1
00:00:42,072 --> 00:00:43,823
ตอนนั้นผมอยู่ในชิคาโก

2
00:00:45,451 --> 00:00:47,786
กับเพื่อนที่ชื่อเคล็ม ฟลอยด์

3
00:00:48,871 --> 00:00:52,583
เคล็มคบกับโสเภณีเยอรมันที่ใช้ชื่อว่า "เดอะดัชเชส"

4
00:00:54,084 --> 00:00:56,962
เธอสูงราว 4 ฟุต 2 นิ้ว หน้าตาน่ารัก

5
00:00:58,672 --> 00:01:00,674
และมีผู้ชายติดเยอะ

6
00:01:04,386 --> 00:01:07,598
เราเมากันหนักเท่าที่จะเมาได้

7
00:01:07,681 --> 00:01:11,226
เราสนุกกับทุกสิ่งที่เรามีและอะไรก็ตามที่คนอื่นมี

8
00:01:11,310 --> 00:01:13,937
เราจะไปฟังจอห์น โคลเทรน เขาเป็นฮีโร่

9
00:01:15,230 --> 00:01:17,941
พวกเขาจะได้เล่นเพลงนี้ วงนี้น่ะ

10
00:01:18,525 --> 00:01:20,569
แล้วเทรนก็จะเริ่มเป่า

11
00:01:21,653 --> 00:01:24,573
นึกออกมั้ย 15 หรือ 20 นาที เขาเป่าอย่างเมามัน

12
00:01:24,656 --> 00:01:26,158
ส่วนผมก็เมาเละ

13
00:01:30,204 --> 00:01:33,582
มันคงมากเกินไปสำหรับผม
ผมไปมุดหัวอยู่ในห้องน้ำชาย

14
00:01:33,665 --> 00:01:38,379
เอาหัวแนบไปกับกระเบื้องสีเขียวเหมือนอ้วก
ผมยังจำสีกระเบื้องนั้นได้อยู่เลย

15
00:01:39,421 --> 00:01:45,010
และผมก็คิดว่า "โอเค มันต้องไม่เป็นไร
รวบรวมสติให้ได้ มันจะต้องผ่านไปด้วยดี"

16
00:01:46,553 --> 00:01:48,806
คนบางคนเตะประตูเปิดออก

17
00:01:48,889 --> 00:01:50,808
ปัง เทรนนั่นเอง

18
00:01:50,891 --> 00:01:52,935
เขาเตะประตูเปิดเพราะเขา...

19
00:01:59,900 --> 00:02:04,279
เล่นอย่างดุเดือดเลือดพล่านที่สุดเท่าที่เราจะจินตนาการได้

20
00:02:04,363 --> 00:02:06,490
เขาไม่เคยหยุดเดี่ยวแซ็กโซโฟน

21
00:02:06,573 --> 00:02:08,325
เขายังเล่นอยู่

22
00:02:08,409 --> 00:02:11,537
แล้วเขาก็ขึ้นไปถึงจุดที่
ประสบความสำเร็จสูงสุด นึกออกมั้ย

23
00:02:11,620 --> 00:02:13,288
เขายังไฟลุกโชนอยู่

24
00:02:13,372 --> 00:02:18,544
ผมไม่เคยได้ยินใครมีไฟแรงกับดนตรีขนาดนั้นเลยในชีวิต

25
00:02:18,627 --> 00:02:20,211
ในห้องน้ำเล็กๆ นั่น

26
00:02:20,294 --> 00:02:21,755
ห้องน้ำเล็กๆ ที่ปูกระเบื้องนั่น

27
00:02:29,888 --> 00:02:33,851
เดวิด ครอสบี้ยืนอยู่แถวหน้า
ของวงการเพลงร็อคมาห้าทศวรรษ

28
00:02:37,521 --> 00:02:41,483
ใครๆ ก็รู้ว่าเขาต่อสู้กับ
ปัญหาสุขภาพและยาเสพติดมาหลายปี

29
00:02:43,819 --> 00:02:47,781
ในวัย 72 ครอสบี้เกิดใหม่อย่างสร้างสรรค์

30
00:02:51,243 --> 00:02:55,873
"ยุคเรเนสซองส์ของเดวิด ครอสบี้เป็นเหตุการณ์
ที่น่าแปลกใจและน่าชื่นใจที่สุดอย่างหนึ่งในวงการดนตรี"

31
00:02:55,956 --> 00:02:57,207
- เดวิด ฟริคเคอ โรลลิ่งสโตน

32
00:03:02,254 --> 00:03:06,175
"เขายังมีชีวิตได้ยังไง"

33
00:03:06,258 --> 00:03:11,013
ใครๆ ก็ถามว่าผมเสียใจบ้างมั้ย เสียใจสิ
ผมเสียใจมากกับเวลาที่สูญเปล่าไปกับการเมามาย

34
00:03:11,096 --> 00:03:12,014
ผมกลัวนะ

35
00:03:13,932 --> 00:03:15,184
กลัวตายน่ะ

36
00:03:16,769 --> 00:03:17,770
และผมก็เฉียดมาก

37
00:03:19,605 --> 00:03:20,981
ผมไม่ชอบเลย

38
00:03:21,065 --> 00:03:24,401
ผมอยากมีเวลามากกว่านี้ มากกว่านี้เยอะๆ เลย

39
00:03:27,071 --> 00:03:30,157
นี่คือเทศกาลบิ๊กเซอร์โฟล์ค

40
00:03:30,240 --> 00:03:32,826
และนั่นคริสตีน

41
00:03:34,620 --> 00:03:36,246
นี่คือเราสี่คน

42
00:03:37,623 --> 00:03:40,542
ผมคิดว่ารูปนี้จะใช้เป็นปกอัลบั้มฮิวแมนไฮเวย์

43
00:03:41,043 --> 00:03:44,296
นั่นผมในสมัยนั้นก่อนที่จะไว้เครา เดอะเบิร์ดส์

44
00:03:44,380 --> 00:03:46,423
พระเจ้า ภาพนี้ของไมล์สดีมาก

45
00:03:47,424 --> 00:03:49,385
มีความดุดันอยู่ในนั้น

46
00:03:51,470 --> 00:03:52,471
ผมกับนีล

47
00:03:53,597 --> 00:03:55,099
ผมกับการ์เซีย

48
00:03:55,182 --> 00:03:56,934
พระเจ้าอวยพรเจอร์รี่ การ์เซียด้วย

49
00:03:57,017 --> 00:04:00,270
นี่ผมกับวงไลท์เฮาส์สนุกกัน

50
00:04:00,354 --> 00:04:03,190
และมันก็... ผมมีความสุขมากตอนนั้น

51
00:04:04,274 --> 00:04:09,029
ถ้าผมไปหาคุณแล้วบอกว่า
"งดดนตรี คุณจะไม่ได้ฟังเลย"

52
00:04:09,113 --> 00:04:14,952
"แต่คุณจะสนุกสุดขีดในชีวิตประจำวัน
และมีครอบครัวที่สุดยอด..."

53
00:04:15,035 --> 00:04:16,704
- งดดนตรีเลยเหรอ
- งดดนตรีเลย

54
00:04:16,787 --> 00:04:18,372
คุณจะยอมแลกมั้ย

55
00:04:21,417 --> 00:04:23,544
นั่นไม่ใช่โลกสำหรับผม

56
00:04:23,627 --> 00:04:26,046
แบบนี้เป็นความเห็นแก่ตัวรึเปล่า

57
00:04:27,923 --> 00:04:30,175
ผมก็ไม่รู้ อาจจะใช่นะ

58
00:04:30,259 --> 00:04:33,762
แต่ไม่ได้ ผม ดนตรี งดดนตรีเหรอ

59
00:04:33,846 --> 00:04:35,556
ไม่เลย ผมไม่สนใจ

60
00:04:35,639 --> 00:04:39,727
มันเป็นสิ่งเดียวที่ผมทำได้
มันเป็นสิ่งเดียว ที่เดียว ที่ผมจะช่วยได้

61
00:04:39,810 --> 00:04:43,897
มันเป็นที่เดียวที่ผมจะทำให้ดีขึ้นได้
มันเป็นสิ่งเดียวที่ผมจะเสนอให้ได้จริงๆ

62
00:04:44,940 --> 00:04:45,858
เดวิด ครอสบี้และผองเพื่อน

63
00:04:45,941 --> 00:04:48,402
ผมไม่อยากไป ผมมีอะไรมากมายที่พยายามจะทำ

64
00:04:49,945 --> 00:04:53,115
ผมออกทัวร์เพราะผม...
ผมออกทัวร์เพราะผมอยากร้องเพลง

65
00:04:53,574 --> 00:04:56,994
ผมต้องออกทัวร์

66
00:04:58,078 --> 00:05:01,915
เพื่อจะมีเงินเลี้ยงปากท้องและจ่ายค่าจำนองบ้าน

67
00:05:03,709 --> 00:05:05,753
ส่วนที่ยากที่สุดคือการออกจากบ้าน

68
00:05:05,836 --> 00:05:08,630
ผมไม่ชอบออกจากบ้าน ผมรักเมีย รักลูกชาย

69
00:05:08,714 --> 00:05:11,550
ผมรักนะ รักที่นี่

70
00:05:11,633 --> 00:05:13,427
ไงจ๊ะ มาม่า

71
00:05:13,510 --> 00:05:14,428
ลูกแม่เป็นไงบ้าง

72
00:05:14,511 --> 00:05:16,347
ผมมีความกดดัน ใช่

73
00:05:17,431 --> 00:05:20,392
คุณต้องเข้าใจนะ ผมอยู่ในวงครอสบี้ สติลส์ แอนด์แนช

74
00:05:20,476 --> 00:05:23,020
ครอสบี้ สติลส์ แนช แอนด์ยังที่...
มันไม่เคยมีเพลงฮิต

75
00:05:23,103 --> 00:05:24,188
แบล็ค ไงจ๊ะ แบล็ค

76
00:05:26,815 --> 00:05:29,818
ฉันผ่านมันไปได้เพราะฉันรู้ว่าเขาจะไปไหน

77
00:05:30,194 --> 00:05:33,280
ฉันรู้ว่าอะไรที่จะทำให้เขามีความสุขที่สุด

78
00:05:37,368 --> 00:05:39,536
ผมอายุ 76 ปีแล้ว

79
00:05:39,620 --> 00:05:41,288
ผมเคย...

80
00:05:41,372 --> 00:05:43,290
หัวใจวายสองสามครั้ง

81
00:05:43,374 --> 00:05:45,167
ผมมีขดลวดแปดชิ้นในหัวใจ

82
00:05:46,126 --> 00:05:47,920
ผมเป็นไวรัสตับอักเสบซี

83
00:05:49,088 --> 00:05:52,508
ซึ่งทำลายตับผม ทำให้ผมต้องปลูกถ่ายตับ

84
00:05:52,591 --> 00:05:53,634
ผมเป็นเบาหวาน

85
00:05:54,677 --> 00:05:57,638
ซึ่งในระยะยาวอาจทำให้เราตายได้

86
00:05:57,721 --> 00:05:59,139
แต่ผมมีความสุข

87
00:06:00,432 --> 00:06:03,644
ฉันว่าคนอื่นคงไม่รู้ว่าเขาป่วยขนาดไหน

88
00:06:03,727 --> 00:06:08,107
ฉันดีใจที่เขาดื้อแบบนี้และยังอยากจะร้องเพลงอยู่ดี

89
00:06:08,857 --> 00:06:12,861
ฉันอาจบอกว่า "นี่ที่รัก ฉันว่าคุณน่าจะอยู่บ้าน
และไปหาหมอหัวใจนะ"

90
00:06:12,945 --> 00:06:16,448
"อย่าออกไปทัวร์เลย"
และเขาจะบอก "ช่างหัวคุณสิ ผมจะไป"

91
00:06:16,532 --> 00:06:18,617
และฉันก็ต้องยอมรับตามนั้น

92
00:06:18,701 --> 00:06:21,620
ฉันต้องบอกว่า "ไปเถอะ ที่รัก ขอให้สนุก"

93
00:06:21,704 --> 00:06:24,164
และฉันอาจไม่ได้เจอเขาอีกเลย

94
00:06:26,959 --> 00:06:29,962
ถึงจุดนี้ในชีวิตผม ทุกๆ...

95
00:06:31,380 --> 00:06:33,090
นาทีที่ผมมี

96
00:06:34,591 --> 00:06:36,468
คือมันมีค่ามาก

97
00:06:37,386 --> 00:06:39,304
เวลาคือเงินก้อนสุดท้าย

98
00:06:39,930 --> 00:06:41,849
คุณจะเอาไปใช้ยังไงล่ะ

99
00:06:42,850 --> 00:06:45,060
ฉันอยากให้เขาเลือกครอบครัวเป็นอันดับแรก

100
00:06:46,061 --> 00:06:47,438
และฉันคิดว่าเขาจะเลือก

101
00:06:50,107 --> 00:06:53,652
นี่คือที่ที่ผมรู้สึกมีชีวิตชีวาจริงๆ

102
00:06:55,404 --> 00:07:00,034
ความสบายใจอย่างเดียวที่ฉันมีก็คือตอนที่ไฟดับลง

103
00:07:00,117 --> 00:07:02,161
ฉันหวังว่าจะเป็นอย่างนั้นตอนเขาร้องเพลง

104
00:07:16,508 --> 00:07:18,469
ให้ตาย ผมไม่ชอบออกจากบ้านเลย

105
00:07:18,552 --> 00:07:20,429
ผมไม่ชอบออกจากบ้านเอามากๆ

106
00:07:22,431 --> 00:07:24,683
ผมรักการร้องเพลง แต่ผมเกลียดที่ต้องออกจากบ้าน

107
00:07:27,353 --> 00:07:30,606
หกสัปดาห์ เดี๋ยวคุณก็ได้กลับ

108
00:07:32,107 --> 00:07:33,108
หวังว่างั้นนะ

109
00:07:35,361 --> 00:07:37,404
ผมสัญญากับเมียว่าจะกลับไป

110
00:07:42,451 --> 00:07:44,161
ลุ้นให้ได้กลับละกัน

111
00:07:56,090 --> 00:07:58,217
สมัยที่เป็นหนุ่มน้อย

112
00:07:58,801 --> 00:08:04,682
แม่พาผมไปดูวงซิมโฟนีออร์เคสตราเล็กๆ ที่เล่นในสวน

113
00:08:06,183 --> 00:08:09,770
และพลังของออร์เคสตรามันยิ่งใหญ่มากสำหรับผม

114
00:08:09,853 --> 00:08:11,939
มันเหมือนคลื่นซัดสาดใส่ผม

115
00:08:13,565 --> 00:08:15,150
และผมสังเกตว่า...

116
00:08:15,776 --> 00:08:17,736
ข้อศอกทุกคนเคลื่อนไหวไปพร้อมกัน

117
00:08:17,820 --> 00:08:20,322
ขยุกขยิกไปมาพร้อมกันหมดเลย

118
00:08:20,406 --> 00:08:22,991
นั่นแหละถึงได้ทรงพลังมาก มันฝังใจสุดๆ

119
00:08:23,075 --> 00:08:27,037
แล้วผมก็ได้เจอเอเวอร์ลีบราเธอร์ส
ผมได้ฟังแล้วก็คิดว่า "โอ้โฮ"

120
00:08:27,121 --> 00:08:29,581
ผมเริ่มร้องประสานสามเสียง
ในเพลงประสานสองเสียง

121
00:08:36,380 --> 00:08:38,757
ธรรมชาติของผมชอบร้องประสานเสียงมาก

122
00:08:39,675 --> 00:08:41,510
แม่ผมเป็นนักมนุษยศาสตร์...

123
00:08:41,593 --> 00:08:42,928
อาลิฟ ครอสบี้กับเดวิด
1941

124
00:08:43,012 --> 00:08:46,849
และรู้สึกว่าความเสมอภาคระหว่างมนุษย์นั้น

125
00:08:47,515 --> 00:08:48,600
ก็เป็นอย่างที่เป็นนั่นแหละ

126
00:08:49,684 --> 00:08:52,980
แม่ผมมีแผ่นเสียงของจอช ไวท์

127
00:08:53,063 --> 00:08:55,983
เป็นแผ่นแรกๆ ที่ผมจำได้ว่ารู้จักจริงๆ

128
00:08:56,066 --> 00:08:58,402
และมีเพลงในแผ่นนั้นชื่อ "สเตรนจ์ฟรุต"

129
00:08:59,403 --> 00:09:02,906
และผมไม่เข้าใจ ผมเลยไปหาแม่แล้วถามว่า "แม่..."

130
00:09:02,990 --> 00:09:06,160
"ผมไม่เข้าใจ
ผลไม้แปลกๆ ที่เขาพูดถึงคืออะไร"

131
00:09:06,243 --> 00:09:07,786
และแม่ก็เริ่มร้องไห้

132
00:09:13,000 --> 00:09:16,253
ไม่เคยคิดเลยว่า

133
00:09:16,337 --> 00:09:20,382
คนเราจะจับมนุษย์อีกคนแขวนคอ
เพราะไม่ชอบสีผิวของเขา

134
00:09:22,009 --> 00:09:24,178
แม่ผมมีความรักให้ใครๆ มากมาย

135
00:09:25,596 --> 00:09:27,431
ส่วนพ่อผมเป็นชายแก่ขี้หงุดหงิด

136
00:09:27,514 --> 00:09:29,767
ไม่เคยแสดงออกอะไรแบบนั้นเลย

137
00:09:30,893 --> 00:09:32,561
ครอบครัวครอสบี้
1950

138
00:09:32,644 --> 00:09:35,564
ออกจะเป็นครอบครัวที่ไม่ปกติหน่อยๆ

139
00:09:37,941 --> 00:09:38,776
ฟลอยด์ ครอสบี้
1930

140
00:09:38,859 --> 00:09:41,612
ภาพที่ตามมาบอกให้รู้ถึงวิธีทำงานของผม

141
00:09:41,695 --> 00:09:42,529
กล้อง:
ฟลอยด์ ครอสบี้

142
00:09:42,613 --> 00:09:44,531
ผู้ช่วยผู้กำกับ:
บิล แบมบริดจ์ - เดวิด ฟลาเฮอร์ตี

143
00:09:45,699 --> 00:09:47,409
ภาพแรกๆ ที่ผมจำได้

144
00:09:47,493 --> 00:09:51,955
คือผมมองพ่อโหนตัวเข้าไปในเครื่องบินทิ้งระเบิดบี-24

145
00:09:52,039 --> 00:09:54,500
และบินไปสู่สงครามโลกครั้งที่สอง

146
00:09:55,751 --> 00:09:59,463
เขาถ่ายหนังน่ะ

147
00:10:03,801 --> 00:10:06,637
และเป็นฉากที่อันตรายมากด้วย แต่เขาไม่ยอมพูดถึงมัน

148
00:10:08,555 --> 00:10:09,723
เขาเคยเห็นเรื่องเลวร้าย

149
00:10:18,691 --> 00:10:19,525
ไฮนูน

150
00:10:19,608 --> 00:10:23,195
เขาได้รางวัลออสการ์ตัวแรกๆ ที่มีการจัดแจก
จากหนังเรื่องทาบู

151
00:10:23,278 --> 00:10:25,364
แล้วก็ได้รางวัลลูกโลกทองคำจากเรื่องไฮนูน

152
00:10:25,447 --> 00:10:27,908
ทุกการแกว่งของลูกตุ้ม...

153
00:10:27,991 --> 00:10:29,201
ทุกวินาที...

154
00:10:29,993 --> 00:10:32,746
ชีวิตคนเดินไปเรื่อยๆ

155
00:10:33,372 --> 00:10:35,708
เขาเป็นช่างภาพที่น่าตะลึง

156
00:10:38,961 --> 00:10:41,171
พ่อไม่เคยบอกเลยว่าเขารักผม

157
00:10:41,255 --> 00:10:43,924
ไม่เคยเลยสักครั้ง ไม่เคยพูดคำเหล่านั้นเลย

158
00:10:44,008 --> 00:10:46,385
และนั่นก็มีผลกับเรา

159
00:10:46,468 --> 00:10:48,387
ผมเลยเป็นเด็กขี้เหงา

160
00:10:48,470 --> 00:10:52,725
เด็กตัวน้อยอ้วนกลม ไม่ได้เป็นที่ชื่นชอบหรืออะไร
เล่นกีฬาก็ไม่เก่ง

161
00:10:53,183 --> 00:10:54,685
ผมเป็นตัวตลกในชั้นเรียน

162
00:10:54,768 --> 00:10:57,771
มีปัญหาทางวินัย ก่อเรื่องตลอดเวลา

163
00:10:57,855 --> 00:11:02,276
ผมถูกไล่ออก น่าจะทุกโรงเรียนที่เข้าไปเลย

164
00:11:02,359 --> 00:11:03,777
ผมต้องการความสนใจ

165
00:11:05,362 --> 00:11:07,740
พยายามเรียกร้องความสนใจไม่หยุด

166
00:11:07,823 --> 00:11:12,077
ผมต้องการการยอมรับตลอดเวลาเลยนะ
เกาหลังหูผมสิ บอกหน่อยว่าผมเท่

167
00:11:12,619 --> 00:11:14,538
สาวหนึ่งเคยบอกฉันว่าน่าจะลองทำงาน

168
00:11:14,621 --> 00:11:16,790
"อะเกิร์ลวันซ์โทลด์มี"
เดโม่ของครอสบี้ในช่วงแรก - ประมาณปี 1962

169
00:11:16,874 --> 00:11:18,417
ใช้แรงงานสุจริตสักหนึ่งวัน

170
00:11:18,500 --> 00:11:22,171
แต่ผมยิ้มเยาะและบอกเธออย่างนั้น...

171
00:11:22,254 --> 00:11:24,631
พี่ชายผมก็เป็นนักดนตรีนะ

172
00:11:24,715 --> 00:11:26,842
เขาเป็นคนที่ให้กีตาร์ตัวแรกกับผม

173
00:11:26,925 --> 00:11:28,135
เดวิดกับอีธาน ครอสบี้
1964

174
00:11:28,218 --> 00:11:29,636
ทำให้ผมหัดฟังเพลงแจ๊สยุค 50

175
00:11:29,720 --> 00:11:32,639
ตอนนั้นแหละที่ผมเดินเข้าสู่โพรงกระต่าย

176
00:11:45,944 --> 00:11:48,280
เฉพาะ
ซันเซ็ตบูเลอวาร์ด

177
00:11:48,364 --> 00:11:50,741
นี่คือซันเซ็ตบูเลอวาร์ด

178
00:11:54,703 --> 00:11:59,041
ถ้าคุณจะใช้ถนนสักเส้นในลอสแองเจลิส
ก็น่าจะเป็นถนนสายนี้แหละ

179
00:11:59,124 --> 00:12:00,125
ซันเซ็ตบูเลอวาร์ด

180
00:12:01,919 --> 00:12:02,753
สวัสดี

181
00:12:04,963 --> 00:12:07,633
ผมชื่อเดวิด ครอสบี้ และเมื่อเรามารวมตัวกัน

182
00:12:07,716 --> 00:12:08,884
ป๊อปไซด์
1967

183
00:12:08,967 --> 00:12:10,678
ใครๆ ก็เรียกเราว่า "เดอะเบิร์ดส์"

184
00:12:15,182 --> 00:12:17,226
เดอะเบิร์ดส์

185
00:12:25,776 --> 00:12:28,362
ผมคิดว่าเราเป็นวงดนตรีไฟฟ้าวงแรกๆ

186
00:12:30,531 --> 00:12:31,824
ผมชอบมาก

187
00:12:31,907 --> 00:12:34,243
เราเรียกความสนใจจากสาวๆ ได้

188
00:12:34,326 --> 00:12:37,830
ซึ่งแน่นอนว่าเป็นเหตุผลที่ทำให้เราทุกคน
เริ่มเล่นดนตรีในตอนแรก

189
00:12:39,248 --> 00:12:45,170
แต่ไม่จำเป็นว่าจะเป็นเรื่องดีเสมอไป
เมื่อเราประสบความสำเร็จเร็วตอนอายุยังน้อย

190
00:12:45,254 --> 00:12:49,633
ผมโชคดีมหาศาล
และไม่น่าจะรู้ตัวว่าตัวเองโชคดีขนาดไหน

191
00:12:51,093 --> 00:12:52,803
การเป็นนักร้องดังทำให้เรา...

192
00:12:52,886 --> 00:12:54,430
โรเจอร์ แม็คกวินน์
ผู้ร่วมก่อตั้งเดอะเบิร์ดส์

193
00:12:54,513 --> 00:12:56,557
เรารู้สึกว่าตัวเองสำคัญกว่าที่เป็นจริงๆ

194
00:12:56,640 --> 00:13:00,769
อย่างในปี 65-66 พูดได้เลยว่าเราเป็นที่หนึ่ง

195
00:13:00,853 --> 00:13:04,523
ได้พบเดอะบีทเทิลส์และไปเที่ยวด้วยกัน
มันเหมือนสถานที่ที่น่าตื่นเต้นเลยล่ะ

196
00:13:05,983 --> 00:13:09,862
เรา... เรารู้จักภาพที่แท้จริงของตัวเอง
ซึ่งไม่เหมือนกับภาพลักษณ์เลย

197
00:13:10,821 --> 00:13:14,825
ใครคือหนุ่มผมยาวที่นั่งเยื้องขวาไปทางด้านหลังของคุณ

198
00:13:14,908 --> 00:13:16,910
เยื้องขวาไปทางด้านหลัง

199
00:13:16,994 --> 00:13:20,956
- ใครน่ะ
- เขาคือเดฟจากเดอะเบิร์ดส์ เพื่อนเราเอง

200
00:13:21,040 --> 00:13:22,458
เฮ้ เพื่อนรัก

201
00:13:22,541 --> 00:13:27,838
ผมแค่นั่งแอบๆ ให้ความสนใจกับสิ่งที่พวกเขาทำ
ผมพยายามเรียนรู้ว่าร็อคสตาร์น่ะเขาเป็นกันยังไง

202
00:13:29,757 --> 00:13:31,216
และพวกเขารู้ว่าต้องทำยังไง

203
00:13:33,802 --> 00:13:36,305
ยังหนุ่ม ทะนงตัว สดใส

204
00:13:36,388 --> 00:13:37,723
มีความสร้างสรรค์สูง

205
00:13:37,806 --> 00:13:39,933
และเป็นก้นที่คอยรองรับผมด้วย

206
00:13:41,268 --> 00:13:43,354
ซิโรส์

207
00:13:43,437 --> 00:13:44,480
ซิโรส์

208
00:13:49,443 --> 00:13:53,572
สิ่งหนึ่งที่ผู้จัดการเรา จิม ดิ๊กสันทำถูกต้องจริงๆ

209
00:13:53,655 --> 00:13:54,615
เขาพาเราเข้าไปที่นั่น

210
00:13:54,698 --> 00:13:57,826
แล้วก็โทรหาทุกคน
ที่เขาเคยเจอในฮอลลีวู้ดและบอกว่า

211
00:13:57,910 --> 00:14:00,496
"คุณต้องมาที่นี่นะ สาวๆ สุดยอดมาก"

212
00:14:00,579 --> 00:14:02,039
และพวกเขาก็... และ...

213
00:14:02,539 --> 00:14:06,418
พวกเขาทั้งหมด ทุกคนเลยไปที่นั่น
ภาพที่เห็นตรงนั้นมันสุดๆ เลย

214
00:14:10,214 --> 00:14:12,675
ความทรงจำพวกนี้เป็นภาพขาวดำหรือภาพสีสำหรับคุณ

215
00:14:16,011 --> 00:14:17,471
ภาพสีสิ สีสันจัดจ้านเลยล่ะ

216
00:14:26,563 --> 00:14:28,232
ดีแลนก็มาเยี่ยมเรา

217
00:14:28,315 --> 00:14:30,651
เขามาเล่นดนตรีกับเราสดๆ

218
00:14:32,528 --> 00:14:36,990
ผมจำได้ตอนที่เงยหน้าขึ้น
และเห็นบ๊อบ ดีแลนเป็นครั้งแรก

219
00:14:37,074 --> 00:14:39,326
ทุกคนตื่นตะลึงเมื่อเห็นเขา

220
00:14:42,079 --> 00:14:43,247
เทศกาลนิวพอร์ตโฟล์ค
1964

221
00:14:43,330 --> 00:14:48,085
เพลงนี้ชื่อ "เฮ้ มิสเตอร์แทมบูรีนแมน"
ช่วยเล่นเพลงนี้ให้ผมด้วย

222
00:14:51,505 --> 00:14:54,967
คำที่เขาใช้น่ะดีมาก เพลงของเขาดีมาก

223
00:15:00,889 --> 00:15:03,809
เฮ้ คุณแทมบูรีน

224
00:15:03,892 --> 00:15:06,353
เล่นเพลงให้ผมหน่อย

225
00:15:06,437 --> 00:15:08,981
ยามเช้าที่แสนสดใส

226
00:15:09,064 --> 00:15:12,484
ผมจะตามติดคุณ...

227
00:15:14,611 --> 00:15:16,905
ผมจำได้ว่าผมอิจฉา

228
00:15:18,907 --> 00:15:20,367
เดวิดบอก "ฉันไม่ชอบเลยเพื่อน"

229
00:15:20,451 --> 00:15:23,370
"มันเป็นเพลงโฟล์คจังหวะสองสี่
ไม่มีทางได้เปิดในวิทยุหรอก"

230
00:15:23,454 --> 00:15:27,374
เราก็เลย... เราเลยเรียบเรียงใหม่เป็น...

231
00:15:35,341 --> 00:15:38,886
เฮ้ คุณแทมบูรีน...

232
00:15:38,969 --> 00:15:42,181
ดีแลนมาแล้วเราก็เล่น "แทมบูรีนแมน" ให้เขา

233
00:15:42,890 --> 00:15:44,975
และคุณก็จะได้ยินเสียงฟันเฟืองในหัวเขาทำงาน

234
00:15:45,768 --> 00:15:50,689
เขาออกไปก่อตั้งวงดนตรีไฟฟ้าเลยทันที

235
00:15:50,773 --> 00:15:52,232
เฮ้ คุณแทมบูรีน...

236
00:15:52,316 --> 00:15:54,193
มีเรื่องตลกเกิดขึ้นในนั้นด้วย

237
00:15:54,276 --> 00:15:56,403
ผมเข้าไปในนั้นเพื่อดูเดอะดอร์ส

238
00:15:56,487 --> 00:15:59,615
ความไม่ชอบมอร์ริสันของผมน่าจะเริ่มจากตรงนั้น

239
00:16:00,616 --> 00:16:04,912
เขาดึงม่านผมออกและบอกว่า
"นายซ่อนตัวหลังม่านไม่ได้หรอก"

240
00:16:04,995 --> 00:16:08,374
ตอนนั้นผมกำลังเมาแอลเอสดี

241
00:16:08,457 --> 00:16:11,168
ผมก็เลยหายตัวไปอยู่อีกฟากของห้อง

242
00:16:13,879 --> 00:16:15,547
ผมไม่เคยให้อภัยเขาเรื่องนั้นเลย

243
00:16:16,715 --> 00:16:18,425
ไม่ใช่ ตรงต่อไป

244
00:16:22,179 --> 00:16:23,847
คุณจะขึ้นไปบนลอเรลแคนยอนใช่มั้ย

245
00:16:26,266 --> 00:16:32,189
ผมเริ่มเป็นกบฏที่ต่อต้านวัฒนธรรม

246
00:16:32,272 --> 00:16:35,150
ราวๆ ช่วงที่เริ่มไว้ผมยาวน่ะ

247
00:16:35,234 --> 00:16:37,069
เราเริ่มจะเป็นฮิปปี้

248
00:16:42,199 --> 00:16:44,410
และตอนแรกเริ่ม

249
00:16:44,493 --> 00:16:47,621
ใครๆ ก็ไม่ชอบเห็นเราปรากฎตัว

250
00:16:47,705 --> 00:16:53,085
ผมเลยได้ลิ้มรสการเป็นพลเมืองชั้นสอง
ซึ่งทำให้เรายิ่งมีหัวกบฏสุดๆ

251
00:16:55,087 --> 00:16:57,506
แม่คุณเมายาโดยที่คุณไม่รู้

252
00:17:06,598 --> 00:17:09,810
ตอนนั้น ผมกลายเป็นตัวละครหนึ่ง

253
00:17:09,893 --> 00:17:11,854
เสื้อเชิ้ตแบบรัสเซีย หมวกแบบรัสเซีย

254
00:17:11,937 --> 00:17:15,399
เฮ้ โจ จะเอาเงินไปไหน

255
00:17:27,578 --> 00:17:31,707
ผมรู้ว่าการมีความเห็นทางการเมืองทำให้พวกเขาเสียใจ

256
00:17:31,790 --> 00:17:35,627
พวกเขาถ่ายรายการนี้เพื่อออกโทรทัศน์
ผมแน่ใจว่าพวกเขาต้องตัดช่วงนี้ออก

257
00:17:35,711 --> 00:17:38,213
แต่ผมก็อยากจะพูดอยู่ดี แม้จะโดนตัดทิ้ง

258
00:17:38,297 --> 00:17:39,381
เทศกาลมอนเทอเรย์ป๊อป
1967

259
00:17:39,464 --> 00:17:41,508
เมื่อประธานาธิบดีเคนเนดี้โดนสังหาร

260
00:17:41,592 --> 00:17:43,344
เขาไม่ได้ตายเพราะผู้ชายคนเดียว

261
00:17:44,511 --> 00:17:48,182
เขาโดนยิงจากหลายทิศทางด้วยปืนหลายกระบอก

262
00:17:48,265 --> 00:17:52,436
มีคนปิดข่าว พยานโดนฆ่า

263
00:17:52,519 --> 00:17:55,022
และนี่คือประเทศของคุณครับ ทุกท่าน

264
00:17:58,817 --> 00:18:01,111
เดวิดกลายเป็นคนที่ใครๆ สุดจะทน

265
00:18:01,195 --> 00:18:04,490
คนอื่นอยู่กับเขายาก เราไม่อยากอยู่ใกล้เขา

266
00:18:09,745 --> 00:18:12,915
ผมไม่คิดว่าเราอยู่ในฐานะที่จะ... ที่จะออกไปตรงนั้น

267
00:18:12,998 --> 00:18:17,586
และประโคมข่าวพวกนี้ อย่างทฤษฎีสมคบคิดเรื่องเคนเนดี้

268
00:18:17,670 --> 00:18:21,632
ผมไม่แน่ใจว่าอะไรเป็นแรงจูงใจของเขา
เขาอยากกอบกู้ประเทศนี้หรือไง

269
00:18:21,715 --> 00:18:22,633
ผมก็ไม่รู้

270
00:18:24,301 --> 00:18:28,222
พวกเขาเห็นเราเป็นวงป๊อปที่พยายามจะเป็นนักร้องดัง

271
00:18:28,305 --> 00:18:32,726
โดยไม่คิดว่าจะมีความเห็นทางการเมืองมาเกี่ยวข้อง

272
00:18:35,938 --> 00:18:38,816
ผมเห็นแล้วว่าเป็นไปได้ที่จะมีความวุ่นวายเกิดขึ้น

273
00:18:38,899 --> 00:18:40,442
คริส ฮิลล์แมน
ผู้ร่วมก่อตั้งเดอะเบิร์ดส์

274
00:18:40,526 --> 00:18:42,903
ระหว่างโรเจอร์กับเดวิด

275
00:18:45,698 --> 00:18:47,574
นี่เป็นบ้านที่พวกเขาไล่ผมออก

276
00:18:48,951 --> 00:18:50,494
พวกเขาขับรถปอร์เช่เข้ามาสองคัน

277
00:18:59,253 --> 00:19:02,256
มันไปไม่ได้น่ะ เราอยากให้นายออกจากวง

278
00:19:02,339 --> 00:19:05,259
เราไม่อยากให้นายอยู่ในวงอีกต่อไป

279
00:19:05,342 --> 00:19:08,387
นายสนใจการเมืองมากไป ดนตรีน้อยไป

280
00:19:08,470 --> 00:19:12,766
และเวลาเราพยายามทำเพลงที่นายไม่ชอบ
นายก็หลับ

281
00:19:12,850 --> 00:19:16,186
และเพลงเกี่ยวกับพี่น้องคนรักและผู้ชายร่วมสายน้ำ
มันไม่ได้ชวนเคลิ้ม

282
00:19:16,270 --> 00:19:17,604
มันพิลึก

283
00:19:17,688 --> 00:19:19,982
ยอมรับเถอะ ใจนายไม่ได้อยู่ตรงนี้

284
00:19:20,065 --> 00:19:22,484
นายมีแนวโน้มที่จะสร้างปัญหา

285
00:19:22,568 --> 00:19:24,820
และไม่ใช่ในด้านดีด้วย

286
00:19:24,903 --> 00:19:28,991
ผมบอก "ฉันว่านายคิดผิด
นายกำลังทำพลาดครั้งใหญ่ แต่ก็ได้"

287
00:19:29,074 --> 00:19:30,868
"ก็ได้ ได้เลย"

288
00:19:31,535 --> 00:19:35,372
"แต่ฉันจะเอา 'กวินนีเวียร์' กับเพลงเพี้ยนๆ ไปด้วย"

289
00:19:39,209 --> 00:19:41,712
ผมไม่... ผมไม่เสียใจเลย จริงๆ

290
00:19:42,546 --> 00:19:45,466
ผมเป็นแมวที่เอาใจยาก

291
00:19:45,549 --> 00:19:47,760
และกระโดดไปมาอยู่ตลอด

292
00:19:48,844 --> 00:19:50,179
และ... และ...

293
00:19:52,264 --> 00:19:53,432
และเป็นคนไม่ง่ายเลย

294
00:19:54,475 --> 00:19:58,020
อีโก้สูง ไม่มีสมอง งี่เง่า

295
00:19:59,605 --> 00:20:00,773
มันเจ็บนะ

296
00:20:03,817 --> 00:20:07,196
ผมก็เลยทำอย่างที่ทุกคนทำเวลาโดนไล่ออกจากวง

297
00:20:07,738 --> 00:20:08,947
ผมออกมา

298
00:20:10,157 --> 00:20:12,868
กะว่าจะหาเรือสักลำแล้วไปล่องเรือ

299
00:20:14,078 --> 00:20:16,747
เรือใบแสนสวยลำนี้ ผมเห็นมันทันที

300
00:20:18,290 --> 00:20:23,545
ผมเลยพยายามจะหาข้อมูล
และก็เจอว่ามันประกาศขายมาสักพักแล้ว

301
00:20:24,088 --> 00:20:26,298
สิ่งที่เราทำก็คือ ผมเริ่มปล่อยข่าวลือ...

302
00:20:27,675 --> 00:20:32,012
ในลอเดอร์เดลผ่านคนสองสามคนว่า
เรือมันผุใต้เสากระโดงหลัก

303
00:20:32,096 --> 00:20:34,640
ซึ่งจะต้องใช้เงินเยอะมากในการตรวจดู

304
00:20:37,518 --> 00:20:40,020
แล้วผมก็เสนอเงินให้ 25,000 เหรีญ พวกเขาก็รับเลย

305
00:20:42,022 --> 00:20:44,775
เงิน 25,000 ผมได้มาจากปีเตอร์ ทอร์ค

306
00:20:44,858 --> 00:20:48,487
ผมบอก "ปีเตอร์ ผมไม่มีเงินเลย
แล้วก็โดนไล่ออกจากเดอะเบิร์ดส์ คุณช่วย...

307
00:20:48,570 --> 00:20:49,822
ผมอยากไปล่องเรือ

308
00:20:50,948 --> 00:20:52,241
ขอยืมสัก 25,000 ได้มั้ย"

309
00:21:01,667 --> 00:21:02,960
การล่องเรือ...

310
00:21:03,043 --> 00:21:06,547
แล่นออกไปในแปซิฟิกหรือล่องในทะเลแคริบเบียน

311
00:21:06,630 --> 00:21:08,757
เราตื่นมาโดยรู้สึกถึงการเคลื่อนไหว...

312
00:21:10,300 --> 00:21:12,052
เรือแล่นไปเรื่อยๆ

313
00:21:12,136 --> 00:21:15,973
คลื่นหนุนเข้ามา ค่อยๆ ยกเราขึ้นและผลักเราไป

314
00:21:16,056 --> 00:21:19,018
เหมือนเรือกำลังเต้นรำช้าๆ แบบนี้น่ะ

315
00:21:20,060 --> 00:21:21,395
มันสวยงามมาก

316
00:21:25,107 --> 00:21:29,278
ทุกสิ่ง ประสาทสัมผัส ภาพ เสียง...

317
00:21:29,361 --> 00:21:31,447
ข้อมูลทุกรูปแบบเลย

318
00:21:32,072 --> 00:21:34,074
ดังขึ้น คมชัดขึ้น สดใสขึ้น

319
00:21:40,414 --> 00:21:43,292
และก็คือ มันสวยงามน่ะ

320
00:21:49,631 --> 00:21:51,050
เวลาเราอยู่บนชายฝั่ง

321
00:21:51,133 --> 00:21:57,056
มีข้อมูลมากมายที่มีผลต่อประสาทสัมผัสของเรา
ตลอดเวลาที่เรากลั่นกรองมัน

322
00:21:57,139 --> 00:21:58,599
แต่พอเราออกไปตรงนั้น

323
00:21:58,682 --> 00:22:01,185
พื้นที่กว้างใหญ่และข้อมูลน้อยมาก

324
00:22:02,227 --> 00:22:04,521
มันเป็นความรู้สึกที่รื่นรมย์จริงๆ

325
00:22:11,695 --> 00:22:15,657
มันเป็นส่วนที่มหัศจรรย์ของชีวิตผมจริงๆ

326
00:22:15,741 --> 00:22:18,452
และแน่นอน ผมแต่งเพลงดีๆ ที่นั่นได้เยอะมาก

327
00:22:18,535 --> 00:22:22,289
ผมเขียน "ลีชอร์" ที่นั่น ผมเขียน "เพจ 43" ที่นั่น
ผมเขียน "วูดเดนชิปส์" ที่นั่น

328
00:22:26,251 --> 00:22:28,253
ทะเลนี่มันของจริงล้วนๆ เลย

329
00:22:28,337 --> 00:22:29,880
ตรงข้ามกับฮอลลีวู้ด

330
00:22:29,963 --> 00:22:30,798
ใช่

331
00:22:34,343 --> 00:22:36,762
ลอเรลแคนยอน

332
00:22:36,845 --> 00:22:38,639
ผมว่าผมเป็นคนแรกที่ย้ายไปที่นั่นนะ

333
00:22:39,932 --> 00:22:42,309
นักดนตรีคนแรกที่ผมรู้

334
00:22:42,393 --> 00:22:45,979
อาจจะมีคนอื่นอีกก็ได้ แต่ผมไม่รู้ว่าเป็นใคร

335
00:22:46,063 --> 00:22:47,898
วันแรกที่ผมมาที่แคลิฟอร์เนีย...

336
00:22:47,981 --> 00:22:48,816
เกล็นน์ เฟรย์
2013

337
00:22:48,899 --> 00:22:51,235
คนดังคนแรกที่ผมเห็นก็คือเดวิด ครอสบี้

338
00:22:51,318 --> 00:22:53,612
เขายืนอยู่ที่ระเบียงหน้า

339
00:22:53,696 --> 00:22:56,031
ของร้านลอเรลแคนยอนคันทรี

340
00:22:56,115 --> 00:23:00,244
และเขาก็ใส่หมวกปีกแบน
ใบที่ใส่ในอัลบั้มที่สองของเดอะเบิร์ดส์

341
00:23:00,327 --> 00:23:01,870
และมีหนังผืนเล็กๆ คลุมไหล่

342
00:23:01,954 --> 00:23:05,999
ผมมองไปและคิดว่า
"โอ พระเจ้า นั่นเดวิด ครอสบี้"

343
00:23:06,083 --> 00:23:07,251
พวกคุณบ้าไปแล้ว

344
00:23:07,835 --> 00:23:10,921
ที่นี่ไม่มีคุณค่าด้านการถ่ายภาพเลยสักนิด

345
00:23:11,005 --> 00:23:13,632
ไม่มีอะไรให้ถ่ายสักรูป ไม่ใช่ที่นี่

346
00:23:14,717 --> 00:23:17,720
เมื่อเราเริ่มย้ายมาที่นี่ ไม่ใช่เพราะมีชุมชนอยู่

347
00:23:17,803 --> 00:23:20,055
เราพยายามที่จะอยู่ให้พ้นหมอกควัน

348
00:23:21,598 --> 00:23:23,892
สมัยปี 50 สถานการณ์หมอกควันแย่จริงๆ

349
00:23:24,935 --> 00:23:27,771
แล้วใครๆ ก็จะเห็นนักดนตรีที่นี่...

350
00:23:27,855 --> 00:23:28,939
บ้านของแฟรงค์ แซปปา
1968

351
00:23:29,023 --> 00:23:30,899
หรือรู้จักนักดนตรีที่อยู่ที่นี่

352
00:23:31,442 --> 00:23:34,486
พวกเขาจะเริ่มออกมาเที่ยวกัน
เพื่อจะได้เจอนักดนตรีสักคน

353
00:23:36,363 --> 00:23:39,283
สิ่งที่คุณอยากให้พวกเขารู้

354
00:23:39,366 --> 00:23:42,619
ว่าสถานที่นี้จริงๆ แล้วเป็นมีอะไรนำเสนอ

355
00:23:42,703 --> 00:23:43,620
นึกออกมั้ย

356
00:23:48,542 --> 00:23:54,048
มันมีอะไร ก็มีแต่ที่ให้เรามาซื้อของชำ
ไม่เหมือนว่าเราจะมาเที่ยวที่นี่ได้

357
00:23:54,423 --> 00:23:57,634
- ที่นี่ซื้อกาแฟกันที่ไหน
- ได้เลย

358
00:23:57,718 --> 00:23:58,969
จะหากาแฟดื่มได้ยังไง

359
00:24:06,435 --> 00:24:09,021
มาคุยกันเรื่องรูปถ่ายตรงนี้ดีกว่า ครอส

360
00:24:09,104 --> 00:24:10,439
ไม่มีผมในนั้นเลย

361
00:24:14,109 --> 00:24:16,612
ไม่มีผมในรูปไหนเลย

362
00:24:16,695 --> 00:24:20,532
- โอเค คือผมก็รู้ แต่ว่า...
- คนพวกนี้มาที่นี่หลังผม

363
00:24:20,616 --> 00:24:21,992
- โอเค
- แล้วก็ถ่ายรูปกัน

364
00:24:22,076 --> 00:24:25,245
วงเดียวที่ผมรู้จักก็คือ
เดอะดอร์ส และผมไม่ชอบพวกเขา

365
00:24:26,288 --> 00:24:28,999
ผมไม่คิดว่ามีเดอะดอร์สคนไหนเคยอยู่ที่นี่

366
00:24:30,542 --> 00:24:32,503
มอร์ริสัน งี่เง่าจะตาย

367
00:24:33,921 --> 00:24:34,838
นี่...

368
00:24:37,091 --> 00:24:39,134
แคสส์ไง แคสส์อยู่สูงกว่าคนอื่น

369
00:24:39,218 --> 00:24:41,679
ที่วูดโดรว์วิลสัน เธออยู่ที่นี่

370
00:24:45,057 --> 00:24:47,810
ผมกับแคสส์เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก

371
00:24:47,893 --> 00:24:50,396
เธอมีกัญชาดี ผมก็มีกัญชาดีๆ

372
00:24:50,479 --> 00:24:51,980
เรารู้ว่าอะไรสำคัญในชีวิต

373
00:24:53,691 --> 00:24:55,401
เธอสดใสมากๆๆ

374
00:24:56,694 --> 00:24:57,611
แต่เดียวดาย

375
00:24:58,278 --> 00:24:59,196
เป็นสาวอ้วน

376
00:25:00,614 --> 00:25:02,991
หวังว่า... หวังว่าเธอจะได้รับความรัก

377
00:25:08,288 --> 00:25:10,708
เธอได้รับความรัก แต่ไม่ใช่อย่างที่เธอต้องการ

378
00:25:12,835 --> 00:25:17,339
ถ้าเป็นตัวคุณเองล่ะ
คุณรู้สึกว่าตัวเองได้รับความรักอย่างที่อยากได้รึเปล่า

379
00:25:19,091 --> 00:25:20,342
ผมคิดว่าผมไม่รู้เลย

380
00:25:21,093 --> 00:25:25,347
ผมไม่คิดว่าผมเป็นคนรักที่ดีนะ
ผมไม่คิดว่าผมเป็นคนดีที่จะ...

381
00:25:25,431 --> 00:25:28,350
ที่จะอยู่ด้วยน่ะ ผม... ผมว่าผมเห็นแก่ตัว

382
00:25:28,767 --> 00:25:29,685
และ...

383
00:25:31,937 --> 00:25:33,063
และเพี้ยนด้วย

384
00:25:33,147 --> 00:25:35,441
และยิ่งเวลาผ่านไปผมก็ยิ่งเพี้ยน

385
00:25:38,318 --> 00:25:41,071
มีผู้หญิงมากมายที่ผมมีอะไรด้วย

386
00:25:41,155 --> 00:25:42,072
หลายร้อยคน

387
00:25:43,365 --> 00:25:47,327
ยาทำให้เราเปลี่ยนไป

388
00:25:47,411 --> 00:25:53,125
และโคเคนก็มักจะทำให้เราหมกมุ่นกับเซ็กส์

389
00:25:53,208 --> 00:25:55,502
และเรื่องพวกนั้น

390
00:25:56,086 --> 00:25:58,714
มีหลายครั้งที่ผมล้ำเส้น อย่างที่คุณเองก็ยังไม่เคยคิด

391
00:25:59,882 --> 00:26:04,595
ผู้หญิงที่ยอมทนผมน่ะ
ผมแปลกใจนะที่พวกเธอยอมทนผม

392
00:26:06,847 --> 00:26:07,723
แต่พวกเธอก็ยอมทน

393
00:26:10,392 --> 00:26:15,230
ผมทำร้ายจิตใจสาวๆ เยอะมาก ผมทำร้ายคนเยอะมาก

394
00:26:16,648 --> 00:26:18,984
และผมลากหญิงสาวหลายคน

395
00:26:19,068 --> 00:26:22,154
เข้ามาพัวพันกับเรื่องมากมาย

396
00:26:22,696 --> 00:26:24,114
เดน่า

397
00:26:24,198 --> 00:26:26,283
แล้วก็เด็บบี โดโนแวน

398
00:26:26,367 --> 00:26:27,701
แนนซี่เจอหนักจริงๆ

399
00:26:28,243 --> 00:26:30,245
เพราะผมติดยาเต็มขั้น

400
00:26:30,329 --> 00:26:32,164
เธอต้องไป

401
00:26:32,247 --> 00:26:33,332
เพื่อรักษาชีวิตตัวเอง

402
00:26:35,167 --> 00:26:36,960
แต่ผมไม่อยากถูกทิ้งไว้คนเดียว

403
00:26:37,044 --> 00:26:40,464
เธอก็เลยมาติดยาด้วย มีชีวิตแบบนั้นสินะ

404
00:26:40,547 --> 00:26:41,423
ใช่เลย

405
00:26:43,384 --> 00:26:46,553
คุณรู้สึกว่าเธอติดยาเพราะคุณรึเปล่า

406
00:26:46,637 --> 00:26:47,471
ใช่

407
00:26:51,141 --> 00:26:53,477
สาวๆ พวกนี้ติดยามั้ย ใช่เลย

408
00:26:54,061 --> 00:26:55,270
ใช่ ผมทำให้พวกเธอติดยา

409
00:26:56,438 --> 00:26:57,856
ผมแนะนำยาให้พวกเธอ

410
00:26:59,108 --> 00:27:00,693
โคเคน เฮโรอีน ทั้งสองอย่าง

411
00:27:04,822 --> 00:27:06,990
สิ่งที่เราทำกับตัวเองก็คือเราทำกับตัวเอง

412
00:27:07,074 --> 00:27:09,827
เราอาจจะภูมิใจกับมันหรือสะอิดสะเอียนกับมัน

413
00:27:09,910 --> 00:27:13,330
แต่มันไม่ใช่เรื่องของศีลธรรม

414
00:27:14,498 --> 00:27:16,500
สิ่งที่คุณทำกับมนุษย์คนอื่นต่างหาก...

415
00:27:17,501 --> 00:27:18,585
ที่สำคัญ

416
00:27:19,878 --> 00:27:23,090
ผมกลับไปและสามารถชดใช้ได้

417
00:27:23,173 --> 00:27:27,845
ผู้หญิงทุกคนที่ผมแคร์จริงๆ ในชีวิต
ยกเว้นโดโนแวน ลูกสาวผมนะ

418
00:27:27,928 --> 00:27:29,596
ผมสามารถแก้ไขได้

419
00:27:30,222 --> 00:27:34,309
ผมควรขอบคุณพวกเธอทุกคนที่รักผม
ผมควรขอบคุณทุกคนที่ทำให้โลกกว้างขึ้น

420
00:27:34,393 --> 00:27:37,771
พวกเธอทุกคนล้วนแต่สอนอะไรผม
แต่ละคนสอนอะไรผม

421
00:27:37,855 --> 00:27:39,982
แต่ละคนรักผม

422
00:27:40,065 --> 00:27:44,695
รักมากที่สุดเท่าที่จะรักได้
และพวกเธอก็รักผมอย่างดีจริงๆ

423
00:27:44,778 --> 00:27:47,072
ดีกว่าที่ผมรักพวกเธอ

424
00:27:47,156 --> 00:27:48,157
ผมว่านะ

425
00:27:51,285 --> 00:27:53,871
โจนีรู้สึกมั้ยว่ามันจะยืนยาวตอนที่พวกคุณ...
ตอนที่พวกคุณ...

426
00:27:54,246 --> 00:27:56,331
- ไม่เหรอ
- ไม่

427
00:27:57,624 --> 00:28:00,336
ตอนที่ผมเจอโจนีครั้งแรกในฟลอริดา

428
00:28:01,503 --> 00:28:04,173
เธอร้องเพลงอยู่ในคอฟฟี่ช็อป

429
00:28:04,256 --> 00:28:07,843
และผมก็ตะลึงกับเธอเลย

430
00:28:07,926 --> 00:28:12,848
ผมตกหลุมรักเธอเลย
คล้ายๆ กับตกลงในถังผสมซีเมนต์น่ะ

431
00:28:18,020 --> 00:28:21,357
ผมจำได้ว่าทั้งหัวเราะและร้องไห้ในเวลาแค่ครึ่งชั่วโมง

432
00:28:29,365 --> 00:28:31,617
โจนีเคยบอกว่า

433
00:28:31,700 --> 00:28:34,787
ตอนนั้นเธอรู้สึกเหมือนคุณพาเธอขึ้นขบวนแห่ไปทั่ว

434
00:28:34,870 --> 00:28:36,622
ผมทำแบบนั้นจริงๆ

435
00:28:36,705 --> 00:28:41,377
เธอพูดถูกเผงเลย แต่คำพูดที่เธอใช้
ฟังแล้วเหมือนเป็นการบังคับ

436
00:28:41,460 --> 00:28:45,255
ไม่เหมือนว่าผมเปิดประตูในฮอลลีวู้ดทุกบานให้เธอ

437
00:28:45,339 --> 00:28:50,594
ผมรักเธอ และเธอก็เป็นนักร้องนักแต่งเพลงที่เก่งที่สุด
ในบรรดาพวกเรา ยอมรับเลย

438
00:28:53,555 --> 00:28:56,892
ผมบอก "นี่ ลองสูบนี่สิ โจนี อยากร้องเพลงมั้ย"

439
00:28:58,352 --> 00:29:02,815
แล้วเราก็มองทุกคนอึ้งจนพูดไม่ออก
เพราะไม่เคยฟังเสียงใครเหมือนเธอ

440
00:29:02,898 --> 00:29:06,110
โจนีกับแคลปตันน่ะ มันเกิดขึ้นตลอดเวลา

441
00:29:10,989 --> 00:29:15,661
ผมเป็นคนทำแผ่นเสียงแผ่นแรกของเธอ
และผมว่าผมทำได้ไม่ดีเท่าไหร่

442
00:29:15,744 --> 00:29:19,998
ผมไม่ได้ทำเพลงที่ดีให้เธอ
แต่ผมดึงความเป็นเธอออกมาได้

443
00:29:22,751 --> 00:29:28,215
เธอคิดว่าจูดี คอลลินส์คือความสำเร็จ

444
00:29:32,261 --> 00:29:34,680
พอๆ กับที่เธอจงใจ...

445
00:29:34,763 --> 00:29:38,976
เมื่อเธอรู้ตัวว่าเธอก้าวข้ามหัวคนอื่นๆ
เธอก็ยิ่งเอาใหญ่

446
00:29:39,059 --> 00:29:40,185
เลี้ยวซ้าย

447
00:29:42,813 --> 00:29:44,481
และบอก "ไปตายซะ"

448
00:29:45,691 --> 00:29:49,945
แต่ความจริงก็คือสิ่งที่เกิดขึ้น เธอข้ามหัวคนอื่นๆ

449
00:29:54,783 --> 00:29:56,285
ใกล้จะถึงแล้ว ตรงนั้นแหละ

450
00:29:57,453 --> 00:29:59,246
โอเค จอดเลย

451
00:29:59,329 --> 00:30:01,623
ลงจากรถและเดินดูรอบๆ กันเถอะ
ที่นี่เงียบดีนะ

452
00:30:01,707 --> 00:30:03,834
- จนพวกเขาโยนเราออกมา
- ใช่

453
00:30:03,917 --> 00:30:06,086
- เราจะบุกรุก
- คุณไม่โดนจับโยนออกมาหรอก

454
00:30:42,664 --> 00:30:44,166
ศิลปินน่ะน่าหลงใหล

455
00:30:44,249 --> 00:30:47,628
โจนีเอย แคสส์เอย แจนิสเอย

456
00:30:48,045 --> 00:30:49,588
ผมเจอแบบนี้เป็นสิบคน

457
00:30:50,089 --> 00:30:53,384
พวกเธอทุกคนมีปัญหา พวกเธอทุกคนฉลาด

458
00:30:53,467 --> 00:30:56,053
พวกเธอทุกคนขี้เหงา

459
00:30:56,136 --> 00:30:57,346
พวกเธอทุกคน...

460
00:30:58,722 --> 00:30:59,890
ยอดเยี่ยมมาก

461
00:31:02,935 --> 00:31:06,397
แล้วทำไมคุณถึงหลงรักโจนี ไม่หลงรักคนอื่นล่ะ

462
00:31:09,024 --> 00:31:10,359
เธออยากให้ผมหลงรัก

463
00:31:12,027 --> 00:31:13,821
เธอร่ายมนต์ที่แรงมาก

464
00:31:17,700 --> 00:31:22,246
คืนหนึ่ง เรากินอาหารมื้อใหญ่
มีพวกเรา 20 คนอยู่ที่นั่น

465
00:31:24,331 --> 00:31:27,126
เธอเดินกระแทกเท้าเข้ามาพร้อมกีตาร์

466
00:31:27,209 --> 00:31:29,336
และนั่งลง แล้วบอกว่า "ฉันมีเพลงใหม่"

467
00:31:29,420 --> 00:31:32,589
เราทุกคนก็ร้องว่า "โอ เยี่ยมเลย เพลงใหม่ของโจนี"

468
00:31:32,673 --> 00:31:35,676
"เหลือเชื่อ นี่มันสุดยอดเลย ร้องให้เราฟังเลยๆ"

469
00:31:40,264 --> 00:31:42,891
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอร้องเพลงนี้

470
00:31:44,518 --> 00:31:46,478
"ฟัคยูแอนด์กู้ดบาย" ให้ผมฟัง

471
00:31:47,730 --> 00:31:50,733
แล้วพอร้องจบ

472
00:31:50,816 --> 00:31:51,859
เธอก็มองผม

473
00:31:52,943 --> 00:31:57,531
สีหน้าเกรี้ยวกราดดุเดือดแบบนั้นน่ะ
แล้วเธอก็ร้องอีก

474
00:32:01,493 --> 00:32:03,537
ไม่มีใครเหมือนโจนี มิตเชลล์

475
00:32:07,124 --> 00:32:12,504
ผมว่าผู้ชายที่ดีที่สุดและเหมาะกับเธอที่สุด
น่าจะเป็นแกรห์ม

476
00:32:17,885 --> 00:32:20,471
และผมดีใจที่พวกเขาคบกัน

477
00:32:20,554 --> 00:32:22,765
ผมหลงรักคริสตีนไปแล้วด้วย

478
00:32:25,934 --> 00:32:28,479
นั่นคือบ้านที่ผมเอามาแต่ง "อาวร์เฮาส์" ตรงนั้นแหละ

479
00:32:38,864 --> 00:32:42,117
เห็นไฟข้างในนั้นมั้ย

480
00:32:42,201 --> 00:32:45,704
ไฟสีขาวเหลืองที่มองเห็นผ่านหน้าต่างน่ะ
นั่นแหละห้องครัว

481
00:32:45,788 --> 00:32:48,707
ครอสบี้ สติลส์ แอนด์แนชเกิดขึ้นที่นั่น
ใต้ไฟดวงนั้นเลย

482
00:32:51,543 --> 00:32:54,546
เรายืนอยู่ที่นั่นตอนที่ร้องเพลงแรกด้วยกัน

483
00:32:55,381 --> 00:33:02,388
ซ้อมเพลง
สิงหาคม 1969

484
00:33:05,891 --> 00:33:07,643
แคสส์แนะนำผมให้รู้จักแกรห์ม

485
00:33:09,687 --> 00:33:12,064
ตอนแรกผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

486
00:33:12,147 --> 00:33:14,566
แต่ผมก็ชอบเขา

487
00:33:16,318 --> 00:33:17,903
เขาใส่เสียงประสานให้

488
00:33:19,321 --> 00:33:20,239
และเราก็แบบว่า

489
00:33:22,616 --> 00:33:24,159
ปิ๊งน่ะ นึกออกมั้ย

490
00:33:24,243 --> 00:33:27,454
เรารู้ตั้งแต่ตอนนั้นเลย
ว่าเราจะทำอะไรในสองสามปีข้างหน้า

491
00:33:28,455 --> 00:33:31,500
ครอสบี้ สติลส์ แอนด์แนชจะทำเพลงแบบไหน

492
00:33:31,583 --> 00:33:32,668
เสียงของแกรห์ม แนช
2013

493
00:33:32,751 --> 00:33:34,837
พวกเขารู้ใน 40 วินาทีนั้น

494
00:33:36,130 --> 00:33:37,798
ไม่ใช่ปีนะ

495
00:33:37,881 --> 00:33:40,092
ไม่ต้องซ้อมเป็นเดือนๆ

496
00:33:40,175 --> 00:33:41,677
40 วินาทีเท่านั้น

497
00:33:48,017 --> 00:33:50,144
ด้านหลังมีพื้นที่เล็กๆ ให้ทำเป็นสวน

498
00:33:50,978 --> 00:33:53,564
เพื่อให้ยุติธรรมกับพวกนาย
ฉันควรหุบปากจนถึงกรีกเธียเตอร์

499
00:33:53,647 --> 00:33:56,483
หรือตอนได้งานแสดงครั้งแรก
เพราะฉันรู้ว่าฉันเข้าไปมีส่วนร่วมได้

500
00:33:56,567 --> 00:33:58,986
แต่เราจะผสมเสียงแบบนั้นไม่ได้

501
00:33:59,069 --> 00:34:01,196
เราซ้อมเพื่อให้ทุกอย่างลงตัวไม่ได้

502
00:34:01,280 --> 00:34:04,616
เห็นมั้ย พวกเขาต้องพร้อมเสมอ
อย่างดัลลัสน่ะ พวกเขาไม่ได้แค่เล่นเพลง

503
00:34:04,700 --> 00:34:06,035
พวกเขาฟังเสียงร้องด้วย

504
00:34:06,118 --> 00:34:08,162
- เขารับรู้ถึงเสียงร้อง
- สิ่งที่นายต้องทำ

505
00:34:08,245 --> 00:34:11,999
คือเล่นอะคูสติกในตอนนี้และอดทนไว้
เราจะพยายามหาห้องที่ใหญ่กว่านี้ทันทีที่หาได้

506
00:34:12,082 --> 00:34:15,044
นี่ ฉันกับเดวิดนั่งอยู่ตรงนี้มาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงแล้ว

507
00:34:15,127 --> 00:34:18,881
เพราะพวกเขาบอกว่าเราจะได้เล่นกีตาร์อะคูสติกตรงนี้

508
00:34:18,964 --> 00:34:20,841
- ใช่
- แล้วสตีเฟนไปไหน

509
00:34:20,924 --> 00:34:25,179
ฉันจะไม่ยอมถอยแม้แต่นิ้วเดียวด้วยความกลัว

510
00:34:25,262 --> 00:34:29,141
และนายก็เดินออกไปสองวันติดแล้ว
ไอ้คนหน้าไหว้หลังหลอก

511
00:34:29,224 --> 00:34:31,101
- นายทำฉันโมโหว่ะ
- ฮัลโหล เทสต์

512
00:34:31,185 --> 00:34:33,228
49 65 ว่าไง

513
00:34:33,312 --> 00:34:34,313
ทุกท่านครับ

514
00:34:34,938 --> 00:34:36,106
โปรดร่วมกันต้อนรับ...

515
00:34:36,190 --> 00:34:37,649
วู้ดสต็อค นิวยอร์ก
สิงหาคม 1969

516
00:34:37,733 --> 00:34:39,360
ครอสบี้ สติลส์ แอนด์แนช

517
00:34:41,320 --> 00:34:43,072
ขอบคุณมาก เราต้องการอยู่พอดี

518
00:34:44,907 --> 00:34:46,699
นี่เป็นงานแสดงครั้งที่สองของเรา

519
00:34:46,784 --> 00:34:51,996
นี่เป็นครั้งที่สองที่เราได้เล่นต่อหน้าคนดู
เรากลัวจนตัวสั่นไปหมด

520
00:35:04,677 --> 00:35:08,222
วู้ดสต็อคมิวสิกแอนด์อาร์ตแฟร์
งานแสดงอควาเรียนในไวท์เลค นิวยอร์ก

521
00:35:08,304 --> 00:35:09,473
สันติภาพและดนตรี 3 วัน

522
00:35:10,557 --> 00:35:14,645
ทุกคนถามผมเสมอเรื่องงานที่วู้ดสต็อค
ใช่ เพราะมันยิ่งใหญ่มาก

523
00:35:14,728 --> 00:35:17,481
ยิ่งเรามาไกลจากมันเท่าไหร่ มันก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเท่านั้น

524
00:35:18,857 --> 00:35:20,526
มันเป็นเรื่องของน้ำใจน่ะ

525
00:35:20,609 --> 00:35:23,529
มันคือการที่มนุษย์ทำดีต่อกัน

526
00:35:25,030 --> 00:35:26,323
ผมเห็นเด็กสาวคนนี้...

527
00:35:27,825 --> 00:35:32,496
สาวผมบลอนด์ สวย กระโปรงสั้น
ขาสวย เดินอยู่ในโคลน

528
00:35:32,579 --> 00:35:35,582
เธอโดนเศษแก้วในโคลนบาดเท้า

529
00:35:35,666 --> 00:35:38,043
บาดลึกเลยล่ะ เลือดไหลเป็นทางเลย

530
00:35:38,127 --> 00:35:41,046
แล้วก็เห็นผู้ชายคนนี้ เขาเป็นตำรวจทางหลวงนิวยอร์ก

531
00:35:41,130 --> 00:35:46,260
ผมสังเกตว่ารองเท้าเขาขัดจนวาววับ
และกางเกงก็จับจีบเรียบกริบ

532
00:35:46,343 --> 00:35:49,096
เขาดูเป็นคนเนี้ยบเลยล่ะ

533
00:35:50,180 --> 00:35:52,933
เขาไม่ลังเลเลยสักนิด

534
00:35:53,017 --> 00:35:56,562
แต่เดินตรงไปหาเด็กสาวคนนั้นในโคลนแล้วอุ้มเธอขึ้นมา

535
00:35:56,645 --> 00:35:59,732
เขามีทั้งเลือดทั้งโคลนเปื้อนไปทั้งตัว

536
00:35:59,815 --> 00:36:01,775
และอุ้มเธอไปที่รถ

537
00:36:02,484 --> 00:36:04,486
ค่อยๆ วางเธอลง

538
00:36:05,404 --> 00:36:11,243
และฮิปปี้ 15 คนก็ก้าวออกมา
เข็นรถตำรวจคันนั้นขึ้นจากโคลน

539
00:36:12,786 --> 00:36:15,080
จู่ๆ ผมก็รู้สึกว่ามันใช่เลย

540
00:36:15,998 --> 00:36:17,666
เราวิ่งด้วยความรู้สึกนั้น

541
00:36:19,126 --> 00:36:22,463
พวกคุณก็เห็น ตอนที่เรากลับมา
แล้วออกรายการทีวีของดิ๊ก คาเว็ตต์

542
00:36:22,546 --> 00:36:26,133
ตอนที่คุณเห็นพวกเราทุกคน เราวิ่งด้วยความรู้สึกนั้น

543
00:36:26,216 --> 00:36:29,345
ผู้ชมมากมายเหนื่อยมากเพราะพวกเขามาที่นี่...

544
00:36:29,428 --> 00:36:30,471
ดิ๊ก คาเวตต์โชว์
1969

545
00:36:30,554 --> 00:36:32,639
ผมเข้าใจ จากวู้ดสต็อคมาถึงนี่

546
00:36:32,723 --> 00:36:34,933
จากเทศกาลดนตรีน่ะ คนดูก็ยัง...

547
00:36:38,896 --> 00:36:42,941
คุณจะเห็นความมุ่งมั่นในตัวพวกเรา เรารู้สึกยังไงที่นั่น

548
00:36:43,025 --> 00:36:45,569
เรามีความสุขขนาดไหน เรามั่นใจแค่ไหน

549
00:36:45,652 --> 00:36:49,281
จู่ๆ โลกของเราก็ดีไปหมด
เรารู้สึกเหมือนเราชนะ

550
00:36:49,365 --> 00:36:51,367
ผมยังมีโคลนติดอยู่เลย

551
00:36:51,450 --> 00:36:53,577
เราจะหยุดสงครามบ้านั่น

552
00:36:53,660 --> 00:36:56,246
ผมขออธิบายได้มั้ยว่าการนั่งเฮลิคอปเตอร์มันเป็นยังไง

553
00:36:56,330 --> 00:37:00,918
มันเหมือนการตั้งค่ายทหารมาซีโดเนียบนเนินเขากรีก

554
00:37:01,001 --> 00:37:04,630
โดยมียิปซีกลุ่มใหญ่ที่สุดที่คุณเคยเห็นเดินตัดผ่านน่ะ

555
00:37:04,713 --> 00:37:06,632
เราจะทำให้มันต่างออกไป

556
00:37:06,715 --> 00:37:09,218
- เราจะแก้ไขเรื่องบ้าๆ นี่
- ห้องชั้นบน

557
00:37:09,301 --> 00:37:11,553
- ผมมีห้องหนึ่ง และไม่คิดว่ามันผิด
- โอเค

558
00:37:11,637 --> 00:37:13,847
อากาศที่เราทุกคนหายใจไม่บริสุทธิ์ ถูกมั้ย

559
00:37:13,931 --> 00:37:17,267
คุณรู้เรื่องนั้นใช่มั้ย ใครๆ ก็รู้
ทุกคนที่มองออกไปนอกหน้าต่างน่ะ

560
00:37:17,351 --> 00:37:19,186
ลองคิดแบบนี้นะ

561
00:37:19,269 --> 00:37:22,481
ทางเดียวที่จะแก้ปัญหาได้ดูเหมือนจะต้อง

562
00:37:22,564 --> 00:37:27,528
กล่อมจีเอ็ม ฟอร์ด ไครสเลอร์ 76 ยูเนียน เชลล์
และสแตนดาร์ดให้เลิกทำธุรกิจ

563
00:37:28,445 --> 00:37:29,279
นั่นสิ

564
00:37:32,574 --> 00:37:36,954
ซึ่ง... ซึ่งมันก็แค่มุกเด็ด แต่มีโอกาสน้อยมาก

565
00:37:37,037 --> 00:37:38,080
ใช่

566
00:37:38,163 --> 00:37:40,207
โดยเฉพาะเมื่อสี่บริษัทในนั้นเป็นสปอนเซอร์ผม

567
00:37:44,878 --> 00:37:46,255
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ใครอยู่ที่นี่

568
00:37:48,007 --> 00:37:51,051
ผมนั่งอยู่ตรงนี้...

569
00:37:51,135 --> 00:37:52,219
เมาอยู่ในรถ

570
00:37:53,554 --> 00:37:54,805
นีลขับผ่านมา

571
00:37:54,888 --> 00:37:56,015
เขาเห็นผม

572
00:37:56,098 --> 00:37:59,476
ตอนนี้เรากำลังพยายามตัดสินใจว่า
เราอยากได้เขาเข้าวงหรือเปล่า

573
00:37:59,560 --> 00:38:02,938
เราคือครอสบี้ สติลส์ แอนด์แนช
แผ่นเสียงของเราเป็นอันดับหนึ่งของประเทศ

574
00:38:05,107 --> 00:38:08,027
เขาเลี้ยวกลับมาและหยุดตรงนี้ จอดรถข้างๆ ผม

575
00:38:08,110 --> 00:38:10,070
เขานั่งบนกระโปรงรถ

576
00:38:11,238 --> 00:38:13,741
และร้องเพลงให้ผมฟัง... ไม่รู้สิ... สามหรือสี่เพลงมั้ง

577
00:38:13,824 --> 00:38:17,077
อย่าง "เฮลป์เลส" "คันทรีเกิร์ล" อะไรพวกนั้นน่ะ

578
00:38:18,120 --> 00:38:22,124
ตอนนั้นแหละที่ผมตัดสินใจว่าผมอยากให้เขาเข้าวงจริงๆ

579
00:38:23,792 --> 00:38:26,170
ความคิดทั้งหมดในการเริ่มวงตั้งแต่แรก

580
00:38:26,253 --> 00:38:28,339
ก็คือการสร้างวงที่เป็นฐาน

581
00:38:28,422 --> 00:38:31,925
เพื่อให้เรามีอิสระเสรีที่จะทำสิ่งที่เราอยากทำ

582
00:38:46,940 --> 00:38:50,235
เราทั้งสี่คนยังเป็นทาสดนตรี

583
00:38:50,319 --> 00:38:52,279
ยังเป็นอยู่

584
00:38:52,363 --> 00:38:55,616
และผมก็บอกไม่ได้ว่า
มันยิ่งใหญ่ขนาดไหนที่ได้อยู่ในวงนั้น

585
00:38:55,699 --> 00:39:00,829
และดูเหมือนจะนานแสนนาน

586
00:39:03,082 --> 00:39:12,966
ดูเหมือนจะนานแสนนาน

587
00:39:14,635 --> 00:39:15,678
เวลานั้น

588
00:39:17,262 --> 00:39:21,600
ช่างเป็นเวลาที่แสนนาน

589
00:39:22,518 --> 00:39:24,144
ก่อนอรุณรุ่ง...

590
00:39:26,980 --> 00:39:30,275
ความสัมพันธ์ก็คือผู้ชายกลุ่มหนึ่ง...

591
00:39:30,359 --> 00:39:31,443
นีล ยัง
2000

592
00:39:31,527 --> 00:39:35,155
มารวมตัวกันเป็นครั้งแรกในสปอตไลต์

593
00:39:35,239 --> 00:39:37,741
ได้รับความสนใจอย่างที่ไม่เคยมาก่อน

594
00:39:37,825 --> 00:39:39,159
สนามกีฬาเวมบลีย์
1974

595
00:39:39,243 --> 00:39:43,205
เราบ้ากันมาก... คือมีความกดดันเต็มไปหมด

596
00:40:00,931 --> 00:40:03,267
สตีเฟนเป็นคนมีความสามารถ

597
00:40:04,643 --> 00:40:06,603
เป็นคนที่น่าประทับใจมาก

598
00:40:16,030 --> 00:40:20,075
การปะติดปะต่อคือการนำสิ่งที่แปลกแยกแตกต่างจากกัน

599
00:40:20,159 --> 00:40:21,994
เอามารวมกัน

600
00:40:22,077 --> 00:40:24,580
แล้วสร้างสิ่งใหม่

601
00:40:24,663 --> 00:40:25,622
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น

602
00:40:31,754 --> 00:40:36,550
หลายปีในช่วงแรกๆ ทุกครั้งที่เราขึ้นเวที มันเยี่ยมมาก

603
00:40:39,303 --> 00:40:40,846
เราได้ร้องเพลงด้วยกัน

604
00:40:40,929 --> 00:40:43,557
แนชเป็นนักร้องประสานที่เจ๋งมาก

605
00:40:45,142 --> 00:40:47,770
ผมว่าเราอาจจะเป็นสุดยอดวงดนตรีอเมริกันวงแรกนะ

606
00:40:50,147 --> 00:40:51,940
ทัวร์ครั้งนั้นในปี 74

607
00:40:52,024 --> 00:40:54,610
มีคนมาดูเราเยอะมาก

608
00:40:54,693 --> 00:40:57,488
อาจจะมากกว่าใครเลยหลังจากเดอะบีทเทิลส์เป็นต้นมา

609
00:41:05,329 --> 00:41:07,915
พวกเขาเห็นมนุษย์บนนั้น

610
00:41:07,998 --> 00:41:11,168
เราไม่มีส้นสูง เราไม่มีชุดปักเลื่อม เราไม่มีระเบิดควัน

611
00:41:11,251 --> 00:41:12,252
แกรห์ม แนช
1990

612
00:41:12,336 --> 00:41:16,465
เราจะมีก็แต่เพื่อนๆ และเพลงเหล่านี้

613
00:41:16,548 --> 00:41:18,884
เรามีอยู่แค่นั้น เรามีแค่นั้นมาตลอด

614
00:41:18,967 --> 00:41:22,680
มีอยู่แค่นั้นที่เรารู้สึกว่าสำคัญ นั่นก็คือดนตรี

615
00:41:26,809 --> 00:41:29,561
ผมว่าโดยพื้นฐานแล้ว เราคิดว่า

616
00:41:29,645 --> 00:41:35,109
การจับผู้ชายสี่คนมาอยู่ในพื้นที่หนึ่ง
ซึ่งน่าจะมีแค่สามคน มันจะระเบิด

617
00:41:36,276 --> 00:41:37,361
และเราคิดถูก

618
00:42:00,509 --> 00:42:02,469
ผมว่าเขาสั่งให้หยุดเอง

619
00:42:04,888 --> 00:42:08,517
เปิดประตูเข้าไปในรถ เราต้องการแค่นั้น

620
00:42:08,600 --> 00:42:10,144
ทิ้งไมค์ๆ

621
00:42:29,079 --> 00:42:30,289
อรุณสวัสดิ์ เดวิด

622
00:42:30,372 --> 00:42:31,457
งานถ่ายภาพ เฮนรี่ ดิลต์ซ

623
00:42:31,540 --> 00:42:33,459
มาเช้านะ

624
00:42:33,542 --> 00:42:35,586
- เกิดอะไรขึ้น
- ดีใจที่ได้เจอนะเพื่อน

625
00:42:35,669 --> 00:42:38,422
ผมไม่ใช่ช่างภาพ ผมเป็นนักดนตรีที่ถือกล้อง

626
00:42:38,505 --> 00:42:44,011
ผมก็เลยไม่มีสตูดิโอและอุปกรณ์จัดไฟ
ผมไม่เคยใช้ไฟ ผมไม่เคยล้างฟิล์มสักม้วน

627
00:42:44,094 --> 00:42:47,598
ผมแค่วางภาพในกรอบแล้วกดชัตเตอร์
เมื่อถึงจังหวะเวลาที่เหมาะ

628
00:42:47,681 --> 00:42:50,726
และเคล็ดลับก็แค่ให้พวกเขาอยู่ตรงนั้น นึกออกมั้ย

629
00:42:50,809 --> 00:42:53,562
คนพวกนี้เป็นเพื่อนผมทั้งนั้น เราไปเที่ยวเล่นกัน

630
00:42:53,937 --> 00:42:58,067
คุณถามเรื่องภาพคลาสสิกพวกนั้นเหรอ
ใครจะไปรู้ล่ะ

631
00:42:58,150 --> 00:43:02,780
วันนั้นเราถ่ายภาพกันบนโซฟา
เพื่อเป็นปกอัลบั้มของซีเอสเอ็น

632
00:43:05,532 --> 00:43:09,036
หลังจากนั้น เราก็ขับรถอ้อมมุมถนนไปร้านเสื้อผ้ามือสอง

633
00:43:09,119 --> 00:43:10,913
และเปลี่ยนเสื้อผ้าถ่ายกันหลายรูป

634
00:43:10,996 --> 00:43:13,707
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีปกอัลบั้มรึเปล่า

635
00:43:13,791 --> 00:43:16,752
และอีกวันสองวันต่อมาเราก็กลับไป

636
00:43:16,835 --> 00:43:18,587
แต่บ้านนั้นไม่อยู่แล้ว

637
00:43:20,255 --> 00:43:22,591
ฉันราศีกันย์ ฉันชอบวิเคราะห์

638
00:43:22,675 --> 00:43:24,134
นายราศีสิงห์

639
00:43:24,218 --> 00:43:26,220
รู้สึกยังไงนายก็พูดออกมา

640
00:43:26,303 --> 00:43:28,013
- ดูสิ เขาเชื่อเรื่องไร้สาระ
- ใช่มั้ยล่ะ

641
00:43:28,097 --> 00:43:29,264
- ไม่น่าเชื่อ
- เอาล่ะ...

642
00:43:29,348 --> 00:43:32,643
- อย่าเชียวนะ
- นายเกิดปีอะไร 40 รึเปล่า

643
00:43:32,726 --> 00:43:35,270
นี่ไม่ได้จะพูดเรื่องปีนักษัตรใช่มั้ย

644
00:43:35,354 --> 00:43:36,980
ปีนักษัตรของนายเป็นสัตว์อะไร

645
00:43:37,064 --> 00:43:39,733
- อย่าบอกพวกเขาเรื่องปีนักษัตร...
- ฉันรู้ว่านายเป็น...

646
00:43:39,817 --> 00:43:42,027
ฉันว่านายเป็นงูนะ ขอร้องล่ะ เราต้องรู้ข้อมูลนี้

647
00:43:42,111 --> 00:43:43,737
- ปี 41
- ปี 41

648
00:43:43,821 --> 00:43:48,492
จะบอกอะไรให้นะ
งูเนี่ยให้โชคมากในโหราศาสตร์จีน

649
00:43:48,909 --> 00:43:51,995
นายบอกว่าชีวิตคุณโชคดีไม่ใช่เหรอ

650
00:43:52,079 --> 00:43:55,290
- อย่างแรงเลย อย่างแรงจริงๆ
- คือตอนนี้นายนั่งอยู่ตรงนี้ ถูกมั้ย

651
00:43:55,374 --> 00:43:58,168
- นั่นแหละ นายเป็นงู ราศีสิงห์
- ไม่เกี่ยวกับโหราศาสตร์เลย

652
00:43:58,252 --> 00:44:00,212
- ไม่เกี่ยวกับ...
- ฉันเป็นเสือราศีกันย์

653
00:44:00,295 --> 00:44:03,632
- พูดแต่อะไรไร้สาระ
- นายต้องรู้เรื่องนี้

654
00:44:04,008 --> 00:44:05,676
โอเค ใช่เลย

655
00:44:05,759 --> 00:44:06,927
นั่นแหละ

656
00:44:07,011 --> 00:44:08,303
โอเค นั่นแหละ

657
00:44:09,346 --> 00:44:10,723
ถ้าผม... ถ้าผม...

658
00:44:10,806 --> 00:44:13,809
นี่ผมกำลังจ่อปืนธงกับหัวตัวเอง

659
00:44:13,892 --> 00:44:18,147
เหมือนจะบอกว่าผมอยู่คนละข้างกับ
รัฐบาลของสหรัฐอเมริกา

660
00:44:19,523 --> 00:44:21,775
- เดี๋ยว อย่าพ่นควัน โอเคนะ
- ทำไมพ่นไม่ได้

661
00:44:21,859 --> 00:44:23,902
เพราะจะมีควันมากเกินไปน่ะสิ

662
00:44:23,986 --> 00:44:25,029
ฉันชอบควัน

663
00:44:25,112 --> 00:44:29,324
การที่เขาสูบกัญชาพร้อมปืนธงจ่อหัว
ก็เหมือนเผชิญหน้ากับมัน

664
00:44:29,408 --> 00:44:31,910
- ใช่ เหมือนจะบอกว่า...
- เมื่อผมพูดถึงภาพนั้น

665
00:44:31,994 --> 00:44:34,079
ผมจะบอก "นี่ ดูเหมือนเราวางแผนไว้เลย

666
00:44:34,163 --> 00:44:37,916
มาถ่ายปืนธงกันเถอะ ใช้ฉากหลังสีขาวกันเถอะ
ให้เดวิดโพสต์ท่าเถอะ"

667
00:44:38,000 --> 00:44:39,209
ไม่ ก็มีไง ผมหมายถึง...

668
00:44:39,293 --> 00:44:42,171
ซีเอสเอ็นอยู่ในมินนีแอโพลิส

669
00:44:42,254 --> 00:44:44,631
รู้สึกว่านายกำลังคุยโทรศัพท์กับบ๊อบ ดีแลน

670
00:44:44,715 --> 00:44:46,050
- สูบกัญชาด้วย
- แผนก็คือ...

671
00:44:46,133 --> 00:44:48,010
และมีเสียงเคาะประตู

672
00:44:48,093 --> 00:44:51,805
แกรห์ม แนชเปิดประตูแล้วโยนปืนธงลงบนเตียง

673
00:44:51,889 --> 00:44:55,225
- เขาบอก "ครอส แฟนเพลงทำมาให้นาย"
- เฮนรี่ นายพูดแต่อะไรไร้สาระ

674
00:44:55,309 --> 00:44:57,853
- ภาพนั้นดีมากจริงๆ
- ฉันไม่เคยไปมินนีแอโพลิส

675
00:44:57,936 --> 00:44:59,480
- ไม่แม้แต่...
- ภาพนั้นดีมาก

676
00:45:00,606 --> 00:45:02,316
- เจ๋งมาก นี่ไง
- หนึ่ง

677
00:45:02,399 --> 00:45:04,818
- ฉันขอนี่นะ
- นี่มัน...

678
00:45:04,902 --> 00:45:08,447
ต้องพยายามมากเลยนะกับเรื่องยา

679
00:45:08,947 --> 00:45:09,782
ไร้สาระ

680
00:45:11,658 --> 00:45:14,578
เพื่อน นายต้องหาพ่อค้ายาคนใหม่

681
00:45:15,371 --> 00:45:18,123
- พืชของพระเจ้า
- ฉันจะหากัญชาดีๆ มาให้นาย

682
00:45:18,207 --> 00:45:23,128
คำพูดสุดโปรดของผมเป็นของการ์เซีย
ครั้งแรกที่เขาลองแอซิด เขาบอก

683
00:45:23,212 --> 00:45:26,757
"ฉันว่าแล้วว่าต้องมีอะไรมากกว่าที่พวกเขาบอกเรา"

684
00:45:33,764 --> 00:45:37,935
ผมจำได้ที่เราเคยพูดกันเสมอ
"สักวัน นักกฎหมายและนักการเมือง...

685
00:45:38,018 --> 00:45:41,271
เราจะเป็นคนพวกนั้น เราจะเป็นคนที่...

686
00:45:41,355 --> 00:45:44,900
ที่เมายาและเข้าใจจริงๆ ว่าชีวิตคืออะไร"

687
00:45:44,983 --> 00:45:47,444
ยาน่ะเจ๋ง และผมกำลังเมายาอยู่ตอนนี้

688
00:45:47,528 --> 00:45:48,612
ฉันอยากรู้สึกดี

689
00:45:48,696 --> 00:45:53,283
คุณเลยถูกขังอยู่กับสิ่งหนึ่ง
โดยไม่รู้เลยว่ามีสิ่งต่างๆ มากมายให้เราเข้าหาได้

690
00:45:53,367 --> 00:45:54,201
- ศาสนา
- ดนตรี

691
00:45:54,284 --> 00:45:55,369
- ค้าขาย
- คอสมิกพุดดิ้ง

692
00:45:55,452 --> 00:45:56,537
- พระเจ้า
- อนาธิปไตยที่อ่อนโยน

693
00:45:58,831 --> 00:46:02,501
มันเกิดขึ้นแล้วน่ะ ไม่เชิง มันอาจจะยังเกิดขึ้นได้

694
00:46:03,502 --> 00:46:08,549
ความรู้สึกแบบฮิปปี้เดิมๆ ยังมีอยู่ในองค์การกรีนพีซ

695
00:46:08,632 --> 00:46:10,718
ในตัวคนที่เห็นแก่สิ่งแวดล้อม ใช่มั้ย

696
00:46:13,637 --> 00:46:17,433
เดนนิส ฮอปเปอร์

697
00:46:18,058 --> 00:46:22,271
หนวดกลายเป็นสัญลักษณ์อย่างรวดเร็ว

698
00:46:22,354 --> 00:46:23,856
เรื่องของเดนนิส ฮอปเปอร์เป็นไง

699
00:46:23,939 --> 00:46:28,569
เขาใช้ผมเป็นต้นแบบ
สำหรับบทที่เขาเล่นในเรื่องอีซี่ไรเดอร์

700
00:46:28,652 --> 00:46:31,030
อ๋อ ใช่ เพื่อน คือผมเมายาน่ะ เข้าใจมั้ย

701
00:46:31,113 --> 00:46:34,199
แต่จะบอกให้นะ ผมเห็นดาวเทียมล่ะ เพื่อน

702
00:46:34,616 --> 00:46:38,495
มันเป็นหนังที่ดีมาก
แค่เพราะว่ามันอ้างถึงผมในหนัง

703
00:46:38,579 --> 00:46:41,665
ถ้าผมได้เล่นเอง จะต้องยิ่งดีกว่านี้เยอะ

704
00:46:41,749 --> 00:46:43,667
ต้องเป็นหนังที่สมจริงกว่านี้เยอะ ใช่

705
00:46:43,751 --> 00:46:44,877
อีซี่ไรเดอร์

706
00:46:44,960 --> 00:46:50,424
ที่มั่นสุดท้ายของแม่ พระเจ้า บ้าน และพายแอปเปิล
พวกนี้มีแต่อะไรไร้สาระ

707
00:46:51,342 --> 00:46:52,259
อะไรนะ

708
00:46:52,343 --> 00:46:54,219
ในทางตรงกันข้าม คุณจะเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง

709
00:46:58,182 --> 00:47:02,770
ที่วิ่งอยู่ในทุ่งดอกไม้น่ะเพื่อน

710
00:47:02,853 --> 00:47:05,814
กึ่งเปลือย เมายา แล้วก็หัวเราะ

711
00:47:06,857 --> 00:47:08,275
กลางแสงแดด

712
00:47:08,359 --> 00:47:11,445
และคุณก็เสนอสองทางเลือกนั้นให้...

713
00:47:11,528 --> 00:47:12,446
เด็กคนหนึ่ง

714
00:47:12,905 --> 00:47:15,491
แต่เด็กก็ฉลาดเกินกว่าจะทำพลาดแบบนั้น

715
00:47:15,991 --> 00:47:18,410
ผมใช้มันได้แน่

716
00:47:36,136 --> 00:47:37,221
แล้วเราก็ออกไป

717
00:47:37,304 --> 00:47:39,890
ทัวร์สหรัฐฯ ในปี 2017

718
00:47:41,225 --> 00:47:42,851
นี่เป็นการแสดงครั้งแรกของเรา

719
00:47:51,568 --> 00:47:53,862
โบลเดอร์ โคโลราโด

720
00:47:53,946 --> 00:47:55,531
ใช่เลย ครอส

721
00:48:06,667 --> 00:48:09,378
สองสามปีสุดท้ายนั้นวิเศษมากสำหรับผม

722
00:48:10,796 --> 00:48:12,965
ผมทำอัลบั้มเดี่ยวสี่อัลบั้ม

723
00:48:13,048 --> 00:48:14,633
ผม... ผมจะทำห้าอัลบั้ม

724
00:48:16,552 --> 00:48:20,764
ผมทำสิ่งที่เขาไม่ทำกันในวงการบันเทิง

725
00:48:20,848 --> 00:48:23,934
ผมออกจากวงใหญ่ ซีเอสเอ็น

726
00:48:24,018 --> 00:48:26,395
ซึ่งได้เงินดี

727
00:48:36,780 --> 00:48:42,202
หอเกียรติยศร็อคแอนด์โรล
สมาชิกผู้ก่อตั้งเดอะเบิร์ดส์และครอสบี้ สติลส์ แอนด์แนช

728
00:48:42,286 --> 00:48:44,288
นักร้องและนักแต่งเพลง เดวิด ครอสบี้

729
00:48:44,371 --> 00:48:45,497
เราทุกคนเป็นแฟนพันธุ์แท้

730
00:48:45,581 --> 00:48:48,083
- เสียงของคุณสุดยอดเลย
- ขอบคุณ

731
00:48:48,167 --> 00:48:50,669
- คุณดูแลเสียงยังไงครับ เพราะ...
- ไม่ได้ดูแล

732
00:48:50,753 --> 00:48:52,671
- อะไรนะ
- ผมไม่ได้ดูแลเลย

733
00:48:52,755 --> 00:48:56,925
ฟังแบบนี้ผมแปลกใจนะ
เพราะเราได้ยินเรื่องราวของคุณมาตลอดหลายปี

734
00:48:57,009 --> 00:48:58,886
- ใช่
- เราคุยกันว่า "เขายังอยู่เหรอ"

735
00:48:58,969 --> 00:49:01,680
- ผมยังอยู่ได้ยังไง
- "เขากับคีธ ริชาร์ดยังอยู่เหรอ"

736
00:49:01,764 --> 00:49:04,016
แต่ไม่ใช่แค่คุณยังมีชีวิตอยู่ เสียงคุณด้วย

737
00:49:04,099 --> 00:49:07,519
- พระเจ้าประทานเสียงอันสุดยอดให้คุณ
- ขอบคุณ

738
00:49:07,603 --> 00:49:08,937
ใช่เลย

739
00:49:09,313 --> 00:49:12,691
เห็นไหมว่าชีวิตนี้ดีงาม

740
00:49:12,775 --> 00:49:16,528
แม้ว่า... แม้ว่า

741
00:49:16,612 --> 00:49:19,865
ชีวิตมีขึ้นมีลง

742
00:49:21,325 --> 00:49:26,038
และเธอควรจะได้ลิ้มรสมัน

743
00:49:26,121 --> 00:49:29,792
ไม่เช่นนั้นเธอจะได้รู้ว่า

744
00:49:29,875 --> 00:49:33,128
มันผ่านเธอไปแล้ว

745
00:49:43,013 --> 00:49:45,307
- "ออลโมสต์คัตมายแฮร์"
- อย่าทำนะ

746
00:49:45,391 --> 00:49:46,767
- อย่าทำแบบนั้น
- อย่า

747
00:49:46,850 --> 00:49:50,145
เล็กซิงตัน แมสซาชูเซตส์

748
00:49:50,229 --> 00:49:53,440
ผมต้องเตือนคุณไว้นะ มีสิ่งที่...

749
00:49:53,524 --> 00:49:55,901
สิ่งที่จะเกิดขึ้นเมื่อคุณตัดผม...

750
00:50:17,464 --> 00:50:20,175
มือเบสของผมกำลังล้อเลียนผมอยู่ตอนนี้

751
00:50:21,593 --> 00:50:24,054
โอ พระเจ้า วงนี้ตลกมาก เพื่อน

752
00:50:24,138 --> 00:50:27,349
พวกเขาทรมานผมตลอดทั้งวัน

753
00:50:30,269 --> 00:50:31,937
นี่เป็นเพลงรักครับ

754
00:50:35,816 --> 00:50:38,152
คุณจะไม่รู้จนกว่าจะถึงท่อนที่สาม

755
00:50:46,160 --> 00:50:48,078
ฉันจะรวบรวม

756
00:50:48,162 --> 00:50:51,457
คำพูดเหล่านี้มารวมกันได้ยังไง

757
00:50:53,542 --> 00:50:55,502
เอามาวางกองรวมกัน

758
00:50:55,586 --> 00:50:57,796
เหมือนขนนกบนพื้นห้อง

759
00:51:04,303 --> 00:51:06,680
เคยมีเหตุการณ์ที่คนที่คุณรักตายมั้ย

760
00:51:07,598 --> 00:51:12,311
หลังจากนั้น คุณกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้เลย

761
00:51:12,394 --> 00:51:14,188
แก้ตัวให้กับความผิดอะไรไม่ได้เลย

762
00:51:16,357 --> 00:51:17,524
ถูกแช่แข็งในกาลเวลา

763
00:51:21,612 --> 00:51:23,447
ผมคบอยู่กับโจนี

764
00:51:23,530 --> 00:51:26,116
เราคบๆ เลิกๆ กันอยู่อย่างนั้น

765
00:51:26,200 --> 00:51:29,078
แต่คริสตีนมั่นคงมาก วิเศษมาก

766
00:51:29,161 --> 00:51:31,455
คือสดใสร่าเริงน่ะ...

767
00:51:31,538 --> 00:51:32,790
เป็นผู้หญิงที่มีชีวิตชีวามาก

768
00:51:34,124 --> 00:51:36,919
และ... เต็มไปด้วยพลัง

769
00:51:37,002 --> 00:51:38,170
เต็มไปด้วย...

770
00:51:39,880 --> 00:51:41,965
ความน่าทึ่งและความสุข

771
00:51:53,435 --> 00:51:56,438
แนชมีคำพูดเด็ดอยู่ประโยคหนึ่ง

772
00:51:56,522 --> 00:51:59,692
เขาบอกว่าถ้าจะนิยามรูปร่างของคริสตีน

773
00:51:59,775 --> 00:52:01,694
คุณจะพูดไม่เหมือนกันสักครั้ง

774
00:52:02,986 --> 00:52:04,405
เขา... เขาพูดถูก

775
00:52:04,488 --> 00:52:05,364
ผมไม่เคยนิยามได้

776
00:52:07,241 --> 00:52:11,370
ดูเหมือนเธอจะแบกรับภาระในความคิดของคุณ

777
00:52:12,496 --> 00:52:13,497
ทำไมต้องเธอ

778
00:52:14,832 --> 00:52:15,791
ผมรักเธอ

779
00:52:21,964 --> 00:52:27,594
คริสตีน ฮินตันเป็นผู้หญิงที่สวยมากและรักเดอะเบิร์ดส์

780
00:52:27,678 --> 00:52:30,139
ผมกับคริสตีนมาลงเอยกัน

781
00:52:30,222 --> 00:52:33,475
และพบว่าเราแคร์กันจริงๆ

782
00:52:38,522 --> 00:52:40,983
มีประโยคหนึ่งจากหนังสือเรื่องดูน

783
00:52:41,066 --> 00:52:42,735
ที่เรียกว่าบทสวดสู้ความกลัว

784
00:52:42,818 --> 00:52:44,153
"ความกลัวคือสิ่งที่ฆ่าความคิด"

785
00:52:44,236 --> 00:52:45,571
สิ่งที่สร้างความโกรธแค้น

786
00:52:45,654 --> 00:52:49,241
เธอจึงเขียนให้ผมด้วยลายมือตัวเล็กๆ ที่สวยงามนี้

787
00:52:49,324 --> 00:52:50,492
ผมเอามาใส่กรอบ

788
00:52:52,494 --> 00:52:53,871
เธอทำอะไรมากมาย

789
00:52:55,039 --> 00:52:58,459
เราไม่ได้เลือกว่าจะหลงรักใคร
และไม่เลือกว่าทำไม

790
00:53:02,046 --> 00:53:05,549
ผมมีภาพเธอสองภาพที่คุณจะเห็นเธอยิ้ม

791
00:53:09,011 --> 00:53:11,889
และคุณจะเห็นชีวิตชีวาในตัวเธอด้วย

792
00:53:11,972 --> 00:53:13,724
เธอเป็นคนที่มีชีวิตชีวามาก

793
00:53:15,809 --> 00:53:18,062
คริสตีนอายุ 21 ปี

794
00:53:18,145 --> 00:53:19,730
เพิ่งเริ่มต้นชีวิต

795
00:53:28,864 --> 00:53:31,867
เธอกำลังพาแมวไปหาหมอ...

796
00:53:31,950 --> 00:53:33,452
แล้วเธอก็ไม่ได้กลับบ้าน

797
00:53:37,289 --> 00:53:39,750
เมื่อมีคนตาย...

798
00:53:39,833 --> 00:53:44,380
ไม่ใช่เพราะป่วยไข้
เราก็จะเจ็บปวดทรมานอย่างยาวนาน

799
00:53:44,463 --> 00:53:46,382
สองอุบัติเหตุบนถนน ตายสองศพ

800
00:53:46,465 --> 00:53:47,841
พวกเขาตาย

801
00:53:47,925 --> 00:53:51,804
ผู้เสียชีวิตในอุบัติเหตุที่โนวาโต
ได้แก่คริสตีน เกล ฮินตัน อายุ 21 ปี

802
00:53:51,887 --> 00:53:55,057
"มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับคนคนนึง รีบมาเลยครับ"

803
00:53:55,140 --> 00:53:58,143
แล้วเราก็ไปโรงพยาบาล แต่พวกเขาตายแล้ว

804
00:54:03,315 --> 00:54:05,401
ผม... ผมร้องไห้อยู่นาน

805
00:54:07,277 --> 00:54:10,823
แค่เพราะผมไม่รู้จะทำอะไร

806
00:54:10,906 --> 00:54:12,032
คือพวกเขาไม่...

807
00:54:13,492 --> 00:54:16,578
พวกเขาไม่ให้คุณเตรียมใจกับความตายเลย

808
00:54:16,662 --> 00:54:19,373
ความตายไม่ใช่สิ่งที่เราจะพูดถึง

809
00:54:19,456 --> 00:54:21,333
ไม่มีใครพูดถึงความตายกันหรอก

810
00:54:21,417 --> 00:54:23,085
มันมีแต่ความว่างเปล่าแบบนี้

811
00:54:24,628 --> 00:54:25,462
แบบนี้

812
00:54:27,715 --> 00:54:30,467
หายวับ เหมือนฉีกผ้าขาดผึง

813
00:54:31,427 --> 00:54:34,388
เหลือแต่ที่ว่างเปล่า

814
00:54:37,683 --> 00:54:39,268
เหลือแต่รูเบ้อเริ่ม

815
00:54:39,351 --> 00:54:42,438
และเราอยากจะถมมัน เรา...

816
00:54:42,521 --> 00:54:46,066
แน่นอน ถ้าคุณเป็นเหมือนผม
คุณก็จะทรมานตัวเอง ได้แต่คิดว่า

817
00:54:46,150 --> 00:54:48,819
"ผมน่าจะพูดแบบนี้ น่าจะทำแบบนั้น"

818
00:54:49,820 --> 00:54:51,697
มันเหมือนโลกของเราสะเทือนน่ะ

819
00:54:55,784 --> 00:54:57,202
คุณอยากจะพูดอะไรกับเธอ

820
00:54:58,787 --> 00:54:59,621
ผมเสียใจ

821
00:55:01,457 --> 00:55:03,125
ผมน่าจะรักคุณมากกว่านี้ได้

822
00:55:19,641 --> 00:55:23,020
ผมกับนีลขับรถวนไปวนมาในป่าแห่งหนึ่งแถวบ้านเขา

823
00:55:23,645 --> 00:55:25,022
มหาวิทยาลัยเคนต์
4 พฤษภาคม 1970

824
00:55:25,105 --> 00:55:28,609
และเราก็ได้ยินเรื่องนี้ในวิทยุ
เราไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้เลย

825
00:55:34,782 --> 00:55:36,200
มหาวิทยาลัยเคนต์
4 พฤษภาคม 1970

826
00:55:36,283 --> 00:55:38,243
เริ่มมีการใช้แก๊สน้ำตาในห้องนั่งเล่นรวม

827
00:55:38,327 --> 00:55:41,121
แล้วรปภ.ก็เข้าไปที่เทย์เลอร์ฮอลล์ทั้งสองฝั่ง

828
00:55:41,205 --> 00:55:45,250
และไล่เด็กๆ ออกจากห้องนั่งเล่น
แล้วทันใดนั้น ผมก็ได้ยินเสียงปืน

829
00:55:49,630 --> 00:55:52,091
แล้วผมก็เห็นคนล้มลงกับพื้น

830
00:55:56,345 --> 00:55:59,264
วันนี้พวกทหารยิงปืนใส่นักศึกษา

831
00:55:59,348 --> 00:56:02,976
ตายไปสี่คน ผู้ชายสอง ผู้หญิงสอง

832
00:56:03,060 --> 00:56:05,646
สามคนโดนยิงที่หน้าอก อีกคนโดนยิงที่ศีรษะ

833
00:56:05,729 --> 00:56:08,023
มีคนบาดเจ็บอีกไม่ต่ำกว่าสิบคน

834
00:56:08,107 --> 00:56:10,943
บางคนโดนยิง บางคนโดนดาบปลายปืน

835
00:56:11,026 --> 00:56:14,988
นักศึกษากำลังประท้วงเรื่องที่อเมริการุกรานกัมพูชา

836
00:56:15,489 --> 00:56:17,032
และผมก็เห็นว่ามันกระทบใจนีล

837
00:56:18,075 --> 00:56:19,868
เหมือนเขาโดนต่อยน่ะ

838
00:56:20,411 --> 00:56:23,956
ครอสบี้เดินเข้ามา ในมือถือนิตยสาร

839
00:56:24,039 --> 00:56:26,500
ที่มีภาพปกเหตุการณ์สังหารในมหาลัยเคนต์

840
00:56:26,583 --> 00:56:29,545
ผมได้ยินจากข่าวแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

841
00:56:29,628 --> 00:56:35,259
แต่ครอสบี้มีวิธีนำเสนอสิ่งต่างๆ เสมอ

842
00:56:36,385 --> 00:56:38,554
นั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมตื่นตัวจริงๆ

843
00:56:38,637 --> 00:56:42,474
นีลหยิบกีตาร์และแต่งเพลงต่อหน้าผมเลย

844
00:56:45,185 --> 00:56:49,314
ผมโทรหาแนชและบอกว่า "จองห้องอัดเดี๋ยวนี้"

845
00:56:49,398 --> 00:56:53,318
และประธานบริษัทแผ่นเสียงของเรา
ชายผู้แสนดีนามว่าอาห์เม็ต เออร์ทีกัน

846
00:56:53,402 --> 00:56:56,113
เขาบอกทุกคนว่า
"แผ่นเสียงนี้จะออกวางขายพรุ่งนี้"

847
00:56:56,655 --> 00:56:59,700
ตุ๊กตาทหารและนิกสันกำลังมา

848
00:56:59,950 --> 00:57:03,579
ในที่สุดเราก็อยู่ตามลำพัง

849
00:57:03,871 --> 00:57:06,874
ฤดูร้อนนี้ฉันได้ยินเสียงกลองดัง

850
00:57:07,166 --> 00:57:08,667
ในโอไฮโอตายไปสี่คน

851
00:57:08,751 --> 00:57:10,836
ทันทีที่ผมได้ยินเพลงนั้น ก็รู้สึกใช่เลย

852
00:57:10,919 --> 00:57:13,922
เหมือนมันพูดในสิ่งที่ผมรู้สึกน่ะ

853
00:57:18,677 --> 00:57:20,679
ครอสบี้ สติลส์ แนช แอนด์ยัง
โอไฮโอ

854
00:57:26,560 --> 00:57:27,936
มันทำให้ผมรู้สึก...

855
00:57:28,479 --> 00:57:32,107
รู้สึกดีที่ผมสามารถลุกขึ้น
สนับสนุนสิ่งที่ผมเชื่อมั่นได้จริงๆ

856
00:57:32,608 --> 00:57:35,527
ผมคิดว่าน่าจะเป็นงานที่ดีที่สุดในการเป็นจินตกวี

857
00:57:35,611 --> 00:57:38,113
หรือการเป็นกระบอกเสียงที่เราเคยทำมา

858
00:57:38,197 --> 00:57:40,157
ให้ตาย ไม่นะ เราไม่ไป

859
00:57:40,240 --> 00:57:42,159
มันทำให้ทั้งประเทศลุกเป็นไฟ

860
00:57:42,242 --> 00:57:43,243
จะฆ่าเราทุกคนไม่ได้

861
00:57:43,327 --> 00:57:46,038
มีการประท้วงในสถาบันการศึกษาทุกแห่งในอเมริกา

862
00:57:46,121 --> 00:57:47,790
อีกกี่ศพ

863
00:57:52,836 --> 00:57:55,422
ผู้ชายคนนี้ จ่าทหาร...

864
00:57:55,506 --> 00:57:57,299
สาบานว่าเขาไม่ได้ยิงปืนเลย

865
00:57:57,383 --> 00:57:59,760
สไลด์มันเลื่อนไปข้างหลังแล้ว

866
00:57:59,843 --> 00:58:01,595
นั่นน่ะปืนอัตโนมัติโคลต์ .45 นะ

867
00:58:01,679 --> 00:58:08,102
ลำกล้องยื่นออกไปเพราะสไลด์ถูกดึงกลับ
มันจะลั่นกระสุนออกไปเมื่อเขายิง

868
00:58:09,937 --> 00:58:11,855
เขาสาบานว่าไม่ได้ยิงอาวุธของตัวเองเลย

869
00:58:13,148 --> 00:58:14,024
นั่นไง

870
00:58:15,776 --> 00:58:16,777
ในภาพ

871
00:58:17,778 --> 00:58:18,862
ไม่เคยไปขึ้นศาล

872
00:58:19,863 --> 00:58:21,115
ไม่มีใครไต่สวนเลย

873
00:58:22,157 --> 00:58:22,991
คนนี้แหละ

874
00:58:25,077 --> 00:58:26,662
คนนี้ คนนี้ด้วย

875
00:58:26,745 --> 00:58:28,163
เด็กโง่ทั้งนั้น

876
00:58:28,664 --> 00:58:31,458
คนที่ให้กระสุนจริงกับพวกเขา

877
00:58:31,542 --> 00:58:33,794
ควรจะยังอยู่ในคุก

878
00:58:33,877 --> 00:58:35,337
ตอนนี้

879
00:58:35,421 --> 00:58:36,547
ข้อหาฆาตกรรม

880
00:58:38,841 --> 00:58:41,343
ไอ้ตอแหล

881
00:58:41,427 --> 00:58:43,679
"ผมไม่ได้ยิงอาวุธของผมเลย" ถามจริง

882
00:58:44,847 --> 00:58:47,224
แปลกจัง เรามีรูปคุณกำลังยิงอยู่เลย

883
00:59:10,789 --> 00:59:12,041
ความเชื่อน่ะดี

884
00:59:13,083 --> 00:59:15,044
แต่ไม่เป็นไปอย่างที่ควร

885
00:59:15,127 --> 00:59:15,961
ยังไม่เป็น

886
00:59:18,630 --> 00:59:19,715
แต่เราพยายามอยู่

887
00:59:37,107 --> 00:59:40,319
การตายของคริสตีน ผมรับไม่ได้เลย

888
00:59:43,822 --> 00:59:45,366
ผมอยู่ในสภาพที่เลวร้าย

889
00:59:46,658 --> 00:59:48,327
สติแตกเลยทีเดียว

890
00:59:48,410 --> 00:59:50,454
แล้วฉันก็ได้ยินเรื่องนี้...

891
00:59:54,208 --> 00:59:56,251
ผมเพิ่งทำอัลบั้มเดจาวูเสร็จ

892
00:59:56,335 --> 01:00:00,714
ระหว่างที่ทำ ผมลงไปนั่งร้องไห้กับพื้นอยู่หลายครั้ง

893
01:00:02,383 --> 01:00:03,384
สิบนาที

894
01:00:07,513 --> 01:00:10,516
คนมากมาย โดยเฉพาะแนช

895
01:00:11,850 --> 01:00:16,021
คอยอยู่กับผมเป็นเวลานาน เพื่อที่ผมจะได้ไม่...

896
01:00:16,105 --> 01:00:18,691
ทำอะไรโง่ๆ ลงไป

897
01:00:18,774 --> 01:00:19,900
และถอดใจ

898
01:00:30,786 --> 01:00:33,872
เราอยู่ในเรือของผมในเซาซาลิโต
และผมกำลังขึ้นไปที่ทามัลไพส์

899
01:00:33,956 --> 01:00:36,125
ไปจนถึงจุดนี้ตามในรูปตรงนั้น

900
01:00:36,208 --> 01:00:39,128
แล้วก็ร้องไห้อยู่เป็นชั่วโมงๆ

901
01:00:39,211 --> 01:00:41,046
และผมก็มีเพลงพวกนี้

902
01:00:41,130 --> 01:00:44,550
เพราะพวกเขาใช้เพลงของผมแค่สองเพลง
ในอัลบั้มเดจาวู

903
01:00:45,300 --> 01:00:48,679
ผมอยู่ในสตูดิโอของวอลลี ไฮเดอร์

904
01:00:48,762 --> 01:00:49,763
เพราะมัน...

905
01:00:52,141 --> 01:00:53,726
เป็นที่ที่ผมรู้สึกปลอดภัย

906
01:00:55,019 --> 01:00:56,103
เอ็นริโก เมอร์ลิน
นักดนตรีวิทยา

907
01:00:56,186 --> 01:01:00,190
ผมขอเสนออัลบั้มที่ไม่อยู่ในหมวดหมู่ไหนเลย

908
01:01:00,274 --> 01:01:05,654
มันเกิดจากความเจ็บช้ำของผู้แต่ง

909
01:01:05,738 --> 01:01:08,991
และถูกกำหนดมาให้เป็น "เพลงคลาสสิกของชาวขี้ยา"

910
01:01:09,074 --> 01:01:11,326
ถ้าเพียงแต่ผมจะจำชื่อตัวเองได้

911
01:01:21,795 --> 01:01:23,589
เดวิดดูเหมือนจะไม่มีแผนอะไรเลย

912
01:01:23,672 --> 01:01:24,882
สตีเฟน บาร์นคาร์ด
วิศวกร

913
01:01:24,965 --> 01:01:25,924
ปล่อยอิสระเลย

914
01:01:26,008 --> 01:01:29,261
คือเขามีเพลงพวกนี้อยู่ในหัว

915
01:01:29,345 --> 01:01:32,181
บางเพลงแต่งมาตั้งแต่ยุคเดอะเบิร์ดส์

916
01:01:32,264 --> 01:01:34,975
แต่เขาไม่เคยเอามาให้คนอื่นฟังเท่าไหร่

917
01:01:48,947 --> 01:01:54,578
ผมรู้สึกเหมือนมีสิทธิพิเศษที่ได้มองเข้าไปในโลกใบนี้
เพราะผมชอบโลกนี้ที่เขาอาศัยอยู่

918
01:01:55,746 --> 01:01:59,166
มันบริสุทธิ์ที่สุด ไม่มีการวางแผนใดๆ

919
01:01:59,249 --> 01:02:01,460
ทำตามหัวใจตัวเอง...

920
01:02:01,543 --> 01:02:04,713
ประสบการณ์แบบที่...

921
01:02:05,506 --> 01:02:06,590
ที่คุณจะจินตนาการได้น่ะ

922
01:02:08,467 --> 01:02:10,719
เขาไม่วางกฎอะไรเลย

923
01:02:10,803 --> 01:02:14,139
"นี่เพลงของผม คุณอยากทำอะไรก็ทำเลย"

924
01:02:14,640 --> 01:02:18,727
คืนนั้นใครโผล่มาก็จะได้ทำแผ่นเสียงในคืนนั้น

925
01:02:18,811 --> 01:02:21,438
และผมจะร้องเพลงให้เขาฟัง

926
01:02:21,855 --> 01:02:23,816
มีอะไรบางอย่างในห้องนั้น

927
01:02:23,899 --> 01:02:25,359
คุณสัมผัสได้

928
01:02:25,859 --> 01:02:27,778
มันเป็นสนามเด็กเล่น

929
01:02:27,861 --> 01:02:30,698
มันเป็นสนามสำหรับเล่นกับเสียง

930
01:02:31,865 --> 01:02:33,325
เจอร์รี่ การ์เซีย

931
01:02:33,409 --> 01:02:36,995
เขาโผล่มา "อ้าว ไง ทำอะไรกันอยู่"

932
01:02:38,163 --> 01:02:42,668
ถ้าผมกับเขามีกีตาร์สองตัว
เราก็จะนั่งอยู่ในห้องเดียวกัน

933
01:02:42,751 --> 01:02:44,503
เรามีความสุข

934
01:02:44,586 --> 01:02:47,423
เขาแค่อยากให้มันเกิดขึ้น
เขาอยากจะโน้มน้าวให้มันเกิดขึ้น

935
01:02:47,506 --> 01:02:48,841
ด้วยวิธีไหนก็ได้

936
01:02:48,924 --> 01:02:53,262
ถ้ามันหมายถึงการคุกเข่าลงไป
และเลียโน้ตเพลงบนพื้น เขาก็จะทำ

937
01:02:53,345 --> 01:02:55,014
เขาจะทำทุกอย่าง

938
01:02:55,097 --> 01:02:58,767
เขารู้ว่ามันรอที่จะเกิดขึ้นตรงริมภาพนี้

939
01:02:58,851 --> 01:03:00,644
เขาอยากจะเชิญตัวโน้ตพวกนั้นออกมา

940
01:03:00,728 --> 01:03:04,398
"มาเลยๆ โน้ตตัวน้อยๆ ออกมาเลย ออกมา"

941
01:03:04,481 --> 01:03:06,275
และเขาก็เป็นคนรักดนตรี...

942
01:03:09,820 --> 01:03:12,322
ที่ใสที่สุด

943
01:03:15,576 --> 01:03:17,411
ที่จริง มันเริ่มแบบนี้

944
01:03:29,256 --> 01:03:32,509
เขาอยู่บนสวรรค์ชั้นฟ้า

945
01:03:33,010 --> 01:03:34,470
พร้อมกับเพื่อนๆ ทุกคนบนนั้น

946
01:03:34,553 --> 01:03:39,433
แม้แต่นีลก็สนับสนุนเขา
ให้ทำแผ่นเสียงพิสดารนี้

947
01:03:49,109 --> 01:03:51,904
มิตรภาพที่พวกเขาแสดงให้ผมเห็น

948
01:03:51,987 --> 01:03:54,365
และกำลังใจที่เพื่อนๆ มอบให้ผม

949
01:03:54,448 --> 01:03:56,492
เป็นสิ่งที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งในชีวิตผมเลย

950
01:03:57,701 --> 01:04:00,287
แผ่นเสียงนั้นเป็นจุดเปลี่ยน

951
01:04:18,222 --> 01:04:25,020
เบิร์นสวิลล์ มินนิโซตา

952
01:04:49,253 --> 01:04:52,423
การฉีดยาเข้าเส้น พวกเขาบอกว่า...

953
01:04:53,841 --> 01:04:55,509
ครั้งแรก

954
01:04:55,592 --> 01:04:59,388
ชีวิตเราจะเปลี่ยนเลย ไม่ว่าจะมีอะไรตามมา

955
01:05:01,432 --> 01:05:02,599
ใช่

956
01:05:02,683 --> 01:05:06,562
ใช่ เพื่อนผมคนหนึ่ง ซึ่งผมจะไม่บอกชื่อ
ฉีดเฮโรอีนให้ผม

957
01:05:09,189 --> 01:05:10,107
และ...

958
01:05:17,531 --> 01:05:19,158
มันยอดมาก

959
01:05:19,241 --> 01:05:22,036
ครั้งแรกให้ความรู้สึกที่วิเศษจริงๆ

960
01:05:23,412 --> 01:05:25,330
มันถึงได้อันตรายมาก

961
01:05:25,414 --> 01:05:27,291
ทันใดนั้นก็ไม่มีอะไรเจ็บปวดอีกแล้ว

962
01:05:28,876 --> 01:05:30,669
เรารู้สึก...

963
01:05:30,753 --> 01:05:33,172
มีความสุขและแสนวิเศษ

964
01:05:35,132 --> 01:05:36,592
เฉพาะครั้งแรกนะ

965
01:05:39,136 --> 01:05:43,098
หลังจากนั้น คุณพยายามจะไขว่คว้ามัน

966
01:05:43,182 --> 01:05:45,517
พยายามจะกลับไปที่จุดนั้น

967
01:05:45,601 --> 01:05:47,728
และไม่เคยไปที่จุดนั้นได้เลย

968
01:05:47,811 --> 01:05:48,645
สักครั้ง

969
01:05:52,900 --> 01:05:55,402
ภาวะติดยาครอบงำคุณ

970
01:05:55,486 --> 01:05:58,405
เหมือนไฟที่ลามไปในตึกที่ลุกไหม้

971
01:05:58,489 --> 01:06:01,367
และผมเริ่มมีพฤติกรรมหลุดโลก

972
01:06:01,450 --> 01:06:03,994
มันเป็นการจมดิ่งแบบแปลกๆ น่ะ

973
01:06:04,078 --> 01:06:08,082
เราโกรธตัวเองที่งี่เง่า

974
01:06:08,165 --> 01:06:11,960
เลยยิ่งเสพยามากขึ้น ก็ยิ่งทำให้เรางี่เง่ามากขึ้น
ซึ่งก็ทำให้เราโกรธตัวเองมากขึ้นอีก

975
01:06:12,753 --> 01:06:16,799
แต่ช่วงที่เคลิ้มกับยาล่ะ
ช่วงไหนที่ทำให้คุณกลับไปหามันอยู่เรื่อยๆ

976
01:06:16,882 --> 01:06:21,345
มัน... คือคุณไม่เข้าใจ มันไม่ได้ไว้เสพให้เมาเคลิ้ม
แต่มันทำให้หมดความรู้สึก

977
01:06:21,428 --> 01:06:24,139
นั่นคือเหตุผลที่คนเล่นยาแรงๆ

978
01:06:24,223 --> 01:06:26,183
พวกเขาไม่อยากอยู่ตรงนั้น

979
01:06:28,894 --> 01:06:32,773
พวกเขาอยากจะกดสิ่งที่อยู่ตรงนั้นในเวลานั้น

980
01:06:32,856 --> 01:06:35,818
พวกเขาอยากอยู่ในความฝันตัวเองมากกว่า

981
01:06:36,819 --> 01:06:38,028
หรือฝันร้ายก็เถอะ

982
01:06:40,197 --> 01:06:41,907
มีคนเยอะมากเตือนฉัน

983
01:06:41,990 --> 01:06:44,785
ที่จริง คนใกล้ชิดเขาบางคน

984
01:06:45,786 --> 01:06:47,663
ขอให้ฉันอย่าเข้าใกล้เขา

985
01:06:47,746 --> 01:06:49,289
แต่ฉันก็หัวปักหัวปำไปแล้ว

986
01:06:49,373 --> 01:06:52,292
ฉันลุกขึ้นมาเต้นแล้ว

987
01:06:52,376 --> 01:06:55,963
ตอนฉันเห็นเขาเสพยา

988
01:06:56,046 --> 01:06:58,007
ฉันคิดว่า "หา อะไรน่ะ

989
01:06:58,090 --> 01:07:03,178
ทำไมทุกคนถึงกลัวมันนัก เดี๋ยวนะ
ขอฉันบ้างสิ ขอฉันดูหน่อยว่ามันคืออะไร

990
01:07:03,262 --> 01:07:06,724
ฉันอาจจะเข้าใจได้ ฉันอาจดึงคุณออกมาได้"

991
01:07:07,474 --> 01:07:09,309
และนั่นคือสิ่งที่ฉันตั้งใจจะทำจริงๆ

992
01:07:10,394 --> 01:07:15,024
ครอส คุณเคยสงสัยมั้ยว่าทำไมคุณถึงยังไม่ตาย

993
01:07:15,107 --> 01:07:16,150
ผมไม่รู้

994
01:07:17,151 --> 01:07:19,194
ไม่รู้เลยเพื่อน

995
01:07:19,278 --> 01:07:21,071
ผม... ทำไมต้องผม

996
01:07:21,155 --> 01:07:24,074
ดูคนพวกนี้สิ เพื่อนผมที่ตายไปแล้วน่ะ

997
01:07:24,158 --> 01:07:27,286
แจนิสเอย แคสส์เอย เฮนดริกซ์เอย

998
01:07:27,369 --> 01:07:32,332
พวกนี้เป็นเพื่อนผม
ทุกคนตายแบบเดียวกันจากสิ่งเดียวกัน

999
01:07:35,252 --> 01:07:36,587
ทำไมผมไม่ตาย

1000
01:07:37,880 --> 01:07:39,340
ผมก็เล่นยาตัวเดียวกัน

1001
01:07:39,423 --> 01:07:41,050
ผมเสพยาเกินขนาด

1002
01:07:41,133 --> 01:07:43,260
หมอต้องช่วยผมกลับมาสองครั้ง

1003
01:07:43,344 --> 01:07:44,511
ทำไมล่ะ

1004
01:07:44,595 --> 01:07:45,929
ทำไมผมถึงไม่ตาย

1005
01:07:48,390 --> 01:07:52,186
ตอนนั้นมาถึงจุดที่
ยากลายเป็นสิ่งสำคัญกว่าใครหรืออะไรทั้งหมด

1006
01:07:53,687 --> 01:07:54,980
รวมทั้งดนตรีด้วย

1007
01:07:56,398 --> 01:07:59,943
ผมทำให้คนเหล่านี้ผิดหวังอย่างแรง
ตอนที่ผมกลายเป็นขี้ยา

1008
01:08:00,736 --> 01:08:02,738
ผมหยิบเข็มฉีดยาต่อหน้าพวกเขา

1009
01:08:02,821 --> 01:08:06,867
และพวกเขาก็มองวงดนตรีดิ่งลงเหว
เพราะผมทำงานของตัวเองไม่ได้

1010
01:08:08,869 --> 01:08:11,455
ผมปักใจไปแล้วว่า
สักวันผมจะได้รับโทรศัพท์สายนั้น

1011
01:08:11,538 --> 01:08:12,373
แจ็คสัน บราวน์
2000

1012
01:08:12,456 --> 01:08:15,084
"รู้เรื่องเดวิดรึยัง"
ต้องใช่แน่ๆ เขาตายแล้ว

1013
01:08:15,167 --> 01:08:20,714
เพราะคุณอยู่แบบนั้น
โดยไม่มีผลตามมาไม่ได้

1014
01:08:23,258 --> 01:08:28,764
ผมเล่าหรือยังถึงตอนที่นีลมาเสนอให้ผม
ไปที่ไร่ของเขา ไปอยู่ที่นั่นโดยไม่เสพยา

1015
01:08:28,846 --> 01:08:32,059
เขาเอาจริงเรื่องนั้น เขาอยากช่วยผม

1016
01:08:32,142 --> 01:08:33,519
คุณใช้ยาอะไรบ้าง

1017
01:08:33,602 --> 01:08:35,604
โคเคนกับเฮโรอีน ทั้งสองอย่าง

1018
01:08:38,107 --> 01:08:42,194
แนชกับแจ็คสันเป็นห่วงผมมาก
พยายามให้ผมเลิกครั้งแล้วครั้งเล่า

1019
01:08:43,529 --> 01:08:46,823
พวกเขาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสองคน
ที่เข้ามาจุ้นจ้านกับผม

1020
01:08:46,907 --> 01:08:50,411
มัน... มันเป็นการรวมตัวคนมากมาย

1021
01:08:50,493 --> 01:08:54,122
แจนเองก็อยู่ในสภาพดูไม่ได้
คือพวกเขาติดยากันใช่มั้ยล่ะ

1022
01:08:54,206 --> 01:08:57,251
และภารกิจก็คือพยายามเกลี้ยกล่อมพวกเขา

1023
01:08:57,334 --> 01:08:59,795
บอกว่าพวกเขาน่าจะ... คือแบบว่า

1024
01:08:59,877 --> 01:09:02,589
"เชื่อเราสิ นายกำลังจะแย่

1025
01:09:02,673 --> 01:09:06,218
นายต้องเลิก นายต้องทำอะไรสักอย่าง
เราไม่อยากเสียนายไป"

1026
01:09:06,301 --> 01:09:07,970
คืนนั้นทั้งคืน

1027
01:09:08,053 --> 01:09:12,515
เขายอมไปสคริปส์ ซึ่งก็เหมือนโรงพยาบาลน่ะ

1028
01:09:12,599 --> 01:09:15,477
เขาก็อยู่ที่นั่นหนึ่งวันถ้วน และวันรุ่งขึ้นก็ออกมา

1029
01:09:24,194 --> 01:09:27,698
หลังจากนั้น พวกเขาก็เลิกพยายาม

1030
01:09:27,781 --> 01:09:31,326
เขาถูกจับข้อหายาเสพติดและอาวุธในปี 1983

1031
01:09:31,410 --> 01:09:35,456
หลังจากนั้น เขาก็โดนจับ
ในข้อหาเพิ่มเติมเกี่ยวกับยาและการชนแล้วหนี

1032
01:09:35,538 --> 01:09:38,334
เขาถูกศาลบังคับ

1033
01:09:38,417 --> 01:09:42,504
ให้เข้าศูนย์บำบัด และออกมาโดยไม่ได้รับอนุญาต

1034
01:09:42,587 --> 01:09:43,630
แกรห์ม แนช
2000

1035
01:09:43,714 --> 01:09:44,923
ถึงตอนนั้น

1036
01:09:46,050 --> 01:09:48,218
เขาก็กลายเป็นคนหนีกฎหมาย

1037
01:09:49,219 --> 01:09:52,680
ในเวลาไม่กี่วัน
ก็มีคนเอารูปผมติดประกาศที่ไปรษณีย์

1038
01:09:52,765 --> 01:09:54,099
เอฟบีไอประกาศจับ
เดวิด ครอสบี้

1039
01:09:54,515 --> 01:09:59,563
เราหนี พ่อค้ายาคนหนึ่งพาเราขึ้นเครื่องหนี

1040
01:10:01,106 --> 01:10:03,317
นั่งเครื่องบินเครื่องยนต์เดี่ยว

1041
01:10:05,152 --> 01:10:08,197
ข้ามไปอีกฝั่งของประเทศ เราใช้เวลาสามวัน

1042
01:10:10,157 --> 01:10:12,159
เขาเป็นนักบินที่เก่งมาก

1043
01:10:12,242 --> 01:10:14,203
ผมคิดว่าเขาเป็นนักขนยาข้ามประเทศนะ

1044
01:10:14,286 --> 01:10:17,247
และผมก็ไปหา...

1045
01:10:17,331 --> 01:10:18,207
เรือของตัวเอง

1046
01:10:18,999 --> 01:10:23,962
เพราะคิดว่าผมอาจจะกลับไป
สัมผัสกับสิ่งที่สำคัญของตัวเองได้

1047
01:10:24,046 --> 01:10:27,424
มันจะช่วยผมไว้จากสิ่งที่ผมรู้ว่ากำลังจะมาถึง

1048
01:10:30,636 --> 01:10:34,640
ผมไปที่เรือ และสภาพมันก็แย่มาก

1049
01:10:34,723 --> 01:10:38,477
ไม่มีใครดูแลมันเลย เพราะผมไม่ได้จ่ายเงินให้

1050
01:10:40,437 --> 01:10:44,191
ผมนอนแล้วก็นอนอยู่ตรงนั้นจนหลายวันผ่านไป

1051
01:10:48,529 --> 01:10:49,697
แล้วผมก็ถอดใจ

1052
01:10:51,573 --> 01:10:52,533
นั่นแหละนาทีสำคัญ

1053
01:10:54,910 --> 01:10:57,621
ผมนั่งรถไปที่สำนักงานเอฟบีไอในพื้นที่

1054
01:10:58,580 --> 01:11:01,750
ผมเดินเข้าไป เขาบอกว่า "ครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ"

1055
01:11:02,376 --> 01:11:06,046
ผมบอก "คุณกำลังตามตัวผม ผมชื่อเดวิด ครอสบี้"

1056
01:11:09,216 --> 01:11:10,050
เขาบอก

1057
01:11:12,261 --> 01:11:14,054
"ไปยืนพิงผนัง"

1058
01:11:19,893 --> 01:11:22,146
ผมคิดว่าผมคงจะต้องติดคุก

1059
01:11:22,229 --> 01:11:24,982
แต่ผมก็อยากติดให้มันจบๆ ไป
แล้วจะได้กลับมาเล่นดนตรี

1060
01:11:25,065 --> 01:11:26,984
ผมอยากทำแค่นั้นจริงๆ

1061
01:11:27,067 --> 01:11:28,777
ตอนที่ผมไปมอบตัว

1062
01:11:28,861 --> 01:11:30,863
แจน ดี. กลับมา

1063
01:11:30,946 --> 01:11:34,950
หมอคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนเรา
ก็พาเธอไปบำบัดในมอนเทอเรย์

1064
01:11:35,034 --> 01:11:36,827
คุณมีอะไรจะพูดหน่อยมั้ย

1065
01:11:36,910 --> 01:11:37,995
ขอให้ผมโชคดีละกัน

1066
01:11:39,079 --> 01:11:41,331
ตอนที่ผมเข้าคุก ก็มีทั้งข้อดีข้อเสีย

1067
01:11:41,915 --> 01:11:44,626
"เฮ้ ร็อคสตาร์ รู้สึกยังไงล่ะตอนนี้ หือ

1068
01:11:44,710 --> 01:11:48,797
นายต้องอยากออกไปซั่มหญิง
และมีเงินถุงเงินถังแน่ๆ ใช่มั้ยล่ะ"

1069
01:11:49,506 --> 01:11:51,759
ตอนเข้าคุก ผมเกือบตาย

1070
01:11:51,842 --> 01:11:55,137
ผมเลิกยาสองตัวหลักๆ ที่เคยติดอย่างหนัก

1071
01:11:55,220 --> 01:11:58,640
และร้ายแรงมากได้โดยไม่ใช้แม้แต่แอสไพริน

1072
01:12:00,893 --> 01:12:02,978
ผมสูญเสียแทบทุกอย่างแล้ว

1073
01:12:03,062 --> 01:12:05,564
ผมตกต่ำถึงขีดสุด ผลาญเงินจนหมด

1074
01:12:06,982 --> 01:12:12,529
ผมโดนขังเดี่ยวอยู่สี่เดือน
โดนขังในห้องเหล็ก และได้อาหารทางประตู

1075
01:12:13,739 --> 01:12:15,824
ตอนอยู่ในคุก ผมตื่นขึ้นมาในห้องขัง

1076
01:12:16,408 --> 01:12:19,203
จำได้ว่าตัวเองเป็นใครและเริ่มแต่งเพลงอีกครั้ง

1077
01:12:19,787 --> 01:12:21,663
นั่นคือจุดเริ่มต้นของเส้นทางกลับเข้าวงการ

1078
01:12:21,747 --> 01:12:23,499
ทัณฑสถานรัฐเทกซัส
ฮันต์สวิลล์ เทกซัส

1079
01:12:23,582 --> 01:12:25,459
"คอมพาส" เป็นเพลงดีเพลงแรกที่ผมแต่ง

1080
01:12:31,382 --> 01:12:33,258
ตอนผมออกจากคุก

1081
01:12:33,342 --> 01:12:37,763
ผมขอบคุณผู้พิพากษาที่สั่งขังผม
เพราะมันทำให้ผมเลิกยาร้ายแรงได้

1082
01:12:37,846 --> 01:12:41,767
ตอนนี้เขาโดนทัณฑ์บนเป็นเวลาสี่ปี
และต้องส่งผลตรวจยาเสพติดอย่างสม่ำเสมอ

1083
01:12:41,850 --> 01:12:43,560
ตอนนี้คุณเลิกยาได้เด็ดขาดรึยัง

1084
01:12:43,644 --> 01:12:44,770
ใช่ครับ แน่นอน

1085
01:12:46,188 --> 01:12:47,564
ดีใจมาก

1086
01:12:47,648 --> 01:12:51,026
งานแสดงแรกเมื่อออกจากคุก
เกิดขึ้นในคลับเล็กๆ ในเทกซัส

1087
01:12:51,110 --> 01:12:54,196
เขาไม่เคยเล่นบนเวทีโดยไม่ใช้ยามาก่อน

1088
01:12:58,492 --> 01:13:01,537
คุณเดวิด ครอสบี้ครับทุกท่าน

1089
01:13:01,620 --> 01:13:03,455
รู้สึกวิเศษมาก

1090
01:13:08,919 --> 01:13:11,839
แจน ดี. ขอให้พระเจ้าคุ้มครองเธอ

1091
01:13:11,922 --> 01:13:12,965
เธอรออยู่

1092
01:13:14,425 --> 01:13:16,135
ตอนที่ผมออกจากคุก

1093
01:13:16,218 --> 01:13:20,639
เราโดนคำสั่งศาลห้ามไม่ให้เจอกัน

1094
01:13:21,890 --> 01:13:23,600
ห้ามเธอมาเจอผม

1095
01:13:23,684 --> 01:13:28,564
แต่แล้วเราก็ไปหาผู้พิพากษา
และบอกว่า "ขอร้องล่ะ

1096
01:13:29,189 --> 01:13:33,360
เรา... ผมออกจากคุกแล้ว ผมเลิกยาแล้ว
และผมจะใช้ชีวิตแบบนั้นต่อไป

1097
01:13:33,444 --> 01:13:37,531
แจนก็เลิกยาแล้ว เธอไปเข้ากลุ่ม เธอพยายามแล้ว
เราอยากแต่งงานกัน"

1098
01:13:42,578 --> 01:13:45,706
และเขาก็เป็นคนดี เขาอนุญาตเรา

1099
01:13:51,587 --> 01:13:55,632
แจนรักผมอย่างที่ผม...

1100
01:13:55,716 --> 01:13:57,176
ไม่เคยรักตัวเอง

1101
01:13:57,259 --> 01:14:00,304
เธอสอนให้ผมรักตัวเอง

1102
01:14:00,387 --> 01:14:03,599
เธอสอนผมมากมายว่าควรรักยังไง แค่นั้นแหละ

1103
01:14:14,651 --> 01:14:15,694
เพลงนี้...

1104
01:14:15,778 --> 01:14:17,279
พอร์ตแลนด์ เมน

1105
01:14:17,363 --> 01:14:19,490
ถ้าคุณรู้ว่าใครเป็นใคร

1106
01:14:19,573 --> 01:14:23,869
เพลงนี้ก็จะพูดถึงครั้งแรก

1107
01:14:23,952 --> 01:14:27,998
ในบรรดาหลายๆ ครั้งที่ซีเอสเอ็นวายวงแตก

1108
01:14:47,518 --> 01:14:51,980
สิ่งยึดเหนี่ยวซีเอสเอ็นหรือซีเอสเอ็นวายไว้ด้วยกัน
ก็คือผมกับแนชต้องคู่กัน

1109
01:14:52,064 --> 01:14:55,317
เพราะเราร้องเพลงด้วยกันได้ดีมาก

1110
01:14:55,401 --> 01:14:57,903
ผมกับแนชเป็นคู่นักร้อง

1111
01:14:57,986 --> 01:14:59,113
ที่ใครก็ยากจะเทียบได้

1112
01:14:59,196 --> 01:15:02,825
เอเวอร์ลีบราเธอร์ส อินดิโกเกิร์ลส์
และอีกหลายคู่ ไม่มากนัก

1113
01:15:02,908 --> 01:15:06,328
ฉันไปมาแล้ว

1114
01:15:06,412 --> 01:15:08,455
ทั่วโลก

1115
01:15:08,539 --> 01:15:09,998
เพื่อมองหา

1116
01:15:10,082 --> 01:15:13,544
มองหาหญิงสาวคนนั้น

1117
01:15:15,462 --> 01:15:19,341
คนที่รู้ว่ารักสามารถอดทนได้

1118
01:15:20,551 --> 01:15:23,137
และเรารู้ว่ามันจะทนได้

1119
01:15:23,887 --> 01:15:26,515
ทุกท่านครับ ครอสบี้ สติลส์ แอนด์แนชครับ

1120
01:15:26,598 --> 01:15:28,308
หอเกียรติยศร็อคแอนด์โรล
1997

1121
01:15:28,392 --> 01:15:32,062
สำหรับคนที่น่าจะตายไปตั้งแต่สองปีก่อน
ผมอยู่มาได้ด้วยดี

1122
01:15:35,566 --> 01:15:37,818
ผมอยากจะขอบคุณผู้ชายสองคนที่ยืนเคียงข้างผม

1123
01:15:38,694 --> 01:15:41,363
เพราะพวกเขาเป็นพี่น้องของผม

1124
01:15:41,447 --> 01:15:43,615
พวกเขาอยู่กับผมทั้งยามสุขยามทุกข์

1125
01:15:43,699 --> 01:15:46,702
พวกเขารอคอย พวกเขาช่วยเหลือ

1126
01:15:46,785 --> 01:15:48,412
บางทีพวกเขาก็ร้องไห้ด้วย

1127
01:15:48,495 --> 01:15:50,873
บางทีพวกเขาก็สบถใส่ผม

1128
01:15:50,956 --> 01:15:54,001
แต่พวกเขาเป็นพี่น้องของผมในทุกช่วงชีวิต

1129
01:15:54,084 --> 01:15:58,756
ถ้าไม่มีพวกเขา ผมก็อาจไม่ได้ทำเพลงนี้
และผมรักพวกเขามาก

1130
01:15:58,839 --> 01:16:00,466
ขอบคุณนายทั้งสองคนนะ

1131
01:16:01,884 --> 01:16:04,303
เราทำดนตรีดีๆ มาด้วยกัน

1132
01:16:04,386 --> 01:16:06,889
และผมก็ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง

1133
01:16:07,389 --> 01:16:10,768
ผมคิดว่าซีเอสเอ็นวาย
เป็นวงที่ต่างจากซีเอสเอ็นอย่างสิ้นเชิง

1134
01:16:10,851 --> 01:16:12,895
ต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลย

1135
01:16:12,978 --> 01:16:17,524
และน่าจะอยู่ในหอเกียรติยศร็อคแอนด์โรลด้วย

1136
01:16:17,608 --> 01:16:19,985
ผมน่าจะได้รางวัลนั้นเป็นครั้งที่สาม

1137
01:16:20,069 --> 01:16:22,237
เพื่อให้แคลปตันอิจฉา

1138
01:16:27,326 --> 01:16:29,953
เราชอบแต่ละคนจริงๆ ตอนที่เริ่มเล่นดนตรี

1139
01:16:30,037 --> 01:16:32,706
และเราก็ตื่นเต้นกับเพลงของแต่ละคน

1140
01:16:32,790 --> 01:16:36,585
วงเรามารวมตัวกันแล้วก็รักกัน
และมันวิเศษมาก น่าตื่นเต้นมาก

1141
01:16:37,711 --> 01:16:39,421
แต่ 40 ปีต่อมา

1142
01:16:40,839 --> 01:16:45,386
มันก็เหลือแค่เปิดเครื่องปล่อยควัน
แล้วก็เล่นเพลงฮิตไป

1143
01:16:46,428 --> 01:16:47,805
รายการการกุศลเพื่อช่วยเหลือฟาร์ม
2000

1144
01:16:47,888 --> 01:16:49,640
เกือบ

1145
01:16:49,723 --> 01:16:53,394
ตัดผมซะแล้ว

1146
01:16:53,477 --> 01:16:55,979
จนมาถึงจุดที่เราต่างไม่ชอบหน้ากัน

1147
01:16:56,063 --> 01:16:57,648
ไม่นั่งรถคันเดียวกัน

1148
01:16:58,607 --> 01:17:00,651
เราแข่งขันกันตลอดเวลา

1149
01:17:00,734 --> 01:17:04,488
ถ้าผมเอาเพลงใหม่แปลกๆ ของตัวเองมาเสนอ
พวกเขาก็ไม่อยากหัดเล่น

1150
01:17:05,823 --> 01:17:07,991
และเราก็ใจร้ายกับแต่ละคนมาก

1151
01:17:08,075 --> 01:17:10,369
เราทำร้ายกัน เราทุกคนทำร้ายกัน

1152
01:17:10,452 --> 01:17:13,122
เราทำอะไรร้ายๆ ใส่กันหลายครั้ง

1153
01:17:13,205 --> 01:17:15,833
ทุกคนในวงเลยล่ะ หลายครั้งด้วย

1154
01:17:15,916 --> 01:17:18,002
ผมน่าจะมากกว่าใครเพื่อน

1155
01:17:19,420 --> 01:17:21,547
ความผิดที่ใหญ่มากของผมคือขี้โมโห

1156
01:17:21,630 --> 01:17:24,341
คุณไม่ได้ถาม แต่ผมจะบอกเอง

1157
01:17:25,342 --> 01:17:28,178
ความผิดที่ใหญ่ที่สุดที่ผมทำลงไปก็คือขี้โมโห

1158
01:17:31,765 --> 01:17:34,351
พออะดรีนาลินหลั่งออกมาในร่างกาย

1159
01:17:34,435 --> 01:17:36,937
ผมก็เหมือนคนงี่เง่าทันที

1160
01:17:37,479 --> 01:17:41,358
- แล้วคุณมีวิธีหลีกหนีมันยังไง
- ไม่มี มันไม่ใช่เรื่องดีเลย

1161
01:17:41,442 --> 01:17:45,529
ไม่มีความสุข ไม่มีความสนุก ไม่มีอะไรเลยนอกจาก...

1162
01:17:46,989 --> 01:17:50,117
พออะดรีนาลินเข้าครอบงำ เราก็...

1163
01:17:50,200 --> 01:17:51,577
อยู่ในกำมือมัน

1164
01:17:51,660 --> 01:17:54,830
แล้วเราก็จะพูดอะไร ทำอะไรต่างๆ ที่มันเลวร้าย

1165
01:17:55,539 --> 01:17:58,292
ผมปากสว่างเรื่องแฟนของนีล

1166
01:17:58,375 --> 01:18:02,171
ผมไม่รู้เลยว่าหมอนั่นจะเอาไปลงในเน็ต
ผมนึกว่าสัมภาษณ์จบแล้ว

1167
01:18:02,254 --> 01:18:04,631
นีลก็เลยโกรธผม และเขาก็ไม่ยอมทำงานกับผม

1168
01:18:04,715 --> 01:18:06,759
เขาบอก "ไม่มีซีเอสเอ็นวายอีกแล้ว"

1169
01:18:06,842 --> 01:18:10,387
งั้นที่ผมฝันอยากให้พวกคุณกลับมารวมตัว
จัดคอนเสิร์ตเล็กๆ อาจจะเล่นเพลงเดจาวู

1170
01:18:10,471 --> 01:18:12,306
- มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น
- ไม่เกิดขึ้นเหรอ

1171
01:18:12,389 --> 01:18:13,307
รายการฮาวเวิร์ด สเติร์น

1172
01:18:13,390 --> 01:18:15,434
ถ้าคุณทำผิดพลาด

1173
01:18:15,517 --> 01:18:17,686
คุณต้องแก้ไขทันที

1174
01:18:18,437 --> 01:18:22,816
ใช่ ผมไม่ควรพูดเลยตั้งแต่แรก
ผมขอโทษแล้ว แต่มันก็ไม่ช่วยอะไร

1175
01:18:23,359 --> 01:18:26,153
และมันก็... มันก็ดิ่งลงเหวตั้งแต่นั้น

1176
01:18:27,154 --> 01:18:29,281
ภาพแกรห์มที่ผมมีในหัว

1177
01:18:29,365 --> 01:18:33,744
เขาขึ้นเวทีกับผมที่ไหนสักแห่งในสแกนดิเนเวีย
อาจจะนอร์เวย์หรือที่ไหน

1178
01:18:33,827 --> 01:18:36,372
แล้วเขาก็แหกปากใส่ผม...

1179
01:18:36,455 --> 01:18:40,042
ใส่หน้าผม จากระยะห่างขนาดนี้
น้ำลายกระเด็นใส่หน้าเลย

1180
01:18:40,125 --> 01:18:41,752
เขาแหกปากบอกว่า

1181
01:18:41,835 --> 01:18:44,088
"นายไม่เข้าใจรึไง

1182
01:18:44,171 --> 01:18:46,507
นายไม่มีความหมายอะไรกับฉันแล้ว ไม่มีเลย

1183
01:18:48,050 --> 01:18:49,885
ฉันเกลียดนาย

1184
01:18:49,968 --> 01:18:52,846
ไปตายซะๆๆๆๆๆๆ"

1185
01:18:54,431 --> 01:18:55,265
น้ำลาย

1186
01:18:56,558 --> 01:18:58,477
ผลักอกผม

1187
01:18:58,560 --> 01:19:01,980
บนเวที ต่อหน้าคนดู

1188
01:19:02,606 --> 01:19:08,070
ในทัวร์นั้น เขาขึ้นมาบนเวทีและไม่มองหน้าผมเลย

1189
01:19:08,153 --> 01:19:09,321
ออสโล นอร์เวย์
2015

1190
01:19:09,405 --> 01:19:14,493
คืนนั้นทั้งคืน เขาร้องเพลงหันหน้าไปหาสติลส์
พยายามทำเหมือนว่าผมไม่อยู่ตรงนั้น

1191
01:19:19,164 --> 01:19:21,792
ผมอยากจะมีเพื่อน มีพี่น้องผู้ชาย

1192
01:19:21,875 --> 01:19:23,669
เสมอแหละ

1193
01:19:26,046 --> 01:19:27,172
เพื่อนคู่คิดน่ะ

1194
01:19:27,256 --> 01:19:28,841
งานประดับไฟต้นคริสต์มาสแห่งชาติ
2015

1195
01:19:28,924 --> 01:19:32,136
ผมยินดีอย่างยิ่งที่จะแนะนำ
ผู้ที่อยู่ในหอเกียรติยศร็อคแอนด์โรลสองครั้ง

1196
01:19:32,219 --> 01:19:36,015
เดวิด ครอสบี้ สตีเฟน สติลส์ และแกรห์ม แนช

1197
01:19:37,808 --> 01:19:42,354
เราร้องเพลง
ในงานประดับไฟต้นคริสต์มาสของทำเนียบขาว

1198
01:19:46,066 --> 01:19:49,862
คืนที่เงียบสนิท

1199
01:19:49,945 --> 01:19:53,532
คืนที่ศักดิ์สิทธิ์

1200
01:19:53,615 --> 01:19:57,453
คนเลี้ยงแกะ

1201
01:19:57,536 --> 01:20:00,581
ตื่นตาตื่นใจ...

1202
01:20:00,664 --> 01:20:02,041
เราห่วยมาก

1203
01:20:03,083 --> 01:20:05,669
และเรากล้าพูดว่า

1204
01:20:05,753 --> 01:20:07,629
"เอาล่ะ มันตายแล้ว

1205
01:20:08,130 --> 01:20:10,215
อย่าดันร่างศพขึ้นมาอีกเลย

1206
01:20:10,299 --> 01:20:12,384
อย่าเอาเชือกดึงปากมันให้ขยับเลย

1207
01:20:12,468 --> 01:20:15,346
ปล่อยมันไว้ ปล่อยให้มันตายอย่างสงบ

1208
01:20:15,429 --> 01:20:16,680
ไปทำอย่างอื่นต่อเถอะ"

1209
01:20:16,764 --> 01:20:19,892
จงหลับใหลอย่างสงบ

1210
01:20:19,975 --> 01:20:23,103
และเป็นสุข

1211
01:20:23,187 --> 01:20:27,608
จงหลับใหลอย่างสงบและเป็นสุข

1212
01:20:28,067 --> 01:20:29,735
สุขสันต์วันคริสต์มาสครับทุกคน

1213
01:20:29,818 --> 01:20:34,323
น่าเศร้าที่เพลงสุดท้าย
ที่ซีเอสเอ็นร้องด้วยกันคือ "ไซเลนต์ไนต์"

1214
01:20:38,369 --> 01:20:39,370
แกรห์ม แนช
2016

1215
01:20:39,453 --> 01:20:43,582
เขาควักหัวใจออกจากซีเอสเอ็นและซีเอสเอ็นวาย
ในเวลาไม่กี่เดือน

1216
01:20:46,377 --> 01:20:48,170
เพลง "อังกอร์" พูดถึงเรื่องนี้แหละ

1217
01:20:48,253 --> 01:20:50,130
ผมแต่งให้เดวิด ครอสบี้

1218
01:20:50,214 --> 01:20:52,174
เพลงนี้พูดถึงว่าคุณเป็นใคร

1219
01:20:52,257 --> 01:20:54,551
คุณเป็นใครตอนที่ไม่มีชื่อเสียง

1220
01:20:54,635 --> 01:20:58,514
คุณเป็นใครเมื่อไฟดับลงและผู้ชมลุกออกไป

1221
01:20:58,597 --> 01:21:00,641
คุณเป็นคนดีหรือเปล่า

1222
01:21:00,724 --> 01:21:02,976
หรือคุณเป็นคนงี่เง่าไม่เข้าท่า

1223
01:21:03,060 --> 01:21:03,894
คุณเป็นใคร

1224
01:21:05,354 --> 01:21:06,271
ขอบคุณครับ

1225
01:21:37,678 --> 01:21:41,348
นี่เป็นเสียงคุณที่พูดในปี 1974

1226
01:21:41,432 --> 01:21:44,518
นี่เป็นครั้งแรกที่เราให้สัมภาษณ์

1227
01:21:44,601 --> 01:21:47,896
สัมภาษณ์เดวิด ครอสบี้
โดย คาเมรอน โครว์ - 1974

1228
01:21:47,980 --> 01:21:50,941
พ่อผมอายุ 74 แล้ว
เขาบอกว่าท้ายที่สุดก็ไม่มีอะไรสำคัญ

1229
01:21:51,025 --> 01:21:52,985
เงิน ชื่อเสียง เกียรติยศ สาว ไม่มีเลย

1230
01:21:53,068 --> 01:21:56,196
เขาบอกว่าสิ่งเดียวที่สำคัญก็คือ
คุณมีเพื่อนสักคนมั้ย

1231
01:21:56,280 --> 01:21:58,115
ที่เหลือล้วนแต่ไร้สาระ

1232
01:22:00,117 --> 01:22:01,869
ผมว่าผมคิดขึ้นมาเองนะ

1233
01:22:04,371 --> 01:22:06,290
เหตุผลที่ผมคิดว่าตัวเองคิดขึ้นมาเองก็คือ...

1234
01:22:07,583 --> 01:22:09,418
พ่อผมไม่มีเพื่อนสักคน

1235
01:22:15,674 --> 01:22:17,760
เขาเคยพูดถึงคำพูดนี้มั้ย

1236
01:22:22,014 --> 01:22:24,641
- งั้นอาจเรียกได้ว่าคุณพูดกับตัวเอง
- ใช่

1237
01:22:24,725 --> 01:22:27,686
- และทำเหมือนเป็นคำพูดพ่อ
- ใช่ๆ

1238
01:22:33,609 --> 01:22:36,070
เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนๆ ของคุณ

1239
01:22:43,869 --> 01:22:45,245
มันยากจริงๆ

1240
01:22:51,752 --> 01:22:54,046
คือผมต้องมองเรื่องนี้โดยดูบริบทแวดล้อม

1241
01:22:55,714 --> 01:22:58,509
ผมยังมีเพื่อน แต่...

1242
01:23:02,262 --> 01:23:06,433
เพื่อนหลักๆ ที่ผมทำดนตรีด้วยน่ะ
ไม่ยอมพูดกับผมด้วยซ้ำ

1243
01:23:08,102 --> 01:23:09,061
ทั้งหมดเลย

1244
01:23:11,897 --> 01:23:12,731
ทุกคน

1245
01:23:16,610 --> 01:23:20,364
ถ้ามีคนหนึ่งเกลียดผม อาจเป็นเรื่องบังเอิญ

1246
01:23:22,449 --> 01:23:24,034
แต่แม็คกวินน์

1247
01:23:24,118 --> 01:23:30,332
แนช นีล แล้วก็สตีเฟนเกลียดผมจริงๆ

1248
01:23:30,416 --> 01:23:32,251
อย่างแรงด้วย

1249
01:23:32,334 --> 01:23:36,714
ผมเคยได้ยินคำพูดเกี่ยวกับคุณ
"เดวิดทำลายจิตวิญญาณของครอสบี้ สติลส์ แอนด์แนช"

1250
01:23:36,797 --> 01:23:38,215
พอล แชฟเฟอร์ + 1
ซิเรียสเอ็กซ์เอ็ม 2018

1251
01:23:38,298 --> 01:23:40,509
- ใช่ คือว่า...
- ไม่มีทางที่คุณยังรู้สึกแบบนั้นอยู่

1252
01:23:40,926 --> 01:23:46,056
คือเราพูดอะไรออกไปด้วยความโกรธ
แล้วก็พยายามเรียกมันกลับมา

1253
01:23:46,140 --> 01:23:49,268
บางทีก็ทำไม่ได้ เพราะคำพูดมีอิทธิพลมาก

1254
01:23:50,310 --> 01:23:53,188
- ผมกับเดวิดไม่คุยกันสองปีแล้ว
- ใช่

1255
01:23:53,272 --> 01:23:57,234
ทั้งที่เคยคุยกับเขาแทบทุกวันมา 45 ปี

1256
01:23:57,317 --> 01:23:59,361
- ใช่
- มันเศร้านะ

1257
01:23:59,445 --> 01:24:02,614
และผมไม่รู้ว่าจะแก้ไขยังไงน่ะ

1258
01:24:03,949 --> 01:24:06,618
บางที... บางทีมันก็แค่...

1259
01:24:06,702 --> 01:24:10,122
คือถ้าเราไม่เคยเล่นดนตรีกันเลยสักโน้ตเดียว

1260
01:24:10,205 --> 01:24:13,584
จะซีเอสเอ็นหรือซีเอสเอ็นวาย ดูสิ่งที่เราทำสิ

1261
01:24:14,251 --> 01:24:16,086
ผมจะบอกให้นะ ผลงานพวกคุณดีมาก

1262
01:24:16,170 --> 01:24:17,421
- จริงๆ
- เรื่องจริงเลย

1263
01:24:17,504 --> 01:24:18,881
แต่มีมากกว่านั้นอีก

1264
01:24:18,964 --> 01:24:20,883
- มีมากกว่า
- มีมากกว่า แต่คุณไม่มีทางรู้

1265
01:24:20,966 --> 01:24:22,801
ผมรู้ คุณไม่มีทางรู้...

1266
01:24:22,885 --> 01:24:27,139
สิ่งที่ผุดขึ้นในความคิดถ้าบอกว่า
"ให้ตาย ฉันน่าจะลบมันทิ้งตอนนี้ได้"

1267
01:24:28,682 --> 01:24:31,560
อย่างฟังคุณพูดถึงนีล เป็นต้น

1268
01:24:31,643 --> 01:24:33,020
- อะไร...
- ผมไม่ได้โกรธนีล

1269
01:24:33,103 --> 01:24:35,522
- นีลโกรธผมต่างหาก
- ผมเข้าใจ

1270
01:24:35,606 --> 01:24:38,567
แต่ในแง่ของการแก้ไขสถานการณ์...

1271
01:24:41,362 --> 01:24:43,906
ทำไมคุณไม่ไปหาเขาถึงหน้าบ้านเลยล่ะ

1272
01:24:46,200 --> 01:24:48,535
เพราะผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบ้านเขาอยู่ไหน

1273
01:24:54,458 --> 01:24:56,168
ผมทำได้อย่างเดียว

1274
01:24:57,419 --> 01:24:59,171
ก็คือทำเพลงเอง

1275
01:25:01,090 --> 01:25:03,300
ผมพยายามอย่างหนักที่จะทำอย่างนั้น

1276
01:25:05,094 --> 01:25:07,554
เพื่อพิสูจน์ให้ตัวเองเห็นเหรอ

1277
01:25:07,638 --> 01:25:09,014
ว่าผมมีคุณค่า

1278
01:25:12,267 --> 01:25:19,066
อัลบานี นิวยอร์ก

1279
01:25:26,699 --> 01:25:29,159
ผมยอมแพ้ไม่ได้น่ะ

1280
01:25:33,539 --> 01:25:35,582
เปิดเสียงคุณออกลำโพงสักนาทีนะ

1281
01:25:35,666 --> 01:25:38,127
โอเค ผมรักคุณ แจน ครอสบี้

1282
01:25:38,460 --> 01:25:40,087
ฉันก็รักคุณ

1283
01:25:40,170 --> 01:25:42,589
ที่รัก ผม... ผมอยู่ไกลมาก

1284
01:25:45,134 --> 01:25:47,594
ผมเหนื่อยน่ะ ล้ามาก

1285
01:25:52,891 --> 01:25:54,226
มีขดลวดแปดชิ้นในหัวใจผม

1286
01:25:56,145 --> 01:25:57,813
มากที่สุดที่จะใส่เข้าไปได้

1287
01:25:59,773 --> 01:26:01,150
เพิ่มมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว

1288
01:26:03,861 --> 01:26:05,237
หัวใจวาย...

1289
01:26:05,320 --> 01:26:07,322
สักวันในอีกสองปีข้างหน้า

1290
01:26:17,458 --> 01:26:19,418
ผมกัดคำใหญ่เกินกว่าจะเคี้ยวได้

1291
01:26:22,379 --> 01:26:24,423
ผมทำงานห้าวันติดไม่ไหว

1292
01:26:28,469 --> 01:26:32,014
ผมก็เลยไม่มีเสียง และต้องยกเลิกอีกสองวัน

1293
01:26:39,146 --> 01:26:40,105
มันยากมาก

1294
01:27:54,471 --> 01:27:56,223
- ขอบคุณนะที่รัก
- ไม่เป็นไร

1295
01:28:02,062 --> 01:28:07,151
ให้ตาย ต้นไม้นั่นสวยนะ
สิ่งแรกที่ทำให้ผมตกหลุมรักที่นี่คือต้นไม้

1296
01:28:08,235 --> 01:28:09,570
ต้นไม้ทั้งหมดนี้เลย

1297
01:28:11,280 --> 01:28:13,574
มันสวยงามมาก

1298
01:28:13,657 --> 01:28:18,370
ผมเห็นส่วนอื่นๆ ในโลก สิ่งอื่นๆ ที่เกิดขึ้น
แต่ผมไม่ได้สนใจจริงจัง

1299
01:28:32,343 --> 01:28:34,803
ฉันยอมรับกับคุณได้เลยว่า...

1300
01:28:36,847 --> 01:28:40,017
มันจะต้องยากมาก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

1301
01:28:43,604 --> 01:28:45,147
ฉันอาจจะหายไปจากโลก

1302
01:28:47,107 --> 01:28:49,276
ฉันเสียใจที่พูดแบบนั้นออกกล้อง

1303
01:28:49,360 --> 01:28:52,654
แต่ฉันไม่รู้ว่าจะ...

1304
01:28:52,738 --> 01:28:55,491
ฉันอาจจะหายใจได้อีกเฮือกเมื่อเขาไม่อยู่

1305
01:28:57,576 --> 01:28:59,745
ผมอยากจะเป็นผู้ชายที่ให้ความรัก

1306
01:29:01,038 --> 01:29:05,417
ใช่ นั่นแหละที่ผมพยายามจะเป็น
นั่นคือสิ่งที่ผมอยากเป็น นั่นคือคนที่ผมอยากเป็น

1307
01:29:05,959 --> 01:29:09,171
อย่างรักลูก รักเมีย และรักหมา

1308
01:29:09,254 --> 01:29:12,299
และรักดนตรีของผม

1309
01:29:12,383 --> 01:29:14,093
เหมือนอย่างที่มันทำให้ผมรู้สึก

1310
01:29:18,138 --> 01:29:19,973
และอย่างน้อยผมก็...

1311
01:29:20,057 --> 01:29:21,975
กล้าพอที่จะพูดตามตรง

1312
01:29:23,185 --> 01:29:25,229
- ตอนนี้
- นั่นแหละที่เป็นอยู่ตอนนี้

1313
01:29:25,312 --> 01:29:27,690
อาจจะใช่ ผมอาจจะหลอกให้คุณเชื่อ

1314
01:29:28,774 --> 01:29:30,693
ทั้งหมดนี้อาจเป็นแผนการที่ชาญฉลาด

1315
01:29:41,495 --> 01:29:44,707
ผมว่าเราน่าจะบอกลาได้
และบอกว่าพวกเขามีความหมายกับเรายังไง

1316
01:29:51,755 --> 01:29:54,299
ในเวลาไม่กี่สัปดาห์ ครอสบี้ก็เดินทางไปนิวยอร์ก

1317
01:29:54,383 --> 01:29:57,761
และอัดเสียงอัลบั้มใหม่ทั้งอัลบั้ม
กับนักดนตรีหนุ่มสาว...

1318
01:33:25,260 --> 01:33:26,178
มันจบแล้ว

1319
01:33:33,977 --> 01:33:35,979
แปลคำบรรยายไทยโดย
ขีดขิน จินดาอนันต์