1
00:00:37,037 --> 00:00:39,164
ด้วยยอดขายสิบล้านฉบับ

2
00:00:39,247 --> 00:00:41,583
"ดับเบิลยู" จึงเป็น
การ์ตูนชุดยอดนิยมในเกาหลี

3
00:00:41,958 --> 00:00:43,543
ตัวละครหลัก คังชอล

4
00:00:44,002 --> 00:00:47,630
รู้จากโอยอนจูว่า
เขาเป็นตัวละครในการ์ตูน

5
00:00:48,256 --> 00:00:50,508
หลังจากกลายเป็นฆาตกรหลบหนี

6
00:00:50,842 --> 00:00:54,387
เขาเสียสิทธิ์ในการเป็นตัวเอก
และเกือบจะต้องหายไป

7
00:00:54,471 --> 00:00:58,725
คังชอลเลยกลับไปยังโลก
"ดับเบิลยู" เพื่อจับฆาตกร

8
00:01:04,230 --> 00:01:06,483
ในขณะที่กำลังจะลงเอยแบบมีความสุข...

9
00:01:07,025 --> 00:01:08,651
ถ้าเราคิดถึงตัวละครในการ์ตูน

10
00:01:09,444 --> 00:01:12,280
พวกเขาก็จะถูกเรียกมาในโลกจริงได้

11
00:01:12,405 --> 00:01:14,074
บอกให้พาฮันชอลโฮมาที่นี่ไง

12
00:01:14,574 --> 00:01:15,492
ยอนจู

13
00:01:16,409 --> 00:01:18,995
- คังชอลอยู่ไหน
- เขากลับไปที่นั่น

14
00:01:19,079 --> 00:01:20,705
แปลว่าคังชอลไม่อยู่ที่นี่สินะ

15
00:01:21,498 --> 00:01:25,251
ฆาตกรมายังโลกจริงแล้วจับตัวยอนจูไป

16
00:01:25,627 --> 00:01:27,378
อยากจะไปตามหาสามีแกด้วยกันไหมล่ะ

17
00:01:30,173 --> 00:01:33,343
เขายิงยอนจูเพื่อหวังจะจับตัวคังชอล

18
00:01:38,431 --> 00:01:39,808
- ขอเครื่องปั๊มหัวใจ
- ค่ะหมอ

19
00:01:40,600 --> 00:01:42,894
- ให้ชาร์จที่เท่าไรคะ
- ชาร์จที่ 150 จูล

20
00:01:43,895 --> 00:01:45,688
- ชาร์จหรือยัง
- ชาร์จแล้วค่ะ

21
00:01:45,772 --> 00:01:48,316
ถอยไป หนึ่ง สอง เคลียร์

22
00:01:49,776 --> 00:01:50,735
อีกครั้ง

23
00:01:51,903 --> 00:01:53,613
- ชาร์จแล้วค่ะ
- ถอยไป

24
00:01:54,155 --> 00:01:55,657
หนึ่ง สอง เคลียร์

25
00:02:02,080 --> 00:02:02,956
ไม่มีชีพจร

26
00:02:03,331 --> 00:02:05,291
ปั๊มหัวใจต่อ ไปเอาเลือดมาด้วย

27
00:02:05,375 --> 00:02:06,251
- เร็วเข้า
- ได้ค่ะ

28
00:03:00,680 --> 00:03:03,641
(โรงงานยูจิน แขวงชิลซาน 63-2
เขตอึนฮา กวางมยอง)

29
00:04:15,630 --> 00:04:17,215
ให้ตายสิ

30
00:04:48,871 --> 00:04:50,415
นั่นรอยเลือดอะไร

31
00:04:50,707 --> 00:04:51,958
เขายิง...

32
00:04:53,876 --> 00:04:55,044
ผู้หญิงคนหนึ่ง

33
00:04:56,129 --> 00:04:58,631
ผู้หญิงที่ไหน ไม่เห็นมีสักคน

34
00:04:59,882 --> 00:05:01,092
ผมเห็นเธอล้ม

35
00:05:38,421 --> 00:05:39,338
ซูบง

36
00:05:42,592 --> 00:05:44,635
ยอนจู

37
00:05:46,345 --> 00:05:47,263
อยู่ไหนนะ

38
00:06:02,445 --> 00:06:03,529
อย่าฆ่าฉันเลยนะ

39
00:06:15,917 --> 00:06:17,460
ไม่นะ ยอนจู

40
00:06:22,924 --> 00:06:23,800
ยอนจู

41
00:06:26,928 --> 00:06:29,305
(พัคซูบง)

42
00:06:30,181 --> 00:06:33,684
รับโทรศัพท์ทีเถอะ ให้ตาย

43
00:06:35,394 --> 00:06:37,063
ฮัลโหลพี่ยอนจู

44
00:06:37,146 --> 00:06:39,565
พี่อยู่ไหน เป็นอะไรหรือเปล่า
เกิดอะไรขึ้น

45
00:06:39,649 --> 00:06:41,067
- ฮัลโหล
- นั่นซูบงเหรอ

46
00:06:42,527 --> 00:06:43,486
อาจารย์เหรอครับ

47
00:06:44,278 --> 00:06:45,154
ยอนจูล่ะ

48
00:06:46,114 --> 00:06:48,908
ตอนนี้อาจารย์อยู่ไหน
อาจารย์อยู่ที่ไหนครับ

49
00:06:49,951 --> 00:06:52,203
อาจารย์โอ อาจารย์จะไปไหนครับ

50
00:06:52,286 --> 00:06:54,330
ยอนจูอยู่ที่นั่น ฉันต้องไปหาเธอ

51
00:06:54,747 --> 00:06:56,916
เอารถผมไปเถอะ

52
00:06:58,126 --> 00:06:59,585
อาจารย์ทางนี้ ทางนี้ครับ

53
00:07:00,711 --> 00:07:02,797
เดี๋ยว อาจารย์ต้องมานั่งอีกฝั่งครับ

54
00:07:02,880 --> 00:07:04,382
เดี๋ยวครับอาจารย์โอ...

55
00:07:13,599 --> 00:07:16,853
เราจะไปที่ซ่อนของฆาตกรกันเหรอครับ

56
00:07:19,021 --> 00:07:21,691
อาจารย์ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ

57
00:07:37,039 --> 00:07:39,625
สวัสดีครับ ขอโทษนะครับ

58
00:07:40,209 --> 00:07:41,127
คุณเป็นใคร

59
00:07:41,210 --> 00:07:44,839
คือว่า คุณเห็นผู้หญิงบาดเจ็บ
บ้างไหมครับ

60
00:07:45,423 --> 00:07:46,674
คนนั้นน่ะเหรอ

61
00:07:47,508 --> 00:07:49,010
รถพยาบาลพาเธอไปสักพักแล้ว

62
00:07:50,052 --> 00:07:50,887
รถพยาบาล...

63
00:07:57,477 --> 00:07:58,936
เกิดอะไรขึ้น

64
00:08:02,398 --> 00:08:04,233
ผมว่าเธอไม่เป็นอะไรหรอกครับ

65
00:08:04,317 --> 00:08:06,235
พวกเขาพาเธอไปโรงพยาบาลทันที

66
00:08:06,694 --> 00:08:09,655
หมอเดี๋ยวนี้เก่งมาก

67
00:08:09,739 --> 00:08:13,201
ไม่มีทาง

68
00:08:14,785 --> 00:08:17,079
ไม่

69
00:08:18,581 --> 00:08:19,999
คังชอลพาเธอไป

70
00:08:21,751 --> 00:08:24,420
เพราะงั้นเธอจะปลอดภัย คังชอล...

71
00:08:25,671 --> 00:08:26,714
คังชอลพาเธอไป

72
00:08:27,340 --> 00:08:29,800
ไม่

73
00:08:31,093 --> 00:08:31,928
ไม่

74
00:08:32,386 --> 00:08:33,804
(ห้องฉุกเฉิน)

75
00:08:38,142 --> 00:08:40,394
- ขอโทษครับ
- คะ

76
00:08:41,312 --> 00:08:44,148
ผู้หญิงที่ถูกยิง...

77
00:08:44,649 --> 00:08:46,067
เป็นญาติคุณโอยอนจูเหรอคะ

78
00:08:46,734 --> 00:08:47,944
ใช่ ใช่แล้วครับ

79
00:08:48,569 --> 00:08:50,988
โอยอนจู อยู่ที่ไหนครับ

80
00:08:53,991 --> 00:08:55,117
คือว่า...

81
00:09:08,005 --> 00:09:09,799
(แผนกผู้ป่วยหนัก)

82
00:09:20,726 --> 00:09:22,353
(พัคซูบง)

83
00:09:33,823 --> 00:09:34,949
สามีคุณโอยอนจูใช่ไหมครับ

84
00:09:35,783 --> 00:09:36,659
ครับ

85
00:09:38,911 --> 00:09:40,204
การผ่าตัดเรียบร้อยดี

86
00:09:40,746 --> 00:09:44,292
แต่เธอเสียเลือดมากก่อนผ่าตัด

87
00:09:44,375 --> 00:09:45,626
หัวใจก็เลยหยุดเต้น

88
00:09:45,710 --> 00:09:47,837
เราปั๊มหัวใจเธออยู่ 30 นาที

89
00:09:49,630 --> 00:09:52,466
แต่เธอก็ยังไม่ได้สติ

90
00:09:53,676 --> 00:09:56,012
เธอหายใจเองไม่ได้
รูม่านตาของเธอก็ขยาย

91
00:09:56,095 --> 00:09:57,597
และไม่ตอบสนองต่อการกระตุ้นเลย

92
00:10:00,266 --> 00:10:01,100
แปลว่า

93
00:10:01,559 --> 00:10:02,476
เธอ...

94
00:10:04,645 --> 00:10:06,105
เธออาจไม่รอดครับ

95
00:10:09,650 --> 00:10:10,735
อาจไม่รอดเหรอครับ

96
00:10:15,072 --> 00:10:17,908
- สมองตายเหรอ
- เรายังไม่แน่ใจค่ะ

97
00:10:18,326 --> 00:10:20,536
ถ้าเธอไม่ฟื้น...

98
00:10:21,037 --> 00:10:22,997
- อาจารย์โอ
- คุณคะ เป็นอะไรไหมคะ

99
00:10:23,456 --> 00:10:24,332
อาจารย์ครับ

100
00:10:24,707 --> 00:10:25,791
ลูกสาวผม...

101
00:10:27,627 --> 00:10:28,961
ลูกสาวผมอยู่ไหน

102
00:10:29,670 --> 00:10:33,007
เอ่อ คือว่า...

103
00:11:37,863 --> 00:11:39,031
เธอจะไม่ฟื้นเหรอครับ

104
00:11:39,448 --> 00:11:41,784
- ค่ะ
- น่าสงสารจัง

105
00:11:43,244 --> 00:11:46,497
สามีเธออยู่ไหนครับ
เราอยากสอบปากคำเรื่องที่เธอถูกยิง

106
00:11:46,580 --> 00:11:47,456
ข้างในค่ะ

107
00:11:52,169 --> 00:11:53,129
ทางนี้ค่ะ

108
00:11:54,547 --> 00:11:55,423
อะไรเนี่ย

109
00:11:57,007 --> 00:11:58,175
พวกเขาหายไปไหน

110
00:12:00,302 --> 00:12:03,556
- อะไรนะ
- อยู่ดีๆ เธอก็หายตัวไปเฉยเลยค่ะ

111
00:12:04,098 --> 00:12:05,433
สามีของเธอก็ด้วย

112
00:12:06,475 --> 00:12:08,394
เรายังหาพวกเขาไม่เจอเลยค่ะ

113
00:12:09,603 --> 00:12:12,314
ให้ตายเถอะ แปลกมากเลย

114
00:12:17,903 --> 00:12:19,947
โอ้ ดูนั่นสิ

115
00:12:20,030 --> 00:12:21,866
ทำไมเธอยังไม่กลับบ้านอีกนะ

116
00:12:22,199 --> 00:12:23,117
โทรหาหน่อยดีกว่า

117
00:12:24,118 --> 00:12:27,705
- หล่อจัง
- เธอกลับดึกตลอดเลย

118
00:12:28,497 --> 00:12:30,040
อาจจะมีแฟนก็ได้นะ

119
00:12:36,839 --> 00:12:38,466
(แม่)

120
00:12:40,926 --> 00:12:43,637
อาจารย์ครับ แม่พี่เขาโทรมา

121
00:12:47,600 --> 00:12:48,851
ให้ผมบอกว่าไงครับ

122
00:12:50,936 --> 00:12:51,896
บอกว่าไม่รู้

123
00:13:08,621 --> 00:13:09,497
สวัสดีครับแม่

124
00:13:10,080 --> 00:13:11,832
ซูบงเหรอ

125
00:13:12,374 --> 00:13:14,168
ครับ ผมเอง

126
00:13:15,503 --> 00:13:17,505
พี่เขาลืมโทรศัพท์
ไว้ที่ห้องทำงานน่ะครับ

127
00:13:18,005 --> 00:13:20,132
ทำไมถึงไปลืมไว้ที่นั่นได้ล่ะ

128
00:13:20,925 --> 00:13:22,259
พี่เขาแวะมาน่ะครับ

129
00:13:23,135 --> 00:13:25,429
แต่โดนเรียกตัว เลยไปโรงพยาบาลแล้ว

130
00:13:25,971 --> 00:13:29,058
ถ้าติดต่อพี่เขาได้
ผมจะบอกให้โทรกลับนะครับ

131
00:13:30,142 --> 00:13:31,810
ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย

132
00:13:33,270 --> 00:13:34,230
ราตรีสวัสดิ์ครับ

133
00:14:28,951 --> 00:14:30,035
ยอนจู

134
00:14:43,549 --> 00:14:44,592
พี่ยอนจู

135
00:14:45,175 --> 00:14:46,927
ยอนจู พี่ยอนจู

136
00:14:47,970 --> 00:14:48,804
พี่คังเหรอ

137
00:14:50,514 --> 00:14:51,724
เปิดประตูให้หน่อยสิ

138
00:14:52,433 --> 00:14:53,350
โอเค

139
00:14:58,898 --> 00:15:00,524
- คุณโอกลับมาหรือยัง
- ครับ

140
00:15:01,358 --> 00:15:04,320
เดี๋ยวก่อนพี่คัง
เกิดอะไรขึ้นกับยอนจู

141
00:15:10,409 --> 00:15:11,660
พี่คัง

142
00:15:13,370 --> 00:15:15,497
พี่คัง พี่ยอนจูอยู่ไหน

143
00:15:21,086 --> 00:15:21,962
คุณกลับมาแล้ว

144
00:15:24,256 --> 00:15:25,132
ยอนจูล่ะ

145
00:15:25,883 --> 00:15:26,842
พี่เขาอยู่ไหน

146
00:15:27,718 --> 00:15:28,969
ผมพาเธอไปอีกโลกหนึ่ง

147
00:15:30,721 --> 00:15:31,597
ทำไม

148
00:15:32,473 --> 00:15:33,349
ทำไมทำแบบนั้น

149
00:15:34,683 --> 00:15:35,893
พวกเขาบอกว่าเธอจะไม่ฟื้น

150
00:15:39,813 --> 00:15:42,733
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่
คุณจะแก้ไขมันไม่ได้

151
00:15:47,738 --> 00:15:49,406
เธอนอนโรงพยาบาลอยู่สามวัน

152
00:15:49,990 --> 00:15:52,493
พวกเขาบอกว่าเธอจะไม่ฟื้นเหมือนกัน
ผมเลยย้ายเธอไปที่โรงแรม

153
00:15:53,452 --> 00:15:55,329
เพราะผมอธิบาย
เรื่องที่เธอถูกยิงไม่ได้

154
00:16:10,219 --> 00:16:11,887
เธออยู่ที่นั่นหนึ่งสัปดาห์

155
00:16:16,558 --> 00:16:19,561
ลืมตาขึ้นมาแค่ครั้งเดียว

156
00:16:52,803 --> 00:16:53,637
ยอนจู

157
00:16:56,974 --> 00:16:57,891
คุณเห็นผมไหม

158
00:17:10,070 --> 00:17:11,071
แค่แป๊บเดียว

159
00:17:17,494 --> 00:17:18,412
แล้วไง

160
00:17:26,336 --> 00:17:27,254
ตอนนี้ล่ะ

161
00:17:37,723 --> 00:17:38,724
เธอตายแล้วครับ

162
00:17:43,604 --> 00:17:44,688
อาจารย์

163
00:17:45,689 --> 00:17:47,566
อาจารย์ครับ

164
00:17:47,649 --> 00:17:49,318
ไม่เป็นอะไรนะครับ

165
00:17:49,401 --> 00:17:50,444
อาจารย์ครับ

166
00:17:50,944 --> 00:17:52,821
พระเจ้าช่วย

167
00:17:53,530 --> 00:17:54,615
อาจารย์

168
00:18:00,788 --> 00:18:01,997
- สวัสดีครับ
- นี่

169
00:18:02,956 --> 00:18:04,333
ได้ยินว่าคุณโอเข้าโรงพยาบาล

170
00:18:04,708 --> 00:18:05,793
เข้ามาเมื่อเช้าครับ

171
00:18:06,251 --> 00:18:07,086
ทำไม

172
00:18:07,377 --> 00:18:09,463
เขาเครียดมาก

173
00:18:09,922 --> 00:18:13,801
เลยกินยากับเหล้า
แต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ

174
00:18:14,551 --> 00:18:17,429
พระเจ้า เรื่องนี้จะทำฉันเป็นบ้า

175
00:18:17,846 --> 00:18:19,723
- ทำไมล่ะครับ
- ฉัน...

176
00:18:20,641 --> 00:18:24,812
ฉันไปเขียนแสดงความเห็นเสียๆ หายๆ
บอกว่าเขาไม่ควรวาดขยะพวกนั้น

177
00:18:25,270 --> 00:18:27,356
แถมใช้คำหยาบคายด้วย

178
00:18:28,315 --> 00:18:30,567
ถ้าความเห็นพวกนั้น
เป็นตัวการทำให้เขาเครียดล่ะ

179
00:18:31,527 --> 00:18:32,694
เป็นไปได้ครับ

180
00:18:32,986 --> 00:18:34,279
ให้ตายเถอะ

181
00:18:36,198 --> 00:18:37,157
เขาอยู่ห้องไหน

182
00:18:50,295 --> 00:18:52,131
(คังชอล)

183
00:18:54,424 --> 00:18:55,300
ครับพี่

184
00:18:55,801 --> 00:18:57,928
ครับ อาจารย์ตื่นสักพักแล้ว

185
00:18:58,971 --> 00:18:59,805
โอเค

186
00:19:01,140 --> 00:19:01,974
ใช่

187
00:19:05,769 --> 00:19:06,603
เดี๋ยวนะ

188
00:19:12,943 --> 00:19:17,614
อาจารย์ครับ ผมพัคมินซู
แพทย์ที่ผ่าตัดคุณ จำผมได้ไหมครับ

189
00:19:19,616 --> 00:19:22,744
ผมบอกคุณแล้วว่าอย่าดื่มเหล้า
ทำไมถึงดื่มอีกล่ะครับ

190
00:19:23,203 --> 00:19:26,081
ไม่ว่างานจะหนักแค่ไหน
คุณก็ไม่ควรทำแบบนี้นะครับ

191
00:19:29,042 --> 00:19:32,754
เดี๋ยวนะ แล้วยอนจูไปไหน
ทำไมเธอไม่มาอยู่กับคุณล่ะ

192
00:19:34,631 --> 00:19:38,427
จริงสิ ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ

193
00:19:39,887 --> 00:19:42,639
ทำไมยอนจูตายกะทันหันจังเลย

194
00:19:43,724 --> 00:19:46,685
เธอเป็นตัวละครที่เปล่าประโยชน์

195
00:19:47,436 --> 00:19:51,023
แต่ว่านะ
เห็นเธอตายแบบนั้นรู้สึกไม่ดีเลย

196
00:19:51,356 --> 00:19:53,984
ตอนจบที่น่าเศร้าก็ไม่เลวนะ แต่...

197
00:20:17,382 --> 00:20:18,592
อะไรครับ...

198
00:20:18,675 --> 00:20:20,052
คุณจะทำอะไร

199
00:20:20,135 --> 00:20:21,595
คุณโอ

200
00:20:22,387 --> 00:20:23,263
คุณโอ

201
00:20:57,965 --> 00:20:59,841
ปล่อยนะ ปล่อยฉัน

202
00:21:04,930 --> 00:21:05,806
ทำแบบนี้ทำไม

203
00:21:07,724 --> 00:21:08,725
ฉันทำเอง

204
00:21:10,227 --> 00:21:11,186
ฉันยิงเธอ

205
00:21:12,354 --> 00:21:15,440
ฉันยิงยอนจู ฉันยิงเอง

206
00:21:16,149 --> 00:21:17,234
คุณไม่ได้ยิงยอนจู

207
00:21:17,776 --> 00:21:18,694
ไม่จริง

208
00:21:19,861 --> 00:21:20,904
ฉันยิงเธอ

209
00:21:24,157 --> 00:21:26,493
ฉันจำได้หมด ฉัน...

210
00:21:28,161 --> 00:21:29,830
ฉันยิงลูกสาวตัวเอง

211
00:21:31,581 --> 00:21:33,959
ไม่ใช่นะครับ นั่นไม่ใช่คุณ

212
00:21:34,042 --> 00:21:35,210
ฉันน่ะ...

213
00:21:36,128 --> 00:21:37,713
อยู่ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว

214
00:21:38,714 --> 00:21:40,841
ฉันอยู่ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

215
00:21:40,924 --> 00:21:42,342
เลิกคิดแล้วฟังผมนะ

216
00:21:45,304 --> 00:21:46,888
รู้ไหมทำไมผมมาหาคุณ

217
00:21:47,723 --> 00:21:49,182
มีบางอย่างที่คุณต้องทำ

218
00:21:50,851 --> 00:21:51,893
อย่าโทษตัวเอง

219
00:21:52,561 --> 00:21:54,521
ฆาตกรต่างหากที่ยิงลูกสาวคุณ

220
00:21:55,397 --> 00:21:57,316
แต่คุณเป็นคนเดียวเท่านั้น
ที่ช่วยเธอได้

221
00:21:59,067 --> 00:22:01,194
คุณต้องตั้งสติ อย่าฟูมฟาย

222
00:22:03,322 --> 00:22:04,740
คุณต้องช่วยลูกสาวคุณนะ

223
00:22:06,783 --> 00:22:07,701
ฉันจะทำได้ยังไง

224
00:22:08,952 --> 00:22:10,037
เธอตายแล้ว

225
00:22:12,331 --> 00:22:13,457
เธอตายแล้ว

226
00:22:14,499 --> 00:22:15,625
แต่คุณสามารถช่วยเธอได้

227
00:22:19,338 --> 00:22:22,549
เพราะเธอแต่งงานกับผม เธอเลย
กลายเป็นตัวละครโดยไม่ได้ตั้งใจ

228
00:22:23,008 --> 00:22:23,842
เหมือนผม

229
00:22:24,551 --> 00:22:26,636
เธอก็เลยบาดเจ็บและเลือดออกในการ์ตูน

230
00:22:27,512 --> 00:22:28,805
เธอก็เลยถูกยิงตายได้

231
00:22:30,348 --> 00:22:34,728
และเช่นเดียวกันกับตัวละครอื่น
เราช่วยเธอได้ด้วยการวาด

232
00:22:35,103 --> 00:22:36,605
เหมือนที่ผมกลับมามีชีวิต

233
00:22:38,857 --> 00:22:39,816
คุณเข้าใจใช่ไหม

234
00:22:40,734 --> 00:22:43,653
คุณวาดให้เธอฟื้นขึ้นมาได้

235
00:22:45,363 --> 00:22:47,699
ผมเลยพาเธอไปโลกการ์ตูน
ก่อนที่เธอจะตาย

236
00:22:50,077 --> 00:22:51,244
มันยังไม่จบครับ

237
00:22:52,204 --> 00:22:54,748
ผมจะไม่ยอมแพ้ ผมจะทำให้เธอฟื้น

238
00:22:55,707 --> 00:22:56,792
ไม่ว่ายังไงก็ตาม

239
00:23:01,004 --> 00:23:03,590
ฉันจะวาดยังไง
ในเมื่อทุกอย่างพังหมดแล้ว

240
00:23:05,717 --> 00:23:07,636
ฉันใช้ค้อนทุบแท็บเล็ต

241
00:23:08,095 --> 00:23:09,346
เพราะมันสั่งฉัน

242
00:23:10,931 --> 00:23:13,809
ฉันทำลายทุกอย่างเพราะมันสั่งฉัน

243
00:23:16,561 --> 00:23:18,063
ไม่มีแท็บเล็ตอีกแล้ว

244
00:23:19,481 --> 00:23:20,357
ต้องมีสิ

245
00:23:21,608 --> 00:23:22,692
มันต้องมี

246
00:23:23,652 --> 00:23:25,654
ผมมั่นใจว่ามันต้องอยู่ที่ไหนสักที่

247
00:23:29,533 --> 00:23:31,993
พระเจ้า เขาหายไปไหนนะ

248
00:23:33,453 --> 00:23:36,331
ทำไมอยู่ดีๆ เขาถึงรีบออกไปแบบนั้น
คุณพูดอะไรกับเขาเหรอ

249
00:23:36,414 --> 00:23:38,250
ผมไม่ได้พูดอะไรมาก

250
00:23:38,625 --> 00:23:40,210
แค่คำถามเกี่ยวกับการ์ตูน

251
00:23:40,293 --> 00:23:43,296
เขาลุกขึ้นตอนผมถามเขาว่า
ทำไมยอนจูถึงตาย

252
00:23:44,422 --> 00:23:45,298
มีอะไรเหรอ

253
00:23:46,216 --> 00:23:47,092
มีอะไร

254
00:23:48,677 --> 00:23:51,763
ทำไมถึงถามเขาแบบนั้น ทำไม

255
00:23:52,180 --> 00:23:54,641
ทำไมคุณถามคำถามแบบนั้นกับคนไข้

256
00:23:54,724 --> 00:23:56,226
คุณเสียสติไปแล้วหรือไง

257
00:23:56,309 --> 00:23:59,729
ทำไมหมอถึงหยาบคาย
และไม่รู้เรื่องอะไรเลยแบบนี้

258
00:23:59,813 --> 00:24:01,857
ทำไมคุณถามคำถามแบบนั้น

259
00:24:01,940 --> 00:24:04,234
เสียสติไปแล้วหรือไง

260
00:24:04,317 --> 00:24:05,193
อาจารย์โอ

261
00:24:05,443 --> 00:24:07,279
- เรียกพยาบาลที
- เรียกพยาบาล

262
00:24:07,362 --> 00:24:08,780
อาจารย์โอครับ

263
00:24:09,322 --> 00:24:11,825
เป็นอะไรหรือเปล่าครับอาจารย์

264
00:24:11,908 --> 00:24:14,161
นี่ฉันทำอะไรผิดมากเลยหรือไง

265
00:24:14,828 --> 00:24:15,704
แบบว่า

266
00:24:16,454 --> 00:24:19,082
ถามว่าทำไมตัวการ์ตูนตาย
ก็ไม่ได้ด้วยเหรอ

267
00:24:23,295 --> 00:24:25,213
โอ้ ไม่ เจ็บปวดจังเลย

268
00:24:28,466 --> 00:24:31,553
ผมจะกลับเข้าไป ช่วยดูแลเขาด้วยนะ

269
00:24:32,888 --> 00:24:35,432
เดี๋ยวสิ พี่ครับ พี่

270
00:24:36,641 --> 00:24:38,518
อะไร...

271
00:24:41,605 --> 00:24:44,983
คุณอาจไม่รู้ว่ายอนจู
มีความหมายกับผมยังไง

272
00:24:53,909 --> 00:24:54,784
ยอนจู...

273
00:24:56,203 --> 00:24:57,579
คือครอบครัวเดียวของผม

274
00:24:59,080 --> 00:25:01,583
เธอไม่ใช่ครอบครัวที่คุณสร้าง
จากจินตนาการของคุณ

275
00:25:01,666 --> 00:25:03,335
เธอคือครอบครัวที่มีอยู่จริง

276
00:25:05,378 --> 00:25:08,840
ผมมีความทรงจำร่วมกับเธอ
ที่เป็นจริงและไม่ได้ถูกสร้างขึ้น

277
00:25:10,717 --> 00:25:14,012
เธอเป็นส่วนหนึ่งในโชคชะตาที่
ผมเลือกเอง ไม่ใช่ที่ถูกเขียนขึ้นมา

278
00:25:15,263 --> 00:25:18,099
เป็นครั้งแรก ที่ผมตัดสินใจเลือกเอง

279
00:25:21,728 --> 00:25:24,522
ผมเลยยอมแพ้เรื่องเธอไม่ได้

280
00:25:28,652 --> 00:25:29,527
ยอนจู...

281
00:25:30,070 --> 00:25:32,572
เป็นข้อพิสูจน์ว่า
ผมเป็นคนเหมือนกับคุณ

282
00:25:33,531 --> 00:25:34,574
ว่าผมเป็นมนุษย์

283
00:25:36,952 --> 00:25:39,913
ผมจะช่วยลูกสาวคุณ
และอยู่กับเธออย่างมีความสุข

284
00:25:40,538 --> 00:25:41,915
คราวนี้ผมจะแพ้ไม่ได้

285
00:25:42,540 --> 00:25:45,835
ใครก็ทำให้ผมท้อไม่ได้
ผมจะเอาชนะให้ได้

286
00:25:45,919 --> 00:25:47,087
แล้วมันจะเป็น...

287
00:25:48,380 --> 00:25:49,714
ตอนจบแบบมีความสุขของเรา

288
00:26:05,021 --> 00:26:05,939
เกือบลืมไป

289
00:26:06,731 --> 00:26:09,234
ชีวิตคุณก็สำคัญกับผมเหมือนกัน

290
00:26:10,860 --> 00:26:12,779
ไม่ใช่เพราะคุณสร้างผมหรอกนะ

291
00:26:13,196 --> 00:26:14,948
แต่เพราะคุณคือพ่อของภรรยาผม

292
00:26:16,908 --> 00:26:19,703
คุณเป็นครอบครัวของผมแล้ว

293
00:26:22,330 --> 00:26:24,374
คุณอาจไม่เห็นด้วย
แต่คุณก็คือครอบครัวผมแล้ว

294
00:26:27,919 --> 00:26:30,588
ฉะนั้นอย่าทำอะไรสิ้นคิดแบบนั้นอีกนะ

295
00:26:31,256 --> 00:26:32,173
คุณเข้าใจใช่ไหม

296
00:26:42,934 --> 00:26:44,102
ไอ้เด็กอวดดี

297
00:26:50,817 --> 00:26:51,693
พี่

298
00:26:52,444 --> 00:26:54,612
ระวังตัวด้วยนะ ขอร้องล่ะ นะ

299
00:26:55,196 --> 00:26:56,906
ให้ตายเถอะ ผมจะบ้าตาย

300
00:26:57,782 --> 00:27:00,577
หยุดร้องไห้แล้วเตรียมตัวไว้นะ
ผมอาจต้องขอให้ช่วย

301
00:27:01,161 --> 00:27:02,537
ผมเหรอ เรื่องอะไร

302
00:27:03,955 --> 00:27:05,081
ผมก็ยังไม่รู้

303
00:27:06,708 --> 00:27:08,251
ระวังตัวด้วยนะ

304
00:27:12,505 --> 00:27:13,840
จะมีอีกเครื่องได้ไง

305
00:27:15,925 --> 00:27:19,304
จนถึงตอนนี้
ฉันใช้เครื่องเดียวมาตลอด

306
00:27:20,096 --> 00:27:21,181
ผมแน่ใจว่าต้องมีสำรอง

307
00:27:21,473 --> 00:27:24,017
ถ้าไม่มี ฆาตกรคงไม่กล้าทำลายหรอก

308
00:27:24,434 --> 00:27:26,144
มันคือสิ่งสำคัญที่สุดของเขา

309
00:27:29,522 --> 00:27:32,192
นี่ วาดไอ้นั่นก่อน ไอ้นั่นน่ะ

310
00:27:32,692 --> 00:27:33,610
แท็บเล็ตของแกน่ะ

311
00:27:42,077 --> 00:27:44,204
เขาทำลายเพื่อไม่ให้เราใช้ได้อีก

312
00:27:44,954 --> 00:27:47,999
ผมมั่นใจว่าเขาวาดแท็บเล็ต
อีกอันไว้ในการ์ตูน

313
00:27:49,000 --> 00:27:50,960
ไม่งั้นเขาคงไม่กล้าทำลายมัน

314
00:27:52,837 --> 00:27:53,880
คุณพอจำได้ไหม

315
00:28:06,267 --> 00:28:07,394
ฉันใส่ไว้ในกระโปรงหลัง

316
00:28:08,228 --> 00:28:09,187
กระโปรงหลังรถเหรอ

317
00:28:11,564 --> 00:28:14,567
แต่หลักฐานที่ตำรวจพบ
ไม่มีแท็บเล็ตนะครับ

318
00:28:16,736 --> 00:28:18,113
- ฮันชอลโฮ
- ฮันชอลโฮ

319
00:28:54,941 --> 00:28:57,485
เป็นเครื่องที่นักวาดใช้ค่ะ

320
00:28:58,069 --> 00:28:59,154
สำหรับวาดภาพ

321
00:29:00,321 --> 00:29:01,948
- วาดภาพเหรอ
- ค่ะ

322
00:29:02,282 --> 00:29:05,702
เหมือนเป็นของมืออาชีพนะคะ

323
00:29:06,703 --> 00:29:07,829
แล้วใช้ยังไง

324
00:29:08,329 --> 00:29:11,666
ใช้วาดเหมือนวาดบนกระดาษ

325
00:29:13,334 --> 00:29:14,753
นี่คือปากกาแท็บเล็ต

326
00:29:18,798 --> 00:29:21,092
ทำไมเขาทิ้งมันไว้ในกระโปรงรถ

327
00:29:21,176 --> 00:29:23,428
- มันไม่ใช่อาวุธ
- อะไรนะคะ

328
00:29:24,179 --> 00:29:25,054
ไม่มีอะไร

329
00:29:26,055 --> 00:29:29,017
ท่านครับ คุณพัคถามว่า
ท่านจะไปตอนไหนครับ

330
00:29:29,100 --> 00:29:31,019
- บอกว่ากำลังไป
- ครับท่าน

331
00:29:31,102 --> 00:29:32,562
ฮัลโหล ครับ

332
00:29:34,397 --> 00:29:35,356
ตอนนี้ปิดไว้ก่อน

333
00:29:36,691 --> 00:29:37,650
คิดว่า...

334
00:29:38,818 --> 00:29:40,862
อีกเครื่องจะทำงานเหมือนของเดิมไหม

335
00:29:41,821 --> 00:29:42,697
ผมก็ไม่แน่ใจ

336
00:29:43,114 --> 00:29:45,158
เราต้องลองใช้เพื่อดูว่าต่างยังไง

337
00:29:54,375 --> 00:29:56,336
ยังไงเราก็ต้องหามันให้เจอ

338
00:29:57,420 --> 00:29:58,379
เราต้องหา

339
00:30:29,786 --> 00:30:30,995
ไม่ใช่อันนี้

340
00:30:32,497 --> 00:30:33,373
นี่เป็นกับดัก

341
00:30:50,098 --> 00:30:51,224
ไงคังชอล

342
00:30:53,309 --> 00:30:54,686
แกมาตามหาไอ้นี่เหรอ

343
00:31:22,005 --> 00:31:23,089
ให้ตายเถอะ

344
00:31:24,090 --> 00:31:27,176
ก็นานแล้วนะ ที่เราเจอกันแบบนี้

345
00:31:29,345 --> 00:31:33,349
ฉันแตะแกไม่ได้
ตั้งแต่แกเป็นประธานบริษัท

346
00:31:35,351 --> 00:31:36,269
แต่ตอนนี้

347
00:31:37,353 --> 00:31:38,354
แกตายแล้ว

348
00:31:38,730 --> 00:31:40,815
แกเล่นละครแกล้งว่าตัวเองตายแล้ว

349
00:31:42,942 --> 00:31:44,819
ดังนั้นจะไม่มีใครพูดอะไร

350
00:31:46,070 --> 00:31:47,697
แม้แกจะตายไปอีกครั้ง

351
00:31:48,406 --> 00:31:49,699
เพราะแกตายไปแล้ว

352
00:31:52,327 --> 00:31:54,078
ถึงฉันจะฆ่าแกที่นี่

353
00:31:55,455 --> 00:31:57,832
มันก็ไม่ใช่การฆาตกรรม

354
00:31:58,458 --> 00:31:59,459
เข้าใจไหม

355
00:32:00,126 --> 00:32:02,879
แกรนหาที่เอง ไอ้สารเลว

356
00:32:05,673 --> 00:32:08,134
ยังเบลออยู่ไหม ยังมึนหัวหรือเปล่า

357
00:32:13,348 --> 00:32:14,182
นี่

358
00:32:15,475 --> 00:32:16,434
แกไม่สงสัยหรือไง

359
00:32:17,101 --> 00:32:18,937
อยากรู้ไหมฉันไปเอายานั่นมาจากไหน

360
00:32:27,278 --> 00:32:28,112
นี่ไงล่ะ

361
00:32:38,414 --> 00:32:39,457
เจ๋งใช่ไหมล่ะ

362
00:32:49,592 --> 00:32:52,095
มีของแบบนี้ได้ไงนะ

363
00:32:59,978 --> 00:33:00,937
ตอนนี้ปิดไว้ก่อน

364
00:33:02,230 --> 00:33:03,106
ค่ะท่าน

365
00:33:06,526 --> 00:33:07,402
เดี๋ยวก่อน

366
00:33:08,903 --> 00:33:10,738
บอกให้พวกเขาจอดรอก่อน

367
00:33:10,822 --> 00:33:12,281
ผมอยากตรวจสอบมันก่อนไป

368
00:33:13,324 --> 00:33:14,242
ค่ะ

369
00:33:16,285 --> 00:33:17,787
(เอกสาร)

370
00:33:19,247 --> 00:33:21,249
นี่มันอะไรกันเนี่ย

371
00:33:25,962 --> 00:33:30,133
ไอ้สารเลวนี่มันบ้าจริงๆ

372
00:33:30,466 --> 00:33:32,760
วาดภาพจนประสาทหลอนไปแล้ว

373
00:33:34,929 --> 00:33:37,932
แกจะสร้างองค์กร
ก่อการร้ายหรือไงคังชอล

374
00:33:42,103 --> 00:33:42,979
นี่...

375
00:33:46,149 --> 00:33:47,108
นี่มันอะไรกัน

376
00:33:52,905 --> 00:33:54,741
(ปืนลูกโม่)

377
00:34:03,207 --> 00:34:04,167
นี่มันมา...

378
00:34:13,176 --> 00:34:14,427
ไม่ใช่แค่ปืน

379
00:34:14,510 --> 00:34:16,345
แต่ยังมียาทุกประเภท

380
00:34:21,225 --> 00:34:26,397
โซเดียมแอมิทอล สโคโพลามีน
โซเดียมเพนโทธอล แอมเฟตามีน เมสคาลีน

381
00:34:27,690 --> 00:34:30,485
เอาล่ะ แกจะฉีดอันไหนดี

382
00:34:30,902 --> 00:34:31,903
อันไหนดี

383
00:34:32,695 --> 00:34:33,529
โซเดียมไหม

384
00:34:35,782 --> 00:34:36,741
(โซเดียมเพนโทธอล)

385
00:34:59,931 --> 00:35:01,224
ประธานคังชอล

386
00:35:01,891 --> 00:35:05,478
ผมช่วยคุณจากการใช้ยาเกินขนาดนะครับ

387
00:35:09,107 --> 00:35:12,276
แกหายตัวไปมาเหมือนผี

388
00:35:13,069 --> 00:35:15,321
แต่เดาว่าตอนนี้คงยาก
เพราะมียาในร่างกาย

389
00:35:21,911 --> 00:35:24,247
นี่เป็นเรื่องที่เกิด
แค่ในการ์ตูนใช่ไหม

390
00:35:24,956 --> 00:35:26,874
โผล่มาเมื่อกดตกลง

391
00:35:26,958 --> 00:35:28,543
หายไปเมื่อกดลบ

392
00:35:30,378 --> 00:35:34,549
ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมแกกับ
ฮันซังฮุนสู้กัน

393
00:35:35,883 --> 00:35:36,717
แต่ว่า

394
00:35:37,844 --> 00:35:39,846
ที่ฉันสงสัยก็คือ...

395
00:35:43,349 --> 00:35:46,102
ไอ้นี่มันคืออะไรกันแน่

396
00:35:54,944 --> 00:35:58,197
จากนี้ไป แกต้องตอบคำถามฉัน

397
00:35:59,782 --> 00:36:01,367
ฮันซังฮุนไปเอามันมาจากไหน

398
00:36:01,742 --> 00:36:03,077
พวกแกเป็นอะไรกัน

399
00:36:03,161 --> 00:36:05,079
แกรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่กับฉัน

400
00:36:05,997 --> 00:36:08,166
ใครเป็นเจ้าของเดิมของมัน

401
00:36:08,249 --> 00:36:10,459
ผู้หญิงที่หายตัวไปหลังถูกยิงคือใคร

402
00:36:11,043 --> 00:36:13,462
ทำไมแกเข้าห้องทำงานฉันได้ง่ายนัก

403
00:36:17,175 --> 00:36:18,050
โอเค

404
00:36:20,052 --> 00:36:21,012
มาเริ่มกันเลย

405
00:36:28,853 --> 00:36:32,690
นี่คือการชดใช้ที่แกทำตัว
น่ารำคาญมาตลอดสิบปี

406
00:36:52,251 --> 00:36:53,336
ไอ้สารเลว

407
00:36:54,295 --> 00:36:55,922
เฮ้ย

408
00:36:56,923 --> 00:36:58,424
พูดได้แล้ว

409
00:36:59,300 --> 00:37:00,134
เฮ้ย

410
00:37:01,010 --> 00:37:01,844
พูดสิ

411
00:37:03,262 --> 00:37:04,096
เฮ้ย

412
00:37:15,483 --> 00:37:17,026
- ครับ
- ทำไมยังไม่มาอีก

413
00:37:17,109 --> 00:37:19,487
มีเรื่องนิดหน่อยครับ

414
00:37:20,780 --> 00:37:22,323
เดี๋ยวผมจะรีบไป

415
00:37:28,996 --> 00:37:30,581
ตั้งแต่เด็ก

416
00:37:31,707 --> 00:37:34,335
แกเก่งเรื่องปิดปากเงียบ

417
00:37:37,922 --> 00:37:39,423
แต่คราวนี้จะไม่เหมือนเดิม

418
00:37:39,966 --> 00:37:40,967
แกก็รู้ใช่ไหม

419
00:37:42,343 --> 00:37:43,761
แกรู้ว่ามีอะไรในนี้

420
00:37:45,763 --> 00:37:47,348
เตรียมตัวให้ดีแล้วกัน

421
00:37:52,478 --> 00:37:53,354
โรงพยาบาล

422
00:37:54,855 --> 00:37:55,690
อะไรนะ

423
00:37:57,858 --> 00:37:58,734
โรงพยาบาล

424
00:38:04,865 --> 00:38:06,617
พูดอีกทีซิ แกว่าไงนะ

425
00:38:07,743 --> 00:38:09,245
ฉันต้องเอามันไปโรงพยาบาล

426
00:38:09,328 --> 00:38:10,830
พูดดังอีก โรงพยาบาลทำไม

427
00:38:13,791 --> 00:38:16,127
ทำไมติดต่อเขาไม่ได้อีกแล้ว

428
00:38:16,752 --> 00:38:18,170
ฉันน่าจะลาออกตั้งนานแล้ว

429
00:38:22,133 --> 00:38:23,968
มาแล้ว มันอัปโหลดอีกแล้ว

430
00:38:24,510 --> 00:38:25,344
ขอล่ะ

431
00:38:25,678 --> 00:38:27,888
ขอล่ะ

432
00:38:28,139 --> 00:38:29,473
(ดับเบิลยู - เดอะเวิลส์)

433
00:38:30,016 --> 00:38:31,100
(ความลับของแท็บเล็ต)

434
00:38:31,183 --> 00:38:32,184
ขอล่ะ

435
00:38:41,193 --> 00:38:43,654
ให้ตายซิ บอกแล้วว่าให้ระวังตัว

436
00:38:53,664 --> 00:38:55,249
แกคิดว่าฉัน

437
00:38:56,334 --> 00:38:57,752
จะเชื่ออย่างนั้นเหรอ

438
00:39:00,546 --> 00:39:01,547
มันเป็นเรื่องจริง

439
00:39:32,286 --> 00:39:33,913
- เข้าไปเฝ้ามันไว้
- ครับ

440
00:39:35,122 --> 00:39:37,375
อีกอย่างมันตายไปแล้ว

441
00:39:38,250 --> 00:39:40,669
ถึงจะตายจริงก็ไม่เป็นไร
ไม่ต้องเอาน้ำให้มัน

442
00:39:41,045 --> 00:39:41,962
ครับ

443
00:39:54,934 --> 00:39:55,810
ยกเขาขึ้นมา

444
00:40:10,282 --> 00:40:11,117
ฉันเอง

445
00:40:11,951 --> 00:40:14,954
บอกเขาว่าฉันมีเรื่องด่วน
ต้องทำระหว่างกำลังไป

446
00:40:26,298 --> 00:40:27,299
กี่โมงแล้ว

447
00:40:28,676 --> 00:40:29,510
อะไรนะ

448
00:40:31,220 --> 00:40:32,680
บอกมาทีว่ากี่โมงแล้ว

449
00:40:33,848 --> 00:40:34,723
กี่โมงแล้ว

450
00:40:35,891 --> 00:40:36,725
ตีสองครึ่ง

451
00:40:38,727 --> 00:40:39,603
ตีสองครึ่ง

452
00:40:44,692 --> 00:40:46,360
ผ่านมา 30 นาทีแล้ว

453
00:40:48,487 --> 00:40:49,738
เขาน่าจะถึงที่นั่นแล้ว

454
00:40:50,614 --> 00:40:51,449
อะไรนะ

455
00:40:57,663 --> 00:41:00,583
พัคซูบง ของกำลังไปนะ

456
00:41:01,459 --> 00:41:02,293
เก็บมันให้ดี

457
00:41:03,586 --> 00:41:04,920
พูดอะไรของแก

458
00:41:07,715 --> 00:41:10,468
(โปรดติดตามตอนต่อไป)

459
00:41:10,551 --> 00:41:13,053
(พัคซูบง ของกำลังไปนะ เก็บมันให้ดี)

460
00:41:13,137 --> 00:41:14,805
อะไรเนี่ย นั่นชื่อฉันเหรอ

461
00:41:15,222 --> 00:41:16,765
เขาเรียกฉันเหรอ

462
00:41:20,144 --> 00:41:22,938
หยุดร้องไห้แล้วเตรียมตัวไว้นะ
ผมอาจต้องขอให้ช่วย

463
00:41:25,566 --> 00:41:28,611
นั่นคือที่เขาพูดถึงเหรอ

464
00:41:28,694 --> 00:41:31,030
ใช่หรือเปล่า

465
00:41:40,873 --> 00:41:44,126
ท่านจะถือไปเองเหรอครับ เหมือนจะหนัก
ให้ผมช่วยนะครับ

466
00:41:44,210 --> 00:41:46,837
- ไม่เป็นไร นำทางเถอะ
- ครับ

467
00:41:54,720 --> 00:41:57,473
อาจารย์ครับ อาจารย์ อาจารย์โอ

468
00:41:59,308 --> 00:42:01,727
ตอนใหม่มาแล้ว

469
00:42:03,687 --> 00:42:04,772
ตอนใหม่เหรอ

470
00:42:06,565 --> 00:42:08,442
เกิดเรื่องกับเขาด้วยงั้นเหรอ

471
00:42:08,984 --> 00:42:10,861
ผมไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นครับ

472
00:42:11,278 --> 00:42:13,572
แต่พี่เขา กำลังจะตาย

473
00:42:16,242 --> 00:42:18,118
ดูนี่สิครับ

474
00:42:18,244 --> 00:42:19,495
(พัคซูบง ของกำลังไปนะ)

475
00:42:19,578 --> 00:42:21,330
เขาทิ้งข้อความไว้ให้ผม

476
00:42:23,749 --> 00:42:26,085
ให้ผมใช่ไหมครับ

477
00:42:26,168 --> 00:42:27,419
เขาบอกว่าของกำลังจะมาที่นี่

478
00:42:27,962 --> 00:42:30,756
เขาหมายถึงอะไร ของนั่นคืออะไร

479
00:42:31,340 --> 00:42:33,300
แท็บเล็ตเหรอ ใช่ไหมครับ

480
00:42:43,769 --> 00:42:44,895
ชั้นไหนเหรอครับท่าน

481
00:42:45,604 --> 00:42:48,107
ชั้นแปด แผนกผู้ป่วยในห้อง 810

482
00:43:00,536 --> 00:43:01,412
โรงพยาบาล

483
00:43:05,583 --> 00:43:07,084
พูดอีกทีซิ แกว่าไงนะ

484
00:43:07,793 --> 00:43:10,087
ฉันต้องเอามันไปที่โรงพยาบาล

485
00:43:10,170 --> 00:43:11,088
เอาอะไรไป

486
00:43:12,256 --> 00:43:13,132
แท็บเล็ตนั่นเหรอ

487
00:43:13,799 --> 00:43:14,675
ทำไมล่ะ

488
00:43:15,634 --> 00:43:16,885
ฉันต้องช่วยคนคนหนึ่ง

489
00:43:17,845 --> 00:43:18,721
ใคร

490
00:43:30,608 --> 00:43:32,943
ขอทำความเข้าใจหน่อยนะ

491
00:43:33,277 --> 00:43:35,779
ผู้หญิงที่ถูกฮันซังฮุนยิง
แล้วหายตัวไป

492
00:43:37,656 --> 00:43:39,575
คือโอยอนจูเมียแก

493
00:43:42,703 --> 00:43:44,830
แกก็เลยฆ่าฮันซังฮุน

494
00:43:45,789 --> 00:43:48,125
เมียแกที่สมองตาย

495
00:43:48,626 --> 00:43:50,336
อยู่ที่เพนต์เฮาส์

496
00:43:51,378 --> 00:43:52,921
และเพิ่งตายไป

497
00:43:53,756 --> 00:43:54,590
ถูกต้อง

498
00:43:55,716 --> 00:43:56,550
เธอตายแล้ว

499
00:43:58,135 --> 00:43:59,011
แล้วไง

500
00:44:02,848 --> 00:44:04,600
ฉันพาเธอกลับมาได้ด้วยแท็บเล็ต

501
00:44:06,268 --> 00:44:09,146
แกเห็นแล้วว่าแท็บเล็ตทำอะไรได้

502
00:44:10,856 --> 00:44:12,149
ฉันเลยมาเอามัน

503
00:44:13,108 --> 00:44:14,401
พาเธอกลับมางั้นเหรอ

504
00:44:15,903 --> 00:44:19,281
แกทำให้คนตายฟื้นได้
ด้วยการกดตกลงงั้นเหรอ

505
00:44:23,410 --> 00:44:24,578
ด้วยการวาด

506
00:44:25,037 --> 00:44:25,996
วาดเหรอ

507
00:44:26,997 --> 00:44:28,582
เจ้าของแท็บเล็ตต้องเป็นคนวาด

508
00:44:30,918 --> 00:44:33,003
ฉันเลยจะมาเอามันไปโรงพยาบาล

509
00:44:33,462 --> 00:44:35,047
ตอนนี้เจ้าของอยู่ที่โรงพยาบาล

510
00:44:43,931 --> 00:44:45,391
ไอ้ปัญญาอ่อน

511
00:44:45,683 --> 00:44:47,726
แกคิดว่านี่เป็นการ์ตูนหรือไง

512
00:44:48,018 --> 00:44:49,937
แกจะวาดแล้วทำให้คนฟื้นได้ยังไง

513
00:44:52,773 --> 00:44:54,733
แล้วที่แกเห็นไม่เหมือนการ์ตูนหรือไง

514
00:44:58,278 --> 00:44:59,113
แล้วไง

515
00:45:00,572 --> 00:45:01,573
พูดต่อไป

516
00:45:07,746 --> 00:45:10,416
ไปตามคนมาเพิ่ม
ฉันต้องตรวจสอบบางอย่าง

517
00:45:10,499 --> 00:45:11,417
ครับ

518
00:45:12,501 --> 00:45:13,794
- ไปตามมา
- ครับท่าน

519
00:45:25,472 --> 00:45:27,891
คุณเป็นใคร เข้ามาโดยไม่ได้รับ
อนุญาตได้ยังไง

520
00:45:27,975 --> 00:45:29,351
เราได้รับอนุญาตจากคุณคังชอล

521
00:45:30,102 --> 00:45:31,061
ให้เราเข้าไปด้วย

522
00:45:34,398 --> 00:45:35,607
คุณพูดเรื่องอะไร

523
00:45:36,150 --> 00:45:37,276
พูดว่าคังชอลงั้นเหรอ

524
00:45:38,610 --> 00:45:40,446
เขาตายแล้ว กล้าอ้างชื่อได้ยังไง

525
00:45:41,113 --> 00:45:43,449
เราเช่าที่นี่ให้ลูกค้าวีไอพี

526
00:45:43,824 --> 00:45:45,033
คุณจะเข้ามาไม่ได้

527
00:45:51,290 --> 00:45:54,251
สวัสดีครับ
ซอโดยุนไม่ให้เราเข้าไปครับ

528
00:45:55,169 --> 00:45:56,003
ครับ

529
00:45:58,213 --> 00:45:59,548
ช่วยคุยกับคุณคังชอลด้วย

530
00:46:07,848 --> 00:46:08,682
ฮัลโหล

531
00:46:09,433 --> 00:46:10,309
พี่

532
00:46:11,268 --> 00:46:12,186
ให้พวกเขาเข้าไป

533
00:46:12,644 --> 00:46:13,479
บ้าไปแล้วเหรอ

534
00:46:14,104 --> 00:46:15,147
นายจะทำอะไรน่ะ

535
00:46:17,065 --> 00:46:18,150
ให้พวกเขาเห็นเธอ

536
00:46:39,213 --> 00:46:41,048
- เธอตายจริงหรือเปล่า
- ครับ

537
00:46:41,465 --> 00:46:44,009
เธอเพิ่งตายได้ไม่นาน
มีแผลถูกยิงด้วยครับ

538
00:46:44,092 --> 00:46:46,720
โอเค ถอยมาก่อน

539
00:46:57,481 --> 00:47:00,567
จะให้ฉัน
เชื่อเรื่องทั้งหมดนี่ได้ยังไง

540
00:47:03,070 --> 00:47:04,404
แกไปยืนยันเองก็ได้

541
00:47:05,197 --> 00:47:06,073
ยังไง

542
00:47:09,576 --> 00:47:10,827
จะมีหลักฐานอะไรที่ดีกว่า

543
00:47:11,578 --> 00:47:14,122
การทำให้เมียฉัน
ฟื้นขึ้นมาด้วยการวาดล่ะ

544
00:47:15,207 --> 00:47:17,584
มันจะตอบคำถามทุกอย่างของแก

545
00:47:25,717 --> 00:47:27,928
ศูนย์การแพทย์ซองจิน
แผนกผู้ป่วยในห้อง 810

546
00:47:29,596 --> 00:47:30,847
เขาชื่อโอซองมู

547
00:47:33,016 --> 00:47:34,142
ตีสองครึ่ง

548
00:47:39,523 --> 00:47:41,024
ผ่านมา 30 นาทีแล้ว

549
00:47:43,235 --> 00:47:44,444
เขาน่าจะถึงที่นั่นแล้ว

550
00:47:45,320 --> 00:47:46,196
อะไรนะ

551
00:47:52,411 --> 00:47:53,412
พัคซูบง

552
00:47:54,246 --> 00:47:55,372
ของกำลังไปนะ

553
00:47:56,248 --> 00:47:57,124
เก็บมันให้ดี

554
00:47:59,585 --> 00:48:02,421
(โปรดติดตามตอนต่อไป)

555
00:48:05,465 --> 00:48:06,341
อะไรน่ะ...

556
00:48:07,968 --> 00:48:08,844
เกิดอะไรขึ้น

557
00:48:28,447 --> 00:48:29,906
นี่ครับห้อง 810

558
00:48:32,326 --> 00:48:33,201
(ยุนซอนแอ)

559
00:48:33,285 --> 00:48:35,454
อะไรกัน ไม่ใช่โอซองมูนี่

560
00:48:38,540 --> 00:48:39,416
ขอโทษครับ

561
00:48:43,920 --> 00:48:45,088
ท่านส.ส.ฮันชอลโฮ

562
00:48:47,215 --> 00:48:49,259
สวัสดีครับ มีคนไข้

563
00:48:49,343 --> 00:48:52,429
คนอื่นอีกไหมครับ
คนที่ชื่อว่าโอซองมู

564
00:48:52,721 --> 00:48:54,723
นี่เป็นห้องเดี่ยวค่ะ

565
00:48:55,265 --> 00:48:57,309
- ให้ช่วยหาไหมคะ
- ไม่เป็นไรครับ

566
00:48:58,685 --> 00:49:01,563
ผมคงมาผิดห้อง
คุณกลับไปทำงานเถอะครับ

567
00:49:06,318 --> 00:49:09,029
ทำไมเขาต้องโกหก
เรื่องที่คุณจะรู้ได้เร็วด้วยครับ

568
00:49:20,082 --> 00:49:21,166
สมมติฐานที่สาม

569
00:49:22,626 --> 00:49:24,419
ตอนนี้เราอยู่ในโลกความจริงแล้ว

570
00:49:25,587 --> 00:49:27,923
ฉะนั้นเราก็สามารถเรียกตัวละครมาได้
ด้วยการคิดถึงพวกเขา

571
00:49:28,674 --> 00:49:31,718
ตอนนี้ ฉันขอเรียกฮันชอลโฮ...

572
00:49:32,803 --> 00:49:34,429
มาในโลกความจริง

573
00:49:40,560 --> 00:49:41,853
ให้ตายเถอะ

574
00:49:42,187 --> 00:49:43,397
มันคือแท็บเล็ตใช่ไหมครับ

575
00:49:44,606 --> 00:49:47,859
แต่มันจะมาที่นี่ได้ยังไง

576
00:49:47,943 --> 00:49:49,194
อะไรกันเนี่ย

577
00:49:55,242 --> 00:49:56,910
อาจารย์โอ นั่นฮันชอล...

578
00:49:58,537 --> 00:49:59,705
คุณคือโอซองมูใช่ไหม

579
00:50:01,748 --> 00:50:03,166
ใช่ผมเอง

580
00:50:03,667 --> 00:50:04,960
คุณคือโอซองมูเหรอ

581
00:50:05,877 --> 00:50:07,295
เมื่อกี้คุณไม่ได้อยู่นี่

582
00:50:08,880 --> 00:50:09,798
เดี๋ยวนะ

583
00:50:11,383 --> 00:50:13,677
ทำไมคุณหน้าตาเหมือนฮันซังฮุนเลยล่ะ

584
00:50:15,887 --> 00:50:16,763
แก...

585
00:50:17,889 --> 00:50:20,183
แกคือฮันซังฮุนใช่ไหม

586
00:50:20,809 --> 00:50:22,310
- นี่แก...
- เฮ้ย

587
00:50:22,894 --> 00:50:25,355
แกจะทำอะไร เอาคืนมานะ

588
00:50:25,689 --> 00:50:27,524
คิดจะทำอะไรของแก

589
00:50:27,607 --> 00:50:28,859
แกเป็นใคร

590
00:50:30,235 --> 00:50:32,612
- ช่วยด้วย
- แกเป็นใคร ไอ้สารเลว

591
00:50:40,662 --> 00:50:41,913
อาจารย์โอ

592
00:50:41,997 --> 00:50:45,834
ทำไมเขาเอามันมาเองเลยล่ะ

593
00:50:55,218 --> 00:50:56,887
ใช่แท็บเล็ตอาจารย์จริงเหรอครับ

594
00:50:58,930 --> 00:51:00,849
แปลว่ามีอีกเครื่องจริงๆ สินะครับ

595
00:51:00,932 --> 00:51:02,893
มันจะเหมือนเครื่องจริงหรือเปล่าครับ

596
00:51:12,486 --> 00:51:14,362
อาจารย์โอครับ ฮันชอลโฮ...

597
00:51:15,113 --> 00:51:16,490
เขากลับไปแล้ว

598
00:51:31,421 --> 00:51:34,633
ให้ตายเถอะง่วงจัง นายมีกุญแจไหม

599
00:51:35,217 --> 00:51:36,051
มี

600
00:51:43,767 --> 00:51:45,602
เฮ้ย ตกใจหมด นั่นอะไรน่ะ

601
00:51:46,102 --> 00:51:47,813
- ทำยังไงดี
- เกิดอะไรขึ้น

602
00:51:48,104 --> 00:51:48,980
ตายแล้ว

603
00:51:51,066 --> 00:51:53,485
คุณครับ ตื่นเถอะครับ

604
00:51:54,361 --> 00:51:55,320
เป็นอะไรหรือเปล่า

605
00:51:55,779 --> 00:51:56,988
แก้มัดเขาก่อน

606
00:52:17,008 --> 00:52:17,843
นี่

607
00:52:20,929 --> 00:52:23,515
มาที่โรงแรมสิ
ฉันมีเรื่องต้องอธิบายพวกเขา

608
00:52:25,350 --> 00:52:26,685
ประธานคังตกอยู่ในอันตราย

609
00:52:27,894 --> 00:52:29,104
ที่จริงเขา...

610
00:52:38,029 --> 00:52:38,989
คุณโอยอนจู

611
00:52:42,492 --> 00:52:44,244
พยาบาล

612
00:52:45,912 --> 00:52:50,542
(โปรดติดตามตอนต่อไป)

613
00:52:58,049 --> 00:52:59,759
ตอนไหนเหรอครับ

614
00:53:00,427 --> 00:53:02,804
ประมาณ 20 นาทีก่อนครับ

615
00:53:02,888 --> 00:53:04,180
- ประมาณ 20 นาทีก่อนเหรอ
- ครับ

616
00:53:04,973 --> 00:53:05,932
ครับ

617
00:53:12,814 --> 00:53:14,316
- ฮัลโหล
- ซูบง

618
00:53:15,483 --> 00:53:16,318
พี่เหรอ

619
00:53:16,818 --> 00:53:18,486
ฉันเอง เกิดอะไรขึ้น

620
00:53:19,654 --> 00:53:22,324
พี่เหรอ นั่นพี่ยอนจูเหรอ

621
00:53:22,407 --> 00:53:23,867
นั่นพี่จริงๆ เหรอ

622
00:53:23,950 --> 00:53:26,786
พี่จริงๆ ใช่ไหม

623
00:53:27,454 --> 00:53:29,956
ใช่ ฉันคงรอดมาได้น่ะ

624
00:53:30,332 --> 00:53:31,958
พี่อยู่ไหน

625
00:53:32,042 --> 00:53:33,919
ตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน

626
00:53:34,377 --> 00:53:35,253
ฉัน...

627
00:53:36,254 --> 00:53:38,965
ฉันอยู่โรงแรม อยู่ดีๆ ฉันก็กลับมา

628
00:53:40,091 --> 00:53:41,801
เป็นอะไรไหม พูดได้หรือเปล่า

629
00:53:41,885 --> 00:53:43,219
พี่ก็พูดอยู่นี่

630
00:53:43,303 --> 00:53:45,597
เจ็บตรงไหนหรือเปล่า
นิ้วมือนิ้วเท้าขยับได้ไหม

631
00:53:45,680 --> 00:53:47,557
จำอะไรได้หรือเปล่า
แล้วแผลเป็นไงบ้าง

632
00:53:48,350 --> 00:53:49,476
มันไม่เจ็บแล้ว

633
00:53:50,685 --> 00:53:52,646
ฉันรู้สึกสบายดีมาก

634
00:53:53,772 --> 00:53:56,358
พี่ทำผมกลัวแทบตาย

635
00:53:57,067 --> 00:53:58,485
ฉันฟื้นขึ้นมาได้ยังไง

636
00:53:58,568 --> 00:54:02,405
อาจารย์โอน่ะสิ อาจารย์วาดพี่

637
00:54:02,822 --> 00:54:04,407
พ่อฉันกลับมาแล้วเหรอ

638
00:54:04,783 --> 00:54:06,201
กลับมาแล้วน่ะสิ

639
00:54:06,701 --> 00:54:07,953
เขาไม่ยอมรับโทรศัพท์

640
00:54:08,244 --> 00:54:11,373
อะไรนะ อ๋อๆ
ตอนนี้เขาน่าจะอยู่ในห้องทำงาน

641
00:54:11,456 --> 00:54:13,875
กำลังรอการ์ตูนอัปโหลดอยู่

642
00:54:14,209 --> 00:54:16,336
("ดับเบิลยู" โดยโอซองมู)

643
00:54:23,134 --> 00:54:25,428
เขาอาจไปที่นั่นหลังจากอ่านการ์ตูน

644
00:54:25,720 --> 00:54:27,389
ผมกำลังตามหาพี่ชอลอยู่

645
00:54:27,847 --> 00:54:28,807
ที่ไหน

646
00:54:29,140 --> 00:54:31,267
ที่ที่เขาถูกทรมาน

647
00:54:32,727 --> 00:54:33,853
เขาถูกทรมานเหรอ

648
00:54:34,562 --> 00:54:36,898
ผมมารับเขา แต่เขาไม่อยู่ที่นี่

649
00:54:39,734 --> 00:54:41,069
นี่เดี๋ยวก่อน

650
00:54:41,861 --> 00:54:42,737
พระเจ้า

651
00:54:45,448 --> 00:54:46,825
เรียกรถพยาบาลดีไหม

652
00:54:46,908 --> 00:54:48,118
ไปบอกเจ้านายที

653
00:54:48,535 --> 00:54:49,411
โอเค

654
00:54:53,540 --> 00:54:55,166
ให้ตาย

655
00:54:56,543 --> 00:54:58,044
- แท็กซี่
- อะไรนะ

656
00:55:00,880 --> 00:55:02,048
เรียกแท็กซี่ให้หน่อย

657
00:55:02,966 --> 00:55:04,342
ผมต้องไปโรงแรม

658
00:55:05,093 --> 00:55:07,178
คุณควรไปโรงพยาบาลก่อนนะ

659
00:55:09,347 --> 00:55:10,181
พระเจ้า

660
00:55:11,349 --> 00:55:15,311
เขาบอกว่าโทรเรียกรถพยาบาลอยู่
แล้วคังชอลก็หายไป

661
00:55:15,645 --> 00:55:18,064
เขาอาจไปหาพี่ก็ได้

662
00:55:18,773 --> 00:55:19,983
เขาเจ็บมากไหม

663
00:55:23,111 --> 00:55:26,364
โอเค แล้วพ่อล่ะ ไม่เป็นไรใช่ไหม

664
00:55:26,448 --> 00:55:31,536
พี่ตายทั้งคนนะ เขาก็ต้องเป็นห่วงสิ
ตอนนี้ใครเป็นห่วงใครกันแน่เนี่ย

665
00:55:32,287 --> 00:55:33,204
โอเค

666
00:55:34,247 --> 00:55:37,500
ฉันจะอ่านการ์ตูนว่าเกิดอะไรขึ้น

667
00:55:38,501 --> 00:55:39,836
แบบนั้นคงเร็วกว่า

668
00:55:42,797 --> 00:55:43,631
โอเค

669
00:55:46,843 --> 00:55:49,220
- ขอบคุณที่ให้ใช้โทรศัพท์นะคะ
- ค่ะ

670
00:55:49,679 --> 00:55:53,224
ขอใช้อินเทอร์เน็ตหน่อยได้ไหมคะ

671
00:55:54,350 --> 00:55:57,687
(ฉันต้องช่วยคนคนหนึ่ง)

672
00:56:33,598 --> 00:56:35,100
ทำไมยังไม่มานะ

673
00:57:23,857 --> 00:57:28,611
(ตอนจบ)

674
00:58:07,442 --> 00:58:09,486
เราจะเป็นอิสระได้ เมื่อเรื่องจบ

675
00:58:09,569 --> 00:58:10,945
ทำไมช้าจังล่ะ

676
00:58:11,029 --> 00:58:12,822
เราออกไปจากที่นี่ไม่ได้

677
00:58:13,698 --> 00:58:15,116
จนกว่าตอนสุดท้ายจะจบลง

678
00:58:15,200 --> 00:58:17,785
ปล่อยนะ ปล่อยฉันนะ

679
00:58:18,119 --> 00:58:20,288
ฉันก็เลยต้องจับตัวประกัน
เพื่อจะอยู่ต่อ

680
00:58:20,663 --> 00:58:21,581
มาที่นี่

681
00:58:21,748 --> 00:58:24,375
ทำไมแกยังไม่ตาย
ทั้งที่ฉันยิงแกไปแล้ว

682
00:58:24,459 --> 00:58:26,002
ทำไมแกยังไม่ตาย

683
00:58:26,085 --> 00:58:28,630
ตำรวจกำลังมาที่นี่
อีกไม่นานพวกเขาจะเจอบ้าน

684
00:58:29,047 --> 00:58:30,381
เราต้องตัดสินใจ

685
00:58:31,341 --> 00:58:32,634
ว่าจะให้มันจบแบบไหน

686
00:58:36,054 --> 00:58:38,056
คำบรรยายโดย: รัตนชัย เหลืองวงศ์งาม