1 00:00:06,132 --> 00:00:08,885 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:18,269 --> 00:00:20,313 ‎พี่กำลังเข้ามาในโรงเก็บของหนึ่ง 3 00:00:25,234 --> 00:00:28,029 ‎เซลล์เชื้อเพลิงยังผลิตพลังงานขั้นต่ำอยู่ 4 00:00:31,699 --> 00:00:33,159 ‎อัตราการเต้นหัวใจพี่สูงขึ้น 5 00:00:33,701 --> 00:00:35,912 ‎นี่ อย่าแอบดูสัญญาณชีพพี่สิ 6 00:00:35,995 --> 00:00:39,415 ‎จับตาดูเครื่องยนต์ที่เสียหาย ‎กับดาวเคราะห์น้อยไว้ก็พอ 7 00:00:41,584 --> 00:00:43,169 ‎พี่ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ไหม 8 00:00:43,669 --> 00:00:45,379 ‎นี่มันผ่านมา 20 ปีแล้วนะ 9 00:00:48,216 --> 00:00:49,383 ‎กระสวยลงจอดไม่อยู่ที่นี่ 10 00:00:49,884 --> 00:00:53,429 ‎เมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน ‎มันจะออกตัวพาลูกเรือที่นอนแช่แข็งอยู่หนีไป 11 00:00:54,263 --> 00:00:56,057 ‎พี่อาจค้นดูได้ว่ายานไปไหน 12 00:01:25,253 --> 00:01:26,170 ‎โอเค 13 00:01:26,754 --> 00:01:29,715 ‎เรดาร์กำลังหาสัญญาณ ‎จากกระสวยลงจอดของฟอร์ทูน่า 14 00:01:35,096 --> 00:01:36,013 ‎นั่นใคร 15 00:01:39,600 --> 00:01:42,019 ‎จูดี้ หัวใจพี่จะระเบิดแล้ว มีคนอยู่ในนั้นเหรอ 16 00:01:43,521 --> 00:01:46,149 ‎เฟธ คาร์สัน ผู้เชี่ยวชาญด้านน้ำหนักบรรทุก 17 00:01:47,150 --> 00:01:48,067 ‎เสียชีวิตแล้ว 18 00:01:48,693 --> 00:01:50,903 ‎ไว้ต้องหาสาเหตุการตายทีหลัง 19 00:01:52,655 --> 00:01:54,282 ‎ระวังตัวด้วยนะ 20 00:01:55,283 --> 00:01:56,242 ‎พี่ไม่เป็นไร 21 00:02:00,872 --> 00:02:05,209 ‎พี่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ ‎และทำไมลูกเรือถึงหายไป 22 00:02:11,257 --> 00:02:13,426 ‎นั่นไงลูกเรือที่อยู่ในเตียงแช่แข็ง 23 00:02:14,010 --> 00:02:14,927 ‎แจ้งเตือน 24 00:02:15,011 --> 00:02:17,054 ‎เครื่องยนต์กราบขวาล้มเหลว 25 00:02:17,138 --> 00:02:18,806 ‎เครื่องยนต์กราบขวาเสียไปแล้ว 26 00:02:18,890 --> 00:02:20,975 ‎ผมว่ามันกำลังปล่อยน้ำมันรั่วเข้าไปในตัวจุดหลัก 27 00:02:25,563 --> 00:02:27,899 ‎แจ้งเตือน กำลังจะมีการปะทะ 28 00:02:28,608 --> 00:02:30,902 ‎แจ้งเตือน กำลังจะมีการปะทะ 29 00:02:30,985 --> 00:02:33,279 ‎มีดาวเคราะห์น้อยอันใหญ่พิเศษพุ่งมาหาเรา 30 00:02:33,362 --> 00:02:34,322 ‎ทีละเรื่องสิ 31 00:02:34,405 --> 00:02:36,073 ‎ก็มันมีมากกว่าหนึ่งเรื่องนี้ 32 00:02:36,157 --> 00:02:38,034 ‎น่าจะถึงเวลากลับมาแล้วไหม 33 00:02:39,118 --> 00:02:40,203 ‎ใกล้เจอแล้ว 34 00:02:41,746 --> 00:02:42,747 ‎ใกล้แล้ว 35 00:02:42,830 --> 00:02:46,250 ‎ระบบความปลอดภัยเริ่มทำงาน ‎เปิดใช้งานระบบขับเคลื่อนอัตโนมัติ 36 00:02:46,334 --> 00:02:49,212 ‎- เตรียมลงจอด ‎- จูดี้ยังไม่กลับยาน ปิดระบบสิ 37 00:02:49,295 --> 00:02:52,256 ‎- เริ่มขั้นตอนลงจอดใน 90 วินาที ‎- เข้าระบบไม่ได้ 38 00:02:52,340 --> 00:02:53,466 ‎เก้าสิบวินาทีเหรอ 39 00:02:53,549 --> 00:02:56,886 ‎จูดี้ คอมพิวเตอร์ยึดระบบแล้ว เรากำลังลงจอด 40 00:03:04,477 --> 00:03:05,478 ‎กำลังไป 41 00:03:07,730 --> 00:03:08,898 ‎(การค้นหาไม่เสร็จสิ้น) 42 00:03:12,151 --> 00:03:13,819 ‎วีเจ ให้ทุกคนเตรียมลงจอด 43 00:03:13,903 --> 00:03:16,239 ‎ทุกคนต้องรัดเข็มขัด! 44 00:03:16,781 --> 00:03:18,407 ‎โอเค รัดเข็มขัดเร็ว 45 00:03:18,491 --> 00:03:20,785 ‎พร้อมนะ เอาไป โอเค 46 00:03:58,906 --> 00:04:00,032 ‎ได้ตัวแล้ว 47 00:04:00,700 --> 00:04:01,867 ‎สมิธ! 48 00:04:08,249 --> 00:04:09,542 ‎มาทำอะไรที่นี่ 49 00:04:10,334 --> 00:04:12,086 ‎ขึ้นยานลำนี้มาได้ยังไง 50 00:04:12,670 --> 00:04:14,338 ‎ฉันไปที่ที่มีคนต้องการฉัน 51 00:04:15,047 --> 00:04:17,049 ‎บอกทีว่าหูแว่วไปเอง 52 00:04:53,544 --> 00:04:59,050 ‎(349 วันต่อมา) 53 00:05:25,451 --> 00:05:27,286 ‎นายควรเฝ้ายามอยู่นะ 54 00:06:55,416 --> 00:06:58,335 ‎บันทึกของกัปตัน วันที่ 349 55 00:06:58,919 --> 00:07:00,629 ‎พ่อคะ เรายังอยู่ที่นี่ 56 00:07:01,213 --> 00:07:03,215 ‎ไม่ว่าที่นี่จะเป็นที่ไหนก็ตามเถอะ 57 00:07:03,299 --> 00:07:06,010 ‎พื้นที่ที่เหลือของดาวเคราะห์นี้ตายไปนานแล้ว 58 00:07:06,093 --> 00:07:08,345 ‎เรายังไม่รู้เหตุผลและต้นตอ 59 00:07:08,429 --> 00:07:11,056 ‎แต่คอมพิวเตอร์ยานจูปิเตอร์พบทำเลในหุบเขาลึก 60 00:07:11,140 --> 00:07:15,352 ‎ที่ยังมีสิ่งมีชีวิตหลงเหลืออยู่ ‎และที่ซึ่งเราอยู่รอดได้จนถึงตอนนี้ 61 00:07:16,103 --> 00:07:19,190 ‎ผลผลิตข้าวโพดเพิ่มขึ้น 3% จากสัปดาห์ก่อน 62 00:07:19,273 --> 00:07:21,484 ‎แผงโซลาร์เซลล์ถูกปรับให้มีประสิทธิภาพสูงสุด 63 00:07:21,567 --> 00:07:23,569 ‎แบตเตอรี่กลับมาชาร์จเต็มแล้ว 64 00:07:23,652 --> 00:07:26,572 ‎ไม่มีการบาดเจ็บหรือโรคร้ายแรงให้รายงาน 65 00:07:27,490 --> 00:07:28,949 ‎ตอนนี้เรามีโรงเรียนด้วย 66 00:07:29,033 --> 00:07:33,954 ‎ดูเหมือนด็อกเตอร์… หรือต้องเรียกว่า ‎มาดามสมิธจะค้นพบอาชีพในฝันแล้ว 67 00:07:35,206 --> 00:07:39,418 ‎ลูกอุกกาบาตอาจพุ่งชนเรา ‎ได้อยู่เรื่อยๆ เราจึงคอยเฝ้าระวังต่อไป 68 00:07:39,502 --> 00:07:41,879 ‎เฝ้าดูท้องฟ้าทุกวันคืน 69 00:07:41,962 --> 00:07:44,798 ‎จนถึงตอนนี้ ‎ยังไม่มีลูกไหนพุ่งมาถึงพวกเราในหุบเขา 70 00:07:44,882 --> 00:07:46,842 ‎เราถือว่าเป็นโชคดี 71 00:07:46,926 --> 00:07:50,012 ‎แต่มันไม่ได้ช่วยให้พวกเราเลิกคิดถึงพ่อแม่ 72 00:07:50,095 --> 00:07:53,682 ‎หรือเลิกสงสัยว่า ‎สักวันเราจะได้ไปถึงอัลฟาเซนทอรีหรือเปล่า 73 00:07:55,559 --> 00:07:59,271 ‎ปรากฏว่าการหลอมเครื่องยนต์ ‎ที่เสียหายขึ้นมาใหม่จากแร่ไทเทเนียมดิบ 74 00:07:59,355 --> 00:08:00,773 ‎เป็นกระบวนการที่ช้า 75 00:08:01,524 --> 00:08:03,192 ‎เราเปลี่ยนไปทำกะละสามชั่วโมง 76 00:08:03,275 --> 00:08:07,571 ‎แต่จนถึงตอนนี้ เราสกัดแร่ ‎ได้แค่ 72% ของปริมาณที่วิลบอกว่าต้องใช้ 77 00:08:07,655 --> 00:08:09,532 ‎เพื่อซ่อมแซมให้ยานจูปิเตอร์บินได้ 78 00:08:11,200 --> 00:08:13,536 ‎หนูมั่นใจว่าเขาเร่งทำงานอย่างเร็วที่สุดแล้ว 79 00:08:13,619 --> 00:08:16,539 ‎มันแค่ช้ากว่าที่ทุกคนต้องการ 80 00:08:16,622 --> 00:08:20,334 ‎มันควรใช้เวลาแค่ไม่กี่สัปดาห์ ‎แต่ตอนนี้กลายเป็นหนึ่งปีแล้ว 81 00:08:20,834 --> 00:08:23,462 ‎ดูเหมือนวิลจะกดดันตัวเอง 82 00:08:24,046 --> 00:08:26,966 ‎หน้าตาเหมือนนอนไม่เต็มอิ่มมาหลายเดือนแล้ว 83 00:08:27,466 --> 00:08:29,468 ‎เขาไม่คุยเรื่องนั้นกับหนู 84 00:08:29,552 --> 00:08:32,555 ‎พักหลังมานี้เราไม่ค่อยจะคุยเรื่องอะไรกันเลย 85 00:08:32,638 --> 00:08:34,515 ‎เหมือนไม่คุยกันเลยสักคน 86 00:08:36,684 --> 00:08:40,020 ‎เพนนีดูห่างเหิน ไม่มีสมาธิ 87 00:08:40,104 --> 00:08:43,857 ‎อยากพูดว่าเป็นเรื่องผู้ชายนะ ‎แต่หนูรู้ว่ามันไม่ใช่แค่นั้น 88 00:08:43,941 --> 00:08:45,776 ‎เธอโกรธหนูเรื่องอะไรสักอย่าง 89 00:08:46,360 --> 00:08:47,611 ‎ถ้าแก้ไขได้ก็ดี 90 00:08:47,695 --> 00:08:51,031 ‎แต่หน้าที่ทำให้หนูไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว 91 00:08:51,532 --> 00:08:54,910 ‎พอไม่มีพ่อหรือแม่ หนูว่าเราหลงทาง 92 00:08:55,494 --> 00:08:58,664 ‎แม้แต่หุ่นยนต์ เขาอยากช่วยเหลือเราจริงๆ 93 00:08:58,747 --> 00:09:02,459 ‎แต่ดูเหมือนเขากำลัง ‎ควานหาจุดประสงค์ของเขาที่นี่ 94 00:09:04,962 --> 00:09:08,841 ‎ในแง่นึง หนูก็คงควานหาอยู่เช่นกัน 95 00:09:23,564 --> 00:09:25,024 ‎เช้านี้ไม่มีลม 96 00:09:25,107 --> 00:09:27,276 ‎ดูนะ ลูกนี้จะไปถึงยอดผา 97 00:09:32,573 --> 00:09:35,159 ‎ครอบครัว จูดี้ โรบินสัน 98 00:09:36,118 --> 00:09:39,955 ‎ฉันอยากจะติดต่อลูกเรือฟอร์ทูน่าทุกคน ‎ไม่ใช่แค่แกรนต์ เคลลี่ 99 00:09:41,373 --> 00:09:42,374 ‎ครอบครัว 100 00:09:43,959 --> 00:09:45,961 ‎นายไม่เคยสงสัยเหรอว่านายมาจากไหน 101 00:10:07,107 --> 00:10:09,985 ‎ความพยายามครั้งล่าสุด ‎ที่จะติดต่อกับกระสวยลงจอดที่หายไป 102 00:10:10,069 --> 00:10:12,488 ‎ล้มเหลวเหมือนกับทุกครั้ง 103 00:10:14,156 --> 00:10:18,452 ‎หนูไม่รู้ว่าพ่อจะมีโอกาส ‎ฟังรายงานพวกนี้เมื่อไร แต่หวังว่าจะเร็วๆ นี้ 104 00:10:21,205 --> 00:10:22,456 ‎รายงานภารกิจ 105 00:10:22,539 --> 00:10:24,625 ‎จอห์น โรบินสัน หัวหน้าทีมกู้ซาก 106 00:10:24,708 --> 00:10:27,544 ‎(ระบบ "อันตราย" ‎ดาวเคราะห์ป่าฝนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ) 107 00:10:27,628 --> 00:10:30,464 ‎เหมือนทุกครั้ง เราคาดเดา ‎เวลาลาดตระเวนของหุ่นยนต์ได้ยาก 108 00:10:33,050 --> 00:10:34,968 ‎มันยังไม่รู้ว่าพวกเราอยู่ที่นี่ 109 00:10:35,969 --> 00:10:38,389 ‎เราเจอซากยานเรโซลูทเพิ่มขึ้น 110 00:10:38,472 --> 00:10:40,182 ‎ดูเหมือนจะเป็นชิ้นส่วนชั้นเอช 111 00:10:41,684 --> 00:10:44,645 ‎มีโอกาสสูงที่เราจะหา ‎วัสดุชิ้นสุดท้ายที่ต้องการเจอ 112 00:10:45,646 --> 00:10:49,942 ‎แม้บนดาวนี้จะตรากตรำ ‎อย่างน้อยมันก็ทำให้เลิกคิดถึงสิ่งที่เสียไป 113 00:10:53,696 --> 00:10:56,699 ‎โอเค เรามีเวลาสองชั่วโมงก่อนฟ้าผ่า 114 00:10:56,782 --> 00:10:58,325 ‎จากนั้นต้องบินหนี 115 00:10:58,409 --> 00:11:01,161 ‎เว้นเสียแต่ว่าจะอยากอยู่บนดาวนี้อีก 23 วัน 116 00:11:01,912 --> 00:11:04,498 ‎นี่ หาแต่ของในรายการนะ 117 00:11:04,581 --> 00:11:07,418 ‎ถ้าเจอของครบแล้วก็จะไม่ต้องลงมาอีก 118 00:11:07,501 --> 00:11:09,461 ‎และอย่าลืม ห้ามถอดเสื้อกันฝน 119 00:11:09,545 --> 00:11:11,380 ‎มันกระจายสัญญาณชีวภาพ 120 00:11:11,463 --> 00:11:14,508 ‎ปิดเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ทุกชนิด 121 00:11:14,591 --> 00:11:17,344 ‎มันตามได้เหมือนฉลามได้กลิ่นเลือด ลุยกันเลย 122 00:11:17,428 --> 00:11:20,222 ‎- โอเค ‎ - รับทราบ ไปทางนี้กันเถอะ 123 00:11:23,767 --> 00:11:27,271 ‎เบคเกิร์ต หยิบไฟฉายตรงนั้น ‎อย่าลืมถอดแบตเตอรี่ก่อน 124 00:11:46,331 --> 00:11:48,834 ‎นี่เป็นรสโปรดของลูกชายผม 125 00:12:03,056 --> 00:12:04,892 ‎หมอบลง 126 00:12:05,726 --> 00:12:06,560 ‎หมอบลง 127 00:12:08,395 --> 00:12:09,897 ‎- เบคเกิร์ต ห้ามใช้ไฟฉาย ‎- รู้ 128 00:12:13,567 --> 00:12:14,693 ‎ไม่นะ 129 00:12:14,777 --> 00:12:15,861 ‎พวกมันกำลังมา 130 00:12:33,587 --> 00:12:37,966 ‎เพนนี หนังสือที่เธอกำลังแต่งจบยังไงเหรอ 131 00:12:39,009 --> 00:12:40,135 ‎จบค้าง 132 00:12:41,428 --> 00:12:43,514 ‎จบค้างเหรอ จริงดิ 133 00:12:43,597 --> 00:12:46,558 ‎ใช่ เป็นศัพท์สวยหรูที่แปลว่าฉันเลิกกลางคัน 134 00:12:47,226 --> 00:12:49,603 ‎แต่ก็นะ เรื่องแต่งนิยายเป็นนิสัยฉันคนเก่า 135 00:12:50,813 --> 00:12:52,731 ‎แล้วแตกต่างจากเธอคนใหม่ยังไง 136 00:12:53,607 --> 00:12:57,861 ‎ฉันเคยแคร์อะไรๆ มากไป ‎คงได้นิสัยนั้นมาจากพ่อแม่ 137 00:13:02,616 --> 00:13:03,992 ‎เธอว่าพวกเขาโอเคไหม 138 00:13:07,120 --> 00:13:08,956 ‎ฉันไม่ชอบคำถามสมมติ 139 00:13:09,748 --> 00:13:11,875 ‎ฉันอยู่กับปัจจุบัน 140 00:13:13,001 --> 00:13:14,962 ‎ฉันชอบเธอเพราะงี้แหละ เพนนี โรบินสัน 141 00:13:24,221 --> 00:13:25,222 ‎กำลังเพิ่มความดัน 142 00:13:27,516 --> 00:13:30,644 ‎อุ่นถึง 900 องศาเซลเซียสให้หน่อยสิ 143 00:13:59,423 --> 00:14:00,382 ‎วิล! 144 00:14:02,885 --> 00:14:04,720 ‎สะดวกคุยไหม 145 00:14:07,264 --> 00:14:09,975 ‎คำตอบเดิมเหมือนทุกครั้ง มาทำอะไรที่นี่ 146 00:14:10,058 --> 00:14:12,603 ‎ฉันแค่อยากรู้ว่าทำไมใช้เวลานานจัง 147 00:14:13,270 --> 00:14:16,231 ‎ก็การหาแร่ไทเทเนียม ‎มันยากกว่าสอนภาษาฝรั่งเศสนี่ 148 00:14:16,315 --> 00:14:19,818 ‎ฉันอุตส่าห์ตั้งตารอว่า ‎จะได้ไปใช้ชีวิตที่อัลฟาเซนทอรีอย่างมีความสุข 149 00:14:21,028 --> 00:14:22,362 ‎ที่นี่ก็ไม่เลวนะ 150 00:14:23,363 --> 00:14:27,451 ‎ตอนที่เธอบอกว่าเราจะอยู่ที่นี่ ‎แค่ไม่กี่อาทิตย์ ทุกคนตื่นเต้นมาก 151 00:14:28,452 --> 00:14:31,496 ‎ตอนนี้ทุกคนตื่นเต้นน้อยลงแล้ว 152 00:14:33,665 --> 00:14:37,294 ‎มากวนผมมันไม่ทำให้อะไรเร็วขึ้นหรอกนะ 153 00:14:38,462 --> 00:14:39,796 ‎ถ้าจะให้ฉันช่วยทำอะไร 154 00:14:39,880 --> 00:14:43,508 ‎ที่ไม่ต้องยืนแช่น้ำเย็นสูงถึงเข่าก็บอกได้นะ 155 00:15:05,113 --> 00:15:06,615 ‎มีวัตถุใกล้เข้ามา 156 00:15:09,993 --> 00:15:12,371 ‎(แจ้งเตือนแนววิถี) 157 00:15:15,666 --> 00:15:16,667 ‎เร็วเข้า! 158 00:15:25,092 --> 00:15:26,218 ‎ไปเร็วทุกคน! 159 00:15:30,847 --> 00:15:33,308 ‎อุกกาบาตกำลังพุ่งมา ทุกคนไปที่หลุมหลบภัย! 160 00:15:33,392 --> 00:15:35,644 ‎โอเค ไปที่หลุมหลบภัยจ้ะ! 161 00:15:37,479 --> 00:15:39,106 ‎ทุกคนไปที่หลุมหลบภัย 162 00:15:40,107 --> 00:15:40,941 ‎เร็วเข้า 163 00:15:50,659 --> 00:15:52,744 ‎เร็วเข้า เร็วกว่านี้อีกนิด 164 00:15:52,828 --> 00:15:53,829 ‎เพนนีอยู่ไหน 165 00:15:54,705 --> 00:15:55,664 ‎เข้าไปเร็ว 166 00:15:57,541 --> 00:15:59,042 ‎แม่อยู่ไหน หนูอยู่นี่ 167 00:16:08,010 --> 00:16:09,052 ‎โอเค 168 00:16:09,803 --> 00:16:10,971 ‎ปลอดภัยแล้ว 169 00:16:12,180 --> 00:16:14,933 ‎เก่งมาก คราวหน้าแค่ต้องเร็วกว่านี้หน่อยนะ 170 00:16:15,017 --> 00:16:16,309 ‎ซ้อมต่อไป 171 00:16:16,393 --> 00:16:17,352 ‎ดี 172 00:16:18,603 --> 00:16:21,023 ‎- ทุกคนกลับไปทำงาน ‎- ฉันจะช่วยเก็บกวาด 173 00:16:33,285 --> 00:16:35,245 ‎หลายคนที่นี่คิดว่าเธอเจ๋งนะ 174 00:16:35,829 --> 00:16:38,040 ‎เธอเป็นแบบอย่างที่แย่ด้วยการไม่สนเรื่องนี้ 175 00:16:38,123 --> 00:16:40,250 ‎ฉันไม่ได้เป็นแบบอย่างอะไรเลย นั่นหน้าที่พี่ 176 00:16:40,333 --> 00:16:43,295 ‎เธอเป็นส่วนหนึ่งของทีม เหมือนกับทุกคน 177 00:16:43,378 --> 00:16:47,007 ‎มันโดนชั้นบรรยากาศเผา ‎โดนเผาจนสลายไปหมดทุกครั้ง 178 00:16:47,841 --> 00:16:49,176 ‎สักวันอาจไม่ใช่นะ 179 00:16:56,933 --> 00:16:58,018 ‎จูดี้! 180 00:17:00,187 --> 00:17:02,689 ‎จำเรื่องที่เรากังวลเมื่อประมาณปีก่อนได้ไหม 181 00:17:02,773 --> 00:17:05,400 ‎สิ่งที่เราคิดว่าจะไม่เกิดขึ้น ‎เพราะเราคงจากไปนานแล้ว 182 00:17:07,819 --> 00:17:10,489 ‎นี่เป็นการจำลองเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ 183 00:17:10,989 --> 00:17:13,575 ‎เห็นการชนกัน ‎ของดาวเคราะห์น้อยยักษ์สองดวงนั่นไหม 184 00:17:13,658 --> 00:17:15,285 ‎ดูนะว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไป 185 00:17:16,620 --> 00:17:17,704 ‎มีเรื่องอะไรเหรอ 186 00:17:19,498 --> 00:17:21,917 ‎ชิ้นส่วนนึงคืออุกกาบาตยักษ์ที่เพิ่งตกลงมา 187 00:17:22,000 --> 00:17:24,628 ‎แต่ดูสิว่ามีชิ้นเล็กที่แตกออกมาอีกกี่ชิ้น 188 00:17:24,711 --> 00:17:26,797 ‎หลายชิ้นยังลอยอยู่ในวงโคจร 189 00:17:26,880 --> 00:17:29,591 ‎ข้างบนนั่นเริ่มจะแออัดมากขึ้นเยอะแล้ว 190 00:17:29,674 --> 00:17:33,970 ‎มีเวลาแค่ไหนก่อนที่คอมพิวเตอร์ ‎จะไม่สามารถพายานบินออกไปได้อย่างปลอดภัย 191 00:17:34,679 --> 00:17:37,182 ‎ถ้าเป็นแบบนี้ก็สี่หรือห้าวัน 192 00:17:37,974 --> 00:17:39,810 ‎และเราจะติดอยู่ที่นี่ตลอดไป 193 00:17:42,771 --> 00:17:46,066 ‎นายต้องใช้เวลาซ่อมยานนานกว่าสี่วันใช่ไหม 194 00:17:46,149 --> 00:17:49,027 ‎ถ้ามีไทเทเนียมมากพอก็ซ่อมได้ในสี่ชั่วโมง 195 00:17:57,577 --> 00:17:59,621 ‎ถ้าทำได้เองคนเดียวก็ดีสิ 196 00:18:01,123 --> 00:18:02,040 ‎ทำอะไร 197 00:18:03,458 --> 00:18:05,752 ‎ตอนเรามาถึงที่นี่ใหม่ๆ 198 00:18:05,836 --> 00:18:09,631 ‎เซ็นเซอร์ยานจูปิเตอร์ตรวจพบ ‎แหล่งไทเทเนียมบริสุทธิ์สูงขึ้นไปสามกิโล 199 00:18:10,215 --> 00:18:13,552 ‎เราขอให้หุ่นยนต์ไปขุดมา ‎แต่หินรับน้ำหนักเขาไม่ไหว 200 00:18:13,635 --> 00:18:15,595 ‎ฉันเลยล้มเลิกแผนนั้นไป 201 00:18:15,679 --> 00:18:18,265 ‎แต่สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว 202 00:18:18,849 --> 00:18:22,310 ‎ข่าวดีคือเราตัวเบากว่าหุ่นยนต์เยอะ 203 00:18:23,228 --> 00:18:24,729 ‎เธอพูดว่าสามกิโลเมตรเหรอ 204 00:18:25,313 --> 00:18:28,150 ‎ไม่มีใครเคยปีนสูงสามกิโล เธอก็ไม่เคย 205 00:18:28,233 --> 00:18:30,819 ‎ตกหน้าผาสามกิโล ‎มันจะเจ็บกว่าหนึ่งกิโลแค่ไหนเชียว 206 00:18:30,902 --> 00:18:35,282 ‎ชั้นบรรยากาศของดาวดวงนี้ ‎ถูกวินาศภัยบางอย่างทำลาย 207 00:18:35,365 --> 00:18:38,368 ‎เราดวงดีที่มาเจอ ‎บ่อชั้นบรรยากาศที่ก้นหุบเขาแห่งนี้ 208 00:18:38,451 --> 00:18:40,787 ‎ยิ่งปีนขึ้นสูง มันก็ยิ่งบางลง 209 00:18:40,871 --> 00:18:44,624 ‎เพราะฉะนั้นเมื่อถึงจุดนี้ เราจะต้องใส่ชุดอวกาศ 210 00:18:46,293 --> 00:18:48,962 ‎เราจะมีโอกาสแค่ครั้งเดียว 211 00:18:49,588 --> 00:18:50,964 ‎ดังนั้นต้องทำให้สำเร็จ 212 00:18:51,673 --> 00:18:55,719 ‎ไม่งั้นก็อย่าหวังจะได้ไป ‎อัลฟาเซนทอรีหรือเจอหน้าพ่อแม่อีก 213 00:18:57,762 --> 00:19:01,892 ‎โอเค ทุกคนเตรียมชุดให้พร้อม ‎เราจะปรินต์อุปกรณ์ที่ต้องใช้ 214 00:19:05,770 --> 00:19:06,646 ‎อันตราย 215 00:19:07,272 --> 00:19:08,356 ‎ไม่บอกก็รู้ 216 00:19:09,065 --> 00:19:11,526 ‎ช่วยวิล โรบินสัน 217 00:19:15,113 --> 00:19:17,157 ‎ฉันรู้ว่านายพยายามช่วยฉันอยู่เสมอ 218 00:19:19,034 --> 00:19:20,452 ‎แต่ครั้งนี้นายช่วยไม่ได้ 219 00:19:21,578 --> 00:19:22,454 ‎เข้าใจไหม 220 00:19:27,375 --> 00:19:28,293 ‎นี่ 221 00:19:29,920 --> 00:19:31,922 ‎เธอเงียบ ไม่มีคำถามเหรอ 222 00:19:32,672 --> 00:19:34,090 ‎พี่บอกละเอียดแล้ว 223 00:19:34,174 --> 00:19:37,928 ‎เราเคยเจออุปสรรคมาก่อน ‎แต่เราก็ฟันฝ่ามันมาได้ทุกครั้ง 224 00:19:38,011 --> 00:19:42,098 ‎ใช่ เพราะมีพ่อแม่คอยช่วย ‎ตอนนี้พ่อแม่อยู่ไหนก็ไม่รู้ 225 00:19:54,027 --> 00:19:58,323 ‎(ระบบ "อันตราย" ‎ฐานซันไชน์) 226 00:20:04,788 --> 00:20:05,830 ‎- เวสต์ ‎- ว่าไง 227 00:20:05,914 --> 00:20:09,376 ‎จากการกู้ซากครั้งล่าสุด ‎เรามีของครบจะทำให้ฐานนี้ใช้งานได้หรือยัง 228 00:20:09,918 --> 00:20:13,463 ‎ผมรับประกันว่า ‎ระบบจะพร้อมใช้งานภายใน 24 ชั่วโมง 229 00:20:13,546 --> 00:20:15,799 ‎แอร์ด้วยไหม ในนี้ร้อนเหมือนขุมนรก 230 00:20:15,882 --> 00:20:17,968 ‎ก็ดาวฤกษ์มันร้อน จะให้ทำไง 231 00:20:18,051 --> 00:20:20,387 ‎โชคดีที่มันรบกวนสัญญาณโฟโตอิเล็กทริก 232 00:20:20,470 --> 00:20:21,721 ‎ช่วยซ่อนเราจากศัตรูด้วย 233 00:20:23,223 --> 00:20:24,432 ‎ในเมื่อเราพรางตัวได้แล้ว 234 00:20:24,516 --> 00:20:28,270 ‎เราก็สามารถหันความสนใจ ‎ไปหาทางกลับไปหาลูกๆ ได้ซะที 235 00:20:28,353 --> 00:20:31,022 ‎ผมรู้ว่าไม่มีวินาทีไหนที่เราไม่คิดถึงลูก 236 00:20:32,649 --> 00:20:33,733 ‎ผมเข้าใจว่า 237 00:20:33,817 --> 00:20:36,778 ‎เราต้องใช้เครื่องยนต์ของหุ่นยนต์ ‎เพื่อเดินทางไปอัลฟาเซนทอรี 238 00:20:37,362 --> 00:20:39,948 ‎และมีเพียงหุ่นยนต์ที่ใช้เครื่องยนต์นั้นได้ 239 00:20:41,950 --> 00:20:44,828 ‎จอห์น ช่วยบอกหน่อยได้ไหม ‎ว่าเรากำลังสู้กับอะไร 240 00:20:49,040 --> 00:20:50,166 ‎มันไม่ชอบเรา 241 00:20:51,251 --> 00:20:52,377 ‎มันไม่เกลียดเรา 242 00:20:53,461 --> 00:20:56,256 ‎คนเดียวที่พวกมันแคร์คือลูกชายผม 243 00:20:56,339 --> 00:20:59,384 ‎และเขาไม่อยู่ที่นี่ 244 00:21:00,343 --> 00:21:04,806 ‎ถ้ามันเจอเรา มันจะฆ่าเรา ‎แต่ถ้าเราซ่อนตัวเอาไว้ เราจะรอด 245 00:21:05,473 --> 00:21:09,394 ‎แต่ทว่าเราได้เรียนรู้ว่า ‎หากเราขโมยของของมันมา 246 00:21:10,562 --> 00:21:11,688 ‎มันจะตอบโต้รุนแรง 247 00:21:12,188 --> 00:21:14,149 ‎แล้วเราจะขโมยยังไงไม่ให้โดนตอบโต้ 248 00:21:14,733 --> 00:21:15,692 ‎ผมไม่รู้ 249 00:21:16,693 --> 00:21:20,071 ‎ฉันไม่กลัวจะสู้กับมัน ไม่ว่าจะเสี่ยงแค่ไหนก็ตาม 250 00:21:20,155 --> 00:21:22,073 ‎ถ้าได้กลับไปหาลูกก็คุ้มเสี่ยง 251 00:21:22,157 --> 00:21:24,200 ‎ความกล้าหาญช่วยเราไม่ได้มากหรอก 252 00:21:25,493 --> 00:21:27,662 ‎ผมแอบหวังว่าวันนี้มอรีนจะมาด้วย 253 00:21:27,746 --> 00:21:29,164 ‎ออกความเห็นสักหน่อย 254 00:21:31,541 --> 00:21:33,418 ‎คุณต้องไปคุยกับเธอเอง 255 00:21:36,171 --> 00:21:38,423 ‎เอาละทุกคน เริ่มงานกันเถอะ 256 00:21:47,724 --> 00:21:49,851 ‎ไงจ๊ะสุดสวย 257 00:21:49,934 --> 00:21:52,604 ‎คิดถึงจังเลย 258 00:21:52,687 --> 00:21:54,606 ‎ได้รับความเคารพอย่างที่ควรหรือเปล่า 259 00:21:54,689 --> 00:21:57,275 ‎บอกได้นะ พ่อจะไปฟ้องฝ่ายบุคคล ฟ้องแน่จ้า 260 00:21:57,359 --> 00:21:59,110 ‎ดูออกได้ไงว่าตัวไหนของคุณ 261 00:22:00,945 --> 00:22:02,781 ‎คิดว่าผมเป็นพ่อแบบไหนวะ 262 00:22:06,993 --> 00:22:10,747 ‎ใช่จ้า เดี๋ยวมาหานะ รักนะ 263 00:22:16,836 --> 00:22:20,048 ‎ไม่ต้องไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชา ‎ในห้องอาหารเจ้าหน้าที่เหรอ 264 00:22:20,131 --> 00:22:22,342 ‎เป็นงานรวมตัวกันแบบชิลๆ มากกว่า 265 00:22:22,425 --> 00:22:23,510 ‎ดีจังเลย 266 00:22:24,719 --> 00:22:27,430 ‎ได้คุยกับวิคเตอร์เรื่องกะทำงานของยานหรือยัง 267 00:22:27,931 --> 00:22:29,349 ‎เขาให้ผมตัดสินใจเองเลย 268 00:22:29,432 --> 00:22:31,434 ‎โอเค ดี กลับไปทำสองนะ 269 00:22:31,935 --> 00:22:35,563 ‎ไม่เชิง เราจะเดินอวกาศสี่ชั่วโมงต่อไป 270 00:22:35,647 --> 00:22:36,481 ‎ว่าไงนะ 271 00:22:36,564 --> 00:22:38,108 ‎เราต้องเร่งมือต่อไป 272 00:22:38,191 --> 00:22:41,403 ‎ถ้าทำให้อุณหภูมิต่ำกว่า 32 เซลเซียสได้ ‎ทุกคนจะมีความสุขขึ้นเยอะ 273 00:22:42,320 --> 00:22:43,446 ‎เอว่า ไม่เอาน่า 274 00:22:44,572 --> 00:22:46,241 ‎ผมแค่… ผมก็แค่… 275 00:22:48,368 --> 00:22:49,411 ‎มองอะไรวะ 276 00:22:50,036 --> 00:22:51,454 ‎อยากออกความเห็นหรือไง 277 00:22:52,330 --> 00:22:53,832 ‎มอรีน ไง 278 00:22:54,749 --> 00:22:55,834 ‎ไม่มีใครชอบขี้หน้าผมเลย 279 00:22:56,835 --> 00:22:58,211 ‎ตอนแรกก็ไม่มีใครชอบฉัน 280 00:22:59,504 --> 00:23:00,880 ‎รับรองงานฉันทีสิ 281 00:23:02,424 --> 00:23:05,009 ‎สันนูนไม่แตก รอยต่อตรง 282 00:23:05,510 --> 00:23:07,637 ‎เยี่ยม ทำงานต่ำต้อยได้สวยมาก 283 00:23:07,720 --> 00:23:08,847 ‎ฉันเก่งงานนี้ 284 00:23:08,930 --> 00:23:12,434 ‎ไอน์สไตน์ก็เล่นไวโอลินเก่ง ‎แต่ไม่มีใครซื้ออัลบั้มเขาสักคน 285 00:23:13,017 --> 00:23:14,227 ‎ที่นี่ต้องการฉัน 286 00:23:14,727 --> 00:23:18,648 ‎เราอยู่ในใจกลางถิ่นศัตรู ‎แต่คุณกลับคิดว่าควรมาทำงานนี้เนี่ยนะ 287 00:23:18,731 --> 00:23:20,733 ‎สรุปจะเซ็นรับรองให้ไหม 288 00:23:27,031 --> 00:23:27,991 ‎จอห์นกลับมาแล้ว 289 00:23:31,411 --> 00:23:32,662 ‎ขอบคุณที่บอก 290 00:23:47,010 --> 00:23:49,679 ‎เจสอง นี่ของคุณใช่ไหม 291 00:23:49,762 --> 00:23:50,597 ‎ใช่ 292 00:23:50,680 --> 00:23:53,766 ‎เรากำลังจัดแผนกจีใหม่ ‎เพื่อรองรับระบบควบคุมความร้อน 293 00:23:53,850 --> 00:23:56,936 ‎กรุณาขนของออกจากห้องโดยสาร ‎ไม่งั้นเราทำงานไม่ได้ 294 00:23:59,063 --> 00:23:59,939 ‎ได้ 295 00:24:14,954 --> 00:24:15,830 ‎มอรีน 296 00:24:34,307 --> 00:24:36,684 ‎(รายการที่จอห์นต้องทำ) 297 00:24:43,816 --> 00:24:46,819 ‎(ผมกลับบ้านแล้ว) 298 00:24:55,411 --> 00:24:59,332 ‎(ผมกลับมาแล้ว) 299 00:24:59,415 --> 00:25:00,375 ‎พ่อคะ 300 00:25:00,458 --> 00:25:04,212 ‎หนูรู้ว่าพ่ออยากให้พูดว่าไง ‎หนูจะระมัดระวังให้มากที่สุด 301 00:25:04,295 --> 00:25:06,839 ‎หนูจะยอมรับในสิ่งที่คาดไม่ถึง 302 00:25:06,923 --> 00:25:10,176 ‎เมื่อเกิดเรื่องผิดพลาด หนูจะไม่ยืนบ่นเฉยๆ 303 00:25:10,260 --> 00:25:14,764 ‎หนูจะประเมินทางเลือกที่มีและก้าวไปข้างหน้า ‎หรือในกรณีนี้ ปีนขึ้นข้างบน 304 00:25:16,099 --> 00:25:17,392 ‎และเช่นเคย 305 00:25:17,475 --> 00:25:21,187 ‎สิ่งที่คอยนำทางหนู ‎คือการได้รู้ว่าทุกอย่างที่หนูทำ 306 00:25:21,271 --> 00:25:25,692 ‎เป็นไปเพื่อความอยู่รอด ‎ของเด็ก 97 คนที่หนูรับผิดชอบดูแล 307 00:26:19,203 --> 00:26:22,040 ‎จูดี้ พี่ตอกหมุดแล้วมันหลุดเหรอ 308 00:26:22,123 --> 00:26:22,999 ‎เปล่า ถามทำไม 309 00:26:34,385 --> 00:26:35,511 ‎นั่นตัวอะไร 310 00:26:38,181 --> 00:26:40,308 ‎แปลกไหมที่ฉันคิดว่ามันออกจะน่ารัก 311 00:26:40,391 --> 00:26:41,643 ‎- ไม่ ‎- แปลก 312 00:26:46,564 --> 00:26:50,026 ‎ปีนต่อไปอย่าหยุด ‎ต้องขึ้นไปได้ 1,500 เมตรก่อนค่ำ 313 00:27:18,471 --> 00:27:20,264 ‎วิลไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว 314 00:27:22,392 --> 00:27:24,310 ‎และฉันไม่ได้พูดถึงทรงผม 315 00:27:24,394 --> 00:27:27,230 ‎หรือที่เขาสูงกว่าฉันแล้ว ซึ่งน่ารำคาญจริงๆ 316 00:27:28,147 --> 00:27:29,607 ‎เขาปิดบังอะไรบางอย่าง 317 00:27:36,948 --> 00:27:39,242 ‎ถ้ารู้อะไรก็บอกฉันนะ 318 00:27:40,576 --> 00:27:41,911 ‎เห็นแก่พวกเราทุกคน 319 00:28:15,862 --> 00:28:16,946 ‎เป็นไรไหม 320 00:28:18,448 --> 00:28:21,367 ‎- ฝันร้ายน่ะ ‎- ฉันก็เป็น 321 00:28:22,410 --> 00:28:24,620 ‎เรื่องทั้งหมดนี้ก็เหมือนฝันร้ายสำหรับฉัน 322 00:28:30,626 --> 00:28:32,336 ‎เธอพูดถึงฉันให้นายฟังบ้างไหม 323 00:28:34,297 --> 00:28:37,216 ‎ผมกับเพนนีไม่ค่อยจะได้คุยกันแล้ว 324 00:28:39,802 --> 00:28:41,637 ‎ฉันคิดถึงเมื่อก่อน 325 00:28:43,765 --> 00:28:44,682 ‎ผมก็ด้วย 326 00:28:53,733 --> 00:28:54,567 ‎ไงครับ 327 00:28:56,569 --> 00:28:58,279 ‎ผมทำอะไรให้กินเอาไหม 328 00:28:59,155 --> 00:29:00,490 ‎เรียก "อะไร" ถูกแล้ว 329 00:29:01,449 --> 00:29:05,077 ‎ที่นี่มีคนฉลาดตั้งเยอะ ‎แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันทำจากอะไร 330 00:29:08,414 --> 00:29:09,791 ‎แปลว่าไม่เอาสินะ 331 00:29:12,293 --> 00:29:14,045 ‎ฉันได้ยินมาว่าข้างล่างลำบากมาก 332 00:29:17,465 --> 00:29:18,674 ‎มันก็เป็นอย่างที่เป็น 333 00:29:21,427 --> 00:29:22,804 ‎บนนี้เป็นไงบ้าง 334 00:29:24,180 --> 00:29:25,097 ‎งานยุ่ง 335 00:29:26,098 --> 00:29:28,810 ‎เราต้องทำลูปหล่อเย็นคุมความร้อนให้เสร็จ 336 00:29:30,561 --> 00:29:31,562 ‎เรื่องนั้นน่ะ… 337 00:29:34,690 --> 00:29:36,818 ‎พวกเขาอยากให้เราเก็บของห้องเด็กๆ 338 00:29:40,196 --> 00:29:42,990 ‎ฉันต้องไปนอน อีกหกชั่วโมงต้องไปเข้ากะแล้ว 339 00:29:43,074 --> 00:29:46,327 ‎- ไม่ต้องไปเข้ากะนั้นสิ ‎- ไม่ได้ ตารางแน่นมาก 340 00:29:46,410 --> 00:29:49,247 ‎เราก็มีเรื่องที่ต้องทำที่นี่ด้วยนะ 341 00:29:50,581 --> 00:29:51,833 ‎ฉันไม่ได้ห้ามคุณนี่ 342 00:29:54,335 --> 00:29:56,003 ‎มอรีน ทำอะไรของคุณ 343 00:29:57,088 --> 00:30:00,007 ‎ก็สิ่งที่ฉันทำตลอด ทำให้ทุกอย่างดำเนินต่อไป 344 00:30:00,091 --> 00:30:01,509 ‎เราลงเรือลำเดียวกัน 345 00:30:02,844 --> 00:30:03,761 ‎คุณเป็นภรรยาผม 346 00:30:03,845 --> 00:30:05,805 ‎ใช่ และฉันเคยเป็นแม่คน 347 00:30:07,974 --> 00:30:09,809 ‎ดูเราสิจอห์น เราไม่มีอะไรเลย 348 00:30:10,685 --> 00:30:11,727 ‎คุณมีผม 349 00:30:14,313 --> 00:30:15,231 ‎ขอโทษ 350 00:30:32,832 --> 00:30:33,833 ‎โอเค 351 00:30:35,710 --> 00:30:36,669 ‎สวยมาก เพนนี 352 00:30:37,962 --> 00:30:39,463 ‎โอเค 353 00:30:39,547 --> 00:30:41,799 ‎- เหยียบเท้าขวาลงที่เดือยนั้น ‎- โอเค 354 00:30:45,219 --> 00:30:47,013 ‎โอเค ขอบใจ 355 00:30:47,763 --> 00:30:49,140 ‎- ทำได้แล้ว ‎- ก็ต้องทำได้สิ 356 00:30:52,310 --> 00:30:54,770 ‎- จับมือซ้ายฉัน ‎- ขอบใจ แต่ปีนเองได้ 357 00:31:02,904 --> 00:31:03,905 ‎ฉันช่วย 358 00:31:04,614 --> 00:31:06,073 ‎นายทำฉันเสียสมาธิ หยุด 359 00:31:13,789 --> 00:31:15,625 ‎- วิล! ‎- วิล หย่อนพี่ลงไป 360 00:31:15,708 --> 00:31:17,001 ‎ได้ 361 00:31:19,253 --> 00:31:20,171 ‎ไม่นะ 362 00:31:20,838 --> 00:31:23,299 ‎วีเจ เป็นอะไรหรือเปล่า! 363 00:31:26,552 --> 00:31:27,803 ‎ฉันโอเค 364 00:31:28,596 --> 00:31:30,056 ‎แต่คิดว่าข้อมือบาดเจ็บ 365 00:31:31,182 --> 00:31:33,059 ‎- รู้สึกยังไงบ้าง ‎- ก็โอเค 366 00:31:33,976 --> 00:31:35,478 ‎- ตรงนี้ล่ะ ‎- อย่า ตรงนั้นเจ็บ 367 00:31:35,561 --> 00:31:38,856 ‎มันเริ่มจะบวมแล้ว น่าจะหัก 368 00:31:38,940 --> 00:31:41,317 ‎สนใจแต่ข้อมือข้างที่ไม่หักดีกว่า 369 00:31:41,400 --> 00:31:44,236 ‎นี่ อย่ารู้สึกแย่ สิ่งที่เราทำมันไม่ง่าย 370 00:31:44,320 --> 00:31:46,614 ‎เลียม เอาชุดปฐมพยาบาลลงมาให้ที 371 00:31:46,697 --> 00:31:47,740 ‎ได้ กำลังลงไป 372 00:31:47,823 --> 00:31:49,825 ‎เขาจะพานายกลับไปที่ค่ายนะ 373 00:31:51,911 --> 00:31:54,246 ‎นี่แหละที่ฉันกลัวว่าจะเกิดขึ้น 374 00:32:26,862 --> 00:32:28,489 ‎วิล โรบินสัน 375 00:32:29,949 --> 00:32:32,576 ‎ที่แท้ก็ไม่ใช่ฮีโร่เลย 376 00:32:52,221 --> 00:32:56,183 ‎กระแสอากาศไหลขึ้นแรงเว่อร์ ‎มันพัดเราหลุดขึ้นไปได้ไหม 377 00:32:57,560 --> 00:32:58,436 ‎ค่อนข้างชัวร์ว่าได้ 378 00:33:01,605 --> 00:33:02,940 ‎ว้าว ดูสิ 379 00:33:16,495 --> 00:33:18,998 ‎เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแค่สามคนมานานแล้ว 380 00:33:25,004 --> 00:33:27,506 ‎เก็บของที่ขึ้นมาเอากันเถอะ โอเคนะ 381 00:33:31,552 --> 00:33:32,511 ‎ครับ 382 00:34:06,045 --> 00:34:08,047 ‎เพนนี หาอะไรอยู่เหรอ 383 00:34:10,674 --> 00:34:11,717 ‎นี่อะไร 384 00:34:12,259 --> 00:34:15,387 ‎ตัวรับสัญญาณวิทยุพลังสูง 385 00:34:17,348 --> 00:34:20,017 ‎เพราะเราอาจอยู่สูงพอ 386 00:34:20,601 --> 00:34:24,355 ‎ที่จะรับสัญญาณ ‎จากกระสวยลงจอดฟอร์ทูน่า ใช่ไหมครับ 387 00:34:28,025 --> 00:34:29,819 ‎พี่กำลังตามหาแกรนต์ เคลลี่ 388 00:34:29,902 --> 00:34:33,739 ‎พี่พยายามติดต่อลูกเรือฟอร์ทูน่า ‎ที่หายไปตั้งแต่เรามาถึง 389 00:34:33,823 --> 00:34:35,157 ‎ถ้าเจอสัญญาณจะทำไง 390 00:34:35,241 --> 00:34:37,785 ‎- แต่ไม่เจอ ‎- ถ้าขึ้นไปอีกหน่อยอาจเจอก็ได้ 391 00:34:42,498 --> 00:34:44,291 ‎จะลงไปกับเราหรือเปล่า 392 00:34:44,375 --> 00:34:47,461 ‎เรามีไทเทเนียมครบแล้ว หมุดขาลงก็ปักไว้แล้ว 393 00:34:47,545 --> 00:34:49,421 ‎จะทิ้งเราเหนือพื้นดินสามกิโลเหรอ 394 00:34:49,505 --> 00:34:53,008 ‎พี่ไม่เคยใกล้เท่านี้มาก่อน เธอไม่เข้าใจหรอก 395 00:34:53,092 --> 00:34:56,971 ‎ฉันเข้าใจว่าพี่บังคับให้เราทิ้งครอบครัว ‎และตอนนี้พี่กำลังหาครอบครัวใหม่ 396 00:35:03,853 --> 00:35:05,521 ‎นั่นเสียงอะไร 397 00:35:05,604 --> 00:35:06,689 ‎ก็แค่ลม 398 00:35:06,772 --> 00:35:08,983 ‎ไม่ใช่ มีเสียงอื่น 399 00:35:13,404 --> 00:35:14,530 ‎นั่นอะไร 400 00:35:17,241 --> 00:35:18,367 ‎พระเจ้าช่วย 401 00:35:30,421 --> 00:35:32,381 ‎- เกิดอะไรขึ้น ‎- เร็วเข้า สวมหมวก! 402 00:35:43,851 --> 00:35:45,686 ‎ระวังกระแสอากาศไหลขึ้นด้วยนะ 403 00:35:47,813 --> 00:35:50,482 ‎ผมว่าเรามีปัญหาใหญ่กว่านั้นอีก 404 00:35:55,446 --> 00:35:58,157 ‎แมลงพวกนั้นกำลังกัดกินเสาที่รองรับเรา 405 00:35:58,240 --> 00:36:01,493 ‎มันเหมือนปลวกกินหิน ‎ยังคิดว่ามันน่ารักอยู่หรือเปล่า 406 00:36:03,454 --> 00:36:05,581 ‎โอเค แล้วเราจะลงไปยังไง 407 00:36:05,664 --> 00:36:08,459 ‎- ลงไม่ได้ เราต้องปีนขึ้นไป ‎- ว่าไงนะ 408 00:36:08,542 --> 00:36:10,794 ‎เราจะทิ้งไทเทเนียมไว้ที่นี่ไม่ได้ 409 00:36:11,295 --> 00:36:13,589 ‎วิล ดูเหมือนโจทย์ธรณีวิทยา 410 00:36:13,672 --> 00:36:15,966 ‎สิ่งมีชีวิตที่กินหินไม่ได้อยู่ในหลักสูตรธรณีวิทยา 411 00:36:16,550 --> 00:36:19,386 ‎- พ่อกับแม่จะทำยังไง ‎- พ่อแม่ไม่อยู่ 412 00:36:19,470 --> 00:36:23,641 ‎คิดให้ออกเหมือนเรื่องแมกนีเซียมสิ ‎เราจะได้มีชีวิตรอดไปเล่าเรื่องนี้ต่อ 413 00:36:33,859 --> 00:36:34,735 ‎เราจะบิน 414 00:36:35,653 --> 00:36:37,238 ‎เป็นความคิดที่แย่มาก 415 00:36:37,321 --> 00:36:39,657 ‎ใช่เลย เราขี่กระแสอากาศขึ้นไปได้ใช่ไหม 416 00:36:39,740 --> 00:36:41,325 ‎ใช่ มาทดสอบกัน 417 00:36:41,408 --> 00:36:42,284 ‎โอเค 418 00:36:50,042 --> 00:36:51,919 ‎เห็นไหม ได้ผล 419 00:36:52,002 --> 00:36:54,171 ‎นี่เราได้ดูการทดสอบเดียวกันไหม 420 00:36:54,255 --> 00:36:56,131 ‎เราต้องควบคุมการลอยตัวขึ้น 421 00:36:57,174 --> 00:36:58,801 ‎- ไงนะ ‎- โอเค 422 00:37:23,158 --> 00:37:25,828 ‎แล้วนี่ฉันต้องโดดลงจากขอบผาเหรอ 423 00:37:25,911 --> 00:37:29,832 ‎ไม่ ทุกคนต้องโดดลงไปพร้อมกัน จับมือพี่ 424 00:37:36,255 --> 00:37:38,674 ‎มองพี่ไว้นะ พี่จะพาเราไปถึงที่ 425 00:37:38,757 --> 00:37:39,925 ‎นับสาม 426 00:37:41,385 --> 00:37:43,929 ‎หนึ่ง สอง 427 00:37:45,306 --> 00:37:46,223 ‎สาม! 428 00:37:55,190 --> 00:37:56,942 ‎โอเค เรากำลังบิน 429 00:38:09,788 --> 00:38:10,914 ‎มันได้ผล 430 00:38:13,125 --> 00:38:15,252 ‎พอพี่บอก ปล่อยมือนะ 431 00:38:16,754 --> 00:38:17,755 ‎โอเค 432 00:38:18,380 --> 00:38:19,590 ‎พร้อมนะ 433 00:38:19,673 --> 00:38:21,050 ‎แล้วก็ปล่อยมือ 434 00:38:30,392 --> 00:38:34,104 ‎วิล เป็นอะไรหรือเปล่า โอเคไหม 435 00:38:35,272 --> 00:38:36,106 ‎ครับ 436 00:38:37,232 --> 00:38:39,151 ‎เพนนี นี่ 437 00:38:39,234 --> 00:38:43,030 ‎นี่ เจ็บหรือเปล่า เพนนี 438 00:38:48,619 --> 00:38:51,288 ‎นี่ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า 439 00:39:00,297 --> 00:39:01,256 ‎ไม่เป็นไรนะ 440 00:39:11,183 --> 00:39:12,142 ‎ไม่เป็นไรนะ 441 00:39:13,644 --> 00:39:16,772 ‎เราได้ไทเทเนียมมาแล้ว กลับลงไปได้แล้วนะ 442 00:39:16,855 --> 00:39:18,315 ‎ไม่ เดี๋ยวก่อน 443 00:39:24,405 --> 00:39:26,865 ‎ฉันคว้าเอาไว้ก่อนมันร่วงลงไป 444 00:39:29,410 --> 00:39:30,536 ‎ไม่ 445 00:39:30,619 --> 00:39:32,454 ‎พี่ต้องรับผิดชอบเธอสองคน 446 00:39:32,538 --> 00:39:35,457 ‎กับเด็กที่ค่ายอีกเกือบร้อยคน 447 00:39:36,083 --> 00:39:38,502 ‎- พ่อคงไม่อยากให้พี่… ‎- พ่อไม่อยู่ซะหน่อย 448 00:39:39,169 --> 00:39:41,672 ‎โอเคนะ ฉันอยากให้พ่ออยู่ด้วย แต่พ่อไม่อยู่ 449 00:39:43,340 --> 00:39:47,344 ‎และตลอดปีที่ผ่านมา ฉันโมโหมาก 450 00:39:48,637 --> 00:39:51,432 ‎เพราะฉันโทษพี่ที่ทำให้เราต้องจากมา 451 00:39:53,892 --> 00:39:56,603 ‎ฉันไม่รู้ตัวว่าพี่แค่อยากปกป้องดูแลฉัน 452 00:40:00,315 --> 00:40:02,818 ‎และไม่มีใครดูแลฉันได้ดีเท่าพี่ 453 00:40:06,488 --> 00:40:07,948 ‎ครอบครัวก็ต้องดูแลกันสิ 454 00:40:12,035 --> 00:40:13,537 ‎ไปตามหาแกรนต์ เคลลี่ซะสิ 455 00:40:17,416 --> 00:40:19,042 ‎นายซ่อมเครื่องยนต์ได้หรือยัง 456 00:40:19,960 --> 00:40:20,919 ‎ได้ 457 00:40:21,462 --> 00:40:23,881 ‎เราจะดูแลไม่ให้ค่ายไฟไหม้จนกว่าพี่จะกลับมา 458 00:40:54,578 --> 00:40:55,579 ‎ได้มาแล้ว 459 00:40:56,663 --> 00:40:58,165 ‎เอาไปไว้ที่โรงหลอมนะ 460 00:41:01,293 --> 00:41:05,631 ‎นี่คือบันทึกของกัปตัน วันที่ 352 461 00:41:06,173 --> 00:41:07,591 ‎รักษาการกัปตันร่วม 462 00:41:07,674 --> 00:41:10,552 ‎เฮ้ย บันทึกเสียหมด ‎ผมต้องเริ่มต้นใหม่แต่แรกเลย 463 00:41:10,636 --> 00:41:12,930 ‎ถ้าพูดให้มันถูกไม่ได้ก็สมควรเริ่มต้นใหม่ 464 00:41:14,181 --> 00:41:15,682 ‎ได้ไทเทเนียมมาแล้ว 465 00:41:15,766 --> 00:41:17,726 ‎สามารถซ่อมแซมยานจูปิเตอร์ได้แล้ว 466 00:41:17,809 --> 00:41:20,521 ‎พ่อจะภูมิใจมาก เราทำเองไม่มีใครช่วย 467 00:41:20,604 --> 00:41:22,189 ‎แถมได้บินจากหน้าผาด้วย 468 00:41:22,272 --> 00:41:25,108 ‎อย่าสิ ผมต้องลบท่อนนั้นเลย 469 00:41:25,192 --> 00:41:28,153 ‎รักษาการกัปตันร่วมเพนนี โรบินสันเลิกการติดต่อ 470 00:41:34,910 --> 00:41:37,704 ‎เธอไม่จำเป็นต้องปีนขึ้นไป แต่รู้อยู่แล้วนี่ 471 00:41:38,288 --> 00:41:42,376 ‎- พูดเรื่องอะไรของคุณ ‎- ฉันปลอมบัญชีมาเยอะ โอเคนะ 472 00:41:42,459 --> 00:41:45,963 ‎ถ้าอยากเป็นโจรที่มีประสิทธิภาพให้หัดทำบัญชี 473 00:41:46,672 --> 00:41:48,882 ‎แต่ถ้าอยากจับโจร… 474 00:41:52,844 --> 00:41:56,723 ‎แร่ไทเทเนียมปริมาณมากหายไปไหนไม่รู้ 475 00:41:56,807 --> 00:42:00,978 ‎น่าหงุดหงิดจริงๆ ที่ฉันเพิ่งไหวตัวทัน ‎แต่หลังเฝ้าเด็กมาหนึ่งปี 476 00:42:01,061 --> 00:42:02,854 ‎ไหวพริบฉันคงหายไป 477 00:42:04,940 --> 00:42:07,776 ‎แต่ใครจะไปคิดว่าวิล โรบินสัน 478 00:42:07,859 --> 00:42:12,030 ‎จะบ่อนทำลาย ‎โอกาสเดียวที่เราจะไปอัลฟาเซนทอรีได้ 479 00:42:13,323 --> 00:42:15,033 ‎คุณพูดถูกทุกเรื่องเลย 480 00:42:18,287 --> 00:42:19,329 ‎ฝีมือผมเอง 481 00:42:20,247 --> 00:42:23,166 ‎ที่ฉันไม่เข้าใจคือทำไมเธอถึงไม่อยากไปจากที่นี่ 482 00:42:25,669 --> 00:42:29,798 ‎พวกหุ่นยนต์ไม่ได้อยาก ‎ตามหาแค่เครื่องยนต์เท่านั้นแล้ว 483 00:42:32,217 --> 00:42:33,635 ‎พวกมันตามหาผม 484 00:42:34,344 --> 00:42:35,637 ‎รู้ได้ไง 485 00:42:36,513 --> 00:42:37,723 ‎พวกมันรู้ชื่อผม 486 00:42:39,308 --> 00:42:42,144 ‎- แล้วนายจะทำไง ‎- ผมวางแผนอยู่ 487 00:42:42,728 --> 00:42:45,105 ‎ขอยอมรับเลยว่าฉันซึ้งที่เธอกล้าบอกฉัน 488 00:42:45,606 --> 00:42:47,608 ‎เก็บไว้เป็นความลับได้ไหม 489 00:42:49,985 --> 00:42:51,695 ‎เรื่องนั้นฉันถนัด 490 00:43:11,715 --> 00:43:14,134 ‎ดูเหมือนว่า 491 00:43:14,217 --> 00:43:16,928 ‎มีคนแอบมายุ่งกับแร่ที่เราต้องใช้ 492 00:43:17,012 --> 00:43:19,348 ‎ในการซ่อมเครื่องยนต์เพื่อออกไปจากที่นี่ 493 00:43:22,100 --> 00:43:23,644 ‎สมิธคิดว่าฉันทำ 494 00:43:24,936 --> 00:43:25,896 ‎แต่เธอคิดผิด 495 00:43:27,773 --> 00:43:30,067 ‎ฝีมือนายใช่ไหม 496 00:43:52,798 --> 00:43:54,132 ‎ทำแบบนั้นทำไม 497 00:43:54,925 --> 00:43:57,344 ‎ช่วยวิล โรบินสัน 498 00:43:58,345 --> 00:43:59,930 ‎นายรู้ว่าฉันรู้สึกปลอดภัยที่นี่ 499 00:44:01,181 --> 00:44:04,226 ‎อย่างน้อยก็ปลอดภัยกว่า ‎ให้ไปเผชิญหน้ากับสิ่งที่อยู่ข้างนอก 500 00:44:06,144 --> 00:44:08,313 ‎ฉันเข้าใจว่านายอยากปกป้องฉัน 501 00:44:10,524 --> 00:44:12,067 ‎แต่ฉันไม่ใช่เด็กแล้ว 502 00:44:12,150 --> 00:44:14,528 ‎อันตราย วิล โรบินสัน 503 00:44:14,611 --> 00:44:18,031 ‎บางทีทางเดียวที่จะจบเรื่องนี้ได้ ‎คือการเผชิญหน้ากับอันตราย 504 00:44:20,117 --> 00:44:21,952 ‎หุ่นยนต์จะมาตามหาฉัน 505 00:44:23,120 --> 00:44:26,164 ‎และเมื่อพวกมันมา ถ้าครอบครัวฉันอยู่ใกล้ 506 00:44:26,957 --> 00:44:28,333 ‎พวกเขาจะเจ็บตัว 507 00:44:32,212 --> 00:44:33,213 ‎หรือแย่กว่านั้น 508 00:44:36,216 --> 00:44:38,760 ‎ซึ่งแปลว่าเมื่อพวกเราไปถึงอัลฟาเซนทอรี… 509 00:44:41,722 --> 00:44:43,098 ‎เราสองคนต้องทิ้งพวกเขา 510 00:44:47,227 --> 00:44:49,646 ‎ถ้านายอยากช่วยฉันจริงๆ… 511 00:44:51,898 --> 00:44:53,233 ‎นายต้องไว้ใจฉัน 512 00:44:59,489 --> 00:45:01,992 ‎ไว้ใจวิล โรบินสัน 513 00:45:04,119 --> 00:45:04,995 ‎ใช่ 514 00:45:27,017 --> 00:45:29,519 ‎คุณไม่ควรต้องทำเรื่องนี้เองคนเดียว 515 00:45:35,942 --> 00:45:38,111 ‎เราต้องเห็นอันนี้อีกกี่ครั้งกี่หน 516 00:45:42,657 --> 00:45:44,117 ‎เพนนีรู้ทุกครั้ง 517 00:45:48,747 --> 00:45:51,166 ‎ที่บ้านมีถ้วยรางวัลที่หนึ่งเป็นล้านใบบนชั้นวาง 518 00:45:51,249 --> 00:45:53,668 ‎แต่จูดี้กลับหยิบถ้วยรางวัลที่สองมา 519 00:45:57,964 --> 00:46:02,135 ‎ฉันว่าเธอเอามา ‎เพื่อเตือนใจตัวเองให้พยายามมากขึ้น 520 00:46:13,271 --> 00:46:17,108 ‎ทุกครั้งที่ผมเข้ามาในห้องรวม ‎ผมคิดว่าจะเห็นหน้าพวกเขา 521 00:46:19,945 --> 00:46:22,948 ‎ผมนึกว่าสักวันจะเลิกคิด แต่ไม่เลิกสักที 522 00:46:27,911 --> 00:46:29,704 ‎ฉันพยายามไม่คิดถึงพวกเขา 523 00:46:32,999 --> 00:46:34,167 ‎มันแย่มากไหม 524 00:46:36,628 --> 00:46:37,963 ‎เพราะเมื่อคิดถึง… 525 00:46:41,132 --> 00:46:44,511 ‎ฉันก็สงสัยว่าฉันพลาดอะไรไปหรือเปล่า 526 00:46:47,639 --> 00:46:49,891 ‎มีอย่างอื่นที่ฉันน่าจะทำ… 527 00:46:51,518 --> 00:46:53,103 ‎เพื่อให้เราไม่ต้องห่างกันหรือเปล่า 528 00:47:10,203 --> 00:47:11,955 ‎อย่าไปกังวล 529 00:47:14,749 --> 00:47:16,084 ‎กับอะไรเลย 530 00:47:18,795 --> 00:47:21,214 ‎เพราะทุกๆ เรื่องเล็กน้อย 531 00:47:22,632 --> 00:47:24,342 ‎จะผ่านไปด้วยดี 532 00:47:27,429 --> 00:47:29,931 ‎ร้องเพลงว่าอย่าไปกังวล 533 00:47:31,766 --> 00:47:34,185 ‎กับอะไรเลย 534 00:47:36,938 --> 00:47:39,316 ‎เพราะทุกๆ เรื่องเล็กน้อย 535 00:47:40,233 --> 00:47:42,319 ‎จะผ่านไปด้วยดี 536 00:47:45,822 --> 00:47:48,742 ‎ตื่นขึ้นมาเช้านี้ 537 00:47:49,826 --> 00:47:53,121 ‎ยิ้มรับอรุณรุ่ง 538 00:47:54,164 --> 00:47:57,042 ‎นกน้อยสามตัว 539 00:47:57,876 --> 00:48:00,587 ‎เกาะบันไดหน้าประตูบ้าน 540 00:48:01,671 --> 00:48:05,926 ‎นกน้อยร่ายร้องเพลง 541 00:48:06,676 --> 00:48:09,804 ‎ไพเราะบริสุทธิ์ 542 00:48:10,805 --> 00:48:17,771 ‎ร้องว่า "นี่คือสารส่งถึงเธอ" 543 00:48:20,106 --> 00:48:22,317 ‎อย่าไปกังวล 544 00:48:23,568 --> 00:48:25,362 ‎กับอะไรเลย 545 00:48:28,448 --> 00:48:30,617 ‎เพราะทุกๆ เรื่องเล็กน้อย 546 00:48:31,201 --> 00:48:33,244 ‎จะผ่านไปด้วยดี 547 00:48:35,830 --> 00:48:38,833 ‎บอกว่าอย่าไปกังวล 548 00:48:40,126 --> 00:48:44,464 ‎กับอะไรเลย 549 00:48:45,090 --> 00:48:47,550 ‎เพราะทุกๆ เรื่องเล็กน้อย 550 00:48:48,259 --> 00:48:50,971 ‎จะผ่านไปด้วยดี 551 00:48:52,806 --> 00:48:55,976 ‎ตื่นขึ้นมาเช้านี้ 552 00:48:56,559 --> 00:49:00,105 ‎แล้วยิ้มรับอรุณรุ่ง 553 00:49:01,022 --> 00:49:03,858 ‎และนกน้อยสามตัว 554 00:49:04,609 --> 00:49:07,904 ‎เกาะบันไดหน้าประตูบ้าน 555 00:49:09,114 --> 00:49:13,785 ‎นกน้อยร่ายร้องเพลง 556 00:49:13,868 --> 00:49:20,083 ‎ไพเราะบริสุทธิ์ 557 00:49:20,166 --> 00:49:27,132 ‎ร้องว่า "นี่คือสารส่งถึงเธอ" 558 00:49:29,801 --> 00:49:32,262 ‎ทุกๆ เรื่องเล็กน้อย 559 00:49:32,345 --> 00:49:35,223 ‎(รายการที่ต้องทำ ‎หาหุ่นยนต์ - หาเครื่องยนต์ - กอดลูกๆ เรา) 560 00:49:35,306 --> 00:49:39,019 ‎จะผ่านไปด้วยดี 561 00:49:44,232 --> 00:49:49,112 ‎ด้วยดี 562 00:52:42,368 --> 00:52:47,373 ‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล