1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

3
00:00:18,875 --> 00:00:22,958
‎นักเรียนคะ เพลงวันนี้ชื่อ
‎"เดอะ แคลปปิ้ง ซอง" โดยเชอร์ลีย์ เอลลิส

4
00:00:23,125 --> 00:00:27,166
‎เวลาพวกคุณร้องเพลง ฉันอยากได้ยินทุกคำ
‎อย่างชัดเจนและสั้นกระชับ

5
00:00:27,375 --> 00:00:28,291
‎ว่ายังไงคะ ยูมิ

6
00:00:28,375 --> 00:00:30,083
‎เธอร้องก่อนได้ไหม แอมเบอร์

7
00:00:30,166 --> 00:00:33,333
‎ถ้าได้ยินเธอร้องก่อน เราจะร้องได้ดีขึ้น

8
00:00:33,416 --> 00:00:35,208
‎เถอะนะ

9
00:00:35,291 --> 00:00:38,125
‎ได้ค่ะ แต่แค่ท่อนแรกนะ

10
00:00:54,375 --> 00:00:56,500
‎- ขอบคุณ ทุกคนพร้อมนะ
‎- พร้อม

11
00:00:56,583 --> 00:00:57,916
‎ยืนขึ้นเลยค่ะ

12
00:00:58,416 --> 00:01:00,583
‎เราต้องทำยังไงคะ เหล่าตัวแม่ของฉัน

13
00:01:00,666 --> 00:01:02,000
‎เปล่งคำให้คนเชื่อ

14
00:01:02,083 --> 00:01:02,916
‎แล้วอะไรอีก

15
00:01:03,000 --> 00:01:04,125
‎ปรบมือตามจังหวะ

16
00:01:04,208 --> 00:01:06,083
‎ถูกต้อง เริ่มเลยค่ะ คุณพ่อฉี

17
00:01:08,666 --> 00:01:09,958
‎ขอบคุณมากค่ะ

18
00:01:31,000 --> 00:01:32,625
‎ปรบมือตามจังหวะด้วยค่ะ

19
00:01:32,708 --> 00:01:35,000
‎ปรบมือให้แรงที่สุดเท่าที่ทำได้

20
00:01:35,083 --> 00:01:36,166
‎เยี่ยมมาก

21
00:01:36,916 --> 00:01:40,250
‎คุณพ่อฉีคะ ปรบมือด้วยค่ะ ออกมานี่

22
00:01:42,958 --> 00:01:44,833
‎พร้อมร้องท่อนนี้หรือยังคะ

23
00:01:44,916 --> 00:01:48,166
‎อยากได้ยินทุกคำให้ชัดที่สุดเท่าที่ชัดได้นะคะ

24
00:01:48,250 --> 00:01:50,041
‎ปรบมือเข้าจังหวะให้ด้วยนะ

25
00:01:51,500 --> 00:01:52,666
‎พร้อมนะ

26
00:02:09,208 --> 00:02:12,125
‎(จ่ายเท่าที่มี ชั้นเรียนภาษาอังกฤษเบื้องต้น)

27
00:02:32,458 --> 00:02:33,875
‎(ร้านโดนัทแอนนี่ส์)

28
00:02:45,166 --> 00:02:46,458
‎- ขอบใจนะ ลอยด์
‎- ได้เลย

29
00:02:46,541 --> 00:02:48,083
‎ดูนี่สิ

30
00:02:48,166 --> 00:02:50,583
‎(ใบรายงานผลการสอบเทียบวุฒิมัธยมปลาย)

31
00:02:50,708 --> 00:02:51,625
‎ฉันสอบผ่าน

32
00:02:51,708 --> 00:02:54,083
‎สุดยอด

33
00:02:54,166 --> 00:02:55,125
‎ภูมิใจด้วยจัง

34
00:02:55,208 --> 00:02:56,458
‎ต้องขอบคุณเธอนะ

35
00:03:01,916 --> 00:03:03,041
‎ขอบคุณ ราตรีสวัสดิ์

36
00:03:30,083 --> 00:03:33,125
‎(สร้างจาก "ซอร์ตทา ไลค์ อะ ร็อคสตาร์"
‎หนังสือที่แต่งโดยแมททิว ควิก)

37
00:03:47,583 --> 00:03:50,625
‎(ละครเพลงคลาสสิก)

38
00:04:00,333 --> 00:04:02,125
‎ยังหิวอยู่เหรอ พี่บ๊อบบี้

39
00:04:04,708 --> 00:04:05,750
‎เก่งมาก

40
00:04:11,875 --> 00:04:15,250
‎(บ้านให้เช่า)

41
00:04:33,208 --> 00:04:35,791
‎(สาขาการแสดง มหาวิทยาลัยคาร์เนกี้ เมล่อน)

42
00:04:42,791 --> 00:04:46,791
‎(บ้านในใจ)

43
00:05:01,375 --> 00:05:02,208
‎แม่

44
00:05:02,291 --> 00:05:04,375
‎- ไงจ๊ะ ลูก
‎- กลับดึกจัง ไปไหนมาคะ

45
00:05:04,458 --> 00:05:06,666
‎รู้แล้วๆ แต่แม่ซื้ออะไรมาฝากด้วยนะ

46
00:05:07,625 --> 00:05:08,500
‎ดูสิ

47
00:05:11,166 --> 00:05:12,250
‎มีมื้อค่ำมาฝาก

48
00:05:15,250 --> 00:05:16,666
‎นี่ของหวาน

49
00:05:16,750 --> 00:05:18,750
‎ใครบอกว่ากินของหวานเป็นมื้อค่ำไม่ได้

50
00:05:19,708 --> 00:05:20,833
‎นักโภชนาการไงคะ

51
00:05:21,375 --> 00:05:23,333
‎ลูกจะบอกว่านักโภชนาการไม่ชอบชีสเค้กเหรอ

52
00:05:26,416 --> 00:05:27,625
‎จากร้านคอปเพอร์ เคตเทิล

53
00:05:30,666 --> 00:05:31,708
‎แม่ไปนั่งที่บาร์นั่นเหรอ

54
00:05:32,833 --> 00:05:33,958
‎ดื่มไวน์ไปแก้วเดียว

55
00:05:34,291 --> 00:05:36,083
‎- แค่แก้วเดียว
‎- แม่ไม่ควรดื่มเลยสักแก้ว

56
00:05:36,166 --> 00:05:37,791
‎แต่มันแค่แก้วเดียวเอง

57
00:05:38,833 --> 00:05:40,250
‎โอลิเวอร์กลับมาในชีวิตเราอีกแล้วเหรอ

58
00:05:40,333 --> 00:05:43,500
‎เปล่านะ ไม่ใช่ นี่แค่...
‎ทำแบบนี้เราถึงมีมื้อค่ำกินกันไง

59
00:05:43,583 --> 00:05:45,208
‎นี่มันไม่ใช่มื้อค่ำนะคะ แม่

60
00:05:45,291 --> 00:05:48,083
‎แม่ควรออกไปหาอะพาร์ตเมนต์
‎ไม่ใช่ไปเอาชีสเค้กจากโอลิเวอร์

61
00:05:49,833 --> 00:05:51,500
‎เขาให้แม่ได้เท่านี้ แม่เลยรับมา

62
00:05:52,333 --> 00:05:54,208
‎ขอโทษนะที่มันไม่ดีพอสำหรับลูก

63
00:05:54,291 --> 00:05:55,500
‎ไม่ใช่แบบนั้น...

64
00:06:19,541 --> 00:06:20,750
‎อร่อยจังเลย

65
00:06:22,541 --> 00:06:24,000
‎ที่จริงมันอร่อยมากเลยนะคะ แม่

66
00:06:25,625 --> 00:06:26,458
‎ชิมสิคะ

67
00:06:26,958 --> 00:06:28,791
‎- แม่ไม่อยากกิน
‎- ชิมหน่อยนะ อย่าโกรธสิ

68
00:06:28,875 --> 00:06:31,166
‎- นิดเดียวนะคะ รับรอง
‎- แม่ไม่ได้โกรธ

69
00:06:31,375 --> 00:06:34,166
‎ชีสเค้กชิ้นนี้อร่อยที่สุดเท่าที่หนูเคยกิน
‎แต่แม่กลับไม่ยอมกิน

70
00:06:43,041 --> 00:06:44,458
‎- อร่อยใช่ไหม
‎- ใช่

71
00:06:44,625 --> 00:06:46,208
‎- อร่อยมาก
‎- อร่อยมากจริงๆ

72
00:06:47,625 --> 00:06:49,500
‎เห็นไหม บอกแล้ว

73
00:06:52,458 --> 00:06:53,416
‎ขอบคุณนะคะ

74
00:06:54,791 --> 00:06:55,708
‎ยินดีจ้ะ

75
00:06:59,666 --> 00:07:01,500
‎"ความหวังเป็นดั่งนกตัวน้อย

76
00:07:02,083 --> 00:07:03,833
‎ที่เกาะคอนอยู่ในจิตวิญญาณ

77
00:07:04,625 --> 00:07:07,166
‎และส่งเสียงร้องโดยไม่ต้องเปล่งคำ

78
00:07:07,291 --> 00:07:09,250
‎และไม่มีวันหยุดร้อง

79
00:07:09,875 --> 00:07:12,250
‎เป็นเสียงหวานไพเราะที่สุดในลมพายุ

80
00:07:12,333 --> 00:07:14,291
‎ความเจ็บปวดคงเกิดจากมรสุม

81
00:07:14,708 --> 00:07:16,833
‎ที่พัดกระหน่ำเจ้านกตัวน้อย

82
00:07:16,916 --> 00:07:18,625
‎ที่สร้างความอบอุ่นให้ผู้คนมากมาย

83
00:07:19,583 --> 00:07:21,750
‎ฉันได้ยินเสียงนกในดินแดนที่เย็นยะเยือกที่สุด

84
00:07:21,916 --> 00:07:23,791
‎และบนผืนทะเลที่แปลกที่สุด..."

85
00:07:24,416 --> 00:07:26,333
‎"แต่ถึงจะเผชิญความยากลำบากที่สุด

86
00:07:27,416 --> 00:07:29,375
‎มันก็ไม่เคยร้องขอเศษขนมปังจากฉัน"

87
00:07:37,041 --> 00:07:38,916
‎"ความเจ็บปวดคงเกิดจากมรสุม"

88
00:07:46,958 --> 00:07:48,791
‎เรากำลังเจอมรสุมจริงๆ ลูก

89
00:07:51,750 --> 00:07:52,708
‎ใช่ค่ะ

90
00:07:58,625 --> 00:07:59,500
‎แม่ขอโทษ

91
00:08:00,791 --> 00:08:01,791
‎ไม่ใช่ความผิดของแม่

92
00:08:07,041 --> 00:08:08,250
‎เราจะต้องไม่เป็นไร

93
00:08:11,166 --> 00:08:12,041
‎แค่ไม่เป็นไรเหรอ

94
00:08:14,041 --> 00:08:15,666
‎ตั้งเป้าไว้ต่ำจังเลยค่ะ แม่

95
00:08:16,666 --> 00:08:18,083
‎เราจะต้องเจ๋งมาก

96
00:08:18,708 --> 00:08:20,916
‎เราจะต้องเลิศ

97
00:08:25,541 --> 00:08:26,708
‎ต้องอย่างนี้สิ ลูกแม่

98
00:08:51,750 --> 00:08:53,125
‎ตื่นได้แล้ว ลูก

99
00:09:04,708 --> 00:09:07,041
‎(คาร์เนกี้ เมล่อน)

100
00:09:15,625 --> 00:09:16,500
‎ไปนะคะ แม่

101
00:09:16,583 --> 00:09:17,458
‎จ้ะ ลูก

102
00:09:20,250 --> 00:09:21,750
‎- โชคดีนะจ๊ะ
‎- ขอบคุณค่ะ

103
00:09:41,541 --> 00:09:45,208
‎(พอร์ตแลนด์ ออริกอน)

104
00:10:01,625 --> 00:10:03,250
‎คริสเตียน จอห์น อรุณสวัสดิ์ค่ะ

105
00:10:03,333 --> 00:10:04,875
‎วันนี้อยากกินโดนัทไหมคะ

106
00:10:05,041 --> 00:10:05,958
‎ขอบใจ

107
00:10:06,916 --> 00:10:07,958
‎ขอบใจนะ

108
00:10:09,791 --> 00:10:10,916
‎อรุณสวัสดิ์ค่ะ

109
00:10:11,000 --> 00:10:12,083
‎- โดนัทไหมคะ
‎- ขอบใจ

110
00:10:12,166 --> 00:10:13,041
‎ขอบใจ

111
00:10:15,750 --> 00:10:17,750
‎สวัสดีคุณลินเดอร์ นี่ฉันเองค่ะ แอมเบอร์

112
00:10:17,833 --> 00:10:19,208
‎แอมเบอร์ แอปเพิลตัน

113
00:10:19,750 --> 00:10:20,791
‎จำฉันได้ไหมคะ

114
00:10:23,541 --> 00:10:24,666
‎เราเป็นญาติกันหรือเปล่า

115
00:10:25,458 --> 00:10:27,250
‎เปล่าค่ะ ฉันทำงานที่นี่วันเสาร์อาทิตย์

116
00:10:27,333 --> 00:10:29,750
‎แต่ฉันมีโดนัทเลยแวะเอามาให้

117
00:10:29,833 --> 00:10:31,083
‎อยากได้สักชิ้นไหมคะ

118
00:10:35,833 --> 00:10:38,291
‎ระวังนะ ในนั้นพายุระดับสามเลยล่ะวันนี้

119
00:10:38,666 --> 00:10:39,708
‎ถือว่ายังดีนะ

120
00:10:43,583 --> 00:10:45,125
‎- นั่นใคร
‎- ฉันเองค่ะ

121
00:10:45,208 --> 00:10:47,375
‎ว่าแล้วเชียว รีบเข้ามาเลย

122
00:10:48,166 --> 00:10:49,291
‎อรุณสวัสดิ์ค่ะ โจน

123
00:10:49,541 --> 00:10:52,916
‎มีใครเคยบอกไหมว่าเธอน่ะเสียงดัง

124
00:10:53,041 --> 00:10:54,333
‎อรุณสวัสดิ์ค่ะ โจน

125
00:10:54,416 --> 00:10:57,375
‎- ก็แล้วแต่คนจะคิดว่าเช้านี้ดีไหม
‎- งั้นนี่ค่ะข้อเท็จจริง

126
00:10:57,458 --> 00:11:00,416
‎โดนัทโรยน้ำตาลสีรุ้ง
‎อร่อยที่สุดและฉันเก็บไว้ให้คุณ

127
00:11:00,833 --> 00:11:02,083
‎ไม่เอาล่ะ

128
00:11:04,333 --> 00:11:05,708
‎งั้นฉันกินนะคะ

129
00:11:13,041 --> 00:11:16,208
‎เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยความบันเทิงเหรอคะ

130
00:11:16,291 --> 00:11:17,333
‎ใช่

131
00:11:25,208 --> 00:11:29,416
‎ขออาบน้ำในห้องของคุณได้ไหมคะ
‎เครื่องทำน้ำอุ่นที่บ้านเสีย

132
00:11:29,500 --> 00:11:32,583
‎ตอนฉันอายุเท่าเธอ เราไม่มีน้ำอุ่นอาบ

133
00:11:33,166 --> 00:11:34,166
‎ไม่ให้อาบเหรอคะ

134
00:11:34,250 --> 00:11:35,458
‎เชิญตามสบาย

135
00:11:37,583 --> 00:11:39,375
‎คุณอยากฟังมุกตลกไหม

136
00:11:39,500 --> 00:11:40,833
‎ไม่

137
00:11:41,125 --> 00:11:42,625
‎มุกนี้คุณต้องหัวเราะแน่ พร้อมนะคะ

138
00:11:42,708 --> 00:11:44,916
‎คุณเรียกปลาที่ไม่มีตาว่าอะไร

139
00:11:46,541 --> 00:11:47,416
‎ปลาตาบอด

140
00:11:50,250 --> 00:11:53,333
‎ระวังไว้นะคะ โจน
‎สักวันฉันจะทำให้คุณหัวเราะจนได้

141
00:11:53,416 --> 00:11:55,416
‎ฉันจะทำให้เธอร้องไห้ก่อนน่ะสิ

142
00:11:55,500 --> 00:11:57,000
‎ไม่มีทางค่ะ

143
00:12:14,666 --> 00:12:17,666
‎ริคกี้ อรุณสวัสดิ์ กินมื้อเช้ากัน

144
00:12:26,541 --> 00:12:29,583
‎ริคกี้ เร็วเข้า เรามีเรียนนะ

145
00:12:32,208 --> 00:12:34,083
‎นาฬิกาบีบี-8 ของฉันบอกเวลา 7:12 น.

146
00:12:34,916 --> 00:12:36,333
‎เมื่อวานนี้ 7:13 น.

147
00:12:36,416 --> 00:12:38,458
‎วันอังคารเวลา 7:14 น.

148
00:12:39,291 --> 00:12:40,333
‎ประเด็นคืออะไร

149
00:12:41,750 --> 00:12:44,416
‎เธอปลุกฉันเร็วขึ้นหนึ่งนาทีทุกเช้า

150
00:12:44,500 --> 00:12:48,083
‎นายจับไต๋ฉันได้แล้ว
‎สักวันฉันจะปลุกนายตอนที่สี่ให้ได้

151
00:12:48,166 --> 00:12:49,125
‎แล้วก็เที่ยงคืน

152
00:12:49,208 --> 00:12:50,125
‎จากนั้นก็เมื่อวาน

153
00:12:50,208 --> 00:12:52,083
‎ก่อนฉันเข้านอนด้วยซ้ำ

154
00:12:52,166 --> 00:12:54,708
‎ซึ่งคงแย่น่าดูแต่อาจดีก็ได้นะ

155
00:12:54,791 --> 00:12:57,541
‎เพราะเราจะได้กินมื้อเช้าด้วยกัน
‎แล้วอยู่โต้รุ่ง

156
00:12:57,625 --> 00:13:00,000
‎ใช่ แม่นายกลับมาแล้ว

157
00:13:00,208 --> 00:13:01,250
‎แม่ก็กลับเร็ว

158
00:13:01,333 --> 00:13:02,791
‎- นี่มันทฤษฎีสมคบคิดชัดๆ
‎- ไม่นะ

159
00:13:03,750 --> 00:13:04,750
‎อรุณสวัสดิ์ค่ะ ดอนน่า

160
00:13:04,833 --> 00:13:06,041
‎- สวัสดีจ้ะ
‎- สวัสดีครับ แม่

161
00:13:06,125 --> 00:13:06,958
‎งานเป็นยังไงบ้างคะ

162
00:13:07,041 --> 00:13:10,875
‎กะกลางคืน ถือเป็นประสบการณ์ชีวิต

163
00:13:13,833 --> 00:13:16,125
‎แอมเบอร์ ไทมาแล้ว

164
00:13:43,083 --> 00:13:44,833
‎ไม่ต้องลุกก็ได้นะ

165
00:13:44,916 --> 00:13:45,750
‎แอมเบอร์

166
00:13:47,125 --> 00:13:48,541
‎เธอลืมนี่ไว้ที่เคาน์เตอร์

167
00:13:50,416 --> 00:13:51,791
‎จริงด้วย ขอบคุณนะคะ

168
00:13:51,875 --> 00:13:53,458
‎- ไปนะครับ แม่
‎- บายจ้ะ

169
00:13:53,541 --> 00:13:54,750
‎ขอให้มีวันที่ดีนะ แอมเบอร์

170
00:13:54,833 --> 00:13:55,791
‎ดีเสมอค่ะ

171
00:14:01,916 --> 00:14:03,708
‎เฮนดริกซ์ ฟ็อกซ์และฟ็อกซ์

172
00:14:03,791 --> 00:14:04,916
‎- สวัสดี แอมเบอร์
‎- ไง

173
00:14:06,041 --> 00:14:07,000
‎สวัสดี

174
00:14:07,375 --> 00:14:08,375
‎สวัสดี

175
00:14:08,875 --> 00:14:10,541
‎จอร์แดน นั่นสมุดภาพระบายสีเหรอ

176
00:14:10,625 --> 00:14:12,583
‎เพราะมีมาร์เกซเต็มหน้าไปหมด

177
00:14:12,666 --> 00:14:13,750
‎น่าประทับใจจริงๆ

178
00:14:14,583 --> 00:14:15,666
‎ขอบใจ

179
00:14:34,666 --> 00:14:38,416
‎เราไปโรงเรียนด้วยกันมาแล้ว 31 วัน
‎เท่ากับนั่งรถ 31 เที่ยว

180
00:14:38,500 --> 00:14:40,375
‎แซนด์วิชก็ 31 ชิ้นเหมือนกัน ฉันพูดถูกไหม

181
00:14:40,458 --> 00:14:43,291
‎- แซนด์วิชเยอะมาก
‎- ที่จริงไทสมควรได้รับแซนด์วิช

182
00:14:43,375 --> 00:14:45,916
‎เพราะเขาต้องออกจากบ้านเช้ากว่าเราทุกคน

183
00:14:46,000 --> 00:14:48,125
‎- และฉันเป็นคนเดียวที่มีรถ
‎- ถูกต้อง

184
00:14:48,208 --> 00:14:51,666
‎- รถเหรอ นี่ไม่ใช่รถ
‎- แล้วฉันก็ไม่คิดว่านายเป็นเจ้าของ

185
00:14:51,750 --> 00:14:53,500
‎เขาเป็นคนเดียวที่หารถมาใช้ได้

186
00:14:53,583 --> 00:14:55,583
‎- ใช่ ขอบใจมาก
‎- เรียกมันว่าพาหนะ

187
00:14:55,666 --> 00:14:58,583
‎ฉันยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเหตุผลพวกนี้
‎ทำให้เขามีสิทธิได้แซนด์วิชยังไง

188
00:14:58,708 --> 00:15:00,250
‎- ขอบใจ
‎- ก็แค่จะบอก

189
00:15:00,333 --> 00:15:04,125
‎ฉันคิดว่าแอมเบอร์แอบชอบไท
‎เธอถึงได้ทำแซนด์วิชให้เขา

190
00:15:26,916 --> 00:15:29,625
‎รู้ไหมว่าวงโยธวาทิตเล่นโดยไม่มีทูบามาทั้งปี

191
00:15:30,291 --> 00:15:32,208
‎มีคนขโมยไปตอนปิดเทอมหน้าร้อน

192
00:15:32,291 --> 00:15:35,291
‎ใช่ ดูไรอัน โกลด์สิ ท่าทางประหลาด

193
00:15:36,041 --> 00:15:37,083
‎ดูน่าเศร้าจัง

194
00:15:37,166 --> 00:15:39,166
‎พวกเขาเล่นแบบไม่มีทูบามาครึ่งฤดูกาลฟุตบอล

195
00:15:39,250 --> 00:15:41,750
‎นัดชิงชนะเลิศประจำรัฐใกล้เข้ามาแล้ว
‎ถ้าพวกเขาไม่มีทูบา

196
00:15:41,833 --> 00:15:43,333
‎จะถูกปรับตกรอบโดยอัตโนมัติ

197
00:15:43,416 --> 00:15:44,916
‎ได้ แต่ใครจะมาขโมยทูบา

198
00:15:45,000 --> 00:15:46,916
‎ต้องเป็นคนที่ "บ้า" อยากได้มันมาก

199
00:15:47,666 --> 00:15:48,916
‎ที่จริงแล้วมันคือซูซาโฟน

200
00:15:49,000 --> 00:15:51,166
‎เอาไปขายตามเว็บมืดได้เงินเยอะนะ

201
00:15:51,250 --> 00:15:54,541
‎ทำไมไม่ซื้อใหม่ ยืมหรือเช่าเอาก็ได้

202
00:15:54,625 --> 00:15:57,250
‎ได้สิ ไท ทำไมไม่ให้ไรอันยืมทูบาเหลือๆ
‎ของนายล่ะ

203
00:15:57,333 --> 00:15:59,208
‎- ซูซาโฟน
‎- ไม่มีใครลงมือทำอะไร

204
00:15:59,291 --> 00:16:02,416
‎ประมาณสามถึงสี่พันดอลลาร์
‎น่าจะซื้อรุ่นที่เหมาะกับวงโยธวาทิตได้

205
00:16:03,000 --> 00:16:04,291
‎นี่เธอท่องเว็บมืดอยู่เหรอ

206
00:16:05,000 --> 00:16:08,083
‎ฉันว่าการแสดงสารพันบันเทิงของเราปีนี้
‎มุ่งระดมทุนซื้อทูบาดีกว่า

207
00:16:08,208 --> 00:16:09,500
‎โรงเรียนตัดสินใจแล้วเหรอ

208
00:16:09,583 --> 00:16:12,250
‎แอมเบอร์เป็นคนจัดการแสดงสารพันบันเทิง
‎เธอเป็นคนริเริ่ม

209
00:16:12,333 --> 00:16:14,375
‎แต่เราจะทำให้คนตื่นเต้นกับทูบาได้ยังไง

210
00:16:14,458 --> 00:16:15,708
‎ให้ตายสิ มันคือซูซาโฟน

211
00:16:15,791 --> 00:16:18,583
‎ไม่รู้สิ แต่เราต้องทำนะ ดูไรอันสิ

212
00:16:24,000 --> 00:16:25,500
‎- ไง แอมเบอร์
‎- สวัสดี ลีอาห์

213
00:16:26,208 --> 00:16:29,208
‎ลีอาห์เจ๋งมากเลยนะ
‎ปีนี้เธอมาคัดตัวเล่นละครเวทีโอกลาโฮมาด้วย

214
00:16:29,791 --> 00:16:30,666
‎อย่างนั้นเหรอ

215
00:16:31,166 --> 00:16:33,000
‎- รู้ใช่ไหมว่าฉันกำลังพูดอะไร ไท
‎- ฉันรู้

216
00:16:33,291 --> 00:16:36,125
‎ไม่เอาน่า ครูแฟร้งส์คิดว่า
‎นายจะเล่นเป็นเคอร์ลี่ได้ดี เราทุกคนคิด

217
00:16:36,500 --> 00:16:38,125
‎- ปีนี้เราต้องการเธอนะ
‎- ไม่รู้สิ

218
00:16:38,208 --> 00:16:40,875
‎ขึ้นเวทีต่อหน้าคนเยอะๆ มันน่ากลัวนะ

219
00:16:41,375 --> 00:16:43,291
‎นายเล่นฟุตบอลต่อหน้าคนพวกนี้นะ

220
00:16:43,625 --> 00:16:45,833
‎ใช่ แต่ฉันไม่ต้องอ้าปากร้องเพลงนี่

221
00:16:46,625 --> 00:16:47,958
‎หรือใส่หมวกคาวบอย

222
00:16:48,041 --> 00:16:49,750
‎นายใส่หมวกคาวบอยแล้วคงหล่อมาก

223
00:16:54,291 --> 00:16:56,666
‎ฉันส่งข้อความหาเธอแต่ส่งไม่สำเร็จตลอด

224
00:16:57,791 --> 00:17:00,875
‎ใช่ คืออย่างนี้

225
00:17:00,958 --> 00:17:04,708
‎มือถือฉันหายและยังไม่มีโอกาสซื้อใหม่เลย

226
00:17:05,291 --> 00:17:07,250
‎ฉันว่าเราน่าจะได้คุยกัน...

227
00:17:07,916 --> 00:17:09,500
‎แบบเป็นส่วนตัวบ้าง

228
00:17:09,583 --> 00:17:12,458
‎มือถือไม่เป็นส่วนตัวหรอกนะ
‎ออกไปนอกพื้นที่สื่อสารน่าจะดีที่สุด

229
00:17:12,541 --> 00:17:16,125
‎อีกอย่าง ฉันเป็นวัยรุ่นคนเดียวในอเมริกา
‎ที่ไม่มีโทรศัพท์มือถือ

230
00:17:16,208 --> 00:17:17,041
‎เท่ไหมล่ะ

231
00:17:17,625 --> 00:17:18,916
‎ไม่เท่เลย

232
00:17:20,041 --> 00:17:23,208
‎เดาว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นที่โอกลาโฮมา

233
00:17:23,291 --> 00:17:24,958
‎ใช่ นั่นจึงเป็นเหตุผล...

234
00:17:28,916 --> 00:17:30,500
‎ที่เราพยายามจะชวนเธอมาร่วมเล่น

235
00:17:30,583 --> 00:17:32,750
‎-ใช่ นายพูดถูก
‎- พลังที่มันเกิดขึ้น...

236
00:17:35,000 --> 00:17:36,166
‎ไง ทุกคน

237
00:17:36,250 --> 00:17:37,708
‎- สวัสดีครับ ครูแฟร้งส์
‎- แฟร้งส์

238
00:17:39,500 --> 00:17:41,041
‎ชอบเสื้อคุณจังเลยค่ะ ครูแฟร้งส์

239
00:17:41,166 --> 00:17:43,583
‎น่ารักจังเลย ขอบใจที่ชม

240
00:17:43,666 --> 00:17:45,250
‎ใช่ เกิดอะไรขึ้นตรงนั้นเหรอ

241
00:17:45,375 --> 00:17:47,833
‎ก็แค่ภาพกิจกรรมกลางแจ้ง

242
00:17:47,916 --> 00:17:52,958
‎บางคนนั่งฟังเพลงและนั่งที่เก้าอี้สวนสาธารณะ

243
00:17:53,041 --> 00:17:55,833
‎- ต้นไม้และเทนนิส...
‎- ดูดีมีสไตล์มาก หนูชอบ

244
00:17:55,916 --> 00:17:58,333
‎หนูชอบค่ะ มีคนหนึ่งไว้ผมทรงรากไทรด้วย

245
00:17:58,416 --> 00:18:01,083
‎- จากยุค 1980 ของจริง หนูชอบ
‎- ใช่ เข้ากับครูมาก

246
00:18:01,166 --> 00:18:03,000
‎- แฟร้งส์
‎- ไม่เชิงยุค 1980 นะ แต่...

247
00:18:03,083 --> 00:18:04,666
‎- อาจใช่
‎- ครูแฟร้งส์คะ

248
00:18:04,750 --> 00:18:05,791
‎ว่ายังไงแอปเพิลตัน

249
00:18:06,291 --> 00:18:07,625
‎ครูมาดูอะไรให้หน่อยได้ไหมคะ

250
00:18:08,375 --> 00:18:09,333
‎ได้สิ

251
00:18:11,958 --> 00:18:13,833
‎- แค่...
‎- นี่ครูกำลังดูอะไร

252
00:18:14,875 --> 00:18:16,583
‎(ยินดีด้วย ในนามฝ่ายทะเบียนนักศึกษา

253
00:18:16,666 --> 00:18:19,000
‎ขอเชิญคุณร่วมคัดตัวเพื่อเข้าเรียน
‎สาขาการแสดงและละครเพลง)

254
00:18:19,958 --> 00:18:21,583
‎ดูนั่นสิ

255
00:18:22,625 --> 00:18:23,833
‎- นี่แปลว่าฉัน...
‎- ใช่

256
00:18:23,916 --> 00:18:26,291
‎เธอถูกขอให้ไปคัดตัวที่คาร์เนกี้ เมล่อน

257
00:18:26,375 --> 00:18:28,291
‎- แอมเบอร์จะไปพิตส์เบิร์ก ดูสิ
‎- อะไรนะ

258
00:18:28,375 --> 00:18:29,416
‎ของมันแน่อยู่แล้ว

259
00:18:29,500 --> 00:18:30,958
‎- เยี่ยมมาก
‎- ไม่มีทาง

260
00:18:32,333 --> 00:18:33,958
‎นี่เป็นความฝันของเธอนะ แอมเบอร์

261
00:18:34,041 --> 00:18:36,083
‎น่าทึ่งมาก ให้ตายสิ

262
00:18:36,166 --> 00:18:37,958
‎เธอจะร้องเพลงอะไร

263
00:18:38,041 --> 00:18:40,958
‎พิตส์เบิร์กเหรอ เธอจะไปพิตส์เบิร์กยังไง

264
00:18:43,041 --> 00:18:46,458
‎(ค่าเช่าอะพาร์ตเมนต์ 2,400 ดอลลาร์)

265
00:18:55,125 --> 00:18:58,125
‎(ค่าตั๋วเครื่องบินไปพิตส์เบิร์ก 300 ดอลลาร์)

266
00:19:11,375 --> 00:19:12,375
‎เก่งมาก

267
00:19:29,375 --> 00:19:30,250
‎แม่เหรอ

268
00:19:43,000 --> 00:19:43,958
‎ไง

269
00:19:45,541 --> 00:19:46,416
‎บ๊อบบี้

270
00:19:46,916 --> 00:19:47,791
‎ไง

271
00:21:28,208 --> 00:21:29,583
‎แม่ขอโทษนะจ๊ะ

272
00:21:30,291 --> 00:21:32,625
‎แม่เหนื่อยมากเลยเผลอหลับ

273
00:21:35,333 --> 00:21:36,583
‎ที่บ้านของโอลิเวอร์

274
00:21:39,625 --> 00:21:41,125
‎แม่ขับรถกระบะเขามา

275
00:21:47,375 --> 00:21:49,083
‎เขาชวนให้เราไปอยู่ด้วย

276
00:21:50,458 --> 00:21:52,000
‎และแม่คิดว่าเราควรไป

277
00:21:57,333 --> 00:21:58,791
‎ทุกอย่างไม่เป็นไรแล้วงั้นเหรอคะ

278
00:21:59,416 --> 00:22:00,708
‎เขาก็มีด้านดี

279
00:22:00,791 --> 00:22:02,583
‎ใช่และด้านเลว

280
00:22:09,958 --> 00:22:11,166
‎สักวันเราต้องถูกจับได้

281
00:22:12,625 --> 00:22:14,666
‎และข้างนอกนี่ก็เริ่มหนาว

282
00:22:15,083 --> 00:22:18,375
‎หนูยอมหนาวตายบนรถโรงเรียน
‎ดีกว่ากลับไปอยู่บ้านของโอลิเวอร์

283
00:22:18,458 --> 00:22:21,041
‎ทำไมล่ะ เขาอยากช่วย

284
00:22:21,125 --> 00:22:23,791
‎แล้วเราก็ยังไม่มีเงินพอเช่าอะพาร์ตเมนต์

285
00:22:27,000 --> 00:22:28,875
‎ถ้าเราลองไปนอนที่บ้านพักฉุกเฉินอีกล่ะ

286
00:22:29,666 --> 00:22:32,833
‎ไม่ แม่จะไม่กลับไปที่บ้านพักฉุกเฉินอีก

287
00:22:32,916 --> 00:22:36,500
‎ให้พวกเขาสงสัยในการดูแลลูกของแม่เนี่ยนะ

288
00:22:37,208 --> 00:22:40,541
‎ห้ามใครรู้เรื่องของเราเด็ดขาด เข้าใจไหม

289
00:22:40,875 --> 00:22:42,708
‎เพราะถ้ามีคนรู้ แม่จะเสียลูกไป

290
00:22:43,708 --> 00:22:46,458
‎เราค่อยคุยกันเรื่องนี้ตอนลูกอารมณ์ดีกว่านี้นะ

291
00:23:05,833 --> 00:23:08,333
‎หนูได้รับเชิญไปคัดตัวเข้าเรียนที่คาร์เนกี้ เมล่อน

292
00:23:14,666 --> 00:23:15,666
‎อะไรนะ

293
00:23:21,666 --> 00:23:23,125
‎คุณพระช่วย

294
00:23:28,041 --> 00:23:29,666
‎พ่อของลูกต้องภูมิใจมากแน่ๆ

295
00:23:33,666 --> 00:23:36,208
‎ต้องทำยังไงเหรอ ร้องเพลงให้พวกเขาฟังเหรอ

296
00:23:36,291 --> 00:23:38,416
‎ค่ะ จากนั้นพวกเขาก็ทำจะลายฝันของหนู

297
00:23:38,500 --> 00:23:41,333
‎ไม่หรอก ลูกต้องร้องเพลงได้ดีมาก

298
00:23:44,000 --> 00:23:46,250
‎หนูจะไปพิตส์เบิร์กยังไงคะ

299
00:23:47,458 --> 00:23:49,416
‎ที่ผ่านมาลูกเก็บเงินไว้ไม่ใช่เหรอ

300
00:23:50,833 --> 00:23:53,125
‎ค่ะ เอาไว้เช่าอะพาร์ตเมนต์ ไม่ใช่ไปคัดตัวโง่ๆ

301
00:23:53,208 --> 00:23:54,583
‎ไม่ ลูกต้องซื้อตั๋วเครื่องบินนั่น

302
00:23:55,541 --> 00:23:57,166
‎เพราะนี่เป็นความฝันของลูก

303
00:24:02,083 --> 00:24:03,041
‎เห็นไหมล่ะ

304
00:24:05,791 --> 00:24:07,291
‎หลายอย่างเริ่มดีขึ้นแล้ว

305
00:24:08,125 --> 00:24:09,291
‎เราจะต้องยอดเยี่ยม

306
00:24:14,041 --> 00:24:15,166
‎โดยไม่มีโอลิเวอร์

307
00:24:21,375 --> 00:24:22,291
‎ได้

308
00:24:26,041 --> 00:24:27,000
‎ก็ได้

309
00:24:42,708 --> 00:24:44,000
‎วันนี้เธอเป็นอะไรของเธอ

310
00:24:44,083 --> 00:24:47,250
‎ไม่พูดพล่ามเวลาเล่นเหมือนที่เคยทำ

311
00:24:47,750 --> 00:24:49,708
‎ไม่มีอะไรค่ะ แค่กำลังใช้ความคิด

312
00:24:51,166 --> 00:24:53,000
‎เรื่องแฟนเหรอ

313
00:24:54,458 --> 00:24:55,875
‎ฉันยังไม่มีแฟน

314
00:24:56,625 --> 00:24:58,416
‎ไทเป็นเพื่อน เราซี้กัน

315
00:24:58,625 --> 00:25:00,500
‎ซี้กัน ใช่สินะ ซี้กัน

316
00:25:01,541 --> 00:25:02,833
‎เคยมีอะไรกับเขาหรือยัง

317
00:25:02,916 --> 00:25:03,750
‎โจนคะ

318
00:25:03,916 --> 00:25:07,458
‎ทำใจให้ได้แล้วอย่ามัวแต่เสียเวลาคิด

319
00:25:08,000 --> 00:25:10,416
‎วัยเยาว์นั้นมีค่านัก เธอควรมีความสุขกับมัน

320
00:25:13,208 --> 00:25:15,708
‎เพิ่งได้ยินคุณพูดแบบด้านบวกที่สุดก็คราวนี้

321
00:25:15,791 --> 00:25:21,500
‎มันเป็นอีกวิธีที่จะพูดว่าชีวิตมันเลวร้าย
‎โหดเหี้ยมและแสนสั้น

322
00:25:21,750 --> 00:25:22,958
‎จากนั้นเธอก็ตาย

323
00:25:24,541 --> 00:25:25,958
‎นี่สิโจนนี่ตัวจริงของฉัน

324
00:25:37,083 --> 00:25:39,791
‎ริคกี้ มุกเกี่ยวกับไข่ เริ่มได้

325
00:25:39,916 --> 00:25:41,083
‎ได้

326
00:25:43,166 --> 00:25:46,750
‎ฉันรู้แค่ไม่กี่มุกเลยน่าจะกึ่งดิบกึ่งสุก

327
00:25:48,291 --> 00:25:50,125
‎ฉันจะยอมให้เธอเอามุกนี้ไปเจียวเล่นได้

328
00:25:50,208 --> 00:25:51,041
‎ก็ได้

329
00:25:51,125 --> 00:25:52,208
‎หรือจะแอบตุ๋นขโมยฉันไป

330
00:25:52,291 --> 00:25:53,750
‎มุกนี้ดี

331
00:25:54,416 --> 00:25:56,333
‎ใช่ ตลกดีเพราะ...

332
00:25:56,583 --> 00:25:58,958
‎ปกติฉันจะกินไข่เฉพาะช่วงเทศกาล

333
00:26:00,541 --> 00:26:02,083
‎- อรุณสวัสดิ์ ลูกรัก
‎- อรุณสวัสดิ์ครับ

334
00:26:02,166 --> 00:26:03,666
‎- ไง
‎- ขอโทษ เราทำคุณตื่นเหรอ

335
00:26:03,750 --> 00:26:05,916
‎เปล่า ฉันตื่นอยู่แล้ว

336
00:26:06,000 --> 00:26:06,958
‎ขอคุยด้วยหน่อยสิ

337
00:26:08,291 --> 00:26:09,125
‎ค่ะ

338
00:26:13,583 --> 00:26:15,583
‎ฉันสังเกตว่าเธอแอบใช้เครื่องสำอางของฉัน

339
00:26:16,500 --> 00:26:19,250
‎ดอนน่า ฉันขอโทษจริงๆ

340
00:26:19,333 --> 00:26:21,666
‎ไม่เป็นไร ฉันเคยแอบใช้เครื่องสำอาง
‎ของพี่สาวตลอด

341
00:26:21,750 --> 00:26:23,791
‎แต่มันออกจะขยะแขยง ดังนั้น...

342
00:26:24,875 --> 00:26:25,916
‎ฉันซื้อนี่มาให้เธอ

343
00:26:38,791 --> 00:26:39,625
‎ขอบคุณค่ะ

344
00:26:40,833 --> 00:26:42,291
‎แต่ฉันรับไว้ไม่ได้

345
00:26:43,708 --> 00:26:45,000
‎หมายความว่ายังไง รับได้สิ

346
00:26:45,083 --> 00:26:47,041
‎ไม่ค่ะ ฉันไม่แต่งหน้า

347
00:26:47,125 --> 00:26:49,166
‎ฉันแค่ซ้อมค่ะ ขอโทษจริงๆ นะคะ

348
00:26:49,250 --> 00:26:50,458
‎มันเป็นของขวัญ

349
00:26:50,541 --> 00:26:53,125
‎ฉันรู้และมันก็เยี่ยมมาก ฉันแค่...

350
00:26:53,666 --> 00:26:54,583
‎ฉันไม่จำเป็นต้องใช้

351
00:26:58,250 --> 00:26:59,583
‎แอมเบอร์ เป็นอะไรหรือเปล่า

352
00:27:00,458 --> 00:27:02,958
‎เปล่าค่ะ ฉันสบายดี ดีมากเลยค่ะ

353
00:27:08,083 --> 00:27:11,291
‎(ช่วยกันพาทูบากลับมา)

354
00:27:11,375 --> 00:27:14,625
‎บทกวี ดีเลย ขอบใจ

355
00:27:14,916 --> 00:27:17,666
‎ทูบาคือเป้าหมายที่ดีมาก
‎และฉันรู้ว่าเธอจะต้องดูดีมากบนนั้น

356
00:27:17,875 --> 00:27:19,333
‎ฉันไม่มีทักษะอะไรเลย แอมเบอร์

357
00:27:19,416 --> 00:27:22,791
‎ต้องมีสิ เวลาเธอหลับตา
‎เธอมองเห็นภาพตัวเองกำลังทำอะไร

358
00:27:22,875 --> 00:27:24,125
‎ทอมมี่ เธอจะต้องทำได้ดีมาก

359
00:27:24,583 --> 00:27:25,708
‎แต่ถ้าฉันสะดุดล้มล่ะ

360
00:27:25,791 --> 00:27:26,916
‎ไม่หรอก

361
00:27:27,000 --> 00:27:28,750
‎ก็ได้

362
00:27:28,833 --> 00:27:30,500
‎- ดีเลย อยากได้ยินแล้วสิ
‎- ขอบคุณ

363
00:27:30,583 --> 00:27:31,541
‎ขอบคุณมากนะ

364
00:27:32,458 --> 00:27:34,625
‎ตกลงริคกี้จะแสดงโชว์เดี่ยวเล่นคำ

365
00:27:34,708 --> 00:27:36,541
‎- ลงชื่อฉันว่าริคกี้ โรเบิร์ต เชิญยิ้ม
‎- ชอบนะ

366
00:27:36,625 --> 00:27:39,375
‎แชด นายจะทำให้เราอึ้งด้วยการแสดงใช่ไหม

367
00:27:39,458 --> 00:27:41,541
‎- วางแผนไว้อย่างนั้น
‎- เยี่ยมมาก ไทล่ะ

368
00:27:42,333 --> 00:27:45,708
‎คิดไว้ว่าจะกำกับเวที ช่วยเบื้องหลัง

369
00:27:45,791 --> 00:27:48,666
‎เถอะน่า นายต้องขึ้นไปทำอะไรบนเวทีบ้าง
‎ออกจะมีพรสวรรค์

370
00:27:48,750 --> 00:27:50,708
‎เท่าที่เรารู้เขาเก่งแค่เรื่องเตะบอลนะ

371
00:27:50,916 --> 00:27:52,458
‎เขามีพรสวรรค์อยู่บ้าง

372
00:27:52,541 --> 00:27:55,000
‎ใช่แล้ว นี่เป็นโอกาสที่จะแสดงให้ทุกคนเห็น

373
00:27:55,083 --> 00:27:58,708
‎ว่านายมีพรสวรรค์แค่ไหน แถมยังมีเสน่ห์

374
00:27:58,791 --> 00:28:00,958
‎ลองเก็บไปคิดนะ

375
00:28:01,916 --> 00:28:04,250
‎- ได้ ฉันจะคิดดู
‎- ไชโย เอาล่ะ

376
00:28:04,333 --> 00:28:05,375
‎จอร์แดน

377
00:28:05,583 --> 00:28:07,458
‎ฉันจะแสดงการเต้นอาร์เจนทีนแทงโก้

378
00:28:08,291 --> 00:28:10,541
‎อาร์เจนทีนแทงโก้

379
00:28:10,625 --> 00:28:11,541
‎ถูกต้อง

380
00:28:11,625 --> 00:28:15,416
‎ฉันพูดได้เลยว่าน้องสาวฉัน
‎ดูซีรีส์แดนซิ่ง วิท เดอะ สตาร์มากไป

381
00:28:15,500 --> 00:28:18,458
‎ข้อแรก นั่นโกหก ข้อสองกรุณาลงชื่อว่า
‎ฉันจะเต้นอาร์เจนทีนแทงโก้

382
00:28:18,583 --> 00:28:21,291
‎รู้ใช่ไหมว่าจะเต้นแทงโก้ต้องเต้นกันสองคน

383
00:28:22,500 --> 00:28:24,583
‎เขียนว่า "จอร์แดนกับใครยังไม่รู้"

384
00:28:25,458 --> 00:28:27,416
‎แฟรงซี่ล่ะ

385
00:28:27,625 --> 00:28:31,208
‎ครูเหรอ ไม่ล่ะ งานนี้สำหรับพวกเธอ
‎ครูจะไม่เข้าไปยุ่ง

386
00:28:31,291 --> 00:28:33,541
‎- อะไรนะ ล้อเล่นหรือเปล่า
‎- ไม่เอาน่า จริงเหรอ

387
00:28:33,625 --> 00:28:34,583
‎ครูต้องช่วยพวกเรานะ

388
00:28:34,666 --> 00:28:35,541
‎- เล่นเถอะ
‎- อะไรก็ได้

389
00:28:35,625 --> 00:28:37,333
‎- แน่ใจนะ
‎- ค่ะ พวกเราแน่ใจ

390
00:28:37,416 --> 00:28:39,375
‎ก็ได้ ครูจะคิดการแสดงสักอย่าง

391
00:28:39,708 --> 00:28:41,708
‎"โลกทั้งใบคือเวที

392
00:28:43,333 --> 00:28:44,208
‎จบ"

393
00:28:44,291 --> 00:28:47,208
‎มันเป็นแบบนั้นใช่ไหมล่ะ ไม่รู้สินะ
‎ครูมีงานต้องทำล่ะ

394
00:28:48,208 --> 00:28:51,333
‎นี่ค่ะ 240 260 280 300 ดอลลาร์

395
00:28:51,541 --> 00:28:54,500
‎รู้ใช่ไหมว่าโรงเรียนมีเงินช่วยเหลือส่วนนี้

396
00:28:54,583 --> 00:28:56,750
‎มีกองทุนสำหรับนักเรียนที่ขาดแคลน

397
00:28:57,333 --> 00:29:00,416
‎ค่ะ แต่หนูไม่ขาดแคลน หนูมีเงินเยอะมาก

398
00:29:01,583 --> 00:29:05,208
‎ได้ ตั๋วโดยสารไปพิตส์เบิร์กหนึ่งใบ

399
00:29:05,958 --> 00:29:08,375
‎คาร์เนกี้ เมล่อนไม่รู้ตัวว่าจะเจออะไร

400
00:29:23,208 --> 00:29:26,583
‎(ไม่ปลอดภัย เจอกันที่จุดนัดพบ)

401
00:29:45,208 --> 00:29:46,250
‎เกิดอะไรขึ้นคะ

402
00:29:48,833 --> 00:29:49,875
‎พวกเขารู้

403
00:29:49,958 --> 00:29:51,125
‎ใครรู้คะ

404
00:29:51,708 --> 00:29:52,750
‎คิดว่าใครล่ะ

405
00:29:53,583 --> 00:29:54,541
‎แม่ถูกไล่ออก

406
00:29:57,791 --> 00:29:58,875
‎ก็ดีเหมือนกัน

407
00:30:01,250 --> 00:30:02,125
‎แม่เมา

408
00:30:03,291 --> 00:30:04,500
‎แม่ถูกไล่ออก

409
00:30:04,583 --> 00:30:07,708
‎แม่ถูกไล่ออก กินเหล้ามาสองแก้ว แม่ไม่เมา

410
00:30:10,625 --> 00:30:11,791
‎พวกเขารู้ได้ยังไงคะ

411
00:30:12,541 --> 00:30:13,500
‎แม่ไม่รู้

412
00:30:13,708 --> 00:30:15,000
‎แม่เผลอพูดอะไรหรือเปล่า

413
00:30:15,916 --> 00:30:17,791
‎หรือเราเผลอลืมอะไรไว้

414
00:30:17,875 --> 00:30:19,958
‎มันไม่สำคัญ พวกเขารู้

415
00:30:25,375 --> 00:30:26,291
‎นั่นใครคะ

416
00:30:27,250 --> 00:30:28,750
‎โอลิเวอร์จะมารับเรา

417
00:30:32,916 --> 00:30:34,125
‎ไม่อยากจะเชื่อเลย

418
00:30:34,708 --> 00:30:35,666
‎แอมเบอร์

419
00:30:55,041 --> 00:30:56,000
‎ไงจ๊ะ

420
00:31:09,041 --> 00:31:10,083
‎ใช่

421
00:31:11,708 --> 00:31:13,333
‎ฉันรู้ ฉันขอโทษ

422
00:31:18,125 --> 00:31:19,333
‎เราจะนั่งกันตรงนี้

423
00:32:17,625 --> 00:32:19,125
‎ไม่นะ ไม่

424
00:32:45,333 --> 00:32:46,666
‎เป้ของฉัน

425
00:32:50,750 --> 00:32:52,041
‎ฉันมีเงินอยู่ในนั้น

426
00:32:53,166 --> 00:32:54,541
‎หนังสือเรียน

427
00:32:57,750 --> 00:32:58,750
‎เสื้อหนาวของพ่อ

428
00:33:01,916 --> 00:33:03,125
‎มันหายไปหมดเลย

429
00:33:05,291 --> 00:33:06,458
‎ไม่เป็นไรนะ

430
00:33:10,000 --> 00:33:11,416
‎นี่ ไม่เป็นไรหรอก

431
00:33:11,666 --> 00:33:12,625
‎เป็นสิ

432
00:33:14,125 --> 00:33:15,416
‎ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไง ไท

433
00:33:19,458 --> 00:33:21,166
‎แม่ฉันคงจะตามหาฉัน

434
00:33:22,625 --> 00:33:24,375
‎ฉันกลับไปที่บ้านโอลิเวอร์ไม่ได้

435
00:33:27,958 --> 00:33:28,833
‎เรามา...

436
00:33:30,083 --> 00:33:31,291
‎ลองคิดเรื่องนี้ดูก่อนนะ

437
00:33:33,375 --> 00:33:34,416
‎วันนี้วันเสาร์

438
00:33:34,916 --> 00:33:36,541
‎วันจันทร์เราไม่ต้องไปโรงเรียน

439
00:33:41,875 --> 00:33:43,083
‎ฉันนึกอะไรออกแล้ว

440
00:33:44,500 --> 00:33:45,500
‎แค่...

441
00:33:46,041 --> 00:33:48,083
‎เชื่อใจฉันนะ

442
00:36:03,250 --> 00:36:05,166
‎คัดตัวครั้งนี้สำคัญมากครับ แม่

443
00:36:05,250 --> 00:36:08,041
‎ผมคิดว่าความสงบเงียบจะดีกับแอมเบอร์มาก

444
00:36:08,125 --> 00:36:10,291
‎อีกอย่างที่นี่เราก็มีเปียโนชั้นดี

445
00:36:10,375 --> 00:36:12,125
‎น่าจะได้ใช้ประโยชน์

446
00:36:14,666 --> 00:36:15,500
‎ครับ

447
00:36:16,041 --> 00:36:18,500
‎ไม่ครับ ผมเข้าใจ ผมขอโทษ
‎แม่พูดถูก ผมควรบอกแม่ก่อน

448
00:36:20,916 --> 00:36:22,458
‎เป็นเพื่อนกันเท่านั้นครับ แม่

449
00:36:23,250 --> 00:36:25,333
‎ไม่มีใครมาปาร์ตีที่นี่หรอกครับ แค่ซ้อมร้องเพลง

450
00:36:37,833 --> 00:36:39,166
‎"บ้านในใจ"

451
00:36:43,916 --> 00:36:44,875
‎พ่อฉันแต่ง

452
00:36:51,208 --> 00:36:52,041
‎ท่าน...

453
00:36:53,541 --> 00:36:54,875
‎และเป็นนักดนตรีที่เก่งมาก

454
00:36:56,250 --> 00:36:57,083
‎และเป็นนักร้อง

455
00:36:58,416 --> 00:36:59,625
‎คงอยู่ในสายเลือด

456
00:37:03,916 --> 00:37:04,750
‎ลองเล่นไหม

457
00:37:09,125 --> 00:37:10,250
‎พร้อมแล้วเริ่มเลย

458
00:37:22,375 --> 00:37:25,291
‎สิ่งที่ฉัน...

459
00:37:26,875 --> 00:37:30,291
‎ฝันจะเจอ

460
00:37:34,250 --> 00:37:37,083
‎ได้เห็นแล้ว

461
00:37:37,750 --> 00:37:42,791
‎ยามเมื่อฉันมองเธอ

462
00:37:45,583 --> 00:37:51,041
‎แล้วก็ได้รู้ วันหนึ่งชีวิตเริ่มเปลี่ยน

463
00:37:51,125 --> 00:37:55,166
‎ฉันหลงงุนงง ชีวิตวนเวียน

464
00:37:55,250 --> 00:38:00,333
‎สุดท้ายกลับเห็นแค่เธอ

465
00:38:03,375 --> 00:38:06,083
‎เธอฉายแสงเหมือนเช่นไฟ

466
00:38:06,166 --> 00:38:08,500
‎ในฝนพรำ

467
00:38:08,583 --> 00:38:12,625
‎ไม่รู้ทำไมพร่ำเพ้อประจำ

468
00:38:12,708 --> 00:38:17,833
‎ยิ่งย้ำว่าเห็นเพียงเธอ

469
00:38:21,791 --> 00:38:25,500
‎ที่ใดก็พร้อมไป

470
00:38:25,583 --> 00:38:29,791
‎อาจเนิ่นนานแต่มั่นใจ

471
00:38:29,875 --> 00:38:34,583
‎เราทั้งสองจะพากันไปจนเจอ

472
00:38:34,666 --> 00:38:38,750
‎ที่ไหนคือบ้านที่แนบใจเธอ

473
00:38:39,250 --> 00:38:43,041
‎ที่ใดก็พร้อมไป

474
00:38:43,125 --> 00:38:47,250
‎อาจเนิ่นนานแต่มั่นใจ

475
00:38:47,333 --> 00:38:52,125
‎เราทั้งสองจะพากันไปจนเจอ

476
00:38:52,208 --> 00:38:56,458
‎ที่ไหนคือบ้านที่แนบใจเธอ

477
00:38:56,541 --> 00:39:00,500
‎อยากรู้

478
00:39:00,833 --> 00:39:04,500
‎ที่ใดก็พร้อมไป

479
00:39:04,583 --> 00:39:08,458
‎อาจเนิ่นนานแต่มั่นใจ

480
00:39:08,541 --> 00:39:13,125
‎เราทั้งสองจะพากันไปจนเจอ

481
00:39:13,208 --> 00:39:17,416
‎ที่ไหนคือบ้านที่แนบใจเธอ

482
00:39:17,500 --> 00:39:23,625
‎อยากรู้

483
00:39:52,500 --> 00:39:53,416
‎เสียงฉันเป็นยังไง

484
00:39:55,583 --> 00:39:56,583
‎ไม่เพราะเลย

485
00:39:58,208 --> 00:40:00,625
‎เสียใจด้วยนะแต่เธอไม่มีพรสวรรค์เลย

486
00:40:00,708 --> 00:40:01,708
‎มันแค่...

487
00:40:02,000 --> 00:40:05,000
‎มันน่าอายมาก ฉันอายแทนเธอเลยล่ะ

488
00:40:05,083 --> 00:40:07,166
‎ใช่ นายนี่แย่ที่สุด

489
00:40:15,500 --> 00:40:17,125
‎ท่านแต่งเพลงนั้นให้แม่ของฉัน

490
00:40:27,000 --> 00:40:28,041
‎ตอนนั้นฉันอายุ 12

491
00:40:31,416 --> 00:40:32,500
‎พ่อมีปัญหาเรื่องหัวใจ

492
00:40:35,500 --> 00:40:37,333
‎ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันผิดปกติตรงไหน

493
00:40:43,166 --> 00:40:44,541
‎แม่ฉันพยายามประคับประคอง

494
00:40:46,416 --> 00:40:49,125
‎แต่แม่ไม่มีญาติเลย

495
00:40:50,041 --> 00:40:53,208
‎ทุกอย่างเลยเริ่มเลวร้ายลงทีละนิด

496
00:40:57,666 --> 00:41:00,375
‎พอถูกไล่ออกจากบ้าน เราย้ายไปอยู่กับโอลิเวอร์

497
00:41:04,791 --> 00:41:06,833
‎คืนแรกที่เราไปถึง พวกเขาออกไปดื่มเหล้า

498
00:41:10,125 --> 00:41:11,833
‎ตอนนั้นแม่เลิกเหล้าได้ห้าเดือนแล้ว

499
00:41:18,541 --> 00:41:19,916
‎แล้วคืนหนึ่งเขาก็ตีแม่

500
00:41:21,875 --> 00:41:22,875
‎เราเลยย้ายออกมา

501
00:41:24,333 --> 00:41:25,333
‎ไปอยู่ที่รถโรงเรียน

502
00:41:29,000 --> 00:41:30,458
‎เราจะคิดหาทางออกให้ได้

503
00:41:33,458 --> 00:41:34,333
‎ใช่

504
00:41:37,125 --> 00:41:38,041
‎ใช่

505
00:42:03,916 --> 00:42:05,583
‎อรุณสวัสดิ์

506
00:42:13,041 --> 00:42:14,750
‎สวยใช่ไหมล่ะ

507
00:42:23,750 --> 00:42:24,583
‎ไม่

508
00:42:30,750 --> 00:42:31,833
‎ตลกตรงไหน

509
00:43:12,541 --> 00:43:13,458
‎ขอบใจนะ

510
00:43:16,000 --> 00:43:17,791
‎นี่มันยอดเยี่ยมมาก

511
00:43:21,000 --> 00:43:22,000
‎ได้เสมอ

512
00:43:54,458 --> 00:43:55,500
‎เธอแน่ใจนะ

513
00:43:57,708 --> 00:44:00,750
‎แน่ใจ ฉันเชื่อใจดอนน่า

514
00:44:20,750 --> 00:44:21,916
‎สวัสดี แอมเบอร์

515
00:44:22,333 --> 00:44:25,666
‎ริคกี้ไปซ้อมที่บ้านแชดกับจอร์แดน
‎เพื่อขึ้นแสดงงานสารพันบันเทิง

516
00:44:27,083 --> 00:44:29,208
‎ค่ะ ที่จริงฉันมาหาคุณ

517
00:44:30,375 --> 00:44:31,250
‎โอเค

518
00:44:35,875 --> 00:44:37,500
‎ฉันต้องบอกอะไรคุณบางอย่าง

519
00:44:46,750 --> 00:44:48,916
‎ฉันไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

520
00:44:50,583 --> 00:44:53,500
‎เราแค่อยากคุยกับคุณ เบ็คกี้

521
00:44:54,000 --> 00:44:55,791
‎ฉันมารับลูกสาวฉันกลับ

522
00:44:56,833 --> 00:44:59,375
‎เพราะเธอหายไปทั้งสุดสัปดาห์
‎และฉันเป็นห่วงมาก

523
00:44:59,458 --> 00:45:02,041
‎ฉันไม่อยากคุยอะไรกับคุณ

524
00:45:02,125 --> 00:45:03,083
‎แอมเบอร์ ไปกันเถอะ

525
00:45:07,458 --> 00:45:08,375
‎อย่ามองหน้าเธอสิ

526
00:45:08,875 --> 00:45:10,458
‎ลูกมองหน้าเธอทำไม

527
00:45:12,541 --> 00:45:15,666
‎แอมเบอร์อยากให้คุณรู้ว่า
‎เธอรู้สึกอึดอัดที่จะอยู่ที่บ้านของโอลิเวอร์

528
00:45:19,916 --> 00:45:20,791
‎เหรอ

529
00:45:22,916 --> 00:45:25,458
‎คุณสองคนคุยกันทุกเรื่องแล้วสินะ

530
00:45:30,500 --> 00:45:33,416
‎มันอาจไม่สบายนักแต่ตอนนี้เราอาศัยอยู่ที่นั่น

531
00:45:34,208 --> 00:45:35,583
‎หนูไม่อยากอยู่ที่บ้านนั้น

532
00:45:36,541 --> 00:45:37,500
‎รู้สึกไม่ปลอดภัย

533
00:45:38,541 --> 00:45:40,291
‎อยู่บนรถโรงเรียนมันปลอดภัยกว่าหรือไง

534
00:45:40,375 --> 00:45:41,541
‎ฉันแค่คิดว่า...

535
00:45:41,625 --> 00:45:42,791
‎ฉันไม่สนใจว่าคุณคิดอะไร

536
00:45:43,375 --> 00:45:45,125
‎แอมเบอร์ ไปกันเถอะ

537
00:45:45,916 --> 00:45:47,958
‎ดอนน่าบอกว่าหนูอยู่ที่นี่ได้สองสามคืน

538
00:45:48,041 --> 00:45:49,708
‎- จนกว่าเราจะหาทางออกได้
‎- ไม่นะ

539
00:45:49,875 --> 00:45:51,125
‎ไม่มีทาง ไม่ได้นะ

540
00:45:51,208 --> 00:45:52,750
‎- ไม่เป็นไรนะ เบ็คกี้
‎- เป็นสิ

541
00:45:52,833 --> 00:45:55,125
‎คุณคิดว่าคุณเป็นใคร

542
00:45:55,208 --> 00:45:56,666
‎แบบนี้ไม่โอเคเลย

543
00:45:56,750 --> 00:45:59,583
‎เธอเป็นลูกสาวฉันก็ต้องอยู่กับฉัน

544
00:45:59,666 --> 00:46:00,833
‎- ใจเย็นๆ
‎- ฉันใจเย็น

545
00:46:00,916 --> 00:46:03,708
‎หนูจะไม่ไปไหนกับแม่
‎จนกว่าแม่จะย้ายออกมาจากบ้านโอลิเวอร์

546
00:46:04,291 --> 00:46:06,375
‎ถ้าคุณเก็บเธอไว้ที่นี่ ฉันจะแจ้งตำรวจ

547
00:46:06,458 --> 00:46:08,166
‎ความคิดนี้ก็ไม่เลวนะ

548
00:46:08,250 --> 00:46:11,000
‎เราทุกคนอาจต้องคุยกันเรื่องนี้

549
00:46:14,625 --> 00:46:15,666
‎ฉันเป็นแม่นะ

550
00:46:17,166 --> 00:46:19,000
‎ฉันเป็นคนที่ประคับประคองทุกอย่าง

551
00:46:19,916 --> 00:46:22,416
‎จริงเหรอคะ แม่ หนูไม่รู้ตัวเลย

552
00:46:22,500 --> 00:46:23,500
‎แม่กำลังพยายาม

553
00:46:24,041 --> 00:46:26,833
‎ลูกไม่เห็นเหรอว่าแม่กำลังพยายามดูแลลูก

554
00:46:26,916 --> 00:46:27,958
‎แม่พยายามอย่างดีที่สุด

555
00:46:28,041 --> 00:46:29,333
‎ดีที่สุดของแม่ยังไม่ดีพอค่ะ

556
00:46:34,458 --> 00:46:35,333
‎ก็ได้

557
00:46:36,125 --> 00:46:37,000
‎งั้นก็อยู่ที่นี่

558
00:46:38,125 --> 00:46:40,500
‎จะอยู่ที่นี่ทั้งชีวิตลูกก็ได้ แม่ไม่สนใจแล้ว

559
00:46:43,791 --> 00:46:44,666
‎แม่คะ

560
00:46:48,125 --> 00:46:49,083
‎แม่

561
00:46:50,333 --> 00:46:52,083
‎อย่ากลับไปที่นั่นเลยนะคะ ขอร้อง

562
00:46:52,833 --> 00:46:53,958
‎แล้วจะให้แม่ไปที่ไหน

563
00:46:56,041 --> 00:46:57,291
‎แม่ควรจะทำยังไง

564
00:46:59,375 --> 00:47:00,708
‎แม่ต้องให้คนช่วยนะคะ

565
00:47:01,458 --> 00:47:04,166
‎เราพาแม่ไปเลิกเหล้าได้ เราเริ่มต้นใหม่ได้

566
00:47:04,291 --> 00:47:05,458
‎"เริ่มต้นใหม่"

567
00:47:11,541 --> 00:47:14,708
‎ชีวิตมันซับซ้อนกว่าที่ลูกคิดเยอะ

568
00:47:45,666 --> 00:47:47,125
‎มีทุกอย่างที่ต้องการแล้วนะ

569
00:47:48,125 --> 00:47:49,416
‎- ค่ะ
‎- โอเค

570
00:47:51,708 --> 00:47:53,916
‎ฉันขอโทษที่ทำให้คุณต้องมายุ่งกับเรื่องนี้

571
00:47:54,000 --> 00:47:55,416
‎ไม่เลย

572
00:47:56,500 --> 00:48:00,083
‎เธอไม่มีอะไรต้องขอโทษ

573
00:48:04,291 --> 00:48:05,958
‎พยายามนอนพักผ่อนนะ

574
00:48:08,083 --> 00:48:09,208
‎ค่ะ

575
00:48:11,375 --> 00:48:12,250
‎ราตรีสวัสดิ์

576
00:48:14,458 --> 00:48:15,625
‎ราตรีสวัสดิ์ ดอนน่า

577
00:48:43,166 --> 00:48:46,458
‎ฝ่ายบริหารประกอบด้วยสามกระทรวง

578
00:48:46,875 --> 00:48:48,375
‎กระทรวงการต่างประเทศ

579
00:48:48,458 --> 00:48:50,291
‎นำโดยโธมัส เจฟเฟอร์สัน

580
00:48:50,875 --> 00:48:54,375
‎และยังมีกระทรวงการคลังซึ่งนำโดย...

581
00:48:56,041 --> 00:48:57,583
‎ผมต้องขอคุยกับแอมเบอร์

582
00:48:57,666 --> 00:48:59,333
‎ได้ครับ แอมเบอร์

583
00:49:01,041 --> 00:49:02,583
‎ไม่ต้องโห่

584
00:49:04,125 --> 00:49:05,458
‎แอมเบอร์ เก็บของมาด้วย

585
00:49:12,416 --> 00:49:13,375
‎นั่งลงก่อน

586
00:49:15,416 --> 00:49:18,666
‎นี่เจ้าหน้าที่รอซิคกับเจ้าหน้าที่การ์แลนด์

587
00:49:18,750 --> 00:49:19,833
‎ฉันรู้ค่ะว่านี่เรื่องอะไร

588
00:49:21,833 --> 00:49:22,666
‎แม่โทรแจ้งสินะ

589
00:49:25,291 --> 00:49:26,333
‎ผมจะไปรอข้างนอก

590
00:49:34,333 --> 00:49:37,166
‎แอมเบอร์ แม่ของคุณ รีเบ็คก้า แอปเพิลตัน

591
00:49:37,458 --> 00:49:40,208
‎ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเช้านี้

592
00:49:42,541 --> 00:49:45,041
‎เราเสียใจที่ต้องบอกคุณว่าเธอเสียชีวิต
‎จากอาการบาดเจ็บ

593
00:49:45,125 --> 00:49:46,625
‎ระหว่างทางขณะนำส่งโรงพยาบาล

594
00:49:50,208 --> 00:49:52,875
‎แอมเบอร์ คุณมีเพื่อนหรือญาติ
‎ที่คืนนี้จะไปอยู่ด้วยได้หรือเปล่า

595
00:49:55,416 --> 00:49:56,291
‎มีค่ะ

596
00:49:56,958 --> 00:49:59,166
‎เราต้องติดต่อพวกเขา

597
00:49:59,458 --> 00:50:01,708
‎คุณต้องไปกับเราเพื่อตอบคำถามบางอย่าง

598
00:50:06,458 --> 00:50:07,625
‎เธอเป็นคนขับหรือเปล่าคะ

599
00:50:08,875 --> 00:50:10,125
‎เธอเป็นผู้โดยสาร

600
00:50:11,166 --> 00:50:14,750
‎คนขับ...เสียชีวิตจากการชนเช่นกัน

601
00:50:17,166 --> 00:50:18,416
‎มีคนอื่นบาดเจ็บอีกไหมคะ

602
00:50:19,333 --> 00:50:21,208
‎เป็นอุบัติเหตุรถคว่ำ

603
00:50:29,333 --> 00:50:30,250
‎เขาเมา

604
00:50:33,250 --> 00:50:34,541
‎โอลิเวอร์เมาใช่ไหมคะ

605
00:50:36,000 --> 00:50:36,958
‎เมาทั้งคู่

606
00:50:38,250 --> 00:50:41,416
‎สาเหตุของอุบัติเหตุยังอยู่ระหว่างสืบสวน

607
00:50:45,708 --> 00:50:47,125
‎ขอโทษค่ะ ฉันต้องขอเข้าห้องน้ำ

608
00:51:44,458 --> 00:51:46,750
‎(ของส่วนตัวของเบ็คกี้)

609
00:51:54,583 --> 00:51:56,250
‎(บทกวีของเอมิลี่ ดิคกินสัน)

610
00:52:36,125 --> 00:52:39,291
‎(เก็บไว้ให้แอมเบอร์)

611
00:52:47,208 --> 00:52:50,041
‎(อัลบั้มเอฟเวอรี่ติงส์ กอนนา บี ออลไรท์
‎โดยอัล กรีน)

612
00:52:50,125 --> 00:52:54,500
‎(อัลบั้มเบบี้ เลิฟ อาส์ค เอนี่ เกิร์ล
‎โดยเดอะสุพรีมส์)

613
00:52:56,458 --> 00:53:02,958
‎(อัลบั้มเดอะ แคลปปิ้ง ซอง
‎โดยเชอร์ลีย์ เอลลิส)

614
00:53:16,416 --> 00:53:18,958
‎เพราะแบบนี้ฉันถึงคิดว่าลีอาห์แสดงทีหลัง
‎จะเข้าท่ากว่า

615
00:53:19,041 --> 00:53:20,666
‎ใช่ แล้วตามด้วยฉัน

616
00:53:23,083 --> 00:53:24,250
‎- น่าจะใช้ได้นะ
‎- ใช่

617
00:53:24,333 --> 00:53:25,583
‎คิดว่ายังไง แอมเบอร์

618
00:53:26,333 --> 00:53:27,291
‎อะไรนะ

619
00:53:28,041 --> 00:53:30,583
‎ฉันควรแสดงก่อนหรือทีหลังโชว์โยนบอลของลีอาห์

620
00:53:31,916 --> 00:53:34,791
‎แล้วแต่พวกเธอเลย

621
00:53:36,083 --> 00:53:38,458
‎- หลังก็ได้
‎- ใช่ ก็น่าจะดี

622
00:53:54,000 --> 00:53:57,583
‎เมื่อคำกริยาลงท้ายด้วยตัวอีที่ไม่ออกเสียง
‎ให้ตัดตัวอีออก

623
00:53:57,666 --> 00:53:59,375
‎แล้วเติมอีดีในประโยครูปอดีต

624
00:53:59,958 --> 00:54:02,500
‎"โจก" เป็น "โจกด์" "โฮป" เป็น "โฮปท์"

625
00:54:03,166 --> 00:54:04,625
‎เราไม่ร้องเพลงเหรอ แอมเบอร์

626
00:54:06,958 --> 00:54:08,708
‎ไม่ค่ะ วันนี้ไม่ร้อง

627
00:54:09,625 --> 00:54:11,208
‎แต่เราชอบร้องเพลงนี่นา

628
00:54:19,208 --> 00:54:20,208
‎ขอโทษค่ะ

629
00:54:26,416 --> 00:54:28,666
‎รับรองว่าเธอคงเบื่อที่คนถามว่าเธอโอเคไหม

630
00:54:38,416 --> 00:54:39,833
‎ฉันหนีแม่ไป

631
00:54:43,750 --> 00:54:46,166
‎ฉันไปบ้านพักตากอากาศหรูของเธอ

632
00:54:47,541 --> 00:54:50,291
‎ฉันสนุกขณะที่แม่ต้องการฉัน

633
00:54:52,750 --> 00:54:53,833
‎แอมเบอร์...

634
00:54:55,625 --> 00:54:57,291
‎นี่ไม่ใช่ความผิดของเธอ

635
00:55:01,375 --> 00:55:03,666
‎พอฉันกลับมา ฉันก็ผลักไสแม่ไป

636
00:55:09,916 --> 00:55:10,958
‎ตรงนี้ฉันผิด

637
00:56:42,750 --> 00:56:43,625
‎นี่

638
00:56:47,541 --> 00:56:49,041
‎พร้อมสำหรับพิตส์เบิร์กวันพรุ่งนี้ไหม

639
00:56:49,916 --> 00:56:51,208
‎ค่ะ พร้อมสิ

640
00:56:54,375 --> 00:56:58,666
‎ครูคงได้แต่คิดว่า
‎ตอนนี้มันยากสำหรับเธอขนาดไหน

641
00:56:59,875 --> 00:57:00,750
‎แต่...

642
00:57:02,250 --> 00:57:03,750
‎พรสวรรค์ของเธอ

643
00:57:04,416 --> 00:57:07,041
‎เหตุผลที่เธอได้รับโอกาสนี้

644
00:57:07,125 --> 00:57:09,416
‎มันยังอยู่ตรงนั้น พรสวรรค์ไม่ได้หายไป

645
00:57:09,583 --> 00:57:10,708
‎มันยังอยู่ในนี้

646
00:57:13,125 --> 00:57:16,083
‎ความเจ็บปวดที่เธอรู้สึก

647
00:57:17,375 --> 00:57:18,625
‎ความโศกเศร้า

648
00:57:19,916 --> 00:57:21,916
‎ครูคิดว่าเธอควรปล่อยมันออกมา

649
00:57:23,375 --> 00:57:26,000
‎ปล่อยมันออกมาสู่บทเพลงของเธอ

650
00:57:27,500 --> 00:57:29,541
‎เพราะคนเป็นศิลปินทำแบบนั้น

651
00:57:30,708 --> 00:57:33,583
‎และเธอก็คือศิลปินคนหนึ่ง

652
00:57:38,916 --> 00:57:40,250
‎ขอบคุณค่ะ ครูแฟร้งส์

653
00:57:42,166 --> 00:57:45,041
‎เธอต้องกินอาหารให้หมด ห้ามนั่งจ้องมันเฉยๆ

654
00:57:48,583 --> 00:57:49,708
‎เครื่องออกเก้าโมงเช้า

655
00:57:49,791 --> 00:57:52,166
‎เราออกจากบ้านไปสนามบินสักเจ็ดโมง
‎เป็นอย่างช้า

656
00:57:52,250 --> 00:57:53,333
‎หรือสักหกโมงครึ่งด้วยซ้ำ

657
00:57:56,333 --> 00:57:58,791
‎แล้วเรื่องหอพักเธอก็พร้อม

658
00:57:58,875 --> 00:58:00,333
‎นักศึกษาที่นั่นจะพาเธอเดินดู

659
00:58:00,916 --> 00:58:01,791
‎ค่ะ

660
00:58:02,250 --> 00:58:03,375
‎มีเงินค่าแท็กซี่หรือเปล่า

661
00:58:04,416 --> 00:58:05,375
‎มีค่ะ

662
00:58:33,083 --> 00:58:34,041
‎บ๊อบบี้

663
00:58:40,375 --> 00:58:41,333
‎บ๊อบบี้

664
00:58:44,083 --> 00:58:45,750
‎ไม่นะ ไม่

665
00:58:54,541 --> 00:58:55,500
‎มันเป็นยังไงบ้าง

666
00:58:59,541 --> 00:59:01,666
‎บ๊อบบี้มีก้อนเนื้อที่ม้าม

667
00:59:01,750 --> 00:59:03,541
‎ตรงนี้แหละที่ทำให้มันไม่สบายตัว

668
00:59:04,958 --> 00:59:06,750
‎ก้อนเนื้อเหรอคะ มะเร็งหรือเปล่า

669
00:59:08,125 --> 00:59:09,083
‎หมอยังไม่รู้

670
00:59:09,791 --> 00:59:12,208
‎แต่ไม่ว่าจะยังไงการรักษาก็เหมือนกัน

671
00:59:12,708 --> 00:59:14,958
‎เราจะต้องผ่าตัดเอาก้อนเนื้อออก

672
00:59:15,041 --> 00:59:18,208
‎ถ้าผ่าสำเร็จมันก็จะหายดีเหมือนเดิม

673
00:59:30,250 --> 00:59:31,583
‎แอมเบอร์ ไปไหนมา

674
00:59:31,666 --> 00:59:33,000
‎เธอตกเครื่องบินแล้วนะ

675
00:59:35,958 --> 00:59:37,291
‎ทุกอย่างเรียบร้อยหรือเปล่า

676
00:59:40,958 --> 00:59:41,916
‎ไม่ค่ะ

677
00:59:45,000 --> 00:59:46,708
‎ค่าจ้าง 12 ดอลลาร์ต่อชั่วโมง

678
00:59:47,750 --> 00:59:50,083
‎ฉันทำงานได้อย่างมากกะละสิบชั่วโมงเหรอ

679
00:59:52,791 --> 00:59:54,708
‎ถ้าทำล่วงเวลาได้เท่าครึ่ง

680
00:59:57,833 --> 01:00:00,791
‎โอเค ขอบคุณ ลอยด์

681
01:00:03,708 --> 01:00:04,791
‎มันเป็นยังไงบ้าง

682
01:00:05,708 --> 01:00:07,000
‎ฉันให้ยาแก้ปวดเพิ่มไปแล้ว

683
01:00:11,250 --> 01:00:14,583
‎ฉันอธิบายทุกอย่างให้แผนกรับนักศึกษาฟัง

684
01:00:14,666 --> 01:00:16,166
‎และพวกเขาเข้าใจดี

685
01:00:17,833 --> 01:00:20,291
‎เขาจะให้โอกาสเธอคัดตัวอีกครั้ง

686
01:00:23,458 --> 01:00:24,375
‎ฉันไม่ไปค่ะ

687
01:00:25,541 --> 01:00:27,250
‎แอมเบอร์ ถ้าเป็นเรื่องตั๋วเครื่องบิน

688
01:00:27,333 --> 01:00:29,583
‎- เธอไม่ต้อง...
‎- ฉันไปคัดตัวไม่ได้หรอก ดอนน่า

689
01:00:30,375 --> 01:00:31,916
‎จนกว่าบ๊อบบี้จะอาการดีขึ้น

690
01:00:32,000 --> 01:00:34,875
‎ลอยด์จ้างแอมเบอร์เต็มเวลาที่ร้านโดนัท

691
01:00:34,958 --> 01:00:38,083
‎เธอยังเพิ่มชั่วโมงทำงานที่บ้านพักคนชรา

692
01:00:38,166 --> 01:00:41,000
‎ถ้าเธอทำงาน 70 ชั่วโมงต่อสัปดาห์
‎ด้วยรายได้ขั้นต่ำ

693
01:00:41,083 --> 01:00:44,083
‎เธอจะหาเงินค่าผ่าตัดของบ๊อบบี้ได้
‎ภายสิบสัปดาห์ครึ่ง

694
01:00:44,625 --> 01:00:47,375
‎เธอทำงาน 70 สัปดาห์ต่ออาทิตย์
‎พร้อมกับไปโรงเรียนไม่ได้

695
01:00:48,000 --> 01:00:48,875
‎ฉันจะเลิกเรียน

696
01:00:50,000 --> 01:00:51,375
‎เลิกเรียนเหรอ แอมเบอร์

697
01:00:51,458 --> 01:00:53,666
‎ไม่ได้นะ เธอจะทิ้งทุกอย่างไปไม่ได้

698
01:00:53,750 --> 01:00:55,708
‎ดอนน่า ฉันขอบคุณทุกอย่างที่คุณทำ...

699
01:00:55,791 --> 01:00:59,083
‎ไม่ใช่เรื่องนั้น มันเกี่ยวกับเธอกับอนาคตของเธอ

700
01:00:59,166 --> 01:01:02,875
‎อนาคตของเธอมีหลายสิ่งรออยู่
‎และเธอมีพรสวรรค์มาก ฉันจะไม่ยอม...

701
01:01:02,958 --> 01:01:03,875
‎หยุดค่ะ

702
01:01:06,416 --> 01:01:07,416
‎คุณไม่ใช่เธอ

703
01:01:14,291 --> 01:01:15,500
‎ไม่ใช่ใคร

704
01:01:43,166 --> 01:01:44,125
‎เกิดอะไรขึ้น

705
01:01:47,750 --> 01:01:49,083
‎เธอเลิกเรียนไม่ได้นะ

706
01:01:51,333 --> 01:01:54,666
‎ไท ฉันเหนื่อยมาก คุยด้วยไม่ไหว

707
01:01:56,625 --> 01:01:58,166
‎ฉันเสียใจด้วยเรื่องบ๊อบบี้

708
01:02:00,750 --> 01:02:04,083
‎มันเป็นหมาที่ดี
‎และฉันรู้ว่ามันสำคัญกับเธอแต่...

709
01:02:04,166 --> 01:02:05,125
‎อย่า

710
01:02:07,125 --> 01:02:08,625
‎อย่าพูดว่ามันเป็นแค่หมา

711
01:02:10,625 --> 01:02:12,375
‎เพราะสำหรับฉันมันไม่ใช่แค่นั้น

712
01:02:13,791 --> 01:02:14,708
‎ก็ได้

713
01:02:16,791 --> 01:02:18,208
‎เธอต้องการเงินใช่ไหม

714
01:02:19,583 --> 01:02:21,125
‎ให้ฉันช่วยนะ ฉันขอพ่อแม่ได้

715
01:02:21,208 --> 01:02:23,458
‎- ฉันจัดการได้
‎- ฟังนะ ให้ยืมก็ได้

716
01:02:23,541 --> 01:02:26,375
‎เธอผ่อนจ่ายคืนให้พวกท่านเมื่อเรียนจบ

717
01:02:26,458 --> 01:02:28,458
‎ไท หยุดเลย ฉันจัดการได้

718
01:02:28,541 --> 01:02:30,416
‎ให้ตายสิ แอมเบอร์ เธอดื้อมาก

719
01:02:32,875 --> 01:02:34,375
‎เธอทำเพื่อคนอื่นมากเหลือเกิน

720
01:02:34,458 --> 01:02:37,166
‎แต่เวลาที่เธอต้องการความช่วยเหลือ
‎เธอกลับผลักไสพวกเราไป

721
01:02:37,708 --> 01:02:39,500
‎การขอให้คนช่วยมันแย่มากตรงไหน

722
01:02:40,875 --> 01:02:42,833
‎ถ้าไม่จัดการเองแปลว่าเธออ่อนแองั้นเหรอ

723
01:02:42,916 --> 01:02:44,041
‎เก่งมาก ไท

724
01:02:45,041 --> 01:02:46,166
‎นายรู้คำตอบแล้วนี่

725
01:02:47,375 --> 01:02:49,083
‎เธอคงดีใจสินะที่พลาดการคัดตัว

726
01:02:52,458 --> 01:02:53,375
‎บ๊อบบี้ไม่สบาย

727
01:02:53,958 --> 01:02:56,625
‎เธอเลยมีข้ออ้างที่จะลงโทษตัวเอง
‎ฐานทำให้แม่ของเธอผิดหวัง

728
01:02:57,250 --> 01:02:58,458
‎ซึ่งเธอไม่ได้ทำ

729
01:02:59,666 --> 01:03:00,625
‎เธอกำลังเป็นทุกข์

730
01:03:01,083 --> 01:03:02,916
‎เธอทุกข์ทรมานและไม่ยอมรับ

731
01:03:03,666 --> 01:03:06,750
‎เธอคาดให้เราทุกคนดูเธอตกต่ำลงไปเรื่อยๆ

732
01:03:06,833 --> 01:03:08,958
‎- มันไม่ยุติธรรมเลย
‎- "ไม่ยุติธรรม" เหรอ

733
01:03:10,000 --> 01:03:13,208
‎ขอโทษนะ คงห่วยแตกน่าดูที่ชีวิตไม่ยุติธรรม

734
01:03:14,375 --> 01:03:16,083
‎รู้ไหมเธอควรทำยังไงถึงจะรู้สึกดีขึ้น

735
01:03:16,625 --> 01:03:20,166
‎ไม่รู้สินะ ควรอยู่กับพ่อกับแม่ที่มีครบ
‎ที่บ้านพักตากอากาศของเธอ

736
01:03:21,083 --> 01:03:24,750
‎บางทีมันจะช่วยให้เธอทำใจได้กับชีวิต
‎ที่มันมีความไม่ยุติธรรมมากมาย

737
01:03:24,958 --> 01:03:26,500
‎- แอมเบอร์
‎- อย่ามายุ่งกับฉัน

738
01:03:29,625 --> 01:03:30,625
‎แค่อย่ามายุ่งกับฉัน

739
01:03:49,125 --> 01:03:50,083
‎ขอบคุณค่ะ

740
01:03:51,416 --> 01:03:54,708
‎ยกถาดมา จับทั้งสองฝั่ง

741
01:03:55,583 --> 01:03:56,875
‎และค่อยๆ...

742
01:03:59,541 --> 01:04:00,916
‎ปล่อยลงในน้ำมัน

743
01:04:01,000 --> 01:04:02,000
‎อยากลองทำไหม

744
01:04:02,416 --> 01:04:03,416
‎เอาสิคะ

745
01:05:44,375 --> 01:05:46,875
‎ดูทีวีแบบนี้ก็ง่ายดีเหมือนกันนะ

746
01:05:51,541 --> 01:05:52,541
‎คุณหมายความว่ายังไง

747
01:05:52,958 --> 01:05:55,666
‎หูของฉันไม่เจ็บเพราะเสียงร้องเพลงดังลั่น

748
01:05:55,750 --> 01:05:57,708
‎เสียงพูดและมุกตลกฝืดๆ ของเธอ

749
01:05:58,916 --> 01:06:02,041
‎ที่จริงถ้าเธอบังเอิญเจอแอมเบอร์คนเก่า

750
01:06:02,125 --> 01:06:03,166
‎บอกเธอไปนะว่า

751
01:06:04,000 --> 01:06:07,000
‎มันเหมือนตกนรกทั้งเป็นเวลาอยู่ใกล้เธอ

752
01:06:07,083 --> 01:06:10,250
‎ความเอื้อเฟื้อและความร่าเริงที่น่าขยะแขยง

753
01:06:11,208 --> 01:06:12,291
‎การมองโลกแง่ดี

754
01:06:15,250 --> 01:06:16,583
‎เธอมันเหลืออดจริง

755
01:06:54,666 --> 01:06:55,500
‎สวัสดี

756
01:06:59,166 --> 01:07:00,000
‎สวัสดี

757
01:07:08,333 --> 01:07:09,375
‎ฉันไปไม่ได้หรอก

758
01:07:15,083 --> 01:07:18,291
‎เธอจัดโชว์นี้มาตลอดสามปีที่ผ่านมา

759
01:07:19,666 --> 01:07:21,250
‎มันเป็นโชว์สุดท้ายที่เธอจะได้ดู

760
01:07:23,333 --> 01:07:24,333
‎นี่คืนของเธอนะ

761
01:07:26,583 --> 01:07:27,500
‎ขอโทษนะ

762
01:07:28,333 --> 01:07:29,666
‎ฉันต้องทำงานให้หมดกะ

763
01:07:30,583 --> 01:07:31,583
‎ไม่ต้องหรอก

764
01:07:33,791 --> 01:07:34,708
‎เราปิดร้านแล้ว

765
01:07:35,083 --> 01:07:36,958
‎ไม่นะ ร้านเราปิดตอนเที่ยงคืน

766
01:07:37,125 --> 01:07:39,833
‎ก็จริง แต่วันนี้โดนัทหมดแล้ว

767
01:07:48,375 --> 01:07:49,833
‎โดนัทพวกนี้ถูกยึด

768
01:07:51,708 --> 01:07:52,541
‎ลอยด์

769
01:07:52,625 --> 01:07:53,583
‎แอมเบอร์

770
01:07:55,666 --> 01:07:57,333
‎ไปเถอะ ไปอยู่กับเพื่อนๆ

771
01:07:58,041 --> 01:07:59,041
‎ฉันดูร้านได้

772
01:08:33,291 --> 01:08:35,125
‎ทำไมมีคนมางานเยอะจังเลย

773
01:08:38,166 --> 01:08:42,166
‎คงสนใจอยากสนับสนุนซื้อเครื่องดนตรี

774
01:08:42,250 --> 01:08:44,875
‎ไท คนมาดูงานแสดงสารพันบันเทิงเยอะไปนะ

775
01:08:45,041 --> 01:08:46,250
‎คิดว่านี่คนเยอะเหรอ

776
01:08:47,041 --> 01:08:48,291
‎ฉันรู้สึกว่ามัน...

777
01:08:49,875 --> 01:08:51,625
‎ก็จำนวนคนเป็นปกตินะ

778
01:08:52,791 --> 01:08:54,208
‎โอเค ก็ได้ ใช่

779
01:08:56,875 --> 01:08:58,750
‎ตอนท้ายเราได้เปลี่ยน...

780
01:09:00,333 --> 01:09:03,166
‎เราลงเอยเปลี่ยนเป็นงาน
‎ระดมทุนหาเงินผ่าตัดให้พี่บ๊อบบี้

781
01:09:03,750 --> 01:09:05,500
‎- อะไรนะ
‎- ฉันรู้ ใช่ ฉันรู้

782
01:09:05,583 --> 01:09:08,500
‎ก่อนที่เธอ...ก่อนที่จะกลายเป็นเรื่องใหญ่

783
01:09:08,583 --> 01:09:11,250
‎ฉันอยากจะพูดอะไรบางอย่าง
‎ฉันอยากจะขอโทษ

784
01:09:11,333 --> 01:09:12,291
‎โอเคไหม

785
01:09:12,791 --> 01:09:15,375
‎อยากขอโทษเรื่องเมื่อคืนนั้น

786
01:09:15,916 --> 01:09:16,750
‎คือว่าฉัน...

787
01:09:18,291 --> 01:09:19,625
‎ฉันพูดกับเธอแรงเกินไป

788
01:09:20,291 --> 01:09:21,208
‎ฉันโมโห

789
01:09:21,750 --> 01:09:22,791
‎ฉันโมโห

790
01:09:22,875 --> 01:09:24,791
‎เพราะ...ฉันห่วงใยเธอ

791
01:09:25,625 --> 01:09:26,500
‎มาก

792
01:09:27,875 --> 01:09:29,750
‎คนพวกนี้เป็นห่วงเธอ

793
01:09:30,625 --> 01:09:32,875
‎พวกเขามาร่วมงานนี้เพื่อเธอ รู้ไหม

794
01:09:32,958 --> 01:09:35,541
‎เธอต้องทำใจยอมรับมันให้ได้สักครั้ง

795
01:09:36,125 --> 01:09:37,625
‎ถ้าฉันไม่รู้ว่าจะทำได้ยังไงล่ะ

796
01:09:45,208 --> 01:09:46,500
‎คิดเสียว่ามันเป็นของขวัญ

797
01:09:49,208 --> 01:09:52,000
‎คิดเสียว่ามันเป็นของขวัญที่เธอมอบให้เรา

798
01:09:52,083 --> 01:09:53,500
‎ด้วยการยอมให้เราช่วยเธอ

799
01:10:00,750 --> 01:10:01,708
‎แอมเบอร์

800
01:10:11,166 --> 01:10:12,166
‎เชื่อใจเรานะ

801
01:10:14,333 --> 01:10:15,708
‎เราจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง

802
01:10:36,625 --> 01:10:38,875
‎(ช่วยพี่บ๊อบบี้)

803
01:10:43,083 --> 01:10:44,208
‎ตรงนี้นะ

804
01:11:02,958 --> 01:11:04,166
‎สวัสดี บ๊อบบี้

805
01:11:07,208 --> 01:11:09,208
‎นั่งลงสิ การแสดงจะเริ่มแล้ว

806
01:11:11,625 --> 01:11:13,125
‎แล้วเธอจะไปนั่งตรงไหน

807
01:11:24,708 --> 01:11:26,041
‎สวัสดียามค่ำครับ ทุกคน

808
01:11:26,125 --> 01:11:28,666
‎ยินดีต้อนรับสู่การแสดงสารพันบันเทิง
‎เพื่อช่วยพี่บ๊อบบี้

809
01:11:33,708 --> 01:11:37,375
‎เราจัดการแสดงเด็ดๆ ไว้ให้คุณได้ชมคืนนี้

810
01:11:37,541 --> 01:11:41,416
‎แต่ก่อนจะเริ่ม ผมอยากกล่าวเปิดงานเล็กน้อย

811
01:11:42,583 --> 01:11:43,666
‎อย่างที่เราทุกคนรู้

812
01:11:44,000 --> 01:11:46,625
‎แอมเบอร์ แอปเพิลตันจัดงานสารพันบันเทิงนี้ทุกปี

813
01:11:46,708 --> 01:11:48,583
‎เพื่อระดมทุนช่วยโรงเรียนหลายอย่าง

814
01:11:49,583 --> 01:11:52,458
‎เธอช่วยชมรมละครทำละครเวที

815
01:11:53,166 --> 01:11:55,750
‎เคยชักจูงกรรมการโรงเรียน
‎ให้ทำทางรถเข็นให้ดีกว่าเดิม

816
01:11:55,833 --> 01:12:00,125
‎และทำแซนด์วิชไข่ดาวแสนอร่อย
‎ให้ผมมานับไม่ถ้วน

817
01:12:03,291 --> 01:12:06,666
‎เธอสอน เธออาสา

818
01:12:09,375 --> 01:12:12,750
‎เธอ...ประมาณว่าเป็นร็อคสตาร์

819
01:12:15,875 --> 01:12:17,083
‎การที่ได้มาอยู่ที่นี่คืนนี้

820
01:12:17,166 --> 01:12:19,041
‎เธอได้ช่วยให้ผมเอาชนะ...

821
01:12:19,500 --> 01:12:22,208
‎ความกลัวเวทีอย่างรุนแรงของผมได้

822
01:12:23,541 --> 01:12:26,458
‎จริงๆ นะ ไม่รู้สิ ผมอาจจะยังอ้วกอยู่
‎เราจะได้รู้กัน

823
01:12:28,750 --> 01:12:29,708
‎ทีนี้...

824
01:12:30,625 --> 01:12:33,625
‎ถึงเธอจะทำใจยอมรับได้ยาก

825
01:12:34,500 --> 01:12:35,750
‎แต่แอมเบอร์ต้องการเรา

826
01:12:36,500 --> 01:12:38,750
‎เป้าหมายวันนี้คือระดมทุน 8,000 ดอลลาร์

827
01:12:38,833 --> 01:12:42,583
‎เพื่อให้หมาของเธอ พี่บ๊อบบี้
‎ได้เข้ารับการผ่าตัดที่จะช่วยชีวิตมันได้

828
01:12:43,291 --> 01:12:47,208
‎ถึงตอนนี้เราได้เงินแล้วกว่า 2,000 ดอลลาร์
‎จากค่าขายบัตร

829
01:12:51,791 --> 01:12:54,375
‎ดังนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาครับ

830
01:12:54,458 --> 01:12:57,000
‎ทวีต อินสตาแกรม เฟซบุ๊ก สตรีมสด

831
01:12:57,083 --> 01:12:59,500
‎อะไรก็ได้ที่คุณทำได้เพื่อกระจายข่าว

832
01:13:00,791 --> 01:13:03,500
‎มาชมการแสดงแรกของเรากันเลย

833
01:13:28,916 --> 01:13:30,833
‎นี่ถากถางข้าเหรอ

834
01:13:31,000 --> 01:13:33,166
‎ข้าก็กัดนิ้วโป้งอยู่

835
01:13:33,250 --> 01:13:35,166
‎นี่ถากถางข้าอยู่เหรอ

836
01:13:45,166 --> 01:13:49,458
‎เปล่า ข้าไม่ได้ถากถางท่าน
‎แต่ข้ากำลังกัดนิ้วโป้ง

837
01:14:03,000 --> 01:14:03,875
‎จะมาทะเลาะเหรอ

838
01:14:04,458 --> 01:14:05,583
‎ทะเลาะเหรอ

839
01:14:18,958 --> 01:14:20,583
‎ชักดาบออกมาถ้าเป็นชายชาตรี

840
01:14:26,750 --> 01:14:28,250
‎เก่งมาก จอร์แดน

841
01:14:33,208 --> 01:14:35,916
‎เรามารีเฟรชเพจดูกันครับว่าได้เท่าไรแล้ว

842
01:14:36,000 --> 01:14:37,375
‎(ได้ 4,833 จาก 8,000 ดอลลาร์)

843
01:14:37,458 --> 01:14:38,666
‎ใช่แล้ว เราเข้าใกล้แล้ว

844
01:14:38,750 --> 01:14:40,458
‎โปรดกระจายข่าวออกไปเรื่อยๆ ครับ

845
01:14:41,875 --> 01:14:44,166
‎ต่อไปเรามีชายที่เล่นคำเก่งที่สุดเท่าที่มีชีวิตอยู่

846
01:14:44,250 --> 01:14:47,416
‎ปรบมือให้กับริคกี้ โรเบิร์ต เชิญยิ้ม

847
01:14:56,291 --> 01:14:59,875
‎ผมมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องเพื่อนรักของมนุษย์

848
01:15:01,458 --> 01:15:05,500
‎เพื่อนรักของชายคนหนึ่ง ของผม

849
01:15:06,041 --> 01:15:08,291
‎เธอเป็นผู้หญิงที่เป็นมนุษย์ ไม่ใช่สุนัข

850
01:15:09,583 --> 01:15:12,250
‎แต่เธอมีเพื่อนสุนัขที่ยอดเยี่ยม
‎นั่นคือพี่บ๊อบบี้

851
01:15:13,291 --> 01:15:15,208
‎เรื่องราวช่วงนี้

852
01:15:15,291 --> 01:15:17,583
‎ทั้งสองคนกำลังเจอเรื่องโหด

853
01:15:18,500 --> 01:15:21,625
‎แต่เรามาที่นี่เพื่อมอบชีวิตใหม่ให้พี่บ๊อบบี้

854
01:15:23,458 --> 01:15:26,791
‎ผมพูดได้ว่าแอมเบอร์น่าทึ่งมาก

855
01:15:26,875 --> 01:15:29,333
‎แต่คุณทุกคนอาจต้องดึงผมตัวเอง

856
01:15:30,791 --> 01:15:33,208
‎และผมไม่อยากให้แอมเบอร์

857
01:15:33,291 --> 01:15:36,750
‎ต้องเหี่ยวเฉาขณะเพื่อนแฉเธอต่อหน้าทุกคน

858
01:15:37,541 --> 01:15:39,541
‎เธออับอายมาก

859
01:15:39,625 --> 01:15:42,916
‎จนเธอแอบใช้มือจิกตาจนหลุด

860
01:15:45,041 --> 01:15:49,375
‎ผมจะเดินหน้าพูดต่อแบบที่คุณยอมรับได้

861
01:15:49,458 --> 01:15:50,708
‎จากนั้นนำกลับมา

862
01:15:53,125 --> 01:15:54,000
‎แอมเบอร์...

863
01:15:54,541 --> 01:15:57,583
‎เธอคงจะรู้ว่าฉันจะขึ้นมากล่าว

864
01:15:57,875 --> 01:16:02,083
‎โดยอ้างอิงจากความจริงที่ว่า
‎เธอเป็นผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่

865
01:16:03,750 --> 01:16:05,666
‎และเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในโลกของฉัน

866
01:16:08,083 --> 01:16:08,958
‎ขอบคุณ

867
01:16:13,875 --> 01:16:15,875
‎มาดูกันอีกครั้งว่าเราได้เงินเท่าไรแล้ว

868
01:16:18,291 --> 01:16:22,083
‎เกือบ 6,000 ดอลลาร์แล้ว ไชโย

869
01:16:23,708 --> 01:16:25,750
‎บริจาคเข้ามาได้เรื่อยๆ เลยครับ

870
01:16:28,791 --> 01:16:32,375
‎และสำหรับการแสดงสุดท้ายของค่ำคืนนี้

871
01:16:32,458 --> 01:16:34,791
‎ทุกท่านครับพบกับวงตัวแม่เกาหลี

872
01:16:34,875 --> 01:16:38,000
‎ร่วมแสดงกับวงโยธวาทิตของแม็คคินลีย์ไฮ

873
01:16:38,250 --> 01:16:40,041
‎และทูบาอันใหม่ของพวกเขา

874
01:16:40,333 --> 01:16:41,458
‎ซูซาโฟนต่างหาก

875
01:17:19,083 --> 01:17:20,541
‎พวกเขาได้ทูบามาจากไหน

876
01:17:20,625 --> 01:17:23,583
‎ไม่รู้สิ เห็นริคกี้พูดอะไรสักอย่าง
‎เกี่ยวกับ "เว็บมืด"

877
01:18:10,958 --> 01:18:15,458
‎ทุกท่านครับ วงตัวแม่เกาหลี
‎และวงโยธวาทิตแม็คคินลีย์ไฮ

878
01:18:18,833 --> 01:18:21,041
‎โอเค มาดูกันอีกครั้งครับ

879
01:18:25,166 --> 01:18:28,458
‎จำนวนเงิน 6,304 ดอลลาร์

880
01:18:28,583 --> 01:18:29,500
‎โอ้โฮ

881
01:18:30,333 --> 01:18:33,416
‎ผมขอขอบคุณทุกการแสดง ทุกคนที่ร่วมบริจาค

882
01:18:33,500 --> 01:18:37,166
‎มันเป็นคืนที่ยอดเยี่ยมมาก ขอบคุณมาก

883
01:18:37,291 --> 01:18:39,666
‎เรายังไม่ได้เงินตามเป้าหมาย แต่จะเปิดเพจไว้

884
01:18:39,750 --> 01:18:41,833
‎ดังนั้นกรุณาแพร่ข่าวออกไปด้วยครับ

885
01:18:45,791 --> 01:18:49,041
‎ทุกคนครับ พบแขกผู้มีเกียรติของเรา
‎แอมเบอร์ แอปเพิลตัน

886
01:19:03,875 --> 01:19:05,000
‎โอ้โฮ คือ...

887
01:19:07,083 --> 01:19:08,666
‎มันเต็มตื้นจริงๆ ฉันยังไม่...

888
01:19:09,500 --> 01:19:11,708
‎แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่ามันเกิดขึ้นจริงๆ

889
01:19:14,333 --> 01:19:17,291
‎แต่ฉันดีใจมากที่วงโยธวาทิตมีทูบาใหม่

890
01:19:27,291 --> 01:19:28,625
‎ความหวังเป็นดั่งนก

891
01:19:31,875 --> 01:19:33,166
‎แม่ฉันรักบทกวีบทนี้

892
01:19:36,833 --> 01:19:38,791
‎เราอ่านมันก่อนนอน

893
01:19:40,666 --> 01:19:42,083
‎มานานมากเท่าที่ฉันจำความได้

894
01:19:45,166 --> 01:19:46,541
‎มันเกี่ยวกับการตามหาความหวัง

895
01:19:48,000 --> 01:19:49,875
‎แม้แต่ในความมืดมิด

896
01:19:54,166 --> 01:19:55,208
‎แม่ฉันมีความหวังเสมอ

897
01:19:57,875 --> 01:19:58,750
‎เช่นเดียวกับฉัน

898
01:20:01,500 --> 01:20:02,791
‎จนกระทั่งฉันเสียมันไป

899
01:20:05,583 --> 01:20:07,125
‎แต่คุณทุกคนช่วยฉันหามันเจออีกครั้ง

900
01:20:11,083 --> 01:20:12,750
‎ฉันไม่รู้ว่าจะตอบแทนคุณอย่างไร

901
01:20:16,291 --> 01:20:17,833
‎แต่คิดว่าประเด็นมันอยู่ตรงนั้น

902
01:20:19,000 --> 01:20:20,333
‎ฉันไม่ต้องตอบแทน

903
01:20:22,583 --> 01:20:25,458
‎ฉันแค่ต้องยอมรับของขวัญที่คุณได้มอบให้

904
01:20:25,583 --> 01:20:26,500
‎และใช้มัน

905
01:20:30,083 --> 01:20:31,125
‎ฉันจะทำแบบนั้น

906
01:20:33,750 --> 01:20:34,958
‎ขอบคุณค่ะ

907
01:20:36,000 --> 01:20:37,458
‎ฉันรู้สึกขอบคุณในน้ำใจ

908
01:20:45,916 --> 01:20:47,875
‎เรามาดูจำนวนเงินอีกครั้งดีไหมครับ

909
01:20:47,958 --> 01:20:49,000
‎เอาเลย

910
01:20:49,166 --> 01:20:50,125
‎เปิดเลย

911
01:20:52,458 --> 01:20:55,500
‎(ได้ 206,844 ดอลลาร์จาก 8,000 ดอลลาร์)

912
01:20:57,958 --> 01:20:58,875
‎นี่เล่นตลกอะไรเหรอ

913
01:21:01,041 --> 01:21:04,208
‎เรากดรีเฟรชหน้านี้อีกทีได้ไหมครับ

914
01:21:15,583 --> 01:21:16,625
‎ฉันคิดว่ามันจริงนะ

915
01:21:17,250 --> 01:21:18,166
‎ไท ฝีมือนายเหรอ

916
01:21:18,250 --> 01:21:19,083
‎เปล่านะ

917
01:21:19,291 --> 01:21:21,041
‎เปล่า ฉันรับรองได้ว่าไม่เกี่ยว...

918
01:21:21,708 --> 01:21:22,541
‎ฉันไม่รู้

919
01:21:23,833 --> 01:21:24,708
‎งั้น...

920
01:21:30,958 --> 01:21:34,291
‎เหมือนมีผู้ไม่ประสงค์ออกนาม
‎บริจาคมา 200,000 ดอลลาร์

921
01:21:34,375 --> 01:21:39,708
‎ทำให้เราได้เงินทั้งสิ้น 206,844 ดอลลาร์

922
01:22:31,125 --> 01:22:32,166
‎สวัสดีค่ะ คุณลินเดอร์

923
01:22:32,250 --> 01:22:34,125
‎ฉันเอง แอมเบอร์ แอปเพิลตัน

924
01:22:34,791 --> 01:22:35,750
‎จำฉันได้ไหมคะ

925
01:22:36,875 --> 01:22:38,166
‎เราเป็นญาติกันหรือเปล่า

926
01:22:38,833 --> 01:22:40,916
‎เปล่าค่ะ ฉันทำงานที่นี่ทุกสุดสัปดาห์

927
01:22:41,000 --> 01:22:43,875
‎แต่ฉันมีโดนัทเหลือเลยแวะเอามาให้

928
01:22:44,208 --> 01:22:45,208
‎สักชิ้นไหมคะ

929
01:22:53,083 --> 01:22:54,166
‎นี่อะไรคะ

930
01:22:54,291 --> 01:22:55,875
‎แกะดูเถอะน่า

931
01:23:01,916 --> 01:23:04,500
‎ให้ตายสิ ไม่ใช่ระเบิดหรอก แกะสิ

932
01:23:18,375 --> 01:23:20,083
‎บอกแล้วว่าฉันจะทำให้เธอร้องไห้

933
01:23:25,166 --> 01:23:26,041
‎โจน

934
01:23:28,625 --> 01:23:29,541
‎ไม่นะคะ

935
01:23:31,458 --> 01:23:32,500
‎ใช่

936
01:23:34,333 --> 01:23:36,791
‎ฉันควรจะทำยังไงกับเงินตั้งมากมาย

937
01:23:37,375 --> 01:23:38,666
‎เอาไปบุรอบโลงศพหรือไง

938
01:23:39,541 --> 01:23:41,125
‎ฉันไม่มีญาติพี่น้องเหลือแล้ว

939
01:23:42,583 --> 01:23:44,333
‎มันก็ไม่จริงหรอกนะ

940
01:23:46,416 --> 01:23:47,958
‎ที่จริงเธอก็คือครอบครัวของฉัน

941
01:23:49,250 --> 01:23:51,833
‎แถมเธอเอามันไปใช้ประโยชน์
‎ได้ดีกว่าทุกคนที่ฉันรู้จัก

942
01:23:58,583 --> 01:24:03,125
‎ให้ตายสิ ไม่ต้องร้องไห้แล้ว
‎ฉันอยากเห็นแค่ครั้งเดียวเท่านั้น

943
01:24:03,583 --> 01:24:05,041
‎ฉันอดไม่ได้นี่คะ

944
01:24:10,041 --> 01:24:11,041
‎มานี่มา

945
01:24:26,791 --> 01:24:28,250
‎ตื่นได้แล้วจ้ะ

946
01:24:41,833 --> 01:24:42,875
‎ไง บ๊อบบี้

947
01:24:57,458 --> 01:24:58,916
‎- ไปนะ
‎- ลาก่อน

948
01:25:01,625 --> 01:25:02,583
‎ลาก่อน บ๊อบบี้

949
01:25:13,583 --> 01:25:14,541
‎เธอทำได้อยู่แล้ว

950
01:26:14,583 --> 01:26:18,958
‎(สาขาการแสดง มหาวิทยาลัยคาร์เนกี้ เมล่อน)

951
01:26:30,541 --> 01:26:31,708
‎แอมเบอร์ แอปเพิลตัน

952
01:26:33,583 --> 01:26:34,458
‎ฉันเองค่ะ