1
00:00:36,453 --> 00:00:39,414
คังชอลคือมหาเศรษฐี
ที่มีทรัพย์สินถึงแปดแสนล้านวอน

2
00:00:40,290 --> 00:00:42,709
ผมจะทำรายการแก้ปัญหาอาชญากรรม
และตามล่าตัวฆาตกร

3
00:00:42,876 --> 00:00:44,169
เขาก่อตั้งสถานีโทรทัศน์ดับเบิลยู

4
00:00:44,252 --> 00:00:46,838
เพื่อตามหาฆาตกรที่สังหาร
ครอบครัวของเขาเมื่อสิบปีก่อน

5
00:00:48,423 --> 00:00:49,591
เขาถูกทำร้าย

6
00:00:50,508 --> 00:00:53,636
- และบาดเจ็บสาหัส
- คังชอลถูกจับกุม...

7
00:00:53,720 --> 00:00:56,306
ต่อมาคังชอลได้พบกับนักวาดการ์ตูน
โอซองมู

8
00:00:56,389 --> 00:00:58,433
คนที่สร้างและทำลายชีวิตของเขา

9
00:00:59,059 --> 00:01:01,519
- วาดหน้าฆาตกรตัวจริง
- ไม่มีฆาตกรหรอก

10
00:01:02,395 --> 00:01:03,646
ที่นั่นเขาพบว่าชีวิตของเขา

11
00:01:04,105 --> 00:01:06,691
เป็นแค่เรื่องแต่ง
ที่สร้างขึ้นโดยนักเขียน

12
00:01:08,359 --> 00:01:09,694
เขาพยายามจบชีวิตของตัวเอง

13
00:01:11,321 --> 00:01:13,865
คุณพยายามฆ่าผมตอนที่ผมอยากจะอยู่

14
00:01:13,948 --> 00:01:16,242
แต่กลับช่วยตอนที่ผมอยากจะตาย

15
00:01:16,493 --> 00:01:18,912
คิดว่าผมอยากอยู่ต่องั้นเหรอ

16
00:01:18,995 --> 00:01:20,455
เพราะฉันรักคุณไง

17
00:01:24,501 --> 00:01:26,169
เขาถูกโอยอนจูช่วยชีวิตไว้อีกครั้ง

18
00:01:29,047 --> 00:01:30,965
และเขาได้รู้
ความรู้สึกที่แท้จริงต่อเธอ

19
00:01:31,132 --> 00:01:32,425
เราเป็นแค่เพื่อนกันก็พอ

20
00:01:33,718 --> 00:01:34,677
ฉันไล่เธอออก

21
00:01:34,803 --> 00:01:36,054
ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง

22
00:01:37,138 --> 00:01:39,766
- มือเธอหายไปเหรอ
- มันแปลกนะ แต่ฉันมั่นใจว่าเห็นอะไร

23
00:01:41,351 --> 00:01:43,436
นี่แหวนแต่งงานเหรอคะ

24
00:01:44,979 --> 00:01:45,855
คุณพระ

25
00:01:47,315 --> 00:01:48,191
ตายแล้ว

26
00:01:50,944 --> 00:01:54,322
คังชอลกำลังจะใช้ชีวิตใหม่
ที่มีความสุขกับยอนจู

27
00:01:54,823 --> 00:01:56,366
ฉันจะฝังกระสุนใส่หัวเธอ

28
00:01:56,783 --> 00:01:58,118
คราวนี้ตาเธอแล้ว

29
00:01:58,243 --> 00:02:00,787
ฆาตกรที่เขาคิดว่าไม่มีจริง
กลับโผล่มา

30
00:02:05,375 --> 00:02:06,751
(ไม่แสดงหมายเลข)

31
00:02:20,557 --> 00:02:21,391
ฮัลโหล

32
00:02:21,641 --> 00:02:22,600
แกอยู่ไหน

33
00:02:24,102 --> 00:02:25,186
แกกลับมาได้ยังไง

34
00:02:28,815 --> 00:02:30,525
ใครบอกว่าแกตายได้

35
00:02:32,152 --> 00:02:33,653
รู้ไหมฉันรอแกมานานแค่ไหน

36
00:02:34,904 --> 00:02:37,365
- แกเป็นใคร
- ฉันเป็นใครน่ะเหรอ

37
00:02:37,782 --> 00:02:38,867
ไม่รู้จักฉันเหรอ

38
00:02:41,161 --> 00:02:42,620
ฉันฆ่าครอบครัวแก

39
00:02:44,080 --> 00:02:46,291
ในบ้านแกเมื่อสิบปีก่อน

40
00:02:50,545 --> 00:02:53,298
ไม่มีหรอก ไม่มีฆาตกรหรอก

41
00:02:54,799 --> 00:02:56,634
มันเป็นแค่การจัดฉากแต่แรก

42
00:02:57,385 --> 00:02:59,804
เป็นการจัดฉากให้ตัวเอกแข็งแกร่งขึ้น

43
00:03:02,056 --> 00:03:02,891
แก...

44
00:03:04,601 --> 00:03:05,435
เป็นใคร

45
00:03:06,352 --> 00:03:08,688
บอกแล้วไงว่าฉันฆ่าพ่อแม่พี่น้องแก

46
00:03:11,316 --> 00:03:12,942
ด้วยกระสุนแค่สี่นัด

47
00:03:13,026 --> 00:03:14,861
ยิงแสกหน้าพวกเขา

48
00:03:16,195 --> 00:03:18,823
ฉันก็แม่นปืนเหมือนแกนั่นแหละ

49
00:03:20,325 --> 00:03:22,160
แกถึงควรตามหาฉัน

50
00:03:22,911 --> 00:03:25,455
ทำไมแกถึงเลือกจะตายก่อนหาฉันเจอ
แกยังตายไม่ได้

51
00:03:26,915 --> 00:03:27,832
เรื่องนี้ยังไม่จบ

52
00:03:28,249 --> 00:03:30,668
จนกว่าแกกับฉันจะหมดธุระต่อกัน

53
00:03:33,421 --> 00:03:34,714
เห็นว่าแกมีครอบครัวใหม่

54
00:03:37,634 --> 00:03:38,760
คราวนี้ตาเธอแล้ว

55
00:03:43,598 --> 00:03:45,308
ฉันจะฝังกระสุนใส่หัวเธอ

56
00:03:47,018 --> 00:03:47,852
รอได้เลย

57
00:03:48,811 --> 00:03:49,896
ฮัลโหล

58
00:03:58,112 --> 00:03:59,656
คุณกลับมาเมื่อไหร่น่ะ

59
00:04:08,706 --> 00:04:09,666
มีอะไรหรือเปล่า

60
00:04:13,586 --> 00:04:14,545
ทำไม

61
00:04:15,713 --> 00:04:17,548
"อวสาน" ถึงเปลี่ยนเป็น
"โปรดติดตามตอนต่อไป"

62
00:04:18,383 --> 00:04:20,468
- อะไรนะ
- คุณบอกว่าอยู่ๆ มันก็เปลี่ยนไป

63
00:04:23,680 --> 00:04:25,223
(อวสาน)

64
00:04:26,391 --> 00:04:29,519
(โปรดติดตามตอนต่อไป)

65
00:04:32,855 --> 00:04:34,774
คุณบอกว่าคุณช่วยผมได้

66
00:04:35,316 --> 00:04:37,068
เพราะคำมันเปลี่ยนไป

67
00:04:38,236 --> 00:04:40,196
ไม่รู้สิ อยู่ๆ มันก็เปลี่ยน

68
00:04:41,030 --> 00:04:41,864
อยู่ๆ ก็เปลี่ยนเหรอ

69
00:04:42,323 --> 00:04:45,451
ฉันคิดว่ามันมีเหตุผลที่ยังจบไม่ได้

70
00:04:46,035 --> 00:04:47,161
แต่ก็ไม่รู้ว่าคืออะไร

71
00:04:48,871 --> 00:04:51,499
มีอะไรเหรอ คุณถามฉันทำไม

72
00:04:55,128 --> 00:04:56,629
- ประธานคะ
- ว่าไง

73
00:04:57,338 --> 00:04:59,048
ฉันเอาชุดมาให้คุณผู้หญิงค่ะ

74
00:05:02,677 --> 00:05:03,511
ครับ

75
00:05:08,057 --> 00:05:08,975
ชุดงั้นเหรอ

76
00:05:13,021 --> 00:05:15,857
(ไม่แสดงหมายเลข)

77
00:05:35,460 --> 00:05:36,294
เชิญทางนี้ค่ะ

78
00:05:39,714 --> 00:05:41,424
- สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง
- สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง

79
00:05:41,799 --> 00:05:42,633
สวัสดีค่ะ

80
00:05:43,926 --> 00:05:45,178
ยินดีที่ได้พบนะคะ

81
00:05:45,845 --> 00:05:47,513
เพราะว่าเรายังไม่ทราบสไตล์ของคุณ

82
00:05:47,889 --> 00:05:50,600
เราเลยเตรียมชุดมาหลายแบบ
ให้คุณเลือกค่ะ

83
00:05:51,059 --> 00:05:53,061
ค่ะ

84
00:05:53,144 --> 00:05:55,605
ทางนี้เรามีชุดสีชมพู

85
00:05:55,897 --> 00:05:58,066
ถ้าคุณชอบแบบเรียบง่าย
เราก็มีชุดลายขวางค่ะ

86
00:05:58,149 --> 00:05:58,983
ค่ะ

87
00:06:00,276 --> 00:06:01,152
อะไรกันคะเนี่ย

88
00:06:01,360 --> 00:06:03,112
คุณบอกว่าปาร์ตี้ก็น่าสนใจดี

89
00:06:03,988 --> 00:06:06,783
ข้อแรกคือซินเดอเรลล่ากับปาร์ตี้หรู

90
00:06:07,116 --> 00:06:08,326
ได้ยินว่าคุณก็อยากได้ด้วย

91
00:06:09,994 --> 00:06:11,954
ผมหาปาร์ตี้ที่คุณจะใส่เดรสได้

92
00:06:12,038 --> 00:06:13,790
โชคดีที่ผมได้รับเชิญ
ไปงานเลี้ยงของรัฐบาล

93
00:06:14,165 --> 00:06:15,333
งานเลี้ยงของรัฐบาลเหรอ

94
00:06:16,292 --> 00:06:17,835
งานจัดที่ทำเนียบรัฐบาล
เลือกชุดสวยๆ นะ

95
00:06:17,919 --> 00:06:18,795
ทำเนียบรัฐบาลเหรอ

96
00:06:20,129 --> 00:06:21,297
(ซอโดยุน)

97
00:06:22,298 --> 00:06:24,092
คุณบอกว่าฉันจะได้ไป
ทำเนียบรัฐบาลเหรอ

98
00:06:26,010 --> 00:06:28,096
จะบอกให้นะ ผมชอบชุดคว้านอก

99
00:06:32,975 --> 00:06:35,853
ฉันว่าตัวนี้ช่วงคอเสื้อลึกสุดนะคะ

100
00:06:35,937 --> 00:06:39,440
ไม่ค่ะ อย่าไปฟังเขา เขาแค่ล้อเล่น

101
00:06:43,986 --> 00:06:45,154
พี่หาเจอหรือยัง

102
00:06:45,446 --> 00:06:47,448
พวกเขาแกะรอยไม่ได้

103
00:06:48,366 --> 00:06:50,993
พวกเขาแกะรอยไม่ได้
เพราะเบอร์ไม่มีอยู่จริง

104
00:06:52,036 --> 00:06:52,870
แปลกจริง

105
00:06:54,288 --> 00:06:55,456
แล้วใครโทรมา

106
00:06:58,751 --> 00:07:01,254
บอกแล้วไงว่าฉันฆ่าพ่อแม่พี่น้องแก

107
00:07:01,337 --> 00:07:02,463
ด้วยกระสุนสี่นัด

108
00:07:02,964 --> 00:07:05,091
ฉันยิงแสกหน้าพวกเขา

109
00:07:05,925 --> 00:07:08,636
ฉันก็แม่นปืนเหมือนแกนั่นแหละ

110
00:07:09,887 --> 00:07:11,931
แกถึงควรตามหาฉัน

111
00:07:12,557 --> 00:07:15,101
ทำไมแกถึงเลือกจะตายก่อนหาฉันเจอ
แกยังตายไม่ได้

112
00:07:18,187 --> 00:07:19,147
หาต่อไป

113
00:07:42,795 --> 00:07:45,923
โครงการดับเบิลยู รายงานหมายเลข 353

114
00:07:46,257 --> 00:07:47,300
(รายงานโครงการดับเบิลยู)

115
00:07:47,383 --> 00:07:48,759
สิงหาคม ปี 2016

116
00:07:49,802 --> 00:07:51,095
เขียนโดยคังชอล

117
00:07:52,889 --> 00:07:55,433
ผมจะทิ้งรายงานทั้งหมด
ที่เขียนมาจนถึงตอนนี้

118
00:07:56,017 --> 00:07:58,686
จากนี้ไปผมจะใช้สมมติฐานใหม่

119
00:07:59,979 --> 00:08:00,897
ฆาตกร...

120
00:08:03,941 --> 00:08:04,817
มีอยู่จริง

121
00:08:05,067 --> 00:08:06,319
(ฆาตกรมีอยู่จริง)

122
00:08:13,367 --> 00:08:15,077
ฆาตกรมีอยู่จริง

123
00:08:15,953 --> 00:08:16,787
เพียงแต่ว่า

124
00:08:19,457 --> 00:08:21,542
เขาไม่มีร่างกายที่จับต้องได้

125
00:08:22,793 --> 00:08:23,794
เพราะเขายังไม่ถูกวาด

126
00:08:28,007 --> 00:08:30,551
ดังนั้นเขาเลยไม่มีหน้าตาหรือตัวตน

127
00:08:31,302 --> 00:08:33,763
- ไม่นะ
- ยิงเลย

128
00:08:34,347 --> 00:08:37,558
เขาถูกสร้างมา
เพื่อฆ่าครอบครัวผมเท่านั้น

129
00:08:38,726 --> 00:08:41,562
เขาเลยไม่รู้สึกผิดที่จะฆ่าคน

130
00:08:42,480 --> 00:08:43,898
เขาไม่รู้สึกเศร้า

131
00:08:44,565 --> 00:08:45,691
หรือยินดี

132
00:08:48,194 --> 00:08:49,904
เป็นเพราะว่าเขาไม่มีบุคลิก

133
00:08:52,823 --> 00:08:53,658
แม่

134
00:08:56,702 --> 00:08:57,703
พ่อ...

135
00:08:59,163 --> 00:09:01,207
บทบาทเดียวของเขาคือทรมานผม

136
00:09:03,668 --> 00:09:07,380
และทำให้ผมอุทิศชีวิต
เพื่อไขคดีอาชญากรรม

137
00:09:08,839 --> 00:09:11,092
(ไม่แสดงหมายเลข)

138
00:09:12,176 --> 00:09:13,010
ฮัลโหล

139
00:09:14,095 --> 00:09:14,971
ฮัลโหล...

140
00:09:15,888 --> 00:09:16,764
แกอยู่ไหน

141
00:09:20,059 --> 00:09:21,185
แกกลับมาได้ยังไง

142
00:09:25,815 --> 00:09:28,109
เขาจะปรากฏตัวก็ต่อเมื่อ
เรื่องต้องการเขา

143
00:09:29,193 --> 00:09:31,028
และหายตัวไปเมื่อไม่จำเป็น

144
00:09:39,245 --> 00:09:40,788
เขาจะปรากฏตัวที่ไหนก็ได้

145
00:09:44,000 --> 00:09:45,001
ในรูปแบบใดก็ได้

146
00:09:46,127 --> 00:09:48,462
ถ้าคนวาดอยากให้มา
เขาปรากฏตัวได้ทุกเมื่อ...

147
00:09:50,006 --> 00:09:51,215
โดยไม่มีที่มาที่ไป

148
00:09:51,465 --> 00:09:53,092
(เขาปรากฏตัวได้ทุกเมื่อ)

149
00:09:53,175 --> 00:09:54,218
แล้วก็ลงมือฆ่า

150
00:10:06,439 --> 00:10:08,899
แล้วงานเลี้ยงรัฐบาลคืออะไรนะ

151
00:10:09,650 --> 00:10:11,986
ไม่ใช่ว่าคนแบบ
เจ้าชายอังกฤษเขาไปกันเหรอ

152
00:10:12,486 --> 00:10:14,447
จะมีการเต้นรำไหม เต้นรำน่ะ

153
00:10:15,239 --> 00:10:17,450
ฉันเต้นไม่เป็นนี่ ตายแล้ว

154
00:10:18,451 --> 00:10:19,535
เราจะต้องเต้นวอลซ์ไหมนะ

155
00:10:30,087 --> 00:10:33,341
พระเจ้า ฉันเต้นไม่ได้ บ้าไปแล้ว

156
00:10:44,101 --> 00:10:45,061
เข้าไปได้ไหมคะ

157
00:10:48,648 --> 00:10:49,649
ฉันดูเป็นไงบ้าง

158
00:10:50,524 --> 00:10:52,360
พวกเขาบอกว่าชุดนี้เหมาะที่สุด

159
00:10:54,070 --> 00:10:55,404
คราวนี้ตาเธอแล้ว

160
00:10:56,113 --> 00:10:57,740
ฉันจะฝังกระสุนใส่หัวเธอ

161
00:10:59,075 --> 00:10:59,909
รอได้เลย

162
00:11:00,701 --> 00:11:03,204
คงไม่สวยสินะ ดูท่าจะแย่มาก

163
00:11:03,829 --> 00:11:05,956
ไม่ต้องพูดอะไรหรอก ฉันเข้าใจ

164
00:11:06,457 --> 00:11:07,333
กลับไปเถอะ

165
00:11:08,125 --> 00:11:09,502
ฉันกำลังไปนี่ไง

166
00:11:09,960 --> 00:11:11,629
ฉันดูแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ

167
00:11:11,962 --> 00:11:14,298
กลับบ้าน ที่นี่อันตราย

168
00:11:14,799 --> 00:11:15,633
อะไรนะ

169
00:11:17,301 --> 00:11:19,428
มีทางที่คุณจะกลับไปได้ไหม

170
00:11:22,306 --> 00:11:26,435
ฉันกลับเลยไม่ได้
ฉันกลับตามใจอยากไม่ได้

171
00:11:27,561 --> 00:11:29,271
มีอะไรงั้นเหรอ

172
00:12:00,177 --> 00:12:01,053
เป็นอะไรไปคะ

173
00:12:37,631 --> 00:12:40,593
ตอนลงรถยิ้มด้วยนะ จะมีคนรอถ่ายรูป

174
00:12:41,594 --> 00:12:44,680
ฉันว่าฉันทำไม่ได้
ฉันไม่ถนัดเรื่องพวกนี้เลย

175
00:12:49,435 --> 00:12:52,062
แค่จับมือแล้วตามผมไป ทำได้ไหม

176
00:13:01,655 --> 00:13:03,449
- ทางนี้ครับ
- ช่วยมองทางนี้ด้วยครับ

177
00:13:03,532 --> 00:13:05,242
- ช่วยมองทางนี้ด้วยค่ะ
- ทางนี้ครับ

178
00:13:06,577 --> 00:13:08,204
คุณสองคนดูดีมากเลยครับ

179
00:13:10,122 --> 00:13:12,041
รู้สึกยังไงที่ได้รับเชิญ
มางานเลี้ยงรัฐบาลครับ

180
00:13:12,416 --> 00:13:13,584
บอกเราหน่อยสิครับ

181
00:13:14,543 --> 00:13:17,254
- ช่วยมองทางนี้ด้วยครับ
- ขอถ่ายรูปหน่อยค่ะ

182
00:13:17,338 --> 00:13:19,173
- ทางนี้ค่ะ
- มองทางนี้หน่อยค่ะ

183
00:14:14,562 --> 00:14:15,980
เป็นอะไรไหมครับ

184
00:14:17,481 --> 00:14:19,400
- ไม่เป็นไรค่ะ
- ผมช่วยนะครับ

185
00:14:19,483 --> 00:14:20,609
ไม่เป็นไรค่ะ

186
00:14:29,743 --> 00:14:31,453
ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันทำเองค่ะ

187
00:14:32,204 --> 00:14:33,080
มีอะไรเหรอ

188
00:14:33,706 --> 00:14:35,541
คุณผู้หญิงหลับแล้วตกเตียงครับ

189
00:14:36,083 --> 00:14:36,959
เป็นอะไรหรือเปล่า

190
00:14:37,501 --> 00:14:38,419
ไม่เป็นไรค่ะ

191
00:14:40,296 --> 00:14:41,338
ไม่เป็นไร ไปเถอะ

192
00:14:54,685 --> 00:14:55,811
ทำไมถึงได้ตกเตียงล่ะ

193
00:14:57,688 --> 00:15:00,399
ก็แค่ฝันน่ะ

194
00:15:02,192 --> 00:15:03,110
ฝันเรื่องอะไรเหรอ

195
00:15:04,069 --> 00:15:07,531
มันเป็นฝันที่หวานมาก

196
00:15:08,532 --> 00:15:11,076
ฝันที่หวานมากงั้นเหรอ

197
00:15:12,786 --> 00:15:13,829
คุณยังไม่นอนอีกเหรอ

198
00:15:14,496 --> 00:15:15,998
ตอนนี้น่าจะเกือบตีสามแล้วนะ

199
00:15:16,624 --> 00:15:18,208
ทุกคนคอยปกป้องคุณอยู่

200
00:15:18,667 --> 00:15:20,085
คุณไปนอนพักผ่อนเถอะ

201
00:15:23,422 --> 00:15:24,590
ว่าแต่

202
00:15:26,467 --> 00:15:28,802
ต้องมีบอดี้การ์ดด้วยเหรอ

203
00:15:29,303 --> 00:15:32,389
ประตูก็เปิดแถมฉันรู้สึกว่ามีคนมอง

204
00:15:32,556 --> 00:15:34,516
ฉันเลยนอนไม่ค่อยหลับ

205
00:15:35,392 --> 00:15:37,978
เราไม่รู้ว่าเขาจะโผล่มาเมื่อไหร่
เราเลยไม่มีทางเลือก

206
00:15:40,230 --> 00:15:41,815
ฉันไม่ตายที่นี่หรอก

207
00:15:42,399 --> 00:15:45,945
ที่นี่ฉันไม่ตาย โลกนี้ฉันเป็นอมตะ

208
00:15:46,570 --> 00:15:48,906
นอกจากที่ฆาตกรพูด
มีอะไรต้องกังวลอีกเหรอ

209
00:15:53,827 --> 00:15:54,662
ตัวแปรไง

210
00:15:55,663 --> 00:15:57,957
ไม่มีหลักการไหนไม่มีตัวแปร

211
00:15:58,624 --> 00:16:01,460
ใครจะรู้ว่าฆาตกรที่ไม่มีร่างกาย
จะโผล่มาเมื่อไหร่

212
00:16:03,003 --> 00:16:05,464
เราทำอะไรไม่ได้
จนกว่าจะรู้ว่าเขาอยู่ไหน

213
00:16:07,716 --> 00:16:08,801
กลับไปนอนเถอะ

214
00:16:10,886 --> 00:16:13,263
งั้นฉันต้องอยู่แบบนี้ต่อไปเหรอ

215
00:16:15,265 --> 00:16:18,018
ฉันไปงานปาร์ตี้ก็ไม่ได้ใช่ไหม

216
00:16:18,477 --> 00:16:19,520
ผมยกเลิกไปแล้ว

217
00:16:21,021 --> 00:16:25,150
ฉันเพิ่งออกจากคุก
แต่ก็ต้องมาติดอยู่ที่นี่อีก

218
00:16:25,401 --> 00:16:27,820
ออกไปข้างนอกก็ไม่ได้

219
00:16:28,028 --> 00:16:30,239
คุณบอกให้ฉันหาอะไรโรแมนติก
แล้วคุณจะทำให้ฉัน

220
00:16:30,614 --> 00:16:33,200
คุณบอกว่าเราจะไปซื้อของด้วยกัน

221
00:16:33,409 --> 00:16:36,161
คุณบอกว่าเราจะทำวันละสิบอย่าง
แต่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย

222
00:16:39,915 --> 00:16:43,168
เราไปข้างนอกไม่ได้ แล้วในนี้
ไม่มีอะไรที่เราทำได้เลยเหรอ

223
00:16:45,337 --> 00:16:46,755
คุณหิวไหม ผมหิวแล้ว

224
00:16:51,844 --> 00:16:55,514
- ให้ผมโทรเรียกไหมครับ
- ไม่เป็นไร มันเป็นการบ้านของผม

225
00:16:58,267 --> 00:16:59,184
ไปรอข้างนอกนะ

226
00:17:01,979 --> 00:17:03,022
รอเดี๋ยวนะ

227
00:17:13,657 --> 00:17:14,992
ผมขอสารภาพ

228
00:17:15,659 --> 00:17:17,703
ผมทำอาหารเป็นแค่อย่างเดียว

229
00:17:18,203 --> 00:17:19,079
อะไรคะ

230
00:17:19,705 --> 00:17:20,581
รามยอน

231
00:17:22,041 --> 00:17:24,960
- นั่นเรียกทำอาหารเหรอ
- ของโปรดผมเลยนะ

232
00:17:26,295 --> 00:17:29,798
ได้ค่ะ งั้นกินรามยอน
แล้วถือซะว่าทำอาหารก็ได้

233
00:17:29,882 --> 00:17:30,758
ครับ

234
00:17:31,425 --> 00:17:32,885
รามยอนอยู่ไหน

235
00:17:36,305 --> 00:17:37,556
รามยอนอยู่ไหน

236
00:17:39,391 --> 00:17:42,644
นั่นมันเตาอบ คุณเปิดทำไม

237
00:17:42,728 --> 00:17:44,313
อ้าว จริงด้วย

238
00:17:45,064 --> 00:17:46,774
ปกติจะอยู่ในที่แบบนี้

239
00:17:48,650 --> 00:17:49,485
นี่ไงล่ะ

240
00:17:51,195 --> 00:17:52,404
จริงด้วยแฮะ

241
00:17:52,613 --> 00:17:54,907
ถอยไปเถอะ เดี๋ยวฉันทำเอง

242
00:17:55,532 --> 00:17:58,452
ผมอยากทำเพื่อจะได้ส่งการบ้าน

243
00:17:59,620 --> 00:18:01,330
ฉันว่าไม่น่านับเป็นการบ้านได้นะ

244
00:18:01,413 --> 00:18:03,749
เอาไว้ค่อยทำให้ฉันกิน
ตอนคุณหัดมาแล้วเถอะ

245
00:18:04,666 --> 00:18:05,501
ก็ได้

246
00:18:08,712 --> 00:18:10,422
มีไข่กับต้นหอมไหมนะ

247
00:18:11,965 --> 00:18:13,884
- ใส่ไข่ไหม
- ใส่

248
00:18:14,760 --> 00:18:15,719
นี่ไง

249
00:18:17,721 --> 00:18:19,431
มีบางอย่างที่ผมไม่เข้าใจ

250
00:18:19,807 --> 00:18:21,100
พ่อคุณทำได้ยังไง

251
00:18:22,309 --> 00:18:25,437
พ่อคุณสั่งให้ฆาตกร
ฆ่าลูกสาวตัวเองได้ยังไง

252
00:18:26,563 --> 00:18:28,857
ตัวละครตัวนั้น
ทำตามคำสั่งของพ่อคุณตลอด

253
00:18:29,316 --> 00:18:30,400
ไม่รู้สิ

254
00:18:31,110 --> 00:18:34,029
แต่ฉันมั่นใจว่าพ่อไม่ทำหรอก

255
00:18:34,655 --> 00:18:35,531
งั้นใครล่ะ

256
00:18:37,950 --> 00:18:40,869
ไม่รู้สิ แต่พ่อฉันไม่มีทางทำแน่นอน

257
00:18:40,953 --> 00:18:41,995
เขาจะทำทำไม

258
00:18:42,704 --> 00:18:45,541
อีกอย่างพ่อบอกจะไม่วาดอีกแล้ว...

259
00:18:46,959 --> 00:18:47,835
เป็นอะไรไหม

260
00:18:50,879 --> 00:18:51,797
ตามพยาบาลมา

261
00:18:53,173 --> 00:18:55,884
แค่เอายามาก็พอ ฉันทำเองได้

262
00:18:56,343 --> 00:18:59,054
แค่นี้ทำไมต้องเรียกพยาบาลด้วย

263
00:19:02,808 --> 00:19:03,684
มีอะไรเหรอ

264
00:19:11,859 --> 00:19:14,111
- คุณเลือดออกได้ไง
- อะไรนะ

265
00:19:14,778 --> 00:19:16,405
ปกติคุณต้องไม่มีเลือดออกนะ

266
00:19:16,947 --> 00:19:18,073
ทำไมคุณถึงเลือดออก

267
00:19:20,868 --> 00:19:21,702
แปลว่า

268
00:19:23,245 --> 00:19:25,581
คุณก็ตายได้ถ้าถูกยิง

269
00:19:34,715 --> 00:19:36,550
(โปรดติดตามตอนต่อไป)

270
00:20:14,421 --> 00:20:16,548
ประธานครับ ผมเอากล่องปฐมพยาบาลมาให้

271
00:20:16,715 --> 00:20:18,050
ไม่เป็นไร เลือดหยุดแล้ว

272
00:20:18,550 --> 00:20:20,802
ลงไปข้างล่าง ฉันเรียกแล้วค่อยขึ้นมา

273
00:20:43,659 --> 00:20:45,869
เกิดอะไรขึ้นกันนะ ทำไมฉันเลือดออก

274
00:20:47,246 --> 00:20:48,121
ตัวแปรไง

275
00:20:50,791 --> 00:20:52,876
ไม่มีหลักการไหนไม่มีตัวแปร

276
00:21:06,056 --> 00:21:07,474
(เห็นว่าแกมีครอบครัวใหม่)

277
00:21:07,557 --> 00:21:08,850
(คราวนี้ตาเธอแล้ว)

278
00:21:08,934 --> 00:21:12,312
(ฉันจะฝังกระสุนใส่หัวเธอ)

279
00:21:13,730 --> 00:21:14,731
ฆาตกร

280
00:21:15,691 --> 00:21:16,650
รู้เรื่องของฉันเหรอ

281
00:21:17,401 --> 00:21:18,235
รู้ได้ไง

282
00:22:15,584 --> 00:22:18,211
อะไรนะ อะไรที่เปลี่ยนไป

283
00:22:20,047 --> 00:22:21,506
ทำไมเพิ่งจะมีตัวแปรตอนนี้

284
00:22:23,759 --> 00:22:24,676
เหตุผลคืออะไร

285
00:22:36,938 --> 00:22:39,441
กรุณาฝากข้อความหลังเสียงสัญญาณ

286
00:22:40,859 --> 00:22:42,736
พ่อยังไม่ถึงอีกเหรอ

287
00:23:27,239 --> 00:23:28,615
(ยุนโซฮี)

288
00:23:30,867 --> 00:23:31,701
ฮัลโหล

289
00:23:33,036 --> 00:23:33,912
หลับอยู่หรือเปล่า

290
00:23:34,913 --> 00:23:36,498
เปล่า โทรมาทำไมตอนนี้

291
00:23:36,873 --> 00:23:38,708
ฉันโทรหานายตอนนี้ไม่ได้เหรอ

292
00:23:40,377 --> 00:23:41,378
อ๋อ

293
00:23:43,630 --> 00:23:45,257
เพราะเมียนายอยู่ด้วยเหรอ

294
00:23:47,843 --> 00:23:48,802
เมาเหรอ

295
00:23:49,886 --> 00:23:50,804
แล้วโอยอนจู...

296
00:23:52,264 --> 00:23:54,224
นอนอยู่ข้างนายตอนนี้หรือเปล่า

297
00:23:57,269 --> 00:23:59,479
ฉันนึกภาพไม่ออกเลย

298
00:24:01,690 --> 00:24:02,566
นี่นาย...

299
00:24:03,984 --> 00:24:06,403
นายแต่งงานจริงๆ เหรอ

300
00:24:10,365 --> 00:24:11,992
ฉันรู้ ใช่สิ

301
00:24:12,909 --> 00:24:14,744
นายไม่ได้ทำอะไรผิด

302
00:24:15,120 --> 00:24:19,541
นายไม่เคยสัญญาอะไรกับฉันเลย

303
00:24:22,002 --> 00:24:25,172
ฉันคงโง่เองแหละ

304
00:24:27,382 --> 00:24:29,968
ที่คิดว่าถ้ารอแล้วทุกอย่างจะดีเอง

305
00:24:30,343 --> 00:24:32,554
ฉันนี่โง่จริงๆ

306
00:24:33,096 --> 00:24:35,640
แต่ไม่ใช่แค่ฉันที่คิดแบบนั้น

307
00:24:36,266 --> 00:24:37,309
ทุกคน

308
00:24:38,435 --> 00:24:40,270
ก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน

309
00:24:42,522 --> 00:24:43,398
โซฮี

310
00:24:48,987 --> 00:24:50,989
ฉันเป็นอะไรกับนาย

311
00:24:51,948 --> 00:24:53,116
ฉันเป็นอะไร

312
00:24:55,869 --> 00:24:59,164
ฉันเคยเป็นอะไรสำหรับนายเหรอ

313
00:25:13,011 --> 00:25:13,887
เอ๊ะ

314
00:25:15,680 --> 00:25:16,598
อะไรน่ะ

315
00:25:18,016 --> 00:25:19,226
มือฉัน...

316
00:25:20,268 --> 00:25:21,603
เกิดอะไรขึ้นกับมือฉัน

317
00:25:22,771 --> 00:25:23,647
ฮัลโหล

318
00:25:25,732 --> 00:25:26,858
ฮัลโหล โซฮี

319
00:25:27,359 --> 00:25:28,443
มือเธอหายไปเหรอ

320
00:25:28,985 --> 00:25:29,945
อย่างกับผีเลย

321
00:25:30,362 --> 00:25:33,031
จู่ๆ มือก็โปร่งแสงอย่างกับผี

322
00:25:33,156 --> 00:25:36,243
มันแปลกนะ แต่ฉันมั่นใจว่าเห็นอะไร

323
00:26:26,835 --> 00:26:27,794
ตัวละคร

324
00:26:29,796 --> 00:26:31,840
แกถึงควรตามหาฉัน

325
00:26:32,424 --> 00:26:34,843
ทำไมแกถึงเลือกจะตายก่อนหาฉันเจอ
แกยังตายไม่ได้

326
00:26:36,845 --> 00:26:38,221
จุดประสงค์ของตัวละครเหล่านี้

327
00:26:42,976 --> 00:26:45,353
(คังชอล ตัวละครหลัก)

328
00:26:45,520 --> 00:26:47,272
(ยุนโซฮี เพื่อนของคังชอล
และเลขาส่วนตัว)

329
00:26:47,355 --> 00:26:50,942
ตัวละครถูกสร้างขึ้น
เพราะจำเป็นต่อเรื่องราว

330
00:26:52,152 --> 00:26:53,570
(ฆาตกรตัวจริง ฆ่าครอบครัวคังชอล)

331
00:26:54,487 --> 00:26:57,490
โครงการดับเบิลยูยุติแล้ว

332
00:27:04,998 --> 00:27:06,750
พอจุดประสงค์หมดไป

333
00:27:13,882 --> 00:27:15,091
พวกเขาจะหายไปด้วย

334
00:27:16,009 --> 00:27:17,344
พวกเขาจะหายไปตลอดกาลเหรอ

335
00:27:21,264 --> 00:27:24,684
ในทางกลับกันพอจุดประสงค์
ของตัวละครชัดเจนขึ้น...

336
00:27:25,643 --> 00:27:26,811
สวมแหวนก่อนครับ

337
00:27:27,103 --> 00:27:28,938
นี่แหวนแต่งงานเหรอคะ

338
00:27:32,317 --> 00:27:33,151
เป็นอะไรไหม

339
00:27:36,196 --> 00:27:38,156
ตัวละครจะกลายเป็นตัวสำคัญ

340
00:27:38,990 --> 00:27:39,866
ไปโดยปริยายเหรอ

341
00:27:42,911 --> 00:27:43,745
ไม่มีทาง

342
00:27:44,829 --> 00:27:47,916
นี่ฉันกลายเป็นตัวการ์ตูนแล้วเหรอ

343
00:27:48,291 --> 00:27:49,709
เพราะแต่งงานกับตัวเอกงั้นเหรอ

344
00:27:50,168 --> 00:27:53,546
ฉันถึงเลือดออกเหรอ
แปลว่าฉันก็ตายได้งั้นสิ

345
00:27:56,174 --> 00:27:57,217
แล้วฆาตกรล่ะ

346
00:27:58,343 --> 00:28:01,096
ทำไมถึงยังไม่หายไป
ในเมื่อเขาไม่มีจุดประสงค์แล้ว

347
00:28:03,306 --> 00:28:04,265
แกอยู่ไหน

348
00:28:07,185 --> 00:28:08,353
แกฟื้นกลับมาได้ยังไง

349
00:28:10,980 --> 00:28:11,940
เขาชุบชีวิตตัวเองได้เหรอ

350
00:28:13,274 --> 00:28:14,359
หรือเขาตื่นขึ้นมา

351
00:28:15,735 --> 00:28:16,611
เหมือนฉันเหรอ

352
00:28:40,593 --> 00:28:41,469
หรือฆาตกร...

353
00:28:43,430 --> 00:28:44,973
จะอยู่อีกโลกหนึ่ง

354
00:29:12,292 --> 00:29:13,418
ดื่มต่อเถอะ

355
00:29:15,628 --> 00:29:18,006
สายน้ำไหล

356
00:29:18,214 --> 00:29:19,132
ให้ตาย

357
00:29:20,216 --> 00:29:22,010
แกมีปัญหาหรือไง

358
00:29:22,135 --> 00:29:23,928
ถอยไป หลีกไปให้พ้น

359
00:29:29,100 --> 00:29:30,727
- ที่นี่ที่ไหน
- พระเจ้า

360
00:29:31,394 --> 00:29:32,228
ฉันอยู่ที่ไหน

361
00:29:33,938 --> 00:29:35,064
คังชอลอยู่ที่ไหน

362
00:29:36,107 --> 00:29:39,152
แกเป็นใคร ฉันไม่รู้

363
00:29:39,235 --> 00:29:40,612
ช่วยด้วย

364
00:29:41,196 --> 00:29:42,071
ช่วยด้วย

365
00:29:54,667 --> 00:29:56,419
("ดับเบิลยู" จบลงที่
คังชอลฆ่าตัวตาย)

366
00:29:56,503 --> 00:29:58,505
(ตัวตนของฆาตกรยังไม่มีใครรู้)

367
00:29:58,630 --> 00:30:01,007
(ตอนจบที่ไร้ความหมายที่สุด)

368
00:30:01,090 --> 00:30:04,427
ฆาตกรตามฉันไปอีกโลก
แล้วก็ได้พบกับความจริง

369
00:30:07,388 --> 00:30:09,265
พอเขารู้ว่าเขาไม่มีตัวตน

370
00:30:10,391 --> 00:30:11,309
เขาก็โกรธ

371
00:30:18,483 --> 00:30:20,443
คนที่อยากให้เปิดเผยตัวตนฆาตกร

372
00:30:20,985 --> 00:30:22,237
มากกว่าที่ฉันอยาก

373
00:30:24,489 --> 00:30:25,532
ก็คือตัวฆาตกรเอง

374
00:30:28,952 --> 00:30:29,911
เขาตายงั้นเหรอ

375
00:30:30,703 --> 00:30:32,288
คังชอลตายจริงๆ เหรอ

376
00:30:33,623 --> 00:30:34,833
ใครบอกว่าเขาจะตายได้

377
00:30:35,083 --> 00:30:36,417
ฉันรอเขามานานแล้ว

378
00:30:37,710 --> 00:30:39,045
ฉันรอมาสิบปี

379
00:30:39,671 --> 00:30:41,047
เพื่อให้เขาตามหาฉัน

380
00:30:41,840 --> 00:30:42,882
แล้วมันจะจบได้ยังไง

381
00:30:43,591 --> 00:30:44,926
จะจบแบบนี้ได้ยังไง

382
00:30:46,719 --> 00:30:49,472
พอเขารู้ว่าฉันตายก็เริ่มโกรธ

383
00:30:50,849 --> 00:30:52,308
หรือว่าท่อในห้องน้ำแตก

384
00:30:54,060 --> 00:30:55,478
(อวสาน)

385
00:30:58,398 --> 00:30:59,732
(โปรดติดตามตอนต่อไป)

386
00:30:59,816 --> 00:31:01,484
เขาไม่ยอมให้ "ดับเบิลยู" อวสาน

387
00:31:04,654 --> 00:31:05,822
เขาอยากจบเรื่องไปพร้อมผม

388
00:31:07,407 --> 00:31:09,242
เดี๋ยวก่อน มีคนอยู่ตรงนั้น

389
00:31:14,497 --> 00:31:17,667
ไปยืนตรงนั้นทำไมครับ มันอันตรายนะ

390
00:31:24,132 --> 00:31:25,008
และตอนนี้

391
00:31:27,260 --> 00:31:28,845
เขายังคงวนเวียนอยู่ที่นั่น...

392
00:31:32,640 --> 00:31:34,183
เพราะเขาไม่รู้ว่าจะกลับมายังไง

393
00:31:41,399 --> 00:31:43,234
เขาต้องเป็นห่วงแน่เลย ทำยังไงดี

394
00:31:57,290 --> 00:31:58,333
ใครโทรมาตอนนี้กันนะ

395
00:32:03,880 --> 00:32:04,797
ฮัลโหล

396
00:32:09,385 --> 00:32:10,219
ฮัลโหล

397
00:32:11,554 --> 00:32:13,848
แกกลับมาแล้วเหรอ

398
00:32:18,603 --> 00:32:20,188
แกคือลูกสาวของโอซองมูใช่ไหม

399
00:32:23,399 --> 00:32:24,442
แกคือโอยอนจูใช่ไหม

400
00:32:25,693 --> 00:32:27,320
ผู้หญิงที่แต่งงานกับคังชอล

401
00:32:38,081 --> 00:32:39,540
(บ้านคุณโอซองมู)

402
00:32:41,960 --> 00:32:44,587
(แสดงรายชื่อติดต่อฉุกเฉิน)

403
00:32:47,840 --> 00:32:49,884
- จริงเหรอ
- อรุณสวัสดิ์ คุณซูยอน

404
00:32:50,218 --> 00:32:51,302
เธอหลับอยู่นี่

405
00:32:51,594 --> 00:32:53,513
เมื่อวานคงมีคนโทรมาบ่นเยอะน่าดู

406
00:33:00,895 --> 00:33:02,063
นี่ ซูบง

407
00:33:02,563 --> 00:33:05,358
ตื่นเถอะซูบง ตื่นเร็วเข้า

408
00:33:05,692 --> 00:33:08,027
- มีอะไรเหรอ
- ตื่นเถอะ เราต้องหนีแล้ว

409
00:33:08,152 --> 00:33:12,281
- อะไร พี่เป็นอะไรไป
- เร็วเข้า กุญแจรถอยู่ไหน

410
00:33:12,490 --> 00:33:14,033
- หากุญแจรถเร็วเข้า
- เกิดอะไรขึ้น

411
00:33:14,158 --> 00:33:16,285
บอกก่อนสิพี่ว่ามีเรื่องอะไร

412
00:33:16,369 --> 00:33:17,912
- มีอะไร
- เร็วเข้า

413
00:33:18,121 --> 00:33:20,039
- เจอกุญแจหรือยัง
- มีอะไร

414
00:33:20,164 --> 00:33:21,958
- เร็วๆ
- เกิดอะไรขึ้น

415
00:33:22,333 --> 00:33:24,419
บอกมาสิว่ามีอะไร

416
00:33:24,502 --> 00:33:27,672
- เร็วเข้า
- เกิดอะไรขึ้น

417
00:33:27,755 --> 00:33:28,798
เร็วสิ

418
00:33:29,257 --> 00:33:30,341
พระเจ้า

419
00:33:36,973 --> 00:33:38,975
ไปเร็วเข้า เร็วๆ

420
00:33:39,058 --> 00:33:42,145
โธ่เอ๊ย รู้แล้วน่า ขอสตาร์ตรถก่อนสิ

421
00:34:16,220 --> 00:34:18,598
ให้ขับไปเรื่อยๆ เหรอ นี่พี่จะไปไหน

422
00:34:18,848 --> 00:34:21,184
ไปให้ไกลจากบ้านที่สุด

423
00:34:21,851 --> 00:34:24,353
พระเจ้า ผมจะบ้าก็เพราะพี่
เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ

424
00:34:24,562 --> 00:34:26,731
ผมเบื่อที่เกิดเรื่องนั่นนี่เต็มทน

425
00:34:26,814 --> 00:34:29,275
ตอนนี้ไม่ตกใจกับอะไรอีกแล้ว

426
00:34:29,609 --> 00:34:31,027
ห้ามรับโทรศัพท์เด็ดขาด

427
00:34:31,110 --> 00:34:33,112
อย่ารับสายที่ไม่แสดงเบอร์เด็ดขาดนะ

428
00:34:33,946 --> 00:34:35,406
แล้วใครจะโทรหาผมล่ะ

429
00:34:35,865 --> 00:34:36,866
ฆาตกรตัวจริง

430
00:34:37,575 --> 00:34:40,661
- กำลังตามล่าฉัน
- พูดอะไรของพี่

431
00:34:46,542 --> 00:34:49,337
ถอยรถ

432
00:34:49,879 --> 00:34:50,755
ถอยรถ

433
00:34:55,051 --> 00:34:56,177
นั่นใครน่ะ

434
00:34:58,304 --> 00:35:00,973
นั่นปืนใช่ไหม นั่นปืนนี่

435
00:35:01,140 --> 00:35:02,809
ปืนนี่นา พี่ ปืนนี่

436
00:35:02,892 --> 00:35:04,519
- ถอยหลัง
- ปืนนี่

437
00:35:04,602 --> 00:35:07,021
- ปล่อยมือผมสิ
- เร็วเข้า

438
00:35:07,105 --> 00:35:08,773
ปล่อยมือผมสิ

439
00:35:11,526 --> 00:35:13,069
เกิดอะไรขึ้น

440
00:35:38,177 --> 00:35:39,137
ดูในห้องน้ำหรือยัง

441
00:35:40,179 --> 00:35:41,055
ไม่อยู่ครับ

442
00:35:42,640 --> 00:35:43,850
ฉันอยู่นี่ค่ะ

443
00:35:49,564 --> 00:35:50,481
ประธานครับ

444
00:35:53,484 --> 00:35:54,944
นั่นเสียงคุณผู้หญิงหรือเปล่า

445
00:35:55,862 --> 00:35:57,113
ใช่ เจอเธอแล้ว ไม่มีอะไรแล้ว

446
00:36:00,408 --> 00:36:01,284
คุณปลอดภัยนะ

447
00:36:03,494 --> 00:36:05,413
- บาดเจ็บหรือเปล่า
- ฉัน...

448
00:36:05,955 --> 00:36:07,665
ฉันเกือบตายแล้ว

449
00:36:08,082 --> 00:36:10,418
ฆาตกรยิงปืนใส่ฉัน

450
00:36:11,669 --> 00:36:12,503
ที่ไหน

451
00:36:13,546 --> 00:36:15,673
เขาโทรไปที่บ้านพ่อฉัน
แล้วฉันก็รับสาย

452
00:36:16,507 --> 00:36:18,551
เขาโผล่มาหลังจากนั้นไม่กี่นาที

453
00:36:19,468 --> 00:36:22,054
ฉันกำลังหนีแล้วเขาก็ยิงฉัน

454
00:36:23,306 --> 00:36:25,266
แต่ฉันโผล่มาที่นี่ก่อนจะตาย

455
00:36:49,081 --> 00:36:50,333
แล้วซูบงล่ะ

456
00:36:51,250 --> 00:36:53,711
- ซูบงคือใคร
- เขาเป็นลูกศิษย์ของพ่อฉัน

457
00:36:54,253 --> 00:36:55,963
เขาอยู่ในรถกับฉันด้วย

458
00:36:56,589 --> 00:37:00,051
อย่าฆ่าผมเลย ผมขอโทษ ได้โปรด

459
00:37:00,134 --> 00:37:02,136
ผมจะเป็นคนดี ผมขอโทษ

460
00:37:02,220 --> 00:37:06,015
ไว้ชีวิตผมด้วย อย่าฆ่าผมเลย

461
00:37:09,685 --> 00:37:10,561
ผมขอโทษ

462
00:37:17,485 --> 00:37:19,195
พี่ยอนจู

463
00:37:25,826 --> 00:37:27,411
ถ้าเขายิงซูบงล่ะ

464
00:37:28,955 --> 00:37:31,624
คุณคือเป้าหมาย
มันจะไม่ทำร้ายเขาแบบไม่มีเหตุผล

465
00:37:32,959 --> 00:37:34,585
ฉันเป็นห่วงแม่จังเลย

466
00:37:35,795 --> 00:37:38,631
ถ้าเขาไปที่บ้านแม่เพื่อตามหาฉันล่ะ

467
00:37:47,223 --> 00:37:48,099
โอ๊ย

468
00:37:48,474 --> 00:37:51,352
ซูบง เป็นอะไรหรือเปล่า

469
00:37:57,108 --> 00:37:58,025
เป็นอะไรไหม

470
00:37:58,567 --> 00:38:01,862
ฉันกำลังจะไปบ้านคุณซองมู
ยอนจูอยู่นั่นหรือเปล่า

471
00:38:02,154 --> 00:38:03,030
- คุณแม่ครับ
- ว่าไง

472
00:38:03,322 --> 00:38:05,199
คุณแม่ไปที่นั่นไม่ได้
ไปที่อื่นเถอะครับ

473
00:38:05,283 --> 00:38:08,077
- ทางนั้น ต้องไปทางนั้นครับ
- เป็นอะไรของนาย

474
00:38:08,160 --> 00:38:09,662
คุณแม่ถูกยิงแน่ถ้าไปทางนี้

475
00:38:09,745 --> 00:38:12,081
- เดี๋ยวจะถูกยิง ไปทางซ้ายครับ
- ตายแล้ว

476
00:38:12,164 --> 00:38:14,667
- ผมขอโทษแต่เชื่อผมเถอะ
- ทำอะไรเนี่ย

477
00:38:14,750 --> 00:38:17,253
ไปทางซ้าย รีบไปเถอะครับ

478
00:38:17,336 --> 00:38:19,297
- เป็นอะไรของนาย
- รีบไปเถอะครับ

479
00:38:38,941 --> 00:38:41,152
(เดินทางถึงโซล 16 สิงหาคม)

480
00:38:56,292 --> 00:38:57,376
ขอโทษครับ

481
00:38:59,545 --> 00:39:02,590
- คุณโอซองมูใช่ไหมครับ
- ครับ

482
00:39:02,715 --> 00:39:04,717
ผมเป็นแฟนตัวยงเลย
ขอลายเซ็นได้ไหมครับ

483
00:39:07,720 --> 00:39:09,013
ผมไม่แน่ใจว่าใช่คุณไหม

484
00:39:09,972 --> 00:39:13,100
ได้ยินว่าคุณบาดเจ็บสาหัส
แต่คุณคงหายดีแล้ว

485
00:39:13,601 --> 00:39:14,727
ผมหายดีแล้วครับ

486
00:39:15,102 --> 00:39:16,896
"ดับเบิลยู" จบแล้วจริงๆ เหรอครับ

487
00:39:17,229 --> 00:39:18,647
หรือคุณวางแผนภาคต่อไว้

488
00:39:22,109 --> 00:39:23,569
ผมแค่ชอบงานคุณมากน่ะครับ

489
00:39:27,656 --> 00:39:28,574
ขอบคุณมากครับ

490
00:39:32,703 --> 00:39:35,414
ผู้โดยสารทุกท่าน

491
00:39:35,664 --> 00:39:41,045
เราจะถึงท่าอากาศยานนานาชาติ
อ๊อกแลนด์ใน 30 นาที

492
00:39:41,337 --> 00:39:44,256
ถึงแล้วเหรอ โอ๊ย เพลียจะแย่

493
00:39:44,340 --> 00:39:45,216
ผู้โดยสารทุกท่าน

494
00:39:45,299 --> 00:39:48,761
เราจะถึงท่าอากาศยานนานาชาติ
อ๊อกแลนด์ใน 30 นาที

495
00:39:55,142 --> 00:39:56,310
ฉันเป็นใคร

496
00:39:57,853 --> 00:39:58,896
ฉันเป็นใคร

497
00:40:00,022 --> 00:40:00,898
คังชอลอยู่ไหน

498
00:40:02,608 --> 00:40:03,484
ฉันเป็นใคร

499
00:40:03,692 --> 00:40:05,027
ทำไมไม่พูดล่ะว่าฉันเป็นใคร

500
00:40:06,445 --> 00:40:07,530
ฉันเป็นใคร

501
00:40:07,988 --> 00:40:08,906
บอกมาว่าฉันเป็นใคร

502
00:40:20,584 --> 00:40:23,129
คุณคะ มีอะไรหรือเปล่าคะ

503
00:40:24,839 --> 00:40:27,550
คุณคะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

504
00:40:28,259 --> 00:40:29,093
คุณคะ

505
00:40:30,177 --> 00:40:31,554
(ห้องน้ำว่าง)

506
00:40:35,266 --> 00:40:37,518
พ่อคุณไม่เล่าอะไรให้ฟังบ้างเลยเหรอ

507
00:40:38,352 --> 00:40:39,270
ไม่เลย

508
00:40:40,062 --> 00:40:42,398
ฉันโทรหาพ่อไม่ติด
น่าจะยังอยู่บนเครื่อง

509
00:40:45,484 --> 00:40:47,153
แล้วคุณกำลังจะไปไหน

510
00:41:02,918 --> 00:41:05,671
นี่บ้านยุนโซฮีไม่ใช่เหรอ
ฉันเห็นในหนังสือการ์ตูนบ่อยๆ

511
00:41:06,881 --> 00:41:08,215
โซฮี ฉันเอง ขอเข้าไปหน่อย

512
00:41:11,051 --> 00:41:13,137
- ยุนโซฮี
- เกิดอะไรขึ้น

513
00:41:14,096 --> 00:41:16,140
- รู้รหัสผ่านไหม
- อะไรนะ

514
00:41:16,432 --> 00:41:18,058
จำอะไรจากในการ์ตูนได้บ้างไหม

515
00:41:21,228 --> 00:41:24,440
กินเถอะ ทำไมคุณไม่กินล่ะ

516
00:41:24,773 --> 00:41:25,608
ไม่หิวเหรอครับ

517
00:41:26,525 --> 00:41:28,819
คุณพระ อะไรของเขา

518
00:41:29,445 --> 00:41:31,447
- เราไม่เหมาะกันหรือไง
- พี่ยอนจู

519
00:41:31,989 --> 00:41:34,742
เขาหมกมุ่นกับยุนโซฮีมากเลยนะ

520
00:41:35,242 --> 00:41:38,496
- แถมสร้างความเชื่อมโยงบ้าบอ
- ยังไงเหรอ

521
00:41:38,746 --> 00:41:41,665
รู้ไหมทำไมยุนโซฮีอยู่ห้อง 702

522
00:41:41,790 --> 00:41:43,167
เพราะผมเกิดวันที่ 2 กรกฎาคม

523
00:41:43,709 --> 00:41:46,378
และรหัสผ่านทุกอย่างของโซฮีคือ 2405

524
00:41:46,795 --> 00:41:47,796
เบอร์มือถือของผม

525
00:41:49,298 --> 00:41:51,800
ยุนโซฮีหนีผมไม่รอดหรอก

526
00:41:51,967 --> 00:41:53,761
ยุนโซฮี คุณเป็นของผมแล้ว

527
00:41:54,678 --> 00:41:57,181
พระเจ้า อะไรเนี่ย น่าสมเพชจัง

528
00:41:57,264 --> 00:41:59,183
นั่นสิ นายน่าสมเพชจริงๆ

529
00:42:00,476 --> 00:42:01,393
แล้วตัวเองล่ะ

530
00:42:03,145 --> 00:42:06,106
มันคือ 2405 รหัสผ่านคือ 2405

531
00:42:23,082 --> 00:42:24,250
อยู่นี่นะ อย่าเข้ามา

532
00:42:58,617 --> 00:42:59,451
โซฮี

533
00:43:03,998 --> 00:43:04,873
ชอล

534
00:43:07,209 --> 00:43:08,502
ฉันว่าฉันกำลังจะตาย

535
00:43:11,422 --> 00:43:12,881
เกิดอะไรขึ้นกับฉัน

536
00:43:15,134 --> 00:43:18,220
มือฉันกำลังหายไป ดูนี่สิ

537
00:43:21,307 --> 00:43:23,767
(มือเธอหายไปเหรอ)

538
00:43:27,980 --> 00:43:29,231
ขาฉันก็หายไปด้วย

539
00:43:30,232 --> 00:43:31,650
เกิดอะไรขึ้นกับฉัน

540
00:43:34,111 --> 00:43:36,864
มันเป็นเพราะเธอเมา
เธอไม่ได้เป็นอะไรหรอก

541
00:43:38,282 --> 00:43:39,575
เพราะว่าฉันเมางั้นเหรอ

542
00:43:40,659 --> 00:43:42,369
ใช่ เธอเมา

543
00:43:42,745 --> 00:43:43,704
ลุกขึ้นมาเถอะ

544
00:43:49,001 --> 00:43:50,169
นั่นแหวนแต่งงานนี่

545
00:43:52,212 --> 00:43:53,547
นายสวมมันจริงด้วย

546
00:43:54,131 --> 00:43:55,716
นายแต่งงานแล้วจริงๆ สินะ

547
00:43:56,300 --> 00:43:59,678
- โซฮี
- ฉันคิดว่าจะได้แต่งงานกับนายสักวัน

548
00:44:00,095 --> 00:44:02,056
แล้วฉันเป็นอะไร

549
00:44:02,681 --> 00:44:04,016
ฉันเป็นอะไร

550
00:44:06,352 --> 00:44:09,271
ฉันเป็นอะไร

551
00:44:10,356 --> 00:44:12,316
โซฮี มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะ

552
00:44:12,691 --> 00:44:14,109
เธอก็รู้ว่ามันเป็นการแต่งงานหลอกๆ

553
00:44:14,693 --> 00:44:17,279
ไม่มีอะไรจริงเลย
ระหว่างเราสองคนมันไม่มีอะไร

554
00:44:19,490 --> 00:44:20,407
เข้าใจผิดงั้นเหรอ

555
00:44:21,867 --> 00:44:23,077
ใช่แล้ว

556
00:44:24,912 --> 00:44:25,871
เธอกลัวอะไร

557
00:44:26,872 --> 00:44:28,374
เธอมีค่ากับฉันมาก

558
00:44:29,124 --> 00:44:30,584
เธอคือคนที่ใกล้ชิดกับฉันที่สุด

559
00:44:31,335 --> 00:44:32,711
ฉันจำเป็นต้องมีเธอไปตลอดชีวิต

560
00:44:34,880 --> 00:44:35,923
นายต้องการฉันเหรอ

561
00:44:38,133 --> 00:44:39,009
แน่อยู่แล้วล่ะ

562
00:44:41,303 --> 00:44:42,221
อย่าไปไหนนะ

563
00:44:46,684 --> 00:44:48,060
ฉันยังไม่ตายใช่ไหม

564
00:44:53,357 --> 00:44:55,442
จะตายได้ยังไง
มันไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก

565
00:44:57,986 --> 00:44:59,196
เธอเมาแล้ว

566
00:45:01,115 --> 00:45:02,741
พักสักหน่อยเดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้น

567
00:45:04,326 --> 00:45:05,202
จริงเหรอ

568
00:45:05,994 --> 00:45:07,579
อือ จริงสิ

569
00:45:43,323 --> 00:45:45,242
ฉันจะไปเรียนวิศวะคอมพิวเตอร์

570
00:45:46,910 --> 00:45:47,828
ไม่ยิงปืนแล้วเหรอ

571
00:45:48,537 --> 00:45:49,705
นั่นแค่งานอดิเรก

572
00:45:49,872 --> 00:45:53,000
ฉันหวังจะได้เห็นเหรียญทอง
โอลิมปิกเหรียญที่สองนะเนี่ย

573
00:45:54,293 --> 00:45:55,502
พ่อนายคงผิดหวังแน่

574
00:45:55,961 --> 00:45:57,588
ฉันเป็นแชมป์โลกด้านคอมพิวเตอร์ก็ได้

575
00:45:58,380 --> 00:45:59,465
ให้ตาย นี่

576
00:46:00,090 --> 00:46:02,009
นายไม่ใช่อัจฉริยะที่ทำได้ทุกอย่างนะ

577
00:46:02,259 --> 00:46:04,178
ฉันนี่แหละอัจฉริยะ

578
00:46:04,386 --> 00:46:06,972
- ฉันอัจฉริยะ ไม่รู้เหรอ
- อะไรนะ

579
00:46:07,598 --> 00:46:09,016
นายนี่มัน...

580
00:46:09,391 --> 00:46:10,893
นี่

581
00:46:11,185 --> 00:46:14,146
มานี่เลย นายนี่แสบจริงๆ

582
00:46:19,568 --> 00:46:20,861
ฉันลืมไปเลย

583
00:46:22,696 --> 00:46:24,865
ว่ายุนโซฮีคือนางเอก

584
00:46:27,826 --> 00:46:30,245
เรื่องนี้เกิดขึ้นก็เพราะฉัน

585
00:46:32,247 --> 00:46:34,541
มันเป็นโชคชะตาอันเลวร้าย
ที่พ่อของคุณสร้างขึ้นมา

586
00:46:35,667 --> 00:46:37,002
การสร้างตัวละคร

587
00:46:37,836 --> 00:46:38,921
เหตุผลที่เรามีตัวตนอยู่

588
00:46:43,300 --> 00:46:44,218
มันโหดร้ายไม่ใช่เหรอ

589
00:46:45,761 --> 00:46:47,846
ที่มีเพียงเหตุผลเดียว

590
00:46:48,472 --> 00:46:50,015
เพื่อให้เราอยู่ต่อ

591
00:46:53,727 --> 00:46:54,937
เราก็เป็นคนเหมือนกัน

592
00:47:09,743 --> 00:47:11,787
วุ่นวายไปหมด

593
00:47:14,122 --> 00:47:16,708
ฉันไม่ได้หวังให้มันเป็นแบบนี้

594
00:47:49,825 --> 00:47:50,951
ถึงคุณโอซองมู

595
00:48:25,110 --> 00:48:25,986
ทำอะไรคะ

596
00:48:27,529 --> 00:48:28,947
ผูกเชือกรองเท้าให้คุณไง

597
00:48:29,823 --> 00:48:31,033
ได้โอกาสแล้ว

598
00:48:42,961 --> 00:48:45,797
ผมทำเรื่องโรแมนติก
ได้สี่เรื่องแล้วใช่ไหม

599
00:48:47,382 --> 00:48:48,967
นี่ไม่ใช่เวลาส่งการบ้านนะ

600
00:49:14,660 --> 00:49:16,036
เราไปสูดอากาศกันเถอะ

601
00:49:22,542 --> 00:49:24,294
ที่นี่มัน...

602
00:49:25,462 --> 00:49:26,296
คุณจำได้ไหม

603
00:49:28,298 --> 00:49:31,134
จำได้สิ คุณนอนอยู่
บนพื้นแถวๆ นี้ใช่ไหม

604
00:49:31,468 --> 00:49:34,888
ฉันตกใจมากเพราะคิดว่าคุณกำลังจะตาย

605
00:49:35,972 --> 00:49:37,307
คุณโชคดีมาก

606
00:49:37,849 --> 00:49:40,268
ที่ได้เจอหมอเก่งๆ แบบฉันตอนนั้น

607
00:49:42,187 --> 00:49:43,146
ผมโชคดีจริงๆ

608
00:49:53,281 --> 00:49:54,241
สัญญากับผมอย่างหนึ่งสิ

609
00:49:57,369 --> 00:49:58,620
ถ้าคุณไปจากโลกนี้อีกครั้ง

610
00:49:59,037 --> 00:50:00,288
คุณช่วยวาดอะไรให้หน่อยได้ไหม

611
00:50:01,289 --> 00:50:02,374
วาดอะไรเหรอ

612
00:50:04,084 --> 00:50:04,918
ความฝัน

613
00:50:05,585 --> 00:50:06,420
ความฝันเหรอ

614
00:50:08,255 --> 00:50:09,715
ฉากที่ผมตื่นขึ้นมาจากความฝัน

615
00:50:12,384 --> 00:50:15,929
ทำให้ทุกอย่างตั้งแต่สองเดือนก่อน
ที่เราเจอกันครั้งแรก

616
00:50:16,388 --> 00:50:19,474
จนถึงตอนนี้เป็นแค่ความฝัน

617
00:50:20,600 --> 00:50:22,060
ให้มันเป็นฝันที่ยาวนาน

618
00:50:26,940 --> 00:50:28,066
มันไม่ยากใช่ไหม

619
00:50:28,775 --> 00:50:30,861
ขนาดช่วยผมจากความตายคุณยังทำได้

620
00:50:34,656 --> 00:50:38,410
ไม่ว่าผมจะคิดเรื่องนี้มากแค่ไหน
นี่เป็นทางเดียวที่ผมคิดออก

621
00:50:39,703 --> 00:50:43,623
ย้อนกลับไปก่อนที่ผมจะคิดว่า
คุณคือกุญแจไขชีวิต

622
00:50:48,712 --> 00:50:50,630
ผมเจอคุณที่นี่เป็นครั้งแรก

623
00:50:52,674 --> 00:50:54,176
ไม่ว่ายังไงก็ต้องหาเธอให้เจอ

624
00:50:54,551 --> 00:50:58,472
ผมว่าผู้หญิงคนนั้นมีกุญแจไขชีวิตผม

625
00:50:59,598 --> 00:51:01,975
ผมเริ่มคิดเรื่องคุณและตามหาคุณ

626
00:51:04,186 --> 00:51:06,188
แล้วคุณก็ถูกดึงเข้ามา
ในโลกนี้อยู่เรื่อยๆ

627
00:51:07,397 --> 00:51:08,565
โลกของการ์ตูน

628
00:51:09,608 --> 00:51:12,068
โลกนี้คือโลกของการ์ตูน

629
00:51:12,778 --> 00:51:16,406
และคุณคือตัวเอกของการ์ตูนเรื่องนั้น

630
00:51:18,408 --> 00:51:21,536
ผมรู้ความจริงที่ไม่ควรรู้เพราะคุณ

631
00:51:25,499 --> 00:51:26,750
ผมได้พบพ่อของคุณ

632
00:51:32,339 --> 00:51:33,590
และทำสิ่งที่ผมไม่ควรทำ

633
00:51:36,343 --> 00:51:38,053
ฆาตกรตามผมตั้งแต่นั้น...

634
00:51:40,597 --> 00:51:42,516
และกำลังสร้างความวุ่นวายในโลกของคุณ

635
00:51:45,268 --> 00:51:46,937
เพื่อนของผมเกือบจะหายตัวไป

636
00:51:49,940 --> 00:51:51,525
และที่สำคัญที่สุด

637
00:51:54,945 --> 00:51:56,404
คุณต้องไม่ตาย

638
00:51:58,156 --> 00:52:00,450
ผมทนเห็นคุณตายอีกไม่ได้

639
00:52:03,745 --> 00:52:07,082
ทุกอย่างจะคลี่คลาย
ถ้าย้อนกลับไปตอนเรายังไม่เจอกัน

640
00:52:08,041 --> 00:52:11,169
ถ้าผมไม่รู้จักคุณ ก็จะไม่ตามหาคุณ

641
00:52:11,795 --> 00:52:13,338
หรือคิดถึงคุณ

642
00:52:14,130 --> 00:52:16,341
คุณก็จะไม่ถูกดึงมาโลกนี้อีก

643
00:52:16,967 --> 00:52:18,969
ผมจะไม่ได้รู้ความจริงจากคุณ

644
00:52:19,970 --> 00:52:22,055
ผมจะไม่ยิงพ่อของคุณ

645
00:52:22,389 --> 00:52:23,932
ฆาตกรจะไม่หลุดออกไป

646
00:52:24,766 --> 00:52:26,309
จะไม่มีใครต้องตกอยู่ในอันตราย

647
00:52:28,478 --> 00:52:30,021
ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผมไว้

648
00:52:31,314 --> 00:52:34,025
ผมไม่รู้ว่าจะอยู่ต่อไปยังไง
แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว

649
00:52:35,026 --> 00:52:37,320
ผมควรใช้ชีวิตตามโชคชะตาของผม

650
00:52:38,530 --> 00:52:40,907
ถ้าการตามหาฆาตกร
ที่ผมจะไม่มีวันจับได้

651
00:52:41,324 --> 00:52:43,785
คือเหตุผลในการมีอยู่ของผม
งั้นก็ปล่อยไปตามนั้น

652
00:52:47,831 --> 00:52:48,790
คุณคิดว่ายังไง

653
00:52:51,585 --> 00:52:53,962
คุณเข้าใจผมไหม

654
00:53:03,889 --> 00:53:04,890
ฉันเข้าใจ

655
00:53:10,729 --> 00:53:12,188
คุณวาดให้ผมหน่อยได้ไหม

656
00:53:13,857 --> 00:53:14,983
ทั้งหมดมันคือความฝัน

657
00:53:15,942 --> 00:53:17,569
ที่ผมมีตอนนอนโรงพยาบาล

658
00:53:18,528 --> 00:53:19,613
ความฝันที่ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำ

659
00:53:31,541 --> 00:53:32,375
สัญญากับผมนะ

660
00:53:33,126 --> 00:53:35,420
คุณจะต้องวาดมันทันทีที่กลับไป

661
00:53:36,046 --> 00:53:37,172
อย่าลังเลแม้แต่น้อย

662
00:53:38,673 --> 00:53:40,550
เขาไม่จำเป็นต้องทำตามกฎเหตุผล

663
00:53:40,634 --> 00:53:41,927
เขาจึงโผล่มาได้ตลอด

664
00:53:45,597 --> 00:53:47,307
ตอบผมสิ เราไม่มีเวลาแล้ว

665
00:53:48,767 --> 00:53:50,226
เขาอาจวางแผนอะไรอยู่ตอนเราคุยกัน

666
00:53:50,560 --> 00:53:51,937
เพราะว่าเขาไม่มีบุคลิก

667
00:53:58,234 --> 00:53:59,069
ฉัน...

668
00:54:01,237 --> 00:54:02,072
สัญญา

669
00:54:05,033 --> 00:54:05,867
โอเคครับ

670
00:54:11,790 --> 00:54:15,001
แย่จังที่เราทำเรื่องโรแมนติก
ได้แค่สี่เรื่องเอง

671
00:54:18,254 --> 00:54:20,298
ผมมีอีกเป็นร้อยเรื่องจะทำให้คุณ

672
00:54:25,220 --> 00:54:26,304
ผมอยากกอดคุณ

673
00:54:27,389 --> 00:54:28,515
แต่ก็ทำไม่ได้

674
00:54:33,019 --> 00:54:34,187
มันอาจทำให้ผมเปลี่ยนใจ

675
00:54:36,523 --> 00:54:37,565
คุณจะไปไหนเหรอ

676
00:54:48,743 --> 00:54:51,746
เราไม่มีเวลาแล้ว
และนี่เป็นวิธีเดียวที่แน่นอนที่สุด

677
00:54:54,958 --> 00:54:55,875
คุณโอยอนจู

678
00:54:59,129 --> 00:55:00,338
ลืมผมเถอะนะ

679
00:55:01,965 --> 00:55:03,591
ผมเป็นแค่ตัวการ์ตูน

680
00:55:06,344 --> 00:55:07,637
ถ้าคุณอยากเจอผม

681
00:55:08,638 --> 00:55:10,265
ก็ไปร้านหนังสือแล้วดูผมในการ์ตูนนะ

682
00:55:12,934 --> 00:55:13,768
ได้ไหม

683
00:55:21,609 --> 00:55:22,569
ดูแลตัวเองด้วย

684
00:55:54,559 --> 00:55:56,728
โรงพยาบาลรายงานว่าคังชอล

685
00:55:56,811 --> 00:56:00,648
ที่ถูกทำร้ายโดยชายนิรนาม
ตอนนี้อาการคงที่แล้ว

686
00:56:00,982 --> 00:56:04,736
บริเวณหน้าโรงพยาบาลนั้น
เต็มไปด้วยผู้คน

687
00:56:04,819 --> 00:56:06,696
ที่เป็นห่วงเขา

688
00:56:06,905 --> 00:56:10,909
ตำรวจกำลังตามล่าคนร้ายที่แทงเขา

689
00:56:10,992 --> 00:56:14,037
แต่ขณะนี้ยังไม่พบเบาะแสที่ชัดเจน

690
00:56:14,621 --> 00:56:16,039
และนี่คือเอ็มนิวส์

691
00:56:19,042 --> 00:56:19,876
ตื่นแล้วเหรอ

692
00:56:21,169 --> 00:56:22,003
เป็นยังไงบ้าง

693
00:56:22,796 --> 00:56:25,048
- พวกเขาเจออะไรไหม
- ยังเลย

694
00:56:25,507 --> 00:56:28,259
พวกเขากำลังตรวจกล้องวงจรปิด
แต่มันต้องใช้เวลา

695
00:56:28,343 --> 00:56:29,511
ก็รู้นี่ว่าพวกเขาช้าแค่ไหน

696
00:56:31,221 --> 00:56:32,097
ร้องไห้เหรอ

697
00:56:34,015 --> 00:56:36,142
- หือ
- นั่นเหมือนคราบน้ำตาเลย

698
00:56:45,068 --> 00:56:47,904
ไม่รู้สิ ฉันคงฝันล่ะมั้ง

699
00:56:49,239 --> 00:56:51,533
คงเป็นฝันที่เศร้ามากสินะ

700
00:56:52,867 --> 00:56:55,120
ฉันจำไม่ได้น่ะ ขอน้ำหน่อยได้ไหม

701
00:56:55,370 --> 00:56:56,204
อือ

702
00:56:57,455 --> 00:56:59,874
อีกอย่างนะ ปัญหาคือนายประมาทไป

703
00:57:00,125 --> 00:57:03,128
ทำไมถึงขึ้นไปบนนั้นคนเดียว
หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ

704
00:57:04,003 --> 00:57:06,256
โชคดีนะที่เด็กเสิร์ฟ
บังเอิญขึ้นไปพอดี

705
00:57:06,339 --> 00:57:08,258
ทำไมถึงไปเจอคนที่ไม่รู้จักตามลำพัง

706
00:58:28,505 --> 00:58:31,591
ผมจะยอมรับชะตากรรมอันแสนเศร้า
ที่คุณมอบให้

707
00:58:32,050 --> 00:58:34,010
อย่างที่ฉันวาดเลย...

708
00:58:34,093 --> 00:58:36,387
- แหวนสวยดีนะครับ
- คังชอลลืมทุกอย่าง

709
00:58:37,013 --> 00:58:38,806
นี่เป็นการเริ่มต้นใหม่

710
00:58:39,349 --> 00:58:41,893
คังชอลจะตามจับฆาตกร
แล้วก็แต่งงานกับยุนโซฮี

711
00:58:44,062 --> 00:58:47,232
ที่นั่นไม่มีใครจำฉันได้เลย

712
00:58:47,524 --> 00:58:49,984
และไม่มีใครในโลกของฉัน
ที่รู้ว่าฉันผ่านอะไรมาบ้าง

713
00:58:50,360 --> 00:58:52,362
ฉันตามนายมาเพราะอยากจะจบเรื่อง

714
00:58:52,445 --> 00:58:53,571
ฉันเลือกหน้าได้แล้ว

715
00:58:53,863 --> 00:58:56,991
เขาเป็นคนเดียวที่คังชอล
จะยอมรับเป็นฆาตกร

716
00:58:57,700 --> 00:58:58,535
หมอโอยอนจูใช่ไหม

717
00:59:00,870 --> 00:59:02,872
คำบรรยายโดย: รัตนชัย เหลืองวงศ์งาม