1 00:00:08,130 --> 00:00:09,240 ขอบคุณพระเจ้าที่คุณมาที่นี่ 2 00:00:09,440 --> 00:00:11,700 ฉันไม่ให้คุณเผชิญหน้า คุณนายมัวเยอส์ตามลำพังหรอก 3 00:00:11,900 --> 00:00:14,620 เธอยังผมทอง ยิ้มแย้ม และดูร้าย 4 00:00:14,820 --> 00:00:16,250 ต้องมีสองคนเพื่อรับมือกับเธอ 5 00:00:16,450 --> 00:00:19,460 ตอนที่เธอขู่ว่าจะทำทัณฑ์บน เราไม่รู้ว่าเธอขู่เราหรือลูกกันแน่ 6 00:00:19,660 --> 00:00:22,170 ขู่เราน่ะสิ ฉันได้เล่า เรื่องคัพเค้กให้คุณฟังหรือยัง 7 00:00:22,370 --> 00:00:23,170 ยังเลย ว่ามา 8 00:00:23,370 --> 00:00:27,010 ไม่กี่เดือนก่อน ฉันอาจหาญ เอาคัพเค้กหน้าครีมสีชมพู 9 00:00:27,210 --> 00:00:30,400 มาร่วมงานขายขนม ทั้งที่โทที นัสส์บอมเล็งเรื่องนั้นไว้แล้ว 10 00:00:34,110 --> 00:00:35,720 {\an8}ช่างตัดผ้าอยู่ชั้นบน 11 00:00:35,920 --> 00:00:38,640 {\an8}มีคนหนึ่งอยู่ที่นี่ มาก่อนที่พ่อผมเป็นเจ้าของอีก 12 00:00:38,840 --> 00:00:40,230 นี่คือช่างเย็บผ้าของเรา 13 00:00:40,430 --> 00:00:43,360 สวัสดีค่ะ สาวๆ ฉันอยากได้ผ้าแบบนี้ 14 00:00:43,560 --> 00:00:46,580 มันมาจากอิสตันบูล พ่อผมมีผู้ผลิตสินค้าอยู่ทั่วโลก 15 00:00:47,290 --> 00:00:49,110 เล็ตตี้ ช่างเย็บกระดุมอาวุโสของเรา 16 00:00:49,310 --> 00:00:50,780 นี่มิดจ์ แฟนผม 17 00:00:50,980 --> 00:00:51,800 สวัสดีค่ะ เล็ตตี้ 18 00:00:52,000 --> 00:00:53,260 ทาเลียไปไหนแล้วล่ะ 19 00:00:53,760 --> 00:00:55,050 เย็บผ้าให้สนุกครับ สาวๆ 20 00:00:55,470 --> 00:00:57,080 ทาเลียไปไหนแล้วล่ะ โจล 21 00:00:57,280 --> 00:00:59,290 ทาเลียถูกไล่ออก หลังจากที่คุณไปเที่ยวกับผม 22 00:00:59,490 --> 00:01:01,100 ทาเลียไม่มีโอกาสหรอก 23 00:01:01,720 --> 00:01:03,310 - โจลี่ - พวกเขาอยู่นั่นไง 24 00:01:03,600 --> 00:01:06,840 แม่ พ่อ ผมอยากแนะนำให้รู้จัก มิเรียม ไวส์แมน 25 00:01:07,040 --> 00:01:09,420 - มอยช์ เมเซิล ยินดีนะ - ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ 26 00:01:09,620 --> 00:01:10,880 นี่เชอร์ลีย์ แม่ของโจล 27 00:01:11,080 --> 00:01:12,180 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ 28 00:01:12,380 --> 00:01:14,010 หลานๆ ที่ฉันจะได้มี 29 00:01:14,210 --> 00:01:15,600 แม่ กอดเธอแน่นไปแล้ว 30 00:01:15,800 --> 00:01:18,220 - ชอบกางเกงชั้นในแบบไหน - ไม่มีเหลือแล้วค่ะ 31 00:01:18,420 --> 00:01:20,030 เราเพิ่งได้ของมา มาดูสิ 32 00:01:20,740 --> 00:01:22,700 แม่ต้องพาเธอมาคืนผมด้วยนะ 33 00:01:23,750 --> 00:01:24,520 ว่าไงครับ 34 00:01:24,720 --> 00:01:27,550 ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ ลูกจะไม่ปล่อยให้หลุดมือไปนะ 35 00:01:27,750 --> 00:01:29,570 พ่อ คนนี้แหละตัวจริง 36 00:01:29,770 --> 00:01:31,570 เธอใส่ขนาดเท่าไหร่ เธอตัวเล็กมาก 37 00:01:31,770 --> 00:01:35,910 เธอถามอยู่นั่น "ถั่วแท่ง ถั่วแท่งอยู่ไหน" 38 00:01:36,110 --> 00:01:38,160 ระหว่างนั้น คัพเค้กฉันขายดีมาก 39 00:01:38,360 --> 00:01:40,930 และไม่มีใครสนใจ ขนมในถาดของโทที นัสส์บอม 40 00:01:42,180 --> 00:01:43,640 - นั่นเธอหรือเปล่า - นั่งตัวตรง 41 00:01:45,850 --> 00:01:46,690 ตกใจเก้อ 42 00:01:47,600 --> 00:01:49,820 พวกพ่อๆ ที่นี่แย่พอๆ กับพวกแม่ๆ 43 00:01:50,020 --> 00:01:51,550 พวกเขาพยายามจะให้ผมเป็นโค้ชกีฬา 44 00:01:51,750 --> 00:01:53,050 แล้วคุณรอดมาได้ยังไง 45 00:01:53,250 --> 00:01:55,050 - แกล้งบอกว่าบาดเจ็บจากไปรบ - ไม่จริงน่า 46 00:01:55,250 --> 00:01:57,740 คนพวกนี้ไม่รู้ประวัติของผม 47 00:01:58,070 --> 00:02:01,120 ไม่มีใครตั้งคำถามวีรบุรุษสงครามหรอก จากนั้นผมถามว่า... 48 00:02:02,540 --> 00:02:04,730 {\an8}ผมให้สัญญาณคุณให้กลับ เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน 49 00:02:04,930 --> 00:02:08,190 {\an8}- มันเพิ่งสามทุ่มครึ่งเอง คุณปู่ - ผมต้องทำงานนี่ 50 00:02:08,390 --> 00:02:12,320 ฉันทำให้พวกเพื่อนเก่าคุณสนุก ฉันนึกว่าคุณอยากให้ทำแบบนั้น 51 00:02:12,520 --> 00:02:13,590 คุณคิดผิดแล้ว 52 00:02:14,760 --> 00:02:15,740 - จอดค่ะ - อะไรนะ 53 00:02:15,940 --> 00:02:16,740 - ตรงนี้เหรอ - ไม่ 54 00:02:16,940 --> 00:02:18,180 - หยุดรถค่ะ - มิดจ์ 55 00:02:19,430 --> 00:02:22,350 ดราม่ามาก ผมแต่งงานกับดาราเจ้าบทบาท 56 00:02:24,520 --> 00:02:26,770 - ค่ารถ 1.40 เหรียญ พวก - รอก่อน 57 00:02:27,060 --> 00:02:28,210 คุณทำอะไรน่ะ 58 00:02:28,410 --> 00:02:29,650 เดินกลับบ้าน 59 00:02:29,980 --> 00:02:31,920 กว่าจะเดินถึงบ้านก็สว่างพอดี 60 00:02:32,120 --> 00:02:34,050 พรุ่งนี้ฉันไม่ต้องไปทำงานนี่ 61 00:02:34,250 --> 00:02:35,840 ฉันออกเสียงคำว่า "งาน" ถูกไหม 62 00:02:36,040 --> 00:02:37,800 ฉันอ่านคำนั้นมาจากในนิตยสาร 63 00:02:38,000 --> 00:02:40,100 สะพานอยู่ทางนั้น 64 00:02:40,300 --> 00:02:41,560 สะพานอยู่ทางนี้ 65 00:02:41,760 --> 00:02:42,770 ผมโตที่นี่นะ มิดจ์ 66 00:02:42,970 --> 00:02:44,230 ฉันเห็นแสงไฟอยู่ 67 00:02:44,430 --> 00:02:46,270 พวกคุณจะกลับขึ้นรถไหมเนี่ย 68 00:02:46,470 --> 00:02:47,480 แค่ขับตามเรามาแล้วกัน 69 00:02:47,680 --> 00:02:49,360 เปิดมิเตอร์อยู่เนี่ยนะ คุณจะบ้าเหรอ 70 00:02:49,560 --> 00:02:51,150 อาจจะไม่มีแท็กซี่คันอื่นอีก 71 00:02:51,350 --> 00:02:53,530 คุณคิดว่าเราจะทะเลาะกันนานแค่ไหนล่ะ 72 00:02:53,730 --> 00:02:56,490 หวังว่าคงไม่นาน ผมมีเงินแค่สามเหรียญ 73 00:02:56,690 --> 00:02:59,080 ถ้าคุณจะเดิน ก็เดินต่อไปนะ 74 00:02:59,270 --> 00:03:00,540 สะพานอยู่ทางนั้น 75 00:03:00,730 --> 00:03:02,290 - ไม่ ไม่ใช่ - ใช่สิ 76 00:03:02,490 --> 00:03:05,560 ให้ตายเถอะ ผมไม่รู้จักย่านบ้านตัวเอง 77 00:03:06,020 --> 00:03:10,340 สะพานอาจเคยอยู่ทางนั้น ตอนคุณเป็นเด็ก อะไรๆ ก็เปลี่ยนไป 78 00:03:10,540 --> 00:03:12,810 และเพื่อนๆ ผม พวกเขาแย่มาก 79 00:03:13,150 --> 00:03:14,880 ทั้งเรอ ทั้งกินเสียงดัง 80 00:03:15,080 --> 00:03:18,700 โทนี่สั่งน้ำมูกใส่ผ้าเช็ดปาก แล้วก็ใช้วนซ้ำไปอยู่นั่น 81 00:03:18,900 --> 00:03:21,200 ผมจะไม่บังคับ ให้คุณมาเจอพวกเขาอีก ผมสัญญา 82 00:03:23,410 --> 00:03:24,930 แต่พวกเขาเป็นเพื่อนคุณ 83 00:03:25,130 --> 00:03:27,370 ผมต้องการแค่คุณ แค่นั้นแหละ 84 00:03:27,620 --> 00:03:29,750 นานเชียวนะกว่าจะคิดได้ 85 00:03:31,290 --> 00:03:33,960 นี่ เพลงของเรา 86 00:03:35,290 --> 00:03:36,420 มานี่สิ ดาราเจ้าบทบาท 87 00:03:46,760 --> 00:03:49,930 ที่เราเต้นรำกันอยู่ จะทำให้เสียเงินค่ามิเตอร์อีก 80 เซ็นต์ 88 00:03:50,350 --> 00:03:51,980 เอาให้ครบหนึ่งเหรียญไปเลยแล้วกัน 89 00:03:59,230 --> 00:04:02,600 มีพ่ออยู่ในกลุ่มทหารผ่านศึก ตอนนี้ผมต้องไปร่วมประชุมด้วย 90 00:04:02,800 --> 00:04:03,600 ก็ยังดีกว่าเป็นโค้ชนะ 91 00:04:03,800 --> 00:04:04,780 อรุณสวัสดิ์ 92 00:04:05,120 --> 00:04:06,680 ขอโทษค่ะ ฉันทำให้ตกใจกลัวหรือเปล่า 93 00:04:06,880 --> 00:04:07,600 ตลอดเลย 94 00:04:07,800 --> 00:04:08,850 บางครั้งก็เป็นแบบนั้น 95 00:04:09,050 --> 00:04:11,660 - สวัสดีครับ คุณนายมัวเยอส์ - ค่ะ สวัสดีค่ะ คุณนายมัวเยอส์ 96 00:04:12,040 --> 00:04:14,250 ขอบคุณที่เข้ามาพบกะทันหันนะคะ 97 00:04:14,790 --> 00:04:17,130 งั้นวันนี้ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่กันคะ 98 00:04:18,210 --> 00:04:19,920 - เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบค่ะ - เข้าใจค่ะ 99 00:04:20,130 --> 00:04:21,340 เรามีปัญหาค่ะ 100 00:04:21,670 --> 00:04:26,040 เขาหยาบคาย ไม่เคารพ ก่อกวนอย่างไม่น่าเชื่อ โกรธเกรี้ยว 101 00:04:26,240 --> 00:04:26,950 ตายแล้ว 102 00:04:27,150 --> 00:04:28,660 แล้วก็สูบไปป์ 103 00:04:28,860 --> 00:04:29,920 อีธานสูบไปป์เหรอคะ 104 00:04:30,120 --> 00:04:31,710 ไม่ใช่อีธานค่ะ พ่อของคุณ 105 00:04:31,910 --> 00:04:32,670 - เอ้บ - พ่อ... 106 00:04:32,870 --> 00:04:36,880 เขากลับมาหลายครั้ง ตั้งแต่เหตุการทดสอบความถนัด 107 00:04:37,080 --> 00:04:39,510 พูดถึงเรื่องการสมัครเรียน ของลูกสาวคุณในอนาคต 108 00:04:39,710 --> 00:04:41,800 ว่าหลักสูตรจะดีพอกับ มาตรฐานของเธอไหม 109 00:04:42,000 --> 00:04:43,930 สัมภาษณ์พวกครู ตรวจสอบตำราเรียน 110 00:04:44,130 --> 00:04:46,640 ขอโทษค่ะ นี่ไม่ตลกนะคะ 111 00:04:46,840 --> 00:04:48,730 ไม่ครับ นี่ตลกน่าดูเลยครับ 112 00:04:48,930 --> 00:04:52,580 ค่ะ คุณถนัดเรื่องวิทยาศาสตร์และวิชาการ เราถนัดเรื่องตลก เรื่องนี้ตลกค่ะ 113 00:04:53,660 --> 00:04:58,130 เราไม่อยากให้เขากลับมาที่นี่อีก ไม่จนกว่าเขาจะปรับทัศนคติ 114 00:04:58,500 --> 00:05:00,610 เราไม่เคยห้ามปู่ย่าตายายมาก่อนนะคะ 115 00:05:00,810 --> 00:05:02,720 แม้แต่กลุ่มเด็กที่มีความสุขก็ดูตกใจ 116 00:05:03,420 --> 00:05:06,050 {\an8}ปี 1958 117 00:05:09,100 --> 00:05:12,020 เพนนี ผมไม่รู้ว่าคุณยังอยู่ที่นี่ 118 00:05:12,220 --> 00:05:15,090 แค่พยายามหาทางใช้อุปกรณ์ใหม่นี้ค่ะ 119 00:05:15,290 --> 00:05:18,090 พรุ่งนี้เช้าคุณมีนัดกับทีมโปรดักชันสิบโมง 120 00:05:18,290 --> 00:05:19,510 และกินกลางวันกับแนดเลอร์ 121 00:05:19,710 --> 00:05:21,760 - ซึ่งคุณจะยกเลิก - เสมอค่ะ 122 00:05:21,960 --> 00:05:24,110 - ไม่มีคุณผมจะทำยังไง - ฉันไม่อยากคิดเลยค่ะ 123 00:05:24,490 --> 00:05:25,900 - ราตรีสวัสดิ์ - ราตรีสวัสดิ์ 124 00:05:32,040 --> 00:05:34,960 นี่ คุณอยากไปดื่มไหม 125 00:05:35,620 --> 00:05:36,460 ได้สิคะ 126 00:05:38,040 --> 00:05:41,510 แน่นอนว่าเราอยากให้พ่อของฉัน ได้เห็นลูกของเราเรียนจบ 127 00:05:41,710 --> 00:05:43,630 ตอนที่เขาแสดงละครเวทีของโรงเรียน 128 00:05:44,340 --> 00:05:46,030 ตราบใดที่เราคุมเขาได้น่ะค่ะ 129 00:05:46,230 --> 00:05:47,540 ใส่สายจูงเลยน่าจะดีค่ะ 130 00:05:47,730 --> 00:05:48,870 ฉันไม่ได้หมายถึงคุมแบบนั้นค่ะ 131 00:05:49,070 --> 00:05:53,120 ฉันเข้าใจค่ะ ฉันจะเอาเรื่องนี้ ไปแจ้งคณาจารย์ ฉันรับปากค่ะ 132 00:05:53,320 --> 00:05:55,750 - เราขอแค่นั้นครับ ขอบคุณครับ - ค่ะ ขอบคุณค่ะ 133 00:05:55,950 --> 00:05:56,730 ขอบคุณค่ะ 134 00:06:00,520 --> 00:06:01,340 เราไปได้หรือยังคะ 135 00:06:01,540 --> 00:06:03,070 เชิญคุณไปเลยค่ะ 136 00:06:06,490 --> 00:06:07,820 วันนี้คุณยุ่งไหม 137 00:06:08,110 --> 00:06:10,530 วันนี้ฉันจะนั่งรถไฟไปบรินมอวร์ 138 00:06:11,200 --> 00:06:12,730 ล้อเล่นน่า ไปทำไม 139 00:06:12,930 --> 00:06:15,520 งานเลี้ยงอาหารกลางวัน สำหรับสาวๆ รุ่นปี 1953 140 00:06:15,720 --> 00:06:17,480 งั้นก็มีเพตรา แดเนียลลา... 141 00:06:17,680 --> 00:06:19,360 แทมมี่ กีกี้ สาวๆ ทุกคน 142 00:06:19,560 --> 00:06:20,280 คนที่เกลียดผม 143 00:06:20,480 --> 00:06:21,400 พวกเธอไม่ได้เกลียดคุณ 144 00:06:21,600 --> 00:06:25,070 ชิงชัง ดูแคลน เลือกคำเลย "รังเกียจ" ก็ดีนะ 145 00:06:25,270 --> 00:06:26,870 ฉันจะแก้ต่างให้คุณประมาณนึง 146 00:06:27,070 --> 00:06:29,720 ประมาณนึงก็โอเค ขอให้สนุกนะ 147 00:06:29,930 --> 00:06:32,830 และฝากส่งความรักถึงพวกเธอด้วย แค่ทำให้สับสนน่ะ 148 00:06:33,030 --> 00:06:33,810 ได้เลย 149 00:06:34,390 --> 00:06:37,500 คุณนายเมเซิล ฉันจะได้เจอคุณ ตอนงานระดุมทุนห้องสมุดครั้งหน้าไหมคะ 150 00:06:37,700 --> 00:06:38,630 ฉันจะพยายามค่ะ 151 00:06:38,830 --> 00:06:41,150 - เพราะปีที่แล้ว... - ฉันรู้ค่ะ ฉันขอโทษ 152 00:06:41,610 --> 00:06:42,440 นี่ 153 00:06:42,860 --> 00:06:43,690 ว่าไง 154 00:06:44,070 --> 00:06:46,010 ไว้เราไปดื่มกันหน่อยได้ไหม 155 00:06:46,210 --> 00:06:49,110 คุยกันเรื่องอื่นนอกจากเรื่องลูกน่ะ 156 00:06:49,950 --> 00:06:52,160 ได้สิ ดีเลย 157 00:06:52,450 --> 00:06:54,450 เหมือนกัน ผมจะโทรหานะ 158 00:07:02,840 --> 00:07:06,340 {\an8}คุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์ 159 00:07:12,050 --> 00:07:15,970 น่าทึ่ง น่าทึ่งสุดๆ 160 00:07:20,350 --> 00:07:22,270 โดยเฉพาะหน้านี้ 161 00:07:25,770 --> 00:07:28,240 ได้เวลาอาหารว่างแล้ว 162 00:07:48,170 --> 00:07:49,170 คุณทำอะไรน่ะ 163 00:07:49,840 --> 00:07:51,180 ผมกำลังดูเอสเธอร์ 164 00:07:51,630 --> 00:07:52,870 ดูเธอเล่นเหรอ 165 00:07:53,070 --> 00:07:54,790 ดูว่าเธอจะทำอะไร 166 00:07:54,990 --> 00:07:59,500 เห็นชัดว่าอย่างน้อย เธอมีพรสวรรค์ด้านดนตรีสุดๆ 167 00:07:59,700 --> 00:08:02,750 ตอนนี้ผมอยากสืบให้แน่ใจ เรื่องขอบเขตความสามารถของเธอ 168 00:08:02,950 --> 00:08:05,550 เช่นว่า มันขยายไปถึงวรรณคดีไหม 169 00:08:05,750 --> 00:08:07,840 ผมเลยวางหนังสือของผมไว้ตรงนั้น 170 00:08:08,040 --> 00:08:10,570 และผมอยากเห็นว่า เธอจะไปดูหนังสือของผมไหม 171 00:08:11,610 --> 00:08:14,160 โอเค ในหนังสือมีลูกอมไหม 172 00:08:14,360 --> 00:08:16,560 ไม่มี ไม่มีลูกอมในหนังสือ 173 00:08:16,760 --> 00:08:18,480 ทำไมถึงจะมีลูกอมล่ะ 174 00:08:18,680 --> 00:08:22,360 ถ้าคุณรอให้เธอไปตรงนั้น ฉันเดาว่าคุณวางลูกอมไว้ 175 00:08:22,560 --> 00:08:23,820 ลูกอมแบบแข็งๆ 176 00:08:24,020 --> 00:08:26,780 ผมไม่อยากเอาลูกอมให้เธอกิน โรส 177 00:08:26,980 --> 00:08:29,860 ผมอยากเห็นว่าเธอจะไปตรงหนังสือไหม 178 00:08:30,060 --> 00:08:32,300 และไม่ใช่เพราะเธอคิดว่ามีลูกอม 179 00:08:32,930 --> 00:08:33,970 หนังสืออะไร 180 00:08:34,260 --> 00:08:37,180 บีอิงแอนด์นอทิงเนส โดยซาทร์ 181 00:08:38,180 --> 00:08:39,370 มีรูปไหม 182 00:08:39,570 --> 00:08:43,130 ใน บีอิงแอนด์นอทิงเนส เหรอ ไม่มีรูป 183 00:08:43,330 --> 00:08:45,050 งั้นคุณน่าจะวางลูกอมไว้ 184 00:08:45,250 --> 00:08:47,590 แม้แต่ชิ้นเดียวก็อาจสร้างความแตกต่าง 185 00:08:47,790 --> 00:08:52,780 โรส ผมแค่อยากรู้ว่า เธอสนใจข้อความในหนังสือไหม 186 00:08:53,400 --> 00:08:58,270 ผมต้องดูให้เห็นว่าหลานสาว คือหลานชายที่ผมตั้งตารออยู่หรือเปล่า 187 00:08:58,470 --> 00:09:02,100 เธอจะไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร ต่อให้สนใจข้อความนั้น 188 00:09:02,300 --> 00:09:04,440 ไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร 189 00:09:04,640 --> 00:09:06,380 ซาทร์เองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ 190 00:09:06,790 --> 00:09:09,070 แม้แต่ผมก็แกล้งทำเป็นอ่าน 191 00:09:09,270 --> 00:09:10,360 แกล้งทำเหรอ 192 00:09:10,560 --> 00:09:11,660 เพื่อการทดลองน่ะ 193 00:09:11,860 --> 00:09:14,200 ถ้าเธอสงสัยว่าคุณแกล้งทำเป็นอ่าน 194 00:09:14,400 --> 00:09:17,840 เธออาจคิดว่านี่เป็นกลลวง และเธอตั้งใจที่จะไม่สนใจหนังสือ 195 00:09:18,100 --> 00:09:20,260 ซึ่งจะบ่งชี้ว่า 196 00:09:20,560 --> 00:09:24,440 ความถนัดในการให้เหตุผล ในกระบวนการคิดเกินอายุของเธอ 197 00:09:24,640 --> 00:09:29,490 ดังนั้นการไปดูหนังสือเล่มนี้ แสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าทางความคิด 198 00:09:29,690 --> 00:09:31,650 และการไม่ไปดูหนังสือ 199 00:09:32,190 --> 00:09:35,200 ก็แสดงให้เห็นถึง ความก้าวหน้าทางความคิดเหมือนกัน 200 00:09:35,950 --> 00:09:38,060 ไม่นะ ดาร์ลิงฉี่ราด 201 00:09:38,260 --> 00:09:39,780 เป็นฉันจะยังเอาลูกอมไปวางนะ 202 00:09:44,120 --> 00:09:45,230 ตุ๊กตางี่เง่า 203 00:09:45,430 --> 00:09:47,360 ฉันรู้ว่ามันฟังดูเป็นยังไง 204 00:09:47,560 --> 00:09:49,630 แต่ฉันคิดว่าเป็นการสื่อสารผิดพลาด 205 00:09:50,040 --> 00:09:51,150 เธออาจจะเมายา 206 00:09:51,350 --> 00:09:54,460 ใช่ สูบใบชา แน่นอน บางครั้งคนเราต้องผ่อนคลายบ้าง 207 00:09:54,760 --> 00:09:56,580 เธออยากขอโทษด้วยตัวเอง 208 00:09:56,780 --> 00:09:58,790 เธอกำลังจะไปที่บัลติมอร์ 209 00:09:58,990 --> 00:10:02,080 เธออยากเจอคุณที่กองถ่าย และพาไปที่ร้านเฮาซเนอร์ส 210 00:10:02,280 --> 00:10:03,500 ฉันกำลังจองตั๋วรถไฟเลย 211 00:10:03,700 --> 00:10:07,040 โอเคค่ะ กินผลไม้ในตะกร้าให้อร่อย กับไวน์ที่จับคู่เข้ากัน ใช้เสื้อคลุม 212 00:10:07,240 --> 00:10:09,940 และจักรยานที่ส่งไปให้ แล้วคุยกันค่ะ บาย 213 00:10:10,860 --> 00:10:12,130 ฉันแพ้ปู 214 00:10:12,330 --> 00:10:14,470 "ยังไม่ถึงเวลาของนาย" พูดจริงเหรอ 215 00:10:14,670 --> 00:10:16,350 - ใช่ - อยากเล่าบริบทให้ฉันฟังหน่อยไหม 216 00:10:16,540 --> 00:10:17,390 ไม่ใช่ตอนนี้ ไดนาห์ 217 00:10:17,590 --> 00:10:19,280 เมื่อไหร่ หลังจากที่เจมส์ไล่คุณออกเหรอ 218 00:10:19,820 --> 00:10:23,140 - เขาจะไล่ฉันออกเหรอ - เกือบ ของขวัญที่ฉันส่งไปเปลี่ยนใจเขา 219 00:10:23,340 --> 00:10:24,900 เธอน่าจะถามฉันก่อน 220 00:10:25,100 --> 00:10:27,270 ของขวัญพวกนั้นช่วยคุณไว้นะ ซูซี 221 00:10:27,470 --> 00:10:29,500 เก็บกระเป๋า คุณจะไปบัลติมอร์ 222 00:10:29,790 --> 00:10:33,030 เธอตั้งใจอยากช่วย แต่เธอไม่เข้าใจความซับซ้อนวุ่นวาย 223 00:10:33,230 --> 00:10:35,070 ฉันเข้าใจความซับซ้อนวุ่นวาย 224 00:10:35,270 --> 00:10:37,700 คุณจะเสียเจมส์ไป เพราะคุณทำให้มิดจ์ดังไม่ได้ 225 00:10:37,900 --> 00:10:39,200 ฉันจะทำให้มิดจ์ดังให้ได้ 226 00:10:39,400 --> 00:10:41,540 มันไม่ใช่ว่าต้องเป็นคนใดคนหนึ่ง มิดจ์เป็นเพื่อนฉันด้วยนะ 227 00:10:41,740 --> 00:10:43,870 แต่มิดจ์ไม่ได้มีโอกาสประเคนมาให้แบบนี้ 228 00:10:44,070 --> 00:10:46,480 พูดจริงเหรอ อยากลองเป็นคนดำดูสักวันไหม 229 00:10:47,270 --> 00:10:50,020 ไม่มีใครประเคนอะไรให้เจมส์ทั้งนั้น เขาขวนขวายทุกอย่างที่ได้มา 230 00:10:50,230 --> 00:10:51,010 ฉันรู้ 231 00:10:51,200 --> 00:10:52,460 อย่าปล่อยให้เขาเดินจากไป 232 00:10:52,660 --> 00:10:54,380 ถ้าคุณทำแบบนั้น ฉันอาจเดินจากไป 233 00:10:54,580 --> 00:10:56,190 และคุณอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน 234 00:10:56,990 --> 00:10:58,150 จักรยานคันนั้นราคาเท่าไหร่ 235 00:10:59,200 --> 00:11:00,220 จองตั๋วสิ 236 00:11:00,420 --> 00:11:01,950 ระหว่างที่คุณ นัดคิวให้เจมส์ในรายการ พาร์ 237 00:11:10,920 --> 00:11:12,290 สวัสดี สาวๆ 238 00:11:15,000 --> 00:11:17,200 ไง มิดจ์ เธอใส่ชุดอะไร ฉันชอบจัง 239 00:11:17,400 --> 00:11:18,320 ชุดเก่าๆ นี่น่ะเหรอ 240 00:11:18,520 --> 00:11:20,160 มาจากนิตยสาร โว้ก ของเดือนนี้ 241 00:11:20,360 --> 00:11:21,990 แล้วเธอล่ะ นางแบบแฟชั่นเหรอ 242 00:11:22,190 --> 00:11:23,290 เขาไปเป็นนางแบบมาจริงๆ 243 00:11:23,490 --> 00:11:25,580 - ฉันพาเพื่อนเก่ามาด้วย - พระเจ้า 244 00:11:25,780 --> 00:11:26,500 ขวดเหล้าเหรอ 245 00:11:26,700 --> 00:11:29,040 ของพ่อฉัน จากสมัยที่เขาเป็นทหารม้า 246 00:11:29,240 --> 00:11:32,730 - และพอปาร์ตี้เริ่มน่าเบื่อ เราจะ... - ขอให้อัศวินช่วย 247 00:11:34,520 --> 00:11:36,300 ไปกันเถอะ เราพลาดช่วงประมูลไม่ได้นะ 248 00:11:36,500 --> 00:11:37,800 หรือกินมื้อเที่ยง ฉันหิวมาก 249 00:11:38,000 --> 00:11:40,640 เธอมีลูกอีกคน ขอฉันดูรูปหน่อย 250 00:11:40,840 --> 00:11:42,180 - ฉันไม่พกรูปมาเลย - อะไรนะ 251 00:11:42,380 --> 00:11:44,520 โกหกน่ะ นี่ไง ครบทุกคน 252 00:11:44,720 --> 00:11:46,850 - สี่เหรอ เธอมีลูกสี่คนเหรอ - ในท้องอีกหนึ่ง 253 00:11:47,050 --> 00:11:48,120 - ทอมเป็นยังไงบ้าง - ดีมาก 254 00:11:48,790 --> 00:11:50,210 อะไรดี ทอมน่ะเหรอ 255 00:11:51,790 --> 00:11:54,320 แซนด์วิชเล็กๆ พวกนี้นี่อะไรกัน 256 00:11:54,520 --> 00:11:57,200 พวกเขาอยากให้ เราเป็นสตรีตัวเล็กๆ ต่อไป 257 00:11:57,400 --> 00:11:58,110 สายเกินไปแล้ว 258 00:11:58,310 --> 00:12:01,200 นี่มีแค่พืชต้นอ่อน อยู่ระหว่างขนมปังชิ้นเล็กๆ สองแผ่น 259 00:12:01,400 --> 00:12:03,740 แตงกวาอีกชิ้น ชิ้นเว้นชิ้นเป็นแตงกวา 260 00:12:03,940 --> 00:12:05,830 สตรอเบอร์รี่โปะบนครีมชีส 261 00:12:06,030 --> 00:12:08,180 - ฉันจะเอาชิ้นนั้น - เชิญเลย 262 00:12:09,350 --> 00:12:11,630 เหมือนเอาแซลมอนมายีให้ฟู 263 00:12:11,830 --> 00:12:13,170 ใครจะคิดทำแซลมอนยีๆ ฟูๆ 264 00:12:13,370 --> 00:12:14,880 - ผ้าเช็ดปาก - พร้อมให้เธอแล้ว 265 00:12:15,080 --> 00:12:17,590 ทำไมพวกเขาไม่เสิร์ฟ ไก่งวงหรือแฮมบนขนมปังข้าวไรย์ให้เรา 266 00:12:17,790 --> 00:12:19,030 เพตรา 267 00:12:19,440 --> 00:12:22,550 ฉันอยากได้ของกินมาดูดซับเหล้า ที่ดื่มไปหน่อย สนามหญ้ากำลังหมุน 268 00:12:22,750 --> 00:12:24,820 ฉันไม่ อัศวิน ส่งมา 269 00:12:25,280 --> 00:12:27,600 แทมมี่ เธอประมูลอะไร อาวุธเหรอ 270 00:12:27,800 --> 00:12:29,600 ลูกดอกสนามหญ้า พวกลูกชายของฉันจะต้องชอบแน่ 271 00:12:29,800 --> 00:12:31,690 - มันดูอันตรายนะ - เป็นไปไม่ได้ 272 00:12:31,890 --> 00:12:34,480 ฉันพอใจกับนกฮูกของฉันมาก ฉันตั้งชื่อมันว่าชาร์ลี 273 00:12:34,680 --> 00:12:36,440 ตาของมันขยับตามฉัน 274 00:12:36,640 --> 00:12:38,030 ในกลุ่มเรา มิดจ์ทำได้ดีที่สุด 275 00:12:38,230 --> 00:12:40,990 เธอต้องประมูลให้เร็วและแรง เพื่อจะได้ฮูเวอร์ ลาร์ค 276 00:12:41,190 --> 00:12:43,830 - สวยจริงๆ - เครื่องดูดฝุ่นที่เบาที่สุดในท้องตลาด 277 00:12:44,030 --> 00:12:46,580 ยังไม่มีขายเลยด้วยซ้ำ ฉันอิจฉาจริงๆ 278 00:12:46,780 --> 00:12:48,370 นั่นอาจารย์ดีจากคณะสังคมวิทยา 279 00:12:48,570 --> 00:12:50,920 คอนนี่ สวัสดี ไม่ได้เจอกันนานเลย 280 00:12:51,120 --> 00:12:54,130 ทำไมเขาหล่อกว่าเดิม ไม่ยุติธรรมเลย 281 00:12:54,330 --> 00:12:55,960 ชื่อเต็มของเขาชื่ออะไรนะ 282 00:12:56,160 --> 00:12:57,840 ย่อมาจากน่าขย้ำดี 283 00:12:58,040 --> 00:12:59,770 ฉันแทบจำเขาไม่ได้ 284 00:13:00,280 --> 00:13:03,140 เขาเพิ่งจุ๊บปากแซนดรา กูเทนเบิร์ก 285 00:13:03,340 --> 00:13:04,180 จุ๊บจริงๆ 286 00:13:04,380 --> 00:13:06,010 ปากนั่นไม่รู้ไปสัมผัสอะไรมาบ้าง 287 00:13:06,210 --> 00:13:08,040 ก็หวังว่าอย่างนั้นนะ พวกเขาแต่งงานกัน 288 00:13:08,240 --> 00:13:09,500 - แต่งงานเหรอ - แปดปีแล้ว 289 00:13:09,700 --> 00:13:12,020 งั้นนางก็เปลี่ยนนามสกุล เป็นแซนดรา ดี จริงเหรอ 290 00:13:12,220 --> 00:13:14,570 นางสาบานว่าตอนเรียนอยู่ไม่ได้คบกัน 291 00:13:14,760 --> 00:13:15,480 ขอที 292 00:13:15,680 --> 00:13:19,150 บอกว่าพวกเขาเจอกัน หลังจากเรียนจบแล้วก็ปิ๊งกัน 293 00:13:19,350 --> 00:13:21,610 ลือกันว่านางรูดหนอนให้เขา 294 00:13:21,810 --> 00:13:23,510 ทุกบ่ายด้านหลังดอลตันฮอลล์ 295 00:13:25,590 --> 00:13:27,200 - ไง แซนดรา - ไง สาวๆ 296 00:13:27,400 --> 00:13:28,680 ดีใจที่ได้เจอนะ 297 00:13:29,640 --> 00:13:30,830 มิดจ์ 298 00:13:31,030 --> 00:13:33,460 - แดเนียลลา - เรื่องที่ไม่อยากพูดถึง 299 00:13:33,660 --> 00:13:36,100 - ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าพูดเรื่องนี้ - ไม่เป็นไร 300 00:13:36,690 --> 00:13:38,920 ใช่ ฉันจะเปลี่ยนไปนับถือคริสต์ 301 00:13:39,120 --> 00:13:39,920 อะไรนะ ไม่ 302 00:13:40,120 --> 00:13:41,400 - จริงเหรอ - มิดจ์ 303 00:13:42,360 --> 00:13:45,600 เรื่องกับโจลโอเคดี เราเป็นเพื่อนกัน 304 00:13:45,800 --> 00:13:49,350 - พาล์มเมอร์ยังอกหักอยู่ - และยังว่าง 305 00:13:49,550 --> 00:13:51,730 เขาเคยมีนิสัยฝืนๆ เหมือนช้อนรองเท้า 306 00:13:51,930 --> 00:13:53,600 ตอนนี้เขาเป็นหัวหน้านักบัญชีแล้ว 307 00:13:53,800 --> 00:13:54,520 อย่างที่ฉันบอก 308 00:13:54,720 --> 00:13:56,150 เธอกับโจลลงเอยกันเร็วเกินไป 309 00:13:56,350 --> 00:13:58,650 พาล์มเมอร์ไม่อยู่แป๊บเดียว พวกเธอสองคนก็คบกัน 310 00:13:58,850 --> 00:14:01,400 หรือพวกเธอคบกัน แล้วพาล์มเมอร์ถึงจากไป 311 00:14:01,600 --> 00:14:04,360 เขาตื๊อมาก แต่ฉันเป็นคนคุมเกม 312 00:14:04,560 --> 00:14:07,550 เพราะฉันเป็นสุภาพสตรีตัวจริง จนกระทั่งเราแต่งงานกัน 313 00:14:07,760 --> 00:14:09,040 จนกระทั่งพวกเธอหมั้นกัน 314 00:14:09,240 --> 00:14:10,370 เธอหลอกใครอยู่เนี่ย 315 00:14:10,570 --> 00:14:13,210 - เราเห็นพวกเธอนัวเนียกันตรงต้นไม้ - กีกี้ 316 00:14:13,410 --> 00:14:14,790 เธอแทบจะถอนรากถอนโคนต้นไม้นั่น 317 00:14:14,990 --> 00:14:16,880 ที่แน่ๆ คือเปลือกไม้มันหลุดออกมาเลย 318 00:14:17,080 --> 00:14:19,610 ว่าแล้วเชียวว่ากล้องส่องทางไกล ไม่ได้เอาไว้ใช้ดูนก 319 00:14:19,810 --> 00:14:22,280 ฉันเคยเตือนเธอเรื่องเขาแล้ว เธอจำได้ใช่ไหม 320 00:14:22,480 --> 00:14:24,930 ใช่ เพตรา เธอปกป้องฉันมาก 321 00:14:25,130 --> 00:14:26,850 ตอนนี้เธอเป็นสาวโสดทำงาน 322 00:14:27,050 --> 00:14:30,680 ทำงานให้กอร์ดอน ฟอร์ด สนุกมากไหม เธอหัวเราะทั้งวันหรือเปล่า 323 00:14:30,880 --> 00:14:33,140 มันก็มีเหนื่อยหน่ายบ้างนะ แต่ก็ได้หัวเราะ 324 00:14:33,340 --> 00:14:35,810 และเธอแสดงบนเวที ฉันนึกภาพไม่ออกเลย 325 00:14:36,010 --> 00:14:38,480 เขาดื่มอวยพรในงานแต่งงานของเธอไง กลายเป็นจุดเด่นของงานเลย 326 00:14:38,680 --> 00:14:40,530 ฉันนึกภาพตัวฉันเองทำแบบนั้นไม่ออก 327 00:14:40,730 --> 00:14:43,670 เธอไม่กลัว การยืนบนเวทีต่อหน้าผู้คนเหรอ 328 00:14:44,050 --> 00:14:45,010 คิดดูก่อนนะ 329 00:14:45,840 --> 00:14:47,870 ถ้ามีงานอย่างอื่น 330 00:14:48,070 --> 00:14:50,700 ให้ฉันทำเพื่อหาเลี้ยงชีพได้ ฉันก็คงทำ 331 00:14:50,900 --> 00:14:52,830 ฉันหมายถึงงานซักแห้งให้คูคลักซ์แคลน 332 00:14:53,030 --> 00:14:55,250 พนักงานโรงฆ่าสัตว์ 333 00:14:55,450 --> 00:14:57,460 ฉันว่าไม่ได้มีแค่ทางเลือกแบบนั้นหรอกนะ 334 00:14:57,660 --> 00:14:59,460 แค่เรื่องที่เพื่อนเคยเล่าให้ฉันฟังน่ะ 335 00:14:59,660 --> 00:15:01,730 ไม่ ฉันไม่กลัวการขึ้นเวที 336 00:15:01,930 --> 00:15:05,220 แต่พอลงจากเวทีแล้ว ห้องน้ำในคลับน่ะ นั่นน่ากลัวสุดๆ 337 00:15:05,420 --> 00:15:06,280 ทำไมเธอถึงทำงานนี้ล่ะ 338 00:15:07,650 --> 00:15:08,740 เพราะฉันรักงานนี้ 339 00:15:09,650 --> 00:15:12,390 ผู้คนฟังฉัน แถมได้ดื่มฟรีนะ 340 00:15:12,590 --> 00:15:15,040 เธอบอกว่า จะได้ไปออกรายการ แจ็ค พาร์ 341 00:15:16,330 --> 00:15:19,160 นั่นแค่การคัดตัว เพื่อไปออกรายการของเขา 342 00:15:19,750 --> 00:15:22,070 พวกเขายังไม่ตัดสินใจเลย เดี๋ยวก็คงรู้ 343 00:15:22,270 --> 00:15:23,360 นั่นคอร์กี เฟลมมิง 344 00:15:23,560 --> 00:15:24,740 เกลียดนางมาตลอด ไง 345 00:15:24,940 --> 00:15:26,570 - สวัสดี คอร์กี - สวัสดี สาวๆ 346 00:15:26,770 --> 00:15:30,450 - นางก็มั่วกับอาจารย์ดีด้วย - ระหว่างเทอมที่ฉันเรียนที่ปรากเหรอ 347 00:15:30,650 --> 00:15:32,080 ทุกคนมีใจให้เขาทั้งนั้น 348 00:15:32,280 --> 00:15:33,720 ไม่ใช่ฉัน เขาให้เกรดซีฉัน 349 00:15:35,100 --> 00:15:36,010 ขออัศวินด้วย 350 00:15:37,640 --> 00:15:39,500 เราได้รับอนุญาตหรือเปล่า เราไม่มีบัตรผ่าน 351 00:15:39,700 --> 00:15:41,170 เราไม่ต้องใช้บัตรผ่านหรอก 352 00:15:41,370 --> 00:15:42,710 เราเป็นศิษย์เก่าที่น่ายกย่อง 353 00:15:42,910 --> 00:15:45,820 ไม่เอาน่า สาวๆ เงินตรามาก่อนความกล้า 354 00:15:46,020 --> 00:15:48,780 ฉันยังฝันถึงหอพักอยู่เลย 355 00:15:54,530 --> 00:15:55,430 นี่กลิ่นอาหารใช่ไหม 356 00:15:55,630 --> 00:15:57,060 ตอนนี้พวกเขาให้ใช้เตาไฟฟ้าได้แล้วเหรอ 357 00:15:57,260 --> 00:15:57,980 ไม่อนุมัติ 358 00:15:58,180 --> 00:15:59,940 พวกเขามีทีวีในห้องของตัวเอง 359 00:16:00,140 --> 00:16:01,330 นิสัยเสียเหลือเกิน 360 00:16:03,920 --> 00:16:05,460 - สวัสดี - สวัสดี 361 00:16:05,920 --> 00:16:07,720 ฟังดูดีนะ ร็อกแอนด์โรล 362 00:16:07,920 --> 00:16:08,710 ใช่ 363 00:16:09,590 --> 00:16:13,800 เพตรากับฉันเปิดเพลง ทูลี อูลี ดูลี ไม่หยุดอยู่สองเดือนในห้องนี้ 364 00:16:15,390 --> 00:16:16,390 แอนดรูว์สซิสเตอร์ส เหรอ 365 00:16:16,590 --> 00:16:19,350 ใช่ แม่ฉันมีแผ่นเสียงของพวกเขา 366 00:16:19,680 --> 00:16:21,190 คืนนี้แม่เธอจะทำอะไร 367 00:16:21,390 --> 00:16:22,630 คุณมาหาลูกของคุณเหรอคะ 368 00:16:22,830 --> 00:16:25,260 - เราอายุ 30 หนูน้อย - ลูกฉันเหรอ ไม่ใช่ 369 00:16:25,460 --> 00:16:26,210 โทษที 370 00:16:26,410 --> 00:16:29,050 ตายแล้ว แบบนี้เธอโอเคเหรอ 371 00:16:29,250 --> 00:16:30,030 อะไรคะ 372 00:16:30,610 --> 00:16:33,150 อะไร เขาบอกว่าอะไร 373 00:16:34,030 --> 00:16:34,860 อะไร 374 00:16:37,330 --> 00:16:38,270 เราพลาดอะไรไป 375 00:16:38,470 --> 00:16:40,150 พรมในนี้ไม่ไหวเลย 376 00:16:40,340 --> 00:16:42,560 ไม่ใช่แล้ว เครื่องดูดฝุ่นลาร์คดูดฝุ่นหมด 377 00:16:42,760 --> 00:16:45,400 ลาร์คคือเครื่องดูดฝุ่นที่เบาที่สุดในตลาด 378 00:16:45,600 --> 00:16:50,240 และเก็บง่าย อย่าลืมละ เชอร์รี บาร์บ 379 00:16:50,440 --> 00:16:51,510 - ได้ค่ะ - โอเค 380 00:16:51,970 --> 00:16:53,740 เราสามคนเคยนอนในห้องนี้ จริงเหรอ 381 00:16:53,940 --> 00:16:55,660 เราเก็บของทั้งหมดในนี้ได้ยังไง 382 00:16:55,860 --> 00:16:57,950 ทำไมโลกถึงเล็กลงกว่าเดิมเยอะเลย 383 00:16:58,150 --> 00:17:00,250 มาเร็ว เราอยากรู้ว่ามันยังอยู่ตรงนั้นไหม 384 00:17:00,450 --> 00:17:02,140 - อะไรยังอยู่ตรงไหน - มาเถอะ 385 00:17:02,850 --> 00:17:03,690 บาย 386 00:17:04,350 --> 00:17:05,170 บาย สาวๆ 387 00:17:05,370 --> 00:17:06,150 บาย 388 00:17:07,310 --> 00:17:09,570 ความสะอาดอยู่ถัดจากพระเจ้า 389 00:17:10,480 --> 00:17:12,360 ให้ตายสิ ฉันกลายเป็นยายวัย 80 แล้วเหรอ 390 00:17:17,410 --> 00:17:18,350 ใยแมงมุม 391 00:17:18,550 --> 00:17:19,850 เธออยากเข้าไปคนแรกนี่ 392 00:17:20,050 --> 00:17:21,830 ในนี้กลิ่นอย่างกับสุสานฟาโรห์ 393 00:17:22,290 --> 00:17:24,230 ใครก็ได้เหวี่ยงไม้ด้านหน้าเราหน่อย 394 00:17:24,430 --> 00:17:25,540 กวาดใยแมงมุมลง 395 00:17:25,750 --> 00:17:28,570 - เดินต่อไปเถอะ กีกี้ - ไม้นั่นยาวไม่พอ 396 00:17:28,770 --> 00:17:29,700 ใช้เครื่องดูดฝุ่นของเธอสิ 397 00:17:29,890 --> 00:17:31,240 ลาร์คไม่ใช่ของเล่นนะ 398 00:17:31,440 --> 00:17:34,340 นี่ สาวๆ เร็วเข้า เสียเวลาเปล่า 399 00:17:35,590 --> 00:17:37,970 ฉันเกลียดแมงมุมมากกว่าอะไร 400 00:17:38,390 --> 00:17:41,850 นี่ก็เล็กลงด้วย ทุกอย่างหดลง 401 00:17:42,050 --> 00:17:44,210 ก้นบุหรี่ของเรายังอยู่บนพื้น 402 00:17:44,410 --> 00:17:46,060 หมายความว่ามันอาจจะยังอยู่ที่นี่ 403 00:17:46,690 --> 00:17:47,770 แล้วก็ยังอยู่ 404 00:17:48,400 --> 00:17:51,090 เราผูกโบว์กับดอกไม้ไว้ด้วย สมัยนั้นเราน่ารักจัง 405 00:17:51,290 --> 00:17:52,510 นี่สีอะไร 406 00:17:52,710 --> 00:17:54,430 - เหลืองเหรอ - ไม่ ของเธอสีม่วง 407 00:17:54,630 --> 00:17:56,300 สีฟ้ากับสีม่วงดูเหมือนกัน 408 00:17:56,500 --> 00:17:57,580 ยกดูตรงแสงสิ 409 00:17:57,780 --> 00:17:59,320 สีเขียวของฉัน เอามา 410 00:17:59,660 --> 00:18:00,490 สีฟ้า 411 00:18:00,780 --> 00:18:01,620 สีชมพู 412 00:18:02,490 --> 00:18:05,230 เป็นความคิดของใครนะ ที่ให้เราเขียนข้อความถึงตัวเองในอนาคต 413 00:18:05,430 --> 00:18:06,310 - เธอไง - ไม่ใช่ 414 00:18:06,510 --> 00:18:08,530 เธอแน่นอน เธอคิดล่วงหน้าตลอด 415 00:18:08,720 --> 00:18:11,240 - ผู้นำที่กล้าหาญของเรา - เอาละ นี่ของฉัน 416 00:18:11,440 --> 00:18:12,240 อ่านๆ 417 00:18:12,440 --> 00:18:15,280 "รักให้เหมือนชีวิตขึ้นอยู่กับมัน" จริงเหรอเนี่ย 418 00:18:15,480 --> 00:18:17,280 ตอนนั้นเธออินกับคาลิล ยิบราน 419 00:18:17,480 --> 00:18:19,040 ฉันเอาหนังสือเล่มนั้นให้คนอื่นไปแล้ว 420 00:18:19,240 --> 00:18:20,640 - แล้วเธอได้ทำไหม - ทำอะไร 421 00:18:20,970 --> 00:18:23,000 รักให้เหมือนชีวิตขึ้นอยู่กับมันน่ะ 422 00:18:23,200 --> 00:18:24,120 ฉันจะบอกว่าใช่ 423 00:18:24,320 --> 00:18:26,810 ไม่เสมอไป ฉันควรพยายามให้มากกว่านี้ แต่ใช่ 424 00:18:27,190 --> 00:18:27,960 ดี 425 00:18:28,160 --> 00:18:29,730 ฉันเป็นคนต่อไป สาวน้อยสีฟ้า 426 00:18:30,360 --> 00:18:34,070 "รอบคอบ และผอมไว้" เพตราสมัยสาวๆ นังบ้า 427 00:18:34,270 --> 00:18:35,240 อ่านต่อไป 428 00:18:35,690 --> 00:18:37,600 "รักและทะนุถนอมพ่อแม่ ลูกๆ 429 00:18:37,800 --> 00:18:39,990 "เพื่อนๆ และได้โปรดมีความสุข" 430 00:18:40,200 --> 00:18:41,180 - น่ารัก - ดีนะ 431 00:18:41,380 --> 00:18:43,490 เสียใจด้วย ฉันในวัยสาว เธอไม่ใช่นังบ้า 432 00:18:43,910 --> 00:18:44,790 นี่ของฉัน 433 00:18:45,250 --> 00:18:48,730 "อ่าน ดอนกิโฆเต้ ต้นฉบับภาษาสเปน" 434 00:18:48,930 --> 00:18:50,500 ฉันไม่เคยเรียนภาษาสเปนเลย 435 00:18:51,130 --> 00:18:51,900 อะไรอีก 436 00:18:52,100 --> 00:18:55,610 แค่รายชื่อหนังสือมากมายน่ารังเกียจ ที่จะอ่านในภาษาต่างๆ 437 00:18:55,810 --> 00:18:59,330 และฉันจบข้อความด้วย "ด้วยความจริงใจที่สุด เธอในวัยเยาว์" 438 00:18:59,530 --> 00:19:00,490 กีกี้ 439 00:19:00,690 --> 00:19:02,950 โอเค "ทำงานเจ็ดปี เก็บเงิน 440 00:19:03,150 --> 00:19:05,850 "เดินทางหกเดือน แต่งงานและมีลูก" 441 00:19:06,050 --> 00:19:07,170 ฉันไม่ได้ทำแบบนั้น 442 00:19:07,370 --> 00:19:08,840 - เธอมีลูก - แล้วก็อย่างอื่น 443 00:19:09,040 --> 00:19:10,650 เรื่องราวจบลงตรงนั้น 444 00:19:10,980 --> 00:19:11,800 มิดจ์ 445 00:19:12,000 --> 00:19:14,270 เอาละ ฉันอ่านละนะ 446 00:19:14,940 --> 00:19:15,860 มันเขียนว่าอะไร 447 00:19:17,280 --> 00:19:18,110 "อย่า" 448 00:19:18,400 --> 00:19:19,610 - อย่าเหรอ - อย่าอะไร 449 00:19:19,820 --> 00:19:21,810 แค่นั้นแหละ แค่คำว่าอย่า 450 00:19:22,010 --> 00:19:23,140 เธอเขียนไม่จบประโยคเหรอ 451 00:19:23,340 --> 00:19:25,810 ฉันใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์ และขีดเส้นใต้ไว้ 452 00:19:26,010 --> 00:19:28,860 ขอฉันดูหน่อย "อย่า" แปลกจัง 453 00:19:29,060 --> 00:19:30,520 - เธอหมายความว่าไง - ไม่รู้เลย 454 00:19:30,720 --> 00:19:32,190 - จำตอนที่เขียนได้ไหม - ไม่ได้ 455 00:19:32,390 --> 00:19:35,700 - อาจจะเป็น "อย่าทำร้ายใคร" - แล้วทำไมฉันถึงไม่เขียนล่ะ 456 00:19:35,900 --> 00:19:37,110 ฉันรู้ว่ามันคืออะไร 457 00:19:37,310 --> 00:19:39,450 เธอกำลังจะใส่ชุดสีม่วงตัวนั้น 458 00:19:39,650 --> 00:19:42,540 แต่ลึกๆ เธอรู้ว่าไม่ควรใส่ "อย่า" และเธอก็ไม่ได้ใส่มัน 459 00:19:42,740 --> 00:19:43,830 ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก 460 00:19:44,030 --> 00:19:45,870 อาจจะเป็น "อย่าพลาด" 461 00:19:46,070 --> 00:19:48,420 การใช้ชีวิตให้เต็มที่ และให้ตายเถอะ เธอไม่ได้พลาดเลย 462 00:19:48,620 --> 00:19:51,000 สิ่งยอดเยี่ยมทุกอย่างที่เธอได้ทำ 463 00:19:51,200 --> 00:19:53,170 - มากกว่าเราทุกคน - รวมกัน 464 00:19:53,370 --> 00:19:55,760 คิดถึงเรื่องราวทุกอย่าง ที่เธอจะได้เล่าให้ลูกๆ ฟังสิ 465 00:19:55,960 --> 00:19:57,220 และหลานของเธอ 466 00:19:57,420 --> 00:20:00,720 พอเธอแต่งงานใหม่ เธอจะย้อนกลับมามองดูได้เสมอ 467 00:20:00,920 --> 00:20:03,530 กับบทชีวิตที่น่าทึ่งนี้ และบอกว่า "ฉันได้ทำเรื่องนั้น" 468 00:20:04,240 --> 00:20:06,870 ใช่ มันเป็นบทชีวิตที่น่าทึ่งมาก 469 00:20:08,540 --> 00:20:10,200 เดี๋ยวนะ ของฉันมีอีก 470 00:20:11,210 --> 00:20:15,460 "แวะมาหลังเรียนจบ" ฉันอาจจะได้เป็นเมียอาจารย์ดีก็ได้ 471 00:20:21,720 --> 00:20:23,620 แทมมี่ เกือบเข้าตาฉัน 472 00:20:23,820 --> 00:20:25,870 - โทษที - ใช้แขนโยนลงข้างล่าง 473 00:20:26,070 --> 00:20:28,120 อย่าพยายามจับมัน เพตรา 474 00:20:28,320 --> 00:20:29,960 ฉันไม่เล่นแล้ว 475 00:20:30,160 --> 00:20:32,310 - ฉันต้องไปแล้ว - ฉันก็เหมือนกัน 476 00:20:33,230 --> 00:20:37,260 มาสัญญากันว่าไม่ต้องรอถึงสิบปี เราถึงจะมาเล่นลูกดอกสนามหญ้ากันใหม่ 477 00:20:37,460 --> 00:20:38,380 - ใช่ - แน่นอนที่สุด 478 00:20:38,580 --> 00:20:39,780 - ลาก่อนสาวๆ - บาย 479 00:20:41,070 --> 00:20:42,400 - บาย - บาย 480 00:21:06,430 --> 00:21:10,620 - และยืนยันแล้วเหรอ สองเท่า สามเท่า - ร้อยเปอร์เซ็นต์ 481 00:21:10,820 --> 00:21:12,500 - ผ่านภรรยาผมเหรอ - ผ่านเฮดี้ 482 00:21:12,700 --> 00:21:14,810 - เธอยังอยู่ที่นี่หรือเปล่า - เห็นเธออยู่ชั้นล่างเมื่อกี้ 483 00:21:15,900 --> 00:21:16,730 เฮดี้ 484 00:21:20,150 --> 00:21:21,890 เฮดี้ หยุดอยู่ตรงนั้นนะ 485 00:21:22,080 --> 00:21:23,190 ค่ะท่าน 486 00:21:25,030 --> 00:21:27,120 - นี่เรื่องบ้าอะไรกัน - นี่ไม่ดีแน่ 487 00:21:29,580 --> 00:21:30,660 ให้ตายเถอะ เฮดี้ 488 00:21:32,790 --> 00:21:33,790 ให้ตายเถอะ 489 00:21:38,080 --> 00:21:39,030 ขอยืนยัน 490 00:21:39,230 --> 00:21:41,240 ผมไม่เข้าใจการแต่งงานของพวกเขา 491 00:21:41,440 --> 00:21:42,420 ฟังนะ ทุกคน 492 00:21:42,920 --> 00:21:47,090 สมาชิกราชวงศ์อังกฤษ เดินทางมาทวีปอเมริกาเหนือ 493 00:21:47,510 --> 00:21:49,660 และทุกคนก็รู้ว่าสื่อหลักทุกแห่ง 494 00:21:49,860 --> 00:21:52,720 พยายามนัดคิวสัมภาษณ์ 495 00:21:52,930 --> 00:21:54,730 และเราได้เป็นคนสัมภาษณ์ 496 00:21:55,230 --> 00:21:59,020 คืนนี้เจ้าหญิงมาร์กาเรต จะมาออกรายการของเราหนึ่งชั่วโมงเต็ม 497 00:22:02,730 --> 00:22:06,100 ผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนี้ใช้เส้นสายอิทธิพล 498 00:22:06,300 --> 00:22:07,890 ยกยออัตตา ทวงบุญคุณ 499 00:22:08,090 --> 00:22:11,060 และประจบหยอดคำหวานใส่ พวกกลุ่มคนรายล้อมเจ้าหญิง 500 00:22:11,260 --> 00:22:14,870 และสร้างปาฏิหาริย์ เหมือนที่พระเยซูทรงเลี้ยงประชาชน 501 00:22:15,250 --> 00:22:16,460 ปรบมือให้เธอเดี๋ยวนี้เลย 502 00:22:18,460 --> 00:22:21,540 เขาใจดีและละเว้นไม่ได้พูดถึง เรื่องเล่ห์เพทุบายที่ฉันทำ 503 00:22:22,800 --> 00:22:24,110 ทุกคนต้องร่วมมือกัน 504 00:22:24,310 --> 00:22:26,660 เรามีเวลาไม่นาน 505 00:22:26,860 --> 00:22:29,840 ถ้าคุณซ่อนปืนหรือชาเอาไว้ กำจัดมันไปเดี๋ยวนี้ 506 00:22:30,180 --> 00:22:32,000 ไมค์ หลายอย่างจะขึ้นอยู่กับคุณ 507 00:22:32,200 --> 00:22:33,250 - พร้อมลุยไหม - สุดๆ 508 00:22:33,450 --> 00:22:35,250 ผมต้องให้ทีมวิจัยหาข้อมูลมาให้ผม 509 00:22:35,450 --> 00:22:37,500 เรื่องสิ่งที่เจ้าหญิงทำในการเดินทางครั้งนี้ 510 00:22:37,700 --> 00:22:39,880 ผมจะนำเอง เอาข้อมูลมาให้ผมภายในบ่ายสอง 511 00:22:40,080 --> 00:22:43,090 ทีมของเธอบอกว่า เธออยากแสดงตลกกับผม 512 00:22:43,290 --> 00:22:44,010 ล้อเล่นน่า 513 00:22:44,210 --> 00:22:46,450 เธอไม่อยากแสดงออกมาดูแข็งๆ 514 00:22:46,650 --> 00:22:48,140 คิดมุกตลกมาให้ได้มากที่สุด 515 00:22:48,340 --> 00:22:50,060 - แล้วเอามาให้ผมเร็วที่สุด - ได้เลย 516 00:22:50,260 --> 00:22:53,660 ปรับแต่งบทพูดเดี่ยวให้เหมาะกับราชวงศ์ ตลก แต่ยังเคารพอยู่ 517 00:22:54,830 --> 00:22:55,960 แต่ก็แหย่พวกเขาด้วย 518 00:22:56,160 --> 00:22:57,750 เอาให้สนุกๆ แบบฟอร์ด 519 00:22:58,000 --> 00:22:58,960 แต่ไม่สนุกจนเกินพอดี 520 00:22:59,500 --> 00:23:01,900 แต่ก็ต้องสนุก แต่ไม่ใจร้าย 521 00:23:02,100 --> 00:23:04,280 เดี๋ยวก็อะไรเคล็ดสักอย่าง ปล่อยให้พวกเขาทำงานไป 522 00:23:04,480 --> 00:23:06,240 ตลก แต่ไม่ใจร้าย เราเข้าใจแล้ว 523 00:23:06,440 --> 00:23:07,220 โอเค 524 00:23:08,130 --> 00:23:10,130 เช้านี้ของผมยิ่งดีขึ้นไปอีก 525 00:23:10,590 --> 00:23:13,160 เจน เจค็อบส์ ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ ที่ได้เจอคุณ 526 00:23:13,360 --> 00:23:14,080 สวัสดีค่ะ กอร์ดอน 527 00:23:14,280 --> 00:23:16,790 นี่คือผู้หญิงที่หยุดโรเบิร์ต โมเสส 528 00:23:16,990 --> 00:23:20,000 ไม่ให้ตัดถนนผ่าน สวนสาธารณะวอชิงตันสแควร์ 529 00:23:20,200 --> 00:23:22,920 ครั้งแรกที่ผมมาที่นิวยอร์ก พ่อแม่พาผมไปที่นั่น 530 00:23:23,120 --> 00:23:25,430 ให้ตายเถอะ มีนักแสดงโยนรับของ นักดนตรี 531 00:23:25,620 --> 00:23:29,150 น้ำพุนั่น พวกคนประหลาด มันน่าอัศจรรย์ 532 00:23:29,450 --> 00:23:31,820 ผมรู้เลยว่าผมต้องอยู่ที่นี่ ทำงานที่นี่ 533 00:23:32,070 --> 00:23:36,020 เจน คุณไม่ได้แค่รักษาสวนสาธารณะ คุณรักษาความทรงจำไว้ด้วย ขอบคุณครับ 534 00:23:36,220 --> 00:23:36,940 ด้วยความยินดีค่ะ 535 00:23:37,140 --> 00:23:38,810 คืนนี้ผมต้องเลื่อนคิวคุณ 536 00:23:39,010 --> 00:23:40,000 มาเริ่มกันเลย ไมค์ 537 00:23:40,410 --> 00:23:41,460 โอเคค่ะ 538 00:23:42,130 --> 00:23:44,290 นั่นคือเฮดี้ผู้ลึกลับเหรอ 539 00:23:44,540 --> 00:23:45,820 เธอไปๆ มาๆ 540 00:23:46,020 --> 00:23:47,030 ภรรยา บริกาดูน 541 00:23:47,230 --> 00:23:50,530 โอเค ใครไม่รู้เรื่อง เจ้าหญิงมาร์กาเรตเลยบ้าง 542 00:23:50,730 --> 00:23:52,240 - น้องสาวของราชินี - ผมรู้ 543 00:23:52,440 --> 00:23:54,120 - เธอมีชู้ - เราพูดเรื่องชู้ไม่ได้ 544 00:23:54,320 --> 00:23:55,960 - เธอดื่มชา - เรียกฟุตบอลว่าซ็อกเกอร์ 545 00:23:56,160 --> 00:23:57,750 เธอพูดแบบนี้ 546 00:23:57,950 --> 00:24:00,960 คุณจะบอกผมว่าเราจบเห่เหรอ รายการจะออกอากาศในอีกเจ็ดชั่วโมง 547 00:24:01,160 --> 00:24:03,670 ขอโทษนะคะ คุณบังเอิญมีผู้เชี่ยวชาญอยู่ตรงนี้ 548 00:24:03,870 --> 00:24:05,670 - จริงเหรอ - มิดจ์มาช่วยแล้ว 549 00:24:05,870 --> 00:24:09,300 ฉันชอบเธอมาก เธอก๋ากั่น ไม่มีภาระผูกพันกับมงกุฎ 550 00:24:09,500 --> 00:24:11,600 เซ็กซี่ ฟังดูเหมือนที่ราล์ฟเลียนแบบนะ 551 00:24:11,800 --> 00:24:12,970 - เธอตลกไหม - แสดงตลกเนี่ยนะ 552 00:24:13,170 --> 00:24:14,240 ฉันพอมีแนวคิดอยู่บ้าง 553 00:24:14,450 --> 00:24:16,350 ฉันจะจัดการเรื่องนั้น ระหว่างที่พวกคุณทำบทพูดเดี่ยว 554 00:24:16,550 --> 00:24:18,790 - โอเค - เอาละ ทุกคน 20 มุกในหนึ่งชั่วโมง 555 00:24:19,540 --> 00:24:21,830 เวร โทษที อัลวิน 556 00:24:22,790 --> 00:24:24,670 เอาละ ทุกคน 20 มุกในหนึ่งชั่วโมง 557 00:24:27,000 --> 00:24:28,050 นั่นตลกดีนะ 558 00:24:30,300 --> 00:24:32,450 สุดยอด และสวัสดี 559 00:24:32,650 --> 00:24:34,800 รายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 560 00:24:36,510 --> 00:24:40,000 คืนนี้เรามีแขกรับเชิญที่พิเศษมาก ตลอดหนึ่งชั่วโมงเต็ม 561 00:24:40,200 --> 00:24:42,980 เจ้าฟ้าหญิง เคาน์เตสแห่งสโนว์ดอน 562 00:24:43,310 --> 00:24:45,770 เจ้าหญิงมาร์กาเรตแห่งสหราชอาณาจักร 563 00:24:46,230 --> 00:24:48,550 - เจ้าหญิงมาร์กาเรต - แจ็คพ็อตแตก 564 00:24:48,750 --> 00:24:49,570 ใช่ 565 00:24:51,820 --> 00:24:53,320 นี่ ทุกคน มาที่นี่อีกแล้วเหรอ 566 00:24:53,780 --> 00:24:57,270 เราหัวเราะได้ดีมาก นักเขียนคนหนึ่ง เลยเชิญเราให้มาเมื่อไหร่ก็ได้ 567 00:24:57,470 --> 00:24:59,060 เราเลยวางแผนจะมาที่นี่ทุกคืน 568 00:24:59,260 --> 00:25:01,270 เยี่ยมเลย นักเขียนคนไหนเหรอ 569 00:25:01,470 --> 00:25:04,290 - เธอคงไม่รู้หรอก - คุณช่วยชี้หน่อยได้ไหมว่าใคร 570 00:25:05,460 --> 00:25:07,190 สวัสดีครับ คุณได้ยินถูกแล้ว 571 00:25:07,390 --> 00:25:10,280 คืนนี้มีราชวงศ์ตัวเป็นๆ มาร่วมรายการของเรา 572 00:25:10,480 --> 00:25:12,660 ใช่ เจ้าหญิงมาร์กาเรต 573 00:25:12,860 --> 00:25:17,830 ทีนี้วันนี้คุณอาจเห็นชายใส่สูท หน้าตาเคร่งขรึมอยู่รอบๆ สตูดิโอ 574 00:25:18,030 --> 00:25:20,620 บางคนเป็นทีมรักษาความปลอดภัย ของเจ้าหญิงมาร์กาเรต 575 00:25:20,820 --> 00:25:22,480 และบางคนเป็นทีมงานของผม 576 00:25:22,680 --> 00:25:24,790 นี่ คุณตีสนิทพ่อแม่สามีฉันเหรอ 577 00:25:24,990 --> 00:25:25,920 ฟังดูถูกกล่าวหากันนะ 578 00:25:26,120 --> 00:25:30,860 ชอว์กล่าวว่าบริเตนและอเมริกา คือสองประเทศที่แยกกันด้วยภาษากลาง 579 00:25:31,230 --> 00:25:33,360 เรามีมหาสมุทรคั่นกลางด้วย 580 00:25:33,570 --> 00:25:35,490 ทำไมผมไม่เคยได้รับรางวัล 581 00:25:36,700 --> 00:25:37,520 ไม่ยุติธรรม 582 00:25:37,710 --> 00:25:40,190 ในสหราชอาณาจักร มีคำศัพท์เรียกทุกอย่างต่างไป 583 00:25:40,380 --> 00:25:41,940 พวกเขาเรียกลิฟต์ เราเรียกเอเลเวเตอร์ 584 00:25:42,140 --> 00:25:43,900 เรียกอะพาร์ตเมนต์ว่าแฟลต 585 00:25:44,100 --> 00:25:46,570 และวันนี้ผมได้เรียนรู้ว่า พวกเขาเรียกผมว่า 586 00:25:46,770 --> 00:25:48,920 "ฉันว่าฉันไม่เคยได้ยินชื่อคุณมาก่อน" 587 00:26:04,640 --> 00:26:06,980 นี่ เรากลับมากับเจ้าหญิงมาร์กาเรต 588 00:26:07,400 --> 00:26:09,300 ฝ่าบาท เรามักจะทึ่งกับ 589 00:26:09,500 --> 00:26:11,590 กิจวัตรภายในประเทศของราชวงศ์ 590 00:26:11,790 --> 00:26:12,730 ฝ่าบาทเพิ่งสมรส 591 00:26:14,490 --> 00:26:17,680 ผมสงสัยว่ามื้อค่ำของฝ่าบาทเป็นยังไง ฝ่าบาททำกับข้าวไหม 592 00:26:17,880 --> 00:26:20,730 ค่ะ ฉันทำกับข้าว ฉันเป็นแม่ครัว ที่ยอดเยี่ยม ฉันทำอาหารทุกวัน 593 00:26:20,920 --> 00:26:22,960 เป็นหนึ่งในสองอย่างที่ฉันเก่งมาก 594 00:26:23,160 --> 00:26:24,700 - อีกอย่างคืออะไรครับ - การโกหกค่ะ 595 00:26:27,290 --> 00:26:30,130 - งั้นฝ่าบาทมีพ่อครัวใช่ไหม - ฉันว่าพ่อครัวของเรามีพ่อครัวอีกที 596 00:26:31,210 --> 00:26:33,570 ผมนึกภาพว่าในฐานะสมาชิกราชวงศ์ 597 00:26:33,770 --> 00:26:36,070 ฝ่าบาทคงมีโอกาส ได้ทำทุกอย่างแล้ว ใช่ไหมครับ 598 00:26:36,270 --> 00:26:37,410 ไม่ กอร์ดอน ไม่จริงค่ะ 599 00:26:37,610 --> 00:26:41,000 ฉันมีความฝันอย่างหนึ่ง ที่ยังไม่ได้รับการเติมเต็ม 600 00:26:41,200 --> 00:26:42,040 อะไรเหรอครับ 601 00:26:42,240 --> 00:26:45,930 ฉันอยากรายงานพยากรณ์อากาศ ทางทีวีอเมริกันมาตลอดค่ะ 602 00:26:47,180 --> 00:26:48,800 โชคดีจริงๆ เลยครับ 603 00:26:48,990 --> 00:26:52,320 ได้เวลารายงานสภาพอากาศ ในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 604 00:26:53,440 --> 00:26:54,940 บังเอิญจังเลยนะครับ 605 00:26:55,150 --> 00:26:58,260 ฝ่าบาทอยากทำไหม อาจจะเติมเต็มความฝันของฝ่าบาท 606 00:26:58,460 --> 00:26:59,450 ฉันยินดีมากค่ะ 607 00:26:59,650 --> 00:27:00,450 เชิญเลยครับ 608 00:27:07,290 --> 00:27:09,150 พร้อมแล้ว ฝ่าบาท 609 00:27:09,350 --> 00:27:10,110 ขอบคุณค่ะ 610 00:27:10,310 --> 00:27:13,900 สวัสดี อเมริกา นี่คือกอร์ดอน ฟอร์ดกับพยากรณ์อากาศคืนนี้ 611 00:27:14,100 --> 00:27:16,460 ป้ายบทนั่นผิด ฉันไม่ใช่กอร์ดอน ฟอร์ด 612 00:27:16,920 --> 00:27:20,830 ทั้งหมดนี้มันกะทันหันมาก เราไม่มีเวลาเปลี่ยนป้ายคิว 613 00:27:21,030 --> 00:27:22,790 เราไม่ขำด้วยนะ 614 00:27:22,990 --> 00:27:24,410 ขอโทษด้วยจริงๆ ครับ 615 00:27:24,610 --> 00:27:27,500 วันอังคารจะมีแสงแดดเยอะมาก 616 00:27:27,700 --> 00:27:29,230 นั่นอะไร แสงแดดเหรอ 617 00:27:29,730 --> 00:27:33,090 มันคือตอนที่พระอาทิตย์ ส่องแสงทั้งวัน ไม่มีเมฆบัง 618 00:27:33,290 --> 00:27:35,940 ฉันยังไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร 619 00:27:36,360 --> 00:27:39,390 ในร็อกอะเวย์ส สภาพอากาศเหมาะเล่นเซิร์ฟมาก 620 00:27:39,590 --> 00:27:43,020 ชาวเซิร์ฟหญิงชาย เตรียมเจอคลื่นดีงามได้เลย 621 00:27:43,220 --> 00:27:46,830 ขณะที่คุณเกาะคลื่นและคว้าตัว นักท่องเที่ยวขาจรในนิวเจอร์ซีย์ 622 00:27:48,250 --> 00:27:51,940 อย่างกับคุณและนักเขียนของคุณ อยากได้ยินฉันพูดคำพวกนี้ 623 00:27:52,140 --> 00:27:55,840 เป็นไปไม่ได้ เพราะเราไม่รู้เลยว่า คุณจะรายงานพยากรณ์อากาศ 624 00:27:56,420 --> 00:27:57,610 ฝ่าบาททำอะไรน่ะ 625 00:27:57,810 --> 00:28:01,010 ทำเครื่องหมายว่ารัฐไหน ควรโดนกองทัพของเราบุกอีกเป็นรัฐแรก 626 00:28:02,180 --> 00:28:04,120 ไม่เอาแมสซาชูเซตส์นะ ครอบครัวผมอยู่ที่นั่น 627 00:28:04,320 --> 00:28:07,010 ฉันก็เหมือนกัน และพวกเขายังติดหนี้ภาษีชาอยู่ 628 00:28:08,560 --> 00:28:10,390 ได้ เอาแมสซาชูเซตส์ไป 629 00:28:14,190 --> 00:28:15,550 แด่คืนที่ยอดเยี่ยม ทุกคน 630 00:28:15,750 --> 00:28:17,760 เจ้าหญิงเยี่ยมมาก เจ้าหญิงสุดยอดเลย 631 00:28:17,960 --> 00:28:20,890 อยากเห็นหน้าพาร์ตอนที่เขาเจอสื่อพรุ่งนี้ 632 00:28:21,090 --> 00:28:22,390 รู้ไหมว่าแขกรับเชิญของเขาคือใคร 633 00:28:22,590 --> 00:28:24,910 คุคลา แฟรนและออลลี่ หุ่นเชิด 634 00:28:25,200 --> 00:28:26,200 เขาได้หุ่นเชิดมาร่วมรายการ 635 00:28:26,410 --> 00:28:29,540 ผมได้ยินว่าเห็นแขน ของคนเชิดหุ่นโผล่ออกมาจากคุคลา 636 00:28:29,830 --> 00:28:30,830 คุคลาผู้น่าสงสาร 637 00:28:31,660 --> 00:28:33,150 นี่คือรางวัลเอ็มมีของเรา 638 00:28:33,350 --> 00:28:34,820 นี่มีน้ำหนัก ได้เปรียบ 639 00:28:35,020 --> 00:28:37,030 - เราต้องหาแคมเปญ - ทำอย่างแรกเลย 640 00:28:37,230 --> 00:28:40,160 ฝ่ายข่าวโทรมา พวกเขาอึ้งมากที่เราได้ตัวเจ้าหญิง 641 00:28:40,360 --> 00:28:43,720 ฮันต์ลีย์กับบริงค์ลีย์อับอาย ให้ตาย นั่นทำให้ผมมีความสุขมาก 642 00:28:44,180 --> 00:28:46,680 ผมเลี้ยงเครื่องดื่มทุกคนในร้าน ทุกคนที่อยู่ในนี้ 643 00:28:48,810 --> 00:28:49,680 เราทำได้แล้ว 644 00:28:50,220 --> 00:28:52,480 ใช้เงินสักนิดสักหน่อย 645 00:28:52,680 --> 00:28:54,060 ไม่ต้องทอนเลย 646 00:28:56,940 --> 00:28:57,770 สวัสดีค่ะ 647 00:28:58,940 --> 00:28:59,720 สวัสดีค่ะ 648 00:28:59,920 --> 00:29:00,820 ฉันเฮดี้ ฟอร์ด 649 00:29:01,030 --> 00:29:03,350 ยินดีที่ได้พบคุณอย่างเป็นทางการ มิดจ์ เมเซิลค่ะ 650 00:29:03,550 --> 00:29:04,320 ฉันรู้ 651 00:29:04,860 --> 00:29:07,230 ฉันอยากเจอคุณมาสักพักแล้ว 652 00:29:07,420 --> 00:29:09,120 นักเขียนหญิงคนแรกของกอร์ดอน 653 00:29:09,990 --> 00:29:11,370 อาจเป็นคนแรกและมีอีกหลายคนตามมา 654 00:29:12,750 --> 00:29:15,420 แน่นอน ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว 655 00:29:20,170 --> 00:29:22,450 เจ้าหญิงพอใจกับรายการมาก 656 00:29:22,650 --> 00:29:24,530 "ปลื้ม" คือคำที่เธอใช้ 657 00:29:24,730 --> 00:29:26,350 เจ้าหญิงสุดยอดมาก เราเพิ่งพูดถึงเลย 658 00:29:26,550 --> 00:29:30,180 ไม่แน่ใจว่าพี่สาวของเธอจะตื่นเต้นไหม ซึ่งทำให้มาร์กาเรตยิ่งรู้สึกสนุก 659 00:29:30,470 --> 00:29:33,540 จะมีประโยชน์อะไร ถ้าเราไม่ได้แหย่ราชินีสักหน่อย 660 00:29:33,740 --> 00:29:35,520 คุณเป็นคนเขียนบท ช่วงรายงานสภาพอากาศ 661 00:29:35,720 --> 00:29:37,960 ฉันคิดคอนเซ็ปต์ พวกหนุ่มๆ ทำให้มันสนุกค่ะ 662 00:29:38,160 --> 00:29:39,570 - อย่า - อะไรคะ 663 00:29:39,770 --> 00:29:41,760 - อย่า - โอเค 664 00:29:41,960 --> 00:29:45,360 ต่อให้เป็นหรือไม่เป็นผลงานของคุณ ก็รับความดีความชอบไป ผู้ชายทำกันแบบนั้น 665 00:29:46,820 --> 00:29:47,780 โอเคค่ะ 666 00:29:48,280 --> 00:29:50,410 ใช่ค่ะ การแสดงช่วงนั้นเป็นฝีมือฉันเอง 667 00:29:50,610 --> 00:29:52,830 ดีค่ะ แล้วเจอกัน 668 00:29:54,120 --> 00:29:56,880 นี่ คุณทำงานกับซูซานมานานแค่ไหนแล้ว 669 00:29:57,080 --> 00:29:57,880 ซูซานเหรอคะ 670 00:29:58,250 --> 00:30:00,290 ไมเยอร์สัน เธอเป็นผู้จัดการของคุณใช่ไหม 671 00:30:01,090 --> 00:30:04,910 ซูซี ตอนนี้ก็สามปีแล้วค่ะ 672 00:30:05,110 --> 00:30:06,410 ฉันเป็นลูกค้าคนแรกของเธอ 673 00:30:06,610 --> 00:30:08,200 พนันได้เลยว่าเธอดีกับคุณ 674 00:30:08,400 --> 00:30:11,040 เธอมักจะดื้อรั้นและเป็นนักสู้ตัวจริง 675 00:30:11,240 --> 00:30:13,390 ฉันต้องรั้งเธอไว้ไม่ให้มีเรื่องอยู่หลายครั้ง 676 00:30:14,390 --> 00:30:16,840 ฉันยังตามไม่ทัน คุณรู้จักเธอได้ยังไง 677 00:30:17,040 --> 00:30:18,900 เพมโบรค เราเคยเป็นรูมเมตกัน 678 00:30:19,310 --> 00:30:23,230 - เธอไม่เคยพูดถึงเรื่องนั้นเลย - คุณก็รู้จักซูซานดี 679 00:30:24,320 --> 00:30:26,970 ใช่ ฉันรู้จักซูซาน 680 00:30:27,170 --> 00:30:27,990 เฮดี้ 681 00:30:28,200 --> 00:30:29,030 ไปแล้วค่ะ 682 00:30:29,530 --> 00:30:32,660 เขากังวลเวลาที่ ฉันคุยกับนักเขียนและสถาปนิก 683 00:30:33,120 --> 00:30:34,310 ทำงานให้ดีต่อไปนะคะ 684 00:30:34,510 --> 00:30:37,870 และเพราะมีซูซานอยู่ข้างคุณ ฉันว่าคุณจะไปได้ไกล 685 00:30:38,500 --> 00:30:39,280 เจอกันค่ะ 686 00:30:39,470 --> 00:30:41,130 ค่ะ เจอกันค่ะ 687 00:30:45,590 --> 00:30:46,550 เธอมานั่นแล้ว 688 00:30:46,750 --> 00:30:48,430 - นี่ ไม่นะ - คุณคิดถึงฉันเหรอ 689 00:31:03,020 --> 00:31:05,900 อ้าว เธอมาทำอะไรที่นี่เนี่ย 690 00:31:06,360 --> 00:31:09,260 ไดนาห์บอกข้อมูลรถไฟเที่ยวของคุณ คุณไปบัลติมอร์มาเหรอ 691 00:31:09,460 --> 00:31:12,560 ต้องไปง้อเจมส์หน่อย เราสื่อสารผิดพลาดนิดนึง 692 00:31:12,760 --> 00:31:14,290 - อะไร... - คุณรู้จักเฮดี้ ฟอร์ดเหรอ 693 00:31:15,200 --> 00:31:16,100 อะไรนะ 694 00:31:16,300 --> 00:31:19,230 คุณรู้จักเธอตอนเธอคือเฮดี้ ที่ยังไม่ได้นามสกุลฟอร์ด 695 00:31:19,430 --> 00:31:20,150 เธอเจอเฮดี้แล้วเหรอ 696 00:31:20,350 --> 00:31:22,740 ที่บาร์ เธอบอกว่า คุณเป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย 697 00:31:22,930 --> 00:31:24,070 เราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน 698 00:31:24,270 --> 00:31:25,740 เธอบอกว่าคุณเป็นรูมเมตกัน 699 00:31:25,940 --> 00:31:26,740 อาจจะใช่ 700 00:31:26,940 --> 00:31:28,990 คุณอาจจะเป็นรูมเมตกันเหรอ คุณไม่ทันได้สังเกตเหรอ 701 00:31:29,190 --> 00:31:31,330 - ห้องหนึ่งอยู่กันเป็นสิบ 20 คน - ซูซี 702 00:31:31,530 --> 00:31:33,040 มหาวิทยาลัยใหญ่มาก โอเคนะ 703 00:31:33,240 --> 00:31:35,000 เธอไม่มีทางรู้จักทุกคน 704 00:31:35,200 --> 00:31:37,960 เธอเรียกคุณว่าซูซาน ไม่มีใครเรียกคุณว่าซูซาน 705 00:31:38,160 --> 00:31:39,810 นี่อะไร ซุ่มโจมตีกันเหรอ 706 00:31:41,100 --> 00:31:43,150 ฉันเหนื่อยแล้ว ค่อยคุยกันตอนเช้าได้ไหม 707 00:31:43,350 --> 00:31:44,260 ทำไมคุณไม่บอกฉันล่ะ 708 00:31:44,460 --> 00:31:47,780 - ฉันไม่เล่าเรื่องทุกคนที่ฉันเจอให้เธอฟัง - พอเลย 709 00:31:50,990 --> 00:31:52,810 ฉันรู้จักเขานิดหน่อย โอเคนะ 710 00:31:53,010 --> 00:31:55,100 คุณไม่คิดว่าคู่ควรที่จะพูดถึงเหรอ 711 00:31:55,300 --> 00:31:58,810 ว่าคุณรู้จักภรรยาผู้มีอิทธิพลของ เจ้านายของฉัน ถึงแม้จะแค่นิดเดียวน่ะ 712 00:31:59,010 --> 00:32:01,320 อย่าเชื่ออะไรที่เขาพูด โอเคนะ 713 00:32:01,520 --> 00:32:04,190 - เขาพูดถึงฉันเสียๆ หายๆ หรือเปล่า - เธอบอกว่าคุณดื้อรั้น 714 00:32:04,390 --> 00:32:06,650 ก็คุ้มค่าเงินแล้ว ที่เขาเรียนจบเอกภาษาอังกฤษมา 715 00:32:06,850 --> 00:32:08,030 และคุณเป็นนักสู้ 716 00:32:08,230 --> 00:32:10,120 ทุกคนรู้เรื่องนั้น 717 00:32:10,320 --> 00:32:13,660 สู้เพื่อฉันสิ ซูซี คุยกับเธอสิ 718 00:32:13,860 --> 00:32:15,810 - เดี๋ยวนะ - เธอโน้มน้าวกอร์ดอนได้ 719 00:32:16,010 --> 00:32:19,170 มากกว่าใครๆ มากกว่าไมค์ คาร์ เธอคือกุญแจเปิดทางของเรา 720 00:32:19,370 --> 00:32:22,000 - ไม่ - บอกเธอให้บอกกอร์ดอนให้ลงคิวฉัน 721 00:32:22,200 --> 00:32:24,880 เราไม่ต้องการเฮดี้ โอเคนะ ฉันจัดการได้ 722 00:32:25,080 --> 00:32:26,510 คุณ "จัดการได้" ยังไง 723 00:32:26,710 --> 00:32:29,890 ฉันจัดการได้ ฉันจัดการมาแบบนี้ไง เรากำลังก้าวหน้า 724 00:32:30,090 --> 00:32:31,510 ไปไหน เจอกำแพงอิฐอีกเหรอ 725 00:32:31,710 --> 00:32:33,680 - นั่นไม่ยุติธรรมเลย - ไม่ยุติธรรมสิ 726 00:32:33,880 --> 00:32:37,020 คุณทำงานหนักมาก และฉันทำทุกอย่างที่คุณบอกแล้ว 727 00:32:37,220 --> 00:32:39,650 ฉันฝึกฝีมือให้คม ฉันทำตัวดี 728 00:32:39,850 --> 00:32:42,770 ฉันประสบความสำเร็จที่ทำงานทุกวัน และเขาสังเกตเห็น 729 00:32:42,970 --> 00:32:47,400 มันคงสมเหตุสมผลมากที่จะให้โอกาสฉัน แต่เขาจะไม่ยอมทำอะไร 730 00:32:47,600 --> 00:32:51,120 กำแพงอิฐนั่นอัดเข้าหน้าเราเต็มๆ อยู่เรื่อย 731 00:32:51,310 --> 00:32:54,890 เหมือนว่าก้าวหน้าไปสองก้าว ถอยหลังกลับมาสามก้าว ฉันเบื่อเต็มที 732 00:32:55,090 --> 00:32:56,260 ฉันก็เหมือนกัน 733 00:32:56,600 --> 00:32:59,000 แต่เธอจะทำยังไงกับพวกกอร์ดอน พวกพีท 734 00:32:59,200 --> 00:33:01,580 พวกผู้ชายเวรที่แม่งยังเป็นใหญ่ในโลกนี้ 735 00:33:01,780 --> 00:33:03,020 ก็หาทางอ้อมพวกเขาไป 736 00:33:03,480 --> 00:33:06,520 ใช้ทุกอย่างที่ทำได้ และไม่ยอมหยุดไม่ว่าจะเจออะไร 737 00:33:06,770 --> 00:33:08,270 ทายสิว่าเรื่องนั้นใครสอนฉัน 738 00:33:09,980 --> 00:33:12,240 นี่ไม่พอ คุณเข้าใจไหม 739 00:33:13,530 --> 00:33:15,780 จะว่าฉันเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่ฉันต้องการมากกว่านี้ 740 00:33:16,570 --> 00:33:20,020 เรื่องนี้ สิ่งที่เรากำลังทำอยู่ สิ่งที่เกิดขึ้นตลอดสามปีที่ผ่านมา 741 00:33:20,220 --> 00:33:22,520 นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะเล่าให้ลูกหลานของฉันฟัง 742 00:33:22,720 --> 00:33:25,440 - นี่ไม่ใช่แค่บทหนึ่งของชีวิตนะ - ใครบอกว่าใช่ล่ะ 743 00:33:25,640 --> 00:33:28,150 คุณบุกเข้าไปในโรงอาบน้ำ และกระโดดข้ามไอ้จ้อนมากมาย 744 00:33:28,350 --> 00:33:29,990 - เพื่อให้เจมส์ได้เล่นหนังเรื่องนั้น - ใช่ 745 00:33:30,190 --> 00:33:32,590 ฉันอยากให้คุณกระโดดข้ามไอ้จ้อนเพื่อฉัน 746 00:33:32,790 --> 00:33:35,490 ฉันเคยกระโดด ข้ามไอ้จ้อนเพื่อเธอมากมายแล้วนะยะ 747 00:33:35,690 --> 00:33:37,660 ตลอดสามปีที่ผ่านมา ฉันมีแต่กระโดดข้ามไอ้จ้อน 748 00:33:37,860 --> 00:33:40,710 คุณต้องกระโดดอีกครั้งเดียว คุยกับเฮดี้ซะ 749 00:33:40,910 --> 00:33:41,640 ไม่ 750 00:33:41,850 --> 00:33:42,730 ทำไมล่ะ 751 00:33:43,230 --> 00:33:45,440 แค่หยุดและคิดดู โอเคนะ 752 00:33:45,890 --> 00:33:49,800 เธออยากให้ฉันขอความช่วยเหลือจาก ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยเหรอ 753 00:33:50,000 --> 00:33:52,640 ใช่ ก็ใช่น่ะสิ คุณไม่ได้ฟังที่ฉันพูดหรือไง 754 00:33:52,830 --> 00:33:55,600 หลังจากที่ลำบากมามากมาย เธออยากดังด้วยวิธีนี้เหรอ 755 00:33:55,800 --> 00:33:58,470 ให้ตายเถอะ ก็ใช่ไง ใครจะสนว่าฉันจะดังด้วยวิธีไหน 756 00:33:58,670 --> 00:34:00,230 ลองนึกภาพตัวเธอเองในอีกสิบปี 757 00:34:00,430 --> 00:34:02,400 เธอเป็นดาวดัง ออกรายการทอล์กโชว์ 758 00:34:02,590 --> 00:34:04,810 และพิธีกรถามเธอว่า เธอเริ่มต้นอาชีพยังไง 759 00:34:05,010 --> 00:34:07,940 เธอไม่อยากบอกหรอกว่า เธอต้องขอร้องให้คนช่วย 760 00:34:08,140 --> 00:34:10,750 ฉันจะไม่ได้ออกรายการนั้นหรอก ถ้าคุณไม่ทำตามที่ฉันขอ 761 00:34:12,210 --> 00:34:14,050 นี่แหละ ซูซี 762 00:34:14,720 --> 00:34:15,840 คุยกับเธอ 763 00:34:19,430 --> 00:34:22,970 ไม่งั้นฉันจะรู้เสมอว่า มีบางอย่างที่คุณไม่ยอมลองทำ 764 00:34:23,470 --> 00:34:24,430 และบอกตามตรงนะ 765 00:34:26,270 --> 00:34:28,400 ฉันไม่รู้ว่าจากนี้เราจะไปยังไงต่อ 766 00:34:42,660 --> 00:34:43,490 ขอบคุณครับ 767 00:34:49,880 --> 00:34:51,150 อาร์เธอร์ ไวน์ไหม 768 00:34:51,350 --> 00:34:52,740 ถ้าคุณรินให้ผมนะ 769 00:34:52,940 --> 00:34:53,990 เก้บ เพื่อน 770 00:34:54,190 --> 00:34:56,070 - เอ้บ คุณรู้จักอาร์เธอร์ - เอ้บ 771 00:34:56,270 --> 00:34:57,280 - อาร์เธอร์ - เฮนรี่ 772 00:34:57,480 --> 00:34:58,530 - เฮนรี่ - ด้วยความยินดี 773 00:34:58,730 --> 00:35:01,180 เราเถียงกันมาสิบนาทีว่าจะดื่มอะไรดี 774 00:35:01,380 --> 00:35:02,290 ผมดื่มอยู่ 775 00:35:02,490 --> 00:35:04,350 ไม่นับ ถ้าคุณเอามาจากบ้าน 776 00:35:05,310 --> 00:35:06,710 - เปล่านะ - ก็คิดว่างั้น 777 00:35:06,910 --> 00:35:10,880 คุณแนะนำไวน์แดงโดยไม่ต้องใช้คำว่า "แทนนิก" หรือ "มีรสผลไม้นำ" ได้ไหม 778 00:35:11,080 --> 00:35:12,840 เฮนรี่ อย่าทรมานพ่อหนุ่มคนนั้นเลย 779 00:35:13,040 --> 00:35:13,920 เอ้บ เอาไวน์แดงไหม 780 00:35:14,120 --> 00:35:16,390 ผมขอผ่าน ผมมีงานต้องทำเยอะเลย 781 00:35:16,590 --> 00:35:19,010 วอยซ์ ไม่สนับสนุนให้พนักงานมีสติดี 782 00:35:19,210 --> 00:35:21,680 ที่จริงมันเฟื่องฟูดีจากการที่ พนักงานป่วยเพราะดื่มเยอะเกินควร 783 00:35:21,880 --> 00:35:23,980 ทีนี้ดื่มซะ ให้ตายเถอะ ไม่งั้นคุณถูกไล่ออก 784 00:35:24,180 --> 00:35:26,600 "ป่วยเพราะดื่มเยอะเกินควร" คำที่ไม่ค่อยได้ใช้ เพราะมีเหตุผล 785 00:35:26,800 --> 00:35:29,060 คืนนี้บรรยากาศที่โต๊ะดูไม่เป็นมิตรนะ 786 00:35:29,260 --> 00:35:31,030 ไวน์โอเค ไวน์ดีเลย 787 00:35:31,220 --> 00:35:33,570 เราขอชาโต มาร์โก ปี 1956 788 00:35:33,770 --> 00:35:36,820 ดีมากครับ นั่นเป็นไวน์ที่เป็นกรด รสออกแห้งๆ หน่อย 789 00:35:37,020 --> 00:35:38,620 คุณพยายามฆ่าผมเหรอ 790 00:35:38,820 --> 00:35:41,620 เอาไวน์มาแล้วผมจะปิดปากเฮนรี่เอง พอได้แล้ว เฮนรี่ 791 00:35:41,820 --> 00:35:44,160 - อะไร - จริงๆ นะ ผมจะให้คนพาคุณออกไป 792 00:35:44,360 --> 00:35:46,790 - ผมขายบ้านของผมในแฮมป์ตันส์แล้ว - เมื่อไหร่ 793 00:35:46,990 --> 00:35:48,790 ปีที่แล้ว ผมเบื่อการบำรุงรักษา 794 00:35:48,990 --> 00:35:51,170 และมูลค่าอสังหาริมทรัพย์ ก็ยังไม่เพิ่มขึ้นเร็วๆ นี้ 795 00:35:51,370 --> 00:35:53,300 - หรือไม่เพิ่มอีกเลย - นั่นแหละ 796 00:35:53,500 --> 00:35:56,380 คุณได้ดูเจ้าหญิงมาร์กาเรตในรายการ กอร์ดอน ฟอร์ด ไหม ตลกมาก 797 00:35:56,580 --> 00:35:58,680 - ล้อเล่นน่า - ราชินีวิกตอเรียฮาสุดๆ 798 00:35:58,880 --> 00:36:00,050 ผมไม่เคยรู้เลย 799 00:36:00,250 --> 00:36:02,060 ผมได้ดูหนังเรื่องนั้น มันสนุกมาก 800 00:36:02,260 --> 00:36:04,770 - ดิแอ็บเซนต์ไมเด็ดโพรเฟสเซอร์ เหรอ - ที่มีรถบินได้น่ะนะ 801 00:36:04,970 --> 00:36:07,480 ที่เรดิโอซิตี ผมเป็นแฟนตัวยง ของเฟร็ด แม็คเมอเรย์ 802 00:36:07,680 --> 00:36:09,190 คุณไปดูกับหลานหรือเปล่า 803 00:36:09,390 --> 00:36:12,400 มันดูเหมือนจืดชืด แต่เฟร็ด แม็คเมอร์รีย์ทำให้มันดีขึ้น 804 00:36:12,600 --> 00:36:15,690 แม้แต่ครอบครัวของเฟร็ด แม็คเมอร์รีย์ ก็ยังไม่ชอบเขาขนาดนั้นเลย 805 00:36:15,890 --> 00:36:17,950 ตอนนี้ผมไม่สนพวกเขาแล้ว วันเกิดเหรอ ไม่มีประโยชน์ 806 00:36:18,150 --> 00:36:19,910 คุณลืมความเป็นเด็กในตัวคุณแล้วเหรอ 807 00:36:20,110 --> 00:36:21,300 ของขวัญคือประเด็น 808 00:36:21,630 --> 00:36:24,640 ผมจำไม่ได้ว่าครั้งล่าสุด ที่ได้ของขวัญที่ชอบคือเมื่อไหร่ 809 00:36:25,760 --> 00:36:29,810 เอ้บ ก่อนหน้านี้ผมพูดชมถึง ทักษะการพูดคุยของคุณ 810 00:36:30,270 --> 00:36:32,880 ให้ตายเถอะ ขอโทษ ผมทำตัวน่าเบื่อมาก 811 00:36:33,080 --> 00:36:34,800 เพราะเก้บพูด "ป่วยเพราะดื่มเยอะเกินควร" เหรอ 812 00:36:35,000 --> 00:36:36,380 ใช่ นั่นน่าหงุดหงิดมาก 813 00:36:36,580 --> 00:36:38,780 ไม่ ผม... 814 00:36:40,780 --> 00:36:41,610 เอ้บ 815 00:36:42,450 --> 00:36:45,390 ก็แค่โลกเวรๆ ใบนี้น่ะ 816 00:36:45,590 --> 00:36:46,310 แค่นั้นเหรอ 817 00:36:46,510 --> 00:36:48,140 ผมสะเทือนอารมณ์น่ะ 818 00:36:48,340 --> 00:36:49,620 โลกนี้ทำไมเหรอ 819 00:36:51,410 --> 00:36:53,020 ผมเพิ่งอายุครบ 64 820 00:36:53,220 --> 00:36:57,030 และในวัยนี้ผมควรสบายใจ 821 00:36:57,230 --> 00:37:00,760 พอใจกับร่างกายและความคิด แต่ไม่ใช่ 822 00:37:01,010 --> 00:37:05,290 ไม่เลย จู่ๆ ผมรู้สึก เหมือนตัวเองอยู่ตรงทางแยก 823 00:37:05,490 --> 00:37:07,790 และทุกอย่างรู้สึกกลับตาลปัตร 824 00:37:07,990 --> 00:37:12,640 นั่นเพราะทุกอย่างมันเปลี่ยนไป แบบรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อ เอ้บ 825 00:37:13,020 --> 00:37:14,800 โดยเฉพาะสำหรับผู้ชายวัยเรา 826 00:37:15,000 --> 00:37:15,800 ผู้ชายวัยเรา 827 00:37:16,000 --> 00:37:18,050 เราเกิดในยุค 1800 828 00:37:18,250 --> 00:37:21,510 คนละศตวรรษ ก่อนมีโทรศัพท์ ก่อนวิทยุ 829 00:37:21,710 --> 00:37:26,310 บ้านพ่อแม่ผมไม่มีไฟฟ้า จนผมอายุเจ็ดขวบ คนเราตามไม่ทันหรอก 830 00:37:26,510 --> 00:37:30,270 ใช่ และมันเป็นเรื่องทางกาย พอๆ กับเป็นเรื่องทางใจ 831 00:37:30,470 --> 00:37:32,150 โฮโมเซเปียนส์คืบคลานมา 832 00:37:32,350 --> 00:37:35,650 รับบทบาทเดิมมาหลายหมื่นปี 833 00:37:35,850 --> 00:37:39,280 และตอนนี้จู่ๆ เราถูกบังคับ ให้ต้องปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว 834 00:37:39,480 --> 00:37:41,240 การเปลี่ยนแปลงมากกว่าเดิมในหนึ่งปี 835 00:37:41,440 --> 00:37:44,680 มากกว่าบรรพบุรุษของเราเคยสัมผัส ตลอดชีวิต ในรอบหนึ่งพันปี 836 00:37:44,880 --> 00:37:47,410 คิดดูสิ การเปลี่ยนแปลง ต่อบรรพบุรุษของเรา 837 00:37:47,610 --> 00:37:49,200 เป็นเหตุการณ์จากภายนอกแบบกะทันหัน 838 00:37:49,400 --> 00:37:51,460 แผ่นดินไหว น้ำท่วม สุริยุปราคา 839 00:37:51,660 --> 00:37:54,340 จู่ๆ เสือเขี้ยวดาบกระโจนใส่คุณ 840 00:37:54,530 --> 00:37:56,840 มันคือสิ่งที่ต้องรับมือในตอนนั้น 841 00:37:57,040 --> 00:37:59,860 จากนั้นสิ่งต่างๆ ก็ย้อนกลับสู่บรรทัดฐานเดิม 842 00:38:00,060 --> 00:38:02,510 แต่ตอนนี้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเหนือคุณ 843 00:38:02,710 --> 00:38:05,550 การเปลี่ยนแปลงคือน้ำท่วม คือเสือเขี้ยวดาบ 844 00:38:05,750 --> 00:38:07,140 การเปลี่ยนแปลงเองคือบรรทัดฐาน 845 00:38:07,340 --> 00:38:10,850 ที่ผมกลัวคือ โลกเป็นเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็น 846 00:38:11,050 --> 00:38:12,830 และผมแค่มองไม่เห็นมัน 847 00:38:13,080 --> 00:38:16,150 ว่าพวกเราหลายคนไม่เห็นมัน ผู้ชายแบบเรา 848 00:38:16,350 --> 00:38:18,030 ผมว่าแล้วว่าเราจะเจาะจงเรื่องเพศ 849 00:38:18,220 --> 00:38:19,230 ผมพูดจริงนะ 850 00:38:19,430 --> 00:38:22,950 เราโทษเหตุการณ์ภายนอกไม่ได้ มันง่ายเกินไป 851 00:38:23,150 --> 00:38:26,740 การที่พวกเรามองไม่เห็น ทำให้เกิดอันตรายมาก 852 00:38:26,940 --> 00:38:32,080 เราควบคุมมากมาย แทรกแซงมากมาย และสุดท้ายได้อะไร 853 00:38:32,280 --> 00:38:35,000 - การรับรู้ของชายคนหนึ่ง - แน่นอน การรับรู้เป็นเรื่องยุ่งยาก 854 00:38:35,200 --> 00:38:37,500 เราทุกคนตีความผ่านมุมมองของเราเอง 855 00:38:37,700 --> 00:38:38,730 ชายและหญิง 856 00:38:38,940 --> 00:38:42,170 เรื่องนั้นเราคงเป็นเหมือน นักเก็บของป่าล่าสัตว์ 857 00:38:42,370 --> 00:38:43,700 เมนูครับ ทุกท่าน 858 00:38:43,900 --> 00:38:48,910 คืนนี้เป็นปลาโดเวอร์โซล เลือกปรุงได้สองแบบ 859 00:38:49,240 --> 00:38:53,520 แบบซอสเนยเมอร์นิแยร์ดั้งเดิม หรือซอสมะนาวเบอร์บล็อง 860 00:38:53,720 --> 00:38:56,620 ขอบคุณครับ ผมเคยสั่ง ปลาโดเวอร์โซลแล้ว อร่อยมาก 861 00:38:57,000 --> 00:39:00,000 วันก่อน มีแวบหนึ่งที่ผมรู้สึก 862 00:39:00,420 --> 00:39:04,320 ผมอยู่ในอะพาร์ตเมนต์เก่าห้องใหญ่ ตรงถนนอัมสเตอร์ดัม ซื้อไว้หลายสิบปีก่อน 863 00:39:04,520 --> 00:39:06,680 ทุกคนคิดว่าผมบ้าที่ใช้เงินทั้งหมดนั่นซื้อ 864 00:39:06,880 --> 00:39:08,340 ตอนนี้ผมดูเหมือนอัจฉริยะ 865 00:39:09,130 --> 00:39:11,510 และผมกับภรรยา เธอเสียไปแล้ว 866 00:39:11,800 --> 00:39:16,170 เราใช้เวลานับไม่ถ้วน ในการติดตั้ง ตกแต่งอะพาร์ตเมนต์ 867 00:39:16,370 --> 00:39:19,100 เราภูมิใจมาก ทุกอย่างอยู่ในที่ของมัน 868 00:39:20,100 --> 00:39:23,610 และวันหนึ่ง เมื่อไม่นานมานี้ 869 00:39:24,150 --> 00:39:27,010 ผมยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น และมองไปรอบๆ 870 00:39:27,210 --> 00:39:30,320 และผมเห็นแค่ข้าวของ 871 00:39:32,030 --> 00:39:34,870 แค่ข้าวของ 872 00:39:36,620 --> 00:39:38,330 มันเป็นความรู้สึกที่แปลกที่สุด 873 00:39:38,710 --> 00:39:40,790 เหมือนผมไม่เคยเห็นมันมาก่อน 874 00:39:42,080 --> 00:39:45,280 และหลายสิ่งหลายอย่างผูกพัน กับความทรงจำของภรรยาผม 875 00:39:45,480 --> 00:39:48,420 เราอยู่ด้วยกัน 40 ปี แต่มันไม่สำคัญ 876 00:39:49,420 --> 00:39:52,510 ผมเห็นแต่ภาพลูกๆ ของผม เลือกของพวกนั้น 877 00:39:53,470 --> 00:39:59,350 เลือกว่าชิ้นไหนเก็บ ชิ้นไหนขาย ชิ้นไหนทิ้งกองขยะ 878 00:40:00,390 --> 00:40:01,350 ชีวิตของผม 879 00:40:03,650 --> 00:40:04,610 ภรรยาของผม 880 00:40:05,860 --> 00:40:06,900 เป็นกองข้าวของ 881 00:40:08,990 --> 00:40:14,200 มันเป็นวันที่อากาศอบอุ่น แต่จู่ๆ ผมรู้สึกหนาวมาก 882 00:40:14,950 --> 00:40:16,310 ผมเชื่อในเจตจำนงเสรี 883 00:40:16,510 --> 00:40:19,060 เราไม่ใช่หุ่นยนต์ เราเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นได้ 884 00:40:19,260 --> 00:40:20,710 เราปรับตัวได้ 885 00:40:21,040 --> 00:40:25,500 และบางครั้งสิ่งที่คนอื่นมองว่าเป็น การแทรกแซง เอ้บ จริงๆ มันคือการสอน 886 00:40:26,170 --> 00:40:29,820 คุณเป็นครูมาเกือบตลอดชีวิต เราถ่ายทอดความรู้ของเรา 887 00:40:30,020 --> 00:40:31,260 ลูกชายผมเป็นเด็กฉลาด 888 00:40:31,680 --> 00:40:34,450 เตือนผมครั้งแล้วครั้งเล่า ว่าผมทำให้เขาอึดอัด 889 00:40:34,650 --> 00:40:36,260 ผมนึกว่าผมชี้แนะเขาอยู่ 890 00:40:36,720 --> 00:40:39,770 จากนั้นเขาย้ายออกไป เขาเลิกโทรมาหา เขาเลิก... 891 00:40:43,190 --> 00:40:47,980 เราสอน ใช่ แต่เรายัดเยียด ผมทำแบบนั้น 892 00:40:48,320 --> 00:40:50,470 ผมว่าผมโผล่ออกมาจากมดลูกของแม่ 893 00:40:50,670 --> 00:40:53,610 ให้คำแนะนำเรื่องวิธีจัดการกับสายสะดือ 894 00:40:54,820 --> 00:40:57,120 ผมกำลังรู้สึกแบบเดียวกับคุณ อาร์เธอร์ 895 00:40:57,780 --> 00:41:00,330 ผมเห็นกองข้าวของในชีวิตผม 896 00:41:00,950 --> 00:41:02,190 มันดูแปลกสำหรับผม 897 00:41:02,390 --> 00:41:04,000 นี่เรื่องครอบครัวของคุณใช่ไหม 898 00:41:04,460 --> 00:41:06,150 คุณพยายามช่วย ชี้แนะ 899 00:41:06,350 --> 00:41:08,030 ทุกคนทำผิดพลาด 900 00:41:08,230 --> 00:41:09,360 ผมไม่ชอบไวน์ขวดนี้ 901 00:41:09,560 --> 00:41:12,620 ทุกอย่างที่ผมคิด เกี่ยวกับบทบาทของผู้ชายและผู้หญิง 902 00:41:12,820 --> 00:41:14,760 ผมคิดว่ามันผิดอย่างสิ้นเชิง 903 00:41:15,390 --> 00:41:19,410 ผมทำสิ่งที่ผิดจริงๆ กับลูกๆ ทั้งสองคน 904 00:41:19,610 --> 00:41:21,380 ไม่ เอ้บ ไม่จริง 905 00:41:21,570 --> 00:41:25,000 รู้ไหมว่าลูกสาวผมเป็นเจ้าของ อะพาร์ตเมนต์ที่ผมอาศัยอยู่ 906 00:41:25,200 --> 00:41:26,550 คุณบอกว่าคุณซื้อมันไม่ใช่เหรอ 907 00:41:26,750 --> 00:41:29,420 ภรรยาผมเป็นคนคิดเรื่องนั้น เรื่องบังหน้าของเรา 908 00:41:29,620 --> 00:41:31,530 ไม่ ลูกสาวผมเป็นคนซื้ออะพาร์ตเมนต์ 909 00:41:32,400 --> 00:41:33,450 ลูกสาวผม... 910 00:41:34,110 --> 00:41:37,270 จู่ๆ ลูกสาวของผมถูกสามีทิ้ง 911 00:41:37,470 --> 00:41:39,370 นั่นคือเสือเขี้ยวดาบของเธอ 912 00:41:39,700 --> 00:41:45,170 แทนที่จะทรุดลงจากภาระที่ต้องแบกรับ กลายเป็นว่าเธอแข็งแกร่งกว่าเดิม 913 00:41:45,960 --> 00:41:48,750 ผมนึกว่าเธอเป็นคนใหม่ 914 00:41:49,670 --> 00:41:54,590 แต่ตอนนี้ ผมคิดว่า นั่นคือตัวตนของเธอมาโดยตลอด 915 00:41:57,010 --> 00:41:59,870 ผมไม่เคยใส่ใจเธอจริงจัง 916 00:42:00,070 --> 00:42:02,640 โนอาห์ ลูกชายผม ผมใส่ใจเขามาก 917 00:42:02,930 --> 00:42:06,130 ผมจะพาเขาไปโคลัมเบียกับผมทุกสัปดาห์ 918 00:42:06,330 --> 00:42:09,940 เขาจะได้ฝันถึงสิ่งที่เขาอยากเป็น 919 00:42:12,400 --> 00:42:14,680 ผมจำไม่ได้ว่าเคยทำแบบนั้นกับมิเรียมไหม 920 00:42:14,880 --> 00:42:16,570 ผมไม่เคยคิดแบบนั้นเลย 921 00:42:16,910 --> 00:42:21,700 และเรื่องตัวเลือกอาชีพของเธอ ที่ล้ำลึกเกินจะหยั่งถึง 922 00:42:22,040 --> 00:42:25,060 เธอทำมันด้วยตัวเอง 923 00:42:25,260 --> 00:42:27,750 โดยไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากผมหรือแม่ของเธอ 924 00:42:29,170 --> 00:42:31,000 นี่มันมาจากไหนกัน 925 00:42:31,380 --> 00:42:35,590 ความแข็งแกร่งนี้ ความกล้าหาญนี้ 926 00:42:37,470 --> 00:42:38,890 ที่ผมไม่เคยมี 927 00:42:39,590 --> 00:42:43,350 ที่ลูกชายที่น่าสงสารของผมไม่เคยมี 928 00:42:44,980 --> 00:42:48,230 เธอจะทำอะไรได้บ้าง ถ้าผมได้ช่วยเธอ 929 00:42:48,810 --> 00:42:52,690 และไม่ละเลยเธอ ละเลยตัวตนจริงๆ ของเธอ 930 00:42:56,440 --> 00:42:59,390 ลูกสาวผมเป็นคนที่น่าทึ่ง 931 00:42:59,590 --> 00:43:02,160 และผมว่าผมไม่เคยบอกเธอแบบนั้นเลย 932 00:43:06,370 --> 00:43:07,980 เราน่าจะสั่งอาหารได้แล้วนะ 933 00:43:08,180 --> 00:43:10,040 ขอโทษครับ ผมว่าเราพร้อมสั่งแล้ว 934 00:43:11,170 --> 00:43:12,920 ไก่ของที่ร้านปรุงยังไงครับ 935 00:43:13,380 --> 00:43:15,490 ปรุงรสเล็กน้อย ทาด้วยใบเสจ 936 00:43:15,690 --> 00:43:19,080 และยัดไส้ด้วยตับห่านที่ดีที่สุด จากหุบเขาดอร์ดอญ 937 00:43:19,280 --> 00:43:20,340 เขาต้องถาม 938 00:43:21,260 --> 00:43:23,250 สองปีเหรอ คุณพยายามหลบหน้าเราเหรอ 939 00:43:23,450 --> 00:43:25,040 จอห์นเดินทางตลอด 940 00:43:25,240 --> 00:43:26,750 ทำแต่งานไม่ยอมสนุกเลย 941 00:43:26,950 --> 00:43:29,710 - แกลเลอรีเป็นไงบ้าง - มีสีสันมาก คุณควรแวะไป 942 00:43:29,910 --> 00:43:31,980 - คุณเปิดกี่โมง - เรา... 943 00:43:33,860 --> 00:43:36,990 เราเปิดสิบโมง แต่ปกติฉันแวะไปช่วงเที่ยง 944 00:43:37,280 --> 00:43:39,890 แวะไปนะ ฉันมีผลงานของ เฮเลน แฟรงเคนธาเลอร์ 945 00:43:40,090 --> 00:43:41,520 คุณจะต้องชอบแน่ 946 00:43:41,710 --> 00:43:42,430 งั้นเจอกันค่ะ 947 00:43:42,630 --> 00:43:44,120 - บาย เฮดี้ - บายทั้งคู่เลย 948 00:43:49,790 --> 00:43:53,380 ขอบอกเลยว่าฉันแปลกใจที่เจอคุณ 949 00:43:53,920 --> 00:43:55,420 ฉันเต็มไปด้วยความประหลาดใจ 950 00:43:55,800 --> 00:43:58,920 - ฉันดีใจที่เธอ... - ฉันมีธุระกับคุณนายกอร์ดอน ฟอร์ด 951 00:43:59,720 --> 00:44:00,550 นั่นฉันเอง 952 00:44:01,590 --> 00:44:03,750 - ให้คนของฉันไปออกรายการ - อะไรนะ 953 00:44:03,950 --> 00:44:05,580 มิดจ์ เมเซิลเป็นนักแสดงตลก 954 00:44:05,780 --> 00:44:07,890 และต้องการโอกาสดัง และต้องการตอนนี้ 955 00:44:08,640 --> 00:44:10,420 แล้วเธออยากให้ฉันคุยกับกอร์ดอนเหรอ 956 00:44:10,620 --> 00:44:11,390 ใช่ 957 00:44:12,060 --> 00:44:15,270 ฉันขอร้องให้ช่วย ฉันอยากให้เธอคุยกับกอร์ดอน 958 00:44:16,980 --> 00:44:18,590 มิดจ์เป็นนักแสดงตลกที่ดีหรือเปล่า 959 00:44:18,790 --> 00:44:21,310 - หล่อนพร้อมแล้ว - คุณเชื่อมั่นในตัวหล่อนจริงๆ 960 00:44:21,500 --> 00:44:23,370 - ใช่แล้ว - มีอะไรมากกว่านั้นเหรอ 961 00:44:26,910 --> 00:44:30,230 กอร์ดอนไม่ได้ทำทุกอย่างที่ฉันขอ แต่ฉันจะทำเท่าที่ทำได้ 962 00:44:30,430 --> 00:44:31,190 เร็วๆ นี้ใช่ไหม 963 00:44:31,390 --> 00:44:32,820 - ฉันจะถามเร็วๆ นี้ - คืนนี้เหรอ 964 00:44:33,020 --> 00:44:35,040 เขาไม่อยู่ ฉันอาจไม่เจอเขาจนกว่าจะถึงเช้า 965 00:44:35,540 --> 00:44:37,130 ชีวิตเหมือนเทพนิยายเลยนะ พวกเธอสองคน 966 00:44:40,880 --> 00:44:43,260 - พรุ่งนี้เป็นอย่างแรกนะ - ใช่ 967 00:44:43,890 --> 00:44:46,010 มันยากใช่ไหมล่ะ 968 00:44:47,060 --> 00:44:48,140 สิ่งที่เธอเพิ่งทำลงไป 969 00:45:01,690 --> 00:45:03,350 ผ่านเนินเขา ผ่านหุบเขา 970 00:45:03,550 --> 00:45:04,990 - สวัสดี มิดจ์ - สวัสดี ทรูดี้ 971 00:45:05,320 --> 00:45:07,390 สวัสดี ฉันฝากกระเป๋าไว้กับคุณได้ไหม 972 00:45:07,590 --> 00:45:08,910 ฉันกังวลเวลาที่คุณไม่ฝากมันน่ะสิ 973 00:45:09,950 --> 00:45:11,940 เข้าและออก ได้ยินพวกเขาตะโกน 974 00:45:12,140 --> 00:45:14,040 เดินถอยหลังและตอนนั้น 975 00:45:14,250 --> 00:45:15,130 อรุณสวัสดิ์ เฮดี้ 976 00:45:16,960 --> 00:45:18,240 อรุณสวัสดิ์ มิดจ์ 977 00:45:18,440 --> 00:45:20,530 จากนั้นก็ไงๆ 978 00:45:20,730 --> 00:45:22,590 ปืนใหญ่ภาคสนาม 979 00:45:23,170 --> 00:45:25,620 ตะโกนออกคำสั่งเสียงดังฟังชัด 980 00:45:25,820 --> 00:45:26,890 ให้ชัดกว่านี้ 981 00:45:28,890 --> 00:45:30,870 อ้าว คุณมาทำอะไรที่นี่ 982 00:45:31,070 --> 00:45:32,330 ฉันมีเรื่องขอร้อง 983 00:45:32,530 --> 00:45:34,170 - แม่ผมโทรหาคุณเหรอ - ไม่ ทำไม 984 00:45:34,370 --> 00:45:35,800 แม่อยากให้เราไปหา ตอนวันขอบคุณพระเจ้า 985 00:45:36,000 --> 00:45:39,670 แม่คุณพูดแบบนั้นหลังจากที่ ร้องไห้ว่าไม่มีใครชมไก่งวงของเธอ 986 00:45:39,870 --> 00:45:42,650 - เราเลี่ยงมาได้สามปีแล้ว - การแจ้งเตือนช่วยได้ 987 00:45:43,030 --> 00:45:43,860 ว่าแต่คุณมีอะไร 988 00:45:45,610 --> 00:45:48,680 บางครั้งฉันเตร่มาในนี้ ตอนใส่สร้อยคอใหม่สวยๆ 989 00:45:48,880 --> 00:45:51,370 และแนะนำบางอย่าง ที่ฉันคิดว่าคุณควรทำ 990 00:45:52,250 --> 00:45:53,310 บางครั้ง ใช่ 991 00:45:53,510 --> 00:45:55,920 ผมมักจะรับฟังคำแนะนำ และชมสร้อยคอ 992 00:45:56,620 --> 00:45:58,630 ฉันอยากให้คุณ จองตัวมิดจ์ เมเซิลออกรายการ 993 00:45:59,460 --> 00:46:01,070 - มิดจ์เหรอ ไม่ - ใช่ 994 00:46:01,270 --> 00:46:03,410 เฮดี้ ไม่เอาน่า คุณก็รู้ว่าเรามีกฎ 995 00:46:03,610 --> 00:46:06,080 นั่นเป็นกฎของจอร์จ แล้วมันก็กลายเป็นกฎของคุณ 996 00:46:06,280 --> 00:46:09,100 ให้ตายเถอะ คุณไม่รู้ว่าคุณมีกฎข้อนี้ทำไม 997 00:46:09,300 --> 00:46:10,960 คุณอ่าน เดอะ ลอตเตอรี่ 998 00:46:11,160 --> 00:46:14,020 เวลาที่มีธรรมเนียมที่ไม่มีเหตุผล ผู้คนก็มอมเมา 999 00:46:14,350 --> 00:46:15,860 เลิกกฎบ้าๆ นี่ซะ 1000 00:46:16,060 --> 00:46:17,090 โอเค ทำไมต้องพูดยืดยาว 1001 00:46:17,290 --> 00:46:18,670 ไม่ใช่สักหน่อย จองตัวเธอ 1002 00:46:18,870 --> 00:46:19,940 ผมพลาดอะไรไป 1003 00:46:21,020 --> 00:46:23,070 เธอสวยใช่ไหมล่ะ 1004 00:46:25,780 --> 00:46:26,740 คุณก็มองเห็น 1005 00:46:27,450 --> 00:46:28,720 นี่มาไม้ไหนเนี่ย 1006 00:46:28,920 --> 00:46:31,640 - ตรงที่ว่าฉันขอให้คุณทำ - บอกให้ผมทำ 1007 00:46:31,840 --> 00:46:34,230 ขอให้คุณทำอย่างจริงจัง 1008 00:46:34,430 --> 00:46:36,870 ทำไม ทำไมผมควรทำเรื่องนี้ 1009 00:46:39,330 --> 00:46:40,750 เพราะคุณเป็นหนี้ฉัน 1010 00:46:43,090 --> 00:46:44,800 คุณจะเอาแบบนี้เหรอ 1011 00:46:45,420 --> 00:46:46,930 นี่เรื่องใหม่สำหรับเราเลยนะ เฮดี้ 1012 00:46:48,130 --> 00:46:50,600 ฉันขอบคุณมาก กอร์ดอน จริงๆ นะ 1013 00:46:59,150 --> 00:47:00,400 กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ ค่ะ 1014 00:47:01,190 --> 00:47:03,020 โอเค ค่ะ ถือสายแป๊บนะคะ 1015 00:47:04,070 --> 00:47:06,150 มิดจ์ โทรศัพท์ เรื่องสำคัญ 1016 00:47:08,030 --> 00:47:10,200 ค่ะ ที่ไหนคะ 1017 00:47:11,910 --> 00:47:12,870 ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ 1018 00:47:18,040 --> 00:47:19,870 กดลิฟต์รอด้วยค่ะ 1019 00:49:39,430 --> 00:49:41,370 คำบรรยายโดย ลลวรรณ 1020 00:49:41,570 --> 00:49:43,520 ผู้ตรวจสอบงานแปล ต้องตา สุธรรมรังษี