1
00:00:07,420 --> 00:00:11,970
ซานฟรานซิสโก
ปี 1965
2
00:00:15,760 --> 00:00:18,500
รัฐธรรมนูญแค่กำหนดว่าทุกคน
3
00:00:18,700 --> 00:00:20,140
ผิดศีลธรรมเวลาที่กระทำผิดกฎหมาย
4
00:00:20,560 --> 00:00:23,770
จากนั้นเมื่อพวกเขาถูกจับ
พวกเขาคือคนที่ทำตัวไม่เหมาะสม
5
00:00:23,980 --> 00:00:25,060
มันก็เป็นแบบนั้นแหละ
6
00:00:25,480 --> 00:00:28,610
ครับ สี่ปีที่ผ่านมา ผมเข้าๆ ออกๆ ศาล
7
00:00:28,860 --> 00:00:31,800
และผมก็คิดออกว่าหลังจากสี่ปี
8
00:00:32,000 --> 00:00:34,360
ทำไมผมถึงถูกจับหลายครั้ง
9
00:00:34,700 --> 00:00:35,700
ฟังสิ่งที่เกิดขึ้นนะ
10
00:00:36,410 --> 00:00:40,660
ผมแสดงน่าจะตอนห้าทุ่ม
11
00:00:41,000 --> 00:00:43,790
ผมไม่รู้เลยว่า 11 โมงเช้าวันถัดไป
12
00:00:44,000 --> 00:00:47,780
ต่อหน้าคณะลูกขุนที่ไหนสักแห่ง
มีผู้ชายอีกคนแสดงการแสดงของผม
13
00:00:47,980 --> 00:00:50,840
คนที่ได้รับการแนะนำตัวว่า
เลนนี บรูซ แบบตัวเป็นๆ
14
00:00:51,380 --> 00:00:54,260
"เขาอยู่นี่แล้ว เลนนี บรูซ แบบตัวเป็นๆ"
15
00:00:54,880 --> 00:00:57,620
ผู้พิทักษ์สันติราช
ที่ได้รับการฝึกฝนมาเพื่อ...
16
00:00:57,820 --> 00:01:01,730
ตระหนักถึงอันตรายชัดเจนและซึ่งหน้า
ไม่ใช่เหตุการณ์สมมุติแกล้งทำ
17
00:01:01,930 --> 00:01:05,310
คณะลูกขุนดูเขาแสดง
และพวกเขาบอกว่า "ห่วยมาก"
18
00:01:05,900 --> 00:01:07,400
แต่ผมโดนจับ
19
00:01:07,650 --> 00:01:11,320
และที่ตลกคือผมต้องไปศาล
เพื่อแก้ต่างให้การแสดงของเขา
20
00:01:12,070 --> 00:01:13,160
ผมอยากให้คุณดูสิ่งนี้
21
00:01:13,360 --> 00:01:18,990
ตรง "ศาลอาญา เมืองนิวยอร์ก
ส่วนสองบี เขตปกครองนิวยอร์ก"
22
00:01:22,160 --> 00:01:26,330
"ผู้พิพากษาผู้ทรงเกียรติ..."
"ทนายความ...
23
00:01:27,630 --> 00:01:31,400
"ตามข้อมูลที่แจ้ง
ในวันที่ 3 เมษายน ปี 1964
24
00:01:31,600 --> 00:01:33,570
"จำเลย เลนนี บรูซ
และ แฮโรลด์ แอล. โซโลมอน
25
00:01:33,770 --> 00:01:35,580
"ถูกตั้งข้อหาสองกระทง
26
00:01:35,770 --> 00:01:38,950
"ดำเนินการแสดงที่ไม่เหมาะสม
ละเมิดมาตรา 1148
27
00:01:39,150 --> 00:01:40,660
"ของกฎหมายอาญาแห่งนิวยอร์ก"
28
00:01:40,860 --> 00:01:44,020
เอาละ นั่นคือคณะลูกขุนใหญ่
นั่นคือการโดนจับครั้งแรก
29
00:01:46,440 --> 00:01:47,920
"ในระหว่างการแสดงครั้งแรก
30
00:01:48,120 --> 00:01:50,860
"บรูซลูบไล้ไมโครโฟน
ด้วยท่าทางสำเร็จความใคร่ตัวเอง
31
00:01:51,270 --> 00:01:53,930
"การแสดงครั้งที่สอง
ขณะที่เล่าเรื่องลามกอนาจาร
32
00:01:54,130 --> 00:01:55,550
"บรูซหันหลัง
33
00:01:55,750 --> 00:01:57,680
"และขยับมือของเขา
ด้านนอกขึ้นลงตรงเอว
34
00:01:57,880 --> 00:02:02,660
"ด้วยท่าทางบอกใบ้หยาบโลน
สื่อถึงท่าลามกและสำเร็จความใคร่ตัวเอง"
35
00:02:03,490 --> 00:02:06,870
โอเค ผมเลยเตือนเขาให้บอกว่า
มันคือท่าให้พร
36
00:02:07,210 --> 00:02:08,440
ไม่ใช่สำเร็จความใคร่ตัวเอง
37
00:02:08,640 --> 00:02:10,780
เพราะผมคงไม่มีทางทำท่าแบบนั้น
38
00:02:10,980 --> 00:02:14,950
เพราะผมเป็นห่วงภาพลักษณ์ตัวเอง
39
00:02:15,150 --> 00:02:17,720
และผมรู้ว่าอะไรทำให้พวกผู้หญิงโกรธ
40
00:02:18,050 --> 00:02:20,600
อะไรที่น่าเกลียด และทำให้พวกเธอกลัว
41
00:02:20,800 --> 00:02:23,720
ผมเลยบอกว่า
บอกเขาไปว่ามันคือท่าให้พร
42
00:02:25,560 --> 00:02:26,390
โอเค
43
00:02:30,230 --> 00:02:33,400
"สาม นักบุญพอลล้มเลิกการเอากัน"
44
00:02:33,900 --> 00:02:36,440
โอเค สิ่งที่ผมพูดคือ...
45
00:02:37,280 --> 00:02:39,780
มันถูกแจ้งออกไปแบบนี้
ผมบอกว่า...
46
00:02:41,030 --> 00:02:43,450
ผมลืม นานมากแล้วที่ผมแสดงตอนนั้น
47
00:02:45,700 --> 00:02:47,620
ผมบอกว่าการครองตนเป็นโสด...
48
00:02:48,460 --> 00:02:50,110
ตอนนั้นผมแสดงยังไงวะเนี่ย
49
00:02:50,310 --> 00:02:52,080
คือผมลืมการแสดงนั้นไปแล้ว
50
00:02:52,590 --> 00:02:56,240
ไม่ มันแปลกนะ เพราะผมไม่รู้เลยว่า
มีการแสดงที่พวกเขาเอาไปใส่
51
00:02:56,440 --> 00:02:59,970
และผมลืมไปแล้วว่ามันเริ่มตรงไหน
52
00:03:00,430 --> 00:03:03,010
ผมคิดว่าผมพูดถึงการที่ชาวยิวสูญเสีย...
53
00:03:06,600 --> 00:03:08,380
- นี่ คุณอยากเห็นผมเต้นรำไหม
- ไม่เอา
54
00:03:08,580 --> 00:03:10,040
โอเค ผมจะเต้นให้คุณดู
55
00:03:10,240 --> 00:03:13,400
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเต้นรำต่อหน้าผู้ชม
56
00:03:13,900 --> 00:03:16,480
นี่คือการเต้นรำพื้นบ้านอเมริกัน
ในแบบของผม
57
00:03:27,790 --> 00:03:28,620
สวัสดี
58
00:03:29,790 --> 00:03:31,870
สวัสดี เลนนีลามกอยู่นี่
59
00:03:32,540 --> 00:03:35,040
เลนนีลามกจะขึ้นเวทีแล้ว
ผู้ผลิตสื่อลามก
60
00:03:36,800 --> 00:03:38,870
นี่ ผมชอบทำงานกับคุณมาก จริงๆ นะ
61
00:03:39,060 --> 00:03:41,700
และอย่างที่วิล โรเจอร์สเคยบอกไว้
62
00:03:41,900 --> 00:03:44,430
"ผมไม่เคยเจอทอมที่ผมไม่ชอบ"
และราตรีสวัสดิ์
63
00:03:57,150 --> 00:03:58,180
เลนนี บรูซ
64
00:03:58,380 --> 00:03:59,150
เออ
65
00:03:59,820 --> 00:04:02,700
จำฉันได้ไหม ซูซี ไมเยอร์สัน
66
00:04:03,450 --> 00:04:05,780
ยัยจอมจุ้นคนไม่สำคัญ
จากถนนอัลเลอร์ตันเหรอ
67
00:04:05,990 --> 00:04:08,410
ไม่ใช่ ฉันเป็นผู้จัดการ
ฉันเป็นผู้จัดการของมิดจ์ เมเซิล
68
00:04:09,160 --> 00:04:10,750
คุณเคยเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ
69
00:04:11,160 --> 00:04:12,440
เปล่า ไม่ใช่
70
00:04:12,640 --> 00:04:13,710
นี่ ใครมีบุหรี่บ้าง
71
00:04:16,290 --> 00:04:18,860
ที่แสดงบนเวทีน่าสนใจนะ
72
00:04:19,060 --> 00:04:20,450
ใช่ คุณเห็นผมเต้นไหม
73
00:04:20,650 --> 00:04:24,160
ถ้าเจอสลิม ฝากบอกเขาว่าฉันอยู่นี่
และเขาต้องหานาฬิกามาใส่ได้แล้ว
74
00:04:24,360 --> 00:04:26,290
- การแสดงจบไปหลายชั่วโมงแล้ว
- ได้เลย
75
00:04:26,490 --> 00:04:29,390
นี่ เลนนี อยากออกไปคุยกันข้างนอกไหม
76
00:04:31,020 --> 00:04:34,800
ให้ตายสิ จำได้แล้ว แก๊สไลต์ใช่ไหม
77
00:04:35,000 --> 00:04:38,930
ใช่ แก๊สไลต์ เมื่อนานมาแล้ว
ตอนนี้ฉันเป็นผู้จัดการแล้ว
78
00:04:39,120 --> 00:04:40,010
ผู้จัดการร้านแก๊สไลต์เหรอ
79
00:04:40,210 --> 00:04:41,900
ไม่ใช่ ผู้จัดการศิลปิน
80
00:04:42,820 --> 00:04:44,610
ฉันเป็นผู้จัดการของมิดจ์ เมเซิล
81
00:04:44,820 --> 00:04:47,020
เป็นผู้จัดการของดิ๊ก เกรกอรี่
ของฟิลลิส ดิลเลอร์
82
00:04:47,220 --> 00:04:49,830
ผู้จัดการของเออร์ธา คิตต์
ฉันเป็นผู้จัดการของหลายๆ คน
83
00:04:50,030 --> 00:04:52,100
ไปหาอะไรกิน ดื่มกาแฟกัน
84
00:04:52,300 --> 00:04:53,250
ผมไม่หิว
85
00:04:54,080 --> 00:04:56,440
ให้ฉันช่วยคุณกลับมาตั้งตัวได้ เอาไหม
86
00:04:56,640 --> 00:04:57,710
กลับมาตั้งตัวเหรอ
87
00:04:59,550 --> 00:05:02,340
สิ่งที่ฉันเห็นบนเวทีคืนนี้มันโคตรอัปยศ
88
00:05:02,670 --> 00:05:05,120
ไม่มีใครอยากดูคุณพล่ามเรื่องไร้สาระ
89
00:05:05,320 --> 00:05:06,590
พวกเขาอยากให้คุณตลก
90
00:05:06,890 --> 00:05:09,080
คุณลืมวิธีเล่นมุก
หรือตั้งข้อสังเกตเรื่องต่างๆ
91
00:05:09,280 --> 00:05:11,040
โดยที่ไม่มีหมายเลขคดี
มาเกี่ยวข้องแล้วหรือไง
92
00:05:11,240 --> 00:05:13,020
ผมเป็นคนช่างสังเกตนะ
93
00:05:13,430 --> 00:05:15,840
ผมสังเกตและรายงาน ผมทำได้แค่นั้น
94
00:05:16,040 --> 00:05:16,750
คุณทำมากกว่านี้ได้
95
00:05:16,950 --> 00:05:18,760
- ร้องเพลงเหรอ
- แสดงตามคลับ
96
00:05:18,960 --> 00:05:20,010
ให้ตายเถอะ ไม่เอาน่า
97
00:05:20,210 --> 00:05:20,930
"ไม่เอาน่า" อะไร
98
00:05:21,120 --> 00:05:23,140
คุณพูดเรื่องบ้าอะไร แสดงตามคลับเหรอ
99
00:05:23,340 --> 00:05:24,850
ไม่มีแบบนั้นอีกแล้ว
100
00:05:25,050 --> 00:05:27,740
คืนนี้บังเอิญได้งานน่ะ
พวกเขานึกว่าจ้างบรูซ ลี
101
00:05:28,200 --> 00:05:29,310
คุณพยายามจะลุกขึ้นยืนเหรอ
102
00:05:29,510 --> 00:05:31,580
ผมไม่รู้ว่าผมแม่งพยายามทำอะไรอยู่
103
00:05:32,490 --> 00:05:33,620
แสดงตามคลับ
104
00:05:34,580 --> 00:05:36,670
ใช่ ผมพยายามลุกขึ้นยืน
105
00:05:38,960 --> 00:05:41,880
ผมย่างเท้าเข้าไปในคลับ
ฝั่งตะวันออกของแกรนด์แคนยอนไม่ได้เลย
106
00:05:43,300 --> 00:05:45,490
ถูกผลักไสให้มาตะวันตก
ผมไม่เหลือที่ให้ไปนอกจากคาตาลินา
107
00:05:45,690 --> 00:05:47,280
สัปดาห์หน้าผมแสดงบนหลังปลาโลมา
108
00:05:47,480 --> 00:05:49,580
โยนาห์กับวาฬ สำหรับฝูงปลา
109
00:05:49,780 --> 00:05:50,790
ฉันเปลี่ยนเรื่องนั้นได้
110
00:05:50,990 --> 00:05:52,540
เหรอ ยังไงล่ะ
111
00:05:52,740 --> 00:05:55,020
ฉันมีเส้นสาย ผู้คนเป็นหนี้บุญคุณฉัน
112
00:05:55,520 --> 00:05:58,630
คุณจะขอร้องให้คนช่วยเพื่อผมเหรอ ทำไม
113
00:05:58,830 --> 00:06:00,480
เพราะคุณคือเลนนี บรูซ
114
00:06:01,110 --> 00:06:04,230
มีคนแบบคุณได้แค่คนเดียว
เอาเขากลับคืนมาเถอะ
115
00:06:05,400 --> 00:06:07,450
เลนนี สลิมมาแล้ว
116
00:06:12,950 --> 00:06:14,160
เก็บความช่วยเหลือไว้
117
00:06:15,700 --> 00:06:17,120
เอาไปใช้กับคนที่คู่ควรเถอะ
118
00:06:19,960 --> 00:06:22,920
ยินดีด้วยนะที่ได้เป็นตัวแทนดิ๊ก คาปรี
เขาเป็นนักแสดงตลกที่ดี
119
00:06:26,550 --> 00:06:27,550
นี่ ซูซี
120
00:06:29,550 --> 00:06:30,510
มิดจ์อยู่ที่นี่หรือเปล่า
121
00:06:31,550 --> 00:06:32,850
เปล่า มีแค่ฉัน
122
00:06:54,030 --> 00:06:55,020
เป็นไง
123
00:06:55,220 --> 00:06:55,990
ไม่
124
00:06:59,210 --> 00:07:02,710
- ได้บอกไหมว่าคุยกับอัลเบิร์ต กรอสแมน
- เขาพังมาก มิเรียม
125
00:07:07,670 --> 00:07:10,590
- เธออยากเข้าไปและ...
- ไม่ๆ
126
00:07:13,600 --> 00:07:17,560
นี่ เดือนหน้าฉันจะไปแอลเอ
ถ้าเขาอยู่แถวนั้น ฉันจะลองอีกที
127
00:07:20,480 --> 00:07:22,690
มาเถอะ ไปเมากัน
128
00:07:39,750 --> 00:07:42,780
{\an8}คุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์
129
00:07:42,970 --> 00:07:47,090
{\an8}นิวยอร์กซิตี
ปี 1961
130
00:08:03,730 --> 00:08:05,150
นี่ เพื่อน ตื่น
131
00:08:06,150 --> 00:08:07,650
เร็วเข้า กลับไปนอนต่อที่บ้าน
132
00:08:09,030 --> 00:08:10,070
โอเค ลุกได้แล้ว
133
00:08:10,740 --> 00:08:12,350
นี่ หยุดนะ
134
00:08:12,550 --> 00:08:13,390
แกสิหยุด
135
00:08:13,590 --> 00:08:14,570
นี่ ฟังนะ
136
00:08:15,070 --> 00:08:16,450
เธอไม่ฟังฉันเลย
137
00:08:24,210 --> 00:08:25,730
แล้วคุณปล่อยตัวเธอเหรอ
138
00:08:25,930 --> 00:08:27,530
เธอเล่นโป๊กเกอร์กับหัวหน้า
139
00:08:27,730 --> 00:08:29,000
ฉันรู้สึกปลอดภัยมาก
140
00:08:29,250 --> 00:08:30,130
เซ็นตรงนี้
141
00:08:30,510 --> 00:08:31,340
ขอบคุณ
142
00:08:36,550 --> 00:08:37,330
ขอบคุณ
143
00:08:37,530 --> 00:08:38,430
สวัสดี
144
00:08:39,390 --> 00:08:40,600
ขอบคุณที่มา
145
00:08:40,930 --> 00:08:41,930
ได้ของครบไหม
146
00:08:42,430 --> 00:08:44,270
คนเราต้องการแค่สุขภาพดีใช่ไหม
147
00:08:44,470 --> 00:08:45,270
ไปกันเถอะ
148
00:08:54,910 --> 00:08:56,620
เอชแอนด์เอช
พาย เค้ก
149
00:09:16,050 --> 00:09:17,390
- นี่
- ขอบคุณ
150
00:09:18,100 --> 00:09:19,260
คุณอยากได้อะไรอีกไหม
151
00:09:22,310 --> 00:09:23,890
อยากเล่าไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
152
00:09:27,020 --> 00:09:27,850
โอเค
153
00:09:31,320 --> 00:09:33,180
นี่ เวร
154
00:09:33,380 --> 00:09:34,150
โทษที
155
00:09:40,870 --> 00:09:43,290
- ฉันขอเขาให้พาเธอไปออกรายการ
- อะไรนะ
156
00:09:43,490 --> 00:09:47,210
เฮดี้ ฉันขอเขาให้ช่วยฉัน
เพื่อพาเธอไปออกรายการ
157
00:09:49,000 --> 00:09:49,780
ขอบคุณ
158
00:09:49,980 --> 00:09:51,750
ฉันไม่รู้ว่าเขาจะทำไหม แต่ฉันขอไปแล้ว
159
00:09:53,210 --> 00:09:55,050
เขาติดหนี้ฉันอยู่ ฉะนั้นเขาควรจะทำ
160
00:09:56,050 --> 00:09:58,180
บางทีเขาอาจจะรู้สึกผิดกับทุกอย่าง
161
00:09:58,840 --> 00:10:00,520
บางครั้งผู้คนก็รู้สึกผิด
162
00:10:00,720 --> 00:10:02,410
แม้ว่าพวกเขาจะไม่แสดงออกใช่ไหม
163
00:10:02,610 --> 00:10:04,640
ใช่ บางครั้งน่ะนะ
164
00:10:06,140 --> 00:10:08,880
ฟังนะ ฉันรู้ว่า
คุณไม่เคยอยากคุยเรื่องส่วนตัว...
165
00:10:09,080 --> 00:10:09,800
ไม่อยาก
166
00:10:10,000 --> 00:10:11,420
แต่คุณอารมณ์เสียมาก
167
00:10:11,620 --> 00:10:13,780
ฉันติดคุกมาไง มิเรียม
168
00:10:14,110 --> 00:10:15,440
นั่นทำให้คนเราเปลี่ยนไปนะ
169
00:10:20,570 --> 00:10:22,330
เราใช้ชีวิตต่อไป
170
00:10:22,950 --> 00:10:25,440
เราเก็บความรู้สึกนั้น
ไม่คิดว่าจะต้องรับมือกับมันอีก
171
00:10:25,640 --> 00:10:26,870
แล้วมันก็อยู่ตรงนั้น
172
00:10:28,370 --> 00:10:30,070
กลับเข้ามาในชีวิตเรา
173
00:10:30,270 --> 00:10:32,000
อย่างไม่ได้รับเชิญ แค่ยืนอยู่ตรงนั้น
174
00:10:32,840 --> 00:10:35,160
แถมไม่ได้มีมารยาทพอที่จะอ้วนขึ้น
175
00:10:35,360 --> 00:10:37,340
ขี้เหร่ โง่ หรือน่าเบื่อ
176
00:10:37,670 --> 00:10:39,720
แล้วตอนนี้ดันผมทองด้วย โคตรทอง
177
00:10:42,430 --> 00:10:43,260
คุณ...
178
00:10:45,520 --> 00:10:46,350
เคยคบกันเหรอ
179
00:10:51,100 --> 00:10:53,070
ฉันได้ทุนเรียนที่เพมโบรค
180
00:10:53,610 --> 00:10:55,690
ฉันต้องทำงานในห้องอาหาร เก็บโต๊ะ
181
00:10:55,940 --> 00:10:58,360
ทุกวัน เด็กสาวร่ำรวยคนนี้
และเพื่อนๆ ของเขาจะเข้ามา
182
00:10:58,650 --> 00:11:00,080
นั่งโต๊ะโซนที่ฉันดูแลตลอด
183
00:11:00,280 --> 00:11:02,910
และเขาโบกมือเรียกฉันขอน้ำตาลก้อน
184
00:11:04,280 --> 00:11:07,160
น้ำตาลก้อนก็มีอยู่ตรงหน้าอยู่แล้ว
มันไม่สำคัญหรอก
185
00:11:07,540 --> 00:11:09,940
เขาจะเรียกฉันเพื่อขอน้ำตาลก้อน
186
00:11:10,140 --> 00:11:11,460
แม่งทุกวันเลย
187
00:11:12,210 --> 00:11:15,530
สุดท้ายฉันก็ทนไม่ไหว
บอกเขาให้ไปให้พ้น
188
00:11:15,730 --> 00:11:18,380
ฉันไม่ได้อยู่ตรงนั้น
เพื่อเป็นความบันเทิงช่วงมื้อค่ำ
189
00:11:19,630 --> 00:11:23,600
เขามองฉันและบอกว่า
"แต่ฉันแค่อยากคุยกับคุณนะ"
190
00:11:25,600 --> 00:11:26,810
แค่นั้นแหละ
191
00:11:27,560 --> 00:11:29,600
แปดคำที่แม่งสาปส่งชีวิตฉัน
192
00:11:31,810 --> 00:11:35,150
งั้นเพื่อให้ชัดเจนสุดๆ
คุณสองคนเคยคบกันเหรอ
193
00:11:37,070 --> 00:11:38,640
จะถามว่าเขาเห็นอะไรในตัวฉันงั้นเหรอ
194
00:11:38,840 --> 00:11:42,640
เปล่า ไม่ใช่อยู่แล้ว
ฉันรู้ว่าเขาเห็นอะไรในตัวคุณ
195
00:11:42,840 --> 00:11:46,450
มันเป็นการจับคู่ที่ผิดธรรมชาติ
ฉันรู้ แค่โง่มาก
196
00:11:47,450 --> 00:11:49,120
เราดูตลกมากเวลาอยู่ด้วยกัน
197
00:11:50,870 --> 00:11:54,320
ฉันมีหมวกอุ่นๆ มีขนและที่ปิดหู
198
00:11:54,520 --> 00:11:56,090
พอฉันใส่หมวกใบนั้น
ก็ดูเหมือนหมาของเขาเลย
199
00:11:56,290 --> 00:11:58,110
เหมือนเขาพาฉันออกไปเดินเล่น
200
00:11:58,310 --> 00:11:59,410
ฉันรู้ว่ามันไม่จริง
201
00:11:59,610 --> 00:12:01,220
เราทะเลาะกันตลอดเวลา
202
00:12:01,840 --> 00:12:04,200
ฉันเกลียดเพื่อนๆ ของเขา
เขาเกลียดการไปคลับ
203
00:12:04,400 --> 00:12:06,660
ฉันไม่เคยเจอครอบครัวเขา
เขาไม่เคยเจอครอบครัวฉัน
204
00:12:06,860 --> 00:12:07,970
เขาเคี้ยวแปลกๆ
205
00:12:08,770 --> 00:12:11,390
ฉันมักจับได้ว่าเขาวาดรูปฉัน
เวลาที่ฉันเผลอ
206
00:12:12,850 --> 00:12:16,770
เขาใช้เวลาทำผมหลายชั่วโมง
พูดเรื่องศิลปะจนฉันเบื่อ
207
00:12:18,400 --> 00:12:22,360
แต่เขาก็ฉลาดและตลก
208
00:12:23,320 --> 00:12:24,790
ฉันเชื่อเขาจริงๆ
209
00:12:24,990 --> 00:12:27,140
ตอนที่เขาบอกว่าหลังจากเรียนจบ
เราจะย้ายไปอยู่อียิปต์
210
00:12:27,340 --> 00:12:29,870
และปล่อยเช่าอูฐให้พวกนักท่องเที่ยวรวยๆ
211
00:12:31,460 --> 00:12:33,820
เรากำลังจะรับอุปถัมภ์
เด็กน่าเกลียดที่สุดในโลกสี่คน
212
00:12:34,020 --> 00:12:36,490
และเลี้ยงดูพวกเขาให้เป็น
เด็กหัวสูง โคตรหยิ่งจองหอง
213
00:12:36,680 --> 00:12:38,550
แค่ทำให้ทุกคนแม่งงงกันไปให้หมดเลย
214
00:12:39,920 --> 00:12:43,330
พอปีสาม แม่เขาพาเขาไปปารีส
215
00:12:43,530 --> 00:12:45,340
และเขากลับมาพร้อมหมั้นหมาย
216
00:12:48,560 --> 00:12:50,430
เขาไม่ได้แต่งงานกับหมอนั่น แต่ก็นั่นละ
217
00:12:51,730 --> 00:12:53,860
ฉันเลยหยุดเรียนและย้ายมานิวยอร์ก
218
00:12:54,060 --> 00:12:55,690
และเผาหมวกห่านั่น
219
00:12:56,060 --> 00:12:59,930
ซูซี ฉันขอโทษจริงๆ ฉันไม่รู้
220
00:13:00,120 --> 00:13:03,180
ฉันคงไม่มีทาง
ขอให้คุณไปหาเขา ไม่เด็ดขาด
221
00:13:03,380 --> 00:13:04,570
ไม่นะ ฉันเป็นผู้จัดการของเธอ
222
00:13:05,200 --> 00:13:07,240
เธอพูดถูกแล้ว มันเป็นสิ่งที่ต้องทำ
223
00:13:11,240 --> 00:13:12,980
นั่นเป็นครั้งเดียวที่คุณมีความรักเหรอ
224
00:13:13,180 --> 00:13:15,080
- ฉันไม่ได้บอกว่ารัก
- โอเค
225
00:13:16,540 --> 00:13:19,130
แต่ใช่ และเป็นครั้งสุดท้าย
226
00:13:23,510 --> 00:13:25,220
ฉันว่าคุณจะตกหลุมรักอีก
227
00:13:26,130 --> 00:13:28,450
ฉันมั่นใจว่ามันจะมีผลแย่เหมือนกัน
228
00:13:28,650 --> 00:13:29,800
ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น
229
00:13:33,770 --> 00:13:35,020
เธอเคยไว้ผมสีทองไหม
230
00:13:35,270 --> 00:13:37,770
เคยสิ สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ช่วงสั้นๆ
231
00:13:38,560 --> 00:13:41,110
ใช่ ฉันก็คิดไว้แล้ว
232
00:13:46,320 --> 00:13:48,530
โรส ผมว่าเราถูกหลอกแล้ว
233
00:13:48,910 --> 00:13:50,480
เด็กพวกนั้นไม่ได้ป่วยสักคน
234
00:13:50,680 --> 00:13:51,770
คุณพูดเรื่องอะไร
235
00:13:51,970 --> 00:13:55,150
ผมเพิ่งได้ยินพวกเขาหัวเราะเยาะเรา
ที่หลงเชื่อพวกเขา
236
00:13:55,350 --> 00:13:57,320
พวกเขาว่าเราโง่
237
00:13:57,520 --> 00:13:59,190
ฉันจับหัวของอีธานดูแล้ว เขาตัวร้อนนะ
238
00:13:59,390 --> 00:14:00,780
ปรากฏว่าเขาเปิดก๊อกน้ำร้อน
239
00:14:00,980 --> 00:14:03,160
ใส่หัวตัวเองอยู่สิบนาที
240
00:14:03,350 --> 00:14:04,910
- อะไรนะ
- ความคิดของเอสเธอร์น่ะ
241
00:14:05,110 --> 00:14:06,240
เธอเป็นคนวางแผน
242
00:14:06,440 --> 00:14:08,200
นั่นมันแย่มาก พวกเขาควรถูกลงโทษ
243
00:14:08,400 --> 00:14:09,910
ผมเห็นด้วย ผมจะไปที่ วอยซ์
244
00:14:10,110 --> 00:14:11,460
คุณจะไม่ลงโทษพวกเขาเหรอ
245
00:14:11,650 --> 00:14:13,080
ผมมีประชุมบรรณาธิการ
246
00:14:13,280 --> 00:14:15,330
อย่าบอกนะว่าจะให้ฉัน
เป็นคนลงโทษพวกเขา
247
00:14:15,530 --> 00:14:19,480
ไม่นะ เอาแบบเบาๆ แล้วกัน
พวกเขายังเด็ก แต่พวกเขาว่าเราโง่
248
00:14:20,230 --> 00:14:21,920
- ดี ให้แม่พวกเขาทำแล้วกัน
- ทำอะไรคะ
249
00:14:22,120 --> 00:14:23,800
- สั่งสอนลูกของลูก
- ทำไมคะ
250
00:14:24,000 --> 00:14:25,590
พวกเขาแกล้งป่วยและว่าพ่อแม่
251
00:14:25,790 --> 00:14:27,280
ต่อหน้าเลยเหรอคะ ช่างกล้า
252
00:14:28,150 --> 00:14:29,860
ตอนนี้พวกเขาตอกย้ำเราอยู่
253
00:14:30,160 --> 00:14:32,520
ลูกต้องบอก
คนที่ทำงานของลูกด้วยว่านี่คือบ้าน
254
00:14:32,720 --> 00:14:33,690
ไม่ใช่บริการตอบรับ
255
00:14:33,890 --> 00:14:35,020
ไม่รู้เรื่องเลยค่ะ แม่
256
00:14:35,220 --> 00:14:37,810
พวกเขาโทรมาทั้งเช้าแล้ว ทั้งหมดหกครั้ง
257
00:14:38,010 --> 00:14:40,400
หนูบอกอัลวินว่า
บ่ายนี้หนูจะกลับไป เขารู้แล้ว
258
00:14:40,600 --> 00:14:43,570
อีกอย่าง ว่ากันว่าเด็กๆ ที่โกหก
จะกลายเป็นอาชญากรรุนแรง
259
00:14:43,770 --> 00:14:44,820
หนูต้องเปลี่ยนชุดค่ะแม่
260
00:14:45,020 --> 00:14:46,240
ลูกไม่กังวลเรื่องนี้เลยเหรอ
261
00:14:46,440 --> 00:14:47,420
ไม่นะคะ
262
00:14:47,630 --> 00:14:50,830
แม่นึกว่าในฐานะที่ลูกเป็นแม่
ลูกอาจอยากทำอะไรสักอย่าง
263
00:14:51,030 --> 00:14:51,800
เช่นอะไรคะ
264
00:14:52,010 --> 00:14:52,910
แม่จะรู้ได้ยังไง
265
00:14:53,110 --> 00:14:55,060
นั่นไงคะ หนูเรียนรู้จากคนที่เก่งที่สุด
266
00:15:00,060 --> 00:15:01,630
วันนี้ตีระฆังเบานะ อัลวิน
267
00:15:01,830 --> 00:15:04,470
ผมมีแนวคิดกล้องภาพสามมิติเยอะมาก
ทั้งม้วนนี้มีแต่ภาพคลามัธฟอลส์
268
00:15:04,670 --> 00:15:05,590
- อัลวิน
- ว่าไง
269
00:15:05,790 --> 00:15:08,720
ฉันจะบอกให้คุณรู้ว่า
ฉันมาที่นี่ตรงเวลาทุกวัน
270
00:15:08,920 --> 00:15:11,100
- ก็...
- ทันเวลาพอดี ทุกวัน
271
00:15:11,300 --> 00:15:13,680
ฉันไม่เคยลาป่วย
ฉันไม่เคยมาทำงานแบบเมาค้าง
272
00:15:13,880 --> 00:15:15,640
- ทำไมเธอมองมาที่ผม
- ฉันอยู่ในรายการทุกตอน
273
00:15:15,840 --> 00:15:18,810
ฉันไปร่วมงานทุกงาน
ฉันเอาถั่วใหม่ๆ ให้คุณที่ทูตส์ชอร์
274
00:15:19,010 --> 00:15:22,400
ฉันดูแลให้แน่ใจว่าพวกคุณกินอิ่ม
ว่าครีมใส่กาแฟยังไม่หมดอายุ
275
00:15:22,600 --> 00:15:24,750
ฉันปิดเรื่องให้คุณ
ไปกับเจ้ามือโต๊ะแทงกีฬา
276
00:15:25,000 --> 00:15:27,070
ดังนั้นถ้าฉันขอเวลาช่วงบ่ายไม่กี่ชั่วโมง
277
00:15:27,270 --> 00:15:29,200
เพื่อจัดการกับเรื่องส่วนตัว
คุณควรยอมรับเรื่องนั้น
278
00:15:29,400 --> 00:15:31,930
โดยไม่ต้องโทรตามจิก
เหมือนภรรยาของอดัม
279
00:15:32,260 --> 00:15:34,830
ฉันมีลูกสองคน มีพ่อแม่สูงอายุ
280
00:15:35,030 --> 00:15:38,290
ฉันมีเรื่องที่ต้องรับผิดชอบ
ที่บางครั้งฉันต้องไปจัดการ
281
00:15:38,490 --> 00:15:39,590
ลูกๆ ของคุณมีปัญหาเหรอ
282
00:15:39,780 --> 00:15:42,250
ไม่ใช่ นอกจากจะกลายเป็น
พวกต่อต้านสังคม ลูกๆ ฉันสบายดี
283
00:15:42,450 --> 00:15:43,210
นั่นไม่ใช่ประเด็น
284
00:15:43,410 --> 00:15:44,380
พ่อแม่คุณมีปัญหาเหรอ
285
00:15:44,580 --> 00:15:45,300
พ่อแม่ฉันสบายดี
286
00:15:45,500 --> 00:15:46,880
คุณไม่ได้นึกถึง
287
00:15:47,080 --> 00:15:49,430
ว่าฉันมีลูกๆ หรือพ่อแม่สูงอายุมากๆ
288
00:15:49,630 --> 00:15:50,650
คุณไปชอปปิงมาเหรอ
289
00:15:50,900 --> 00:15:54,310
ทำไม เมล เพราะฉันเป็นผู้หญิง
และผู้หญิงทุกคนต้องชอปปิงเหรอ
290
00:15:54,510 --> 00:15:56,440
เปล่า คุณใส่คนละชุดกับเมื่อเช้า
291
00:15:56,630 --> 00:15:57,740
และมันมีป้ายราคาติดอยู่
292
00:16:00,160 --> 00:16:03,730
โอเค ใช่ นี่เป็นชุดใหม่
แต่ฉันไม่ได้ไปชอปปิง
293
00:16:03,930 --> 00:16:05,210
และผมไม่ได้โทรหาคุณ
294
00:16:06,710 --> 00:16:07,490
งั้นใครโทร
295
00:16:07,690 --> 00:16:11,130
มิดจ์ ผมเองที่โทรหาคุณ
กอร์ดอนอยากเจอคุณ
296
00:16:12,880 --> 00:16:13,720
ได้ค่ะ
297
00:16:20,770 --> 00:16:22,850
เธอบอกว่าลูกของเธอ
เป็นพวกต่อต้านสังคมใช่ไหม
298
00:16:24,400 --> 00:16:26,230
กอร์ดอน ผมพามิดจ์มาแล้ว
299
00:16:28,270 --> 00:16:29,480
ขอเวลาเราแป๊บนึงนะ ไมค์
300
00:16:31,570 --> 00:16:32,400
ได้ครับ
301
00:16:37,490 --> 00:16:38,700
เกิดอะไรขึ้นกับพาร์
302
00:16:40,290 --> 00:16:41,410
- อะไรคะ
- เขาจองคิวคุณเหรอ
303
00:16:41,660 --> 00:16:42,440
เปล่าค่ะ
304
00:16:42,640 --> 00:16:44,210
- เขาอยู่ที่นั่นไหม
- อยู่ค่ะ
305
00:16:44,580 --> 00:16:45,960
- งั้นเขาก็เห็นคุณ
- ใช่ค่ะ
306
00:16:46,160 --> 00:16:47,860
- คุณไม่ได้ทำให้เขาทึ่งเหรอ
- ฉันแสดงได้เยี่ยม
307
00:16:48,060 --> 00:16:50,920
ที่คุณบอกว่า "เดี๋ยวจะได้รู้กัน"
คงจะใช้เวลาสักพักสินะ
308
00:16:51,340 --> 00:16:53,760
ไม่เป็นไรค่ะ ฉันอดทนรอได้
309
00:16:54,220 --> 00:16:56,590
อดทนรอเหรอ ตลกดี
310
00:16:57,680 --> 00:16:59,180
คุณถึงได้ร้องขอความช่วยเหลือเหรอ
311
00:16:59,560 --> 00:17:00,430
ความช่วยเหลืออะไร
312
00:17:00,930 --> 00:17:02,100
ใช่สิ
313
00:17:03,690 --> 00:17:06,270
โอเค คุณชนะ คุณจะได้ออกรายการ
314
00:17:06,940 --> 00:17:09,010
รายการเหรอ รายการนี้น่ะเหรอ
315
00:17:09,210 --> 00:17:10,230
รายการนี้นี่แหละ
316
00:17:13,320 --> 00:17:14,280
จริงเหรอคะ
317
00:17:16,910 --> 00:17:18,020
- คืนนี้
- คืนนี้เหรอ
318
00:17:18,220 --> 00:17:19,580
คุณจะออกรายการคืนนี้
319
00:17:20,910 --> 00:17:22,520
- มีปัญหาเหรอ
- ไม่ค่ะ ไม่มีปัญหา
320
00:17:22,720 --> 00:17:23,940
- ไม่สะดวกเหรอ
- เปล่าค่ะ
321
00:17:24,140 --> 00:17:25,520
ให้คนของคุณติดต่อกลับคนของผมไหม
322
00:17:25,720 --> 00:17:26,980
- ไม่ค่ะ
- ให้ผมระงับรายการไหม
323
00:17:27,180 --> 00:17:28,110
จนกว่าคุณจะตัดสินใจได้
324
00:17:28,310 --> 00:17:30,200
คืนนี้เยี่ยมมากค่ะ
คืนนี้ดีที่สุดเลย รักคืนนี้เลย
325
00:17:30,390 --> 00:17:31,240
- คุณแน่ใจนะ
- ฉันแน่ใจ
326
00:17:31,440 --> 00:17:32,670
- ผมตื่นเต้นจัง
- ฉันดูออก
327
00:17:34,800 --> 00:17:37,140
มันรบกวนคุณไหมที่ผมตื่นเต้น
328
00:17:37,680 --> 00:17:39,010
ฉันตื่นเต้นที่คุณตื่นเต้น
329
00:17:40,680 --> 00:17:42,020
โอเค ได้ งั้นก็แค่นั้นแหละ
330
00:17:43,560 --> 00:17:44,390
กอร์ดอน
331
00:17:45,060 --> 00:17:45,890
ว่าไง
332
00:17:50,110 --> 00:17:50,980
เจอกันคืนนี้ค่ะ
333
00:17:51,440 --> 00:17:52,280
เจอกันคืนนี้
334
00:17:58,280 --> 00:17:59,450
อยากให้ปิดประตูห้องไหมคะ
335
00:18:00,580 --> 00:18:02,440
อยากสิ ไม่งั้นตอนผมเขวี้ยงแก้วนี้ไป
336
00:18:02,640 --> 00:18:05,410
มันจะลอยออกไปข้างนอก
และโดนใครสักคนเข้า เป็นเรื่องฟ้องร้อง
337
00:18:06,000 --> 00:18:07,860
- แน่นอนค่ะ
- ต้องคิดถึงเรื่องพวกนี้
338
00:18:08,060 --> 00:18:09,380
เพราะแบบนั้นคุณถึงเป็นหัวหน้า
339
00:18:09,920 --> 00:18:12,250
ใช่ หัวหน้า ผมนี่แหละ
340
00:18:30,400 --> 00:18:31,170
มันคลุมเครือเกินไป
341
00:18:31,370 --> 00:18:32,920
ไม่ ถ้าผมถามแม่ผม...
342
00:18:33,120 --> 00:18:34,470
อัลวิน ฉันต้องกลับบ้าน
343
00:18:34,670 --> 00:18:35,550
คุณเพิ่งมาถึงเองนะ
344
00:18:35,750 --> 00:18:36,890
ฉันรู้ ฉันต้องเปลี่ยนชุด
345
00:18:37,090 --> 00:18:38,560
- คุณเพิ่งเปลี่ยนชุด
- เราเห็นป้ายราคา
346
00:18:38,750 --> 00:18:40,620
- ฉันต้องการชุดอื่น
- ทำไม
347
00:18:41,950 --> 00:18:43,350
คืนนี้ฉันจะได้ออกรายการ
348
00:18:43,550 --> 00:18:44,270
- อะไรนะ
- ได้ยังไง
349
00:18:44,470 --> 00:18:46,100
- แล้วเรื่องกฎล่ะ
- มันเปลี่ยนไปแล้วเหรอ
350
00:18:46,300 --> 00:18:47,610
- อัลวิน
- ไร้สาระน่า
351
00:18:47,810 --> 00:18:49,570
- อะไรวะเนี่ย
- อะไรกันวะเนี่ย
352
00:18:49,770 --> 00:18:52,880
ทุกคน หยุดดีใจกับฉันได้แล้ว
จริงๆ นะ ฉันอาจจะร้องไห้
353
00:18:53,210 --> 00:18:55,410
ฉันจะออกรายการคืนนี้
และฉันใส่ชุดทำงานอยู่
354
00:18:55,610 --> 00:18:57,990
ฉันต้องการชุดขึ้นแสดง
ชุดที่ต่างจากชุดนี้มากๆ
355
00:18:58,190 --> 00:18:58,910
ยังไง
356
00:18:59,110 --> 00:18:59,830
ฉันอธิบายให้ฟังได้
357
00:19:00,030 --> 00:19:02,330
แต่จะมีคำศัพท์อย่างเช่น การจับจีบผ้า
358
00:19:02,530 --> 00:19:03,560
ไปเถอะ เชิญ
359
00:19:03,930 --> 00:19:06,100
ถ้าผมได้ออกรายการ
ผมคงไม่ต้องเปลี่ยนชุด
360
00:19:06,810 --> 00:19:09,090
- ดึงเลย
- ฉันดึงอยู่ มันไม่ขยับ
361
00:19:09,290 --> 00:19:11,250
- ลองเขย่าดูสิ
- ถ้าเขย่า มันจะตกลงมา
362
00:19:11,450 --> 00:19:13,900
- มันไม่ขยับ
- สิ่งที่เราต้องการคือกระรอก
363
00:19:14,110 --> 00:19:15,220
เพื่ออะไร แม็กกี้
364
00:19:15,420 --> 00:19:16,890
เพื่อออกไปเอาห่อเอกสารไง
365
00:19:17,080 --> 00:19:18,110
งั้นก็กระรอกที่ถูกฝึกแล้ว
366
00:19:18,320 --> 00:19:20,970
เราต้องการกระรอกที่ถูกฝึกแล้ว
ฉันเข้าใจเรื่องนี้ถูกไหม
367
00:19:21,170 --> 00:19:21,970
ถ้าได้ก็ดี
368
00:19:22,170 --> 00:19:23,140
ไอ้นี่มันไม่ขยับเลย
369
00:19:23,340 --> 00:19:25,940
เวร จำได้ไหมว่าซองมาจากใคร
370
00:19:26,140 --> 00:19:29,190
คนส่งเอกสารบอกแค่ว่า
"ส่งถึงซูซี ไมเยอร์สันและหุ้นส่วน"
371
00:19:29,390 --> 00:19:32,480
เธอเคยคิดจะบอกเขาไหมว่า
แค่ให้เดินมาทางซ้ายอีกไม่กี่ก้าว
372
00:19:32,680 --> 00:19:35,240
และเอามันมาส่งที่
ซูซี ไมเยอร์สันและหุ้นส่วน
373
00:19:35,440 --> 00:19:36,700
- ไม่
- ทำไมล่ะ
374
00:19:36,900 --> 00:19:38,570
เพราะเรามีถังส่งจดหมายนี่ไง
375
00:19:38,770 --> 00:19:40,010
ถังนี้สนุกดี
376
00:19:40,380 --> 00:19:41,160
สิ่งที่น่ากลัวคือ
377
00:19:41,360 --> 00:19:43,550
เราสามคนฉลาดที่สุดในวงการบันเทิง
378
00:19:45,760 --> 00:19:47,170
คุณชอบชุดของฉันไหม
379
00:19:47,360 --> 00:19:48,290
ทำไมเธอถึงไม่อยู่ที่ทำงาน
380
00:19:48,490 --> 00:19:49,210
คุณชอบไหม
381
00:19:49,410 --> 00:19:51,500
มิเรียม ขอละ ขอเรื่องโง่ๆ ทีละเรื่องพอ
382
00:19:51,700 --> 00:19:52,960
คุณคิดว่าชุดนี้เหมาะไหมกับ
383
00:19:53,160 --> 00:19:54,920
"ฉันจะออกรายการ
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ คืนนี้"
384
00:19:55,120 --> 00:19:56,020
แน่นอน
385
00:19:56,520 --> 00:19:58,220
อะไร บ้าน่า
386
00:19:58,420 --> 00:19:59,590
ไม่ คุณสิบ้า
387
00:19:59,790 --> 00:20:00,600
เธอพูดจริงเหรอ
388
00:20:00,800 --> 00:20:02,180
ฉันคือแอนทิกะนีแบบไม่มีเสียงหัวเราะ
389
00:20:02,380 --> 00:20:04,140
ไม่อยากเชื่อเลย มันเกิดขึ้นได้ยังไง
390
00:20:04,340 --> 00:20:06,940
กอร์ดันเรียกฉันเข้าไป
บอกว่าฉันจะออกรายการคืนนี้
391
00:20:07,130 --> 00:20:08,060
ให้ตายสิ กะทันหันมาก
392
00:20:08,260 --> 00:20:09,700
- เขาโมโห
- ทำไม
393
00:20:10,200 --> 00:20:11,120
คุณคิดว่าทำไมล่ะ
394
00:20:11,540 --> 00:20:13,360
- หล่อนขอให้เขาทำ
- ฉันคิดว่าหล่อนขอให้เขาทำ
395
00:20:13,560 --> 00:20:14,570
ให้ตายสิวะ
396
00:20:14,770 --> 00:20:16,030
เขาไม่ชอบที่เราทำเรื่องนี้ลับหลังเขา
397
00:20:16,230 --> 00:20:18,110
ช่างปะไร ต้องทำแบบนี้แหละ
ถ้ามีตัวอะไรตาย
398
00:20:18,310 --> 00:20:19,320
แล้วขวางกลางถนน
399
00:20:19,520 --> 00:20:22,220
เรากลิ้งมันไปให้พ้น
เลาะเนื้อมันเอาต้มซุปซะ
400
00:20:22,420 --> 00:20:23,410
ฉันจะได้ออกรายการ
401
00:20:23,610 --> 00:20:24,450
เธอจะได้ออกรายการ
402
00:20:24,650 --> 00:20:27,040
- ฉันจะได้ออกรายการ
- เธอจะได้ออกรายการ
403
00:20:27,240 --> 00:20:30,130
โอเค ฉันต้องไปหาแม่ฉัน
ครั้งนี้เธอจะเลี่ยงไม่ได้
404
00:20:30,320 --> 00:20:32,960
เธอจะไปที่สตูดิโอ และเธอจะต้องยอมรับ
405
00:20:33,160 --> 00:20:34,800
นั่นคือความบันเทิง
406
00:20:35,000 --> 00:20:36,210
- ฉันใช้โทรศัพท์สายไหนได้
- สายสอง
407
00:20:36,410 --> 00:20:37,820
- ฉันอยู่ในออฟฟิศคุณนะ
- โอเค
408
00:20:38,020 --> 00:20:40,890
เธอ เอารายชื่อคนติดต่อที่มี
และโทรหาทุกคนที่รู้จักและไม่รู้จัก
409
00:20:41,090 --> 00:20:42,720
และบอกให้พวกเขาดูรายการคืนนี้
410
00:20:42,920 --> 00:20:44,930
เธอ หากระรอกตัวนั้นให้ได้
411
00:20:45,130 --> 00:20:45,910
ได้เลย
412
00:20:51,450 --> 00:20:53,110
- มีสมาธิหน่อย
- สมาธิ ใช่
413
00:20:53,310 --> 00:20:55,980
เรามาที่นี่เพื่อชุดเครื่องแบบ
คลับยามเย็น 12 ชุด แค่ 12 ชุด
414
00:20:56,180 --> 00:20:58,360
และเฉพาะชุดเครื่องแบบ
ที่เราตกลงกันไว้สัปดาห์ที่แล้ว
415
00:20:58,560 --> 00:20:59,450
ฉันเอารูปมาด้วย
416
00:20:59,650 --> 00:21:00,860
อย่าตอบตกลงทันที
417
00:21:01,060 --> 00:21:03,740
พวกเขาจะพยายามเสนอสินค้า
ในคลังห่วยๆ ให้เราเหมือนครั้งที่แล้ว
418
00:21:03,940 --> 00:21:05,990
ฉันยังเสียใจอยู่ ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดว่า
419
00:21:06,190 --> 00:21:07,290
เราจะทำอะไรกับกระโปรงห่วงพวกนั้น
420
00:21:07,490 --> 00:21:08,330
แม่ฉันเป็นนักธุรกิจ
421
00:21:08,530 --> 00:21:09,750
อย่าปล่อยให้เราอยู่ตามลำพังอีก
422
00:21:09,950 --> 00:21:13,210
ฉันหาเครื่องแบบเจอแล้ว
แน่นอนว่ามันซ่อนอยู่ด้านหลัง
423
00:21:13,410 --> 00:21:14,880
นึกว่าพวกเขาจะใช้มุกใหม่บ้างซะอีก
424
00:21:15,080 --> 00:21:16,670
มีอย่างอื่นเกิดขึ้น
425
00:21:16,870 --> 00:21:19,720
มีคนมาทำรายการของทุกอย่างที่นี่
426
00:21:19,920 --> 00:21:20,720
อะไรนะ เพื่ออะไร
427
00:21:20,920 --> 00:21:22,820
ไม่รู้สิ แต่ฉันจะสืบให้รู้
428
00:21:23,110 --> 00:21:25,200
แม่ พ่อ ผมมาแล้ว
429
00:21:25,740 --> 00:21:26,770
เดี๋ยวก่อน โจลี่
430
00:21:26,960 --> 00:21:27,910
ใช่ เรากำลังไป
431
00:21:28,280 --> 00:21:31,080
รู้ไหม ยังไม่สายเกินไปที่จะไปห้างเมซี่ส์
432
00:21:32,250 --> 00:21:33,020
พระเจ้า
433
00:21:33,220 --> 00:21:33,940
อย่าหลงเชื่อนะ
434
00:21:34,140 --> 00:21:34,860
แต่พวกเขามีไม้เท้า
435
00:21:35,060 --> 00:21:36,150
ใครๆ ก็มีไม้เท้าได้
436
00:21:36,350 --> 00:21:37,380
สวัสดี โจล
437
00:21:37,580 --> 00:21:39,950
จุ๊บแม่จากตรงนั้นพอ โจลี่ แม่เจ็บ
438
00:21:40,140 --> 00:21:40,860
เกิดอะไรขึ้น
439
00:21:41,060 --> 00:21:42,200
เรื่องมันยาวน่ะ
440
00:21:42,400 --> 00:21:43,240
ผมมีเวลา
441
00:21:43,440 --> 00:21:47,490
โอเค แมนนี่อยู่ในฟลอริดา
ไปเยี่ยมน้องสาว
442
00:21:47,690 --> 00:21:50,540
มอยช์เลยตื่นเช้าทุกวันเพื่อมาเปิดโรงงาน
443
00:21:50,740 --> 00:21:53,520
ยังไงก็ดี พ่อตื่น พ่ออาบน้ำ พ่อทำสบู่หล่น
444
00:21:53,770 --> 00:21:56,190
ก้มลงไปหยิบมัน และทันใดนั้น...
445
00:21:56,850 --> 00:21:58,210
- ตูม พ่อล้มลงไป
- พ่อ ให้ตายเถอะ
446
00:21:58,410 --> 00:22:00,300
พ่อล้มลงไปอย่างแรง
พ่อเลยเรียกเชอร์ลีย์
447
00:22:00,500 --> 00:22:01,220
เชอร์ลีย์
448
00:22:01,420 --> 00:22:03,300
- แม่อยู่บนเตียง หลับสนิท
- นิ่งเป็นศพ
449
00:22:03,500 --> 00:22:05,430
จู่ๆ แม่ได้ยินมอยช์เรียกชื่อแม่
450
00:22:05,630 --> 00:22:08,430
มันมืด มันหนาว แม่ไม่ได้ใส่อะไรเลย
451
00:22:08,630 --> 00:22:09,890
- ไม่มีสักชิ้น
- แม่ ขอละ
452
00:22:10,090 --> 00:22:12,730
แม่เลยคว้าอย่างแรกที่คว้าได้
และวิ่งเข้าไป
453
00:22:12,930 --> 00:22:13,650
มอยช์
454
00:22:13,840 --> 00:22:16,080
ตอนที่เขาล้มลง
เขาทำน้ำเปียกกระจายทั่วพื้น
455
00:22:16,500 --> 00:22:17,710
แม่ล้มลงไปเหมือนหินหล่น
456
00:22:17,910 --> 00:22:19,820
และหินก้อนนั้นหล่นลงมาทับพ่อ
457
00:22:20,020 --> 00:22:22,320
แม่คิดว่ากระดูกหักทั้งตัว
เสื้อโค้ทแม่เปียกชุ่ม
458
00:22:22,520 --> 00:22:25,070
เหมือนมีจามรีตัวเปียกนอนทับเราอยู่เลย
459
00:22:25,270 --> 00:22:27,490
กว่าพนักงานทำความสะอาดจะเข้ามา
ก็ช่วงสายๆ แล้ว
460
00:22:27,690 --> 00:22:28,660
เราได้แต่นอนอยู่ตรงนั้น
461
00:22:28,860 --> 00:22:30,050
และพูดคุยกัน
462
00:22:30,930 --> 00:22:33,290
แค่พูดถึงทุกเรื่อง
463
00:22:33,490 --> 00:22:35,880
เราจะทำอะไรได้อีก
ในสถานการณ์แบบนั้นนอกจากตาย
464
00:22:36,080 --> 00:22:37,420
เราไม่ได้คุยกันแบบนั้นมาหลายปีแล้ว
465
00:22:37,620 --> 00:22:39,380
และเป็นครั้งแรกที่พ่อได้ฟังจริงๆ
466
00:22:39,580 --> 00:22:40,860
และแม่ก็ฟังเหมือนกัน
467
00:22:41,150 --> 00:22:43,170
มันเป็นช่วงเวลาที่เยี่ยมมาก
468
00:22:43,370 --> 00:22:44,880
ผมรักคุณมากเลย
469
00:22:45,080 --> 00:22:47,350
ยังไงก็ตาม
แม่ของลูกโน้มน้าวว่าพ่อทำตัวงี่เง่า
470
00:22:47,550 --> 00:22:49,260
ชีวิตนี้มีอะไรมากกว่าแค่โรงงานนี้
471
00:22:49,460 --> 00:22:51,560
และไหนๆ พ่อก็ไม่ได้เก็บมันไว้ให้ลูก...
472
00:22:51,760 --> 00:22:53,370
มอยช์กำลังจะเกษียณ
473
00:22:53,580 --> 00:22:54,560
อะไรนะ จริงเหรอ
474
00:22:54,760 --> 00:22:56,480
พ่อจะขายธุรกิจนี้ ขายทุกอย่างเลย
475
00:22:56,680 --> 00:22:57,440
ง่ายๆ แบบนั้นเลยเหรอ
476
00:22:57,640 --> 00:23:01,570
บางครั้งคนเราต้องลื่นตอนอาบน้ำ
ถึงจะเห็นทุกอย่างชัดเจน
477
00:23:01,770 --> 00:23:04,630
ชีวิตมีค่ามาก และมันไม่ได้มีแค่ตัวเราเอง
478
00:23:05,000 --> 00:23:07,890
ลูกต้องคิดถึงคนอื่นๆ ในชีวิตลูก
479
00:23:08,090 --> 00:23:09,030
แล้วคนงานล่ะ
480
00:23:09,230 --> 00:23:11,950
ช่างหัวพวกเขา
เรื่องสำคัญก็คือพ่อจะเกษียณ
481
00:23:12,150 --> 00:23:13,500
ทันทีที่เราเดินได้อีกครั้ง
482
00:23:13,700 --> 00:23:16,480
เราจะขายบ้านและไปซื้อคอนโดในโบคา
483
00:23:16,680 --> 00:23:18,130
ผมอึ้งเลย
484
00:23:18,330 --> 00:23:19,440
แต่มีความสุขใช่ไหม
485
00:23:19,810 --> 00:23:20,800
ถ้าพ่อแม่มีความสุข ผมก็มีความสุข
486
00:23:21,000 --> 00:23:24,260
คุณเมเซิล ขอโทษค่ะ
คุณเมเซิล มีโทรศัพท์ถึงคุณ
487
00:23:24,460 --> 00:23:27,650
ผมเหรอ โอเค เดี๋ยวผมมานะ
488
00:23:28,030 --> 00:23:30,240
โอเค อาร์ช อาร์ช มานี่ๆ
489
00:23:30,610 --> 00:23:32,640
มาคุยกันเรื่องเครื่องแบบพวกนั้นกัน
490
00:23:32,840 --> 00:23:33,780
ทีนี้ฉันรู้...
491
00:23:35,160 --> 00:23:37,400
- ฮัลโหล
- ไง ขอโทษที่โทรมากวนนะ
492
00:23:37,600 --> 00:23:39,330
ไม่ เชิญเลย ช่วยทำให้ผมวอกแวกที
493
00:23:39,960 --> 00:23:42,130
คืนนี้ฉันจะได้ออกรายการ
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
494
00:23:42,330 --> 00:23:44,690
อะไรนะ มิดจ์ สุดยอดเลย
495
00:23:44,890 --> 00:23:46,340
ฉันรู้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย
496
00:23:47,130 --> 00:23:49,780
ฉันเกือบกลัวที่จะไม่พูดมันออกมาดังๆ
แล้วมันอาจจะหายไป
497
00:23:49,980 --> 00:23:52,410
ไม่ๆ มันจะไม่หายไป นี่เรื่องใหญ่เลยนะ
498
00:23:52,610 --> 00:23:54,430
นี่คือโอกาสดังที่ฉันรออยู่
499
00:23:54,800 --> 00:23:55,720
คุณพร้อมไหม
500
00:23:56,430 --> 00:23:57,680
ฉันควรต้องพร้อมใช่ไหมล่ะ
501
00:23:58,430 --> 00:24:02,550
ฟังนะ ถ้าคุณต้องพูดเรื่องผม
เรื่องเรา หรืออะไรก็แล้วแต่ ตามสบาย
502
00:24:02,750 --> 00:24:03,520
ผมไม่ถือ
503
00:24:05,110 --> 00:24:06,240
- โจล ฉัน...
- ผมพูดจริง
504
00:24:06,440 --> 00:24:09,280
พรุ่งนี้ผมยังอยากใช้ชีวิต
อยู่ในนิวยอร์กได้ แต่ถ้าไม่ ก็ให้มันเป็นไป
505
00:24:10,700 --> 00:24:12,780
ฉันเคยบอกคุณไหมว่าคุณสุดยอดมาก
506
00:24:12,990 --> 00:24:16,160
เคยบอก บ่อยด้วย
มากกว่าที่ผมสมควรได้รับ
507
00:24:16,830 --> 00:24:19,850
นี่ คุณอยากไปที่สตูดิโอไหม
508
00:24:20,050 --> 00:24:22,150
ดูฉันต่อว่าคุณออกทีวีทั่วประเทศ
509
00:24:22,350 --> 00:24:23,120
จริงเหรอ
510
00:24:23,420 --> 00:24:25,670
ใช่ ฉันอยากให้คุณอยู่ที่นั่น
511
00:24:26,040 --> 00:24:27,340
ผมไม่ยอมพลาดแน่
512
00:24:27,540 --> 00:24:28,320
สองทุ่มครึ่ง
513
00:24:28,520 --> 00:24:30,970
ฉันจะฝากตั๋วไว้ในชื่อ "คนที่หลุดมือไป"
514
00:24:31,170 --> 00:24:32,220
คุณโชคดีนะ
515
00:24:33,090 --> 00:24:33,930
บาย โจล
516
00:24:42,850 --> 00:24:45,560
โอเค ฉันจะออกไปสตูดิโอแล้ว
517
00:24:46,020 --> 00:24:47,050
รอก่อน ฉันจะไปกับเธอด้วย
518
00:24:47,250 --> 00:24:48,840
ถือสายแป๊บนะคะ มิดจ์ ข้อศอก
519
00:24:49,040 --> 00:24:51,930
- อะไรนะ เวร อึ
- มันคืออะไร
520
00:24:52,130 --> 00:24:54,430
อึ มันคืออึ อึนกพิราบ
521
00:24:54,630 --> 00:24:56,810
อะไร เวร เธอพิงขอบหน้าต่างเหรอ
522
00:24:57,010 --> 00:25:00,020
ห้ามพิงขอบหน้าต่าง มิเรียม
นั่นเป็นที่ของนกพิราบ
523
00:25:00,220 --> 00:25:02,190
- ฉันต้องเปลี่ยนชุดอีก
- เปลี่ยนเป็นชุดอะไร สูทฉันเหรอ
524
00:25:02,390 --> 00:25:04,150
ฉันไปออกรายการแบบนี้ไม่ได้
525
00:25:04,350 --> 00:25:06,130
เดี๋ยวนะ เราแวะห้างเบิร์กดอร์ฟส์ได้ไหม
526
00:25:06,330 --> 00:25:08,860
เธอจะไม่ไปชอปปิง
ไม่มีใครมีเวลาแบบนั้น
527
00:25:09,060 --> 00:25:10,280
พวกเขาต้องเลื่อนรายการเป็นสัปดาห์
528
00:25:10,480 --> 00:25:12,410
ฉันจองชุดไว้ที่นั่น มันอาจใช้ได้สักชุด
529
00:25:12,610 --> 00:25:13,950
ฉันจะไปเอามาให้ คุณไปที่สตูดิโอเลย
530
00:25:14,150 --> 00:25:15,390
- จริงเหรอ
- ไปๆ
531
00:25:15,590 --> 00:25:17,580
ทำไมคุณปล่อยให้
นกพิราบมาอึตรงขอบหน้าต่าง
532
00:25:17,780 --> 00:25:18,750
เพราะพวกมันเป็นนกพิราบไง
533
00:25:18,950 --> 00:25:21,560
โลกของพวกมันแคบ มิเรียม
ต้องให้อะไรกับพวกมันบ้าง
534
00:25:26,270 --> 00:25:29,170
"คำแนะนำที่ดีที่สุด
ที่ฉันมีให้สาวๆ ที่อยากมีลูกสักวัน
535
00:25:29,370 --> 00:25:30,930
"คือการอยู่กับพ่อแม่ของคุณเอง"
536
00:25:31,130 --> 00:25:31,900
อาจจะ
537
00:25:33,070 --> 00:25:35,680
"ลูกๆ ของฉันไม่ใช่ทารกอีกแล้ว
ซึ่งน่าเศร้าสำหรับคนเป็นแม่
538
00:25:35,880 --> 00:25:37,470
"ตอนนี้ฉันต้องฟัง
ความเห็นพวกเขาเรื่อง..."
539
00:25:37,670 --> 00:25:39,600
สีส้มเกินไป
"ชุดงี่เง่าที่ฉันให้พวกเขาใส่"
540
00:25:39,800 --> 00:25:40,580
ไม่
541
00:25:42,540 --> 00:25:43,900
"ลูกชายของฉันคิดว่าฉันตลก
542
00:25:44,100 --> 00:25:45,960
"ลูกสาวของฉันคิดว่า
เธอถูกรับมาเลี้ยง" เข้มเกินไป
543
00:25:46,160 --> 00:25:47,360
- มุกตลกเหรอ
- ไลเนอร์
544
00:25:47,560 --> 00:25:48,840
คุณไม่อยากแต่งเองเหรอ
545
00:25:49,040 --> 00:25:50,290
เชิญเลย คุณเป็นมืออาชีพ
546
00:25:50,960 --> 00:25:53,240
"ผู้คนถามฉันว่า
ทำไมฉันถึงแสดงตลกตอนกลางคืน
547
00:25:53,440 --> 00:25:54,990
"เมื่อฉันมีลูกสองคนอยู่ที่บ้าน" ไม่ค่ะ
548
00:25:55,190 --> 00:25:57,700
"และฉันบอกพวกเขาว่า
ลูกๆ หัวเราะไม่ดี" ไม่ค่ะ
549
00:25:57,900 --> 00:25:59,790
ฉันสงสัยว่าฉันควรพูดถึงเด็กๆ ไหม
550
00:25:59,990 --> 00:26:02,290
เด็กๆ เป็นเรื่องที่เข้าถึงได้
พวกเวรนั่นมีอยู่ทั่วทุกที่
551
00:26:02,490 --> 00:26:05,170
ฉันรู้ แต่คนจะเกลียดไหม
ที่แม่เล่นมุกเรื่องลูกๆ ตัวเอง
552
00:26:05,370 --> 00:26:06,130
ไม่ ทำไม
553
00:26:06,330 --> 00:26:07,880
แม่ควรรักลูกๆ
554
00:26:08,080 --> 00:26:10,550
อ่อนโยน ใส่ใจ และอะไรเทือกๆ นั้น
555
00:26:10,750 --> 00:26:11,610
- แค่ให้ฉัน...
- ได้
556
00:26:11,810 --> 00:26:14,050
ได้มาแล้ว ฉันให้พวกเขา
เย็บตะขอและกระดุมอีกที
557
00:26:14,250 --> 00:26:16,200
จะได้ไม่มีอุบัติเหตุออกทีวีทั่วประเทศ
558
00:26:16,400 --> 00:26:18,060
ฉันไม่รู้ว่าคุณมีถุงน่องไหม
559
00:26:18,260 --> 00:26:19,910
ฉันเลยซื้อเผื่อมาให้สองสามคู่
560
00:26:20,450 --> 00:26:21,430
ไดนาห์ แต่งงานกับฉันไหม
561
00:26:21,630 --> 00:26:22,980
ฉันไม่แต่งงานกับนักแสดงตลก
562
00:26:23,180 --> 00:26:25,400
- ยุติธรรมดี ฉันติดเงินคุณเท่าไหร่
- ไม่ติดเลย
563
00:26:25,600 --> 00:26:26,900
ฉันไม่ยอมให้คุณจ่ายให้หรอกนะ
564
00:26:27,100 --> 00:26:28,320
ฉันจะไม่จ่ายค่าของพวกนี้
565
00:26:28,520 --> 00:26:29,480
ฉันไม่จ่ายค่าของพวกนี้นะ
566
00:26:29,680 --> 00:26:30,740
ไม่มีใครต้องจ่ายทั้งนั้น
567
00:26:30,930 --> 00:26:33,530
ฉันบอกพวกเขาว่าคุณจะใส่ชุดพวกนี้
ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
568
00:26:33,730 --> 00:26:36,010
ตราบใดที่คุณพูดถึง
เบิร์กดอร์ฟส์ในรายการ ทุกอย่างฟรี
569
00:26:36,340 --> 00:26:37,840
ไดนาห์ แน่ใจนะว่าจะไม่แต่งงานกับฉัน
570
00:26:38,220 --> 00:26:40,620
กลับมาที่เรื่องลำดับการแสดงได้แล้ว
มีเวลาไม่มาก
571
00:26:40,820 --> 00:26:42,850
ฉันคิดว่าฉันควรตัดเรื่องลูกๆ
572
00:26:43,100 --> 00:26:45,080
โอเค แต่ทันที่เธอเปิดปาก
573
00:26:45,280 --> 00:26:48,210
สิ่งแรกที่เธอจะพูดคือ
"ฉันเกลียดเด็ก ไปตายซะ"
574
00:26:48,410 --> 00:26:50,710
ฉันไม่คิดว่านั่นจะเป็นสิ่งแรกนะ
575
00:26:50,910 --> 00:26:52,230
มิดจ์ สำเร็จแล้ว
576
00:26:52,440 --> 00:26:53,360
เยี่ยม
577
00:26:54,570 --> 00:26:55,690
เขาอยู่ในสายของมิลลี่
578
00:26:56,650 --> 00:26:57,700
อันนี้เลย
579
00:26:59,700 --> 00:27:02,140
- หาตัวพ่อเจอยากมาก
- ลูกพูดเรื่องอะไร
580
00:27:02,340 --> 00:27:03,310
หนูตามหาตัวพ่ออยู่
581
00:27:03,510 --> 00:27:05,060
- พ่ออยู่ที่ทำงาน
- ตอนนี้หนูรู้แล้ว
582
00:27:05,260 --> 00:27:07,360
งั้นก็ไขปริศนาได้แล้ว ลาก่อน มิเรียม
583
00:27:07,550 --> 00:27:09,980
หนูพยายามติดต่อแม่
แต่แม่คุยโทรศัพท์หลายชั่วโมงแล้ว
584
00:27:10,180 --> 00:27:11,570
และก่อนหน้านี้แม่ไม่ได้อยู่บ้าน
585
00:27:11,770 --> 00:27:12,740
ก่อนหน้านี้ลูกกลับไปที่บ้านทำไม
586
00:27:12,940 --> 00:27:13,700
หนูกลับไปเปลี่ยนชุด
587
00:27:13,890 --> 00:27:14,740
- อีกแล้วเหรอ
- ใช่ค่ะ
588
00:27:14,940 --> 00:27:16,320
วันนี้เปลี่ยนชุดรอบที่สองเหรอ
589
00:27:16,520 --> 00:27:19,620
ค่ะ ครั้งที่สามเมื่อไดนาห์มาถึง
พร้อมชุดของหนูจากเบิร์กดอร์ฟส์
590
00:27:19,820 --> 00:27:22,790
พ่อต้องการคนหนุ่มสาวมาฟังเรื่องนี้
และอธิบายให้พ่อฟัง
591
00:27:22,990 --> 00:27:24,350
ฟังนะคะ หนูมีข่าวดีมาก
592
00:27:25,350 --> 00:27:27,710
คืนนี้หนูจะได้ออกรายการ
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
593
00:27:27,910 --> 00:27:28,680
ไปทำอะไร
594
00:27:29,100 --> 00:27:29,940
เดี่ยวไมโครโฟนค่ะ
595
00:27:30,140 --> 00:27:31,270
เป็นแขกรับเชิญในรายการเหรอ
596
00:27:31,480 --> 00:27:32,560
หนูเป็นแขกรับเชิญค่ะ
597
00:27:32,810 --> 00:27:33,670
พ่อจะ...
598
00:27:33,870 --> 00:27:34,840
หนูพยายามโทรหาแม่
599
00:27:35,040 --> 00:27:37,090
เพราะหนูมีตั๋วสองใบให้พ่อกับแม่
600
00:27:37,290 --> 00:27:38,470
เราจะออกอากาศสดตอนสามทุ่ม
601
00:27:38,670 --> 00:27:40,310
พ่อแม่ต้องนั่งประจำที่ตอนสองทุ่มครึ่ง
602
00:27:40,500 --> 00:27:42,600
สองทุ่มครึ่ง โอเค เราจะไปที่นั่น
603
00:27:42,800 --> 00:27:43,890
เยี่ยม หนูต้องไปแล้ว
604
00:27:44,090 --> 00:27:46,060
หนูนั่งอยู่ในออฟฟิศ ใส่ชุดชั้นในอยู่...
605
00:27:46,260 --> 00:27:47,100
พ่อไม่อยากฟังอีกแล้ว
606
00:27:47,300 --> 00:27:49,230
- แต่หนู...
- ไม่เอาแล้ว คืนนี้เจอกัน
607
00:27:49,430 --> 00:27:51,370
- เดี๋ยว มิเรียม
- คะ
608
00:27:52,710 --> 00:27:55,630
เป็นข่าวที่วิเศษมากเลย
609
00:27:58,550 --> 00:27:59,510
ขอบคุณค่ะ พ่อ
610
00:28:08,350 --> 00:28:10,230
บทพูดเดี่ยวไม่ได้เขียนเองได้นะ ทุกคน
611
00:28:13,650 --> 00:28:14,520
โรส
612
00:28:16,230 --> 00:28:17,150
โรส
613
00:28:17,440 --> 00:28:20,430
ไม่ หยุดอยู่ตรงนั้น
ฉันเพิ่งจัดที่ให้ทุกคนเสร็จ
614
00:28:20,630 --> 00:28:22,430
มาเร็ว เราต้องไปกันแล้ว
615
00:28:22,630 --> 00:28:23,350
ไปไหน
616
00:28:23,550 --> 00:28:25,120
ผมได้รับสายจากมิเรียม
617
00:28:25,320 --> 00:28:28,520
คืนนี้เธอจะได้ออกรายการ
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
618
00:28:28,720 --> 00:28:30,000
เธอจะแสดงในรายการ
619
00:28:31,080 --> 00:28:32,520
ดีสำหรับลูกแล้ว
620
00:28:32,720 --> 00:28:34,150
เราต้องไปถึงที่นั่นตอนสองทุ่มครึ่ง
621
00:28:34,350 --> 00:28:38,490
ฉะนั้นทำอะไรก็ตามที่คุณต้องทำตรงนี้
เราจะได้ออกจากบ้านเพราะเราต้องไป
622
00:28:38,690 --> 00:28:39,670
ฉันไม่ไป
623
00:28:39,880 --> 00:28:42,280
หมายความว่าไงที่ว่าคุณไม่ไป
624
00:28:42,480 --> 00:28:44,720
มิเรียมกำลังจะออกทีวีนะ
625
00:28:45,090 --> 00:28:48,120
ถ้าเธออยากให้ฉันไปที่นั่น
เธอคงชวนฉันเอง
626
00:28:48,320 --> 00:28:51,580
เธอโทรหาคุณและชวนคุณ
คุณไปแล้วมาบอกฉันว่าแสดงเป็นยังไง
627
00:28:51,780 --> 00:28:55,880
เธอบอกว่าเธอพยายามโทรหาคุณ
และสายไม่ว่างมาสี่ชั่วโมงแล้ว
628
00:28:56,080 --> 00:28:57,010
แล้วคุณเชื่ออย่างนั้นเหรอ
629
00:28:57,210 --> 00:28:58,130
มิเรียมจะโกหกทำไม
630
00:28:58,330 --> 00:29:00,720
เพราะเธอเป็นคนโกหกตามแรงกดดัน
เหมือนลูกๆ ของเธอ
631
00:29:00,920 --> 00:29:02,140
ผมว่านั่นไม่จริงนะ
632
00:29:02,340 --> 00:29:04,990
เธอโกหกเรานานแค่ไหน
เรื่องแสดงเดี่ยวไมโครโฟน
633
00:29:05,530 --> 00:29:07,410
และเรื่องซูซีเป็นช่างประปา
634
00:29:07,610 --> 00:29:10,190
ตอนที่เธอโทรหาเรา
ในปาร์ตี้วันเกิดปลอมๆ ของอีธาน
635
00:29:10,390 --> 00:29:12,810
เธอบอกว่าเธออยู่ที่ปราก
ทั้งที่จริงๆ เธอกลับมาในนิวยอร์กแล้ว
636
00:29:13,010 --> 00:29:15,070
และแน่นอนว่า
ฉันไม่ได้คุยโทรศัพท์อยู่สี่ชั่วโมง
637
00:29:15,270 --> 00:29:18,650
ฉันไม่ใช่พวกติ่งแฟนคลับวัย 14
ที่วางแผนหนีตามเอลวิสไปนะ
638
00:29:18,850 --> 00:29:20,410
บางทีโทรศัพท์อาจจะมีปัญหา
639
00:29:20,600 --> 00:29:24,240
โทรศัพท์ไม่มีปัญหา
ฉันอยู่บ้านกับโทรศัพท์ทั้งวัน
640
00:29:24,440 --> 00:29:25,790
ถ้ามีฉันก็คงรู้สิ
641
00:29:25,980 --> 00:29:27,450
บางทีโทรศัพท์อาจจะหลุดจากที่วาง
642
00:29:27,650 --> 00:29:29,600
โทรศัพท์ไม่ได้หลุดจาก...
643
00:29:32,180 --> 00:29:34,100
นั่นไม่ได้พิสูจน์ว่ามีคนพยายามโทรมา
644
00:29:35,940 --> 00:29:36,710
ฮัลโหล
645
00:29:36,910 --> 00:29:39,300
โรส ผมพยายามโทรหาคุณมาสี่ชั่วโมง
646
00:29:39,500 --> 00:29:42,550
คืนนี้มิดจ์จะไปออกรายการ
กอร์ดอน ฟอร์ด เธอมีตั๋วให้คุณ
647
00:29:42,750 --> 00:29:44,100
ขอบคุณที่โทรหาฉัน โจล
648
00:29:44,290 --> 00:29:46,470
คุณต้องไปถึงที่นั่นตอนสองทุ่มครึ่ง
รายการเริ่มตอนสามทุ่ม
649
00:29:46,670 --> 00:29:47,430
โอเค โจล
650
00:29:47,630 --> 00:29:48,850
- สองทุ่มครึ่ง
- ขอบคุณ โจล
651
00:29:49,050 --> 00:29:51,040
ผมควรต้องได้ยินคุณบอกว่า
คุณจะไปที่นั่น
652
00:29:52,540 --> 00:29:53,310
ฮัลโหล
653
00:29:53,510 --> 00:29:55,820
โรส โทรติดสักที
ฉันพยายามโทรหามาหลายชั่วโมงแล้ว
654
00:29:56,010 --> 00:29:57,780
ฟังนะ มิเรียมอยากให้ฉันโทรมา
เพื่อให้แน่ใจว่า
655
00:29:57,980 --> 00:30:00,860
คุณรู้ว่าคืนนี้เธอจะแสดง
ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
656
00:30:01,060 --> 00:30:01,900
ฉันรู้...
657
00:30:02,100 --> 00:30:04,970
พวกเขาบอกให้ไปถึงสองทุ่มครึ่ง
แต่ฉันว่า 20.15 น. เพื่อความปลอดภัย
658
00:30:05,170 --> 00:30:07,740
พวกเขาแจกของฟรีเยอะเลย
ตอน 20.15 น.
659
00:30:07,940 --> 00:30:11,540
จานร่อน ที่จับหม้อ
แก้วไวน์ที่มีลายภูติจิ๋วตรงแก้ว...
660
00:30:11,740 --> 00:30:12,560
ลาก่อน เชอร์ลีย์
661
00:30:14,060 --> 00:30:14,830
ฮัลโหล
662
00:30:15,030 --> 00:30:16,150
ฮัลโหล คุณนายไวส์แมน
663
00:30:16,350 --> 00:30:18,300
พระเจ้า คุณชอบคุยโทรศัพท์นานๆ จริงๆ
664
00:30:18,500 --> 00:30:19,210
ฉันไม่ได้คุย...
665
00:30:19,410 --> 00:30:21,590
คุณมิเรียมพยายามติดต่อคุณ
666
00:30:21,790 --> 00:30:24,050
คืนนี้เธอจะแสดงตลก
ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ด
667
00:30:24,250 --> 00:30:26,100
- เธอมีตั๋ว
- ทำไมต้องกระซิบด้วย
668
00:30:26,300 --> 00:30:28,470
ยานูชไม่อยากให้ฉันคุยกับพวกคุณอีกแล้ว
669
00:30:28,670 --> 00:30:30,980
เขาบอกว่าพวกคุณเป็นแวมไพร์
ที่ดูดเลือดจากเรา
670
00:30:31,170 --> 00:30:32,310
เซลด้า คุณกำลังคุยกับใครน่ะ
671
00:30:32,510 --> 00:30:33,700
ถือว่าฉันไม่เคยโทรมานะ บาย
672
00:30:35,620 --> 00:30:36,660
โอเค งั้น...
673
00:30:39,000 --> 00:30:39,920
โรส ไวส์แมนพูดค่ะ
674
00:30:40,130 --> 00:30:42,050
- ได้ตัวเธอแล้ว
- โทรติดสักที โทรมาหลายชั่วโมงแล้ว
675
00:30:42,250 --> 00:30:44,700
- มิดจ์ต้องการให้เราบอกคุณ...
- เธอจะออกรายการ
676
00:30:44,900 --> 00:30:45,740
ครับ และไปถึงที่นั่นก่อน...
677
00:30:45,940 --> 00:30:48,590
สองทุ่มสิบห้าถ้าอยากได้จานร่อน
ฉันรู้ ฉันได้ยินแล้ว ขอบคุณค่ะ
678
00:30:50,260 --> 00:30:51,720
- เรามีเวลาเท่าไหร่
- หนึ่งชั่วโมง
679
00:30:51,930 --> 00:30:52,720
ไปกันเถอะ
680
00:30:53,640 --> 00:30:56,580
ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงไม่ให้
อันโตนิโอเรียกแท็กซี่ให้เรา
681
00:30:56,780 --> 00:30:58,340
มันไม่มีรถแท็กซี่ให้เรียก โรส
682
00:30:58,540 --> 00:31:00,670
ไม่มีอยู่แล้วสิ
คุณไม่ยอมให้เขาเป่านกหวีด
683
00:31:00,870 --> 00:31:02,050
- อะไรนะ
- นกหวีดรถแท็กซี่
684
00:31:02,250 --> 00:31:04,130
พอเขาเป่านกหวีด รถแท็กซี่ก็มา
685
00:31:04,330 --> 00:31:06,430
รถแท็กซี่ต้องอยู่แถวนั้นอยู่แล้ว
เพื่อจะได้ยินเสียงนกหวีด
686
00:31:06,630 --> 00:31:08,180
นกหวีดไม่ใช่เวทมนตร์นะ
687
00:31:08,380 --> 00:31:11,890
อันโตนิโอไม่ใช่พ่อมด ที่นี่ไม่ใช่นาร์เนีย
688
00:31:12,090 --> 00:31:12,810
ให้ตายสิ
689
00:31:13,010 --> 00:31:16,020
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าทำไมหน้าตึกถึงไม่มีแท็กซี่
690
00:31:16,220 --> 00:31:17,450
อยู่ตรงนี้กันหมดเลย
691
00:31:18,580 --> 00:31:19,480
มองหาไฟรถว่าง
692
00:31:19,680 --> 00:31:21,920
ฉันไม่เห็นไฟเลย คุณมีนกหวีดไหม
693
00:31:22,380 --> 00:31:25,110
สวัสดีค่ะ คนขับแท็กซี่ ยู้ฮู
694
00:31:25,310 --> 00:31:27,430
ขอโทษครับ
ไป 30 ร็อกเกอะเฟลเลอร์เซ็นเตอร์ไหม
695
00:31:27,630 --> 00:31:29,010
- คิดค่าโดยสารไม่ได้
- ทำไมครับ
696
00:31:29,220 --> 00:31:30,540
- เปลี่ยนกะ
- เขาบอกว่าอะไร
697
00:31:30,730 --> 00:31:31,580
เขาไม่รับผู้โดยสาร
698
00:31:31,780 --> 00:31:33,220
เพราะคุณไม่ได้ใช้นกหวีด
699
00:31:34,220 --> 00:31:36,020
เป็นผมจะลองรถไฟใต้ดินนะเพื่อน
700
00:31:37,180 --> 00:31:39,290
- ขอโทษครับ รถว่างไหมครับ
- ไม่ครับ เปลี่ยนกะ
701
00:31:39,490 --> 00:31:42,670
ขอโทษนะคะ เราต้องการรถแท็กซี่
คุณเกือบขับรถทับเท้าฉัน
702
00:31:42,870 --> 00:31:44,720
- ขอโทษครับ รถว่างไหมครับ
- ไม่ว่าง
703
00:31:44,920 --> 00:31:45,930
ขอโทษนะคะ
704
00:31:46,120 --> 00:31:46,930
แท็กซี่
705
00:31:47,130 --> 00:31:48,180
ขอโทษนะคะ เราต้องการแท็กซี่
706
00:31:48,380 --> 00:31:49,220
เปลี่ยนกะครับ คุณผู้หญิง
707
00:31:49,420 --> 00:31:52,140
ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม
ทุกคนถึงเปลี่ยนกะพร้อมกัน
708
00:31:52,340 --> 00:31:53,310
ผู้คนเดินทางกันยังไง
709
00:31:53,510 --> 00:31:56,270
รถว่างไหมครับ เราจะไปที่
30 ร็อกเกอะเฟลเลอร์เซ็นเตอร์
710
00:31:56,470 --> 00:31:58,850
- โชคดีนะครับ
- ขอโทษนะคะ เราต้องการแท็กซี่
711
00:31:59,050 --> 00:32:00,770
- เราไม่มีนกหวีด
- ขอโทษครับ คุณผู้หญิง
712
00:32:00,970 --> 00:32:03,570
ขอโทษครับ เราต้องการแท็กซี่
713
00:32:03,770 --> 00:32:04,990
ผมรู้ว่ามีเปลี่ยนกะ...
714
00:32:05,190 --> 00:32:06,280
- ขอโทษนะคะ...
- ไม่
715
00:32:06,480 --> 00:32:08,420
ลูกสาวฉันจะออกทีวี
716
00:32:10,010 --> 00:32:13,040
- ผมให้คุณสิบดอลลาร์เพื่อไม่เปลี่ยนกะ
- ไม่ครับ
717
00:32:13,240 --> 00:32:16,560
เธอโทรมา และโทรศัพท์
หลุดจากแท่นวาง ฉันไม่รู้เรื่องเลย
718
00:32:16,760 --> 00:32:18,870
แต่ตอนนี้หลานสาวของฉัน
หยิบโทรศัพท์ถึงแล้ว
719
00:32:19,070 --> 00:32:20,920
ผมมีสิบดอลลาร์ ถ้าคุณไม่เปลี่ยนกะ
720
00:32:21,120 --> 00:32:21,840
ไม่ครับ ขอโทษด้วย
721
00:32:22,040 --> 00:32:25,090
ความสัมพันธ์ตั้งแต่สามีของเธอทิ้งไป
และเธอกลายเป็นนักแสดงตลก
722
00:32:25,290 --> 00:32:27,630
ซึ่งฉันหวังว่าจะเป็นแค่ช่วงหนึ่ง
แต่เห็นได้ชัดว่า...
723
00:32:27,830 --> 00:32:30,550
ยี่สิบดอลลาร์เพื่อไปส่งเรา
บวกกับค่าโดยสารตามจริง
724
00:32:30,750 --> 00:32:33,560
และถ้ามีคนในครอบครัวคุณต้องการให้ติว
725
00:32:33,760 --> 00:32:36,770
พีชคณิตขั้นสูงหรือสมการเชิงอนุพันธ์
726
00:32:36,970 --> 00:32:39,750
หรือบทวิจารณ์ละครดีๆ ใน วิลเลจ วอยซ์
727
00:32:39,950 --> 00:32:41,310
เรื่องนั้นผมก็ช่วยได้เหมือนกัน
728
00:32:41,510 --> 00:32:43,340
อุตสาหกรรมรถแท็กซี่เป็นอะไรกันไปหมด
729
00:32:43,540 --> 00:32:45,530
ผมเสนอเงิน
และการบริการให้ชายคนนี้...
730
00:32:45,730 --> 00:32:47,400
ฉันเสนอแหวนแต่งงานให้ แต่ก็ไม่ได้ผล
731
00:32:47,600 --> 00:32:48,650
และเขายัง... เดี๋ยว อะไรนะ
732
00:32:48,850 --> 00:32:50,160
เขามองฉันเหมือนฉันเป็นคนบ้าเลย
733
00:32:50,360 --> 00:32:53,450
คุณเสนอแหวนแต่งงานให้เขาได้ยังไง
นั่นมันของคุณย่าทวดของผมนะ
734
00:32:53,650 --> 00:32:54,910
อย่าเปลี่ยนเรื่อง
735
00:32:55,110 --> 00:32:57,330
นั่นคือมรดกตกทอด มันล้ำค่ามาก
736
00:32:57,530 --> 00:32:58,370
ท่านไม่ใส่มันด้วยซ้ำ
737
00:32:58,570 --> 00:33:00,830
ท่านเย็บแหวนติดกับวิกผมตัวเอง
จะได้ไม่มีใครขโมยมันไป
738
00:33:01,030 --> 00:33:04,060
รถเมล์ ฉันเห็นรถเมล์
ถ้าเรามีนกหวีดคงจะดี
739
00:33:04,730 --> 00:33:06,420
- เดี๋ยว
- ช่วยหยุดรถเมล์ด้วย
740
00:33:06,620 --> 00:33:07,880
- เดี๋ยว
- หยุดรถเดี๋ยวนี้เลย
741
00:33:08,080 --> 00:33:09,150
หยุด อย่าขยับนะ
742
00:33:09,360 --> 00:33:10,130
ได้โปรดรอด้วย
743
00:33:10,330 --> 00:33:14,280
ขอโทษนะคะ คุณคนขับรถเมล์
ลูกสาวฉันจะออกทีวี
744
00:33:14,780 --> 00:33:19,200
เอาละ ทุกคน เตรียมพร้อม
สำหรับการแจกจานร่อนกอร์ดอน ฟอร์ด
745
00:33:23,870 --> 00:33:26,500
หมายเลขนำโชคของคุณคือ
46 24 11 6 และ 5
746
00:33:29,800 --> 00:33:32,620
เอาไป ลำดับการแสดงของเธอ
ชัดเจนดี เธออ่านออกไหม
747
00:33:32,810 --> 00:33:34,140
- ออก
- ฉันจะแจ้งให้
748
00:33:34,340 --> 00:33:36,350
ฉันย้ายมื้อเย็นกับเชลได้ ให้ย้ายไหม
749
00:33:36,550 --> 00:33:39,080
- ทำไมฉันถึงมีกินมื้อเย็นกับเชล
- เพราะคุณบอกให้นัด
750
00:33:39,280 --> 00:33:41,350
ฉันเกลียดเชล ยกเลิกมื้อเย็นกับเชล
751
00:33:41,600 --> 00:33:43,670
ฉันเชื่อว่านั่นเป็นลำดับที่ดีที่สุด
สำหรับการแสดงของเธอ
752
00:33:43,870 --> 00:33:46,520
ตอนที่ฉันพูดอยู่
เธอก็ทำลำดับที่ดีที่สุดพัง
753
00:33:46,770 --> 00:33:48,270
ลำดับแบบนี้ดีกว่า เดี๋ยวนะ
754
00:33:48,730 --> 00:33:50,970
ฉันต้องไปกินมื้อเย็นกับเชล
755
00:33:51,170 --> 00:33:53,340
- ยกเลิกที่ยกเลิกนัดเชล
- มื้อเย็นกับเชลยังอยู่
756
00:33:53,540 --> 00:33:57,390
อลัน เชเพิร์ด ฮีโร่อเมริกัน
ตื่นเต้นมากที่คุณมาร่วมรายการ
757
00:33:57,590 --> 00:33:58,310
ตื่นเต้นที่ได้มาที่นี่ครับ
758
00:33:58,510 --> 00:34:00,700
- คุณได้กระเช้าจากเราแล้วสินะ
- ครับ มันใหญ่มาก
759
00:34:00,910 --> 00:34:03,250
เราอยากให้คุณมองเห็นมันจากอวกาศ
760
00:34:03,450 --> 00:34:05,400
ขออภัยล่วงหน้าถ้ามีมุกตลกเกี่ยวกับ
761
00:34:05,600 --> 00:34:07,900
ตัวน้อยสีเขียวหรือ
มีการตะโกนคำว่า "ดันขึ้น" ออกไป
762
00:34:08,100 --> 00:34:09,190
ระหว่างรายการออกอากาศ
763
00:34:09,390 --> 00:34:11,450
เซ็นรูปให้ภรรยาผม
แล้วทุกอย่างถือว่าหายกัน
764
00:34:11,650 --> 00:34:13,010
ตกลงครับ เจอกันข้างนอกครับ
765
00:34:14,760 --> 00:34:16,680
- เมเซิล
- กอร์ดอน สวัสดี
766
00:34:16,880 --> 00:34:19,010
ฉันตื่นเต้นมากกับคืนนี้มาก
767
00:34:19,680 --> 00:34:20,730
คุณใส่ชุดอะไรน่ะ
768
00:34:20,930 --> 00:34:24,600
อะไร ชุดกระโปรง
นี่เป็นคำถามหลอกหรือเปล่า
769
00:34:24,980 --> 00:34:26,310
แค่ดูหรูหราไปหน่อย
770
00:34:26,980 --> 00:34:29,420
ไม่รู้สิ ฉันจะได้แสดงใน
รายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
771
00:34:29,620 --> 00:34:30,630
ก็ต้องแต่งหรูหน่อยนะ
772
00:34:30,830 --> 00:34:31,800
- การแสดงของคุณเหรอ
- ใช่
773
00:34:32,000 --> 00:34:33,280
คุณไม่ได้จะแสดงนะ
774
00:34:33,690 --> 00:34:35,590
งั้นฉันแสดงของใครล่ะ
775
00:34:35,790 --> 00:34:38,100
คงไม่ใช่บัดดี้ แฮคเก็ตนะ
ทีมของเขาอารมณ์เสียง่ายมาก
776
00:34:38,300 --> 00:34:40,410
ขอผมพูดให้ชัดเจน
คุณไม่ได้จะแสดงในรายการนะ
777
00:34:40,620 --> 00:34:42,080
คุณออกรายการในฐานะนักเขียน
778
00:34:42,580 --> 00:34:43,580
นักเขียนเหรอ
779
00:34:43,830 --> 00:34:46,080
หาดูว่าคุณยืมเสื้อสเวตเตอร์
หรืออะไรมาสวมทับได้ไหม
780
00:34:48,080 --> 00:34:48,920
ซูซี
781
00:34:49,790 --> 00:34:50,630
คุณฟอร์ด
782
00:34:50,960 --> 00:34:53,950
คุณฟอร์ด
ซูซี ไมเยอร์สัน ผู้จัดการของมิดจ์
783
00:34:54,150 --> 00:34:55,360
ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร
784
00:34:55,560 --> 00:34:58,910
ฟังนะ ลูกค้าของฉันเข้าใจว่า
คืนนี้เธอจะแสดงในรายการ
785
00:34:59,110 --> 00:35:00,450
ใครทำให้เธอเข้าใจแบบนั้น
786
00:35:00,650 --> 00:35:02,220
คุณทำให้เธอเข้าใจแบบนั้น
787
00:35:02,600 --> 00:35:04,830
ผมบอกว่าเธอจะได้ออกรายการ
และเธอจะได้ออกนี่ไง
788
00:35:05,030 --> 00:35:06,480
- แต่ไม่ใช่ในฐานะนักแสดงตลก
- ไม่ใช่
789
00:35:06,680 --> 00:35:07,630
แต่เธอเป็นนักแสดงตลก
790
00:35:07,830 --> 00:35:09,670
ไม่ใช่ที่นี่ ที่นี่เธอคือนักเขียน
791
00:35:09,870 --> 00:35:11,190
เธอจะออกรายการในฐานะนักเขียน
792
00:35:11,440 --> 00:35:13,820
หมายความว่าไง
เธอจะออกมาและเป็นริดสีดวงเหรอ
793
00:35:14,020 --> 00:35:15,840
ผมจะแนะนำเธอ
ในฐานะหนึ่งในนักเขียนของผม
794
00:35:16,040 --> 00:35:18,570
ถามคำถามเธอ
เธอจะตอบคำถาม แค่นั้น
795
00:35:18,780 --> 00:35:19,850
- ทำไม
- ทำไมอะไร
796
00:35:20,050 --> 00:35:23,100
ทำไมคุณถึงให้เธอออกรายการ
ในฐานะนักเขียน ใครจะไปสนกัน
797
00:35:23,300 --> 00:35:24,480
มันเป็นสิ่งที่ผู้คนสนใจ
798
00:35:24,680 --> 00:35:27,480
เหมือนตอนที่แพนด้าคลอดในสวนสัตว์
แค่ว่าไม่ได้น่ารักเท่านั้น
799
00:35:27,680 --> 00:35:28,900
เธอไม่ใช่หมีแพนด้านะ
800
00:35:29,100 --> 00:35:31,690
เธอไม่ต้องออกรายการเลยก็ได้
ผมให้เมลมาออกแทนได้
801
00:35:31,890 --> 00:35:33,940
เขาดูเหมือนหมีแพนด้า มันจะดีกว่าด้วยซ้ำ
802
00:35:34,140 --> 00:35:35,070
- กอร์ดอน
- ผมต้องเข้าฉาก
803
00:35:35,270 --> 00:35:37,090
ผมจะเจอคุณข้างนอก
หรือไม่เจอก็แล้วแต่
804
00:35:41,130 --> 00:35:42,300
อะไรวะเนี่ย
805
00:35:45,390 --> 00:35:46,270
ไมค์
806
00:35:46,560 --> 00:35:47,470
ไมค์
807
00:35:48,480 --> 00:35:49,310
ไมค์
808
00:35:50,730 --> 00:35:51,560
ไมค์
809
00:35:52,690 --> 00:35:53,520
ไมค์
810
00:35:54,940 --> 00:35:55,770
ไมค์
811
00:35:56,940 --> 00:35:57,780
ไมค์
812
00:35:59,110 --> 00:35:59,950
ไมค์
813
00:36:01,030 --> 00:36:01,860
ไมค์
814
00:36:02,820 --> 00:36:03,700
ไมค์
815
00:36:04,450 --> 00:36:05,330
ไมค์
816
00:36:05,870 --> 00:36:08,020
- ไมค์
- พระเจ้า อะไร อะไรกัน ซูซี
817
00:36:08,220 --> 00:36:09,610
มีเรื่องบ้าอะไร
818
00:36:09,800 --> 00:36:11,940
เขาบอกว่าเธอจะแสดงในรายการ
และตอนนี้จะไม่ได้แสดงแล้ว
819
00:36:12,140 --> 00:36:13,480
ไม่เหรอ เธออยู่ในกระดานแขกรับเชิญ
820
00:36:13,680 --> 00:36:15,780
คุณเป็นโปรดิวเซอร์ไม่ใช่เหรอ
ทำไมคุณไม่รู้เรื่องอะไรเลย
821
00:36:15,980 --> 00:36:17,780
ทำไมเธอถึงอยู่ตรงนี้
ถ้าเธอไม่ได้ออกรายการ
822
00:36:17,980 --> 00:36:20,620
เธอจะออกรายการ
แต่เธอจะออกในฐานะหมีแพนด้า
823
00:36:20,820 --> 00:36:22,450
โทษที อะไรนะ
แบบใส่ชุดหมีแพนด้าเหรอ
824
00:36:22,650 --> 00:36:25,250
- หมีแพนด้าเชิงเปรียบเทียบน่ะ
- ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร
825
00:36:25,450 --> 00:36:27,080
มันไร้สาระไง นั่นแหละสิ่งที่เป็น
826
00:36:27,280 --> 00:36:28,870
ฟังนะ กอร์ดอนเป็นคนตัดสินใจเรื่องสำคัญ
827
00:36:29,070 --> 00:36:31,810
เขาบอกว่าเขาจะ
สัมภาษณ์เธอในฐานะนักเขียน
828
00:36:32,020 --> 00:36:33,800
แปลว่าอะไร
เธอจะเป็นริดสีดวงเหรอ
829
00:36:34,000 --> 00:36:34,940
ฉันก็พูดไปแบบนั้นแหละ
830
00:36:35,900 --> 00:36:37,690
ฟังดูไร้สาระสุดๆ
831
00:36:37,980 --> 00:36:39,030
แก้ไขเรื่องนี้ซะ ไมค์
832
00:36:39,440 --> 00:36:40,550
ผมจะดูว่าทำอะไรได้บ้าง
833
00:36:40,750 --> 00:36:41,470
แก้ไขมันเดี๋ยวนี้เลย
834
00:36:41,670 --> 00:36:43,160
ก็บอกแล้วไงว่าจะดูให้ว่าทำอะไรได้บ้าง
835
00:36:43,610 --> 00:36:45,280
หนึ่งนาทีครับ ทุกท่าน
836
00:36:50,000 --> 00:36:52,040
- นั่นอะไร
- ข้อเสนอสุดท้ายสำหรับบทเปิด
837
00:36:52,870 --> 00:36:54,210
ดีกว่าเดิม เอาให้เท็ดดี้
838
00:36:54,410 --> 00:36:57,590
ดูเหมือนจะมีความสับสนเรื่องช่วงของมิดจ์
839
00:36:58,550 --> 00:36:59,530
อย่าเข้ามายุ่งด้วยเลย
840
00:36:59,730 --> 00:37:01,320
ผมต้องยุ่งด้วย ผมเป็นโปรดิวเซอร์นะ
841
00:37:01,520 --> 00:37:04,030
ผมเปลี่ยนเป็นเรื่องที่ผู้คนสนใจ
สัมภาษณ์สั้นๆ
842
00:37:04,230 --> 00:37:05,220
โอเค แต่ผม...
843
00:37:06,260 --> 00:37:07,640
รายการเริ่มแล้ว ไมค์
844
00:37:07,840 --> 00:37:09,230
แท่นพูดนั้นพูดเองไม่ได้นะ
845
00:37:09,430 --> 00:37:11,100
เหลืออีกไม่ถึงหนึ่งนาทีจะออกอากาศ
846
00:37:11,480 --> 00:37:13,460
คืนนี้คุณจะได้ดูรายการสนุกแน่
847
00:37:13,660 --> 00:37:16,610
ตอนนี้เรากำลังจะเริ่มแล้ว
รักษาสีสันให้ได้แบบนี้นะครับ
848
00:37:16,810 --> 00:37:18,300
รายการนี้เป็นการถ่ายทอดสด...
849
00:37:18,500 --> 00:37:21,970
โรส เอ้บ ทางนี้ๆ
850
00:37:22,170 --> 00:37:25,470
เชอร์ลีย์ มอยช์อยู่ไหนล่ะ
851
00:37:25,670 --> 00:37:27,560
เขากินยาแก้ปวด
เขานึกว่าตัวเองเป็นอีวา เพรอน
852
00:37:27,760 --> 00:37:31,080
ฉันเลยทิ้งเขาไว้ที่บ้าน
นี่ ฉันเอาจานร่อนมาให้
853
00:37:32,000 --> 00:37:33,290
โรส เอ้บ
854
00:37:33,870 --> 00:37:34,940
- สวัสดี
- ไง
855
00:37:35,140 --> 00:37:36,030
อย่าขวางช่องทางเดิน
856
00:37:36,220 --> 00:37:38,440
ถ้าคุณต้องออกไป กรุณาออกไปแบบเงียบๆ
857
00:37:38,640 --> 00:37:41,550
ประตูทางออกฉุกเฉิน
อยู่ด้านหลังของทั้งสองฝั่ง
858
00:37:41,800 --> 00:37:44,160
นอกจากนั้น ส่งเสียงดังๆ
859
00:37:44,360 --> 00:37:47,430
เพื่อแสดงให้กอร์ดอนเห็นว่า
คุณมีความสุขที่ได้มาอยู่ตรงนี้
860
00:37:48,180 --> 00:37:50,390
โอเค เอาละนะ
861
00:37:50,640 --> 00:37:55,190
ปรบมือดังๆ และห้า สี่ สาม
862
00:37:57,480 --> 00:38:01,150
ทุกท่านครับ นี่คือ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
863
00:38:01,860 --> 00:38:05,760
แขกรับเชิญคืนนี้
อลัน เชเพิร์ด นักบินอวกาศ
864
00:38:05,960 --> 00:38:09,060
แครอล เบอร์เน็ตต์ คนดังของบรอดเวย์
865
00:38:09,260 --> 00:38:14,040
แถมนักเขียนกอร์ดอน ฟอร์ด
ที่มาเยี่ยมรายการเป็นกรณีพิเศษ
866
00:38:14,710 --> 00:38:18,030
เขามาแล้ว กอร์ดอน ฟอร์ด
867
00:38:18,220 --> 00:38:19,670
- คุณเชเพิร์ด
- โอเค พร้อมแล้ว
868
00:38:21,960 --> 00:38:22,740
โชคดีครับคุณ
869
00:38:22,940 --> 00:38:25,160
ขอบคุณค่ะ ดีใจที่คุณกลับสู่โลกแล้ว
870
00:38:25,360 --> 00:38:27,470
กอร์ดอน ฟอร์ดคืออัจฉริยะ
871
00:38:29,930 --> 00:38:33,140
ใครบางคนกำลังอาย
872
00:38:33,340 --> 00:38:37,560
ไม่ควรเป็นแบบนั้น ไม่ใช่กับฉัน
873
00:38:37,810 --> 00:38:39,810
ไม่เห็นเหรอว่า
874
00:38:40,270 --> 00:38:44,070
ฉันอายพอๆ กับคุณ
875
00:38:44,270 --> 00:38:48,820
และฉันเข้าใจมุมมองของคุณ
876
00:38:49,110 --> 00:38:53,040
ฉันขี้อายมาตลอด
877
00:38:53,240 --> 00:38:56,310
ฉันสารภาพ ฉันขี้อาย
878
00:38:56,510 --> 00:38:58,860
เดาไม่ออกเหรอว่าท่าทางมั่นใจแบบนี้
879
00:38:59,060 --> 00:39:02,920
คือหน้ากากที่ฉันใส่ไว้เพราะฉันขี้อาย
880
00:39:03,120 --> 00:39:06,070
และคุณแน่ใจได้เลยว่า
881
00:39:06,270 --> 00:39:09,260
ลึกลงไปแล้ว ฉันเป็นคนเคร่งขรึม
882
00:39:09,460 --> 00:39:12,040
แม้ว่าบางคนที่ฉันรู้จักอาจปฏิเสธมัน
883
00:39:12,240 --> 00:39:15,850
สุดท้ายแล้ว ฉันเงียบและใสซื่อ
884
00:39:19,060 --> 00:39:23,190
ต่อให้คืนนี้แย่มาก
ฉันชอบถั่วของอลัน เชเพิร์ดจริงๆ
885
00:39:23,480 --> 00:39:26,900
มิดจ์ สวัสดีค่ะ มิดจ์ คุณคือมิดจ์ใช่ไหม
886
00:39:27,240 --> 00:39:28,200
นั่นมิดจ์
887
00:39:28,820 --> 00:39:29,700
เยี่ยม ขอบคุณ
888
00:39:30,280 --> 00:39:32,030
มิดจ์ สวัสดีค่ะ ฉันพลัม
889
00:39:32,410 --> 00:39:34,440
ฉันรู้ ครอบครัวชื่อผลไม้ค่ะ
890
00:39:34,630 --> 00:39:35,640
มีอะไรให้เราช่วยไหม พลัม
891
00:39:35,840 --> 00:39:37,250
ไม่ค่ะ ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยคุณ
892
00:39:37,790 --> 00:39:39,710
คืนนี้ฉันเป็นผู้จัดการเวทีของคุณ
893
00:39:40,210 --> 00:39:41,920
หมายความว่าไง ผู้จัดการเวทีของฉัน
894
00:39:42,120 --> 00:39:43,860
ผู้จัดการเวทีตัวจริงจัดการรายการอยู่
895
00:39:44,060 --> 00:39:45,240
พวกเขาเลยมอบหมายฉัน
896
00:39:45,440 --> 00:39:47,840
คุณทำงานที่แจ้งของหาย
ตรงลานสเก็ตน้ำแข็งไม่ใช่เหรอ
897
00:39:48,470 --> 00:39:49,760
วันนี้ไม่ใช่ค่ะ
898
00:39:50,510 --> 00:39:51,470
เราไปกันเลยไหมคะ
899
00:39:52,840 --> 00:39:54,250
ไม่ใช่ฉันค่ะ
900
00:39:54,450 --> 00:39:55,580
งั้นใครคะ
901
00:39:55,780 --> 00:40:00,000
ที่ไหนคะ เมื่อไรคะ ตึงเครียดสุดๆ
902
00:40:00,200 --> 00:40:02,420
ฉะนั้นมาทำเรื่องนี้ให้จบๆ ไป พวก
903
00:40:02,620 --> 00:40:05,010
มาสนุกกันเถอะ พวก
904
00:40:05,210 --> 00:40:07,130
ฉันคือชายคนหนึ่ง
905
00:40:07,330 --> 00:40:09,760
ผู้หญิงคือผู้ชายคนหนึ่งที่หายไป
906
00:40:09,960 --> 00:40:15,910
หายไป
907
00:40:19,960 --> 00:40:21,520
แครอล เบอร์เน็ตต์ ทุกคน
908
00:40:21,720 --> 00:40:24,400
เยี่ยมไปเลย แคโรล
อยากเห็นผลงานชิ้นต่อไปของคุณสุดๆ
909
00:40:24,600 --> 00:40:27,420
และเราจะกลับมา
หลังจากโฆษณาจากสปอนเซอร์ของเรา
910
00:40:28,920 --> 00:40:29,920
ตัดเข้าโฆษณา
911
00:40:31,510 --> 00:40:32,510
รอตรงนี้นะคะ
912
00:40:34,640 --> 00:40:35,970
เอาละ ทางนี้
913
00:40:39,520 --> 00:40:42,420
เธอต้องนั่งบนม้านั่งเหรอ
โซฟาอยู่ตรงนั้นเอง
914
00:40:42,620 --> 00:40:44,550
โซฟาสำหรับแขกรับเชิญตัวจริง
ในรายการจริงๆ
915
00:40:44,750 --> 00:40:46,550
ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้นั่งที่นั่งมีพนักพิง
916
00:40:46,750 --> 00:40:49,510
ม้านั่งยังได้ออกกล้อง
เธอยังทำให้คนหัวเราะได้
917
00:40:49,710 --> 00:40:51,760
เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องห่วยแตกไปหมด
ฉะนั้น เชิดนม...
918
00:40:51,960 --> 00:40:52,680
- ไม่
- โอเค
919
00:40:52,880 --> 00:40:53,910
นักเขียนหญิงตรงม้านั่ง
920
00:40:58,620 --> 00:41:01,980
คุณนั่งตัวทางซ้าย กอร์ดอนจะได้
กลับไปที่โต๊ะของเขาเร็วที่สุด
921
00:41:02,180 --> 00:41:02,960
เข้าใจแล้ว
922
00:41:08,420 --> 00:41:09,420
- ได้
- ขอบคุณครับ
923
00:41:10,050 --> 00:41:12,420
- ดูเธอสิ
- โรส ดูสิ นี่มิเรียม
924
00:41:14,090 --> 00:41:15,300
มิดจ์ ทางนี้
925
00:41:17,220 --> 00:41:19,370
มิเรียม พ่อเจอแม่ของลูกแล้ว
926
00:41:19,570 --> 00:41:21,040
โทรศัพท์หลุดออกจากแท่นวาง
927
00:41:21,240 --> 00:41:22,420
พ่อกลับบ้านและเจอตัวแม่
928
00:41:22,620 --> 00:41:24,600
เรานั่งรถเมล์มา ลำบากมาก
929
00:41:26,730 --> 00:41:27,860
นั่นภรรยาเก่าเขา
930
00:41:36,490 --> 00:41:40,450
และเรากลับมาในห้า สี่ สาม
931
00:41:45,040 --> 00:41:46,400
และเรากลับมาแล้ว
932
00:41:46,600 --> 00:41:50,170
นี่คือ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
ผมยังเป็นกอร์ดอน ฟอร์ด
933
00:41:51,130 --> 00:41:52,820
ทีนี้ผมเองก็อยากรับความดีความชอบ
934
00:41:53,020 --> 00:41:55,220
สำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในรายการ
แต่ผมทำไม่ได้
935
00:41:55,420 --> 00:41:59,330
มีกลุ่มกำลังสำคัญทั้งชายและหญิง
ที่ทำงานหนักอยู่ในสำนักงานของเรา
936
00:41:59,530 --> 00:42:01,930
เพื่อที่ผมจะได้มาออกรายการ
และดูมีไหวพริบ
937
00:42:02,970 --> 00:42:05,630
ผมคิดว่าคุณอาจอยากเจอ
พวกเขาสักคนคืนนี้
938
00:42:05,830 --> 00:42:06,600
คุณอยากเจอไหมครับ
939
00:42:08,020 --> 00:42:10,090
งั้นช่วยผมต้อนรับนักเขียนหญิง
940
00:42:10,290 --> 00:42:11,860
ประจำรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
941
00:42:18,320 --> 00:42:20,620
ทุกคนครับ เชิญพบกับมิดจ์
942
00:42:21,950 --> 00:42:24,230
- สวัสดี มิดจ์
- สวัสดีค่ะ
943
00:42:24,430 --> 00:42:26,770
ตอนนี้คุณมาทำงานที่รายการนี้ห้าเดือนแล้ว
944
00:42:26,970 --> 00:42:28,880
ฉะนั้นผมต้องถามคำถามที่ทุกคนคิดอยู่
945
00:42:29,080 --> 00:42:31,750
ด้วยคำพูดของคุณเอง
คุณคิดว่าเจ้านายเป็นคนยังไง
946
00:42:33,880 --> 00:42:35,220
เขาเยี่ยมมาก กอร์ดอน
947
00:42:35,630 --> 00:42:37,080
- หล่อไหม
- มากค่ะ
948
00:42:37,280 --> 00:42:38,850
- มีเสน่ห์ไหม
- เหมือนเจ้าชาย
949
00:42:39,050 --> 00:42:41,000
โยนรับของหลายชิ้นเก่งไหม
เล่นกับเด็กๆ ได้ดีไหมล่ะ
950
00:42:41,200 --> 00:42:42,180
ทั้งหมดที่พูดมาเลยค่ะ
951
00:42:43,140 --> 00:42:45,540
มิดจ์เป็นหนึ่งในทีมนักเขียนหกคนของผม
952
00:42:45,740 --> 00:42:46,840
ทีนี้พวกคุณอาจสงสัยว่า
953
00:42:47,040 --> 00:42:49,480
นักเขียนสำหรับทีวีทำงานอะไรกัน
954
00:42:49,690 --> 00:42:51,720
ทุกเช้าพวกเขารวมตัวกันในห้องนักเขียน
955
00:42:51,910 --> 00:42:54,180
พวกเขากินเบเกิลและดื่มกาแฟ
พวกเขาอ่านหนังสือพิมพ์
956
00:42:54,380 --> 00:42:55,930
พวกเขาแกล้งทำเป็นรู้วิธีโยนรับลูกฟุตบอล
957
00:42:56,130 --> 00:42:58,220
และจากนั้นเวลาประมาณนี้
958
00:42:58,420 --> 00:43:00,030
พวกเขาเริ่มคิดบทพูดเดี่ยว
959
00:43:01,030 --> 00:43:01,930
เตรียมพร้อมเสมอ
960
00:43:02,130 --> 00:43:04,140
ผมรู้สึกได้ว่า
คุณกำลังจ้องหัวผมเขม็งเลย
961
00:43:04,340 --> 00:43:05,850
ดีที่ฉันไม่ได้จ้องไอ้จ้อนของคุณแทน
962
00:43:06,050 --> 00:43:09,670
งั้นมิดจ์ ในฐานะนักเขียนประจำรายการ
ขอผมถามคุณหน่อยว่า
963
00:43:09,870 --> 00:43:13,090
นักเขียนหญิงกับนักเขียนชายต่างกันยังไง
964
00:43:15,340 --> 00:43:17,240
ขณะที่คุณคิดคำตอบ มาเจอคนอื่นๆ กัน
965
00:43:17,440 --> 00:43:18,970
เจอร์รี่ หันกล้องไปอีกด้าน
966
00:43:20,010 --> 00:43:22,290
ทุกคนครับ นั่นราล์ฟ เอเมอร์สัน
เซซิล กรีน
967
00:43:22,490 --> 00:43:25,290
อดัม พอร์ตนอย เมล รูเบนส์
และอัลวิน แบลงค์ หัวหน้านักเขียนของผม
968
00:43:25,490 --> 00:43:26,790
ทีมนักเขียนของ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
969
00:43:26,990 --> 00:43:28,440
ทีมงานสำคัญของผม
970
00:43:30,560 --> 00:43:31,510
ไงคะ ไง
971
00:43:31,700 --> 00:43:32,860
หันกล้องกลับมาครับ
972
00:43:34,440 --> 00:43:35,380
โอเค เราพูดถึงไหนกันแล้ว
973
00:43:35,580 --> 00:43:39,300
ใช่ ความแตกต่างระหว่าง
นักเขียนชายและนักเขียนหญิง
974
00:43:39,500 --> 00:43:42,620
นักเขียนหญิงเขียนมุกตลก
เกี่ยวกับม้าเยอะกว่า กอร์ดอน
975
00:43:43,620 --> 00:43:45,120
และวางยาพิษสามีของเรา
976
00:43:45,740 --> 00:43:47,770
และเราอยากถูกกอด
หลังจากที่เสนอมุกแล้ว
977
00:43:47,970 --> 00:43:50,820
โอเค และตอนนี้ถึงเวลา
สำหรับสปอนเซอร์ของเราแล้วครับ
978
00:43:51,020 --> 00:43:51,880
- อะไรนะ
- อะไรนะ
979
00:43:52,420 --> 00:43:54,190
- ตัดเข้าโฆษณา
- โฆษณาอะไร
980
00:43:54,390 --> 00:43:55,670
หาโฆษณา
981
00:44:01,930 --> 00:44:02,760
แค่นั้นเหรอ
982
00:44:03,430 --> 00:44:04,600
ทำให้พวกเขาอยากดูมากกว่านี้ไง
983
00:44:06,850 --> 00:44:09,880
และเราจะตัดเข้าโฆษณาครับ ทุกคน
984
00:44:10,080 --> 00:44:11,170
นั่งอยู่ตรงม้านั่งก่อน
985
00:44:11,370 --> 00:44:13,050
คุณยังเวลาอีกสี่นาทีสำหรับช่วงนี้
986
00:44:13,250 --> 00:44:14,300
จบแล้ว ผมตัดเข้าโฆษณา
987
00:44:14,500 --> 00:44:16,430
ผมรู้แล้ว คุณไม่ควรทำแบบนั้น
988
00:44:16,620 --> 00:44:17,630
ไม่ใช่โฆษณานานสี่นาที
989
00:44:17,830 --> 00:44:19,890
- ผมตัดเข้าโฆษณาก่อนไง
- เร็วไปสี่นาที
990
00:44:20,090 --> 00:44:21,760
ผมจะปิดรายการหลังจากโฆษณา
991
00:44:21,960 --> 00:44:24,560
หลังจากโฆษณาคุณก็ยังมีเวลาสี่นาที
992
00:44:24,760 --> 00:44:27,060
- คุณฟังผมอยู่ไหม ผมพูดย้ำอยู่
- ผมจะด้นสดเอา
993
00:44:27,260 --> 00:44:29,770
ด้นสดสี่นาทีเนี่ยนะ
คุณเป็นใคร เม เวสต์เหรอ
994
00:44:29,970 --> 00:44:31,820
- คุณต้องการอะไรจากผม
- สี่นาที
995
00:44:32,010 --> 00:44:34,690
เนื้อหาสำหรับรายการ เอานักเขียนอีกคน
ออกมาก็ได้ สัมภาษณ์ผู้จัดการเวที
996
00:44:34,890 --> 00:44:37,360
สัมภาษณ์พลัม พลัมมาทำบ้าอะไรที่นี่
997
00:44:37,560 --> 00:44:39,240
พวกเขาไม่เคยตัดเข้าโฆษณาเร็วขนาดนี้
998
00:44:39,440 --> 00:44:42,700
พวกเขามีเวลาเหลือสำหรับช่วงนี้
อีกสามนาทีและ 56 วินาที
999
00:44:42,900 --> 00:44:43,760
ฉันจับเวลาไว้
1000
00:44:48,770 --> 00:44:50,250
เธอทำบ้าอะไรอยู่ตรงม้านั่ง
1001
00:44:50,450 --> 00:44:51,500
ทุกอย่างผิดพลาดไปหมด
1002
00:44:51,700 --> 00:44:52,420
คุณทำอะไรลงไป
1003
00:44:52,620 --> 00:44:55,270
ทำไมทุกอย่างถึงเป็นความผิดฉันทันที...
ใช่ โอเค เพราะฉันเอง
1004
00:44:55,480 --> 00:44:57,760
ฉันให้เพื่อนคุยกับกอร์ดอน
เพื่อให้เธอมาออกรายการ
1005
00:44:57,960 --> 00:45:01,640
เพราะเขาเป็นเด็กน้อยมีแต่อัตตา
และมีความเป็นชายต่ำ
1006
00:45:01,840 --> 00:45:03,910
เขาไม่ให้เธอเดี่ยวไมค์
และให้มาสัมภาษณ์ตรงม้านั่งแทน
1007
00:45:04,160 --> 00:45:05,600
พอผู้ชมหัวเราะกับมุกของเธอ
1008
00:45:05,800 --> 00:45:07,950
ฉันเดาว่าเขาคงสติแตก
1009
00:45:08,450 --> 00:45:12,020
ก็ได้ ผมจะนั่งสัมภาษณ์
ตรงม้านั่งอีกสี่นาที พอใจหรือยัง
1010
00:45:12,220 --> 00:45:14,940
เธอตลกนะ กอร์ดอน
คุณเป็นคนจ้างเธอตั้งแต่แรก
1011
00:45:15,140 --> 00:45:16,630
เพราะคุณคิดว่าเธอเป็นคนตลก
1012
00:45:18,880 --> 00:45:20,280
มีเวลาอีกสี่นาทีหลังจากโฆษณา
1013
00:45:20,480 --> 00:45:21,910
- แต่...
- มิดจ์ ได้โปรด
1014
00:45:22,110 --> 00:45:25,200
อีกสี่นาที จากนั้นเราทุกคน
จะได้ไปเมาหรือเข้านอน
1015
00:45:25,400 --> 00:45:26,930
หรือจะขับรถชนกำแพงก็ได้
1016
00:45:27,130 --> 00:45:28,460
ผมเองอาจจะทำทั้งสามอย่าง
1017
00:45:28,650 --> 00:45:29,370
ได้ค่ะ
1018
00:45:29,570 --> 00:45:30,350
ขอบคุณ
1019
00:45:31,020 --> 00:45:32,790
- อาร์ชี ฉันมาแล้ว
- มาถึงซะที
1020
00:45:32,990 --> 00:45:34,130
ฉันพลาดอะไร เธอแสดงอะไร
1021
00:45:34,330 --> 00:45:35,340
เธอนั่งอยู่ตรงม้านั่ง
1022
00:45:35,540 --> 00:45:38,230
ดี เธอทำได้ สวัสดีค่ะ เราแต่งงานกันค่ะ
1023
00:45:43,860 --> 00:45:45,570
- มิเรียม
- มิเรียม ทางนี้
1024
00:45:52,080 --> 00:45:53,810
มิเรียม พ่อต้องบอกเลยว่า
1025
00:45:54,010 --> 00:45:56,440
แม้ว่าจะไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากลูก
1026
00:45:56,640 --> 00:46:00,380
มันยังคงน่าตื่นเต้น
ที่ได้เห็นลูกนั่งอยู่ตรงม้านั่งตรงนั้น
1027
00:46:01,300 --> 00:46:02,460
ขอบคุณค่ะ พ่อ
1028
00:46:03,630 --> 00:46:04,800
มิเรียม
1029
00:46:05,680 --> 00:46:07,810
แม่รู้ไหมว่าถ้านั่งยองๆ แบบนั้น
แม่อาจท้องได้
1030
00:46:08,010 --> 00:46:11,060
แม่เคยบอกลูกเรื่องนั้นแค่ครั้งเดียว
และลูกไม่ให้โอกาสแม่ลืมมันเลย
1031
00:46:11,310 --> 00:46:12,290
เพราะมันลืมไม่ลงค่ะ
1032
00:46:12,490 --> 00:46:14,460
แม่อยากให้ลูกรู้ว่าแม่ซาบซึ้งมาก
1033
00:46:14,660 --> 00:46:17,480
ที่ลูกขอให้ผู้คนมากมายชวนแม่มาที่นี่คืนนี้
1034
00:46:17,940 --> 00:46:20,630
มันควรต้องเป็นคืนสำคัญสำหรับหนูค่ะ
1035
00:46:20,830 --> 00:46:21,940
หนูไม่อยากให้แม่พลาด
1036
00:46:22,280 --> 00:46:23,280
ควรต้องเป็นเหรอ
1037
00:46:24,400 --> 00:46:26,610
เป็นค่ะ มันเป็นคืนสำคัญสำหรับหนู
1038
00:46:28,200 --> 00:46:29,620
พวกเขาอยากให้คุณกลับเข้าที่มั้งคะ
1039
00:46:30,120 --> 00:46:31,620
นั่นเป็นคำถามหรือเปล่า พลัม
1040
00:46:32,540 --> 00:46:33,370
ไม่ใช่ค่ะ
1041
00:46:35,460 --> 00:46:36,710
เดี๋ยวเจอกันนะคะ แม่
1042
00:46:38,370 --> 00:46:40,340
มิดจ์ หมวกเบเรต์
1043
00:46:42,170 --> 00:46:45,880
อีกสองนาทีเราจะกลับเข้ารายการ ทุกคน
กรุณานั่งประจำที่ด้วยครับ
1044
00:47:20,920 --> 00:47:23,280
พรุ่งนี้เราทะเลาะกันเรื่องนี้ก็ได้
คือว่าอีกแค่สี่นาที...
1045
00:47:23,480 --> 00:47:24,490
ม้านั่งๆ
1046
00:47:24,690 --> 00:47:25,990
ไมค์ ฉันขอคุยกับซูซีสักแป๊บได้ไหม
1047
00:47:26,190 --> 00:47:27,840
วินาทีเดียว แค่นั้นจริงๆ
1048
00:47:28,050 --> 00:47:29,280
เกิดอะไรขึ้น คิดอยู่เหรอ
1049
00:47:29,480 --> 00:47:31,240
ดูเหมือนเธอเป็นนิ่วในไต
1050
00:47:31,440 --> 00:47:33,960
ซูซี ฉันมีเวลาเหลืออีกสี่นาที สี่นาที
1051
00:47:34,160 --> 00:47:34,930
โอเค
1052
00:47:35,600 --> 00:47:37,040
สี่นาที ได้ยินฉันไหม
1053
00:47:37,240 --> 00:47:38,250
ใช่ สี่นาที
1054
00:47:38,450 --> 00:47:39,210
สี่นาที
1055
00:47:39,410 --> 00:47:41,380
- สี่นาที เธอมีเวลาสี่นาที
- สี่
1056
00:47:41,580 --> 00:47:44,340
ฉันจะต่อยจมูกเธอ
ฉันไม่สนว่าออกทีวีแล้วจะเป็นยังไง
1057
00:47:44,540 --> 00:47:46,090
ฉันกำลังคิดจะทำบางอย่าง ซูซี
1058
00:47:46,290 --> 00:47:49,150
เรื่องบ้าบิ่นที่อาจส่งผลเลวร้ายกับเราทั้งคู่
1059
00:47:50,030 --> 00:47:51,820
- เหรอ
- มันอาจทำลายเราได้
1060
00:47:52,280 --> 00:47:54,240
ฉันโดนแน่ๆ และขยายผลถึงคุณด้วย
1061
00:47:55,910 --> 00:47:56,740
โอเค
1062
00:47:57,750 --> 00:47:58,660
ฉันแค่...
1063
00:47:59,290 --> 00:48:00,540
หกสิบวินาที
1064
00:48:07,510 --> 00:48:08,420
คุณคิดว่าไง
1065
00:48:10,510 --> 00:48:12,370
เธอเริ่มต้นอาชีพนี้ด้วยการขึ้นเวที
1066
00:48:12,570 --> 00:48:13,580
ที่ไม่มีใครบอกให้เธอขึ้นไป
1067
00:48:13,780 --> 00:48:16,220
พูดเรื่องบ้าบอมากมาย
ที่ไม่มีใครอยากให้เธอพูด งั้น...
1068
00:48:18,390 --> 00:48:19,230
เชิดนมไว้
1069
00:48:20,600 --> 00:48:21,440
เชิดนมไว้
1070
00:48:30,070 --> 00:48:31,450
เตรียมตัวให้พร้อม ไมค์กี้
1071
00:48:34,910 --> 00:48:38,200
สามสิบวินาที ทุกคนกลับเข้านั่งที่ด้วยครับ
1072
00:48:45,250 --> 00:48:48,550
ฉันอยากให้คุณรู้ว่าฉันไม่ได้เจตนาบังคับคุณ
1073
00:48:48,960 --> 00:48:51,340
ฉันหวังว่าคุณจะอยากให้ฉัน
มาออกรายการสักวัน
1074
00:48:51,840 --> 00:48:53,510
นี่ไม่ได้เป็นเรื่องส่วนตัว มันแค่...
1075
00:48:55,390 --> 00:48:56,600
จัดการได้ไม่ดี
1076
00:48:57,720 --> 00:48:59,230
- และคุณก็รู้กฎดี
- ใช่ค่ะ
1077
00:48:59,430 --> 00:49:03,340
และเรากลับมาในห้า สี่ สาม
1078
00:49:03,540 --> 00:49:05,480
ฉันไม่เคยเก่งเรื่องทำตามกฎเลย
1079
00:49:13,150 --> 00:49:15,560
เรากลับมาคุยกับนักเขียนหญิงของเรา
1080
00:49:15,760 --> 00:49:18,770
มิดจ์ มีบางอย่างที่กวนใจผม
ตั้งแต่คุณเข้ามาร่วมทีม
1081
00:49:18,970 --> 00:49:21,860
กาแฟในห้องนักเขียนดีขึ้นมาก
1082
00:49:22,050 --> 00:49:23,500
ดีกว่าในห้องพักพนักงาน
ทำไมถึงเป็นแบบนั้น
1083
00:49:23,750 --> 00:49:25,110
ฉันคงไม่รู้หรอกค่ะ กอร์ดอน
1084
00:49:25,310 --> 00:49:28,090
เพราะว่าที่จริงแล้วฉันไม่ใช่นักเขียน
1085
00:49:29,250 --> 00:49:30,030
อะไรนะครับ
1086
00:49:30,230 --> 00:49:31,240
ฉันเป็นนักแสดงตลก
1087
00:49:31,440 --> 00:49:34,840
ฉันแค่แกล้งทำเป็นเป็นนักเขียน
เพื่อจะได้มีห้องน้ำใช้ในมิดทาวน์
1088
00:49:35,970 --> 00:49:38,470
งั้นฉันลุกไปทำ
สิ่งที่ฉันตั้งใจมาทำที่นี่เลยดีกว่า
1089
00:49:45,900 --> 00:49:46,730
คุณจะไปไหน
1090
00:49:46,940 --> 00:49:47,860
เราจะได้รู้กัน
1091
00:49:52,740 --> 00:49:55,030
สวัสดีค่ะ ทุกคน
1092
00:49:55,700 --> 00:49:58,280
สิ่งที่เกิดขึ้นตรงนี้คึอชาวยิวจี้เวที
1093
00:49:58,490 --> 00:49:59,850
ไม่มีเครื่องบินเข้ามาเกี่ยวข้อง
1094
00:50:00,050 --> 00:50:01,270
ไม่มีใครอยากไปคิวบา
1095
00:50:01,470 --> 00:50:05,040
ข้อเรียกร้องเดียวคือฉันขอเวลาสี่นาที
ออกอากาศและรถนั่งไปหาหมอตอนแก่
1096
00:50:06,540 --> 00:50:09,540
นั่นคือข้อดีของคนยิว
เราปล้นจี้แค่บทสนทนา
1097
00:50:11,750 --> 00:50:15,160
จริงๆ แล้วตอนนี้ฉันไม่ควร
มาพูดคุยกับคุณทุกคนอยู่ตรงนี้
1098
00:50:15,360 --> 00:50:18,300
ฉันแหกกฎข้อสำคัญ
ตอนที่ฉันลุกจากม้านั่งตัวนั้น
1099
00:50:18,760 --> 00:50:21,560
แต่หลังๆ มานี้
ฉันทำหลายอย่างที่ฉันไม่ควรทำ
1100
00:50:21,760 --> 00:50:24,580
อย่างกลายเป็นนักแสดงตลก
นั่นเป็นเรื่องประหลาดใจสำหรับทุกคน
1101
00:50:24,780 --> 00:50:25,770
โดยเฉพาะฉันเอง
1102
00:50:26,390 --> 00:50:29,650
ฉันเป็นแค่ภรรยาและแม่
อยู่ย่านอัปเปอร์เวสต์ไซด์
1103
00:50:30,270 --> 00:50:32,280
อัปเปอร์เวสต์ไซด์ จริงเหรอคะ
1104
00:50:32,480 --> 00:50:34,220
คืนนี้พ่อแม่ของฉันมานั่งชมรายการด้วย
1105
00:50:34,420 --> 00:50:36,180
เปรียบเทียบข้อมูลที่จดไว้
เรื่องสถานการณ์ที่จอดรถ
1106
00:50:36,380 --> 00:50:38,600
พ่อของฉันมีทฤษฎีสมคบคิด
1107
00:50:38,800 --> 00:50:41,520
ไม่ใช่ทฤษฎีหรอก
ย่านอัปเปอร์เวสต์ไซด์มีคนยิวอยู่เยอะ
1108
00:50:41,720 --> 00:50:44,310
และมีที่จอดรถไม่พอ ลองคิดหาเหตุผลดู
1109
00:50:44,510 --> 00:50:48,120
ฉันเป็นแค่ภรรยาและแม่
จากนั้นวันหนึ่งสามีฉันก็ทิ้งฉันไป
1110
00:50:48,920 --> 00:50:50,040
ในวันยมคิปปูร์
1111
00:50:51,040 --> 00:50:53,320
วันศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวยิวอดอาหาร
และชดเชยบาปกรรมที่เคยทำ
1112
00:50:53,520 --> 00:50:56,420
นั่นคือวันที่เขาเลือกที่จะทิ้งฉัน
ไปหาเลขาฯ ของเขา
1113
00:50:57,760 --> 00:50:59,890
ฉันโทษเขาไม่ได้
เธอพกลูกอมมินต์ในกระเป๋า
1114
00:51:02,140 --> 00:51:05,180
ฉันยอมรับว่ามันแย่อยู่พักหนึ่ง
1115
00:51:05,480 --> 00:51:07,440
แต่แล้วพระอาทิตย์ก็ตกดิน
และฉันกินอาหารได้อีกครั้ง
1116
00:51:09,560 --> 00:51:13,380
จู่ๆ ฉันก็โสด ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
1117
00:51:13,580 --> 00:51:15,680
ฉันเลยดื่มไวน์แมนิสเชวิตซ์จนน้ำหนักเพิ่ม
1118
00:51:15,880 --> 00:51:17,850
เดินโซเซขึ้นไปบนเวที คว้าไมโครโฟน
1119
00:51:18,050 --> 00:51:20,200
และในตอนนั้นเองที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป
1120
00:51:20,740 --> 00:51:23,660
ฉันได้ค้นพบว่ามันรู้สึกยังไงที่มีคนฟังฉัน
1121
00:51:24,160 --> 00:51:25,830
ไม่ใช่ผู้ชายที่ฟัง แต่หมายถึงคนอื่นๆ
1122
00:51:26,660 --> 00:51:28,410
ไม่ใช่แม่ของฉันที่ฟัง แต่คนอื่นๆ ที่เหลือ
1123
00:51:28,790 --> 00:51:31,130
โอเค ไม่ใช่ลูกๆ ของฉัน คู่เดตของฉัน
1124
00:51:31,460 --> 00:51:36,010
ไม่ใช่นายจ้าง เพื่อนร่วมงาน คนขายเนื้อ
คนใหม่ฟังฉัน แต่คนแปลกหน้าฟังฉัน รักฉัน
1125
00:51:40,260 --> 00:51:41,090
ค่ะ
1126
00:51:44,180 --> 00:51:45,520
นายไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง
1127
00:51:46,350 --> 00:51:47,600
ผมมีเวทมนตร์
1128
00:51:48,480 --> 00:51:51,090
ที่จริงแล้ว
ฉันควรต้องขอบคุณที่สามีฉันนอกใจ
1129
00:51:51,290 --> 00:51:53,610
กับคนที่เขาเป็นชู้ด้วย
เพราะว่าเธอเป็นคนที่
1130
00:51:53,940 --> 00:51:57,690
ตามนิยามความหมายที่ วารสารการแพทย์
อเมริกัน บอกเอาไว้ว่าเป็นคนโง่
1131
00:51:58,400 --> 00:52:00,470
ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น
เพราะเธอนอนกับสามีของฉัน
1132
00:52:00,670 --> 00:52:03,430
ฉันพูดแบบนั้นเพราะฉันเห็นเธอ
ถามต้นไม้พลาสติก
1133
00:52:03,630 --> 00:52:05,240
ในสำนักงานว่ามันต้องการให้รดน้ำไหม
1134
00:52:06,200 --> 00:52:07,750
และจากนั้นก็รอคำตอบ
1135
00:52:08,370 --> 00:52:09,580
เป็นเวลาสิบนาทีเต็ม
1136
00:52:10,160 --> 00:52:12,920
และจากนั้นไปที่หม้อต้มกาแฟ
และถามว่าทำไมต้นไม้ถึงโกรธเธอ
1137
00:52:13,170 --> 00:52:16,050
ดังนั้นเมื่อสามีคุณทิ้งคุณไปหาคนแบบนั้น
มันทำให้ความเจ็บปวดเบาบางลง
1138
00:52:16,880 --> 00:52:19,200
มันรู้สึกดีที่หลังจาก
งานเลี้ยงค็อกเทลครั้งแรกของพวกเขา
1139
00:52:19,400 --> 00:52:21,220
ผู้คนโทรหาคุณและบอกว่า
"สามีคุณเขาคิดอะไรอยู่
1140
00:52:21,590 --> 00:52:24,470
"เธอขอโทษที่เขี่ยบุหรี่
ทุกครั้งที่เธอดับบุหรี่"
1141
00:52:25,720 --> 00:52:26,960
- ฝีมือนายเหรอ
- ใช่แล้ว
1142
00:52:27,160 --> 00:52:27,870
จากงานปาร์ตี้
1143
00:52:28,070 --> 00:52:29,480
ฉันโสดมาพักหนึ่งแล้ว
1144
00:52:30,310 --> 00:52:31,140
พักใหญ่
1145
00:52:32,600 --> 00:52:33,510
ถ้าฉันแต่งงานใหม่อีกครั้ง
1146
00:52:33,700 --> 00:52:36,480
แม่ฉันคงจะต้องคุยเรื่องเซ็กซ์กับฉัน
เพื่อทบทวนความทรงจำ
1147
00:52:37,900 --> 00:52:40,010
จริงๆ แล้วฉันไม่แน่ใจว่า
ความสัมพันธ์มั่นคงยืนยาว
1148
00:52:40,210 --> 00:52:41,990
จะเป็นไปได้สำหรับฉันอีกไหม
1149
00:52:42,190 --> 00:52:43,660
คือฉันทำงานตอนกลางคืน
1150
00:52:44,320 --> 00:52:46,940
ฉันกลับบ้าน
พร้อมกลิ่นบุหรี่และกลิ่นเหล้าหึ่ง
1151
00:52:47,130 --> 00:52:49,200
มีลิปสติกเปื้อนปกเสื้อ ลิปของฉันเอง
1152
00:52:50,120 --> 00:52:52,770
และผู้ชายในชีวิตของฉัน
ไม่ใช่แฟนหรือคนรักอีกต่อไป
1153
00:52:52,970 --> 00:52:53,750
พวกเขาคือการแสดง
1154
00:52:54,170 --> 00:52:55,590
มีประโยชน์สำหรับการแสดง
1155
00:52:56,250 --> 00:52:59,410
ถ้าพวกเขาจูบเสียงดัง
หรือมีชื่อเล่นสำหรับส่วนต่างๆ ของร่างกาย
1156
00:52:59,610 --> 00:53:03,050
อย่างเท้าของพวกเขา
ให้ตายเถอะ ที่นี่เราขายสบู่นะ
1157
00:53:04,390 --> 00:53:05,830
ถ้าเราทะเลาะกันวันศุกร์
1158
00:53:06,030 --> 00:53:07,960
คืนวันเสาร์ฉันแสดงซ้ำให้
สมาคมยิวชายชไรเนอร์ส
1159
00:53:08,160 --> 00:53:10,810
คนที่อยู่ข้างฉันเสมอ
และคิดว่าฉันทำได้ดีกว่านี้
1160
00:53:11,770 --> 00:53:15,020
แถมฉันมีลูกแล้วสองคน
ชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง
1161
00:53:15,230 --> 00:53:16,900
ชื่อของลูกๆ ติดอยู่ตรงปลายลิ้นฉันนี่แหละ
1162
00:53:18,360 --> 00:53:19,430
เราเป็นครอบครัวชาวยิว
1163
00:53:19,630 --> 00:53:22,360
ลูกชายของฉันเข้าพิธีสุหนัด
หลังเกิดได้หนึ่งสัปดาห์
1164
00:53:22,700 --> 00:53:25,010
ความบอบช้ำของลูกสาวฉัน
จะต้องจนเธอโตพอ
1165
00:53:25,210 --> 00:53:26,740
ที่จะไปชอปปิงกับแม่ของฉัน
1166
00:53:28,160 --> 00:53:28,980
ก็ยุติธรรมดี
1167
00:53:29,180 --> 00:53:31,350
ฉันรู้ดีว่าเพราะสถานการณ์ของฉัน
1168
00:53:31,550 --> 00:53:33,790
ลูกสาวฉันจะเติบโตมา
อย่างแตกต่างจากที่ฉันเคยเป็น
1169
00:53:34,620 --> 00:53:37,400
เธอจะแกร่งกว่า เป็นอิสระมากกว่า
1170
00:53:37,600 --> 00:53:42,050
นั่นเป็นคำที่น่ากลัว "เป็นอิสระ"
โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิง
1171
00:53:42,420 --> 00:53:44,990
มันเป็นคำที่เราไม่ควรคุ้นเคย
1172
00:53:45,190 --> 00:53:47,510
ฉันไม่คุ้นเคย แม่ฉันก็ไม่คุ้นเคย
1173
00:53:47,720 --> 00:53:49,140
แต่ตอนนี้ฉันอยู่ตัวคนเดียวแล้ว
1174
00:53:49,430 --> 00:53:53,180
ดังนั้นถ้าฉันต้องการเปลี่ยนยางรถที่แบน
แน่นอนว่าคนอื่นจะต้องเป็นคนทำ
1175
00:53:53,770 --> 00:53:55,170
ฉันเป็นอิสระ ไม่ได้โง่
1176
00:53:55,370 --> 00:53:57,690
ฉันไม่ได้คุยกับ
ต้นไม้พลาสติกมาหลายเดือนแล้ว
1177
00:54:00,690 --> 00:54:03,360
ลูกๆ ของฉัน ให้ตายเถอะ
ฉันสัญญาว่าจะนึกชื่อพวกเขาออก
1178
00:54:04,820 --> 00:54:07,700
ฉันว่ามันหลีกเลี่ยงไม่ได้
ที่พวกเขาจะเกลียดฉันตอนโตขึ้น
1179
00:54:07,950 --> 00:54:10,600
เหมือนพ่อแม่คนอื่นๆ
ฉันนอนไม่หลับเอาแต่จินตนาการว่า
1180
00:54:10,800 --> 00:54:13,170
ลูกๆ ของฉันจะพูดอะไรถึงฉัน
ตอนคุยกับจิตแพทย์
1181
00:54:13,370 --> 00:54:15,080
ใช่ไหม คุณเคยทำแบบนี้
1182
00:54:15,290 --> 00:54:18,210
"แม่ไม่อยู่บ้าน
แม่พลาดการแข่งขันเบสบอล
1183
00:54:18,580 --> 00:54:21,150
"แม่บังคับให้ฉันฟังการแสดง
สิบนาทีเป๊ะปังตลอดทั้งสัปดาห์
1184
00:54:21,350 --> 00:54:24,880
"จากนั้นแม่ให้เราซักไซ้แม่หลายชั่วโมง
แม่จะได้หาทางตอบโต้ความคิดเห็นได้
1185
00:54:25,260 --> 00:54:26,800
"และเครื่องดื่มของเราถูกผสมน้ำให้จาง"
1186
00:54:30,720 --> 00:54:33,470
เพราะแบบนั้นฉันถึงต้องโด่งดังมากๆ
1187
00:54:33,810 --> 00:54:36,520
ถ้าคุณโด่งดังจริงๆ ทุกคนจะรักคุณ
1188
00:54:36,720 --> 00:54:38,100
อย่างน้อยก็จนกว่าจะอ่านพินัยกรรม
1189
00:54:39,900 --> 00:54:43,090
ฉันเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับแมรี่ มาร์ติน
ดาวดังบรอดเวย์
1190
00:54:43,290 --> 00:54:44,970
คนขับรถของเธอป่วย
เธอเลยต้องนั่งแท็กซี่
1191
00:54:45,170 --> 00:54:46,610
ไปที่โรงละครที่เธอแสดง
1192
00:54:46,820 --> 00:54:49,160
เธอขึ้นรถ คนขับรถแท็กซี่
ถามเธอว่าเธอจะไปไหน
1193
00:54:49,620 --> 00:54:50,950
เธอไม่รู้เลย
1194
00:54:51,700 --> 00:54:54,160
ไม่รู้เลยว่าโรงละครอยู่ที่ไหนหรือชื่ออะไร
1195
00:54:54,410 --> 00:54:57,330
เธอโด่งดังเกินกว่าจะรู้
1196
00:54:57,870 --> 00:54:59,610
เธอดังมากขนาดที่จะมีคนสังเกตเห็น
1197
00:54:59,810 --> 00:55:03,050
ว่าเธอหายตัวไปและมาหาตัวเธอ
เธอแค่ต้องยืนเฉยๆ เท่านั้น
1198
00:55:04,710 --> 00:55:06,420
นั่นแหละชื่อเสียงแบบที่ฉันต้องการ
1199
00:55:06,840 --> 00:55:09,620
ที่ฉันไม่เคยต้องรู้ว่า
ฉันเป็นใคร จะไปที่ไหน
1200
00:55:09,820 --> 00:55:12,160
ที่วันหนึ่งบ็อบ โฮป
จะเดินมาหาฉันที่ร้านอาหารและบอกว่า
1201
00:55:12,360 --> 00:55:14,330
"ผมบ็อบ โฮป คุณอาจจะจำผมไม่ได้"
1202
00:55:14,530 --> 00:55:16,430
และฉันบอกว่า
"แน่นอนฉันจำได้ ฉันขอสั่งไก่"
1203
00:55:21,270 --> 00:55:23,360
ฉันอยากมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่
1204
00:55:23,940 --> 00:55:25,890
ฉันอยากสัมผัสประสบการณ์ทุกอย่าง
1205
00:55:26,090 --> 00:55:28,860
ฉันอยากแหกกฎทุกข้อที่มี
1206
00:55:30,360 --> 00:55:34,290
ว่ากันว่าความทะเยอทะยานเป็นนิสัย
ที่ไม่น่าดึงดูดในตัวผู้หญิง อาจจะใช่
1207
00:55:35,200 --> 00:55:37,080
แต่รู้ไหมว่าอะไรที่ไม่น่าดึงดูดจริงๆ
1208
00:55:37,710 --> 00:55:39,750
การรอเฉยๆ ให้บางอย่างเกิดขึ้น
1209
00:55:40,370 --> 00:55:43,610
มองออกไปนอกหน้าต่าง
คิดถึงชีวิตของคุณที่ควรจะเป็นข้างนอกนั่น
1210
00:55:43,810 --> 00:55:46,030
แต่ไม่เต็มใจที่จะเปิดประตู
และออกไปคว้ามัน
1211
00:55:46,230 --> 00:55:48,090
แม้ว่าจะมีคนบอกคุณว่าคุณทำไม่ได้
1212
00:55:49,010 --> 00:55:51,510
การเป็นคนขี้ขลาดน่ารักแค่ในเรื่อง
พ่อมดแห่งออซ
1213
00:55:53,550 --> 00:55:56,390
อีธานและเอสเธอร์
ว่าแล้วว่าสุดท้ายฉันจะนึกชื่อลูกๆ ออก
1214
00:56:10,360 --> 00:56:13,450
คุณเป็นผู้ชมที่น่าทึ่งมาก
1215
00:56:13,700 --> 00:56:17,290
ฉันอยากขอบคุณคุณ
ฉันอยากขอบคุณกอร์ดอน ฟอร์ด
1216
00:56:17,580 --> 00:56:20,190
และที่สำคัญที่สุด
ฉันอยากขอบคุณเบิร์กดอร์ฟ กู้ดแมน
1217
00:56:20,390 --> 00:56:24,540
จากก้นบึ้งหัวใจของฉัน
ขอบคุณและราตรีสวัสดิ์ค่ะ
1218
00:56:30,510 --> 00:56:32,590
ฉันแค่หวังว่าเธอน่าจะใส่ชุดอื่น
1219
00:56:33,260 --> 00:56:35,010
ทำได้แล้ว มิเรียม
1220
00:56:42,560 --> 00:56:44,300
- คุณพระ
- คุณพระ
1221
00:56:44,500 --> 00:56:46,940
อย่ายืนเฉยๆ ตรงนั้นสิ
มาตรงนี้เลย เมเซิล มาเลย
1222
00:57:03,330 --> 00:57:05,880
นั่งลงเดี๋ยวนี้เลย
1223
00:57:13,010 --> 00:57:15,290
เมื่อกี้มันมาจากไหนกันเนี่ย
1224
00:57:15,490 --> 00:57:17,810
มันอยู่ตรงนั้นเสมอ กอร์ดอน
คุณแค่ต้องถาม
1225
00:57:18,260 --> 00:57:20,540
เมื่อกี้สุดยอดมาก เยี่ยมจริงๆ
1226
00:57:20,740 --> 00:57:23,770
และผมต้องบอกเลยว่าผมเห็นด้วยกับคุณ
คุณไม่ใช่นักเขียนแน่ๆ
1227
00:57:25,100 --> 00:57:28,020
นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เคยมีคนบอกฉัน
1228
00:57:28,980 --> 00:57:31,320
แผนที่ผมวางไว้
ย้อนกลับมาทำร้ายผมเอง ทุกคน
1229
00:57:31,520 --> 00:57:34,350
ผมรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ตลก
แต่ไม่รู้ว่าตลกมากขนาดไหน
1230
00:57:34,550 --> 00:57:36,660
ฉันแค่รู้สึกขอบคุณที่คุณไม่ได้ปิดกล้อง
1231
00:57:36,910 --> 00:57:38,490
ปิดนะ แต่คุณแสดงใหม่ได้ใช่ไหม
1232
00:57:38,870 --> 00:57:39,870
แน่นอนค่ะ
1233
00:57:40,790 --> 00:57:43,400
ทุกคน ผมคิดว่าผมยังไม่ได้แนะนำคุณ
1234
00:57:43,600 --> 00:57:46,110
ให้รู้จักกับผู้หญิง
ที่ตลกมากๆ คนนี้อย่างเป็นเรื่องเป็นราว
1235
00:57:46,310 --> 00:57:47,690
และผมขอแก้ไขเรื่องนั้นเดี๋ยวนี้
1236
00:57:47,890 --> 00:57:51,990
ทุกคนครับ เธอปรากฏตัว
เป็นครั้งแรกและไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่ๆ
1237
00:57:52,190 --> 00:57:54,280
ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
ผมขอแนะนำ
1238
00:57:54,480 --> 00:58:00,100
สุดยอดคุณนายเมเซิล
หญิงมหัศจรรย์ ผู้น่าหลงใหล
1239
00:58:06,980 --> 00:58:09,380
นั่นแม่ของหลานๆ ฉัน
1240
00:58:09,580 --> 00:58:10,440
นั่นภรรยาเก่าผม
1241
00:58:11,900 --> 00:58:12,900
นั่นภรรยาเก่าผม
1242
00:58:35,630 --> 00:58:36,550
คุณถูกไล่ออก
1243
00:58:55,150 --> 00:58:59,530
หกเดือนก่อนหน้านี้
1244
00:59:10,330 --> 00:59:12,110
ทีนี้จำไว้นะ เอาให้อ่านไม่ออก
1245
00:59:12,310 --> 00:59:13,490
นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย
1246
00:59:13,690 --> 00:59:16,620
- คุณอยากให้ผมสอนวิธีเป็นคนดังเหรอ
- หลังจากที่คุณเรียนรู้แล้วนะ
1247
00:59:16,820 --> 00:59:18,160
นี่ไม่ใช่พฤติกรรมของคน
1248
00:59:18,360 --> 00:59:20,290
ที่กินกุ้งฟรีตลอดทั้งคืน
1249
00:59:20,490 --> 00:59:23,250
ถ้ามีคนขอลายเซ็นคุณ
พวกเขาควรอ่านชื่อคุณได้
1250
00:59:23,450 --> 00:59:24,520
ไม่ ผิดแล้ว
1251
00:59:24,720 --> 00:59:26,710
ถ้าพวกเขาอ่านชื่อของคุณได้
พวกเขาจะรู้สึกโดนโกง
1252
00:59:26,910 --> 00:59:28,750
พวกเขาจะรู้ว่าคุณไปโรงเรียน
1253
00:59:28,950 --> 00:59:29,880
ว่าคุณเซ็นเช็คได้
1254
00:59:30,080 --> 00:59:32,060
โอเค นี่ คุณคิดว่าไง
1255
00:59:32,400 --> 00:59:33,230
นี่อะไร
1256
00:59:33,520 --> 00:59:34,530
ลายเซ็นของฉัน
1257
00:59:34,780 --> 00:59:37,360
ผมเห็นตัวหนังสือชัดมาก
อย่างน้อยสามตัว เอาใหม่
1258
00:59:39,410 --> 00:59:41,020
ใครสอนคุณเรื่องการมีชื่อเสียง
1259
00:59:41,210 --> 00:59:43,310
- ผมเกิดมาก็ดังเลย
- เข้าใจแล้ว
1260
00:59:43,510 --> 00:59:45,270
ผมอยู่ในตะกร้าลอยมาตามแม่น้ำไนล์
1261
00:59:45,470 --> 00:59:47,400
ในนั้นมีแต่สีทาหน้าตัวละคร
และเอกสารวงการบันเทิง
1262
00:59:47,600 --> 00:59:48,480
เป็นเรื่องราวยอดเยี่ยมมาก
1263
00:59:48,680 --> 00:59:49,790
ผมแต่งขึ้นมาเอง
1264
00:59:50,040 --> 00:59:52,040
คุณอยากฟังเรื่องตั๊กแตนเต้นแท็ปไหม
1265
00:59:53,000 --> 00:59:54,040
คุณอยากได้อย่างอื่นอีกไหม
1266
00:59:54,340 --> 00:59:56,510
- มีอะไรอย่างอื่นอีกไหมคะ
- คิดเงินเลยครับ
1267
00:59:57,800 --> 00:59:59,080
ขอบคุณที่เลี้ยงอาหารค่ะ
1268
00:59:59,270 --> 01:00:00,050
ด้วยความยินดี
1269
01:00:00,970 --> 01:00:01,990
คืนนี้เยี่ยมมาก
1270
01:00:02,190 --> 01:00:03,100
ผมเห็นด้วย
1271
01:00:04,100 --> 01:00:05,100
หิมะยังตกอยู่หรือเปล่า
1272
01:00:05,640 --> 01:00:09,390
ถ้ายังตกอยู่ก็จะไม่มีรถแท็กซี่
1273
01:00:09,850 --> 01:00:11,100
รถไฟก็เอาแน่เอานอนไม่ได้
1274
01:00:11,560 --> 01:00:14,900
คุณอาจจะต้องหาที่พักใกล้ๆ
จนกว่าอากาศจะดีขึ้น
1275
01:00:15,230 --> 01:00:16,820
ก่อนหน้านี้ฉันหาที่พักแล้ว
1276
01:00:17,030 --> 01:00:18,720
ทีนี้ตอนเช้าฉันต้องไปหาที่สารภาพบาป
1277
01:00:18,920 --> 01:00:20,570
บูธสุดท้ายฝั่งซ้ายรู้ภาษาฮีบรู
1278
01:00:23,950 --> 01:00:25,700
งั้นอันนี้เป็นไงคะ
1279
01:00:26,580 --> 01:00:29,000
ดีครับ นั่นเหมือนภาษาสันสกฤตเลย
1280
01:00:29,500 --> 01:00:31,400
โอเค ทีนี้เราควรฝึกเรื่องการไม่สนใจ
1281
01:00:31,600 --> 01:00:33,030
คนที่คุณรู้จักเวลาที่พวกเขา
1282
01:00:33,230 --> 01:00:35,540
ยืนอยู่ใกล้ๆ คุณ พวกคนดังก็ทำกันทุกคน
1283
01:00:37,050 --> 01:00:39,670
อะไรที่ทำให้คุณมั่นใจว่าฉันจะดังมาก
1284
01:00:39,920 --> 01:00:40,920
แค่ลางสังหรณ์น่ะ
1285
01:00:42,680 --> 01:00:46,060
ผมเห็นการแสดงของคุณแล้ว
ผมเห็นคุณหนีตำรวจ
1286
01:00:46,470 --> 01:00:47,970
งั้นก็การวิ่งและการพูด
1287
01:00:48,310 --> 01:00:49,560
คุณมีทักษะมากมาย
1288
01:00:50,640 --> 01:00:52,670
ฉันคิดว่าเสื้อรัดทรงของฉันทำให้คุณสนใจ
1289
01:00:52,870 --> 01:00:54,770
ผมสนใจมานานแล้ว
1290
01:00:55,270 --> 01:00:57,360
ผมถึงได้คอยหันไปทางหนึ่ง
1291
01:00:57,560 --> 01:00:58,530
ไม่รู้สิ
1292
01:00:59,690 --> 01:01:02,310
ฉันหวังว่าคุณคงพูดถูก
เพราะฉันไม่มีแผนสำรอง
1293
01:01:02,500 --> 01:01:05,060
ฉันทุ่มให้กับอาชีพนี้หมดตัว
1294
01:01:05,260 --> 01:01:06,030
ผมขออนุญาตนะ
1295
01:01:07,030 --> 01:01:08,950
ให้ตายสิ ฉันชอบผู้ชาย
คนที่ขโมยอาหารของฉัน
1296
01:01:11,040 --> 01:01:13,000
"โอกาสดังรอคุณอยู่ตรงกลางเวที
1297
01:01:13,250 --> 01:01:15,540
"คุณแค่ต้องขึ้นเวทีและคว้ามันมา
1298
01:01:16,710 --> 01:01:18,710
"เมื่อคุณลงมือทำแล้ว
ทุกคนจะรู้ว่าคุณเป็นใคร
1299
01:01:19,380 --> 01:01:20,920
"พวกเขาจะรู้จักความหลักแหลม
1300
01:01:21,380 --> 01:01:23,680
"สติปัญญา รอยยิ้ม
1301
01:01:24,050 --> 01:01:25,840
"ดวงตาที่ยอดเยี่ยม
และแสดงออกความรู้สึกของคุณ
1302
01:01:27,390 --> 01:01:29,290
"พวกเขาจะไม่มีทาง
ต้านทานเสน่ห์ของคุณได้"
1303
01:01:29,490 --> 01:01:31,170
ตัวหนังสือตรงนั้นคงเล็กมากๆ เลยนะ
1304
01:01:31,370 --> 01:01:32,980
"พวกเขาจะสยบลงแทบเท้าคุณ
1305
01:01:33,310 --> 01:01:36,480
"และบูชาตัวคุณ
และเสื้อรัดทรงที่คุณใส่แสดง"
1306
01:01:36,690 --> 01:01:37,720
ฉันขอดูคำทำนายนั้นได้ไหม
1307
01:01:37,910 --> 01:01:40,320
ถ้ามีคุณเห็นว่าคุณอ่านออก
พวกเขาจะไม่ปล่อยให้คุณดัง
1308
01:01:44,490 --> 01:01:49,990
"หมายเลขนำโชคของคุณคือ
46 24 11 หก และห้า"
1309
01:01:50,330 --> 01:01:51,540
มันขึ้นอยู่กับวิธีอ่าน
1310
01:01:54,080 --> 01:01:55,460
จำคำพูดของผมไว้นะ
1311
01:01:56,130 --> 01:01:58,500
อีกไม่นาน ในอนาคตอันใกล้
1312
01:01:59,420 --> 01:02:01,380
คุณจะเป็นคนเลี้ยงอาหารจีนผม
1313
01:02:13,180 --> 01:02:15,250
ปี 2005
1314
01:02:15,450 --> 01:02:19,130
สัปดาห์ที่ 24 คุณไปที่ออร์แลนโด
และปาล์มบีช วันที่พวกนั้นยืนยันแล้ว
1315
01:02:19,330 --> 01:02:22,680
จากนั้นคุณมีชิคาโก มินนีแอโพลิส
และอาจจะเวกัสนานสองสัปดาห์
1316
01:02:22,880 --> 01:02:24,740
ห่างไกลกันมาก ต้องเดินทางเยอะเลย
1317
01:02:24,940 --> 01:02:26,220
ชาโรเสนอเครื่องบินของเธอ
1318
01:02:26,420 --> 01:02:28,350
งั้นก็โอเคสินะ แล้วที่พาเลซล่ะ
1319
01:02:28,550 --> 01:02:31,060
เรากำลังคุยเรื่องพาเลซอยู่
พวกเขายังพูดถึงเดือนธันวาคม
1320
01:02:31,260 --> 01:02:32,940
ฉันไม่อยากไปลอนดอน
ช่วงวันหยุดเทศกาล
1321
01:02:33,140 --> 01:02:34,940
- ฉันรู้
- ฉันอยากอยู่ที่นิวยอร์ก
1322
01:02:35,140 --> 01:02:36,320
เราแจ้งข้อความแล้ว
1323
01:02:36,520 --> 01:02:39,490
ฉันไม่เคยอยู่นิวยอร์กช่วงวันหยุด
และปีนี้ฉันอยากอยู่
1324
01:02:39,680 --> 01:02:41,880
ฉันเข้าใจแล้วค่ะ
นิวยอร์กช่วงวันหยุด จบ
1325
01:02:42,080 --> 01:02:44,070
ถ้านั่นเป็นช่วงเดียวที่ได้ก็โอเค
1326
01:02:44,270 --> 01:02:46,160
พวกเขาทำอะไรไม่ได้เรื่องเสียงดัง
1327
01:02:46,360 --> 01:02:48,370
มีเสียงพวกเขา
กระโดดไปมาข้างล่างหลายชั่วโมงแล้ว
1328
01:02:48,570 --> 01:02:50,160
เหมือนรูบี้ คีเลอร์ย้ายเข้ามาอยู่
1329
01:02:50,360 --> 01:02:51,500
ผมจะไปเคาะประตูดู
1330
01:02:51,700 --> 01:02:53,890
บอกพวกเขาว่าโยโกะบ่น
นั่นจะทำให้พวกเขาเงียบ
1331
01:02:54,680 --> 01:02:56,940
เอาละ ก่อนที่เราจะหยุดพัก
วันอังคารฉันจะต้องทำอะไร
1332
01:02:57,560 --> 01:02:58,400
ไม่มีอะไรค่ะ
1333
01:02:59,560 --> 01:03:00,840
เราจะนัดที่ไหนหรือเปล่า
1334
01:03:01,040 --> 01:03:04,510
ไม่ค่ะ แต่คุณทำงานวันอาทิตย์
วันจันทร์และวันพุธ เดินทางวันพฤหัสฯ
1335
01:03:04,710 --> 01:03:05,650
แล้ววันอังคารล่ะ
1336
01:03:05,860 --> 01:03:07,400
คุณพักผ่อนวันอังคารได้
1337
01:03:09,950 --> 01:03:11,070
ขอฉันลองโทรติดต่อดู
1338
01:03:12,160 --> 01:03:14,330
คุณกดตรงนี้ เอาเมนูขึ้นมา
1339
01:03:14,530 --> 01:03:16,940
เลื่อนไปที่ไอคอนซองจดหมาย
คลิก แล้วเขียนข้อความของคุณ
1340
01:03:17,140 --> 01:03:18,020
ทำไมฉันไม่โทรหาแทนล่ะ
1341
01:03:18,220 --> 01:03:19,230
บางครั้งคุณอยากส่งข้อความ
1342
01:03:19,430 --> 01:03:20,320
- เมื่อไหร่
- เมื่อคุณไปสาย
1343
01:03:20,520 --> 01:03:21,360
ฉันโทรบอกได้
1344
01:03:21,560 --> 01:03:23,700
มันเป็นเรื่องสนุกๆ ที่โทรศัพท์ของคุณทำได้
อย่างเช่น ถ่ายรูป
1345
01:03:23,900 --> 01:03:25,780
- กล้องของฉันถ่ายรูป
- ถ้าคุณไม่มีกล้องล่ะ
1346
01:03:25,980 --> 01:03:27,070
ฉันเก็บไว้ในความทรงจำ
1347
01:03:27,270 --> 01:03:28,280
มันถ่ายวิดีโอได้ด้วย
1348
01:03:28,480 --> 01:03:30,450
มันมีรหัสนิวเคลียร์ไหม
ฉันระเบิดใครได้ไหม
1349
01:03:30,650 --> 01:03:32,660
- ไม่ คุณทำไม่ได้
- ฉันสื่อสารกับมนุษย์ต่างดาวได้ไหม
1350
01:03:32,860 --> 01:03:34,330
ผมขอแสดงวิธีเขียนข้อความให้ดูได้ไหม
1351
01:03:34,530 --> 01:03:35,330
คุณลองดูได้แน่นอน
1352
01:03:35,530 --> 01:03:38,630
คุณเลื่อนไปที่ตัวเลข
จากนั้นก็ที่ตัวอักษรที่คุณต้องการ
1353
01:03:38,830 --> 01:03:40,270
ขอให้สนุกกับโทรศัพท์นะ แฟรงคลิน
1354
01:05:43,190 --> 01:05:45,600
เดี๋ยวนะ ฉันมีของเต็มไปหมด
1355
01:05:45,850 --> 01:05:47,720
ข้าวของจริงๆ หรือของทุเรศๆ ไม่น่าดู
1356
01:05:47,910 --> 01:05:50,760
พนักงานทำความสะอาดหญิง
แม่งย้ายข้าวของไปทั่ว
1357
01:05:50,960 --> 01:05:52,450
ฉันหาแว่นดูทีวีไม่เจอ
1358
01:05:52,650 --> 01:05:54,470
ดูในกล่องบนโต๊ะที่วางดอกไม้
1359
01:05:54,670 --> 01:05:56,520
อย่าแกล้งทำเป็นว่าเธอรู้ทุกอย่าง
1360
01:05:56,720 --> 01:05:58,100
กล่องบนโต๊ะที่วางดอกไม้
1361
01:05:58,300 --> 01:06:00,230
เธอไม่ได้รู้ทุกเรื่อง
1362
01:06:00,430 --> 01:06:02,190
เธอไม่ได้ย้ายมัน เธอไม่เคยย้ายมัน
1363
01:06:02,390 --> 01:06:03,730
ดูในกล่องบนโต๊ะ
1364
01:06:03,930 --> 01:06:06,790
รู้ไหมว่า
อยู่ห่างจากเธอเป็นทวีปก็ยังไม่พอ
1365
01:06:08,500 --> 01:06:09,540
หาเจอไหม
1366
01:06:10,590 --> 01:06:11,460
ไม่เจอ
1367
01:06:12,590 --> 01:06:14,260
เครื่องอัดเทปของเธอ
ใช้งานได้โอเคดีไหม
1368
01:06:14,460 --> 01:06:15,760
ได้ ฉันซ่อมมันแล้ว
1369
01:06:15,970 --> 01:06:16,790
เธอเช็กดูหรือยัง
1370
01:06:16,990 --> 01:06:18,850
ฉันเช็กแล้ว มันใช้ได้
1371
01:06:19,220 --> 01:06:21,770
ทีนี้บอกฉันอีกที เมื่อวานเกิดอะไรขึ้น
1372
01:06:22,890 --> 01:06:25,000
คนที่พวกเขาเลือกให้ตกรอบคือคนที่ไม่รู้ว่า
1373
01:06:25,200 --> 01:06:28,550
ตัวละครตัวไหนใน เดอะพาทริดจ์แฟมิลี่
ที่เล่นโดยแดนนี่ โบนาดิวชี่
1374
01:06:28,750 --> 01:06:30,300
ฉันก็คงไม่รู้เรื่องนั้น
1375
01:06:30,500 --> 01:06:32,820
แดนนี่ไง ให้ตายเถอะ
1376
01:06:33,490 --> 01:06:34,260
ได้เทปไหม
1377
01:06:34,460 --> 01:06:35,760
ได้แล้ว คุณได้ไหม
1378
01:06:35,960 --> 01:06:38,020
ได้แล้ว ฉันกำลังเอาใส่เครื่อง
1379
01:06:38,210 --> 01:06:39,290
ฉันกำลังเอาใส่เครื่อง
1380
01:06:39,490 --> 01:06:41,480
- ยังเอาใส่เครื่องอยู่
- ฉันใส่ได้แล้ว
1381
01:06:41,680 --> 01:06:42,390
ได้แล้ว
1382
01:06:42,590 --> 01:06:44,150
ทีนี้อย่ากดเล่นก่อนฉันจะกด
1383
01:06:44,350 --> 01:06:46,020
แม่งทุกทีเลย
1384
01:06:46,220 --> 01:06:48,730
เพราะเราต้องได้ยินคำตอบพร้อมกัน
1385
01:06:48,930 --> 01:06:49,690
ฉันรู้
1386
01:06:49,890 --> 01:06:52,320
ถ้าคุณเปิดก่อน
งั้นคุณจะได้ยินคำตอบก่อนฉัน
1387
01:06:52,520 --> 01:06:54,410
ฉันรู้แล้วโว้ย
1388
01:06:54,610 --> 01:06:57,260
เราจะกดปุ่มเล่นพร้อมกัน ให้ตายเถอะ
1389
01:06:57,880 --> 01:06:59,720
ป่านนี้เราดูจบได้ทั้งรายการแล้ว
1390
01:07:00,680 --> 01:07:02,560
ซูซี คุณได้นกของฉันไหม
1391
01:07:03,600 --> 01:07:07,520
ตัวสีแดงเหรอ น่ารักมาก
ฉันไม่เคยเห็นแบบนั้นมาก่อนเลย
1392
01:07:07,810 --> 01:07:09,460
ฉันตั้งชื่อมันว่ากะหรี่
1393
01:07:09,660 --> 01:07:10,960
ฉันไม่ได้ขอบคุณเธอเหรอ
1394
01:07:11,160 --> 01:07:13,020
ด้วยความยินดี พร้อมหรือยัง
1395
01:07:13,280 --> 01:07:14,650
ฉันพร้อมแล้ว
1396
01:07:14,940 --> 01:07:18,410
โอเค หนึ่ง สอง สาม...
1397
01:07:18,610 --> 01:07:19,450
- กด
- กด
1398
01:07:22,330 --> 01:07:23,700
เป็นเพลงที่ฟังเพลินจริงๆ
1399
01:07:24,040 --> 01:07:25,370
ฟังเพลินมากจริงๆ
1400
01:07:26,580 --> 01:07:29,460
สุดยอดการแข่งขันชิงแชมป์
1401
01:07:30,080 --> 01:07:33,780
จะเป็นคริส มิลเลอร์ ผู้เชี่ยวชาญ
ด้านการค้าปลีกจากหลุยส์วิลล์ เคนทักกี
1402
01:07:33,980 --> 01:07:36,590
ซึ่งเมื่อวานชนะรางวัล 10,000 ดอลลาร์
1403
01:07:37,800 --> 01:07:39,910
วันนี้เราคุยกันเรื่องวันที่
1404
01:07:40,110 --> 01:07:42,580
และฉันก้มมองดู วันอังคารฉันว่าง
1405
01:07:42,780 --> 01:07:44,830
อุ๊ย เสียใจกับดีเลียด้วย
1406
01:07:45,030 --> 01:07:46,670
ตารางว่างเลย ซูซี
1407
01:07:46,870 --> 01:07:49,140
และพอฉันถาม
เธอมองฉันเหมือนฉันบ้า
1408
01:07:49,900 --> 01:07:51,000
อยากให้ฉันโทรหาเขาไหม
1409
01:07:51,200 --> 01:07:53,190
ฉันอยากให้คุณกลับมาทำงาน
1410
01:07:53,520 --> 01:07:56,530
ฉันทำงานในยุคของฉันไปแล้ว
พรุ่งนี้ฉันจะโทรหาเขา
1411
01:07:57,030 --> 01:07:58,430
ฉันว่าแชมป์เก่าจะชนะ
1412
01:07:58,630 --> 01:08:00,220
โอเค ฉันว่าคนมีเคราเฟิ้ม
1413
01:08:00,420 --> 01:08:01,700
เอาละครับ รอบเจพพาร์ดี
1414
01:08:02,160 --> 01:08:03,580
จะเป็นการแข่งขันที่สูสีดี
1415
01:08:03,990 --> 01:08:05,580
เราทำให้มันน่าสนใจกว่านี้ไหม
1416
01:08:05,910 --> 01:08:09,230
มันน่าสนใจมา 45 ปีแล้ว
ฉันไม่แน่ใจว่าจะทำให้ดีกว่านั้นได้ยังไง
1417
01:08:09,430 --> 01:08:12,000
เลือกมหาเศรษฐี ฟอบส์ 200 ดอลลาร์
1418
01:08:12,670 --> 01:08:14,490
"เดือนมีนาคม
เป็นเดือนที่ยอดเยี่ยมสำหรับเธอ
1419
01:08:14,690 --> 01:08:16,280
"เธอเปิดตัวในรายชื่อฟอบส์ครั้งแรก..."
1420
01:08:16,480 --> 01:08:17,740
- มาร์ธา สจวร์ต
- เขาติดคุก
1421
01:08:17,940 --> 01:08:19,700
เพราะว่าเป็นผู้หญิง
ทั้งๆ ที่ผู้ชายคนอื่นๆ ทุกคน
1422
01:08:19,900 --> 01:08:22,240
ที่ทำเรื่องแบบเดียวกันก็ไม่โดนโทษอะไร
1423
01:08:22,440 --> 01:08:24,330
- มาร์ธา สจวร์ตคือใคร
- ใช่
1424
01:08:24,530 --> 01:08:26,180
ฉันคิดว่าข้อนั้นเขาจะให้ฉัน
1425
01:08:26,470 --> 01:08:28,130
"แต่สมาชิกวัย 70-80 ปี
1426
01:08:28,320 --> 01:08:30,340
"ของครอบครัวดิสนีย์ยังทำอยู่" จอห์นว่าไง
1427
01:08:30,540 --> 01:08:31,800
- รอย ดิสนีย์คือใคร
- รอย ดิสนีย์
1428
01:08:32,000 --> 01:08:33,050
เขาเป็นคนดี
1429
01:08:33,250 --> 01:08:34,420
พรีเดเตอร์ 600 เหรียญ
1430
01:08:34,620 --> 01:08:36,510
คุณคิดว่าถ้าฉันไว้เคราแพะจะเป็นยังไง
1431
01:08:36,710 --> 01:08:38,050
ทำไมเธอถึงคิดเรื่องนั้นล่ะ
1432
01:08:38,250 --> 01:08:39,550
ก็ถ้ามีการกลับชาติมาเกิด
1433
01:08:39,750 --> 01:08:42,200
ฉันอาจกลับมาเกิดเป็นผู้ชาย
และฉันอยากมีลุค
1434
01:08:42,450 --> 01:08:44,290
- เธอหัวล้านไหม
- ทำไม
1435
01:08:44,490 --> 01:08:46,350
เพราะฉันว่าเธอหัวล้านมันจะแปลก
1436
01:08:46,550 --> 01:08:48,450
ถ้าขนทั้งหมดที่มีอยู่ใต้คาง
1437
01:08:48,660 --> 01:08:50,410
เคราแพะเหมาะกับคนที่มีผมมากกว่า
1438
01:08:50,620 --> 01:08:51,770
ไร้สาระสิ้นดี
1439
01:08:51,970 --> 01:08:54,190
นั่นเหรอที่ไร้สาระ
ไม่ใช่ประเด็นนี้ที่เราคุยกันอยู่เหรอ
1440
01:08:54,390 --> 01:08:57,470
คุณไม่เคยนึกภาพเหรอ
ถ้าคุณกลับมาเกิดจะเป็นยังไง
1441
01:08:57,670 --> 01:08:59,780
ไม่ สมองฉันยังทำงานได้ดี
1442
01:08:59,980 --> 01:09:01,470
ฉันคิดเรื่องนั้นตลอดเลย
1443
01:09:01,880 --> 01:09:03,580
ฉันจะเป็นใคร ฉันจะอยู่ที่ไหน
1444
01:09:03,780 --> 01:09:04,620
ถ้าฉันเกิดเป็นสัตว์ล่ะ
1445
01:09:04,820 --> 01:09:05,540
ให้ตายเถอะ
1446
01:09:05,740 --> 01:09:10,290
ฉันว่าฉันคงเป็นกระรอกน่ารัก
หรือหงส์ หรือม้าป่า
1447
01:09:10,490 --> 01:09:12,630
ฉันคงเป็นม้าป่าที่ยอดเยี่ยม คุณล่ะ
1448
01:09:12,830 --> 01:09:14,380
ฉันจะไม่กลับมาเกิดเป็นอะไรทั้งนั้น
1449
01:09:14,580 --> 01:09:15,570
เถอะน่า
1450
01:09:15,770 --> 01:09:17,610
ฉันโอเคกับการตาย
ฉันชอบแบบนั้นมากกว่า
1451
01:09:17,810 --> 01:09:19,230
สัตว์อะไรก็ได้ คุณจะเป็นตัวอะไร
1452
01:09:21,360 --> 01:09:23,280
- สกังก์
- ทำไม
1453
01:09:23,740 --> 01:09:26,450
ขนเยี่ยม หน้าตาน่ารัก และมีตูดเป็นอาวุธ
1454
01:09:27,160 --> 01:09:29,310
- นั่นเหมือนคุณนะ
- ใช่ไหมล่ะ
1455
01:09:29,510 --> 01:09:33,580
เดินไปตามถนน
มีคนกระแทกฉัน หันไป ยกหางขึ้น ตูม
1456
01:09:34,210 --> 01:09:35,130
ฉันนึกภาพออก
1457
01:09:35,500 --> 01:09:37,860
และฉันจะเหลียวหลังดูตอนที่ทำ
1458
01:09:38,060 --> 01:09:39,750
และใส่หมวกของคุณด้วย
1459
01:09:40,920 --> 01:09:45,290
ใช่แล้ว เพื่อน กลิ่นนั้นน่ะเหรอ
นั่นนายไง ขอให้อาบน้ำมะเขือเทศให้สนุก
1460
01:09:45,490 --> 01:09:46,760
อาบน้ำมะเขือเทศ
1461
01:09:48,140 --> 01:09:51,730
โยนก้านเซเลอรีเข้าไปในนั้น
อยู่ได้สักพักเลย
1462
01:09:52,850 --> 01:09:54,340
ก้านเซเลอรี
1463
01:09:54,540 --> 01:09:56,690
ครั้งหน้าเดินไปไหนจะได้ระวัง
1464
01:09:58,980 --> 01:10:00,730
สกังก์เปเป้ชาวยิวอยู่ตรงนี้
1465
01:10:10,950 --> 01:10:12,500
ปวดท้อง หยุดได้แล้ว
1466
01:13:34,700 --> 01:13:36,640
คำบรรยายโดย ลลวรรณ
1467
01:13:36,840 --> 01:13:38,790
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ต้องตา สุธรรมรังษี