1 00:00:07,590 --> 00:00:10,340 - แนนซี่อยู่ไหน อาหารเย็นหมดแล้ว - เธอมีเดต 2 00:00:11,380 --> 00:00:13,840 เดต กับเด็กหนุ่มเหรอ 3 00:00:15,220 --> 00:00:17,790 ใช่ ที่รัก เดต มันฝรั่งไหมคะ 4 00:00:17,990 --> 00:00:20,330 - อย่าเปลี่ยนประเด็น - คุณชอบมันฝรั่ง 5 00:00:20,530 --> 00:00:23,600 - ผมไม่อยากพูดถึงมันฝรั่ง - โอเค แคร์รอตล่ะ 6 00:00:25,020 --> 00:00:26,630 แคโรล ลูกสาวเราอายุ 15 7 00:00:26,830 --> 00:00:28,550 - แดนนี่ - ห้ามเดตจนกว่าจะแต่งงาน 8 00:00:28,750 --> 00:00:30,740 จากนั้นให้สามีเธอตัดสินใจเรื่องเดต 9 00:00:31,740 --> 00:00:33,810 สงสัยจังว่าเขาจะให้เธอไปงานเต้นรำไหม 10 00:00:34,000 --> 00:00:35,930 แคโรลซื้อชุดให้เธอ แล้วเธอก็ตัดป้ายราคาออก 11 00:00:36,130 --> 00:00:37,890 เขาจะต้องปล่อยให้เธอไป 12 00:00:38,090 --> 00:00:39,480 แนนซี่นั่นก็ร้ายไม่เบา 13 00:00:39,680 --> 00:00:41,290 ขอบคุณพระเจ้าที่เราไม่มีลูกสาว 14 00:00:41,500 --> 00:00:43,270 ไม่ต้องสนใจย่านะ ย่าเมาแล้ว 15 00:00:43,470 --> 00:00:45,230 พื้นที่เยอะเลยค่ะสำหรับนัดรวมตัว 16 00:00:45,430 --> 00:00:49,880 ถ้าย้ายโต๊ะห้องกินข้าว แม่ว่าจะมีที่วางโถน้ำพันช์และ... 17 00:00:50,550 --> 00:00:53,200 - กลิ่นนั่น ผ้าม่านเหรอ - ไม่ค่ะ หนูว่า... 18 00:00:53,400 --> 00:00:55,700 แม่อยากสอนพวกเธอเต้นรำได้ 19 00:00:55,900 --> 00:00:57,800 เด็กสาวทุกคนควรรู้วิธี... 20 00:00:58,600 --> 00:01:00,370 เดี๋ยวนะ กลิ่นพรมเหรอ 21 00:01:00,570 --> 00:01:02,710 - หนูดมตรงนั้นแล้วค่ะ - กลิ่นมาจากไหน 22 00:01:02,910 --> 00:01:03,880 - ตามฉันมา - ทำไม 23 00:01:04,080 --> 00:01:06,170 - ผมจะแข่งวิ่งกับเขาตรงโถงทางเดิน - อะไรนะ 24 00:01:06,370 --> 00:01:08,170 ผมอยากดูว่าเขาวิ่งเร็วกว่าผมได้ไหม 25 00:01:08,370 --> 00:01:09,920 ได้อยู่แล้วสิ 26 00:01:10,120 --> 00:01:13,090 - เขาจะหัวใจวาย - ขอบคุณพระเจ้าที่เราไม่มีลูกสาว 27 00:01:13,290 --> 00:01:15,510 ลูกสาวแย่สุด ไม่ต้องสนใจย่านะ 28 00:01:15,710 --> 00:01:17,180 ปู่ด้วย ไม่ต้องสนใจปู่ 29 00:01:17,380 --> 00:01:18,520 กลิ่นเปียโน 30 00:01:18,720 --> 00:01:20,520 เปียโนกลิ่นเหมือนหัวหอมเหรอคะ 31 00:01:20,720 --> 00:01:21,890 แค่คีย์สีดำ 32 00:01:22,090 --> 00:01:23,480 - เชอร์ลีย์ - ว่าไง 33 00:01:23,680 --> 00:01:25,540 คีย์เปียโนสีดำมีกลิ่นเหมือนหัวหอม 34 00:01:25,740 --> 00:01:27,110 - แล้วไง - ทำไมล่ะ 35 00:01:27,310 --> 00:01:28,330 มันเป็นเปียโนมือสอง 36 00:01:30,420 --> 00:01:32,660 แดนนี่ พูดตามตรง นี่จำเป็นจริงๆ เหรอ 37 00:01:32,860 --> 00:01:35,070 เขาจะไปออกรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ คืนวันพรุ่งนี้ 38 00:01:35,270 --> 00:01:36,280 แดนนี่ สตีเวนส์ จริงเหรอ 39 00:01:36,480 --> 00:01:37,740 ให้ตายสิ ฉันชอบเขามาก 40 00:01:37,940 --> 00:01:39,500 ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้เลย 41 00:01:39,700 --> 00:01:43,540 เขาร้องเพลง เขาเต้นรำ เขาไปเยี่ยมเด็กๆ ที่ป่วยตลอด 42 00:01:43,740 --> 00:01:45,670 - อยู่ห่างไม่ได้เลย - ยิ่งป่วยเท่าไหร่ยิ่งดี 43 00:01:45,870 --> 00:01:47,800 พรุ่งนี้อยากไปดูเขาออกรายการไหมคะ 44 00:01:48,000 --> 00:01:49,710 - จริงเหรอ - เราอยากไป 45 00:01:49,910 --> 00:01:50,970 แล้วเรื่องตั๋วล่ะ 46 00:01:51,160 --> 00:01:53,430 ก็มีคนวงในอยู่ด้วยไงคะ 47 00:01:53,630 --> 00:01:55,010 สุดยอดไปเลย ใครเหรอ 48 00:01:55,210 --> 00:01:56,930 ฉันไงคะ ฉันคนวงใน 49 00:01:57,130 --> 00:01:58,770 - ว่าไงนะ - ฉันทำงานในรายการนั้น 50 00:01:58,960 --> 00:02:00,770 เธอรู้จักคนที่หาตั๋วให้เราได้เหรอ 51 00:02:00,970 --> 00:02:02,870 ใช่ค่ะ ฉันเอง 52 00:02:04,790 --> 00:02:07,670 ฉันหาตั๋วให้คุณได้เพราะฉันทำงานที่นั่น 53 00:02:07,870 --> 00:02:08,900 ฉะนั้นฉันอยู่ที่นั่น 54 00:02:09,100 --> 00:02:10,030 ผมไม่เข้าใจ 55 00:02:10,230 --> 00:02:13,030 แต่ฉันระบายกลิ่นเปียโน เปลี่ยนงานศิลปะทั้งหมด 56 00:02:13,230 --> 00:02:14,820 ทิ้งดอยลี่ลูกไม้และพลาสติก 57 00:02:15,020 --> 00:02:17,410 เพิ่มดอกไม้ หมอน ทาสี บางที... 58 00:02:17,610 --> 00:02:19,540 - ฉันจะลองคิดเรื่องใช้ที่นี่ดู - เรื่องอะไร 59 00:02:19,740 --> 00:02:23,040 เธออยากจัดงานปาร์ตี้ให้พวกผู้หญิง ที่จ่ายเงินให้เธอหาสามีให้ 60 00:02:23,240 --> 00:02:25,000 ขอบคุณพระเจ้าที่เราไม่มีลูกสาว 61 00:02:25,200 --> 00:02:27,140 เรารอดจากสถานการณ์เลวร้ายได้ 62 00:02:27,850 --> 00:02:30,230 - ไม่ต้องสนใจย่านะ หลานรัก - ปู่ด้วย 63 00:02:31,940 --> 00:02:34,070 ถือว่านั่นเป็นกฎที่ใช้ได้กับทุกอย่างนะ 64 00:02:36,490 --> 00:02:37,720 ขอบคุณอีกครั้งนะ 65 00:02:37,920 --> 00:02:38,900 ด้วยความยินดีจ้ะ 66 00:02:39,450 --> 00:02:42,640 มิเรียม ให้คนที่จะหาตั๋วให้เรา โทรหาเราด้วยนะ 67 00:02:42,840 --> 00:02:44,620 ฉันเป็นคนหาตั๋วให้คุณค่ะ 68 00:02:44,830 --> 00:02:47,040 - พวกเขาจะโทรมาใช่ไหม - ค่ะ จะโทรมาค่ะ 69 00:02:49,290 --> 00:02:50,940 งั้นตัดสินใจยังไงคะ 70 00:02:51,140 --> 00:02:53,320 ห้องน้ำใช้งานได้และที่นี่มีหลังคา 71 00:02:53,520 --> 00:02:55,150 แม่จัดงานที่อะพาร์ตเมนต์ของเราก็ได้ 72 00:02:55,350 --> 00:02:58,030 เล็กไป แม่จ้างครูสอนเต้นแล้ว 73 00:02:58,230 --> 00:03:00,370 - แม่จะต้องเช่าห้องจัดงาน - เอาเงินที่ไหนเช่าล่ะ 74 00:03:00,570 --> 00:03:02,040 งั้นก็ตัดครูสอนเต้นออกไปสิคะ 75 00:03:02,240 --> 00:03:04,510 ลูกไม่รู้อะไรเรื่องความรักเลย 76 00:03:11,650 --> 00:03:14,570 {\an8}อัปเปอร์อีสต์ไซด์ ปี 1973 77 00:03:17,070 --> 00:03:20,150 หลับตา นึกภาพความรัก 78 00:03:21,610 --> 00:03:24,520 คุณเห็นสามีนักวิชาการหล่อเหลา 79 00:03:24,720 --> 00:03:28,410 ลูกๆ และอะพาร์ตเมนต์ทันสมัย ที่เห็นเส้นขอบฟ้าไหม 80 00:03:29,000 --> 00:03:32,070 หรือคุณเห็นหมอจัดฟันที่ประสบความสำเร็จ 81 00:03:32,270 --> 00:03:36,000 ลูกๆ และบ้านสไตล์โคโลเนียล สองชั้นอยู่ชานเมืองสักแห่งไหม 82 00:03:37,210 --> 00:03:41,970 อาจจะเป็นผู้รับเหมาคนเก่ง ตัวโต แข็งแรง ลูกๆ 83 00:03:42,170 --> 00:03:45,620 ในบ้านไร่ที่ปรับปรุงใหม่ ทำให้หัวใจของคุณเต้นแรง 84 00:03:45,820 --> 00:03:49,520 ไม่ว่าความรักสำหรับคุณจะเป็นยังไง ฉันช่วยคุณหาให้เจอได้ 85 00:03:51,060 --> 00:03:56,320 ที่นี่ที่โรส ไวส์แมน หนึ่งบวกหนึ่ง เท่ากับรัก ศูนย์กลางความรักโรแมนติก 86 00:03:56,860 --> 00:03:59,610 เราให้ความสำคัญกับทุกความโรแมนติก... 87 00:04:01,150 --> 00:04:02,910 {\an8}ทุกความโรแมนติก... 88 00:04:04,160 --> 00:04:06,500 {\an8}ทุก... ฉันไม่รู้ว่าคุณทำอะไร 89 00:04:06,700 --> 00:04:07,440 {\an8}คัต 90 00:04:07,630 --> 00:04:11,460 ขอโทษค่ะ แต่เขากระพือแขน เหมือนเขาจะบินลงใต้สำหรับหน้าหนาว 91 00:04:13,120 --> 00:04:13,900 อะไร 92 00:04:14,100 --> 00:04:16,940 - โรส คุณดูดีมากเลย - ขอบคุณค่ะ 93 00:04:17,140 --> 00:04:22,200 เคิร์ตแค่พยายามบอกให้คุณ ขยับตัวต่อไปเรื่อยๆ จำได้ไหม 94 00:04:22,400 --> 00:04:26,450 คุณต้องขยับต่อไปเรื่อยๆ จนคุณมาถึงจุดตรงนี้ เห็นไหม 95 00:04:26,650 --> 00:04:29,620 ใช่ แต่มันรู้สึกแปลกๆ มีบันไดหลายขั้นมาก 96 00:04:29,820 --> 00:04:31,040 คุณดูดีมาก 97 00:04:31,240 --> 00:04:32,630 ฉันพูดจากตรงนั้นไม่ได้เหรอ 98 00:04:32,830 --> 00:04:34,000 ไฟที่จัดให้คุณไม่ได้อยู่ตรงนั้น 99 00:04:34,200 --> 00:04:35,710 บางทีถ้าฉันไม่ต้อง... 100 00:04:35,910 --> 00:04:38,570 คุณต้องทำ แต่คุณดูดีมากเลย 101 00:04:39,530 --> 00:04:41,930 ไม่เอา มิเรียม 102 00:04:42,130 --> 00:04:43,110 กำลังไปค่ะ 103 00:04:44,490 --> 00:04:46,830 ไงคะ ว่าไง ไปได้สวยเลย 104 00:04:47,030 --> 00:04:48,140 - จริงเหรอ - ค่ะ 105 00:04:48,340 --> 00:04:51,560 มีเสียงครวญครางเยอะมาก นั่นดูไม่ดีเลย 106 00:04:51,760 --> 00:04:53,860 ไม่ค่ะ เทค 196 ครั้ง นั่นปกติมาก 107 00:04:54,060 --> 00:04:55,780 ไร้สาระ แม่ต้องนอนพัก 108 00:04:55,970 --> 00:04:58,150 แม่คะ แม่เป็นคนอยากทำงานนี้ จำได้ไหมคะ 109 00:04:58,350 --> 00:05:02,260 แม่อยากขยายธุรกิจ แม่อยากถ่ายโฆษณา 110 00:05:02,720 --> 00:05:05,450 นี่ ทุกคน เราทำได้ดีมาก เกือบพร้อมแล้ว 111 00:05:05,650 --> 00:05:07,580 แม่ไม่เหมาะที่อยู่หน้ากล้อง 112 00:05:07,780 --> 00:05:09,580 เหมาะสิคะ ใช่ไหม เอ็ดดี้ 113 00:05:09,780 --> 00:05:10,920 เธอดูเยี่ยมมาก 114 00:05:11,110 --> 00:05:12,470 เขาเก่งมาก 115 00:05:12,680 --> 00:05:15,380 ทำไมเราไม่หาคนอื่นมาเล่นแทนแม่ล่ะ 116 00:05:15,580 --> 00:05:17,190 - เช่นใครคะ - ดอริส เดย์ 117 00:05:17,520 --> 00:05:19,880 ดอริส เดย์ดูไม่เหมาะ จะแทนโรส ไวส์แมน 118 00:05:20,080 --> 00:05:21,050 ลูกไง 119 00:05:21,250 --> 00:05:25,300 หน้าลูกยังมีเค้าหน้าของแม่อยู่ มันก็แทบจะเหมือนหน้าเดียวกัน 120 00:05:25,500 --> 00:05:27,970 มันเป็นวิธีพูดที่แปลกมาก ที่จะบอกว่าแม่ไปทำหน้ามา 121 00:05:28,170 --> 00:05:29,280 แม่กำลังทำพัง 122 00:05:29,780 --> 00:05:31,690 ทุกอย่าง 123 00:05:31,890 --> 00:05:34,750 แม่ทำมันพังและทำให้ตัวเองดูโง่ 124 00:05:34,950 --> 00:05:37,530 หนูจะบอกอะไรให้ แม่ลืมเรื่องเดินไปซะ 125 00:05:37,720 --> 00:05:39,550 แม่อยู่ตรงนี้ ตรงแสงไฟที่จัดให้แม่ 126 00:05:39,750 --> 00:05:42,630 หนูจะยืนอยู่ตรงนั้นและแม่แค่พูดกับหนู 127 00:05:43,010 --> 00:05:46,380 ยืนตรงนั้นและบอกหนู เรื่องความรักและวิธีหาสามี 128 00:05:46,590 --> 00:05:47,540 โอเค ถ่ายได้ 129 00:05:47,730 --> 00:05:49,080 ในกองถ่ายช่วยเงียบด้วย 130 00:05:49,280 --> 00:05:52,390 แม่คะ แม่ดูดีมากจริงๆ 131 00:05:53,470 --> 00:05:55,980 หนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับความรัก เทค 197 พร้อม 132 00:05:59,150 --> 00:06:02,440 หลับตาและนึกภาพความรัก 133 00:06:03,900 --> 00:06:07,220 {\an8}คุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์ 134 00:06:07,420 --> 00:06:08,140 {\an8}ปี 1961 135 00:06:08,340 --> 00:06:11,200 {\an8}- มิเรียม มิเรียม - อะไรคะ 136 00:06:11,620 --> 00:06:13,270 เตาจุดไม่ติดอีกแล้ว 137 00:06:13,470 --> 00:06:14,350 แม่เปิดเตาหรือยังคะ 138 00:06:14,550 --> 00:06:15,770 เปิดแล้วสิ 139 00:06:15,970 --> 00:06:17,820 บางครั้งแม่ก็ไม่ได้เปิด 140 00:06:18,010 --> 00:06:20,400 แม่ไม่ได้เปิดเตาแค่ครั้งเดียว ครั้งเดียว 141 00:06:20,600 --> 00:06:22,320 - อยู่นิ่งๆ - อะไรนะ 142 00:06:22,520 --> 00:06:25,360 - ไม่ใช่แม่ - มิเรียม ทำไมให้แม่อยู่นิ่งๆ 143 00:06:25,560 --> 00:06:28,030 ไม่ใช่แม่ เอสเธอร์ อยู่นิ่งๆ 144 00:06:28,230 --> 00:06:29,790 พ่อ เตรียมตัวอีธานให้พร้อม 145 00:06:29,990 --> 00:06:31,870 พ่อยุ่งกับการสอนเขาเล่นเปียโนอยู่ 146 00:06:32,070 --> 00:06:33,660 เขาต้องเตรียมตัวไปโรงเรียน 147 00:06:33,860 --> 00:06:34,960 แม่ชงชาไม่ได้ 148 00:06:35,160 --> 00:06:36,000 หยุดนะ เอสเธอร์ 149 00:06:36,200 --> 00:06:38,380 นี่เป็นช่วงเวลาที่ดี ที่จะหัดไม่ต้องฟังอย่างอื่น 150 00:06:38,580 --> 00:06:40,420 ที่เกิดขึ้นในชีวิต นอกจากดนตรี 151 00:06:40,620 --> 00:06:42,550 - อยู่นิ่งๆ - แม่อยากดื่มชา 152 00:06:42,750 --> 00:06:46,140 หลานเคยเห็นวลาดิมีร์ โฮโรวิตซ์ ถือของเล่นมือหนึ่ง 153 00:06:46,330 --> 00:06:50,100 ขณะที่อีกมือหนึ่งเล่นรัคมานีนอฟไหม ตาจะตอบให้ ไม่เคย 154 00:06:50,300 --> 00:06:51,720 - พ่อ - เอ้บ 155 00:06:51,920 --> 00:06:52,730 ผมไม่ชอบแบบนี้ 156 00:06:52,920 --> 00:06:54,850 ตอนนี้ไม่มีใครสนุกกับมัน 157 00:06:55,050 --> 00:06:57,860 - ช่วยเรื่องเตาหน่อย - ช่วยทำผมหลานหน่อยค่ะ 158 00:06:58,050 --> 00:06:59,670 ผมยุ่งอยู่กับอีธาน 159 00:06:59,870 --> 00:07:01,000 โอเค หยุด 160 00:07:02,330 --> 00:07:04,460 ตาจะเล่นเพลงนี้ให้หลานฟังอีกที 161 00:07:05,130 --> 00:07:06,380 ตั้งใจฟังให้ดีนะ 162 00:07:07,840 --> 00:07:09,840 หลานควรอยากเล่นให้ได้แบบนี้ 163 00:07:13,350 --> 00:07:14,970 เห็นไหมว่ามันเพราะแค่ไหน 164 00:07:16,310 --> 00:07:18,920 ขอบคุณพระเจ้า เซลด้า เช้านี้เหมือนฝันร้ายเลย 165 00:07:19,120 --> 00:07:19,920 ตัวจุดนำดับ 166 00:07:20,120 --> 00:07:24,090 อะไรนะ มิเรียม ตัวจุดนำดับ เอ้บ ตัวจุดนำดับ 167 00:07:24,290 --> 00:07:25,730 ไม่เป็นไรค่ะ ซ่อมง่ายๆ 168 00:07:25,980 --> 00:07:27,470 มิเรียม ซ่อมง่ายๆ 169 00:07:27,670 --> 00:07:30,010 เอ้บ เซลด้ามาแล้ว เธอบอกว่าซ่อมง่ายๆ 170 00:07:30,210 --> 00:07:32,600 - อะไรนะ - เซลด้าจะซ่อมเตาแก๊ส 171 00:07:32,800 --> 00:07:34,390 เตาแก๊สเป็นอะไร 172 00:07:34,590 --> 00:07:36,390 ตัวจุดนำดับค่ะ คุณไวส์แมน 173 00:07:36,590 --> 00:07:38,100 เซลด้า คุณมาทำอะไรที่นี่ 174 00:07:38,300 --> 00:07:39,650 เธอกำลังซ่อมเตาแก๊ส 175 00:07:39,850 --> 00:07:40,940 โอเค 176 00:07:41,140 --> 00:07:44,690 เหมือนที่ฉันทำให้คุณดูครั้งที่แล้ว คุณแค่ต้องจุดไม้ขีดไฟ 177 00:07:44,890 --> 00:07:47,320 ถือไว้ตรงนี้ หมุนเปิดเตา และมันก็ติด 178 00:07:47,520 --> 00:07:49,070 ให้ตายเถอะ ซับซ้อนจัง 179 00:07:49,270 --> 00:07:51,660 ไม่ซับซ้อนเลยค่ะ ฉันเคยทำให้คุณดูหลายครั้งแล้ว 180 00:07:51,860 --> 00:07:53,490 - คุณได้ดูในหนังสือคู่มือไหม - คู่มือเหรอ 181 00:07:53,690 --> 00:07:55,600 คู่มือที่ฉันทำให้คุณไง 182 00:07:55,800 --> 00:07:58,460 มีป้ายกำกับและมีภาพประกอบ 183 00:07:58,660 --> 00:08:02,210 นี่ไงคะ ตรงนี้ใต้คำว่า "เตาแก๊สไม่มีไฟสำหรับชงชา" 184 00:08:02,410 --> 00:08:04,610 คือ "วิธีแก้ไข เตาแก๊สไม่มีไฟสำหรับชงชา" 185 00:08:04,810 --> 00:08:07,050 ง่ายมาก มีรูปถ้วยชาและทุกอย่าง 186 00:08:07,250 --> 00:08:09,050 โชคดีที่ตอนนี้มันใช้งานได้แล้ว 187 00:08:09,250 --> 00:08:10,930 ครั้งหน้าคุณอาจจะลองดูได้ไหมคะ 188 00:08:11,130 --> 00:08:13,220 ถ้าฉันทำแบบนั้น ฉันคงทำทั้งตึกระเบิด 189 00:08:13,420 --> 00:08:14,350 เธอซ่อมเตาหรือยังคะ 190 00:08:14,550 --> 00:08:15,850 ซ่อมแล้ว เธอเก่งมาก 191 00:08:16,050 --> 00:08:18,100 ให้ตายสิ หนูอยากเห็นเธอทำ 192 00:08:18,300 --> 00:08:19,440 ทุกอย่างอยู่ในคู่มือหมดแล้ว 193 00:08:19,640 --> 00:08:21,190 - เล่มนั้นมาจากไหนกัน - แม่ไม่รู้เลย 194 00:08:21,390 --> 00:08:23,120 มาจากฉัน ฉันเป็นคนทำคู่มือเล่มนี้ 195 00:08:23,870 --> 00:08:25,500 ดูสิ มีรูปด้วย น่าสนุกจัง 196 00:08:25,710 --> 00:08:26,820 ผมจอดรถซ้อนอยู่ 197 00:08:27,020 --> 00:08:29,200 อยากดื่มชาไหม จุดไฟติดแล้ว 198 00:08:29,400 --> 00:08:30,610 - ไม่ครับ - เข้ามาก่อนไหม 199 00:08:30,810 --> 00:08:31,530 ผมอยู่ตรงนี้โอเคดี 200 00:08:31,730 --> 00:08:32,830 แค่เข้ามานั่งเถอะ 201 00:08:33,020 --> 00:08:34,620 ผมไม่อยากเข้าไปนั่ง 202 00:08:34,820 --> 00:08:36,370 แค่แป๊บเดียวเอง 203 00:08:36,570 --> 00:08:39,230 คุณพูดแบบนั้น จากนั้นเราก็อยู่ที่นี่ทั้งวัน 204 00:08:39,430 --> 00:08:40,960 คุณต้องจุดไม้ขีดไฟเหรอ 205 00:08:41,160 --> 00:08:42,920 ฉันคงทำทั้งตึกระเบิด 206 00:08:43,120 --> 00:08:45,000 คุณไม่ทำทั้งตึกระเบิดหรอก 207 00:08:45,200 --> 00:08:46,690 เธออาจทำทั้งตึกระเบิด 208 00:08:46,890 --> 00:08:47,840 งั้นก็ปล่อยให้เธอทำไป 209 00:08:48,040 --> 00:08:49,430 - ยานูช - ดื่มชาไหม 210 00:08:49,620 --> 00:08:51,050 ไม่ค่ะ วันนี้หนูสายไม่ได้ 211 00:08:51,250 --> 00:08:55,260 แดนนี่ สตีเวนส์มาออกรายการ และกอร์ดอนเตือนเราให้ทำให้ดีที่สุด 212 00:08:55,460 --> 00:08:57,600 หนูต้องแวะไปที่โรงเรียนของอีธานก่อน 213 00:08:57,800 --> 00:09:00,100 สวัสดีค่ะ เซลด้า ช่วยทำผมให้ใหม่ได้ไหมคะ 214 00:09:00,300 --> 00:09:01,480 ได้สิจ๊ะ 215 00:09:01,680 --> 00:09:02,710 - เซลด้า - อะไร 216 00:09:02,910 --> 00:09:05,250 คุณต้องหยุดช่วยเหลือคนพวกนี้ 217 00:09:05,500 --> 00:09:07,280 คุณไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว 218 00:09:07,480 --> 00:09:08,880 นี่ผมของเด็กหญิงตัวเล็กๆ นะ 219 00:09:10,000 --> 00:09:13,120 พวกเขาไม่รู้ว่าตู้ผ้าลินินมีชั้นที่อยู่สูงกว่า 220 00:09:13,310 --> 00:09:16,300 พวกเขาลืมเอาฟืนมากองตรงเตาผิง 221 00:09:16,550 --> 00:09:21,520 มีนกบินเข้ามา พวกเขาก็คิดไม่ได้ ว่าแค่ต้องเปิดหน้าต่างให้มันออกไป 222 00:09:22,140 --> 00:09:23,600 พวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว 223 00:09:23,810 --> 00:09:25,590 พวกเขาต้องเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง 224 00:09:25,790 --> 00:09:26,500 พวกเขาทำไม่ได้ 225 00:09:26,700 --> 00:09:27,480 เซลด้า... 226 00:09:28,230 --> 00:09:30,420 สมัยก่อนในบ้านเรา 227 00:09:30,620 --> 00:09:35,860 เวลาที่ม้าขาเสีย มันไม่มีประโยชน์ คุณก็ยิงมันทิ้ง 228 00:09:36,660 --> 00:09:40,780 บ้านนี้ทั้งหลังมีแต่ม้าง่อยสุดๆ 229 00:09:41,740 --> 00:09:43,410 - เซลด้า ช่วยรับสายได้ไหม - ไม่ 230 00:09:43,830 --> 00:09:45,410 อย่ารับโทรศัพท์ 231 00:09:48,500 --> 00:09:50,530 คุณไวส์แมน ขอโทษครับ 232 00:09:50,730 --> 00:09:54,920 แต่ผมรู้สึกมั่นใจมากว่าคุณรู้วิธีรับโทรศัพท์ 233 00:09:55,630 --> 00:09:57,010 โอเค 234 00:09:58,720 --> 00:10:01,470 ขอโทษนะ แต่ผมรู้วิธีเล่น 235 00:10:02,890 --> 00:10:05,880 ปล่องควันเตาผิงเป็นแบบนี้น่ะเอง ฉันสงสัยมาตลอด 236 00:10:06,080 --> 00:10:08,020 อีกที เล่นด้วยความรู้สึก 237 00:10:08,520 --> 00:10:09,340 ฮัลโหล 238 00:10:09,540 --> 00:10:11,020 เรามีกล่องฟิวส์ด้วยเหรอ 239 00:10:12,110 --> 00:10:12,940 อะไรนะ 240 00:10:14,110 --> 00:10:16,430 ผมไม่รู้ว่าทำไมน้ำถึงไม่ลง 241 00:10:16,630 --> 00:10:17,640 ท่อระบายน้ำ 242 00:10:17,840 --> 00:10:19,850 ท่อระบายน้ำก็ปกติดีตอนมาถึง 243 00:10:20,050 --> 00:10:22,270 - ผมไม่ได้โทษท่อ - มันไม่เคยเป็นเพราะท่อ 244 00:10:22,470 --> 00:10:25,190 น้ำไหลลงไปที่อะพาร์ตเมนต์ ครอบครัวรอนบาวเออร์ 245 00:10:25,390 --> 00:10:27,730 และพรมตรงโถงทางเดินก็พังหมดแล้ว นี่ เซลด้า 246 00:10:27,930 --> 00:10:29,440 - ขอบคุณค่ะ - ขอบคุณ 247 00:10:29,640 --> 00:10:30,900 ขอบคุณมากที่คุณช่วย 248 00:10:31,100 --> 00:10:32,650 โชคดีที่คุณมาที่นี่พอดี 249 00:10:32,850 --> 00:10:34,840 ใช่ โชคดีมาก เหมือนเป็นภูติตัวจิ๋ว 250 00:10:35,630 --> 00:10:37,760 เดี๋ยวนะ เอาละ 251 00:10:38,380 --> 00:10:41,750 ผมเจอแล้ว นี่ไม่ควรอยู่ในท่อระบายน้ำแน่ๆ 252 00:10:41,950 --> 00:10:43,230 มันไปอยู่ในนั้นได้ยังไง 253 00:10:43,430 --> 00:10:44,890 ดูเหมือนว่ามันถูกทุบเข้าไป 254 00:10:45,600 --> 00:10:46,560 อีธาน 255 00:10:47,520 --> 00:10:48,840 - นี่มันอะไรกัน - เรือของผม 256 00:10:49,040 --> 00:10:51,670 เรือของลูกไปทำอะไร อยู่ในท่ออ่างอาบน้ำของแม่ 257 00:10:51,870 --> 00:10:52,940 มันจมครับ 258 00:10:53,150 --> 00:10:55,930 แม่เคยบอกอะไรลูก เรื่องเอาของใส่ท่อระบายน้ำ 259 00:10:56,130 --> 00:10:57,440 - ไม่เคยบอกครับ - เคยบอกสิ 260 00:10:57,650 --> 00:11:00,810 - เมื่อไหร่ครับ - เคยมีเรื่องลูกแก้วไม่ใช่เหรอ 261 00:11:01,010 --> 00:11:01,770 นั่นมันจมูกผม 262 00:11:01,970 --> 00:11:05,770 แล้วเรื่องไพ่ของเล่นที่ลูกตัดล่ะ อยู่ในท่อระบายน้ำไม่ใช่เหรอ 263 00:11:05,970 --> 00:11:06,790 ไม่ใช่ครับ 264 00:11:07,160 --> 00:11:09,230 ในช่วงหกปีตั้งแต่ลูกเกิดมา 265 00:11:09,430 --> 00:11:11,820 เราเคยคุยเรื่องนี้กันอย่างน้อยครั้งหนึ่ง 266 00:11:12,020 --> 00:11:14,540 แม้ว่ามันจะเป็นคำถามนามธรรม ทฤษฎี 267 00:11:14,880 --> 00:11:18,090 "ถ้าลูกมีโอกาส อย่าทำ" 268 00:11:18,470 --> 00:11:20,130 - โอเคครับ - โอเค 269 00:11:21,470 --> 00:11:22,340 งั้น... 270 00:11:26,640 --> 00:11:29,210 เมื่อกี้ครอบครัวเมนเดลสัน ที่อยู่ชั้นเจ็ดโทรมา 271 00:11:29,410 --> 00:11:31,380 มันไหลทะลุเพดานพวกเขา 272 00:11:31,580 --> 00:11:34,840 ลูกควรไปขอโทษนะ ลูกชายของพวกเขาเพิ่งเรียนจบกฎหมาย 273 00:11:35,040 --> 00:11:36,030 เดี๋ยวหนูจัดการเองค่ะ 274 00:11:36,230 --> 00:11:40,240 อย่าลืมนะ งานของแม่วันจันทร์ ดังนั้นต้องเปลี่ยนพรมให้เรียบร้อยก่อน 275 00:11:40,440 --> 00:11:44,220 แม่จะให้ผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานมาเจอ พื้นไม้เปลือยเปล่าไม่ได้ อย่างกับซ่อง 276 00:11:44,420 --> 00:11:46,270 และห้องน้ำต้องใช้งานได้ 277 00:11:46,470 --> 00:11:49,690 ไม่อย่างนั้น แม่ต้องเปลี่ยนแผนอีก ลูกเข้าใจไหม 278 00:11:49,890 --> 00:11:52,190 - กี่โมงแล้วคะ - บอกแม่มาสิว่าลูกเข้าใจ 279 00:11:52,390 --> 00:11:55,610 เวร หนูสายมากแล้ว หนูควรต้องไปที่โรงเรียนของอีธาน 280 00:11:55,810 --> 00:11:58,000 - แม่ไปได้ไหมคะ - แม่มีอะไรต้องทำเป็นล้านอย่าง 281 00:12:00,170 --> 00:12:02,630 พ่อคะ พ่อไม่ได้ยุ่งใช่ไหม 282 00:12:02,970 --> 00:12:04,950 พ่อต้องไปที่ เดอะวอยซ์ ในอีกหนึ่งชั่วโมง 283 00:12:05,150 --> 00:12:08,330 งั้นก็ไม่ยุ่ง พ่อพาอีธานไปโรงเรียน และอยู่งานนั้นได้ไหมคะ 284 00:12:08,530 --> 00:12:11,880 - "งานนั้น" คืออะไร - พ่อแม่มาจ้องดูลูกๆ 285 00:12:12,080 --> 00:12:14,840 ครูชี้ที่ให้นั่ง มีคนฉี่รดกางเกง 286 00:12:15,040 --> 00:12:16,130 ลูกโน้มน้าวได้แย่มาก 287 00:12:16,330 --> 00:12:20,590 นะคะ หนูต้องไปติดสินบนเพื่อนบ้าน ไม่ให้ส่งลูกชายที่เป็นทนายมาเล่นงานหนู 288 00:12:20,790 --> 00:12:22,780 โอเค ได้ พ่อจะไป 289 00:12:22,990 --> 00:12:25,810 แต่พ่อเตือนไว้ก่อนนะ ถ้ามีคนแรกฉี่ใส่กางเกงคนแรก 290 00:12:26,010 --> 00:12:28,790 พ่อจะออกไปทันที นอกจากว่าของว่างอร่อยมากๆ 291 00:12:28,990 --> 00:12:29,790 ตกลงค่ะ 292 00:12:30,910 --> 00:12:33,830 คุณเขียนจดหมายถึงเขาได้ ส่งมาที่รายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 293 00:12:34,420 --> 00:12:38,250 ฉันไม่รู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่ กว่าเขาจะตอบคุณ เขายุ่งมาก 294 00:12:39,170 --> 00:12:42,090 เขาทำรายการทุกคืน นั่นใช้เวลาค่ะ 295 00:12:43,550 --> 00:12:47,660 ขอโทษทีค่ะ ลูกชายฉัน เอาเรือของเล่นใส่ในท่ออ่างอาบน้ำ 296 00:12:47,860 --> 00:12:49,710 และมันทำน้ำท่วมห้องน้ำสามห้อง 297 00:12:49,910 --> 00:12:53,560 และฉันไม่อยากเป็นศัตรูกับ เพื่อนบ้านห้องเจ็ดและแปดซี 298 00:12:53,940 --> 00:12:56,170 พื้นอะพาร์ตเมนต์ฉันพองผิดรูป พรมฉันก็พัง 299 00:12:56,370 --> 00:12:58,220 แม่ฉันจะจัดงานเลี้ยงหาคู่วันจันทร์ 300 00:12:58,410 --> 00:13:01,430 และแม่กังวลว่าห้องน้ำจะใช้งานไม่ได้ 301 00:13:01,630 --> 00:13:04,650 และด้วยเหตุผลบางอย่าง เปียโนพ่อแม่สามีฉันกลิ่นเหมือนขนมบีอาลี 302 00:13:07,070 --> 00:13:09,200 แล้วหน้าอกของ เออร์ซูลา แอนเดรสเป็นยังไงบ้าง 303 00:13:09,580 --> 00:13:11,980 - พวกคุณคุยเรื่องอะไรอยู่ - หน้าอกของราเควล เวลช์ 304 00:13:12,180 --> 00:13:13,560 - แอนิต้า เอ็กเบิร์ก - แอน-มาร์กาเร็ต 305 00:13:13,760 --> 00:13:16,000 แดนนี่ สตีเวนส์ ผมหมายถึงไม่ใช่เรื่อง... 306 00:13:16,750 --> 00:13:20,130 เรากำลังพูดถึงที่แดนนี่มาออกรายการคืนนี้ เขาจะโปรโมตหนังสือเล่มใหม่ 307 00:13:21,170 --> 00:13:23,490 เอารางวัลใหญ่ไปเลย ทีนี้ แดนนี่... 308 00:13:23,690 --> 00:13:25,530 - ให้งานแรกกับผม - เป็นคนที่ดีมาก 309 00:13:25,730 --> 00:13:26,490 พ่อแม่สามีชอบเขา 310 00:13:26,690 --> 00:13:28,080 เขาให้งานและเขาเป็นคนดี 311 00:13:28,280 --> 00:13:29,830 ผมอยากให้เขาประสบความสำเร็จ 312 00:13:30,030 --> 00:13:33,960 นักเขียนของเขาอาจเป็นคนทำบทพูด แต่เตรียมตัวไว้เผื่องานตกมาที่เรา 313 00:13:34,160 --> 00:13:35,790 - ผมมีคำถาม - ว่ามา เมล 314 00:13:35,990 --> 00:13:38,800 ใช้เวลากี่นาทีกว่าอดัม จะเอาบทภาพยนตร์ของเขาให้แดนนี่ 315 00:13:39,000 --> 00:13:39,880 - สิบ - ผมว่าแปด 316 00:13:40,080 --> 00:13:42,220 - ไม่มากกว่าสี่ - มีใครรู้จักช่างปูกระเบื้องเก่งๆ ไหม 317 00:13:42,420 --> 00:13:44,260 - มิดจ์ เราเยาะเย้ยอดัมกันอยู่ - โทษทีค่ะ 318 00:13:44,460 --> 00:13:46,910 สักวันคุณจะต้องตัดสินใจว่า คุณจะอยู่กับเราหรือจะไป 319 00:13:47,950 --> 00:13:49,450 ทุกคนมาที่ราวบันได 320 00:13:53,410 --> 00:13:55,000 มาที่ราวบันได ทุกคน 321 00:14:00,340 --> 00:14:01,170 เยี่ยม 322 00:14:01,920 --> 00:14:03,220 อย่างที่พวกคุณหลายคนรู้ 323 00:14:03,420 --> 00:14:07,010 ตอนนี้ผมเป็นโปรดิวเซอร์คนใหม่ของ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ อย่างเป็นทางการ 324 00:14:07,800 --> 00:14:08,640 ขอบคุณ 325 00:14:09,340 --> 00:14:10,660 ผมอยากใช้เวลาสักครู่ 326 00:14:10,860 --> 00:14:13,520 เพื่อพูดอะไรเล็กน้อย ตอนที่เราเริ่มต้นช่วงเปลี่ยนผ่านนี้ 327 00:14:13,890 --> 00:14:16,790 แม้ว่าการจากไปของจอร์จ โทเลดาโน 328 00:14:16,990 --> 00:14:20,860 จะกะทันหันและน่าหงุดหงิดสำหรับบางคน 329 00:14:21,110 --> 00:14:25,140 ผมอยากให้คุณมั่นใจว่าผมมุ่งมั่น และพร้อมที่จะรับหน้าที่นี้ 330 00:14:25,330 --> 00:14:28,930 การเป็นผู้นำที่ดี ไม่ใช่ต้องการแค่ประสบการณ์ 331 00:14:29,130 --> 00:14:33,450 แต่มีการเอาใจใส่ สัญชาตญาณ อารมณ์นิ่งและ... 332 00:14:36,750 --> 00:14:39,020 กอร์ดอน สวัสดี 333 00:14:39,220 --> 00:14:41,880 ไง ไมค์ อยู่บนนั้นแล้วดูดีนะ 334 00:14:42,500 --> 00:14:43,340 สูทใหม่เหรอ 335 00:14:45,260 --> 00:14:46,460 แค่เสื้อโค้ท 336 00:14:47,420 --> 00:14:48,300 เอาเลย พูดต่อ 337 00:14:49,970 --> 00:14:50,990 ไม่ ผมพูดจบแล้ว 338 00:14:51,190 --> 00:14:53,750 ไม่ คุณเรียกเรามาที่ราวบันได เราอยู่ตรงนี้กันแล้ว 339 00:14:53,950 --> 00:14:57,060 คำล่าสุดที่ผมได้ยินคือคำว่า "อารมณ์นิ่ง" 340 00:14:58,390 --> 00:15:02,190 ผมแค่อยากให้พวกคุณรู้ว่าผมพร้อม 341 00:15:02,520 --> 00:15:04,730 และผม... 342 00:15:06,690 --> 00:15:11,780 ผมอยู่ตรงนี้ถ้ามีใครต้องการอะไร 343 00:15:14,120 --> 00:15:17,870 ออฟฟิศผมเคยอยู่ข้างล่าง แต่ตอนนี้มันอยู่บนนี้ 344 00:15:18,460 --> 00:15:20,190 ข้างล่างนั่นก็ยังมีของอยู่ 345 00:15:20,390 --> 00:15:23,920 เพราะบนนี้ไม่มีที่วาง กระดานรายชื่อแขกรับเชิญ 346 00:15:25,420 --> 00:15:27,990 ถ้าคุณอยากดูกระดาน มันอยู่ตรงนั้น 347 00:15:28,190 --> 00:15:31,580 แต่ถ้าคุณต้องการผม ผมอยู่บนนี้ 348 00:15:31,780 --> 00:15:35,970 หรือบางครั้งก็อยู่ข้างล่าง ตอนที่ผมต้องดูกระดาน งั้น... 349 00:15:39,020 --> 00:15:39,860 ขอบคุณ 350 00:15:40,060 --> 00:15:42,730 เดี๋ยว โปรดิวเซอร์คนใหม่ อย่างเป็นทางการ ผมมีคำถาม 351 00:15:43,060 --> 00:15:47,740 - มีแผนเพิ่มที่เขี่ยบุหรี่ในล็อบบี้ไหม - เท่าที่ผมรู้ไม่มี 352 00:15:47,940 --> 00:15:49,940 แย่จัง ได้เพิ่มอีกสองอันคงจะดี 353 00:15:50,780 --> 00:15:51,810 ผมจะไปเช็กดู 354 00:15:52,000 --> 00:15:55,080 ผมเห็นเด็กคนหนึ่งเลียปุ่มลิฟต์เมื่อเช้า 355 00:15:56,660 --> 00:15:57,730 ผมจะบอกฝ่ายซ่อมบำรุง 356 00:15:57,930 --> 00:16:00,650 ผมมีใบเสร็จของมื้อค่ำเมื่อคืน ผมเอาให้คุณใช่ไหม 357 00:16:00,850 --> 00:16:02,000 โอเค ผมไปละ 358 00:16:02,330 --> 00:16:05,170 เดี๋ยว โปรดิวเซอร์คนใหม่ อย่างเป็นทางการ เราไปด้วยได้ไหม 359 00:16:06,750 --> 00:16:07,590 ได้ 360 00:16:14,680 --> 00:16:15,930 ทำงานวันแรก 361 00:16:25,270 --> 00:16:27,860 โรงเรียนอัลคอตต์ 362 00:16:36,160 --> 00:16:38,440 เรามีห้องสมุดโรงเรียนที่ดีที่สุดในนิวยอร์ก 363 00:16:38,630 --> 00:16:40,210 เราภูมิใจกับเรื่องนั้นมาก 364 00:16:40,410 --> 00:16:42,230 ปีนี้มีศิษย์เก่าที่น่ายกย่องมาก 365 00:16:42,430 --> 00:16:45,360 ยกคอลเลกชันหนังสือ ที่พิมพ์ครั้งแรกของเขาทั้งหมดให้เรา 366 00:16:45,560 --> 00:16:46,330 ว่าไงคะ 367 00:16:46,540 --> 00:16:47,900 นี่เป็นของว่างที่อร่อยมากครับ 368 00:16:48,100 --> 00:16:48,990 ดีใจที่คุณชอบค่ะ 369 00:16:49,190 --> 00:16:52,870 กรอบ มีครีม และมีถั่ว เป็นส่วนผสมที่ยอดเยี่ยมมาก 370 00:16:53,070 --> 00:16:55,790 - เด็กๆ ได้ของว่างแบบเดียวกันไหมครับ - ใช่ค่ะ 371 00:16:55,990 --> 00:16:57,500 นี่เป็นโรงเรียนที่ดีมาก 372 00:16:57,700 --> 00:17:02,730 โอเคค่ะ ฉันอยากให้ทุกคน ดูบางอย่างที่นี่ที่เราภูมิใจมาก 373 00:17:02,980 --> 00:17:06,710 นี่คือช่วงเวลาที่เราเรียกว่า ช่วง "อิสระดั่งใจ" 374 00:17:06,910 --> 00:17:10,050 แต่ละวันจะมีการแบ่งเวลาช่วงหนึ่ง เพื่อให้นักเรียนได้ทุ่มเท 375 00:17:10,250 --> 00:17:13,240 ให้กับหนึ่งเรื่องที่พวกเขาทำได้ดีเป็นพิเศษ 376 00:17:13,530 --> 00:17:16,320 นี่คือกลุ่มวิศวกรรมของเรา 377 00:17:16,530 --> 00:17:20,520 พวกเขากำลังสร้างแบบจำลอง ของโรงแรมที่รองรับสัตว์เลี้ยงโดยเฉพาะ 378 00:17:20,720 --> 00:17:24,210 ห้องพักทุกห้องมีลานเฉลียงและจานน้ำในตัว 379 00:17:24,620 --> 00:17:26,320 นี่คือกลุ่มคณิตศาสตร์ของเรา 380 00:17:26,520 --> 00:17:28,440 พวกเขามีเวลาหนึ่งนาทีในการแก้โจทย์ 381 00:17:28,640 --> 00:17:31,990 คนที่แก้สมการได้มากที่สุดจะได้รับรางวัล 382 00:17:32,190 --> 00:17:33,030 - และเริ่ม - เริ่ม 383 00:17:33,230 --> 00:17:35,990 กลุ่มอ่านหนังสือของเรา อ่านหนังสือสัปดาห์ละเล่ม 384 00:17:36,190 --> 00:17:37,950 จากนั้นพวกเขาเขียนบทละครเวทีให้น่าทึ่ง 385 00:17:38,150 --> 00:17:40,960 และแสดงตอนเที่ยงที่ห้องพักครู 386 00:17:41,160 --> 00:17:43,170 กลุ่มดาราศาสตร์อยู่ตรงนั้น 387 00:17:43,370 --> 00:17:46,020 พวกเขากำลังขายลูกอมแท่ง เพื่อซื้อกล้องโทรทรรศน์ใหม่ 388 00:17:46,220 --> 00:17:49,610 ฉันน้ำหนักขึ้น 4.5 กิโลกรัม เพื่อเรื่องวิทยาศาสตร์เลย 389 00:17:49,810 --> 00:17:52,860 ทีนี้นี่มีกลุ่มภาษาของเรา 390 00:17:53,060 --> 00:17:55,950 พวกเขากำลังอ่าน แมเดอไลน์ เป็นภาษาฝรั่งเศส 391 00:17:56,650 --> 00:17:57,700 คุณนายมัวเยอส์ 392 00:17:57,900 --> 00:17:59,410 ค่ะ คุณไวส์แมน 393 00:18:00,450 --> 00:18:02,120 ตรงนั้นคือกลุ่มอะไรครับ 394 00:18:02,450 --> 00:18:04,120 นั่นคือกลุ่มที่มีความสุขค่ะ 395 00:18:04,540 --> 00:18:06,330 - ขอโทษครับ อะไรนะ - กลุ่มที่มีความสุข 396 00:18:06,540 --> 00:18:08,780 แล้วพวกเขาเก่งเรื่องไหนครับ 397 00:18:08,980 --> 00:18:10,920 พวกเขาเก่งเรื่องการมีความสุขค่ะ 398 00:18:11,380 --> 00:18:12,530 ผมไม่เข้าใจ 399 00:18:12,730 --> 00:18:15,870 พวกเขาสร้างโรงแรม ซื้อกล้องโทรทรรศน์ 400 00:18:16,070 --> 00:18:19,160 พวกเขาคือโรงละครหน้าร้อน ที่ทำงานได้อย่างเต็มที่ 401 00:18:19,360 --> 00:18:22,410 และโต๊ะนั้นที่หลานชายผมอยู่ก็แค่... 402 00:18:22,610 --> 00:18:23,390 มีความสุข 403 00:18:25,270 --> 00:18:27,640 - พวกเขาแค่เดินเป็นวงกลม - ใช่ค่ะ 404 00:18:28,060 --> 00:18:29,980 - ทำไมครับ - มันทำให้พวกเขามีความสุข 405 00:18:30,480 --> 00:18:34,690 คุณนายฟอสเตอร์ นี่คุณไวส์แมน อีธานเป็นหลานชายของเขา 406 00:18:35,280 --> 00:18:37,300 อีธานเป็นหนึ่งในเด็กที่มีความสุขที่สุด 407 00:18:37,500 --> 00:18:39,810 อีธานมีไม้กายสิทธิ์ เขาเป็นผู้นำเหรอครับ 408 00:18:40,010 --> 00:18:42,390 ไม่ใช่ค่ะ ลำดับชั้นจะไม่ทำให้ พวกเขามีความสุข 409 00:18:42,590 --> 00:18:43,730 ใครเป็นคนตัดสินกลุ่มพวกนี้ 410 00:18:43,930 --> 00:18:46,520 ตอนต้นปีมีการทดสอบ ความสามารถของเด็กๆ 411 00:18:46,720 --> 00:18:48,980 การทดสอบจะเป็นตัวตัดสิน เรื่องความถนัดและกลุ่ม 412 00:18:49,180 --> 00:18:51,900 คงมีการเข้าใจผิด ความผิดพลาดทางธุรการ 413 00:18:52,100 --> 00:18:53,530 ไม่มีเหตุผลที่ต้องอารมณ์เสียนะคะ 414 00:18:53,730 --> 00:18:56,030 เขาเดินวนเป็นวงกลม แค่นั้นเหรอครับ 415 00:18:56,230 --> 00:18:58,870 คุณไวส์แมน อีธานเป็นเด็กที่น่ารัก และมีสุขภาพดี 416 00:18:59,070 --> 00:19:00,740 แล้วก็มีความสุขด้วย 417 00:19:00,940 --> 00:19:02,040 มีความสุขมากๆ 418 00:19:02,240 --> 00:19:05,040 - มีความสุขที่สุดในโรงเรียน - ความสุขที่สุดที่เราเคยเจอ 419 00:19:05,240 --> 00:19:08,210 ฉันไม่เคยเจอเด็กที่มีความสุขเท่าอีธาน 420 00:19:08,410 --> 00:19:09,710 ผมยืนกรานให้เขาทดสอบอีกครั้ง 421 00:19:09,910 --> 00:19:12,420 - ปีหน้าค่ะ - ไม่ครับ ไม่ใช่ปีหน้า ตอนนี้เลย 422 00:19:12,620 --> 00:19:13,340 คุณไวส์แมน... 423 00:19:13,540 --> 00:19:16,660 ผมเคยดำรงตำแหน่ง ศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย 424 00:19:16,860 --> 00:19:20,200 ผมเคยทำงานที่เบลล์ แล็บส์ ผมมีสิทธิบัตร 12 รายการที่รอดำเนินการ 425 00:19:20,400 --> 00:19:22,700 นั่นคือหลานชายของผม เขาเป็นคนตระกูลไวส์แมน 426 00:19:22,900 --> 00:19:25,910 - ไม่มีทางที่เขาจะมีความสุข - เริ่ม 427 00:19:28,370 --> 00:19:30,270 - เยี่ยม - ผู้คนทั้งช่องอยู่ที่นั่น 428 00:19:30,470 --> 00:19:33,540 นักแสดง ทีมงาน ฟิลลิป และมอร์ริส จ้องมาที่เรา 429 00:19:33,790 --> 00:19:35,990 ผมพูดประโยคนึง คนหัวเราะกันใหญ่ 430 00:19:36,190 --> 00:19:38,870 จู่ๆ ไอ้กร๊วกที่ไหนไม่รู้พูดขึ้นมาว่า 431 00:19:39,070 --> 00:19:41,620 "มันอ่านว่า ละฮาม ไม่ใช่ ลาฮาม คุณสตีเวนส์" 432 00:19:41,820 --> 00:19:43,370 งานแรกเลย งานแรก โอเคนะ 433 00:19:43,570 --> 00:19:46,540 ผมมองไปที่เด็กช่วยทำพิธี ที่นั่งอยู่ เขาใส่สูทของพ่อ... 434 00:19:46,740 --> 00:19:47,620 มันเป็นสูทของพ่อ 435 00:19:47,820 --> 00:19:51,900 ผมคิดว่า "เด็กคนนั้นช่างกล้า เขาทำให้ ผมนึกถึงตัวเอง" ผมเลยไล่เขาออก 436 00:19:53,650 --> 00:19:55,510 - สวัสดีครับ - มิดจ์ 437 00:19:55,710 --> 00:19:57,010 แค่ต้องไปเติมหน้าค่ะ 438 00:19:57,210 --> 00:20:00,140 แดนนี่ ผมขอแนะนำมิดจ์ เมเซิล นักเขียนหญิงประจำรายการของเรา 439 00:20:00,340 --> 00:20:01,780 สวัสดีค่ะ ฉันเป็นแฟนตัวยงเลย 440 00:20:02,030 --> 00:20:03,370 ผมนั่งที่ของคุณอยู่ใช่ไหม 441 00:20:03,570 --> 00:20:05,680 ในทางเทคนิค ทุกที่เป็นของเอ็นบีซี 442 00:20:05,880 --> 00:20:07,140 ไม่ครับ ผมรู้กฎ 443 00:20:07,340 --> 00:20:09,190 การนั่งที่ที่ถูกกำหนดไว้ในห้องนักเขียน 444 00:20:09,390 --> 00:20:12,400 ก็เหมือนแก้ไขภาษาฮีบรูของผู้ชายคนหนึ่ง ทั้งที่คุณมาจากเนแบรสกา 445 00:20:12,600 --> 00:20:13,360 วิสคอนซิน 446 00:20:13,560 --> 00:20:14,780 มีที่ว่างตรงนี้ 447 00:20:14,980 --> 00:20:16,950 จริงๆ แล้วผมมาเพื่อขอให้ช่วย 448 00:20:17,140 --> 00:20:18,450 ได้ทุกอย่างเลยครับ 449 00:20:18,650 --> 00:20:20,030 ถ้าคุณได้เห็นตัวเองตอนนี้คงจะดี 450 00:20:20,230 --> 00:20:21,450 คืนนี้ผมมาออกรายการของคุณ 451 00:20:21,650 --> 00:20:23,450 ไม่มีใครแปลกใจเลยเหรอ ดี 452 00:20:23,650 --> 00:20:26,620 ทีนี้ปกติผมโปรโมตการแสดง ผมอยู่ในเวกัส 453 00:20:26,820 --> 00:20:30,730 รายการทีวีของผมมีซีซั่นใหม่ แต่คราวนี้ผมเขียนหนังสือ 454 00:20:31,600 --> 00:20:33,770 หนังสือเล่มนั้น ผมเป็นนักเขียน 455 00:20:34,150 --> 00:20:36,560 เหมือนดิกเคนส์ ถ้าเขาโตในเบนสันเฮิสต์ 456 00:20:37,110 --> 00:20:39,590 เรื่องของสองนคร ขายได้มากกว่า 100 ล้านเล่ม 457 00:20:39,790 --> 00:20:42,570 ผมต้องขายให้ได้ 101 ล้านเล่ม ผมต้องทำให้ได้ดี 458 00:20:43,150 --> 00:20:45,600 ด้วยความคิดนั้น ผมจะอ่านมุกตลกให้ฟัง 459 00:20:45,800 --> 00:20:50,850 ส่งให้ผมโดยทีมนักเขียนตลกของผม เมื่อเช้านี้ ผมอยากได้ความเห็นของคุณ 460 00:20:51,050 --> 00:20:52,710 เราอยู่ตรงนี้เพื่อคุณแล้ว ใช่ไหม 461 00:20:53,370 --> 00:20:55,920 - มิดจ์ - ไม่มีทาง ไอ้เวรนั่นจะขโมยที่นั่งของฉัน 462 00:20:56,420 --> 00:20:57,250 ตลกดี 463 00:20:58,960 --> 00:21:03,050 เคนเนดีจัดตั้งหน่วยสันติภาพสหรัฐฯ ตอนนี้เด็กน่าเบื่อก็ดังได้เหมือนกัน 464 00:21:04,050 --> 00:21:07,290 ต่อไป บาร์บี้มีแฟนแล้วชื่อเคน 465 00:21:07,490 --> 00:21:10,500 ผมว่าคงคบกันไม่ยืนยาว เขาดูปลอมๆ 466 00:21:10,700 --> 00:21:11,560 ยังฟังผมอยู่ไหม 467 00:21:11,980 --> 00:21:14,380 ดิอะพาร์ตเมนต์ ได้รับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม 468 00:21:14,580 --> 00:21:16,050 ปีหน้าคือเรื่อง เช่าช่วงต่อ 469 00:21:16,250 --> 00:21:20,480 โอเค ตามความเห็นที่เป็นกลางของคุณ คิดว่านักเขียนของผมเกลียดผมไหม 470 00:21:20,900 --> 00:21:22,260 เราคิดมุกใหม่ๆ ให้ได้ 471 00:21:22,460 --> 00:21:25,850 ทุกครั้งที่คุณมาออก รายการทอล์คโชว์ คุณเล่นมุก 472 00:21:26,050 --> 00:21:26,890 ผมเป็นนักแสดงตลก 473 00:21:27,090 --> 00:21:29,910 ถ้าผมถอนฟันคุดของกอร์ดอน มันคงจะแปลก 474 00:21:30,280 --> 00:21:33,870 {\an8}ค่ะ แต่ตอนนี้คุณอยากให้ผู้คน อ่านหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของคุณ 475 00:21:34,370 --> 00:21:36,820 {\an8}ทำไมไม่พูดเรื่องชีวิตของคุณ พ่อแม่ของคุณล่ะคะ 476 00:21:37,020 --> 00:21:38,320 {\an8}ได้สิ แล้วมันตลกตรงไหน 477 00:21:38,520 --> 00:21:40,360 {\an8}มันน่าสนใจ มันเป็นเรื่องจริง 478 00:21:40,560 --> 00:21:42,320 {\an8}คุณทำให้มันตลกได้ 479 00:21:42,520 --> 00:21:44,140 {\an8}เยี่ยม การบ้าน ขอบคุณ 480 00:21:44,340 --> 00:21:45,830 แดนนี่ กอร์ดอนพร้อมเจอคุณแล้วค่ะ 481 00:21:46,030 --> 00:21:48,390 ขอบคุณ เด็กๆ หามุกตลกให้ผมที 482 00:21:48,590 --> 00:21:50,540 เปิดสมุดจด ดูใต้เบาะรองนั่งโซฟา 483 00:21:50,740 --> 00:21:53,890 ลองทำตัวเป็นลุงมาร์วินขี้เมา ทำให้คนหัวเราะมุกของผม 484 00:21:54,350 --> 00:21:55,730 พาผมไปหาหัวหน้าของคุณ 485 00:21:56,310 --> 00:21:57,150 ไม่ 486 00:21:59,190 --> 00:22:02,840 มันผิดปกติมากที่นักเรียนทำได้แย่กว่าเดิม ในการสอบครั้งที่สอง 487 00:22:03,040 --> 00:22:07,720 ครอบคลุมทุกวิชา คณิตศาสตร์ ภาษาอังกฤษ วิทยาศาสตร์ ตรรกะ 488 00:22:07,920 --> 00:22:10,020 แต่ครั้งนี้เขาสะกดชื่อตัวเองถูก 489 00:22:10,220 --> 00:22:14,120 ซึ่งดีกว่าการสอบครั้งที่แล้วมาก นั่นน่าตื่นเต้นค่ะ 490 00:22:14,700 --> 00:22:16,440 ผมแค่ไม่เข้าใจ 491 00:22:16,640 --> 00:22:19,610 จู่ๆ เราให้เขาทดสอบใหม่ เขาอาจจะตกใจ 492 00:22:19,810 --> 00:22:22,280 แถมเราเอาไม้กายสิทธิ์ของเขาไปด้วย 493 00:22:22,480 --> 00:22:23,820 แต่เขาเป็นคนตระกูลไวส์แมน 494 00:22:24,020 --> 00:22:25,990 นี่คือการทดสอบครั้งเดียว ไม่มีความหมายอะไรค่ะ 495 00:22:26,190 --> 00:22:29,370 ยกเว้นว่าเขาไม่เก่งคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาอังกฤษ หรือตรรกะ 496 00:22:29,570 --> 00:22:30,720 หรือวันต่างๆ ในสัปดาห์ 497 00:22:31,350 --> 00:22:33,580 ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในจักรวาลคู่ขนาน 498 00:22:33,780 --> 00:22:38,090 เหมือนผมอยู่ในแดนสนธยา โดยไม่มีร็อด เซอร์ลิงคอยนำทางผม 499 00:22:38,290 --> 00:22:41,970 คุณไวส์แมนคะ โชคร้ายที่การสอบอีกครั้งในตอนนี้ 500 00:22:42,160 --> 00:22:44,180 ไม่นานหลังจากที่เขาสอบครั้งแรก 501 00:22:44,380 --> 00:22:47,990 หมายความว่าคะแนนนี้ จะแทนที่คะแนนเดิมของเขา 502 00:22:48,530 --> 00:22:51,450 ตาครับ กากเพชรติดหน้าตา 503 00:22:53,120 --> 00:22:56,750 แต่วางใจได้เลยนะคะ เขาไม่เสียที่ของเขาในกลุ่มมีความสุข 504 00:23:04,170 --> 00:23:05,130 มิเรียม 505 00:23:06,130 --> 00:23:07,320 อ้าว คุณมาถึงแล้ว 506 00:23:07,520 --> 00:23:08,490 ใช่ เรามาสาย 507 00:23:08,690 --> 00:23:11,830 อยากแน่ใจว่ามีตั๋วแน่ๆ ฉันเลยให้เชอร์ลีย์ลงก่อน 508 00:23:12,030 --> 00:23:14,660 ฉันควรต้องโบกมือให้เขา และเขาจะไปจอดรถ 509 00:23:14,860 --> 00:23:15,580 ฝนกำลังตก 510 00:23:15,780 --> 00:23:17,920 ถ้าฉันไม่เห็นเขา ฉันจะกลับเข้าไปข้างใน 511 00:23:18,120 --> 00:23:20,800 ฉันขับผ่านมา ฉันไม่เห็นเชอร์ลีย์ ฉันเลยขับวน 512 00:23:21,000 --> 00:23:23,880 - เราเลยคลาดกันตลอด - ฉันไม่อยู่ตรงถนน เชอร์ลีย์กลับเข้าไป 513 00:23:24,080 --> 00:23:26,300 เชอร์ลีย์ไม่อยู่ตรงนั้น วนอีกรอบ 514 00:23:26,500 --> 00:23:29,550 เราวนอยู่แบบนี้สองชั่วโมง ในที่สุดฉันก็ยอมแพ้และจอดรถ 515 00:23:29,750 --> 00:23:33,060 ขอบคุณพระเจ้า ที่ตั๋วอยู่ตรงที่เธอบอกไว้เป๊ะๆ 516 00:23:33,260 --> 00:23:34,100 ฉันบอกคุณแล้ว 517 00:23:34,300 --> 00:23:36,480 เธอช่วยชี้คนที่เอาตั๋วให้เราทีได้ไหม 518 00:23:36,680 --> 00:23:37,870 เราอยากขอบคุณพวกเขา 519 00:23:38,580 --> 00:23:39,910 นี่ รายการจะเริ่มแล้วค่ะ 520 00:23:40,160 --> 00:23:43,750 เอ้านี่ เดี๋ยว ฉันทำแซนด์วิช มาให้แดนนี่ เอาให้เขานะ 521 00:23:44,000 --> 00:23:47,840 และเรากลับมาในห้า สี่ สาม 522 00:23:56,060 --> 00:23:57,120 กลับเข้าสู่รายการครับ 523 00:23:57,320 --> 00:24:00,890 แขกรับเชิญคนแรกของเราคือดาวดัง ของรายการยอดฮิต แดนนี่ สตีเวนส์โชว์ 524 00:24:01,140 --> 00:24:03,510 เขาคือนักแสดงตามไนต์คลับ โปรดิวเซอร์ 525 00:24:03,700 --> 00:24:07,780 แต่ตำแหน่งที่เขาคิดว่า ตรงกับเขาที่สุดคือขวัญใจอเมริกา 526 00:24:08,110 --> 00:24:09,440 แดนนี่ สตีเวนส์ครับ 527 00:24:17,200 --> 00:24:18,020 เขามาแล้ว 528 00:24:18,220 --> 00:24:20,540 ผมไม่ได้บอกว่า "นักเต้น" คุณมักเดินเต้นออกมาตลอด 529 00:24:25,840 --> 00:24:26,820 แดนนี่ 530 00:24:27,020 --> 00:24:29,090 กอร์ดี้ 531 00:24:29,760 --> 00:24:30,780 ยินดีมากที่คุณมาที่นี่ 532 00:24:30,980 --> 00:24:33,680 ยินดีมากที่ได้กลับมา ชอบสิ่งที่คุณปรับเปลี่ยนในรายการนะ 533 00:24:33,890 --> 00:24:35,600 ผมไม่ได้ทำอะไรเลย 534 00:24:36,260 --> 00:24:38,970 มันได้ผล "ไม่ได้ทำอะไรเลย" ได้ผลกับคุณ 535 00:24:39,970 --> 00:24:42,790 ผมได้ดูการแสดงของคุณที่โคปา มันเยี่ยมมาก 536 00:24:42,990 --> 00:24:43,710 ขอบคุณ 537 00:24:43,910 --> 00:24:47,720 การแสดงของคุณยังไปได้สวย และตอนนี้ได้ยินว่าคุณเขียนหนังสือ 538 00:24:47,920 --> 00:24:48,900 ใช่แล้ว 539 00:24:50,230 --> 00:24:52,220 ต้องไปซื้อหนังสือ เขียนหนังสือเป็นไงบ้างครับ 540 00:24:52,420 --> 00:24:54,490 มันเงียบมาก สงบ 541 00:24:54,740 --> 00:24:56,520 คุณไม่ต้องใส่กางเกง นั่นถือเป็นข้อดีเพิ่มเติม 542 00:24:56,720 --> 00:24:58,980 เหมือนคุณเลย คุณไม่ใส่กางเกง 543 00:24:59,180 --> 00:25:03,190 แต่การเขียนเรื่องชีวิตตัวเองมันแตกต่าง เพราะคุณต้องจำสิ่งต่างๆ 544 00:25:03,390 --> 00:25:06,630 จากนั้นคุณต้องเปลี่ยนชื่อกับวันที่ คุณจะได้ไม่ถูกฟ้อง 545 00:25:07,380 --> 00:25:08,860 นี่พ่อแม่คุณเหรอ 546 00:25:09,060 --> 00:25:11,670 ครับ นั่นมิตตาและโจเซฟ 547 00:25:12,090 --> 00:25:14,130 และนั่นคือหลังจากที่พวกเขารวยแล้ว 548 00:25:15,380 --> 00:25:18,830 พ่อแม่ผมเป็นผู้อพยพ แกร่ง เป็นคนแกร่งมากๆ 549 00:25:19,030 --> 00:25:21,500 พวกเขาต้องแกร่ง เพราะชีวิตไม่ได้ให้อะไรพวกเขาเลย 550 00:25:21,700 --> 00:25:23,850 พวกเขาไม่มีเตียงนอน พวกเขานอนบนก้อนหิน 551 00:25:24,440 --> 00:25:27,760 ต้องหนีออกจากหมู่บ้านของตัวเอง ตอนที่มีพวกคนขี่ม้ามาบอกว่า 552 00:25:27,960 --> 00:25:29,320 "แถวนี้มีอะไรไวไฟบ้าง" 553 00:25:29,980 --> 00:25:30,760 มันแย่มากเลย 554 00:25:30,960 --> 00:25:32,840 พวกเขาขนทุกอย่างที่มี 555 00:25:33,040 --> 00:25:37,140 และออกเดินทางผ่านป่า แม่น้ำ ข้ามภูเขา ด้วยการเดินเท้าทั้งหมด 556 00:25:37,340 --> 00:25:40,230 เจอพายุหิมะ หมีโจมตี ผมนึกภาพไม่ออกเลย 557 00:25:40,430 --> 00:25:43,450 ถ้ามีคนต่อคิวที่ บาร์นีย์ กรีนกราส ผมสติแตก 558 00:25:44,040 --> 00:25:45,480 ถ้าปลาสเตอร์เจียนหมด 559 00:25:45,680 --> 00:25:48,480 ใช่แล้ว ในที่สุดพ่อแม่ผมมาถึงเกาะเอลลิส 560 00:25:48,680 --> 00:25:51,400 ที่ที่พวกเขาถูกกักตัวทันที เป็นเวลาสองเดือน 561 00:25:51,600 --> 00:25:52,960 - ทำไมครับ - พวกเขาไม่สบาย 562 00:25:53,340 --> 00:25:56,120 พวกเขาเป็นทุกโรค ไทฟอยด์ ปอดบวม มาลาเรีย 563 00:25:56,320 --> 00:25:59,510 พวกเขาป่วยมาก เจ้าหน้าที่ ตรวจคนเข้าเมืองเปลี่ยนชื่อเป็น... 564 00:26:02,310 --> 00:26:05,850 ผมใช้ชื่อนั้นในวงการบันเทิงไม่ได้ มันดูเป็นยิวเกินไป 565 00:26:08,310 --> 00:26:10,630 ในที่สุดพวกเขาย้ายไปอยู่ ห้องเช่าที่ถนนเดแลนซีย์ 566 00:26:10,830 --> 00:26:12,930 และมีลูกด้วยกันเก้าคน 567 00:26:13,130 --> 00:26:16,800 เพราะอย่างที่แม่ผมบอก "แม้ว่าเราไม่มีเงินไปดูหนัง 568 00:26:17,000 --> 00:26:20,120 "คืนวันเสาร์วนมาทุกสัปดาห์ ลูกต้องทำอะไรสักอย่าง" 569 00:26:21,530 --> 00:26:22,850 ปรัชญาน่าสนใจ 570 00:26:23,050 --> 00:26:26,790 แม่ผมเป็นคนที่น่าสนใจ ท่านกอดใครไม่บ่อย แต่เป็นผู้รอดชีวิต 571 00:26:27,500 --> 00:26:29,460 แม่ทำงานทุกวันตลอดชีวิต 572 00:26:30,000 --> 00:26:33,820 ตอนผมอยู่ป.6 เธอได้งานขับรถบรรทุกขนผ้าซักรีด 573 00:26:34,020 --> 00:26:36,800 แม่ขับรถกลับบ้าน พ่อผมกำลังข้ามถนน 574 00:26:37,000 --> 00:26:40,090 พ่อสะดุด ล้มลง และแม่ขับรถทับพ่อผมเลย 575 00:26:40,760 --> 00:26:41,700 ตายจริง เขาโอเคไหม 576 00:26:41,900 --> 00:26:44,850 แน่นอน คือว่าเขาตาย แต่นอกจากนั้นก็โอเค 577 00:26:45,930 --> 00:26:46,770 ไม่ตลกนะ 578 00:26:47,270 --> 00:26:48,880 มันเป็นเรื่องแย่ที่สุดที่ผมเคยฟังมาเลย 579 00:26:49,080 --> 00:26:51,860 ลูกสองคนของแม่ตาย อีกสองคนติดคุก 580 00:26:52,060 --> 00:26:54,820 ครอบครัวที่เหลือของแม่ ถูกพวกนาซีกวาดล้าง 581 00:26:55,480 --> 00:26:58,890 แต่ว่าจากการเผชิญทุกเรื่อง และประสบการณ์ชีวิตทุกอย่าง 582 00:26:59,090 --> 00:27:01,770 ครั้งเดียวที่ผมเคยเห็นแม่ร้องไห้ 583 00:27:01,970 --> 00:27:05,040 คือวันที่ผมบอกแม่ว่าผมจะเป็นนักแสดงตลก 584 00:27:13,880 --> 00:27:16,030 เครื่องขายบุหรี่เสียอีกแล้ว 585 00:27:16,230 --> 00:27:20,160 มันกินเงินฉัน ฉันร้องไห้ พวกเขา เปิดเครื่องให้ ฉันเลยเอามาหมดเลย 586 00:27:20,360 --> 00:27:22,040 เตือนผมให้พาคุณไปที่ธนาคารบ้างนะ 587 00:27:22,240 --> 00:27:24,890 เธออยู่นี่ไง หญิงมหัศจรรย์ 588 00:27:25,810 --> 00:27:27,040 เขาพูดถึงฉันเหรอ 589 00:27:27,240 --> 00:27:28,210 หวังว่าจะใช่นะ 590 00:27:28,410 --> 00:27:30,090 มิดจ์ มานี่หน่อย 591 00:27:30,290 --> 00:27:32,920 โอเค แต่ถ้านี่เป็นเรื่องบุหรี่ของจิตส์ 592 00:27:33,120 --> 00:27:34,880 ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเรื่องนั้นเลย คุณควรถามเมล 593 00:27:35,080 --> 00:27:36,220 นี่ ได้ยินนะ 594 00:27:36,420 --> 00:27:38,870 คุณมานั่งข้างผม คุณต้องขยับไป 595 00:27:39,070 --> 00:27:41,100 - ขอโทษที - เธอจะไม่นั่งตักคุณ 596 00:27:41,300 --> 00:27:43,490 - ผมกำลังขยับ ขยับแล้ว - โทษที อัลวิน 597 00:27:44,490 --> 00:27:46,120 - หาที่นั่งซะ อัล - ได้ 598 00:27:46,490 --> 00:27:47,520 - ตรงไหนก็ได้ - โอเค 599 00:27:47,720 --> 00:27:50,150 - กำแพง สาวเสิร์ฟที่แข็งแกร่ง - ผมจะหลบไปแล้ว 600 00:27:50,350 --> 00:27:51,860 - สวัสดีค่ะ - สวัสดี 601 00:27:52,060 --> 00:27:53,940 ดี ผมจะเลี้ยงเครื่องดื่มคุณ 602 00:27:54,140 --> 00:27:56,360 - ฉันมีเครื่องดื่มแล้วค่ะ - นั่นไม่ใช่เครื่องดื่มที่เหมาะ 603 00:27:56,560 --> 00:27:58,490 เธอจะสั่งสิ่งที่เชอร์ลีย์ เทมเพิลดื่ม 604 00:27:58,690 --> 00:28:01,180 หลังจากจูดี้ การ์แลนด์ได้เล่น พ่อมดแห่งออซ 605 00:28:02,260 --> 00:28:03,620 คืนนี้คือชัยชนะ 606 00:28:03,820 --> 00:28:04,950 มันผ่านไปด้วยดีมากค่ะ 607 00:28:05,150 --> 00:28:06,370 ผลงานของคุณ 608 00:28:06,570 --> 00:28:08,790 - ไม่ใช่ค่ะ ผลงานของคุณ - ผลงานอะไร 609 00:28:08,990 --> 00:28:11,340 กอร์ดอน ผู้หญิงคนนี้ เหมือนนักสำรวจที่กล้าหาญ 610 00:28:11,540 --> 00:28:13,670 กล้าค้นหาสิ่งที่ ไม่เคยมีใครเคยเจอมาก่อน 611 00:28:13,870 --> 00:28:15,510 มุกที่ได้ผล 612 00:28:15,710 --> 00:28:16,760 คุณพูดเกินไป 613 00:28:16,960 --> 00:28:18,970 คุณคืออเมริโก เวสปุชชี เซอร์วอลเตอร์ ราลีห์ 614 00:28:19,170 --> 00:28:21,320 อะมีเลีย แอร์ฮาร์ต ถ้าเธอรอดชีวิต 615 00:28:22,820 --> 00:28:24,270 พวกคุณรู้จักกันได้ยังไง 616 00:28:24,470 --> 00:28:26,520 - เจอกันที่ห้องนักเขียน - ของรายการผมเหรอ 617 00:28:26,720 --> 00:28:28,770 ผมเข้าไปในห้องนั้นแบบยาจก และออกมาอย่างราชา 618 00:28:28,970 --> 00:28:31,810 - เมื่อไหร่ - เธอบอกว่า "เล่าเรื่องครอบครัวคุณ" 619 00:28:32,010 --> 00:28:34,070 ถ้ามันน่าสนใจ คุณจะทำให้มันตลกได้ 620 00:28:34,270 --> 00:28:35,230 ผมแทบไม่มีสิทธิ์เข้าไป 621 00:28:35,430 --> 00:28:36,490 ฉันแค่ทำงานของฉัน 622 00:28:36,690 --> 00:28:39,510 ใช่ งานของคุณ เอาละ ดื่ม 623 00:28:42,430 --> 00:28:43,260 ดื่ม 624 00:28:45,090 --> 00:28:47,390 ผมอยากเสนออะไรหน่อย 625 00:28:47,810 --> 00:28:50,380 ผมมีรายการใหม่ที่ผมผลิต 626 00:28:50,570 --> 00:28:52,750 - และผมคิดว่าคุณจะเหมาะมาก - สำหรับอะไรคะ 627 00:28:52,950 --> 00:28:54,900 - รู้จักลอเร็ตตา ยังไหม - แค่ที่ได้ยินจากโบสถ์ค่ะ 628 00:28:55,400 --> 00:28:57,380 ผมกำลังจะทำรายการซิตคอมให้เธอ 629 00:28:57,580 --> 00:28:58,720 ลอเร็ตตา ยังตลกเหรอคะ 630 00:28:58,920 --> 00:29:02,300 ถ้ามีเรื่องราวที่ใช่ เธอตลกแน่ จีน เทียร์นีย์ก็อยากทำรายการทีวี 631 00:29:02,500 --> 00:29:04,140 - คุณรู้จักจีน เทียร์นีย์ใช่ไหม - รู้จักสิคะ 632 00:29:04,340 --> 00:29:06,910 นี่คือดาราดัง ผู้คนจะดูแน่ 633 00:29:07,160 --> 00:29:10,230 ผมสงสัยว่าคุณอยากมาทำงานให้ผมไหม 634 00:29:10,430 --> 00:29:11,150 - อะไรนะ - อะไร 635 00:29:11,350 --> 00:29:13,560 คุณเลือกรายการที่คุณอยากทำได้เลย 636 00:29:13,760 --> 00:29:15,980 - ฉันไม่ใช่นักเขียนบท - เธอเป็นนักเขียนมุกตลก 637 00:29:16,180 --> 00:29:17,440 - ต่างกันมาก - หน้ามือกับหลังมือ 638 00:29:17,640 --> 00:29:20,300 "ถ้ามันน่าสนใจ..." ใครพูดแบบนั้นกัน 639 00:29:20,500 --> 00:29:21,740 ฉันพูดถึงคุณ 640 00:29:21,940 --> 00:29:25,910 ไม่ คุณพูดถึงเรื่องราว ตัวละคร นั่นคือการเขียนบท 641 00:29:26,110 --> 00:29:29,410 คุณเป็นผู้หญิง รายการพวกนี้มีผู้หญิงแสดงนำ ใครจะเหมาะเขียนบทไปกว่านี้ 642 00:29:29,610 --> 00:29:31,920 แดนนี่ คุณทำอะไรน่ะ 643 00:29:32,120 --> 00:29:34,130 - ผมเสนองานให้เธอ - เธอมีงานอยู่แล้ว 644 00:29:34,330 --> 00:29:35,460 ตอนนี้เธอมีงานที่ดีกว่าไง 645 00:29:35,660 --> 00:29:37,420 เธอทำงานที่นี่ได้เงินดีนะ 646 00:29:37,620 --> 00:29:40,260 - ถ้าเธอทำงานกับผมจะได้เงินดีกว่า - คุณรู้ได้ยังไง 647 00:29:40,460 --> 00:29:42,890 ผมจะถามว่าเธอได้เงินเท่าไหร่ และให้เธอมากกว่านั้น 648 00:29:43,090 --> 00:29:44,800 คุณจะแย่งนักเขียนไปจากผมเหรอ 649 00:29:45,000 --> 00:29:47,060 แค่คนนี้ ที่เหลือคุณเก็บไว้ได้ โทษทีนะ อัล 650 00:29:47,260 --> 00:29:49,830 - ไม่มีปัญหา - ไม่ๆ ผมเป็นคนเจอเธอ 651 00:29:50,030 --> 00:29:52,060 - แล้วไง คนเจอคือเจ้าของเหรอ - โอเค หนุ่มๆ 652 00:29:52,260 --> 00:29:54,230 ทำไมคุณถึงทำแบบนี้ 653 00:29:54,430 --> 00:29:56,400 - นี่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว - ไม่ใช่เหรอ 654 00:29:56,600 --> 00:29:58,030 คุณสั่งเครื่องดื่มลงบัญชีผม 655 00:29:58,230 --> 00:29:59,860 ก็ได้ ผมจะจ่ายค่าเครื่องดื่มเอง 656 00:30:00,060 --> 00:30:01,740 - มันมีกฎนะ - กฏอะไร 657 00:30:01,940 --> 00:30:04,120 แค่กฎของสังคม 658 00:30:04,310 --> 00:30:06,410 ช่างปะไร ผมเห็นคนมีพรสวรรค์ ผมก็คว้าตัวมา 659 00:30:06,610 --> 00:30:09,390 พรสวรรค์เหรอ ผมว่าคุณไม่ได้ต้องการพรสวรรค์ของเธอ 660 00:30:09,590 --> 00:30:10,870 - กอร์ดอน - หมายความว่าไง 661 00:30:11,070 --> 00:30:12,040 คุณก็รู้ 662 00:30:12,240 --> 00:30:13,880 ผมแต่งงานแล้ว ไอ้ทึ่ม 663 00:30:14,070 --> 00:30:17,960 ผมไม่สนว่าใครจะเขียนบทให้เธอ ลอเร็ตตา ยังจะไม่มีทางตลกได้ 664 00:30:18,160 --> 00:30:19,460 มีแต่คนโง่ที่จะคิดอย่างนั้น 665 00:30:19,660 --> 00:30:21,510 เรามาพนันกันไหมล่ะ 666 00:30:21,710 --> 00:30:22,800 พอกันที ลุกมา 667 00:30:23,000 --> 00:30:25,220 ล้อเล่นหรือไง ผมเคยเป็นนักมวยในกองทัพ 668 00:30:25,420 --> 00:30:28,010 คุณเคยเป็นนักมวยในหนังเกี่ยวกับกองทัพ 669 00:30:28,210 --> 00:30:30,600 อย่างน้อยผมก็มาจากบรุกลิน คุณมันคนแคนาดานะ 670 00:30:30,800 --> 00:30:32,730 เราย้ายไปที่นั่นตอนผมห้าขวบ 671 00:30:32,930 --> 00:30:34,230 นี่ ทุกคนหันมามองแล้ว 672 00:30:34,430 --> 00:30:36,500 นี่ เกิดอะไรขึ้น กอร์ดอน 673 00:30:37,210 --> 00:30:40,000 หาเรื่องอีกแล้วเหรอ ฉันจับโยนทิ้งนอกร้านเลยนะ 674 00:30:40,330 --> 00:30:42,990 เอาเลย คราวที่แล้ว นายหลังเดาะไปเป็นเดือน 675 00:30:43,190 --> 00:30:45,970 คราวนั้นฉันมีอาการอยู่ก่อนแล้ว ไอ้บ้า 676 00:30:46,760 --> 00:30:47,590 ก็ได้ 677 00:30:48,880 --> 00:30:52,080 {\an8}มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ปี 1954 678 00:30:52,280 --> 00:30:55,520 {\an8}มันอยู่ตรงนี้สักแห่ง เดี๋ยว 679 00:30:56,890 --> 00:30:57,810 เจอแล้ว 680 00:30:59,140 --> 00:31:00,590 ยังไงก็ต้องระวังไว้ 681 00:31:00,790 --> 00:31:05,150 เฮอร์แมนจากแผนกไอซ์แลนด์ศึกษา อยู่ไกลเป็นกิโลก็ยังได้กลิ่นบรั่นดีดีๆ 682 00:31:05,900 --> 00:31:07,860 นี่ไง 683 00:31:11,280 --> 00:31:15,540 เราดื่มให้งานแต่งงานของนาย และภรรยาของนาย 684 00:31:16,790 --> 00:31:18,620 - แด่มิเรียม - แด่มิเรียม 685 00:31:22,210 --> 00:31:25,450 โจล ฉันขอให้นายมาเจอฉันที่นี่วันนี้ 686 00:31:25,650 --> 00:31:29,390 เพราะฉันมีเรื่องสำคัญมากที่อยากคุยกับนาย 687 00:31:29,590 --> 00:31:32,750 - โอเคครับ - ลูกสาวฉันจะอยากมีลูก 688 00:31:32,940 --> 00:31:35,370 - ครับ สามคนก่อนอายุ 30 - อะไรนะ 689 00:31:35,570 --> 00:31:38,100 ก็แค่สิ่งที่เธอพูดครับ สามคนก่อนอายุ 30 690 00:31:38,350 --> 00:31:40,640 ลูกสามคนก่อนอายุ 30 เธอจะได้กลับมาสวยเช้ง 691 00:31:40,940 --> 00:31:43,970 - ฉันแค่อยากข้ามเรื่องนั้นไป - ได้ครับ 692 00:31:44,160 --> 00:31:47,300 อย่างที่ฉันบอก นายจะมีลูกสามคน 693 00:31:47,500 --> 00:31:50,640 ในความน่าจะเป็นทั้งหมด คนหนึ่งจะเป็นผู้ชาย 694 00:31:50,840 --> 00:31:52,560 ใช่ เราจะตั้งชื่อเขาว่าโจล จูเนียร์ 695 00:31:52,760 --> 00:31:53,470 ไม่เอา 696 00:31:53,670 --> 00:31:57,520 ทีนี้ นายต้องรู้ว่ามีของขวัญบางอย่าง 697 00:31:57,720 --> 00:32:01,500 ที่แน่นอนว่าจะถูกส่งต่อ ให้กับทายาทชายคนแรก 698 00:32:01,700 --> 00:32:03,940 ของคนฝั่งตระกูลไวส์แมน 699 00:32:04,140 --> 00:32:05,820 ของขวัญ แบบมรดกน่ะเหรอครับ 700 00:32:06,020 --> 00:32:09,820 เด็กชายตระกูลไวส์แมน เกิดความพร้อมปัญญามหาศาล 701 00:32:10,020 --> 00:32:12,680 ยิ่งใหญ่มากจนทำให้นายงงงวย 702 00:32:13,050 --> 00:32:15,600 มันจะเกิดขึ้นช้าๆ นายจะไม่ทันสังเกตเห็น 703 00:32:16,060 --> 00:32:19,560 แต่พออายุหกขวบ มันจะแสดงให้เห็น 704 00:32:19,770 --> 00:32:21,130 - แบบปุบปับเลย - หกขวบ 705 00:32:21,330 --> 00:32:23,460 นายน่าจะได้เห็นฉันตอนห้าขวบ 706 00:32:23,660 --> 00:32:27,170 เป็นแค่เด็กเข้าใจช้า น่าอายสำหรับทั้งครอบครัว 707 00:32:27,370 --> 00:32:30,610 พอฉันอายุหกขวบ ที่เหลือก็เป็นแค่อดีต 708 00:32:31,650 --> 00:32:36,560 และนี่คือบันทึกของคนทุกรุ่น 709 00:32:36,760 --> 00:32:39,850 เหล่าลูกชายคนแรกของตระกูลไวส์แมน และความสำเร็จของพวกเขา 710 00:32:40,050 --> 00:32:43,870 และเตรียมตัวให้พร้อมเลย มันน่าทึ่งมาก 711 00:32:44,120 --> 00:32:49,610 มีทั้งหมอ ทนายความ นักวิทยาศาสตร์ กษัตริย์ มีนักเล่นโอโบอย่างน้อยหนึ่งคน 712 00:32:49,810 --> 00:32:53,370 นักเขียนห้าคน นักโบราณคดี ฆาตกรที่สร้างสรรค์มากคนหนึ่ง 713 00:32:53,570 --> 00:32:55,330 ลูกคนแรกของผมจะไม่ใช่คนไวส์แมน 714 00:32:55,530 --> 00:32:57,750 - อะไรนะ - เขาจะเป็นคนตระกูลเมเซิล แบบผม 715 00:32:57,950 --> 00:33:00,170 ไม่สำคัญหรอก มิเรียมเป็นคนตระกูลไวส์แมน 716 00:33:00,370 --> 00:33:02,540 ยีนของเธอจะเด่นกว่ายีนของนาย 717 00:33:02,740 --> 00:33:08,610 ลูกชายคนแรกของนายจะเป็นอัจฉริยะ และนายจะต้องรับมือกับเรื่องนั้น 718 00:33:08,820 --> 00:33:11,300 ผมสัญญาว่าเขาจะได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด 719 00:33:11,500 --> 00:33:12,760 โรงเรียนไม่สำคัญหรอก 720 00:33:12,960 --> 00:33:15,890 สิ่งที่สำคัญคือการขาดการป้อนข้อมูล 721 00:33:16,090 --> 00:33:19,790 จากนายไปที่ลูกก่อนที่เขาจะครบหกขวบ 722 00:33:19,990 --> 00:33:20,770 อะไรนะครับ 723 00:33:20,970 --> 00:33:24,460 หลักๆ แล้วคือไม่ต้องสนใจเขา จนกว่าเขาจะคุยกับนายก่อน 724 00:33:24,660 --> 00:33:25,820 ผมคุยกับลูกผมไม่ได้เหรอ 725 00:33:26,020 --> 00:33:29,380 ได้สิ พอเขาครบหกขวบแล้ว 726 00:33:29,630 --> 00:33:31,410 ก่อนหน้านั้นให้เงียบไปเลย 727 00:33:31,610 --> 00:33:34,080 - ผมจะสื่อสารกับเขายังไง - มิเรียมคุยได้ 728 00:33:34,270 --> 00:33:37,260 หรือถ้ามันสำคัญมาก นายก็เขียนข้อความไว้ 729 00:33:37,760 --> 00:33:39,810 เอ้บ นี่ฟังดูบ้ามาก 730 00:33:40,310 --> 00:33:45,480 เชื่อเถอะ ที่เรามีหนังสือหนาขนาดนี้ มันไม่ได้มาจากการคุยกับลูกชายหรอก 731 00:33:45,810 --> 00:33:49,090 ฉันไม่ได้สนใจโนอาห์เลยตลอดห้าปี 732 00:33:49,290 --> 00:33:51,180 เช้าวันเกิดครบหกขวบของเขา 733 00:33:51,370 --> 00:33:54,640 เขาหยิบไวโอลินขึ้นมา และเขาเล่น เพลงของโมทซาร์ทในสองสัปดาห์ 734 00:33:54,840 --> 00:33:56,260 โนอาห์เล่นไวโอลินเหรอครับ 735 00:33:56,460 --> 00:33:59,430 เขาไม่ต้องเล่น เขาทำไปแล้ว เข้าใจไหม 736 00:33:59,630 --> 00:34:02,160 - ไม่เลยครับ - ดี งั้นเราก็มีแผนแล้ว 737 00:34:02,660 --> 00:34:04,910 ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัว โจล 738 00:34:05,290 --> 00:34:08,460 ทีนี้ดื่มให้หมด ก่อนที่เฮอร์แมนจะได้กลิ่นเรา 739 00:34:10,920 --> 00:34:14,820 จากนั้นฉันฝันว่ามนุษย์หิมะ พยายามเอาแคร์รอตแทงฉัน 740 00:34:15,020 --> 00:34:16,590 น่าตกใจน่าดู 741 00:34:16,840 --> 00:34:18,760 พ่อคะ มานั่งสิ 742 00:34:19,050 --> 00:34:20,370 มีลูกอีกคน 743 00:34:20,570 --> 00:34:22,250 - น่าตื่นเต้นจังเลย - ใช่ไหมคะ 744 00:34:22,450 --> 00:34:24,540 พยายามมีลูกอีกคน พยายามน่ะ 745 00:34:24,740 --> 00:34:27,710 ไม่อยากเชื่อเลยว่า อุปกรณ์ในห้องน้ำมีหลายสีขนาดนี้ 746 00:34:27,910 --> 00:34:31,920 ชีวิตเรากลับมามีแต่ นัดหมอ ฉีดยารายวันอีก 747 00:34:32,120 --> 00:34:33,680 และนิตยสารโป๊... 748 00:34:33,880 --> 00:34:35,550 นิตยสารโป๊ทำไมเหรอ 749 00:34:35,750 --> 00:34:38,850 ไม่มีอะไรครับ แม่ ผมแค่บอกว่า มันเครียดและแพง 750 00:34:39,050 --> 00:34:41,640 - และหวังว่าจะเป็นลูกสาว - มันจะคุ้มค่า 751 00:34:41,840 --> 00:34:45,350 ผมอุตส่าห์นึกว่าลูกคนที่สอง คงมีส่วนลดสักอย่าง 752 00:34:45,550 --> 00:34:49,150 แบบว่าพวกเขาอาจเอา หลอดทดลองมาใช้ซ้ำหรืออะไรแบบนี้ 753 00:34:49,350 --> 00:34:51,610 นายไม่อยากให้ หมอเอาหลอดทดลองมาใช้ซ้ำแน่ 754 00:34:51,810 --> 00:34:55,110 ถ้าใช้ซ้ำสามถึงห้าครั้งก็โอเคนะ 755 00:34:55,310 --> 00:34:56,240 ได้ยินไหมเนี่ย 756 00:34:56,440 --> 00:34:59,660 ฉันไม่ได้ฟังมาสองเดือนแล้ว จะเลือกสีอะไรเหรอ 757 00:34:59,860 --> 00:35:01,250 โถส้วมสีชมพูคงเยี่ยมมาก 758 00:35:01,440 --> 00:35:03,080 - โถส้วมของพี่เป็นอะไร - ไม่ได้เป็น 759 00:35:03,280 --> 00:35:05,830 - ทำไมต้องเปลี่ยนโถส้วม - เพราะฉันต้องเปลี่ยนอ่างอาบน้ำใหม่ 760 00:35:06,030 --> 00:35:06,920 - แล้วไง - มันคนละสี 761 00:35:07,120 --> 00:35:08,060 แล้วมันสำคัญเหรอ 762 00:35:09,730 --> 00:35:10,980 ส่งแซลมอนรมควันให้หน่อยครับ 763 00:35:12,770 --> 00:35:15,720 ทำไมลูกไม่เคยพูดถึง การทดสอบความถนัดของอีธาน 764 00:35:15,920 --> 00:35:16,640 ทดสอบอะไรนะคะ 765 00:35:16,840 --> 00:35:18,930 การทดสอบความถนัดของเขา 766 00:35:19,130 --> 00:35:22,890 พวกเขาให้เด็กทุกคน ทดสอบความถนัดช่วงต้นปี 767 00:35:23,090 --> 00:35:25,040 - เขาสอบเป็นยังไงบ้าง - เขาสอบตก 768 00:35:25,410 --> 00:35:29,330 พวกเขาบอกว่าเขาไม่มีศักยภาพอะไร นอกจากมีความสุข 769 00:35:29,960 --> 00:35:30,980 แล้วนั่นไม่ดีเหรอคะ 770 00:35:31,180 --> 00:35:33,440 อีธานเป็นลูกชายคนแรก ของตระกูลไวส์แมน 771 00:35:33,640 --> 00:35:36,380 ลูกชายคนแรกของตระกูลไวส์แมน ถูกคาดหวังให้ประสบความสำเร็จ 772 00:35:36,630 --> 00:35:38,820 พวกเขาไม่ได้ถูกคาดหวังให้มีความสุข 773 00:35:39,020 --> 00:35:41,740 แค่เพราะเขามีความสุข ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่เก่งนี่คะ 774 00:35:41,940 --> 00:35:43,200 ใช่สิ 775 00:35:43,400 --> 00:35:45,370 ไม่มีใครเลยที่ประสบความสำเร็จ 776 00:35:45,570 --> 00:35:48,170 ในสิ่งที่มีค่าในชีวิตแล้วมีความสุข 777 00:35:48,370 --> 00:35:49,380 นั่นไม่จริงหรอก 778 00:35:49,580 --> 00:35:52,300 บอกชื่อนักวิทยาศาสตร์ที่ร่าเริงมาสักคน 779 00:35:52,500 --> 00:35:54,820 ศิลปินเก่งๆ ที่สดใสสักคน 780 00:35:55,070 --> 00:35:57,300 บิดาผู้ก่อตั้งที่ตื่นเต้นสักคน 781 00:35:57,500 --> 00:35:59,300 เบนจามิน แฟรงคลิน มีเซ็กส์บ่อยไม่ใช่เหรอ 782 00:35:59,500 --> 00:36:01,760 - ต่อหน้าทารกเนี่ยนะ - ใช่ 783 00:36:01,960 --> 00:36:05,890 แต่เมื่อคิดถึงความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของเขา พ่อรับประกันได้ว่าเขาไม่ได้สนุกกับมัน 784 00:36:06,090 --> 00:36:07,690 ทำไมพ่อถึงอารมณ์เสียนักล่ะ 785 00:36:07,890 --> 00:36:12,610 ลูกชายของลูกสอบตกการทดสอบความถนัด 786 00:36:12,810 --> 00:36:14,380 พ่อเห็นคะแนน 787 00:36:14,670 --> 00:36:16,990 เขาไม่มีความถนัดอะไรเลย 788 00:36:17,190 --> 00:36:20,910 เขาพยายามใช้ด้านที่เป็น ยางลบของดินสอเขียนหนังสือ 789 00:36:21,110 --> 00:36:22,370 เขาเป็นแค่เด็กชายตัวเล็กๆ 790 00:36:22,570 --> 00:36:26,040 เด็กชายตัวเล็กๆ ที่เดินวนเป็นวงกลมทั้งวัน 791 00:36:26,240 --> 00:36:28,620 ไม่รู้ว่าอนาคตมีอะไร 792 00:36:28,820 --> 00:36:34,130 และสิ่งเดียวที่แม่ของเขาดูใส่ใจ คือโถส้วมสีชมพูไร้สาระ 793 00:36:34,330 --> 00:36:37,220 - โถส้วมสีชมพูไม่ดีตรงไหนคะ - โถส้วมไม่ควรเป็นสีชมพู 794 00:36:37,420 --> 00:36:39,930 - ทำไมจะไม่ได้คะ - มันควรจะเป็นสีขาว 795 00:36:40,130 --> 00:36:43,010 โถส้วมสีชมพูก็ยังเป็นโถส้วม แค่ว่ามันสนุก 796 00:36:43,210 --> 00:36:46,750 ไม่ใช่ทุกอย่างควรสนุก 797 00:36:46,950 --> 00:36:49,310 ไม่ใช่ทุกอย่างต้องทำให้ลูกยิ้ม 798 00:36:49,510 --> 00:36:53,000 บางครั้งลูกแค่ต้องนั่งโถส้วม 799 00:36:53,460 --> 00:36:55,590 พวกเขาโทรหาและคุณก็รีบวิ่งแจ้นมา 800 00:36:55,790 --> 00:36:57,320 เหมือนหมาสเปเนียลที่ถูกฝึกมาอย่างดี 801 00:36:57,520 --> 00:36:58,400 หยุดนะ ยานูช 802 00:36:58,600 --> 00:37:00,700 เราควรหาสายจูงของเล่นกัดได้ไว้ให้คุณ 803 00:37:00,900 --> 00:37:01,800 เงียบน่า 804 00:37:02,420 --> 00:37:04,220 นั่นคือตู้ผ้าลินิน 805 00:37:04,420 --> 00:37:07,260 ตู้ผ้าลินินคือที่ที่คุณเก็บผ้าปูโต๊ะ 806 00:37:07,680 --> 00:37:09,580 ผ้าปูที่นอน และปลอกหมอน 807 00:37:09,780 --> 00:37:12,330 ทั้งหมดอยู่ในหนังสือคู่มือในครัว ที่ไม่มีใครแตะต้องมันเลย 808 00:37:12,530 --> 00:37:13,670 คุณบังเอิญได้เอา... 809 00:37:13,870 --> 00:37:15,840 ใช่ ฉันเอาสมุนไพรสำหรับทำลูกมาให้ 810 00:37:16,040 --> 00:37:17,510 ตอนนี้ฉันจะเข้าไปในครัว 811 00:37:17,710 --> 00:37:20,470 และชงชาให้คุณ คุณจะได้มีน้องสาวให้คาม 812 00:37:20,670 --> 00:37:21,720 และเมื่อฉันทำเสร็จแล้ว 813 00:37:21,920 --> 00:37:25,430 เราจะโทรหาบริษัทโทรศัพท์ ให้มาเอาโทรศัพท์ของเราไป 814 00:37:25,630 --> 00:37:27,240 เราไม่ต้องการมันอีกแล้ว 815 00:37:28,990 --> 00:37:32,190 เพราะแบบนี้พวกเขาถึงอยากฆ่าพวกผู้ดี 816 00:37:32,390 --> 00:37:34,150 ฉันชอบชุดเครื่องแบบใหม่ของเธอนะ 817 00:37:34,350 --> 00:37:35,520 สวัสดี ผมมาแล้ว 818 00:37:35,720 --> 00:37:36,480 สวัสดี โจล 819 00:37:36,680 --> 00:37:38,900 ขอโทษที่มาช้า ผมต้องรอรับของ 820 00:37:39,100 --> 00:37:41,590 นายทำอะไรกับลูกชายของนาย 821 00:37:42,050 --> 00:37:43,130 อะไรนะ 822 00:37:43,880 --> 00:37:45,530 นายได้คุยกับเขาไหม 823 00:37:45,730 --> 00:37:47,160 พ่อคะ พ่อทำตัวบ้าบอไปแล้ว 824 00:37:47,360 --> 00:37:49,750 ขอยืนยันเลยว่านี่ไม่ได้แกล้งทำ บอกฉันมา 825 00:37:49,950 --> 00:37:53,080 แน่นอนผมคุยกับเขาสิ เขาเป็นลูกชายของผม 826 00:37:53,280 --> 00:37:56,750 ฉันบอกนายแบบเฉพาะเจาะจงไปแล้ว ยิ่งนายคุยกับเขาน้อยเท่าไหร่ 827 00:37:56,950 --> 00:37:59,880 - ก่อนครบหกขวบก็ยิ่งดีเท่านั้น - ตอนนั้นคุณพูดจริงเหรอ 828 00:38:00,080 --> 00:38:02,340 แน่นอน ทำไมฉันจะไม่พูดจริงล่ะ 829 00:38:02,540 --> 00:38:03,640 เพราะมันบ้าบอมาก 830 00:38:03,840 --> 00:38:06,680 ฉันบอกนายเรื่องสายเลือด ของขวัญตระกูลไวส์แมน 831 00:38:06,880 --> 00:38:09,180 เอ้บ นั่นไร้สาระมาก มันไม่มีของขวัญพิเศษ 832 00:38:09,380 --> 00:38:11,940 ไม่ โจล มันมีของขวัญ ตระกูลไวส์แมนจริงๆ 833 00:38:12,140 --> 00:38:14,120 ได้เห็นหนังสือไวส์แมนไหม 834 00:38:14,450 --> 00:38:16,520 นั่นใช่หนังสือที่เซลด้าพูดถึงหรือเปล่า 835 00:38:16,720 --> 00:38:19,070 เซลด้าจะพูดถึงหนังสือไวส์แมนทำไมคะ 836 00:38:19,270 --> 00:38:21,610 เธอเอาแต่พูดถึงหนังสือ 837 00:38:21,810 --> 00:38:23,450 อีธานไม่ได้มีอะไรผิดปกติ 838 00:38:23,650 --> 00:38:25,740 - นายเห็นกลุ่มของเขาไหม - กลุ่มอะไรครับ 839 00:38:25,940 --> 00:38:28,290 เห็นว่าเขาอยู่ กลุ่มเด็กมีความสุขที่โรงเรียน 840 00:38:28,490 --> 00:38:29,540 แล้วมันผิดตรงไหน 841 00:38:29,740 --> 00:38:32,290 ไม่อยากเชื่อเลย เขาทำลายสายเลือด 842 00:38:32,490 --> 00:38:34,000 - ไม่ จริงเหรอ - เรายังไม่รู้เรื่องนั้น 843 00:38:34,200 --> 00:38:38,210 แล้วคำอธิบายคืออะไรล่ะ โรส อะไรที่อธิบายความสุขของอีธานได้ 844 00:38:38,410 --> 00:38:41,050 บางทีเขาอาจจะไม่มีความสุขตอนโตขึ้น 845 00:38:41,250 --> 00:38:42,470 มันคือตอนหกขวบ 846 00:38:42,670 --> 00:38:46,510 ผมว่ามีทายาทชายคนแรกสองสามคน ที่ไม่ได้แสดงความสามารถจนเจ็ดขวบ 847 00:38:46,710 --> 00:38:50,850 ญาติห่างๆ คนนั้น ที่ช่วยปูทางให้เครื่องเอกซเรย์ 848 00:38:51,050 --> 00:38:54,400 ใช่ แต่ก็มีเหตุขัดข้อง 849 00:38:54,590 --> 00:38:56,480 ตอนนั้นมีสงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซีย 850 00:38:56,680 --> 00:38:58,400 แต่ในที่สุดก็แสดงความสามารถใช่ไหม 851 00:38:58,600 --> 00:39:00,730 ฉันหวังว่าคามจะเป็นคนฉลาด 852 00:39:00,930 --> 00:39:01,740 เขาจะฉลาดแน่ 853 00:39:01,940 --> 00:39:03,860 แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ ถ้าเขาโง่ล่ะ 854 00:39:04,060 --> 00:39:07,160 แล้วเราต้องเสแสร้งทั้งชีวิต ว่าเขาฉลาดเหรอ 855 00:39:07,360 --> 00:39:08,930 ห่วงโซ่ยังไม่ถูกทำลาย 856 00:39:09,130 --> 00:39:12,750 ถ้าลูกสาวเราโง่ และเรามีลูกโง่ๆ สองคนวิ่งไปมาล่ะ 857 00:39:12,950 --> 00:39:15,120 อย่างน้อยพวกเขาก็เป็นเพื่อนกับอีธานได้ 858 00:39:15,320 --> 00:39:16,310 - นี่ - ใช่ 859 00:39:16,640 --> 00:39:18,960 หยุดพูดเรื่องลูกผมโง่ได้แล้ว 860 00:39:19,160 --> 00:39:20,940 นี่เป็นความเชื่องมงาย 861 00:39:21,150 --> 00:39:23,400 อีธาน ตามน้องมาและไปกันได้แล้ว 862 00:39:24,070 --> 00:39:26,800 เอาละ นี่เป็นครั้งสุดท้าย ที่ผมจะได้ยินใครๆ พูด 863 00:39:27,000 --> 00:39:29,400 เรื่องไม่ดีเกี่ยวกับ ความสุขลูกชายผม โอเคไหม 864 00:39:30,070 --> 00:39:31,660 - บอกลาสิ - บายค่ะ 865 00:39:32,950 --> 00:39:33,780 บายจ้ะ 866 00:39:46,000 --> 00:39:46,910 ฉันชอบแฝด 867 00:39:47,110 --> 00:39:48,370 อย่าบอกว่ามีไพ่อะไร 868 00:39:48,570 --> 00:39:49,280 ไม่รู้สิ 869 00:39:49,480 --> 00:39:53,080 - ไม่ได้สักหน่อยว่ามีไพ่อะไร - "ชอบแฝด" แปลว่ามีไพ่คู่ 870 00:39:53,280 --> 00:39:56,330 ไม่ มันหมายความว่า ฉันชอบของสองสิ่งที่เหมือนกัน 871 00:39:56,530 --> 00:39:57,670 เหมือนพวกงี่เง่าและคุณ 872 00:39:57,870 --> 00:40:00,250 ขอยอมแพ้ตอนที่ยังมีเงิน ส่งลูกหนึ่งคนเรียนมหาวิทยาลัยได้ 873 00:40:00,450 --> 00:40:02,130 เอาด้วย ก็แค่เงินน่ะ พีท 874 00:40:02,330 --> 00:40:04,340 คำพูดผู้บริหารที่อายุน้อยที่สุด ในประวัติศาสตร์ทอล์คโชว์ 875 00:40:04,540 --> 00:40:06,880 ไม่ใช่อายุน้อยที่สุด หนึ่งในคนที่อายุน้อยที่สุด 876 00:40:07,080 --> 00:40:07,840 - ขอตาม - ขอตาม 877 00:40:08,040 --> 00:40:11,180 พอมาคิดว่าตอนที่ฉันเจอคุณครั้งแรก คุณยังเป็นสมุนจอร์จ โทเลดาโนอยู่เลย 878 00:40:11,380 --> 00:40:13,060 ป้ายตำแหน่งผมที่ประตูและทุกอย่างก็บอก 879 00:40:13,260 --> 00:40:15,270 ฉันนำโชคมาให้คุณ ไมค์ 880 00:40:15,470 --> 00:40:16,390 ส่วนคุณ ไม่เลย 881 00:40:16,590 --> 00:40:17,520 เลิกสนใจผมได้แล้ว 882 00:40:17,720 --> 00:40:23,030 ขอโทษนะ ฉันไม่ชอบ พวกผีดิบที่มีบัญชีรายรับรายจ่ายเลย สิบ 883 00:40:23,220 --> 00:40:24,250 - ขอตาม - เอาด้วย 884 00:40:24,540 --> 00:40:25,500 ขอหมอบละ 885 00:40:25,920 --> 00:40:28,030 เอาละ ไพ่ใบสุดท้าย ทุกคน 886 00:40:28,230 --> 00:40:30,740 - แซนด์วิชอร่อยมาก - แบบไหน 887 00:40:30,940 --> 00:40:33,740 มีขนมปัง เนื้อ ชีส มะเขือเทศ 888 00:40:33,940 --> 00:40:35,500 งั้นก็แซนด์วิชทั่วไป 889 00:40:35,700 --> 00:40:36,560 จะเอายังไง 890 00:40:41,600 --> 00:40:42,380 - สิบ - ขอหมอบ 891 00:40:42,580 --> 00:40:43,300 เกทับคุณสิบ 892 00:40:43,490 --> 00:40:44,510 ฉันเกทับที่คุณเกทับฉัน 893 00:40:44,700 --> 00:40:46,670 คุณเกทับที่ผมเกทับคุณ แค่เพื่อจะได้เกทับผมเหรอ 894 00:40:46,870 --> 00:40:48,590 - ใช่ - นั่นไม่ใช่วิธีเล่น ไมค์ 895 00:40:48,790 --> 00:40:51,400 - คิดว่าเขาจะทำอะไรล่ะ - ก็ได้ ตาม 896 00:40:53,240 --> 00:40:54,200 ไพ่คิงสองใบ 897 00:40:55,450 --> 00:40:56,320 ไพ่สามสองใบ 898 00:40:57,950 --> 00:40:59,100 และอีกใบ 899 00:40:59,300 --> 00:41:01,480 ไปตายซะไป จะไปเอาแซนด์วิชมากินแล้ว 900 00:41:01,680 --> 00:41:03,750 อร่อยมาก ชิ้นนี้มีมัสตาร์ด 901 00:41:03,960 --> 00:41:07,030 - ทุกคน พักก่อน - ฟังดูเข้าท่า 902 00:41:07,230 --> 00:41:08,040 เดินมากับผมหน่อย 903 00:41:08,460 --> 00:41:09,300 ได้สิ 904 00:41:10,010 --> 00:41:14,630 - ผมไม่รู้ว่าคุณมีเรื่องกับเคน - เปล่า แค่หวังจะได้ฉลองตอนเขาตาย 905 00:41:14,970 --> 00:41:15,800 ทำไมล่ะ 906 00:41:16,050 --> 00:41:17,720 เขาคือตัวแทนของชาย บอลด์วิน 907 00:41:19,810 --> 00:41:20,750 แล้วพีทล่ะ 908 00:41:20,950 --> 00:41:22,730 เขาไม่ใช่ตัวแทนของชาย บอลด์วิน 909 00:41:23,810 --> 00:41:25,400 พีทเป็นคนนัดคิวแจ็ค พาร์ 910 00:41:26,020 --> 00:41:27,460 นักจองคิวคนดังออกเที่ยวด้วยกันเหรอ 911 00:41:27,660 --> 00:41:29,690 - คุณไม่มีเพื่อนเหรอ - ไม่ ฟังนะ 912 00:41:30,610 --> 00:41:33,430 พาร์อยากได้นักแสดงหน้าใหม่ รายการเขาอยู่อันดับสอง เขากระหาย 913 00:41:33,630 --> 00:41:37,530 พีทจะจัดการแสดง ตลกหน้าใหม่มาแรง 12 คน สิบนาที 914 00:41:38,370 --> 00:41:40,600 - มีมิดจ์ด้วย - อะไรนะ 915 00:41:40,800 --> 00:41:42,700 เขาตื่นเต้นมากที่จะได้เจอเธอ 916 00:41:42,910 --> 00:41:44,190 คุณพูดกับเขาเรื่องมิดจ์เหรอ 917 00:41:44,390 --> 00:41:45,520 เธอเป็นผู้หญิงคนเดียว 918 00:41:45,720 --> 00:41:48,320 ผมให้เขาจัดให้เธอแสดงช่วงท้าย เธอจะได้เด่น 919 00:41:48,520 --> 00:41:49,400 เกิดอะไรขึ้น 920 00:41:49,600 --> 00:41:51,380 อะไร ผมนึกว่าคุณจะดีใจ 921 00:41:52,170 --> 00:41:54,950 - แล้วรายการของกอร์ดอนล่ะ - คุณรู้กฎ 922 00:41:55,150 --> 00:41:56,830 นั่นกฎของจอร์จ จอร์จไม่อยู่แล้ว 923 00:41:57,030 --> 00:41:58,750 มันคือกฎของกอร์ดอนด้วย 924 00:41:58,950 --> 00:42:02,250 - ให้เขาเปลี่ยนกฎสิ - ผมเพิ่งมารับตำแหน่งนี้นะ 925 00:42:02,450 --> 00:42:05,810 ผมทำอะไรไม่ได้จนกว่าเขาจะเชื่อใจผม คุณจะรอนานแค่ไหนล่ะ 926 00:42:06,020 --> 00:42:07,590 เราหวังพึ่งกอร์ดอน 927 00:42:07,790 --> 00:42:11,270 พึ่งพาร์สิ เถอะน่า นี่คือของขวัญนะ 928 00:42:12,570 --> 00:42:15,970 - โอเค ขอบคุณ - ได้ 929 00:42:16,170 --> 00:42:18,870 นี่ ทุกคน ผมคิดว่า เคนร้องไห้อยู่ในห้องน้ำนะ 930 00:42:20,410 --> 00:42:22,350 จริงๆ นะ ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้ 931 00:42:22,550 --> 00:42:24,940 แน่นอน หวังว่ามิดจ์จะทำได้ดี 932 00:42:25,140 --> 00:42:27,460 อะไรนะ ใช่ ขอบคุณเรื่องนั้นด้วย 933 00:42:31,210 --> 00:42:32,880 แน่ใจนะว่าเป็นความคิดที่ดี 934 00:42:34,130 --> 00:42:35,620 คราวนี้มีอะไรอยู่ในเพดาน 935 00:42:35,820 --> 00:42:37,620 - เราคิดว่าเป็นแมว - คิดว่างั้นเหรอ 936 00:42:37,820 --> 00:42:38,660 มันวิ่งเร็ว 937 00:42:38,860 --> 00:42:40,000 และมีหาง 938 00:42:40,190 --> 00:42:42,290 นี่ เธอ ออกมานี่ ฉันอยากคุยด้วย 939 00:42:42,490 --> 00:42:43,620 เราคุยในนี้ก็ได้ 940 00:42:43,820 --> 00:42:45,520 ไม่ ผู้หญิงเยอะเกินไป มาเถอะ 941 00:42:46,390 --> 00:42:47,400 เยี่ยม นั่งสิ 942 00:42:47,600 --> 00:42:49,110 ฉันไม่ยักรู้ว่าคุณจะมา 943 00:42:49,310 --> 00:42:51,300 - มีเวลาแค่ไหนก่อนขึ้นแสดง - สองสามนาที 944 00:42:51,500 --> 00:42:53,280 ฉันมีข่าวน่าตื่นเต้นมาบอก 945 00:42:53,530 --> 00:42:54,890 ฉันชอบข่าวตื่นเต้น 946 00:42:55,080 --> 00:42:56,760 ถ้าอยู่กับกอร์ดอน เธอไม่มีทางเกิดแน่ 947 00:42:56,960 --> 00:42:58,120 นั่นข่าวน่าตื่นเต้นเหรอ 948 00:42:58,320 --> 00:42:59,970 - มิเรียม.. - วันนี้เป็นวันโชคดีของฉัน 949 00:43:00,170 --> 00:43:01,480 หยุดน่า นั่นไม่ใช่ข่าวที่พูดถึง 950 00:43:01,670 --> 00:43:05,040 ข่าวที่จะบอกคือ เธอจะได้แสดงให้แจ็ค พาร์ 951 00:43:05,250 --> 00:43:06,380 การแสดงเหรอ 952 00:43:06,580 --> 00:43:09,070 ไม่ อย่าถอนหายใจสิ นี่มันไม่เหมือนกันนะ 953 00:43:09,270 --> 00:43:12,650 นี่เป็นการเชิญไปแสดง ไม่ใช่ไปคัดตัว มีการเลือกเฟ้นคนแสดงมากๆ 954 00:43:12,850 --> 00:43:14,860 และพาร์จะอยู่ที่นั่นด้วย 955 00:43:15,060 --> 00:43:16,740 นี่คือของจริง งานสำคัญ 956 00:43:16,940 --> 00:43:17,780 แจ็ค พาร์ 957 00:43:17,980 --> 00:43:20,490 ฉันคุยกับคนนัดคิวหลังจากเล่นไพ่โป๊กเกอร์ 958 00:43:20,690 --> 00:43:21,500 คุณชนะไหม 959 00:43:21,690 --> 00:43:24,370 ฉันกวาดเกลี้ยงโต๊ะ ยกเว้นไอ้จ้อนพวกเขาที่ไม่ได้เอามาด้วย 960 00:43:24,570 --> 00:43:29,040 เขาบอกฉันว่าจะมีนักแสดงตลกแค่ 12 คน และเธอเป็นผู้หญิงคนเดียว 961 00:43:29,240 --> 00:43:30,840 เธอจะได้เด่นกว่าใคร 962 00:43:31,040 --> 00:43:34,170 - ใครบอกคุณว่ากอร์ดอนจบแล้ว - ไม่สำคัญหรอก งานนี้ดีกว่า 963 00:43:34,370 --> 00:43:37,430 ที่ฉันไปทำงานเขียนมุก ก็เพื่อที่จะได้ออกรายการของกอร์ดอน 964 00:43:37,630 --> 00:43:41,010 นี่ ฟังฉัน ช่างหัวฟอร์ด เขามันเด็กเมื่อวานซืน 965 00:43:41,210 --> 00:43:44,080 พาร์คือตำนาน ให้พาร์ทำให้เธอดัง 966 00:43:45,040 --> 00:43:46,600 กอร์ดอนจะดูงี่เง่าไปเลย 967 00:43:46,800 --> 00:43:50,290 เพราะเขามีคนมีฝีมืออยู่ใกล้ตัว แล้วทำตัวทุเรศไม่ยอมให้โอกาส 968 00:43:50,540 --> 00:43:51,320 คงงั้น 969 00:43:51,520 --> 00:43:54,790 เธอไปออกรายการของพาร์ก่อน กอร์ดอนจะต้องโกรธมาก 970 00:43:55,130 --> 00:43:55,960 ใช่ 971 00:43:56,170 --> 00:43:57,920 คิดดูสิว่ามันสนุกแค่ไหน 972 00:43:58,470 --> 00:43:59,240 ใช่ 973 00:43:59,440 --> 00:44:02,050 งั้นเราเปลี่ยนเป้าหมายของเรา ไปที่พาร์ดีไหม 974 00:44:02,930 --> 00:44:03,830 ไม่ใช่แมว 975 00:44:04,030 --> 00:44:05,720 แม่งไม่ใช่แมวแน่ๆ 976 00:44:17,980 --> 00:44:20,180 - ทำไมคุณถึงได้ขึ้นเงินเดือน - ไงคะ อะไรนะ 977 00:44:20,380 --> 00:44:21,830 คุณได้ขึ้นเงินเดือน ทำไม 978 00:44:22,030 --> 00:44:22,970 - เหรอคะ - ใช่ 979 00:44:23,170 --> 00:44:24,870 - ใครบอก - นางฟ้าขึ้นเงินเดือน 980 00:44:25,450 --> 00:44:27,120 - เพราะอะไรล่ะ - นั่นละที่ผมถาม 981 00:44:27,870 --> 00:44:29,580 - คุณไม่รู้เหรอ - ฉันไม่รู้ 982 00:44:29,790 --> 00:44:31,750 คุณได้เงินเท่ากับพวกผู้ชายนักเขียน 983 00:44:32,170 --> 00:44:33,070 คุณพระคุณเจ้า 984 00:44:33,270 --> 00:44:35,530 - มากกว่าหนึ่งคนในกลุ่มนั้น - ราล์ฟ ใช่ราล์ฟไหม 985 00:44:35,730 --> 00:44:38,280 ผมไม่บอกคุณเรื่องนั้น ใช่แล้ว ราล์ฟ 986 00:44:38,480 --> 00:44:40,160 นี่เรื่องใหญ่มาก 987 00:44:40,360 --> 00:44:43,240 ถ้ามีใครรู้เรื่องนี้ ผู้หญิงทำงานทุกคนจะอยากได้รับเงิน 988 00:44:43,440 --> 00:44:47,310 มากเท่ากับพวกผู้ชายที่ทำงานเดียวกัน อารยธรรมจะล่มสลาย 989 00:44:47,560 --> 00:44:48,420 ใช่เลย 990 00:44:48,610 --> 00:44:49,850 ช่วยคุณไม่ได้นะ ไมค์ 991 00:44:54,350 --> 00:44:55,880 ไงคะ ว่างสักแป๊บไหมคะ 992 00:44:56,080 --> 00:44:57,270 - ไม่ว่าง - โอเค 993 00:45:00,240 --> 00:45:01,190 เดาว่าผมต้องว่างสินะ 994 00:45:03,820 --> 00:45:06,370 ฉันแค่สงสัยว่า ทำไมฉันถึงได้ขึ้นเงินเดือนล่ะ 995 00:45:07,120 --> 00:45:08,030 คุณรู้ว่าทำไม 996 00:45:08,410 --> 00:45:09,190 ไม่ ฉันไม่รู้ 997 00:45:09,390 --> 00:45:12,310 ผมต้องเพิ่มเงิน เพื่อไม่ให้แดนนี่ สตีเวนส์ชิงตัวคุณไป 998 00:45:12,510 --> 00:45:15,030 การทำธุรกิจก็เป็นแบบนี้ ยินดีด้วย 999 00:45:15,220 --> 00:45:17,500 - คุณรู้สึกดีมากกับเรื่องนั้น - ผมโอเค 1000 00:45:18,840 --> 00:45:20,280 โดนห้ามไม่ให้เข้าทูตส์ ชอร์อีกแล้ว 1001 00:45:20,480 --> 00:45:22,670 คุณทำร้ายเขาด้วยถาดเครื่องปรุง 1002 00:45:23,430 --> 00:45:25,740 มีเรื่องอื่นให้ผมช่วยไหม 1003 00:45:25,940 --> 00:45:26,720 ไม่ค่ะ 1004 00:45:29,510 --> 00:45:33,730 ฉันคิดว่าเขาไม่ได้จีบฉัน ฉันรู้เวลาที่ผู้ชายจีบฉัน 1005 00:45:33,930 --> 00:45:34,980 เขาจีบคุณแน่ 1006 00:45:35,180 --> 00:45:37,670 - คุณไม่ใช่ผู้หญิง - คุณไม่ใช่ผู้ชาย 1007 00:45:37,870 --> 00:45:39,670 ไม่ใช่ แต่ตอนนี้ฉันได้ค่าจ้าง เท่าพวกผู้ชายแล้ว 1008 00:45:39,870 --> 00:45:41,970 เขาคารมดี คุณอาจไม่ทันสังเกต 1009 00:45:42,170 --> 00:45:44,390 โอเค อาจจะเพราะว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น 1010 00:45:44,590 --> 00:45:45,850 เขาจีบคุณแน่ๆ โอเคนะ 1011 00:45:46,050 --> 00:45:48,370 ไม่ได้จีบ แต่ก็ได้ค่ะ คุณว่าไงก็ตามนั้น 1012 00:45:53,870 --> 00:45:54,790 ว่าไง มิดจ์ 1013 00:45:57,790 --> 00:46:00,210 คืนนี้ฉันจะแสดงให้แจ็ค พาร์ 1014 00:46:01,670 --> 00:46:03,320 ใส่ชุดกระโปรงสวยๆ 1015 00:46:03,520 --> 00:46:05,590 โกนขาทั่วเลย ทั้งด้านหน้าและหลัง 1016 00:46:07,800 --> 00:46:10,390 แจ็ค พาร์ เขาจะอยู่ที่นั่น 1017 00:46:10,970 --> 00:46:13,330 นักแสดงตลก 12 คนแสดง ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียว 1018 00:46:13,530 --> 00:46:15,940 ทำให้ฉันได้เปรียบ ฉันเลยต้องโกนขนขาจะได้เด่น 1019 00:46:17,310 --> 00:46:19,770 ได้ช่วงเวลาแสดงดีด้วย ช่วงใกล้จบ 1020 00:46:22,690 --> 00:46:23,530 ฉะนั้น... 1021 00:46:25,400 --> 00:46:26,780 คุณอยากนัดคิวฉันก่อนไหม 1022 00:46:27,280 --> 00:46:28,620 เอาชนะเขาน่ะ 1023 00:46:29,780 --> 00:46:32,700 ไม่นัด นัด อาจจะ 1024 00:46:37,290 --> 00:46:39,250 โอเค งั้น... 1025 00:46:44,460 --> 00:46:45,300 เตือนครั้งที่หนึ่ง 1026 00:46:47,010 --> 00:46:47,870 ครั้งที่สอง... 1027 00:46:48,070 --> 00:46:49,910 คุณไม่ควรเดินถอยหลัง 1028 00:46:50,110 --> 00:46:53,100 คุณบอกว่า "ครึ่งที่หนึ่ง ครั้งที่สอง" แล้วจากนั้นถึงไป 1029 00:46:53,430 --> 00:46:56,140 โอเค ขอบคุณที่แนะนำ ฉันจะจำเอาไว้ 1030 00:47:08,070 --> 00:47:09,320 ฉันจะทำงานนี้ให้ดี 1031 00:47:11,660 --> 00:47:12,490 เดี๋ยวคุณจะได้เห็น 1032 00:47:22,790 --> 00:47:24,170 หลงในเบอร์มิวดา 1033 00:47:25,800 --> 00:47:27,030 ผมชอบเป็นนักแสดงตลก 1034 00:47:27,230 --> 00:47:30,830 ถึงแม้คนอื่นจะตัดสินผม อย่างน้อยพวกเขาก็ดื่มเหล้ามา 1035 00:47:31,030 --> 00:47:32,950 ให้ตายสิ ใครก็ได้ส่งหมอนให้ฉันที 1036 00:47:33,150 --> 00:47:37,250 รู้สึกเหมือนดูคนใส่สูทตัวเดิม บ่นเรื่องไอ้จ้อนช้ำดำเขียวมาสามชั่วโมง 1037 00:47:37,450 --> 00:47:38,290 ก็เพราะว่าใช่น่ะสิ 1038 00:47:38,490 --> 00:47:39,540 พาร์ยังอยู่ตรงนั้นไหม 1039 00:47:39,740 --> 00:47:42,960 ใช่ แต่เขาเอากระสุนปืนใส่กระบอก เตรียมเป่าหัวตัวเองอยู่ 1040 00:47:43,160 --> 00:47:44,930 ให้เขาเก็บกระสุนให้ฉันหนึ่งนัดด้วยนะ 1041 00:47:45,120 --> 00:47:45,940 มิดจ์ เมเซิลใช่ไหม 1042 00:47:46,570 --> 00:47:49,570 การแสดงมีผู้หญิงแค่คนเดียว ทำไมจะต้องถามด้วย 1043 00:47:49,860 --> 00:47:51,970 คุณอาจจะเป็นมิดจ์ก็ได้ คุณมีหน้าอก 1044 00:47:52,170 --> 00:47:54,140 ดีจังที่ในที่สุดมีคนสังเกตเห็น 1045 00:47:54,340 --> 00:47:55,910 - ฉันมิดจ์ค่ะ - คุณขึ้นแสดงคนต่อไป 1046 00:47:56,450 --> 00:47:58,650 เอาละ จะรอดไหม ฉันดูเป็นยังไงบ้าง 1047 00:47:58,850 --> 00:48:00,870 เหมือนคืนที่แปดของฮานุกกะห์ 1048 00:48:01,670 --> 00:48:02,500 เชิดนมไว้ 1049 00:48:03,000 --> 00:48:03,880 เชิดนมไว้ 1050 00:48:04,130 --> 00:48:05,250 คุณนายเมเซิล 1051 00:48:08,210 --> 00:48:10,510 สวัสดีค่ะ ทุกท่าน 1052 00:48:12,390 --> 00:48:15,260 จริงๆ นะ ทุกคน ได้รับข่าวร้ายพร้อมกันเหรอ 1053 00:48:15,850 --> 00:48:16,970 โรคระยะสุดท้ายเหรอคะ 1054 00:48:17,560 --> 00:48:20,920 มีลูกสุนัขกี่ตัวที่โดนฟาด พวกคุณถึงได้ทำหน้าตาแบบนี้ 1055 00:48:21,120 --> 00:48:23,520 เหมือนมีพวกเยอรมันอยู่ชั้นล่างเลย 1056 00:48:24,900 --> 00:48:26,190 พวกเขายังมีชีวิตอยู่ 1057 00:48:26,940 --> 00:48:27,840 {\an8}เยี่ยม 1058 00:48:28,040 --> 00:48:29,280 {\an8}ปิด งานส่วนตัว 1059 00:48:30,450 --> 00:48:32,110 - คุณตลกมาก - ขอบคุณค่ะ 1060 00:48:50,300 --> 00:48:51,760 คุณมีสารหนูติดตัวไหม 1061 00:48:51,960 --> 00:48:52,990 ตายจริง อยู่ในกระเป๋าอีกใบ 1062 00:48:53,190 --> 00:48:55,800 โชคไม่เข้าข้าง เอาบุหรี่มวนสุดท้ายไหม 1063 00:48:56,970 --> 00:48:59,000 คุณไม่พอใจกับการแสดงของคุณเองสินะ 1064 00:48:59,200 --> 00:49:02,770 ทำไมจะไม่พอใจล่ะ พวกเขาไอ พวกเขาสั่งเครื่องดื่ม 1065 00:49:02,970 --> 00:49:06,480 - เหมือนบิงโกแบบไม่มีรางวัลให้ - มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ 1066 00:49:07,320 --> 00:49:08,150 งั้นเหรอ 1067 00:49:09,940 --> 00:49:11,440 ไม่ได้ดีขนาดนั้นเหมือนกัน 1068 00:49:13,660 --> 00:49:14,780 แต่คุณแสดงดีนะ 1069 00:49:16,160 --> 00:49:17,080 ฉันแสดงได้โอเคน่ะ 1070 00:49:18,080 --> 00:49:18,910 "โอเค" 1071 00:49:20,330 --> 00:49:21,100 แน่นอน 1072 00:49:21,300 --> 00:49:22,790 ตั๋วขายหมดที่คลับทุกที่ที่เธอไปแสดง 1073 00:49:25,040 --> 00:49:26,710 ไว้เจอกันนะ ยูจีน 1074 00:49:29,340 --> 00:49:32,670 ถ้าพูดให้ดีที่สุด ผลประโยชน์มันไม่พอดีกัน โอเคนะ 1075 00:49:33,010 --> 00:49:36,090 - พูดเรื่องอะไรน่ะ - ผมแค่ไม่เข้าใจ 1076 00:49:36,300 --> 00:49:37,370 คุณหมายความว่ายังไง 1077 00:49:37,570 --> 00:49:39,710 ผมไม่เข้าใจ เธอเป็นผู้หญิง แต่สวย 1078 00:49:39,910 --> 00:49:41,830 เธอใส่ชุดกระโปรงและเธอทำอะไร 1079 00:49:42,030 --> 00:49:44,170 - เธอโคตรตลก - ผมไม่รู้ว่าผมนำเสนออะไร 1080 00:49:44,370 --> 00:49:45,980 คุณนำเสนอนักแสดงตลก 1081 00:49:46,600 --> 00:49:47,860 ผมแค่ไม่เข้าใจ 1082 00:49:48,650 --> 00:49:52,220 - แจ็คหัวเราะ - ผมคุยกับแจ็ค คิดว่าเขาก็ไม่เข้าใจเธอ 1083 00:49:52,420 --> 00:49:54,890 ผู้ชมเข้าใจเธอแน่นอน คุณได้ยินพวกเขาไหม 1084 00:49:55,090 --> 00:49:57,350 พวกเขาขำกลิ้งกับทุกอย่างที่เธอพูด 1085 00:49:57,550 --> 00:50:00,940 - ผู้ชมใจดีน่ะ - ใจดีกับผีสิ เธอแสดงดีมาก 1086 00:50:01,140 --> 00:50:02,940 คืนนี้เธอแสดงดีกว่าตลกชายทุกคน 1087 00:50:03,140 --> 00:50:05,080 ดีกว่าพวกเขาหลายขุม คุณรู้เรื่องนั้น 1088 00:50:05,330 --> 00:50:07,330 มาคุยเรื่องลูกค้าของคุณอีกคนดีกว่า 1089 00:50:07,790 --> 00:50:08,650 ลูกค้าอีกคนอะไร 1090 00:50:08,850 --> 00:50:10,590 เจมส์ ฮาวเวิร์ด ผมได้ยินว่าเขามาแรง 1091 00:50:11,710 --> 00:50:13,240 ใช่ เจมส์กำลังไปได้สวย 1092 00:50:13,440 --> 00:50:15,160 ว่ากันว่าพอหนังเปิดตัว เขาจะเป็นดาวดัง 1093 00:50:15,360 --> 00:50:16,530 เรากลับมาเรื่องมิดจ์ได้ไหม 1094 00:50:16,730 --> 00:50:18,910 - ไม่เอามิดจ์ ผมอยากจองคิวเจมส์ - อะไรนะ 1095 00:50:19,110 --> 00:50:21,790 ผมอยากให้เขามาออกรายการทันที ออกช่วงดีๆ ในรายการ 1096 00:50:21,990 --> 00:50:23,960 แสดงหกนาที จากนั้นก็นั่งคุยกับแจ็ค 1097 00:50:24,160 --> 00:50:26,340 ทำให้ผู้คนตื่นเต้นกันเถอะ... 1098 00:50:26,540 --> 00:50:28,920 คุณไม่เห็นแจ็คแสดง เขาตลกเหรอ 1099 00:50:29,120 --> 00:50:31,930 ผมรู้ว่าผู้คนพูดถึงเขา นั่นคือสิ่งที่ผมรู้ 1100 00:50:32,120 --> 00:50:34,430 ช่างเรื่องนั้น พีท คืนนี้เป็นเรื่องของมิดจ์ 1101 00:50:34,630 --> 00:50:36,600 - แต่... - ฉันจะไม่คุยเรื่องเจมส์ 1102 00:50:36,800 --> 00:50:39,020 ฉันกำลังพูดถึงผู้หญิงที่ขึ้นเวทีคืนนี้ 1103 00:50:39,220 --> 00:50:41,490 และเอาชนะผู้ชายอีก 11 คนราบคาบ 1104 00:50:41,950 --> 00:50:42,910 ผมอยากได้ตัวเจมส์ 1105 00:50:45,160 --> 00:50:46,790 - ฉันจะไม่... - ลงคิวเขาสิ 1106 00:50:47,500 --> 00:50:51,170 เจมส์เยี่ยมมาก ฉันเคยเห็นเขาแสดง เขาจะเหมาะกับรายการ 1107 00:50:52,130 --> 00:50:53,670 - ฟังนะ มิดจ์... - ไม่เป็นไร 1108 00:50:54,210 --> 00:50:55,570 คุณไม่จำเป็นต้องเข้าใจฉัน 1109 00:50:55,770 --> 00:50:58,030 บางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจตัวเอง 1110 00:50:58,230 --> 00:51:01,040 มีเช้าบางวันที่ฉันตื่นมา แล้วฉันคิดว่า "เธอเป็นใคร" 1111 00:51:01,240 --> 00:51:03,210 "ทำไมเธอแต่งตัวแบบนั้น" ฉันเข้าใจ 1112 00:51:03,410 --> 00:51:05,100 - ให้ฉันจัดการเรื่องนี้... - ไม่ ซูซี 1113 00:51:05,680 --> 00:51:06,680 อย่าทำร้ายเจมส์ 1114 00:51:07,850 --> 00:51:09,730 อย่าทำแบบนั้น ฉันโอเค 1115 00:51:10,940 --> 00:51:11,770 จริงๆ นะ 1116 00:51:13,520 --> 00:51:17,280 คุณมีน้ำใจน่ายกย่องมาก มิดจ์ เมเซิล ผมนับถือคุณเลย 1117 00:51:18,110 --> 00:51:19,990 นั่นถือว่าดี ใช่ไหม 1118 00:51:22,030 --> 00:51:25,040 ขอบคุณสำหรับโอกาสนะ พีท จริงๆ 1119 00:51:26,290 --> 00:51:28,710 ฉันหวังว่าสักวันจะมีโอกาสได้บอกคุณว่า "ฉันบอกคุณแล้ว" 1120 00:51:29,920 --> 00:51:30,750 ผมก็เหมือนกัน 1121 00:51:32,500 --> 00:51:33,880 พรุ่งนี้ฉันจะโทรหานะ 1122 00:51:40,510 --> 00:51:42,680 โอเค มาคุยกันเรื่องวันที่กัน 1123 00:51:44,260 --> 00:51:45,100 ได้สิ 1124 00:51:46,850 --> 00:51:48,290 แจ็ค พาร์เนี่ยนะ 1125 00:51:48,490 --> 00:51:50,090 - ใช่ - แม่ผมต้องอึ้งสุดๆ ไปเลย 1126 00:51:50,290 --> 00:51:51,550 แม่ต้องอึ้งจนสลบไปเลย 1127 00:51:51,750 --> 00:51:52,840 ตื่นแล้วก็อึ้งไปอีก 1128 00:51:53,040 --> 00:51:54,980 ท่าจะเป็นคืนที่หนักหนาสำหรับแม่นาย 1129 00:51:55,230 --> 00:51:57,280 ให้ตายสิ ไม่อยากเชื่อชีวิตในปีนี้เลย 1130 00:51:58,240 --> 00:52:01,180 เจ็ดเดือนก่อนผมทำงานที่ร้านไก่ทอด 1131 00:52:01,380 --> 00:52:04,030 ตอนนี้ผมเล่นหนัง และผมจะได้ออกรายการแจ็ค พาร์ 1132 00:52:05,620 --> 00:52:07,230 ผมไม่อยากตื่นเลย 1133 00:52:07,430 --> 00:52:09,520 นายกำลังมาแรง เรื่องนั้นแน่นอน 1134 00:52:09,720 --> 00:52:12,530 - พวกเขาต้องการตัวผมเมื่อไหร่ - ฉันอยากคุยเรื่องนั้น 1135 00:52:12,730 --> 00:52:14,940 ผมไม่สนว่าเมื่อไหร่ ผมจะยกเลิกทุกอย่างที่มี 1136 00:52:15,140 --> 00:52:16,960 แจ็คต้องการผม แจ็คเอาตัวผมไปได้เลย 1137 00:52:18,380 --> 00:52:19,880 ฉันอยากให้นายปฏิเสธ 1138 00:52:20,170 --> 00:52:22,580 อะไรนะ ทำไม 1139 00:52:22,780 --> 00:52:24,000 มันยังไม่ใช่เวลาของนาย 1140 00:52:24,190 --> 00:52:25,560 หมายความว่าไง 1141 00:52:25,760 --> 00:52:29,380 นายกำลังอยู่ในเส้นทางที่ดี โดยไม่ต้องมีพาร์ นายไม่ต้องการเขา 1142 00:52:29,580 --> 00:52:31,920 ให้หนังเปิดตัว แล้วค่อยไปออกรายการพาร์ 1143 00:52:32,120 --> 00:52:32,840 ทำไม 1144 00:52:33,040 --> 00:52:35,270 ฉันบอกนายแล้ว มันแค่ยังไม่ใช่เวลาของนาย 1145 00:52:36,360 --> 00:52:38,180 คุณก็ทำให้เป็นเวลาของผมสิ 1146 00:52:38,380 --> 00:52:39,860 - เจมส์... - คุณนัดคิวเลย ซูซี 1147 00:52:40,320 --> 00:52:41,510 ฉันว่าเราไม่ควรทำแบบนั้น 1148 00:52:41,710 --> 00:52:43,640 คุณต้องให้เหตุผลที่ดีกว่านี้ 1149 00:52:43,840 --> 00:52:46,700 เพราะตอนนี้ผมพร้อมเททุกอย่าง 1150 00:52:46,910 --> 00:52:48,520 - ถ้าคุณไม่นัดคิวแจ็ค พาร์ - เจมส์... 1151 00:52:48,720 --> 00:52:50,750 นัดคิวผม ไม่งั้นผมจะไปหาคนอื่นที่ทำได้ 1152 00:52:57,300 --> 00:53:00,110 {\an8}อัปเปอร์อีสต์ไซด์ ปี 1973 1153 00:53:00,310 --> 00:53:01,390 ที่นี่สุดยอดมาก 1154 00:53:01,590 --> 00:53:04,120 เห็นชัดว่าแม่พอใจกับการถ่ายทำวันนี้มาก 1155 00:53:04,320 --> 00:53:06,960 จนแม่อยากกลับมาถ่ายมุมต่างๆ เพิ่ม 1156 00:53:07,150 --> 00:53:08,470 จะได้ดู "แนวหนัง" มากกว่านี้ 1157 00:53:08,850 --> 00:53:12,730 แม่ได้เรียนศัพท์คำนั้นวันนี้ "แนวหนัง" และ "รับทราบ" 1158 00:53:13,020 --> 00:53:16,630 มิดจ์ โฆษณานี้มีค่าใช้จ่าย เกินกว่างบที่เราตั้งไว้สามเท่า 1159 00:53:16,830 --> 00:53:17,720 จะให้ฉันพูดอะไรได้ 1160 00:53:17,920 --> 00:53:20,720 ผมอยากคุยกับคุณเรื่องนี้ เหมือนพระเจ้าสอนให้เข้าใจ ถ้าได้นะ 1161 00:53:20,920 --> 00:53:22,850 จะคุยแบบพระเจ้าสอนกับคนยิวเหรอ 1162 00:53:23,050 --> 00:53:23,890 งานอดิเรกของแม่คุณ... 1163 00:53:24,090 --> 00:53:26,980 อย่าให้แม่ได้ยินคุณพูดแบบนั้นนะ 1164 00:53:27,170 --> 00:53:29,100 เธอจะเอาไอ้จ้อนคุณมาทำต่างหูเลย 1165 00:53:29,300 --> 00:53:33,150 ธุรกิจของแม่คุณ เป็นภาระใหญ่ทางการเงินสำหรับคุณ 1166 00:53:33,350 --> 00:53:34,230 ใหญ่แค่ไหน 1167 00:53:34,430 --> 00:53:35,480 เหมือนหนังคิงคองกับเฟย์ เรย์ 1168 00:53:35,680 --> 00:53:37,490 อย่างน้อยฉันจะได้เป็น สาวไร้เดียงสาอีกครั้ง 1169 00:53:37,690 --> 00:53:42,320 ที่ตั้งตรงถนนเมดิสันก็แย่แล้ว แต่คุณต้องซื้อตึกทั้งหลังเนี่ยนะ 1170 00:53:42,520 --> 00:53:45,450 - ทำไมคุณไม่โทรหาผม - โทรศัพท์มันยุ่งยาก 1171 00:53:45,650 --> 00:53:49,210 ธุรกิจนี้ไม่ได้ทำเงิน เราควรคิดเรื่องปิดสถานที่นี้ 1172 00:53:49,410 --> 00:53:52,980 เราเจรจาเงินชดเชยได้ และพยายามขายตึกนี้ 1173 00:53:53,310 --> 00:53:55,800 มันจะขาดทุน แต่เราควรตัดมันออกจากบัญชีคุณ 1174 00:53:56,000 --> 00:53:59,270 คุณจ่ายเงินเดือนให้แม่คุณได้ จากคุณให้แม่โดยตรง 1175 00:53:59,570 --> 00:54:01,320 มากกว่าที่เธอทำเงินได้ตอนนี้ 1176 00:54:01,520 --> 00:54:02,900 ซูซี ช่วยผมพูดหน่อย 1177 00:54:03,110 --> 00:54:05,490 เขาไม่ได้หลอกเธอนะ ยอดตัวเลขแย่มาก 1178 00:54:09,240 --> 00:54:10,600 ฉันขอบคุณมากนะ 1179 00:54:10,800 --> 00:54:15,270 แต่ที่นี่สำคัญกับแม่ฉันมากกว่าใคร 1180 00:54:15,470 --> 00:54:18,150 ดังนั้นมันจะยังคงเปิดอยู่ ตราบเท่าที่แม่ต้องการ 1181 00:54:18,350 --> 00:54:21,920 ฉันไม่อยากให้แม่กังวล หรือรู้สึกเศร้า หรือล้มเหลว 1182 00:54:22,250 --> 00:54:24,410 เราจะบอกแม่ต่อไปว่าธุรกิจไปได้ดี 1183 00:54:24,610 --> 00:54:26,830 และเราจะทำโฆษณามากเท่าที่แม่ต้องการ 1184 00:54:27,030 --> 00:54:30,350 เพราะนั่นคือสิ่งเดียวที่ฉันทำได้ ในช่วงเวลาที่แม่เหลืออยู่ 1185 00:54:34,640 --> 00:54:36,920 - จองทัวร์ออสเตรเลีย - พรุ่งนี้เป็นอย่างแรกเลย 1186 00:54:37,120 --> 00:54:42,690 มิเรียม แม่เพิ่งคิดอะไรเยี่ยมๆ ออก คำพูดรับรองไง 1187 00:54:43,110 --> 00:54:47,180 เราถ่ายเรื่องราวความสำเร็จยิ่งใหญ่ ของแม่ทั้งหมดและทำโฆษณาชุดกับพวกเขา 1188 00:54:47,380 --> 00:54:49,470 มันอาจส่งผลกับทุกอย่างที่เราเพิ่งถ่ายไป 1189 00:54:49,670 --> 00:54:51,960 แต่ต้องตัดสินใจเมื่อถึงเวลาสำคัญ เราแค่ต้องถ่ายใหม่อีกที 1190 00:54:52,160 --> 00:54:53,040 ลูกคิดว่าไง 1191 00:54:54,500 --> 00:54:57,000 หนูคิดว่าเป็นความคิดที่เยี่ยมมาก แม่ 1192 00:55:07,840 --> 00:55:10,890 ห้องน้ำจะซ่อมเสร็จไม่ทัน 1193 00:55:11,100 --> 00:55:13,560 และอะพาร์ตเมนต์มีกลิ่นเหมือนโรคเชื้อรา 1194 00:55:13,810 --> 00:55:15,600 ฉะนั้นแม่จัดงานที่นี่ไม่ได้ 1195 00:55:16,270 --> 00:55:17,500 แม่จะต้องเช่าห้องจัดงาน 1196 00:55:17,700 --> 00:55:20,690 แม่จะต้องใช้เงินของตัวเอง ซึ่งจะเป็นจำนวนเยอะมาก 1197 00:55:23,020 --> 00:55:24,550 แม่รู้ว่าลูกไม่สนใจ 1198 00:55:24,750 --> 00:55:27,450 ลูกคิดว่าสิ่งที่แม่ทำงี่เง่าและไม่สำคัญ 1199 00:55:27,780 --> 00:55:30,070 ไม่เป็นไร มันแค่มีความหมายสำหรับแม่ 1200 00:55:54,260 --> 00:55:55,100 เอสเธอร์ 1201 00:55:55,470 --> 00:55:57,580 โลกกำลังระเบิด ตาได้ยินไหมคะ 1202 00:55:57,780 --> 00:56:01,810 ไม่ ไม่ใช่หรอก แค่ของหล่น ไม่เป็นไร กลับไปนอนเถอะ 1203 00:56:09,700 --> 00:56:11,280 มิเรียม ลูกโอเคไหม 1204 00:56:14,280 --> 00:56:15,060 มิเรียม 1205 00:56:15,260 --> 00:56:16,790 ไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ พ่อ 1206 00:57:02,210 --> 00:57:04,960 {\an8}- แนนซี่อยู่ไหน อาหารเย็นหมดแล้ว - เธอมีเดต 1207 00:57:06,340 --> 00:57:08,840 {\an8}เดต กับเด็กหนุ่มเหรอ 1208 00:57:10,260 --> 00:57:12,740 {\an8}ใช่ ที่รัก เดต มันฝรั่งไหมคะ 1209 00:57:12,940 --> 00:57:15,370 {\an8}- อย่าเปลี่ยนประเด็น - คุณชอบมันฝรั่ง 1210 00:57:15,570 --> 00:57:18,760 {\an8}- ผมไม่อยากพูดถึงมันฝรั่ง - โอเค แคร์รอตล่ะ 1211 00:57:19,970 --> 00:57:21,630 {\an8}แคโรล ลูกสาวเราอายุ 15 1212 00:57:21,830 --> 00:57:23,540 {\an8}- แดนนี่ - ห้ามเดตจนกว่าจะแต่งงาน 1213 00:57:23,740 --> 00:57:25,810 {\an8}จากนั้นให้สามีเธอตัดสินใจเรื่องเดต 1214 00:57:27,400 --> 00:57:28,570 {\an8}ช่วยเปิดประตูได้ไหม ที่รัก 1215 00:57:29,020 --> 00:57:31,720 {\an8}ได้ แต่พอผมกลับมา เราจะคุยกัน 1216 00:57:31,920 --> 00:57:34,070 {\an8}ว่าใครเป็นใหญ่ในบ้านนี้ ผมเอง 1217 00:57:34,570 --> 00:57:37,120 {\an8}มาคิดอีกที เมื่อกี้คือคุยแล้ว คุยกันจบแล้ว 1218 00:57:38,740 --> 00:57:39,740 {\an8}ล้อกันเล่นใช่ไหมเนี่ย 1219 00:57:40,120 --> 00:57:42,160 {\an8}- แนนซี่อยู่ไหมครับ - ไม่ เธอไปเป็นทหาร 1220 00:57:42,710 --> 00:57:43,710 {\an8}นานแค่ไหนครับ 1221 00:57:45,330 --> 00:57:46,280 {\an8}นายชื่ออะไร 1222 00:57:46,480 --> 00:57:47,190 {\an8}สกิปปี้ครับ 1223 00:57:47,390 --> 00:57:48,650 {\an8}พ่อแม่ตั้งให้เหรอ 1224 00:57:48,850 --> 00:57:50,090 {\an8}- ครับ - ตั้งใจตั้งชื่อนี้เหรอ 1225 00:57:50,290 --> 00:57:51,030 {\an8}ครับ 1226 00:57:51,230 --> 00:57:52,630 {\an8}พวกเขารู้ไหมว่านายไม่ใช่ลูกหมา 1227 00:57:53,170 --> 00:57:55,490 {\an8}แดนนี่ ให้เขาเข้ามาเถอะ เขาจะเป็นหวัด 1228 00:57:55,690 --> 00:57:57,390 {\an8}นี่โถงทางเดินนะ ไม่ใช่ที่ราบทันดรา 1229 00:57:58,510 --> 00:57:59,850 {\an8}โอเค เข้ามาๆ 1230 00:58:00,970 --> 00:58:03,250 {\an8}บ้านคุณสวยจังเลยครับ คุณสตีเวนส์ 1231 00:58:03,450 --> 00:58:04,810 {\an8}มาดูลาดเลาปล้นรึไง 1232 00:58:05,560 --> 00:58:07,920 {\an8}เธอเอาดอกไม้มาให้แนนซี่ด้วย 1233 00:58:08,120 --> 00:58:11,340 {\an8}ดูซิ ครั้งล่าสุดที่ฉันได้ดอกไม้คือเมื่อไหร่นะ 1234 00:58:11,540 --> 00:58:14,760 {\an8}ตอนที่พนักงานเปิดประตู เอาดอกไม้มาส่งผิด 1235 00:58:14,960 --> 00:58:16,280 {\an8}เขามาผิดอะพาร์ตเมนต์ 1236 00:58:17,740 --> 00:58:18,950 {\an8}สกิปปี้ มานี่ 1237 00:58:19,780 --> 00:58:20,620 {\an8}นั่งสิ 1238 00:58:22,540 --> 00:58:23,450 {\an8}เด็กดี 1239 00:58:23,870 --> 00:58:26,610 {\an8}ทีนี้ สกิปปี้ ฉันยังลืมเรื่องชื่อนายไม่ได้ 1240 00:58:26,810 --> 00:58:28,110 {\an8}ฉันจะถามคำถามไม่กี่ข้อ 1241 00:58:28,310 --> 00:58:30,150 {\an8}- นายเดตเยอะไหม สกิปปี้ - ไม่ครับ 1242 00:58:30,350 --> 00:58:32,110 {\an8}- สาวๆ ไม่ชอบนายเหรอ - อะไรนะครับ 1243 00:58:32,310 --> 00:58:33,780 {\an8}นายมีอะไรผิดปกติเหรอ 1244 00:58:33,980 --> 00:58:35,050 {\an8}ผมว่าไม่นะครับ 1245 00:58:36,180 --> 00:58:36,990 {\an8}ไง สกิปปี้ 1246 00:58:37,190 --> 00:58:39,090 {\an8}ไง แนนซี่ เธอดูดีมาก 1247 00:58:39,470 --> 00:58:41,410 {\an8}ขอบคุณ เราไปกันเถอะ 1248 00:58:41,610 --> 00:58:43,460 {\an8}พ่อยังคุยกับสกิปปี้ไม่เสร็จ 1249 00:58:43,660 --> 00:58:44,960 {\an8}- ตามฉันมา - ทำไม 1250 00:58:45,160 --> 00:58:47,250 {\an8}- ผมจะแข่งวิ่งกับเขาตรงโถงทางเดิน - อะไรนะ 1251 00:58:47,450 --> 00:58:49,260 {\an8}ผมอยากดูว่าเขาวิ่งเร็วกว่าผมได้ไหม 1252 00:58:49,450 --> 00:58:52,590 {\an8}ไปได้แล้ว ทั้งสองคน ขอให้สนุก กลับบ้านก่อนสี่ทุ่มครึ่งนะ 1253 00:58:52,790 --> 00:58:54,780 {\an8}สี่ทุ่มครึ่ง อะไร เราอยู่สเปนเหรอ 1254 00:58:55,950 --> 00:58:57,310 {\an8}กลับมาบ้านก่อน 20.45 น. 1255 00:58:57,500 --> 00:58:58,310 {\an8}แต่พ่อคะ... 1256 00:58:58,510 --> 00:59:01,580 {\an8}แดนนี่ ฉันขอคุยด้วยตรงนี้แป๊บ 1257 00:59:01,780 --> 00:59:03,870 {\an8}- ทำไม - ฉันแค่อยากคุยกับคุณ 1258 00:59:04,070 --> 00:59:05,330 {\an8}เขาเริ่มก่อน 1259 00:59:06,210 --> 00:59:11,570 {\an8}แดนนี่ ลูกสาวคุณกำลังจะไป งานเต้นรำครั้งแรกในฐานะหญิงสาว 1260 00:59:11,770 --> 00:59:13,750 {\an8}คุณจะทำมันพังจริงๆ เหรอ 1261 00:59:14,380 --> 00:59:16,300 {\an8}ผมอยากตอบว่าใช่จริงๆ 1262 00:59:18,930 --> 00:59:20,180 {\an8}ไม่ 1263 00:59:21,100 --> 00:59:22,720 {\an8}นี่สิผู้ชายที่ฉันแต่งงานด้วย 1264 00:59:26,930 --> 00:59:28,520 {\an8}- ขอให้สนุกทั้งสองคน - แนนซี่... 1265 00:59:28,720 --> 00:59:30,760 {\an8}หนูรู้ค่ะ พ่อ กลับบ้านก่อนสี่ทุ่มครึ่ง 1266 00:59:30,950 --> 00:59:33,980 {\an8}พ่อแค่อยากบอกว่าลูกสวยมาก 1267 00:59:36,940 --> 00:59:38,990 {\an8}ขอบคุณค่ะพ่อ หนูรักพ่อ 1268 00:59:39,990 --> 00:59:40,820 {\an8}บาย 1269 00:59:48,370 --> 00:59:50,790 {\an8}น่ารักมาก ไม่นับนะ 1270 01:00:06,390 --> 01:00:10,810 {\an8}ถ้าผมไม่เจอเธอทุกวัน ผมก็คิดถึงเธอ 1271 01:00:14,110 --> 01:00:20,110 {\an8}ให้ตายสิ ช่างน่าตื่นเต้นทุกครั้งที่จูบเธอ 1272 01:00:21,700 --> 01:00:24,530 {\an8}เชื่อเถอะ ผมเป็นเอามาก 1273 01:00:27,370 --> 01:00:31,790 {\an8}แนนซี่ กับใบหน้าที่หัวเราะอยู่ 1274 01:00:34,250 --> 01:00:38,210 {\an8}ได้ยินเสียงสัญญาณเริ่มต้นไหม 1275 01:00:39,550 --> 01:00:44,510 {\an8}เธอจะดูเปล่งปลั่งเหมือนเดิม 1276 01:00:47,260 --> 01:00:48,810 {\an8}เมื่อเธอพูด 1277 01:00:49,180 --> 01:00:52,350 {\an8}คุณคงคิดว่ามันคือเสียงร้องเพลง 1278 01:00:54,810 --> 01:00:59,030 {\an8}แค่ได้ยินเธอพูดทักทาย 1279 01:01:01,200 --> 01:01:06,030 {\an8}สาบานเลย คุณต้านทานเธอไม่ไหวหรอก 1280 01:01:08,870 --> 01:01:14,750 {\an8}เสียใจด้วยนะ เธอไม่มีพี่น้อง 1281 01:01:17,090 --> 01:01:23,090 {\an8}ไม่มีใครแทนที่แนนซี่ของผม 1282 01:01:25,260 --> 01:01:27,550 {\an8}กับใบหน้าที่หัวเราะอยู่ได้ 1283 01:01:31,270 --> 01:01:33,230 คำบรรยายโดย ลลวรรณ 1284 01:01:33,430 --> 01:01:35,400 ผู้ตรวจสอบงานแปล ต้องตา สุธรรมรังษี