1
00:00:06,006 --> 00:00:08,925
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:16,850 --> 00:00:19,227
‎โห นั่นมัน... ปวดคอเป็นบ้า

3
00:00:20,311 --> 00:00:21,187
‎ว่าไง ทุกคน มีอะไร

4
00:00:21,271 --> 00:00:22,605
‎ "มีอะไร"  งั้นเหรอ

5
00:00:23,189 --> 00:00:25,984
‎บอกมาสิว่าเกิดอะไรขึ้น
‎เราชนะไหม หรือเราแพ้

6
00:00:26,067 --> 00:00:27,527
‎มนุษยชาติปลอดภัยตลอดกาลไหม

7
00:00:27,610 --> 00:00:30,196
‎เห็นเครื่องนินเทนโดของผมไหม
‎เพราะผมหาที่ไหนก็ไม่...

8
00:00:30,697 --> 00:00:32,198
‎ไม่ต้องละ อยู่ในมือเรา

9
00:00:32,282 --> 00:00:34,617
‎โทษที ผมเผยผลลัพธ์ของการทดลองไม่ได้

10
00:00:34,701 --> 00:00:35,910
‎จนกว่าเราจะไปถึงห้องผู้พิพากษา

11
00:00:35,994 --> 00:00:36,995
‎โอเค แล้วคนอื่นไปไหนกันหมด

12
00:00:37,078 --> 00:00:39,122
‎ซิโมน จอห์น กับเบรนท์อยู่ไหน

13
00:00:39,205 --> 00:00:41,583
‎ที่จริงฉันไม่ได้สนพวกบ๊องนั่นหรอก
‎แต่จีดีอยู่ไหน

14
00:00:41,666 --> 00:00:42,834
‎เขานั่งส้วมอยู่ค่ะ

15
00:00:43,585 --> 00:00:45,420
‎ขอโทษที บอกข้อมูลไม่เพียงพอ

16
00:00:45,503 --> 00:00:47,589
‎เป้าหมายการทดลองทุกคน
‎ถูกสาปให้แข็งอยู่กับที่

17
00:00:47,672 --> 00:00:51,843
‎ฉันเลยเสกให้ทุกคนไปอยู่ในห้องน้ำ
‎ให้จีดีนั่งอยู่บนโถส้วม

18
00:00:51,926 --> 00:00:53,178
‎ที่นั่งที่ดีที่สุด

19
00:00:53,261 --> 00:00:54,179
‎ปลุกเขาขึ้นมากันเถอะ

20
00:00:54,262 --> 00:00:57,348
‎เพื่อที่ฉันจะได้แบบว่า
‎หวนกลับไปหาชายที่ฉันรัก

21
00:00:57,432 --> 00:00:59,142
‎ดีดนิ้วเป๊าะแป๊ะความจำก็กลับมาปุ๊บปั๊บ

22
00:00:59,225 --> 00:01:02,228
‎ผู้พิพากษาบอกว่าจะถอนคำสาปให้ใครไม่ได้
‎จนกว่าจะมีคำตัดสิน

23
00:01:03,605 --> 00:01:06,649
‎พวกมนุษย์ต้องอยู่ที่นี่ พวกคุณไปดูตัวเลขไม่ได้

24
00:01:06,733 --> 00:01:10,445
‎เดี๋ยวนะ ฉันทนทรมานบริหารย่านอาศัยนี่มาทั้งปี

25
00:01:10,528 --> 00:01:12,864
‎แต่ไม่ได้รับอนุญาตให้ฟังผลงั้นเหรอ

26
00:01:12,947 --> 00:01:14,157
‎ใช่

27
00:01:14,240 --> 00:01:15,492
‎ส่วนนี่ก็เตกิลาทั้งขวด

28
00:01:15,575 --> 00:01:17,911
‎ก็ได้จ้า เขาว่าไงบอกด้วยละกัน

29
00:01:22,957 --> 00:01:24,542
‎(บทที่ 47)

30
00:01:25,418 --> 00:01:28,671
‎ไม่ว่าผู้พิพากษาจะตัดสินยังไง
‎มันก็รู้สึกเหมือนเป็นเวลาที่ต้องบอกลา

31
00:01:28,755 --> 00:01:31,883
‎ต่อให้เราทำสำเร็จก็ไม่มีทางรับประกัน
‎ว่านางจะยอมให้เราอยู่ด้วยกัน

32
00:01:31,966 --> 00:01:35,929
‎นางอาจแค่ดีดนิ้ว
‎แล้วส่งพวกเราแยกกันไปคนละมิติเลยก็ได้

33
00:01:36,846 --> 00:01:38,723
‎เป็นไงล่ะ พูดแล้วใจชื้นขึ้นมั้ย

34
00:01:38,807 --> 00:01:42,602
‎โห นี่เราต้องตายอีกรอบเหรอ
‎พวกเราตายกันมาตั้งไม่รู้กี่หนแล้ว

35
00:01:42,685 --> 00:01:47,857
‎ป่านนี้มีงานศพไป 15 รอบแล้วมั้ง
‎ชักรำคาญแล้วนะ

36
00:01:47,941 --> 00:01:51,694
‎ถ้าจะช่วยให้อารมณ์ดีขึ้น
‎ฉันเล่าเรื่องงานศพจริงๆ ของคุณให้ฟังได้นะ

37
00:01:51,778 --> 00:01:54,614
‎ทาฮานี โมบี้เป็นคนแรกที่ขึ้นพูด
‎เขาอ้างว่า...

38
00:01:54,697 --> 00:01:57,367
‎พอเถอะ ฉันไม่อยากฟัง

39
00:01:57,450 --> 00:01:58,451
‎แล้วงานของผมล่ะ

40
00:01:58,535 --> 00:02:00,787
‎เพื่อนๆ คุณไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับคุณ

41
00:02:00,870 --> 00:02:03,581
‎แต่ดันวาดรูปกราฟฟิติเกี่ยวกับคุณ
‎ไปทั้งร้านเร้ดล็อบสเตอร์

42
00:02:03,665 --> 00:02:06,126
‎ใช่ ที่แจ็คสันวิลล์
‎นั่นเป็นขั้นแรกของการไว้อาลัย

43
00:02:06,209 --> 00:02:09,546
‎ในแอริโซนา ถ้าเราไม่เลือกงานศพแบบปกติ

44
00:02:09,629 --> 00:02:12,340
‎พวกเขาก็จะเอาศพของเราเป็นเป้าที่สนามยิงปืน

45
00:02:12,423 --> 00:02:14,759
‎แล้วจะได้ลดหย่อนภาษีรัฐ 200 เหรียญ

46
00:02:14,843 --> 00:02:18,638
‎เดี๋ยวนะ นี่แหละวิธีที่เราจะเลิกหมกมุ่น
‎กับคำตัดสินของผู้พิพากษา

47
00:02:18,721 --> 00:02:22,767
‎มาจัดงานศพที่เลิศสุดในปฐพีให้ตัวเองกัน

48
00:02:22,851 --> 00:02:23,810
‎สุดยอด

49
00:02:23,893 --> 00:02:25,395
‎รู้ไหมว่าที่ฟลอริดาพูดกันว่าไง

50
00:02:25,478 --> 00:02:28,857
‎ "ถ้าไม่ชอบงานศพนี้ รอเดี๋ยวก็มีงานใหม่"

51
00:02:32,986 --> 00:02:35,363
‎ห้องผู้พิพากษาเหรอ เกลียดที่นี่จัง

52
00:02:35,446 --> 00:02:39,284
‎รหัสผ่านวายฟายคือไรนะ ดันไม่มีสัญญาณอีก

53
00:02:40,702 --> 00:02:41,578
‎ชอว์น

54
00:02:42,620 --> 00:02:44,998
‎- ไมเคิล
‎- เด้งคืนไปสองเท่าเลย

55
00:02:45,748 --> 00:02:46,958
‎เอ่อ เดี๋ยว เล่นมุกผิดจังหวะ

56
00:02:47,041 --> 00:02:51,796
‎ก่อนอื่นคุณต้องด่าอะไรผมก่อน
‎เอาแบบใจร้ายสุดๆ ทิ่มแทงใจไม่มีเหลือ

57
00:02:51,880 --> 00:02:53,715
‎คุณต้องโดนสาปเป็นกาวแน่งานนี้

58
00:02:54,299 --> 00:02:55,550
‎สุดท้ายก็มาถึงจุดนี้สินะ

59
00:02:56,384 --> 00:03:00,471
‎ในที่สุดเราก็มาถึงช่วงสุดท้าย
‎แห่งความพยายามน่าสมเพชของแกเพื่อพิสูจน์ว่า

60
00:03:00,555 --> 00:03:03,933
‎มนุษย์เป็นมากกว่าโรงงานผลิตขี้เคลื่อนที่ได้

61
00:03:04,017 --> 00:03:09,022
‎และแกก็ต้องล้มเหลวอีกแล้ว
‎เพราะแกก็ทำได้แค่นี้

62
00:03:09,105 --> 00:03:11,024
‎แกมันตัวสำรอก ไมเคิล

63
00:03:11,107 --> 00:03:13,192
‎และแกกำลังจะได้สำรอกเป็นครั้งสุดท้าย

64
00:03:14,068 --> 00:03:16,154
‎แต่ยังมีเวลาตราบกัลปาวสาน
‎ที่แกจะได้ไปอยู่ในที่ชั่ว

65
00:03:16,237 --> 00:03:19,407
‎และโดนฉันบีบคอเองกับมือ

66
00:03:20,950 --> 00:03:22,118
‎แกนั่นแหละที่จะโดนสาปเป็นกาว

67
00:03:25,121 --> 00:03:26,289
‎- สวยจริง
‎- ดูที่นี่สิ

68
00:03:26,372 --> 00:03:28,166
‎- สุดยอด
‎- ดูพื้นสิ

69
00:03:28,249 --> 00:03:30,168
‎สวัสดีครับ คณะกรรมการจากที่ชอบ
‎ขอบคุณมากที่มา

70
00:03:30,251 --> 00:03:31,669
‎ไม่สิ ต้องขอบคุณคุณต่างหาก ไมเคิล

71
00:03:31,753 --> 00:03:33,338
‎คุณทำหน้าที่ได้ดีมาก

72
00:03:33,421 --> 00:03:35,924
‎อาจเป็นการทำหน้าที่ซึ่งเยี่ยมยอดที่สุด
‎เท่าที่มีคนเคยทำมา

73
00:03:36,007 --> 00:03:37,800
‎แต่พวกคุณยังไม่รู้นี่ว่าเราทำได้ดีหรือแย่

74
00:03:37,884 --> 00:03:41,721
‎เราอาจไม่รู้ว่าคุณทำได้ดีแค่ไหน
‎แต่เรารู้ว่าคุณทำได้เยี่ยมแล้ว

75
00:03:41,804 --> 00:03:44,265
‎และชอว์น ก่อนที่เราจะรู้ผล

76
00:03:44,349 --> 00:03:46,559
‎เราอยากให้คุณรู้ว่า
‎เราพร้อมจะสละข้อได้เปรียบทั้งหมด

77
00:03:46,643 --> 00:03:48,686
‎ยอมรอมชอมและพบกันครึ่งทาง

78
00:03:48,770 --> 00:03:50,313
‎เมื่อคืนฉันก็พบแม่แกครึ่งทาง

79
00:03:51,022 --> 00:03:51,856
‎ช่างสร้างสรรค์

80
00:03:53,316 --> 00:03:57,237
‎พวกเรามารวมกันที่นี่เพื่อฉลองชีวิตหลังความตาย
‎ของทาฮานี อัล-จามิล

81
00:03:57,320 --> 00:03:59,697
‎ในที่ซึ่งเธอจะรู้สึกสบายใจที่สุด

82
00:03:59,781 --> 00:04:03,576
‎ในห้องผู้โดยสารของเครื่องบินส่วนตัว
‎รุ่นกัลฟ์สตรีม จี 650

83
00:04:03,660 --> 00:04:05,745
‎ทาฮานีเป็นคนน่ารักมาก

84
00:04:05,828 --> 00:04:09,374
‎คนควรจะปฏิบัติต่อเธอให้ดีกว่านี้

85
00:04:10,250 --> 00:04:14,087
‎เรื่องเดียวที่น่าเสียดายคือ
‎เธอไม่เคยลืมเรื่องความบกพร่องทางการพูดได้

86
00:04:14,837 --> 00:04:18,049
‎ทาฮานีเป็นคนดีขึ้นมาก
‎เมื่อได้ผ่านมาหลายชาติภพในสวรรค์

87
00:04:18,132 --> 00:04:20,468
‎แต่เธอยังช่วยให้ฉันเป็นคนดีขึ้นด้วย

88
00:04:20,551 --> 00:04:24,973
‎เธอสอนอะไรฉันหลายอย่าง เช่น
‎ "บราไม่ควรจะใส่แล้วเจ็บ"

89
00:04:25,056 --> 00:04:28,017
‎และ "คนเราไม่ไปซื้อบราที่โฮมดีโปต์"

90
00:04:28,101 --> 00:04:31,145
‎และ "ที่โฮมดีโปต์ไม่มีบราขาย
‎นี่เธอใส่อะไรอยู่กันแน่เนี่ย"

91
00:04:31,896 --> 00:04:35,692
‎เพื่อความกระจ่าง ฉันใส่ชุดดามหลังของผู้ชาย
‎แล้วถ้าจำเป็นก็ใช้ได้อยู่

92
00:04:36,776 --> 00:04:40,655
‎เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยมี
‎และฉันรักเธอมาก

93
00:04:41,698 --> 00:04:44,450
‎ขอบคุณมากจ้ะ พูดได้เยี่ยมมากเลย

94
00:04:45,034 --> 00:04:46,452
‎ผมอยากให้จีดีอยู่ที่นี่ด้วย

95
00:04:46,995 --> 00:04:49,414
‎แย่เนอะที่เขาตายสนิท
‎จนมาร่วมงานศพในสวรรค์แบบนี้ไม่ได้

96
00:04:50,415 --> 00:04:52,917
‎ใครช่วยจับแขนเขาที มือฉันจับก้นเขาอยู่ทั้งคู่

97
00:04:53,793 --> 00:04:55,336
‎เขาหุ่นล่ำแบบนี้ได้ไงเนี่ย

98
00:04:55,420 --> 00:04:59,048
‎ตอนเขาอายุ 14 มีคนบอกว่า
‎การออกกำลังกายจะช่วยลดภาวะวิตกกังวล

99
00:04:59,132 --> 00:05:01,801
‎เขาเลยเริ่มวิดพื้นแล้วก็ไม่เคยหยุดอีกเลย

100
00:05:03,386 --> 00:05:06,723
‎เอาละ ทุกคน มาว่ากันให้มันจบๆ

101
00:05:06,806 --> 00:05:11,060
‎นี่เป็นคดีที่สำคัญที่สุดเท่าที่เคยมีมาในศาลของฉัน

102
00:05:11,144 --> 00:05:14,480
‎และการตัดสินคดีนี้จะส่งผลขจรขจาย
‎ไปตราบชั่วฟ้าดินสลาย

103
00:05:14,564 --> 00:05:17,608
‎ก่อนจะเริ่ม ฉันจำเป็นต้องให้ทุกคนลงชื่อในนี้

104
00:05:20,194 --> 00:05:23,573
‎ "คำร้องให้สร้างซีรีส์แอลลี แมคบีลอีก"  เนี่ยนะ

105
00:05:23,656 --> 00:05:26,284
‎เออ ใช่สิ เห็นอะไรๆ ก็เอามาสร้างใหม่กัน

106
00:05:26,367 --> 00:05:28,661
‎หานักแสดงนำใหม่สาวๆ แซ่บๆ
‎แบบเซนดายาไง

107
00:05:28,745 --> 00:05:30,121
‎ต้องเรียกเซนดายาหรือเซยไดยานะ

108
00:05:30,204 --> 00:05:32,582
‎เซนดายา หรือ ผมไม่รู้...

109
00:05:32,665 --> 00:05:35,626
‎ใครจะไม่อยากดู ฉันพูดถูกไหม ทุกคน

110
00:05:35,710 --> 00:05:36,878
‎ก็ได้

111
00:05:38,588 --> 00:05:39,547
‎เริ่มได้เลย แมตต์

112
00:05:40,131 --> 00:05:42,925
‎โอเค ช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอย

113
00:05:43,009 --> 00:05:46,471
‎ผลการทดสอบที่จะ
‎กำหนดชะตากรรมของมนุษยชาติ

114
00:05:47,055 --> 00:05:47,930
‎เอาละนะ

115
00:05:48,014 --> 00:05:49,974
‎นับถอยหลัง 30 29...

116
00:05:51,100 --> 00:05:54,312
‎สอง หนึ่ง นี่เลย!

117
00:05:54,395 --> 00:05:55,813
‎(ใครดีขึ้นบ้าง)

118
00:05:55,897 --> 00:05:57,023
‎ผมว่าเอาขึ้นแสดงแบบนี้คงสนุกดี

119
00:05:57,106 --> 00:05:59,025
‎คือแบบว่าต้องอยู่ในนั้นคนเดียวนานมาก

120
00:05:59,108 --> 00:06:00,151
‎(ซิโมน +12 เปอร์เซ็นต์)

121
00:06:00,234 --> 00:06:01,194
‎โดน

122
00:06:02,111 --> 00:06:05,281
‎ซิโมนเป็นคนดีขึ้น 12 เปอร์เซ็นต์
‎จากตอนที่อยู่บนโลก

123
00:06:05,364 --> 00:06:06,365
‎(จีดี +26 เปอร์เซ็นต์)

124
00:06:06,449 --> 00:06:07,992
‎โดน! จีดีดีขึ้น 26 เปอร์เซ็นต์

125
00:06:08,076 --> 00:06:10,495
‎โดน! จอห์นดีขึ้น 44 เปอร์เซ็นต์

126
00:06:11,079 --> 00:06:12,205
‎(เบรนท์ -1 เปอร์เซ็นต์)

127
00:06:14,582 --> 00:06:15,416
‎เซ็ง

128
00:06:16,375 --> 00:06:18,795
‎ไม่น่าเล่นมุก "โดน" เยอะไปหน่อย

129
00:06:20,671 --> 00:06:22,048
‎งานศพ!

130
00:06:23,633 --> 00:06:28,054
‎เจสัน ถึงจะเสี่ยงที่จะได้ฟังคำตอบ
‎ที่ทำให้ฉันหดหู่สุดขีด

131
00:06:28,137 --> 00:06:29,472
‎แต่ทำไมคุณถึงเลือกจัดงานศพที่นี่

132
00:06:29,555 --> 00:06:32,809
‎นี่คือประเพณีของแจ็คสันวิลล์
‎ที่จะจัดงานศพในที่ซึ่งเราเกิดมา

133
00:06:33,643 --> 00:06:37,063
‎ผมเกิดในสระว่ายน้ำด้านลึก
‎หลังจากที่แม่เพิ่งกระโดดน้ำตูมลงไป

134
00:06:37,146 --> 00:06:38,815
‎นั่น ว่าแล้วเชียว

135
00:06:38,898 --> 00:06:40,274
‎ไม่ค่อยได้ยินนายพูดเรื่องแม่เลย

136
00:06:40,358 --> 00:06:42,151
‎ใช่ แม่ตายตอนที่ผมยังเด็ก

137
00:06:42,693 --> 00:06:44,654
‎เสียแม่ไปกับม.ร้าย

138
00:06:45,822 --> 00:06:48,449
‎เราเรียกแม่จระเข้ที่อยู่แถวบ้านผมกันอย่างนั้น

139
00:06:49,951 --> 00:06:52,745
‎เล่นมุกน่ะ จริงๆ ก็เสียเพราะมะเร็งแหละ

140
00:06:52,829 --> 00:06:54,455
‎ผมจะเดินด้วยมือให้ดู

141
00:06:57,750 --> 00:07:00,128
‎ชีวิตของเจสัน เมนโดซาไม่ได้สบาย

142
00:07:00,211 --> 00:07:04,590
‎เขาเคยเล่าให้ฉันฟังว่าสิ่งที่ใกล้เคียง
‎กับการได้พินญาตาในวันเกิด

143
00:07:04,674 --> 00:07:07,468
‎คือตอนที่นกนางนวล
‎กินถุงยางบนชายหาดเข้าไปเยอะจนตัวระเบิด

144
00:07:07,552 --> 00:07:11,848
‎แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็เป็นคนมองโลกในแง่ดีที่สุด
‎เท่าที่ฉันเคยรู้จักมา

145
00:07:11,931 --> 00:07:14,934
‎เจสันเป็นคนแรกในโลกที่ถามถึงความรู้สึกของฉัน

146
00:07:15,017 --> 00:07:17,812
‎ตอนนั้นฉันไม่มีความรู้สึกหรอก
‎แต่นั่นทำให้ฉันอยากมีบ้าง

147
00:07:18,396 --> 00:07:21,858
‎ฉันเห็นความพิเศษในตัวเขาที่คนอื่นมองไม่ออก

148
00:07:22,358 --> 00:07:26,154
‎มันเป็นก้อนพลังบวกหลากสีที่อยู่หลังกระดูกสันอก

149
00:07:26,237 --> 00:07:27,530
‎นั่นแหละเจสันของฉัน

150
00:07:27,613 --> 00:07:32,618
‎ก้อนรุ้งเปี่ยมสีสันซึ่งอัดอยู่
‎ในหุ่นแอ็คชั่นฟิกเกอร์ขนาดเท่าคนจริงสุดแซ่บ

151
00:07:32,702 --> 00:07:36,914
‎แถมต้องขอบอกเลยนะ
‎มีเพื่อนเป็นคนถ่อยสุดๆ แล้วรู้สึกดีมาก

152
00:07:36,998 --> 00:07:39,500
‎ฉันจะได้คุยเรื่องที่สำคัญจริงๆ ในชีวิตกับเขา

153
00:07:39,584 --> 00:07:42,962
‎เรื่องมวยปล้ำ ยาที่เกือบผิดกฎหมาย
‎และเจสัน สเตธัม

154
00:07:43,045 --> 00:07:44,505
‎สเตธัมสุดยอด!

155
00:07:44,589 --> 00:07:45,506
‎จริงจ้ะ

156
00:07:46,340 --> 00:07:47,216
‎สเตธัมสุดยอด

157
00:07:47,800 --> 00:07:48,634
‎เอเมน

158
00:07:48,718 --> 00:07:49,635
‎เอเมน

159
00:07:50,386 --> 00:07:52,180
‎มาดูภาพรวมกันก่อน

160
00:07:52,263 --> 00:07:56,767
‎เมื่อไร้อุปสรรคต่างๆ นานา
‎และผลกระทบที่เกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจบนโลก

161
00:07:56,851 --> 00:07:58,895
‎อีกสามคนที่เหลือเป็นคนดีขึ้นมาก

162
00:07:58,978 --> 00:08:01,772
‎จีดีมีความมั่นใจมากขึ้น 38 เปอร์เซ็นต์

163
00:08:01,856 --> 00:08:05,860
‎ซิโมนรู้จักผ่อนปรนเลิกด่วนตัดสินคนอื่น
‎ไปมากถึง 43 เปอร์เซ็นต์

164
00:08:05,943 --> 00:08:08,613
‎และจอห์นไม่ได้ว่าคนว่า "ด." แม้แต่คนเดียว

165
00:08:08,696 --> 00:08:11,532
‎แต่เขาตะโกนคำว่า "ด." ใส่ตัวเอง

166
00:08:11,616 --> 00:08:15,244
‎ฝูงกระรอกหนึ่งฝูง และเก้าอี้ที่เขาทำล้มอีกหนึ่งตัว

167
00:08:15,328 --> 00:08:18,414
‎เราจะต้องมาถกเรื่องนี้กันอีกทำไม
‎เบรนท์เป็นคนแย่ลง

168
00:08:18,498 --> 00:08:20,750
‎ถ้ามนุษย์ไม่สามารถดีขึ้นได้
‎ทั้งที่ได้เวทมนตร์ช่วยทุกอย่าง

169
00:08:20,833 --> 00:08:22,460
‎พวกเขาก็อาจไม่ได้ดีขนาดนั้น

170
00:08:22,543 --> 00:08:25,421
‎เขาพูดถูก เราต้องมีหลักฐานมาก
‎จนไม่สามารถหักล้างได้

171
00:08:25,505 --> 00:08:28,007
‎ฉันไม่สามารถพลิกโลกหลังความตาย
‎จากหน้ามือเป็นหลังมือ

172
00:08:28,090 --> 00:08:30,551
‎เพียงเพราะคนสามคนเป็นคนดีขึ้นนิดหน่อย

173
00:08:30,635 --> 00:08:34,096
‎แต่อย่าลืมสิ เรายังมีหลักฐานมากมาย
‎ว่าเอเลนอร์ เจสันและทาฮานี

174
00:08:34,180 --> 00:08:38,059
‎เป็นคนดีขึ้นในการทดลองครั้งแรก
‎นั่นเท่ากับมีตั้งหกคนแล้ว

175
00:08:38,142 --> 00:08:39,936
‎เป็นจำนวนเท่ากับเพื่อนๆ ในเรื่องเฟรนด์ส

176
00:08:40,019 --> 00:08:43,397
‎คุณจะมาบอกว่า "เฟรนด์ส" ทุกคน
‎สมควรต้องตกนรกเหรอ

177
00:08:43,481 --> 00:08:48,027
‎คือรอสกับเรเชลก็อาจจะ โมนิก้ากับโจอี้ก็ด้วย

178
00:08:48,110 --> 00:08:49,654
‎ยิ่งแชนด์เลอร์ยิ่งไม่รอด

179
00:08:51,072 --> 00:08:52,198
‎แต่ฟีบี้ด้วยเนี่ยนะ

180
00:08:52,281 --> 00:08:54,408
‎ยอมรับเถอะ ไมเคิล แกแพ้แล้ว

181
00:08:54,492 --> 00:08:58,079
‎ทุกอย่างที่แกทำ การทดลองครั้งนี้
‎หรือแม้แต่ย่านอาศัยครั้งแรก

182
00:08:58,162 --> 00:09:00,873
‎การส่งเพื่อนแมลงสาบของแกลงไปที่โลก
‎ทุกอย่างไร้ประโยชน์

183
00:09:01,457 --> 00:09:03,000
‎โดนไป แกมันกาว

184
00:09:03,960 --> 00:09:07,046
‎ที่จริง ชอว์น คุณพูดมีประเด็นน่าสนใจ

185
00:09:07,129 --> 00:09:08,214
‎ใช่เลย ว่าไงนะ

186
00:09:08,297 --> 00:09:11,717
‎แมตต์ ช่วยดึงประวัติปัจจุบันของ
‎คนสี่คนบนโลกที่ยังมีชีวิตขึ้นมาหน่อย

187
00:09:11,801 --> 00:09:15,513
‎คามิลาห์ อัล-จามิล ดอนนา เชลสตร็อป
‎และลูกเลี้ยงของเธอ แพทริเซีย

188
00:09:15,596 --> 00:09:17,932
‎กับสตีเวน เพเลแอซหรือที่เรียกกันว่าพิลบอย

189
00:09:18,015 --> 00:09:19,183
‎พวกนั้นไม่ได้อยู่ในการทดลอง

190
00:09:19,267 --> 00:09:21,143
‎ถ้าเขามีสิทธิ์เรียกคนดีคนไหนก็ได้ขึ้นมา

191
00:09:21,227 --> 00:09:22,812
‎ผมก็ควรจะได้สิทธิ์เรียกคนชั่วคนไหนขึ้นมาด้วย

192
00:09:22,895 --> 00:09:26,774
‎เรียกอลิซาเบธ โฮล์มส์
‎ไม่ เอาเฮนรี่ คิสซิงเจอร์ ไม่...

193
00:09:27,692 --> 00:09:28,526
‎เอาพิวดี้พาย

194
00:09:29,235 --> 00:09:31,571
‎ศาลที่เคารพ คนที่ผมเรียกชีวิตขึ้นมาดู
‎ไม่ได้เรียกสุ่ม

195
00:09:31,654 --> 00:09:34,615
‎พวกเขาคือมนุษย์สี่คนที่ "แมลงสาบ"
‎เคยช่วยไว้ตอนอยู่บนโลก

196
00:09:34,699 --> 00:09:36,993
‎ไม่ได้ใช้เวทมนตร์อะไร แค่น้ำใจที่มีให้กัน

197
00:09:37,076 --> 00:09:41,247
‎และผมพนันว่ากำลังใจจากพวกเขา
‎ทำให้สี่คนนั้นเป็นคนดีขึ้น

198
00:09:41,330 --> 00:09:46,377
‎ถ้าผมคิดผิด ผมจะเป็นคนแรกที่พูดว่า
‎ "พวกเราเป็นกาวกันหมด"

199
00:09:46,460 --> 00:09:48,879
‎ฉันว่าพวกคุณใช้คำนั้นผิดนะ

200
00:09:48,963 --> 00:09:50,131
‎แต่ก็ได้ มาดูกัน

201
00:09:51,924 --> 00:09:53,009
‎ดูสิ นั่นไง

202
00:09:53,092 --> 00:09:57,013
‎หลังจากที่พวกเราเข้าไปช่วย
‎พิลบอยก็อุทิศชีวิตกับการช่วยคนชรา

203
00:09:57,096 --> 00:10:00,182
‎คามิลาห์ตั้งทุนการศึกษาในนามของทาฮานี

204
00:10:00,266 --> 00:10:02,935
‎ให้ทุนผู้หญิง 213 คนได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัย

205
00:10:03,019 --> 00:10:06,272
‎ดอนนาเริ่มทำการบ้านกับแพทริเซียทุกคืน

206
00:10:06,355 --> 00:10:11,027
‎และสุดท้ายแม่หนูคนนั้น
‎ก็สอนให้ดอนนาท่องสูตรคูณได้

207
00:10:12,320 --> 00:10:17,575
‎คืองี้ ประเด็นคือคนเราจะดีขึ้นได้
‎เมื่อได้รับความรักและกำลังใจจากผู้อื่น

208
00:10:18,951 --> 00:10:21,162
‎ถ้าพวกเขาไม่ได้รับสิ่งเหล่านั้น
‎เราจะโทษเขาได้ยังไง

209
00:10:21,245 --> 00:10:26,125
‎ผมต้องย้ำไหมว่าเบรนท์แย่ลงทุกที
‎ในทุกๆ วินาที ทุกจังหวะของทุกวัน

210
00:10:27,043 --> 00:10:28,502
‎ยกเว้นช่วงท้ายที่สุด

211
00:10:28,586 --> 00:10:31,339
‎ตอนที่เหลือแค่สิบวินาที เขาดีขึ้นเยอะมาก

212
00:10:31,922 --> 00:10:35,217
‎นั่นยังไง ศาลที่เคารพ
‎นั่นคือเรื่องสำคัญที่สุด

213
00:10:36,302 --> 00:10:39,597
‎ไม่มีใครเลวเกินจะกลับใจ

214
00:10:39,680 --> 00:10:43,434
‎เบรนท์ใช้เวลาตลอดปี
‎ทำตัวเป็นมนุษย์ห่วยแตกสุดขีด

215
00:10:43,517 --> 00:10:45,061
‎และคะแนนรวมก็บอกเราแบบนั้น

216
00:10:45,144 --> 00:10:51,400
‎แต่สิ่งที่ตัวเลขนี้บอกเราไม่ได้
‎คือพรุ่งนี้เขาจะเป็นคนอย่างไร

217
00:10:55,154 --> 00:10:56,447
‎อีกเดี๋ยวฉันจะแถลงคำตัดสิน

218
00:10:57,740 --> 00:10:59,784
‎เอาละ เจเน็ต งานศพคุณอยากจะไปจัดที่ไหน

219
00:10:59,867 --> 00:11:01,077
‎ที่เดฟแอนด์บัสเตอร์สเนอะ

220
00:11:01,160 --> 00:11:02,787
‎คุณน่าจะอยากไปเดฟแอนด์บัสเตอร์ส

221
00:11:02,870 --> 00:11:05,748
‎ผมว่าผมได้ยินเธอบอกว่า "เดฟแอนด์บัสเตอร์ส"
‎เพราะงั้นไปที่นั่นกัน

222
00:11:05,831 --> 00:11:06,999
‎แล้วค่อยไปว่ากันทีหลัง

223
00:11:08,042 --> 00:11:12,505
‎ดีจังที่คุณอยากให้เกียรติฉัน
‎แต่พวกคุณให้อะไรฉันมาเยอะมากแล้ว

224
00:11:12,588 --> 00:11:15,966
‎ทาฮานีสอนให้ฉันรู้ว่า
‎เราเลือกครอบครัวของเราได้

225
00:11:16,050 --> 00:11:17,510
‎แม้จะไม่เคยมีครอบครัวจริงๆ

226
00:11:18,719 --> 00:11:21,430
‎เจสันสอนฉันว่าตัวฉันมีค่า
‎มากกว่าแค่สิ่งที่ฉันทำเพื่อคนอื่น

227
00:11:22,306 --> 00:11:25,935
‎และเอเลนอร์ มีช่วงหนึ่งตอนอยู่บนโลก
‎ที่พวกเราสิ้นหวังกัน

228
00:11:26,018 --> 00:11:27,937
‎แต่ฉันยังเห็นคุณมีความหวังอยู่ดี

229
00:11:28,521 --> 00:11:32,233
‎แค่คิดถึงเรื่องพวกนั้นฉันก็อยากจะ
‎เรอออกมาเป็นควาซาร์เรืองแสงงามระยับ

230
00:11:32,316 --> 00:11:34,110
‎พูดได้ดีจริงๆ เจเน็ต

231
00:11:34,193 --> 00:11:36,529
‎แปลว่าถึงตาเธอแล้ว เอเลนอร์

232
00:11:36,612 --> 00:11:39,907
‎โอเค งานฉันน่ะง่าย ไม่ต้องย้ายที่ด้วยซ้ำ

233
00:11:39,990 --> 00:11:40,825
‎(ตายแหงแก๋)

234
00:11:40,908 --> 00:11:44,370
‎ฉันยืนต่อหน้าทุกคนในชุดวอร์มเป็นครั้งแรก

235
00:11:44,453 --> 00:11:49,500
‎เพื่อให้เกียรติเอเลนอร์ เชลสตร็อป
‎ในที่ซึ่งเธอได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิต

236
00:11:49,583 --> 00:11:52,253
‎คือที่บาร์ในบ้านที่นางเป็นแขกไม่ได้รับเชิญ

237
00:11:52,837 --> 00:11:54,463
‎เอเลนอร์เต็มไปด้วยเรื่องน่าประหลาดใจ

238
00:11:54,547 --> 00:11:57,550
‎ฉันไม่เคยรู้เลยว่านางกำลังจะแซะฉันอย่างโหด

239
00:11:57,633 --> 00:12:02,930
‎หรือมองฉันเป็นวัตถุทางเพศจนชวนปลื้ม
‎แต่ค่อนข้างเป็นภัยทางสังคม

240
00:12:03,013 --> 00:12:03,848
‎แหม...

241
00:12:03,931 --> 00:12:07,101
‎แต่ไม่ว่านางจะอวยฉันหรือแซะฉัน...

242
00:12:09,270 --> 00:12:13,774
‎แต่ไม่มีใครมองฉันได้ทะลุอย่างเธอแล้ว

243
00:12:14,567 --> 00:12:18,904
‎เอเลนอร์ ผมรู้นะว่าคุณไม่ชอบ
‎เวลาคนมาทำซึ้งกับคุณ

244
00:12:18,988 --> 00:12:21,198
‎ผมจึงขอใส่ความรักทั้งหมดเข้าไปในเพลงนี้

245
00:12:30,958 --> 00:12:32,543
‎แล้วตรงนี้เครื่องยิงฟองสบู่ก็จะ...

246
00:12:33,210 --> 00:12:36,630
‎ระเบิดตูมออก แล้วก็กลับเข้าเพลง

247
00:12:38,382 --> 00:12:41,343
‎- โอเคๆ พอแล้ว ขอบใจจ้ะ
‎- เยี่ยม

248
00:12:42,219 --> 00:12:43,387
‎โอเค เหลือใครอีก

249
00:12:45,681 --> 00:12:49,810
‎เรามารวมตัวกันที่นี่เพื่อให้เกียรติ
‎ชีวิตหลังความตาย ของจีดี อานาโกนีเย

250
00:12:49,894 --> 00:12:52,188
‎เอเลนอร์ อยากพูดอะไรหน่อยไหมคะ

251
00:12:56,609 --> 00:13:02,156
‎จีดีเป็นตัวป่วนวุ่นวายห่านหาย

252
00:13:02,865 --> 00:13:07,119
‎โทษที ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
‎ถึงเข้าโหมดโยเซมิตี แซมเต็มขั้น

253
00:13:08,537 --> 00:13:11,499
‎เอ่อ ฉันว่าฉันพูดไม่ได้

254
00:13:11,582 --> 00:13:15,628
‎ฉันสรุปความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้กับจีดีไม่ได้
‎ขอผ่านละกัน

255
00:13:18,380 --> 00:13:21,717
‎ผู้พิพากษากำลังจะตัดสินแล้ว
‎เธออยากให้พวกเราไปฟังด้วยตัวเอง

256
00:13:22,593 --> 00:13:24,345
‎งั้นเราก็ควรจะเปลี่ยนชุด

257
00:13:24,428 --> 00:13:26,680
‎ชุดวอร์มของทาฮานีมีคำว่า "กองทัพสก๊อย" ที่ก้น

258
00:13:26,764 --> 00:13:28,140
‎จริงดิ

259
00:13:28,724 --> 00:13:33,687
‎ไมเคิล คุณมาหาฉันแล้วบอกว่า
‎ระบบการให้คะแนนบกพร่อง

260
00:13:33,771 --> 00:13:37,650
‎ระบบซึ่งเราใช้กันมาตั้งแต่เริ่มมีกาลเวลา

261
00:13:37,733 --> 00:13:41,654
‎และได้ใช้ตัดสินดวงวิญญาณทุกดวง
‎ซึ่งเคยอยู่บนโลก

262
00:13:42,279 --> 00:13:44,031
‎และฉันได้ข้อสรุปแล้ว...

263
00:13:46,575 --> 00:13:47,826
‎ว่าคุณพูดถูก

264
00:13:48,869 --> 00:13:50,579
‎- ผม...
‎- คุณพูดถูก

265
00:13:50,663 --> 00:13:53,666
‎มนุษย์ไม่ได้มีระดับศีลธรรมคงที่

266
00:13:53,749 --> 00:13:56,794
‎พวกเขาเป็นคนดีขึ้นได้เสมอ
‎ซึ่งแปลว่าระบบให้คะแนน

267
00:13:56,877 --> 00:14:00,422
‎ไม่สามารถตัดสินความดีชั่วของมนุษย์
‎ได้อย่างแม่นยำ

268
00:14:02,675 --> 00:14:03,676
‎คุณชนะแล้ว

269
00:14:08,264 --> 00:14:10,933
‎แหม นั่นก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรเนอะ

270
00:14:12,309 --> 00:14:13,394
‎เราทำได้แล้ว

271
00:14:16,772 --> 00:14:20,234
‎จักรวาลเป็นหนี้บุญคุณพวกคุณ
‎ที่นำเรื่องนี้มาบอกฉัน

272
00:14:20,317 --> 00:14:23,195
‎ทีนี้ ในแง่ที่ว่าเราจะจัดการกันยังไงต่อ

273
00:14:23,279 --> 00:14:25,364
‎เห็นได้ชัดว่าต้องลบโลกทิ้งทั้งหมด

274
00:14:27,324 --> 00:14:28,367
‎ทำอะไรกับโลกนะ

275
00:14:28,450 --> 00:14:31,912
‎ต้องทำลายมนุษย์ทั้งหมด
‎ทั้งที่อยู่บนโลกและในชีวิตหลังความตาย

276
00:14:31,996 --> 00:14:35,499
‎และเราจะเริ่มสร้างมนุษยชาติใหม่ตั้งแต่ต้น

277
00:14:35,583 --> 00:14:37,251
‎แล้วรู้ไหมว่าตลกตรงไหน

278
00:14:37,334 --> 00:14:42,673
‎เหมือนกับฉันกำลังสร้างแอลลี แมคบีลใหม่
‎โดยทางอ้อมสุดๆ

279
00:14:42,756 --> 00:14:44,925
‎เพราะฉันกำลังจะรีบูตทุกอย่าง!

280
00:14:45,009 --> 00:14:48,929
‎ก็นั่นแหละ ยินดีด้วย ไมเคิล คุณชนะแล้ว

281
00:14:53,809 --> 00:14:57,688
‎ศาลที่เคารพ ใจร่มๆ กันก่อน
‎แล้วพูดใหม่ตอนนี้ยังไม่สาย

282
00:14:57,771 --> 00:15:01,317
‎เพราะผมว่ามีใครสักคนแถวนี้
‎กำลังคิดนอกเรื่อง

283
00:15:01,400 --> 00:15:03,319
‎โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

284
00:15:03,402 --> 00:15:07,114
‎ถึงกับจะลบโลกทิ้ง มันไม่เกินไปหน่อยเหรอคะ

285
00:15:07,197 --> 00:15:10,075
‎ที่นั่นมันวุ่นวายเกินไปแล้ว นึกออกไหม

286
00:15:10,159 --> 00:15:14,371
‎ทางออกที่ง่ายที่สุดคือ
‎ลบทุกคนที่เคยมีชีวิตอยู่ออกไป

287
00:15:14,455 --> 00:15:18,876
‎แล้วเริ่มใหม่จากอะมีบาสักฝูงอะไรอย่างนั้น

288
00:15:18,959 --> 00:15:22,463
‎จากนั้นชีวิตมนุษย์จะได้มีวิวัฒนาการใหม่
‎หรืออาจเป็นอะไรที่ดีกว่านั้นอีก

289
00:15:22,546 --> 00:15:24,840
‎รอบนี้คนอาจไม่ต้องมีฟันน้ำนม

290
00:15:25,466 --> 00:15:28,010
‎ไอ้เรื่องนั้นมันพิลึกเป็นบ้า ต้องรอให้ฟันร่วง

291
00:15:28,093 --> 00:15:32,222
‎ถึงจะมีฟันซี่ใหญ่กว่าเดิม
‎งอกออกมาจากรูเดิมเนี่ยนะ อี๋

292
00:15:32,848 --> 00:15:35,684
‎นั่นแหละ ประเด็นสำคัญคือ โลกเนี่ย...

293
00:15:37,394 --> 00:15:39,355
‎ประหลาดใจตรงไหนกันเนี่ย

294
00:15:39,438 --> 00:15:41,357
‎คิดว่าถ้าชนะแล้วจะเกิดอะไรขึ้นเหรอ

295
00:15:41,440 --> 00:15:44,360
‎ไม่รู้สิ ผมนึกว่าเราน่าจะให้สามคะแนน

296
00:15:44,443 --> 00:15:46,195
‎ถ้าคนกินแอปเปิลแทนที่จะให้แค่สอง

297
00:15:46,278 --> 00:15:49,239
‎ใช่ แค่ปรับระบบให้คะแนนนิดหน่อยไง

298
00:15:49,323 --> 00:15:50,658
‎เหมือนยกระดับกระชับหุ่นเล็กน้อย

299
00:15:50,741 --> 00:15:52,743
‎- เหมือนใส่สแปงซ์ แต่ใส่ให้จิตวิญญาณ
‎- ใช่

300
00:15:52,826 --> 00:15:57,998
‎ทุกคน ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คะแนน
‎ปัญหาคือโลกมันสลับซับซ้อนเกินไป

301
00:15:58,082 --> 00:16:01,418
‎จนกระทั่งคะแนนไม่สามารถสะท้อน
‎คุณค่าจากพฤติกรรมของมนุษย์ได้

302
00:16:01,502 --> 00:16:04,046
‎ลืมแล้วเหรอ เรื่องทั้งหมดที่พวกคุณค้นพบเอง

303
00:16:04,129 --> 00:16:08,008
‎แล้วตอนนี้ฉันก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องแก้ปัญหา

304
00:16:08,092 --> 00:16:11,553
‎ฉันเอาไอ้เครื่องล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์นั่นไปไว้ไหน

305
00:16:11,637 --> 00:16:13,764
‎ลิปมัน ลิปมันอีก

306
00:16:13,847 --> 00:16:17,101
‎ปุ่มหยุดสงครามทั้งหมด จัสติฟายด์ซีซั่นสอง

307
00:16:17,726 --> 00:16:18,686
‎แกชนะ

308
00:16:18,769 --> 00:16:22,564
‎แต่ก็ยังล้มเหลวอีกจนได้ เหมือนเดิม

309
00:16:24,441 --> 00:16:27,695
‎ปลุกจีดีขึ้นมาเดี๋ยวนี้
‎เราต้องการความช่วยเหลือทุกรูปแบบ

310
00:16:27,778 --> 00:16:32,491
‎คุณจะให้ผมปลุกเขาขึ้นมา
‎เพื่อจะบอกว่าเขากับคนที่เหลือทั้งหมด

311
00:16:32,574 --> 00:16:34,201
‎ในจักรวาลนี้จะมลายหายไปงั้นเหรอ

312
00:16:34,284 --> 00:16:36,537
‎- ก็อย่าพูดแบบนั้นสิ
‎- อ้าว แล้ว...

313
00:16:37,621 --> 00:16:40,791
‎- พวกเนิร์ดที่ชอบ ความหวังเดียวของเรา
‎- ผมไม่...

314
00:16:40,874 --> 00:16:43,252
‎โย่ เหล่าเหมือนจะเทพ
‎ถ้าพวกคุณจะทำอะไรสักอย่าง

315
00:16:43,335 --> 00:16:44,420
‎ก็ต้องทำเดี๋ยวนี้

316
00:16:44,503 --> 00:16:47,381
‎แน่นอน เราต้องทำอะไรสักอย่าง
‎เรื่องนี้มันเกินเลยไปแล้ว

317
00:16:47,464 --> 00:16:50,634
‎ผมกำลังร่างจดหมายที่ใช้คำแรงมาก

318
00:16:50,718 --> 00:16:54,471
‎แน่ใจเหรอว่าคำว่า "แรง" เป็นคำที่เหมาะ
‎เราไม่อยากเสียมารยาทนะ

319
00:16:54,555 --> 00:16:55,723
‎- จริง
‎- เดี๋ยวจะผิดไปจากมาตรฐาน

320
00:16:55,806 --> 00:16:57,016
‎คุณพูดถูกที่สุด

321
00:16:57,099 --> 00:17:00,060
‎ผมขออภัยและขอลาออก มีผลทันที

322
00:17:00,811 --> 00:17:02,646
‎กล้ามาก ผมภูมิใจในตัวคุณมาก

323
00:17:02,730 --> 00:17:04,398
‎อยู่นี่เอง เยี่ยม

324
00:17:04,481 --> 00:17:09,028
‎ไมเคิล ชอว์น เจเน็ต
‎อีกสักพันล้านปีค่อยเจอกันนะ

325
00:17:09,111 --> 00:17:12,573
‎สนุกบ้าบอมากเลย ทุกคน

326
00:17:12,656 --> 00:17:15,784
‎เจ๊จะคิดถึงคุณ เจ๊จะคิดถึงคุณ

327
00:17:15,868 --> 00:17:17,119
‎เจ๊จะคิดถึงทุกคน

328
00:17:17,202 --> 00:17:21,123
‎แล้วเจ๊จะคิดถึงตลอดไป
‎เจอกันที่แยกใหม่ แยกใหม่

329
00:17:21,206 --> 00:17:24,543
‎เจอกันที่แยกใหม่ แยกใหม่

330
00:17:25,377 --> 00:17:27,463
‎ฉันจะคิดถึงทุกคนเลย

331
00:17:27,546 --> 00:17:30,007
‎โอเค ลาละ

332
00:17:33,260 --> 00:17:35,554
‎เจเน็ต อะไรวะเนี่ย เอาคืนมา

333
00:17:35,637 --> 00:17:38,640
‎ไม่ค่ะ มันอยู่ในที่ว่างของฉัน จ้างก็ไม่ให้

334
00:17:39,600 --> 00:17:41,560
‎ฉันไม่ค่อยปฏิเสธใคร
‎เมื่อกี้ออกเสียงถูกรึเปล่าน่ะ

335
00:17:41,643 --> 00:17:42,978
‎เจเน็ต เอาไอ้นั่นของฉันคืนมา

336
00:17:43,062 --> 00:17:44,897
‎ไม่งั้นฉันจะเข้าไปเอาในที่ว่างของเธอเอง

337
00:17:44,980 --> 00:17:46,106
‎ก็อยากให้ลองเหมือนกัน

338
00:17:46,899 --> 00:17:49,777
‎โอเค นางลองจริง
‎เข้าไปในที่ว่างของฉันแล้ว

339
00:17:50,402 --> 00:17:54,031
‎นี่รู้สึก... รู้สึกพิลึก โอเค

340
00:17:54,615 --> 00:17:56,325
‎ฉลาดนักนะ แม่คุณ อยู่ไหน

341
00:17:56,408 --> 00:17:59,661
‎- หมายความว่าไง ไม่ได้อยู่ในที่ว่างฉันเหรอ
‎- เปล่าย่ะ

342
00:18:00,662 --> 00:18:01,622
‎อยู่ในที่ว่างของฉัน

343
00:18:03,082 --> 00:18:05,209
‎ฉันรู้สึกโง่มากที่จะพูดงี้

344
00:18:05,292 --> 00:18:09,797
‎แต่ไมเคิลเขียนคำแถลงการณ์ไว้
‎แล้วฉันก็ดันไปอ่านในส้วม

345
00:18:09,880 --> 00:18:12,883
‎ฉันไม่ต้องอึก็ได้ แต่เลือกจะทำ

346
00:18:13,550 --> 00:18:15,761
‎แต่นั่นแหละ ตอนนี้ฉันเข้าข้างพวกเขาละ

347
00:18:15,844 --> 00:18:19,890
‎- ล้อเล่นรึเปล่า
‎- อย่าหลงตัวเองนักเลย เจ้าทึ่ม

348
00:18:19,973 --> 00:18:22,309
‎ระบบทั้งหมดนี่แม่มพังจริง

349
00:18:22,392 --> 00:18:25,646
‎มนุษย์ห่วย แต่นี่ไม่ใช่ความผิดพวกเขา

350
00:18:25,729 --> 00:18:28,273
‎คุณอ่านสิ่งที่ผมเขียน
‎แล้วมันจับใจคุณด้วยเหรอ

351
00:18:28,357 --> 00:18:32,528
‎เออ แต่ฉันก็ใช้กระดาษในนี้เช็ดตูดด้วย
‎เพราะงั้นไม่ต้องยืด

352
00:18:32,611 --> 00:18:34,029
‎โอเคไหม

353
00:18:35,197 --> 00:18:37,783
‎- ฉันภูมิใจในตัวเธอมาก
‎- ไม่สนย่ะ

354
00:18:37,866 --> 00:18:39,952
‎ฉันว่าเธอสนนิดๆ นะ

355
00:18:40,953 --> 00:18:42,121
‎กอดพี่น้อง

356
00:18:42,204 --> 00:18:43,747
‎- โอเค ปล่อยฉัน
‎- นี่

357
00:18:43,831 --> 00:18:47,709
‎ฟังนะ ฉันตัดสินอย่างเป็นทางการแล้ว
‎และจะไม่ยอมให้คำตัดสินเป็นโมฆะ

358
00:18:47,793 --> 00:18:50,337
‎โดยเจเน็ตสองตนที่ชอบเล่นซ่อนแอบ

359
00:18:51,463 --> 00:18:54,466
‎ฉันน่าจะอธิบายก่อน คือไม่ใช่แค่เราสองคน

360
00:18:55,092 --> 00:18:56,301
‎แต่เป็นเราทุกคน

361
00:18:57,010 --> 00:18:58,345
‎- ไงคะ
‎- ว่าไง ไอ้เฉิ่ม

362
00:18:58,428 --> 00:18:59,429
‎กินตดไป ไอ้ขี้แพ้

363
00:18:59,513 --> 00:19:01,640
‎ฉันเข้ามาเพื่อแสดงจุดยืน ไม่ได้มีจุดยืนอื่น

364
00:19:01,723 --> 00:19:03,475
‎- ว่าไง พวกเหวี่ยงตด
‎- ดีค่ะ

365
00:19:03,559 --> 00:19:06,228
‎มันเป็นงี้ มันเป็นงี้

366
00:19:06,311 --> 00:19:07,646
‎ว่าไง เฉิ่มเบ๊อะ

367
00:19:11,191 --> 00:19:13,735
‎ฉันส่งแถลงการณ์ไปให้เจเน็ตทุกตน

368
00:19:13,819 --> 00:19:15,654
‎เดี๋ยวนี้มีห้องแชทรวมแล้วนะ

369
00:19:15,737 --> 00:19:17,614
‎ปกติฉันส่งแต่จิฟรูปตัวนากล่ะ

370
00:19:19,283 --> 00:19:24,037
‎น่ารำคาญชะมัด

371
00:19:24,121 --> 00:19:27,457
‎โอเค เจเน็ตทั้งหลาย อยากเล่นท่ายากใช่ไหม

372
00:19:27,958 --> 00:19:32,254
‎ฉันจะค้นที่ว่างของพวกหล่อนทีละตน

373
00:19:32,838 --> 00:19:36,800
‎แล้วสาปให้เป็นลูกแก้วไปทีละตน

374
00:19:37,426 --> 00:19:41,722
‎จนกว่าจะได้ไอ้เครื่องรีบูตโลกโง่ๆ นั่นกลับมา

375
00:19:42,347 --> 00:19:45,601
‎เราคงต้านเขาไว้ตลอดไปไม่ได้ เราต้องมีแผน

376
00:19:45,684 --> 00:19:49,980
‎โอเค งั้นแผนคืออะไร แผนๆ แผน

377
00:19:50,856 --> 00:19:52,399
‎ขั้นแรก คิดแผน

378
00:19:52,482 --> 00:19:54,860
‎ขั้นที่สอง ทำตามแผน

379
00:19:54,943 --> 00:19:57,779
‎- ได้ๆ นี่ได้เรื่องแน่
‎- ไมเคิล สติ

380
00:19:57,863 --> 00:19:58,822
‎อ้อ โทษที

381
00:19:59,740 --> 00:20:02,201
‎เอาละ ถ้าเราเปลี่ยนคะแนนไม่ได้

382
00:20:02,284 --> 00:20:05,579
‎เราอาจเปลี่ยนวิธีการนับคะแนนได้

383
00:20:06,163 --> 00:20:11,001
‎เนอะ เราแค่ต้องคิดระบบใหม่เอี่ยม
‎ที่จะใช้ตัดสินมนุษย์ในโลกหลังความตาย

384
00:20:11,084 --> 00:20:13,295
‎- พวกเราทำได้เนอะ
‎- ใช่

385
00:20:13,378 --> 00:20:15,923
‎แต่ถ้าจะคิดให้ออก
‎ฉันว่าคุณรู้นะว่าต้องทำอะไร

386
00:20:16,006 --> 00:20:18,675
‎ตรงนี้มีคนแค่คนเดียวจริงๆ

387
00:20:18,759 --> 00:20:23,263
‎ที่ฉลาดและช่างคิดพอที่จะกอบกู้มนุษยชาติได้

388
00:20:25,182 --> 00:20:26,892
‎ก็ได้ ผมจัดเอง

389
00:20:26,975 --> 00:20:28,810
‎ไม่ได้พูดถึงนายโว้ย

390
00:20:28,894 --> 00:20:32,648
‎การออกแบบชีวิตหลังความตายที่ดีกว่าเดิม
‎เป็นปัญหาเรื่องจริยธรรมขั้นสูงสุด

391
00:20:32,731 --> 00:20:36,693
‎จีดีใช้เวลาทั้งชีวิตไปกับการขบคิดปัญหานี้

392
00:20:36,777 --> 00:20:40,822
‎เขาทั้งฉลาดหลักแหลมและเห็นอกเห็นใจผู้อื่น

393
00:20:40,906 --> 00:20:43,867
‎เขาได้แต่พยายามจะปฏิบัติต่อคนอื่นให้ดีที่สุด

394
00:20:43,951 --> 00:20:47,162
‎และพร้อมจะเสียสละความสุขส่วนตนเพื่อคนอื่น

395
00:20:47,246 --> 00:20:50,707
‎ถ้าเราจะทำเรื่องนี้ให้สำเร็จได้
‎เราต้องเรียกจีดีกลับมา

396
00:20:50,791 --> 00:20:52,793
‎และเขาต้องได้ความทรงจำคืน

397
00:20:52,876 --> 00:20:56,838
‎คุณอยากเรียกตัวคนที่ลังเลที่สุด
‎เท่าที่เคยเกิดมาในโลกนี้กลับมา

398
00:20:56,922 --> 00:21:02,052
‎ยัดความทรงจำของตัวเอง
‎ทั้งหมด 800 กว่าเวอร์ชั่น

399
00:21:02,135 --> 00:21:05,931
‎แล้วบอกเขาว่ามีเวลาแค่ 45 นาที
‎ที่จะกอบกู้มวลมนุษยชาติเนี่ยนะ

400
00:21:07,099 --> 00:21:08,850
‎คิดว่ามันจะไปได้สวยเหรอ

401
00:21:08,934 --> 00:21:12,396
‎ฉันไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นยังไง
‎แต่เขาก็เป็นโอกาสเดียวของเรา

402
00:21:12,479 --> 00:21:14,815
‎และต้องทำตอนนี้
‎ไม่งั้นก็จะไม่มีโอกาสอีกแล้วจริงๆ

403
00:21:14,898 --> 00:21:17,484
‎ปลุกเขาขึ้นมา

404
00:21:18,694 --> 00:21:22,197
‎ไม่อยู่ในเจเน็ตตนนี้ ตนต่อไป

405
00:21:27,703 --> 00:21:29,705
‎คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์