1
00:00:07,590 --> 00:00:10,340
- แนนซี่อยู่ไหน อาหารเย็นหมดแล้ว
- เธอมีเดต
2
00:00:11,380 --> 00:00:13,840
เดต กับเด็กหนุ่มเหรอ
3
00:00:15,220 --> 00:00:17,790
ใช่ ที่รัก เดต มันฝรั่งไหมคะ
4
00:00:17,990 --> 00:00:20,330
- อย่าเปลี่ยนประเด็น
- คุณชอบมันฝรั่ง
5
00:00:20,530 --> 00:00:23,600
- ผมไม่อยากพูดถึงมันฝรั่ง
- โอเค แคร์รอตล่ะ
6
00:00:25,020 --> 00:00:26,630
แคโรล ลูกสาวเราอายุ 15
7
00:00:26,830 --> 00:00:28,550
- แดนนี่
- ห้ามเดตจนกว่าจะแต่งงาน
8
00:00:28,750 --> 00:00:30,740
จากนั้นให้สามีเธอตัดสินใจเรื่องเดต
9
00:00:31,740 --> 00:00:33,810
สงสัยจังว่าเขาจะให้เธอไปงานเต้นรำไหม
10
00:00:34,000 --> 00:00:35,930
แคโรลซื้อชุดให้เธอ
แล้วเธอก็ตัดป้ายราคาออก
11
00:00:36,130 --> 00:00:37,890
เขาจะต้องปล่อยให้เธอไป
12
00:00:38,090 --> 00:00:39,480
แนนซี่นั่นก็ร้ายไม่เบา
13
00:00:39,680 --> 00:00:41,290
ขอบคุณพระเจ้าที่เราไม่มีลูกสาว
14
00:00:41,500 --> 00:00:43,270
ไม่ต้องสนใจย่านะ ย่าเมาแล้ว
15
00:00:43,470 --> 00:00:45,230
พื้นที่เยอะเลยค่ะสำหรับนัดรวมตัว
16
00:00:45,430 --> 00:00:49,880
ถ้าย้ายโต๊ะห้องกินข้าว
แม่ว่าจะมีที่วางโถน้ำพันช์และ...
17
00:00:50,550 --> 00:00:53,200
- กลิ่นนั่น ผ้าม่านเหรอ
- ไม่ค่ะ หนูว่า...
18
00:00:53,400 --> 00:00:55,700
แม่อยากสอนพวกเธอเต้นรำได้
19
00:00:55,900 --> 00:00:57,800
เด็กสาวทุกคนควรรู้วิธี...
20
00:00:58,600 --> 00:01:00,370
เดี๋ยวนะ กลิ่นพรมเหรอ
21
00:01:00,570 --> 00:01:02,710
- หนูดมตรงนั้นแล้วค่ะ
- กลิ่นมาจากไหน
22
00:01:02,910 --> 00:01:03,880
- ตามฉันมา
- ทำไม
23
00:01:04,080 --> 00:01:06,170
- ผมจะแข่งวิ่งกับเขาตรงโถงทางเดิน
- อะไรนะ
24
00:01:06,370 --> 00:01:08,170
ผมอยากดูว่าเขาวิ่งเร็วกว่าผมได้ไหม
25
00:01:08,370 --> 00:01:09,920
ได้อยู่แล้วสิ
26
00:01:10,120 --> 00:01:13,090
- เขาจะหัวใจวาย
- ขอบคุณพระเจ้าที่เราไม่มีลูกสาว
27
00:01:13,290 --> 00:01:15,510
ลูกสาวแย่สุด ไม่ต้องสนใจย่านะ
28
00:01:15,710 --> 00:01:17,180
ปู่ด้วย ไม่ต้องสนใจปู่
29
00:01:17,380 --> 00:01:18,520
กลิ่นเปียโน
30
00:01:18,720 --> 00:01:20,520
เปียโนกลิ่นเหมือนหัวหอมเหรอคะ
31
00:01:20,720 --> 00:01:21,890
แค่คีย์สีดำ
32
00:01:22,090 --> 00:01:23,480
- เชอร์ลีย์
- ว่าไง
33
00:01:23,680 --> 00:01:25,540
คีย์เปียโนสีดำมีกลิ่นเหมือนหัวหอม
34
00:01:25,740 --> 00:01:27,110
- แล้วไง
- ทำไมล่ะ
35
00:01:27,310 --> 00:01:28,330
มันเป็นเปียโนมือสอง
36
00:01:30,420 --> 00:01:32,660
แดนนี่ พูดตามตรง นี่จำเป็นจริงๆ เหรอ
37
00:01:32,860 --> 00:01:35,070
เขาจะไปออกรายการ
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ คืนวันพรุ่งนี้
38
00:01:35,270 --> 00:01:36,280
แดนนี่ สตีเวนส์ จริงเหรอ
39
00:01:36,480 --> 00:01:37,740
ให้ตายสิ ฉันชอบเขามาก
40
00:01:37,940 --> 00:01:39,500
ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้เลย
41
00:01:39,700 --> 00:01:43,540
เขาร้องเพลง เขาเต้นรำ
เขาไปเยี่ยมเด็กๆ ที่ป่วยตลอด
42
00:01:43,740 --> 00:01:45,670
- อยู่ห่างไม่ได้เลย
- ยิ่งป่วยเท่าไหร่ยิ่งดี
43
00:01:45,870 --> 00:01:47,800
พรุ่งนี้อยากไปดูเขาออกรายการไหมคะ
44
00:01:48,000 --> 00:01:49,710
- จริงเหรอ
- เราอยากไป
45
00:01:49,910 --> 00:01:50,970
แล้วเรื่องตั๋วล่ะ
46
00:01:51,160 --> 00:01:53,430
ก็มีคนวงในอยู่ด้วยไงคะ
47
00:01:53,630 --> 00:01:55,010
สุดยอดไปเลย ใครเหรอ
48
00:01:55,210 --> 00:01:56,930
ฉันไงคะ ฉันคนวงใน
49
00:01:57,130 --> 00:01:58,770
- ว่าไงนะ
- ฉันทำงานในรายการนั้น
50
00:01:58,960 --> 00:02:00,770
เธอรู้จักคนที่หาตั๋วให้เราได้เหรอ
51
00:02:00,970 --> 00:02:02,870
ใช่ค่ะ ฉันเอง
52
00:02:04,790 --> 00:02:07,670
ฉันหาตั๋วให้คุณได้เพราะฉันทำงานที่นั่น
53
00:02:07,870 --> 00:02:08,900
ฉะนั้นฉันอยู่ที่นั่น
54
00:02:09,100 --> 00:02:10,030
ผมไม่เข้าใจ
55
00:02:10,230 --> 00:02:13,030
แต่ฉันระบายกลิ่นเปียโน
เปลี่ยนงานศิลปะทั้งหมด
56
00:02:13,230 --> 00:02:14,820
ทิ้งดอยลี่ลูกไม้และพลาสติก
57
00:02:15,020 --> 00:02:17,410
เพิ่มดอกไม้ หมอน ทาสี บางที...
58
00:02:17,610 --> 00:02:19,540
- ฉันจะลองคิดเรื่องใช้ที่นี่ดู
- เรื่องอะไร
59
00:02:19,740 --> 00:02:23,040
เธออยากจัดงานปาร์ตี้ให้พวกผู้หญิง
ที่จ่ายเงินให้เธอหาสามีให้
60
00:02:23,240 --> 00:02:25,000
ขอบคุณพระเจ้าที่เราไม่มีลูกสาว
61
00:02:25,200 --> 00:02:27,140
เรารอดจากสถานการณ์เลวร้ายได้
62
00:02:27,850 --> 00:02:30,230
- ไม่ต้องสนใจย่านะ หลานรัก
- ปู่ด้วย
63
00:02:31,940 --> 00:02:34,070
ถือว่านั่นเป็นกฎที่ใช้ได้กับทุกอย่างนะ
64
00:02:36,490 --> 00:02:37,720
ขอบคุณอีกครั้งนะ
65
00:02:37,920 --> 00:02:38,900
ด้วยความยินดีจ้ะ
66
00:02:39,450 --> 00:02:42,640
มิเรียม ให้คนที่จะหาตั๋วให้เรา
โทรหาเราด้วยนะ
67
00:02:42,840 --> 00:02:44,620
ฉันเป็นคนหาตั๋วให้คุณค่ะ
68
00:02:44,830 --> 00:02:47,040
- พวกเขาจะโทรมาใช่ไหม
- ค่ะ จะโทรมาค่ะ
69
00:02:49,290 --> 00:02:50,940
งั้นตัดสินใจยังไงคะ
70
00:02:51,140 --> 00:02:53,320
ห้องน้ำใช้งานได้และที่นี่มีหลังคา
71
00:02:53,520 --> 00:02:55,150
แม่จัดงานที่อะพาร์ตเมนต์ของเราก็ได้
72
00:02:55,350 --> 00:02:58,030
เล็กไป แม่จ้างครูสอนเต้นแล้ว
73
00:02:58,230 --> 00:03:00,370
- แม่จะต้องเช่าห้องจัดงาน
- เอาเงินที่ไหนเช่าล่ะ
74
00:03:00,570 --> 00:03:02,040
งั้นก็ตัดครูสอนเต้นออกไปสิคะ
75
00:03:02,240 --> 00:03:04,510
ลูกไม่รู้อะไรเรื่องความรักเลย
76
00:03:11,650 --> 00:03:14,570
{\an8}อัปเปอร์อีสต์ไซด์
ปี 1973
77
00:03:17,070 --> 00:03:20,150
หลับตา นึกภาพความรัก
78
00:03:21,610 --> 00:03:24,520
คุณเห็นสามีนักวิชาการหล่อเหลา
79
00:03:24,720 --> 00:03:28,410
ลูกๆ และอะพาร์ตเมนต์ทันสมัย
ที่เห็นเส้นขอบฟ้าไหม
80
00:03:29,000 --> 00:03:32,070
หรือคุณเห็นหมอจัดฟันที่ประสบความสำเร็จ
81
00:03:32,270 --> 00:03:36,000
ลูกๆ และบ้านสไตล์โคโลเนียล
สองชั้นอยู่ชานเมืองสักแห่งไหม
82
00:03:37,210 --> 00:03:41,970
อาจจะเป็นผู้รับเหมาคนเก่ง
ตัวโต แข็งแรง ลูกๆ
83
00:03:42,170 --> 00:03:45,620
ในบ้านไร่ที่ปรับปรุงใหม่
ทำให้หัวใจของคุณเต้นแรง
84
00:03:45,820 --> 00:03:49,520
ไม่ว่าความรักสำหรับคุณจะเป็นยังไง
ฉันช่วยคุณหาให้เจอได้
85
00:03:51,060 --> 00:03:56,320
ที่นี่ที่โรส ไวส์แมน หนึ่งบวกหนึ่ง
เท่ากับรัก ศูนย์กลางความรักโรแมนติก
86
00:03:56,860 --> 00:03:59,610
เราให้ความสำคัญกับทุกความโรแมนติก...
87
00:04:01,150 --> 00:04:02,910
{\an8}ทุกความโรแมนติก...
88
00:04:04,160 --> 00:04:06,500
{\an8}ทุก... ฉันไม่รู้ว่าคุณทำอะไร
89
00:04:06,700 --> 00:04:07,440
{\an8}คัต
90
00:04:07,630 --> 00:04:11,460
ขอโทษค่ะ แต่เขากระพือแขน
เหมือนเขาจะบินลงใต้สำหรับหน้าหนาว
91
00:04:13,120 --> 00:04:13,900
อะไร
92
00:04:14,100 --> 00:04:16,940
- โรส คุณดูดีมากเลย
- ขอบคุณค่ะ
93
00:04:17,140 --> 00:04:22,200
เคิร์ตแค่พยายามบอกให้คุณ
ขยับตัวต่อไปเรื่อยๆ จำได้ไหม
94
00:04:22,400 --> 00:04:26,450
คุณต้องขยับต่อไปเรื่อยๆ
จนคุณมาถึงจุดตรงนี้ เห็นไหม
95
00:04:26,650 --> 00:04:29,620
ใช่ แต่มันรู้สึกแปลกๆ มีบันไดหลายขั้นมาก
96
00:04:29,820 --> 00:04:31,040
คุณดูดีมาก
97
00:04:31,240 --> 00:04:32,630
ฉันพูดจากตรงนั้นไม่ได้เหรอ
98
00:04:32,830 --> 00:04:34,000
ไฟที่จัดให้คุณไม่ได้อยู่ตรงนั้น
99
00:04:34,200 --> 00:04:35,710
บางทีถ้าฉันไม่ต้อง...
100
00:04:35,910 --> 00:04:38,570
คุณต้องทำ แต่คุณดูดีมากเลย
101
00:04:39,530 --> 00:04:41,930
ไม่เอา มิเรียม
102
00:04:42,130 --> 00:04:43,110
กำลังไปค่ะ
103
00:04:44,490 --> 00:04:46,830
ไงคะ ว่าไง ไปได้สวยเลย
104
00:04:47,030 --> 00:04:48,140
- จริงเหรอ
- ค่ะ
105
00:04:48,340 --> 00:04:51,560
มีเสียงครวญครางเยอะมาก นั่นดูไม่ดีเลย
106
00:04:51,760 --> 00:04:53,860
ไม่ค่ะ เทค 196 ครั้ง นั่นปกติมาก
107
00:04:54,060 --> 00:04:55,780
ไร้สาระ แม่ต้องนอนพัก
108
00:04:55,970 --> 00:04:58,150
แม่คะ แม่เป็นคนอยากทำงานนี้ จำได้ไหมคะ
109
00:04:58,350 --> 00:05:02,260
แม่อยากขยายธุรกิจ แม่อยากถ่ายโฆษณา
110
00:05:02,720 --> 00:05:05,450
นี่ ทุกคน เราทำได้ดีมาก เกือบพร้อมแล้ว
111
00:05:05,650 --> 00:05:07,580
แม่ไม่เหมาะที่อยู่หน้ากล้อง
112
00:05:07,780 --> 00:05:09,580
เหมาะสิคะ ใช่ไหม เอ็ดดี้
113
00:05:09,780 --> 00:05:10,920
เธอดูเยี่ยมมาก
114
00:05:11,110 --> 00:05:12,470
เขาเก่งมาก
115
00:05:12,680 --> 00:05:15,380
ทำไมเราไม่หาคนอื่นมาเล่นแทนแม่ล่ะ
116
00:05:15,580 --> 00:05:17,190
- เช่นใครคะ
- ดอริส เดย์
117
00:05:17,520 --> 00:05:19,880
ดอริส เดย์ดูไม่เหมาะ
จะแทนโรส ไวส์แมน
118
00:05:20,080 --> 00:05:21,050
ลูกไง
119
00:05:21,250 --> 00:05:25,300
หน้าลูกยังมีเค้าหน้าของแม่อยู่
มันก็แทบจะเหมือนหน้าเดียวกัน
120
00:05:25,500 --> 00:05:27,970
มันเป็นวิธีพูดที่แปลกมาก
ที่จะบอกว่าแม่ไปทำหน้ามา
121
00:05:28,170 --> 00:05:29,280
แม่กำลังทำพัง
122
00:05:29,780 --> 00:05:31,690
ทุกอย่าง
123
00:05:31,890 --> 00:05:34,750
แม่ทำมันพังและทำให้ตัวเองดูโง่
124
00:05:34,950 --> 00:05:37,530
หนูจะบอกอะไรให้
แม่ลืมเรื่องเดินไปซะ
125
00:05:37,720 --> 00:05:39,550
แม่อยู่ตรงนี้ ตรงแสงไฟที่จัดให้แม่
126
00:05:39,750 --> 00:05:42,630
หนูจะยืนอยู่ตรงนั้นและแม่แค่พูดกับหนู
127
00:05:43,010 --> 00:05:46,380
ยืนตรงนั้นและบอกหนู
เรื่องความรักและวิธีหาสามี
128
00:05:46,590 --> 00:05:47,540
โอเค ถ่ายได้
129
00:05:47,730 --> 00:05:49,080
ในกองถ่ายช่วยเงียบด้วย
130
00:05:49,280 --> 00:05:52,390
แม่คะ แม่ดูดีมากจริงๆ
131
00:05:53,470 --> 00:05:55,980
หนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับความรัก
เทค 197 พร้อม
132
00:05:59,150 --> 00:06:02,440
หลับตาและนึกภาพความรัก
133
00:06:03,900 --> 00:06:07,220
{\an8}คุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์
134
00:06:07,420 --> 00:06:08,140
{\an8}ปี 1961
135
00:06:08,340 --> 00:06:11,200
{\an8}- มิเรียม มิเรียม
- อะไรคะ
136
00:06:11,620 --> 00:06:13,270
เตาจุดไม่ติดอีกแล้ว
137
00:06:13,470 --> 00:06:14,350
แม่เปิดเตาหรือยังคะ
138
00:06:14,550 --> 00:06:15,770
เปิดแล้วสิ
139
00:06:15,970 --> 00:06:17,820
บางครั้งแม่ก็ไม่ได้เปิด
140
00:06:18,010 --> 00:06:20,400
แม่ไม่ได้เปิดเตาแค่ครั้งเดียว ครั้งเดียว
141
00:06:20,600 --> 00:06:22,320
- อยู่นิ่งๆ
- อะไรนะ
142
00:06:22,520 --> 00:06:25,360
- ไม่ใช่แม่
- มิเรียม ทำไมให้แม่อยู่นิ่งๆ
143
00:06:25,560 --> 00:06:28,030
ไม่ใช่แม่ เอสเธอร์ อยู่นิ่งๆ
144
00:06:28,230 --> 00:06:29,790
พ่อ เตรียมตัวอีธานให้พร้อม
145
00:06:29,990 --> 00:06:31,870
พ่อยุ่งกับการสอนเขาเล่นเปียโนอยู่
146
00:06:32,070 --> 00:06:33,660
เขาต้องเตรียมตัวไปโรงเรียน
147
00:06:33,860 --> 00:06:34,960
แม่ชงชาไม่ได้
148
00:06:35,160 --> 00:06:36,000
หยุดนะ เอสเธอร์
149
00:06:36,200 --> 00:06:38,380
นี่เป็นช่วงเวลาที่ดี
ที่จะหัดไม่ต้องฟังอย่างอื่น
150
00:06:38,580 --> 00:06:40,420
ที่เกิดขึ้นในชีวิต นอกจากดนตรี
151
00:06:40,620 --> 00:06:42,550
- อยู่นิ่งๆ
- แม่อยากดื่มชา
152
00:06:42,750 --> 00:06:46,140
หลานเคยเห็นวลาดิมีร์ โฮโรวิตซ์
ถือของเล่นมือหนึ่ง
153
00:06:46,330 --> 00:06:50,100
ขณะที่อีกมือหนึ่งเล่นรัคมานีนอฟไหม
ตาจะตอบให้ ไม่เคย
154
00:06:50,300 --> 00:06:51,720
- พ่อ
- เอ้บ
155
00:06:51,920 --> 00:06:52,730
ผมไม่ชอบแบบนี้
156
00:06:52,920 --> 00:06:54,850
ตอนนี้ไม่มีใครสนุกกับมัน
157
00:06:55,050 --> 00:06:57,860
- ช่วยเรื่องเตาหน่อย
- ช่วยทำผมหลานหน่อยค่ะ
158
00:06:58,050 --> 00:06:59,670
ผมยุ่งอยู่กับอีธาน
159
00:06:59,870 --> 00:07:01,000
โอเค หยุด
160
00:07:02,330 --> 00:07:04,460
ตาจะเล่นเพลงนี้ให้หลานฟังอีกที
161
00:07:05,130 --> 00:07:06,380
ตั้งใจฟังให้ดีนะ
162
00:07:07,840 --> 00:07:09,840
หลานควรอยากเล่นให้ได้แบบนี้
163
00:07:13,350 --> 00:07:14,970
เห็นไหมว่ามันเพราะแค่ไหน
164
00:07:16,310 --> 00:07:18,920
ขอบคุณพระเจ้า เซลด้า
เช้านี้เหมือนฝันร้ายเลย
165
00:07:19,120 --> 00:07:19,920
ตัวจุดนำดับ
166
00:07:20,120 --> 00:07:24,090
อะไรนะ มิเรียม ตัวจุดนำดับ
เอ้บ ตัวจุดนำดับ
167
00:07:24,290 --> 00:07:25,730
ไม่เป็นไรค่ะ ซ่อมง่ายๆ
168
00:07:25,980 --> 00:07:27,470
มิเรียม ซ่อมง่ายๆ
169
00:07:27,670 --> 00:07:30,010
เอ้บ เซลด้ามาแล้ว เธอบอกว่าซ่อมง่ายๆ
170
00:07:30,210 --> 00:07:32,600
- อะไรนะ
- เซลด้าจะซ่อมเตาแก๊ส
171
00:07:32,800 --> 00:07:34,390
เตาแก๊สเป็นอะไร
172
00:07:34,590 --> 00:07:36,390
ตัวจุดนำดับค่ะ คุณไวส์แมน
173
00:07:36,590 --> 00:07:38,100
เซลด้า คุณมาทำอะไรที่นี่
174
00:07:38,300 --> 00:07:39,650
เธอกำลังซ่อมเตาแก๊ส
175
00:07:39,850 --> 00:07:40,940
โอเค
176
00:07:41,140 --> 00:07:44,690
เหมือนที่ฉันทำให้คุณดูครั้งที่แล้ว
คุณแค่ต้องจุดไม้ขีดไฟ
177
00:07:44,890 --> 00:07:47,320
ถือไว้ตรงนี้ หมุนเปิดเตา และมันก็ติด
178
00:07:47,520 --> 00:07:49,070
ให้ตายเถอะ ซับซ้อนจัง
179
00:07:49,270 --> 00:07:51,660
ไม่ซับซ้อนเลยค่ะ
ฉันเคยทำให้คุณดูหลายครั้งแล้ว
180
00:07:51,860 --> 00:07:53,490
- คุณได้ดูในหนังสือคู่มือไหม
- คู่มือเหรอ
181
00:07:53,690 --> 00:07:55,600
คู่มือที่ฉันทำให้คุณไง
182
00:07:55,800 --> 00:07:58,460
มีป้ายกำกับและมีภาพประกอบ
183
00:07:58,660 --> 00:08:02,210
นี่ไงคะ ตรงนี้ใต้คำว่า
"เตาแก๊สไม่มีไฟสำหรับชงชา"
184
00:08:02,410 --> 00:08:04,610
คือ "วิธีแก้ไข
เตาแก๊สไม่มีไฟสำหรับชงชา"
185
00:08:04,810 --> 00:08:07,050
ง่ายมาก มีรูปถ้วยชาและทุกอย่าง
186
00:08:07,250 --> 00:08:09,050
โชคดีที่ตอนนี้มันใช้งานได้แล้ว
187
00:08:09,250 --> 00:08:10,930
ครั้งหน้าคุณอาจจะลองดูได้ไหมคะ
188
00:08:11,130 --> 00:08:13,220
ถ้าฉันทำแบบนั้น ฉันคงทำทั้งตึกระเบิด
189
00:08:13,420 --> 00:08:14,350
เธอซ่อมเตาหรือยังคะ
190
00:08:14,550 --> 00:08:15,850
ซ่อมแล้ว เธอเก่งมาก
191
00:08:16,050 --> 00:08:18,100
ให้ตายสิ หนูอยากเห็นเธอทำ
192
00:08:18,300 --> 00:08:19,440
ทุกอย่างอยู่ในคู่มือหมดแล้ว
193
00:08:19,640 --> 00:08:21,190
- เล่มนั้นมาจากไหนกัน
- แม่ไม่รู้เลย
194
00:08:21,390 --> 00:08:23,120
มาจากฉัน ฉันเป็นคนทำคู่มือเล่มนี้
195
00:08:23,870 --> 00:08:25,500
ดูสิ มีรูปด้วย น่าสนุกจัง
196
00:08:25,710 --> 00:08:26,820
ผมจอดรถซ้อนอยู่
197
00:08:27,020 --> 00:08:29,200
อยากดื่มชาไหม จุดไฟติดแล้ว
198
00:08:29,400 --> 00:08:30,610
- ไม่ครับ
- เข้ามาก่อนไหม
199
00:08:30,810 --> 00:08:31,530
ผมอยู่ตรงนี้โอเคดี
200
00:08:31,730 --> 00:08:32,830
แค่เข้ามานั่งเถอะ
201
00:08:33,020 --> 00:08:34,620
ผมไม่อยากเข้าไปนั่ง
202
00:08:34,820 --> 00:08:36,370
แค่แป๊บเดียวเอง
203
00:08:36,570 --> 00:08:39,230
คุณพูดแบบนั้น
จากนั้นเราก็อยู่ที่นี่ทั้งวัน
204
00:08:39,430 --> 00:08:40,960
คุณต้องจุดไม้ขีดไฟเหรอ
205
00:08:41,160 --> 00:08:42,920
ฉันคงทำทั้งตึกระเบิด
206
00:08:43,120 --> 00:08:45,000
คุณไม่ทำทั้งตึกระเบิดหรอก
207
00:08:45,200 --> 00:08:46,690
เธออาจทำทั้งตึกระเบิด
208
00:08:46,890 --> 00:08:47,840
งั้นก็ปล่อยให้เธอทำไป
209
00:08:48,040 --> 00:08:49,430
- ยานูช
- ดื่มชาไหม
210
00:08:49,620 --> 00:08:51,050
ไม่ค่ะ วันนี้หนูสายไม่ได้
211
00:08:51,250 --> 00:08:55,260
แดนนี่ สตีเวนส์มาออกรายการ
และกอร์ดอนเตือนเราให้ทำให้ดีที่สุด
212
00:08:55,460 --> 00:08:57,600
หนูต้องแวะไปที่โรงเรียนของอีธานก่อน
213
00:08:57,800 --> 00:09:00,100
สวัสดีค่ะ เซลด้า
ช่วยทำผมให้ใหม่ได้ไหมคะ
214
00:09:00,300 --> 00:09:01,480
ได้สิจ๊ะ
215
00:09:01,680 --> 00:09:02,710
- เซลด้า
- อะไร
216
00:09:02,910 --> 00:09:05,250
คุณต้องหยุดช่วยเหลือคนพวกนี้
217
00:09:05,500 --> 00:09:07,280
คุณไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว
218
00:09:07,480 --> 00:09:08,880
นี่ผมของเด็กหญิงตัวเล็กๆ นะ
219
00:09:10,000 --> 00:09:13,120
พวกเขาไม่รู้ว่าตู้ผ้าลินินมีชั้นที่อยู่สูงกว่า
220
00:09:13,310 --> 00:09:16,300
พวกเขาลืมเอาฟืนมากองตรงเตาผิง
221
00:09:16,550 --> 00:09:21,520
มีนกบินเข้ามา พวกเขาก็คิดไม่ได้
ว่าแค่ต้องเปิดหน้าต่างให้มันออกไป
222
00:09:22,140 --> 00:09:23,600
พวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว
223
00:09:23,810 --> 00:09:25,590
พวกเขาต้องเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง
224
00:09:25,790 --> 00:09:26,500
พวกเขาทำไม่ได้
225
00:09:26,700 --> 00:09:27,480
เซลด้า...
226
00:09:28,230 --> 00:09:30,420
สมัยก่อนในบ้านเรา
227
00:09:30,620 --> 00:09:35,860
เวลาที่ม้าขาเสีย
มันไม่มีประโยชน์ คุณก็ยิงมันทิ้ง
228
00:09:36,660 --> 00:09:40,780
บ้านนี้ทั้งหลังมีแต่ม้าง่อยสุดๆ
229
00:09:41,740 --> 00:09:43,410
- เซลด้า ช่วยรับสายได้ไหม
- ไม่
230
00:09:43,830 --> 00:09:45,410
อย่ารับโทรศัพท์
231
00:09:48,500 --> 00:09:50,530
คุณไวส์แมน ขอโทษครับ
232
00:09:50,730 --> 00:09:54,920
แต่ผมรู้สึกมั่นใจมากว่าคุณรู้วิธีรับโทรศัพท์
233
00:09:55,630 --> 00:09:57,010
โอเค
234
00:09:58,720 --> 00:10:01,470
ขอโทษนะ แต่ผมรู้วิธีเล่น
235
00:10:02,890 --> 00:10:05,880
ปล่องควันเตาผิงเป็นแบบนี้น่ะเอง
ฉันสงสัยมาตลอด
236
00:10:06,080 --> 00:10:08,020
อีกที เล่นด้วยความรู้สึก
237
00:10:08,520 --> 00:10:09,340
ฮัลโหล
238
00:10:09,540 --> 00:10:11,020
เรามีกล่องฟิวส์ด้วยเหรอ
239
00:10:12,110 --> 00:10:12,940
อะไรนะ
240
00:10:14,110 --> 00:10:16,430
ผมไม่รู้ว่าทำไมน้ำถึงไม่ลง
241
00:10:16,630 --> 00:10:17,640
ท่อระบายน้ำ
242
00:10:17,840 --> 00:10:19,850
ท่อระบายน้ำก็ปกติดีตอนมาถึง
243
00:10:20,050 --> 00:10:22,270
- ผมไม่ได้โทษท่อ
- มันไม่เคยเป็นเพราะท่อ
244
00:10:22,470 --> 00:10:25,190
น้ำไหลลงไปที่อะพาร์ตเมนต์
ครอบครัวรอนบาวเออร์
245
00:10:25,390 --> 00:10:27,730
และพรมตรงโถงทางเดินก็พังหมดแล้ว
นี่ เซลด้า
246
00:10:27,930 --> 00:10:29,440
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณ
247
00:10:29,640 --> 00:10:30,900
ขอบคุณมากที่คุณช่วย
248
00:10:31,100 --> 00:10:32,650
โชคดีที่คุณมาที่นี่พอดี
249
00:10:32,850 --> 00:10:34,840
ใช่ โชคดีมาก เหมือนเป็นภูติตัวจิ๋ว
250
00:10:35,630 --> 00:10:37,760
เดี๋ยวนะ เอาละ
251
00:10:38,380 --> 00:10:41,750
ผมเจอแล้ว นี่ไม่ควรอยู่ในท่อระบายน้ำแน่ๆ
252
00:10:41,950 --> 00:10:43,230
มันไปอยู่ในนั้นได้ยังไง
253
00:10:43,430 --> 00:10:44,890
ดูเหมือนว่ามันถูกทุบเข้าไป
254
00:10:45,600 --> 00:10:46,560
อีธาน
255
00:10:47,520 --> 00:10:48,840
- นี่มันอะไรกัน
- เรือของผม
256
00:10:49,040 --> 00:10:51,670
เรือของลูกไปทำอะไร
อยู่ในท่ออ่างอาบน้ำของแม่
257
00:10:51,870 --> 00:10:52,940
มันจมครับ
258
00:10:53,150 --> 00:10:55,930
แม่เคยบอกอะไรลูก
เรื่องเอาของใส่ท่อระบายน้ำ
259
00:10:56,130 --> 00:10:57,440
- ไม่เคยบอกครับ
- เคยบอกสิ
260
00:10:57,650 --> 00:11:00,810
- เมื่อไหร่ครับ
- เคยมีเรื่องลูกแก้วไม่ใช่เหรอ
261
00:11:01,010 --> 00:11:01,770
นั่นมันจมูกผม
262
00:11:01,970 --> 00:11:05,770
แล้วเรื่องไพ่ของเล่นที่ลูกตัดล่ะ
อยู่ในท่อระบายน้ำไม่ใช่เหรอ
263
00:11:05,970 --> 00:11:06,790
ไม่ใช่ครับ
264
00:11:07,160 --> 00:11:09,230
ในช่วงหกปีตั้งแต่ลูกเกิดมา
265
00:11:09,430 --> 00:11:11,820
เราเคยคุยเรื่องนี้กันอย่างน้อยครั้งหนึ่ง
266
00:11:12,020 --> 00:11:14,540
แม้ว่ามันจะเป็นคำถามนามธรรม ทฤษฎี
267
00:11:14,880 --> 00:11:18,090
"ถ้าลูกมีโอกาส อย่าทำ"
268
00:11:18,470 --> 00:11:20,130
- โอเคครับ
- โอเค
269
00:11:21,470 --> 00:11:22,340
งั้น...
270
00:11:26,640 --> 00:11:29,210
เมื่อกี้ครอบครัวเมนเดลสัน
ที่อยู่ชั้นเจ็ดโทรมา
271
00:11:29,410 --> 00:11:31,380
มันไหลทะลุเพดานพวกเขา
272
00:11:31,580 --> 00:11:34,840
ลูกควรไปขอโทษนะ
ลูกชายของพวกเขาเพิ่งเรียนจบกฎหมาย
273
00:11:35,040 --> 00:11:36,030
เดี๋ยวหนูจัดการเองค่ะ
274
00:11:36,230 --> 00:11:40,240
อย่าลืมนะ งานของแม่วันจันทร์
ดังนั้นต้องเปลี่ยนพรมให้เรียบร้อยก่อน
275
00:11:40,440 --> 00:11:44,220
แม่จะให้ผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานมาเจอ
พื้นไม้เปลือยเปล่าไม่ได้ อย่างกับซ่อง
276
00:11:44,420 --> 00:11:46,270
และห้องน้ำต้องใช้งานได้
277
00:11:46,470 --> 00:11:49,690
ไม่อย่างนั้น แม่ต้องเปลี่ยนแผนอีก
ลูกเข้าใจไหม
278
00:11:49,890 --> 00:11:52,190
- กี่โมงแล้วคะ
- บอกแม่มาสิว่าลูกเข้าใจ
279
00:11:52,390 --> 00:11:55,610
เวร หนูสายมากแล้ว
หนูควรต้องไปที่โรงเรียนของอีธาน
280
00:11:55,810 --> 00:11:58,000
- แม่ไปได้ไหมคะ
- แม่มีอะไรต้องทำเป็นล้านอย่าง
281
00:12:00,170 --> 00:12:02,630
พ่อคะ พ่อไม่ได้ยุ่งใช่ไหม
282
00:12:02,970 --> 00:12:04,950
พ่อต้องไปที่ เดอะวอยซ์ ในอีกหนึ่งชั่วโมง
283
00:12:05,150 --> 00:12:08,330
งั้นก็ไม่ยุ่ง พ่อพาอีธานไปโรงเรียน
และอยู่งานนั้นได้ไหมคะ
284
00:12:08,530 --> 00:12:11,880
- "งานนั้น" คืออะไร
- พ่อแม่มาจ้องดูลูกๆ
285
00:12:12,080 --> 00:12:14,840
ครูชี้ที่ให้นั่ง มีคนฉี่รดกางเกง
286
00:12:15,040 --> 00:12:16,130
ลูกโน้มน้าวได้แย่มาก
287
00:12:16,330 --> 00:12:20,590
นะคะ หนูต้องไปติดสินบนเพื่อนบ้าน
ไม่ให้ส่งลูกชายที่เป็นทนายมาเล่นงานหนู
288
00:12:20,790 --> 00:12:22,780
โอเค ได้ พ่อจะไป
289
00:12:22,990 --> 00:12:25,810
แต่พ่อเตือนไว้ก่อนนะ
ถ้ามีคนแรกฉี่ใส่กางเกงคนแรก
290
00:12:26,010 --> 00:12:28,790
พ่อจะออกไปทันที
นอกจากว่าของว่างอร่อยมากๆ
291
00:12:28,990 --> 00:12:29,790
ตกลงค่ะ
292
00:12:30,910 --> 00:12:33,830
คุณเขียนจดหมายถึงเขาได้
ส่งมาที่รายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
293
00:12:34,420 --> 00:12:38,250
ฉันไม่รู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่
กว่าเขาจะตอบคุณ เขายุ่งมาก
294
00:12:39,170 --> 00:12:42,090
เขาทำรายการทุกคืน นั่นใช้เวลาค่ะ
295
00:12:43,550 --> 00:12:47,660
ขอโทษทีค่ะ ลูกชายฉัน
เอาเรือของเล่นใส่ในท่ออ่างอาบน้ำ
296
00:12:47,860 --> 00:12:49,710
และมันทำน้ำท่วมห้องน้ำสามห้อง
297
00:12:49,910 --> 00:12:53,560
และฉันไม่อยากเป็นศัตรูกับ
เพื่อนบ้านห้องเจ็ดและแปดซี
298
00:12:53,940 --> 00:12:56,170
พื้นอะพาร์ตเมนต์ฉันพองผิดรูป พรมฉันก็พัง
299
00:12:56,370 --> 00:12:58,220
แม่ฉันจะจัดงานเลี้ยงหาคู่วันจันทร์
300
00:12:58,410 --> 00:13:01,430
และแม่กังวลว่าห้องน้ำจะใช้งานไม่ได้
301
00:13:01,630 --> 00:13:04,650
และด้วยเหตุผลบางอย่าง
เปียโนพ่อแม่สามีฉันกลิ่นเหมือนขนมบีอาลี
302
00:13:07,070 --> 00:13:09,200
แล้วหน้าอกของ
เออร์ซูลา แอนเดรสเป็นยังไงบ้าง
303
00:13:09,580 --> 00:13:11,980
- พวกคุณคุยเรื่องอะไรอยู่
- หน้าอกของราเควล เวลช์
304
00:13:12,180 --> 00:13:13,560
- แอนิต้า เอ็กเบิร์ก
- แอน-มาร์กาเร็ต
305
00:13:13,760 --> 00:13:16,000
แดนนี่ สตีเวนส์
ผมหมายถึงไม่ใช่เรื่อง...
306
00:13:16,750 --> 00:13:20,130
เรากำลังพูดถึงที่แดนนี่มาออกรายการคืนนี้
เขาจะโปรโมตหนังสือเล่มใหม่
307
00:13:21,170 --> 00:13:23,490
เอารางวัลใหญ่ไปเลย ทีนี้ แดนนี่...
308
00:13:23,690 --> 00:13:25,530
- ให้งานแรกกับผม
- เป็นคนที่ดีมาก
309
00:13:25,730 --> 00:13:26,490
พ่อแม่สามีชอบเขา
310
00:13:26,690 --> 00:13:28,080
เขาให้งานและเขาเป็นคนดี
311
00:13:28,280 --> 00:13:29,830
ผมอยากให้เขาประสบความสำเร็จ
312
00:13:30,030 --> 00:13:33,960
นักเขียนของเขาอาจเป็นคนทำบทพูด
แต่เตรียมตัวไว้เผื่องานตกมาที่เรา
313
00:13:34,160 --> 00:13:35,790
- ผมมีคำถาม
- ว่ามา เมล
314
00:13:35,990 --> 00:13:38,800
ใช้เวลากี่นาทีกว่าอดัม
จะเอาบทภาพยนตร์ของเขาให้แดนนี่
315
00:13:39,000 --> 00:13:39,880
- สิบ
- ผมว่าแปด
316
00:13:40,080 --> 00:13:42,220
- ไม่มากกว่าสี่
- มีใครรู้จักช่างปูกระเบื้องเก่งๆ ไหม
317
00:13:42,420 --> 00:13:44,260
- มิดจ์ เราเยาะเย้ยอดัมกันอยู่
- โทษทีค่ะ
318
00:13:44,460 --> 00:13:46,910
สักวันคุณจะต้องตัดสินใจว่า
คุณจะอยู่กับเราหรือจะไป
319
00:13:47,950 --> 00:13:49,450
ทุกคนมาที่ราวบันได
320
00:13:53,410 --> 00:13:55,000
มาที่ราวบันได ทุกคน
321
00:14:00,340 --> 00:14:01,170
เยี่ยม
322
00:14:01,920 --> 00:14:03,220
อย่างที่พวกคุณหลายคนรู้
323
00:14:03,420 --> 00:14:07,010
ตอนนี้ผมเป็นโปรดิวเซอร์คนใหม่ของ
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ อย่างเป็นทางการ
324
00:14:07,800 --> 00:14:08,640
ขอบคุณ
325
00:14:09,340 --> 00:14:10,660
ผมอยากใช้เวลาสักครู่
326
00:14:10,860 --> 00:14:13,520
เพื่อพูดอะไรเล็กน้อย
ตอนที่เราเริ่มต้นช่วงเปลี่ยนผ่านนี้
327
00:14:13,890 --> 00:14:16,790
แม้ว่าการจากไปของจอร์จ โทเลดาโน
328
00:14:16,990 --> 00:14:20,860
จะกะทันหันและน่าหงุดหงิดสำหรับบางคน
329
00:14:21,110 --> 00:14:25,140
ผมอยากให้คุณมั่นใจว่าผมมุ่งมั่น
และพร้อมที่จะรับหน้าที่นี้
330
00:14:25,330 --> 00:14:28,930
การเป็นผู้นำที่ดี
ไม่ใช่ต้องการแค่ประสบการณ์
331
00:14:29,130 --> 00:14:33,450
แต่มีการเอาใจใส่
สัญชาตญาณ อารมณ์นิ่งและ...
332
00:14:36,750 --> 00:14:39,020
กอร์ดอน สวัสดี
333
00:14:39,220 --> 00:14:41,880
ไง ไมค์ อยู่บนนั้นแล้วดูดีนะ
334
00:14:42,500 --> 00:14:43,340
สูทใหม่เหรอ
335
00:14:45,260 --> 00:14:46,460
แค่เสื้อโค้ท
336
00:14:47,420 --> 00:14:48,300
เอาเลย พูดต่อ
337
00:14:49,970 --> 00:14:50,990
ไม่ ผมพูดจบแล้ว
338
00:14:51,190 --> 00:14:53,750
ไม่ คุณเรียกเรามาที่ราวบันได
เราอยู่ตรงนี้กันแล้ว
339
00:14:53,950 --> 00:14:57,060
คำล่าสุดที่ผมได้ยินคือคำว่า "อารมณ์นิ่ง"
340
00:14:58,390 --> 00:15:02,190
ผมแค่อยากให้พวกคุณรู้ว่าผมพร้อม
341
00:15:02,520 --> 00:15:04,730
และผม...
342
00:15:06,690 --> 00:15:11,780
ผมอยู่ตรงนี้ถ้ามีใครต้องการอะไร
343
00:15:14,120 --> 00:15:17,870
ออฟฟิศผมเคยอยู่ข้างล่าง
แต่ตอนนี้มันอยู่บนนี้
344
00:15:18,460 --> 00:15:20,190
ข้างล่างนั่นก็ยังมีของอยู่
345
00:15:20,390 --> 00:15:23,920
เพราะบนนี้ไม่มีที่วาง
กระดานรายชื่อแขกรับเชิญ
346
00:15:25,420 --> 00:15:27,990
ถ้าคุณอยากดูกระดาน มันอยู่ตรงนั้น
347
00:15:28,190 --> 00:15:31,580
แต่ถ้าคุณต้องการผม ผมอยู่บนนี้
348
00:15:31,780 --> 00:15:35,970
หรือบางครั้งก็อยู่ข้างล่าง
ตอนที่ผมต้องดูกระดาน งั้น...
349
00:15:39,020 --> 00:15:39,860
ขอบคุณ
350
00:15:40,060 --> 00:15:42,730
เดี๋ยว โปรดิวเซอร์คนใหม่
อย่างเป็นทางการ ผมมีคำถาม
351
00:15:43,060 --> 00:15:47,740
- มีแผนเพิ่มที่เขี่ยบุหรี่ในล็อบบี้ไหม
- เท่าที่ผมรู้ไม่มี
352
00:15:47,940 --> 00:15:49,940
แย่จัง ได้เพิ่มอีกสองอันคงจะดี
353
00:15:50,780 --> 00:15:51,810
ผมจะไปเช็กดู
354
00:15:52,000 --> 00:15:55,080
ผมเห็นเด็กคนหนึ่งเลียปุ่มลิฟต์เมื่อเช้า
355
00:15:56,660 --> 00:15:57,730
ผมจะบอกฝ่ายซ่อมบำรุง
356
00:15:57,930 --> 00:16:00,650
ผมมีใบเสร็จของมื้อค่ำเมื่อคืน
ผมเอาให้คุณใช่ไหม
357
00:16:00,850 --> 00:16:02,000
โอเค ผมไปละ
358
00:16:02,330 --> 00:16:05,170
เดี๋ยว โปรดิวเซอร์คนใหม่
อย่างเป็นทางการ เราไปด้วยได้ไหม
359
00:16:06,750 --> 00:16:07,590
ได้
360
00:16:14,680 --> 00:16:15,930
ทำงานวันแรก
361
00:16:25,270 --> 00:16:27,860
โรงเรียนอัลคอตต์
362
00:16:36,160 --> 00:16:38,440
เรามีห้องสมุดโรงเรียนที่ดีที่สุดในนิวยอร์ก
363
00:16:38,630 --> 00:16:40,210
เราภูมิใจกับเรื่องนั้นมาก
364
00:16:40,410 --> 00:16:42,230
ปีนี้มีศิษย์เก่าที่น่ายกย่องมาก
365
00:16:42,430 --> 00:16:45,360
ยกคอลเลกชันหนังสือ
ที่พิมพ์ครั้งแรกของเขาทั้งหมดให้เรา
366
00:16:45,560 --> 00:16:46,330
ว่าไงคะ
367
00:16:46,540 --> 00:16:47,900
นี่เป็นของว่างที่อร่อยมากครับ
368
00:16:48,100 --> 00:16:48,990
ดีใจที่คุณชอบค่ะ
369
00:16:49,190 --> 00:16:52,870
กรอบ มีครีม และมีถั่ว
เป็นส่วนผสมที่ยอดเยี่ยมมาก
370
00:16:53,070 --> 00:16:55,790
- เด็กๆ ได้ของว่างแบบเดียวกันไหมครับ
- ใช่ค่ะ
371
00:16:55,990 --> 00:16:57,500
นี่เป็นโรงเรียนที่ดีมาก
372
00:16:57,700 --> 00:17:02,730
โอเคค่ะ ฉันอยากให้ทุกคน
ดูบางอย่างที่นี่ที่เราภูมิใจมาก
373
00:17:02,980 --> 00:17:06,710
นี่คือช่วงเวลาที่เราเรียกว่า
ช่วง "อิสระดั่งใจ"
374
00:17:06,910 --> 00:17:10,050
แต่ละวันจะมีการแบ่งเวลาช่วงหนึ่ง
เพื่อให้นักเรียนได้ทุ่มเท
375
00:17:10,250 --> 00:17:13,240
ให้กับหนึ่งเรื่องที่พวกเขาทำได้ดีเป็นพิเศษ
376
00:17:13,530 --> 00:17:16,320
นี่คือกลุ่มวิศวกรรมของเรา
377
00:17:16,530 --> 00:17:20,520
พวกเขากำลังสร้างแบบจำลอง
ของโรงแรมที่รองรับสัตว์เลี้ยงโดยเฉพาะ
378
00:17:20,720 --> 00:17:24,210
ห้องพักทุกห้องมีลานเฉลียงและจานน้ำในตัว
379
00:17:24,620 --> 00:17:26,320
นี่คือกลุ่มคณิตศาสตร์ของเรา
380
00:17:26,520 --> 00:17:28,440
พวกเขามีเวลาหนึ่งนาทีในการแก้โจทย์
381
00:17:28,640 --> 00:17:31,990
คนที่แก้สมการได้มากที่สุดจะได้รับรางวัล
382
00:17:32,190 --> 00:17:33,030
- และเริ่ม
- เริ่ม
383
00:17:33,230 --> 00:17:35,990
กลุ่มอ่านหนังสือของเรา
อ่านหนังสือสัปดาห์ละเล่ม
384
00:17:36,190 --> 00:17:37,950
จากนั้นพวกเขาเขียนบทละครเวทีให้น่าทึ่ง
385
00:17:38,150 --> 00:17:40,960
และแสดงตอนเที่ยงที่ห้องพักครู
386
00:17:41,160 --> 00:17:43,170
กลุ่มดาราศาสตร์อยู่ตรงนั้น
387
00:17:43,370 --> 00:17:46,020
พวกเขากำลังขายลูกอมแท่ง
เพื่อซื้อกล้องโทรทรรศน์ใหม่
388
00:17:46,220 --> 00:17:49,610
ฉันน้ำหนักขึ้น 4.5 กิโลกรัม
เพื่อเรื่องวิทยาศาสตร์เลย
389
00:17:49,810 --> 00:17:52,860
ทีนี้นี่มีกลุ่มภาษาของเรา
390
00:17:53,060 --> 00:17:55,950
พวกเขากำลังอ่าน แมเดอไลน์
เป็นภาษาฝรั่งเศส
391
00:17:56,650 --> 00:17:57,700
คุณนายมัวเยอส์
392
00:17:57,900 --> 00:17:59,410
ค่ะ คุณไวส์แมน
393
00:18:00,450 --> 00:18:02,120
ตรงนั้นคือกลุ่มอะไรครับ
394
00:18:02,450 --> 00:18:04,120
นั่นคือกลุ่มที่มีความสุขค่ะ
395
00:18:04,540 --> 00:18:06,330
- ขอโทษครับ อะไรนะ
- กลุ่มที่มีความสุข
396
00:18:06,540 --> 00:18:08,780
แล้วพวกเขาเก่งเรื่องไหนครับ
397
00:18:08,980 --> 00:18:10,920
พวกเขาเก่งเรื่องการมีความสุขค่ะ
398
00:18:11,380 --> 00:18:12,530
ผมไม่เข้าใจ
399
00:18:12,730 --> 00:18:15,870
พวกเขาสร้างโรงแรม
ซื้อกล้องโทรทรรศน์
400
00:18:16,070 --> 00:18:19,160
พวกเขาคือโรงละครหน้าร้อน
ที่ทำงานได้อย่างเต็มที่
401
00:18:19,360 --> 00:18:22,410
และโต๊ะนั้นที่หลานชายผมอยู่ก็แค่...
402
00:18:22,610 --> 00:18:23,390
มีความสุข
403
00:18:25,270 --> 00:18:27,640
- พวกเขาแค่เดินเป็นวงกลม
- ใช่ค่ะ
404
00:18:28,060 --> 00:18:29,980
- ทำไมครับ
- มันทำให้พวกเขามีความสุข
405
00:18:30,480 --> 00:18:34,690
คุณนายฟอสเตอร์ นี่คุณไวส์แมน
อีธานเป็นหลานชายของเขา
406
00:18:35,280 --> 00:18:37,300
อีธานเป็นหนึ่งในเด็กที่มีความสุขที่สุด
407
00:18:37,500 --> 00:18:39,810
อีธานมีไม้กายสิทธิ์ เขาเป็นผู้นำเหรอครับ
408
00:18:40,010 --> 00:18:42,390
ไม่ใช่ค่ะ ลำดับชั้นจะไม่ทำให้
พวกเขามีความสุข
409
00:18:42,590 --> 00:18:43,730
ใครเป็นคนตัดสินกลุ่มพวกนี้
410
00:18:43,930 --> 00:18:46,520
ตอนต้นปีมีการทดสอบ
ความสามารถของเด็กๆ
411
00:18:46,720 --> 00:18:48,980
การทดสอบจะเป็นตัวตัดสิน
เรื่องความถนัดและกลุ่ม
412
00:18:49,180 --> 00:18:51,900
คงมีการเข้าใจผิด
ความผิดพลาดทางธุรการ
413
00:18:52,100 --> 00:18:53,530
ไม่มีเหตุผลที่ต้องอารมณ์เสียนะคะ
414
00:18:53,730 --> 00:18:56,030
เขาเดินวนเป็นวงกลม แค่นั้นเหรอครับ
415
00:18:56,230 --> 00:18:58,870
คุณไวส์แมน อีธานเป็นเด็กที่น่ารัก
และมีสุขภาพดี
416
00:18:59,070 --> 00:19:00,740
แล้วก็มีความสุขด้วย
417
00:19:00,940 --> 00:19:02,040
มีความสุขมากๆ
418
00:19:02,240 --> 00:19:05,040
- มีความสุขที่สุดในโรงเรียน
- ความสุขที่สุดที่เราเคยเจอ
419
00:19:05,240 --> 00:19:08,210
ฉันไม่เคยเจอเด็กที่มีความสุขเท่าอีธาน
420
00:19:08,410 --> 00:19:09,710
ผมยืนกรานให้เขาทดสอบอีกครั้ง
421
00:19:09,910 --> 00:19:12,420
- ปีหน้าค่ะ
- ไม่ครับ ไม่ใช่ปีหน้า ตอนนี้เลย
422
00:19:12,620 --> 00:19:13,340
คุณไวส์แมน...
423
00:19:13,540 --> 00:19:16,660
ผมเคยดำรงตำแหน่ง
ศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย
424
00:19:16,860 --> 00:19:20,200
ผมเคยทำงานที่เบลล์ แล็บส์
ผมมีสิทธิบัตร 12 รายการที่รอดำเนินการ
425
00:19:20,400 --> 00:19:22,700
นั่นคือหลานชายของผม
เขาเป็นคนตระกูลไวส์แมน
426
00:19:22,900 --> 00:19:25,910
- ไม่มีทางที่เขาจะมีความสุข
- เริ่ม
427
00:19:28,370 --> 00:19:30,270
- เยี่ยม
- ผู้คนทั้งช่องอยู่ที่นั่น
428
00:19:30,470 --> 00:19:33,540
นักแสดง ทีมงาน ฟิลลิป
และมอร์ริส จ้องมาที่เรา
429
00:19:33,790 --> 00:19:35,990
ผมพูดประโยคนึง คนหัวเราะกันใหญ่
430
00:19:36,190 --> 00:19:38,870
จู่ๆ ไอ้กร๊วกที่ไหนไม่รู้พูดขึ้นมาว่า
431
00:19:39,070 --> 00:19:41,620
"มันอ่านว่า ละฮาม
ไม่ใช่ ลาฮาม คุณสตีเวนส์"
432
00:19:41,820 --> 00:19:43,370
งานแรกเลย งานแรก โอเคนะ
433
00:19:43,570 --> 00:19:46,540
ผมมองไปที่เด็กช่วยทำพิธี
ที่นั่งอยู่ เขาใส่สูทของพ่อ...
434
00:19:46,740 --> 00:19:47,620
มันเป็นสูทของพ่อ
435
00:19:47,820 --> 00:19:51,900
ผมคิดว่า "เด็กคนนั้นช่างกล้า เขาทำให้
ผมนึกถึงตัวเอง" ผมเลยไล่เขาออก
436
00:19:53,650 --> 00:19:55,510
- สวัสดีครับ
- มิดจ์
437
00:19:55,710 --> 00:19:57,010
แค่ต้องไปเติมหน้าค่ะ
438
00:19:57,210 --> 00:20:00,140
แดนนี่ ผมขอแนะนำมิดจ์ เมเซิล
นักเขียนหญิงประจำรายการของเรา
439
00:20:00,340 --> 00:20:01,780
สวัสดีค่ะ ฉันเป็นแฟนตัวยงเลย
440
00:20:02,030 --> 00:20:03,370
ผมนั่งที่ของคุณอยู่ใช่ไหม
441
00:20:03,570 --> 00:20:05,680
ในทางเทคนิค ทุกที่เป็นของเอ็นบีซี
442
00:20:05,880 --> 00:20:07,140
ไม่ครับ ผมรู้กฎ
443
00:20:07,340 --> 00:20:09,190
การนั่งที่ที่ถูกกำหนดไว้ในห้องนักเขียน
444
00:20:09,390 --> 00:20:12,400
ก็เหมือนแก้ไขภาษาฮีบรูของผู้ชายคนหนึ่ง
ทั้งที่คุณมาจากเนแบรสกา
445
00:20:12,600 --> 00:20:13,360
วิสคอนซิน
446
00:20:13,560 --> 00:20:14,780
มีที่ว่างตรงนี้
447
00:20:14,980 --> 00:20:16,950
จริงๆ แล้วผมมาเพื่อขอให้ช่วย
448
00:20:17,140 --> 00:20:18,450
ได้ทุกอย่างเลยครับ
449
00:20:18,650 --> 00:20:20,030
ถ้าคุณได้เห็นตัวเองตอนนี้คงจะดี
450
00:20:20,230 --> 00:20:21,450
คืนนี้ผมมาออกรายการของคุณ
451
00:20:21,650 --> 00:20:23,450
ไม่มีใครแปลกใจเลยเหรอ ดี
452
00:20:23,650 --> 00:20:26,620
ทีนี้ปกติผมโปรโมตการแสดง
ผมอยู่ในเวกัส
453
00:20:26,820 --> 00:20:30,730
รายการทีวีของผมมีซีซั่นใหม่
แต่คราวนี้ผมเขียนหนังสือ
454
00:20:31,600 --> 00:20:33,770
หนังสือเล่มนั้น ผมเป็นนักเขียน
455
00:20:34,150 --> 00:20:36,560
เหมือนดิกเคนส์ ถ้าเขาโตในเบนสันเฮิสต์
456
00:20:37,110 --> 00:20:39,590
เรื่องของสองนคร
ขายได้มากกว่า 100 ล้านเล่ม
457
00:20:39,790 --> 00:20:42,570
ผมต้องขายให้ได้ 101 ล้านเล่ม
ผมต้องทำให้ได้ดี
458
00:20:43,150 --> 00:20:45,600
ด้วยความคิดนั้น ผมจะอ่านมุกตลกให้ฟัง
459
00:20:45,800 --> 00:20:50,850
ส่งให้ผมโดยทีมนักเขียนตลกของผม
เมื่อเช้านี้ ผมอยากได้ความเห็นของคุณ
460
00:20:51,050 --> 00:20:52,710
เราอยู่ตรงนี้เพื่อคุณแล้ว ใช่ไหม
461
00:20:53,370 --> 00:20:55,920
- มิดจ์
- ไม่มีทาง ไอ้เวรนั่นจะขโมยที่นั่งของฉัน
462
00:20:56,420 --> 00:20:57,250
ตลกดี
463
00:20:58,960 --> 00:21:03,050
เคนเนดีจัดตั้งหน่วยสันติภาพสหรัฐฯ
ตอนนี้เด็กน่าเบื่อก็ดังได้เหมือนกัน
464
00:21:04,050 --> 00:21:07,290
ต่อไป บาร์บี้มีแฟนแล้วชื่อเคน
465
00:21:07,490 --> 00:21:10,500
ผมว่าคงคบกันไม่ยืนยาว เขาดูปลอมๆ
466
00:21:10,700 --> 00:21:11,560
ยังฟังผมอยู่ไหม
467
00:21:11,980 --> 00:21:14,380
ดิอะพาร์ตเมนต์
ได้รับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม
468
00:21:14,580 --> 00:21:16,050
ปีหน้าคือเรื่อง เช่าช่วงต่อ
469
00:21:16,250 --> 00:21:20,480
โอเค ตามความเห็นที่เป็นกลางของคุณ
คิดว่านักเขียนของผมเกลียดผมไหม
470
00:21:20,900 --> 00:21:22,260
เราคิดมุกใหม่ๆ ให้ได้
471
00:21:22,460 --> 00:21:25,850
ทุกครั้งที่คุณมาออก
รายการทอล์คโชว์ คุณเล่นมุก
472
00:21:26,050 --> 00:21:26,890
ผมเป็นนักแสดงตลก
473
00:21:27,090 --> 00:21:29,910
ถ้าผมถอนฟันคุดของกอร์ดอน
มันคงจะแปลก
474
00:21:30,280 --> 00:21:33,870
{\an8}ค่ะ แต่ตอนนี้คุณอยากให้ผู้คน
อ่านหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของคุณ
475
00:21:34,370 --> 00:21:36,820
{\an8}ทำไมไม่พูดเรื่องชีวิตของคุณ
พ่อแม่ของคุณล่ะคะ
476
00:21:37,020 --> 00:21:38,320
{\an8}ได้สิ แล้วมันตลกตรงไหน
477
00:21:38,520 --> 00:21:40,360
{\an8}มันน่าสนใจ มันเป็นเรื่องจริง
478
00:21:40,560 --> 00:21:42,320
{\an8}คุณทำให้มันตลกได้
479
00:21:42,520 --> 00:21:44,140
{\an8}เยี่ยม การบ้าน ขอบคุณ
480
00:21:44,340 --> 00:21:45,830
แดนนี่ กอร์ดอนพร้อมเจอคุณแล้วค่ะ
481
00:21:46,030 --> 00:21:48,390
ขอบคุณ เด็กๆ หามุกตลกให้ผมที
482
00:21:48,590 --> 00:21:50,540
เปิดสมุดจด ดูใต้เบาะรองนั่งโซฟา
483
00:21:50,740 --> 00:21:53,890
ลองทำตัวเป็นลุงมาร์วินขี้เมา
ทำให้คนหัวเราะมุกของผม
484
00:21:54,350 --> 00:21:55,730
พาผมไปหาหัวหน้าของคุณ
485
00:21:56,310 --> 00:21:57,150
ไม่
486
00:21:59,190 --> 00:22:02,840
มันผิดปกติมากที่นักเรียนทำได้แย่กว่าเดิม
ในการสอบครั้งที่สอง
487
00:22:03,040 --> 00:22:07,720
ครอบคลุมทุกวิชา คณิตศาสตร์
ภาษาอังกฤษ วิทยาศาสตร์ ตรรกะ
488
00:22:07,920 --> 00:22:10,020
แต่ครั้งนี้เขาสะกดชื่อตัวเองถูก
489
00:22:10,220 --> 00:22:14,120
ซึ่งดีกว่าการสอบครั้งที่แล้วมาก
นั่นน่าตื่นเต้นค่ะ
490
00:22:14,700 --> 00:22:16,440
ผมแค่ไม่เข้าใจ
491
00:22:16,640 --> 00:22:19,610
จู่ๆ เราให้เขาทดสอบใหม่
เขาอาจจะตกใจ
492
00:22:19,810 --> 00:22:22,280
แถมเราเอาไม้กายสิทธิ์ของเขาไปด้วย
493
00:22:22,480 --> 00:22:23,820
แต่เขาเป็นคนตระกูลไวส์แมน
494
00:22:24,020 --> 00:22:25,990
นี่คือการทดสอบครั้งเดียว
ไม่มีความหมายอะไรค่ะ
495
00:22:26,190 --> 00:22:29,370
ยกเว้นว่าเขาไม่เก่งคณิตศาสตร์
วิทยาศาสตร์ ภาษาอังกฤษ หรือตรรกะ
496
00:22:29,570 --> 00:22:30,720
หรือวันต่างๆ ในสัปดาห์
497
00:22:31,350 --> 00:22:33,580
ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในจักรวาลคู่ขนาน
498
00:22:33,780 --> 00:22:38,090
เหมือนผมอยู่ในแดนสนธยา
โดยไม่มีร็อด เซอร์ลิงคอยนำทางผม
499
00:22:38,290 --> 00:22:41,970
คุณไวส์แมนคะ
โชคร้ายที่การสอบอีกครั้งในตอนนี้
500
00:22:42,160 --> 00:22:44,180
ไม่นานหลังจากที่เขาสอบครั้งแรก
501
00:22:44,380 --> 00:22:47,990
หมายความว่าคะแนนนี้
จะแทนที่คะแนนเดิมของเขา
502
00:22:48,530 --> 00:22:51,450
ตาครับ กากเพชรติดหน้าตา
503
00:22:53,120 --> 00:22:56,750
แต่วางใจได้เลยนะคะ
เขาไม่เสียที่ของเขาในกลุ่มมีความสุข
504
00:23:04,170 --> 00:23:05,130
มิเรียม
505
00:23:06,130 --> 00:23:07,320
อ้าว คุณมาถึงแล้ว
506
00:23:07,520 --> 00:23:08,490
ใช่ เรามาสาย
507
00:23:08,690 --> 00:23:11,830
อยากแน่ใจว่ามีตั๋วแน่ๆ
ฉันเลยให้เชอร์ลีย์ลงก่อน
508
00:23:12,030 --> 00:23:14,660
ฉันควรต้องโบกมือให้เขา
และเขาจะไปจอดรถ
509
00:23:14,860 --> 00:23:15,580
ฝนกำลังตก
510
00:23:15,780 --> 00:23:17,920
ถ้าฉันไม่เห็นเขา ฉันจะกลับเข้าไปข้างใน
511
00:23:18,120 --> 00:23:20,800
ฉันขับผ่านมา
ฉันไม่เห็นเชอร์ลีย์ ฉันเลยขับวน
512
00:23:21,000 --> 00:23:23,880
- เราเลยคลาดกันตลอด
- ฉันไม่อยู่ตรงถนน เชอร์ลีย์กลับเข้าไป
513
00:23:24,080 --> 00:23:26,300
เชอร์ลีย์ไม่อยู่ตรงนั้น วนอีกรอบ
514
00:23:26,500 --> 00:23:29,550
เราวนอยู่แบบนี้สองชั่วโมง
ในที่สุดฉันก็ยอมแพ้และจอดรถ
515
00:23:29,750 --> 00:23:33,060
ขอบคุณพระเจ้า
ที่ตั๋วอยู่ตรงที่เธอบอกไว้เป๊ะๆ
516
00:23:33,260 --> 00:23:34,100
ฉันบอกคุณแล้ว
517
00:23:34,300 --> 00:23:36,480
เธอช่วยชี้คนที่เอาตั๋วให้เราทีได้ไหม
518
00:23:36,680 --> 00:23:37,870
เราอยากขอบคุณพวกเขา
519
00:23:38,580 --> 00:23:39,910
นี่ รายการจะเริ่มแล้วค่ะ
520
00:23:40,160 --> 00:23:43,750
เอ้านี่ เดี๋ยว ฉันทำแซนด์วิช
มาให้แดนนี่ เอาให้เขานะ
521
00:23:44,000 --> 00:23:47,840
และเรากลับมาในห้า สี่ สาม
522
00:23:56,060 --> 00:23:57,120
กลับเข้าสู่รายการครับ
523
00:23:57,320 --> 00:24:00,890
แขกรับเชิญคนแรกของเราคือดาวดัง
ของรายการยอดฮิต แดนนี่ สตีเวนส์โชว์
524
00:24:01,140 --> 00:24:03,510
เขาคือนักแสดงตามไนต์คลับ โปรดิวเซอร์
525
00:24:03,700 --> 00:24:07,780
แต่ตำแหน่งที่เขาคิดว่า
ตรงกับเขาที่สุดคือขวัญใจอเมริกา
526
00:24:08,110 --> 00:24:09,440
แดนนี่ สตีเวนส์ครับ
527
00:24:17,200 --> 00:24:18,020
เขามาแล้ว
528
00:24:18,220 --> 00:24:20,540
ผมไม่ได้บอกว่า "นักเต้น"
คุณมักเดินเต้นออกมาตลอด
529
00:24:25,840 --> 00:24:26,820
แดนนี่
530
00:24:27,020 --> 00:24:29,090
กอร์ดี้
531
00:24:29,760 --> 00:24:30,780
ยินดีมากที่คุณมาที่นี่
532
00:24:30,980 --> 00:24:33,680
ยินดีมากที่ได้กลับมา
ชอบสิ่งที่คุณปรับเปลี่ยนในรายการนะ
533
00:24:33,890 --> 00:24:35,600
ผมไม่ได้ทำอะไรเลย
534
00:24:36,260 --> 00:24:38,970
มันได้ผล "ไม่ได้ทำอะไรเลย" ได้ผลกับคุณ
535
00:24:39,970 --> 00:24:42,790
ผมได้ดูการแสดงของคุณที่โคปา
มันเยี่ยมมาก
536
00:24:42,990 --> 00:24:43,710
ขอบคุณ
537
00:24:43,910 --> 00:24:47,720
การแสดงของคุณยังไปได้สวย
และตอนนี้ได้ยินว่าคุณเขียนหนังสือ
538
00:24:47,920 --> 00:24:48,900
ใช่แล้ว
539
00:24:50,230 --> 00:24:52,220
ต้องไปซื้อหนังสือ
เขียนหนังสือเป็นไงบ้างครับ
540
00:24:52,420 --> 00:24:54,490
มันเงียบมาก สงบ
541
00:24:54,740 --> 00:24:56,520
คุณไม่ต้องใส่กางเกง
นั่นถือเป็นข้อดีเพิ่มเติม
542
00:24:56,720 --> 00:24:58,980
เหมือนคุณเลย คุณไม่ใส่กางเกง
543
00:24:59,180 --> 00:25:03,190
แต่การเขียนเรื่องชีวิตตัวเองมันแตกต่าง
เพราะคุณต้องจำสิ่งต่างๆ
544
00:25:03,390 --> 00:25:06,630
จากนั้นคุณต้องเปลี่ยนชื่อกับวันที่
คุณจะได้ไม่ถูกฟ้อง
545
00:25:07,380 --> 00:25:08,860
นี่พ่อแม่คุณเหรอ
546
00:25:09,060 --> 00:25:11,670
ครับ นั่นมิตตาและโจเซฟ
547
00:25:12,090 --> 00:25:14,130
และนั่นคือหลังจากที่พวกเขารวยแล้ว
548
00:25:15,380 --> 00:25:18,830
พ่อแม่ผมเป็นผู้อพยพ
แกร่ง เป็นคนแกร่งมากๆ
549
00:25:19,030 --> 00:25:21,500
พวกเขาต้องแกร่ง
เพราะชีวิตไม่ได้ให้อะไรพวกเขาเลย
550
00:25:21,700 --> 00:25:23,850
พวกเขาไม่มีเตียงนอน
พวกเขานอนบนก้อนหิน
551
00:25:24,440 --> 00:25:27,760
ต้องหนีออกจากหมู่บ้านของตัวเอง
ตอนที่มีพวกคนขี่ม้ามาบอกว่า
552
00:25:27,960 --> 00:25:29,320
"แถวนี้มีอะไรไวไฟบ้าง"
553
00:25:29,980 --> 00:25:30,760
มันแย่มากเลย
554
00:25:30,960 --> 00:25:32,840
พวกเขาขนทุกอย่างที่มี
555
00:25:33,040 --> 00:25:37,140
และออกเดินทางผ่านป่า แม่น้ำ
ข้ามภูเขา ด้วยการเดินเท้าทั้งหมด
556
00:25:37,340 --> 00:25:40,230
เจอพายุหิมะ หมีโจมตี
ผมนึกภาพไม่ออกเลย
557
00:25:40,430 --> 00:25:43,450
ถ้ามีคนต่อคิวที่
บาร์นีย์ กรีนกราส ผมสติแตก
558
00:25:44,040 --> 00:25:45,480
ถ้าปลาสเตอร์เจียนหมด
559
00:25:45,680 --> 00:25:48,480
ใช่แล้ว ในที่สุดพ่อแม่ผมมาถึงเกาะเอลลิส
560
00:25:48,680 --> 00:25:51,400
ที่ที่พวกเขาถูกกักตัวทันที
เป็นเวลาสองเดือน
561
00:25:51,600 --> 00:25:52,960
- ทำไมครับ
- พวกเขาไม่สบาย
562
00:25:53,340 --> 00:25:56,120
พวกเขาเป็นทุกโรค
ไทฟอยด์ ปอดบวม มาลาเรีย
563
00:25:56,320 --> 00:25:59,510
พวกเขาป่วยมาก เจ้าหน้าที่
ตรวจคนเข้าเมืองเปลี่ยนชื่อเป็น...
564
00:26:02,310 --> 00:26:05,850
ผมใช้ชื่อนั้นในวงการบันเทิงไม่ได้
มันดูเป็นยิวเกินไป
565
00:26:08,310 --> 00:26:10,630
ในที่สุดพวกเขาย้ายไปอยู่
ห้องเช่าที่ถนนเดแลนซีย์
566
00:26:10,830 --> 00:26:12,930
และมีลูกด้วยกันเก้าคน
567
00:26:13,130 --> 00:26:16,800
เพราะอย่างที่แม่ผมบอก
"แม้ว่าเราไม่มีเงินไปดูหนัง
568
00:26:17,000 --> 00:26:20,120
"คืนวันเสาร์วนมาทุกสัปดาห์
ลูกต้องทำอะไรสักอย่าง"
569
00:26:21,530 --> 00:26:22,850
ปรัชญาน่าสนใจ
570
00:26:23,050 --> 00:26:26,790
แม่ผมเป็นคนที่น่าสนใจ
ท่านกอดใครไม่บ่อย แต่เป็นผู้รอดชีวิต
571
00:26:27,500 --> 00:26:29,460
แม่ทำงานทุกวันตลอดชีวิต
572
00:26:30,000 --> 00:26:33,820
ตอนผมอยู่ป.6
เธอได้งานขับรถบรรทุกขนผ้าซักรีด
573
00:26:34,020 --> 00:26:36,800
แม่ขับรถกลับบ้าน
พ่อผมกำลังข้ามถนน
574
00:26:37,000 --> 00:26:40,090
พ่อสะดุด ล้มลง
และแม่ขับรถทับพ่อผมเลย
575
00:26:40,760 --> 00:26:41,700
ตายจริง เขาโอเคไหม
576
00:26:41,900 --> 00:26:44,850
แน่นอน คือว่าเขาตาย
แต่นอกจากนั้นก็โอเค
577
00:26:45,930 --> 00:26:46,770
ไม่ตลกนะ
578
00:26:47,270 --> 00:26:48,880
มันเป็นเรื่องแย่ที่สุดที่ผมเคยฟังมาเลย
579
00:26:49,080 --> 00:26:51,860
ลูกสองคนของแม่ตาย อีกสองคนติดคุก
580
00:26:52,060 --> 00:26:54,820
ครอบครัวที่เหลือของแม่
ถูกพวกนาซีกวาดล้าง
581
00:26:55,480 --> 00:26:58,890
แต่ว่าจากการเผชิญทุกเรื่อง
และประสบการณ์ชีวิตทุกอย่าง
582
00:26:59,090 --> 00:27:01,770
ครั้งเดียวที่ผมเคยเห็นแม่ร้องไห้
583
00:27:01,970 --> 00:27:05,040
คือวันที่ผมบอกแม่ว่าผมจะเป็นนักแสดงตลก
584
00:27:13,880 --> 00:27:16,030
เครื่องขายบุหรี่เสียอีกแล้ว
585
00:27:16,230 --> 00:27:20,160
มันกินเงินฉัน ฉันร้องไห้ พวกเขา
เปิดเครื่องให้ ฉันเลยเอามาหมดเลย
586
00:27:20,360 --> 00:27:22,040
เตือนผมให้พาคุณไปที่ธนาคารบ้างนะ
587
00:27:22,240 --> 00:27:24,890
เธออยู่นี่ไง หญิงมหัศจรรย์
588
00:27:25,810 --> 00:27:27,040
เขาพูดถึงฉันเหรอ
589
00:27:27,240 --> 00:27:28,210
หวังว่าจะใช่นะ
590
00:27:28,410 --> 00:27:30,090
มิดจ์ มานี่หน่อย
591
00:27:30,290 --> 00:27:32,920
โอเค แต่ถ้านี่เป็นเรื่องบุหรี่ของจิตส์
592
00:27:33,120 --> 00:27:34,880
ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเรื่องนั้นเลย
คุณควรถามเมล
593
00:27:35,080 --> 00:27:36,220
นี่ ได้ยินนะ
594
00:27:36,420 --> 00:27:38,870
คุณมานั่งข้างผม คุณต้องขยับไป
595
00:27:39,070 --> 00:27:41,100
- ขอโทษที
- เธอจะไม่นั่งตักคุณ
596
00:27:41,300 --> 00:27:43,490
- ผมกำลังขยับ ขยับแล้ว
- โทษที อัลวิน
597
00:27:44,490 --> 00:27:46,120
- หาที่นั่งซะ อัล
- ได้
598
00:27:46,490 --> 00:27:47,520
- ตรงไหนก็ได้
- โอเค
599
00:27:47,720 --> 00:27:50,150
- กำแพง สาวเสิร์ฟที่แข็งแกร่ง
- ผมจะหลบไปแล้ว
600
00:27:50,350 --> 00:27:51,860
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดี
601
00:27:52,060 --> 00:27:53,940
ดี ผมจะเลี้ยงเครื่องดื่มคุณ
602
00:27:54,140 --> 00:27:56,360
- ฉันมีเครื่องดื่มแล้วค่ะ
- นั่นไม่ใช่เครื่องดื่มที่เหมาะ
603
00:27:56,560 --> 00:27:58,490
เธอจะสั่งสิ่งที่เชอร์ลีย์ เทมเพิลดื่ม
604
00:27:58,690 --> 00:28:01,180
หลังจากจูดี้ การ์แลนด์ได้เล่น
พ่อมดแห่งออซ
605
00:28:02,260 --> 00:28:03,620
คืนนี้คือชัยชนะ
606
00:28:03,820 --> 00:28:04,950
มันผ่านไปด้วยดีมากค่ะ
607
00:28:05,150 --> 00:28:06,370
ผลงานของคุณ
608
00:28:06,570 --> 00:28:08,790
- ไม่ใช่ค่ะ ผลงานของคุณ
- ผลงานอะไร
609
00:28:08,990 --> 00:28:11,340
กอร์ดอน ผู้หญิงคนนี้
เหมือนนักสำรวจที่กล้าหาญ
610
00:28:11,540 --> 00:28:13,670
กล้าค้นหาสิ่งที่
ไม่เคยมีใครเคยเจอมาก่อน
611
00:28:13,870 --> 00:28:15,510
มุกที่ได้ผล
612
00:28:15,710 --> 00:28:16,760
คุณพูดเกินไป
613
00:28:16,960 --> 00:28:18,970
คุณคืออเมริโก เวสปุชชี
เซอร์วอลเตอร์ ราลีห์
614
00:28:19,170 --> 00:28:21,320
อะมีเลีย แอร์ฮาร์ต ถ้าเธอรอดชีวิต
615
00:28:22,820 --> 00:28:24,270
พวกคุณรู้จักกันได้ยังไง
616
00:28:24,470 --> 00:28:26,520
- เจอกันที่ห้องนักเขียน
- ของรายการผมเหรอ
617
00:28:26,720 --> 00:28:28,770
ผมเข้าไปในห้องนั้นแบบยาจก
และออกมาอย่างราชา
618
00:28:28,970 --> 00:28:31,810
- เมื่อไหร่
- เธอบอกว่า "เล่าเรื่องครอบครัวคุณ"
619
00:28:32,010 --> 00:28:34,070
ถ้ามันน่าสนใจ คุณจะทำให้มันตลกได้
620
00:28:34,270 --> 00:28:35,230
ผมแทบไม่มีสิทธิ์เข้าไป
621
00:28:35,430 --> 00:28:36,490
ฉันแค่ทำงานของฉัน
622
00:28:36,690 --> 00:28:39,510
ใช่ งานของคุณ เอาละ ดื่ม
623
00:28:42,430 --> 00:28:43,260
ดื่ม
624
00:28:45,090 --> 00:28:47,390
ผมอยากเสนออะไรหน่อย
625
00:28:47,810 --> 00:28:50,380
ผมมีรายการใหม่ที่ผมผลิต
626
00:28:50,570 --> 00:28:52,750
- และผมคิดว่าคุณจะเหมาะมาก
- สำหรับอะไรคะ
627
00:28:52,950 --> 00:28:54,900
- รู้จักลอเร็ตตา ยังไหม
- แค่ที่ได้ยินจากโบสถ์ค่ะ
628
00:28:55,400 --> 00:28:57,380
ผมกำลังจะทำรายการซิตคอมให้เธอ
629
00:28:57,580 --> 00:28:58,720
ลอเร็ตตา ยังตลกเหรอคะ
630
00:28:58,920 --> 00:29:02,300
ถ้ามีเรื่องราวที่ใช่ เธอตลกแน่
จีน เทียร์นีย์ก็อยากทำรายการทีวี
631
00:29:02,500 --> 00:29:04,140
- คุณรู้จักจีน เทียร์นีย์ใช่ไหม
- รู้จักสิคะ
632
00:29:04,340 --> 00:29:06,910
นี่คือดาราดัง ผู้คนจะดูแน่
633
00:29:07,160 --> 00:29:10,230
ผมสงสัยว่าคุณอยากมาทำงานให้ผมไหม
634
00:29:10,430 --> 00:29:11,150
- อะไรนะ
- อะไร
635
00:29:11,350 --> 00:29:13,560
คุณเลือกรายการที่คุณอยากทำได้เลย
636
00:29:13,760 --> 00:29:15,980
- ฉันไม่ใช่นักเขียนบท
- เธอเป็นนักเขียนมุกตลก
637
00:29:16,180 --> 00:29:17,440
- ต่างกันมาก
- หน้ามือกับหลังมือ
638
00:29:17,640 --> 00:29:20,300
"ถ้ามันน่าสนใจ..." ใครพูดแบบนั้นกัน
639
00:29:20,500 --> 00:29:21,740
ฉันพูดถึงคุณ
640
00:29:21,940 --> 00:29:25,910
ไม่ คุณพูดถึงเรื่องราว
ตัวละคร นั่นคือการเขียนบท
641
00:29:26,110 --> 00:29:29,410
คุณเป็นผู้หญิง รายการพวกนี้มีผู้หญิงแสดงนำ
ใครจะเหมาะเขียนบทไปกว่านี้
642
00:29:29,610 --> 00:29:31,920
แดนนี่ คุณทำอะไรน่ะ
643
00:29:32,120 --> 00:29:34,130
- ผมเสนองานให้เธอ
- เธอมีงานอยู่แล้ว
644
00:29:34,330 --> 00:29:35,460
ตอนนี้เธอมีงานที่ดีกว่าไง
645
00:29:35,660 --> 00:29:37,420
เธอทำงานที่นี่ได้เงินดีนะ
646
00:29:37,620 --> 00:29:40,260
- ถ้าเธอทำงานกับผมจะได้เงินดีกว่า
- คุณรู้ได้ยังไง
647
00:29:40,460 --> 00:29:42,890
ผมจะถามว่าเธอได้เงินเท่าไหร่
และให้เธอมากกว่านั้น
648
00:29:43,090 --> 00:29:44,800
คุณจะแย่งนักเขียนไปจากผมเหรอ
649
00:29:45,000 --> 00:29:47,060
แค่คนนี้ ที่เหลือคุณเก็บไว้ได้
โทษทีนะ อัล
650
00:29:47,260 --> 00:29:49,830
- ไม่มีปัญหา
- ไม่ๆ ผมเป็นคนเจอเธอ
651
00:29:50,030 --> 00:29:52,060
- แล้วไง คนเจอคือเจ้าของเหรอ
- โอเค หนุ่มๆ
652
00:29:52,260 --> 00:29:54,230
ทำไมคุณถึงทำแบบนี้
653
00:29:54,430 --> 00:29:56,400
- นี่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว
- ไม่ใช่เหรอ
654
00:29:56,600 --> 00:29:58,030
คุณสั่งเครื่องดื่มลงบัญชีผม
655
00:29:58,230 --> 00:29:59,860
ก็ได้ ผมจะจ่ายค่าเครื่องดื่มเอง
656
00:30:00,060 --> 00:30:01,740
- มันมีกฎนะ
- กฏอะไร
657
00:30:01,940 --> 00:30:04,120
แค่กฎของสังคม
658
00:30:04,310 --> 00:30:06,410
ช่างปะไร ผมเห็นคนมีพรสวรรค์
ผมก็คว้าตัวมา
659
00:30:06,610 --> 00:30:09,390
พรสวรรค์เหรอ
ผมว่าคุณไม่ได้ต้องการพรสวรรค์ของเธอ
660
00:30:09,590 --> 00:30:10,870
- กอร์ดอน
- หมายความว่าไง
661
00:30:11,070 --> 00:30:12,040
คุณก็รู้
662
00:30:12,240 --> 00:30:13,880
ผมแต่งงานแล้ว ไอ้ทึ่ม
663
00:30:14,070 --> 00:30:17,960
ผมไม่สนว่าใครจะเขียนบทให้เธอ
ลอเร็ตตา ยังจะไม่มีทางตลกได้
664
00:30:18,160 --> 00:30:19,460
มีแต่คนโง่ที่จะคิดอย่างนั้น
665
00:30:19,660 --> 00:30:21,510
เรามาพนันกันไหมล่ะ
666
00:30:21,710 --> 00:30:22,800
พอกันที ลุกมา
667
00:30:23,000 --> 00:30:25,220
ล้อเล่นหรือไง
ผมเคยเป็นนักมวยในกองทัพ
668
00:30:25,420 --> 00:30:28,010
คุณเคยเป็นนักมวยในหนังเกี่ยวกับกองทัพ
669
00:30:28,210 --> 00:30:30,600
อย่างน้อยผมก็มาจากบรุกลิน
คุณมันคนแคนาดานะ
670
00:30:30,800 --> 00:30:32,730
เราย้ายไปที่นั่นตอนผมห้าขวบ
671
00:30:32,930 --> 00:30:34,230
นี่ ทุกคนหันมามองแล้ว
672
00:30:34,430 --> 00:30:36,500
นี่ เกิดอะไรขึ้น กอร์ดอน
673
00:30:37,210 --> 00:30:40,000
หาเรื่องอีกแล้วเหรอ
ฉันจับโยนทิ้งนอกร้านเลยนะ
674
00:30:40,330 --> 00:30:42,990
เอาเลย คราวที่แล้ว
นายหลังเดาะไปเป็นเดือน
675
00:30:43,190 --> 00:30:45,970
คราวนั้นฉันมีอาการอยู่ก่อนแล้ว ไอ้บ้า
676
00:30:46,760 --> 00:30:47,590
ก็ได้
677
00:30:48,880 --> 00:30:52,080
{\an8}มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย
ปี 1954
678
00:30:52,280 --> 00:30:55,520
{\an8}มันอยู่ตรงนี้สักแห่ง เดี๋ยว
679
00:30:56,890 --> 00:30:57,810
เจอแล้ว
680
00:30:59,140 --> 00:31:00,590
ยังไงก็ต้องระวังไว้
681
00:31:00,790 --> 00:31:05,150
เฮอร์แมนจากแผนกไอซ์แลนด์ศึกษา
อยู่ไกลเป็นกิโลก็ยังได้กลิ่นบรั่นดีดีๆ
682
00:31:05,900 --> 00:31:07,860
นี่ไง
683
00:31:11,280 --> 00:31:15,540
เราดื่มให้งานแต่งงานของนาย
และภรรยาของนาย
684
00:31:16,790 --> 00:31:18,620
- แด่มิเรียม
- แด่มิเรียม
685
00:31:22,210 --> 00:31:25,450
โจล ฉันขอให้นายมาเจอฉันที่นี่วันนี้
686
00:31:25,650 --> 00:31:29,390
เพราะฉันมีเรื่องสำคัญมากที่อยากคุยกับนาย
687
00:31:29,590 --> 00:31:32,750
- โอเคครับ
- ลูกสาวฉันจะอยากมีลูก
688
00:31:32,940 --> 00:31:35,370
- ครับ สามคนก่อนอายุ 30
- อะไรนะ
689
00:31:35,570 --> 00:31:38,100
ก็แค่สิ่งที่เธอพูดครับ สามคนก่อนอายุ 30
690
00:31:38,350 --> 00:31:40,640
ลูกสามคนก่อนอายุ 30
เธอจะได้กลับมาสวยเช้ง
691
00:31:40,940 --> 00:31:43,970
- ฉันแค่อยากข้ามเรื่องนั้นไป
- ได้ครับ
692
00:31:44,160 --> 00:31:47,300
อย่างที่ฉันบอก นายจะมีลูกสามคน
693
00:31:47,500 --> 00:31:50,640
ในความน่าจะเป็นทั้งหมด
คนหนึ่งจะเป็นผู้ชาย
694
00:31:50,840 --> 00:31:52,560
ใช่ เราจะตั้งชื่อเขาว่าโจล จูเนียร์
695
00:31:52,760 --> 00:31:53,470
ไม่เอา
696
00:31:53,670 --> 00:31:57,520
ทีนี้ นายต้องรู้ว่ามีของขวัญบางอย่าง
697
00:31:57,720 --> 00:32:01,500
ที่แน่นอนว่าจะถูกส่งต่อ
ให้กับทายาทชายคนแรก
698
00:32:01,700 --> 00:32:03,940
ของคนฝั่งตระกูลไวส์แมน
699
00:32:04,140 --> 00:32:05,820
ของขวัญ แบบมรดกน่ะเหรอครับ
700
00:32:06,020 --> 00:32:09,820
เด็กชายตระกูลไวส์แมน
เกิดความพร้อมปัญญามหาศาล
701
00:32:10,020 --> 00:32:12,680
ยิ่งใหญ่มากจนทำให้นายงงงวย
702
00:32:13,050 --> 00:32:15,600
มันจะเกิดขึ้นช้าๆ นายจะไม่ทันสังเกตเห็น
703
00:32:16,060 --> 00:32:19,560
แต่พออายุหกขวบ มันจะแสดงให้เห็น
704
00:32:19,770 --> 00:32:21,130
- แบบปุบปับเลย
- หกขวบ
705
00:32:21,330 --> 00:32:23,460
นายน่าจะได้เห็นฉันตอนห้าขวบ
706
00:32:23,660 --> 00:32:27,170
เป็นแค่เด็กเข้าใจช้า
น่าอายสำหรับทั้งครอบครัว
707
00:32:27,370 --> 00:32:30,610
พอฉันอายุหกขวบ ที่เหลือก็เป็นแค่อดีต
708
00:32:31,650 --> 00:32:36,560
และนี่คือบันทึกของคนทุกรุ่น
709
00:32:36,760 --> 00:32:39,850
เหล่าลูกชายคนแรกของตระกูลไวส์แมน
และความสำเร็จของพวกเขา
710
00:32:40,050 --> 00:32:43,870
และเตรียมตัวให้พร้อมเลย มันน่าทึ่งมาก
711
00:32:44,120 --> 00:32:49,610
มีทั้งหมอ ทนายความ นักวิทยาศาสตร์
กษัตริย์ มีนักเล่นโอโบอย่างน้อยหนึ่งคน
712
00:32:49,810 --> 00:32:53,370
นักเขียนห้าคน นักโบราณคดี
ฆาตกรที่สร้างสรรค์มากคนหนึ่ง
713
00:32:53,570 --> 00:32:55,330
ลูกคนแรกของผมจะไม่ใช่คนไวส์แมน
714
00:32:55,530 --> 00:32:57,750
- อะไรนะ
- เขาจะเป็นคนตระกูลเมเซิล แบบผม
715
00:32:57,950 --> 00:33:00,170
ไม่สำคัญหรอก
มิเรียมเป็นคนตระกูลไวส์แมน
716
00:33:00,370 --> 00:33:02,540
ยีนของเธอจะเด่นกว่ายีนของนาย
717
00:33:02,740 --> 00:33:08,610
ลูกชายคนแรกของนายจะเป็นอัจฉริยะ
และนายจะต้องรับมือกับเรื่องนั้น
718
00:33:08,820 --> 00:33:11,300
ผมสัญญาว่าเขาจะได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด
719
00:33:11,500 --> 00:33:12,760
โรงเรียนไม่สำคัญหรอก
720
00:33:12,960 --> 00:33:15,890
สิ่งที่สำคัญคือการขาดการป้อนข้อมูล
721
00:33:16,090 --> 00:33:19,790
จากนายไปที่ลูกก่อนที่เขาจะครบหกขวบ
722
00:33:19,990 --> 00:33:20,770
อะไรนะครับ
723
00:33:20,970 --> 00:33:24,460
หลักๆ แล้วคือไม่ต้องสนใจเขา
จนกว่าเขาจะคุยกับนายก่อน
724
00:33:24,660 --> 00:33:25,820
ผมคุยกับลูกผมไม่ได้เหรอ
725
00:33:26,020 --> 00:33:29,380
ได้สิ พอเขาครบหกขวบแล้ว
726
00:33:29,630 --> 00:33:31,410
ก่อนหน้านั้นให้เงียบไปเลย
727
00:33:31,610 --> 00:33:34,080
- ผมจะสื่อสารกับเขายังไง
- มิเรียมคุยได้
728
00:33:34,270 --> 00:33:37,260
หรือถ้ามันสำคัญมาก นายก็เขียนข้อความไว้
729
00:33:37,760 --> 00:33:39,810
เอ้บ นี่ฟังดูบ้ามาก
730
00:33:40,310 --> 00:33:45,480
เชื่อเถอะ ที่เรามีหนังสือหนาขนาดนี้
มันไม่ได้มาจากการคุยกับลูกชายหรอก
731
00:33:45,810 --> 00:33:49,090
ฉันไม่ได้สนใจโนอาห์เลยตลอดห้าปี
732
00:33:49,290 --> 00:33:51,180
เช้าวันเกิดครบหกขวบของเขา
733
00:33:51,370 --> 00:33:54,640
เขาหยิบไวโอลินขึ้นมา และเขาเล่น
เพลงของโมทซาร์ทในสองสัปดาห์
734
00:33:54,840 --> 00:33:56,260
โนอาห์เล่นไวโอลินเหรอครับ
735
00:33:56,460 --> 00:33:59,430
เขาไม่ต้องเล่น เขาทำไปแล้ว เข้าใจไหม
736
00:33:59,630 --> 00:34:02,160
- ไม่เลยครับ
- ดี งั้นเราก็มีแผนแล้ว
737
00:34:02,660 --> 00:34:04,910
ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัว โจล
738
00:34:05,290 --> 00:34:08,460
ทีนี้ดื่มให้หมด
ก่อนที่เฮอร์แมนจะได้กลิ่นเรา
739
00:34:10,920 --> 00:34:14,820
จากนั้นฉันฝันว่ามนุษย์หิมะ
พยายามเอาแคร์รอตแทงฉัน
740
00:34:15,020 --> 00:34:16,590
น่าตกใจน่าดู
741
00:34:16,840 --> 00:34:18,760
พ่อคะ มานั่งสิ
742
00:34:19,050 --> 00:34:20,370
มีลูกอีกคน
743
00:34:20,570 --> 00:34:22,250
- น่าตื่นเต้นจังเลย
- ใช่ไหมคะ
744
00:34:22,450 --> 00:34:24,540
พยายามมีลูกอีกคน พยายามน่ะ
745
00:34:24,740 --> 00:34:27,710
ไม่อยากเชื่อเลยว่า
อุปกรณ์ในห้องน้ำมีหลายสีขนาดนี้
746
00:34:27,910 --> 00:34:31,920
ชีวิตเรากลับมามีแต่
นัดหมอ ฉีดยารายวันอีก
747
00:34:32,120 --> 00:34:33,680
และนิตยสารโป๊...
748
00:34:33,880 --> 00:34:35,550
นิตยสารโป๊ทำไมเหรอ
749
00:34:35,750 --> 00:34:38,850
ไม่มีอะไรครับ แม่ ผมแค่บอกว่า
มันเครียดและแพง
750
00:34:39,050 --> 00:34:41,640
- และหวังว่าจะเป็นลูกสาว
- มันจะคุ้มค่า
751
00:34:41,840 --> 00:34:45,350
ผมอุตส่าห์นึกว่าลูกคนที่สอง
คงมีส่วนลดสักอย่าง
752
00:34:45,550 --> 00:34:49,150
แบบว่าพวกเขาอาจเอา
หลอดทดลองมาใช้ซ้ำหรืออะไรแบบนี้
753
00:34:49,350 --> 00:34:51,610
นายไม่อยากให้
หมอเอาหลอดทดลองมาใช้ซ้ำแน่
754
00:34:51,810 --> 00:34:55,110
ถ้าใช้ซ้ำสามถึงห้าครั้งก็โอเคนะ
755
00:34:55,310 --> 00:34:56,240
ได้ยินไหมเนี่ย
756
00:34:56,440 --> 00:34:59,660
ฉันไม่ได้ฟังมาสองเดือนแล้ว
จะเลือกสีอะไรเหรอ
757
00:34:59,860 --> 00:35:01,250
โถส้วมสีชมพูคงเยี่ยมมาก
758
00:35:01,440 --> 00:35:03,080
- โถส้วมของพี่เป็นอะไร
- ไม่ได้เป็น
759
00:35:03,280 --> 00:35:05,830
- ทำไมต้องเปลี่ยนโถส้วม
- เพราะฉันต้องเปลี่ยนอ่างอาบน้ำใหม่
760
00:35:06,030 --> 00:35:06,920
- แล้วไง
- มันคนละสี
761
00:35:07,120 --> 00:35:08,060
แล้วมันสำคัญเหรอ
762
00:35:09,730 --> 00:35:10,980
ส่งแซลมอนรมควันให้หน่อยครับ
763
00:35:12,770 --> 00:35:15,720
ทำไมลูกไม่เคยพูดถึง
การทดสอบความถนัดของอีธาน
764
00:35:15,920 --> 00:35:16,640
ทดสอบอะไรนะคะ
765
00:35:16,840 --> 00:35:18,930
การทดสอบความถนัดของเขา
766
00:35:19,130 --> 00:35:22,890
พวกเขาให้เด็กทุกคน
ทดสอบความถนัดช่วงต้นปี
767
00:35:23,090 --> 00:35:25,040
- เขาสอบเป็นยังไงบ้าง
- เขาสอบตก
768
00:35:25,410 --> 00:35:29,330
พวกเขาบอกว่าเขาไม่มีศักยภาพอะไร
นอกจากมีความสุข
769
00:35:29,960 --> 00:35:30,980
แล้วนั่นไม่ดีเหรอคะ
770
00:35:31,180 --> 00:35:33,440
อีธานเป็นลูกชายคนแรก
ของตระกูลไวส์แมน
771
00:35:33,640 --> 00:35:36,380
ลูกชายคนแรกของตระกูลไวส์แมน
ถูกคาดหวังให้ประสบความสำเร็จ
772
00:35:36,630 --> 00:35:38,820
พวกเขาไม่ได้ถูกคาดหวังให้มีความสุข
773
00:35:39,020 --> 00:35:41,740
แค่เพราะเขามีความสุข
ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่เก่งนี่คะ
774
00:35:41,940 --> 00:35:43,200
ใช่สิ
775
00:35:43,400 --> 00:35:45,370
ไม่มีใครเลยที่ประสบความสำเร็จ
776
00:35:45,570 --> 00:35:48,170
ในสิ่งที่มีค่าในชีวิตแล้วมีความสุข
777
00:35:48,370 --> 00:35:49,380
นั่นไม่จริงหรอก
778
00:35:49,580 --> 00:35:52,300
บอกชื่อนักวิทยาศาสตร์ที่ร่าเริงมาสักคน
779
00:35:52,500 --> 00:35:54,820
ศิลปินเก่งๆ ที่สดใสสักคน
780
00:35:55,070 --> 00:35:57,300
บิดาผู้ก่อตั้งที่ตื่นเต้นสักคน
781
00:35:57,500 --> 00:35:59,300
เบนจามิน แฟรงคลิน
มีเซ็กส์บ่อยไม่ใช่เหรอ
782
00:35:59,500 --> 00:36:01,760
- ต่อหน้าทารกเนี่ยนะ
- ใช่
783
00:36:01,960 --> 00:36:05,890
แต่เมื่อคิดถึงความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของเขา
พ่อรับประกันได้ว่าเขาไม่ได้สนุกกับมัน
784
00:36:06,090 --> 00:36:07,690
ทำไมพ่อถึงอารมณ์เสียนักล่ะ
785
00:36:07,890 --> 00:36:12,610
ลูกชายของลูกสอบตกการทดสอบความถนัด
786
00:36:12,810 --> 00:36:14,380
พ่อเห็นคะแนน
787
00:36:14,670 --> 00:36:16,990
เขาไม่มีความถนัดอะไรเลย
788
00:36:17,190 --> 00:36:20,910
เขาพยายามใช้ด้านที่เป็น
ยางลบของดินสอเขียนหนังสือ
789
00:36:21,110 --> 00:36:22,370
เขาเป็นแค่เด็กชายตัวเล็กๆ
790
00:36:22,570 --> 00:36:26,040
เด็กชายตัวเล็กๆ
ที่เดินวนเป็นวงกลมทั้งวัน
791
00:36:26,240 --> 00:36:28,620
ไม่รู้ว่าอนาคตมีอะไร
792
00:36:28,820 --> 00:36:34,130
และสิ่งเดียวที่แม่ของเขาดูใส่ใจ
คือโถส้วมสีชมพูไร้สาระ
793
00:36:34,330 --> 00:36:37,220
- โถส้วมสีชมพูไม่ดีตรงไหนคะ
- โถส้วมไม่ควรเป็นสีชมพู
794
00:36:37,420 --> 00:36:39,930
- ทำไมจะไม่ได้คะ
- มันควรจะเป็นสีขาว
795
00:36:40,130 --> 00:36:43,010
โถส้วมสีชมพูก็ยังเป็นโถส้วม
แค่ว่ามันสนุก
796
00:36:43,210 --> 00:36:46,750
ไม่ใช่ทุกอย่างควรสนุก
797
00:36:46,950 --> 00:36:49,310
ไม่ใช่ทุกอย่างต้องทำให้ลูกยิ้ม
798
00:36:49,510 --> 00:36:53,000
บางครั้งลูกแค่ต้องนั่งโถส้วม
799
00:36:53,460 --> 00:36:55,590
พวกเขาโทรหาและคุณก็รีบวิ่งแจ้นมา
800
00:36:55,790 --> 00:36:57,320
เหมือนหมาสเปเนียลที่ถูกฝึกมาอย่างดี
801
00:36:57,520 --> 00:36:58,400
หยุดนะ ยานูช
802
00:36:58,600 --> 00:37:00,700
เราควรหาสายจูงของเล่นกัดได้ไว้ให้คุณ
803
00:37:00,900 --> 00:37:01,800
เงียบน่า
804
00:37:02,420 --> 00:37:04,220
นั่นคือตู้ผ้าลินิน
805
00:37:04,420 --> 00:37:07,260
ตู้ผ้าลินินคือที่ที่คุณเก็บผ้าปูโต๊ะ
806
00:37:07,680 --> 00:37:09,580
ผ้าปูที่นอน และปลอกหมอน
807
00:37:09,780 --> 00:37:12,330
ทั้งหมดอยู่ในหนังสือคู่มือในครัว
ที่ไม่มีใครแตะต้องมันเลย
808
00:37:12,530 --> 00:37:13,670
คุณบังเอิญได้เอา...
809
00:37:13,870 --> 00:37:15,840
ใช่ ฉันเอาสมุนไพรสำหรับทำลูกมาให้
810
00:37:16,040 --> 00:37:17,510
ตอนนี้ฉันจะเข้าไปในครัว
811
00:37:17,710 --> 00:37:20,470
และชงชาให้คุณ
คุณจะได้มีน้องสาวให้คาม
812
00:37:20,670 --> 00:37:21,720
และเมื่อฉันทำเสร็จแล้ว
813
00:37:21,920 --> 00:37:25,430
เราจะโทรหาบริษัทโทรศัพท์
ให้มาเอาโทรศัพท์ของเราไป
814
00:37:25,630 --> 00:37:27,240
เราไม่ต้องการมันอีกแล้ว
815
00:37:28,990 --> 00:37:32,190
เพราะแบบนี้พวกเขาถึงอยากฆ่าพวกผู้ดี
816
00:37:32,390 --> 00:37:34,150
ฉันชอบชุดเครื่องแบบใหม่ของเธอนะ
817
00:37:34,350 --> 00:37:35,520
สวัสดี ผมมาแล้ว
818
00:37:35,720 --> 00:37:36,480
สวัสดี โจล
819
00:37:36,680 --> 00:37:38,900
ขอโทษที่มาช้า ผมต้องรอรับของ
820
00:37:39,100 --> 00:37:41,590
นายทำอะไรกับลูกชายของนาย
821
00:37:42,050 --> 00:37:43,130
อะไรนะ
822
00:37:43,880 --> 00:37:45,530
นายได้คุยกับเขาไหม
823
00:37:45,730 --> 00:37:47,160
พ่อคะ พ่อทำตัวบ้าบอไปแล้ว
824
00:37:47,360 --> 00:37:49,750
ขอยืนยันเลยว่านี่ไม่ได้แกล้งทำ บอกฉันมา
825
00:37:49,950 --> 00:37:53,080
แน่นอนผมคุยกับเขาสิ
เขาเป็นลูกชายของผม
826
00:37:53,280 --> 00:37:56,750
ฉันบอกนายแบบเฉพาะเจาะจงไปแล้ว
ยิ่งนายคุยกับเขาน้อยเท่าไหร่
827
00:37:56,950 --> 00:37:59,880
- ก่อนครบหกขวบก็ยิ่งดีเท่านั้น
- ตอนนั้นคุณพูดจริงเหรอ
828
00:38:00,080 --> 00:38:02,340
แน่นอน ทำไมฉันจะไม่พูดจริงล่ะ
829
00:38:02,540 --> 00:38:03,640
เพราะมันบ้าบอมาก
830
00:38:03,840 --> 00:38:06,680
ฉันบอกนายเรื่องสายเลือด
ของขวัญตระกูลไวส์แมน
831
00:38:06,880 --> 00:38:09,180
เอ้บ นั่นไร้สาระมาก
มันไม่มีของขวัญพิเศษ
832
00:38:09,380 --> 00:38:11,940
ไม่ โจล มันมีของขวัญ
ตระกูลไวส์แมนจริงๆ
833
00:38:12,140 --> 00:38:14,120
ได้เห็นหนังสือไวส์แมนไหม
834
00:38:14,450 --> 00:38:16,520
นั่นใช่หนังสือที่เซลด้าพูดถึงหรือเปล่า
835
00:38:16,720 --> 00:38:19,070
เซลด้าจะพูดถึงหนังสือไวส์แมนทำไมคะ
836
00:38:19,270 --> 00:38:21,610
เธอเอาแต่พูดถึงหนังสือ
837
00:38:21,810 --> 00:38:23,450
อีธานไม่ได้มีอะไรผิดปกติ
838
00:38:23,650 --> 00:38:25,740
- นายเห็นกลุ่มของเขาไหม
- กลุ่มอะไรครับ
839
00:38:25,940 --> 00:38:28,290
เห็นว่าเขาอยู่
กลุ่มเด็กมีความสุขที่โรงเรียน
840
00:38:28,490 --> 00:38:29,540
แล้วมันผิดตรงไหน
841
00:38:29,740 --> 00:38:32,290
ไม่อยากเชื่อเลย เขาทำลายสายเลือด
842
00:38:32,490 --> 00:38:34,000
- ไม่ จริงเหรอ
- เรายังไม่รู้เรื่องนั้น
843
00:38:34,200 --> 00:38:38,210
แล้วคำอธิบายคืออะไรล่ะ โรส
อะไรที่อธิบายความสุขของอีธานได้
844
00:38:38,410 --> 00:38:41,050
บางทีเขาอาจจะไม่มีความสุขตอนโตขึ้น
845
00:38:41,250 --> 00:38:42,470
มันคือตอนหกขวบ
846
00:38:42,670 --> 00:38:46,510
ผมว่ามีทายาทชายคนแรกสองสามคน
ที่ไม่ได้แสดงความสามารถจนเจ็ดขวบ
847
00:38:46,710 --> 00:38:50,850
ญาติห่างๆ คนนั้น
ที่ช่วยปูทางให้เครื่องเอกซเรย์
848
00:38:51,050 --> 00:38:54,400
ใช่ แต่ก็มีเหตุขัดข้อง
849
00:38:54,590 --> 00:38:56,480
ตอนนั้นมีสงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซีย
850
00:38:56,680 --> 00:38:58,400
แต่ในที่สุดก็แสดงความสามารถใช่ไหม
851
00:38:58,600 --> 00:39:00,730
ฉันหวังว่าคามจะเป็นคนฉลาด
852
00:39:00,930 --> 00:39:01,740
เขาจะฉลาดแน่
853
00:39:01,940 --> 00:39:03,860
แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ ถ้าเขาโง่ล่ะ
854
00:39:04,060 --> 00:39:07,160
แล้วเราต้องเสแสร้งทั้งชีวิต
ว่าเขาฉลาดเหรอ
855
00:39:07,360 --> 00:39:08,930
ห่วงโซ่ยังไม่ถูกทำลาย
856
00:39:09,130 --> 00:39:12,750
ถ้าลูกสาวเราโง่
และเรามีลูกโง่ๆ สองคนวิ่งไปมาล่ะ
857
00:39:12,950 --> 00:39:15,120
อย่างน้อยพวกเขาก็เป็นเพื่อนกับอีธานได้
858
00:39:15,320 --> 00:39:16,310
- นี่
- ใช่
859
00:39:16,640 --> 00:39:18,960
หยุดพูดเรื่องลูกผมโง่ได้แล้ว
860
00:39:19,160 --> 00:39:20,940
นี่เป็นความเชื่องมงาย
861
00:39:21,150 --> 00:39:23,400
อีธาน ตามน้องมาและไปกันได้แล้ว
862
00:39:24,070 --> 00:39:26,800
เอาละ นี่เป็นครั้งสุดท้าย
ที่ผมจะได้ยินใครๆ พูด
863
00:39:27,000 --> 00:39:29,400
เรื่องไม่ดีเกี่ยวกับ
ความสุขลูกชายผม โอเคไหม
864
00:39:30,070 --> 00:39:31,660
- บอกลาสิ
- บายค่ะ
865
00:39:32,950 --> 00:39:33,780
บายจ้ะ
866
00:39:46,000 --> 00:39:46,910
ฉันชอบแฝด
867
00:39:47,110 --> 00:39:48,370
อย่าบอกว่ามีไพ่อะไร
868
00:39:48,570 --> 00:39:49,280
ไม่รู้สิ
869
00:39:49,480 --> 00:39:53,080
- ไม่ได้สักหน่อยว่ามีไพ่อะไร
- "ชอบแฝด" แปลว่ามีไพ่คู่
870
00:39:53,280 --> 00:39:56,330
ไม่ มันหมายความว่า
ฉันชอบของสองสิ่งที่เหมือนกัน
871
00:39:56,530 --> 00:39:57,670
เหมือนพวกงี่เง่าและคุณ
872
00:39:57,870 --> 00:40:00,250
ขอยอมแพ้ตอนที่ยังมีเงิน
ส่งลูกหนึ่งคนเรียนมหาวิทยาลัยได้
873
00:40:00,450 --> 00:40:02,130
เอาด้วย ก็แค่เงินน่ะ พีท
874
00:40:02,330 --> 00:40:04,340
คำพูดผู้บริหารที่อายุน้อยที่สุด
ในประวัติศาสตร์ทอล์คโชว์
875
00:40:04,540 --> 00:40:06,880
ไม่ใช่อายุน้อยที่สุด
หนึ่งในคนที่อายุน้อยที่สุด
876
00:40:07,080 --> 00:40:07,840
- ขอตาม
- ขอตาม
877
00:40:08,040 --> 00:40:11,180
พอมาคิดว่าตอนที่ฉันเจอคุณครั้งแรก
คุณยังเป็นสมุนจอร์จ โทเลดาโนอยู่เลย
878
00:40:11,380 --> 00:40:13,060
ป้ายตำแหน่งผมที่ประตูและทุกอย่างก็บอก
879
00:40:13,260 --> 00:40:15,270
ฉันนำโชคมาให้คุณ ไมค์
880
00:40:15,470 --> 00:40:16,390
ส่วนคุณ ไม่เลย
881
00:40:16,590 --> 00:40:17,520
เลิกสนใจผมได้แล้ว
882
00:40:17,720 --> 00:40:23,030
ขอโทษนะ ฉันไม่ชอบ
พวกผีดิบที่มีบัญชีรายรับรายจ่ายเลย สิบ
883
00:40:23,220 --> 00:40:24,250
- ขอตาม
- เอาด้วย
884
00:40:24,540 --> 00:40:25,500
ขอหมอบละ
885
00:40:25,920 --> 00:40:28,030
เอาละ ไพ่ใบสุดท้าย ทุกคน
886
00:40:28,230 --> 00:40:30,740
- แซนด์วิชอร่อยมาก
- แบบไหน
887
00:40:30,940 --> 00:40:33,740
มีขนมปัง เนื้อ ชีส มะเขือเทศ
888
00:40:33,940 --> 00:40:35,500
งั้นก็แซนด์วิชทั่วไป
889
00:40:35,700 --> 00:40:36,560
จะเอายังไง
890
00:40:41,600 --> 00:40:42,380
- สิบ
- ขอหมอบ
891
00:40:42,580 --> 00:40:43,300
เกทับคุณสิบ
892
00:40:43,490 --> 00:40:44,510
ฉันเกทับที่คุณเกทับฉัน
893
00:40:44,700 --> 00:40:46,670
คุณเกทับที่ผมเกทับคุณ
แค่เพื่อจะได้เกทับผมเหรอ
894
00:40:46,870 --> 00:40:48,590
- ใช่
- นั่นไม่ใช่วิธีเล่น ไมค์
895
00:40:48,790 --> 00:40:51,400
- คิดว่าเขาจะทำอะไรล่ะ
- ก็ได้ ตาม
896
00:40:53,240 --> 00:40:54,200
ไพ่คิงสองใบ
897
00:40:55,450 --> 00:40:56,320
ไพ่สามสองใบ
898
00:40:57,950 --> 00:40:59,100
และอีกใบ
899
00:40:59,300 --> 00:41:01,480
ไปตายซะไป จะไปเอาแซนด์วิชมากินแล้ว
900
00:41:01,680 --> 00:41:03,750
อร่อยมาก ชิ้นนี้มีมัสตาร์ด
901
00:41:03,960 --> 00:41:07,030
- ทุกคน พักก่อน
- ฟังดูเข้าท่า
902
00:41:07,230 --> 00:41:08,040
เดินมากับผมหน่อย
903
00:41:08,460 --> 00:41:09,300
ได้สิ
904
00:41:10,010 --> 00:41:14,630
- ผมไม่รู้ว่าคุณมีเรื่องกับเคน
- เปล่า แค่หวังจะได้ฉลองตอนเขาตาย
905
00:41:14,970 --> 00:41:15,800
ทำไมล่ะ
906
00:41:16,050 --> 00:41:17,720
เขาคือตัวแทนของชาย บอลด์วิน
907
00:41:19,810 --> 00:41:20,750
แล้วพีทล่ะ
908
00:41:20,950 --> 00:41:22,730
เขาไม่ใช่ตัวแทนของชาย บอลด์วิน
909
00:41:23,810 --> 00:41:25,400
พีทเป็นคนนัดคิวแจ็ค พาร์
910
00:41:26,020 --> 00:41:27,460
นักจองคิวคนดังออกเที่ยวด้วยกันเหรอ
911
00:41:27,660 --> 00:41:29,690
- คุณไม่มีเพื่อนเหรอ
- ไม่ ฟังนะ
912
00:41:30,610 --> 00:41:33,430
พาร์อยากได้นักแสดงหน้าใหม่
รายการเขาอยู่อันดับสอง เขากระหาย
913
00:41:33,630 --> 00:41:37,530
พีทจะจัดการแสดง
ตลกหน้าใหม่มาแรง 12 คน สิบนาที
914
00:41:38,370 --> 00:41:40,600
- มีมิดจ์ด้วย
- อะไรนะ
915
00:41:40,800 --> 00:41:42,700
เขาตื่นเต้นมากที่จะได้เจอเธอ
916
00:41:42,910 --> 00:41:44,190
คุณพูดกับเขาเรื่องมิดจ์เหรอ
917
00:41:44,390 --> 00:41:45,520
เธอเป็นผู้หญิงคนเดียว
918
00:41:45,720 --> 00:41:48,320
ผมให้เขาจัดให้เธอแสดงช่วงท้าย
เธอจะได้เด่น
919
00:41:48,520 --> 00:41:49,400
เกิดอะไรขึ้น
920
00:41:49,600 --> 00:41:51,380
อะไร ผมนึกว่าคุณจะดีใจ
921
00:41:52,170 --> 00:41:54,950
- แล้วรายการของกอร์ดอนล่ะ
- คุณรู้กฎ
922
00:41:55,150 --> 00:41:56,830
นั่นกฎของจอร์จ จอร์จไม่อยู่แล้ว
923
00:41:57,030 --> 00:41:58,750
มันคือกฎของกอร์ดอนด้วย
924
00:41:58,950 --> 00:42:02,250
- ให้เขาเปลี่ยนกฎสิ
- ผมเพิ่งมารับตำแหน่งนี้นะ
925
00:42:02,450 --> 00:42:05,810
ผมทำอะไรไม่ได้จนกว่าเขาจะเชื่อใจผม
คุณจะรอนานแค่ไหนล่ะ
926
00:42:06,020 --> 00:42:07,590
เราหวังพึ่งกอร์ดอน
927
00:42:07,790 --> 00:42:11,270
พึ่งพาร์สิ เถอะน่า นี่คือของขวัญนะ
928
00:42:12,570 --> 00:42:15,970
- โอเค ขอบคุณ
- ได้
929
00:42:16,170 --> 00:42:18,870
นี่ ทุกคน ผมคิดว่า
เคนร้องไห้อยู่ในห้องน้ำนะ
930
00:42:20,410 --> 00:42:22,350
จริงๆ นะ ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้
931
00:42:22,550 --> 00:42:24,940
แน่นอน หวังว่ามิดจ์จะทำได้ดี
932
00:42:25,140 --> 00:42:27,460
อะไรนะ ใช่ ขอบคุณเรื่องนั้นด้วย
933
00:42:31,210 --> 00:42:32,880
แน่ใจนะว่าเป็นความคิดที่ดี
934
00:42:34,130 --> 00:42:35,620
คราวนี้มีอะไรอยู่ในเพดาน
935
00:42:35,820 --> 00:42:37,620
- เราคิดว่าเป็นแมว
- คิดว่างั้นเหรอ
936
00:42:37,820 --> 00:42:38,660
มันวิ่งเร็ว
937
00:42:38,860 --> 00:42:40,000
และมีหาง
938
00:42:40,190 --> 00:42:42,290
นี่ เธอ ออกมานี่ ฉันอยากคุยด้วย
939
00:42:42,490 --> 00:42:43,620
เราคุยในนี้ก็ได้
940
00:42:43,820 --> 00:42:45,520
ไม่ ผู้หญิงเยอะเกินไป มาเถอะ
941
00:42:46,390 --> 00:42:47,400
เยี่ยม นั่งสิ
942
00:42:47,600 --> 00:42:49,110
ฉันไม่ยักรู้ว่าคุณจะมา
943
00:42:49,310 --> 00:42:51,300
- มีเวลาแค่ไหนก่อนขึ้นแสดง
- สองสามนาที
944
00:42:51,500 --> 00:42:53,280
ฉันมีข่าวน่าตื่นเต้นมาบอก
945
00:42:53,530 --> 00:42:54,890
ฉันชอบข่าวตื่นเต้น
946
00:42:55,080 --> 00:42:56,760
ถ้าอยู่กับกอร์ดอน เธอไม่มีทางเกิดแน่
947
00:42:56,960 --> 00:42:58,120
นั่นข่าวน่าตื่นเต้นเหรอ
948
00:42:58,320 --> 00:42:59,970
- มิเรียม..
- วันนี้เป็นวันโชคดีของฉัน
949
00:43:00,170 --> 00:43:01,480
หยุดน่า นั่นไม่ใช่ข่าวที่พูดถึง
950
00:43:01,670 --> 00:43:05,040
ข่าวที่จะบอกคือ
เธอจะได้แสดงให้แจ็ค พาร์
951
00:43:05,250 --> 00:43:06,380
การแสดงเหรอ
952
00:43:06,580 --> 00:43:09,070
ไม่ อย่าถอนหายใจสิ นี่มันไม่เหมือนกันนะ
953
00:43:09,270 --> 00:43:12,650
นี่เป็นการเชิญไปแสดง ไม่ใช่ไปคัดตัว
มีการเลือกเฟ้นคนแสดงมากๆ
954
00:43:12,850 --> 00:43:14,860
และพาร์จะอยู่ที่นั่นด้วย
955
00:43:15,060 --> 00:43:16,740
นี่คือของจริง งานสำคัญ
956
00:43:16,940 --> 00:43:17,780
แจ็ค พาร์
957
00:43:17,980 --> 00:43:20,490
ฉันคุยกับคนนัดคิวหลังจากเล่นไพ่โป๊กเกอร์
958
00:43:20,690 --> 00:43:21,500
คุณชนะไหม
959
00:43:21,690 --> 00:43:24,370
ฉันกวาดเกลี้ยงโต๊ะ
ยกเว้นไอ้จ้อนพวกเขาที่ไม่ได้เอามาด้วย
960
00:43:24,570 --> 00:43:29,040
เขาบอกฉันว่าจะมีนักแสดงตลกแค่ 12 คน
และเธอเป็นผู้หญิงคนเดียว
961
00:43:29,240 --> 00:43:30,840
เธอจะได้เด่นกว่าใคร
962
00:43:31,040 --> 00:43:34,170
- ใครบอกคุณว่ากอร์ดอนจบแล้ว
- ไม่สำคัญหรอก งานนี้ดีกว่า
963
00:43:34,370 --> 00:43:37,430
ที่ฉันไปทำงานเขียนมุก
ก็เพื่อที่จะได้ออกรายการของกอร์ดอน
964
00:43:37,630 --> 00:43:41,010
นี่ ฟังฉัน ช่างหัวฟอร์ด
เขามันเด็กเมื่อวานซืน
965
00:43:41,210 --> 00:43:44,080
พาร์คือตำนาน ให้พาร์ทำให้เธอดัง
966
00:43:45,040 --> 00:43:46,600
กอร์ดอนจะดูงี่เง่าไปเลย
967
00:43:46,800 --> 00:43:50,290
เพราะเขามีคนมีฝีมืออยู่ใกล้ตัว
แล้วทำตัวทุเรศไม่ยอมให้โอกาส
968
00:43:50,540 --> 00:43:51,320
คงงั้น
969
00:43:51,520 --> 00:43:54,790
เธอไปออกรายการของพาร์ก่อน
กอร์ดอนจะต้องโกรธมาก
970
00:43:55,130 --> 00:43:55,960
ใช่
971
00:43:56,170 --> 00:43:57,920
คิดดูสิว่ามันสนุกแค่ไหน
972
00:43:58,470 --> 00:43:59,240
ใช่
973
00:43:59,440 --> 00:44:02,050
งั้นเราเปลี่ยนเป้าหมายของเรา
ไปที่พาร์ดีไหม
974
00:44:02,930 --> 00:44:03,830
ไม่ใช่แมว
975
00:44:04,030 --> 00:44:05,720
แม่งไม่ใช่แมวแน่ๆ
976
00:44:17,980 --> 00:44:20,180
- ทำไมคุณถึงได้ขึ้นเงินเดือน
- ไงคะ อะไรนะ
977
00:44:20,380 --> 00:44:21,830
คุณได้ขึ้นเงินเดือน ทำไม
978
00:44:22,030 --> 00:44:22,970
- เหรอคะ
- ใช่
979
00:44:23,170 --> 00:44:24,870
- ใครบอก
- นางฟ้าขึ้นเงินเดือน
980
00:44:25,450 --> 00:44:27,120
- เพราะอะไรล่ะ
- นั่นละที่ผมถาม
981
00:44:27,870 --> 00:44:29,580
- คุณไม่รู้เหรอ
- ฉันไม่รู้
982
00:44:29,790 --> 00:44:31,750
คุณได้เงินเท่ากับพวกผู้ชายนักเขียน
983
00:44:32,170 --> 00:44:33,070
คุณพระคุณเจ้า
984
00:44:33,270 --> 00:44:35,530
- มากกว่าหนึ่งคนในกลุ่มนั้น
- ราล์ฟ ใช่ราล์ฟไหม
985
00:44:35,730 --> 00:44:38,280
ผมไม่บอกคุณเรื่องนั้น ใช่แล้ว ราล์ฟ
986
00:44:38,480 --> 00:44:40,160
นี่เรื่องใหญ่มาก
987
00:44:40,360 --> 00:44:43,240
ถ้ามีใครรู้เรื่องนี้
ผู้หญิงทำงานทุกคนจะอยากได้รับเงิน
988
00:44:43,440 --> 00:44:47,310
มากเท่ากับพวกผู้ชายที่ทำงานเดียวกัน
อารยธรรมจะล่มสลาย
989
00:44:47,560 --> 00:44:48,420
ใช่เลย
990
00:44:48,610 --> 00:44:49,850
ช่วยคุณไม่ได้นะ ไมค์
991
00:44:54,350 --> 00:44:55,880
ไงคะ ว่างสักแป๊บไหมคะ
992
00:44:56,080 --> 00:44:57,270
- ไม่ว่าง
- โอเค
993
00:45:00,240 --> 00:45:01,190
เดาว่าผมต้องว่างสินะ
994
00:45:03,820 --> 00:45:06,370
ฉันแค่สงสัยว่า
ทำไมฉันถึงได้ขึ้นเงินเดือนล่ะ
995
00:45:07,120 --> 00:45:08,030
คุณรู้ว่าทำไม
996
00:45:08,410 --> 00:45:09,190
ไม่ ฉันไม่รู้
997
00:45:09,390 --> 00:45:12,310
ผมต้องเพิ่มเงิน
เพื่อไม่ให้แดนนี่ สตีเวนส์ชิงตัวคุณไป
998
00:45:12,510 --> 00:45:15,030
การทำธุรกิจก็เป็นแบบนี้ ยินดีด้วย
999
00:45:15,220 --> 00:45:17,500
- คุณรู้สึกดีมากกับเรื่องนั้น
- ผมโอเค
1000
00:45:18,840 --> 00:45:20,280
โดนห้ามไม่ให้เข้าทูตส์ ชอร์อีกแล้ว
1001
00:45:20,480 --> 00:45:22,670
คุณทำร้ายเขาด้วยถาดเครื่องปรุง
1002
00:45:23,430 --> 00:45:25,740
มีเรื่องอื่นให้ผมช่วยไหม
1003
00:45:25,940 --> 00:45:26,720
ไม่ค่ะ
1004
00:45:29,510 --> 00:45:33,730
ฉันคิดว่าเขาไม่ได้จีบฉัน
ฉันรู้เวลาที่ผู้ชายจีบฉัน
1005
00:45:33,930 --> 00:45:34,980
เขาจีบคุณแน่
1006
00:45:35,180 --> 00:45:37,670
- คุณไม่ใช่ผู้หญิง
- คุณไม่ใช่ผู้ชาย
1007
00:45:37,870 --> 00:45:39,670
ไม่ใช่ แต่ตอนนี้ฉันได้ค่าจ้าง
เท่าพวกผู้ชายแล้ว
1008
00:45:39,870 --> 00:45:41,970
เขาคารมดี คุณอาจไม่ทันสังเกต
1009
00:45:42,170 --> 00:45:44,390
โอเค อาจจะเพราะว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น
1010
00:45:44,590 --> 00:45:45,850
เขาจีบคุณแน่ๆ โอเคนะ
1011
00:45:46,050 --> 00:45:48,370
ไม่ได้จีบ แต่ก็ได้ค่ะ คุณว่าไงก็ตามนั้น
1012
00:45:53,870 --> 00:45:54,790
ว่าไง มิดจ์
1013
00:45:57,790 --> 00:46:00,210
คืนนี้ฉันจะแสดงให้แจ็ค พาร์
1014
00:46:01,670 --> 00:46:03,320
ใส่ชุดกระโปรงสวยๆ
1015
00:46:03,520 --> 00:46:05,590
โกนขาทั่วเลย ทั้งด้านหน้าและหลัง
1016
00:46:07,800 --> 00:46:10,390
แจ็ค พาร์ เขาจะอยู่ที่นั่น
1017
00:46:10,970 --> 00:46:13,330
นักแสดงตลก 12 คนแสดง
ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียว
1018
00:46:13,530 --> 00:46:15,940
ทำให้ฉันได้เปรียบ
ฉันเลยต้องโกนขนขาจะได้เด่น
1019
00:46:17,310 --> 00:46:19,770
ได้ช่วงเวลาแสดงดีด้วย ช่วงใกล้จบ
1020
00:46:22,690 --> 00:46:23,530
ฉะนั้น...
1021
00:46:25,400 --> 00:46:26,780
คุณอยากนัดคิวฉันก่อนไหม
1022
00:46:27,280 --> 00:46:28,620
เอาชนะเขาน่ะ
1023
00:46:29,780 --> 00:46:32,700
ไม่นัด นัด อาจจะ
1024
00:46:37,290 --> 00:46:39,250
โอเค งั้น...
1025
00:46:44,460 --> 00:46:45,300
เตือนครั้งที่หนึ่ง
1026
00:46:47,010 --> 00:46:47,870
ครั้งที่สอง...
1027
00:46:48,070 --> 00:46:49,910
คุณไม่ควรเดินถอยหลัง
1028
00:46:50,110 --> 00:46:53,100
คุณบอกว่า "ครึ่งที่หนึ่ง ครั้งที่สอง"
แล้วจากนั้นถึงไป
1029
00:46:53,430 --> 00:46:56,140
โอเค ขอบคุณที่แนะนำ ฉันจะจำเอาไว้
1030
00:47:08,070 --> 00:47:09,320
ฉันจะทำงานนี้ให้ดี
1031
00:47:11,660 --> 00:47:12,490
เดี๋ยวคุณจะได้เห็น
1032
00:47:22,790 --> 00:47:24,170
หลงในเบอร์มิวดา
1033
00:47:25,800 --> 00:47:27,030
ผมชอบเป็นนักแสดงตลก
1034
00:47:27,230 --> 00:47:30,830
ถึงแม้คนอื่นจะตัดสินผม
อย่างน้อยพวกเขาก็ดื่มเหล้ามา
1035
00:47:31,030 --> 00:47:32,950
ให้ตายสิ ใครก็ได้ส่งหมอนให้ฉันที
1036
00:47:33,150 --> 00:47:37,250
รู้สึกเหมือนดูคนใส่สูทตัวเดิม
บ่นเรื่องไอ้จ้อนช้ำดำเขียวมาสามชั่วโมง
1037
00:47:37,450 --> 00:47:38,290
ก็เพราะว่าใช่น่ะสิ
1038
00:47:38,490 --> 00:47:39,540
พาร์ยังอยู่ตรงนั้นไหม
1039
00:47:39,740 --> 00:47:42,960
ใช่ แต่เขาเอากระสุนปืนใส่กระบอก
เตรียมเป่าหัวตัวเองอยู่
1040
00:47:43,160 --> 00:47:44,930
ให้เขาเก็บกระสุนให้ฉันหนึ่งนัดด้วยนะ
1041
00:47:45,120 --> 00:47:45,940
มิดจ์ เมเซิลใช่ไหม
1042
00:47:46,570 --> 00:47:49,570
การแสดงมีผู้หญิงแค่คนเดียว
ทำไมจะต้องถามด้วย
1043
00:47:49,860 --> 00:47:51,970
คุณอาจจะเป็นมิดจ์ก็ได้ คุณมีหน้าอก
1044
00:47:52,170 --> 00:47:54,140
ดีจังที่ในที่สุดมีคนสังเกตเห็น
1045
00:47:54,340 --> 00:47:55,910
- ฉันมิดจ์ค่ะ
- คุณขึ้นแสดงคนต่อไป
1046
00:47:56,450 --> 00:47:58,650
เอาละ จะรอดไหม ฉันดูเป็นยังไงบ้าง
1047
00:47:58,850 --> 00:48:00,870
เหมือนคืนที่แปดของฮานุกกะห์
1048
00:48:01,670 --> 00:48:02,500
เชิดนมไว้
1049
00:48:03,000 --> 00:48:03,880
เชิดนมไว้
1050
00:48:04,130 --> 00:48:05,250
คุณนายเมเซิล
1051
00:48:08,210 --> 00:48:10,510
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
1052
00:48:12,390 --> 00:48:15,260
จริงๆ นะ ทุกคน
ได้รับข่าวร้ายพร้อมกันเหรอ
1053
00:48:15,850 --> 00:48:16,970
โรคระยะสุดท้ายเหรอคะ
1054
00:48:17,560 --> 00:48:20,920
มีลูกสุนัขกี่ตัวที่โดนฟาด
พวกคุณถึงได้ทำหน้าตาแบบนี้
1055
00:48:21,120 --> 00:48:23,520
เหมือนมีพวกเยอรมันอยู่ชั้นล่างเลย
1056
00:48:24,900 --> 00:48:26,190
พวกเขายังมีชีวิตอยู่
1057
00:48:26,940 --> 00:48:27,840
{\an8}เยี่ยม
1058
00:48:28,040 --> 00:48:29,280
{\an8}ปิด
งานส่วนตัว
1059
00:48:30,450 --> 00:48:32,110
- คุณตลกมาก
- ขอบคุณค่ะ
1060
00:48:50,300 --> 00:48:51,760
คุณมีสารหนูติดตัวไหม
1061
00:48:51,960 --> 00:48:52,990
ตายจริง อยู่ในกระเป๋าอีกใบ
1062
00:48:53,190 --> 00:48:55,800
โชคไม่เข้าข้าง เอาบุหรี่มวนสุดท้ายไหม
1063
00:48:56,970 --> 00:48:59,000
คุณไม่พอใจกับการแสดงของคุณเองสินะ
1064
00:48:59,200 --> 00:49:02,770
ทำไมจะไม่พอใจล่ะ
พวกเขาไอ พวกเขาสั่งเครื่องดื่ม
1065
00:49:02,970 --> 00:49:06,480
- เหมือนบิงโกแบบไม่มีรางวัลให้
- มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ
1066
00:49:07,320 --> 00:49:08,150
งั้นเหรอ
1067
00:49:09,940 --> 00:49:11,440
ไม่ได้ดีขนาดนั้นเหมือนกัน
1068
00:49:13,660 --> 00:49:14,780
แต่คุณแสดงดีนะ
1069
00:49:16,160 --> 00:49:17,080
ฉันแสดงได้โอเคน่ะ
1070
00:49:18,080 --> 00:49:18,910
"โอเค"
1071
00:49:20,330 --> 00:49:21,100
แน่นอน
1072
00:49:21,300 --> 00:49:22,790
ตั๋วขายหมดที่คลับทุกที่ที่เธอไปแสดง
1073
00:49:25,040 --> 00:49:26,710
ไว้เจอกันนะ ยูจีน
1074
00:49:29,340 --> 00:49:32,670
ถ้าพูดให้ดีที่สุด
ผลประโยชน์มันไม่พอดีกัน โอเคนะ
1075
00:49:33,010 --> 00:49:36,090
- พูดเรื่องอะไรน่ะ
- ผมแค่ไม่เข้าใจ
1076
00:49:36,300 --> 00:49:37,370
คุณหมายความว่ายังไง
1077
00:49:37,570 --> 00:49:39,710
ผมไม่เข้าใจ เธอเป็นผู้หญิง แต่สวย
1078
00:49:39,910 --> 00:49:41,830
เธอใส่ชุดกระโปรงและเธอทำอะไร
1079
00:49:42,030 --> 00:49:44,170
- เธอโคตรตลก
- ผมไม่รู้ว่าผมนำเสนออะไร
1080
00:49:44,370 --> 00:49:45,980
คุณนำเสนอนักแสดงตลก
1081
00:49:46,600 --> 00:49:47,860
ผมแค่ไม่เข้าใจ
1082
00:49:48,650 --> 00:49:52,220
- แจ็คหัวเราะ
- ผมคุยกับแจ็ค คิดว่าเขาก็ไม่เข้าใจเธอ
1083
00:49:52,420 --> 00:49:54,890
ผู้ชมเข้าใจเธอแน่นอน
คุณได้ยินพวกเขาไหม
1084
00:49:55,090 --> 00:49:57,350
พวกเขาขำกลิ้งกับทุกอย่างที่เธอพูด
1085
00:49:57,550 --> 00:50:00,940
- ผู้ชมใจดีน่ะ
- ใจดีกับผีสิ เธอแสดงดีมาก
1086
00:50:01,140 --> 00:50:02,940
คืนนี้เธอแสดงดีกว่าตลกชายทุกคน
1087
00:50:03,140 --> 00:50:05,080
ดีกว่าพวกเขาหลายขุม คุณรู้เรื่องนั้น
1088
00:50:05,330 --> 00:50:07,330
มาคุยเรื่องลูกค้าของคุณอีกคนดีกว่า
1089
00:50:07,790 --> 00:50:08,650
ลูกค้าอีกคนอะไร
1090
00:50:08,850 --> 00:50:10,590
เจมส์ ฮาวเวิร์ด ผมได้ยินว่าเขามาแรง
1091
00:50:11,710 --> 00:50:13,240
ใช่ เจมส์กำลังไปได้สวย
1092
00:50:13,440 --> 00:50:15,160
ว่ากันว่าพอหนังเปิดตัว เขาจะเป็นดาวดัง
1093
00:50:15,360 --> 00:50:16,530
เรากลับมาเรื่องมิดจ์ได้ไหม
1094
00:50:16,730 --> 00:50:18,910
- ไม่เอามิดจ์ ผมอยากจองคิวเจมส์
- อะไรนะ
1095
00:50:19,110 --> 00:50:21,790
ผมอยากให้เขามาออกรายการทันที
ออกช่วงดีๆ ในรายการ
1096
00:50:21,990 --> 00:50:23,960
แสดงหกนาที จากนั้นก็นั่งคุยกับแจ็ค
1097
00:50:24,160 --> 00:50:26,340
ทำให้ผู้คนตื่นเต้นกันเถอะ...
1098
00:50:26,540 --> 00:50:28,920
คุณไม่เห็นแจ็คแสดง เขาตลกเหรอ
1099
00:50:29,120 --> 00:50:31,930
ผมรู้ว่าผู้คนพูดถึงเขา นั่นคือสิ่งที่ผมรู้
1100
00:50:32,120 --> 00:50:34,430
ช่างเรื่องนั้น พีท คืนนี้เป็นเรื่องของมิดจ์
1101
00:50:34,630 --> 00:50:36,600
- แต่...
- ฉันจะไม่คุยเรื่องเจมส์
1102
00:50:36,800 --> 00:50:39,020
ฉันกำลังพูดถึงผู้หญิงที่ขึ้นเวทีคืนนี้
1103
00:50:39,220 --> 00:50:41,490
และเอาชนะผู้ชายอีก 11 คนราบคาบ
1104
00:50:41,950 --> 00:50:42,910
ผมอยากได้ตัวเจมส์
1105
00:50:45,160 --> 00:50:46,790
- ฉันจะไม่...
- ลงคิวเขาสิ
1106
00:50:47,500 --> 00:50:51,170
เจมส์เยี่ยมมาก ฉันเคยเห็นเขาแสดง
เขาจะเหมาะกับรายการ
1107
00:50:52,130 --> 00:50:53,670
- ฟังนะ มิดจ์...
- ไม่เป็นไร
1108
00:50:54,210 --> 00:50:55,570
คุณไม่จำเป็นต้องเข้าใจฉัน
1109
00:50:55,770 --> 00:50:58,030
บางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจตัวเอง
1110
00:50:58,230 --> 00:51:01,040
มีเช้าบางวันที่ฉันตื่นมา
แล้วฉันคิดว่า "เธอเป็นใคร"
1111
00:51:01,240 --> 00:51:03,210
"ทำไมเธอแต่งตัวแบบนั้น"
ฉันเข้าใจ
1112
00:51:03,410 --> 00:51:05,100
- ให้ฉันจัดการเรื่องนี้...
- ไม่ ซูซี
1113
00:51:05,680 --> 00:51:06,680
อย่าทำร้ายเจมส์
1114
00:51:07,850 --> 00:51:09,730
อย่าทำแบบนั้น ฉันโอเค
1115
00:51:10,940 --> 00:51:11,770
จริงๆ นะ
1116
00:51:13,520 --> 00:51:17,280
คุณมีน้ำใจน่ายกย่องมาก มิดจ์ เมเซิล
ผมนับถือคุณเลย
1117
00:51:18,110 --> 00:51:19,990
นั่นถือว่าดี ใช่ไหม
1118
00:51:22,030 --> 00:51:25,040
ขอบคุณสำหรับโอกาสนะ พีท จริงๆ
1119
00:51:26,290 --> 00:51:28,710
ฉันหวังว่าสักวันจะมีโอกาสได้บอกคุณว่า
"ฉันบอกคุณแล้ว"
1120
00:51:29,920 --> 00:51:30,750
ผมก็เหมือนกัน
1121
00:51:32,500 --> 00:51:33,880
พรุ่งนี้ฉันจะโทรหานะ
1122
00:51:40,510 --> 00:51:42,680
โอเค มาคุยกันเรื่องวันที่กัน
1123
00:51:44,260 --> 00:51:45,100
ได้สิ
1124
00:51:46,850 --> 00:51:48,290
แจ็ค พาร์เนี่ยนะ
1125
00:51:48,490 --> 00:51:50,090
- ใช่
- แม่ผมต้องอึ้งสุดๆ ไปเลย
1126
00:51:50,290 --> 00:51:51,550
แม่ต้องอึ้งจนสลบไปเลย
1127
00:51:51,750 --> 00:51:52,840
ตื่นแล้วก็อึ้งไปอีก
1128
00:51:53,040 --> 00:51:54,980
ท่าจะเป็นคืนที่หนักหนาสำหรับแม่นาย
1129
00:51:55,230 --> 00:51:57,280
ให้ตายสิ ไม่อยากเชื่อชีวิตในปีนี้เลย
1130
00:51:58,240 --> 00:52:01,180
เจ็ดเดือนก่อนผมทำงานที่ร้านไก่ทอด
1131
00:52:01,380 --> 00:52:04,030
ตอนนี้ผมเล่นหนัง
และผมจะได้ออกรายการแจ็ค พาร์
1132
00:52:05,620 --> 00:52:07,230
ผมไม่อยากตื่นเลย
1133
00:52:07,430 --> 00:52:09,520
นายกำลังมาแรง เรื่องนั้นแน่นอน
1134
00:52:09,720 --> 00:52:12,530
- พวกเขาต้องการตัวผมเมื่อไหร่
- ฉันอยากคุยเรื่องนั้น
1135
00:52:12,730 --> 00:52:14,940
ผมไม่สนว่าเมื่อไหร่
ผมจะยกเลิกทุกอย่างที่มี
1136
00:52:15,140 --> 00:52:16,960
แจ็คต้องการผม แจ็คเอาตัวผมไปได้เลย
1137
00:52:18,380 --> 00:52:19,880
ฉันอยากให้นายปฏิเสธ
1138
00:52:20,170 --> 00:52:22,580
อะไรนะ ทำไม
1139
00:52:22,780 --> 00:52:24,000
มันยังไม่ใช่เวลาของนาย
1140
00:52:24,190 --> 00:52:25,560
หมายความว่าไง
1141
00:52:25,760 --> 00:52:29,380
นายกำลังอยู่ในเส้นทางที่ดี
โดยไม่ต้องมีพาร์ นายไม่ต้องการเขา
1142
00:52:29,580 --> 00:52:31,920
ให้หนังเปิดตัว
แล้วค่อยไปออกรายการพาร์
1143
00:52:32,120 --> 00:52:32,840
ทำไม
1144
00:52:33,040 --> 00:52:35,270
ฉันบอกนายแล้ว
มันแค่ยังไม่ใช่เวลาของนาย
1145
00:52:36,360 --> 00:52:38,180
คุณก็ทำให้เป็นเวลาของผมสิ
1146
00:52:38,380 --> 00:52:39,860
- เจมส์...
- คุณนัดคิวเลย ซูซี
1147
00:52:40,320 --> 00:52:41,510
ฉันว่าเราไม่ควรทำแบบนั้น
1148
00:52:41,710 --> 00:52:43,640
คุณต้องให้เหตุผลที่ดีกว่านี้
1149
00:52:43,840 --> 00:52:46,700
เพราะตอนนี้ผมพร้อมเททุกอย่าง
1150
00:52:46,910 --> 00:52:48,520
- ถ้าคุณไม่นัดคิวแจ็ค พาร์
- เจมส์...
1151
00:52:48,720 --> 00:52:50,750
นัดคิวผม ไม่งั้นผมจะไปหาคนอื่นที่ทำได้
1152
00:52:57,300 --> 00:53:00,110
{\an8}อัปเปอร์อีสต์ไซด์
ปี 1973
1153
00:53:00,310 --> 00:53:01,390
ที่นี่สุดยอดมาก
1154
00:53:01,590 --> 00:53:04,120
เห็นชัดว่าแม่พอใจกับการถ่ายทำวันนี้มาก
1155
00:53:04,320 --> 00:53:06,960
จนแม่อยากกลับมาถ่ายมุมต่างๆ เพิ่ม
1156
00:53:07,150 --> 00:53:08,470
จะได้ดู "แนวหนัง" มากกว่านี้
1157
00:53:08,850 --> 00:53:12,730
แม่ได้เรียนศัพท์คำนั้นวันนี้
"แนวหนัง" และ "รับทราบ"
1158
00:53:13,020 --> 00:53:16,630
มิดจ์ โฆษณานี้มีค่าใช้จ่าย
เกินกว่างบที่เราตั้งไว้สามเท่า
1159
00:53:16,830 --> 00:53:17,720
จะให้ฉันพูดอะไรได้
1160
00:53:17,920 --> 00:53:20,720
ผมอยากคุยกับคุณเรื่องนี้
เหมือนพระเจ้าสอนให้เข้าใจ ถ้าได้นะ
1161
00:53:20,920 --> 00:53:22,850
จะคุยแบบพระเจ้าสอนกับคนยิวเหรอ
1162
00:53:23,050 --> 00:53:23,890
งานอดิเรกของแม่คุณ...
1163
00:53:24,090 --> 00:53:26,980
อย่าให้แม่ได้ยินคุณพูดแบบนั้นนะ
1164
00:53:27,170 --> 00:53:29,100
เธอจะเอาไอ้จ้อนคุณมาทำต่างหูเลย
1165
00:53:29,300 --> 00:53:33,150
ธุรกิจของแม่คุณ
เป็นภาระใหญ่ทางการเงินสำหรับคุณ
1166
00:53:33,350 --> 00:53:34,230
ใหญ่แค่ไหน
1167
00:53:34,430 --> 00:53:35,480
เหมือนหนังคิงคองกับเฟย์ เรย์
1168
00:53:35,680 --> 00:53:37,490
อย่างน้อยฉันจะได้เป็น
สาวไร้เดียงสาอีกครั้ง
1169
00:53:37,690 --> 00:53:42,320
ที่ตั้งตรงถนนเมดิสันก็แย่แล้ว
แต่คุณต้องซื้อตึกทั้งหลังเนี่ยนะ
1170
00:53:42,520 --> 00:53:45,450
- ทำไมคุณไม่โทรหาผม
- โทรศัพท์มันยุ่งยาก
1171
00:53:45,650 --> 00:53:49,210
ธุรกิจนี้ไม่ได้ทำเงิน
เราควรคิดเรื่องปิดสถานที่นี้
1172
00:53:49,410 --> 00:53:52,980
เราเจรจาเงินชดเชยได้
และพยายามขายตึกนี้
1173
00:53:53,310 --> 00:53:55,800
มันจะขาดทุน
แต่เราควรตัดมันออกจากบัญชีคุณ
1174
00:53:56,000 --> 00:53:59,270
คุณจ่ายเงินเดือนให้แม่คุณได้
จากคุณให้แม่โดยตรง
1175
00:53:59,570 --> 00:54:01,320
มากกว่าที่เธอทำเงินได้ตอนนี้
1176
00:54:01,520 --> 00:54:02,900
ซูซี ช่วยผมพูดหน่อย
1177
00:54:03,110 --> 00:54:05,490
เขาไม่ได้หลอกเธอนะ ยอดตัวเลขแย่มาก
1178
00:54:09,240 --> 00:54:10,600
ฉันขอบคุณมากนะ
1179
00:54:10,800 --> 00:54:15,270
แต่ที่นี่สำคัญกับแม่ฉันมากกว่าใคร
1180
00:54:15,470 --> 00:54:18,150
ดังนั้นมันจะยังคงเปิดอยู่
ตราบเท่าที่แม่ต้องการ
1181
00:54:18,350 --> 00:54:21,920
ฉันไม่อยากให้แม่กังวล
หรือรู้สึกเศร้า หรือล้มเหลว
1182
00:54:22,250 --> 00:54:24,410
เราจะบอกแม่ต่อไปว่าธุรกิจไปได้ดี
1183
00:54:24,610 --> 00:54:26,830
และเราจะทำโฆษณามากเท่าที่แม่ต้องการ
1184
00:54:27,030 --> 00:54:30,350
เพราะนั่นคือสิ่งเดียวที่ฉันทำได้
ในช่วงเวลาที่แม่เหลืออยู่
1185
00:54:34,640 --> 00:54:36,920
- จองทัวร์ออสเตรเลีย
- พรุ่งนี้เป็นอย่างแรกเลย
1186
00:54:37,120 --> 00:54:42,690
มิเรียม แม่เพิ่งคิดอะไรเยี่ยมๆ ออก
คำพูดรับรองไง
1187
00:54:43,110 --> 00:54:47,180
เราถ่ายเรื่องราวความสำเร็จยิ่งใหญ่
ของแม่ทั้งหมดและทำโฆษณาชุดกับพวกเขา
1188
00:54:47,380 --> 00:54:49,470
มันอาจส่งผลกับทุกอย่างที่เราเพิ่งถ่ายไป
1189
00:54:49,670 --> 00:54:51,960
แต่ต้องตัดสินใจเมื่อถึงเวลาสำคัญ
เราแค่ต้องถ่ายใหม่อีกที
1190
00:54:52,160 --> 00:54:53,040
ลูกคิดว่าไง
1191
00:54:54,500 --> 00:54:57,000
หนูคิดว่าเป็นความคิดที่เยี่ยมมาก แม่
1192
00:55:07,840 --> 00:55:10,890
ห้องน้ำจะซ่อมเสร็จไม่ทัน
1193
00:55:11,100 --> 00:55:13,560
และอะพาร์ตเมนต์มีกลิ่นเหมือนโรคเชื้อรา
1194
00:55:13,810 --> 00:55:15,600
ฉะนั้นแม่จัดงานที่นี่ไม่ได้
1195
00:55:16,270 --> 00:55:17,500
แม่จะต้องเช่าห้องจัดงาน
1196
00:55:17,700 --> 00:55:20,690
แม่จะต้องใช้เงินของตัวเอง
ซึ่งจะเป็นจำนวนเยอะมาก
1197
00:55:23,020 --> 00:55:24,550
แม่รู้ว่าลูกไม่สนใจ
1198
00:55:24,750 --> 00:55:27,450
ลูกคิดว่าสิ่งที่แม่ทำงี่เง่าและไม่สำคัญ
1199
00:55:27,780 --> 00:55:30,070
ไม่เป็นไร มันแค่มีความหมายสำหรับแม่
1200
00:55:54,260 --> 00:55:55,100
เอสเธอร์
1201
00:55:55,470 --> 00:55:57,580
โลกกำลังระเบิด ตาได้ยินไหมคะ
1202
00:55:57,780 --> 00:56:01,810
ไม่ ไม่ใช่หรอก แค่ของหล่น
ไม่เป็นไร กลับไปนอนเถอะ
1203
00:56:09,700 --> 00:56:11,280
มิเรียม ลูกโอเคไหม
1204
00:56:14,280 --> 00:56:15,060
มิเรียม
1205
00:56:15,260 --> 00:56:16,790
ไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ พ่อ
1206
00:57:02,210 --> 00:57:04,960
{\an8}- แนนซี่อยู่ไหน อาหารเย็นหมดแล้ว
- เธอมีเดต
1207
00:57:06,340 --> 00:57:08,840
{\an8}เดต กับเด็กหนุ่มเหรอ
1208
00:57:10,260 --> 00:57:12,740
{\an8}ใช่ ที่รัก เดต มันฝรั่งไหมคะ
1209
00:57:12,940 --> 00:57:15,370
{\an8}- อย่าเปลี่ยนประเด็น
- คุณชอบมันฝรั่ง
1210
00:57:15,570 --> 00:57:18,760
{\an8}- ผมไม่อยากพูดถึงมันฝรั่ง
- โอเค แคร์รอตล่ะ
1211
00:57:19,970 --> 00:57:21,630
{\an8}แคโรล ลูกสาวเราอายุ 15
1212
00:57:21,830 --> 00:57:23,540
{\an8}- แดนนี่
- ห้ามเดตจนกว่าจะแต่งงาน
1213
00:57:23,740 --> 00:57:25,810
{\an8}จากนั้นให้สามีเธอตัดสินใจเรื่องเดต
1214
00:57:27,400 --> 00:57:28,570
{\an8}ช่วยเปิดประตูได้ไหม ที่รัก
1215
00:57:29,020 --> 00:57:31,720
{\an8}ได้ แต่พอผมกลับมา เราจะคุยกัน
1216
00:57:31,920 --> 00:57:34,070
{\an8}ว่าใครเป็นใหญ่ในบ้านนี้ ผมเอง
1217
00:57:34,570 --> 00:57:37,120
{\an8}มาคิดอีกที เมื่อกี้คือคุยแล้ว คุยกันจบแล้ว
1218
00:57:38,740 --> 00:57:39,740
{\an8}ล้อกันเล่นใช่ไหมเนี่ย
1219
00:57:40,120 --> 00:57:42,160
{\an8}- แนนซี่อยู่ไหมครับ
- ไม่ เธอไปเป็นทหาร
1220
00:57:42,710 --> 00:57:43,710
{\an8}นานแค่ไหนครับ
1221
00:57:45,330 --> 00:57:46,280
{\an8}นายชื่ออะไร
1222
00:57:46,480 --> 00:57:47,190
{\an8}สกิปปี้ครับ
1223
00:57:47,390 --> 00:57:48,650
{\an8}พ่อแม่ตั้งให้เหรอ
1224
00:57:48,850 --> 00:57:50,090
{\an8}- ครับ
- ตั้งใจตั้งชื่อนี้เหรอ
1225
00:57:50,290 --> 00:57:51,030
{\an8}ครับ
1226
00:57:51,230 --> 00:57:52,630
{\an8}พวกเขารู้ไหมว่านายไม่ใช่ลูกหมา
1227
00:57:53,170 --> 00:57:55,490
{\an8}แดนนี่ ให้เขาเข้ามาเถอะ
เขาจะเป็นหวัด
1228
00:57:55,690 --> 00:57:57,390
{\an8}นี่โถงทางเดินนะ ไม่ใช่ที่ราบทันดรา
1229
00:57:58,510 --> 00:57:59,850
{\an8}โอเค เข้ามาๆ
1230
00:58:00,970 --> 00:58:03,250
{\an8}บ้านคุณสวยจังเลยครับ คุณสตีเวนส์
1231
00:58:03,450 --> 00:58:04,810
{\an8}มาดูลาดเลาปล้นรึไง
1232
00:58:05,560 --> 00:58:07,920
{\an8}เธอเอาดอกไม้มาให้แนนซี่ด้วย
1233
00:58:08,120 --> 00:58:11,340
{\an8}ดูซิ ครั้งล่าสุดที่ฉันได้ดอกไม้คือเมื่อไหร่นะ
1234
00:58:11,540 --> 00:58:14,760
{\an8}ตอนที่พนักงานเปิดประตู
เอาดอกไม้มาส่งผิด
1235
00:58:14,960 --> 00:58:16,280
{\an8}เขามาผิดอะพาร์ตเมนต์
1236
00:58:17,740 --> 00:58:18,950
{\an8}สกิปปี้ มานี่
1237
00:58:19,780 --> 00:58:20,620
{\an8}นั่งสิ
1238
00:58:22,540 --> 00:58:23,450
{\an8}เด็กดี
1239
00:58:23,870 --> 00:58:26,610
{\an8}ทีนี้ สกิปปี้ ฉันยังลืมเรื่องชื่อนายไม่ได้
1240
00:58:26,810 --> 00:58:28,110
{\an8}ฉันจะถามคำถามไม่กี่ข้อ
1241
00:58:28,310 --> 00:58:30,150
{\an8}- นายเดตเยอะไหม สกิปปี้
- ไม่ครับ
1242
00:58:30,350 --> 00:58:32,110
{\an8}- สาวๆ ไม่ชอบนายเหรอ
- อะไรนะครับ
1243
00:58:32,310 --> 00:58:33,780
{\an8}นายมีอะไรผิดปกติเหรอ
1244
00:58:33,980 --> 00:58:35,050
{\an8}ผมว่าไม่นะครับ
1245
00:58:36,180 --> 00:58:36,990
{\an8}ไง สกิปปี้
1246
00:58:37,190 --> 00:58:39,090
{\an8}ไง แนนซี่ เธอดูดีมาก
1247
00:58:39,470 --> 00:58:41,410
{\an8}ขอบคุณ เราไปกันเถอะ
1248
00:58:41,610 --> 00:58:43,460
{\an8}พ่อยังคุยกับสกิปปี้ไม่เสร็จ
1249
00:58:43,660 --> 00:58:44,960
{\an8}- ตามฉันมา
- ทำไม
1250
00:58:45,160 --> 00:58:47,250
{\an8}- ผมจะแข่งวิ่งกับเขาตรงโถงทางเดิน
- อะไรนะ
1251
00:58:47,450 --> 00:58:49,260
{\an8}ผมอยากดูว่าเขาวิ่งเร็วกว่าผมได้ไหม
1252
00:58:49,450 --> 00:58:52,590
{\an8}ไปได้แล้ว ทั้งสองคน
ขอให้สนุก กลับบ้านก่อนสี่ทุ่มครึ่งนะ
1253
00:58:52,790 --> 00:58:54,780
{\an8}สี่ทุ่มครึ่ง อะไร เราอยู่สเปนเหรอ
1254
00:58:55,950 --> 00:58:57,310
{\an8}กลับมาบ้านก่อน 20.45 น.
1255
00:58:57,500 --> 00:58:58,310
{\an8}แต่พ่อคะ...
1256
00:58:58,510 --> 00:59:01,580
{\an8}แดนนี่ ฉันขอคุยด้วยตรงนี้แป๊บ
1257
00:59:01,780 --> 00:59:03,870
{\an8}- ทำไม
- ฉันแค่อยากคุยกับคุณ
1258
00:59:04,070 --> 00:59:05,330
{\an8}เขาเริ่มก่อน
1259
00:59:06,210 --> 00:59:11,570
{\an8}แดนนี่ ลูกสาวคุณกำลังจะไป
งานเต้นรำครั้งแรกในฐานะหญิงสาว
1260
00:59:11,770 --> 00:59:13,750
{\an8}คุณจะทำมันพังจริงๆ เหรอ
1261
00:59:14,380 --> 00:59:16,300
{\an8}ผมอยากตอบว่าใช่จริงๆ
1262
00:59:18,930 --> 00:59:20,180
{\an8}ไม่
1263
00:59:21,100 --> 00:59:22,720
{\an8}นี่สิผู้ชายที่ฉันแต่งงานด้วย
1264
00:59:26,930 --> 00:59:28,520
{\an8}- ขอให้สนุกทั้งสองคน
- แนนซี่...
1265
00:59:28,720 --> 00:59:30,760
{\an8}หนูรู้ค่ะ พ่อ กลับบ้านก่อนสี่ทุ่มครึ่ง
1266
00:59:30,950 --> 00:59:33,980
{\an8}พ่อแค่อยากบอกว่าลูกสวยมาก
1267
00:59:36,940 --> 00:59:38,990
{\an8}ขอบคุณค่ะพ่อ หนูรักพ่อ
1268
00:59:39,990 --> 00:59:40,820
{\an8}บาย
1269
00:59:48,370 --> 00:59:50,790
{\an8}น่ารักมาก ไม่นับนะ
1270
01:00:06,390 --> 01:00:10,810
{\an8}ถ้าผมไม่เจอเธอทุกวัน ผมก็คิดถึงเธอ
1271
01:00:14,110 --> 01:00:20,110
{\an8}ให้ตายสิ ช่างน่าตื่นเต้นทุกครั้งที่จูบเธอ
1272
01:00:21,700 --> 01:00:24,530
{\an8}เชื่อเถอะ ผมเป็นเอามาก
1273
01:00:27,370 --> 01:00:31,790
{\an8}แนนซี่ กับใบหน้าที่หัวเราะอยู่
1274
01:00:34,250 --> 01:00:38,210
{\an8}ได้ยินเสียงสัญญาณเริ่มต้นไหม
1275
01:00:39,550 --> 01:00:44,510
{\an8}เธอจะดูเปล่งปลั่งเหมือนเดิม
1276
01:00:47,260 --> 01:00:48,810
{\an8}เมื่อเธอพูด
1277
01:00:49,180 --> 01:00:52,350
{\an8}คุณคงคิดว่ามันคือเสียงร้องเพลง
1278
01:00:54,810 --> 01:00:59,030
{\an8}แค่ได้ยินเธอพูดทักทาย
1279
01:01:01,200 --> 01:01:06,030
{\an8}สาบานเลย คุณต้านทานเธอไม่ไหวหรอก
1280
01:01:08,870 --> 01:01:14,750
{\an8}เสียใจด้วยนะ เธอไม่มีพี่น้อง
1281
01:01:17,090 --> 01:01:23,090
{\an8}ไม่มีใครแทนที่แนนซี่ของผม
1282
01:01:25,260 --> 01:01:27,550
{\an8}กับใบหน้าที่หัวเราะอยู่ได้
1283
01:01:31,270 --> 01:01:33,230
คำบรรยายโดย ลลวรรณ
1284
01:01:33,430 --> 01:01:35,400
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ต้องตา สุธรรมรังษี