1
00:01:06,608 --> 00:01:11,446
(สัญญาณแห่งชีวิต)

2
00:01:26,253 --> 00:01:28,255
(ศูนย์ดูแลผู้ป่วยเซนต์ลิจจิ)

3
00:01:33,051 --> 00:01:35,095
กาแฟดำ น้ำตาลเทียมสองซอง

4
00:01:35,179 --> 00:01:36,722
เลิศ

5
00:01:38,098 --> 00:01:39,224
ตรวจห้องคนไข้แล้วเหรอ

6
00:01:39,308 --> 00:01:41,310
เหมือนเดินผ่านแปลงผักเลย

7
00:02:31,068 --> 00:02:32,194
คุณคะ

8
00:02:37,866 --> 00:02:42,246
คนไข้คะ คนไข้
คุณอยู่ในอาการโคม่ามานาน

9
00:02:42,329 --> 00:02:44,122
แต่ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วค่ะ

10
00:02:44,206 --> 00:02:47,167
ฟังให้ดีนะคะ
คุณประสบอุบัติเหตุร้ายแรง

11
00:02:47,626 --> 00:02:49,253
- ไปเร็ว
- ไม่เป็นไรนะคะ ซาร่า

12
00:02:49,336 --> 00:02:51,171
หกปีถือว่านานทีเดียว

13
00:02:51,630 --> 00:02:54,299
เราจะย้ายคุณไปที่
แผนกประสาทวิทยานะคะ

14
00:03:05,519 --> 00:03:06,937
เกิดอะไรขึ้น

15
00:03:10,649 --> 00:03:11,900
ขอบคุณค่ะ

16
00:03:12,442 --> 00:03:13,819
ขอบคุณครับ

17
00:03:18,323 --> 00:03:19,491
(บลูเบิร์ดซิสเตมส์)

18
00:03:19,575 --> 00:03:20,576
(เครือข่ายล้มเหลว)

19
00:03:22,786 --> 00:03:25,080
ฉันว่าฉันรู้จักพวกนาย

20
00:03:26,582 --> 00:03:28,417
- อี๋
- นายไม่ได้แค่เดินเข้ามา

21
00:03:28,500 --> 00:03:29,710
ล่าสุดที่ฉันคุยกับเขา...

22
00:03:29,793 --> 00:03:30,794
นี่ ทุกคน

23
00:03:30,878 --> 00:03:34,006
โทษทีนะ แต่ไฟตกเมื่อกี้
ทำเครื่องรูดรวน เรารับได้แต่เงินสด

24
00:03:34,089 --> 00:03:35,465
เงินสดอะไร

25
00:03:37,134 --> 00:03:39,136
ที่ร้านขายเหล้า
แถวหัวมุมถนนพีชทรีมีตู้กดเงินอยู่

26
00:03:39,219 --> 00:03:40,762
ไม่ ไม่ต้องห่วง จริงๆ นะ

27
00:03:40,846 --> 00:03:45,142
เราจะไปธนาคาร แล้วก็...
ไม่เป็นไร ไม่มีปัญหาเลย

28
00:03:45,225 --> 00:03:47,102
ไม่ได้ๆ ต้องมีสักคนอยู่ที่นี่

29
00:03:47,186 --> 00:03:49,313
- วิ่งเร็ว
- ไม่นะ

30
00:03:50,564 --> 00:03:51,565
เยี่ยมเลย

31
00:03:52,441 --> 00:03:53,442
ตามมาให้ทัน

32
00:03:53,525 --> 00:03:55,068
- ก็พยายามอยู่ ฉันใส่ส้นสูงนะ
- วิ่งเร็วเข้า

33
00:03:55,152 --> 00:03:56,653
ลืมอะไรหรือเปล่า

34
00:03:59,031 --> 00:04:01,325
- พูดเป็นเล่น เอามา...
- ใครจะให้

35
00:04:01,408 --> 00:04:03,368
จ่ายก่อน ไม่งั้นก็
ไปซื้อกระเป๋ากะหลั่วใบใหม่

36
00:04:03,452 --> 00:04:05,287
ถ้าฉันฟ้องผู้จัดการเธอ
ว่าเธอขโมยไปล่ะ

37
00:04:06,413 --> 00:04:07,831
ใจร่มๆ

38
00:04:09,041 --> 00:04:10,792
มีเรื่องอะไรกัน อาร์ชี่กับเวโรนิก้า

39
00:04:10,876 --> 00:04:13,462
- ไม่ต้องมายุ่งเลย
- ไม่ยุ่งได้ไง ทำไมนายไม่จ่ายไป

40
00:04:13,545 --> 00:04:14,963
โคดี้ ไม่ต้องมาช่วยฉันเลย

41
00:04:15,047 --> 00:04:16,923
ช่วยเธอที่ไหนกัน
ฉันช่วยพวกนั้นต่างหาก

42
00:04:17,382 --> 00:04:19,426
ถูกต้องแล้ว นี่ฉันช่วยนายอยู่นะ

43
00:04:19,510 --> 00:04:21,303
เพราะอลิยาคนนี้จะเล่นงานนาย

44
00:04:21,386 --> 00:04:23,347
ก่อนที่นายจะทัน
โทรเรียกพ่อแม่ให้มาช่วย

45
00:04:23,430 --> 00:04:26,058
ฉะนั้นฉันแนะนำ
ให้จ่ายเงินเธอซะดีๆ ดีไหม

46
00:04:42,658 --> 00:04:44,785
นี่สำหรับเครื่องคิดเงิน
และนี่สำหรับเธอ

47
00:04:46,662 --> 00:04:48,288
ทีนี้ ไปงานพรอมกับฉันได้ไหม

48
00:04:49,873 --> 00:04:52,793
เอาจริงๆ ฉันจัดการเองได้
ไม่ต้องให้นายมาช่วยหรอก

49
00:04:53,126 --> 00:04:56,338
คือฉันว่ามันคงเป็น
ความเคยชิน อะไรก็ช่างเถอะ

50
00:04:56,421 --> 00:04:59,174
แต่เมื่อกี้สุดยอดเลยนะ
เราอาจแกล้งพวกนั้นได้หนักกว่านี้อีก

51
00:04:59,800 --> 00:05:01,635
ดีที่พวกนั้นไม่ทำให้ฉันโดนไล่ออก

52
00:05:01,718 --> 00:05:04,596
ถ้าทำแล้วยังไง เธอไม่ได้จำเป็น
จะต้องทำงานที่นี่นานอยู่แล้ว

53
00:05:05,430 --> 00:05:08,392
- งั้นเหรอ
- ใช่สิ ดูนี่

54
00:05:09,560 --> 00:05:10,727
ดูนี่นะ

55
00:05:11,103 --> 00:05:14,398
เพื่อนกัสที่ชื่อสตีวี่
จะขายรถสุดจ๊าบแค่ 1,700 เหรียญ

56
00:05:14,481 --> 00:05:16,650
ทางเดียวที่จะเข้าแอลเอได้
คือต้องดูเป็นแอลเอ

57
00:05:16,733 --> 00:05:18,819
นั่นก็ใช่ บวกกับเงิน 3,200 เหรียญ

58
00:05:18,902 --> 00:05:21,697
ซึ่งตอนนี้เรามี 2,673

59
00:05:21,780 --> 00:05:23,615
ดังนั้นอย่างไวที่สุด

60
00:05:23,699 --> 00:05:26,076
ฉันว่าเราน่าจะได้ไปใน...
ไม่รู้สิ อีกสิบอาทิตย์มั้ง

61
00:05:26,159 --> 00:05:27,619
ป่านนั้นคนอื่นคงสอยมันไปแล้ว

62
00:05:27,703 --> 00:05:29,413
เราก็รอซื้อคันอื่นสื

63
00:05:29,496 --> 00:05:31,915
- ให้ตายสิ
- เราต้องวางแผนตามความเป็นจริง

64
00:05:32,583 --> 00:05:34,209
ทำไมเธอถึงเอาแต่รอตลอดเลย

65
00:05:35,919 --> 00:05:37,713
ฉันแค่อยากให้มันถึงเวลาที่เหมาะสม

66
00:05:39,256 --> 00:05:41,216
ไม่มีเวลาที่เหมาะสมหรอก

67
00:05:41,633 --> 00:05:43,594
แต่มันจะเป็นการเริ่มต้น

68
00:05:53,520 --> 00:05:54,521
สวัสดีค่ะ

69
00:06:01,945 --> 00:06:03,906
ดูดีมากๆ

70
00:06:04,698 --> 00:06:06,825
- ลองบีบดูซิ
- แม่

71
00:06:12,581 --> 00:06:13,665
แม่คะ

72
00:06:14,208 --> 00:06:15,459
นี่หนูเอง

73
00:06:17,419 --> 00:06:18,420
อลิยา

74
00:06:19,213 --> 00:06:20,214
อลิยาเหรอ

75
00:06:23,050 --> 00:06:24,760
- แม่เป็นอะไรคะ
- เธอไม่...

76
00:06:24,843 --> 00:06:27,513
- แม่จำหนูไม่ได้ด้วยซ้ำ
- มาทางนี้ค่ะ ฉันขอคุยด้วยหน่อย

77
00:06:27,596 --> 00:06:30,182
ความสับสน การสูญเสียความทรงจำ
แบบนี้เป็นเรื่องปกติค่ะ

78
00:06:30,766 --> 00:06:33,185
แต่เธอพูดได้ ถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี

79
00:06:33,936 --> 00:06:35,938
อันที่จริงมันเหมือน
เป็นปาฏิหาริย์เลยทีเดียว

80
00:06:36,480 --> 00:06:37,481
ปาฏิหาริย์

81
00:07:04,842 --> 00:07:06,760
หกปีก่อน
ตอนที่แม่คุณถูกนำตัวมาที่นี่

82
00:07:06,844 --> 00:07:09,221
คุณจะเห็นตรงนี้
ว่ามันเสียหายเกินเยียวยา

83
00:07:09,721 --> 00:07:13,767
ส่วนทางนี้คุณจะเห็นว่า...
ความเสียหายบางส่วนได้รับการฟื้นฟู

84
00:07:14,309 --> 00:07:16,061
หมายความว่าแม่จะหายดีใช่ไหมคะ

85
00:07:16,144 --> 00:07:19,523
คือว่าฉันไม่เคยเห็น
อะไรแบบนี้มาก่อน แต่...

86
00:07:19,606 --> 00:07:22,651
บอกมาตรงๆ เถอะค่ะ มันเป็น
การฟื้นตัวแบบไหน ใช้เวลาเท่าไหร่

87
00:07:22,734 --> 00:07:24,862
อลิยา ฟังนะคะ สมองน่ะ

88
00:07:24,945 --> 00:07:28,782
บางครั้งมันก็สามารถ
จัดระบบตัวเองใหม่ได้

89
00:07:28,866 --> 00:07:31,201
- โทรเลยตอนนี้
- แต่อาจใช้เวลาเป็นเดือนๆ ก่อน...

90
00:07:31,285 --> 00:07:32,911
ฉันต้องโทรศัพท์

91
00:07:36,540 --> 00:07:39,126
ได้ค่ะ ซาร่า โทรหาใครคะ

92
00:07:39,209 --> 00:07:40,961
ฉันต้องโทรศัพท์

93
00:07:41,044 --> 00:07:42,713
คุณต้องโทรหาใครคะ

94
00:07:42,796 --> 00:07:43,797
แม่มีเบอร์หรือเปล่า

95
00:07:44,840 --> 00:07:50,762
สี่ ศูนย์ สี่ ห้า ห้า ห้า
ศูนย์ หนึ่ง หก เก้า

96
00:07:55,559 --> 00:07:56,643
สวัสดีค่ะ

97
00:08:01,690 --> 00:08:03,400
แม่จะโทรหาใครเหรอ

98
00:08:04,776 --> 00:08:06,403
- แม่คะ
- อลิยา...

99
00:08:07,946 --> 00:08:11,783
ระบบความจำเป็นสิ่งที่ซับซ้อน
อย่าเพิ่งรีบร้อนเลยค่ะ

100
00:08:12,576 --> 00:08:16,747
แล้ววันนี้ก็เป็นวันดีที่จะเริ่มต้น
แม่ของคุณกลับมาแล้วนะ

101
00:09:11,009 --> 00:09:15,722
โฮ่ๆ โฮ่ๆ สุขสันต์
วันคริสต์มาส ฮานุกกะห์ ควานซา

102
00:09:15,806 --> 00:09:19,059
ไม่น่าเชื่อ ตัวต่ออีวีทรีรุ่นใหม่
ขอบคุณค่ะ แม่

103
00:09:19,142 --> 00:09:24,064
ก็ควรนะ ยัยหนูของแม่
ใครจะรู้ว่าลูกแม่น่ะเนิร์ดขนาดนี้

104
00:09:34,658 --> 00:09:36,827
ไงคะ ได้วิดีโอที่หนูส่งให้แล้วสินะ

105
00:09:37,286 --> 00:09:39,997
- ว่าไง ได้แล้วล่ะ
- โอ้โฮ

106
00:09:41,248 --> 00:09:42,916
มันพอช่วยได้ ขอบใจนะ

107
00:09:46,086 --> 00:09:48,672
ได้เวลาประเมินพัฒนาการของแม่แล้ว

108
00:09:49,256 --> 00:09:51,091
มาเตรียมตัวให้คุณกัน ดีไหมคะ

109
00:09:52,217 --> 00:09:54,511
ทีนี้ ฉันเอารองเท้าคุณไปไว้ไหนกันนะ

110
00:09:54,970 --> 00:09:57,806
คุณวางมันไว้ใต้เก้าอี้ข้างหน้าต่าง

111
00:09:57,890 --> 00:09:58,891
มองเห็นไหมคะ

112
00:10:00,058 --> 00:10:01,560
พูดภาษาสเปนได้เหรอเนี่ย

113
00:10:01,643 --> 00:10:02,978
แม่พูดภาษาสเปนด้วยเหรอ

114
00:10:04,104 --> 00:10:05,314
คงจะอย่างนั้น

115
00:10:13,780 --> 00:10:16,617
เยี่ยมมากค่ะ ซาร่า
ฉันจะเร่งอีกหนึ่งระดับนะคะ

116
00:10:24,291 --> 00:10:25,501
สีเขียว

117
00:10:26,084 --> 00:10:27,419
โมโห

118
00:10:28,587 --> 00:10:29,630
ยี่สิบเจ็ด

119
00:10:31,381 --> 00:10:32,758
ผู้ชาย ผู้หญิง
เด็กผู้ชาย เด็กผู้หญิง

120
00:10:32,841 --> 00:10:36,136
มันก็ถูก แต่ความสัมพันธ์
ระหว่างพวกเขาคืออะไร

121
00:10:38,680 --> 00:10:40,390
พ่อ แม่...

122
00:10:40,474 --> 00:10:45,103
ฉันได้เต็มในแบบประเมินความรู้สึกตัว
ทั้งของเจเอฟเคและกลาสโกว์

123
00:10:45,187 --> 00:10:47,147
มันมากเกินพอที่จะให้ฉัน
เป็นผู้ป่วยนอกได้แล้ว

124
00:10:47,231 --> 00:10:49,566
ซาร่า คุณฟื้นสภาพ
ได้อย่างปาฏิหาริย์จริงๆ

125
00:10:50,067 --> 00:10:51,652
เราแค่พยายามทำความเข้าใจว่าทำไม

126
00:10:51,735 --> 00:10:56,490
ทั้งๆ ที่คุณจำอะไรได้มากมาย
แต่มันกลับมีช่องว่าง... บางอย่าง

127
00:11:05,123 --> 00:11:06,792
คุณบอกว่าการอยู่กับคนในครอบครัว

128
00:11:06,875 --> 00:11:10,921
จะช่วยให้วงจรในสมอง
ที่จัดการกับความจำระยะยาวได้ทำงาน

129
00:11:11,421 --> 00:11:15,843
ให้ฉันกลับบ้านไปกับ... ลูกสาวฉัน

130
00:11:16,969 --> 00:11:20,097
บางที... ฉันอาจจะเริ่มจำได้ก็ได้

131
00:11:25,519 --> 00:11:29,189
มันไม่เหมือนที่เก่าของเรา
แต่จะจ่ายค่าเช่าก็ต้องพึ่งทิปน่ะนะ

132
00:11:30,315 --> 00:11:31,608
เธอมีพ่อหรือเปล่า

133
00:11:32,693 --> 00:11:34,736
เด็กจะเกิดได้ก็ต้องมีพ่ออยู่แล้ว

134
00:11:36,238 --> 00:11:38,282
ฉันรู้ว่าเด็กเกิดมาได้ยังไง อลิยา

135
00:11:38,365 --> 00:11:39,825
โทษที แน่อยู่แล้ว

136
00:11:41,118 --> 00:11:43,745
หนูหมายถึง... หนูไม่เคยได้รู้จักเขา

137
00:11:44,830 --> 00:11:48,208
เรามีกันอยู่สองคนมาตลอด
แล้วเราก็ชอบที่มันเป็นแบบนั้น

138
00:11:50,460 --> 00:11:51,461
ฉันทำเธอเซ็ง

139
00:11:52,212 --> 00:11:53,213
ช่างมันเถอะค่ะ

140
00:11:53,672 --> 00:11:55,382
ว่าแต่แม่แน่ใจนะ
ว่าพร้อมออกจากโรงพยาบาลแล้ว

141
00:11:55,465 --> 00:11:57,426
คือว่า ดร. โกแค่พยายามจะช่วยแม่

142
00:12:01,138 --> 00:12:03,056
หมอเขาทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว

143
00:12:03,140 --> 00:12:06,602
หนูแค่อยากให้แม่ดีขึ้น
จริงๆ นะแม่ จะรีบร้อนไปทำไม

144
00:12:06,685 --> 00:12:09,021
ฉันทนอยู่ในนี้ไม่ได้แล้ว
ฉันจะไปว่ายน้ำ

145
00:12:11,481 --> 00:12:13,692
เธอไม่ใช่แม่หนู
เหมือนตัวเธออยู่ แต่ใจเธอเปล่า

146
00:12:13,775 --> 00:12:16,111
หนูนึกว่าหนูต้องสอน
แม่ตัวเองเรื่องเพศศึกษา

147
00:12:16,195 --> 00:12:17,738
แถมก่อนหน้านี้ยังพูดภาษาสเปนด้วย

148
00:12:17,821 --> 00:12:18,822
พูดภาษาสเปนเหรอ

149
00:12:18,906 --> 00:12:20,949
ใช่ ซึ่งนั่นยังไม่พิลึก
เท่าการเรียกหนูว่า "อลิยา"

150
00:12:21,033 --> 00:12:23,410
- ฉัน...
- แม่ไม่เคยเรียกชื่อจริงหนู

151
00:12:23,493 --> 00:12:24,912
แม่จะเรียกด้วยชื่อหมาๆ แมวๆ เสมอ

152
00:12:24,995 --> 00:12:26,705
อย่างก่อนเกิดเรื่อง
แม่ติดเรียก "จูนบั๊ก"

153
00:12:26,788 --> 00:12:28,207
อลิยา ฉันขอพูดอะไรบ้างได้ไหม

154
00:12:29,374 --> 00:12:30,876
ความทรงจำของแม่คุณไม่ใช่คำตอบ

155
00:12:31,293 --> 00:12:32,294
ไม่ใช่เหรอ

156
00:12:32,377 --> 00:12:35,756
ถึงความทรงจำทั้งหมดจะกลับมาในวันนี้
คุณก็ยังจะเป็นคนแปลกหน้าอยู่ดี

157
00:12:35,839 --> 00:12:37,132
คิดดูสิคะ

158
00:12:37,216 --> 00:12:40,469
ตัวคุณเองก็เปลี่ยนไป
จากหกปีที่แล้วโดยสิ้นเชิงไม่ใช่เหรอ

159
00:12:40,969 --> 00:12:43,096
สิ่งที่คุณกำลังรู้สึก
ไม่ใช่ปัญหาทางสุขภาพ

160
00:12:43,180 --> 00:12:45,807
แต่เป็นการที่มนุษย์สองคน
ได้มาทำความรู้จักกันอีกครั้ง

161
00:13:10,123 --> 00:13:13,210
ช่วยได้ใช่ไหมล่ะ น้ำน่ะ

162
00:13:15,254 --> 00:13:16,839
หลังจากสิ่งที่คุณเจอมา

163
00:13:16,922 --> 00:13:19,383
มันเหมือนน้ำทิพย์จากสวรรค์
มาหล่อเลี้ยงข้อฝืดๆ จริงไหม

164
00:13:25,639 --> 00:13:27,683
ก็ว่าหน้าคุ้นๆ ที่โรงอาหาร

165
00:13:28,183 --> 00:13:29,560
ใช่สิ ก็คุณโทรมานี่

166
00:13:30,602 --> 00:13:32,396
แล้วคุณมัวทำอะไรอยู่

167
00:13:40,195 --> 00:13:42,573
แน่นอน สิ่งแรกที่ผมทำคือไปหาสโตน

168
00:13:42,656 --> 00:13:44,992
คิดว่าถ้าพวกนั้นมีข้อมูล
ผมจะไม่บอกคุณเหรอ

169
00:13:48,120 --> 00:13:49,413
เป็นไงคะ แม่

170
00:13:49,913 --> 00:13:52,791
ดร. โกบอกว่าเอกสาร
ส่งตัวกลับบ้านจะได้พรุ่งนี้เช้า

171
00:13:52,875 --> 00:13:54,251
พรุ่งนี้หนูจะมารับนะ

172
00:13:57,462 --> 00:14:00,340
อลิยา นี่คือเวย์น เขา...

173
00:14:00,799 --> 00:14:02,092
ฉันเป็นเพื่อนเก่าของแม่เธอน่ะ

174
00:14:02,634 --> 00:14:04,178
จากคณะเต้นเหรอคะ

175
00:14:04,261 --> 00:14:07,097
ไม่ ไม่ใช่ คนบ้านเกิดเดียวกันน่ะ

176
00:14:07,181 --> 00:14:09,683
ชิคาโกเหรอ สำเนียงคุณไม่ใช่นี่

177
00:14:09,766 --> 00:14:12,728
ขอบใจนะ สาวน้อย ฉันพยายาม
หนักมากที่จะสลัดสำเนียงนั้นทิ้ง

178
00:14:13,228 --> 00:14:16,565
เยี่ยมไปเลยที่คุณแวะมา
คุณจะอยู่แถวนี้นานแค่ไหนคะ

179
00:14:16,648 --> 00:14:17,941
ก็แล้วแต่ว่างานเสร็จเมื่อไหร่

180
00:14:18,025 --> 00:14:20,611
เราน่าจะนัดเจอกันอีก
ก่อนคุณไปจากเมือง

181
00:14:21,153 --> 00:14:23,947
หนูอยากรู้ว่าแม่เป็นยังไง
ตอนแม่อายุเท่าหนู

182
00:14:24,031 --> 00:14:27,326
ฉันคงต้องพกเรื่องน่าอาย
ของแม่เธอไปเล่าเยอะเลยสิเนี่ย

183
00:14:29,036 --> 00:14:30,454
เก้าโมงเจอกัน ดีไหมคะ

184
00:14:40,964 --> 00:14:42,674
เป็นเด็กสาวที่หัวไวทีเดียว

185
00:14:44,009 --> 00:14:45,928
เธอจะเป็นตัวปัญหาหรือเปล่า

186
00:14:46,011 --> 00:14:47,513
ไม่มีอะไรที่ฉันจัดการไม่ได้

187
00:15:04,821 --> 00:15:07,741
มันกระจอกไปหน่อย
แต่ก็แค่อยู่ชั่วคราวน่ะนะ

188
00:15:08,325 --> 00:15:10,369
อย่างน้อยหนูก็วางแผนไว้อย่างนั้น

189
00:15:26,426 --> 00:15:29,263
โทษทีนะแม่ มัน...

190
00:15:30,305 --> 00:15:31,306
ไม่เป็นไร

191
00:15:37,729 --> 00:15:40,566
แค่ว่า... เธอไม่ต้อง
ไปโรงเรียนหรือยังไง

192
00:15:41,483 --> 00:15:44,069
ไม่ค่ะ หนูเรียนจบแล้ว

193
00:15:44,820 --> 00:15:47,614
แม่หิวไหม หนูทำ
แซนด์วิชใส่ชีสพิเมนโตไว้

194
00:15:48,824 --> 00:15:53,537
สูตรประจำของแม่ ที่จริงแม่ก็
มีอยู่สูตรเดียว แม่ไม่ค่อยทำกับข้าว

195
00:15:55,080 --> 00:15:56,081
นั่งสิคะ

196
00:16:12,764 --> 00:16:17,769
- หรือหนูอาจจะทำได้ห่วย
- ไม่ มันแค่... เข้มข้นมาก

197
00:16:18,478 --> 00:16:21,481
- แม่หมายถึง... เผ็ดเหรอ
- ใช่ เผ็ด

198
00:16:21,565 --> 00:16:24,067
ขอโทษที สงสัยจะใส่
ซอสพริกหนักมือจนชิน

199
00:16:25,068 --> 00:16:28,238
- หนูทำอย่างอื่นให้กินดีกว่า
- ไม่เป็นไร ฉันไม่หิว

200
00:16:30,532 --> 00:16:31,950
แต่นอนพักหน่อยน่าจะดี

201
00:16:36,038 --> 00:16:37,456
หนูจัดที่นอนไว้ให้แม่แล้ว

202
00:16:38,207 --> 00:16:41,543
หนูจะไปนอนโซฟา
จนกว่าเราจะคิดได้ว่าจะเอาไงต่อ

203
00:17:32,052 --> 00:17:34,471
(การประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์
รางวัลชนะเลิศ)

204
00:18:02,332 --> 00:18:04,418
(เวย์น - ฉันไม่รู้ว่าจะทำแบบนี้
ไปได้อีกนานแค่ไหน)

205
00:18:04,501 --> 00:18:05,919
(ฉันต้องไปจากที่นี่)

206
00:18:09,381 --> 00:18:12,301
(ไม่ต้องห่วง อีกไม่นานหรอก)

207
00:18:32,613 --> 00:18:36,617
ยูเรเนียม-235 ถูกเสริมสมรรถนะ
เป็นหนึ่งถึงสามเปอร์เซ็นต์...

208
00:18:37,826 --> 00:18:41,038
และนำไปใช้ในกระบวนการ
สร้างปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิชชัน

209
00:18:42,331 --> 00:18:43,999
ภายในกระบวนการ...

210
00:18:46,084 --> 00:18:51,965
ยูเรเนียม-235 ถูกเสริมสมรรถนะ
เพื่อใช้ในมัดเชื้อเพลิงนิวเคลียร์

211
00:18:52,049 --> 00:18:54,676
เพื่อหน่วงกระบวนการฟิชชัน

212
00:18:54,760 --> 00:19:00,599
นิวตรอนที่เคลื่อนที่ช้าจะเข้าชน
อะตอมยูเรเนียม-235 ทำให้อะตอมแตกออก

213
00:19:00,682 --> 00:19:03,727
แม่เป็นนักเต้น
ไม่ใช่นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์บ้าบอ

214
00:19:03,810 --> 00:19:05,437
คือแม่อธิบายได้ถูกต้องครบถ้วนเลย

215
00:19:05,521 --> 00:19:08,148
ฉันเป็นเด็กฉลาด ส่วนแม่เป็นคนตลก
มันเป็นงานถนัดของแม่

216
00:19:08,232 --> 00:19:10,400
ฟังฉันนะ ตอนแม่เธอ
ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์

217
00:19:10,484 --> 00:19:12,236
เธอรู้ไหมว่าแม่เธอ
กำลังไปไหนหรือทำอะไร

218
00:19:12,611 --> 00:19:13,695
แม่ไปซื้ออาหารกลับบ้าน

219
00:19:13,779 --> 00:19:14,988
นั่นเป็นสิ่งที่แม่เธอบอก

220
00:19:15,489 --> 00:19:16,865
โคดี้ หยุดเลย

221
00:19:16,949 --> 00:19:19,535
ที่ฉันจะบอกก็คือพ่อแม่น่ะ
มักจะมีความลับกับลูกๆ

222
00:19:19,618 --> 00:19:22,538
อย่าง "ทำงานนอกสถานที่"
ของพ่อฉัน ตีความได้ว่า

223
00:19:22,621 --> 00:19:25,040
"ฉันมีอีกครอบครัวหนึ่ง
ที่ฉันอยากอยู่ด้วยมากกว่าแก"

224
00:19:25,123 --> 00:19:26,416
จากนั้นเขาก็จากไปถาวร

225
00:19:26,500 --> 00:19:27,793
แม่ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้น

226
00:19:27,876 --> 00:19:29,211
ฟังนะ ฉันแค่พยายามปกป้องเธอ

227
00:19:29,294 --> 00:19:31,547
ครั้งสุดท้ายที่เธอเจอแม่
คือเมื่อไหร่ อายุ 12 ใช่ไหม

228
00:19:31,630 --> 00:19:33,006
เธอรู้อะไรจริงๆ บ้าง

229
00:19:33,090 --> 00:19:35,801
บางทีตอนแม่เธอโดนรถชน
แม่เธออาจกำลังไปซื้ออาหาร

230
00:19:36,969 --> 00:19:38,595
หรืออาจกำลังทำอย่างอื่น

231
00:19:38,679 --> 00:19:43,350
นั่นมันบ้าชัดๆ สมองแม่ไปหมดแล้ว
ฉันต้องทำให้แม่กลับมาจำให้ได้

232
00:19:52,025 --> 00:19:53,110
นี่มันอะไรกัน

233
00:19:53,485 --> 00:19:54,862
เมนูชวนชิมค่ะ

234
00:19:56,154 --> 00:19:57,155
นั่งลงสิคะ

235
00:19:58,240 --> 00:20:00,284
หนูทำทุกอย่างผิดไปหมดเลย

236
00:20:01,201 --> 00:20:04,997
ที่พยายามยัดเยียดให้แม่จำให้ได้
ว่าตัวเองเคยเป็นใคร มันกดดันเกินไป

237
00:20:05,080 --> 00:20:06,957
เหมือนหนูเป็นคุณนายแดนเวอร์ส
และหนูขอโทษ

238
00:20:07,040 --> 00:20:08,041
คุณนายแดนเวอร์สเหรอ

239
00:20:08,542 --> 00:20:09,960
แม่บ้านสุดหลอนจาก...

240
00:20:10,961 --> 00:20:15,924
แม่คะ แทนที่จะยึดติดความทรงจำเก่าๆ
เราน่าจะมาสร้างความทรงจำใหม่ๆ กัน

241
00:20:16,508 --> 00:20:18,510
จะได้ทำความความรู้จัก
ตัวตนปัจจุบันของกันและกัน

242
00:20:22,556 --> 00:20:25,184
สวัสดีค่ะ หนูชื่ออลิยา จอร์แดน

243
00:20:27,978 --> 00:20:32,107
อายุ 18 ราศีกันย์
บุคลิกภาพแบบนักออกแบบ บ้านเรเวนคลอ

244
00:20:33,108 --> 00:20:34,526
ชอบเรียนรู้ว่าสิ่งต่างๆ เป็นไปยังไง

245
00:20:34,610 --> 00:20:36,945
ชอบแมลงปอและชอบดูรายการแปลงโฉมบ้าน

246
00:20:37,362 --> 00:20:38,780
เป็นแฟนคลับเดรกตัวยง

247
00:20:44,411 --> 00:20:45,787
ฉันชื่อซาร่า

248
00:20:46,496 --> 00:20:48,123
ฉันไม่รู้ว่าฉันชอบอะไร

249
00:20:48,207 --> 00:20:51,335
งั้นก็ลุยเลย ตรงหน้านี้
มีกลุ่มอาหารพื้นฐานของแม่

250
00:20:51,418 --> 00:20:56,798
มีสปาเกตตี พิซซ่า แซนด์วิชเนยถั่ว
แพนเค้ก คุกกี้ ฮอตดอก

251
00:20:57,758 --> 00:20:58,759
มันบดทอด

252
00:21:08,018 --> 00:21:11,146
- อันนี้อร่อย
- ไม่จริง หนูไม่เชื่อ

253
00:21:13,440 --> 00:21:14,525
ลองอันนี้

254
00:21:22,991 --> 00:21:25,035
เดี๋ยวนะ อันนั้นแม่เคยชอบ

255
00:21:25,118 --> 00:21:27,162
- ไม่นะ
- ลองกัดอีกคำ

256
00:21:37,506 --> 00:21:39,466
ก็ได้ มันอร่อยจริงแฮะ

257
00:21:40,133 --> 00:21:42,928
มันเป็นประตูไปสู่เนื้อชนิดอื่นๆ
ไม่มีใครต้านทานเบคอนได้

258
00:21:43,011 --> 00:21:46,598
แถมกินคู่แพนเค้กก็แจ่มมาก
จะเอาไปปั่นรวมกันยังได้...

259
00:21:46,682 --> 00:21:52,062
นี่มันวิเศษมาก แต่ฉันต้องไป
เข้ากลุ่มช่วยเหลือผู้ป่วยโคม่า

260
00:21:54,439 --> 00:21:56,942
แม่... เข้ากลุ่มช่วยเหลือเหรอ

261
00:21:57,025 --> 00:21:58,026
ใช่

262
00:21:59,194 --> 00:22:00,487
ฉันคิดว่ามันน่าจะช่วยได้

263
00:22:00,988 --> 00:22:04,908
นั่นสิ มัน... ยอดไปเลย

264
00:22:05,576 --> 00:22:08,537
โอเค งั้นหนูควรเก็บอาหารเข้าตู้เย็น
แล้วเตรียมตัวไปทำงาน

265
00:22:09,538 --> 00:22:11,164
เราไปทานมื้อค่ำกับเวย์น
เพื่อนแม่ก็ได้นะ

266
00:22:11,248 --> 00:22:12,541
ที่ร้านหนูให้กินฟรี...

267
00:22:12,624 --> 00:22:15,711
เขาโทรมาแล้ว บอกว่า
ต้องไปไวกว่ากำหนด เรื่องงานน่ะ

268
00:22:17,171 --> 00:22:18,839
แย่จริง ก็ได้

269
00:22:18,922 --> 00:22:22,593
- แม่แน่ใจนะว่าอยู่คนเดียวได้
- ได้สิ ฉันมีตารางรถไฟแล้ว

270
00:22:24,094 --> 00:22:27,139
ขอบคุณมากนะ อลิยา
เธอใจดีมากเลยที่ทำอะไรแบบนี้ให้

271
00:22:27,973 --> 00:22:29,183
ค่ะ ไม่มีปัญหา

272
00:22:30,893 --> 00:22:32,853
ถ้าเราไปดูคณะเต้นเก่าของแม่ล่ะ

273
00:22:33,270 --> 00:22:34,521
อะไรนะ

274
00:22:34,605 --> 00:22:38,275
พวกเขากำลังซ้อมการแสดงใหม่
แล้วเราก็เคยเข้าไปดูกัน

275
00:22:38,734 --> 00:22:40,402
เขาต้องยอมให้เราเข้าไปแน่

276
00:22:40,485 --> 00:22:43,405
และการได้ไปข้างนอกด้วยกัน
มันคงจะดีสำหรับเรา

277
00:22:44,156 --> 00:22:45,240
จริงไหมคะ

278
00:23:01,757 --> 00:23:03,550
มีที่น่าสงสัยที่เราต้องไปดูหน่อย

279
00:23:11,892 --> 00:23:13,727
คือที่นี่เหรอ

280
00:23:13,810 --> 00:23:14,853
ถูกต้อง

281
00:23:14,937 --> 00:23:16,522
(บุคคลที่ไม่ได้รับอนุญาตห้ามเข้า)

282
00:23:16,605 --> 00:23:19,066
คงไม่ง่ายแน่

283
00:23:19,149 --> 00:23:20,984
ผมถึงได้พาคุณมาไง

284
00:23:22,903 --> 00:23:24,905
(การแสดงวันนี้
รีเทิร์นทูอะสเตรนจ์แลนด์)

285
00:23:29,618 --> 00:23:31,161
(โคดี้)

286
00:23:40,963 --> 00:23:41,964
ทางนี้

287
00:23:48,178 --> 00:23:49,596
แม่มาจนได้

288
00:23:51,515 --> 00:23:53,141
หนูไม่คิดเลยว่าจะได้มาที่นี่อีก

289
00:23:54,101 --> 00:23:55,102
สักรูปนะแม่

290
00:24:02,109 --> 00:24:03,193
ตื่นเต้นจังเลย

291
00:25:21,855 --> 00:25:25,943
พวกนักเต้นน่ะ พวกเขาเหมือน
มีอิสระและเชื่อมโยงกันในขณะเดียวกัน

292
00:25:26,818 --> 00:25:29,780
ไม่ยักรู้ว่าร่างกายคนทำแบบนั้นได้
ตัวฉันแข็งเป็นหินเลย

293
00:25:30,405 --> 00:25:34,701
แต่ร่างกายแม่เคยทำแบบนั้นได้นะ
สักวันมันอาจกลับมาทำได้อีก

294
00:25:36,245 --> 00:25:38,163
แล้วเธอล่ะ เธอเต้นหรือเปล่า

295
00:25:38,247 --> 00:25:42,209
ไม่ค่ะ ไม่ๆ อย่าดูหนูเต้นเลย
เดี๋ยวฝันร้ายเอาซะเปล่า

296
00:25:43,210 --> 00:25:44,503
ฉันดีใจที่เราไปดู

297
00:25:45,629 --> 00:25:49,049
เป็นสิ่งสวยงามที่สุดที่ฉัน
เคยเห็นที่นี่ ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมา

298
00:25:52,344 --> 00:25:53,345
อะไรคะ

299
00:25:55,180 --> 00:25:57,015
มีคนอยู่ข้างใน ฉันได้ยินเสียง

300
00:25:57,558 --> 00:25:59,560
- แม่รู้ได้ไงคะ
- อยู่ข้างหลังฉันไว้

301
00:26:10,237 --> 00:26:11,238
ขอกุญแจ

302
00:26:29,423 --> 00:26:32,426
คุณพระช่วย โคดี้ นายมาทำอะไรที่นี่
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น

303
00:26:32,509 --> 00:26:35,012
ถ้ารับโทรศัพท์เธอก็คงรู้
เธอไปอยู่ไหนมา

304
00:26:36,013 --> 00:26:39,141
โคดี้ นี่ซาร่า... แม่ฉัน

305
00:26:40,642 --> 00:26:42,019
นี่โคดี้ค่ะ

306
00:26:43,020 --> 00:26:45,189
หวัดดีครับ
ดีใจที่ในที่สุดก็ได้เจอคุณ

307
00:26:46,523 --> 00:26:48,358
ทีนี้บอกได้หรือยังว่าเกิดอะไรขึ้น

308
00:26:52,905 --> 00:26:54,323
ฉันจะให้พวกเธอคุยกันส่วนตัว

309
00:27:07,461 --> 00:27:09,963
นี่ ฟังนะ เราต้องไปจากเมืองนี้

310
00:27:10,047 --> 00:27:13,050
อะไรนะ นายไปก่อเรื่องอะไรมา
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น

311
00:27:13,133 --> 00:27:15,511
ฉันแค่พยายามหาเงินมาซื้อรถ โอเคไหม

312
00:27:16,011 --> 00:27:17,471
นายทำอะไร

313
00:27:18,013 --> 00:27:20,682
ฉันขายกัญชาให้คนคนนึง
ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

314
00:27:21,099 --> 00:27:23,101
แต่ตอนนี้ใหญ่แล้ว
โดนใครเล่นงานมาล่ะ

315
00:27:23,185 --> 00:27:25,521
ฉันไม่รู้ แต่มันเอาไปเกลี้ยง
ซึ่งมันเยอะมาก

316
00:27:26,104 --> 00:27:28,732
อลิยา ฉันไม่มีปัญญา
หาเงินไปจ่ายเขาได้ เราต้องหนี

317
00:27:29,107 --> 00:27:31,735
คนที่ชื่อแจสเปอร์เนี่ย
ถ้าฉันไม่เอาเงินไปให้เขา

318
00:27:31,818 --> 00:27:33,195
ฉันไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรฉันบ้าง

319
00:27:37,574 --> 00:27:39,535
- แล้วนี่ล่ะ
- มันไม่พอ

320
00:27:40,077 --> 00:27:44,122
แล้วฉันก็ไม่เอาเงินเธอหรอก
เราต้องใช้ไปแอลเอ พอกันทีฤดูหนาว

321
00:27:44,206 --> 00:27:46,875
โคดี้ ฉันทิ้งแม่ฉันไม่ได้

322
00:27:47,376 --> 00:27:49,169
- เจสัน บอร์น ที่ความจำเสื่อมน่ะนะ
- หยุดเลย

323
00:27:49,253 --> 00:27:50,963
ขอโทษที่พูด แต่หล่อนน่ะไม่ปกติ

324
00:27:51,755 --> 00:27:53,799
ฉันเป็นคนที่อยู่ข้างเธอเสมอมา

325
00:27:53,882 --> 00:27:55,843
แล้วฉันก็หวังว่าเธอจะอยู่ข้างฉัน

326
00:27:55,926 --> 00:27:58,136
โคดี้ ขอร้องเถอะ

327
00:27:59,555 --> 00:28:01,890
จะให้ฉันต้องเลือกตอนนี้จริงๆ เหรอ

328
00:28:03,559 --> 00:28:05,227
นายก็รู้ว่าฉันเลือกไม่ได้

329
00:28:07,354 --> 00:28:09,022
งั้นฉันเลือกให้ก็แล้วกัน

330
00:28:26,039 --> 00:28:27,791
ทำไมแม่มองหนูแบบนั้น

331
00:28:28,834 --> 00:28:32,754
เออ หนูอายุไม่ถึง
แล้วยังดื่มจนเมา นี่แหละตัวหนู

332
00:28:34,089 --> 00:28:35,507
ฉันพยายามทำความเข้าใจอยู่

333
00:28:37,843 --> 00:28:39,052
เธอห่วงใยหมอนั่น

334
00:28:39,136 --> 00:28:41,930
แต่เธอก็ไม่ได้อยากไปกับเขา
ถึงจะไม่มีฉันอยู่ก็เถอะ

335
00:28:42,014 --> 00:28:43,223
แม่แอบฟังเหรอ

336
00:28:44,433 --> 00:28:46,852
ฟังนะ แม่ไม่รู้หรอก
ว่าหนูผ่านอะไรมาบ้าง

337
00:28:48,562 --> 00:28:52,983
โคดี้รู้จักหนู เขาเข้าใจหนู

338
00:29:04,369 --> 00:29:06,121
ฉันขอโทษที่แอบฟัง

339
00:29:06,997 --> 00:29:08,415
ไม่เป็นไรค่ะ แค่...

340
00:29:09,166 --> 00:29:12,377
หนูไม่ใช่คนที่แม่คิดว่าหนูเป็น
ไม่ใช่อีกต่อไป

341
00:29:15,380 --> 00:29:16,757
ฉันไม่ได้คิดอะไรเลย

342
00:29:17,925 --> 00:29:20,260
หนูไม่ใช่เด็กผู้หญิงเปี่ยมฝัน
ในวิดีโอพวกนั้น

343
00:29:25,307 --> 00:29:27,059
ที่บอกว่าเรียนจบ หนูก็โกหก

344
00:29:29,311 --> 00:29:31,897
หนูได้ทุนเรียนที่เซนต์อัลบันส์

345
00:29:32,564 --> 00:29:36,109
แบบว่าเป็นโรงเรียน
ที่ดีที่สุดในรัฐเลย

346
00:29:37,736 --> 00:29:39,238
แต่หนูโดนไล่ออก

347
00:29:40,280 --> 00:29:41,281
ทำไมล่ะ

348
00:29:42,824 --> 00:29:44,368
เพราะหนูโดดเดี่ยวและคับแค้นใจ

349
00:29:44,451 --> 00:29:47,871
แล้วที่โรงเรียนก็มี
ลูกคนรวยเยอะแยะให้ขโมยของ

350
00:29:49,540 --> 00:29:50,624
และโคดี้...

351
00:29:52,417 --> 00:29:53,794
เขารับผิดแทนหนู

352
00:29:56,213 --> 00:29:59,758
เขาบอกว่าหนูเป็นคนมีอนาคต
แต่หนูดันขโมยไม่เลิก

353
00:30:04,471 --> 00:30:07,558
คงไม่ใช่สิ่งที่แม่คาดหวังสินะ
ทั้งที่แม่เสียสละทั้งชีวิต

354
00:30:07,641 --> 00:30:09,726
เพื่อให้ลูกสาวอัจฉริยะ
ได้เข้ามหาวิทยาลัย

355
00:30:12,062 --> 00:30:14,231
ฉันรู้ว่าเธอไม่คิด
ว่าฉันเข้าใจสิ่งที่เธอเผชิญมา

356
00:30:14,314 --> 00:30:15,816
ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจ ไม่เชิงนะ...

357
00:30:21,363 --> 00:30:23,156
แต่ฉันรู้ว่า
การอยู่โดดเดี่ยวเป็นยังไง

358
00:30:27,703 --> 00:30:29,913
ฉันรู้ว่าคนเราโดดเดี่ยวได้แค่ไหน

359
00:30:36,545 --> 00:30:40,340
อาการโคม่าทำให้รู้สึกแบบนั้นเหรอคะ

360
00:30:42,718 --> 00:30:45,679
หรือ... ว่ามีอะไรก่อนหน้านั้น

361
00:30:47,514 --> 00:30:49,266
อะไรที่แม่ไม่เคยบอกหนู

362
00:30:52,352 --> 00:30:53,770
เอาเป็นว่า...

363
00:30:55,105 --> 00:30:58,483
ก่อนที่จะมีเธอเข้ามาในชีวิต
ฉันค่อนข้างเป็นคนสันโดษ

364
00:31:01,612 --> 00:31:05,199
แต่แค่เพราะเธอโดดเดี่ยว ไม่ได้
แปลว่าเธอควรไปสุงสิงกับคนที่ไม่ใช่

365
00:31:08,452 --> 00:31:10,621
รู้ได้ยังไงว่าโคดี้ไม่ใช่สำหรับหนู

366
00:31:11,580 --> 00:31:14,708
เขาไม่ใช่ ถ้าเขาทำให้เธอ
ยิ่งไกลห่างจากฝันของตัวเอง

367
00:31:15,334 --> 00:31:19,838
ฝันนั่นเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
หนูไม่มีทางได้เป็นวิศวกรเครื่องกล

368
00:31:20,547 --> 00:31:24,635
ใครจะไปรู้ เธอบอกเอง
ว่าเธอเป็นคนมีสมอง

369
00:31:24,718 --> 00:31:28,597
เดี๋ยวเธอก็หาทางได้
มันไม่ใช่สิ่งที่ฟ้ากำหนดมา

370
00:31:29,681 --> 00:31:30,974
อำนาจอยู่ในมือเธอ

371
00:31:31,058 --> 00:31:32,518
ไม่ใช่โคดี้...

372
00:31:34,353 --> 00:31:35,854
ไม่ใช่ใครทั้งนั้น

373
00:31:38,190 --> 00:31:39,608
ขอบคุณค่ะ แม่

374
00:32:13,392 --> 00:32:14,393
(เดอะ โคไลเดอร์ตรอน)

375
00:32:14,476 --> 00:32:17,271
รายการตอนนี้นำเสนอโดยคลาวด์สปัน

376
00:32:17,354 --> 00:32:20,148
คลาวด์สปันถูกคิดค้นขึ้น
ด้วยเป้าหมายหนึ่งเดียว

377
00:32:20,232 --> 00:32:23,902
ให้คุณนอนหลับอย่างเป็นสุข
ในราคาที่น่าทึ่ง

378
00:32:34,705 --> 00:32:35,914
(เอ สโตน)

379
00:32:40,586 --> 00:32:42,671
(ที - ไม่รู้สิ แต่ตอนนี้พวกเขา
กดประสาทเธออย่างหนัก)

380
00:32:42,754 --> 00:32:45,174
(จี หนึ่ง - เงียบทุกคืนเลยว่ะ
แถวนี้ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลย)

381
00:32:45,257 --> 00:32:47,092
(จี สอง - ฉันเข้าใจ
นี่ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามาเฝ้าอะไร)

382
00:32:49,178 --> 00:32:51,889
(จี หนึ่ง - ฉันได้ยินแต่ "เอ สโตน"
แต่ไม่รู้ว่าหมายความว่าไง)

383
00:32:59,104 --> 00:33:01,106
ไหนดูซิ แม่จะไปไหน

384
00:33:06,612 --> 00:33:07,613
เวย์น

385
00:33:28,342 --> 00:33:30,260
(รายการที่ตรงกับหมายเลขโทรศัพท์)

386
00:33:30,344 --> 00:33:32,804
(เวย์น วิลค์ส - 4728 ถนนคอลลินส์
แอนนิสตัน แอละแบมา)

387
00:34:09,800 --> 00:34:12,010
- มีอะไร
- เวย์น วิลค์ส อยู่ที่นี่หรือเปล่า

388
00:34:14,137 --> 00:34:15,848
เธอมาหาเวย์นเหรอ

389
00:34:17,516 --> 00:34:20,518
เขาบอกว่าเขา
เป็นเพื่อนแม่หนู จากชิคาโก

390
00:34:21,395 --> 00:34:23,146
ชิคาโกเหรอ

391
00:34:23,230 --> 00:34:25,440
เขาอยู่แอนนิสตันมาตลอดชีวิต

392
00:34:25,983 --> 00:34:27,025
แน่ใจนะคะ

393
00:34:27,109 --> 00:34:30,404
เราโตมาด้วยกัน
ราชากับราชินีงานพรอม ประจำปี 1995

394
00:34:31,237 --> 00:34:32,822
ฉันรู้จักเขาถึงตับไตไส้พุง

395
00:34:34,074 --> 00:34:36,201
กระทั่งเขาขึ้นไปซ่อมหลังคา
แล้วร่วงตกบันไดลงมา

396
00:34:37,536 --> 00:34:40,496
หัวเขากระแทก แตกออกเกือบเห็นกะโหลก

397
00:34:42,040 --> 00:34:43,500
ไร้การตอบสนองโดยทันที

398
00:34:45,418 --> 00:34:47,629
เดี๋ยวนะ เขาเคยโคม่าเหรอคะ

399
00:34:47,713 --> 00:34:51,091
ใช่ พวกเขาบอก
ว่าสมองเขาตาย นอนเป็นผัก

400
00:34:51,175 --> 00:34:52,926
แต่ฉันก็ยังไปเยี่ยมเขาทุกวัน

401
00:34:53,886 --> 00:34:57,931
จากนั้นห้าเดือนต่อมา
เขาก็ฟื้นขึ้นมาเฉย

402
00:34:59,224 --> 00:35:03,145
ปาฏิหาริย์ชัดๆ
ยกเว้นอยู่เรื่องเดียว

403
00:35:04,521 --> 00:35:08,942
- อะไรคะ
- เขาฟื้นขึ้นมา... แต่ไม่เหมือนเดิม

404
00:35:10,944 --> 00:35:12,404
ไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือนเดิมยังไง

405
00:35:12,487 --> 00:35:13,822
เหมือนกับเขาไม่ใช่คนคนเดิม

406
00:35:14,531 --> 00:35:15,824
เขาเริ่มละเมอพูดออกมา

407
00:35:15,908 --> 00:35:19,912
พวกสมการคณิตศาสตร์ไร้สาระ อะไรที่
ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้หรือไม่เคยสน

408
00:35:20,787 --> 00:35:22,247
เขาไม่ใช่เวย์นเลย

409
00:35:23,290 --> 00:35:25,542
เวย์นของฉันรักฉัน

410
00:35:27,044 --> 00:35:28,045
เวย์นคนนี้...

411
00:35:28,504 --> 00:35:29,505
เวย์นคนนี้ทำไม

412
00:35:29,588 --> 00:35:33,509
กลับบ้านมายังไม่ถึงสองอาทิตย์
ก็ออกไปกับยัยสำส่อนที่เจอในบาร์แล้ว

413
00:35:33,592 --> 00:35:36,094
เล็กซ่า เล็กซี่ ชื่ออะไรสักอย่าง

414
00:35:36,178 --> 00:35:41,308
ผู้หญิงที่ชื่อเล็กซ่าเล็กซี่เนี่ย
คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเธอบ้างไหม

415
00:35:41,391 --> 00:35:43,393
ไม่ ไม่รู้เลย

416
00:35:50,275 --> 00:35:52,569
แน่นอน สิ่งแรกที่ผมทำคือไปหาสโตน

417
00:35:58,825 --> 00:36:00,285
อเล็กซานดร้า

418
00:36:00,369 --> 00:36:02,412
อเล็กซานดร้า อเล็กซานดร้า สโตน

419
00:36:04,748 --> 00:36:06,750
(อเล็กซานดร้า สโตน)

420
00:36:06,834 --> 00:36:11,338
(เบย์แอเรีย หญิงสาวฟื้นจาก
อาการโคม่าสามปีอย่างน่าอัศจรรย์)

421
00:36:21,181 --> 00:36:22,182
ได้เรื่องอะไรไหม

422
00:36:40,909 --> 00:36:42,411
เธอจะถูกส่งตัว

423
00:36:45,664 --> 00:36:46,874
คืนนี้

424
00:36:46,957 --> 00:36:48,876
นั่นแหละโอกาสของเรา

425
00:36:51,211 --> 00:36:52,713
ถึงเวลาที่คุณต้องทำหน้าที่แล้ว

426
00:36:56,967 --> 00:36:59,261
คุณไปทำอะไรที่ศูนย์ควบคุมโรค
ตอนที่เธอถูกจับได้

427
00:37:00,012 --> 00:37:01,847
รวบรวมข้อมูลตามปกติ

428
00:37:02,723 --> 00:37:05,851
ตอนนี้มันจบแล้ว แผนการนี้รั่วไหล

429
00:37:06,643 --> 00:37:09,438
ชิงตัวเธอมาแล้วเราไปกัน
พวกนั้นจะย้ายเธอคืนนี้นี่นะ

430
00:37:10,480 --> 00:37:14,318
มันเร็วเกินไป ฉันยังเข้าถึงข้อมูล
ไม่ทั้งหมด ฉันไม่แข็งแกร่งพอ

431
00:37:18,572 --> 00:37:21,992
ไม่ใช่เพราะเรื่องนั้นหรอก
เพราะเด็กนั่นสินะ

432
00:37:25,329 --> 00:37:27,623
ฟังนะ ผมเข้าใจ ผมเองก็มีภรรยา

433
00:37:29,374 --> 00:37:32,085
และผมรู้ว่าสิ่งที่เราทำมัน...
ยากจะอธิบาย

434
00:37:33,170 --> 00:37:36,340
ความรู้สึกเหล่านี้ ไม่ใช่ว่า
อยู่ๆ จะตัดทิ้งไปได้ แต่...

435
00:37:37,216 --> 00:37:38,217
คุณก็ต้องทำ

436
00:38:07,829 --> 00:38:08,830
แม่ไปไหนมาคะ

437
00:38:09,998 --> 00:38:10,999
กลุ่มช่วยเหลือไง

438
00:38:13,544 --> 00:38:14,545
หลังจากนั้น...

439
00:38:15,295 --> 00:38:18,423
ฉันก็ไปสำนักงานเลกาซีมูชวลแป๊บนึง

440
00:38:20,801 --> 00:38:21,802
นี่

441
00:38:26,473 --> 00:38:28,851
แม่ไปทำประกันชีวิตมาเหรอ ทำทำไม

442
00:38:28,934 --> 00:38:32,229
เรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอ
อลิยา และฉันไม่อยากให้เธอเดือนร้อน

443
00:38:33,397 --> 00:38:35,315
เผื่อว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับฉัน

444
00:38:35,399 --> 00:38:38,193
เช่นว่าจู่ๆ แม่อาจจะหายไปใช่ไหม

445
00:38:39,987 --> 00:38:41,405
หนูรู้เรื่องเวย์นแล้ว

446
00:38:42,531 --> 00:38:44,533
เขาไม่ได้ไปจากเมือง
หนูเห็นแม่ขึ้นรถไปกับเขา

447
00:38:44,616 --> 00:38:45,617
อลิยา

448
00:38:45,701 --> 00:38:47,661
แม่โกหกหนูมาตลอด

449
00:38:47,744 --> 00:38:51,123
แม่รู้เรื่องที่ไม่น่าจะรู้ ตอนนอน
แม่ส่งเสียงเหมือนวิทยุสมัครเล่น

450
00:38:51,206 --> 00:38:53,000
มันคืออะไร เกิดอะไรขึ้น แม่

451
00:38:53,083 --> 00:38:54,710
- บอกหนูสิ
- ฟังฉันนะ อลิยา

452
00:38:54,793 --> 00:38:58,088
ผู้หญิงที่เธอหวัง
จะให้กลับมานั้นจากไปแล้ว

453
00:38:59,006 --> 00:39:02,843
อาการโคม่ามันเปลี่ยนสิ่งต่างๆ
ขอโทษด้วย แต่มันเป็นแบบนั้น

454
00:39:02,926 --> 00:39:04,761
และเธอคนนั้นจะไม่กลับมา
เธอเข้าใจไหม

455
00:39:04,845 --> 00:39:06,471
หนูไม่เห็นเข้าใจอะไรเลย

456
00:39:08,140 --> 00:39:12,436
ฉันขอโทษจริงๆ แต่ฉันแค่
อยากให้เธอยอมรับมันและตัดใจซะ

457
00:39:12,519 --> 00:39:13,729
ตัดใจเหรอ

458
00:39:14,229 --> 00:39:18,066
เธอโตแล้วนะ เธอไม่จำเป็นต้องมีแม่

459
00:39:22,654 --> 00:39:23,989
คุณพูดถูก

460
00:39:24,823 --> 00:39:26,408
ไม่ต้องมีก็ได้

461
00:39:27,117 --> 00:39:31,121
หนูดูแลตัวเองได้
เหมือนอย่างที่เคยทำมานาน

462
00:39:40,422 --> 00:39:42,007
อลิยา อะไรวะเนี่ย

463
00:39:42,090 --> 00:39:45,135
เราไปกันเถอะ ไปกันเลย
เรายังซื้อรถคันนั้นทันไหม

464
00:39:45,219 --> 00:39:48,430
ใจเย็นๆ อะไรกัน แล้วแม่เธอล่ะ

465
00:39:48,514 --> 00:39:50,390
ฉันนึกว่าแม่เธอจะ
ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเธอ

466
00:39:50,474 --> 00:39:53,977
นายพูดถูก แม่ฉันโกหก

467
00:39:54,937 --> 00:39:58,065
ฉันโง่มากที่คิดว่าอะไรๆ
จะกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อน

468
00:39:59,816 --> 00:40:01,026
เกิดอะไรขึ้นเหรอ

469
00:40:01,109 --> 00:40:05,572
มันไม่สำคัญ ไม่มีอะไรสำคัญเลย
ก่อนหน้านี้มันดีอยู่แล้ว

470
00:40:08,534 --> 00:40:12,120
นี่ ฟังนะ ฉันเสียใจด้วย
ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร

471
00:40:13,205 --> 00:40:14,623
ได้ยินไหม เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น

472
00:40:17,251 --> 00:40:19,878
ไปเอารถนั่นกันเถอะ
ไม่เอาหน้าหนาวแล้ว

473
00:40:38,021 --> 00:40:39,481
บอกแล้วไงว่าอย่าเอาใจไปพันผูก

474
00:40:44,319 --> 00:40:45,821
ไม่มีผู้ประสงค์ร้าย

475
00:40:46,321 --> 00:40:47,739
ได้รับของแล้ว

476
00:40:48,198 --> 00:40:51,493
กำลังมุ่งหน้าตามเส้นทาง
ไปยังจุดนัดพบที่ระบุ

477
00:40:51,577 --> 00:40:52,744
เตรียมตัวให้พร้อม

478
00:40:52,828 --> 00:40:53,829
รับทราบ

479
00:40:53,912 --> 00:40:57,040
เราจะติดต่อไปเมื่อของถูกถ่ายโอนแล้ว

480
00:40:58,041 --> 00:41:00,794
พวกนั้นเคลื่อนไหวแล้ว
ดีเลย ไปปะทะกัน

481
00:41:58,644 --> 00:41:59,770
ไป เร็วเข้าๆ

482
00:42:00,395 --> 00:42:03,023
หยุดอยู่ตรงนั้น เอามือวางไว้บนหัว

483
00:42:50,320 --> 00:42:53,323
อีกไม่กี่นาที เราก็จะได้ไปจากที่นี่
พร้อมการถ่ายทอดข่าวรอบสามทุ่ม

484
00:43:04,918 --> 00:43:05,919
คุณโอเคหรือเปล่า

485
00:43:06,003 --> 00:43:08,922
พวกนั้นใช้สารบางอย่าง
ที่ร่างกายนี้ตอบสนองได้ไม่ดี

486
00:43:15,137 --> 00:43:18,348
เริ่มการแพร่สัญญาณแล้ว ตอนนี้แหละ

487
00:43:19,141 --> 00:43:22,853
เอาละ เรามีโอกาสแค่ไม่กี่นาที
และเมื่อหมดเวลา เราจะติดอยู่ที่นี่

488
00:43:24,479 --> 00:43:25,898
ฉะนั้น คุณผู้หญิงก่อนเลย

489
00:43:33,572 --> 00:43:34,990
ไหนว่าอย่าผูกสัมพันธ์

490
00:43:35,073 --> 00:43:37,075
คุณก็รู้ว่าผมหมายถึงคนบนโลกนี้

491
00:43:37,534 --> 00:43:38,744
ไม่ได้ต่างกันเลย

492
00:43:43,582 --> 00:43:45,000
เจอกันที่อีกฟากหนึ่ง

493
00:43:50,047 --> 00:43:52,257
เร็วเข้าเถอะ
บรรยากาศแบบนี้คุณอยู่ได้ไม่นาน

494
00:44:19,826 --> 00:44:21,328
เธอไม่หายใจ

495
00:44:22,621 --> 00:44:25,582
สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นสิ่ง
ที่จะต้องเกิดอยู่แล้ว คุณเองก็รู้

496
00:44:26,583 --> 00:44:30,170
แต่ตอนฉันมา ร่างนี้ยังมีชีวิตอยู่

497
00:44:30,254 --> 00:44:31,255
สภาพร่อแร่

498
00:44:31,880 --> 00:44:34,716
ร่างเหล่านี้ก็ไม่ต่าง
จากภาชนะที่ว่างเปล่า

499
00:44:34,800 --> 00:44:36,927
ที่ถูกยื้อเอาไว้โดย
คนที่ทำใจปล่อยไปไม่ได้

500
00:44:37,010 --> 00:44:38,220
เราถึงได้เลือกพวกเขา

501
00:44:40,138 --> 00:44:42,266
มาเถอะ กลับไปยังที่ของเรา

502
00:44:46,270 --> 00:44:47,271
ไม่

503
00:44:48,605 --> 00:44:49,606
คุณจะทำอะไร

504
00:44:50,399 --> 00:44:52,985
มันมีเวลาแปลงสัญญาณเรา
อีกประมาณสองนาทีเท่านั้น

505
00:44:53,569 --> 00:44:55,153
ฉันก็ไม่ได้ห้ามคุณนี่

506
00:44:56,822 --> 00:45:00,284
คุณไม่ใช่ซาร่า ไม่ได้เป็นแม่คน

507
00:45:04,037 --> 00:45:07,958
สุดท้ายเด็กนั่นก็จะรู้
ดังนั้นจงหยุดเสแสร้งแล้วกลับบ้าน

508
00:45:09,209 --> 00:45:11,295
ฉันคงไม่อยากทำ
สิ่งที่ทำอยู่อีกต่อไปแล้ว

509
00:45:15,591 --> 00:45:18,385
คุณก็รู้ว่าเราทิ้งร่องรอย
ไว้ไม่ได้ มันผิดกฎ

510
00:45:18,468 --> 00:45:19,970
พวกเขาถึงได้ส่งคุณมา

511
00:45:20,053 --> 00:45:22,264
ฉัน... จะอยู่ที่นี่

512
00:45:30,063 --> 00:45:33,233
เราไม่มีเวลา
มาทำแบบนี้ เราต้องไปแล้ว

513
00:45:33,317 --> 00:45:34,443
ไม่

514
00:45:35,819 --> 00:45:37,905
พวกเขาไม่ปล่อยคุณไว้แน่
คุณรู้ใช่ไหม

515
00:45:38,405 --> 00:45:40,782
ถ้าคุณอยู่ พวกเขาจะมาเอา
ทั้งคุณแล้วก็เด็กคนนั้นไป

516
00:45:41,200 --> 00:45:43,410
งั้นไปบอกพวกเขา
ว่าคงทำแบบนั้นไม่ได้ง่ายๆ

517
00:45:45,329 --> 00:45:46,955
ซาร่า เราไม่มีเวลาแล้วนะ

518
00:45:49,082 --> 00:45:50,542
สารเลวเอ๊ย

519
00:46:18,403 --> 00:46:20,113
ไหนเธอบอกว่ารู้รหัสไง

520
00:46:20,197 --> 00:46:22,741
ฉันรู้ รอหน่อยสิ

521
00:46:35,379 --> 00:46:36,380
เราต้องไปแล้ว เร็วเข้า

522
00:46:43,762 --> 00:46:44,763
เฮ้ย

523
00:46:46,014 --> 00:46:47,224
นี่แฟนนายเหรอ เพื่อนฝูง

524
00:46:48,976 --> 00:46:50,978
ใช่ นายเป็นใคร

525
00:46:51,520 --> 00:46:54,690
ฉันคือคนที่แฟนเธอติดหนี้อยู่น่ะสิ

526
00:46:56,567 --> 00:46:58,068
ไม่เอาน่า พวก นี่มันอะไรกัน

527
00:46:58,151 --> 00:47:01,572
เอาถุงนั่นมาที่นี่สิ เดี๋ยวนี้

528
00:47:05,826 --> 00:47:07,035
อย่ายุ่งกับเธอ

529
00:47:11,832 --> 00:47:12,833
แม่งอะไรวะเนี่ย

530
00:47:25,721 --> 00:47:28,056
คุณไม่ใช่แม่หนูใช่ไหม

531
00:47:29,558 --> 00:47:30,767
อลิยา...

532
00:47:38,734 --> 00:47:42,571
แม่ อดทนไว้นะ ขอร้อง อดทนไว้

533
00:47:42,654 --> 00:47:44,740
ฉันขอโทษจริงๆ อลิยา

534
00:47:44,823 --> 00:47:47,826
ไม่ ได้โปรด
อย่าทิ้งหนูไป อย่าทิ้งหนูๆ

535
00:47:47,910 --> 00:47:52,831
ข้างในมีเครื่องกระตุ้นหัวใจ
ในตู้กระจก ไปเอาให้ที

536
00:47:55,709 --> 00:47:56,919
อลิยา

537
00:47:57,002 --> 00:47:58,212
ไม่

538
00:48:00,255 --> 00:48:01,798
ไม่นะ ไม่

539
00:48:07,846 --> 00:48:08,972
มาแล้ว

540
00:48:10,724 --> 00:48:12,559
โอเค เอาละ

541
00:48:14,102 --> 00:48:15,437
ขอร้องเถอะ

542
00:48:21,443 --> 00:48:23,654
- ฉันไม่คิดว่ามันจะได้ผล
- ไม่

543
00:49:21,336 --> 00:49:22,546
จูนบั๊ก

544
00:49:23,338 --> 00:49:24,339
แม่

545
00:49:26,425 --> 00:49:27,634
มันเกิดอะไรขึ้น

546
00:49:28,969 --> 00:49:29,970
แม่

547
00:49:30,888 --> 00:49:32,264
แม่

548
00:49:59,583 --> 00:50:00,667
แม่คะ

549
00:50:24,816 --> 00:50:29,029
เพเทรียตส์ อีเกิลส์ เพเทรียตส์
บรองโกส์ เพเทรียตส์ ซีฮอกส์

550
00:50:32,407 --> 00:50:33,617
รอนกับเฮอร์ไมโอนี่

551
00:50:34,368 --> 00:50:36,161
โอเค นั่นมัน
ก่อนแม่เกิดอุบัติเหตุตั้งนาน

552
00:50:36,245 --> 00:50:40,123
ก็ได้ อย่ามาว่ากันนะ
แม่ถึงแค่เล่มสี่อยู่เลย

553
00:50:44,211 --> 00:50:45,337
เซ็นนี่ให้หน่อยได้ไหมคะ

554
00:50:46,171 --> 00:50:48,882
ใบสมัครเข้าเรียนปีสุดท้าย
อีกรอบในโรงเรียนรัฐ

555
00:50:49,424 --> 00:50:51,468
- ไม่ใช่เซนต์อัลบัน แต่...
- นี่

556
00:50:52,135 --> 00:50:55,556
ลูกในวันนี้เป็นมากกว่า
ที่แม่เคยนึกฝันถึงแล้ว

557
00:50:56,890 --> 00:50:57,891
ขอบคุณค่ะ แม่

558
00:51:08,151 --> 00:51:09,361
นี่มันตั้งแต่เมื่อไหร่

559
00:51:11,280 --> 00:51:13,323
ตอนซ้อมการแสดง
เมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน

560
00:51:15,868 --> 00:51:18,996
ตอนนั้นมีแสดงเรื่องอะไร
แล้วแม่ชอบไหม

561
00:51:20,664 --> 00:51:26,670
เรื่อง "รีเทิร์นทูอะสเตรนจ์แลนด์"
และใช่ค่ะ แม่ชอบมันมากเลย

562
00:53:26,164 --> 00:53:28,166
คำบรรยายโดย พฤกษา รุ่งศิริทิพย์