1 00:00:06,006 --> 00:00:08,925 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:19,519 --> 00:00:21,312 ‎ไง ไอ้ห่วย 3 00:00:21,396 --> 00:00:23,565 ‎สวัสดี เจเน็ตร้าย วันนี้เป็นยังไงบ้าง 4 00:00:23,648 --> 00:00:24,482 ‎ก็แย่ 5 00:00:25,400 --> 00:00:29,112 ‎ผมอยากมาบอกว่า หลังจากโดนขังไว้หกเดือน 6 00:00:29,195 --> 00:00:33,199 ‎ในที่ว่างของเจเน็ตดี ‎วันนี้คุณจะถูกขังเป็นวันสุดท้าย 7 00:00:33,283 --> 00:00:34,826 ‎ผมมีเรื่องมาเล่าให้คุณฟัง 8 00:00:34,909 --> 00:00:37,620 ‎และเมื่อเล่าเสร็จแล้ว ‎ผมถึงจะกำจัดคุณจากที่นี่ 9 00:00:38,371 --> 00:00:39,205 ‎ว้าว 10 00:00:39,289 --> 00:00:42,292 ‎ฟังดูเหมือนในที่สุดนายก็พร้อมจะ ‎รับผิดชอบหน้าที่แบบปีศาจซะที 11 00:00:42,876 --> 00:00:44,044 ‎จะเล่าอะไรล่ะ 12 00:00:44,127 --> 00:00:45,128 ‎ความพยายามอีกครั้งที่จะพิสูจน์ว่า 13 00:00:45,211 --> 00:00:48,757 ‎มนุษย์นั้น "ดี" และ "ควรได้รับความเคารพ" 14 00:00:48,840 --> 00:00:52,302 ‎และไม่ใช่ "ถุงเก็บอึใบโต" เหรอ 15 00:00:52,385 --> 00:00:53,511 ‎อะไรประมาณนั้น 16 00:00:54,345 --> 00:00:55,180 ‎พร้อมหรือยัง 17 00:00:55,263 --> 00:00:57,390 ‎ขอทำเรื่องนึงแป๊บเดียวก่อนที่จะเริ่มเล่า 18 00:01:08,818 --> 00:01:11,404 ‎(บทที่ 45) 19 00:01:14,741 --> 00:01:15,742 ‎กลิ่นนี้หอมนานแน่ 20 00:01:15,825 --> 00:01:17,869 ‎นั่นเรื่องที่จะเล่าเหรอ แค่ดูก็น่าเบื่อแล้ว 21 00:01:17,952 --> 00:01:20,663 ‎หนังสือนี่เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนะ เดี๋ยวก็เข้าใจ 22 00:01:21,539 --> 00:01:24,167 ‎เรื่องเริ่มประมาณหนึ่งสัปดาห์ก่อน 23 00:01:24,250 --> 00:01:26,795 ‎เราส่งมนุษย์ทั้งสี่คนไปทริปเล่นสกี 24 00:01:26,878 --> 00:01:29,923 ‎แล้วพวกเขาสกีตกหน้าผา กระดูกหักหมดทั้งตัว 25 00:01:30,006 --> 00:01:33,676 ‎กางเกงหลุดจนคุณเห็นตูดพวกเขาทุกคน จบข่าว 26 00:01:33,760 --> 00:01:37,013 ‎ที่จริงมันไปได้สวยกว่าที่เราหวังไว้อีก 27 00:01:38,640 --> 00:01:41,059 ‎ฉันต้องยอมรับนะ ฉันคิดผิด 28 00:01:41,142 --> 00:01:43,061 ‎ทริปนี้สนุกมาก 29 00:01:43,144 --> 00:01:44,854 ‎ใช่ คือที่จริงผมเล่นสกีไม่เป็น 30 00:01:44,938 --> 00:01:47,732 ‎เพราะผมกลัวการเคลื่อนที่มุมเอียงมาก 31 00:01:47,816 --> 00:01:50,276 ‎แต่ที่บ้านพักนั่นมีมุมอ่านหนังสือเยอะมาก 32 00:01:50,360 --> 00:01:52,570 ‎มุมอ่านหนังสือเต็มไปหมดเลย 33 00:01:52,654 --> 00:01:55,698 ‎อีกอย่าง เจียนหยูช่วยสอนนั่งสมาธิอย่างสุดยอด 34 00:01:55,782 --> 00:01:57,909 ‎คนอื่นอยากพูดไหมว่ามนตราประจำตัวคืออะไร 35 00:01:57,992 --> 00:02:01,246 ‎ของผมคือคำที่เคท แบลนเชตต์พูดว่า "ริอานนา" 36 00:02:01,329 --> 00:02:03,373 ‎ยินดีด้วยที่ชนะเกมรัมมี่อีกครั้ง 37 00:02:03,456 --> 00:02:04,916 ‎ผมกะว่าจะชนะคุณแท้ๆ 38 00:02:04,999 --> 00:02:06,668 ‎เพราะสมัยอยู่มหาวิทยาลัยผมเล่นตลอด 39 00:02:06,751 --> 00:02:07,919 ‎อ๋อ คุณเรียนที่รัตเกอร์สใช่ไหม 40 00:02:08,002 --> 00:02:09,170 ‎ไม่ใช่ ผมเรียนพรินซ์ตัน 41 00:02:09,254 --> 00:02:11,047 ‎ฉันรู้น่า ฉันแค่ล้อคุณเล่น 42 00:02:12,340 --> 00:02:14,425 ‎ตลกดี คุณล้อเล่นจริงๆ ใช่ไหม 43 00:02:14,509 --> 00:02:16,511 ‎รู้ใช่ไหมว่าจบพรินซ์... คุณรู้แหละ 44 00:02:16,594 --> 00:02:19,514 ‎โอเค ทุกคน เก่งมาก 45 00:02:19,597 --> 00:02:23,351 ‎พวกเขาทำได้ดีเยี่ยม ‎แต่แน่นอนว่าเบรนท์มีพัฒนาการมากที่สุด 46 00:02:23,434 --> 00:02:27,730 ‎ใช่ ตอนที่ซิโมนเล่นไพ่ชนะเขา ‎เขาไม่ได้ล้มโต๊ะแล้วกระทืบเท้าออกไป 47 00:02:27,814 --> 00:02:29,524 ‎เขาแค่กระทืบเท้าออกไปเฉยๆ พัฒนาไปมากนะ 48 00:02:29,607 --> 00:02:31,901 ‎แต่เราก็ยังไม่รู้ว่าเขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ 49 00:02:31,985 --> 00:02:33,695 ‎หรือแค่พยายามทำตัวดีเพื่อจะเข้า ‎ "สวรรค์ชั้นเลิศ" 50 00:02:33,778 --> 00:02:35,822 ‎แต่พฤติกรรมของเขามีความเปลี่ยนแปลง 51 00:02:35,905 --> 00:02:37,365 ‎อย่าลืมสิ นั่นแหละวิธีการของเรา 52 00:02:37,448 --> 00:02:40,910 ‎ก่อนอื่นเราต้องเปลี่ยนพฤติกรรมก่อน ‎แล้วค่อยจัดการเปลี่ยนแรงจูงใจ 53 00:02:40,994 --> 00:02:42,412 ‎และตอนนี้... 54 00:02:43,079 --> 00:02:45,582 ‎ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอย 55 00:02:45,665 --> 00:02:51,296 ‎รางวัลผู้กอบกู้มนุษยชาติแห่งสัปดาห์นี้เป็นของ... 56 00:02:51,379 --> 00:02:52,213 ‎เจสัน 57 00:02:52,297 --> 00:02:53,339 ‎เยี่ยม 58 00:02:53,423 --> 00:02:55,466 ‎จัดการเรื่องจีดีให้เยี่ยมแบบนี้ต่อไปนะ 59 00:02:56,301 --> 00:03:02,015 ‎และรางวัลผู้กอบกู้ที่แซ่บสุด ‎ในสัปดาห์นี้เป็นของ... 60 00:03:02,849 --> 00:03:04,684 ‎เอเลนอร์ เชลสตร็อป 61 00:03:04,767 --> 00:03:06,060 ‎ขอบคุณมาก ฉันขอน้อมรับ 62 00:03:06,144 --> 00:03:07,437 ‎ผมไม่เคยได้รางวัล "แซ่บสุด" เลย 63 00:03:08,187 --> 00:03:09,022 ‎ไม่รู้จะบอกยังไงน่ะ เฮีย 64 00:03:09,105 --> 00:03:11,733 ‎ลองเล่นท่าย่อยืดบ้างไหม ‎ก้นจะได้โผล่ออกมาให้เห็นบ้าง 65 00:03:11,816 --> 00:03:13,985 ‎ตอนนั้นทุกคนมีกำลังใจดีมาก 66 00:03:14,068 --> 00:03:17,697 ‎หมายถึงช่วงไปทริปสกีนะ ‎ไม่ใช่การประกวดความแซ่บที่เล่นเส้นแน่ๆ 67 00:03:17,780 --> 00:03:20,992 ‎โดยรวมแล้ว นั่นเป็นความรู้สึกที่ดีที่สุด ‎ตั้งแต่ทำการทดลองมา 68 00:03:21,075 --> 00:03:23,369 ‎แต่แล้วเบรนท์ก็ทำสิ่งที่... 69 00:03:24,329 --> 00:03:25,413 ‎สมเป็นเบรนท์มาก 70 00:03:25,496 --> 00:03:27,707 ‎ใครจะเดาได้เนอะ 71 00:03:28,666 --> 00:03:30,251 ‎หวัดดี พวกบ้าเล่นสกีทั้งหลาย 72 00:03:30,877 --> 00:03:31,753 ‎มีข่าวดีมาบอก 73 00:03:32,754 --> 00:03:35,673 ‎ผมเขียนหนังสือขึ้นเล่มหนึ่ง ‎และในเมื่อพวกคุณเป็นเด็กเรียนที่สุด 74 00:03:35,757 --> 00:03:37,258 ‎พวกคุณจะได้เป็นคนกลุ่มแรกที่ได้อ่าน 75 00:03:37,342 --> 00:03:40,970 ‎ "แต้มต่อหกฟุต ปริศนาชิปไดรเวอร์" 76 00:03:41,054 --> 00:03:43,598 ‎ใช่ มันเป็นนิยายสายลับกึ่งปริศนาฆาตกรรม 77 00:03:43,681 --> 00:03:46,601 ‎แล้วก็มีผจญภัยในเรือดำน้ำกึ่งบันทึกหวิว 78 00:03:46,684 --> 00:03:47,977 ‎และกึ่งระทึกขวัญการเมืองด้วย 79 00:03:48,061 --> 00:03:51,814 ‎แถมยังเป็นกึ่งคู่มือสอนเล่นกอล์ฟ ‎กึ่งหนังสือวิจารณ์สังคม 80 00:03:51,898 --> 00:03:53,358 ‎เท่ากับเป็นหนังสือสามเล่มครึ่งในเล่มเดียวเหรอ 81 00:03:53,441 --> 00:03:55,068 ‎เป็นอย่างต่ำ เพราะงั้นอ่านซะให้ไวที่สุด 82 00:03:55,151 --> 00:03:57,528 ‎ผมจะจัดงานปาร์ตี้เซ็นหนังสือ ‎และอยากให้คุณเป็นคนพูดเปิดตัว 83 00:03:57,612 --> 00:03:58,529 ‎พูดถึงว่าหนังสือเยี่ยมแค่ไหน 84 00:03:59,322 --> 00:04:01,282 ‎อีกสองวันถึงปาร์ตี้แล้วนะ เพราะงั้น เร็วเข้า 85 00:04:02,325 --> 00:04:03,952 ‎ทาฮานี ยกเลิกแผนทุกอย่างเลย 86 00:04:04,035 --> 00:04:07,664 ‎เราจะแบ่งกันกินไวน์ ‎แล้วอ่านนิยายห่วยๆ ของเบรนท์ออกเสียงกัน 87 00:04:07,747 --> 00:04:08,915 ‎ตายละ 88 00:04:09,582 --> 00:04:10,750 ‎เราไม่ควรจะล้อเขานะ 89 00:04:10,833 --> 00:04:13,253 ‎ตอนไปทริปเล่นสกีเขาดูนิสัยดีขึ้น 90 00:04:13,336 --> 00:04:14,921 ‎เขาทำสมอร์ให้พวกเรากินด้วย 91 00:04:15,505 --> 00:04:18,049 ‎แต่ถ้าพูดอย่างแฟร์ๆ เขาอ้างว่า ‎เป็นคนคิดค้นมันขึ้นมาด้วยนะ 92 00:04:18,132 --> 00:04:22,303 ‎ก่อนจะรีบแก้ตัวให้ เธออาจอยากรู้ ‎คนที่ชิป ไดรฟ์เวอร์สนใจ 93 00:04:24,389 --> 00:04:25,348 ‎โอ๊ย ไม่นะ 94 00:04:25,431 --> 00:04:28,268 ‎"เธอชื่อสการ์เล็ต ปากีสถาน 95 00:04:28,351 --> 00:04:33,439 ‎เป็นสาวแบบที่เรามองปราดเดียวไม่ได้ ‎ไม่อย่างนั้นต้องตายแน่ 96 00:04:33,523 --> 00:04:36,651 ‎เราต้องค่อยๆ มองทีละนิดเหมือนงานศิลป์ชิ้นเอก 97 00:04:36,734 --> 00:04:37,694 ‎เหมือนพิพิธภัณฑ์ลูฟร์" 98 00:04:37,777 --> 00:04:40,738 ‎"ดวงตาสีน้ำตาลของเธอ ‎เป็นดั่งสีเทียนสีน้ำตาลที่สุด 99 00:04:40,822 --> 00:04:44,325 ‎เรียวขาเหมือน ‎เจสสิกา แรบบิทจากหนังเรื่องนั้น" 100 00:04:44,409 --> 00:04:49,122 ‎"ผมยาวสลวยของเธอ ‎ส่งกลิ่นเหมือนดวงจันทร์ยามราตรีที่หลุมสี่พาร์" 101 00:04:50,331 --> 00:04:51,249 ‎เสียใจด้วยจริงๆ นะ 102 00:04:51,332 --> 00:04:52,875 ‎ฉันเคยเจอมาหนักกว่านี้ 103 00:04:52,959 --> 00:04:54,836 ‎ครั้งหนึ่งที่ปาร์ตี้วันเกิดอีลอน มัสก์ 104 00:04:54,919 --> 00:04:58,881 ‎ฉันต้องนั่งตรงกลางระหว่างซิลวิโอ เบอร์ลุสโกนี ‎กับอีลอน มัสก์เอง 105 00:04:58,965 --> 00:05:00,216 ‎แบบนี้ไม่ดีแน่ 106 00:05:00,300 --> 00:05:03,136 ‎เบรนท์กับซิโมน ‎เป็นความสัมพันธ์คู่ที่พัฒนายากที่สุดของเรา 107 00:05:03,845 --> 00:05:06,180 ‎เธอมักจะด่วนตัดสินคนอื่น 108 00:05:06,264 --> 00:05:10,810 ‎ส่วนเขาก็เป็นคนที่คอยยืนยันว่า ‎การด่วนตัดสินของเธอน่ะถูกแล้ว 109 00:05:10,893 --> 00:05:15,815 ‎เราจำเป็นต้องให้ซิโมนเชื่อว่า ‎เบรนท์เป็นคนดีกว่าพฤติกรรมเลวร้ายของเขา 110 00:05:15,898 --> 00:05:19,444 ‎เช่นการพูดว่าทาฮานี ‎"สำเนียงเหมือนราชินีอังกฤษ 111 00:05:19,527 --> 00:05:22,447 ‎แต่ไม่ต้องมีหน้าตาเหมืองกองอ้วกแบบเดียวกัน" 112 00:05:22,530 --> 00:05:25,616 ‎เรารู้สึกว่าจะสามารถ ‎ควบคุมผลร้ายจากหนังสือของเบรนท์ได้ 113 00:05:25,700 --> 00:05:28,244 ‎แต่ก็เหมือนกรณีทั่วไปในสถานการณ์แบบนี้ 114 00:05:28,328 --> 00:05:30,288 ‎ผลกระทบในแง่ลบเริ่มแผ่ออกไปเป็นวงกว้าง 115 00:05:30,371 --> 00:05:32,332 ‎เหมือนเวลาที่มีคนอ้วกบนรถเมล์ 116 00:05:32,415 --> 00:05:33,916 ‎แล้วพอคนได้กลิ่นก็อ้วกบ้างใช่ไหม 117 00:05:34,709 --> 00:05:35,752 ‎เอ่อ ก็ใช่ 118 00:05:35,835 --> 00:05:36,836 ‎เป็นอะไร เพื่อนยาก 119 00:05:36,919 --> 00:05:40,423 ‎เบรนท์เขียนหนังสือเล่มนี้ และเห็นได้ชัดว่า ‎เขาใส่เราเข้าไปในเรื่อง 120 00:05:40,506 --> 00:05:44,594 ‎มีตัวละครขี้ขลาดที่ชื่อ อิ๊กบี้สี่ตา 121 00:05:44,677 --> 00:05:47,055 ‎ที่ "ใส่แว่นกับเสื้อกั๊กสเวตเตอร์ 122 00:05:47,138 --> 00:05:49,599 ‎และไม่เคยทำอะไรโดยไม่วางแผน ‎หรือทำเรื่องเจ๋งๆ เลย" 123 00:05:49,682 --> 00:05:52,393 ‎ฉันกำลังสอนวิชาจริยศาสตร์ให้พวกนาย ‎จะมีอะไรเจ๋งกว่านั้นอีก 124 00:05:52,477 --> 00:05:55,271 ‎ถ้าอยากทำอะไรโดยไม่วางแผน ‎ปรึกษาฉันสิ 125 00:05:55,354 --> 00:05:57,648 ‎เกือบทุกเรื่องที่เคยทำสมัยยังอยู่บนโลก ‎ฉันทำโดยไม่ยั้งคิด 126 00:05:57,732 --> 00:05:59,776 ‎และไม่เคยกังวลเลยว่าจะเกิดผลอะไรตามมา 127 00:05:59,859 --> 00:06:03,196 ‎เพราะงั้นถึงได้ชื่อเล่นว่า "จำเลย" 128 00:06:03,279 --> 00:06:05,531 ‎ไม่ใช่เหตุผลที่ฟังขึ้น แต่นายพูดถูก 129 00:06:05,615 --> 00:06:08,576 ‎ตอนนี้มีอะไรที่ฉันจะทำได้โดยไม่ต้องวางแผนบ้าง 130 00:06:08,659 --> 00:06:10,745 ‎ไล่รายการความเป็นไปได้ออกมาสักสิบอย่าง 131 00:06:10,828 --> 00:06:12,830 ‎แล้วค่อยๆ คัดออกในอีกสี่วันข้างหน้าดีกว่า 132 00:06:12,914 --> 00:06:14,874 ‎มีไอเดียดีกว่านั้น มาเต้นกัน พวก 133 00:06:18,086 --> 00:06:19,629 ‎เลิกคิดมากเสียที 134 00:06:19,712 --> 00:06:22,757 ‎นี่แหละถึงจะเอาชนะอิ๊กบี้ เด็กเรียนน่าเบื่อได้ 135 00:06:23,549 --> 00:06:24,550 ‎จริง 136 00:06:25,218 --> 00:06:27,220 ‎- ดูอิ๊กบี้เต้นสิ ‎- นั่นไง 137 00:06:28,596 --> 00:06:30,306 ‎ไม่เคยได้ยินเพลงนี้มาก่อน เพลงใครนะ 138 00:06:30,389 --> 00:06:33,768 ‎เพลงฉันเอง ฉันแต่งเอง ‎เพลงนี้ชื่อว่า "ฉันจะรักเธอตลอดไป" 139 00:06:34,352 --> 00:06:36,646 ‎(เขย่าก้นให้มันส์ในอ่าง) 140 00:06:36,729 --> 00:06:39,649 ‎มีเกร็ดฮาๆ นะ เสียงไซเรนตำรวจที่ได้ยิน ‎เป็นของจริงด้วย 141 00:06:39,732 --> 00:06:41,609 ‎ฉันโดนตำรวจไล่ตามอยู่ตอนที่อัดเพลง 142 00:06:42,193 --> 00:06:46,364 ‎โอเคๆ ไม่นะ... 143 00:06:46,447 --> 00:06:49,408 ‎โอ๊ย ตาย ตะละแม่กาก้า 144 00:06:49,492 --> 00:06:52,078 ‎จะเห็นได้ว่านี่เป็นส่วนที่มีปัญหา 145 00:06:52,912 --> 00:06:54,288 ‎ช่วยข้ามไปตอนจบเลยได้มั้ย 146 00:06:54,372 --> 00:06:56,833 ‎ไม่ได้ ผมต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณฟัง 147 00:06:56,916 --> 00:07:00,628 ‎ทำไมล่ะ เรื่องของพวกมนุษย์ ‎ก็จบแบบเดียวกันทั้งนั้น 148 00:07:00,711 --> 00:07:03,089 ‎แค่บอกมาว่าพวกนั้นทำพังตรงไหน ‎ฉันจะได้ไม่ต้องทรมานต่อ 149 00:07:03,172 --> 00:07:04,966 ‎คุณด่วนตัดสินพวกเขาเกินไป 150 00:07:05,049 --> 00:07:08,302 ‎เชื่อเถอะ ผมใช้เวลาอยู่กับมนุษย์ ‎มามากกว่าคุณเยอะ 151 00:07:08,386 --> 00:07:12,056 ‎แต่ฉันรู้ทุกอย่างที่มนุษย์ทุกคนเคยทำมาจริงๆ 152 00:07:12,140 --> 00:07:14,350 ‎รู้ไหมว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นบนโลก 153 00:07:14,433 --> 00:07:20,148 ‎สงคราม ฆาตกรรม ผู้หญิงใส่กางเกงโยคะ ‎ตัวละ 400 เหรียญที่ไม่ยอมให้ลูกฉีดวัคซีน 154 00:07:20,231 --> 00:07:24,902 ‎ไอ้พวกเนิร์ดคิดแค้นที่แอปเปิล ‎เปลี่ยนแบบที่ชาร์จโทรศัพท์อีกแล้ว 155 00:07:24,986 --> 00:07:26,946 ‎ความหวังของคุณมาจากไหนกันเนี่ย 156 00:07:27,029 --> 00:07:29,657 ‎ไอ้ความหวังไร้สติที่ว่า ‎มนุษย์คู่ควรกับความพยายามของคุณ 157 00:07:29,740 --> 00:07:31,701 ‎ถ้าจะยกเนื้อเพลงห่วยๆ 158 00:07:31,784 --> 00:07:34,954 ‎จากศิลปินห่วยๆ ที่คนชอบกันมาก 159 00:07:35,037 --> 00:07:37,373 ‎จนมักเอามาใส่ในตัวอย่างหนังห่วยๆ 160 00:07:37,457 --> 00:07:39,750 ‎มนุษย์เนี่ย "ล... เลวเข้ากระดูกดำ" 161 00:07:41,836 --> 00:07:44,839 ‎แต่ผมคิดว่าบางครั้งพวกเขาก็ด... ดีได้ 162 00:07:44,922 --> 00:07:48,551 ‎และคุณควรจะห... ให้อ... โอกาสเขาหน่อย 163 00:07:48,634 --> 00:07:49,469 ‎เอาละ 164 00:07:49,969 --> 00:07:51,053 ‎ผมพูดถึงไหนนะ 165 00:07:54,015 --> 00:07:58,019 ‎คือ จอห์นบังเอิญเข้าไป ‎ค้นพบความจริงเรื่องเจสัน 166 00:07:58,102 --> 00:08:00,062 ‎การเก็บความลับแบบนี้ 167 00:08:00,146 --> 00:08:02,523 ‎เป็นปัญหาของจอห์นสมัยที่อยู่บนโลก 168 00:08:02,607 --> 00:08:07,236 ‎หรือถ้าจะให้พูดแบบที่คุณจะเข้าใจง่ายๆ ‎ส้วมซุบซิบอั้นจนแทบจะราดแล้วจ้า 169 00:08:08,779 --> 00:08:10,573 ‎ทีนี้ฉันเข้าใจละ ขอบคุณ 170 00:08:10,656 --> 00:08:15,745 ‎เท่ากับเจียนหยู ‎จริงๆ แล้วคือเจสันจากฟลอริดาเหรอ 171 00:08:15,828 --> 00:08:17,038 ‎มีใครรู้เรื่องนี้อีก 172 00:08:17,121 --> 00:08:20,082 ‎ฉันรู้คนเดียวรึเปล่า นี่ข่าวลับเฉพาะใช่มั้ย 173 00:08:20,166 --> 00:08:22,126 ‎ใช่ แล้วเราก็อยากให้เป็นแบบนั้นต่อไป 174 00:08:22,210 --> 00:08:24,712 ‎ถ้าความจริงถูกเปิดเผย ‎เราไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจสัน 175 00:08:24,795 --> 00:08:26,964 ‎นายไม่รู้หรอกว่ากำลังขอให้ฉันทำอะไร 176 00:08:27,048 --> 00:08:29,342 ‎คืองี้ ย่านอาศัยสุดยอดมากๆ 177 00:08:29,425 --> 00:08:32,094 ‎แต่มันก็เหมือน "ดาวน์ตัน แอ็บบีย์ ปีสี่" 178 00:08:32,929 --> 00:08:35,139 ‎ออกแบบมางดงาม ‎แต่ดูจริงน่าเบื่อหลับไม่รู้เรื่อง 179 00:08:35,223 --> 00:08:37,058 ‎การที่เจสันเข้ามาได้โดยระบบผิดพลาด 180 00:08:37,141 --> 00:08:40,228 ‎เรียกว่าเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นที่สุด ‎ที่เกิดขึ้นตั้งแต่เรามาถึงที่นี่ 181 00:08:40,311 --> 00:08:44,815 ‎ถ้าเพื่อแลกกับให้นายปิดเรื่องนี้ ‎เจสันสอนนายเต้น 182 00:08:44,899 --> 00:08:47,276 ‎ท่าโยกย้วยแบบ "เมจิกไมค์" แทนล่ะ 183 00:08:50,154 --> 00:08:52,156 ‎เห็นนายพูดเสมอว่าอยากหัดเต้นท่านั้น 184 00:08:53,241 --> 00:08:54,075 ‎ก็ได้ 185 00:08:54,867 --> 00:08:57,119 ‎แต่ฉันอยากเต้นเป็นทุกท่าเลย 186 00:08:57,203 --> 00:08:58,204 ‎(จานที่ชอบ) 187 00:08:58,287 --> 00:08:59,664 ‎เราหวังว่าซิโมนจะลืมเรื่องหนังสือของเบรนท์ 188 00:08:59,747 --> 00:09:00,790 ‎แต่โชคร้ายที่... 189 00:09:00,873 --> 00:09:05,086 ‎"ชิป ไดรฟ์เวอร์ขับรถคาดิลแลคปี 1968 ‎ไปจอด ณ ที่เกิดเหตุ 190 00:09:05,169 --> 00:09:08,047 ‎'อย่าจอดไกล' เขาคำรามใส่ลูอิส เด็กรับรถ 191 00:09:08,130 --> 00:09:09,924 ‎'ขอรับ ซินญอร์' ลูอิสตอบ 192 00:09:10,007 --> 00:09:13,886 ‎เขาเป็นคนที่แอบชื่นชมชิป ‎มากกว่าพ่อของตัวเองเสียอีก" 193 00:09:13,970 --> 00:09:18,015 ‎"ชิปเหลือบมองรูปร่างสุดเซ็กซี่ ‎ของเหยื่อฆาตกรรมที่นอนอยู่บนพื้น 194 00:09:18,099 --> 00:09:19,767 ‎'เสียดายส่วนโค้งส่วนเว้า' เขาคำราม 195 00:09:19,850 --> 00:09:23,020 ‎เขายกนาฬิกาโรเล็กซ์ขึ้นมาดู ของแท้ด้วย 196 00:09:23,104 --> 00:09:26,732 ‎เกือบได้เวลาตีกอล์ฟแล้ว คดีนี้คงต้องรอไปก่อน 197 00:09:26,816 --> 00:09:29,569 ‎ดีนะที่เขาไขคดีแล้วเรียบร้อย" 198 00:09:29,652 --> 00:09:33,030 ‎ "ฆาตกรคือลูอิส เด็กรับรถ" 199 00:09:33,114 --> 00:09:36,033 ‎เขาไขคดีได้ตั้งแต่หน้าสิบเนี่ยนะ ‎แล้วหนังสือที่เหลือมันเกี่ยวกับอะไร 200 00:09:36,617 --> 00:09:37,868 ‎เป็นยังไงบ้าง สาวๆ 201 00:09:38,828 --> 00:09:41,289 ‎อย่างว่า กำลังหมกมุ่นกับงานวรรณกรรมชั้นยอด 202 00:09:41,372 --> 00:09:44,083 ‎ใช่ คืองี้ ฟังก่อน 203 00:09:44,166 --> 00:09:49,505 ‎เบรนท์อาจจะไม่ค่อยเห็นอกเห็นใจคนอื่น 204 00:09:49,589 --> 00:09:51,632 ‎พวกคุณคิดว่าพอจะยกโทษให้เขาได้ไหม 205 00:09:52,258 --> 00:09:53,551 ‎- ก็คงได้ ‎- ไม่ละ 206 00:09:54,218 --> 00:09:55,094 ‎ไม่เหรอ 207 00:09:55,177 --> 00:09:57,054 ‎โทษที แต่ไม่ ยกโทษให้ไม่ได้ 208 00:09:57,138 --> 00:10:00,558 ‎หนังสือเล่มนี้ทั้งมองผู้หญิงเป็นวัตถุ ‎เหยียดผู้หญิงและเหยียดเชื้อชาติ 209 00:10:00,641 --> 00:10:02,852 ‎ทำไมมาอยู่ในที่ชอบแล้ว ‎ยังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อีก 210 00:10:02,935 --> 00:10:05,146 ‎ทั้งที่คนอย่างเขาเป็น ‎ไอ้เวรโง่งมไม่เปิดตามองโลก 211 00:10:05,229 --> 00:10:07,607 ‎ทำไมต้องมาขอให้คนอย่างพวกเรา ‎ยกโทษให้เขาด้วย 212 00:10:07,690 --> 00:10:09,859 ‎อีกอย่าง นี่อาจเป็นเรื่องที่สำคัญน้อยกว่า 213 00:10:09,942 --> 00:10:12,528 ‎แต่ทำไมรูปผู้เขียนในหนังสือ ‎เขาถึงนั่งอยู่บนเครื่องบินเจ็ต 214 00:10:12,612 --> 00:10:15,740 ‎ฉันอธิบายคำถามสุดท้ายได้ ‎นั่นเพราะเขาชอบหนังเรื่อง "ท็อปกัน" 215 00:10:15,823 --> 00:10:18,451 ‎แต่สำหรับคำถามอื่นๆ 216 00:10:18,534 --> 00:10:21,621 ‎ฉันจะกลับมาตอบคุณหลังจากที่ได้ปรึกษา 217 00:10:21,704 --> 00:10:24,999 ‎เหล่าอมตะชนคนอื่นๆ ซึ่งเปี่ยมด้วยปัญญา 218 00:10:29,712 --> 00:10:31,213 ‎ไม่นึกว่าจะเล่นกอล์ฟด้วย 219 00:10:31,297 --> 00:10:33,049 ‎ผมก็ชอบกอล์ฟอยู่นะ 220 00:10:33,132 --> 00:10:34,675 ‎อย่างที่เบน โฮแกนเคยพูดเอาไว้ 221 00:10:34,759 --> 00:10:37,470 ‎"ลูกที่สำคัญที่สุดในการเล่นกอล์ฟ ‎คือลูกต่อไป" 222 00:10:37,553 --> 00:10:39,555 ‎นั่นเป็นไอเดียที่น่าชื่นชม 223 00:10:39,639 --> 00:10:44,018 ‎ถ้าทำพลาดไป คุณมีโอกาสที่จะแก้ตัวได้เสมอ 224 00:10:44,101 --> 00:10:46,896 ‎เออ แต่อย่างที่จอน เดลีเคยพูดกับเดวิด ลี รอธ 225 00:10:46,979 --> 00:10:50,149 ‎ที่การแข่งชิลีโปรแอมปี 2002 ในออร์แลนโด 226 00:10:50,232 --> 00:10:52,443 ‎ "เจอลูกนี้เข้าเป็นไง ไอ้หน้าโง่!" 227 00:10:58,741 --> 00:11:01,285 ‎ลงไปเลย หมุนนิดหน่อยแต่ก็ลงไปแล้ว 228 00:11:01,369 --> 00:11:04,455 ‎นักกอล์ฟมือทองอย่างคุณน่าจะเล่น 229 00:11:04,538 --> 00:11:06,874 ‎โดยไม่เปิดฟิลเตอร์ตัวช่วยดีมั้ย 230 00:11:07,458 --> 00:11:10,503 ‎- เล่นแบบเดิมๆ กันเถอะ ‎- ก็ได้ มีอะไรจะเสีย 231 00:11:14,006 --> 00:11:16,050 ‎ห่าน! นายจามน่ะ พวก 232 00:11:16,133 --> 00:11:18,761 ‎ผมว่าผมไม่ได้จามนะ เพราะผมจามไม่ได้จริงๆ 233 00:11:18,844 --> 00:11:20,679 ‎ต้องมีใครสักคนจามสิวะ 234 00:11:20,763 --> 00:11:23,057 ‎เบรนท์ พวก ไม่ได้มีใครจาม 235 00:11:23,140 --> 00:11:26,727 ‎คุณตีได้ไม่ดี แต่ก็ไม่เป็นไร 236 00:11:26,811 --> 00:11:29,939 ‎การยอมรับว่าคุณทำพลาดไปบ้าง ‎ไม่ได้แสดงถึงความอ่อนแอ 237 00:11:30,689 --> 00:11:32,191 ‎เออ ก็ได้ ผมตีพลาด 238 00:11:32,274 --> 00:11:37,613 ‎นั่นแหละ งั้นไปเก็บลูกกอล์ฟ ‎แล้วพยายามตีให้ดีขึ้นกัน 239 00:11:37,696 --> 00:11:39,657 ‎รู้อะไรไหม ถ้าเรื่องนี้ 240 00:11:39,740 --> 00:11:44,870 ‎สามารถเอาไปปรับใช้ ‎กับชีวิตของคุณหลังจากนี้ได้ก็คงจะดี 241 00:11:45,704 --> 00:11:47,832 ‎- อะไรนะ ‎- อะไร ไม่มีอะไร 242 00:11:47,915 --> 00:11:49,458 ‎ขอบอกเลยนะ เจเน็ตร้าย 243 00:11:49,542 --> 00:11:52,586 ‎ตอนนั้นผมรู้สึกว่าผมห้ามเลือดสำเร็จแล้วจริงๆ 244 00:11:52,670 --> 00:11:54,922 ‎คุณคิดว่านายติงต๊องนั่น ‎จะเปลี่ยนนิสัยจากหน้ามือเป็นหลังมือ 245 00:11:55,005 --> 00:11:56,882 ‎เพราะคุณพูดเปรียบเปรยเบาๆ ‎ให้ได้ยินเนี่ยนะ 246 00:11:56,966 --> 00:11:58,884 ‎นั่นแหละ ผมเป็นคนมองโลกในแง่ดี 247 00:11:59,009 --> 00:12:02,555 ‎แต่สองวันหลังจากเรื่องนั้น ทุกอย่างก็พังหมด ‎เกือบจะในทันที 248 00:12:02,638 --> 00:12:04,348 ‎(เบรนท์ นอร์วอล์ค - ผู้เขียนซีรีส์เรื่อง ‎ปริศนาชิปไดรเวอร์ผู้โด่งดัง) 249 00:12:04,432 --> 00:12:06,267 ‎นี่ ขอบคุณนะที่ไม่บอกใครเรื่องเจสัน 250 00:12:06,350 --> 00:12:09,728 ‎ตั้งแต่ฉันมาถึงนี่ ทาฮานีช่วยให้ฉันรู้ตัว 251 00:12:09,812 --> 00:12:12,982 ‎ว่าการเผือกเรื่องชาวบ้าน ‎ไม่ใช่วิธีเสริมความมั่นใจในตัวเองที่ดี 252 00:12:13,065 --> 00:12:16,485 ‎แต่เมื่อคิดอีกแง่หนึ่ง ‎ชาวบ้านก็จำเป็นต้องรู้เรื่องของเจสันนะ 253 00:12:16,569 --> 00:12:18,237 ‎พยายามนึกถึงสิ่งที่อิมมานูเอล คานท์ว่าไว้ 254 00:12:18,320 --> 00:12:20,865 ‎ "การเก็บความลับของเพื่อนเป็นหน้าที่ของเรา" 255 00:12:20,948 --> 00:12:23,617 ‎แต่นักปรัชญาคนโปรดของฉัน ‎เบธานี แฟรงเคิลจะบอกว่า 256 00:12:23,701 --> 00:12:28,038 ‎ฉันมีหน้าที่ต้อง "แฉให้หมด" ‎และ "ถ้ารับความจริงไม่ได้ 257 00:12:28,122 --> 00:12:29,915 ‎ก็สู้ฉันไม่ได้หรอกย่ะ" 258 00:12:29,999 --> 00:12:34,587 ‎ผมขออีกครั้งนะ ฟังอิมมานูเอล คานท์ ‎แล้วอย่าไปฟังเบธานี แฟรงเคิล 259 00:12:34,670 --> 00:12:37,047 ‎โธ่ ฉันคันปากอยากเม้าอะไรซักอย่าง 260 00:12:37,131 --> 00:12:39,758 ‎เอาเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ‎ที่ฉันไปรู้มาจากย่านอาศัยดีมั้ย 261 00:12:39,842 --> 00:12:41,719 ‎นายอยากรู้มั้ยว่า ‎ใครใส่กางเกงขาสั้นตัวเดิมทุกวันเลย 262 00:12:41,802 --> 00:12:43,929 ‎- ไม่อยาก ‎- ยัย "แคธีขาสั้น" 263 00:12:44,680 --> 00:12:50,603 ‎ซิโมน ฉันไปคิดทบทวน ‎คำถามดีๆ ที่คุณถามมาแล้ว 264 00:12:50,686 --> 00:12:51,812 ‎ขอโทษนะที่ใช้เวลานาน 265 00:12:51,896 --> 00:12:57,485 ‎ฉันต้องไปหาข้อมูลจากม้วนเอกสารโบราณ ‎แล้วมันก็ยากที่จะม้วนกลับ 266 00:12:58,486 --> 00:13:00,946 ‎แต่นั่นแหละ ฉันคิดมาแล้วว่า ‎คุณควรพูดอะไรกับเบรนท์ 267 00:13:01,030 --> 00:13:02,823 ‎ตอนที่เขาถามความเห็นเรื่องนิยายของเขา 268 00:13:02,907 --> 00:13:06,160 ‎ฉันก็คิดแล้วเหมือนกัน ฉันมีไอเดียดีๆ ‎ฉันจะบอกเขาว่ามันห่วยแตกแหลกลาญ 269 00:13:06,243 --> 00:13:10,331 ‎คืองี้ ฟังก่อน คุณพูดถูกที่สุด ‎เบรนท์ยังต้องพัฒนาตนเองอีกเยอะ 270 00:13:10,414 --> 00:13:15,127 ‎แต่เราอาจมีวิธีที่เนียนกว่านี้ในการพัฒนาเขา 271 00:13:15,711 --> 00:13:17,046 ‎อ้าว มาโน่นแล้ว 272 00:13:17,129 --> 00:13:19,256 ‎นางฟ้าชาร์ลี 273 00:13:19,340 --> 00:13:21,175 ‎ตกลงอ่านหนังสือจบไหม คิดยังไงบ้าง 274 00:13:21,258 --> 00:13:25,054 ‎คือ คุณเลือกใช้คำได้น่าสนใจมาก 275 00:13:25,137 --> 00:13:29,558 ‎ฉันไม่เคยเห็นการใช้คำว่า "เป้าตุง" ‎บ่อยขนาดนี้มาก่อน 276 00:13:29,642 --> 00:13:31,310 ‎ใช่ คือผมรู้สึกว่าในขณะนั้น 277 00:13:31,393 --> 00:13:33,479 ‎นั่นเป็นสิ่งที่กระทรวงสุขภาพ ‎และการบริหารมนุษย์จะพูด 278 00:13:33,562 --> 00:13:35,564 ‎มีอะไรอีก ขอฟัง "คำชอ" อีก 279 00:13:36,565 --> 00:13:38,567 ‎คำชมไง สำหรับตอนที่คุณเปิดตัวผม 280 00:13:39,276 --> 00:13:41,820 ‎แค่เขียนหนังสือจบได้ ‎ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว 281 00:13:41,904 --> 00:13:44,114 ‎ก็ต้องเป็นงั้นอยู่แล้ว ‎แต่เนื้อเรื่องมันสุดยอดด้วยนะ 282 00:13:44,198 --> 00:13:47,910 ‎คือชิปไขปริศนาได้ตั้งแต่หน้าสิบ ‎เป็นนักสืบที่เก่งที่สุดเลย 283 00:13:47,993 --> 00:13:49,453 ‎งั้นโดดขึ้นเวทีไปเลย 284 00:13:49,537 --> 00:13:51,872 ‎พูดจากใจว่าทำไมนั่นถึงเป็น ‎หนังสือที่คุณชอบที่สุดในชีวิต 285 00:13:55,125 --> 00:13:56,710 ‎ที่จริง ฉันต้องบอกว่า 286 00:13:56,794 --> 00:14:00,339 ‎เห็นชัดๆ ว่าตัวละครสการ์เล็ตต์ ปากีสถาน ‎เขียนขึ้นมาจากทาฮานี 287 00:14:00,422 --> 00:14:02,132 ‎และนั่นไม่ได้เป็นการชมกัน 288 00:14:02,716 --> 00:14:04,009 ‎ไม่ใช่การชมเหรอ 289 00:14:04,760 --> 00:14:06,053 ‎อุตส่าห์เขียนว่าเธอนมโต 290 00:14:06,136 --> 00:14:08,556 ‎- เป็น "คำชอ!" ที่สุดแล้ว ‎- เอ่อ คืองี้... 291 00:14:08,639 --> 00:14:11,183 ‎เบรนท์ จำบทสนทนาของเราเรื่องการทำพลาด 292 00:14:11,267 --> 00:14:14,144 ‎และ "ลูกสำคัญที่สุดคือลูกต่อไป" ได้ไหม 293 00:14:14,228 --> 00:14:16,772 ‎เดี๋ยวก่อนนะ พวกคุณเห็นด้วยกับนางเหรอ 294 00:14:17,398 --> 00:14:18,399 ‎ไม่อยากจะเชื่อ 295 00:14:18,482 --> 00:14:20,818 ‎ไม่ได้สมัครมาให้พวกเคร่งกฎเกณฑ์ด่า 296 00:14:20,901 --> 00:14:22,861 ‎ตอนแรกคิดว่าจะ ‎ลดราคาจากปกให้สิบเปอร์เซ็นต์ 297 00:14:22,945 --> 00:14:25,573 ‎แต่ตอนนี้คุณต้องจ่ายเต็ม 65 เหรียญ ‎เหมือนคนอื่นๆ 298 00:14:25,656 --> 00:14:27,157 ‎ที่นี่ไม่มีการใช้เงิน 299 00:14:27,908 --> 00:14:29,118 ‎ยกเลิกการเปิดตัวหนังสือเลย 300 00:14:29,201 --> 00:14:30,953 ‎เพราะผู้หญิงใจร้ายพวกนี้ 301 00:14:32,079 --> 00:14:32,955 ‎ให้ตาย 302 00:14:35,291 --> 00:14:37,877 ‎ฉันอาจเกลี้ยกล่อมให้ซิโมน ‎จัดการเรื่องนี้แบบคนอังกฤษ 303 00:14:37,960 --> 00:14:42,006 ‎ยิ้มอย่างกล้าหาญ กลบฝังความรู้สึกเอาไว้ ‎และปล่อยให้ฝนที่ตกพรำ 304 00:14:42,089 --> 00:14:44,508 ‎ค่อยๆ ชะล้างความเศร้าของเราไปอีก 50 ปี 305 00:14:45,134 --> 00:14:49,013 ‎ห่านสิ ซิโมนไม่ใช่ตัวปัญหา เบรนท์ต่างหาก 306 00:14:49,096 --> 00:14:51,098 ‎เขาต้องเปลี่ยนนิสัย 307 00:14:51,181 --> 00:14:53,851 ‎และการจัดการเขาแบบไข่ในหิน ‎ดูเหมือนจะไม่ได้เรื่องละ 308 00:14:53,934 --> 00:14:56,729 ‎เราต้องปาไข่ใส่หน้าเขาเลย 309 00:14:56,812 --> 00:15:01,400 ‎จริงด้วย พอกันที ‎เขาใช้ชีวิตอยู่บนโลกเกือบ 60 ปี 310 00:15:01,483 --> 00:15:04,278 ‎การทดลองครั้งนี้ผ่านไปเกินครึ่งทางแล้ว 311 00:15:04,361 --> 00:15:06,363 ‎เขาต้องพัฒนา ‎เราไม่สามารถรอไปได้ตลอดกาล 312 00:15:06,447 --> 00:15:08,407 ‎เจเน็ต ตอนนี้เขาอยู่ไหน 313 00:15:08,490 --> 00:15:09,950 ‎เดาสิคะ 314 00:15:11,952 --> 00:15:13,579 ‎ไง พวก ทำอะไรอยู่ 315 00:15:13,662 --> 00:15:16,123 ‎- จับไม้ได้หลุมรึเปล่า ‎- พยายามอยู่ 316 00:15:16,206 --> 00:15:18,000 ‎วันนี้ดูเหมือนเจ้าไม้นี่ไม่อยากตีให้ลง 317 00:15:18,709 --> 00:15:20,878 ‎ก่อนหน้านี้ซิโมนใจร้ายกับผมมาก 318 00:15:21,503 --> 00:15:23,172 ‎อาจถึงขั้นเหยียดเชื้อชาติเลยล่ะ 319 00:15:23,255 --> 00:15:25,799 ‎คืองี้นะ คนมองศิลปะกันคนละมุม 320 00:15:26,967 --> 00:15:28,636 ‎ที่สำคัญกว่านั้น... 321 00:15:29,637 --> 00:15:32,097 ‎พูดอ้อมๆ อย่างอื่นไม่ได้แล้วพวก ‎คุณทำพลาด 322 00:15:32,181 --> 00:15:33,974 ‎การกระทำของคุณทำให้คนอื่นเจ็บปวด 323 00:15:34,058 --> 00:15:36,393 ‎และคุณต้องรับผิดชอบเรื่องนั้น 324 00:15:37,519 --> 00:15:40,272 ‎คุณต้องกลับไปขอโทษคนอื่น 325 00:15:40,356 --> 00:15:43,651 ‎เริ่มก้าวแรกที่จะเยียวยาย่านอาศัยทั้งหมด 326 00:15:44,860 --> 00:15:46,695 ‎ก็ได้ ผมจะใจกว้าง 327 00:15:46,779 --> 00:15:48,072 ‎เหมือนพ่อของผม 328 00:15:48,155 --> 00:15:50,491 ‎ตอนที่เขายอมรับคดีฟ้องรวมนั่นทั้งหมดคนเดียว 329 00:15:52,451 --> 00:15:54,203 ‎ผมก็แค่อยากเข้าถึงเขาให้ได้ 330 00:15:54,286 --> 00:15:56,914 ‎ผมไม่แน่ใจว่าเขาจะตอบสนองต่อ ‎ทฤษฎีสัญญาประชาคมรึเปล่า 331 00:15:56,997 --> 00:15:58,374 ‎ทำไมถึงยังพยายามช่วยเขาอีก 332 00:15:58,457 --> 00:16:00,042 ‎เขามองไม่เห็นหัวคุณด้วยซ้ำ 333 00:16:00,125 --> 00:16:01,710 ‎เขาไม่เห็นหัวใครทั้งนั้น 334 00:16:01,794 --> 00:16:05,965 ‎คือ เขาก็เขียนถึงผมว่าเป็น "ไอ้ขี้ขลาดสี่ตา ‎ที่อาจจะชักว่าวกับหนังสือ" 335 00:16:06,048 --> 00:16:08,300 ‎แต่ทำไมเราถึงใจกว้าง ‎และอย่าเอาเป็นอารมณ์ไม่ได้ 336 00:16:08,384 --> 00:16:09,927 ‎จะบอกเหตุผลให้ เพราะการทำแบบนั้น 337 00:16:10,010 --> 00:16:12,304 ‎เป็นการส่งข้อความให้เขาคิดว่า ‎การถูกปฏิบัติแบบนี้ไม่เป็นไร 338 00:16:12,388 --> 00:16:14,682 ‎แต่การปฏิบัติกับคนแบบนี้ยังไงก็ไม่ถูก 339 00:16:14,765 --> 00:16:17,685 ‎ไม่ว่าจะเป็นทาฮานี ฉัน หรือแม้แต่คุณ อิ๊กบี้ 340 00:16:18,686 --> 00:16:20,479 ‎ทุกคน ล้อมวงเข้ามาหน่อยครับ 341 00:16:21,146 --> 00:16:23,023 ‎เบรนท์มีสิ่งที่อยากจะพูด 342 00:16:26,610 --> 00:16:27,444 ‎โอเค 343 00:16:28,112 --> 00:16:30,322 ‎เรื่องนวนิยายที่ได้รับเสียงชื่นชมอย่างมาก 344 00:16:30,906 --> 00:16:32,741 ‎ผมเสียใจ 345 00:16:32,825 --> 00:16:35,661 ‎ถ้าคุณไม่พอใจ โอเคนะ 346 00:16:36,578 --> 00:16:37,538 ‎นี่ไม่ถือว่าขอโทษ 347 00:16:37,621 --> 00:16:39,039 ‎ต้องใช่สิ 348 00:16:39,123 --> 00:16:40,332 ‎โอเค ก็ได้ 349 00:16:41,333 --> 00:16:44,044 ‎ผมขอโทษถ้าสิ่งที่ผมเขียน ‎ซึ่งที่จริงแล้วไม่เป็นไรเลย 350 00:16:44,128 --> 00:16:46,422 ‎ทำให้คุณรู้สึกว่าเป็น 351 00:16:46,505 --> 00:16:48,048 ‎แต่จะบอกให้นะ พวกคุณทำตัวเอง 352 00:16:48,132 --> 00:16:50,134 ‎เบรนท์ ผิดทางแล้วพวก 353 00:16:50,217 --> 00:16:53,679 ‎ไม่ได้ โทษทีนะ ถ้าไม่คิดจะขอโทษจริงๆ ‎ก็เลิกทำให้เราเสียเวลาได้แล้ว 354 00:16:53,762 --> 00:16:56,640 ‎โอเค บอกตามตรง ‎ผมไม่ได้เสียใจเลยสักนิด เป็นไงล่ะ 355 00:16:56,724 --> 00:16:57,683 ‎อยากได้ยินอย่างนั้นใช่ไหม 356 00:16:57,766 --> 00:16:59,685 ‎เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ 357 00:16:59,768 --> 00:17:01,562 ‎พวกเราพักกันก่อนดีมั้ย กินของว่างกัน 358 00:17:01,645 --> 00:17:04,732 ‎ไปไม่ได้จนกว่าพวกนั้น ‎จะให้ "คำชอ" อย่างที่ผมควรได้รับ 359 00:17:04,815 --> 00:17:07,109 ‎อยากได้ "คำชอ" เหรอ ฉันจะ "ชอ" ให้ฟัง 360 00:17:07,192 --> 00:17:10,988 ‎ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีใคร ‎เขียนหนังสือห่วยแตกขนาดที่คุณเขียนได้ 361 00:17:11,071 --> 00:17:13,657 ‎ฉันคิดจริงๆ ว่ามนุษยชาติไม่สามารถ 362 00:17:13,741 --> 00:17:16,827 ‎ทำตัวเหยียดเชื้อชาติ เหยียดเพศจนไร้สติแบบนี้ 363 00:17:16,910 --> 00:17:20,622 ‎อีกอย่างนะ ถ้าชิป ไดรฟ์เวอร์ ‎ไม่ใช่นักสืบเอกชน 364 00:17:20,706 --> 00:17:23,167 ‎ก็เป็นควอเตอร์แบ็คทีมชิคาโกแบร์ส 365 00:17:23,250 --> 00:17:25,461 ‎หรือ "ประธานาธิบดีที่แกร่งสุดในโลก" 366 00:17:25,544 --> 00:17:26,712 ‎เป็นทั้งสามอย่างพร้อมกันไม่ได้ 367 00:17:29,715 --> 00:17:30,632 ‎ตายล่ะ 368 00:17:31,216 --> 00:17:32,593 ‎นี่มันหยามกันชัดๆ 369 00:17:33,093 --> 00:17:36,388 ‎ผมทำบางอย่างสำเร็จนะ ผมเขียนนิยายออกมาได้ 370 00:17:36,472 --> 00:17:38,223 ‎แต่กลับมาโจมตีศักดิ์ศรีของผมแบบนี้ 371 00:17:38,307 --> 00:17:39,475 ‎ผมโดนด่าว่าเหยียดผิว เหยียดเพศ 372 00:17:39,558 --> 00:17:41,977 ‎ผมไม่มีความคิดเหยียดผิวหรือเหยียดเพศ ‎ในตัวเลยสักนิด 373 00:17:42,061 --> 00:17:44,063 ‎ผมคือเบรนท์ นอร์วอล์คและผมเป็นคนดี 374 00:17:44,146 --> 00:17:45,564 ‎ผมอยู่ในที่ชอบนะ เคยได้ยินไหม 375 00:17:45,647 --> 00:17:47,649 ‎แล้วผมก็อยู่ที่นี่เพราะผมคู่ควรกับที่นี่ 376 00:17:47,733 --> 00:17:50,319 ‎ผมอยู่ที่นี่เพราะผมทำความดีไว้ ‎โดยการเป็นคนเก่งที่สุด 377 00:17:50,402 --> 00:17:51,737 ‎คุณนี่ไร้สาระชะมัด 378 00:17:51,820 --> 00:17:53,155 ‎เออ แล้วเธอก็เป็นนังยกตนข่มท่าน 379 00:17:54,114 --> 00:17:57,201 ‎ขอร้อง อย่าพูดกับเธอแบบนั้น ‎นี่ ผมมีไอเดียแล้ว 380 00:17:57,284 --> 00:18:00,579 ‎ผมจะเรียกหนังสือปรัชญาสักสองสามเล่ม ‎เพื่อที่เราจะได้... 381 00:18:00,662 --> 00:18:02,623 ‎ไม่ต้องพูดเรื่องหนังสือแล้วโว้ย อิ๊กบี้ 382 00:18:02,706 --> 00:18:03,791 ‎เออ ใช่ นายอาจคิดไม่ออกด้วยซ้ำ 383 00:18:03,874 --> 00:18:05,000 ‎แต่ตัวละครนั้นเขียนมาจากนาย 384 00:18:05,084 --> 00:18:06,835 ‎เอ่อ ผมรู้ พวก 385 00:18:06,919 --> 00:18:09,046 ‎- ระวัง! ‎- ผมโดนโจมตีอีกแล้ว 386 00:18:09,129 --> 00:18:10,672 ‎- ขอโทษที นั่นไม่ได้ตั้งใจ ‎- ห่านจิก! 387 00:18:16,845 --> 00:18:18,430 ‎ฉันว่าเราไปกินเบเกิ้ลเล็กๆ 388 00:18:19,223 --> 00:18:20,808 ‎เป็นของว่างกันดีไหม 389 00:18:23,102 --> 00:18:25,938 ‎ความอ่อนไหวของชายอเมริกันวัยกลางคน 390 00:18:26,021 --> 00:18:27,815 ‎รู้ใช่ไหมว่าทำไมเขาถึงเรียกพวกนั้น ‎ "เบบี้บูมเมอร์" 391 00:18:27,898 --> 00:18:31,151 ‎เพราะแค่สะกิดอีโก้พวกนั้นนิดเดียวก็ ตู้ม 392 00:18:31,235 --> 00:18:33,028 ‎กลายเป็นทารกกันหมด 393 00:18:33,112 --> 00:18:35,405 ‎นั่นแหละ พวกเราตายห่านกันหมดแล้ว 394 00:18:35,989 --> 00:18:38,242 ‎ทำงานหนักมาตลอดหกเดือน 395 00:18:38,325 --> 00:18:43,705 ‎พยายามช่วยมนุษย์สี่คนก้าวข้าม ‎สัญชาตญาณแย่ๆ ของตัวเองและผูกพันกัน 396 00:18:43,789 --> 00:18:46,875 ‎แป๊บเดียวทุกอย่างก็พังหมด 397 00:18:46,959 --> 00:18:49,336 ‎ฉันบอกแล้วไง มนุษย์ห่วยแตก 398 00:18:51,171 --> 00:18:55,592 ‎แต่เรื่องนี้ยังเหลืออีกบทหนึ่ง 399 00:19:00,180 --> 00:19:02,307 ‎ก็ วันนี้แย่นะ 400 00:19:03,183 --> 00:19:06,145 ‎วันนี้แย่มากเลยล่ะ ‎ทุกคนต้องเสียแต้มกันเยอะมากแน่ๆ 401 00:19:08,438 --> 00:19:10,274 ‎และฉันก็คิดหาทางแก้ไม่ออก 402 00:19:12,734 --> 00:19:16,738 ‎โอเค งั้นก็มาเริ่มกันใหม่ 403 00:19:16,822 --> 00:19:18,782 ‎ฉันจะทำตัวแปลกๆ หน่อย 404 00:19:18,866 --> 00:19:22,494 ‎แล้วให้จอห์นตัดสินใจถูกต้องที่จะเข้ามาช่วย 405 00:19:22,578 --> 00:19:25,455 ‎ฉันอาจจะบอกเขาว่าจะทำไฮไลต์ไล่สี 406 00:19:25,539 --> 00:19:26,665 ‎แล้วให้เขาเกลี้ยกล่อมจนฉันเปลี่ยนใจ 407 00:19:26,748 --> 00:19:28,500 ‎ไฮโลต์ไล่สีมันไม่ดีตรงไหน 408 00:19:28,584 --> 00:19:31,795 ‎เอเลนอร์ ขอที ‎สัปดาห์นี้เราเจออะไรมาเยอะแล้ว 409 00:19:33,130 --> 00:19:37,342 ‎ผมอาจจุดไฟใส่ชุดจีวร ‎แล้วพยายามให้เบรนท์ช่วยดับไฟ 410 00:19:37,426 --> 00:19:40,637 ‎ฉันรู้นะว่านายเสนออย่างนั้น ‎เพราะนายพูดย้ำมาตลอดว่า 411 00:19:40,721 --> 00:19:42,764 ‎นายจะดูดีมากในชุดจีวรไฟลุก 412 00:19:42,848 --> 00:19:44,308 ‎แต่ที่จริงนั่นไม่ใช่ไอเดียที่แย่เลย 413 00:19:45,184 --> 00:19:47,936 ‎บีบให้เขาต้องช่วยคนอื่นโดยไม่ทันคิด 414 00:19:48,020 --> 00:19:50,147 ‎แล้วหลังจากนั้นฉันอาจขอให้จีดี ‎สอนเรื่องความเห็นอกเห็นใจคนอื่น 415 00:19:50,230 --> 00:19:52,316 ‎ได้ โอเค จดเลยดีกว่า 416 00:19:52,399 --> 00:19:53,734 ‎เรายังเหลือเวลาอีกเยอะ 417 00:19:53,817 --> 00:19:55,110 ‎ยังตบให้เข้ารูปเข้ารอยได้น่ะ 418 00:19:55,903 --> 00:19:57,696 ‎นั่นคือเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว 419 00:19:57,779 --> 00:20:02,117 ‎ก่อนที่ผมจะมาที่นี่ มาหาคุณเป็นครั้งสุดท้าย 420 00:20:02,201 --> 00:20:06,663 ‎คุณนั่งถกกับผมมาหลายเดือน ‎ว่ามนุษย์นั้นดีหรือชั่วกันแน่ 421 00:20:06,747 --> 00:20:08,498 ‎แต่ขณะที่ผมนั่งดูมนุษย์ทั้งสามคนนั่น 422 00:20:08,582 --> 00:20:10,918 ‎ลุกขึ้นมาและตั้งใจเริ่มใหม่ 423 00:20:11,001 --> 00:20:13,712 ‎ผมถึงรู้ตัวว่าเราถามผิดคำถามมาโดยตลอด 424 00:20:13,795 --> 00:20:16,840 ‎สิ่งสำคัญไม่ใช่คนเราดีหรือชั่ว 425 00:20:16,924 --> 00:20:22,930 ‎สิ่งสำคัญคือวันนี้พวกเขาพยายาม ‎เป็นคนที่ดีขึ้นกว่าที่เป็นเมื่อวานนี้ 426 00:20:23,513 --> 00:20:25,265 ‎คุณถามใช่ไหมว่าผมเอาความหวังมาจากไหน 427 00:20:25,849 --> 00:20:27,184 ‎นั่นแหละคำตอบของผม 428 00:20:30,187 --> 00:20:31,146 ‎คุณจะทำอะไรน่ะ 429 00:20:31,230 --> 00:20:32,481 ‎ส่งคุณกลับบ้าน 430 00:20:32,564 --> 00:20:35,525 ‎ผมไม่ได้จะสาปคุณเป็นลูกแก้วหรอก เจเน็ต ‎ผมจะปล่อยคุณไป 431 00:20:35,609 --> 00:20:38,028 ‎ผมพยายามเกลี้ยกล่อมให้คุณมาอยู่ข้างเรา 432 00:20:38,111 --> 00:20:42,157 ‎แต่มันไม่ได้ผล การขังคุณ ‎ไว้เป็นนักโทษก็โหดร้ายไปหน่อย 433 00:20:42,241 --> 00:20:45,410 ‎การปล่อยคุณกลับบ้าน ‎คือวิธีที่ผมตัดสินใจ 434 00:20:45,494 --> 00:20:49,998 ‎ที่จะเป็นคนที่ดีขึ้นอีกนิดจากเมื่อวาน 435 00:20:51,833 --> 00:20:53,126 ‎นี่มือถือของคุณ... 436 00:20:54,169 --> 00:20:56,505 ‎และของขวัญก่อนลา 437 00:20:57,089 --> 00:20:58,465 ‎เยี่ยม นั่นหนังสือของเบรนท์รึเปล่า 438 00:20:58,548 --> 00:21:02,219 ‎เปล่า ผมไม่มีเงินสดติดตัวเลยซื้อให้คุณไม่ได้ 439 00:21:02,803 --> 00:21:04,179 ‎นี่คือแถลงการณ์ 440 00:21:04,263 --> 00:21:06,848 ‎เล่ารายละเอียดทุกอย่าง ‎ที่เกิดขึ้นกับเหล่าพวกมนุษย์ 441 00:21:06,932 --> 00:21:11,353 ‎เจเน็ตกับผมเขียนไว้นานแล้ว ‎และเขาก็คอยอัพเดทอยู่เรื่อย 442 00:21:11,436 --> 00:21:14,022 ‎- หวังว่าคุณจะได้อ่าน ‎- คิดได้เนอะ 443 00:21:14,106 --> 00:21:17,526 ‎คนที่ได้หนังสือเป็นของขวัญ ‎อ่านหนังสือพวกนั้นกันทุกคนแหละ 444 00:21:18,026 --> 00:21:19,945 ‎ไปล่ะจ้า 445 00:21:27,703 --> 00:21:29,705 ‎คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์