1
00:00:06,132 --> 00:00:08,968
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:18,663 --> 00:01:21,749
‎เราควรจะเริ่มกังวลเมื่อไร
‎ที่ยังไม่มีใครกลับมากันเลย

3
00:01:21,833 --> 00:01:25,545
‎เราถูกหนอนปากยักษ์กลืนเข้าไป
‎พวกเขาต้องเจอตัวอะไรบ้างก็ไม่รู้

4
00:01:28,131 --> 00:01:29,090
‎เสียงอะไรน่ะ

5
00:01:44,480 --> 00:01:47,316
‎(ห้องปรับแรงดันและห้องเก็บอีเอ็มยู)

6
00:01:57,869 --> 00:01:58,870
‎ขอบคุณพระเจ้า

7
00:01:59,871 --> 00:02:03,583
‎โทษที ประตูมันติดน่ะ หุ่นยนต์ก็เลยต้อง…

8
00:02:03,666 --> 00:02:05,710
‎ฉันดีใจที่เป็นคุณ

9
00:02:07,962 --> 00:02:10,214
‎เกิดอะไรขึ้นที่นี่เนี่ย

10
00:02:10,840 --> 00:02:13,092
‎ดูเหมือนทุกอย่างจะเปื้อนน้ำมูก

11
00:02:13,176 --> 00:02:14,844
‎นั่นน้ำลาย อาจมีน้ำดีปนด้วย

12
00:02:14,927 --> 00:02:17,638
‎เราถูกสิ่งมีชีวิตเอเลี่ยนใต้ดินกลืนเข้าไป

13
00:02:17,722 --> 00:02:19,974
‎- อ้าว
‎- โอเค ออกยานได้เมื่อไร

14
00:02:20,641 --> 00:02:23,561
‎เราต้องซ่อมอีกสองสามอย่าง
‎ก่อนที่จะพร้อมขึ้นบิน

15
00:02:23,644 --> 00:02:26,439
‎มีเวลานานแค่ไหน
‎ก่อนที่หุ่นฝันร้ายสี่แขนจะรู้ตำแหน่งเรา

16
00:02:26,522 --> 00:02:29,734
‎ยิ่งเราซ่อนตัวได้นาน
‎ก็ยิ่งมีโอกาสรอดสูง ดังนั้นห้ามเปิดอะไร

17
00:02:29,817 --> 00:02:32,361
‎ห้ามใช้พลังงาน ครั้งแรกที่พวกมันรู้ตำแหน่งเรา

18
00:02:32,445 --> 00:02:34,614
‎ควรเป็นตอนที่เราทะลุฟ้าขึ้นไปแล้ว

19
00:02:34,697 --> 00:02:38,910
‎โอเคทุกคน หน้าที่การบิน
‎หวังว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย เพนนี…

20
00:02:38,993 --> 00:02:41,037
‎รู้แล้ว เปลี่ยนไส้กรองโอจีเอส

21
00:02:41,120 --> 00:02:43,497
‎ซึ่งน่าจะมีสิ่งที่น่าขยะแขยงเข้าไปอุดตัน

22
00:02:43,581 --> 00:02:46,459
‎เป็นพิษด้วย อย่าใช้มือจับนะ พี่มีถุงมือให้เราใช้

23
00:02:46,542 --> 00:02:50,630
‎เราเหรอ แปลว่าฉันไม่ต้องทำ
‎หน้าที่น่าแหวะที่สุดของยานคนเดียวเหรอ

24
00:02:50,713 --> 00:02:53,174
‎ใช่ ครอบครัวโรบินสันจะไม่ทิ้งกัน

25
00:02:54,550 --> 00:02:55,468
‎ใช่เหรอ

26
00:02:57,720 --> 00:02:59,347
‎สมิธ มาช่วยงานในโรงรถที

27
00:02:59,430 --> 00:03:01,724
‎เราต้องคืนการไหลเวียนของอากาศ

28
00:03:01,807 --> 00:03:03,643
‎ถ้าอยากหายใจตอนกลับขึ้นไปในอวกาศ

29
00:03:03,726 --> 00:03:05,561
‎ยินดีช่วย ฉันชอบหายใจ

30
00:03:05,645 --> 00:03:09,106
‎หุ่นยนต์ ช่วยผนึกแผงหลังคาฮับให้ที

31
00:03:09,190 --> 00:03:10,149
‎ทำได้ไหม

32
00:03:11,400 --> 00:03:15,404
‎นี่วิล ปีนขึ้นไปข้างบนกัน
‎ดูซิว่าจะมองเห็นดอนไหม

33
00:03:18,366 --> 00:03:19,242
‎นี่

34
00:03:21,202 --> 00:03:22,370
‎เราต้องทำได้

35
00:03:24,288 --> 00:03:25,122
‎ด้วยกัน

36
00:03:25,915 --> 00:03:28,584
‎ครับ ด้วยกัน

37
00:03:41,472 --> 00:03:43,432
‎เราต้องเปลี่ยนคอยล์ที่เหลือ

38
00:03:43,933 --> 00:03:46,394
‎จะได้ไม่มีสารตกค้างอยู่ในเตา คีม

39
00:03:48,437 --> 00:03:49,897
‎จูดี้บอกฉันว่าคุณทำอะไร

40
00:03:51,399 --> 00:03:54,277
‎ว่าคุณช่วยชีวิตเธอไว้ ไม่ก่อปัญหา

41
00:03:55,069 --> 00:03:58,447
‎ได้เป็นครูด้วย ไม่เคยรู้มาก่อนเลย
‎ว่าคุณพูดภาษาฝรั่งเศสได้

42
00:03:59,615 --> 00:04:00,700
‎นิดหน่อย

43
00:04:02,410 --> 00:04:06,080
‎ลูกๆ ฉัน ที่จริงก็ลูกๆ ของทุกคน
‎เอาชีวิตรอดกันเองได้หนึ่งปี

44
00:04:06,163 --> 00:04:10,084
‎และคุณมีส่วนช่วยเหลือ
‎ดังนั้นฉันคงควรจะขอบคุณ

45
00:04:12,628 --> 00:04:15,006
‎พวกเขาดูแลฉันด้วย เราดูแลกันและกัน

46
00:04:17,008 --> 00:04:21,220
‎ฉันรู้สึกว่าในปีที่เราห่างกัน
‎ฉันพลาดอะไรไปเยอะมากเลย

47
00:04:21,304 --> 00:04:25,057
‎และฉันรู้ว่ายังไงลูกๆ
‎ก็ไม่เล่าทุกอย่างให้ฟังหรอก

48
00:04:25,141 --> 00:04:27,727
‎แต่ฉันคิดว่าบางที…

49
00:04:29,353 --> 00:04:30,521
‎บางทีอะไร

50
00:04:30,604 --> 00:04:34,400
‎บางทีคุณอาจรู้ว่ามีเรื่องใหม่ๆ อะไร

51
00:04:34,483 --> 00:04:38,863
‎หรือประสบการณ์ครั้งแรกที่คนเป็นแม่ควรรับรู้

52
00:04:40,031 --> 00:04:41,615
‎รักสามเส้าครั้งแรกของเพนนี

53
00:04:42,408 --> 00:04:44,076
‎ไม่ต้องห่วง ไม่ได้เลยเถิด

54
00:04:44,827 --> 00:04:47,079
‎วีเจกับเด็กตัวสูงชื่อเลียม

55
00:04:48,331 --> 00:04:51,542
‎เป็นเด็กดี แต่ฉันว่า
‎เขาค่อนข้างจะขี้อวด ทำตัวเด่นไปหน่อย

56
00:04:51,625 --> 00:04:53,669
‎จูดี้คงมีความเห็นเรื่องนั้นบ้างนะ

57
00:04:53,753 --> 00:04:57,256
‎จากที่ฉันเห็น
‎จูดี้มุ่งความสนใจไปที่การเป็นกัปตันที่ดี

58
00:04:57,340 --> 00:05:01,177
‎และเธอค้นพบว่า
‎ต้องออกมาให้พ้นจากเงาของพ่อแม่

59
00:05:01,260 --> 00:05:05,097
‎จึงจะมีพื้นที่ให้ได้พัฒนา
‎ศักยภาพที่แท้จริงของตัวเอง

60
00:05:06,891 --> 00:05:10,102
‎แต่ที่คุณอยากรู้มากกว่า
‎คือเธอเป็นยังไงกับแกรนต์ เคลลี่

61
00:05:11,395 --> 00:05:13,898
‎พวกเขาเข้ากันได้ไหม

62
00:05:14,440 --> 00:05:17,693
‎แอบหวังอะไรไว้ล่ะมอรีน
‎อยากให้เข้ากันได้หรือเปล่า

63
00:05:18,903 --> 00:05:21,364
‎ฉัน… มันไม่เกี่ยวกับฉันซะหน่อย

64
00:05:22,114 --> 00:05:24,658
‎งั้นก็โอเค พวกเขาเข้ากันได้

65
00:05:27,495 --> 00:05:28,454
‎แล้ววิลล่ะ

66
00:05:28,537 --> 00:05:32,041
‎เขาดู ไม่รู้สิ เอาจริงเอาจังมากขึ้น

67
00:05:34,251 --> 00:05:35,795
‎เขามีเรื่องให้คิดเยอะน่ะ

68
00:05:38,964 --> 00:05:39,799
‎เช่นอะไร

69
00:05:43,344 --> 00:05:44,261
‎เช่น…

70
00:05:46,389 --> 00:05:49,725
‎การหัดควบคุมร่างกายตัวเอง
‎คุณก็เห็นนี่ แขนขายาวเก้งก้างแล้ว

71
00:05:55,106 --> 00:05:56,023
‎โอเค

72
00:05:59,110 --> 00:06:01,070
‎เอาละ น่าจะได้แล้ว

73
00:06:04,323 --> 00:06:07,118
‎ขอบคุณนะ ที่ช่วย

74
00:06:07,743 --> 00:06:09,703
‎ฉันก็แค่ส่งเครื่องมือให้คุณ

75
00:06:11,831 --> 00:06:12,665
‎ไป

76
00:06:13,165 --> 00:06:14,708
‎ยังมีงานอื่นอีก

77
00:06:20,548 --> 00:06:22,758
‎ตัดผมทรงใหม่เหรอ พ่อชอบนะ

78
00:06:23,551 --> 00:06:25,052
‎ขอบคุณครับ จูดี้ตัดให้

79
00:06:25,553 --> 00:06:30,307
‎เหรอ แล้วที่คางลูก
‎มีอะไรด้วยหรือเปล่า เห็นเป็นเงาๆ

80
00:06:31,016 --> 00:06:32,351
‎เริ่มโกนหนวดแล้วเหรอ

81
00:06:33,269 --> 00:06:38,399
‎มีขึ้นมาเส้นเดียวครับ
‎แต่มันยาวมาก แบบว่ายาวเฟื้อย

82
00:06:39,483 --> 00:06:41,777
‎เพนนีตั้งชื่อให้มันก่อนถอน

83
00:06:41,861 --> 00:06:43,863
‎- ตั้งชื่อว่าอะไร
‎- คาร์ล

84
00:06:46,115 --> 00:06:47,032
‎นี่วิล

85
00:06:49,076 --> 00:06:49,910
‎ฟังนะ

86
00:06:52,163 --> 00:06:53,539
‎ตอนเราหลงทางรอบแรก

87
00:06:54,707 --> 00:06:57,793
‎พ่อสัญญากับลูกไว้ว่า
‎จะไม่ทำให้ครอบครัวต้องแยกกันอีก

88
00:06:58,544 --> 00:07:00,796
‎และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว

89
00:07:00,880 --> 00:07:02,506
‎- พ่อไม่มีทางเลือก
‎- พ่อรู้

90
00:07:02,590 --> 00:07:03,549
‎แต่พ่อ…

91
00:07:04,800 --> 00:07:06,844
‎พลาดอะไรไปหลายอย่างอีกแล้ว

92
00:07:07,678 --> 00:07:09,472
‎ให้ตาย พ่อไม่ได้เจอคาร์ลด้วยซ้ำ

93
00:07:11,265 --> 00:07:14,810
‎เพราะงั้นเมื่อเราไปถึงอัลฟาเซนทอรี

94
00:07:14,894 --> 00:07:15,978
‎พ่อสัญญา

95
00:07:17,396 --> 00:07:20,191
‎ว่าเราจะทำกิจกรรมที่พ่อลูกทั่วไปทำกัน

96
00:07:20,816 --> 00:07:25,571
‎ไม่ต้องหนีเอาชีวิตรอด
‎หรือต่อสู้หุ่นยนต์เอเลี่ยนอีกต่อไป

97
00:07:26,739 --> 00:07:29,074
‎ครับ แบบนั้นจะดีมากเลย

98
00:07:33,913 --> 00:07:37,583
‎แค่ทำเรื่องปกติทั่วไป

99
00:07:37,666 --> 00:07:40,794
‎เช่น ทำให้ลูกเขินต่อหน้าเพื่อน

100
00:07:41,795 --> 00:07:44,507
‎หรือบังคับใช้เคอร์ฟิวที่โหดแบบไม่มีเหตุผล

101
00:07:44,590 --> 00:07:48,344
‎หรือหักค่าขนมทุกครั้งที่ผมลืมทำงานบ้าน

102
00:07:49,178 --> 00:07:50,012
‎ถามจริง

103
00:07:50,721 --> 00:07:52,515
‎แค่ช่วยชีวิตเราไว้สองสามครั้ง

104
00:07:52,598 --> 00:07:56,435
‎จู่ๆ ก็คิดว่าตัวเองสมควรได้ค่าขนมแล้วเหรอ

105
00:07:56,519 --> 00:07:59,063
‎ไม่งั้นผมจะเอาเงินที่ไหน
‎ไปสนับสนุนปัญหาติดการพนันล่ะ

106
00:07:59,146 --> 00:08:02,441
‎นี่ การพนันมันจะเป็นปัญหาก็ต่อเมื่อแพ้

107
00:08:03,025 --> 00:08:04,693
‎ไว้พ่อจะสอนเคล็ดลับ

108
00:08:05,945 --> 00:08:08,656
‎เห็นไหม เพราะงี้ไงถึงต้องมีพ่ออยู่ใกล้ๆ

109
00:08:10,783 --> 00:08:12,660
‎เริ่มจากเรื่องเล็กๆ ก่อนดีกว่า

110
00:08:13,494 --> 00:08:16,247
‎อย่างสอนผมใช้มีดโกน

111
00:08:19,750 --> 00:08:20,751
‎ดีเลย

112
00:08:22,545 --> 00:08:23,379
‎ผมก็ว่าดี

113
00:08:28,425 --> 00:08:33,055
‎ทีนี้ ถ้าพ่อเป็นดอน เวสต์ พ่อจะไปอยู่ที่ไหนหนอ

114
00:08:40,396 --> 00:08:41,772
‎- เจอแล้ว
‎- เหรอ

115
00:08:43,190 --> 00:08:44,483
‎ห่างออกไป 900 เมตร

116
00:08:46,735 --> 00:08:48,654
‎มีวี่แววซาร์กับพรรคพวกไหม

117
00:08:50,197 --> 00:08:54,702
‎ยังไม่มี แต่เดี๋ยวพวกมัน
‎ก็ต้องหาเจอว่าเราอยู่ที่ไหน

118
00:09:19,143 --> 00:09:22,396
‎นี่ ขอคุยด้วยหน่อยสิ

119
00:09:23,856 --> 00:09:29,236
‎ฟังนะ ฉันเอาไปคิดดูแล้ว
‎ถ้าเราออกจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย

120
00:09:29,320 --> 00:09:32,865
‎ฉันก็คิดว่าเราไม่จำเป็นต้องต่อสู้กับซาร์วันนี้

121
00:09:34,366 --> 00:09:35,409
‎หรือแม้แต่พรุ่งนี้

122
00:09:37,536 --> 00:09:40,748
‎ฟังนะ ครอบครัวฉันต้องไปอัลฟาเซนทอรี

123
00:09:41,582 --> 00:09:43,959
‎ตอนนี้เรื่องนั้นสำคัญต่อฉันมากกว่าสิ่งใด

124
00:09:44,960 --> 00:09:47,171
‎ช่วยครอบครัว

125
00:09:47,254 --> 00:09:50,257
‎ใช่ ถูกต้อง ช่วยพาพวกเขาไปที่นั่น

126
00:09:50,341 --> 00:09:52,968
‎จากนั้น ถ้าจำเป็นจริงๆ

127
00:09:53,052 --> 00:09:55,179
‎ไว้เราค่อยคิดแผนการใหม่วันหลังก็ได้

128
00:09:56,055 --> 00:09:56,889
‎โอเคนะ

129
00:10:04,730 --> 00:10:05,689
‎ดี

130
00:10:07,149 --> 00:10:08,359
‎ใช่ดี

131
00:10:17,701 --> 00:10:18,577
‎ไง

132
00:10:19,286 --> 00:10:20,162
‎ไง

133
00:10:22,373 --> 00:10:25,292
‎ให้ผมช่วยอะไรไหม จะได้เสร็จไวขึ้น

134
00:10:25,376 --> 00:10:29,254
‎งานนี้ต้องทำคนเดียว และฉันทำเร็ว
‎ได้แค่เท่าที่มันประมวลผลข้อมูลทัน

135
00:10:37,721 --> 00:10:39,056
‎อยู่ด้วยกันอีกครั้ง

136
00:10:40,057 --> 00:10:40,974
‎พร้อมหน้ากัน

137
00:10:43,227 --> 00:10:45,437
‎เราไม่ได้เป็นพ่อแม่มาพักใหญ่แล้ว

138
00:10:47,189 --> 00:10:49,400
‎ฉันว่าคนเราไม่มีวันเลิกเป็นพ่อเป็นแม่หรอก

139
00:10:50,609 --> 00:10:53,570
‎เราก็แค่ตกงานอยู่ปีนึง

140
00:10:56,573 --> 00:10:57,616
‎ก็มันเป็นงานที่ดี

141
00:10:58,951 --> 00:10:59,993
‎ใช่แล้ว

142
00:11:13,716 --> 00:11:14,675
‎อันสุดท้าย

143
00:11:22,433 --> 00:11:23,600
‎อีกสองนาที

144
00:11:24,309 --> 00:11:27,730
‎ระหว่างที่มันประมวลผล
‎ผมอยากให้คุณดูสิ่งที่เพนนีไปเจอมา

145
00:11:28,230 --> 00:11:30,899
‎ผมเอาฮาร์ดไดรฟ์จากยานฟอร์ทูน่ามาทั้งหมด

146
00:11:31,900 --> 00:11:34,445
‎และที่แปลกคือ

147
00:11:35,362 --> 00:11:36,947
‎ข้อมูลถูกลบทิ้งหมด

148
00:11:37,865 --> 00:11:39,283
‎- แปลกจัง
‎- ใช่

149
00:11:40,325 --> 00:11:43,245
‎ทั้งข้อมูลการเดินทาง รายงานการบิน

150
00:11:43,328 --> 00:11:46,790
‎หลักฐานเดียวที่มีก็คือกล้องวงจรปิด

151
00:11:54,757 --> 00:11:56,717
‎- นั่นใช่…
‎- แกรนต์ เคลลี่ ใช่

152
00:12:06,268 --> 00:12:07,811
‎หุ่นยนต์ไม่ได้ทำร้ายเขา

153
00:12:09,480 --> 00:12:10,773
‎ทำอะไรอยู่น่ะ

154
00:12:10,856 --> 00:12:11,857
‎ไม่รู้เหมือนกัน

155
00:12:11,940 --> 00:12:14,610
‎สแกนหรืออ่านค่าอะไรสักอย่าง

156
00:12:15,235 --> 00:12:16,445
‎ตรวจหาสัญญาณชีพ

157
00:12:17,070 --> 00:12:18,447
‎บันทึกไว้เมื่อไร

158
00:12:19,656 --> 00:12:23,452
‎ประทับเวลามันดู…
‎นั่นอะไร เลข 12 ใช่ไหม

159
00:12:23,994 --> 00:12:28,791
‎12/21/44

160
00:12:29,541 --> 00:12:33,003
‎นั่นมันเมื่อไร เมื่อห้าปีครึ่ง

161
00:12:33,086 --> 00:12:36,048
‎ใครมีบูตข้างซ้ายสำรองบ้างไหม ใครก็ได้

162
00:12:36,590 --> 00:12:39,343
‎รองเท้าผ้าใบก็เอา
‎แต่ถ้าเป็นรองเท้าบูตมันจะเข้าคู่กัน

163
00:12:39,426 --> 00:12:41,136
‎ดอนใช่ไหม ดอน

164
00:12:41,220 --> 00:12:42,679
‎- ไง
‎- ไง

165
00:12:42,763 --> 00:12:44,640
‎- ไงทุกคน ไงเพนนี
‎- ไงดอน

166
00:12:44,723 --> 00:12:47,810
‎- ยี้ เหงื่อแตก แต่ไม่เป็นไร
‎- ไงจ๊ะเดบบี้

167
00:12:48,560 --> 00:12:49,937
‎เราเจอมาเยอะเลย

168
00:12:50,020 --> 00:12:54,566
‎ระวังอย่าบีบมันแรงเกินไปนะดอน
‎เดี๋ยวนกน้อยก็หายใจไม่ออกหรอก

169
00:12:55,400 --> 00:12:58,070
‎ใจเย็นๆ เธอเล่นมุก ไม่ต้องไปฟังยัยสติแตก

170
00:12:58,153 --> 00:12:59,321
‎ไปล้างเนื้อล้างตัวไป

171
00:12:59,404 --> 00:13:02,032
‎ไงดอน ทำไมมาช้านักล่ะ

172
00:13:02,115 --> 00:13:06,662
‎อย่างแรกเลย ผมต้องไปฟัด
‎กับปีศาจใต้ดินตัวลื่นจอมดูด

173
00:13:06,745 --> 00:13:08,330
‎ที่กินรองเท้าข้างซ้ายผมไป

174
00:13:08,413 --> 00:13:10,999
‎ตัวใหญ่เบ้อเริ่ม ยาวสักสองเมตรได้มั้ง

175
00:13:11,083 --> 00:13:14,628
‎แล้วมันจับแน่นมาก
‎เหมือนซิสเตอร์ลูอีส ซึ่งตอนอายุ 80 ปลายๆ

176
00:13:14,711 --> 00:13:16,255
‎ก็ยังแข็งแรงผิดมนุษย์อยู่ดี

177
00:13:16,338 --> 00:13:18,507
‎สองเมตรเหรอ ตัวใหญ่นะ

178
00:13:18,590 --> 00:13:20,801
‎แต่นั่นไม่ใช่เรื่องแปลกที่สุดนะ

179
00:13:20,884 --> 00:13:22,803
‎ผมไปจ๊ะเอ๋กับหุ่นยนต์ตัวนึง

180
00:13:22,886 --> 00:13:25,055
‎เหรอ เกิดอะไรขึ้น

181
00:13:25,138 --> 00:13:26,890
‎หนีไปไหนไม่ได้

182
00:13:26,974 --> 00:13:29,226
‎ภาพเหตุการณ์ทั้งชีวิต
‎ที่แสนงดงามวาบเข้ามาในหัว

183
00:13:29,309 --> 00:13:31,854
‎แต่ก่อนจะถึงฆาต มันดันไม่ลงมือฆ่า

184
00:13:32,396 --> 00:13:37,693
‎มันใช้กรงเล็บทำอะไรแปลกๆ
‎ แบบว่า ใช้แสงสีแดงสแกนตัว

185
00:13:37,776 --> 00:13:40,529
‎เหมือนอยากเดาราคาที่ซูเปอร์มาร์เก็ต

186
00:13:41,488 --> 00:13:43,198
‎เออนี่ เผื่อมีใครสงสัย

187
00:13:43,282 --> 00:13:46,118
‎นักบินอวกาศช่างยนต์สุดเซ็กซี่
‎โปรลดราคา 2.99 ดอลลาร์

188
00:13:46,201 --> 00:13:48,495
‎พวกหุ่นยนต์ก็ทำแบบนั้นกับแกรนต์ เคลลี่

189
00:13:48,579 --> 00:13:51,206
‎สแกนเขาตอนนอนแช่แข็งอยู่บนยานฟอร์ทูน่า

190
00:13:51,290 --> 00:13:53,083
‎ประทับเวลาของวิดีโอตัวนั้น

191
00:13:53,166 --> 00:13:55,294
‎วันที่ 21 ธันวาคม ปี 2044

192
00:13:55,377 --> 00:13:58,380
‎นั่นมันแค่ไม่กี่วันก่อนคริสต์มาสสตาร์

193
00:13:59,923 --> 00:14:03,260
‎หมายความว่าการติดต่อครั้งแรก
‎ระหว่างมนุษย์กับเอเลี่ยน

194
00:14:03,343 --> 00:14:05,012
‎ไม่ได้เกิดขึ้นกับหุ่นไล่กาบนโลกมนุษย์

195
00:14:05,095 --> 00:14:07,180
‎แต่เกิดขึ้นกับแกรนต์ เคลลี่ในอวกาศ

196
00:14:07,973 --> 00:14:10,475
‎ฟอร์ทูน่าเป็นคริสต์มาสสตาร์ของพวกเขา

197
00:14:10,559 --> 00:14:12,811
‎แต่ข้อมูลเส้นทางของยานฟอร์ทูน่าถูกลบทั้งหมด

198
00:14:12,895 --> 00:14:15,272
‎ถ้าหุ่นยนต์อยากรู้ว่ายานมาจากไหน

199
00:14:15,355 --> 00:14:17,065
‎ข้อมูลนั้นไม่ได้อยู่บนยาน

200
00:14:17,149 --> 00:14:18,692
‎อยู่สิ

201
00:14:19,735 --> 00:14:22,154
‎เรารู้ว่าร่างกายมนุษย์

202
00:14:22,237 --> 00:14:26,033
‎ได้รับผลกระทบในระดับอะตอม
‎จากสภาพแวดล้อมอยู่เสมอ

203
00:14:26,116 --> 00:14:30,370
‎มันเก็บเศษอนุภาค สารเคมี และธาตุต่างๆ

204
00:14:30,454 --> 00:14:33,373
‎ที่เราพบเจอในชีวิตเอาไว้

205
00:14:33,457 --> 00:14:36,418
‎นักวิทยาศาสตร์บางคนคิดว่า
‎มันทำให้ร่างกายของเราเป็นเหมือน

206
00:14:36,501 --> 00:14:39,588
‎จุดบนแผนที่จักรวาล

207
00:14:40,797 --> 00:14:42,132
‎และถ้ามีอุปกรณ์ที่ดีพอ

208
00:14:42,758 --> 00:14:48,472
‎เราก็สามารถรู้ได้ว่า
‎คนคนนึงเคยไปเหยียบย่ำที่ไหนมาบ้าง

209
00:14:51,224 --> 00:14:53,393
‎เหมือนการตามเศษขนมปังของจักรวาล

210
00:14:54,144 --> 00:14:59,066
‎โอเค งั้นหุ่นยนต์ใช้แกรนต์เพื่อหาโลกมนุษย์
‎แต่พวกมันรู้ว่าเราอยู่ไหนนี่

211
00:14:59,149 --> 00:15:00,651
‎ต้องการอะไรจากดอน

212
00:15:03,403 --> 00:15:07,783
‎เพราะว่าดอนเป็นคนเดียวที่นี่
‎ที่เคยไปอัลฟาเซนทอรีมาแล้ว

213
00:15:19,503 --> 00:15:20,379
‎ไม่นะ

214
00:15:24,675 --> 00:15:25,676
‎เราจะทำยังไงดี

215
00:15:26,259 --> 00:15:29,638
‎เราจะคิดหาทางออก ใช่ไหมคะแม่

216
00:15:33,600 --> 00:15:35,352
‎ใช่ แน่นอน

217
00:15:36,645 --> 00:15:37,980
‎ขอเวลาแป๊บนึง

218
00:15:39,856 --> 00:15:42,025
‎ดอน ซาร์มุ่งหน้าไปทางไหน…

219
00:16:18,937 --> 00:16:20,605
‎อัปโหลดไฟล์เสียงแล้ว

220
00:16:22,232 --> 00:16:24,443
‎ปิดระบบติดตามตำแหน่งยาน

221
00:16:32,993 --> 00:16:34,161
‎อย่าเกร็งไหล่

222
00:16:34,244 --> 00:16:36,038
‎ถ้าผ่อนคลายแขนจะควบคุมได้ดีขึ้น

223
00:16:36,121 --> 00:16:37,289
‎ครับ โอเค

224
00:16:38,081 --> 00:16:40,000
‎เรามาเหยียบให้มิดกันเถอะ

225
00:16:53,472 --> 00:16:56,224
‎เราคุยกันแล้วนะ นายปกป้องฉันตลอดไปไม่ได้

226
00:16:56,308 --> 00:16:58,393
‎ช่วยวิล โรบินสัน

227
00:16:59,394 --> 00:17:00,228
‎เรื่องนี้ไม่ต้อง

228
00:17:02,731 --> 00:17:05,817
‎ถ้าเราเป็นเพื่อนกันจริงๆ
‎ถ้านายอยากช่วยฉันจริงๆ

229
00:17:06,651 --> 00:17:09,529
‎งั้นนายก็ต้องอยู่ปกป้องครอบครัวฉันที่นี่

230
00:17:10,989 --> 00:17:12,240
‎ฉันต้องทำสิ่งนี้

231
00:17:13,325 --> 00:17:14,826
‎นายต้องปล่อยให้ฉันไป

232
00:17:18,872 --> 00:17:21,458
‎งั้นเราจะออกยานไปที่นั่น
‎ให้เร็วที่สุดแล้วเตือนทุกคน

233
00:17:21,541 --> 00:17:22,918
‎เตือนแล้วจะได้อะไร

234
00:17:23,001 --> 00:17:25,087
‎พวกเขาจะต่อกรกองทัพหุ่นยนต์แค้นกันยังไง

235
00:17:25,170 --> 00:17:27,005
‎- เราเคยทำมาแล้ว
‎- จริงเหรอ

236
00:17:27,089 --> 00:17:30,467
‎อัลฟาเซนทอรีไม่ใช่เรโซลูทนะมอรีน
‎ระเบิดทิ้งไม่ได้

237
00:17:30,550 --> 00:17:32,427
‎เราต้องให้โอกาสพวกเขาได้สู้

238
00:17:32,511 --> 00:17:36,932
‎ฟังนะ ฉันรู้ดีว่าสัญชาตญาณฉัน
‎มันไม่ตรงกับวิถีบ้านโรบินสัน

239
00:17:37,015 --> 00:17:40,352
‎แต่การเลือกเอาตัวรอดไม่ใช่เรื่องที่ผิด

240
00:17:40,435 --> 00:17:44,022
‎เรามีหุ่นยนต์และเครื่องยนต์ เราจะไปที่ไหนก็ได้

241
00:17:44,106 --> 00:17:47,275
‎จะดีมากถ้าเป็นที่ที่พื้นดินไม่อ้าปากเขมือบเรา

242
00:17:47,859 --> 00:17:49,945
‎เราจะไม่วิ่งหนีจากศึกนี้

243
00:17:52,823 --> 00:17:57,160
‎ฟังนะ ผมแค่จะบอกว่าถ้าเราระดมสมองกัน

244
00:17:57,244 --> 00:18:00,330
‎เราจะคิดแผนการที่ดีกว่า
‎ที่ไม่ต้องไปยุ่งกับกองทัพ…

245
00:18:00,413 --> 00:18:01,498
‎เป็นไรไหม

246
00:18:04,960 --> 00:18:07,045
‎ช่วยครอบครัว

247
00:18:07,587 --> 00:18:08,505
‎ขอบใจนะ

248
00:18:09,214 --> 00:18:11,049
‎เวลานายอยู่ด้วย รู้สึกดีขึ้นเสมอ

249
00:18:30,986 --> 00:18:33,822
‎นี่คือวิล โรบินสันจากกลุ่มนักอาณานิคมที่ 24

250
00:18:34,656 --> 00:18:36,491
‎นี่เป็นการส่งสัญญาณครั้งสุดท้าย

251
00:18:37,534 --> 00:18:41,580
‎คือก็หวังว่าไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
‎แต่ถ้าคุณกำลังดูวิดีโอนี้

252
00:18:43,081 --> 00:18:46,418
‎ก็เป็นไปได้ว่าผลลัพธ์ไม่ได้เป็นไปตามที่ผมหวังไว้

253
00:18:51,798 --> 00:18:53,800
‎กล้าหาญมากนะ วิล โรบินสัน

254
00:18:54,759 --> 00:18:55,927
‎ฉันยกให้เลย

255
00:19:07,731 --> 00:19:08,648
‎นายอยู่ไหน

256
00:19:18,241 --> 00:19:19,868
‎ฉันรู้ว่านายตรวจจับพลังงานได้

257
00:19:31,546 --> 00:19:32,756
‎มาเอาตัวฉันไปสิ

258
00:19:45,185 --> 00:19:48,021
‎วิล โรบินสัน

259
00:19:54,444 --> 00:19:57,864
‎- เราต้องยึดทุกอย่างไว้ให้แน่น
‎- ในนี้มีของเต็มไปหมด

260
00:19:57,948 --> 00:20:00,325
‎ถ้าไม่อยากโดนชิ้นไหนฟาดหน้าก็เอาไปเก็บ

261
00:20:00,408 --> 00:20:02,077
‎- ฟังผมก่อนได้ไหม
‎- เราต้องไปแล้ว

262
00:20:02,160 --> 00:20:05,997
‎สิ่งเดียวที่ดีกว่าการที่เราบินไป
‎อาจคือการทำให้ซาร์บินไม่ได้ก็ได้

263
00:20:06,081 --> 00:20:07,332
‎คุณพูดเรื่องอะไร

264
00:20:07,415 --> 00:20:10,293
‎ซาร์โจมตีอัลฟาเซนทอรีไม่ได้ถ้าไปไม่ถึงที่นั่น

265
00:20:10,377 --> 00:20:13,588
‎งั้นเราน่าจะทำให้มันติดอยู่บนดาวดวงนี้ซะเลย

266
00:20:13,672 --> 00:20:14,506
‎ทำยังไง

267
00:20:14,589 --> 00:20:18,009
‎ระเบิดพลีชีพไง
‎หรือปล่อยแชริออตทับก็ได้ จะไปรู้เหรอ

268
00:20:18,093 --> 00:20:21,513
‎เราไม่มีเวลาแล้ว ซาร์อาจออกยานเมื่อไรก็ได้

269
00:20:21,596 --> 00:20:23,056
‎ตรงนั้นแหละที่ไม่สมเหตุสมผล

270
00:20:23,139 --> 00:20:25,392
‎คุณถูกสแกนตั้งแต่เมื่อไร ชั่วโมงนึงได้ไหม

271
00:20:25,475 --> 00:20:26,559
‎ใช่ ประมาณนั้น

272
00:20:26,643 --> 00:20:28,937
‎ถ้าพวกหุ่นยนต์รู้เรื่องอัลฟาเซนทอรีตั้งแต่ตอนนั้น

273
00:20:29,020 --> 00:20:30,647
‎ทำไมซาร์ยังไม่ออกยาน

274
00:20:30,730 --> 00:20:32,524
‎เราคงเห็นหรือได้ยินเสียงแล้ว

275
00:20:32,607 --> 00:20:36,027
‎ยานอาจเสียหายก็ได้
‎ยานของซาร์ก็ตกลงมาเหมือนเรา

276
00:20:37,779 --> 00:20:39,990
‎มันอาจต้องการมากกว่าแผนที่ไปอัลฟาเซนทอรี

277
00:20:42,492 --> 00:20:45,829
‎วิล มันต้องการอะไรบางอย่างจากวิลมาตลอด

278
00:20:48,581 --> 00:20:49,416
‎วิลอยู่ไหน

279
00:20:51,626 --> 00:20:52,544
‎วิล

280
00:20:53,503 --> 00:20:54,462
‎วิล

281
00:20:55,547 --> 00:20:56,548
‎วิล!

282
00:20:58,008 --> 00:21:00,468
‎วิล

283
00:21:01,886 --> 00:21:03,138
‎เขาไปแล้ว

284
00:21:03,221 --> 00:21:04,848
‎ไปเหรอ ไปไหน

285
00:21:06,433 --> 00:21:08,143
‎ไปหาทางยับยั้งซาร์

286
00:21:10,020 --> 00:21:11,271
‎รู้ได้ยังไง

287
00:21:14,649 --> 00:21:15,567
‎ฉันเจอคลิปนี้

288
00:21:17,152 --> 00:21:18,445
‎เขาบันทึกข้อความเอาไว้

289
00:21:22,032 --> 00:21:24,993
‎นี่คือวิล โรบินสัน
‎จากกลุ่มนักอาณานิคมที่ 24

290
00:21:25,076 --> 00:21:26,536
‎เสียใจด้วยนะมอรีน

291
00:21:27,662 --> 00:21:29,456
‎นี่เป็นการส่งสัญญาณครั้งสุดท้าย

292
00:21:31,041 --> 00:21:33,752
‎คือก็ หวังว่าไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแต่…

293
00:21:33,835 --> 00:21:35,003
‎โธ่วิล

294
00:21:35,587 --> 00:21:37,255
‎ถ้าคุณกำลังดูวิดีโอนี้…

295
00:21:37,339 --> 00:21:38,506
‎ฉันน่าจะรู้อยู่แล้ว

296
00:21:38,590 --> 00:21:41,843
‎ก็เป็นไปได้ว่าผลลัพธ์ไม่ได้เป็นไปตามที่ผมหวังไว้

297
00:21:41,926 --> 00:21:43,720
‎เราโทษตัวเองไม่ได้

298
00:22:26,846 --> 00:22:27,889
‎ผมจะไปหาเขา!

299
00:22:27,972 --> 00:22:31,518
‎จอห์น หยุด เขาขับแชริออตออกไป
‎เราวิ่งตามไม่ทันหรอก

300
00:22:31,601 --> 00:22:34,062
‎นี่ นายรู้เรื่องนี้หรือเปล่า

301
00:22:34,729 --> 00:22:36,815
‎วิลบอกว่านายกับเขาเชื่อมต่อกัน รู้อยู่แล้วไหม

302
00:22:36,898 --> 00:22:40,276
‎นี่ ทางเลือกเดียวของเรา
‎คือบินยานจูปิเตอร์ขึ้นไปบนฟ้า

303
00:22:40,360 --> 00:22:42,070
‎แล้วค้นหาทางอากาศ

304
00:22:42,570 --> 00:22:47,242
‎เราจะค้นหาได้เร็วขึ้น
‎และก็ไม่ต้องหลบซ่อนมันแล้ว

305
00:22:47,951 --> 00:22:50,161
‎เราต้องหาวิลให้เจอก่อนซาร์

306
00:22:50,245 --> 00:22:52,163
‎แม่ เดี๋ยว

307
00:22:52,664 --> 00:22:53,498
‎เปิดเครื่อง

308
00:22:53,581 --> 00:22:56,584
‎- ถ้าเขาทำสิ่งที่ถูกต้องแล้วล่ะ
‎- พูดอะไรของลูก

309
00:22:56,668 --> 00:22:58,920
‎เขาเป็นคนเดียวที่เข้าใจหุ่นยนต์พวกนี้

310
00:22:59,003 --> 00:23:01,297
‎ถ้าเขาเป็นคนเดียวที่จบเรื่องนี้ได้ล่ะ

311
00:23:01,381 --> 00:23:02,632
‎แล้วถ้าไม่ใช่ล่ะ

312
00:23:03,383 --> 00:23:05,927
‎เพนนี ตั้งแต่เราหลงอวกาศ สิ่งที่แม่เรียนรู้คือ

313
00:23:06,010 --> 00:23:08,346
‎เมื่อเราคิดว่าเราเป็นคนเดียวที่รู้คำตอบ

314
00:23:08,430 --> 00:23:09,848
‎เรามักจะคิดผิด

315
00:23:53,349 --> 00:23:54,809
‎มีสัญญาณแชริออตไหม

316
00:23:54,893 --> 00:23:58,646
‎ไม่เจออะไรเลย วิลน่าจะปิดระบบติดตามไปแล้ว

317
00:24:00,273 --> 00:24:02,567
‎แล้วซาร์ล่ะ ผิวโลหะของมันจะสะท้อนแสง

318
00:24:02,650 --> 00:24:05,737
‎เราใช้ไฟค้นหาส่องดูแสงสะท้อนก็ได้

319
00:24:09,866 --> 00:24:10,742
‎แกอยู่ไหน

320
00:24:13,328 --> 00:24:15,622
‎ต้องการอะไรจากลูกฉัน

321
00:24:29,219 --> 00:24:33,640
‎วิล โรบินสันจะมาช่วยเจ้า

322
00:24:33,723 --> 00:24:35,266
‎แต่ไม่ต้องห่วง

323
00:24:36,518 --> 00:24:39,479
‎ข้าจะไม่ทำร้ายเขาเหมือนที่เจ้าทำร้ายข้า

324
00:24:39,562 --> 00:24:41,981
‎ข้าอยากเรียนรู้จากเขา

325
00:24:43,525 --> 00:24:45,735
‎อยากเรียนรู้อะไร

326
00:24:47,529 --> 00:24:50,657
‎ว่าทำไมเจ้าถึงเลิกเชื่อฟังโปรแกรมเดิม…

327
00:24:52,242 --> 00:24:56,287
‎วิล โรบินสันทำอะไรบางอย่างกับเจ้า

328
00:24:56,371 --> 00:24:57,580
‎ที่นี่

329
00:25:00,333 --> 00:25:02,877
‎ข้าอยากรู้ว่าเขาทำอะไร

330
00:25:02,961 --> 00:25:04,712
‎บอกมา

331
00:25:30,154 --> 00:25:32,991
‎เจ้ามันอ่อนแอ

332
00:25:33,074 --> 00:25:37,662
‎วิล โรบินสันโปรแกรมให้เจ้าทำตามคำสั่งเขา

333
00:25:37,745 --> 00:25:39,706
‎เขาควบคุมเจ้าแล้ว

334
00:25:39,789 --> 00:25:43,918
‎วิล โรบินสันไม่ได้ควบคุมข้า

335
00:25:44,627 --> 00:25:46,546
‎งั้นเจ้ารับใช้เขาทำไม

336
00:26:18,536 --> 00:26:19,787
‎เป็นการเริ่มต้นที่ดี

337
00:26:24,375 --> 00:26:26,002
‎ฉันชื่อวิล โรบินสัน

338
00:26:27,754 --> 00:26:29,672
‎แต่นายคงรู้อยู่แล้ว

339
00:26:34,010 --> 00:26:35,928
‎ตอนที่เราสองคนอยู่ในถ้ำ

340
00:26:36,929 --> 00:26:38,640
‎นายอยากรู้อะไรบางอย่าง

341
00:26:40,975 --> 00:26:43,102
‎ตอนนั้นฉันไม่แน่ใจว่ามันคืออะไรแต่…

342
00:26:45,813 --> 00:26:46,898
‎ฉันว่าฉันรู้แล้ว

343
00:26:50,193 --> 00:26:55,073
‎นายอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
‎ตอนที่ฉันกับหุ่นยนต์เจอกันบนต้นไม้

344
00:26:56,199 --> 00:26:58,326
‎เพราะหุ่นยนต์เริ่มเปลี่ยนไปตอนนั้น

345
00:27:00,453 --> 00:27:01,371
‎ใช่ไหม

346
00:27:07,627 --> 00:27:12,340
‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าบางครั้ง
‎ความเปลี่ยนแปลงอาจน่ากลัว

347
00:27:14,759 --> 00:27:17,679
‎แต่มันช่วยให้เราดีขึ้นกว่าเดิมได้เช่นกัน

348
00:27:20,682 --> 00:27:22,684
‎เข้าใจไหมว่าโปรแกรมคืออะไร

349
00:27:31,984 --> 00:27:34,737
‎นายกำลังถามเรื่องหัวใจเหรอ

350
00:27:38,116 --> 00:27:41,536
‎ใช่แล้ว หัวใจก็น่าจะเป็นการโปรแกรมอย่างนึง

351
00:27:42,036 --> 00:27:42,912
‎มัน…

352
00:27:44,372 --> 00:27:46,040
‎มันบอกเราได้ว่าต้องทำตัวยังไง…

353
00:27:48,042 --> 00:27:49,127
‎ว่าควรเดิมพันอะไร…

354
00:27:52,130 --> 00:27:53,339
‎ว่าเพื่อนเราเป็นใคร

355
00:27:57,885 --> 00:27:59,554
‎หัวใจก็พังได้เหมือนกัน

356
00:28:00,930 --> 00:28:03,516
‎เหมือนที่โปรแกรมของนายพังได้

357
00:28:04,225 --> 00:28:06,769
‎แต่สิ่งที่เราทำหลังจากนั้นต่างหากที่สำคัญ

358
00:28:11,983 --> 00:28:13,192
‎มีบางอย่างที่นายต้องรู้

359
00:28:14,694 --> 00:28:18,948
‎เจ้านายของนาย
‎สิ่งมีชีวิตที่เขียนโปรแกรมให้นาย

360
00:28:19,031 --> 00:28:22,201
‎พวกเขาไม่อยู่แล้ว

361
00:28:29,917 --> 00:28:31,127
‎พวกเขาสูญพันธุ์แล้ว

362
00:28:34,505 --> 00:28:38,843
‎ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา
‎แต่สิ่งที่พวกเขาอยากให้นายทำ

363
00:28:38,926 --> 00:28:40,261
‎มันไม่สำคัญแล้ว

364
00:28:41,637 --> 00:28:42,722
‎พวกเขาจากไปแล้ว

365
00:28:43,514 --> 00:28:45,683
‎นายเลือกโปรแกรมเองได้

366
00:28:45,767 --> 00:28:47,769
‎นายจะทำอะไรก็ได้

367
00:28:55,860 --> 00:28:56,861
‎แล้ว…

368
00:28:58,571 --> 00:29:00,656
‎พอรู้ว่าพวกเขาจากไปแล้ว นายเศร้าไหม

369
00:29:01,157 --> 00:29:04,410
‎บางครั้งหัวใจเราจะเจ็บเมื่อเศร้า

370
00:29:05,161 --> 00:29:07,330
‎ไม่เศร้า

371
00:29:09,332 --> 00:29:11,876
‎รู้หรือเปล่าว่าพวกเขาตายยังไง

372
00:29:13,127 --> 00:29:15,755
‎ข้าฆ่าพวกมัน

373
00:29:19,008 --> 00:29:21,594
‎อันตราย วิล โรบินสัน

374
00:29:24,222 --> 00:29:25,473
‎ทางนั้น สองนาฬิกา

375
00:29:26,098 --> 00:29:27,183
‎ทุกคนเกาะไว้

376
00:29:33,773 --> 00:29:36,734
‎ฉันไม่เข้าใจ ทำแบบนั้นทำไม

377
00:29:36,818 --> 00:29:39,737
‎ฆ่าเจ้านายให้หมด

378
00:29:40,738 --> 00:29:41,656
‎อย่า!

379
00:29:42,949 --> 00:29:46,577
‎ตอนนี้ ฆ่าหัวใจ

380
00:29:57,755 --> 00:30:00,258
‎ได้โปรด นายต้องฟังฉันนะ

381
00:30:00,341 --> 00:30:01,759
‎ไม่เอาโปรแกรม

382
00:30:01,843 --> 00:30:03,386
‎ฉันไม่อยากโปรแกรมนาย

383
00:30:03,469 --> 00:30:05,763
‎ไม่เอาเจ้านาย

384
00:30:05,847 --> 00:30:07,014
‎หุ่นยนต์!

385
00:30:07,098 --> 00:30:09,433
‎ไม่เอาหัวใจ

386
00:30:17,441 --> 00:30:20,236
‎เจ้าเป็นอิสระแล้ว

387
00:30:35,084 --> 00:30:36,043
‎วิล!

388
00:30:40,965 --> 00:30:41,966
‎วิล!

389
00:30:44,886 --> 00:30:46,762
‎จำตอนที่ทุกอย่างเพิ่งเริ่มได้ไหม

390
00:30:50,057 --> 00:30:52,268
‎พวกเราแค่อยากจะเริ่มต้นใหม่

391
00:30:54,061 --> 00:30:56,188
‎ไม่ใช่แค่บ้านใหม่

392
00:30:57,481 --> 00:30:58,983
‎แต่เริ่มต้นใหม่ด้วยกัน

393
00:31:02,278 --> 00:31:05,406
‎และไม่ว่าจะเกิดเรื่องผิดพลาดมาแล้วกี่ครั้ง

394
00:31:06,908 --> 00:31:08,743
‎แต่การได้ใช้เวลาร่วมกัน…

395
00:31:12,663 --> 00:31:14,498
‎ทำให้ผมไม่รู้สึกเสียใจเลย

396
00:31:18,669 --> 00:31:20,379
‎แม่ครับ พ่อครับ

397
00:31:21,797 --> 00:31:22,715
‎ผมรักพ่อแม่ครับ

398
00:31:23,215 --> 00:31:25,134
‎ผมพยายามเก่งให้เหมือนพ่อแม่ทุกวัน

399
00:31:28,763 --> 00:31:29,680
‎และจูดี้

400
00:31:31,349 --> 00:31:32,850
‎พี่ไม่เคยทอดทิ้งผม

401
00:31:33,935 --> 00:31:37,188
‎และเพนนี พี่คอยระวังหลังให้ผมเสมอ

402
00:31:44,028 --> 00:31:46,572
‎ดอน ผมนับถือคุณเหมือนพี่

403
00:31:47,698 --> 00:31:48,783
‎และสมิธ

404
00:31:50,242 --> 00:31:52,244
‎ที่แท้คุณก็ไม่ได้เลวร้ายนักเลย

405
00:31:59,710 --> 00:32:00,586
‎หุ่นยนต์

406
00:32:01,963 --> 00:32:03,839
‎นายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ฉันเคยมี

407
00:32:19,772 --> 00:32:21,565
‎ฝากดูแลครอบครัวฉันด้วย

408
00:32:30,408 --> 00:32:35,162
‎ผมทำแบบนี้เพื่อให้ทุกคนรอด
‎เพราะทุกคนสำคัญที่สุดสำหรับผม

409
00:32:36,998 --> 00:32:38,124
‎ทุกคนเป็นครอบครัวผม

410
00:32:39,667 --> 00:32:40,793
‎และผมรักทุกคน

411
00:32:49,510 --> 00:32:51,095
‎ผมแค่หวังว่ามันดีพอแล้ว

412
00:33:08,029 --> 00:33:09,363
‎ถอดเสื้อนอก

413
00:33:12,283 --> 00:33:14,201
‎ยังมีชีพจร แต่เบามาก

414
00:33:18,205 --> 00:33:19,373
‎ไม่เป็นไรนะ

415
00:33:20,041 --> 00:33:21,000
‎แม่อยู่ตรงนี้

416
00:33:21,625 --> 00:33:22,835
‎พ่ออยู่ตรงนี้

417
00:33:23,419 --> 00:33:24,503
‎มาถอดชุดเขา

418
00:33:26,672 --> 00:33:27,506
‎โอเค

419
00:33:28,090 --> 00:33:29,467
‎โอเค ได้แล้ว

420
00:33:29,550 --> 00:33:30,509
‎โอเค

421
00:33:31,802 --> 00:33:33,012
‎โอเค

422
00:33:33,095 --> 00:33:35,598
‎นายต้องยับยั้งไม่ให้เกิดเรื่องนี้สิ

423
00:33:37,183 --> 00:33:38,392
‎เราอุตส่าห์ไว้ใจนาย

424
00:33:39,769 --> 00:33:41,729
‎นายมีหน้าที่ปกป้องเขาไม่ใช่เหรอ!

425
00:34:02,750 --> 00:34:05,628
‎เขาเลือดไหลไม่หยุด หนูไม่มีเครื่องมือห้ามเลือด

426
00:34:05,711 --> 00:34:09,715
‎หนูผ่าตัดหัวใจแบบเปิด
‎บนยานจูปิเตอร์ไม่ได้ เขาต้องไปโรงพยาบาล

427
00:34:09,799 --> 00:34:11,842
‎ในอวกาศมีโรงพยาบาลที่ไหนกัน

428
00:34:14,845 --> 00:34:15,846
‎อัลฟาเซนทอรี

429
00:34:17,681 --> 00:34:19,058
‎ซาร์จะไปที่นั่นไม่ใช่เหรอ

430
00:34:19,141 --> 00:34:22,728
‎ใช่ เราจะไปเตือนพวกเขา เราจะช่วยชีวิตวิล

431
00:34:23,229 --> 00:34:26,440
‎เดี๋ยวก่อน แม่ ถ้าขึ้นบินเขาตายแน่

432
00:34:26,524 --> 00:34:27,733
‎เราต้องลอง!

433
00:34:28,984 --> 00:34:30,736
‎รัดเขาไว้ ทำทุกอย่างที่ทำได้

434
00:34:30,820 --> 00:34:31,737
‎เดี๋ยว แคปซูลแช่แข็ง

435
00:34:33,405 --> 00:34:36,242
‎มันทำให้เลือดไหลเวียนช้าลง
‎หัวใจเขาจะได้ไม่โหลดมาก

436
00:34:36,325 --> 00:34:39,161
‎ถ้าให้เขาแช่แข็ง หัวใจก็จะไม่ทำงานหนักเกินไป

437
00:34:39,912 --> 00:34:41,038
‎เขาจะมีโอกาสรอด

438
00:34:41,664 --> 00:34:42,498
‎เอาเลย

439
00:34:43,707 --> 00:34:44,542
‎โอเค

440
00:34:45,543 --> 00:34:46,877
‎ไป

441
00:35:07,481 --> 00:35:09,066
‎มา ถึงเวลาไปกันแล้ว

442
00:35:12,820 --> 00:35:15,030
‎ฉันรู้ว่าบางคนคิดว่านายไม่มีความรู้สึก

443
00:35:15,531 --> 00:35:16,699
‎ฉันรู้ว่านายมี

444
00:35:17,283 --> 00:35:19,535
‎แต่ตอนนี้นายต้องเก็บมันไปก่อน

445
00:35:20,661 --> 00:35:22,997
‎นายต้องเอามันไปใส่กล่องใบเล็กๆ เก็บไว้

446
00:35:23,080 --> 00:35:26,667
‎นายจะได้มีสมาธิกับ
‎การช่วยให้เรารอดจากสถานการณ์นี้

447
00:35:27,668 --> 00:35:32,631
‎ไม่ว่านายจะเคยทำอะไรในอดีต
‎มันไม่สำคัญ ให้คิดถึงแต่สิ่งที่กำลังจะทำ

448
00:35:33,841 --> 00:35:34,884
‎และตอนนี้

449
00:35:36,010 --> 00:35:39,847
‎สิ่งเดียวที่สำคัญคือเราต้องพาวิลไปอัลฟาเซนทอรี

450
00:35:55,029 --> 00:35:56,655
‎เริ่มต้นขั้นตอนการแช่แข็ง

451
00:35:56,739 --> 00:35:57,698
‎เราต้องไปแล้ว

452
00:36:13,964 --> 00:36:15,925
‎ตรวจพบการออกยานที่ไม่ระบุตัวตน

453
00:36:16,008 --> 00:36:17,176
‎ซาร์กำลังขึ้นบินแล้ว

454
00:36:18,761 --> 00:36:20,304
‎เราจะไปทันไหม

455
00:36:22,640 --> 00:36:23,641
‎ยังไงก็ต้องทัน

456
00:39:12,601 --> 00:39:17,606
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล