1
00:00:08,130 --> 00:00:09,240
ขอบคุณพระเจ้าที่คุณมาที่นี่
2
00:00:09,440 --> 00:00:11,700
ฉันไม่ให้คุณเผชิญหน้า
คุณนายมัวเยอส์ตามลำพังหรอก
3
00:00:11,900 --> 00:00:14,620
เธอยังผมทอง ยิ้มแย้ม และดูร้าย
4
00:00:14,820 --> 00:00:16,250
ต้องมีสองคนเพื่อรับมือกับเธอ
5
00:00:16,450 --> 00:00:19,460
ตอนที่เธอขู่ว่าจะทำทัณฑ์บน
เราไม่รู้ว่าเธอขู่เราหรือลูกกันแน่
6
00:00:19,660 --> 00:00:22,170
ขู่เราน่ะสิ ฉันได้เล่า
เรื่องคัพเค้กให้คุณฟังหรือยัง
7
00:00:22,370 --> 00:00:23,170
ยังเลย ว่ามา
8
00:00:23,370 --> 00:00:27,010
ไม่กี่เดือนก่อน ฉันอาจหาญ
เอาคัพเค้กหน้าครีมสีชมพู
9
00:00:27,210 --> 00:00:30,400
มาร่วมงานขายขนม
ทั้งที่โทที นัสส์บอมเล็งเรื่องนั้นไว้แล้ว
10
00:00:34,110 --> 00:00:35,720
{\an8}ช่างตัดผ้าอยู่ชั้นบน
11
00:00:35,920 --> 00:00:38,640
{\an8}มีคนหนึ่งอยู่ที่นี่
มาก่อนที่พ่อผมเป็นเจ้าของอีก
12
00:00:38,840 --> 00:00:40,230
นี่คือช่างเย็บผ้าของเรา
13
00:00:40,430 --> 00:00:43,360
สวัสดีค่ะ สาวๆ ฉันอยากได้ผ้าแบบนี้
14
00:00:43,560 --> 00:00:46,580
มันมาจากอิสตันบูล
พ่อผมมีผู้ผลิตสินค้าอยู่ทั่วโลก
15
00:00:47,290 --> 00:00:49,110
เล็ตตี้ ช่างเย็บกระดุมอาวุโสของเรา
16
00:00:49,310 --> 00:00:50,780
นี่มิดจ์ แฟนผม
17
00:00:50,980 --> 00:00:51,800
สวัสดีค่ะ เล็ตตี้
18
00:00:52,000 --> 00:00:53,260
ทาเลียไปไหนแล้วล่ะ
19
00:00:53,760 --> 00:00:55,050
เย็บผ้าให้สนุกครับ สาวๆ
20
00:00:55,470 --> 00:00:57,080
ทาเลียไปไหนแล้วล่ะ โจล
21
00:00:57,280 --> 00:00:59,290
ทาเลียถูกไล่ออก
หลังจากที่คุณไปเที่ยวกับผม
22
00:00:59,490 --> 00:01:01,100
ทาเลียไม่มีโอกาสหรอก
23
00:01:01,720 --> 00:01:03,310
- โจลี่
- พวกเขาอยู่นั่นไง
24
00:01:03,600 --> 00:01:06,840
แม่ พ่อ ผมอยากแนะนำให้รู้จัก
มิเรียม ไวส์แมน
25
00:01:07,040 --> 00:01:09,420
- มอยช์ เมเซิล ยินดีนะ
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
26
00:01:09,620 --> 00:01:10,880
นี่เชอร์ลีย์ แม่ของโจล
27
00:01:11,080 --> 00:01:12,180
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
28
00:01:12,380 --> 00:01:14,010
หลานๆ ที่ฉันจะได้มี
29
00:01:14,210 --> 00:01:15,600
แม่ กอดเธอแน่นไปแล้ว
30
00:01:15,800 --> 00:01:18,220
- ชอบกางเกงชั้นในแบบไหน
- ไม่มีเหลือแล้วค่ะ
31
00:01:18,420 --> 00:01:20,030
เราเพิ่งได้ของมา มาดูสิ
32
00:01:20,740 --> 00:01:22,700
แม่ต้องพาเธอมาคืนผมด้วยนะ
33
00:01:23,750 --> 00:01:24,520
ว่าไงครับ
34
00:01:24,720 --> 00:01:27,550
ผู้หญิงคนนี้คือคนที่
ลูกจะไม่ปล่อยให้หลุดมือไปนะ
35
00:01:27,750 --> 00:01:29,570
พ่อ คนนี้แหละตัวจริง
36
00:01:29,770 --> 00:01:31,570
เธอใส่ขนาดเท่าไหร่ เธอตัวเล็กมาก
37
00:01:31,770 --> 00:01:35,910
เธอถามอยู่นั่น
"ถั่วแท่ง ถั่วแท่งอยู่ไหน"
38
00:01:36,110 --> 00:01:38,160
ระหว่างนั้น คัพเค้กฉันขายดีมาก
39
00:01:38,360 --> 00:01:40,930
และไม่มีใครสนใจ
ขนมในถาดของโทที นัสส์บอม
40
00:01:42,180 --> 00:01:43,640
- นั่นเธอหรือเปล่า
- นั่งตัวตรง
41
00:01:45,850 --> 00:01:46,690
ตกใจเก้อ
42
00:01:47,600 --> 00:01:49,820
พวกพ่อๆ ที่นี่แย่พอๆ กับพวกแม่ๆ
43
00:01:50,020 --> 00:01:51,550
พวกเขาพยายามจะให้ผมเป็นโค้ชกีฬา
44
00:01:51,750 --> 00:01:53,050
แล้วคุณรอดมาได้ยังไง
45
00:01:53,250 --> 00:01:55,050
- แกล้งบอกว่าบาดเจ็บจากไปรบ
- ไม่จริงน่า
46
00:01:55,250 --> 00:01:57,740
คนพวกนี้ไม่รู้ประวัติของผม
47
00:01:58,070 --> 00:02:01,120
ไม่มีใครตั้งคำถามวีรบุรุษสงครามหรอก
จากนั้นผมถามว่า...
48
00:02:02,540 --> 00:02:04,730
{\an8}ผมให้สัญญาณคุณให้กลับ
เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน
49
00:02:04,930 --> 00:02:08,190
{\an8}- มันเพิ่งสามทุ่มครึ่งเอง คุณปู่
- ผมต้องทำงานนี่
50
00:02:08,390 --> 00:02:12,320
ฉันทำให้พวกเพื่อนเก่าคุณสนุก
ฉันนึกว่าคุณอยากให้ทำแบบนั้น
51
00:02:12,520 --> 00:02:13,590
คุณคิดผิดแล้ว
52
00:02:14,760 --> 00:02:15,740
- จอดค่ะ
- อะไรนะ
53
00:02:15,940 --> 00:02:16,740
- ตรงนี้เหรอ
- ไม่
54
00:02:16,940 --> 00:02:18,180
- หยุดรถค่ะ
- มิดจ์
55
00:02:19,430 --> 00:02:22,350
ดราม่ามาก
ผมแต่งงานกับดาราเจ้าบทบาท
56
00:02:24,520 --> 00:02:26,770
- ค่ารถ 1.40 เหรียญ พวก
- รอก่อน
57
00:02:27,060 --> 00:02:28,210
คุณทำอะไรน่ะ
58
00:02:28,410 --> 00:02:29,650
เดินกลับบ้าน
59
00:02:29,980 --> 00:02:31,920
กว่าจะเดินถึงบ้านก็สว่างพอดี
60
00:02:32,120 --> 00:02:34,050
พรุ่งนี้ฉันไม่ต้องไปทำงานนี่
61
00:02:34,250 --> 00:02:35,840
ฉันออกเสียงคำว่า "งาน" ถูกไหม
62
00:02:36,040 --> 00:02:37,800
ฉันอ่านคำนั้นมาจากในนิตยสาร
63
00:02:38,000 --> 00:02:40,100
สะพานอยู่ทางนั้น
64
00:02:40,300 --> 00:02:41,560
สะพานอยู่ทางนี้
65
00:02:41,760 --> 00:02:42,770
ผมโตที่นี่นะ มิดจ์
66
00:02:42,970 --> 00:02:44,230
ฉันเห็นแสงไฟอยู่
67
00:02:44,430 --> 00:02:46,270
พวกคุณจะกลับขึ้นรถไหมเนี่ย
68
00:02:46,470 --> 00:02:47,480
แค่ขับตามเรามาแล้วกัน
69
00:02:47,680 --> 00:02:49,360
เปิดมิเตอร์อยู่เนี่ยนะ คุณจะบ้าเหรอ
70
00:02:49,560 --> 00:02:51,150
อาจจะไม่มีแท็กซี่คันอื่นอีก
71
00:02:51,350 --> 00:02:53,530
คุณคิดว่าเราจะทะเลาะกันนานแค่ไหนล่ะ
72
00:02:53,730 --> 00:02:56,490
หวังว่าคงไม่นาน ผมมีเงินแค่สามเหรียญ
73
00:02:56,690 --> 00:02:59,080
ถ้าคุณจะเดิน ก็เดินต่อไปนะ
74
00:02:59,270 --> 00:03:00,540
สะพานอยู่ทางนั้น
75
00:03:00,730 --> 00:03:02,290
- ไม่ ไม่ใช่
- ใช่สิ
76
00:03:02,490 --> 00:03:05,560
ให้ตายเถอะ
ผมไม่รู้จักย่านบ้านตัวเอง
77
00:03:06,020 --> 00:03:10,340
สะพานอาจเคยอยู่ทางนั้น
ตอนคุณเป็นเด็ก อะไรๆ ก็เปลี่ยนไป
78
00:03:10,540 --> 00:03:12,810
และเพื่อนๆ ผม พวกเขาแย่มาก
79
00:03:13,150 --> 00:03:14,880
ทั้งเรอ ทั้งกินเสียงดัง
80
00:03:15,080 --> 00:03:18,700
โทนี่สั่งน้ำมูกใส่ผ้าเช็ดปาก
แล้วก็ใช้วนซ้ำไปอยู่นั่น
81
00:03:18,900 --> 00:03:21,200
ผมจะไม่บังคับ
ให้คุณมาเจอพวกเขาอีก ผมสัญญา
82
00:03:23,410 --> 00:03:24,930
แต่พวกเขาเป็นเพื่อนคุณ
83
00:03:25,130 --> 00:03:27,370
ผมต้องการแค่คุณ แค่นั้นแหละ
84
00:03:27,620 --> 00:03:29,750
นานเชียวนะกว่าจะคิดได้
85
00:03:31,290 --> 00:03:33,960
นี่ เพลงของเรา
86
00:03:35,290 --> 00:03:36,420
มานี่สิ ดาราเจ้าบทบาท
87
00:03:46,760 --> 00:03:49,930
ที่เราเต้นรำกันอยู่
จะทำให้เสียเงินค่ามิเตอร์อีก 80 เซ็นต์
88
00:03:50,350 --> 00:03:51,980
เอาให้ครบหนึ่งเหรียญไปเลยแล้วกัน
89
00:03:59,230 --> 00:04:02,600
มีพ่ออยู่ในกลุ่มทหารผ่านศึก
ตอนนี้ผมต้องไปร่วมประชุมด้วย
90
00:04:02,800 --> 00:04:03,600
ก็ยังดีกว่าเป็นโค้ชนะ
91
00:04:03,800 --> 00:04:04,780
อรุณสวัสดิ์
92
00:04:05,120 --> 00:04:06,680
ขอโทษค่ะ ฉันทำให้ตกใจกลัวหรือเปล่า
93
00:04:06,880 --> 00:04:07,600
ตลอดเลย
94
00:04:07,800 --> 00:04:08,850
บางครั้งก็เป็นแบบนั้น
95
00:04:09,050 --> 00:04:11,660
- สวัสดีครับ คุณนายมัวเยอส์
- ค่ะ สวัสดีค่ะ คุณนายมัวเยอส์
96
00:04:12,040 --> 00:04:14,250
ขอบคุณที่เข้ามาพบกะทันหันนะคะ
97
00:04:14,790 --> 00:04:17,130
งั้นวันนี้ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่กันคะ
98
00:04:18,210 --> 00:04:19,920
- เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบค่ะ
- เข้าใจค่ะ
99
00:04:20,130 --> 00:04:21,340
เรามีปัญหาค่ะ
100
00:04:21,670 --> 00:04:26,040
เขาหยาบคาย ไม่เคารพ
ก่อกวนอย่างไม่น่าเชื่อ โกรธเกรี้ยว
101
00:04:26,240 --> 00:04:26,950
ตายแล้ว
102
00:04:27,150 --> 00:04:28,660
แล้วก็สูบไปป์
103
00:04:28,860 --> 00:04:29,920
อีธานสูบไปป์เหรอคะ
104
00:04:30,120 --> 00:04:31,710
ไม่ใช่อีธานค่ะ พ่อของคุณ
105
00:04:31,910 --> 00:04:32,670
- เอ้บ
- พ่อ...
106
00:04:32,870 --> 00:04:36,880
เขากลับมาหลายครั้ง
ตั้งแต่เหตุการทดสอบความถนัด
107
00:04:37,080 --> 00:04:39,510
พูดถึงเรื่องการสมัครเรียน
ของลูกสาวคุณในอนาคต
108
00:04:39,710 --> 00:04:41,800
ว่าหลักสูตรจะดีพอกับ
มาตรฐานของเธอไหม
109
00:04:42,000 --> 00:04:43,930
สัมภาษณ์พวกครู ตรวจสอบตำราเรียน
110
00:04:44,130 --> 00:04:46,640
ขอโทษค่ะ นี่ไม่ตลกนะคะ
111
00:04:46,840 --> 00:04:48,730
ไม่ครับ นี่ตลกน่าดูเลยครับ
112
00:04:48,930 --> 00:04:52,580
ค่ะ คุณถนัดเรื่องวิทยาศาสตร์และวิชาการ
เราถนัดเรื่องตลก เรื่องนี้ตลกค่ะ
113
00:04:53,660 --> 00:04:58,130
เราไม่อยากให้เขากลับมาที่นี่อีก
ไม่จนกว่าเขาจะปรับทัศนคติ
114
00:04:58,500 --> 00:05:00,610
เราไม่เคยห้ามปู่ย่าตายายมาก่อนนะคะ
115
00:05:00,810 --> 00:05:02,720
แม้แต่กลุ่มเด็กที่มีความสุขก็ดูตกใจ
116
00:05:03,420 --> 00:05:06,050
{\an8}ปี 1958
117
00:05:09,100 --> 00:05:12,020
เพนนี ผมไม่รู้ว่าคุณยังอยู่ที่นี่
118
00:05:12,220 --> 00:05:15,090
แค่พยายามหาทางใช้อุปกรณ์ใหม่นี้ค่ะ
119
00:05:15,290 --> 00:05:18,090
พรุ่งนี้เช้าคุณมีนัดกับทีมโปรดักชันสิบโมง
120
00:05:18,290 --> 00:05:19,510
และกินกลางวันกับแนดเลอร์
121
00:05:19,710 --> 00:05:21,760
- ซึ่งคุณจะยกเลิก
- เสมอค่ะ
122
00:05:21,960 --> 00:05:24,110
- ไม่มีคุณผมจะทำยังไง
- ฉันไม่อยากคิดเลยค่ะ
123
00:05:24,490 --> 00:05:25,900
- ราตรีสวัสดิ์
- ราตรีสวัสดิ์
124
00:05:32,040 --> 00:05:34,960
นี่ คุณอยากไปดื่มไหม
125
00:05:35,620 --> 00:05:36,460
ได้สิคะ
126
00:05:38,040 --> 00:05:41,510
แน่นอนว่าเราอยากให้พ่อของฉัน
ได้เห็นลูกของเราเรียนจบ
127
00:05:41,710 --> 00:05:43,630
ตอนที่เขาแสดงละครเวทีของโรงเรียน
128
00:05:44,340 --> 00:05:46,030
ตราบใดที่เราคุมเขาได้น่ะค่ะ
129
00:05:46,230 --> 00:05:47,540
ใส่สายจูงเลยน่าจะดีค่ะ
130
00:05:47,730 --> 00:05:48,870
ฉันไม่ได้หมายถึงคุมแบบนั้นค่ะ
131
00:05:49,070 --> 00:05:53,120
ฉันเข้าใจค่ะ ฉันจะเอาเรื่องนี้
ไปแจ้งคณาจารย์ ฉันรับปากค่ะ
132
00:05:53,320 --> 00:05:55,750
- เราขอแค่นั้นครับ ขอบคุณครับ
- ค่ะ ขอบคุณค่ะ
133
00:05:55,950 --> 00:05:56,730
ขอบคุณค่ะ
134
00:06:00,520 --> 00:06:01,340
เราไปได้หรือยังคะ
135
00:06:01,540 --> 00:06:03,070
เชิญคุณไปเลยค่ะ
136
00:06:06,490 --> 00:06:07,820
วันนี้คุณยุ่งไหม
137
00:06:08,110 --> 00:06:10,530
วันนี้ฉันจะนั่งรถไฟไปบรินมอวร์
138
00:06:11,200 --> 00:06:12,730
ล้อเล่นน่า ไปทำไม
139
00:06:12,930 --> 00:06:15,520
งานเลี้ยงอาหารกลางวัน
สำหรับสาวๆ รุ่นปี 1953
140
00:06:15,720 --> 00:06:17,480
งั้นก็มีเพตรา แดเนียลลา...
141
00:06:17,680 --> 00:06:19,360
แทมมี่ กีกี้ สาวๆ ทุกคน
142
00:06:19,560 --> 00:06:20,280
คนที่เกลียดผม
143
00:06:20,480 --> 00:06:21,400
พวกเธอไม่ได้เกลียดคุณ
144
00:06:21,600 --> 00:06:25,070
ชิงชัง ดูแคลน
เลือกคำเลย "รังเกียจ" ก็ดีนะ
145
00:06:25,270 --> 00:06:26,870
ฉันจะแก้ต่างให้คุณประมาณนึง
146
00:06:27,070 --> 00:06:29,720
ประมาณนึงก็โอเค ขอให้สนุกนะ
147
00:06:29,930 --> 00:06:32,830
และฝากส่งความรักถึงพวกเธอด้วย
แค่ทำให้สับสนน่ะ
148
00:06:33,030 --> 00:06:33,810
ได้เลย
149
00:06:34,390 --> 00:06:37,500
คุณนายเมเซิล ฉันจะได้เจอคุณ
ตอนงานระดุมทุนห้องสมุดครั้งหน้าไหมคะ
150
00:06:37,700 --> 00:06:38,630
ฉันจะพยายามค่ะ
151
00:06:38,830 --> 00:06:41,150
- เพราะปีที่แล้ว...
- ฉันรู้ค่ะ ฉันขอโทษ
152
00:06:41,610 --> 00:06:42,440
นี่
153
00:06:42,860 --> 00:06:43,690
ว่าไง
154
00:06:44,070 --> 00:06:46,010
ไว้เราไปดื่มกันหน่อยได้ไหม
155
00:06:46,210 --> 00:06:49,110
คุยกันเรื่องอื่นนอกจากเรื่องลูกน่ะ
156
00:06:49,950 --> 00:06:52,160
ได้สิ ดีเลย
157
00:06:52,450 --> 00:06:54,450
เหมือนกัน ผมจะโทรหานะ
158
00:07:02,840 --> 00:07:06,340
{\an8}คุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์
159
00:07:12,050 --> 00:07:15,970
น่าทึ่ง น่าทึ่งสุดๆ
160
00:07:20,350 --> 00:07:22,270
โดยเฉพาะหน้านี้
161
00:07:25,770 --> 00:07:28,240
ได้เวลาอาหารว่างแล้ว
162
00:07:48,170 --> 00:07:49,170
คุณทำอะไรน่ะ
163
00:07:49,840 --> 00:07:51,180
ผมกำลังดูเอสเธอร์
164
00:07:51,630 --> 00:07:52,870
ดูเธอเล่นเหรอ
165
00:07:53,070 --> 00:07:54,790
ดูว่าเธอจะทำอะไร
166
00:07:54,990 --> 00:07:59,500
เห็นชัดว่าอย่างน้อย
เธอมีพรสวรรค์ด้านดนตรีสุดๆ
167
00:07:59,700 --> 00:08:02,750
ตอนนี้ผมอยากสืบให้แน่ใจ
เรื่องขอบเขตความสามารถของเธอ
168
00:08:02,950 --> 00:08:05,550
เช่นว่า มันขยายไปถึงวรรณคดีไหม
169
00:08:05,750 --> 00:08:07,840
ผมเลยวางหนังสือของผมไว้ตรงนั้น
170
00:08:08,040 --> 00:08:10,570
และผมอยากเห็นว่า
เธอจะไปดูหนังสือของผมไหม
171
00:08:11,610 --> 00:08:14,160
โอเค ในหนังสือมีลูกอมไหม
172
00:08:14,360 --> 00:08:16,560
ไม่มี ไม่มีลูกอมในหนังสือ
173
00:08:16,760 --> 00:08:18,480
ทำไมถึงจะมีลูกอมล่ะ
174
00:08:18,680 --> 00:08:22,360
ถ้าคุณรอให้เธอไปตรงนั้น
ฉันเดาว่าคุณวางลูกอมไว้
175
00:08:22,560 --> 00:08:23,820
ลูกอมแบบแข็งๆ
176
00:08:24,020 --> 00:08:26,780
ผมไม่อยากเอาลูกอมให้เธอกิน โรส
177
00:08:26,980 --> 00:08:29,860
ผมอยากเห็นว่าเธอจะไปตรงหนังสือไหม
178
00:08:30,060 --> 00:08:32,300
และไม่ใช่เพราะเธอคิดว่ามีลูกอม
179
00:08:32,930 --> 00:08:33,970
หนังสืออะไร
180
00:08:34,260 --> 00:08:37,180
บีอิงแอนด์นอทิงเนส โดยซาทร์
181
00:08:38,180 --> 00:08:39,370
มีรูปไหม
182
00:08:39,570 --> 00:08:43,130
ใน บีอิงแอนด์นอทิงเนส เหรอ ไม่มีรูป
183
00:08:43,330 --> 00:08:45,050
งั้นคุณน่าจะวางลูกอมไว้
184
00:08:45,250 --> 00:08:47,590
แม้แต่ชิ้นเดียวก็อาจสร้างความแตกต่าง
185
00:08:47,790 --> 00:08:52,780
โรส ผมแค่อยากรู้ว่า
เธอสนใจข้อความในหนังสือไหม
186
00:08:53,400 --> 00:08:58,270
ผมต้องดูให้เห็นว่าหลานสาว
คือหลานชายที่ผมตั้งตารออยู่หรือเปล่า
187
00:08:58,470 --> 00:09:02,100
เธอจะไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร
ต่อให้สนใจข้อความนั้น
188
00:09:02,300 --> 00:09:04,440
ไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร
189
00:09:04,640 --> 00:09:06,380
ซาทร์เองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ
190
00:09:06,790 --> 00:09:09,070
แม้แต่ผมก็แกล้งทำเป็นอ่าน
191
00:09:09,270 --> 00:09:10,360
แกล้งทำเหรอ
192
00:09:10,560 --> 00:09:11,660
เพื่อการทดลองน่ะ
193
00:09:11,860 --> 00:09:14,200
ถ้าเธอสงสัยว่าคุณแกล้งทำเป็นอ่าน
194
00:09:14,400 --> 00:09:17,840
เธออาจคิดว่านี่เป็นกลลวง
และเธอตั้งใจที่จะไม่สนใจหนังสือ
195
00:09:18,100 --> 00:09:20,260
ซึ่งจะบ่งชี้ว่า
196
00:09:20,560 --> 00:09:24,440
ความถนัดในการให้เหตุผล
ในกระบวนการคิดเกินอายุของเธอ
197
00:09:24,640 --> 00:09:29,490
ดังนั้นการไปดูหนังสือเล่มนี้
แสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าทางความคิด
198
00:09:29,690 --> 00:09:31,650
และการไม่ไปดูหนังสือ
199
00:09:32,190 --> 00:09:35,200
ก็แสดงให้เห็นถึง
ความก้าวหน้าทางความคิดเหมือนกัน
200
00:09:35,950 --> 00:09:38,060
ไม่นะ ดาร์ลิงฉี่ราด
201
00:09:38,260 --> 00:09:39,780
เป็นฉันจะยังเอาลูกอมไปวางนะ
202
00:09:44,120 --> 00:09:45,230
ตุ๊กตางี่เง่า
203
00:09:45,430 --> 00:09:47,360
ฉันรู้ว่ามันฟังดูเป็นยังไง
204
00:09:47,560 --> 00:09:49,630
แต่ฉันคิดว่าเป็นการสื่อสารผิดพลาด
205
00:09:50,040 --> 00:09:51,150
เธออาจจะเมายา
206
00:09:51,350 --> 00:09:54,460
ใช่ สูบใบชา แน่นอน
บางครั้งคนเราต้องผ่อนคลายบ้าง
207
00:09:54,760 --> 00:09:56,580
เธออยากขอโทษด้วยตัวเอง
208
00:09:56,780 --> 00:09:58,790
เธอกำลังจะไปที่บัลติมอร์
209
00:09:58,990 --> 00:10:02,080
เธออยากเจอคุณที่กองถ่าย
และพาไปที่ร้านเฮาซเนอร์ส
210
00:10:02,280 --> 00:10:03,500
ฉันกำลังจองตั๋วรถไฟเลย
211
00:10:03,700 --> 00:10:07,040
โอเคค่ะ กินผลไม้ในตะกร้าให้อร่อย
กับไวน์ที่จับคู่เข้ากัน ใช้เสื้อคลุม
212
00:10:07,240 --> 00:10:09,940
และจักรยานที่ส่งไปให้ แล้วคุยกันค่ะ บาย
213
00:10:10,860 --> 00:10:12,130
ฉันแพ้ปู
214
00:10:12,330 --> 00:10:14,470
"ยังไม่ถึงเวลาของนาย" พูดจริงเหรอ
215
00:10:14,670 --> 00:10:16,350
- ใช่
- อยากเล่าบริบทให้ฉันฟังหน่อยไหม
216
00:10:16,540 --> 00:10:17,390
ไม่ใช่ตอนนี้ ไดนาห์
217
00:10:17,590 --> 00:10:19,280
เมื่อไหร่ หลังจากที่เจมส์ไล่คุณออกเหรอ
218
00:10:19,820 --> 00:10:23,140
- เขาจะไล่ฉันออกเหรอ
- เกือบ ของขวัญที่ฉันส่งไปเปลี่ยนใจเขา
219
00:10:23,340 --> 00:10:24,900
เธอน่าจะถามฉันก่อน
220
00:10:25,100 --> 00:10:27,270
ของขวัญพวกนั้นช่วยคุณไว้นะ ซูซี
221
00:10:27,470 --> 00:10:29,500
เก็บกระเป๋า คุณจะไปบัลติมอร์
222
00:10:29,790 --> 00:10:33,030
เธอตั้งใจอยากช่วย
แต่เธอไม่เข้าใจความซับซ้อนวุ่นวาย
223
00:10:33,230 --> 00:10:35,070
ฉันเข้าใจความซับซ้อนวุ่นวาย
224
00:10:35,270 --> 00:10:37,700
คุณจะเสียเจมส์ไป
เพราะคุณทำให้มิดจ์ดังไม่ได้
225
00:10:37,900 --> 00:10:39,200
ฉันจะทำให้มิดจ์ดังให้ได้
226
00:10:39,400 --> 00:10:41,540
มันไม่ใช่ว่าต้องเป็นคนใดคนหนึ่ง
มิดจ์เป็นเพื่อนฉันด้วยนะ
227
00:10:41,740 --> 00:10:43,870
แต่มิดจ์ไม่ได้มีโอกาสประเคนมาให้แบบนี้
228
00:10:44,070 --> 00:10:46,480
พูดจริงเหรอ
อยากลองเป็นคนดำดูสักวันไหม
229
00:10:47,270 --> 00:10:50,020
ไม่มีใครประเคนอะไรให้เจมส์ทั้งนั้น
เขาขวนขวายทุกอย่างที่ได้มา
230
00:10:50,230 --> 00:10:51,010
ฉันรู้
231
00:10:51,200 --> 00:10:52,460
อย่าปล่อยให้เขาเดินจากไป
232
00:10:52,660 --> 00:10:54,380
ถ้าคุณทำแบบนั้น ฉันอาจเดินจากไป
233
00:10:54,580 --> 00:10:56,190
และคุณอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน
234
00:10:56,990 --> 00:10:58,150
จักรยานคันนั้นราคาเท่าไหร่
235
00:10:59,200 --> 00:11:00,220
จองตั๋วสิ
236
00:11:00,420 --> 00:11:01,950
ระหว่างที่คุณ
นัดคิวให้เจมส์ในรายการ พาร์
237
00:11:10,920 --> 00:11:12,290
สวัสดี สาวๆ
238
00:11:15,000 --> 00:11:17,200
ไง มิดจ์ เธอใส่ชุดอะไร ฉันชอบจัง
239
00:11:17,400 --> 00:11:18,320
ชุดเก่าๆ นี่น่ะเหรอ
240
00:11:18,520 --> 00:11:20,160
มาจากนิตยสาร โว้ก ของเดือนนี้
241
00:11:20,360 --> 00:11:21,990
แล้วเธอล่ะ นางแบบแฟชั่นเหรอ
242
00:11:22,190 --> 00:11:23,290
เขาไปเป็นนางแบบมาจริงๆ
243
00:11:23,490 --> 00:11:25,580
- ฉันพาเพื่อนเก่ามาด้วย
- พระเจ้า
244
00:11:25,780 --> 00:11:26,500
ขวดเหล้าเหรอ
245
00:11:26,700 --> 00:11:29,040
ของพ่อฉัน จากสมัยที่เขาเป็นทหารม้า
246
00:11:29,240 --> 00:11:32,730
- และพอปาร์ตี้เริ่มน่าเบื่อ เราจะ...
- ขอให้อัศวินช่วย
247
00:11:34,520 --> 00:11:36,300
ไปกันเถอะ เราพลาดช่วงประมูลไม่ได้นะ
248
00:11:36,500 --> 00:11:37,800
หรือกินมื้อเที่ยง ฉันหิวมาก
249
00:11:38,000 --> 00:11:40,640
เธอมีลูกอีกคน ขอฉันดูรูปหน่อย
250
00:11:40,840 --> 00:11:42,180
- ฉันไม่พกรูปมาเลย
- อะไรนะ
251
00:11:42,380 --> 00:11:44,520
โกหกน่ะ นี่ไง ครบทุกคน
252
00:11:44,720 --> 00:11:46,850
- สี่เหรอ เธอมีลูกสี่คนเหรอ
- ในท้องอีกหนึ่ง
253
00:11:47,050 --> 00:11:48,120
- ทอมเป็นยังไงบ้าง
- ดีมาก
254
00:11:48,790 --> 00:11:50,210
อะไรดี ทอมน่ะเหรอ
255
00:11:51,790 --> 00:11:54,320
แซนด์วิชเล็กๆ พวกนี้นี่อะไรกัน
256
00:11:54,520 --> 00:11:57,200
พวกเขาอยากให้
เราเป็นสตรีตัวเล็กๆ ต่อไป
257
00:11:57,400 --> 00:11:58,110
สายเกินไปแล้ว
258
00:11:58,310 --> 00:12:01,200
นี่มีแค่พืชต้นอ่อน
อยู่ระหว่างขนมปังชิ้นเล็กๆ สองแผ่น
259
00:12:01,400 --> 00:12:03,740
แตงกวาอีกชิ้น ชิ้นเว้นชิ้นเป็นแตงกวา
260
00:12:03,940 --> 00:12:05,830
สตรอเบอร์รี่โปะบนครีมชีส
261
00:12:06,030 --> 00:12:08,180
- ฉันจะเอาชิ้นนั้น
- เชิญเลย
262
00:12:09,350 --> 00:12:11,630
เหมือนเอาแซลมอนมายีให้ฟู
263
00:12:11,830 --> 00:12:13,170
ใครจะคิดทำแซลมอนยีๆ ฟูๆ
264
00:12:13,370 --> 00:12:14,880
- ผ้าเช็ดปาก
- พร้อมให้เธอแล้ว
265
00:12:15,080 --> 00:12:17,590
ทำไมพวกเขาไม่เสิร์ฟ
ไก่งวงหรือแฮมบนขนมปังข้าวไรย์ให้เรา
266
00:12:17,790 --> 00:12:19,030
เพตรา
267
00:12:19,440 --> 00:12:22,550
ฉันอยากได้ของกินมาดูดซับเหล้า
ที่ดื่มไปหน่อย สนามหญ้ากำลังหมุน
268
00:12:22,750 --> 00:12:24,820
ฉันไม่ อัศวิน ส่งมา
269
00:12:25,280 --> 00:12:27,600
แทมมี่ เธอประมูลอะไร อาวุธเหรอ
270
00:12:27,800 --> 00:12:29,600
ลูกดอกสนามหญ้า
พวกลูกชายของฉันจะต้องชอบแน่
271
00:12:29,800 --> 00:12:31,690
- มันดูอันตรายนะ
- เป็นไปไม่ได้
272
00:12:31,890 --> 00:12:34,480
ฉันพอใจกับนกฮูกของฉันมาก
ฉันตั้งชื่อมันว่าชาร์ลี
273
00:12:34,680 --> 00:12:36,440
ตาของมันขยับตามฉัน
274
00:12:36,640 --> 00:12:38,030
ในกลุ่มเรา มิดจ์ทำได้ดีที่สุด
275
00:12:38,230 --> 00:12:40,990
เธอต้องประมูลให้เร็วและแรง
เพื่อจะได้ฮูเวอร์ ลาร์ค
276
00:12:41,190 --> 00:12:43,830
- สวยจริงๆ
- เครื่องดูดฝุ่นที่เบาที่สุดในท้องตลาด
277
00:12:44,030 --> 00:12:46,580
ยังไม่มีขายเลยด้วยซ้ำ ฉันอิจฉาจริงๆ
278
00:12:46,780 --> 00:12:48,370
นั่นอาจารย์ดีจากคณะสังคมวิทยา
279
00:12:48,570 --> 00:12:50,920
คอนนี่ สวัสดี ไม่ได้เจอกันนานเลย
280
00:12:51,120 --> 00:12:54,130
ทำไมเขาหล่อกว่าเดิม ไม่ยุติธรรมเลย
281
00:12:54,330 --> 00:12:55,960
ชื่อเต็มของเขาชื่ออะไรนะ
282
00:12:56,160 --> 00:12:57,840
ย่อมาจากน่าขย้ำดี
283
00:12:58,040 --> 00:12:59,770
ฉันแทบจำเขาไม่ได้
284
00:13:00,280 --> 00:13:03,140
เขาเพิ่งจุ๊บปากแซนดรา กูเทนเบิร์ก
285
00:13:03,340 --> 00:13:04,180
จุ๊บจริงๆ
286
00:13:04,380 --> 00:13:06,010
ปากนั่นไม่รู้ไปสัมผัสอะไรมาบ้าง
287
00:13:06,210 --> 00:13:08,040
ก็หวังว่าอย่างนั้นนะ พวกเขาแต่งงานกัน
288
00:13:08,240 --> 00:13:09,500
- แต่งงานเหรอ
- แปดปีแล้ว
289
00:13:09,700 --> 00:13:12,020
งั้นนางก็เปลี่ยนนามสกุล
เป็นแซนดรา ดี จริงเหรอ
290
00:13:12,220 --> 00:13:14,570
นางสาบานว่าตอนเรียนอยู่ไม่ได้คบกัน
291
00:13:14,760 --> 00:13:15,480
ขอที
292
00:13:15,680 --> 00:13:19,150
บอกว่าพวกเขาเจอกัน
หลังจากเรียนจบแล้วก็ปิ๊งกัน
293
00:13:19,350 --> 00:13:21,610
ลือกันว่านางรูดหนอนให้เขา
294
00:13:21,810 --> 00:13:23,510
ทุกบ่ายด้านหลังดอลตันฮอลล์
295
00:13:25,590 --> 00:13:27,200
- ไง แซนดรา
- ไง สาวๆ
296
00:13:27,400 --> 00:13:28,680
ดีใจที่ได้เจอนะ
297
00:13:29,640 --> 00:13:30,830
มิดจ์
298
00:13:31,030 --> 00:13:33,460
- แดเนียลลา
- เรื่องที่ไม่อยากพูดถึง
299
00:13:33,660 --> 00:13:36,100
- ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าพูดเรื่องนี้
- ไม่เป็นไร
300
00:13:36,690 --> 00:13:38,920
ใช่ ฉันจะเปลี่ยนไปนับถือคริสต์
301
00:13:39,120 --> 00:13:39,920
อะไรนะ ไม่
302
00:13:40,120 --> 00:13:41,400
- จริงเหรอ
- มิดจ์
303
00:13:42,360 --> 00:13:45,600
เรื่องกับโจลโอเคดี เราเป็นเพื่อนกัน
304
00:13:45,800 --> 00:13:49,350
- พาล์มเมอร์ยังอกหักอยู่
- และยังว่าง
305
00:13:49,550 --> 00:13:51,730
เขาเคยมีนิสัยฝืนๆ เหมือนช้อนรองเท้า
306
00:13:51,930 --> 00:13:53,600
ตอนนี้เขาเป็นหัวหน้านักบัญชีแล้ว
307
00:13:53,800 --> 00:13:54,520
อย่างที่ฉันบอก
308
00:13:54,720 --> 00:13:56,150
เธอกับโจลลงเอยกันเร็วเกินไป
309
00:13:56,350 --> 00:13:58,650
พาล์มเมอร์ไม่อยู่แป๊บเดียว
พวกเธอสองคนก็คบกัน
310
00:13:58,850 --> 00:14:01,400
หรือพวกเธอคบกัน
แล้วพาล์มเมอร์ถึงจากไป
311
00:14:01,600 --> 00:14:04,360
เขาตื๊อมาก แต่ฉันเป็นคนคุมเกม
312
00:14:04,560 --> 00:14:07,550
เพราะฉันเป็นสุภาพสตรีตัวจริง
จนกระทั่งเราแต่งงานกัน
313
00:14:07,760 --> 00:14:09,040
จนกระทั่งพวกเธอหมั้นกัน
314
00:14:09,240 --> 00:14:10,370
เธอหลอกใครอยู่เนี่ย
315
00:14:10,570 --> 00:14:13,210
- เราเห็นพวกเธอนัวเนียกันตรงต้นไม้
- กีกี้
316
00:14:13,410 --> 00:14:14,790
เธอแทบจะถอนรากถอนโคนต้นไม้นั่น
317
00:14:14,990 --> 00:14:16,880
ที่แน่ๆ คือเปลือกไม้มันหลุดออกมาเลย
318
00:14:17,080 --> 00:14:19,610
ว่าแล้วเชียวว่ากล้องส่องทางไกล
ไม่ได้เอาไว้ใช้ดูนก
319
00:14:19,810 --> 00:14:22,280
ฉันเคยเตือนเธอเรื่องเขาแล้ว
เธอจำได้ใช่ไหม
320
00:14:22,480 --> 00:14:24,930
ใช่ เพตรา เธอปกป้องฉันมาก
321
00:14:25,130 --> 00:14:26,850
ตอนนี้เธอเป็นสาวโสดทำงาน
322
00:14:27,050 --> 00:14:30,680
ทำงานให้กอร์ดอน ฟอร์ด
สนุกมากไหม เธอหัวเราะทั้งวันหรือเปล่า
323
00:14:30,880 --> 00:14:33,140
มันก็มีเหนื่อยหน่ายบ้างนะ แต่ก็ได้หัวเราะ
324
00:14:33,340 --> 00:14:35,810
และเธอแสดงบนเวที
ฉันนึกภาพไม่ออกเลย
325
00:14:36,010 --> 00:14:38,480
เขาดื่มอวยพรในงานแต่งงานของเธอไง
กลายเป็นจุดเด่นของงานเลย
326
00:14:38,680 --> 00:14:40,530
ฉันนึกภาพตัวฉันเองทำแบบนั้นไม่ออก
327
00:14:40,730 --> 00:14:43,670
เธอไม่กลัว
การยืนบนเวทีต่อหน้าผู้คนเหรอ
328
00:14:44,050 --> 00:14:45,010
คิดดูก่อนนะ
329
00:14:45,840 --> 00:14:47,870
ถ้ามีงานอย่างอื่น
330
00:14:48,070 --> 00:14:50,700
ให้ฉันทำเพื่อหาเลี้ยงชีพได้ ฉันก็คงทำ
331
00:14:50,900 --> 00:14:52,830
ฉันหมายถึงงานซักแห้งให้คูคลักซ์แคลน
332
00:14:53,030 --> 00:14:55,250
พนักงานโรงฆ่าสัตว์
333
00:14:55,450 --> 00:14:57,460
ฉันว่าไม่ได้มีแค่ทางเลือกแบบนั้นหรอกนะ
334
00:14:57,660 --> 00:14:59,460
แค่เรื่องที่เพื่อนเคยเล่าให้ฉันฟังน่ะ
335
00:14:59,660 --> 00:15:01,730
ไม่ ฉันไม่กลัวการขึ้นเวที
336
00:15:01,930 --> 00:15:05,220
แต่พอลงจากเวทีแล้ว
ห้องน้ำในคลับน่ะ นั่นน่ากลัวสุดๆ
337
00:15:05,420 --> 00:15:06,280
ทำไมเธอถึงทำงานนี้ล่ะ
338
00:15:07,650 --> 00:15:08,740
เพราะฉันรักงานนี้
339
00:15:09,650 --> 00:15:12,390
ผู้คนฟังฉัน แถมได้ดื่มฟรีนะ
340
00:15:12,590 --> 00:15:15,040
เธอบอกว่า
จะได้ไปออกรายการ แจ็ค พาร์
341
00:15:16,330 --> 00:15:19,160
นั่นแค่การคัดตัว
เพื่อไปออกรายการของเขา
342
00:15:19,750 --> 00:15:22,070
พวกเขายังไม่ตัดสินใจเลย เดี๋ยวก็คงรู้
343
00:15:22,270 --> 00:15:23,360
นั่นคอร์กี เฟลมมิง
344
00:15:23,560 --> 00:15:24,740
เกลียดนางมาตลอด ไง
345
00:15:24,940 --> 00:15:26,570
- สวัสดี คอร์กี
- สวัสดี สาวๆ
346
00:15:26,770 --> 00:15:30,450
- นางก็มั่วกับอาจารย์ดีด้วย
- ระหว่างเทอมที่ฉันเรียนที่ปรากเหรอ
347
00:15:30,650 --> 00:15:32,080
ทุกคนมีใจให้เขาทั้งนั้น
348
00:15:32,280 --> 00:15:33,720
ไม่ใช่ฉัน เขาให้เกรดซีฉัน
349
00:15:35,100 --> 00:15:36,010
ขออัศวินด้วย
350
00:15:37,640 --> 00:15:39,500
เราได้รับอนุญาตหรือเปล่า
เราไม่มีบัตรผ่าน
351
00:15:39,700 --> 00:15:41,170
เราไม่ต้องใช้บัตรผ่านหรอก
352
00:15:41,370 --> 00:15:42,710
เราเป็นศิษย์เก่าที่น่ายกย่อง
353
00:15:42,910 --> 00:15:45,820
ไม่เอาน่า สาวๆ
เงินตรามาก่อนความกล้า
354
00:15:46,020 --> 00:15:48,780
ฉันยังฝันถึงหอพักอยู่เลย
355
00:15:54,530 --> 00:15:55,430
นี่กลิ่นอาหารใช่ไหม
356
00:15:55,630 --> 00:15:57,060
ตอนนี้พวกเขาให้ใช้เตาไฟฟ้าได้แล้วเหรอ
357
00:15:57,260 --> 00:15:57,980
ไม่อนุมัติ
358
00:15:58,180 --> 00:15:59,940
พวกเขามีทีวีในห้องของตัวเอง
359
00:16:00,140 --> 00:16:01,330
นิสัยเสียเหลือเกิน
360
00:16:03,920 --> 00:16:05,460
- สวัสดี
- สวัสดี
361
00:16:05,920 --> 00:16:07,720
ฟังดูดีนะ ร็อกแอนด์โรล
362
00:16:07,920 --> 00:16:08,710
ใช่
363
00:16:09,590 --> 00:16:13,800
เพตรากับฉันเปิดเพลง ทูลี อูลี ดูลี
ไม่หยุดอยู่สองเดือนในห้องนี้
364
00:16:15,390 --> 00:16:16,390
แอนดรูว์สซิสเตอร์ส เหรอ
365
00:16:16,590 --> 00:16:19,350
ใช่ แม่ฉันมีแผ่นเสียงของพวกเขา
366
00:16:19,680 --> 00:16:21,190
คืนนี้แม่เธอจะทำอะไร
367
00:16:21,390 --> 00:16:22,630
คุณมาหาลูกของคุณเหรอคะ
368
00:16:22,830 --> 00:16:25,260
- เราอายุ 30 หนูน้อย
- ลูกฉันเหรอ ไม่ใช่
369
00:16:25,460 --> 00:16:26,210
โทษที
370
00:16:26,410 --> 00:16:29,050
ตายแล้ว แบบนี้เธอโอเคเหรอ
371
00:16:29,250 --> 00:16:30,030
อะไรคะ
372
00:16:30,610 --> 00:16:33,150
อะไร เขาบอกว่าอะไร
373
00:16:34,030 --> 00:16:34,860
อะไร
374
00:16:37,330 --> 00:16:38,270
เราพลาดอะไรไป
375
00:16:38,470 --> 00:16:40,150
พรมในนี้ไม่ไหวเลย
376
00:16:40,340 --> 00:16:42,560
ไม่ใช่แล้ว เครื่องดูดฝุ่นลาร์คดูดฝุ่นหมด
377
00:16:42,760 --> 00:16:45,400
ลาร์คคือเครื่องดูดฝุ่นที่เบาที่สุดในตลาด
378
00:16:45,600 --> 00:16:50,240
และเก็บง่าย อย่าลืมละ เชอร์รี บาร์บ
379
00:16:50,440 --> 00:16:51,510
- ได้ค่ะ
- โอเค
380
00:16:51,970 --> 00:16:53,740
เราสามคนเคยนอนในห้องนี้ จริงเหรอ
381
00:16:53,940 --> 00:16:55,660
เราเก็บของทั้งหมดในนี้ได้ยังไง
382
00:16:55,860 --> 00:16:57,950
ทำไมโลกถึงเล็กลงกว่าเดิมเยอะเลย
383
00:16:58,150 --> 00:17:00,250
มาเร็ว เราอยากรู้ว่ามันยังอยู่ตรงนั้นไหม
384
00:17:00,450 --> 00:17:02,140
- อะไรยังอยู่ตรงไหน
- มาเถอะ
385
00:17:02,850 --> 00:17:03,690
บาย
386
00:17:04,350 --> 00:17:05,170
บาย สาวๆ
387
00:17:05,370 --> 00:17:06,150
บาย
388
00:17:07,310 --> 00:17:09,570
ความสะอาดอยู่ถัดจากพระเจ้า
389
00:17:10,480 --> 00:17:12,360
ให้ตายสิ
ฉันกลายเป็นยายวัย 80 แล้วเหรอ
390
00:17:17,410 --> 00:17:18,350
ใยแมงมุม
391
00:17:18,550 --> 00:17:19,850
เธออยากเข้าไปคนแรกนี่
392
00:17:20,050 --> 00:17:21,830
ในนี้กลิ่นอย่างกับสุสานฟาโรห์
393
00:17:22,290 --> 00:17:24,230
ใครก็ได้เหวี่ยงไม้ด้านหน้าเราหน่อย
394
00:17:24,430 --> 00:17:25,540
กวาดใยแมงมุมลง
395
00:17:25,750 --> 00:17:28,570
- เดินต่อไปเถอะ กีกี้
- ไม้นั่นยาวไม่พอ
396
00:17:28,770 --> 00:17:29,700
ใช้เครื่องดูดฝุ่นของเธอสิ
397
00:17:29,890 --> 00:17:31,240
ลาร์คไม่ใช่ของเล่นนะ
398
00:17:31,440 --> 00:17:34,340
นี่ สาวๆ เร็วเข้า เสียเวลาเปล่า
399
00:17:35,590 --> 00:17:37,970
ฉันเกลียดแมงมุมมากกว่าอะไร
400
00:17:38,390 --> 00:17:41,850
นี่ก็เล็กลงด้วย ทุกอย่างหดลง
401
00:17:42,050 --> 00:17:44,210
ก้นบุหรี่ของเรายังอยู่บนพื้น
402
00:17:44,410 --> 00:17:46,060
หมายความว่ามันอาจจะยังอยู่ที่นี่
403
00:17:46,690 --> 00:17:47,770
แล้วก็ยังอยู่
404
00:17:48,400 --> 00:17:51,090
เราผูกโบว์กับดอกไม้ไว้ด้วย
สมัยนั้นเราน่ารักจัง
405
00:17:51,290 --> 00:17:52,510
นี่สีอะไร
406
00:17:52,710 --> 00:17:54,430
- เหลืองเหรอ
- ไม่ ของเธอสีม่วง
407
00:17:54,630 --> 00:17:56,300
สีฟ้ากับสีม่วงดูเหมือนกัน
408
00:17:56,500 --> 00:17:57,580
ยกดูตรงแสงสิ
409
00:17:57,780 --> 00:17:59,320
สีเขียวของฉัน เอามา
410
00:17:59,660 --> 00:18:00,490
สีฟ้า
411
00:18:00,780 --> 00:18:01,620
สีชมพู
412
00:18:02,490 --> 00:18:05,230
เป็นความคิดของใครนะ
ที่ให้เราเขียนข้อความถึงตัวเองในอนาคต
413
00:18:05,430 --> 00:18:06,310
- เธอไง
- ไม่ใช่
414
00:18:06,510 --> 00:18:08,530
เธอแน่นอน เธอคิดล่วงหน้าตลอด
415
00:18:08,720 --> 00:18:11,240
- ผู้นำที่กล้าหาญของเรา
- เอาละ นี่ของฉัน
416
00:18:11,440 --> 00:18:12,240
อ่านๆ
417
00:18:12,440 --> 00:18:15,280
"รักให้เหมือนชีวิตขึ้นอยู่กับมัน"
จริงเหรอเนี่ย
418
00:18:15,480 --> 00:18:17,280
ตอนนั้นเธออินกับคาลิล ยิบราน
419
00:18:17,480 --> 00:18:19,040
ฉันเอาหนังสือเล่มนั้นให้คนอื่นไปแล้ว
420
00:18:19,240 --> 00:18:20,640
- แล้วเธอได้ทำไหม
- ทำอะไร
421
00:18:20,970 --> 00:18:23,000
รักให้เหมือนชีวิตขึ้นอยู่กับมันน่ะ
422
00:18:23,200 --> 00:18:24,120
ฉันจะบอกว่าใช่
423
00:18:24,320 --> 00:18:26,810
ไม่เสมอไป
ฉันควรพยายามให้มากกว่านี้ แต่ใช่
424
00:18:27,190 --> 00:18:27,960
ดี
425
00:18:28,160 --> 00:18:29,730
ฉันเป็นคนต่อไป สาวน้อยสีฟ้า
426
00:18:30,360 --> 00:18:34,070
"รอบคอบ และผอมไว้"
เพตราสมัยสาวๆ นังบ้า
427
00:18:34,270 --> 00:18:35,240
อ่านต่อไป
428
00:18:35,690 --> 00:18:37,600
"รักและทะนุถนอมพ่อแม่ ลูกๆ
429
00:18:37,800 --> 00:18:39,990
"เพื่อนๆ และได้โปรดมีความสุข"
430
00:18:40,200 --> 00:18:41,180
- น่ารัก
- ดีนะ
431
00:18:41,380 --> 00:18:43,490
เสียใจด้วย ฉันในวัยสาว เธอไม่ใช่นังบ้า
432
00:18:43,910 --> 00:18:44,790
นี่ของฉัน
433
00:18:45,250 --> 00:18:48,730
"อ่าน ดอนกิโฆเต้ ต้นฉบับภาษาสเปน"
434
00:18:48,930 --> 00:18:50,500
ฉันไม่เคยเรียนภาษาสเปนเลย
435
00:18:51,130 --> 00:18:51,900
อะไรอีก
436
00:18:52,100 --> 00:18:55,610
แค่รายชื่อหนังสือมากมายน่ารังเกียจ
ที่จะอ่านในภาษาต่างๆ
437
00:18:55,810 --> 00:18:59,330
และฉันจบข้อความด้วย
"ด้วยความจริงใจที่สุด เธอในวัยเยาว์"
438
00:18:59,530 --> 00:19:00,490
กีกี้
439
00:19:00,690 --> 00:19:02,950
โอเค "ทำงานเจ็ดปี เก็บเงิน
440
00:19:03,150 --> 00:19:05,850
"เดินทางหกเดือน แต่งงานและมีลูก"
441
00:19:06,050 --> 00:19:07,170
ฉันไม่ได้ทำแบบนั้น
442
00:19:07,370 --> 00:19:08,840
- เธอมีลูก
- แล้วก็อย่างอื่น
443
00:19:09,040 --> 00:19:10,650
เรื่องราวจบลงตรงนั้น
444
00:19:10,980 --> 00:19:11,800
มิดจ์
445
00:19:12,000 --> 00:19:14,270
เอาละ ฉันอ่านละนะ
446
00:19:14,940 --> 00:19:15,860
มันเขียนว่าอะไร
447
00:19:17,280 --> 00:19:18,110
"อย่า"
448
00:19:18,400 --> 00:19:19,610
- อย่าเหรอ
- อย่าอะไร
449
00:19:19,820 --> 00:19:21,810
แค่นั้นแหละ แค่คำว่าอย่า
450
00:19:22,010 --> 00:19:23,140
เธอเขียนไม่จบประโยคเหรอ
451
00:19:23,340 --> 00:19:25,810
ฉันใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์
และขีดเส้นใต้ไว้
452
00:19:26,010 --> 00:19:28,860
ขอฉันดูหน่อย "อย่า" แปลกจัง
453
00:19:29,060 --> 00:19:30,520
- เธอหมายความว่าไง
- ไม่รู้เลย
454
00:19:30,720 --> 00:19:32,190
- จำตอนที่เขียนได้ไหม
- ไม่ได้
455
00:19:32,390 --> 00:19:35,700
- อาจจะเป็น "อย่าทำร้ายใคร"
- แล้วทำไมฉันถึงไม่เขียนล่ะ
456
00:19:35,900 --> 00:19:37,110
ฉันรู้ว่ามันคืออะไร
457
00:19:37,310 --> 00:19:39,450
เธอกำลังจะใส่ชุดสีม่วงตัวนั้น
458
00:19:39,650 --> 00:19:42,540
แต่ลึกๆ เธอรู้ว่าไม่ควรใส่
"อย่า" และเธอก็ไม่ได้ใส่มัน
459
00:19:42,740 --> 00:19:43,830
ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก
460
00:19:44,030 --> 00:19:45,870
อาจจะเป็น "อย่าพลาด"
461
00:19:46,070 --> 00:19:48,420
การใช้ชีวิตให้เต็มที่
และให้ตายเถอะ เธอไม่ได้พลาดเลย
462
00:19:48,620 --> 00:19:51,000
สิ่งยอดเยี่ยมทุกอย่างที่เธอได้ทำ
463
00:19:51,200 --> 00:19:53,170
- มากกว่าเราทุกคน
- รวมกัน
464
00:19:53,370 --> 00:19:55,760
คิดถึงเรื่องราวทุกอย่าง
ที่เธอจะได้เล่าให้ลูกๆ ฟังสิ
465
00:19:55,960 --> 00:19:57,220
และหลานของเธอ
466
00:19:57,420 --> 00:20:00,720
พอเธอแต่งงานใหม่
เธอจะย้อนกลับมามองดูได้เสมอ
467
00:20:00,920 --> 00:20:03,530
กับบทชีวิตที่น่าทึ่งนี้
และบอกว่า "ฉันได้ทำเรื่องนั้น"
468
00:20:04,240 --> 00:20:06,870
ใช่ มันเป็นบทชีวิตที่น่าทึ่งมาก
469
00:20:08,540 --> 00:20:10,200
เดี๋ยวนะ ของฉันมีอีก
470
00:20:11,210 --> 00:20:15,460
"แวะมาหลังเรียนจบ"
ฉันอาจจะได้เป็นเมียอาจารย์ดีก็ได้
471
00:20:21,720 --> 00:20:23,620
แทมมี่ เกือบเข้าตาฉัน
472
00:20:23,820 --> 00:20:25,870
- โทษที
- ใช้แขนโยนลงข้างล่าง
473
00:20:26,070 --> 00:20:28,120
อย่าพยายามจับมัน เพตรา
474
00:20:28,320 --> 00:20:29,960
ฉันไม่เล่นแล้ว
475
00:20:30,160 --> 00:20:32,310
- ฉันต้องไปแล้ว
- ฉันก็เหมือนกัน
476
00:20:33,230 --> 00:20:37,260
มาสัญญากันว่าไม่ต้องรอถึงสิบปี
เราถึงจะมาเล่นลูกดอกสนามหญ้ากันใหม่
477
00:20:37,460 --> 00:20:38,380
- ใช่
- แน่นอนที่สุด
478
00:20:38,580 --> 00:20:39,780
- ลาก่อนสาวๆ
- บาย
479
00:20:41,070 --> 00:20:42,400
- บาย
- บาย
480
00:21:06,430 --> 00:21:10,620
- และยืนยันแล้วเหรอ สองเท่า สามเท่า
- ร้อยเปอร์เซ็นต์
481
00:21:10,820 --> 00:21:12,500
- ผ่านภรรยาผมเหรอ
- ผ่านเฮดี้
482
00:21:12,700 --> 00:21:14,810
- เธอยังอยู่ที่นี่หรือเปล่า
- เห็นเธออยู่ชั้นล่างเมื่อกี้
483
00:21:15,900 --> 00:21:16,730
เฮดี้
484
00:21:20,150 --> 00:21:21,890
เฮดี้ หยุดอยู่ตรงนั้นนะ
485
00:21:22,080 --> 00:21:23,190
ค่ะท่าน
486
00:21:25,030 --> 00:21:27,120
- นี่เรื่องบ้าอะไรกัน
- นี่ไม่ดีแน่
487
00:21:29,580 --> 00:21:30,660
ให้ตายเถอะ เฮดี้
488
00:21:32,790 --> 00:21:33,790
ให้ตายเถอะ
489
00:21:38,080 --> 00:21:39,030
ขอยืนยัน
490
00:21:39,230 --> 00:21:41,240
ผมไม่เข้าใจการแต่งงานของพวกเขา
491
00:21:41,440 --> 00:21:42,420
ฟังนะ ทุกคน
492
00:21:42,920 --> 00:21:47,090
สมาชิกราชวงศ์อังกฤษ
เดินทางมาทวีปอเมริกาเหนือ
493
00:21:47,510 --> 00:21:49,660
และทุกคนก็รู้ว่าสื่อหลักทุกแห่ง
494
00:21:49,860 --> 00:21:52,720
พยายามนัดคิวสัมภาษณ์
495
00:21:52,930 --> 00:21:54,730
และเราได้เป็นคนสัมภาษณ์
496
00:21:55,230 --> 00:21:59,020
คืนนี้เจ้าหญิงมาร์กาเรต
จะมาออกรายการของเราหนึ่งชั่วโมงเต็ม
497
00:22:02,730 --> 00:22:06,100
ผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนี้ใช้เส้นสายอิทธิพล
498
00:22:06,300 --> 00:22:07,890
ยกยออัตตา ทวงบุญคุณ
499
00:22:08,090 --> 00:22:11,060
และประจบหยอดคำหวานใส่
พวกกลุ่มคนรายล้อมเจ้าหญิง
500
00:22:11,260 --> 00:22:14,870
และสร้างปาฏิหาริย์
เหมือนที่พระเยซูทรงเลี้ยงประชาชน
501
00:22:15,250 --> 00:22:16,460
ปรบมือให้เธอเดี๋ยวนี้เลย
502
00:22:18,460 --> 00:22:21,540
เขาใจดีและละเว้นไม่ได้พูดถึง
เรื่องเล่ห์เพทุบายที่ฉันทำ
503
00:22:22,800 --> 00:22:24,110
ทุกคนต้องร่วมมือกัน
504
00:22:24,310 --> 00:22:26,660
เรามีเวลาไม่นาน
505
00:22:26,860 --> 00:22:29,840
ถ้าคุณซ่อนปืนหรือชาเอาไว้
กำจัดมันไปเดี๋ยวนี้
506
00:22:30,180 --> 00:22:32,000
ไมค์ หลายอย่างจะขึ้นอยู่กับคุณ
507
00:22:32,200 --> 00:22:33,250
- พร้อมลุยไหม
- สุดๆ
508
00:22:33,450 --> 00:22:35,250
ผมต้องให้ทีมวิจัยหาข้อมูลมาให้ผม
509
00:22:35,450 --> 00:22:37,500
เรื่องสิ่งที่เจ้าหญิงทำในการเดินทางครั้งนี้
510
00:22:37,700 --> 00:22:39,880
ผมจะนำเอง
เอาข้อมูลมาให้ผมภายในบ่ายสอง
511
00:22:40,080 --> 00:22:43,090
ทีมของเธอบอกว่า
เธออยากแสดงตลกกับผม
512
00:22:43,290 --> 00:22:44,010
ล้อเล่นน่า
513
00:22:44,210 --> 00:22:46,450
เธอไม่อยากแสดงออกมาดูแข็งๆ
514
00:22:46,650 --> 00:22:48,140
คิดมุกตลกมาให้ได้มากที่สุด
515
00:22:48,340 --> 00:22:50,060
- แล้วเอามาให้ผมเร็วที่สุด
- ได้เลย
516
00:22:50,260 --> 00:22:53,660
ปรับแต่งบทพูดเดี่ยวให้เหมาะกับราชวงศ์
ตลก แต่ยังเคารพอยู่
517
00:22:54,830 --> 00:22:55,960
แต่ก็แหย่พวกเขาด้วย
518
00:22:56,160 --> 00:22:57,750
เอาให้สนุกๆ แบบฟอร์ด
519
00:22:58,000 --> 00:22:58,960
แต่ไม่สนุกจนเกินพอดี
520
00:22:59,500 --> 00:23:01,900
แต่ก็ต้องสนุก แต่ไม่ใจร้าย
521
00:23:02,100 --> 00:23:04,280
เดี๋ยวก็อะไรเคล็ดสักอย่าง
ปล่อยให้พวกเขาทำงานไป
522
00:23:04,480 --> 00:23:06,240
ตลก แต่ไม่ใจร้าย เราเข้าใจแล้ว
523
00:23:06,440 --> 00:23:07,220
โอเค
524
00:23:08,130 --> 00:23:10,130
เช้านี้ของผมยิ่งดีขึ้นไปอีก
525
00:23:10,590 --> 00:23:13,160
เจน เจค็อบส์
ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ ที่ได้เจอคุณ
526
00:23:13,360 --> 00:23:14,080
สวัสดีค่ะ กอร์ดอน
527
00:23:14,280 --> 00:23:16,790
นี่คือผู้หญิงที่หยุดโรเบิร์ต โมเสส
528
00:23:16,990 --> 00:23:20,000
ไม่ให้ตัดถนนผ่าน
สวนสาธารณะวอชิงตันสแควร์
529
00:23:20,200 --> 00:23:22,920
ครั้งแรกที่ผมมาที่นิวยอร์ก
พ่อแม่พาผมไปที่นั่น
530
00:23:23,120 --> 00:23:25,430
ให้ตายเถอะ
มีนักแสดงโยนรับของ นักดนตรี
531
00:23:25,620 --> 00:23:29,150
น้ำพุนั่น พวกคนประหลาด มันน่าอัศจรรย์
532
00:23:29,450 --> 00:23:31,820
ผมรู้เลยว่าผมต้องอยู่ที่นี่ ทำงานที่นี่
533
00:23:32,070 --> 00:23:36,020
เจน คุณไม่ได้แค่รักษาสวนสาธารณะ
คุณรักษาความทรงจำไว้ด้วย ขอบคุณครับ
534
00:23:36,220 --> 00:23:36,940
ด้วยความยินดีค่ะ
535
00:23:37,140 --> 00:23:38,810
คืนนี้ผมต้องเลื่อนคิวคุณ
536
00:23:39,010 --> 00:23:40,000
มาเริ่มกันเลย ไมค์
537
00:23:40,410 --> 00:23:41,460
โอเคค่ะ
538
00:23:42,130 --> 00:23:44,290
นั่นคือเฮดี้ผู้ลึกลับเหรอ
539
00:23:44,540 --> 00:23:45,820
เธอไปๆ มาๆ
540
00:23:46,020 --> 00:23:47,030
ภรรยา บริกาดูน
541
00:23:47,230 --> 00:23:50,530
โอเค ใครไม่รู้เรื่อง
เจ้าหญิงมาร์กาเรตเลยบ้าง
542
00:23:50,730 --> 00:23:52,240
- น้องสาวของราชินี
- ผมรู้
543
00:23:52,440 --> 00:23:54,120
- เธอมีชู้
- เราพูดเรื่องชู้ไม่ได้
544
00:23:54,320 --> 00:23:55,960
- เธอดื่มชา
- เรียกฟุตบอลว่าซ็อกเกอร์
545
00:23:56,160 --> 00:23:57,750
เธอพูดแบบนี้
546
00:23:57,950 --> 00:24:00,960
คุณจะบอกผมว่าเราจบเห่เหรอ
รายการจะออกอากาศในอีกเจ็ดชั่วโมง
547
00:24:01,160 --> 00:24:03,670
ขอโทษนะคะ
คุณบังเอิญมีผู้เชี่ยวชาญอยู่ตรงนี้
548
00:24:03,870 --> 00:24:05,670
- จริงเหรอ
- มิดจ์มาช่วยแล้ว
549
00:24:05,870 --> 00:24:09,300
ฉันชอบเธอมาก เธอก๋ากั่น
ไม่มีภาระผูกพันกับมงกุฎ
550
00:24:09,500 --> 00:24:11,600
เซ็กซี่ ฟังดูเหมือนที่ราล์ฟเลียนแบบนะ
551
00:24:11,800 --> 00:24:12,970
- เธอตลกไหม
- แสดงตลกเนี่ยนะ
552
00:24:13,170 --> 00:24:14,240
ฉันพอมีแนวคิดอยู่บ้าง
553
00:24:14,450 --> 00:24:16,350
ฉันจะจัดการเรื่องนั้น
ระหว่างที่พวกคุณทำบทพูดเดี่ยว
554
00:24:16,550 --> 00:24:18,790
- โอเค
- เอาละ ทุกคน 20 มุกในหนึ่งชั่วโมง
555
00:24:19,540 --> 00:24:21,830
เวร โทษที อัลวิน
556
00:24:22,790 --> 00:24:24,670
เอาละ ทุกคน 20 มุกในหนึ่งชั่วโมง
557
00:24:27,000 --> 00:24:28,050
นั่นตลกดีนะ
558
00:24:30,300 --> 00:24:32,450
สุดยอด และสวัสดี
559
00:24:32,650 --> 00:24:34,800
รายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
560
00:24:36,510 --> 00:24:40,000
คืนนี้เรามีแขกรับเชิญที่พิเศษมาก
ตลอดหนึ่งชั่วโมงเต็ม
561
00:24:40,200 --> 00:24:42,980
เจ้าฟ้าหญิง เคาน์เตสแห่งสโนว์ดอน
562
00:24:43,310 --> 00:24:45,770
เจ้าหญิงมาร์กาเรตแห่งสหราชอาณาจักร
563
00:24:46,230 --> 00:24:48,550
- เจ้าหญิงมาร์กาเรต
- แจ็คพ็อตแตก
564
00:24:48,750 --> 00:24:49,570
ใช่
565
00:24:51,820 --> 00:24:53,320
นี่ ทุกคน มาที่นี่อีกแล้วเหรอ
566
00:24:53,780 --> 00:24:57,270
เราหัวเราะได้ดีมาก นักเขียนคนหนึ่ง
เลยเชิญเราให้มาเมื่อไหร่ก็ได้
567
00:24:57,470 --> 00:24:59,060
เราเลยวางแผนจะมาที่นี่ทุกคืน
568
00:24:59,260 --> 00:25:01,270
เยี่ยมเลย นักเขียนคนไหนเหรอ
569
00:25:01,470 --> 00:25:04,290
- เธอคงไม่รู้หรอก
- คุณช่วยชี้หน่อยได้ไหมว่าใคร
570
00:25:05,460 --> 00:25:07,190
สวัสดีครับ คุณได้ยินถูกแล้ว
571
00:25:07,390 --> 00:25:10,280
คืนนี้มีราชวงศ์ตัวเป็นๆ
มาร่วมรายการของเรา
572
00:25:10,480 --> 00:25:12,660
ใช่ เจ้าหญิงมาร์กาเรต
573
00:25:12,860 --> 00:25:17,830
ทีนี้วันนี้คุณอาจเห็นชายใส่สูท
หน้าตาเคร่งขรึมอยู่รอบๆ สตูดิโอ
574
00:25:18,030 --> 00:25:20,620
บางคนเป็นทีมรักษาความปลอดภัย
ของเจ้าหญิงมาร์กาเรต
575
00:25:20,820 --> 00:25:22,480
และบางคนเป็นทีมงานของผม
576
00:25:22,680 --> 00:25:24,790
นี่ คุณตีสนิทพ่อแม่สามีฉันเหรอ
577
00:25:24,990 --> 00:25:25,920
ฟังดูถูกกล่าวหากันนะ
578
00:25:26,120 --> 00:25:30,860
ชอว์กล่าวว่าบริเตนและอเมริกา
คือสองประเทศที่แยกกันด้วยภาษากลาง
579
00:25:31,230 --> 00:25:33,360
เรามีมหาสมุทรคั่นกลางด้วย
580
00:25:33,570 --> 00:25:35,490
ทำไมผมไม่เคยได้รับรางวัล
581
00:25:36,700 --> 00:25:37,520
ไม่ยุติธรรม
582
00:25:37,710 --> 00:25:40,190
ในสหราชอาณาจักร
มีคำศัพท์เรียกทุกอย่างต่างไป
583
00:25:40,380 --> 00:25:41,940
พวกเขาเรียกลิฟต์
เราเรียกเอเลเวเตอร์
584
00:25:42,140 --> 00:25:43,900
เรียกอะพาร์ตเมนต์ว่าแฟลต
585
00:25:44,100 --> 00:25:46,570
และวันนี้ผมได้เรียนรู้ว่า
พวกเขาเรียกผมว่า
586
00:25:46,770 --> 00:25:48,920
"ฉันว่าฉันไม่เคยได้ยินชื่อคุณมาก่อน"
587
00:26:04,640 --> 00:26:06,980
นี่ เรากลับมากับเจ้าหญิงมาร์กาเรต
588
00:26:07,400 --> 00:26:09,300
ฝ่าบาท เรามักจะทึ่งกับ
589
00:26:09,500 --> 00:26:11,590
กิจวัตรภายในประเทศของราชวงศ์
590
00:26:11,790 --> 00:26:12,730
ฝ่าบาทเพิ่งสมรส
591
00:26:14,490 --> 00:26:17,680
ผมสงสัยว่ามื้อค่ำของฝ่าบาทเป็นยังไง
ฝ่าบาททำกับข้าวไหม
592
00:26:17,880 --> 00:26:20,730
ค่ะ ฉันทำกับข้าว ฉันเป็นแม่ครัว
ที่ยอดเยี่ยม ฉันทำอาหารทุกวัน
593
00:26:20,920 --> 00:26:22,960
เป็นหนึ่งในสองอย่างที่ฉันเก่งมาก
594
00:26:23,160 --> 00:26:24,700
- อีกอย่างคืออะไรครับ
- การโกหกค่ะ
595
00:26:27,290 --> 00:26:30,130
- งั้นฝ่าบาทมีพ่อครัวใช่ไหม
- ฉันว่าพ่อครัวของเรามีพ่อครัวอีกที
596
00:26:31,210 --> 00:26:33,570
ผมนึกภาพว่าในฐานะสมาชิกราชวงศ์
597
00:26:33,770 --> 00:26:36,070
ฝ่าบาทคงมีโอกาส
ได้ทำทุกอย่างแล้ว ใช่ไหมครับ
598
00:26:36,270 --> 00:26:37,410
ไม่ กอร์ดอน ไม่จริงค่ะ
599
00:26:37,610 --> 00:26:41,000
ฉันมีความฝันอย่างหนึ่ง
ที่ยังไม่ได้รับการเติมเต็ม
600
00:26:41,200 --> 00:26:42,040
อะไรเหรอครับ
601
00:26:42,240 --> 00:26:45,930
ฉันอยากรายงานพยากรณ์อากาศ
ทางทีวีอเมริกันมาตลอดค่ะ
602
00:26:47,180 --> 00:26:48,800
โชคดีจริงๆ เลยครับ
603
00:26:48,990 --> 00:26:52,320
ได้เวลารายงานสภาพอากาศ
ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
604
00:26:53,440 --> 00:26:54,940
บังเอิญจังเลยนะครับ
605
00:26:55,150 --> 00:26:58,260
ฝ่าบาทอยากทำไหม
อาจจะเติมเต็มความฝันของฝ่าบาท
606
00:26:58,460 --> 00:26:59,450
ฉันยินดีมากค่ะ
607
00:26:59,650 --> 00:27:00,450
เชิญเลยครับ
608
00:27:07,290 --> 00:27:09,150
พร้อมแล้ว ฝ่าบาท
609
00:27:09,350 --> 00:27:10,110
ขอบคุณค่ะ
610
00:27:10,310 --> 00:27:13,900
สวัสดี อเมริกา
นี่คือกอร์ดอน ฟอร์ดกับพยากรณ์อากาศคืนนี้
611
00:27:14,100 --> 00:27:16,460
ป้ายบทนั่นผิด ฉันไม่ใช่กอร์ดอน ฟอร์ด
612
00:27:16,920 --> 00:27:20,830
ทั้งหมดนี้มันกะทันหันมาก
เราไม่มีเวลาเปลี่ยนป้ายคิว
613
00:27:21,030 --> 00:27:22,790
เราไม่ขำด้วยนะ
614
00:27:22,990 --> 00:27:24,410
ขอโทษด้วยจริงๆ ครับ
615
00:27:24,610 --> 00:27:27,500
วันอังคารจะมีแสงแดดเยอะมาก
616
00:27:27,700 --> 00:27:29,230
นั่นอะไร แสงแดดเหรอ
617
00:27:29,730 --> 00:27:33,090
มันคือตอนที่พระอาทิตย์
ส่องแสงทั้งวัน ไม่มีเมฆบัง
618
00:27:33,290 --> 00:27:35,940
ฉันยังไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร
619
00:27:36,360 --> 00:27:39,390
ในร็อกอะเวย์ส
สภาพอากาศเหมาะเล่นเซิร์ฟมาก
620
00:27:39,590 --> 00:27:43,020
ชาวเซิร์ฟหญิงชาย
เตรียมเจอคลื่นดีงามได้เลย
621
00:27:43,220 --> 00:27:46,830
ขณะที่คุณเกาะคลื่นและคว้าตัว
นักท่องเที่ยวขาจรในนิวเจอร์ซีย์
622
00:27:48,250 --> 00:27:51,940
อย่างกับคุณและนักเขียนของคุณ
อยากได้ยินฉันพูดคำพวกนี้
623
00:27:52,140 --> 00:27:55,840
เป็นไปไม่ได้ เพราะเราไม่รู้เลยว่า
คุณจะรายงานพยากรณ์อากาศ
624
00:27:56,420 --> 00:27:57,610
ฝ่าบาททำอะไรน่ะ
625
00:27:57,810 --> 00:28:01,010
ทำเครื่องหมายว่ารัฐไหน
ควรโดนกองทัพของเราบุกอีกเป็นรัฐแรก
626
00:28:02,180 --> 00:28:04,120
ไม่เอาแมสซาชูเซตส์นะ
ครอบครัวผมอยู่ที่นั่น
627
00:28:04,320 --> 00:28:07,010
ฉันก็เหมือนกัน
และพวกเขายังติดหนี้ภาษีชาอยู่
628
00:28:08,560 --> 00:28:10,390
ได้ เอาแมสซาชูเซตส์ไป
629
00:28:14,190 --> 00:28:15,550
แด่คืนที่ยอดเยี่ยม ทุกคน
630
00:28:15,750 --> 00:28:17,760
เจ้าหญิงเยี่ยมมาก เจ้าหญิงสุดยอดเลย
631
00:28:17,960 --> 00:28:20,890
อยากเห็นหน้าพาร์ตอนที่เขาเจอสื่อพรุ่งนี้
632
00:28:21,090 --> 00:28:22,390
รู้ไหมว่าแขกรับเชิญของเขาคือใคร
633
00:28:22,590 --> 00:28:24,910
คุคลา แฟรนและออลลี่ หุ่นเชิด
634
00:28:25,200 --> 00:28:26,200
เขาได้หุ่นเชิดมาร่วมรายการ
635
00:28:26,410 --> 00:28:29,540
ผมได้ยินว่าเห็นแขน
ของคนเชิดหุ่นโผล่ออกมาจากคุคลา
636
00:28:29,830 --> 00:28:30,830
คุคลาผู้น่าสงสาร
637
00:28:31,660 --> 00:28:33,150
นี่คือรางวัลเอ็มมีของเรา
638
00:28:33,350 --> 00:28:34,820
นี่มีน้ำหนัก ได้เปรียบ
639
00:28:35,020 --> 00:28:37,030
- เราต้องหาแคมเปญ
- ทำอย่างแรกเลย
640
00:28:37,230 --> 00:28:40,160
ฝ่ายข่าวโทรมา
พวกเขาอึ้งมากที่เราได้ตัวเจ้าหญิง
641
00:28:40,360 --> 00:28:43,720
ฮันต์ลีย์กับบริงค์ลีย์อับอาย
ให้ตาย นั่นทำให้ผมมีความสุขมาก
642
00:28:44,180 --> 00:28:46,680
ผมเลี้ยงเครื่องดื่มทุกคนในร้าน
ทุกคนที่อยู่ในนี้
643
00:28:48,810 --> 00:28:49,680
เราทำได้แล้ว
644
00:28:50,220 --> 00:28:52,480
ใช้เงินสักนิดสักหน่อย
645
00:28:52,680 --> 00:28:54,060
ไม่ต้องทอนเลย
646
00:28:56,940 --> 00:28:57,770
สวัสดีค่ะ
647
00:28:58,940 --> 00:28:59,720
สวัสดีค่ะ
648
00:28:59,920 --> 00:29:00,820
ฉันเฮดี้ ฟอร์ด
649
00:29:01,030 --> 00:29:03,350
ยินดีที่ได้พบคุณอย่างเป็นทางการ
มิดจ์ เมเซิลค่ะ
650
00:29:03,550 --> 00:29:04,320
ฉันรู้
651
00:29:04,860 --> 00:29:07,230
ฉันอยากเจอคุณมาสักพักแล้ว
652
00:29:07,420 --> 00:29:09,120
นักเขียนหญิงคนแรกของกอร์ดอน
653
00:29:09,990 --> 00:29:11,370
อาจเป็นคนแรกและมีอีกหลายคนตามมา
654
00:29:12,750 --> 00:29:15,420
แน่นอน ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว
655
00:29:20,170 --> 00:29:22,450
เจ้าหญิงพอใจกับรายการมาก
656
00:29:22,650 --> 00:29:24,530
"ปลื้ม" คือคำที่เธอใช้
657
00:29:24,730 --> 00:29:26,350
เจ้าหญิงสุดยอดมาก เราเพิ่งพูดถึงเลย
658
00:29:26,550 --> 00:29:30,180
ไม่แน่ใจว่าพี่สาวของเธอจะตื่นเต้นไหม
ซึ่งทำให้มาร์กาเรตยิ่งรู้สึกสนุก
659
00:29:30,470 --> 00:29:33,540
จะมีประโยชน์อะไร
ถ้าเราไม่ได้แหย่ราชินีสักหน่อย
660
00:29:33,740 --> 00:29:35,520
คุณเป็นคนเขียนบท
ช่วงรายงานสภาพอากาศ
661
00:29:35,720 --> 00:29:37,960
ฉันคิดคอนเซ็ปต์ พวกหนุ่มๆ ทำให้มันสนุกค่ะ
662
00:29:38,160 --> 00:29:39,570
- อย่า
- อะไรคะ
663
00:29:39,770 --> 00:29:41,760
- อย่า
- โอเค
664
00:29:41,960 --> 00:29:45,360
ต่อให้เป็นหรือไม่เป็นผลงานของคุณ
ก็รับความดีความชอบไป ผู้ชายทำกันแบบนั้น
665
00:29:46,820 --> 00:29:47,780
โอเคค่ะ
666
00:29:48,280 --> 00:29:50,410
ใช่ค่ะ การแสดงช่วงนั้นเป็นฝีมือฉันเอง
667
00:29:50,610 --> 00:29:52,830
ดีค่ะ แล้วเจอกัน
668
00:29:54,120 --> 00:29:56,880
นี่ คุณทำงานกับซูซานมานานแค่ไหนแล้ว
669
00:29:57,080 --> 00:29:57,880
ซูซานเหรอคะ
670
00:29:58,250 --> 00:30:00,290
ไมเยอร์สัน
เธอเป็นผู้จัดการของคุณใช่ไหม
671
00:30:01,090 --> 00:30:04,910
ซูซี ตอนนี้ก็สามปีแล้วค่ะ
672
00:30:05,110 --> 00:30:06,410
ฉันเป็นลูกค้าคนแรกของเธอ
673
00:30:06,610 --> 00:30:08,200
พนันได้เลยว่าเธอดีกับคุณ
674
00:30:08,400 --> 00:30:11,040
เธอมักจะดื้อรั้นและเป็นนักสู้ตัวจริง
675
00:30:11,240 --> 00:30:13,390
ฉันต้องรั้งเธอไว้ไม่ให้มีเรื่องอยู่หลายครั้ง
676
00:30:14,390 --> 00:30:16,840
ฉันยังตามไม่ทัน คุณรู้จักเธอได้ยังไง
677
00:30:17,040 --> 00:30:18,900
เพมโบรค เราเคยเป็นรูมเมตกัน
678
00:30:19,310 --> 00:30:23,230
- เธอไม่เคยพูดถึงเรื่องนั้นเลย
- คุณก็รู้จักซูซานดี
679
00:30:24,320 --> 00:30:26,970
ใช่ ฉันรู้จักซูซาน
680
00:30:27,170 --> 00:30:27,990
เฮดี้
681
00:30:28,200 --> 00:30:29,030
ไปแล้วค่ะ
682
00:30:29,530 --> 00:30:32,660
เขากังวลเวลาที่
ฉันคุยกับนักเขียนและสถาปนิก
683
00:30:33,120 --> 00:30:34,310
ทำงานให้ดีต่อไปนะคะ
684
00:30:34,510 --> 00:30:37,870
และเพราะมีซูซานอยู่ข้างคุณ
ฉันว่าคุณจะไปได้ไกล
685
00:30:38,500 --> 00:30:39,280
เจอกันค่ะ
686
00:30:39,470 --> 00:30:41,130
ค่ะ เจอกันค่ะ
687
00:30:45,590 --> 00:30:46,550
เธอมานั่นแล้ว
688
00:30:46,750 --> 00:30:48,430
- นี่ ไม่นะ
- คุณคิดถึงฉันเหรอ
689
00:31:03,020 --> 00:31:05,900
อ้าว เธอมาทำอะไรที่นี่เนี่ย
690
00:31:06,360 --> 00:31:09,260
ไดนาห์บอกข้อมูลรถไฟเที่ยวของคุณ
คุณไปบัลติมอร์มาเหรอ
691
00:31:09,460 --> 00:31:12,560
ต้องไปง้อเจมส์หน่อย
เราสื่อสารผิดพลาดนิดนึง
692
00:31:12,760 --> 00:31:14,290
- อะไร...
- คุณรู้จักเฮดี้ ฟอร์ดเหรอ
693
00:31:15,200 --> 00:31:16,100
อะไรนะ
694
00:31:16,300 --> 00:31:19,230
คุณรู้จักเธอตอนเธอคือเฮดี้
ที่ยังไม่ได้นามสกุลฟอร์ด
695
00:31:19,430 --> 00:31:20,150
เธอเจอเฮดี้แล้วเหรอ
696
00:31:20,350 --> 00:31:22,740
ที่บาร์ เธอบอกว่า
คุณเป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย
697
00:31:22,930 --> 00:31:24,070
เราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
698
00:31:24,270 --> 00:31:25,740
เธอบอกว่าคุณเป็นรูมเมตกัน
699
00:31:25,940 --> 00:31:26,740
อาจจะใช่
700
00:31:26,940 --> 00:31:28,990
คุณอาจจะเป็นรูมเมตกันเหรอ
คุณไม่ทันได้สังเกตเหรอ
701
00:31:29,190 --> 00:31:31,330
- ห้องหนึ่งอยู่กันเป็นสิบ 20 คน
- ซูซี
702
00:31:31,530 --> 00:31:33,040
มหาวิทยาลัยใหญ่มาก โอเคนะ
703
00:31:33,240 --> 00:31:35,000
เธอไม่มีทางรู้จักทุกคน
704
00:31:35,200 --> 00:31:37,960
เธอเรียกคุณว่าซูซาน
ไม่มีใครเรียกคุณว่าซูซาน
705
00:31:38,160 --> 00:31:39,810
นี่อะไร ซุ่มโจมตีกันเหรอ
706
00:31:41,100 --> 00:31:43,150
ฉันเหนื่อยแล้ว ค่อยคุยกันตอนเช้าได้ไหม
707
00:31:43,350 --> 00:31:44,260
ทำไมคุณไม่บอกฉันล่ะ
708
00:31:44,460 --> 00:31:47,780
- ฉันไม่เล่าเรื่องทุกคนที่ฉันเจอให้เธอฟัง
- พอเลย
709
00:31:50,990 --> 00:31:52,810
ฉันรู้จักเขานิดหน่อย โอเคนะ
710
00:31:53,010 --> 00:31:55,100
คุณไม่คิดว่าคู่ควรที่จะพูดถึงเหรอ
711
00:31:55,300 --> 00:31:58,810
ว่าคุณรู้จักภรรยาผู้มีอิทธิพลของ
เจ้านายของฉัน ถึงแม้จะแค่นิดเดียวน่ะ
712
00:31:59,010 --> 00:32:01,320
อย่าเชื่ออะไรที่เขาพูด โอเคนะ
713
00:32:01,520 --> 00:32:04,190
- เขาพูดถึงฉันเสียๆ หายๆ หรือเปล่า
- เธอบอกว่าคุณดื้อรั้น
714
00:32:04,390 --> 00:32:06,650
ก็คุ้มค่าเงินแล้ว
ที่เขาเรียนจบเอกภาษาอังกฤษมา
715
00:32:06,850 --> 00:32:08,030
และคุณเป็นนักสู้
716
00:32:08,230 --> 00:32:10,120
ทุกคนรู้เรื่องนั้น
717
00:32:10,320 --> 00:32:13,660
สู้เพื่อฉันสิ ซูซี คุยกับเธอสิ
718
00:32:13,860 --> 00:32:15,810
- เดี๋ยวนะ
- เธอโน้มน้าวกอร์ดอนได้
719
00:32:16,010 --> 00:32:19,170
มากกว่าใครๆ มากกว่าไมค์ คาร์
เธอคือกุญแจเปิดทางของเรา
720
00:32:19,370 --> 00:32:22,000
- ไม่
- บอกเธอให้บอกกอร์ดอนให้ลงคิวฉัน
721
00:32:22,200 --> 00:32:24,880
เราไม่ต้องการเฮดี้ โอเคนะ
ฉันจัดการได้
722
00:32:25,080 --> 00:32:26,510
คุณ "จัดการได้" ยังไง
723
00:32:26,710 --> 00:32:29,890
ฉันจัดการได้ ฉันจัดการมาแบบนี้ไง
เรากำลังก้าวหน้า
724
00:32:30,090 --> 00:32:31,510
ไปไหน เจอกำแพงอิฐอีกเหรอ
725
00:32:31,710 --> 00:32:33,680
- นั่นไม่ยุติธรรมเลย
- ไม่ยุติธรรมสิ
726
00:32:33,880 --> 00:32:37,020
คุณทำงานหนักมาก
และฉันทำทุกอย่างที่คุณบอกแล้ว
727
00:32:37,220 --> 00:32:39,650
ฉันฝึกฝีมือให้คม ฉันทำตัวดี
728
00:32:39,850 --> 00:32:42,770
ฉันประสบความสำเร็จที่ทำงานทุกวัน
และเขาสังเกตเห็น
729
00:32:42,970 --> 00:32:47,400
มันคงสมเหตุสมผลมากที่จะให้โอกาสฉัน
แต่เขาจะไม่ยอมทำอะไร
730
00:32:47,600 --> 00:32:51,120
กำแพงอิฐนั่นอัดเข้าหน้าเราเต็มๆ อยู่เรื่อย
731
00:32:51,310 --> 00:32:54,890
เหมือนว่าก้าวหน้าไปสองก้าว
ถอยหลังกลับมาสามก้าว ฉันเบื่อเต็มที
732
00:32:55,090 --> 00:32:56,260
ฉันก็เหมือนกัน
733
00:32:56,600 --> 00:32:59,000
แต่เธอจะทำยังไงกับพวกกอร์ดอน พวกพีท
734
00:32:59,200 --> 00:33:01,580
พวกผู้ชายเวรที่แม่งยังเป็นใหญ่ในโลกนี้
735
00:33:01,780 --> 00:33:03,020
ก็หาทางอ้อมพวกเขาไป
736
00:33:03,480 --> 00:33:06,520
ใช้ทุกอย่างที่ทำได้
และไม่ยอมหยุดไม่ว่าจะเจออะไร
737
00:33:06,770 --> 00:33:08,270
ทายสิว่าเรื่องนั้นใครสอนฉัน
738
00:33:09,980 --> 00:33:12,240
นี่ไม่พอ คุณเข้าใจไหม
739
00:33:13,530 --> 00:33:15,780
จะว่าฉันเห็นแก่ตัวก็ได้
แต่ฉันต้องการมากกว่านี้
740
00:33:16,570 --> 00:33:20,020
เรื่องนี้ สิ่งที่เรากำลังทำอยู่
สิ่งที่เกิดขึ้นตลอดสามปีที่ผ่านมา
741
00:33:20,220 --> 00:33:22,520
นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะเล่าให้ลูกหลานของฉันฟัง
742
00:33:22,720 --> 00:33:25,440
- นี่ไม่ใช่แค่บทหนึ่งของชีวิตนะ
- ใครบอกว่าใช่ล่ะ
743
00:33:25,640 --> 00:33:28,150
คุณบุกเข้าไปในโรงอาบน้ำ
และกระโดดข้ามไอ้จ้อนมากมาย
744
00:33:28,350 --> 00:33:29,990
- เพื่อให้เจมส์ได้เล่นหนังเรื่องนั้น
- ใช่
745
00:33:30,190 --> 00:33:32,590
ฉันอยากให้คุณกระโดดข้ามไอ้จ้อนเพื่อฉัน
746
00:33:32,790 --> 00:33:35,490
ฉันเคยกระโดด
ข้ามไอ้จ้อนเพื่อเธอมากมายแล้วนะยะ
747
00:33:35,690 --> 00:33:37,660
ตลอดสามปีที่ผ่านมา
ฉันมีแต่กระโดดข้ามไอ้จ้อน
748
00:33:37,860 --> 00:33:40,710
คุณต้องกระโดดอีกครั้งเดียว คุยกับเฮดี้ซะ
749
00:33:40,910 --> 00:33:41,640
ไม่
750
00:33:41,850 --> 00:33:42,730
ทำไมล่ะ
751
00:33:43,230 --> 00:33:45,440
แค่หยุดและคิดดู โอเคนะ
752
00:33:45,890 --> 00:33:49,800
เธออยากให้ฉันขอความช่วยเหลือจาก
ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยเหรอ
753
00:33:50,000 --> 00:33:52,640
ใช่ ก็ใช่น่ะสิ คุณไม่ได้ฟังที่ฉันพูดหรือไง
754
00:33:52,830 --> 00:33:55,600
หลังจากที่ลำบากมามากมาย
เธออยากดังด้วยวิธีนี้เหรอ
755
00:33:55,800 --> 00:33:58,470
ให้ตายเถอะ ก็ใช่ไง
ใครจะสนว่าฉันจะดังด้วยวิธีไหน
756
00:33:58,670 --> 00:34:00,230
ลองนึกภาพตัวเธอเองในอีกสิบปี
757
00:34:00,430 --> 00:34:02,400
เธอเป็นดาวดัง ออกรายการทอล์กโชว์
758
00:34:02,590 --> 00:34:04,810
และพิธีกรถามเธอว่า
เธอเริ่มต้นอาชีพยังไง
759
00:34:05,010 --> 00:34:07,940
เธอไม่อยากบอกหรอกว่า
เธอต้องขอร้องให้คนช่วย
760
00:34:08,140 --> 00:34:10,750
ฉันจะไม่ได้ออกรายการนั้นหรอก
ถ้าคุณไม่ทำตามที่ฉันขอ
761
00:34:12,210 --> 00:34:14,050
นี่แหละ ซูซี
762
00:34:14,720 --> 00:34:15,840
คุยกับเธอ
763
00:34:19,430 --> 00:34:22,970
ไม่งั้นฉันจะรู้เสมอว่า
มีบางอย่างที่คุณไม่ยอมลองทำ
764
00:34:23,470 --> 00:34:24,430
และบอกตามตรงนะ
765
00:34:26,270 --> 00:34:28,400
ฉันไม่รู้ว่าจากนี้เราจะไปยังไงต่อ
766
00:34:42,660 --> 00:34:43,490
ขอบคุณครับ
767
00:34:49,880 --> 00:34:51,150
อาร์เธอร์ ไวน์ไหม
768
00:34:51,350 --> 00:34:52,740
ถ้าคุณรินให้ผมนะ
769
00:34:52,940 --> 00:34:53,990
เก้บ เพื่อน
770
00:34:54,190 --> 00:34:56,070
- เอ้บ คุณรู้จักอาร์เธอร์
- เอ้บ
771
00:34:56,270 --> 00:34:57,280
- อาร์เธอร์
- เฮนรี่
772
00:34:57,480 --> 00:34:58,530
- เฮนรี่
- ด้วยความยินดี
773
00:34:58,730 --> 00:35:01,180
เราเถียงกันมาสิบนาทีว่าจะดื่มอะไรดี
774
00:35:01,380 --> 00:35:02,290
ผมดื่มอยู่
775
00:35:02,490 --> 00:35:04,350
ไม่นับ ถ้าคุณเอามาจากบ้าน
776
00:35:05,310 --> 00:35:06,710
- เปล่านะ
- ก็คิดว่างั้น
777
00:35:06,910 --> 00:35:10,880
คุณแนะนำไวน์แดงโดยไม่ต้องใช้คำว่า
"แทนนิก" หรือ "มีรสผลไม้นำ" ได้ไหม
778
00:35:11,080 --> 00:35:12,840
เฮนรี่ อย่าทรมานพ่อหนุ่มคนนั้นเลย
779
00:35:13,040 --> 00:35:13,920
เอ้บ เอาไวน์แดงไหม
780
00:35:14,120 --> 00:35:16,390
ผมขอผ่าน ผมมีงานต้องทำเยอะเลย
781
00:35:16,590 --> 00:35:19,010
วอยซ์ ไม่สนับสนุนให้พนักงานมีสติดี
782
00:35:19,210 --> 00:35:21,680
ที่จริงมันเฟื่องฟูดีจากการที่
พนักงานป่วยเพราะดื่มเยอะเกินควร
783
00:35:21,880 --> 00:35:23,980
ทีนี้ดื่มซะ ให้ตายเถอะ ไม่งั้นคุณถูกไล่ออก
784
00:35:24,180 --> 00:35:26,600
"ป่วยเพราะดื่มเยอะเกินควร"
คำที่ไม่ค่อยได้ใช้ เพราะมีเหตุผล
785
00:35:26,800 --> 00:35:29,060
คืนนี้บรรยากาศที่โต๊ะดูไม่เป็นมิตรนะ
786
00:35:29,260 --> 00:35:31,030
ไวน์โอเค ไวน์ดีเลย
787
00:35:31,220 --> 00:35:33,570
เราขอชาโต มาร์โก ปี 1956
788
00:35:33,770 --> 00:35:36,820
ดีมากครับ นั่นเป็นไวน์ที่เป็นกรด
รสออกแห้งๆ หน่อย
789
00:35:37,020 --> 00:35:38,620
คุณพยายามฆ่าผมเหรอ
790
00:35:38,820 --> 00:35:41,620
เอาไวน์มาแล้วผมจะปิดปากเฮนรี่เอง
พอได้แล้ว เฮนรี่
791
00:35:41,820 --> 00:35:44,160
- อะไร
- จริงๆ นะ ผมจะให้คนพาคุณออกไป
792
00:35:44,360 --> 00:35:46,790
- ผมขายบ้านของผมในแฮมป์ตันส์แล้ว
- เมื่อไหร่
793
00:35:46,990 --> 00:35:48,790
ปีที่แล้ว ผมเบื่อการบำรุงรักษา
794
00:35:48,990 --> 00:35:51,170
และมูลค่าอสังหาริมทรัพย์
ก็ยังไม่เพิ่มขึ้นเร็วๆ นี้
795
00:35:51,370 --> 00:35:53,300
- หรือไม่เพิ่มอีกเลย
- นั่นแหละ
796
00:35:53,500 --> 00:35:56,380
คุณได้ดูเจ้าหญิงมาร์กาเรตในรายการ
กอร์ดอน ฟอร์ด ไหม ตลกมาก
797
00:35:56,580 --> 00:35:58,680
- ล้อเล่นน่า
- ราชินีวิกตอเรียฮาสุดๆ
798
00:35:58,880 --> 00:36:00,050
ผมไม่เคยรู้เลย
799
00:36:00,250 --> 00:36:02,060
ผมได้ดูหนังเรื่องนั้น มันสนุกมาก
800
00:36:02,260 --> 00:36:04,770
- ดิแอ็บเซนต์ไมเด็ดโพรเฟสเซอร์ เหรอ
- ที่มีรถบินได้น่ะนะ
801
00:36:04,970 --> 00:36:07,480
ที่เรดิโอซิตี ผมเป็นแฟนตัวยง
ของเฟร็ด แม็คเมอเรย์
802
00:36:07,680 --> 00:36:09,190
คุณไปดูกับหลานหรือเปล่า
803
00:36:09,390 --> 00:36:12,400
มันดูเหมือนจืดชืด
แต่เฟร็ด แม็คเมอร์รีย์ทำให้มันดีขึ้น
804
00:36:12,600 --> 00:36:15,690
แม้แต่ครอบครัวของเฟร็ด แม็คเมอร์รีย์
ก็ยังไม่ชอบเขาขนาดนั้นเลย
805
00:36:15,890 --> 00:36:17,950
ตอนนี้ผมไม่สนพวกเขาแล้ว
วันเกิดเหรอ ไม่มีประโยชน์
806
00:36:18,150 --> 00:36:19,910
คุณลืมความเป็นเด็กในตัวคุณแล้วเหรอ
807
00:36:20,110 --> 00:36:21,300
ของขวัญคือประเด็น
808
00:36:21,630 --> 00:36:24,640
ผมจำไม่ได้ว่าครั้งล่าสุด
ที่ได้ของขวัญที่ชอบคือเมื่อไหร่
809
00:36:25,760 --> 00:36:29,810
เอ้บ ก่อนหน้านี้ผมพูดชมถึง
ทักษะการพูดคุยของคุณ
810
00:36:30,270 --> 00:36:32,880
ให้ตายเถอะ ขอโทษ ผมทำตัวน่าเบื่อมาก
811
00:36:33,080 --> 00:36:34,800
เพราะเก้บพูด
"ป่วยเพราะดื่มเยอะเกินควร" เหรอ
812
00:36:35,000 --> 00:36:36,380
ใช่ นั่นน่าหงุดหงิดมาก
813
00:36:36,580 --> 00:36:38,780
ไม่ ผม...
814
00:36:40,780 --> 00:36:41,610
เอ้บ
815
00:36:42,450 --> 00:36:45,390
ก็แค่โลกเวรๆ ใบนี้น่ะ
816
00:36:45,590 --> 00:36:46,310
แค่นั้นเหรอ
817
00:36:46,510 --> 00:36:48,140
ผมสะเทือนอารมณ์น่ะ
818
00:36:48,340 --> 00:36:49,620
โลกนี้ทำไมเหรอ
819
00:36:51,410 --> 00:36:53,020
ผมเพิ่งอายุครบ 64
820
00:36:53,220 --> 00:36:57,030
และในวัยนี้ผมควรสบายใจ
821
00:36:57,230 --> 00:37:00,760
พอใจกับร่างกายและความคิด แต่ไม่ใช่
822
00:37:01,010 --> 00:37:05,290
ไม่เลย จู่ๆ ผมรู้สึก
เหมือนตัวเองอยู่ตรงทางแยก
823
00:37:05,490 --> 00:37:07,790
และทุกอย่างรู้สึกกลับตาลปัตร
824
00:37:07,990 --> 00:37:12,640
นั่นเพราะทุกอย่างมันเปลี่ยนไป
แบบรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อ เอ้บ
825
00:37:13,020 --> 00:37:14,800
โดยเฉพาะสำหรับผู้ชายวัยเรา
826
00:37:15,000 --> 00:37:15,800
ผู้ชายวัยเรา
827
00:37:16,000 --> 00:37:18,050
เราเกิดในยุค 1800
828
00:37:18,250 --> 00:37:21,510
คนละศตวรรษ ก่อนมีโทรศัพท์ ก่อนวิทยุ
829
00:37:21,710 --> 00:37:26,310
บ้านพ่อแม่ผมไม่มีไฟฟ้า
จนผมอายุเจ็ดขวบ คนเราตามไม่ทันหรอก
830
00:37:26,510 --> 00:37:30,270
ใช่ และมันเป็นเรื่องทางกาย
พอๆ กับเป็นเรื่องทางใจ
831
00:37:30,470 --> 00:37:32,150
โฮโมเซเปียนส์คืบคลานมา
832
00:37:32,350 --> 00:37:35,650
รับบทบาทเดิมมาหลายหมื่นปี
833
00:37:35,850 --> 00:37:39,280
และตอนนี้จู่ๆ เราถูกบังคับ
ให้ต้องปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว
834
00:37:39,480 --> 00:37:41,240
การเปลี่ยนแปลงมากกว่าเดิมในหนึ่งปี
835
00:37:41,440 --> 00:37:44,680
มากกว่าบรรพบุรุษของเราเคยสัมผัส
ตลอดชีวิต ในรอบหนึ่งพันปี
836
00:37:44,880 --> 00:37:47,410
คิดดูสิ การเปลี่ยนแปลง
ต่อบรรพบุรุษของเรา
837
00:37:47,610 --> 00:37:49,200
เป็นเหตุการณ์จากภายนอกแบบกะทันหัน
838
00:37:49,400 --> 00:37:51,460
แผ่นดินไหว น้ำท่วม สุริยุปราคา
839
00:37:51,660 --> 00:37:54,340
จู่ๆ เสือเขี้ยวดาบกระโจนใส่คุณ
840
00:37:54,530 --> 00:37:56,840
มันคือสิ่งที่ต้องรับมือในตอนนั้น
841
00:37:57,040 --> 00:37:59,860
จากนั้นสิ่งต่างๆ
ก็ย้อนกลับสู่บรรทัดฐานเดิม
842
00:38:00,060 --> 00:38:02,510
แต่ตอนนี้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเหนือคุณ
843
00:38:02,710 --> 00:38:05,550
การเปลี่ยนแปลงคือน้ำท่วม
คือเสือเขี้ยวดาบ
844
00:38:05,750 --> 00:38:07,140
การเปลี่ยนแปลงเองคือบรรทัดฐาน
845
00:38:07,340 --> 00:38:10,850
ที่ผมกลัวคือ
โลกเป็นเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็น
846
00:38:11,050 --> 00:38:12,830
และผมแค่มองไม่เห็นมัน
847
00:38:13,080 --> 00:38:16,150
ว่าพวกเราหลายคนไม่เห็นมัน
ผู้ชายแบบเรา
848
00:38:16,350 --> 00:38:18,030
ผมว่าแล้วว่าเราจะเจาะจงเรื่องเพศ
849
00:38:18,220 --> 00:38:19,230
ผมพูดจริงนะ
850
00:38:19,430 --> 00:38:22,950
เราโทษเหตุการณ์ภายนอกไม่ได้
มันง่ายเกินไป
851
00:38:23,150 --> 00:38:26,740
การที่พวกเรามองไม่เห็น
ทำให้เกิดอันตรายมาก
852
00:38:26,940 --> 00:38:32,080
เราควบคุมมากมาย แทรกแซงมากมาย
และสุดท้ายได้อะไร
853
00:38:32,280 --> 00:38:35,000
- การรับรู้ของชายคนหนึ่ง
- แน่นอน การรับรู้เป็นเรื่องยุ่งยาก
854
00:38:35,200 --> 00:38:37,500
เราทุกคนตีความผ่านมุมมองของเราเอง
855
00:38:37,700 --> 00:38:38,730
ชายและหญิง
856
00:38:38,940 --> 00:38:42,170
เรื่องนั้นเราคงเป็นเหมือน
นักเก็บของป่าล่าสัตว์
857
00:38:42,370 --> 00:38:43,700
เมนูครับ ทุกท่าน
858
00:38:43,900 --> 00:38:48,910
คืนนี้เป็นปลาโดเวอร์โซล
เลือกปรุงได้สองแบบ
859
00:38:49,240 --> 00:38:53,520
แบบซอสเนยเมอร์นิแยร์ดั้งเดิม
หรือซอสมะนาวเบอร์บล็อง
860
00:38:53,720 --> 00:38:56,620
ขอบคุณครับ ผมเคยสั่ง
ปลาโดเวอร์โซลแล้ว อร่อยมาก
861
00:38:57,000 --> 00:39:00,000
วันก่อน มีแวบหนึ่งที่ผมรู้สึก
862
00:39:00,420 --> 00:39:04,320
ผมอยู่ในอะพาร์ตเมนต์เก่าห้องใหญ่
ตรงถนนอัมสเตอร์ดัม ซื้อไว้หลายสิบปีก่อน
863
00:39:04,520 --> 00:39:06,680
ทุกคนคิดว่าผมบ้าที่ใช้เงินทั้งหมดนั่นซื้อ
864
00:39:06,880 --> 00:39:08,340
ตอนนี้ผมดูเหมือนอัจฉริยะ
865
00:39:09,130 --> 00:39:11,510
และผมกับภรรยา เธอเสียไปแล้ว
866
00:39:11,800 --> 00:39:16,170
เราใช้เวลานับไม่ถ้วน
ในการติดตั้ง ตกแต่งอะพาร์ตเมนต์
867
00:39:16,370 --> 00:39:19,100
เราภูมิใจมาก ทุกอย่างอยู่ในที่ของมัน
868
00:39:20,100 --> 00:39:23,610
และวันหนึ่ง เมื่อไม่นานมานี้
869
00:39:24,150 --> 00:39:27,010
ผมยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น และมองไปรอบๆ
870
00:39:27,210 --> 00:39:30,320
และผมเห็นแค่ข้าวของ
871
00:39:32,030 --> 00:39:34,870
แค่ข้าวของ
872
00:39:36,620 --> 00:39:38,330
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกที่สุด
873
00:39:38,710 --> 00:39:40,790
เหมือนผมไม่เคยเห็นมันมาก่อน
874
00:39:42,080 --> 00:39:45,280
และหลายสิ่งหลายอย่างผูกพัน
กับความทรงจำของภรรยาผม
875
00:39:45,480 --> 00:39:48,420
เราอยู่ด้วยกัน 40 ปี แต่มันไม่สำคัญ
876
00:39:49,420 --> 00:39:52,510
ผมเห็นแต่ภาพลูกๆ ของผม
เลือกของพวกนั้น
877
00:39:53,470 --> 00:39:59,350
เลือกว่าชิ้นไหนเก็บ ชิ้นไหนขาย
ชิ้นไหนทิ้งกองขยะ
878
00:40:00,390 --> 00:40:01,350
ชีวิตของผม
879
00:40:03,650 --> 00:40:04,610
ภรรยาของผม
880
00:40:05,860 --> 00:40:06,900
เป็นกองข้าวของ
881
00:40:08,990 --> 00:40:14,200
มันเป็นวันที่อากาศอบอุ่น
แต่จู่ๆ ผมรู้สึกหนาวมาก
882
00:40:14,950 --> 00:40:16,310
ผมเชื่อในเจตจำนงเสรี
883
00:40:16,510 --> 00:40:19,060
เราไม่ใช่หุ่นยนต์
เราเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นได้
884
00:40:19,260 --> 00:40:20,710
เราปรับตัวได้
885
00:40:21,040 --> 00:40:25,500
และบางครั้งสิ่งที่คนอื่นมองว่าเป็น
การแทรกแซง เอ้บ จริงๆ มันคือการสอน
886
00:40:26,170 --> 00:40:29,820
คุณเป็นครูมาเกือบตลอดชีวิต
เราถ่ายทอดความรู้ของเรา
887
00:40:30,020 --> 00:40:31,260
ลูกชายผมเป็นเด็กฉลาด
888
00:40:31,680 --> 00:40:34,450
เตือนผมครั้งแล้วครั้งเล่า
ว่าผมทำให้เขาอึดอัด
889
00:40:34,650 --> 00:40:36,260
ผมนึกว่าผมชี้แนะเขาอยู่
890
00:40:36,720 --> 00:40:39,770
จากนั้นเขาย้ายออกไป
เขาเลิกโทรมาหา เขาเลิก...
891
00:40:43,190 --> 00:40:47,980
เราสอน ใช่ แต่เรายัดเยียด ผมทำแบบนั้น
892
00:40:48,320 --> 00:40:50,470
ผมว่าผมโผล่ออกมาจากมดลูกของแม่
893
00:40:50,670 --> 00:40:53,610
ให้คำแนะนำเรื่องวิธีจัดการกับสายสะดือ
894
00:40:54,820 --> 00:40:57,120
ผมกำลังรู้สึกแบบเดียวกับคุณ อาร์เธอร์
895
00:40:57,780 --> 00:41:00,330
ผมเห็นกองข้าวของในชีวิตผม
896
00:41:00,950 --> 00:41:02,190
มันดูแปลกสำหรับผม
897
00:41:02,390 --> 00:41:04,000
นี่เรื่องครอบครัวของคุณใช่ไหม
898
00:41:04,460 --> 00:41:06,150
คุณพยายามช่วย ชี้แนะ
899
00:41:06,350 --> 00:41:08,030
ทุกคนทำผิดพลาด
900
00:41:08,230 --> 00:41:09,360
ผมไม่ชอบไวน์ขวดนี้
901
00:41:09,560 --> 00:41:12,620
ทุกอย่างที่ผมคิด
เกี่ยวกับบทบาทของผู้ชายและผู้หญิง
902
00:41:12,820 --> 00:41:14,760
ผมคิดว่ามันผิดอย่างสิ้นเชิง
903
00:41:15,390 --> 00:41:19,410
ผมทำสิ่งที่ผิดจริงๆ กับลูกๆ ทั้งสองคน
904
00:41:19,610 --> 00:41:21,380
ไม่ เอ้บ ไม่จริง
905
00:41:21,570 --> 00:41:25,000
รู้ไหมว่าลูกสาวผมเป็นเจ้าของ
อะพาร์ตเมนต์ที่ผมอาศัยอยู่
906
00:41:25,200 --> 00:41:26,550
คุณบอกว่าคุณซื้อมันไม่ใช่เหรอ
907
00:41:26,750 --> 00:41:29,420
ภรรยาผมเป็นคนคิดเรื่องนั้น
เรื่องบังหน้าของเรา
908
00:41:29,620 --> 00:41:31,530
ไม่ ลูกสาวผมเป็นคนซื้ออะพาร์ตเมนต์
909
00:41:32,400 --> 00:41:33,450
ลูกสาวผม...
910
00:41:34,110 --> 00:41:37,270
จู่ๆ ลูกสาวของผมถูกสามีทิ้ง
911
00:41:37,470 --> 00:41:39,370
นั่นคือเสือเขี้ยวดาบของเธอ
912
00:41:39,700 --> 00:41:45,170
แทนที่จะทรุดลงจากภาระที่ต้องแบกรับ
กลายเป็นว่าเธอแข็งแกร่งกว่าเดิม
913
00:41:45,960 --> 00:41:48,750
ผมนึกว่าเธอเป็นคนใหม่
914
00:41:49,670 --> 00:41:54,590
แต่ตอนนี้ ผมคิดว่า
นั่นคือตัวตนของเธอมาโดยตลอด
915
00:41:57,010 --> 00:41:59,870
ผมไม่เคยใส่ใจเธอจริงจัง
916
00:42:00,070 --> 00:42:02,640
โนอาห์ ลูกชายผม ผมใส่ใจเขามาก
917
00:42:02,930 --> 00:42:06,130
ผมจะพาเขาไปโคลัมเบียกับผมทุกสัปดาห์
918
00:42:06,330 --> 00:42:09,940
เขาจะได้ฝันถึงสิ่งที่เขาอยากเป็น
919
00:42:12,400 --> 00:42:14,680
ผมจำไม่ได้ว่าเคยทำแบบนั้นกับมิเรียมไหม
920
00:42:14,880 --> 00:42:16,570
ผมไม่เคยคิดแบบนั้นเลย
921
00:42:16,910 --> 00:42:21,700
และเรื่องตัวเลือกอาชีพของเธอ
ที่ล้ำลึกเกินจะหยั่งถึง
922
00:42:22,040 --> 00:42:25,060
เธอทำมันด้วยตัวเอง
923
00:42:25,260 --> 00:42:27,750
โดยไม่ได้รับความช่วยเหลือ
จากผมหรือแม่ของเธอ
924
00:42:29,170 --> 00:42:31,000
นี่มันมาจากไหนกัน
925
00:42:31,380 --> 00:42:35,590
ความแข็งแกร่งนี้ ความกล้าหาญนี้
926
00:42:37,470 --> 00:42:38,890
ที่ผมไม่เคยมี
927
00:42:39,590 --> 00:42:43,350
ที่ลูกชายที่น่าสงสารของผมไม่เคยมี
928
00:42:44,980 --> 00:42:48,230
เธอจะทำอะไรได้บ้าง ถ้าผมได้ช่วยเธอ
929
00:42:48,810 --> 00:42:52,690
และไม่ละเลยเธอ
ละเลยตัวตนจริงๆ ของเธอ
930
00:42:56,440 --> 00:42:59,390
ลูกสาวผมเป็นคนที่น่าทึ่ง
931
00:42:59,590 --> 00:43:02,160
และผมว่าผมไม่เคยบอกเธอแบบนั้นเลย
932
00:43:06,370 --> 00:43:07,980
เราน่าจะสั่งอาหารได้แล้วนะ
933
00:43:08,180 --> 00:43:10,040
ขอโทษครับ ผมว่าเราพร้อมสั่งแล้ว
934
00:43:11,170 --> 00:43:12,920
ไก่ของที่ร้านปรุงยังไงครับ
935
00:43:13,380 --> 00:43:15,490
ปรุงรสเล็กน้อย ทาด้วยใบเสจ
936
00:43:15,690 --> 00:43:19,080
และยัดไส้ด้วยตับห่านที่ดีที่สุด
จากหุบเขาดอร์ดอญ
937
00:43:19,280 --> 00:43:20,340
เขาต้องถาม
938
00:43:21,260 --> 00:43:23,250
สองปีเหรอ คุณพยายามหลบหน้าเราเหรอ
939
00:43:23,450 --> 00:43:25,040
จอห์นเดินทางตลอด
940
00:43:25,240 --> 00:43:26,750
ทำแต่งานไม่ยอมสนุกเลย
941
00:43:26,950 --> 00:43:29,710
- แกลเลอรีเป็นไงบ้าง
- มีสีสันมาก คุณควรแวะไป
942
00:43:29,910 --> 00:43:31,980
- คุณเปิดกี่โมง
- เรา...
943
00:43:33,860 --> 00:43:36,990
เราเปิดสิบโมง
แต่ปกติฉันแวะไปช่วงเที่ยง
944
00:43:37,280 --> 00:43:39,890
แวะไปนะ ฉันมีผลงานของ
เฮเลน แฟรงเคนธาเลอร์
945
00:43:40,090 --> 00:43:41,520
คุณจะต้องชอบแน่
946
00:43:41,710 --> 00:43:42,430
งั้นเจอกันค่ะ
947
00:43:42,630 --> 00:43:44,120
- บาย เฮดี้
- บายทั้งคู่เลย
948
00:43:49,790 --> 00:43:53,380
ขอบอกเลยว่าฉันแปลกใจที่เจอคุณ
949
00:43:53,920 --> 00:43:55,420
ฉันเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
950
00:43:55,800 --> 00:43:58,920
- ฉันดีใจที่เธอ...
- ฉันมีธุระกับคุณนายกอร์ดอน ฟอร์ด
951
00:43:59,720 --> 00:44:00,550
นั่นฉันเอง
952
00:44:01,590 --> 00:44:03,750
- ให้คนของฉันไปออกรายการ
- อะไรนะ
953
00:44:03,950 --> 00:44:05,580
มิดจ์ เมเซิลเป็นนักแสดงตลก
954
00:44:05,780 --> 00:44:07,890
และต้องการโอกาสดัง
และต้องการตอนนี้
955
00:44:08,640 --> 00:44:10,420
แล้วเธออยากให้ฉันคุยกับกอร์ดอนเหรอ
956
00:44:10,620 --> 00:44:11,390
ใช่
957
00:44:12,060 --> 00:44:15,270
ฉันขอร้องให้ช่วย
ฉันอยากให้เธอคุยกับกอร์ดอน
958
00:44:16,980 --> 00:44:18,590
มิดจ์เป็นนักแสดงตลกที่ดีหรือเปล่า
959
00:44:18,790 --> 00:44:21,310
- หล่อนพร้อมแล้ว
- คุณเชื่อมั่นในตัวหล่อนจริงๆ
960
00:44:21,500 --> 00:44:23,370
- ใช่แล้ว
- มีอะไรมากกว่านั้นเหรอ
961
00:44:26,910 --> 00:44:30,230
กอร์ดอนไม่ได้ทำทุกอย่างที่ฉันขอ
แต่ฉันจะทำเท่าที่ทำได้
962
00:44:30,430 --> 00:44:31,190
เร็วๆ นี้ใช่ไหม
963
00:44:31,390 --> 00:44:32,820
- ฉันจะถามเร็วๆ นี้
- คืนนี้เหรอ
964
00:44:33,020 --> 00:44:35,040
เขาไม่อยู่
ฉันอาจไม่เจอเขาจนกว่าจะถึงเช้า
965
00:44:35,540 --> 00:44:37,130
ชีวิตเหมือนเทพนิยายเลยนะ
พวกเธอสองคน
966
00:44:40,880 --> 00:44:43,260
- พรุ่งนี้เป็นอย่างแรกนะ
- ใช่
967
00:44:43,890 --> 00:44:46,010
มันยากใช่ไหมล่ะ
968
00:44:47,060 --> 00:44:48,140
สิ่งที่เธอเพิ่งทำลงไป
969
00:45:01,690 --> 00:45:03,350
ผ่านเนินเขา ผ่านหุบเขา
970
00:45:03,550 --> 00:45:04,990
- สวัสดี มิดจ์
- สวัสดี ทรูดี้
971
00:45:05,320 --> 00:45:07,390
สวัสดี ฉันฝากกระเป๋าไว้กับคุณได้ไหม
972
00:45:07,590 --> 00:45:08,910
ฉันกังวลเวลาที่คุณไม่ฝากมันน่ะสิ
973
00:45:09,950 --> 00:45:11,940
เข้าและออก ได้ยินพวกเขาตะโกน
974
00:45:12,140 --> 00:45:14,040
เดินถอยหลังและตอนนั้น
975
00:45:14,250 --> 00:45:15,130
อรุณสวัสดิ์ เฮดี้
976
00:45:16,960 --> 00:45:18,240
อรุณสวัสดิ์ มิดจ์
977
00:45:18,440 --> 00:45:20,530
จากนั้นก็ไงๆ
978
00:45:20,730 --> 00:45:22,590
ปืนใหญ่ภาคสนาม
979
00:45:23,170 --> 00:45:25,620
ตะโกนออกคำสั่งเสียงดังฟังชัด
980
00:45:25,820 --> 00:45:26,890
ให้ชัดกว่านี้
981
00:45:28,890 --> 00:45:30,870
อ้าว คุณมาทำอะไรที่นี่
982
00:45:31,070 --> 00:45:32,330
ฉันมีเรื่องขอร้อง
983
00:45:32,530 --> 00:45:34,170
- แม่ผมโทรหาคุณเหรอ
- ไม่ ทำไม
984
00:45:34,370 --> 00:45:35,800
แม่อยากให้เราไปหา
ตอนวันขอบคุณพระเจ้า
985
00:45:36,000 --> 00:45:39,670
แม่คุณพูดแบบนั้นหลังจากที่
ร้องไห้ว่าไม่มีใครชมไก่งวงของเธอ
986
00:45:39,870 --> 00:45:42,650
- เราเลี่ยงมาได้สามปีแล้ว
- การแจ้งเตือนช่วยได้
987
00:45:43,030 --> 00:45:43,860
ว่าแต่คุณมีอะไร
988
00:45:45,610 --> 00:45:48,680
บางครั้งฉันเตร่มาในนี้
ตอนใส่สร้อยคอใหม่สวยๆ
989
00:45:48,880 --> 00:45:51,370
และแนะนำบางอย่าง
ที่ฉันคิดว่าคุณควรทำ
990
00:45:52,250 --> 00:45:53,310
บางครั้ง ใช่
991
00:45:53,510 --> 00:45:55,920
ผมมักจะรับฟังคำแนะนำ และชมสร้อยคอ
992
00:45:56,620 --> 00:45:58,630
ฉันอยากให้คุณ
จองตัวมิดจ์ เมเซิลออกรายการ
993
00:45:59,460 --> 00:46:01,070
- มิดจ์เหรอ ไม่
- ใช่
994
00:46:01,270 --> 00:46:03,410
เฮดี้ ไม่เอาน่า คุณก็รู้ว่าเรามีกฎ
995
00:46:03,610 --> 00:46:06,080
นั่นเป็นกฎของจอร์จ
แล้วมันก็กลายเป็นกฎของคุณ
996
00:46:06,280 --> 00:46:09,100
ให้ตายเถอะ คุณไม่รู้ว่าคุณมีกฎข้อนี้ทำไม
997
00:46:09,300 --> 00:46:10,960
คุณอ่าน เดอะ ลอตเตอรี่
998
00:46:11,160 --> 00:46:14,020
เวลาที่มีธรรมเนียมที่ไม่มีเหตุผล
ผู้คนก็มอมเมา
999
00:46:14,350 --> 00:46:15,860
เลิกกฎบ้าๆ นี่ซะ
1000
00:46:16,060 --> 00:46:17,090
โอเค ทำไมต้องพูดยืดยาว
1001
00:46:17,290 --> 00:46:18,670
ไม่ใช่สักหน่อย จองตัวเธอ
1002
00:46:18,870 --> 00:46:19,940
ผมพลาดอะไรไป
1003
00:46:21,020 --> 00:46:23,070
เธอสวยใช่ไหมล่ะ
1004
00:46:25,780 --> 00:46:26,740
คุณก็มองเห็น
1005
00:46:27,450 --> 00:46:28,720
นี่มาไม้ไหนเนี่ย
1006
00:46:28,920 --> 00:46:31,640
- ตรงที่ว่าฉันขอให้คุณทำ
- บอกให้ผมทำ
1007
00:46:31,840 --> 00:46:34,230
ขอให้คุณทำอย่างจริงจัง
1008
00:46:34,430 --> 00:46:36,870
ทำไม ทำไมผมควรทำเรื่องนี้
1009
00:46:39,330 --> 00:46:40,750
เพราะคุณเป็นหนี้ฉัน
1010
00:46:43,090 --> 00:46:44,800
คุณจะเอาแบบนี้เหรอ
1011
00:46:45,420 --> 00:46:46,930
นี่เรื่องใหม่สำหรับเราเลยนะ เฮดี้
1012
00:46:48,130 --> 00:46:50,600
ฉันขอบคุณมาก กอร์ดอน จริงๆ นะ
1013
00:46:59,150 --> 00:47:00,400
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ ค่ะ
1014
00:47:01,190 --> 00:47:03,020
โอเค ค่ะ ถือสายแป๊บนะคะ
1015
00:47:04,070 --> 00:47:06,150
มิดจ์ โทรศัพท์ เรื่องสำคัญ
1016
00:47:08,030 --> 00:47:10,200
ค่ะ ที่ไหนคะ
1017
00:47:11,910 --> 00:47:12,870
ฉันจะไปเดี๋ยวนี้
1018
00:47:18,040 --> 00:47:19,870
กดลิฟต์รอด้วยค่ะ
1019
00:49:39,430 --> 00:49:41,370
คำบรรยายโดย ลลวรรณ
1020
00:49:41,570 --> 00:49:43,520
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ต้องตา สุธรรมรังษี