1
00:00:21,229 --> 00:00:23,148
ช้าๆ หน่อยหนุ่มๆ

2
00:00:28,111 --> 00:00:29,612
พวกนายวิ่งหนีอะไรมา

3
00:00:32,574 --> 00:00:34,242
ผมคิดว่าพวกเขาคงไม่มีอะไร

4
00:00:34,784 --> 00:00:37,454
ผมเคยเห็นสิ่งนี้มาก่อนที่เนแบรสกา

5
00:00:37,537 --> 00:00:40,915
คนคู่หนึ่งแบบสองคนนี้ มีภาษาตัวเอง
ที่มีแต่พวกเขาที่เข้าใจ

6
00:00:44,586 --> 00:00:45,545
หนุ่มๆ

7
00:00:49,007 --> 00:00:50,091
หนุ่มๆ

8
00:00:52,886 --> 00:00:54,012
ครอบครัวนายอยู่ไหน

9
00:01:07,692 --> 00:01:08,818
นี่คือพ่อแม่นายเหรอ

10
00:01:16,242 --> 00:01:17,243
น้องสาวเหรอ

11
00:01:24,042 --> 00:01:25,126
นี่ฝีมือใคร

12
00:01:31,049 --> 00:01:32,675
พวกนายพูดภาษาอังกฤษได้ไหม

13
00:01:34,219 --> 00:01:35,220
พวกคนป่า

14
00:01:36,888 --> 00:01:37,889
เป็นฝีมือพวกเขา

15
00:01:38,932 --> 00:01:40,558
ขี่ม้าเข้ามาขโมยอาหารเรา

16
00:01:43,978 --> 00:01:45,063
คนป่าฟันพวกเขาเหรอ

17
00:01:47,565 --> 00:01:48,900
จากนั้นก็ยิงพวกเขาเหรอ

18
00:01:52,362 --> 00:01:53,988
มันบังคับให้เรายิงพวกเขา

19
00:02:02,914 --> 00:02:04,207
มันบังคับเรา...

20
00:02:08,253 --> 00:02:10,213
ไม่เป็นไรๆ หนุ่มๆ

21
00:02:15,468 --> 00:02:16,469
นายคิดว่ายังไง

22
00:02:16,970 --> 00:02:18,263
พวกโคแมนชีเหรอ

23
00:02:18,346 --> 00:02:19,389
อาจจะพวกไคโอวา

24
00:02:20,890 --> 00:02:22,308
อาจจะเป็นวิญญาณของพวกเขา

25
00:02:22,851 --> 00:02:25,103
ใครก็ตามที่ทำเรื่องนี้ไม่ทิ้งร่องรอยไว้เลย

26
00:02:26,604 --> 00:02:29,107
ฉันคิดว่าเป็นไปได้ที่ "การสังหารหมู่" นี้

27
00:02:29,774 --> 00:02:30,859
เกิดจากภายในบ้าน

28
00:02:32,986 --> 00:02:34,362
เราจะบอกเขาว่าอะไร

29
00:02:42,203 --> 00:02:43,204
เขารู้

30
00:02:51,421 --> 00:02:53,006
บางครั้งคนที่นายรัก

31
00:02:54,048 --> 00:02:55,216
ก็คือคนที่นายเกลียด

32
00:02:55,300 --> 00:02:58,845
โดยเฉพาะเมื่อนายออกมาอยู่ในที่ห่างไกล

33
00:02:58,928 --> 00:02:59,971
หนุ่มๆ

34
00:03:00,930 --> 00:03:04,058
ฉันอยากให้นายทุกคนพบกับ
ดอนนีและแดริล เดฟลิน

35
00:03:05,810 --> 00:03:07,395
พวกเขาจะขี่ม้าไปกับเราด้วย

36
00:03:08,730 --> 00:03:11,858
ดังนั้นนับจากนี้ไป
ของของเราก็เป็นของของพวกเขา

37
00:03:14,611 --> 00:03:16,195
พวกเขาเป็นครอบครัวเราแล้ว

38
00:03:19,490 --> 00:03:22,452
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

39
00:04:24,430 --> 00:04:26,349
คุณกริกก์ ผมไม่คิดว่าคุณจะกลับมา

40
00:04:26,432 --> 00:04:27,892
ยกก้นเฉื่อยๆ ของนายขึ้น

41
00:04:27,976 --> 00:04:29,811
เรามีฉบับพิเศษต้องตีพิมพ์

42
00:04:30,645 --> 00:04:32,855
เรื่องไฟไหม้ร้านอาหารสัตว์เหรอ
คุณได้ข่าวไหม

43
00:04:32,939 --> 00:04:35,566
ฉันไม่ได้หมายถึงไฟอะไรทั้งนั้น
ยังไงก็ไม่ใช่ในเมืองนี้

44
00:04:35,650 --> 00:04:36,901
เร็วเข้า เร่งมือเลย

45
00:04:37,235 --> 00:04:40,697
ฉันอยากตีพิมพ์ฉบับนี้
และกลับไปลาแบลทันที

46
00:04:41,281 --> 00:04:42,115
เพื่ออะไรกัน

47
00:04:42,198 --> 00:04:43,449
เพราะฉันอยากอยู่ที่นั่น

48
00:04:43,533 --> 00:04:45,618
ตอนที่แฟรงก์ กริฟฟินขี่ม้าเข้ามา

49
00:04:47,620 --> 00:04:48,788
- อะไรนะ
- นี่

50
00:04:50,331 --> 00:04:51,916
นายเริ่มจากเรื่องพวกนี้

51
00:04:52,000 --> 00:04:53,960
ฉันจะเขียนที่เหลือขณะที่เราทำไปเรื่อยๆ

52
00:04:55,295 --> 00:04:56,379
นี่จริงหรือเปล่า

53
00:04:56,462 --> 00:04:58,047
ฉันเห็นกับตาตัวเอง

54
00:04:59,299 --> 00:05:00,842
คุณได้เตือนพวกคนน่าสงสารนั่นไหม

55
00:05:03,845 --> 00:05:07,390
ไอ้หนู นายนี่ช้ากว่า
การกลับมาพิพากษาโลกของพระเยซูอีก ไป

56
00:05:17,692 --> 00:05:18,943
ขอโทษนะครับคุณผู้หญิง

57
00:05:20,361 --> 00:05:22,238
ผมสงสัยว่าคุณจะช่วยผมได้ไหม

58
00:05:23,323 --> 00:05:24,324
ก็แล้วแต่

59
00:05:25,867 --> 00:05:27,285
ผมตามหาผู้หญิงคนนี้อยู่

60
00:05:31,539 --> 00:05:32,665
แล้วคุณเป็นใครเหรอ

61
00:05:33,333 --> 00:05:34,459
ผมชื่อเว็บสเตอร์

62
00:05:34,542 --> 00:05:37,253
ผมทำงานให้
สำนักงานนักสืบพิงเกอร์ตันในชิคาโก

63
00:05:37,795 --> 00:05:39,255
สามีเธอจ้างคุณมาเหรอ

64
00:05:39,338 --> 00:05:41,591
คุณบิสชอฟฟ์เป็นห่วงภรรยาของเขามาก

65
00:05:41,674 --> 00:05:43,009
ฉันแน่ใจว่าเขาห่วง

66
00:05:43,551 --> 00:05:45,094
มีคนบอกผมว่าเธออยู่ที่นี่

67
00:05:47,180 --> 00:05:49,265
- คุณเพิ่งคลาดกับเธอเอง
- อะไรนะ

68
00:05:50,558 --> 00:05:51,642
เธอย้ายไปแล้ว

69
00:05:51,726 --> 00:05:54,020
- น่าจะสัปดาห์หนึ่งได้แล้ว
- รู้ไหมครับว่าไปไหน

70
00:05:54,604 --> 00:05:56,272
ฉันได้ยินว่ากลับไปเยอรมนี

71
00:05:58,191 --> 00:05:59,734
นั่นโชคร้ายจริงๆ

72
00:06:00,485 --> 00:06:04,447
ในเมื่อคุณบิสชอฟฟ์พาเธอลงมาเม็กซิโก
เพื่อสุขภาพของเธอ

73
00:06:05,114 --> 00:06:07,116
คุณบิสชอฟฟ์ฟังดูเป็นคนดีนะ

74
00:06:08,326 --> 00:06:12,163
ยอมลำบากเสียเงินจ้างนักสืบพกอาวุธ
มาเอาตัวภรรยาเขา

75
00:06:12,914 --> 00:06:15,083
เขาแค่ต้องการเธอกลับไปอย่างปลอดภัย

76
00:06:15,166 --> 00:06:16,834
"ปลอดภัย" เป็นหนึ่งในคำน่าขัน

77
00:06:16,918 --> 00:06:20,546
บางครั้งมันมีความหมายต่างกัน
สำหรับคนพูดและคนฟัง

78
00:06:21,464 --> 00:06:22,507
ผมตามไม่ทันครับ

79
00:06:22,590 --> 00:06:26,302
คุณนายบิสชอฟฟ์อาจจะรู้สึก
ปลอดภัยกว่าเมื่ออยู่ห่างคุณบิสชอฟฟ์

80
00:06:26,928 --> 00:06:28,096
แทนที่จะอยู่กับเขา

81
00:06:28,679 --> 00:06:30,848
อาจจะเป็นอย่างนั้น แต่เธอก็ยังเป็นภรรยาเขา

82
00:06:30,932 --> 00:06:32,725
และดังนั้นแล้ว มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเธอ

83
00:06:33,601 --> 00:06:37,647
ฉันไม่เคยรู้ว่า "รับค่ะ" หมายถึง
"เอาเลยที่รัก ทำตามที่คุณพอใจ"

84
00:06:38,314 --> 00:06:40,399
เธอจะขึ้นรถไฟสายแปซิฟิกใต้

85
00:06:40,483 --> 00:06:43,111
จากแซนตาเฟไปนิวยอร์ก
แล้วต่อเรือไปจากที่นั่น

86
00:06:44,112 --> 00:06:47,782
รถไฟวิ่งแค่สัปดาห์ละครั้ง
ถ้าควบให้เร็ว คุณอาจไปถึงในหนึ่งวัน

87
00:06:48,282 --> 00:06:49,200
อาจจะตามเธอทัน

88
00:06:50,827 --> 00:06:52,453
แม้ว่าฉันจะไม่คิดอย่างนั้น

89
00:07:00,461 --> 00:07:01,838
เร็วเข้า แม่คุณ เปิดสิ

90
00:07:05,049 --> 00:07:07,635
เธอซ่อนตัวให้พ้นสายตาสักพักดีกว่า

91
00:07:07,718 --> 00:07:10,555
มีผู้ชายจากพิงเกอร์ตันมาที่นี่
เขาอยากจะ...

92
00:07:10,638 --> 00:07:11,764
พิงเกอร์ตันเหรอ

93
00:07:32,368 --> 00:07:35,788
เบาเสียงหน่อย
ผู้ชายคนนั้นคงแอบซุ่มอยู่ข้างนอก

94
00:07:55,349 --> 00:07:57,435
ฉันก็คงกลัวที่จะใส่มันเหมือนกัน

95
00:07:57,977 --> 00:07:58,895
ใช่

96
00:08:11,908 --> 00:08:13,201
สวยใช่ไหม

97
00:08:16,454 --> 00:08:17,455
ใช่

98
00:08:18,206 --> 00:08:19,373
สำหรับเธอ

99
00:08:22,210 --> 00:08:23,211
ฉันเหรอ

100
00:08:24,337 --> 00:08:25,546
ไม่ ไม่ใช่สำหรับฉัน

101
00:08:35,306 --> 00:08:36,641
บ้าเอ๊ย

102
00:08:37,642 --> 00:08:38,518
บ้าเอ๊ยเหรอ

103
00:08:39,393 --> 00:08:40,770
บ้าเอ๊ย

104
00:08:41,646 --> 00:08:42,813
บ้าเอ๊ย

105
00:08:42,897 --> 00:08:45,024
ทำไมหล่อนถึงไม่บอกมาตามตรงล่ะ

106
00:08:48,569 --> 00:08:50,154
เซอร์ไพรส์ วันเกิดเธอไง

107
00:08:50,238 --> 00:08:52,198
วันเกิดฉันเหรอ ไม่เอาน่า

108
00:08:52,698 --> 00:08:54,492
แล้ว หล่อนรู้ได้...

109
00:08:54,575 --> 00:08:56,994
ฉันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันเกิดฉันเมื่อไหร่

110
00:09:01,499 --> 00:09:02,875
ยัยโง่เง่า...

111
00:09:05,294 --> 00:09:06,212
โง่เง่าน่ะ

112
00:09:12,593 --> 00:09:13,928
บ้าเอ๊ย

113
00:09:16,556 --> 00:09:17,723
โอ้ ให้ตายสิ

114
00:09:27,483 --> 00:09:30,778
ขอให้ทุกคนใจเย็นและคุยเรื่องนี้
อย่างคนมีอารยธรรมกันเถอะ

115
00:09:31,362 --> 00:09:33,364
ได้ เข้ามาเลย นั่งสิ

116
00:09:35,199 --> 00:09:37,493
ผมขอเสนอให้เราทุกคนลดอาวุธลงก่อน

117
00:09:38,077 --> 00:09:39,078
คุณก่อน

118
00:09:44,667 --> 00:09:47,128
- ดูเหมือนเราเจอทางตันแล้วสิ
- ดูเหมือนอย่างนั้น

119
00:09:51,716 --> 00:09:52,925
คุณนายบิสชอฟฟ์

120
00:09:54,010 --> 00:09:55,011
สามีของคุณ...

121
00:09:58,472 --> 00:09:59,473
พระเจ้าช่วย

122
00:10:04,645 --> 00:10:07,857
ฉันไม่แน่ใจว่านั่นคือทางที่ดีที่สุด
ที่จะรับมือกับสถานการณ์นี้นะ

123
00:10:29,378 --> 00:10:30,296
ผมพิการแล้ว

124
00:10:30,880 --> 00:10:32,757
ไม่หรอก กระสุนทะลุไปเลย

125
00:10:32,840 --> 00:10:34,300
ดูเหมือนจะไม่โดนกระดูก

126
00:10:35,217 --> 00:10:36,218
ยิงได้ดีนะ

127
00:10:41,557 --> 00:10:42,683
ไม่ อย่า

128
00:10:57,782 --> 00:10:58,824
เธอทำอะไรน่ะ

129
00:11:00,534 --> 00:11:02,286
ผมไม่สนว่าอ็อตโตพูดว่าอะไร

130
00:11:04,080 --> 00:11:05,873
ผมแค่ต้องได้เห็นคุณด้วยตัวเอง

131
00:11:05,956 --> 00:11:09,126
รูปนั่นอยู่ในกระเป๋าผมมาเกือบปีแล้ว

132
00:11:09,210 --> 00:11:11,379
ผมมองใบหน้าที่น่ารักของคุณทุกคืน

133
00:11:11,462 --> 00:11:14,423
รู้ไหม ฉันว่าชายโง่คนนี้มีใจให้เธอนะ

134
00:11:15,633 --> 00:11:16,634
มาร์ธา

135
00:11:26,435 --> 00:11:28,562
ฉันพอเดาได้เลยว่านั่นแปลว่าอะไร

136
00:11:34,902 --> 00:11:36,529
เธอวางแผนจะทำอะไรกับเขา

137
00:11:52,878 --> 00:11:55,089
เสียงคุณเหมือนในฝันผมเลย

138
00:11:55,172 --> 00:11:56,882
ฉันจะไปล่ะ

139
00:11:57,758 --> 00:11:59,718
ใช่เลย แบบนั้นแหละ พระเจ้าช่วย

140
00:12:00,678 --> 00:12:01,929
พระเจ้า

141
00:12:02,888 --> 00:12:04,014
ขอบคุณพระเจ้า

142
00:13:34,563 --> 00:13:35,856
"คุณรอย กู๊ด

143
00:13:36,941 --> 00:13:38,692
ส่งต่อให้ลูซี่ โคล

144
00:13:39,818 --> 00:13:41,403
โมเสส นิวเม็กซิโก"

145
00:13:44,782 --> 00:13:48,077
"จิม กู๊ด อาตาสกาเดโร แคลิฟอร์เนีย"

146
00:13:58,128 --> 00:14:00,339
"ถึง รอย"

147
00:14:24,572 --> 00:14:26,031
รอย กู๊ด

148
00:14:27,658 --> 00:14:28,909
ดูเธอสิ

149
00:14:33,163 --> 00:14:34,248
มานั่งกับฉันสิ

150
00:14:35,708 --> 00:14:36,709
มาตรงนี้

151
00:14:41,839 --> 00:14:42,840
ตรงนั้นแหละ

152
00:15:04,445 --> 00:15:05,362
อะไรอยู่ในถุง

153
00:15:06,572 --> 00:15:07,573
ของสำหรับคุณ

154
00:15:08,490 --> 00:15:09,408
สำหรับฉันเหรอ

155
00:15:27,551 --> 00:15:29,470
ผมบอกคุณแล้วว่าจะชดใช้ให้คุณสักวัน

156
00:15:31,430 --> 00:15:33,098
ดูเหมือนคุณทุกคนต้องการมัน

157
00:15:48,447 --> 00:15:49,406
แม่ชีครับ

158
00:15:53,911 --> 00:15:55,871
ฉันรู้ว่าเธอจะได้ดี

159
00:15:58,499 --> 00:16:01,961
ฉันรู้ว่าพระเจ้าจะฟังคำภาวนาของฉัน
และคอยคุ้มครองเธอ

160
00:16:04,046 --> 00:16:04,964
เด็กๆ

161
00:16:07,508 --> 00:16:08,759
นี่คือคุณกู๊ด

162
00:16:09,385 --> 00:16:12,346
ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นหนึ่งในพวกเธอ

163
00:16:12,429 --> 00:16:15,849
และตอนนี้เขาคือเครื่องพิสูจน์ว่า
ด้วยความช่วยเหลือจากพระเจ้า

164
00:16:15,933 --> 00:16:17,726
เราทุกคนสามารถพบหนทางของเราได้

165
00:16:19,103 --> 00:16:21,605
บอกเราเกี่ยวกับตัวเธอสิ รอย

166
00:16:23,107 --> 00:16:24,942
อะไรทำให้เธอประสบความสำเร็จนัก

167
00:16:26,777 --> 00:16:27,820
ผมไม่รู้หรอกครับ

168
00:16:27,903 --> 00:16:29,571
เธอถ่อมตัวเกินไปแล้ว

169
00:16:34,118 --> 00:16:37,246
มันคือแสงที่เธอมีอยู่ข้างใน

170
00:16:37,329 --> 00:16:38,622
เธอปฏิเสธไม่ได้หรอก

171
00:16:47,297 --> 00:16:48,757
ฉันมีบางอย่างให้เธอ

172
00:16:55,347 --> 00:16:56,807
ฉันเอามันไปไว้ไหนนะ

173
00:16:58,976 --> 00:17:00,102
อ๋อ อยู่นี่เอง

174
00:17:03,272 --> 00:17:04,273
ขอบคุณครับ

175
00:17:06,025 --> 00:17:07,151
ทีนี้ รอย กู๊ด

176
00:17:07,234 --> 00:17:11,488
อย่าบอกฉันนะว่าคนที่
ประสบความสำเร็จเช่นเธอยังอ่านไม่ออก

177
00:17:11,572 --> 00:17:13,115
แน่นอน ผมอ่านออกอยู่แล้ว

178
00:17:13,907 --> 00:17:15,325
ฉันต้องยอมรับนะ

179
00:17:15,409 --> 00:17:19,580
มีหลายครั้งที่ฉันอยากจะอ่านมันเอง
ตลอดหลายปีมานี้

180
00:17:23,000 --> 00:17:24,626
เพื่อดูว่าพี่ชายเธอเป็นยังไงบ้าง

181
00:17:30,883 --> 00:17:33,552
(จิม กู๊ด อาตาสกาเดโร แคลิฟอร์เนีย)

182
00:17:34,136 --> 00:17:35,596
มันถูกส่งมาเมื่อไหร่ครับ

183
00:17:35,679 --> 00:17:38,098
ฉันจำไม่ได้อย่างแน่ชัด

184
00:17:38,182 --> 00:17:39,892
มันผ่านมานานมากแล้ว

185
00:17:40,642 --> 00:17:42,686
อาจจะประมาณหนึ่งปีหลังเธอไป

186
00:17:42,770 --> 00:17:44,313
- ประมาณหนึ่งปีเหรอ
- ใช่

187
00:17:45,147 --> 00:17:46,148
ประมาณหนึ่งปี

188
00:17:53,113 --> 00:17:54,323
ผมขอโทษจริงๆ

189
00:17:56,325 --> 00:17:58,243
มีคนกำลังรอผมอยู่

190
00:17:58,327 --> 00:18:00,871
แน่นอน ตอนนี้เธอมีคนของเธอเองแล้ว

191
00:18:04,833 --> 00:18:05,751
รอย

192
00:18:08,295 --> 00:18:09,296
เธอทำได้ดีแล้วล่ะ

193
00:19:12,985 --> 00:19:13,986
นั่งลงสิ

194
00:19:35,340 --> 00:19:36,383
นายไปอยู่ไหนมา

195
00:19:37,301 --> 00:19:40,262
คุณกู๊ดดีเกินไปสำหรับเรา

196
00:19:48,937 --> 00:19:49,855
นั่นอะไรน่ะ

197
00:19:52,191 --> 00:19:53,984
ไม่ใช่อะไรที่เกี่ยวกับนาย

198
00:19:57,738 --> 00:19:58,906
ถ้ามันไม่มีอะไร...

199
00:19:59,656 --> 00:20:01,325
ทำไมถึงถือมันแบบทะนุถนอมซะขนาดนั้น

200
00:20:06,413 --> 00:20:08,123
นายยังไม่เปิดดูมันซะด้วยซ้ำ

201
00:20:09,791 --> 00:20:10,876
มาดูกันดีกว่า

202
00:20:14,046 --> 00:20:16,506
ตรงนี้ "คุณรอย กู๊ด"

203
00:20:16,590 --> 00:20:17,674
นั่นนายนี่

204
00:20:18,550 --> 00:20:20,719
"ส่งต่อให้ลูซี่ โคล"

205
00:20:21,887 --> 00:20:23,513
"โมเสส" นั่นคือโมเสสใช่ไหม

206
00:20:23,597 --> 00:20:24,473
โมเสส

207
00:20:24,556 --> 00:20:26,266
และมันมาจากจิม กู๊ด

208
00:20:26,934 --> 00:20:28,060
นายต้องรู้จักเขาแน่

209
00:20:31,063 --> 00:20:32,064
อาตา...

210
00:20:32,773 --> 00:20:33,607
อาตาส...

211
00:20:34,524 --> 00:20:36,735
อาตาสกาเดโร แคลิฟอร์เนีย

212
00:20:40,113 --> 00:20:41,657
มาดูกันว่าอะไรอยู่ข้างใน

213
00:20:50,874 --> 00:20:51,708
เอาเลย

214
00:20:53,210 --> 00:20:54,336
เปิดมันเลย

215
00:20:57,089 --> 00:20:59,007
ฉันไม่ต้องการจดหมายบ้าของนายหรอก

216
00:21:19,194 --> 00:21:22,489
พ่อจอมสูงส่งอารมณ์เสียอีกแล้ว

217
00:21:30,038 --> 00:21:31,707
นายคิดว่านายเป็นใคร...

218
00:21:31,790 --> 00:21:32,749
รอย

219
00:21:38,714 --> 00:21:39,840
รอย ไม่เอาน่า

220
00:22:26,970 --> 00:22:28,138
รอย

221
00:22:36,980 --> 00:22:37,898
คุณไปไม่ได้นะ

222
00:22:39,483 --> 00:22:41,068
แล้วใครจะช่วยงานที่นี่ล่ะ

223
00:22:41,985 --> 00:22:43,612
นายไม่ต้องการให้ฉันช่วยหรอก

224
00:22:45,030 --> 00:22:47,282
ตอนนี้นายดูแลสิ่งต่างๆ ได้ดีแล้ว

225
00:22:47,365 --> 00:22:48,575
เธอต้องการคุณ

226
00:22:48,658 --> 00:22:50,035
พวกนายกำลังจะไปบอสตัน

227
00:22:50,118 --> 00:22:52,287
เธอพูดแบบนั้นตลอด แต่เราไม่เคยไปเลย

228
00:22:59,169 --> 00:23:00,378
ฟังนะ ฉันขอโทษไอ้หนู

229
00:23:04,966 --> 00:23:06,760
ฉันคิดว่าจะทิ้งนี่ไว้กับนาย

230
00:23:13,225 --> 00:23:14,059
ผมไม่อยากได้

231
00:23:19,272 --> 00:23:21,024
ขอพระเจ้าสาปแช่งคุณ รอย กู๊ด

232
00:23:22,567 --> 00:23:24,486
ขอพระเจ้าสาปแช่งคุณให้ไปลงนรกเลย

233
00:23:57,310 --> 00:23:58,562
คุณโกรธผมด้วยเหรอ

234
00:26:41,433 --> 00:26:42,434
แม่ได้อ่านมันไหม

235
00:26:46,604 --> 00:26:48,273
ผมคิดว่าเขาอยากให้เราอ่านมัน

236
00:26:50,358 --> 00:26:51,609
ไม่งั้นจะทิ้งไว้ทำไม

237
00:26:55,155 --> 00:26:56,364
ถ้าแม่ "ม่าย" อ่าน

238
00:26:58,116 --> 00:26:59,117
ผมจะอ่าน

239
00:27:03,955 --> 00:27:04,998
"ถึง รอย

240
00:27:06,082 --> 00:27:07,751
- พี่ส่ง..."
- "ไม่" อ่าน

241
00:27:09,586 --> 00:27:11,838
ผู้ชายคนนั้นทำให้ลูกพูดจาเหมือนเขาเลย

242
00:27:12,714 --> 00:27:13,798
แม่จะอ่านเอง

243
00:27:16,384 --> 00:27:17,761
"ถึง รอย

244
00:27:17,844 --> 00:27:21,681
พี่ส่งจดหมายฉบับนี้ให้ลูซี่
โดยหวังว่าสักวันมันจะถึงนาย

245
00:27:22,974 --> 00:27:25,352
พี่เขียนหานายหลังหายไปนานหลายปี

246
00:27:25,435 --> 00:27:29,689
เพื่อบอกนายว่าพี่ไม่เคยลืมนาย
หรือสัญญาที่ได้ให้ไว้กับนาย

247
00:27:30,315 --> 00:27:32,984
แต่พี่อยากให้นายมีชีวิตที่นายสมควรมี

248
00:27:34,235 --> 00:27:36,988
พี่ได้เรียนรู้ว่า
ชีวิตเป็นของขวัญที่เราได้รับ

249
00:27:37,072 --> 00:27:40,158
และเราควรใช้ชีวิตด้วยเกียรติ
และหากเป็นไปได้

250
00:27:40,241 --> 00:27:42,786
จงทิ้งบางอย่าง
ที่ดีที่สุดของตัวเราไว้เบื้องหลัง

251
00:27:44,204 --> 00:27:48,333
ตอนนี้พี่รู้แล้วว่าเงินนั้น
สำคัญต่อคนที่จิตใจคับแคบเท่านั้น

252
00:27:49,209 --> 00:27:53,213
สิ่งที่ยากกว่า
คือการใช้สิ่งที่ตนมีให้ดีที่สุด

253
00:27:54,255 --> 00:27:57,175
พี่เรียนรู้คำพูดและความคิดเหล่านี้
จากการอ่าน

254
00:27:57,801 --> 00:28:00,637
ซึ่งเป็นสิ่งที่
พี่น่าจะเรียนรู้มาตั้งนานแล้ว

255
00:28:01,471 --> 00:28:05,183
สิ่งที่พี่น่าจะสอนนายและอาจช่วยนาย
จากความปวดใจได้บ้าง

256
00:28:06,684 --> 00:28:07,852
ความจริงคือ

257
00:28:07,936 --> 00:28:12,107
หนังสือสอนพี่ว่าพี่ไม่ได้เป็นชาย
ที่พี่สามารถเป็นได้เลย

258
00:28:12,190 --> 00:28:13,316
แต่พี่อยากลอง

259
00:28:14,150 --> 00:28:19,406
พี่ขอให้นายมาที่เขตแดนอาตาสกาเดโร
ในแคลิฟอร์เนียตอนนี้

260
00:28:19,489 --> 00:28:21,408
และมาอยู่กับพี่และภรรยาของพี่

261
00:28:21,491 --> 00:28:23,410
ใช่ พี่มีภรรยาแล้ว

262
00:28:23,493 --> 00:28:26,329
พี่มีลูกชายด้วย เขาชื่อรอย

263
00:28:32,961 --> 00:28:34,045
เขาเพิ่งอายุสามขวบ

264
00:28:36,131 --> 00:28:38,842
และนายจะไม่มีวัน
เชื่อเรื่องงานที่พี่ได้ทำแน่

265
00:28:39,426 --> 00:28:41,803
ดังนั้นพี่จะได้ไม่ต้องลำบากบอกนายด้วยซ้ำ

266
00:28:41,886 --> 00:28:43,680
นอกเสียจากว่าพี่จะได้เจอนายซึ่งๆ หน้า

267
00:28:44,139 --> 00:28:45,640
ซึ่งพี่หวังว่าจะได้เจอ

268
00:28:47,058 --> 00:28:48,935
พี่อาศัยอยู่ใกล้มหาสมุทรแปซิฟิก

269
00:28:49,018 --> 00:28:50,812
อย่างที่พี่พูดเสมอว่าจะมาอยู่

270
00:28:50,895 --> 00:28:53,523
และมันก็เหมือนกับ
ที่พี่พูดเอาไว้ทุกอย่างเลย

271
00:28:54,107 --> 00:28:55,900
พี่รอให้นายมาเห็นมันไม่ไหวแล้ว

272
00:28:56,192 --> 00:29:01,156
พี่ไม่คิดว่าพี่เคยเห็นผืนน้ำ
ที่ใหญ่หรือสวยงามเท่านี้

273
00:29:01,906 --> 00:29:04,701
ในทะเล มีปลาขนาดเท่าม้าลากคันไถ

274
00:29:05,660 --> 00:29:10,290
และน้ำก็เป็นน้ำที่สะอาดและใสที่สุด
เท่าที่พี่เคยเห็นหรือสัมผัส

275
00:29:11,583 --> 00:29:14,085
นายมองออกไป
และทุกสิ่งที่เห็นล้วนเป็นสีฟ้า

276
00:29:14,461 --> 00:29:17,589
ฟ้าสีคราม น้ำสีฟ้า มันไร้ที่ติ

277
00:29:18,173 --> 00:29:21,301
นายจะรู้สึกเหมือนอยู่ตรงริมขอบ
ของบางอย่างที่ทรงพลัง

278
00:29:21,843 --> 00:29:23,344
สถานที่นี้ได้เปลี่ยนพี่

279
00:29:23,428 --> 00:29:25,513
และพี่เชื่อว่ามันจะเปลี่ยนนายด้วย

280
00:29:27,182 --> 00:29:30,268
พี่รู้ว่าพี่ไม่ได้เป็นพี่ชาย
ที่นายต้องการให้พี่เป็น

281
00:29:30,769 --> 00:29:33,480
พี่รู้ว่าพี่หนีไป
ตอนที่นายต้องการให้พี่ปกป้อง

282
00:29:34,230 --> 00:29:37,275
แต่ตอนนี้พี่กำลังขอนาย
ให้มาที่อาตาสกาเดโร

283
00:29:37,358 --> 00:29:39,277
และให้โอกาสพี่เป็นครั้งที่สอง

284
00:29:39,903 --> 00:29:42,989
ให้พี่ได้สอนสิ่งต่างๆ
ที่พี่น่าจะสอนนายตั้งนานแล้ว

285
00:29:44,115 --> 00:29:45,116
ไม่ต้องรีบ

286
00:29:45,658 --> 00:29:47,327
พี่จะรออยู่ที่นี่เสมอ

287
00:29:48,828 --> 00:29:50,997
พี่ชายที่รักนาย จิม"

288
00:29:54,751 --> 00:29:56,002
อาตาสกาเดโร

289
00:29:56,961 --> 00:29:58,171
ฟังดูดีนะ

290
00:29:59,047 --> 00:30:00,965
แม่ว่าเขากำลังไปที่นั่นหรือเปล่า

291
00:30:08,264 --> 00:30:09,432
แม่หวังว่าอย่างนั้น

292
00:30:13,394 --> 00:30:14,771
เมื่อไม่มีพระเจ้า

293
00:30:15,897 --> 00:30:19,234
มันก็ขึ้นอยู่กับผู้ชายอย่างเรา
ที่จะตัดสินใจเรื่องสำคัญๆ

294
00:30:20,819 --> 00:30:24,155
เพราะความหวาดกลัวเมื่อครั้งเก่าก่อน
ในความเปล่าเปลี่ยว

295
00:30:24,239 --> 00:30:27,534
ความเจ็บป่วยและความยากจนนี่เอง
ที่สร้างชายอย่างพวกเราขึ้น

296
00:30:28,117 --> 00:30:29,369
ดีมาก

297
00:30:29,452 --> 00:30:31,246
หนังสือบอกว่าความตายไม่ใช่เรื่องใหญ่

298
00:30:33,081 --> 00:30:36,292
- การตายต่างหากที่ไม่สนุกเลย
- ใช่แล้ว

299
00:30:36,376 --> 00:30:38,169
ผู้ชายที่นอนลงเหมือนแกะ...

300
00:30:38,753 --> 00:30:40,088
ก็จะนอนอยู่อย่างนั้น

301
00:30:40,755 --> 00:30:43,591
สิ่งเดียวที่ผู้ชายพึ่งพาได้จริงๆ
คือตัวเขาเอง

302
00:30:44,509 --> 00:30:45,510
เอเมน

303
00:30:49,264 --> 00:30:51,724
นายได้ล้างหม้อกาแฟนั่นก่อนต้มหรือเปล่า

304
00:30:51,808 --> 00:30:54,185
- ล้างแล้ว
- รสชาติเหมือนไม่ได้ล้างเลย

305
00:30:54,894 --> 00:30:55,937
ผมล้างแล้วนะ

306
00:30:58,106 --> 00:30:59,107
แฟรงก์

307
00:30:59,941 --> 00:31:01,860
แขนเก่าคุณเริ่มจะเน่าแล้วนะ

308
00:31:36,060 --> 00:31:37,645
ลาแบลมันอยู่ที่ไหนน่ะ

309
00:32:36,079 --> 00:32:38,039
(เดอะเดลี่รีวิว ความลับของลาแบล)

310
00:32:38,122 --> 00:32:42,251
(จากหายนะสู่หายนะที่ใกล้เข้ามา
เมืองเล็กดิ้นรนเพื่ออยู่รอด)

311
00:37:55,398 --> 00:37:57,108
(คนแต่งศพพร้อมบริการทุกเวลา)