1
00:00:22,360 --> 00:00:27,200
(แซ่ซ้องตํารวจท้องถิ่นเป็นฮีโร่)

2
00:00:35,640 --> 00:00:37,600
จูดิธ เราต้องคุยกัน

3
00:00:39,800 --> 00:00:42,040
ดูเหมือนแคโรไลน์กําลังแย่นะ

4
00:00:43,360 --> 00:00:46,800
แคโรไลน์รับไม่ไหว
ถ้าแชมพูที่เธอชอบเลิกวางขาย

5
00:00:48,120 --> 00:00:49,040
นี่พี่ชายตายไปทั้งคน

6
00:00:51,000 --> 00:00:54,120
- ทําไมคุณไม่ให้เธอเห็นศพเขาล่ะ
- ว่าไงนะ

7
00:00:54,120 --> 00:00:56,680
เธอบอกว่าคุณไม่ยอมให้เธอดูศพโจ

8
00:00:56,680 --> 00:00:59,800
หรือแอนดรูว์ในตอนนั้น มันทําให้เธอทําใจได้ยาก

9
00:00:59,800 --> 00:01:02,280
เธออ่อนไหวมาก เธอก็รู้นี่ มายา

10
00:01:02,800 --> 00:01:04,960
เธอรับไม่ได้แน่ๆ ถ้าเห็นพวกเขาในสภาพนั้น

11
00:01:04,960 --> 00:01:09,560
- เธออยากเห็น เพื่อยอมรับความจริง
- เธอคิดจะทําอะไรกันแน่ มายา

12
00:01:09,560 --> 00:01:12,120
ฉันแค่อยากรู้ว่าทําไมเธอถึงพูดว่า

13
00:01:12,120 --> 00:01:15,520
คุณส่งเงินให้นักสืบเคียร์ซหลายพันปอนด์

14
00:01:16,640 --> 00:01:20,520
ฉันไม่รู้ว่าเธอกําลัง
พูดเรื่องอะไร ไปเอามาจากไหน

15
00:01:20,520 --> 00:01:21,440
ไง มายา

16
00:01:26,600 --> 00:01:27,760
ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม

17
00:01:34,280 --> 00:01:36,520
ให้ตายสิ นั่นแม่ที่ลูกเพิ่งตายนะ

18
00:01:36,520 --> 00:01:40,040
แคโรไลน์บอกฉันว่าพวกคุณส่งเงินให้นักสืบเคียร์ซ

19
00:01:40,040 --> 00:01:41,720
- ไม่เอาน่า
- จริงไหม

20
00:01:42,840 --> 00:01:44,400
แคโรไลน์ก็แค่คนเสียสติ

21
00:01:45,920 --> 00:01:48,720
คุณได้เห็นศพพวกเขาหรือเปล่า

22
00:01:49,840 --> 00:01:51,600
- ถามอะไรแบบนั้น
- ตอบมาเถอะน่า

23
00:01:53,400 --> 00:01:54,720
ผมเข้าใจว่าคุณกําลัง...

24
00:01:55,800 --> 00:01:56,760
ทําใจลําบาก

25
00:01:57,680 --> 00:01:59,480
แต่ผมคิดว่าตอนนี้คุณกลับไปจะดีที่สุด

26
00:02:57,200 --> 00:03:01,080
{\an8}โอเค วันนี้เราเจาะเลือดของคุณไปตรวจ

27
00:03:01,080 --> 00:03:03,360
{\an8}และตรวจความดันเลือดให้คุณแล้ว

28
00:03:03,360 --> 00:03:06,840
{\an8}เราจะนัดตรวจคลื่นไฟฟ้าสมอง
และเอ็มอาร์ไอเร็วๆ นี้

29
00:03:07,440 --> 00:03:11,320
{\an8}จะมีการตรวจหาโรคลมบ้าหมู
เนื้องอก และระบบประสาท

30
00:03:11,320 --> 00:03:15,040
{\an8}เราจะตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจด้วย
เพื่อดูว่าคุณมีปัญหาด้านหัวใจหรือเปล่า

31
00:03:15,560 --> 00:03:18,160
{\an8}ช่วยรอตรงนี้นะคะ เดี๋ยวฉันมา

32
00:03:22,320 --> 00:03:23,160
{\an8}ขอบคุณ

33
00:03:28,720 --> 00:03:31,800
{\an8}แสดงว่าแม่เคยมีแฟนและตั้งท้องก่อนมาเจอพ่อ

34
00:03:35,520 --> 00:03:36,440
{\an8}หมอนี่เป็นใคร

35
00:03:37,400 --> 00:03:38,360
{\an8}ไม่รู้สิ

36
00:03:42,280 --> 00:03:43,560
พระเจ้า ดูสิ

37
00:03:43,560 --> 00:03:46,240
ดอกทานตะวัน เหมือนที่หลุมศพแม่

38
00:03:47,640 --> 00:03:48,520
(แคลร์)

39
00:03:49,400 --> 00:03:50,440
(แคลร์)

40
00:03:50,440 --> 00:03:52,760
- และโน้ตที่มากับดอกไม้
- โน้ตอะไร

41
00:03:52,760 --> 00:03:53,680
ไม่มีชื่อคนส่ง

42
00:03:54,240 --> 00:03:58,200
เขียนเป็นภาษาฝรั่งเศส แปลว่า
"หัวใจของฉันอยู่ที่เธอตลอดชีวิต"

43
00:03:58,200 --> 00:04:00,640
อะไรกัน แดน ทําไมไม่บอกพี่

44
00:04:00,640 --> 00:04:04,000
ฉันแค่คิดว่าอาจเป็นของญาติสักคน หรือเพื่อน

45
00:04:04,000 --> 00:04:05,640
แม่มีเพื่อนเยอะมาก

46
00:04:05,640 --> 00:04:07,680
คิดว่าเขาเป็นคนวางดอกไม้นั่นเหรอ

47
00:04:07,680 --> 00:04:11,560
คิดว่าเขาคือคนที่แม่แอบใช้
โทรศัพท์เครื่องนั้นโทรหาไหม เอาอย่างนี้

48
00:04:12,120 --> 00:04:14,160
ฉันว่าฉันรู้วิธีหาว่าเขาเป็นใคร

49
00:04:20,880 --> 00:04:22,800
(อเล็กซานเดอร์ ดอสมัน ซีอีโอของบิมบาล)

50
00:04:22,800 --> 00:04:25,160
ใครคืออเล็กซานเดอร์ ดอสมัน

51
00:04:25,840 --> 00:04:29,000
พระเจ้า น่ากลัวจัง นายทําได้ยังไง

52
00:04:29,000 --> 00:04:31,440
ซอฟต์แวร์ของสังคมดิสโทเปีย
ที่ล่วงล้ําสิทธิส่วนบุคคล

53
00:04:31,960 --> 00:04:33,240
นี่เหรอเด็กไม่ฉลาด

54
00:04:34,280 --> 00:04:36,840
วางดอกทานตะวันไว้อย่างนี้
พวกเขาคงเป็นเพื่อนในเฟซบุ๊ก

55
00:04:37,560 --> 00:04:39,160
{\an8}(แคลร์ วอล์คเกอร์ เพื่อน 540 คน)

56
00:04:39,160 --> 00:04:41,280
{\an8}ทําไมเลือกรูปน่าเกลียดขนาดนั้นของฉันเนี่ย

57
00:04:41,280 --> 00:04:42,720
มันไม่ใช่ความผิดของรูป

58
00:04:42,720 --> 00:04:44,240
- เฮ้ย
- โอ๊ย แอ็บบี้

59
00:04:44,760 --> 00:04:45,880
(อเล็กซานเดอร์ ดอสมัน)

60
00:04:48,000 --> 00:04:49,040
หมายความว่ายังไง

61
00:04:49,560 --> 00:04:52,280
บางทีแม่อาจบล็อกเขา หรือเขาบล็อกแม่

62
00:04:53,600 --> 00:04:55,000
(อเล็กซานเดอร์ ดอสมัน)

63
00:04:55,520 --> 00:04:57,840
{\an8}(อเล็กซานเดอร์ ดอสมัน - บิมบาล - ลิงค์อิน)

64
00:04:57,840 --> 00:04:59,920
(อเล็กซานเดอร์ ดอสมัน ซีอีโอของบิมบาล)

65
00:04:59,920 --> 00:05:03,120
เขาทํางานที่บิมบาล
หนึ่งในบริษัทเทคโนโลยียักษ์ใหญ่

66
00:05:04,680 --> 00:05:05,520
ว้าว

67
00:05:07,160 --> 00:05:09,720
{\an8}เขาย้ายมาที่นี่เมื่อแปดเดือนก่อน

68
00:05:11,240 --> 00:05:13,040
ก่อนแม่ตายพอดี

69
00:05:14,280 --> 00:05:17,200
- เราควรบอกพ่อไหม หรือตํารวจ
- ไม่

70
00:05:18,080 --> 00:05:21,680
เราบอกพ่อไม่ได้ ตอนนี้เขาพังมาก
ส่วนตํารวจ จะไปบอกว่ายังไง

71
00:05:21,680 --> 00:05:23,520
หลักฐานของเราคือรูปภาพ

72
00:05:23,520 --> 00:05:26,560
ที่ถ่ายตั้งหลายล้านปีก่อนและดอกไม้บนหลุมศพ

73
00:05:28,040 --> 00:05:29,520
เรายังไม่รู้อะไรเลย

74
00:05:29,520 --> 00:05:32,240
(สํานักงานใหญ่บิมบาล วินเฮิร์ส)

75
00:05:37,120 --> 00:05:40,240
(ตําแหน่งของคุณ - สํานักงานใหญ่บิมบาล)

76
00:05:40,840 --> 00:05:45,840
{\an8}ตอนนี้ฉันมีซ้อมฟุตบอล
หลังจากนั้นเราไปดูกันว่าจะเจออะไร

77
00:05:45,840 --> 00:05:49,080
{\an8}(อเล็กซานเดอร์ ดอสมัน ซีอีโอของบิมบาล)

78
00:05:51,720 --> 00:05:55,360
โอเค เรามีโจ เบอร์เกตต์
และพี่สะใภ้ของเขา แคลร์ วอล์คเกอร์

79
00:05:55,360 --> 00:05:58,600
ทั้งคู่ถูกฆ่าในเหตุการปล้นที่เลยเถิดเป็นฆาตกรรม

80
00:05:58,600 --> 00:06:02,040
ซึ่งตอนนี้เหมือนจะไม่ใช่แล้ว
เมื่อเรารู้ว่าคนร้ายใช้ปืนกระบอกเดียวกัน

81
00:06:02,560 --> 00:06:07,240
มีความคืบหน้าไหมเรื่องมอเตอร์ไซค์
ที่มายา เบอร์เกตต์บอกว่าคนร้ายใช้ก่อเหตุ

82
00:06:07,240 --> 00:06:09,680
ใช่ มอเตอร์ไซค์ เราคุยกับสภาเมืองแล้ว

83
00:06:09,680 --> 00:06:11,480
เรื่องขอดูกล้องวงจรปิด

84
00:06:11,480 --> 00:06:14,000
แต่กลายเป็นว่าในสวนนั้นไม่มีกล้อง

85
00:06:14,000 --> 00:06:15,080
สะดวกดีจัง

86
00:06:15,080 --> 00:06:18,520
แต่ริชาร์ดกําลังค้นดูภาพจากกล้องตามบ้านแถวนั้น

87
00:06:18,520 --> 00:06:20,200
ดังนั้นเราอาจยังพอมีหวังก็ได้

88
00:06:20,200 --> 00:06:24,400
ใช่ เราต้องสืบความเกี่ยวข้องระหว่าง
โจ เบอร์เกตต์และแคลร์ วอล์คเกอร์

89
00:06:24,400 --> 00:06:26,720
{\an8}โอเค หนึ่ง มายา เบอร์เกตต์

90
00:06:26,720 --> 00:06:31,240
{\an8}อยู่ต่างประเทศตอนที่แคลร์ถูกฆ่า
และถูกทําร้ายพร้อมกับสามีของเธอ

91
00:06:32,000 --> 00:06:35,880
{\an8}สอง เพื่อนร่วมงานที่แผนก
เภสัชกรรมของเบอร์เกตต์ โกลบอล

92
00:06:35,880 --> 00:06:40,080
{\an8}ใช่ ซึ่งทั้งหมดมีพยานยืนยันที่อยู่ตอนที่โจถูกฆ่า

93
00:06:40,600 --> 00:06:45,160
เดี๋ยวนะ สาม แล้วสามี
ของพี่สาวที่เศร้าและทําตัวแปลกล่ะ

94
00:06:46,200 --> 00:06:47,160
เอ็ดดี้ วอล์คเกอร์

95
00:06:49,440 --> 00:06:51,840
{\an8}รู้แหละว่าเขามีพยานยืนยันที่อยู่ตอนที่แคลร์ถูกฆ่า

96
00:06:51,840 --> 00:06:53,960
{\an8}แต่เราควรรีบสอบปากคําในกรณีของโจ

97
00:06:53,960 --> 00:06:56,320
- ใช่ครับ
- ดีมาก

98
00:06:57,960 --> 00:06:58,960
ขอบคุณ

99
00:07:01,000 --> 00:07:01,840
พร้อมไหม

100
00:07:01,840 --> 00:07:03,400
พร้อมสําหรับเอ็ดดี้

101
00:07:07,920 --> 00:07:09,640
ใช่ ตอนนี้เลยครับ ผมพร้อมแล้ว

102
00:07:12,840 --> 00:07:14,800
นี่ คุณขับได้ไหม

103
00:07:14,800 --> 00:07:17,000
ผมมีอีเมลที่ต้องส่งระหว่างทาง

104
00:07:17,520 --> 00:07:18,360
ยินดีครับ

105
00:07:19,200 --> 00:07:21,040
ที่จริงผมขับรถเก่งมาก

106
00:07:21,040 --> 00:07:24,080
ผมได้รับเลือกเป็นนักขับรถ
ที่เก่งที่สุดสมัยเรียน พระเจ้า ขอโทษที

107
00:07:24,080 --> 00:07:25,480
ผมไม่ได้ตั้งใจจะโอ้อวด

108
00:07:26,400 --> 00:07:27,880
ผมได้ยินแล้วที่คุณเกิดอุบัติเหตุ

109
00:07:28,680 --> 00:07:30,160
- เหรอ
- ใช่ เกิดอะไรขึ้นครับ

110
00:07:30,160 --> 00:07:34,480
- คุณขับชนรั้วเลยนะ
- มีแมววิ่งตัดหน้าน่ะ

111
00:07:35,000 --> 00:07:37,880
อยากฟังเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
ที่คนรักแมวเกลียดไหม

112
00:07:39,080 --> 00:07:39,920
อยากมั้ง

113
00:07:39,920 --> 00:07:43,600
โอเค ตามกฎหมายของอังกฤษ
คนขับไม่ต้องหักหลบแมว

114
00:07:43,600 --> 00:07:46,640
มันไม่ถือเป็นปัจจัยให้อ้างการเกิดอุบัติเหตุได้

115
00:07:46,640 --> 00:07:49,880
แต่หมาน่ะ ถือว่าอ้างได้

116
00:07:51,320 --> 00:07:52,400
บ้าเนอะ

117
00:07:53,760 --> 00:07:55,200
แสดงว่าเพราะไม่ผิดกฎหมาย

118
00:07:55,920 --> 00:07:57,440
ผมน่าจะชนแมวตายไปเลยเหรอ

119
00:07:58,920 --> 00:08:01,880
เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้น ผมแค่คิดว่ามันน่าสนใจ

120
00:08:01,880 --> 00:08:04,680
ใช่ น่าสนใจมาก

121
00:08:05,960 --> 00:08:07,160
โทษที ขอโทษนะ

122
00:08:07,160 --> 00:08:08,720
- สวัสดีจอห์น
- สบายดีไหม

123
00:08:17,880 --> 00:08:20,680
ฉันเจอโทรศัพท์ใช้แล้วทิ้ง
เครื่องนั้นแล้ว ของแคลร์

124
00:08:21,480 --> 00:08:25,320
เหรอ แล้วเธอนอกใจเอ็ดดี้หรือเปล่า

125
00:08:25,320 --> 00:08:26,360
ไม่รู้สิ

126
00:08:27,280 --> 00:08:30,160
ไม่มีข้อความเลย แค่ใช้โทร

127
00:08:30,160 --> 00:08:33,320
ไปที่เดียวนี้ ร้านเกมสุดเนิร์ดที่ชื่อเพลย์เยอร์วัน

128
00:08:33,320 --> 00:08:34,320
วิดีโอเกมเหรอ

129
00:08:34,920 --> 00:08:36,720
นั่นไม่ใช่เรื่องที่แคลร์สนใจเลย

130
00:08:39,640 --> 00:08:41,560
ทุกสายโทรตอนเช้า

131
00:08:44,960 --> 00:08:45,840
(เปิด 13:00 น.)

132
00:08:45,840 --> 00:08:47,280
ก่อนที่ร้านจะเปิด

133
00:08:48,520 --> 00:08:51,960
ดังนั้นใครก็ตามที่เธอคุยด้วยไปที่นั่นแต่เช้า

134
00:08:52,640 --> 00:08:56,120
ใช่ คราวนี้ฉันจะกลับไปที่นั่นก่อนร้านเปิด

135
00:09:41,840 --> 00:09:43,720
{\an8}คุณกลับมาทําอะไรที่นี่อีก

136
00:09:44,640 --> 00:09:45,480
สวัสดี

137
00:09:46,760 --> 00:09:48,200
รู้ไหมว่านี่เป็นรถของใคร

138
00:09:48,800 --> 00:09:49,920
คุณถามทําไม

139
00:09:50,520 --> 00:09:52,080
ฉันอยากคุยกับเจ้าของรถ

140
00:09:52,080 --> 00:09:53,760
สัญญาเช่าซื้อของฉันใกล้หมดเขตแล้ว

141
00:09:53,760 --> 00:09:57,240
และมันก็อยู่ระหว่างรุ่นนี้กับอีกรุ่นนึง

142
00:09:57,760 --> 00:10:00,280
เรายังไม่เปิด ไม่รู้ว่านี่รถใคร

143
00:10:02,480 --> 00:10:03,400
ฉันว่าคุณรู้นะ

144
00:10:06,120 --> 00:10:08,640
- ทําไมไม่บอกมาล่ะ
- จะบอกทําไม

145
00:10:09,400 --> 00:10:13,800
ขอร้อง คุณต้องไปซะ อีกชั่วโมงกว่าเราจะเปิด

146
00:10:14,800 --> 00:10:15,640
ได้สิ

147
00:10:16,960 --> 00:10:18,160
ขอโทษที่รบกวน

148
00:10:40,960 --> 00:10:45,680
(ทีนนี่ ไทนี่ เนอสเซอรี่)

149
00:10:57,800 --> 00:10:58,960
ไอ้เด็กแสบ

150
00:11:38,720 --> 00:11:39,560
หลบสิ

151
00:11:57,000 --> 00:11:59,000
ให้ตายสิ

152
00:12:02,800 --> 00:12:03,640
บ้าฉิบ

153
00:12:37,680 --> 00:12:40,200
สวัสดีครับ นักสืบเคียร์ซและนักสืบแม็คเกร็กเกอร์

154
00:12:40,200 --> 00:12:42,680
เราขอเข้าไปถามอะไรหน่อยได้ไหม

155
00:12:43,680 --> 00:12:44,640
ได้สิครับ

156
00:12:46,720 --> 00:12:48,040
ดื่มอะไรไหม

157
00:12:48,040 --> 00:12:50,360
ได้น้ําสักแก้วก็จะดีมากครับ ขอบคุณ

158
00:12:51,120 --> 00:12:52,560
น้ําเหรอ ได้อยู่แล้ว

159
00:12:56,520 --> 00:12:58,360
ขอโทษที ผมต้องปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต

160
00:12:59,560 --> 00:13:01,360
มีแค่ตรงนี้ที่สะอาด

161
00:13:02,560 --> 00:13:04,280
แคลร์เป็นคนจัดการงานบ้านน่ะ...

162
00:13:05,720 --> 00:13:09,640
ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ดีมากแล้ว ขอบคุณ
ทําให้ผมรู้สึกเป็นเด็กอีกครั้งน่ะ

163
00:13:21,120 --> 00:13:21,960
ไง

164
00:13:22,560 --> 00:13:24,480
ขับรถไล่ตามเหรอ ถามจริง มายา

165
00:13:24,480 --> 00:13:26,440
ใช่ และล้มเหลว

166
00:13:26,440 --> 00:13:29,840
- แสดงว่าคุณไม่เห็นว่าเป็นใครใช่ไหม
- ไม่ หมวกบังหน้าอยู่

167
00:13:30,360 --> 00:13:33,560
สูงตามค่าเฉลี่ย รู้แค่นั้น แต่...

168
00:13:34,240 --> 00:13:35,920
ฉันติดเครื่องติดตามไว้ที่รถแล้ว

169
00:13:35,920 --> 00:13:37,200
มายา

170
00:13:37,800 --> 00:13:40,040
นายช่วยล็อกออนและจับตาดูแทนฉันทีสิ

171
00:13:40,560 --> 00:13:43,160
- เดี๋ยวฉันต้องสอนแล้ว
- นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

172
00:13:43,760 --> 00:13:45,760
น้องสาวของโจบอกว่าครอบครัวนั้น

173
00:13:45,760 --> 00:13:48,400
จ่ายเงินให้นักสืบที่ทําคดีของเขามาตลอด

174
00:13:48,400 --> 00:13:49,720
นักสืบเคียร์ซ

175
00:13:50,240 --> 00:13:52,080
ทําไม เพื่อให้เขาพยายามมากขึ้นเหรอ

176
00:13:52,080 --> 00:13:55,040
เธอคิดว่าเป็นเงินค่าปิดปากเรื่องที่โจยังมีชีวิตอยู่

177
00:13:56,000 --> 00:13:58,680
- ฉันตรวจสอบเคียร์ซได้นะถ้าเธอต้องการ
- เอาสิ ช่วยหน่อย

178
00:13:58,680 --> 00:13:59,720
ไม่มีปัญหา

179
00:13:59,720 --> 00:14:04,040
ฟังนะ ฉันจะเล่าให้ฟังทีหลัง
ฉันจะส่งรายละเอียดเครื่องติดตามไปให้

180
00:14:04,040 --> 00:14:06,760
ได้ มายา ฉันจะตามส่อง
รถที่เคยสะกดรอยตามเธอให้เอง

181
00:14:07,280 --> 00:14:08,960
- ขอบใจนะ
- ยินดี

182
00:14:12,240 --> 00:14:14,840
แคลร์รักโจ ผมหมายถึง แบบพี่น้อง

183
00:14:17,440 --> 00:14:19,480
- โศกนาฏกรรมของจริง
- อีกคําถามเดียวครับ

184
00:14:19,480 --> 00:14:22,080
คุณอยู่ที่ไหนในคืนวันที่ 12 เมษายน

185
00:14:22,600 --> 00:14:24,920
คืนที่โจ เบอร์เกตต์ถูกฆ่า

186
00:14:25,880 --> 00:14:27,680
คิดว่าผมฆ่าเขาเหรอ

187
00:14:27,680 --> 00:14:29,280
มันเป็นแค่คําถามบังคับครับ

188
00:14:33,520 --> 00:14:34,960
วันที่ 12 เมษายน...

189
00:14:36,520 --> 00:14:37,440
ขอคิดก่อน...

190
00:14:38,240 --> 00:14:39,960
จําไม่ได้เหรอว่าคุณอยู่ไหน

191
00:14:40,880 --> 00:14:42,960
คืนที่น้องเขยคุณโดนยิง

192
00:14:45,200 --> 00:14:48,800
เมียผมตายนะ ที่ผ่านมา
ผมไม่ค่อยมีสติอยู่กับตัว โอเคไหม

193
00:14:48,800 --> 00:14:52,000
เราแค่ต้องการพยานที่อยู่
เราจะได้ตัดผู้ต้องสงสัยไป แค่นั้นเอง

194
00:14:53,360 --> 00:14:55,040
- ผมอยู่ที่โรงยิม
- ยิมไหน

195
00:14:55,560 --> 00:14:57,120
ที่ถนนฮาวส์เดน

196
00:14:57,680 --> 00:15:00,000
โนวาสตาร์ฟิตเนส
หรือท็อปสตาร์ฟิตเนส อะไรนี่แหละ

197
00:15:00,000 --> 00:15:03,600
ได้ เราจะตรวจสอบเรื่องนั้น หมดคําถามแล้ว

198
00:15:03,600 --> 00:15:04,720
ขอบคุณ

199
00:15:08,240 --> 00:15:10,000
แหม พูดซะเสียบรรยากาศเลย

200
00:15:10,000 --> 00:15:13,600
ผมไม่เชื่อสักนิดว่าเขาเคยเข้ายิม

201
00:15:13,600 --> 00:15:16,800
ใช่ไหม เขาคงไม่โทรมแบบนี้ถ้าออกกําลังประจํา

202
00:15:17,720 --> 00:15:19,520
- เหวอ เคียร์ซ
- ให้ตายสิ

203
00:15:21,480 --> 00:15:23,560
แค่หัวหมุนน่ะ ขอโทษที

204
00:15:24,080 --> 00:15:25,600
(จูดิธ เบอร์เกตต์)

205
00:15:25,600 --> 00:15:26,520
มาเถอะ

206
00:15:38,880 --> 00:15:39,880
คุณสเติร์น

207
00:15:41,520 --> 00:15:43,960
บอกกี่ครั้งแล้ว มายาค่ะ

208
00:15:43,960 --> 00:15:46,440
ค่อยๆ ดึงคันบังคับเข้าหาตัว

209
00:15:47,120 --> 00:15:48,760
แบบนี้เหรอ

210
00:15:48,760 --> 00:15:50,400
ใช่ นั่นแหละ ค่อยๆ

211
00:15:51,160 --> 00:15:52,120
อีกนิด

212
00:15:53,240 --> 00:15:54,080
นั่นแหละ

213
00:15:54,680 --> 00:15:55,720
ครับ

214
00:15:56,800 --> 00:15:59,600
- นั่นไง เยี่ยมเลย เห็นไหม
- ครับ คุณสเติร์น

215
00:16:00,440 --> 00:16:02,200
- ครับ มายา
- ขอบคุณ

216
00:16:05,720 --> 00:16:07,160
ฉันต้องรับสายนี้น่ะ โอเคไหม

217
00:16:07,720 --> 00:16:11,040
- ว่าไง เชน
- ไง เครื่องติดตามของคุณหายไปแล้ว

218
00:16:11,040 --> 00:16:13,920
มันกําลังมุ่งหน้าขึ้นเหนือ
เมื่อนาทีก่อน แล้วก็ดับไป

219
00:16:14,440 --> 00:16:17,360
- ฉันจะส่งพิกัดสุดท้ายไปให้นะ
- ส่งมาเลย

220
00:16:17,360 --> 00:16:18,280
ได้แล้วนะ

221
00:16:19,240 --> 00:16:20,160
ใช่ ได้แล้ว

222
00:16:21,720 --> 00:16:23,840
ห่างจากที่ฉันอยู่ไม่ถึงสองกิโลเมตร

223
00:16:23,840 --> 00:16:25,560
มายา ช่วยระวังตัวด้วย

224
00:16:26,160 --> 00:16:29,320
เชน ไอ้บ้านี่รู้เรื่องแคลร์

225
00:16:29,840 --> 00:16:31,520
- ก็ได้
- โอเค บาย

226
00:16:32,640 --> 00:16:35,720
โอเค ฉันพร้อมจะควบคุมแล้ว
ปล่อยมือและเท้าได้

227
00:16:36,240 --> 00:16:37,960
- เชิญครับ
- ขอบคุณ

228
00:16:59,160 --> 00:17:00,000
เสร็จฉัน

229
00:17:33,080 --> 00:17:34,000
บ้าเอ๊ย

230
00:17:34,800 --> 00:17:36,000
เขาหายไปแล้ว

231
00:17:36,600 --> 00:17:37,720
ต้องลงจอด

232
00:17:49,720 --> 00:17:52,440
- เอาละ รอตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันกลับมา
- เดี๋ยว อะไรกัน

233
00:17:53,040 --> 00:17:56,680
อีกหนึ่งชั่วโมงผมมีนัดหมอฟัน ผมควรทํายังไงล่ะ

234
00:18:39,920 --> 00:18:41,120
มาทําอะไรที่นี่

235
00:18:42,160 --> 00:18:43,240
นั่นรถนายเหรอ

236
00:18:43,240 --> 00:18:44,720
- นั่นมัน...
- ยืนขึ้น

237
00:18:46,760 --> 00:18:49,120
ทุกคน ไม่เป็นไร ฉันจะคุยกับเธอเอง

238
00:18:55,520 --> 00:18:57,320
(คอรีย์นักแฉกลับมาแล้ว)

239
00:18:58,720 --> 00:19:00,040
สวัสดี มายา เบอร์เกตต์

240
00:19:00,560 --> 00:19:03,560
- ดีใจที่ได้เจอตัวจริง
- คอรีย์นักแฉ

241
00:19:04,480 --> 00:19:06,320
คุณคือคนที่แคลร์โทรหาเหรอ

242
00:19:06,920 --> 00:19:08,360
เข้าไปคุยกันข้างในดีไหม

243
00:19:23,120 --> 00:19:27,320
ไม่เอาน่า คุณขับเฮลิคอปเตอร์ตามผม
แล้วหยุดที่ประตูนี้เหรอ

244
00:19:38,600 --> 00:19:41,040
- หวาดระแวงจังนะ
- ใช่ มีเหตุผลน่ะ

245
00:19:41,040 --> 00:19:45,280
อย่างเช่นวันนี้ อาชญากร
สงครามกระหายเลือดไล่ตามผม

246
00:19:46,320 --> 00:19:47,160
ไปตายซะ

247
00:19:48,400 --> 00:19:50,480
ผมขอรับคําด่านี้ดีกว่าโดนโจมตีด้วยมิสไซล์

248
00:19:54,720 --> 00:19:57,840
เล่าเรื่องแคลร์ให้ฟังหน่อย
คุณโทรหาเธอจากร้านเกมทําไม

249
00:19:57,840 --> 00:19:59,280
มันเจ๋งดีใช่ไหมล่ะ

250
00:19:59,280 --> 00:20:01,840
ใช่ เป็นที่หลบซ่อน

251
00:20:01,840 --> 00:20:04,840
ของคนที่หากินกับการขายความลับ

252
00:20:04,840 --> 00:20:07,400
- เจ๋งสุดๆ
- คิดว่าผมมีอาชีพนั้นจริงๆ เหรอ

253
00:20:07,400 --> 00:20:10,440
- คุณรู้จักแคลร์ได้ยังไง
- ใช่ อย่างแรกเลย ผมไม่ได้ขายความลับ

254
00:20:11,000 --> 00:20:12,640
ที่จริง ฟังแล้วเสียใจนะ

255
00:20:13,160 --> 00:20:16,360
ผมทําข่าวเชิงสืบสวน ผมเปิดเผยความจริง

256
00:20:16,360 --> 00:20:18,600
คุณทําลายชีวิตฉัน

257
00:20:18,600 --> 00:20:21,320
ฉันตกงาน ฉันเสียเพื่อน

258
00:20:21,320 --> 00:20:23,120
รู้จักพี่ฉันได้ยังไง

259
00:20:23,640 --> 00:20:28,240
โอเค ขอพูดได้ไหมว่าที่จริงผมอกหักดังเป๊าะ

260
00:20:28,240 --> 00:20:30,600
แคลร์กับผมรู้จักกันไม่นานหรอก แต่...

261
00:20:31,600 --> 00:20:33,160
เราสนิทกันมาก

262
00:20:36,200 --> 00:20:37,320
ยังไงล่ะ

263
00:20:38,120 --> 00:20:39,120
เธอติดต่อผมก่อน

264
00:20:40,440 --> 00:20:41,280
เรื่องคุณ

265
00:20:42,120 --> 00:20:44,880
แคลร์ไม่อยากให้ผม
ปล่อยบางส่วนของเทปนั้นออกไป

266
00:20:46,200 --> 00:20:49,680
ไฟล์เสียงน่ะ รู้นี่ว่าผมพูดถึงอะไร ใช่ไหม มายา

267
00:20:54,480 --> 00:20:55,560
พร้อมปฏิบัติ

268
00:20:59,040 --> 00:21:00,080
แล้วยังไง

269
00:21:01,920 --> 00:21:04,800
คุณไม่ได้ปล่อยไฟล์เสียง
เพราะพี่สาวฉันขอร้องเหรอ

270
00:21:04,800 --> 00:21:06,000
เธอโน้มน้าวผม

271
00:21:06,640 --> 00:21:09,000
ผมทําร้ายคุณมากพอแล้ว

272
00:21:09,000 --> 00:21:10,720
คุณได้อะไรตอบแทนล่ะ

273
00:21:12,480 --> 00:21:15,280
แคลร์ทํางานให้บริษัทที่มีการฉ้อฉลครั้งใหญ่

274
00:21:15,280 --> 00:21:17,200
เธอเข้าถึงข้อมูลวงใน

275
00:21:17,720 --> 00:21:22,320
คุณบังคับให้เธอเปิดเผย
ข้อมูลภายในของเบอร์เกตต์ โกลบอลงั้นเหรอ

276
00:21:22,320 --> 00:21:25,760
- เธอมีอุดมการณ์
- แคลร์อยากปกป้องฉัน

277
00:21:25,760 --> 00:21:27,080
คุณฉวยโอกาส

278
00:21:27,080 --> 00:21:30,000
- เราช่วยกันต่างหาก
- ใช่ และตอนนี้เธอตายแล้ว

279
00:21:30,680 --> 00:21:33,720
เธอถูกฆ่าเพราะเรื่องไร้สาระในบล็อกของคุณ

280
00:21:33,720 --> 00:21:36,040
คุณมองไม่เห็นภาพรวม มายา

281
00:21:36,640 --> 00:21:39,120
แคลร์ไม่ใช่คนเดียวที่ถูกฆ่าใช่ไหมล่ะ

282
00:21:40,240 --> 00:21:42,240
เธอทํางานกับสามีคุณ โจ

283
00:21:47,120 --> 00:21:47,960
ไม่

284
00:21:49,000 --> 00:21:51,440
ไม่มีทางที่โจจะหักหลังครอบครัวตัวเอง

285
00:21:51,440 --> 00:21:53,440
พี่สาวคุณคิดต่างออกไปแน่ๆ

286
00:21:54,080 --> 00:21:56,240
ลองคิดดูสิ แคลร์ตรวจสอบเรื่องนี้

287
00:21:56,240 --> 00:21:57,560
สุดท้ายเธอก็ตาย

288
00:21:58,280 --> 00:22:00,160
แล้วโจก็ตรวจสอบเรื่องนี้

289
00:22:01,680 --> 00:22:04,560
ผมว่าสองคนนี้เจอความลับที่ใหญ่มาก

290
00:22:06,000 --> 00:22:07,240
พวกเขารู้อะไร

291
00:22:08,520 --> 00:22:11,720
โอเค ก่อนแคลร์จะถูกฆ่าไม่นาน เธอโทรหาผม

292
00:22:12,920 --> 00:22:14,520
เธอบอกว่าเธอพบแล้วว่า

293
00:22:14,520 --> 00:22:20,400
ครอบครัวเบอร์เกตต์จ่ายเงินให้
ผู้ชายชื่อทอมมี่ ดาร์กมา 26 ปีแล้ว

294
00:22:22,440 --> 00:22:25,600
ผมเจาะเข้าไปในฐานข้อมูลของเบอร์เกตต์

295
00:22:25,600 --> 00:22:27,000
แต่ไม่เจออะไรเลย

296
00:22:27,000 --> 00:22:29,520
ตามข้อมูลในเว็บ
ทอมมี่เปิดบริษัทรักษาความปลอดภัย

297
00:22:29,520 --> 00:22:32,760
ทํางานให้บริษัทขนส่งแห่งนึง
แต่ตรงนั้นไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเบอร์เกตต์

298
00:22:32,760 --> 00:22:35,600
ผมไม่ได้เอะใจเรื่องนี้จนกระทั่งแคลร์ตาย

299
00:22:36,120 --> 00:22:37,800
แล้วโจ...

300
00:22:39,040 --> 00:22:40,920
ทันทีที่เขาติดต่อมา

301
00:22:41,480 --> 00:22:43,280
สามีฉันติดต่อคุณเหรอ

302
00:22:44,320 --> 00:22:46,240
โจอยากเจอผม

303
00:22:46,840 --> 00:22:49,040
แล้วไม่กี่วันก่อนที่เราจะได้...

304
00:22:49,040 --> 00:22:49,960
เขาถูกฆ่า

305
00:22:52,200 --> 00:22:54,120
แคลร์พยายามไปคุยกับดาร์กที่ออฟฟิศของเขา

306
00:22:54,120 --> 00:22:57,360
แต่ไม่ได้เรื่อง หมอนั่นโคตรเจ้าเล่ห์

307
00:23:00,400 --> 00:23:04,800
ทําไมฉันต้องเชื่อคุณและเรื่องพวกนี้
ฉันจะรู้ได้ยังไงว่านี่ไม่ใช่กับดัก

308
00:23:06,320 --> 00:23:08,160
ผมจะล่อคุณมาเพื่ออะไรล่ะ

309
00:23:08,680 --> 00:23:12,520
ผมต้องการเรียกร้อง
ความยุติธรรมให้แคลร์ เหมือนคุณ

310
00:23:14,560 --> 00:23:17,640
ผมทําไม่สําเร็จเรื่องดาร์ก แต่คุณอาจจะสืบได้

311
00:23:22,040 --> 00:23:23,320
คอยดูโทรศัพท์ด้วย

312
00:23:23,840 --> 00:23:27,840
ถ้ามีสายที่คุณไม่ได้รับจากร้านเกม
แปลว่าผมขอพบคุณ ทันที

313
00:23:49,960 --> 00:23:52,680
(เบอร์เกตต์ โกลบอล เอนเตอร์ไพรส์)

314
00:23:52,680 --> 00:23:56,920
(ดาร์ก โลจิสติกส์ แอนด์ ซีเคียวริตี้)

315
00:23:59,080 --> 00:24:00,040
เข้ามาได้

316
00:24:02,200 --> 00:24:05,080
สวัสดี ฉันมีนัดกับคุณดาร์ก

317
00:24:06,240 --> 00:24:07,120
ไม่จริงหรอก

318
00:24:07,120 --> 00:24:09,520
คุณดาร์กไม่ได้นัดใครไว้

319
00:24:10,160 --> 00:24:12,880
โอเค งั้นคุณอาจช่วยฉันได้

320
00:24:14,040 --> 00:24:15,040
คุณรู้จักเธอไหม

321
00:24:16,840 --> 00:24:20,440
- เธอก็ไม่มีนัดเหมือนกัน
- แสดงว่าเธอเคยมาที่นี่

322
00:24:20,960 --> 00:24:22,080
ฉันก็บอกอย่างนั้นแหละ

323
00:24:24,360 --> 00:24:28,160
- เมื่อไหร่คุณดาร์กจะกลับเข้ามา
- ไม่รู้สิ เขาลางาน

324
00:24:28,760 --> 00:24:31,440
โอเค คุณมีเบอร์โทรหรือที่อยู่เขาไหม

325
00:24:31,440 --> 00:24:33,960
- ฉันอยากคุยกับเขา
- จะบอกอะไรให้นะ

326
00:24:35,440 --> 00:24:39,000
นี่คือที่อยู่บ้านของเขา ไปบอกเขาด้วย

327
00:24:39,000 --> 00:24:41,280
ว่าเขาค้างค่าจ้างฉันสองเดือน...

328
00:24:42,840 --> 00:24:43,680
และ...

329
00:24:47,920 --> 00:24:48,840
บอกว่าฉันลาออก

330
00:24:55,680 --> 00:24:56,640
ไง จอห์น

331
00:24:56,640 --> 00:25:01,560
เหมือนเดิมนะ แต่วันนี้ขอขนมปัง
กรานารีและชีสแผ่นเดียวเพราะผม...

332
00:25:01,560 --> 00:25:03,120
ได้เลย รอสักครู่

333
00:25:04,760 --> 00:25:06,000
นักสืบเคียร์ซ ใช่ไหมครับ

334
00:25:06,520 --> 00:25:09,000
เชน เทสเซียร์ ตํารวจทหารครับ

335
00:25:09,000 --> 00:25:12,200
- ตํารวจเหมือนกัน ขอเมนูพิเศษครับ
- ได้เลย

336
00:25:12,200 --> 00:25:15,080
คุณทําคดีฆาตกรรมเบอร์เกตต์อยู่ใช่ไหม

337
00:25:15,920 --> 00:25:17,120
- ใช่
- ใช่

338
00:25:17,840 --> 00:25:20,560
คู่หูผมเคยทําคดีของครอบครัวนั้นเมื่อหลายปีก่อน

339
00:25:20,560 --> 00:25:22,240
บอกว่ารับมือยากทีเดียว

340
00:25:23,440 --> 00:25:26,400
ก็ยากอยู่ แต่ถ้าผมเสียลูกไป ผมคงลุยดะแน่ๆ

341
00:25:27,000 --> 00:25:27,840
คุณมีลูกเหรอ

342
00:25:28,760 --> 00:25:30,520
- ครับ ยังหรอก
- ซามี

343
00:25:31,320 --> 00:25:33,800
ใช่ อีกสี่เดือนจะคลอดน่ะ

344
00:25:33,800 --> 00:25:37,560
ไม่จริงน่า ว้าว ยินดีด้วย สุดยอดเลย

345
00:25:37,560 --> 00:25:38,480
ขอบคุณ

346
00:25:39,480 --> 00:25:42,160
ผมกับภรรยาคิดถึงการมีลูกตลอดเวลา

347
00:25:42,160 --> 00:25:46,040
แต่ไม่รู้สิ สมัยนี้ ค่าใช้จ่ายแพงมากเลย

348
00:25:48,120 --> 00:25:50,280
คงจะดีถ้ามีเงินเหมือนพวกเบอร์เกตต์เนอะ

349
00:25:52,160 --> 00:25:54,480
- คงงั้น
- ถามจริง แค่คงงั้นเหรอ

350
00:25:55,640 --> 00:25:58,680
แน่นอน มันทําให้หลายอย่าง
ง่ายขึ้น แต่คุณก็รู้ว่าความจริงเป็นยังไง

351
00:25:59,200 --> 00:26:02,200
เงินซื้อความสุขไม่ได้หรอก
ดูอย่างโจ เบอร์เกตต์สิ

352
00:26:03,200 --> 00:26:06,880
ถ้าเขาไม่ใส่นาฬิกา
ราคา 3,000 ปอนด์ เขาจะถูกปล้นฆ่าเหรอ

353
00:26:07,400 --> 00:26:08,240
ไม่รู้สิ

354
00:26:09,680 --> 00:26:10,520
ก็จริง

355
00:26:12,240 --> 00:26:13,720
คุณรู้จักมายา เบอร์เกตต์สินะ

356
00:26:15,200 --> 00:26:16,880
ใช่ ครับ นิดหน่อย

357
00:26:16,880 --> 00:26:21,280
ใช่ คุณจะรู้ว่าเงินก็ปกป้องเธอไม่ได้เหมือนกัน

358
00:26:21,280 --> 00:26:24,520
ผมว่าสมองมนุษย์
ไม่ได้ถูกสร้างมาให้รับมือกับความเศร้า

359
00:26:24,520 --> 00:26:25,840
ขนาดนั้นในช่วงเวลาสั้นๆ

360
00:26:26,360 --> 00:26:31,120
ถึงกับเห็นสามีที่ตายไปแล้ว
ในกล้องพี่เลี้ยง แล้วก็ทําร้ายพี่เลี้ยง

361
00:26:31,920 --> 00:26:32,880
เหรอ

362
00:26:32,880 --> 00:26:36,400
- เอาเถอะ ฌอน เชน
- เชน

363
00:26:36,400 --> 00:26:38,480
- เชน เทสเซียร์
- ใช่

364
00:26:38,480 --> 00:26:40,840
- ยินดีที่รู้จักนะ
- เช่นกัน

365
00:26:40,840 --> 00:26:43,080
ฝากสวัสดีมายาด้วย

366
00:26:43,680 --> 00:26:44,520
ได้

367
00:26:46,440 --> 00:26:47,360
แล้วเจอกันนะ

368
00:26:50,800 --> 00:26:53,800
นั่นแหละ ตั้งสติให้ดี ขยับไว้ อย่ายืนเฉย

369
00:26:53,800 --> 00:26:55,560
ควรเล่นให้เข้ากับจังหวะของเกมสิ

370
00:26:57,160 --> 00:26:59,920
ฟังนะ แคสเซลตันจะหัวเราะใส่หน้าพวกเธอแน่

371
00:26:59,920 --> 00:27:03,320
ในการแข่งวันเสาร์นี้ถ้าพวกเธอไม่ปรับปรุงสักที

372
00:27:05,840 --> 00:27:08,640
เร็วเข้า เร่งฝีเท้าหน่อย เราทําได้

373
00:27:11,640 --> 00:27:12,480
ฉันเกลียดเขา

374
00:27:14,120 --> 00:27:17,480
{\an8}เขาอาจจะยังโกรธเรื่องที่น้ามายา
แฉไอ้จ้อนหน้าตาพิลึกของเขา

375
00:27:17,480 --> 00:27:19,680
โทบี้บอกว่ามันดูเหมือนครัวซองต์จิ๋วสีเทา

376
00:27:19,680 --> 00:27:23,000
แดเนียล ไปหาแฟนเก่าของแม่กันเถอะ

377
00:27:39,000 --> 00:27:40,120
ดูที่นี่สิ

378
00:27:43,800 --> 00:27:46,000
สวัสดี ยินดีต้อนรับสู่บิมบาล

379
00:27:46,000 --> 00:27:49,680
ขอทราบจุดประสงค์ของการมาเยือน
ครั้งนี้ และคุณอยากให้ใช้สรรพนามอะไร

380
00:27:51,840 --> 00:27:52,880
ตอบว่าอะไรดี

381
00:27:53,840 --> 00:27:57,440
จุดประสงค์ของการมาเยือน
และสรรพนามที่คุณต้องการ

382
00:27:57,440 --> 00:27:59,080
เรามาหาพ่อของเรา

383
00:27:59,600 --> 00:28:00,480
สรรพนามเรียกเธอ

384
00:28:00,480 --> 00:28:02,400
แสดงว่าเธอคือครอบครัวบิมบาล

385
00:28:02,400 --> 00:28:04,600
วิเศษมาก เรารักเธอ

386
00:28:04,600 --> 00:28:07,560
กรุณาบอกชื่อคนในครอบครัวบิมบาลของเธอ

387
00:28:12,120 --> 00:28:13,480
ยังอยู่ไหม

388
00:28:13,480 --> 00:28:15,840
- เร็วเข้า
- แฟรงค์ มอนตากิว

389
00:28:16,400 --> 00:28:17,600
มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก

390
00:28:17,600 --> 00:28:19,360
กรุณาสแกนคิวอาร์โค้ด

391
00:28:20,040 --> 00:28:21,520
(สแกนฉัน)

392
00:28:25,640 --> 00:28:27,840
ยินดีต้อนรับ ครอบครัวแฟรงค์ มอนตากิว

393
00:28:27,840 --> 00:28:30,160
โปรดรับคําอวยพรจากบิมบาล

394
00:28:49,000 --> 00:28:49,840
แดน

395
00:28:51,760 --> 00:28:53,520
- ห้ามหมุนสิ
- เด็กหนอเด็ก

396
00:28:53,520 --> 00:28:55,440
{\an8}(บิมบาล)

397
00:28:56,040 --> 00:28:57,320
ประตูกําลังปิด

398
00:29:12,080 --> 00:29:12,920
แอ็บบี้

399
00:29:17,120 --> 00:29:18,920
- มาเร็ว ไปกัน
- เฮ่

400
00:29:19,440 --> 00:29:22,280
- พวกเธอเป็นใคร
- ขอร้องค่ะ เรากําลังจะไปแล้ว

401
00:29:22,280 --> 00:29:24,280
พีท พวกเขามากับผม

402
00:29:26,880 --> 00:29:28,480
ใช่ ผมจะจัดการเอง โอเคนะ

403
00:29:30,600 --> 00:29:31,440
มาสิ

404
00:29:33,720 --> 00:29:34,720
เดี๋ยวนี้

405
00:29:47,200 --> 00:29:48,800
พวกเธอเป็นลูกของแคลร์ ฉันรู้

406
00:29:50,400 --> 00:29:52,080
และฉันจะไม่คุยกับพวกเธอที่นี่

407
00:29:52,080 --> 00:29:53,200
ที่ไหนล่ะ

408
00:29:54,520 --> 00:29:55,600
เปิดแอร์ดรอป...

409
00:29:56,760 --> 00:29:57,600
ขอร้อง

410
00:29:59,120 --> 00:30:00,560
(สกายวอร์ดส์ อะพาร์ตเมนต์)

411
00:30:01,160 --> 00:30:03,440
แฟลต 802 เจ็ดโมงครึ่ง

412
00:30:03,440 --> 00:30:06,240
ฉันจะตอบทุกคําถามของพวกเธอ ฉันสัญญา

413
00:30:41,640 --> 00:30:45,240
(ลูกทะเลไม่ตัดสินกันบนบก)

414
00:30:50,000 --> 00:30:54,440
สกัลลอปส์ สกัลลอปส์ นั่งลง พอแล้ว สกัลลอปส์

415
00:30:54,440 --> 00:30:57,000
- สวัสดี ขอโทษแทนพวกเด็กดื้อด้วย
- สวัสดี

416
00:30:57,680 --> 00:31:01,120
โทษที ครอกนี้มีคน
รับไปหมดแล้ว แต่ถ้าคุณรอได้...

417
00:31:01,120 --> 00:31:05,360
ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้มาซื้อสุนัข
ฉันขอคุยกับสามีคุณได้ไหมคะ

418
00:31:06,120 --> 00:31:08,400
คงไม่ได้หรอก เขาไม่อยู่ค่ะ

419
00:31:09,080 --> 00:31:12,040
หรือพอจะให้เบอร์โทรศัพท์หรืออีเมลได้ไหมคะ

420
00:31:12,560 --> 00:31:13,680
มีธุระอะไรเหรอคะ

421
00:31:15,120 --> 00:31:18,640
ฉันอยากรู้ว่าทําไม
ครอบครัวเบอร์เกตต์ถึงจ่าย 9,000 ปอนด์

422
00:31:18,640 --> 00:31:20,600
ให้เขาทุกเดือนตลอด 26 ปีที่ผ่านมา

423
00:31:20,600 --> 00:31:22,240
ฉันเกรงว่าฉันคงไม่รู้หรอก

424
00:31:22,240 --> 00:31:24,400
เขาเคยพูดถึงพวกเบอร์เกตต์ไหมคะ

425
00:31:24,400 --> 00:31:26,800
- ฉันไม่รู้จริงๆ
- เขาทํางานให้ครอบครัวนั้นเหรอ

426
00:31:28,160 --> 00:31:31,560
งานของเขาเป็นความลับ
ฉันขอโทษ ฉันช่วยคุณไม่ได้

427
00:31:31,560 --> 00:31:34,720
ฟังนะ ถ้าคุณนึกอะไรออก ขอร้องค่ะ

428
00:31:34,720 --> 00:31:36,000
ช่วยโทรหาฉัน

429
00:31:48,000 --> 00:31:49,240
ฉันมาแล้ว

430
00:31:49,800 --> 00:31:50,800
ขอโทษที

431
00:31:53,320 --> 00:31:56,280
พวกเขาจะยกเลิกรอบของเรา
ถ้าเธอเอาแต่มาสายอย่างนี้

432
00:31:56,280 --> 00:31:59,600
วันนี้อย่าต่อว่ากันเลยนะ อารมณ์ไม่ดี

433
00:32:16,600 --> 00:32:18,680
ว้าว แย่มาก

434
00:32:19,360 --> 00:32:21,560
เธอทําอะไรมายา สเติร์นเนี่ย

435
00:32:26,560 --> 00:32:27,400
นี่

436
00:32:28,480 --> 00:32:29,560
เป็นอะไรไป

437
00:32:31,440 --> 00:32:32,560
เมื่อกี้ไปไหนมา

438
00:32:33,080 --> 00:32:35,680
ได้ยินว่าพวกเบอร์เกตต์จ่ายเงินให้คนอื่นอีก

439
00:32:35,680 --> 00:32:38,120
คนที่ชื่อทอมมี่ ดาร์ก

440
00:32:38,120 --> 00:32:39,880
แต่มันไม่มีเหตุผลเลย

441
00:32:40,400 --> 00:32:43,160
ดาร์กดูไม่ได้รวย
บ้านของเขาเป็นบ้านชั้นเดียวหลังเล็ก

442
00:32:45,400 --> 00:32:47,040
(ลูกทะเลไม่ตัดสินกันบนบก)

443
00:32:48,000 --> 00:32:50,640
"ลูกทะเลไม่ตัดสินกันบนบก" แปลว่าอะไร

444
00:32:50,640 --> 00:32:52,400
ที่มีรูปเรือด้วยน่ะ

445
00:32:52,400 --> 00:32:55,400
"ลูกทะเลไม่ตัดสินกันบนบก"
คําขวัญของทหารเรือ ทําไม

446
00:32:56,160 --> 00:32:59,200
- ฉันเคยเล่าเรื่องพี่ชายของโจที่ตายไปแล้ว
- สมัยเป็นวัยรุ่น

447
00:32:59,200 --> 00:33:01,280
ใช่ ครอบครัวบอกว่าเขาพลัดตกจากเรือ

448
00:33:02,160 --> 00:33:05,160
- โจบอกว่าเขาฆ่าตัวตาย
- เดี๋ยวนะ เกิดเหตุบนเรือไม่ใช่เหรอ

449
00:33:06,760 --> 00:33:08,760
ฉันอยากให้นายช่วยฉันอีกเรื่อง

450
00:33:10,040 --> 00:33:13,560
- มายา
- ฉันอยากให้สืบเรื่องทอมมี่ ดาร์ก

451
00:33:14,640 --> 00:33:18,800
ฉันสงสัยว่ามันเกี่ยวข้องอะไร
สักอย่างกับการตายของแอนดรูว์ เบอร์เกตต์

452
00:33:18,800 --> 00:33:21,920
สําหรับคนส่วนใหญ่
ที่ขอให้ช่วยกันคือ "ช่วยส่งชื่อเพลงนั้นให้ที"

453
00:33:21,920 --> 00:33:24,160
หรือ "ขอยืมไข่สักฟอง" รู้ใช่ไหม

454
00:33:24,160 --> 00:33:25,080
ให้ตายสิ

455
00:33:28,240 --> 00:33:29,840
เราต้องคุยกัน

456
00:33:30,560 --> 00:33:32,440
ฉันต้องไปรับลิลี่ ขอโทษที

457
00:33:32,440 --> 00:33:35,400
- ยอดเยี่ยม ซ้อมไปได้สามนาที
- บาย

458
00:33:36,160 --> 00:33:38,000
คราวหน้าเราอาจซ้อมได้ห้านาที

459
00:33:43,560 --> 00:33:44,600
เคียร์ซ

460
00:33:49,240 --> 00:33:52,120
{\an8}(ผลการค้นหารายงาน
อุบัติเหตุ ชื่อ: ซามี เคียร์ซ)

461
00:33:52,120 --> 00:33:54,080
(แผนผังที่เกิดเหตุ)

462
00:34:06,040 --> 00:34:07,440
เราได้ข้อมูลมอเตอร์ไซค์นั่นแล้ว

463
00:34:07,440 --> 00:34:09,760
ดูเหมือนมายา เบอร์เกตต์ไม่ได้กุเรื่อง

464
00:34:13,440 --> 00:34:15,320
- พระเจ้าช่วย มีอยู่จริง
- ใช่

465
00:34:17,520 --> 00:34:21,840
กล้องตรงนี้จับภาพพวกนั้นได้
คนร้ายคงออกจากสวนตรงนี้

466
00:34:21,840 --> 00:34:22,800
(วินสโลว์)

467
00:34:22,800 --> 00:34:26,960
- ถนนวินสโลว์ ประมาณ 21:10 น.
- ได้รูปป้ายทะเบียนรถแล้ว

468
00:34:29,440 --> 00:34:30,560
เอาละ เร็วเข้า

469
00:34:33,160 --> 00:34:34,000
มา

470
00:34:34,600 --> 00:34:39,560
โอเค เอฟ น่าจะเป็น จี หนึ่ง สี่

471
00:34:39,560 --> 00:34:40,880
(ติดตามยานพาหนะ)

472
00:34:40,880 --> 00:34:42,640
เค เอ็กซ์ แอล

473
00:34:42,640 --> 00:34:44,040
(ไม่พบ)

474
00:34:44,040 --> 00:34:46,680
- ยามาฮ่าคันนี้ใช้ทะเบียนปลอม ต่อไปล่ะ
- แป๊บ

475
00:34:48,400 --> 00:34:51,600
- โอเค แอล เจ หนึ่ง หนึ่ง
- ใช่

476
00:34:51,600 --> 00:34:54,840
เอ โอ ซี

477
00:34:56,520 --> 00:34:58,560
เอาละ เราได้ที่อยู่แล้ว

478
00:34:58,560 --> 00:35:02,480
เจ้าของป้ายทะเบียนดูคาติสีดํา เอาละ มาเร็ว

479
00:35:03,000 --> 00:35:05,480
วันนี้ลูกดื่มน้ําเยอะมาก นี่จ้ะ

480
00:35:06,280 --> 00:35:07,280
เอาด้วยไหม

481
00:35:08,360 --> 00:35:09,200
ลองสิ

482
00:35:24,480 --> 00:35:26,840
สวยจัง

483
00:35:42,880 --> 00:35:43,920
(คอรีย์นักแฉ)

484
00:35:43,920 --> 00:35:49,840
(กองทัพเสื่อมเสีย เธอควรถูกจับไหม)

485
00:36:17,320 --> 00:36:18,800
แดน รอตรงนี้ได้ไหม

486
00:36:19,320 --> 00:36:20,680
- ฉันจะเข้าไปเอง
- แต่...

487
00:36:20,680 --> 00:36:24,240
ฉันว่าเราไม่จําเป็นต้องเข้าไป
ทั้งคู่ อยู่ตรงนี้คอยเฝ้าไว้นะ

488
00:36:24,240 --> 00:36:25,360
เฝ้าไว้เหรอ

489
00:36:26,600 --> 00:36:29,360
อยู่ที่นี่เถอะนะ ฉันไปไม่นานหรอก

490
00:36:48,800 --> 00:36:51,560
นี่คือที่อยู่ที่ใช้ลงทะเบียนมอเตอร์ไซค์คันนั้น

491
00:36:52,040 --> 00:36:53,960
โอเค ไม่ใช่อย่างที่คิด

492
00:36:59,440 --> 00:37:00,560
คุณฟิลลิป ดอว์สันใช่ไหม

493
00:37:30,800 --> 00:37:32,120
โจ!

494
00:37:33,840 --> 00:37:35,120
ไม่!

495
00:37:36,800 --> 00:37:38,040
ช่วยด้วย

496
00:37:44,080 --> 00:37:47,560
ลิลี่

497
00:37:51,480 --> 00:37:52,560
ลิลี่

498
00:39:06,120 --> 00:39:08,040
คําบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย