1
00:00:10,546 --> 00:00:12,796
‎ฉันคอยเฝ้าดูเธอเติบโต

2
00:00:17,380 --> 00:00:19,130
‎โตเป็นผู้ใหญ่

3
00:00:21,296 --> 00:00:23,463
‎ตลอดทั้งวัฏจักรชีวิตของเธอ

4
00:00:24,421 --> 00:00:26,213
‎กาลเวลาเลือกเธอแล้ว

5
00:00:29,005 --> 00:00:30,755
‎พระเจ้าเลือกเธอ

6
00:00:39,880 --> 00:00:42,838
‎จงอย่าลืมว่าในตอนนี้
‎เราเป็นที่พึ่งพิงให้เธอเช่นกัน

7
00:00:42,921 --> 00:00:44,838
‎ภัยอันตรายจะไม่มาแผ้วพานเธอ

8
00:00:45,796 --> 00:00:47,338
‎พวกเราจะดูแลเธอเอง

9
00:00:51,005 --> 00:00:52,921
‎เวลาอยู่กับเราเสมอ

10
00:00:54,171 --> 00:00:55,671
‎ไม่ว่าจะไปที่ไหน

11
00:00:56,838 --> 00:00:58,171
‎เราพามันไปด้วยทุกที่

12
00:00:59,421 --> 00:01:01,213
‎และมันก็คอยโอบอุ้มเรา

13
00:01:05,588 --> 00:01:08,213
‎มันรู้เห็นทุกอย่าง

14
00:01:08,796 --> 00:01:11,005
‎ที่เราพูดและลงมือทำ

15
00:01:12,130 --> 00:01:13,171
‎ติ๊ก

16
00:01:13,963 --> 00:01:15,255
‎ต่อก

17
00:01:15,338 --> 00:01:17,213
‎ติ๊กต่อก

18
00:01:23,963 --> 00:01:26,546
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

19
00:03:33,380 --> 00:03:35,630
‎เคลาเดีย ยังไม่ออกไปอีกเหรอ

20
00:03:35,713 --> 00:03:38,171
‎หนูลืมเงินค่าขนม

21
00:03:39,505 --> 00:03:41,338
‎- แต่ไม่เป็นไรค่ะ
‎- เดี๋ยวสิ

22
00:03:47,796 --> 00:03:49,380
‎เอาไปซื้อลูกอมกินนะ

23
00:03:52,880 --> 00:03:53,963
‎ขอบคุณค่ะ

24
00:03:59,546 --> 00:04:00,755
‎ตายแล้ว

25
00:04:02,796 --> 00:04:04,463
‎คุณว่าเธอจะเห็นไหม

26
00:04:05,130 --> 00:04:08,505
‎อย่าห่วงเลย
‎ทุกครอบครัวมีความลับกันทั้งนั้น

27
00:04:18,546 --> 00:04:20,213
‎คุณจะออกไปไหนเหรอ

28
00:04:20,296 --> 00:04:21,921
‎ไม่ได้ตั้งใจจะไปไหนหรอก

29
00:04:24,630 --> 00:04:26,213
‎แค่จัดการธุระนิดหน่อย

30
00:04:40,421 --> 00:04:41,963
‎คุณสวยจังเลย

31
00:05:04,463 --> 00:05:06,671
‎(วันที่ 23 มิถุนายน 1954)

32
00:05:06,755 --> 00:05:11,130
‎(สี่วันก่อนถึงวันสิ้นโลก)

33
00:05:31,046 --> 00:05:32,213
‎เฮลเกอ

34
00:05:54,921 --> 00:05:57,380
‎และถ้าเรารู้ว่าพระองค์ทรงฟัง
‎เมื่อเราทูลขอสิ่งใด

35
00:05:57,463 --> 00:06:00,255
‎เราก็รู้ว่าเราได้รับ
‎สิ่งที่ทูลขอนั้นจากพระองค์

36
00:06:00,338 --> 00:06:03,880
‎ไม่มีสิ่งใดหลุดรอดสายตาพระองค์
‎พระองค์นำทุกสิ่งหวนคืนมาให้

37
00:06:08,130 --> 00:06:10,338
‎(ตำรวจ)

38
00:06:10,421 --> 00:06:15,588
‎ปาเข้าไปเจ็ดเดือนแล้ว แต่เรา
‎ก็ยังไม่รู้เลยว่าไอ้ชั่วนี่เป็นใคร

39
00:06:16,630 --> 00:06:18,296
‎ทำไมมันถึงไม่ยอมบอก

40
00:06:19,088 --> 00:06:21,338
‎ว่ามันเป็นใครกันแน่

41
00:06:27,088 --> 00:06:30,296
‎ทำไมถึงไม่มีใครตามหามันเลย

42
00:06:30,380 --> 00:06:33,338
‎ยิ่งทำให้สงสัยว่า
‎คนเราใช้แบบนี้ได้ยังไง

43
00:06:33,880 --> 00:06:35,713
‎ชีวิตที่แทบจะเหมือนผีน่ะ

44
00:06:37,671 --> 00:06:39,005
‎เอกอน

45
00:06:46,630 --> 00:06:48,421
‎ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

46
00:06:53,838 --> 00:06:55,630
‎ระหว่างคุณกับภรรยา

47
00:06:56,338 --> 00:06:58,338
‎อะไรๆ ยัง...

48
00:06:59,255 --> 00:07:00,963
‎พวกคุณยังทำ...

49
00:07:01,046 --> 00:07:02,296
‎บ่อยไหมน่ะเหรอ

50
00:07:04,338 --> 00:07:05,963
‎เปล่า ยังทำอยู่ไหมน่ะ

51
00:07:07,338 --> 00:07:08,630
‎ฟังพูดเข้า

52
00:07:10,130 --> 00:07:12,630
‎ไม่นึกเลยว่ายังมีคนอย่างคุณอยู่อีก

53
00:07:19,171 --> 00:07:20,421
‎พ่อหนุ่มเอกอน...

54
00:07:26,630 --> 00:07:28,713
‎ต้องผ่อนคลายตัวเองบ้างนะ

55
00:07:30,213 --> 00:07:31,588
‎การแต่งงาน...

56
00:07:31,671 --> 00:07:33,671
‎มันไม่ใช่อย่างที่คิดไว้หรอก

57
00:07:34,671 --> 00:07:36,463
‎ทันทีที่มีลูกด้วยกัน

58
00:07:37,130 --> 00:07:38,380
‎พวกเขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน

59
00:07:38,963 --> 00:07:41,630
‎อย่างกับต่างคนต่างแต่งงาน
‎กับพวกตัวแสบ

60
00:07:42,296 --> 00:07:44,213
‎ธรรมชาติบันดาลให้เป็นอย่างนั้นแหละ

61
00:07:45,046 --> 00:07:46,505
‎แต่ข้างนอกนั่น...

62
00:07:47,255 --> 00:07:50,171
‎ยังมีที่ให้ปลดปล่อยความต้องการ
‎อีกเต็มไปหมด

63
00:07:52,796 --> 00:07:54,130
‎เจอตัวเขาแล้วครับ

64
00:07:54,713 --> 00:07:55,755
‎เจอใคร

65
00:07:56,380 --> 00:07:57,713
‎เจ้าหนูบ้านดอพเพลอร์

66
00:07:57,796 --> 00:07:59,255
‎เฮลเกอ ดอพเพลอร์

67
00:07:59,796 --> 00:08:01,171
‎- เจอศพเขาน่ะเหรอ
‎- เปล่าครับ

68
00:08:01,255 --> 00:08:03,088
‎เขายังไม่ตาย

69
00:08:03,171 --> 00:08:05,796
‎เขาเดินเข้าบ้านไป
‎อย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

70
00:08:10,380 --> 00:08:12,338
‎นายชอบแม่ตัวเองไหม

71
00:08:12,421 --> 00:08:16,546
‎บางทีแม่ฉันก็ทำตัวแปลกๆ
‎ชอบทำเหมือนว่าฉันไม่รู้เรื่องรู้ราว

72
00:08:17,671 --> 00:08:19,921
‎ถ้าฉันเป็นแม่คน
‎ฉันจะไม่ทำตัวแบบนั้นหรอก

73
00:08:23,046 --> 00:08:26,296
‎ทำไมไม่เคยเล่าให้ฟังเลย
‎ว่าแถวบ้านเก่านายเป็นยังไง

74
00:08:26,380 --> 00:08:28,505
‎ก่อนย้ายมาวินเดนน่ะ

75
00:08:29,713 --> 00:08:31,505
‎เมื่อก่อนแม่ฉันเศร้าอยู่บ่อยๆ

76
00:08:32,296 --> 00:08:33,921
‎ฉันเองก็อยู่บ้านเด็กกำพร้ามานาน

77
00:08:35,046 --> 00:08:38,505
‎แม่ไม่ชอบพูดถึงมัน
‎ฉันก็เลยไม่ชอบไปด้วย

78
00:08:38,588 --> 00:08:41,046
‎นายมีครอบครัวคนอื่นอีกไหมนอกจากแม่

79
00:08:41,713 --> 00:08:43,338
‎แม่ฉันมีพี่ชายคนหนึ่ง

80
00:08:44,255 --> 00:08:46,046
‎แต่ฉันว่าพวกเขาคงไม่ถูกกันเท่าไร

81
00:08:46,671 --> 00:08:48,963
‎นายว่าอยู่ที่นี่
‎แม่นายมีความสุขดีไหม

82
00:09:00,880 --> 00:09:02,463
‎ให้ดูได้หรือยังล่ะ

83
00:09:35,713 --> 00:09:37,546
‎ไอ้ผีพวกนั้นหายหัวไปไหน

84
00:09:40,588 --> 00:09:42,630
‎- แม่เห็นหนังสือหนูไหม
‎- หนังสืออะไร

85
00:09:42,713 --> 00:09:44,713
‎หนังสือผีน่ะสิ

86
00:09:46,130 --> 00:09:49,046
‎ไม่ต้องจ้องขนาดนั้นหรอก
‎หนูรู้ว่าสายแล้ว

87
00:09:52,755 --> 00:09:55,130
‎- แม่เอามาสอดไว้นี่เหรอ
‎- เปล่า แม่...

88
00:09:57,171 --> 00:09:59,213
‎แม่ว่าบางที

89
00:10:00,046 --> 00:10:02,921
‎ลูกอาจจะอยากหยุดเรียน
‎แล้วเราจะได้ทำอะไรด้วยกันบ้าง

90
00:10:04,338 --> 00:10:08,046
‎ไม่รู้สิ เห็นว่าเรา
‎ไม่ได้ทำอะไรด้วยกันนานแล้ว

91
00:10:09,255 --> 00:10:12,630
‎วันนี้หนูมีสอบภาษาเยอรมัน
‎แล้วก็อยากจะไปทะเลสาบต่อ

92
00:10:14,671 --> 00:10:16,046
‎งั้นไว้คราวหน้าก็ได้

93
00:10:18,755 --> 00:10:20,380
‎เรกีนา เดี๋ยว

94
00:10:35,963 --> 00:10:38,296
‎แม่ชอบที่ลูกไว้ผมทรงนี้นะ

95
00:10:39,671 --> 00:10:42,213
‎ลูกดูโตขึ้นเยอะเลย

96
00:10:46,838 --> 00:10:48,005
‎ขอบคุณค่ะ

97
00:10:51,088 --> 00:10:53,921
‎ไม่มีเวลาแล้ว หนูต้องไปแล้วค่ะ

98
00:11:09,130 --> 00:11:10,296
‎เวลา...

99
00:11:23,255 --> 00:11:24,755
‎(การเดินทางข้ามเวลา)

100
00:11:29,338 --> 00:11:33,338
‎(ให้เคลาเดีย จากเฮลเกอ)

101
00:11:33,421 --> 00:11:36,963
‎(ครีเอเตอร์)

102
00:11:45,546 --> 00:11:48,838
‎"เป้าหมายเดียวของฉัน
‎คือการเอาชีวิตมากมาย

103
00:11:50,630 --> 00:11:53,088
‎ยิ่งมาก ฉันยิ่งรู้สึกดี"

104
00:12:07,130 --> 00:12:08,588
‎สวัสดีครับ คุณนายดอพเพลอร์

105
00:12:09,005 --> 00:12:11,755
‎ฉันเล่าให้เจ้าหน้าที่คนอื่นๆ
‎ไปหมดแล้ว

106
00:12:12,338 --> 00:12:14,755
‎ผมมีเรื่องอยากถามเฮลเกอ
‎สักสองสามข้อน่ะครับ

107
00:12:16,005 --> 00:12:18,213
‎เขายังไม่พูดอะไรสักคำเลย

108
00:12:25,380 --> 00:12:27,505
‎เขาแปลกไปยังไงไม่รู้

109
00:12:28,838 --> 00:12:30,255
‎รบกวนไม่นานหรอกครับ

110
00:12:49,713 --> 00:12:50,796
‎เฮลเกอ

111
00:12:53,838 --> 00:12:55,255
‎จำฉันได้ไหม

112
00:12:58,171 --> 00:12:59,671
‎ฉันเป็นพ่อของเคลาเดียไง

113
00:13:09,005 --> 00:13:12,171
‎ที่ผ่านมาไปอยู่ซะที่ไหน
‎เล่าให้ฟังหน่อยสิ

114
00:13:14,005 --> 00:13:15,380
‎แล้วอยู่กับใคร

115
00:13:17,588 --> 00:13:19,546
‎ใครทำให้เธอเป็นแบบนี้

116
00:13:21,463 --> 00:13:24,088
‎คุณตำรวจถามอยู่น่ะ

117
00:13:26,255 --> 00:13:28,505
‎พูดอะไรบ้างสิ ให้ตายเถอะ

118
00:13:40,630 --> 00:13:43,796
‎ฉันแค่อยากแวะมาดู
‎ว่าคุณเป็นยังไงบ้าง

119
00:13:47,213 --> 00:13:49,338
‎อาจฟังดูแปลกๆ นะ แต่ฉัน...

120
00:13:54,463 --> 00:13:56,130
‎หนังสือจากเมื่อปีก่อน

121
00:13:58,046 --> 00:14:00,421
‎- คุณเอามาให้ฉันทำไม
‎- ผม...

122
00:14:01,630 --> 00:14:03,421
‎คิดว่า

123
00:14:04,005 --> 00:14:07,546
‎คุณอาจเป็นคนเดียวที่เข้าใจผม

124
00:14:12,338 --> 00:14:13,838
‎เวลา...

125
00:14:14,671 --> 00:14:16,338
‎อยู่กับเราเสมอ

126
00:14:16,421 --> 00:14:18,588
‎ไม่ว่าจะไปที่ไหน

127
00:14:19,880 --> 00:14:21,213
‎เราพามันไปด้วยทุกที่

128
00:14:21,838 --> 00:14:23,546
‎และมันก็คอยโอบอุ้มเรา

129
00:14:23,630 --> 00:14:26,630
‎มันรู้เห็นทุกอย่างที่เราพูด

130
00:14:26,713 --> 00:14:28,005
‎และลงมือทำ

131
00:14:29,463 --> 00:14:31,296
‎หมายความว่ายังไง

132
00:14:31,713 --> 00:14:33,046
‎เขาบอกว่า...

133
00:14:35,046 --> 00:14:38,963
‎มันเป็นศึกระหว่างความดีกับชั่ว
‎แสงสว่างกับความมืดมิด

134
00:14:39,421 --> 00:14:42,463
‎บอกว่าพวกนักเดินทาง
‎แก้ไขทุกสิ่งที่เกิดขึ้นได้

135
00:14:44,005 --> 00:14:45,921
‎ถ้าเราทำสำเร็จ

136
00:14:46,005 --> 00:14:47,630
‎เรื่องทั้งหมดก็จะไม่เกิดขึ้น

137
00:14:48,880 --> 00:14:50,421
‎ใครเป็นคนบอก

138
00:14:50,505 --> 00:14:51,713
‎โนอาห์

139
00:14:53,838 --> 00:14:55,171
‎ใครคือโนอาห์

140
00:14:57,921 --> 00:15:01,296
‎คุณอย่าไปเชื่อใจเขานะ
‎อย่าเด็ดขาด ได้ยินไหม

141
00:15:01,630 --> 00:15:03,171
‎อย่าเด็ดขาด

142
00:15:03,963 --> 00:15:05,296
‎เฮลเกอ

143
00:15:07,880 --> 00:15:08,921
‎ขอโทษที

144
00:15:11,130 --> 00:15:12,838
‎ผมไม่อยากให้มันเป็นอย่างนี้เลย

145
00:15:16,880 --> 00:15:18,005
‎ติ๊ก

146
00:15:19,130 --> 00:15:20,255
‎ต่อก

147
00:15:20,963 --> 00:15:22,255
‎ติ๊ก

148
00:15:22,338 --> 00:15:23,463
‎ต่อก

149
00:16:23,130 --> 00:16:24,963
‎มีใครเห็นเธอไหม

150
00:16:26,171 --> 00:16:28,421
‎วันนี้พวกเขาส่งเฮลเกอกลับไป

151
00:16:30,630 --> 00:16:32,630
‎โนอาห์ก็กลับมาด้วย

152
00:16:33,505 --> 00:16:35,130
‎ฉันไม่กลัวเขาอีกแล้ว

153
00:16:36,088 --> 00:16:37,963
‎พวกเธอมีสายเลือดเดียวกัน

154
00:16:38,046 --> 00:16:40,088
‎เราเลือกครอบครัวตัวเองไม่ได้นี่

155
00:16:40,171 --> 00:16:42,463
‎การตัดขาดสายเลือดของเรา
‎หมายถึงการปลดปล่อยตัวเอง

156
00:16:42,796 --> 00:16:44,421
‎คุณบอกเองไม่ใช่เหรอ

157
00:16:45,838 --> 00:16:49,088
‎ถึงยังไง ครอบครัว
‎ก็หล่อหลอมเรามาทั้งชีวิต

158
00:16:50,213 --> 00:16:51,921
‎ซิก มันดัส...

159
00:16:53,546 --> 00:16:55,713
‎พวกนั้นเตรียมสร้างวัฏจักรใหม่แล้ว

160
00:16:56,963 --> 00:16:58,130
‎ในอีกสี่วัน

161
00:16:59,630 --> 00:17:01,838
‎พี่เธอเป็นพวกโง่งมมืดบอด

162
00:17:03,046 --> 00:17:05,463
‎สร้างความเจ็บปวดให้คนอื่นมากมาย

163
00:17:05,546 --> 00:17:07,296
‎แต่มันจะจบลงในสักวัน

164
00:17:10,796 --> 00:17:12,463
‎เธอต้องเอานี่ให้ฉัน

165
00:17:12,880 --> 00:17:15,088
‎ไม่ใช่ตอนนี้ ยังพอมีเวลา

166
00:17:27,671 --> 00:17:28,713
‎วันนี้เหรอ

167
00:17:35,630 --> 00:17:37,171
‎ฉันอยากขอบคุณเธอ

168
00:17:38,213 --> 00:17:39,505
‎สำหรับทุกอย่าง

169
00:17:45,255 --> 00:17:47,546
‎รู้ใช่ไหมว่าแม่ฉันรักเธอ

170
00:17:48,755 --> 00:17:51,921
‎ถ้าเธอเปิดใจ ท่านจะทำให้เธอ
‎มีความสุขมากแน่

171
00:18:36,838 --> 00:18:38,921
‎คุณฮา.เก. ทันน์เฮาส์ หรือเปล่าคะ

172
00:18:42,755 --> 00:18:44,588
‎เฮเทอโรโครเมีย

173
00:18:45,755 --> 00:18:47,255
‎นัยน์ตาข้างหนึ่งสีฟ้า

174
00:18:48,796 --> 00:18:49,838
‎อีกข้างสีน้ำตาล

175
00:18:56,171 --> 00:18:58,171
‎คุณเขียนหนังสือเล่มนี้ใช่ไหมคะ

176
00:18:59,713 --> 00:19:02,338
‎ผมเคยสงสัยว่าเมื่อไหร่วันนี้จะมาถึง

177
00:19:05,130 --> 00:19:07,088
‎วันที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง

178
00:19:08,171 --> 00:19:09,755
‎ฉันไม่รู้จักคุณด้วยซ้ำ

179
00:19:10,671 --> 00:19:12,713
‎แต่ผมรู้จักคุณ

180
00:19:15,255 --> 00:19:17,255
‎วัฏจักรอันไม่สิ้นสุด

181
00:19:23,880 --> 00:19:25,046
‎แปลก

182
00:19:26,463 --> 00:19:27,838
‎เขาไม่พูดอะไรเลยเหรอ

183
00:19:30,171 --> 00:19:31,838
‎แล้วคุณคิดว่าไง

184
00:19:32,755 --> 00:19:34,880
‎จู่ๆ เขาก็โผล่มาจากไหนไม่รู้

185
00:19:35,713 --> 00:19:37,130
‎บางที...

186
00:19:37,755 --> 00:19:40,005
‎สุดท้ายแล้ว
‎เรื่องมันอาจไม่เกี่ยวกันก็ได้

187
00:19:43,255 --> 00:19:46,630
‎ไอ้โรคจิตที่ฆ่าเด็กสองคน
‎กับเด็กบ้านดอพเพลอร์น่ะ

188
00:19:46,713 --> 00:19:48,588
‎จะเป็นฝีมือเขาได้ยังไง

189
00:19:49,546 --> 00:19:51,338
‎เขาโดนขังมาหกเดือนแล้วนี่

190
00:19:53,421 --> 00:19:54,921
‎เขาอาจไม่ได้ลงมือคนเดียวก็ได้

191
00:19:56,171 --> 00:19:57,921
‎มีผู้สมรู้ร่วมคิดด้วยน่ะเหรอ

192
00:19:59,171 --> 00:20:00,921
‎ไปหาไอ้โรคจิตนั่นอีกครั้ง

193
00:20:02,755 --> 00:20:04,380
‎คราวนี้มันอาจพูดก็ได้

194
00:20:08,255 --> 00:20:09,880
‎ผู้สมรู้ร่วมคิด

195
00:20:09,963 --> 00:20:11,171
‎ใช่เลย

196
00:20:20,880 --> 00:20:25,963
‎(แผนกปิดผู้ป่วยจิตเวช แผนกสาม)

197
00:20:31,130 --> 00:20:33,755
‎ฉันอยากรู้ว่ามันหมายความว่ายังไง

198
00:20:38,463 --> 00:20:40,046
‎เนื้อร้องพวกนี้น่ะ

199
00:20:41,046 --> 00:20:44,671
‎นายพูดคำพวกนี้ให้ฉันฟังในปี 1953

200
00:20:45,546 --> 00:20:46,963
‎แต่นี่...

201
00:20:47,630 --> 00:20:50,255
‎มันเพิ่งออกมาเมื่อปีที่แล้ว

202
00:20:51,921 --> 00:20:53,296
‎(ครีเอเตอร์: พึงใจที่ได้ฆ่า)

203
00:20:58,380 --> 00:21:00,171
‎นายเคยบอก...

204
00:21:01,796 --> 00:21:03,880
‎ว่าตัวเองมีลูกชายด้วย

205
00:21:05,005 --> 00:21:07,338
‎แล้วทำไมลงมือฆ่าเด็กได้ลงคอ

206
00:21:09,880 --> 00:21:12,005
‎ฉันไม่ได้ฆ่าเด็กพวกนั้น

207
00:21:14,130 --> 00:21:15,671
‎ฉันอยากช่วยพวกเขา

208
00:21:24,838 --> 00:21:26,963
‎นายบอกว่าฉันกำลังจะตาย

209
00:21:28,588 --> 00:21:30,838
‎รู้ได้ยังไงว่าฉันเป็นมะเร็ง

210
00:21:42,880 --> 00:21:44,630
‎ปีศาจสีขาวเหรอ

211
00:21:46,838 --> 00:21:48,546
‎รู้ไหมว่าเขาเป็นใคร

212
00:21:50,921 --> 00:21:53,213
‎นายบ้ายิ่งกว่าฉันซะแล้วล่ะ

213
00:21:59,713 --> 00:22:03,088
‎ทำไมไม่เคยบอกเราเลยว่านายชื่ออะไร

214
00:22:04,130 --> 00:22:05,296
‎นายเป็นใครกัน

215
00:22:10,296 --> 00:22:11,505
‎อูลริค

216
00:22:12,505 --> 00:22:14,088
‎อูลริค นีลเซน

217
00:22:17,338 --> 00:22:19,296
‎และฉันก็มาจากอนาคต

218
00:22:21,671 --> 00:22:25,088
‎คนเขาเรียกผมว่าพวกต้มตุ๋น

219
00:22:29,963 --> 00:22:32,963
‎คุณเคยได้ยินคำว่า
‎ปฏิทรรศน์เชือกถักรองเท้าบู๊ตไหม

220
00:22:34,380 --> 00:22:35,380
‎ไม่ค่ะ

221
00:22:36,046 --> 00:22:38,505
‎ในปฏิทรรศน์เชือกถักรองเท้าบู๊ต

222
00:22:39,463 --> 00:22:41,130
‎วัตถุ

223
00:22:41,796 --> 00:22:43,338
‎หรือข้อมูลใดๆ

224
00:22:43,421 --> 00:22:47,630
‎จะถูกส่งจากอนาคตกลับไปยังอดีต

225
00:22:47,713 --> 00:22:52,505
‎ทำให้เกิดวัฏจักรอันไม่สิ้นสุด

226
00:22:52,588 --> 00:22:57,088
‎ซึ่งวัตถุนั้นก็จะไม่มี
‎ต้นกำเนิดที่แท้จริงอีกต่อไป

227
00:22:57,171 --> 00:22:58,838
‎มันดำรงอยู่

228
00:23:00,171 --> 00:23:02,838
‎โดยไม่ได้รับการก่อร่างสร้างขึ้น

229
00:23:02,921 --> 00:23:04,255
‎พูดให้ง่ายก็คือ

230
00:23:04,880 --> 00:23:08,588
‎หนังสือเล่มนี้เดินทางข้ามเวลามา

231
00:23:09,213 --> 00:23:12,005
‎มันมาถึงมือผม

232
00:23:12,088 --> 00:23:14,921
‎ก่อนที่ผมจะได้เขียนมันเสียอีก

233
00:23:16,671 --> 00:23:18,838
‎ล้วนเป็นคำถาม
‎แห่งจุดเริ่มต้นทั้งสิ้น

234
00:23:19,880 --> 00:23:23,296
‎จุดเริ่มต้นอยู่ที่ไหน
‎จุดเริ่มต้นมีขึ้นเมื่อไหร่

235
00:23:23,380 --> 00:23:25,963
‎จุดเริ่มต้นมีอยู่จริงหรือเปล่า

236
00:23:28,338 --> 00:23:31,630
‎โลกเต็มไปด้วยความย้อนแย้งเช่นนี้

237
00:23:31,713 --> 00:23:34,921
‎เพียงแต่ส่วนใหญ่แล้ว
‎เราต่างเลือกที่จะมองข้ามมัน

238
00:23:36,671 --> 00:23:38,921
‎โชคดีนะครับ แต่เขาไม่ยอมพูดเลย

239
00:23:39,588 --> 00:23:40,796
‎ไม่ว่ากับใคร

240
00:23:41,380 --> 00:23:43,546
‎อาจไม่ได้อะไรกลับไปนะครับ

241
00:24:03,505 --> 00:24:04,505
‎สวัสดี

242
00:24:08,213 --> 00:24:09,755
‎ฉันชื่อทีเดอมันน์

243
00:24:11,421 --> 00:24:13,921
‎เอกอน ทีเดอมันน์ จำฉันได้ไหม

244
00:24:14,546 --> 00:24:16,255
‎ฉันเป็นคนจับนายเมื่อปีก่อน

245
00:24:18,296 --> 00:24:22,046
‎ฉันอยากถามอะไรสักสองสามอย่าง

246
00:24:25,630 --> 00:24:27,463
‎เด็กชายบ้านดอพเพลอร์กลับมาแล้ว

247
00:24:32,671 --> 00:24:34,671
‎ฉันอยากรู้ว่าเขาไปอยู่ไหนมา

248
00:24:37,005 --> 00:24:38,588
‎นายมีผู้สมรู้ร่วมคิดหรือเปล่า

249
00:24:39,546 --> 00:24:41,296
‎ถ้านายบอกฉัน...

250
00:24:41,963 --> 00:24:44,296
‎มันอาจช่วยให้
‎สถานการณ์ของนายที่นี่ดีขึ้น

251
00:24:47,213 --> 00:24:48,838
‎เพราะฤทธิ์ยาน่ะครับ

252
00:24:49,963 --> 00:24:51,296
‎เราต้องทำให้เขาสงบลง

253
00:24:52,338 --> 00:24:55,005
‎เขายอมบอกชื่อหรือยัง

254
00:24:56,171 --> 00:24:57,838
‎เท่าที่ทราบ ยังเลยครับ

255
00:25:21,963 --> 00:25:24,130
‎ฉันชื่ออูลริค นีลเซน

256
00:25:24,213 --> 00:25:25,546
‎(มัดส์ นีลเซน วัย 12 หายไป)

257
00:25:25,630 --> 00:25:27,130
‎(คดีมัดส์ นีลเซน ตำรวจมืดแปดด้าน)

258
00:25:27,213 --> 00:25:29,005
‎(เด็กชายวินเดนวัย 12 หายไป)

259
00:25:33,338 --> 00:25:36,046
‎(แฟ้มเอกสารอ้างอิง
‎มิคาเอล คาห์นวัลด์)

260
00:25:38,796 --> 00:25:40,005
‎(ใบแสดงผลการสอบสวน)

261
00:25:40,088 --> 00:25:41,755
‎ไม่ทราบชื่อ

262
00:25:42,338 --> 00:25:44,088
‎อายุเก้าถึงสิบเอ็ดปี

263
00:25:44,171 --> 00:25:47,671
‎กล่าวว่าบิดาชื่ออูลริค นีลเซน

264
00:25:50,671 --> 00:25:52,546
‎คุณไม่อยากบอกผมจริงๆ เหรอ

265
00:25:52,630 --> 00:25:54,588
‎ว่ามาที่นี่ทำไมกันแน่

266
00:25:55,880 --> 00:25:57,963
‎คุณอยากรู้ว่ามันทำงานยังไง

267
00:25:58,546 --> 00:26:00,088
‎คุณรู้ได้ยังไง

268
00:26:00,671 --> 00:26:05,546
‎เธอบอกผมว่าสักวันหนึ่งคุณจะมาที่นี่

269
00:26:05,630 --> 00:26:08,130
‎และผมก็ควรอธิบาย
‎เรื่องเจ้าเครื่องนี่ให้คุณฟัง

270
00:26:08,796 --> 00:26:09,880
‎ซึ่งก็คือ...

271
00:26:10,421 --> 00:26:11,671
‎ตัวคุณเอง

272
00:26:12,046 --> 00:26:14,213
‎ตัวคุณในอนาคต

273
00:26:14,880 --> 00:26:21,421
‎สิ่งที่แปลกก็คือก่อนหน้านี้ไม่นาน
‎ผมคงอธิบายให้คุณฟังไม่ได้

274
00:26:21,505 --> 00:26:23,046
‎แต่เมื่อปีที่แล้ว

275
00:26:23,130 --> 00:26:25,505
‎มีคนคนหนึ่งอธิบายให้ผมฟัง

276
00:26:25,588 --> 00:26:27,005
‎นักเดินทาง...

277
00:26:28,005 --> 00:26:29,588
‎ข้ามเวลาอีกคน

278
00:26:30,963 --> 00:26:33,921
‎ผมว่าเธอรู้อยู่แล้ว

279
00:26:34,005 --> 00:26:37,213
‎เธอรู้ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น

280
00:26:37,296 --> 00:26:40,005
‎ไปจนถึงปัจจุบันขณะ

281
00:26:40,671 --> 00:26:43,296
‎เธอรู้อยู่แล้วว่าคุณจะมา

282
00:26:43,380 --> 00:26:44,838
‎เพื่อให้ผมบอกคุณ

283
00:26:44,921 --> 00:26:46,505
‎แล้วก็เป็นการบอกเธอเอง

284
00:26:47,588 --> 00:26:49,755
‎ว่าเครื่องนี้ทำงานยังไง

285
00:26:58,171 --> 00:26:59,963
‎ฉันว่าเขาน่าขนลุก

286
00:27:00,380 --> 00:27:03,630
‎อย่างกับว่าข้างในเขากลวงโบ๋
‎มีแต่เปลือกหุ้ม

287
00:27:06,338 --> 00:27:10,755
‎เขาไม่ใช่เด็กร่าเริงนัก
‎แต่ตอนนี้กลายเป็นคนไร้จิตใจไปแล้ว

288
00:27:12,046 --> 00:27:13,755
‎เขาทำฉันกลัว

289
00:27:14,838 --> 00:27:18,505
‎พอแบนด์ไม่อยู่
‎ฉันก็ไม่รู้จะรับมือเรื่องนี้ยังไง

290
00:27:19,755 --> 00:27:22,171
‎หรือปีศาจร้ายจะเข้าสิงเขาแล้ว

291
00:27:22,963 --> 00:27:26,588
‎คุณช่วยไปดูเขาหน่อย
‎แล้วบอกฉันทีว่าเขาไม่เป็นไร

292
00:27:28,421 --> 00:27:30,380
‎เขายังไม่พูดสักคำเลยเหรอครับ

293
00:27:40,671 --> 00:27:43,796
‎เฮลเกอ ลงมาข้างล่างสิ
‎มีคนอยากคุยด้วย

294
00:28:08,380 --> 00:28:10,213
‎เวลาอยู่กับเราเสมอ

295
00:28:10,296 --> 00:28:11,963
‎ไม่ว่าจะไปที่ไหน

296
00:28:13,380 --> 00:28:14,963
‎เราพามันไปด้วยทุกที่

297
00:28:15,046 --> 00:28:16,713
‎และมันก็คอยโอบอุ้มเรา

298
00:28:17,380 --> 00:28:20,755
‎มันรู้เห็นทุกอย่าง
‎ที่เราพูดและลงมือทำ

299
00:28:25,671 --> 00:28:28,213
‎แม่ของเธอเป็นห่วงนะ

300
00:28:30,338 --> 00:28:32,963
‎มาทำให้แม่เธอเห็น
‎ว่าไม่มีอะไรน่าห่วงกันดีไหม

301
00:28:38,421 --> 00:28:40,505
‎อ่านนี่ให้ฉันฟังหน่อยสิ

302
00:28:42,338 --> 00:28:43,921
‎ทำได้ไหม

303
00:28:46,838 --> 00:28:48,255
‎"พระองค์ทรงเป็นที่กำบัง

304
00:28:49,588 --> 00:28:50,630
‎เป็นโล่ของข้าพระองค์

305
00:28:51,630 --> 00:28:53,421
‎ลูกหวังในพระวจนะของพระองค์"

306
00:28:58,713 --> 00:29:00,046
‎เขาพูดแล้ว

307
00:29:02,505 --> 00:29:04,421
‎ให้เวลาเขาหน่อย

308
00:29:05,338 --> 00:29:08,255
‎ผมว่าเขาแค่ระวังคำพูดมากไปเท่านั้น

309
00:29:10,255 --> 00:29:11,588
‎เธอเก็บไว้เถอะ

310
00:29:12,796 --> 00:29:14,463
‎คุณอยู่ต่ออีกหน่อยได้ไหมคะ

311
00:29:22,171 --> 00:29:23,838
‎เขากลับมาแล้ว

312
00:29:28,296 --> 00:29:29,546
‎กลับสู่อ้อมอกคุณ

313
00:29:32,630 --> 00:29:33,921
‎เขาเป็นดั่งปาฏิหาริย์

314
00:29:35,630 --> 00:29:37,338
‎อย่าลืมเสียล่ะ

315
00:29:46,880 --> 00:29:48,713
‎แล้วคุณมีธุระอะไรคะ

316
00:29:49,296 --> 00:29:51,421
‎ผมแค่พยายาม

317
00:29:51,505 --> 00:29:55,380
‎เติมเต็มช่องโหว่
‎ในแฟ้มคดีเก่าๆ สักหน่อยน่ะ

318
00:29:56,255 --> 00:29:58,130
‎แค่จัดอะไรให้เข้าที่เข้าทาง

319
00:30:00,296 --> 00:30:02,380
‎ผมอยากคุยกับเจ้าหนูนั่นหน่อย

320
00:30:06,088 --> 00:30:07,421
‎มิคาเอลนอนอยู่ค่ะ

321
00:30:08,380 --> 00:30:09,880
‎ตอนกลางวันน่ะเหรอ

322
00:30:10,546 --> 00:30:12,338
‎เขาไม่ค่อยสบาย

323
00:30:12,421 --> 00:30:15,796
‎เขาเคยพูดถึงพ่อแม่ให้คุณฟังบ้างไหม

324
00:30:19,713 --> 00:30:22,046
‎มิคาเอลอยากให้มันเป็นอดีตไปซะ

325
00:30:23,463 --> 00:30:25,255
‎ตอนนี้เขามีชีวิตใหม่แล้ว

326
00:30:32,088 --> 00:30:35,046
‎เขาเคยเอ่ยชื่อพ่อแม่บ้างไหม

327
00:30:36,296 --> 00:30:37,796
‎พวกชื่อต้น

328
00:30:37,880 --> 00:30:39,213
‎ชื่อเล่น

329
00:30:42,380 --> 00:30:44,588
‎ชื่ออูลริคล่ะ

330
00:30:44,671 --> 00:30:47,130
‎ไม่เคยเอ่ยถึงเหมือนกันเหรอ

331
00:30:57,630 --> 00:30:59,255
‎เขาเคย...

332
00:31:00,880 --> 00:31:03,546
‎พูดเรื่อง "ปีศาจสีขาว" หรือเปล่า

333
00:31:04,963 --> 00:31:05,963
‎ไม่ค่ะ

334
00:31:06,880 --> 00:31:09,838
‎ฉันไม่เข้าใจ
‎ว่าคุณถามเรื่องพวกนี้ทำไม

335
00:31:11,838 --> 00:31:14,588
‎พรุ่งนี้ผมขอคุยกับเขาได้ไหม

336
00:31:18,671 --> 00:31:20,296
‎- ค่ะ
‎- ดีเลย

337
00:31:21,713 --> 00:31:24,130
‎ถ้าเกิดคุณนึกอะไรออก

338
00:31:25,213 --> 00:31:27,296
‎ก็โทรหาผมได้เลยนะ

339
00:31:31,755 --> 00:31:32,880
‎ค่ะ

340
00:31:46,921 --> 00:31:48,546
‎(ยานอนหลับ)

341
00:31:51,255 --> 00:31:52,380
‎ฉัน...

342
00:31:53,005 --> 00:31:55,046
‎ช่วงนี้ฉันนอนไม่ค่อยหลับอีกแล้ว

343
00:31:56,796 --> 00:31:57,921
‎ฝันร้ายน่ะค่ะ

344
00:31:59,880 --> 00:32:01,463
‎มีอีกอย่าง

345
00:32:03,380 --> 00:32:06,130
‎คุณพอจะมีรูปเจ้าหนูนั่นบ้างไหม

346
00:32:06,880 --> 00:32:08,380
‎แค่จะเอาไปเข้าแฟ้มน่ะ

347
00:32:18,421 --> 00:32:19,880
‎แค่เข้าแฟ้มใช่ไหมคะ

348
00:32:27,296 --> 00:32:29,046
‎แค่เข้าแฟ้ม

349
00:32:56,130 --> 00:32:57,421
‎ต้องการอะไร

350
00:33:02,130 --> 00:33:03,880
‎เคลาเดียส่งเธอมาเหรอ

351
00:33:08,505 --> 00:33:11,421
‎ถ้าคิดว่าอดัมจะยอมให้เธอกลับมาล่ะก็
‎คิดผิดแล้ว

352
00:33:12,546 --> 00:33:14,213
‎เธอเลือกข้างไปแล้ว

353
00:33:15,213 --> 00:33:17,171
‎ไม่มีการไถ่บาปให้เธอหรอก

354
00:33:21,588 --> 00:33:23,671
‎ฉันรู้ว่าหน้าท้ายๆ นั่นอยู่ไหน

355
00:33:24,671 --> 00:33:27,505
‎แล้วก็รู้ด้วยว่าอดัมตามหามัน
‎มานานแค่ไหน

356
00:33:28,380 --> 00:33:30,755
‎ไม่คิดว่าเขาจะทำทุกอย่าง
‎เพื่อให้ได้มันมาเหรอ

357
00:33:31,338 --> 00:33:33,130
‎ฉันไม่เชื่อที่เธอพูดเลยสักคำ

358
00:33:36,380 --> 00:33:38,880
‎หล่อนไม่มีทางบอกเธอหรอก
‎ว่าหน้าพวกนั้นอยู่ที่ไหน

359
00:33:41,630 --> 00:33:43,380
‎เคลาเดียพกมันติดตัวตลอด

360
00:33:57,505 --> 00:34:00,755
‎แลกกับการที่พี่ไปบอกอดัมให้ที
‎ว่าฉันอยากกลับไป

361
00:34:00,838 --> 00:34:03,338
‎ก่อนวัฏจักรใหม่จะเริ่มขึ้น

362
00:34:04,255 --> 00:34:05,713
‎นี่เอาหล่อนมาสังเวยเหรอ

363
00:34:09,421 --> 00:34:12,546
‎พี่เกลียดน้องสาวในไส้
‎อย่างที่เกลียดเธอไม่ได้หรอก

364
00:34:23,588 --> 00:34:25,838
‎คิดซะว่าเป็นข้อเสนอสงบศึกเถอะ

365
00:35:00,171 --> 00:35:01,213
‎ว่าไง

366
00:35:04,963 --> 00:35:07,046
‎มีคนมาขอพบสารวัตรครับ

367
00:35:07,671 --> 00:35:09,171
‎พาเข้ามาเลย

368
00:35:12,421 --> 00:35:13,796
‎เชิญได้เลยครับ

369
00:35:35,630 --> 00:35:37,088
‎มีอะไรให้ช่วยไหมครับ

370
00:35:44,630 --> 00:35:47,088
‎ตาน้ำตาลข้าง ตาฟ้าข้าง

371
00:35:49,088 --> 00:35:50,338
‎หายากนะครับ

372
00:35:51,755 --> 00:35:53,046
‎เหมือนลูกสาวผมเลย

373
00:35:54,463 --> 00:35:56,588
‎คุณเป็นคนดีเกินไป

374
00:35:58,046 --> 00:35:59,963
‎คุณเป็นอย่างนี้เสมอ

375
00:36:02,380 --> 00:36:04,255
‎โลกนี้ไม่คู่ควรกับคุณ

376
00:36:09,005 --> 00:36:10,505
‎ขอโทษนะครับ แต่...

377
00:36:12,130 --> 00:36:13,838
‎เรารู้จักกันเหรอ

378
00:36:15,796 --> 00:36:18,171
‎ฉันมาเพราะมีเรื่องต้องบอกคุณ

379
00:36:20,713 --> 00:36:22,213
‎ฉันขอโทษค่ะ

380
00:36:26,796 --> 00:36:28,338
‎ขอโทษเรื่องอะไรครับ

381
00:36:29,546 --> 00:36:30,963
‎สำหรับทุกอย่าง

382
00:36:32,963 --> 00:36:35,505
‎คุณไม่ควรต้องมาเจออะไรแบบนี้

383
00:36:39,588 --> 00:36:42,588
‎แต่บางครั้ง คนดีก็โดนหนักสุด

384
00:36:47,296 --> 00:36:48,755
‎ผมไม่เข้าใจ

385
00:36:51,255 --> 00:36:53,421
‎สักวันคุณจะเข้าใจเอง

386
00:36:55,255 --> 00:36:57,296
‎ถึงตอนนั้นฉันอยากให้คุณรู้ไว้

387
00:36:58,463 --> 00:37:02,671
‎ว่าฉันขอโทษที่อะไรๆ
‎ต้องมาลงเอยอย่างที่เป็น

388
00:37:08,213 --> 00:37:11,296
‎คุณจะบอกผมมาว่านี่มันเรื่องอะไร

389
00:37:12,505 --> 00:37:14,463
‎หรือจะให้ผมเชิญคุณออกไปเดี๋ยวนี้

390
00:37:22,796 --> 00:37:24,713
‎ฉันขอโทษจริงๆ

391
00:37:47,880 --> 00:37:50,380
‎คุณทีเดอมันน์
‎ฉันพยายามติดต่อคุณทั้งวันเลย

392
00:37:50,838 --> 00:37:53,755
‎นักข่าวมารอคุณอยู่ชั่วโมงกว่า
‎จนกลับไป

393
00:37:54,546 --> 00:37:55,630
‎แล้วก็...

394
00:37:56,255 --> 00:37:57,463
‎แล้วอะไร

395
00:37:57,546 --> 00:37:59,838
‎ฉันเลื่อนการประชุมให้
‎เป็นพรุ่งนี้สิบโมงครึ่ง

396
00:37:59,921 --> 00:38:02,005
‎จากนั้นคุณต้องไปพบตัวแทนสหภาพค่ะ

397
00:38:06,338 --> 00:38:07,755
‎ยกเลิกนัดให้หมด

398
00:38:10,213 --> 00:38:12,255
‎มีอีกอย่างค่ะ พ่อคุณ...

399
00:38:13,713 --> 00:38:14,963
‎เขาอยู่ที่นี่ค่ะ

400
00:38:17,171 --> 00:38:18,880
‎ฉันไม่รู้ว่าจะให้เขารอที่ไหน

401
00:38:37,088 --> 00:38:38,630
‎พ่อมาทำอะไรที่นี่คะ

402
00:38:39,921 --> 00:38:41,463
‎ทำไมไม่โทรมาก่อน

403
00:38:44,421 --> 00:38:46,088
‎พ่ออยากคุยกับลูก

404
00:38:46,671 --> 00:38:49,463
‎- ใช้เวลาไม่นานหรอก
‎- ตอนนี้ไม่สะดวกจริงๆ

405
00:38:50,713 --> 00:38:52,463
‎จู่ๆ พ่อจะโผล่มาไม่ได้นะ

406
00:38:52,796 --> 00:38:56,213
‎ทำไมไม่โทรมานัดกับเลขาหนูก่อน
‎เอาเวลาที่สะดวกทั้งสองฝ่าย

407
00:38:57,380 --> 00:39:00,046
‎- สัปดาห์หน้า อะไรอย่างนี้
‎- พ่อเป็นมะเร็ง

408
00:39:06,046 --> 00:39:07,380
‎ต่อมลูกหมากน่ะ

409
00:39:10,213 --> 00:39:12,421
‎พ่อไม่อยากมาขัดใจลูกหรอก

410
00:39:13,880 --> 00:39:16,005
‎แต่มะเร็งมันลุกลามแล้ว

411
00:39:17,130 --> 00:39:18,963
‎เลยคิดว่า

412
00:39:19,546 --> 00:39:21,838
‎ให้ลูกรู้น่ะดีที่สุดแล้ว

413
00:39:23,463 --> 00:39:24,505
‎หนู...

414
00:39:28,671 --> 00:39:30,338
‎หนูไม่รู้จะพูดยังไง

415
00:39:31,296 --> 00:39:32,713
‎ไม่เป็นไรหรอก

416
00:39:34,421 --> 00:39:36,713
‎แค่อยากให้ลูกรู้ไว้น่ะ

417
00:39:37,963 --> 00:39:39,671
‎พ่อไปก่อนแล้วกัน

418
00:39:41,296 --> 00:39:43,796
‎ลูกคงมีเรื่องต้องทำเยอะน่าดู

419
00:39:47,463 --> 00:39:48,463
‎พ่อคะ

420
00:40:15,713 --> 00:40:18,671
‎- พ่อมาแล้ว
‎- ไงจ๊ะ เจ้าหญิงของพ่อ

421
00:40:20,755 --> 00:40:22,296
‎แม่ไปไหนล่ะ

422
00:40:44,505 --> 00:40:45,880
‎พ่อดูเศร้าๆ นะ

423
00:40:50,255 --> 00:40:52,630
‎ลูกเก็บความลับได้ไหม

424
00:40:59,796 --> 00:41:01,921
‎พ่อว่าวันนี้พ่อเจอแม่มด

425
00:41:02,713 --> 00:41:04,921
‎- แม่มดไม่มีจริงสักหน่อย
‎- มีสิ

426
00:41:05,838 --> 00:41:07,546
‎แม่มดตนนี้เหมือนจริงมาก

427
00:41:09,338 --> 00:41:10,963
‎เธอดูเป็นยังไงคะ

428
00:41:12,505 --> 00:41:14,380
‎ผมยาว สีขาว

429
00:41:15,046 --> 00:41:16,338
‎เหมือนที่เห็นตามหนังสือเลย

430
00:41:17,546 --> 00:41:19,130
‎แล้วเธอว่ายังไงบ้าง

431
00:41:22,005 --> 00:41:24,255
‎เธอบอกว่าขอโทษ

432
00:41:26,588 --> 00:41:28,963
‎ฟังดูไม่เหมือนแม่มดเลยนะ

433
00:41:32,671 --> 00:41:34,046
‎ลูกจะรู้ได้ไง

434
00:41:34,630 --> 00:41:36,255
‎ลูกก็ไม่เคยเจอสักหน่อย

435
00:41:39,380 --> 00:41:40,755
‎ดอกไม้ของแม่เหรอคะ

436
00:41:46,546 --> 00:41:47,588
‎จ้ะ

437
00:41:51,088 --> 00:41:52,796
‎พ่อเป็นคนดีเกินไป

438
00:41:53,755 --> 00:41:55,463
‎โลกนี้ไม่คู่ควรกับพ่อหรอก

439
00:42:05,505 --> 00:42:06,963
‎พ่อไม่เป็นไรใช่ไหมคะ

440
00:42:11,088 --> 00:42:12,130
‎จ้ะ

441
00:42:14,630 --> 00:42:16,088
‎แค่เดจาวูน่ะ

442
00:42:17,546 --> 00:42:22,255
‎ฉันเคยคิดว่าสิ่งที่เลวร้ายที่สุด
‎ที่เกิดขึ้นได้กับมนุษย์

443
00:42:23,630 --> 00:42:25,671
‎ก็คือการสูญเสียลูกในไส้

444
00:42:27,046 --> 00:42:29,338
‎แต่เราจะทำอะไรได้ล่ะ

445
00:42:31,671 --> 00:42:35,921
‎ไม่ว่าเราจะพยายามรั้งเขาไว้แค่ไหน

446
00:42:37,713 --> 00:42:40,838
‎จะช้าหรือเร็ว พวกเขาก็ต้องไป

447
00:42:41,796 --> 00:42:43,046
‎พ่อแม่

448
00:42:43,796 --> 00:42:45,005
‎ลูกๆ

449
00:42:45,713 --> 00:42:51,046
‎พวกเขาร่วมทางกัน
‎แค่เพียงส่วนหนึ่งของชีวิตเท่านั้น

450
00:42:52,171 --> 00:42:53,380
‎สุดท้ายแล้ว...

451
00:42:54,505 --> 00:42:57,005
‎ต่างฝ่ายต่างก็แยกทางกันไปไกล

452
00:43:05,130 --> 00:43:06,630
‎หน้าหนาวครั้งก่อน

453
00:43:08,046 --> 00:43:10,546
‎มีเด็กชายคนหนึ่งมาที่วินเดน

454
00:43:11,380 --> 00:43:12,588
‎คนแปลกหน้า

455
00:43:13,588 --> 00:43:17,588
‎ตอนนั้นเขาพูดอะไรแปลกๆ กับฉันด้วย

456
00:43:17,671 --> 00:43:19,505
‎ฟังดูไร้สาระ แต่...

457
00:43:21,755 --> 00:43:25,505
‎อาจเพราะมะเร็ง
‎ทำให้ฉันชักจะเพี้ยนแล้วก็ได้

458
00:43:32,130 --> 00:43:33,880
‎นายรู้จักเจ้าหนูนี่ไหม

459
00:43:43,880 --> 00:43:45,338
‎เขาอยู่ที่นี่เหรอ

460
00:43:48,088 --> 00:43:49,713
‎เขาอยู่ไหน

461
00:43:49,796 --> 00:43:51,963
‎นายรู้อยู่แล้วว่าเขาอยู่ที่นี่เหรอ

462
00:43:52,755 --> 00:43:54,505
‎รู้มาโดยตลอดเลยเหรอ

463
00:43:55,421 --> 00:43:57,255
‎เขาอยู่ไหน อยู่ที่ไหน

464
00:43:57,963 --> 00:43:59,338
‎บอกมานะ

465
00:44:01,088 --> 00:44:02,380
‎ลูกชายฉันอยู่ไหน

466
00:44:10,296 --> 00:44:11,921
‎ปล่อยฉัน

467
00:44:12,588 --> 00:44:13,921
‎มิคเคลอยู่ที่ไหน

468
00:44:20,588 --> 00:44:22,171
‎วันนี้ปิดแล้วครับ

469
00:44:26,713 --> 00:44:27,880
‎คุณนั่นเอง

470
00:44:27,963 --> 00:44:28,963
‎ผม...

471
00:44:29,588 --> 00:44:31,796
‎มันยังไม่พร้อม

472
00:44:32,838 --> 00:44:36,005
‎ต้องใช้เวลาอีก 33 ปีมันถึงจะพร้อม

473
00:44:36,088 --> 00:44:38,171
‎เจ้าเครื่องนี้ พิมพ์เขียวมัน...

474
00:44:38,796 --> 00:44:40,713
‎ผมไม่เข้าใจนักว่ามันคืออะไร

475
00:44:49,046 --> 00:44:50,463
‎ผมเคยเห็นมาก่อนนะ

476
00:44:50,546 --> 00:44:51,630
‎(การเดินทางข้ามเวลา)

477
00:44:52,588 --> 00:44:55,796
‎ตลอดทั้งชีวิตเราต่างก็สงสัย
‎ว่าชีวิตเราจะเป็นยังไง

478
00:44:56,380 --> 00:44:57,921
‎มันเป็นของคุณ

479
00:44:58,005 --> 00:45:00,963
‎- เก็บไว้สิ ฉันไม่ต้องใช้แล้ว
‎- คุณให้ผมทำไม

480
00:45:02,921 --> 00:45:04,671
‎เดี๋ยวฉันก็ตายแล้ว

481
00:45:05,546 --> 00:45:06,713
‎ผม...

482
00:45:06,796 --> 00:45:08,255
‎ผมไม่เข้าใจ

483
00:45:08,713 --> 00:45:10,046
‎เดี๋ยวคุณก็เข้าใจ

484
00:45:10,963 --> 00:45:12,130
‎ในสักวัน

485
00:45:12,880 --> 00:45:14,713
‎ถึงตอนนั้นเราจะได้พบกันอีก

486
00:45:16,088 --> 00:45:17,755
‎ก่อนคุณจะตาย

487
00:45:19,005 --> 00:45:20,546
‎เปล่า หลังจากนั้น

488
00:45:21,713 --> 00:45:22,921
‎ได้ไง...

489
00:45:23,671 --> 00:45:25,338
‎มันจะเป็นไปได้ยังไง

490
00:45:26,213 --> 00:45:28,130
‎เวลาเป็นแค่สิ่งลวงตา

491
00:45:29,463 --> 00:45:31,588
‎ถึงตอนนั้น
‎คุณต้องอธิบายเครื่องนี่ให้ฉันฟัง

492
00:45:31,671 --> 00:45:35,296
‎แต่ผมไม่รู้ว่ามันเอาไว้ทำอะไร
‎ทำไมคุณไม่บอกผมล่ะ

493
00:45:35,380 --> 00:45:38,713
‎เพราะคุณบอกเองว่า
‎คนอื่นอธิบายให้คุณฟังแล้ว

494
00:45:39,421 --> 00:45:42,463
‎ทุกสิ่งมีหนทางของมัน
‎อย่างที่เป็นมาเสมอ

495
00:45:43,421 --> 00:45:45,296
‎เปล่า ผมไม่ได้บอกอะไรคุณเลย

496
00:45:45,380 --> 00:45:47,338
‎ไม่มีใครอธิบายอะไรให้ผมฟัง

497
00:45:47,421 --> 00:45:49,046
‎ไม่ใช่ตอนนี้

498
00:45:49,130 --> 00:45:50,588
‎แต่เป็นในอนาคต

499
00:45:51,171 --> 00:45:53,338
‎ในไม่ช้าทุกอย่างจะจบลง

500
00:45:54,630 --> 00:45:57,630
‎แต่ก่อนจะถึงตอนนั้น ทุกอย่าง
‎จะต้องอยู่เหมือนเดิมอย่างที่เป็นมา

501
00:45:59,296 --> 00:46:01,505
‎เดี๋ยว ขอล่ะครับ

502
00:46:15,588 --> 00:46:18,213
‎(การเดินทางข้ามเวลา
‎ฮา.เก. ทันน์เฮาส์)

503
00:46:30,380 --> 00:46:32,963
‎(ครีเอเตอร์: พึงใจที่ได้ฆ่า)

504
00:48:00,046 --> 00:48:01,963
‎คิดว่าเชื่อใจหล่อนได้ล่ะสิ

505
00:48:05,880 --> 00:48:07,546
‎หล่อนหักหลังเธอแล้ว

506
00:48:09,380 --> 00:48:11,588
‎ไม่มีท่าทีลังเลเลยด้วยซ้ำ

507
00:48:15,046 --> 00:48:16,671
‎เธอพรากทุกอย่างไปจากฉัน

508
00:48:17,755 --> 00:48:19,296
‎ตายซะเถอะ

509
00:48:19,963 --> 00:48:22,296
‎แล้วทุกอย่างที่เธอยึดถือ
‎ก็จะลงโลงไปด้วย

510
00:48:23,046 --> 00:48:25,255
‎ฉันรู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย

511
00:48:26,796 --> 00:48:29,005
‎แต่ฉันจะแพ้ศึกนี้เหรอ

512
00:48:29,463 --> 00:48:33,088
‎หรือเรื่องตรงนี้ ที่เราเจอกัน
‎แกกับปืนนั่น

513
00:48:33,921 --> 00:48:37,463
‎เป็นแค่ส่วนหนึ่งของเกม
‎ที่แกยังเล่นไม่เป็นด้วยซ้ำ

514
00:48:37,546 --> 00:48:41,046
‎คิดว่าแค่คำพูดจะปั่นหัวฉันได้เหรอ

515
00:48:43,880 --> 00:48:46,296
‎ฉันไม่ใช่หมากของเธออีกต่อไปแล้ว

516
00:48:47,130 --> 00:48:48,755
‎แต่ก็ยังเป็นหมากของอดัมนี่

517
00:48:50,088 --> 00:48:53,963
‎สวรรค์ที่เขาบอกแกเป็นมั่นเป็นเหมาะ
‎มันก็แค่คำโกหก

518
00:48:54,546 --> 00:48:57,463
‎เขาขายฝัน ขายอิสรภาพลมๆ แล้งๆ ให้

519
00:48:58,296 --> 00:49:01,213
‎ถามตัวเองดูสิว่าแกเป็นอิสระจริงไหม

520
00:49:01,588 --> 00:49:03,546
‎ถ้าแกเป็นอิสระจริงๆ

521
00:49:05,088 --> 00:49:06,796
‎แกต้องมีทางเลือกแล้ว

522
00:49:08,380 --> 00:49:09,921
‎แกมีทางเลือกไหมล่ะ

523
00:49:52,421 --> 00:49:56,671
‎(พบศพหญิงนิรนามในป่า)

524
00:50:39,838 --> 00:50:41,630
‎เป็นไปไม่ได้

525
00:50:46,338 --> 00:50:48,213
‎ชาร์ล็อตเทอเหรอ

526
00:50:48,296 --> 00:50:49,171
‎มันไม่...

527
00:50:49,880 --> 00:50:51,630
‎ไม่สิ ไม่ใช่แล้ว

528
00:50:52,255 --> 00:50:53,713
‎ไม่จริง

529
00:51:17,505 --> 00:51:20,671
‎ไม่ว่าเราจะปฏิเสธสักแค่ไหน

530
00:51:22,380 --> 00:51:25,338
‎แต่เราก็เชื่อมถึงกันทางสายเลือด

531
00:51:30,421 --> 00:51:35,755
‎เราอาจแปลกแยกจากครอบครัว
‎และไม่เข้าใจการกระทำของกันและกัน

532
00:51:39,296 --> 00:51:42,796
‎แต่ที่สุดแล้ว เราก็ยอมทำทุกอย่าง
‎เพื่อพวกเขาอยู่ดี

533
00:51:47,005 --> 00:51:49,088
‎เส้นด้ายเส้นเดียว

534
00:51:49,713 --> 00:51:53,880
‎ที่เชื่อมโยงทั้งชีวิตของเรา
‎เข้าไว้ด้วยกัน

535
00:52:01,880 --> 00:52:03,713
‎หน้าสมุดพวกนั้นอยู่กับตัวเธอไหม

536
00:52:15,755 --> 00:52:18,213
‎เธอสมควรโดนแบบนั้นแล้วล่ะ

537
00:52:22,963 --> 00:52:24,963
‎ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าใครทำอะไรไว้

538
00:52:25,838 --> 00:52:27,463
‎ก็ได้รับผลอย่างนั้นแหละ

539
00:52:32,296 --> 00:52:35,713
‎คำบรรยายโดย: คณิตา สมานทอง