1 00:00:10,010 --> 00:00:12,595 ‎บางครั้งผมก็รู้สึกขัดแย้งกับคนทั้งโลก 2 00:00:13,680 --> 00:00:14,639 ‎ยังไงล่ะ 3 00:00:20,061 --> 00:00:21,563 ‎เรื่องระหว่างผมกับเกรซมัน… 4 00:00:21,855 --> 00:00:22,814 ‎ตึงเครียด 5 00:00:22,897 --> 00:00:24,399 ‎คุณควบคุมทุกอย่างไม่ได้ 6 00:00:24,482 --> 00:00:26,901 ‎โคลอี้คุมไม่อยู่แล้ว เธอโทษผม… 7 00:00:27,235 --> 00:00:28,903 ‎ไม่รู้สิ ทุกเรื่องเลยมั้ง 8 00:00:29,029 --> 00:00:30,989 ‎หนูไม่ได้ขอมาเป็นลูกพ่อสักหน่อย 9 00:00:31,156 --> 00:00:33,491 ‎แล้วก็ไม่ได้ขอพลังจากพ่อด้วย 10 00:00:33,825 --> 00:00:35,326 ‎แบรนดอนฆ่าแบล็กสตาร์ 11 00:00:38,455 --> 00:00:41,708 ‎ตัวปลอมหรืออะไรก็ช่าง ‎และเขาไม่ได้รู้สึกเหมือนว่าทำอะไรผิด 12 00:00:41,791 --> 00:00:43,710 ‎คน 78 เปอร์เซ็นต์เห็นด้วยกับเขา 13 00:00:43,793 --> 00:00:44,836 ‎(ยุบสหภาพซะ) 14 00:00:44,919 --> 00:00:47,630 ‎คน 78 เปอร์เซ็นต์ของประเทศเชื่อว่า 15 00:00:47,714 --> 00:00:49,674 ‎หลักการที่ผมใช้มาทั้งชีวิต… 16 00:00:50,717 --> 00:00:52,218 ‎มันไร้ความหมาย 17 00:00:52,510 --> 00:00:53,470 ‎งั้น… 18 00:00:55,764 --> 00:00:56,806 ‎แค่นี้พอไหม 19 00:00:58,433 --> 00:01:01,603 ‎งั้นคุณกำลังสนใจเรื่องสถิติเหรอ 20 00:01:02,437 --> 00:01:04,022 ‎คุณร่ายความขัดแย้งที่กำลังเจอ 21 00:01:04,105 --> 00:01:06,649 ‎กับคนสามคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตคุณ 22 00:01:07,484 --> 00:01:09,903 ‎แล้วก็อธิบายความขัดแย้งในตอนนี้ ‎เป็นเปอร์เซ็นต์ 23 00:01:10,278 --> 00:01:12,989 ‎พอจะนึกออกไหมว่า ‎ทำไมตัวเลขถึงมีความสำคัญกับคุณนัก 24 00:01:13,073 --> 00:01:17,035 ‎เพราะทำดีไปจะมีประโยชน์อะไร ‎ถ้าไม่มีใครเข้าใจ 25 00:01:21,831 --> 00:01:23,583 ‎คุณจำได้ไหมว่าแนวคิดของการทำดี 26 00:01:23,666 --> 00:01:25,668 ‎สำคัญกับคุณขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ 27 00:01:28,922 --> 00:01:29,756 ‎ฟังนะ… 28 00:01:31,091 --> 00:01:33,009 ‎ไม่กี่วันหลังจากที่พ่อผมตาย… 29 00:01:33,927 --> 00:01:37,806 ‎ผมนั่งอยู่ที่พื้นห้องนอนเขากับขวดวิสกี้ 30 00:01:38,306 --> 00:01:41,476 ‎- ในปี 1929 หลังตลาดหุ้นล้มใช่ไหม ‎- ใช่ หลังจากนั้น 31 00:01:41,559 --> 00:01:43,561 ‎- คุณเอาวิสกี้มาจากไหน ‎- สำคัญด้วยเหรอ 32 00:01:43,645 --> 00:01:45,772 ‎คุณเป็นคนดีนี่นา 33 00:01:46,314 --> 00:01:49,234 ‎การห้ามผลิตและขายสุรายังมีอยู่จนถึงปี 1933 34 00:01:51,569 --> 00:01:52,570 ‎ว่าต่อเลยครับ 35 00:01:58,952 --> 00:02:01,538 ‎ผมนั่งอยู่ตรงนั้นกับวิสกี้ของพ่อ 36 00:02:01,621 --> 00:02:04,624 ‎และข่าวที่เกรซเขียนเกี่ยวกับเขา… 37 00:02:06,459 --> 00:02:09,838 ‎ดื่มอึกใหญ่หลังจบทุกๆ ย่อหน้า ‎อ่านทุกสิ่งทุกอย่าง 38 00:02:09,921 --> 00:02:11,965 ‎ที่พ่อทำซึ่งผมไม่เคยรู้ 39 00:02:15,802 --> 00:02:17,303 ‎ผมตัดสินใจทันทีว่า 40 00:02:17,387 --> 00:02:22,225 ‎ถ้าไม่มีอะไรจะบรรเทา ‎ความผิดหวังและการหักหลัง… 41 00:02:24,269 --> 00:02:26,271 ‎งั้นผมก็จะไปในอีกเส้นทาง 42 00:02:26,354 --> 00:02:28,648 ‎ผมจะสวนทางความผิดของพ่อ… 43 00:02:30,108 --> 00:02:32,402 ‎ด้วยการเป็นทุกอย่างที่ไม่ใช่เขา 44 00:02:34,279 --> 00:02:36,698 ‎ด้วยการเป็นคนดี 45 00:02:40,410 --> 00:02:43,913 ‎แม่กับฉันเลยเห็นตรงกันว่า ‎ห้องเต้นรำเหมาะแล้ว 46 00:02:43,997 --> 00:02:45,540 ‎ฉันเลยบอกว่า "เราเอาค่ะ" 47 00:02:46,541 --> 00:02:49,586 ‎จากนั้นกำแพงก็เปิดออก 48 00:02:49,794 --> 00:02:54,257 ‎และมีคนตัวจิ๋วใส่หมวกใบใหญ่เดินออกมา 49 00:02:54,340 --> 00:02:57,552 ‎ยืนกรานขอเงิน 500 ดอลลาร์ทันที 50 00:02:57,635 --> 00:02:59,888 ‎เหมือนเขาไม่เคยรู้ว่า ‎เศรษฐกิจประเทศกำลังแย่ 51 00:02:59,971 --> 00:03:02,807 ‎พอฉันถามว่าทำไมมันถึงสำคัญ ‎เขาก็ตอบ "เพราะเหล้าไง 52 00:03:02,891 --> 00:03:04,684 ‎ไม่คิดจะมีงานแต่งไร้แอลกอฮอล์ใช่ไหม" 53 00:03:04,767 --> 00:03:07,103 ‎กลายเป็นว่าแฟร์มอนต์ควบคุมโดยมาเฟีย 54 00:03:08,188 --> 00:03:11,441 ‎วนไป… 55 00:03:14,611 --> 00:03:15,570 ‎อะไรคะ 56 00:03:15,653 --> 00:03:16,738 ‎ผมขอโทษ เจน 57 00:03:22,285 --> 00:03:23,328 ‎คุณกลับมาบ้านแล้ว 58 00:03:24,037 --> 00:03:25,330 ‎นั่นแหละที่สำคัญ 59 00:03:27,624 --> 00:03:28,791 ‎เป็นคนใกล้ตัวใช่ไหม 60 00:03:30,126 --> 00:03:31,044 ‎เชลดอน 61 00:03:31,586 --> 00:03:33,254 ‎เป็นคนใกล้ตัวเสมอ 62 00:03:33,671 --> 00:03:37,217 ‎งั้นก็ไม่เอาแฟร์มอนต์เหรอ 63 00:03:37,550 --> 00:03:40,428 ‎มันเป็นที่ที่วิเศษมาก มีเรียมพูดถูกเผง 64 00:03:40,720 --> 00:03:42,764 ‎ได้ยินไหม เสียงก้องน่ะ 65 00:03:42,847 --> 00:03:44,140 ‎คุณอาจจะต่อราคาเขาได้นะ 66 00:03:44,224 --> 00:03:46,100 ‎ไม่ได้หรอก ผมติดประชุมน่ะ 67 00:03:46,184 --> 00:03:47,977 ‎ก็แค่โทรไปลาสิคะ 68 00:03:48,895 --> 00:03:50,313 ‎รู้นี่ว่าจะเริ่มตรงไหน 69 00:03:50,396 --> 00:03:51,397 ‎28 16 70 00:03:51,481 --> 00:03:54,400 ‎รู้นี่ว่าต้องไปไหน รู้นี่ว่าที่ไหน 71 00:03:54,484 --> 00:03:55,860 ‎34 72 00:03:55,944 --> 00:03:57,403 ‎พวกเขารอแกอยู่ 73 00:03:57,987 --> 00:03:58,947 ‎47 74 00:03:59,030 --> 00:04:00,990 ‎เชลดอน ลงมือเดี๋ยวนี้ 75 00:04:01,074 --> 00:04:02,784 ‎- 16 ‎- เชล 76 00:04:02,867 --> 00:04:04,410 ‎- ตามหาเรา ‎- เชลดอน 77 00:04:05,036 --> 00:04:06,496 ‎เรารออยู่นะ 78 00:04:06,579 --> 00:04:07,747 ‎รออยู่ 79 00:04:45,576 --> 00:04:46,494 ‎นาฬิกาของพ่อเหรอ 80 00:04:50,665 --> 00:04:51,916 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 81 00:05:50,641 --> 00:05:53,728 ‎ผู้ประสานงานคลินิก ต่อสาย 5465 ที 82 00:05:54,228 --> 00:05:57,398 ‎ผู้ประสานงานคลินิก ต่อสาย 5465 83 00:06:00,276 --> 00:06:02,653 ‎เธอเอาบางอย่างที่ไม่ใช่ของเธอไป 84 00:06:05,865 --> 00:06:08,493 ‎แล้วนายจะทำอะไรได้ ไอ้เฮงซวย 85 00:06:29,514 --> 00:06:32,225 ‎ไง เกิดอะไรขึ้น รถไถพังอีกแล้วเหรอ 86 00:06:32,308 --> 00:06:33,142 ‎ไง 87 00:06:33,643 --> 00:06:35,603 ‎เปล่า ผมแค่อยากออกแรงสักหน่อย 88 00:06:36,145 --> 00:06:37,105 ‎คุณไปไหนมา 89 00:06:37,230 --> 00:06:39,232 ‎ภูเขาไฟระเบิดที่นูซาเติงการา 90 00:06:39,315 --> 00:06:42,318 ‎ฉันย้ายชาวบ้านออกไป ‎และเปลี่ยนทางลาวาไปที่ทะเลแล้ว 91 00:06:42,402 --> 00:06:43,528 ‎ใช่ 92 00:06:43,611 --> 00:06:46,239 ‎ได้รูปดีๆ มาด้วย อยากดูไหม 93 00:06:46,322 --> 00:06:49,158 ‎อยากสิ ผมอยากดู ‎ขอผมทำด้านหลังไร่ให้เสร็จก่อนนะ 94 00:06:49,242 --> 00:06:51,869 ‎ให้ฉันไปตามแบรนดอนมาช่วยไหม 95 00:06:51,953 --> 00:06:52,829 ‎เขาไม่อยู่ 96 00:06:53,329 --> 00:06:54,330 ‎ไปลาดตระเวนเหรอ 97 00:06:54,497 --> 00:06:57,458 ‎ผมส่งเขาไปสหภาพ ‎เพื่อดูการชันสูตรศพแบล็กสตาร์ 98 00:06:58,543 --> 00:06:59,377 ‎งั้นเหรอ 99 00:07:03,548 --> 00:07:04,799 ‎เขาต้องเห็นมัน เกรซ 100 00:07:05,049 --> 00:07:08,052 ‎คือว่า เชลดอน ที่จริงคุณ… 101 00:07:08,886 --> 00:07:10,930 ‎ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจตามลำพังนะ 102 00:07:11,013 --> 00:07:11,931 ‎ก็คุณไม่อยู่นี่ 103 00:07:12,557 --> 00:07:13,516 ‎เหลวไหลทั้งเพ 104 00:07:14,934 --> 00:07:17,270 ‎เขาต้องเห็นว่ามันมีผลจากการกระทำของเขา 105 00:07:17,353 --> 00:07:20,148 ‎นี่ไม่ใช่บทเรียน แต่เป็นบทลงโทษ 106 00:07:20,231 --> 00:07:22,108 ‎สองสิ่งนี้มันแยกจากกันตั้งแต่เมื่อไหร่ 107 00:07:22,191 --> 00:07:27,280 ‎เชลดอนก็รู้แล้วว่าเขาทำพลาด ‎และทำให้คุณผิดหวัง 108 00:07:27,363 --> 00:07:29,073 ‎เขาทำให้ยูโทเปียนผิดหวัง 109 00:07:29,782 --> 00:07:30,825 ‎ฉันแค่ไม่เข้าใจ 110 00:07:30,908 --> 00:07:33,161 ‎ว่าการตอกย้ำมันจะช่วยอะไรได้ 111 00:07:33,244 --> 00:07:34,412 ‎เขาไม่ใช่ลูกหมานะ 112 00:07:34,787 --> 00:07:38,166 ‎เขาต้องเรียนรู้เรื่อง ‎ความรับผิดชอบและสามัญสำนึก 113 00:07:39,750 --> 00:07:40,835 ‎เราไม่ได้แค่เลี้ยงลูกชาย 114 00:07:40,918 --> 00:07:42,920 ‎ใช่ เรายังเลี้ยงมนุษย์ด้วย 115 00:07:44,130 --> 00:07:45,798 ‎บางครั้งฉันก็… 116 00:07:46,924 --> 00:07:48,384 ‎คิดว่าคุณลืมไป 117 00:07:48,468 --> 00:07:52,013 ‎ว่าสองสิ่งนั้นไม่ได้แยกจากกันเลย 118 00:08:03,149 --> 00:08:04,942 ‎(ความยุติธรรม) 119 00:08:07,445 --> 00:08:09,780 ‎ไอ้งั่งนั่นควรมาถึงตั้งแต่ชั่วโมงก่อนแล้ว 120 00:08:10,031 --> 00:08:11,574 ‎ใช่ เขาสายเสมอแหละ 121 00:08:12,950 --> 00:08:14,494 ‎ชอบเข้ามาแบบเด่นๆ น่ะ 122 00:08:17,622 --> 00:08:18,706 ‎เป็นยังไงบ้างล่ะ 123 00:08:19,081 --> 00:08:22,418 ‎อยากให้ทุกคนจะเลิกถามแบบนั้นสักที ‎ผมสบายดี 124 00:08:22,793 --> 00:08:24,545 ‎แต่น้ำเสียงไม่ใช่เลยนะ 125 00:08:28,758 --> 00:08:30,092 ‎ผมเห็นภาพการต่อสู้นั้น 126 00:08:31,844 --> 00:08:33,513 ‎ซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในหัว 127 00:08:33,596 --> 00:08:35,932 ‎และทุกครั้งมันก็ชัดเจนน้อยลงเรื่อยๆ 128 00:08:38,267 --> 00:08:40,102 ‎เป็นลุงจะทำยังไงครับ ลุงวอลต์ 129 00:08:41,687 --> 00:08:43,272 ‎ลุงไม่แข็งแรงเท่าเธอ… 130 00:08:44,315 --> 00:08:46,359 ‎หรือพ่อเธอ ไม่มีใครเทียบได้ 131 00:08:46,609 --> 00:08:47,860 ‎นั่นไม่ใช่คำตอบนะครับ 132 00:08:48,444 --> 00:08:49,779 ‎ใช่ เพราะจริงๆ แล้ว… 133 00:08:51,447 --> 00:08:52,448 ‎ลุงไม่มีคำตอบหรอก 134 00:08:54,325 --> 00:08:55,952 ‎ที่ลุงรู้คือเรายังอยู่ที่นี่ 135 00:08:57,203 --> 00:08:59,372 ‎เธอตัดสินใจแล้ว เรายังอยู่ 136 00:09:01,082 --> 00:09:02,124 ‎ไม่มีอะไรเปลี่ยนมันได้ 137 00:09:11,926 --> 00:09:12,760 ‎บอกแล้วไง 138 00:09:15,263 --> 00:09:16,889 ‎(เกียรติยศ) 139 00:09:22,937 --> 00:09:24,313 ‎แบรนดอน 140 00:09:24,855 --> 00:09:27,817 ‎ล่าสุดที่เจอ นายยังตัวจิ๋วอยู่เลย 141 00:09:28,401 --> 00:09:31,654 ‎- คุณวูลฟ์ ‎- เรียกบาร์นาบาสเถอะ 142 00:09:31,862 --> 00:09:33,030 ‎เราก็เหมือนครอบครัว 143 00:09:33,698 --> 00:09:36,617 ‎ถ้าแม่นายมีเหตุผลสักหน่อย ‎นายคงได้เรียกฉันว่าคุณพ่อแล้ว 144 00:09:36,701 --> 00:09:39,829 ‎เราข้ามช่วงการเป็นไอ้โง่ไปได้ไหม ‎เข้าเรื่องเลย บาร์นาบาส 145 00:09:40,621 --> 00:09:43,249 ‎อย่าให้ฉันต้องเปลี่ยนเสื้อผ้านาย ‎เป็นไอน้ำเลย วอลเตอร์ 146 00:09:43,624 --> 00:09:46,377 ‎ไม่มีใครอยากเห็นหนอนน้อยเหี่ยวๆ ‎ของนายหรอก 147 00:09:49,171 --> 00:09:50,715 ‎ว่าไง ที่รัก 148 00:09:51,966 --> 00:09:53,801 ‎ได้โปรด ไม่ต้องยืนล่ะ 149 00:09:55,011 --> 00:09:57,179 ‎- ฟิตซ์ เริ่มกันเลย ‎- โอเค 150 00:09:57,263 --> 00:09:59,765 ‎ชุดเกราะนี้เหมือนกับเกราะเดิมของแบล็กสตาร์ 151 00:10:00,308 --> 00:10:02,393 ‎มันประสานเข้ากับเนื้อเยื่อข้างใน 152 00:10:02,476 --> 00:10:04,437 ‎ทำให้ถอดไม่ได้ถ้าไม่ทำลาย… 153 00:10:04,520 --> 00:10:08,983 ‎รู้แล้วๆ งานนี้มันยากและเกินความสามารถ ‎อันน้อยนิดของนาย 154 00:10:09,483 --> 00:10:11,944 ‎ทุกคน ช่วยถอยไปที… 155 00:10:13,195 --> 00:10:16,240 ‎เว้นแต่ว่าอยากจะโดนฉายรังสีที่อวัยวะสืบพันธุ์ 156 00:10:37,261 --> 00:10:39,972 ‎- เนื้อเยื่อมันจะขาดนะ ‎- เงียบเถอะ 157 00:10:40,556 --> 00:10:43,809 ‎นี่มันยากกว่าการเป็นหลอดไฟมนุษย์แค่นิดเดียว 158 00:11:00,993 --> 00:11:04,830 ‎ลำไส้ใหญ่ 7,200 กรัม ให้ตาย มันตัวใหญ่โคตร 159 00:11:05,039 --> 00:11:06,707 ‎นี่เพิ่งจะรู้เหรอ 160 00:11:07,792 --> 00:11:09,085 ‎ช่วยพ่อเอาตับออกมาที 161 00:11:14,965 --> 00:11:16,967 ‎- ไม่ไปรอข้างนอกล่ะ ‎- ไม่เป็นไร 162 00:11:17,051 --> 00:11:19,512 ‎ถ้าเกิดรู้สึกไม่สบาย ‎ช่วยหันออกจากฉันด้วยนะ 163 00:11:19,595 --> 00:11:21,430 ‎ฉันควบคุมได้แค่อนินทรีย์สาร 164 00:11:21,514 --> 00:11:23,891 ‎แถมเสื้อโค้ทตัวนี้เป็นขนแคชเมียร์อิตาลีด้วย 165 00:11:24,225 --> 00:11:26,227 ‎เดี๋ยวนะ เจอบางอย่าง 166 00:11:37,780 --> 00:11:39,115 ‎นั่นมันบ้าอะไรกัน 167 00:11:39,949 --> 00:11:40,783 ‎บาร์นาบาส 168 00:11:40,866 --> 00:11:41,992 ‎รอแป๊บ 169 00:11:49,875 --> 00:11:51,210 ‎น่าสนใจแฮะ 170 00:11:53,713 --> 00:11:55,172 ‎นั่นแหละที่ต่าง 171 00:11:55,256 --> 00:11:56,966 ‎บอกมาเถอะว่าเรามองอะไรอยู่ 172 00:11:57,550 --> 00:11:58,384 ‎เดี๋ยวนะ 173 00:11:59,427 --> 00:12:01,053 ‎มีอย่างอื่นด้วย 174 00:12:01,721 --> 00:12:04,181 ‎บางอย่างข้างใน 175 00:12:21,198 --> 00:12:22,158 ‎คุณแซมป์สัน 176 00:12:23,117 --> 00:12:24,034 ‎ครับ 177 00:12:24,118 --> 00:12:26,996 ‎เขารอคุณอยู่ที่ห้องนอนใหญ่ครับ 178 00:12:27,496 --> 00:12:28,789 ‎ขอบคุณครับ คัธเบิร์ต 179 00:12:31,041 --> 00:12:34,253 ‎นายพูดถููก จอร์จ บ้านไร่นี่เป็นเรื่องจริง 180 00:12:34,336 --> 00:12:36,547 ‎เลขพวกนี้ถูกเขียนไว้บนโต๊ะในห้องใต้ดิน 181 00:12:36,630 --> 00:12:37,923 ‎มันคือเส้นแวงกับเส้นรุ้ง 182 00:12:38,007 --> 00:12:41,051 ‎มันคือมหาสมุทรแอตแลนติก ‎มีบางอย่างอยู่ที่นั่น จอร์จ 183 00:12:41,677 --> 00:12:43,929 ‎ฉันว่าเรื่องทั้งหมดเป็นแบบนั้น 184 00:12:46,849 --> 00:12:50,269 ‎ครอบครัวของชาวไร่นั่งล้อมโต๊ะตัวเก่าข้างล่าง 185 00:12:50,352 --> 00:12:52,313 ‎- และพอฉันเห็นพวกเขา… ‎- พวกเขาทำอะไร 186 00:12:52,605 --> 00:12:53,522 ‎อะไรนะ 187 00:12:53,606 --> 00:12:57,401 ‎นายบอกว่าครอบครัวอยู่ในห้องใต้ดิน ‎พวกเขาทำอะไรกันอยู่ 188 00:12:57,943 --> 00:12:59,028 ‎พวกเขา… 189 00:12:59,111 --> 00:13:02,114 ‎ชาวไร่ยิงพวกเขาก่อนที่ฉันจะไปถึงนานแล้ว ‎จากนั้น… 190 00:13:03,699 --> 00:13:06,327 ‎เขาก็หันปืนหาตัวเองต่อหน้าฉัน 191 00:13:08,037 --> 00:13:10,623 ‎มันเป็นเรื่องจริง จอร์จ ฉันไม่ได้บ้า 192 00:13:10,915 --> 00:13:12,750 ‎บางอย่าง ไม่รู้สิ 193 00:13:13,584 --> 00:13:15,628 ‎มันเรียกฉัน เรียกเราทุกคน 194 00:13:16,796 --> 00:13:18,881 ‎- เราทุกคนเหรอ ‎- ใช่ 195 00:13:19,256 --> 00:13:21,091 ‎ครอบครัวที่ตายแล้วของชาวไร่ 196 00:13:21,383 --> 00:13:23,344 ‎จู่ๆ พวกเขาก็หายไปจากตรงนั้น 197 00:13:25,429 --> 00:13:28,390 ‎และที่นั่งอยู่ที่โต๊ะก็คือวอลต์ 198 00:13:29,016 --> 00:13:32,019 ‎เด็กจากโรงงาน 199 00:13:32,102 --> 00:13:33,938 ‎นักข่าวหญิงจาก… 200 00:13:34,355 --> 00:13:35,731 ‎คนที่เขียนข่าวเรื่องพ่อ 201 00:13:36,065 --> 00:13:38,526 ‎มีผู้ชายอีกสองสามคนที่ฉันจำไม่ได้ 202 00:13:38,609 --> 00:13:41,028 ‎หนึ่งในนั้นอาจเป็นกัปตันเรือ 203 00:13:41,153 --> 00:13:42,655 ‎อีกคนฉันไม่รู้จัก 204 00:13:42,738 --> 00:13:45,074 ‎แล้วก็มีนาย จอร์จ นายอยู่ที่นั่น 205 00:13:46,492 --> 00:13:48,035 ‎- และเราตายแล้วเหรอ ‎- ไม่ 206 00:13:48,118 --> 00:13:50,412 ‎แต่เรานั่งที่เดียวกับที่พวกคนตายนั่ง 207 00:13:50,496 --> 00:13:53,290 ‎- ฉันรู้ว่ามันฟังเป็นยังไง ‎- นายรู้ด้วยเหรอ 208 00:13:53,457 --> 00:13:57,920 ‎นิมิต รูปแบบ ทุกอย่างที่ฉันเห็น 209 00:13:58,003 --> 00:14:01,298 ‎ฉันคิดว่ามันเป็นชิ้นส่วนของปริศนา ‎บททดสอบบางอย่าง 210 00:14:02,633 --> 00:14:04,176 ‎และพวกมันนำมาสู่สิ่งนี้ 211 00:14:04,301 --> 00:14:06,220 ‎(32° 49' 28" น. ‎34° 47' 16" ต.ต.) 212 00:14:07,054 --> 00:14:09,557 ‎นายคิดว่ามีอะไรอยู่ที่กลางมหาสมุทรนั่น 213 00:14:09,640 --> 00:14:13,310 ‎ฉันไม่รู้ จอร์จ แต่เป็นบางอย่างที่พิเศษ ‎บางอย่างที่จะเปลี่ยนโลกได้ 214 00:14:13,727 --> 00:14:14,854 ‎ฉันรู้สึกได้ 215 00:14:18,524 --> 00:14:19,733 ‎นายจะช่วยฉันไหม 216 00:14:26,282 --> 00:14:27,950 ‎เราเป็นเพื่อนกันมานานแค่ไหนแล้ว 217 00:14:29,577 --> 00:14:30,953 ‎เหมือนทั้งชีวิตเลย 218 00:14:33,998 --> 00:14:37,376 ‎นายจะทำยังไง ‎ถ้าฉันมาเล่าเรื่องแบบนี้ให้นายฟัง 219 00:14:39,253 --> 00:14:40,629 ‎ฉันคงเชื่อนาย 220 00:14:41,422 --> 00:14:44,091 ‎เพราะนายเป็นเพื่อนฉัน และจะเป็นเสมอ 221 00:14:49,889 --> 00:14:51,140 ‎งั้นนายก็ได้คำตอบแล้ว 222 00:14:56,186 --> 00:14:57,730 ‎เล่าเรื่องความฝันของคุณหน่อยสิ 223 00:14:58,689 --> 00:15:00,024 ‎คุณฝันเหมือนเดิมตลอดไหม 224 00:15:03,277 --> 00:15:04,570 ‎ประมาณนั้น ใช่ 225 00:15:07,489 --> 00:15:09,158 ‎ผมเดินโซเซบนดาดฟ้า… 226 00:15:11,368 --> 00:15:14,288 ‎เหมือนผมหลงทางและบังเอิญขึ้นไปอยู่บนนั้น 227 00:15:15,915 --> 00:15:19,919 ‎และผมเห็นเขา ในสภาพมอมแมม 228 00:15:20,002 --> 00:15:22,922 ‎เหมือนคนที่ไม่รู้ว่า ‎จะหาอาหารมื้อต่อไปจากที่ไหน 229 00:15:24,882 --> 00:15:26,383 ‎เขาหันมามองผม 230 00:15:31,138 --> 00:15:32,056 ‎และ… 231 00:15:35,267 --> 00:15:38,520 ‎สายตาเขาบอกว่าจำผมไม่ได้ ‎เหมือนเขาไม่รู้ว่าผมเป็นใคร 232 00:15:38,604 --> 00:15:41,482 ‎ผมเลยเรียกเขา "พ่อ นี่ผมเอง เชลดอนไง" 233 00:15:42,066 --> 00:15:46,153 ‎แต่ไม่มีการตอบรับ ‎ผมพูดอีก "พ่อ นี่ผมเอง เชลดอนไง" 234 00:15:46,236 --> 00:15:49,615 ‎แล้วเขาก็หันไป และเดินไปที่ขอบอาคาร 235 00:15:50,532 --> 00:15:53,285 ‎ไม่ อย่านะ พ่อ 236 00:15:54,620 --> 00:15:56,121 ‎คุณได้พยายามหยุดเขาไหม 237 00:15:57,581 --> 00:15:58,415 ‎ครับ 238 00:15:59,375 --> 00:16:00,250 ‎ทุกครั้งเลย 239 00:16:02,086 --> 00:16:03,629 ‎แต่ผมก็ไม่เคยเร็วพอ 240 00:16:06,131 --> 00:16:09,510 ‎พ่อแม่ไม่ควรจะจงใจทิ้งลูกของตัวเอง 241 00:16:09,885 --> 00:16:12,054 ‎มันขัดกับกฎเกณฑ์ธรรมชาติ ‎เมื่อพวกเขาทำแบบนั้น 242 00:16:12,137 --> 00:16:15,724 ‎จิตใจของเด็กจะหาเหตุผลได้อย่างเดียว… 243 00:16:16,809 --> 00:16:19,770 ‎คือตัวเองทำผิดถึงต้องโดนแบบนั้น… 244 00:16:21,105 --> 00:16:23,732 ‎และพวกเขาไม่อาจป้องกันได้ 245 00:16:26,902 --> 00:16:31,490 ‎แต่มันก็ช่วยให้เราเข้าใจ ‎การยึดติดกับหลักการของคุณมากขึ้น 246 00:16:32,783 --> 00:16:35,035 ‎มันทำงานในหลายระดับกับคุณ 247 00:16:35,327 --> 00:16:37,997 ‎ใช่ มันได้สร้างแนวทางการเป็นคนดี 248 00:16:38,831 --> 00:16:40,249 ‎แถมยังใช้ได้จริงด้วย 249 00:16:40,332 --> 00:16:43,711 ‎เพราะมันกำจัดความตาย ‎และการสูญเสียในชีวิตคุณ 250 00:16:43,794 --> 00:16:45,462 ‎แต่ในสายงานของคุณ 251 00:16:45,546 --> 00:16:47,548 ‎มีความแน่นอน 100 เปอร์เซ็นต์ 252 00:16:48,340 --> 00:16:52,761 ‎ว่าพวกศัตรูจะพยายามพรากชีวิตไปจากคุณ 253 00:16:53,679 --> 00:16:55,973 ‎เราเห็นตรงกันในเรื่องนั้นได้ใช่ไหม 254 00:16:56,724 --> 00:17:00,477 ‎ได้ แจ็ค คุณก็รู้ว่าเราทำได้ 255 00:17:01,061 --> 00:17:01,895 ‎ก็ดี 256 00:17:02,688 --> 00:17:04,189 ‎ทีนี้ในวงการที่คล้ายๆ กัน 257 00:17:04,273 --> 00:17:06,775 ‎อย่างทหารหรือผู้บังคับใช้กฎหมาย 258 00:17:06,859 --> 00:17:10,988 ‎คนมีสิทธิ์ฆ่าในการป้องกันตัว ‎หรือเพื่อปกป้องคนอื่น 259 00:17:11,613 --> 00:17:12,448 ‎ใช่ 260 00:17:12,531 --> 00:17:15,200 ‎แต่สำหรับสมาชิกสหภาพผดุงยุติธรรมของคุณ 261 00:17:15,284 --> 00:17:19,121 ‎เมื่อพวกเขาเผชิญการคุกคามในระดับเดียวกัน 262 00:17:20,164 --> 00:17:23,167 ‎พวกเขาต้องนึกถึงหลักการ… 263 00:17:24,918 --> 00:17:27,171 ‎ซึ่งเป็นอีกทางหนึ่งในการนึกถึงคุณ 264 00:17:27,254 --> 00:17:29,256 ‎อย่าปล่อยให้ความโกรธอยู่เหนือเรา 265 00:17:32,176 --> 00:17:35,429 ‎ผมเป็นแค่พวกหลงตัวเองตัวพ่อ ‎คุณจะบอกแบบนั้นเหรอ 266 00:17:35,512 --> 00:17:39,558 ‎ไม่ คุณแค่หวังจะมีชีวิต ‎ท่ามกลางคนที่คุณรัก… 267 00:17:40,684 --> 00:17:42,394 ‎ในแบบที่พ่อคุณทำไม่ได้ 268 00:18:14,718 --> 00:18:16,220 ‎เหมือนกันเป๊ะเลย 269 00:18:17,930 --> 00:18:19,515 ‎เหมือนกันทุกอย่าง 270 00:18:19,848 --> 00:18:21,391 ‎มันเป็นไปได้ยังไง 271 00:18:22,559 --> 00:18:25,813 ‎ฉันอ่านใจได้ นายยิงแสงจากตาได้ 272 00:18:25,896 --> 00:18:26,939 ‎ก็แบบนั้นแหละ 273 00:18:29,399 --> 00:18:30,609 ‎แล้วเจ้านี่ล่ะ 274 00:18:32,194 --> 00:18:34,029 ‎เข้าไปอยู่ในตัวเขาได้ยังไง 275 00:18:34,655 --> 00:18:35,656 ‎ไม่รู้เลย 276 00:18:36,949 --> 00:18:38,951 ‎แต่วิธีที่ใช้สร้างมัน… 277 00:18:39,576 --> 00:18:40,494 ‎เทคโนโลยี… 278 00:18:41,078 --> 00:18:41,954 ‎การออกแบบ… 279 00:18:43,539 --> 00:18:45,374 ‎มีแค่คนเดียวในโลกที่สร้างมันได้ 280 00:18:47,543 --> 00:18:48,544 ‎จอร์จ 281 00:18:52,589 --> 00:18:53,757 ‎สกายฟ็อกซ์ 282 00:18:55,884 --> 00:18:58,595 ‎ทำไมจอร์จถึงเพิ่งอยากฆ่าเรา ‎หลังผ่านมาตั้งหลายปี 283 00:18:58,679 --> 00:19:03,684 ‎แล้วทำไมถึงซ่อนของแบบนี้ ‎ไว้ในตัวแบล็กสตาร์ตัวปลอม 284 00:19:04,017 --> 00:19:05,686 ‎ไม่มีอะไรสมเหตุสมผลเลย 285 00:19:07,062 --> 00:19:09,815 ‎จอร์จเป็นคนชอบปริศนา… 286 00:19:11,316 --> 00:19:13,110 ‎และมุกตลกดีๆ ที่ใช้อำผม 287 00:19:15,821 --> 00:19:19,616 ‎และผมแน่ใจว่าเขาชอบที่จะเป็นคนเดียว ‎ที่เข้าใจแก๊กเด็ดนี้ 288 00:19:19,700 --> 00:19:21,076 ‎จะไปถามเขาก็ไม่ได้ด้วย 289 00:19:21,160 --> 00:19:23,370 ‎เราตามหาเขามาตั้งหลายปี ‎แต่ก็ไม่เคยได้เบาะแส 290 00:19:26,415 --> 00:19:28,458 ‎อาจจะมีคนที่ช่วยเราได้นะ 291 00:19:33,172 --> 00:19:34,423 ‎แน่ใจนะว่ามันอยู่ที่นั่น 292 00:19:41,430 --> 00:19:42,556 ‎เรามีเรื่องต้องคุยกัน 293 00:19:42,639 --> 00:19:43,724 ‎ไอโอวา 294 00:20:17,883 --> 00:20:20,802 ‎บ้าน 295 00:20:31,813 --> 00:20:33,190 ‎ฉันบอกว่าเราต้องคุยกัน 296 00:20:37,527 --> 00:20:39,029 ‎เรื่องพ่อนาย 297 00:20:55,128 --> 00:20:58,131 ‎โอเค ฉันเห็นแต่ผู้ชาย แล้วสาวคนนี้ล่ะ 298 00:20:58,215 --> 00:20:59,633 ‎ไม่รู้ คงอยู่สักที่แหละ 299 00:21:00,676 --> 00:21:03,387 ‎ขอโทษครับ เรากำลังหาเกรซ เคนเนดี้ ‎เห็นเธอไหมครับ 300 00:21:03,762 --> 00:21:05,681 ‎อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้ว แลร์รี่ 301 00:21:05,764 --> 00:21:07,849 ‎ไม่ต้องมาพยายามหลอกฉันเลย 302 00:21:07,933 --> 00:21:10,352 ‎- ไม่เอาน่า เกรซ มีเหตุผลหน่อย ‎- "ไม่เอาน่า เกรซ" 303 00:21:10,644 --> 00:21:12,437 ‎หุบตูดไปเลย แลร์รี่ 304 00:21:12,521 --> 00:21:14,606 ‎และหุบไว้จนกว่าขี้จะขึ้นสมองคุณด้วย 305 00:21:14,690 --> 00:21:16,858 ‎ถ้ายังพอมีที่เหลือน่ะนะ 306 00:21:18,735 --> 00:21:20,737 ‎มองหาพระแสงอะไร ตาชิปมังก์ 307 00:21:25,492 --> 00:21:29,413 ‎เยี่ยมเลย ถ้าจะมาฟ้องเรียกทุกอย่างที่ฉันมี ‎ก็มีเท่านี้แหละ 308 00:21:29,496 --> 00:21:31,999 ‎ไม่ครับ เราไม่ได้มาเพราะเรื่องนั้น คุณเคนเนดี้ 309 00:21:32,082 --> 00:21:35,961 ‎เกรซ ฉันไม่อยากมีพิธีมากมาย ‎หลังจากมีคนด่าฉัน 310 00:21:36,044 --> 00:21:39,089 ‎และผมขอโทษกับท่าทีของผม ‎เมื่อคราวก่อน มันแค่… 311 00:21:39,881 --> 00:21:42,509 ‎ผมไม่รู้เรื่องพวกนั้นของพ่อผม และ… 312 00:21:43,302 --> 00:21:46,680 ‎เป็นฉันก็อาจทำเหมือนกัน แค่สุภาพน้อยกว่า 313 00:21:50,559 --> 00:21:52,144 ‎เขาพูดได้ไหม หรือแค่มายืนเฉยๆ 314 00:21:52,227 --> 00:21:54,688 ‎- ครับ นี่คือ… ‎- เขาพูดได้ ครับ จอร์จ ฮัตเชนซ์ 315 00:21:55,397 --> 00:21:59,026 ‎ค่ะ ฉันเคยเห็นคุณในหน้าข่าวสังคม 316 00:21:59,776 --> 00:22:00,861 ‎ใส่สีขาวดำแล้วดูดีกว่านะ 317 00:22:01,653 --> 00:22:02,487 ‎ฉันชอบเธอนะ 318 00:22:02,571 --> 00:22:06,199 ‎งั้นก็ดูไว้ให้ดี หนุ่มๆ ‎เพราะเธอจะออกไปแล้ว 319 00:22:06,283 --> 00:22:07,826 ‎เดี๋ยวนะ คุณลาออกเหรอ 320 00:22:08,410 --> 00:22:09,536 ‎นั่นก็เวอร์ชั่นหนึ่ง 321 00:22:09,619 --> 00:22:13,540 ‎อีกเวอร์ชั่นคือความลำบากไม่ได้มีไว้เพื่อคนรวย 322 00:22:14,291 --> 00:22:18,128 ‎พวกเขาเลยต้องไล่ออกสักคน ‎เพราะฉันใส่กระโปรง 323 00:22:18,211 --> 00:22:20,464 ‎และไม่มีไอ้จ้อนแกว่งไปแกว่งมา 324 00:22:21,256 --> 00:22:22,299 ‎ยังเถียงกันอยู่นะ 325 00:22:22,382 --> 00:22:23,508 ‎แก้วฉันอยู่ไหน 326 00:22:24,092 --> 00:22:25,635 ‎คุณเคนเนดี้ ถ้าคุณจะพอมีเวลา… 327 00:22:25,719 --> 00:22:26,553 ‎แก้วฉันอยู่ไหน 328 00:22:26,636 --> 00:22:28,889 ‎ถ้าไม่ถือสา ผมมีโอกาสให้คุณที่ผมคิดว่า… 329 00:22:28,972 --> 00:22:29,806 ‎เอาล่ะๆ 330 00:22:29,890 --> 00:22:30,974 ‎เธอขึ้นโต๊ะแล้ว 331 00:22:31,058 --> 00:22:33,393 ‎เอาล่ะ ใครเอาแก้วฉันไป 332 00:22:37,564 --> 00:22:38,607 ‎อิซซี่ 333 00:22:42,235 --> 00:22:46,031 ‎- นายแน่ใจนะ ‎- แน่ เธออยู่ในห้องใต้ดิน… 334 00:22:46,114 --> 00:22:48,200 ‎ที่นั่นเหมาะกับเธอแล้ว ‎นายจะได้ไม่โดนแทะขาไง 335 00:22:48,283 --> 00:22:51,119 ‎นี่รากงอกกันหรือไง หรือว่าคิดอะไรอยู่ 336 00:22:53,538 --> 00:22:55,040 ‎ผมอยากเสนองานให้คุณ 337 00:22:56,124 --> 00:22:58,335 ‎- ฉันเหรอ ‎- ผมก็ทำท่าแบบนั้นตอนได้ยิน 338 00:23:00,379 --> 00:23:01,922 ‎ผมมีแผนจะเดินทาง 339 00:23:02,005 --> 00:23:04,674 ‎และอยากให้คุณไปด้วย ‎เพื่อบันทึกเหตุการณ์ทุกอย่าง 340 00:23:04,758 --> 00:23:05,842 ‎เดินทางไปไหนคะ 341 00:23:05,926 --> 00:23:07,761 ‎- ก็… ‎- มันสำคัญด้วยเหรอ 342 00:23:08,553 --> 00:23:12,182 ‎การว่างงานพุ่งขึ้น 20 เปอร์เซ็นต์ ‎ถึงคุณจะได้งานที่สนพ. ใหม่ง่ายๆ 343 00:23:12,265 --> 00:23:15,060 ‎พวกเขาก็คงไม่มอบหมายงานดีๆ ‎ให้ผู้หญิงหรอก จริงไหม 344 00:23:15,143 --> 00:23:19,189 ‎คุณมาร่วมกับเรา คุณได้ค่าจ้าง ‎และได้สกู๊ปชิ้นเอก 345 00:23:19,272 --> 00:23:21,191 ‎ไม่ปล่อยให้เจ้าแลร์รี่อกแตกตายไปเลยล่ะ 346 00:23:22,192 --> 00:23:25,070 ‎นี่คุณจะพูดเร็วๆ ให้ฉันฟังไม่ทัน ‎แล้วเออออตามเหรอ 347 00:23:28,156 --> 00:23:28,990 ‎ทำไมต้องเป็นฉัน 348 00:23:30,951 --> 00:23:31,785 ‎มันซับซ้อนน่ะ 349 00:23:31,868 --> 00:23:32,911 ‎ก็พูดให้ง่ายสิ 350 00:23:34,037 --> 00:23:37,457 ‎- ผมมีนิมิตและคุณ… ‎- เพื่ออนาคตที่ดีขึ้น 351 00:23:38,625 --> 00:23:42,003 ‎สำหรับคุณ สำหรับประเทศ สำหรับทุกคน 352 00:23:42,087 --> 00:23:42,921 ‎- ใช่ ‎- ใช่ 353 00:23:43,880 --> 00:23:44,923 ‎แล้วจะยังไงครับ 354 00:23:45,006 --> 00:23:47,050 ‎คุณจะยืนตรงนั้นกับถังขยะหรือ… 355 00:23:47,801 --> 00:23:51,513 ‎ทำให้ผู้ชายพวกนี้เห็นว่า ‎ผู้หญิงแบบคุณทำอะไรได้บ้าง 356 00:24:07,904 --> 00:24:08,738 ‎ไงครับ 357 00:24:10,365 --> 00:24:12,033 ‎ซื้อแซนด์วิชมาฝาก 358 00:24:12,117 --> 00:24:14,327 ‎ขอบคุณครับ ผมยังไม่ค่อยหิว 359 00:24:15,078 --> 00:24:16,455 ‎แน่ใจเหรอ 360 00:24:16,997 --> 00:24:17,873 ‎ผมไม่เป็นไรครับ 361 00:24:27,883 --> 00:24:29,301 ‎ทำไมยังอยู่ที่นี่ล่ะ 362 00:24:31,761 --> 00:24:33,346 ‎กำลังคิดถึงเรื่องนั้น… 363 00:24:33,680 --> 00:24:34,639 ‎เยอะเลย 364 00:24:36,308 --> 00:24:40,270 ‎มันจะเป็นยังไงถ้านั่นเป็นพ่อหรือลุงวอลต์ 365 00:24:41,771 --> 00:24:42,606 ‎หรือแม่ 366 00:24:45,525 --> 00:24:47,235 ‎แบบนั้นจะดีกว่าได้ยังไง 367 00:24:49,905 --> 00:24:50,864 ‎แม่ว่า… 368 00:24:53,950 --> 00:24:54,951 ‎ก็ไม่หรอก 369 00:24:58,371 --> 00:24:59,831 ‎ไม่ใช่สำหรับเรา 370 00:25:05,587 --> 00:25:06,838 ‎เกรซ 371 00:25:08,924 --> 00:25:11,259 ‎ผมหวังอยู่พอดีว่าเราจะบังเอิญเจอกัน 372 00:25:12,427 --> 00:25:13,845 ‎ว่าไง บาร์นาบาส 373 00:25:13,929 --> 00:25:15,555 ‎ยังทรงเสน่ห์ไม่เปลี่ยนเลยนะ 374 00:25:16,097 --> 00:25:20,727 ‎แต่ฉันต้องบอกว่า ‎ฉันชอบเธอในชุดสีแดงมากกว่า 375 00:25:26,566 --> 00:25:27,651 ‎บาร์นาบาส 376 00:25:28,318 --> 00:25:29,819 ‎นายโชคดีนะที่ฉันชอบสีแดง 377 00:25:31,571 --> 00:25:35,951 ‎เรื่องของเราคงเรียบร้อยแล้ว ‎สหภาพขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือนะ 378 00:25:36,201 --> 00:25:37,369 ‎ฉันว่านายออกไปได้แล้ว 379 00:25:37,452 --> 00:25:41,122 ‎ที่จริง วอลเตอร์ชวนให้ฉันอยู่ต่อน่ะ 380 00:25:42,165 --> 00:25:43,166 ‎จริงเหรอ 381 00:25:44,501 --> 00:25:47,504 ‎มีโอกาสที่ผมจะเข้าไปในจิตใจ ‎ของแบล็กสตาร์ได้ 382 00:25:48,004 --> 00:25:49,172 ‎ค้นหาความทรงจำของมัน 383 00:25:49,256 --> 00:25:50,090 ‎ยังไง มันตายแล้ว 384 00:25:50,173 --> 00:25:53,760 ‎ผมอาจจะคืนชีพชิ้นส่วน ‎ฮิปโปแคมปัสกับเยื่อหุ้มสมองของมันได้ 385 00:25:53,843 --> 00:25:56,054 ‎ถ้าบาร์นาบาสสร้างส่วนที่ได้รับผลขึ้นใหม่ได้ 386 00:25:56,680 --> 00:25:59,349 ‎คำแปล เธอต้องการฉัน 387 00:26:09,943 --> 00:26:12,279 ‎มองข้ามเราเหมือนเราไม่ได้อยู่ตรงนั้นด้วยซ้ำ 388 00:26:12,779 --> 00:26:13,780 ‎ได้ยังไง 389 00:26:15,407 --> 00:26:18,285 ‎เราจะหาบางอย่างได้แน่ 390 00:26:18,827 --> 00:26:20,078 ‎แค่ต้องใช้เวลา 391 00:26:21,746 --> 00:26:25,000 ‎เวลาไม่ได้เปลี่ยนสีผิว ‎ของคนจ่ายงานหรอกนะครับ 392 00:26:26,084 --> 00:26:27,961 ‎พอแล้วครับ ขอบคุณ 393 00:26:28,461 --> 00:26:30,171 ‎พวกคุณมาทำบ้าอะไรกัน 394 00:26:30,255 --> 00:26:32,799 ‎พวกเขาเป็นแขกนะ ทำตัวให้มันดีหน่อย 395 00:26:32,882 --> 00:26:33,925 ‎ไม่เป็นไรครับ คุณนาย 396 00:26:34,009 --> 00:26:35,677 ‎ไม่ใช่ในบ้านฉันค่ะ 397 00:26:35,760 --> 00:26:38,638 ‎ที่รัก เราขอคุยกันหน่อยได้ไหม 398 00:26:40,181 --> 00:26:42,183 ‎เดี๋ยวฉันมารินชาเพิ่มให้นะคะ 399 00:26:43,143 --> 00:26:45,061 ‎ทำตัวให้ดีๆ ล่ะ ทั้งคู่เลย 400 00:26:51,651 --> 00:26:52,652 ‎ไอ้หนูนี่พูดถูก 401 00:26:53,987 --> 00:26:55,864 ‎พวกคุณมาทำบ้าอะไรกัน 402 00:26:58,074 --> 00:27:00,660 ‎- ได้งานหรือยัง ‎- ถ้ามีจะมายืนจ้องพวกคุณเหรอ 403 00:27:00,744 --> 00:27:03,163 ‎โอเค พักกันสักแป๊บเถอะนะ 404 00:27:03,246 --> 00:27:04,456 ‎ผมไม่รู้จักคุณ 405 00:27:05,081 --> 00:27:07,667 ‎ถ้าอยากจะพัก ทำไมไม่ออกไปข้างนอกล่ะ 406 00:27:07,751 --> 00:27:10,295 ‎เดี๋ยวๆ นี่ไม่ใช่เรื่องของผมนะ ‎เรื่องลูกชายคุณต่างหาก 407 00:27:10,378 --> 00:27:12,881 ‎- ผมเหรอ ‎- เขามีปัญหาเหรอ 408 00:27:12,964 --> 00:27:15,508 ‎ไม่ ไม่ได้มีปัญหา แต่เป็นโอกาส 409 00:27:16,509 --> 00:27:19,137 ‎- และฉันจะให้นายมาเป็นส่วนหนึ่ง ‎- ของอะไร 410 00:27:19,846 --> 00:27:23,516 ‎การเดินทางครับ เราจะคุ้มกันเรือ ‎และลูกเรือในโมร็อกโก 411 00:27:23,600 --> 00:27:25,352 ‎- โมร็อกโกเหรอ ‎- ฟังเราก่อน 412 00:27:25,435 --> 00:27:29,606 ‎ผมไม่รู้เรื่องมหาสมุทรเลย ‎และผมไม่ต้องการให้ช่วย คุณแซมป์สัน 413 00:27:29,689 --> 00:27:32,192 ‎ฟังนะ นายต่างหากที่จะช่วยฉัน ฉันอยาก… 414 00:27:33,735 --> 00:27:35,862 ‎ฉันอยากได้คนที่ฉันไว้ใจได้ 415 00:27:35,945 --> 00:27:38,865 ‎แล้วพวกคุณจะไปไหนเมื่อออกจากโมร็อกโก 416 00:27:39,574 --> 00:27:40,533 ‎ก็… 417 00:27:40,617 --> 00:27:41,993 ‎- เราบอกไม่ได้ครับ ‎- ทำไมล่ะ 418 00:27:45,580 --> 00:27:48,208 ‎ไม่งั้นทุกคนจะพยายามเล่นงานเราที่นั่นแน่ 419 00:27:49,334 --> 00:27:50,418 ‎ผมจะไม่ไหนทั้งนั้น 420 00:27:50,710 --> 00:27:55,090 ‎ฉันจะจ่ายให้ หกเดือน ‎ไม่ว่านายจะได้เท่าไรที่โรงงาน 421 00:27:55,507 --> 00:27:58,176 ‎ใช่ และไม่ว่าเราจะเจออะไรในที่ที่เราจะไป 422 00:27:58,259 --> 00:28:00,470 ‎เราจะแบ่งเท่าๆ กันหลังจากนั้น 423 00:28:02,347 --> 00:28:03,807 ‎ใช่ แบ่งเท่าๆ กัน 424 00:28:07,769 --> 00:28:08,728 ‎อันตรายไหม 425 00:28:08,812 --> 00:28:09,979 ‎- ไม่ ‎- อาจจะ ไม่ ครับ 426 00:28:10,063 --> 00:28:12,065 ‎- ก็อาจจะ ‎- นิดหน่อย 427 00:28:13,233 --> 00:28:14,859 ‎แต่เมื่อเราเจอสิ่งที่ตามหาแล้ว 428 00:28:14,943 --> 00:28:18,697 ‎เราจะจ้างทุกคนจากโรงงานกลับมาได้ ‎รวมถึงพ่อนายด้วย 429 00:28:20,031 --> 00:28:21,032 ‎จะว่าไงล่ะ 430 00:28:21,658 --> 00:28:23,076 ‎โอกาสทองเลยนะ เถอะน่า 431 00:28:32,460 --> 00:28:33,461 ‎เถอะนะ 432 00:28:35,380 --> 00:28:38,383 ‎ครอบครัวต้องการผมที่นี่ ‎เชิญกลับไปเถอะครับ 433 00:28:38,466 --> 00:28:41,219 ‎- ฟิตซ์ นายไม่เข้าใจ ‎- ผมไม่คิดว่า อย่า 434 00:28:41,302 --> 00:28:43,388 ‎- ได้ยินเขาแล้วนี่ ‎- โอเค เชล… 435 00:28:43,471 --> 00:28:45,974 ‎- นี่โอกาสทองเลยนะ ‎- ไปเถอะ เชล 436 00:28:46,057 --> 00:28:48,143 ‎- ออกไปได้แล้ว ‎- เถอะน่า ไปเถอะ 437 00:29:11,207 --> 00:29:13,585 ‎เข้ามาแบบนั้นหลังจากที่เขาทำกับเรา 438 00:29:13,668 --> 00:29:15,712 ‎ใช่ เขามันแน่จริงๆ 439 00:29:16,004 --> 00:29:19,424 ‎เข้ามาและเสนอโอกาสทองให้แก 440 00:29:23,386 --> 00:29:24,971 ‎พ่อเพิ่งไล่พวกเขาไปนะ 441 00:29:25,054 --> 00:29:27,557 ‎เราไม่คุยเรื่องลับกันต่อหน้าคนอื่นหรอก 442 00:29:27,640 --> 00:29:31,227 ‎และใครก็ตามที่เดินผ่านประตูนั้นมาคือคนอื่น 443 00:29:31,311 --> 00:29:32,729 ‎อย่างที่แม่แกพูด 444 00:29:33,646 --> 00:29:36,524 ‎พ่ออยากให้ผมคลานกลับไปหา ‎คนที่แย่งทุกอย่างไปจากเราเหรอ 445 00:29:36,608 --> 00:29:38,943 ‎คนที่แย่งคือพ่อของเขา 446 00:29:40,069 --> 00:29:42,071 ‎และเป็นลูกชายเขาที่พยายามแก้ไขทุกอย่าง 447 00:29:43,823 --> 00:29:45,450 ‎ไม่อยากเชื่อว่าพ่อจะอยากให้ผมทำ 448 00:29:45,533 --> 00:29:47,243 ‎ฉันอยากให้แกคิด ไอ้หนู 449 00:29:48,369 --> 00:29:52,582 ‎และไม่ใช่ด้วยความโกรธข้างในด้วย 450 00:29:54,417 --> 00:29:58,004 ‎ฉันอยากให้แกใช้หัวคิดอย่างที่แม่แกกับฉันสอน 451 00:29:59,339 --> 00:30:01,216 ‎ที่นี่ไม่มีอะไรให้แกหรอก 452 00:30:02,342 --> 00:30:03,593 ‎ไม่มีงาน ไม่มี… 453 00:30:03,676 --> 00:30:04,928 ‎ไหนว่าเราจะหาบางอย่างได้ 454 00:30:05,011 --> 00:30:06,513 ‎แล้วจะให้ฉันพูดยังไงล่ะ 455 00:30:07,680 --> 00:30:11,017 ‎ในตอนที่ประเทศยังดี มันก็แย่พออยู่แล้ว 456 00:30:11,100 --> 00:30:13,061 ‎แต่ตอนนี้สิ่งเดียวที่คนดำจะได้คือ 457 00:30:13,144 --> 00:30:16,064 ‎ถูกปฏิบัติแย่ๆ จากการที่อยากได้งานสุจริตทำ 458 00:30:24,572 --> 00:30:25,782 ‎เราต้องกลับเข้าไป 459 00:30:26,825 --> 00:30:28,493 ‎ต้องบอกความจริงกับพวกเขา 460 00:30:29,536 --> 00:30:32,914 ‎คิดว่าจะได้ผลงั้นเหรอ ‎จะถูกส่งเข้าโรงพยาบาลบ้าสิไม่ว่า 461 00:30:34,040 --> 00:30:35,375 ‎เราต้องการเขา จอร์จ 462 00:30:36,918 --> 00:30:41,130 ‎อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด ‎ไม่งั้นจะมีประโยชน์อะไรล่ะ 463 00:30:46,845 --> 00:30:49,597 ‎ผมจะทำ แต่ผมต้องการเงินล่วงหน้า 464 00:30:49,806 --> 00:30:52,684 ‎- โอเค ‎- สำหรับครอบครัวผม เผื่อเกิดอะไรขึ้น 465 00:30:52,976 --> 00:30:56,062 ‎ทุกอย่างจะเรียบร้อย ฟิตซ์ ฉันสัญญาเลย 466 00:30:56,688 --> 00:30:58,022 ‎จ่ายล่วงหน้า ทั้งหมด 467 00:31:06,239 --> 00:31:08,616 ‎แหม รู้อะไรไหม 468 00:31:11,536 --> 00:31:13,830 ‎นายอาจจะไม่ได้บ้าก็ได้นะ 469 00:31:14,706 --> 00:31:15,623 ‎เอาล่ะ 470 00:31:22,839 --> 00:31:23,840 ‎ขอบคุณครับ 471 00:31:29,846 --> 00:31:30,722 ‎งั้น… 472 00:31:32,682 --> 00:31:34,559 ‎ผมไม่ได้เจอพ่อมาตั้งแต่อายุ 12 473 00:31:34,893 --> 00:31:36,603 ‎- แน่ใจนะ ‎- ครับ 474 00:31:37,437 --> 00:31:38,271 ‎เชื่อผมเถอะ 475 00:31:38,813 --> 00:31:39,898 ‎เชื่อนายเหรอ 476 00:31:40,231 --> 00:31:43,276 ‎ทำไมฉันต้องเชื่อ นายไม่ใช่คนดีด้วยซ้ำ 477 00:31:45,778 --> 00:31:48,489 ‎พ่อทิ้งไปก่อนที่ผมจะล้างก้นเองได้อีก 478 00:31:49,616 --> 00:31:51,743 ‎เพราะงั้นไม่ว่าคุณจะคิดว่าผมเป็นยังไง… 479 00:31:52,869 --> 00:31:54,329 ‎มันไม่เกี่ยวกับเขาเลย 480 00:31:58,750 --> 00:32:02,962 ‎นายไม่ใช่คนเดียวที่เขาทำร้าย รู้ไหม ‎เขาเคยเป็นเพื่อนฉัน 481 00:32:03,630 --> 00:32:05,423 ‎ยิ่งกว่านั้น เขาเคยเป็นครอบครัว 482 00:32:06,799 --> 00:32:08,843 ‎ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะทำร้ายเรา 483 00:32:11,721 --> 00:32:15,224 ‎แต่ตามที่แม่ผมบอก ‎คุณต่างหากที่เป็นฝ่ายทำร้ายเขา 484 00:32:17,560 --> 00:32:18,394 ‎เหรอ 485 00:32:22,398 --> 00:32:25,568 ‎ก็นะ เราต่างก็มองโลกในแบบที่เราต้องการ… 486 00:32:25,652 --> 00:32:27,028 ‎ผมมองในแบบที่มันเป็น 487 00:32:33,034 --> 00:32:34,369 ‎ฉันต้องคุยกับเขา… 488 00:32:35,370 --> 00:32:37,372 ‎ก่อนที่เรื่องนี้จะยิ่งเลยเถิด 489 00:32:37,455 --> 00:32:39,582 ‎ก็บอกแล้วไง ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน 490 00:32:39,666 --> 00:32:41,501 ‎เหรอ บางทีเจ้านั่นอาจจะรู้นะ 491 00:32:42,418 --> 00:32:44,337 ‎คิดว่าผมไม่นึกถึงเรื่องนั้นเหรอ 492 00:32:49,968 --> 00:32:50,843 ‎ตามใจฉันหน่อยสิ 493 00:32:58,476 --> 00:32:59,560 ‎พาเราไปหาพ่อฉัน 494 00:33:16,327 --> 00:33:18,663 ‎- เขาไม่อยู่ที่นี่ใช่ไหม ‎- บอกแล้วไง 495 00:33:20,748 --> 00:33:21,958 ‎นี่ล้อเล่นหรือไง 496 00:33:22,041 --> 00:33:23,543 ‎ใช่ มุกเด็ดเลย 497 00:33:24,585 --> 00:33:29,257 ‎ทุกครั้งที่ผมสั่งให้มันพาไปหาพ่อ ‎มันก็เอาผมไปปล่อยที่คลับเปลื้องผ้า 498 00:33:29,716 --> 00:33:31,551 ‎เขาคงคิดว่าแม่งสนุกมาก 499 00:33:31,634 --> 00:33:34,095 ‎- ระวังคำพูดหน่อย ไอ้ลูกชาย ‎- ผมไม่ใช่ลูกคุณ 500 00:33:34,178 --> 00:33:36,180 ‎และไม่ใช่พ่อเฮงซวยของผมด้วย 501 00:33:36,264 --> 00:33:37,557 ‎ฉันแกล้งหลับตาข้างหนึ่ง 502 00:33:37,640 --> 00:33:39,976 ‎เพราะเคารพคนที่พ่อนายเคยเป็น 503 00:33:40,184 --> 00:33:42,228 ‎ถ้าเขาติดต่อมาก็บอกฉันด้วย 504 00:33:57,910 --> 00:33:59,579 ‎ฉันต้องการนาย เชล 505 00:34:00,079 --> 00:34:02,373 ‎ที่นี่กับฉัน 506 00:34:02,790 --> 00:34:05,793 ‎เพื่อทำให้พวกเขาเห็นด้วยกับฉัน 507 00:34:07,670 --> 00:34:10,298 ‎นายจะทำอะไร หนีไปพร้อมเพื่อนเหรอ 508 00:34:10,381 --> 00:34:11,799 ‎- นายต้องเข้าใจนะ ‎- มันจบแล้ว 509 00:34:12,633 --> 00:34:14,719 ‎นายไม่โผล่มา พวกเขาโหวตเราออก 510 00:34:17,388 --> 00:34:20,349 ‎และจะขายบริษัทในราคาถูกๆ 511 00:34:23,019 --> 00:34:25,021 ‎ถ้าเรายังเก็บบ้านไว้ได้ก็ถือว่าโชคดี 512 00:34:28,608 --> 00:34:29,609 ‎ไม่สำคัญเลย 513 00:34:30,777 --> 00:34:32,820 ‎- เชล… ‎- บริษัท ผู้บริหาร มันไม่สำคัญเลย 514 00:34:33,071 --> 00:34:35,073 ‎- ขอคุยตามลำพังได้ไหม ‎- ได้ 515 00:34:35,156 --> 00:34:36,657 ‎- เถอะนะ ‎- ฉันรอข้างนอกนะ 516 00:34:39,494 --> 00:34:41,370 ‎วอลต์ ฉันรู้ว่านายโกรธฉัน 517 00:34:42,580 --> 00:34:45,374 ‎แต่นายต้องฟังฉันนะ โอเคไหม 518 00:34:46,959 --> 00:34:47,794 ‎โอเค 519 00:34:48,377 --> 00:34:49,295 ‎พูดมาสิ 520 00:34:51,881 --> 00:34:53,549 ‎ฉันล้มป่วยอีกครั้ง… 521 00:34:54,383 --> 00:34:55,927 ‎ตอนที่อยู่ในแคนซัส 522 00:34:57,386 --> 00:34:59,138 ‎แต่ฉันเห็นบางอย่างที่นั่น 523 00:35:00,223 --> 00:35:01,182 ‎ฉันเห็น… 524 00:35:02,600 --> 00:35:05,937 ‎ฉันเห็นพิกัด ที่กลางมหาสมุทรแอตแลนติก 525 00:35:06,229 --> 00:35:07,605 ‎- พิกัดเหรอ ‎- ใช่ 526 00:35:08,439 --> 00:35:09,273 ‎ไปที่ไหน 527 00:35:10,858 --> 00:35:11,818 ‎ฉันไม่รู้ 528 00:35:13,152 --> 00:35:15,154 ‎แต่มีบางอย่างอยู่ตรงนั้น 529 00:35:15,238 --> 00:35:17,698 ‎มีบางอย่างที่จะเปลี่ยนชีวิตเรา 530 00:35:20,243 --> 00:35:22,036 ‎- ชีวิตเราเหรอ ‎- ใช่ 531 00:35:23,162 --> 00:35:25,748 ‎และฉันอยากให้นายไปกับฉัน ‎เถอะนะ ฉัน… 532 00:35:27,416 --> 00:35:28,417 ‎ฉันต้องการนาย 533 00:35:32,922 --> 00:35:34,090 ‎รู้สึกยังไงล่ะ 534 00:35:35,424 --> 00:35:38,010 ‎- ที่ต้องการพี่ชายน่ะ ‎- ไม่เอาน่า นายไม่ฟังเลย 535 00:35:38,094 --> 00:35:41,556 ‎เชล ฉันขอนายแค่อย่างเดียว ‎ให้นายอยู่ที่นี่วันนี้ 536 00:35:41,639 --> 00:35:43,641 ‎- ฉันต้องการนาย… ‎- มันไม่สำคัญ 537 00:35:46,978 --> 00:35:48,146 ‎ไม่มีอะไรสำคัญเลย 538 00:35:54,318 --> 00:35:55,444 ‎มันสำคัญกับฉัน 539 00:36:36,068 --> 00:36:38,154 ‎แน่ใจนะว่านายไม่มีพลังจริงๆ 540 00:36:39,447 --> 00:36:41,991 ‎พรุ่งนี้คงจะมีรอยช้ำมายืนยัน 541 00:36:43,367 --> 00:36:44,202 ‎โทษที 542 00:36:48,915 --> 00:36:50,625 ‎วันนี้พ่อเธอมาหาฉัน 543 00:36:54,754 --> 00:36:55,838 ‎บ้าเอ๊ย 544 00:36:58,591 --> 00:36:59,759 ‎ทำอะไรน่ะ 545 00:37:00,468 --> 00:37:02,803 ‎- มันเริ่มแบบนี้ตลอด รู้ไหม ‎- นี่… 546 00:37:02,887 --> 00:37:07,266 ‎คุยกันฉันมิตร แล้วเขาจะค่อยๆ ขู่ ‎จนนายกลัวขึ้นสมอง 547 00:37:07,350 --> 00:37:09,060 ‎จนนายเข้าใจว่า… 548 00:37:10,811 --> 00:37:11,812 ‎นี่มันไม่คุ้มเลย 549 00:37:12,188 --> 00:37:14,190 ‎เขาไม่ได้มาเพราะเรื่องเธอ 550 00:37:17,693 --> 00:37:18,527 ‎เหรอ 551 00:37:21,739 --> 00:37:23,658 ‎เขาคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่า… 552 00:37:25,826 --> 00:37:26,994 ‎มีเรื่องแบบนี้ 553 00:37:28,537 --> 00:37:29,830 ‎แล้วเขาต้องการอะไร 554 00:37:30,706 --> 00:37:31,958 ‎ตามหาพ่อฉัน 555 00:37:36,921 --> 00:37:38,297 ‎นายบอกอะไรเขาไป 556 00:37:39,298 --> 00:37:40,174 ‎ความจริง 557 00:37:42,718 --> 00:37:43,594 ‎ส่วนใหญ่น่ะนะ 558 00:37:45,471 --> 00:37:46,681 ‎และรู้ไว้นะ… 559 00:37:47,515 --> 00:37:49,183 ‎ฉันไม่กลัวพ่อเธอหรอก 560 00:38:26,220 --> 00:38:28,222 ‎เชลดอนบอกผมว่าคุณพูดอะไรกับเขา 561 00:38:31,058 --> 00:38:32,852 ‎แรงนิดๆ ใช่ไหม 562 00:38:35,146 --> 00:38:36,397 ‎เขาต้องฟังมัน… 563 00:38:38,232 --> 00:38:39,817 ‎จากคนที่เป็นห่วงจริงๆ 564 00:38:42,695 --> 00:38:43,779 ‎ฉันห่วงจริงๆ นะ 565 00:38:45,531 --> 00:38:47,825 ‎ถ้าฉันจริงใจ มันคงจะออกมาตลกๆ 566 00:38:49,869 --> 00:38:51,537 ‎ความจริงใจเป็นเกมใช่ไหมล่ะ 567 00:38:52,747 --> 00:38:53,664 ‎โอเค 568 00:39:08,054 --> 00:39:11,349 ‎เราห่วงคนที่เราอิจฉามากไม่ได้หรอก 569 00:39:11,432 --> 00:39:13,059 ‎คงได้อกแตกตายพอดี 570 00:39:17,396 --> 00:39:19,523 ‎เขาป่วย จอร์จ 571 00:39:22,151 --> 00:39:23,069 ‎และนาย… 572 00:39:23,819 --> 00:39:26,447 ‎นายคอยเติมเต็มภาพลวงตาของเขา 573 00:39:27,198 --> 00:39:28,908 ‎เหมือนมันเป็นกีฬาสักอย่าง 574 00:39:33,579 --> 00:39:36,457 ‎แซมป์สันสตีลพบจุดจบ ‎ในตอนที่พ่อคุณโดดตึก 575 00:39:36,540 --> 00:39:39,251 ‎- ว่าไงนะ ‎- การยึดติดกับมันก็เป็นภาพลวงตาของคุณ 576 00:39:39,335 --> 00:39:41,670 ‎แล้วนายรู้อะไรเกี่ยวกับการช่วยธุรกิจล่ะ 577 00:39:42,254 --> 00:39:44,965 ‎ทุกอย่างที่นายมีก็ได้มาโดยไม่ต้องเหนื่อย 578 00:39:45,174 --> 00:39:46,217 ‎ไอ้คนอวดดี… 579 00:39:46,300 --> 00:39:50,554 ‎นี่ไม่ใช่การช่วยโรงงาน วอลต์ ‎แต่เป็นการช่วยคุณนั่นแหละ 580 00:39:52,765 --> 00:39:55,184 ‎เชลดอนก็พยายามทำในแบบของเขา 581 00:39:59,105 --> 00:40:00,314 ‎งั้นนายเชื่อเขาเหรอ 582 00:40:02,691 --> 00:40:03,818 ‎นิมิตของเขาน่ะ 583 00:40:07,530 --> 00:40:11,951 ‎นายเชื่อจริงๆ เหรอว่า ‎มีบางอย่างอยู่กลางมหาสมุทรน่ะ 584 00:40:14,745 --> 00:40:15,996 ‎ผมก็ไม่รู้ 585 00:40:17,748 --> 00:40:19,959 ‎ที่ผมรู้คือเขาต้องการมัน 586 00:40:21,293 --> 00:40:24,213 ‎เขาต้องใช้การเดินทางนี้เพื่อฟื้นตัว 587 00:40:28,551 --> 00:40:30,511 ‎เขาอาจไม่ใช่คนเดียวก็ได้ 588 00:40:48,237 --> 00:40:50,656 ‎เดี๋ยว ช้าหน่อย อยากให้ฉันไปไหนนะ 589 00:40:50,739 --> 00:40:53,242 ‎โมร็อกโก เราน่าจะเจอเรือที่นั่นนะ 590 00:40:53,325 --> 00:40:56,287 ‎แล้ววอลต์เห็นด้วยเหรอ 591 00:40:56,370 --> 00:40:59,999 ‎ตอนแรกก็ไม่นะ ผมนึกว่าทุกอย่างจะจบแล้ว 592 00:41:00,082 --> 00:41:02,084 ‎แต่จอร์จก็เกลี้ยกล่อมเขาจนได้ 593 00:41:02,168 --> 00:41:04,462 ‎ถ้าไม่มีจอร์จ ผมจะทำยังไงเนี่ย 594 00:41:05,463 --> 00:41:07,131 ‎เชลดอน หยุดก่อนๆ 595 00:41:07,923 --> 00:41:11,010 ‎คุณบอกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย 596 00:41:11,969 --> 00:41:15,306 ‎- คุณบอกว่าคุณไม่เป็นไร ‎- ใช่ 597 00:41:15,389 --> 00:41:17,600 ‎นี่เป็นเรื่องจริง ทั้งหมดเลย 598 00:41:18,350 --> 00:41:21,061 ‎แล้วคุณเห็นฉันไหม… 599 00:41:23,230 --> 00:41:24,398 ‎ในนิมิตของคุณ 600 00:41:25,524 --> 00:41:26,484 ‎ฉันอยู่ในนั้นไหม 601 00:41:50,841 --> 00:41:52,092 ‎ไม่ เจน 602 00:42:03,812 --> 00:42:06,982 ‎ความคิดของคุณเป็นยังไง ‎หลังจากที่เจนทิ้งคุณไป 603 00:42:08,984 --> 00:42:10,194 ‎มันเป็นบทลงโทษ… 604 00:42:11,820 --> 00:42:13,405 ‎ที่เป็นคนดีไม่พอ 605 00:42:14,198 --> 00:42:17,201 ‎- เธอไม่ได้บอกคุณแบบนั้นใช่ไหม ‎- ผมเข้าใจแล้ว 606 00:42:18,160 --> 00:42:22,373 ‎หลักการคือสัญลักษณ์ของการเป็นเด็กดี ‎แต่ไม่อาจป้องกันการสูญเสียหรือเรื่องเศร้าได้ 607 00:42:22,456 --> 00:42:23,415 ‎ผมก็พอรู้นะ 608 00:42:24,083 --> 00:42:25,042 ‎แต่… 609 00:42:26,377 --> 00:42:29,171 ‎แต่โลกไม่เคยจงใจโหดร้ายขนาดนั้น 610 00:42:29,255 --> 00:42:33,884 ‎เมื่อก่อนถ้าคุณให้ทุกอย่างที่ลูกต้องการ ‎พวกเขาจะโอเค 611 00:42:35,803 --> 00:42:38,806 ‎ถ้าคุณปกป้องประเทศ ‎ทุกคนจะเรียกคุณว่าฮีโร่ 612 00:42:38,889 --> 00:42:43,477 ‎โลกนี้วุ่นวายและเฮงซวยมาตลอด เพื่อน 613 00:42:44,687 --> 00:42:46,355 ‎ความเชื่อของคุณทำให้คุณมีความหวัง 614 00:42:46,438 --> 00:42:50,401 ‎"ถ้าฉันทำดี เรื่องร้ายจะไม่เกิดกับฉัน ‎หรือคนที่ฉันรัก" 615 00:42:50,985 --> 00:42:53,696 ‎มันเป็นสิ่งที่คุณสร้างขึ้นมานาน 616 00:42:53,779 --> 00:42:55,781 ‎เพื่อปกป้องคุณจากความเป็นจริง 617 00:42:56,073 --> 00:42:58,951 ‎แต่ความเป็นจริงจะชนะเสมอ 618 00:42:59,535 --> 00:43:02,079 ‎ไม่ว่าเราจะกระเสือกกระสนต่อต้านมันแค่ไหน 619 00:43:02,162 --> 00:43:02,997 ‎คุณจะบอกอะไร 620 00:43:03,080 --> 00:43:05,457 ‎ว่าสิ่งที่ถูกหรือผิดไม่ต่างกันงั้นเหรอ 621 00:43:05,541 --> 00:43:08,002 ‎ว่าความดีงามเป็นแค่การใช้ปัญญาขบคิดเหรอ 622 00:43:08,252 --> 00:43:09,211 ‎ไม่ใช่ 623 00:43:10,087 --> 00:43:14,174 ‎ผมจะบอกว่าคุณอยู่ในโลกที่คุณสร้างขึ้น 624 00:43:14,842 --> 00:43:17,553 ‎โลกแห่งสีขาวและสีดำ ดีและเลว 625 00:43:17,636 --> 00:43:20,180 ‎และมันก็ปกป้องคุณมาตลอด 626 00:43:22,057 --> 00:43:22,891 ‎แต่… 627 00:43:23,559 --> 00:43:26,395 ‎แต่มันใช้ไม่ได้กับโลกจริงๆ 628 00:43:26,895 --> 00:43:29,481 ‎และการที่คนส่วนใหญ่ใช้ชีวิต… 629 00:43:30,899 --> 00:43:32,985 ‎แบบเทาๆ ด้วย 630 00:43:43,329 --> 00:43:46,540 ‎ผมเกรงว่าเราคงต้องมาต่อกันสัปดาห์หน้านะ 631 00:43:47,124 --> 00:43:48,042 ‎ครับ 632 00:43:51,587 --> 00:43:52,796 ‎ขอบคุณนะ แจ็ค 633 00:43:54,548 --> 00:43:57,217 ‎บางครั้งผมก็รู้สึกว่า ‎คุณเป็นคนเดียวที่ผมคุยด้วยได้ 634 00:43:58,719 --> 00:44:02,348 ‎น่าสนใจดีไหมล่ะที่คนที่คุณมาขอคำแนะนำ 635 00:44:02,431 --> 00:44:05,267 ‎คือคนที่พยายามฆ่าคุณเมื่อ 20 ปีที่แล้วน่ะ 636 00:44:06,852 --> 00:44:09,605 ‎จริงๆ นะ แจ็ค ไม่มีใครเข้าใจผมเลย 637 00:44:09,688 --> 00:44:11,607 ‎(อาชญากรอัจฉริยะ แจ็ค ฮอบส์ ‎ถูกขังในซูเปอร์แม็กซ์) 638 00:44:12,650 --> 00:44:15,653 ‎คุณก็รู้นะว่าจะเจอผมได้ที่ไหน 639 00:46:43,383 --> 00:46:46,303 ‎คำบรรยายโดย นัฐ วงศ์ศักดิ์ภักดี