1
00:01:48,984 --> 00:01:52,905
ฉันคือความแค้น
ฉันคือรัตติกาล ฉันคือแบทแมน

2
00:01:56,950 --> 00:01:58,493
(ฮาโลวีนจะต้องมันหยดแน่
นายพร้อมไหม)

3
00:01:58,577 --> 00:02:00,621
ฉันจะไปในทุกที่
ที่เมืองก็อธแธมต้องการ

4
00:02:12,966 --> 00:02:14,551
ค่อยๆ นะ

5
00:02:30,192 --> 00:02:31,443
เขาใส่ชุดบ้าอะไรน่ะ

6
00:02:32,402 --> 00:02:34,363
เขาเป็นแบทแมน
สุดสัปดาห์นี้ก็ฮาโลวีนแล้ว พ่อ

7
00:02:34,947 --> 00:02:35,948
ดูดีมาก เพื่อนยาก

8
00:02:36,907 --> 00:02:38,283
เขาไม่แก่เกินวัยไปหน่อยเหรอ

9
00:02:39,117 --> 00:02:40,160
ไม่เอาน่า

10
00:02:43,455 --> 00:02:45,666
รู้ไหม พ่อ จะมองว่า
มันเป็นโอกาสก็ได้นะ

11
00:02:46,208 --> 00:02:48,168
ได้มาอยู่กับเราแล้วก็ไม่ต้องทำงาน

12
00:02:48,252 --> 00:02:51,672
ใช้เวลาอยู่กับหลานๆ
อยู่กับครอบครัว แค่ให้เราคอยดูแล

13
00:02:51,755 --> 00:02:54,216
ฉันไม่ต้องให้ใครมาดูแล ไมเคิล

14
00:02:54,675 --> 00:02:57,010
เอาเถอะ พ่อ ไม่ได้หมายความว่า
มันจะแย่สักหน่อย

15
00:02:57,094 --> 00:02:59,012
นี่อาจถือเป็นการเริ่มต้นใหม่

16
00:02:59,513 --> 00:03:02,391
ผมหาอุปกรณ์บริหารร่างกายทุกอย่าง
ที่ครูฝึกแนะนำมาไว้ให้พ่อแล้ว

17
00:03:02,474 --> 00:03:04,393
แล้วเธอจะมาเริ่มทำ
กายภาพบำบัดให้พรุ่งนี้

18
00:03:04,476 --> 00:03:07,271
- เหมือนเวลาผมบอกคนไข้เลย...
- แกเป็นหมอทางเดินอาหารนะ

19
00:03:08,939 --> 00:03:10,732
มันก็มีการอธิบายกับคนไข้เหมือนกัน

20
00:03:13,277 --> 00:03:15,612
โอเคค่ะ เราเตรียม
ห้องดีแลนไว้ให้แล้ว

21
00:03:16,321 --> 00:03:17,656
แล้วลูกเธอจะไปนอนไหน

22
00:03:18,115 --> 00:03:19,575
อ๋อ นอนกับไบรซ์ข้างบนค่ะ

23
00:03:19,658 --> 00:03:23,036
แล้วก็ห้องเราอยู่สุดทางเดินนี้เอง
เผื่อกลางคืนจะมีอะไรให้เราช่วย

24
00:03:23,954 --> 00:03:26,790
ไร้สติหกชั่วโมงฉันว่าฉันทำได้

25
00:03:26,874 --> 00:03:28,876
คงเป็นหกชั่วโมง
ที่เยี่ยมที่สุดในแต่ละวันเลย

26
00:03:30,043 --> 00:03:31,670
รู้ไหมคะ โจ

27
00:03:33,005 --> 00:03:36,550
ถ้าเมื่อไหร่ที่คุณอยากพูดถึง
ความรู้สึกตัวเอง คุณคุยกับฉันได้นะ

28
00:03:36,633 --> 00:03:38,594
ในวิชาชีพฉัน

29
00:03:38,677 --> 00:03:41,805
ฉันให้คำปรึกษาคนไข้หลายคนที่
มีความเปลี่ยนแปลงทางอายุคล้ายๆ กัน

30
00:03:41,889 --> 00:03:45,017
และความโศกเศร้าที่มาพร้อมกับมัน

31
00:03:45,100 --> 00:03:46,226
ฉันไม่ได้รู้สึกเศร้าเลย

32
00:03:47,019 --> 00:03:48,020
อ๋อ ไม่ๆ เข้าใจค่ะ

33
00:03:48,103 --> 00:03:51,982
ฉันแค่บอกว่ามันเป็นเรื่องปกติ
คือถ้ามีความรู้สึกสูญเสีย...

34
00:03:52,065 --> 00:03:53,817
ฉันไม่รู้สึกสูญเสียอะไรเหมือนกัน

35
00:03:55,319 --> 00:03:58,071
งั้นถ้าคุณอยากคุยอะไร
ฉันพร้อมเสมอค่ะ

36
00:04:13,962 --> 00:04:14,963
(ฮีโร่สะท้านโลก
อีแมน)

37
00:04:15,047 --> 00:04:16,548
ชอบหนังสือการ์ตูนสินะ เราน่ะ

38
00:04:19,426 --> 00:04:21,261
ปู่... รู้สึกดีขึ้นบ้างไหมครับ

39
00:04:21,345 --> 00:04:23,430
จากชั่วโมงที่แล้วเหรอ ไม่เลย

40
00:04:26,808 --> 00:04:30,938
ปู่อ่านเล่มไหนก็ได้นะ ถ้าอยากอ่าน

41
00:04:34,483 --> 00:04:35,692
พวกนี้ผมวาดเอง

42
00:04:42,783 --> 00:04:43,909
วาดแบทแมนเหรอ

43
00:04:43,992 --> 00:04:46,703
เปล่าครับ ผมพยายามวาดฮีโร่ของผมเอง

44
00:04:48,080 --> 00:04:54,586
ผมอยากเป็นนีล อดัมส์ คนต่อไป
คนที่สร้างแบทแมนน่ะครับ

45
00:04:56,463 --> 00:05:00,467
- ฉันอยากอยู่คนเดียวน่ะ เจ้าหนู
- อ้อ ครับ ได้เลย

46
00:05:01,635 --> 00:05:03,929
ถ้าปู่ต้องการอะไร บอกผมได้นะ

47
00:05:05,430 --> 00:05:09,309
ผมต้องแวะมาให้อาหารหมอนั่น
นานๆ ครั้งอยู่แล้ว แต่ก็นะ

48
00:05:16,942 --> 00:05:18,151
ขอโทษที

49
00:05:18,569 --> 00:05:21,280
- แม่งเอ๊ย ดิล ทำไมไม่เคาะ
- โทษที

50
00:05:22,322 --> 00:05:23,323
นายจะเอาอะไร

51
00:05:24,825 --> 00:05:26,577
ทำไมปู่ถึงได้หยาบคายจัง

52
00:05:26,994 --> 00:05:28,787
ไม่รู้สิ เขาแก่แล้ว

53
00:05:29,204 --> 00:05:31,707
ไว้คุยเรื่องนี้กันทีหลังได้ไหม

54
00:05:31,790 --> 00:05:34,126
เออใช่ โทษที

55
00:05:34,668 --> 00:05:36,086
นายกำลังทำอะไร

56
00:05:36,170 --> 00:05:37,713
แม่บอกให้ฉันมานอนนี่

57
00:05:43,260 --> 00:05:45,929
(ปู่เอาห้องฉันไปแล้ว อย่างเซ็ง)

58
00:05:54,980 --> 00:05:56,356
ทำไมลูกไม่ไปนอนห้องไบรซ์

59
00:05:57,232 --> 00:05:58,650
ผมชอบตรงนี้มากกว่า

60
00:06:03,655 --> 00:06:05,908
- ฟังนะ พ่อรู้ว่าปู่อาจจะ...
- นิสัยแย่

61
00:06:05,991 --> 00:06:07,576
- คือ...
- พ่อ ปู่เขานิสัยแย่จริงๆ

62
00:06:07,659 --> 00:06:09,161
คือ...

63
00:06:09,244 --> 00:06:11,830
ฟังนะ เขาผ่านอะไรมาไม่เหมือนเรา

64
00:06:12,706 --> 00:06:15,209
พ่อเขาเสียไปตั้งแต่ยังหนุ่ม
เขาต้องเข้มแข็ง

65
00:06:16,293 --> 00:06:20,130
ดังนั้น ไม่รู้สิ
เราอาจจะอนุโลมให้เขาหน่อย

66
00:06:22,341 --> 00:06:24,343
- โอเคไหม
- โอเค

67
00:06:29,264 --> 00:06:30,807
เอาละ อย่านอนดึกล่ะ เข้าใจไหม

68
00:06:35,062 --> 00:06:36,563
- ราตรีสวัสดิ์ครับ
- ราตรีสวัสดิ์ รักลูกนะ

69
00:06:58,961 --> 00:07:03,173
เอาละ มาดูกันว่าคุณเป็นยังไง
ขอดูหน่อยว่าคุณยกเท้าขึ้นได้ไหม

70
00:07:07,010 --> 00:07:09,137
นั่นแหละ โอเค ใช้ได้แล้ว

71
00:07:09,221 --> 00:07:11,473
ฉันเองก็มีคนไข้ คนสำคัญด้วย

72
00:07:11,557 --> 00:07:14,977
ผมไม่ได้บอกว่าคนไข้คุณไม่สำคัญ
แต่ของผมก็สำคัญไม่น้อยกว่าของคุณ

73
00:07:15,060 --> 00:07:17,855
คนไข้บ่ายสามของผม
ลำไส้ใหญ่พันกันเป็นกระจุกเลย

74
00:07:17,938 --> 00:07:18,939
น่าแหวะที่สุด พ่อ

75
00:07:19,022 --> 00:07:22,401
โทษนะ ไบรซ์ แต่พ่อทำมาหากินแบบนี้
ไส้คนนี่แหละผ่อนค่ารถให้ลูก

76
00:07:22,484 --> 00:07:24,319
นี่ ให้ดีแลนติดรถกลับบ้านด้วยได้ไหม

77
00:07:24,403 --> 00:07:26,864
- เขารอจนผมซ้อมเสร็จได้ไหมล่ะ
- หกโมงครึ่งเลยนะ

78
00:07:26,947 --> 00:07:29,449
- ดีแลน ยอมๆ หน่อย
- พอๆ ฉันไปรับเขาเอง

79
00:07:30,784 --> 00:07:33,203
ที่นี่มันมีอะไรให้ฉันทำอีกล่ะ
เอากุญแจมาให้ฉัน

80
00:07:33,287 --> 00:07:35,956
พ่อครับ ผมว่าพ่อขับรถไม่ได้นะ

81
00:07:36,039 --> 00:07:38,333
ได้สิ ไมเคิล ที่เจ็บน่ะขาซ้าย

82
00:07:49,887 --> 00:07:56,101
นี่ เบรดี้ ได้รับข้อความฉันไหม
สรุปว่าจะเริ่มที่บ้านนายหรือบ้านฉัน

83
00:07:56,185 --> 00:07:57,686
ที่จริงนะ ดีแลน ฉันกำลังคิดอยู่

84
00:07:58,228 --> 00:07:59,897
ปีนี้ฉันอาจมีอะไรต้องไปทำ

85
00:08:01,023 --> 00:08:02,232
นายพูดเรื่องอะไรเนี่ย

86
00:08:03,150 --> 00:08:06,403
เราฉลองฮาโลวีนด้วยกันทุกปี
ตั้งแต่เตรียมอนุบาลแล้วมั้ง

87
00:08:06,486 --> 00:08:10,991
ไม่ ฉันรู้ แต่ปีนี้
ฉันกะจะไปงานเต้นรำ

88
00:08:11,074 --> 00:08:15,662
งานเต้นรำเหรอ ฮาโลวีนเนี่ยนะ
พูดอะไรของนาย

89
00:08:15,746 --> 00:08:17,331
- แค่ว่า...
- หวัดดี เบรดี้

90
00:08:17,414 --> 00:08:19,833
หวัดดี รอแป๊บนะ

91
00:08:20,375 --> 00:08:21,543
ได้

92
00:08:22,169 --> 00:08:25,172
ขอโทษนะ ดีแลน
ปีนี้ไม่ได้จริงๆ แต่...

93
00:08:25,881 --> 00:08:27,257
ไว้ค่อยเจอกันนะ

94
00:08:29,593 --> 00:08:30,594
เฮ้ มายา รอด้วย

95
00:08:31,845 --> 00:08:33,388
เออ เจอกัน

96
00:08:33,472 --> 00:08:35,474
(งานเต้นรำวันฮาโลวีน)

97
00:08:47,819 --> 00:08:49,863
หนุ่มๆ ฉันกลับมาแล้ว

98
00:08:49,947 --> 00:08:51,156
- ไง โจ
- เป็นไงบ้าง

99
00:08:51,240 --> 00:08:52,658
ไง สบายดีไหม...

100
00:08:52,741 --> 00:08:54,409
แฟรงค์ ระวังนิ้วด้วย
เดี๋ยวนิ้วแหว่ง

101
00:08:54,493 --> 00:08:55,619
- ว่าไง โจ
- เคนนี่

102
00:08:55,702 --> 00:08:57,829
ว่าจะไปเยี่ยมพอดี
จะถ่อสังขารมาที่นี่ทำไม

103
00:08:57,913 --> 00:08:59,206
เช็คฉันอยู่ในออฟฟิศ

104
00:08:59,289 --> 00:09:02,209
คงไม่คิดว่าฉันจะปล่อยให้ไอ้สารเลว
อย่างพวกนายแตะต้องมันใช่ไหม

105
00:09:02,292 --> 00:09:04,461
พูดจริงๆ นะ โจ
คุณอยากได้คนช่วยหรืออะไรไหม

106
00:09:04,545 --> 00:09:07,923
ฉันไม่ต้องให้ใครช่วย เคนนี่
ไม่ต้องมาช่วย

107
00:09:09,550 --> 00:09:11,260
- แลนซ์
- โจ

108
00:09:11,343 --> 00:09:14,096
ไม่ต้องห่วง หมอบอกว่า
อีกหกอาทิตย์ผมก็กลับมาได้แล้ว

109
00:09:14,179 --> 00:09:16,390
อย่าคิดแม้แต่จะจ้างคนใหม่มาแทน

110
00:09:16,473 --> 00:09:18,433
ใจเย็นลงหน่อย โจ

111
00:09:18,976 --> 00:09:20,811
คุณเพิ่งออกห้องผ่าตัด
มาได้สามวันใช่ไหม

112
00:09:20,894 --> 00:09:23,772
สี่วัน แต่ผมอาการดีขึ้นเรื่อยๆ
และจะดียิ่งๆ ขึ้นไปอีก

113
00:09:23,856 --> 00:09:27,818
ฟังนะ ผมว่าจะส่งจดหมายนี้ไปให้อยู่

114
00:09:27,901 --> 00:09:31,196
แต่เห็นว่าคุณมาถึงนี่แล้ว

115
00:09:32,739 --> 00:09:34,616
สัญญาของสหภาพแรงงาน

116
00:09:36,535 --> 00:09:38,120
แล้วคุณเอามาทำอะไร

117
00:09:38,203 --> 00:09:41,331
กองทุนบำนาญของคุณอยู่ในนั้น
คุณอยู่กับเรามา 45 ปีแล้ว โจ

118
00:09:41,415 --> 00:09:42,583
คุณมีสิทธิ์รับไปเป็นจำนวนเต็ม

119
00:09:43,250 --> 00:09:47,963
และด้วยระบบประกันสังคม มันแทบ
ไม่มีเหตุผลที่คุณต้องทำงาน รู้ไหม

120
00:09:48,046 --> 00:09:50,507
คุณพูดอะไร แลนซ์
อยากให้ผมเกษียณเหรอ

121
00:09:51,758 --> 00:09:53,677
ในนี้มีผลประโยชน์ชั้นเยี่ยมเลยนะ โจ

122
00:09:53,760 --> 00:09:56,930
ผมจะไม่เกษียณ
ที่นี่คือที่ของผม โรงงานของผม

123
00:09:57,014 --> 00:09:58,056
ผมอยู่ที่นี่มานานกว่าคุณอีก

124
00:09:58,140 --> 00:10:00,767
- ผมน่ะเป็นมือดีที่สุดในที่นี้
- ผมไม่ปฏิเสธว่าคุณเคยเป็น

125
00:10:00,851 --> 00:10:04,771
“เคยเป็น” หมายความว่าไง
ผมยังเป็นอยู่ ขาผมดีขึ้นทุกวัน

126
00:10:04,855 --> 00:10:07,524
นี่ ตอนนี้เรามีการว่าจ้าง
จากลูกค้ารายใหญ่เยอะ

127
00:10:07,608 --> 00:10:11,695
จากทั้งร้านอาหาร โรงแรม
แล้วผมก็ต้องส่งงานให้ทันเวลาด้วย

128
00:10:12,571 --> 00:10:14,865
ผมจะให้คนที่ทำไม่ไหวทำงานไม่ได้

129
00:10:17,117 --> 00:10:18,118
เดี๋ยวก็รู้

130
00:10:18,994 --> 00:10:22,289
รู้ไหม นี่ ไม่เอาน่า
อย่าทำให้ตัวเองปวดใจเลย โจ

131
00:10:22,372 --> 00:10:24,041
เราทุกคนรู้ว่ามันถึงเวลา...

132
00:10:24,124 --> 00:10:25,667
คิดดู คนอื่นก็เจอแบบนี้เหมือนกัน

133
00:10:25,751 --> 00:10:28,378
- ผมเห็นมาแล้ว
- ผมไม่ใช่คนอื่นๆ ผมจะกลับมาแน่

134
00:10:28,462 --> 00:10:30,255
ไม่ คุณกลับมาไม่ได้

135
00:10:32,633 --> 00:10:34,301
ฟังนะ ผมพูดในฐานะเพื่อน โอเคไหม โจ

136
00:10:34,384 --> 00:10:36,220
คุณจะยอมรับแผนเกษียณนี้ตอนนี้

137
00:10:36,303 --> 00:10:39,097
หรือในอีกหกอาทิตย์ก็ได้
แต่เราสองคนรู้ว่ายังไงคุณก็ต้องยอม

138
00:11:00,953 --> 00:11:02,079
นึกว่าปู่ลืมซะแล้ว

139
00:11:03,330 --> 00:11:06,250
ไม่หรอก มีเรื่อง
ต้องจัดการที่โรงงานน่ะ

140
00:11:08,877 --> 00:11:11,421
ว่าแต่วันนี้เป็นไง

141
00:11:12,047 --> 00:11:13,298
ก็ดี

142
00:11:13,382 --> 00:11:15,175
ดี รัดเข็มขัดซะ

143
00:11:15,259 --> 00:11:17,886
ผมละเกลียดมัธยมต้น ห่วยแตก

144
00:11:18,804 --> 00:11:21,932
เกลียดมัธยมต้นเหรอ
ฉันยอมแลกทุกอย่างขอให้ได้กลับไป

145
00:11:22,474 --> 00:11:25,310
- ฉันเคยเป็นกัปตันทีมฟุตบอลด้วย
- งั้นปู่ก็เป็นคนดังสิ

146
00:11:26,270 --> 00:11:29,606
คนดังเหรอ ดูถูกกันเกินไป
ฉันเป็นตำนานต่างหาก

147
00:11:30,148 --> 00:11:31,358
- จริงดิ่
- เออสิ

148
00:11:32,401 --> 00:11:33,735
คืนงานพรอมของนักเรียนปีสุดท้าย

149
00:11:33,819 --> 00:11:37,281
ฉันให้ทั้งทีมขนรถครูใหญ่
ไปไว้บนหลังคา

150
00:11:37,364 --> 00:11:38,615
- หลังคาเหรอ
- ใช่

151
00:11:38,699 --> 00:11:40,534
- ใช่เหรอ
- คือไม่ใช่ยกไปทั้งคัน

152
00:11:40,617 --> 00:11:42,202
เราต้องถอดชิ้นส่วนมันแล้วก็...

153
00:11:42,286 --> 00:11:43,996
ไม่สำคัญหรอกว่าเอาขึ้นไปไว้ได้ไง

154
00:11:44,746 --> 00:11:46,331
พองานเต้นรำจบลง

155
00:11:46,415 --> 00:11:49,126
ทุกคนออกมาข้างนอก
และนั่นแหละ เราอยู่บนหลังคา

156
00:11:49,209 --> 00:11:54,590
ทีมฟุตบอล รถของครูใหญ่มูน
และฉันผู้เป็นตำนาน

157
00:11:55,299 --> 00:11:57,217
จะงานรวมรุ่นกี่รอบ
ก็ต้องมีพูดเรื่องนี้

158
00:11:58,218 --> 00:12:00,429
งั้นการที่จะเป็นคนดัง

159
00:12:00,512 --> 00:12:03,724
ผมก็ต้องเป็นกัปตันทีมฟุตบอล
แล้วเอารถไปไว้บนหลังคาสินะ

160
00:12:04,683 --> 00:12:05,809
เข้าใจ

161
00:12:07,019 --> 00:12:10,230
แล้วเรื่องมันเป็นยังไง
เธอไม่มีเพื่อนเลยเหรอ

162
00:12:10,647 --> 00:12:13,192
ก็มีอยู่คนนึงครับ ชื่อเบรดี้

163
00:12:13,775 --> 00:12:18,947
แต่หลังๆ ผมว่าเขาคงไม่อยาก
ไปไหนมาไหนกับผมแล้ว

164
00:12:19,698 --> 00:12:21,325
งั้นก็ช่างหัวเขาสิ

165
00:12:22,451 --> 00:12:23,702
รัดเข็มขัดเถอะ ขอร้อง

166
00:12:41,803 --> 00:12:44,389
นี่ อันนี้ของปู่ครับ

167
00:12:45,891 --> 00:12:48,644
คงเป็นอุปกรณ์บริหารร่างกาย
ที่พ่อเธอสั่งละมั้ง

168
00:12:49,353 --> 00:12:51,396
ของจำพวกนั้นเขามักจะซื้อไม่ยั้ง

169
00:12:51,855 --> 00:12:54,066
มันเขียนว่าจากแวมคอมิกส์

170
00:12:55,943 --> 00:12:56,944
เธอว่าไงนะ

171
00:13:00,489 --> 00:13:01,490
อะไรเหรอครับ

172
00:13:02,699 --> 00:13:04,159
(แวมคอมิกส์ คลอนไดค์ 5-0173
โจ แฮร์ริส)

173
00:13:04,243 --> 00:13:05,244
มาดูกันเลย

174
00:13:15,754 --> 00:13:16,755
“ไดโนแมน”

175
00:13:17,756 --> 00:13:22,344
ฉันสั่งซื้อไอ้นี่ตอนฉันยังเด็กๆ
ไม่เข้าใจเลยแฮะ

176
00:13:22,427 --> 00:13:23,846
คงหลงหายไปมั้งครับ

177
00:13:24,763 --> 00:13:26,098
หกสิบปีแล้วเนี่ยนะ

178
00:13:26,723 --> 00:13:31,019
ฉันสั่งจากปกหลัง
ของหนังสือการ์ตูน แต่ไม่เคยได้รับ

179
00:13:31,103 --> 00:13:34,898
ฉันตื๊อแม่ฉันเป็นเดือนๆ
เพื่อขอเงิน 50 เซนต์คืน

180
00:13:34,982 --> 00:13:37,109
เดี๋ยวนะ ปู่ชอบหนังสือการ์ตูน
เหมือนกันเหรอ

181
00:13:39,319 --> 00:13:40,821
นานแล้วล่ะ

182
00:13:44,950 --> 00:13:48,662
บ้าไปแล้ว ต้องล้อกันเล่นแหงๆ

183
00:13:49,621 --> 00:13:52,916
สงสัยเจ้าเคนนี่ที่โรงงาน
คงเป็นตัวการ ใช่แน่ๆ

184
00:13:54,418 --> 00:13:55,836
แล้วปู่ทำอะไรกับพวกหนังสือ

185
00:13:58,589 --> 00:14:02,509
เดาว่าคงยกให้กับพ่อเธอ

186
00:14:05,053 --> 00:14:06,930
พ่อไม่เคยทิ้งของเลยสักชิ้น

187
00:14:08,056 --> 00:14:09,057
(เรื่องราวมหัศจรรย์
ไดโนแมน)

188
00:14:09,141 --> 00:14:10,684
เรื่องของไดโนแมนเป็นยังไงครับ

189
00:14:11,351 --> 00:14:16,607
เขาเป็นคนขุดแร่เหมือนพ่อฉัน
นั่นคงเป็นเหตุผลที่ฉันชอบเขา

190
00:14:17,107 --> 00:14:19,443
วันหนึ่งเขาทำงานอยู่ใต้ดิน

191
00:14:19,526 --> 00:14:24,531
แท่งไดนาไมต์เกิดระเบิด ทำให้หิน
อาบรังสีสามก้อนพุ่งไปอยู่ในแหวนเขา

192
00:14:24,615 --> 00:14:25,741
(ตูม)

193
00:14:25,824 --> 00:14:30,370
หินแต่ละก้อนต่างมีพลังวิเศษ
พละกำลัง ความเร็ว และการเหาะ

194
00:14:33,123 --> 00:14:35,667
แล้วคือพลังงานพวกนี้มันทำงานยังไง

195
00:14:37,252 --> 00:14:38,337
หมายความว่าไง

196
00:14:38,420 --> 00:14:42,216
แบบว่ามันเป็นหินต่างดาว
ที่เปลี่ยนการสันดาปของเขา

197
00:14:42,299 --> 00:14:43,717
หรือมันมีเวทมนตร์

198
00:14:43,800 --> 00:14:45,385
ทำไมถึงต้องการ
คำอธิบายไปซะทุกเรื่อง

199
00:14:45,469 --> 00:14:47,513
คนรุ่นเธอน่ะต้องการ
คำอธิบายในทุกสิ่งทุกอย่าง

200
00:14:47,596 --> 00:14:49,181
พวกเธอเป็นบ้าอะไรกัน

201
00:14:49,264 --> 00:14:50,349
ขอโทษครับ

202
00:14:52,726 --> 00:14:54,728
แล้วนี่ใคร

203
00:14:54,811 --> 00:14:58,065
เดอะโวลต์ ศัตรูตัวฉกาจของไดโนแมน

204
00:14:58,148 --> 00:15:01,902
ไดโนแมนช่วยหมู่บ้านของโวลต์
ในโรมาเนียให้รอดจากอุกกาบาต

205
00:15:01,985 --> 00:15:06,114
เขาใช้แหวนต่อยมัน แต่เศษของมัน
พุ่งไปทำลายบ้านหลังหนึ่ง

206
00:15:06,198 --> 00:15:10,035
ทำให้คู่ชายหญิงในนั้นเสียชีวิต
ขณะลูกชายของพวกเขาเล่นอยู่ข้างนอก

207
00:15:10,118 --> 00:15:12,871
เด็กชายคนนั้นสาบาน
ว่าจะแก้แค้นไดโนแมน

208
00:15:12,955 --> 00:15:15,249
เขาไปเจอเศษอุกกาบาตที่เหลือทั้งหมด

209
00:15:15,332 --> 00:15:19,753
ที่ดูดซับพลังจากแหวนของไดโนแมน
และเริ่มเปล่งแสง

210
00:15:19,837 --> 00:15:23,590
เดอะโวลต์เห็นแสงนั้นและรู้ว่า
เขาก็สามารถครอบครองพลังนั้นได้

211
00:15:23,674 --> 00:15:26,343
เขาจึงสร้างหมวกเกราะขึ้นมา
จากเศษอุกกาบาตเหล่านั้น

212
00:15:26,426 --> 00:15:28,428
เท่ากับว่าฮีโร่ทำให้เกิดตัวร้าย

213
00:15:29,847 --> 00:15:31,139
เรื่องมันพื้นๆ ไปนะ

214
00:15:32,641 --> 00:15:33,642
เธอพูดถูก

215
00:15:35,435 --> 00:15:39,356
น่าจะมีหักมุมบ้าง เรื่องของฉัน
ยังแปลกใหม่กว่าซะอีก

216
00:15:39,439 --> 00:15:42,067
เดี๋ยวก่อน “เรื่อง” ของปู่
หมายความว่าไง

217
00:15:42,150 --> 00:15:46,029
อืม เมื่อก่อนฉันก็
แต่งอยู่สองสามเรื่อง

218
00:15:46,113 --> 00:15:48,740
จริงเหรอ ผมก็ทำเหมือนกัน

219
00:15:48,824 --> 00:15:50,909
แล้วทำไมปู่ถึงเลิกล่ะ

220
00:15:52,411 --> 00:15:54,830
เราสนุกกับซูเปอร์ฮีโร่
ไปตลอดไม่ได้หรอก เจ้าหนู

221
00:15:59,376 --> 00:16:01,753
- รอก่อน ปู่
- โอย...

222
00:16:02,379 --> 00:16:07,301
มันเขียนว่ามันจะมาเวลาที่ต้องการ
และมันมาในตอนนี้เพราะปู่ต้องการมัน

223
00:16:08,051 --> 00:16:09,052
ปู่ต้องลองแล้วล่ะ

224
00:16:09,136 --> 00:16:12,306
เธอลองสิ สวมเลย ดูว่าใส่ได้ไหม

225
00:16:13,473 --> 00:16:17,853
ไม่ได้ครับ มันใหญ่ไป ปู่สิต้องใส่
ผมว่ามันเป็นของปู่ เอาน่า ทำเพื่อผม

226
00:16:19,313 --> 00:16:20,314
เอามานี่ซิ

227
00:16:23,192 --> 00:16:25,360
แม่เจ้า พอดีเป๊ะ

228
00:16:25,736 --> 00:16:26,737
จริงด้วย

229
00:16:28,113 --> 00:16:30,115
- มีอะไรครับ
- ไม่มี

230
00:16:30,199 --> 00:16:32,701
เห็นมั้ย ขยะชัดๆ มันเป็นแค่ของเล่น

231
00:16:35,996 --> 00:16:37,414
เดี๋ยวนะ

232
00:16:39,041 --> 00:16:40,501
เดี๋ยวๆ ปู่ ปู่ครับ

233
00:16:40,584 --> 00:16:44,630
ผมแค่จะบอกว่าของเล่นน่ะไม่อยู่ดีๆ
โผล่มาหลังจากผ่านไป 60 ปีหรอก

234
00:16:45,631 --> 00:16:46,965
ลองชกกระสอบทรายสิครับ

235
00:16:48,008 --> 00:16:51,303
ล้อเล่นหรือเปล่า เธอไม่ได้เชื่อ
เรื่องเวทมนตร์จริงๆ ใช่ไหม

236
00:16:51,386 --> 00:16:54,515
ผมเห็นมันมีแสงออกมา
พลังก็เป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอ

237
00:16:54,598 --> 00:16:59,269
ใช่ แต่ฉันพูดถึงในหนังสือการ์ตูน
ส่วนนี่มันเป็นก้อนพลาสติก

238
00:16:59,353 --> 00:17:02,397
และตอนนี้เราจะทำ
อย่างที่เราควรทำตั้งนานแล้ว

239
00:17:02,481 --> 00:17:04,650
คือเขวี้ยงมันลงถังขยะ

240
00:17:04,733 --> 00:17:06,984
ห่านเอ๊ย ถอดไม่ออก

241
00:17:07,069 --> 00:17:09,780
- ปู่ครับ ขอร้อง หยุดก่อน ผมขอเถอะ
- ฉันว่ายาโรคหัวใจ...

242
00:17:09,863 --> 00:17:12,991
- ขอร้องล่ะ
- พอที หยุด หยุดเลย ได้โปรด

243
00:17:13,075 --> 00:17:14,617
ฉันรู้ว่าตอนนี้อะไรมันก็ไม่เป็นใจ

244
00:17:14,701 --> 00:17:17,371
แต่การเชื่อในเรื่องงี่เง่าน่ะ
มันไม่ใช่คำตอบ

245
00:17:19,205 --> 00:17:20,624
มันไม่ได้งี่เง่า

246
00:17:22,084 --> 00:17:26,505
เวร... บ้าจริง

247
00:17:34,930 --> 00:17:37,015
(ไซโคโลจี ทูเดย์
ความชรากับพฤติกรรมก้าวร้าว)

248
00:17:37,099 --> 00:17:38,475
นี่ ลูกจะไปไหนน่ะ

249
00:17:38,976 --> 00:17:42,145
ดีแลน อาบน้ำด้วยนะ
ใกล้ถึงเวลามื้อค่ำแล้ว

250
00:17:44,147 --> 00:17:45,315
หวัดดี

251
00:17:47,985 --> 00:17:49,736
ดูไม่ใช่อาหารอินเดียนะนั่น

252
00:17:50,737 --> 00:17:53,156
อืม เปลี่ยนแผนกะทันหันน่ะ
กะว่าจะให้เราลองอะไรใหม่ๆ

253
00:17:53,240 --> 00:17:56,577
“ใหม่” อย่างใน “ให้เราได้มี
พยาธิตัวตืดชนิดใหม่” น่ะเหรอ

254
00:17:56,660 --> 00:17:58,579
นี่เบอร์เกอร์นะ มันไม่มีหรอก

255
00:17:58,662 --> 00:18:00,831
เบอร์เกอร์ที่เดอะไทมส์
เพิ่งจะเปิดโปง

256
00:18:00,914 --> 00:18:03,959
ว่าในเนื้อมีอะไรไม่รู้
ที่ไม่ใช่เนื้อน่ะนะ

257
00:18:04,042 --> 00:18:05,836
ของโปรดเขาน่ะ โอเคยัง

258
00:18:08,505 --> 00:18:09,590
อย่างนี้เองสินะ

259
00:18:09,673 --> 00:18:11,425
ขอร้อง ตอนนี้อย่าเพิ่งมาวิเคราะห์ผม

260
00:18:12,092 --> 00:18:13,552
ฉันเกลียดสิ่งที่เขาทำกับคุณ

261
00:18:14,052 --> 00:18:15,512
เขาทำอะ... เขาไม่ได้ทำอะไรผมนี่

262
00:18:15,596 --> 00:18:17,055
เขาไม่รู้เรื่องมื้อค่ำนี้ด้วยซ้ำ

263
00:18:17,139 --> 00:18:18,724
คุณพยายามทำให้เขา
ประทับใจเสมอเลย

264
00:18:19,183 --> 00:18:23,103
คุณระวังอย่างที่สุดที่จะไม่ให้เขา
ตำหนิคุณ แต่เขาก็ทำอยู่ดี

265
00:18:23,187 --> 00:18:25,606
แล้วคุณก็จะรู้สึกแย่
อย่างในตอนนี้เป็นต้น

266
00:18:25,689 --> 00:18:26,857
คุณไม่ซื้ออาหารอินเดีย

267
00:18:26,940 --> 00:18:28,567
เพราะคุณกังวลว่าพ่อคุณจะเหวี่ยง

268
00:18:28,650 --> 00:18:32,196
ที่เราคิดว่าตัวเองหัวสูงเกินกว่า
จะกินอาหารอเมริกันดั้งเดิมธรรมดาๆ

269
00:18:32,946 --> 00:18:34,156
ฉันแค่อยากปกป้องคุณ

270
00:18:34,531 --> 00:18:37,117
เราทำเพื่อพ่อคุณตั้งมาก
แล้วเขาดูจะไม่เห็นความดีเลยด้วยซ้ำ

271
00:18:37,201 --> 00:18:39,536
คุณคอยดูเถอะ การแสดงออกแบบนี้
จะมีผลอย่างมาก รู้ไหม

272
00:18:39,620 --> 00:18:41,705
เขาอาจ... เขาอาจ
กล่าวขอบคุณออกมาก็ได้

273
00:18:42,039 --> 00:18:44,166
ฉันยอมกินเบอร์เกอร์พวกนั้น
ทุกคืนเป็นเวลาหนึ่งเดือน

274
00:18:44,249 --> 00:18:45,834
ถ้าพ่อคุณพูดขอบคุณสักครั้ง

275
00:18:50,923 --> 00:18:53,467
- ดีแลนล่ะ
- เขาอยากกินในห้องนั่งเล่นน่ะ

276
00:18:53,550 --> 00:18:55,427
ไบรซ์ วางบอลลงได้ไหม
เราจะกินข้าวแล้ว ขอร้อง

277
00:18:55,511 --> 00:18:57,679
โค้ชบอกให้ผมฝึกอยู่ตลอด

278
00:18:57,763 --> 00:18:59,473
พ่อมั่นใจว่าเขา
ไม่ได้หมายถึง “ตลอดเวลา”

279
00:19:02,184 --> 00:19:03,227
แหวนวิบวับเชียวนะ ปู่

280
00:19:04,686 --> 00:19:06,772
อย่าไปสนใจเลย

281
00:19:10,692 --> 00:19:13,946
เออนี่ พ่อ ก่อนที่ผมจะลืม
รู้ไหมว่าวันนี้ใครโทรหาผม

282
00:19:14,488 --> 00:19:16,031
- ใคร
- แลนซ์

283
00:19:16,114 --> 00:19:18,283
พวกเขาคุยกันว่าพวกเขาชื่นชมผลงาน

284
00:19:18,367 --> 00:19:20,744
ที่พ่อทำให้มาตลอดหลายปี
และแน่นอน เพื่อให้เป็นเกียรติ

285
00:19:20,827 --> 00:19:23,539
พวกเขาเลยเสนอแผนเกษียณ
ที่ให้ผลประโยชน์อย่างงาม

286
00:19:24,289 --> 00:19:27,084
ได้ อีก 20 ปีฉันค่อยเอา

287
00:19:28,752 --> 00:19:29,753
อ่อ เข้าใจ

288
00:19:29,837 --> 00:19:32,130
ผมว่าพ่อน่าจะรับข้อเสนอ
ให้เร็วกว่านั้นหน่อย

289
00:19:33,757 --> 00:19:34,758
แกว่าไงนะ

290
00:19:36,051 --> 00:19:39,680
เปล่า แค่จะบอกว่าพ่อทุ่มเทเวลาให้
ไปเท่าไหร่ 45 ปีแล้วไหม

291
00:19:39,763 --> 00:19:40,931
ทำงานให้อย่างคุ้มค่าแล้ว

292
00:19:41,014 --> 00:19:42,516
แกคิดไม่คิดว่าฉัน
จะกลับไปทำไหวใช่ไหม

293
00:19:42,599 --> 00:19:43,725
ไม่ ผมไม่ได้พูดแบบนั้น

294
00:19:44,226 --> 00:19:49,231
ว้าว ตอบแทนพ่อที่เชื่อมั่น
ในตัวแกได้สาสมดี

295
00:19:49,314 --> 00:19:50,315
โอเค

296
00:19:50,399 --> 00:19:51,692
เหรอคะ

297
00:19:52,609 --> 00:19:55,737
คุณว่าโรงเรียนแพทย์คือค่ายฝึก
ของพวกรู้มากไม่ใช่เหรอ

298
00:19:55,821 --> 00:19:58,031
ใช่ มันเป็นที่ที่เธอสองคน
เจอกันใช่ไหมล่ะ

299
00:19:58,115 --> 00:20:01,159
นี่ ดีแลน ทำไมไม่เข้ามา
นั่งกับเราสักแป๊บล่ะ

300
00:20:01,243 --> 00:20:04,162
โจ ไมค์เขาแค่เป็นห่วงคุณ
และเขาเชื่อใจแลนซ์

301
00:20:04,246 --> 00:20:05,873
แลนซ์เป็นคนจัดการ

302
00:20:05,956 --> 00:20:08,500
รายละเอียดปลีกย่อย
ของงานใหม่ๆ ทั้งหมดที่เข้ามา

303
00:20:09,084 --> 00:20:10,752
ถ้าเขากังวลที่คุณอยู่ที่นั่น

304
00:20:10,836 --> 00:20:13,380
เราก็จะไม่ปล่อยให้คุณ
กลับไปทำงาน เพราะคุณ...

305
00:20:13,463 --> 00:20:14,590
ปล่อยฉันงั้นเหรอ

306
00:20:15,257 --> 00:20:17,342
ใช่ค่ะ บอกตรงๆ ในวัยคุณ...

307
00:20:17,426 --> 00:20:21,722
วัยฉันเรอะ เธอก็ไม่ได้
อายุห่างฉันเท่าไหร่ อย่าลืมสิ

308
00:20:21,805 --> 00:20:23,891
พ่อ พอเถอะ พักหายใจหน่อย

309
00:20:23,974 --> 00:20:27,895
เราแค่พยายามจะให้พ่อคิดถึง
อนาคตของพ่อ ตามความเป็นจริง

310
00:20:28,478 --> 00:20:30,522
เพราะฉัน เราถึง
ได้ออร์เดอร์ใหญ่ๆ พวกนั้น

311
00:20:30,606 --> 00:20:33,025
ฉันเป็นคนรับผิดชอบสัญญาจ้างทั้งหมด

312
00:20:33,108 --> 00:20:34,151
- ฉันทำให้...
- ปู่ ดูสิ

313
00:20:34,234 --> 00:20:35,652
เราส่งเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมด
ออกจากรัฐได้

314
00:20:35,736 --> 00:20:36,737
ซึ่งตอนนี้เป็นแลนซ์

315
00:20:36,820 --> 00:20:38,405
- ฉันสร้างมันมากับมือ
- ปู่ แหวน

316
00:20:38,488 --> 00:20:40,449
ฉันสร้างมันมาทั้งชีวิต

317
00:20:40,532 --> 00:20:42,743
- ชีวิตนั้นมันอาจจะจบไปแล้ว
- ไบรซ์ วางลูกบอล

318
00:20:44,161 --> 00:20:45,996
ชีวิตฉันยังไม่จบ

319
00:20:57,257 --> 00:20:59,134
มันต้องมีคำอธิบายสิ

320
00:20:59,510 --> 00:21:02,221
มีสิ มันคือเรื่องจริงไง
ปู่ก็เห็นว่ามันมีแสง

321
00:21:02,888 --> 00:21:06,016
เจ้าหนู หินนี่มันทื่อ...
เหมือนอารมณ์ขันของพ่อเธอ

322
00:21:06,099 --> 00:21:08,018
นั่นมันตอนนี้ แต่ก่อนหน้านี่ล่ะ

323
00:21:08,101 --> 00:21:11,522
ปู่ไม่รู้สึกต่างเหรอ
แข็งแรงขึ้นหรืออะไรบ้างไหม

324
00:21:12,940 --> 00:21:15,234
เอาน่า ลองหน่อย ต่อยกระสอบทรายดู

325
00:21:15,317 --> 00:21:16,610
ไม่เอา

326
00:21:17,152 --> 00:21:18,529
เถอะน่า ปู่พูดเองนี่

327
00:21:18,946 --> 00:21:21,740
พลังของไดโนแมนจะมา
เมื่อเขาต้องการมันเท่านั้น

328
00:21:21,823 --> 00:21:24,868
และเห็นอยู่ว่าปู่ต้องการมัน
เพราะตอนนั้นปู่โมโหพ่อกับแม่

329
00:21:24,952 --> 00:21:27,496
- มันเป็นเพราะความโกรธของปู่
- ไม่หรอก ถ้าใช่ก็บ้าแล้ว

330
00:21:27,579 --> 00:21:31,792
บ้าเหรอ หรือว่าปู่แค่กลัว
ที่จะเห็นตัวเองแข็งแรง

331
00:21:32,584 --> 00:21:35,838
ผมว่าพ่อฉลาดกว่าปู่นะ
เพราะปู่เกือบเรียนไม่จบมัธยมปลาย

332
00:21:35,921 --> 00:21:37,923
ส่วนพ่อไต่เต้าไปถึงโรงเรียนแพทย์ได้

333
00:21:38,507 --> 00:21:40,092
พูดง่ายๆ คือปู่ไม่มีการศึกษา...

334
00:21:43,929 --> 00:21:46,139
บรรลัยแล้ว

335
00:21:46,974 --> 00:21:47,975
ผมพูดถูก

336
00:21:50,394 --> 00:21:51,395
เธอพูดถูก

337
00:21:52,145 --> 00:21:55,440
ปู่เป็นซูเปอร์ฮีโร่
คุณพระ... ตัวจริงเสียงจริง

338
00:21:56,775 --> 00:21:58,151
สุดจัด

339
00:22:01,947 --> 00:22:02,948
แม่เจ้าโว้ย

340
00:22:03,991 --> 00:22:05,284
หัวเข่าล่ะ

341
00:22:24,469 --> 00:22:25,470
เจ๋งเป้ง

342
00:22:30,017 --> 00:22:31,643
จำไว้นะทุกคน นี่ไม้แบล็กวอลนัต

343
00:22:31,727 --> 00:22:33,770
จะยกก็ย่อเข่า
แล้วระวังหลังด้วย โอเคไหม

344
00:22:33,854 --> 00:22:35,564
เคนนี่ อันนี้ต้องเสร็จก่อนวันอังคาร

345
00:22:35,647 --> 00:22:36,648
ครับผม

346
00:22:36,732 --> 00:22:40,485
โจ ฟังนะ ผมดีใจที่ทางบ้านคุณ
ช่วยพูดให้คุณเข้าใจได้

347
00:22:40,569 --> 00:22:41,778
เดี๋ยว ไม่ๆ คุณทำงั้นไม่ได้ โจ

348
00:22:41,862 --> 00:22:43,822
- คุณต้องให้หมอ...
- ทำอะไรเนี่ย

349
00:22:43,906 --> 00:22:45,616
ยุ่งยากจะตายชัก

350
00:22:45,699 --> 00:22:47,910
ให้ผมลงเวลาทำงานไหม แลนซ์

351
00:22:47,993 --> 00:22:48,994
อะไรเนี่ย...

352
00:22:54,416 --> 00:22:57,961
นี่ เบรดี้ ฉันเจออะไรเจ๋งๆ ด้วยแหละ
นายต้องไม่เชื่อแน่

353
00:22:58,045 --> 00:22:59,546
เราคุย... เรื่องนี้กันทีหลังได้ไหม

354
00:22:59,630 --> 00:23:01,006
ก็ได้

355
00:23:01,089 --> 00:23:02,299
คนนี้น่ะเหรอ

356
00:23:03,050 --> 00:23:04,384
หมายถึงฉันเหรอ

357
00:23:05,052 --> 00:23:06,053
มันเรื่องอะไร

358
00:23:06,136 --> 00:23:07,679
- ฉันอธิบายได้นะ
- นี่ แบทแมน

359
00:23:07,763 --> 00:23:10,015
พ่อฉันโคตรจู้จี้เรื่องเวลากลับบ้าน

360
00:23:10,098 --> 00:23:12,434
นายกับโรบินช่วย
ไปจัดการเขาให้หน่อยได้ไหม

361
00:23:14,102 --> 00:23:16,563
เจสซี่ ทำตัวดีๆ หน่อย
เขาแค่เล่นแต่งตัวเอง

362
00:23:17,064 --> 00:23:20,484
ดีแลนจอมแต่งตัว
เข้ากันดีเนอะ ใช่ไหม

363
00:23:24,321 --> 00:23:25,447
อ้าว จะไปไหนล่ะ

364
00:23:25,531 --> 00:23:28,825
เราจัดปาร์ตี้กันก็ได้ ปาร์ตี้คอสตูม
นายเป็นวันเดอร์ วูแมน ได้นะ

365
00:23:30,118 --> 00:23:34,581
ดีแลน นี่ ฉันขอโทษ ขอโทษนะ

366
00:23:34,665 --> 00:23:37,876
วันก่อนฉันไปขลุกอยู่กับคนอื่นๆ

367
00:23:37,960 --> 00:23:39,628
แล้วฉันก็ถ่ายเซลฟี่หมู่

368
00:23:39,711 --> 00:23:40,838
ตอนที่ฉันกำลังจะโพสต์

369
00:23:40,921 --> 00:23:46,593
พวกนั้นก็ดันเห็นพวกรูปล่าสุด
กับรูปที่นายส่งมาให้ฉัน

370
00:23:46,677 --> 00:23:48,220
รูปที่ฉันใส่ชุด

371
00:23:49,054 --> 00:23:53,934
ใช่ ฉันเลยบอกว่า
นายเป็นเพื่อนเก่าที่ชอบ...

372
00:23:54,017 --> 00:23:55,143
เล่นแต่งตัว

373
00:23:55,227 --> 00:23:57,312
- พวกนั้นคิดว่ามันตลกดี
- ล้อเล่นหรือไง

374
00:23:57,938 --> 00:24:00,107
- ดีแลน ฉัน...
- ทำไมไม่ห้ามพวกนั้น

375
00:24:00,190 --> 00:24:01,400
ทำไมนายไม่พูดอย่างเช่น

376
00:24:01,483 --> 00:24:04,987
ปีที่แล้วนายแต่งเป็นเวนอม
แล้วนายคิดว่ามันเท่

377
00:24:05,988 --> 00:24:07,197
นายเองก็หัวเราะเยาะฉันสินะ

378
00:24:08,991 --> 00:24:10,284
- เพื่อน
- ไปเถอะ

379
00:24:11,159 --> 00:24:13,537
ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ

380
00:24:22,963 --> 00:24:24,506
- เป็นแนวคิด ใช่ๆ
- สวีดัส

381
00:24:24,590 --> 00:24:25,757
ไงครับ พ่อ

382
00:24:25,841 --> 00:24:28,552
ว่าแต่ว่าที่โรงรถ นักกายภาพบำบัด
ของพ่อทำอะไรหรือเปล่า

383
00:24:28,635 --> 00:24:30,304
โต๊ะทำงานพังยับหมดเลย

384
00:24:31,471 --> 00:24:34,349
ใช่ เธอลงน้ำหนักนิดเดียวมันก็พัง

385
00:24:34,433 --> 00:24:36,393
งานผลิตห่วยน่ะ บอกเลย

386
00:24:36,476 --> 00:24:38,979
เหรอครับ วันนี้พ่อรู้สึกเป็นไง

387
00:24:39,980 --> 00:24:41,440
บอกตรงๆ ยอดเยี่ยม

388
00:24:41,982 --> 00:24:44,651
ยอดเยี่ยม ก้าวกระโดด
จากเมื่อวานเลยนะ พ่อ

389
00:24:44,735 --> 00:24:48,155
ฉันเพิ่งไปหาหมอมา
เขาบอกว่าฉันไม่ต้องไปหาเขาแล้ว

390
00:24:48,655 --> 00:24:49,489
อะไรนะ

391
00:24:50,240 --> 00:24:52,868
แกคงต้องคิดให้ดี
ถ้าจะสงสัยในสมรรถภาพของฉันอีก

392
00:24:53,493 --> 00:24:56,163
พรุ่งนี้ฉันจะกลับไปทำงาน

393
00:24:56,830 --> 00:24:59,082
อะไรกัน มันไม่น่าเป็นไปได้

394
00:24:59,166 --> 00:25:00,459
แต่ก็เป็นไปแล้ว

395
00:25:00,542 --> 00:25:03,754
และที่ดีไปกว่านั้น
ฉันจะไม่ต้องอยู่เป็นภาระแกในอีก...

396
00:25:04,922 --> 00:25:06,757
หกวัน อย่าว่าแต่หกอาทิตย์เลย

397
00:25:06,840 --> 00:25:07,841
ดีแลนอยู่ไหน

398
00:25:08,842 --> 00:25:10,302
ในห้องเขา ห้องพ่อน่ะ

399
00:25:12,054 --> 00:25:13,305
ทางโน้น

400
00:25:13,388 --> 00:25:17,059
ดีแลน เพื่อนยาก เธอน่าจะอยู่ด้วย
ฉันรู้สึกแย่จังที่เธอไม่ได้เห็น

401
00:25:18,101 --> 00:25:21,396
เป็นอะไรไป ทำไมทำหน้าเศร้าแบบนั้น

402
00:25:21,813 --> 00:25:22,814
ไม่มีใครชอบผม

403
00:25:23,440 --> 00:25:24,441
“ไม่มีใครชอบ” เหรอ

404
00:25:25,192 --> 00:25:26,193
ดูสิ

405
00:25:28,529 --> 00:25:29,530
นี่ใครเนี่ย

406
00:25:29,613 --> 00:25:30,822
ดูเฉยๆ ก็พอ

407
00:25:32,282 --> 00:25:33,700
(ดิจิโดรม - ดีแลนจอมแต่งตัว
แฮชแท็กดีแลนจอมแต่งตัว)

408
00:25:33,784 --> 00:25:36,745
โดนเรียกว่าดีแลนจอมแต่งตัวสินะ
ฉันเข้าใจแล้ว โอเค

409
00:25:37,412 --> 00:25:41,542
ดีแลน ถ้าฉันถอดแหวนออกได้
ฉันจะยกมันให้เธอเลย

410
00:25:41,625 --> 00:25:44,878
เธอจะได้ไปอัดหมอนั่นให้หมอบ
แต่ฉันถอดไม่ได้นี่สิ

411
00:25:44,962 --> 00:25:47,589
แต่ถ้ามีอย่างอื่นที่ฉันทำ
แล้วมันจะช่วยเธอได้ ฉันทำแน่

412
00:25:48,173 --> 00:25:51,593
ที่จริง... ก็มีอยู่นะ

413
00:25:51,677 --> 00:25:52,803
อะไร

414
00:25:52,886 --> 00:25:56,849
เอารถครูใหญ่ไปไว้บนหลังคา
ปู่ยกมันขึ้นไปได้ง่ายๆ อยู่แล้ว

415
00:25:56,932 --> 00:25:59,142
แล้วผมจะยืนอยู่ข้างมัน
โมเมว่าเป็นคนทำ

416
00:25:59,226 --> 00:26:03,272
ฟังนะ ตอนฉันเด็กๆ
เราไม่ได้เอารถไปไว้บนหลังคาหรอก

417
00:26:03,355 --> 00:26:06,358
เรายกมันไปไว้ที่ถนน เลยไปนิดหน่อย

418
00:26:06,441 --> 00:26:10,195
ครูใหญ่ตกใจแทบแย่
อันที่จริงฉันก็พูดเวอร์ไป

419
00:26:10,279 --> 00:26:15,242
ตอนนี้เราทำได้แล้วไง
แล้วผมก็จะเป็นตำนานของจริง

420
00:26:15,325 --> 00:26:17,452
จะไม่มีใครรู้ว่าผมทำได้ยังไง

421
00:26:18,495 --> 00:26:21,874
ฉันว่าเธอไม่เห็นจะต้องไปสนใจ
เด็กที่โรงเรียนพวกนั้นเลย

422
00:26:22,499 --> 00:26:25,711
พวกขี้แพ้ทั้งนั้น
โตมาก็ขี้แพ้อยู่วันยังค่ำ

423
00:26:26,336 --> 00:26:29,006
เธออยากออกไปทริกออร์ทรีต
เธอก็ไปทริกออร์ทรีต

424
00:26:29,089 --> 00:26:31,592
รู้ไหม ออกไปหาขนมกินเองก็ได้

425
00:26:31,675 --> 00:26:33,385
มันไม่เหมือนกันสักหน่อย

426
00:26:35,012 --> 00:26:36,430
ไม่ ฉันว่าก็คงไม่เหมือน

427
00:26:37,514 --> 00:26:38,724
เอาละ ฟังนะ

428
00:26:38,807 --> 00:26:42,686
ฉันรู้ว่าเวลาที่ฉันรู้สึกแย่
ฉันจะไม่อยากให้ใครมาอยู่ใกล้

429
00:26:42,769 --> 00:26:45,355
ดังนั้นฉันไม่กวนเธอดีกว่า

430
00:26:45,439 --> 00:26:46,440
เดี๋ยว

431
00:26:47,649 --> 00:26:48,817
ปู่พูดถูก

432
00:26:49,318 --> 00:26:50,319
งั้นเหรอ

433
00:26:50,652 --> 00:26:54,781
ใช่ ผมไม่จำเป็นต้องมีเบรดี้
หรือเด็กพวกนั้น

434
00:26:54,865 --> 00:26:57,159
- ไม่
- ผมก็ยังมีฮาโลวีนที่แจ๋วที่สุดได้

435
00:26:57,242 --> 00:26:58,577
ใช่เลย นั่นแหละสปิริต

436
00:26:58,660 --> 00:26:59,786
กับปู่

437
00:27:01,038 --> 00:27:03,916
ไปทริกออร์ทรีตกันเถอะครับ
มันจะต้องสุดยอด ต้องสนุกมากแน่ๆ

438
00:27:04,499 --> 00:27:06,752
ปู่เลิกงานห้าโมงเย็นนี่ ใช่ไหม

439
00:27:09,171 --> 00:27:10,172
ก็ได้

440
00:27:11,548 --> 00:27:16,178
ห้าโมงไปทริกออร์ทรีตกัน
เธอกับฉัน อย่าสายล่ะ

441
00:27:25,395 --> 00:27:27,689
หูย โจ ผมน่าจะขอให้คุณช่วยนะเนี่ย

442
00:27:27,773 --> 00:27:28,774
ถูกต้องที่สุด

443
00:27:42,371 --> 00:27:44,289
ขอออกไปกินข้าวเที่ยงไวหน่อยนะ แลนซ์

444
00:27:48,293 --> 00:27:50,379
(เฉพาะผู้ที่ได้รับอนุญาตเท่านั้น)

445
00:28:31,461 --> 00:28:33,714
แผนที่ดูดีนี่ เจ้าหนู

446
00:28:33,797 --> 00:28:34,923
ปู่มาทำอะไนที่นี่

447
00:28:36,175 --> 00:28:39,845
ฉันพักเที่ยงอยู่น่ะ
เลยว่าจะมาทักทาย

448
00:28:41,930 --> 00:28:44,349
- เดาซิว่าฉันมาที่นี่ยังไง
- ยังไงครับ

449
00:28:45,517 --> 00:28:46,518
ฉันวิ่งมา

450
00:28:46,602 --> 00:28:47,686
ไม่จริงน่า

451
00:28:47,769 --> 00:28:49,354
- จริง
- ความเร็ว หินก้อนที่สองเหรอ

452
00:28:49,855 --> 00:28:51,148
- ใช่เลย
- โอเค

453
00:28:51,231 --> 00:28:53,358
คืองี้ ขนมที่อร่อยที่สุด
อยู่ที่ฟอกซ์พอยต์กับชอร์วู้ด

454
00:28:53,442 --> 00:28:54,443
อืม

455
00:28:54,526 --> 00:28:56,236
รองลงมาก็ที่อีสต์ไซด์กับไวต์ฟิชเบย์

456
00:28:56,320 --> 00:28:57,321
อืม

457
00:28:57,404 --> 00:29:01,617
ปกติผมกับเบรดี้มีเวลาไปแค่ที่เดียว
ไม่ก็สอง แต่ด้วยความเร็วของปู่...

458
00:29:01,992 --> 00:29:03,577
คืนนี้เราจะเก็บให้หมดทั้งสี่

459
00:29:04,203 --> 00:29:07,748
เอาถุงใหญ่ๆ มาเลย
หมอฟันเธอจะต้องงานเข้าตลอดปี

460
00:29:07,831 --> 00:29:08,916
ยอดไปเลย

461
00:29:20,385 --> 00:29:23,680
ล่าสุดที่ฉันโทร คุณบอกว่า
“ได้ โต๊ะ 150 ตัว เสร็จทันแน่”

462
00:29:23,764 --> 00:29:26,350
- ครับ
- แต่ตอนนี้ไม่มีโต๊ะ 150 ตัวให้ฉัน

463
00:29:26,433 --> 00:29:27,434
ไง โจ

464
00:29:28,268 --> 00:29:30,437
- สถานการณ์เราเป็นไง เคนนี่
- ก็โอเค

465
00:29:30,896 --> 00:29:34,233
ทางนู้นน่ะ
แลนซ์หัวหมุนเรื่องอะไรกัน

466
00:29:34,316 --> 00:29:36,860
ลูกค้าโมโหน่ะสิ ร้านอาหาร
ของเธอจะเปิดในอีกสองวัน

467
00:29:36,944 --> 00:29:39,154
และเราควรจะทำโต๊ะทั้งหมด
เสร็จภายในพรุ่งนี้

468
00:29:39,238 --> 00:29:40,447
คงต้องเลื่อนไปอีกอาทิตย์

469
00:29:40,989 --> 00:29:44,826
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้เสมอ
เราแค่ต้องบอกลูกค้าไปตามตรง

470
00:29:44,910 --> 00:29:47,621
เขาแค่พยายามรักษาลูกค้า
เธอเป็นผู้จัดการฝ่ายภูมิภาค

471
00:29:47,704 --> 00:29:48,705
ของเชนร้านอาหารชื่อดัง

472
00:29:48,789 --> 00:29:50,666
ดังนั้นตอนนี้
ฉันหวังว่าจะเสร็จพรุ่งนี้

473
00:29:50,749 --> 00:29:52,584
ผมเข้าใจ ครับ ขอโทษจริงๆ

474
00:29:52,668 --> 00:29:54,753
- เราขอแค่... เราขอ...
- พรุ่งนี้ครับ

475
00:29:55,754 --> 00:29:59,007
โต๊ะเก้าอี้คุณจะเสร็จพรุ่งนี้
ผมรับประกัน

476
00:29:59,758 --> 00:30:02,427
แถมเราจะทำ
ป้ายแฮนด์เมดให้ด้วย ไม่คิดเงิน

477
00:30:03,887 --> 00:30:05,097
- ป้ายแฮนด์เมด
- ครับ

478
00:30:05,180 --> 00:30:06,181
ขอให้เป็นแบบนั้นเถอะ

479
00:30:10,644 --> 00:30:12,229
โจ คุณทำอะไรเนี่ย

480
00:30:12,312 --> 00:30:15,315
อย่าห่วงไปเลย แลนซ์ ผมจัดการให้เอง

481
00:30:16,275 --> 00:30:18,110
โอเค คุณ...

482
00:30:18,694 --> 00:30:21,780
คุณจะจัดการให้ ก็ได้

483
00:31:37,356 --> 00:31:38,857
ขอร้องอย่าพูดว่า “ฉันบอกคุณแล้ว”

484
00:31:39,858 --> 00:31:42,819
ฉันไม่จำเป็นต้องพูดอะไรทั้งนั้น
สีหน้าลูกเรามันฟ้องทุกอย่าง

485
00:31:43,362 --> 00:31:46,448
ตอนนี้ ไม่ว่าจะพูดถึงพ่อคุณยังไง
สีหน้านั้นก็ไม่ดีขึ้นหรอก

486
00:31:50,619 --> 00:31:51,620
คุณพูดถูก

487
00:31:57,960 --> 00:31:58,961
ยังไม่มาสินะ

488
00:32:03,590 --> 00:32:05,217
ลูกกับคุณปู่มีอะไรกัน

489
00:32:06,426 --> 00:32:08,178
เปล่านี่ อะไรครับ

490
00:32:08,262 --> 00:32:12,015
แค่ดูเหมือนว่าหลังๆ
ลูกกับปู่ท่าทางเปลี่ยนไป

491
00:32:15,018 --> 00:32:17,062
ถึงผมบอก พ่อก็ไม่เชื่อหรอก

492
00:32:17,771 --> 00:32:20,274
ลองดูสิ ลูกรู้ไหม
ว่าตอนนี้เขาอยู่ไหน

493
00:32:22,651 --> 00:32:25,654
ดีแลน ไม่เอาน่า ลูกรัก
ลูกบอกพ่อได้

494
00:32:28,574 --> 00:32:30,826
คงจะสนุกกับพลังวิเศษของเขาอยู่มั้ง

495
00:32:30,909 --> 00:32:32,452
พลังอะไรของเขานะ

496
00:32:32,536 --> 00:32:33,954
พ่อรู้จักไดโนแมนไหม

497
00:32:36,874 --> 00:32:38,041
ลูกหมายถึงในหนังสือการ์ตูนเหรอ

498
00:32:40,419 --> 00:32:44,339
รู้สิ ตอนพ่อเด็กๆ ปู่เขาเคย
คะยั้นคะยอให้พ่ออ่านอยู่

499
00:32:44,423 --> 00:32:49,511
คือผมชอบนะ แต่...

500
00:32:49,928 --> 00:32:53,265
ดีแลน เชื่อพ่อ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร
พ่อเคยอยู่ในจุดนั้นกับปู่โจมาก่อน

501
00:32:57,102 --> 00:32:59,938
งั้น... ก็ได้

502
00:33:01,315 --> 00:33:02,482
มีแหวนอยู่วงหนึ่ง...

503
00:33:06,486 --> 00:33:08,530
- นี่ ได้เห็นหน้าเขาไหม
- ว้าว

504
00:33:08,614 --> 00:33:10,449
ผมนึกว่าคุณจะให้เขา
เกษียณก่อนกำหนดซะอีก

505
00:33:10,532 --> 00:33:11,533
- โอเค
- เป็นความคิดที่ดี

506
00:33:11,617 --> 00:33:14,036
เราจะได้รับคนที่มีประสบการณ์
ด้านการจัดการเข้ามา

507
00:33:14,119 --> 00:33:15,287
ผมกำลังจะบอกพวกคุณอยู่

508
00:33:15,370 --> 00:33:17,915
พวกคุณทุกคนนั่นแหละที่จะโดน
“คุณถูกไล่ออก” เต็มเปา

509
00:33:17,998 --> 00:33:19,124
จริง

510
00:33:19,208 --> 00:33:21,460
พ่อ พ่อทำบ้าอะไรอยู่

511
00:33:22,294 --> 00:33:26,340
นี่ พวกเรา ไปดื่มต่อกันที่บาร์เถอะ

512
00:33:31,887 --> 00:33:34,473
- ล้อเล่นกันใช่ไหมเนี่ย
- ไมค์ ฉันขอโทษ

513
00:33:34,556 --> 00:33:37,684
ไม่ใช่แค่ไม่โผล่ไป แต่ยังทำให้เขา
คิดว่าพ่อเป็นซูเปอร์ฮีโร่ด้วยเหรอ

514
00:33:38,393 --> 00:33:40,062
เขาไม่ใช่แค่เด็ก
ที่ชื่นชมปู่ตัวเองแล้ว

515
00:33:40,145 --> 00:33:41,980
เขาคิดว่าพ่อเป็น
ซูเปอร์ฮีโร่ที่มีพลังจริงๆ

516
00:33:42,064 --> 00:33:44,566
- ฉันจะกลับบ้านไปอธิบายทุกอย่าง
- ไม่ ไม่ต้อง เชื่อผม

517
00:33:44,650 --> 00:33:45,651
พ่ออธิบายกับผมก็ได้

518
00:33:45,734 --> 00:33:47,694
เช่นว่าทำไมพ่อถึงเอาเรื่อง
ไดโนแมนไร้สาระไปใส่หัวเขา

519
00:33:47,778 --> 00:33:49,279
ไดโนแมนเป็นการ์ตูนเรื่องโปรดของฉัน

520
00:33:49,363 --> 00:33:51,073
- จำไม่ได้หรือไง
- ผมรู้ว่ามันคืออะไร พ่อ

521
00:33:51,156 --> 00:33:52,199
- ฉันพยายามส่งต่อมันให้แก...
- ใช่

522
00:33:52,282 --> 00:33:55,369
ฉันพยายามให้ทุกสิ่งที่ฉันชอบ
ทุกอย่างที่ฉันโปรดปราน

523
00:33:55,452 --> 00:33:58,830
พ่อ พ่อคิดว่าผมต้องการ
สิ่งของเหรอ ผมต้องการพ่อ

524
00:34:00,541 --> 00:34:01,959
และนั่นคือสิ่งที่ดีแลนต้องการ

525
00:34:02,459 --> 00:34:05,128
แล้วพ่อก็ทำมันพัง
เหมือนที่พ่อทำกับผม

526
00:34:05,212 --> 00:34:07,923
เขากำลังรับรู้ในสิ่งที่ผมได้รู้
นานมาแล้ว ในช่วงเวลาเดียวกันนี้เลย

527
00:34:08,005 --> 00:34:09,466
ว่าสิ่งเดียวที่พ่อสนคือตัวพ่อเอง

528
00:34:09,550 --> 00:34:12,386
- โรงงานพ่อ สิ่งที่พ่อสน เพื่อนพ่อ
- ตัวฉันเหรอ

529
00:34:12,469 --> 00:34:16,473
นี่คืองานของฉัน ฉันรักที่นี่
และไม่ใช่แค่นั้น วันนี้ฉันทำงานด้วย

530
00:34:16,556 --> 00:34:17,933
- ฉันทำโต๊ะพวกนี้ทั้งหมด
- พอที

531
00:34:18,016 --> 00:34:19,935
เห็นโต๊ะพวกนั้นไหม เราทำมันวันนี้

532
00:34:20,018 --> 00:34:22,521
- เรายุ่งกันมากจนฉันลืมเวลา
- พอทีเถอะ พ่อ

533
00:34:22,603 --> 00:34:23,856
พอสักที พ่อ

534
00:34:24,857 --> 00:34:26,149
ต้องมีอะไรสักอย่างตลอด

535
00:34:26,817 --> 00:34:28,735
มีออร์เดอร์เข้า มีกะเพิ่มขึ้นมา

536
00:34:28,819 --> 00:34:30,487
ต้องมีสักเรื่องที่พ่อจะได้
ไม่ต้องมากินมื้อค่ำกับเรา

537
00:34:30,571 --> 00:34:34,241
ฉันทำงานเพื่อแก เพื่อแม่ของแกกับแก

538
00:34:34,324 --> 00:34:35,576
ไม่ใช่เลย

539
00:34:35,659 --> 00:34:38,954
พ่อคิดแบบนั้นเพื่อจะได้ไม่รู้สึกผิด
แต่มันเป็นเรื่องของพ่อทุกที

540
00:34:39,036 --> 00:34:42,791
ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร สิ่งที่พ่อ
ต้องการนั้นหาไม่ได้จากผมหรือแม่

541
00:34:43,833 --> 00:34:46,670
พ่อรู้ไหม เรื่องของเรื่องคือ
ผมคิดจริงๆ ว่าคราวนี้มันจะต่างไป

542
00:34:46,753 --> 00:34:48,547
ผมคิดว่าบางที
พ่ออาจจะเปลี่ยนได้ในที่สุด

543
00:34:48,630 --> 00:34:50,924
ผมคิดจริงๆ ว่า
การบาดเจ็บอาจเป็นเรื่องดี

544
00:34:51,007 --> 00:34:52,592
แต่พ่อรู้ไหมว่าตรงไหนที่มันน่าสนใจ

545
00:34:52,676 --> 00:34:55,804
ทันทีที่พ่อรู้สึกว่ากำลังจะตกงาน
จู่ๆ เข่าพ่อก็หายดีขึ้นมาเฉย

546
00:34:55,888 --> 00:34:57,556
สั่งได้ดั่งใจเลยนะ พ่อ

547
00:34:57,639 --> 00:34:58,640
ตอนนี้ดีแลนอยู่ไหน

548
00:34:58,724 --> 00:35:00,392
ดีแลนอยู่ในห้อง ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา

549
00:35:00,475 --> 00:35:03,812
เพราะว่ามีคนคนหนึ่ง
ที่เขาเห็นว่าเป็นพวกพ้อง กลับไม่ใช่

550
00:35:05,063 --> 00:35:06,773
คนที่บอกเขาว่าเขาไม่ใช่ไอ้ขี้แพ้

551
00:35:06,857 --> 00:35:10,110
ตัดสินใจอวดศักดาให้กับ
เพื่อนร่วมงานที่ไม่ได้ต้องการเขา

552
00:35:10,819 --> 00:35:13,030
แทนที่จะรักษาสัญญาที่ให้ไว้
กับหลายชายที่ต้องการเขา

553
00:35:14,990 --> 00:35:16,742
ฉันแก้ไขเรื่องนี้ได้ ไมค์

554
00:35:16,825 --> 00:35:19,620
ไม่ นี่มันไม่ใช่การซ่อมโต๊ะกินข้าว

555
00:35:19,703 --> 00:35:21,496
มันสายเกินกว่าจะแก้ไขได้แล้ว

556
00:35:23,123 --> 00:35:26,126
พ่ออยากไปจากบ้านเรามาตลอด
ตั้งแต่วินาทีที่พ่อไปถึงที่นั่น

557
00:35:26,210 --> 00:35:27,419
ตอนนี้พ่อจะได้สมหวัง

558
00:35:27,503 --> 00:35:29,671
ผมอยากให้พ่อกลับบ้าน
เก็บของแล้วไปซะ

559
00:36:01,495 --> 00:36:02,496
โอ๊ย

560
00:36:15,467 --> 00:36:16,885
(เรื่องราวมหัศจรรย์
ไดโนแมน)

561
00:36:28,146 --> 00:36:30,524
(เด็กชายฝังอุกกาบาตลงในหมวกเกราะ
โดยเชื่อว่าจะทำให้แกร่งแบบไดโนแมน)

562
00:36:30,607 --> 00:36:32,860
(จากเศษซากเหล่านั้น กำเนิดเดอะโวลต์
ภารกิจเดียวคือทำลายไดโนแมน)

563
00:36:32,943 --> 00:36:34,194
นี่ใคร

564
00:36:34,278 --> 00:36:37,990
นั่นคือเดอะโวลต์
ศัตรูตัวฉกาจของไดโนแมน

565
00:36:38,073 --> 00:36:41,535
ไดโนแมนช่วยหมู่บ้านของโวลต์
ในโรมาเนียให้รอดจากอุกกาบาต

566
00:36:41,618 --> 00:36:43,537
เขาใช้แหวนต่อยมัน...

567
00:36:46,540 --> 00:36:50,919
ที่ดูดซับพลังจากแหวนของไดโนแมน
และเริ่มเปล่งแสง

568
00:36:54,631 --> 00:36:58,886
เดอะโวลต์เห็นแสงนั้นและรู้ว่า
เขาก็สามารถครอบครองพลังนั้นได้

569
00:36:58,969 --> 00:37:02,097
เขาจึงสร้างหมวกเกราะขึ้นมา
จากเศษอุกกาบาตเหล่านั้น

570
00:37:49,228 --> 00:37:50,896
สุขสันต์วันฮาโลวีนจ้ะ

571
00:37:50,979 --> 00:37:53,190
- ขอบคุณมากค่ะ
- ขอบคุณ สุขสันต์วันฮาโลวีนครับ

572
00:37:56,193 --> 00:37:59,863
- เป็นไงบ้าง
- คิดว่าเป็นไงล่ะ ไม่เป็นไงทั้งนั้น

573
00:37:59,947 --> 00:38:03,116
เขาไม่เข้าใจ และผมเหนื่อยพยายาม
ให้เขาหันมาสนใจครอบครัวของเขาแล้ว

574
00:38:03,200 --> 00:38:06,078
ถ้าเขาอยากผลักไสทุกคนไปมีชีวิต
บั้นปลายคนเดียว มันก็เรื่องของเขา

575
00:38:06,161 --> 00:38:07,287
ฉันขอโทษ ฉันแค่...

576
00:38:12,125 --> 00:38:13,877
ผมจะไปบอกดีแลน
ว่าห้องกลับมาเป็นของเขาแล้ว

577
00:38:13,961 --> 00:38:16,296
ผมคงแปลกใจไม่น้อย
ถ้าพ่อผมกลับมาบ้านคืนนี้

578
00:38:17,923 --> 00:38:19,091
ฉันไม่แน่ใจเท่าไหร่นะ

579
00:38:31,645 --> 00:38:34,147
ดีแลน ดีแลน

580
00:39:05,804 --> 00:39:07,723
- พับผ่าสิ ดีแลน
- เขาอยู่ที่ไหน

581
00:39:08,223 --> 00:39:09,474
หวัดดีค่ะ คุณแฮร์ริส

582
00:39:09,558 --> 00:39:10,809
โทษทีนะ ปู่

583
00:39:10,893 --> 00:39:12,227
น้องชายเธอน่ะ เขาอยู่ไหน

584
00:39:12,311 --> 00:39:14,271
ไม่รู้ครับ ผมว่าคืนนี้มีงานเต้นรำ

585
00:39:14,646 --> 00:39:16,064
เราเห็นเขาแต่งตัวออกไปค่ะ

586
00:39:16,148 --> 00:39:19,443
เขาพูดว่าคืนนี้จะเป็นคืนแห่งตำนาน
ไม่รู้นะคะว่าหมายถึงอะไร

587
00:39:19,526 --> 00:39:22,446
“ตำนาน” ไม่นะ

588
00:39:24,114 --> 00:39:25,407
นี่ ปู่ ปิดประตูด้วยสิ

589
00:39:34,041 --> 00:39:35,083
ไปกันเถอะ พวกเรา

590
00:39:35,167 --> 00:39:36,793
(งานเต้นรำวันฮาโลวีน)

591
00:39:36,877 --> 00:39:38,170
ดูดีนะเนี่ย

592
00:40:10,786 --> 00:40:11,995
พ่อ เราต้องคุยกัน

593
00:40:47,447 --> 00:40:49,575
หลบสิ หลบไปๆ

594
00:40:59,126 --> 00:41:01,128
โอเค เอาละ

595
00:41:32,075 --> 00:41:33,410
ไม่ๆ ไม่

596
00:41:42,586 --> 00:41:43,921
อย่าสิ

597
00:41:54,348 --> 00:41:56,391
ไม่นะ ไม่

598
00:42:01,146 --> 00:42:02,231
เปิดสิ

599
00:42:03,815 --> 00:42:04,816
ซวยแล้ว

600
00:42:18,330 --> 00:42:20,290
อกอีแป้นจะแตก เจ้าหนู

601
00:42:20,874 --> 00:42:21,875
โอเค

602
00:42:26,088 --> 00:42:27,339
พระเจ้าช่วย เวรแล้ว

603
00:42:30,509 --> 00:42:31,927
ให้ตายสิ ฉันมาแล้ว เจ้าหนู

604
00:42:33,929 --> 00:42:36,473
- ดีแลน
- ปู่ ช่วยผมด้วย

605
00:42:37,307 --> 00:42:39,518
- ปู่ ดันรถกลับขึ้นไป
- ไม่ ดีแลน ไม่ได้

606
00:42:39,601 --> 00:42:41,186
ไม่ได้ ฉันไม่มีพลังแล้ว

607
00:42:41,270 --> 00:42:42,729
- หา
- พลังฉันไม่เหลือแล้ว

608
00:42:42,813 --> 00:42:44,523
เอาละ อยู่หน้าๆ เอาไว้

609
00:42:44,606 --> 00:42:46,233
- อยู่ด้านหน้า โอเค
- โอเค

610
00:42:46,316 --> 00:42:48,402
จับพวงมาลัยเอาไว้
เดินมาทางฉัน ง่ายๆ เลย

611
00:42:48,485 --> 00:42:52,531
อย่าขยับแบบกะทันหัน... ไม่ๆ ไม่
เดี๋ยว ให้ฉันเอา... จับมือฉัน

612
00:42:54,449 --> 00:42:55,534
ไม่ ไม่นะ

613
00:42:55,617 --> 00:42:57,411
- ฉันขอโทษจริงๆ ดีแลน
- ไม่นะ ปู่

614
00:42:58,912 --> 00:42:59,997
ไม่

615
00:43:09,631 --> 00:43:11,091
- ไมค์
- พ่อ

616
00:43:11,175 --> 00:43:12,384
ผมรับไว้แล้ว อดทนไว้

617
00:43:12,467 --> 00:43:14,553
ไมค์ แกทำได้ไงเนี่ย

618
00:43:20,309 --> 00:43:21,310
อะไรกันเนี่ย

619
00:43:26,899 --> 00:43:27,900
เหลือเชื่อชะมัด

620
00:43:30,903 --> 00:43:32,112
เหลือเชื่อจริง

621
00:43:36,783 --> 00:43:38,827
- พ่อ ดีแลน
- พ่อครับ

622
00:43:38,911 --> 00:43:41,788
- นั่นมัน...
- ช้าๆ ใจเย็น ปลอดภัยแล้ว

623
00:43:41,872 --> 00:43:43,624
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ไมค์

624
00:43:44,541 --> 00:43:46,084
ลูกไม่เป็นไรหรอก พ่ออยู่นี่แล้ว

625
00:43:48,378 --> 00:43:49,588
มันน่ากลัวจริงๆ ไมค์

626
00:43:52,925 --> 00:43:57,054
คุณพระช่วย นี่พ่อ...
พ่อเพิ่ง... แล้วก็...

627
00:43:57,137 --> 00:43:59,097
- นั่นมันเจ๋งโคตร
- เจ๋งโคตรเลย

628
00:43:59,181 --> 00:44:01,683
ผมยกรถแน่ะ พ่อ ผมยกรถ

629
00:44:01,767 --> 00:44:03,810
- แกทำได้ยังไง ไมค์
- ผมไม่รู้ มันเป็นไปเอง

630
00:44:03,894 --> 00:44:06,396
ผมเข้าไปในโรงรถ
ไปตามหาพ่อแต่พ่อไม่อยู่

631
00:44:06,480 --> 00:44:09,483
ผมเห็นแหวนที่พื้น
แล้วจากนั้นมันก็ควบคุมผม

632
00:44:18,367 --> 00:44:19,409
คนอื่นจะเห็นเรา

633
00:44:19,493 --> 00:44:22,162
ไม่หรอก มานี่

634
00:44:24,957 --> 00:44:26,333
- พร้อมไหม
- ครับ

635
00:44:26,416 --> 00:44:29,294
หนึ่ง สอง สาม

636
00:44:47,271 --> 00:44:48,814
นั่นรถฉันหรือเปล่า

637
00:44:49,439 --> 00:44:51,859
จริงแท้แน่นอน

638
00:44:57,906 --> 00:45:00,534
แค่นี้น่ะเหรอ เราจะฝังมันงั้นเหรอ

639
00:45:01,159 --> 00:45:06,665
ก็อย่างที่ไดโนแมนบอก “มันจะมา
เวลาที่ต้องการเท่านั้น” เจ้าหนู

640
00:45:07,499 --> 00:45:09,585
และฉันไม่ต้องการมันอีกต่อไป

641
00:45:10,252 --> 00:45:11,253
พวกเราก็ไม่

642
00:45:14,715 --> 00:45:16,425
รู้ไหม เจ้าหนู ฉันเคยคิดอยู่

643
00:45:16,508 --> 00:45:22,931
จะเป็นนีล อดัมส์ คนต่อไปทำไมในเมื่อ
เป็นดีแลน แฮร์ริส แค่หนึ่งเดียวได้

644
00:45:23,599 --> 00:45:25,893
เราควรสร้างซูเปอร์ฮีโร่ของเราเอง

645
00:45:26,310 --> 00:45:27,644
- เหรอครับ
- ใช่สิ

646
00:45:29,104 --> 00:45:31,064
ฉันมีความคิดอยู่นิดหน่อย

647
00:45:32,316 --> 00:45:33,317
ผมวาดให้ได้นะ

648
00:45:34,109 --> 00:45:35,319
นั่นแหละที่ฉันคิดอยู่

649
00:45:37,696 --> 00:45:39,740
- เป็นไงบ้าง
- ผมว่าโอเคแล้วล่ะ

650
00:45:39,823 --> 00:45:41,033
มันต้องอย่างนั้น

651
00:45:41,116 --> 00:45:44,328
เออ เอาเป็นคริปโตไนต์ดีไหม
ซูเปอร์ฮีโร่ให้ชื่อจอลลี่เบอร์เกอร์

652
00:45:44,411 --> 00:45:46,121
นี่ยังเอียนเบอร์เกอร์
จากคืนก่อนอยู่เลย

653
00:45:46,205 --> 00:45:47,831
ไม่รู้ว่ากินกันเข้าไปได้ไง

654
00:45:49,082 --> 00:45:51,460
หมอทางเดินอาหารคิดว่าไงล่ะ

655
00:45:51,543 --> 00:45:53,086
นั่นก็เป็นพลังวิเศษได้นะ

656
00:45:53,170 --> 00:45:54,254
ใช่

657
00:45:54,338 --> 00:45:55,339
ใช่เลย

658
00:45:56,507 --> 00:45:58,091
ทางเดินอาหารแมน

659
00:46:18,070 --> 00:46:21,698
(ด้วยความระลึกถึงเพื่อนของเรา
โรเบิร์ต ฟอร์สเตอร์)

660
00:47:46,033 --> 00:47:48,035
คำบรรยายโดย พฤกษา รุ่งศิริทิพย์