1 00:00:14,389 --> 00:00:16,725 ‪(ปาร์ค ซิตี้ แคนซัส) 2 00:00:54,929 --> 00:00:57,682 ‪(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 3 00:02:38,241 --> 00:02:39,534 ‪เขาไม่เคยพูดสักคำ 4 00:02:42,996 --> 00:02:45,456 ‪เด็กทุกคนมีความลับ แต่นี่... 5 00:02:48,042 --> 00:02:49,627 ‪เขาพยายามจะบอกเรา บิลล์ 6 00:02:51,504 --> 00:02:53,798 ‪เขาเอาแต่พูดว่า ‪ "ผมขอโทษ ผมขอโทษครับ แม่" 7 00:02:54,424 --> 00:02:56,426 ‪- ผมจำไม่ได้ ‪- ตอนที่เขาฉี่รดที่นอน 8 00:02:57,302 --> 00:02:58,970 ‪เขาไม่ได้ฉี่รดที่นอนมาหลายปีแล้ว 9 00:02:59,345 --> 00:03:00,221 ‪พระเจ้า 10 00:03:00,305 --> 00:03:02,098 ‪ฉันนึกว่าลูกอายแต่... 11 00:03:04,350 --> 00:03:05,935 ‪เขาพยายามจะบอกอะไรเรารึเปล่า บิลล์ 12 00:03:06,269 --> 00:03:07,395 ‪ผมไม่รู้ แนนซ์ 13 00:03:08,062 --> 00:03:10,148 ‪เขาคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กน้อยคนนั้นเหรอ 14 00:03:10,607 --> 00:03:12,066 ‪พวกเขาต้องรู้ว่าเขาไม่ได้หายใจ 15 00:03:12,150 --> 00:03:14,944 ‪เขาไม่ใช่ส่วนหนึ่งของเรื่องนั้น เขา... 16 00:03:17,697 --> 00:03:20,325 ‪- เขาดู ‪- เขารู้มากพอที่จะเอาเด็กผูกไว้บนไม้กางเกน 17 00:03:22,827 --> 00:03:24,495 ‪เขาคิดว่าจะทำให้เด็กน้อยฟื้นคืนชีพ 18 00:03:26,956 --> 00:03:28,708 ‪ฉันไม่เคยชอบเด็กที่ชื่อมาร์ตินนั่น 19 00:03:29,667 --> 00:03:31,753 ‪ฉันบอกคุณแล้ว ‪เราไม่ควรให้ลูกเราไปเล่นกับเขา 20 00:03:31,836 --> 00:03:32,712 ‪เขาหยาบกระด้าง 21 00:03:33,338 --> 00:03:34,881 ‪ถ้าเขาทำกับไบรอันแทนล่ะ 22 00:03:34,964 --> 00:03:38,384 ‪ตอนนั้นเราทั้งคู่คิดว่ามันดีที่ในที่สุดไบรก็มีเพื่อน 23 00:03:40,762 --> 00:03:42,388 ‪พวกเขาจะเอาลูกไปจากเราไหม 24 00:03:42,472 --> 00:03:43,681 ‪ผมไม่ยอมแน่ 25 00:03:44,724 --> 00:03:45,767 ‪เขามีบ้านที่ดี 26 00:03:58,446 --> 00:03:59,447 ‪ฮัลโหล 27 00:04:02,700 --> 00:04:05,203 ‪ผมกำลังจัดการเรื่องครอบครัว ‪คุณช่วยบอกเขาได้ไหม 28 00:04:08,206 --> 00:04:09,123 ‪โอเค 29 00:04:10,750 --> 00:04:12,085 ‪โอเค เดี๋ยวผมเข้าไป 30 00:04:15,255 --> 00:04:16,089 ‪ตอนนี้เหรอ 31 00:04:16,172 --> 00:04:17,423 ‪กันน์ต้องการพบผม 32 00:04:17,507 --> 00:04:19,384 ‪ผมจะบอกเขาว่าขอลาหนึ่งอาทิตย์ 33 00:04:19,467 --> 00:04:20,969 ‪- หนึ่งอาทิตย์เหรอ ‪- แนนซ์ 34 00:04:21,427 --> 00:04:23,263 ‪ผมหมายถึงเราต้องทำความเข้าใจ ‪หลายๆ เรื่อง... 35 00:04:24,722 --> 00:04:26,099 ‪ดูว่าต่อไปจะเป็นยังไง 36 00:04:44,075 --> 00:04:44,909 ‪เกิดอะไรขึ้น 37 00:04:51,332 --> 00:04:52,417 ‪ขอโทษด้วยครับ 38 00:04:52,500 --> 00:04:54,002 ‪ผมรู้ว่าผมควรไปแอตแลนตา 39 00:04:54,544 --> 00:04:56,671 ‪- ผมได้รับโทรศัพท์... ‪- มากกว่าผมเหรอ 40 00:04:57,797 --> 00:04:58,798 ‪ขออภัยครับ 41 00:04:59,215 --> 00:05:01,050 ‪- ผมควรโทรมาบอก ‪- อย่างน้อยที่สุด 42 00:05:01,134 --> 00:05:03,136 ‪เมืองขอร้อง สนง.สอบสวนกลาง ‪ให้มาช่วยหลายอาทิตย์แล้ว 43 00:05:03,219 --> 00:05:04,887 ‪และเราถูกไล่ออกมาภายใน 24 ชม. 44 00:05:04,971 --> 00:05:06,347 ‪ใช่ คุณควรโทรมา 45 00:05:06,431 --> 00:05:09,142 ‪ผมต้องรับรู้จาก สนง.แอตแลนตาเช้านี้ 46 00:05:09,350 --> 00:05:10,727 ‪ชัดว่า "การแนะนำตัว" ของโฮลเดน 47 00:05:10,810 --> 00:05:12,854 ‪ไม่ได้รับการต้อนรับ ‪จากกรรมาธิการด้านความปลอดภัย 48 00:05:12,937 --> 00:05:15,106 ‪- ได้คุยกับโฮลเดนรึยังครับ ‪- ยัง 49 00:05:15,189 --> 00:05:17,191 ‪ผมถามคุณในฐานะผู้นำแผนกของคุณ 50 00:05:17,275 --> 00:05:19,610 ‪โฮลเดนไปพูดอะไร ‪ที่ทำให้เมืองนั้นไม่พอใจงั้นเหรอ 51 00:05:19,694 --> 00:05:22,071 ‪ข้ออ้างของเทศมนตรีที่ว่ามันไม่ใช่การลักพาตัว 52 00:05:22,155 --> 00:05:23,865 ‪เป็นเพียงการหาทางออกง่ายๆ 53 00:05:24,407 --> 00:05:27,368 ‪- โฮลเดนไปพูดอะไรกันแน่ ‪- บอกตามตรงครับว่าไม่มีอะไรเกินเลย 54 00:05:27,660 --> 00:05:31,039 ‪เขาให้ภาพรวมกับเทศมนตรีว่า: ‪เรามองหาความเชื่อมโยง 55 00:05:31,122 --> 00:05:34,167 ‪เขาอธิบายไปว่าเขารู้สึกว่า ‪อาจจะมีนักล่าคนผิวดำอยู่หนึ่งคน 56 00:05:34,959 --> 00:05:37,295 ‪อาจเป็นวิธีที่เขาพูดมากกว่าสิ่งที่เขาพูดครับ 57 00:05:37,378 --> 00:05:38,379 ‪ยังไง 58 00:05:39,047 --> 00:05:42,216 ‪เขาอาจพูดเจาะจงมากกว่า ‪ที่เราสามารถสนับสนุนได้ในตอนนี้ 59 00:05:42,508 --> 00:05:44,594 ‪ทัศนะของแอตแลนตาเอสเอซีคือ 60 00:05:44,677 --> 00:05:47,305 ‪โฮลเดนพยายามจะนำการสืบสวน 61 00:05:47,638 --> 00:05:49,974 ‪เข้าสู่ "วิธีการที่เทศบาลไม่อยากใช้ในตอนนี้ 62 00:05:50,058 --> 00:05:51,100 ‪อย่างน้อยก็ไม่เปิดเผย" 63 00:05:51,184 --> 00:05:52,727 ‪บอกตามตรงว่าฟังดูเหมือนการเมือง 64 00:05:52,810 --> 00:05:54,479 ‪บอกชื่อเมืองที่ไม่มีการเมืองให้ผมรู้หน่อยสิ 65 00:05:55,229 --> 00:05:56,814 ‪เราต้องฉลาดกว่านี้ 66 00:05:56,898 --> 00:05:59,525 ‪ถ้าคุณรู้สึกได้ว่าโฮลเดนกำลังพุ่งเข้าสู่การเมือง 67 00:05:59,609 --> 00:06:00,860 ‪มันเป็นหน้าที่คุณที่ต้องหยุดเขา... 68 00:06:01,652 --> 00:06:04,572 ‪หรืออย่างน้อยก็ให้โอกาสผม ‪ได้เตรียมการป้องกันผลที่จะตามมา 69 00:06:05,531 --> 00:06:07,367 ‪ครับ คุณพูดถูก 70 00:06:08,201 --> 00:06:09,577 ‪ผมควรอ่านสถานการณ์ให้ดีกว่านี้ 71 00:06:09,660 --> 00:06:11,913 ‪เราต้องให้พวกเขาเข้าใจว่า ‪ทำไมถึงต้องการเรา 72 00:06:11,996 --> 00:06:13,790 ‪ไม่ใช่ทำไมถึงควรเฝ้าระวังเรา 73 00:06:13,873 --> 00:06:14,916 ‪ผมเข้าใจครับ 74 00:06:15,124 --> 00:06:17,085 ‪อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกนะ บิลล์ 75 00:06:25,927 --> 00:06:27,845 ‪- โทรหาผมก่อนไม่ได้เหรอ ‪- บิลล์ ผมขอโทษ 76 00:06:27,929 --> 00:06:28,888 ‪มันเกิดขึ้นเร็วมาก 77 00:06:28,971 --> 00:06:30,723 ‪แต่มีคนมีเวลามากพอโทรหากันน์ 78 00:06:31,516 --> 00:06:33,518 ‪บาร์นีย์บอกผมว่าพวกเราทำอะไรไม่ได้ 79 00:06:33,601 --> 00:06:34,644 ‪มันเป็นเรื่องการเมือง 80 00:06:34,727 --> 00:06:37,188 ‪- ผมยินดีที่จะคุยกับเท็ดให้ ‪- ไม่ คุณไม่ได้คุยกับใครทั้งนั้น 81 00:06:37,271 --> 00:06:38,689 ‪และมันไม่ใช่การเมืองทั้งหมด โฮลเดน 82 00:06:38,773 --> 00:06:41,776 ‪จนคุณเริ่มให้บทสรุปที่ไม่มีข้อมูลสนับสนุน 83 00:06:41,859 --> 00:06:43,778 ‪คุณก็เห็นด้วยว่าผู้กระทำผิดน่าจะเป็นคนผิวดำ 84 00:06:44,362 --> 00:06:47,240 ‪คุณไม่เห็นเลยเหรอมันอาจถูกเข้าใจยังไง 85 00:06:47,323 --> 00:06:50,284 ‪เมื่อคุณเสนอข้อมูล ‪โดยไม่เคยไปยังที่เกิดเหตุเลยด้วยซ้ำ 86 00:06:50,868 --> 00:06:53,788 ‪ครั้งต่อไปให้หุบปากไว้จนกว่า ‪เราจะเตรียมการกันก่อน 87 00:07:19,021 --> 00:07:20,398 ‪ขอโทษที่คุณต้องมาได้ยิน 88 00:07:22,608 --> 00:07:23,651 ‪คุณดูแย่มาก 89 00:07:24,277 --> 00:07:25,111 ‪ขอบคุณ 90 00:07:26,362 --> 00:07:29,699 ‪งานที่แอตแลนตาถูกตัดให้สั้นลงใช่ไหม 91 00:07:31,868 --> 00:07:33,494 ‪ผมสามารถโทษโฮลเดนได้ 92 00:07:33,578 --> 00:07:35,246 ‪แต่ผมควรเป็นคนเฝ้าเขา 93 00:07:35,329 --> 00:07:36,622 ‪เป็นคนคอยคุมเขา 94 00:07:37,039 --> 00:07:39,542 ‪ผมให้เขาได้มีช่วงเวลาของตัวเอง ‪ทำให้คนอื่นประทับใจ 95 00:07:39,625 --> 00:07:42,336 ‪- แล้วเขาคงเหยียบกับระเบิดเข้า ‪- มันเป็นงานเต็มเวลา 96 00:07:43,921 --> 00:07:44,839 ‪ใช่ 97 00:07:45,840 --> 00:07:49,135 ‪ผมจะจัดการให้ดีขึ้นเองแต่วันนี้ต้องขอเวลาหน่อย 98 00:07:49,760 --> 00:07:51,512 ‪- เรื่องครอบครัว ‪- ทุกอย่างโอเคไหม 99 00:07:51,596 --> 00:07:52,930 ‪โอเค ก็แค่... 100 00:07:53,848 --> 00:07:54,849 ‪พรุ่งนี้ผมจะกลับมา 101 00:07:54,932 --> 00:07:55,892 ‪โอเค 102 00:08:01,522 --> 00:08:03,024 ‪เกร็กกับฉันสัมภาษณ์เฮนลีย์แล้ว 103 00:08:03,858 --> 00:08:04,692 ‪- เกร็กเหรอ ‪- ใช่ 104 00:08:04,775 --> 00:08:07,862 ‪เราคิดว่าคุณจะไม่อยู่อาทิตย์หนึ่ง ‪และไม่อยากให้การสัมภาษณ์ล่าช้า 105 00:08:08,237 --> 00:08:09,071 ‪เขาเป็นยังไงบ้าง 106 00:08:09,489 --> 00:08:11,491 ‪ลังเล... นิดหน่อย 107 00:08:12,408 --> 00:08:13,826 ‪กลัวจนพูดไม่ออกเลยใช่ไหม 108 00:08:13,910 --> 00:08:14,994 ‪พยายามทำกันเป็นทีม 109 00:08:15,077 --> 00:08:16,787 ‪บันทึกถอดเสียงน่าจะเสร็จพรุ่งนี้ 110 00:08:18,623 --> 00:08:19,707 ‪ผมจะรอฟัง 111 00:08:31,135 --> 00:08:32,303 ‪เราจะไปสาย 112 00:08:32,386 --> 00:08:33,387 ‪ทันอยู่แล้ว 113 00:08:33,471 --> 00:08:34,805 ‪หนังจะเริ่มอีกสองนาที 114 00:08:35,389 --> 00:08:36,974 ‪เราก็แค่พลาดตัวอย่างหนัง 115 00:08:37,892 --> 00:08:41,562 ‪กว่าเราจะซื้อเครื่องดื่มและหาที่นั่ง ‪เราต้องพลาดอะไรไปแน่ 116 00:08:42,647 --> 00:08:43,898 ‪รู้สึกจะเป็นเรื่องใหญ่นะ 117 00:08:43,981 --> 00:08:45,483 ‪คุณขับเลยแล้ว 118 00:08:46,067 --> 00:08:47,026 ‪ไม่เป็นไร 119 00:08:47,109 --> 00:08:48,319 ‪ฉันจะจอดตรงนี้ 120 00:08:49,529 --> 00:08:51,364 ‪ฟังนะ ฉันก็แค่เหมือนพวกคนที่ 121 00:08:51,447 --> 00:08:52,782 ‪อยากดูทุกอย่าง 122 00:08:52,865 --> 00:08:56,869 ‪ฉันชอบซื้อป๊อบคอร์น หาที่นั่งและดูตัวอย่างหนัง 123 00:08:58,120 --> 00:08:59,372 ‪หลายคนชอบแบบนี้ 124 00:08:59,997 --> 00:09:01,249 ‪ถ้าคุณว่าอย่างนั้นนะ 125 00:09:04,293 --> 00:09:08,589 ‪แต่ฉันจะต้องใช้เวลา ‪อย่างน้อยอีกหนึ่งนาทีเพื่อจอดรถ 126 00:09:09,632 --> 00:09:15,012 ‪เพราะฉันเป็นคนที่จอดช้ามาก 127 00:09:15,596 --> 00:09:17,848 ‪เราจะต้อง 128 00:09:18,182 --> 00:09:21,060 ‪พลาดบางอย่างแน่นอน 129 00:09:27,441 --> 00:09:30,820 ‪รู้ไหมฉันมีไวน์ขาวธรรมดาๆ ที่ยังไม่ได้เปิด 130 00:09:30,903 --> 00:09:33,614 ‪หรืออาจเสียแล้วอยู่ที่อพาร์ตเมนต์ 131 00:09:36,200 --> 00:09:37,034 ‪จริงเหรอ 132 00:09:38,035 --> 00:09:39,203 ‪มันมีฝาแบบหมุน 133 00:09:41,372 --> 00:09:43,082 ‪ฉันจะปฏิเสธลงได้ยังไง 134 00:10:06,856 --> 00:10:07,732 ‪อะไร 135 00:10:08,482 --> 00:10:09,400 ‪เปล่า 136 00:10:15,948 --> 00:10:16,907 ‪คุณมีไวน์นั่นรึเปล่า 137 00:10:18,868 --> 00:10:21,203 ‪ตอนนั้นฉันคิดว่าคุณไม่มาเพราะไวน์แน่ 138 00:10:55,237 --> 00:10:58,032 ‪ฉันไม่ได้นึกภาพว่าคุณจะอาศัยในที่แบบนี้ 139 00:10:59,825 --> 00:11:00,743 ‪เล็กเหรอ 140 00:11:01,494 --> 00:11:02,495 ‪ของบางตา 141 00:11:03,496 --> 00:11:05,122 ‪ชีวิตคุณดูมีอะไรมากมาย 142 00:11:05,998 --> 00:11:08,125 ‪จิตวิญญาณที่เบิกบาน 143 00:11:08,209 --> 00:11:11,003 ‪ไม่จำเป็นต้องสะท้อนออกมาด้วยสิ่งของรอบข้าง 144 00:11:11,837 --> 00:11:12,672 ‪ใครเป็นคนพูด 145 00:11:13,506 --> 00:11:16,050 ‪ฉันเอง คุณจำเสียงฉันไม่ได้เหรอ 146 00:11:20,304 --> 00:11:21,389 ‪เขาน่ารักนะ 147 00:11:22,223 --> 00:11:23,182 ‪ใช่ 148 00:11:23,933 --> 00:11:25,017 ‪เป็นเด็กดีใช้ได้ 149 00:11:26,560 --> 00:11:27,687 ‪คุณเจอเขาบ่อยแค่ไหน 150 00:11:28,396 --> 00:11:31,607 ‪ฉันจะเจอเขาสุดสัปดาห์นี้ จะพาเขาไปดูเกมดุ๊กส์ 151 00:11:32,316 --> 00:11:33,150 ‪ดุ๊กส์เหรอ 152 00:11:33,567 --> 00:11:34,652 ‪เบสบอลลีกรอง 153 00:11:36,737 --> 00:11:37,571 ‪คุณคิดถึงเขาไหม 154 00:11:38,489 --> 00:11:39,407 ‪คิดถึงสิ 155 00:11:41,075 --> 00:11:44,161 ‪แค่ฉันกลัวการเลี้ยงดูชีวิตใครสักคน 156 00:11:44,245 --> 00:11:45,830 ‪ชีวิตฉันเองยังเอาแทบไม่รอด 157 00:11:47,498 --> 00:11:49,542 ‪ฉันยังใช้ลังใส่นมเป็นชั้นวางของอยู่เลย 158 00:11:49,625 --> 00:11:52,920 ‪ฉันมีชั้นวางของจริงๆ และไม่คิดว่า ‪มันเทียบเท่าความเข้าใจที่สูงขึ้น 159 00:11:54,839 --> 00:11:56,173 ‪สิ่งที่คุณทำต้องใช้ความกล้าหาญ 160 00:11:58,342 --> 00:12:00,761 ‪ฉันมีความสุขที่คุณใช้ชีวิตอย่างแท้จริง 161 00:12:02,430 --> 00:12:03,848 ‪ฉันมีความสุขที่อยู่ที่นี่ 162 00:12:04,765 --> 00:12:05,808 ‪กับคุณ 163 00:12:13,733 --> 00:12:14,734 ‪ฉันก็เหมือนกัน 164 00:12:28,789 --> 00:12:29,915 ‪ฉันชอบเบสบอลนะ 165 00:12:31,500 --> 00:12:32,752 ‪คุณชอบเบสบอลเหรอ 166 00:12:33,544 --> 00:12:36,046 ‪ฉันหมายถึงฉันแน่ใจว่าต้องชอบแน่ถ้าได้ไปดู 167 00:12:41,594 --> 00:12:44,722 ‪เวนดี้ ฉันไม่แนะนำ ‪คนที่ฉันเดตด้วยให้ลูกชายฉันรู้จัก 168 00:12:47,266 --> 00:12:48,851 ‪โอ้ ไม่อยู่แล้ว 169 00:12:49,226 --> 00:12:50,352 ‪มันไม่... 170 00:12:50,436 --> 00:12:52,146 ‪ไม่เป็นไร 171 00:12:52,229 --> 00:12:54,440 ‪ฉันขอโทษ ฉันไม่ควร 172 00:12:54,523 --> 00:12:55,900 ‪- มันไม่ใช่คุณหรอก ‪- ไม่ 173 00:12:55,983 --> 00:12:57,193 ‪ไม่ โดยเฉพาะ มันแค่... 174 00:12:57,276 --> 00:12:59,862 ‪คุณไม่ควรแนะนำลูกชายคุณให้คนแปลกหน้า 175 00:13:00,446 --> 00:13:03,949 ‪ฉันสัมภาษณ์ผลพลอยได้ ‪ของพวกแม่ที่มีพฤติกรรมสำส่อนและ... 176 00:13:04,158 --> 00:13:05,618 ‪ฉันไม่ได้บอกว่าคุณ... 177 00:13:13,042 --> 00:13:15,419 ‪เราย้อนกลับไปสองสามนาทีที่แล้ว 178 00:13:15,503 --> 00:13:17,505 ‪หลังจากที่ฉันได้มีเซ็กส์ที่ดีที่สุดในชีวิตได้ไหม 179 00:13:17,588 --> 00:13:20,007 ‪และก่อนที่ฉันจะเชิญตัวเองไปดูแข่งเบสบอลเด็ก 180 00:13:22,259 --> 00:13:23,427 ‪มันคือลีกรอง 181 00:13:24,678 --> 00:13:27,014 ‪และ... เขาต้องชอบคุณแน่ 182 00:13:28,516 --> 00:13:32,478 ‪เขาเจอเรื่องอะไรมาเยอะ ‪และฉันไม่อยากทำให้เขากลัว 183 00:13:33,187 --> 00:13:35,231 ‪ไม่จนกว่ามันจะเป็นอะไรที่สำคัญ 184 00:13:39,527 --> 00:13:41,904 ‪มันเป็นเซ็กส์ที่ดีที่สุดในชีวิตคุณจริงเหรอ 185 00:13:47,701 --> 00:13:49,829 ‪ช่วยไว้ได้ดี เรื่องที่ปรึกษาเลสเบี้ยน 186 00:13:51,038 --> 00:13:52,164 ‪และทันเวลาด้วย 187 00:13:52,623 --> 00:13:55,376 ‪ฉันต้องพูดบางอย่างที่จะทำให้เขารู้สึกยอมรับ 188 00:13:55,459 --> 00:13:56,293 ‪มันก็ได้ผล 189 00:13:56,377 --> 00:13:58,462 ‪แต่เขาก็ยืนกรานว่าเขาไม่ใช่พวกรักร่วมเพศ 190 00:13:58,546 --> 00:14:02,049 ‪ที่จริงเขาต่อต้านเรื่องนั้น ‪มากกว่าการถูกเรียกว่าเป็นพวกซาดิสต์ 191 00:14:02,132 --> 00:14:04,301 ‪ข้าว่านางคัดค้านมากเหลือเกิน 192 00:14:04,385 --> 00:14:05,678 ‪เขาคัดค้านหลายเรื่อง 193 00:14:05,761 --> 00:14:06,929 ‪ข่มขืน ทรมาน ฆาตกรรม 194 00:14:07,012 --> 00:14:10,140 ‪โดยการพูดว่าเขา ‪ไม่ได้กระทำการใดๆ ในแง่มุมนั้น 195 00:14:10,224 --> 00:14:12,393 ‪เขาแสดงลักษณะของตัวเองว่าเป็นผู้ไม่มีส่วนร่วม 196 00:14:13,435 --> 00:14:16,146 ‪น่าทึ่งมากที่เขาสามารถแยกแยะได้ 197 00:14:17,523 --> 00:14:19,650 ‪เราต้องพิจารณาว่าเฮนลีย์เป็นเด็ก 198 00:14:20,109 --> 00:14:23,404 ‪เขาอาจมองว่าการเข้าร่วมของเขา ‪อยู่เหนือการควบคุมของเขา 199 00:14:23,779 --> 00:14:26,407 ‪เขารู้แน่นอนว่า ‪จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเหยื่อที่เขาหามา 200 00:14:26,490 --> 00:14:28,784 ‪และเขาตัดสินใจว่าจะไม่เข้าไปแทรก 201 00:14:28,868 --> 00:14:31,370 ‪ฉะนั้นไม่ว่าเขาจะมีส่วนร่วมหรือไม่ ‪เขาก็น่าตำหนิ 202 00:14:31,453 --> 00:14:33,914 ‪ผมคิดว่ามีความต่างชัดเจนระหว่าง ‪การจัดหามา 203 00:14:33,998 --> 00:14:36,041 ‪ที่มันก็ฟังดูแย่อยู่แล้ว กับการฆาตกรรม 204 00:14:36,125 --> 00:14:37,918 ‪แตกต่างน่ะใช่ แต่ก็ปล่อยให้พ้นผิดไปไม่ได้ 205 00:14:38,544 --> 00:14:39,753 ‪ผมไม่ได้แก้ตัวให้เขา 206 00:14:39,837 --> 00:14:41,088 ‪ผมแค่ถามว่า 207 00:14:41,171 --> 00:14:44,091 ‪วัยรุ่นคนหนึ่งสามารถรับผิดชอบ ‪การกระทำของผู้ใหญ่ได้ไหม 208 00:14:44,675 --> 00:14:46,010 ‪เขาพยายามทำให้คอร์ลพอใจ 209 00:14:46,093 --> 00:14:47,261 ‪เขาอาจจะกลัวเขา 210 00:14:47,344 --> 00:14:50,514 ‪เขาดูเหมือนเป็นทาสของคอร์ล ‪มากกว่ากลัวเขานะ 211 00:14:50,598 --> 00:14:52,141 ‪เขาถึงได้ไปไหนมาไหนด้วยใช่ไหม 212 00:14:52,224 --> 00:14:53,642 ‪เขาตื่นเต้นเมื่อได้ดูคอร์ลฆ่าใช่ไหม 213 00:14:53,726 --> 00:14:55,311 ‪เรารู้ได้ยังไงว่าเฮนลีย์ตื่นเต้น 214 00:14:55,853 --> 00:14:58,314 ‪"เมื่อผมได้ทำบางอย่าง ‪ไม่ว่ามันคืออะไร ผมสนุกกับมัน" 215 00:14:58,981 --> 00:15:01,525 ‪บิลล์ เขาเป็นผู้ช่วยในการฆ่าเด็กชาย 20 คน 216 00:15:01,609 --> 00:15:03,444 ‪จะมีอะไรที่แก้ตัวให้เรื่องนั้นได้ 217 00:15:03,527 --> 00:15:05,529 ‪ที่ผมพูดคือเขาอายุ 14 218 00:15:05,988 --> 00:15:08,407 ‪เราเอาเขามารวมกับ ‪เคมเปอร์และบรูโดสได้จริงเหรอ 219 00:15:09,241 --> 00:15:12,536 ‪ถ้าไม่ได้อิทธิพลจากคอร์ล ‪เขาจะฆ่าเองไหม 220 00:15:12,620 --> 00:15:13,621 ‪ไม่มีทางรู้ 221 00:15:13,704 --> 00:15:16,123 ‪แต่ก็น่าทึ่ง ที่เขายอมรับความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้ง 222 00:15:16,206 --> 00:15:18,709 ‪กับชายที่เขาเห็นอยู่ว่าทำเรื่องน่ากลัวแค่ไหน 223 00:15:18,959 --> 00:15:20,210 ‪คนที่เคยขู่ฆ่าเขาด้วยซ้ำ 224 00:15:20,294 --> 00:15:23,631 ‪บางทีความต้องการการยอมรับของเขา ‪จะมีอำนาจเหนือขอบเขตศีลธรรม 225 00:15:23,714 --> 00:15:25,341 ‪และคอร์ลหาผลประโยชน์จากตรงนั้น 226 00:15:28,135 --> 00:15:31,180 ‪ฉันมาคิดๆ ดูว่าพวกเราควรคุยเรื่องกลยุทธ์ 227 00:15:33,474 --> 00:15:35,768 ‪เราอาจจะไม่ได้อะไรเลยถ้าฉันไม่ได้... 228 00:15:35,851 --> 00:15:38,312 ‪- ด้นสดน่ะเหรอ ‪- หรืออาจเป็นการแต่งเรื่อง 229 00:15:38,812 --> 00:15:39,772 ‪พูดได้ดี 230 00:15:40,314 --> 00:15:41,982 ‪ถ้าเราจะสอนเทคนิคการสัมภาษณ์ 231 00:15:42,066 --> 00:15:43,943 ‪เราจะสอนตามหลักอย่างเดียวไม่ได้ 232 00:15:44,485 --> 00:15:47,529 ‪จนถึงตอนนี้ วิธีเดียวที่ได้ผล ‪คือการคุยเรื่องของพวกเขา 233 00:15:51,784 --> 00:15:52,701 ‪ครับ 234 00:15:56,705 --> 00:15:57,623 ‪เฮนลีย์เหรอ 235 00:15:59,083 --> 00:16:01,794 ‪เป็นการอุบายที่ดีนะ ดร.คารร์ ‪ผมนึกว่ากำลังอ่านโฮลเดนอยู่ 236 00:16:03,087 --> 00:16:04,964 ‪เกร็ก ขอเวลาพวกเราสักครู่ได้ไหม 237 00:16:14,640 --> 00:16:17,434 ‪ผู้ช่วย ผอ.ไวแมนจะมาที่นี่ในอีกไม่กี่สัปดาห์ 238 00:16:17,935 --> 00:16:21,355 ‪ผมจะจัดงานเลี้ยงเล็กๆ ที่บ้าน ‪และอยากให้พวกคุณทุกคนไปร่วมงาน 239 00:16:21,438 --> 00:16:23,565 ‪แน่นอน ผมยินดีไปครับ เท็ด 240 00:16:23,649 --> 00:16:26,151 ‪ไวแมนอาจเป็นผู้ให้การสนับสนุนที่มีอำนาจในดีซี 241 00:16:26,235 --> 00:16:28,237 ‪ผมอยากให้เขา ‪ได้ยินเรื่องราวของเราจากพวกคุณ 242 00:16:28,320 --> 00:16:29,488 ‪ผู้คนที่สร้างแผนกนี้ 243 00:16:29,571 --> 00:16:30,656 ‪ครับ 244 00:16:30,739 --> 00:16:32,408 ‪งั้นก็เป็นปาร์ตี้ทำงาน 245 00:16:32,700 --> 00:16:35,327 ‪ใช่ แต่ผมอยากให้พวกคุณสนุกกัน บิลล์ ‪พาแนนซีมาด้วย 246 00:16:36,370 --> 00:16:38,956 ‪โฮลเดน ดร.คารร์ ‪พาแขกของพวกคุณมาได้ตามสบาย 247 00:16:40,874 --> 00:16:42,668 ‪ขอบคุณครับ เราจะวางแผนกัน 248 00:16:43,419 --> 00:16:45,254 ‪อีกเรื่องหนึ่ง 249 00:16:47,131 --> 00:16:48,048 ‪ผมได้ตัวแมนสันให้คุณแล้ว 250 00:16:49,800 --> 00:16:51,510 ‪- เมื่อไรครับ ‪- สามสัปดาห์ 251 00:16:57,850 --> 00:16:58,684 ‪บ้าฉิบ 252 00:16:58,767 --> 00:17:00,936 ‪เราต้องคิดวิธีจัดการเรื่องนี้อย่างรอบคอบ 253 00:17:01,020 --> 00:17:02,146 ‪เขาพูดว่าแมนสันเหรอ 254 00:17:02,229 --> 00:17:04,064 ‪- เราจะจัดการเหมือนทุกการสัมภาษณ์ ‪- ไม่ 255 00:17:04,148 --> 00:17:07,860 ‪นี่เป็นครั้งแรกที่ ‪เราจะนั่งคุยกับคนที่ยังไม่ได้ฆ่าใคร 256 00:17:07,943 --> 00:17:09,111 ‪ทีนี้สิ่งที่จะมีประโยชน์คือ 257 00:17:09,194 --> 00:17:11,655 ‪คือการมองเขาจากทัศนคติของทีม 258 00:17:12,197 --> 00:17:14,283 ‪แมนสันเป็นผู้นำครอบครัวแมนสัน ‪อย่างไม่ต้องสงสัย 259 00:17:14,366 --> 00:17:15,743 ‪งั้นก็นั่นคือวิธีการของเรา 260 00:17:17,494 --> 00:17:20,622 ‪จากรายงานผลตรวจทางการแพทย์ ‪ยืนยันหลักฐานของเด็กคนอื่นๆ: 261 00:17:20,706 --> 00:17:24,001 ‪ไบรอันไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับการกระทำ 262 00:17:24,084 --> 00:17:26,670 ‪ที่นำไปสู่การตายของเหยื่อ 263 00:17:27,046 --> 00:17:30,174 ‪อย่างไรก็ดี เขาอยู่ในเหตุการณ์ ‪และอย่างที่เขายอมรับ 264 00:17:30,257 --> 00:17:32,760 ‪เขาคือหนึ่งในคนที่ ‪แนะนำให้วางเหยื่อไว้บนกางเขน 265 00:17:32,843 --> 00:17:35,596 ‪เขาคิดว่ามันจะทำให้แดเนียลฟื้นคืนชีพ... 266 00:17:35,679 --> 00:17:38,682 ‪คุณนายเทนช์ เด็กคนนั้น ‪ตายจากครอบครัวของเขาไปตลอดกาล 267 00:17:39,349 --> 00:17:42,227 ‪เหมือนว่าไบรอันจะทำไปโดยไม่มีเจตนาร้าย ‪และด้วยวัยของเขา 268 00:17:42,311 --> 00:17:45,105 ‪ผมตัดสินใจไม่ดำเนินคดีทางกฎหมายกับเขา 269 00:17:45,564 --> 00:17:47,441 ‪แต่รัฐไม่สามารถมองข้ามได้ว่า 270 00:17:47,524 --> 00:17:49,985 ‪เขามีโอกาสเพียงพอที่จะไปขอความช่วยเหลือ 271 00:17:50,069 --> 00:17:52,905 ‪หรือพูดกับพวกคุณ ‪พ่อแม่ของเขาหลังจากเกิดเรื่อง 272 00:17:53,238 --> 00:17:54,364 ‪แต่เขาเลือกที่จะไม่พูด 273 00:17:54,448 --> 00:17:56,825 ‪ไม่ว่าเขาทำไปเพราะหลีกเลี่ยงการถูกตรวจพบ 274 00:17:56,909 --> 00:17:58,869 ‪หรือไม่รู้ผิดชอบชั่วดี 275 00:17:59,453 --> 00:18:02,831 ‪รัฐมีหน้าที่พยายามทำความเข้าใจ ‪จุดมุ่งหมายของเขา 276 00:18:02,915 --> 00:18:05,876 ‪เพื่อให้แน่ใจว่า ‪เขาจะไม่เป็นอันตรายต่อตัวเองและชุมชน 277 00:18:05,959 --> 00:18:07,002 ‪อันตรายเหรอ 278 00:18:07,086 --> 00:18:08,045 ‪ผมจะส่งต่อเขา 279 00:18:08,128 --> 00:18:10,714 ‪ไปยังกระทรวงสุขภาพ ‪และบริการมนุษย์เพื่อประเมินผล 280 00:18:10,798 --> 00:18:12,633 ‪เรายังให้เขาอยู่ที่บ้านได้ใช่ไหม 281 00:18:12,883 --> 00:18:13,717 ‪ใช่ 282 00:18:13,801 --> 00:18:17,012 ‪คุณจะได้เจอกับคนดูแลเรื่องนี้ ‪และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต 283 00:18:17,679 --> 00:18:21,892 ‪ศาลจะตัดสินโดยยึดจาก ‪ผลการประเมินของพวกเขาเท่านั้น 284 00:18:21,975 --> 00:18:25,187 ‪ความร่วมมือของคุณ ‪ต่อกระบวนการนี้ถือเป็นข้อบังคับ 285 00:18:25,270 --> 00:18:28,357 ‪และมันเป็นสิ่งสำคัญที่ ‪จะกำหนดอนาคตของไบรอันได้ 286 00:18:29,858 --> 00:18:32,361 ‪พวกนักสังคมสงเคราะห์ได้ค่าจ้างน้อย ‪และมีความรู้มากไป 287 00:18:32,444 --> 00:18:35,364 ‪อย่าพยายามนั่งคุยและอธิบายข้อแก้ตัวของคุณ 288 00:18:35,948 --> 00:18:37,491 ‪มันไม่ได้ผลกับพวกเขา 289 00:18:38,033 --> 00:18:40,869 ‪ไม่ว่าพวกเขาจะสร้างอุปสรรคให้แค่ไหน ‪ก็ควรฝ่ามันไปถึงจะดีที่สุด 290 00:18:40,953 --> 00:18:44,039 ‪ฉันคิดว่าเมื่อเขาพบว่าไบรอันพูดความจริง ‪ทุกอย่างก็จะจบ 291 00:18:44,581 --> 00:18:46,291 ‪เรายังได้ลูกอยู่ที่บ้านนะ แนนซ์ 292 00:18:46,792 --> 00:18:49,169 ‪อยู่ให้พวกคนแปลกหน้ามากดดันน่ะเหรอ 293 00:18:49,253 --> 00:18:50,462 ‪นักสังคมสงเคราะห์งั้นเหรอ 294 00:18:50,879 --> 00:18:51,797 ‪เราไม่มีทางเลือก 295 00:18:51,880 --> 00:18:53,507 ‪เขาไม่ได้ทำอะไร 296 00:18:56,552 --> 00:18:58,512 ‪ขอบคุณ อาร์ต ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง... 297 00:18:58,595 --> 00:18:59,972 ‪บิลล์ ผมเองก็มีลูก 298 00:19:00,889 --> 00:19:01,807 ‪ดูแลตัวเองนะครับ 299 00:19:08,272 --> 00:19:09,982 ‪ทำไมคุณไม่พูดอะไรในนั้นเลย 300 00:19:11,233 --> 00:19:12,609 ‪คุณไม่ปกป้องลูกตัวเองเหรอ 301 00:19:12,693 --> 00:19:14,027 ‪มันไม่ใช่ศาลนะ ที่รัก 302 00:19:14,111 --> 00:19:17,030 ‪อาร์ตพูดถูก เราต้องทำตามขั้นตอน 303 00:19:19,032 --> 00:19:21,994 ‪บางทีอาจเป็นความคิดที่ดี ‪ที่ให้ไบรอันได้คุยกับใครสักคน 304 00:19:22,578 --> 00:19:23,620 ‪เขาไม่ได้บกพร่อง 305 00:19:24,580 --> 00:19:25,706 ‪เขาไม่ใช่อาชญากร 306 00:19:26,957 --> 00:19:28,167 ‪ผมรู้ แนนซ์ 307 00:19:29,168 --> 00:19:30,919 ‪เขาจะกลับบ้านกับเรา 308 00:19:31,837 --> 00:19:33,338 ‪วันนี้เป็นวันที่ดี 309 00:20:05,829 --> 00:20:06,830 ‪นี่เอาจริงเหรอ 310 00:20:06,914 --> 00:20:07,789 ‪เขาก็ไม่เลวนะ 311 00:20:08,081 --> 00:20:09,208 ‪แค่โปรโมตเพลงยากงั้นสิ 312 00:20:10,417 --> 00:20:11,835 ‪คุณสับสนไปกันใหญ่แล้ว 313 00:20:13,587 --> 00:20:15,422 ‪ผมพลาดอะไรที่สำคัญไปบ้างไหม 314 00:20:15,505 --> 00:20:17,966 ‪ไม่ เรากำลังจะเริ่มคุยเรื่องวัตถุประสงค์ 315 00:20:18,050 --> 00:20:19,468 ‪เวนดี้พูดถูก 316 00:20:19,801 --> 00:20:21,595 ‪เราจะไม่ถามแมนสันเรื่องการฆ่า 317 00:20:21,887 --> 00:20:23,764 ‪ที่เราต้องหาคือเพราะอะไรคนตัวเล็กๆ 318 00:20:23,847 --> 00:20:25,766 ‪อดีตนักโทษที่ด้อยการศึกษา 319 00:20:25,849 --> 00:20:27,601 ‪ถึงสามารถโน้มน้าววัยรุ่นชนชั้นกลาง 320 00:20:27,684 --> 00:20:29,895 ‪ให้สังหารคนแปลกหน้าเจ็ดคนอย่างโหดร้ายได้ 321 00:20:31,563 --> 00:20:32,564 ‪ฆาตกร: 322 00:20:33,357 --> 00:20:35,025 ‪ซูซาน แอตคินส์ อายุ 19 323 00:20:35,108 --> 00:20:36,443 ‪แมนสันเรียกเธอว่า "แซดี้" 324 00:20:37,152 --> 00:20:38,528 ‪เป็นสมาชิกคณะประสานเสียงในโบสถ์ 325 00:20:38,612 --> 00:20:40,489 ‪ลินดา คาซาเบียน อายุ 20 326 00:20:40,572 --> 00:20:41,448 ‪เป็นนักเรียนที่ดี 327 00:20:41,531 --> 00:20:44,493 ‪พวกเพื่อนๆ เรียกเธอว่า ‪ "แววตาชวนฝันโรแมนติก" 328 00:20:45,160 --> 00:20:46,995 ‪แพทริเชีย เคร็นวินเคิล อายุ 22 329 00:20:47,079 --> 00:20:49,498 ‪เคยเรียนการสอนศาสนา ตั้งใจจะเป็นแม่ชี 330 00:20:50,249 --> 00:20:52,459 ‪แมรี่ บรูนเนอร์ อายุ 26 331 00:20:53,335 --> 00:20:54,169 ‪บรรณารักษ์ 332 00:20:55,045 --> 00:20:57,506 ‪และเท็กซ์ วัตสัน อายุ 24 333 00:20:58,423 --> 00:21:01,426 ‪นักเรียนดีเด่น เป็น บก.หนังสือพิมพ์โรงเรียน ‪นักกีฬาชนะรางวัล 334 00:21:01,510 --> 00:21:03,011 ‪เหมือนหนังสือรุ่นมัธยมปลาย 335 00:21:03,095 --> 00:21:05,514 ‪ทุกคนโตมากับครอบครัวทั่วไป ‪ได้รับการศึกษาระดับมัธยมปลาย 336 00:21:05,597 --> 00:21:06,431 ‪บางคนเคยเรียนวิทยาลัย 337 00:21:06,974 --> 00:21:10,352 ‪จากนั้นทุกคนกลายเป็นผู้หลบหนี ‪และพบว่าไปอยู่ในครอบครัวแมนสัน 338 00:21:10,852 --> 00:21:13,522 ‪นอกจากบรูนเนอร์ สมาชิกคนแรกๆ ‪ของครอบครัวแมนสันแล้ว 339 00:21:13,605 --> 00:21:16,775 ‪พวกเขาใช้เวลาน้อยกว่าสองปี ‪ถึงกลายเป็นฆาตกร 340 00:21:16,858 --> 00:21:19,111 ‪แมรี่ บรูนเนอร์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับ ‪การฆาตกรรมเทต/ลาเบียนก้า 341 00:21:19,695 --> 00:21:23,448 ‪ถูกต้อง เธอถูกจับกับบ็อบบี้ โบโซเลล์ 342 00:21:23,532 --> 00:21:26,201 ‪เพียงสองวันก่อนเทต/ลาเบียนก้า 343 00:21:26,910 --> 00:21:29,413 ‪ทั้งคู่สังหารโปรดิวเซอร์เพลง ‪เพราะตกลงกันไม่ได้เรื่องค้ายา 344 00:21:29,496 --> 00:21:31,456 ‪แต่ที่น่าสนใจจริงๆ คือสถานที่เกิดเหตุ 345 00:21:32,499 --> 00:21:35,544 ‪บรูนเนอร์และโบโซเลล์พยายามป้ายสี ‪การฆาตกรรมไปที่กลุ่มแบล็กแพนเทอร์ 346 00:21:35,627 --> 00:21:39,965 ‪ด้วยการเขียนบนกำแพงด้วยเลือดของเหยื่อว่า ‪ "หมูการเมืองสกปรก" 347 00:21:42,926 --> 00:21:44,344 ‪และนี่คือที่เกิดเหตุลาเบียนก้า 348 00:21:45,262 --> 00:21:46,263 ‪ "พวกหมูสกปรกตายไปซะ" 349 00:21:47,806 --> 00:21:49,891 ‪และที่เกิดเหตุในซีโลไดร์ฟ... 350 00:21:50,517 --> 00:21:52,894 ‪เขียนว่า "หมูสกปรก" ‪ด้วยเลือดของชารอน เทต 351 00:21:53,729 --> 00:21:54,938 ‪ความยุ่งเหยิง 352 00:21:55,022 --> 00:21:56,565 ‪มันเป็นแนวของแมนสัน 353 00:21:57,107 --> 00:21:58,317 ‪ในการฟ้องร้องคดีอาญา 354 00:21:58,400 --> 00:22:01,445 ‪เชื่อว่าแรงจูงใจคือความต้องการ ‪กระตุ้นสงครามระหว่างเชื้อชาติ 355 00:22:01,528 --> 00:22:03,238 ‪โดยใช้ครอบครัวแมนสันเป็นเครื่องมือ 356 00:22:03,322 --> 00:22:04,698 ‪เคยได้ยินชื่อ คริชนา เวนตา ไหม 357 00:22:05,240 --> 00:22:07,743 ‪- ไม่เคย ‪- อดีตนักโทษที่ประกาศว่าตัวเองเป็นพระเจ้า 358 00:22:07,826 --> 00:22:09,619 ‪เขาก่อตั้งโบสถ์ของตัวเอง 359 00:22:09,703 --> 00:22:11,872 ‪เทศนาว่าสังคมเสื่อมทรามและมาถึงจุดจบ 360 00:22:13,290 --> 00:22:14,708 ‪เขาบอกว่าสงครามเชื้อชาติกำลังจะมา 361 00:22:15,876 --> 00:22:17,753 ‪คริชนาบอกว่าเขารู้จักสถานที่ลับที่ถูกทิ้งร้าง 362 00:22:17,836 --> 00:22:19,838 ‪ที่ที่เขาละผู้ติดตามจะสามารถไปรอได้ 363 00:22:19,921 --> 00:22:21,673 ‪เมื่อสงครามจบลง 364 00:22:22,507 --> 00:22:24,843 ‪พวกเขาก็จะปรากฏตัวและสร้างอารยธรรมใหม่ 365 00:22:24,926 --> 00:22:26,428 ‪มันลอกมาจากกลยุทธ์ของแมนสัน 366 00:22:26,511 --> 00:22:27,471 ‪กลยุทธ์ของคริชนา 367 00:22:28,972 --> 00:22:30,974 ‪แมนสันอยู่ในโบสถ์ของเขาในปี 1968 368 00:22:31,767 --> 00:22:34,186 ‪เขาบอกว่า "มันเหมือนจิตวิญญาณ ‪ของทุกสิ่งพาผมมาที่นี่" 369 00:22:34,853 --> 00:22:37,189 ‪หลังจากนั้นเขาก็เอาหลักการเดิมมาใช้ 370 00:22:37,272 --> 00:22:38,648 ‪เรียกมันว่า "ความยุ่งเหยิง" 371 00:22:38,732 --> 00:22:40,984 ‪ความยุ่งเหยิงไม่ใช่ความคิดของแมนสันเหรอ 372 00:22:41,068 --> 00:22:42,277 ‪ก็ยืมกันมาเหมือนชื่อนั่นแหละ 373 00:22:42,361 --> 00:22:43,612 ‪เขาเป็นพวกหลอกลวง 374 00:22:43,695 --> 00:22:45,447 ‪แต่ก็ยังเป็นคำถามว่า 375 00:22:45,530 --> 00:22:47,074 ‪ทำไมคนแบบนั้น... 376 00:22:48,158 --> 00:22:49,451 ‪ถึงได้เด็กๆ แบบนั้น... 377 00:22:51,620 --> 00:22:52,537 ‪มาทำเรื่องพวกนั้น 378 00:23:04,257 --> 00:23:07,761 ‪คุณสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรม ‪หรือการปลอบโยนตัวเองบ้างไหม 379 00:23:08,261 --> 00:23:09,137 ‪ไม่เลย 380 00:23:27,030 --> 00:23:28,448 ‪คุณอ่านหนังสือให้เขาฟังไหม คุณนายเทนช์ 381 00:23:30,075 --> 00:23:31,868 ‪เขาชอบคลิฟฟอร์ด เดอะบิ๊กเร้ดด็อก 382 00:23:35,622 --> 00:23:36,998 ‪เขาเล่นกีฬาไหม คุณเทนช์ 383 00:23:37,624 --> 00:23:38,708 ‪เขาขี่จักรยาน 384 00:23:39,334 --> 00:23:40,710 ‪เกือบจะขี่แบบสองล้อได้แล้ว 385 00:23:41,044 --> 00:23:42,129 ‪แต่ไม่ได้เล่นกีฬาเป็นทีม 386 00:23:42,671 --> 00:23:43,505 ‪ไม่ได้เล่น 387 00:23:57,644 --> 00:23:59,396 ‪เวลาที่เขาหงุดหงิดเขาจะทำอะไร 388 00:23:59,938 --> 00:24:01,481 ‪เขาเป็นเด็กไม่ค่อยพูด 389 00:24:01,565 --> 00:24:04,151 ‪แต่ก็จะมาหาเราเสมอถ้าเขาอยากได้อะไร 390 00:24:12,701 --> 00:24:14,369 ‪และเขาเรียนโรงเรียนรัฐใช่ไหม 391 00:24:14,453 --> 00:24:15,287 ‪ใช่ 392 00:24:15,996 --> 00:24:18,999 ‪ซึ่งไม่มีแผนกการศึกษาพิเศษใช่ไหม 393 00:24:19,082 --> 00:24:19,916 ‪ไม่มี 394 00:24:20,000 --> 00:24:22,085 ‪เราไม่เคยรู้สึกว่าเขาต้องเรียนแบบ... 395 00:24:22,169 --> 00:24:23,420 ‪ไบรอันแค่ขี้อาย 396 00:24:25,005 --> 00:24:25,839 ‪เข้าใจแล้วค่ะ 397 00:24:29,634 --> 00:24:30,969 ‪คุณรับมือกับพฤติกรรมแย่ๆ ยังไง 398 00:24:31,636 --> 00:24:33,013 ‪ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ 399 00:24:33,096 --> 00:24:34,973 ‪ให้เขากลับไปที่ห้อง ทำแบบทั่วๆ ไป 400 00:24:39,936 --> 00:24:41,146 ‪มีการลงโทษทางร่างกายไหม 401 00:24:41,521 --> 00:24:42,564 ‪- ไม่เคยเลย ‪- ไม่ 402 00:24:57,954 --> 00:24:59,289 ‪คุณมีอาวุธในบ้านไหม 403 00:24:59,372 --> 00:25:00,832 ‪ผมเก็บปืนไว้ที่ห้องทำงานผม 404 00:25:00,916 --> 00:25:01,917 ‪และล็อกไว้ไหม 405 00:25:02,000 --> 00:25:03,001 ‪ตลอดเวลา 406 00:25:06,630 --> 00:25:07,589 ‪ไบรอัน 407 00:25:11,259 --> 00:25:12,677 ‪ไบรอัน มานี่ 408 00:25:18,934 --> 00:25:20,852 ‪นี่คือคุณลีแลนด์ 409 00:25:21,269 --> 00:25:22,521 ‪ลีแลนด์ค่ะ 410 00:25:24,523 --> 00:25:25,524 ‪ไง ไบรอัน 411 00:25:29,319 --> 00:25:32,572 ‪ไบร เข้าไปอ่านเรื่องคลิฟฟอร์ดสิลูก 412 00:25:33,240 --> 00:25:34,241 ‪เดี๋ยวแม่จะตามเข้าไป 413 00:25:35,909 --> 00:25:36,826 ‪ไปสิ 414 00:25:46,461 --> 00:25:47,462 ‪เขาเลี่ยงคุณรึเปล่า 415 00:25:48,463 --> 00:25:49,881 ‪สองสามสัปดาห์นี้เขาเจออะไรมามาก 416 00:25:49,965 --> 00:25:52,217 ‪คุณลีแลนด์ พวกเรารักไบรอัน 417 00:25:53,009 --> 00:25:55,470 ‪เขาอาจเป็นลูกบุญธรรม แต่เขาก็เป็นลูกของเรา 418 00:25:55,554 --> 00:25:57,305 ‪แน่นอนค่ะ คุนนายเทนช์ 419 00:25:59,891 --> 00:26:02,477 ‪นัดครั้งต่อไป ฉันต้องการใบเกิด 420 00:26:02,561 --> 00:26:05,647 ‪รายงานผลทางการแพทย์ ‪และผลการเรียนของเขา 421 00:26:07,190 --> 00:26:09,859 ‪เอกสารพวกนี้จะอธิบายขั้นตอน 422 00:26:11,987 --> 00:26:13,822 ‪คู่มือความปลอดภัยพื้นฐานของเด็ก 423 00:26:14,322 --> 00:26:16,908 ‪ฉันจะแวะมาเป็นระยะ โดยไม่แจ้งล่วงหน้า ‪เพื่อสังเกตการณ์ 424 00:26:16,992 --> 00:26:20,787 ‪เราต้องสร้างบรรทัดฐานสำหรับ ‪พฤติกรรมของเขาในสภาพแวดล้อมนี้ 425 00:26:20,870 --> 00:26:22,289 ‪เพื่อประเมินความคืบหน้า 426 00:26:22,372 --> 00:26:24,833 ‪จากนั้นเราจึงระบุได้ว่า ‪ต้องปรับเปลี่ยนอะไรหรือไม่ 427 00:26:24,916 --> 00:26:26,626 ‪ปรับเปลี่ยนแบบไหม 428 00:26:26,710 --> 00:26:28,211 ‪เรายังไม่รู้จนกว่าจะใช้เวลามากกว่านี้ 429 00:26:28,628 --> 00:26:31,047 ‪คุณจะมีนัดกับ ดร.มอริตซ์ทุกวันศุกร์ 430 00:26:31,131 --> 00:26:32,674 ‪พวกคุณทั้งคู่ต้องไปด้วย 431 00:26:34,509 --> 00:26:35,343 ‪แน่นอน 432 00:26:35,427 --> 00:26:37,929 ‪เราจะส่งรายงานประจำให้อัยการรัฐ 433 00:26:38,013 --> 00:26:39,514 ‪พร้อมข้อเสนอแนะของเรา 434 00:26:39,598 --> 00:26:42,934 ‪สุดท้ายแล้วเขาจะเป็นคนตัดสินใจต่อจากนี้ 435 00:26:50,692 --> 00:26:51,568 ‪แล้วเจอกันครับ 436 00:26:51,985 --> 00:26:53,445 ‪เจอกันแน่นอนค่ะ 437 00:26:57,699 --> 00:26:58,783 ‪เราทำเหมือนกันเป๊ะ 438 00:27:00,243 --> 00:27:01,161 ‪ทำอะไร 439 00:27:02,787 --> 00:27:03,997 ‪เดินเข้าไปในที่เกิดเหตุ 440 00:27:08,126 --> 00:27:09,711 ‪อย่าทำตัวตามสบายกับเธอเกินไป 441 00:27:10,962 --> 00:27:12,130 ‪เธอไม่ใช่เพื่อนของเรา 442 00:27:19,471 --> 00:27:21,389 ‪(แวคาวิลล์ แคลิฟอร์เนีย) 443 00:27:36,696 --> 00:27:37,739 ‪เอฟบีไอ 444 00:27:45,163 --> 00:27:46,748 ‪คุณอยากได้ลายเซ็นเหรอ 445 00:27:46,831 --> 00:27:47,874 ‪มันเป็นงานวิจัย 446 00:27:48,541 --> 00:27:51,002 ‪ก่อนเข้าไปพยายามอย่าทำให้ ‪ตัวเองตื่นเต้นมากนัก 447 00:28:10,438 --> 00:28:11,690 ‪ต้องรอหน่อยนะ 448 00:28:11,940 --> 00:28:13,441 ‪เขาไม่ยอมออกจากห้องขัง 449 00:28:14,317 --> 00:28:15,443 ‪ผมอึ้งไปเลย 450 00:28:16,528 --> 00:28:18,405 ‪- เคมเปอร์ออกมาได้ไหม ‪- เดี๋ยวผมดูให้ 451 00:28:18,822 --> 00:28:20,365 ‪ไม่ ไม่เอา เคมเปอร์ 452 00:28:20,448 --> 00:28:21,908 ‪เรามาเพื่อพบแมนสัน 453 00:28:21,991 --> 00:28:23,910 ‪- เราจะรอเขาออกมา ‪- บิลล์ ผมไม่เป็นไร 454 00:28:25,578 --> 00:28:28,998 ‪คุณต้องถามเคมเปอร์เรื่องกลับไปที่เกิดเหตุ ‪สำหรับคดีบีทีเค 455 00:28:29,082 --> 00:28:30,542 ‪เรารู้ว่าเขาทำแบบนั้น เขาบอกแล้ว 456 00:28:30,625 --> 00:28:31,876 ‪แต่เราต้องรู้ว่าเพราะอะไร 457 00:28:33,044 --> 00:28:34,170 ‪ผมไม่เป็นไรหรอก 458 00:28:40,635 --> 00:28:44,472 ‪อีกอย่าง แมนสันจะรู้สึกยังไง ‪ถ้าเขารู้ว่าเรากำลังคุยกับเคมเปอร์ 459 00:28:45,473 --> 00:28:47,183 ‪คนพวกนี้ต่างอิจฉากันเอง 460 00:28:47,934 --> 00:28:49,561 ‪สำหรับการใชัเหตุผล 461 00:28:49,644 --> 00:28:55,150 ‪เพื่ออธิบายความปรารถนาอันคลุมเครือ ‪ที่ขับเคลื่อนความประพฤติ 462 00:28:55,900 --> 00:29:00,321 ‪แรงจูงใจ ความหลงใหล ‪ความอคติและความโง่เขลาของเรา 463 00:29:05,702 --> 00:29:06,703 ‪สุภาพบุรุษ 464 00:29:07,370 --> 00:29:08,663 ‪น่าประหลาดใจจริงๆ 465 00:29:12,083 --> 00:29:13,084 ‪บิลล์ 466 00:29:13,168 --> 00:29:14,043 ‪เอ็ด 467 00:29:14,961 --> 00:29:15,962 ‪โฮลเดน 468 00:29:17,547 --> 00:29:18,631 ‪ยินดีที่ได้พบคุณ เอ็ด 469 00:29:19,424 --> 00:29:20,467 ‪นั่งก่อนสิ 470 00:29:24,262 --> 00:29:26,639 ‪คุณรู้ไหมว่าโฮลเดนเคยมาพบผม 471 00:29:27,807 --> 00:29:29,267 ‪ตอนผมอยู่โรงพยาบาล 472 00:29:29,893 --> 00:29:30,769 ‪ผมรู้ 473 00:29:30,852 --> 00:29:32,562 ‪มันมีความหมายกับผมมาก 474 00:29:33,855 --> 00:29:35,899 ‪เพื่อนกันมันต้องแบบนี้สิ ว่าไหม 475 00:29:39,736 --> 00:29:41,237 ‪มาหาแมนสันงั้นเหรอ 476 00:29:41,946 --> 00:29:43,198 ‪ข่าวแพร่เร็วจริงนะ 477 00:29:43,573 --> 00:29:45,950 ‪เรื่องแบบนั้นเก็บเงียบไม่ค่อยได้หรอก 478 00:29:46,034 --> 00:29:48,495 ‪ทุกคนรู้แม้แต่เวลาที่ชาร์ลีเข้าส้วม 479 00:29:48,578 --> 00:29:51,289 ‪และถ้าคุณยังไม่รู้ เขาจะเล่าให้คุณฟังทั้งหมด 480 00:29:51,831 --> 00:29:53,875 ‪หรือต่อให้มีคนเข้าส้วมแทนเขาก็ตาม 481 00:29:55,418 --> 00:29:56,836 ‪- ใช่ ‪- เขาไม่เคยทำเรื่องนั้น 482 00:29:57,587 --> 00:29:59,005 ‪ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง 483 00:29:59,297 --> 00:30:01,174 ‪คุณจะบอกว่าเราไม่ควรสนใจเขางั้นเหรอ 484 00:30:01,257 --> 00:30:04,260 ‪ "ความโกลาหล" เป็นการ ‪สร้างตำนานมาอย่างยืดยาว 485 00:30:04,677 --> 00:30:07,347 ‪ถ้าคุณอยากเข้าใจว่าเรื่องมันเป็นไปอย่างไร 486 00:30:07,430 --> 00:30:08,640 ‪คุณควรคุยกับเท็กซ์ 487 00:30:09,140 --> 00:30:10,975 ‪- เด็ก "ออล-อเมริกัน" น่ะเหรอ ‪- ใช่ 488 00:30:11,643 --> 00:30:13,728 ‪- คุณพูดถูก บิลล์ ‪- เราจะลองคิดดู 489 00:30:13,812 --> 00:30:15,772 ‪แต่เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อคุยเรื่องแมนสัน 490 00:30:17,649 --> 00:30:18,650 ‪โอ้ 491 00:30:20,568 --> 00:30:22,195 ‪คุณอยากคุยเรื่องอะไร 492 00:30:23,947 --> 00:30:25,323 ‪เรื่องคุณ เอ็ด 493 00:30:26,533 --> 00:30:29,160 ‪ผมอยากถามคุณเรื่องที่คุณเคยพูดก่อนหน้านี้สักพัก 494 00:30:29,244 --> 00:30:31,663 ‪เรื่องการกลับไปเยือน ‪สถานที่เกิดเหตุของเหยื่อคุณ 495 00:30:33,748 --> 00:30:34,833 ‪ทำไมคุณถึงทำแบบนั้น 496 00:30:36,084 --> 00:30:39,045 ‪ผมสามารถย้อนประสบการณ์ได้อีกครั้ง ‪ในสถานที่เกิดเหตุ 497 00:30:39,128 --> 00:30:40,630 ‪สัมผัสถึงความอิ่มใจ 498 00:30:41,089 --> 00:30:42,715 ‪เป็นการปลดปล่อยที่น่าทึ่ง 499 00:30:42,799 --> 00:30:43,842 ‪มันทำให้คุณตื่นเต้น 500 00:30:44,676 --> 00:30:45,552 ‪ใช่ 501 00:30:46,761 --> 00:30:49,472 ‪ผมยังปลดเปลื้องความใคร่ทางเพศด้วย 502 00:30:50,139 --> 00:30:52,100 ‪อะไรทำให้คุณตัดสินใจไปเยือน 503 00:30:52,433 --> 00:30:54,143 ‪ความรู้สึกถึงการมีอำนาจโดยสมบูรณ์ 504 00:30:54,227 --> 00:30:56,396 ‪การได้ครอบครองจากการฆ่า 505 00:30:57,188 --> 00:30:58,439 ‪กลายเป็นความต้องการ 506 00:30:58,690 --> 00:31:01,568 ‪ความต้องการนั้นสะสมจนกลายเป็นการบังคับ 507 00:31:01,651 --> 00:31:03,903 ‪จนถึงจุดที่คุณต้องออกไปล่าอีกครั้ง 508 00:31:04,696 --> 00:31:06,990 ‪บางครั้งผมสามารถกลั้นความต้องการนั้นได้ 509 00:31:07,365 --> 00:31:09,325 ‪โดยการจดจำช่วงเวลาของการฆ่า 510 00:31:10,493 --> 00:31:13,413 ‪คุณดื่มด่ำกับมันได้เมื่ออยู่ในสถานที่นั้นเท่านั้น 511 00:31:13,496 --> 00:31:15,123 ‪ถ้าคุณไปไม่ถึงสถานที่ล่ะ 512 00:31:15,206 --> 00:31:16,499 ‪คนเยอะเกินไป 513 00:31:17,250 --> 00:31:19,085 ‪ผมเก็บสิ่งของ เครื่องประดับเล็กๆ 514 00:31:19,627 --> 00:31:21,004 ‪เครื่องเตือนถึงประสบการณ์ 515 00:31:21,087 --> 00:31:21,963 ‪ภาพถ่ายโพลารอยด์ 516 00:31:22,046 --> 00:31:24,048 ‪ผมเก็บมัน ครอบครองมันได้ 517 00:31:24,591 --> 00:31:25,675 ‪พวกมันเป็นของที่ระลึก 518 00:31:26,050 --> 00:31:27,594 ‪มีระยะเวลาเจาะจงไหม 519 00:31:27,677 --> 00:31:31,306 ‪บางอย่างที่คุณ ‪ใช้วัดว่าเมื่อไร "ของที่ระลึก" จะไม่พอ 520 00:31:34,642 --> 00:31:36,519 ‪คุณกำลังตามใครอยู่ใช่ไหม โฮลเดน 521 00:31:38,855 --> 00:31:40,064 ‪คนที่คุณยังจับไม่ได้ 522 00:31:43,276 --> 00:31:44,485 ‪ใช่ไหม บิลล์ 523 00:31:44,819 --> 00:31:47,614 ‪ใครเหรอ จอมข่มขืนอีสต์แอเรีย ‪หรือนักฆ่าปาดคอซานมาเตโอ 524 00:31:47,989 --> 00:31:50,074 ‪หรือนักฆ่าไอ-45 ในเท็กซัสเหรอ 525 00:31:53,036 --> 00:31:55,955 ‪คุณเจอเข้ากับคนที่ยังไม่ได้เป็นข่าวสินะ 526 00:31:57,415 --> 00:31:58,625 ‪แค่กำลังเริ่ม 527 00:31:58,708 --> 00:32:00,960 ‪คุณนึกถึงใครแบบนั้นออกไหม 528 00:32:01,461 --> 00:32:02,503 ‪นึกออกสิ 529 00:32:03,963 --> 00:32:06,716 ‪แต่ผมต้องรู้ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องก่อน 530 00:32:07,634 --> 00:32:10,511 ‪เราคุยเรื่องคดีที่กำลังสืบสวนอยู่ไม่ได้ เอ็ด 531 00:32:11,137 --> 00:32:12,096 ‪ไม่ว่าจะกับใคร 532 00:32:12,555 --> 00:32:13,806 ‪ผมเชื่อว่าคุณเข้าใจ 533 00:32:14,223 --> 00:32:15,183 ‪ผมเข้าใจ บิลล์ 534 00:32:21,230 --> 00:32:23,149 ‪มันเป็นรูปแบบชีวิตที่เหนื่อยยาก 535 00:32:23,816 --> 00:32:26,611 ‪มีหลายปัจจัยที่ทำให้ไปสู่ความสำเร็จ 536 00:32:27,236 --> 00:32:28,613 ‪เมื่อผมเก่งขึ้น 537 00:32:29,322 --> 00:32:32,951 ‪ผมก็ระมัดระวังอย่างมาก ‪ว่าเงื่อนไขทุกอย่างต้องถูกต้อง 538 00:32:36,788 --> 00:32:41,084 ‪คนคนนี้ที่คุณกำลังตามหา ‪เขาเต็มไปด้วยชีวิตเพ้อฝัน 539 00:32:42,293 --> 00:32:45,713 ‪ความเพ้อฝันของสิ่งที่เขาทำไป ‪สิ่งที่เขาต้องการทำ 540 00:32:46,756 --> 00:32:48,424 ‪วิธีที่เขาจะทำให้ดีขึ้น 541 00:32:50,551 --> 00:32:52,303 ‪ความฝันพวกนั้นจะกลืนกินเขา 542 00:32:52,887 --> 00:32:55,139 ‪อีกไม่นานโลกแห่งความจริงก็จะเทียบไม่ได้ 543 00:32:57,141 --> 00:32:58,559 ‪เราจะจับความเพ้อฝันยังไง เอ็ด 544 00:32:59,644 --> 00:33:00,520 ‪จับไม่ได้ 545 00:33:00,603 --> 00:33:01,479 ‪ถ้าเขายังมีดีอยู่บ้าง 546 00:33:02,480 --> 00:33:03,439 ‪คุณจะไม่มีทางมองเห็น 547 00:33:03,523 --> 00:33:04,899 ‪เขาจะใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆ 548 00:33:04,983 --> 00:33:06,859 ‪มีความสัมพันธ์ มีงานทำ 549 00:33:06,943 --> 00:33:09,487 ‪เรารู้ว่าพวกฆาตกร ‪ไม่สามารถจัดการกับชีวิตจริงได้ 550 00:33:09,570 --> 00:33:11,572 ‪พวกเขามาจากพื้นเพที่เป็นส่วนเกินของสังคม 551 00:33:11,656 --> 00:33:14,367 ‪พวกเขาแตกสลายเพราะ ‪ความกดดันของสิ่งที่เคยทำ พวกเขาทำผิดพลาด 552 00:33:16,411 --> 00:33:18,955 ‪ดูเหมือนว่าทุกอย่างที่คุณรู้เกี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่อง 553 00:33:19,038 --> 00:33:21,124 ‪จะถูกรวบรวมจากคนที่ถูกจับแล้ว 554 00:33:26,504 --> 00:33:27,338 ‪เขาพร้อมแล้ว 555 00:33:29,716 --> 00:33:30,758 ‪โทษทีนะ เอ็ด 556 00:33:32,927 --> 00:33:34,137 ‪ไม่เป็นไร บิลล์ 557 00:33:35,680 --> 00:33:37,682 ‪คุณมีเทปเหลือไปพอสำหรับนักต้มตุ๋นนั่นไหม 558 00:33:37,765 --> 00:33:38,933 ‪ผมเอามาเผื่อ 559 00:33:39,017 --> 00:33:40,435 ‪ต้องได้ใช้แน่ เขาพูดไม่หยุด 560 00:33:42,145 --> 00:33:43,563 ‪ผมยังเขียนหนังสือของผมอยู่ 561 00:33:43,646 --> 00:33:45,773 ‪ผมแค่อยากได้เครื่องพิมพ์ดีด 562 00:33:46,107 --> 00:33:47,358 ‪เราดูให้ว่าช่วยอะไรได้บ้าง 563 00:33:47,442 --> 00:33:48,526 ‪ขอบคุณ บิลล์ 564 00:33:48,609 --> 00:33:49,694 ‪ไว้เจอกัน 565 00:33:51,404 --> 00:33:52,405 ‪อีกอย่างนะ 566 00:33:53,614 --> 00:33:55,408 ‪แมนสันตัวเล็กมาก 567 00:33:56,325 --> 00:33:57,744 ‪เล็กมากๆ 568 00:33:58,578 --> 00:33:59,662 ‪พยายามอย่าไปจ้อง 569 00:34:07,128 --> 00:34:08,421 ‪มาอมนกเขาฉันนี่ 570 00:34:11,924 --> 00:34:13,217 ‪นั่นมันอีตัวของฉัน 571 00:34:16,929 --> 00:34:18,097 ‪ไปตายซะ 572 00:34:19,599 --> 00:34:20,683 ‪ไปตายซะ 573 00:34:24,395 --> 00:34:25,396 ‪ไปตายซะ 574 00:34:25,646 --> 00:34:26,481 ‪ไปตายซะ 575 00:34:27,940 --> 00:34:29,067 ‪ไปตายซะ 576 00:34:45,041 --> 00:34:46,584 ‪คุณว่าเราควรคุยกับเท็กซ์ไหม 577 00:34:47,293 --> 00:34:49,462 ‪คุณรู้ใช่ไหมว่าเคมเปอร์คอยชักนำคุณ 578 00:34:49,545 --> 00:34:52,090 ‪เขาเป็นนักโทษที่น่าเชื่อถือ ‪ที่สุดที่เราเคยสัมภาษณ์มา 579 00:34:52,173 --> 00:34:54,300 ‪- คาดหวังต่ำไปนะ ‪- ถ้าเคมเปอร์ไม่เข้ามอบตัว 580 00:34:54,383 --> 00:34:56,135 ‪เขาอาจเลี่ยงการจับกุมได้นานเท่าที่ต้องการ 581 00:34:56,219 --> 00:34:57,553 ‪เขาเป็นแหล่งข้อมูลที่น่าทึ่ง 582 00:34:58,179 --> 00:34:59,430 ‪คุณซื้อไมโครโฟนใหม่ 583 00:35:01,557 --> 00:35:02,558 ‪จะได้ใช้ต่อถึงคนรุ่นหลัง 584 00:35:14,195 --> 00:35:15,321 ‪โคตรทำตัวเป็นราชา 585 00:35:21,494 --> 00:35:22,745 ‪ช่วยปลดกุญแจมือเขาด้วยครับ 586 00:35:33,589 --> 00:35:34,507 ‪ทั้งหมดเลย 587 00:35:36,175 --> 00:35:37,593 ‪ผมเจ้าหน้าที่พิเศษเทนช์ 588 00:35:38,010 --> 00:35:39,428 ‪นี่เจ้าหน้าที่พิเศษฟอร์ด 589 00:35:40,263 --> 00:35:42,431 ‪นี่ไม่ใช่การไต่สวน คุณแมนสัน 590 00:35:42,515 --> 00:35:45,059 ‪เรารู้ว่าคุณไม่ได้ฆาตกรรมเทตหรือลาเบียนก้า 591 00:35:45,810 --> 00:35:48,271 ‪ที่เราสนใจคือความสัมพันธ์ของคุณ ‪กับครอบครัวแมนสัน 592 00:35:48,688 --> 00:35:51,315 ‪และความสัมพันธ์นั้นส่งผลอย่างไรต่ออาชญากรรม 593 00:35:51,566 --> 00:35:52,567 ‪เชิญครับ 594 00:35:59,323 --> 00:36:01,033 ‪เราอยากได้ยินจากคุณ 595 00:36:01,117 --> 00:36:03,202 ‪จากปากของคุณเองถึงเรื่องสิ่งที่เกิดขึ้น 596 00:36:20,344 --> 00:36:21,888 ‪ว่าอะไรไหมถ้าเราบันทึกเสียง 597 00:36:28,102 --> 00:36:31,230 ‪หลายปีที่ผ่านมา สมาชิกบางคน ‪โทษคุณเรื่องการฆาตกรรม 598 00:36:31,731 --> 00:36:33,107 ‪แล้วก็เปลี่ยนเรื่องของพวกเขา 599 00:36:33,649 --> 00:36:36,360 ‪บางคนที่ค่อนข้างโด่งดังก็ปกป้องคุณ 600 00:36:36,777 --> 00:36:39,197 ‪ดูเหมือนคุณจะมีอิทธิพลกับพวกเขาแม้อยู่ในคุก 601 00:36:40,031 --> 00:36:41,490 ‪แต่ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไร 602 00:36:41,824 --> 00:36:43,367 ‪คุณก็ยังคงเล่าเรื่องเดิม 603 00:36:43,868 --> 00:36:45,703 ‪เพราะความจริงของผมมันเรียบง่าย 604 00:36:46,287 --> 00:36:48,164 ‪และของคุณมันซับซ้อน 605 00:36:48,247 --> 00:36:49,290 ‪ซับซ้อนยังไง 606 00:36:49,373 --> 00:36:51,959 ‪คุณไม่เห็นมันแต่ความจริงหนึ่งเดียวคือตอนนี้ 607 00:36:52,293 --> 00:36:54,545 ‪ตอนนี้คือสิ่งเดียวที่เป็นจริง 608 00:36:54,629 --> 00:36:57,089 ‪พวกเราสนใจเรื่องตอนนั้นเป็นหลัก 609 00:36:57,173 --> 00:36:58,883 ‪คุณเจอกันยังไง โน้มน้าวยังไง 610 00:36:58,966 --> 00:37:00,801 ‪และปลูกฝังให้คนพวกนั้นเชื่อคุณได้ยังไง 611 00:37:00,885 --> 00:37:02,470 ‪ปลูกฝังเหรอ ไม่เอาน่า 612 00:37:03,554 --> 00:37:04,847 ‪ครอบครัวแมนสันเริ่มต้นยังไง 613 00:37:05,139 --> 00:37:06,265 ‪เริ่มจากพวกเด็กสาวรึเปล่า 614 00:37:06,349 --> 00:37:07,850 ‪คนพวกนี้ที่คุณเรียกว่า "ครอบครัว" 615 00:37:07,934 --> 00:37:09,810 ‪พวกเขาก็แค่เด็กๆ ที่พวกคุณไม่ต้องการ 616 00:37:09,894 --> 00:37:11,562 ‪พวกคุณทิ้งขว้างพวกเขาเหมือนขยะ 617 00:37:11,646 --> 00:37:14,273 ‪ผมจึงรับพวกเขามาจากข้างถนนและบอกว่า: 618 00:37:14,774 --> 00:37:16,734 ‪ความรักไม่มีอะไรผิด 619 00:37:16,817 --> 00:37:18,945 ‪ความรักเหรอ นั่นเหรอที่คุณสอนครอบครัวของคุณ 620 00:37:21,113 --> 00:37:22,865 ‪คุณเป็นคนรักครอบครัวใช่ไหม จนท.เทนช์ 621 00:37:24,825 --> 00:37:25,868 ‪- ใช่ ‪- งั้นเหรอ 622 00:37:26,452 --> 00:37:29,413 ‪เขาก็เป็นคนรักครอบครัวเหมือนกัน ‪ด้วยกุญแจกับปืน 623 00:37:29,997 --> 00:37:31,874 ‪เขากำลังสอนลูกๆ ของเขาตอนนี้ 624 00:37:31,958 --> 00:37:34,710 ‪พวกเขากำลังเรียนรู้ความเชื่อของเขา ‪และจะสานต่อความเชื่อนั้น 625 00:37:34,794 --> 00:37:37,505 ‪และคุณ คุณสอนลูกๆ ของคุณ 626 00:37:37,964 --> 00:37:41,050 ‪ดูคุณสิ ตัดสินคำโกหกที่คุณอยู่กับมัน 627 00:37:41,467 --> 00:37:43,344 ‪เด็กๆ พวกนี้ที่เข้ามาหาคุณพร้อมมีด 628 00:37:43,427 --> 00:37:44,512 ‪พวกเขาเป็นลูกๆ ของคุณ 629 00:37:44,595 --> 00:37:47,014 ‪พวกเขาเป็นสาวกคุณ ชาร์ลี คุณให้มีดกับพวกเขา 630 00:37:47,098 --> 00:37:48,015 ‪คุณสอนพวกเขา 631 00:37:48,099 --> 00:37:49,392 ‪ผมไม่ได้สอนพวกเขา 632 00:37:49,475 --> 00:37:51,185 ‪ผมแค่พยายามช่วยให้พวกเขายืนหยัด 633 00:37:51,269 --> 00:37:54,063 ‪และพวกเขาก็ยืนขึ้น ออกไปข้างนอก ‪และฆ่าคนบริสุทธิ์เจ็ดคน 634 00:37:54,146 --> 00:37:55,648 ‪แล้วทีนี้เป็นความผิดผมเหรอ 635 00:37:56,107 --> 00:37:58,567 ‪ความผิดผมที่เด็กๆ พวกนั้นทำในสิ่งที่เขาทำเหรอ 636 00:37:59,318 --> 00:38:01,612 ‪ลูกๆ ของพวกคุณที่พวกคุณไม่สนใจ 637 00:38:01,696 --> 00:38:04,407 ‪เรารู้ว่าไม่มีใครในครอบครัวแมนสัน ‪ที่ทำอะไรโดยไม่คุณอนุญาต 638 00:38:04,490 --> 00:38:07,702 ‪ถ้าคุณรู้ว่าคุณรู้ คุณก็ไม่ต้องมาคุยกับผม 639 00:38:08,202 --> 00:38:10,204 ‪คุณต้องไปคุยกับตัวเอง 640 00:38:16,002 --> 00:38:18,045 ‪มาคุยกันเรื่องวันที่ 9 สิงหาคม 1969 641 00:38:18,129 --> 00:38:19,672 ‪นั่นมันเป็นอดีตไปแล้ว 642 00:38:19,755 --> 00:38:22,008 ‪และเมื่อมันผ่านไปแล้วก็ผ่านไป น้องชาย 643 00:38:22,091 --> 00:38:25,553 ‪ฤดูร้อนปีนั้นคุณบอกกับครอบครัวว่า ‪ "ได้เวลาของความยุ่งเหยิง" 644 00:38:25,636 --> 00:38:28,389 ‪บอกว่าพวกเขาต้องเริ่มสงครามเชื้อชาติ ‪โดยการฆ่าคนขาวที่มีฐานะ 645 00:38:28,472 --> 00:38:30,975 ‪นั่นเป็นเรื่องเพ้อเจ้อของอัยการเขต ‪เป็นความกลัวของเขา 646 00:38:31,058 --> 00:38:33,060 ‪เป็นภาพสะท้อนความกลัวของเขา 647 00:38:33,144 --> 00:38:35,229 ‪งั้นคุณจะบอกว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นใช่ไหม 648 00:38:35,313 --> 00:38:37,023 ‪ใช่ ผมกำลังบอกว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น 649 00:38:37,106 --> 00:38:39,483 ‪บูกลิโอซิเป็นอัจฉริยะ 650 00:38:39,567 --> 00:38:43,321 ‪เขามีทุกอย่างที่โจทก์ต้องการ ‪ยกเว้นอย่างเดียว: คดี 651 00:38:43,946 --> 00:38:44,947 ‪เขาไม่มีคดี 652 00:38:45,448 --> 00:38:47,867 ‪เขาก็เลยเอาลินดา คาซาเบียนขึ้นแท่น 653 00:38:47,950 --> 00:38:52,288 ‪และเธอก็เล่าเรื่องเศร้า ‪ว่าเธอโกหกยังไง โกงยังไง 654 00:38:52,371 --> 00:38:55,249 ‪และทำเรื่องเสื่อมเสียทุกอย่างที่เธอจะคิดออก 655 00:38:55,333 --> 00:38:58,294 ‪แต่ไม่เป็นไร ตอนนี้เธอพูดความจริงแล้ว 656 00:38:58,919 --> 00:39:01,380 ‪เธอไม่ได้มีแรงจูงใจซ่อนเร้น 657 00:39:01,464 --> 00:39:03,382 ‪เหมือนที่ผลักความรับผิดชอบ ‪ให้การฆาตกรรมเจ็ดราย 658 00:39:03,466 --> 00:39:04,800 ‪คุณจะบอกว่าเธอโกหกเหรอ 659 00:39:04,884 --> 00:39:05,843 ‪พยานทั้งหมดโกหกเหรอ 660 00:39:05,926 --> 00:39:09,472 ‪พยานแต่ละคนขึ้นให้การ ‪เฉพาะเรื่องที่ดีที่สุดกับพวกเขา 661 00:39:09,555 --> 00:39:11,640 ‪พวกเขาไม่ได้ให้การเรื่องที่ดีที่สุดกับผม 662 00:39:13,059 --> 00:39:15,561 ‪คุณเชื่อเรื่องความยุ่งเหยิงบ้าบอพวกนี้เหรอ 663 00:39:15,644 --> 00:39:17,688 ‪"หมูสกปรกตายไปซะ" "หมูการเมืองสกปรก" 664 00:39:18,272 --> 00:39:20,858 ‪- มันฟังดูเหมือนวิสัยทัศน์เลยนะ ‪- ไม่มีวิสัยทัศน์อะไรทั้งนั้น 665 00:39:21,901 --> 00:39:24,028 ‪ผมอาจจะมีความเห็นเรื่องคนดำและคนขาว 666 00:39:24,111 --> 00:39:25,780 ‪และความวุ่นวายที่พวกเขากำลังมี 667 00:39:25,863 --> 00:39:28,157 ‪ผมนึกไม่ออกว่าพูดอะไรถึง ‪การเริ่มสงครามเชื้อชาติ 668 00:39:28,699 --> 00:39:29,992 ‪แล้วมันการเป็นเรื่องราวได้ยังไง 669 00:39:30,076 --> 00:39:33,579 ‪เป็นแซดี้ที่เริ่มได้ยินบางอย่างจากเดอะไวท์อัลบั้ม 670 00:39:33,871 --> 00:39:38,042 ‪เธอให้ข้อมูลเรื่องวิปริตต่างๆ ‪ตามที่พวกสื่ออยากตีพิมพ์ 671 00:39:38,125 --> 00:39:39,418 ‪ดีเอก็เชื่อเรื่องของแซดี้ 672 00:39:39,502 --> 00:39:41,587 ‪เอาเข้าไปถึงชั้นศาล: 673 00:39:41,670 --> 00:39:44,632 ‪ "ชาร์ล แมนสัน: ชายที่อันตรายที่สุด" 674 00:39:45,174 --> 00:39:48,511 ‪ "ผู้นำลัทธิฮิปปี้ที่โปรแกรมคนให้เป็นฆาตกร" 675 00:39:48,594 --> 00:39:52,431 ‪ในหนังสือเล่มนั้น เขาทำให้ผมดูทรงพลัง ‪แค่ผมมองเขานาฬิกาเขาก็หยุดเดิน 676 00:39:53,182 --> 00:39:54,725 ‪ผมคงได้แต่นอนในห้องขังและสงสัย 677 00:39:54,809 --> 00:39:56,811 ‪ "ว้าว ที่ฉันเป็นอย่างที่พวกเขาพูดจริงเหรอ" 678 00:39:57,186 --> 00:39:59,271 ‪ผมเองยังเชื่อไปแล้วครึ่งหนึ่งเลย 679 00:39:59,939 --> 00:40:02,233 ‪แต่ผมเคยจ้องนาฬิกาทุกเรือนที่ผมเห็น 680 00:40:02,316 --> 00:40:03,567 ‪และรู้อะไรไหม 681 00:40:03,651 --> 00:40:05,820 ‪ไม่ว่าจะจ้องเขม็งแค่ไหน นาฬิกามันไม่เคยหยุด 682 00:40:05,903 --> 00:40:08,697 ‪คุณมีกลุ่มวัยรุ่นเก็บตัวอยู่ในที่ทิ้งร้าง 683 00:40:08,781 --> 00:40:10,908 ‪คุณให้ยาเสพติดพวกเขา ‪โน้มน้าวพวกเขาว่าคุณเป็นพระเจ้า 684 00:40:10,991 --> 00:40:12,159 ‪และส่งพวกเขาออกไปฆ่า 685 00:40:12,243 --> 00:40:16,288 ‪ฟังนะ พวก บ็อบบี้ โบโซเลล์ ‪นั่งอยู่ในคุกเพราะฆาตกรรม เข้าใจไหม 686 00:40:16,664 --> 00:40:18,249 ‪เท็กซ์กับแซดี้มาหาผม 687 00:40:18,332 --> 00:40:21,377 ‪และบอกว่าไปลอกเลียนแบบการฆ่า ‪เพื่อช่วยเขาออกมาเถอะ 688 00:40:21,669 --> 00:40:24,171 ‪คุณจะบอกว่าการฆาตกรรม ทุกๆ อย่าง 689 00:40:24,797 --> 00:40:26,590 ‪ทำไปเพียงเพื่อช่วย ‪บ็อบบี้ โบโซเลล์ออกจากคุกเหรอ 690 00:40:26,674 --> 00:40:30,511 ‪เด็กๆ พวกนั้นมองผมด้วยสายตาเย็นชา 691 00:40:31,178 --> 00:40:32,430 ‪ใช่ เด็กๆ ของพวกคุณ 692 00:40:33,097 --> 00:40:35,516 ‪เท็กซ์ วัตสัน เด็กชาย "ออล อเมริกัน" 693 00:40:35,599 --> 00:40:37,101 ‪ความภาคภูมิใจของโคปวิลล์ เท็กซัส 694 00:40:37,184 --> 00:40:39,478 ‪ผมฉลาดเกินกว่าที่จะไม่เห็นด้วยกับเขา 695 00:40:40,271 --> 00:40:41,564 ‪ผมก็เลยบอกว่า 696 00:40:41,647 --> 00:40:43,607 ‪"ทำในสิ่งที่ความรักของเธอบอกให้ทำ 697 00:40:43,691 --> 00:40:45,484 ‪ฉันจะทำในสิ่งที่ความรักของฉันบอก" 698 00:40:45,568 --> 00:40:48,654 ‪ทีนี้ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขา ‪เขาต้องอธิบายให้คุณฟังเอง 699 00:40:48,737 --> 00:40:49,947 ‪พูดให้ชัดก็คือ 700 00:40:51,240 --> 00:40:53,534 ‪นี่เป็นแผนการของพวกเขา ‪คุณไม่มีส่วนรับผิดชอบ... 701 00:40:53,617 --> 00:40:56,454 ‪คุณมีวงกลมที่มีชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ในนั้น 702 00:40:56,537 --> 00:41:00,249 ‪เขารับผิดชอบต่อวงกลมของเขา ‪และวงกลมของเขาเท่านั้น 703 00:41:00,332 --> 00:41:02,501 ‪ผมจำไม่ได้ว่าเคยพูดว่า 704 00:41:02,585 --> 00:41:05,337 ‪ "ไปหยิบมีดแล้วออกไปฆ่าใครก็ได้" ‪หรืออะไรแบบนั้น 705 00:41:05,421 --> 00:41:06,338 ‪เหลวไหลสิ้นดี 706 00:41:07,756 --> 00:41:10,551 ‪ถ้าผมต้องการผมก็ฆ่าคุณ ‪ด้วยไมโครโฟนอัดเสียงของคุณได้ 707 00:41:10,926 --> 00:41:12,094 ‪ด้วยดินสอของคุณ 708 00:41:12,803 --> 00:41:15,222 ‪แต่ผมต้องการรักตัวเอง ผมจึงไม่ทำแบบนั้น 709 00:41:15,306 --> 00:41:17,349 ‪ไม่ คุณจะเอามันใส่เข้าไปในวงกลมของคนอื่น 710 00:41:18,934 --> 00:41:20,394 ‪ฟังนะ เท็กซ์น่ะเหรอ 711 00:41:20,478 --> 00:41:23,981 ‪มันบอกได้ยากว่าเขาอยู่ที่จุดจบหรือกำลังเริ่มใหม่ 712 00:41:24,064 --> 00:41:26,066 ‪ตอนผมกลับไปที่ซีโลไดร์ฟคืนนั้น 713 00:41:26,150 --> 00:41:28,694 ‪และส่งเด็กคนหนึ่งเข้าไป ‪เพื่อดูว่าเขาทำจริงๆ ไหม 714 00:41:28,777 --> 00:41:29,778 ‪ทำไมคุณไม่เข้าไป 715 00:41:30,738 --> 00:41:33,282 ‪มันเป็นสถานที่เกิดเหตุ ‪มันจะเป็นการฝ่าฝืนทัณฑ์บนของผม 716 00:41:34,950 --> 00:41:37,912 ‪แต่คุณอยู่ที่การฆาตกรรมลาเบียนก้าใช่ไหม ชาร์ลี 717 00:41:37,995 --> 00:41:39,705 ‪ผมต้องไป 718 00:41:40,664 --> 00:41:41,540 ‪- คุณต้องไปเหรอ ‪- ใช่ 719 00:41:41,624 --> 00:41:44,627 ‪ฟังนะ เท็กซ์ เขาหลอกผม 720 00:41:44,710 --> 00:41:46,212 ‪เขาพยายามทำให้ผมดูอ่อนแอ 721 00:41:46,712 --> 00:41:49,048 ‪พวกเรากำลังก้าวหน้าภายในตัวของเรา 722 00:41:49,131 --> 00:41:51,759 ‪เรากำลังเรียนรู้สิ่งใหม่และเขาก็เปลี่ยนมัน 723 00:41:51,842 --> 00:41:54,094 ‪เขาออกไปข้างนอก ‪สร้างวงกลมของตัวเอง 724 00:41:54,678 --> 00:41:57,848 ‪แล้วตอนนี้เขาอยาก ‪กลับไปที่ "พระเยซูรักฉัน" งั้นเหรอ 725 00:41:57,932 --> 00:41:59,350 ‪ล้างบาปด้วยเลือดแกะ 726 00:41:59,433 --> 00:42:02,478 ‪เกมผิดถูกที่เราเล่นกันมา 2,000 ปีงั้นเหรอ 727 00:42:02,561 --> 00:42:03,979 ‪ความผิดถูกเป็นเกมเหรอ 728 00:42:04,063 --> 00:42:07,107 ‪ไม่มีคำว่าผิดถูก มีแค่คำว่า เป็น 729 00:42:07,608 --> 00:42:09,109 ‪ไม่ว่าชีวิตจะเป็นยังไง มันก็เป็นแบบนั้น 730 00:42:09,193 --> 00:42:11,153 ‪เรื่องผิดถูกไม่เกี่ยวกับมัน 731 00:42:11,237 --> 00:42:13,447 ‪งั้นการฆ่าคนเจ็ดคนก็แค่ "เป็น" งั้นเหรอ 732 00:42:15,074 --> 00:42:16,617 ‪ก็มันเป็นไม่ใช่เหรอ 733 00:42:19,286 --> 00:42:21,539 ‪ไม่มีใครเคยตาย ไม่มีใครเคยอยู่ 734 00:42:21,622 --> 00:42:23,707 ‪มันเป็นแค่สองคำในเกมที่เหลืออยู่ 735 00:42:23,791 --> 00:42:25,501 ‪คนเราตายได้ ชาร์ลี คุณยืนยันเรื่องนั้น 736 00:42:25,584 --> 00:42:27,002 ‪ทุกอย่างเป็นความรัก 737 00:42:27,086 --> 00:42:28,587 ‪ไม่มีอะไรที่ไม่ใช่ความรัก 738 00:42:28,671 --> 00:42:29,505 ‪จริงเหรอ 739 00:42:29,588 --> 00:42:30,464 ‪ไม่มีเหรอ 740 00:42:31,257 --> 00:42:32,841 ‪เราต้องฟังเรื่องงี่เง่านี่ไปถึงเมื่อไร 741 00:42:32,925 --> 00:42:35,803 ‪คุณต้องเดินไปบนถนนที่แตกต่าง 742 00:42:35,886 --> 00:42:38,347 ‪สวมเสื้อผ้ากลับด้านและให้ทุกคนหัวเราะเยาะคุณ 743 00:42:38,430 --> 00:42:39,557 ‪คุณมันขี้ขลาด ชาร์ลี 744 00:42:39,640 --> 00:42:41,850 ‪คนขี้ขลาดที่ไม่รับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเอง 745 00:42:41,934 --> 00:42:44,353 ‪ใช่สิ คุณกินเนื้อด้วยฟันของคุณ 746 00:42:44,436 --> 00:42:46,438 ‪คุณฆ่าสิ่งที่ดีกว่าคุณ 747 00:42:46,522 --> 00:42:48,274 ‪และก็บอกว่าลูกๆ ของคุณเป็นฆาตกร 748 00:42:48,357 --> 00:42:49,525 ‪คุณนั่นแหละฆาตกร 749 00:42:49,608 --> 00:42:52,194 ‪- ผมไม่ได้ฆ่าใคร... ‪- คุณสั่งให้พวกเขาไปที่บ้านหลังนั้น 750 00:42:52,278 --> 00:42:54,738 ‪- และสังหารทุกคนที่นั่น ‪- ...และผมไม่ได้ต้องการให้ใครถูกฆ่า 751 00:42:56,198 --> 00:42:59,910 ‪ผมไม่ได้สั่งให้ใครทำอะไร ‪นอกจากสิ่งที่พวกเขาอยากทำ 752 00:42:59,994 --> 00:43:01,161 ‪คุณก็ไม่ได้ห้ามพวกเขาเหมือนกัน 753 00:43:01,245 --> 00:43:04,582 ‪ผมปล่อยเด็กๆ ไปเสมอ ‪ถ้าเขาล้มเขาก็จะได้เรียนรู้ 754 00:43:04,665 --> 00:43:06,125 ‪คุณต้องล้มถึงจะแกร่งขึ้น 755 00:43:06,208 --> 00:43:08,961 ‪คุณไม่ควรปล่อยให้เด็กๆ ล้ม ‪คุณควรนำทางพวกเขา 756 00:43:09,044 --> 00:43:10,462 ‪นำทางไปไหนล่ะ 757 00:43:10,879 --> 00:43:12,798 ‪นำทางพวกเขาไปยังทางที่คุณนำไปเหรอ 758 00:43:12,881 --> 00:43:14,842 ‪- แกมันไอ้เตี้ยเฮงซวย ‪- บิลล์ 759 00:43:20,055 --> 00:43:21,724 ‪ความโกรธที่คุณกำลังรู้สึก จนท.เทนช์ 760 00:43:21,807 --> 00:43:23,892 ‪นี่คือความโกรธที่คุณมีให้ตัวเอง 761 00:43:24,476 --> 00:43:26,145 ‪หาคนอื่นไปลงสิ 762 00:43:26,228 --> 00:43:28,355 ‪ผมเบื่อจะเป็นแพะของคุณแล้ว 763 00:43:28,439 --> 00:43:30,149 ‪ผมเบื่อจะเป็นเงาสะท้อนของคุณ 764 00:43:30,232 --> 00:43:32,860 ‪- แกไม่ใช่เงาสะท้อนของฉัน ‪- ผมเป็นมาเสมอ 765 00:43:32,943 --> 00:43:34,945 ‪ผมอยู่ในคุกของคุณตั้งแต่ผมแปดขวบ 766 00:43:35,279 --> 00:43:36,488 ‪ผมไม่มีชื่อด้วยซ้ำ 767 00:43:36,572 --> 00:43:38,782 ‪ผมคือบี-33920 768 00:43:38,866 --> 00:43:40,326 ‪มีเสียงกริ่ง ผมก็ตื่น 769 00:43:40,993 --> 00:43:42,995 ‪มีเสียงกริ่ง ผมก็ออกไปข้างนอก 770 00:43:43,078 --> 00:43:45,998 ‪มีเสียงกริ่ง ผมก็ทำตามที่กริ่งมันสั่ง 771 00:43:46,081 --> 00:43:47,708 ‪ผมเป็นหมาของพาฟลอฟ 772 00:43:47,791 --> 00:43:49,543 ‪ผมเป็นอะไรก็ได้ที่คุณอยากให้เป็น 773 00:43:51,920 --> 00:43:54,006 ‪แต่ที่คุณต้องการคือปีศาจ... 774 00:43:54,715 --> 00:43:56,300 ‪เพราะนั่นคือสิ่งที่คุณเป็น 775 00:43:56,884 --> 00:43:59,261 ‪เห็นไหม ผมไม่เคยมีส่วนอะไรในโลกของคุณ 776 00:43:59,345 --> 00:44:00,721 ‪คุณสร้างมันขึ้นมา 777 00:44:02,222 --> 00:44:04,600 ‪คุณรู้สึกยังไงกับการฆาตกรรมเล่านั้น 778 00:44:04,683 --> 00:44:05,851 ‪นั่นแหละที่นับ 779 00:44:06,352 --> 00:44:09,104 ‪มันเกิดขึ้นในโลกของคุณ ไม่ใช่ของผม 780 00:44:09,480 --> 00:44:12,900 ‪สิ่งที่ "นับ" คือแกนำความตายไปสู่คนเจ็ดคน 781 00:44:12,983 --> 00:44:15,235 ‪แปดคนถ้าแก "นับ" ทารกที่ยังไม่เกิด 782 00:44:15,319 --> 00:44:17,613 ‪และตอนนี้คุณสะท้อนมันกลับมาที่ผม 783 00:44:17,696 --> 00:44:20,032 ‪และคุณขังผมเอาไว้ในเรือนจำของคุณ 784 00:44:20,115 --> 00:44:22,326 ‪และคุณบอกได้ว่าโลกของคุณดีกว่า 785 00:44:23,118 --> 00:44:24,953 ‪แต่คุกมันเป็นกรอบความคิด 786 00:44:25,663 --> 00:44:28,207 ‪เราทุกคนต่างอยู่ในคุกของตัวเอง ‪เราต่างเป็นผู้คุมตัวเอง 787 00:44:28,290 --> 00:44:29,792 ‪เราต่างมีระยะเวลาของเรา 788 00:44:30,334 --> 00:44:32,086 ‪คุกมันอยู่ในใจคุณ 789 00:44:32,795 --> 00:44:34,380 ‪ไม่เห็นเหรอว่าผมเป็นอิสระ 790 00:44:34,463 --> 00:44:35,923 ‪แกดูไม่มีอิสระสำหรับฉันเท่าไร ชาร์ลี 791 00:44:36,006 --> 00:44:37,508 ‪คุณก็ดูไม่มีอิสระสำหรับผม 792 00:44:38,175 --> 00:44:41,428 ‪คุณดูเหมือนส่วนประกอบ ‪ของสิ่งที่คนอื่นบอกให้คุณเป็น 793 00:44:41,970 --> 00:44:45,391 ‪คุณอยู่เพื่อความคิดของคนอื่น ‪ใบหน้าของคุณมีความเจ็บปวด 794 00:44:45,474 --> 00:44:46,934 ‪และคุณอยากรู้ว่าตัวเองดูโอเคไหม 795 00:44:47,017 --> 00:44:47,851 ‪พอกันที 796 00:44:48,560 --> 00:44:49,395 ‪บิลล์ 797 00:44:51,480 --> 00:44:52,481 ‪นี่ พวก 798 00:44:52,564 --> 00:44:54,316 ‪ผมชอบแว่นกันแดดคุณ 799 00:44:55,025 --> 00:44:56,068 ‪ขอได้ไหม 800 00:45:06,286 --> 00:45:07,329 ‪ขอบคุณสำหรับน้ำใจ 801 00:45:08,038 --> 00:45:12,668 ‪ผมว่าให้กูรูแดนมหัศจรรย์นี่ไปลงนรกได้เลย 802 00:45:13,085 --> 00:45:14,002 ‪จนท.ฟอร์ด 803 00:45:22,720 --> 00:45:24,179 ‪แมนสันบอกว่าเขาขโมยมาจากคุณ 804 00:45:24,763 --> 00:45:26,014 ‪เขาบอกแบบนั้นเหรอ 805 00:45:26,098 --> 00:45:27,307 ‪เข้าคุยโอ้อวดใหญ่ 806 00:45:27,391 --> 00:45:28,559 ‪กำลังเดินไปห้องขังเดี่ยว 807 00:45:33,313 --> 00:45:34,606 ‪มันเหลวไหลสิ้นดี 808 00:45:35,607 --> 00:45:36,900 ‪อะไรมีเหตุผลกว่ากันล่ะ 809 00:45:37,651 --> 00:45:40,946 ‪แมนสันถูกบังคับให้มีส่วน ‪ในการเลียนแบบฆาตกรรมของเท็กซ์กับแซดี้ 810 00:45:41,029 --> 00:45:43,198 ‪หรือสงครามเชื้อชาติที่วงสี่เต่าทองทำนายไว้ 811 00:45:43,282 --> 00:45:44,575 ‪คุณกำลังบอกว่าอัยการโกหกเหรอ 812 00:45:47,369 --> 00:45:48,704 ‪ผมกำลังบอกว่าเขาให้การบรรยาย 813 00:45:49,872 --> 00:45:52,875 ‪เขาต้องอธิบายกับคณะลูกขุนชนชั้นกลางทั่วไป 814 00:45:52,958 --> 00:45:56,462 ‪ว่าทำไมเด็กๆ ชนชั้นกลางทั่วไปพวกนั้น ‪ถึงฆ่าคนเจ็ดคน 815 00:45:56,795 --> 00:45:57,629 ‪ให้ตายเถอะ โฮลเดน 816 00:46:00,257 --> 00:46:01,425 ‪วัตสันอยู่ห่างไปอีกหนึ่งชั่วโมง 817 00:46:01,759 --> 00:46:04,344 ‪- พักสักคืนแล้วไปคุยกับเขากัน ‪- ผมต้องกลับบ้าน 818 00:46:06,221 --> 00:46:07,598 ‪คุณอยู่ต่อแค่อีกวันไม่ได้เหรอ 819 00:46:07,681 --> 00:46:08,974 ‪ไม่ได้ 820 00:46:09,391 --> 00:46:11,518 ‪และหลังจากแอตแลนตา ‪เราจะทำพังอีกไม่ได้แล้ว 821 00:46:16,648 --> 00:46:19,985 ‪ถ้าคุณจะอยู่สัมภาษณ์ ต้องบอกให้ผมรู้ 822 00:46:20,527 --> 00:46:21,361 ‪ผมไว้ใจคุณได้ไหม 823 00:46:23,280 --> 00:46:24,114 ‪แน่นอน 824 00:46:25,532 --> 00:46:28,619 ‪แค่เข้าไป สัมภาษณ์และกลับบ้าน เข้าใจไหม 825 00:46:28,952 --> 00:46:29,828 ‪ผมสัญญา 826 00:46:31,705 --> 00:46:32,623 ‪ขอบคุณ บิลล์ 827 00:46:35,083 --> 00:46:36,835 ‪เวร นี่กี่โมงแล้ว 828 00:46:38,295 --> 00:46:39,505 ‪ห้าโมง 16 นาที 829 00:46:40,464 --> 00:46:41,924 ‪นาฬิกาคุณเสียเหรอ 830 00:46:57,648 --> 00:46:58,565 ‪ขอโทษครับ 831 00:46:59,066 --> 00:47:01,401 ‪เอฟบีไอ คุณช่วยให้เครื่องบินรอก่อนได้ไหม 832 00:47:01,485 --> 00:47:02,820 ‪ขอโทษด้วยค่ะ เครื่องบินออกไปแล้ว 833 00:47:04,196 --> 00:47:05,155 ‪มีเที่ยวบินข้ามคืนไหม 834 00:47:05,239 --> 00:47:07,449 ‪มีตอนสี่ทุ่ม ถึงวอชิงตัน 6.30 น. 835 00:47:09,409 --> 00:47:10,327 ‪ขอบคุณ 836 00:47:32,850 --> 00:47:33,934 ‪ฉันต้องขอโทษด้วย 837 00:47:34,017 --> 00:47:37,479 ‪ฉันจะเล่าให้เขาฟังที่หลัง ‪ถ้าคุณ... อยากจะเริ่มเลยก็ได้ 838 00:47:37,563 --> 00:47:40,107 ‪นัดหมายนี้ก็เพื่อประโยชน์ของทั้งพ่อและแม่ 839 00:47:43,777 --> 00:47:44,653 ‪ขอโทษครับ 840 00:47:47,614 --> 00:47:48,866 ‪ขอโทษที่มาสาย 841 00:47:49,783 --> 00:47:50,993 ‪ไม่เป็นไรครับ 842 00:47:51,702 --> 00:47:55,455 ‪แต่ต้องระวังอย่าสายกับนัดของคุณลีแลนด์ 843 00:47:55,539 --> 00:47:56,498 ‪หรือสำนักงานอัยการกลาง 844 00:47:56,582 --> 00:47:59,543 ‪เราต้องพยายามเลี่ยงความผิดปกติให้มากที่สุด 845 00:47:59,626 --> 00:48:00,460 ‪แน่นอนครับ 846 00:48:01,295 --> 00:48:02,296 ‪ผมมาเพื่อช่วยคุณทั้งคู่ 847 00:48:02,921 --> 00:48:06,633 ‪และไบรอันด้วย ‪เพื่อผ่านเรื่องนี้ไปอย่างง่ายดายที่สุด 848 00:48:07,384 --> 00:48:08,218 ‪ขอบคุณค่ะ 849 00:48:08,302 --> 00:48:11,179 ‪เป้าหมายการนัดพบของเรา ‪คือการรวบรวมความเข้าใจของไบรอัน 850 00:48:11,263 --> 00:48:13,223 ‪กับเหตุการณ์ เจตนาของเขา... 851 00:48:13,307 --> 00:48:15,809 ‪เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรเด็กน้อยคนนั้น 852 00:48:16,685 --> 00:48:17,853 ‪เขาคิดว่าการทำไม้กางเขน... 853 00:48:17,936 --> 00:48:20,814 ‪คุณนายเทนช์ ‪ผมจะต้องฟังเรื่องนั้นจากไบรอันเอง 854 00:48:20,898 --> 00:48:22,608 ‪ฉันคิดว่าฉันเข้าใจลูกฉันดี 855 00:48:22,691 --> 00:48:26,028 ‪สิ่งที่คุณรู้เกี่ยวกับ ‪พฤติกรรมของไบรอันเป็นสิ่งสำคัญ 856 00:48:26,111 --> 00:48:28,280 ‪แต่เราก็ต้องทำตามขั้นตอนทั้งหมดอย่างเป็นระบบ 857 00:48:29,156 --> 00:48:30,157 ‪เราเข้าใจครับ 858 00:48:33,201 --> 00:48:34,494 ‪มาเริ่มที่ชีวิตในบ้าน 859 00:48:34,578 --> 00:48:37,998 ‪คุณลีแลนด์บอกว่าคุณทำงานให้เอฟบีไอ ‪และต้องเดินทางด้วย 860 00:48:38,081 --> 00:48:39,958 ‪ภรรยาคุณบอกผมว่าคุณไปสอน ‪ "สัมมนาที่กรมตำรวจ" 861 00:48:40,042 --> 00:48:41,877 ‪ตอนนี้เขาอยู่บ้านเป็นส่วนใหญ่ 862 00:48:44,338 --> 00:48:46,214 ‪ทำไมคุณถึงมาสาย คุณเทนช์ 863 00:48:46,632 --> 00:48:49,051 ‪ผมทำงานในหน่วยพฤติกรรมศาสตร์ของเอฟบีไอ 864 00:48:50,344 --> 00:48:51,470 ‪ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร 865 00:48:52,179 --> 00:48:55,015 ‪หน่วยของผมพัฒนากระบวนการเพื่อระบุตัวฆาตกร 866 00:48:55,098 --> 00:48:57,100 ‪โดยลักษณะเฉพาะทางจิตวิทยา 867 00:48:57,184 --> 00:48:58,644 ‪แล้วคุณทำยังไง 868 00:48:59,645 --> 00:49:02,147 ‪เราสัมภาษณ์อาชญากรผู้กระทำผิด 869 00:49:02,230 --> 00:49:03,982 ‪เพื่อประมวลพฤติกรรมของพวกเขา 870 00:49:04,274 --> 00:49:06,443 ‪รวบรวมดุลยพินิจในจิตใจของพวกเขา 871 00:49:06,526 --> 00:49:08,236 ‪คุณสัมภาษณ์อาชญากรแบบไหน 872 00:49:08,820 --> 00:49:10,989 ‪ผมศึกษาฆาตกรหลายราย 873 00:49:18,789 --> 00:49:22,042 ‪และเช้านี้คุณได้สัมภาษณ์ฆาตกรตัวจริงไหม 874 00:49:23,043 --> 00:49:25,128 ‪ผมมาสายเพราะผมอยู่ที่แคลิฟอร์เนีย 875 00:49:25,420 --> 00:49:27,172 ‪สัมภาษณ์ชาร์ล แมนสัน 876 00:49:28,799 --> 00:49:29,675 ‪แมนสันเหรอ 877 00:49:30,717 --> 00:49:31,635 ‪ใช่ครับ 878 00:49:33,512 --> 00:49:35,973 ‪เดี๋ยวนะ คุณได้คุยกับชาร์ล แมนสันโดยตรงเหรอ 879 00:49:37,182 --> 00:49:39,768 ‪ว้าว เขาน่าสนใจไม่น้อยเลยว่าไหม 880 00:49:40,310 --> 00:49:41,311 ‪คุณพูดถูก 881 00:49:41,395 --> 00:49:45,232 ‪ครับ ต้องยอมรับว่า ‪ผมอยากรู้ว่าการสนทนานั้นจะเป็นยังไง 882 00:49:46,274 --> 00:49:47,442 ‪คุณเล่าให้ฟังสักนิดได้ไหม 883 00:49:49,236 --> 00:49:50,070 ‪ได้สิ 884 00:49:51,488 --> 00:49:52,698 ‪(วัตสัน) 885 00:49:52,781 --> 00:49:56,159 ‪พอได้มาอยู่ที่นี่สักพัก ผมก็เข้าใจชาร์ลีมากขึ้น 886 00:49:56,535 --> 00:49:57,452 ‪ยังไงครับ 887 00:49:58,161 --> 00:49:59,329 ‪มันคือการอยู่รอด 888 00:49:59,913 --> 00:50:04,042 ‪ชาร์ลีไม่ใช่คนแกร่งอะไร ‪เขาเลยสร้างบทบาทการเป็นศาสดา 889 00:50:04,126 --> 00:50:05,752 ‪แน่นอนว่าเป็นศาสดาตัวปลอม 890 00:50:06,378 --> 00:50:09,673 ‪ไม่มีอะไรที่เขาพูดเป็นจริง ‪นอกจากสิ่งที่พวกเราทำ 891 00:50:11,299 --> 00:50:14,219 ‪แต่เขาสามารถโน้มน้าว ‪เรื่องที่คุณไม่เคยคิดว่าเป็นไปได้ 892 00:50:14,970 --> 00:50:18,682 ‪เราไม่รู้ว่าเขาเป็นพระเยซูหรือปีศาจแต่... 893 00:50:19,433 --> 00:50:21,518 ‪มันก็ดีกว่าเผชิญหน้ากับโลกนี้ตามลำพัง 894 00:50:21,601 --> 00:50:23,103 ‪แต่คุณไม่ได้โตมาตามลำพัง 895 00:50:23,437 --> 00:50:24,813 ‪คุณบอกว่าคุณมีครอบครัวที่อบอุ่น 896 00:50:24,896 --> 00:50:28,316 ‪คุณต้องมีเข็มทิศทางศีลธรรมอยู่แล้ว ‪ก่อนจะพบกับชาร์ลี 897 00:50:29,317 --> 00:50:33,113 ‪เอาเป็นว่าชาร์ลีมีวิธีทำให้คุณคิดว่า ‪ทุกอย่างเป็นความคิดของคุณเอง 898 00:50:34,197 --> 00:50:37,909 ‪เขาเริ่มจากเรื่องเล็กๆ ‪เช่น ให้พวกเรามายืนรวมกันเป็นวงกลม 899 00:50:37,993 --> 00:50:40,203 ‪และเขาจะวางเก้าอี้ไว้ตรงกลางวง 900 00:50:40,287 --> 00:50:44,291 ‪เขาจะให้เราจินตนาการว่ามีคนนั่งอยู่ที่เก้าอี้ 901 00:50:44,374 --> 00:50:46,168 ‪และเราต้องทำให้คนคนนั้นกลัวสุดขีด 902 00:50:47,085 --> 00:50:48,920 ‪จ้องเขา ตะโกนใส่เขา 903 00:50:49,004 --> 00:50:50,130 ‪ใส่เก้าอี้เปล่าๆ เหรอ 904 00:50:50,505 --> 00:50:53,717 ‪แต่ในความคิดคุณ พวกเขาคือ ‪สัญญาณเตือนของวันสิ้นโลกที่กำลังนั่งอยู่ 905 00:50:53,800 --> 00:50:56,386 ‪ชาร์ลีจะพูดถึงสิ่งที่เราอาจทำกับพวกเขา 906 00:50:57,304 --> 00:50:59,848 ‪เช่น บุกเข้าไปในบ้านพวกเขา 907 00:50:59,931 --> 00:51:02,851 ‪มัดพวกเขาไว้ ฆ่าครอบครัวของพวกเขา 908 00:51:03,560 --> 00:51:06,938 ‪ความคิดเหล่านั้นเป็นของพวกเรา ‪เพราะมันเป็นของเขามาก่อน 909 00:51:07,314 --> 00:51:10,567 ‪เมื่อเรารับมันเข้ามา ‪เขาก็จะส่งเราย่องคลานเข้าไป 910 00:51:10,650 --> 00:51:12,444 ‪ขอโทษนะ อะไรคือย่องคลาน 911 00:51:12,527 --> 00:51:15,822 ‪มันเป็นคำที่ชาร์ลีใช้เรียกการแอบเข้าบ้านคนอื่น 912 00:51:15,906 --> 00:51:17,657 ‪เคลื่อนย้ายเฟอร์นิเจอร์ไปรอบๆ 913 00:51:18,075 --> 00:51:21,787 ‪เขาบอกว่ามันจะช่วยให้เรา ‪เผชิญกับความกลัวและข้ามมันไป 914 00:51:21,870 --> 00:51:25,082 ‪แต่ชาร์ลีให้เราเสพยาเยอะมาก ‪เราไม่รู้จักความกลัวหรอก 915 00:51:25,165 --> 00:51:26,041 ‪เขาให้ยาคุณเสพเหรอ 916 00:51:26,416 --> 00:51:30,003 ‪เบลลาดอนน่า ออเรนจ์ซันไชน์ เอสทีพี 917 00:51:30,337 --> 00:51:32,589 ‪กว่าจะถึงตอนที่ ‪ชาร์ลีพูดว่าความยุ่งเหยิงกำลังจะมา 918 00:51:32,672 --> 00:51:34,382 ‪พวกเราก็เสพยาหนักมากแล้ว 919 00:51:34,466 --> 00:51:36,051 ‪ชาร์ลีพูดเรื่องความยุ่งเหยิงด้วยเหรอ 920 00:51:36,134 --> 00:51:37,135 ‪ตลอดเวลา 921 00:51:37,219 --> 00:51:40,388 ‪เขาบอกเราว่าอัยการเขตกุเรื่องความยุ่งเหยิง 922 00:51:40,931 --> 00:51:44,226 ‪ตั้งแต่ผมได้เจอเขา ‪ชาร์ลีคุยแต่เรื่องสงครามเชื้อชาติ 923 00:51:44,810 --> 00:51:47,604 ‪เขาใช้ชีวิตทุกวันคิดว่าโลกกำลังจะแตก 924 00:51:48,105 --> 00:51:49,523 ‪มันมีอิสระอยู่ในนั้น 925 00:51:50,023 --> 00:51:52,567 ‪ถ้าไม่มีวันพรุ่งนี้ ถ้าไม่มีผลที่ตามมา 926 00:51:53,777 --> 00:51:56,446 ‪สิ่งที่คุณทำในวันสุดท้ายบนโลกจะสำคัญไหมล่ะ 927 00:51:57,072 --> 00:51:59,241 ‪คุณว่าจะก่ออาชญากรรมอะไร จนท.ฟอร์ด 928 00:51:59,324 --> 00:52:01,952 ‪ผมต้องขอคิด ผมยังรู้จักผิดชอบชั่วดี 929 00:52:02,035 --> 00:52:03,578 ‪ตอนนั้นมันไม่มีอะไรผิดแล้ว 930 00:52:03,662 --> 00:52:05,747 ‪ผมไม่รู้สึกผิดชอบชั่วดี ผมถูกนำสิ่งนั้นออกไป 931 00:52:05,831 --> 00:52:06,748 ‪โดยชาร์ลีเหรอ 932 00:52:08,667 --> 00:52:10,710 ‪ชาร์ลีบอกว่าคุณกับแซดี้คิดเรื่องการฆาตกรรม 933 00:52:10,794 --> 00:52:13,338 ‪เพื่อเป็นวิธีช่วยบ็อบบี้ โบโซเลล์ออกจากคุก 934 00:52:14,131 --> 00:52:16,842 ‪คุณต้องเข้าใจว่าพวกเราอยู่กันลำพัง 935 00:52:16,925 --> 00:52:18,176 ‪เราเป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมด 936 00:52:18,260 --> 00:52:20,095 ‪เราคิดเหมือนกัน 937 00:52:20,637 --> 00:52:23,849 ‪ชาร์ลีบอกว่าถ้าพวกคนดำ ‪ไม่เริ่มสร้างความยุ่งเหยิงเร็วๆ นี้ 938 00:52:23,932 --> 00:52:25,475 ‪พวกเราก็ต้องแสดงให้พวกเขาดู 939 00:52:26,434 --> 00:52:28,728 ‪เขาเลือกซีโลไดร์ฟเพราะเขาเคยไปที่นั่นมาก่อน 940 00:52:28,812 --> 00:52:30,147 ‪นั่นจึงเป็นความคิดของเขา 941 00:52:30,605 --> 00:52:31,857 ‪ทั้งหมดเป็นความคิดของเขา 942 00:52:31,940 --> 00:52:33,316 ‪แต่เขาไม่ได้ไปกับคุณ 943 00:52:33,900 --> 00:52:36,153 ‪ชาร์ลีไม่ยอมให้มือตัวเองต้องแปดเปื้อน 944 00:52:36,236 --> 00:52:37,445 ‪เขาไปที่บ้านหลังนั้น 945 00:52:37,529 --> 00:52:39,531 ‪หลังจากทุกอย่างจบแล้วเท่านั้น 946 00:52:42,325 --> 00:52:45,620 ‪ชาร์ลีให้คำสั่งโดยเฉพาะ ‪กับคุณหรือเด็กสาวคนไหนไหม 947 00:52:46,705 --> 00:52:48,165 ‪เขาบอกผมให้ฆ่าทุกคน 948 00:52:48,456 --> 00:52:51,209 ‪เขาบอกว่า "ทำให้มันน่ากลัวที่สุดเท่าที่ทำได้" 949 00:52:51,293 --> 00:52:52,752 ‪เขาบอกผมว่า "ฆ่าให้หมด" 950 00:52:54,337 --> 00:52:55,338 ‪และคุณก็ทำ 951 00:52:55,797 --> 00:52:56,673 ‪ใช่ครับ 952 00:53:03,430 --> 00:53:04,514 ‪ผมจำได้... 953 00:53:05,390 --> 00:53:06,266 ‪ตอนอยู่ในรถ 954 00:53:07,767 --> 00:53:11,146 ‪ผมมียาเสพติดเยอะมากในร่างกาย ‪ความคิดผมมันเข้าๆ ออกๆ 955 00:53:12,189 --> 00:53:14,733 ‪ผมนอนเอาหัวพาดบนหน้าตักของแซดี้ 956 00:53:17,110 --> 00:53:19,988 ‪เธอเขย่าผมและบอกให้ตัดสายโทรศัพท์ 957 00:53:21,448 --> 00:53:24,576 ‪ต่อมาที่ผมจำได้ พวกเรากำลังไปที่ทางเดินรถ 958 00:53:25,368 --> 00:53:29,080 ‪เราเห็นแสงไฟหน้ารถ ‪และแซดี้ก็ตะโกนว่า "จัดการเขา" 959 00:53:30,081 --> 00:53:30,916 ‪ผมมองลง 960 00:53:31,416 --> 00:53:32,667 ‪ผมถือปืนอยู่ในมือ 961 00:53:32,751 --> 00:53:35,295 ‪ผมก็เลยเอาปืนจ่อเข้าไปในหน้าต่าง ‪และเหนี่ยวไก 962 00:53:35,378 --> 00:53:37,672 ‪ไม่มีความคิด ไม่มีความรู้สึกใดๆ 963 00:53:37,756 --> 00:53:39,633 ‪สตีเฟน แพเรนต์ อายุ 18 ปี 964 00:53:40,425 --> 00:53:42,510 ‪นั่นคือบาปจริงๆ ครั้งแรกในชีวิตผม 965 00:53:44,012 --> 00:53:45,222 ‪แต่ผมได้สำนึกผิดแล้ว 966 00:53:45,305 --> 00:53:48,350 ‪ด้วยบารมีของพระเจ้าที่อวยพร ‪ให้จิตวิญญาณผมด้วยการให้อภัยของพระองค์ 967 00:53:48,433 --> 00:53:50,143 ‪คุณบอกคุณไม่ได้รู้สึกอะไร 968 00:53:50,810 --> 00:53:52,562 ‪เพราะตอนนั้นความตายไม่สำคัญกับเรา 969 00:53:54,564 --> 00:53:55,565 ‪โอเค 970 00:53:59,527 --> 00:54:00,946 ‪เกิดอะไรขึ้นในบ้าน 971 00:54:03,281 --> 00:54:05,659 ‪ผมจำได้ว่าตามแซดี้เข้าไป 972 00:54:07,661 --> 00:54:10,288 ‪มีผู้ชายนอนอยู่ที่โซฟา 973 00:54:11,206 --> 00:54:12,332 ‪มันเงียบเชียบ 974 00:54:14,417 --> 00:54:16,920 ‪แล้วคนอื่นๆ ก็ออกมาจากในห้อง 975 00:54:17,295 --> 00:54:19,172 ‪มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาตะโกนใส่ผม 976 00:54:19,256 --> 00:54:21,883 ‪ผมมีปืนอยู่ก็เลยยิงเขา 977 00:54:23,385 --> 00:54:25,387 ‪แล้วทุกอย่างก็โกลาหล 978 00:54:25,470 --> 00:54:26,721 ‪พวกผู้หญิงกรีดร้อง 979 00:54:26,805 --> 00:54:29,516 ‪เราไล่แทงผู้คน วิ่งไปรอบๆ 980 00:54:30,267 --> 00:54:31,643 ‪เลือดเต็มไปหมด 981 00:54:31,726 --> 00:54:33,228 ‪ตอนนั้นคุณรู้สึกอะไรไหม 982 00:54:33,311 --> 00:54:35,230 ‪แซดี้ต้องเตะผมให้ไปต่อ 983 00:54:35,313 --> 00:54:36,314 ‪แต่คุณ... 984 00:54:36,940 --> 00:54:37,899 ‪ก็ไปต่อ 985 00:54:38,775 --> 00:54:41,736 ‪คุณต้องจำไว้ว่า คนพวกนั้นเป็นแค่รูปร่าง 986 00:54:41,820 --> 00:54:43,238 ‪พวกเขาไม่มีใบหน้า 987 00:54:44,489 --> 00:54:46,366 ‪แซดี้อยู่ข้างนอกตะโกนเรียกผม 988 00:54:46,449 --> 00:54:48,743 ‪เธอจับผู้หญิงคนหนึ่งไว้ที่สนามหญ้า... 989 00:54:49,369 --> 00:54:50,578 ‪ผมก็เลยแทงเธอ 990 00:54:50,662 --> 00:54:52,330 ‪คุณแทงอบิเกล โฟลเจอร์... 991 00:54:53,748 --> 00:54:55,083 ‪ยี่สิบแปดครั้ง 992 00:54:55,959 --> 00:54:56,876 ‪ใช่ 993 00:54:57,752 --> 00:55:00,130 ‪ที่จริงเธอเกือบตายแล้วตอนผมไปถึง 994 00:55:01,923 --> 00:55:04,718 ‪ไฟรโคว์สกีมีแผลถูกแทง 51 แผล 995 00:55:05,176 --> 00:55:08,513 ‪ผมจำได้ว่ามีดมันปักขึ้นลงเหมือน... 996 00:55:09,973 --> 00:55:11,391 ‪ค้อนในกระบอกสูบเครื่องยนต์ 997 00:55:11,474 --> 00:55:13,852 ‪จนกำปั้นของผมมันหายไปในความวุ่นวายนั้น 998 00:55:16,604 --> 00:55:17,439 ‪และยังไงอีก 999 00:55:18,189 --> 00:55:19,858 ‪และเราก็ไปที่ห้องนั่งเล่น 1000 00:55:23,194 --> 00:55:24,487 ‪ที่ที่ชารอน เทตอยู่ 1001 00:55:28,033 --> 00:55:29,242 ‪คุณดูออกไหมว่าเธอกำลังท้อง 1002 00:55:30,160 --> 00:55:31,119 ‪ดูออก 1003 00:55:40,837 --> 00:55:43,006 ‪เธอขอให้เราเอาตัวเธอไป 1004 00:55:43,089 --> 00:55:45,884 ‪ให้เธอคลอดลูกก่อนแล้วค่อยฆ่าเธอ 1005 00:55:53,641 --> 00:55:54,559 ‪เท็กซ์ 1006 00:55:57,312 --> 00:55:59,981 ‪ตอนนั้นมันไม่ได้ฟังดูบ้าเลย ‪เรื่องที่จะให้เอาตัวเธอไป 1007 00:56:00,774 --> 00:56:02,525 ‪แต่ผมได้ยินแต่เสียงของชาร์ลี 1008 00:56:02,609 --> 00:56:03,693 ‪ "ฆ่าให้หมด" 1009 00:56:04,027 --> 00:56:06,821 ‪เขาย้ำผมครั้งแล้วครั้งเล่า ‪ "ดูให้แน่ใจว่าทุกคนตายแล้ว" 1010 00:56:08,448 --> 00:56:09,366 ‪คุณก็เลยทำให้แน่ใจ 1011 00:56:10,116 --> 00:56:11,618 ‪ผมทำตามที่ชาร์ลีบอก 1012 00:56:12,994 --> 00:56:14,329 ‪นอกจากไปที่บ้านหลังอื่นๆ 1013 00:56:15,205 --> 00:56:16,289 ‪บ้านหลังอื่นๆ เหรอ 1014 00:56:16,664 --> 00:56:19,501 ‪ชาร์ลีให้รายชื่อผมมาแต่ตอนนั้นผมเหนื่อย 1015 00:56:20,377 --> 00:56:22,504 ‪การแทงคนมันยากนะ จนท.ฟอร์ด 1016 00:56:22,587 --> 00:56:25,799 ‪บางครั้งคุณแทงโดนกระดูก ผมปวดมือไปหมด 1017 00:56:27,467 --> 00:56:31,471 ‪เราจึงกลับไปที่ฟาร์มและผมก็หลับเป็นตายเลย 1018 00:56:33,473 --> 00:56:36,643 ‪เท็กซ์ คุณคิดว่าคุณจะฆ่าใครไหม 1019 00:56:36,726 --> 00:56:38,144 ‪ถ้าคุณไม่ได้พบกับชาร์ลี 1020 00:56:38,478 --> 00:56:39,479 ‪ผมหวังว่าไม่ 1021 00:56:40,188 --> 00:56:42,148 ‪ผมภาวนาต่อพระเจ้าขอให้ผมไม่ได้ทำแต่... 1022 00:56:44,109 --> 00:56:46,111 ‪ผมรู้ว่าในใจซ่อนความโกรธเอาไว้ 1023 00:56:46,194 --> 00:56:48,571 ‪ผมยิงและแทงพวกเขา 1024 00:56:49,114 --> 00:56:52,492 ‪ผมทุบหัวของไฟรโคว์สกีด้วยปืนจนมันแตกคามือ 1025 00:56:52,575 --> 00:56:54,202 ‪แต่ชาร์ลีบอกให้คุณทำ 1026 00:56:54,828 --> 00:56:56,579 ‪ชาร์ลีไม่เคยฆ่าใคร 1027 00:56:57,414 --> 00:56:59,499 ‪เขาแค่เอาความกลัวที่จะฆ่าคนออกไปจากเรา 1028 00:57:00,792 --> 00:57:02,919 ‪งั้นคุณกำลังรับผิดชอบ 1029 00:57:03,837 --> 00:57:05,338 ‪ผมฆ่าคนพวกนั้น 1030 00:57:06,131 --> 00:57:07,132 ‪ทุกคน 1031 00:57:07,715 --> 00:57:10,176 ‪คนพวกนั้นเป็นเหยื่อของ "การฆาตกรรมวัตสัน" 1032 00:57:10,844 --> 00:57:15,807 ‪แต่คัมภีร์ไบเบิลบอกว่าเราทุกคนมีบาป ‪และทุกคนเสื่อมจากพระสิริของพระเจ้า 1033 00:57:15,890 --> 00:57:18,226 ‪ผู้ที่ยอมสารภาพจะได้รับความเมตตา 1034 00:57:18,726 --> 00:57:19,644 ‪ตอนนั้นผมหลงทาง 1035 00:57:19,727 --> 00:57:21,146 ‪จนกระทั่งผมอุทิศตนให้กับพระเจ้า 1036 00:57:21,229 --> 00:57:24,941 ‪แต่ตอนนี้ผมได้ไถ่บาป ‪ด้วยเลือดบริสุทธิ์ของพระเยซู 1037 00:57:25,984 --> 00:57:28,319 ‪ทีแรกก็แมนสัน ตอนนี้เป็นพระเยซู 1038 00:57:28,736 --> 00:57:31,197 ‪เขาแค่แลกเปลี่ยนระบบความเชื่อ 1039 00:57:32,365 --> 00:57:34,325 ‪ฉันไม่กังวลกับเรื่องที่ขัดแย้งกัน 1040 00:57:34,409 --> 00:57:36,494 ‪หรือที่มาที่น่าเชื่อถือ 1041 00:57:37,328 --> 00:57:39,497 ‪และฉันไม่แน่ใจว่าแมนสันเป็นฝ่ายเสียทั้งหมด 1042 00:57:40,331 --> 00:57:42,459 ‪เขามีอิทธิพลกับสาวกอายุน้อยของเขา 1043 00:57:42,542 --> 00:57:44,294 ‪เหมือนกับที่คอร์ลมีกับเฮนลีย์ 1044 00:57:44,794 --> 00:57:46,754 ‪เขาใช้เซ็กส์และยาเสพติด 1045 00:57:46,838 --> 00:57:49,132 ‪แต่เขาก็ยังมีปรัชญาที่ชัดเจน 1046 00:57:49,215 --> 00:57:50,341 ‪ถ้าเรียกมันได้ว่าเป็นปรัชญา 1047 00:57:50,425 --> 00:57:52,552 ‪ความยุ่งเหยิงคืออะไรกันแน่ 1048 00:57:53,386 --> 00:57:54,387 ‪มันถูกยืมมา 1049 00:57:54,471 --> 00:57:55,972 ‪แต่มันมีประโยชน์กับเขายังไง 1050 00:57:56,514 --> 00:57:59,350 ‪ถ้าจุดประสงค์หลักของความยุ่งเหยิง ‪ไม่ใช่สงครามเชื้อชาติล่ะ 1051 00:57:59,684 --> 00:58:01,394 ‪ถ้ามันเป็นเรื่องของการควบคุม 1052 00:58:01,811 --> 00:58:04,397 ‪- ควบคุมครอบครัวแมนสันน่ะเหรอ ‪- ปัจจัยสร้างความสามัคคี 1053 00:58:04,481 --> 00:58:07,817 ‪ถ้าเท็กซ์และแซดี้คิดเรื่อง ‪การฆาตกรรมเลียนแบบขึ้นมาจริงๆ ล่ะ 1054 00:58:08,234 --> 00:58:10,528 ‪มันคือความมั่นใจ ความเสี่ยง เป็นการปฏิวัติ 1055 00:58:11,112 --> 00:58:13,990 ‪มันอาจไม่ใช่สิ่งที่แมนสันตั้งใจไว้ ‪แต่พวกเขาเรียกว่าเป็นการหลอกลวง 1056 00:58:14,324 --> 00:58:16,159 ‪พวกเขาทำในสิ่งที่เขาพูดถึงเท่านั้น 1057 00:58:16,576 --> 00:58:18,244 ‪จากมุมมองของแมนสัน 1058 00:58:19,078 --> 00:58:20,914 ‪อำนาจของเขาจะถูกคุกคาม 1059 00:58:20,997 --> 00:58:22,290 ‪เขาจึงต้องยอมทำตาม 1060 00:58:22,373 --> 00:58:23,416 ‪ที่บ้านของลาเบียนก้า 1061 00:58:23,500 --> 00:58:26,294 ‪แมนสันเเข้าไปมัดเหยื่อไว้ก่อนส่งฆาตกรเข้าไป 1062 00:58:26,377 --> 00:58:28,880 ‪เขาต้องการเตือนพวกเขาว่านี่เป็นแผนของเขา 1063 00:58:28,963 --> 00:58:29,797 ‪ไม่ใช่ของคนอื่น 1064 00:58:29,881 --> 00:58:33,218 ‪เขาทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อรักษาอำนาจ ‪ในครอบครัวแมนสันเอาไว้ 1065 00:58:33,635 --> 00:58:37,096 ‪ควบคุม อย่างน้อยภาพลักษณ์ของมัน ‪ก็คุ้มค่าแล้ว 1066 00:58:37,597 --> 00:58:38,765 ‪แม้แต่การฆาตกรรมเจ็ดราย 1067 00:58:39,057 --> 00:58:40,767 ‪ตอนที่เรากำลังกลับเขาทำอะไรแปลกๆ 1068 00:58:42,018 --> 00:58:44,437 ‪เขาขอแว่นกันแดดผม ผมก็เลยให้เขาไป 1069 00:58:44,521 --> 00:58:48,650 ‪ผู้คุมบอกผมว่าแมนสันคุยโม้กับทุกคน ‪ว่าเขาขโมยมาจากเอฟบีไอ 1070 00:58:48,733 --> 00:58:51,110 ‪เขายอมไปห้องขังเดี่ยว ‪ขอเพียงให้ตัวเองดูมีอำนาจ 1071 00:58:51,194 --> 00:58:53,488 ‪ในแง่หนึ่ง เขามีเด็กๆ ติดยาอยู่กลุ่มหนึ่ง 1072 00:58:53,905 --> 00:58:58,201 ‪อีกแง่หนึ่ง เขาเป็นอดีตนักโทษ ‪จอมบงการที่ฝึกฝนมา 1073 00:58:59,327 --> 00:59:01,788 ‪และคุณจะแย้งว่าแมนสันถูกบังคับให้ทำงั้นเหรอ 1074 00:59:02,205 --> 00:59:05,166 ‪เท็กซ์ยอมรับโดยละเอียดว่า ‪เขายอมทำตามโดยการล้างสมอง 1075 00:59:05,250 --> 00:59:06,626 ‪เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ 1076 00:59:06,709 --> 00:59:08,503 ‪ว่าเขาจะไม่ฆ่าใครถ้าไม่ได้พบกับแมนสัน 1077 00:59:08,586 --> 00:59:09,796 ‪แมนสันเจอพวกคนที่ใช่ 1078 00:59:09,879 --> 00:59:11,673 ‪อายุน้อย ว่าง่าย อยู่ตามลำพัง 1079 00:59:11,756 --> 00:59:13,883 ‪แต่ส่วนมากเป็นพวกคนที่ ‪ยังไม่ได้ปลดปล่อยศักยภาพ 1080 00:59:13,967 --> 00:59:16,302 ‪พวกคนที่เห็นตัวเองเป็นสิ่งผิดปกติ 1081 00:59:16,386 --> 00:59:19,013 ‪พวกคนที่ต้องถูกขจัดความกลัวออกไป ‪ถึงจะทำในสิ่งที่พวกเขาทำ 1082 00:59:19,556 --> 00:59:21,391 ‪เขาแค่ช่วยพวกเขาให้เป็นคนที่พวกเขาเป็น 1083 00:59:26,646 --> 00:59:27,605 ‪ไง 1084 00:59:29,732 --> 00:59:30,775 ‪เข้าไปเป็นเพื่อนผมไหม 1085 00:59:31,526 --> 00:59:32,527 ‪แนนซีไม่ได้มาเหรอ 1086 00:59:33,069 --> 00:59:35,238 ‪ผมไม่อยากดึงเธอมาเกี่ยวกับงานน่ะ 1087 00:59:35,780 --> 00:59:36,990 ‪- คุณล่ะ ‪- เหมือนกัน 1088 00:59:38,074 --> 00:59:40,785 ‪คุณคิดว่างานนี้จะเหนื่อยแค่ไหน 1089 00:59:41,578 --> 00:59:44,122 ‪ดูจากบ้านแล้ว อย่างน้อยเราก็จะได้กินเหล้าดีๆ 1090 00:59:47,625 --> 00:59:48,585 ‪ยินดีต้อนรับ 1091 00:59:48,960 --> 00:59:49,877 ‪เข้ามาสิ 1092 00:59:51,504 --> 00:59:52,880 ‪ทุกคนอยู่ในห้องนั่งเล่น 1093 00:59:52,964 --> 00:59:54,257 ‪ผู้ช่วย ผอ.ไวแมนอยู่ที่นี่แล้ว 1094 00:59:54,674 --> 00:59:57,844 ‪ผมได้เกริ่นให้เขาฟังไปบ้างแล้ว ‪เก็บส่วนที่ดีที่สุดไว้ให้พวกคุณ 1095 00:59:58,595 --> 01:00:01,556 ‪จำไว้ว่าที่พวกเขาต้องการคือเรื่องดีๆ 1096 01:00:01,639 --> 01:00:02,807 ‪ก็มีอยู่บ้างครับ 1097 01:00:03,975 --> 01:00:06,019 ‪บิลล์ เข้าไปได้เลย ผมจะตามไป 1098 01:00:08,396 --> 01:00:09,230 ‪ขอบคุณ 1099 01:00:09,314 --> 01:00:12,650 ‪เรื่องเงินของเอฟบีไออาจไม่ใช่ ‪อะไรที่คุณอยากเข้าไปร่วม 1100 01:00:12,734 --> 01:00:14,402 ‪ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทำเรื่องนั่นมาเยอะที่ ม.บอสตัน 1101 01:00:14,485 --> 01:00:15,987 ‪ขอบคุณนะ 1102 01:00:16,070 --> 01:00:18,072 ‪ผมอยากให้คุณสนุกกับงานเลี้ยง 1103 01:00:19,032 --> 01:00:21,784 ‪จะว่าไปแล้วมีคนที่ผม ‪อยากแนะนำให้คุณรู้จัก วอร์เรน 1104 01:00:23,870 --> 01:00:25,413 ‪นี่ ดร.เวนดี้ คารร์ 1105 01:00:25,788 --> 01:00:26,623 ‪โอ้ 1106 01:00:27,498 --> 01:00:28,916 ‪ยินดีที่ได้รู้จักครับ ดร.คารร์ 1107 01:00:29,000 --> 01:00:30,835 ‪วอร์เรนเป็น จนท.ประสานงานกับเอลอีเอเอ 1108 01:00:30,918 --> 01:00:33,296 ‪โดยทั่วไปเขาเป็นคนจัดการงบประมาณให้เรา 1109 01:00:33,379 --> 01:00:36,507 ‪ข่าวดีคือผมเป็นแฟนคลับอยู่แล้ว ‪ฉะนั้นไม่ต้องแนะนำมากก็ได้ 1110 01:00:37,050 --> 01:00:38,217 ‪โล่งอกไปทีค่ะ 1111 01:00:38,551 --> 01:00:40,470 ‪เดี๋ยวผมให้เครื่องดื่มมาเสิร์ฟ คุณดื่มอะไร 1112 01:00:40,553 --> 01:00:42,263 ‪ไวน์ขาวค่ะ ขอบคุณ 1113 01:00:44,015 --> 01:00:45,892 ‪คุณอ่านรายงานของเราจริงๆ เหรอ 1114 01:00:46,309 --> 01:00:49,854 ‪มันน่าสนใจมากกว่ารายงาน ‪ประชุมคณะกรรมการงบประมาณ 1115 01:00:50,438 --> 01:00:51,481 ‪พวกนั้นมาตรฐานต่ำ 1116 01:00:51,814 --> 01:00:54,108 ‪ผมได้อ่านพวกมันจริงๆ คับ ดร.... 1117 01:00:54,901 --> 01:00:56,611 ‪- ผมเรียกคุณว่าเวนดี้ได้ไหม ‪- แน่นอนค่ะ 1118 01:00:56,944 --> 01:00:57,945 ‪ผมอ่านรายงานถอดเสียง 1119 01:00:58,029 --> 01:01:00,365 ‪ผมอ่านการวิเคราะห์ พวกมันน่าทึ่งมาก 1120 01:01:00,448 --> 01:01:01,699 ‪และเป็นของแท้ 1121 01:01:01,783 --> 01:01:04,786 ‪เราเคยถูกขอให้เก็บ "ของแท้" ของเรา ‪ไว้ในชั้นใต้ดินตอนที่เราเริ่มงาน 1122 01:01:04,869 --> 01:01:06,329 ‪ต้องเป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก 1123 01:01:06,412 --> 01:01:09,165 ‪การที่คุณมากจากโลกของนักวิชาการ ‪ทำงานในที่สว่าง 1124 01:01:09,248 --> 01:01:11,042 ‪มาสู่ห้องใต้ดินที่มีแต่ จนท.พิเศษของสหรัฐฯ 1125 01:01:11,125 --> 01:01:13,461 ‪ฉันทำงานที่ไม่สามารถไปทำที่อื่นได้ 1126 01:01:13,544 --> 01:01:15,546 ‪คุณแทบไม่เหมือนที่ผมคาดไว้เลย 1127 01:01:15,630 --> 01:01:19,258 ‪จากข้อคิดเห็นของ "ดร.คารร์" เรื่อง ‪ความเพ้อฝันพิกลพิการของเอ็ด เคมเปอร์ 1128 01:01:19,342 --> 01:01:21,302 ‪ฉันไม่กล้าถามเลยว่าคุณคิดว่าฉันเป็นยังไง 1129 01:01:21,844 --> 01:01:24,722 ‪ไม่ใช่ผู้หญิงในชุดเข้ารูป 1130 01:01:26,057 --> 01:01:27,225 ‪สวมผ้าสักหลาดมากกว่า 1131 01:01:31,270 --> 01:01:33,564 ‪จอร์จ นี่ จนท.พิเศษ บิลล์ เทนช์ 1132 01:01:33,940 --> 01:01:35,900 ‪ผู้ก่อตั้งหน่วยพฤติกรรมศาสตร์ของเรา 1133 01:01:36,484 --> 01:01:39,195 ‪ผมบอกจอร์จว่าผมรู้แต่เรื่องน่าเบื่อในงานบริหาร 1134 01:01:39,278 --> 01:01:42,323 ‪คุณคือคนที่ไปนั่งอยู่กับฆาตกรต่อเนื่อง 1135 01:01:42,407 --> 01:01:43,408 ‪ผมเองครับ 1136 01:01:43,491 --> 01:01:46,494 ‪น่าทึ่งมาก เท็ดบอกว่า ‪ไม่มีการใส่กุญแจมือคนพวกนี้ด้วยใช่ไหม 1137 01:01:46,577 --> 01:01:49,247 ‪มันทำให้พวกเขารู้สึกว่า ‪เราอยากฟังเรื่องของพวกเขาจริงๆ 1138 01:01:49,664 --> 01:01:51,833 ‪บิลล์สามารถได้ข้อมูลจากสเป็ค 1139 01:01:51,916 --> 01:01:55,628 ‪เบอร์โควิตซ์หรือแม้แต่แมนสัน ‪เรื่องที่พวกเขาไม่เคยพูดกับใคร 1140 01:01:56,045 --> 01:01:59,507 ‪เราไปพบกับเบอร์โควิตซ์ ‪โดยคิดว่าจะได้ยินเรื่องปีศาจ 1141 01:01:59,590 --> 01:02:00,508 ‪กับสุนัขเห่าเรื่องเดิม 1142 01:02:01,050 --> 01:02:03,720 ‪เราจะได้เรียนรู้อะไรจากคนบ้าแบบนั้น 1143 01:02:03,803 --> 01:02:06,347 ‪แต่เราทำให้เขายอมรับว่าเรื่องปีศาจทั้งหมดนั่น 1144 01:02:06,431 --> 01:02:07,640 ‪เป็นเรื่องที่กุขึ้นมา 1145 01:02:08,057 --> 01:02:09,934 ‪- เขาพูดแบบนั้นเหรอ ‪- พูดเหมือนคนโง่ 1146 01:02:10,518 --> 01:02:13,187 ‪และเขาบอกว่าจิตแพทย์ ‪เชื่อเรื่องนั้นเร็วกว่าทุกคน 1147 01:02:15,273 --> 01:02:18,609 ‪แต่การหลบอยู่ในห้องใต้ดิน ‪หรือหลบอยู่หลังเครื่องพิมพ์ดีด 1148 01:02:18,693 --> 01:02:19,986 ‪คุณสนุกกับอะไรอีก 1149 01:02:20,069 --> 01:02:21,529 ‪ฉันไม่มองว่าเป็นการ "หลบ" นะ 1150 01:02:22,155 --> 01:02:23,406 ‪ผมหมายถึง 1151 01:02:24,824 --> 01:02:26,951 ‪คุณมีลักษณะที่ดึงดูดความสนใจมาก 1152 01:02:27,368 --> 01:02:30,621 ‪การใช้เวลาทั้งหมดไปกับการทำงานคนเดียว 1153 01:02:30,705 --> 01:02:32,123 ‪คุณอาจจะไม่รู้ถึง... 1154 01:02:33,750 --> 01:02:34,876 ‪ผลกระทบที่คุณมีต่อผู้อื่น 1155 01:02:39,338 --> 01:02:40,256 ‪เรามาทำอะไรอยู่ที่นี่ 1156 01:02:41,132 --> 01:02:42,842 ‪ทุกๆ งานมีเรื่องการเมือง 1157 01:02:42,925 --> 01:02:43,885 ‪ผมหมายถึง 1158 01:02:43,968 --> 01:02:45,887 ‪เราไปที่ไหนสักแห่งด้วยกันได้ 1159 01:02:47,764 --> 01:02:48,765 ‪ผมอยากอยู่ตามลำพังกับคุณ 1160 01:02:50,266 --> 01:02:53,519 ‪วอร์เรน ไม่ค่ะ ขอบคุณ 1161 01:02:53,603 --> 01:02:55,980 ‪- เราอาจมีความสุขด้วยกันได้จริงๆ ‪- โฮลเดน 1162 01:02:57,648 --> 01:03:00,193 ‪นี่ จนท.พิเศษ โฮลเดน ฟอร์ด 1163 01:03:00,443 --> 01:03:02,069 ‪เขาอยู่หน่วยพฤติกรรมศาสตร์เช่นกัน 1164 01:03:02,153 --> 01:03:03,154 ‪นี่วอร์เรน... 1165 01:03:03,237 --> 01:03:05,323 ‪ฟรีแมนครับ ผู้ประสานงานด้านกฎหมาย 1166 01:03:05,698 --> 01:03:06,616 ‪- สวัสดีครับ ‪- สวัสดี 1167 01:03:06,699 --> 01:03:09,869 ‪คุณกำลังมองหาบาร์อยู่รึเปล่า ‪ฉันจะไปเติมเครื่องดื่มพอดี 1168 01:03:09,952 --> 01:03:12,121 ‪แต่จะขอไปเข้าห้องน้ำก่อน 1169 01:03:12,205 --> 01:03:14,749 ‪ผมจะไปเอาเครื่องดื่มให้คุณเอง ‪แล้วเราจะได้มาคุยต่อให้จบ 1170 01:03:21,005 --> 01:03:21,881 ‪ทางนี้ครับ 1171 01:03:21,964 --> 01:03:22,799 ‪ขอบคุณ 1172 01:03:25,551 --> 01:03:29,472 ‪ผู้คุมบอกว่าเขาคุยโม้ว่า ‪ขโมยแว่นกันแดดมาจาก จนท.เอฟบีไอ 1173 01:03:31,057 --> 01:03:32,517 ‪เขาถูกโยนเข้าห้องขังเดี่ยว 1174 01:03:33,017 --> 01:03:35,353 ‪แทนที่จะบอกว่าเป็นของขวัญ... มานั่นแล้ว 1175 01:03:35,937 --> 01:03:37,855 ‪...เขายอมอยู่ห้องขังเดี่ยวหกสัปดาห์ 1176 01:03:37,939 --> 01:03:39,649 ‪เพื่อให้ตัวเองดูเจ๋ง 1177 01:03:41,234 --> 01:03:43,361 ‪สุภาพบุรุษ นี่คือ จนท.พิเศษฟอร์ด 1178 01:03:43,444 --> 01:03:46,489 ‪เขาเป็นคนสำคัญ ‪ในการพัฒนาเทคนิคหลายอย่างที่เรากำลังใช้ 1179 01:03:46,572 --> 01:03:49,575 ‪บิลล์กำลังเล่าเรื่องสนุกๆ ให้เราฟัง ‪คุณคงมีเรื่องอะไรน่าทึ่งเหมือนกัน 1180 01:03:50,409 --> 01:03:52,703 ‪ผมก็มีประสบการณ์แบบเดียวกับบิลล์แหละครับ 1181 01:03:53,037 --> 01:03:54,956 ‪ผมจะให้ จนท.ฟอร์ดอยู่กับพวกคุณแทน 1182 01:03:55,540 --> 01:03:57,124 ‪ผมขอไปทำธุระส่วนตัว 1183 01:04:04,966 --> 01:04:07,426 ‪สิ่งสำคัญจากเรื่องราวของแมนสัน 1184 01:04:07,510 --> 01:04:10,847 ‪คือเราได้เรียนรู้ว่าการบีบบังคับอะไร ‪ที่กระตุ้นพฤติกรรม 1185 01:04:11,889 --> 01:04:13,641 ‪สำหรับเขามันคือภาพลักษ์ของการควบคุม 1186 01:04:13,724 --> 01:04:16,936 ‪อาชญากรรมของเขาสามารถ ‪สรุปได้จากความต้องการเดียว 1187 01:04:17,353 --> 01:04:20,439 ‪โดยความสัมพันธ์ของลักษณะทางจิตวิทยา ‪กับพฤติกรรมที่รู้กันอยู่แล้ว 1188 01:04:20,523 --> 01:04:24,318 ‪เรากำลังสร้างพื้นฐาน ‪เพื่อเข้าใจการกระทำของอาชญากร 1189 01:04:45,965 --> 01:04:48,050 ‪คุณหนีออกมาจากแสงสีได้ยังไง 1190 01:04:50,261 --> 01:04:52,388 ‪ซ่อนตัวกับภรรยาถือว่าโกงนะ 1191 01:04:54,515 --> 01:04:55,641 ‪วอร์เรน ฟรีแมน 1192 01:04:56,726 --> 01:04:57,643 ‪คุณรู้จักเขาไหม 1193 01:04:57,727 --> 01:04:58,603 ‪รู้สิ 1194 01:04:59,437 --> 01:05:02,481 ‪เขาดังในหมู่เลขาฯ และสมาคมภรรยา 1195 01:05:03,065 --> 01:05:04,150 ‪คุณหนีมาได้ยังไง 1196 01:05:04,233 --> 01:05:06,402 ‪ฉันคว้าคนแรกที่ผ่านเข้ามา 1197 01:05:06,861 --> 01:05:08,195 ‪ซึ่งก็คือโฮเดน 1198 01:05:09,572 --> 01:05:10,615 ‪แย่ขนาดนั้นเลยเหรอ 1199 01:05:10,698 --> 01:05:11,866 ‪ฉันน่าจะรู้ก่อน 1200 01:05:13,242 --> 01:05:14,452 ‪เรื่องสงครามเป็นยังไง 1201 01:05:16,829 --> 01:05:19,040 ‪ผมไม่เคยรู้เลยว่ากำลังขายอะไร 1202 01:05:20,124 --> 01:05:21,250 ‪มันไม่ใช่งาน 1203 01:05:22,084 --> 01:05:24,795 ‪ที่จริงผมขายเพื่อช่วยให้คนอื่นได้เลื่อนตำแหน่ง 1204 01:05:25,922 --> 01:05:27,632 ‪ที่จริงมันก็ยังดีกว่า... 1205 01:05:30,676 --> 01:05:31,552 ‪โทษที 1206 01:05:32,887 --> 01:05:34,680 ‪ผมมีเรื่องที่บ้านน่ะ 1207 01:05:36,057 --> 01:05:36,974 ‪คุณโอเคไหม 1208 01:05:41,687 --> 01:05:45,608 ‪ไบรอันไปเล่นกับพวกเด็กที่โตกว่ากับเด็กแบเบาะ 1209 01:05:46,651 --> 01:05:47,944 ‪เรื่องมันเลยเถิด... 1210 01:05:49,779 --> 01:05:52,698 ‪สุดท้ายพวกเด็กโต ‪รัดคอเด็กแบเบาะจนขาดใจตาย 1211 01:05:53,366 --> 01:05:54,450 ‪คุณพระช่วย 1212 01:05:55,409 --> 01:05:56,661 ‪ไบรอันเห็นทุกอย่าง 1213 01:05:59,789 --> 01:06:01,540 ‪เขาคงจำได้จากในคัมภีร์ไบเบิล 1214 01:06:01,624 --> 01:06:06,754 ‪เพราะเขาโน้มน้าวเด็กคนอื่นๆ ‪ให้เอาศพผูกเข้ากับไม้กางเขน 1215 01:06:08,089 --> 01:06:10,216 ‪โชคดีที่เขาไม่โดนตั้งข้อหา 1216 01:06:10,967 --> 01:06:11,842 ‪แต่เขา... 1217 01:06:13,386 --> 01:06:16,681 ‪เราต้องทำตามระเบียบคำสั่งศาล 1218 01:06:16,764 --> 01:06:18,391 ‪ไบรอันได้คุยกับใครไหม 1219 01:06:18,474 --> 01:06:21,143 ‪เรามีจิตแพทย์และนักสังคมสงเคราะห์ 1220 01:06:21,686 --> 01:06:23,229 ‪เกณฑ์ที่ต้องผ่าน 1221 01:06:24,105 --> 01:06:25,064 ‪แนนซีเป็นยังไงบ้าง 1222 01:06:25,439 --> 01:06:28,567 ‪เธอไม่เชิ่อว่าไบรอันต้องการให้ช่วย 1223 01:06:29,402 --> 01:06:32,029 ‪อีกด้านหนึ่งเธอก็ไม่ยอมปล่อย ‪ให้เขาอยู่คนเดียวแม้แต่ห้านาที 1224 01:06:32,113 --> 01:06:34,115 ‪เธอถึงไม่ได้มาด้วยคืนนี้ 1225 01:06:34,198 --> 01:06:36,117 ‪เราไม่ได้ออกจากบ้านเลยตั้งแต่เกิดเรื่อง 1226 01:06:36,534 --> 01:06:39,036 ‪แค่ต้องให้เวลากับมัน นี่เรื่องใหญ่ 1227 01:06:40,997 --> 01:06:43,416 ‪และจริงๆ นะ บิลล์ ถ้ามีอะไรที่ฉันช่วยได้ 1228 01:06:44,375 --> 01:06:46,127 ‪ผมต้องขอให้คุณปิดเป็นความลับ 1229 01:06:49,130 --> 01:06:50,256 ‪โฮลเดนไม่รู้ 1230 01:06:53,759 --> 01:06:54,719 ‪ฉันเข้าใจ 1231 01:06:59,265 --> 01:07:00,933 ‪พวกเขาดูเบื่อจะแย่อยู่แล้ว 1232 01:07:01,308 --> 01:07:02,601 ‪เราควรกลับเขาไปในนั้น 1233 01:07:03,811 --> 01:07:05,146 ‪เข้าไปช่วยชีวิต 1234 01:07:11,610 --> 01:07:13,612 ‪รู้ไหม บิลล์ ฉันอาจจะแอบหนีกลับก่อน 1235 01:07:13,696 --> 01:07:14,739 ‪ไม่ว่ากัน 1236 01:07:17,950 --> 01:07:18,784 ‪เวนดี้ 1237 01:07:19,952 --> 01:07:21,829 ‪ผมหวังว่าไม่ได้ทำให้คุณกลัวนะ 1238 01:07:21,912 --> 01:07:24,665 ‪ผมอยากให้เราคุยต่อจนจบ บางทีหาที่เงียบๆ 1239 01:07:24,749 --> 01:07:26,917 ‪ขอบคุณแต่ที่จริงฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย 1240 01:07:27,001 --> 01:07:29,003 ‪ผมยินดีขับรถไปส่งนะ 1241 01:07:29,628 --> 01:07:31,630 ‪- ผมไปได้ ‪- ฉันขับเองได้ค่ะ 1242 01:07:31,922 --> 01:07:33,841 ‪อย่างน้อยให้ผมเดินไปส่ง 1243 01:07:33,924 --> 01:07:36,844 ‪ไม่ วอร์เรน ฉันขอเดินไปเอง 1244 01:07:45,144 --> 01:07:47,813 ‪ไวแมนเชิญคุณไปพูดที่ ‪งานไดเร็คเตอส์รีทรีตประจำปี 1245 01:07:48,439 --> 01:07:49,607 ‪ผมตอบรับแทนคุณ 1246 01:07:51,817 --> 01:07:54,820 ‪เป็นคันทรีคลับหรูหรา: ยิงเป้า ตีกอล์ฟ 1247 01:07:54,904 --> 01:07:55,863 ‪ไม่มีพวกภรรยา 1248 01:07:57,073 --> 01:07:58,991 ‪และได้พบกับผู้อำนวยการ 1249 01:07:59,283 --> 01:08:00,785 ‪นั่นคือสิ่งที่เราหวังจะได้คืนนี้ใช่ไหมครับ 1250 01:08:04,330 --> 01:08:06,207 ‪คุณครับ ขอเครื่องดื่มให้เขาหน่อย 1251 01:08:06,290 --> 01:08:07,291 ‪เขาสมควรได้มัน 1252 01:08:13,172 --> 01:08:15,132 ‪คุณทำให้โฮลเดลผ่อนคลายกว่านี้หน่อยได้ไหม 1253 01:08:16,050 --> 01:08:17,510 ‪เหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิตของผู้ต้องสงสัย 1254 01:08:17,802 --> 01:08:20,471 ‪เราพบว่าส่วนใหญ่เป็น ‪ครอบครัวที่แตกแยกและถูกทิ้ง... 1255 01:08:20,554 --> 01:08:22,598 ‪คู่หูของผมเล่าเรื่องริชาร์ด สเป็ครึยัง 1256 01:08:22,681 --> 01:08:23,682 ‪ยัง 1257 01:08:23,766 --> 01:08:24,975 ‪สเป็คเดินเข้ามา... 1258 01:08:25,351 --> 01:08:29,105 ‪และเราเห็นว่าเขามีบางอย่างอยู่ในมือ 1259 01:08:52,378 --> 01:08:53,838 ‪- ฮัลโหล ‪- โฮลเดน 1260 01:08:53,921 --> 01:08:54,964 ‪ข่าวจากแอตแลนตา 1261 01:08:55,214 --> 01:08:56,632 ‪จิม ว่ามาเลย 1262 01:08:56,715 --> 01:08:58,634 ‪เจออีกศพ อีกการฆ่ารัดคอ 1263 01:08:59,135 --> 01:09:00,136 ‪อายุท่าไร 1264 01:09:00,219 --> 01:09:01,053 ‪สิบสอง 1265 01:09:01,345 --> 01:09:02,471 ‪คลิฟฟอร์ด โจนส์ 1266 01:09:02,847 --> 01:09:05,558 ‪เขากำลังเก็บกระป๋องไปขาย ‪ป้าของเขาจะได้เอาเหรียญไปซักผ้า 1267 01:09:05,641 --> 01:09:06,559 ‪กลางวันแสกๆ 1268 01:09:07,810 --> 01:09:09,019 ‪เขาเป็นคนที่ 13 1269 01:09:11,355 --> 01:09:16,777 ‪(ทุกๆ คืนที่คุณกำลังนอนหลับ ‪ผมทำลายโลก - ชาร์ลี แมนสัน) 1270 01:11:13,269 --> 01:11:15,271 ‪คำบรรยายโดย กฤตญา โมลีโรจน์ธนกุล