1 00:00:06,200 --> 00:00:08,000 ‎(รายการต่อไปนี้มีภาพโรคการกินผิดปกติ) 2 00:00:08,080 --> 00:00:10,680 ‎(ซึ่งอาจรบกวนผู้ชมบางท่าน ‎กรุณาใช้วิจารณญาณในการรับชม) 3 00:00:10,760 --> 00:00:12,440 ‎(สำหรับผู้ที่มีอาการโรคการกินผิดปกติ) 4 00:00:12,520 --> 00:00:15,320 ‎(อ่านข้อมูลและคำแนะนำได้ ‎ที่ www.WannaTalkAboutIt.com) 5 00:00:16,080 --> 00:00:19,960 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 6 00:00:23,880 --> 00:00:24,840 ‎ขอบใจมากนะ 7 00:00:28,160 --> 00:00:30,920 ‎เตรียมพร้อม ‎ซ้อม ทุกคนกรุณาอยู่เงียบๆ ด้วยครับ 8 00:00:32,120 --> 00:00:34,680 ‎(เอบีซีสตูดิโอ แคนเบอร์รา ออสเตรเลีย ‎26 ก.พ. 1983) 9 00:00:34,760 --> 00:00:37,640 ‎บ๊อบ ฮอว์ค ถ้าสัปดาห์หน้าคุณชนะการเลือกตั้ง 10 00:00:38,160 --> 00:00:40,040 ‎ตามที่ผลสำรวจของทุกสำนักทำนายไว้ 11 00:00:40,120 --> 00:00:43,040 ‎หนึ่งในภารกิจทางการชิ้นแรก ‎ในฐานะนายกรัฐมนตรี 12 00:00:43,120 --> 00:00:44,720 ‎จะเป็นการต้อนรับเจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ 13 00:00:44,800 --> 00:00:47,520 ‎และเจ้าหญิงแห่งเวลส์ ‎พร้อมกับเจ้าชายวิลเลียมด้วย 14 00:00:48,080 --> 00:00:50,600 ‎การคิดถึงโอกาสนั้นทำให้คุณรู้สึกกระตือรือร้นไหม 15 00:00:51,520 --> 00:00:54,840 ‎ผมไม่คิดว่านั่นเป็นเรื่องสำคัญที่สุด 16 00:00:54,920 --> 00:00:56,960 ‎ที่จะต้องทำในเดือนแรกของการเข้ารับตำแหน่ง 17 00:00:58,280 --> 00:01:01,320 ‎แต่ก็จริง พวกเขากำลังจะมา 18 00:01:01,400 --> 00:01:03,720 ‎ผมเคยมีโอกาสได้พบกับชาร์ลส์ 19 00:01:03,800 --> 00:01:07,360 ‎หลายครั้งแล้ว ผมรู้สึกว่าเขา… 20 00:01:08,440 --> 00:01:09,800 ‎ก็เป็นหนุ่มที่ใช้ได้ 21 00:01:11,560 --> 00:01:14,520 ‎ท่านเป็นคนแบบที่คุณอยากให้ ‎เป็นพระราชาของออสเตรเลียหรือเปล่า 22 00:01:14,600 --> 00:01:19,240 ‎ผมว่าออสเตรเลียเราคงไม่ต้องพูดถึง ‎พระราชาหรือสถาบันกษัตริย์ 23 00:01:19,320 --> 00:01:22,440 ‎กันอีกนานนักหรอก ‎เราก้าวข้ามเรื่องนั้นไปแล้วไม่ใช่เหรอ 24 00:01:22,520 --> 00:01:23,800 ‎พวกเราโตขึ้นมากแล้ว 25 00:01:23,880 --> 00:01:24,720 ‎จริงด้วย 26 00:01:25,360 --> 00:01:27,440 ‎พวกคุณรู้จุดยืนผมเรื่องนี้ดี 27 00:01:27,520 --> 00:01:28,480 ‎ไม่ใช่ความลับอะไร 28 00:01:28,560 --> 00:01:33,480 ‎ผมนับถือและชื่นชมพระราชินีมากทีเดียว 29 00:01:33,560 --> 00:01:37,560 ‎เราก็แค่ปรารถนาจะมีประมุขของประเทศ 30 00:01:37,640 --> 00:01:41,680 ‎ที่มีเป็นตัวแทนและแสดงให้เห็นถึง ‎คุณค่าและประเพณีของออสเตรเลีย 31 00:01:41,760 --> 00:01:44,400 ‎ประมุขของประเทศที่หน้าตาเหมือนพวกเรา 32 00:01:44,480 --> 00:01:46,920 ‎พูดเหมือนพวกเรา คิดเหมือนพวกเรา 33 00:01:47,000 --> 00:01:48,320 ‎แทนที่จะเป็น… 34 00:01:48,400 --> 00:01:50,040 ‎ก็หนึ่งในพวกนั้นน่ะ หัวโขนอังกฤษ 35 00:01:51,240 --> 00:01:53,800 ‎ไม่ใช่คนออสเตรเลีย ไม่มีใครเลือกมา 36 00:01:53,880 --> 00:01:56,840 ‎และอาศัยอยู่ที่อีกซีกโลก 37 00:01:56,920 --> 00:01:59,800 ‎และต่อให้ปรารถนาดีต่อเราแค่ไหน ‎ก็เป็นคนละชาติพันธุ์กัน 38 00:02:00,520 --> 00:02:03,400 ‎เราคงไม่เลือกหมูมาคุมฝูงวัวเนื้อชั้นดีใช่ไหมล่ะ 39 00:02:04,400 --> 00:02:06,520 ‎ไม่ว่าเจ้าหมูนั่น ‎จะใส่ชุดสีๆ กับไข่มุกแล้วดูดีแค่ไหน 40 00:02:12,000 --> 00:02:12,920 ‎ใต้ฝ่าละอองพระบาท 41 00:02:14,120 --> 00:02:17,680 ‎ผลการเลือกตั้งทั่วไปของออสเตรเลียมาแล้ว 42 00:02:17,760 --> 00:02:19,080 ‎อ้อ ข่าวดีหรือข่าวร้าย 43 00:02:19,160 --> 00:02:20,800 ‎คุณฮอว์คชนะถล่มทลาย 44 00:02:20,880 --> 00:02:23,000 ‎- ตายละ คนที่อยากตัดเราสินะ ‎- เกรงว่าจะใช่ 45 00:02:23,080 --> 00:02:25,560 ‎อดีตผู้ประสานงานสมาพันธ์การค้าสุดโหด 46 00:02:25,640 --> 00:02:28,280 ‎และผู้ครองสถิติโลกในการดื่มเบียร์อย่างภาคภูมิ 47 00:02:28,360 --> 00:02:30,920 ‎ดื่มเอลแก้วหนึ่งหลาหมดในเวลาไม่ถึง 11 วินาที 48 00:02:31,000 --> 00:02:33,080 ‎เราไม่รู้นะว่าคุณพูดถึงอะไร แต่น่าประทับใจมาก 49 00:02:33,160 --> 00:02:36,040 ‎ก็คือการดื่มเบียร์เยอะมาก ในเวลาเร็วมาก 50 00:02:36,120 --> 00:02:37,560 ‎แต่ตอนนี้คงเลิกดื่มแล้วพ่ะย่ะค่ะ 51 00:02:37,640 --> 00:02:39,680 ‎อ๋อ ทุกคนคงโล่งใจน่าดู 52 00:02:39,760 --> 00:02:42,080 ‎โดยเฉพาะคุณนายฮอว์ค มีคุณนายฮอว์ครึเปล่า 53 00:02:42,160 --> 00:02:43,720 ‎มีพ่ะย่ะค่ะ เฮเซล 54 00:02:43,800 --> 00:02:46,720 ‎อ้อ เฮเซล เราว่าแปลกที่ตั้งชื่อลูกตามชื่อต้นไม้ 55 00:02:46,800 --> 00:02:49,040 ‎- โดยเฉพาะต้นไม้จากซีกโลกเหนือ ‎- จริง 56 00:02:50,080 --> 00:02:52,600 ‎นี่คงทำให้พวกนั้นกดดันน่าดูเหมือนกัน 57 00:02:52,680 --> 00:02:53,520 ‎ใครหรือพ่ะย่ะค่ะ 58 00:02:54,080 --> 00:02:57,080 ‎เจ้าชายและเจ้าหญิงแห่งเวลส์ ‎กับการเดินทางที่ใกล้เข้ามาแล้ว 59 00:02:58,400 --> 00:03:01,360 ‎คุณคิดว่าพวกเขาจะไหวไหม ‎เราก็ไม่ควรฟังเสียงลือเสียงเล่าอ้าง 60 00:03:01,440 --> 00:03:04,120 ‎แต่เมื่อวันก่อนเรากินมื้อกลางวัน ‎กับเจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเร็ต 61 00:03:04,960 --> 00:03:05,960 ‎คนเขาเริ่มห่วงแล้วนะ 62 00:03:06,040 --> 00:03:08,280 ‎พวกนักคุยซุบซิบที่วังเคนซิงตัน… 63 00:03:08,360 --> 00:03:11,240 ‎- ไหนว่าเราไม่ฟังเรื่องซุบซิบ ‎- น้องฟังแต่เรื่องซุบซิบเลยล่ะ 64 00:03:11,800 --> 00:03:14,400 ‎เขาห่วงเรื่องเจ้าหญิงแห่งเวลส์ 65 00:03:16,240 --> 00:03:18,640 ‎ดูเหมือนว่าเธอกำลังปรับตัวได้ลำบาก 66 00:03:20,280 --> 00:03:22,400 ‎ทุกข์กับชีวิตสมรสมาก 67 00:03:24,040 --> 00:03:25,000 ‎และ 68 00:03:25,520 --> 00:03:27,320 ‎ถ้าจะเชื่อข่าวลือ 69 00:03:27,400 --> 00:03:30,160 ‎เธอเริ่มทำอะไรๆ กับตัวเอง 70 00:03:30,920 --> 00:03:31,800 ‎ทำอะไรกัน 71 00:03:39,560 --> 00:03:41,760 ‎คนเราก็ทำอะไรพิลึกพิลั่นเวลาไม่มีความสุข 72 00:03:48,680 --> 00:03:51,320 ‎เธอยืนยันจะพาลูกอ่อนไปเดินทางด้วย 73 00:03:51,400 --> 00:03:53,520 ‎- ไปทำไม ‎- ไปเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ 74 00:03:53,600 --> 00:03:57,640 ‎เด็กอ่อนเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวอะไรให้ใครได้ ‎ตั้งแต่เมื่อไรกัน 75 00:03:58,880 --> 00:04:00,560 ‎พวกเราไม่เคยพาลูกไปไหนด้วยเลย 76 00:04:01,840 --> 00:04:03,400 ‎ตอนเราไปออสเตรเลียเมื่อปี 1954 77 00:04:03,480 --> 00:04:05,680 ‎เราปล่อยลูกๆ อยู่บ้านตั้งห้าเดือน 78 00:04:06,240 --> 00:04:09,280 ‎แล้วพี่คิดว่านั่นอาจส่งผลอะไรรึเปล่าล่ะ 79 00:04:09,360 --> 00:04:11,360 ‎ผลอะไรกัน การไปเยือนจบลงอย่างงดงาม 80 00:04:17,400 --> 00:04:20,040 ‎เราน่าจะเรียกชาร์ลส์กับไดอาน่ามาพบหน่อย 81 00:04:21,040 --> 00:04:22,280 ‎การไปเยือนครั้งนี้สำคัญมาก 82 00:05:32,720 --> 00:05:36,520 ‎(ดินแดนที่ไม่มีเจ้าของ) 83 00:05:51,160 --> 00:05:53,760 ‎มีใครรู้เรื่องพรานล่าหมีชาวรัสเซียไหม 84 00:05:55,120 --> 00:05:57,320 ‎เราเคยเล่าให้คุณนายพาร์คเกอร์-โบว์ลส์ฟังแล้ว 85 00:05:57,880 --> 00:06:00,800 ‎- เธออาจช่วยเราเล่าได้ ‎- ได้เพคะ 86 00:06:04,400 --> 00:06:06,560 ‎พรานล่าหมีเข้าไปในป่าลึกไซบีเรีย 87 00:06:06,640 --> 00:06:08,360 ‎ทันใดนั้นเขาก็เห็น… 88 00:06:08,440 --> 00:06:10,120 ‎หมีตัวเบ้อเร่อ 89 00:06:11,160 --> 00:06:12,680 ‎พรานยกปืนขึ้นประทับ 90 00:06:13,400 --> 00:06:17,080 ‎ปัง เขายิงออกไป หมีหายไป 91 00:06:17,920 --> 00:06:19,320 ‎"โดนแน่!" เขาคิด 92 00:06:19,400 --> 00:06:21,440 ‎แต่แล้วเขากลับรู้สึกว่ามีคนสะกิดบ่า 93 00:06:21,520 --> 00:06:23,760 ‎เงยหน้าขึ้นไปก็เจอหมีที่บอกว่า… 94 00:06:23,840 --> 00:06:26,120 ‎"ไม่มีใครยิงข้าแล้วรอดไปได้" 95 00:06:26,880 --> 00:06:28,080 ‎"มีทางเลือกให้นะ" 96 00:06:28,160 --> 00:06:31,800 ‎"จะให้ข้าฉีกร่างเจ้าเป็นชิ้นๆ ‎จับกินเสียตอนนี้ หรือ…" 97 00:06:31,880 --> 00:06:34,560 ‎"…หรือจะยอมถอดกางเกง ก้มลง 98 00:06:34,640 --> 00:06:36,240 ‎แล้วให้เราเล่นกับเจ้าซะดีๆ" 99 00:06:40,520 --> 00:06:43,840 ‎พรานคนนั้นถอดกางเกง ‎เจ้าหมีเล่นงานเขาเสียหนัก 100 00:06:45,040 --> 00:06:48,440 ‎จากนั้น พรานก็เดินกะโผลกกะเผลกกลับเมือง 101 00:06:48,520 --> 00:06:50,200 ‎- ขาโก่งไปเลย ‎- ใช่! 102 00:06:51,240 --> 00:06:54,080 ‎แล้วไปซื้อปืนกระบอกใหญ่กว่าเดิม ‎ก่อนที่จะกลับเข้าป่าไปอีก 103 00:06:54,160 --> 00:06:56,680 ‎ไม่นานเขาก็เจอหมีตัวนั้นอีกครั้ง 104 00:06:57,200 --> 00:06:59,600 ‎เขายกปืน ปัง ยิงไปแล้ว 105 00:07:00,720 --> 00:07:04,240 ‎- แต่เมื่อควันหายตลบ ‎- ก็ไม่มีใครเห็นหมี 106 00:07:05,480 --> 00:07:07,000 ‎"โดนแน่" พรานคิด 107 00:07:07,920 --> 00:07:09,040 ‎แค่พริบตาต่อมา 108 00:07:09,120 --> 00:07:11,880 ‎ก็มีอะไรไม่รู้สะกิดบ่าเขาอีก เจ้าหมีพูดว่า… 109 00:07:11,960 --> 00:07:13,200 ‎"รู้นี่ว่าต้องทำยังไง" 110 00:07:15,520 --> 00:07:17,880 ‎ทีนี้ หลังจากหมีเล่นงานแทบตายแล้ว 111 00:07:17,960 --> 00:07:20,960 ‎พรานก็กลับเข้าเมืองอีก ซื้อปืนใหญ่ขึ้นอีก 112 00:07:21,040 --> 00:07:22,120 ‎- บาซูก้าเลย ‎- ใช่! 113 00:07:22,200 --> 00:07:24,280 ‎เขากลับเข้าไปในป่า เห็นหมี 114 00:07:24,360 --> 00:07:25,600 ‎เล็งแล้วก็ยิง 115 00:07:27,920 --> 00:07:29,680 ‎แต่เมื่อควันจางลง… 116 00:07:30,520 --> 00:07:33,120 ‎พรานเงยหน้าขึ้นเห็นหมียืนทะมึนอยู่อีก 117 00:07:34,120 --> 00:07:35,400 ‎แล้วเจ้าหมีก็บอกว่า… 118 00:07:37,240 --> 00:07:39,360 ‎"สรุปไม่ได้ตั้งใจจะมาล่าหมีใช่มะ" 119 00:07:49,640 --> 00:07:51,320 ‎เราอยากอวยพรให้ทั้งสองคน 120 00:07:51,400 --> 00:07:53,320 ‎และขอให้เซอร์ซันนี่มาคุยกับเราด้วยวันนี้ 121 00:07:53,400 --> 00:07:55,640 ‎เพื่อเน้นย้ำความสำคัญของการเดินทางครั้งนี้ 122 00:07:55,720 --> 00:07:56,560 ‎ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ 123 00:07:57,080 --> 00:08:00,200 ‎อย่างที่ทราบดี ออสเตรเลียเป็นหนึ่งใน ‎ประเทศเครือจักรภพ 124 00:08:00,280 --> 00:08:03,280 ‎ที่สำคัญและมีอิทธิพลมากที่สุด 125 00:08:03,360 --> 00:08:06,840 ‎ถ้าที่นั่นลุกขึ้นประท้วง ‎และเรียกร้องเอกราชอธิปไตย 126 00:08:07,480 --> 00:08:10,600 ‎น่ากลัวว่าประเทศอื่นๆ ก็จะลุกตามเป็นโดมิโน 127 00:08:10,680 --> 00:08:13,840 ‎ลูกอาจเด็กเกินกว่าจะจำได้ ‎แต่พ่อกับแม่ก็ไปเยือนออสเตรเลีย 128 00:08:13,920 --> 00:08:15,440 ‎และนิวซีแลนด์เมื่อปี 1954 129 00:08:15,520 --> 00:08:16,360 ‎ใช่ 130 00:08:16,840 --> 00:08:19,720 ‎- เป็นทริปที่ยาวนาน ร้อน ทรหดมาก ‎- จริง 131 00:08:20,680 --> 00:08:23,040 ‎- แต่เราก็ร่วมมือกัน ‎- เป็นทีม 132 00:08:24,200 --> 00:08:28,440 ‎และสุดท้ายแล้ว แม่ว่า ‎เราไม่ได้แค่ประสบความสำเร็จทางการเมือง 133 00:08:29,160 --> 00:08:30,000 ‎มัน… 134 00:08:31,200 --> 00:08:32,440 ‎ช่วยให้เราใกล้ชิดกันมากด้วย 135 00:08:33,560 --> 00:08:34,400 ‎ใช่ 136 00:08:35,880 --> 00:08:38,080 ‎และในฐานะของสามีภรรยา 137 00:08:39,040 --> 00:08:40,720 ‎เราอยากให้ลูกได้สิ่งเดียวกัน 138 00:08:45,480 --> 00:08:46,440 ‎โอ๋นะจ๊ะ 139 00:08:49,120 --> 00:08:52,480 ‎ไม่เป็นไรนะ แม่อยู่นี่ ‎เขากำลังคันเหงือกค่ะ มียาไหม 140 00:08:54,880 --> 00:08:57,160 ‎- ขึ้นเครื่องบินแล้วเขาจะไม่เป็นไร ‎- ไดอาน่า 141 00:08:58,320 --> 00:09:00,040 ‎เหลียวเหลือบหลังมาหน่อยครับ 142 00:09:00,120 --> 00:09:03,880 ‎(กองทัพอากาศออสเตรเลีย) 143 00:09:05,160 --> 00:09:08,040 ‎แล้วไปเยือนเขาแอร์สร็อควันที่ 23 144 00:09:09,200 --> 00:09:10,600 ‎ไปซิดนีย์วันที่ 28 145 00:09:11,600 --> 00:09:15,120 ‎จากนั้นก็บริสเบน แทสมาเนียและแคนเบอร์รา 146 00:09:15,200 --> 00:09:17,680 ‎เพื่อพบปะกับนายกรัฐมนตรีกับภรรยา 147 00:09:17,760 --> 00:09:19,360 ‎จากนั้นก็เสด็จต่อไปยังนิวซีแลนด์ 148 00:09:19,440 --> 00:09:23,040 ‎ต้องเดินทางเยอะเลยนะ ‎เด็กอ่อนต้องการความมั่นคง 149 00:09:23,120 --> 00:09:25,800 ‎และนั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่ว่า 150 00:09:25,880 --> 00:09:28,360 ‎เราไม่เคยคิดจะให้เด็กอ่อน ‎มากับทริปนี้ตั้งแต่ต้น 151 00:09:28,440 --> 00:09:31,560 ‎ฉันพูดไว้ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่า ‎ถ้าลูกไม่มา ฉันก็ไม่มา 152 00:09:31,640 --> 00:09:34,280 ‎ทุกคนก็ยอมรับและพยายามอย่างเต็มที่ 153 00:09:34,360 --> 00:09:36,480 ‎ในการเปลี่ยนแผนที่วางไว้แน่นหนาแล้ว 154 00:09:36,960 --> 00:09:40,000 ‎และตอนนี้แทนที่จะต้องแยกห่างกันหกสัปดาห์ 155 00:09:40,080 --> 00:09:43,160 ‎เหลือเพียง… นานแค่ไหนนะ 156 00:09:43,240 --> 00:09:45,160 ‎- เพียงสองสัปดาห์แรก ‎- อะไรนะ 157 00:09:46,320 --> 00:09:49,440 ‎- ช่วงที่การเสด็จเยือนทรหดที่สุด ‎- แล้วจะให้วิลเลียมไปอยู่ไหน 158 00:09:50,480 --> 00:09:51,440 ‎วูมาร์กามา 159 00:09:51,520 --> 00:09:53,800 ‎- ที่ไหนนะ ‎- เป็นสถานีเลี้ยงแกะในรัฐนิวเซาท์เวลส์ 160 00:09:53,880 --> 00:09:55,880 ‎ใครเป็นต้นคิดกัน 161 00:09:56,760 --> 00:09:58,840 ‎- กระหม่อมเอง ‎- คุณมีลูกรึเปล่า 162 00:09:59,760 --> 00:10:02,360 ‎- ไม่มี กระหม่อม ‎- ทำไมถึงไม่แปลกใจเลยนะ 163 00:10:02,440 --> 00:10:03,800 ‎- ไดอาน่า ‎- ตามมา 164 00:10:04,840 --> 00:10:05,880 ‎- กระหม่อม ‎- ขอร้อง 165 00:10:13,720 --> 00:10:14,720 ‎คุณเห็นอะไร 166 00:10:16,560 --> 00:10:20,080 ‎- พระเจ้าหลานเธอ เจ้าฟ้าชายวิลเลียม ‎- นั่นมันตำแหน่ง ไม่ใช่สิ่งที่ตามองเห็น 167 00:10:21,400 --> 00:10:24,320 ‎ก็ได้ กระหม่อมเห็นทารกเพศชาย 168 00:10:24,400 --> 00:10:25,480 ‎หลับหรือตื่น 169 00:10:26,800 --> 00:10:28,880 ‎- ตื่น ‎- เสียงดังหรือเงียบ 170 00:10:28,960 --> 00:10:31,040 ‎- เงียบ ‎- โยเยหรือนิ่ง 171 00:10:31,760 --> 00:10:33,880 ‎- นิ่ง ‎- น่าเกลียดหรือน่ารัก 172 00:10:34,400 --> 00:10:37,040 ‎เป็นแค่คำถามนะ ไม่ใช่เรื่องต้องกลัว 173 00:10:37,120 --> 00:10:39,960 ‎- เด็กคนนี้น่าเกลียดรึเปล่า ‎- ไม่เลย 174 00:10:40,040 --> 00:10:42,760 ‎งั้นเห็นตรงกันไหมว่า ‎เด็กคนนี้ตรงกันข้ามกับน่าเกลียด 175 00:10:42,840 --> 00:10:44,600 ‎พูดได้ไหมว่าเขาเป็นเด็กที่งดงามมาก 176 00:10:44,680 --> 00:10:46,400 ‎กระหม่อมยุ่งอยู่ ประเด็นอยู่ตรงไหน 177 00:10:46,480 --> 00:10:49,160 ‎ประเด็นคือเด็กคนนี้ไม่เพียงแต่งดงาม 178 00:10:49,240 --> 00:10:51,840 ‎เด็กคนนี้ยังไร้ที่ติในทุกทาง 179 00:10:52,360 --> 00:10:54,400 ‎ดังนั้นทำไมคุณจึงคาดว่าเรา ในฐานะแม่เด็ก 180 00:10:54,480 --> 00:10:57,240 ‎จะยอมห่างจากเขาแม้แต่วินาทีเดียว ‎ไม่ต้องพูดถึงสองสัปดาห์เลย 181 00:10:57,320 --> 00:10:58,680 ‎ท่านอภิเษกกับเจ้าชายแห่งเวลส์ 182 00:10:59,840 --> 00:11:03,040 ‎นั่นคือหน้าที่ต่อสถาบันกษัตริย์และประเทศชาติ 183 00:11:03,120 --> 00:11:05,520 ‎ซึ่งทรงตกลงทำเองอย่างเต็มใจและตาสว่างดี 184 00:11:05,600 --> 00:11:08,640 ‎และทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งเวลส์ 185 00:11:08,720 --> 00:11:12,760 ‎ถ้าอย่างนั้นหน้าที่สำคัญที่สุด ‎ที่เราจะทำให้สถาบันกษัตริย์ได้ในฐานะเจ้าหญิง 186 00:11:12,840 --> 00:11:15,920 ‎ย่อมไม่ใช่การทำตัวเป็นภรรยาหัวอ่อน ‎ที่ติดตามเจ้าชายคนสำคัญไปทุกที่ 187 00:11:16,000 --> 00:11:17,480 ‎ไม่ใช่ทำตัวเป็นตุ๊กตาหน้ายิ้ม 188 00:11:17,560 --> 00:11:19,880 ‎แต่ต้องเป็นแม่ที่หายใจ มีชีวิต อยู่กับลูก 189 00:11:19,960 --> 00:11:23,400 ‎เลี้ยงลูกคนนี้ด้วยหวังว่า ‎เด็กชายซึ่งสักวันจะต้องเป็นกษัตริย์ 190 00:11:23,480 --> 00:11:26,000 ‎จะยังพอมีความเป็นมนุษย์หลงเหลืออยู่ในตัวบ้าง 191 00:11:26,080 --> 00:11:29,400 ‎เพราะเขาไม่มีทางได้รับมัน ‎จากข้าราชบริพารคนไหนทั้งสิ้น 192 00:11:34,960 --> 00:11:35,840 ‎แม่อยู่นี่จ้ะ 193 00:11:46,760 --> 00:11:48,240 ‎- นิวซีแลนด์ ‎- พ่ะย่ะค่ะ นิวซีแลนด์ 194 00:11:52,200 --> 00:11:55,200 ‎ขอต้อนรับสู่อลิซสปริงส์ ‎ช่วงสัปดาห์นี้ฝนตกหนักกว่าทั้งเดือนรวมกัน 195 00:11:55,280 --> 00:11:57,800 ‎สวัสดีครับ ชาร์ลส์ ชื่อเพราะนะ 196 00:11:57,880 --> 00:11:59,560 ‎ดีนี่ ยินดีที่ได้พบ 197 00:12:00,280 --> 00:12:02,240 ‎สวัสดี ยินดีที่ได้พบ 198 00:12:05,400 --> 00:12:06,440 ‎เขาไม่ค่อยพอใจ 199 00:12:14,840 --> 00:12:16,320 ‎- ไดอาน่า ‎- ดูแลเขาได้ใช่ไหมคะ 200 00:12:16,840 --> 00:12:18,040 ‎ไดอาน่า! มาเร็ว 201 00:12:18,760 --> 00:12:19,720 ‎เราต้องไปกันแล้ว 202 00:12:39,080 --> 00:12:43,120 ‎เราเข้าใจว่าในสัปดาห์ที่ผ่านมา ‎ที่นี่ฝนตกเท่ากับที่ตกทั้งเดือน 203 00:12:44,440 --> 00:12:47,080 ‎แน่นอน แบบนี้เป็นที่อังกฤษเราคงเรียกว่าฤดูร้อน 204 00:12:50,160 --> 00:12:54,200 ‎แต่พูดตรงๆ เราและภรรยายินดีที่สุดที่ได้มาที่นี่ 205 00:12:56,080 --> 00:12:57,320 ‎ขอถามเจ้าหญิงครับ 206 00:12:57,400 --> 00:12:59,480 ‎ทรงตั้งตารอส่วนใดของการเสด็จเยือนมากที่สุด 207 00:13:01,120 --> 00:13:01,960 ‎โอ้โฮ 208 00:13:03,520 --> 00:13:04,480 ‎หลายส่วนมากค่ะ 209 00:13:05,880 --> 00:13:08,000 ‎เราจะได้ไปงานราตรีสโมสรหรูที่ซิดนีย์ 210 00:13:10,760 --> 00:13:11,680 ‎และ… 211 00:13:14,360 --> 00:13:15,960 ‎สวนพฤกษศาสตร์หลวง 212 00:13:16,600 --> 00:13:19,240 ‎จะได้ไปเยี่ยมชมสวนพฤกษศาสตร์หลวงที่ซิดนีย์ 213 00:13:19,320 --> 00:13:20,160 ‎ให้ตาย! 214 00:13:20,240 --> 00:13:24,520 ‎แล้วเราก็จะขึ้นเรือสำราญที่แม่น้ำอะไรสักอย่าง 215 00:13:26,800 --> 00:13:29,400 ‎จากนั้นก็จะไปชมเขาแอร์สด็อค 216 00:13:30,840 --> 00:13:33,360 ‎- ร็อค! ‎- เขาแอร์สร็อค 217 00:13:34,120 --> 00:13:36,040 ‎- พูดผิดจริงเหรอ ‎- ไม่อยากเชื่อ 218 00:13:36,880 --> 00:13:38,160 ‎เอาจริงๆ เลย 219 00:13:38,240 --> 00:13:39,720 ‎ทรงคิดยังไงกับค่าใช้จ่ายเดินทาง 220 00:13:39,800 --> 00:13:43,200 ‎ในยามที่ออสเตรเลีย ‎กำลังเผชิญกับสภาพอากาศแปรปรวนอย่างหนัก 221 00:13:43,280 --> 00:13:45,160 ‎เงินนี้ควรนำไปใช้กับเหยื่อแทนไหม 222 00:13:45,520 --> 00:13:47,560 ‎เกรงว่านั่นไม่ใช่หน้าที่ของเรา 223 00:13:48,440 --> 00:13:50,400 ‎เธอเก่งเรื่องงานราตรีสโมสร 224 00:13:52,200 --> 00:13:54,240 ‎แอร์สร็อคหรือ "แอร์สด็อค" 225 00:13:54,320 --> 00:13:57,880 ‎ดูเหมือนว่าจะมีการนัดประท้วง ‎ตอนที่ทั้งสองขึ้นมาเยือนแคนเบอร์รา 226 00:13:58,600 --> 00:14:01,160 ‎เป็นการต่อต้านที่หนักข้อขึ้นเรื่อยๆ ‎เรื่องค่าใช้จ่ายของทริปนี้ 227 00:14:05,000 --> 00:14:06,480 ‎ตอนนี้น่าจะเป็นจังหวะเหมาะ 228 00:14:09,880 --> 00:14:13,160 ‎ปี 1788 กองเรือกองแรกขึ้นฝั่งที่ซิดนีย์โคฟ 229 00:14:13,240 --> 00:14:17,520 ‎สองศตวรรษอันยาวนาน ‎ที่ต้องตกอยู่ใต้อาณัติของแผ่นดินแม่ 230 00:14:17,600 --> 00:14:21,120 ‎จนตอนนี้เรายังไม่สามารถตัดสัมพันธ์โดยสิ้นเชิง 231 00:14:21,200 --> 00:14:23,080 ‎เพื่อจะยืนด้วยลำแข้งตัวเองได้ 232 00:14:23,160 --> 00:14:24,000 ‎ทำไมน่ะเหรอ 233 00:14:24,680 --> 00:14:27,840 ‎เพราะไม่เคยมีจุดแตกหัก 234 00:14:28,520 --> 00:14:31,360 ‎ที่เราจะลุกขึ้นมาพูดว่า "พอเสียที" 235 00:14:33,440 --> 00:14:34,280 ‎แต่… 236 00:14:35,400 --> 00:14:38,800 ‎ถ้าวางเดิมพันดีๆ เจ้าหัวขวดหูกางคนนี้ 237 00:14:38,880 --> 00:14:40,880 ‎จะเป็นปัจจัยผลักดันให้เราเกินทน 238 00:14:42,200 --> 00:14:44,200 ‎แล้วออสเตรเลียจะได้เป็นอิสระ 239 00:14:45,480 --> 00:14:46,520 ‎ในที่สุด 240 00:14:48,040 --> 00:14:49,200 ‎ตอนนี้ขอแค่นี้ก่อน 241 00:14:49,280 --> 00:14:51,440 ‎- ขอบคุณทุกคนมาก ‎- ขอบคุณ 242 00:14:57,240 --> 00:14:58,080 ‎ขอบคุณ 243 00:15:03,560 --> 00:15:07,280 ‎จากเมืองเพิร์ธที่แสนมีน้ำใจไมตรี ‎สดใส ร่าเริง แม้แดดแรงจ้า 244 00:15:07,360 --> 00:15:09,000 ‎พรุ่งนี้จะไปเมืองใหญ่ของออสเตรเลีย 245 00:15:13,080 --> 00:15:14,080 ‎เข้าไปยังรัฐควีนสแลนด์ 246 00:15:14,680 --> 00:15:17,680 ‎ซึ่งได้ชื่อตามสมเด็จพระราชินีผู้ยิ่งใหญ่ ‎เมื่อสี่ชั่วอายุคนที่แล้ว 247 00:15:21,520 --> 00:15:24,360 ‎ต่อไปยังบริสเบน ‎เมืองบริสเบนที่เป็นมิตร เข้ากับคนง่าย 248 00:15:32,320 --> 00:15:33,320 ‎เปิดอะไรดูเนี่ย 249 00:15:33,800 --> 00:15:35,960 ‎ออสเตรเลียเมื่อปี 1954 250 00:15:36,040 --> 00:15:37,440 ‎เราอยากเตือนตัวเอง 251 00:15:39,480 --> 00:15:40,800 ‎หนึ่งในรวมฮิตที่เด่นที่สุด 252 00:15:40,880 --> 00:15:41,920 ‎ใช่ เราก็คิดอย่างนั้น 253 00:15:43,600 --> 00:15:45,440 ‎ตอนนั้นร้อนนัก ท่านจำได้ไหม 254 00:15:45,520 --> 00:15:47,720 ‎จำได้ ตอนกลางคืนแทบนอนไม่หลับเลย 255 00:15:48,800 --> 00:15:49,640 ‎จริง 256 00:15:54,200 --> 00:15:56,240 ‎ดูกลุ่มฝูงชนที่มากันสิ 257 00:15:57,440 --> 00:16:00,200 ‎ประมุขแห่งเครือจักรภพ ‎องค์อุปนายิกาแห่งศาสนจักร 258 00:16:06,720 --> 00:16:08,600 ‎ที่ซิดนีย์มีคนมารอเฝ้าเกือบล้านคน 259 00:16:08,680 --> 00:16:09,880 ‎มารอรับเสด็จราชินีองค์ใหม่ 260 00:16:10,960 --> 00:16:13,040 ‎ตอนนี้แก่อ้วนเผละ เขาก็อยากกำจัดทิ้ง 261 00:16:13,120 --> 00:16:15,920 ‎ไม่ได้แก่อ้วนเผละ ‎มากประสบการณ์และมีอาวุโสต่างหาก 262 00:16:18,120 --> 00:16:22,400 ‎นั่นเป็นสาเหตุที่ท่านควรจะไปเอง ‎แทนที่จะส่งทีมสำรองไป 263 00:16:23,160 --> 00:16:25,520 ‎การไปเยือนครั้งนี้จัดมาให้เป็นของชาร์ลส์แต่แรก 264 00:16:26,000 --> 00:16:28,000 ‎ในฐานะเจ้าชายแห่งเวลส์ เขาก็ต้องเริ่มสักที่ 265 00:16:28,080 --> 00:16:30,400 ‎งั้นก็ส่งเขาไปหมู่เกาะบาฮามาสหรือซีเชลล์ 266 00:16:30,480 --> 00:16:32,480 ‎ไม่ใช่ไปออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ 267 00:16:33,880 --> 00:16:37,200 ‎บางประเทศสำคัญเกินกว่าจะส่งตัวสำรองไป 268 00:16:37,280 --> 00:16:40,640 ‎เป็นสัญลักษณ์แห่งการรวมใจ ‎ระหว่างสถาบันกษัตริย์และประชาชน 269 00:16:42,480 --> 00:16:44,440 ‎และทั้งประเทศกำลังรออยู่ 270 00:16:52,720 --> 00:16:55,320 ‎- ฝ่าพระบาท ทางนี้ ‎- รบกวนหันหากล้องด้วย 271 00:16:55,400 --> 00:16:57,640 ‎รบกวนยืนใกล้กันกว่านี้ได้ไหม 272 00:16:57,720 --> 00:16:59,960 ‎- เจ้าหญิงไดอาน่า ทางนี้ ‎- เยี่ยมเลย ขอบคุณ 273 00:17:00,920 --> 00:17:04,760 ‎- ช่วยยิ้มกว้างๆ หน่อยได้ไหม ‎- โบกมือให้ชาวออสเตรเลียหน่อย 274 00:17:04,840 --> 00:17:06,360 ‎- เลดี้ได! ‎- ไดอาน่า! 275 00:17:06,440 --> 00:17:08,240 ‎วันนี้จะขึ้นไปที่ยอดเขารึเปล่า 276 00:17:20,880 --> 00:17:21,720 ‎ชาร์ลส์ 277 00:17:24,400 --> 00:17:25,360 ‎ชาร์ลส์! 278 00:17:26,080 --> 00:17:26,960 ‎ไม่ไหว 279 00:17:27,640 --> 00:17:28,480 ‎ร้อนเกินไป 280 00:17:29,160 --> 00:17:30,000 ‎ฉันเวียนหัว 281 00:17:32,680 --> 00:17:33,520 ‎เป็นอะไรรึเปล่า 282 00:17:34,080 --> 00:17:37,720 ‎- ฉันต้องไปนั่งพักก่อน ‎- ช่วยอดทนตั้งสติหน่อยได้ไหม 283 00:17:37,800 --> 00:17:40,520 ‎ดื่มน้ำหน่อยไหม เป็นอะไรรึเปล่า ไดอาน่า 284 00:17:41,000 --> 00:17:43,080 ‎- ร้อนเกินไปเหรอ ‎- เป็นอะไรรึเปล่า เจ้าหญิง 285 00:17:43,160 --> 00:17:45,640 ‎ณ จุดนี้ เจ้าหญิงเหมือนจะทนไม่ไหว 286 00:17:45,720 --> 00:17:48,240 ‎กุหลาบอังกฤษเหี่ยวเฉากับความร้อนกระมัง 287 00:17:48,320 --> 00:17:49,240 ‎น่าสมเพชมาก 288 00:17:50,240 --> 00:17:51,480 ‎หล่อนน่าสมเพชมาก 289 00:17:52,840 --> 00:17:57,520 ‎เป็นเรื่องสำคัญมากที่ ‎เราต้องทำให้การเยือนครั้งนี้ลงตัวไร้ที่ติ 290 00:17:57,600 --> 00:18:02,080 ‎แต่หล่อนกลับทั้งอ่อนแอและเปราะบาง 291 00:18:02,160 --> 00:18:04,520 ‎หวังพึ่งพาแค่เรื่องง่ายที่สุดยังไม่ได้ 292 00:18:05,240 --> 00:18:07,640 ‎ทำให้ทุกคนผิดหวังไม่ว่าจะไปที่ไหน 293 00:18:08,560 --> 00:18:11,240 ‎เราจะผ่านอีกหกสัปดาห์ข้างหน้า ‎โดยไม่มีคุณได้ยังไง 294 00:18:11,760 --> 00:18:13,240 ‎ทำได้ด้วยการโทรหาฉันทุกวัน 295 00:18:14,400 --> 00:18:15,840 ‎ให้ฉันเป็นกำลังใจให้ท่าน 296 00:18:17,200 --> 00:18:18,600 ‎ท่านต้องทำได้ดีแน่ๆ 297 00:18:19,080 --> 00:18:21,200 ‎พระเจ้า ผมคิดถึงคุณมาก ที่รัก 298 00:18:21,280 --> 00:18:22,840 ‎คิดถึงความเป็นผู้ใหญ่ของคุณ 299 00:18:23,520 --> 00:18:25,800 ‎ถ้าไดอาน่ามีบุคลิกเข้มแข็งได้แค่หนึ่งในสิบ 300 00:18:25,880 --> 00:18:28,880 ‎ที่เราเห็นจากคุณตลอดเวลา เราอาจจะกู้… 301 00:18:28,960 --> 00:18:30,640 ‎- งั้นก็เปลี่ยนแผนสิ ‎- ทูลกระหม่อม… 302 00:18:30,720 --> 00:18:32,160 ‎ให้ตาย อะไรกันอีก 303 00:18:32,240 --> 00:18:33,440 ‎เข้าใจหรือเปล่า 304 00:18:33,520 --> 00:18:34,480 ‎ไม่มีวันจบวันสิ้น 305 00:18:35,200 --> 00:18:36,240 ‎เดี๋ยวเราโทรกลับนะ 306 00:18:37,480 --> 00:18:40,360 ‎ต้องเปลี่ยนกำหนดการตำรวจ ‎โรงเรียน ฝ่ายจัดการฝูงชน ทหาร 307 00:18:40,440 --> 00:18:42,680 ‎เราไม่สนใจอะไรทั้งนั้น! 308 00:18:43,720 --> 00:18:44,720 ‎นี่มันเกินจะทนแล้ว 309 00:18:44,800 --> 00:18:45,800 ‎อะไรเกินจะทน 310 00:18:45,880 --> 00:18:47,920 ‎ฉันไม่คิดว่าท่านจะเข้าใจหรอก 311 00:18:48,000 --> 00:18:51,360 ‎ฉันแค่อยากให้เขาปล่อยฉันไป ‎ที่ที่เขาพรากลูกฉันไป 312 00:18:51,440 --> 00:18:53,680 ‎วูมาร์กามาน่ะรึ มันอยู่อีกฝั่งประเทศ 313 00:18:53,760 --> 00:18:57,400 ‎กระหม่อมอธิบายให้เจ้าหญิงฟังแล้วว่า ‎เราเพิ่งเริ่มการเสด็จเยือนครั้งสำคัญได้ห้าวัน 314 00:18:57,480 --> 00:19:01,280 ‎การเสด็จเยือนซึ่งวางแผนกันมาหลายปี ‎เราจะเปลี่ยนแผนตามใจชอบไม่ได้ 315 00:19:01,360 --> 00:19:02,920 ‎- แล้วฉันก็บอกเขาว่า… ‎- เขามีชื่อ 316 00:19:03,000 --> 00:19:05,720 ‎หากเขาคาดว่าฉันจะยอมไปต่อแม้แต่นาทีเดียว 317 00:19:05,800 --> 00:19:08,120 ‎ฉันต้องเห็นหน้าลูกชายฉันก่อน 318 00:19:09,560 --> 00:19:10,760 ‎ลูกชายของเรา 319 00:19:43,960 --> 00:19:45,640 ‎- สวัสดีจ้ะ ‎- ทูลกระหม่อม 320 00:19:48,440 --> 00:19:49,280 ‎วิลเลียม 321 00:19:50,440 --> 00:19:51,280 ‎วิลเลียม 322 00:19:51,840 --> 00:19:52,680 ‎วิลเลียม! 323 00:19:53,440 --> 00:19:55,400 ‎ขอบคุณมาก ลูกสบายดีหรือเปล่า 324 00:19:55,480 --> 00:19:57,720 ‎- เยี่ยมมากเลยเพคะ ‎- ไงจ๊ะ ลูกแม่! 325 00:19:57,800 --> 00:20:00,080 ‎ฮัลโหล! เป็นยังไงบ้าง 326 00:20:00,160 --> 00:20:01,000 ‎เยี่ยม 327 00:20:03,320 --> 00:20:04,800 ‎โอ๊ย แม่คิดถึงลูกใจจะขาด 328 00:20:05,320 --> 00:20:07,120 ‎จ๊ะ ฮัลโหล! 329 00:20:11,520 --> 00:20:12,880 ‎อยากไปหาพ่อเหรอ 330 00:20:12,960 --> 00:20:14,360 ‎เจ้าชายวิลเลียม ทางนี้ 331 00:20:15,800 --> 00:20:19,400 ‎เขาหน้าเหมือนใครมากกว่า ‎อะไรคือของเล่นชิ้นโปรด 332 00:20:19,480 --> 00:20:21,440 ‎เขาเป็นสเปนเซอร์หรือเป็นวินด์เซอร์มากกว่า 333 00:20:21,920 --> 00:20:23,880 ‎- วิลเลียม! ‎- มาเร็ว 334 00:20:23,960 --> 00:20:25,600 ‎ไม่เลวนะถ้านับว่าเป็นว่าที่กษัตริย์ 335 00:20:25,680 --> 00:20:28,160 ‎โห น่ารักจริง กษัตริย์กับทายาท 336 00:20:28,240 --> 00:20:30,160 ‎- รับแขกเก่งนะ ‎- ต้องมีเผื่อไหม 337 00:20:31,000 --> 00:20:32,040 ‎มาหาพ่อมา 338 00:20:35,040 --> 00:20:36,360 ‎เขาทำได้ดีทีเดียวนะ 339 00:20:39,200 --> 00:20:41,080 ‎อย่างนั้นจ้ะ หลับตาเสีย 340 00:21:10,800 --> 00:21:11,640 ‎หลับแล้วเหรอ 341 00:21:12,640 --> 00:21:13,840 ‎ใช่ค่ะ ในที่สุด 342 00:21:15,040 --> 00:21:16,960 ‎หมดแรงกับการออกสื่อ 343 00:21:18,000 --> 00:21:18,840 ‎เป็นดาวเด่น 344 00:21:20,040 --> 00:21:22,040 ‎พุ่งเข้าใส่ทุกสิ่งทุกอย่าง 345 00:21:22,120 --> 00:21:22,960 ‎จอมทำลายล้าง 346 00:21:23,520 --> 00:21:24,720 ‎เหมือนพายุทอร์นาโดจิ๋ว 347 00:21:28,000 --> 00:21:29,720 ‎ทานอะไรหน่อยไหม เขาทำ 348 00:21:30,920 --> 00:21:34,840 ‎เชพเพิร์ดส์พาย อาหารที่ไม่สร้างสรรค์เลย ‎ถ้านับว่านี่เป็นสถานีเลี้ยงแกะ 349 00:21:38,360 --> 00:21:39,200 ‎ฉันไม่หิวค่ะ 350 00:21:59,560 --> 00:22:00,400 ‎เป็นอะไรอีก 351 00:22:02,960 --> 00:22:05,960 ‎ฉันอยากคุยกับท่าน ฉันคิดมาบ้างแล้ว 352 00:22:07,160 --> 00:22:08,000 ‎เรื่องอะไร 353 00:22:08,840 --> 00:22:09,680 ‎เรื่องของเรา 354 00:22:11,800 --> 00:22:14,080 ‎เราก็มีเรื่องที่อยากจะคุยเหมือนกัน 355 00:22:14,160 --> 00:22:15,480 ‎คุณเริ่มก่อนดีไหม 356 00:22:16,400 --> 00:22:18,520 ‎- ก็เปลี่ยนบรรยากาศดี ‎- นั่นหมายความว่าอะไร 357 00:22:19,000 --> 00:22:21,360 ‎- ปกติท่านเริ่มก่อนเสมอ ‎- ไร้สาระสิ้นดี 358 00:22:21,440 --> 00:22:24,080 ‎ท่านคือเจ้าชายแห่งเวลส์ ‎ท่านเกิดมาเพื่อได้ทุกอย่างก่อนใครๆ 359 00:22:28,720 --> 00:22:31,680 ‎ท่านเคยได้รับรู้บ้างไหมว่า ‎สถานการณ์ของฉันมันแย่แค่ไหน 360 00:22:33,280 --> 00:22:34,200 ‎เราไม่ได้ตาบอด 361 00:22:36,160 --> 00:22:37,960 ‎เราดูออกว่าคุณเป็นทุกข์แค่ไหน 362 00:22:39,680 --> 00:22:41,320 ‎คุณซูบผอมลงแค่ไหน 363 00:22:44,200 --> 00:22:45,880 ‎รู้ได้ไม่ถึงเสี้ยวของความจริง 364 00:22:45,960 --> 00:22:47,560 ‎เรารู้มากกว่าที่คุณคิด 365 00:22:51,000 --> 00:22:54,400 ‎คนพูดกันนะ ข้าราชบริพาร แล้วเราก็… 366 00:22:55,720 --> 00:22:56,680 ‎เศร้ามากทีเดียว 367 00:22:59,760 --> 00:23:01,120 ‎ถึงกับสยองกับเรื่องที่ได้รู้ 368 00:23:03,720 --> 00:23:05,240 ‎คุณต้องการอะไรจากเรา 369 00:23:08,520 --> 00:23:09,600 ‎อยากให้ฟังกันบ้าง 370 00:23:11,320 --> 00:23:12,400 ‎เราฟังอยู่ 371 00:23:13,800 --> 00:23:14,960 ‎ไม่ อยากให้ทำมากกว่านั้น 372 00:23:16,120 --> 00:23:18,720 ‎ฉันอยากขอให้เข้าใจ อยากให้เห็นคุณค่า 373 00:23:19,840 --> 00:23:22,720 ‎ฉันไม่ได้ต้องการคำเยินยอไปเรื่อย ‎ไม่มีใครต้องการหรอก 374 00:23:23,600 --> 00:23:25,840 ‎แต่ฉันก็กำลังพยายามสุดกำลัง ‎ที่จะทำให้ท่านพอใจ 375 00:23:25,920 --> 00:23:27,760 ‎อยากทำให้ได้ตามมาตรฐานของท่าน 376 00:23:27,840 --> 00:23:29,640 ‎และฉันว่าท่านไม่เข้าใจแม้แต่น้อย 377 00:23:29,720 --> 00:23:31,400 ‎ว่าความรู้สึกแบบนั้นมันเป็นอย่างไร 378 00:23:31,880 --> 00:23:35,240 ‎- การต้องถูกมองข้าม มองผ่าน… ‎- เราไม่เข้าใจแม้แต่น้อยรึ 379 00:23:35,320 --> 00:23:37,480 ‎เรารู้ว่าการถูกมองข้ามเป็นอย่างไร 380 00:23:37,560 --> 00:23:41,080 ‎ทั้งชีวิตเราเสียไปกับการทำอะไรก็ไม่มีใครชม 381 00:23:41,880 --> 00:23:43,600 ‎ไม่มีใครเห็นค่า ไม่มีใครสนใจ 382 00:23:43,680 --> 00:23:47,280 ‎ถ้าเราจะเย็นชาหรือห่างเหินกับคุณ 383 00:23:47,360 --> 00:23:50,200 ‎นั่นอาจเป็นเพราะเรารู้สึกว่า ‎คุณก็ไม่ได้เข้าใจเราจริงๆ เหมือนกัน 384 00:23:51,040 --> 00:23:54,640 ‎บางครั้งเราคิดว่าคุณมองเราเหมือนเป็นคนแก่ 385 00:23:55,360 --> 00:23:59,320 ‎หรือแย่ยิ่งกว่านั้น ‎เป็นปีศาจการ์กอยล์เหนือประตูโบสถ์ 386 00:23:59,400 --> 00:24:02,000 ‎ตัวเทาๆ แข็งเป็นหิน 387 00:24:02,760 --> 00:24:04,200 ‎ไร้อารมณ์ แต่เราไม่ใช่อย่างนั้น 388 00:24:05,960 --> 00:24:09,920 ‎คุณคิดว่านานๆ ครั้ง ‎เราจะไม่อยากได้คำชมว่า "เก่งมาก" หรือ… 389 00:24:10,880 --> 00:24:13,440 ‎"ฉลาดจริงๆ" หรือแม้แต่ "ขอบคุณ" 390 00:24:15,400 --> 00:24:18,720 ‎เราก็ต้องการกำลังใจ ‎และอยากให้เอาใจกันบ้างเหมือนกัน 391 00:24:21,000 --> 00:24:23,360 ‎นั่นเป็นสาเหตุที่ท่านกลับไปหาเธออยู่เรื่อยใช่ไหม 392 00:24:24,880 --> 00:24:28,600 ‎ฉันจะไม่พูดชื่อของคนนั้นนะ ‎เพราะถ้าพูด เกรงจะถ่มน้ำลายใส่ 393 00:24:28,680 --> 00:24:30,440 ‎คามิลล่า เธอเกี่ยวอะไรด้วย 394 00:24:31,240 --> 00:24:34,920 ‎ฉันก็เฝ้าถามตัวเองเหมือนกัน ‎เธอเกี่ยวอะไรกับเราด้วย 395 00:24:35,000 --> 00:24:37,400 ‎แต่อย่างที่เห็นๆ อยู่ ‎เธอเกี่ยวข้องกับทุกสิ่งทุกอย่าง 396 00:24:37,480 --> 00:24:38,920 ‎เพราะท่านปล่อยเธอไปไม่ได้ 397 00:24:39,000 --> 00:24:42,240 ‎เธอกับสามีเป็นเพื่อนสนิทเรา ‎ไม่ใช่แค่เพื่อนเรา แต่เพื่อนของทั้งตระกูล 398 00:24:42,320 --> 00:24:43,760 ‎อย่าลืมว่าฉันเจอสร้อยข้อมือนั่น 399 00:24:44,240 --> 00:24:47,040 ‎ที่มีชื่อเล่นทั้งสองคนสลักไว้ เฟร็ดกับแกลดิสน่ะ 400 00:24:47,120 --> 00:24:48,120 ‎นั่นแค่สนุกๆ ไม่ผิดอะไร 401 00:24:48,200 --> 00:24:50,960 ‎สามวันก่อนวันแต่งงานของเรา ‎ท่านเอาสร้อยนั้นไปให้เธอ 402 00:24:51,480 --> 00:24:55,040 ‎และในช่วงดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ของเรา ‎ท่านใช้กระดุมเสื้อเชิ้ตที่เธอมอบให้ 403 00:24:55,120 --> 00:24:57,520 ‎พร้อมตัวย่อที่กวัดเกี่ยวกัน ซีสองตัว 404 00:24:57,600 --> 00:25:00,480 ‎เกี่ยวกระหวัดรัดรึงน่าเกลียดเหมือนคู่รัก 405 00:25:01,480 --> 00:25:04,800 ‎และในการดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ครั้งนั้น ‎รูปของเธอก็หล่นจากสมุดบันทึกของท่าน 406 00:25:05,360 --> 00:25:07,480 ‎ในปีเดียวกันนั้น ฉันก็เจอจดหมายรักของท่าน 407 00:25:07,560 --> 00:25:10,680 ‎กระดาษแผ่นแล้วแผ่นเล่าที่เต็มไปด้วย ‎แรงปรารถนาที่ฉันไม่เคยได้จากท่าน 408 00:25:10,760 --> 00:25:12,680 ‎เพราะคุณไม่มีทีท่าสนใจเราเลย! 409 00:25:13,160 --> 00:25:15,160 ‎คุณไม่ยอมมาที่ไฮโกรฟ ที่ซึ่งเรามีความสุขที่สุด 410 00:25:15,320 --> 00:25:17,160 ‎ใช่! เพราะเธออยู่ที่นั่นไง! 411 00:25:17,240 --> 00:25:21,000 ‎ไม่ใช่แค่ตัวเธอ แต่สวนทั้งหลาย ‎การเล่นโปโล การล่าสัตว์ 412 00:25:21,080 --> 00:25:23,560 ‎เหล่านักปรัชญาแก่น่าเบื่อ ‎และพวกคนที่มาเป็นตัวแทนพ่อ 413 00:25:23,640 --> 00:25:27,240 ‎ที่ทั้งเหยียดหยันสั่งสอนและมองข้ามฉัน ‎แต่คงจะรักเธอเอามากๆ 414 00:25:28,240 --> 00:25:31,000 ‎ท่านกับเธอถึงได้เหมาะสมคู่ควรกันนัก 415 00:25:31,080 --> 00:25:34,280 ‎- แล้วฉันจะไปอยู่ที่ตรงไหน ‎- คุณคู่ควรเพราะคุณคือภรรยาของเรา 416 00:25:35,320 --> 00:25:36,160 ‎และ… 417 00:25:38,760 --> 00:25:39,600 ‎เพราะว่า… 418 00:25:42,240 --> 00:25:43,080 ‎เรารักคุณ 419 00:25:51,680 --> 00:25:52,520 ‎ฉัน… 420 00:25:53,960 --> 00:25:55,040 ‎- ฉัน… ‎- รักจริงๆ 421 00:25:59,360 --> 00:26:00,200 ‎โอ้โฮ 422 00:26:06,960 --> 00:26:10,720 ‎งั้น เราจะแก้ปัญหานี้ยังไงกันดี 423 00:26:13,800 --> 00:26:14,640 ‎ก็… 424 00:26:16,000 --> 00:26:16,960 ‎ก็ คิดว่า… 425 00:26:17,920 --> 00:26:19,240 ‎คิดว่าเราคงต้องหัด 426 00:26:19,760 --> 00:26:22,240 ‎ที่จะขยันทำให้กันบ่อยครั้งกว่านี้ 427 00:26:24,720 --> 00:26:26,480 ‎ฉันหมายถึงให้กำลังใจกัน 428 00:26:26,560 --> 00:26:29,040 ‎- และอีกเรื่องด้วย ‎- นั่นก็ด้วย 429 00:26:30,040 --> 00:26:31,800 ‎เพราะฉันก็ยังคิดว่าท่านช่างสง่างาม 430 00:26:32,760 --> 00:26:36,080 ‎- เป็นผู้ชายที่ฉลาดและรูปงามที่สุดในทุกที่ ‎- คิดจริงๆ เหรอ 431 00:26:37,720 --> 00:26:40,520 ‎น่าสมเพชนะ แต่บางทีเราก็อยากได้ยินจริงๆ 432 00:26:41,560 --> 00:26:43,800 ‎แล้วคุณก็สวยมากด้วย 433 00:26:43,880 --> 00:26:49,800 ‎ความงามของคุณ รัศมีของคุณ ‎ช่างเหมือนปาฏิหาริย์ที่งดงามเจิดจ้า 434 00:26:51,160 --> 00:26:54,520 ‎ทุกครั้งที่เห็นสีหน้าคนสดใสขึ้น ‎ทันทีที่เห็นหน้าคุณ ทำให้เรารู้ตัวเลยว่า 435 00:26:54,600 --> 00:26:58,240 ‎เราเป็นชายที่โชคดีที่สุดในโลก ‎เราเป็นครอบครัวที่โชคดีที่สุดในโลก 436 00:26:59,920 --> 00:27:02,040 ‎ทำให้เราอยากโทรศัพท์หาพระราชินี ‎แล้วบอกว่า 437 00:27:02,120 --> 00:27:03,880 ‎"ได้ยินไหมแม่ ฟังสิ!" 438 00:27:03,960 --> 00:27:06,400 ‎"เสียงโห่ร้องดังกว่าที่ท่านเคยได้ยิน ‎เป็นร้อยเดซิเบล" 439 00:27:06,480 --> 00:27:08,320 ‎"กระอักเลยสิ! สำลักเลยไหมล่ะ!" 440 00:27:12,120 --> 00:27:13,120 ‎ฉันคิดว่านี่อาจจะเป็น 441 00:27:13,200 --> 00:27:15,720 ‎บทสนทนาสำคัญที่สุดเท่าที่เราเคยคุยกัน 442 00:27:15,800 --> 00:27:18,600 ‎- ใช่ ‎- และทางออกก็ง่ายดายมาก 443 00:27:19,480 --> 00:27:22,480 ‎ทุกครั้งที่เราคนใดคนหนึ่งรู้สึกว่า ‎เราไม่ได้สิ่งที่ต้องการ 444 00:27:22,960 --> 00:27:25,480 ‎เราก็แค่ต้องมอบสิ่งเดียวกันนั้นให้อีกฝ่าย 445 00:27:26,680 --> 00:27:28,280 ‎ถ้าจะมีบทเรียนอะไรที่ได้จากวันนี้ 446 00:27:28,360 --> 00:27:30,200 ‎คือเราสองคนต้องการสิ่งเดียวกัน 447 00:27:31,480 --> 00:27:33,320 ‎ต้องการกำลังใจ 448 00:27:34,600 --> 00:27:35,760 ‎ต้องการแรงสนับสนุน 449 00:27:37,840 --> 00:27:38,680 ‎และอยากให้… 450 00:27:40,120 --> 00:27:41,360 ‎คนเห็นคุณค่า 451 00:27:41,440 --> 00:27:42,640 ‎อยากให้คนรัก 452 00:27:44,840 --> 00:27:45,680 ‎ใช่ 453 00:27:47,360 --> 00:27:48,200 ‎ดื่มหน่อย 454 00:27:48,960 --> 00:27:50,160 ‎เพื่อการเริ่มต้นอีกครั้ง 455 00:27:50,240 --> 00:27:51,520 ‎จุดเริ่มต้นครั้งใหม่ 456 00:27:52,720 --> 00:27:53,920 ‎สุขสันต์วันอีสเตอร์ ที่รัก 457 00:28:06,480 --> 00:28:08,480 ‎เก่งมากจ้ะ คนเก่ง 458 00:28:18,200 --> 00:28:19,320 ‎ลูกจะเอาอะไร 459 00:28:20,600 --> 00:28:21,680 ‎จุ๊บลูกสิ 460 00:28:22,480 --> 00:28:24,360 ‎- ไหนมีอะไรจ๊ะเนี่ย ‎- เป็นอะไร 461 00:28:25,520 --> 00:28:29,920 ‎(วูมาร์กามา - เพิร์ธ) 462 00:28:32,520 --> 00:28:35,160 ‎ช่วงแรกของการเสด็จเยือนอย่างเป็นทางการ ‎สิ้นสุดลงแล้ว 463 00:28:35,240 --> 00:28:38,000 ‎เจ้าชายและเจ้าหญิงได้เห็น ‎พื้นที่ดินแดนภาคเหนือบางส่วน‎… 464 00:28:38,080 --> 00:28:39,200 ‎คู่รักราชนิกูลปรากฏตัว 465 00:28:39,280 --> 00:28:41,720 ‎พบกับผู้มารอให้กำลังใจถึง 2,000 คน 466 00:28:41,800 --> 00:28:43,160 ‎แต่การต้อนรับที่เป็นทางการกว่า 467 00:28:43,240 --> 00:28:45,560 ‎มาจากผู้สำเร็จราชการแห่งเครือรัฐ ‎และนายกรัฐมนตรี 468 00:28:45,640 --> 00:28:47,000 ‎ยินดีต้อนรับสู่เพิร์ธในวันแดดจ้า 469 00:28:47,080 --> 00:28:49,640 ‎เรายินดีมากที่ได้มาที่นี่ ขอบคุณมาก 470 00:28:49,720 --> 00:28:51,800 ‎หลายชั่วโมงก่อนถึงหมายกำหนดการมาเยือน 471 00:28:51,880 --> 00:28:55,040 ‎ประชาชนหลายหมื่นคนพากันตั้งแถว ‎รอริมถนนสนามบิน 472 00:28:56,040 --> 00:28:58,560 ‎ตอนนี้จังหวะในการหยุดเยือนจะเร็วขึ้นแล้ว 473 00:28:58,640 --> 00:29:00,720 ‎และปฏิกิริยาของประชาชนก็ดีขึ้นด้วย 474 00:29:00,800 --> 00:29:03,600 ‎ประชาชนมากกว่า 5,500 คน ‎เข้าแถวด้วยความอดทน 475 00:29:03,680 --> 00:29:06,880 ‎เพื่อจับจองพื้นที่ที่ดีที่สุดรอบเขตกั้นเชือกซึ่ง… 476 00:29:06,960 --> 00:29:10,200 ‎ที่นี่ยิ่งให้การต้อนรับคู่รักราชวงศ์อย่างอบอุ่น 477 00:29:10,280 --> 00:29:12,360 ‎ผู้คนกุลีกุจอโบกธงและโบกมือกัน 478 00:29:12,440 --> 00:29:13,960 ‎เมื่อเจ้าชายและเจ้าหญิงเสด็จมา 479 00:29:14,040 --> 00:29:16,280 ‎โดยจูงมือกันที่เบาะหลังรถยนต์โรลส์-รอยซ์ 480 00:29:16,360 --> 00:29:19,680 ‎ฝูงชนอยากชมภาพคู่รักไร้ที่ตินี้กันอย่างที่สุด 481 00:29:19,760 --> 00:29:21,840 ‎เจ้าชายและเจ้าหญิงแห่งเวลส์… 482 00:29:25,280 --> 00:29:28,360 ‎แม้แต่นักข่าวต่างประเทศที่เคยเห็นมาก่อนแล้ว 483 00:29:28,440 --> 00:29:29,840 ‎ยังรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย 484 00:29:29,920 --> 00:29:32,480 ‎กับจำนวนคนและความตื่นเต้นของการรอรับเสด็จ 485 00:29:33,520 --> 00:29:34,960 ‎ต้องไปจองที่ดีๆ 486 00:29:36,240 --> 00:29:38,400 ‎ขอเสียงต้อนรับมกุฎราชกุมาร 487 00:29:38,480 --> 00:29:40,640 ‎และว่าที่กษัตริย์ของออสเตรเลีย 488 00:29:40,720 --> 00:29:43,000 ‎เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ เจ้าชายแห่งเวลส์ 489 00:29:52,120 --> 00:29:53,200 ‎ขอบคุณครับ เซอร์เจมส์ 490 00:29:54,040 --> 00:29:56,240 ‎เผื่อมีใครที่เพิ่งออกมาจากถ้ำ 491 00:29:56,320 --> 00:30:00,120 ‎เราน่าจะแนะนำให้ท่าน ‎รู้จักกับสตรีและแม่ที่น่าทึ่งที่สุด 492 00:30:00,200 --> 00:30:03,160 ‎ซึ่งเราภูมิใจที่ได้เรียกว่าภรรยาของเรา 493 00:30:08,200 --> 00:30:09,440 ‎เลดี้ได! 494 00:30:20,600 --> 00:30:22,480 ‎เรารักท่าน ไดอาน่า! 495 00:30:22,560 --> 00:30:26,520 ‎ไดอาน่า ฉันรักท่าน! ฉันรักท่านมาก! รักมากๆ! 496 00:30:56,280 --> 00:30:58,400 ‎- อวดพวกเขากันหน่อยดีไหม ‎- เชิญเลยค่ะ 497 00:31:44,840 --> 00:31:46,840 ‎วิเศษไปเลย เห็นหรือเปล่า 498 00:31:48,880 --> 00:31:50,200 ‎ท่านเต้นรำไม่เก่งเลย 499 00:32:23,760 --> 00:32:25,440 ‎อรุณสวัสดิ์ ทูลกระหม่อม 500 00:32:27,160 --> 00:32:28,040 ‎ขอบใจ 501 00:32:32,040 --> 00:32:35,000 ‎โทรศัพท์จากคุณนายพาร์คเกอร์-โบว์ลส์พ่ะย่ะค่ะ 502 00:32:36,960 --> 00:32:38,240 ‎ให้ต่อสายกลับไหม 503 00:32:41,360 --> 00:32:42,200 ‎ไม่ต้อง 504 00:32:44,040 --> 00:32:44,960 ‎เราจะไม่โทรกลับ 505 00:32:47,760 --> 00:32:49,760 ‎ขอบคุณมาก เอ็ดเวิร์ด ออกไปได้ 506 00:32:51,200 --> 00:32:53,520 ‎- สองพระองค์ทรงสนุกกันที่งานราตรีสโมสร ‎- จริงค่ะ 507 00:32:53,600 --> 00:32:55,600 ‎ให้เต้นทั้งคืนก็ไหว 508 00:32:55,680 --> 00:32:57,640 ‎นั่นคือส่วนที่ดีที่สุดหรือเปล่าเพคะ 509 00:32:57,720 --> 00:33:02,480 ‎ยังตอบยาก เราชอบตอนที่ได้เที่ยวอ่าวซิดนีย์มาก 510 00:33:02,560 --> 00:33:05,120 ‎แล้วชาร์ลส์ก็ได้ลองเล่นบอดี้เซิร์ฟที่หาดบอนได 511 00:33:06,160 --> 00:33:10,240 ‎แต่คิดว่าส่วนที่ดีที่สุดคงจะเป็น… 512 00:33:11,680 --> 00:33:15,360 ‎การได้พบพวกคุณทุกคน ประชาชนออสเตรเลีย 513 00:33:15,440 --> 00:33:17,360 ‎ทุกคนต้อนรับเราอย่างอบอุ่นเหมือนบ้าน 514 00:33:17,440 --> 00:33:20,600 ‎นั่นอาจเป็นเพราะท่านเองก็ช่างสดใส 515 00:33:21,640 --> 00:33:23,800 ‎ท่านไม่ใช่เชื้อพระวงศ์อย่างที่เราคาดคิด 516 00:33:23,880 --> 00:33:26,720 ‎นั่นเพราะฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นเชื้อพระวงศ์ 517 00:33:27,560 --> 00:33:30,320 ‎ไม่ค่ะ ฉันเป็นภรรยาและเป็นแม่ 518 00:33:30,800 --> 00:33:33,160 ‎นั่นต่างหากที่สำคัญที่สุดสำหรับฉัน 519 00:33:33,240 --> 00:33:35,720 ‎เธอเป็นแม่ที่วิเศษมากจริงๆ 520 00:33:35,800 --> 00:33:37,880 ‎แล้ววิลเลียมเป็นอย่างไรบ้างเพคะ 521 00:33:37,960 --> 00:33:39,440 ‎เขามีความสุขมากที่นี่ 522 00:33:39,520 --> 00:33:40,720 ‎เขาชอบออสเตรเลียใช่ไหม 523 00:33:40,800 --> 00:33:42,400 ‎พูดอย่างนี้แล้วกันค่ะ 524 00:33:42,480 --> 00:33:45,120 ‎เมื่อก่อนตุ๊กตาที่เขาถือติดมือเคยเป็นตัวปลาวาฬ 525 00:33:45,200 --> 00:33:48,440 ‎แต่ตั้งแต่มาที่นี่ ‎มันถูกเจ้าหมีโคอาล่าแทนที่ไปแล้ว 526 00:33:48,520 --> 00:33:52,160 ‎ผู้คนกว่าหนึ่งหมื่นคน ‎รอที่จะได้ชมพระบารมีของเจ้าชายและเจ้าหญิง 527 00:33:52,760 --> 00:33:54,800 ‎ตลอดทาง เจ้าหญิงทรงได้รับ 528 00:33:54,880 --> 00:33:56,560 ‎ช่อดอกไม้และของขวัญเล็กๆ น้อยๆ 529 00:33:56,640 --> 00:33:57,760 ‎สำนักนายกรัฐมนตรี 530 00:33:58,240 --> 00:34:01,320 ‎ไม่ได้ค่ะ ตอนนี้ท่านยุ่งมาก ‎ไม่มีเวลาออกความเห็น 531 00:34:01,400 --> 00:34:04,480 ‎ตอนนี้คุณฮอว์คจะไม่ตอบคำถามเรื่องนี้ทั้งนั้น 532 00:34:15,360 --> 00:34:17,240 ‎- ฮัลโหล ‎- เงยมองเราหน่อย ไดอาน่า! 533 00:34:17,320 --> 00:34:18,640 ‎- ทางนี้! ‎- บนนี้! 534 00:34:18,720 --> 00:34:19,760 ‎ไดอาน่า! 535 00:34:20,400 --> 00:34:22,040 ‎- อยู่นั่นไง! ‎- รักนะ! 536 00:34:22,120 --> 00:34:24,000 ‎มองทางนี้หน่อย อยู่ตรงนั้นไง 537 00:34:33,240 --> 00:34:36,440 ‎เลดี้ได! 538 00:34:37,640 --> 00:34:40,040 ‎เราถ่ายรูปคุณให้ไหม น่าสนใจกว่านะ 539 00:34:40,120 --> 00:34:41,600 ‎เอ้านี่ พร้อมนะ ยิ้ม 540 00:34:41,680 --> 00:34:42,960 ‎ยิ้มเลย! 541 00:34:44,840 --> 00:34:45,680 ‎โอเค! 542 00:34:50,760 --> 00:34:52,080 ‎ยิ้มหน่อยครับ ทางนี้ 543 00:34:52,160 --> 00:34:54,160 ‎- ชาร์ลส์ ‎- สวัสดี! 544 00:34:54,880 --> 00:34:57,720 ‎- เธองามมาก ท่านโชคดีมากที่ได้เธอมา ‎- ขอบคุณ 545 00:34:59,280 --> 00:35:02,240 ‎- คิดยังไงกับบริสเบนคะ ‎- มหัศจรรย์มากค่ะ 546 00:35:09,600 --> 00:35:13,560 ‎- ไดอาน่า กลับมาบริสเบนเร็วๆ นะ ‎- เหมือนบูมเมอแรงเลย คอยดูเถอะ 547 00:35:13,640 --> 00:35:14,920 ‎มาจริงนะ 548 00:35:15,000 --> 00:35:17,200 ‎- ชุดสวยมากค่ะ ‎- ชุดคุณก็สวย! 549 00:35:17,280 --> 00:35:20,440 ‎- แลกกันไหม ‎- อยากแลกได้ คุณสวยมาก 550 00:35:24,080 --> 00:35:26,480 ‎- ไดอาน่า! ‎- ดูเครื่องแบบหนูๆ สิ 551 00:35:26,560 --> 00:35:28,000 ‎น่ารักที่สุด 552 00:36:05,160 --> 00:36:06,000 ‎ไดอาน่า! 553 00:36:13,760 --> 00:36:15,120 ‎ถอยหน่อยครับ 554 00:36:18,120 --> 00:36:22,000 ‎ในที่สุดเจ้าชายกับเจ้าหญิงก็เสด็จมาถึง ‎และฝูงชนต่างส่งเสียงต้อนรับอื้ออึง 555 00:36:22,080 --> 00:36:24,040 ‎นั่นเป็นปัญหาที่ไม่มีใครคาดคิด 556 00:36:24,120 --> 00:36:26,200 ‎ฝูงชนล้นหลามไม่ว่าพวกนั้นจะไปที่ไหน 557 00:36:27,040 --> 00:36:28,280 ‎มีคนบอกว่าบางที่คนยิ่งเยอะ 558 00:36:28,360 --> 00:36:30,880 ‎มากกว่าสมัยที่แม่ไปตอนศตวรรษที่ 18 ‎หรือเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ 559 00:36:30,960 --> 00:36:32,560 ‎ปี 1954 560 00:36:33,200 --> 00:36:34,720 ‎และแม่ไม่คิดว่าเป็นไปได้ 561 00:36:34,800 --> 00:36:37,800 ‎พร้อมกับคำชื่นชมในหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ ‎เรื่องความงามของไดอาน่า 562 00:36:39,000 --> 00:36:42,280 ‎เสน่ห์ของเธอ และที่สำคัญที่สุดคือความเป็นแม่ 563 00:36:43,560 --> 00:36:45,280 ‎ได้ข่าวว่าเธอเคยทำตัวเสียสติ 564 00:36:45,800 --> 00:36:48,160 ‎เกาะเจ้าเด็กน้อยนั่นไว้เหมือนเป็นเรือชูชีพ 565 00:36:48,240 --> 00:36:51,360 ‎ปรากฏว่าการเกาะลูกนั่นแหละ ‎เป็นสิ่งที่ชาวออสเตรเลียชอบใจ 566 00:36:51,960 --> 00:36:53,720 ‎เธอช่างมีสัญชาตญาณความเป็นแม่ 567 00:36:54,200 --> 00:36:55,120 ‎ชอบอยู่กับลูก 568 00:36:56,280 --> 00:36:57,200 ‎และใส่ใจเหลือเกิน 569 00:36:58,760 --> 00:36:59,960 ‎แล้วมันเป็นปัญหาตรงไหน 570 00:37:00,040 --> 00:37:02,520 ‎ทั้งแม่กับลูกรู้ดีว่าชาร์ลส์โหยหาอยากให้คนยอมรับ 571 00:37:03,080 --> 00:37:04,760 ‎พี่อยากให้คนสนใจและเยินยอ 572 00:37:05,920 --> 00:37:09,960 ‎การไปเยือนออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ครั้งนี้ ‎ควรเป็นการเปิดตัวครั้งใหญ่ของพี่ 573 00:37:10,040 --> 00:37:12,760 ‎จังหวะยิ่งใหญ่ที่จะได้รับความสนใจ ‎ในฐานะว่าที่กษัตริย์ 574 00:37:15,680 --> 00:37:16,560 ‎พูดเฉยๆ นะคะ 575 00:37:17,320 --> 00:37:20,640 ‎แทบไม่ต้องสงสัยเลยว่า ‎ประชาชนส่วนใหญ่ต้องการพบใครกันแน่ 576 00:37:20,720 --> 00:37:22,280 ‎สวัสดี ขอบคุณมาก 577 00:37:22,360 --> 00:37:24,280 ‎สวัสดี ขอบคุณที่มากัน 578 00:37:24,360 --> 00:37:26,320 ‎ขอบคุณ สวัสดีทุกคน 579 00:37:26,400 --> 00:37:28,000 ‎เจ้าหญิงไดไปไหนล่ะ 580 00:37:28,520 --> 00:37:31,120 ‎ยุ่งกับงานอยู่ ต้องทนกับเราไปก่อนนะ 581 00:37:33,280 --> 00:37:35,720 ‎อ้าว จริงๆ เรามาดูเลดี้ได 582 00:37:37,880 --> 00:37:39,360 ‎จะไปว่ายน้ำไหม 583 00:37:39,440 --> 00:37:40,440 ‎คิดว่าไม่นะคะ 584 00:37:41,200 --> 00:37:43,560 ‎ถ้าให้เลือกจะต้องผายปอดให้คนไหน 585 00:37:43,640 --> 00:37:45,360 ‎หวังว่าคงไม่ต้องทำขนาดนั้น 586 00:37:46,440 --> 00:37:48,120 ‎แล้วหนุ่มๆ ล่ะ มีใครอาสาไหม 587 00:37:49,200 --> 00:37:52,240 ‎- น่าจะมีคนหลงเสน่ห์ไม่น้อย ‎- ขยับเข้ามาใกล้กันอีกได้ไหม 588 00:37:52,320 --> 00:37:55,160 ‎- ไม่ต้องห่วง ‎- อย่าลืม ห้ามแตะ ห้ามมอง 589 00:37:55,240 --> 00:37:56,400 ‎ห้ามฉันหรือห้ามพวกเขาคะ 590 00:37:59,640 --> 00:38:02,560 ‎ทูลกระหม่อมทรงรับลูกได้ดี ตีไปแล้ว 591 00:38:03,200 --> 00:38:04,920 ‎หมายเลขห้ายังพยายามเข้าสกัด 592 00:38:07,640 --> 00:38:11,760 ‎เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ เจ้าชายแห่งเวลส์ ‎ทรงม้าชื่ออะพอลโลที่ยืมมา 593 00:38:11,840 --> 00:38:13,720 ‎อยากเจอได! 594 00:38:13,800 --> 00:38:15,600 ‎หมายเลขสองตีแรงทีเดียว 595 00:38:15,680 --> 00:38:19,640 ‎เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ทรงเร่งจากท้ายขบวนขึ้นมาได้ 596 00:38:19,720 --> 00:38:20,920 ‎ทุกคนเข้าที่นะ 597 00:38:21,000 --> 00:38:23,960 ‎- อยากเจอได! ‎- ระวัง ไป! 598 00:38:25,000 --> 00:38:26,280 ‎เขาเล็งจะตี 599 00:38:33,320 --> 00:38:34,520 ‎ไหวไหม ชาร์ลส์ 600 00:38:38,680 --> 00:38:41,720 ‎ให้ฉันเหรอ น่ารักมากเลย ขอบคุณจ้ะ 601 00:38:41,800 --> 00:38:45,520 ‎- ท่านเป็นเจ้าหญิงจริงๆ รึเปล่าคะ ‎- ลองจิ้มดูสิจะได้รู้ 602 00:38:46,240 --> 00:38:47,120 ‎ได้เรื่องไหม 603 00:38:47,200 --> 00:38:50,400 ‎ขณะที่ขบวนเคลื่อน ‎จากควีนสแลนด์ไปยังแทสมาเนีย 604 00:38:50,480 --> 00:38:53,840 ‎การเสด็จเยือนครั้งนี้ยิ่งได้รับความนิยมมากขึ้น 605 00:38:53,920 --> 00:38:54,840 ‎และแม้ว่านี่จะเป็น 606 00:38:54,920 --> 00:38:57,920 ‎ชัยชนะครั้งใหญ่ของเจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ 607 00:38:58,440 --> 00:39:01,440 ‎คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าแท้จริงแล้ว ‎เจ้าหญิงแห่งเวลส์ 608 00:39:01,520 --> 00:39:04,200 ‎เป็นผู้ที่เข้าจับจองพื้นที่ในหัวใจคนทั้งชาติจริงๆ 609 00:39:05,000 --> 00:39:07,560 ‎ก็ท่านไม่ใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่าง ‎เหมือนพวกเจ้าองค์อื่นๆ 610 00:39:07,640 --> 00:39:10,200 ‎เรารู้สึกเหมือนท่านเป็นคนจริงๆ 611 00:39:10,280 --> 00:39:12,360 ‎- ใช่ค่ะ ‎- มองยังไงก็หลงรักใช่ไหมล่ะ 612 00:39:12,440 --> 00:39:14,520 ‎รักชาร์ลส์เท่าที่รักไดอาน่ารึเปล่า 613 00:39:14,600 --> 00:39:16,720 ‎รักสิ ท่านรักเจ้าชายนี่ เขาก็ต้องมีดีบ้างแหละ 614 00:39:16,800 --> 00:39:19,240 ‎- ท่านช่าง… ‎- แล้วคิดยังไงกับเจ้าหญิง 615 00:39:19,320 --> 00:39:21,920 ‎- น่าทึ่งมากเลย ‎- ท่านเหมือนพวกเรา 616 00:39:22,000 --> 00:39:24,320 ‎คิดว่าจะไปนั่งจิบชากับท่านได้ไหม 617 00:39:24,400 --> 00:39:27,200 ‎แน่นอน ท่านเป็นคนติดดินมากจริงๆ ‎เพราะอย่างนั้นฉันถึงได้รักท่าน 618 00:39:34,280 --> 00:39:35,680 ‎เลดี้ไดอาน่า ทางนี้! 619 00:39:37,880 --> 00:39:39,200 ‎ยินดีมากที่ได้พบ 620 00:39:39,760 --> 00:39:42,240 ‎- สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้พบ ‎- สวัสดี ท่านผู้ว่าการรัฐ 621 00:39:42,320 --> 00:39:44,640 ‎ยินดีที่ได้พบอีกครั้ง คุณนายเกรย์ 622 00:39:44,720 --> 00:39:45,800 ‎ขอบคุณ 623 00:39:47,080 --> 00:39:48,360 ‎ไดอาน่า ทางนี้หน่อย! 624 00:40:00,040 --> 00:40:02,880 ‎เรายินดีมากที่ได้มาเยือนแทสมาเนีย 625 00:40:02,960 --> 00:40:06,600 ‎และได้รับการต้อนรับอันอบอุ่น ‎และกระตือรือร้นเป็นอย่างยิ่ง 626 00:40:08,000 --> 00:40:11,960 ‎เรามาที่นี่ครั้งสุดท้ายเมื่อสองปีก่อนในปี 1981 627 00:40:12,040 --> 00:40:15,200 ‎ก่อนเราจะแต่งงานไม่นาน และตอนนั้น 628 00:40:15,280 --> 00:40:19,080 ‎ทุกคนพากันอวยพรว่า "โชคดีนะ" ‎และ "หวังว่าทุกอย่างจะไปได้สวย" 629 00:40:19,160 --> 00:40:23,200 ‎และ "ท่านโชคดีมาก ‎ที่หมั้นกับสาวน้อยน่ารักขนาดนี้" 630 00:40:24,360 --> 00:40:28,720 ‎และ พระเจ้าช่วย ‎เราโชคดีจริงๆ ที่ได้แต่งงานกับเธอ 631 00:40:36,640 --> 00:40:37,800 ‎ผู้หญิงก็แบบนี้แหละนะ 632 00:40:37,880 --> 00:40:40,680 ‎เราไม่ค่อยรู้หรอกว่า ‎พวกหล่อนทำอะไรกันลับหลังเรา 633 00:40:45,040 --> 00:40:46,000 ‎นั่นฟางเส้นสุดท้ายแล้ว 634 00:40:46,080 --> 00:40:49,120 ‎ลอยหน้าลอยตา ทำสีหน้าล้อเลียน ‎ระหว่างที่เราพยายามทำงาน 635 00:40:49,200 --> 00:40:51,640 ‎ฉันแค่เขิน! ฉันเขินเพราะคำชมของท่าน 636 00:40:51,720 --> 00:40:54,200 ‎คนหัวเราะเยาะเรากันหมด หัวเราะต่อหน้า 637 00:40:54,280 --> 00:40:57,320 ‎ตอนสุดสัปดาห์ที่คนครึ่งออสเตรเลีย ‎ส่งเสียงโห่ไล่เราด้วย! 638 00:40:57,880 --> 00:40:59,120 ‎เราไม่ควรต้องมาเจอแบบนี้ 639 00:40:59,760 --> 00:41:01,480 ‎นี่ควรจะเป็นการมาเยือนของเรา 640 00:41:01,960 --> 00:41:03,160 ‎ในฐานะเจ้าชายแห่งเวลส์ 641 00:41:03,240 --> 00:41:05,280 ‎เพื่อหนุนประเทศสำคัญในเครือจักรภพ 642 00:41:05,360 --> 00:41:07,080 ‎ในจังหวะที่การเมืองหมิ่นเหม่มาก 643 00:41:07,160 --> 00:41:09,200 ‎- และเพราะคุณ… ‎- คนถึงได้มากัน! 644 00:41:09,280 --> 00:41:11,080 ‎เพราะฉัน คนถึงได้สนใจตั้งแต่ต้น! 645 00:41:11,160 --> 00:41:13,920 ‎ไม่ใช่! เพราะเธอ คนถึงหัวเราะเยาะเรา! 646 00:41:14,520 --> 00:41:17,400 ‎โห่ไล่รัชทายาท โห่ไล่สถาบันกษัตริย์ 647 00:41:18,200 --> 00:41:20,880 ‎โอ๊ย ไม่เอาน่า อย่าทำตัวแบบนี้ 648 00:41:22,600 --> 00:41:23,440 ‎ขอละ! 649 00:41:24,120 --> 00:41:25,160 ‎เปิดประตูเถอะ 650 00:41:27,000 --> 00:41:27,840 ‎ชาร์ลส์ 651 00:41:30,920 --> 00:41:33,560 ‎เรายังต้องไปนิวซีแลนด์กันอีกสิบวัน 652 00:41:50,800 --> 00:41:52,960 ‎- ยินดีต้อนรับ ฝ่าพระบาท ‎- ท่านนายกรัฐมนตรี 653 00:41:53,040 --> 00:41:55,200 ‎เมื่อดูจากมุมมองที่แตกต่าง 654 00:41:55,280 --> 00:41:56,400 ‎ความเห็นที่ต่างกัน 655 00:41:56,480 --> 00:42:00,720 ‎ในเรื่องการปกครองที่เหมาะสมแก่ประเทศนี้ 656 00:42:00,800 --> 00:42:03,960 ‎ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องเห็นใจท่านเลย 657 00:42:05,080 --> 00:42:08,560 ‎แต่ยอมรับเถอะ เธอทำให้เราทั้งคู่ดูโง่ไปเลย 658 00:42:09,720 --> 00:42:11,720 ‎เรา… เราไม่เข้าใจ 659 00:42:14,840 --> 00:42:16,080 ‎เทอร์รานัลเลียส 660 00:42:17,520 --> 00:42:22,000 ‎พระเจ้าจอร์จที่สาม ‎บรรพบุรุษของท่านเรียกเราว่าอย่างนั้น 661 00:42:22,080 --> 00:42:24,080 ‎ตอนที่พวกบริเตนมาถึงเกาะนี้ครั้งแรก 662 00:42:26,040 --> 00:42:27,120 ‎"ประเทศไร้เจ้าของ" 663 00:42:28,400 --> 00:42:33,440 ‎แต่ให้ตายเถอะ ‎สมัยนั้นเราก็เป็นประเทศของคนบางกลุ่ม 664 00:42:33,520 --> 00:42:36,760 ‎และตอนนี้เราก็เป็นเจ้าของประเทศตัวเอง 665 00:42:38,040 --> 00:42:39,720 ‎ตอนที่ท่านเพิ่งมาถึง ผมคิดว่า… 666 00:42:40,720 --> 00:42:44,040 ‎การเยือนออสเตรเลียของท่านครั้งนี้ ‎อาจบันดาลใจให้ออสเตรเลีย 667 00:42:44,920 --> 00:42:48,280 ‎สลัดโซ่ตรวนและยืนด้วยขาตัวเองเสียที 668 00:42:48,360 --> 00:42:53,320 ‎แต่อย่าถือสานะ ถ้าท่านมาคนเดียว 669 00:42:53,400 --> 00:42:55,120 ‎ผมอาจได้อย่างใจคิดแล้วก็ได้! 670 00:42:58,720 --> 00:43:01,920 ‎แต่ก็นั่นแหละ เธอมาด้วย 671 00:43:04,040 --> 00:43:08,000 ‎ภรรยาที่ไร้ที่ติ เจ้าหญิงที่ไร้ที่ติ 672 00:43:08,080 --> 00:43:10,360 ‎แล้วทั้งประเทศก็เป็นบ้าไปกันหมด 673 00:43:12,000 --> 00:43:13,760 ‎นั่นแหละพลังของเทพนิยาย 674 00:43:17,720 --> 00:43:23,520 ‎แม่ซูเปอร์สตาร์คนนั้นอาจเพิ่งสกัดเส้นทาง ‎สู่การเป็นสาธารณรัฐของออสเตรเลีย 675 00:43:23,600 --> 00:43:25,200 ‎ในอนาคตอันใกล้นี้ 676 00:43:37,040 --> 00:43:39,520 ‎- เลดี้ได! ‎- รักท่าน! 677 00:43:42,600 --> 00:43:45,480 ‎บาย เจ้าหญิงไดอาน่า! 678 00:45:08,040 --> 00:45:09,040 ‎ทูลกระหม่อม 679 00:45:11,880 --> 00:45:12,720 ‎ไปไฮโกรฟ 680 00:45:15,280 --> 00:45:16,320 ‎วังเคนซิงตันค่ะ 681 00:45:35,520 --> 00:45:36,880 ‎นี่เจ้าหญิงแห่งเวลส์ 682 00:45:37,880 --> 00:45:39,720 ‎อยากขอเข้าเฝ้าพระราชินี 683 00:46:17,440 --> 00:46:20,960 ‎(เจ้าหญิงไดอาน่าเป็นข่าวดัง) 684 00:46:29,400 --> 00:46:30,320 ‎ยินดีต้อนรับกลับมาจ้ะ 685 00:46:30,400 --> 00:46:31,400 ‎ขอบคุณค่ะ ท่านแม่ 686 00:46:33,000 --> 00:46:35,440 ‎- ทรงบอกว่าเรียกแบบนั้นได้ ‎- แน่นอน 687 00:46:39,520 --> 00:46:40,400 ‎เชิญนั่ง 688 00:46:40,880 --> 00:46:42,280 ‎- ออกไปได้ ไนเจล ‎- พ่ะย่ะค่ะ 689 00:46:48,720 --> 00:46:49,960 ‎หนูมาเพราะ… 690 00:46:50,760 --> 00:46:52,880 ‎ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครแล้ว 691 00:46:53,720 --> 00:46:54,800 ‎หนูมีปัญหา 692 00:46:55,560 --> 00:46:56,440 ‎มีปัญหารึ 693 00:46:57,160 --> 00:46:58,800 ‎หนูเอ๋ย เพิ่งได้ชัยชนะครั้งใหญ่มาแท้ๆ 694 00:46:59,880 --> 00:47:01,480 ‎หนูไม่มองว่าเป็นชัยชนะค่ะ 695 00:47:01,560 --> 00:47:04,960 ‎ถ้าท้ายที่สุดแล้วหนูกับสามีไม่มีความสุขกันขนาดนี้ 696 00:47:06,120 --> 00:47:08,200 ‎ดูภาพของเธอทั้งสองคนที่เผยแพร่ไปทั่วสิ 697 00:47:08,280 --> 00:47:10,640 ‎จะบอกเราจริงๆ หรือว่านั่นคือความทุกข์ 698 00:47:11,440 --> 00:47:13,760 ‎เอ่อ ในจังหวะนั้นก็ไม่ใช่ค่ะ 699 00:47:13,840 --> 00:47:16,720 ‎ในจังหวะนั้น นั่นเป็นความสุขอย่างไร้ที่ติ 700 00:47:17,720 --> 00:47:20,280 ‎แต่ยามอยู่ในห้องลับตาคน มันเป็นคนละเรื่อง 701 00:47:20,360 --> 00:47:22,960 ‎เขาเกลียดหนู เกลียดความสนใจที่หนูได้รับ 702 00:47:24,720 --> 00:47:25,680 ‎ทำไมกัน 703 00:47:26,680 --> 00:47:27,520 ‎หนูไม่รู้ 704 00:47:29,840 --> 00:47:32,080 ‎หวังว่าท่านแม่จะทรงบอกได้ ‎เขาเป็นลูกชายของท่าน 705 00:47:32,600 --> 00:47:35,720 ‎เพราะเราเป็นแม่ที่ไม่ดีงั้นรึ ‎เธอมาเพื่อบอกเราแบบนั้นใช่ไหม 706 00:47:35,800 --> 00:47:37,760 ‎- ไม่ใช่ ‎- หรือดยุคแห่งเอดินบะระเป็นพ่อที่แย่ 707 00:47:37,840 --> 00:47:40,600 ‎- ไม่ใช่แน่นอน ‎- บางทีเราก็ไม่เข้าใจชาร์ลส์เหมือนกัน 708 00:47:40,680 --> 00:47:41,920 ‎นั่นไม่ใช่ความลับอะไร 709 00:47:42,360 --> 00:47:44,360 ‎แต่การที่เราสองคนมาแทงข้างหลังเขาแบบนี้ 710 00:47:44,440 --> 00:47:45,680 ‎ก็ไม่ช่วยอะไรเช่นกัน 711 00:47:46,880 --> 00:47:48,960 ‎แล้วก็เป็นไปได้ไม่ใช่หรือที่ลึกๆ ในใจเธอ 712 00:47:49,040 --> 00:47:51,160 ‎ก็ยินดีกับความสำเร็จของตัวเองมากไป 713 00:47:52,680 --> 00:47:53,880 ‎อะไรคือ "มากไป" คะ 714 00:47:54,440 --> 00:47:56,440 ‎แค่ยิ้มเหรอ แค่มีจังหวะที่มีความสุขเหรอ 715 00:47:56,520 --> 00:47:58,440 ‎แค่ล้ำเส้นก็ถือว่ามากเกินไปแล้ว 716 00:47:59,200 --> 00:48:00,200 ‎ฉันว่าเราทุกคนรู้ตัวดี 717 00:48:00,280 --> 00:48:02,480 ‎เวลาที่เราเล่นใหญ่เพื่อเอาใจคนซื้อตั๋วถูกมากไป 718 00:48:03,280 --> 00:48:04,120 ‎เรารู้ตัว 719 00:48:06,840 --> 00:48:07,680 ‎ก็ได้ 720 00:48:08,880 --> 00:48:09,720 ‎ค่ะ 721 00:48:10,800 --> 00:48:13,400 ‎บางทีเวลาคนส่งเสียงเชียร์ก็รู้สึกดี 722 00:48:13,880 --> 00:48:15,080 ‎บางครั้งมันช่วยปลอบใจ 723 00:48:16,040 --> 00:48:18,440 ‎แต่ตั้งแต่หนูเข้ามาอยู่ในตระกูลนี้ มันก็ไม่ง่ายเลย 724 00:48:19,240 --> 00:48:22,680 ‎หนูไม่มีคนช่วย ไม่มีใครสนับสนุน ‎ถูกปล่อยให้เรียนทุกอย่างเอง 725 00:48:22,760 --> 00:48:25,720 ‎และหนูคิดว่าประชาชนก็สัมผัสได้ว่าหนูทรมาน 726 00:48:25,800 --> 00:48:27,280 ‎ว่าหนูถูกมองว่าด้อยค่า ถูกมองข้าม 727 00:48:27,360 --> 00:48:30,640 ‎เราว่าแค่คิดเหมาว่าประชาชน ‎เห็นอกเห็นใจพวกเราแม้แต่น้อยก็ผิดแล้วนะ 728 00:48:30,720 --> 00:48:33,120 ‎หนูว่าถ้าคิดว่าพวกเขาไม่สนเรานั่นแหละผิด 729 00:48:35,720 --> 00:48:39,280 ‎ทรงเห็นแล้วว่าฝูงชนที่ออสเตรเลีย ‎มีปฏิกิริยากับหนูยังไง ที่นี่ก็ด้วย 730 00:48:39,360 --> 00:48:42,440 ‎- แทนที่จะมาเกลียดหนู… ‎- ยืนยันได้ ไม่มีใครเกลียดเธอหรอก 731 00:48:42,520 --> 00:48:44,280 ‎ชาร์ลส์เกลียดหนู 732 00:48:44,920 --> 00:48:48,280 ‎แอนก็เกลียดหนู ‎และเป็นไปได้ไหมว่าแม่ก็เกลียดหนูเหมือนกัน 733 00:48:48,360 --> 00:48:50,880 ‎หนูแค่อยากช่วยเป็นส่วนหนึ่งของทีม 734 00:48:51,440 --> 00:48:52,760 ‎เธอคือเจ้าหญิงแห่งเวลส์ 735 00:48:52,840 --> 00:48:55,200 ‎- เธอต้องเป็นส่วนหนึ่งของทีมอยู่แล้ว ‎- ทำให้เห็นหน่อย 736 00:48:56,840 --> 00:48:59,560 ‎เรื่องทั้งหมดนี้เริ่มและจบลงที่แม่ 737 00:49:00,240 --> 00:49:01,760 ‎แม่เป็นกัปตันของทีมนี้ 738 00:49:02,280 --> 00:49:05,960 ‎ถ้าแม่แสดงให้หนูเห็นว่า ‎มีความรัก ความเห็นชอบ และการยอมรับ 739 00:49:06,040 --> 00:49:07,640 ‎คนอื่นๆ ก็จะทำตาม 740 00:49:08,160 --> 00:49:10,440 ‎เราว่าตอนนี้เรามาไกลเท่าที่จะมาได้แล้วนะ 741 00:49:10,520 --> 00:49:13,240 ‎- ไว้ค่อยคุยกันในโอกาสต่อไป ‎- อย่าไล่หนูออกไปค่ะ ขอร้อง 742 00:49:13,760 --> 00:49:14,760 ‎อย่าผลักไสหนู 743 00:49:14,840 --> 00:49:16,720 ‎- อะไรนะ ‎- แม่คะ 744 00:49:34,160 --> 00:49:35,240 ‎หนูต้องการแค่นี้ 745 00:49:38,800 --> 00:49:40,760 ‎พวกเราทุกคนต้องการจากท่านแค่นี้ 746 00:49:42,120 --> 00:49:43,480 ‎ขอมากไปเหรอคะ 747 00:50:00,000 --> 00:50:01,080 ‎กอดเหรอ 748 00:50:01,160 --> 00:50:02,000 ‎ใช่ 749 00:50:02,960 --> 00:50:04,000 ‎กอดแบบไหนกัน 750 00:50:04,960 --> 00:50:06,840 ‎กอดแน่นๆ แทบจะสิ้นหวังเลยทีเดียว 751 00:50:07,400 --> 00:50:08,720 ‎- คลื่นไส้ ‎- ใช่ 752 00:50:11,920 --> 00:50:14,080 ‎แต่เป็นไปได้ไหมที่เด็กอาจพูดถูก 753 00:50:15,560 --> 00:50:17,800 ‎พวกเราในครอบครัวนี้ก็ค่อนข้างโหดกันจริง 754 00:50:18,440 --> 00:50:21,720 ‎เราไม่ค่อยพูดคำชม คำรักหรือคำขอบคุณ 755 00:50:22,560 --> 00:50:24,320 ‎บางทีคนอย่างไดอาน่าอาจเหมาะที่จะ… 756 00:50:24,400 --> 00:50:27,200 ‎- กอดคนอื่นๆ อีกเหรอ ‎- เป็นตัวเชื่อมกับโลกยุคใหม่ 757 00:50:29,280 --> 00:50:31,280 ‎นั่นเป็นวิธีที่สถาบันกษัตริย์จะอยู่รอดได้ 758 00:50:31,960 --> 00:50:34,360 ‎และยังมีความสำคัญอยู่ได้ ‎เราต้องเปลี่ยนแปลงให้ทันสมัย 759 00:50:36,640 --> 00:50:37,520 ‎ไดอาน่า… 760 00:50:38,680 --> 00:50:40,120 ‎เป็นเด็กน้อยไร้วุฒิภาวะ 761 00:50:40,200 --> 00:50:43,640 ‎ซึ่งอีกไม่ช้าก็จะเลิกดิ้นรนไปเอง 762 00:50:43,720 --> 00:50:46,280 ‎จะเลิกต่อต้านและยอมสยบ 763 00:50:46,360 --> 00:50:47,520 ‎เหมือนที่ฟิลิปก็เป็น 764 00:50:48,160 --> 00:50:49,080 ‎เหมือนที่เป็นกันทุกคน 765 00:50:50,120 --> 00:50:53,800 ‎และเมื่อสยบยอมเมื่อใด เธอจะเข้ากับเราได้ 766 00:50:53,880 --> 00:50:56,400 ‎แล้วถ้าเธอไม่ยอมสยบล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น 767 00:50:56,480 --> 00:50:57,400 ‎เธอก็จะหักไปเอง 768 00:52:43,920 --> 00:52:49,160 ‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม