1
00:00:31,240 --> 00:00:33,993
‎สวัสดีค่ะผู้การเคลลี่ หนูเป็นลูกสาวคุณ

2
00:00:35,244 --> 00:00:37,288
‎สวัสดีค่ะแกรนต์ หนูเป็นลูกสาวคุณ

3
00:00:40,374 --> 00:00:42,835
‎สวัสดีค่ะ หนูเป็นลูกสาวคุณ

4
00:01:15,910 --> 00:01:17,912
‎ความดันห้องโดยสารเสมอกัน

5
00:01:47,859 --> 00:01:48,901
‎โอเค

6
00:01:48,985 --> 00:01:50,111
‎(เคลลี่ แกรนต์)
‎(ปลุก)

7
00:01:54,824 --> 00:01:56,784
‎เริ่มต้นขั้นตอนการปลุกของฟอร์ทูน่า

8
00:01:59,996 --> 00:02:01,706
‎ขั้นตอนการปลุกขัดข้อง

9
00:02:01,789 --> 00:02:03,916
‎ไม่นะ ไม่ๆๆ

10
00:02:04,709 --> 00:02:06,377
‎ชีพจรลดลง

11
00:02:08,545 --> 00:02:10,965
‎ระดับออกซิเจนในเลือดลดลง

12
00:02:14,427 --> 00:02:16,846
‎การตอบสนองของปอดต่ำกว่าเกณฑ์

13
00:02:19,307 --> 00:02:20,183
‎โอเค

14
00:02:22,059 --> 00:02:22,935
‎เครื่องกระตุกหัวใจ

15
00:02:24,854 --> 00:02:26,397
‎เครื่องกระตุกหัวใจอยู่ไหน

16
00:02:29,066 --> 00:02:30,401
‎โอเค หาทางออก

17
00:02:30,484 --> 00:02:32,028
‎คอร์ติซอลพุ่งสูงขึ้น

18
00:02:32,904 --> 00:02:34,238
‎โอเคๆ

19
00:02:34,322 --> 00:02:35,907
‎(เครื่องฆ่าเชื้อด้วยรังสียูวี)

20
00:02:38,701 --> 00:02:40,661
‎เส้นเลือดฝอยตอบสนองช้าลง

21
00:02:55,343 --> 00:02:56,344
‎หนูช่วยค่ะ

22
00:03:07,230 --> 00:03:08,189
‎ฟื้นสิ

23
00:03:09,315 --> 00:03:11,484
‎สัญญาณชีพเข้าสู่สภาวะคงที่

24
00:03:13,361 --> 00:03:14,278
‎ไงคะ

25
00:03:15,446 --> 00:03:16,572
‎เธอเป็นใคร

26
00:03:19,283 --> 00:03:20,701
‎คุณเคลลี่คะ หนู…

27
00:03:24,038 --> 00:03:25,206
‎ฉันเป็นนักบินอวกาศ

28
00:03:27,667 --> 00:03:30,419
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

29
00:04:53,336 --> 00:04:55,504
‎โอเค ผมอาสามาช่วย

30
00:04:55,588 --> 00:04:58,049
‎แต่เหมือนผมควรจะรู้ว่าอาสามาทำอะไร

31
00:04:58,132 --> 00:05:01,093
‎เพราะค่อนข้างมั่นใจว่า
‎ต้องเขียนรายงานเรื่องทั้งหมดนี้

32
00:05:01,177 --> 00:05:03,637
‎เพราะงั้นถ้าพวกคุณอยากดูดีในรายงาน…

33
00:05:03,721 --> 00:05:07,600
‎อยากอยู่ในวงแหวนยานจูปิเตอร์
‎ที่แค่จอดเฉยๆ ก็ร้อน 41 องศาเซลเซียสเหรอ

34
00:05:07,683 --> 00:05:10,561
‎จอห์น โรบินสัน มีหนึ่งปมด้อย ชอบขัดคำสั่ง

35
00:05:10,644 --> 00:05:12,521
‎ทางเดียวที่เราจะไปอัลฟาเซนทอรี

36
00:05:12,605 --> 00:05:14,857
‎คือต้องมีเครื่องยนต์เอเลี่ยนกับหุ่นยนต์คนขับ

37
00:05:14,940 --> 00:05:16,442
‎และตอนนี้ไม่มีสักอย่าง

38
00:05:16,942 --> 00:05:19,612
‎เพราะการจะไปหามาได้
‎มันอันตรายน่าหวาดเสียวเกินไป

39
00:05:19,695 --> 00:05:22,948
‎ขอทายนะ คุณหาทางแก้เสียวได้แล้วสินะ

40
00:05:24,075 --> 00:05:26,410
‎- ลามกกว่าที่ตั้งใจไว้แฮะ
‎- เลยคิดแผนใหม่

41
00:05:26,911 --> 00:05:29,205
‎แทนที่เราจะเสี่ยงไปจับหุ่นยนต์ตัวเป็นๆ

42
00:05:29,288 --> 00:05:31,791
‎เราจะเอาชิ้นส่วนตัวที่ตายแล้วไปรีบูต

43
00:05:32,458 --> 00:05:35,252
‎นี่พูดถึงหุ่นยนต์ที่ระเบิดไปในเรโซลูทอยู่เหรอ

44
00:05:35,753 --> 00:05:39,131
‎เราจะหาชิ้นส่วนทั้งหมดของหุ่นยนต์ตัวเดียวได้ไง

45
00:05:39,215 --> 00:05:43,177
‎ทุกชิ้นส่วนที่ต้องใช้อยู่ที่เดียวกัน บนดาวดวงนี้

46
00:05:43,719 --> 00:05:46,180
‎อยู่นอกถ้ำ มีผ้าใบปิดอยู่

47
00:05:46,263 --> 00:05:48,641
‎ตรงที่ฉันกับแอดเลอร์วางทิ้งไว้

48
00:05:51,477 --> 00:05:55,022
‎มันคือตัวที่วิลเรียกว่า "ซาร์"
‎ย่อจากหุ่นยนต์เอเลี่ยนตัวที่สอง

49
00:05:55,106 --> 00:05:58,275
‎มีแต่ลูกชายคุณเนี่ยแหละ
‎ที่ตั้งชื่อให้สิ่งที่อยากฆ่าเขาตาย

50
00:05:59,193 --> 00:06:02,071
‎โอเค กรณีดีสุด

51
00:06:02,154 --> 00:06:05,866
‎ซึ่งผมรู้ว่าพวกคุณไม่เคยพบเจอ
‎แต่สมมติว่าอาจเจอ

52
00:06:05,950 --> 00:06:08,786
‎ต่อให้ได้ผล เราก็ยังขาดเครื่องยนต์อยู่ดี

53
00:06:08,869 --> 00:06:11,539
‎ฉันว่าถ้าเรามีหุ่นยนต์เป็นของตัวเอง

54
00:06:11,622 --> 00:06:13,749
‎จะหาเครื่องยนต์ได้ง่ายขึ้นเยอะ ว่าไหม

55
00:06:14,583 --> 00:06:18,212
‎พายุจะพอคุ้มกันเราได้บ้าง แต่เราต้องเร่งมือ

56
00:06:19,755 --> 00:06:21,507
‎ถ้าเราประกอบร่างให้มันใหม่

57
00:06:21,590 --> 00:06:24,552
‎แล้ว ไม่รู้สิ มันตัดสินใจไม่อยากช่วยเราล่ะ

58
00:06:27,012 --> 00:06:28,639
‎งั้นเราจะไม่ให้มันมีทางเลือก

59
00:06:40,443 --> 00:06:43,612
‎นี่เธอ ผมเปีย เก็บของดีๆ นะ

60
00:06:44,989 --> 00:06:48,242
‎แล้วบอกเพื่อนๆ ตัวน้อยด้วยว่า
‎ถ้าของของฉันพังแม้แต่ชิ้นเดียว

61
00:06:48,325 --> 00:06:49,869
‎โดนกักบริเวณแน่

62
00:06:50,411 --> 00:06:53,581
‎ใครจะกลัวโดนกักบริเวณ
‎ตอนที่ติดอยู่บนดาวเอเลี่ยน

63
00:06:53,664 --> 00:06:54,915
‎อำนาจของคำพูด

64
00:06:55,416 --> 00:06:58,252
‎เธอไม่ใช่คนเดียวที่กลัวอันตราย วิล โรบินสัน

65
00:06:58,919 --> 00:07:01,130
‎ฉันดีใจนะที่เห็นเธอกลับมาทำงานอีก

66
00:07:01,755 --> 00:07:04,800
‎เออนี่ ฉันสังเกตเห็นว่า
‎ขาลงจากผา พี่สาวเธอหายไปคนนึง

67
00:07:04,884 --> 00:07:08,053
‎- เดี๋ยวจูดี้ก็กลับมา
‎- ใช่ แต่จะพาใครกลับมาอีก

68
00:07:08,846 --> 00:07:11,932
‎ฉันแค่สงสัยเพราะจูดี้คำนวณเลขเป๊ะมาก

69
00:07:12,016 --> 00:07:14,351
‎ว่าเรามีอากาศมากแค่ไหนในยานจูปิเตอร์

70
00:07:14,435 --> 00:07:17,980
‎อาจมีปัญหาถ้าเพิ่ม
‎นักบินอวกาศที่เป็นผู้ใหญ่เข้ามาอีกคน

71
00:07:18,647 --> 00:07:22,359
‎มาสนใจเรื่องการเตรียมยาน
‎ก่อนจะกังวลเรื่องผู้โดยสารดีกว่า

72
00:07:24,195 --> 00:07:26,280
‎มีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ไหม

73
00:07:31,952 --> 00:07:35,080
‎- ถ้าเจอหุ่นยนต์บอกผมด้วย
‎- เขาหายไปเหรอ

74
00:07:35,789 --> 00:07:37,625
‎บางครั้งเขาก็ชอบไปเดินเล่น แค่…

75
00:07:39,126 --> 00:07:40,336
‎ปกติไม่ไปนานแบบนี้

76
00:07:40,419 --> 00:07:42,213
‎เขาหายไปนานแค่ไหนแล้ว

77
00:07:42,296 --> 00:07:43,255
‎ตั้งแต่เมื่อคืน

78
00:07:43,339 --> 00:07:44,882
‎คิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า

79
00:07:45,883 --> 00:07:47,927
‎เขาเป็นหุ่นยนต์สูงสองเมตรหนัก 180 โล

80
00:07:48,010 --> 00:07:49,720
‎ที่นี่คงไม่มีอะไรทำร้ายเขาได้

81
00:07:49,803 --> 00:07:52,598
‎อาจไม่ใช่ที่นี่ ที่เราตั้งค่าย

82
00:07:54,016 --> 00:07:56,352
‎แต่ยังมีดาวอีกทั้งดวงที่เรายังไม่ได้สำรวจ

83
00:07:58,312 --> 00:07:59,813
‎ถ้าเขาเดินไปไกล

84
00:08:01,524 --> 00:08:03,108
‎ใครจะไปรู้ว่าข้างนอกนั่นมีอะไร

85
00:08:03,817 --> 00:08:07,029
‎แน่ใจนะว่าไม่ได้แต่งเรื่องหุ่นยนต์หายขึ้นมา

86
00:08:07,112 --> 00:08:09,406
‎เพื่อล่อให้ฉันปลีกตัวมาอยู่กับเธอสองต่อสอง

87
00:08:09,490 --> 00:08:12,409
‎นี่จะสื่อว่าฉันต้องหลอกล่อ
‎ให้นายมาใช้เวลาด้วยกันเหรอ

88
00:08:12,910 --> 00:08:15,996
‎เปล่า เราแค่เดินหามานานมากแล้ว

89
00:08:16,080 --> 00:08:18,332
‎ก็เขาเป็นคนสำคัญที่สุดบนดาวดวงนี้นี่

90
00:08:18,415 --> 00:08:19,750
‎สำคัญกว่าฉันเหรอ

91
00:08:19,833 --> 00:08:21,752
‎ก็นายเปิดรอยแยกในอวกาศไม่ได้

92
00:08:21,835 --> 00:08:24,213
‎เพราะงั้นใช่ หุ่นยนต์สำคัญกว่านาย

93
00:08:25,297 --> 00:08:27,508
‎โอเค ถามจริงจัง

94
00:08:28,842 --> 00:08:32,846
‎ฉันรู้ว่าเราจะได้ออกจากที่นี่กันแล้ว
‎แต่เธอจะไม่มีคิดถึงดาวนี้บ้างเหรอ

95
00:08:33,347 --> 00:08:34,181
‎ไม่มีกฎเกณฑ์

96
00:08:35,599 --> 00:08:38,310
‎ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
‎เมื่อกลับไปอัลฟาเซนทอรี

97
00:08:38,394 --> 00:08:39,937
‎และทุกอย่างกลับไปเป็นปกติ

98
00:08:40,729 --> 00:08:44,191
‎แค่กลับไปอัลฟาเซนทอรี
‎มันไม่ทำให้ทุกอย่างปกติหรอกนะ

99
00:08:44,275 --> 00:08:47,069
‎เด็ก 97 คนที่ไม่มีพ่อแม่มันไม่ปกติเลยสักนิด

100
00:08:48,279 --> 00:08:49,280
‎อืม

101
00:08:50,322 --> 00:08:51,699
‎โทษที ฉัน…

102
00:08:54,660 --> 00:08:56,078
‎ตอนที่เราแยกกัน

103
00:08:56,620 --> 00:08:58,831
‎ฉันนึกว่าจะห่างกันแค่สองสามเดือน

104
00:08:58,914 --> 00:09:01,792
‎เพราะแม่ฉันแก้ทุกปัญหาได้เสมอ

105
00:09:01,875 --> 00:09:03,127
‎แต่นี่มันปีนึงแล้ว

106
00:09:05,296 --> 00:09:07,089
‎ฉันเลยไม่รู้ว่าพวกเขา…

107
00:09:08,173 --> 00:09:12,678
‎นี่ ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถ
‎ทำให้เธอเลิกถามเรื่องพวกนั้นได้

108
00:09:14,096 --> 00:09:16,765
‎แต่ฉันอาจช่วยให้เธอคิดเรื่องอื่นสักพักได้นะ

109
00:09:24,940 --> 00:09:25,816
‎อะไร

110
00:09:25,899 --> 00:09:28,360
‎- ผมเธอ…
‎- อะไร

111
00:09:32,072 --> 00:09:33,073
‎อะไร

112
00:09:34,617 --> 00:09:35,618
‎วิล!

113
00:09:36,910 --> 00:09:37,786
‎วิล!

114
00:09:38,287 --> 00:09:40,289
‎เลือกกันยังไงว่าใครได้ไป

115
00:09:40,998 --> 00:09:42,791
‎มีการจับสลากหรือว่า…

116
00:09:43,751 --> 00:09:47,338
‎ประมาณนั้น แต่ว่าต้องผ่านบททดสอบ
‎หลายอย่างถึงจะมีคุณสมบัติเหมาะสม

117
00:09:48,088 --> 00:09:52,843
‎งั้นตอนนี้มีคนนับพันอาศัยอยู่ที่อัลฟาเซนทอรี

118
00:09:55,387 --> 00:09:56,680
‎และเธอเป็นกัปตัน

119
00:09:58,223 --> 00:09:59,933
‎ขอโทษที เธอก็แค่…

120
00:10:00,017 --> 00:10:01,352
‎- อายุน้อย
‎- มาก

121
00:10:01,435 --> 00:10:02,853
‎ไหนๆ ก็จะได้เจอแล้ว

122
00:10:02,936 --> 00:10:05,731
‎คุณควรรู้ไว้ว่าลูกเรือฉันส่วนใหญ่เป็นเด็ก

123
00:10:05,814 --> 00:10:06,774
‎เด็กเหรอ

124
00:10:07,775 --> 00:10:09,735
‎ใช่ 97 คน

125
00:10:10,444 --> 00:10:12,738
‎พาเด็กมาทำภารกิจกู้ภัยทำไม

126
00:10:17,034 --> 00:10:19,453
‎ไม่ได้มาเพื่อตามหาพวกเรากันสินะ

127
00:10:20,579 --> 00:10:23,666
‎บังเอิญกลุ่มอาณานิคมของเราประสบปัญหา

128
00:10:23,749 --> 00:10:25,417
‎มันซับซ้อน แต่ว่า…

129
00:10:26,960 --> 00:10:28,087
‎มั่นใจได้เลย

130
00:10:28,796 --> 00:10:31,215
‎เรามีความสามารถมากพอจะจัดการเรื่องนี้ได้

131
00:10:31,298 --> 00:10:33,175
‎ถ้าคุณรู้ว่าเราเจออะไรมาบ้าง…

132
00:10:33,258 --> 00:10:34,510
‎ฟังนะ โรบินสัน

133
00:10:35,260 --> 00:10:37,888
‎ช่วง 30 นาทีที่ผ่านมา
‎ฉันเพิ่งรู้ว่าฉันสูญเสียลูกเรือ

134
00:10:37,971 --> 00:10:40,808
‎สูญเสียยาน และเสียเวลาชีวิตไปเกือบ 20 ปี

135
00:10:41,934 --> 00:10:46,063
‎ตอนนี้อย่าเพิ่งเล่าเรื่องใหม่ๆ ให้ฟังก่อนดีกว่า

136
00:10:48,816 --> 00:10:50,859
‎ค่ะ ฉันเห็นด้วย

137
00:10:50,943 --> 00:10:51,944
‎ฉัน…

138
00:10:53,946 --> 00:10:56,532
‎เรามารักษาคุณให้หายดีกันก่อนดีกว่า

139
00:11:01,829 --> 00:11:03,831
‎แต่มีเรื่องนึงที่ฉันอยากรู้

140
00:11:04,748 --> 00:11:07,668
‎ถ้าเธอไม่ได้มาตามหาฉัน
‎แล้วทำไมถึงรู้ลึกเรื่องชีวิตฉัน

141
00:11:08,335 --> 00:11:11,630
‎คุณโด่งดังมากที่โลกมนุษย์

142
00:11:11,714 --> 00:11:16,885
‎อันที่จริงแล้ว สมัยยังเรียนอยู่
‎ฉันทำโครงงานเกี่ยวกับคุณด้วย

143
00:11:18,011 --> 00:11:18,971
‎งั้นเหรอ

144
00:11:20,514 --> 00:11:22,933
‎สงสัยมาตลอดเลยว่าจะเป็นไงถ้าได้เจอตัวจริง

145
00:11:26,979 --> 00:11:29,982
‎งั้น ฉันรอเห็นยานเธอไม่ไหวแล้ว

146
00:11:30,899 --> 00:11:33,318
‎เทคโนโลยีใหม่ของนาซาคงน่าประทับใจมาก

147
00:11:33,402 --> 00:11:35,946
‎ถึงพาเธอมาไกลอย่างรวดเร็วขนาดนี้ได้

148
00:11:37,156 --> 00:11:39,324
‎- เราได้รับความช่วยเหลือ
‎- จากใคร

149
00:11:39,408 --> 00:11:41,493
‎พวกรัสเซียเหรอ หรือว่าจีน

150
00:11:42,828 --> 00:11:43,871
‎หุ่นยนต์ค่ะ

151
00:11:46,623 --> 00:11:47,583
‎โอเค

152
00:11:48,584 --> 00:11:50,502
‎นับสามนะ พร้อมยัง

153
00:11:50,586 --> 00:11:51,462
‎พร้อม

154
00:11:52,421 --> 00:11:56,049
‎หนึ่ง สอง สาม

155
00:11:59,178 --> 00:12:01,889
‎โห เหมือนบนยานเรโซลูทเลย

156
00:12:01,972 --> 00:12:05,142
‎ใช่ แต่เราไม่ได้อยู่บนเรโซลูท
‎เพราะงั้นมันเกิดขึ้นได้ยังไง

157
00:12:05,225 --> 00:12:07,770
‎รู้ไหม ฉันกับแม่ของเธอ…

158
00:12:09,062 --> 00:12:11,607
‎เคยเจอปรากฏการณ์เดียวกัน

159
00:12:11,690 --> 00:12:12,566
‎แอบตามผมมาเหรอ

160
00:12:12,649 --> 00:12:15,903
‎บอกตามตรง
‎ถ้ารู้แต่แรกว่ามาไกลแบบนี้คงไม่ตาม

161
00:12:15,986 --> 00:12:17,279
‎แต่ดีแล้วที่มา

162
00:12:17,362 --> 00:12:19,698
‎เพราะฉันรู้ว่าทำไมผมถึงชี้

163
00:12:19,782 --> 00:12:23,911
‎ที่ไหนสักแห่งที่อีกฝั่งกำแพงมี…

164
00:12:23,994 --> 00:12:25,078
‎เทคโนโลยีเอเลี่ยน

165
00:12:25,162 --> 00:12:26,830
‎- เทคโนโลยี…
‎- เรารู้

166
00:12:27,414 --> 00:12:28,832
‎เป็นไปไม่ได้

167
00:12:28,916 --> 00:12:30,209
‎เราน่าจะเห็นสัญญาณ

168
00:12:30,292 --> 00:12:32,377
‎หรือหุ่นยนต์คงบอกเรา…

169
00:12:34,963 --> 00:12:35,881
‎คืออะไร

170
00:12:37,841 --> 00:12:40,260
‎อุโมงค์อะไรสักอย่าง

171
00:12:42,012 --> 00:12:43,388
‎เจ๋ง เออ

172
00:12:43,472 --> 00:12:46,517
‎ฉันเห็นด้วยกับใครก็ตาม
‎ที่เสนอให้เราปิดช่องนี้ซะ

173
00:12:46,600 --> 00:12:48,393
‎แล้วทำเหมือนไม่เคยมาที่นี่

174
00:12:48,477 --> 00:12:50,979
‎- ไม่มีใครเสนอแบบนั้น เพนนี
‎- ควรเสนอนะ

175
00:12:51,063 --> 00:12:55,275
‎พวกเธอว่าเป็นเรื่องบังเอิญเหรอ
‎ที่เรามาเจออุโมงค์นี้ในวันที่หุ่นยนต์หายไป

176
00:12:56,193 --> 00:12:58,028
‎มีทางเดียวที่จะรู้แน่ชัด

177
00:13:01,240 --> 00:13:02,574
‎ต้องมีคนเข้าไป

178
00:13:04,952 --> 00:13:08,121
‎คิดดีแล้วเหรอที่จะชุบชีวิตหุ่นยนต์

179
00:13:08,205 --> 00:13:09,873
‎ไม่ได้อ่านนิยายกลับจากป่าช้าเหรอ

180
00:13:09,957 --> 00:13:12,334
‎ขับแชริออตเข้าไปอีกไม่ได้แล้ว

181
00:13:12,417 --> 00:13:14,253
‎จากนี้ไปต้องเดินเท้าเอา

182
00:13:14,336 --> 00:13:16,463
‎โอเคดอน คิวเรา ใส่ชุด

183
00:13:16,547 --> 00:13:19,132
‎ผมขอเสนอแผนการเดิมอีกรอบได้ไหม

184
00:13:19,216 --> 00:13:22,803
‎ซึ่งก็คือให้ผมอยู่ในนี้
‎แล้วมอรีนไปกับคุณ คุณสองคน…

185
00:13:22,886 --> 00:13:25,222
‎มอรีนเป็นคนเดียวที่รู้ว่าต้องหาอะไร

186
00:13:25,305 --> 00:13:27,057
‎เราจะเหมือนหลับตาหา

187
00:13:27,558 --> 00:13:30,102
‎เธอจะจับตาดูกล้องของเราจากในนี้

188
00:13:30,185 --> 00:13:32,771
‎โอเค แต่ถ้าเกิดมันกลายเป็นหุ่นยนต์ซอมบี้

189
00:13:32,855 --> 00:13:35,315
‎ผมขอบอกไว้ให้รู้ทั่วกันว่าพลเรือเอกดอน เวสต์…

190
00:13:35,399 --> 00:13:36,733
‎คุณไม่ใช่พลเรือเอก ดอน

191
00:13:36,817 --> 00:13:38,235
‎พลจัตวาดอน เวสต์…

192
00:13:38,318 --> 00:13:39,278
‎ไม่

193
00:13:39,361 --> 00:13:40,237
‎พร้อมนะ

194
00:13:40,320 --> 00:13:42,114
‎เอาสิ ตื่นเต้นจุงเบย

195
00:13:53,792 --> 00:13:57,212
‎ผมจะไปหาทำเลร่มๆ
‎ปูเสื่อปิกนิก บรรยากาศดีแน่

196
00:13:57,296 --> 00:14:00,591
‎ได้เอาน้ำทับทิมมาไหม หรือว่านั่นหน้าที่ผม

197
00:14:00,674 --> 00:14:03,302
‎จำไม่เคยได้ เพราะคราวที่แล้วเอาน้ำมะม่วงมา

198
00:14:03,385 --> 00:14:04,469
‎เจอกันในอีกไม่นาน

199
00:14:11,351 --> 00:14:14,897
‎โอเค ฉันเห็นภาพคุณทั้งสอง ตรงไปเรื่อยๆ

200
00:14:14,980 --> 00:14:18,275
‎พื้นมันไม่ค่อยจะมั่นคง ดอน เดินระวังด้วย

201
00:14:18,358 --> 00:14:20,652
‎ผมมองไม่เห็นเท้าตัวเองด้วยซ้ำ

202
00:14:22,613 --> 00:14:24,615
‎ไปทางขวา 20 องศา

203
00:14:24,698 --> 00:14:26,158
‎ขวา 20

204
00:14:26,241 --> 00:14:28,869
‎ดอน คุณเดินไปไกลเกิน อยู่ใกล้ๆ กันหน่อย

205
00:14:28,952 --> 00:14:32,331
‎ให้ตาย ผมสับสนไปหมดแล้ว
‎จอห์นอยู่ทางซ้ายหรือทางขวามือผม

206
00:14:32,414 --> 00:14:33,457
‎ซ้าย

207
00:14:33,540 --> 00:14:35,751
‎ดอน มองหาไฟผมสิ

208
00:14:35,834 --> 00:14:36,835
‎โอเค…

209
00:14:39,129 --> 00:14:40,005
‎ดอน

210
00:14:42,507 --> 00:14:44,051
‎ภาพกล้องเขาตัดไปแล้ว

211
00:14:44,134 --> 00:14:44,968
‎ดอน

212
00:14:46,094 --> 00:14:47,220
‎ได้ยินเสียงเขาไหม

213
00:14:49,139 --> 00:14:50,557
‎เสียงก็หายไปเหมือนกัน

214
00:14:51,058 --> 00:14:52,100
‎ดอน

215
00:14:53,644 --> 00:14:55,729
‎ดอน ผมแทบจะไม่…

216
00:14:58,231 --> 00:15:01,151
‎เดี๋ยว ผมว่าผมเห็นอะไรแล้ว

217
00:15:01,735 --> 00:15:03,236
‎จอห์น ระวังตัวด้วย

218
00:15:03,820 --> 00:15:04,780
‎ดอน

219
00:15:07,366 --> 00:15:08,283
‎เดี๋ยว

220
00:15:10,035 --> 00:15:10,953
‎ผมไม่สบายใจเลย

221
00:15:13,830 --> 00:15:15,165
‎ผมว่าผมจะ…

222
00:15:16,667 --> 00:15:17,542
‎จอห์น!

223
00:15:20,963 --> 00:15:22,589
‎อุ๊ย ขอโทษด้วยนะ

224
00:15:22,673 --> 00:15:23,507
‎พระเจ้า

225
00:15:23,590 --> 00:15:26,218
‎เกิดอะไรขึ้น ไม่มีใครตอบผมสักคน

226
00:15:26,802 --> 00:15:28,637
‎เฮ้ย นึกว่าหลงทางไปซะแล้ว

227
00:15:28,720 --> 00:15:29,805
‎โอเค

228
00:15:30,597 --> 00:15:31,515
‎จอห์น เดี๋ยว

229
00:15:31,598 --> 00:15:33,725
‎- หันกลับไปทางซ้าย
‎- ได้

230
00:15:35,102 --> 00:15:36,979
‎นั่นไง ข้างหน้าคุณเลย

231
00:15:37,062 --> 00:15:39,189
‎ครับ เจอแล้ว ผมเห็นแล้ว

232
00:15:41,733 --> 00:15:45,028
‎ใต้นี้ไม่มีอะไร

233
00:15:45,612 --> 00:15:48,699
‎ขุดไปเรื่อยๆ มันอาจถูกดินทรายกลบ…

234
00:15:49,199 --> 00:15:50,784
‎ไม่มีอะไรเลย มีแต่…

235
00:15:52,494 --> 00:15:53,829
‎ถ้าซาร์ไม่อยู่นี่

236
00:15:55,539 --> 00:15:56,915
‎แล้วมันอยู่ไหน

237
00:16:00,085 --> 00:16:03,797
‎แน่ใจนะว่าคิดดีแล้วที่ให้กัปตันร่วม
‎เข้ามาในนี้พร้อมกันทั้งสองคน

238
00:16:03,880 --> 00:16:06,758
‎นี่เป็นหน้าที่ที่กัปตันสมควรจะทำ

239
00:16:07,300 --> 00:16:08,176
‎เหรอ

240
00:16:08,969 --> 00:16:11,930
‎พี่นึกว่าหน้าที่กัปตันคือชี้นิ้วสั่งคนอื่น

241
00:16:12,514 --> 00:16:13,849
‎ใจเย็นๆ

242
00:16:17,060 --> 00:16:18,478
‎เหมือนเดินเหยียบอึอยู่เลย

243
00:16:19,062 --> 00:16:21,273
‎พื้นแค่มีชั้นโคลนสะสมเยอะ

244
00:16:21,815 --> 00:16:22,941
‎ไม่เป็นไรหรอก

245
00:16:23,025 --> 00:16:26,486
‎พี่อยากจะขอเตือนความจำนาย
‎ว่าครั้งที่แล้วที่พี่ติดอยู่ในอุโมงค์

246
00:16:26,570 --> 00:16:29,573
‎พี่โดนปีศาจค้างคาว
‎น้ำลายย้อยใส่เพราะอยากกินหน้าพี่

247
00:16:32,576 --> 00:16:33,577
‎สมิธ!

248
00:16:36,455 --> 00:16:38,165
‎สมิธ ยังอยู่ไหม

249
00:16:38,248 --> 00:16:39,416
‎แน่นอน!

250
00:16:39,916 --> 00:16:42,836
‎- แน่ใจนะว่าเราทำถูกวิธี
‎- ถูกที่สุด!

251
00:16:42,919 --> 00:16:44,254
‎ในกลุ่มเนตรนารี

252
00:16:44,337 --> 00:16:47,424
‎เราทำแบบนี้ไม่ให้พลัดหลงจากกันตอนไปเดินป่า

253
00:16:47,507 --> 00:16:50,510
‎เมื่ออยู่ไกลเกินระยะคุยกัน ถ้าเกิดอะไรขึ้น

254
00:16:50,594 --> 00:16:53,513
‎ให้กระตุกเชือก ฉันจะได้รู้ว่าต้องเข้าไปช่วย

255
00:16:53,597 --> 00:16:55,432
‎คุณเคยเป็นเนตรนารีเหรอ

256
00:16:55,515 --> 00:16:57,225
‎เหลือเชื่อนักหรือไง

257
00:16:57,309 --> 00:17:00,062
‎โอเค งั้นตอบคำถามข้อนี้

258
00:17:00,145 --> 00:17:03,065
‎คุณมีขนมธินมินต์บ้างไหม

259
00:17:03,148 --> 00:17:05,358
‎- เพนนี
‎- อะไร

260
00:17:05,441 --> 00:17:07,486
‎นายก็รู้ว่าคุกกี้ช่วยให้พี่หายประหม่า

261
00:17:07,569 --> 00:17:08,445
‎มาเถอะน่า

262
00:17:10,197 --> 00:17:13,699
‎เดินไปเรื่อยๆ ฉันจะเฝ้าอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน

263
00:17:29,382 --> 00:17:30,342
‎หุ่นยนต์

264
00:17:31,927 --> 00:17:32,969
‎อยู่นี่หรือเปล่า

265
00:17:44,231 --> 00:17:45,107
‎โห

266
00:17:45,732 --> 00:17:46,566
‎อะไร

267
00:17:53,990 --> 00:17:55,033
‎รอยเท้า

268
00:17:55,867 --> 00:17:56,701
‎อืม

269
00:17:57,536 --> 00:18:00,789
‎ดูเหมือนอาจเป็นของหุ่นยนต์เอเลี่ยน

270
00:18:03,166 --> 00:18:05,794
‎โอเค นั่นคิวพี่แล้ว

271
00:18:05,877 --> 00:18:08,338
‎พี่ว่าเราควรออกไปจากที่นี่ดีกว่า

272
00:18:12,384 --> 00:18:13,927
‎เพนนี วิล

273
00:18:14,511 --> 00:18:15,679
‎ไม่นะ

274
00:18:15,762 --> 00:18:17,013
‎- เกิดอะไรขึ้น
‎- พี่ไม่รู้

275
00:18:17,097 --> 00:18:20,642
‎พี่ไปโดนปุ่มหรือสวิตช์อะไรสักอย่าง

276
00:18:20,725 --> 00:18:22,644
‎ไม่รู้สิ ถ้าไปโดนอีกรอบอาจเปิด

277
00:18:26,356 --> 00:18:27,399
‎สมิธ!

278
00:18:28,066 --> 00:18:29,526
‎สมิธ ช่วยด้วย!

279
00:18:30,068 --> 00:18:31,069
‎ไม่เป็นไรใช่ไหม

280
00:18:31,153 --> 00:18:34,114
‎สมิธอยู่ข้างนอก
‎เธอรู้ว่าเราอยู่ไหนและเธอช่วยเราได้

281
00:18:34,197 --> 00:18:36,074
‎ใช่ ครับ

282
00:18:36,158 --> 00:18:37,409
‎เธอมาช่วยแน่นอน

283
00:18:41,663 --> 00:18:44,457
‎- วิล รอยเท้านี่ดูใหม่มาก
‎- ผมไม่รู้

284
00:18:45,709 --> 00:18:48,795
‎ห้องนี้ทั้งเย็นทั้งชื้น
‎ไม่มีแสง อากาศไม่ค่อยถ่ายเท

285
00:18:49,588 --> 00:18:51,715
‎เป็นสภาพที่เหมาะสำหรับการถนอมรอย

286
00:18:51,798 --> 00:18:53,175
‎แปลว่าอะไร

287
00:18:53,258 --> 00:18:54,634
‎แปลว่ามันอาจเก่าแล้วก็ได้

288
00:18:54,718 --> 00:18:56,803
‎รอยรองเท้าบัซ อัลดรินยังอยู่บนดวงจันทร์

289
00:18:56,887 --> 00:18:58,221
‎เพราะไม่มีชั้นบรรยากาศ…

290
00:18:58,305 --> 00:19:00,599
‎ขอบคุณที่ใช้ประวัติศาสตร์และวิทยาศาสตร์

291
00:19:00,682 --> 00:19:04,102
‎เพื่อทำให้พี่เบื่อจนยอมแพ้นะ แต่…

292
00:19:05,770 --> 00:19:08,064
‎ฟังนะวิล พี่เห็นหุ่นยนต์บนเรโซลูท

293
00:19:09,107 --> 00:19:10,317
‎มันรู้ชื่อนาย

294
00:19:11,234 --> 00:19:13,737
‎ดังนั้นถ้ามันอยู่ที่นี่ นายซวยสุดๆ

295
00:19:13,820 --> 00:19:15,071
‎เราทั้งคู่รู้ดี

296
00:19:15,155 --> 00:19:17,991
‎เพราะงั้นพูดมาตรงๆ
‎นี่อาจเป็นรอยใหม่หรือเปล่า

297
00:19:23,205 --> 00:19:24,122
‎ใช่

298
00:19:25,290 --> 00:19:26,750
‎ใช่ เป็นไปได้

299
00:19:33,256 --> 00:19:35,550
‎จะเชื่อไม่เชื่อก็ได้นะ แต่สมัยก่อนชุดนี้จ๊าบ

300
00:19:35,634 --> 00:19:37,594
‎ไม่ค่ะ บางคนก็ยังคิดว่าจ๊าบอยู่

301
00:19:38,094 --> 00:19:41,223
‎น้องชายฉันใส่ชุดนี้
‎วันฮาโลวีนสุดท้ายก่อนเราจากโลกมา

302
00:19:42,974 --> 00:19:44,100
‎จะไปไหน

303
00:19:44,184 --> 00:19:45,143
‎มาทางนี้

304
00:19:45,852 --> 00:19:48,188
‎ถ้าระบบปลุกของลูกเรือเสียหายเหมือนของฉัน

305
00:19:48,271 --> 00:19:49,773
‎เราไม่ควรเสี่ยงเปิดระบบ

306
00:19:49,856 --> 00:19:53,109
‎และเราก็ลากแคปซูล
‎กลับไปค่ายเธอไม่ได้ ดังนั้น…

307
00:19:54,736 --> 00:19:56,863
‎ถามจริง รถคันนี้จอดเฉยๆ มาตั้ง 20 ปี

308
00:19:56,947 --> 00:19:58,281
‎ฉันก็เหมือนกัน

309
00:19:58,365 --> 00:20:01,368
‎ค่ะ ฉันถึงไม่อยากให้คุณแบกน้ำหนัก 360 กิโล

310
00:20:01,451 --> 00:20:03,870
‎แล้วขับฝ่าเขตกับระเบิดอุกกาบาต

311
00:20:03,954 --> 00:20:05,956
‎เปรียบเทียบได้แปลกมาก แต่โอเค

312
00:20:09,626 --> 00:20:10,543
‎คืองี้นะ

313
00:20:11,086 --> 00:20:14,256
‎เธอบอกว่าเราเหลือเวลา
‎ที่จะออกจากดาวดวงนี้ได้อีกไม่นาน

314
00:20:14,339 --> 00:20:16,049
‎ดังนั้นขอถาม

315
00:20:16,633 --> 00:20:19,594
‎อยากเดินกลับหรืออยากซิ่งกลับ

316
00:20:38,029 --> 00:20:41,366
‎- ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม
‎- อืม โทษที

317
00:20:42,284 --> 00:20:45,203
‎เฉิน เขากับเฟธ ผู้หญิงที่เธอเห็นบนยานฟอร์ทูน่า

318
00:20:45,287 --> 00:20:46,204
‎พวกเขา…

319
00:20:47,455 --> 00:20:50,500
‎เวลาฝึกทำภารกิจในอวกาศห้วงลึกเหมือนเรา

320
00:20:50,583 --> 00:20:52,043
‎บางครั้งก็สนิทกันมาก

321
00:20:55,880 --> 00:20:58,300
‎- ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม
‎- ได้

322
00:20:58,883 --> 00:21:00,969
‎ตอนที่คุณตัดสินใจจากโลกมา

323
00:21:01,052 --> 00:21:05,557
‎มีอะไรที่ปล่อยวางยากเป็นพิเศษไหมคะ

324
00:21:06,391 --> 00:21:08,351
‎มีอะไรที่คุณคิดถึงไหม

325
00:21:08,435 --> 00:21:11,062
‎หน้าที่นึงที่ต้องทำคือสอนไม่ให้ตัวเองคิดถึงอะไร

326
00:21:12,355 --> 00:21:15,150
‎มันเป็นการเดินทางสู่อวกาศ
‎ไกลที่สุดที่เคยมีใครทำมา

327
00:21:15,817 --> 00:21:19,738
‎เพื่อสุขภาพจิตของเรา
‎เราต้องปล่อยวางทุกอย่างและทุกคน

328
00:21:21,948 --> 00:21:23,491
‎โอเค ก็ไม่จริงไปซะทั้งหมด

329
00:21:23,575 --> 00:21:26,870
‎มีสิ่งนึงที่บ้านที่ฉันคิดถึงอยู่บ่อยๆ

330
00:21:29,539 --> 00:21:32,834
‎ไอศกรีมรสร็อกกี้โร้ด
‎ที่ร้านแม็คคอนเนลล์ในพาซาดีนา

331
00:21:37,213 --> 00:21:39,049
‎ร้านตรงข้ามร้านหนังสือ

332
00:21:39,132 --> 00:21:40,216
‎รู้จักด้วยเหรอ

333
00:21:40,300 --> 00:21:42,719
‎ค่ะ แม่ฉันเคยชอบพาเราไปร้านนั้น

334
00:21:45,722 --> 00:21:47,974
‎ร็อกกี้โร้ดเป็นรสโปรดของฉันด้วย

335
00:21:49,434 --> 00:21:50,685
‎โลกกลมจัง

336
00:21:51,603 --> 00:21:52,520
‎ค่ะ

337
00:21:53,188 --> 00:21:55,148
‎รีบไปก่อนอุกกาบาตร่วงกันดีกว่า

338
00:21:59,903 --> 00:22:02,155
‎แจ้งเตือน ลดแรงดันในห้องโดยสาร

339
00:22:16,378 --> 00:22:18,338
‎นึกว่าชุดนี้มันต้องผนึกอากาศสิ

340
00:22:18,421 --> 00:22:21,800
‎ตอนนี้มีทรายเข้าไปอยู่ในร่อง
‎ที่ผมไม่ได้อนุญาตให้มันเข้าไปเลย

341
00:22:21,883 --> 00:22:24,761
‎ไม่เป็นไร เราจะกลับไปตามกำลังเสริม

342
00:22:24,844 --> 00:22:28,056
‎หาคนกับอุปกรณ์มาเยอะๆ
‎เพื่อคิดแผนจับหุ่นยนต์ให้ได้สักตัว

343
00:22:28,139 --> 00:22:31,726
‎ตอนนี้ฉันไม่สนเรื่องนั้น
‎ฉันเป็นห่วงลูกชายของเรา

344
00:22:31,810 --> 00:22:33,228
‎ผมเป็นห่วงลูกๆ ทุกคน

345
00:22:33,311 --> 00:22:35,271
‎แต่ตอนนี้เราต้องคิดหาทาง…

346
00:22:35,355 --> 00:22:39,317
‎จอห์น คุณไม่ได้เข้าไปในถ้ำนั้นกับเรา
‎หุ่นยนต์ตัวนั้นอยากได้ตัววิล

347
00:22:40,402 --> 00:22:43,071
‎เหมือนเป็นแค้นส่วนตัว

348
00:22:44,239 --> 00:22:45,573
‎ถ้าซาร์ฟื้นแล้ว

349
00:22:45,657 --> 00:22:47,534
‎มันจะหาทางไปหาวิลให้ได้

350
00:23:07,971 --> 00:23:09,097
‎วิล มีอะไร

351
00:23:09,180 --> 00:23:10,432
‎มีอะไรแปลกๆ

352
00:23:11,641 --> 00:23:14,144
‎ผมว่ารอยพวกนี้ไม่ใช่ของพวกหุ่นยนต์

353
00:23:14,227 --> 00:23:15,353
‎หมายความว่ายังไง

354
00:23:15,437 --> 00:23:19,065
‎รอยพวกนี้มีลายเส้นไคตินและข้อต่อขรุขระ

355
00:23:19,649 --> 00:23:21,568
‎รูปร่างเหมือนหุ่นยนต์เอเลี่ยน

356
00:23:21,651 --> 00:23:23,194
‎แต่ไม่ได้ทำจากโลหะ

357
00:23:24,279 --> 00:23:25,655
‎เป็นสารอินทรีย์

358
00:23:26,239 --> 00:23:28,408
‎ถ้ามันไม่ใช่รอยจากหุ่นยนต์ แล้วมาจากใคร

359
00:23:30,702 --> 00:23:33,413
‎เพนนี วิล

360
00:23:37,250 --> 00:23:42,088
‎ถ้าอยากให้ฉันอยู่ตรงนี้
‎ที่ที่มันปลอดภัย ให้เงียบนะ!

361
00:23:46,634 --> 00:23:47,844
‎สมิธ!

362
00:23:50,054 --> 00:23:53,766
‎เราเดินดุ่มเข้ามาในถ้ำมืดๆ
‎ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าในนี้มีอะไร

363
00:23:53,850 --> 00:23:55,518
‎ต้องโง่เบอร์ไหนเนี่ย

364
00:24:00,523 --> 00:24:03,067
‎บางครั้งเราต้องเดินเข้าไปในความมืด

365
00:24:05,862 --> 00:24:08,656
‎- บางครั้งเราไม่มีทางเลือก
‎- เรามีทางเลือกเสมอ

366
00:24:08,740 --> 00:24:11,784
‎ถ้านี่เป็นทางเดียว
‎ที่จะปกป้องคนที่เรารักได้ก็ไม่มีหรอก

367
00:24:12,785 --> 00:24:14,370
‎นั่นคือสิ่งที่พ่อกับแม่จะทำ

368
00:24:15,580 --> 00:24:18,041
‎วิล พ่อกับแม่ไม่อยู่ที่นี่ โอเคนะ

369
00:24:18,124 --> 00:24:21,169
‎ดอนก็ไม่อยู่ จูดี้ก็ไม่อยู่

370
00:24:21,252 --> 00:24:24,130
‎เธออยู่บนพื้นผิว
‎และพี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอโอเคไหม

371
00:24:24,214 --> 00:24:25,715
‎เราไม่รู้ด้วยซ้ำ…

372
00:24:26,716 --> 00:24:28,718
‎และการที่พี่พูดแบบนี้ทำให้นึกได้ว่า

373
00:24:28,801 --> 00:24:32,388
‎พี่เป็นพี่สาวที่ห่วยแตกมาก
‎เพราะตอนนี้พี่ควรจะปลอบใจนาย

374
00:24:39,479 --> 00:24:40,813
‎ทำไมนายถึงไม่กลัว

375
00:24:42,023 --> 00:24:43,149
‎ใครบอกว่าไม่กลัว

376
00:24:43,858 --> 00:24:45,985
‎งั้นทำไมนายไม่เคยเล่าให้ฟัง

377
00:24:51,241 --> 00:24:52,408
‎วิล นั่นเสียงอะไร

378
00:25:00,708 --> 00:25:01,626
‎โทษทีที่มาช้า

379
00:25:02,627 --> 00:25:04,254
‎ฉันไม่มีทางเดินเข้ามามือเปล่าหรอก

380
00:25:07,507 --> 00:25:08,550
‎หุ่นยนต์!

381
00:25:10,218 --> 00:25:11,761
‎เป็นไรไหม นายไปไหนมา

382
00:25:11,844 --> 00:25:14,639
‎ถามจริง เขาควรเป็นฝ่ายช่วยนายไม่ใช่เหรอ

383
00:25:16,182 --> 00:25:19,519
‎ผมว่าเขาอยากให้เราตามไป ทำไม

384
00:25:20,103 --> 00:25:21,646
‎อันตราย ครอบครัว

385
00:25:35,201 --> 00:25:38,454
‎งั้นเธอก็จากโลกมาเกือบสองปีแล้วสินะ

386
00:25:39,455 --> 00:25:41,249
‎รู้ไหมว่าที่โลกเป็นยังไงบ้าง

387
00:25:41,332 --> 00:25:43,710
‎พอจะมีวิธีติดต่อคนบนโลกไหม

388
00:25:43,793 --> 00:25:45,503
‎ไม่ เคราะห์ร้ายที่ทำไม่ได้

389
00:25:46,254 --> 00:25:47,088
‎ทำไมคะ

390
00:25:47,171 --> 00:25:48,131
‎แม่ฉัน

391
00:25:48,840 --> 00:25:50,425
‎ป่านนี้ก็เกือบ 80 แล้วมั้ง

392
00:25:50,508 --> 00:25:53,845
‎แม่เป็นห่วงเรื่องที่ฉันมาท่องอวกาศเสมอมา

393
00:25:53,928 --> 00:25:55,763
‎กลับไปโดนเหน็บแน่เลย

394
00:25:59,017 --> 00:26:00,101
‎แล้วพ่อแม่เธอล่ะ

395
00:26:00,184 --> 00:26:02,103
‎พ่อแม่ฉันอยู่ในอวกาศ

396
00:26:02,186 --> 00:26:05,023
‎พวกเขากำลังมุ่งหน้าไป
‎ที่อาณานิคม หรือนั่นคือที่คิด…

397
00:26:05,857 --> 00:26:08,443
‎รู้สึกไหม เหมือนมันใกล้มาก

398
00:26:08,526 --> 00:26:10,236
‎แทบจะสะเทือนไปถึงท้อง

399
00:26:14,490 --> 00:26:16,409
‎- ไม่นะ
‎- จะทำอะไร

400
00:26:16,492 --> 00:26:18,202
‎แคปซูลนึงหลุดแล้ว

401
00:26:19,996 --> 00:26:21,873
‎ขับต่อไป ฉันจัดการเอง

402
00:26:21,956 --> 00:26:22,874
‎ระวังนะ

403
00:26:34,093 --> 00:26:35,720
‎ข้างหลังเป็นไงบ้าง

404
00:26:36,304 --> 00:26:37,430
‎ขับต่อไปค่ะ

405
00:26:50,276 --> 00:26:51,527
‎เกาะไว้นะ ฉันจะช่วย!

406
00:27:06,125 --> 00:27:07,168
‎จูดี้!

407
00:27:08,378 --> 00:27:09,212
‎รู้แล้ว

408
00:27:19,806 --> 00:27:21,474
‎คาดเข็มขัดเดี๋ยวนี้เลย!

409
00:27:39,325 --> 00:27:42,537
‎- ไปหัดขับรถแบบนั้นมาจากไหน
‎- ที่จริงแม่สอน

410
00:27:43,996 --> 00:27:47,041
‎- ใครสอนให้กล้าหาญแบบนั้น
‎- ก็คง…

411
00:27:49,585 --> 00:27:50,545
‎พ่อ

412
00:27:53,256 --> 00:27:55,216
‎พายุทรายเริ่มจะสงบลงแล้ว

413
00:27:55,299 --> 00:27:58,261
‎พลังงานจลน์มันจะช่วยกำบังเราไว้อีกไม่นาน

414
00:27:58,761 --> 00:28:00,847
‎นี่ดอน มาเริ่มปิดทุกระบบกัน

415
00:28:00,930 --> 00:28:03,683
‎เผื่อมีหุ่นยนต์มาลาดตระเวนแถวนี้

416
00:28:03,766 --> 00:28:06,185
‎ฟังนะ สิ่งสำคัญที่สุดที่เราทำได้ตอนนี้

417
00:28:06,728 --> 00:28:08,688
‎คือสืบว่าซาร์กลับมาใช้การได้หรือเปล่า

418
00:28:08,771 --> 00:28:11,983
‎ต่อให้ได้ ต่อให้มันอยู่บนดาวดวงนี้ก็ไม่สำคัญ

419
00:28:12,066 --> 00:28:15,111
‎เพราะวิลไม่อยู่ที่นี่
‎แปลว่าเขาปลอดภัย เด็กๆ ปลอดภัย

420
00:28:15,194 --> 00:28:16,195
‎จริงเหรอ

421
00:28:16,946 --> 00:28:20,825
‎ฉันรู้ว่าเราเอาแต่บอกตัวเองว่า
‎เด็กๆ สบายดีมาตลอดทั้งปี

422
00:28:21,993 --> 00:28:23,035
‎แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ

423
00:28:24,036 --> 00:28:24,871
‎นี่

424
00:28:26,456 --> 00:28:29,792
‎การไม่รู้เนี่ยแหละที่ทำใจยากที่สุด

425
00:28:30,543 --> 00:28:33,421
‎นี่พวกเรา รอยนี้มันมีอยู่แล้วหรือเปล่า

426
00:28:44,932 --> 00:28:46,642
‎มีตัวอะไรอยู่บนยาน

427
00:29:14,670 --> 00:29:15,755
‎เขาหาอะไรอยู่

428
00:29:15,838 --> 00:29:18,299
‎ผมว่าเขาไม่ได้กำลังหาอะไร

429
00:29:19,509 --> 00:29:21,552
‎ผมว่าเขาอยากพาเราไปดูบางอย่าง

430
00:29:22,220 --> 00:29:24,222
‎หวังว่าจะเป็นทางออกนะ

431
00:29:38,194 --> 00:29:39,237
‎น่าทึ่ง

432
00:29:41,531 --> 00:29:42,907
‎นายมาจากที่นี่ใช่ไหม

433
00:29:46,244 --> 00:29:48,621
‎ดูเหมือนเขากำลังเค้นความจำ

434
00:29:50,873 --> 00:29:53,000
‎นายว่าใครก็ตามที่สร้างที่นี่

435
00:29:53,960 --> 00:29:54,794
‎สร้างนายหรือเปล่า

436
00:29:56,128 --> 00:29:58,506
‎ใช่ วิล โรบินสัน

437
00:29:59,131 --> 00:30:02,134
‎ที่สำคัญกว่านั้น พวกเขายังอยู่ไหม

438
00:30:04,512 --> 00:30:05,346
‎ไม่

439
00:30:05,429 --> 00:30:07,557
‎รู้แบบนั้นเศร้าไหม

440
00:30:08,182 --> 00:30:11,644
‎แค่เพราะใครสร้างเราขึ้นมา
‎ไม่ทำให้เราเศร้าเมื่อเขาจากไปหรอก

441
00:30:12,144 --> 00:30:14,021
‎บางครั้งไม่มีเขาจะดีกว่า

442
00:30:14,105 --> 00:30:17,650
‎ทุกคนไม่ได้มีพ่อแม่ชั้นยอด
‎เหมือนจอห์นกับมอรีน โรบินสันกันหมดนะ

443
00:30:20,611 --> 00:30:25,199
‎บางทีหุ่นยนต์กับมนุษย์
‎ก็ไม่ค่อยจะแตกต่างกันนักเลย

444
00:30:25,283 --> 00:30:28,327
‎เราต่างไม่สามารถดีไปกว่าผู้ที่โปรแกรมเรา

445
00:30:29,537 --> 00:30:33,040
‎แต่เราทลายโปรแกรมได้ ดูอย่างหุ่นยนต์สิ

446
00:30:34,959 --> 00:30:35,793
‎ดูคุณสิ

447
00:30:36,377 --> 00:30:39,005
‎น่ารักจัง แต่สุดท้ายแล้ว

448
00:30:39,088 --> 00:30:40,506
‎ฉันเกรงว่าเราเป็น

449
00:30:41,841 --> 00:30:43,593
‎สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาให้เป็น

450
00:30:48,723 --> 00:30:50,892
‎นี่ จะไปไหน

451
00:30:51,392 --> 00:30:53,102
‎ช่วยครอบครัว

452
00:30:56,397 --> 00:30:58,065
‎ครอบครัวของเราหรือของเขา

453
00:31:13,623 --> 00:31:14,665
‎คุณจะทำอะไร

454
00:31:14,749 --> 00:31:16,417
‎คุณบอกว่าเราต้องใช้หุ่นยนต์

455
00:31:16,500 --> 00:31:19,170
‎เอาจริงๆ เธอก็บอกเรื่องบ้าๆ มาเยอะ

456
00:31:19,253 --> 00:31:23,090
‎แผนของคุณยังใช้ได้อยู่
‎ชิ้นส่วนทั้งหมดอยู่ในที่เดียวกัน

457
00:31:23,174 --> 00:31:26,761
‎สิ่งเดียวที่แตกต่างคือที่ที่พูดถึงคือบนยานของเรา

458
00:31:27,720 --> 00:31:30,014
‎นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่แตกต่าง

459
00:31:30,848 --> 00:31:34,018
‎หุ่นยนต์ตัวนี้มีชีวิตและมันอาจฆ่าคุณได้นะจอห์น

460
00:31:34,101 --> 00:31:35,603
‎ใช่ และมันก็อยู่ตามลำพัง

461
00:31:36,395 --> 00:31:39,440
‎ถ้าเราจะมีโอกาสจับมันตัวเป็นๆ

462
00:31:39,523 --> 00:31:42,318
‎และได้เจอหน้าลูกๆ อีก ก็โอกาสนี้แหละ

463
00:31:56,082 --> 00:31:56,916
‎ว้าว

464
00:31:58,334 --> 00:31:59,377
‎พาเรามาที่นี่ทำไม

465
00:32:00,044 --> 00:32:01,754
‎อันตราย ครอบครัว

466
00:32:03,005 --> 00:32:05,675
‎นายพูดแบบนั้นซ้ำๆ แต่เราไม่เข้าใจความหมาย

467
00:32:06,634 --> 00:32:07,802
‎อันตรายจากอะไร

468
00:33:12,908 --> 00:33:14,035
‎ระบบอันตราย

469
00:33:25,379 --> 00:33:26,922
‎นั่นยานจูปิเตอร์สองใช่ไหม

470
00:33:28,049 --> 00:33:30,718
‎พ่อแม่ของเรา นั่นคือคนที่ตกอยู่ในอันตรายใช่ไหม

471
00:33:36,474 --> 00:33:38,100
‎หาลูกชายฉันอยู่เหรอ

472
00:33:43,773 --> 00:33:46,650
‎นั่นใครน่ะ นั่นอะไร

473
00:33:47,234 --> 00:33:48,444
‎อันตราย

474
00:33:48,527 --> 00:33:50,696
‎พาเรามาดูทำไมถ้าเราช่วยพวกเขาไม่ได้

475
00:33:55,868 --> 00:33:56,702
‎มาสิ

476
00:33:59,622 --> 00:34:01,791
‎ช่วยครอบครัว วิล โรบินสัน

477
00:34:01,874 --> 00:34:03,459
‎ฉันไม่รู้วิธี!

478
00:34:11,884 --> 00:34:13,844
‎- เราต้องทำอะไรสักอย่าง
‎- พยายามอยู่เนี่ย

479
00:34:16,514 --> 00:34:17,681
‎ช่วยครอบครัว

480
00:34:17,765 --> 00:34:18,724
‎แม่!

481
00:34:19,432 --> 00:34:20,768
‎พ่อ! แม่!

482
00:34:22,019 --> 00:34:22,978
‎พ่อ!

483
00:34:23,061 --> 00:34:24,939
‎- จอห์น เดี๋ยว
‎- ไม่ นี่เป็นโอกาสเดียว

484
00:34:25,021 --> 00:34:26,023
‎- แม่
‎- วิล

485
00:34:26,774 --> 00:34:28,025
‎วิล

486
00:34:28,901 --> 00:34:30,193
‎เกิดอะไรขึ้น

487
00:34:37,952 --> 00:34:39,036
‎หุ่นไล่กา

488
00:34:40,121 --> 00:34:42,081
‎จอห์น อย่าโจมตี

489
00:34:43,414 --> 00:34:44,708
‎ฉันว่ามันไม่ทำร้าย

490
00:34:45,376 --> 00:34:46,919
‎แม่ นั่นแม่ใช่ไหมครับ

491
00:34:49,588 --> 00:34:51,090
‎นี่ต้องเป็นกลลวงแน่ๆ

492
00:34:51,173 --> 00:34:52,925
‎พ่อครับ ผมได้ยินเสียงพ่อด้วย

493
00:34:53,509 --> 00:34:54,343
‎วิล

494
00:34:55,177 --> 00:34:59,056
‎วิล แม่ไม่รู้ว่านี่มันอะไรกัน
‎แต่เราคุยกับลูกผ่านหุ่นยนต์

495
00:34:59,890 --> 00:35:02,101
‎แม่ว่านี่คือหุ่นไล่กา

496
00:35:02,184 --> 00:35:04,478
‎วิล ลูกบอกให้มันมาหาเราเหรอ

497
00:35:06,313 --> 00:35:07,273
‎เปล่าครับ

498
00:35:08,649 --> 00:35:09,483
‎หุ่นยนต์บอก

499
00:35:09,567 --> 00:35:12,153
‎เราจะป้องกันตัวอยู่แล้ว

500
00:35:12,236 --> 00:35:14,780
‎- ถ้าลูกไม่ห้ามเรา…
‎- อันตรายหมายถึงอย่างนั้น

501
00:35:15,364 --> 00:35:17,700
‎พวกเขาไม่เข้าใจว่านายแค่อยากช่วย

502
00:35:17,783 --> 00:35:19,410
‎เพนนี ลูกใช่ไหม

503
00:35:19,493 --> 00:35:21,495
‎ใช่ค่ะ แม่ หวัดดีค่ะ หนูเอง

504
00:35:21,579 --> 00:35:23,706
‎พระเจ้าช่วย เราคิดถึงลูกมาก

505
00:35:23,789 --> 00:35:24,790
‎หนูก็คิดถึงแม่

506
00:35:24,874 --> 00:35:26,667
‎ทายซิอะไร แม่อ่านหนังสือลูกแล้ว

507
00:35:26,750 --> 00:35:29,086
‎สี่หรือห้ารอบแล้ว

508
00:35:29,170 --> 00:35:33,632
‎และทุกวันที่ผ่านไป สิ่งเดียวที่แม่ต้องการ

509
00:35:33,716 --> 00:35:35,509
‎คืออยากบอกลูกว่ามันเยี่ยมแค่ไหน

510
00:35:35,593 --> 00:35:38,387
‎และลูกยอดเยี่ยมมากแค่ไหน

511
00:36:13,464 --> 00:36:14,548
‎เพน วิล

512
00:36:14,632 --> 00:36:17,092
‎ชื่นใจจังเลยที่ได้ยินเสียงลูกๆ

513
00:36:17,176 --> 00:36:18,219
‎จู้ดเป็นไงบ้าง

514
00:36:18,844 --> 00:36:20,179
‎เธอสบายดีครับ

515
00:36:20,262 --> 00:36:21,263
‎เธออยู่กับลูกไหม

516
00:36:23,515 --> 00:36:24,558
‎ไม่อยู่

517
00:36:24,642 --> 00:36:27,811
‎ไม่ครับ เธอยุ่ง

518
00:36:28,312 --> 00:36:29,647
‎ยุ่งกับหน้าที่กัปตัน

519
00:36:29,730 --> 00:36:32,399
‎ภาระหนักอึ้งนั้นเป็นของหัวที่สวม…

520
00:36:33,692 --> 00:36:35,069
‎อะไรก็ตามที่กัปตันสวม

521
00:36:36,570 --> 00:36:37,863
‎ที่อัลฟาเซนทอรีเป็นไง

522
00:36:38,405 --> 00:36:40,658
‎อย่าตกใจนะครับ

523
00:36:40,741 --> 00:36:42,534
‎แต่เรายังไปไม่ถึงที่นั่น

524
00:36:42,618 --> 00:36:44,119
‎- ว่าไงนะ
‎- เราสบายดี

525
00:36:44,203 --> 00:36:46,705
‎แค่ออกนอกเส้นทางนิดนึง

526
00:36:46,789 --> 00:36:47,873
‎อะไร ทั้งปีเนี่ยนะ

527
00:36:47,957 --> 00:36:50,793
‎ไม่เป็นไร ผมออกนอกลู่นอกทาง
‎เกือบถึงตอนอายุ 30 นู่น

528
00:36:51,293 --> 00:36:54,713
‎เราแค่ต้องซ่อมเครื่องไอพ่นตัวนึง
‎แต่น่าจะไปถึงที่นั่นในสองสามวัน

529
00:36:55,422 --> 00:36:56,840
‎แล้วทางนั้นล่ะ

530
00:36:57,925 --> 00:36:58,968
‎เรา…

531
00:37:00,344 --> 00:37:02,638
‎เราต้องใช้ของสองชิ้นถึงจะไปอัลฟาเซนทอรีได้

532
00:37:02,721 --> 00:37:04,306
‎และตอนนี้เรามีชิ้นนึงแล้ว

533
00:37:04,390 --> 00:37:07,142
‎เขาอยู่บนยานเรา
‎แต่จะยอมไปกับเราหรือเปล่าไม่รู้

534
00:37:07,226 --> 00:37:08,811
‎ช่วยเพื่อน

535
00:37:08,894 --> 00:37:09,895
‎ช่วยครอบครัว

536
00:37:09,979 --> 00:37:12,189
‎ผมว่าหุ่นยนต์บอกว่าเราช่วยเหลือกันได้

537
00:37:12,273 --> 00:37:13,482
‎วิล สัญญาณขาดหายแล้ว

538
00:37:13,565 --> 00:37:15,734
‎- ทางนี้ก็ด้วย
‎- วิล ตั้งใจฟังแม่นะ

539
00:37:15,818 --> 00:37:17,278
‎เมื่อไปถึงอัลฟาเซนทอรี

540
00:37:17,361 --> 00:37:20,489
‎ลูกต้องปิดเครื่องยนต์ไม่ให้ใครหาลูกเจอ

541
00:37:20,572 --> 00:37:22,283
‎- นะลูก
‎- ตั้งใจแบบนั้นแต่แรกแล้วนี่

542
00:37:22,366 --> 00:37:25,953
‎แม่รู้ แต่ตอนนี้มันสำคัญยิ่งกว่าเดิม

543
00:37:26,578 --> 00:37:28,789
‎ซาร์อาจยังไม่ตาย

544
00:37:32,042 --> 00:37:33,877
‎แม่

545
00:37:33,961 --> 00:37:35,379
‎แม่ ได้ยินหนูไหม

546
00:37:35,921 --> 00:37:36,922
‎หนูรักแม่…

547
00:37:40,467 --> 00:37:42,928
‎พวกเขาโอเค

548
00:37:45,139 --> 00:37:46,015
‎ใช่ครับ

549
00:37:47,266 --> 00:37:48,142
‎ใช่

550
00:37:51,395 --> 00:37:54,732
‎แล้ว เราทำไงกับเจ้านี่ดี

551
00:37:55,691 --> 00:37:56,942
‎เราจะเริ่มงาน

552
00:38:00,821 --> 00:38:03,991
‎ไหนบอกว่าท่อนยากที่สุด
‎คือการเดินทางข้ามพื้นผิว

553
00:38:04,575 --> 00:38:05,534
‎ก็ใช่ไงคะ

554
00:38:07,036 --> 00:38:09,121
‎ค่ายของเธออยู่ใต้หน้าผานี่ลงไปสามกิโล

555
00:38:09,204 --> 00:38:11,332
‎เว้นเสียแต่ว่าข้างล่างจะมีถุงลมยักษ์

556
00:38:11,415 --> 00:38:12,916
‎ท่อนนี้ยากที่สุดอย่างแน่นอน

557
00:38:13,000 --> 00:38:14,168
‎ไม่ต้องห่วงค่ะ

558
00:38:14,835 --> 00:38:16,670
‎ทุกปัญหามีทางแก้

559
00:38:17,254 --> 00:38:18,922
‎เดี๋ยว เมื่อกี้พูดว่าไงนะ

560
00:38:19,548 --> 00:38:23,635
‎ไม่มีอะไรค่ะ ก็แค่คำพูดที่แม่ชอบใช้

561
00:38:25,971 --> 00:38:28,390
‎ฉันก็เคยรู้จักผู้หญิงที่ชอบพูดแบบนั้นบ่อยๆ

562
00:38:31,810 --> 00:38:33,520
‎ฉันมีอะไรต้องบอกคุณ

563
00:38:34,188 --> 00:38:37,858
‎ฉันรู้ว่าคุณบอกว่าวันนี้ไม่อยากรับรู้ข้อมูลใหม่แล้ว

564
00:38:37,941 --> 00:38:41,695
‎แต่ฉันว่าคุณสมควรได้รู้เหตุผลที่ฉันเลือกคุณ

565
00:38:41,779 --> 00:38:43,447
‎ตอนทำโครงงานที่โรงเรียน

566
00:38:45,240 --> 00:38:49,995
‎ในโครงงานนั้น
‎เราต้องพูดถึงคนที่เป็นฮีโร่ของเรา

567
00:38:50,079 --> 00:38:53,290
‎และฉันเลือกไม่ถูกระหว่างสองคน

568
00:38:53,374 --> 00:38:56,919
‎คนนึงคือพ่อที่เป็นหน่วยรบพิเศษ

569
00:38:57,002 --> 00:39:02,091
‎เขาน่าจะเป็นพ่อที่กล้าหาญ
‎และยอดเยี่ยมที่สุดที่ลูกคนไหนจะมีได้

570
00:39:02,174 --> 00:39:06,929
‎ส่วนคนที่สองคือคนที่ฉันไม่เคยได้รู้จัก

571
00:39:07,554 --> 00:39:10,432
‎แต่เขาก็เป็นส่วนนึงในชีวิตฉันด้วย

572
00:39:10,516 --> 00:39:13,435
‎แม่เขาจะมาหาฉันทุกวันขอบคุณพระเจ้าและ…

573
00:39:15,562 --> 00:39:17,064
‎วันนั้นเธอก็อยู่ด้วย

574
00:39:17,773 --> 00:39:19,191
‎วันที่พรีเซนต์โครงงาน

575
00:39:20,359 --> 00:39:22,736
‎แม่ฉันเคยร่วมงานกับเขาที่นาซา

576
00:39:24,154 --> 00:39:27,658
‎และทุกครั้งที่แม่พูดถึงเขา

577
00:39:27,741 --> 00:39:32,121
‎แม่จะบอกว่าเขามอบทั้งชีวิตให้กับอวกาศ

578
00:39:32,746 --> 00:39:37,000
‎แต่เขามอบสิ่งที่มีค่ามากกว่าให้ชีวิตแม่

579
00:39:39,920 --> 00:39:41,046
‎เขามอบฉันให้แม่

580
00:39:43,924 --> 00:39:46,427
‎และเขาไม่เคยรู้ว่าฉันมีตัวตน

581
00:39:47,428 --> 00:39:52,433
‎และฉันไม่เคยเรียกเขาว่าพ่อ

582
00:39:52,516 --> 00:39:56,437
‎เพราะตำแหน่งนั้นมีเจ้าของแล้ว

583
00:39:56,520 --> 00:39:59,940
‎แต่ฉันอยากรู้มาตลอดว่า
‎เขาจะพูดอะไรเมื่อได้ยินเรื่องนี้

584
00:40:08,198 --> 00:40:09,032
‎ฉันคิดว่า

585
00:40:10,200 --> 00:40:12,578
‎คำแรกที่เขาจะพูดคือ "ยินดีที่ได้รู้จัก"

586
00:40:21,753 --> 00:40:23,005
‎ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน

587
00:40:34,391 --> 00:40:37,936
‎ไปเร็ว เราต้องกลับไปบอกข่าวดีให้ทุกคนที่ค่ายรู้

588
00:40:38,020 --> 00:40:39,563
‎โอเค เดี๋ยวตามไป

589
00:40:49,948 --> 00:40:53,619
‎เธอไม่ได้บอกพ่อแม่ว่าฉันยังมีชีวิตอยู่

590
00:40:53,702 --> 00:40:56,914
‎อย่าถือนะ แต่เรามีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องคุยกัน

591
00:40:59,041 --> 00:41:02,586
‎ฉันมีอีกทฤษฎีนึง ฉันว่าเธอทำตัวเป็นผู้พิทักษ์

592
00:41:03,837 --> 00:41:06,924
‎ปกป้องไม่ให้ฉันต้องซวยข้อหาแอบขึ้นยาน

593
00:41:07,007 --> 00:41:08,634
‎และปกป้องพ่อแม่

594
00:41:08,717 --> 00:41:11,637
‎พวกเขาจะได้ไม่กังวลที่เธออยู่กับฉันตามลำพัง

595
00:41:11,720 --> 00:41:13,096
‎เป็นทฤษฎีที่น่าสนใจ

596
00:41:13,180 --> 00:41:15,307
‎เธอเป็นคนดีนะ วิล โรบินสัน

597
00:41:15,974 --> 00:41:20,521
‎แม้จะอยู่คนเดียวมาตลอดทั้งปี
‎ค่านิยมที่พ่อแม่ปลูกฝังให้เธอ

598
00:41:21,438 --> 00:41:23,649
‎โปรแกรมเดิมของเธอ

599
00:41:24,942 --> 00:41:26,068
‎ยังไม่หายไปไหน

600
00:41:29,071 --> 00:41:31,406
‎ดีนะที่เราไม่ได้ออกยานไปก่อนหน้านี้

601
00:41:32,074 --> 00:41:33,283
‎หมายความว่าไง

602
00:41:33,367 --> 00:41:36,411
‎ก็ถ้าเราไม่ติดอยู่ที่นี่นานแบบนี้

603
00:41:36,495 --> 00:41:38,622
‎เราคงไม่มีวันมาเจอถ้ำนี้

604
00:41:38,705 --> 00:41:41,500
‎และเธอคงไม่มีวันได้สื่อสารกับพ่อแม่

605
00:41:42,709 --> 00:41:45,045
‎บางครั้งทุกอย่างก็ลงตัวเอง

606
00:41:53,762 --> 00:41:58,600
‎แล้วเรื่องที่ตามหุ่นไล่กาไปช่วยพ่อแม่ฉัน

607
00:42:00,561 --> 00:42:02,271
‎นั่นเป็นวิธีขอโทษของนายใช่ไหม

608
00:42:05,607 --> 00:42:06,692
‎ยังไงก็เถอะ

609
00:42:08,193 --> 00:42:09,152
‎ขอบใจนะ

610
00:42:11,446 --> 00:42:12,531
‎ข้างนอกนั่นมีอะไร

611
00:42:39,433 --> 00:42:40,767
‎หุ่นยนต์ตัวอื่น

612
00:42:42,311 --> 00:42:44,354
‎พวกนั้นรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่

613
00:42:46,940 --> 00:42:48,650
‎ว่าใครก็ตามที่สร้างพวกเขา…

614
00:42:51,111 --> 00:42:51,987
‎สูญพันธุ์แล้ว

615
00:42:52,070 --> 00:42:54,406
‎ไม่ วิล โรบินสัน

616
00:42:56,241 --> 00:42:57,909
‎งั้นนั่นคือหนทางที่เราจะจบเรื่องนี้

617
00:42:59,077 --> 00:43:02,205
‎ตอนที่หุ่นยนต์โจมตีเรา
‎พวกเขาไม่ได้อยากทำแบบนั้น

618
00:43:02,289 --> 00:43:04,708
‎แต่ถูกโปรแกรมให้ต้องทำ

619
00:43:05,375 --> 00:43:09,046
‎คำสั่งพวกนั้น โปรแกรมดั้งเดิมของพวกเขา

620
00:43:09,129 --> 00:43:10,505
‎มันหมดยุคแล้ว

621
00:43:13,467 --> 00:43:15,344
‎เราแค่ต้องหาทางพิสูจน์ให้พวกเขาเห็น

622
00:43:16,219 --> 00:43:18,597
‎อันตราย วิล โรบินสัน

623
00:43:20,098 --> 00:43:21,725
‎นายคิดถึงซาร์อยู่เหรอ

624
00:43:27,314 --> 00:43:28,982
‎คิดว่าเขาจะจำฉันได้ไหม

625
00:44:09,272 --> 00:44:12,609
‎ตามหาวิล โรบินสัน

626
00:46:10,352 --> 00:46:15,357
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล