1
00:00:07,130 --> 00:00:11,713
‎เราหาทางทำให้อนุภาคพระเจ้า
‎เสถียรและคงรูปเป็นมวลสารได้

2
00:00:12,880 --> 00:00:15,880
‎เมื่ออยู่ในสภาวะเสถียร
‎มวลสารนี้สามารถสร้างประตูขึ้นมา

3
00:00:15,963 --> 00:00:19,171
‎ซึ่งเป็นไปได้ว่าอาจใช้
‎ในการเดินทางข้ามเวลาได้

4
00:00:19,838 --> 00:00:22,255
‎หากมีการส่งกระแสไฟฟ้า
‎ในปริมาณที่เพียงพอ

5
00:00:22,338 --> 00:00:25,088
‎มวลสารก็จะอยู่ในสภาวะเสถียรได้
‎เป็นระยะเวลานาน

6
00:00:25,880 --> 00:00:31,213
‎มีการพิสูจน์แล้วว่าการส่งวัตถุ
‎ผ่านทางมวลสารที่เสถียรนั้นเป็นไปได้

7
00:00:41,755 --> 00:00:45,046
‎แม่เหล็กนี้ต้องการไฟฟ้ากระแสสลับใน
‎ปริมาณเพียงพอจากเครื่องกำเนิดไฟฟ้า

8
00:00:45,838 --> 00:00:48,088
‎แม้จะสังเกตการณ์เป็นเวลานาน
‎ก็ไม่สามารถระบุ

9
00:00:48,171 --> 00:00:52,088
‎แหล่งพลังงานที่เป็นตัวหล่อเลี้ยง
‎มวลสารที่ไม่เสถียรได้

10
00:00:53,421 --> 00:00:55,213
‎การตรวจวัดบ่งชี้ว่า

11
00:00:55,296 --> 00:00:58,213
‎ไม่มีการสูญเสียพลังงานในรูปแบบใดๆ

12
00:00:58,296 --> 00:01:02,213
‎ดูเหมือนจะเป็นระบบเวียนเกิด
‎ที่คงอยู่ได้ด้วยตัวเองประเภทหนึ่ง

13
00:01:12,380 --> 00:01:16,380
‎ระดับรังสีของมวลสาร
‎สูงเกินกว่าค่าควบคุม

14
00:01:16,463 --> 00:01:19,796
‎แต่ก็ยังไม่พบว่ามี
‎สัญญาณการสลายของกัมมันตรังสี

15
00:01:20,588 --> 00:01:23,255
‎ภาวะดังกล่าวสอดคล้องกับ
‎กฎการอนุรักษ์พลังงาน

16
00:01:23,338 --> 00:01:26,130
‎แต่ขัดกับกฎข้อที่สอง
‎ของเทอร์โมไดนามิกส์

17
00:01:27,880 --> 00:01:32,130
‎ยิ่งไปกว่านั้น
‎มวลสารนี้ดูเหมือนจะคงอยู่ในสถานะ

18
00:01:32,213 --> 00:01:34,171
‎ของแข็ง ของเหลว และแก๊ส

19
00:01:34,255 --> 00:01:36,338
‎ในเวลาเดียวกัน
‎โดยไม่ขึ้นกับอุณหภูมิภายนอก

20
00:01:36,921 --> 00:01:39,546
‎โมเลกุลต่างๆ มีวัฏจักรที่คงตัว...

21
00:02:48,255 --> 00:02:50,838
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

22
00:04:12,296 --> 00:04:14,463
‎(วันที่ 22 มิถุนายน 1987)

23
00:04:14,546 --> 00:04:18,088
‎(ห้าวันก่อนถึงวันสิ้นโลก)

24
00:04:25,046 --> 00:04:28,130
‎(เดอะกูนี่ส์)

25
00:04:32,338 --> 00:04:34,838
‎(กัปตันอนาคต ผู้นำด้านนิวเคลียร์)

26
00:05:05,838 --> 00:05:09,046
‎ไงจ๊ะ เด็กขี้เซา วันนี้เราสายแล้วนะ

27
00:05:13,296 --> 00:05:15,755
‎ไม่เอาน่า ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี

28
00:05:16,296 --> 00:05:19,588
‎อีกแค่อาทิตย์เดียว
‎ก็จะปิดเทอมฤดูร้อนแล้ว

29
00:05:21,671 --> 00:05:23,838
‎วันนี้วันเกิดแม่ผม

30
00:05:38,296 --> 00:05:40,588
‎เธอก็รู้นี่ว่าเราคุยกันไว้ว่ายังไง

31
00:05:43,671 --> 00:05:45,880
‎อดีตก็คืออดีต...

32
00:05:46,963 --> 00:05:48,505
‎และปัจจุบันก็คือปัจจุบัน

33
00:05:52,963 --> 00:05:54,046
‎ไปกันเลยไหม

34
00:05:58,421 --> 00:05:59,630
‎มาเร็ว

35
00:06:06,505 --> 00:06:08,880
‎เรกีนา ลูกจะสายแล้วนะ

36
00:06:08,963 --> 00:06:12,880
‎คณะผู้แทนจากฝรั่งเศสจะมา
‎เยี่ยมโรงไฟฟ้า หนูเลยไปส่งไม่ได้น่ะ

37
00:06:12,963 --> 00:06:16,421
‎ไม่มีปัญหา ยังไงพ่อก็ว่างอยู่แล้ว

38
00:06:16,505 --> 00:06:19,630
‎- เรกีนา
‎- ให้พ่อไปส่งบ่อยๆ ก็ได้นะ

39
00:06:19,713 --> 00:06:20,921
‎เรกีนา

40
00:06:27,130 --> 00:06:29,046
‎ลูกไปเจอเจ้าตัวเล็กนี่ที่ไหน

41
00:06:32,296 --> 00:06:34,880
‎- เหมือนเกร็ทเชนเลย
‎- เหลวไหลค่ะ

42
00:06:37,796 --> 00:06:39,630
‎เรกีนา ลูกอยู่ไหนเนี่ย

43
00:06:40,796 --> 00:06:42,255
‎ฟังนะ

44
00:06:42,963 --> 00:06:45,130
‎จริงๆ แล้วพ่ออยากคุยกับลูกหน่อย

45
00:06:46,171 --> 00:06:49,296
‎มีบางอย่างที่พ่อต้องบอกลูกน่ะ

46
00:06:51,296 --> 00:06:53,046
‎สวัสดีค่ะคุณตา ไปเลยไหมคะ

47
00:06:55,713 --> 00:06:57,921
‎ไม่ต้องบอกลาหรอก ไม่มีปัญหาเลย

48
00:06:59,005 --> 00:07:01,046
‎พ่ออยากบอกอะไรหนูเหรอคะ

49
00:07:04,338 --> 00:07:05,755
‎ช่างมันเถอะ

50
00:07:06,796 --> 00:07:08,755
‎งั้นก็ ไว้เจอกันนะลูก

51
00:07:19,213 --> 00:07:22,880
‎(ตำรวจ)

52
00:07:34,046 --> 00:07:36,713
‎(วันที่ 8 มกราคม 1921
‎ซิก มันดัส ครีเอตัส เอสต์)

53
00:07:41,088 --> 00:07:43,546
‎(ซิก มันดัส ครีเอตัส เอสต์)

54
00:07:45,380 --> 00:07:47,213
‎ซิก มันดัส ครีเอตัส เอสต์

55
00:07:47,296 --> 00:07:49,421
‎โลกจึงอุบัติขึ้นมา

56
00:07:54,588 --> 00:07:56,421
‎มีสอบปากคำคุณทีเดอมันน์

57
00:07:56,505 --> 00:07:58,505
‎- ลืมแล้วเหรอ
‎- เปล่า

58
00:07:59,505 --> 00:08:01,546
‎ฉันนึกว่าคุณอาจจะทำคนเดียวซะอีก

59
00:08:02,755 --> 00:08:04,963
‎ทำไมล่ะ
‎คุณมีอะไรที่ดีกว่านี้ให้ทำเหรอ

60
00:08:05,046 --> 00:08:08,796
‎เปล่า แค่สงสัยว่าทำไม
‎ถึงเริ่มสอบปากคำคุณทีเดอมันน์ก่อน

61
00:08:10,255 --> 00:08:12,588
‎เธอไม่มีอะไรเชื่อมโยง
‎กับคนที่หายตัวไปเลยสักคน

62
00:08:14,130 --> 00:08:18,338
‎ทุกคนหายตัวไปใกล้ๆ ถ้ำ
‎และโรงไฟฟ้านิวเคลียร์

63
00:08:18,921 --> 00:08:24,755
‎ปี 1986 น้องชายอูลริค นีลเซนที่เป็น
‎เพื่อนร่วมงานคุณก็หายไปในบริเวณนั้น

64
00:08:24,838 --> 00:08:26,338
‎แล้วก็...

65
00:08:27,046 --> 00:08:31,171
‎มีประตูในถ้ำ
‎ที่ตรงไปยังโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ด้วย

66
00:08:33,546 --> 00:08:36,046
‎อเล็กซานเดอร์ ทีเดอมันน์กับภรรยา
‎แต่งกันมานานแค่ไหนแล้ว

67
00:08:37,463 --> 00:08:39,088
‎ฉันก็ไม่รู้แน่ชัดหรอก

68
00:08:40,921 --> 00:08:43,880
‎ตอนนั้นเรกีนา อายุยี่สิบกลางๆ

69
00:08:44,463 --> 00:08:45,463
‎ทำไมเหรอคะ

70
00:08:46,296 --> 00:08:48,296
‎คุณไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ

71
00:08:49,421 --> 00:08:50,755
‎อะไรแปลกล่ะ

72
00:08:50,838 --> 00:08:53,630
‎ที่อเล็กซานเดอร์ ทีเดอมันน์
‎ใช้นามสกุลของภรรยาน่ะ

73
00:08:54,630 --> 00:08:55,796
‎ก็ไม่นะ

74
00:08:58,713 --> 00:09:00,046
‎ไปกันเลยไหม

75
00:09:13,463 --> 00:09:15,463
‎- จะมาไหมคะ
‎- ครับ

76
00:09:38,171 --> 00:09:39,005
‎นายมาสักที

77
00:09:41,130 --> 00:09:44,963
‎ทำไมนายถึงไม่โทรกลับ
‎ฉันพยายามติดต่อนายตั้งนาน

78
00:09:46,755 --> 00:09:49,755
‎ปีที่แล้ว
‎ฉันรู้ว่าเธอได้เงินมาจากไหน

79
00:09:50,671 --> 00:09:54,046
‎อมนกเขา 40 ยูโร เข้าข้างหลัง 85
‎เล่นพิสดารต้องจ่ายเพิ่ม

80
00:09:54,630 --> 00:09:58,838
‎เธอไปทำกับใครมาล่ะ
‎ไปอมของใครมาในที่โสโครกๆ นั่น

81
00:09:59,630 --> 00:10:02,963
‎ไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย
‎ทุกคนโกหก ทุกคนนอกใจกัน

82
00:10:04,213 --> 00:10:07,338
‎- ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร
‎- ฉันแอบตามเธอไป

83
00:10:07,421 --> 00:10:09,296
‎ฉันรู้แล้วว่าเธอได้เงินมาจากใคร

84
00:10:11,088 --> 00:10:13,505
‎สิ่งแรกที่นายคิดคือฉันขายตัวเหรอ

85
00:10:14,088 --> 00:10:15,130
‎ใช่ มีอะไรอีกล่ะ

86
00:10:16,255 --> 00:10:18,546
‎ฉันไม่ได้ขายนมหรือขายตูด

87
00:10:18,630 --> 00:10:21,880
‎ฉันขายยาฮอร์โมน
‎ตามที่แพทย์สั่งต่างหาก ตาโง่เอ๊ย

88
00:10:21,963 --> 00:10:24,296
‎พ่อฉันเคยจ่ายยาพวกนั้นเป็นค่าบริการ

89
00:10:24,880 --> 00:10:27,130
‎แต่พ่อเลิกไปแล้ว
‎ฉันก็เลยเป็นแหล่งจ่ายยาใหม่

90
00:10:30,130 --> 00:10:31,713
‎เธอทำแบบนั้นไปทำไม

91
00:10:31,796 --> 00:10:34,505
‎ฉันช่วยหล่อน หล่อนช่วยฉัน
‎ง่ายๆ แค่นั้นแหละ

92
00:10:36,838 --> 00:10:41,380
‎ปัญหาไม่ใช่ความลับหรอก มันคือการที่
‎เราต่างก็คิดแย่ๆ กับอีกฝ่ายต่างหาก

93
00:10:42,463 --> 00:10:45,380
‎ฉันเคยบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องของนาย
‎แล้วมันก็ไม่ใช่จริงๆ

94
00:10:45,463 --> 00:10:49,130
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่านายสะกดรอยตามฉัน
‎เป็นโรคจิตหรือไง

95
00:11:36,213 --> 00:11:37,338
‎นั่นอะไรน่ะ

96
00:11:38,255 --> 00:11:39,880
‎เครื่องท่องเวลา

97
00:11:45,005 --> 00:11:47,380
‎เครื่องนี้จะพาเราย้อนกลับไปอดีต
‎เมื่อ 33 ปีที่แล้ว

98
00:11:47,463 --> 00:11:49,296
‎และไปยังอนาคตอีก 33 ปีข้างหน้า

99
00:12:00,213 --> 00:12:01,296
‎พูดจริงเหรอ

100
00:12:06,505 --> 00:12:08,088
‎ผมทำผิดพลาดทั้งหมดเลย

101
00:12:10,380 --> 00:12:12,421
‎ผมพยายามจะเก็บความลับไว้

102
00:12:14,088 --> 00:12:16,630
‎แต่กลับเป็นสิ่งนั้นนั่นแหละ
‎ที่ทำลายพวกเรา

103
00:12:18,421 --> 00:12:19,713
‎ความลับน่ะ

104
00:12:20,963 --> 00:12:22,713
‎แม่ ผมรู้ว่ามันฟังดูบ้าบอ

105
00:12:24,171 --> 00:12:26,505
‎ผมถึงอยากให้แม่เห็น

106
00:12:26,588 --> 00:12:28,046
‎ด้วยตาของแม่เอง

107
00:12:30,421 --> 00:12:31,796
‎เธอหมายความว่าไง

108
00:12:33,880 --> 00:12:35,463
‎ความลับของพ่อ

109
00:13:00,130 --> 00:13:01,921
‎เกะกะ ไอ้พิลึกเอ๊ย

110
00:13:08,088 --> 00:13:09,796
‎ฮันนาห์ มาเร็ว

111
00:13:12,630 --> 00:13:14,463
‎ทำไมถึงชอบจ้องอยู่เรื่อยเลย

112
00:13:29,296 --> 00:13:32,921
‎ขอบคุณพระเจ้าที่คุณมา
‎มีคนรอคุณอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ

113
00:13:34,880 --> 00:13:36,255
‎ฉันไม่รู้มาก่อนเลย

114
00:13:37,213 --> 00:13:38,713
‎เรื่องหมาน่ะค่ะ

115
00:13:40,338 --> 00:13:42,130
‎เธอบอกว่ามันเป็นหมาของเธอ

116
00:13:58,963 --> 00:14:00,421
‎นั่นหมาคุณเหรอคะ

117
00:14:02,380 --> 00:14:04,088
‎ฉันขอโทษจริงๆ

118
00:14:05,255 --> 00:14:06,880
‎มันวิ่งมาหาฉันน่ะค่ะ

119
00:14:11,838 --> 00:14:14,880
‎เราโทรไปที่สถานสงเคราะห์แล้ว
‎แต่ไม่มีใครมาแจ้งว่ามันหายเลย

120
00:14:17,630 --> 00:14:21,380
‎- แถมมันคล้ายหมาที่ฉันเลี้ยงตอนเด็ก
‎- เกร็ทเชน

121
00:14:29,588 --> 00:14:31,546
‎คุณรู้ได้ยังไงคะ

122
00:14:34,671 --> 00:14:36,380
‎เพราะมันเป็นหมาฉัน

123
00:14:37,880 --> 00:14:39,171
‎เหมือนกับที่มันเป็นหมาเธอไง

124
00:14:46,921 --> 00:14:48,338
‎ว่ายังไงนะคะ

125
00:14:50,630 --> 00:14:52,380
‎แล้วผลการตรวจเลือดล่ะ

126
00:14:54,171 --> 00:14:56,171
‎แสดงว่ามันลามไปแล้วสินะ

127
00:14:57,505 --> 00:14:59,130
‎ไปที่โรงพยาบาลเหรอครับ

128
00:15:00,005 --> 00:15:01,588
‎วันศุกร์นี้เหรอ

129
00:15:02,296 --> 00:15:03,463
‎ไม่ได้ครับ

130
00:15:07,921 --> 00:15:09,838
‎ได้ครับ แบบนั้นน่าจะโอเค

131
00:15:13,546 --> 00:15:16,338
‎ไม่ต้องห่วง ผมมีคนแล้ว

132
00:15:16,421 --> 00:15:17,546
‎ครับ

133
00:15:48,296 --> 00:15:51,630
‎(ไม่พบร่องรอยของมัดส์ นีลเซน
‎หลังจากหายสาบสูญไปเกือบปี)

134
00:15:55,130 --> 00:15:57,296
‎(สมุดบันทึกเวลาตำรวจ ปี 1986)

135
00:16:02,088 --> 00:16:05,046
‎(สิบโมงครึ่ง สอบสวนเฮลเกอ ดอพเพลอร์
‎ทำไมไม่ขับผ่านป่า)

136
00:16:05,421 --> 00:16:07,546
‎ทำไมไม่ขับผ่านป่า

137
00:16:09,546 --> 00:16:11,338
‎ฉันรู้ว่ามันยากที่จะเชื่อ

138
00:16:13,046 --> 00:16:14,421
‎แต่ฉันจำได้

139
00:16:17,255 --> 00:16:18,463
‎จำอะไรได้

140
00:16:19,421 --> 00:16:21,088
‎ช่วงเวลานี้แหละ

141
00:16:24,088 --> 00:16:25,380
‎ไปที่มู่ลี่สิ

142
00:16:27,838 --> 00:16:29,130
‎เชื่อฉัน

143
00:16:34,755 --> 00:16:38,005
‎สองคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะตัวเอง
‎คือแฮร์มันน์กับโควัลท์ชิค

144
00:16:39,171 --> 00:16:41,921
‎อีกเดี๋ยวเลขาของเรา
‎ก็จะไปที่โต๊ะทางขวามือ

145
00:16:42,005 --> 00:16:44,088
‎เธอจะเอาแฟ้มพัดหน้าระหว่างเดินไป

146
00:16:44,921 --> 00:16:46,546
‎ดูโควัลท์ชิคนะ

147
00:16:46,630 --> 00:16:48,713
‎เขากำลังจะแกล้งทำปากกาตก

148
00:16:57,546 --> 00:16:58,921
‎คุณรู้ได้ยังไง

149
00:16:59,921 --> 00:17:01,588
‎ฉันเคยเผชิญมาหมดแล้วไง

150
00:17:02,880 --> 00:17:05,630
‎ทุกสิ่งที่เธอเคยเผชิญมา
‎ทุกสิ่งที่เธอจะเผชิญในอนาคต

151
00:17:06,588 --> 00:17:07,755
‎ฉันคือเธอ

152
00:17:07,838 --> 00:17:11,421
‎และตัวฉันเองก็เป็นคนบอกฉัน
‎ว่าเราคือคนคนเดียวกัน

153
00:17:14,213 --> 00:17:15,338
‎เป็นไปไม่ได้

154
00:17:23,713 --> 00:17:24,880
‎เจ้านี่คือเกร็ทเชน

155
00:17:26,505 --> 00:17:30,755
‎วันที่มันวิ่งเข้ามาในถ้ำ
‎ฉันรอมันอยู่ที่นั่น

156
00:17:30,838 --> 00:17:34,130
‎มันจำฉันได้ทันทีราวกับว่า
‎ฉันไม่ได้แก่ขึ้นเลยสักวินาทีเดียว

157
00:17:37,546 --> 00:17:40,755
‎ฉันพามันไปอีกฝั่งหนึ่ง
‎เพื่อให้เธอได้เจอมัน

158
00:17:43,838 --> 00:17:47,213
‎บางสิ่งก็ต้องเกิดขึ้น
‎อย่างที่มันเคยเกิดมาตลอด

159
00:17:49,046 --> 00:17:50,380
‎ถ้ำนั่น

160
00:17:52,505 --> 00:17:54,338
‎เหตุการณ์เมื่อหน้าร้อนที่แล้ว

161
00:17:55,421 --> 00:17:57,171
‎มีเรื่องอื่นเกิดขึ้นอีกจริงๆ

162
00:21:17,380 --> 00:21:19,088
‎นายเชื่อเรื่องผีไหม

163
00:21:20,005 --> 00:21:21,671
‎หมายความว่าไง

164
00:21:21,755 --> 00:21:24,421
‎หนังสือที่เราอ่านที่โรงเรียนน่ะ

165
00:21:25,130 --> 00:21:28,046
‎มันเกี่ยวกับภูตผีปีศาจ

166
00:21:28,130 --> 00:21:30,671
‎ที่เราได้มาจากพ่อแม่

167
00:21:30,755 --> 00:21:32,005
‎และ...

168
00:21:32,088 --> 00:21:33,880
‎เราก็ส่งต่อๆ ไป

169
00:21:35,671 --> 00:21:36,963
‎พวกสิ่งชั่วร้าย

170
00:21:38,671 --> 00:21:41,255
‎จากรุ่นสู่รุ่น

171
00:21:44,630 --> 00:21:45,630
‎เชื่อมั้ง

172
00:21:48,296 --> 00:21:51,463
‎แต่เธอได้สิ่งที่ดีที่สุด
‎มาจากแม่ของเธออยู่แล้ว

173
00:21:52,755 --> 00:21:54,755
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ
‎ว่าแม่มีสิ่งดีๆ หรือเปล่า

174
00:21:54,838 --> 00:21:55,838
‎ไม่รู้เหรอ

175
00:21:57,505 --> 00:21:59,671
‎นายไม่รู้หรอก

176
00:22:00,838 --> 00:22:02,630
‎แม่น่ะ แม่ไม่เคยอยู่กับฉันเลย

177
00:22:03,213 --> 00:22:06,630
‎แล้วตอนอยู่ แม่ก็เอาแต่บ่นเรื่องฉัน

178
00:22:09,255 --> 00:22:10,838
‎แม่ไม่เคยพูดคำว่า

179
00:22:10,921 --> 00:22:12,671
‎"แม่รักลูก" กับฉันเลยสักครั้ง

180
00:22:16,755 --> 00:22:18,005
‎ฉันรักเธอ

181
00:22:30,171 --> 00:22:33,005
‎คุณจะอธิบายความสัมพันธ์
‎ของคุณกับอูลริค นีลเซนว่ายังไง

182
00:22:33,755 --> 00:22:37,296
‎ฉันว่าเป็นที่รู้กันนะ ว่าเราไม่มี
‎ความสัมพันธ์ใดๆ กับตระกูลนีลเซน

183
00:22:40,671 --> 00:22:43,755
‎แต่เขาโผล่มาที่โรงแรมของคุณ
‎หนึ่งวันก่อนที่เขาจะหายตัวไป

184
00:22:45,130 --> 00:22:46,380
‎เขาต้องการอะไร

185
00:22:48,838 --> 00:22:51,713
‎เขาอยากรู้ว่าจริงๆ แล้ว
‎เกิดอะไรขึ้นในปี 1986 กันแน่

186
00:22:51,796 --> 00:22:53,671
‎เพราะว่าฉันเป็นคนสุดท้าย

187
00:22:54,130 --> 00:22:55,921
‎ที่เห็นน้องชายเขาตอนยังมีชีวิตอยู่

188
00:23:02,380 --> 00:23:03,630
‎สามีของคุณ

189
00:23:05,088 --> 00:23:06,546
‎อาศัยอยู่ในวินเดนนานแค่ไหนแล้ว

190
00:23:08,838 --> 00:23:12,255
‎ก็ตั้งแต่ปี 1986 ค่ะ ถามทำไมเหรอคะ

191
00:23:12,338 --> 00:23:14,588
‎ทำไมเขาถึงใช้นามสกุลของคุณ

192
00:23:16,588 --> 00:23:20,296
‎- แล้วมันเกี่ยวอะไรกันคะ
‎- ถ้าเราสอบปากคำเสร็จแล้ว...

193
00:23:24,713 --> 00:23:26,630
‎ยังมีเรื่องอื่นอีก

194
00:23:29,171 --> 00:23:30,588
‎ใช่ไหม

195
00:23:36,255 --> 00:23:38,546
‎ปีที่แล้วมีคนแปลกหน้าคนหนึ่ง
‎มาที่โรงแรมค่ะ

196
00:23:39,755 --> 00:23:41,296
‎ของพวกนั้นคือของของเขา

197
00:23:49,338 --> 00:23:50,838
‎เขาต้องการห้อง

198
00:23:52,755 --> 00:23:54,796
‎เขาดูเหมือนคนเร่ร่อน

199
00:23:56,046 --> 00:23:57,505
‎เขาจ่ายด้วยเงินสด

200
00:23:58,171 --> 00:23:59,255
‎(มิคเคลอยู่เมื่อไหร่)

201
00:23:59,338 --> 00:24:02,130
‎หลังผ่านไปสองสามวันเขาก็ออกไป
‎แต่เขาอยากเก็บห้องนั้นไว้

202
00:24:04,630 --> 00:24:05,755
‎แล้วเขาก็ไม่กลับมาอีกเลย

203
00:24:07,380 --> 00:24:10,046
‎กระดาษพวกนี้ติดอยู่เต็มผนังห้องเขา

204
00:24:13,713 --> 00:24:17,296
‎ตอนจะออกไป
‎เขาขอให้ฉันช่วยส่งพัสดุให้

205
00:24:18,213 --> 00:24:19,880
‎ส่งถึงใครครับ

206
00:24:20,796 --> 00:24:22,213
‎โยนาส คาห์นวัลด์

207
00:24:24,463 --> 00:24:25,796
‎ทำไมคุณถึงไม่แจ้งทางตำรวจ

208
00:24:38,213 --> 00:24:41,713
‎ฉันต้องไปแล้ว เอลิซาเบธ
‎มีเรียนว่ายน้ำน่ะ ฉันลืมสนิทเลย

209
00:24:43,213 --> 00:24:46,421
‎ขอโทษที คุณนั่งแท็กซี่ไปก็แล้วกันนะ

210
00:24:57,630 --> 00:24:59,130
‎เอาล่ะ...

211
00:25:17,088 --> 00:25:18,380
‎คนแปลกหน้าคนนี้

212
00:25:20,963 --> 00:25:23,005
‎เขารูปร่างหน้าตาเป็นยังไงครับ

213
00:25:50,088 --> 00:25:51,463
‎นี่มันอะไร

214
00:25:56,546 --> 00:25:58,130
‎เรามาทำอะไรกันที่นี่

215
00:25:59,963 --> 00:26:01,546
‎เดินทางจากที่นี่ปลอดภัยกว่า

216
00:26:17,088 --> 00:26:20,380
‎ผมบอกแล้วว่าแม่จะเข้าใจได้ง่ายกว่า
‎ถ้าได้มาเห็นเอง

217
00:26:47,963 --> 00:26:49,213
‎อย่ากลัวไปเลย

218
00:27:40,713 --> 00:27:42,755
‎เธอควรอยู่ที่โรงเรียนไม่ใช่เหรอ

219
00:27:52,588 --> 00:27:54,213
‎ผมรู้จักคุณ

220
00:27:55,380 --> 00:27:56,963
‎ตอนนั้นคุณอยู่ที่โรงพยาบาล

221
00:28:01,338 --> 00:28:02,838
‎ฉันชอบมาที่นี่

222
00:28:03,921 --> 00:28:05,380
‎สถานที่พิเศษ

223
00:28:08,380 --> 00:28:09,380
‎แล้ว...

224
00:28:11,880 --> 00:28:13,588
‎ทำไมเธอถึงไม่ไปโรงเรียน

225
00:28:19,671 --> 00:28:20,713
‎ฉันเข้าใจแล้ว

226
00:28:21,171 --> 00:28:24,005
‎บางครั้งเราก็ไม่รู้หรอก
‎ว่าเราจะไปไหนดี

227
00:28:28,421 --> 00:28:30,130
‎แต่ฉันคงไม่เข้าไปในนั้นหรอกนะ

228
00:28:30,713 --> 00:28:32,838
‎ข้างในนั้นเหมือนเขาวงกต

229
00:28:34,963 --> 00:28:36,713
‎บางคนเข้าไปแล้วก็ไม่เคยกลับออกมาเลย

230
00:28:42,671 --> 00:28:43,963
‎ที่โรงพยาบาล

231
00:28:44,421 --> 00:28:45,921
‎คุณพูดอะไรบางอย่าง

232
00:28:47,088 --> 00:28:52,005
‎เรื่องพระเจ้า แล้วก็เรื่องที่ว่า
‎พระองค์มีแผนการสำหรับมนุษย์ทุกคน

233
00:28:53,130 --> 00:28:55,713
‎แต่ถ้าเกิดพระเจ้าไม่รู้ว่า
‎พระองค์กำลังทำอะไรอยู่ล่ะ

234
00:28:56,421 --> 00:28:59,338
‎ถ้าแผนมันผิดพลาด
‎หรือถ้าพระเจ้าคิดผิดล่ะครับ

235
00:29:01,213 --> 00:29:02,796
‎พระเจ้าไม่ทรงทำพลาดหรอก

236
00:29:06,880 --> 00:29:10,588
‎บางครั้งเราก็ต้องมีศรัทธามากกว่านี้
‎ว่าทุกอย่างจะกลับมาปกติดีอีกครั้ง

237
00:29:33,421 --> 00:29:35,880
‎ผมอยากทำแบบนี้มาตั้งนานแล้ว

238
00:29:36,588 --> 00:29:38,130
‎แวะมาน่ะ

239
00:29:39,630 --> 00:29:42,880
‎ตอนนี้ผมเกษียณแล้ว ก็เลยมีเวลา

240
00:29:51,630 --> 00:29:52,755
‎ผม...

241
00:29:58,421 --> 00:30:00,296
‎การหายตัวไปของมัดส์

242
00:30:01,588 --> 00:30:03,380
‎ผมหยุดคิดถึงเรื่องนั้นไม่ได้เลย

243
00:30:04,380 --> 00:30:06,213
‎ในวันนั้น

244
00:30:07,463 --> 00:30:10,213
‎คุณต้องเข้ากะที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์

245
00:30:11,255 --> 00:30:16,630
‎คุณบอกว่าคุณขับรถกลับบ้าน
‎ไปทางถนนใหญ่ แต่นั่นมันทางอ้อมนี่

246
00:30:18,671 --> 00:30:21,296
‎ทำไมคุณถึงไม่ขับผ่านป่า

247
00:30:24,171 --> 00:30:27,005
‎เขา เขาบอกว่า...

248
00:30:28,130 --> 00:30:30,338
‎เขาสามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้

249
00:30:30,421 --> 00:30:33,421
‎เขาสามารถเปลี่ยนอดีตและอนาคต

250
00:30:34,005 --> 00:30:35,588
‎ใครบอกกัน

251
00:30:36,338 --> 00:30:38,171
‎ชายที่ถือหิน

252
00:30:38,838 --> 00:30:43,171
‎แต่นั่นมันเมื่อ 30 ปีก่อน
‎เรื่องนั้นเกี่ยวอะไรกับมัดส์ล่ะ

253
00:30:43,838 --> 00:30:46,338
‎แต่ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้
‎ใครก็ทำไม่ได้ทั้งนั้น

254
00:30:47,296 --> 00:30:49,046
‎แม้แต่ปีศาจสีขาวก็ทำไม่ได้

255
00:30:50,338 --> 00:30:51,838
‎ปีศาจสีขาวเหรอ

256
00:30:52,796 --> 00:30:56,380
‎คุณเคยพูดแบบนั้นมาก่อนนี่
‎สมัยที่ยังเด็กๆ

257
00:31:04,171 --> 00:31:05,880
‎ติ๊กต่อก

258
00:31:06,463 --> 00:31:07,796
‎ติ๊กต่อก

259
00:31:09,671 --> 00:31:11,088
‎ติ๊กต่อก

260
00:31:11,171 --> 00:31:15,046
‎ฉันอยากให้เธอเชื่อในความคิด
‎ที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวเธอ

261
00:31:15,421 --> 00:31:17,171
‎ใหญ่กว่าเราทุกคน

262
00:31:21,505 --> 00:31:22,713
‎นั่นอะไรน่ะ

263
00:31:24,046 --> 00:31:26,380
‎นี่คือการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
‎ของมนุษยชาติ

264
00:31:27,088 --> 00:31:29,213
‎และความหายนะของมนุษยชาติด้วย

265
00:31:30,130 --> 00:31:32,338
‎มันทำให้เราเดินทางข้ามเวลาได้

266
00:31:33,796 --> 00:31:35,838
‎กลับไปเมื่อ 33 ปีที่แล้ว

267
00:31:37,338 --> 00:31:39,213
‎ไปยัง 33 ปีข้างหน้า

268
00:31:40,463 --> 00:31:44,921
‎และมันจะต้องใช้เวลา 33 ปีพอดิบพอดี
‎วัฏจักรถึงจะสมบูรณ์อีกครั้ง

269
00:31:45,005 --> 00:31:48,130
‎จนกว่าเธอจะยืนอยู่
‎ในจุดที่ฉันยืนตอนนี้

270
00:31:48,213 --> 00:31:51,088
‎แล้วยอมรับบทบาทของตัวเอง
‎ในการเริงระบำที่ไม่มีวันสิ้นสุดนี้

271
00:31:52,088 --> 00:31:53,880
‎รวมถึงยอมรับทุกการเสียสละที่จำเป็น

272
00:31:55,338 --> 00:31:57,255
‎ในอีกห้าวัน ทุกอย่างจะเริ่มต้นใหม่

273
00:31:58,713 --> 00:32:00,171
‎เธอต้องหยุดอดัม

274
00:32:02,963 --> 00:32:04,296
‎ใครคืออดัม

275
00:32:05,963 --> 00:32:07,921
‎เธอยังไม่เข้าใจหรอก

276
00:32:11,255 --> 00:32:12,755
‎แต่อีกไม่นานเธอก็จะเข้าใจ

277
00:32:18,338 --> 00:32:21,880
‎จนกว่าจะถึงตอนนั้น ทุกอย่าง
‎จะเกิดขึ้นอย่างที่เคยเกิดมาตลอด

278
00:32:23,963 --> 00:32:25,630
‎อย่างที่มันต้องเกิด

279
00:32:30,963 --> 00:32:34,838
‎สุดท้ายแล้ว ชีวิตก็เป็นแค่
‎การรวมกันของโอกาสที่หลุดลอยไป

280
00:32:36,671 --> 00:32:39,255
‎เธอมีเวลากับเรกีนาอีกไม่มากแล้วนะ

281
00:32:41,421 --> 00:32:43,213
‎แต่ถ้าทุกอย่างถูกต้อง

282
00:32:46,755 --> 00:32:48,171
‎เรกีนาจะมีชีวิตต่อไป

283
00:34:00,546 --> 00:34:03,630
‎(การเดินทางข้ามเวลา
‎ฮา.เก. ทันน์เฮาส์)

284
00:34:10,088 --> 00:34:11,296
‎ชาร์ล็อตเทอ

285
00:34:13,546 --> 00:34:14,755
‎ชาร์ล็อตเทอ

286
00:34:16,421 --> 00:34:20,255
‎- ทุกอย่างโอเคหรือเปล่า
‎- ปีที่แล้วตอนที่พวกเด็กๆ หายตัวไป

287
00:34:21,505 --> 00:34:23,671
‎มีผู้ชายคนหนึ่ง
‎อยู่ที่โรงแรมของเรกีนา

288
00:34:23,755 --> 00:34:25,963
‎เขามีรูปวาดอยู่ด้วย

289
00:34:26,046 --> 00:34:27,338
‎สำเนาน่ะ

290
00:34:27,963 --> 00:34:29,713
‎รูปวาดแบบไหน

291
00:34:29,796 --> 00:34:31,921
‎รูปพวกนั้นมาจากหนังสือ

292
00:34:32,005 --> 00:34:35,255
‎หนังสือที่คุณตาฉันเป็นคนเขียน
‎"การเดินทางข้ามเวลา"

293
00:34:36,421 --> 00:34:39,588
‎- ทุกคนพูดตลอดว่าท่านเพี้ยน
‎- คุณอยู่ไหน

294
00:34:39,671 --> 00:34:42,171
‎แต่ท่านรู้อยู่แล้วว่า
‎ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง

295
00:34:43,380 --> 00:34:45,296
‎ทำไมท่านถึงมีรูปนั้น

296
00:34:50,463 --> 00:34:54,338
‎ทำไมท่านไม่เคยบอกฉันเลย
‎ว่าพ่อแม่จริงๆ ของฉันคือใคร

297
00:35:20,463 --> 00:35:21,796
‎นายก็รู้กฎดี

298
00:35:29,005 --> 00:35:30,921
‎คิดว่ากฎพวกนั้นใช้กับนายไม่ได้เหรอ

299
00:35:34,880 --> 00:35:36,213
‎ทำไมคุณถึงโกหกพวกเขา

300
00:35:36,880 --> 00:35:39,255
‎ทำไมคุณถึงไม่บอกพวกเขา
‎ว่ามีอะไรอยู่ในเขตมรณะ

301
00:35:47,380 --> 00:35:50,796
‎อีกห้าวัน ในเวลาของผม
‎ทุกคนจะตายกันหมด

302
00:35:51,338 --> 00:35:52,963
‎ผมต้องหยุดมัน

303
00:35:55,005 --> 00:35:56,630
‎ไม่มีคำพยากรณ์อะไรทั้งนั้น

304
00:35:57,505 --> 00:35:59,630
‎ทางเชื่อมจะไม่มีวันเปิด

305
00:36:00,213 --> 00:36:03,005
‎สวรรค์ของพวกคุณไม่มีอยู่จริง

306
00:36:03,880 --> 00:36:05,755
‎แต่ข้างหลังกำแพงนั่น...

307
00:36:41,130 --> 00:36:42,421
‎(เด็กชายจากวินเดนหายตัวไป)

308
00:36:42,505 --> 00:36:44,546
‎ฮัลโหล เอกอนพูดนะ

309
00:36:45,713 --> 00:36:46,588
‎ใช่

310
00:36:46,671 --> 00:36:48,421
‎(รายงานผู้สูญหาย: มัดส์ นีลเซน)

311
00:36:48,505 --> 00:36:50,338
‎ฟังนะ เราจับกุมชายคนหนึ่งในปี 1953

312
00:36:50,421 --> 00:36:52,005
‎(คดีมัดส์ นีลเซน ตำรวจมืดแปดด้าน)

313
00:36:52,088 --> 00:36:53,463
‎(เกิดอะไรกับเขาหลังปี 1953)

314
00:36:53,546 --> 00:36:56,463
‎เขาฆ่าเด็กไปสองคน
‎และลักพาตัวเฮลเกอ ดอพเพลอร์

315
00:36:56,546 --> 00:36:58,005
‎(ไม่พบผลลัพธ์)

316
00:36:59,171 --> 00:37:02,296
‎ผมอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา

317
00:37:04,130 --> 00:37:05,713
‎ครับ ผมจะถือสายรอ

318
00:37:07,463 --> 00:37:11,880
‎(ชายคนนี้เป็นฆาตกรฆ่าเด็กหรือเปล่า)

319
00:37:11,963 --> 00:37:13,380
‎ครับ

320
00:37:14,755 --> 00:37:16,421
‎ครับ นั่นแหละใช่เลย

321
00:37:19,005 --> 00:37:20,838
‎อะไรนะครับ เขายังอยู่ที่นี่เหรอ

322
00:37:22,546 --> 00:37:23,671
‎ที่ไหนครับ

323
00:37:48,630 --> 00:37:51,588
‎- คะ
‎- ผมสารวัตรทีเดอมันน์

324
00:37:52,505 --> 00:37:54,546
‎อยากจะขอคุย
‎กับผู้ป่วยคนหนึ่งหน่อยครับ

325
00:37:58,463 --> 00:38:00,588
‎ไม่มีคนแจ้งเหรอครับว่าผมจะมา

326
00:38:01,588 --> 00:38:03,130
‎เท่าที่ฉันรู้ก็ไม่นะคะ

327
00:38:04,588 --> 00:38:05,755
‎คือว่า

328
00:38:07,255 --> 00:38:08,838
‎แฟ้มหมายเลข...

329
00:38:09,630 --> 00:38:11,213
‎เค 53

330
00:38:13,588 --> 00:38:16,296
‎เขาคงจะอยู่ที่นี่ได้สัก 34 ปีแล้ว

331
00:38:18,546 --> 00:38:19,671
‎สารวัตรเหรอ

332
00:38:22,171 --> 00:38:23,713
‎ที่นี่เราเรียกเขาแบบนั้นกันค่ะ

333
00:38:23,796 --> 00:38:26,755
‎เขานิสัยดี อยู่ที่นี่มานาน
‎กว่าพนักงานส่วนใหญ่ซะอีก

334
00:38:26,838 --> 00:38:28,880
‎แทบจะเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ไปแล้ว

335
00:38:29,963 --> 00:38:33,255
‎- เขาคงดีใจที่มีคนมาเยี่ยม
‎- นี่เขา...

336
00:38:34,380 --> 00:38:36,546
‎เขาได้วันปล่อยตัวชั่วคราวไหมครับ

337
00:38:36,630 --> 00:38:38,380
‎ไม่ได้หรอกค่ะ เขาอยู่ในวอร์ดปิด

338
00:38:53,005 --> 00:38:55,588
‎ผู้ชายที่อยู่ตรงโน้นค่ะ
‎คนผมสีขาวยาวๆ

339
00:38:56,588 --> 00:38:57,671
‎ขอบคุณครับ

340
00:39:17,463 --> 00:39:19,338
‎ขอโทษทีนะ

341
00:39:21,463 --> 00:39:24,380
‎นายอาจจะจำฉันไม่ได้แล้ว

342
00:39:26,421 --> 00:39:28,588
‎ฉันชื่อเอกอน ทีเดอมันน์

343
00:39:29,296 --> 00:39:32,171
‎ฉันจับกุมนายเมื่อ 34 ปีที่แล้ว

344
00:39:38,880 --> 00:39:40,713
‎เอกอน ทีเดอมันน์

345
00:39:47,046 --> 00:39:49,338
‎ฉันจะลืมนายลงได้ยังไง

346
00:39:53,213 --> 00:39:54,296
‎ฉัน...

347
00:39:55,630 --> 00:39:56,880
‎ฉันอยาก...

348
00:39:58,796 --> 00:40:00,463
‎อยากถามอะไรหน่อย

349
00:40:09,630 --> 00:40:15,005
‎เป้าหมายเดียวของฉันคือการเอา
‎ชีวิตมากมาย ยิ่งมาก ฉันยิ่งรู้สึกดี

350
00:40:16,380 --> 00:40:18,046
‎ฉันเคยได้ยินคำพูดนี้

351
00:40:19,088 --> 00:40:21,130
‎นายเคยพูดแบบนั้นมาก่อน

352
00:40:22,380 --> 00:40:24,130
‎มันหมายความว่ายังไง

353
00:40:25,463 --> 00:40:29,046
‎หมายความว่าคนโง่เง่าอย่างนาย
‎ยังคงไม่เข้าใจอะไรเลย

354
00:40:31,296 --> 00:40:35,171
‎แต่ตอนนี้นายต้องรีบแล้วล่ะ
‎นายเหลือเวลาไม่มากแล้วนี่

355
00:40:36,088 --> 00:40:37,838
‎ฉันรู้ว่านายจะตายเมื่อไหร่

356
00:40:38,796 --> 00:40:40,380
‎มันเขียนอยู่ในกระดาษ

357
00:40:43,921 --> 00:40:45,213
‎ฉันไม่เข้าใจ

358
00:40:45,796 --> 00:40:47,755
‎แหงล่ะ นายไม่เข้าใจหรอก

359
00:40:48,796 --> 00:40:51,421
‎แต่บางทีมันอาจจะเป็น
‎โชคชะตาของนายด้วยก็ได้นะ

360
00:40:51,505 --> 00:40:54,838
‎ที่ต้องตายแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว
‎เหมือนตอนที่เกิดมา

361
00:40:59,421 --> 00:41:01,505
‎ใครทำอะไรไว้ก็ได้อย่างนั้นแหละ

362
00:41:20,963 --> 00:41:22,671
‎เธอหายไปไหนมา

363
00:41:25,963 --> 00:41:27,921
‎ฉันเป็นห่วงแทบแย่

364
00:41:32,338 --> 00:41:35,171
‎ฉันโทรไปที่โรงเรียน
‎พวกเขาบอกว่าเธอไม่ได้ไปเลย

365
00:41:38,213 --> 00:41:39,796
‎มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า

366
00:41:47,796 --> 00:41:49,213
‎รู้อะไรไหมจ๊ะ

367
00:41:51,505 --> 00:41:54,921
‎มันก็มีบางวัน
‎ที่เราลืมๆ มันไปเสียจะดีที่สุด

368
00:41:57,380 --> 00:41:58,546
‎แต่ว่า...

369
00:42:01,796 --> 00:42:05,005
‎ไม่มีอาหารจานไหนที่กินแล้วจะสุขใจ
‎ไปกว่า "โทสต์ฮาวาย" อีกแล้ว

370
00:42:06,463 --> 00:42:08,838
‎ที่บ้านฉันกินเมนูนี้กันตลอด
‎ตอนที่ฉันยังเด็กๆ

371
00:42:08,921 --> 00:42:10,755
‎ใส่มาราสชิโนเชอร์รี่สองลูก

372
00:42:10,838 --> 00:42:12,421
‎แล้วพ่อฉันก็เคยเต้น

373
00:42:12,505 --> 00:42:13,838
‎เหมือนเอลวิส

374
00:42:14,630 --> 00:42:15,838
‎(สับปะรด)

375
00:42:15,921 --> 00:42:17,713
‎คุณเชื่อในพระเจ้าไหม

376
00:42:25,213 --> 00:42:27,546
‎คุณเชื่อว่าพระองค์
‎มีแผนการสำหรับเราหรือเปล่า

377
00:42:34,046 --> 00:42:36,713
‎ฉันเชื่อนะ ว่าพระองค์มี

378
00:42:39,213 --> 00:42:42,255
‎ยกตัวอย่างเช่น
‎ฉันเชื่อว่าพระองค์ทำให้เธอ

379
00:42:42,338 --> 00:42:44,130
‎มาหาฉันจนได้

380
00:42:45,755 --> 00:42:48,380
‎แล้วก็เชื่อว่าแผนการ
‎ที่พระองค์มีให้ฉันก็คือ

381
00:42:48,463 --> 00:42:50,213
‎ให้ฉันอยู่เคียงข้างเธอ

382
00:42:55,421 --> 00:42:57,755
‎มาทำ "โทสต์ฮาวาย" กัน โอเคไหมจ๊ะ

383
00:42:58,713 --> 00:43:00,088
‎อยากช่วยฉันทำไหม

384
00:44:18,088 --> 00:44:20,005
‎ทำไมเธอถึงไม่ฆ่านาย

385
00:44:23,713 --> 00:44:25,130
‎จริงๆ แล้วนายเป็นใครกันแน่

386
00:44:27,838 --> 00:44:29,296
‎นายเป็นใคร

387
00:44:53,921 --> 00:44:55,630
‎ฉันอยากให้นายพาฉันไปดู

388
00:44:59,463 --> 00:45:01,463
‎สิ่งที่อยู่ในเขตมรณะจริงๆ น่ะ

389
00:46:40,380 --> 00:46:42,338
‎(ชายคนนี้เป็นฆาตกรฆ่าเด็กหรือเปล่า)

390
00:48:58,296 --> 00:49:01,963
‎(เราสร้างเพื่อความสุข
‎ของครอบครัวคุณ)

391
00:49:36,630 --> 00:49:38,255
‎นั่นคืออะไรน่ะ

392
00:49:39,088 --> 00:49:40,796
‎หล่อนบอกว่ามันคือประตู

393
00:49:41,588 --> 00:49:42,588
‎ใครบอก

394
00:49:43,505 --> 00:49:45,630
‎ฉันมีเทปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง
‎พูดถึงเรื่องพวกนี้

395
00:49:46,296 --> 00:49:48,046
‎ชื่อของหล่อนคือเคลาเดีย ทีเดอมันน์

396
00:49:48,130 --> 00:49:51,880
‎ฉันรู้ว่ามันฟังดูไม่เข้าท่า
‎แต่มันอาจเป็นทางกลับบ้านทางเดียว

397
00:49:54,213 --> 00:49:55,838
‎ฉันก็ไม่รู้ว่ามันจะได้ผลไหม

398
00:50:20,505 --> 00:50:22,171
‎นายจะเข้าไปในนั้นเหรอ

399
00:50:26,046 --> 00:50:28,255
‎มันไม่สำคัญหรอกว่า
‎ฉันจะตายข้างในหรือข้างนอกนี่

400
00:50:56,755 --> 00:50:58,046
‎โยนาส

401
00:51:13,338 --> 00:51:17,755
‎คำบรรยายโดย: ณัฐนิช ศรีไพศาลเจริญ