1
00:00:06,006 --> 00:00:08,925
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:09,009 --> 00:00:09,884
‎ลินดา...

3
00:00:09,968 --> 00:00:10,802
‎(ความเดิม...)

4
00:00:10,885 --> 00:00:12,887
‎คุณจะเอาอะไรก็ได้ที่อยากจะ...

5
00:00:13,430 --> 00:00:14,347
‎อะไรเนี่ย...

6
00:00:14,431 --> 00:00:18,184
‎คุณส่งปีศาจปลอมตัวไป
‎เป็นหนึ่งในเป้าทดลองเหรอ

7
00:00:18,268 --> 00:00:20,687
‎การกระทำที่ให้อภัยไม่ได้ครั้งนี้ต้องถูกลงโทษ

8
00:00:21,354 --> 00:00:23,565
‎จีดีจะเป็นเป้าหมายคนที่สี่ในการทดลองนี้

9
00:00:25,817 --> 00:00:29,070
‎ฉันยังไม่เข้าใจว่าที่ชั่วทำอะไรโต้งๆ แบบนั้นทำไม

10
00:00:29,154 --> 00:00:31,239
‎พวกนั้นจนตรอกแล้วไง รู้ว่ายังไงตัวเองก็แพ้

11
00:00:31,322 --> 00:00:33,533
‎อีกอย่าง เราเอารูปลินดาออกได้

12
00:00:34,159 --> 00:00:38,246
‎แล้วเอารูปจีดีไปแปะอีกด้านหนึ่งเลย
‎เพราะเรารู้เรื่องเกี่ยวกับเขาเยอะมาก

13
00:00:38,329 --> 00:00:39,914
‎นี่มันข่าวดีทั้งนั้น ใช่มะ หัวหน้าทีม

14
00:00:39,998 --> 00:00:41,291
‎ใช่ มันแจ่มสุดอะไรสุด

15
00:00:41,374 --> 00:00:44,502
‎ที่ฉันจะได้เริ่มจับตาดู
‎และปั่นหัวแฟนเก่าของตัวเอง

16
00:00:44,586 --> 00:00:46,546
‎แบบ ยิ่งกว่าที่เคยทำอยู่แล้วอีก

17
00:00:46,629 --> 00:00:48,381
‎โอเค มาดูที่เบรนท์กัน

18
00:00:48,465 --> 00:00:51,342
‎คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด
‎เลยคิดว่าตัวเองคิดค้นการใช้ช้อน

19
00:00:51,426 --> 00:00:54,345
‎คนแบบนี้เชื่อว่าโลกหมุนรอบตัวพวกเขา

20
00:00:54,429 --> 00:00:56,139
‎เพราะมันก็เหมือนจะจริง

21
00:00:56,222 --> 00:00:58,767
‎ถ้าเราทำให้เขาหัดฟังคนอื่นได้บ้าง

22
00:00:58,850 --> 00:01:01,186
‎เขาจะได้รู้ว่ามีคนอื่นที่ดีกว่าเขาอีกเยอะ

23
00:01:01,269 --> 00:01:04,147
‎ซึ่งอาจทำให้เขารู้ตัวว่า
‎เขาไม่ได้คู่ควรกับที่นี่

24
00:01:04,230 --> 00:01:05,690
‎อีกอย่าง ของแถมนะ...

25
00:01:06,608 --> 00:01:08,693
‎เขาอาจร้องไห้เป็นเด็กทารกบ้าบอเลยก็ได้...

26
00:01:13,740 --> 00:01:14,908
‎บทที่ 41

27
00:01:14,991 --> 00:01:16,159
‎(นั่นคือชีวิตที่ผ่านมาของคุณ)

28
00:01:16,242 --> 00:01:19,662
‎นั่นแหละค่ะ เล่าสั้นๆ
‎นี่คือสาเหตุที่โลกยังมีเป็ด

29
00:01:19,746 --> 00:01:21,623
‎ฉันช่วยเป็ดทั้งหมดไว้

30
00:01:22,207 --> 00:01:24,042
‎สุดยอด

31
00:01:24,125 --> 00:01:25,877
‎ขอบคุณค่ะ วันดา ใช้ชีวิตได้เยี่ยม

32
00:01:25,960 --> 00:01:29,464
‎ทีนี้จะไปคุยกับแขกคนต่อไป
‎จีดี อานาโกนีเย

33
00:01:29,547 --> 00:01:30,882
‎(ปรบมือ)

34
00:01:30,965 --> 00:01:33,927
‎จีดีคะ คุณมีชีวิตน่าประทับใจในฐานะนักวิชาการ

35
00:01:34,552 --> 00:01:38,473
‎ก็ไม่ได้น่าประทับใจขนาดช่วยสัตว์ไว้ทั้งสายพันธุ์

36
00:01:38,556 --> 00:01:42,435
‎แต่ก็ใช่ครับ ผมเคยเป็น
‎อาจารย์ปรัชญาศีลธรรมและจรรยา

37
00:01:42,519 --> 00:01:45,063
‎ขอโทษนะครับ เป็ดทุกตัวจริงๆ เหรอ

38
00:01:45,146 --> 00:01:47,440
‎- คุณช่วยเป็ดไว้ทั้งโลกจริงเหรอ
‎- ก็เรียกได้ว่าอย่างนั้น

39
00:01:48,107 --> 00:01:51,194
‎และเมื่อกี้ไม่ทันได้พูดนะคะ ฉันไม่ชอบโอ่ตัว

40
00:01:51,277 --> 00:01:53,071
‎แต่ก็ช่วยม้าไว้ด้วย

41
00:01:53,154 --> 00:01:54,239
‎อะไรนะ

42
00:01:54,864 --> 00:01:58,284
‎โห เทียบกับคุณแล้ว
‎ผมกลายเป็นคนอ่อนด้อยไปเลย

43
00:02:00,954 --> 00:02:03,123
‎นี่ๆ ไมค์กี้ ถามอะไรหน่อยได้มั้ย

44
00:02:03,206 --> 00:02:06,584
‎ผมรู้สึกแย่ที่ทำให้ชีวิตของเจเน็ต
‎วุ่นวายและคาดเดาไม่ได้กว่าเดิม

45
00:02:06,668 --> 00:02:09,754
‎เพราะงั้นผมเลยคิดหาทางชดเชยให้

46
00:02:09,838 --> 00:02:13,550
‎ให้ผมกับลูกเจเน็ต 100 คนเต้นแฟลชม็อบยักษ์

47
00:02:13,633 --> 00:02:16,302
‎เป็นความโกลาหลคาดเดาไม่ได้รอบตัวเธอเลย

48
00:02:16,386 --> 00:02:18,388
‎เป็นไอเดียที่ดีใช่มั้ย

49
00:02:18,471 --> 00:02:20,515
‎เจสัน เจสัน เจสัน เจสัน เจสัน

50
00:02:21,349 --> 00:02:24,185
‎โทษที ผมแอบใส่โปรแกรมโกงไว้ในย่านชุมชน

51
00:02:24,269 --> 00:02:26,563
‎ซึ่งถ้าผมพูดชื่อคุณห้ารอบผมจะหายปวดหัว

52
00:02:26,646 --> 00:02:30,608
‎รู้ไหมว่าทำไมผมถึงบังคับให้คุณ
‎ทำตัวเป็นพระในย่านชุมชนแรก

53
00:02:30,692 --> 00:02:33,236
‎- มันเกี่ยวกับละครทีวี "มังก์" ไหม
‎- ไม่เกี่ยว

54
00:02:33,820 --> 00:02:37,657
‎นั่นเป็นเพราะคุณนึกอยากจะทำอะไรก็ทำ

55
00:02:37,740 --> 00:02:40,952
‎คุณคิดว่าทุกปัญหาแก้ได้ด้วยระเบิดขวด

56
00:02:41,035 --> 00:02:44,289
‎หรือกรีดยางใครสักคน หรือกดปุ่มฆ่าเดเรค

57
00:02:44,372 --> 00:02:46,875
‎ดังนั้นการทำตัวเป็นพระจะทรมานคุณมาก

58
00:02:46,958 --> 00:02:50,003
‎ทางเดียวที่คุณจะแก้ไขความสัมพันธ์กับเจเน็ตได้

59
00:02:50,086 --> 00:02:51,838
‎คือต้องเว้นช่องว่างให้เธอ

60
00:02:51,921 --> 00:02:54,591
‎ทำให้เธอเห็นว่าคุณควบคุมแรงกระตุ้นในใจได้

61
00:02:54,674 --> 00:03:00,722
‎เท่ากับคุณจะบอกว่า การอยากทำอะไรสักอย่าง
‎ไม่ใช่เหตุผลที่ดีในการทำไปเลยทันทีงั้นสิ

62
00:03:02,640 --> 00:03:03,558
‎ใช่

63
00:03:03,641 --> 00:03:05,852
‎โหย! น่าจะมีคนสอนผมแบบนี้ตอนอยู่บนโลก

64
00:03:05,935 --> 00:03:08,438
‎มีคนพยายามสอนแล้วนะ ส่วนใหญ่คือผู้พิพากษา

65
00:03:09,439 --> 00:03:10,648
‎นี่ ถึงเวลาแล้ว

66
00:03:10,732 --> 00:03:14,777
‎และตอนนี้ เบรนท์ นอร์วอล์ค
‎ช่วยเล่าเรื่องชีวิตตัวเองหน่อยสิ

67
00:03:15,361 --> 00:03:16,988
‎ขอบคุณมากครับ ขอบคุณ

68
00:03:17,071 --> 00:03:18,740
‎ได้เลย ผมเป็นคนน่าสนใจ

69
00:03:18,823 --> 00:03:21,618
‎ผมโตมาในเมืองชิคาโก
‎แน่นอนว่าเป็นเขตชุมชนไฮโซ

70
00:03:22,201 --> 00:03:24,037
‎ผมเรียนที่มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน

71
00:03:24,120 --> 00:03:26,789
‎ไม่ได้มีเส้นสายอะไรเลยนะ
‎ผมคู่ควรที่จะได้เรียนที่นั่น

72
00:03:26,873 --> 00:03:29,125
‎ก็เหมือนคุณพ่อและคุณปู่

73
00:03:29,208 --> 00:03:32,879
‎หลังจากนั้นผมก็รับช่วงธุรกิจครอบครัว
‎และในเวลาแค่ 18 ปี

74
00:03:32,962 --> 00:03:36,132
‎ผมก็พัฒนาบริษัทนอร์วอล์คแมทีเรียลส์
‎จากมูลค่าบริษัท 90 ล้านเหรียญ

75
00:03:36,966 --> 00:03:39,010
‎เป็นบริษัทขนาด 94 ล้านเหรียญ

76
00:03:39,093 --> 00:03:40,011
‎แป๊บนึงนะ นี่ เจเน็ต

77
00:03:40,637 --> 00:03:41,763
‎- ไงคะ
‎- น้ำแร่แพร์ริเยร์

78
00:03:43,806 --> 00:03:46,601
‎งั้นช่วยเล่าเรื่องในช่วงที่ชีวิตของคุณ

79
00:03:46,684 --> 00:03:48,061
‎ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบหน่อย

80
00:03:48,144 --> 00:03:49,938
‎คืองี้ ผมก็เจอกับความผิดหวังมาไม่ใช่น้อย

81
00:03:50,021 --> 00:03:53,107
‎ผมฉลาดพอที่จะซื้อหุ้นเน็ตฟลิกซ์
‎ตอนที่มันมูลค่าหุ้นละ 38 เหรียญ

82
00:03:53,191 --> 00:03:54,651
‎แต่ดันไม่ได้ขายหุ้นก่อนตาย

83
00:03:54,734 --> 00:03:57,487
‎เงินพวกนั้นเลยตกไปอยู่กับลูกโง่ของผมหมด

84
00:03:57,570 --> 00:03:59,155
‎แต่คนเราก็ต้องก้าวต่อไปใช่ไหมล่ะ

85
00:03:59,239 --> 00:04:03,785
‎ในคำของมาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์
‎ซึ่งส่วนตัวแล้วผมคิดว่าเขาเป็นคนยอดเยี่ยม

86
00:04:04,535 --> 00:04:06,913
‎เขาบอกว่า "ถ้าชีวิตเตะตูดเรา

87
00:04:06,996 --> 00:04:08,957
‎เราต้องโดดขึ้นยืน แล้วเริ่มก่อความวุ่นวายเลย"

88
00:04:09,040 --> 00:04:11,334
‎- ฉันไม่แน่ใจว่าเขาพูดงั้นนะ
‎- เขาพูดแน่ๆ คุณคิดผิด

89
00:04:11,417 --> 00:04:15,505
‎สำหรับผมนะ เอเลนอร์
‎การแสดงความรับผิดชอบส่วนตนสำคัญที่สุด

90
00:04:15,588 --> 00:04:17,131
‎คนเราไม่ค่อยทำกันหรอก

91
00:04:17,215 --> 00:04:18,549
‎ถ้าถามผม

92
00:04:18,633 --> 00:04:21,010
‎- นั่นแหละสิ่งที่ทำให้ประเทศนี้มีปัญหา
‎- ประเทศไหน

93
00:04:21,094 --> 00:04:23,346
‎สัมภาษณ์สนุกดีนะ เอเลนอร์
‎แต่ผมจองสนามกอล์ฟไว้

94
00:04:23,429 --> 00:04:25,181
‎ถ้าป๋าไม่ได้เล่นกอล์ฟ ป๋าจะหงุดหงิด

95
00:04:25,265 --> 00:04:27,767
‎เพราะงั้น แชด ป้าเป็ด ดีใจที่ได้เจอ

96
00:04:27,850 --> 00:04:30,436
‎ขอบคุณ ขอบคุณมากทุกคน พวกคุณเยี่ยม

97
00:04:31,312 --> 00:04:32,438
‎รถเหรอ

98
00:04:33,648 --> 00:04:36,234
‎เขาได้รถด้วยเหรอ

99
00:04:36,317 --> 00:04:38,111
‎โอเค งั้นกลับไปที่กระดานใหม่

100
00:04:38,194 --> 00:04:40,530
‎ถ้าเราอยากทำให้เขาเข้าใจว่า
‎เขาไม่คู่ควรกับที่นี่

101
00:04:40,613 --> 00:04:42,156
‎ไม่ต้องใช้กระดานอะไรแล้ว

102
00:04:42,240 --> 00:04:44,367
‎เราต้องแหกเรียลให้เขากระจายเป็นพินญาตา

103
00:04:44,450 --> 00:04:46,327
‎ในที่ชั่วเราก็ลองวิธีนั้นแล้ว

104
00:04:46,411 --> 00:04:49,163
‎เมือกแหยะๆ ที่ออกมาไม่อร่อยเหมือนขนมนะ

105
00:04:49,247 --> 00:04:50,873
‎ไม่ใช่ ลุง พูดเปรียบเทียบเฉยๆ

106
00:04:52,375 --> 00:04:55,295
‎แต่ก็มีกลยุทธ์ของที่ชั่วอีกอย่าง

107
00:04:55,378 --> 00:04:57,005
‎ที่อาจเอามาใช้ได้ดีที่นี่

108
00:04:59,841 --> 00:05:01,759
‎ผมไม่รู้นะว่าเราควรทำอย่างนั้นไหม

109
00:05:01,843 --> 00:05:03,553
‎แต่มันเป็นวิธีเดียว

110
00:05:03,636 --> 00:05:06,764
‎แล้วพรุ่งนี้เราก็จะทำ

111
00:05:07,348 --> 00:05:09,017
‎(พรินซ์ตัน)

112
00:05:13,062 --> 00:05:14,022
‎อะไรเนี่ย...

113
00:05:14,731 --> 00:05:16,399
‎นี่ เจเน็ต

114
00:05:16,482 --> 00:05:17,567
‎เจเน็ต!

115
00:05:21,654 --> 00:05:23,031
‎นี่น้ำแร่แพร์ริเยร์เหรอ

116
00:05:23,740 --> 00:05:26,993
‎รอจนกว่าจะหมดวัน

117
00:05:30,038 --> 00:05:33,583
‎หาคำพูดที่จะเอามาพูดกัน

118
00:05:36,627 --> 00:05:37,754
‎ไมเคิล! เอเลนอร์!

119
00:05:37,837 --> 00:05:40,715
‎เบรนท์ ฉันขอโทษจริงๆ
‎เราไม่รู้ว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

120
00:05:40,798 --> 00:05:43,801
‎แต่ผมรู้ ไอ้เรื่องวุ่นวายนี่มันเกิดขึ้นเพราะผม

121
00:05:43,885 --> 00:05:46,471
‎นี่คือการที่จักรวาลกำลังบอกผมว่า
‎ผมไม่คู่ควรกับที่นี่

122
00:05:46,554 --> 00:05:49,807
‎- เบรนท์ คุณหมายความว่าอะไร
‎- ผมไม่คู่ควรกับที่ชอบ

123
00:05:51,559 --> 00:05:53,936
‎คือว่า เห็นๆ อยู่ว่ามันต้องมีที่ที่ดีกว่านี้

124
00:05:54,020 --> 00:05:57,690
‎ผมควรต้องไปอยู่ตรงนั้น ที่เยี่ยม

125
00:06:03,071 --> 00:06:05,948
‎อธิบายหน่อยซิ เบรนท์
‎ผมไม่แน่ใจว่าเราตามทัน

126
00:06:06,032 --> 00:06:08,117
‎คือผมรู้สึกแบบนี้มาระยะหนึ่งแล้ว

127
00:06:08,201 --> 00:06:10,703
‎ชีวิตหลังความตายมันมีแค่นี้ไม่ได้หรอก

128
00:06:10,787 --> 00:06:12,663
‎สำหรับชนชั้นสูงสุดๆ แบบผม

129
00:06:12,747 --> 00:06:15,166
‎คือถ้าที่นี่เป็นสวรรค์จริงๆ แล้วเพื่อนผมอยู่ไหน

130
00:06:15,249 --> 00:06:17,627
‎สก็อตตี้ ชูลต์ซี่กับพอร์คิวไพน์ไปไหน

131
00:06:17,710 --> 00:06:19,462
‎กิลเยร์โมผิวขาวไปไหน

132
00:06:19,545 --> 00:06:22,465
‎นายวิลเลียมคนเม็กซิโกอีก
‎แล้วยังต้องมีสเควิร์ทแมนด้วย

133
00:06:22,548 --> 00:06:25,093
‎เขาพูดดีมีเหตุผล สเควิร์ทแมนไปไหน

134
00:06:25,176 --> 00:06:28,554
‎อีกอย่างนะ พูดตรงๆ เจเน็ตผู้ช่วยผมเนี่ย
‎ดูนางทำตัวเครียดๆ

135
00:06:28,638 --> 00:06:30,473
‎ไม่ยอมใส่ของขวัญที่ผมให้ไปเลย

136
00:06:30,556 --> 00:06:34,143
‎นี่คุณขอให้เจเน็ตเสก

137
00:06:34,227 --> 00:06:36,395
‎เครื่องแต่งกายให้ตัวเองเหรอ

138
00:06:36,479 --> 00:06:38,231
‎อ้อ คิดแบบนี้ก็ได้เนอะ

139
00:06:38,314 --> 00:06:41,359
‎ฟังนะ ความวุ่นวายที่เห็นๆ อยู่ว่าเกี่ยวกับผม
‎เป็นสัญญาณจากเบื้องบน

140
00:06:41,442 --> 00:06:44,320
‎ถ้าที่นี่คือที่ชอบจริงๆ ผมควรต้องได้ไปอยู่ที่เยี่ยม

141
00:06:45,363 --> 00:06:47,573
‎เพราะงั้นไปคิดมา แล้วเอามารายงานผม โอนะ

142
00:06:50,451 --> 00:06:52,787
‎ฉันจะเดินเอาหัวไปโขกกำแพงแป๊บ
‎เดี๋ยวกลับมาเจอกัน

143
00:06:54,872 --> 00:06:57,542
‎ไมเคิล ฉันว่าเราต้องคุยกันเรื่องเอเลนอร์

144
00:06:57,625 --> 00:07:00,294
‎ผมรู้ว่าพวกคุณจะพูดอะไร
‎แต่เธอก็ยุ่งมากจริงๆ

145
00:07:00,378 --> 00:07:03,214
‎ผมแน่ใจว่ามีจังหวะเมื่อไหร่
‎เธอจะกลับมาอาบน้ำ

146
00:07:03,297 --> 00:07:06,717
‎ไม่ ไม่ใช่เรื่องนั้น แต่ก็ ไม่ใช่ว่าไม่ใช่เรื่องนั้น

147
00:07:08,094 --> 00:07:09,762
‎เป็นไปได้ว่าเราต้องการหัวหน้าทีมคนใหม่

148
00:07:10,513 --> 00:07:11,430
‎จริงเหรอ

149
00:07:11,514 --> 00:07:14,350
‎เราอดกังขากับการตัดสินใจของเขาไม่ได้

150
00:07:14,433 --> 00:07:16,477
‎เขาไม่ยอมให้จีดีกับซิโมนมาเจอกัน

151
00:07:16,561 --> 00:07:18,938
‎เขามองข้ามเรื่องที่ฉันสงสัยลินดา

152
00:07:19,021 --> 00:07:21,232
‎แผนที่วางไว้ให้เบรนท์
‎ก็ย้อนกลับมาเล่นงานตัวเอง

153
00:07:21,315 --> 00:07:25,445
‎เราทำงานได้คืบหน้าแค่จิ๊ดเดียว
‎ความเป็นผู้นำอาจไม่ใช่เรื่องที่เธอถนัด

154
00:07:25,528 --> 00:07:30,074
‎ใช่ คือ เอเลนอร์เจ๋งโพด
‎แต่ก็ทำอะไรๆ พังอยู่เรื่อย

155
00:07:30,950 --> 00:07:33,286
‎นั่นมันเรื่องถนัดของผม
‎แต่คุณยังไม่ให้ผมเป็นหัวหน้าเลย

156
00:07:33,369 --> 00:07:35,496
‎ที่จริงนั่นก็มีประเด็น

157
00:07:35,580 --> 00:07:37,582
‎แต่คิดก่อนสิว่าพวกคุณพูดอะไรอยู่

158
00:07:37,665 --> 00:07:41,085
‎เราคิดแล้ว อย่างน้อยก็ควรจะลองคิดกัน
‎เรื่องเปลี่ยนหัวหน้านะ

159
00:07:41,919 --> 00:07:43,588
‎อ้อ ได้เลย ลองคิดดูเลย

160
00:07:44,172 --> 00:07:45,548
‎หวัดดี เอเลนอร์

161
00:07:45,631 --> 00:07:50,511
‎เมื่อกี้เราเพิ่งคุยกันอยู่ว่า
‎คุณอาจไม่ควรเป็นหัวหน้าทีม

162
00:07:51,888 --> 00:07:52,763
‎ไม่ต้องพูดละเนอะ

163
00:07:52,847 --> 00:07:54,682
‎เอาเลย อยากพูดอะไรก็พูดมา

164
00:07:54,765 --> 00:07:56,517
‎นี่ไม่ใช่โจมตีตัวบุคคลนะ เอเลนอร์

165
00:07:56,601 --> 00:08:01,063
‎ตอนที่เราเริ่มการทดลอง
‎ฉันคำนวณไว้ว่ามีโอกาสสำเร็จเก้าเปอร์เซ็นต์

166
00:08:01,147 --> 00:08:04,859
‎หลังจากคุณทำงานนี้มาสามวัน
‎โอกาสนั้นลดเหลือ 7.1 เปอร์เซ็นต์

167
00:08:04,942 --> 00:08:09,572
‎ดังนั้นจากมุมมองของคณิตศาสตร์เพียวๆ
‎ดูเหมือนคุณจะทำเรื่องเละอยู่

168
00:08:09,655 --> 00:08:10,907
‎เป็นความคิดเห็นที่มีประโยชน์มาก

169
00:08:10,990 --> 00:08:13,242
‎แล้วถ้าจะขอออกความเห็นบ้างนะ

170
00:08:13,993 --> 00:08:16,579
‎ฉันขอบอกว่าพวกเธอทุกคนเป็น
‎พวกหน้าเทาไม่สำนึกบุญคุณ

171
00:08:16,662 --> 00:08:19,373
‎แล้วก็เอาก้อนบ่นแหยะๆ
‎อัดขึ้นไปบนรูจมูกได้เลย

172
00:08:19,457 --> 00:08:20,750
‎นั่นเป็นคำสบถแบบไหนกันนะ

173
00:08:20,833 --> 00:08:22,210
‎ฉันไม่ได้ขอตำแหน่งนี้

174
00:08:22,919 --> 00:08:25,880
‎ฉันมาทำเพราะไมเคิลซึ่งควรเป็นคนคุมทุกอย่าง

175
00:08:25,963 --> 00:08:27,715
‎ดันจิตหลุดสติแตกทันทีที่เราเริ่มทดลอง

176
00:08:27,798 --> 00:08:29,467
‎แต่พวกคุณก็อาจทำได้ดีกว่าฉัน

177
00:08:29,550 --> 00:08:31,761
‎ให้ทาฮานีคุมแทนก็ได้
‎ไหนๆ ก็ฉลาดซะขนาดนี้

178
00:08:31,844 --> 00:08:33,554
‎หรือถ้าให้ดีกว่านั้น เจสันดีไหม

179
00:08:33,638 --> 00:08:35,515
‎มนุษยชาติทั้งหมดอาจได้รับการกอบกู้

180
00:08:35,598 --> 00:08:38,309
‎ด้วยงานแจ็คสันวิลล์คาร์นิวัลแบบดั้งเดิม

181
00:08:38,392 --> 00:08:41,312
‎คือที่จริงก็น่าลองนะ
‎ผมแค่ต้องใช้บ้านเป่าลมหลังหนึ่ง

182
00:08:41,395 --> 00:08:43,689
‎ดาวกระจายของพวกนินจา
‎แล้วก็รถพยาบาลหลายๆ คัน

183
00:08:43,773 --> 00:08:45,775
‎เออ ขอให้โชคดี พวกหน้าปลวก ฉันขอลาออก

184
00:08:46,651 --> 00:08:47,652
‎เชลสตร็อป เลิก

185
00:08:53,491 --> 00:08:55,284
‎ระบายออกมาหมดหรือยัง

186
00:08:55,368 --> 00:09:00,081
‎- จะได้กลับมาเริ่มงานอีกรอบ
‎- ไม่แล้วพวก ฉันหมายความตามที่พูด ฉันลาออก

187
00:09:00,873 --> 00:09:04,126
‎ผมเสียใจนะที่คุณบังเอิญได้ยิน
‎แล้วพวกเขาก็เสียใจที่พูดออกมา

188
00:09:05,461 --> 00:09:08,548
‎แต่คุณจะวางมือเลิกไปเฉยๆ ไม่ได้ เอเลนอร์

189
00:09:08,631 --> 00:09:11,342
‎นี่ไม่ใช่ทำวงดนตรีสมัยม.หนึ่ง

190
00:09:11,425 --> 00:09:14,345
‎หรือตอนที่ผ่านช่วงกินน้ำผลไม้ล้างลำไส้สองสัปดาห์
‎ไปได้แค่สามชั่วโมง

191
00:09:14,428 --> 00:09:16,305
‎ตรงนี้เดิมพันสูงกว่านั้นนิดนึงนะ

192
00:09:16,389 --> 00:09:19,433
‎ใช่ไง ฉันถึงได้ลาออก

193
00:09:19,517 --> 00:09:22,770
‎เรื่องพวกนี้มันเกินความสามารถฉันไปละ

194
00:09:22,853 --> 00:09:25,606
‎ฉันจะทำให้เบรนท์เลิกเป็นไอ้หัวกล้วยได้ไง

195
00:09:25,690 --> 00:09:28,442
‎จะแก้เรื่องซิโมนได้ไงในเมื่อนางแน่ใจสุดๆ

196
00:09:28,526 --> 00:09:30,903
‎ว่าเรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นในสมองของนางเอง

197
00:09:31,904 --> 00:09:34,532
‎ฉันควรจะผลักนางเข้าไปสู่
‎อ้อมแขนของแฟนเก่าฉันใช่มั้ย

198
00:09:34,615 --> 00:09:35,533
‎ฟังดูน่าสนุกนะ

199
00:09:35,616 --> 00:09:37,451
‎แล้วจะทำยังไงกับจอห์น ราชาแห่งการซุบซิบ

200
00:09:37,535 --> 00:09:40,204
‎หรือสายลับปีศาจที่ชกหน้าฉัน

201
00:09:40,288 --> 00:09:41,205
‎แล้วจะทำทุกอย่าง

202
00:09:41,289 --> 00:09:43,541
‎โดยที่ยังยิ้มหวาน
‎ให้ทุกคนกำลังใจดีไปด้วยได้ยังไง

203
00:09:43,624 --> 00:09:45,751
‎ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อทำเรื่องแบบนี้

204
00:09:45,835 --> 00:09:48,838
‎ฉันแม่มไม่ใช่คนที่จะมากอบกู้จักรวาล

205
00:09:48,921 --> 00:09:50,256
‎ฉันเป็นแต่...

206
00:09:52,383 --> 00:09:53,843
‎หญิงสาวคนหนึ่งจากแอริโซนา

207
00:09:55,553 --> 00:09:57,054
‎แค่นั้น

208
00:09:57,138 --> 00:09:59,098
‎เป็นผู้หญิงธรรมดาจากแอริโซนา

209
00:10:00,725 --> 00:10:03,603
‎ฉันกินอาหารขยะ ดูรายการเรียลลิตี้

210
00:10:03,686 --> 00:10:06,522
‎บางทีก็เดินออกจากเอชแอนด์เอ็ม
‎โดยใส่กางเกงในเพิ่ม

211
00:10:06,606 --> 00:10:08,107
‎จากตอนที่เดินเข้าร้านไป

212
00:10:08,691 --> 00:10:11,527
‎แค่จะคุมชีวิตตัวเองฉันยังทำได้ไม่ดีเลย

213
00:10:11,611 --> 00:10:14,655
‎แต่ตอนนี้ฉันจะต้องมาคุม
‎ชีวิตของคนอื่นๆ ทุกคนเนี่ยนะ ฉัน...

214
00:10:15,865 --> 00:10:17,325
‎ฉันทำไม่ได้จริงๆ

215
00:10:24,957 --> 00:10:27,543
‎ตอนที่ผมเริ่มการทดลองของผม

216
00:10:27,627 --> 00:10:32,923
‎ผมคิดว่า "ไอ้พวกสมองนกชีวิตพังสี่คน
‎ที่จะเชื่อทุกอย่างที่ฉันบอกพวกมัน

217
00:10:34,133 --> 00:10:35,301
‎งานนี้ง่ายยิ่งกว่าปอกกล้วย"

218
00:10:36,844 --> 00:10:38,471
‎คุณเอาชนะผมได้ในสามเดือน

219
00:10:39,764 --> 00:10:41,724
‎"โอเค ก็ได้" ผมคิด "แค่บังเอิญ"

220
00:10:42,308 --> 00:10:44,810
‎แต่คุณกลับเอาชนะผมได้อีก 800 กว่าครั้ง

221
00:10:45,853 --> 00:10:50,524
‎เพราะปรากฏว่า มนุษย์เป็นสิ่งพิลึก

222
00:10:51,400 --> 00:10:55,071
‎และผมจะไม่มีทางเข้าใจได้จริงๆ
‎ว่าการเป็นมนุษย์ที่แท้จริงเป็นอย่างไร

223
00:10:56,405 --> 00:10:58,324
‎นี่คืองานสำหรับมนุษย์

224
00:10:59,950 --> 00:11:05,122
‎มนุษย์ที่เข้มแข็ง แต่ก็มีความเห็นอกเห็นใจ
‎และใจกว้างกับผู้อื่น

225
00:11:06,290 --> 00:11:09,710
‎และเป็นเครื่องตรวจจับความตอแหลระดับโลก

226
00:11:10,419 --> 00:11:12,046
‎คุณคิดว่าคุณทำเรื่องนี้ไม่ได้เหรอ

227
00:11:13,130 --> 00:11:17,510
‎เอเลนอร์ คุณคือคนเดียวที่ทำเรื่องแบบนี้ได้

228
00:11:18,928 --> 00:11:23,682
‎ไม่ว่าคุณจะคิดยังไง คนเดียวที่ช่วยมนุษยชาติได้

229
00:11:23,766 --> 00:11:26,185
‎คือแม่สาวจากแอริโซนานี่แหละ

230
00:11:29,480 --> 00:11:32,566
‎แต่ไม่ว่าฉันทำอะไรไป
‎มันก็ย้อนกลับมาเล่นงานฉันเองหมด

231
00:11:34,527 --> 00:11:37,822
‎ฉันนี่เหมือนเจ้าหมาในไวล์ อี. คาโยตี้
‎เวอร์ชั่นผมบลอนด์แซ่บน่าเจี๊ยะ

232
00:11:37,905 --> 00:11:38,906
‎นั่นก็จริง

233
00:11:40,449 --> 00:11:42,535
‎เรื่องที่คุณทำพลาดน่ะนะ

234
00:11:42,618 --> 00:11:45,079
‎ไม่ใช่เรื่องที่คุณเอาการ์ตูนมาเปรียบกับเซ็กซ์

235
00:11:45,663 --> 00:11:47,957
‎ไม่เอาน่า คุณรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นยังไง

236
00:11:48,040 --> 00:11:52,128
‎คุณล้มแล้ว แล้วก็ลองวิธีใหม่
‎แล้วก็ล้มแล้วล้มอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

237
00:11:52,211 --> 00:11:56,006
‎อาจจะล้มเหลวไป 1,000 ครั้ง
‎แต่คุณก็ยังพยายามต่อ

238
00:11:56,090 --> 00:12:01,303
‎เพราะครั้งที่ 1,001 อาจจะได้ผลก็ได้

239
00:12:02,388 --> 00:12:07,393
‎ทีนี้ ผมจะไปลองหาวิธีที่ 1,001 นั่นดู

240
00:12:09,520 --> 00:12:10,646
‎หวังว่าคุณจะมาช่วยกันคิด

241
00:12:12,106 --> 00:12:16,110
‎หวังว่าคุณจะไปอาบน้ำก่อนค่อยมาช่วยกันคิดนะ

242
00:12:26,787 --> 00:12:30,749
‎ท่านผู้มีเกียรติ กลับมาแล้วพร้อมกับ
‎ภาวะการเป็นผู้นำเกรดบีลบแบบสงวนลิขสิทธิ์

243
00:12:30,833 --> 00:12:32,084
‎เอเลนอร์ เชลสตร็อป

244
00:12:32,168 --> 00:12:35,963
‎เราเสียใจจริงๆ นะ เอเลนอร์
‎เราไม่ควรกังขาเธอเลย

245
00:12:36,046 --> 00:12:39,049
‎ช่างเถอะ สาวแซ่บ
‎ฉันก็กังขาตัวเองเหมือนกัน

246
00:12:39,133 --> 00:12:42,928
‎แต่ฉันกลับมาแล้วจ้า
‎แล้วก็มีไอเดียใหม่ที่จะใช้กับเบรนท์

247
00:12:43,012 --> 00:12:44,889
‎คนแบบหมอนั่นไม่เคยคิดว่าตัวเองคิดผิด

248
00:12:44,972 --> 00:12:47,433
‎เราเลยจะบอกเขาว่าเขาคิดถูกแล้ว

249
00:12:49,101 --> 00:12:50,227
‎เบรนท์

250
00:12:53,522 --> 00:12:56,484
‎บทสนทนานี้ต้องเก็บเป็นเรื่องลับสุดยอดนะ

251
00:12:56,567 --> 00:12:59,361
‎- โอเค
‎- เห็นๆ อยู่ว่าคุณเป็นคนฉลาดมาก

252
00:12:59,445 --> 00:13:02,573
‎- ใช่
‎- แต่เราต้องแน่ใจก่อนว่าไว้ใจคุณ

253
00:13:02,656 --> 00:13:04,366
‎บอกข้อมูลลับสุดยอดได้

254
00:13:04,450 --> 00:13:05,618
‎ไว้ใจได้

255
00:13:05,701 --> 00:13:09,413
‎ฝ่ายบุคคลส่งคำร้องเรียนอะไรมาผมก็กลบฝังหมด
‎เพราะงั้นไม่มีปัญหาแน่

256
00:13:09,497 --> 00:13:12,958
‎เบรนท์ ความจริงก็คือ คุณเดาทางพวกเราถูก

257
00:13:13,918 --> 00:13:15,669
‎เรามีที่เยี่ยมจริงๆ

258
00:13:15,753 --> 00:13:17,588
‎นึกแล้ว นึกแล้วเชียว

259
00:13:17,671 --> 00:13:22,510
‎ที่เยี่ยมนั้นเป็นที่เฉพาะสำหรับ
‎คนดีงามชั้นสูงจริงๆ เท่านั้น

260
00:13:22,593 --> 00:13:26,639
‎เหมือนกับชมรมวีไอพี
‎ระดับมงกุฎเพชรของผู้อาศัยหลังความตาย

261
00:13:26,722 --> 00:13:29,058
‎ผมเนี่ยแหละระดับมงกุฎเพชร สาบานเลย

262
00:13:29,141 --> 00:13:31,352
‎มีหนหนึ่งผมกินเหล้าช็อต
‎กับนักบินในเลานจ์ที่สนามบิน

263
00:13:31,435 --> 00:13:32,770
‎หมอนั่นยอมให้ผมขับเฮลิคอปเตอร์เลย

264
00:13:32,853 --> 00:13:34,855
‎- เรารู้ นั่นคือสาเหตุการตายของคุณ
‎- ใช่

265
00:13:34,939 --> 00:13:37,149
‎คือ พวกคุณทุกคนจะถูกประเมิน

266
00:13:37,233 --> 00:13:42,071
‎และผู้อาศัยกลุ่มเล็กๆ ซึ่งมีศีลธรรมสูงจริงๆ
‎ถึงจะมีสิทธิ์ได้เข้าไป

267
00:13:42,154 --> 00:13:46,325
‎เข้าใจล่ะ เหมือน "แข่งกันทำดี" เนอะ หมูๆ

268
00:13:46,408 --> 00:13:48,619
‎ง่ายมาก ผมชนะขาดลอยแน่

269
00:13:48,702 --> 00:13:52,665
‎แล้วก็ ต้องปิดปากเงียบเนอะ
‎จะไปบอกพวกคนที่จะมาเป็นคู่แข่งทำไม

270
00:13:54,416 --> 00:13:57,336
‎ดูเหมือนคุณจะทำส้อมหล่นนะครับ
‎ผมจะเก็บให้

271
00:13:58,295 --> 00:14:00,589
‎เห็นมั้ย ที่เก็บส้อม
‎หรือผมควรจะเริ่มจดความดีเอง

272
00:14:00,673 --> 00:14:02,716
‎- ไม่เป็นไร เราเก็บบันทึกเอง
‎- เยี่ยม ดีเลย

273
00:14:04,718 --> 00:14:06,595
‎- หวัดดีค่ะ เจสัน
‎- เจเน็ต

274
00:14:06,679 --> 00:14:09,640
‎ผมดีใจมากที่เจอคุณ
‎ผมเอาช็อกโกแลตมาให้คุณกล่องหนึ่ง

275
00:14:09,723 --> 00:14:12,977
‎แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าคุณกินอะไรไม่ได้
‎ผมเลยกินแทน

276
00:14:13,060 --> 00:14:16,146
‎แล้วคิดว่าจะเป็นของขวัญที่ดี
‎ถ้าผมบรรยายรสชาติของมันให้คุณฟัง

277
00:14:16,230 --> 00:14:19,650
‎คือ ก้อนแรกมันอี๋มาก...

278
00:14:19,733 --> 00:14:21,318
‎เจสัน ฟังฉันพูดก่อน

279
00:14:22,319 --> 00:14:25,364
‎คุณรู้เนอะว่าตั้งแต่เริ่มทำย่านอาศัย
‎ฉันก็งานท่วมมาโดยตลอด

280
00:14:25,447 --> 00:14:27,700
‎- ใช่
‎- แล้วฉันก็ขอให้คุณเว้นระยะห่างให้ฉันหน่อย

281
00:14:29,410 --> 00:14:30,244
‎ใช่

282
00:14:30,327 --> 00:14:32,037
‎ฉันเสียใจจริงๆ ที่ต้องพูดแบบนี้...

283
00:14:33,956 --> 00:14:36,166
‎แต่ตอนนี้ฉันคงเป็นแฟนกับคุณไม่ได้

284
00:14:36,250 --> 00:14:39,044
‎อยู่กับคุณก็สนุกดี แต่มันไม่ใช่เรื่องง่าย

285
00:14:39,128 --> 00:14:41,255
‎และฉันเกรงว่ามันจะส่งผลเสียต่อการทดลอง

286
00:14:41,338 --> 00:14:42,631
‎แต่มันไม่มีผลหรอก

287
00:14:42,715 --> 00:14:44,049
‎เจสัน มันส่งผลไปแล้วค่ะ

288
00:14:44,842 --> 00:14:47,219
‎เพราะงั้น เราห่างกันสักพัก
‎จนกว่าเรื่องทุกอย่างจะจบเนอะ

289
00:14:51,015 --> 00:14:53,851
‎อีกอย่าง ไม่อยากจะตอกย้ำ
‎แต่ฉันรู้สึกว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะรู้

290
00:14:56,937 --> 00:14:59,565
‎ทีมแจ็คสันวิลล์จากัวร์
‎ตัดเบลค บอร์เทิลส์ออกจากทีม

291
00:15:00,274 --> 00:15:03,569
‎เขาไม่ได้อยู่ในทีมแล้ว ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

292
00:15:10,868 --> 00:15:12,369
‎สวัสดีครับ เป็นไงบ้าง

293
00:15:12,453 --> 00:15:14,121
‎ยินดีที่ได้เจอ กินโยเกิร์ตให้อร่อย

294
00:15:14,204 --> 00:15:17,207
‎ปัญหาคือตอนนี้เขาเต็มไปด้วย
‎แรงบันดาลใจเชิงร้าย

295
00:15:17,291 --> 00:15:18,626
‎ทำยังไงคะแนนของเขาก็ไม่ขึ้น

296
00:15:18,709 --> 00:15:21,128
‎ถ้าเหตุผลเดียวที่เขาทำตัวดี
‎คือเพื่อให้คะแนนเพิ่ม

297
00:15:21,211 --> 00:15:24,882
‎ใช่ แต่นั่นก็เป็นสถานการณ์ของฉัน
‎ตอนที่ขอให้จีดีช่วยตอนแรกๆ

298
00:15:24,965 --> 00:15:27,343
‎ฉันทำไปเพื่อไม่ให้คุณจับฉันได้

299
00:15:27,426 --> 00:15:28,761
‎เราต้องหวังว่าเมื่อเวลาผ่านไป

300
00:15:28,844 --> 00:15:31,013
‎เบรนท์จะเริ่มทำดีจนติดเป็นนิสัย

301
00:15:32,556 --> 00:15:34,141
‎เหมือนกับคุณ

302
00:15:36,936 --> 00:15:38,771
‎นี่ ฉันเพิ่งคิดอะไรออก

303
00:15:38,854 --> 00:15:42,942
‎สุนทรพจน์ "คุณคือคนเดียวที่ช่วยเราได้" เนี่ย

304
00:15:43,025 --> 00:15:46,362
‎เมื่อวันแรกเลยคุณไม่ได้ประสาทเสียจริงๆ ใช่มั้ย

305
00:15:46,445 --> 00:15:49,406
‎คุณแกล้งทำเพื่อที่ฉันจะได้
‎ก้าวขึ้นมารับช่วงต่อแทน

306
00:15:51,367 --> 00:15:54,954
‎- ผิดจริง
‎- ไอ้ปีศาจเจ้าเล่ห์ ฉลาดนักนะ

307
00:15:55,537 --> 00:15:59,833
‎เอาละ ถึงเวลาไปช่วยซิโมนกับจีดีแล้ว

308
00:16:01,293 --> 00:16:03,837
‎ทำไมฉันถึงคิดไอเดียแบบนี้ขึ้นมาได้นะ
‎มันจะต้องเจ็บมากแน่ๆ

309
00:16:03,921 --> 00:16:05,839
‎ผมเข้าใจๆ แต่ผมว่ามันจะเข้าท่า

310
00:16:05,923 --> 00:16:08,467
‎ใช่ แต่มันจะห่วยสำหรับฉันเองไง

311
00:16:08,550 --> 00:16:11,428
‎แน่ใจนะว่าไม่มีสาวคนอื่นจากแอริโซนา
‎ที่จะทำเรื่องนี้ได้

312
00:16:11,512 --> 00:16:14,765
‎แล้วเอ็มมา สโตนล่ะ
‎นางก็มาจากที่นั่น เก่งมากด้วย

313
00:16:14,848 --> 00:16:18,268
‎จำที่นางเล่น "ซอมบี้แลนด์" ได้ไหม

314
00:16:18,352 --> 00:16:20,229
‎ทำไมหนังของนางต้องลงท้ายด้วย "แลนด์"

315
00:16:20,312 --> 00:16:22,106
‎- คุณกำลังถ่วงเวลา
‎- ใช่ ไปละ

316
00:16:24,191 --> 00:16:26,068
‎เจสัน ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

317
00:16:26,151 --> 00:16:28,404
‎เจเน็ตคือชีวิตหลังความตายทั้งหมดของผม

318
00:16:29,613 --> 00:16:31,073
‎ผมจะทำใจเรื่องเขาได้ยังไง

319
00:16:31,657 --> 00:16:33,951
‎เมื่อก่อนฉันมีพิธีกรรม
‎หลังจบความสัมพันธ์ทุกครั้ง

320
00:16:34,034 --> 00:16:37,079
‎แชมเปญกับอลานิส มอริสเซตต์

321
00:16:37,162 --> 00:16:38,330
‎ไม่ได้เรียกตัวนักร้องมาจริงๆ นะ

322
00:16:38,414 --> 00:16:41,750
‎ฉันแค่ฟังเพลงของเขาที่บ้านอเดล เพื่อนฉัน

323
00:16:41,834 --> 00:16:45,337
‎ผมก็คงทำ
‎พิธีกรรมเลิกกับแฟนของตัวเองได้เหมือนกัน

324
00:16:45,421 --> 00:16:48,882
‎กินเมาเทนดิวไปเป็นลิตร ขโมยรถเอทีวี

325
00:16:48,966 --> 00:16:50,801
‎แล้วขับพุ่งชนร้านแพนด้าเอ็กซ์เพรส

326
00:16:51,468 --> 00:16:54,179
‎แต่ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องขอ
‎ทั้งเมาเทนดิวกับรถเอทีวีจากเจเน็ต

327
00:16:54,263 --> 00:16:57,307
‎แล้วผมก็ต้องเห็นหน้าเจเน็ต
‎แล้วผมก็จะเริ่มร้องไห้

328
00:16:57,391 --> 00:17:00,394
‎- จะทำยังไงดี
‎- ฉันก็ไม่รู้จริงๆ

329
00:17:00,477 --> 00:17:04,481
‎แต่ไม่ว่าคุณจะทำอะไร
‎คุณจะได้ทำกับเพื่อนๆ นะ

330
00:17:08,777 --> 00:17:12,156
‎ผมยังไม่ได้เล่าเรื่องเบลค บอร์เทิลส์
‎ให้คุณฟังด้วยซ้ำ

331
00:17:12,239 --> 00:17:17,995
‎นี่ จีดี จำผู้หญิงชื่อซิโมนจากเมื่อคืนก่อนได้ไหมคะ

332
00:17:18,078 --> 00:17:19,705
‎ซิโมนเหรอ...

333
00:17:19,788 --> 00:17:22,374
‎คนที่เป็นติ่งเธิร์ดอายไบลนด์

334
00:17:22,458 --> 00:17:24,501
‎ที่เที่ยวเดินตัดผมหางม้าคนอื่นน่ะเหรอ

335
00:17:24,585 --> 00:17:26,045
‎คนนั้นแหละ

336
00:17:26,128 --> 00:17:29,131
‎ฉันจำเป็นต้องให้คุณช่วยเธอ
‎ปรับตัวเข้ากับย่านอาศัยของเราได้

337
00:17:29,214 --> 00:17:33,802
‎ฉันพยายามแล้ว แต่ในเมื่อ
‎เธอคิดว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องในจินตนาการ

338
00:17:33,886 --> 00:17:37,306
‎และฉันเป็นตัวแทนของทางการ
‎ฉันก็ยิ่งไม่น่าไว้วางใจกว่าคนอื่น

339
00:17:37,389 --> 00:17:39,808
‎แล้วทำไมคุณถึงคิดว่าผมจะทำได้ดีกว่าคุณ

340
00:17:41,018 --> 00:17:43,395
‎จีดี คุณกับซิโมน...

341
00:17:45,272 --> 00:17:46,607
‎เป็นคู่แท้ทางจิตวิญญาณกัน

342
00:17:48,567 --> 00:17:52,237
‎คู่แท้เหรอ แปลว่าจิตวิญญาณของเรา...

343
00:17:54,281 --> 00:17:55,491
‎เป็นคู่กัน ใช่ค่ะ

344
00:17:55,574 --> 00:17:59,203
‎ทุกคนจะมีอีกคนหนึ่ง
‎ซึ่งพวกเขาผูกพันกันข้ามภพชาติในจักรวาล

345
00:17:59,286 --> 00:18:01,955
‎และระบบจะทำให้พวกเขากลับมาเจอกัน
‎ในชีวิตหลังความตาย

346
00:18:02,039 --> 00:18:07,544
‎ฉันบอกได้อย่างแน่นอน
‎ว่าคุณกับซิโมนเป็นคู่แท้แบบนั้น

347
00:18:10,297 --> 00:18:11,965
‎ฉันยังไม่ได้บอกนาง

348
00:18:12,049 --> 00:18:14,176
‎ตามปกติแล้วฉันจะไม่บอกคุณด้วย

349
00:18:14,259 --> 00:18:16,595
‎แต่เพราะนางทำตัวเจ๋งแจ๋วสุดติ่งกระดิ่งโจ๋

350
00:18:17,638 --> 00:18:19,014
‎นั่นศัพท์ทางการของสถาปนิก

351
00:18:19,681 --> 00:18:22,476
‎ฉันจึงคิดว่าจำเป็นต้องให้คุณรู้

352
00:18:23,185 --> 00:18:24,228
‎โหย!

353
00:18:24,978 --> 00:18:26,105
‎นี่ผมปวดท้องเลยนะ

354
00:18:27,773 --> 00:18:30,984
‎แต่ปวดท้องดี เป็นปวดท้องจากความดีใจ
‎ประสบการณ์ใหม่แฮะ

355
00:18:31,068 --> 00:18:33,612
‎มีบทความเยี่ยมๆ มากมาย

356
00:18:33,695 --> 00:18:37,366
‎เกี่ยวกับสิ่งที่ถูกกระตุ้นให้เกิดขึ้นในสมอง
‎ซึ่งอาจช่วยให้เขาปรับตัวได้

357
00:18:37,449 --> 00:18:38,992
‎เดการ์ต มอราเวค จวงจื่อ...

358
00:18:39,076 --> 00:18:40,702
‎จะเรียกหนังสือจากอะพาร์ตเมนต์ได้ไหมนะ

359
00:18:44,039 --> 00:18:45,165
‎งั้นขอให้โชคดีนะคะ

360
00:18:46,375 --> 00:18:47,918
‎นี่มันสุดยอดมากเลย

361
00:18:48,001 --> 00:18:52,506
‎ผมใช้เวลาทั้งชีวิต
‎ไปกับการตามหาความจริงแท้ของจักรวาล

362
00:18:52,589 --> 00:18:56,385
‎แต่ผมไม่เคยได้ตกหลุมรักใครจริงๆ เลยสักคน

363
00:18:57,427 --> 00:18:58,345
‎ฉันทราบดีค่ะ

364
00:18:59,638 --> 00:19:02,683
‎อ้อ ใช่สิ คุณรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับตัวผม

365
00:19:03,559 --> 00:19:04,685
‎ฉันรู้จริงๆ ด้วยค่ะ

366
00:19:11,733 --> 00:19:15,612
‎สวัสดีครับ ซิโมน ผมจีดีจากเมื่อคืนก่อน

367
00:19:17,948 --> 00:19:20,159
‎สมองฉันคงชอบให้คุณป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้จริงๆ

368
00:19:20,242 --> 00:19:22,703
‎นั่งบนเก้าอี้ปลอมๆ
‎และไปเอาโยเกิร์ตซึ่งไม่มีอยู่จริงมากินสิ

369
00:19:22,786 --> 00:19:24,163
‎ได้

370
00:19:24,246 --> 00:19:30,294
‎คือ ถ้าผมไม่ได้เข้าใจสภาพความคิดคุณผิด
‎ตอนนี้คุณคิดแบบเอกัตนิยมเนอะ

371
00:19:30,919 --> 00:19:33,005
‎คุณคิดว่าคุณคือ
‎ความจริงเพียงสิ่งเดียวในจักรวาลนี้

372
00:19:33,088 --> 00:19:36,592
‎และสิ่งอื่นๆ ทั้งหมดงอกออกมาจากจิตสำนึกของคุณ

373
00:19:36,675 --> 00:19:40,596
‎ใช่ แต่พูดกันตามตรง
‎ฉันแค่คิดแบบนั้นเพราะมันจริงและฉันคิดถูก

374
00:19:40,679 --> 00:19:46,560
‎อย่าถือนะ แต่เอกัตนิยมในฐานะแนวคิดปรัชญา
‎มันค่อนข้างคิดแบบเด็กๆ ไปหน่อย

375
00:19:46,643 --> 00:19:49,771
‎โดยเฉพาะกับคนที่
‎มีปริญญาระดับสูงหลายใบอย่างคุณ

376
00:19:50,439 --> 00:19:52,316
‎แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่สามารถแย้งได้ด้วย

377
00:19:52,399 --> 00:19:56,028
‎เพราะทุกอย่างที่คุณมองเห็น
‎จะถูกยืนยันโดยความเชื่อของคุณเอง

378
00:19:56,653 --> 00:19:57,487
‎แต่ทว่า...

379
00:19:58,697 --> 00:20:01,491
‎- นี่คุณ
‎- ทำไมล่ะ ถ้าเรื่องนี้ไม่มีอะไรเป็นเรื่องจริง

380
00:20:01,575 --> 00:20:03,619
‎มันก็ไม่มีความหมายอะไรใช่มั้ย ที่จริง...

381
00:20:05,287 --> 00:20:06,955
‎- คุณ
‎- อะไรล่ะ

382
00:20:07,039 --> 00:20:09,875
‎มันไม่จริงไง เรื่องพวกนี้ไม่มีความหมายเลย

383
00:20:09,958 --> 00:20:12,002
‎ปล่อยให้โยเกิร์ตติดจมูกไปตราบชั่วกาลได้

384
00:20:12,085 --> 00:20:14,630
‎ก็ได้ เหมือนจะเข้าใจประเด็นแล้ว

385
00:20:14,713 --> 00:20:15,839
‎พูดในแง่ที่กว้างกว่านั้นคือ

386
00:20:15,923 --> 00:20:18,133
‎ถ้าคุณเที่ยวไปทำเหมือนคนอื่นๆ ไม่มีความหมาย

387
00:20:18,217 --> 00:20:20,677
‎สุดท้ายคุณก็จะทำเรื่องแบบ
‎ล้มเค้กในงานเลี้ยง

388
00:20:20,761 --> 00:20:25,057
‎หรือผลักคนให้ตกไปในสระน้ำ
‎พูดง่ายๆ คือทำตัวเฮงกระบ๊วย

389
00:20:25,891 --> 00:20:28,727
‎ปฏิบัติกับคนอื่นให้ดีขึ้นหน่อยดีไหม
‎เผื่อพวกเขาเป็นของจริงขึ้นมา

390
00:20:28,810 --> 00:20:30,229
‎คือ มีอะไรจะเสีย

391
00:20:30,312 --> 00:20:33,273
‎ถ้าเราจะปฏิบัติต่อคนอื่น
‎ด้วยน้ำใจไมตรีและเคารพซึ่งกันและกัน

392
00:20:33,357 --> 00:20:38,403
‎โอเค พูดต่อได้ นายนักปรัชญาที่น่าจะปลอม
‎แต่อาจมีตัวตนจริงก็ได้

393
00:20:43,617 --> 00:20:45,994
‎โอเค ข่าวดี ซิโมนกับจีดีไปด้วยกันได้สวย

394
00:20:46,578 --> 00:20:48,914
‎เขาเป็นแฟนฉันไปก็เปล่าประโยชน์

395
00:20:48,997 --> 00:20:51,208
‎เพราะงั้นส่งต่อให้คนที่ต้องการดีกว่า

396
00:20:52,084 --> 00:20:54,378
‎บริจาคเสื้อในเก่าให้กู๊ดวิลล์
‎รู้สึกแบบนี้รึเปล่าเนี่ย

397
00:20:54,461 --> 00:20:57,089
‎คงทำใจลำบากน่าดูเนอะ
‎ที่ต้องโกหกจีดีแบบนั้น

398
00:20:57,172 --> 00:20:59,383
‎นั่นแหละประเด็น
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันโกหกรึเปล่า

399
00:20:59,466 --> 00:21:01,468
‎พวกเขาเคยตกหลุมรักกันมาก่อนบนโลก

400
00:21:01,551 --> 00:21:02,761
‎แล้วไมเคิลก็พูดถูก

401
00:21:02,844 --> 00:21:06,723
‎จีดีเสียสละอย่างใหญ่หลวงเพื่อพวกเรา
‎ฉันต้องทำให้มันคุ้มค่า

402
00:21:06,807 --> 00:21:10,227
‎ที่จริงก็พูดได้ว่า
‎คุณเสียสละใหญ่หลวงยิ่งกว่าเขาอีกนะ

403
00:21:10,310 --> 00:21:13,105
‎คุณคือคนที่จะต้องทนอยู่กับสถานการณ์นี้

404
00:21:13,188 --> 00:21:17,067
‎จีดีแค่ได้ใช้ชีวิต
‎โดยที่ไม่ต้องรับรู้เลยว่าเขาสละอะไรไป

405
00:21:17,150 --> 00:21:18,944
‎ใช่ แต่พวกเรารู้ไงว่าเขาสละอะไรไป

406
00:21:20,404 --> 00:21:21,780
‎เชปบ๊ะแบบนี้

407
00:21:23,365 --> 00:21:26,285
‎ไม่เอาน่า พวก ฉันรู้ว่านายจิตตก
‎แต่จะปล่อยให้เพื่อนเก้อเหรอ

408
00:21:26,368 --> 00:21:28,829
‎จริง นั่นเป็นกฎของเรา

409
00:21:28,912 --> 00:21:30,205
‎คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์