1 00:00:07,420 --> 00:00:11,970 ซานฟรานซิสโก ปี 1965 2 00:00:15,760 --> 00:00:18,500 รัฐธรรมนูญแค่กำหนดว่าทุกคน 3 00:00:18,700 --> 00:00:20,140 ผิดศีลธรรมเวลาที่กระทำผิดกฎหมาย 4 00:00:20,560 --> 00:00:23,770 จากนั้นเมื่อพวกเขาถูกจับ พวกเขาคือคนที่ทำตัวไม่เหมาะสม 5 00:00:23,980 --> 00:00:25,060 มันก็เป็นแบบนั้นแหละ 6 00:00:25,480 --> 00:00:28,610 ครับ สี่ปีที่ผ่านมา ผมเข้าๆ ออกๆ ศาล 7 00:00:28,860 --> 00:00:31,800 และผมก็คิดออกว่าหลังจากสี่ปี 8 00:00:32,000 --> 00:00:34,360 ทำไมผมถึงถูกจับหลายครั้ง 9 00:00:34,700 --> 00:00:35,700 ฟังสิ่งที่เกิดขึ้นนะ 10 00:00:36,410 --> 00:00:40,660 ผมแสดงน่าจะตอนห้าทุ่ม 11 00:00:41,000 --> 00:00:43,790 ผมไม่รู้เลยว่า 11 โมงเช้าวันถัดไป 12 00:00:44,000 --> 00:00:47,780 ต่อหน้าคณะลูกขุนที่ไหนสักแห่ง มีผู้ชายอีกคนแสดงการแสดงของผม 13 00:00:47,980 --> 00:00:50,840 คนที่ได้รับการแนะนำตัวว่า เลนนี บรูซ แบบตัวเป็นๆ 14 00:00:51,380 --> 00:00:54,260 "เขาอยู่นี่แล้ว เลนนี บรูซ แบบตัวเป็นๆ" 15 00:00:54,880 --> 00:00:57,620 ผู้พิทักษ์สันติราช ที่ได้รับการฝึกฝนมาเพื่อ... 16 00:00:57,820 --> 00:01:01,730 ตระหนักถึงอันตรายชัดเจนและซึ่งหน้า ไม่ใช่เหตุการณ์สมมุติแกล้งทำ 17 00:01:01,930 --> 00:01:05,310 คณะลูกขุนดูเขาแสดง และพวกเขาบอกว่า "ห่วยมาก" 18 00:01:05,900 --> 00:01:07,400 แต่ผมโดนจับ 19 00:01:07,650 --> 00:01:11,320 และที่ตลกคือผมต้องไปศาล เพื่อแก้ต่างให้การแสดงของเขา 20 00:01:12,070 --> 00:01:13,160 ผมอยากให้คุณดูสิ่งนี้ 21 00:01:13,360 --> 00:01:18,990 ตรง "ศาลอาญา เมืองนิวยอร์ก ส่วนสองบี เขตปกครองนิวยอร์ก" 22 00:01:22,160 --> 00:01:26,330 "ผู้พิพากษาผู้ทรงเกียรติ..." "ทนายความ... 23 00:01:27,630 --> 00:01:31,400 "ตามข้อมูลที่แจ้ง ในวันที่ 3 เมษายน ปี 1964 24 00:01:31,600 --> 00:01:33,570 "จำเลย เลนนี บรูซ และ แฮโรลด์ แอล. โซโลมอน 25 00:01:33,770 --> 00:01:35,580 "ถูกตั้งข้อหาสองกระทง 26 00:01:35,770 --> 00:01:38,950 "ดำเนินการแสดงที่ไม่เหมาะสม ละเมิดมาตรา 1148 27 00:01:39,150 --> 00:01:40,660 "ของกฎหมายอาญาแห่งนิวยอร์ก" 28 00:01:40,860 --> 00:01:44,020 เอาละ นั่นคือคณะลูกขุนใหญ่ นั่นคือการโดนจับครั้งแรก 29 00:01:46,440 --> 00:01:47,920 "ในระหว่างการแสดงครั้งแรก 30 00:01:48,120 --> 00:01:50,860 "บรูซลูบไล้ไมโครโฟน ด้วยท่าทางสำเร็จความใคร่ตัวเอง 31 00:01:51,270 --> 00:01:53,930 "การแสดงครั้งที่สอง ขณะที่เล่าเรื่องลามกอนาจาร 32 00:01:54,130 --> 00:01:55,550 "บรูซหันหลัง 33 00:01:55,750 --> 00:01:57,680 "และขยับมือของเขา ด้านนอกขึ้นลงตรงเอว 34 00:01:57,880 --> 00:02:02,660 "ด้วยท่าทางบอกใบ้หยาบโลน สื่อถึงท่าลามกและสำเร็จความใคร่ตัวเอง" 35 00:02:03,490 --> 00:02:06,870 โอเค ผมเลยเตือนเขาให้บอกว่า มันคือท่าให้พร 36 00:02:07,210 --> 00:02:08,440 ไม่ใช่สำเร็จความใคร่ตัวเอง 37 00:02:08,640 --> 00:02:10,780 เพราะผมคงไม่มีทางทำท่าแบบนั้น 38 00:02:10,980 --> 00:02:14,950 เพราะผมเป็นห่วงภาพลักษณ์ตัวเอง 39 00:02:15,150 --> 00:02:17,720 และผมรู้ว่าอะไรทำให้พวกผู้หญิงโกรธ 40 00:02:18,050 --> 00:02:20,600 อะไรที่น่าเกลียด และทำให้พวกเธอกลัว 41 00:02:20,800 --> 00:02:23,720 ผมเลยบอกว่า บอกเขาไปว่ามันคือท่าให้พร 42 00:02:25,560 --> 00:02:26,390 โอเค 43 00:02:30,230 --> 00:02:33,400 "สาม นักบุญพอลล้มเลิกการเอากัน" 44 00:02:33,900 --> 00:02:36,440 โอเค สิ่งที่ผมพูดคือ... 45 00:02:37,280 --> 00:02:39,780 มันถูกแจ้งออกไปแบบนี้ ผมบอกว่า... 46 00:02:41,030 --> 00:02:43,450 ผมลืม นานมากแล้วที่ผมแสดงตอนนั้น 47 00:02:45,700 --> 00:02:47,620 ผมบอกว่าการครองตนเป็นโสด... 48 00:02:48,460 --> 00:02:50,110 ตอนนั้นผมแสดงยังไงวะเนี่ย 49 00:02:50,310 --> 00:02:52,080 คือผมลืมการแสดงนั้นไปแล้ว 50 00:02:52,590 --> 00:02:56,240 ไม่ มันแปลกนะ เพราะผมไม่รู้เลยว่า มีการแสดงที่พวกเขาเอาไปใส่ 51 00:02:56,440 --> 00:02:59,970 และผมลืมไปแล้วว่ามันเริ่มตรงไหน 52 00:03:00,430 --> 00:03:03,010 ผมคิดว่าผมพูดถึงการที่ชาวยิวสูญเสีย... 53 00:03:06,600 --> 00:03:08,380 - นี่ คุณอยากเห็นผมเต้นรำไหม - ไม่เอา 54 00:03:08,580 --> 00:03:10,040 โอเค ผมจะเต้นให้คุณดู 55 00:03:10,240 --> 00:03:13,400 นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเต้นรำต่อหน้าผู้ชม 56 00:03:13,900 --> 00:03:16,480 นี่คือการเต้นรำพื้นบ้านอเมริกัน ในแบบของผม 57 00:03:27,790 --> 00:03:28,620 สวัสดี 58 00:03:29,790 --> 00:03:31,870 สวัสดี เลนนีลามกอยู่นี่ 59 00:03:32,540 --> 00:03:35,040 เลนนีลามกจะขึ้นเวทีแล้ว ผู้ผลิตสื่อลามก 60 00:03:36,800 --> 00:03:38,870 นี่ ผมชอบทำงานกับคุณมาก จริงๆ นะ 61 00:03:39,060 --> 00:03:41,700 และอย่างที่วิล โรเจอร์สเคยบอกไว้ 62 00:03:41,900 --> 00:03:44,430 "ผมไม่เคยเจอทอมที่ผมไม่ชอบ" และราตรีสวัสดิ์ 63 00:03:57,150 --> 00:03:58,180 เลนนี บรูซ 64 00:03:58,380 --> 00:03:59,150 เออ 65 00:03:59,820 --> 00:04:02,700 จำฉันได้ไหม ซูซี ไมเยอร์สัน 66 00:04:03,450 --> 00:04:05,780 ยัยจอมจุ้นคนไม่สำคัญ จากถนนอัลเลอร์ตันเหรอ 67 00:04:05,990 --> 00:04:08,410 ไม่ใช่ ฉันเป็นผู้จัดการ ฉันเป็นผู้จัดการของมิดจ์ เมเซิล 68 00:04:09,160 --> 00:04:10,750 คุณเคยเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ 69 00:04:11,160 --> 00:04:12,440 เปล่า ไม่ใช่ 70 00:04:12,640 --> 00:04:13,710 นี่ ใครมีบุหรี่บ้าง 71 00:04:16,290 --> 00:04:18,860 ที่แสดงบนเวทีน่าสนใจนะ 72 00:04:19,060 --> 00:04:20,450 ใช่ คุณเห็นผมเต้นไหม 73 00:04:20,650 --> 00:04:24,160 ถ้าเจอสลิม ฝากบอกเขาว่าฉันอยู่นี่ และเขาต้องหานาฬิกามาใส่ได้แล้ว 74 00:04:24,360 --> 00:04:26,290 - การแสดงจบไปหลายชั่วโมงแล้ว - ได้เลย 75 00:04:26,490 --> 00:04:29,390 นี่ เลนนี อยากออกไปคุยกันข้างนอกไหม 76 00:04:31,020 --> 00:04:34,800 ให้ตายสิ จำได้แล้ว แก๊สไลต์ใช่ไหม 77 00:04:35,000 --> 00:04:38,930 ใช่ แก๊สไลต์ เมื่อนานมาแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นผู้จัดการแล้ว 78 00:04:39,120 --> 00:04:40,010 ผู้จัดการร้านแก๊สไลต์เหรอ 79 00:04:40,210 --> 00:04:41,900 ไม่ใช่ ผู้จัดการศิลปิน 80 00:04:42,820 --> 00:04:44,610 ฉันเป็นผู้จัดการของมิดจ์ เมเซิล 81 00:04:44,820 --> 00:04:47,020 เป็นผู้จัดการของดิ๊ก เกรกอรี่ ของฟิลลิส ดิลเลอร์ 82 00:04:47,220 --> 00:04:49,830 ผู้จัดการของเออร์ธา คิตต์ ฉันเป็นผู้จัดการของหลายๆ คน 83 00:04:50,030 --> 00:04:52,100 ไปหาอะไรกิน ดื่มกาแฟกัน 84 00:04:52,300 --> 00:04:53,250 ผมไม่หิว 85 00:04:54,080 --> 00:04:56,440 ให้ฉันช่วยคุณกลับมาตั้งตัวได้ เอาไหม 86 00:04:56,640 --> 00:04:57,710 กลับมาตั้งตัวเหรอ 87 00:04:59,550 --> 00:05:02,340 สิ่งที่ฉันเห็นบนเวทีคืนนี้มันโคตรอัปยศ 88 00:05:02,670 --> 00:05:05,120 ไม่มีใครอยากดูคุณพล่ามเรื่องไร้สาระ 89 00:05:05,320 --> 00:05:06,590 พวกเขาอยากให้คุณตลก 90 00:05:06,890 --> 00:05:09,080 คุณลืมวิธีเล่นมุก หรือตั้งข้อสังเกตเรื่องต่างๆ 91 00:05:09,280 --> 00:05:11,040 โดยที่ไม่มีหมายเลขคดี มาเกี่ยวข้องแล้วหรือไง 92 00:05:11,240 --> 00:05:13,020 ผมเป็นคนช่างสังเกตนะ 93 00:05:13,430 --> 00:05:15,840 ผมสังเกตและรายงาน ผมทำได้แค่นั้น 94 00:05:16,040 --> 00:05:16,750 คุณทำมากกว่านี้ได้ 95 00:05:16,950 --> 00:05:18,760 - ร้องเพลงเหรอ - แสดงตามคลับ 96 00:05:18,960 --> 00:05:20,010 ให้ตายเถอะ ไม่เอาน่า 97 00:05:20,210 --> 00:05:20,930 "ไม่เอาน่า" อะไร 98 00:05:21,120 --> 00:05:23,140 คุณพูดเรื่องบ้าอะไร แสดงตามคลับเหรอ 99 00:05:23,340 --> 00:05:24,850 ไม่มีแบบนั้นอีกแล้ว 100 00:05:25,050 --> 00:05:27,740 คืนนี้บังเอิญได้งานน่ะ พวกเขานึกว่าจ้างบรูซ ลี 101 00:05:28,200 --> 00:05:29,310 คุณพยายามจะลุกขึ้นยืนเหรอ 102 00:05:29,510 --> 00:05:31,580 ผมไม่รู้ว่าผมแม่งพยายามทำอะไรอยู่ 103 00:05:32,490 --> 00:05:33,620 แสดงตามคลับ 104 00:05:34,580 --> 00:05:36,670 ใช่ ผมพยายามลุกขึ้นยืน 105 00:05:38,960 --> 00:05:41,880 ผมย่างเท้าเข้าไปในคลับ ฝั่งตะวันออกของแกรนด์แคนยอนไม่ได้เลย 106 00:05:43,300 --> 00:05:45,490 ถูกผลักไสให้มาตะวันตก ผมไม่เหลือที่ให้ไปนอกจากคาตาลินา 107 00:05:45,690 --> 00:05:47,280 สัปดาห์หน้าผมแสดงบนหลังปลาโลมา 108 00:05:47,480 --> 00:05:49,580 โยนาห์กับวาฬ สำหรับฝูงปลา 109 00:05:49,780 --> 00:05:50,790 ฉันเปลี่ยนเรื่องนั้นได้ 110 00:05:50,990 --> 00:05:52,540 เหรอ ยังไงล่ะ 111 00:05:52,740 --> 00:05:55,020 ฉันมีเส้นสาย ผู้คนเป็นหนี้บุญคุณฉัน 112 00:05:55,520 --> 00:05:58,630 คุณจะขอร้องให้คนช่วยเพื่อผมเหรอ ทำไม 113 00:05:58,830 --> 00:06:00,480 เพราะคุณคือเลนนี บรูซ 114 00:06:01,110 --> 00:06:04,230 มีคนแบบคุณได้แค่คนเดียว เอาเขากลับคืนมาเถอะ 115 00:06:05,400 --> 00:06:07,450 เลนนี สลิมมาแล้ว 116 00:06:12,950 --> 00:06:14,160 เก็บความช่วยเหลือไว้ 117 00:06:15,700 --> 00:06:17,120 เอาไปใช้กับคนที่คู่ควรเถอะ 118 00:06:19,960 --> 00:06:22,920 ยินดีด้วยนะที่ได้เป็นตัวแทนดิ๊ก คาปรี เขาเป็นนักแสดงตลกที่ดี 119 00:06:26,550 --> 00:06:27,550 นี่ ซูซี 120 00:06:29,550 --> 00:06:30,510 มิดจ์อยู่ที่นี่หรือเปล่า 121 00:06:31,550 --> 00:06:32,850 เปล่า มีแค่ฉัน 122 00:06:54,030 --> 00:06:55,020 เป็นไง 123 00:06:55,220 --> 00:06:55,990 ไม่ 124 00:06:59,210 --> 00:07:02,710 - ได้บอกไหมว่าคุยกับอัลเบิร์ต กรอสแมน - เขาพังมาก มิเรียม 125 00:07:07,670 --> 00:07:10,590 - เธออยากเข้าไปและ... - ไม่ๆ 126 00:07:13,600 --> 00:07:17,560 นี่ เดือนหน้าฉันจะไปแอลเอ ถ้าเขาอยู่แถวนั้น ฉันจะลองอีกที 127 00:07:20,480 --> 00:07:22,690 มาเถอะ ไปเมากัน 128 00:07:39,750 --> 00:07:42,780 {\an8}คุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์ 129 00:07:42,970 --> 00:07:47,090 {\an8}นิวยอร์กซิตี ปี 1961 130 00:08:03,730 --> 00:08:05,150 นี่ เพื่อน ตื่น 131 00:08:06,150 --> 00:08:07,650 เร็วเข้า กลับไปนอนต่อที่บ้าน 132 00:08:09,030 --> 00:08:10,070 โอเค ลุกได้แล้ว 133 00:08:10,740 --> 00:08:12,350 นี่ หยุดนะ 134 00:08:12,550 --> 00:08:13,390 แกสิหยุด 135 00:08:13,590 --> 00:08:14,570 นี่ ฟังนะ 136 00:08:15,070 --> 00:08:16,450 เธอไม่ฟังฉันเลย 137 00:08:24,210 --> 00:08:25,730 แล้วคุณปล่อยตัวเธอเหรอ 138 00:08:25,930 --> 00:08:27,530 เธอเล่นโป๊กเกอร์กับหัวหน้า 139 00:08:27,730 --> 00:08:29,000 ฉันรู้สึกปลอดภัยมาก 140 00:08:29,250 --> 00:08:30,130 เซ็นตรงนี้ 141 00:08:30,510 --> 00:08:31,340 ขอบคุณ 142 00:08:36,550 --> 00:08:37,330 ขอบคุณ 143 00:08:37,530 --> 00:08:38,430 สวัสดี 144 00:08:39,390 --> 00:08:40,600 ขอบคุณที่มา 145 00:08:40,930 --> 00:08:41,930 ได้ของครบไหม 146 00:08:42,430 --> 00:08:44,270 คนเราต้องการแค่สุขภาพดีใช่ไหม 147 00:08:44,470 --> 00:08:45,270 ไปกันเถอะ 148 00:08:54,910 --> 00:08:56,620 เอชแอนด์เอช พาย เค้ก 149 00:09:16,050 --> 00:09:17,390 - นี่ - ขอบคุณ 150 00:09:18,100 --> 00:09:19,260 คุณอยากได้อะไรอีกไหม 151 00:09:22,310 --> 00:09:23,890 อยากเล่าไหมว่าเกิดอะไรขึ้น 152 00:09:27,020 --> 00:09:27,850 โอเค 153 00:09:31,320 --> 00:09:33,180 นี่ เวร 154 00:09:33,380 --> 00:09:34,150 โทษที 155 00:09:40,870 --> 00:09:43,290 - ฉันขอเขาให้พาเธอไปออกรายการ - อะไรนะ 156 00:09:43,490 --> 00:09:47,210 เฮดี้ ฉันขอเขาให้ช่วยฉัน เพื่อพาเธอไปออกรายการ 157 00:09:49,000 --> 00:09:49,780 ขอบคุณ 158 00:09:49,980 --> 00:09:51,750 ฉันไม่รู้ว่าเขาจะทำไหม แต่ฉันขอไปแล้ว 159 00:09:53,210 --> 00:09:55,050 เขาติดหนี้ฉันอยู่ ฉะนั้นเขาควรจะทำ 160 00:09:56,050 --> 00:09:58,180 บางทีเขาอาจจะรู้สึกผิดกับทุกอย่าง 161 00:09:58,840 --> 00:10:00,520 บางครั้งผู้คนก็รู้สึกผิด 162 00:10:00,720 --> 00:10:02,410 แม้ว่าพวกเขาจะไม่แสดงออกใช่ไหม 163 00:10:02,610 --> 00:10:04,640 ใช่ บางครั้งน่ะนะ 164 00:10:06,140 --> 00:10:08,880 ฟังนะ ฉันรู้ว่า คุณไม่เคยอยากคุยเรื่องส่วนตัว... 165 00:10:09,080 --> 00:10:09,800 ไม่อยาก 166 00:10:10,000 --> 00:10:11,420 แต่คุณอารมณ์เสียมาก 167 00:10:11,620 --> 00:10:13,780 ฉันติดคุกมาไง มิเรียม 168 00:10:14,110 --> 00:10:15,440 นั่นทำให้คนเราเปลี่ยนไปนะ 169 00:10:20,570 --> 00:10:22,330 เราใช้ชีวิตต่อไป 170 00:10:22,950 --> 00:10:25,440 เราเก็บความรู้สึกนั้น ไม่คิดว่าจะต้องรับมือกับมันอีก 171 00:10:25,640 --> 00:10:26,870 แล้วมันก็อยู่ตรงนั้น 172 00:10:28,370 --> 00:10:30,070 กลับเข้ามาในชีวิตเรา 173 00:10:30,270 --> 00:10:32,000 อย่างไม่ได้รับเชิญ แค่ยืนอยู่ตรงนั้น 174 00:10:32,840 --> 00:10:35,160 แถมไม่ได้มีมารยาทพอที่จะอ้วนขึ้น 175 00:10:35,360 --> 00:10:37,340 ขี้เหร่ โง่ หรือน่าเบื่อ 176 00:10:37,670 --> 00:10:39,720 แล้วตอนนี้ดันผมทองด้วย โคตรทอง 177 00:10:42,430 --> 00:10:43,260 คุณ... 178 00:10:45,520 --> 00:10:46,350 เคยคบกันเหรอ 179 00:10:51,100 --> 00:10:53,070 ฉันได้ทุนเรียนที่เพมโบรค 180 00:10:53,610 --> 00:10:55,690 ฉันต้องทำงานในห้องอาหาร เก็บโต๊ะ 181 00:10:55,940 --> 00:10:58,360 ทุกวัน เด็กสาวร่ำรวยคนนี้ และเพื่อนๆ ของเขาจะเข้ามา 182 00:10:58,650 --> 00:11:00,080 นั่งโต๊ะโซนที่ฉันดูแลตลอด 183 00:11:00,280 --> 00:11:02,910 และเขาโบกมือเรียกฉันขอน้ำตาลก้อน 184 00:11:04,280 --> 00:11:07,160 น้ำตาลก้อนก็มีอยู่ตรงหน้าอยู่แล้ว มันไม่สำคัญหรอก 185 00:11:07,540 --> 00:11:09,940 เขาจะเรียกฉันเพื่อขอน้ำตาลก้อน 186 00:11:10,140 --> 00:11:11,460 แม่งทุกวันเลย 187 00:11:12,210 --> 00:11:15,530 สุดท้ายฉันก็ทนไม่ไหว บอกเขาให้ไปให้พ้น 188 00:11:15,730 --> 00:11:18,380 ฉันไม่ได้อยู่ตรงนั้น เพื่อเป็นความบันเทิงช่วงมื้อค่ำ 189 00:11:19,630 --> 00:11:23,600 เขามองฉันและบอกว่า "แต่ฉันแค่อยากคุยกับคุณนะ" 190 00:11:25,600 --> 00:11:26,810 แค่นั้นแหละ 191 00:11:27,560 --> 00:11:29,600 แปดคำที่แม่งสาปส่งชีวิตฉัน 192 00:11:31,810 --> 00:11:35,150 งั้นเพื่อให้ชัดเจนสุดๆ คุณสองคนเคยคบกันเหรอ 193 00:11:37,070 --> 00:11:38,640 จะถามว่าเขาเห็นอะไรในตัวฉันงั้นเหรอ 194 00:11:38,840 --> 00:11:42,640 เปล่า ไม่ใช่อยู่แล้ว ฉันรู้ว่าเขาเห็นอะไรในตัวคุณ 195 00:11:42,840 --> 00:11:46,450 มันเป็นการจับคู่ที่ผิดธรรมชาติ ฉันรู้ แค่โง่มาก 196 00:11:47,450 --> 00:11:49,120 เราดูตลกมากเวลาอยู่ด้วยกัน 197 00:11:50,870 --> 00:11:54,320 ฉันมีหมวกอุ่นๆ มีขนและที่ปิดหู 198 00:11:54,520 --> 00:11:56,090 พอฉันใส่หมวกใบนั้น ก็ดูเหมือนหมาของเขาเลย 199 00:11:56,290 --> 00:11:58,110 เหมือนเขาพาฉันออกไปเดินเล่น 200 00:11:58,310 --> 00:11:59,410 ฉันรู้ว่ามันไม่จริง 201 00:11:59,610 --> 00:12:01,220 เราทะเลาะกันตลอดเวลา 202 00:12:01,840 --> 00:12:04,200 ฉันเกลียดเพื่อนๆ ของเขา เขาเกลียดการไปคลับ 203 00:12:04,400 --> 00:12:06,660 ฉันไม่เคยเจอครอบครัวเขา เขาไม่เคยเจอครอบครัวฉัน 204 00:12:06,860 --> 00:12:07,970 เขาเคี้ยวแปลกๆ 205 00:12:08,770 --> 00:12:11,390 ฉันมักจับได้ว่าเขาวาดรูปฉัน เวลาที่ฉันเผลอ 206 00:12:12,850 --> 00:12:16,770 เขาใช้เวลาทำผมหลายชั่วโมง พูดเรื่องศิลปะจนฉันเบื่อ 207 00:12:18,400 --> 00:12:22,360 แต่เขาก็ฉลาดและตลก 208 00:12:23,320 --> 00:12:24,790 ฉันเชื่อเขาจริงๆ 209 00:12:24,990 --> 00:12:27,140 ตอนที่เขาบอกว่าหลังจากเรียนจบ เราจะย้ายไปอยู่อียิปต์ 210 00:12:27,340 --> 00:12:29,870 และปล่อยเช่าอูฐให้พวกนักท่องเที่ยวรวยๆ 211 00:12:31,460 --> 00:12:33,820 เรากำลังจะรับอุปถัมภ์ เด็กน่าเกลียดที่สุดในโลกสี่คน 212 00:12:34,020 --> 00:12:36,490 และเลี้ยงดูพวกเขาให้เป็น เด็กหัวสูง โคตรหยิ่งจองหอง 213 00:12:36,680 --> 00:12:38,550 แค่ทำให้ทุกคนแม่งงงกันไปให้หมดเลย 214 00:12:39,920 --> 00:12:43,330 พอปีสาม แม่เขาพาเขาไปปารีส 215 00:12:43,530 --> 00:12:45,340 และเขากลับมาพร้อมหมั้นหมาย 216 00:12:48,560 --> 00:12:50,430 เขาไม่ได้แต่งงานกับหมอนั่น แต่ก็นั่นละ 217 00:12:51,730 --> 00:12:53,860 ฉันเลยหยุดเรียนและย้ายมานิวยอร์ก 218 00:12:54,060 --> 00:12:55,690 และเผาหมวกห่านั่น 219 00:12:56,060 --> 00:12:59,930 ซูซี ฉันขอโทษจริงๆ ฉันไม่รู้ 220 00:13:00,120 --> 00:13:03,180 ฉันคงไม่มีทาง ขอให้คุณไปหาเขา ไม่เด็ดขาด 221 00:13:03,380 --> 00:13:04,570 ไม่นะ ฉันเป็นผู้จัดการของเธอ 222 00:13:05,200 --> 00:13:07,240 เธอพูดถูกแล้ว มันเป็นสิ่งที่ต้องทำ 223 00:13:11,240 --> 00:13:12,980 นั่นเป็นครั้งเดียวที่คุณมีความรักเหรอ 224 00:13:13,180 --> 00:13:15,080 - ฉันไม่ได้บอกว่ารัก - โอเค 225 00:13:16,540 --> 00:13:19,130 แต่ใช่ และเป็นครั้งสุดท้าย 226 00:13:23,510 --> 00:13:25,220 ฉันว่าคุณจะตกหลุมรักอีก 227 00:13:26,130 --> 00:13:28,450 ฉันมั่นใจว่ามันจะมีผลแย่เหมือนกัน 228 00:13:28,650 --> 00:13:29,800 ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น 229 00:13:33,770 --> 00:13:35,020 เธอเคยไว้ผมสีทองไหม 230 00:13:35,270 --> 00:13:37,770 เคยสิ สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ช่วงสั้นๆ 231 00:13:38,560 --> 00:13:41,110 ใช่ ฉันก็คิดไว้แล้ว 232 00:13:46,320 --> 00:13:48,530 โรส ผมว่าเราถูกหลอกแล้ว 233 00:13:48,910 --> 00:13:50,480 เด็กพวกนั้นไม่ได้ป่วยสักคน 234 00:13:50,680 --> 00:13:51,770 คุณพูดเรื่องอะไร 235 00:13:51,970 --> 00:13:55,150 ผมเพิ่งได้ยินพวกเขาหัวเราะเยาะเรา ที่หลงเชื่อพวกเขา 236 00:13:55,350 --> 00:13:57,320 พวกเขาว่าเราโง่ 237 00:13:57,520 --> 00:13:59,190 ฉันจับหัวของอีธานดูแล้ว เขาตัวร้อนนะ 238 00:13:59,390 --> 00:14:00,780 ปรากฏว่าเขาเปิดก๊อกน้ำร้อน 239 00:14:00,980 --> 00:14:03,160 ใส่หัวตัวเองอยู่สิบนาที 240 00:14:03,350 --> 00:14:04,910 - อะไรนะ - ความคิดของเอสเธอร์น่ะ 241 00:14:05,110 --> 00:14:06,240 เธอเป็นคนวางแผน 242 00:14:06,440 --> 00:14:08,200 นั่นมันแย่มาก พวกเขาควรถูกลงโทษ 243 00:14:08,400 --> 00:14:09,910 ผมเห็นด้วย ผมจะไปที่ วอยซ์ 244 00:14:10,110 --> 00:14:11,460 คุณจะไม่ลงโทษพวกเขาเหรอ 245 00:14:11,650 --> 00:14:13,080 ผมมีประชุมบรรณาธิการ 246 00:14:13,280 --> 00:14:15,330 อย่าบอกนะว่าจะให้ฉัน เป็นคนลงโทษพวกเขา 247 00:14:15,530 --> 00:14:19,480 ไม่นะ เอาแบบเบาๆ แล้วกัน พวกเขายังเด็ก แต่พวกเขาว่าเราโง่ 248 00:14:20,230 --> 00:14:21,920 - ดี ให้แม่พวกเขาทำแล้วกัน - ทำอะไรคะ 249 00:14:22,120 --> 00:14:23,800 - สั่งสอนลูกของลูก - ทำไมคะ 250 00:14:24,000 --> 00:14:25,590 พวกเขาแกล้งป่วยและว่าพ่อแม่ 251 00:14:25,790 --> 00:14:27,280 ต่อหน้าเลยเหรอคะ ช่างกล้า 252 00:14:28,150 --> 00:14:29,860 ตอนนี้พวกเขาตอกย้ำเราอยู่ 253 00:14:30,160 --> 00:14:32,520 ลูกต้องบอก คนที่ทำงานของลูกด้วยว่านี่คือบ้าน 254 00:14:32,720 --> 00:14:33,690 ไม่ใช่บริการตอบรับ 255 00:14:33,890 --> 00:14:35,020 ไม่รู้เรื่องเลยค่ะ แม่ 256 00:14:35,220 --> 00:14:37,810 พวกเขาโทรมาทั้งเช้าแล้ว ทั้งหมดหกครั้ง 257 00:14:38,010 --> 00:14:40,400 หนูบอกอัลวินว่า บ่ายนี้หนูจะกลับไป เขารู้แล้ว 258 00:14:40,600 --> 00:14:43,570 อีกอย่าง ว่ากันว่าเด็กๆ ที่โกหก จะกลายเป็นอาชญากรรุนแรง 259 00:14:43,770 --> 00:14:44,820 หนูต้องเปลี่ยนชุดค่ะแม่ 260 00:14:45,020 --> 00:14:46,240 ลูกไม่กังวลเรื่องนี้เลยเหรอ 261 00:14:46,440 --> 00:14:47,420 ไม่นะคะ 262 00:14:47,630 --> 00:14:50,830 แม่นึกว่าในฐานะที่ลูกเป็นแม่ ลูกอาจอยากทำอะไรสักอย่าง 263 00:14:51,030 --> 00:14:51,800 เช่นอะไรคะ 264 00:14:52,010 --> 00:14:52,910 แม่จะรู้ได้ยังไง 265 00:14:53,110 --> 00:14:55,060 นั่นไงคะ หนูเรียนรู้จากคนที่เก่งที่สุด 266 00:15:00,060 --> 00:15:01,630 วันนี้ตีระฆังเบานะ อัลวิน 267 00:15:01,830 --> 00:15:04,470 ผมมีแนวคิดกล้องภาพสามมิติเยอะมาก ทั้งม้วนนี้มีแต่ภาพคลามัธฟอลส์ 268 00:15:04,670 --> 00:15:05,590 - อัลวิน - ว่าไง 269 00:15:05,790 --> 00:15:08,720 ฉันจะบอกให้คุณรู้ว่า ฉันมาที่นี่ตรงเวลาทุกวัน 270 00:15:08,920 --> 00:15:11,100 - ก็... - ทันเวลาพอดี ทุกวัน 271 00:15:11,300 --> 00:15:13,680 ฉันไม่เคยลาป่วย ฉันไม่เคยมาทำงานแบบเมาค้าง 272 00:15:13,880 --> 00:15:15,640 - ทำไมเธอมองมาที่ผม - ฉันอยู่ในรายการทุกตอน 273 00:15:15,840 --> 00:15:18,810 ฉันไปร่วมงานทุกงาน ฉันเอาถั่วใหม่ๆ ให้คุณที่ทูตส์ชอร์ 274 00:15:19,010 --> 00:15:22,400 ฉันดูแลให้แน่ใจว่าพวกคุณกินอิ่ม ว่าครีมใส่กาแฟยังไม่หมดอายุ 275 00:15:22,600 --> 00:15:24,750 ฉันปิดเรื่องให้คุณ ไปกับเจ้ามือโต๊ะแทงกีฬา 276 00:15:25,000 --> 00:15:27,070 ดังนั้นถ้าฉันขอเวลาช่วงบ่ายไม่กี่ชั่วโมง 277 00:15:27,270 --> 00:15:29,200 เพื่อจัดการกับเรื่องส่วนตัว คุณควรยอมรับเรื่องนั้น 278 00:15:29,400 --> 00:15:31,930 โดยไม่ต้องโทรตามจิก เหมือนภรรยาของอดัม 279 00:15:32,260 --> 00:15:34,830 ฉันมีลูกสองคน มีพ่อแม่สูงอายุ 280 00:15:35,030 --> 00:15:38,290 ฉันมีเรื่องที่ต้องรับผิดชอบ ที่บางครั้งฉันต้องไปจัดการ 281 00:15:38,490 --> 00:15:39,590 ลูกๆ ของคุณมีปัญหาเหรอ 282 00:15:39,780 --> 00:15:42,250 ไม่ใช่ นอกจากจะกลายเป็น พวกต่อต้านสังคม ลูกๆ ฉันสบายดี 283 00:15:42,450 --> 00:15:43,210 นั่นไม่ใช่ประเด็น 284 00:15:43,410 --> 00:15:44,380 พ่อแม่คุณมีปัญหาเหรอ 285 00:15:44,580 --> 00:15:45,300 พ่อแม่ฉันสบายดี 286 00:15:45,500 --> 00:15:46,880 คุณไม่ได้นึกถึง 287 00:15:47,080 --> 00:15:49,430 ว่าฉันมีลูกๆ หรือพ่อแม่สูงอายุมากๆ 288 00:15:49,630 --> 00:15:50,650 คุณไปชอปปิงมาเหรอ 289 00:15:50,900 --> 00:15:54,310 ทำไม เมล เพราะฉันเป็นผู้หญิง และผู้หญิงทุกคนต้องชอปปิงเหรอ 290 00:15:54,510 --> 00:15:56,440 เปล่า คุณใส่คนละชุดกับเมื่อเช้า 291 00:15:56,630 --> 00:15:57,740 และมันมีป้ายราคาติดอยู่ 292 00:16:00,160 --> 00:16:03,730 โอเค ใช่ นี่เป็นชุดใหม่ แต่ฉันไม่ได้ไปชอปปิง 293 00:16:03,930 --> 00:16:05,210 และผมไม่ได้โทรหาคุณ 294 00:16:06,710 --> 00:16:07,490 งั้นใครโทร 295 00:16:07,690 --> 00:16:11,130 มิดจ์ ผมเองที่โทรหาคุณ กอร์ดอนอยากเจอคุณ 296 00:16:12,880 --> 00:16:13,720 ได้ค่ะ 297 00:16:20,770 --> 00:16:22,850 เธอบอกว่าลูกของเธอ เป็นพวกต่อต้านสังคมใช่ไหม 298 00:16:24,400 --> 00:16:26,230 กอร์ดอน ผมพามิดจ์มาแล้ว 299 00:16:28,270 --> 00:16:29,480 ขอเวลาเราแป๊บนึงนะ ไมค์ 300 00:16:31,570 --> 00:16:32,400 ได้ครับ 301 00:16:37,490 --> 00:16:38,700 เกิดอะไรขึ้นกับพาร์ 302 00:16:40,290 --> 00:16:41,410 - อะไรคะ - เขาจองคิวคุณเหรอ 303 00:16:41,660 --> 00:16:42,440 เปล่าค่ะ 304 00:16:42,640 --> 00:16:44,210 - เขาอยู่ที่นั่นไหม - อยู่ค่ะ 305 00:16:44,580 --> 00:16:45,960 - งั้นเขาก็เห็นคุณ - ใช่ค่ะ 306 00:16:46,160 --> 00:16:47,860 - คุณไม่ได้ทำให้เขาทึ่งเหรอ - ฉันแสดงได้เยี่ยม 307 00:16:48,060 --> 00:16:50,920 ที่คุณบอกว่า "เดี๋ยวจะได้รู้กัน" คงจะใช้เวลาสักพักสินะ 308 00:16:51,340 --> 00:16:53,760 ไม่เป็นไรค่ะ ฉันอดทนรอได้ 309 00:16:54,220 --> 00:16:56,590 อดทนรอเหรอ ตลกดี 310 00:16:57,680 --> 00:16:59,180 คุณถึงได้ร้องขอความช่วยเหลือเหรอ 311 00:16:59,560 --> 00:17:00,430 ความช่วยเหลืออะไร 312 00:17:00,930 --> 00:17:02,100 ใช่สิ 313 00:17:03,690 --> 00:17:06,270 โอเค คุณชนะ คุณจะได้ออกรายการ 314 00:17:06,940 --> 00:17:09,010 รายการเหรอ รายการนี้น่ะเหรอ 315 00:17:09,210 --> 00:17:10,230 รายการนี้นี่แหละ 316 00:17:13,320 --> 00:17:14,280 จริงเหรอคะ 317 00:17:16,910 --> 00:17:18,020 - คืนนี้ - คืนนี้เหรอ 318 00:17:18,220 --> 00:17:19,580 คุณจะออกรายการคืนนี้ 319 00:17:20,910 --> 00:17:22,520 - มีปัญหาเหรอ - ไม่ค่ะ ไม่มีปัญหา 320 00:17:22,720 --> 00:17:23,940 - ไม่สะดวกเหรอ - เปล่าค่ะ 321 00:17:24,140 --> 00:17:25,520 ให้คนของคุณติดต่อกลับคนของผมไหม 322 00:17:25,720 --> 00:17:26,980 - ไม่ค่ะ - ให้ผมระงับรายการไหม 323 00:17:27,180 --> 00:17:28,110 จนกว่าคุณจะตัดสินใจได้ 324 00:17:28,310 --> 00:17:30,200 คืนนี้เยี่ยมมากค่ะ คืนนี้ดีที่สุดเลย รักคืนนี้เลย 325 00:17:30,390 --> 00:17:31,240 - คุณแน่ใจนะ - ฉันแน่ใจ 326 00:17:31,440 --> 00:17:32,670 - ผมตื่นเต้นจัง - ฉันดูออก 327 00:17:34,800 --> 00:17:37,140 มันรบกวนคุณไหมที่ผมตื่นเต้น 328 00:17:37,680 --> 00:17:39,010 ฉันตื่นเต้นที่คุณตื่นเต้น 329 00:17:40,680 --> 00:17:42,020 โอเค ได้ งั้นก็แค่นั้นแหละ 330 00:17:43,560 --> 00:17:44,390 กอร์ดอน 331 00:17:45,060 --> 00:17:45,890 ว่าไง 332 00:17:50,110 --> 00:17:50,980 เจอกันคืนนี้ค่ะ 333 00:17:51,440 --> 00:17:52,280 เจอกันคืนนี้ 334 00:17:58,280 --> 00:17:59,450 อยากให้ปิดประตูห้องไหมคะ 335 00:18:00,580 --> 00:18:02,440 อยากสิ ไม่งั้นตอนผมเขวี้ยงแก้วนี้ไป 336 00:18:02,640 --> 00:18:05,410 มันจะลอยออกไปข้างนอก และโดนใครสักคนเข้า เป็นเรื่องฟ้องร้อง 337 00:18:06,000 --> 00:18:07,860 - แน่นอนค่ะ - ต้องคิดถึงเรื่องพวกนี้ 338 00:18:08,060 --> 00:18:09,380 เพราะแบบนั้นคุณถึงเป็นหัวหน้า 339 00:18:09,920 --> 00:18:12,250 ใช่ หัวหน้า ผมนี่แหละ 340 00:18:30,400 --> 00:18:31,170 มันคลุมเครือเกินไป 341 00:18:31,370 --> 00:18:32,920 ไม่ ถ้าผมถามแม่ผม... 342 00:18:33,120 --> 00:18:34,470 อัลวิน ฉันต้องกลับบ้าน 343 00:18:34,670 --> 00:18:35,550 คุณเพิ่งมาถึงเองนะ 344 00:18:35,750 --> 00:18:36,890 ฉันรู้ ฉันต้องเปลี่ยนชุด 345 00:18:37,090 --> 00:18:38,560 - คุณเพิ่งเปลี่ยนชุด - เราเห็นป้ายราคา 346 00:18:38,750 --> 00:18:40,620 - ฉันต้องการชุดอื่น - ทำไม 347 00:18:41,950 --> 00:18:43,350 คืนนี้ฉันจะได้ออกรายการ 348 00:18:43,550 --> 00:18:44,270 - อะไรนะ - ได้ยังไง 349 00:18:44,470 --> 00:18:46,100 - แล้วเรื่องกฎล่ะ - มันเปลี่ยนไปแล้วเหรอ 350 00:18:46,300 --> 00:18:47,610 - อัลวิน - ไร้สาระน่า 351 00:18:47,810 --> 00:18:49,570 - อะไรวะเนี่ย - อะไรกันวะเนี่ย 352 00:18:49,770 --> 00:18:52,880 ทุกคน หยุดดีใจกับฉันได้แล้ว จริงๆ นะ ฉันอาจจะร้องไห้ 353 00:18:53,210 --> 00:18:55,410 ฉันจะออกรายการคืนนี้ และฉันใส่ชุดทำงานอยู่ 354 00:18:55,610 --> 00:18:57,990 ฉันต้องการชุดขึ้นแสดง ชุดที่ต่างจากชุดนี้มากๆ 355 00:18:58,190 --> 00:18:58,910 ยังไง 356 00:18:59,110 --> 00:18:59,830 ฉันอธิบายให้ฟังได้ 357 00:19:00,030 --> 00:19:02,330 แต่จะมีคำศัพท์อย่างเช่น การจับจีบผ้า 358 00:19:02,530 --> 00:19:03,560 ไปเถอะ เชิญ 359 00:19:03,930 --> 00:19:06,100 ถ้าผมได้ออกรายการ ผมคงไม่ต้องเปลี่ยนชุด 360 00:19:06,810 --> 00:19:09,090 - ดึงเลย - ฉันดึงอยู่ มันไม่ขยับ 361 00:19:09,290 --> 00:19:11,250 - ลองเขย่าดูสิ - ถ้าเขย่า มันจะตกลงมา 362 00:19:11,450 --> 00:19:13,900 - มันไม่ขยับ - สิ่งที่เราต้องการคือกระรอก 363 00:19:14,110 --> 00:19:15,220 เพื่ออะไร แม็กกี้ 364 00:19:15,420 --> 00:19:16,890 เพื่อออกไปเอาห่อเอกสารไง 365 00:19:17,080 --> 00:19:18,110 งั้นก็กระรอกที่ถูกฝึกแล้ว 366 00:19:18,320 --> 00:19:20,970 เราต้องการกระรอกที่ถูกฝึกแล้ว ฉันเข้าใจเรื่องนี้ถูกไหม 367 00:19:21,170 --> 00:19:21,970 ถ้าได้ก็ดี 368 00:19:22,170 --> 00:19:23,140 ไอ้นี่มันไม่ขยับเลย 369 00:19:23,340 --> 00:19:25,940 เวร จำได้ไหมว่าซองมาจากใคร 370 00:19:26,140 --> 00:19:29,190 คนส่งเอกสารบอกแค่ว่า "ส่งถึงซูซี ไมเยอร์สันและหุ้นส่วน" 371 00:19:29,390 --> 00:19:32,480 เธอเคยคิดจะบอกเขาไหมว่า แค่ให้เดินมาทางซ้ายอีกไม่กี่ก้าว 372 00:19:32,680 --> 00:19:35,240 และเอามันมาส่งที่ ซูซี ไมเยอร์สันและหุ้นส่วน 373 00:19:35,440 --> 00:19:36,700 - ไม่ - ทำไมล่ะ 374 00:19:36,900 --> 00:19:38,570 เพราะเรามีถังส่งจดหมายนี่ไง 375 00:19:38,770 --> 00:19:40,010 ถังนี้สนุกดี 376 00:19:40,380 --> 00:19:41,160 สิ่งที่น่ากลัวคือ 377 00:19:41,360 --> 00:19:43,550 เราสามคนฉลาดที่สุดในวงการบันเทิง 378 00:19:45,760 --> 00:19:47,170 คุณชอบชุดของฉันไหม 379 00:19:47,360 --> 00:19:48,290 ทำไมเธอถึงไม่อยู่ที่ทำงาน 380 00:19:48,490 --> 00:19:49,210 คุณชอบไหม 381 00:19:49,410 --> 00:19:51,500 มิเรียม ขอละ ขอเรื่องโง่ๆ ทีละเรื่องพอ 382 00:19:51,700 --> 00:19:52,960 คุณคิดว่าชุดนี้เหมาะไหมกับ 383 00:19:53,160 --> 00:19:54,920 "ฉันจะออกรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ คืนนี้" 384 00:19:55,120 --> 00:19:56,020 แน่นอน 385 00:19:56,520 --> 00:19:58,220 อะไร บ้าน่า 386 00:19:58,420 --> 00:19:59,590 ไม่ คุณสิบ้า 387 00:19:59,790 --> 00:20:00,600 เธอพูดจริงเหรอ 388 00:20:00,800 --> 00:20:02,180 ฉันคือแอนทิกะนีแบบไม่มีเสียงหัวเราะ 389 00:20:02,380 --> 00:20:04,140 ไม่อยากเชื่อเลย มันเกิดขึ้นได้ยังไง 390 00:20:04,340 --> 00:20:06,940 กอร์ดันเรียกฉันเข้าไป บอกว่าฉันจะออกรายการคืนนี้ 391 00:20:07,130 --> 00:20:08,060 ให้ตายสิ กะทันหันมาก 392 00:20:08,260 --> 00:20:09,700 - เขาโมโห - ทำไม 393 00:20:10,200 --> 00:20:11,120 คุณคิดว่าทำไมล่ะ 394 00:20:11,540 --> 00:20:13,360 - หล่อนขอให้เขาทำ - ฉันคิดว่าหล่อนขอให้เขาทำ 395 00:20:13,560 --> 00:20:14,570 ให้ตายสิวะ 396 00:20:14,770 --> 00:20:16,030 เขาไม่ชอบที่เราทำเรื่องนี้ลับหลังเขา 397 00:20:16,230 --> 00:20:18,110 ช่างปะไร ต้องทำแบบนี้แหละ ถ้ามีตัวอะไรตาย 398 00:20:18,310 --> 00:20:19,320 แล้วขวางกลางถนน 399 00:20:19,520 --> 00:20:22,220 เรากลิ้งมันไปให้พ้น เลาะเนื้อมันเอาต้มซุปซะ 400 00:20:22,420 --> 00:20:23,410 ฉันจะได้ออกรายการ 401 00:20:23,610 --> 00:20:24,450 เธอจะได้ออกรายการ 402 00:20:24,650 --> 00:20:27,040 - ฉันจะได้ออกรายการ - เธอจะได้ออกรายการ 403 00:20:27,240 --> 00:20:30,130 โอเค ฉันต้องไปหาแม่ฉัน ครั้งนี้เธอจะเลี่ยงไม่ได้ 404 00:20:30,320 --> 00:20:32,960 เธอจะไปที่สตูดิโอ และเธอจะต้องยอมรับ 405 00:20:33,160 --> 00:20:34,800 นั่นคือความบันเทิง 406 00:20:35,000 --> 00:20:36,210 - ฉันใช้โทรศัพท์สายไหนได้ - สายสอง 407 00:20:36,410 --> 00:20:37,820 - ฉันอยู่ในออฟฟิศคุณนะ - โอเค 408 00:20:38,020 --> 00:20:40,890 เธอ เอารายชื่อคนติดต่อที่มี และโทรหาทุกคนที่รู้จักและไม่รู้จัก 409 00:20:41,090 --> 00:20:42,720 และบอกให้พวกเขาดูรายการคืนนี้ 410 00:20:42,920 --> 00:20:44,930 เธอ หากระรอกตัวนั้นให้ได้ 411 00:20:45,130 --> 00:20:45,910 ได้เลย 412 00:20:51,450 --> 00:20:53,110 - มีสมาธิหน่อย - สมาธิ ใช่ 413 00:20:53,310 --> 00:20:55,980 เรามาที่นี่เพื่อชุดเครื่องแบบ คลับยามเย็น 12 ชุด แค่ 12 ชุด 414 00:20:56,180 --> 00:20:58,360 และเฉพาะชุดเครื่องแบบ ที่เราตกลงกันไว้สัปดาห์ที่แล้ว 415 00:20:58,560 --> 00:20:59,450 ฉันเอารูปมาด้วย 416 00:20:59,650 --> 00:21:00,860 อย่าตอบตกลงทันที 417 00:21:01,060 --> 00:21:03,740 พวกเขาจะพยายามเสนอสินค้า ในคลังห่วยๆ ให้เราเหมือนครั้งที่แล้ว 418 00:21:03,940 --> 00:21:05,990 ฉันยังเสียใจอยู่ ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดว่า 419 00:21:06,190 --> 00:21:07,290 เราจะทำอะไรกับกระโปรงห่วงพวกนั้น 420 00:21:07,490 --> 00:21:08,330 แม่ฉันเป็นนักธุรกิจ 421 00:21:08,530 --> 00:21:09,750 อย่าปล่อยให้เราอยู่ตามลำพังอีก 422 00:21:09,950 --> 00:21:13,210 ฉันหาเครื่องแบบเจอแล้ว แน่นอนว่ามันซ่อนอยู่ด้านหลัง 423 00:21:13,410 --> 00:21:14,880 นึกว่าพวกเขาจะใช้มุกใหม่บ้างซะอีก 424 00:21:15,080 --> 00:21:16,670 มีอย่างอื่นเกิดขึ้น 425 00:21:16,870 --> 00:21:19,720 มีคนมาทำรายการของทุกอย่างที่นี่ 426 00:21:19,920 --> 00:21:20,720 อะไรนะ เพื่ออะไร 427 00:21:20,920 --> 00:21:22,820 ไม่รู้สิ แต่ฉันจะสืบให้รู้ 428 00:21:23,110 --> 00:21:25,200 แม่ พ่อ ผมมาแล้ว 429 00:21:25,740 --> 00:21:26,770 เดี๋ยวก่อน โจลี่ 430 00:21:26,960 --> 00:21:27,910 ใช่ เรากำลังไป 431 00:21:28,280 --> 00:21:31,080 รู้ไหม ยังไม่สายเกินไปที่จะไปห้างเมซี่ส์ 432 00:21:32,250 --> 00:21:33,020 พระเจ้า 433 00:21:33,220 --> 00:21:33,940 อย่าหลงเชื่อนะ 434 00:21:34,140 --> 00:21:34,860 แต่พวกเขามีไม้เท้า 435 00:21:35,060 --> 00:21:36,150 ใครๆ ก็มีไม้เท้าได้ 436 00:21:36,350 --> 00:21:37,380 สวัสดี โจล 437 00:21:37,580 --> 00:21:39,950 จุ๊บแม่จากตรงนั้นพอ โจลี่ แม่เจ็บ 438 00:21:40,140 --> 00:21:40,860 เกิดอะไรขึ้น 439 00:21:41,060 --> 00:21:42,200 เรื่องมันยาวน่ะ 440 00:21:42,400 --> 00:21:43,240 ผมมีเวลา 441 00:21:43,440 --> 00:21:47,490 โอเค แมนนี่อยู่ในฟลอริดา ไปเยี่ยมน้องสาว 442 00:21:47,690 --> 00:21:50,540 มอยช์เลยตื่นเช้าทุกวันเพื่อมาเปิดโรงงาน 443 00:21:50,740 --> 00:21:53,520 ยังไงก็ดี พ่อตื่น พ่ออาบน้ำ พ่อทำสบู่หล่น 444 00:21:53,770 --> 00:21:56,190 ก้มลงไปหยิบมัน และทันใดนั้น... 445 00:21:56,850 --> 00:21:58,210 - ตูม พ่อล้มลงไป - พ่อ ให้ตายเถอะ 446 00:21:58,410 --> 00:22:00,300 พ่อล้มลงไปอย่างแรง พ่อเลยเรียกเชอร์ลีย์ 447 00:22:00,500 --> 00:22:01,220 เชอร์ลีย์ 448 00:22:01,420 --> 00:22:03,300 - แม่อยู่บนเตียง หลับสนิท - นิ่งเป็นศพ 449 00:22:03,500 --> 00:22:05,430 จู่ๆ แม่ได้ยินมอยช์เรียกชื่อแม่ 450 00:22:05,630 --> 00:22:08,430 มันมืด มันหนาว แม่ไม่ได้ใส่อะไรเลย 451 00:22:08,630 --> 00:22:09,890 - ไม่มีสักชิ้น - แม่ ขอละ 452 00:22:10,090 --> 00:22:12,730 แม่เลยคว้าอย่างแรกที่คว้าได้ และวิ่งเข้าไป 453 00:22:12,930 --> 00:22:13,650 มอยช์ 454 00:22:13,840 --> 00:22:16,080 ตอนที่เขาล้มลง เขาทำน้ำเปียกกระจายทั่วพื้น 455 00:22:16,500 --> 00:22:17,710 แม่ล้มลงไปเหมือนหินหล่น 456 00:22:17,910 --> 00:22:19,820 และหินก้อนนั้นหล่นลงมาทับพ่อ 457 00:22:20,020 --> 00:22:22,320 แม่คิดว่ากระดูกหักทั้งตัว เสื้อโค้ทแม่เปียกชุ่ม 458 00:22:22,520 --> 00:22:25,070 เหมือนมีจามรีตัวเปียกนอนทับเราอยู่เลย 459 00:22:25,270 --> 00:22:27,490 กว่าพนักงานทำความสะอาดจะเข้ามา ก็ช่วงสายๆ แล้ว 460 00:22:27,690 --> 00:22:28,660 เราได้แต่นอนอยู่ตรงนั้น 461 00:22:28,860 --> 00:22:30,050 และพูดคุยกัน 462 00:22:30,930 --> 00:22:33,290 แค่พูดถึงทุกเรื่อง 463 00:22:33,490 --> 00:22:35,880 เราจะทำอะไรได้อีก ในสถานการณ์แบบนั้นนอกจากตาย 464 00:22:36,080 --> 00:22:37,420 เราไม่ได้คุยกันแบบนั้นมาหลายปีแล้ว 465 00:22:37,620 --> 00:22:39,380 และเป็นครั้งแรกที่พ่อได้ฟังจริงๆ 466 00:22:39,580 --> 00:22:40,860 และแม่ก็ฟังเหมือนกัน 467 00:22:41,150 --> 00:22:43,170 มันเป็นช่วงเวลาที่เยี่ยมมาก 468 00:22:43,370 --> 00:22:44,880 ผมรักคุณมากเลย 469 00:22:45,080 --> 00:22:47,350 ยังไงก็ตาม แม่ของลูกโน้มน้าวว่าพ่อทำตัวงี่เง่า 470 00:22:47,550 --> 00:22:49,260 ชีวิตนี้มีอะไรมากกว่าแค่โรงงานนี้ 471 00:22:49,460 --> 00:22:51,560 และไหนๆ พ่อก็ไม่ได้เก็บมันไว้ให้ลูก... 472 00:22:51,760 --> 00:22:53,370 มอยช์กำลังจะเกษียณ 473 00:22:53,580 --> 00:22:54,560 อะไรนะ จริงเหรอ 474 00:22:54,760 --> 00:22:56,480 พ่อจะขายธุรกิจนี้ ขายทุกอย่างเลย 475 00:22:56,680 --> 00:22:57,440 ง่ายๆ แบบนั้นเลยเหรอ 476 00:22:57,640 --> 00:23:01,570 บางครั้งคนเราต้องลื่นตอนอาบน้ำ ถึงจะเห็นทุกอย่างชัดเจน 477 00:23:01,770 --> 00:23:04,630 ชีวิตมีค่ามาก และมันไม่ได้มีแค่ตัวเราเอง 478 00:23:05,000 --> 00:23:07,890 ลูกต้องคิดถึงคนอื่นๆ ในชีวิตลูก 479 00:23:08,090 --> 00:23:09,030 แล้วคนงานล่ะ 480 00:23:09,230 --> 00:23:11,950 ช่างหัวพวกเขา เรื่องสำคัญก็คือพ่อจะเกษียณ 481 00:23:12,150 --> 00:23:13,500 ทันทีที่เราเดินได้อีกครั้ง 482 00:23:13,700 --> 00:23:16,480 เราจะขายบ้านและไปซื้อคอนโดในโบคา 483 00:23:16,680 --> 00:23:18,130 ผมอึ้งเลย 484 00:23:18,330 --> 00:23:19,440 แต่มีความสุขใช่ไหม 485 00:23:19,810 --> 00:23:20,800 ถ้าพ่อแม่มีความสุข ผมก็มีความสุข 486 00:23:21,000 --> 00:23:24,260 คุณเมเซิล ขอโทษค่ะ คุณเมเซิล มีโทรศัพท์ถึงคุณ 487 00:23:24,460 --> 00:23:27,650 ผมเหรอ โอเค เดี๋ยวผมมานะ 488 00:23:28,030 --> 00:23:30,240 โอเค อาร์ช อาร์ช มานี่ๆ 489 00:23:30,610 --> 00:23:32,640 มาคุยกันเรื่องเครื่องแบบพวกนั้นกัน 490 00:23:32,840 --> 00:23:33,780 ทีนี้ฉันรู้... 491 00:23:35,160 --> 00:23:37,400 - ฮัลโหล - ไง ขอโทษที่โทรมากวนนะ 492 00:23:37,600 --> 00:23:39,330 ไม่ เชิญเลย ช่วยทำให้ผมวอกแวกที 493 00:23:39,960 --> 00:23:42,130 คืนนี้ฉันจะได้ออกรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 494 00:23:42,330 --> 00:23:44,690 อะไรนะ มิดจ์ สุดยอดเลย 495 00:23:44,890 --> 00:23:46,340 ฉันรู้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย 496 00:23:47,130 --> 00:23:49,780 ฉันเกือบกลัวที่จะไม่พูดมันออกมาดังๆ แล้วมันอาจจะหายไป 497 00:23:49,980 --> 00:23:52,410 ไม่ๆ มันจะไม่หายไป นี่เรื่องใหญ่เลยนะ 498 00:23:52,610 --> 00:23:54,430 นี่คือโอกาสดังที่ฉันรออยู่ 499 00:23:54,800 --> 00:23:55,720 คุณพร้อมไหม 500 00:23:56,430 --> 00:23:57,680 ฉันควรต้องพร้อมใช่ไหมล่ะ 501 00:23:58,430 --> 00:24:02,550 ฟังนะ ถ้าคุณต้องพูดเรื่องผม เรื่องเรา หรืออะไรก็แล้วแต่ ตามสบาย 502 00:24:02,750 --> 00:24:03,520 ผมไม่ถือ 503 00:24:05,110 --> 00:24:06,240 - โจล ฉัน... - ผมพูดจริง 504 00:24:06,440 --> 00:24:09,280 พรุ่งนี้ผมยังอยากใช้ชีวิต อยู่ในนิวยอร์กได้ แต่ถ้าไม่ ก็ให้มันเป็นไป 505 00:24:10,700 --> 00:24:12,780 ฉันเคยบอกคุณไหมว่าคุณสุดยอดมาก 506 00:24:12,990 --> 00:24:16,160 เคยบอก บ่อยด้วย มากกว่าที่ผมสมควรได้รับ 507 00:24:16,830 --> 00:24:19,850 นี่ คุณอยากไปที่สตูดิโอไหม 508 00:24:20,050 --> 00:24:22,150 ดูฉันต่อว่าคุณออกทีวีทั่วประเทศ 509 00:24:22,350 --> 00:24:23,120 จริงเหรอ 510 00:24:23,420 --> 00:24:25,670 ใช่ ฉันอยากให้คุณอยู่ที่นั่น 511 00:24:26,040 --> 00:24:27,340 ผมไม่ยอมพลาดแน่ 512 00:24:27,540 --> 00:24:28,320 สองทุ่มครึ่ง 513 00:24:28,520 --> 00:24:30,970 ฉันจะฝากตั๋วไว้ในชื่อ "คนที่หลุดมือไป" 514 00:24:31,170 --> 00:24:32,220 คุณโชคดีนะ 515 00:24:33,090 --> 00:24:33,930 บาย โจล 516 00:24:42,850 --> 00:24:45,560 โอเค ฉันจะออกไปสตูดิโอแล้ว 517 00:24:46,020 --> 00:24:47,050 รอก่อน ฉันจะไปกับเธอด้วย 518 00:24:47,250 --> 00:24:48,840 ถือสายแป๊บนะคะ มิดจ์ ข้อศอก 519 00:24:49,040 --> 00:24:51,930 - อะไรนะ เวร อึ - มันคืออะไร 520 00:24:52,130 --> 00:24:54,430 อึ มันคืออึ อึนกพิราบ 521 00:24:54,630 --> 00:24:56,810 อะไร เวร เธอพิงขอบหน้าต่างเหรอ 522 00:24:57,010 --> 00:25:00,020 ห้ามพิงขอบหน้าต่าง มิเรียม นั่นเป็นที่ของนกพิราบ 523 00:25:00,220 --> 00:25:02,190 - ฉันต้องเปลี่ยนชุดอีก - เปลี่ยนเป็นชุดอะไร สูทฉันเหรอ 524 00:25:02,390 --> 00:25:04,150 ฉันไปออกรายการแบบนี้ไม่ได้ 525 00:25:04,350 --> 00:25:06,130 เดี๋ยวนะ เราแวะห้างเบิร์กดอร์ฟส์ได้ไหม 526 00:25:06,330 --> 00:25:08,860 เธอจะไม่ไปชอปปิง ไม่มีใครมีเวลาแบบนั้น 527 00:25:09,060 --> 00:25:10,280 พวกเขาต้องเลื่อนรายการเป็นสัปดาห์ 528 00:25:10,480 --> 00:25:12,410 ฉันจองชุดไว้ที่นั่น มันอาจใช้ได้สักชุด 529 00:25:12,610 --> 00:25:13,950 ฉันจะไปเอามาให้ คุณไปที่สตูดิโอเลย 530 00:25:14,150 --> 00:25:15,390 - จริงเหรอ - ไปๆ 531 00:25:15,590 --> 00:25:17,580 ทำไมคุณปล่อยให้ นกพิราบมาอึตรงขอบหน้าต่าง 532 00:25:17,780 --> 00:25:18,750 เพราะพวกมันเป็นนกพิราบไง 533 00:25:18,950 --> 00:25:21,560 โลกของพวกมันแคบ มิเรียม ต้องให้อะไรกับพวกมันบ้าง 534 00:25:26,270 --> 00:25:29,170 "คำแนะนำที่ดีที่สุด ที่ฉันมีให้สาวๆ ที่อยากมีลูกสักวัน 535 00:25:29,370 --> 00:25:30,930 "คือการอยู่กับพ่อแม่ของคุณเอง" 536 00:25:31,130 --> 00:25:31,900 อาจจะ 537 00:25:33,070 --> 00:25:35,680 "ลูกๆ ของฉันไม่ใช่ทารกอีกแล้ว ซึ่งน่าเศร้าสำหรับคนเป็นแม่ 538 00:25:35,880 --> 00:25:37,470 "ตอนนี้ฉันต้องฟัง ความเห็นพวกเขาเรื่อง..." 539 00:25:37,670 --> 00:25:39,600 สีส้มเกินไป "ชุดงี่เง่าที่ฉันให้พวกเขาใส่" 540 00:25:39,800 --> 00:25:40,580 ไม่ 541 00:25:42,540 --> 00:25:43,900 "ลูกชายของฉันคิดว่าฉันตลก 542 00:25:44,100 --> 00:25:45,960 "ลูกสาวของฉันคิดว่า เธอถูกรับมาเลี้ยง" เข้มเกินไป 543 00:25:46,160 --> 00:25:47,360 - มุกตลกเหรอ - ไลเนอร์ 544 00:25:47,560 --> 00:25:48,840 คุณไม่อยากแต่งเองเหรอ 545 00:25:49,040 --> 00:25:50,290 เชิญเลย คุณเป็นมืออาชีพ 546 00:25:50,960 --> 00:25:53,240 "ผู้คนถามฉันว่า ทำไมฉันถึงแสดงตลกตอนกลางคืน 547 00:25:53,440 --> 00:25:54,990 "เมื่อฉันมีลูกสองคนอยู่ที่บ้าน" ไม่ค่ะ 548 00:25:55,190 --> 00:25:57,700 "และฉันบอกพวกเขาว่า ลูกๆ หัวเราะไม่ดี" ไม่ค่ะ 549 00:25:57,900 --> 00:25:59,790 ฉันสงสัยว่าฉันควรพูดถึงเด็กๆ ไหม 550 00:25:59,990 --> 00:26:02,290 เด็กๆ เป็นเรื่องที่เข้าถึงได้ พวกเวรนั่นมีอยู่ทั่วทุกที่ 551 00:26:02,490 --> 00:26:05,170 ฉันรู้ แต่คนจะเกลียดไหม ที่แม่เล่นมุกเรื่องลูกๆ ตัวเอง 552 00:26:05,370 --> 00:26:06,130 ไม่ ทำไม 553 00:26:06,330 --> 00:26:07,880 แม่ควรรักลูกๆ 554 00:26:08,080 --> 00:26:10,550 อ่อนโยน ใส่ใจ และอะไรเทือกๆ นั้น 555 00:26:10,750 --> 00:26:11,610 - แค่ให้ฉัน... - ได้ 556 00:26:11,810 --> 00:26:14,050 ได้มาแล้ว ฉันให้พวกเขา เย็บตะขอและกระดุมอีกที 557 00:26:14,250 --> 00:26:16,200 จะได้ไม่มีอุบัติเหตุออกทีวีทั่วประเทศ 558 00:26:16,400 --> 00:26:18,060 ฉันไม่รู้ว่าคุณมีถุงน่องไหม 559 00:26:18,260 --> 00:26:19,910 ฉันเลยซื้อเผื่อมาให้สองสามคู่ 560 00:26:20,450 --> 00:26:21,430 ไดนาห์ แต่งงานกับฉันไหม 561 00:26:21,630 --> 00:26:22,980 ฉันไม่แต่งงานกับนักแสดงตลก 562 00:26:23,180 --> 00:26:25,400 - ยุติธรรมดี ฉันติดเงินคุณเท่าไหร่ - ไม่ติดเลย 563 00:26:25,600 --> 00:26:26,900 ฉันไม่ยอมให้คุณจ่ายให้หรอกนะ 564 00:26:27,100 --> 00:26:28,320 ฉันจะไม่จ่ายค่าของพวกนี้ 565 00:26:28,520 --> 00:26:29,480 ฉันไม่จ่ายค่าของพวกนี้นะ 566 00:26:29,680 --> 00:26:30,740 ไม่มีใครต้องจ่ายทั้งนั้น 567 00:26:30,930 --> 00:26:33,530 ฉันบอกพวกเขาว่าคุณจะใส่ชุดพวกนี้ ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 568 00:26:33,730 --> 00:26:36,010 ตราบใดที่คุณพูดถึง เบิร์กดอร์ฟส์ในรายการ ทุกอย่างฟรี 569 00:26:36,340 --> 00:26:37,840 ไดนาห์ แน่ใจนะว่าจะไม่แต่งงานกับฉัน 570 00:26:38,220 --> 00:26:40,620 กลับมาที่เรื่องลำดับการแสดงได้แล้ว มีเวลาไม่มาก 571 00:26:40,820 --> 00:26:42,850 ฉันคิดว่าฉันควรตัดเรื่องลูกๆ 572 00:26:43,100 --> 00:26:45,080 โอเค แต่ทันที่เธอเปิดปาก 573 00:26:45,280 --> 00:26:48,210 สิ่งแรกที่เธอจะพูดคือ "ฉันเกลียดเด็ก ไปตายซะ" 574 00:26:48,410 --> 00:26:50,710 ฉันไม่คิดว่านั่นจะเป็นสิ่งแรกนะ 575 00:26:50,910 --> 00:26:52,230 มิดจ์ สำเร็จแล้ว 576 00:26:52,440 --> 00:26:53,360 เยี่ยม 577 00:26:54,570 --> 00:26:55,690 เขาอยู่ในสายของมิลลี่ 578 00:26:56,650 --> 00:26:57,700 อันนี้เลย 579 00:26:59,700 --> 00:27:02,140 - หาตัวพ่อเจอยากมาก - ลูกพูดเรื่องอะไร 580 00:27:02,340 --> 00:27:03,310 หนูตามหาตัวพ่ออยู่ 581 00:27:03,510 --> 00:27:05,060 - พ่ออยู่ที่ทำงาน - ตอนนี้หนูรู้แล้ว 582 00:27:05,260 --> 00:27:07,360 งั้นก็ไขปริศนาได้แล้ว ลาก่อน มิเรียม 583 00:27:07,550 --> 00:27:09,980 หนูพยายามติดต่อแม่ แต่แม่คุยโทรศัพท์หลายชั่วโมงแล้ว 584 00:27:10,180 --> 00:27:11,570 และก่อนหน้านี้แม่ไม่ได้อยู่บ้าน 585 00:27:11,770 --> 00:27:12,740 ก่อนหน้านี้ลูกกลับไปที่บ้านทำไม 586 00:27:12,940 --> 00:27:13,700 หนูกลับไปเปลี่ยนชุด 587 00:27:13,890 --> 00:27:14,740 - อีกแล้วเหรอ - ใช่ค่ะ 588 00:27:14,940 --> 00:27:16,320 วันนี้เปลี่ยนชุดรอบที่สองเหรอ 589 00:27:16,520 --> 00:27:19,620 ค่ะ ครั้งที่สามเมื่อไดนาห์มาถึง พร้อมชุดของหนูจากเบิร์กดอร์ฟส์ 590 00:27:19,820 --> 00:27:22,790 พ่อต้องการคนหนุ่มสาวมาฟังเรื่องนี้ และอธิบายให้พ่อฟัง 591 00:27:22,990 --> 00:27:24,350 ฟังนะคะ หนูมีข่าวดีมาก 592 00:27:25,350 --> 00:27:27,710 คืนนี้หนูจะได้ออกรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 593 00:27:27,910 --> 00:27:28,680 ไปทำอะไร 594 00:27:29,100 --> 00:27:29,940 เดี่ยวไมโครโฟนค่ะ 595 00:27:30,140 --> 00:27:31,270 เป็นแขกรับเชิญในรายการเหรอ 596 00:27:31,480 --> 00:27:32,560 หนูเป็นแขกรับเชิญค่ะ 597 00:27:32,810 --> 00:27:33,670 พ่อจะ... 598 00:27:33,870 --> 00:27:34,840 หนูพยายามโทรหาแม่ 599 00:27:35,040 --> 00:27:37,090 เพราะหนูมีตั๋วสองใบให้พ่อกับแม่ 600 00:27:37,290 --> 00:27:38,470 เราจะออกอากาศสดตอนสามทุ่ม 601 00:27:38,670 --> 00:27:40,310 พ่อแม่ต้องนั่งประจำที่ตอนสองทุ่มครึ่ง 602 00:27:40,500 --> 00:27:42,600 สองทุ่มครึ่ง โอเค เราจะไปที่นั่น 603 00:27:42,800 --> 00:27:43,890 เยี่ยม หนูต้องไปแล้ว 604 00:27:44,090 --> 00:27:46,060 หนูนั่งอยู่ในออฟฟิศ ใส่ชุดชั้นในอยู่... 605 00:27:46,260 --> 00:27:47,100 พ่อไม่อยากฟังอีกแล้ว 606 00:27:47,300 --> 00:27:49,230 - แต่หนู... - ไม่เอาแล้ว คืนนี้เจอกัน 607 00:27:49,430 --> 00:27:51,370 - เดี๋ยว มิเรียม - คะ 608 00:27:52,710 --> 00:27:55,630 เป็นข่าวที่วิเศษมากเลย 609 00:27:58,550 --> 00:27:59,510 ขอบคุณค่ะ พ่อ 610 00:28:08,350 --> 00:28:10,230 บทพูดเดี่ยวไม่ได้เขียนเองได้นะ ทุกคน 611 00:28:13,650 --> 00:28:14,520 โรส 612 00:28:16,230 --> 00:28:17,150 โรส 613 00:28:17,440 --> 00:28:20,430 ไม่ หยุดอยู่ตรงนั้น ฉันเพิ่งจัดที่ให้ทุกคนเสร็จ 614 00:28:20,630 --> 00:28:22,430 มาเร็ว เราต้องไปกันแล้ว 615 00:28:22,630 --> 00:28:23,350 ไปไหน 616 00:28:23,550 --> 00:28:25,120 ผมได้รับสายจากมิเรียม 617 00:28:25,320 --> 00:28:28,520 คืนนี้เธอจะได้ออกรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 618 00:28:28,720 --> 00:28:30,000 เธอจะแสดงในรายการ 619 00:28:31,080 --> 00:28:32,520 ดีสำหรับลูกแล้ว 620 00:28:32,720 --> 00:28:34,150 เราต้องไปถึงที่นั่นตอนสองทุ่มครึ่ง 621 00:28:34,350 --> 00:28:38,490 ฉะนั้นทำอะไรก็ตามที่คุณต้องทำตรงนี้ เราจะได้ออกจากบ้านเพราะเราต้องไป 622 00:28:38,690 --> 00:28:39,670 ฉันไม่ไป 623 00:28:39,880 --> 00:28:42,280 หมายความว่าไงที่ว่าคุณไม่ไป 624 00:28:42,480 --> 00:28:44,720 มิเรียมกำลังจะออกทีวีนะ 625 00:28:45,090 --> 00:28:48,120 ถ้าเธออยากให้ฉันไปที่นั่น เธอคงชวนฉันเอง 626 00:28:48,320 --> 00:28:51,580 เธอโทรหาคุณและชวนคุณ คุณไปแล้วมาบอกฉันว่าแสดงเป็นยังไง 627 00:28:51,780 --> 00:28:55,880 เธอบอกว่าเธอพยายามโทรหาคุณ และสายไม่ว่างมาสี่ชั่วโมงแล้ว 628 00:28:56,080 --> 00:28:57,010 แล้วคุณเชื่ออย่างนั้นเหรอ 629 00:28:57,210 --> 00:28:58,130 มิเรียมจะโกหกทำไม 630 00:28:58,330 --> 00:29:00,720 เพราะเธอเป็นคนโกหกตามแรงกดดัน เหมือนลูกๆ ของเธอ 631 00:29:00,920 --> 00:29:02,140 ผมว่านั่นไม่จริงนะ 632 00:29:02,340 --> 00:29:04,990 เธอโกหกเรานานแค่ไหน เรื่องแสดงเดี่ยวไมโครโฟน 633 00:29:05,530 --> 00:29:07,410 และเรื่องซูซีเป็นช่างประปา 634 00:29:07,610 --> 00:29:10,190 ตอนที่เธอโทรหาเรา ในปาร์ตี้วันเกิดปลอมๆ ของอีธาน 635 00:29:10,390 --> 00:29:12,810 เธอบอกว่าเธออยู่ที่ปราก ทั้งที่จริงๆ เธอกลับมาในนิวยอร์กแล้ว 636 00:29:13,010 --> 00:29:15,070 และแน่นอนว่า ฉันไม่ได้คุยโทรศัพท์อยู่สี่ชั่วโมง 637 00:29:15,270 --> 00:29:18,650 ฉันไม่ใช่พวกติ่งแฟนคลับวัย 14 ที่วางแผนหนีตามเอลวิสไปนะ 638 00:29:18,850 --> 00:29:20,410 บางทีโทรศัพท์อาจจะมีปัญหา 639 00:29:20,600 --> 00:29:24,240 โทรศัพท์ไม่มีปัญหา ฉันอยู่บ้านกับโทรศัพท์ทั้งวัน 640 00:29:24,440 --> 00:29:25,790 ถ้ามีฉันก็คงรู้สิ 641 00:29:25,980 --> 00:29:27,450 บางทีโทรศัพท์อาจจะหลุดจากที่วาง 642 00:29:27,650 --> 00:29:29,600 โทรศัพท์ไม่ได้หลุดจาก... 643 00:29:32,180 --> 00:29:34,100 นั่นไม่ได้พิสูจน์ว่ามีคนพยายามโทรมา 644 00:29:35,940 --> 00:29:36,710 ฮัลโหล 645 00:29:36,910 --> 00:29:39,300 โรส ผมพยายามโทรหาคุณมาสี่ชั่วโมง 646 00:29:39,500 --> 00:29:42,550 คืนนี้มิดจ์จะไปออกรายการ กอร์ดอน ฟอร์ด เธอมีตั๋วให้คุณ 647 00:29:42,750 --> 00:29:44,100 ขอบคุณที่โทรหาฉัน โจล 648 00:29:44,290 --> 00:29:46,470 คุณต้องไปถึงที่นั่นตอนสองทุ่มครึ่ง รายการเริ่มตอนสามทุ่ม 649 00:29:46,670 --> 00:29:47,430 โอเค โจล 650 00:29:47,630 --> 00:29:48,850 - สองทุ่มครึ่ง - ขอบคุณ โจล 651 00:29:49,050 --> 00:29:51,040 ผมควรต้องได้ยินคุณบอกว่า คุณจะไปที่นั่น 652 00:29:52,540 --> 00:29:53,310 ฮัลโหล 653 00:29:53,510 --> 00:29:55,820 โรส โทรติดสักที ฉันพยายามโทรหามาหลายชั่วโมงแล้ว 654 00:29:56,010 --> 00:29:57,780 ฟังนะ มิเรียมอยากให้ฉันโทรมา เพื่อให้แน่ใจว่า 655 00:29:57,980 --> 00:30:00,860 คุณรู้ว่าคืนนี้เธอจะแสดง ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 656 00:30:01,060 --> 00:30:01,900 ฉันรู้... 657 00:30:02,100 --> 00:30:04,970 พวกเขาบอกให้ไปถึงสองทุ่มครึ่ง แต่ฉันว่า 20.15 น. เพื่อความปลอดภัย 658 00:30:05,170 --> 00:30:07,740 พวกเขาแจกของฟรีเยอะเลย ตอน 20.15 น. 659 00:30:07,940 --> 00:30:11,540 จานร่อน ที่จับหม้อ แก้วไวน์ที่มีลายภูติจิ๋วตรงแก้ว... 660 00:30:11,740 --> 00:30:12,560 ลาก่อน เชอร์ลีย์ 661 00:30:14,060 --> 00:30:14,830 ฮัลโหล 662 00:30:15,030 --> 00:30:16,150 ฮัลโหล คุณนายไวส์แมน 663 00:30:16,350 --> 00:30:18,300 พระเจ้า คุณชอบคุยโทรศัพท์นานๆ จริงๆ 664 00:30:18,500 --> 00:30:19,210 ฉันไม่ได้คุย... 665 00:30:19,410 --> 00:30:21,590 คุณมิเรียมพยายามติดต่อคุณ 666 00:30:21,790 --> 00:30:24,050 คืนนี้เธอจะแสดงตลก ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ด 667 00:30:24,250 --> 00:30:26,100 - เธอมีตั๋ว - ทำไมต้องกระซิบด้วย 668 00:30:26,300 --> 00:30:28,470 ยานูชไม่อยากให้ฉันคุยกับพวกคุณอีกแล้ว 669 00:30:28,670 --> 00:30:30,980 เขาบอกว่าพวกคุณเป็นแวมไพร์ ที่ดูดเลือดจากเรา 670 00:30:31,170 --> 00:30:32,310 เซลด้า คุณกำลังคุยกับใครน่ะ 671 00:30:32,510 --> 00:30:33,700 ถือว่าฉันไม่เคยโทรมานะ บาย 672 00:30:35,620 --> 00:30:36,660 โอเค งั้น... 673 00:30:39,000 --> 00:30:39,920 โรส ไวส์แมนพูดค่ะ 674 00:30:40,130 --> 00:30:42,050 - ได้ตัวเธอแล้ว - โทรติดสักที โทรมาหลายชั่วโมงแล้ว 675 00:30:42,250 --> 00:30:44,700 - มิดจ์ต้องการให้เราบอกคุณ... - เธอจะออกรายการ 676 00:30:44,900 --> 00:30:45,740 ครับ และไปถึงที่นั่นก่อน... 677 00:30:45,940 --> 00:30:48,590 สองทุ่มสิบห้าถ้าอยากได้จานร่อน ฉันรู้ ฉันได้ยินแล้ว ขอบคุณค่ะ 678 00:30:50,260 --> 00:30:51,720 - เรามีเวลาเท่าไหร่ - หนึ่งชั่วโมง 679 00:30:51,930 --> 00:30:52,720 ไปกันเถอะ 680 00:30:53,640 --> 00:30:56,580 ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงไม่ให้ อันโตนิโอเรียกแท็กซี่ให้เรา 681 00:30:56,780 --> 00:30:58,340 มันไม่มีรถแท็กซี่ให้เรียก โรส 682 00:30:58,540 --> 00:31:00,670 ไม่มีอยู่แล้วสิ คุณไม่ยอมให้เขาเป่านกหวีด 683 00:31:00,870 --> 00:31:02,050 - อะไรนะ - นกหวีดรถแท็กซี่ 684 00:31:02,250 --> 00:31:04,130 พอเขาเป่านกหวีด รถแท็กซี่ก็มา 685 00:31:04,330 --> 00:31:06,430 รถแท็กซี่ต้องอยู่แถวนั้นอยู่แล้ว เพื่อจะได้ยินเสียงนกหวีด 686 00:31:06,630 --> 00:31:08,180 นกหวีดไม่ใช่เวทมนตร์นะ 687 00:31:08,380 --> 00:31:11,890 อันโตนิโอไม่ใช่พ่อมด ที่นี่ไม่ใช่นาร์เนีย 688 00:31:12,090 --> 00:31:12,810 ให้ตายสิ 689 00:31:13,010 --> 00:31:16,020 ตอนนี้เรารู้แล้วว่าทำไมหน้าตึกถึงไม่มีแท็กซี่ 690 00:31:16,220 --> 00:31:17,450 อยู่ตรงนี้กันหมดเลย 691 00:31:18,580 --> 00:31:19,480 มองหาไฟรถว่าง 692 00:31:19,680 --> 00:31:21,920 ฉันไม่เห็นไฟเลย คุณมีนกหวีดไหม 693 00:31:22,380 --> 00:31:25,110 สวัสดีค่ะ คนขับแท็กซี่ ยู้ฮู 694 00:31:25,310 --> 00:31:27,430 ขอโทษครับ ไป 30 ร็อกเกอะเฟลเลอร์เซ็นเตอร์ไหม 695 00:31:27,630 --> 00:31:29,010 - คิดค่าโดยสารไม่ได้ - ทำไมครับ 696 00:31:29,220 --> 00:31:30,540 - เปลี่ยนกะ - เขาบอกว่าอะไร 697 00:31:30,730 --> 00:31:31,580 เขาไม่รับผู้โดยสาร 698 00:31:31,780 --> 00:31:33,220 เพราะคุณไม่ได้ใช้นกหวีด 699 00:31:34,220 --> 00:31:36,020 เป็นผมจะลองรถไฟใต้ดินนะเพื่อน 700 00:31:37,180 --> 00:31:39,290 - ขอโทษครับ รถว่างไหมครับ - ไม่ครับ เปลี่ยนกะ 701 00:31:39,490 --> 00:31:42,670 ขอโทษนะคะ เราต้องการรถแท็กซี่ คุณเกือบขับรถทับเท้าฉัน 702 00:31:42,870 --> 00:31:44,720 - ขอโทษครับ รถว่างไหมครับ - ไม่ว่าง 703 00:31:44,920 --> 00:31:45,930 ขอโทษนะคะ 704 00:31:46,120 --> 00:31:46,930 แท็กซี่ 705 00:31:47,130 --> 00:31:48,180 ขอโทษนะคะ เราต้องการแท็กซี่ 706 00:31:48,380 --> 00:31:49,220 เปลี่ยนกะครับ คุณผู้หญิง 707 00:31:49,420 --> 00:31:52,140 ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม ทุกคนถึงเปลี่ยนกะพร้อมกัน 708 00:31:52,340 --> 00:31:53,310 ผู้คนเดินทางกันยังไง 709 00:31:53,510 --> 00:31:56,270 รถว่างไหมครับ เราจะไปที่ 30 ร็อกเกอะเฟลเลอร์เซ็นเตอร์ 710 00:31:56,470 --> 00:31:58,850 - โชคดีนะครับ - ขอโทษนะคะ เราต้องการแท็กซี่ 711 00:31:59,050 --> 00:32:00,770 - เราไม่มีนกหวีด - ขอโทษครับ คุณผู้หญิง 712 00:32:00,970 --> 00:32:03,570 ขอโทษครับ เราต้องการแท็กซี่ 713 00:32:03,770 --> 00:32:04,990 ผมรู้ว่ามีเปลี่ยนกะ... 714 00:32:05,190 --> 00:32:06,280 - ขอโทษนะคะ... - ไม่ 715 00:32:06,480 --> 00:32:08,420 ลูกสาวฉันจะออกทีวี 716 00:32:10,010 --> 00:32:13,040 - ผมให้คุณสิบดอลลาร์เพื่อไม่เปลี่ยนกะ - ไม่ครับ 717 00:32:13,240 --> 00:32:16,560 เธอโทรมา และโทรศัพท์ หลุดจากแท่นวาง ฉันไม่รู้เรื่องเลย 718 00:32:16,760 --> 00:32:18,870 แต่ตอนนี้หลานสาวของฉัน หยิบโทรศัพท์ถึงแล้ว 719 00:32:19,070 --> 00:32:20,920 ผมมีสิบดอลลาร์ ถ้าคุณไม่เปลี่ยนกะ 720 00:32:21,120 --> 00:32:21,840 ไม่ครับ ขอโทษด้วย 721 00:32:22,040 --> 00:32:25,090 ความสัมพันธ์ตั้งแต่สามีของเธอทิ้งไป และเธอกลายเป็นนักแสดงตลก 722 00:32:25,290 --> 00:32:27,630 ซึ่งฉันหวังว่าจะเป็นแค่ช่วงหนึ่ง แต่เห็นได้ชัดว่า... 723 00:32:27,830 --> 00:32:30,550 ยี่สิบดอลลาร์เพื่อไปส่งเรา บวกกับค่าโดยสารตามจริง 724 00:32:30,750 --> 00:32:33,560 และถ้ามีคนในครอบครัวคุณต้องการให้ติว 725 00:32:33,760 --> 00:32:36,770 พีชคณิตขั้นสูงหรือสมการเชิงอนุพันธ์ 726 00:32:36,970 --> 00:32:39,750 หรือบทวิจารณ์ละครดีๆ ใน วิลเลจ วอยซ์ 727 00:32:39,950 --> 00:32:41,310 เรื่องนั้นผมก็ช่วยได้เหมือนกัน 728 00:32:41,510 --> 00:32:43,340 อุตสาหกรรมรถแท็กซี่เป็นอะไรกันไปหมด 729 00:32:43,540 --> 00:32:45,530 ผมเสนอเงิน และการบริการให้ชายคนนี้... 730 00:32:45,730 --> 00:32:47,400 ฉันเสนอแหวนแต่งงานให้ แต่ก็ไม่ได้ผล 731 00:32:47,600 --> 00:32:48,650 และเขายัง... เดี๋ยว อะไรนะ 732 00:32:48,850 --> 00:32:50,160 เขามองฉันเหมือนฉันเป็นคนบ้าเลย 733 00:32:50,360 --> 00:32:53,450 คุณเสนอแหวนแต่งงานให้เขาได้ยังไง นั่นมันของคุณย่าทวดของผมนะ 734 00:32:53,650 --> 00:32:54,910 อย่าเปลี่ยนเรื่อง 735 00:32:55,110 --> 00:32:57,330 นั่นคือมรดกตกทอด มันล้ำค่ามาก 736 00:32:57,530 --> 00:32:58,370 ท่านไม่ใส่มันด้วยซ้ำ 737 00:32:58,570 --> 00:33:00,830 ท่านเย็บแหวนติดกับวิกผมตัวเอง จะได้ไม่มีใครขโมยมันไป 738 00:33:01,030 --> 00:33:04,060 รถเมล์ ฉันเห็นรถเมล์ ถ้าเรามีนกหวีดคงจะดี 739 00:33:04,730 --> 00:33:06,420 - เดี๋ยว - ช่วยหยุดรถเมล์ด้วย 740 00:33:06,620 --> 00:33:07,880 - เดี๋ยว - หยุดรถเดี๋ยวนี้เลย 741 00:33:08,080 --> 00:33:09,150 หยุด อย่าขยับนะ 742 00:33:09,360 --> 00:33:10,130 ได้โปรดรอด้วย 743 00:33:10,330 --> 00:33:14,280 ขอโทษนะคะ คุณคนขับรถเมล์ ลูกสาวฉันจะออกทีวี 744 00:33:14,780 --> 00:33:19,200 เอาละ ทุกคน เตรียมพร้อม สำหรับการแจกจานร่อนกอร์ดอน ฟอร์ด 745 00:33:23,870 --> 00:33:26,500 หมายเลขนำโชคของคุณคือ 46 24 11 6 และ 5 746 00:33:29,800 --> 00:33:32,620 เอาไป ลำดับการแสดงของเธอ ชัดเจนดี เธออ่านออกไหม 747 00:33:32,810 --> 00:33:34,140 - ออก - ฉันจะแจ้งให้ 748 00:33:34,340 --> 00:33:36,350 ฉันย้ายมื้อเย็นกับเชลได้ ให้ย้ายไหม 749 00:33:36,550 --> 00:33:39,080 - ทำไมฉันถึงมีกินมื้อเย็นกับเชล - เพราะคุณบอกให้นัด 750 00:33:39,280 --> 00:33:41,350 ฉันเกลียดเชล ยกเลิกมื้อเย็นกับเชล 751 00:33:41,600 --> 00:33:43,670 ฉันเชื่อว่านั่นเป็นลำดับที่ดีที่สุด สำหรับการแสดงของเธอ 752 00:33:43,870 --> 00:33:46,520 ตอนที่ฉันพูดอยู่ เธอก็ทำลำดับที่ดีที่สุดพัง 753 00:33:46,770 --> 00:33:48,270 ลำดับแบบนี้ดีกว่า เดี๋ยวนะ 754 00:33:48,730 --> 00:33:50,970 ฉันต้องไปกินมื้อเย็นกับเชล 755 00:33:51,170 --> 00:33:53,340 - ยกเลิกที่ยกเลิกนัดเชล - มื้อเย็นกับเชลยังอยู่ 756 00:33:53,540 --> 00:33:57,390 อลัน เชเพิร์ด ฮีโร่อเมริกัน ตื่นเต้นมากที่คุณมาร่วมรายการ 757 00:33:57,590 --> 00:33:58,310 ตื่นเต้นที่ได้มาที่นี่ครับ 758 00:33:58,510 --> 00:34:00,700 - คุณได้กระเช้าจากเราแล้วสินะ - ครับ มันใหญ่มาก 759 00:34:00,910 --> 00:34:03,250 เราอยากให้คุณมองเห็นมันจากอวกาศ 760 00:34:03,450 --> 00:34:05,400 ขออภัยล่วงหน้าถ้ามีมุกตลกเกี่ยวกับ 761 00:34:05,600 --> 00:34:07,900 ตัวน้อยสีเขียวหรือ มีการตะโกนคำว่า "ดันขึ้น" ออกไป 762 00:34:08,100 --> 00:34:09,190 ระหว่างรายการออกอากาศ 763 00:34:09,390 --> 00:34:11,450 เซ็นรูปให้ภรรยาผม แล้วทุกอย่างถือว่าหายกัน 764 00:34:11,650 --> 00:34:13,010 ตกลงครับ เจอกันข้างนอกครับ 765 00:34:14,760 --> 00:34:16,680 - เมเซิล - กอร์ดอน สวัสดี 766 00:34:16,880 --> 00:34:19,010 ฉันตื่นเต้นมากกับคืนนี้มาก 767 00:34:19,680 --> 00:34:20,730 คุณใส่ชุดอะไรน่ะ 768 00:34:20,930 --> 00:34:24,600 อะไร ชุดกระโปรง นี่เป็นคำถามหลอกหรือเปล่า 769 00:34:24,980 --> 00:34:26,310 แค่ดูหรูหราไปหน่อย 770 00:34:26,980 --> 00:34:29,420 ไม่รู้สิ ฉันจะได้แสดงใน รายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 771 00:34:29,620 --> 00:34:30,630 ก็ต้องแต่งหรูหน่อยนะ 772 00:34:30,830 --> 00:34:31,800 - การแสดงของคุณเหรอ - ใช่ 773 00:34:32,000 --> 00:34:33,280 คุณไม่ได้จะแสดงนะ 774 00:34:33,690 --> 00:34:35,590 งั้นฉันแสดงของใครล่ะ 775 00:34:35,790 --> 00:34:38,100 คงไม่ใช่บัดดี้ แฮคเก็ตนะ ทีมของเขาอารมณ์เสียง่ายมาก 776 00:34:38,300 --> 00:34:40,410 ขอผมพูดให้ชัดเจน คุณไม่ได้จะแสดงในรายการนะ 777 00:34:40,620 --> 00:34:42,080 คุณออกรายการในฐานะนักเขียน 778 00:34:42,580 --> 00:34:43,580 นักเขียนเหรอ 779 00:34:43,830 --> 00:34:46,080 หาดูว่าคุณยืมเสื้อสเวตเตอร์ หรืออะไรมาสวมทับได้ไหม 780 00:34:48,080 --> 00:34:48,920 ซูซี 781 00:34:49,790 --> 00:34:50,630 คุณฟอร์ด 782 00:34:50,960 --> 00:34:53,950 คุณฟอร์ด ซูซี ไมเยอร์สัน ผู้จัดการของมิดจ์ 783 00:34:54,150 --> 00:34:55,360 ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร 784 00:34:55,560 --> 00:34:58,910 ฟังนะ ลูกค้าของฉันเข้าใจว่า คืนนี้เธอจะแสดงในรายการ 785 00:34:59,110 --> 00:35:00,450 ใครทำให้เธอเข้าใจแบบนั้น 786 00:35:00,650 --> 00:35:02,220 คุณทำให้เธอเข้าใจแบบนั้น 787 00:35:02,600 --> 00:35:04,830 ผมบอกว่าเธอจะได้ออกรายการ และเธอจะได้ออกนี่ไง 788 00:35:05,030 --> 00:35:06,480 - แต่ไม่ใช่ในฐานะนักแสดงตลก - ไม่ใช่ 789 00:35:06,680 --> 00:35:07,630 แต่เธอเป็นนักแสดงตลก 790 00:35:07,830 --> 00:35:09,670 ไม่ใช่ที่นี่ ที่นี่เธอคือนักเขียน 791 00:35:09,870 --> 00:35:11,190 เธอจะออกรายการในฐานะนักเขียน 792 00:35:11,440 --> 00:35:13,820 หมายความว่าไง เธอจะออกมาและเป็นริดสีดวงเหรอ 793 00:35:14,020 --> 00:35:15,840 ผมจะแนะนำเธอ ในฐานะหนึ่งในนักเขียนของผม 794 00:35:16,040 --> 00:35:18,570 ถามคำถามเธอ เธอจะตอบคำถาม แค่นั้น 795 00:35:18,780 --> 00:35:19,850 - ทำไม - ทำไมอะไร 796 00:35:20,050 --> 00:35:23,100 ทำไมคุณถึงให้เธอออกรายการ ในฐานะนักเขียน ใครจะไปสนกัน 797 00:35:23,300 --> 00:35:24,480 มันเป็นสิ่งที่ผู้คนสนใจ 798 00:35:24,680 --> 00:35:27,480 เหมือนตอนที่แพนด้าคลอดในสวนสัตว์ แค่ว่าไม่ได้น่ารักเท่านั้น 799 00:35:27,680 --> 00:35:28,900 เธอไม่ใช่หมีแพนด้านะ 800 00:35:29,100 --> 00:35:31,690 เธอไม่ต้องออกรายการเลยก็ได้ ผมให้เมลมาออกแทนได้ 801 00:35:31,890 --> 00:35:33,940 เขาดูเหมือนหมีแพนด้า มันจะดีกว่าด้วยซ้ำ 802 00:35:34,140 --> 00:35:35,070 - กอร์ดอน - ผมต้องเข้าฉาก 803 00:35:35,270 --> 00:35:37,090 ผมจะเจอคุณข้างนอก หรือไม่เจอก็แล้วแต่ 804 00:35:41,130 --> 00:35:42,300 อะไรวะเนี่ย 805 00:35:45,390 --> 00:35:46,270 ไมค์ 806 00:35:46,560 --> 00:35:47,470 ไมค์ 807 00:35:48,480 --> 00:35:49,310 ไมค์ 808 00:35:50,730 --> 00:35:51,560 ไมค์ 809 00:35:52,690 --> 00:35:53,520 ไมค์ 810 00:35:54,940 --> 00:35:55,770 ไมค์ 811 00:35:56,940 --> 00:35:57,780 ไมค์ 812 00:35:59,110 --> 00:35:59,950 ไมค์ 813 00:36:01,030 --> 00:36:01,860 ไมค์ 814 00:36:02,820 --> 00:36:03,700 ไมค์ 815 00:36:04,450 --> 00:36:05,330 ไมค์ 816 00:36:05,870 --> 00:36:08,020 - ไมค์ - พระเจ้า อะไร อะไรกัน ซูซี 817 00:36:08,220 --> 00:36:09,610 มีเรื่องบ้าอะไร 818 00:36:09,800 --> 00:36:11,940 เขาบอกว่าเธอจะแสดงในรายการ และตอนนี้จะไม่ได้แสดงแล้ว 819 00:36:12,140 --> 00:36:13,480 ไม่เหรอ เธออยู่ในกระดานแขกรับเชิญ 820 00:36:13,680 --> 00:36:15,780 คุณเป็นโปรดิวเซอร์ไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณไม่รู้เรื่องอะไรเลย 821 00:36:15,980 --> 00:36:17,780 ทำไมเธอถึงอยู่ตรงนี้ ถ้าเธอไม่ได้ออกรายการ 822 00:36:17,980 --> 00:36:20,620 เธอจะออกรายการ แต่เธอจะออกในฐานะหมีแพนด้า 823 00:36:20,820 --> 00:36:22,450 โทษที อะไรนะ แบบใส่ชุดหมีแพนด้าเหรอ 824 00:36:22,650 --> 00:36:25,250 - หมีแพนด้าเชิงเปรียบเทียบน่ะ - ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร 825 00:36:25,450 --> 00:36:27,080 มันไร้สาระไง นั่นแหละสิ่งที่เป็น 826 00:36:27,280 --> 00:36:28,870 ฟังนะ กอร์ดอนเป็นคนตัดสินใจเรื่องสำคัญ 827 00:36:29,070 --> 00:36:31,810 เขาบอกว่าเขาจะ สัมภาษณ์เธอในฐานะนักเขียน 828 00:36:32,020 --> 00:36:33,800 แปลว่าอะไร เธอจะเป็นริดสีดวงเหรอ 829 00:36:34,000 --> 00:36:34,940 ฉันก็พูดไปแบบนั้นแหละ 830 00:36:35,900 --> 00:36:37,690 ฟังดูไร้สาระสุดๆ 831 00:36:37,980 --> 00:36:39,030 แก้ไขเรื่องนี้ซะ ไมค์ 832 00:36:39,440 --> 00:36:40,550 ผมจะดูว่าทำอะไรได้บ้าง 833 00:36:40,750 --> 00:36:41,470 แก้ไขมันเดี๋ยวนี้เลย 834 00:36:41,670 --> 00:36:43,160 ก็บอกแล้วไงว่าจะดูให้ว่าทำอะไรได้บ้าง 835 00:36:43,610 --> 00:36:45,280 หนึ่งนาทีครับ ทุกท่าน 836 00:36:50,000 --> 00:36:52,040 - นั่นอะไร - ข้อเสนอสุดท้ายสำหรับบทเปิด 837 00:36:52,870 --> 00:36:54,210 ดีกว่าเดิม เอาให้เท็ดดี้ 838 00:36:54,410 --> 00:36:57,590 ดูเหมือนจะมีความสับสนเรื่องช่วงของมิดจ์ 839 00:36:58,550 --> 00:36:59,530 อย่าเข้ามายุ่งด้วยเลย 840 00:36:59,730 --> 00:37:01,320 ผมต้องยุ่งด้วย ผมเป็นโปรดิวเซอร์นะ 841 00:37:01,520 --> 00:37:04,030 ผมเปลี่ยนเป็นเรื่องที่ผู้คนสนใจ สัมภาษณ์สั้นๆ 842 00:37:04,230 --> 00:37:05,220 โอเค แต่ผม... 843 00:37:06,260 --> 00:37:07,640 รายการเริ่มแล้ว ไมค์ 844 00:37:07,840 --> 00:37:09,230 แท่นพูดนั้นพูดเองไม่ได้นะ 845 00:37:09,430 --> 00:37:11,100 เหลืออีกไม่ถึงหนึ่งนาทีจะออกอากาศ 846 00:37:11,480 --> 00:37:13,460 คืนนี้คุณจะได้ดูรายการสนุกแน่ 847 00:37:13,660 --> 00:37:16,610 ตอนนี้เรากำลังจะเริ่มแล้ว รักษาสีสันให้ได้แบบนี้นะครับ 848 00:37:16,810 --> 00:37:18,300 รายการนี้เป็นการถ่ายทอดสด... 849 00:37:18,500 --> 00:37:21,970 โรส เอ้บ ทางนี้ๆ 850 00:37:22,170 --> 00:37:25,470 เชอร์ลีย์ มอยช์อยู่ไหนล่ะ 851 00:37:25,670 --> 00:37:27,560 เขากินยาแก้ปวด เขานึกว่าตัวเองเป็นอีวา เพรอน 852 00:37:27,760 --> 00:37:31,080 ฉันเลยทิ้งเขาไว้ที่บ้าน นี่ ฉันเอาจานร่อนมาให้ 853 00:37:32,000 --> 00:37:33,290 โรส เอ้บ 854 00:37:33,870 --> 00:37:34,940 - สวัสดี - ไง 855 00:37:35,140 --> 00:37:36,030 อย่าขวางช่องทางเดิน 856 00:37:36,220 --> 00:37:38,440 ถ้าคุณต้องออกไป กรุณาออกไปแบบเงียบๆ 857 00:37:38,640 --> 00:37:41,550 ประตูทางออกฉุกเฉิน อยู่ด้านหลังของทั้งสองฝั่ง 858 00:37:41,800 --> 00:37:44,160 นอกจากนั้น ส่งเสียงดังๆ 859 00:37:44,360 --> 00:37:47,430 เพื่อแสดงให้กอร์ดอนเห็นว่า คุณมีความสุขที่ได้มาอยู่ตรงนี้ 860 00:37:48,180 --> 00:37:50,390 โอเค เอาละนะ 861 00:37:50,640 --> 00:37:55,190 ปรบมือดังๆ และห้า สี่ สาม 862 00:37:57,480 --> 00:38:01,150 ทุกท่านครับ นี่คือ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 863 00:38:01,860 --> 00:38:05,760 แขกรับเชิญคืนนี้ อลัน เชเพิร์ด นักบินอวกาศ 864 00:38:05,960 --> 00:38:09,060 แครอล เบอร์เน็ตต์ คนดังของบรอดเวย์ 865 00:38:09,260 --> 00:38:14,040 แถมนักเขียนกอร์ดอน ฟอร์ด ที่มาเยี่ยมรายการเป็นกรณีพิเศษ 866 00:38:14,710 --> 00:38:18,030 เขามาแล้ว กอร์ดอน ฟอร์ด 867 00:38:18,220 --> 00:38:19,670 - คุณเชเพิร์ด - โอเค พร้อมแล้ว 868 00:38:21,960 --> 00:38:22,740 โชคดีครับคุณ 869 00:38:22,940 --> 00:38:25,160 ขอบคุณค่ะ ดีใจที่คุณกลับสู่โลกแล้ว 870 00:38:25,360 --> 00:38:27,470 กอร์ดอน ฟอร์ดคืออัจฉริยะ 871 00:38:29,930 --> 00:38:33,140 ใครบางคนกำลังอาย 872 00:38:33,340 --> 00:38:37,560 ไม่ควรเป็นแบบนั้น ไม่ใช่กับฉัน 873 00:38:37,810 --> 00:38:39,810 ไม่เห็นเหรอว่า 874 00:38:40,270 --> 00:38:44,070 ฉันอายพอๆ กับคุณ 875 00:38:44,270 --> 00:38:48,820 และฉันเข้าใจมุมมองของคุณ 876 00:38:49,110 --> 00:38:53,040 ฉันขี้อายมาตลอด 877 00:38:53,240 --> 00:38:56,310 ฉันสารภาพ ฉันขี้อาย 878 00:38:56,510 --> 00:38:58,860 เดาไม่ออกเหรอว่าท่าทางมั่นใจแบบนี้ 879 00:38:59,060 --> 00:39:02,920 คือหน้ากากที่ฉันใส่ไว้เพราะฉันขี้อาย 880 00:39:03,120 --> 00:39:06,070 และคุณแน่ใจได้เลยว่า 881 00:39:06,270 --> 00:39:09,260 ลึกลงไปแล้ว ฉันเป็นคนเคร่งขรึม 882 00:39:09,460 --> 00:39:12,040 แม้ว่าบางคนที่ฉันรู้จักอาจปฏิเสธมัน 883 00:39:12,240 --> 00:39:15,850 สุดท้ายแล้ว ฉันเงียบและใสซื่อ 884 00:39:19,060 --> 00:39:23,190 ต่อให้คืนนี้แย่มาก ฉันชอบถั่วของอลัน เชเพิร์ดจริงๆ 885 00:39:23,480 --> 00:39:26,900 มิดจ์ สวัสดีค่ะ มิดจ์ คุณคือมิดจ์ใช่ไหม 886 00:39:27,240 --> 00:39:28,200 นั่นมิดจ์ 887 00:39:28,820 --> 00:39:29,700 เยี่ยม ขอบคุณ 888 00:39:30,280 --> 00:39:32,030 มิดจ์ สวัสดีค่ะ ฉันพลัม 889 00:39:32,410 --> 00:39:34,440 ฉันรู้ ครอบครัวชื่อผลไม้ค่ะ 890 00:39:34,630 --> 00:39:35,640 มีอะไรให้เราช่วยไหม พลัม 891 00:39:35,840 --> 00:39:37,250 ไม่ค่ะ ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยคุณ 892 00:39:37,790 --> 00:39:39,710 คืนนี้ฉันเป็นผู้จัดการเวทีของคุณ 893 00:39:40,210 --> 00:39:41,920 หมายความว่าไง ผู้จัดการเวทีของฉัน 894 00:39:42,120 --> 00:39:43,860 ผู้จัดการเวทีตัวจริงจัดการรายการอยู่ 895 00:39:44,060 --> 00:39:45,240 พวกเขาเลยมอบหมายฉัน 896 00:39:45,440 --> 00:39:47,840 คุณทำงานที่แจ้งของหาย ตรงลานสเก็ตน้ำแข็งไม่ใช่เหรอ 897 00:39:48,470 --> 00:39:49,760 วันนี้ไม่ใช่ค่ะ 898 00:39:50,510 --> 00:39:51,470 เราไปกันเลยไหมคะ 899 00:39:52,840 --> 00:39:54,250 ไม่ใช่ฉันค่ะ 900 00:39:54,450 --> 00:39:55,580 งั้นใครคะ 901 00:39:55,780 --> 00:40:00,000 ที่ไหนคะ เมื่อไรคะ ตึงเครียดสุดๆ 902 00:40:00,200 --> 00:40:02,420 ฉะนั้นมาทำเรื่องนี้ให้จบๆ ไป พวก 903 00:40:02,620 --> 00:40:05,010 มาสนุกกันเถอะ พวก 904 00:40:05,210 --> 00:40:07,130 ฉันคือชายคนหนึ่ง 905 00:40:07,330 --> 00:40:09,760 ผู้หญิงคือผู้ชายคนหนึ่งที่หายไป 906 00:40:09,960 --> 00:40:15,910 หายไป 907 00:40:19,960 --> 00:40:21,520 แครอล เบอร์เน็ตต์ ทุกคน 908 00:40:21,720 --> 00:40:24,400 เยี่ยมไปเลย แคโรล อยากเห็นผลงานชิ้นต่อไปของคุณสุดๆ 909 00:40:24,600 --> 00:40:27,420 และเราจะกลับมา หลังจากโฆษณาจากสปอนเซอร์ของเรา 910 00:40:28,920 --> 00:40:29,920 ตัดเข้าโฆษณา 911 00:40:31,510 --> 00:40:32,510 รอตรงนี้นะคะ 912 00:40:34,640 --> 00:40:35,970 เอาละ ทางนี้ 913 00:40:39,520 --> 00:40:42,420 เธอต้องนั่งบนม้านั่งเหรอ โซฟาอยู่ตรงนั้นเอง 914 00:40:42,620 --> 00:40:44,550 โซฟาสำหรับแขกรับเชิญตัวจริง ในรายการจริงๆ 915 00:40:44,750 --> 00:40:46,550 ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้นั่งที่นั่งมีพนักพิง 916 00:40:46,750 --> 00:40:49,510 ม้านั่งยังได้ออกกล้อง เธอยังทำให้คนหัวเราะได้ 917 00:40:49,710 --> 00:40:51,760 เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องห่วยแตกไปหมด ฉะนั้น เชิดนม... 918 00:40:51,960 --> 00:40:52,680 - ไม่ - โอเค 919 00:40:52,880 --> 00:40:53,910 นักเขียนหญิงตรงม้านั่ง 920 00:40:58,620 --> 00:41:01,980 คุณนั่งตัวทางซ้าย กอร์ดอนจะได้ กลับไปที่โต๊ะของเขาเร็วที่สุด 921 00:41:02,180 --> 00:41:02,960 เข้าใจแล้ว 922 00:41:08,420 --> 00:41:09,420 - ได้ - ขอบคุณครับ 923 00:41:10,050 --> 00:41:12,420 - ดูเธอสิ - โรส ดูสิ นี่มิเรียม 924 00:41:14,090 --> 00:41:15,300 มิดจ์ ทางนี้ 925 00:41:17,220 --> 00:41:19,370 มิเรียม พ่อเจอแม่ของลูกแล้ว 926 00:41:19,570 --> 00:41:21,040 โทรศัพท์หลุดออกจากแท่นวาง 927 00:41:21,240 --> 00:41:22,420 พ่อกลับบ้านและเจอตัวแม่ 928 00:41:22,620 --> 00:41:24,600 เรานั่งรถเมล์มา ลำบากมาก 929 00:41:26,730 --> 00:41:27,860 นั่นภรรยาเก่าเขา 930 00:41:36,490 --> 00:41:40,450 และเรากลับมาในห้า สี่ สาม 931 00:41:45,040 --> 00:41:46,400 และเรากลับมาแล้ว 932 00:41:46,600 --> 00:41:50,170 นี่คือ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ ผมยังเป็นกอร์ดอน ฟอร์ด 933 00:41:51,130 --> 00:41:52,820 ทีนี้ผมเองก็อยากรับความดีความชอบ 934 00:41:53,020 --> 00:41:55,220 สำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในรายการ แต่ผมทำไม่ได้ 935 00:41:55,420 --> 00:41:59,330 มีกลุ่มกำลังสำคัญทั้งชายและหญิง ที่ทำงานหนักอยู่ในสำนักงานของเรา 936 00:41:59,530 --> 00:42:01,930 เพื่อที่ผมจะได้มาออกรายการ และดูมีไหวพริบ 937 00:42:02,970 --> 00:42:05,630 ผมคิดว่าคุณอาจอยากเจอ พวกเขาสักคนคืนนี้ 938 00:42:05,830 --> 00:42:06,600 คุณอยากเจอไหมครับ 939 00:42:08,020 --> 00:42:10,090 งั้นช่วยผมต้อนรับนักเขียนหญิง 940 00:42:10,290 --> 00:42:11,860 ประจำรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 941 00:42:18,320 --> 00:42:20,620 ทุกคนครับ เชิญพบกับมิดจ์ 942 00:42:21,950 --> 00:42:24,230 - สวัสดี มิดจ์ - สวัสดีค่ะ 943 00:42:24,430 --> 00:42:26,770 ตอนนี้คุณมาทำงานที่รายการนี้ห้าเดือนแล้ว 944 00:42:26,970 --> 00:42:28,880 ฉะนั้นผมต้องถามคำถามที่ทุกคนคิดอยู่ 945 00:42:29,080 --> 00:42:31,750 ด้วยคำพูดของคุณเอง คุณคิดว่าเจ้านายเป็นคนยังไง 946 00:42:33,880 --> 00:42:35,220 เขาเยี่ยมมาก กอร์ดอน 947 00:42:35,630 --> 00:42:37,080 - หล่อไหม - มากค่ะ 948 00:42:37,280 --> 00:42:38,850 - มีเสน่ห์ไหม - เหมือนเจ้าชาย 949 00:42:39,050 --> 00:42:41,000 โยนรับของหลายชิ้นเก่งไหม เล่นกับเด็กๆ ได้ดีไหมล่ะ 950 00:42:41,200 --> 00:42:42,180 ทั้งหมดที่พูดมาเลยค่ะ 951 00:42:43,140 --> 00:42:45,540 มิดจ์เป็นหนึ่งในทีมนักเขียนหกคนของผม 952 00:42:45,740 --> 00:42:46,840 ทีนี้พวกคุณอาจสงสัยว่า 953 00:42:47,040 --> 00:42:49,480 นักเขียนสำหรับทีวีทำงานอะไรกัน 954 00:42:49,690 --> 00:42:51,720 ทุกเช้าพวกเขารวมตัวกันในห้องนักเขียน 955 00:42:51,910 --> 00:42:54,180 พวกเขากินเบเกิลและดื่มกาแฟ พวกเขาอ่านหนังสือพิมพ์ 956 00:42:54,380 --> 00:42:55,930 พวกเขาแกล้งทำเป็นรู้วิธีโยนรับลูกฟุตบอล 957 00:42:56,130 --> 00:42:58,220 และจากนั้นเวลาประมาณนี้ 958 00:42:58,420 --> 00:43:00,030 พวกเขาเริ่มคิดบทพูดเดี่ยว 959 00:43:01,030 --> 00:43:01,930 เตรียมพร้อมเสมอ 960 00:43:02,130 --> 00:43:04,140 ผมรู้สึกได้ว่า คุณกำลังจ้องหัวผมเขม็งเลย 961 00:43:04,340 --> 00:43:05,850 ดีที่ฉันไม่ได้จ้องไอ้จ้อนของคุณแทน 962 00:43:06,050 --> 00:43:09,670 งั้นมิดจ์ ในฐานะนักเขียนประจำรายการ ขอผมถามคุณหน่อยว่า 963 00:43:09,870 --> 00:43:13,090 นักเขียนหญิงกับนักเขียนชายต่างกันยังไง 964 00:43:15,340 --> 00:43:17,240 ขณะที่คุณคิดคำตอบ มาเจอคนอื่นๆ กัน 965 00:43:17,440 --> 00:43:18,970 เจอร์รี่ หันกล้องไปอีกด้าน 966 00:43:20,010 --> 00:43:22,290 ทุกคนครับ นั่นราล์ฟ เอเมอร์สัน เซซิล กรีน 967 00:43:22,490 --> 00:43:25,290 อดัม พอร์ตนอย เมล รูเบนส์ และอัลวิน แบลงค์ หัวหน้านักเขียนของผม 968 00:43:25,490 --> 00:43:26,790 ทีมนักเขียนของ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 969 00:43:26,990 --> 00:43:28,440 ทีมงานสำคัญของผม 970 00:43:30,560 --> 00:43:31,510 ไงคะ ไง 971 00:43:31,700 --> 00:43:32,860 หันกล้องกลับมาครับ 972 00:43:34,440 --> 00:43:35,380 โอเค เราพูดถึงไหนกันแล้ว 973 00:43:35,580 --> 00:43:39,300 ใช่ ความแตกต่างระหว่าง นักเขียนชายและนักเขียนหญิง 974 00:43:39,500 --> 00:43:42,620 นักเขียนหญิงเขียนมุกตลก เกี่ยวกับม้าเยอะกว่า กอร์ดอน 975 00:43:43,620 --> 00:43:45,120 และวางยาพิษสามีของเรา 976 00:43:45,740 --> 00:43:47,770 และเราอยากถูกกอด หลังจากที่เสนอมุกแล้ว 977 00:43:47,970 --> 00:43:50,820 โอเค และตอนนี้ถึงเวลา สำหรับสปอนเซอร์ของเราแล้วครับ 978 00:43:51,020 --> 00:43:51,880 - อะไรนะ - อะไรนะ 979 00:43:52,420 --> 00:43:54,190 - ตัดเข้าโฆษณา - โฆษณาอะไร 980 00:43:54,390 --> 00:43:55,670 หาโฆษณา 981 00:44:01,930 --> 00:44:02,760 แค่นั้นเหรอ 982 00:44:03,430 --> 00:44:04,600 ทำให้พวกเขาอยากดูมากกว่านี้ไง 983 00:44:06,850 --> 00:44:09,880 และเราจะตัดเข้าโฆษณาครับ ทุกคน 984 00:44:10,080 --> 00:44:11,170 นั่งอยู่ตรงม้านั่งก่อน 985 00:44:11,370 --> 00:44:13,050 คุณยังเวลาอีกสี่นาทีสำหรับช่วงนี้ 986 00:44:13,250 --> 00:44:14,300 จบแล้ว ผมตัดเข้าโฆษณา 987 00:44:14,500 --> 00:44:16,430 ผมรู้แล้ว คุณไม่ควรทำแบบนั้น 988 00:44:16,620 --> 00:44:17,630 ไม่ใช่โฆษณานานสี่นาที 989 00:44:17,830 --> 00:44:19,890 - ผมตัดเข้าโฆษณาก่อนไง - เร็วไปสี่นาที 990 00:44:20,090 --> 00:44:21,760 ผมจะปิดรายการหลังจากโฆษณา 991 00:44:21,960 --> 00:44:24,560 หลังจากโฆษณาคุณก็ยังมีเวลาสี่นาที 992 00:44:24,760 --> 00:44:27,060 - คุณฟังผมอยู่ไหม ผมพูดย้ำอยู่ - ผมจะด้นสดเอา 993 00:44:27,260 --> 00:44:29,770 ด้นสดสี่นาทีเนี่ยนะ คุณเป็นใคร เม เวสต์เหรอ 994 00:44:29,970 --> 00:44:31,820 - คุณต้องการอะไรจากผม - สี่นาที 995 00:44:32,010 --> 00:44:34,690 เนื้อหาสำหรับรายการ เอานักเขียนอีกคน ออกมาก็ได้ สัมภาษณ์ผู้จัดการเวที 996 00:44:34,890 --> 00:44:37,360 สัมภาษณ์พลัม พลัมมาทำบ้าอะไรที่นี่ 997 00:44:37,560 --> 00:44:39,240 พวกเขาไม่เคยตัดเข้าโฆษณาเร็วขนาดนี้ 998 00:44:39,440 --> 00:44:42,700 พวกเขามีเวลาเหลือสำหรับช่วงนี้ อีกสามนาทีและ 56 วินาที 999 00:44:42,900 --> 00:44:43,760 ฉันจับเวลาไว้ 1000 00:44:48,770 --> 00:44:50,250 เธอทำบ้าอะไรอยู่ตรงม้านั่ง 1001 00:44:50,450 --> 00:44:51,500 ทุกอย่างผิดพลาดไปหมด 1002 00:44:51,700 --> 00:44:52,420 คุณทำอะไรลงไป 1003 00:44:52,620 --> 00:44:55,270 ทำไมทุกอย่างถึงเป็นความผิดฉันทันที... ใช่ โอเค เพราะฉันเอง 1004 00:44:55,480 --> 00:44:57,760 ฉันให้เพื่อนคุยกับกอร์ดอน เพื่อให้เธอมาออกรายการ 1005 00:44:57,960 --> 00:45:01,640 เพราะเขาเป็นเด็กน้อยมีแต่อัตตา และมีความเป็นชายต่ำ 1006 00:45:01,840 --> 00:45:03,910 เขาไม่ให้เธอเดี่ยวไมค์ และให้มาสัมภาษณ์ตรงม้านั่งแทน 1007 00:45:04,160 --> 00:45:05,600 พอผู้ชมหัวเราะกับมุกของเธอ 1008 00:45:05,800 --> 00:45:07,950 ฉันเดาว่าเขาคงสติแตก 1009 00:45:08,450 --> 00:45:12,020 ก็ได้ ผมจะนั่งสัมภาษณ์ ตรงม้านั่งอีกสี่นาที พอใจหรือยัง 1010 00:45:12,220 --> 00:45:14,940 เธอตลกนะ กอร์ดอน คุณเป็นคนจ้างเธอตั้งแต่แรก 1011 00:45:15,140 --> 00:45:16,630 เพราะคุณคิดว่าเธอเป็นคนตลก 1012 00:45:18,880 --> 00:45:20,280 มีเวลาอีกสี่นาทีหลังจากโฆษณา 1013 00:45:20,480 --> 00:45:21,910 - แต่... - มิดจ์ ได้โปรด 1014 00:45:22,110 --> 00:45:25,200 อีกสี่นาที จากนั้นเราทุกคน จะได้ไปเมาหรือเข้านอน 1015 00:45:25,400 --> 00:45:26,930 หรือจะขับรถชนกำแพงก็ได้ 1016 00:45:27,130 --> 00:45:28,460 ผมเองอาจจะทำทั้งสามอย่าง 1017 00:45:28,650 --> 00:45:29,370 ได้ค่ะ 1018 00:45:29,570 --> 00:45:30,350 ขอบคุณ 1019 00:45:31,020 --> 00:45:32,790 - อาร์ชี ฉันมาแล้ว - มาถึงซะที 1020 00:45:32,990 --> 00:45:34,130 ฉันพลาดอะไร เธอแสดงอะไร 1021 00:45:34,330 --> 00:45:35,340 เธอนั่งอยู่ตรงม้านั่ง 1022 00:45:35,540 --> 00:45:38,230 ดี เธอทำได้ สวัสดีค่ะ เราแต่งงานกันค่ะ 1023 00:45:43,860 --> 00:45:45,570 - มิเรียม - มิเรียม ทางนี้ 1024 00:45:52,080 --> 00:45:53,810 มิเรียม พ่อต้องบอกเลยว่า 1025 00:45:54,010 --> 00:45:56,440 แม้ว่าจะไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากลูก 1026 00:45:56,640 --> 00:46:00,380 มันยังคงน่าตื่นเต้น ที่ได้เห็นลูกนั่งอยู่ตรงม้านั่งตรงนั้น 1027 00:46:01,300 --> 00:46:02,460 ขอบคุณค่ะ พ่อ 1028 00:46:03,630 --> 00:46:04,800 มิเรียม 1029 00:46:05,680 --> 00:46:07,810 แม่รู้ไหมว่าถ้านั่งยองๆ แบบนั้น แม่อาจท้องได้ 1030 00:46:08,010 --> 00:46:11,060 แม่เคยบอกลูกเรื่องนั้นแค่ครั้งเดียว และลูกไม่ให้โอกาสแม่ลืมมันเลย 1031 00:46:11,310 --> 00:46:12,290 เพราะมันลืมไม่ลงค่ะ 1032 00:46:12,490 --> 00:46:14,460 แม่อยากให้ลูกรู้ว่าแม่ซาบซึ้งมาก 1033 00:46:14,660 --> 00:46:17,480 ที่ลูกขอให้ผู้คนมากมายชวนแม่มาที่นี่คืนนี้ 1034 00:46:17,940 --> 00:46:20,630 มันควรต้องเป็นคืนสำคัญสำหรับหนูค่ะ 1035 00:46:20,830 --> 00:46:21,940 หนูไม่อยากให้แม่พลาด 1036 00:46:22,280 --> 00:46:23,280 ควรต้องเป็นเหรอ 1037 00:46:24,400 --> 00:46:26,610 เป็นค่ะ มันเป็นคืนสำคัญสำหรับหนู 1038 00:46:28,200 --> 00:46:29,620 พวกเขาอยากให้คุณกลับเข้าที่มั้งคะ 1039 00:46:30,120 --> 00:46:31,620 นั่นเป็นคำถามหรือเปล่า พลัม 1040 00:46:32,540 --> 00:46:33,370 ไม่ใช่ค่ะ 1041 00:46:35,460 --> 00:46:36,710 เดี๋ยวเจอกันนะคะ แม่ 1042 00:46:38,370 --> 00:46:40,340 มิดจ์ หมวกเบเรต์ 1043 00:46:42,170 --> 00:46:45,880 อีกสองนาทีเราจะกลับเข้ารายการ ทุกคน กรุณานั่งประจำที่ด้วยครับ 1044 00:47:20,920 --> 00:47:23,280 พรุ่งนี้เราทะเลาะกันเรื่องนี้ก็ได้ คือว่าอีกแค่สี่นาที... 1045 00:47:23,480 --> 00:47:24,490 ม้านั่งๆ 1046 00:47:24,690 --> 00:47:25,990 ไมค์ ฉันขอคุยกับซูซีสักแป๊บได้ไหม 1047 00:47:26,190 --> 00:47:27,840 วินาทีเดียว แค่นั้นจริงๆ 1048 00:47:28,050 --> 00:47:29,280 เกิดอะไรขึ้น คิดอยู่เหรอ 1049 00:47:29,480 --> 00:47:31,240 ดูเหมือนเธอเป็นนิ่วในไต 1050 00:47:31,440 --> 00:47:33,960 ซูซี ฉันมีเวลาเหลืออีกสี่นาที สี่นาที 1051 00:47:34,160 --> 00:47:34,930 โอเค 1052 00:47:35,600 --> 00:47:37,040 สี่นาที ได้ยินฉันไหม 1053 00:47:37,240 --> 00:47:38,250 ใช่ สี่นาที 1054 00:47:38,450 --> 00:47:39,210 สี่นาที 1055 00:47:39,410 --> 00:47:41,380 - สี่นาที เธอมีเวลาสี่นาที - สี่ 1056 00:47:41,580 --> 00:47:44,340 ฉันจะต่อยจมูกเธอ ฉันไม่สนว่าออกทีวีแล้วจะเป็นยังไง 1057 00:47:44,540 --> 00:47:46,090 ฉันกำลังคิดจะทำบางอย่าง ซูซี 1058 00:47:46,290 --> 00:47:49,150 เรื่องบ้าบิ่นที่อาจส่งผลเลวร้ายกับเราทั้งคู่ 1059 00:47:50,030 --> 00:47:51,820 - เหรอ - มันอาจทำลายเราได้ 1060 00:47:52,280 --> 00:47:54,240 ฉันโดนแน่ๆ และขยายผลถึงคุณด้วย 1061 00:47:55,910 --> 00:47:56,740 โอเค 1062 00:47:57,750 --> 00:47:58,660 ฉันแค่... 1063 00:47:59,290 --> 00:48:00,540 หกสิบวินาที 1064 00:48:07,510 --> 00:48:08,420 คุณคิดว่าไง 1065 00:48:10,510 --> 00:48:12,370 เธอเริ่มต้นอาชีพนี้ด้วยการขึ้นเวที 1066 00:48:12,570 --> 00:48:13,580 ที่ไม่มีใครบอกให้เธอขึ้นไป 1067 00:48:13,780 --> 00:48:16,220 พูดเรื่องบ้าบอมากมาย ที่ไม่มีใครอยากให้เธอพูด งั้น... 1068 00:48:18,390 --> 00:48:19,230 เชิดนมไว้ 1069 00:48:20,600 --> 00:48:21,440 เชิดนมไว้ 1070 00:48:30,070 --> 00:48:31,450 เตรียมตัวให้พร้อม ไมค์กี้ 1071 00:48:34,910 --> 00:48:38,200 สามสิบวินาที ทุกคนกลับเข้านั่งที่ด้วยครับ 1072 00:48:45,250 --> 00:48:48,550 ฉันอยากให้คุณรู้ว่าฉันไม่ได้เจตนาบังคับคุณ 1073 00:48:48,960 --> 00:48:51,340 ฉันหวังว่าคุณจะอยากให้ฉัน มาออกรายการสักวัน 1074 00:48:51,840 --> 00:48:53,510 นี่ไม่ได้เป็นเรื่องส่วนตัว มันแค่... 1075 00:48:55,390 --> 00:48:56,600 จัดการได้ไม่ดี 1076 00:48:57,720 --> 00:48:59,230 - และคุณก็รู้กฎดี - ใช่ค่ะ 1077 00:48:59,430 --> 00:49:03,340 และเรากลับมาในห้า สี่ สาม 1078 00:49:03,540 --> 00:49:05,480 ฉันไม่เคยเก่งเรื่องทำตามกฎเลย 1079 00:49:13,150 --> 00:49:15,560 เรากลับมาคุยกับนักเขียนหญิงของเรา 1080 00:49:15,760 --> 00:49:18,770 มิดจ์ มีบางอย่างที่กวนใจผม ตั้งแต่คุณเข้ามาร่วมทีม 1081 00:49:18,970 --> 00:49:21,860 กาแฟในห้องนักเขียนดีขึ้นมาก 1082 00:49:22,050 --> 00:49:23,500 ดีกว่าในห้องพักพนักงาน ทำไมถึงเป็นแบบนั้น 1083 00:49:23,750 --> 00:49:25,110 ฉันคงไม่รู้หรอกค่ะ กอร์ดอน 1084 00:49:25,310 --> 00:49:28,090 เพราะว่าที่จริงแล้วฉันไม่ใช่นักเขียน 1085 00:49:29,250 --> 00:49:30,030 อะไรนะครับ 1086 00:49:30,230 --> 00:49:31,240 ฉันเป็นนักแสดงตลก 1087 00:49:31,440 --> 00:49:34,840 ฉันแค่แกล้งทำเป็นเป็นนักเขียน เพื่อจะได้มีห้องน้ำใช้ในมิดทาวน์ 1088 00:49:35,970 --> 00:49:38,470 งั้นฉันลุกไปทำ สิ่งที่ฉันตั้งใจมาทำที่นี่เลยดีกว่า 1089 00:49:45,900 --> 00:49:46,730 คุณจะไปไหน 1090 00:49:46,940 --> 00:49:47,860 เราจะได้รู้กัน 1091 00:49:52,740 --> 00:49:55,030 สวัสดีค่ะ ทุกคน 1092 00:49:55,700 --> 00:49:58,280 สิ่งที่เกิดขึ้นตรงนี้คึอชาวยิวจี้เวที 1093 00:49:58,490 --> 00:49:59,850 ไม่มีเครื่องบินเข้ามาเกี่ยวข้อง 1094 00:50:00,050 --> 00:50:01,270 ไม่มีใครอยากไปคิวบา 1095 00:50:01,470 --> 00:50:05,040 ข้อเรียกร้องเดียวคือฉันขอเวลาสี่นาที ออกอากาศและรถนั่งไปหาหมอตอนแก่ 1096 00:50:06,540 --> 00:50:09,540 นั่นคือข้อดีของคนยิว เราปล้นจี้แค่บทสนทนา 1097 00:50:11,750 --> 00:50:15,160 จริงๆ แล้วตอนนี้ฉันไม่ควร มาพูดคุยกับคุณทุกคนอยู่ตรงนี้ 1098 00:50:15,360 --> 00:50:18,300 ฉันแหกกฎข้อสำคัญ ตอนที่ฉันลุกจากม้านั่งตัวนั้น 1099 00:50:18,760 --> 00:50:21,560 แต่หลังๆ มานี้ ฉันทำหลายอย่างที่ฉันไม่ควรทำ 1100 00:50:21,760 --> 00:50:24,580 อย่างกลายเป็นนักแสดงตลก นั่นเป็นเรื่องประหลาดใจสำหรับทุกคน 1101 00:50:24,780 --> 00:50:25,770 โดยเฉพาะฉันเอง 1102 00:50:26,390 --> 00:50:29,650 ฉันเป็นแค่ภรรยาและแม่ อยู่ย่านอัปเปอร์เวสต์ไซด์ 1103 00:50:30,270 --> 00:50:32,280 อัปเปอร์เวสต์ไซด์ จริงเหรอคะ 1104 00:50:32,480 --> 00:50:34,220 คืนนี้พ่อแม่ของฉันมานั่งชมรายการด้วย 1105 00:50:34,420 --> 00:50:36,180 เปรียบเทียบข้อมูลที่จดไว้ เรื่องสถานการณ์ที่จอดรถ 1106 00:50:36,380 --> 00:50:38,600 พ่อของฉันมีทฤษฎีสมคบคิด 1107 00:50:38,800 --> 00:50:41,520 ไม่ใช่ทฤษฎีหรอก ย่านอัปเปอร์เวสต์ไซด์มีคนยิวอยู่เยอะ 1108 00:50:41,720 --> 00:50:44,310 และมีที่จอดรถไม่พอ ลองคิดหาเหตุผลดู 1109 00:50:44,510 --> 00:50:48,120 ฉันเป็นแค่ภรรยาและแม่ จากนั้นวันหนึ่งสามีฉันก็ทิ้งฉันไป 1110 00:50:48,920 --> 00:50:50,040 ในวันยมคิปปูร์ 1111 00:50:51,040 --> 00:50:53,320 วันศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวยิวอดอาหาร และชดเชยบาปกรรมที่เคยทำ 1112 00:50:53,520 --> 00:50:56,420 นั่นคือวันที่เขาเลือกที่จะทิ้งฉัน ไปหาเลขาฯ ของเขา 1113 00:50:57,760 --> 00:50:59,890 ฉันโทษเขาไม่ได้ เธอพกลูกอมมินต์ในกระเป๋า 1114 00:51:02,140 --> 00:51:05,180 ฉันยอมรับว่ามันแย่อยู่พักหนึ่ง 1115 00:51:05,480 --> 00:51:07,440 แต่แล้วพระอาทิตย์ก็ตกดิน และฉันกินอาหารได้อีกครั้ง 1116 00:51:09,560 --> 00:51:13,380 จู่ๆ ฉันก็โสด ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี 1117 00:51:13,580 --> 00:51:15,680 ฉันเลยดื่มไวน์แมนิสเชวิตซ์จนน้ำหนักเพิ่ม 1118 00:51:15,880 --> 00:51:17,850 เดินโซเซขึ้นไปบนเวที คว้าไมโครโฟน 1119 00:51:18,050 --> 00:51:20,200 และในตอนนั้นเองที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป 1120 00:51:20,740 --> 00:51:23,660 ฉันได้ค้นพบว่ามันรู้สึกยังไงที่มีคนฟังฉัน 1121 00:51:24,160 --> 00:51:25,830 ไม่ใช่ผู้ชายที่ฟัง แต่หมายถึงคนอื่นๆ 1122 00:51:26,660 --> 00:51:28,410 ไม่ใช่แม่ของฉันที่ฟัง แต่คนอื่นๆ ที่เหลือ 1123 00:51:28,790 --> 00:51:31,130 โอเค ไม่ใช่ลูกๆ ของฉัน คู่เดตของฉัน 1124 00:51:31,460 --> 00:51:36,010 ไม่ใช่นายจ้าง เพื่อนร่วมงาน คนขายเนื้อ คนใหม่ฟังฉัน แต่คนแปลกหน้าฟังฉัน รักฉัน 1125 00:51:40,260 --> 00:51:41,090 ค่ะ 1126 00:51:44,180 --> 00:51:45,520 นายไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง 1127 00:51:46,350 --> 00:51:47,600 ผมมีเวทมนตร์ 1128 00:51:48,480 --> 00:51:51,090 ที่จริงแล้ว ฉันควรต้องขอบคุณที่สามีฉันนอกใจ 1129 00:51:51,290 --> 00:51:53,610 กับคนที่เขาเป็นชู้ด้วย เพราะว่าเธอเป็นคนที่ 1130 00:51:53,940 --> 00:51:57,690 ตามนิยามความหมายที่ วารสารการแพทย์ อเมริกัน บอกเอาไว้ว่าเป็นคนโง่ 1131 00:51:58,400 --> 00:52:00,470 ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น เพราะเธอนอนกับสามีของฉัน 1132 00:52:00,670 --> 00:52:03,430 ฉันพูดแบบนั้นเพราะฉันเห็นเธอ ถามต้นไม้พลาสติก 1133 00:52:03,630 --> 00:52:05,240 ในสำนักงานว่ามันต้องการให้รดน้ำไหม 1134 00:52:06,200 --> 00:52:07,750 และจากนั้นก็รอคำตอบ 1135 00:52:08,370 --> 00:52:09,580 เป็นเวลาสิบนาทีเต็ม 1136 00:52:10,160 --> 00:52:12,920 และจากนั้นไปที่หม้อต้มกาแฟ และถามว่าทำไมต้นไม้ถึงโกรธเธอ 1137 00:52:13,170 --> 00:52:16,050 ดังนั้นเมื่อสามีคุณทิ้งคุณไปหาคนแบบนั้น มันทำให้ความเจ็บปวดเบาบางลง 1138 00:52:16,880 --> 00:52:19,200 มันรู้สึกดีที่หลังจาก งานเลี้ยงค็อกเทลครั้งแรกของพวกเขา 1139 00:52:19,400 --> 00:52:21,220 ผู้คนโทรหาคุณและบอกว่า "สามีคุณเขาคิดอะไรอยู่ 1140 00:52:21,590 --> 00:52:24,470 "เธอขอโทษที่เขี่ยบุหรี่ ทุกครั้งที่เธอดับบุหรี่" 1141 00:52:25,720 --> 00:52:26,960 - ฝีมือนายเหรอ - ใช่แล้ว 1142 00:52:27,160 --> 00:52:27,870 จากงานปาร์ตี้ 1143 00:52:28,070 --> 00:52:29,480 ฉันโสดมาพักหนึ่งแล้ว 1144 00:52:30,310 --> 00:52:31,140 พักใหญ่ 1145 00:52:32,600 --> 00:52:33,510 ถ้าฉันแต่งงานใหม่อีกครั้ง 1146 00:52:33,700 --> 00:52:36,480 แม่ฉันคงจะต้องคุยเรื่องเซ็กซ์กับฉัน เพื่อทบทวนความทรงจำ 1147 00:52:37,900 --> 00:52:40,010 จริงๆ แล้วฉันไม่แน่ใจว่า ความสัมพันธ์มั่นคงยืนยาว 1148 00:52:40,210 --> 00:52:41,990 จะเป็นไปได้สำหรับฉันอีกไหม 1149 00:52:42,190 --> 00:52:43,660 คือฉันทำงานตอนกลางคืน 1150 00:52:44,320 --> 00:52:46,940 ฉันกลับบ้าน พร้อมกลิ่นบุหรี่และกลิ่นเหล้าหึ่ง 1151 00:52:47,130 --> 00:52:49,200 มีลิปสติกเปื้อนปกเสื้อ ลิปของฉันเอง 1152 00:52:50,120 --> 00:52:52,770 และผู้ชายในชีวิตของฉัน ไม่ใช่แฟนหรือคนรักอีกต่อไป 1153 00:52:52,970 --> 00:52:53,750 พวกเขาคือการแสดง 1154 00:52:54,170 --> 00:52:55,590 มีประโยชน์สำหรับการแสดง 1155 00:52:56,250 --> 00:52:59,410 ถ้าพวกเขาจูบเสียงดัง หรือมีชื่อเล่นสำหรับส่วนต่างๆ ของร่างกาย 1156 00:52:59,610 --> 00:53:03,050 อย่างเท้าของพวกเขา ให้ตายเถอะ ที่นี่เราขายสบู่นะ 1157 00:53:04,390 --> 00:53:05,830 ถ้าเราทะเลาะกันวันศุกร์ 1158 00:53:06,030 --> 00:53:07,960 คืนวันเสาร์ฉันแสดงซ้ำให้ สมาคมยิวชายชไรเนอร์ส 1159 00:53:08,160 --> 00:53:10,810 คนที่อยู่ข้างฉันเสมอ และคิดว่าฉันทำได้ดีกว่านี้ 1160 00:53:11,770 --> 00:53:15,020 แถมฉันมีลูกแล้วสองคน ชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง 1161 00:53:15,230 --> 00:53:16,900 ชื่อของลูกๆ ติดอยู่ตรงปลายลิ้นฉันนี่แหละ 1162 00:53:18,360 --> 00:53:19,430 เราเป็นครอบครัวชาวยิว 1163 00:53:19,630 --> 00:53:22,360 ลูกชายของฉันเข้าพิธีสุหนัด หลังเกิดได้หนึ่งสัปดาห์ 1164 00:53:22,700 --> 00:53:25,010 ความบอบช้ำของลูกสาวฉัน จะต้องจนเธอโตพอ 1165 00:53:25,210 --> 00:53:26,740 ที่จะไปชอปปิงกับแม่ของฉัน 1166 00:53:28,160 --> 00:53:28,980 ก็ยุติธรรมดี 1167 00:53:29,180 --> 00:53:31,350 ฉันรู้ดีว่าเพราะสถานการณ์ของฉัน 1168 00:53:31,550 --> 00:53:33,790 ลูกสาวฉันจะเติบโตมา อย่างแตกต่างจากที่ฉันเคยเป็น 1169 00:53:34,620 --> 00:53:37,400 เธอจะแกร่งกว่า เป็นอิสระมากกว่า 1170 00:53:37,600 --> 00:53:42,050 นั่นเป็นคำที่น่ากลัว "เป็นอิสระ" โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิง 1171 00:53:42,420 --> 00:53:44,990 มันเป็นคำที่เราไม่ควรคุ้นเคย 1172 00:53:45,190 --> 00:53:47,510 ฉันไม่คุ้นเคย แม่ฉันก็ไม่คุ้นเคย 1173 00:53:47,720 --> 00:53:49,140 แต่ตอนนี้ฉันอยู่ตัวคนเดียวแล้ว 1174 00:53:49,430 --> 00:53:53,180 ดังนั้นถ้าฉันต้องการเปลี่ยนยางรถที่แบน แน่นอนว่าคนอื่นจะต้องเป็นคนทำ 1175 00:53:53,770 --> 00:53:55,170 ฉันเป็นอิสระ ไม่ได้โง่ 1176 00:53:55,370 --> 00:53:57,690 ฉันไม่ได้คุยกับ ต้นไม้พลาสติกมาหลายเดือนแล้ว 1177 00:54:00,690 --> 00:54:03,360 ลูกๆ ของฉัน ให้ตายเถอะ ฉันสัญญาว่าจะนึกชื่อพวกเขาออก 1178 00:54:04,820 --> 00:54:07,700 ฉันว่ามันหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่พวกเขาจะเกลียดฉันตอนโตขึ้น 1179 00:54:07,950 --> 00:54:10,600 เหมือนพ่อแม่คนอื่นๆ ฉันนอนไม่หลับเอาแต่จินตนาการว่า 1180 00:54:10,800 --> 00:54:13,170 ลูกๆ ของฉันจะพูดอะไรถึงฉัน ตอนคุยกับจิตแพทย์ 1181 00:54:13,370 --> 00:54:15,080 ใช่ไหม คุณเคยทำแบบนี้ 1182 00:54:15,290 --> 00:54:18,210 "แม่ไม่อยู่บ้าน แม่พลาดการแข่งขันเบสบอล 1183 00:54:18,580 --> 00:54:21,150 "แม่บังคับให้ฉันฟังการแสดง สิบนาทีเป๊ะปังตลอดทั้งสัปดาห์ 1184 00:54:21,350 --> 00:54:24,880 "จากนั้นแม่ให้เราซักไซ้แม่หลายชั่วโมง แม่จะได้หาทางตอบโต้ความคิดเห็นได้ 1185 00:54:25,260 --> 00:54:26,800 "และเครื่องดื่มของเราถูกผสมน้ำให้จาง" 1186 00:54:30,720 --> 00:54:33,470 เพราะแบบนั้นฉันถึงต้องโด่งดังมากๆ 1187 00:54:33,810 --> 00:54:36,520 ถ้าคุณโด่งดังจริงๆ ทุกคนจะรักคุณ 1188 00:54:36,720 --> 00:54:38,100 อย่างน้อยก็จนกว่าจะอ่านพินัยกรรม 1189 00:54:39,900 --> 00:54:43,090 ฉันเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับแมรี่ มาร์ติน ดาวดังบรอดเวย์ 1190 00:54:43,290 --> 00:54:44,970 คนขับรถของเธอป่วย เธอเลยต้องนั่งแท็กซี่ 1191 00:54:45,170 --> 00:54:46,610 ไปที่โรงละครที่เธอแสดง 1192 00:54:46,820 --> 00:54:49,160 เธอขึ้นรถ คนขับรถแท็กซี่ ถามเธอว่าเธอจะไปไหน 1193 00:54:49,620 --> 00:54:50,950 เธอไม่รู้เลย 1194 00:54:51,700 --> 00:54:54,160 ไม่รู้เลยว่าโรงละครอยู่ที่ไหนหรือชื่ออะไร 1195 00:54:54,410 --> 00:54:57,330 เธอโด่งดังเกินกว่าจะรู้ 1196 00:54:57,870 --> 00:54:59,610 เธอดังมากขนาดที่จะมีคนสังเกตเห็น 1197 00:54:59,810 --> 00:55:03,050 ว่าเธอหายตัวไปและมาหาตัวเธอ เธอแค่ต้องยืนเฉยๆ เท่านั้น 1198 00:55:04,710 --> 00:55:06,420 นั่นแหละชื่อเสียงแบบที่ฉันต้องการ 1199 00:55:06,840 --> 00:55:09,620 ที่ฉันไม่เคยต้องรู้ว่า ฉันเป็นใคร จะไปที่ไหน 1200 00:55:09,820 --> 00:55:12,160 ที่วันหนึ่งบ็อบ โฮป จะเดินมาหาฉันที่ร้านอาหารและบอกว่า 1201 00:55:12,360 --> 00:55:14,330 "ผมบ็อบ โฮป คุณอาจจะจำผมไม่ได้" 1202 00:55:14,530 --> 00:55:16,430 และฉันบอกว่า "แน่นอนฉันจำได้ ฉันขอสั่งไก่" 1203 00:55:21,270 --> 00:55:23,360 ฉันอยากมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ 1204 00:55:23,940 --> 00:55:25,890 ฉันอยากสัมผัสประสบการณ์ทุกอย่าง 1205 00:55:26,090 --> 00:55:28,860 ฉันอยากแหกกฎทุกข้อที่มี 1206 00:55:30,360 --> 00:55:34,290 ว่ากันว่าความทะเยอทะยานเป็นนิสัย ที่ไม่น่าดึงดูดในตัวผู้หญิง อาจจะใช่ 1207 00:55:35,200 --> 00:55:37,080 แต่รู้ไหมว่าอะไรที่ไม่น่าดึงดูดจริงๆ 1208 00:55:37,710 --> 00:55:39,750 การรอเฉยๆ ให้บางอย่างเกิดขึ้น 1209 00:55:40,370 --> 00:55:43,610 มองออกไปนอกหน้าต่าง คิดถึงชีวิตของคุณที่ควรจะเป็นข้างนอกนั่น 1210 00:55:43,810 --> 00:55:46,030 แต่ไม่เต็มใจที่จะเปิดประตู และออกไปคว้ามัน 1211 00:55:46,230 --> 00:55:48,090 แม้ว่าจะมีคนบอกคุณว่าคุณทำไม่ได้ 1212 00:55:49,010 --> 00:55:51,510 การเป็นคนขี้ขลาดน่ารักแค่ในเรื่อง พ่อมดแห่งออซ 1213 00:55:53,550 --> 00:55:56,390 อีธานและเอสเธอร์ ว่าแล้วว่าสุดท้ายฉันจะนึกชื่อลูกๆ ออก 1214 00:56:10,360 --> 00:56:13,450 คุณเป็นผู้ชมที่น่าทึ่งมาก 1215 00:56:13,700 --> 00:56:17,290 ฉันอยากขอบคุณคุณ ฉันอยากขอบคุณกอร์ดอน ฟอร์ด 1216 00:56:17,580 --> 00:56:20,190 และที่สำคัญที่สุด ฉันอยากขอบคุณเบิร์กดอร์ฟ กู้ดแมน 1217 00:56:20,390 --> 00:56:24,540 จากก้นบึ้งหัวใจของฉัน ขอบคุณและราตรีสวัสดิ์ค่ะ 1218 00:56:30,510 --> 00:56:32,590 ฉันแค่หวังว่าเธอน่าจะใส่ชุดอื่น 1219 00:56:33,260 --> 00:56:35,010 ทำได้แล้ว มิเรียม 1220 00:56:42,560 --> 00:56:44,300 - คุณพระ - คุณพระ 1221 00:56:44,500 --> 00:56:46,940 อย่ายืนเฉยๆ ตรงนั้นสิ มาตรงนี้เลย เมเซิล มาเลย 1222 00:57:03,330 --> 00:57:05,880 นั่งลงเดี๋ยวนี้เลย 1223 00:57:13,010 --> 00:57:15,290 เมื่อกี้มันมาจากไหนกันเนี่ย 1224 00:57:15,490 --> 00:57:17,810 มันอยู่ตรงนั้นเสมอ กอร์ดอน คุณแค่ต้องถาม 1225 00:57:18,260 --> 00:57:20,540 เมื่อกี้สุดยอดมาก เยี่ยมจริงๆ 1226 00:57:20,740 --> 00:57:23,770 และผมต้องบอกเลยว่าผมเห็นด้วยกับคุณ คุณไม่ใช่นักเขียนแน่ๆ 1227 00:57:25,100 --> 00:57:28,020 นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เคยมีคนบอกฉัน 1228 00:57:28,980 --> 00:57:31,320 แผนที่ผมวางไว้ ย้อนกลับมาทำร้ายผมเอง ทุกคน 1229 00:57:31,520 --> 00:57:34,350 ผมรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ตลก แต่ไม่รู้ว่าตลกมากขนาดไหน 1230 00:57:34,550 --> 00:57:36,660 ฉันแค่รู้สึกขอบคุณที่คุณไม่ได้ปิดกล้อง 1231 00:57:36,910 --> 00:57:38,490 ปิดนะ แต่คุณแสดงใหม่ได้ใช่ไหม 1232 00:57:38,870 --> 00:57:39,870 แน่นอนค่ะ 1233 00:57:40,790 --> 00:57:43,400 ทุกคน ผมคิดว่าผมยังไม่ได้แนะนำคุณ 1234 00:57:43,600 --> 00:57:46,110 ให้รู้จักกับผู้หญิง ที่ตลกมากๆ คนนี้อย่างเป็นเรื่องเป็นราว 1235 00:57:46,310 --> 00:57:47,690 และผมขอแก้ไขเรื่องนั้นเดี๋ยวนี้ 1236 00:57:47,890 --> 00:57:51,990 ทุกคนครับ เธอปรากฏตัว เป็นครั้งแรกและไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่ๆ 1237 00:57:52,190 --> 00:57:54,280 ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ ผมขอแนะนำ 1238 00:57:54,480 --> 00:58:00,100 สุดยอดคุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์ ผู้น่าหลงใหล 1239 00:58:06,980 --> 00:58:09,380 นั่นแม่ของหลานๆ ฉัน 1240 00:58:09,580 --> 00:58:10,440 นั่นภรรยาเก่าผม 1241 00:58:11,900 --> 00:58:12,900 นั่นภรรยาเก่าผม 1242 00:58:35,630 --> 00:58:36,550 คุณถูกไล่ออก 1243 00:58:55,150 --> 00:58:59,530 หกเดือนก่อนหน้านี้ 1244 00:59:10,330 --> 00:59:12,110 ทีนี้จำไว้นะ เอาให้อ่านไม่ออก 1245 00:59:12,310 --> 00:59:13,490 นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย 1246 00:59:13,690 --> 00:59:16,620 - คุณอยากให้ผมสอนวิธีเป็นคนดังเหรอ - หลังจากที่คุณเรียนรู้แล้วนะ 1247 00:59:16,820 --> 00:59:18,160 นี่ไม่ใช่พฤติกรรมของคน 1248 00:59:18,360 --> 00:59:20,290 ที่กินกุ้งฟรีตลอดทั้งคืน 1249 00:59:20,490 --> 00:59:23,250 ถ้ามีคนขอลายเซ็นคุณ พวกเขาควรอ่านชื่อคุณได้ 1250 00:59:23,450 --> 00:59:24,520 ไม่ ผิดแล้ว 1251 00:59:24,720 --> 00:59:26,710 ถ้าพวกเขาอ่านชื่อของคุณได้ พวกเขาจะรู้สึกโดนโกง 1252 00:59:26,910 --> 00:59:28,750 พวกเขาจะรู้ว่าคุณไปโรงเรียน 1253 00:59:28,950 --> 00:59:29,880 ว่าคุณเซ็นเช็คได้ 1254 00:59:30,080 --> 00:59:32,060 โอเค นี่ คุณคิดว่าไง 1255 00:59:32,400 --> 00:59:33,230 นี่อะไร 1256 00:59:33,520 --> 00:59:34,530 ลายเซ็นของฉัน 1257 00:59:34,780 --> 00:59:37,360 ผมเห็นตัวหนังสือชัดมาก อย่างน้อยสามตัว เอาใหม่ 1258 00:59:39,410 --> 00:59:41,020 ใครสอนคุณเรื่องการมีชื่อเสียง 1259 00:59:41,210 --> 00:59:43,310 - ผมเกิดมาก็ดังเลย - เข้าใจแล้ว 1260 00:59:43,510 --> 00:59:45,270 ผมอยู่ในตะกร้าลอยมาตามแม่น้ำไนล์ 1261 00:59:45,470 --> 00:59:47,400 ในนั้นมีแต่สีทาหน้าตัวละคร และเอกสารวงการบันเทิง 1262 00:59:47,600 --> 00:59:48,480 เป็นเรื่องราวยอดเยี่ยมมาก 1263 00:59:48,680 --> 00:59:49,790 ผมแต่งขึ้นมาเอง 1264 00:59:50,040 --> 00:59:52,040 คุณอยากฟังเรื่องตั๊กแตนเต้นแท็ปไหม 1265 00:59:53,000 --> 00:59:54,040 คุณอยากได้อย่างอื่นอีกไหม 1266 00:59:54,340 --> 00:59:56,510 - มีอะไรอย่างอื่นอีกไหมคะ - คิดเงินเลยครับ 1267 00:59:57,800 --> 00:59:59,080 ขอบคุณที่เลี้ยงอาหารค่ะ 1268 00:59:59,270 --> 01:00:00,050 ด้วยความยินดี 1269 01:00:00,970 --> 01:00:01,990 คืนนี้เยี่ยมมาก 1270 01:00:02,190 --> 01:00:03,100 ผมเห็นด้วย 1271 01:00:04,100 --> 01:00:05,100 หิมะยังตกอยู่หรือเปล่า 1272 01:00:05,640 --> 01:00:09,390 ถ้ายังตกอยู่ก็จะไม่มีรถแท็กซี่ 1273 01:00:09,850 --> 01:00:11,100 รถไฟก็เอาแน่เอานอนไม่ได้ 1274 01:00:11,560 --> 01:00:14,900 คุณอาจจะต้องหาที่พักใกล้ๆ จนกว่าอากาศจะดีขึ้น 1275 01:00:15,230 --> 01:00:16,820 ก่อนหน้านี้ฉันหาที่พักแล้ว 1276 01:00:17,030 --> 01:00:18,720 ทีนี้ตอนเช้าฉันต้องไปหาที่สารภาพบาป 1277 01:00:18,920 --> 01:00:20,570 บูธสุดท้ายฝั่งซ้ายรู้ภาษาฮีบรู 1278 01:00:23,950 --> 01:00:25,700 งั้นอันนี้เป็นไงคะ 1279 01:00:26,580 --> 01:00:29,000 ดีครับ นั่นเหมือนภาษาสันสกฤตเลย 1280 01:00:29,500 --> 01:00:31,400 โอเค ทีนี้เราควรฝึกเรื่องการไม่สนใจ 1281 01:00:31,600 --> 01:00:33,030 คนที่คุณรู้จักเวลาที่พวกเขา 1282 01:00:33,230 --> 01:00:35,540 ยืนอยู่ใกล้ๆ คุณ พวกคนดังก็ทำกันทุกคน 1283 01:00:37,050 --> 01:00:39,670 อะไรที่ทำให้คุณมั่นใจว่าฉันจะดังมาก 1284 01:00:39,920 --> 01:00:40,920 แค่ลางสังหรณ์น่ะ 1285 01:00:42,680 --> 01:00:46,060 ผมเห็นการแสดงของคุณแล้ว ผมเห็นคุณหนีตำรวจ 1286 01:00:46,470 --> 01:00:47,970 งั้นก็การวิ่งและการพูด 1287 01:00:48,310 --> 01:00:49,560 คุณมีทักษะมากมาย 1288 01:00:50,640 --> 01:00:52,670 ฉันคิดว่าเสื้อรัดทรงของฉันทำให้คุณสนใจ 1289 01:00:52,870 --> 01:00:54,770 ผมสนใจมานานแล้ว 1290 01:00:55,270 --> 01:00:57,360 ผมถึงได้คอยหันไปทางหนึ่ง 1291 01:00:57,560 --> 01:00:58,530 ไม่รู้สิ 1292 01:00:59,690 --> 01:01:02,310 ฉันหวังว่าคุณคงพูดถูก เพราะฉันไม่มีแผนสำรอง 1293 01:01:02,500 --> 01:01:05,060 ฉันทุ่มให้กับอาชีพนี้หมดตัว 1294 01:01:05,260 --> 01:01:06,030 ผมขออนุญาตนะ 1295 01:01:07,030 --> 01:01:08,950 ให้ตายสิ ฉันชอบผู้ชาย คนที่ขโมยอาหารของฉัน 1296 01:01:11,040 --> 01:01:13,000 "โอกาสดังรอคุณอยู่ตรงกลางเวที 1297 01:01:13,250 --> 01:01:15,540 "คุณแค่ต้องขึ้นเวทีและคว้ามันมา 1298 01:01:16,710 --> 01:01:18,710 "เมื่อคุณลงมือทำแล้ว ทุกคนจะรู้ว่าคุณเป็นใคร 1299 01:01:19,380 --> 01:01:20,920 "พวกเขาจะรู้จักความหลักแหลม 1300 01:01:21,380 --> 01:01:23,680 "สติปัญญา รอยยิ้ม 1301 01:01:24,050 --> 01:01:25,840 "ดวงตาที่ยอดเยี่ยม และแสดงออกความรู้สึกของคุณ 1302 01:01:27,390 --> 01:01:29,290 "พวกเขาจะไม่มีทาง ต้านทานเสน่ห์ของคุณได้" 1303 01:01:29,490 --> 01:01:31,170 ตัวหนังสือตรงนั้นคงเล็กมากๆ เลยนะ 1304 01:01:31,370 --> 01:01:32,980 "พวกเขาจะสยบลงแทบเท้าคุณ 1305 01:01:33,310 --> 01:01:36,480 "และบูชาตัวคุณ และเสื้อรัดทรงที่คุณใส่แสดง" 1306 01:01:36,690 --> 01:01:37,720 ฉันขอดูคำทำนายนั้นได้ไหม 1307 01:01:37,910 --> 01:01:40,320 ถ้ามีคุณเห็นว่าคุณอ่านออก พวกเขาจะไม่ปล่อยให้คุณดัง 1308 01:01:44,490 --> 01:01:49,990 "หมายเลขนำโชคของคุณคือ 46 24 11 หก และห้า" 1309 01:01:50,330 --> 01:01:51,540 มันขึ้นอยู่กับวิธีอ่าน 1310 01:01:54,080 --> 01:01:55,460 จำคำพูดของผมไว้นะ 1311 01:01:56,130 --> 01:01:58,500 อีกไม่นาน ในอนาคตอันใกล้ 1312 01:01:59,420 --> 01:02:01,380 คุณจะเป็นคนเลี้ยงอาหารจีนผม 1313 01:02:13,180 --> 01:02:15,250 ปี 2005 1314 01:02:15,450 --> 01:02:19,130 สัปดาห์ที่ 24 คุณไปที่ออร์แลนโด และปาล์มบีช วันที่พวกนั้นยืนยันแล้ว 1315 01:02:19,330 --> 01:02:22,680 จากนั้นคุณมีชิคาโก มินนีแอโพลิส และอาจจะเวกัสนานสองสัปดาห์ 1316 01:02:22,880 --> 01:02:24,740 ห่างไกลกันมาก ต้องเดินทางเยอะเลย 1317 01:02:24,940 --> 01:02:26,220 ชาโรเสนอเครื่องบินของเธอ 1318 01:02:26,420 --> 01:02:28,350 งั้นก็โอเคสินะ แล้วที่พาเลซล่ะ 1319 01:02:28,550 --> 01:02:31,060 เรากำลังคุยเรื่องพาเลซอยู่ พวกเขายังพูดถึงเดือนธันวาคม 1320 01:02:31,260 --> 01:02:32,940 ฉันไม่อยากไปลอนดอน ช่วงวันหยุดเทศกาล 1321 01:02:33,140 --> 01:02:34,940 - ฉันรู้ - ฉันอยากอยู่ที่นิวยอร์ก 1322 01:02:35,140 --> 01:02:36,320 เราแจ้งข้อความแล้ว 1323 01:02:36,520 --> 01:02:39,490 ฉันไม่เคยอยู่นิวยอร์กช่วงวันหยุด และปีนี้ฉันอยากอยู่ 1324 01:02:39,680 --> 01:02:41,880 ฉันเข้าใจแล้วค่ะ นิวยอร์กช่วงวันหยุด จบ 1325 01:02:42,080 --> 01:02:44,070 ถ้านั่นเป็นช่วงเดียวที่ได้ก็โอเค 1326 01:02:44,270 --> 01:02:46,160 พวกเขาทำอะไรไม่ได้เรื่องเสียงดัง 1327 01:02:46,360 --> 01:02:48,370 มีเสียงพวกเขา กระโดดไปมาข้างล่างหลายชั่วโมงแล้ว 1328 01:02:48,570 --> 01:02:50,160 เหมือนรูบี้ คีเลอร์ย้ายเข้ามาอยู่ 1329 01:02:50,360 --> 01:02:51,500 ผมจะไปเคาะประตูดู 1330 01:02:51,700 --> 01:02:53,890 บอกพวกเขาว่าโยโกะบ่น นั่นจะทำให้พวกเขาเงียบ 1331 01:02:54,680 --> 01:02:56,940 เอาละ ก่อนที่เราจะหยุดพัก วันอังคารฉันจะต้องทำอะไร 1332 01:02:57,560 --> 01:02:58,400 ไม่มีอะไรค่ะ 1333 01:02:59,560 --> 01:03:00,840 เราจะนัดที่ไหนหรือเปล่า 1334 01:03:01,040 --> 01:03:04,510 ไม่ค่ะ แต่คุณทำงานวันอาทิตย์ วันจันทร์และวันพุธ เดินทางวันพฤหัสฯ 1335 01:03:04,710 --> 01:03:05,650 แล้ววันอังคารล่ะ 1336 01:03:05,860 --> 01:03:07,400 คุณพักผ่อนวันอังคารได้ 1337 01:03:09,950 --> 01:03:11,070 ขอฉันลองโทรติดต่อดู 1338 01:03:12,160 --> 01:03:14,330 คุณกดตรงนี้ เอาเมนูขึ้นมา 1339 01:03:14,530 --> 01:03:16,940 เลื่อนไปที่ไอคอนซองจดหมาย คลิก แล้วเขียนข้อความของคุณ 1340 01:03:17,140 --> 01:03:18,020 ทำไมฉันไม่โทรหาแทนล่ะ 1341 01:03:18,220 --> 01:03:19,230 บางครั้งคุณอยากส่งข้อความ 1342 01:03:19,430 --> 01:03:20,320 - เมื่อไหร่ - เมื่อคุณไปสาย 1343 01:03:20,520 --> 01:03:21,360 ฉันโทรบอกได้ 1344 01:03:21,560 --> 01:03:23,700 มันเป็นเรื่องสนุกๆ ที่โทรศัพท์ของคุณทำได้ อย่างเช่น ถ่ายรูป 1345 01:03:23,900 --> 01:03:25,780 - กล้องของฉันถ่ายรูป - ถ้าคุณไม่มีกล้องล่ะ 1346 01:03:25,980 --> 01:03:27,070 ฉันเก็บไว้ในความทรงจำ 1347 01:03:27,270 --> 01:03:28,280 มันถ่ายวิดีโอได้ด้วย 1348 01:03:28,480 --> 01:03:30,450 มันมีรหัสนิวเคลียร์ไหม ฉันระเบิดใครได้ไหม 1349 01:03:30,650 --> 01:03:32,660 - ไม่ คุณทำไม่ได้ - ฉันสื่อสารกับมนุษย์ต่างดาวได้ไหม 1350 01:03:32,860 --> 01:03:34,330 ผมขอแสดงวิธีเขียนข้อความให้ดูได้ไหม 1351 01:03:34,530 --> 01:03:35,330 คุณลองดูได้แน่นอน 1352 01:03:35,530 --> 01:03:38,630 คุณเลื่อนไปที่ตัวเลข จากนั้นก็ที่ตัวอักษรที่คุณต้องการ 1353 01:03:38,830 --> 01:03:40,270 ขอให้สนุกกับโทรศัพท์นะ แฟรงคลิน 1354 01:05:43,190 --> 01:05:45,600 เดี๋ยวนะ ฉันมีของเต็มไปหมด 1355 01:05:45,850 --> 01:05:47,720 ข้าวของจริงๆ หรือของทุเรศๆ ไม่น่าดู 1356 01:05:47,910 --> 01:05:50,760 พนักงานทำความสะอาดหญิง แม่งย้ายข้าวของไปทั่ว 1357 01:05:50,960 --> 01:05:52,450 ฉันหาแว่นดูทีวีไม่เจอ 1358 01:05:52,650 --> 01:05:54,470 ดูในกล่องบนโต๊ะที่วางดอกไม้ 1359 01:05:54,670 --> 01:05:56,520 อย่าแกล้งทำเป็นว่าเธอรู้ทุกอย่าง 1360 01:05:56,720 --> 01:05:58,100 กล่องบนโต๊ะที่วางดอกไม้ 1361 01:05:58,300 --> 01:06:00,230 เธอไม่ได้รู้ทุกเรื่อง 1362 01:06:00,430 --> 01:06:02,190 เธอไม่ได้ย้ายมัน เธอไม่เคยย้ายมัน 1363 01:06:02,390 --> 01:06:03,730 ดูในกล่องบนโต๊ะ 1364 01:06:03,930 --> 01:06:06,790 รู้ไหมว่า อยู่ห่างจากเธอเป็นทวีปก็ยังไม่พอ 1365 01:06:08,500 --> 01:06:09,540 หาเจอไหม 1366 01:06:10,590 --> 01:06:11,460 ไม่เจอ 1367 01:06:12,590 --> 01:06:14,260 เครื่องอัดเทปของเธอ ใช้งานได้โอเคดีไหม 1368 01:06:14,460 --> 01:06:15,760 ได้ ฉันซ่อมมันแล้ว 1369 01:06:15,970 --> 01:06:16,790 เธอเช็กดูหรือยัง 1370 01:06:16,990 --> 01:06:18,850 ฉันเช็กแล้ว มันใช้ได้ 1371 01:06:19,220 --> 01:06:21,770 ทีนี้บอกฉันอีกที เมื่อวานเกิดอะไรขึ้น 1372 01:06:22,890 --> 01:06:25,000 คนที่พวกเขาเลือกให้ตกรอบคือคนที่ไม่รู้ว่า 1373 01:06:25,200 --> 01:06:28,550 ตัวละครตัวไหนใน เดอะพาทริดจ์แฟมิลี่ ที่เล่นโดยแดนนี่ โบนาดิวชี่ 1374 01:06:28,750 --> 01:06:30,300 ฉันก็คงไม่รู้เรื่องนั้น 1375 01:06:30,500 --> 01:06:32,820 แดนนี่ไง ให้ตายเถอะ 1376 01:06:33,490 --> 01:06:34,260 ได้เทปไหม 1377 01:06:34,460 --> 01:06:35,760 ได้แล้ว คุณได้ไหม 1378 01:06:35,960 --> 01:06:38,020 ได้แล้ว ฉันกำลังเอาใส่เครื่อง 1379 01:06:38,210 --> 01:06:39,290 ฉันกำลังเอาใส่เครื่อง 1380 01:06:39,490 --> 01:06:41,480 - ยังเอาใส่เครื่องอยู่ - ฉันใส่ได้แล้ว 1381 01:06:41,680 --> 01:06:42,390 ได้แล้ว 1382 01:06:42,590 --> 01:06:44,150 ทีนี้อย่ากดเล่นก่อนฉันจะกด 1383 01:06:44,350 --> 01:06:46,020 แม่งทุกทีเลย 1384 01:06:46,220 --> 01:06:48,730 เพราะเราต้องได้ยินคำตอบพร้อมกัน 1385 01:06:48,930 --> 01:06:49,690 ฉันรู้ 1386 01:06:49,890 --> 01:06:52,320 ถ้าคุณเปิดก่อน งั้นคุณจะได้ยินคำตอบก่อนฉัน 1387 01:06:52,520 --> 01:06:54,410 ฉันรู้แล้วโว้ย 1388 01:06:54,610 --> 01:06:57,260 เราจะกดปุ่มเล่นพร้อมกัน ให้ตายเถอะ 1389 01:06:57,880 --> 01:06:59,720 ป่านนี้เราดูจบได้ทั้งรายการแล้ว 1390 01:07:00,680 --> 01:07:02,560 ซูซี คุณได้นกของฉันไหม 1391 01:07:03,600 --> 01:07:07,520 ตัวสีแดงเหรอ น่ารักมาก ฉันไม่เคยเห็นแบบนั้นมาก่อนเลย 1392 01:07:07,810 --> 01:07:09,460 ฉันตั้งชื่อมันว่ากะหรี่ 1393 01:07:09,660 --> 01:07:10,960 ฉันไม่ได้ขอบคุณเธอเหรอ 1394 01:07:11,160 --> 01:07:13,020 ด้วยความยินดี พร้อมหรือยัง 1395 01:07:13,280 --> 01:07:14,650 ฉันพร้อมแล้ว 1396 01:07:14,940 --> 01:07:18,410 โอเค หนึ่ง สอง สาม... 1397 01:07:18,610 --> 01:07:19,450 - กด - กด 1398 01:07:22,330 --> 01:07:23,700 เป็นเพลงที่ฟังเพลินจริงๆ 1399 01:07:24,040 --> 01:07:25,370 ฟังเพลินมากจริงๆ 1400 01:07:26,580 --> 01:07:29,460 สุดยอดการแข่งขันชิงแชมป์ 1401 01:07:30,080 --> 01:07:33,780 จะเป็นคริส มิลเลอร์ ผู้เชี่ยวชาญ ด้านการค้าปลีกจากหลุยส์วิลล์ เคนทักกี 1402 01:07:33,980 --> 01:07:36,590 ซึ่งเมื่อวานชนะรางวัล 10,000 ดอลลาร์ 1403 01:07:37,800 --> 01:07:39,910 วันนี้เราคุยกันเรื่องวันที่ 1404 01:07:40,110 --> 01:07:42,580 และฉันก้มมองดู วันอังคารฉันว่าง 1405 01:07:42,780 --> 01:07:44,830 อุ๊ย เสียใจกับดีเลียด้วย 1406 01:07:45,030 --> 01:07:46,670 ตารางว่างเลย ซูซี 1407 01:07:46,870 --> 01:07:49,140 และพอฉันถาม เธอมองฉันเหมือนฉันบ้า 1408 01:07:49,900 --> 01:07:51,000 อยากให้ฉันโทรหาเขาไหม 1409 01:07:51,200 --> 01:07:53,190 ฉันอยากให้คุณกลับมาทำงาน 1410 01:07:53,520 --> 01:07:56,530 ฉันทำงานในยุคของฉันไปแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะโทรหาเขา 1411 01:07:57,030 --> 01:07:58,430 ฉันว่าแชมป์เก่าจะชนะ 1412 01:07:58,630 --> 01:08:00,220 โอเค ฉันว่าคนมีเคราเฟิ้ม 1413 01:08:00,420 --> 01:08:01,700 เอาละครับ รอบเจพพาร์ดี 1414 01:08:02,160 --> 01:08:03,580 จะเป็นการแข่งขันที่สูสีดี 1415 01:08:03,990 --> 01:08:05,580 เราทำให้มันน่าสนใจกว่านี้ไหม 1416 01:08:05,910 --> 01:08:09,230 มันน่าสนใจมา 45 ปีแล้ว ฉันไม่แน่ใจว่าจะทำให้ดีกว่านั้นได้ยังไง 1417 01:08:09,430 --> 01:08:12,000 เลือกมหาเศรษฐี ฟอบส์ 200 ดอลลาร์ 1418 01:08:12,670 --> 01:08:14,490 "เดือนมีนาคม เป็นเดือนที่ยอดเยี่ยมสำหรับเธอ 1419 01:08:14,690 --> 01:08:16,280 "เธอเปิดตัวในรายชื่อฟอบส์ครั้งแรก..." 1420 01:08:16,480 --> 01:08:17,740 - มาร์ธา สจวร์ต - เขาติดคุก 1421 01:08:17,940 --> 01:08:19,700 เพราะว่าเป็นผู้หญิง ทั้งๆ ที่ผู้ชายคนอื่นๆ ทุกคน 1422 01:08:19,900 --> 01:08:22,240 ที่ทำเรื่องแบบเดียวกันก็ไม่โดนโทษอะไร 1423 01:08:22,440 --> 01:08:24,330 - มาร์ธา สจวร์ตคือใคร - ใช่ 1424 01:08:24,530 --> 01:08:26,180 ฉันคิดว่าข้อนั้นเขาจะให้ฉัน 1425 01:08:26,470 --> 01:08:28,130 "แต่สมาชิกวัย 70-80 ปี 1426 01:08:28,320 --> 01:08:30,340 "ของครอบครัวดิสนีย์ยังทำอยู่" จอห์นว่าไง 1427 01:08:30,540 --> 01:08:31,800 - รอย ดิสนีย์คือใคร - รอย ดิสนีย์ 1428 01:08:32,000 --> 01:08:33,050 เขาเป็นคนดี 1429 01:08:33,250 --> 01:08:34,420 พรีเดเตอร์ 600 เหรียญ 1430 01:08:34,620 --> 01:08:36,510 คุณคิดว่าถ้าฉันไว้เคราแพะจะเป็นยังไง 1431 01:08:36,710 --> 01:08:38,050 ทำไมเธอถึงคิดเรื่องนั้นล่ะ 1432 01:08:38,250 --> 01:08:39,550 ก็ถ้ามีการกลับชาติมาเกิด 1433 01:08:39,750 --> 01:08:42,200 ฉันอาจกลับมาเกิดเป็นผู้ชาย และฉันอยากมีลุค 1434 01:08:42,450 --> 01:08:44,290 - เธอหัวล้านไหม - ทำไม 1435 01:08:44,490 --> 01:08:46,350 เพราะฉันว่าเธอหัวล้านมันจะแปลก 1436 01:08:46,550 --> 01:08:48,450 ถ้าขนทั้งหมดที่มีอยู่ใต้คาง 1437 01:08:48,660 --> 01:08:50,410 เคราแพะเหมาะกับคนที่มีผมมากกว่า 1438 01:08:50,620 --> 01:08:51,770 ไร้สาระสิ้นดี 1439 01:08:51,970 --> 01:08:54,190 นั่นเหรอที่ไร้สาระ ไม่ใช่ประเด็นนี้ที่เราคุยกันอยู่เหรอ 1440 01:08:54,390 --> 01:08:57,470 คุณไม่เคยนึกภาพเหรอ ถ้าคุณกลับมาเกิดจะเป็นยังไง 1441 01:08:57,670 --> 01:08:59,780 ไม่ สมองฉันยังทำงานได้ดี 1442 01:08:59,980 --> 01:09:01,470 ฉันคิดเรื่องนั้นตลอดเลย 1443 01:09:01,880 --> 01:09:03,580 ฉันจะเป็นใคร ฉันจะอยู่ที่ไหน 1444 01:09:03,780 --> 01:09:04,620 ถ้าฉันเกิดเป็นสัตว์ล่ะ 1445 01:09:04,820 --> 01:09:05,540 ให้ตายเถอะ 1446 01:09:05,740 --> 01:09:10,290 ฉันว่าฉันคงเป็นกระรอกน่ารัก หรือหงส์ หรือม้าป่า 1447 01:09:10,490 --> 01:09:12,630 ฉันคงเป็นม้าป่าที่ยอดเยี่ยม คุณล่ะ 1448 01:09:12,830 --> 01:09:14,380 ฉันจะไม่กลับมาเกิดเป็นอะไรทั้งนั้น 1449 01:09:14,580 --> 01:09:15,570 เถอะน่า 1450 01:09:15,770 --> 01:09:17,610 ฉันโอเคกับการตาย ฉันชอบแบบนั้นมากกว่า 1451 01:09:17,810 --> 01:09:19,230 สัตว์อะไรก็ได้ คุณจะเป็นตัวอะไร 1452 01:09:21,360 --> 01:09:23,280 - สกังก์ - ทำไม 1453 01:09:23,740 --> 01:09:26,450 ขนเยี่ยม หน้าตาน่ารัก และมีตูดเป็นอาวุธ 1454 01:09:27,160 --> 01:09:29,310 - นั่นเหมือนคุณนะ - ใช่ไหมล่ะ 1455 01:09:29,510 --> 01:09:33,580 เดินไปตามถนน มีคนกระแทกฉัน หันไป ยกหางขึ้น ตูม 1456 01:09:34,210 --> 01:09:35,130 ฉันนึกภาพออก 1457 01:09:35,500 --> 01:09:37,860 และฉันจะเหลียวหลังดูตอนที่ทำ 1458 01:09:38,060 --> 01:09:39,750 และใส่หมวกของคุณด้วย 1459 01:09:40,920 --> 01:09:45,290 ใช่แล้ว เพื่อน กลิ่นนั้นน่ะเหรอ นั่นนายไง ขอให้อาบน้ำมะเขือเทศให้สนุก 1460 01:09:45,490 --> 01:09:46,760 อาบน้ำมะเขือเทศ 1461 01:09:48,140 --> 01:09:51,730 โยนก้านเซเลอรีเข้าไปในนั้น อยู่ได้สักพักเลย 1462 01:09:52,850 --> 01:09:54,340 ก้านเซเลอรี 1463 01:09:54,540 --> 01:09:56,690 ครั้งหน้าเดินไปไหนจะได้ระวัง 1464 01:09:58,980 --> 01:10:00,730 สกังก์เปเป้ชาวยิวอยู่ตรงนี้ 1465 01:10:10,950 --> 01:10:12,500 ปวดท้อง หยุดได้แล้ว 1466 01:13:34,700 --> 01:13:36,640 คำบรรยายโดย ลลวรรณ 1467 01:13:36,840 --> 01:13:38,790 ผู้ตรวจสอบงานแปล ต้องตา สุธรรมรังษี