1
00:00:38,329 --> 00:00:41,041
ครอบครัวของคังชอลถูกฆ่า

2
00:00:43,585 --> 00:00:45,628
และเขาถูกกล่าวหาว่า
เป็นคนร้ายและถูกจับ

3
00:00:46,379 --> 00:00:47,964
แต่สุดท้ายก็พบว่าเขาไม่มีความผิด

4
00:00:49,340 --> 00:00:50,508
สิบปีผ่านไป

5
00:00:50,759 --> 00:00:53,803
เขากลายเป็นมหาเศรษฐี
ที่มีทรัพย์สินแปดแสนล้านวอน

6
00:00:54,345 --> 00:00:57,724
เขาเริ่มทำสถานีโทรทัศน์ดับเบิลยู
เพื่อตามหาคนที่ฆ่าครอบครัวเขา

7
00:01:00,101 --> 00:01:01,811
วันหนึ่งเขาถูกบุคคลปริศนาทำร้าย

8
00:01:04,856 --> 00:01:07,901
จู่ๆ ผู้หญิงคนหนึ่ง
ก็โผล่มาช่วยชีวิตเขาไว้

9
00:01:07,984 --> 00:01:08,860
"โอยอนจู"

10
00:01:09,527 --> 00:01:10,695
ตอนนี้คุณอยู่ไหน

11
00:01:10,779 --> 00:01:13,239
แต่เธอหายไป ทิ้งไว้เพียงนามบัตร

12
00:01:13,323 --> 00:01:15,450
- ให้ฉันเข้าไปเถอะ
- เข้าไม่ได้...

13
00:01:15,533 --> 00:01:17,410
ทุกครั้งที่คังชอลตกอยู่ในอันตราย

14
00:01:17,660 --> 00:01:20,038
- ยอนจูจะโผล่มาช่วยเขาเสมอ
- คุณไม่เป็นไรนะ

15
00:01:21,206 --> 00:01:22,874
คุณหมายความว่ายังไง
เรื่องโลกที่ผมอยู่

16
00:01:23,458 --> 00:01:24,918
โลกของการ์ตูน

17
00:01:25,668 --> 00:01:29,631
และคุณคือตัวเอกของการ์ตูนเรื่องนั้น

18
00:01:33,009 --> 00:01:35,929
คังชอลรู้แล้วว่า
เขาคือตัวเอกในการ์ตูน

19
00:01:37,096 --> 00:01:38,348
และในตอนนั้น

20
00:01:38,932 --> 00:01:40,850
โลกของคังชอลหยุดหมุน

21
00:01:41,559 --> 00:01:43,686
มันเป็นอะไรของมัน

22
00:02:02,705 --> 00:02:04,499
คังชอลออกมาสู่โลกจริง

23
00:02:18,429 --> 00:02:21,099
(คังชอลจะหาคนที่ฆ่า
ครอบครัวของเขาเจอหรือไม่)

24
00:02:41,995 --> 00:02:45,039
- เป็นบ้าหรือไง
- อยากตายนักใช่ไหม

25
00:02:45,748 --> 00:02:47,167
เดินระวังหน่อยสิ

26
00:02:47,542 --> 00:02:50,712
- ไอ้บ้าเอ๊ย
- ทำอะไรของเขาน่ะ

27
00:02:53,381 --> 00:02:55,675
- ให้ตาย
- เขาเป็นอะไร

28
00:02:57,969 --> 00:03:01,514
- ทำอะไรของแก
- ออกไปซะ

29
00:04:19,384 --> 00:04:21,177
(คังชอล ตัวละครหลัก)

30
00:04:21,261 --> 00:04:23,638
(ยุนโซฮี เพื่อนของคังชอล
และเลขาส่วนตัว)

31
00:04:23,721 --> 00:04:25,473
(ซอโดยุน บอดี้การ์ดของคังชอล)

32
00:04:33,648 --> 00:04:35,608
เขาต้องยิงภายใน 75 วินาที

33
00:04:35,692 --> 00:04:39,237
- เขาดูประหม่ามากเลยครับ
- เขาต้องตั้งสมาธิให้ได้

34
00:04:39,362 --> 00:04:43,533
- สาม สอง หนึ่ง
- เขาต้องยิงแล้ว

35
00:04:44,659 --> 00:04:45,827
- ได้ 10.9
- ได้ 10.9

36
00:04:45,910 --> 00:04:47,287
- ได้ 10.9 คะแนน
- ได้ 10.9

37
00:04:47,453 --> 00:04:49,497
- คังชอลได้ 10.9 คะแนน
- เขาพลิกกลับขึ้นมาชนะได้

38
00:04:50,290 --> 00:04:51,499
กลับมาแล้วครับ

39
00:04:59,632 --> 00:05:01,175
แม่

40
00:05:12,895 --> 00:05:14,063
พ่อ

41
00:05:44,218 --> 00:05:48,473
เราเจอหลักฐานทุกอย่าง
นายเงียบไปตลอดไม่ได้หรอก

42
00:05:51,350 --> 00:05:54,020
คนที่ประสบความสำเร็จเร็ว
มักจะก่อปัญหา

43
00:05:55,480 --> 00:05:58,900
บอกหน่อย นายเรียนยิงปืน
เพื่อฆ่าครอบครัวตัวเองเหรอ

44
00:06:12,872 --> 00:06:15,666
มองอะไร ไอ้สารเลวโรคจิต

45
00:06:16,292 --> 00:06:19,212
(ผมขอยืนยันหนักแน่นต่อศาล
ให้ลงโทษคังชอลสถานหนักที่สุด)

46
00:06:19,378 --> 00:06:22,340
(แกมันสารเลว)

47
00:06:22,465 --> 00:06:24,926
(สรุปแบบนี้ได้ยังไง)

48
00:06:39,649 --> 00:06:41,025
(อดีตอัยการฮันชอลโฮ)

49
00:06:41,109 --> 00:06:43,945
อดีตอัยการฮันชอลโฮ
เล่นการเมืองแล้ววันนี้

50
00:06:44,028 --> 00:06:45,863
จากการเข้าร่วมกับพรรคชางมิน

51
00:06:45,988 --> 00:06:49,408
"ซ่อมสร้างระบอบความยุติธรรม
ที่พังทลายกลับมาใหม่"

52
00:06:49,784 --> 00:06:51,911
นั่นคือภารกิจที่ประเทศนี้มอบให้ผม

53
00:06:52,120 --> 00:06:54,539
และผมจะทำหน้าที่

54
00:06:54,914 --> 00:06:57,208
เพื่อประโยชน์ของประเทศนี้

55
00:07:08,636 --> 00:07:11,389
- หา ว่ายังไงนะ
- ดูนี่สิครับ

56
00:07:11,514 --> 00:07:13,015
(สมาชิกสภาฮันชอลโฮ)

57
00:07:15,184 --> 00:07:18,020
คังชอลเป็นผู้บริหารร่วม

58
00:07:18,521 --> 00:07:21,816
ฉันนึกว่าเขาจะเป็นไอ้ขี้เมา
นอนตายคาตรอกซะอีก

59
00:07:21,899 --> 00:07:25,778
ดูเหมือนว่าเขาจะไปเรียนต่อ
หลังจากพักการเรียนไว้

60
00:07:25,862 --> 00:07:28,281
แล้วก็ปกปิดชื่อเพื่อหลบสื่อ

61
00:07:28,448 --> 00:07:31,367
ได้รับการยืนยันแล้วว่าเป็นเขา
หลังจากเปิดบริษัทเมื่อวาน

62
00:07:31,451 --> 00:07:32,577
โลกนี้มันบ้าบอ

63
00:07:33,035 --> 00:07:35,830
เขาคือฆาตกรที่ควรเน่าตายในคุก

64
00:07:35,913 --> 00:07:37,832
แต่ตอนนี้ไปเป็นผู้บริหารซะแล้ว

65
00:07:46,549 --> 00:07:47,550
เอาเลย

66
00:07:53,931 --> 00:07:55,099
โดยุน

67
00:08:03,941 --> 00:08:05,485
คุณอยากเรียนอะไรจากผม

68
00:08:06,652 --> 00:08:09,071
ได้ยินว่าคุณเก่งที่สุด

69
00:08:09,238 --> 00:08:11,782
- ผมชอบคนที่เก่งที่สุด
- ทำไมเหรอ

70
00:08:11,991 --> 00:08:14,785
ด้วยฐานะคุณ
จะจ้างบอดี้การ์ดกี่คนก็ได้

71
00:08:16,787 --> 00:08:18,915
เงินปกป้องเราตลอดไม่ได้หรอก

72
00:08:19,207 --> 00:08:22,168
อีกอย่างจากนี้เหมือนผมจะมีแต่ศัตรู

73
00:08:23,586 --> 00:08:24,545
มาเถอะ

74
00:08:26,339 --> 00:08:27,381
ผมต้องใส่ไอ้นี่ใช่ไหม

75
00:08:32,136 --> 00:08:33,304
- หนึ่งสอง
- หนึ่งสอง

76
00:08:33,387 --> 00:08:35,848
- ดี อีกครั้งนะ หนึ่งสอง
- หนึ่งสอง

77
00:08:35,932 --> 00:08:37,141
หลบ หลบอีกที

78
00:08:38,226 --> 00:08:39,352
หลบ

79
00:08:40,102 --> 00:08:42,188
เอาเลย นั่นแหละ

80
00:08:42,480 --> 00:08:44,398
ต่ำอีก ดีมาก

81
00:08:45,066 --> 00:08:46,734
คุณทำได้ เอาอีกที

82
00:08:47,360 --> 00:08:48,819
- เอาเลย
- เยี่ยม

83
00:08:51,822 --> 00:08:53,282
เยี่ยมมากเลย

84
00:08:53,908 --> 00:08:55,826
- ไอ้ชั่ว
- กล้าดียังไง

85
00:08:59,789 --> 00:09:00,998
มาเลยไอ้ชั่ว

86
00:09:01,541 --> 00:09:03,501
(สถาบันคลีนคอมพิวเตอร์อาร์ต)

87
00:09:06,879 --> 00:09:08,548
- เฮ้ย
- ไอ้บ้านี่

88
00:09:14,262 --> 00:09:19,058
คืนก่อนพัคอึนฮยอง
หัวหน้าแก๊งและผู้ร้ายมีประกาศจับ

89
00:09:19,141 --> 00:09:21,435
ถูกตำรวจจับกุม

90
00:09:21,936 --> 00:09:25,064
มีการเปิดเผยว่าพวกอาชญากร
ขัดขืนการจับกุม

91
00:09:25,147 --> 00:09:29,694
แต่ถูกจับได้โดยคังชอล
ผู้บริหารของเจเอ็นโกลบอล

92
00:09:30,027 --> 00:09:32,363
นี่เป็นคลิปเหตุการณ์ที่ถูกถ่าย
จากคนที่อยู่แถวนั้น

93
00:09:32,446 --> 00:09:36,200
(คลิปที่น่ายกย่องของคังชอล)

94
00:09:36,284 --> 00:09:39,078
เขาก็แค่ทำแสดงไปอย่างนั้น

95
00:09:39,579 --> 00:09:40,913
แต่ถึงอย่างนั้น

96
00:09:41,414 --> 00:09:43,082
ผู้คนก็ยกย่องเขา

97
00:09:44,875 --> 00:09:48,796
คังชอลไขคดีที่แม้แต่ตำรวจก็ยอมแพ้

98
00:09:49,380 --> 00:09:50,423
อีกอย่าง

99
00:09:50,756 --> 00:09:54,343
เขาสนับสนุนค่าฟ้องร้องให้กับเหยื่อ

100
00:09:55,261 --> 00:09:58,889
ท่านส.ส.ครับ
เขาก็แค่ซื้อสื่อด้วยเงินเท่านั้น

101
00:09:59,181 --> 00:10:01,601
เขาคืออาชญากรตัวจริง
ไม่ต้องสงสัยเลย

102
00:10:01,726 --> 00:10:04,604
- ผมเลยดำเนินคดีกับเขา
- คุณฮัน

103
00:10:05,062 --> 00:10:08,065
คุณไม่ควรจะโมโหนะ ใจเย็นก่อน

104
00:10:08,774 --> 00:10:12,737
เพราะความนิยมคังชอลเพิ่มขึ้น
คะแนนนิยมคุณเลยตก

105
00:10:12,820 --> 00:10:14,822
พวกมันแปรผกผันต่อกัน

106
00:10:15,823 --> 00:10:18,701
สองปีที่ผ่านมา จำนวนคนที่เชื่อว่า

107
00:10:18,784 --> 00:10:21,537
คุณทำการล่าแม่มดต่อคังชอล

108
00:10:21,621 --> 00:10:23,080
เพิ่มขึ้นถึง 80 กว่าเปอร์เซ็นต์

109
00:10:23,164 --> 00:10:26,500
นี่ไม่ใช่เวลาจะมาโมโห
คุณต้องหามาตรการตอบโต้

110
00:10:32,256 --> 00:10:34,842
คุณคือหน้าตาของพรรคเรานะ

111
00:10:36,344 --> 00:10:37,386
คุณควรคิดให้ดี

112
00:10:38,596 --> 00:10:41,182
ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา

113
00:10:42,183 --> 00:10:44,018
ถ้าคังชอลหาฆาตกรตัวจริงเจอ

114
00:10:47,647 --> 00:10:50,066
แล้วเขาจะเจอฆาตกรตัวจริงได้ยังไง

115
00:10:50,650 --> 00:10:52,818
เพราะคังชอลคือฆาตกรตัวจริง

116
00:11:38,072 --> 00:11:39,198
ขอโทษนะคะ

117
00:11:39,824 --> 00:11:41,450
เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

118
00:11:42,618 --> 00:11:45,496
วันนี้ร้านปิดแล้วค่ะ

119
00:11:45,704 --> 00:11:47,498
เราต้องล็อกประตู

120
00:11:50,126 --> 00:11:51,460
หนังสือเล่มนี้

121
00:11:53,045 --> 00:11:54,171
ขายดีไหม

122
00:11:54,839 --> 00:11:55,714
อะไรนะคะ

123
00:11:56,966 --> 00:11:58,342
มันดังไหม

124
00:11:58,509 --> 00:12:01,262
แน่นอนค่ะ มันขายดีมาห้าปีแล้ว

125
00:12:05,975 --> 00:12:07,101
นั่นสินะ

126
00:12:09,854 --> 00:12:11,188
ตลกดี

127
00:12:18,237 --> 00:12:21,073
ฉันจะเอาใส่ถุงให้นะคะ
กรุณารอสักครู่ค่ะ

128
00:12:24,118 --> 00:12:25,411
ไม่จำเป็นหรอก

129
00:12:26,036 --> 00:12:27,288
ผมรู้เรื่องหมดแล้ว

130
00:12:31,584 --> 00:12:34,837
(ถ้าได้ยินแบบนั้นอีกคงหวั่นไหวแน่)

131
00:12:55,107 --> 00:12:56,400
(พัคซูบง)

132
00:12:57,943 --> 00:12:59,695
ฮัลโหล มีอะไรเหรอ

133
00:12:59,778 --> 00:13:02,031
ผมโทรหาช่างแต่เขาบอกว่า
มันไม่ได้เป็นอะไร

134
00:13:02,114 --> 00:13:04,700
เซิร์ฟเวอร์ก็ไม่มีปัญหาเหมือนกัน

135
00:13:05,993 --> 00:13:07,870
แล้วพี่เป็นอะไรหรือเปล่า

136
00:13:07,995 --> 00:13:09,246
ฉันอยู่ที่โรงพยาบาล

137
00:13:09,330 --> 00:13:12,374
ผมเพิ่งออกจากห้องทำงาน
ผมกลัวเกินกว่าจะอยู่ที่นั่นคนเดียว

138
00:13:12,458 --> 00:13:15,711
ผมรู้สึกเหมือนถูกผีหลอก
เดี๋ยวอาจารย์มาแล้วผมค่อยกลับไป

139
00:13:16,378 --> 00:13:18,088
เอางั้นก็ได้

140
00:13:20,591 --> 00:13:22,843
คุณหมอโอคะ เชิญห้องสามค่ะ

141
00:13:23,344 --> 00:13:24,386
ค่ะ

142
00:13:39,401 --> 00:13:40,528
ยอนจู

143
00:13:41,362 --> 00:13:42,446
นี่เธอ...

144
00:13:43,489 --> 00:13:46,325
เธอหมั้นแล้วเหรอ

145
00:13:46,825 --> 00:13:47,910
หมั้นเหรอ

146
00:13:48,327 --> 00:13:49,703
เรื่องไร้สาระอะไรอีก

147
00:13:49,787 --> 00:13:52,456
มีคนอ้างว่าเป็นคู่หมั้นมาหาเธอ

148
00:13:52,540 --> 00:13:53,832
คู่หมั้นเหรอ ใครล่ะ

149
00:13:54,375 --> 00:13:58,170
เขาไม่ได้บอกชื่อ แค่บอกว่า
เธอจะรู้ถ้าบอกว่าเป็นคู่หมั้น

150
00:13:58,254 --> 00:14:01,173
เขาคงจำฉันสลับกับคนอื่นแล้วล่ะ

151
00:14:01,257 --> 00:14:02,508
ไม่ใช่สินะ

152
00:14:02,967 --> 00:14:05,803
ฉันจะหมั้นได้ไง
ในเมื่อไม่ได้คบกับใคร

153
00:14:05,886 --> 00:14:07,388
ก็จริงนะ

154
00:14:07,763 --> 00:14:09,265
เขาเมาหรือเปล่า

155
00:14:09,473 --> 00:14:10,516
โชคดีแล้วกัน

156
00:14:30,411 --> 00:14:34,290
(ห้องผ่าตัด)

157
00:14:34,373 --> 00:14:36,041
ผมว่าคุณคงเข้าใจผิด

158
00:14:36,500 --> 00:14:38,335
ไม่ก็คงจำคนผิดแล้วครับ

159
00:14:40,421 --> 00:14:41,630
ซอกบอม

160
00:14:58,814 --> 00:15:00,065
รู้จักกันเหรอครับ

161
00:15:01,233 --> 00:15:02,276
ครับ

162
00:15:18,459 --> 00:15:19,627
คุณสบายดีไหม

163
00:15:22,212 --> 00:15:24,298
ยังสงสัยว่าคุณจะเป็นยังไง
หลังจากแหกคุก

164
00:15:24,632 --> 00:15:25,841
แต่ก็ดูสบายดี

165
00:15:28,844 --> 00:15:30,179
นี่...

166
00:15:30,888 --> 00:15:32,723
ฉันถูกดึงเข้ามาอีกแล้วเหรอ

167
00:15:33,223 --> 00:15:36,143
เป็นไปไม่ได้
นี่มันโรงพยาบาลที่ฉันทำงานนี่

168
00:15:36,268 --> 00:15:37,478
แม้แต่ซอกบอมก็ยังอยู่

169
00:15:38,562 --> 00:15:39,438
ผมมาที่นี่

170
00:15:41,857 --> 00:15:43,067
ผมออกมา...

171
00:15:44,151 --> 00:15:45,402
ที่โลกของคุณ

172
00:15:48,280 --> 00:15:49,448
ได้ไง

173
00:15:49,657 --> 00:15:51,075
คุณออกมาได้ยังไง

174
00:15:53,452 --> 00:15:55,287
โลกที่ผมอยู่หยุดหมุน

175
00:15:56,288 --> 00:15:57,206
อะไรนะ

176
00:15:58,540 --> 00:16:00,084
ทุกอย่างหยุดไปหมด

177
00:16:00,626 --> 00:16:01,627
ยกเว้นผม

178
00:16:03,295 --> 00:16:06,298
ผมเลยหนีออกมาแล้วทิ้งทุกอย่างไว้

179
00:16:08,258 --> 00:16:10,260
ผมไม่รู้ว่าทำไมมีผมคนเดียวที่รอด

180
00:16:12,763 --> 00:16:14,515
อาจเพราะผมเป็นตัวเอกอย่างที่คุณบอก

181
00:16:16,892 --> 00:16:18,519
อาจเป็นสิทธิพิเศษของตัวเอก

182
00:16:21,438 --> 00:16:24,692
ผมอ่าน "ดับเบิลยู" ทั้ง 33 เล่ม
ด้วยเงินทั้งหมดที่ผมมี

183
00:16:25,693 --> 00:16:27,403
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า

184
00:16:27,987 --> 00:16:31,323
ทำไมคุณถึงได้รู้จักผมดี

185
00:16:34,785 --> 00:16:36,453
คุณต้องเป็นแฟนของหนังสือ

186
00:16:37,162 --> 00:16:38,914
คุณเฝ้าดูผมมาตลอดเจ็ดปี

187
00:16:43,752 --> 00:16:45,004
รู้ไหม...

188
00:16:46,380 --> 00:16:48,257
ว่าผมเสียใจมากแค่ไหน

189
00:16:51,343 --> 00:16:54,013
ผมน่าจะเชื่อคุณในตอนนั้น

190
00:16:55,556 --> 00:16:56,682
ตอบผมมา

191
00:16:57,391 --> 00:16:58,559
ไม่ได้

192
00:16:59,560 --> 00:17:02,438
บอกแล้วไงว่าถ้าพูดไปคุณจะเจ็บปวด

193
00:17:05,232 --> 00:17:06,692
ผมไม่เคยคิด...

194
00:17:08,944 --> 00:17:11,405
ว่าความจริงจะเป็นแบบนี้

195
00:17:12,948 --> 00:17:14,658
ผมน่าจะเชื่อคุณ

196
00:17:18,746 --> 00:17:20,622
ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว

197
00:17:21,248 --> 00:17:23,917
คุณไม่ยอมพูดอะไรก็เพื่อตัวผมเอง

198
00:17:25,002 --> 00:17:25,961
ผมมาที่นี่

199
00:17:26,920 --> 00:17:28,714
เพราะผมอยากจะบอกลา

200
00:17:34,803 --> 00:17:37,181
ขอบคุณมากนะ

201
00:17:37,890 --> 00:17:38,932
ที่คิดถึงผมเสมอ

202
00:17:41,685 --> 00:17:43,645
คุณเป็นคนดีมากเลย

203
00:17:44,021 --> 00:17:45,856
และคุณจะเป็นหมอที่ดีได้

204
00:17:56,575 --> 00:17:58,994
คุณหมอโอ อาจารย์พัคมาแล้วค่ะ

205
00:17:59,078 --> 00:18:00,496
เดี๋ยวไปค่ะ

206
00:18:02,873 --> 00:18:04,208
คุณกำลังยุ่ง เข้าไปเถอะ

207
00:18:04,625 --> 00:18:05,918
แล้วคุณจะไปไหน

208
00:18:07,878 --> 00:18:09,963
คุณจะไปไหนล่ะ รอฉันอยู่ตรงนี้นะ

209
00:18:10,297 --> 00:18:13,050
มันไม่ใช่ผ่าตัดใหญ่
แป๊บเดียวก็เสร็จ

210
00:18:13,258 --> 00:18:15,219
อย่าทำอะไร รอฉันอยู่นี่นะ

211
00:18:15,302 --> 00:18:17,471
คิดว่าฉันเป็นบอดี้การ์ดคุณ
แล้วรอฉันนะ

212
00:18:19,223 --> 00:18:20,766
จะเลียนแบบผมเหรอ

213
00:18:21,266 --> 00:18:23,977
เพราะคุณไม่มีอะไรเลย

214
00:18:24,061 --> 00:18:26,271
ไม่มีเงิน ไม่มีที่อยู่ ไม่มีบัตร

215
00:18:28,607 --> 00:18:31,777
ฉันรู้ดีว่าคุณรู้สึก
เคว้งคว้างแค่ไหน

216
00:18:32,778 --> 00:18:35,405
และในโลกนี้ฉันก็เป็นหมอจริงๆ

217
00:18:35,864 --> 00:18:39,701
ฉันคงเทียบคุณไม่ได้
แต่ฉันก็มีเงินแล้วก็มีบ้านนะ

218
00:18:39,993 --> 00:18:41,370
เชื่อฉันแล้วก็รอ

219
00:18:42,496 --> 00:18:43,831
จนกว่าฉันจะกลับออกมานะ

220
00:18:44,915 --> 00:18:47,292
อย่าไปไหนนะ รอตรงนี้แหละ

221
00:18:49,253 --> 00:18:50,420
ได้ไหมคะ

222
00:18:52,798 --> 00:18:54,299
ทำตามที่ฉันบอกเถอะนะ

223
00:19:05,227 --> 00:19:07,312
ไม่นานหรอกค่ะ ไม่เกิน 40 นาที

224
00:20:16,340 --> 00:20:17,257
คุณทำแบบนี้ทำไม

225
00:20:19,343 --> 00:20:21,553
หลังจากผมอ่านหนังสือจบ

226
00:20:21,762 --> 00:20:24,056
ความสุขผมลดลงไป 99 เท่า

227
00:20:25,057 --> 00:20:26,642
แต่ก็ยังมีเรื่องดีอยู่เรื่องหนึ่ง

228
00:20:28,977 --> 00:20:31,146
ผมรู้สึกตลอดว่าผมเสียเปรียบ

229
00:20:31,396 --> 00:20:33,398
แต่ผมได้อ่านความคิด
ความรู้สึกคุณแล้ว

230
00:20:37,319 --> 00:20:40,822
ดังนั้นอย่าทำเป็นอาย
แล้วพูดสิ่งที่ไม่ได้คิด

231
00:20:54,419 --> 00:20:55,504
รอที่นี่นะ

232
00:20:59,216 --> 00:21:01,760
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นตอนฉันไม่อยู่

233
00:21:01,843 --> 00:21:03,720
ถามหาหมอคังซอกบอม
แผนกศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก

234
00:21:03,804 --> 00:21:06,265
เขาจะช่วยคุณ
ถ้าคุณบอกว่าเป็นเพื่อนฉัน เข้าใจนะ

235
00:21:07,057 --> 00:21:08,517
ผู้ชายคนเมื่อกี้เหรอ

236
00:21:10,519 --> 00:21:12,396
เขาทำเป็นตลก
ตอนผมบอกว่าเป็นคู่หมั้นคุณ

237
00:21:13,063 --> 00:21:14,398
เขาไม่ใช่แฟนคุณใช่ไหม

238
00:21:14,940 --> 00:21:16,858
บอกแล้วไงว่าฉันไม่มีแฟน

239
00:21:28,203 --> 00:21:30,038
ขอโทษค่ะที่สาย

240
00:21:31,415 --> 00:21:35,794
ชื่อโอยอนจูคือปัญหา
อะไรที่มีชื่อนั้นอยู่คือหายนะ

241
00:21:35,919 --> 00:21:37,296
ดู "ดับเบิลยู" เป็นตัวอย่าง

242
00:21:37,462 --> 00:21:39,298
ตั้งแต่โอยอนจูปรากฏตัว

243
00:21:39,423 --> 00:21:41,049
มันก็เริ่มดิ่งลงเหว

244
00:21:41,133 --> 00:21:43,885
ไม่ใช่ดิ่งลงเหวนะ
ดิ่งลงเทือกเขาหิมาลัยเลยด้วย

245
00:21:44,011 --> 00:21:46,013
และโอยอนจูอีกคนก็จะทำลาย

246
00:21:46,096 --> 00:21:48,432
แผนกศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก
ของมยองเซ

247
00:21:49,975 --> 00:21:52,185
- เธอไม่รอดแน่ เจอกันหลังผ่าตัดนะ
- คะ

248
00:21:53,895 --> 00:21:55,022
ค่ะ

249
00:22:00,736 --> 00:22:02,529
(ผ่าตัด 15 นาที วางยาสลบ 24 นาที)

250
00:22:09,244 --> 00:22:10,704
(โอซองมู)

251
00:23:09,763 --> 00:23:11,932
("ดับเบิลยู" โดยโอซองมู)

252
00:23:24,986 --> 00:23:26,488
(แบบซูเปอร์คาร์)

253
00:23:40,752 --> 00:23:44,548
(ห้องนอนของคังชอลในเพนต์เฮาส์)

254
00:23:51,263 --> 00:23:52,681
(ห้องน้ำของคังชอลในเพนต์เฮาส์)

255
00:24:23,378 --> 00:24:25,797
(ซอโดยุน)

256
00:24:28,091 --> 00:24:30,552
(ยุนโซฮี)

257
00:24:31,761 --> 00:24:34,556
(คังชอล)

258
00:26:15,323 --> 00:26:17,826
โทษนะ นี่คุณ ตื่นสิ

259
00:26:17,993 --> 00:26:19,035
ได้ยินฉันไหม

260
00:26:19,119 --> 00:26:21,288
- ให้ฉันเข้าไปเถอะ
- ไม่ได้นะ...

261
00:26:23,331 --> 00:26:24,874
ไม่นะ ได้โปรด

262
00:26:26,167 --> 00:26:27,419
คุณไม่เป็นไรนะ

263
00:26:38,305 --> 00:26:40,140
ฉันคือคนคนหนึ่งที่

264
00:26:40,348 --> 00:26:42,809
อยากให้คุณมีชีวิต
ที่จบอย่างมีความสุข

265
00:26:44,394 --> 00:26:47,397
สาบานได้ว่าฉันเป็นแฟนคลับคุณ

266
00:27:09,878 --> 00:27:12,547
(กำลังผ่าตัด)

267
00:27:13,048 --> 00:27:14,507
ทำดีมากค่ะทุกคน

268
00:27:14,591 --> 00:27:16,176
- ดีมาก
- ทำดีมาก

269
00:27:18,928 --> 00:27:20,805
- นั่นเธอจะไปไหน
- อะไรคะ

270
00:27:20,889 --> 00:27:22,807
ลืมไปแล้วเหรอว่าฉันจะไล่เธอออก

271
00:27:22,891 --> 00:27:26,061
- ฉันไม่ได้ลืมค่ะ
- แล้วจะไปไหนล่ะ มานี่

272
00:27:26,353 --> 00:27:29,314
ตอนนี้เหรอคะ มีคนคอยฉันอยู่ข้างนอก

273
00:27:30,857 --> 00:27:33,693
เข้าประจำตำแหน่งในหนึ่ง สอง...

274
00:27:35,236 --> 00:27:37,405
นี่ เธอน่ะมักจะ

275
00:27:37,906 --> 00:27:40,617
ทำตัวไม่ดีแล้วก็ไม่ค่อยคิด

276
00:27:40,700 --> 00:27:45,372
แต่พอฉันมาคิดๆ เรื่องนี้
เธอก็จะเริ่มทำเป็นเก่งกับฉัน

277
00:27:45,497 --> 00:27:47,791
โดยเฉพาะหลังจากที่
ฉันบอกว่าเป็นแฟน "ดับเบิลยู"

278
00:27:47,874 --> 00:27:51,503
นั่นแหละที่เธอเริ่มทำเป็นเก่งกับฉัน

279
00:27:51,795 --> 00:27:54,089
กล้าดียังไงใช้พ่อหาผลประโยชน์

280
00:27:55,799 --> 00:27:57,759
ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ

281
00:27:57,842 --> 00:27:59,552
หมายความว่าไงไม่ใช่แบบนั้น

282
00:27:59,761 --> 00:28:01,805
ตั้งแต่มันออกมา ฉันก็รู้สึกหนักใจ

283
00:28:02,263 --> 00:28:05,308
ฉันเครียดทุกวันนี้
ก็เพราะ "ดับเบิลยู"

284
00:28:05,642 --> 00:28:07,268
พ่อเธอเป็นอะไรไป

285
00:28:07,560 --> 00:28:11,439
ทำไมมีเรื่องโรแมนติก
ทั้งที่ควรตามหาคนร้าย

286
00:28:11,523 --> 00:28:13,733
เกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนพ่อเธอ
จะลืมประเภทการ์ตูนไปนะ

287
00:28:14,067 --> 00:28:16,236
มันก็เกิดขึ้นได้ไม่ใช่เหรอคะ

288
00:28:20,990 --> 00:28:23,785
- ว่าไงนะ
- คนจะทำงานตลอดเวลาได้ยังไงคะ

289
00:28:23,868 --> 00:28:25,870
แบบนั้นมันดูไม่จริงกว่าอีก

290
00:28:26,371 --> 00:28:28,706
แม้แต่วีรบุรุษก็มีความรักได้

291
00:28:28,832 --> 00:28:30,750
ไม่ว่าการแก้แค้นจะสำคัญแค่ไหน

292
00:28:30,834 --> 00:28:33,169
ก็ต้องมีเวลาที่เขาตาบอดเพราะความรัก

293
00:28:33,253 --> 00:28:34,963
คังชอลก็เป็นคนนะคะ

294
00:28:35,380 --> 00:28:38,299
นี่เธอโกรธเพราะฉันว่าพ่อเธอเหรอ

295
00:28:39,300 --> 00:28:41,136
- เปล่าค่ะ
- แล้วนั่นก็ไม่ใช่ความรัก

296
00:28:41,219 --> 00:28:42,637
แค่เรื่องประเดี๋ยวประด๋าว

297
00:28:43,138 --> 00:28:46,433
คังชอลกับผู้หญิงชื่อเดียวกับเธอ
มีแค่เรื่องประเดี๋ยวประด๋าว

298
00:28:46,516 --> 00:28:47,809
มันอาจเป็นความรักก็ได้

299
00:28:47,892 --> 00:28:50,812
- ทำไมอาจารย์แน่ใจว่าไม่ใช่ล่ะคะ
- อะไรนะ

300
00:28:50,895 --> 00:28:53,940
ทำไมอาจารย์คิดว่าประเดี๋ยวประด๋าว
ฉันไม่เห็นคิดแบบนั้นเลย

301
00:28:54,482 --> 00:28:56,776
นี่ เธอพูดอะไรออกมา

302
00:28:56,901 --> 00:29:00,613
คังชอลไม่เคยบอกเธอเลย
เขาเคยบอกรักเธอด้วยเหรอ

303
00:29:01,281 --> 00:29:04,826
ต้องพูดออกมาด้วยเหรอคะ

304
00:29:05,160 --> 00:29:06,244
แล้วเธอจะรู้ได้ยังไง

305
00:29:07,203 --> 00:29:08,246
เธอจะรู้ได้ไง

306
00:29:10,623 --> 00:29:11,916
ฉันรู้ค่ะ

307
00:29:12,584 --> 00:29:16,045
- แต่ฉันไม่บอกอาจารย์หรอก
- เดี๋ยวนะ มีสปอยล์เหรอ

308
00:29:16,796 --> 00:29:18,548
เธอต้องไปรู้อะไรมาแน่

309
00:29:19,007 --> 00:29:21,217
จริงเหรอ อย่าบอกนะ

310
00:29:21,676 --> 00:29:23,845
ว่าผู้หญิงคนนั้นลงเอยกับคังชอล

311
00:29:25,472 --> 00:29:27,056
ไม่ หยุดเลยนะ

312
00:29:27,140 --> 00:29:30,727
แบบนั้นมันบ้า มันเป็นไปไม่ได้

313
00:29:30,810 --> 00:29:32,645
ทำไมถึงจะบ้าล่ะคะ

314
00:29:32,729 --> 00:29:35,106
- มันก็เป็นไปได้นี่
- มันสมเหตุสมผลเหรอ

315
00:29:35,190 --> 00:29:37,525
เขาต้องแต่งงานกับยุนโซฮี

316
00:29:37,609 --> 00:29:39,652
ทำไมเขาถึงต้องแต่งกับยุนโซฮีล่ะคะ

317
00:29:39,736 --> 00:29:42,530
พวกเขาเป็นเพื่อนกันมา
เกือบสิบปีตั้งแต่มัธยมปลาย

318
00:29:42,614 --> 00:29:45,784
- เห็นได้ชัดว่าต้องแต่ง
- ไม่เห็นจะชัดตรงไหนเลย

319
00:29:45,867 --> 00:29:48,077
แค่อยู่ด้วยกันก็ต้องแต่งงานกันเหรอ

320
00:29:48,369 --> 00:29:50,580
ทำไมอาจารย์คิดว่าคังชอลชอบยุนโซฮี

321
00:29:50,997 --> 00:29:55,001
อ๋อ รู้แล้ว มันชัดเจน
ว่ายุนโซฮีชอบคังชอลมาก

322
00:29:55,084 --> 00:29:57,086
ในเรื่องบอกตั้งหลายครั้ง

323
00:29:57,170 --> 00:29:59,964
แต่ไม่มีเลยสักฉาก

324
00:30:00,048 --> 00:30:02,258
ที่บอกว่าคังชอลเห็นโซฮี
เป็นมากกว่าเพื่อน

325
00:30:02,342 --> 00:30:04,219
ฉันจำได้ทุกอย่าง

326
00:30:04,302 --> 00:30:06,638
ฉันต้องพูดด้วยเหรอ

327
00:30:06,721 --> 00:30:09,724
แม้ว่าเขาจะไม่พูดออกมา
แต่มันก็ต้องเป็นอย่างนั้น

328
00:30:09,808 --> 00:30:10,975
มันชัดเจน

329
00:30:11,351 --> 00:30:15,271
"โซฮี ฉันไม่รู้เลยจนถึงตอนนี้
แต่คนที่ฉันรักคือเธอ"

330
00:30:15,355 --> 00:30:18,024
เขาสารภาพรัก พวกเขาจูบกัน แล้วก็จบ

331
00:30:18,107 --> 00:30:20,902
- ตามสูตรเป๊ะเลย
- ความรู้สึกคนไม่มีสูตรหรอกนะคะ

332
00:30:20,985 --> 00:30:23,822
ทำไมอาจารย์ตัดสินคังชอล
ตามที่ตัวเองคิดล่ะ

333
00:30:23,905 --> 00:30:25,114
อาจารย์ไม่รู้จักเขาดีด้วยซ้ำ

334
00:30:25,198 --> 00:30:27,242
คังชอลชอบฉัน

335
00:30:27,325 --> 00:30:28,785
นั่นคือความจริง

336
00:30:34,123 --> 00:30:35,500
คุณหมอโอ

337
00:30:38,878 --> 00:30:40,421
คังชอลชอบเธอเหรอ

338
00:30:41,589 --> 00:30:42,715
เปล่าค่ะ

339
00:30:42,799 --> 00:30:46,219
ฉันหมายถึงตัวการ์ตูน
ที่ชื่อเดียวกับฉัน

340
00:30:46,427 --> 00:30:49,889
เธอนี่จิตใจเป็นเด็ก
เท่าลูกสาวฉันเลยนะ

341
00:30:50,014 --> 00:30:54,435
ลูกสาวฉันที่อยู่มัธยมต้นทำตัว
เหมือนเธอเลย เหมือนพวกติ่ง

342
00:30:54,561 --> 00:30:57,272
ฉันแนะนำให้รู้จักกันเอาไหม
อยากเจอลูกสาวฉันไหมล่ะ

343
00:30:57,355 --> 00:30:58,857
ไม่ดีกว่าค่ะ

344
00:30:58,940 --> 00:31:01,067
ทำไมล่ะ จะได้เป็นเพื่อนสนิทกันไง

345
00:31:01,150 --> 00:31:04,654
อาจารย์คะ ฉันขอโทษ
แต่ฉันมีเรื่องด่วนต้องไปทำ

346
00:31:04,737 --> 00:31:06,197
เอาไว้ค่อยด่าฉันทีหลังนะคะ

347
00:31:06,281 --> 00:31:08,408
ฉันไม่ได้ด่าเธอ
เธอต่างหากที่เป็นคนขึ้นเสียง

348
00:31:08,533 --> 00:31:09,534
ฉันขอโทษค่ะ

349
00:31:10,201 --> 00:31:13,830
ยอนจู เธอจะไปไหนน่ะ ยอนจู

350
00:31:19,210 --> 00:31:21,713
เขาไปไหนแล้ว ฉันบอกให้เขารอที่นี่

351
00:31:54,787 --> 00:31:56,497
ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว

352
00:31:57,165 --> 00:32:00,001
คุณไม่ยอมพูดอะไรก็เพื่อตัวผมเอง

353
00:32:00,919 --> 00:32:02,086
ผมมาที่นี่

354
00:32:02,879 --> 00:32:04,881
เพราะผมอยากจะบอกลา

355
00:32:13,431 --> 00:32:14,432
(พ่อ)

356
00:32:15,516 --> 00:32:18,478
หมายเลขที่ท่านเรียก
ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

357
00:32:23,024 --> 00:32:25,026
พ่ออยู่ไหนคะ

358
00:33:25,461 --> 00:33:26,796
(พัคซูบง)

359
00:33:26,879 --> 00:33:28,131
อาจารย์อยู่ไหนครับ

360
00:33:28,214 --> 00:33:31,092
เหมือนว่าพี่ยอนจูจะถูกดึง
ไปในการ์ตูนอีกแล้ว

361
00:33:34,721 --> 00:33:35,847
ผมพัคเองนะครับ

362
00:33:36,097 --> 00:33:39,559
ที่อาจารย์ส่งมาเมื่อเช้า
คือฉบับจริงใช่ไหม

363
00:33:39,809 --> 00:33:41,185
เนื้อเรื่องมันแปลกไปหน่อยนะครับ

364
00:33:42,145 --> 00:33:44,605
เพราะอาจารย์ไม่ตอบ ผมเลยอัปโหลดมัน

365
00:33:44,731 --> 00:33:45,857
(พัคซูบง)

366
00:33:46,482 --> 00:33:48,192
อาจารย์อ่านตอนใหม่หรือยังครับ

367
00:33:48,276 --> 00:33:50,862
พี่ยอนจูปลอดภัยดี
แต่ผมทำอะไรกับเนื้อเรื่องไม่ได้เลย

368
00:33:51,320 --> 00:33:52,905
โทรกลับหน่อยนะครับ

369
00:33:56,034 --> 00:33:57,201
(ยอนจู)

370
00:33:57,618 --> 00:33:59,579
พ่ออยู่ไหนคะ

371
00:34:02,040 --> 00:34:03,458
(ยอนจู)

372
00:34:09,464 --> 00:34:10,715
คุณโอซองมู

373
00:34:36,657 --> 00:34:39,202
ฮัลโหล พ่อคะ พ่ออยู่ไหนคะ

374
00:34:40,661 --> 00:34:41,788
ฮัลโหล

375
00:34:44,290 --> 00:34:45,458
คือคุณนั่นเอง

376
00:34:51,422 --> 00:34:52,715
ผมรู้สึกว่าเป็นคุณ

377
00:34:57,762 --> 00:34:59,722
เราเคยเจอกันหลายครั้งแล้ว

378
00:35:01,265 --> 00:35:02,141
คุณจำได้ใช่ไหม

379
00:35:06,771 --> 00:35:07,980
เชิญทางนี้เถอะ

380
00:35:08,356 --> 00:35:09,816
ผมมีเรื่องคุยเยอะเลย

381
00:35:17,156 --> 00:35:18,241
ได้ยังไง...

382
00:35:19,283 --> 00:35:21,077
ผมมาโลกนี้ได้ยังไงน่ะเหรอ

383
00:35:24,038 --> 00:35:25,706
คุณควรเป็นคนอธิบายนะ

384
00:35:26,541 --> 00:35:28,167
ผมคิดว่าคุณสร้างผมขึ้นมา

385
00:35:32,255 --> 00:35:33,381
มานี่สิ

386
00:35:47,895 --> 00:35:49,147
นั่งลงก่อน

387
00:36:08,291 --> 00:36:10,585
พ่อคะ พ่อ

388
00:36:39,906 --> 00:36:40,907
ลุกขึ้นมา

389
00:36:52,919 --> 00:36:54,170
ขอบคุณลูกสาวคุณเถอะ

390
00:36:55,129 --> 00:36:57,798
ผมจะจบให้ไวเพราะโอยอนจู

391
00:36:59,508 --> 00:37:01,802
ขณะที่คุณพยายามฆ่าผม

392
00:37:02,136 --> 00:37:04,430
ลูกสาวคุณก็พยายามช่วยผมไว้

393
00:37:29,413 --> 00:37:30,289
ฮัลโหล

394
00:37:30,748 --> 00:37:32,500
ซูบง นายอยู่ไหน

395
00:37:32,792 --> 00:37:35,628
ผมนั่งฆ่าเวลาอยู่ร้านอินเทอร์เน็ต

396
00:37:35,962 --> 00:37:39,382
รีบกลับไปที่ห้องทำงาน
ฉันว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแล้ว

397
00:37:39,924 --> 00:37:40,800
เรื่องไม่ดีเหรอ

398
00:37:41,175 --> 00:37:43,928
คังชอลไปหาพ่อ

399
00:37:44,428 --> 00:37:47,098
หา พี่พูดเรื่องอะไรน่ะ

400
00:37:47,348 --> 00:37:48,766
คังชอลมาที่นี่

401
00:37:48,849 --> 00:37:50,726
ตอนนี้เขาอยู่กับพ่อแล้ว

402
00:37:50,810 --> 00:37:52,311
นี่พี่พูดว่า...

403
00:37:52,645 --> 00:37:53,980
คังชอลอยู่ที่นี่งั้นเหรอ

404
00:37:54,397 --> 00:37:56,357
วิ่งไปห้องทำงานเร็วเข้า

405
00:37:56,440 --> 00:37:59,318
ไปบอกให้คังชอลรอก่อน
บอกเขาว่าฉันกำลังไป

406
00:37:59,402 --> 00:38:02,947
บอกเขาว่าให้รอและอย่าทำอะไร
เพราะฉันอยากคุยกับเขา

407
00:38:05,491 --> 00:38:08,119
ฮัลโหล พี่ คือ พี่ยอนจู

408
00:38:10,705 --> 00:38:12,581
คังชอลมาที่นี่เหรอ

409
00:38:12,832 --> 00:38:14,542
เขามาทำไม

410
00:38:16,252 --> 00:38:18,546
ช่วยปิดเครื่อง 35 ด้วยครับ

411
00:38:45,406 --> 00:38:46,782
คุณเลือดไหล

412
00:38:49,076 --> 00:38:51,162
เดาว่าโลกนี้คุณคงไม่เป็นอมตะสินะ

413
00:38:52,246 --> 00:38:53,831
คุณก็เป็นแค่คนธรรมดา

414
00:38:54,290 --> 00:38:55,708
คุณเจ็บและเลือดไหลได้

415
00:38:58,878 --> 00:39:00,463
มันควรจะเป็นอย่างนี้แหละ

416
00:39:00,629 --> 00:39:02,131
ค่อยยุติธรรมหน่อย

417
00:39:02,631 --> 00:39:05,468
ไม่ยุติธรรมเลยที่
ผมเป็นฝ่ายเดียวที่เจ็บและเลือดออก

418
00:39:53,391 --> 00:39:56,060
ยอนจูไม่ใช่คนแรก
ที่ผมคว้าตัวหลังจากถูกแทง

419
00:39:58,479 --> 00:39:59,355
คุณต่างหาก

420
00:40:20,251 --> 00:40:22,878
ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย

421
00:40:25,840 --> 00:40:27,716
เรียกรถพยาบาลที

422
00:41:01,167 --> 00:41:02,084
เรามาจบมันเถอะ

423
00:41:08,174 --> 00:41:09,758
มาจบเรื่องนี้กันเถอะ

424
00:41:58,307 --> 00:42:01,852
คนร้ายไม่ได้แทงผมสาหัสแต่เป็นคุณ

425
00:42:05,231 --> 00:42:07,775
จากนั้นลูกคุณก็โผล่มาช่วยผมไว้

426
00:42:12,530 --> 00:42:13,822
ไม่มีใครรู้

427
00:42:14,823 --> 00:42:16,534
ว่ามีคนสองคนที่แทงผม

428
00:42:19,703 --> 00:42:22,665
ผมเงียบเพราะไม่มีหลักฐาน
แต่ผมบอกได้จากสัญชาตญาณ

429
00:42:22,998 --> 00:42:25,918
คนที่อยากให้ผมตายอย่างไร้เหตุผล

430
00:42:26,210 --> 00:42:27,086
คือคุณ

431
00:42:30,214 --> 00:42:32,258
ตอนนั้นผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณเป็นใคร

432
00:42:39,932 --> 00:42:41,475
คุณสร้างผมจากที่นี่สินะ

433
00:42:42,768 --> 00:42:44,853
ด้วยปากกาในมือคุณ

434
00:42:45,521 --> 00:42:47,356
คุณหาวิธีฆ่าผมที่นี่

435
00:42:47,815 --> 00:42:50,943
ตอนนี้คุณมีเงิน มีเกียรติ
ประสบความสำเร็จเลยไม่ต้องการผมแล้ว

436
00:42:51,402 --> 00:42:53,279
คุณสร้างผมแล้วทำผมเจ็บปวด

437
00:42:53,362 --> 00:42:56,532
คุณประสบความสำเร็จ
จากชีวิตเสี่ยงตายของผม

438
00:42:57,283 --> 00:42:59,410
แล้วคุณก็อยากฆ่าผม เลยแทงผมซะ

439
00:42:59,493 --> 00:43:01,620
ฉีดยาพิษให้ผม แล้วก็เอารถบรรทุกมาชน

440
00:43:03,455 --> 00:43:06,250
แค่วาดยังไม่พอ คุณเลยเข้าไปแทงผมเอง

441
00:43:06,917 --> 00:43:09,169
ผมขอความเมตตา
แต่คุณกลับแทงผมอย่างเลือดเย็น

442
00:43:14,842 --> 00:43:17,261
ผมลองหาข้อมูลเรื่องคุณระหว่างที่รอ

443
00:43:18,929 --> 00:43:20,598
คุณโด่งดังมาก

444
00:43:20,889 --> 00:43:23,642
จนมีข้อมูลอยู่เต็มอินเทอร์เน็ต

445
00:43:25,728 --> 00:43:28,647
- หยุดดื่มได้แล้ว
- ผมก็ไม่อยากดื่มเหมือนกัน

446
00:43:28,731 --> 00:43:31,191
ผมจะดื่มก็ต่อเมื่อผมทุกข์

447
00:43:31,358 --> 00:43:32,818
- คุณดื่มเพราะทุกข์งั้นเหรอ
- ใช่

448
00:43:32,901 --> 00:43:35,195
งั้นฉันคงต้องดื่มเป็นสองเท่า

449
00:43:35,279 --> 00:43:38,866
- เอาเลย ดื่มสิ
- ฉันเบื่อเรื่องนี้เต็มทน

450
00:43:38,949 --> 00:43:40,701
ผมก็เบื่อเหมือนกันแหละน่า

451
00:43:41,535 --> 00:43:43,537
พอกันสักทีเถอะ

452
00:43:43,704 --> 00:43:45,581
โอซองมูเป็นหัวหน้าครอบครัว
ที่ไร้ความสามารถ

453
00:43:46,915 --> 00:43:51,545
เขาเป็นนักวาดการ์ตูน
ที่ไม่เคยประสบความสำเร็จสักครั้ง

454
00:43:53,422 --> 00:43:55,758
ไม่มีเหล้าคุณก็อยู่ไม่ได้
แถมไม่มีแรงบันดาลใจ

455
00:43:55,841 --> 00:43:58,302
คุณรู้สึกไร้ค่า
และเป็นขี้แพ้อยู่ตลอดเวลา

456
00:43:59,136 --> 00:44:00,763
ยิ่งไปกว่านั้นคุณก็แก่

457
00:44:04,642 --> 00:44:06,018
คุณเลยสร้างผมขึ้นมา

458
00:44:07,144 --> 00:44:09,521
คนที่หนุ่ม ประสบความสำเร็จ
ร่ำรวย และมีชื่อเสียง

459
00:44:09,688 --> 00:44:11,231
คนที่มีความมุ่งมั่น

460
00:44:11,732 --> 00:44:14,068
คนแข็งแกร่งที่ตรงข้าม
กับคุณโดยสิ้นเชิง

461
00:44:18,864 --> 00:44:21,116
คุณเลยตั้งชื่อผมว่า "คังชอล"
ที่แปลว่าเหล็ก

462
00:44:21,450 --> 00:44:22,826
มันเขียนอยู่ในบทความ

463
00:44:25,746 --> 00:44:29,458
คุณอยากเป็นผมเพื่อหนีจากความจริง

464
00:44:30,250 --> 00:44:32,211
แต่ก็เป็นได้ไม่นาน

465
00:44:32,836 --> 00:44:34,838
เพราะในที่สุดเมียคุณก็ทิ้งคุณไป

466
00:44:36,674 --> 00:44:39,051
คุณมีภาวะซึมเศร้าทันที

467
00:44:39,259 --> 00:44:40,969
และเป็นแบบนั้นมาตลอด

468
00:44:41,679 --> 00:44:45,224
คุณมีปมด้อย ขาดความมั่นใจ
และยอมแพ้อย่างง่ายดาย

469
00:44:53,899 --> 00:44:55,401
คุณก็เลยฆ่าผม...

470
00:44:57,903 --> 00:44:59,738
ไม่เหมือนกับแผนเดิมที่วางไว้

471
00:45:00,197 --> 00:45:03,117
คุณจะให้ผมฆ่าตัวตาย
เพราะตัวคุณเองไม่กล้าทำ

472
00:45:09,248 --> 00:45:11,291
เพราะอย่างเดียวที่คุณควบคุมได้

473
00:45:12,000 --> 00:45:13,752
คือผม

474
00:45:17,923 --> 00:45:19,550
ตอนนั้นเองที่มันเริ่มผิดปกติ

475
00:45:22,136 --> 00:45:24,638
ผมฝันร้ายเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า

476
00:45:27,307 --> 00:45:29,309
ฝันว่าจมแม่น้ำฮัน

477
00:45:53,125 --> 00:45:54,793
ผมสงสัยว่าคืออะไร

478
00:45:57,838 --> 00:45:59,673
เดาว่าผมคงตายไปแล้ว

479
00:46:00,257 --> 00:46:02,968
ก่อนที่คุณจะเปลี่ยนใจแล้วช่วยผมไว้

480
00:46:03,051 --> 00:46:04,303
ฉันไม่ได้ช่วยแก

481
00:46:05,637 --> 00:46:07,347
แกต่อต้านความตาย

482
00:46:09,141 --> 00:46:10,809
ที่จริงฉัน

483
00:46:11,226 --> 00:46:14,229
ฆ่าแกไปแล้ว แต่แกต่อต้าน

484
00:46:14,730 --> 00:46:16,440
แกอ้อนวอนให้ฉันช่วย

485
00:46:20,652 --> 00:46:22,196
ฉันก็เลยช่วยแก

486
00:46:22,696 --> 00:46:24,156
เพราะฉันรู้สึกผิด

487
00:46:24,740 --> 00:46:26,909
แล้วฉันก็เริ่มชอบแก

488
00:46:28,327 --> 00:46:29,912
และนั่นแหละคือปัญหา

489
00:46:30,954 --> 00:46:33,457
หลังจากนั้น แกก็กลายเป็นปีศาจ

490
00:46:33,749 --> 00:46:35,083
เหมือนกับตอนนี้

491
00:46:36,293 --> 00:46:38,962
ใช่แล้ว ฉันให้แกทุกอย่าง

492
00:46:39,379 --> 00:46:42,883
ฉันให้แกทุกอย่างที่ฉันอยากมี

493
00:46:43,509 --> 00:46:45,052
แล้วมันเกิดอะไรขึ้น

494
00:46:45,552 --> 00:46:48,764
แกอยากเรียนรู้โลกนี้
ด้วยสมองที่ฉันสร้างให้

495
00:46:50,265 --> 00:46:53,143
มันไม่มีเหตุผล แกมันก็แค่ตัวการ์ตูน

496
00:46:53,227 --> 00:46:54,770
แกไม่ใช่มนุษย์ด้วยซ้ำ

497
00:46:54,937 --> 00:46:56,897
แต่ก็ทรมานฉันไม่หยุด

498
00:46:56,980 --> 00:46:59,066
แล้วตอนนี้แกก็มาที่นี่

499
00:47:00,817 --> 00:47:03,779
บางครั้งปากกาก็ขยับเอง

500
00:47:04,530 --> 00:47:06,490
พอผมตื่นตอนเช้า

501
00:47:07,074 --> 00:47:08,575
ผมเจอภาพวาดที่ไม่เหมือนเดิมเลย

502
00:47:08,659 --> 00:47:13,247
ทีแรกฉันไปหาจิตแพทย์
เพราะคิดว่าเป็นบ้า

503
00:47:15,582 --> 00:47:18,001
คิดว่าฉันเป็นบ้าหรือเปล่า

504
00:47:18,085 --> 00:47:21,838
ไม่หรอก แต่เพราะนายเมาตลอดเวลา

505
00:47:22,297 --> 00:47:23,632
นายไม่ใช่เด็กแล้วนะ

506
00:47:23,715 --> 00:47:27,261
ฉันคุยกับเพื่อนเรื่องนี้
แต่ไม่มีใครเชื่อเลย

507
00:47:49,533 --> 00:47:52,744
ฉันอยากจะหนีไปเพราะว่าฉันกลัว

508
00:47:57,666 --> 00:47:58,667
แต่ก็ทำไม่ได้

509
00:48:01,837 --> 00:48:03,380
เพราะยอนจู

510
00:48:09,803 --> 00:48:10,721
พ่อคะ

511
00:48:22,107 --> 00:48:23,275
เธอโตมา...

512
00:48:25,110 --> 00:48:27,696
โดยที่ฉันไม่ได้ทำอะไรให้เลย

513
00:48:33,869 --> 00:48:35,203
ยอนจู มานี่สิลูก

514
00:48:40,792 --> 00:48:42,127
พ่อขอโทษนะ

515
00:48:52,763 --> 00:48:55,390
ฉันบอกตัวเองให้ทำงานต่อไป

516
00:48:56,099 --> 00:48:58,060
เพราะผู้คนชอบงานของฉัน

517
00:48:58,185 --> 00:48:59,394
และนั่นคือรายได้

518
00:49:10,322 --> 00:49:12,115
ถ้าได้เงินอีกหน่อย

519
00:49:12,532 --> 00:49:16,787
ฉันจะเปิดโรงพยาบาลให้เธอ
เธอจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน

520
00:49:25,003 --> 00:49:27,381
คิดว่ามีแค่แกที่ฝันร้ายงั้นเหรอ

521
00:49:28,382 --> 00:49:30,425
ฉันเองก็ฝันร้ายทุกคืน

522
00:49:31,677 --> 00:49:33,637
ฝันร้ายว่าแกจะมาหาฉันแบบนี้

523
00:49:35,472 --> 00:49:37,724
เหมือนตกนรกมาตลอดจนถึงตอนนี้

524
00:49:38,684 --> 00:49:41,144
แต่ฉันก็อดทนเพราะรู้ว่ามันจะจบแล้ว

525
00:49:42,479 --> 00:49:43,772
นั่นคือแสงแห่งความหวังเดียวของฉัน

526
00:49:43,855 --> 00:49:46,316
ที่จะไม่ต้องวาดแกแล้วหลังจบเรื่อง

527
00:49:48,026 --> 00:49:50,654
แต่แกก็ไม่ตาย
แกดึงฉันเข้าไปในโลกของแก

528
00:49:50,737 --> 00:49:54,074
แถมยังดึงยอนจูเข้าไปอีก
ฉันก็เลยต้องแทงแก

529
00:49:54,157 --> 00:49:56,576
ไม่งั้นคำสาปนี้ก็คงไม่จบหรอก

530
00:50:00,747 --> 00:50:02,749
แกเป็นแค่ภาพลวงตา

531
00:50:03,583 --> 00:50:06,878
แกไม่มีตัวตน
เป็นแค่ตัวการ์ตูนที่ฉันสร้างขึ้น

532
00:50:07,254 --> 00:50:09,715
แล้วแกมาที่นี่ทำไม

533
00:50:10,173 --> 00:50:12,008
ทำตัวเหมือนมนุษย์ทำไม

534
00:50:12,384 --> 00:50:16,722
ทำไมแกต้องดำเนินเรื่อง
ด้วยการดึงลูกสาวฉันไปเกี่ยว

535
00:50:17,806 --> 00:50:21,935
แกเป็นแค่ตัวการ์ตูนเข้าใจไหม
เป็นแค่สิ่งที่ฉันสร้างขึ้น

536
00:50:26,940 --> 00:50:28,442
แกอยากยิงฉันเหรอ

537
00:50:29,609 --> 00:50:30,819
เอาเลยสิ

538
00:50:31,278 --> 00:50:32,654
คิดว่าแกยิงฉันได้งั้นเหรอ

539
00:50:33,989 --> 00:50:36,366
แกยิงฉันไม่ได้หรอก

540
00:50:37,743 --> 00:50:38,994
รู้ไหมทำไม

541
00:50:40,203 --> 00:50:42,998
เพราะแกคือตัวละครที่ฆ่าใครไม่ได้

542
00:50:45,083 --> 00:50:47,461
ฉันสร้างให้แกเป็นคนดี

543
00:50:47,878 --> 00:50:50,547
คนมีศีลธรรมที่รักษากฎหมาย

544
00:50:51,089 --> 00:50:55,594
แม้แต่การแก้แค้นยังต้องไม่ผิดกฎหมาย

545
00:50:57,179 --> 00:50:58,889
แกเลยกลายเป็นวีรบุรุษ

546
00:50:59,222 --> 00:51:00,766
และมีแต่คนชอบแก

547
00:51:02,017 --> 00:51:06,229
แกไม่ฆ่าคนไร้ทางสู้และไร้อาวุธ

548
00:51:06,646 --> 00:51:09,232
แค่เพราะความโมโห

549
00:51:09,649 --> 00:51:11,234
นั่นแหละคือตัวแก

550
00:51:12,277 --> 00:51:13,987
นั่นคือนิสัยใจคอของแก

551
00:51:17,574 --> 00:51:21,203
แกคิดว่าแกออกมา
เพราะความตั้งใจตัวเองเหรอ

552
00:51:21,369 --> 00:51:22,537
ด้วยความคิดของแกเนี่ยนะ

553
00:51:23,246 --> 00:51:26,291
ไม่ใช่เลย แต่มันถูกสร้างไว้แบบนั้น

554
00:51:26,958 --> 00:51:30,128
ฉันสร้างแก
ให้เป็นคนมุ่งมั่นผิดมนุษย์

555
00:51:30,462 --> 00:51:34,674
แกจะมุ่งมั่นอดทนฝ่าฟันความลำบาก

556
00:51:36,259 --> 00:51:40,430
ปัญหาก็คือฉันทำมากเกินไปหน่อย

557
00:51:41,264 --> 00:51:42,891
ฉันให้ความมุ่งมั่นแกมากไป

558
00:51:43,141 --> 00:51:47,312
จนถึงขั้นเอาชนะความตายได้
แม้แกจะไม่ต้องการก็ตาม

559
00:51:47,687 --> 00:51:48,939
แต่ว่า

560
00:51:49,564 --> 00:51:52,400
ความมุ่งมั่นนั้น
ก็เป็นสิ่งที่ฉันสร้าง

561
00:51:53,443 --> 00:51:58,073
แกไม่เคยผิดไปจากนิสัยที่ฉันให้

562
00:52:02,285 --> 00:52:04,120
ยิงเลยสิ ถ้าแกอยากทำ

563
00:52:05,163 --> 00:52:06,581
พ่อคะ หยุดนะ

564
00:52:06,915 --> 00:52:09,209
อย่าพูดอะไรอีกเลย

565
00:52:10,377 --> 00:52:11,336
แกยิงฉันได้ไหมล่ะ

566
00:52:14,130 --> 00:52:15,423
ยิงฉันสิ

567
00:52:57,716 --> 00:53:00,760
นั่งลงวาดตอนจบที่คุณวางไว้แต่แรก

568
00:53:02,971 --> 00:53:06,016
คุณเปลี่ยนแผนแล้วให้ผมฆ่าตัวตาย

569
00:53:06,474 --> 00:53:08,977
ทุกอย่างเปลี่ยนไปเพราะผมไม่ยอมรับ

570
00:53:09,936 --> 00:53:13,398
ถ้าคุณทำตามแผนเดิม ผมจะยอมรับมัน

571
00:53:13,857 --> 00:53:15,859
แบบนั้นทุกอย่างจะกลับเป็นปกติ

572
00:53:16,693 --> 00:53:17,944
คุณว่างั้นไหม

573
00:53:20,780 --> 00:53:22,699
เพื่อนผมยังอยู่ที่นั่น

574
00:53:25,035 --> 00:53:26,036
พี่

575
00:53:28,788 --> 00:53:30,957
พวกเขาไม่ตายแต่ก็ไม่มีชีวิต

576
00:53:34,377 --> 00:53:36,254
ผมปล่อยให้พวกเขาเป็นแบบนั้นไม่ได้

577
00:53:36,880 --> 00:53:39,299
มันเกิดขึ้นเพราะแกออกมาจากการ์ตูน

578
00:53:39,382 --> 00:53:41,176
หยุดหาเหตุผลแล้วหาทางแก้ซะ

579
00:53:41,384 --> 00:53:43,720
แค่วาดให้ทุกอย่างกลับเป็นปกติ

580
00:53:45,388 --> 00:53:46,598
ฉันจะไปรู้อะไร

581
00:53:48,767 --> 00:53:51,227
- หมายความว่าไง
- ฉันทำอะไรไม่ได้

582
00:53:52,103 --> 00:53:54,439
จะวาดให้จบแบบที่ต้องการก็ไม่ได้

583
00:53:55,106 --> 00:53:58,777
เรื่องจะไปต่อเฉพาะที่นายยอมรับ

584
00:53:59,235 --> 00:54:01,488
รู้ไหมผมจะยอมรับตอนจบแบบไหน

585
00:54:02,072 --> 00:54:03,156
ง่ายมาก

586
00:54:03,239 --> 00:54:06,034
จับฆาตกรตัวจริง
แล้วให้เขาชดใช้สิ่งที่ทำ

587
00:54:06,117 --> 00:54:09,079
และผมอยากให้ชีวิตปกติก็แค่นั้น

588
00:54:10,288 --> 00:54:12,332
บอกมาว่าฆาตกรเป็นใคร

589
00:54:12,415 --> 00:54:16,294
อย่างที่คุณบอก ความมุ่งมั่น
จะหาคนร้ายมันมากจนผมตายไม่ได้

590
00:54:16,378 --> 00:54:17,420
ผมตามมาจนถึงนี่

591
00:54:19,756 --> 00:54:21,424
วาดหน้าฆาตกรตัวจริง

592
00:54:21,800 --> 00:54:23,426
ผมจะได้จำเอาไว้

593
00:54:27,389 --> 00:54:28,431
วาดสิ

594
00:54:46,408 --> 00:54:47,492
ไม่มีหรอก

595
00:54:48,410 --> 00:54:49,411
อะไรนะ

596
00:54:49,536 --> 00:54:51,121
ไม่มีฆาตกรหรอก

597
00:54:52,789 --> 00:54:55,125
มันเป็นแค่การจัดฉากแต่แรก

598
00:55:01,506 --> 00:55:04,467
เป็นการจัดฉากให้ตัวเอกแข็งแกร่งขึ้น

599
00:55:06,219 --> 00:55:07,470
แม่

600
00:55:08,555 --> 00:55:11,016
มันเป็นการจัดฉากทั่วไป
สำหรับการ์ตูนแนวฮีโร่

601
00:55:11,725 --> 00:55:14,978
บาดแผลเลวร้ายที่ฝังใจในวัยเยาว์

602
00:55:16,896 --> 00:55:20,233
เกาหลีชนะเลิศ

603
00:55:23,236 --> 00:55:25,530
แม้แต่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าใครคือฆาตกร

604
00:55:30,243 --> 00:55:31,286
นี่คุณ...

605
00:55:32,495 --> 00:55:34,039
พูดจริงงั้นเหรอ

606
00:55:35,790 --> 00:55:37,917
แกจะเป็นฮีโร่ก็ต่อเมื่อคดีไม่ถูกไข

607
00:55:39,544 --> 00:55:43,006
ถ้าแกจับฆาตกรได้ เรื่องของแกก็จบ

608
00:55:44,090 --> 00:55:48,011
ถ้าแกมีความสุข
แกจะมาลำบากในเรื่องทำไม

609
00:55:50,430 --> 00:55:52,766
มันถึงได้ไม่มีเบาะแส

610
00:55:55,852 --> 00:55:57,270
มันไม่เคยมีอยู่แล้ว

611
00:56:02,817 --> 00:56:04,194
คุณไม่รู้เหรอ

612
00:56:07,864 --> 00:56:08,990
ไม่มีฆาตกรงั้นเหรอ

613
00:56:13,787 --> 00:56:15,955
คุณฆ่าครอบครัวผมหมด

614
00:56:17,332 --> 00:56:20,627
คุณใส่ร้ายและจับผมเข้าคุก
แต่คุณก็ไม่รู้เหรอ

615
00:56:24,047 --> 00:56:25,632
พวกเขาตายต่อหน้าต่อตาผม

616
00:56:26,674 --> 00:56:30,303
พวกเขาตายอย่างทรมานต่อหน้าผม

617
00:56:30,720 --> 00:56:32,847
พ่อ แม่ กับน้องของผม

618
00:56:33,264 --> 00:56:35,850
ผมเห็นศพด้วยตาผมเอง
แต่กลับไม่มีคนร้ายงั้นเหรอ

619
00:56:38,436 --> 00:56:42,273
ลุงคะ ช่วยรีบหน่อยนะคะ เร็วค่ะ

620
00:56:44,567 --> 00:56:45,652
อ๋อ

621
00:56:48,863 --> 00:56:50,156
อย่างนี้นี่เอง

622
00:56:51,157 --> 00:56:52,575
คุณเลยอยากฆ่าผม

623
00:56:53,535 --> 00:56:55,954
เพราะคงไม่มีทางจบอย่างมีความสุข

624
00:56:56,579 --> 00:56:57,997
ถ้าเรื่องนี้ไม่เกิด

625
00:56:58,164 --> 00:57:01,084
คุณก็จะวาดต่อไป
แล้วมีความสุขกับความสำเร็จ

626
00:57:01,209 --> 00:57:04,379
แล้วผมก็จะต้องทรมาน
เพราะนอนไม่หลับทุกคืน

627
00:57:04,462 --> 00:57:07,549
และบาดเจ็บทุกวัน
ตามล่าคนร้ายที่ไม่มีวันเจอ

628
00:57:07,632 --> 00:57:10,635
ผมต้องเจ็บปวดอย่างไม่สิ้นสุด
อย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

629
00:57:14,097 --> 00:57:14,973
คุณรู้ไหม...

630
00:57:16,516 --> 00:57:18,601
ว่าผมต้องผ่านอะไรมาบ้าง

631
00:57:22,897 --> 00:57:25,608
คุณคงทนมันไม่ได้หรอก

632
00:57:27,235 --> 00:57:29,404
แต่ผมผ่านมันมานับครั้งไม่ถ้วน

633
00:57:30,405 --> 00:57:33,533
คุณวาดมันอย่างกับเป็นพระเจ้า
ด้วยนิ้วพวกนั้น

634
00:57:34,617 --> 00:57:36,327
แต่คุณไม่รับผิดชอบอะไรเลย

635
00:57:39,747 --> 00:57:42,876
ผมยังจำความเจ็บปวดได้ทุกนาที

636
00:57:44,043 --> 00:57:45,670
เรื่องแต่งก็แบบนี้

637
00:57:46,629 --> 00:57:48,214
มันคืองานของฉันในฐานะนักเขียน

638
00:57:50,216 --> 00:57:51,301
ไม่ใช่

639
00:57:53,636 --> 00:57:55,638
คุณไม่ใช่แค่นักเขียน

640
00:57:58,057 --> 00:58:01,060
คุณเห็นผมยังไม่ตายและหายใจอยู่
แต่คุณก็พยายามฆ่าผม

641
00:58:02,270 --> 00:58:03,730
นั่นคือตัวตนของคุณ

642
00:58:04,481 --> 00:58:06,441
คุณเป็นคนโหดร้ายรุนแรง

643
00:58:07,066 --> 00:58:09,903
คุณไม่รู้สึกแบบนั้น
เพราะคุณถือปากกาแทนมีด

644
00:58:14,699 --> 00:58:16,826
ตัวตนคุณเป็นคนชาติชั่ว

645
00:58:17,452 --> 00:58:19,370
คุณเองก็อาจเป็นฆาตกรได้

646
00:58:23,875 --> 00:58:25,335
ไม่นะ

647
00:58:25,418 --> 00:58:27,170
ไม่นะ ไม่ ขอร้องล่ะ

648
00:58:46,856 --> 00:58:48,107
อาจารย์ครับ

649
00:59:06,834 --> 00:59:07,919
อาจารย์ครับ

650
00:59:09,837 --> 00:59:11,005
อาจารย์ครับ

651
00:59:17,011 --> 00:59:18,263
คิดหาทางออกซะ

652
00:59:21,015 --> 00:59:22,183
ทำทุกวิถีทาง

653
00:59:24,727 --> 00:59:26,479
หาให้ได้ก่อนที่ผมจะกลับมา

654
00:59:34,487 --> 00:59:36,114
คิดซะว่าวันนี้คุณโชคดี

655
00:59:38,157 --> 00:59:39,409
ฉันไม่ได้โชคดีหรอก

656
00:59:41,953 --> 00:59:44,122
แกยิงฉันไม่ได้ตั้งแต่แรกแล้ว

657
00:59:45,498 --> 00:59:47,292
เพราะแกถูกเขียนมาแบบนั้น

658
01:01:07,497 --> 01:01:09,957
พี่ช่วยคังชอลไว้ทำไม
พี่น่าจะปล่อยให้เขาตาย

659
01:01:10,041 --> 01:01:13,544
เรื่องนี้เกิดขึ้น
เพราะพี่ช่วยเขาคืนนั้น

660
01:01:13,753 --> 01:01:16,255
นี่คือตอนจบที่
สมเหตุสมผลที่สุดของตัวเอก

661
01:01:16,547 --> 01:01:18,633
ที่กลายเป็นฆาตกรขณะตามล่าฆาตกร

662
01:01:18,716 --> 01:01:22,261
ถ้าการ์ตูนบอกว่า "อวสาน"
จะเกิดอะไรต่อคะ

663
01:01:22,387 --> 01:01:25,556
คำว่า "อวสาน" หมายถึงอะไรกันแน่

664
01:01:25,807 --> 01:01:28,434
ช่วยคังชอลด้วย ช่วยเขาทีนะ

665
01:01:28,518 --> 01:01:30,186
เรายังช่วยเขาได้อยู่

666
01:01:30,520 --> 01:01:32,522
คำบรรยายโดย: รัตนชัย เหลืองวงศ์งาม