1
00:00:06,120 --> 00:00:12,040
(ปี 1996)

2
00:00:12,040 --> 00:00:13,240
อะไรวะเนี่ย

3
00:00:13,240 --> 00:00:15,520
ทางนี้ๆ วู้ฮู้!

4
00:00:22,520 --> 00:00:24,720
เช่นที่เคยเป็นมาตลอด
และจะเป็นเช่นนั้นตลอดกาล

5
00:01:47,680 --> 00:01:52,520
(อย่าหลอกกัน
สร้างจากนิยายของฮาร์ลาน โคเบน)

6
00:01:53,280 --> 00:01:54,120
(ปัจจุบัน)

7
00:01:54,120 --> 00:01:56,680
"อย่าร้องไห้ให้ฉัน เพราะฉันไม่ได้จากไปไหน"

8
00:01:59,320 --> 00:02:02,040
{\an8}"ฉันคือสายลมที่แกว่งไกวต้นโอ๊กใหญ่"

9
00:02:03,200 --> 00:02:06,000
{\an8}"ฉันคือสายฝนบางเบาที่หลั่งชโลมใบหน้าเธอ"

10
00:02:06,520 --> 00:02:10,800
{\an8}"ฉันคือดอกไม้ฤดูใบไม้ผลิที่แทงทะลุเนื้อดิน"

11
00:02:11,800 --> 00:02:14,800
{\an8}"ฉันคือเสียงหัวเราะแผ่วเบา
ของสายธารในขุนเขา"

12
00:02:19,480 --> 00:02:21,160
{\an8}แม้ข้าพระองค์จะเดินฝ่าหุบเขา

13
00:02:21,160 --> 00:02:23,200
{\an8}แห่งเงามัจจุราช ข้าพระองค์ไม่หวั่นเกรง

14
00:02:23,720 --> 00:02:26,480
{\an8}คฑาและธารพระกร
ของพระองค์ ปลอบโยนข้าฯ

15
00:02:28,160 --> 00:02:30,320
{\an8}เราขอมอบพี่น้องของเราคืนสู่พื้นพิภพ

16
00:02:32,560 --> 00:02:33,480
{\an8}จากดินสู่ดิน

17
00:02:34,840 --> 00:02:36,000
{\an8}จากเถ้าสู่เถ้า

18
00:02:37,680 --> 00:02:39,520
{\an8}จากธุลีสู่ธุลี

19
00:02:41,280 --> 00:02:42,400
โจ เบอร์เกตต์

20
00:02:43,080 --> 00:02:44,720
- มายา สเติร์น
- ทหารเหรอ

21
00:02:44,720 --> 00:02:46,880
เปล่า ฉันแต่งแฟนซี

22
00:02:48,200 --> 00:02:49,600
ผมก็ด้วย เพนกวิน

23
00:02:50,640 --> 00:02:51,920
เหมือนมาก

24
00:02:51,920 --> 00:02:55,440
ในเมื่อเราสองคนอยู่ในงานเลี้ยง
การกุศลที่น่าหัวเราะนี้ด้วยกันแล้ว

25
00:02:55,440 --> 00:02:57,320
คุณจะอนุญาตให้ผมเลี้ยงเครื่องดื่มได้มั้ย

26
00:02:57,320 --> 00:02:58,480
ที่นี่แจกฟรีนะ

27
00:02:58,480 --> 00:03:00,760
อยากดื่มอะไรก็สั่งเลย ผมเลี้ยงเอง

28
00:03:00,760 --> 00:03:02,320
ฉันขอเตือนคุณ

29
00:03:02,320 --> 00:03:05,840
อีก 11 ชั่วโมง ฉันจะต้องขึ้นเครื่องบินกลับฐาน

30
00:03:05,840 --> 00:03:09,040
ถ้าอย่างนั้น เราควรใช้เวลา
ที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่าที่สุดนะ

31
00:03:09,880 --> 00:03:10,720
ผู้กอง

32
00:03:34,440 --> 00:03:35,760
ไม่! โจ

33
00:03:38,680 --> 00:03:40,640
โจ!

34
00:03:49,200 --> 00:03:50,240
มาเถอะ ลูก

35
00:04:24,040 --> 00:04:25,880
- เธอโอเคนะ
- ไหว ขอบใจนะเชน

36
00:04:27,720 --> 00:04:29,840
{\an8}- นักสืบเคียร์ซ
- มายา นี่อร่อยมากเลย

37
00:04:29,840 --> 00:04:31,280
มันคืออะไรนะ วูเลอวองท์ใช่มั้ย

38
00:04:31,280 --> 00:04:34,480
คุณมาเพื่อกินเลี้ยง หรือคุณเจอคนฆ่าสามีฉันแล้ว

39
00:04:35,080 --> 00:04:37,240
แม่ของโจเชิญผมมา

40
00:04:37,880 --> 00:04:40,840
อ้อ คุณคิดว่าจิตแพทย์น่าจะรู้ดีกว่างั้นหรือ

41
00:04:42,520 --> 00:04:45,960
ไม่ใช่วันนี้ แต่มีบางอย่าง
ที่ผมต้องตามต่อ เกี่ยวกับคนร้าย

42
00:04:45,960 --> 00:04:50,280
ฉันให้ปากคําคุณไปสามครั้งแล้ว
และคุณยังไม่มีแววจะจับพวกนั้นได้เลย

43
00:04:51,880 --> 00:04:53,880
เชือกผูกรองเท้าคุณหลุดน่ะ

44
00:05:08,280 --> 00:05:10,280
คุณเชิญนักสืบคนนั้นมาทําไม

45
00:05:12,800 --> 00:05:14,720
ฉันอยากให้เขาเห็นว่าโจเป็นคนยังไง

46
00:05:16,200 --> 00:05:17,600
เห็นว่าเขาคือคนสําคัญ

47
00:05:17,600 --> 00:05:20,280
ว่าเขาเป็นที่รักของพี่น้องทั้งชายหญิง

48
00:05:22,120 --> 00:05:24,080
ว่าเขาโตมาในบ้านหลังใหญ่โตนี้

49
00:05:24,960 --> 00:05:26,680
ที่ที่เขาใช้ชีวิตวัยเด็ก

50
00:05:30,520 --> 00:05:31,600
เธอเป็นยังไงบ้างแล้ว

51
00:05:33,160 --> 00:05:34,000
ยังเศร้าอยู่

52
00:05:37,000 --> 00:05:38,600
ฉันเสียคนที่ฉันรักที่สุดในชีวิต

53
00:05:40,440 --> 00:05:41,640
ไม่ ให้ฉันเศร้า

54
00:05:43,640 --> 00:05:45,720
เธอมีเรื่องอีกเยอะให้รับมือ

55
00:05:46,240 --> 00:05:47,120
ฉันไม่เป็นไร

56
00:05:49,080 --> 00:05:52,400
ฉันไม่อยากกดดันเธอวันนี้
แต่ฉันคิดว่าเธอควรรับความช่วยเหลือ

57
00:05:53,040 --> 00:05:56,920
เธอรับมือหลายอย่างเหลือเกิน
ทีแรกก็สูญเสียพี่สาว

58
00:05:58,960 --> 00:05:59,920
ตอนนี้ก็โจ

59
00:06:02,560 --> 00:06:04,160
และงานในกองทัพนั่นอีก

60
00:06:07,080 --> 00:06:08,880
ฉันไปดูแลแขกดีกว่า

61
00:06:44,440 --> 00:06:46,160
เพลงสวดนั่นเป็นความคิดใคร

62
00:06:46,160 --> 00:06:47,240
จะใครได้ล่ะ

63
00:06:48,840 --> 00:06:51,840
ฉันบอกพวกเขาเป็นสิบรอบแล้วว่า
ให้เล่นเพลงของเดอะดอร์ส

64
00:06:51,840 --> 00:06:54,160
ของเนอร์วาน่า

65
00:06:54,160 --> 00:06:56,400
เล่นเนอร์วาน่าในงานศพเนี่ยนะ

66
00:06:57,360 --> 00:06:59,720
- เธอรู้ไหมว่าพวกเขาจ่ายไปเท่าไหร่
- ว่ามาสิ

67
00:07:00,360 --> 00:07:02,240
โลงศพแพงกว่ารถเธออีก

68
00:07:02,240 --> 00:07:04,360
งั้นก็ไม่แพงเท่าไหร่น่ะสิ

69
00:07:09,120 --> 00:07:10,760
ฉันไม่อยากทิ้งเธอไว้

70
00:07:10,760 --> 00:07:11,720
ฉันไม่เป็นไร

71
00:07:12,800 --> 00:07:15,040
ฟังนะ ฉันรู้เธอคิดว่าเธอไหว

72
00:07:15,040 --> 00:07:17,600
แต่ฉันไม่สนหรอก ต่อให้เป็นตีสาม

73
00:07:17,600 --> 00:07:20,280
ถ้าเธอรู้สึกไม่ไหวก็นะ โอเคมั้ย

74
00:07:21,320 --> 00:07:22,680
เลยทําให้นึกขึ้นได้

75
00:07:22,680 --> 00:07:24,400
- ฉันมีอะไรจะให้เธอ
- อ้อ

76
00:07:25,840 --> 00:07:26,680
มันคือ...

77
00:07:27,960 --> 00:07:29,440
กรอบรูปดิจิทัล

78
00:07:30,640 --> 00:07:35,200
รูปเธอกับครอบครัวเธอจะสลับกันขึ้นมา

79
00:07:36,920 --> 00:07:38,000
โอเค...

80
00:07:38,000 --> 00:07:41,760
ฉันใส่รูปเธอ โจ ลิลี่
และครอบครัวไว้ล่วงหน้าแล้ว

81
00:07:43,800 --> 00:07:46,600
เว้นแต่ว่าไม่ได้มีแค่นี้

82
00:07:47,360 --> 00:07:48,200
พร้อมนะ

83
00:07:54,640 --> 00:07:57,320
- อยากเห็นท่าเต้นฟังกี้เมื่อกี้อีกไหม
- ได้โปรด

84
00:07:57,320 --> 00:08:01,480
ทําได้นะ ทุกอย่างถูกบันทึก
ไว้ตรงนี้ ในกล้องที่ซ่อนอยู่

85
00:08:02,160 --> 00:08:04,280
ซึ่งจะบันทึกเมื่อมีการเคลื่อนไหว

86
00:08:05,000 --> 00:08:06,760
เธอเอากล้องสอดแนมมาให้ฉันทําไม

87
00:08:06,760 --> 00:08:09,840
จะได้จับตาดูลิลี่ตอนเธอไม่อยู่

88
00:08:09,840 --> 00:08:13,520
- ตอนลูกอยู่กับอิซาเบลล่าน่ะเหรอ
- ใช่เลย กล้องส่องพี่เลี้ยง

89
00:08:14,240 --> 00:08:15,680
ฉันมั่นใจว่าอิซาเบลล่าเป็นคนดี

90
00:08:15,680 --> 00:08:18,200
แต่การจับตาดูเธอก็ไม่เสียหายอะไร

91
00:08:18,200 --> 00:08:21,320
อีวา ครอบครัวของเธอกับของโจรู้จักกันมานาน

92
00:08:22,360 --> 00:08:24,600
ฉันจะเอาไปไว้ในห้องเด็กนะ

93
00:08:33,720 --> 00:08:34,560
- ไง
- อรุณสวัสดิ์

94
00:08:34,560 --> 00:08:37,360
- พร้อมสําหรับบทเรียนใหม่แล้วนะ ไปกันเลย
- รอไม่ไหวแล้ว

95
00:08:43,480 --> 00:08:45,400
{\an8}โอเค วันนี้ให้คุณเอามันขึ้นได้

96
00:08:48,640 --> 00:08:49,480
โอเคนะ

97
00:08:54,840 --> 00:08:57,400
คุณควรหักซ้ายเล็กน้อย

98
00:08:57,400 --> 00:08:58,320
โอเค ได้เลย

99
00:09:00,640 --> 00:09:01,480
ดี

100
00:09:02,960 --> 00:09:05,160
ขวา คอยมองเส้นขอบฟ้าไว้

101
00:09:11,080 --> 00:09:13,120
ข้อศอกถลอกแย่เลย

102
00:09:14,000 --> 00:09:17,440
- พวกเขาสอนตํารวจทหารกันอย่างนั้นเหรอ
- ฉันเล็งไปที่ข้อศอก

103
00:09:17,440 --> 00:09:18,440
เอาบ้างไหม

104
00:09:18,440 --> 00:09:21,000
ไม่ ไม่อยากทําให้นายอาย

105
00:09:23,120 --> 00:09:24,960
เธอกลับมาทํางานนานแค่ไหนแล้ว

106
00:09:24,960 --> 00:09:26,520
- สามวัน
- ใช่

107
00:09:27,160 --> 00:09:29,080
- มีอะไร
- เปล่า

108
00:09:29,080 --> 00:09:30,760
แล้วฉันควรจะทํายังไง

109
00:09:30,760 --> 00:09:32,560
นั่งอยู่บ้าน จ้องกําแพงงี้เหรอ

110
00:09:32,560 --> 00:09:34,080
ไม่ แต่ ยังไงล่ะ...

111
00:09:35,440 --> 00:09:36,280
ลิลี่น่ะ

112
00:09:36,880 --> 00:09:38,120
ฉันเศร้าคนเดียวได้ เชน

113
00:09:39,400 --> 00:09:41,200
- เราต้องใช้ชีวิตปกติ
- โอเค

114
00:09:41,840 --> 00:09:43,960
ฟังนะ ฉันกับทุกคน เรากําลังคุยกัน...

115
00:09:43,960 --> 00:09:46,520
- ว่ามา
- เราแวะไปหาสุดสัปดาห์นี้ได้ไหม

116
00:09:46,520 --> 00:09:49,120
ไม่มีอะไรโลดโผน
แค่ดื่มกันนิดหน่อย เธอจะได้ไม่เหงา

117
00:09:49,960 --> 00:09:52,640
สรุปว่า เร็วเกินไปสําหรับฉันที่จะกลับมาทํางาน

118
00:09:53,840 --> 00:09:55,000
แต่ไม่เร็วไปที่จะเมา

119
00:10:11,880 --> 00:10:12,720
ฮัลโหล

120
00:10:14,880 --> 00:10:15,760
แม่

121
00:10:15,760 --> 00:10:19,200
เฮ่ เด็กดี

122
00:10:19,200 --> 00:10:22,000
- สวัสดี มายา
- สวัสดี ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่มั้ย

123
00:10:22,600 --> 00:10:25,760
แน่นอน เราสนุกกัน ใช่ไหม ลิลี่

124
00:10:26,520 --> 00:10:27,440
เราทํา...

125
00:10:27,440 --> 00:10:29,440
- นางฟ้า
- ใช่ ถูกต้อง

126
00:10:29,440 --> 00:10:31,000
ลูกทํานางฟ้าเหรอ

127
00:10:31,000 --> 00:10:33,320
- เอาให้แม่ดูดีมั้ย
- เอาเลย

128
00:10:33,960 --> 00:10:35,120
มากับหนูสิ

129
00:10:35,120 --> 00:10:36,720
ลูกเข้าไปเลย ขอหนึ่งนาที

130
00:10:37,920 --> 00:10:41,680
- เธอพูดถึงสวรรค์ ฉันเลย...
- ไม่เป็นไร

131
00:10:41,680 --> 00:10:42,960
นี่ เธอพักได้แล้ว

132
00:10:43,680 --> 00:10:46,520
ไม่เป็นไร ฉันจะไปดูนางฟ้าสวยๆ เหล่านั้น

133
00:10:47,040 --> 00:10:48,040
ไว้เจอกันนะจ๊ะ

134
00:10:51,440 --> 00:10:53,120
เด็กฉลาด

135
00:10:54,240 --> 00:10:57,080
ว้าว ขอดูหน่อยสิ

136
00:10:58,200 --> 00:11:00,760
- หนูชนะ
- โอ้ เก่งมาก

137
00:11:01,320 --> 00:11:02,280
พร้อมนะ...

138
00:11:05,160 --> 00:11:06,000
ว้าว

139
00:11:59,080 --> 00:12:00,040
มาแล้ว ลิลี่

140
00:12:00,640 --> 00:12:02,760
มาแล้ว อาหารเช้า มานั่งสิ

141
00:12:03,800 --> 00:12:05,120
มานั่งเก้าอี้ลูกเลย

142
00:12:05,800 --> 00:12:07,560
เด็กดี นี่

143
00:12:44,200 --> 00:12:47,400
สวัสดีค่ะ จูดิธ คืองี้ ฉันต้องรีบไปทํางาน

144
00:12:47,400 --> 00:12:48,640
ฉันโทรกลับได้ไหม

145
00:12:48,640 --> 00:12:51,760
ฉันคิดว่าเธอน่าจะมาที่
ฟาร์นวูดสุดสัปดาห์นี้กับลิลี่

146
00:12:52,280 --> 00:12:53,400
ฉันดีใจที่คุณชวน

147
00:12:54,400 --> 00:12:56,320
แต่ฉันไปไม่ได้ ฉันนัดกับเพื่อนไว้แล้ว

148
00:12:56,320 --> 00:12:59,040
ลิลี่มาที่นี่ประจํานะ มายา ตอนที่เธอไม่อยู่

149
00:12:59,600 --> 00:13:01,560
เธอไม่ชินกับการเป็นแม่เต็มเวลา

150
00:13:01,560 --> 00:13:03,360
แต่เด็กๆ ต้องการกิจวัตรที่ตายตัว

151
00:13:03,360 --> 00:13:04,520
ค่ะ ฉันรู้

152
00:13:06,560 --> 00:13:09,800
ฟังนะคะ ให้ฉันโทรหาคุณทีหลัง
แล้วเราค่อยนัดกันวันอื่น

153
00:13:09,800 --> 00:13:11,360
โอเค ได้ ค่อยโทรหาฉันทีหลัง

154
00:13:12,200 --> 00:13:14,200
ฉันแค่คิดถึงสิ่งที่ดีที่สุดสําหรับลิลี่

155
00:13:14,200 --> 00:13:15,240
โอเค บาย

156
00:13:18,200 --> 00:13:19,120
เหลือเชื่อเลย

157
00:14:00,160 --> 00:14:01,000
ลิลี่

158
00:14:02,560 --> 00:14:05,040
- ลูกเจอพ่อเหรอ
- ป้อ

159
00:14:05,040 --> 00:14:07,280
เมื่อวานลูกเจอพ่อตอนที่แม่ไม่อยู่ใช่มั้ย

160
00:14:07,280 --> 00:14:11,280
{\an8}พ่อมาหา แล้วเขาก็กอดหนู ให้หนูนั่งตักเขาใช่มั้ย

161
00:14:13,000 --> 00:14:15,920
{\an8}โอเค เอาละ แม่กําลังงี่เง่า แม่ขอโทษ

162
00:14:35,680 --> 00:14:36,520
ให้ตายสิ

163
00:15:07,920 --> 00:15:08,960
คุณนายเบอร์เกตต์

164
00:15:08,960 --> 00:15:10,400
ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม

165
00:15:10,400 --> 00:15:12,000
- ตอนนี้เหรอ
- ใช่ เดี๋ยวนี้

166
00:15:13,520 --> 00:15:14,840
ฉันต้องให้เธอดูอะไรหน่อย

167
00:15:16,440 --> 00:15:17,560
อะไรคะเนี่ย

168
00:15:17,560 --> 00:15:18,680
มันคือกล้อง

169
00:15:18,680 --> 00:15:20,000
- คุณส่องฉันเหรอ
- ดูไป

170
00:15:20,000 --> 00:15:22,320
- คุณแอบถ่ายฉันเหรอ
- ใช่ ดูไป

171
00:15:27,960 --> 00:15:30,360
- เธอจะอธิบายยังไง
- ฉันไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร

172
00:15:30,360 --> 00:15:33,720
ผู้ชายคนนั้น เธอเห็นเขานี่
เห็นว่าเขาคือใครใช่ไหม

173
00:15:34,440 --> 00:15:36,880
- ใคร
- ถามได้ว่าใคร

174
00:15:36,880 --> 00:15:40,040
- โจไง เกิดอะไรขึ้น
- ได้โปรด คุณนายเบอร์เกตต์ คุณทําฉันกลัว

175
00:15:40,040 --> 00:15:42,400
ฟังนะ นั่นคือโจ

176
00:15:42,400 --> 00:15:44,440
- เขาตายแล้ว อิซาเบลล่า
- คุณทําฉันเจ็บ

177
00:15:44,440 --> 00:15:48,040
เขาตายแล้ว และเขาอยู่ในกล้อง
ตอนที่เธออยู่ในบ้าน

178
00:15:48,040 --> 00:15:49,160
แม่ขา

179
00:15:53,280 --> 00:15:56,240
ไม่มีอะไร ที่รัก
กลับเข้าไปดูรายการของลูกต่อเถอะ

180
00:15:56,240 --> 00:15:58,280
ไปสิ ไม่มีอะไร ไม่เป็นไร

181
00:16:02,160 --> 00:16:03,120
ฉันต้องการคําตอบ

182
00:16:04,240 --> 00:16:05,440
ฉันหิวน้ํา

183
00:16:14,120 --> 00:16:15,640
โอ๊ย บ้าเอ๊ย

184
00:16:41,800 --> 00:16:43,040
เกิดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

185
00:16:44,360 --> 00:16:45,760
โดนสเปรย์พริกไทย

186
00:16:45,760 --> 00:16:47,920
- สเปรย์พริกไทยเนี่ยนะ
- ใช่ ฝีมือพี่เลี้ยงฉัน

187
00:16:49,080 --> 00:16:50,080
จริงเหรอ

188
00:16:51,160 --> 00:16:53,680
เปล่าหรอก ฉันเป็นนักแสดงตลกที่มีพรสวรรค์

189
00:16:53,680 --> 00:16:56,600
ไม่มีอะไรอุ่นเครื่องคนดูเท่ามุก
"พี่เลี้ยงสเปรย์พริกไทย" อีกแล้ว

190
00:16:56,600 --> 00:16:59,160
โอเค มายา นี่เป็นการทําร้ายร่างกาย

191
00:17:00,680 --> 00:17:02,000
พระเจ้า

192
00:17:02,000 --> 00:17:03,320
คุณโอเคไหม

193
00:17:05,280 --> 00:17:07,080
ผมถามได้ไหมว่าเรื่องอะไร

194
00:17:08,960 --> 00:17:13,280
ฉันเห็นบางอย่างจากกล้อง
ส่องพี่เลี้ยงและฉันถามเธอต่อหน้า

195
00:17:13,960 --> 00:17:15,320
โอเค คุณเห็นอะไร

196
00:17:16,640 --> 00:17:18,720
- มันอาจจะฟังดูบ้า
- พูดมาเถอะ

197
00:17:26,920 --> 00:17:28,040
มันหายไปแล้ว

198
00:17:28,880 --> 00:17:30,920
- หายเหรอ
- ใช่ เอสดีการ์ดหายไป

199
00:17:30,920 --> 00:17:33,080
- โอเค
- เธอต้องเอามันไปแน่ๆ

200
00:17:33,600 --> 00:17:35,720
- หลังจากพ่นพริกไทยใส่คุณน่ะหรือ
- ใช่

201
00:17:41,840 --> 00:17:42,960
ตกลงในนั้นมีอะไร

202
00:17:46,960 --> 00:17:47,800
โจ

203
00:17:49,120 --> 00:17:50,360
โจ งั้นมันก็เป็น...

204
00:17:52,280 --> 00:17:55,160
- เป็นเทปเก่า
- ไม่ ไม่ใช่ เป็นภาพเมื่อวาน

205
00:17:57,760 --> 00:17:59,560
คุณรู้นี่ว่าเป็นไปไม่ได้

206
00:17:59,560 --> 00:18:03,600
เขาใส่เสื้อสีเขียวของเขาเอง
มันหายไปจากตู้เสื้อผ้า รองเท้าด้วย

207
00:18:04,120 --> 00:18:06,240
คุณแน่ใจว่าเป็นโจนะ มายา

208
00:18:06,240 --> 00:18:08,680
เขาไปหาลิลี่ เธอกอดเขา

209
00:18:09,720 --> 00:18:10,720
คุณถามลิลี่หรือ

210
00:18:12,280 --> 00:18:13,720
เธอบอกว่าเขาไม่ได้มา

211
00:18:17,320 --> 00:18:18,160
คืองี้...

212
00:18:20,160 --> 00:18:22,760
- ความเศร้าอาจส่งผลแปลกๆ
- มันไม่ใช่ความเศร้า

213
00:18:26,960 --> 00:18:28,800
- ฉันขอโทษ
- ไม่ต้อง ไม่เป็นไร

214
00:18:28,800 --> 00:18:30,480
ฟังนะ ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่...

215
00:18:31,280 --> 00:18:34,160
- โอเค
- คุณอยากถามอะไรฉันใช่มั้ย

216
00:18:34,160 --> 00:18:35,800
ใช่ ถ้าคุณโอเคแล้ว

217
00:18:37,080 --> 00:18:37,920
ขอบคุณครับ

218
00:18:41,400 --> 00:18:44,520
ในคําให้การเดิมของคุณในคืนเกิดเหตุ

219
00:18:44,520 --> 00:18:50,000
คุณบอกว่ามีเด็กหนุ่มสวมหน้ากากสองคน
ขี่มอเตอร์ไซค์วิบากโผล่มาในสวน

220
00:18:50,000 --> 00:18:50,920
ใช่

221
00:18:52,600 --> 00:18:55,160
แล้วคุณก็บอกว่าพวกเขามาหยุดตรงหน้าคุณ

222
00:18:55,160 --> 00:18:57,440
และพยายามคว้ากระเป๋าคุณ

223
00:18:58,560 --> 00:18:59,400
ถูกต้องค่ะ

224
00:19:01,800 --> 00:19:02,960
ครับ แล้วจากนั้น...

225
00:19:04,120 --> 00:19:05,400
แล้วคุณก็พูดว่า...

226
00:19:06,960 --> 00:19:09,320
ฉันขัดขืน มีการต่อสู้

227
00:19:10,200 --> 00:19:14,200
หนึ่งในนั้นถือกระเป๋าฉัน
เขาไม่ยอมปล่อย ฉันโดนผลัก

228
00:19:15,160 --> 00:19:16,160
ฉันล้มไปข้างหลัง

229
00:19:18,280 --> 00:19:21,920
พวกเขาสั่งโจให้ยื่น
กระเป๋าเงินไปให้ แต่เขาไม่ยอม

230
00:19:23,680 --> 00:19:25,960
แล้วจู่ๆ ไม่มีที่มาที่ไป

231
00:19:26,720 --> 00:19:27,840
เขาชักปืนออกมา

232
00:19:28,520 --> 00:19:30,000
ฉันคิดจะโทรขอความช่วยเหลือ

233
00:19:32,240 --> 00:19:34,040
ยังไม่ทันโทร ฉันก็ได้ยิน...

234
00:19:36,840 --> 00:19:38,360
ตอนที่ฉันเข้าไปหาโจ...

235
00:19:40,200 --> 00:19:41,400
เขานอนอยู่บนพื้น

236
00:19:43,880 --> 00:19:44,840
กําลังจะตาย

237
00:19:44,840 --> 00:19:48,400
โจ!

238
00:19:52,960 --> 00:19:55,640
นอกจากจะระบุ
รายละเอียดของผู้ต้องสงสัยได้ดีมาก

239
00:19:55,640 --> 00:19:58,920
คุณยังบอกเราได้อีกว่า
เด็กหนุ่มที่สวมรองเท้าไนกี้สีแดง

240
00:19:58,920 --> 00:20:01,640
พกปืนกล็อก 17 ขนาด 9 มม.

241
00:20:03,320 --> 00:20:04,640
น่าประทับใจมาก

242
00:20:05,640 --> 00:20:07,120
ที่ระบุอาวุธได้แบบนั้น

243
00:20:07,760 --> 00:20:09,800
ฉันเคยใช้น่ะ ตอนอยู่ต่างประเทศ

244
00:20:11,560 --> 00:20:12,760
คุณคิดถึงกองทัพไหม

245
00:20:14,000 --> 00:20:15,080
ฉันชอบการต่อสู้

246
00:20:16,800 --> 00:20:19,560
อะดรีนาลีน ความกลัว

247
00:20:20,960 --> 00:20:21,960
เหมือนยาเสพติด

248
00:20:23,160 --> 00:20:24,600
แต่ทุกอย่างจบไปแล้ว

249
00:20:31,520 --> 00:20:34,400
อย่างที่คุณรู้ ถึงแม้จะหาอาวุธไม่เจอ

250
00:20:34,400 --> 00:20:37,320
แต่เราเอากระสุนออกจาก
ร่างกายสามีคุณได้สามนัด

251
00:20:37,840 --> 00:20:40,960
และปลอกกระสุนสามชิ้น
จากที่เกิดเหตุที่ตรงกับกับกล็อก 17

252
00:20:40,960 --> 00:20:43,440
ตอนนี้คุณก็มีปืนใช่มั้ย มายา

253
00:20:44,480 --> 00:20:45,560
ค่ะ

254
00:20:46,240 --> 00:20:47,600
คุณเก็บไว้ที่นี่บ้างหรือเปล่า

255
00:20:48,640 --> 00:20:49,600
ฉันเก็บไว้ในนี้

256
00:20:50,280 --> 00:20:52,800
ไม่มีใครจะหยิบไปได้ โดยเฉพาะลิลี่

257
00:20:54,560 --> 00:20:56,320
คุณเปิดยังไง

258
00:20:57,600 --> 00:20:58,440
{\an8}รอยนิ้วมือ

259
00:21:05,520 --> 00:21:06,360
ว้าว

260
00:21:09,560 --> 00:21:13,440
เป็นคลังแสงเลย
มีคนอื่นอีกไหมที่เข้ามาเอาได้

261
00:21:13,440 --> 00:21:15,480
ไม่ค่ะ แต่โจเคย แต่...

262
00:21:26,600 --> 00:21:27,600
นี่อะไร

263
00:21:27,600 --> 00:21:28,520
ของเก่า

264
00:21:29,320 --> 00:21:30,160
ยิงไม่ได้แล้ว

265
00:21:30,160 --> 00:21:31,520
- กล็อก 17
- ใช่

266
00:21:32,040 --> 00:21:33,600
คุณมีปืนพกกระบอกเดียวหรือ

267
00:21:33,600 --> 00:21:34,920
ใช่ กระบอกเดียว

268
00:21:35,480 --> 00:21:38,280
จดทะเบียนถูกต้องในฐานะปืนที่ยกเลิกใช้งานแล้ว

269
00:21:39,280 --> 00:21:41,000
ฉันแน่ใจว่าคุณรู้อยู่แล้ว

270
00:21:42,400 --> 00:21:45,160
เราเลิกเล่นเกมแล้วบอกมา
ว่าคุณต้องการอะไรดีไหม

271
00:21:45,160 --> 00:21:46,320
สิ่งที่ผมต้องการ มายา

272
00:21:47,160 --> 00:21:49,120
คือเอาปืนไปตรวจสอบ ใส่ลงมา

273
00:21:49,920 --> 00:21:52,840
- คุณจะบอกว่าฉันฆ่าสามีตัวเองงั้นหรือ
- เปล่า มายา

274
00:21:54,960 --> 00:21:57,000
คุณฝังเขา ผมอยู่ที่นั่น

275
00:22:00,560 --> 00:22:02,320
เพราะฉะนั้นเขาไม่ได้อยู่ในกล้องพี่เลี้ยง

276
00:22:17,640 --> 00:22:20,720
ไงจ๊ะ ที่รัก วันนี้เป็นไงบ้าง

277
00:22:20,720 --> 00:22:23,680
สบายดี ถึงฉันจะพูดว่าสบายดี

278
00:22:23,680 --> 00:22:25,920
แต่เช้านี้มีเด็กหกขวบพูดคําว่า "หัวครก"

279
00:22:26,680 --> 00:22:28,120
ต้องโทรหาพ่อแม่เขาเลย

280
00:22:29,280 --> 00:22:32,720
- แล้วพวกเขาหัวครกมั้ยล่ะ
- แน่นอนที่สุด

281
00:22:35,160 --> 00:22:37,520
แล้วคืนนี้คุณเตรียมรองเท้าเต้นรําหรือยัง

282
00:22:37,520 --> 00:22:38,440
แน่นอนอยู่แล้ว

283
00:22:38,440 --> 00:22:40,200
ดี และอย่าลืม หกโมงเย็น

284
00:22:40,200 --> 00:22:44,680
อย่างนี้นะ ก้าวชิด ก้าวแตะ เข้าใจมั้ย

285
00:22:44,680 --> 00:22:46,320
รักนะ

286
00:22:47,120 --> 00:22:48,320
รักเหมือนกัน บาย

287
00:23:30,560 --> 00:23:33,040
แล้วก็มีนัดโทรคุยกับ
คณะผู้บริหารตอนบ่ายสองสี่สิบห้า

288
00:23:34,200 --> 00:23:35,320
อยู่ในบันทึกคุณแล้ว

289
00:23:35,840 --> 00:23:36,760
อยากโทรซะไม่มี

290
00:23:38,000 --> 00:23:38,840
โทษที

291
00:23:40,960 --> 00:23:41,920
ลูกสะใภ้

292
00:23:45,680 --> 00:23:47,200
เปลี่ยนใจเรื่องข้อเสนอแล้วหรือ

293
00:23:47,200 --> 00:23:48,120
เปล่าค่ะ...

294
00:23:49,680 --> 00:23:51,920
ฉันมีบางอย่างต้องถามคุณเกี่ยวกับโจ

295
00:23:52,800 --> 00:23:53,760
เรื่องอะไร

296
00:23:54,360 --> 00:23:57,320
ตอนที่คุณ ตอนที่คุณไปดูเขา...

297
00:23:58,560 --> 00:24:02,040
เพื่อยืนยันศพเขา...

298
00:24:03,640 --> 00:24:04,560
แล้ว

299
00:24:05,680 --> 00:24:06,880
เขาดูเป็นยังไงคะ

300
00:24:07,400 --> 00:24:09,480
ทําไมเธอถึงถามฉันอย่างนั้น

301
00:24:10,000 --> 00:24:12,520
"เขาดูเป็นยังไง" นี่มันคําถามอะไรกัน

302
00:24:12,520 --> 00:24:14,040
เพราะฉันไม่เคยเห็นศพเขา

303
00:24:14,040 --> 00:24:17,200
มายา ได้โปรด ฉันอยากให้เธอ
คิดอีกครั้งเรื่องรับการบําบัด

304
00:24:17,200 --> 00:24:21,280
ฉันมีเพื่อนร่วมงานที่เก่งมากที่คลินิก
ผู้เชี่ยวชาญบําบัดอาการเศร้า

305
00:24:22,120 --> 00:24:24,320
ฉันไม่ต้องการบําบัด

306
00:24:24,320 --> 00:24:26,920
ได้โปรด บอกมาเถอะว่าเขาดูเป็นยังไง

307
00:24:26,920 --> 00:24:30,160
- ไม่ใช่เรื่องน่าอายเสียหน่อย มายา
- จูดิธ

308
00:24:32,760 --> 00:24:34,440
เขาดูเหมือนที่เคยเป็น

309
00:24:35,440 --> 00:24:36,280
หล่อเหลา

310
00:24:37,680 --> 00:24:38,680
แต่เป็นศพ

311
00:24:40,160 --> 00:24:41,840
ทุกอย่างที่ทําให้โจเป็นโจ

312
00:24:42,840 --> 00:24:43,680
ไม่อยู่แล้ว

313
00:24:45,520 --> 00:24:49,320
{\an8}(สถานีตํารวจวินเฮิร์ส)

314
00:24:49,320 --> 00:24:51,360
- เอาละ ขอบคุณมาก
- โอเค พวก

315
00:24:51,360 --> 00:24:52,760
โอเค เอาละ

316
00:24:52,760 --> 00:24:54,720
ขอบคุณ โอเค ขอบคุณ

317
00:24:55,280 --> 00:24:56,440
โอ้ พระเจ้า

318
00:25:06,240 --> 00:25:08,080
(มันเกิดขึ้นอีกแล้ว)

319
00:25:09,800 --> 00:25:10,960
แมวเหรอ

320
00:25:10,960 --> 00:25:14,320
ใช่ จากที่ไหนก็ไม่รู้
มันกระโดดออกมา ผมหักหลบ

321
00:25:14,320 --> 00:25:16,200
รู้ตัวอีกที ผมก็ชนรั้วแล้ว

322
00:25:16,200 --> 00:25:19,400
- คุณโอเคไหม
- ใช่ ไม่มีรอยขีดข่วน ไม่เหมือนรถ

323
00:25:19,920 --> 00:25:22,240
- ผมจะได้รถคันใหม่มั้ย
- เป็นไปได้อย่างยิ่ง

324
00:25:23,560 --> 00:25:25,960
แต่ซามี ฉันขอถามตรงๆ นะ

325
00:25:25,960 --> 00:25:26,880
ไม่เอาน่า แพม

326
00:25:26,880 --> 00:25:28,360
คุณเคยเจอช่วงที่ยากลําบากมา

327
00:25:28,360 --> 00:25:31,120
ฉันรู้คุณลุกขึ้นมาเผชิญปัญหา
แต่เรามีความสามารถที...

328
00:25:31,120 --> 00:25:34,080
หนึ่งพัน สองร้อย เจ็ดสิบแปดวันที่เลิกเหล้า

329
00:25:35,000 --> 00:25:37,560
คุณรู้ไหมว่ามันนานแค่ไหน เกือบสามปีครึ่ง

330
00:25:37,560 --> 00:25:39,360
- คุณกําลังจะแต่งงาน
- แล้วไง

331
00:25:39,960 --> 00:25:43,640
ไม่เอาน่า ซามี คุณแน่ใจหรือว่า
การแต่งงานจะไม่รื้อฟื้นความทรงจํา

332
00:25:43,640 --> 00:25:46,280
ที่ไม่มีความสุขที่เกิดขึ้นคราวก่อนกลับมา

333
00:25:51,320 --> 00:25:52,240
แมวจริงๆ

334
00:25:53,040 --> 00:25:54,440
มันเป็นอุบัติเหตุ

335
00:25:54,440 --> 00:25:56,320
มันเป็นเหตุการณ์ที่พิลึกสิ้นดี

336
00:25:57,200 --> 00:25:58,440
โอเค ก็ได้

337
00:25:59,360 --> 00:26:01,320
ฉันจะหาคู่หูให้คุณทําคดีเบอร์เกตต์

338
00:26:01,320 --> 00:26:02,960
ไม่ ขอร้องเลย

339
00:26:02,960 --> 00:26:05,280
มาร์ตี้ แม็คเกร็กเกอร์ เขายังหนุ่ม ฉลาด

340
00:26:05,280 --> 00:26:07,600
และเขาจะได้ประโยชน์
จากผู้อาวุโสมากประสบการณ์

341
00:26:07,600 --> 00:26:09,680
ตกลงผมมีเด็กเป็นพี่เลี้ยงงั้นหรือ

342
00:26:09,680 --> 00:26:11,440
อย่ามองว่าเป็นพี่เลี้ยงเด็กสิ

343
00:26:12,200 --> 00:26:14,680
มองว่าเป็นคนที่ช่วยให้คุณหลบแมวละกัน

344
00:26:17,320 --> 00:26:19,480
พระเจ้า น่าตื่นเต้นจริงๆ

345
00:26:20,880 --> 00:26:22,680
ผมตื่นเต้นมากที่ได้เป็น...

346
00:26:23,680 --> 00:26:25,480
ผมว่าเราต้องเป็นทีมที่ดีแน่ๆ

347
00:26:25,480 --> 00:26:27,560
- โอ้ พระเจ้า
- ผมคิดว่า เอ่อ คุณตื่นเต้นไหม

348
00:26:28,520 --> 00:26:31,360
ใช่ ใช่ ตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นมาก

349
00:26:32,720 --> 00:26:33,760
มาร์เกรต คอร์เนอร์

350
00:26:34,280 --> 00:26:38,160
นี่คือที่เกิดเหตุ รู้ไหมว่ามาร์เกรตเป็นใคร

351
00:26:39,480 --> 00:26:40,720
- จิตรกรเหรอ
- ไม่

352
00:26:40,720 --> 00:26:44,280
ผู้ปกครองเดนมาร์ก นอร์เวย์
และสวีเดนช่วงปี 1300

353
00:26:44,920 --> 00:26:46,720
ทีนี้คุณคงจะคิดว่า

354
00:26:47,520 --> 00:26:49,080
ทําไมเธอถึงมีมุมส่วนตัว

355
00:26:50,720 --> 00:26:51,960
ในสวนสาธารณะที่อังกฤษ

356
00:26:53,320 --> 00:26:54,200
นั่นสิ ทําไม

357
00:26:56,920 --> 00:26:57,760
ไม่รู้แม่ง

358
00:26:58,800 --> 00:26:59,640
แต่เธอมีละกัน

359
00:27:01,320 --> 00:27:05,240
และนี่คือจุดที่โจ เบอร์เกตต์ถูกฆ่าในคืนวันที่ 12

360
00:27:06,640 --> 00:27:08,840
คําให้การของภรรยาเขาคือที่พึ่งเดียวของเรา

361
00:27:09,360 --> 00:27:10,200
มาสิ

362
00:27:13,360 --> 00:27:16,080
คุณรู้ไหมว่าเธอออกจาก
กองทัพเพราะมีเรื่องอื้อฉาว

363
00:27:16,080 --> 00:27:19,000
ครับ เหมือนจะมีการแฉอะไรสักอย่าง ใช่มั้ย

364
00:27:19,000 --> 00:27:20,120
- ใช่
- อ้อ

365
00:27:20,720 --> 00:27:23,760
เธอฆ่าพลเรือนบริสุทธิ์
คอรีย์นักแฉเปิดโปงรายละเอียด

366
00:27:23,760 --> 00:27:26,320
- มีคนอยากให้เธอติดคุก ผมจําได้
- ใช่

367
00:27:26,960 --> 00:27:27,920
และจากนั้น...

368
00:27:29,280 --> 00:27:33,520
และวันนี้ เธออ้างว่า
เธอเห็นสามีที่ตายไปแล้วยังมีชีวิตอยู่

369
00:27:34,520 --> 00:27:35,640
- อะไรนะ
- ใช่

370
00:27:35,640 --> 00:27:37,280
พูดแบบเห็นใจ

371
00:27:38,360 --> 00:27:39,240
เธอกําลังเศร้า

372
00:27:40,160 --> 00:27:43,120
เธอเสียพี่สาวและสามีไปในเวลาไล่เลี่ยกัน

373
00:27:43,120 --> 00:27:44,920
และเธอก็เห็นภาพหลอน แต่...

374
00:27:46,520 --> 00:27:47,760
พูดแบบระแวงนะ

375
00:27:48,640 --> 00:27:52,480
ถ้าเธอเป็นคนทํา เธออาจพยายาม
ทําให้เราเห็นว่าเธอกําลังเสียสติ

376
00:27:52,480 --> 00:27:55,440
อย่างว่าแหละ เพื่อให้โทษเบาลง

377
00:27:58,080 --> 00:27:59,160
เธอมีแรงจูงใจเหรอ

378
00:27:59,160 --> 00:28:02,160
เราก็รู้ว่าแรงจูงใจไม่ได้ชัดเจนเสมอไป

379
00:28:02,160 --> 00:28:03,440
- เราจะขุดคุ้ย
- ใช่

380
00:28:03,440 --> 00:28:05,000
- เราจะค้นหาเหตุผล
- โอเค

381
00:28:06,040 --> 00:28:10,000
อ้อ ครอบครัวร่ํารวย ผมหมายถึง
เบอร์เกตต์ โกลบอล เอนเตอร์ไพรส์ที่อู้ฟู่

382
00:28:10,000 --> 00:28:11,680
เธอรอรับเงินก้อนโตด้วยหรือเปล่า

383
00:28:11,680 --> 00:28:12,800
มีประกันชีวิตบ้าง

384
00:28:12,800 --> 00:28:15,880
แต่เงินส่วนใหญ่โอนเข้า
กองทุนให้ลูกสาวของทั้งคู่

385
00:28:15,880 --> 00:28:18,040
แต่นั่นเป็นข้อตกลงที่ทําไว้หลายปีก่อน

386
00:28:18,560 --> 00:28:21,760
งั้นก็ อาจจะเป็นอย่างที่เธอพูดจริงๆ ก็ได้

387
00:28:22,800 --> 00:28:24,240
เด็กสองคนขี่มอเตอร์ไซค์

388
00:28:26,360 --> 00:28:28,200
ใช่

389
00:28:29,200 --> 00:28:32,000
เราถึงต้องตรวจวิถีกระสุนปืนของเธอ

390
00:28:32,520 --> 00:28:33,680
ถูกต้อง

391
00:28:35,120 --> 00:28:37,000
อ้อ โอเค ผมจะจัดการ

392
00:28:37,000 --> 00:28:39,880
ใช่ และระหว่างคุณอยู่ที่นั่น
ตามเรื่องกระสุนด้วย

393
00:28:39,880 --> 00:28:41,840
ผมอยากให้เปรียบเทียบเพื่อดูว่า

394
00:28:41,840 --> 00:28:44,560
ปืนของฆาตกรเชื่อมโยงกับเหตุการณ์อื่นๆ มั้ย

395
00:28:44,560 --> 00:28:47,760
- วิถีกับกระสุน ครับหัวหน้า
- เฮ่ โว้ว

396
00:28:49,040 --> 00:28:51,680
อย่า อย่าทําแบบนั้นอีก แค่...

397
00:28:51,680 --> 00:28:52,640
ไม่เรียก "หัวหน้า"

398
00:28:54,680 --> 00:28:56,520
อะไรน่ะ

399
00:28:57,480 --> 00:29:01,200
มันคือช็อกโกแลตเวย์โปรตีน
ผสมปวยเล้ง และกล้วยนิดหน่อย

400
00:29:01,200 --> 00:29:02,320
คุณอยากลอง...

401
00:29:03,120 --> 00:29:05,480
- คุณควร...
- ผมควร ใช่ โอเค ก็นะ...

402
00:29:06,280 --> 00:29:07,960
- ผมจะกลับไปเจอคุณที่...
- ได้

403
00:29:10,760 --> 00:29:12,120
พระเจ้าช่วยลูกด้วย

404
00:30:10,440 --> 00:30:15,160
(อิซาเบลล่า)

405
00:30:15,160 --> 00:30:19,000
สวัสดีค่ะ อิซาเบลล่าพูด ฝาก
ข้อความไว้แล้วฉันจะติดต่อกลับไป

406
00:30:21,240 --> 00:30:22,200
โทรหาชาร์ลี

407
00:30:22,720 --> 00:30:25,160
(ชาร์ลี คนทําสวนฟาร์นวูด)

408
00:30:25,160 --> 00:30:27,520
- ฮัลโหล
- ชาร์ลี นี่มายาพูด

409
00:30:27,520 --> 00:30:29,640
เห็นอิซาเบลล่าบ้างหรือเปล่า

410
00:30:29,640 --> 00:30:32,160
เห็นครับ ผมเห็นเธอกลับมาสักพักนี้เอง

411
00:30:32,160 --> 00:30:35,760
- คิดว่าเธออยู่ที่ชั้นล่างของบ้าน
- ก็ได้ โอเค ขอบคุณ บาย

412
00:31:10,960 --> 00:31:11,800
มาเถอะ

413
00:31:14,360 --> 00:31:15,200
ใช่

414
00:31:16,440 --> 00:31:20,720
- สวัสดี ลิลี่ สวัสดีครับ น้ามายา
- ไง แดน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

415
00:31:22,680 --> 00:31:24,880
- ขอโทษครับ น้ามายา
- พ่อเธออยู่ไหม

416
00:31:24,880 --> 00:31:26,640
- อยู่ครับ ข้างใน
- งั้นมาเถอะ

417
00:31:26,640 --> 00:31:28,120
ไง

418
00:31:30,560 --> 00:31:32,120
ไปเลย ไปตามหาแอ็บบี้สิ

419
00:31:36,280 --> 00:31:38,040
ไง ลิลี่ สวัสดี

420
00:31:43,640 --> 00:31:44,880
ยอดเยี่ยมเสมอ

421
00:31:46,800 --> 00:31:48,880
{\an8}(แคลร์ วอล์กเกอร์ 1983-2022
อยู่ในใจเรา)

422
00:31:54,960 --> 00:31:56,360
- เอ็ดดี้
- ว่าไง

423
00:31:56,360 --> 00:31:59,720
คุณช่วยดูลิลี่สักชั่วโมงได้ไหม
ฉันต้องไปคุยกับใครบางคน

424
00:31:59,720 --> 00:32:00,640
แล้วแต่

425
00:32:01,640 --> 00:32:03,120
- น้ามายา
- แอ็บบี้

426
00:32:04,200 --> 00:32:07,080
วันนี้น้าจะไปดูเธอ อาจเป็นครึ่งหลัง

427
00:32:07,080 --> 00:32:09,000
- ไม่ต้องหรอกค่ะ
- ไม่ น้าอยากดู

428
00:32:09,520 --> 00:32:11,600
- เธอจะไปยังไง
- คิดว่าไงล่ะ

429
00:32:12,640 --> 00:32:13,960
ทั้งที่มีของในมือนั่นอ่ะนะ

430
00:32:14,560 --> 00:32:15,960
กระป๋องเดียว ผมไม่เป็นไร

431
00:32:17,320 --> 00:32:20,080
ผมไม่ได้เมาแล้วขับ มายา แค่กระป๋องเดียว

432
00:32:27,480 --> 00:32:28,320
เอ็ดดี้

433
00:32:28,320 --> 00:32:32,600
แย่พอแล้วที่เด็กๆ อาศัยอยู่ในบ้าน
ที่แม่ของพวกเขาถูกฆ่าตาย

434
00:32:32,600 --> 00:32:33,720
กล่องพวกนั้น

435
00:32:35,600 --> 00:32:36,640
ขอฉันยกออกไปนะ

436
00:32:36,640 --> 00:32:38,720
- ผมจัดการเอง
- พูดแบบนั้นหลายสัปดาห์แล้ว

437
00:32:38,720 --> 00:32:41,560
คุณคงจะเข้าใจตอนที่เริ่มโยนของโจทิ้ง

438
00:32:42,600 --> 00:32:44,360
ทีนี้รู้แล้วนี่ว่ามันรู้สึกยังไง

439
00:32:46,520 --> 00:32:48,000
ได้โปรด ให้ฉันช่วยเถอะ

440
00:32:48,920 --> 00:32:51,880
- เมียผม ปัญหาของผม
- ใช่ และพี่สาวฉัน เอ็ดดี้

441
00:32:53,040 --> 00:32:54,760
ฉันว่ามันสําคัญกว่าคู่ครอง

442
00:32:58,520 --> 00:33:00,880
ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้อยู่ที่นี่มากเท่าที่เธอต้องการ

443
00:33:00,880 --> 00:33:02,720
แต่คุณออกไปกอบกู้โลกสินะ

444
00:33:03,920 --> 00:33:06,360
เธอไม่ชอบเลยที่คุณออกไปทํางานนั่น คุณก็รู้

445
00:33:06,360 --> 00:33:10,720
เธอห่วงว่าที่คุณออกไปรบ
แต่ละครั้งจะเป็นครั้งสุดท้ายของคุณ

446
00:33:10,720 --> 00:33:13,280
และสักวันเธอจะได้รับโทรศัพท์บอกข่าวนั้น

447
00:33:13,280 --> 00:33:14,920
แต่ดันกลับกันซะนี่

448
00:33:31,160 --> 00:33:32,040
หวัดดี

449
00:33:32,040 --> 00:33:34,000
- หวัดดี
- ทําไมคุณถึงมาที่ฟาร์นวูด

450
00:33:34,000 --> 00:33:37,240
ผมมารายงานความคืบหน้ากับจูดิธ
สถานการณ์พี่เลี้ยงเป็นยังไงบ้าง

451
00:33:38,080 --> 00:33:38,920
ใช่

452
00:33:40,360 --> 00:33:43,360
ฉันจะไปหาอิซาเบลล่าตอนนี้เพื่อคุยเรื่องนี้แหละ

453
00:33:43,880 --> 00:33:45,000
เรื่องอะไร

454
00:33:46,480 --> 00:33:47,440
เธอเห็นโจหรือเปล่า

455
00:33:47,440 --> 00:33:49,360
- เอาเอสดีการ์ดไปทําไม
- โธ่ มายา

456
00:33:49,360 --> 00:33:50,320
ฟังนะ ฉันรู้แล้ว

457
00:33:51,840 --> 00:33:54,200
ฉันอาจจะบ้าไปแล้วก็ได้

458
00:33:55,800 --> 00:33:57,560
แต่เธอเห็นสิ่งที่ฉันเห็น

459
00:33:58,920 --> 00:34:00,800
และตอนนี้เธอไม่ยอมคุยกับฉันด้วยซ้ํา

460
00:34:03,600 --> 00:34:06,080
- อยากให้ผมไปด้วยไหม
- ไม่ต้อง ขอบคุณ

461
00:34:07,400 --> 00:34:09,080
ก็ได้ งั้นระวังด้วย

462
00:34:11,160 --> 00:34:12,840
เขาจากไปแล้ว มายา

463
00:34:15,240 --> 00:34:16,080
โจน่ะ

464
00:34:20,320 --> 00:34:21,160
คุณก็รู้

465
00:34:24,600 --> 00:34:25,440
แล้วเจอกัน

466
00:34:48,000 --> 00:34:49,320
อิซาเบลล่า นี่มายา

467
00:34:50,560 --> 00:34:51,880
ช่วยเปิดประตูหน่อยได้ไหม

468
00:34:54,240 --> 00:34:57,560
ขอร้อง ฉันแค่อยากคุยเรื่องโจ

469
00:35:01,320 --> 00:35:02,400
ฉันรู้ว่าเธออยู่ข้างใน

470
00:35:04,640 --> 00:35:05,640
อิซาเบลล่า

471
00:35:15,040 --> 00:35:16,640
ฉันเห็นเท้าเธอ

472
00:35:17,400 --> 00:35:19,520
ฉันขอโทษที่จับตัวเธอไว้ ฉันตกใจมาก

473
00:35:20,040 --> 00:35:22,120
ช่วยเปิดประตูหน่อย

474
00:35:27,680 --> 00:35:34,240
(ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
มันน่ารําคาญ เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง)

475
00:35:42,240 --> 00:35:43,080
โอ้ หวัดดี

476
00:35:44,960 --> 00:35:45,920
นี่มันอะไรกัน

477
00:35:46,440 --> 00:35:49,480
ใช่ พวกเขาเปลี่ยนรถให้ ไม่รู้ทําไม

478
00:35:50,000 --> 00:35:50,920
มันน่าเกลียด

479
00:35:51,880 --> 00:35:52,720
ก็รถน่ะ

480
00:35:53,320 --> 00:35:54,240
สีเขียวน่าเกลียด

481
00:35:55,160 --> 00:35:57,120
ดูเหมือนกบเคอร์มิท อ้วกของเคอร์มิท

482
00:35:58,560 --> 00:36:01,040
เดินกลับบ้านก็ได้นะหลังเลิกเรียนเต้นรํา

483
00:36:01,040 --> 00:36:02,680
- ฉันก็อยากทํา
- ทําเลย

484
00:36:03,200 --> 00:36:04,040
แน่นอน

485
00:36:14,520 --> 00:36:15,360
ดีมาก

486
00:36:15,360 --> 00:36:17,160
- นั่นแหละ
- น่าผิดหวังจัง

487
00:36:17,920 --> 00:36:20,400
- ฉันขอโทษจริงๆ ไม่รู้สิ ฉัน...
- ผมจะเลิกสายหน่อย

488
00:36:20,400 --> 00:36:22,120
- ไม่ต้องห่วง
- คิดว่าดีแล้ว

489
00:36:22,120 --> 00:36:23,600
- คุณก็รู้...
- แน่นอน

490
00:36:23,600 --> 00:36:25,400
- คุณทําให้ฉันดูแย่
- ใช่

491
00:36:25,400 --> 00:36:26,360
แย่จัง

492
00:36:30,000 --> 00:36:32,040
ลากไป

493
00:36:33,240 --> 00:36:36,200
สอง สาม สี่ ไถล

494
00:36:46,880 --> 00:36:47,960
หยุด หยุด

495
00:36:48,480 --> 00:36:49,920
ฉันขอโทษจริงๆ ฉันขอโทษ

496
00:36:50,720 --> 00:36:51,560
ขอโทษครับ

497
00:36:52,080 --> 00:36:53,400
อีกนานแค่ไหนนะจะถึงงานแต่ง

498
00:36:54,560 --> 00:36:55,840
หยุดนะ อย่าหัวเราะ

499
00:36:57,080 --> 00:36:58,800
- สี่สัปดาห์
- สี่สัปดาห์ ใช่ค่ะ

500
00:36:59,840 --> 00:37:01,360
เราต้องซ้อมอีกเยอะ

501
00:37:02,320 --> 00:37:04,240
หยุดเถอะ ขอร้อง

502
00:37:05,320 --> 00:37:06,160
ขอโทษครับ

503
00:37:08,360 --> 00:37:12,400
อย่าปล่อยบอลหลุดมือ
ไล่ตามไป วิ่งไป เร็วเข้า

504
00:37:12,400 --> 00:37:13,520
เร็วเข้า

505
00:37:13,520 --> 00:37:16,680
- สู้เขา แอ็บบี้ ไปเลย
- คิดซะว่ามันคือโดนัทสิ แอ็บบี้

506
00:37:16,680 --> 00:37:19,840
พวกเธอจะต้องไม่ยืนเฉยๆ
ย่าฉันเล่นเก่งกว่าพวกเธออีก

507
00:37:19,840 --> 00:37:24,280
ขยับสิ เร็วเข้า เจ้าพวกโง่
เร็วขึ้นอีก ประสานงานกันหน่อย เร็วเข้า

508
00:37:25,000 --> 00:37:26,320
อย่าปล่อยบอลหลุดมือ

509
00:38:03,680 --> 00:38:06,440
ไล่ตาม เร็วขึ้นอีก เร็วเข้า

510
00:38:07,200 --> 00:38:08,240
เร็วเข้า

511
00:38:09,040 --> 00:38:11,360
แอ็บบี้ เข้าแย่งบอล

512
00:38:13,520 --> 00:38:14,640
แย่มาก

513
00:38:14,640 --> 00:38:15,800
กรรมการ เบอร์ห้า

514
00:38:17,480 --> 00:38:18,320
แอ็บบี้ ออกมา

515
00:38:18,320 --> 00:38:19,240
ออกมา

516
00:38:23,320 --> 00:38:24,160
แย่มาก

517
00:38:24,840 --> 00:38:25,880
ทุเรศ

518
00:38:26,680 --> 00:38:29,360
กินเค้กน้อยๆ หน่อยนะ ตัวใหญ่ไม่ช่วยอะไรหรอก

519
00:38:30,840 --> 00:38:32,920
- นี่ โค้ช
- ไม่ว่าง

520
00:38:32,920 --> 00:38:34,880
ใช่ ฉันมายา สเติร์น ฉันเป็นน้าของแอ็บบี้

521
00:38:34,880 --> 00:38:37,440
- มายา ไม่ต้อง
- ใช่ ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร ผู้กอง

522
00:38:38,720 --> 00:38:40,360
- ฉันกําลังพูดกับคุณ
- มีอะไร

523
00:38:40,360 --> 00:38:44,360
พวกเขาเป็นเด็ก ฉันเคย
เป็นทหาร จ่าสิบเอกยังพูดจาดีกว่านี้

524
00:38:44,360 --> 00:38:46,440
- พวกเขาทําตัวเองขายหน้า
- คุณต่างหาก

525
00:38:46,440 --> 00:38:48,120
คุณพูดกับเด็กแบบนั้นไม่ได้

526
00:38:48,120 --> 00:38:50,160
คุณเป็นใครวะ ที่นี่ผมคุม

527
00:38:50,160 --> 00:38:52,960
- พระเจ้าช่วย
- อยากได้สายรุ้งกับดอกไม้ใช่มั้ย

528
00:38:52,960 --> 00:38:56,000
พาเธอเข้าชมรมศิลปะสิ
ตอนนี้ ขอตัว ผมกําลังคุมทีมอยู่

529
00:38:56,000 --> 00:38:57,640
โอเค ได้ คุณเป็นคนหยาบคายจริงๆ

530
00:38:57,640 --> 00:38:58,560
- แล้วแต่
- ใช่

531
00:38:58,560 --> 00:39:00,320
- อย่าหันหลังให้ฉัน
- ไสหัวไป

532
00:39:00,840 --> 00:39:03,400
ฉันบอกว่าอย่าหันหลังให้ฉัน

533
00:39:07,440 --> 00:39:08,280
นังบ้า

534
00:39:08,280 --> 00:39:09,440
- อี...
- เอาสิ

535
00:39:10,400 --> 00:39:12,640
ฉันจะได้มีข้ออ้างอัดคุณหน่อย

536
00:39:13,240 --> 00:39:14,080
เอาสิ

537
00:39:16,200 --> 00:39:19,120
- ไม่ คุณไม่คุ้มหรอก
- ใช่ ฉันก็คิดอย่างนั้น

538
00:39:20,440 --> 00:39:21,520
- บาย
- ไปตายซะ

539
00:39:27,960 --> 00:39:29,040
เร็ว ตื่นสิ

540
00:39:29,040 --> 00:39:30,160
โอเคไหม

541
00:39:31,080 --> 00:39:32,960
ว่าไง ไม่ต้องคิดมาก มาเถอะ

542
00:39:39,160 --> 00:39:40,040
มายา

543
00:39:41,720 --> 00:39:42,560
มายา

544
00:39:44,040 --> 00:39:46,240
- ไปรอในรถนะ
- เอาแล้วไง

545
00:39:52,480 --> 00:39:55,640
- ผมไม่อยากให้คุณอยู่ใกล้ลูกผม
- ไม่เอาน่า หมอนั่นรังแกเด็ก

546
00:39:55,640 --> 00:39:56,760
ไม่ใช่แค่นั้น

547
00:39:57,400 --> 00:39:59,680
- คุณไม่เข้าใจใช่ไหม
- ไม่เลย เห็นอยู่ว่าไม่เข้าใจ

548
00:40:00,200 --> 00:40:01,720
กองทัพ เหตุการณ์นั้น

549
00:40:01,720 --> 00:40:03,280
แล้วก็แคลร์ และโจ

550
00:40:04,160 --> 00:40:05,960
ความตายติดตามคุณ มายา

551
00:40:06,760 --> 00:40:08,400
แน่ใจนะว่าดื่มไปแค่กระป๋องเดียว

552
00:40:11,160 --> 00:40:14,160
คุณคิดว่าฉันไม่เสียใจที่พี่สาวฉันตายเหรอ

553
00:40:15,080 --> 00:40:17,680
ตอนนั้นฉันไม่อยู่ที่นี่ด้วยซ้ํา
เอ็ดดี้ เด็กๆ คือลูกของเธอ

554
00:40:17,680 --> 00:40:19,560
- สิ่งเดียวที่เหลือ
- อยู่ห่างๆ เรา

555
00:40:19,560 --> 00:40:21,760
- คุณทําแบบนี้ไม่ได้
- บอกให้อยู่ห่างๆ เรา

556
00:40:24,400 --> 00:40:25,440
ช่วยขึ้นรถด้วย

557
00:40:35,080 --> 00:40:35,920
เฮงซวย

558
00:40:37,840 --> 00:40:40,200
ฉันเลยคุยกับชารอนเรื่องชุด

559
00:40:40,720 --> 00:40:44,760
เธอบอกว่ายังไงก็ปิดบังหนูน้อยคนนี้ไม่มิด

560
00:40:44,760 --> 00:40:47,560
แต่เธอบอกว่าเธอหาทางทําบางอย่างได้

561
00:40:48,240 --> 00:40:50,960
เรียกว่าอะไรนะ ทําครุยมาบังน่ะ

562
00:40:51,600 --> 00:40:54,720
แต่ทุกคนที่มางานรู้แล้วว่าคุณท้อง ดังนั้น...

563
00:40:55,360 --> 00:40:57,080
นี่วันแต่งงานของเรานะ ซามี

564
00:40:57,960 --> 00:41:01,760
ฉันอยากดูเหมือนเจ้าสาว
ที่เขินอาย ไม่ใช่รีบร้อนแต่งงาน

565
00:41:01,760 --> 00:41:04,040
เพราะคุณบังเอิญยิงประตูพลาดไปหนึ่งลูก

566
00:41:04,040 --> 00:41:04,960
ใช่

567
00:41:09,720 --> 00:41:10,560
ฮัลโหล

568
00:41:11,840 --> 00:41:12,680
เป็นไรไป

569
00:41:14,240 --> 00:41:15,480
โทษที แค่...

570
00:41:16,520 --> 00:41:17,840
เกี่ยวกับคดีฆาตกรรมนี้

571
00:41:18,960 --> 00:41:20,440
แถมพวกเขายัดเยียดคู่หูให้ผม

572
00:41:20,440 --> 00:41:21,760
มันไม่ดีเหรอ

573
00:41:21,760 --> 00:41:22,840
ไม่ดี

574
00:41:22,840 --> 00:41:24,760
เขาอายุประมาณสามขวบ เด็กใหม่เอี่ยม

575
00:41:25,600 --> 00:41:28,560
พอวิทยุเปิดเพลงของดูแรน ดูแรน
เขาไม่เคยได้ยินชื่อวงด้วยซ้ํา

576
00:41:29,080 --> 00:41:31,600
- อะไรวะเนี่ย
- ไม่ๆ

577
00:41:31,600 --> 00:41:33,640
ไม่เคยได้ยินชื่อดูแรน ดูแรนได้ไง

578
00:41:33,640 --> 00:41:37,160
ผมไม่ได้จะบอกว่าเขาควรชอบวงนี้
ไม่ได้จะบอกว่าเขาควรท่องเนื้อเพลงได้

579
00:41:37,160 --> 00:41:39,320
แต่เขาไม่เคยได้ยินชื่อวงด้วยซ้ํา

580
00:41:39,320 --> 00:41:42,600
ไม่ ฉันเห็นด้วย เขาควรถูกไล่ออกทันที

581
00:41:44,840 --> 00:41:47,080
มานี่ ตาทึ่มตัวโต

582
00:41:51,360 --> 00:41:52,200
ฟังนะ

583
00:41:53,760 --> 00:41:55,320
มันคืองาน ซามี

584
00:41:56,000 --> 00:41:59,080
เป็นงานที่สําคัญ แต่ยังไงก็เป็นงาน

585
00:41:59,960 --> 00:42:00,880
ใช่ ใช่

586
00:42:01,600 --> 00:42:02,440
มานี่

587
00:42:08,360 --> 00:42:09,200
โอ๊ะ

588
00:42:19,720 --> 00:42:20,960
สอง ขอบคุณ

589
00:42:20,960 --> 00:42:22,120
- เหมือนเดิมนะ
- ใช่

590
00:42:24,400 --> 00:42:25,560
(เด็ก)

591
00:42:25,560 --> 00:42:27,000
ใช่ ไม่ ผมบอกเขาแล้ว

592
00:42:28,720 --> 00:42:29,560
ฮัลโหล

593
00:42:30,160 --> 00:42:32,480
มาร์ตี้ครับ ผมเพิ่งส่งรายงานวิถีกระสุนให้คุณ

594
00:42:32,480 --> 00:42:35,560
กระสุนที่ฆ่าโจ เบอร์เกตต์ คุณได้หรือยัง

595
00:42:37,160 --> 00:42:38,760
(แผนกวิถีกระสุนวินเฮิร์ส)

596
00:42:40,120 --> 00:42:41,360
ใช่ ได้แล้ว

597
00:42:41,360 --> 00:42:44,560
ใช่ครับ คุณต้องไม่เชื่อสิ่งที่เห็นแน่

598
00:42:47,480 --> 00:42:49,080
(รายงานวิถีกระสุน)

599
00:42:51,720 --> 00:42:54,440
{\an8}(กระสุนตรงกับปืนกล็อก 17
รุ่นที่ 4 ขนาด 9มม.)

600
00:42:57,840 --> 00:43:00,320
- เอาละ ใครอยากได้ฮอตด็อกบ้าง
- เชน เอานี่มาให้

601
00:43:00,320 --> 00:43:02,200
เอาไป ของเธอ โบโน่

602
00:43:02,200 --> 00:43:04,400
- ขอบใจ
- ประจําการครั้งหน้าเริ่มเมื่อไหร่

603
00:43:04,400 --> 00:43:06,480
- อีกสองอาทิตย์
- สองอาทิตย์เหรอ

604
00:43:06,480 --> 00:43:08,040
- เร็วปานนั้นเลย
- นั่นสิ

605
00:43:08,040 --> 00:43:10,280
ต้องบอกว่าฉันดีใจนะที่เธอไม่กลับไปที่นั่น

606
00:43:10,280 --> 00:43:13,080
แต่ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ
ไบรอันคงไม่อยู่ตรงนี้ ดังนั้น...

607
00:43:13,920 --> 00:43:15,680
ไม่แน่ใจว่ามันดีหรือเปล่า

608
00:43:15,680 --> 00:43:17,640
- โอ้
- ไม่

609
00:43:17,640 --> 00:43:19,880
- ฉันรู้ว่านายจะทําอะไร
- ไม่เหรอ เอาสิ

610
00:43:20,720 --> 00:43:22,640
- ไม่นะ ไม่ๆ เชน!
- ดื่มอวยพร

611
00:43:22,640 --> 00:43:23,840
ให้ตายสิ

612
00:43:23,840 --> 00:43:25,720
- ล้อมวงเข้ามา
- ฉันเกลียดเขาทําแบบนี้

613
00:43:27,440 --> 00:43:28,400
- มายา
- ไม่

614
00:43:29,040 --> 00:43:31,320
ใช่ แต่ฉันอยากขอบคุณเธอ

615
00:43:31,320 --> 00:43:36,720
ที่ชวนคนเถื่อนอย่างเรา
มาที่วังหลังเล็กๆ นี้ เล็กมั้ง

616
00:43:38,320 --> 00:43:40,760
และฉันคิดว่าฉันพูดแทนทุกคนนะที่ว่า

617
00:43:42,320 --> 00:43:43,840
คิดถึงเธอมากนะ เพื่อน

618
00:43:44,760 --> 00:43:46,520
- ขอบใจ
- ใช่ไหม

619
00:43:46,520 --> 00:43:47,440
ใช่

620
00:43:48,240 --> 00:43:50,000
นี่ เข้มแข็งไว้นะ

621
00:43:50,000 --> 00:43:52,360
- ให้ตายสิ หยุดเลย
- โอเค

622
00:43:52,360 --> 00:43:57,640
{\an8}แด่มายา นักบินค็อปเตอร์โจมตี
ที่เก่งที่สุดที่ฉันเคยบินด้วย ผู้กองของเรา

623
00:43:57,640 --> 00:43:58,960
- แด่มายา
- นั่งลง

624
00:43:58,960 --> 00:44:00,960
และลิลี่ หนูน้อยเฮอริเคน

625
00:44:04,640 --> 00:44:06,200
- ชนแก้ว
- ดื่ม เพื่อน

626
00:44:13,600 --> 00:44:15,080
- ชน
- เธอโอเคไหม

627
00:44:17,160 --> 00:44:18,680
- หยุดนะ
- หยุดอะไร

628
00:44:18,680 --> 00:44:20,280
นายทําเหมือนฉันเป็นม่าย

629
00:44:20,280 --> 00:44:23,120
ฉันไม่อยากจะพูดหรอก แต่เธอเป็นอย่างนั้นอยู่

630
00:44:23,120 --> 00:44:26,080
ซึ่งก็สะดวกจริงๆ เพราะเธอแต่งดํามาตลอด

631
00:44:28,080 --> 00:44:28,960
เก่งมาก

632
00:44:30,520 --> 00:44:33,000
ฉันรู้ว่าเรื่องนี้ฟังดูบ้ามาก เชน

633
00:44:33,960 --> 00:44:35,920
แต่ฉันเอาแต่คิดว่าฉันเห็นเขายังอยู่

634
00:44:38,880 --> 00:44:40,000
มันเป็นธรรมดา มายา

635
00:44:41,760 --> 00:44:43,440
คนเราก็เป็นแบบนี้กันตลอด

636
00:44:45,040 --> 00:44:46,720
เวลาเสียใครสักคนไป มันเหมือน...

637
00:44:47,360 --> 00:44:50,280
ไม่รู้สิ มันเหมือนเรายัง
อยากให้พวกเขาอยู่ด้วยน่ะ

638
00:44:52,240 --> 00:44:53,280
ใช่

639
00:44:55,920 --> 00:44:58,480
ฉันจะยิ่งเหมือนบ้ากว่าเดิมอีก
กับเรื่องที่จะบอกนาย

640
00:44:58,960 --> 00:44:59,800
โอ๊ะโอ

641
00:45:01,160 --> 00:45:05,080
- ฉันว่าฉันโดนสะกดรอยตาม
- ใคร

642
00:45:06,800 --> 00:45:07,640
ไม่รู้สิ

643
00:45:08,960 --> 00:45:10,920
ฉันเคยเห็นรถคันเดียวกันสองครั้ง

644
00:45:12,400 --> 00:45:14,920
ฉันจดเลขทะเบียนไว้แล้ว
รถโฟล์คสวาเกนสีแดง

645
00:45:15,760 --> 00:45:17,440
อีเจ72 วีเอ็มเอ็กซ์

646
00:45:18,440 --> 00:45:20,000
คิดว่าจะหาเจ้าของได้มั้ย

647
00:45:21,080 --> 00:45:22,800
- ไม่ถูกกฎหมายนะ
- ใช่ แต่นายทําได้

648
00:45:24,480 --> 00:45:25,560
ใช่ ส่งมาให้ฉัน

649
00:45:27,160 --> 00:45:28,000
ขอบใจ

650
00:45:31,440 --> 00:45:33,000
- แม่สามี
- โชคดีนะ

651
00:45:35,560 --> 00:45:36,400
ฮัลโหล

652
00:45:36,400 --> 00:45:39,960
มายา เกิดอะไรขึ้น
อิซาเบลล่าบอกว่าจะไม่ทํางานให้เธอแล้ว

653
00:45:39,960 --> 00:45:41,200
ตอนนี้เธออยู่ที่นี่

654
00:45:41,200 --> 00:45:44,320
อย่าให้เธอไปนะคะ
ฉันจะไปหาเดี๋ยวนี้ ให้เธออยู่ก่อน

655
00:45:44,840 --> 00:45:46,160
- เชน...
- ดูแลลิลี่ใช่ไหม

656
00:45:46,160 --> 00:45:47,200
- ใช่
- ได้เลย

657
00:46:46,440 --> 00:46:47,760
- ลูก้า
- คุณทําร้ายเธอ

658
00:46:47,760 --> 00:46:51,040
อิซาเบลล่า เธอทําอะไรกับเอสดีการ์ด

659
00:46:51,040 --> 00:46:53,600
{\an8}- เธอกลัวคุณ
- ปล่อยฉันไป ไม่งั้นฉันสาบานว่า...

660
00:46:53,600 --> 00:46:56,480
่- อย่ายุ่งกับเธอ
- ฉันแค่อยากคุยกับเธอเรื่องโจ

661
00:46:56,480 --> 00:46:58,640
- ปล่อยเธอ...
- เธอพ่นสเปรย์พริกไทยใส่ฉัน

662
00:47:07,560 --> 00:47:08,640
อิซาเบลล่า

663
00:47:10,840 --> 00:47:13,040
เธอหนีไม่พ้นหรอก

664
00:47:28,280 --> 00:47:29,840
ทําไมคุณถึงปล่อยให้เธอไป

665
00:47:29,840 --> 00:47:32,000
จะให้ฉันทํายังไง ขังเธอไว้เหมือนนักโทษเหรอ

666
00:47:33,680 --> 00:47:35,400
ฉันอยากคุยกับเธอ จูดิธ

667
00:47:35,400 --> 00:47:37,160
หล่อนบอกว่าโดนเธอทําร้าย

668
00:47:37,160 --> 00:47:39,880
- ฉันไม่ได้ทําร้ายเธอ
- เธอแตะต้องหล่อนไหมล่ะ

669
00:47:40,400 --> 00:47:42,400
- ใช่
- แล้วมันต่างกันตรงไหน มายา

670
00:47:43,200 --> 00:47:45,520
- ทําแบบนั้นทําไม
- เธอมาที่นี่ทําไม

671
00:47:46,040 --> 00:47:48,920
ครอบครัวหล่อนทํางานให้เรามาหลายปีแล้ว

672
00:47:48,920 --> 00:47:51,440
- ตั้งแต่ก่อนเธอจะมาเสียอีก
- คุณเลยเชื่อเธอสินะ

673
00:47:52,080 --> 00:47:53,960
สําคัญไหมที่ฉันแต่งงานกับลูกชายคุณ

674
00:47:53,960 --> 00:47:56,680
สําคัญไหมที่ฉันเป็นแม่ของหลานคุณ

675
00:47:56,680 --> 00:47:58,320
หล่อนบอกว่าเธอสอดแนมหล่อน

676
00:47:58,320 --> 00:47:59,920
แล้วเธอบอกไหมว่าฉันเห็นอะไร

677
00:48:01,040 --> 00:48:02,480
- ไม่
- ไม่

678
00:48:04,240 --> 00:48:05,120
ฉันเห็นโจ

679
00:48:07,360 --> 00:48:09,040
ฉันเห็นโจ จูดิธ

680
00:48:09,680 --> 00:48:10,520
โจเหรอ

681
00:48:10,520 --> 00:48:11,600
อยู่ในกล้อง

682
00:48:12,480 --> 00:48:15,360
ฉันไม่รู้ว่าทําได้ยังไง แต่นั่นคือสิ่งที่ฉันเห็น

683
00:48:15,880 --> 00:48:17,160
ตอบฉันมาสิ

684
00:48:17,680 --> 00:48:20,720
คนตายไปโผล่ในกล้องสอดแนมได้ยังไง

685
00:48:21,240 --> 00:48:24,160
คนตายจะกอดลูกสาวตัวเองได้ยังไง

686
00:48:24,160 --> 00:48:25,840
หยุดนะ พอได้แล้ว

687
00:48:27,760 --> 00:48:29,720
เธอก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

688
00:48:30,520 --> 00:48:33,320
เธออยากเจอเขา

689
00:48:33,320 --> 00:48:34,560
ก็เลยเห็นเขา

690
00:48:35,720 --> 00:48:39,960
- แล้วเธอก็เริ่มกล่าวหาอิซาเบลล่า
- มันไม่ใช่ภาพหลอน จูดิธ เขาอยู่ที่นั่น

691
00:48:40,840 --> 00:48:42,840
มายา มันคือจิตใต้สํานึกของเธอ

692
00:48:42,840 --> 00:48:44,600
ให้ตายสิ อย่าวิเคราะห์จิตใจฉัน จูดิธ

693
00:48:44,600 --> 00:48:47,000
- อย่าสบถในบ้านฉันนะ
- ฉันรู้ว่าฉันเห็นอะไร

694
00:48:47,000 --> 00:48:48,760
ลูกชายของฉันที่ถูกฝังไปแล้วเนี่ยนะ

695
00:48:49,800 --> 00:48:53,600
ฉันจะบอกความจริงนะ มายา ฉันเป็นห่วงเธอ

696
00:48:54,280 --> 00:48:56,880
เรื่องทั้งหมดที่เธอผ่านมาตอนอยู่ต่างประเทศ

697
00:48:56,880 --> 00:48:59,160
- ฉันสบายดี
- เธอไม่เคยเผชิญหน้ากับอดีต

698
00:49:00,360 --> 00:49:03,440
- จะบอกว่าฉันเป็นบ้าเหรอ
- ฉันบอกว่าเธอไม่เคยเผชิญหน้ากับอดีต

699
00:49:03,960 --> 00:49:05,600
หรือเรื่องอื้อฉาวที่ตามมา

700
00:49:06,920 --> 00:49:08,720
และถ้าฉันจะพูดแบบขวานผ่าซาก

701
00:49:09,240 --> 00:49:13,120
ฉันสงสัยว่าเธอมีภาวะสมบูรณ์
พอจะดูแลลูกสาวหรือเปล่า

702
00:49:13,120 --> 00:49:16,480
อย่าบังอาจมาสงสัยเรื่องการดูแลลูกของฉัน

703
00:49:16,480 --> 00:49:17,760
ฉันเห็นเขา

704
00:49:18,360 --> 00:49:20,240
และฉันไม่ได้บ้า

705
00:49:28,360 --> 00:49:29,640
เธอเคยรักเขาไหม มายา

706
00:49:31,640 --> 00:49:32,560
อะไรนะ

707
00:49:34,000 --> 00:49:36,680
คําถามง่ายๆ เธอเคยรักเขาไหม ลูกชายฉันน่ะ

708
00:49:38,560 --> 00:49:39,520
คุณก็รู้ว่าฉันรักเขา

709
00:49:39,520 --> 00:49:41,280
เพราะฉันรักเขาที่สุด

710
00:49:43,120 --> 00:49:45,960
แต่บางครั้ง เวลาพวกเธออยู่ด้วยกัน...

711
00:49:45,960 --> 00:49:47,480
ฉันรักเขา

712
00:49:52,720 --> 00:49:54,280
แต่ถ้าพูดตามตรงนะ จูดิธ...

713
00:49:57,360 --> 00:49:58,560
ฉันมักจะสงสัยว่า

714
00:49:59,200 --> 00:50:01,280
มีเสียงในหูเขาหรือเปล่า

715
00:50:02,560 --> 00:50:03,560
เสียงเล็กๆ ที่เป่าหูเขา

716
00:50:05,360 --> 00:50:07,080
ว่า "เธอดีพอไหม...

717
00:50:08,720 --> 00:50:10,200
ผู้หญิงชั้นต่ําคนนี้"

718
00:50:12,320 --> 00:50:16,400
"เธอดีพอไหมสําหรับลูกชายแสนวิเศษของฉัน"

719
00:50:17,160 --> 00:50:18,760
เพราะฉันไม่ใช่พวกคุณ

720
00:50:20,280 --> 00:50:21,360
ใช่ไหมล่ะ

721
00:50:21,360 --> 00:50:22,760
และฉันจะไม่มีวันเป็น

722
00:50:43,560 --> 00:50:44,400
โอเค เข้ามาสิ

723
00:50:46,640 --> 00:50:47,480
{\an8}ไง

724
00:50:48,000 --> 00:50:50,000
เรากําลังทําบาร์บีคิวกัน

725
00:50:59,840 --> 00:51:04,160
มายา กระสุน 9มม.ที่ได้จากศพของสามีคุณ

726
00:51:04,680 --> 00:51:07,360
เราวิเคราะห์วิถีกระสุนแล้วเพื่อดูว่ามันตรงกับ

727
00:51:07,360 --> 00:51:10,000
คดีไหนบ้างในฐานข้อมูลของเรา

728
00:51:11,520 --> 00:51:12,400
และมันตรงกัน

729
00:51:14,080 --> 00:51:14,920
ใช่เลย

730
00:51:16,640 --> 00:51:19,160
ปืนที่ฆ่าสามีของคุณ

731
00:51:20,400 --> 00:51:22,360
ีคือกระบอกเดียวกับที่ฆ่าพี่สาวคุณ

732
00:51:22,960 --> 00:51:23,800
แคลร์ วอล์กเกอร์

733
00:51:25,840 --> 00:51:32,800
{\an8}(แคลร์ วอล์กเกอร์ 1983-2022
อยู่ในใจเราตลอดไป)

734
00:51:36,040 --> 00:51:38,480
{\an8}(แคลร์)

735
00:52:15,920 --> 00:52:16,920
(กล้องส่องพี่เลี้ยง)

736
00:52:26,560 --> 00:52:28,680
{\an8}(แน่ใจนะว่าอยากลบ - ลบ)

737
00:52:38,280 --> 00:52:40,520
(โจเซฟ เบอร์เกตต์ 1978-2023)

738
00:52:42,840 --> 00:52:45,680
(แอนดรูว์ เบอร์เกตต์ 1979-1996)

739
00:53:55,040 --> 00:53:56,960
คําบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย