสเภณีท้ายขบวน

448
00:36:15,548 --> 00:36:17,133
ไม่มีประโยชน์ที่จะทำให้ถูกเกลียดขี้หน้ากันทั้งคู่

449
00:36:17,216 --> 00:36:18,134
นายจะสนทำไม

450
00:36:18,217 --> 00:36:20,469
แค่โบ้ยความผิดให้คนฆ่าสัตว์
แล้วนายก็อ้างสิทธิ์ที่จะได้อยู่ตู้ชั้นสาม

451
00:36:20,553 --> 00:36:23,556
อย่างแรก ผมไม่อยากอยู่ตู้ชั้นสาม
ผมอยากกลับไปที่ท้ายขบวน

452
00:36:23,639 --> 00:36:24,682
และอย่างที่สอง

453
00:36:27,852 --> 00:36:29,562
ผมว่าจะยังไงผมก็ยังคงเป็นตำรวจ

454
00:36:38,446 --> 00:36:40,531
ฉันได้รับมอบหมายให้ดูแลคดีฆาตกรรมแรกด้วย

455
00:36:42,450 --> 00:36:44,660
พวกเขาตัดสินว่านิกกี้มีความผิดทันที

456
00:36:44,744 --> 00:36:47,747
ไต่สวนอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาแค่สามชั่วโมง

457
00:36:48,873 --> 00:36:50,708
พวกเขาช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย

458
00:36:54,795 --> 00:36:56,797
นายยังอยากจับคนร้ายให้ได้อยู่หรือเปล่า

459
00:37:03,095 --> 00:37:05,765
ในที่สุดก็ได้เข้าไปในตู้แช่แข็ง
และเจอแขนขาของคุณจนได้

460
00:37:05,848 --> 00:37:08,059
- เป็นวันที่ดีทีเดียว
- ขอบคุณ

461
00:37:09,393 --> 00:37:13,356
เรื่องนี้เธอคล่องเชียว ค้นตัวพวกหนุ่มๆ เนี่ย

462
00:37:15,358 --> 00:37:16,525
ราตรีสวัสดิ์ คุณตำรวจ

463
00:37:41,175 --> 00:37:45,972
{\an8}(ห้องผู้คุมแกริสัน - ทางเดิน - ห้องอาหาร)

464
00:37:51,894 --> 00:37:52,812
(ทางเดิน)

465
00:38:44,822 --> 00:38:47,992
เดินไปอย่าหยุด มองพื้นไปจนกว่าจะถึงท้ายขบวน

466
00:39:10,681 --> 00:39:11,599
เอาน่ะ

467
00:39:14,810 --> 00:39:15,811
มองพื้น!

468
00:39:18,898 --> 00:39:19,940
เดินต่อไป

469
00:39:30,534 --> 00:39:32,119
มาจับฉันสิ ไอ้สารเลว!

470
00:39:32,203 --> 00:39:33,537
หมอบลง! หมอบลงไป!

471
00:39:35,331 --> 00:39:36,332
หมอบสิวะ!

472
00:39:37,249 --> 00:39:39,043
- เฮ้ย ลุกขึ้น เฮ้ย!
- ปล่อยสิ!

473
00:39:43,172 --> 00:39:44,423
เลย์ตัน!

474
00:40:05,403 --> 00:40:06,904
จำแม่ตัวเองได้มั้ยจ๊ะ ไมลส์

475
00:40:11,826 --> 00:40:13,160
ผมจำได้ว่า

476
00:40:16,914 --> 00:40:18,290
แม่ตัวหอม

477
00:40:20,292 --> 00:40:21,335
แค่นั้นเหรอ

478
00:40:22,878 --> 00:40:24,213
ผมจำได้แค่รถไฟ

479
00:40:24,964 --> 00:40:25,923
คุณเป็นแม่เลี้ยงของผม

480
00:40:29,927 --> 00:40:31,720
ไมลส์คนเก่ง

481
00:40:32,680 --> 00:40:35,891
ไมลส์คนเก่งเอ๊ย ไมลส์คนเก่ง

482
00:40:43,315 --> 00:40:45,359
ลูกยังเล็กมากตอนที่เราเริ่มต้น

483
00:40:47,194 --> 00:40:48,779
ตอนนี้ผมโตแล้ว

484
00:40:53,159 --> 00:40:58,164
งั้นลูกก็ควรจะตัดสินใจเอง ถูกมั้ยจ๊ะ

485
00:41:02,501 --> 00:41:04,462
เลย์ตันบอกว่าเราต้องมีคนที่หัวขบวน

486
00:41:08,174 --> 00:41:09,300
เขาพูดถูก

487
00:41:09,383 --> 00:41:12,052
ต้องมีคนในทุกๆ แผนก ต้องมีเพื่อนในทุกระดับ

488
00:41:12,136 --> 00:41:13,220
เห็นมั้ย

489
00:41:14,430 --> 00:41:15,723
ลูกเป็นผู้ฟังที่ดี

490
00:41:20,186 --> 00:41:21,103
ไมลส์

491
00:41:23,856 --> 00:41:27,526
แม่สาบานว่าแม่จะไม่หยุดต่อสู้จากข้างหลังนี่

492
00:41:29,987 --> 00:41:31,447
แต่ลูกจะไปอยู่หัวขบวน

493
00:41:34,617 --> 00:41:36,035
และนั่นหมายความว่าเราอาจไม่เจอกันอีก

494
00:41:36,118 --> 00:41:37,536
ต้องเจอสิฮะ

495
00:41:37,620 --> 00:41:40,206
หลังการปฏิวัติ อย่างที่เลย์ตันบอกไว้

496
00:41:41,207 --> 00:41:42,208
ตกลงนะฮะ

497
00:41:48,756 --> 00:41:49,882
ผมรักแม่

498
00:42:30,130 --> 00:42:34,969
คุณเห็นอะไรเวลาที่มองรถไฟขบวนนี้

499
00:42:40,432 --> 00:42:42,643
ผมเห็นป้อมปราการแห่งชนชั้น

500
00:42:44,687 --> 00:42:45,771
แค่นั้นเองเหรอ

501
00:42:50,234 --> 00:42:52,528
แต่ฉันเห็นคนรอดตาย 3,000 คน

502
00:42:53,654 --> 00:42:56,657
บนโลกที่แช่แข็งสิ่งมีชีวิตทั้งหมดให้อยู่กับที่

503
00:42:57,491 --> 00:43:00,578
เรายังเคลื่อนไหวได้ ยังมีชีวิตและแข็งแรง

504
00:43:01,453 --> 00:43:06,125
และไม่ใช่เพราะความบังเอิญ
หรือโชคชะตา หรือพระเจ้า

505
00:43:06,208 --> 00:43:10,754
แต่เป็นเพราะความเป็นระเบียบเรียบร้อย
ที่คุณวิลฟอร์ดรักษาเอาไว้ทุกกระเบียดนิ้ว

506
00:43:10,838 --> 00:43:15,175
ความสมดุลของความจำเป็น
ความโลภและความเร็ว

507
00:43:15,259 --> 00:43:18,429
ส่วนพวกท้ายขบวนอย่างคุณดูจะลืมไปว่า

508
00:43:18,512 --> 00:43:23,601
นอกรถไฟเหล็กขบวนนี้ อากาศติดลบ 117 องศา

509
00:43:23,684 --> 00:43:27,730
และคุณวิลฟอร์ดต้องตื่นวันละ 21 ชั่วโมง
เพื่อดูแลให้ตู้โดยสารอบอุ่น

510
00:43:40,743 --> 00:43:43,829
เพราะอย่างนี้สินะ
เขาจึงต้องการสายอย่างฌอน ไวส์

511
00:43:47,750 --> 00:43:49,793
ไวส์เป็นสุนัขรับใช้ของวิลฟอร์ด

512
00:43:52,296 --> 00:43:54,173
เขาได้สิ่งตอบแทนเป็นอภิสิทธิ์ต่างๆ

513
00:43:56,467 --> 00:43:58,552
อย่างล็อกสิทธิ์การมีลูก

514
00:43:59,762 --> 00:44:03,432
ไม่งั้นคุณจะสนใจเหตุฆาตกรรม
ในตู้โดยสารชั้นสามขนาดนี้ทำไม

515
00:44:07,186 --> 00:44:10,856
จริงๆ แล้วสิ่งที่คุณอยากรู้ก็คือ

516
00:44:11,815 --> 00:44:13,400
ตอนที่เขาถูกทรมาน

517
00:44:13,984 --> 00:44:16,570
เขาคายความลับอะไรของวิลฟอร์ดไปบ้าง

518
00:44:22,159 --> 00:44:28,874
พวกคุณมีทั้งฆาตกรและมนุษย์กินคน
และไม่รู้อะไรอีกที่หัวขบวนนี่

519
00:44:32,294 --> 00:44:36,131
เพราะฉะนั้นอย่ามาสั่งสอนผมเรื่องความสมดุล

520
00:44:39,677 --> 00:44:42,638
คนของผมค้นพบความสมดุลของพวกเรา
มาหลายปีแล้ว

521
00:44:47,726 --> 00:44:51,271
โอเค คุณเฉลียวฉลาดมาก

522
00:44:52,606 --> 00:44:55,484
มิน่าล่ะ คุณวิลฟอร์ดถึงอยากให้คุณเป็น
ตำรวจสืบสวนประจำรถไฟ

523
00:45:00,989 --> 00:45:03,409
แต่นั่นเป็นเหตุผลเดียวที่คุณยังอยู่ที่นี่

524
00:45:33,147 --> 00:45:35,149
คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี