1
00:00:06,089 --> 00:00:08,842
(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:40,707 --> 00:00:42,876
การเป็นมนุษย์นั้นคือการนึกถึงแต่ตัวเอง

3
00:00:46,546 --> 00:00:49,299
ทุกคนเชื่อว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล

4
00:00:51,843 --> 00:00:54,596
มันอดไม่ได้ มันเป็นธรรมชาติของเรา

5
00:00:56,848 --> 00:01:02,645
เราออกอุบาย เราวางแผน
เราเล่นเกมเล็กๆ โง่ๆ ของเรา

6
00:01:05,273 --> 00:01:09,360
ทำไมเราถึงคิดว่าตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในโลกนะ

7
00:01:13,531 --> 00:01:14,783
ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เลย

8
00:01:17,786 --> 00:01:20,872
คืองี้ ฉันเข้าใจบางสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่กล้ายอมรับ

9
00:01:23,041 --> 00:01:24,667
จักรวาลนั้นไร้ความรู้สึก

10
00:01:25,877 --> 00:01:28,254
มันไม่สนแผนการเล็กๆ โง่ๆ ของเรา

11
00:01:29,088 --> 00:01:31,132
และหัวใจดวงน้อยๆ ที่บอบบางของเราหรอก

12
00:01:33,676 --> 00:01:35,678
จักรวาลมีแผนของมันเองสำหรับเรา

13
00:01:38,097 --> 00:01:42,560
ให้เราขึ้นสโนว์เพียร์ซเซอร์
ขบวนรถไฟ 1,001 ตู้โดยสาร

14
00:02:04,749 --> 00:02:07,877
เลย์ตันรู้ และเขากำลังเพ่นพ่าน
อยู่แถวรถไฟเล็กเหรอ

15
00:02:07,961 --> 00:02:12,132
{\an8}ไม่ ฉันคิดว่าเขากำลังกบดาน
และเราจะหาเขาเจอ

16
00:02:12,215 --> 00:02:13,716
{\an8}ผมคิดว่าเราควรบอกความจริง

17
00:02:15,260 --> 00:02:17,554
{\an8}เราจะบอกผู้โดยสารว่า
เรามีกันแค่สามคนที่หัวจักร

18
00:02:17,637 --> 00:02:19,514
{\an8}หรือบอกอะไรสักอย่างก่อนที่เลย์ตันจะแฉ

19
00:02:20,056 --> 00:02:22,183
{\an8}พวกเขาจะได้จับหัวเรายื่นออกไปนอกรถไฟน่ะสิ

20
00:02:22,851 --> 00:02:25,854
{\an8}และเลย์ตันจะไม่พูดหรอก ยังไม่ใช่ตอนนี้

21
00:02:25,937 --> 00:02:27,147
{\an8}คุณแน่ใจได้ยังไง

22
00:02:27,981 --> 00:02:31,192
{\an8}ฉันคิดว่าเขาจะกุมความลับนี้ไว้
จนกว่าจะคิดออกว่าใช้ยังไงถึงจะดีที่สุด

23
00:02:32,402 --> 00:02:33,778
{\an8}เพียงแต่ฉันจะไม่ยอมให้เกิดขึ้น

24
00:02:40,660 --> 00:02:41,995
คุณคุมรถไฟนะ ฮาวี่

25
00:02:44,664 --> 00:02:45,874
{\an8}ผมคุมรถไฟ

26
00:02:54,507 --> 00:02:56,259
โปรดทราบ ผู้โดยสารทุกท่าน

27
00:02:57,135 --> 00:03:00,430
วิลฟอร์ดอินดัสทรีส์ขอสวัสดียามเช้า

28
00:03:01,472 --> 00:03:05,476
{\an8}เมื่อวานนี้ ระหว่างเกิดวิกฤติทอร์เรตาแคนยอน

29
00:03:06,436 --> 00:03:10,523
{\an8}วิศวกรไฟฟ้าชื่อปีเตอร์ ดิมาร์โก
ต้องสละชีวิตเพื่อความอยู่รอดของเรา

30
00:03:12,400 --> 00:03:14,944
{\an8}ขอให้เราทุกคนสงบนิ่งเพื่อเป็นเกียรติแก่เขา

31
00:03:15,528 --> 00:03:19,449
{\an8}เมื่อคลื่นลูกเก่าผ่านไป คลื่นลูกใหม่ก็มา

32
00:03:21,910 --> 00:03:26,706
{\an8}เป็นธรรมเนียมของเรา
บัดนี้เราจะประกาศชื่อคนที่จะมาฝึกงานแทน

33
00:03:26,789 --> 00:03:30,293
{\an8}วันนี้ผู้ที่ได้รับเกียรติสูงสุด

34
00:03:30,376 --> 00:03:36,925
{\an8}หนุ่มน้อยผู้มีฉายาว่าไมลส์คนเก่ง
จะได้เลื่อนไปฝึกงานที่หัวจักร

35
00:03:37,467 --> 00:03:38,718
{\an8}เก่งมาก ไมลส์

36
00:03:40,511 --> 00:03:43,514
ขอบคุณสำหรับศรัทธาและแรงงานของท่าน

37
00:03:43,598 --> 00:03:44,432
ไมลส์

38
00:03:45,141 --> 00:03:51,481
{\an8}เช่นเคย คุณวิลฟอร์ดวิศวกรผู้ยิ่งใหญ่ของเรา
ขอให้ทุกท่านมีวันที่ดี

39
00:04:02,784 --> 00:04:06,162
คุณเลื่อนขั้นให้เขาเร็วไปมั้ย เมลานี

40
00:04:07,872 --> 00:04:08,957
มันเกิดอะไรขึ้น

41
00:04:10,708 --> 00:04:12,418
วันนี้วันหยุดของคุณนะ รูท

42
00:04:13,461 --> 00:04:14,629
พักผ่อนบ้าง

43
00:04:19,676 --> 00:04:22,011
- มันเป็นกับดัก โจซี่
- ต้องเป็นกับดักอยู่แล้ว

44
00:04:23,554 --> 00:04:24,555
{\an8}แต่ถ้าเขาไปอยู่ที่หัวจักร...

45
00:04:24,639 --> 00:04:25,974
ก็แปลว่าเราทำสำเร็จ

46
00:04:26,057 --> 00:04:29,185
ใช่มั้ย ในที่สุดคนท้ายขบวน
ก็ได้ไปอยู่ที่ศูนย์ควบคุมรถไฟ

47
00:04:29,727 --> 00:04:31,437
รู้สึกเหมือนจริงเลยใช่มั้ยล่ะ

48
00:04:32,355 --> 00:04:35,358
{\an8}หล่อนเก็บเขาไว้ใกล้ตัว
เพื่อเป็นทั้งตัวประกันและเหยื่อล่อ

49
00:04:35,942 --> 00:04:37,694
{\an8}เธอไปเจอเขาไม่ได้นะ โจซี่

50
00:04:39,112 --> 00:04:42,115
{\an8}ฉันรู้ว่าเธออยากไป
แต่เมลานีจะมาตามล่าฉัน เข้าใจมั้ย

51
00:04:42,198 --> 00:04:44,951
{\an8}เราต้องใช้เวลาทุกวินาที
พยายามกล่อมให้คนชั้นสามร่วมมือ

52
00:04:45,034 --> 00:04:46,619
ใช่ คุณต้องทำให้คนชั้นสามเปลี่ยนฝ่าย

53
00:04:46,703 --> 00:04:48,663
แต่เราต้องติดต่อไมลส์ด้วย

54
00:04:51,124 --> 00:04:52,583
เรามีเวลาสามชั่วโมง

55
00:04:53,334 --> 00:04:55,128
และคุณแน่ใจนะว่าเขาเป็นคนเดียวที่หายไป

56
00:04:55,211 --> 00:04:57,130
ผมตรวจสอบแล้วทุกลิ้นชัก

57
00:04:57,714 --> 00:04:59,007
{\an8}เขาไม่มีทางหนีออกไปเองได้

58
00:04:59,090 --> 00:05:02,677
{\an8}คุณตรวจดูเลย์ตันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
ได้เห็นเขากับตาน่ะ

59
00:05:03,428 --> 00:05:06,306
{\an8}- วันพิจารณาคดีครับ
- สองวันก่อนเหรอ

60
00:05:06,389 --> 00:05:09,809
แปลว่าเขาหลุดออกไประหว่างช่วงนั้น
กับตอนที่เขาเผชิญหน้าฉันเมื่อวานนี้

61
00:05:09,892 --> 00:05:11,311
และมีคนช่วยให้เขาหนี

62
00:05:12,353 --> 00:05:15,189
{\an8}การตรวจทำให้พบอย่างอื่นด้วย

63
00:05:16,524 --> 00:05:20,111
{\an8}ยาที่ทำให้อยู่ในภาวะหลับหายไปหลายถุง

64
00:05:25,616 --> 00:05:26,784
{\an8}เฮ่ นี่

65
00:05:46,846 --> 00:05:48,639
งานแผนกทำความสะอาดมีปัญหาหรือครับ

66
00:05:53,227 --> 00:05:54,228
ตลกดีนะ

67
00:06:10,411 --> 00:06:14,290
รู้มั้ยว่าการลักลอบค้าขายยาเสพติด
บนรถไฟของคุณวิลฟอร์ดมีโทษอะไร

68
00:06:16,667 --> 00:06:17,668
ตัดแขนหนึ่งข้าง

69
00:06:18,711 --> 00:06:19,796
ข้างที่ถนัด

70
00:06:20,338 --> 00:06:21,339
มือที่ใช้ตักอาหาร

71
00:06:21,422 --> 00:06:23,758
หรือมือที่จัดหาโครโนลให้คนบนรถไฟ

72
00:06:24,801 --> 00:06:28,054
มือที่ช่วยนักโทษชื่ออังเดร เลย์ตัน

73
00:06:28,137 --> 00:06:29,430
ให้หลบหนีไปจากห้องลิ้นชัก

74
00:06:30,556 --> 00:06:35,269
ฉันเดาว่าเพื่อแลกกับ
ยาที่ทำให้อยู่ในภาวะหลับเพื่อผลิตโครโนลที่ว่า

75
00:06:37,271 --> 00:06:38,981
ผมไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนั้น

76
00:06:41,359 --> 00:06:46,072
รู้มั้ย ตอนนี้ฉันไม่สนใจยานั่นหรอก

77
00:06:47,949 --> 00:06:49,575
ก็ไม่ทำให้ผมรู้อะไรมากขึ้น

78
00:06:54,163 --> 00:06:55,164
คุณถนัดขวาใช่มั้ย

79
00:07:01,254 --> 00:07:02,505
แหวนสวยนะ

80
00:07:07,135 --> 00:07:10,346
มือไม่ค่อยหยาบเท่าไหร่
สำหรับคนทำหน้าที่ถูพื้น ว่ามั้ย

81
00:07:21,524 --> 00:07:22,525
ก็ได้

82
00:07:25,611 --> 00:07:27,321
ผมเคยเจอเลย์ตันครั้งหนึ่ง

83
00:07:28,030 --> 00:07:31,033
ห้าหรือหกสัปดาห์ก่อน คืนที่มีแข่งต่อสู้

84
00:07:32,493 --> 00:07:35,580
เขามาหาผมเพื่อถามเรื่องเหตุฆาตกรรม

85
00:07:35,663 --> 00:07:37,415
และผมได้ให้ข้อมูลเขาไปบ้าง

86
00:07:37,498 --> 00:07:38,916
ก็แค่นั้นเอง

87
00:07:40,960 --> 00:07:42,211
เทอเรนซ์...

88
00:07:43,963 --> 00:07:46,674
แค่นั้นไม่พอที่จะรักษานิ้วคุณไว้ได้หรอก

89
00:07:48,718 --> 00:07:49,719
ฟังนะ

90
00:07:52,972 --> 00:07:54,140
ผมช่วยคุณได้

91
00:07:54,932 --> 00:07:58,478
ถ้าเขากำลังหนี ไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องมาหาผม

92
00:07:59,520 --> 00:08:02,398
จากนั้นผมก็จะพาตัวเขาไปหาคุณ

93
00:08:07,737 --> 00:08:09,155
เตรียมตัวไปทำงาน

94
00:08:12,658 --> 00:08:14,035
เกือบจะเหมือนชีวิตปกติ

95
00:08:14,911 --> 00:08:16,412
ยกเว้นชิประบบรักษาความปลอดภัยนี่

96
00:08:19,373 --> 00:08:20,374
เกือบเหมือนแล้ว

97
00:08:30,009 --> 00:08:31,719
เธอสวยชะมัด

98
00:08:58,955 --> 00:09:00,331
เดี๋ยวจะมีคนมารับฉันแล้ว

99
00:09:06,170 --> 00:09:07,171
โอเค

100
00:09:09,966 --> 00:09:11,384
งั้นเราก็พร้อมจะออกไป

101
00:09:13,302 --> 00:09:16,514
- ระวังตัวด้วย โจซี่
- ฉันอยากให้คุณระวังตัว

102
00:09:18,182 --> 00:09:19,809
พวกเขาไม่ได้ตามหาฉัน

103
00:10:19,619 --> 00:10:21,787
นักปฏิวัติผู้ยิ่งใหญ่กลับมาอีกครั้ง

104
00:10:24,540 --> 00:10:25,791
จะช่วยผมหน่อยมั้ย

105
00:10:28,919 --> 00:10:30,796
ฝึกงานที่หัวจักร

106
00:10:30,880 --> 00:10:33,549
เรียกว่าใกล้ชิดพระเจ้าที่สุดแล้ว
บนสโนว์เพียร์ซเซอร์

107
00:10:35,134 --> 00:10:37,595
เราทุกคนควรภูมิใจในตัวไมลส์มากๆ

108
00:10:38,804 --> 00:10:42,266
และเราโชคดีมากที่วันนี้มีแขกพิเศษมาเยือน

109
00:10:42,350 --> 00:10:47,271
คุณเบนเนตต์ น็อกซ์จากแผนกวิศวกรรม
มาเพื่อช่วยเรื่องการปรับตัวของไมลส์

110
00:10:47,355 --> 00:10:49,273
ขอบคุณครับ คุณกิลลีส์

111
00:10:49,357 --> 00:10:52,109
ไมลส์ เพื่อเป็นเกียรติแก่ความสำเร็จของเธอ

112
00:10:52,193 --> 00:10:55,321
ทุกคนในชั้นมีเซอร์ไพรส์พิเศษมากๆ
สำหรับเธอจ้ะ

113
00:11:03,663 --> 00:11:07,375
กินเลย ใช่แล้ว แกะเลยจ้ะ

114
00:11:14,757 --> 00:11:15,883
รูทตี้

115
00:11:19,804 --> 00:11:22,139
พอไม่ใส่เครื่องแบบ ผมแทบจำคุณไม่ได้

116
00:11:22,223 --> 00:11:23,516
วันนี้วันหยุดฉันค่ะ โนแลน

117
00:11:24,433 --> 00:11:28,145
รู้มั้ย ผมอยากได้ยินเสียงคุณ
ประกาศออกลำโพงอีกนะ

118
00:11:29,438 --> 00:11:31,065
ครั้งนั้นครั้งเดียวเท่านั้นแหละค่ะ

119
00:11:31,607 --> 00:11:33,526
สิ่งที่คุณทำในช่วงวิกฤตินั้น

120
00:11:33,609 --> 00:11:37,238
พูดกับผู้โดยสารแบบนั้น
มันช่วยสร้างความอุ่นใจได้มาก

121
00:11:38,739 --> 00:11:41,575
พวกเราหลายคนซาบซึ้งต่อทุกสิ่งที่คุณทำ

122
00:11:43,035 --> 00:11:44,120
ขอบคุณค่ะ โนแลน

123
00:11:48,457 --> 00:11:49,500
ฉันน่าจะ...

124
00:11:50,376 --> 00:11:51,377
ขอบคุณค่ะ

125
00:11:54,046 --> 00:11:55,047
รูท

126
00:11:57,466 --> 00:11:59,427
คุณอยากกินมื้อกลางวันด้วยกันมั้ย

127
00:12:03,931 --> 00:12:05,182
ก็ได้ค่ะ

128
00:12:05,766 --> 00:12:09,687
วันนี้เลยเป็นไง
ถ้าคุณไม่มีแผนจะทำอะไรในวันหยุดของคุณ

129
00:12:11,021 --> 00:12:12,273
วันนี้ก็ดีค่ะ

130
00:12:13,441 --> 00:12:14,942
นัดกันแล้วนะ

131
00:12:27,538 --> 00:12:28,372
นี่เธอ

132
00:12:29,123 --> 00:12:30,332
มาทำอะไรที่นี่

133
00:12:32,084 --> 00:12:35,171
เลย์ตันออกมาได้ เขาเพ่นพ่านอยู่ในรถไฟ

134
00:12:36,088 --> 00:12:38,382
หมายความว่าไง เขาออกมาจากท้ายขบวนเหรอ

135
00:12:39,258 --> 00:12:41,802
สองคืนก่อนเธออยู่ที่ไหน ตอนที่เธอไม่กลับห้อง

136
00:12:42,928 --> 00:12:44,013
ฉัน...

137
00:12:45,598 --> 00:12:47,349
ฉันบอกเธอไปแล้วเมื่อคืน

138
00:12:47,975 --> 00:12:51,437
ฉันกังวลเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี่
ฉันอยู่ที่ตู้ชั้นสาม

139
00:12:53,981 --> 00:12:56,817
เบสส์ มีหลายเรื่องที่เธอไม่เข้าใจ

140
00:12:57,401 --> 00:13:00,112
ถ้าเธอรู้ว่าเลย์ตันอยู่ไหน เธอต้องบอกฉันเดี๋ยวนี้

141
00:13:00,946 --> 00:13:01,947
ทิลล์!

142
00:13:02,948 --> 00:13:04,408
ฉันไม่รู้ โอเคมั้ย

143
00:13:05,534 --> 00:13:06,994
ฉันไปเข้าเวรสายแล้ว

144
00:13:11,081 --> 00:13:15,419
ยีราฟชื่อเจอเรเนียม โดยเอนสลี แมนสัน

145
00:13:17,046 --> 00:13:18,047
โอเค

146
00:13:20,382 --> 00:13:23,552
"วันที่อบอุ่นวันหนึ่งในฤดูร้อน
ทางชายฝั่งตะวันตกของแคนาดา

147
00:13:23,636 --> 00:13:26,305
- ยีราฟน้อยตัวหนึ่งก้าวอย่างสง่างาม..."
- เธอเป็นไงบ้าง

148
00:13:26,388 --> 00:13:28,891
"ผ่านประตูรั้วของซูซานน่า
และเข้าไปในสวนของเธอ"

149
00:13:29,767 --> 00:13:31,060
ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่

150
00:13:31,810 --> 00:13:36,023
"ยีราฟเป็นสัตว์ที่เธอชอบอยู่แล้ว
เธอจึงไม่รังเกียจแม้แต่น้อย..."

151
00:13:36,106 --> 00:13:38,984
กังวลเรื่องที่จะต้องแยกกับเด็กคนอื่นๆ เหรอ

152
00:13:42,029 --> 00:13:44,532
เจ้าหนู นั่นแหละคือชีวิตของวิศวกร

153
00:13:46,283 --> 00:13:49,453
แต่ที่นั่น เราจะได้เห็นสิ่งต่างๆ ที่คนอื่นไม่เห็น

154
00:13:49,537 --> 00:13:50,788
ปรากฏการณ์อาทิตย์สามดวงและ...

155
00:13:52,206 --> 00:13:53,541
- ใจเย็น ค่อยๆ
- เอาละ พอก่อน

156
00:13:53,624 --> 00:13:55,292
เราจะทำยังไงเวลามีเพื่อนป่วย

157
00:13:55,376 --> 00:13:56,460
- ใส่หน้ากาก
- รู้ขั้นตอนนะจ๊ะ

158
00:13:56,544 --> 00:13:59,296
นี่จ้ะ ส่งต่อให้เพื่อนๆ โอเคนะ

159
00:13:59,380 --> 00:14:02,258
ฉันจะต้องหาครูมาแทน
แล้วพาเขาไปคลินิกเดี๋ยวนี้เลย

160
00:14:03,842 --> 00:14:05,386
เอาละ ผมจะไปกับคุณด้วย

161
00:14:08,138 --> 00:14:09,723
ได้ค่ะ สวมนี่ซะ

162
00:14:11,016 --> 00:14:14,311
ไมลส์ เธอจะไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องห่วง

163
00:14:14,395 --> 00:14:15,854
โอเค ไปกันเถอะ ไปจ้ะ

164
00:14:19,066 --> 00:14:22,695
คุณรู้จักเครือข่ายแรงงานใช่มั้ย
ผมต้องเจอคนสำคัญสองสามคน

165
00:14:22,778 --> 00:14:26,031
คุณจะขอให้พวกเขาร่วมก่อกบฏ
เอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงงั้นเหรอ

166
00:14:26,115 --> 00:14:27,032
ใช่แล้ว

167
00:14:27,825 --> 00:14:32,371
ผมต้องการผู้นำที่เชื่อใจได้ รู้จักรถไฟ
และสามารถดึงคนอื่นๆ มาร่วมด้วยได้

168
00:14:32,454 --> 00:14:35,958
ทำไมเราต้องสนับสนุนคุณด้วย
คุณกำลังหนี คุณเป็นจุดอ่อน

169
00:14:36,041 --> 00:14:37,209
ผมรู้ ออดรีย์

170
00:14:37,751 --> 00:14:39,253
โอกาสของผมมีน้อยมาก

171
00:14:39,336 --> 00:14:41,630
แต่ผมรู้อะไรหลายอย่างมากกว่าที่คิดไว้

172
00:14:41,714 --> 00:14:43,465
ผมต้องการให้คุณช่วยกล่อมคนชั้นสาม

173
00:14:43,549 --> 00:14:46,010
แล้วคุณคิดว่าฉันทำอะไรตั้งแต่จบการพิจารณาคดี

174
00:14:47,011 --> 00:14:48,012
เล่นการเมือง

175
00:14:49,096 --> 00:14:52,266
ใช่ ถูกต้อง สงครามที่ไม่ต้องเสียเลือดเนื้อ

176
00:14:52,349 --> 00:14:55,311
- เราตั้งใจจะประท้วงหยุดงาน...
- ใช่ ให้ผมเดานะ

177
00:14:55,978 --> 00:14:58,230
วิกฤติเมื่อวานขัดขวางคุณเสียก่อนใช่มั้ย

178
00:15:00,149 --> 00:15:01,358
ผมก็เหมือนกัน

179
00:15:02,776 --> 00:15:04,236
เป็นฝีมือของเมลานี คาวิลล์

180
00:15:05,529 --> 00:15:06,864
เมลานี คาวิลล์ทำไม

181
00:15:06,947 --> 00:15:09,158
พาคนสำคัญๆ ที่คุณไว้ใจมาพบผม

182
00:15:14,038 --> 00:15:15,456
ผมมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง

183
00:15:20,127 --> 00:15:24,089
โอเค เรามีเด็กที่ป่วยมากๆ
เขาอ้วกกระจายทั่วห้อง

184
00:15:24,173 --> 00:15:25,341
เขาเป็นอะไร

185
00:15:27,092 --> 00:15:31,597
เอาละ มาดูกันหน่อย มาสิจ๊ะ มาเลย เร็วเข้า

186
00:15:31,680 --> 00:15:36,560
มาดูกันหน่อย อย่างนั้นแหละ
เข้ามาทางนี้เลย อย่างนั้น

187
00:15:37,394 --> 00:15:38,437
คิดว่าคุณจะไปไหนน่ะ

188
00:15:39,021 --> 00:15:41,106
ผมแค่จะจับตาดูวิศวกรคนใหม่ล่าสุดของเรา

189
00:15:41,190 --> 00:15:44,735
เยี่ยมมากค่ะ และถ้าเขาเป็นโรคติดต่อ
เขาจะแพร่เชื้อใส่พวกคุณทั้งแผนก

190
00:15:46,946 --> 00:15:48,155
เปิดประตูไว้แล้วกัน

191
00:15:56,413 --> 00:15:59,291
เราดูจากตรงนี้ได้ค่ะ
เขาจะอยู่ในสายตาคุณตลอด

192
00:15:59,375 --> 00:16:00,876
เอาละ กระโดดขึ้นไปเลยจ้ะ

193
00:16:00,960 --> 00:16:04,922
เอนหลังพิงหมอนไว้นะ ชันเข่าขึ้น ไหนดูซิ

194
00:16:07,341 --> 00:16:09,343
สวัสดีจ้ะ ไมลส์คนเก่งของแม่

195
00:16:11,011 --> 00:16:11,845
แม่ฮะ

196
00:16:11,929 --> 00:16:14,306
เราต้องทำตัวตามปกตินะ
เขาจะได้ไม่ระแคะระคาย

197
00:16:18,852 --> 00:16:21,188
ห้องทำงานของคุณต้องสวยแน่ๆ เลย

198
00:16:23,148 --> 00:16:27,736
คุณน่าจะได้เห็นสิ่งที่ฉันเคยเห็นมานะคะ
พวกเขาทำทุกทางเพื่อให้ได้โดดเรียน

199
00:16:28,904 --> 00:16:29,989
ทำทุกทาง

200
00:16:35,077 --> 00:16:37,079
ขอโทษนะจ๊ะที่เราทำให้ลูกป่วย

201
00:16:38,163 --> 00:16:40,165
มันเป็นทางเดียวที่แม่จะได้เจอลูก

202
00:16:40,249 --> 00:16:41,500
ผมคิดถึงแม่

203
00:16:43,252 --> 00:16:45,754
เราต้องแยกจากกันอีกสักพักนะจ๊ะ

204
00:16:45,838 --> 00:16:50,009
แต่ฟังนะ การปฏิวัติกำลังจะเกิดขึ้น

205
00:16:50,092 --> 00:16:52,469
ต้องน่าสนใจแน่ๆ ที่ได้ทำงานกับสารพัด...

206
00:16:52,553 --> 00:16:54,555
เลย์ตันอยู่กับเรา เขามีแผน

207
00:16:55,264 --> 00:16:58,017
- บอกน้าเลย์ตันว่าผมพร้อมแล้ว
- คนเก่ง

208
00:17:00,519 --> 00:17:02,563
เราอาจไม่ได้เจอลูกก่อนที่การปฏิวัติจะเริ่ม

209
00:17:04,023 --> 00:17:06,025
มีบางอย่างที่สำคัญมากที่เราอยากให้ลูกทำ

210
00:17:12,031 --> 00:17:15,617
เป็นยังไงบ้างคะ การทำงานให้คุณวิลฟอร์ด
เขาเป็นคนที่น่าปลื้มจริงๆ

211
00:17:15,701 --> 00:17:16,660
ลาก่อนครับ แม่

212
00:17:17,578 --> 00:17:20,873
ไม่รู้ว่าคุณรับมือยังไงไหวกับทั้งหมดนี่
ภายใต้ความกดดัน...

213
00:17:20,956 --> 00:17:23,417
เล่าเรื่องหัวรถจักรให้ฉันฟังหน่อยสิคะ

214
00:17:42,853 --> 00:17:44,313
ดูคุณสิ

215
00:17:45,814 --> 00:17:47,191
เหมาตู้โดยสารทั้งตู้เลยเหรอคะ

216
00:18:11,381 --> 00:18:15,636
- มีอะไรงั้นเหรอ
- เปล่าค่ะ ไม่มี ไม่มีอะไร

217
00:18:17,387 --> 00:18:19,223
มันนานแล้วที่ฉัน...

218
00:18:20,808 --> 00:18:24,103
ออกเดตใช่มั้ย ผมว่ามันยากที่จะเชื่อนะ

219
00:18:26,980 --> 00:18:27,856
คือ...

220
00:18:28,732 --> 00:18:31,276
บนสโนว์เพียร์ซเซอร์ไม่มีตัวเลือกสักเท่าไหร่

221
00:18:32,694 --> 00:18:34,947
ทุกคนขึ้นมากันเป็นคู่ๆ ไม่ใช่หรือ

222
00:18:36,115 --> 00:18:37,116
ยกเว้นฉัน

223
00:18:39,284 --> 00:18:42,037
แล้วคุณมาอยู่บนสโนว์เพียร์ซเซอร์ได้ยังไง

224
00:18:43,580 --> 00:18:47,793
สมัยก่อนฉันเคยเป็น
เจ้าของโรงแรมเล็กๆ ที่เคนดัล

225
00:18:48,460 --> 00:18:51,296
ในคืนหนึ่ง ท่ามกลางพายุฝน ก็มี...

226
00:18:53,048 --> 00:18:54,925
ผู้ชายแปลกๆ โผล่มา

227
00:18:56,051 --> 00:18:59,972
เขาไม่ได้จองห้องไว้
ไม่มีกระเป๋าเดินทาง เนื้อตัวเปียกปอน

228
00:19:00,973 --> 00:19:03,976
มันเป็นช่วงนอกฤดูกาลพอดี
ฉันเลยตัดสินใจดูแลเขา

229
00:19:04,059 --> 00:19:06,937
และดูให้แน่ใจว่าเขามีทุกอย่างที่ต้องการ
และเราก็ได้คุยกัน

230
00:19:07,855 --> 00:19:13,485
เขาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับรถไฟหรูหราอลังการ
ที่เขากำลังสร้างอยู่

231
00:19:15,571 --> 00:19:18,615
บอกว่าเขาต้องการคนอย่างฉัน
และให้งานฉันตรงนั้นเลย

232
00:19:21,827 --> 00:19:23,328
ฉันได้เจอคุณวิลฟอร์ดแบบนั้น

233
00:19:25,706 --> 00:19:27,666
เราโชคดีมากๆ ที่เขาเจอคุณ

234
00:19:30,252 --> 00:19:31,378
แด่สุขภาพของเขา

235
00:19:34,506 --> 00:19:35,591
สุขภาพของเขา

236
00:19:44,391 --> 00:19:46,393
แต่ฉันขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ โนแลน

237
00:19:48,020 --> 00:19:49,813
ภรรยาคุณเสียชีวิตไปเมื่อสองปีก่อน

238
00:19:52,566 --> 00:19:53,567
ทำไมมาคุยกับฉันเอาตอนนี้

239
00:19:56,069 --> 00:19:59,573
ผมอยากคุยกับคุณมาสักพักแล้ว นั่นคือความจริง

240
00:20:02,367 --> 00:20:07,039
แต่ผมต้องขอพูดตามตรง
ผมมีอีกจุดประสงค์หนึ่งสำหรับมื้อกลางวันนี้

241
00:20:07,122 --> 00:20:08,123
รูท

242
00:20:08,665 --> 00:20:11,376
ผู้การ วันนี้เหมาะจะกินปลานะครับ

243
00:20:13,212 --> 00:20:14,796
ดีใจที่ได้เจอคุณ รูท

244
00:20:14,880 --> 00:20:17,841
ฉันเพิ่งพูดกับโรเบิร์ตไปหยกๆ
ว่าเราไม่ได้คุยกันนานแล้ว

245
00:20:18,967 --> 00:20:21,428
ค่ะ ใช่ นานแล้ว

246
00:20:22,262 --> 00:20:24,264
เรามีเรื่องต้องคุยกัน รูทตี้

247
00:20:25,432 --> 00:20:26,433
รูท...

248
00:20:27,476 --> 00:20:32,272
พูดสั้นๆ แล้วกัน ผู้โดยสารจำนวนหนึ่ง
รู้สึกว่าเมลานีมีอำนาจมากเกินไป

249
00:20:32,356 --> 00:20:35,317
มีอิทธิพลต่อคุณวิลฟอร์ดมากเกินไป

250
00:20:40,781 --> 00:20:44,076
- คือว่าฉันไม่แน่ใจว่าฉัน...
- เราคิดว่าถึงเวลาต้องเปลี่ยนแปลงแล้ว

251
00:20:44,743 --> 00:20:47,579
ถ้าเป็นเช่นนั้น คุณสนใจจะเข้ามาทำหน้าที่แทนมั้ย

252
00:20:50,499 --> 00:20:52,417
คุณอยากหาคนมาแทนเมลานีเหรอ

253
00:20:52,501 --> 00:20:54,753
ถ้าคนชั้นสามอุทธรณ์
ให้เปลี่ยนแปลงการพิจารณาคดีได้

254
00:20:54,836 --> 00:20:56,880
เราก็อุทธรณ์ให้เปลี่ยนแปลง
การจัดการได้เหมือนกัน

255
00:21:02,219 --> 00:21:03,220
อ้อ โนแลน

256
00:21:04,054 --> 00:21:05,931
- เรื่องนี้สินะ
- รูท

257
00:21:07,099 --> 00:21:10,894
ผมแสดงความรู้สึกไม่เก่งนัก
แต่ผมหมายความตามที่พูด

258
00:21:12,688 --> 00:21:15,816
เหตุผลเดียวที่ผมยอมพิจารณาเรื่องนี้
เป็นเพราะผมเชื่อมั่นในตัวคุณ

259
00:21:17,317 --> 00:21:21,321
และคิดดูสิ คุณจะได้ทำงานกับคุณวิลฟอร์ด

260
00:21:21,405 --> 00:21:22,781
ที่ที่คุณสมควรอยู่

261
00:21:42,426 --> 00:21:43,510
เกิดอะไรขึ้น

262
00:21:51,101 --> 00:21:52,102
สวัสดีค่ะ

263
00:21:56,648 --> 00:21:58,275
ฉันมาเพื่อคุยเรื่องอังเดร

264
00:21:59,526 --> 00:22:01,778
เลย์ตันเหรอคะ เขาอยู่ที่ท้ายขบวนไม่ใช่เหรอ

265
00:22:04,072 --> 00:22:05,949
ฉันเข้าใจว่าคุณกำลังตั้งท้อง

266
00:22:07,617 --> 00:22:09,036
ยินดีด้วยนะคะ

267
00:22:10,537 --> 00:22:11,872
เป็นข่าวดีมาก

268
00:22:13,582 --> 00:22:16,501
รู้มั้ย มันเป็นสิทธิพิเศษ
ที่ได้มีลูกในสโนว์เพียร์ซเซอร์

269
00:22:17,878 --> 00:22:19,087
มันไม่ใช่สิทธิ์ธรรมดา

270
00:22:19,921 --> 00:22:21,089
และสิทธิพิเศษนั้น

271
00:22:21,882 --> 00:22:24,926
ก็อาจถูกยึดคืนได้ง่ายๆ เหมือนกับที่มอบให้ไป

272
00:22:28,680 --> 00:22:29,514
ดังนั้น...

273
00:22:33,185 --> 00:22:34,770
ใครช่วยพาเขาหนี

274
00:22:44,362 --> 00:22:47,324
- เราควรฟังเลย์ตัน
- เขาพูดแทนพวกท้ายขบวน

275
00:22:47,407 --> 00:22:49,493
ฉันไม่รู้จักพวกท้ายขบวนสักคน
และฉันไม่รู้จักนาย

276
00:22:49,576 --> 00:22:53,246
พวกนายไม่มีอะไรจะต้องเสีย
ถึงชีวิตพวกเราตรงนี้จะแย่ แต่ก็ยังมีกินมีใช้

277
00:22:53,330 --> 00:22:54,581
แล้วนายจะเอาอะไรมาแลก

278
00:22:54,664 --> 00:22:58,835
ฟังนะ เลย์ตันต้องการสิ่งเดียวกับเรา
ไม่มีชนชั้น ไม่มีเขตแดน

279
00:22:58,919 --> 00:23:03,006
- แรงงานเท่าเทียม ส่วนแบ่งอาหารเท่าเทียม
- แต่พวกท้ายขบวนต้องการพื้นที่

280
00:23:03,090 --> 00:23:06,343
- แล้วเรื่องนั้นล่ะ
- เราไม่ได้จะมาแย่งที่นอนนาย

281
00:23:06,426 --> 00:23:08,845
พวกชั้นหนึ่งมีลานโยนโบว์ลิ่ง โอเคมั้ย

282
00:23:08,929 --> 00:23:11,348
บนรถไฟขบวนนี้มีพื้นที่เหลือเพียบ

283
00:23:11,431 --> 00:23:12,974
มีผู้คุมกับทหาร 300 คน

284
00:23:13,058 --> 00:23:14,059
- บนรถไฟนี้
- ใช่

285
00:23:14,142 --> 00:23:17,020
ต้องเดินสิบหกกิโลจากท้ายขบวนไปหัวจักร
ผ่านประตูเป็นพันๆ

286
00:23:17,104 --> 00:23:19,523
แล้วถ้าฉันบอกนายว่าเราเปิดประตูพวกนั้นได้ล่ะ

287
00:23:21,525 --> 00:23:23,693
ฉันสามารถนำกองทัพที่มีคนเกือบ 400

288
00:23:23,777 --> 00:23:26,404
และด้วยข้อมูลที่ฉันรู้
เราโค่นรถไฟขบวนนี้ได้ในรวดเดียว

289
00:23:26,488 --> 00:23:27,989
งั้นก็ "เล่ามาเลย"

290
00:23:39,668 --> 00:23:42,003
ฉันถูกจับขังในลิ้นชักเพราะสิ่งที่ฉันได้ล่วงรู้

291
00:23:44,339 --> 00:23:45,757
เกี่ยวกับชายที่หัวรถจักร

292
00:23:48,510 --> 00:23:52,305
ฉันเปิดม่านและเห็นบางสิ่งที่ลึกๆ แล้ว...

293
00:23:54,391 --> 00:23:56,143
ฉันคิดว่าพวกนายทุกคนรู้อยู่แก่ใจ

294
00:24:02,566 --> 00:24:05,569
นี่คือการตรวจค้น! ทุกคนเข้าแถว!

295
00:24:20,792 --> 00:24:22,169
ฉันชื่อเมลานี

296
00:24:24,588 --> 00:24:28,258
พวกคุณไม่รู้จักฉัน แต่ฉันเป็นตัวแทนคุณวิลฟอร์ด

297
00:24:29,676 --> 00:24:33,638
พวกคุณก่อกบฏต่อต้านกฎระเบียบ
ของรถไฟขบวนนี้หลายครั้งหลายหน

298
00:24:34,264 --> 00:24:38,185
พี่น้องของคุณทั้งหญิงและชายเสียชีวิต

299
00:24:39,060 --> 00:24:41,980
ลูกๆ ของคุณเสียชีวิต

300
00:24:43,481 --> 00:24:45,358
แล้วพวกคุณก็ไม่ได้อะไรเลย

301
00:24:46,860 --> 00:24:48,361
ฉันมาที่นี่เพื่อบอกพวกคุณว่า

302
00:24:50,197 --> 00:24:52,157
ถ้าพวกคุณพยายามอีก

303
00:24:54,242 --> 00:24:55,869
ก็จะล้มเหลวอีก

304
00:25:25,815 --> 00:25:27,400
คนนั้นค่ะ นั่นโจซี่

305
00:25:29,319 --> 00:25:30,403
ไม่!

306
00:25:31,488 --> 00:25:35,033
ไม่นะ! ไม่! ปล่อยฉัน

307
00:25:35,116 --> 00:25:37,535
- อย่าเอาเธอไปนะ! โจซี่!
- คนทรยศ!

308
00:26:40,307 --> 00:26:43,226
ขอบคุณ ผู้คุม
คุณไปรอข้างนอกกับคนอื่นๆ

309
00:26:43,935 --> 00:26:45,645
แล้วใครจะเป็นคนสอบปากคำ

310
00:26:46,980 --> 00:26:48,273
คุณไปได้แล้ว

311
00:27:01,995 --> 00:27:02,996
บ้าเอ๊ย

312
00:27:09,502 --> 00:27:10,712
ฉันรู้ว่าคุณกลัว

313
00:27:12,047 --> 00:27:14,299
ฉันอยากคลี่คลายเรื่องนี้โดยไม่ต้องทำร้ายคุณ

314
00:27:16,676 --> 00:27:18,511
ฉันแค่อยากรู้ว่าเลย์ตันอยู่ที่ไหน

315
00:27:27,228 --> 00:27:28,938
ซาราห์ก็ทำใจยากเหมือนกัน

316
00:27:31,483 --> 00:27:33,943
เธอตัดสินใจถูกต้องแล้วที่ให้ความร่วมมือ

317
00:27:34,027 --> 00:27:35,445
เธอจะได้รับรางวัลเพราะเหตุนั้น

318
00:27:38,114 --> 00:27:39,949
ถ้าคุณช่วยฉัน ฉันจะให้รางวัลคุณเช่นกัน

319
00:27:44,746 --> 00:27:47,040
ยังมีเวลาที่จะเอาตัวรอด โจซี่

320
00:27:50,460 --> 00:27:52,253
ฉันรู้ว่าไม่มีวิลฟอร์ด

321
00:27:54,047 --> 00:27:56,841
และฉันรู้ว่าคุณเก็บเลย์ตันไว้ในลิ้นชัก
เพราะเขารู้เรื่องนี้

322
00:27:56,925 --> 00:28:01,971
ดังนั้นฉันรู้ว่าคุณจะไม่ปล่อยฉันไป
ไม่ว่าคุณจะสัญญาอะไรก็ตาม

323
00:28:05,850 --> 00:28:09,270
ถ้าคุณรู้อย่างนั้น
งั้นคุณก็รู้ว่าทำไมฉันต้องหาเขาให้เจอ

324
00:28:11,606 --> 00:28:13,775
และคุณก็รู้ว่าฉันจะทำทุกอย่างที่จำเป็น

325
00:28:13,858 --> 00:28:15,443
รวมถึงใช้ไมลส์ด้วยใช่มั้ย

326
00:28:17,237 --> 00:28:19,906
คุณรู้มั้ยว่าแม่เขาตายตอนพยายามขึ้นรถไฟ

327
00:28:21,533 --> 00:28:23,660
เขาตัวคนเดียวในโลกตอนที่ฉันเจอเขา

328
00:28:23,743 --> 00:28:25,995
และตอนนี้คุณจะพรากฉันไปอีกคน

329
00:28:26,579 --> 00:28:28,832
ตอนนี้เขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวฉันแล้ว

330
00:28:30,750 --> 00:28:36,464
และคุณอยู่ในชีวิตเขาได้
ถ้าคุณเลือกทำสิ่งที่ถูกต้อง

331
00:28:38,633 --> 00:28:40,593
ทุกสิ่งที่คุณทำลงไป

332
00:28:41,261 --> 00:28:43,304
ทุกสิ่งเหล่านั้นที่คุณปิดบัง

333
00:28:43,972 --> 00:28:48,893
การตายของวิลฟอร์ด การฆาตกรรม
เด็กๆ ในห้องลิ้นชัก

334
00:28:55,400 --> 00:28:58,987
คุณต้องมีเหตุผลของคุณ ต้องมีสิ

335
00:29:02,323 --> 00:29:07,412
แต่ลึกๆ แล้วคุณต้องรู้ว่า
มันไม่มีอะไรถูกต้องเลย

336
00:29:08,830 --> 00:29:12,876
คุณวิลฟอร์ดสร้างสโนว์เพียร์ซเซอร์
เพื่อให้ทำงานในรูปแบบหนึ่ง

337
00:29:14,127 --> 00:29:15,795
หากฉันเป็นคนสร้างมันขึ้นมา

338
00:29:15,879 --> 00:29:19,299
ฉันคงจะสร้างโลกที่แตกต่าง
โลกที่ยุติธรรมกว่านี้ แต่ฉันไม่ได้สร้าง

339
00:29:20,759 --> 00:29:22,844
ฉันสืบทอดผลงานของคนอื่นมาอีกที

340
00:29:26,097 --> 00:29:30,143
ดูเหมือนผู้คนจะคิดว่า
คนที่มีอำนาจไม่ต้องเชื่อฟังใคร

341
00:29:31,895 --> 00:29:33,104
มีอิสระที่จะทำตามต้องการ

342
00:29:33,188 --> 00:29:34,856
แต่นั่นไม่ใช่ความจริงเลย

343
00:29:34,939 --> 00:29:36,816
คนที่มีอำนาจต้องตอบสนองต่อทุกคน

344
00:29:37,942 --> 00:29:43,656
ฉันตัดสินใจทำเรื่องต่างๆ ไม่ใช่เพราะฉันอยากทำ
แต่เพราะทุกคนเรียกร้องให้ทำ

345
00:29:43,740 --> 00:29:45,116
รถไฟเรียกร้องให้ทำ

346
00:29:51,331 --> 00:29:52,999
อะไรทำให้คุณเป็นคนแบบนี้

347
00:29:59,214 --> 00:30:02,926
ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรก็ทำให้คุณพูดไม่ได้สินะ

348
00:30:41,047 --> 00:30:42,257
เลย์ตันอยู่ที่ไหน

349
00:30:50,723 --> 00:30:53,351
อย่าทำเลย อย่าทำ

350
00:30:54,435 --> 00:30:55,353
อย่า!

351
00:31:08,366 --> 00:31:09,367
ฉัน...

352
00:31:11,619 --> 00:31:12,453
คุณเพิ่ง...

353
00:31:21,713 --> 00:31:22,589
เลย์ตันอยู่ที่ไหน

354
00:31:24,340 --> 00:31:25,341
เขาอยู่ที่ไหน

355
00:31:26,885 --> 00:31:27,886
ขอร้องละ

356
00:31:29,637 --> 00:31:30,638
ได้โปรด

357
00:31:57,040 --> 00:32:01,586
แผนกทำความสะอาดเป็นพวกที่ทุจริตมากที่สุด
บนรถไฟขบวนนี้ เราไว้ใจเขาไม่ได้

358
00:32:02,211 --> 00:32:03,755
ผมไม่ได้ไว้ใจ แต่เราจำเป็นต้องมีเขา

359
00:32:10,929 --> 00:32:14,098
นักโทษหลบหนี ภารโรง
และนางโลมเดินเข้าไปในบาร์...

360
00:32:14,182 --> 00:32:16,559
ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เทอเรนซ์
เราได้คุยกัน

361
00:32:16,643 --> 00:32:19,771
- เกี่ยวกับตู้ชั้นสามและท้ายขบวน
- ฉันจำได้

362
00:32:21,230 --> 00:32:25,109
สิ่งที่หมอนี่กำลังเสนอ
เป็นเรื่องนองเลือดสำหรับคุณ

363
00:32:26,444 --> 00:32:28,905
- จะมีการนองเลือดแน่ เทอเรนซ์
- ใช่

364
00:32:30,031 --> 00:32:34,202
ลูกค้าเศรษฐีผู้โศกเศร้าของคุณที่หัวขบวน
จะเอาเลือดหัวคุณออกแน่

365
00:32:39,082 --> 00:32:41,960
เมลานี คาวิลล์มาถามฉันเรื่องนายวันนี้

366
00:32:42,794 --> 00:32:43,962
นายบอกไปว่าไง

367
00:32:46,798 --> 00:32:51,135
บอกว่าถ้าฉันเจอนาย ฉันจะบอกให้เธอรู้

368
00:32:52,470 --> 00:32:53,638
แล้วไง

369
00:32:57,100 --> 00:33:00,311
ไม่เอาน่า ฉันจะไม่เลือกข้างหรอก

370
00:33:00,395 --> 00:33:02,730
สักวันหนึ่งนายจะต้องเลือก

371
00:33:03,314 --> 00:33:07,777
การรวมชนชั้นไม่มีทางได้ผลหรอก

372
00:33:07,860 --> 00:33:12,782
นายต้องกระหายมัน เทอเรนซ์
เจตจำนงของผู้คน

373
00:33:15,702 --> 00:33:19,664
ฉันไม่อยากใจดำหรอกนะ แต่มันเป็นเลขง่ายๆ

374
00:33:20,790 --> 00:33:22,208
นายมีคนไม่พอ

375
00:33:24,419 --> 00:33:25,420
ดังนั้น...

376
00:33:27,088 --> 00:33:28,381
ฉันไม่เอาด้วย

377
00:33:29,882 --> 00:33:30,883
ได้เลย

378
00:34:07,587 --> 00:34:09,547
ได้เวลาเช็กนักโทษแล้ว ให้ฉันเข้าไป

379
00:34:12,091 --> 00:34:14,093
เป็นหน้าที่ของผู้คุม นายก็รู้ระเบียบ

380
00:34:37,492 --> 00:34:38,993
คุณพระช่วย

381
00:34:42,747 --> 00:34:46,000
- ทิลล์
- ว่าไง ฉันช่วยอะไรได้

382
00:34:52,465 --> 00:34:54,550
ชื่อต้นคุณชื่ออะไร

383
00:35:01,432 --> 00:35:02,475
เบสส์

384
00:35:04,352 --> 00:35:07,522
คุณทำอะไรไม่ได้หรอก เบสส์ เดี๋ยวเธอจะกลับมา

385
00:35:08,564 --> 00:35:13,152
ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้บอกอะไรเธอทั้งนั้น
เธอไม่รู้ว่าคุณเป็นพวกเดียวกับเรา

386
00:35:16,405 --> 00:35:18,116
ฉันเป็นพวกเดียวกับคุณเหรอ

387
00:35:19,742 --> 00:35:20,868
ต้องใช่สิ

388
00:35:22,703 --> 00:35:24,622
ฉันยังเป็นผู้คุมอยู่นะ โจซี่

389
00:35:25,581 --> 00:35:28,126
สิ่งที่ฉันทำให้คุณกับเลย์ตัน
ฉันแค่ทำไปเพราะนั่นมันไม่ถูกต้อง

390
00:35:28,209 --> 00:35:32,296
- เหตุผลแค่นั้นก็พอแล้ว
- ฉันยังมีหน้าที่ต่อรถไฟขบวนนี้

391
00:35:32,380 --> 00:35:34,340
เรามีหน้าที่ต่อกันและกัน

392
00:35:36,175 --> 00:35:38,136
และต่อพวกคนงาน

393
00:35:38,219 --> 00:35:40,138
และต่อคนที่อ่อนแอที่สุดในหมู่เรา

394
00:35:41,055 --> 00:35:43,766
ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีอนาคต เบสส์

395
00:35:48,896 --> 00:35:51,858
คุณแค่ต้องตัดสินใจว่าอะไรถูกอะไรผิด

396
00:35:53,985 --> 00:35:57,029
ไม่สำคัญหรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณ

397
00:36:01,659 --> 00:36:03,703
ฉันไม่รู้ว่าจะช่วยคุณได้ยังไง มัน...

398
00:36:03,786 --> 00:36:07,206
มีทหารเฝ้าอยู่ข้างนอก
และฉันไม่มีกุญแจปลดกุญแจมือให้คุณ

399
00:36:07,290 --> 00:36:09,542
- ช่วยไปบอกเลย์ตัน
- ได้

400
00:36:09,625 --> 00:36:11,169
เขากำลังซ่อนตัวอยู่กับคุณออดรีย์

401
00:36:12,253 --> 00:36:16,299
ไปบอกเขาว่าซาราห์หักหลังเรา
แต่ฉันติดต่อไมลส์ได้แล้ว

402
00:36:17,008 --> 00:36:18,050
เขาพร้อมแล้ว

403
00:36:19,510 --> 00:36:22,054
- โอเค ฉันสัญญา
- สัญญานะ

404
00:36:22,138 --> 00:36:26,142
ฉันสัญญา ฉันจะบอกให้ โอเคนะ

405
00:36:30,897 --> 00:36:31,898
เอาละ

406
00:36:34,066 --> 00:36:34,901
เบสส์

407
00:36:42,575 --> 00:36:44,577
มีอีกอย่างที่ฉันอยากให้คุณทำ

408
00:36:48,998 --> 00:36:52,376
เมลานี อยู่นี่เอง ฉันตามหาคุณจนทั่ว

409
00:36:52,460 --> 00:36:53,753
เวลานี้ไม่เหมาะ รูท

410
00:36:53,836 --> 00:36:56,088
กำลังเกิดปัญหาใหญ่มากที่ชั้นหนึ่ง

411
00:36:56,172 --> 00:37:00,551
รูท ไม่ว่าปัญหานั้นคืออะไร
ต้องพักไว้ก่อน เข้าใจมั้ย

412
00:37:00,635 --> 00:37:03,512
- คุณไม่เข้าใจ พวกโฟลเจอร์...
- ฉันไม่สน

413
00:37:04,305 --> 00:37:06,891
เข้าใจมั้ย ฉันแม่งไม่สน

414
00:37:06,974 --> 00:37:09,769
ถ้าพวกโฟลเจอร์มีเรื่องร้องเรียน
เกี่ยวกับสเต๊กเฮงซวยอีก

415
00:37:09,852 --> 00:37:12,146
มันไม่เหลือแล้ว
ไปบอกพวกเขาอย่างนั้น โอเคมั้ย

416
00:37:12,230 --> 00:37:15,233
ที่นี่ไม่ใช่โรงแรม
แต่เป็นเศษซากสุดท้ายของมนุษยชาติ

417
00:37:15,316 --> 00:37:19,028
ดังนั้นไม่ว่าอะไร ฉันมีปัญหาจริงๆ อยู่ตรงนี้
แค่ทำหน้าที่ของตัวเองและแก้ปัญหาซะ!

418
00:37:22,740 --> 00:37:26,035
ได้ค่ะ เมลานี ตามแต่ที่คุณสั่ง

419
00:37:28,037 --> 00:37:29,038
ฉัน...

420
00:37:30,748 --> 00:37:31,666
ขอบคุณ

421
00:38:19,088 --> 00:38:21,299
ฉันไม่อยากทำอย่างนี้ต่อ โจซี่

422
00:38:24,635 --> 00:38:25,803
คุณมีทางเลือก

423
00:38:27,263 --> 00:38:29,098
เลย์ตันหรือไมลส์

424
00:38:37,064 --> 00:38:38,107
มือคุณ...

425
00:38:40,735 --> 00:38:41,736
เกิดอะไรขึ้น

426
00:38:51,620 --> 00:38:52,538
ยาม!

427
00:38:59,253 --> 00:39:00,421
ยาม!

428
00:40:10,449 --> 00:40:11,450
เมลานี!

429
00:40:16,831 --> 00:40:18,082
เกิดอะไรขึ้น

430
00:40:18,165 --> 00:40:20,626
ทำไมคุณสอบปากคำโดยไม่มีผม

431
00:40:22,294 --> 00:40:23,587
พาเธอไปที่แผนกปุ๋ย

432
00:40:25,423 --> 00:40:26,507
เราหมดธุระตรงนี้แล้ว

433
00:40:40,354 --> 00:40:41,355
เลย์ตัน...

434
00:40:46,652 --> 00:40:47,486
โจซี่

435
00:40:59,665 --> 00:41:00,875
สวัสดี ไมลส์

436
00:41:02,751 --> 00:41:05,754
- ได้ยินว่าวันนี้เธอไม่ค่อยสบาย
- เจ้าหนูคนนี้เข้มแข็ง

437
00:41:07,465 --> 00:41:11,385
ทำแบบฝึกหัดจนเสร็จ แล้วก็บอกลาเพื่อนๆ

438
00:41:14,930 --> 00:41:16,307
และไม่มีใครมาวุ่นวาย

439
00:41:26,525 --> 00:41:30,988
รู้มั้ย เมื่อเธอผ่านประตูบานนั้นเข้าไป
จะไม่มีการหันหลังกลับ

440
00:41:33,574 --> 00:41:35,034
เธอจะเป็นวิศวกร

441
00:41:37,244 --> 00:41:43,501
แต่การเป็นวิศวกรบนสโนว์เพียร์ซเซอร์
เธอต้องเสียสละหลายอย่าง

442
00:41:45,586 --> 00:41:48,297
และนั่นอาจเป็นเรื่องยาก

443
00:41:50,007 --> 00:41:52,051
คุณมีความสุขที่ได้เป็นวิศวกรมั้ยฮะ

444
00:42:00,976 --> 00:42:04,188
ความจำเป็นของรถไฟ
มีความสำคัญกว่าความสุขส่วนตัว

445
00:42:09,068 --> 00:42:10,319
เราคือวิศวกร

446
00:42:12,029 --> 00:42:13,697
เรารักษาโลกให้อยู่รอด

447
00:44:07,936 --> 00:44:10,189
เราพร้อมจะมอบประสบการณ์ให้แก่คุณแล้ว

448
00:44:33,170 --> 00:44:34,296
สวัสดี

449
00:44:39,301 --> 00:44:41,178
คืนนี้ฉันจะได้เล่นกับใครเหรอ

450
00:44:50,688 --> 00:44:51,689
คุณ

451
00:44:54,566 --> 00:44:56,068
ฉันคิดถึงเธออยู่ตลอด

452
00:44:59,071 --> 00:45:01,949
ว่าเธอชอบความลับเล็กๆ ที่โสมมมากแค่ไหน

453
00:45:07,454 --> 00:45:09,039
อยากรู้มั้ยว่า

454
00:45:10,082 --> 00:45:14,378
ความลับเล็กๆ
ที่โสมมที่สุดบนไอ้รถไฟขบวนนี้คืออะไร

455
00:45:46,869 --> 00:45:48,871
คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี