1
00:00:06,381 --> 00:00:08,300
แคดเมียม

2
00:00:08,383 --> 00:00:10,427
คือหนึ่งในสารเคมีที่สแตรตาใช้

3
00:00:12,679 --> 00:00:14,765
พวกเขาบอกว่า
กำจัดทิ้งอย่างปลอดภัยแล้ว

4
00:00:15,682 --> 00:00:19,436
แต่… ถ้าพวกเขาโกหกล่ะ

5
00:00:27,277 --> 00:00:30,239
อย่าลืมนะ
ต้องส่งรายงานผลการทดลองพรุ่งนี้

6
00:00:41,917 --> 00:00:43,502
(สนับสนุนโดยสแตรตาเทคอินดัสตรีส์)

7
00:00:47,339 --> 00:00:49,675
(อภินันทนาการ
จากสแตรตาเทคอินดัสตรีส์)

8
00:00:57,683 --> 00:00:58,684
ฮิลดี้

9
00:01:00,269 --> 00:01:01,520
ฮิลดี้

10
00:01:08,235 --> 00:01:10,696
(อิรีฮาร์เบอร์
ตลาดเกษตรกร)

11
00:01:10,779 --> 00:01:12,781
(สนับสนุนโดยสแตรตาเทคอินดัสตรีส์)

12
00:01:18,954 --> 00:01:21,415
(สนับสนุนโดยสแตรตาเทคอินดัสตรีส์)

13
00:01:27,129 --> 00:01:29,548
(จัดสร้างโดยสแตรตาเทคอินดัสตรีส์)

14
00:01:33,719 --> 00:01:36,763
(ขยายพื้นที่ริมฝั่งของอิรีฮาร์เบอร์
เร็วๆ นี้)

15
00:01:36,847 --> 00:01:39,016
(ขอขอบคุณ
ที่สนับสนุนสแตรตาเทคอินดัสตรีส์)

16
00:01:47,816 --> 00:01:51,445
(ท่าเรือเบย์วิว)

17
00:01:55,908 --> 00:02:00,412
(เขตการปกครองท้องถิ่นอิรีฮาร์เบอร์
1945 และสแตรตาเทคอินดัสตรีส์ 1995)

18
00:02:02,372 --> 00:02:03,957
นี่คือธุรกิจของครอบครัวฉัน

19
00:02:04,041 --> 00:02:06,251
ฉันรับช่วงต่อมาจากพ่อและปู่

20
00:02:08,336 --> 00:02:12,090
ฉันมองดูสัญลักษณ์นี้ราวกับ
ว่ามันมีความหมาย มันมีอยู่ทุกที่เลย

21
00:02:19,973 --> 00:02:21,433
ทุกคน

22
00:02:21,517 --> 00:02:25,020
ทุกคน
หนูรู้แล้วว่าสแตรตามีอยู่ทุกที่เลย

23
00:02:30,776 --> 00:02:31,777
คุณนี่เอง

24
00:02:32,819 --> 00:02:35,197
ฮิลดี้ เข้ามาก่อนไหม

25
00:02:40,536 --> 00:02:42,871
ฮิลดี้ ลูกจำ…

26
00:02:42,955 --> 00:02:43,956
แกรนต์ วิลเลียมส์

27
00:02:44,665 --> 00:02:47,292
ประธานบริษัทสแตรตา

28
00:02:48,001 --> 00:02:49,336
ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะ

29
00:03:09,064 --> 00:03:12,192
(ยังไม่จบแค่นี้ มีใครอีก)

30
00:03:18,657 --> 00:03:20,033
คุณมาทำอะไรที่นี่

31
00:03:20,117 --> 00:03:23,287
ก็เธอขอให้ฉันออกความเห็นนี่นา

32
00:03:37,467 --> 00:03:40,470
สแตรตาเทคอินดัสตรีส์
ใช้แคดเมียมในโรงงาน

33
00:03:40,554 --> 00:03:42,347
และตอนนี้มันไปปรากฏอยู่ในน้ำของเรา

34
00:03:42,890 --> 00:03:46,435
คุณเป็นคนรับผิดชอบที่ทำให้น้ำประปา
ในเมืองเรามีพิษใช่ไหม คุณวิลเลียมส์

35
00:03:46,518 --> 00:03:48,270
ไม่ใช่อยู่แล้ว

36
00:03:49,021 --> 00:03:52,065
ที่โรงงานเก่าของสแตรตามีการรั่วไหล
เล็กน้อย แต่เราทำความสะอาดหมดแล้ว

37
00:03:52,149 --> 00:03:54,693
นึกว่าว็อตต์เมเนจเมนต์
เป็นเจ้าของที่ดินนั่นซะอีก

38
00:04:00,240 --> 00:04:01,950
สรุปเขาทำงานให้คุณจริงๆ ด้วย

39
00:04:03,202 --> 00:04:04,745
เป็นหนึ่งในบริษัทในเครือของเรา

40
00:04:04,828 --> 00:04:07,539
แปลว่าเป็นแค่บริษัทกระดาษสินะ

41
00:04:07,623 --> 00:04:10,375
หนูเห็นว่าคุณไปทำอะไรบนเกาะนั้น

42
00:04:10,459 --> 00:04:12,169
หนูคิดว่าคุณพยายามปกปิดไว้

43
00:04:12,252 --> 00:04:13,962
ฉันเข้าใจว่ามันอาจดูเป็นแบบนั้น

44
00:04:14,046 --> 00:04:16,255
และฉันขอโทษ
ที่เราไม่ได้โปร่งใสกว่านี้

45
00:04:16,339 --> 00:04:17,716
แต่จริงๆ มันคือปัญหาภายใน

46
00:04:18,341 --> 00:04:22,095
เชื่อเถอะ ฉันคิดถึงประโยชน์
ของอิรีฮาร์เบอร์เท่านั้น

47
00:04:22,179 --> 00:04:25,891
งั้นก็พูดตรงๆ สิคะ
รับผิดชอบสิ่งที่คุณเคยทำลงไป

48
00:04:31,480 --> 00:04:33,982
ดูเหมือนมันจะเป็นเรื่องส่วนตัว
ในสายตาเธอนะ ฮิลดี้

49
00:04:34,066 --> 00:04:36,193
เหมือนเธออยากให้ฉัน
รับบทเป็นคนเลวให้ได้

50
00:04:36,276 --> 00:04:38,570
นักข่าวดีๆ เขาไม่ทำแบบนั้นกันหรอก
ว่าไหม

51
00:04:38,654 --> 00:04:41,532
เดี๋ยวเราก็รู้ว่าประชาชนคิดยังไง
พอได้อ่านข่าวของหนูแล้ว

52
00:04:42,908 --> 00:04:46,828
เพราะหนูคิดว่าคุณอาจเป็นคนเลวก็ได้

53
00:04:48,372 --> 00:04:51,291
พวกผู้ใหญ่น่าจะไปคุยกันข้างนอกก่อน

54
00:04:59,883 --> 00:05:02,970
เดี๋ยวนะ แปลว่าสแตรตา
เป็นคนรับผิดชอบเรื่องสารเคมีรั่วไหล

55
00:05:03,053 --> 00:05:05,556
ผมไม่เคยพูดว่ารับผิดชอบ
เรามีส่วนในการทำความสะอาดแล้ว

56
00:05:05,639 --> 00:05:08,851
โอเค งั้นคุณคงไม่ว่าอะไร
ถ้าแกตีพิมพ์บทสัมภาษณ์นั้น

57
00:05:10,185 --> 00:05:11,770
แกจะทำก็ทำได้

58
00:05:11,854 --> 00:05:15,524
แต่ผมไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์อะไร
อย่างที่บอก เราจัดการเรื่องนั้นแล้ว

59
00:05:15,607 --> 00:05:17,484
เชื่อเถอะ สิ่งสุดท้ายที่ผมต้องการ

60
00:05:17,568 --> 00:05:20,028
คือมีใครสักคนในเมืองนี้
เจ็บป่วยภายใต้การดูแลของผม

61
00:05:20,112 --> 00:05:22,072
ก็นะ แต่มันสายเกินไปแล้ว

62
00:05:22,155 --> 00:05:24,157
พ่อผมเคยทำงานที่สแตรตา

63
00:05:24,825 --> 00:05:29,204
ใช่ สรุปแล้วบริษัทคุณใช้สารเคมี
พวกนั้นมานานเท่าไร สองทศวรรษได้ไหม

64
00:05:29,288 --> 00:05:30,998
หรือไม่ก็นานกว่านั้นใช่ไหม

65
00:05:31,081 --> 00:05:33,250
ตอนนั้นพวกเขายังไม่รู้ว่ามันอันตราย

66
00:05:33,333 --> 00:05:35,419
เมื่อก่อนก็ทำกันแบบนั้นแหละ

67
00:05:35,502 --> 00:05:39,006
แต่ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะทำให้คนกลัว
จนไปจากอิรีฮาร์เบอร์ตอนนี้ใช่ไหมล่ะ

68
00:05:40,090 --> 00:05:43,427
ราคาอสังหาริมทรัพย์ตกวูบ
การจ้างงานหดหาย

69
00:05:44,803 --> 00:05:47,264
ถ้าคุณทำแบบนั้น
ผมว่าเมืองนี้คงไม่ชอบใจนักหรอก

70
00:05:47,347 --> 00:05:50,100
นี่ข่มขู่กันรึไง

71
00:05:50,184 --> 00:05:52,895
ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนั้นหรอก
อาจเป็นทางเลือกก็ได้

72
00:05:52,978 --> 00:05:57,274
พวกคุณคือพ่อแม่ของแก
คุณต้องควบคุมลูกสาวคุณให้ได้

73
00:06:01,653 --> 00:06:04,198
โห เชื่อเลย

74
00:06:22,132 --> 00:06:24,009
อือ ผมส่งอีเมลหา บ.ก.ของผมแล้ว

75
00:06:24,092 --> 00:06:27,387
ผมส่งคำขอจำนวนมากเกี่ยวกับกฎหมาย
ว่าด้วยเสรีภาพด้านข้อมูลข่าวสาร

76
00:06:27,471 --> 00:06:28,472
แล้ว

77
00:06:28,555 --> 00:06:31,099
หลักฐานที่พ่อผมมีจากสมัยนั้น

78
00:06:31,183 --> 00:06:33,352
มันไม่ตรงกับข้อมูล
ที่แกรนต์พยายามพูดให้เราเชื่อ

79
00:06:33,435 --> 00:06:36,230
หวังว่าสแตรตา
จะทิ้งร่องรอยทางเอกสารไว้เยอะๆ

80
00:06:36,313 --> 00:06:39,816
อือ หวังว่าคงไม่ต้องใช้เวลาทั้งชาติ
ในการแกะรอยข้อมูลพวกนั้น

81
00:06:39,900 --> 00:06:42,694
คุณพยายามอธิบาย
กฎห้ามเปิดเผยข้อมูลให้ฮิลดี้ฟังทีนะ

82
00:06:42,778 --> 00:06:45,531
คุณว่าเราทำถูกต้องไหม
ที่ปล่อยให้แกตีพิมพ์ข่าวน่ะ

83
00:06:46,532 --> 00:06:49,034
มาพอดีเลย ไงลูก

84
00:06:49,117 --> 00:06:52,746
หนูตีพิมพ์ข่าวตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
และไม่มีใครเข้ามาอ่านเลย

85
00:06:52,829 --> 00:06:54,665
แล้วดอนนี่กับสปูนล่ะ

86
00:06:54,748 --> 00:06:56,875
พวกเขาไม่ได้สนใจ
เรื่องหนังสือพิมพ์อีกต่อไปแล้ว

87
00:06:56,959 --> 00:06:58,794
(ปธ.บ.สแตรตายืนยัน
มีเอี่ยวสารเคมีรั่วไหล)

88
00:06:58,877 --> 00:07:00,754
หนูคิดว่าพวกเขาโกรธหนูจริงจัง

89
00:07:00,838 --> 00:07:04,424
ลูกได้ขอโทษพวกเขาสำหรับเรื่อง
ที่เกิดขึ้นที่สำนักงานนายอำเภอรึยัง

90
00:07:04,508 --> 00:07:08,220
นั่นสิ มันคงเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก
สำหรับพวกเขา

91
00:07:08,303 --> 00:07:12,015
ใช่ พ่อของพวกเขา
ไม่เคยถูกจับกุมถึงสามรอบนี่นา

92
00:07:12,099 --> 00:07:14,643
อ้าว เยี่ยมเลย ใช่ๆ โดนใจไปอีก

93
00:07:14,726 --> 00:07:17,062
หนูนึกว่าการตีพิมพ์ข่าว
จะแก้ปัญหานี้ได้

94
00:07:17,145 --> 00:07:19,982
สแตรตาทำอะไรพวกเขาไม่ได้
ถ้าความจริงถูกเปิดเผยแล้ว

95
00:07:20,774 --> 00:07:24,111
แม่ว่าเพื่อนๆ ของลูก
สนที่พวกเขาต้องเสียใจเพราะลูก

96
00:07:24,194 --> 00:07:25,237
มากกว่าเพราะสแตรตานะ

97
00:07:25,320 --> 00:07:27,072
แล้วหนูควรทำไงดี

98
00:07:27,155 --> 00:07:29,324
รับฟังพวกเขาสิ
แสดงให้พวกเขาเห็นว่าลูกเสียใจ

99
00:07:29,408 --> 00:07:32,286
รู้อะไรไหม หันไปใส่ใจเรื่องเพื่อน
ให้มากขึ้นสักพักสิ

100
00:07:33,453 --> 00:07:36,540
- อือ มี สปิริต…
- สัปดาห์แห่งสปิริต

101
00:07:36,623 --> 00:07:38,709
สัปดาห์สปิริต สัปดาห์แห่งสปิริต
ที่โรงเรียนไม่ใช่เหรอ

102
00:07:39,960 --> 00:07:43,213
พูดถึงก็มาพอดีเลย เฮ้
ทำไมลูกไม่ใส่สีประจำโรงเรียนล่ะ

103
00:07:43,297 --> 00:07:44,423
หนูไม่รู้ว่าแม่สังเกตไหม

104
00:07:44,506 --> 00:07:48,343
แต่หนูไม่ใช่พวกบ้าสปิริตของโรงเรียน
ก็เลย…

105
00:07:50,012 --> 00:07:51,221
นั่นของฉันนะ

106
00:07:53,265 --> 00:07:56,685
เฮ้ จูเนียร์ ขอโทษที่เราคลาด…

107
00:07:56,768 --> 00:07:58,270
เดี๋ยวก่อน ว่าไงนะคะ

108
00:07:59,479 --> 00:08:01,773
- เกิดอะไรขึ้น
- เปิดดูข่าวซิ

109
00:08:01,857 --> 00:08:03,025
อาฮะ

110
00:08:03,650 --> 00:08:05,903
โอเค ค่ะ เดี๋ยวฉันโทรกลับนะคะ

111
00:08:12,367 --> 00:08:14,453
รายงานสดจากฟาร์ม
ของครอบครัวจอห์นสัน

112
00:08:14,536 --> 00:08:16,622
ที่เพิ่งถูกขาย
ให้สแตรตาเทคอินดัสตรีส์

113
00:08:16,705 --> 00:08:18,332
เนื่องจากสารเคมีที่พบบนที่ดิน

114
00:08:19,917 --> 00:08:21,293
จูเนียร์ขายฟาร์มงั้นเหรอ

115
00:08:22,544 --> 00:08:24,046
เขาจะยอมแพ้ไม่ได้นะ

116
00:08:24,796 --> 00:08:27,799
ผมอยากโปร่งใสในทุกๆ เรื่อง

117
00:08:29,301 --> 00:08:32,429
เราพบร่องรอยของแคดเมียม
ในโรงงานเก่าของเราแห่งนึง

118
00:08:32,513 --> 00:08:34,681
ซึ่งเคยเป็นที่ที่จัดเก็บสารเคมี
อย่างไม่เหมาะสม

119
00:08:34,765 --> 00:08:36,892
อย่างไรก็ตาม
เราได้แจ้งให้หน่วยงานทราบทันที

120
00:08:36,975 --> 00:08:39,227
และดำเนินการทำความสะอาด
โดยละเอียดและเต็มรูปแบบ

121
00:08:40,270 --> 00:08:43,106
คุณวิลเลียมส์ คุณวิลเลียมส์

122
00:08:43,190 --> 00:08:45,025
มันมีอันตรายต่อสาธารณสุขรึเปล่าคะ

123
00:08:45,108 --> 00:08:46,735
ไม่เลยครับ มันไม่เคยมีด้วย

124
00:08:46,818 --> 00:08:49,363
- เหลือเชื่อเลย
- แต่เขาโกหก

125
00:08:50,030 --> 00:08:52,783
ใช่ เขาเป็นคนคุมเกมข่าวสาร ว่าไหม

126
00:08:52,866 --> 00:08:54,576
ให้เต้าข่าวตามที่เขาต้องการ

127
00:08:54,660 --> 00:08:57,412
เราซื้อที่ดินผืนนี้
เพื่อสร้างโรงงานจัดเก็บแห่งใหม่

128
00:08:57,496 --> 00:09:00,624
เพื่อจัดการขยะพิษตกค้างจาก
โรงงานอุตสาหกรรมอย่างปลอดภัย

129
00:09:00,707 --> 00:09:04,628
ทั้งหมดนี้ก็เพื่อปกป้อง
อิรีฮาร์เบอร์ เมืองที่เรารัก

130
00:09:04,711 --> 00:09:07,673
เมืองที่เราเรียกว่าบ้านมานานหลายปี
ขอบคุณครับ

131
00:09:07,756 --> 00:09:09,424
คุณจะป้องกันการรั่วไหลยังไง

132
00:09:10,092 --> 00:09:11,844
คุณวิลเลียมส์คะ คุณวิลเลียมส์

133
00:09:11,927 --> 00:09:13,971
คุณคาดว่าจะเริ่มก่อสร้างเมื่อไรคะ

134
00:09:17,140 --> 00:09:20,143
แค่เนี้ยเหรอ จบการสืบสวนแล้วเหรอ

135
00:09:21,311 --> 00:09:25,732
ทีนี้ก็จะไม่มีใครรู้ความจริงว่า
พวกเขาทำอะไรกับจูเนียร์หรือปู่ปู่

136
00:09:26,441 --> 00:09:28,944
นั่นคือแกรนต์ วิลเลียมส์
ประธานสแตรตาเทคอินดัสตรีส์

137
00:09:29,027 --> 00:09:32,155
ยืนยันต่อสาธารณชน
ว่าไม่มีอะไรที่น่ากังวล

138
00:09:49,715 --> 00:09:51,383
คิดว่าน่าจะเป็นกลุ่มสุดท้ายแล้ว

139
00:09:58,640 --> 00:10:01,852
พ่อรู้ว่าลูกเจ็บใจ แม็ค
แต่พ่อไม่มีทางเลือก

140
00:10:01,935 --> 00:10:06,148
ทางเลือกน่ะมีเสมอ
พ่อเป็นคนสอนหนูเอง

141
00:10:08,692 --> 00:10:10,944
ลูกเห็นผลทดสอบแล้ว มันพังมาก

142
00:10:11,528 --> 00:10:15,073
พ่อต้องขายฟาร์มให้สแตรตา
ไม่งั้นทางรัฐจะมายึดไป

143
00:10:15,157 --> 00:10:18,076
- ไม่มีอะไรที่พ่อทำได้แล้ว
- มันไม่ใช่แค่ฟาร์มของพ่อนะ

144
00:10:20,120 --> 00:10:21,830
มันคือความเป็นมาของครอบครัวเรา

145
00:10:22,497 --> 00:10:25,876
มรดกของเรา ชื่อของเรา
เป็นทุกๆ อย่างของเรา

146
00:10:25,959 --> 00:10:27,461
พ่อสู้เต็มที่แล้ว

147
00:10:27,544 --> 00:10:29,463
เราต้องแก้ไขได้สิ

148
00:10:30,422 --> 00:10:33,258
ยังไง พ่อไม่มีปัญญา
จ่ายค่าทำความสะอาดหรอก

149
00:10:33,342 --> 00:10:36,136
พ่อแทบทำกำไรจากฟาร์ม
อย่างที่เป็นอยู่นี่ไม่ได้เลย

150
00:10:36,220 --> 00:10:39,139
ถ้าสัตว์พวกนี้ป่วยเพราะน้ำนั่น
แม้แต่ตัวเดียว มันคือความผิดของพ่อ

151
00:10:41,058 --> 00:10:42,518
ถ้ามีทางอื่นละก็ พ่อ…

152
00:10:43,810 --> 00:10:47,523
พ่อมองเห็นแต่หน้าปู่ของลูก
เหมือนพ่อกำลังขายความทรงจำของตัวเอง

153
00:10:48,023 --> 00:10:49,608
เหมือนพ่อขายตัวตนส่วนนึงของพ่อ

154
00:10:49,691 --> 00:10:50,901
พ่อ

155
00:10:53,278 --> 00:10:55,531
เรามีเวลาอีกแค่ไหน

156
00:10:56,615 --> 00:10:58,867
กว่าที่พวกเขาจะมาเอาที่ของเราไป

157
00:11:00,160 --> 00:11:02,996
ประมาณสัปดาห์นึง ไม่ก็สอง

158
00:11:04,206 --> 00:11:06,583
พ่อต้องหาบ้านใหม่ให้สัตว์พวกนี้

159
00:11:07,376 --> 00:11:09,378
ถ่วงเวลาพวกเขาหน่อยสิ พ่อ

160
00:11:09,461 --> 00:11:13,257
ถ่วงเวลาพวกเขาให้นานที่สุด
พ่อต้องให้โอกาสหนูแก้ไขเรื่องนี้

161
00:11:13,841 --> 00:11:15,717
ตอนนี้หนูมีอำนาจในมือแล้ว

162
00:11:16,468 --> 00:11:20,222
หนูต้องทำอะไรสักอย่างได้แน่ๆ
มันต้องมีทางแน่

163
00:11:26,103 --> 00:11:28,188
พ่อเชื่อเสมอว่าลูกทำได้ สาวน้อย

164
00:11:28,272 --> 00:11:30,107
และพ่อก็จะไม่หยุดเชื่อแบบนั้น

165
00:11:41,577 --> 00:11:44,621
- เธอใส่ชุดอะไรมาน่ะ
- นายนั่นแหละใส่ชุดอะไรมา

166
00:11:44,705 --> 00:11:46,081
อะไร

167
00:11:48,041 --> 00:11:50,961
โทษที ฉันไม่รู้ว่านายคือคนแบบนั้น

168
00:11:51,044 --> 00:11:52,713
คนที่มีสปิริตของโรงเรียนน่ะ

169
00:11:53,630 --> 00:11:56,758
แต่เธอก็เคยเป็นแบบนั้นนะ
ไม่มากก็น้อยแหละ ฉันว่าเธอเคยเป็น

170
00:11:56,842 --> 00:12:00,429
ไม่เอาน่า ฉันเป็นกัปตันทีมฟุตบอล
ตัวสำรองนะ ฉันนี่โคตรมีสปิริตเลย

171
00:12:05,392 --> 00:12:06,643
โอย ไม่เอา

172
00:12:09,521 --> 00:12:12,149
ล้อเล่นน่า ฉันแต่งตัวแบบนี้
มาซ้อมฟุตบอลต่างหาก

173
00:12:12,232 --> 00:12:13,942
ให้ตายสิ

174
00:12:14,026 --> 00:12:16,028
เอ็มมาจะไปงานรวมตัว
ก่อนแข่งคืนนี้ใช่ไหม

175
00:12:17,821 --> 00:12:20,866
นี่ ฉันรู้ว่าฉันทำตัวแปลกๆ
กับเรื่องนี้ แต่นางเป็นเพื่อนเธอนะ

176
00:12:20,949 --> 00:12:22,618
และฉันอยากรู้จักนางมากกว่านี้

177
00:12:23,368 --> 00:12:25,162
ฉันรู้ว่านางสำคัญสำหรับเธอ

178
00:12:26,997 --> 00:12:29,666
อือ ไม่หรอก เราดีกันแล้ว เพราะงั้น…

179
00:12:29,750 --> 00:12:33,170
- เนี่ย คราวนี้เธอเป็นฝ่ายทำตัวแปลก
- เปล่าซะหน่อย

180
00:12:33,962 --> 00:12:35,589
- จริงๆ
- อย่านะ อีธาน

181
00:12:47,726 --> 00:12:50,020
พ่อดูรูปของพ่อกับแม่อยู่เหรอ

182
00:12:51,897 --> 00:12:53,065
คืบหน้าบ้างไหม

183
00:12:55,984 --> 00:12:59,780
ผมเจอพนักงานโรงงานหมายเลขห้า
ในสมัยนั้นเพิ่มเติม

184
00:12:59,863 --> 00:13:02,950
แต่ผมไม่เจอคำร้องเรียนของสาธารณะ
เกี่ยวกับสแตรตาเลย

185
00:13:03,033 --> 00:13:06,161
เมืองของบริษัทก็งี้
ประชาชนค่อนข้างไว้ใจ

186
00:13:06,662 --> 00:13:09,498
ใช่ แต่ว่าคงไม่ได้มีแค่ครอบครัวเรา…

187
00:13:09,581 --> 00:13:11,708
ที่สงสัยอะไรบางอย่างหรอก ใช่ไหม

188
00:13:11,792 --> 00:13:14,294
อือ เราอาจจะเป็นครอบครัวแรก
ที่กล้าออกมาพูดเรื่องนี้

189
00:13:20,133 --> 00:13:22,678
เฮ้ เดี๋ยวนะ ผมขอดูหน่อย

190
00:13:26,974 --> 00:13:28,559
- อะไรน่ะ
- อะไรเหรอ แมตตี้

191
00:13:30,352 --> 00:13:33,647
ว้าว ไม่ ผมจำวันนั้นได้

192
00:13:33,730 --> 00:13:37,442
วันนั้นมีปาร์ตี้วันเกิดของริชชี่
ที่ลานบิน

193
00:13:38,235 --> 00:13:41,405
คงเป็นวันเกิดครั้งสุดท้าย
ที่พวกคุณได้ฉลองด้วยกันสินะ

194
00:13:42,197 --> 00:13:44,741
ใช่ ตามนั้นแหละ

195
00:13:53,000 --> 00:13:54,835
ว้าว ใช่ ลืมไปเลย

196
00:13:54,918 --> 00:13:57,129
แฮงก์ กิลลิสก็อยู่ที่นั่น

197
00:14:00,090 --> 00:14:02,759
ใช่ จริงด้วย
เขาพาเราเดินชมเครื่องบิน

198
00:14:02,843 --> 00:14:05,888
เป็นของขวัญวันเกิดของริชชี่

199
00:14:07,306 --> 00:14:09,808
อือ น่าจะไม่นานก่อนเครื่องบินตกด้วย

200
00:14:10,726 --> 00:14:11,935
กล่องดำ

201
00:14:12,644 --> 00:14:13,645
ใช่

202
00:14:19,943 --> 00:14:21,570
พ่อจำแฮงก์ได้ไหม

203
00:14:22,613 --> 00:14:25,365
จำได้ไหม
ว่าวันนั้นพ่อได้คุยกับเขารึเปล่า

204
00:14:26,200 --> 00:14:28,994
ดูเขาอารมณ์เสียเรื่องอะไรไหม

205
00:14:29,953 --> 00:14:33,165
แม่แกคิดว่าแกในภาพนี้
หน้าตาเหมือนฉัน

206
00:14:34,917 --> 00:14:36,335
ใช่ ถูกของแม่

207
00:14:37,669 --> 00:14:38,962
ครับ ถูกของแม่แล้ว

208
00:14:47,721 --> 00:14:48,764
(สัปดาห์แห่งสปิริต)

209
00:15:04,446 --> 00:15:06,406
(ยินดีต้อนรับสู่สัปดาห์แห่งสปิริต)

210
00:15:11,453 --> 00:15:14,414
เฮ้พวกนาย ให้ฉันช่วยไหม

211
00:15:15,499 --> 00:15:16,583
เอาสิ

212
00:15:17,167 --> 00:15:19,628
เธออยากทำอะไรก็ทำไป
นี่คือประเทศเสรี

213
00:15:23,966 --> 00:15:26,635
สปูน ฉันชอบไอ้ที่อยู่บนบ่านาย

214
00:15:27,719 --> 00:15:31,056
มันเรียกว่าอินทรธนู แต่ก็ขอบใจนะ

215
00:15:35,686 --> 00:15:38,146
ดอนนี่ วันนี้พ่อนายจะมารับนายไหม

216
00:15:38,230 --> 00:15:39,690
ฉันดีใจทุกทีที่ได้เจอเขา

217
00:15:40,274 --> 00:15:44,486
มา ตอนนี้เขามีเวลาขับรถพาฉันตะลอน
เพราะเขาถูกลดขั้นในที่ทำงาน

218
00:15:45,070 --> 00:15:48,073
เขากำลังจะได้บริหารทีมใหม่ทั้งทีม
ที่สแตรตา

219
00:15:48,156 --> 00:15:51,076
แล้วจู่ๆ พวกเขาก็ตัดสินใจว่า
ไม่ควรได้ตำแหน่งแล้ว

220
00:15:51,577 --> 00:15:53,036
ถูกลงโทษเพราะเกี่ยวข้องกัน

221
00:15:53,871 --> 00:15:57,332
คิดว่าเป็นเพราะเราเหรอ
เพราะหนังสือพิมพ์เหรอ

222
00:15:59,585 --> 00:16:02,045
เปล่า ฮิลดี้
ฉันคิดว่าเป็นเพราะเธอต่างหาก

223
00:16:02,588 --> 00:16:05,132
นี่ เธอทำให้เรามีปัญหา
กับบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้

224
00:16:05,215 --> 00:16:07,843
พวกเขาไม่ได้ให้เรา
บำเพ็ญประโยชน์เท่านั้น

225
00:16:07,926 --> 00:16:10,012
แต่พวกเขาลงโทษพ่อฉันด้วย

226
00:16:16,935 --> 00:16:17,936
รอด้วย

227
00:16:25,194 --> 00:16:27,487
สู้เขา เจ้าวาฬ ลุยเลย

228
00:16:27,571 --> 00:16:29,448
เรามีสปิริตของเจ้าวาฬ!

229
00:16:31,408 --> 00:16:32,451
เจ้าวาฬสู้ๆ

230
00:16:33,202 --> 00:16:34,244
เย่! เจ้าวาฬ

231
00:16:34,328 --> 00:16:38,373
ลุยเลย ชาววาฬทั้งหลาย
สัปดาห์นี้เรามีเกมนัดสำคัญ

232
00:16:38,457 --> 00:16:41,752
เริ่มต้นด้วยทีมฟุตบอลตัวสำรอง
ดาวเด่นของเรา

233
00:16:41,835 --> 00:16:44,963
และอย่าลืมทีมบาสเกตบอลตัวแทนของเรา

234
00:16:45,047 --> 00:16:48,342
ที่มุ่งหน้าไปคว้าชัยสแลมดังก์อีกนัด

235
00:16:57,351 --> 00:16:58,685
(ครูใหญ่คอลลินส์)

236
00:17:07,361 --> 00:17:10,696
ช่วยเซ็นบันทึกบำเพ็ญประโยชน์
ว่าเราไม่ได้เลี่ยงงานได้ไหมครับ

237
00:17:12,115 --> 00:17:16,078
- อาชญากรเรียนมหาลัยได้ไหม
- น่าจะไม่นะ ดอนนี่ น่าจะไม่

238
00:17:17,454 --> 00:17:20,082
พวกเธอไม่ใช่อาชญากร
พวกเธอแค่ทำผิดพลาด

239
00:17:20,165 --> 00:17:21,375
คนเราทำผิดพลาดได้ทั้งนั้น

240
00:17:21,458 --> 00:17:24,044
รู้ไหม สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้

241
00:17:24,127 --> 00:17:27,297
จากวิธีที่คนอื่นปฏิบัติต่อฉัน
หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นกับแม่ฉัน

242
00:17:27,381 --> 00:17:30,592
คือแค่คนอื่นพูดอะไรเกี่ยวกับเรา
ไม่ได้แปลว่ามันคือเรื่องจริง

243
00:17:31,510 --> 00:17:34,721
พวกเธอสามคนน่ะ
สิ่งที่พวกเธอมีต่างหากที่สำคัญ

244
00:17:34,805 --> 00:17:37,140
ครูใหญ่คอลลินส์
ขอยืมตัวคุณแป๊บนึงได้ไหมคะ

245
00:17:37,224 --> 00:17:39,059
- ขอแค่สองนาทีพอ
- ได้สิ

246
00:17:43,605 --> 00:17:45,065
นี่พวกนาย ฉันเสียใจจริงๆ

247
00:17:46,441 --> 00:17:50,112
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ใครเดือดร้อน
โดยเฉพาะพ่อนาย ดอนนี่

248
00:17:51,196 --> 00:17:54,199
ไม่มีข่าวไหนคุ้มค่า
กับการสูญเสียพวกนายในฐานะเพื่อนไป

249
00:17:55,993 --> 00:17:57,953
ฉันอยากหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้

250
00:18:03,625 --> 00:18:05,586
เธอทำแน่ เราทำแน่

251
00:18:07,629 --> 00:18:08,630
ร่วมมือกัน

252
00:18:09,339 --> 00:18:11,341
มาเร็ว แบบนี้ต้องกอดกันหน่อย มาสิ

253
00:18:26,899 --> 00:18:29,234
ค่อยยังชั่ว นึกว่านายเทฉันไปแล้ว

254
00:18:29,318 --> 00:18:31,862
ไม่มีทาง ฉันอยู่ข้างเธอเสมอ อิซ

255
00:18:31,945 --> 00:18:33,572
นี่ฉันมาขัดจังหวะรึเปล่า

256
00:18:33,655 --> 00:18:35,616
เปล่า มาอยู่กับเราสิ

257
00:18:36,450 --> 00:18:39,077
ฉันไม่คิดว่าเธอจะเป็น
คนที่มางานรวมตัวด้วย เอ็มมา

258
00:18:39,161 --> 00:18:40,329
จริงอะ

259
00:18:40,412 --> 00:18:43,081
ไหงงั้นล่ะ อีธาน
ฉันดูไม่ชอบเข้าสังคมในสายตานายเหรอ

260
00:18:45,459 --> 00:18:48,670
แย่ชะมัดเลยเนอะ พวกสีฟ้าทั้งหมดนี่

261
00:18:49,546 --> 00:18:51,423
ใช่ ถูกของเธอ ไปจากที่นี่กันดีกว่า

262
00:18:51,507 --> 00:18:53,634
เดี๋ยวสิ พูดจริง แล้วเราจะไปไหนกัน

263
00:18:53,717 --> 00:18:55,052
มาเถอะ ฉันขับเอง

264
00:19:33,298 --> 00:19:34,299
เฮ้ อิซ

265
00:19:37,511 --> 00:19:38,554
เฮ้

266
00:19:38,637 --> 00:19:41,515
พวกเธอมาทำอะไรที่นี่
งานรวมตัวมันของเด็กมัธยมไม่ใช่เหรอ

267
00:19:41,598 --> 00:19:45,894
- เราต้องบำเพ็ญประโยชน์
- จริงอะ พวกเธอไปทำอะไรมา

268
00:19:45,978 --> 00:19:47,771
ความผิดอาญาฐานบุกรุก

269
00:19:47,855 --> 00:19:49,398
แต่มีเหตุผลที่เข้าไปนะ

270
00:19:49,481 --> 00:19:50,983
เพื่อเรื่องดีๆ มั้ง

271
00:19:51,066 --> 00:19:54,611
โอเค แจ๋ว อือ เรากำลังจะกลับแล้ว

272
00:19:54,695 --> 00:19:58,740
ใช่ ฉันเอารถของพ่อมา
พวกเธอมนุษย์จิ๋วอยากให้ไปส่งไหม

273
00:20:02,077 --> 00:20:04,037
เราอาจจะเป็นพวกนอกคอกเหมือนกันก็ได้

274
00:20:04,121 --> 00:20:05,706
- ฉันว่าพี่เขาจริงจังนะ
- จริงเหรอ

275
00:20:05,789 --> 00:20:07,499
- เราจะไปจริงๆ เหรอ
- พวกเธอจะไปไม่ไป

276
00:20:07,583 --> 00:20:10,627
เอาสิ เรามีเวลาอยู่แล้ว

277
00:20:16,592 --> 00:20:19,052
(เจ้าวาฬสู้ๆ!)

278
00:20:34,109 --> 00:20:37,029
แย่มากนะ
ที่สแตรตาบิดเบือนข่าวของเธอแบบนั้น

279
00:20:37,112 --> 00:20:39,740
- นั่นสิ แล้วจะทำไงต่อ
- เรายังไม่รู้เลย

280
00:20:39,823 --> 00:20:42,659
เราอาจเขียนข่าวเรื่องอื่นก็ได้
แต่พวกเขาคงบิดเบือนข่าวนั้นอยู่ดี

281
00:20:42,743 --> 00:20:45,454
ดูเหมือนเมืองนี้มีฮีโร่ที่คนต้องการ
แต่ไม่มีใครรับฟังเลย

282
00:20:45,537 --> 00:20:48,582
ฉันไม่อยากเป็นฮีโร่
ฉันอยากเป็นนักข่าว

283
00:20:48,665 --> 00:20:50,334
มันต่างกันตรงไหน

284
00:20:50,417 --> 00:20:54,087
พ่อเราเคยบอกเสมอ
ว่าหน้าที่ของนักข่าวคือการเป็นพยาน

285
00:20:54,171 --> 00:20:56,256
การตีพิมพ์บทความไม่ได้ทำให้น้ำสะอาด

286
00:20:56,340 --> 00:20:58,759
แต่บทความนั้นจะทำให้คนหันมาสนใจ

287
00:20:58,842 --> 00:21:00,552
เป็นแรงบันดาลใจให้คนเปลี่ยนแปลง

288
00:21:00,636 --> 00:21:04,223
แย่ตรงที่สแตรตา
มีสิทธิ์มีเสียงมากกว่าเรา

289
00:21:04,932 --> 00:21:06,517
ไม่ได้หมายความว่าเราต้องหยุดพยายาม

290
00:21:06,600 --> 00:21:09,394
ฉันว่าต้องมีใครสักคนคอยรับฟังแน่ๆ

291
00:21:09,478 --> 00:21:10,979
ใครสักคนที่จำเป็นต้องฟังเรา

292
00:21:11,063 --> 00:21:13,398
ใช่ และต่อให้ตอนนี้นายมาถึงทางตัน

293
00:21:13,482 --> 00:21:15,943
นายก็แค่ต้องหาวิธีใหม่

294
00:21:16,026 --> 00:21:19,196
ฉันว่าฉันคิดอะไรออกแล้ว
แม่ฉันเป็นผู้ช่วยของแกรนต์

295
00:21:19,279 --> 00:21:20,364
เดี๋ยว ว่าไงนะ

296
00:21:21,990 --> 00:21:24,743
ไฟล์ทั้งหมดของเขา
อยู่ในคอมพิวเตอร์ของแม่

297
00:21:25,285 --> 00:21:28,455
ในบ้านฉัน ซึ่งฉันสามารถเข้าถึงได้

298
00:21:29,206 --> 00:21:30,541
ไม่รู้สิ นายแน่ใจนะ

299
00:21:30,624 --> 00:21:33,001
ฉันไม่อยากให้ใครมีปัญหาอีก

300
00:21:33,585 --> 00:21:35,712
ใช่ เสื้อกั๊กสีส้มพวกนั้น
ไม่เข้ากับฉันเลย

301
00:21:35,796 --> 00:21:36,797
ไม่เป็นไรหรอก

302
00:21:36,880 --> 00:21:40,008
เราแค่จะดูกันแป๊บเดียว
ว่ามีอะไรน่าสงสัยไหม

303
00:21:40,092 --> 00:21:42,761
- ถึงไงมันก็เป็นน้ำที่เราใช้
- และฉันรู้จักแม่ฉันดี

304
00:21:42,845 --> 00:21:45,222
ถ้าสแตรตาทำให้เมืองนี้เป็นพิษจริงๆ

305
00:21:45,305 --> 00:21:47,182
แม่ต้องดีใจแน่ที่เราออกมาเตือนทุกคน

306
00:21:47,266 --> 00:21:49,184
ถึงจุดนึงพวกเธอต้องถามตัวเอง

307
00:21:49,268 --> 00:21:52,145
ว่า "ฉันเป็นหนูหรือเป็นคน"

308
00:21:52,729 --> 00:21:53,730
ฉันเป็นคน

309
00:21:54,481 --> 00:21:57,150
แต่ไม่รู้สิ
แม่นายจะรู้สึกไม่สบายใจรึเปล่า

310
00:21:57,234 --> 00:22:00,028
ถ้าเราชวนพวกน้องๆ ไปบ้านนายน่ะ

311
00:22:00,112 --> 00:22:04,032
เฮ้ อิซ เธอเคยเจอแม่ของอีธานไหม

312
00:22:04,116 --> 00:22:06,660
ไม่เคย อีธานอายที่คบฉัน

313
00:22:06,743 --> 00:22:08,120
แม่รู้ว่าเธอคือใคร

314
00:22:11,582 --> 00:22:13,458
นั่นเป็นความคิดที่ดีมาก
พี่ฉลาดสุดๆ เลย

315
00:22:16,128 --> 00:22:18,380
- พูดเรื่องอะไรกัน
- แล้วเราก็แค่…

316
00:22:18,463 --> 00:22:20,132
ประตูหลัง แน่นอนอยู่แล้ว

317
00:22:20,215 --> 00:22:23,093
เดี๋ยวนะ นี่พูดเรื่องอะไรกันอยู่

318
00:22:23,177 --> 00:22:26,180
อิซ ได้เวลาเจอพ่อแม่แฟนแล้ว

319
00:22:30,517 --> 00:22:32,311
ระวังนะ ระวัง

320
00:22:32,853 --> 00:22:35,731
ไม้นี่สำคัญ ระวังดีๆ

321
00:22:35,814 --> 00:22:39,359
อย่าทำแบบนี้กับผม อย่านะ ให้ตาย

322
00:22:40,194 --> 00:22:42,779
คุณน่าจะเลิกเป็นครูใหญ่
แล้วหันมาเป็นมือโปรด้านนี้แทน

323
00:22:44,531 --> 00:22:46,658
ไม่ต้องห่วง
ฉันไม่เก็บเงินค่าแพ้จากคุณหรอก

324
00:22:53,665 --> 00:22:56,001
- เฮ้ รับอะไรดีครับ
- แจ๋ว

325
00:22:56,084 --> 00:22:57,878
ว้าว ดูซิใครมา

326
00:23:05,260 --> 00:23:07,596
- แค่โบกมือก็พอ
- ไม่

327
00:23:07,679 --> 00:23:10,849
ไม่แปลกซะหน่อย ไม่มีอะไรต้องกังวล

328
00:23:16,313 --> 00:23:17,397
คิม

329
00:23:21,527 --> 00:23:22,528
แฟรงก์

330
00:23:25,447 --> 00:23:26,573
เป็นไงบ้าง

331
00:23:27,699 --> 00:23:29,576
ก็ดี เมื่อดูรวมๆ นะ

332
00:23:30,577 --> 00:23:33,497
ทั้งที่คุณเพิ่งไล่ผมออก

333
00:23:34,414 --> 00:23:36,166
อือ เรื่องนั้น

334
00:23:39,670 --> 00:23:41,505
นี่ แฟรงก์ คุณก็รู้จักฉันดี

335
00:23:41,588 --> 00:23:44,925
คุณก็รู้ว่าฉันไม่อยากทำแบบนั้น
แต่ฉันเจอแรงกดดันมากมาย

336
00:23:45,801 --> 00:23:48,595
คนจับตาดูเยอะ ต้องทำให้หลายคนพอใจ

337
00:23:48,679 --> 00:23:50,597
การเป็นหัวหน้าก็ต้องเจอแบบนี้แหละ

338
00:23:50,681 --> 00:23:51,932
ใช่ ฉันรู้

339
00:23:52,015 --> 00:23:54,017
ฉันอยากมีความรับผิดชอบมากขึ้นมาตลอด

340
00:23:54,852 --> 00:23:58,355
ฉันไม่เคยรู้ว่าฉันจะเจ็บปวดแค่ไหน
เวลาที่คนรอบตัวฉันเจ็บปวด

341
00:24:01,817 --> 00:24:05,654
คุณทำงานของคุณได้ดีแล้ว สิ่งสุดท้าย
ที่ผมอยากทำคือเข้าไปขัดขวางคุณ

342
00:24:08,323 --> 00:24:09,408
ดีแล้ว

343
00:24:09,950 --> 00:24:11,368
งั้นก็กลับมาสิ

344
00:24:12,077 --> 00:24:14,288
- พูดจริงเหรอ
- คุณก็รู้ว่าฉันพูดจริง

345
00:24:15,330 --> 00:24:18,041
ฉันจะสั่งให้มีการสืบสวนเรื่องสแตรตา

346
00:24:18,125 --> 00:24:20,085
และฉันต้องการคนที่ฉันไว้ใจได้

347
00:24:20,169 --> 00:24:22,254
ช่างหัวรัทเทอร์ฟอร์ดมันปะไร

348
00:24:26,508 --> 00:24:27,509
นี่ฟังนะ

349
00:24:27,593 --> 00:24:30,387
ถ้าคุณรอให้ฉันอ้อนวอนคุณละก็

350
00:24:30,470 --> 00:24:32,055
เราจะได้อยู่ที่นี่กันทั้งคืน

351
00:24:33,807 --> 00:24:35,392
ก็ได้ๆ

352
00:24:36,727 --> 00:24:39,855
ผมจะเก็บไว้พิจารณานะ หัวหน้า

353
00:24:41,523 --> 00:24:44,026
ส่วนตอนนี้คุณจะช่วยผม
เอาชนะมือโปรคนนี้หน่อยได้ไหม

354
00:24:44,109 --> 00:24:45,194
ผมจะตายอยู่แล้ว

355
00:24:50,616 --> 00:24:51,825
โอ๊ะโอ

356
00:24:51,909 --> 00:24:53,118
ถือให้ทีๆ

357
00:24:53,202 --> 00:24:54,786
ถอดเสื้อโค้ตแล้วเว้ย

358
00:25:33,283 --> 00:25:36,828
รู้ไหม ผมโทษตัวเองเสมอ
สำหรับเวลาที่ผมสูญเสียไป

359
00:25:36,912 --> 00:25:39,665
ไม่พูดไม่จากัน

360
00:25:42,167 --> 00:25:45,212
สแตรตาทำให้เขาเป็นแบบนี้

361
00:25:49,675 --> 00:25:50,801
ฉันรู้ ที่รัก

362
00:26:16,201 --> 00:26:19,788
- แม่ครับ อยู่บ้านรึเปล่า
- แม่อยู่นี่จ้ะลูก

363
00:26:21,999 --> 00:26:23,000
อ้าว หวัดดีจ้ะ

364
00:26:23,584 --> 00:26:25,752
ไม่เห็นบอกเลยว่าจะมีแขกมาด้วย

365
00:26:25,836 --> 00:26:27,963
แม่ก็ได้ยินผมพูดถึงอิซซี่บ่อยๆ

366
00:26:28,046 --> 00:26:30,924
และพ่อแม่เธอก็ใจดียอมให้ผมค้างคืน

367
00:26:31,008 --> 00:26:34,052
- ตอนที่พ่อกับแม่…
- ขึ้นเสียงใส่กันน่ะเหรอ

368
00:26:34,136 --> 00:26:37,431
ผมกะจะพูดว่าคุยกัน แต่ก็ใช่

369
00:26:37,514 --> 00:26:41,018
ยังไงก็เถอะ คนนี้แหละครับ
นี่แฟนผมเอง อิซซี่

370
00:26:41,768 --> 00:26:44,771
เธอเป็นแฟนฉัน ส่วนนี่ก็แม่ฉัน

371
00:26:46,273 --> 00:26:48,525
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณเดอลูกา

372
00:26:48,609 --> 00:26:51,570
จีน่า เรียกจีน่าก็พอ
ดีใจนะที่ในที่สุดเธอก็มาที่นี่

373
00:26:52,821 --> 00:26:54,740
ว้าว นี่บ้านคุณเหรอคะ

374
00:26:54,823 --> 00:26:59,745
มันช่างสวยสะอาดจริงๆ

375
00:26:59,828 --> 00:27:01,038
ขอบใจจ้ะ

376
00:27:01,121 --> 00:27:03,540
ไม่ใช่ว่าหนูคิดว่ามันจะสกปรก
หรืออะไรนะคะ

377
00:27:03,624 --> 00:27:04,875
แต่มันสวยจริงๆ ค่ะ

378
00:27:04,958 --> 00:27:07,169
พวกลูกๆ น่ารักกันจัง จริงๆ นะ

379
00:27:07,252 --> 00:27:08,253
มาเลย

380
00:27:08,337 --> 00:27:10,214
ฉันเอาเสื้อโค้ตไปเก็บให้

381
00:27:11,965 --> 00:27:13,217
ขอบใจ

382
00:27:13,842 --> 00:27:15,344
วันนี้เรามีพายไส้ไก่

383
00:27:17,638 --> 00:27:19,556
- น่าอร่อย หนูชอบพายไส้ไก่
- ดีเลย

384
00:27:22,017 --> 00:27:25,979
- หวังว่าคงหิวกันแล้วนะ
- ค่ะ ท้องร้องจ๊อกๆ เลย

385
00:27:26,063 --> 00:27:28,690
นี่คือเมนูโปรดของอีธาน

386
00:27:30,067 --> 00:27:32,319
ดูสิ
ว่าแต่วันนี้ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง

387
00:27:32,402 --> 00:27:36,114
ก็ดีค่ะ เหมือนเดิมเลย
ดีเท่าที่โรงเรียนจะดีได้

388
00:28:00,097 --> 00:28:01,473
รหัสผ่าน

389
00:28:01,557 --> 00:28:03,183
(กรุณากรอกรหัสผ่าน)

390
00:28:07,062 --> 00:28:10,274
เร็วเข้า ฮิลดี้
รหัสผ่านจะเปลี่ยนทุกๆ 30 วินาที

391
00:28:11,817 --> 00:28:14,194
พวกนายแน่ใจนะว่าเราควรทำแบบนี้

392
00:28:14,278 --> 00:28:15,279
โอ๊ย ให้ตาย

393
00:28:15,362 --> 00:28:17,239
- มาถึงขั้นนี้แล้ว
- ชะตาของทั้งเมือง…

394
00:28:17,322 --> 00:28:19,533
- พิมพ์ไปเลย ฮิลดี้
- อยู่ในมือเรานะ

395
00:28:20,075 --> 00:28:21,368
โอเค

396
00:28:49,605 --> 00:28:50,606
(แจ้งเตือนความปลอดภัย)

397
00:28:50,689 --> 00:28:52,566
(พบการแจ้งเตือนความปลอดภัย
กำลังส่งข้อมูลตำแหน่ง)

398
00:28:52,649 --> 00:28:54,276
(ขับรถไป)

399
00:28:56,153 --> 00:28:57,154
อะไรกัน

400
00:29:08,498 --> 00:29:10,459
(ขับรถไป)

401
00:29:12,461 --> 00:29:14,087
เราต้องมองหาอะไรเนี่ย

402
00:29:14,922 --> 00:29:17,174
(สแตรตาเทคอินดัสตรีส์)

403
00:29:22,596 --> 00:29:23,639
ดูสิ

404
00:29:24,306 --> 00:29:26,934
คนเดียวกันกับที่อยู่ในรูป
ที่คฤหาสน์นั่น

405
00:29:32,814 --> 00:29:35,692
นามสกุลของยายของแกรนต์คือวูดรัฟฟ์

406
00:29:36,485 --> 00:29:38,362
เขาต้องเป็นเจ้าของคฤหาสน์นั่นแน่ๆ

407
00:29:38,445 --> 00:29:41,365
ว่าแล้วเชียว
ที่นั่นมันอิลลูมินาติชัดๆ

408
00:29:45,536 --> 00:29:47,496
- เดี๋ยวนะ
- อะไรเหรอ

409
00:29:48,580 --> 00:29:49,581
ลิสโก

410
00:29:49,665 --> 00:29:50,666
(ลิสโก)

411
00:29:52,167 --> 00:29:55,170
เดินทางไปตามเส้นทางบนแผนที่

412
00:30:01,093 --> 00:30:03,637
ทำไมในนี้มีไฟล์
เกี่ยวกับครอบครัวฉันเต็มไปหมด

413
00:30:04,304 --> 00:30:06,431
- (ใบขับขี่รัฐวอชิงตัน)
- (ใบขับขี่รัฐนิวยอร์ก)

414
00:30:06,515 --> 00:30:07,516
(ทะเบียนสมรส)

415
00:30:08,976 --> 00:30:10,018
มีข้อมูลของเราทุกคน

416
00:30:10,102 --> 00:30:11,270
- (สูติบัตร)
- (เดอะแมจิกอาวเออร์ครอนิเคิล)

417
00:30:11,353 --> 00:30:12,563
นี่คือรายชื่อที่ต้องกำจัด

418
00:30:12,646 --> 00:30:14,606
ไม่ใช่รายชื่อที่ต้องกำจัด
อย่าทำให้เธอกลัวสิ

419
00:30:14,690 --> 00:30:16,942
เราต้องถูกเก็บแน่ๆ เราทุกคนเลย

420
00:30:17,943 --> 00:30:20,571
นี่ เอาใส่ธัมบ์ไดรฟ์ไว้ก่อน
แล้วเราค่อยหาทางกันทีหลัง

421
00:30:31,123 --> 00:30:34,293
(กำลังคัดลอกไฟล์)

422
00:30:51,143 --> 00:30:52,644
เรามีปัญหาแล้ว

423
00:30:53,270 --> 00:30:56,732
ดีใจที่ได้กลับมาอยู่อิรีฮาร์เบอร์นะ
อีธานคิดถึงที่นี่มากๆ

424
00:30:56,815 --> 00:30:58,150
เห็นๆ กันอยู่

425
00:31:01,945 --> 00:31:03,197
แม่รู้ว่าแม่ทำให้ลูกอาย

426
00:31:03,280 --> 00:31:04,740
แต่ลูกพาเธอมาที่นี่เองนะ

427
00:31:04,823 --> 00:31:07,034
ครับ ผมว่าผมสมควรเจอแบบนี้แล้ว

428
00:31:15,542 --> 00:31:16,668
เราทำไงกันดี

429
00:31:16,752 --> 00:31:18,587
ไม่รู้สิ อาจจะไม่มีอะไรก็ได้

430
00:31:20,756 --> 00:31:21,924
- หวัดดีค่ะ
- หวัดดี

431
00:31:22,007 --> 00:31:24,301
- ทุกอย่างโอเคไหม
- ขอโทษที่แวะมาแบบนี้

432
00:31:24,384 --> 00:31:28,597
ผมเพิ่งได้รับแจ้งเตือนความปลอดภัย
ทางโทรศัพท์ เลยว่าจะแวะมาดูหน่อย

433
00:31:28,680 --> 00:31:29,973
ฉันช่วยยังไงได้บ้าง

434
00:31:30,057 --> 00:31:32,559
ผมว่า
เราน่าจะไปดูคอมพิวเตอร์ของคุณหน่อย

435
00:31:33,477 --> 00:31:34,478
(กำลังคัดลอกไฟล์)

436
00:31:34,561 --> 00:31:35,854
เราต้องไปแล้ว

437
00:31:35,938 --> 00:31:38,524
ไม่ได้ ถ้าขัดจังหวะระหว่างดาวน์โหลด
มันจะทำให้ไฟล์เสีย

438
00:31:38,607 --> 00:31:40,359
ฮิลดี้ ไม่มีเวลาแล้ว

439
00:31:44,530 --> 00:31:45,614
เฮ้ เด็กๆ

440
00:31:54,289 --> 00:31:55,749
แม่ เดี๋ยวก่อน แม่

441
00:32:04,508 --> 00:32:07,094
เราเสียใจเรื่องนี้จริงๆ

442
00:32:09,263 --> 00:32:10,389
ค่ะ

443
00:32:12,808 --> 00:32:14,685
โอเค ได้ค่ะ… ขอบคุณค่ะ

444
00:32:14,768 --> 00:32:17,312
โอเค ขอโทษอีกทีนะคะ บาย

445
00:32:20,190 --> 00:32:23,527
ฮิลดี้กำลังขโมยข้อมูล
จากเซิร์ฟเวอร์ของสแตรตา

446
00:32:26,238 --> 00:32:29,616
แมตต์ ลูกเราเป็นอะไรเนี่ย

447
00:32:30,617 --> 00:32:34,913
อือ ผมรู้ แน่นอนว่าแกทำเกินไป

448
00:32:36,832 --> 00:32:38,917
เธอเพ่งความสนใจไปที่เรื่องเดียว

449
00:32:39,001 --> 00:32:41,170
จนไม่สามารถแยกแยะได้
ว่าอะไรถูกอะไรผิด

450
00:32:41,253 --> 00:32:42,254
อือ

451
00:32:44,047 --> 00:32:45,674
ไม่ใช่ความผิดของน้องหรอก

452
00:32:48,886 --> 00:32:49,887
หมายความว่าไง

453
00:32:52,306 --> 00:32:55,934
เป็นความคิดของเราเอง เรายุให้แกทำ
หนู อีธาน และเอ็มมา

454
00:32:57,686 --> 00:32:59,188
ลูกน่าจะรู้ดีกว่านี้สิ

455
00:32:59,271 --> 00:33:01,857
โอเค แต่สแตรตามีไฟล์เกี่ยวกับพวกเรา

456
00:33:01,940 --> 00:33:03,609
ฮิลดี้บอกว่า
พวกเขามีข้อมูลของทั้งครอบครัวเรา

457
00:33:03,692 --> 00:33:05,402
รูปภาพของเรา ทุกอย่างเลย

458
00:33:05,485 --> 00:33:08,113
เดี๋ยวนะ ลูกแน่ใจเหรอ

459
00:33:08,197 --> 00:33:09,823
ลูกมีหลักฐานไหม

460
00:33:10,532 --> 00:33:13,744
เราพยายามแล้ว
แต่เราเสียธัมบ์ไดรฟ์ไป

461
00:33:16,705 --> 00:33:18,874
ไม่เอาน่า นี่ฮิลดี้ซะอย่าง

462
00:33:19,541 --> 00:33:21,126
แกไม่โกหกเรื่องแบบนี้หรอก

463
00:33:23,670 --> 00:33:25,881
อือ เรื่องนั้นเรารู้ดี

464
00:34:06,547 --> 00:34:09,632
(ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ ปู่ปู่)

465
00:34:09,716 --> 00:34:10,801
หวัดดีจ้ะ

466
00:34:13,512 --> 00:34:14,554
นอนไม่หลับเหรอ

467
00:34:19,935 --> 00:34:21,520
มาสิ นั่งก่อน

468
00:34:31,405 --> 00:34:34,283
หนูทำไม่สำเร็จค่ะ ปู่ปู่

469
00:34:35,909 --> 00:34:38,871
ตายจริง หลานพูดเรื่องอะไรเนี่ย

470
00:34:40,455 --> 00:34:43,583
หนูทำเรื่องพวกนี้ แล้วก็ก่อปัญหา

471
00:34:43,667 --> 00:34:46,628
แค่เพื่อจะพิสูจน์
ว่าสแตรตาทำให้ปู่ปู่เป็นแบบนี้

472
00:34:47,588 --> 00:34:49,755
หนูอยากทำให้ปู่ปู่อาการดีขึ้น แต่…

473
00:34:52,384 --> 00:34:53,719
หนูทำไม่ได้

474
00:34:55,304 --> 00:34:57,181
ไม่มีอะไรสำเร็จสักอย่าง

475
00:34:58,390 --> 00:35:00,225
ฮิลดี้ หลานรัก

476
00:35:02,603 --> 00:35:03,937
มันสำเร็จสิ

477
00:35:06,023 --> 00:35:08,734
ปู่ก็แค่ตาแก่คนนึงจากเมืองเล็กๆ

478
00:35:08,817 --> 00:35:12,613
ที่ขายจักรยาน
และอยู่บ้านหลังเดิมมา 40 ปีแล้ว

479
00:35:13,739 --> 00:35:15,824
ปู่คิดว่าชีวิตปู่ไม่ได้สำคัญอะไร

480
00:35:17,451 --> 00:35:19,411
ปู่คิดว่า คือ…

481
00:35:21,705 --> 00:35:23,624
ยกเว้นพวกเธอ ครอบครัวของปู่

482
00:35:25,375 --> 00:35:27,794
บางทีปู่อาจไม่ได้สลักสำคัญอะไรนัก

483
00:35:30,214 --> 00:35:34,885
แต่หลานทำให้ปู่เห็นว่า
ชีวิตที่ไม่สำคัญนั้นไม่มีจริงหรอก

484
00:35:35,928 --> 00:35:39,097
เพราะว่าถ้าเรื่องราวของปู่
สามารถช่วยใครได้

485
00:35:39,181 --> 00:35:42,851
งั้นก็แปลว่า… มันสำคัญสิ

486
00:35:44,102 --> 00:35:46,688
ฉะนั้นจงทำต่อไป ฮิลดี้

487
00:35:46,772 --> 00:35:48,482
จงบอกเล่าเรื่องราวต่อไป

488
00:35:53,904 --> 00:35:55,614
ขอบคุณนะคะ ปู่ปู่

489
00:35:56,615 --> 00:35:57,824
หนูรักปู่ปู่นะ

490
00:36:00,202 --> 00:36:01,620
ปู่ก็รักหลานจ้ะ

491
00:36:06,959 --> 00:36:08,043
อะไรคะนั่น

492
00:36:09,086 --> 00:36:12,714
ตอนที่พ่อของหลาน…
ตอนที่พ่อของหลานอายุเท่าหลานน่ะ

493
00:36:12,798 --> 00:36:16,677
เขาไม่เคยอยากให้ปู่
ไปส่งเขาที่หน้าโรงเรียนเลย

494
00:36:16,760 --> 00:36:20,514
ปู่ต้องจอดรถตรงมุมถนน
แล้วเขาจะรีบวิ่งแจ้นไปหาเพื่อนๆ

495
00:36:20,597 --> 00:36:23,600
แต่เขามักจะมองกลับมาเสมอ

496
00:36:24,226 --> 00:36:27,354
และเวลาเขามองกลับมา ปู่ก็จะทำแบบนี้

497
00:36:28,188 --> 00:36:30,607
แบบนี้ทำให้เขารู้ว่าปู่รักเขา

498
00:36:32,067 --> 00:36:33,902
แม้จะอยู่ไกลกันก็ตาม

499
00:36:36,488 --> 00:36:38,282
ใช่ แบบนั้นแหละ

500
00:36:42,870 --> 00:36:45,914
หนูแค่… หนูไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อดี

501
00:36:46,456 --> 00:36:48,250
(The Splendid and the Vile
เอริก ลาร์สัน)

502
00:36:48,333 --> 00:36:49,960
มาอ่านหนังสือกับปู่สิ

503
00:36:57,301 --> 00:37:00,262
เชอร์ชิลเองยังแบ่งเวลาอ่านหนังสือ
ระหว่างการโจมตีแบบสายฟ้าแลบ

504
00:37:01,430 --> 00:37:04,850
ทีนี้หลานรู้จักไหม
ว่าวินสตัน เชอร์ชิลคือใคร

505
00:37:05,434 --> 00:37:06,685
นิดหน่อยค่ะ

506
00:37:06,768 --> 00:37:09,855
เขาเป็นนายกรัฐมนตรีของอังกฤษ
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

507
00:37:09,938 --> 00:37:14,693
แต่หนังสือเล่มนี้บอกเรื่องราวของเขา
และพูดถึงแมรี่ลูกสาวเขาไว้เยอะเลย

508
00:37:16,069 --> 00:37:18,280
เธอช่วยเขาช่วงสงครามได้มากเชียวละ

509
00:37:19,698 --> 00:37:24,494
- เหมือนหนูกับพ่อเหรอ
- ปู่คิดว่าเหมือนหลานกับพ่อจริงๆ

510
00:37:57,152 --> 00:37:59,196
(ถึง: นายอำเภอทริป จอห์นสัน ที่สาม
หัวข้อ: เบาะแส - สำคัญ)

511
00:37:59,279 --> 00:38:00,322
(สแตรตาเทคอินดัสตรีส์รู้)

512
00:38:25,889 --> 00:38:27,349
(อีเมลฉบับใหม่
หัวข้อ: เบาะแส - สำคัญ)

513
00:38:38,902 --> 00:38:39,903
เวรละ…

514
00:38:39,987 --> 00:38:43,824
วันนี้คือวันที่ 20 กันยายน 1987

515
00:38:43,907 --> 00:38:46,577
(อิรีฮาร์เบอร์ยินดีต้อนรับ
สแตรตาเทคอินดัสตรีส์)

516
00:38:53,917 --> 00:38:56,670
(เบาะแส - สำคัญ)

517
00:38:57,254 --> 00:38:59,506
กรุณาระบุชื่อของคุณเพื่อบันทึกไว้

518
00:38:59,590 --> 00:39:00,716
ตายแล้ว

519
00:39:02,759 --> 00:39:04,261
แฮงก์ กิลลิส นักบินทดสอบ

520
00:39:05,179 --> 00:39:07,472
อาร์เธอร์ คอนเวย์
หอควบคุมจราจรทางอากาศ

521
00:39:08,098 --> 00:39:09,933
และคุณเชื่อว่า…

522
00:39:10,017 --> 00:39:11,685
นี่ มานี่สิ มาดูนี่หน่อย

523
00:39:15,022 --> 00:39:18,025
เราเพิ่งได้เบาะแส
จากที่อยู่อีเมลนิรนาม

524
00:39:19,359 --> 00:39:20,652
ว่าไงบ้างคะ

525
00:39:21,528 --> 00:39:23,238
อือ ดูนะ

526
00:39:23,322 --> 00:39:25,490
กรุณาระบุชื่อของคุณเพื่อบันทึกไว้

527
00:39:26,283 --> 00:39:27,534
แฮงก์ กิลลิส นักบินทดสอบ

528
00:39:27,618 --> 00:39:29,119
- พ่อของแซม
- ใช่

529
00:39:30,662 --> 00:39:32,831
อาร์เธอร์ คอนเวย์
หอควบคุมจราจรทางอากาศ

530
00:39:33,415 --> 00:39:34,499
ใครคะ

531
00:39:36,460 --> 00:39:37,544
ใช่ เขาคือ…

532
00:39:39,338 --> 00:39:41,256
ใช่ อาร์เธอร์ คอนเวย์

533
00:39:41,340 --> 00:39:42,799
เขาเคยทำงานกับแฮงก์

534
00:39:46,678 --> 00:39:49,306
และคุณเชื่อว่า
สารผนึกที่เราใช้ที่นี่

535
00:39:49,389 --> 00:39:52,476
ส่งผลกระทบแง่ลบต่อสุขภาพ

536
00:39:52,559 --> 00:39:54,686
ใช่ เพราะงี้เราถึงมาที่นี่

537
00:39:54,770 --> 00:39:58,148
ผมแอบได้ยินพวกผู้บริหารในบริษัท
พูดว่ามันคือแคดเมียม

538
00:39:58,232 --> 00:40:00,234
พวกเขาทดสอบมัน และมันเป็นพิษ

539
00:40:00,817 --> 00:40:02,152
มันสมเหตุสมผลด้วย

540
00:40:02,236 --> 00:40:04,738
คนงานจำนวนมากที่โรงงานเคลือบสี
ได้พากันล้มป่วย

541
00:40:04,821 --> 00:40:09,618
สแตรตาหยุดใช้แคดเมียมในยุค 70
แต่วิดีโอนี้มาจากปี 1987

542
00:40:09,701 --> 00:40:11,662
นี่คือหลักฐานว่าพวกเขาโกหก

543
00:40:12,538 --> 00:40:15,958
พวกเขายังคงใช้มันต่อไป
แม้จะรู้ว่ามีคนล้มป่วย

544
00:40:16,041 --> 00:40:19,086
คุณได้ยินพวกผู้บริหารพูดได้ยังไง

545
00:40:20,003 --> 00:40:22,464
ผมกำลังพาลูกของเพื่อนผม
เดินชมเครื่องบินลำใหม่

546
00:40:22,548 --> 00:40:24,299
ผมเดาว่าพวกเขาไม่เห็นเรา

547
00:40:25,551 --> 00:40:28,679
พ่อคะ นั่นหมายถึงริชชี่แน่ๆ

548
00:40:42,484 --> 00:40:44,403
(ได้แรงบันดาลใจจากการรายงานข่าวของ
นักข่าวสืบสวนวัยเยาว์ ฮิลดี้ ลีชัค)

549
00:41:52,471 --> 00:41:54,473
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี