1
00:00:08,250 --> 00:00:10,833
(NETFLIX ขอเสนอ)

2
00:00:10,916 --> 00:00:13,791
ถ้าคุณชอบเรื่องราว
เกี่ยวกับครอบครัวที่กลมเกลียวกัน...

3
00:00:14,166 --> 00:00:16,541
และรักกันไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์

4
00:00:16,625 --> 00:00:18,666
และทุกอย่างจบด้วยดีมีความสุขตลอดกาล...

5
00:00:20,333 --> 00:00:22,750
นี่ไม่ใช่หนังสำหรับคุณแล้วละ โอเคนะ

6
00:00:26,041 --> 00:00:27,500
นี่คือเมืองของผม

7
00:00:28,125 --> 00:00:29,250
ผมเห็นมาหมดแล้ว

8
00:00:29,333 --> 00:00:32,666
ดูพวกเขาสิ คนน่าเบื่อใช้ชีวิตแสนน่าเบื่อ

9
00:00:32,750 --> 00:00:33,958
ผมไม่ได้ว่านะ

10
00:00:34,333 --> 00:00:35,625
เออ ก็ว่านั่นแหละ

11
00:00:36,041 --> 00:00:38,416
ผมมองเข้าไปในหน้าต่างมากมาย โอเคไหม

12
00:00:38,500 --> 00:00:40,000
ผมเคยเห็นครอบครัวที่มีความสุข

13
00:00:40,083 --> 00:00:42,708
ครอบครัวที่ให้กำลังใจกัน ครอบครัวที่ใช้การได้

14
00:00:43,875 --> 00:00:48,000
แต่เรื่องราวที่ดีที่สุดมักจะอยู่ใน
หน้าต่างบานที่ไม่มีใครมองดูเสมอ

15
00:00:48,916 --> 00:00:50,000
ไม่ มองลงไป

16
00:00:51,250 --> 00:00:52,791
พวกเขาอยู่นั่นไง ซ่อนตัวอยู่

17
00:00:53,666 --> 00:00:56,000
ผมเป็นผู้บรรยายอะนะ

18
00:00:56,708 --> 00:00:57,541
และเป็นแมวด้วย

19
00:00:58,250 --> 00:00:59,208
ทำใจเถอะนะ

20
00:00:59,541 --> 00:01:01,708
เรื่องราวของครอบครัวนี้พิลึกแท้

21
00:01:01,791 --> 00:01:04,041
หลบจากโลกยุคใหม่

22
00:01:04,125 --> 00:01:05,583
อยู่ในบ้านเชยๆ ของพวกเขา

23
00:01:05,875 --> 00:01:08,833
ผมจะพาคุณไปดู ที่นี่ล่าหนูได้มันมาก

24
00:01:09,333 --> 00:01:12,958
เวลาผมพูดว่าเชยเนี่ย
ผมหมายถึงพวกเขาย้อนเวลากลับไปนานมาก

25
00:01:14,291 --> 00:01:20,125
สิ่งที่สืบทอดกันในครอบครัวเรื่องธรรมเนียม
สิ่งประดิษฐ์ ความสร้างสรรค์ และความกล้าหาญ

26
00:01:22,000 --> 00:01:25,458
ความยิ่งใหญ่ของพวกเขาสืบทอดกัน
เช่นเดียวกับขนบนใบหน้าอันงดงาม

27
00:01:25,541 --> 00:01:26,666
จากรุ่น

28
00:01:26,750 --> 00:01:27,625
สู่รุ่น

29
00:01:27,708 --> 00:01:28,833
สู่อีกรุ่น...

30
00:01:29,375 --> 00:01:30,666
จนกระทั่งรุ่นนี้

31
00:01:34,375 --> 00:01:36,916
ผมละชอบการได้เป็นวิลโลบี้กับคุณจัง

32
00:01:37,000 --> 00:01:40,875
โอ้ พ่อยอดยาหยี ฉันมีความสุขจัง

33
00:01:42,791 --> 00:01:44,416
ข้ามไปข้างหน้าสักสองสามเดือนดีกว่า

34
00:01:44,750 --> 00:01:47,250
เมื่อความรักและการแต่งงาน
ที่สมบูรณ์แบบนี้ทำให้เกิด...

35
00:01:49,791 --> 00:01:50,875
อืม นั่นแหละ

36
00:01:51,166 --> 00:01:53,083
- อะไรน่ะ
- โอ้ ตายแล้ว

37
00:01:56,916 --> 00:01:58,125
ฉันเป็นพ่อของแก

38
00:01:58,500 --> 00:02:02,875
และผู้หญิงแสนน่ารักที่แกเหยียดหยาม
ด้วยการเกิดอันหยาบคายคือแม่

39
00:02:07,166 --> 00:02:08,583
ถ้าแกต้องการความรัก

40
00:02:09,375 --> 00:02:11,625
ฉันขอให้แกไปหาเอาที่อื่นเถอะ

41
00:02:11,708 --> 00:02:12,541
ขอบใจ

42
00:02:13,333 --> 00:02:15,166
อ้อ แกชื่อทิมนะ

43
00:02:15,625 --> 00:02:17,458
และแกคือวิลโลบี้

44
00:02:19,000 --> 00:02:19,833
สวัสดีครับ

45
00:02:20,000 --> 00:02:22,583
พ่อแม่ที่น่ารักของทิมไม่มีความรักเหลือให้เขาแล้ว

46
00:02:23,833 --> 00:02:25,458
สิ่งเดียวที่พวกเขาให้เขาคือชื่อ

47
00:02:28,541 --> 00:02:32,833
วิล-โล-บี้

48
00:02:34,125 --> 00:02:39,291
วิล-โล-บี้

49
00:02:39,375 --> 00:02:41,083
อ้อ และพี่น้องด้วย

50
00:02:41,708 --> 00:02:42,958
น้องสาวชื่อเจน

51
00:02:43,666 --> 00:02:45,125
เดี๋ยวพ่อกับแม่ได้ยินเสียงเธอ

52
00:02:45,625 --> 00:02:49,250
และน้องชายฝาแฝด ทั้งคู่ชื่อบาร์นาบี้
พวกเขาน่าขนลุก

53
00:02:49,333 --> 00:02:51,083
- ขอบใจ บาร์นาบี้
- ยินดี บาร์นาบี้

54
00:02:52,625 --> 00:02:57,583
- เราจ้องกำแพงนี้กันทำไม
- เพราะว่า เจน เราคือวิลโลบี้ส์

55
00:03:04,833 --> 00:03:07,750
โอเค เรื่องราวของวิลโลบี้นี่แปลกใช่ไหมล่ะ

56
00:03:07,958 --> 00:03:09,166
แต่ไม่ได้แย่ไปซะหมดนะ

57
00:03:09,250 --> 00:03:11,916
อย่างน้อยพวกเขาก็กินข้าวพร้อมหน้ากันทุกมื้อ

58
00:03:13,000 --> 00:03:14,916
และคำว่า "พวกเขา" ผมหมายถึงสองคนนี้

59
00:03:15,000 --> 00:03:18,416
- แม่จ๋าชอบแบบเผ็ดๆ ใช่ไหม
- ไม่ใช่แค่ชอบนะคะ

60
00:03:18,500 --> 00:03:20,166
แม่โลฟมันเลยละ

61
00:03:20,250 --> 00:03:22,750
พวกเขาแค่ลืมแบ่งปันกับลูกๆ

62
00:03:23,208 --> 00:03:25,333
อย่าคิดเลยว่าจะมีเหลือ

63
00:03:25,416 --> 00:03:28,458
ฉันหิวจนจะกินลิ้นตัวเองอยู่แล้ว

64
00:03:28,541 --> 00:03:29,625
- ฉันด้วย
- ฉันด้วย

65
00:03:29,708 --> 00:03:30,708
- พวกเราด้วย
- พวกเราด้วย

66
00:03:30,791 --> 00:03:33,083
สมมติว่าเราแต่งตัวบาร์นาบี้ให้เหมือนอาหาร...

67
00:03:33,166 --> 00:03:34,500
- ความคิดไม่ดี
- ความคิดแย่

68
00:03:34,583 --> 00:03:35,541
ไม่นะ เจน

69
00:03:35,625 --> 00:03:37,916
- โอเค แต่สมมติว่าฉันไป...
- เลิกสมมติได้แล้ว

70
00:03:38,000 --> 00:03:38,875
- ใช่
- ไม่เอาสมมติ

71
00:03:38,958 --> 00:03:42,750
ฉันรู้ว่าเธอหิว แต่วิลโลบี้ไม่ขออาหารใครกิน

72
00:03:43,625 --> 00:03:44,708
เรารอ

73
00:03:54,333 --> 00:03:55,541
ขออาหารหน่อยได้ไหมครับ

74
00:03:56,750 --> 00:03:59,000
- อาหารเหรอ
- เรากินอาหารของวันนี้

75
00:03:59,083 --> 00:04:01,375
แกกินอาหารของเมื่อวาน

76
00:04:01,458 --> 00:04:04,416
แต่พ่อกับแม่กินอาหาร
ของเมื่อวานหมดเกลี้ยง... เมื่อวาน

77
00:04:05,333 --> 00:04:07,916
ก็เลยไม่มีเหลือให้...

78
00:04:08,000 --> 00:04:08,875
เจน!

79
00:04:09,458 --> 00:04:11,833
ฉันชื่อแม่นะ "เจน" คือใคร

80
00:04:11,916 --> 00:04:15,541
แกว่าแม่แก
แล้วคิดว่าเราจะให้อาการแกงั้นเหรอ

81
00:04:15,625 --> 00:04:16,666
- ไม่นะไม่
- ไม่เหรอ

82
00:04:16,750 --> 00:04:17,625
ผมหมายถึง...

83
00:04:17,833 --> 00:04:19,625
ใช่ครับ แม่ อย่านะ

84
00:04:19,708 --> 00:04:21,833
- อย่าเหรอ
- แกจะสั่งแม่แก

85
00:04:21,916 --> 00:04:23,333
ให้ทำหรืออย่าทำอะไรไม่ได้นะ

86
00:04:23,500 --> 00:04:24,375
หา!

87
00:04:24,916 --> 00:04:26,500
เจ้าเด็กเห็นแก่ตัว

88
00:04:26,583 --> 00:04:28,458
- แกกินอาหารหมด
- ผมเปล่านะ

89
00:04:28,541 --> 00:04:30,916
โอ้ พ่อจ๋า แม่ต้องหิวตายแน่ๆ

90
00:04:33,750 --> 00:04:35,208
ยัยเด็กผู้หญิงนั่น!

91
00:04:35,291 --> 00:04:37,791
- มันเอาเด็กตัวเล็กๆ เข้ามา
- พวกเขาน่าขนลุกจัง

92
00:04:37,875 --> 00:04:39,083
- หวัดดีฮะ แม่
- หวัดดีฮะ แม่

93
00:04:39,166 --> 00:04:40,250
พวกเขามาทำอะไรในนี้

94
00:04:40,333 --> 00:04:41,333
- ไม่มีอะไรครับ
- บายฮะ แม่

95
00:04:41,416 --> 00:04:43,041
- พวกเขาจะ...
- หิว

96
00:04:43,125 --> 00:04:46,666
- เด็กพวกนี้ต้องการตลอดเวลา
- ไม่ครับ

97
00:04:46,750 --> 00:04:48,875
- ไม่เป็นไร
- แฝดบาร์นาบีส์อยากได้สเวตเตอร์ใหม่

98
00:04:48,958 --> 00:04:49,791
- เจน
- ตัวเดียวก็ได้

99
00:04:49,875 --> 00:04:50,916
- ขอสักตัว
- แฝดบาร์นาบีส์

100
00:04:51,000 --> 00:04:52,500
- นายต้องการสองตัว
- หยุดพูดนะ

101
00:04:52,583 --> 00:04:54,625
- ดูฉันสิ ฉันกลุ้มใจนะ
- สยองมาก

102
00:04:54,708 --> 00:04:55,541
ฉันเป็นทุกข์

103
00:04:55,625 --> 00:04:57,166
- ตกใจหมด
- ฉันถักไม่ได้

104
00:04:57,250 --> 00:04:59,750
- ทั้งหมดเป็นความผิดแก
- ผมเหรอ อะไร...

105
00:05:03,375 --> 00:05:06,916
ไอ้ลูกชาย แกยืนกรานที่จะรบกวนเรา

106
00:05:07,000 --> 00:05:08,833
เรื่องความต้องการแบบเด็กๆ ของแก

107
00:05:09,333 --> 00:05:10,791
ไปที่ห้องเก็บถ่านหินซะ

108
00:05:11,791 --> 00:05:12,958
สวัสดีครับ

109
00:05:18,583 --> 00:05:19,750
ทิโมธีผู้น่าสงสาร

110
00:05:20,291 --> 00:05:23,583
นั่นคือที่แย่มากสำหรับเด็กไร้ขน
ใส่กางเกงขาสั้นใช่ไหมล่ะ

111
00:05:26,416 --> 00:05:29,333
บางครั้งฉันก็ไม่อยากเป็นวิลโลบี้เลย

112
00:05:36,833 --> 00:05:38,458
พวกเราเคยยิ่งใหญ่

113
00:05:44,166 --> 00:05:46,791
เราเคยเป็นทหารและนักวิทยาศาสตร์

114
00:05:47,375 --> 00:05:48,875
กษัตริย์และนักปรัชญา

115
00:05:49,333 --> 00:05:50,875
นักสำรวจและนักบิน

116
00:05:51,375 --> 00:05:54,708
ศิลปินและกวี เราปีนเขาที่ไม่อาจปีนได้ได้สำเร็จ

117
00:05:54,791 --> 00:05:59,708
และเรากินอาหารด้วยกันเสมอ
ที่โต๊ะอาหาร อย่างครอบครัว

118
00:05:59,958 --> 00:06:02,708
และวิลโลบี้ทุกคนไว้หนวด...

119
00:06:03,416 --> 00:06:04,791
แม้แต่ผู้หญิง

120
00:06:06,625 --> 00:06:08,333
เรายิ่งใหญ่อีกครั้งได้นะ

121
00:06:09,583 --> 00:06:10,416
ไม่...

122
00:06:12,125 --> 00:06:13,708
เราจะยิ่งใหญ่

123
00:06:14,333 --> 00:06:16,166
แม้จะแทบเป็นไปไม่ได้

124
00:06:16,541 --> 00:06:19,583
เด็กๆ ตระกูลวิลโลบี้ยังคงมีความมุ่งมั่น

125
00:06:19,916 --> 00:06:21,791
- ทำดีมาก บาร์นาบี้
- นายด้วย บาร์นาบี้

126
00:06:22,250 --> 00:06:23,791
- บ๊ายบาย เรือบิน
- บ๊ายบาย เรือบิน

127
00:06:23,875 --> 00:06:25,375
มีจินตนาการ

128
00:06:28,291 --> 00:06:29,125
และมีความหวัง

129
00:06:35,291 --> 00:06:37,041
ผ่านทางกระจก

130
00:06:37,500 --> 00:06:39,208
เหนือสิ่งกีดขวาง

131
00:06:39,708 --> 00:06:43,666
- ตามสายรุ้งไปยัง...
- เงียบซะ!

132
00:06:43,750 --> 00:06:44,708
แม่ถักไม่ได้

133
00:06:45,333 --> 00:06:47,666
ที่ที่ฝันของฉันเริ่มต้น

134
00:06:48,000 --> 00:06:49,250
แม่แกถักไม่ได้

135
00:06:50,208 --> 00:06:51,041
ฉันจะเป็นอิสระ

136
00:06:51,500 --> 00:06:53,083
ถ้าแม่แกถักพลาดไปหนึ่งตะเข็บนะ!

137
00:06:53,250 --> 00:06:54,333
แม่จะเป็นลม

138
00:06:54,416 --> 00:06:55,791
โอ้ แม่จ๋าแสนหวาน

139
00:06:59,125 --> 00:07:03,333
ยอมรับเถอะ ครอบครัววิลโลบี้เนี่ย
ไม่ได้ดีเลิศเลย

140
00:07:03,416 --> 00:07:06,041
และดูทรงแล้ว ไม่มีวันจะดีได้ด้วย

141
00:07:07,833 --> 00:07:09,375
ถ้าไม่มีความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ

142
00:07:09,708 --> 00:07:11,791
มันอาจเป็นคืนมืดมิดและพายุโหมกระหน่ำ

143
00:07:11,875 --> 00:07:14,250
ผมอาจมองเข้าไปในกระจกหลายบานเกินไป

144
00:07:14,333 --> 00:07:15,708
แต่เรื่องนี้สะดุดตาผม

145
00:07:16,833 --> 00:07:19,458
ผมรู้ ผู้บรรยายไม่ควรเข้าไปข้องเกี่ยว

146
00:07:19,541 --> 00:07:20,750
แต่แค่นิดเดียวเองน่า

147
00:07:20,833 --> 00:07:22,416
แมวที่มาได้จังหวะ

148
00:07:38,750 --> 00:07:41,250
- มีบางอย่างอยู่ข้างนอก
- มีบางอย่างอยู่ข้างนอกจริงๆ

149
00:07:44,458 --> 00:07:46,291
- เจน
- มีบางอย่างอยู่ข้างนอก

150
00:07:47,083 --> 00:07:49,166
นั่นมันเสียงคำราม เสียงคำรามอย่างโหด

151
00:07:57,125 --> 00:07:58,458
ว้าว ลึกลับจังเลย

152
00:07:58,541 --> 00:08:00,625
อย่างกับอยู่ในหนังสือแน่ะ
เร็วเข้า แฝดบาร์นาบีส์

153
00:08:00,708 --> 00:08:02,083
- หนังสือห่วยๆ
- หนังสือน่ากลัว

154
00:08:16,708 --> 00:08:17,708
พวกเขายังไม่หลับ

155
00:08:19,583 --> 00:08:21,791
เต้นให้ป๊ะป๋าดูซิ

156
00:08:28,250 --> 00:08:30,333
พวกนายคิดว่าสัตว์อะไรร้องคำรามแบบนั้น

157
00:08:31,500 --> 00:08:33,833
ฉันกลัวมากเลย พวกนายกลัวไหม แฝดบาร์นาบีส์

158
00:08:33,916 --> 00:08:36,166
- เพราะฉันกลัว
- บางทีเราไม่ควร...

159
00:08:36,250 --> 00:08:37,458
จำหนังสือเกี่ยวกับอสูร

160
00:08:37,541 --> 00:08:41,000
ที่มีรูปฟันและเขี้ยว และกองเด็ก
ที่โดนกินไปครึ่งหนึ่งกองเบ้อเริ่มได้ไหม

161
00:08:41,083 --> 00:08:42,083
- ไม่
- หยุดพูดได้แล้ว

162
00:08:42,500 --> 00:08:45,041
- เลือดเพียบเลยใช่ไหม แฝดบาร์นาบีส์
- เลือดเป็นสิ่งไม่ดี

163
00:08:45,125 --> 00:08:47,208
- ฉันจะไปดูว่ามันอันตรายไหม
- ไม่นะ

164
00:08:48,083 --> 00:08:51,750
ถ้าอันตราย ก็วิ่ง คนละทางนะ
คดเคี้ยวไปมาอะไรแบบนั้น

165
00:08:51,833 --> 00:08:54,833
- มันจะได้กินพวกนายแค่คนเดียว เยี่ยม
- ฉันรู้สึกอะไรอยู่เนี่ย

166
00:08:54,916 --> 00:08:56,666
- กลัวไง
- กลัวจริงๆ

167
00:08:57,791 --> 00:08:59,416
จำไว้นะแฝด คดเคี้ยวไปมา

168
00:08:59,500 --> 00:09:00,958
- คดเคี้ยวไปมา
- คดเคี้ยวไปมา

169
00:09:10,666 --> 00:09:12,041
ถอยไป แฝดบาร์นาบีส์

170
00:09:12,750 --> 00:09:14,208
ผมรู้คุณคิดอะไรอยู่...

171
00:09:14,291 --> 00:09:16,500
เพราะผมก็คิดเหมือนคุณเปี๊ยบเลย

172
00:09:17,000 --> 00:09:18,291
อะไรอยู่ในกล่อง

173
00:09:18,541 --> 00:09:20,541
และทำให้กล่องว่างได้ไหม ผมจะได้ลงไปนั่ง

174
00:09:21,541 --> 00:09:23,500
หวัดดี อสูร ฉันเจน

175
00:09:24,250 --> 00:09:27,000
หวังว่าแกจะเป็นอสูรที่ใจดี เพราะเราใจดี

176
00:09:27,083 --> 00:09:28,291
อย่ากินหน้าพวกเรานะ

177
00:09:49,791 --> 00:09:53,875
พ่อจ๋า แม่ชอบกลิ่นของ
เส้นไหมสดใหม่ยามเช้าจังเลย

178
00:09:55,166 --> 00:09:57,791
พ่อกับแม่ตื่นแล้วเหรอ แย่ชะมัด

179
00:09:58,458 --> 00:10:02,083
การเก็บหนวดของพ่อทำให้ได้เส้นไหมที่ดี๊ดี

180
00:10:05,041 --> 00:10:05,916
เอาเลย

181
00:10:07,250 --> 00:10:09,833
- ฉันจะผ่านไปได้ยังไง...
- จัดมาอีกสิ

182
00:10:11,166 --> 00:10:13,708
ฉันถัก คุณจัดหาเส้นไหม เรื่องง่ายๆ

183
00:10:14,458 --> 00:10:15,708
รูปนั้นอยู่ตรงนั้น...

184
00:10:16,208 --> 00:10:19,583
โอ้ พ่ออยากให้แม่มีเส้นไหมใช่ไหมล่ะ

185
00:10:19,666 --> 00:10:22,041
ต้องอยากอยู่แล้ว พ่อชอบสเวตเตอร์

186
00:10:23,125 --> 00:10:24,541
โอ้ ดี๊ดี

187
00:10:29,750 --> 00:10:30,708
เรียบร้อย

188
00:10:35,458 --> 00:10:36,291
เจน

189
00:10:36,708 --> 00:10:37,833
แฝด

190
00:10:40,250 --> 00:10:41,500
คุณปู่ใหญ่เอ็ดมอนด์

191
00:10:42,916 --> 00:10:44,125
เดี๋ยวพวกเขาก็ได้ยินปู่หรอก

192
00:10:44,833 --> 00:10:47,166
เราต้องเงียบระหว่างที่พ่อกับแม่ยัง...

193
00:10:47,250 --> 00:10:48,083
ทิม!

194
00:10:50,000 --> 00:10:52,541
- ทางนี้ อสูรๆ
- เจน ทำอะไร...

195
00:10:52,625 --> 00:10:53,791
- ทางโน้น
- จับเร็ว

196
00:10:54,208 --> 00:10:55,250
- จับให้ได้
- จับให้ได้

197
00:10:55,333 --> 00:10:57,333
นี่เธอเอาแรคคูนมาเลี้ยงอีกแล้วเหรอ

198
00:10:57,916 --> 00:10:58,750
เปล่า

199
00:10:59,500 --> 00:11:00,375
มันต้องเป็นอะไรสักอย่าง

200
00:11:00,458 --> 00:11:02,625
"สัก" น่ะใช่ แต่ไม่ใช่ "อย่าง"

201
00:11:02,708 --> 00:11:04,291
- จับให้ได้
- ตัวอะไรน่ะ

202
00:11:15,083 --> 00:11:16,291
เด็กเหรอ

203
00:11:16,375 --> 00:11:19,166
- อย่าเสียงดัง
- ฉันถักไม่ได้

204
00:11:20,416 --> 00:11:21,875
เธอไปเอาสิ่งนี้มาจากไหน

205
00:11:21,958 --> 00:11:24,000
เจออยู่ในกล่องหน้าบ้าน

206
00:11:24,083 --> 00:11:25,416
เธอเป็นเด็กกำพร้า

207
00:11:25,500 --> 00:11:27,041
- กลิ่นเหมือนเด็กกำพร้า
- ดูเหมือนเด็กกำพร้า

208
00:11:27,125 --> 00:11:29,000
- มีกล่องเหมือนเด็กกำพร้า
- เพื่อนเด็กกำพร้า

209
00:11:29,083 --> 00:11:31,625
- อยู่ในกล่องตามลำพัง เราดีใจที่เธอมา
- ร้องเพลงทำไม

210
00:11:31,708 --> 00:11:33,708
- มาอยู่...
- เราจะเอาเด็กไปทิ้งเดี๋ยวนี้

211
00:11:34,500 --> 00:11:36,666
- เอามานะ เอามา... เอามา...
- ไม่

212
00:11:36,750 --> 00:11:39,125
เจน เธอก็รู้ว่าพ่อแม่เราเกลียดเด็ก

213
00:11:39,208 --> 00:11:41,583
และทารกคือเด็กที่มีความเป็นเด็กที่สุดแล้ว

214
00:11:41,666 --> 00:11:44,416
ฉันรักเธอและจะไม่มีใครพรากเธอไปจากฉันได้

215
00:11:44,500 --> 00:11:46,375
- แฝดบาร์นาบีส์ เอาเด็กมาให้ฉันนะ
- ได้ ทิม

216
00:11:46,458 --> 00:11:49,791
- เดี๋ยว แฝดบาร์นาบีส์ เอาเด็กกำพร้าคืนมานะ
- ได้เลย เจน

217
00:11:49,875 --> 00:11:51,000
แฝดบาร์นาบีส์ สิ่งนั้น!

218
00:11:51,083 --> 00:11:52,208
- โทษที ทิม
- แฝดบาร์นาบี้ส์

219
00:11:52,291 --> 00:11:53,500
- เด็กกำพร้า
- ได้ เจน

220
00:11:53,583 --> 00:11:54,416
- แฝดบาร์นาบี้ส์
- ได้

221
00:11:54,500 --> 00:11:56,541
- แฝดบาร์นาบี้ส์
- แฝดบาร์นาบี้ส์

222
00:11:56,625 --> 00:11:58,958
- แฝดบาร์นาบี้ส์
- แฝดบาร์นาบี้ส์

223
00:12:00,291 --> 00:12:02,083
แฝดบาร์นาบี้ส์ ขอเด็กกำพร้า

224
00:12:02,166 --> 00:12:03,125
- หนีไปแล้ว
- ไวมาก

225
00:12:03,208 --> 00:12:04,208
อะไรนะ

226
00:12:05,916 --> 00:12:07,125
อสูรหลุดไป

227
00:12:20,125 --> 00:12:21,166
ไม่นะ ไม่

228
00:12:32,708 --> 00:12:34,625
- อะไรน่ะ
- เด็กทารก

229
00:12:34,708 --> 00:12:35,958
อีกแล้วเหรอเนี่ย

230
00:12:36,041 --> 00:12:38,708
- ทำไมเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นตลอดนะ แม่จ๋า
- พ่อแม่ครับ

231
00:12:38,791 --> 00:12:41,750
ไม่ทราบว่า... โอ้ พ่อแม่ครับ ผมจัดการเอง

232
00:12:41,833 --> 00:12:45,875
อยู่นิ่งๆ นะ อย่าได้เคลื่อนกล้ามเนื้อทารกเชียว

233
00:12:47,666 --> 00:12:51,000
ออกไปๆ ออกไป!

234
00:12:52,916 --> 00:12:54,291
- เด็กย่าง
- ไม่!

235
00:12:57,333 --> 00:12:59,666
- ลูกบอลของแม่กำลังไหม้
- ไม่นะ

236
00:12:59,750 --> 00:13:00,583
ไชโย

237
00:13:02,500 --> 00:13:03,750
จอมเผาบอล

238
00:13:05,625 --> 00:13:06,458
ไม่นะ

239
00:13:07,500 --> 00:13:08,583
แฝดบาร์นาบี้ส์ รับเด็ก

240
00:13:14,041 --> 00:13:14,875
ไม่นะ

241
00:13:19,333 --> 00:13:21,250
จับได้แล้ว เจ้าแสบน้อย

242
00:13:23,708 --> 00:13:27,166
- นี่ไม่ใช่วิลโลบี้ด้วยซ้ำ
- นี่ของแกเหรอ

243
00:13:28,125 --> 00:13:30,041
- เปล่าค่ะ
- อะไรนะ เปล่านะ ผมไม่...

244
00:13:30,125 --> 00:13:33,791
แกกินอาหารของเรา
นอนในห้องเก็บถ่านหินของเรา

245
00:13:34,000 --> 00:13:37,250
แล้วตอนนี้แกคิดจะให้เราเลี้ยงเด็กอีกคนเหรอ

246
00:13:37,333 --> 00:13:39,666
- เขาชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อย
- อะไรนะ เปล่า...

247
00:13:39,750 --> 00:13:41,833
คือเราก็พยายามทุกทางแล้วนะ

248
00:13:41,916 --> 00:13:43,333
- ไม่สนใจเขา
- ห้องเก็บถ่านหิน

249
00:13:43,416 --> 00:13:45,000
- เพิกเฉยต่อเขา
- ห้องเก็บถ่านหิน

250
00:13:45,083 --> 00:13:47,000
- ไม่ใช่ผมนะ
- ไม่เคยเล่นกับเขา

251
00:13:47,083 --> 00:13:49,375
ห้องเก็บถ่านหิน ก็คิดว่าจะได้ผล

252
00:13:49,458 --> 00:13:51,166
ไม่เลย ไม่มีอะไรได้ผล

253
00:13:51,791 --> 00:13:53,166
แม่ถักไม่ได้

254
00:13:53,250 --> 00:13:54,791
โธ่ แม่จ๋าแสนหวาน

255
00:14:02,541 --> 00:14:06,250
- เด็กๆ
- ฉันอยากไล่พวกเขาออกไปทุกคนจัง

256
00:14:09,583 --> 00:14:12,375
- ฉันตัดสินใจไล่พวกแกออกไปทุกคนเลย
- เอาเลย พ่อจ๋า

257
00:14:12,458 --> 00:14:13,458
แต่บ้านผม...

258
00:14:13,541 --> 00:14:16,875
อย่าได้กลับมาจนกว่าสิ่งนั้นจะหายไป

259
00:14:17,041 --> 00:14:17,958
- แก...
- เอาเลย

260
00:14:18,041 --> 00:14:20,375
- ถูก... ลงโทษ!
- เอาเลย เลิศ!

261
00:14:23,958 --> 00:14:25,625
- ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเธอ
- อะไรนะ

262
00:14:25,708 --> 00:14:27,791
เพราะพวกเขาต่างหาก
เราควรไล่พวกเขาออกไป

263
00:14:28,208 --> 00:14:31,041
เราจะกอบกู้ศักดิ์ศรีให้บ้านวิลโลบี้ได้ยังไง

264
00:14:31,208 --> 00:14:34,333
ถ้าเราไม่ได้อยู่ในบ้านวิลโลบี้

265
00:14:35,291 --> 00:14:37,958
- เราต้องกำจัดเด็กนี่ อย่างไว
- ไม่นะ ทิม

266
00:14:40,833 --> 00:14:41,958
ความทุกข์ทรมานจบสิ้นแล้ว

267
00:14:42,041 --> 00:14:43,666
กลับบ้านเรากันเถอะ

268
00:14:44,791 --> 00:14:46,250
เดี๋ยวนะ... ได้ไง!

269
00:14:46,333 --> 00:14:47,750
ทิม เธอต้องการบ้านนะ

270
00:14:47,833 --> 00:14:50,708
และถ้าเราไม่ช่วยเธอ
เราก็จะแย่พอๆ กับพ่อแม่เรา

271
00:14:50,791 --> 00:14:53,458
ที่ทำให้สกุลวิลโลบี้อันยิ่งใหญ่
เสียชื่อเสียงไม่ยอมหยุด

272
00:14:53,541 --> 00:14:56,250
พวกเขาทำให้สกุลเราเสียชื่อเสียงมาก

273
00:14:56,916 --> 00:14:59,041
ฉันรู้ว่าจะหาบ้านที่สมบูรณ์แบบได้ที่ไหน

274
00:14:59,125 --> 00:15:00,500
- ตามฉันมา
- ตามไป

275
00:15:00,583 --> 00:15:02,666
- หวัดดี ข้างนอก
- ข้างนอกเหรอ

276
00:15:02,750 --> 00:15:04,583
แต่ฉันไม่เคย...

277
00:15:07,250 --> 00:15:10,291
ผมเดาว่าการจากบ้านเป็นครั้งแรก
คงเป็นเรื่องยาก

278
00:15:11,916 --> 00:15:14,916
ถึงแม้ผมจะอายุแค่หกวันตอนออกจากบ้านก็เถอะ

279
00:15:15,416 --> 00:15:18,166
สิ่งเดียวที่พ่อแม่ผมทำเพื่อผมคือ
เลียตาผมให้ผมลืมตา

280
00:15:18,250 --> 00:15:19,083
ไล่ผมออกไป

281
00:15:20,000 --> 00:15:22,000
เขาจะไม่เป็นไร... อาจจะนะ

282
00:15:22,458 --> 00:15:24,541
เจน เราจะไปไหนกันเนี่ย

283
00:15:24,625 --> 00:15:27,000
- ไปที่สุดปลายสายรุ้ง
- สุดปลายสายรุ้งเหรอ

284
00:15:28,000 --> 00:15:29,416
ไกลแค่ไหนน่ะ

285
00:15:29,916 --> 00:15:30,958
ไม่ไกลหรอก

286
00:15:31,458 --> 00:15:32,541
ใช่ไหม เพื่อนเด็กกำพร้า

287
00:15:43,125 --> 00:15:45,875
รอ

288
00:15:45,958 --> 00:15:48,416
รอ

289
00:15:48,500 --> 00:15:49,791
รอ

290
00:15:49,875 --> 00:15:50,750
เดินได้

291
00:15:51,875 --> 00:15:52,833
แฝดบาร์นาบี้ส์

292
00:15:53,208 --> 00:15:54,666
ขอโทษค่ะ ขอทางหน่อย

293
00:15:54,750 --> 00:15:55,958
- โทษค่ะ
- ขอโทษนะครับ

294
00:15:56,041 --> 00:15:58,041
เจน คน!

295
00:16:00,125 --> 00:16:00,958
ทางนี้

296
00:16:02,166 --> 00:16:03,000
รอฉันด้วย

297
00:16:19,750 --> 00:16:21,125
ใช่แล้ว ทางนี้แหละ

298
00:16:23,416 --> 00:16:25,833
เจน ฉันฉี่ราดรองเท้า

299
00:16:26,708 --> 00:16:28,250
ใกล้ถึงรึยัง

300
00:16:29,000 --> 00:16:29,958
ใกล้ถึงแล้ว

301
00:16:30,375 --> 00:16:32,250
นี่คือส่วนที่แย่ของเมืองนี่

302
00:16:36,291 --> 00:16:37,166
เรียนรู้ด้วยตัวเอง

303
00:16:42,500 --> 00:16:43,791
ดูนั่นสิ

304
00:16:44,375 --> 00:16:45,791
เจ๋งไหมล่ะ

305
00:16:46,208 --> 00:16:47,500
บ้านที่สมบูรณ์แบบ

306
00:16:48,208 --> 00:16:49,916
ปกติในนิทานเก่าๆ

307
00:16:50,000 --> 00:16:52,958
สายรุ้งมีสมบัติอยู่ปลายทางใช่ไหม

308
00:16:53,833 --> 00:16:54,791
แต่อันนี้ไม่ใช่

309
00:16:55,666 --> 00:16:57,791
"ห้ามบุกรุก" เหรอ

310
00:16:58,166 --> 00:16:59,291
น่าเสียดายนะ

311
00:16:59,375 --> 00:17:01,125
- ดูสิ เป็ด
- เจน

312
00:17:01,208 --> 00:17:02,875
- โรงงาน!
- แฝดบาร์นาบี้ส์

313
00:17:03,250 --> 00:17:04,375
ไม่นะ

314
00:17:04,458 --> 00:17:07,250
ไง น้องเป็ด อ้วนตุ๊เลย

315
00:17:08,666 --> 00:17:10,083
แฝดบาร์นาบี้ส์

316
00:17:10,958 --> 00:17:11,916
เจน

317
00:17:12,458 --> 00:17:14,791
วิลโลบี้ไม่บุกรุกใครนะ

318
00:17:15,666 --> 00:17:16,833
บ้านที่สมบูรณ์แบบ

319
00:17:19,875 --> 00:17:21,916
มันคือโรงงานทำขนม

320
00:17:22,000 --> 00:17:23,541
เครื่องจักรเพียบเลย

321
00:17:23,625 --> 00:17:24,750
ปุ่มเพียบเลย

322
00:17:24,833 --> 00:17:27,333
- คันโยก
- ปุ่ม

323
00:17:28,541 --> 00:17:29,916
ใต้สายรุ้ง

324
00:17:30,000 --> 00:17:31,416
ฉันจะถักทอ

325
00:17:31,500 --> 00:17:34,333
บ้านที่สมบูรณ์แบบเพื่อเพื่อนรักของฉัน

326
00:17:38,166 --> 00:17:39,416
อาหารสีรุ้ง

327
00:17:39,916 --> 00:17:41,750
ที่นี่มีทุกอย่างเลย

328
00:17:42,666 --> 00:17:43,500
นี่!

329
00:17:43,833 --> 00:17:46,000
เด็กกำพร้ามีบ้านแล้ว เราก็กลับบ้านได้

330
00:17:46,333 --> 00:17:48,791
อะไร เราจะทิ้งเธอไว้ข้างนอกไม่ได้นะ
มันไม่ปลอดภัย

331
00:17:48,875 --> 00:17:51,250
สมมติว่ามี... หมาป่าล่ะ

332
00:17:51,333 --> 00:17:52,208
หมาป่าเหรอ

333
00:17:56,083 --> 00:17:57,166
เอ้า

334
00:17:57,250 --> 00:17:59,708
เธอเจอเด็กในกล่อง เราก็จะทิ้งเด็กไว้ในกล่อง

335
00:17:59,791 --> 00:18:01,375
หมาป่าเกลียดกล่อง

336
00:18:01,458 --> 00:18:02,875
กอบกู้สมดุลได้แล้ว

337
00:18:06,250 --> 00:18:07,083
ทิม เดี๋ยวก่อน

338
00:18:08,250 --> 00:18:12,208
สมมติว่าเราตั้งชื่อให้เธอล่ะ
ชื่อดีๆ ที่มีสามพยางค์ อย่าง...

339
00:18:13,500 --> 00:18:15,791
แทฟเฟตา! แ-ท-ฟ-เ-ฟ...

340
00:18:16,208 --> 00:18:17,083
นี่!

341
00:18:17,541 --> 00:18:18,916
เธอชื่อรูธ

342
00:18:19,291 --> 00:18:20,541
- รูธเหรอ
- ใช่

343
00:18:20,625 --> 00:18:24,375
เพราะการทำให้เธอกำพร้าอีกครั้ง
ทำให้เราเป็นวิลโลบี้ที่ไร้ความปรานี

344
00:18:24,458 --> 00:18:26,625
ทีนี้ก็จงไร้ความปรานีและบอกลาได้แล้ว

345
00:18:30,958 --> 00:18:31,791
ก็ได้

346
00:18:34,375 --> 00:18:35,208
โธ่ รูธ

347
00:18:35,791 --> 00:18:37,666
ฉันรู้เสมอว่าจะเจอเธอได้ที่ไหน

348
00:18:38,166 --> 00:18:39,708
ที่สุดปลายสายรุ้ง

349
00:18:40,583 --> 00:18:41,416
กลับบ้าน

350
00:18:44,041 --> 00:18:44,875
เจน

351
00:18:45,541 --> 00:18:49,083
ใครรบกวนการทำงานของฉัน

352
00:18:49,166 --> 00:18:50,291
พวกเราบุกรุก

353
00:18:54,041 --> 00:18:54,875
ใคร...

354
00:19:00,416 --> 00:19:02,875
อะไรอยู่ในกล่องของฉันเนี่ย

355
00:19:04,125 --> 00:19:05,625
(เมลานอฟ)

356
00:19:07,291 --> 00:19:08,125
"รูธ" เหรอ

357
00:19:08,625 --> 00:19:10,125
เธอไม่ใช่ขนมนี่

358
00:19:17,000 --> 00:19:20,500
เป็นหนวดที่งดงามจริงๆ

359
00:19:20,875 --> 00:19:22,708
ที่นี่คือบ้านที่สมบูรณ์แบบ

360
00:19:23,541 --> 00:19:27,291
(เมลานอฟ)

361
00:19:31,958 --> 00:19:33,916
หวังว่าเราจะทำสิ่งที่ถูกต้องนะ

362
00:19:34,000 --> 00:19:35,458
แน่นอน เจน

363
00:19:35,541 --> 00:19:39,041
ชายที่ยิ่งใหญ่กับบ้านที่ยิ่งใหญ่
ต้องมีครอบครัวที่ยิ่งใหญ่แน่นอน

364
00:19:39,125 --> 00:19:42,583
คิดดูสิว่าชีวิตของเด็กกำพร้าผู้โชคดีจะเป็นยังไง

365
00:19:43,250 --> 00:19:45,166
ฉันอยากมีบ้านเหมือนรูธบ้างจัง

366
00:19:45,250 --> 00:19:48,958
ที่ที่เราไม่ต้องขโมยอาหาร
และไม่มีใครพูดว่า "หุบปากนะ เจน"

367
00:19:49,041 --> 00:19:52,958
เราจะได้นั่งกินบนโต๊ะ
เหมือนวิลโลบี้รุ่นเก่าที่ยิ่งใหญ่

368
00:19:53,041 --> 00:19:55,125
หนวดของเราจะยาวเฟื้อย

369
00:19:55,416 --> 00:19:59,041
และจะไม่มีใครต้องลงไปที่ห้องเก็บถ่านหินอีก...

370
00:19:59,583 --> 00:20:01,375
เว้นแต่พวกเขาจะต้องการถ่านหิน

371
00:20:01,458 --> 00:20:03,125
- ฉันอยากได้โรงงาน
- โรงงานใหญ่

372
00:20:03,791 --> 00:20:05,625
เดี๋ยวนะ เรามีทั้งหมดนั่นได้นะ

373
00:20:06,375 --> 00:20:07,375
ยกเว้นโรงงาน

374
00:20:08,625 --> 00:20:12,000
- ยังไง
- สมมติว่าเรากลายเป็นเด็กกำพร้าล่ะ

375
00:20:12,666 --> 00:20:15,000
นั่นเป็นการสมมติที่สมมติที่สุดของเธอเลย

376
00:20:15,083 --> 00:20:16,166
เรามีพ่อแม่นะ

377
00:20:16,250 --> 00:20:17,500
- พ่อแม่ที่แย่
- พ่อแม่ที่ห่วย

378
00:20:17,583 --> 00:20:20,291
แต่สมมติว่าเราไม่มีล่ะ เหมือนในหนังสือไง

379
00:20:20,375 --> 00:20:22,458
พ่อแม่ของโพลีแอนนาตาย
เพราะอหิวาตกโรคในอินเดีย

380
00:20:22,541 --> 00:20:25,083
พ่อแม่ของเจมส์ ที่เป็นเพื่อนกับลูกพีช
ถูกฮิปโปกิน

381
00:20:25,166 --> 00:20:26,375
นึกว่าแรดซะอีก

382
00:20:26,458 --> 00:20:29,458
คิดดูสิว่าครอบครัวเราจะเจ๋งแค่ไหน
ถ้าพวกเขาหายไป

383
00:20:29,541 --> 00:20:32,083
เจน นี่เธอกำลังจะแนะนำให้...

384
00:20:32,166 --> 00:20:34,250
เราทำให้ตัวเองเป็นเด็กกำพร้า ใช่แล้ว!

385
00:20:34,333 --> 00:20:35,833
- น่ากลัวมาก
- ไร้ความปรานี

386
00:20:36,333 --> 00:20:39,083
ไม่ได้ การกำจัดเด็กกำพร้ามันก็เรื่องหนึ่ง

387
00:20:39,166 --> 00:20:42,041
เธอจะวางแผนให้เรา
ทิ้งผู้ใหญ่ที่ร้ายกาจสองคนยังไง

388
00:20:42,125 --> 00:20:43,000
ง่ายจะตาย

389
00:20:45,041 --> 00:20:47,791
- ไม่นะ!
- ไม่ ไม่ใช่ตรงนั้น ตรงนั้น

390
00:20:49,750 --> 00:20:51,416
- ไม่นะ!
- ไม่ ตรงนั้น

391
00:20:51,500 --> 00:20:55,166
(ตัวแทนท่องเที่ยวน่าเชื่อถือ)

392
00:20:55,250 --> 00:20:56,083
อะไรนะ

393
00:21:03,625 --> 00:21:07,666
เก้าเก้าสิบเก้า แล้วปัญหาทั้งหมดของคุณ
จะหายไปตลอดกาล คุณจะชอบแน่ค่ะ

394
00:21:08,125 --> 00:21:09,666
หายไปตลอดกาลเหรอ

395
00:21:10,333 --> 00:21:12,500
(การผจญภัยรออยู่)

396
00:21:12,666 --> 00:21:14,083
(ชมโลก
แพคเกจนักสำรวจสุดหรู)

397
00:21:14,166 --> 00:21:17,333
แผ่นพับที่กระดาษเงาวับ

398
00:21:18,125 --> 00:21:20,000
เราส่งพวกเขาไปได้

399
00:21:20,166 --> 00:21:21,750
สมมติว่าเรา...

400
00:21:22,166 --> 00:21:24,791
ทำให้ตัวเองเป็นเด็กกำพร้าล่ะ

401
00:21:24,875 --> 00:21:27,125
ใช่แล้ว ความคิดน่าทึ่งมาก ทิม

402
00:21:27,208 --> 00:21:28,125
กลับบ้าน

403
00:21:29,958 --> 00:21:31,458
ผมรักแผนการนี้

404
00:21:32,625 --> 00:21:34,291
โอเค มนุษย์ ใจเย็นๆ

405
00:21:34,375 --> 00:21:35,625
อย่าอารมณ์อ่อนไหวกันนัก

406
00:21:35,708 --> 00:21:37,125
"โอ้ แบบนี้ไม่ดีนะ"

407
00:21:37,208 --> 00:21:39,291
มันเป็นเรื่องธรรมชาติ มันจะจบด้วยดีน่ะ

408
00:21:40,291 --> 00:21:43,041
ฟังนะ เด็กพวกนี้ต้องการการเปลี่ยนแปลง รู้ไหม

409
00:21:43,458 --> 00:21:44,625
ผมเตือนคุณแล้ว

410
00:21:44,708 --> 00:21:48,166
เรื่องนี้ไม่ได้อ่อนนุ่ม ปุกปุย และ...

411
00:21:48,250 --> 00:21:49,083
โอ้ ให้ตายสิ

412
00:21:49,166 --> 00:21:51,708
นั่นมันกรรไกรคมกริบ ระวังตานะ

413
00:21:51,791 --> 00:21:54,000
เราจะสร้างการผจญภัยสุดอันตราย

414
00:21:54,083 --> 00:21:57,250
ที่จะมอบสิ่งที่พ่อแม่จอมร้ายกาจของเรา
ต้องการอย่างแท้จริง

415
00:21:57,958 --> 00:21:59,875
ให้อยู่กันตามลำพังกับความรักของพวกเขา

416
00:21:59,958 --> 00:22:02,000
ถูกเผง การหลบหนีแสนโรแมนติก

417
00:22:02,083 --> 00:22:04,500
ที่ซ่อนโอกาสการเป็นเด็กกำพร้าสุดอันตรายไว้

418
00:22:05,458 --> 00:22:08,333
ถ้าพวกเขาไม่ละลายในสถานที่ที่ร้อนที่สุดในโลก

419
00:22:10,166 --> 00:22:11,916
พวกเขาก็จะจมน้ำในที่ที่ชื้นที่สุด

420
00:22:13,541 --> 00:22:15,041
มนุษย์กินคนจะฉลอง...

421
00:22:15,791 --> 00:22:18,000
เว้นแต่พวกเขาจะถูกแช่แข็งในธารน้ำแข็ง...

422
00:22:18,666 --> 00:22:21,291
หรือละลายหายไปในทุ่งน้ำกรดซะก่อน

423
00:22:23,750 --> 00:22:25,750
พวกเขาจะหนีหมีไม่รอด...

424
00:22:26,166 --> 00:22:29,541
แต่ถ้าหนีรอด
เราเก็บสถานที่เด็ดสุดไว้อันดับสุดท้ายแล้ว

425
00:22:29,625 --> 00:22:31,666
แอลป์ที่ไม่อาจปีนได้...

426
00:22:36,708 --> 00:22:39,333
ในสวีตเซอร์แลนด์

427
00:22:40,291 --> 00:22:42,833
"ผู้ที่ปีนขึ้นไปจะไม่ได้กลับลงมา"

428
00:22:47,500 --> 00:22:50,333
"ตัวแทนท่องเที่ยวที่น่าตำหนิ

429
00:22:50,833 --> 00:22:54,250
ห้ามพาเด็กไป"

430
00:22:54,333 --> 00:22:55,666
ดูซะ

431
00:22:55,750 --> 00:22:59,458
(ตัวแทนท่องเที่ยวที่น่าตำหนิ)

432
00:23:20,375 --> 00:23:21,458
งดงาม

433
00:23:24,375 --> 00:23:25,416
อะไรเหรอ

434
00:23:30,291 --> 00:23:32,041
(ตัวแทนท่องเที่ยวที่น่าตำหนิ)

435
00:23:34,916 --> 00:23:36,833
- พ่อจ๋า
- ไงจ๊ะ ที่รัก

436
00:23:37,166 --> 00:23:38,250
มันคืออะไร

437
00:23:48,708 --> 00:23:50,625
มันว่าไงบ้าง พ่อยอดขมองอิ่ม

438
00:23:52,125 --> 00:23:54,166
"ชมโลก"

439
00:23:54,250 --> 00:23:55,833
"ชมโลก" เหรอ

440
00:23:55,916 --> 00:23:57,750
"ผจญภัย"

441
00:23:57,833 --> 00:24:01,458
ฉันอยากผจญภัย

442
00:24:01,541 --> 00:24:04,625
- มีอะไรอีกรู้ไหม แม่จ๋า
- อะไรจ๊ะ พ่อจ๋า

443
00:24:04,708 --> 00:24:06,375
"ห้ามพาเด็กไป"

444
00:24:07,500 --> 00:24:10,166
หูย ถูกใจใช่เลย

445
00:24:11,458 --> 00:24:13,125
เต้นฮูล่าเลย ที่รัก

446
00:24:15,625 --> 00:24:18,708
คุณทำให้ผมหมุนติ้วสไตล์เฮลิคอปเตอร์

447
00:24:18,791 --> 00:24:20,166
ไม่ หยุดนะ เดี๋ยวก่อน

448
00:24:20,250 --> 00:24:23,500
ถ้าเราทิ้งเด็กพวกนี้ไว้ที่นี่ตามลำพัง

449
00:24:23,583 --> 00:24:26,083
พวกเขาต้องทำทุกอย่างพังแน่ๆ

450
00:24:28,208 --> 00:24:30,833
แล้วถ้าเราไม่ได้ทิ้งพวกเขาไว้ที่นี่ตามลำพังล่ะ

451
00:24:31,750 --> 00:24:34,750
เราจะหา... พี่เลี้ยงให้พวกเขา

452
00:24:34,833 --> 00:24:38,125
แต่พี่เลี้ยงดีๆ จะไม่แพงเหรอคะ

453
00:24:38,208 --> 00:24:39,208
แพงสิแม่

454
00:24:39,291 --> 00:24:43,083
ดังนั้นเราจะจ้างพี่เลี้ยงที่ไม่ดี... ราคาถูกๆ

455
00:24:43,958 --> 00:24:46,833
"ไปผจญภัย"
นี่พวกเขาโดนหลอกง่ายหรืออะไรเนี่ย

456
00:24:46,916 --> 00:24:49,750
คือผมไม่คิดเลยนะว่าพวกเขาจะหลงกล
คุณคิดเหรอ

457
00:24:49,833 --> 00:24:53,291
โอ้ แม่คือเทพธิดาของพ่อ แม่ยอดยาหยี

458
00:24:54,458 --> 00:24:56,666
นี่จะเป็นการนั่งรถที่สนุก

459
00:24:56,750 --> 00:24:57,916
เร็วเข้า อุ้มฉันที

460
00:24:58,541 --> 00:24:59,833
วางฉันลงด้านข้าง

461
00:24:59,916 --> 00:25:01,750
โอ้ แม่จ๋าเป็นมิตรกับส้อมของเธอ

462
00:25:01,833 --> 00:25:03,875
- โอ้ พ่อจ๋า
- นั่นมันก็ง่ายแหละ

463
00:25:03,958 --> 00:25:05,416
สู่การผจญภัย

464
00:25:06,583 --> 00:25:08,958
- ทุกคนได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ
- สู่การผจญภัย

465
00:25:10,291 --> 00:25:11,125
ดีทุกอย่าง

466
00:25:14,166 --> 00:25:15,666
บอกแล้วว่ามันจะต้องดี

467
00:25:16,375 --> 00:25:17,916
พวกเขาไปแล้วเหรอ เราทำได้

468
00:25:18,000 --> 00:25:19,500
- เรา...
- คือ...

469
00:25:19,583 --> 00:25:21,125
- เด็กกำพร้า!
- เด็กกำพร้า!

470
00:25:35,666 --> 00:25:38,041
บ้านเด็กกำพร้า!

471
00:26:31,625 --> 00:26:33,541
แกถูกลงโทษ

472
00:26:39,958 --> 00:26:42,416
คุณปู่ใหญ่เอ็ดมอนด์
เชิญเพลิดเพลินกับกำแพงของท่าน

473
00:26:42,916 --> 00:26:48,916
วิล-โล-บี้

474
00:26:49,333 --> 00:26:52,541
ทิโมธี นายคือบุรุษแห่งบ้าน

475
00:26:52,875 --> 00:26:55,333
ความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่

476
00:26:55,416 --> 00:26:57,791
ย่อมมาพร้อมกับหนวดที่ยิ่งใหญ่

477
00:27:01,166 --> 00:27:02,291
- ทิม
- ทิม

478
00:27:02,375 --> 00:27:03,333
- ทิม
- ทิม

479
00:27:03,416 --> 00:27:04,500
- ทิม
- ทิม

480
00:27:04,583 --> 00:27:05,416
- ทิม
- ทิม

481
00:27:05,500 --> 00:27:06,583
- ทิม
- ทิม

482
00:27:06,666 --> 00:27:07,708
- ทิม
- ทิม

483
00:27:10,125 --> 00:27:10,958
ทิม

484
00:27:12,166 --> 00:27:13,000
ทิม

485
00:27:14,000 --> 00:27:15,541
เช้าแล้วเหรอ

486
00:27:15,625 --> 00:27:16,708
พวกเราหิว

487
00:27:16,791 --> 00:27:18,125
- ไม่ได้กินมาหลายชั่วโมง
- หลายวัน

488
00:27:18,208 --> 00:27:19,250
- หิวไส้กิ่ว
- อาหารคืออะไร

489
00:27:20,875 --> 00:27:24,958
ฉันได้ยินความต้องการแบบเด็กๆ ของพวกนาย
และในฐานะบุรุษของบ้าน

490
00:27:25,583 --> 00:27:27,208
ฉันจะหาอาหารให้นายกิน

491
00:27:28,083 --> 00:27:30,291
เห็นไหม บอกแล้วว่ามันจะต้องดี

492
00:27:31,500 --> 00:27:33,916
เริ่มความยิ่งใหญ่ได้เลย

493
00:27:34,500 --> 00:27:35,583
โถ ทิม

494
00:27:48,791 --> 00:27:51,041
อบอุ่นร่างกายวิลโลบี้ของท่าน

495
00:28:01,041 --> 00:28:02,625
ยอดเยี่ยมกระเทียมเจียว

496
00:28:12,166 --> 00:28:14,708
อาหารเย็นมาแล้ว

497
00:28:15,125 --> 00:28:18,666
อาหารดีๆ สำหรับครอบครัวดีๆ

498
00:28:18,791 --> 00:28:22,708
ล็อบสเตอร์แสนอร่อยบนกองถ่านหิน

499
00:28:23,208 --> 00:28:24,208
แต่นแต๊น

500
00:28:24,791 --> 00:28:27,458
ทิม นั่นมาจากกำแพงรึเปล่า

501
00:28:27,833 --> 00:28:29,083
- ล็อบสเตอร์เก่า
- เก่ากึ้ก

502
00:28:29,166 --> 00:28:32,083
อาหารเก่าเก็บคืออาหารที่ดีที่สุด

503
00:28:38,625 --> 00:28:39,458
ฉันไปล่ะ

504
00:28:40,625 --> 00:28:43,833
อะไรกัน เธอจะไม่กินอาหารทำจากชีสเหรอ

505
00:28:44,291 --> 00:28:45,458
หนูชากูเตอรีเชียวนะ

506
00:28:45,666 --> 00:28:47,291
- ชักจะพิลึกแล้วแฮะ
- ฉันขอผ่าน

507
00:28:47,500 --> 00:28:48,416
ผมกินเอง

508
00:28:48,500 --> 00:28:50,166
อะไรกัน เฮ้ย

509
00:28:50,833 --> 00:28:52,958
- แล้ววิลโลบี้อย่างพวกเธอจะไปไหน
- ข้างนอก

510
00:28:53,041 --> 00:28:55,166
รูธมีอาหารสีรุ้งที่บ้านเธอ และ...

511
00:28:55,250 --> 00:28:59,333
เราไม่ได้ทำให้ตัวเองเป็นเด็กกำพร้า
เพื่อที่เธอจะได้โบกมือบ๊ายบาย

512
00:28:59,416 --> 00:29:02,000
ไปกินอาหารสีรุ้ง
กับเพื่อนๆ ของเธอสบายใจเฉิบนะ

513
00:29:02,083 --> 00:29:04,125
ฉันเป็นเด็กกำพร้า
และฉันจะทำตามที่ฉันต้องการ

514
00:29:04,208 --> 00:29:05,916
- ไม่ได้
- ได้

515
00:29:06,000 --> 00:29:07,541
- ไม่ควร
- ควร

516
00:29:07,625 --> 00:29:09,958
- ไม่...
- สวัสดีจ้า

517
00:29:10,416 --> 00:29:11,541
- คนแปลกหน้า
- อันตราย

518
00:29:11,625 --> 00:29:12,708
ผู้บุกรุก

519
00:29:12,791 --> 00:29:15,166
อย่ากลัวไปเลย พ่อกุ้งแห้งผิวสีส้ม

520
00:29:15,250 --> 00:29:18,375
เพราะฉันคือพี่เลี้ยงของพวกเธอเอง

521
00:29:18,458 --> 00:29:19,916
ไม่นะ ผมคุมที่นี่อยู่

522
00:29:20,000 --> 00:29:22,541
หนูเคยอ่านเรื่องของพี่เลี้ยง
คุณเป็นพี่เลี้ยงแนวไหน

523
00:29:22,625 --> 00:29:24,541
คุณบินมากับลมตะวันออกหรือตะวันตก

524
00:29:24,625 --> 00:29:25,958
- ตะวันตก
- ร่มคุณอยู่ไหน

525
00:29:26,041 --> 00:29:27,166
- นี่ไง
- คุณกินเด็กรึเปล่า

526
00:29:27,250 --> 00:29:28,583
- บางครั้ง
- คุณมาที่นี่ทำไม

527
00:29:28,666 --> 00:29:31,583
พ่อแม่ที่น่ารักของเธอจ้างฉันมาน่ะสิ

528
00:29:32,000 --> 00:29:33,791
- ที่น่ารักเนี่ยนะ
- พ่อแม่เหรอ

529
00:29:34,541 --> 00:29:36,416
ฉันไม่มีคุณสมบัติอะไร

530
00:29:36,500 --> 00:29:38,583
นอกจากนิสัยที่ร่าเริง

531
00:29:39,041 --> 00:29:41,875
มาที่นี่เพื่อให้บริการ
ความต้องการแบบเด็กๆ ของพวกเธอ

532
00:29:42,291 --> 00:29:43,708
ทำอาหาร ทำความสะอาด...

533
00:29:43,791 --> 00:29:45,083
ร้องเพลง

534
00:29:45,166 --> 00:29:47,541
อะไรนะ คุณร้องเพลงเหรอ

535
00:29:47,625 --> 00:29:50,083
ใช่แล้ว พี่เลี้ยงก็ร้องเพลงเป็นทุกคนแหละ

536
00:29:50,166 --> 00:29:51,208
หนูก็ร้องเพลงเหมือนกัน

537
00:29:51,791 --> 00:29:56,166
- สมมติว่าเราร้องเพลงด้วยกันล่ะ
- ดีค่ะ

538
00:30:00,750 --> 00:30:01,916
ทุกคน เร็วเข้า

539
00:30:06,708 --> 00:30:08,833
อย่าได้ไว้ใจพี่เลี้ยงเด็ดขาด

540
00:30:16,666 --> 00:30:18,000
แบบนี้เจ๋งไปเลย

541
00:30:18,750 --> 00:30:20,916
- ร้ายกาจ
- หนูชอบมากค่ะ

542
00:30:21,000 --> 00:30:23,625
- เธอทำอะไรหัวของเจน
- ตอนนี้มันแหลมเปี๊ยวเลย

543
00:30:23,708 --> 00:30:25,083
และเธอดูเด็กลง

544
00:30:25,458 --> 00:30:26,583
นางปีศาจ

545
00:30:29,541 --> 00:30:31,416
- เราต้องกำจัดเธอ
- กำจัดเธอเหรอ

546
00:30:31,500 --> 00:30:32,375
อย่างด่วน

547
00:30:32,916 --> 00:30:36,625
พี่เลี้ยงนั่นทำงานให้พ่อแม่เรา
และเธอกำลังล้างสมองเจน

548
00:30:36,708 --> 00:30:39,083
เธอต้องไปซะ แต่ยังไงดีล่ะ

549
00:30:39,416 --> 00:30:41,708
อาจต้องทำแผ่นพับอีกใบ

550
00:30:41,916 --> 00:30:43,000
เอางี้ไหม ทิม

551
00:30:43,083 --> 00:30:43,916
ได้ผลแน่

552
00:30:44,000 --> 00:30:46,208
นั่นมันเครื่องบ้าอะไรน่ะ

553
00:30:46,750 --> 00:30:48,000
มันคือเครื่องดีดพี่เลี้ยง ทิม

554
00:30:48,083 --> 00:30:49,250
เครื่องดีดพี่เลี้ยงเหรอ

555
00:30:49,333 --> 00:30:51,750
พี่เลี้ยงนั่งนี่ ในถ้วยใส่พี่เลี้ยง

556
00:30:52,916 --> 00:30:53,750
- คันโยก
- คันโยก

557
00:30:59,333 --> 00:31:01,083
- พี่เลี้ยงไปแล้ว
- หมดปัญหา

558
00:31:02,458 --> 00:31:03,333
นี่มัน...

559
00:31:04,166 --> 00:31:05,541
เป็นความคิดที่แย่มาก

560
00:31:06,083 --> 00:31:07,583
ข้อแรกนะ คันโยกเยอะเกินไป

561
00:31:07,666 --> 00:31:10,208
แล้วนายคิดเหรอว่าเธอจะเดินโท่งๆ เข้ามาในนี้

562
00:31:10,291 --> 00:31:13,250
แล้วนั่งเผละลงไปในถ้วยใส่พี่เลี้ยงของนาย

563
00:31:13,916 --> 00:31:15,916
นี่คือห้องสมุด

564
00:31:16,000 --> 00:31:17,708
แฝดทำงานส่วนใหญ่ในนี้

565
00:31:19,583 --> 00:31:22,083
เจ้าหัวเห็ดน้อยสร้างสิ่งนี้เหรอ

566
00:31:23,083 --> 00:31:24,875
เก้าอี้เด้งดึ๋ง

567
00:31:25,166 --> 00:31:27,333
- เด้งดึ๋งๆๆ
- ดูเหมือนมันจะเป็นถ้วยใส่พี่เลี้ยงนะ

568
00:31:27,666 --> 00:31:30,333
พวกเธอเหมือนอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ตัวน้อยเลย

569
00:31:30,416 --> 00:31:31,916
แต่ไว้ทรงผมประหลาดกว่า

570
00:31:32,000 --> 00:31:33,708
- ชื่ออะไรกันจ๊ะ
- คันโยก โยกเลย

571
00:31:33,791 --> 00:31:35,375
- นั่นบาร์นาบี้
- และนั่นบาร์นาบี้

572
00:31:35,458 --> 00:31:37,541
- ทั้งคู่เลยเหรอ โอเค
- ดึงสิ

573
00:31:37,625 --> 00:31:41,041
- สมมติว่าฉันเรียกเธอว่าบาร์นาบี้ เอ...
- เอาเลย

574
00:31:41,125 --> 00:31:43,375
- และเธอคือบาร์นาบี้ บีล่ะ
- โยกสิ

575
00:31:43,458 --> 00:31:44,458
ทีนี้หนูแยกพวกเขาออกแล้ว

576
00:31:44,541 --> 00:31:46,000
- ผมชอบบี
- ผมชอบเอ

577
00:31:47,000 --> 00:31:49,625
ฉันชอบคันโยกพวกนี้จัง
หรือเรียกว่า "เครื่องเยก" นะ

578
00:31:49,708 --> 00:31:50,875
- "คันโยก"
- ไม่ "คันเยก"

579
00:31:51,125 --> 00:31:52,125
ดึงได้ไหม

580
00:31:55,625 --> 00:31:57,750
หนุกจัง แล้วอันนี้ไว้ทำอะไร

581
00:32:00,083 --> 00:32:00,916
ไม่มีอะไรเหรอ

582
00:32:02,041 --> 00:32:02,875
ใครหิวบ้าง

583
00:32:09,291 --> 00:32:10,375
ไม่ได้การละ

584
00:32:10,458 --> 00:32:13,916
ดูพวกเขาสิ เคี้ยวอาหารตุ้ยๆ

585
00:32:14,000 --> 00:32:14,875
กินจนเกลี้ยง

586
00:32:15,250 --> 00:32:16,083
พ่อกุ้งแห้ง

587
00:32:19,041 --> 00:32:20,208
เป็นอะไรของเขาน่ะ

588
00:32:20,291 --> 00:32:21,791
- อิจฉา
- อิจฉาจริงๆ

589
00:32:21,875 --> 00:32:24,000
ใช่ค่ะ การต่อสู้แย่งชิงอำนาจสุดคลาสสิก

590
00:32:25,333 --> 00:32:26,916
วิลโลบี้จอมทรยศ

591
00:32:27,000 --> 00:32:29,000
เป็น "วิ่นป่นปี้" ซะมากกว่า

592
00:32:29,375 --> 00:32:31,041
"เราจะไม่กินอาหารของทิม"

593
00:32:31,125 --> 00:32:32,250
ไง ทิม

594
00:32:32,333 --> 00:32:34,500
รู้นะว่าเธอคิดถึงพ่อแม่เชยๆ ของเธอ

595
00:32:36,083 --> 00:32:38,125
การเปลี่ยนแปลงมันยาก ฉันเคยผ่านมาแล้ว

596
00:32:38,625 --> 00:32:40,875
ฉันคิดว่า... บางทีเธอแค่ต้องกินอาหารนะ

597
00:32:40,958 --> 00:32:43,250
- อะไรนะ ไม่!
- เร็วเข้า ไปกันเลย

598
00:32:48,375 --> 00:32:50,208
กินข้าวโอ๊ตซะ พ่อกุ้งแห้ง

599
00:32:50,875 --> 00:32:52,875
ทิม นายต้องลองชิมนะ อร่อยมาก

600
00:32:53,458 --> 00:32:55,708
อร่อยกว่าล็อบสเตอร์บนกำแพงเยอะเลย

601
00:32:57,125 --> 00:33:00,041
วิลโลบี้ไม่กินข้าวโอ๊ต

602
00:33:04,958 --> 00:33:08,208
ฉันรู้ว่าเธอทำได้ พ่อกุ้งแห้ง กินซะ

603
00:33:09,666 --> 00:33:10,708
ไม่ครับ ขอบคุณ

604
00:33:12,333 --> 00:33:13,166
กินซะ

605
00:33:13,625 --> 00:33:15,083
- ไม่
- กินซะ

606
00:33:15,250 --> 00:33:16,125
- ไม่
- หยุดนะ

607
00:33:16,208 --> 00:33:17,250
- คุณสิหยุด
- ปล่อยนะ

608
00:33:17,333 --> 00:33:18,333
- คุณสิปล่อย
- กินซะ

609
00:33:18,416 --> 00:33:19,291
ไม่!

610
00:33:26,291 --> 00:33:29,750
เธอดูถูกข้าวโอ๊ตของฉัน เท่ากับเธอดูถูกฉัน

611
00:33:31,166 --> 00:33:33,916
ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากจับเธอไป...

612
00:33:35,416 --> 00:33:37,125
ห้องเก็บถ่านหินเหรอ

613
00:33:37,541 --> 00:33:39,333
ฉันแค่จะพูดว่า "เข้ามุม" ต่างหาก

614
00:33:39,416 --> 00:33:43,375
นึกออกไหม "ฉันไม่มีทางเลือก
นอกจากจับเธอไปเข้ามุม"

615
00:33:44,583 --> 00:33:47,375
ทำไมพ่อแม่เธอถึงจับเธอขังไว้

616
00:33:47,458 --> 00:33:48,625
ในห้องเก็บถ่านหินนะ

617
00:33:48,958 --> 00:33:51,041
- มีความต้องการแบบเด็กๆ
- เช่นอาหาร

618
00:33:51,125 --> 00:33:52,083
- สเวตเตอร์
- ความรัก

619
00:33:52,500 --> 00:33:53,833
อ๋อ รับเด็กกำพร้ามาเลี้ยงด้วย

620
00:33:55,166 --> 00:33:56,958
เธอรับเด็กกำพร้ามาเลี้ยงเหรอ

621
00:33:57,041 --> 00:33:58,250
ใช่ค่ะ เคยรับมา

622
00:33:58,333 --> 00:34:02,166
แต่เธอเป็นเด็กทารก และทารกคือเด็ก
ที่มีความเป็นเด็กมากที่สุด

623
00:34:02,250 --> 00:34:03,458
- เราเลย
- เอาเธอไปทิ้ง

624
00:34:03,541 --> 00:34:06,250
อะไรนะ เมื่อกี้ว่าไงนะ

625
00:34:06,750 --> 00:34:08,541
เธอเอาเด็กไปทิ้งที่ไหน

626
00:34:09,250 --> 00:34:10,541
(เมลานอฟ)

627
00:34:10,625 --> 00:34:11,833
บ้านที่สมบูรณ์แบบ

628
00:34:12,541 --> 00:34:14,541
เป็นบ้านที่แย่ที่สุด

629
00:34:14,875 --> 00:34:16,291
เด็กกำพร้าน้อยผู้น่าสงสาร

630
00:34:16,375 --> 00:34:17,833
เราไม่ควรบุกรุก

631
00:34:18,000 --> 00:34:20,791
เป็นการรบกวนงานของชายผู้ยิ่งใหญ่นี้นะครับ

632
00:34:20,875 --> 00:34:22,291
ชายผู้ยิ่งใหญ่อะไร

633
00:34:23,375 --> 00:34:26,125
ใครรบกวนการทำงานของฉัน

634
00:34:28,166 --> 00:34:29,000
เดี๋ยวนะ

635
00:34:29,208 --> 00:34:32,125
ผบ. เมลานอฟมีจริงเหรอเนี่ย

636
00:34:33,208 --> 00:34:36,375
- ใช่
- โห มันช่าง...

637
00:34:37,166 --> 00:34:38,791
ช่างเป็นทางเลือกแฟชั่นที่โดดเด่นมาก

638
00:34:38,875 --> 00:34:41,541
- คุณแต่งตัวแบบนี้ทุกวันรึเปล่าคะ
- ฉัน...

639
00:34:41,625 --> 00:34:42,875
เหรียญพวกนั้นเป็นขนมใช่ไหม

640
00:34:43,541 --> 00:34:44,375
อาจใช่...

641
00:34:44,458 --> 00:34:45,375
ให้รูธออกมาได้ไหมคะ

642
00:34:45,458 --> 00:34:47,250
ไม่ ไปให้พ้น

643
00:34:47,333 --> 00:34:50,083
นี่ เด็กกำพร้าอยู่ไหน พ่อหนุ่มขนมหวาน

644
00:34:50,875 --> 00:34:51,708
ไม่!

645
00:34:52,208 --> 00:34:53,333
- ทารก
- รูธ

646
00:34:53,416 --> 00:34:54,500
- โรงงาน
- โรงงาน

647
00:34:55,541 --> 00:34:56,791
บ้าเอ๊ย!

648
00:34:57,375 --> 00:34:58,750
ขอจับหนวดหน่อยได้ไหมครับ

649
00:34:58,833 --> 00:34:59,666
อะไรนะ

650
00:35:02,250 --> 00:35:04,541
- เบบี้
- รูธ

651
00:35:04,625 --> 00:35:05,458
เธออยู่ไหน

652
00:35:07,583 --> 00:35:08,625
แบบนี้ไม่ดีเลย

653
00:35:09,875 --> 00:35:12,500
ดูสิ เราต้องจับเธอให้ได้
ก่อนที่เธอจะเพลียน้ำตาล

654
00:35:12,583 --> 00:35:15,625
ไม่นะ อีกแล้วเหรอเนี่ย เจ้าพวกบุกรุก

655
00:35:16,083 --> 00:35:16,916
อยู่นี่นะ

656
00:35:17,625 --> 00:35:18,625
ครับ ท่านผู้ยิ่งใหญ่

657
00:35:20,625 --> 00:35:22,666
โอ้ ที่รักจ๋า ไม่นะ

658
00:35:23,083 --> 00:35:25,708
ไม่นะๆ

659
00:35:25,791 --> 00:35:27,666
ถั่วกับตังเม

660
00:35:34,250 --> 00:35:35,416
โธ่ บ้าเอ๊ย

661
00:35:50,708 --> 00:35:51,791
อย่าโดนเครื่องบดขนมนะ

662
00:36:03,333 --> 00:36:04,583
รูธี่

663
00:36:08,750 --> 00:36:09,583
จับได้แล้ว

664
00:36:11,000 --> 00:36:14,166
- ตื่นเต้นชะมัด
- เดี๋ยวสิ เราควรอยู่ตรงนี้นะ

665
00:36:17,583 --> 00:36:19,791
- รูธ
- เธอ ยัยผู้หญิงผมอลังการ

666
00:36:20,750 --> 00:36:22,166
เอาทารกของฉันคืนมานะ

667
00:36:22,250 --> 00:36:25,500
ทารกของคุณเหรอ ฉันว่าไม่ใช่นะ คุณป๋า

668
00:36:25,583 --> 00:36:27,250
พี่เลี้ยงน่ะรู้ดี

669
00:36:27,333 --> 00:36:29,916
และพี่เลี้ยงคนนี้รู้ว่าวิลโลบี้จอมวุ่นวายพวกนี้

670
00:36:30,000 --> 00:36:32,625
เอาเด็กมาทิ้งไว้หน้าบ้านคุณ

671
00:36:32,708 --> 00:36:38,375
เดี๋ยวนะ พวกเธอคือเหล่าเทวดา
ที่พาเด็กมาให้ฉันเหรอ

672
00:36:39,625 --> 00:36:40,625
อาจใช่

673
00:36:40,708 --> 00:36:42,541
เป็นฉันจะไม่เรียกพวกเขาว่าเทวดาหรอก

674
00:36:47,375 --> 00:36:48,458
แย่แล้ว

675
00:36:48,541 --> 00:36:49,916
คุณให้เธอกินอะไร

676
00:36:50,416 --> 00:36:52,416
ขนมหวาน!

677
00:36:52,500 --> 00:36:56,750
ผมคือผบ. เมลานอฟ
และผมอยู่ในดินแดนแห่งความสนุก

678
00:36:58,000 --> 00:36:59,375
รูปภาพเคลื่อนไหวได้เหรอ

679
00:36:59,458 --> 00:37:02,041
พวกเขาเอาคนตัวเล็กๆ ใส่ในกล่องได้ไงเนี่ย

680
00:37:02,375 --> 00:37:04,208
รูธี่ชอบหม่ำมันใช่ไหมล่ะ

681
00:37:04,291 --> 00:37:06,375
หนูชอบข้าวโอ๊ตอุ่นๆ พวกนี้

682
00:37:06,458 --> 00:37:07,833
เด็กก็ชอบข้าวโอ๊ตทุกคนแหละ

683
00:37:10,291 --> 00:37:12,833
แล้วคุณคือผบ. เมลานอฟตัวจริงเหรอ

684
00:37:13,083 --> 00:37:14,000
คุณดังเหรอ

685
00:37:14,416 --> 00:37:16,500
ก็อาจจะใช่

686
00:37:17,416 --> 00:37:20,583
ฉันทำของอร่อยเองกับมือทุกชิ้นเลยนะ

687
00:37:21,166 --> 00:37:22,916
คุณอยู่ที่นี่คนเดียว หรือว่า...

688
00:37:23,000 --> 00:37:25,000
ใช่ เคยอยู่คนเดียว

689
00:37:25,541 --> 00:37:30,375
รูธย้ายเข้ามา และแกต้องการความสนใจมาก

690
00:37:30,583 --> 00:37:33,416
แน่นอน ใช่ไหม เจ้าตัวเล็ก

691
00:37:33,500 --> 00:37:36,791
สิ่งที่ตัวเล็กแค่นี้ อึมากขนาดนั้นได้ยังไงกัน

692
00:37:37,083 --> 00:37:39,125
ฉันไม่ได้นอนมาเก้าวันแล้ว

693
00:37:39,833 --> 00:37:43,375
- มิน่าล่ะ
- ฉันโทรหาศูนย์ช่วยเหลือเด็กกำพร้า แต่...

694
00:37:43,458 --> 00:37:45,541
ศูนย์ช่วยเหลือเด็กกำพร้าเหรอ ไม่นะ

695
00:37:45,625 --> 00:37:47,333
- คุณไม่ควรโทรหาพวกเขา
- คือ...

696
00:37:47,833 --> 00:37:49,750
"ถ้าคุณเจอเด็กกำพร้าที่คุณไม่รู้จัก ก็โทร..."

697
00:37:49,833 --> 00:37:51,458
- "ศูนย์ ศูนย์..."
- "ศูนย์ ศูนย์"

698
00:37:51,541 --> 00:37:56,833
ไม่นะ! การส่งเด็กให้พวกเขา
ก็เหมือนการขังลูกหมาไว้ในกรง

699
00:37:56,916 --> 00:37:59,666
โอ้ พระเจ้า ฉันรักลูกหมา

700
00:38:00,541 --> 00:38:02,500
งั้นก็ดีแล้วละที่ฉันวางสายทิ้ง

701
00:38:02,583 --> 00:38:04,958
- โอ้ เหรอคะ
- คืองี้...

702
00:38:05,500 --> 00:38:09,208
ฉันเริ่มชอบความต้องการแบบเด็กๆ ของแกน่ะ

703
00:38:10,125 --> 00:38:13,416
ฉันอยากให้รูธอยู่ที่นี่

704
00:38:14,541 --> 00:38:18,875
โอเค แต่... โรงงานนี้ไม่ปลอดภัยสำหรับเด็ก

705
00:38:19,250 --> 00:38:21,916
แกจะกินแต่ขนมหวานไปตลอดชีวิตไม่ได้

706
00:38:22,541 --> 00:38:25,291
รู้ตัวอีกที แกก็จะเข้าวิทยาลัยแล้ว

707
00:38:25,375 --> 00:38:27,625
แกอาจได้เป็นหมอ

708
00:38:27,708 --> 00:38:30,291
หรือแกอาจจะเขียนโมบี้ดิ๊กเล่มต่อไป

709
00:38:30,375 --> 00:38:34,625
หรือวาดรูปโมนาลิซารูปต่อไป
หรือขับเครื่องบินไปพระจันทร์

710
00:38:34,708 --> 00:38:37,166
แกอาจเป็นประธานาธิบดีคนต่อไปก็ได้

711
00:38:37,583 --> 00:38:40,291
จากนั้นคุณก็ต้องไปที่ทำเนียบขาว

712
00:38:40,375 --> 00:38:43,250
และอาจจะต้องไม่ใส่ชุดขนมหวานด้วย

713
00:38:43,333 --> 00:38:45,333
รู้ไหม มันเยอะไปน่ะ

714
00:38:46,583 --> 00:38:49,333
ฟังดูดีจัง

715
00:38:49,666 --> 00:38:55,000
ถึงเวลาที่ชายหนุ่มขนมหวานคนนี้
จะกลายเป็นชายผู้รักครอบครัวแล้ว

716
00:38:56,166 --> 00:38:57,625
ที่ผลิตขนมหวานด้วย

717
00:38:58,125 --> 00:39:00,791
ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือ
รู้นะต้องโทรหาใคร

718
00:39:00,875 --> 00:39:03,125
อ๋อ ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า

719
00:39:03,208 --> 00:39:05,208
อะไรนะ ไม่สิ พ่อกุ้งแห้ง

720
00:39:06,541 --> 00:39:08,166
คุณโทรหาฉันได้นะ

721
00:39:08,250 --> 00:39:10,000
ฉันเป็นพี่เลี้ยงน่ะ

722
00:39:10,083 --> 00:39:11,500
ได้เลย

723
00:39:11,583 --> 00:39:15,250
- บันทึกเบอร์โทรของคุณลงไปในนั้นและ...
- ถ้าเธอต้องการโรงงานทำขนม...

724
00:39:18,166 --> 00:39:19,500
บ้านที่สมบูรณ์แบบ

725
00:39:23,833 --> 00:39:26,875
ครอบครัววิลโลบี้วิเศษสุดๆ เลย

726
00:39:26,958 --> 00:39:28,625
เอ้า หนุ่มน้อย รับนะ

727
00:39:33,250 --> 00:39:35,416
(เมลานอฟ)

728
00:39:35,958 --> 00:39:39,166
- นี่คือการกอดเหรอ
- ไม่รู้สิ แต่ฉันชอบ

729
00:39:47,291 --> 00:39:51,583
โชคไม่ดีที่เด็กๆ วิลโลบี้พวกนี้
กำลังจะได้รับข่าวรบกวนจิตใจในไม่ช้า...

730
00:39:51,875 --> 00:39:53,375
ว่าพ่อแม่ของพวกเขา...

731
00:39:53,750 --> 00:39:55,000
ยังมีชีวิตอยู่

732
00:39:55,083 --> 00:39:56,666
(ตัวแทนท่องเที่ยวน่าตำหนิ)

733
00:39:58,791 --> 00:40:01,000
(เกาะภูเขาไฟ)

734
00:40:01,458 --> 00:40:03,250
พวกเขาบอกว่าความรักชนะทุกสิ่ง

735
00:40:03,333 --> 00:40:04,750
ก็จริงสำหรับสองคนนี้

736
00:40:10,958 --> 00:40:14,250
(น้ำพุร้อนน้ำกรด)

737
00:40:16,750 --> 00:40:17,625
เลิศ!

738
00:40:28,000 --> 00:40:30,208
เจ้าแมวพวกนี้มีกี่ชีวิตกันแน่เนี่ย

739
00:40:32,416 --> 00:40:33,875
โอ้ พ่อจ๋า

740
00:40:33,958 --> 00:40:36,875
แม่รักการผจญภัยกับพ่อจังเลยจ้ะ

741
00:40:37,583 --> 00:40:40,083
- แมลงน่ะ
- น่าเสียดายนะ แม่จ๋า

742
00:40:40,166 --> 00:40:42,625
การผจญภัยของเราใกล้สิ้นสุดแล้ว

743
00:40:42,708 --> 00:40:44,458
เราถังแตกแล้ว

744
00:40:44,958 --> 00:40:46,833
นั่นแปลว่าเราต้อง...

745
00:40:47,458 --> 00:40:49,375
กลับบ้าน พ่อเกรงว่าอย่างนั้นจ้ะ

746
00:40:49,458 --> 00:40:53,541
หมายถึงกลับไปบ้านเชยๆ หลังนั้นน่ะเหรอ

747
00:40:53,625 --> 00:40:54,500
ใช่จ้ะ

748
00:40:55,708 --> 00:41:00,875
ถ้าเพียงแต่มีวิธีที่เรา
สามารถเดินทางข้ามเวลาและสถานที่

749
00:41:00,958 --> 00:41:02,125
และขายบ้านทิ้งได้ก็คงดี

750
00:41:03,291 --> 00:41:05,375
หรือคุณจะใช้อินเทอร์เน็ตก็ได้นะ

751
00:41:06,625 --> 00:41:08,208
- อินนา...
- เน็ตส์เหรอ

752
00:41:08,291 --> 00:41:09,125
ดูนะ

753
00:41:09,208 --> 00:41:11,583
เดี๋ยวนี้บ้านทรงโบราณประกาศขายได้ราคาดีมาก

754
00:41:14,000 --> 00:41:15,083
โอ้ พระเจ้า

755
00:41:15,666 --> 00:41:16,791
ปลาปิรันยา!

756
00:41:16,875 --> 00:41:19,208
เจ้าสิ่งนี้คืออะไรกันแน่เนี่ย

757
00:41:19,291 --> 00:41:20,333
รูปเยอะจังเลย

758
00:41:20,416 --> 00:41:21,916
อ๋อ พ่อเข้าใจแล้ว

759
00:41:22,000 --> 00:41:22,833
(โทรหาตัวแทน)

760
00:41:22,916 --> 00:41:24,041
ไอรีน โฮมส์พูดค่ะ

761
00:41:24,125 --> 00:41:26,750
ฮัลโหล เราอยากขายบ้านทรงโบราณของเรา

762
00:41:26,833 --> 00:41:29,500
- ด่วนเลย บอกเธอว่าด่วนเลย
- ทันทีเลย ใช่

763
00:41:31,458 --> 00:41:32,708
นั่งรถประจำทาง

764
00:41:33,041 --> 00:41:34,333
พาเรากลับบ้าน

765
00:41:34,833 --> 00:41:37,416
ใต้ที่นั่งของฉัน ฉันเจอหมากฝรั่ง

766
00:41:37,791 --> 00:41:39,250
มองดูโลกสิ

767
00:41:39,333 --> 00:41:40,500
ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

768
00:41:41,000 --> 00:41:43,333
การเคี้ยวหมากฝรั่งนี้ทำให้ฉันสะอิดสะเอียน

769
00:42:05,458 --> 00:42:07,958
การกินหมากฝรั่งเก่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี

770
00:42:08,041 --> 00:42:09,833
เป็นการออกไปข้างนอกที่ดีมากเลยครับ

771
00:42:09,916 --> 00:42:11,291
ฉันดีใจนะที่เธอสนุก ทิม

772
00:42:12,708 --> 00:42:14,791
ท่านผบ.คงส่งข้อความมาแล้วละ

773
00:42:15,000 --> 00:42:15,833
พี่เลี้ยง

774
00:42:17,625 --> 00:42:18,958
อะไรนะ พ่อเหรอ

775
00:42:19,791 --> 00:42:21,083
ตามที่เธอต้องการเลย

776
00:42:41,333 --> 00:42:43,833
"เลื่อนเพื่อปลดล็อก"

777
00:42:43,916 --> 00:42:45,750
โอเค ได้เลย

778
00:42:48,041 --> 00:42:49,125
ทำไมเปิดไม่ได้...

779
00:42:53,000 --> 00:42:54,500
(ข้อความ
พ่อแม่วินโหลบี)

780
00:42:54,583 --> 00:42:55,541
สำเร็จ!

781
00:43:00,125 --> 00:43:02,125
พี่เลี้ยง เรากำลังจะขายบ้าน

782
00:43:04,041 --> 00:43:06,625
เธอทำงานให้พ่อแม่ที่ยังมีชีวิตอยู่ของเรา

783
00:43:09,000 --> 00:43:10,916
ทิม นายทำตัวแปลกๆ นะ

784
00:43:11,041 --> 00:43:15,375
- อ๋อ เหรอ
- เรากำลังจะขายบ้าน

785
00:43:15,458 --> 00:43:18,750
กำจัดเด็กๆ ได้ตามที่เธอต้องการเลย

786
00:43:18,833 --> 00:43:19,708
เอาเลย พ่อจ๋า

787
00:43:20,125 --> 00:43:21,291
ไม่จริง

788
00:43:21,375 --> 00:43:22,500
จริงแท้

789
00:43:22,583 --> 00:43:25,875
และนี่คือสิ่งที่พี่เลี้ยงตอบกลับไป

790
00:43:25,958 --> 00:43:29,666
"ในส่วนของเด็กๆ ฉันจะจัดการพวกเขาเอง"

791
00:43:31,208 --> 00:43:33,041
เธออยากโดน "จัดการ" งั้นเหรอ

792
00:43:33,125 --> 00:43:34,375
ฉันไม่ต้องการ

793
00:43:36,125 --> 00:43:36,958
แย่แล้ว

794
00:43:37,875 --> 00:43:39,791
เงินจ๋า!

795
00:43:42,583 --> 00:43:44,541
ผู้บุกรุกอีกคน

796
00:43:45,458 --> 00:43:46,416
เงินจ๋า

797
00:43:48,000 --> 00:43:49,083
สวัสดีจ้า

798
00:43:50,416 --> 00:43:53,708
พรุ่งนี้เปิดบ้านให้ชม ฉันจะขายบ้านคุณ!

799
00:43:55,791 --> 00:43:56,625
เงินจ๋า

800
00:43:57,333 --> 00:43:59,625
ไม่ได้หรอก ไม่มีทาง

801
00:44:01,750 --> 00:44:03,750
ค่ำคืนแบบนี้ ใครจะหลับลง

802
00:44:04,291 --> 00:44:06,875
แต่ผมหลับนะ จริงๆ ผมนอนเก่งมาก

803
00:44:07,333 --> 00:44:09,250
แต่เด็กๆ วิลโลบี้พวกนี้ นอนไม่หลับ

804
00:44:22,125 --> 00:44:23,250
ไป ไปๆๆๆ

805
00:44:35,458 --> 00:44:38,541
ศูนย์-ศูนย์-ศูนย์-ศูนย์-ศูนย์

806
00:44:38,791 --> 00:44:40,041
ศูนย์ช่วยเหลือเด็กกำพร้าครับ

807
00:44:41,416 --> 00:44:45,250
สวัสดีครับ ผมเป็นเด็กกำพร้า
ต้องการความช่วยเหลือครับ

808
00:44:45,666 --> 00:44:48,708
ผมอยากแจ้งเรื่องพี่เลี้ยงใจร้าย

809
00:44:49,458 --> 00:44:50,833
โอ๊ะโอ

810
00:44:55,791 --> 00:44:56,791
กิ๊งก่อง

811
00:44:56,875 --> 00:44:59,750
บ้านเปิดแล้วค่า

812
00:44:59,833 --> 00:45:02,541
ซื้อนะๆๆๆ

813
00:45:02,625 --> 00:45:04,958
เหมือนหนูแทะริมกับดัก

814
00:45:05,416 --> 00:45:07,958
ผู้มีความหวังเหล่านี้กำลังจะติดอยู่ใน

815
00:45:08,041 --> 00:45:10,000
สงครามของพวกวิลโลบี้

816
00:45:14,125 --> 00:45:15,583
ร้อนๆๆๆๆ

817
00:45:27,041 --> 00:45:27,916
สวยงาม

818
00:45:58,375 --> 00:46:02,458
(ขาย) (ขายแล้ว)

819
00:46:04,208 --> 00:46:06,208
- ไม่นะ
- ไฟไหม้

820
00:46:09,083 --> 00:46:10,041
- หวัดดี
- หวัดดี

821
00:46:15,000 --> 00:46:16,041
- เจ๋งเป้ง
- ช่วยด้วย

822
00:46:17,791 --> 00:46:18,916
การเปิดชมบ้านที่แย่สุด

823
00:46:19,875 --> 00:46:20,750
บ้าเอ๊ย

824
00:46:22,166 --> 00:46:23,791
- ดีมาก วิลโลบี้
- เยี่ยม

825
00:46:23,875 --> 00:46:27,375
วันนี้เรารักษาบ้านของเราเอาไว้ได้

826
00:46:29,875 --> 00:46:30,875
(บีบแตรถ้าคุณรักครอบครัว)

827
00:46:30,958 --> 00:46:32,125
เหมาะเหม็ง

828
00:46:32,208 --> 00:46:35,125
ขณะที่วิลโลบี้ปกป้อง
บ้านของพวกเขาอย่างกล้าหาญ...

829
00:46:35,208 --> 00:46:37,625
- โอ๊ะ จะไปไหนน่ะ
- แต่พวกเขาสู้สิ่งนี้ไม่ได้เลย

830
00:46:37,708 --> 00:46:38,916
ยินดีต้อนรับค่ะ

831
00:46:39,333 --> 00:46:40,625
ทางนี้เลย

832
00:46:40,708 --> 00:46:42,916
ดูบ้านหลังนี้สิ

833
00:46:47,250 --> 00:46:48,916
ครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ

834
00:46:49,000 --> 00:46:52,958
- ครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ
- มันคือบ้านที่เราฝันถึงมาตลอด

835
00:46:53,458 --> 00:46:55,041
ดูเป็นบ้านแสนอบอุ่นนะ ที่รัก

836
00:46:55,125 --> 00:46:58,583
- บ้าน!
- ร้ายกาจ ไป

837
00:46:59,625 --> 00:47:01,416
มีที่ให้ฉันปลูกกุหลาบด้วย

838
00:47:01,500 --> 00:47:03,916
- กุหลาบ!
- พี่ครับ ผมรักพี่มากเลย

839
00:47:04,000 --> 00:47:06,166
- ฉันต่างหากที่รักนายมาก น้องชาย
- ความรัก!

840
00:47:06,250 --> 00:47:08,458
- เราก็รักลูกจ้ะ เด็กๆ
- เราก็รักลูกจ้ะ เด็กๆ

841
00:47:11,500 --> 00:47:13,333
แม่รู้สึกได้ถึงความตื่นเต้นของความสนุก...

842
00:47:13,416 --> 00:47:16,666
- ในครัวเรือน
- ตื่นเต้น!

843
00:47:16,833 --> 00:47:20,541
- บ้านหลังนี้วิเศษสุดยอด
- วิเศษสุดยอด!

844
00:47:20,625 --> 00:47:23,125
เราติดรูปถ่ายครอบครัวไว้ตรงนี้ก็ได้

845
00:47:23,208 --> 00:47:25,458
- รูปถ่าย!
- อยู่ที่นี่ต้องมีความสุขมากแน่ๆ

846
00:47:30,333 --> 00:47:32,666
เราจะซื้อบ้านหลังนี้

847
00:47:32,750 --> 00:47:34,375
- ซื้อบ้านหลังนี้
- พวกเรายิ่งใหญ่

848
00:47:34,458 --> 00:47:35,708
แต่พวกเขาสมบูรณ์แบบ

849
00:47:35,791 --> 00:47:36,708
เร็วเข้า

850
00:47:37,416 --> 00:47:39,750
มันเหมือนกับการสังหารหมู่วิลโลบี้ปี 1775

851
00:47:40,750 --> 00:47:42,291
ผู้บุกรุก

852
00:47:45,250 --> 00:47:46,500
มันมีผีสิง

853
00:47:48,583 --> 00:47:49,833
ผมรักคุณ

854
00:47:56,708 --> 00:47:58,791
มีบางอย่างทำให้ครอบครัวสมบูรณ์แบบกลัว

855
00:47:59,000 --> 00:48:01,041
- อย่างโหด
- สัตว์ประหลาดแน่ๆ

856
00:48:17,375 --> 00:48:19,875
- เข้าไปดูกัน
- เจน อย่า

857
00:48:24,666 --> 00:48:26,250
เกิดอะไรขึ้นกับห้องสมุดของเรา

858
00:48:28,291 --> 00:48:30,041
- ฉันกลัว
- กลัวจริงๆ

859
00:48:30,416 --> 00:48:31,833
นั่นมันวิลโลบี้อะไรกัน

860
00:48:39,416 --> 00:48:41,791
ข้าคืออสูรวิลโลบี้

861
00:48:42,083 --> 00:48:45,958
เข้ามาบ้านช้า แล้วข้าจะฉลอง

862
00:48:46,041 --> 00:48:47,583
เลือกกินบาร์นาบี้สักคนนะ

863
00:48:47,666 --> 00:48:48,875
- วิ่งคดเคี้ยว
- วิ่งคดเคี้ยว

864
00:48:48,958 --> 00:48:54,791
ไปจากที่นี่ซะ แล้วเจ้าจะปลอดภัย
เว้นแต่เจ้าจะเป็นวิลโลบี้

865
00:48:54,875 --> 00:48:56,625
- วิ่งคดเคี้ยว
- วิ่งคดเคี้ยว ไม่ได้ผล

866
00:48:58,125 --> 00:48:59,750
ฉันคือวิลโลบี้

867
00:49:00,291 --> 00:49:01,791
งั้นรึ

868
00:49:02,250 --> 00:49:05,458
งั้นฉันว่าเราก็ไม่มีปัญหา...

869
00:49:05,916 --> 00:49:07,375
พ่อกุ้งแห้ง

870
00:49:07,458 --> 00:49:08,500
พี่เลี้ยง

871
00:49:08,875 --> 00:49:12,375
มาที่นี่เพื่อให้บริการเด็กน้อย

872
00:49:13,208 --> 00:49:14,958
นึกแล้วว่าคุณต้องเป็นคนดี

873
00:49:15,041 --> 00:49:17,458
- แขนยาง
- แต่ผมขังคุณไว้ในห้องคุณนะ

874
00:49:17,541 --> 00:49:18,916
ไม่เอาน่า ทิม

875
00:49:19,000 --> 00:49:21,291
พี่เลี้ยงสะเดาะกลอนเป็นทุกคนแหละ

876
00:49:21,958 --> 00:49:24,541
ฉันทำชุดนี้ทั้งคืน เพราะฉันอยากช่วยจริงๆ

877
00:49:24,625 --> 00:49:26,458
ช่วยใคร พ่อแม่เราเหรอ

878
00:49:26,541 --> 00:49:27,833
เราไว้ใจเธอไม่ได้นะ

879
00:49:27,916 --> 00:49:29,625
จำนี่ได้ไหม คุณพี่เลี้ยง

880
00:49:29,875 --> 00:49:31,458
"ในส่วนของเด็กๆ

881
00:49:31,541 --> 00:49:33,583
ฉันจะจัดการพวกเขาเอง"

882
00:49:34,458 --> 00:49:38,208
ทำไมต้องทำเสียงชั่วร้ายด้วย
ฟังเสียงฉันอ่านนะ

883
00:49:38,541 --> 00:49:42,500
"ในส่วนของเด็กๆ ฉันจะจัดการพวกเขาเอง"

884
00:49:43,458 --> 00:49:46,375
พอคุณพูดแบบนี้ ฉันก็อยากให้จัดการเลยละ

885
00:49:46,791 --> 00:49:49,375
ทิม ฉันอาจทำงานให้พ่อแม่เธอก็จริง

886
00:49:49,458 --> 00:49:52,916
แต่หน้าที่ของฉันคือดูแลพวกเธอนะ

887
00:49:53,875 --> 00:49:56,458
ฉันน่าจะบอกเธอว่าพวกเขาจะขายบ้าน

888
00:49:56,541 --> 00:49:57,416
ฉันขอโทษ

889
00:49:58,083 --> 00:50:01,375
แต่ฉันทำให้หัวใจดวงน้อยๆ
ของพวกเธอสลายไม่ได้จริงๆ

890
00:50:02,500 --> 00:50:05,875
- ขอบคุณค่ะ พี่เลี้ยง ขอบคุณ
- ยินดีเสมอจ้ะ สาวน้อย

891
00:50:05,958 --> 00:50:07,416
- อยากกอดพี่เลี้ยง
- กอดๆๆๆ

892
00:50:07,500 --> 00:50:09,250
เข้ามาเลย เจ้าหัวเห็ดน้อยๆ

893
00:50:09,333 --> 00:50:11,541
- กอดพวกเรา
- ด้วยแขนหกข้างเลย

894
00:50:15,166 --> 00:50:17,250
ทิม เป็นอะไรรึเปล่า

895
00:50:19,250 --> 00:50:20,166
ขอบคุณครับ

896
00:50:26,000 --> 00:50:27,833
โธ่ พ่อกุ้งแห้ง

897
00:50:30,750 --> 00:50:31,583
อะไรน่ะ

898
00:50:32,041 --> 00:50:34,250
แผนกช่วยเหลือเด็กกำพร้ามาแล้ว

899
00:50:34,333 --> 00:50:36,583
- หน่วยสี่ ปิดทางออก
- ศูนย์ช่วยเหลือเด็กกำพร้าเหรอ

900
00:50:36,666 --> 00:50:39,458
- เราต้องเผ่นแล้ว เดี๋ยวนี้
- ห้ามเด็กเข้าหรือออก

901
00:50:40,083 --> 00:50:41,791
เร็วเข้า เด็กๆ ตามฉันมา เร็วเข้า

902
00:50:41,875 --> 00:50:42,708
เราจะไปไหนกัน

903
00:50:42,791 --> 00:50:43,791
- ประตูหลัง
- โอเค

904
00:50:43,875 --> 00:50:44,791
ไม่ ตามฉันมา

905
00:50:44,875 --> 00:50:46,541
- มาเร็ว เธอสองคน
- พี่เลี้ยง เกิดอะไรขึ้น

906
00:50:47,666 --> 00:50:49,875
ไม่เป็นไร เกาะกลุ่มกันไว้ เร็วเข้า อย่าแตกตื่น

907
00:50:59,083 --> 00:51:03,750
เรามีเหตุผลให้เชื่อว่ามีพี่เลี้ยงใจร้าย
ให้ที่อยู่กับ... เด็กกำพร้า

908
00:51:03,833 --> 00:51:05,458
- เด็กกำพร้าเหรอ
- ในฐานะวิลโลบี้

909
00:51:05,541 --> 00:51:08,083
ผมขอสั่งให้คุณออกไปจากบ้านของเรา

910
00:51:08,166 --> 00:51:10,708
- เธอคือเด็กกำพร้า
- ใช่ครับ

911
00:51:10,791 --> 00:51:14,083
ไม่ใช่นะ พวกเขามีพ่อแม่ อย่ายุ่งกับพวกเขานะ

912
00:51:14,166 --> 00:51:15,083
ลินดา

913
00:51:16,541 --> 00:51:17,708
นั่นเธอเหรอ

914
00:51:18,541 --> 00:51:19,750
- ใช่
- ลินดาเหรอ

915
00:51:19,833 --> 00:51:21,500
แต่ตอนนี้ฉันเป็นพี่เลี้ยงแล้ว

916
00:51:22,291 --> 00:51:24,916
เธอสวมชุดกระดาษชำระอีกแล้วเหรอ

917
00:51:25,000 --> 00:51:26,875
ใช่ แต่...

918
00:51:26,958 --> 00:51:29,041
โอ้ เธอดูน่าขำสิ้นดี

919
00:51:29,125 --> 00:51:30,583
มันเป็นชุดน่ะ ฉัน...

920
00:51:30,666 --> 00:51:32,791
เคยเป็นเด็กกำพร้ายังไง
ก็เป็นเด็กกำพร้าวันยังค่ำ

921
00:51:33,958 --> 00:51:35,750
พี่เลี้ยง คุณเป็นเด็กกำพร้าเหรอคะ

922
00:51:35,833 --> 00:51:38,625
ไม่ คือ... เคยเป็น คือ...

923
00:51:40,083 --> 00:51:41,083
ใช่แล้ว

924
00:51:41,166 --> 00:51:44,583
เราพยายามหาบ้านให้เธอ
แต่ไม่มีใครต้องการเธอเลย

925
00:51:44,666 --> 00:51:46,708
ไม่จริงนะคะ พวกเราต้องการเธอ

926
00:51:46,791 --> 00:51:48,750
เห็นไหม พวกเขาต้องการฉัน

927
00:51:48,833 --> 00:51:50,166
โอ้ ลินดา

928
00:51:50,875 --> 00:51:53,291
ผมอยากแจ้งเรื่องพี่เลี้ยงใจร้าย

929
00:51:53,875 --> 00:51:55,666
เราไม่ต้องการเธอ

930
00:51:56,291 --> 00:51:57,250
ทิม

931
00:51:57,333 --> 00:51:59,916
- นั่นนายเหรอ เสียงนายนี่
- ทิม

932
00:52:00,000 --> 00:52:01,541
- ทำได้ไง
- ไม่นะ

933
00:52:01,625 --> 00:52:05,750
เด็กๆ โหดเหี้ยมได้เบอร์นี้เลยแหละ

934
00:52:05,833 --> 00:52:07,500
- ผมไม่ได้ตั้งใจ...
- นายตั้งใจ

935
00:52:07,583 --> 00:52:09,458
ฉันก็แค่พยายามเป็นพี่เลี้ยงที่ดี

936
00:52:09,541 --> 00:52:10,625
แต่คุณ...

937
00:52:10,708 --> 00:52:12,250
ไม่เป็นที่ต้องการอีกต่อไปแล้ว

938
00:52:13,958 --> 00:52:16,083
- ไม่ค่ะ คุณเป็นที่ต้องการ
- ไป ลินดา

939
00:52:16,291 --> 00:52:18,583
ก่อนที่เด็กๆ พวกนี้จะทำร้ายเธอมากกว่านี้

940
00:52:20,166 --> 00:52:22,416
พี่เลี้ยง อย่าไป ขอร้อง!

941
00:52:25,375 --> 00:52:26,208
เจน...

942
00:52:27,250 --> 00:52:28,666
เป็นเพราะนาย

943
00:52:28,750 --> 00:52:30,125
ฉันไม่ได้ตั้งใจ...

944
00:52:30,208 --> 00:52:32,958
นายโกหกเรื่องพี่เลี้ยง นายให้ฉันเอารูธไปทิ้ง

945
00:52:33,041 --> 00:52:35,791
- พ่อแม่เราสั่งต่างหาก
- ชี้นิ้วสั่งฉันตลอด

946
00:52:35,875 --> 00:52:38,458
- เจน...
- นายมันไอ้คนไม่มีหนวด

947
00:52:38,541 --> 00:52:42,041
- ใส่กางเกงขาสั้น...
- เด็กทะเลาะกันต้องแยกจากกัน

948
00:52:42,125 --> 00:52:43,041
ไม่ได้นะ

949
00:52:43,375 --> 00:52:45,125
- เพื่อประโยชน์ของเธอเอง
- ไม่นะ

950
00:52:48,875 --> 00:52:52,041
เธอจะได้รับประสบการณ์วัยเยาว์ที่มีมาตรฐาน

951
00:52:52,125 --> 00:52:55,208
จะมีการจัดสรรบ้านให้ จัดหาโรงเรียนให้

952
00:52:55,291 --> 00:52:58,000
จนกว่าพ่อแม่แท้ๆ ของเธอจะกลับมา

953
00:52:58,083 --> 00:53:00,583
เธอเป็นเด็กกำพร้าอย่างเป็นทางการ

954
00:53:00,666 --> 00:53:01,500
ไม่นะ

955
00:53:01,583 --> 00:53:03,250
ขอให้มีวัยเด็กที่ดีนะ

956
00:53:03,333 --> 00:53:06,000
หยุดนะ หนูไม่อยากไป

957
00:53:06,083 --> 00:53:06,916
ช่วยด้วย

958
00:53:07,500 --> 00:53:09,625
หนูไม่อยากไป ปล่อยหนูนะ

959
00:53:09,708 --> 00:53:11,250
- ทิม
- เจน

960
00:53:11,333 --> 00:53:12,708
คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ

961
00:53:12,791 --> 00:53:14,666
รับทราบ เด็กทุกคนได้รับการปกป้องแล้ว

962
00:53:14,750 --> 00:53:16,250
- ไม่นะ
- ดีมาก ทีม

963
00:53:20,750 --> 00:53:22,000
เด็กที่น่าสงสารพวกนี้

964
00:53:22,583 --> 00:53:26,458
เดียวดาย ไปคนละทิศคนละทาง สับสน

965
00:53:29,625 --> 00:53:31,083
เหมือนผมเลย จริงๆ นะ

966
00:53:33,041 --> 00:53:35,333
แฝดบาร์นาบี้ส์ได้รับการดูแลในบ้านยุคใหม่

967
00:53:36,000 --> 00:53:40,583
อยู่กับอินเทอร์เน็ต
สมองของพวกเขาเต็มไปด้วย ก็นะ...

968
00:53:41,208 --> 00:53:42,625
คุณก็เคยใช้อินเทอร์เน็ตแหละ

969
00:53:47,500 --> 00:53:50,500
เจ้าของบ้านของเจน
เชื่อในอำนาจการเยียวยาของเสียงเพลง...

970
00:53:51,583 --> 00:53:53,125
เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ ยัยหนู

971
00:53:55,000 --> 00:53:56,583
แต่เพลงของเจนไม่อยู่แล้ว

972
00:53:58,500 --> 00:54:00,458
เธอไม่สมมติอีกต่อไป

973
00:54:01,333 --> 00:54:03,166
(กลิ่นแมวใหม่)

974
00:54:03,250 --> 00:54:06,625
ทิมต่อต้านการเปลี่ยนแปลง
หนีจากครอบครัวที่ปรารถนาดี

975
00:54:06,708 --> 00:54:08,041
อย่างครอบครัววิลสัน

976
00:54:08,791 --> 00:54:09,833
ครอบครัววอลเตอส์

977
00:54:10,708 --> 00:54:11,958
ครอบครัววาดดิงตันส์

978
00:54:13,875 --> 00:54:16,791
เขาต้องการชีวิตของวิลโลบี้แบบเชยๆ คืนมา

979
00:54:16,875 --> 00:54:18,500
(ขาย)
(ขายแล้ว)

980
00:54:18,583 --> 00:54:19,541
ขายแล้วเหรอ

981
00:54:23,041 --> 00:54:25,791
โอ้ ไม่นะ ไม่

982
00:54:27,500 --> 00:54:28,750
แต่มันไม่อยู่แล้ว

983
00:54:33,166 --> 00:54:35,333
ไม่มีบ้าน ไม่มีครอบครัว

984
00:54:35,958 --> 00:54:37,583
ต้องมีใครสักคนดูแลเขา

985
00:54:38,166 --> 00:54:40,458
นี่หน่วยสาม ได้ตัวเขาแล้ว

986
00:54:41,000 --> 00:54:42,916
โลกภายนอกในเมืองมันโหด

987
00:54:44,125 --> 00:54:47,250
บางครั้งคุณก็เป็นแมว บางครั้งคุณก็เป็นหนู

988
00:54:48,250 --> 00:54:49,458
อย่างน้อยเขาก็มีกล่อง

989
00:54:53,333 --> 00:54:55,500
(แคทฮาวด์)

990
00:54:55,583 --> 00:54:59,041
โอเค มันค่อนข้างมืด แต่ก็นะ...

991
00:55:01,750 --> 00:55:03,916
พี่เลี้ยงผู้น่าสงสารเดินหน้าเศร้าหนีไป

992
00:55:04,416 --> 00:55:07,541
หนีจากอดีตของเธอ ไม่หันกลับไปมองอีกเลย

993
00:55:09,041 --> 00:55:11,791
แน่นอน มันไม่ใช่ความผิดของใครจริงๆ

994
00:55:15,750 --> 00:55:17,916
ได้ ผมจะหยุดรถเอง

995
00:55:24,458 --> 00:55:25,541
พอใจยัง

996
00:55:27,833 --> 00:55:30,000
ให้ฉันลงนะ ให้ฉันลง

997
00:55:32,250 --> 00:55:34,250
นั่นมันวิลโลบี้อะไรกัน

998
00:55:42,958 --> 00:55:45,666
แบบนี้ดีใช่ไหมล่ะ น่าตื่นเต้น

999
00:55:45,750 --> 00:55:48,083
(แผนกช่วยเหลือเด็กกำพร้า
เราแก้ไขสิ่งที่คุณผิดพลาด)

1000
00:55:51,958 --> 00:55:53,000
ได้เวลาข้าวโอ๊ตแล้ว

1001
00:55:56,791 --> 00:55:58,000
ไม่หิว

1002
00:56:01,375 --> 00:56:04,250
เธอคงจะเป็นพ่อกุ้งแห้งสินะ

1003
00:56:04,625 --> 00:56:05,458
อะไรน่ะ

1004
00:56:05,916 --> 00:56:08,458
หิว... อิสรภาพ

1005
00:56:09,000 --> 00:56:09,916
พี่เลี้ยงเหรอ

1006
00:56:10,000 --> 00:56:11,166
เรียกฉันว่าฟิล

1007
00:56:11,250 --> 00:56:12,500
ขึ้นรถข้าวโอ๊ตซะ

1008
00:56:13,125 --> 00:56:14,125
ฉันจะช่วยเธอหนี

1009
00:56:15,250 --> 00:56:18,208
ผมไม่ควรได้รับการช่วยหลบหนีที่คุณพูดถึงเลย

1010
00:56:19,750 --> 00:56:20,958
ทิ้งผมเถอะ ฟิล

1011
00:56:21,666 --> 00:56:23,625
ให้ผมอยู่กับความผิดของผม

1012
00:56:26,833 --> 00:56:28,666
สมเพชตัวเองอยู่เหรอ

1013
00:56:29,375 --> 00:56:31,083
ฉันคงไม่ได้รับเชิญสินะ

1014
00:56:33,541 --> 00:56:34,958
ใช่ เธอทำทุกอย่างพัง

1015
00:56:36,958 --> 00:56:38,000
ฉันก็ทำพังเหมือนกัน

1016
00:56:39,125 --> 00:56:40,875
ฉันทิ้งพวกเธอไว้ที่นั่นตามลำพัง

1017
00:56:41,333 --> 00:56:42,500
ฉันหนี

1018
00:56:43,916 --> 00:56:45,250
แต่ฉันกลับมาแล้ว

1019
00:56:45,833 --> 00:56:48,666
และฉันจะไม่ไปจากที่นี่โดยไม่มีวิลโลบี้

1020
00:56:49,875 --> 00:56:51,708
ผมเป็นแค่ "วิ่นป่นปี้"

1021
00:56:54,000 --> 00:56:58,458
ผมแค่อยากเป็นวิลโลบี้ที่ยิ่งใหญ่
ที่มีครอบครัวสุดเจ๋ง

1022
00:57:00,000 --> 00:57:02,250
- เฮ้ย!
- นี่เธอหาว่าเจนไม่เจ๋งเหรอ

1023
00:57:02,333 --> 00:57:04,416
- เปล่านะ
- บาร์นาบี้ เอไม่เจ๋งเหรอ

1024
00:57:04,500 --> 00:57:06,125
- เปล่า แค่...
- บาร์นาบี้ บีไม่เจ๋งเหรอ

1025
00:57:06,208 --> 00:57:09,083
- เธอไม่เจ๋งเหรอ
- โอเค ผมเข้าใจแล้ว หยุดเถอะ

1026
00:57:10,583 --> 00:57:13,375
ฟังนะ พ่อกุ้งแห้ง เธอมีครอบครัวนะ

1027
00:57:14,541 --> 00:57:15,625
พวกเขาต้องการเธอ

1028
00:57:16,500 --> 00:57:17,958
และเธอต้องการพวกเขา

1029
00:57:20,916 --> 00:57:22,500
หมวกกันภัยของผม

1030
00:57:24,000 --> 00:57:28,041
รีบเผ่นแล้วไปทำอะไรเจ๋งๆ กันเถอะ พี่น้อง

1031
00:57:30,375 --> 00:57:32,833
รีบไปกันเถอะ พี่น้อง

1032
00:57:39,250 --> 00:57:41,958
ผมชื่นชมความโหดเหี้ยมของคุณนะ
แต่นี่มันบ้ามาก

1033
00:57:42,750 --> 00:57:43,583
ใกล้ถึงแล้ว

1034
00:57:45,125 --> 00:57:46,083
ผม...

1035
00:57:49,333 --> 00:57:51,458
จะพาข้าวโอ๊ตไปเดินเล่นน่ะ

1036
00:57:51,666 --> 00:57:53,666
ข้าวโอ๊ตชอบเดินเล่น

1037
00:57:53,958 --> 00:57:55,208
ไปกันเถอะ ข้าวโอ๊ต

1038
00:57:56,083 --> 00:57:58,291
มีเด็กกำพร้าอยู่ในรถเข็นรึเปล่า

1039
00:58:00,375 --> 00:58:01,375
ฟิล

1040
00:58:01,875 --> 00:58:05,208
เด็กกำพร้าในรถเข็นข้าวโอ๊ตเนี่ยนะ
เกิดมาไม่เคยได้ยินอะไรแบบนั้นเลย

1041
00:58:05,291 --> 00:58:07,333
เป็นอะไรที่ประหลาดมาก

1042
00:58:08,208 --> 00:58:09,375
ไม่นะ อย่าแตะต้อง

1043
00:58:09,458 --> 00:58:10,958
อย่าดูในนั้น

1044
00:58:11,083 --> 00:58:12,958
แม่เจ้า หลังฉัน!

1045
00:58:13,041 --> 00:58:14,083
บังอาจมาก

1046
00:58:15,250 --> 00:58:17,708
นายคิดว่าข้าวโอ๊ตโตในทุ่งหรือไง ฟิล

1047
00:58:18,833 --> 00:58:21,166
รู้ไหมว่าต้องแช่ข้าวโอ๊ตพวกนี้นานแค่ไหน

1048
00:58:21,250 --> 00:58:23,625
กว่ามันจะนิ่มพอที่จะไม่ทำให้เด็กสำลักได้

1049
00:58:23,708 --> 00:58:25,833
รหัสสีฟ้า เธอไม่ใช่ฟิลตัวจริง

1050
00:58:25,916 --> 00:58:26,916
ลินดานี่

1051
00:58:27,416 --> 00:58:29,375
หยุดตรงนั้นเลยนะ ฟิลตัวปลอม

1052
00:58:29,458 --> 00:58:30,541
- พี่เลี้ยง
- ทิม

1053
00:58:32,541 --> 00:58:33,833
เธอขโมยเด็กกำพร้า

1054
00:58:33,916 --> 00:58:37,375
- เขาไม่ใช่เด็กกำพร้า
- และเธอก็ไม่ใช่ลินดา

1055
00:58:37,458 --> 00:58:38,375
แต่ผมคือฟิล

1056
00:58:38,458 --> 00:58:39,875
- นี่แน่ะ
- นี่แน่ะ

1057
00:58:40,958 --> 00:58:42,250
(แผนกช่วยเหลือเด็กกำพร้า)

1058
00:58:43,458 --> 00:58:44,291
เจอแล้ว

1059
00:58:44,625 --> 00:58:46,583
เธอกำลังจะหนีไปแล้ว หยุดยัยลินดานั่น

1060
00:58:49,500 --> 00:58:50,916
นึกแล้วว่ารถของฟิลต้องเจ๋ง

1061
00:58:56,583 --> 00:58:58,333
พี่เลี้ยง ประตูรั้ว!

1062
00:58:58,416 --> 00:59:00,583
ประตูรั้วแล้วไง ฟิลไม่ใช่ไก่กา

1063
00:59:07,666 --> 00:59:10,166
เรามีเรื่องราวของผู้คน
ในบริบทต่างๆ มากมาย...

1064
00:59:10,250 --> 00:59:12,791
รู้ไหม ดีนะที่ได้เห็นลินดาริเริ่มอะไรใหม่ๆ

1065
00:59:12,875 --> 00:59:14,833
และปลุกคนอื่นๆ อย่าไปไหนนะครับ

1066
00:59:27,166 --> 00:59:31,041
คืนนี้ เด็กชายร่างผอมแห้ง
หลบหนีจากสถานพินิจ

1067
00:59:31,125 --> 00:59:32,125
การตามล่าเขา...

1068
00:59:34,208 --> 00:59:35,833
ทิมอยู่ในกล่อง

1069
00:59:35,916 --> 00:59:37,958
แฝดบาร์นาบี้ส์ ฉันมีเรื่องให้ช่วย

1070
00:59:38,333 --> 00:59:39,875
- โอเค ทิม
- ได้ ทิม

1071
00:59:39,958 --> 00:59:40,791
ไปกันเถอะ

1072
00:59:45,000 --> 00:59:46,291
- ไม่
- ไม่เหรอ

1073
00:59:46,375 --> 00:59:49,000
- หมายความว่าไง ไม่ เราต้องรีบแล้วนะ
- ไม่ต้องรีบหรอก

1074
00:59:49,083 --> 00:59:50,958
เรามีกลองนะ ที่รัก เรามีกลอง

1075
00:59:52,416 --> 00:59:53,500
เจน ขอร้องล่ะ

1076
00:59:53,583 --> 00:59:55,875
เราจะไม่ใช่วิลโลบี้เลย
ถ้าไม่มี "สมมติ" ของเธอ

1077
00:59:58,625 --> 00:59:59,458
สมมติ...

1078
01:00:00,416 --> 01:00:01,250
ฉันพูดว่า...

1079
01:00:02,375 --> 01:00:03,541
ฉัน...

1080
01:00:04,375 --> 01:00:05,208
ขอโทษล่ะ

1081
01:00:07,000 --> 01:00:08,750
สมมติว่านายพูดล่ะ

1082
01:00:08,833 --> 01:00:10,333
สมมติว่าเธอรับคำขอโทษของฉันล่ะ

1083
01:00:10,416 --> 01:00:13,166
สมมติว่านายเลิกสั่งให้ฉันทำอะไรๆ ล่ะ

1084
01:00:13,625 --> 01:00:17,250
สมมติว่าเธอเลิกทำให้ฉันต้องซวย
และต้องติดอยู่ในห้องเก็บถ่านหิน

1085
01:00:17,333 --> 01:00:19,625
ในขณะที่เธอได้เล่นกับเด็กกำพร้า
และกินมีตโลฟล่ะ

1086
01:00:21,291 --> 01:00:22,958
- ฉันรับคำขอโทษของนาย
- อะไรนะ

1087
01:00:23,500 --> 01:00:24,958
ทิมบอกว่าเขาขอโทษ

1088
01:00:25,041 --> 01:00:26,375
เพราะเขาทำผิดไป

1089
01:00:26,458 --> 01:00:28,708
เกี่ยวกับทุกเรื่องที่ฉันจดไว้ตรงนี้

1090
01:00:28,791 --> 01:00:30,291
แผนกช่วยเหลือเด็กกำพร้า เปิดประตู

1091
01:00:30,958 --> 01:00:31,916
เราต้องเผ่นแล้ว

1092
01:00:33,083 --> 01:00:35,708
- มีอะไรให้ช่วยคะ
- เรากำลังตามหาเด็กที่หายไป

1093
01:00:36,375 --> 01:00:38,000
มีคนเจอพวกเขาแล้วค่ะคุณ

1094
01:00:39,791 --> 01:00:40,625
บาย

1095
01:00:44,625 --> 01:00:47,791
ตราบใดที่พวกเขาคิดว่าพวกเธอเป็นเด็กกำพร้า
พวกเขาจะไม่มีวันยอมแพ้

1096
01:00:49,291 --> 01:00:51,125
มีทางเดียวที่จะหนีจากเรื่องนี้ได้

1097
01:00:51,333 --> 01:00:53,083
พวกนายจะไม่ชอบหรอกนะ แต่...

1098
01:00:53,791 --> 01:00:56,416
สมมติว่า... เราพาพ่อแม่กลับมาล่ะ

1099
01:00:56,500 --> 01:00:57,625
- อะไรนะ
- พ่อแม่เหรอ

1100
01:01:00,708 --> 01:01:04,750
- พี่เลี้ยงจับพวงมาลัยไว้เถอะนะ
- โทษที แต่พ่อแม่พวกเธอไม่ดีนะ

1101
01:01:04,833 --> 01:01:06,500
ใช่ ผมรู้ว่าพวกเขาชั่วช้า

1102
01:01:07,000 --> 01:01:08,833
แต่พวกเขาเป็นพ่อแม่เดียวที่เรามี

1103
01:01:09,375 --> 01:01:11,666
ฟังนะ ผู้หญิงจากศูนย์ช่วยเหลือนั่นพูดว่า

1104
01:01:11,750 --> 01:01:13,958
ถ้าพ่อแม่แท้ๆ ของเรากลับมา

1105
01:01:14,291 --> 01:01:15,791
เราก็อยู่ด้วยกันได้

1106
01:01:16,666 --> 01:01:18,583
เราต้องพาพวกเขากลับมา

1107
01:01:19,750 --> 01:01:21,916
เรารู้นี่ว่าพวกเขาไปไหนกัน

1108
01:01:22,666 --> 01:01:24,333
สวีตเซอร์แลนด์

1109
01:01:24,583 --> 01:01:28,333
- "ผู้ที่ปีนขึ้นไป..."
- "จะไม่ได้กลับลงมา"

1110
01:01:35,333 --> 01:01:36,333
ระวัง...

1111
01:01:37,666 --> 01:01:40,500
หมวกหนามแหลมพวกนี้เก๋ไหมจ๊ะ ยาหยี

1112
01:01:40,583 --> 01:01:45,958
หนามแหลมพวกนี้เพิ่มความกำยำ
ให้เท้าคุณดูมาดแมนขึ้นไปอีก

1113
01:01:47,208 --> 01:01:48,875
- สู่การผจญภัย
- สู่การผจญภัย

1114
01:01:50,375 --> 01:01:52,916
เด็กๆ แสนฉลาดพวกนั้น
เกิดจากสองคนนี้ได้ไงกันนะ

1115
01:01:53,000 --> 01:01:55,416
นี่มันทฤษฎีของดาร์วินใช่ไหมเนี่ย

1116
01:02:06,375 --> 01:02:08,208
เราต้องช่วยพวกเขาจริงเหรอ

1117
01:02:13,500 --> 01:02:14,458
วิลโลบี้

1118
01:02:14,541 --> 01:02:16,000
ผมชอบโรงงานของท่าน

1119
01:02:16,083 --> 01:02:17,750
ผมต้องการโรงงานของท่าน

1120
01:02:17,833 --> 01:02:19,375
ยกโรงงานให้ผมเถอะนะ

1121
01:02:19,583 --> 01:02:21,750
คืนนี้

1122
01:02:22,458 --> 01:02:23,458
หวัดดี เมล

1123
01:02:23,625 --> 01:02:26,250
เราต้องสร้างอะไรบางอย่าง
เพื่อไปสวีตเซอร์แลนด์

1124
01:02:27,916 --> 01:02:28,750
ได้

1125
01:02:38,791 --> 01:02:40,458
- แผนหนึ่ง
- แผนสอง

1126
01:02:40,541 --> 01:02:41,458
- จัดไป
- จัดไป

1127
01:03:46,125 --> 01:03:48,333
นี่แหละที่ฉันเรียกว่าเรือบิน

1128
01:03:48,416 --> 01:03:50,083
เยี่ยมมาก แฝดบาร์นาบี้ส์

1129
01:03:50,166 --> 01:03:52,208
- เรือบินที่ดี
- เรือบินที่อร่อย

1130
01:03:52,291 --> 01:03:53,833
สู่สวีตเซอร์แลนด์

1131
01:03:55,708 --> 01:03:57,000
ใจเย็นจ้ะ รูธี่

1132
01:03:57,458 --> 01:04:00,416
เอาละ เด็กๆ ไปฉี่ซะ
ฉันจะกลับมาพร้อมข้าวโอ๊ต

1133
01:04:00,500 --> 01:04:01,666
ใช่แล้ว ข้าวโอ๊ต

1134
01:04:02,416 --> 01:04:04,708
ดูสิ รูธี่อยากช่วย

1135
01:04:08,708 --> 01:04:10,041
มันเกือบจะเหมือน...

1136
01:04:10,458 --> 01:04:11,916
พวกเขาคือครอบครัว

1137
01:04:14,208 --> 01:04:16,750
เริ่มเส้นทางสู่สวีตเซอร์แลนด์

1138
01:04:20,375 --> 01:04:23,500
โอ้ สวีตเซอร์แลนด์ หนูจะต้องชอบที่นั่นแน่ รููธี่

1139
01:04:23,583 --> 01:04:27,500
ดินแดนแห่งช็อกโกแลต ชีส และมีด

1140
01:04:29,375 --> 01:04:30,208
อะไรน่ะ

1141
01:04:31,375 --> 01:04:33,875
ทิม

1142
01:04:45,833 --> 01:04:47,750
พวกนายว่าพี่เลี้ยงจะโกรธไหม
ที่เราแอบออกมา

1143
01:04:47,833 --> 01:04:49,708
และหนีมากับเรือบิน และขโมยมือถือเธอมา

1144
01:04:49,791 --> 01:04:50,666
และกระเป๋าด้วย

1145
01:04:50,750 --> 01:04:53,750
เธอต้องโกรธแน่นอน
แต่เราทำให้เราเป็นเด็กกำพร้าเอง

1146
01:04:53,833 --> 01:04:56,000
เราก็ต้องทำให้เราเลิกเป็นเด็กกำพร้าเอง

1147
01:04:59,791 --> 01:05:01,291
ฉันยังไม่ตาย

1148
01:05:01,708 --> 01:05:04,625
ในที่สุดฉันก็ยังไม่ตาย

1149
01:05:04,708 --> 01:05:05,583
ดูนั่นสิ

1150
01:05:08,333 --> 01:05:11,625
ขณะที่เหล่าวิลโลบี้บินไปทางตะวันออก
มุ่งหน้าสู่อรุณรุ่ง

1151
01:05:11,708 --> 01:05:14,333
ผมก็แค่ติดเรือบินมาด้วย ในโคนอันนี้

1152
01:05:14,750 --> 01:05:18,958
ผมบอกคุณแล้วว่าเรื่องนี้จะน่าตื่นเต้น
พวกเขาจะเจอพ่อแม่ทันเวลาไหม

1153
01:05:19,041 --> 01:05:20,708
ไม่รู้สิ ผมอยู่ในโคนนะ

1154
01:05:20,791 --> 01:05:23,666
(แอลป์ที่ไม่อาจปีนได้)

1155
01:05:26,166 --> 01:05:28,375
แอลป์ที่ไม่อาจปีนได้ พวกเขาว่างั้น

1156
01:05:28,750 --> 01:05:33,125
เทียบกับเนินแห่งความรัก
ที่เราปีนกันมาไม่ได้เลย แม่จ๋าแสนหวาน

1157
01:05:33,208 --> 01:05:34,625
โอ้ พ่อจ๋า...

1158
01:05:35,000 --> 01:05:36,833
พาแม่ไปสู่ยอดเขาทีนะจ๊ะ

1159
01:05:36,916 --> 01:05:38,750
ทำอะไรอยู่ เจ้าพวกโง่

1160
01:05:40,666 --> 01:05:43,416
- แม่จ๋าๆ ที่รัก
- หยุดร้องโยเดลนะ

1161
01:05:50,083 --> 01:05:52,000
ดูสิ หิมะ

1162
01:05:52,083 --> 01:05:53,666
(สวีตเซอร์แลนด์)

1163
01:05:54,583 --> 01:05:55,916
เติมเชื้อเพลิงเลย พวก

1164
01:05:56,916 --> 01:05:58,666
- ใส่น้ำตาลในท่อ
- ในถังน้ำมัน

1165
01:05:58,750 --> 01:05:59,583
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

1166
01:05:59,666 --> 01:06:03,125
เราจะไปหยุดพ่อแม่เราไม่ให้ฆ่าตัวตาย บาย

1167
01:06:11,666 --> 01:06:14,416
เยี่ยม เจ๋ง

1168
01:06:16,208 --> 01:06:17,708
ปีนขึ้นไป ที่รัก ปีนขึ้นไป

1169
01:06:17,791 --> 01:06:19,083
(หยุด! ไม่อาจปีนได้!)

1170
01:06:19,166 --> 01:06:20,625
ดีกว่าเดินเยอะเลย

1171
01:06:32,875 --> 01:06:34,416
บาร์นาบี้...

1172
01:07:24,375 --> 01:07:29,458
พ่อว่าพ่อไม่รู้สึก... ถึง... จมูกพ่อแล้ว

1173
01:07:29,541 --> 01:07:32,458
ไม่นะ ไหมพรมหมดแล้ว

1174
01:07:34,250 --> 01:07:37,041
แม่ถัก... ไม่ได้

1175
01:07:37,125 --> 01:07:42,291
- โอ้ แม่จ๋าแสนหวาน
- พ่อจ๋า เราทำผิดพลาดอย่างมหันต์

1176
01:07:48,541 --> 01:07:52,416
เราต้อง... กลับบ้าน

1177
01:07:53,875 --> 01:07:56,708
โอ้ แม่จ๋า แม่คือบ้านของพ่อ

1178
01:08:08,250 --> 01:08:10,333
คุณมาถึงที่หมายแล้ว

1179
01:08:14,333 --> 01:08:15,291
นั่นไง

1180
01:08:27,083 --> 01:08:29,750
- พวกเขาอาจอยู่ที่ไหนก็ได้บน...
- นั้น! ดูสิ

1181
01:08:30,666 --> 01:08:33,833
ฉันสงสัยว่าพ่อแม่เราเกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น

1182
01:08:33,916 --> 01:08:35,416
พวกเขาสร้างความวุ่นวายเก่งจริงๆ

1183
01:08:35,500 --> 01:08:38,125
- มีบางอย่างข้างนอก
- มีบางอย่างข้างนอกจริงๆ

1184
01:08:45,458 --> 01:08:46,875
ดูสิ ดู

1185
01:08:48,333 --> 01:08:51,000
สีแดงวิลโลบี้ เส้นใยมนุษย์

1186
01:08:51,083 --> 01:08:52,416
เรียบดุจเส้นไหม

1187
01:08:53,000 --> 01:08:54,541
หมีน้ำของพ่อ

1188
01:08:54,625 --> 01:08:56,166
แม่ถักไม่ได้

1189
01:08:56,250 --> 01:08:57,833
เส้นไหมของแม่

1190
01:08:59,541 --> 01:09:01,416
- สำเร็จ
- เราเจอพวกเขาแล้ว

1191
01:09:10,125 --> 01:09:11,833
ตามเส้นไหมนั่นไป

1192
01:09:12,541 --> 01:09:14,250
เกาะแน่นๆ นะ วิลโลบี้

1193
01:09:15,416 --> 01:09:16,916
ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย

1194
01:09:20,208 --> 01:09:21,500
มองไม่เห็นเลย

1195
01:09:22,666 --> 01:09:24,333
เย็นใจที่ได้เจอนายนะ

1196
01:09:25,125 --> 01:09:26,750
เล่นคำได้เจ๋ง เจน

1197
01:09:27,791 --> 01:09:29,541
ไม่นะ เรากำลังเสียพลังงานไป

1198
01:09:34,375 --> 01:09:35,750
แฝดบาร์นาบี้ส์ เกิดอะไรขึ้น

1199
01:09:35,833 --> 01:09:37,250
- ความสูง
- เราต้องการสายรุ้งเพิ่ม

1200
01:09:37,333 --> 01:09:38,208
ขับต่อไป

1201
01:09:45,083 --> 01:09:47,000
เร็วหน่อย พวก

1202
01:09:47,083 --> 01:09:51,208
- สายรุ้ง
- สายรุ้ง

1203
01:09:51,291 --> 01:09:52,833
- สายรุ้ง
- สายรุ้ง

1204
01:09:54,375 --> 01:09:55,583
- เหยียบมิดละนะ
- สายรุ้ง

1205
01:09:55,666 --> 01:09:56,916
- สายรุ้ง
- สายรุ้ง

1206
01:09:57,000 --> 01:10:01,666
สายรุ้ง

1207
01:10:09,458 --> 01:10:12,916
ไม่อาจปีนได้ แต่ใช่ว่าไม่อาจบินได้

1208
01:10:17,708 --> 01:10:18,833
ดูนั่น

1209
01:10:20,166 --> 01:10:22,083
เส้นไหมนำไปที่...

1210
01:10:24,708 --> 01:10:25,666
ไม่นะ

1211
01:10:25,958 --> 01:10:28,750
อย่างกับสุสานแน่ะ

1212
01:10:35,583 --> 01:10:36,666
เร็วเข้า

1213
01:10:43,875 --> 01:10:45,083
พวกเขาต้องอยู่ที่นี่แหละ

1214
01:10:46,583 --> 01:10:47,458
แยกกัน

1215
01:10:47,541 --> 01:10:48,500
- แยกกัน
- แยกกัน

1216
01:10:51,166 --> 01:10:52,125
ต้นไม้

1217
01:10:53,083 --> 01:10:55,208
- ต้นไม้
- นี่ก็ต้นไม้

1218
01:10:55,291 --> 01:10:57,875
- ต้นไม้อีกแล้ว
- ไม่มีวี่แววพวกเขาเลย

1219
01:11:03,583 --> 01:11:06,333
เป็นไปไม่ได้

1220
01:11:07,458 --> 01:11:10,083
พวกเราหนาวตายตรงนี้แน่ถ้าหาพวกเขาไม่เจอ

1221
01:11:13,166 --> 01:11:14,083
ฉันได้ยินอะไรบางอย่าง

1222
01:11:14,166 --> 01:11:17,000
- เหมือนกัน ได้ยินบางอย่างจริงๆ
- มัน "บาง" หรือ "อย่าง" กันแน่

1223
01:11:21,458 --> 01:11:24,583
มันคือ "บาง" แล้วก็ "อย่าง" ไปเลย!

1224
01:11:30,750 --> 01:11:31,666
ไม่ใช่ต้นไม้

1225
01:11:31,750 --> 01:11:32,791
พ่อกับแม่

1226
01:11:33,375 --> 01:11:35,166
จูบของพวกเขา มันยังอุ่นอยู่เลย

1227
01:11:35,250 --> 01:11:36,625
เครื่องทำความร้อน ไฟ

1228
01:11:58,000 --> 01:11:59,500
เร็วเข้า

1229
01:12:02,708 --> 01:12:03,625
ไชโย

1230
01:12:04,875 --> 01:12:05,833
เรามีพ่อแม่

1231
01:12:05,916 --> 01:12:07,625
- หม่าม้า
- และป่าป๊า

1232
01:12:07,708 --> 01:12:09,125
เด็กๆ เหรอ

1233
01:12:09,875 --> 01:12:12,083
พ่อยอดขมองอิ่ม เรากลับถึงบ้านแล้วเหรอ

1234
01:12:12,166 --> 01:12:14,333
เปล่าจ้ะ สุดที่รัก

1235
01:12:14,666 --> 01:12:16,708
อยู่บน... แอลป์

1236
01:12:16,791 --> 01:12:19,000
พวกเรามาช่วยพ่อกับแม่ครับ

1237
01:12:19,083 --> 01:12:20,250
ช่วยเหรอ

1238
01:12:20,583 --> 01:12:22,375
- ช่วยเราเหรอ
- แต่มาได้ไง

1239
01:12:22,458 --> 01:12:24,875
- เรารู้ว่าพ่อกับแม่จะไปไหน
- เราส่งพ่อกับแม่มาเอง

1240
01:12:24,958 --> 01:12:26,791
ตัวแทนท่องเที่ยวน่าตำหนิน่ะ

1241
01:12:26,875 --> 01:12:29,416
- แผ่นพับน่ะเหรอ
- ลูกบอลของแม่

1242
01:12:29,500 --> 01:12:30,333
นี่ฝีมือ...

1243
01:12:32,125 --> 01:12:33,000
พวกแกเหรอ

1244
01:12:33,500 --> 01:12:34,333
เราอยาก...

1245
01:12:35,666 --> 01:12:37,166
ทำให้ตัวเองเป็นเด็กกำพร้าน่ะ

1246
01:12:37,250 --> 01:12:39,625
- แต่พวกเราคิดผิด
- ผิดมหันต์

1247
01:12:40,041 --> 01:12:41,041
แม่เจ้า

1248
01:12:41,625 --> 01:12:44,166
คืองี้ครับ เราไม่ใช่ครอบครัวที่สมบูรณ์แบบหรอก

1249
01:12:44,583 --> 01:12:46,416
ไม่ใช่ครอบครัวที่ดีด้วยซ้ำ

1250
01:12:46,666 --> 01:12:50,291
แต่พ่อแม่ต้องพึ่งเราเพื่อลงไปจากแอลป์นี่
และพอเราลงไปถึงข้างล่าง

1251
01:12:50,375 --> 01:12:52,958
เราก็ต้องพึ่งพ่อแม่ เราทุกคนจะได้อยู่ด้วยกันได้

1252
01:12:55,166 --> 01:12:56,708
พ่อกับแม่ไม่ต้องรักเราก็ได้...

1253
01:12:57,541 --> 01:13:01,000
แต่ช่วยเป็นพ่อแม่ของเรา... อีกครั้งได้ไหม

1254
01:13:02,750 --> 01:13:04,125
- นะครับ
- นะคะ

1255
01:13:05,166 --> 01:13:08,250
ตายแล้ว พ่อจ๋า บางทีเราอาจคิดผิดก็ได้

1256
01:13:09,375 --> 01:13:10,500
เราทำได้ดีกว่านั้นนะ

1257
01:13:10,958 --> 01:13:13,375
ดีไหม เพื่อความรัก

1258
01:13:13,958 --> 01:13:14,875
เพื่อความรัก

1259
01:13:27,791 --> 01:13:29,583
หลบไปให้พ้น

1260
01:13:29,666 --> 01:13:31,666
ดูเครื่องยนต์นั่นสิจ๊ะ

1261
01:13:31,750 --> 01:13:34,250
โอ้ ฉันอยากบินจริงๆ

1262
01:13:34,333 --> 01:13:36,625
วิ่งเร็ว แม่จ๋า วิ่งให้เร็วที่สุด

1263
01:13:36,708 --> 01:13:39,500
- ผมไม่นึกเลยว่าจะเจอมุกนี้
- ฉันไม่ได้เอาชุดวิ่งมา

1264
01:13:39,583 --> 01:13:42,041
- ยกขาขึ้นมาจ้ะ
- แม่มาแล้ว พ่อจ๋า

1265
01:13:42,125 --> 01:13:43,583
สู่การผจญภัย

1266
01:13:54,458 --> 01:13:56,833
แม่จ๋า ไปหัดขับเรือบินมาจากไหนเนี่ย

1267
01:13:56,916 --> 01:13:58,750
แม่นึกว่าพ่อขับอยู่ซะอีก ที่รัก

1268
01:13:58,958 --> 01:14:02,000
น่าเสียดาย พ่อแม่วิลโลบี้ยังคงเห็นแก่ตัว...

1269
01:14:02,083 --> 01:14:04,000
คันเหยียบพวกนี้เอาไว้ทำอะไร

1270
01:14:04,666 --> 01:14:07,208
อย่างเหลือเชื่อ สุดขีด...

1271
01:14:08,083 --> 01:14:09,916
- สุดๆ
- แย่แล้ว

1272
01:14:33,458 --> 01:14:35,291
พวกเขาจะมีโอกาสรอดไหมเนี่ย

1273
01:14:36,166 --> 01:14:38,291
ฉันคิดว่าไม่

1274
01:14:43,166 --> 01:14:47,541
ให้ตายสิ ความมุ่งมั่นและจินตนาการ
ทั้งหมดของพวกเขา...

1275
01:14:48,291 --> 01:14:50,375
ไม่สำคัญเลยว่าคุณดีแค่ไหนใช่ไหมเนี่ย

1276
01:14:50,625 --> 01:14:53,250
โลกอาจเป็นที่ที่หนาวจับใจได้

1277
01:14:54,375 --> 01:14:56,375
เราต้องทำให้ร่างกายอบอุ่นไว้

1278
01:14:56,458 --> 01:14:57,375
โอ้ ทิม

1279
01:15:00,916 --> 01:15:03,208
- มันเป็นน้ำแข็งแล้ว
- เป็นน้ำแข็งจริงๆ

1280
01:15:03,291 --> 01:15:04,416
- ความร้อน
- ไปเอาความร้อน

1281
01:15:04,500 --> 01:15:06,458
ไม่ แฝดบาร์นาบี้ส์ อยู่ด้วยกันสิ

1282
01:15:07,583 --> 01:15:09,541
ความร้อนหายไปแล้ว

1283
01:15:09,625 --> 01:15:11,625
ทิม เอาไงกันดี

1284
01:15:15,625 --> 01:15:18,166
เส้นไหม เราตามมันขึ้นมาได้

1285
01:15:18,333 --> 01:15:20,666
- เราก็ตามมันลงไปได้
- ทิม

1286
01:15:20,750 --> 01:15:23,333
กลับมานะ ขอร้อง เราต้องอยู่...

1287
01:15:31,208 --> 01:15:32,041
ไม่นะ

1288
01:15:36,958 --> 01:15:38,208
สิ้นหวังแล้ว

1289
01:15:38,875 --> 01:15:40,291
กลับมานะ

1290
01:15:43,583 --> 01:15:44,541
หนาวจัง

1291
01:15:45,625 --> 01:15:47,625
- ไม่มี...
- สเวตเตอร์แล้ว

1292
01:15:48,333 --> 01:15:49,291
ไม่นะ

1293
01:15:55,708 --> 01:15:58,250
สมมติเป็นครั้งสุดท้าย

1294
01:16:11,125 --> 01:16:12,791
- ฉันได้ยินอะไรบางอย่าง
- เหมือนกัน

1295
01:16:16,916 --> 01:16:19,083
ผ่านทางกระจก

1296
01:16:20,250 --> 01:16:22,041
เหนือกำแพง

1297
01:16:22,125 --> 01:16:23,000
เจน

1298
01:16:23,416 --> 01:16:27,000
มองหาบางสิ่งที่แปลกใหม่

1299
01:16:30,458 --> 01:16:32,125
ตื่นจากความฝัน

1300
01:16:32,833 --> 01:16:34,958
ลืมอดีตทิ้งไป

1301
01:16:35,666 --> 01:16:39,125
ที่สุดปลายสายรุ้งนั้นมีเธออยู่

1302
01:16:40,583 --> 01:16:42,333
- ฉันติด
- ชื่อนั้นสำคัญไฉน

1303
01:16:42,416 --> 01:16:44,541
ท่วงทำนองที่คุ้นหู

1304
01:16:46,166 --> 01:16:50,416
เราเล่นตามบทบาทของเรา
ในกล่องที่เต็มไปด้วยรู

1305
01:16:53,083 --> 01:16:57,083
เมื่ออนาคตหายไป และเส้นได้ถูกข้ามไป

1306
01:16:57,875 --> 01:17:01,791
ฉันรู้ว่าฉันจะอยู่ที่ใด

1307
01:17:05,416 --> 01:17:07,791
ไม่ว่าจะดีหรือว่าจะร้าย

1308
01:17:07,875 --> 01:17:10,833
ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ

1309
01:17:10,916 --> 01:17:13,250
ไม่จำเป็นต้องบอกลากัน

1310
01:17:13,416 --> 01:17:15,750
บัดนี้ฉันมองเห็นแสงไฟ

1311
01:17:15,833 --> 01:17:18,375
เมื่อท้องฟ้ากลายเป็นสีเทา

1312
01:17:18,708 --> 01:17:21,125
และไม่มีสิ่งใดเอื้อนเอ่ย

1313
01:17:21,583 --> 01:17:24,041
สุดท้ายแล้ว

1314
01:17:24,833 --> 01:17:27,833
ฉันเลือกเธอ

1315
01:17:31,791 --> 01:17:32,875
เจน

1316
01:17:34,625 --> 01:17:35,500
และเธอ

1317
01:17:37,000 --> 01:17:37,875
และเธอ

1318
01:17:39,333 --> 01:17:40,208
แกด้วย เจ้าเหมียว

1319
01:17:43,666 --> 01:17:49,250
ฉันเลือกเธอ

1320
01:17:54,416 --> 01:17:56,791
ขอบใจนะ เจน

1321
01:18:07,083 --> 01:18:08,041
ขอบใจ

1322
01:18:22,208 --> 01:18:23,125
เศร้าแท้

1323
01:18:24,375 --> 01:18:27,791
แต่จำไว้นะ... นี่คือเรื่องราวแบบเชยๆ

1324
01:18:28,000 --> 01:18:31,833
เพราะงั้น มันจะจบแบบนี้ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ

1325
01:18:45,125 --> 01:18:46,000
รูธ

1326
01:18:47,166 --> 01:18:50,375
- มันคือสวิสไจโรคอปเตอร์
- มีที่เปิดกระป๋องด้วย

1327
01:18:50,458 --> 01:18:52,083
ฉันว่ามันคือที่เปิดจุกขวดนะ

1328
01:18:52,208 --> 01:18:53,625
บิดอย่างรวดเร็ว

1329
01:18:53,708 --> 01:18:55,083
พ่อกุ้งแห้ง

1330
01:18:55,583 --> 01:18:56,541
พี่เลี้ยง

1331
01:18:57,083 --> 01:18:59,166
ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมา แต่เธอทิ้งพวกเราเหรอ

1332
01:18:59,583 --> 01:19:03,500
- แต่คุณหาเราเจอได้ไง
- เราตามสายรุ้งเข้าไปในพายุมา

1333
01:19:03,583 --> 01:19:06,000
แล้วรูธก็ได้ยินบทเพลงอันไพเราะของเธอ

1334
01:19:08,291 --> 01:19:09,500
คุณได้ยินเพลงของหนูเหรอ

1335
01:19:11,125 --> 01:19:13,208
มันเพราะมาก เจน

1336
01:19:14,166 --> 01:19:18,375
ฉันเชื่อว่าพ่อแม่พวกเธอต้องชอบแน่
พูดถึงพ่อแม่ พวกเขาอยู่ไหนล่ะ

1337
01:19:18,458 --> 01:19:20,583
ฉันอยากบอกพวกเขา
ว่าลูกๆ ของพวกเขาเจ๋งแค่ไหน

1338
01:19:20,666 --> 01:19:22,625
พวกเขาขโมยเรือบินสุดเจ๋งของเราไปครับ

1339
01:19:22,708 --> 01:19:24,458
เรามีพ่อแม่ที่แย่จริงๆ

1340
01:19:24,541 --> 01:19:25,666
หมายถึง "เคยมี" สินะ

1341
01:19:25,750 --> 01:19:28,166
เราเป็นเด็กกำพร้าแล้ว... จริงๆ

1342
01:19:28,666 --> 01:19:29,500
อะไรนะ

1343
01:19:30,458 --> 01:19:31,625
ไม่มีพ่อแม่

1344
01:19:31,708 --> 01:19:34,208
- ไม่มีบ้าน
- ไม่มีที่ไป

1345
01:19:34,458 --> 01:19:35,666
เราสูญเสียหมดทุกอย่าง

1346
01:19:37,083 --> 01:19:38,500
แต่เรามีกันและกันนะ

1347
01:19:39,833 --> 01:19:43,583
ฟังนะ เราขับเรือบินขนมหวาน

1348
01:19:43,791 --> 01:19:45,333
ข้ามน้ำข้ามทะเลกัน

1349
01:19:45,833 --> 01:19:48,041
เราปีนเขาที่ไม่อาจปีนได้

1350
01:19:48,125 --> 01:19:50,958
- จริงๆ แล้วไม่ได้ปีนนะ
- ใช่ แต่พูดได้ซึ้งดีนะ

1351
01:19:51,041 --> 01:19:54,708
ตราบใดที่เราสามัคคีกัน เราจะรอดปลอดภัย

1352
01:19:55,916 --> 01:19:57,541
ไม่ว่ามีหรือไม่มีพ่อแม่ก็ตาม

1353
01:20:06,166 --> 01:20:09,416
- สมมติว่า...
- เรามาเป็นครอบครัวเดียวกันล่ะ

1354
01:20:10,083 --> 01:20:11,416
- หวัดดีฮะ แม่
- หวัดดีฮะ แม่

1355
01:20:13,416 --> 01:20:14,625
ฉันเอาด้วยสุดตัว

1356
01:20:16,000 --> 01:20:18,250
เจ๋งไปเลย ฉันก็เหมือนกัน

1357
01:20:19,291 --> 01:20:22,000
- ไชโย
- ผบ. คะ พาเราไปจากที่นี่ที

1358
01:20:22,166 --> 01:20:24,250
มันหนาวเกินกว่าจะซึ้งได้

1359
01:20:24,333 --> 01:20:27,208
เจ๋งสุดยอดของสุดยอด เย่!

1360
01:20:28,458 --> 01:20:30,958
ทำไมเราไม่ใช้เฮลิคอปเตอร์ล่ะ

1361
01:20:31,375 --> 01:20:34,666
เราไม่ต้องการเฮลิคอปเตอร์หรอก
เราคือครอบครัว

1362
01:20:38,541 --> 01:20:42,625
โอเค มันประหลาดนิดๆ อะนะ
แต่สุดท้ายเราก็มาถึงจุดนี้

1363
01:20:43,041 --> 01:20:46,041
ความมุ่งมั่น จินตนาการ ความหวัง

1364
01:20:46,291 --> 01:20:48,583
บอกแล้วว่าผมดูออกว่าเรื่องไหนดี

1365
01:20:48,666 --> 01:20:51,416
เรื่องที่ดีที่สุดคือเรื่องที่ลำบากที่สุดไง

1366
01:20:57,250 --> 01:20:58,541
มันไม่ดก

1367
01:20:58,916 --> 01:21:00,500
แต่ก็ยังเป็นหนวดอยู่ดี

1368
01:21:00,625 --> 01:21:02,625
ฉันว่าเรารู้ว่ามันหมายความว่าไง ใช่ไหม ทิม

1369
01:21:03,083 --> 01:21:06,666
เราจะไม่ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่อีกแล้ว
ตั้งแต่เรื่องนั้นเกิดขึ้น

1370
01:21:07,125 --> 01:21:08,875
หนวด

1371
01:21:10,250 --> 01:21:13,750
ถ้าเธอกินข้าวโอ๊ตนะ ทิม
เธอจะมีขนขึ้นทุกส่วนเลย

1372
01:21:13,833 --> 01:21:16,375
บางทีทิมผู้ไร้ขนอาจต้องการอะไรใหม่ๆ

1373
01:21:16,875 --> 01:21:19,333
ฉันเรียกมันว่าเมลานอฟมีตโลฟ

1374
01:21:20,750 --> 01:21:21,583
ไม่นะ

1375
01:21:21,666 --> 01:21:22,708
- รูธ
- ไม่นะ

1376
01:21:26,333 --> 01:21:28,916
ดูสิ ทิม รูธมีหนวดเนื้อสัตว์

1377
01:21:29,666 --> 01:21:31,000
วิลโลบี้

1378
01:21:33,000 --> 01:21:33,833
ดูพวกเขาสิครับ

1379
01:21:34,416 --> 01:21:37,333
ครอบครัวสมบูรณ์แบบที่ไม่สมบูรณ์แบบ

1380
01:21:37,416 --> 01:21:40,291
และถึงแม้พวกเขา
จะไม่ได้ทุกสิ่งที่พวกเขาอยากได้

1381
01:21:40,375 --> 01:21:42,833
- เอาเลย
- แต่พวกเขาก็ได้สิ่งที่พวกเขาต้องมี

1382
01:21:43,458 --> 01:21:45,000
ผมว่าเราทุกคนต้องการความรัก

1383
01:21:45,541 --> 01:21:46,375
แม้แต่ผม

1384
01:21:47,500 --> 01:21:48,958
ฉันรักหนวดของฉัน

1385
01:21:49,583 --> 01:21:52,583
เห็นไหมครับ พวกเขาอยู่ด้วยกัน
อย่างมีความสุขตลอดกาล

1386
01:21:53,791 --> 01:21:56,708
ซึ่งมากกว่าที่ผมจะพูดได้กับ... นั่นแหละ

1387
01:22:07,750 --> 01:22:09,625
โอ้ พ่อยอดยาหยี

1388
01:22:09,708 --> 01:22:12,750
แม่รักการได้เห็นโลกกับพ่อเหลือเกิน

1389
01:22:12,833 --> 01:22:14,500
แม้จะเปียกก็เถอะ

1390
01:22:15,958 --> 01:22:18,875
ไม่มีอะไรจะหยุดเราจากการผจญภัยได้ แม่จ๋า

1391
01:22:24,583 --> 01:22:25,541
ตายจริง

1392
01:22:27,250 --> 01:22:29,833
(หนังสือรับรองการรับเป็นบุตรบุญธรรม)
(ทิม วิลโลบี้ เจน วิลโลบี้)

1393
01:22:29,916 --> 01:22:31,750
(บาร์นาบี้ เอ วิลโลบี้ บาร์นาบี้ บี วิลโลบี้)

1394
01:30:05,041 --> 01:30:10,041
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล

1395
01:30:33,500 --> 01:30:37,250
อะไร อย่ามองผมแบบนั้นนะ
มันไม่น่าขยะแขยงสักหน่อย