1
00:00:01,918 --> 00:00:03,503
หลังได้รับคําขอให้ช่วย

2
00:00:03,586 --> 00:00:06,381
ฮีโร่อันดับหนึ่งของอเมริกาก็มาเยือนญี่ปุ่น

3
00:00:06,464 --> 00:00:08,008
สตาร์แอนด์สไตรป์

4
00:00:08,091 --> 00:00:11,636
ชิงาราคิ โทมุระจู่โจมเธออย่างไม่รอช้า

5
00:00:13,263 --> 00:00:15,974
สตาร์ใช้อัตลักษณ์ออกกฎบังคับธรรมชาติได้

6
00:00:16,057 --> 00:00:17,225
มีชื่อว่านิวออเดอร์

7
00:00:17,308 --> 00:00:18,977
เธอต้อนชิงาราคิจนมุม

8
00:00:19,936 --> 00:00:22,605
แต่ชิงาราคิเฉือนคมชนะเธอไปได้

9
00:00:23,732 --> 00:00:25,150
ต่อมาภายหลังถึงได้รู้ว่า

10
00:00:25,233 --> 00:00:26,693
สตาร์ใช้ช่วงวินาทีสุดท้าย

11
00:00:27,485 --> 00:00:28,611
ก่อนจบชีวิต

12
00:00:28,695 --> 00:00:32,115
สร้างความเสียหาย
ให้อัตลักษณ์ของชิงาราคิอย่างยับเยิน

13
00:00:33,575 --> 00:00:35,118
{\an8}ชิงาราคิคงเคลื่อนไหวไม่ได้

14
00:00:35,201 --> 00:00:36,995
อีกอย่างน้อยหนึ่งอาทิตย์

15
00:00:37,078 --> 00:00:40,957
สตาร์แอนด์สไตรป์ได้ซื้อเวลาไว้ให้พวกเรา

16
00:00:41,833 --> 00:00:43,168
เพื่อปกป้องตัวเอง

17
00:00:43,251 --> 00:00:45,795
และปกป้องทุกอย่างที่รักเอาไว้

18
00:00:46,379 --> 00:00:50,383
ฉันอยากให้ทุกคนใช้เวลานี้เพิ่มพลังความสามารถ

19
00:00:53,094 --> 00:00:56,931
{\an8}(แต่งโดยโฮริโคชิ โคเฮย์)

20
00:02:32,944 --> 00:02:35,947
ไม่เป็นไร อีกร่างของฉัน

21
00:02:36,614 --> 00:02:37,615
ไม่ต้องห่วง

22
00:02:38,491 --> 00:02:41,953
ข้างในตัวนายกําลังต่อสู้กัน ทําให้นายเสียศูนย์

23
00:02:42,787 --> 00:02:46,666
ให้เวลาสักหน่อย เดี๋ยวก็กลับมาใช้อัตลักษณ์ได้

24
00:02:47,375 --> 00:02:51,087
ฉันจะฆ่าพวกมัน ฆ่ามันให้หมด

25
00:02:51,170 --> 00:02:52,171
ฉันเกลียดมัน

26
00:02:53,172 --> 00:02:57,135
ตราบใดที่มีคนจําหน้าออลไมต์ได้แม้แต่คนเดียว

27
00:02:57,218 --> 00:02:59,470
ความโกรธเกรี้ยวนี้จะไม่หายไป

28
00:03:00,054 --> 00:03:02,807
จิตของเรากําลังผสานกัน

29
00:03:03,391 --> 00:03:04,934
ฉันรับรู้ได้

30
00:03:05,643 --> 00:03:07,770
อารมณ์โกรธเดือดดาลของเขา

31
00:03:07,854 --> 00:03:11,524
ฉันรับรู้ได้ถึงความเกลียดชังของโทมุระแล้ว

32
00:03:12,525 --> 00:03:13,568
ไม่ต้องห่วง

33
00:03:14,319 --> 00:03:15,612
นายทําได้ดีแล้ว

34
00:03:16,529 --> 00:03:18,740
เราไม่ได้นิวออเดอร์มา

35
00:03:18,823 --> 00:03:22,619
แต่เราได้กําจัดอุปสรรคชิ้นใหญ่มากๆ ไปแล้ว

36
00:03:23,244 --> 00:03:24,913
ตอนนี้ก็ผ่อนคลายได้หน่อย

37
00:03:24,996 --> 00:03:28,708
มัวยึดติดกับแผนเดียวไม่ใช่ความคิดที่ดีหรอก

38
00:03:30,209 --> 00:03:33,546
ฉันรู้ว่านายเตรียมการมาแล้ว
ขอโทษด้วยนะที่ต้องพูดแบบนี้

39
00:03:33,630 --> 00:03:35,298
แต่ตอนนี้อยู่เฉยๆ ก่อนดีกว่า

40
00:03:35,882 --> 00:03:39,886
ไม่มีทาง ผมเหลืออดแล้วนะ
ตอนนี้พ่อก็บินไปโน่นไปนี่อยู่

41
00:03:39,969 --> 00:03:41,304
ผมทนไม่ได้

42
00:03:41,888 --> 00:03:43,514
โทยะ

43
00:03:43,598 --> 00:03:47,185
เราเหมือนกันก็จริง แต่มีข้อแตกต่างหลักหนึ่งข้อ

44
00:03:48,561 --> 00:03:49,479
ฟังนะ

45
00:03:50,396 --> 00:03:54,776
ฉันคิดเส้นทางเอาไว้มากมายล่วงหน้า

46
00:03:54,859 --> 00:03:58,446
เพื่อไปถึงเป้าหมายที่คิดไว้

47
00:03:59,280 --> 00:04:04,077
บอกได้เลยว่าฉันวางแผนเอาไว้หลายทาง

48
00:04:04,160 --> 00:04:07,288
วางไว้ล่วงหน้าเป็นปี หลายสิบปี

49
00:04:07,372 --> 00:04:12,377
และฉันก็เลือกเส้นทางที่ดีที่สุด
เพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย

50
00:04:13,044 --> 00:04:13,878
ถูกต้อง

51
00:04:14,545 --> 00:04:16,256
มีเส้นทางนับไม่ถ้วน

52
00:04:17,840 --> 00:04:20,885
ยังรวมร่างให้สมบูรณ์แบบตอนนี้ไม่ได้

53
00:04:20,969 --> 00:04:25,223
แถมมิโดริยะ อิสึกุก็กลับมาอยู่
ภายใต้การคุ้มกันของโรงเรียนยูเอ

54
00:04:26,057 --> 00:04:28,810
ฉันไม่เหมือนนาย โทยะ

55
00:04:29,352 --> 00:04:31,479
ฉันมีเพื่อนมากมาย

56
00:04:39,320 --> 00:04:40,488
ไปเลย นกน้อย

57
00:04:41,572 --> 00:04:42,782
เสร็จแน่ๆ

58
00:04:42,865 --> 00:04:44,200
หลุมดํา

59
00:04:45,660 --> 00:04:47,245
เข้ามาเลย

60
00:04:49,122 --> 00:04:50,957
ระเบิดแปดแฉก

61
00:04:51,040 --> 00:04:52,583
วายุพันวารี

62
00:04:56,379 --> 00:04:59,215
- สายฟ้าช็อต
- เอาละนะ

63
00:05:01,592 --> 00:05:04,387
เอานี่ไปกิน

64
00:05:06,139 --> 00:05:07,265
อีกครั้ง

65
00:05:07,974 --> 00:05:10,059
- ฟรอปปี้
- อุราวิตี้

66
00:05:10,643 --> 00:05:12,562
- ดาวตก...
- ฟาฟรอตสกีส์

67
00:05:15,523 --> 00:05:16,774
แส้เงาดํา

68
00:05:18,901 --> 00:05:20,111
เอานี่ไปกิน

69
00:05:23,406 --> 00:05:24,490
เสร็จฉันละ

70
00:05:27,535 --> 00:05:29,203
เอานี่ไป

71
00:05:34,375 --> 00:05:38,171
ฉันฝึกสะสมและปล่อยพลังมาจากเอนเดเวอร์

72
00:05:38,254 --> 00:05:40,089
แทนที่จะปล่อยตู้มทีเดียว

73
00:05:40,173 --> 00:05:43,551
ฉันเปลี่ยนเป็นเม็ดเหงื่อ
และทําให้ระเบิดพร้อมๆ กัน

74
00:05:43,634 --> 00:05:45,887
เป็นทักษะใหม่ของฉัน คลัสเตอร์

75
00:05:45,970 --> 00:05:49,849
เทคนิคทั้งหมดของฉันจะทรงพลังขึ้น

76
00:05:49,932 --> 00:05:52,435
แต่ก็ใช้เวลาอบอุ่นร่างกายนานหน่อย

77
00:05:53,269 --> 00:05:54,896
นายใส่เสื้อผ้าหลายชั้นเพราะแบบนี้นี่เอง

78
00:05:54,979 --> 00:05:58,024
อากาศร้อนทําให้ฉันหมดแรง
แต่ฉันก็ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง

79
00:05:58,816 --> 00:05:59,776
โทโดโรกิเอง

80
00:06:00,359 --> 00:06:03,071
ก็ดูต่างไปหน่อยเหมือนกัน

81
00:06:04,030 --> 00:06:06,032
ฉันยังทําไม่ค่อยได้เลย

82
00:06:06,657 --> 00:06:09,786
แต่ก็คิดว่าควบคุมพลังฝั่งซ้าย
ได้พอๆ กับฝั่งขวาแล้ว

83
00:06:10,578 --> 00:06:12,371
ฉันจะไม่ยอมให้ดาบิเผาฉันทั้งเป็น

84
00:06:16,959 --> 00:06:19,754
ตัวฉันประกอบไปด้วยร่างฝั่งซ้ายและฝั่งขวา

85
00:06:24,300 --> 00:06:26,719
ออลไมต์บอกว่านี่จะเป็นศึกตัดสินชะตา

86
00:06:26,803 --> 00:06:27,804
เหรอ

87
00:06:27,887 --> 00:06:31,099
แต่จอมวายร้ายสองคน
กําลังเปราะบางอยู่นี่ ใช่ไหม

88
00:06:31,766 --> 00:06:35,436
กิกันโตมาเคียถูกจับกุมและวางยาสลบอยู่ใช่ไหม

89
00:06:35,520 --> 00:06:38,898
ถ้าเราหาจอมวายร้ายสองคนนั่นเจอ
เราก็จะหยุดทุกอย่างได้ ถูกไหม

90
00:06:38,981 --> 00:06:40,650
มีเหตุผลสามข้อที่นายเข้าใจผิด

91
00:06:40,733 --> 00:06:42,568
หา สามข้อเหรอ

92
00:06:43,152 --> 00:06:45,696
ข้อแรก เราคงหาพวกนั้นไม่เจอหรอก

93
00:06:46,364 --> 00:06:48,116
ตอนนี้เราเจอโกดังเก็บโนมุ

94
00:06:48,199 --> 00:06:51,410
ที่กบดานของชิงาราคิ และอาคารวิจัย

95
00:06:51,953 --> 00:06:57,125
แต่นับตั้งแต่ออลไมต์ชนะ
ก็ยังไม่มีใครตามตัวบอสเจอเลย

96
00:06:57,208 --> 00:06:59,752
เรื่องหลบซ่อนตัว ไม่มีใครสู้มันได้

97
00:07:00,336 --> 00:07:01,796
ไอ้เจ้าบ้านั่น

98
00:07:01,879 --> 00:07:03,005
อย่าพูดคําหยาบสิ

99
00:07:03,631 --> 00:07:04,465
ข้อสอง

100
00:07:05,299 --> 00:07:07,385
ในการต่อสู้ครั้งล่าสุดกับชิงาราคิ

101
00:07:07,468 --> 00:07:09,720
ร่างกายเขายังไม่สมบูรณ์ดี

102
00:07:10,888 --> 00:07:14,016
และถ้าดูจากจํานวนคนของเราที่ลดไปฮวบฮาบ

103
00:07:14,100 --> 00:07:16,769
ฉันว่าตอนนี้อย่างดีเราคงเหลือสักครึ่งหนึ่ง
จากเมื่อก่อน

104
00:07:16,853 --> 00:07:17,687
จริงด้วย

105
00:07:18,563 --> 00:07:19,689
ข้อสาม

106
00:07:20,523 --> 00:07:23,359
พวกนั้นจะเป็นฝ่ายเลือกเอง
ว่าจะเปิดฉากต่อสู้เมื่อไหร่

107
00:07:23,943 --> 00:07:25,486
อัตลักษณ์ค้นหา

108
00:07:25,570 --> 00:07:28,781
ที่ช่วยตรวจจับอัตลักษณ์ต่างๆ จากระยะไกล
ที่เขาช่วงชิงมาจากแร็กดอลล์

109
00:07:29,532 --> 00:07:32,201
ถึงอัตลักษณ์นั้นจะหายไปตอนต่อสู้กับฝั่งอเมริกา

110
00:07:32,785 --> 00:07:34,787
ยังไงการจู่โจมครั้งถัดไปก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

111
00:07:35,371 --> 00:07:38,666
เราถึงต้องรวบรวมกําลังพลให้ได้มากที่สุด

112
00:07:40,626 --> 00:07:42,503
แต่เราเลือกได้ว่าจะเข้าสนามรบแบบไหน

113
00:07:42,587 --> 00:07:46,883
ล่อชิงาราคิออกมาในแบบที่ทําให้เราได้เปรียบ
ฉันจะไปค้นหาด้วย

114
00:07:46,966 --> 00:07:49,260
“เราจะไปค้นหา” ใช่ไหม

115
00:07:51,429 --> 00:07:53,389
ใช่แล้ว มิโดริยะ

116
00:08:02,940 --> 00:08:03,774
ใช่

117
00:08:06,194 --> 00:08:08,613
อ๋อ ฉันเพิ่งนึกได้

118
00:08:08,696 --> 00:08:10,573
ฉันเดินไปรอบๆ ได้ใช่ไหม

119
00:08:10,656 --> 00:08:12,241
ก็ประมาณหนึ่ง

120
00:08:12,325 --> 00:08:14,619
หลังอุรารากะปราศรัยคราวก่อน

121
00:08:14,702 --> 00:08:18,039
ความตึงเครียดระหว่างนักเรียนฮีโร่
กับผู้อพยพก็ลดลง

122
00:08:19,790 --> 00:08:20,708
ท้ายที่สุดแล้ว

123
00:08:21,542 --> 00:08:24,253
ไม่ว่าเราจะต้อนออลฟอร์วันไปให้จนมุม
ได้มากแค่ไหน

124
00:08:25,880 --> 00:08:27,215
เขาก็ยังหัวเราะร่าได้

125
00:08:30,426 --> 00:08:32,595
หลังสิ้นสุดการต่อสู้ที่กุนกะกับจาคุ

126
00:08:33,262 --> 00:08:34,639
ลูกดูซึมๆ ไปนะ

127
00:08:35,640 --> 00:08:37,767
ทุกคนซึมๆ ทั้งนั้นแหละ แต่...

128
00:08:38,684 --> 00:08:40,561
ลูกไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทํา

129
00:08:40,645 --> 00:08:43,147
เขาส่งอีกคําสั่งมาแล้ว

130
00:08:43,689 --> 00:08:45,816
ไม่เป็นไร เข้ารหัสไว้เหมือนทุกครั้ง

131
00:08:45,900 --> 00:08:50,363
ถึงจะถูกดักฟัง ยังไงก็เหมือนข้อความ
ที่พลเมืองส่งหากันตามปกติ

132
00:08:50,446 --> 00:08:53,115
ตรงนี้กล้องวงจรปิดถ่ายเราไว้ไม่ได้ใช่ไหม

133
00:08:53,908 --> 00:08:55,034
ไม่เป็นไร

134
00:08:55,535 --> 00:08:57,870
แม้ว่ามิโดริยะจะกลับมาแล้ว

135
00:08:58,496 --> 00:09:01,874
ลูกก็ไม่ยิ้มอีกเลย ทําให้แม่เป็นห่วงนะ

136
00:09:01,958 --> 00:09:04,293
ก่อนหน้าเหตุการณ์ที่คามิโนะ

137
00:09:04,377 --> 00:09:06,295
ลูกก็ทําตามคําสั่งออลฟอร์วันได้หมดนี่

138
00:09:06,379 --> 00:09:09,215
ลูกต้องทํานะ ไม่งั้นเราก็จะถูกฆ่า

139
00:09:10,132 --> 00:09:11,425
ยูงะ

140
00:09:12,552 --> 00:09:14,387
พอลูกเข้ามาเรียนที่อคาเดเมียได้แล้ว

141
00:09:14,470 --> 00:09:16,806
ก็ทําตามที่เขาสั่งไว้นี่

142
00:09:16,889 --> 00:09:21,310
แม้แต่ตอนเข้าค่ายฝึก
ก็แอบบอกตําแหน่งโดยไม่มีใครสังเกต

143
00:09:22,812 --> 00:09:25,565
จู่ๆ วายร้ายก็บุกมาที่ยูเอสเจ

144
00:09:26,274 --> 00:09:27,858
เหมือนกับที่ค่ายฝึกในป่า

145
00:09:27,942 --> 00:09:29,402
พิกัดนี้เป็นความลับ

146
00:09:29,986 --> 00:09:31,362
แต่วายร้ายก็หาเราเจอ

147
00:09:32,238 --> 00:09:33,155
ไม่จริงน่า

148
00:09:33,656 --> 00:09:38,244
พวกเราไม่ได้อยากทําเลยแม้แต่ครั้งเดียว

149
00:09:38,327 --> 00:09:42,456
แต่ตอนนี้สายเกินจะกลับหลังหันแล้ว

150
00:09:43,332 --> 00:09:45,167
พ่อครับ แม่ครับ

151
00:09:45,960 --> 00:09:48,212
แต่ผม...

152
00:09:49,088 --> 00:09:52,633
ไม่มีทาง ล้อกันเล่นใช่ไหม ไม่อยากจะเชื่อเลย

153
00:09:52,717 --> 00:09:55,428
อาโอยามะเป็น... อาโอยามะ...

154
00:09:56,012 --> 00:10:01,225
เราแค่อยากให้ลูกมีความสุข

155
00:10:01,309 --> 00:10:04,061
ลูกอยากเป็นเหมือนคนอื่นๆ ไหมจ๊ะ ยูงะ

156
00:10:04,145 --> 00:10:05,062
ครับ

157
00:10:05,146 --> 00:10:09,525
การแตกต่างจากคนอื่นมันน่ากลัวนี่นา

158
00:10:10,109 --> 00:10:14,322
ลูกเกิดมาไร้อัตลักษณ์
แต่เราอยากให้ลูกกลมกลืนกับทุกคนได้

159
00:10:15,114 --> 00:10:17,658
และไล่ตามความฝันเหมือนกับคนอื่นๆ

160
00:10:18,659 --> 00:10:20,620
เราแค่ต้องการให้ลูกได้แบบนั้น

161
00:10:23,080 --> 00:10:26,459
ถ้ารู้ว่าจะกลายเป็นแบบนี้
เราคงไม่ตัดสินใจทําแน่ๆ

162
00:10:26,542 --> 00:10:31,213
เราคงไม่มีวันขอให้ออลฟอร์วัน
มอบอัตลักษณ์ให้ลูกแน่นอน

163
00:10:31,297 --> 00:10:33,299
แต่ตอนนี้

164
00:10:34,467 --> 00:10:36,927
เราทําข้อตกลงกับเขาไปแล้ว

165
00:10:37,011 --> 00:10:39,388
เราไม่มีทางหนีออลฟอร์วันได้

166
00:10:42,058 --> 00:10:42,892
ใครสักคน

167
00:10:42,975 --> 00:10:44,143
ฉันต้องไปเรียกอาจารย์

168
00:10:45,770 --> 00:10:48,022
ที่ผ่านมาทั้งยากทั้งทรมาน

169
00:10:48,981 --> 00:10:52,360
ผมทําส่วนของผมเต็มที่ไม่ให้มีคนสงสัย

170
00:10:53,069 --> 00:10:55,154
ผมรู้สึกผิดสุดๆ

171
00:10:56,614 --> 00:10:58,866
เลยต้องปั้นหน้ากล้าหาญ

172
00:11:00,785 --> 00:11:02,995
ตอนที่ออลฟอร์วันถูกจับที่คามิโนะ

173
00:11:04,121 --> 00:11:07,750
ผมเกิดเห็นแก่ตัวและเข้าใจผิดไป

174
00:11:08,668 --> 00:11:10,753
ว่าในที่สุดจะได้อยู่กับทุกๆ คนสักที

175
00:11:11,337 --> 00:11:14,507
ยูงะ ให้อภัยพ่อกับแม่ด้วยนะ

176
00:11:14,590 --> 00:11:16,634
ให้อภัยเราทีที่โง่แบบนี้

177
00:11:16,717 --> 00:11:17,802
ผม...

178
00:11:17,885 --> 00:11:19,804
อยากจะปกป้องพ่อกับแม่ครับ

179
00:11:20,721 --> 00:11:22,431
ผมไม่อยากให้พ่อแม่ตาย

180
00:11:23,349 --> 00:11:24,558
ยูงะ

181
00:11:24,642 --> 00:11:28,396
ขอร้องละ ช่วยพวกเราด้วยนะ

182
00:11:28,479 --> 00:11:29,688
ยูงะ

183
00:11:39,740 --> 00:11:41,826
เอ่อ ผม...

184
00:11:42,535 --> 00:11:43,661
รู้มาจากคุณฮางาคุเระ

185
00:11:44,370 --> 00:11:46,455
เรื่องคนทรยศ

186
00:11:47,456 --> 00:11:51,043
พูดเรื่องอะไรของเธอจ๊ะ
ฉันว่าคงเป็นเรื่องเข้าใจผิดเฉยๆ

187
00:11:52,670 --> 00:11:54,171
มิโดริยะ

188
00:11:55,381 --> 00:11:56,674
มิโดริยะ

189
00:11:57,925 --> 00:11:58,801
ในตอนนั้น

190
00:11:59,677 --> 00:12:01,971
ฉันเป็นคนเดียวที่พูดอะไรไม่ได้

191
00:12:03,389 --> 00:12:07,184
ตอนที่คนอื่นๆ มีอะไรพูดถึงนาย

192
00:12:08,185 --> 00:12:11,272
ตอนที่ทุกคนดิ้นรนทุกทางเพื่อช่วยนาย

193
00:12:12,440 --> 00:12:15,484
ในตอนนั้นมีแค่ฉันที่ไม่...

194
00:12:17,111 --> 00:12:18,779
อาโอยามะ ฉัน...

195
00:12:19,363 --> 00:12:20,739
หยุดได้แล้ว

196
00:12:21,282 --> 00:12:22,575
พลังของฉัน

197
00:12:23,159 --> 00:12:27,121
เป็นพลังพิเศษที่ได้รับมาจากออลไมต์

198
00:12:27,705 --> 00:12:28,539
นาย...

199
00:12:29,290 --> 00:12:32,293
ฉันอยากจะทัดเทียมนายเสมอ

200
00:12:32,877 --> 00:12:34,170
นาย...

201
00:12:34,253 --> 00:12:35,546
ฉัน...

202
00:12:36,255 --> 00:12:39,258
สังเกตเห็นว่านายดูเศร้าๆ

203
00:12:40,301 --> 00:12:43,596
ฉันเลยเป็นห่วง
ฉันออกมาตามหานายเพราะแบบนั้นแหละ

204
00:12:46,182 --> 00:12:47,183
ใช่

205
00:12:48,642 --> 00:12:49,894
ทั้งหมดคือฉันคนเดียว

206
00:12:54,398 --> 00:12:56,734
ที่ยูเอสเจและที่ค่ายฝึก...

207
00:12:56,817 --> 00:12:57,693
ยูงะ

208
00:12:58,277 --> 00:13:00,112
ฉันเป็นคนพาวายร้ายมาหาเราเอง

209
00:13:01,489 --> 00:13:04,033
มิโดริยะ ฉัน...

210
00:13:05,367 --> 00:13:07,161
เป็นวายร้ายที่ไร้ประโยชน์

211
00:13:09,538 --> 00:13:11,916
{\an8}(อาโอยามะ ยูงะ)

212
00:13:13,834 --> 00:13:15,920
{\an8}(มิโดริยะ อิสึกุ)

213
00:13:20,424 --> 00:13:24,678
ฉันมีเพื่อนมากมาย ผิดกับนาย โทยะ

214
00:13:24,762 --> 00:13:25,971
เพื่อนงั้นเหรอ

215
00:13:26,722 --> 00:13:30,351
ถ้าสุดท้ายความแตกว่าหนึ่งในนั้น
เป็นเพื่อนคุณจะไม่แย่เหรอ

216
00:13:30,434 --> 00:13:31,685
ไม่สักนิด

217
00:13:32,478 --> 00:13:35,814
ถ้าไฟแช็กจากร้านร้อยเยนพัง

218
00:13:35,898 --> 00:13:36,941
นายจะทํายังไง

219
00:13:38,108 --> 00:13:40,569
ฉันดีใจที่ได้เห็นเพื่อนประสบความสําเร็จ

220
00:13:40,653 --> 00:13:44,657
ถ้าพวกมันล้มเหลว ฉันก็ผิดหวังนิดหน่อย

221
00:13:44,740 --> 00:13:47,451
แต่ก็คงแค่เปลี่ยนไปใช้เส้นทางอื่น

222
00:13:48,536 --> 00:13:51,747
พวกมันเป็นแค่เครื่องมือที่ใช้แล้วทิ้งเฉยๆ

223
00:13:52,373 --> 00:13:57,211
ถ้าทําอะไรน่าตื่นเต้นได้ แบบนั้นค่อยฉลอง

224
00:13:57,294 --> 00:13:58,921
- ยูงะ
- หนีเร็ว

225
00:13:59,004 --> 00:14:00,130
เดี๋ยวก่อน

226
00:14:01,674 --> 00:14:03,300
ทั้งพ่อกับแม่

227
00:14:03,384 --> 00:14:06,136
ต่างเศร้าใจที่ฉันไร้อัตลักษณ์

228
00:14:06,929 --> 00:14:09,890
พวกท่านเกิดในครอบครัวร่ํารวย

229
00:14:09,974 --> 00:14:12,851
ใช้ชีวิตอย่างหรูหรา ไม่เคยขาดอะไรเลย

230
00:14:13,561 --> 00:14:15,604
ฉันถึงได้คิดว่า

231
00:14:15,688 --> 00:14:18,857
การที่ฉันต่างจากคนอื่น
ทําให้พวกท่านร้อนใจมากกว่าตัวฉันเอง

232
00:14:19,525 --> 00:14:20,359
นี่คือเหตุผล

233
00:14:21,151 --> 00:14:23,028
ที่พวกท่านพยายามทําทุกทาง

234
00:14:23,737 --> 00:14:25,656
เพื่อให้ฉันได้มีความสุข

235
00:14:26,365 --> 00:14:28,909
เลยทําตามข่าวลือว่ามีคนคนหนึ่ง

236
00:14:29,410 --> 00:14:31,161
ถ่ายทอดอัตลักษณ์ให้คนอื่นได้

237
00:14:34,164 --> 00:14:37,793
อัตลักษณ์ที่ฉันได้รับ
ต่อต้านร่างกายของฉัน มันยากมากเลย

238
00:14:37,877 --> 00:14:39,420
(เซอร์ไพรส์)

239
00:14:40,212 --> 00:14:43,173
แต่พ่อกับแม่เผชิญความยากลําบากมามาก

240
00:14:43,257 --> 00:14:45,217
เพื่อเลี้ยงฉันมา

241
00:14:46,427 --> 00:14:48,804
การแตกต่างจากคนอื่นมันน่ากลัว

242
00:14:49,680 --> 00:14:52,433
ทีแรกฝันของฉันคือเข้ากับคนอื่นให้ได้

243
00:14:53,183 --> 00:14:56,270
แต่ในไม่ช้าก็กลายเป็นการปกป้องพ่อกับแม่
แบบเดียวกับที่ท่านปกป้องฉัน

244
00:14:58,439 --> 00:15:01,692
มีข่าวว่าออลไมต์จะมาเป็นอาจารย์

245
00:15:01,775 --> 00:15:03,819
ไปสมัครเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมปลายยูเอ

246
00:15:03,903 --> 00:15:05,321
ช่วยเหลือคนอื่นๆ

247
00:15:06,071 --> 00:15:09,491
บอกมาว่าตอนไหนจะแยกห้องไปเรียนเดี่ยว

248
00:15:09,575 --> 00:15:11,493
ทําให้คนอื่นมีความสุข

249
00:15:12,161 --> 00:15:14,496
บอกพิกัดค่ายฝึกให้ฉัน

250
00:15:14,580 --> 00:15:16,749
เสียสละเพื่อคนอื่นๆ

251
00:15:16,832 --> 00:15:21,003
ตอนนี้มิโดริยะ อิสึกุกลับมาที่ยูเอแล้ว
ล่อเขาออกมา

252
00:15:21,086 --> 00:15:23,047
ให้เขาอยู่คนเดียว

253
00:15:24,131 --> 00:15:25,466
ตอนฉันอ่านจดหมายนาย

254
00:15:25,549 --> 00:15:28,427
และรู้ว่านายเองก็เคยไร้อัตลักษณ์เหมือนฉัน

255
00:15:29,720 --> 00:15:31,096
ฉัน...

256
00:15:31,722 --> 00:15:32,681
เกิดอาการ...

257
00:15:32,765 --> 00:15:35,809
- สิ้นหวัง
- หยุดนะ อาโอยามะ

258
00:15:36,769 --> 00:15:37,645
นาวาล...

259
00:15:38,938 --> 00:15:41,649
- วันฟอร์ออล
- เลเซอร์

260
00:15:46,779 --> 00:15:51,367
ร่างกายของฉันหักเหแสงได้

261
00:15:53,160 --> 00:15:55,454
เราทุกคนอาจจะตายก็ได้

262
00:15:56,747 --> 00:15:59,124
ญี่ปุ่นอยู่ในสภาพโกลาหลหมดแล้ว

263
00:16:01,126 --> 00:16:03,545
นายคิดอะไรอยู่ตอนนั่งเรียนกับพวกเรา

264
00:16:04,338 --> 00:16:07,257
นายมาพักที่หอกับทุกๆ คนได้ยังไงกัน

265
00:16:07,341 --> 00:16:08,968
ตอบฉันมาสิ อาโอยามะ

266
00:16:09,051 --> 00:16:10,761
- เข้าใจผิดแล้ว
- ยูงะเขา...

267
00:16:16,475 --> 00:16:17,434
อาโอยามะ

268
00:16:18,018 --> 00:16:19,186
คุณฮางาคุเระ...

269
00:16:19,770 --> 00:16:21,230
ช่วยนายไว้

270
00:16:21,313 --> 00:16:24,733
นายจะได้ไม่ทําร้ายใครอีก

271
00:16:25,776 --> 00:16:27,736
เราพอแค่นี้ดีกว่า

272
00:16:28,570 --> 00:16:30,739
เรามา...

273
00:16:31,657 --> 00:16:33,200
ยุติเรื่องนี้กัน

274
00:16:40,082 --> 00:16:41,417
เข้าใจแล้ว

275
00:16:42,001 --> 00:16:46,880
นายได้อัตลักษณ์มาจากออลฟอร์วัน
และเขาก็ควบคุมนายอยู่สินะ

276
00:16:47,548 --> 00:16:50,300
ได้รับอัตลักษณ์มาสักสิบปีก่อนใช่ไหม

277
00:16:50,884 --> 00:16:52,302
ตอนนี้เขาปลอดภัยดี

278
00:16:52,386 --> 00:16:56,598
ไม่เหมือนตอนที่นากองท์โดนระเบิดเละ
หลังจากหักหลังเขา

279
00:16:56,682 --> 00:16:59,101
ตอนนี้ฉันรู้จริงๆ แล้ว

280
00:16:59,685 --> 00:17:01,979
ว่ามีคนทรยศ

281
00:17:02,813 --> 00:17:05,024
ใครจะไปคิดว่าเป็นนักเรียน

282
00:17:07,317 --> 00:17:08,402
ได้โปรด

283
00:17:08,986 --> 00:17:10,612
ช่วยออกไปกันก่อนครับ

284
00:17:11,196 --> 00:17:14,867
- ออกไปเหรอ
- ไม่เห็นมีเหตุผลเลย

285
00:17:15,576 --> 00:17:19,455
ถ้าคุณฮางาคุเระไม่รู้เข้าซะก่อน
นายมีแผนจะทําอะไร

286
00:17:20,122 --> 00:17:21,248
อาโอยามะ

287
00:17:21,331 --> 00:17:23,417
อาโอยามะ บอกมาสิว่าทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก

288
00:17:24,001 --> 00:17:25,294
นายโดนหลอกมาใช่ไหม

289
00:17:25,878 --> 00:17:27,421
นายไม่ได้ตั้งใจใช่ไหม

290
00:17:28,380 --> 00:17:30,716
นายเองก็เคยไร้อัตลักษณ์เหมือนกันเหรอ

291
00:17:31,300 --> 00:17:32,885
โลกกลมจริงๆ

292
00:17:34,219 --> 00:17:37,765
ความจริงที่น่าเศร้าคือ
เรายังดิ้นรนทําให้ชีวิตมีระเบียบอยู่

293
00:17:38,390 --> 00:17:42,269
ช่วยบอกทุกอย่างที่พวกคุณรู้
เกี่ยวกับออลฟอร์วันทีนะ

294
00:17:42,936 --> 00:17:45,355
เราไม่รู้อะไรเลย

295
00:17:45,939 --> 00:17:50,360
เราแค่ทําตามที่เขาสั่งให้ทํา

296
00:17:50,444 --> 00:17:54,656
ถ้าเราทําพลาด เขาจะฆ่าเรา

297
00:17:55,324 --> 00:17:56,492
นายรู้ได้ยังไง

298
00:17:57,159 --> 00:17:58,911
เขาสาธิตให้ดู

299
00:17:58,994 --> 00:18:01,789
ว่าเขากําจัดคนที่ทําพลาดหรือโกหกยังไง

300
00:18:02,831 --> 00:18:07,419
คนที่ไปแจ้งตํารวจถูกฆ่าทันทีที่ได้รับการปล่อยตัว

301
00:18:07,503 --> 00:18:09,296
พวกนั้นหนีเขาไม่พ้น

302
00:18:10,047 --> 00:18:12,716
ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน เขาก็หาเราเจอ

303
00:18:12,800 --> 00:18:15,803
เขาจะฆ่าเราแน่ๆ

304
00:18:16,762 --> 00:18:18,472
ยูงะแค่ทําตามคําสั่งเฉยๆ

305
00:18:18,555 --> 00:18:20,390
เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

306
00:18:20,474 --> 00:18:23,811
เขาแค่ไม่ให้ใครสงสัยในตัวเขา

307
00:18:24,353 --> 00:18:26,230
ต้องโทษพวกเราต่างหาก

308
00:18:27,064 --> 00:18:29,191
นายคิดอะไรอยู่ตอนนั่งเรียนกับพวกเรา

309
00:18:31,235 --> 00:18:32,069
ฉัน...

310
00:18:32,820 --> 00:18:35,322
อาจเป็นต้นเหตุที่ทําให้ทุกคนตาย

311
00:18:36,406 --> 00:18:39,326
ฉันหัวเราะไปกับพวกนาย
แกล้งทําตัวเป็นเพื่อนนาย

312
00:18:40,536 --> 00:18:42,830
รู้ตัวอีกทีฉันก็หัวเราะไปกับพวกนาย

313
00:18:43,413 --> 00:18:45,457
พอฉันรู้ว่ามิโดริยะก็เคยไร้อัตลักษณ์เหมือนฉัน

314
00:18:45,541 --> 00:18:49,336
แต่ตอนนี้ต้องแบกรับภาระหนักอึ้ง
ในการต่อสู้กับออลฟอร์วัน

315
00:18:50,420 --> 00:18:53,090
ฉันจึงรู้สึกสิ้นหวังกับสภาพน่าสังเวชของตัวเอง

316
00:18:54,133 --> 00:18:55,843
แทนที่จะเป็นห่วงเขา

317
00:18:56,802 --> 00:18:58,637
ฉันกลับสิ้นหวังในตัวเอง

318
00:18:59,429 --> 00:19:01,056
ซึ่งก็ยิ่งฉุดฉันให้สิ้นหวังกว่าเดิม

319
00:19:02,182 --> 00:19:05,561
ฉันเน่าเฟะถึงแก่น

320
00:19:05,644 --> 00:19:09,231
อาโอยามะ ยูงะเป็นวายร้ายโดยธรรมชาติ

321
00:19:09,314 --> 00:19:11,567
แล้วทําไมนาย...

322
00:19:11,650 --> 00:19:14,319
ถึงพยายามช่วยกัตจังกับโทโกยามิในค่ายฝึกล่ะ

323
00:19:17,739 --> 00:19:18,949
แล้วก็ชีสในคืนนั้น

324
00:19:19,032 --> 00:19:19,867
(ฉันรู้)

325
00:19:19,950 --> 00:19:21,869
ออลฟอร์วันสั่งให้นายทําเหรอ

326
00:19:22,870 --> 00:19:24,621
ถ้าเราพบเจอแต่ความยากลําบาก

327
00:19:25,205 --> 00:19:26,748
เราก็ไม่มีวันเฉิดฉายสิ

328
00:19:26,832 --> 00:19:28,458
ไม่ใช่อยู่แล้ว

329
00:19:29,918 --> 00:19:30,836
นั่นเป็น

330
00:19:31,587 --> 00:19:33,088
สัญญาณขอความช่วยเหลือ

331
00:19:33,755 --> 00:19:35,632
ที่ฉันมองไม่เห็นเอง

332
00:19:36,466 --> 00:19:38,343
ฉันรู้ดีเพราะ

333
00:19:39,136 --> 00:19:41,722
นายร้องไห้แทนที่จะหาข้อแก้ตัว

334
00:19:42,264 --> 00:19:46,310
แต่ไม่ได้ร้องเพราะ
ทําตามคําสั่งของออลฟอร์วันไม่สําเร็จใช่ไหม

335
00:19:47,060 --> 00:19:49,688
ฉันรู้จักฮีโร่คนหนึ่งที่ถูกออลฟอร์วันหลอกใช้

336
00:19:50,314 --> 00:19:53,233
แต่เธอไม่ยอมทุ่มให้เขาสุดตัว

337
00:19:54,318 --> 00:19:56,153
หัวใจของเธอถูกบดขยี้ก็แค่นั้นเอง

338
00:19:57,321 --> 00:19:58,739
เจ้าหนูมิโดริยะ

339
00:19:58,822 --> 00:20:00,449
ทําเรื่องผิดพลาด

340
00:20:00,532 --> 00:20:03,118
ไม่ได้ตีตราว่านายจะเป็นวายร้ายตลอดไป

341
00:20:03,952 --> 00:20:06,205
จับมือฉันไว้สิ

342
00:20:06,288 --> 00:20:08,582
- อาโอยามะ
- ฉันเข้าใจแล้ว เดกุ

343
00:20:09,499 --> 00:20:10,709
นายยัง...

344
00:20:11,460 --> 00:20:13,545
เป็นฮีโร่ได้นะ

345
00:20:14,546 --> 00:20:15,631
เดี๋ยวก่อน มิโดริยะ

346
00:20:16,173 --> 00:20:18,467
ซันสะ ปิดปากอาโอยามะไว้

347
00:20:19,134 --> 00:20:21,220
เขายังถูกจับกุมอยู่ เพราะงั้นห้ามจับมือ

348
00:20:21,803 --> 00:20:25,641
ไม่ว่าจะยังไง เขาก็ช่วยออลฟอร์วันไว้จริงๆ

349
00:20:26,350 --> 00:20:29,311
แถมตอนนี้เราได้แต่คาดเดาว่าเขาปลอดภัยดี

350
00:20:29,937 --> 00:20:32,481
แต่ไม่มีทางมั่นใจได้
ว่าเขาถูกใส่กลไกอะไรไว้เหมือนนากองท์

351
00:20:33,357 --> 00:20:35,692
จนกว่าจะเอาตัวไปตรวจสอบที่เซ็นทรัลเรียบร้อย

352
00:20:35,776 --> 00:20:38,362
เราอย่าให้เขาพูดอะไรอีกเลยดีกว่า

353
00:20:42,658 --> 00:20:44,576
คุณแม่ครับ คุณพ่อครับ

354
00:20:45,327 --> 00:20:49,289
ทําไมถึงไม่รายงานออลฟอร์วัน
ว่าเราจะโจมตีที่คามิโนะล่ะครับ

355
00:20:50,040 --> 00:20:52,668
เราไม่รู้วิธีติดต่อออลฟอร์วัน

356
00:20:52,751 --> 00:20:55,879
เขาจะบอกวิธีติดต่อมาเอง

357
00:20:55,963 --> 00:21:00,217
เฉพาะตอนที่เขามีงานให้เราทํา
หลังจากนั้นก็ติดต่อเขาไม่ได้เลย

358
00:21:00,300 --> 00:21:03,262
ถ้าพวกคุณโดนจับก็ยังติดต่อเขาไม่ได้สินะ

359
00:21:03,345 --> 00:21:04,805
- ถ้าอย่างนั้น...
- คุณสึกาอุจิครับ

360
00:21:07,099 --> 00:21:09,726
เราหาตัวออลฟอร์วันไม่ได้

361
00:21:09,810 --> 00:21:12,396
นั่นคือสถานการณ์เราตอนนี้ใช่ไหม

362
00:21:14,147 --> 00:21:16,942
การจู่โจมครั้งถัดไปก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

363
00:21:17,025 --> 00:21:20,070
เราถึงต้องรวบรวมกําลังพลให้ได้มากที่สุด

364
00:21:22,155 --> 00:21:24,032
แต่เราเลือกได้...

365
00:21:24,741 --> 00:21:26,159
ว่าจะเข้าสนามรบแบบไหน

366
00:21:26,243 --> 00:21:28,829
ล่อให้ชิงาราคิกับคนอื่นๆ ออกมา

367
00:21:29,746 --> 00:21:30,831
จริงด้วย

368
00:21:30,914 --> 00:21:33,583
ถ้าเรามองเรื่องนี้จากมุมมองอื่น

369
00:21:34,334 --> 00:21:36,044
ตอนนี้มีแค่อาโอยามะคนเดียว

370
00:21:36,128 --> 00:21:39,089
ที่หลอกออลฟอร์วันได้

371
00:21:42,092 --> 00:21:44,928
อาโอยามะ ฉันขอพูดอีกรอบนะ

372
00:21:46,013 --> 00:21:47,014
นายยังเป็น

373
00:21:47,931 --> 00:21:49,975
ฮีโร่ได้อยู่

374
00:23:21,775 --> 00:23:22,943
ตัวอย่างตอนต่อไป

375
00:23:23,527 --> 00:23:27,280
ฉันรู้จักฮีโร่คนหนึ่งที่ถูกออลฟอร์วันหลอกใช้

376
00:23:27,364 --> 00:23:29,825
แต่เธอไม่ยอมทุ่มให้เขาสุดตัว

377
00:23:30,408 --> 00:23:34,037
ส่องแสงสว่างไปยังดวงใจ
ที่เปรอะเปื้อนด้วยความมืดมิด

378
00:23:34,121 --> 00:23:36,039
แม้ว่าคนหนึ่งจะล้มเหลว

379
00:23:36,123 --> 00:23:38,667
พวกเขาลุกขึ้นมาใหม่ได้

380
00:23:39,376 --> 00:23:43,004
ตอนต่อไป เท้าความก่อนที่ทุกคนจะมาเป็นฮีโร่

381
00:23:43,088 --> 00:23:46,925
อาโอยามะ เราไม่ได้ตัวคนเดียว

382
00:23:47,968 --> 00:23:50,929
โกบียอนด์ พลัสอัลตรา

383
00:23:51,012 --> 00:23:51,930
คําบรรยายโดย ชาลินี ลงกานี