1
00:00:06,040 --> 00:00:09,920
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:13,000 --> 00:00:16,320
‎(ปารีส ปี 1982)

3
00:00:23,000 --> 00:00:23,880
‎แล้วก็ขับขึ้นไป…

4
00:00:37,720 --> 00:00:38,600
‎พร้อมนะ

5
00:00:40,280 --> 00:00:41,160
‎พร้อม

6
00:00:42,080 --> 00:00:44,640
‎(ดาการ์แรลลี่)

7
00:00:59,240 --> 00:01:00,240
‎ขอบคุณค่ะ

8
00:01:01,280 --> 00:01:02,240
‎ท่านนายกรัฐมนตรี

9
00:01:07,600 --> 00:01:09,600
‎ท่านนายกฯ ตอนที่คุณเข้ารับตำแหน่งใหม่ๆ

10
00:01:09,680 --> 00:01:11,520
‎คุณบอกเราว่าคุณไม่ชอบเห็นบริเตนตกต่ำ

11
00:01:11,600 --> 00:01:14,960
‎และจะจัดการให้สภาเข้ารูปเข้ารอย
‎ตอนนี้ ผ่านไปเกือบสามปีแล้ว

12
00:01:15,040 --> 00:01:18,200
‎เรามีอัตราเงินเฟ้อที่ร้อยละ 12
‎อัตราว่างงานสามล้านคน

13
00:01:18,280 --> 00:01:21,760
‎เกิดการประท้วงและความวุ่นวาย
‎ในหลายเมืองใหญ่

14
00:01:21,840 --> 00:01:22,840
‎นั่นก็จริง

15
00:01:23,440 --> 00:01:26,080
‎แต่โลกนี้ไม่มีระบบเวทมนตร์

16
00:01:26,160 --> 00:01:30,400
‎ให้เราสามารถกดปุ่มแค่ไม่กี่ปุ่ม
‎หรือบิดลูกบิดไม่กี่อัน

17
00:01:30,480 --> 00:01:32,600
‎แล้วทำให้ทุกอย่างเรียบร้อยขึ้นมาได้

18
00:01:32,680 --> 00:01:35,680
‎แน่นอนว่าหม่อมฉันก็อยากลดอัตราดอกเบี้ย…

19
00:01:38,680 --> 00:01:41,760
‎- ท่านนายกฯ สบายดีหรือเปล่า
‎- ไร้ที่ติเลยเพคะ ขอบพระทัย

20
00:01:43,240 --> 00:01:46,680
‎แต่จะทำเช่นนั้นได้
‎ก่อนอื่นเราต้องพยายามลดอัตราเงินเฟ้อ

21
00:01:46,760 --> 00:01:49,320
‎นั่นก็แปลว่าต้องตัดงบประมาณของรัฐ

22
00:01:49,400 --> 00:01:52,400
‎หม่อมฉันอยากจะเข้มงวดกว่านี้อีก

23
00:01:52,480 --> 00:01:56,520
‎แต่หม่อมฉันไม่สามารถเร่งรัดเกินกว่าที่รัฐสภา
‎หรือประชาชนจะยินยอม

24
00:02:00,600 --> 00:02:02,120
‎ขอพระราชทานอภัย

25
00:02:03,560 --> 00:02:04,440
‎ไม่เป็นไร

26
00:02:04,520 --> 00:02:07,120
‎- ไม่เป็นมืออาชีพเลย
‎- เปล่า ไม่เป็นไรเลย

27
00:02:07,200 --> 00:02:08,520
‎ลำพังแค่คิดว่า

28
00:02:08,600 --> 00:02:11,720
‎เป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกในห้องนี้
‎ที่คุมสติอารมณ์ไม่ได้

29
00:02:11,800 --> 00:02:12,920
‎แถมยังเป็นผู้หญิง

30
00:02:14,080 --> 00:02:17,600
‎นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีนายกรัฐมนตรี
‎หลั่งน้ำตาในห้องนี้

31
00:02:18,520 --> 00:02:22,600
‎ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
‎ห้องนี้เป็นกึ่งห้องทำงาน กึ่งห้องนั่งเล่น

32
00:02:22,680 --> 00:02:25,560
‎กึ่งห้องสารภาพบาป และกึ่งโซฟาของนักบำบัดจิต

33
00:02:26,440 --> 00:02:28,160
‎เราเตรียมกระดาษซับน้ำตาไว้ให้ด้วยซ้ำ

34
00:02:33,960 --> 00:02:34,880
‎หรือบรั่นดีสักแก้วไหม

35
00:02:36,640 --> 00:02:38,640
‎วิสกี้เพคะ ถ้าทรงมี

36
00:02:53,480 --> 00:02:54,360
‎ขอบพระทัยเพคะ

37
00:03:04,200 --> 00:03:06,200
‎เป็นเพราะมาร์ค ลูกชายของหม่อมฉันน่ะ

38
00:03:07,080 --> 00:03:08,840
‎คุณมีลูกสองคนใช่ไหม

39
00:03:08,920 --> 00:03:10,240
‎เพคะ เป็นแฝด

40
00:03:10,320 --> 00:03:11,960
‎มาร์คกับแครอล

41
00:03:12,800 --> 00:03:14,240
‎อายุ 28 ปี

42
00:03:15,480 --> 00:03:17,680
‎และลูกคนโปรด มาร์ค

43
00:03:18,880 --> 00:03:20,680
‎ช่างเป็นเด็กพิเศษเหลือเกิน

44
00:03:21,440 --> 00:03:24,240
‎เป็นลูกชายแบบที่แม่ทุกคนฝันอยากจะมี

45
00:03:26,240 --> 00:03:27,520
‎ตอนนี้เขาหายตัวไป

46
00:03:29,520 --> 00:03:30,480
‎หายไปรึ

47
00:03:32,160 --> 00:03:35,560
‎เขาไปแข่งรถที่สนามปารีส-ดาการ์แรลลี่

48
00:03:38,520 --> 00:03:41,160
‎เขากับเพื่อนร่วมทีมขับรถผ่านฝรั่งเศส

49
00:03:41,240 --> 00:03:42,920
‎ข้ามเข้าไปในอัลจีเรีย

50
00:03:43,000 --> 00:03:45,440
‎จนเข้าไปในทะเลทรายซาฮารา

51
00:03:45,960 --> 00:03:49,200
‎- นายไม่รู้ว่าเราอยู่ไหนกันแล้วใช่ไหม
‎- รู้สิ รู้แน่นอนเลย

52
00:03:49,280 --> 00:03:50,120
‎เรา…

53
00:03:51,120 --> 00:03:54,840
‎ออกมา 23 กิโลเมตรทางตะวันออก

54
00:03:54,920 --> 00:03:57,760
‎ไม่สิ ทางตะวันตกของ "เรกการ์เนย์"

55
00:03:58,480 --> 00:03:59,320
‎เรกแกน

56
00:03:59,400 --> 00:04:01,400
‎- เราหลงทางแล้ว
‎- เราไม่ได้หลง

57
00:04:01,480 --> 00:04:03,200
‎ฉันรู้ดีน่าว่าทำอะไรอยู่

58
00:04:08,200 --> 00:04:15,040
‎มีคนพบพวกเขาครั้งสุดท้ายที่จุดเช็กพอยต์
‎ณ หมู่บ้านในอัลจีเรียเมื่อสองวันก่อน

59
00:04:15,800 --> 00:04:18,000
‎นับแต่นั้นก็ไร้วี่แวว

60
00:04:19,800 --> 00:04:21,040
‎ผ่านมาห้าวันแล้ว

61
00:04:21,120 --> 00:04:24,240
‎นับจากครั้งสุดท้ายที่มีคนพบมาร์ค แธตเชอร์
‎และเพื่อนร่วมทีมของเขา

62
00:04:24,320 --> 00:04:26,840
‎เริ่มมีการส่งเฮลิคอปเตอร์ขึ้นไป
‎ตรวจสอบพื้นที่ทะเลทราย

63
00:04:26,920 --> 00:04:28,280
‎บริเวณที่พวกเขาหายตัวไป

64
00:04:28,360 --> 00:04:29,480
‎แต่เพราะพื้นที่กว้าง…

65
00:04:29,560 --> 00:04:32,320
‎วันนี้ท่านนายกฯ พูดถึงลูกชายได้น่าสนใจดี

66
00:04:32,400 --> 00:04:34,680
‎พูดถึงการรู้ทิศจำทางของเขารึเปล่า

67
00:04:34,760 --> 00:04:37,240
‎เธอพูดถึงเขาว่าเป็นลูกคนโปรด

68
00:04:37,800 --> 00:04:39,040
‎มันน่าสนใจด้วยเหรอ

69
00:04:39,840 --> 00:04:43,320
‎เธอพูดออกมาอย่างไม่คิดมาก
‎และไม่ได้อ้อมค้อมใดๆ เลย

70
00:04:43,400 --> 00:04:44,720
‎ใครเขาพูดแบบนั้นกัน

71
00:04:44,800 --> 00:04:47,960
‎ยอมรับโต้งๆ ว่ารักลูกคนหนึ่ง
‎มากกว่าอีกคน โดยเฉพาะกับลูกแฝด

72
00:04:48,040 --> 00:04:50,360
‎- พ่อแม่ที่จริงใจก็ยอมรับกันทั้งนั้น
‎- อะไรนะ

73
00:04:50,440 --> 00:04:53,320
‎พ่อแม่ที่จริงใจทุกคน
‎ยอมรับทั้งนั้นแหละว่ามีลูกคนโปรด

74
00:04:53,880 --> 00:04:54,880
‎ของเราคือคนไหนล่ะ

75
00:04:54,960 --> 00:04:56,800
‎ของเราหรือของท่านล่ะ

76
00:04:56,880 --> 00:04:57,800
‎คนละคนกันรึ

77
00:04:57,880 --> 00:05:00,320
‎- เราว่าคนละคน
‎- ก็ได้ ท่านก่อน ท่านโปรดใคร

78
00:05:00,400 --> 00:05:01,240
‎แอน

79
00:05:01,920 --> 00:05:03,440
‎ท่านตอบเร็วจนน่าตกใจ

80
00:05:03,520 --> 00:05:05,320
‎- เพราะไม่ต้องคิดเลยสักนิด
‎- ฟิลิป!

81
00:05:05,400 --> 00:05:07,640
‎- แล้วคนโปรดของท่านคือ…
‎- เราไม่รู้

82
00:05:07,720 --> 00:05:10,360
‎- โกหก!
‎- เรื่องจริง! เราไม่รู้จริงๆ

83
00:05:10,440 --> 00:05:13,440
‎บางทีท่านก็ช่างไม่รู้ใจตัวเองเอาเสียเลย

84
00:05:14,000 --> 00:05:16,000
‎โดยรวมแล้วเราถือว่านั่นเป็นข้อดีนะ

85
00:05:16,080 --> 00:05:17,840
‎ใครๆ ก็รู้ว่าใครเป็นคนโปรดของท่าน

86
00:05:18,920 --> 00:05:20,240
‎- จริงรึ
‎- ใช่

87
00:05:21,680 --> 00:05:22,720
‎คนไหนกันเล่า

88
00:05:23,320 --> 00:05:24,160
‎บอกมาสิ

89
00:05:25,720 --> 00:05:26,560
‎ฟิลิป!

90
00:05:27,160 --> 00:05:28,880
‎จะหนีไปเฉยๆ ไม่ได้นะ

91
00:05:29,320 --> 00:05:30,240
‎ลองห้ามสิ

92
00:05:30,320 --> 00:05:31,280
‎ฟิลิป!

93
00:05:31,760 --> 00:05:34,680
‎ความกังวลที่มีต่อความสามารถของมาร์ค
‎ไม่ใช่เรื่องใหม่

94
00:05:34,760 --> 00:05:37,480
‎ก่อนจะเริ่มการแข่งขัน มีคนถามเขา
‎ว่าคุณแม่เป็นห่วงหรือไม่

95
00:05:37,560 --> 00:05:39,640
‎แม่ทุกคนเป็นห่วงลูกชายกันทั้งนั้น

96
00:05:39,720 --> 00:05:42,800
‎สัญชาตญาณความเป็นแม่ทิ้งไม่ได้ง่ายๆ หรอกครับ

97
00:05:43,280 --> 00:05:44,360
‎คนเป็นแม่น่ะใจอ่อน

98
00:06:52,280 --> 00:06:56,120
‎(คนโปรด)

99
00:07:01,520 --> 00:07:03,240
‎(เซาท์จอร์เจีย)

100
00:07:03,320 --> 00:07:07,200
‎(เขตดินแดนโพ้นทะเล หมู่เกาะฟอล์กแลนด์
‎มหาสมุทรแอตแลนติกใต้)

101
00:07:14,080 --> 00:07:16,520
‎- มาร์ค 24
‎- มาร์ค 24

102
00:07:16,600 --> 00:07:17,440
‎แปดร้อย

103
00:07:43,560 --> 00:07:45,520
‎กางผ้าใบตรงนี้เลย

104
00:08:36,600 --> 00:08:38,080
‎(ห้ามเข้าก่อนได้รับอนุญาต)

105
00:08:38,160 --> 00:08:39,800
‎(สถานีสำรวจแอนตาร์กติกลีธฟิลด์)

106
00:08:43,680 --> 00:08:44,960
‎ทำอะไรกันน่ะ

107
00:08:45,720 --> 00:08:47,560
‎นี่เป็นเขตดินแดนโพ้นทะเลของบริเตน

108
00:08:47,640 --> 00:08:49,480
‎พวกคุณขึ้นฝั่งมาโดยผิดกฎหมาย

109
00:08:50,640 --> 00:08:54,600
‎คุณกับทีมงานต้องออกไปเดี๋ยวนี้

110
00:08:54,680 --> 00:08:56,920
‎และเอาธงชาติอาร์เจนตินาออกไปด้วย

111
00:08:59,600 --> 00:09:01,800
‎พวกแกต่างหากที่ผิดกฎหมาย

112
00:09:06,080 --> 00:09:09,560
‎รบกวนถอนธงออกไป

113
00:09:10,240 --> 00:09:12,760
‎แล้วกลับขึ้นเรือทันที ไปสิ

114
00:09:18,240 --> 00:09:21,360
‎เขาอยากให้เราถอนธงชาติของเรา
‎ออกจากแผ่นดินของเราว่ะ

115
00:09:44,720 --> 00:09:47,760
‎เราต้องรายงานเรื่องนี้
‎ต่อผู้ว่าการหมู่เกาะฟอล์กแลนด์

116
00:10:07,080 --> 00:10:09,160
‎- สมเด็จพระราชินี
‎- มาร์ติน

117
00:10:09,240 --> 00:10:12,400
‎ช่วยจัดตารางให้เราได้คุยกับลูกๆ ทั้งสี่คนหน่อย

118
00:10:13,840 --> 00:10:15,080
‎- พ่ะย่ะค่ะ
‎- เป็นการส่วนตัว

119
00:10:15,160 --> 00:10:16,320
‎คุยทีละคน

120
00:10:17,640 --> 00:10:20,480
‎รับด้วยเกล้า ให้เรียงลำดับไหมพ่ะย่ะค่ะ

121
00:10:21,320 --> 00:10:22,520
‎ไม่นะ เราว่าไม่จำเป็น

122
00:10:22,960 --> 00:10:25,120
‎ที่สำคัญคือ แต่ละคนจะต้องไม่รู้

123
00:10:25,200 --> 00:10:27,040
‎ว่าเราเรียกคนอื่นๆ มาคุยด้วยเหมือนกัน

124
00:10:27,720 --> 00:10:28,640
‎รับด้วยเกล้า

125
00:10:36,840 --> 00:10:37,720
‎มาร์ติน

126
00:10:38,280 --> 00:10:41,120
‎ขอเอกสารสรุปสั้นๆ ของแต่ละคนก่อนเข้าพบด้วย

127
00:10:41,200 --> 00:10:42,960
‎เน้นเรื่องงานอดิเรกของลูกแต่ละคน

128
00:10:43,040 --> 00:10:44,560
‎ความสนใจ อะไรทำนองนั้น

129
00:10:44,640 --> 00:10:45,480
‎พ่ะย่ะค่ะ

130
00:10:45,560 --> 00:10:47,520
‎เราไม่อยากดูเหมือนเป็นคนไม่รู้เรื่องรู้ราว

131
00:10:48,000 --> 00:10:51,280
‎หรือเย็นชา หรือเรียกได้ว่าห่างเหิน

132
00:10:52,080 --> 00:10:53,000
‎รับด้วยเกล้า

133
00:11:03,880 --> 00:11:05,240
‎มีข่าวที่ช่วยให้ใจชื้นขึ้นมาบ้าง

134
00:11:05,320 --> 00:11:08,640
‎เพราะนักแข่งชาวสวิสชื่อมิเชล โบซี

135
00:11:08,720 --> 00:11:11,400
‎เหมือนจะได้พบมาร์คและเพื่อนร่วมทีมเมื่อวาน

136
00:11:12,360 --> 00:11:14,480
‎- ยังมีชีวิตใช่ไหม
‎- ใช่ครับ ยังไม่ตาย

137
00:11:14,560 --> 00:11:16,200
‎ลอร์ดแคร์ริงตันและกระทรวงตปท.

138
00:11:16,280 --> 00:11:19,560
‎กำลังขอความร่วมมือด่วนไปยังสถานทูตสวิส

139
00:11:19,640 --> 00:11:23,520
‎ให้ติดต่อคุณโบซีเพื่อขอข้อมูลเพิ่มเติม แต่…

140
00:11:25,160 --> 00:11:26,040
‎แต่อะไร

141
00:11:26,120 --> 00:11:27,520
‎ไม่สำเร็จครับ

142
00:11:27,600 --> 00:11:28,480
‎เยี่ยมไปเลย

143
00:11:28,560 --> 00:11:31,440
‎แม้แต่นักแข่งที่ไม่ได้หายตัวไปไหนก็ยังหาไม่เจอ

144
00:11:31,520 --> 00:11:34,160
‎สงสัยผมคงต้องไปที่นั่นเอง

145
00:11:36,240 --> 00:11:38,160
‎เรื่องสุดท้ายครับ ท่านนายกรัฐมนตรี

146
00:11:38,960 --> 00:11:41,480
‎เกิดเหตุวุ่นวายเล็กน้อยที่มหาสมุทรแอตแลนติกใต้

147
00:11:42,160 --> 00:11:44,600
‎เร็กซ์ ฮันท์ ผู้ว่าการหมู่เกาะฟอล์กแลนด์

148
00:11:44,680 --> 00:11:48,240
‎ได้ขออนุญาตเรียกเรือหลวงเอนดูแรนซ์
‎ซึ่งเป็นเรือตัดน้ำแข็ง

149
00:11:48,320 --> 00:11:51,440
‎จากเมืองพอร์ตสแตนลีย์ไปยังเกาะเซาท์จอร์เจีย

150
00:11:51,520 --> 00:11:55,440
‎เพื่อขับไล่กลุ่มคนงานเศษเหล็กอาร์เจนตินา

151
00:11:56,440 --> 00:11:58,920
‎ขณะนี้เรือหลวงเอนดูแรนซ์จอดเทียบท่า
‎ที่พอร์ตสแตนลีย์แล้ว

152
00:11:59,000 --> 00:12:02,960
‎ดังนั้นเราสามารถส่งหน่วยนาวิกโยธินไปที่นั่น

153
00:12:03,040 --> 00:12:05,280
‎และเอาชนะกลุ่มคนงานเศษเหล็กได้สบายๆ

154
00:12:06,040 --> 00:12:07,760
‎ขณะที่พวกนั้นกำลังบุกรุกพื้นที่ของเรา

155
00:12:11,240 --> 00:12:12,120
‎ออกไปก่อน

156
00:12:14,600 --> 00:12:16,640
‎ผมจะนำเรื่องนี้ไปปรึกษารัฐมนตรีต่างประเทศ

157
00:12:23,120 --> 00:12:24,400
‎ผมจะออกไปส่ง

158
00:12:25,080 --> 00:12:26,720
‎คุณต้องให้เวลาท่านหน่อย

159
00:12:51,760 --> 00:12:53,920
‎ไม่ใช่ความผิดเรานี่ที่รถติด

160
00:12:54,000 --> 00:12:56,120
‎เรารู้น่าว่าท่านงานยุ่ง เราก็ไม่ว่าง

161
00:12:56,200 --> 00:12:57,520
‎ไสหัวไปได้แล้ว

162
00:12:58,400 --> 00:12:59,240
‎จริงๆ เลย!

163
00:13:00,680 --> 00:13:05,120
‎คนพวกนี้ช่างถือดีวางอำนาจบาตรใหญ่
‎และเอาแต่ใจจนน่าเกลียด

164
00:13:05,200 --> 00:13:08,600
‎- ถ้าเขาปิดถนน ลูกก็ทำอะไรไม่ได้
‎- ลูกรัก ดีใจมากที่ได้เจอ

165
00:13:08,680 --> 00:13:09,560
‎แม่ครับ

166
00:13:13,240 --> 00:13:14,560
‎นี่มันเรื่องอะไรกัน

167
00:13:15,120 --> 00:13:18,080
‎ลูกกลัวจับใจเลยตอนที่รู้ว่า
‎แม่อยากทานมื้อเที่ยงกับลูกสองต่อสอง

168
00:13:18,600 --> 00:13:22,760
‎ไม่ใช่ข่าวร้ายใช่ไหม
‎ลูกยังได้เงินเบี้ยหวัดรายปีอยู่ใช่ไหม

169
00:13:24,000 --> 00:13:25,920
‎ใช่ ครบทั้ง 20,000 ปอนด์เลย

170
00:13:26,000 --> 00:13:27,280
‎อย่าพูดแบบนั้นสิ

171
00:13:27,360 --> 00:13:29,960
‎นั่นเงินจำนวนไม่น้อยเลยนะ
‎สำหรับเด็กที่ยังเรียนหนังสืออยู่

172
00:13:30,040 --> 00:13:32,880
‎เงินส่วนใหญ่ก็กลายเป็นค่าธุรการหมดอยู่ดี

173
00:13:32,960 --> 00:13:35,720
‎ค่าใช้จ่ายด้านธุรการมีแค่ 800 ปอนด์
‎แม่ตรวจดูแล้ว

174
00:13:35,800 --> 00:13:38,200
‎ซึ่งในความเห็นแม่ ก็ยังเหลือเงินก้อนโต

175
00:13:38,280 --> 00:13:41,920
‎ทุกอย่างเก็บไว้อย่างดีในกองทุนทรัสต์
‎ไม่ต้องห่วงครับ

176
00:13:42,000 --> 00:13:42,840
‎กลางวันนี้มีอะไรกิน

177
00:13:43,360 --> 00:13:44,480
‎เดี๋ยวนะ ลูกขอเดา

178
00:13:45,600 --> 00:13:46,440
‎แซลมอนลวก

179
00:13:47,520 --> 00:13:48,360
‎ใช่

180
00:13:50,520 --> 00:13:51,360
‎เยี่ยมเลย!

181
00:13:52,080 --> 00:13:54,520
‎ลูกพนันกับองครักษ์ส่วนตัวระหว่างทางมาที่นี่

182
00:13:54,600 --> 00:13:58,960
‎ว่าจะต้องเป็นแซลมอนลวกแน่ๆ
‎ที่นี่เสิร์ฟแซลมอนลวกทุกที

183
00:13:59,520 --> 00:14:02,360
‎ลูกแปลกใจนะที่พวกเรายังไม่มีครีบ
‎หรือหายใจทางเหงือก

184
00:14:09,280 --> 00:14:10,880
‎ตอนนี้ได้เป็นเฮดบอยแล้วสินะ

185
00:14:10,960 --> 00:14:13,720
‎การ์เดียนครับ ลูกบอกแล้วว่า
‎ที่กอร์ดอนสโตนเรียกกันอย่างนั้น

186
00:14:13,800 --> 00:14:14,920
‎จริงด้วย ขอโทษจ้ะ

187
00:14:15,000 --> 00:14:17,400
‎แล้วตำแหน่งนั้น
‎ทำให้ลูกเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง

188
00:14:17,960 --> 00:14:18,960
‎อะไรนะ

189
00:14:19,040 --> 00:14:20,320
‎ต้องเคยได้ยินคำพังเพยสิ

190
00:14:20,400 --> 00:14:21,960
‎"ไม่มีใครรู้ใจตัวเองอย่างแท้จริง

191
00:14:22,040 --> 00:14:24,640
‎จนกว่าชีวิตจะตกอยู่ในอันตรายหรือได้มีอำนาจ"

192
00:14:25,440 --> 00:14:27,960
‎เกรงว่าตำแหน่งนี้จะปลุกความเป็นตำรวจ
‎ที่ซ่อนอยู่ในตัวลูก

193
00:14:28,760 --> 00:14:30,200
‎- อย่าพูดแบบนั้นสิ
‎- ทำไมล่ะครับ

194
00:14:30,840 --> 00:14:32,440
‎วินัยเป็นเรื่องสำคัญ

195
00:14:32,520 --> 00:14:35,000
‎แล้วลูกก็บังเอิญพบว่าตัวเองชอบเป็นผู้รักษาวินัย

196
00:14:35,600 --> 00:14:37,680
‎ภาคเรียนที่แล้ว ลูกทำให้คนโดนไล่ออก

197
00:14:37,760 --> 00:14:39,320
‎- ออกไปที่ไหน
‎- กลับบ้าน

198
00:14:39,880 --> 00:14:40,720
‎เพราะสูบบุหรี่

199
00:14:42,040 --> 00:14:43,760
‎ลูกก็เคยเกือบโดนจับได้ว่าสูบบุหรี่ไม่ใช่รึ

200
00:14:43,840 --> 00:14:46,880
‎เกือบโดนครับ แต่ลูกฉลาดพอจนเอาตัวรอดไปได้

201
00:14:48,280 --> 00:14:49,760
‎นั่นมันไม่ยุติธรรมไปหน่อยรึ

202
00:14:49,840 --> 00:14:51,040
‎ชีวิตก็เป็นอย่างนี้แหละ แม่

203
00:14:51,960 --> 00:14:54,200
‎ชีวิตมอบชะตาที่ดีให้ลูกนะ

204
00:14:54,280 --> 00:14:55,160
‎ใช่

205
00:14:56,160 --> 00:14:58,160
‎แต่ก็ให้อุปสรรคมาพร้อมๆ กันด้วย

206
00:14:59,680 --> 00:15:03,400
‎ถ้าลูกเป็นแค่เอ็ดดี้ วินด์เซอร์ธรรมดาๆ
‎ลูกก็อาจโดนแกล้งนิดหน่อยอยู่ดี

207
00:15:04,360 --> 00:15:06,600
‎แต่เมื่อเป็นเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด
‎รัชทายาทลำดับที่สาม…

208
00:15:08,000 --> 00:15:08,880
‎ใครแกล้งลูก

209
00:15:09,520 --> 00:15:10,760
‎ก็แทบจะทุกคน

210
00:15:11,720 --> 00:15:12,600
‎แกล้งยังไง

211
00:15:12,680 --> 00:15:14,000
‎แม่ไม่อยากรู้หรอก

212
00:15:14,960 --> 00:15:15,800
‎อยากสิ

213
00:15:19,280 --> 00:15:20,280
‎ก็ได้

214
00:15:21,280 --> 00:15:23,600
‎พวกนั้นล้อลูกด้วยชื่อจอว์ส เพราะดัดฟัน

215
00:15:24,560 --> 00:15:29,280
‎ถ่มน้ำลายเต็มช้อนพลาสติกแล้วดีดใส่หลังหัวลูก

216
00:15:30,680 --> 00:15:32,600
‎เอากาวตราช้างมาหยอดไว้บนเก้าอี้

217
00:15:33,400 --> 00:15:36,040
‎ให้ของขวัญเป็นไวน์ขาวหนึ่งขวด
‎ซึ่งจริงๆ แล้วเป็น…

218
00:15:38,720 --> 00:15:39,840
‎เป็นอะไร

219
00:15:41,560 --> 00:15:42,400
‎ปัสสาวะ

220
00:15:45,560 --> 00:15:47,600
‎พวกเขาอุตส่าห์เอาไปแช่เย็นก่อนด้วยนะ

221
00:15:48,680 --> 00:15:50,920
‎นับถือความคิดสร้างสรรค์ของพวกนั้นเหมือนกัน

222
00:15:55,680 --> 00:15:56,920
‎อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ

223
00:15:57,960 --> 00:16:00,720
‎เรื่องคริกเก็ตก็ไปได้สวย
‎ได้เป็นตัวจริง 11 คนแรกอีกแล้ว

224
00:16:02,920 --> 00:16:04,400
‎แล้วด้านวิชาการล่ะ

225
00:16:04,480 --> 00:16:06,680
‎เทอมหน้าต้องสอบเอเลเวลแล้ว
‎เรียนเป็นยังไงบ้าง

226
00:16:06,760 --> 00:16:09,800
‎- แม่อ่านรายงานผลการเรียนนะ
‎- อย่าเชื่อทุกอย่างที่อ่านมาครับ

227
00:16:09,880 --> 00:16:12,240
‎- ถ้าต้องการคนช่วย…
‎- ไม่ต้องกังวลครับ

228
00:16:12,840 --> 00:16:15,800
‎ลูกไปพบกับกรรมการคัดคนเข้าเคมบริดจ์แล้ว
‎พวกนั้นจะจัดการให้

229
00:16:15,880 --> 00:16:17,480
‎พวกนั้นไม่ได้โง่

230
00:16:17,560 --> 00:16:19,160
‎พวกเขาก็ได้ประโยชน์เหมือนกัน

231
00:16:19,240 --> 00:16:22,280
‎ถ้ามีเชื้อพระวงศ์สมัครเข้าเรียนที่จีซัสคอลเลจน่ะ

232
00:16:22,360 --> 00:16:25,000
‎รอดูเถอะ ใบสมัครของลูกจะต้องผ่านฉลุย

233
00:16:26,000 --> 00:16:27,840
‎ทัศนคติแบบนั้นไม่ค่อยน่าชื่นชมเลย

234
00:16:27,920 --> 00:16:30,760
‎แต่ก็จริงไม่ใช่หรือครับ ก็เหมือนหน่วยนาวิกโยธิน

235
00:16:30,840 --> 00:16:33,160
‎เหมือนสถาบันการเงิน
‎หรือด้านใดก็ตามที่ลูกสนใจ

236
00:16:33,240 --> 00:16:34,640
‎ใครๆ ก็จะต้องการลูกเสมอ

237
00:16:35,160 --> 00:16:37,840
‎แล้วแม่จะให้ลูกทำยังไง ปฏิเสธเหรอ

238
00:16:38,360 --> 00:16:41,080
‎การเกิดเป็นพวกเราต้องมีข้อดีอยู่บ้างสิ

239
00:16:43,400 --> 00:16:45,920
‎ต้องมีผลประโยชน์ตอบแทน
‎ความดีที่เราทำให้ประเทศนี้บ้าง

240
00:16:53,000 --> 00:16:56,160
‎คืนนี้ยังไม่มีความคืบหน้า
‎เรื่องพิกัดของมาร์ค แธตเชอร์

241
00:16:56,240 --> 00:16:59,680
‎แอนน์-ชาร์ล็อตต์ เวอร์เนย์ เพื่อนร่วมทีม
‎และช่างเครื่องของพวกเขา

242
00:16:59,760 --> 00:17:02,440
‎ข่าวที่รายงานวันนี้ว่ามีคนพบเห็นพวกเขา
‎ได้ถูกหักล้างไปแล้ว

243
00:17:02,520 --> 00:17:05,320
‎แผนที่นี้แสดงบริเวณที่หายตัวไป

244
00:17:05,400 --> 00:17:08,240
‎และในความเป็นจริงแล้ว สภาพพื้นที่ดูเป็นแบบนี้

245
00:17:08,320 --> 00:17:10,720
‎นอกจากเครื่องบินของกองทัพอากาศฝรั่งเศส

246
00:17:10,800 --> 00:17:12,800
‎ตอนนี้มีเฮลิคอปเตอร์อีกสองลำ

247
00:17:12,880 --> 00:17:14,880
‎รถตะลุยทะเลทรายสามคัน

248
00:17:14,960 --> 00:17:18,640
‎และเครื่องบินท้องเครื่องกระจก
‎กำลังช่วยกันค้นหาตัวมาร์ค

249
00:17:18,720 --> 00:17:22,080
‎พ่อโทรมาค่ะ เพิ่งไปถึงอัลเจียร์โดยปลอดภัย

250
00:17:22,960 --> 00:17:23,840
‎ขอบใจจ้ะ

251
00:17:23,920 --> 00:17:28,320
‎ข่าวดีก็คือเพราะทางผู้จัดการแข่งขันช่วยเหลือ

252
00:17:28,400 --> 00:17:31,440
‎เราจึงสามารถจำกัดการค้นหา

253
00:17:31,520 --> 00:17:36,040
‎เหลือแค่ส่วนหนึ่งของทะเลทรายซาฮารา
‎ระหว่างทามันราสเซตในอัลจีเรีย

254
00:17:36,120 --> 00:17:39,320
‎กับเทสซาลิตทางตอนเหนือของประเทศมาลี

255
00:17:40,120 --> 00:17:41,960
‎ข่าวร้ายก็คือถึงอย่างนั้น

256
00:17:42,040 --> 00:17:47,080
‎เราก็ยังเหลือพื้นที่ต้องค้นหา
‎เกือบ 340,000 ตารางกิโลเมตร

257
00:17:50,000 --> 00:17:52,320
‎รบกวนช่วยเทียบให้เข้าใจชัดๆ หน่อยได้ไหม

258
00:17:52,400 --> 00:17:55,800
‎เอ่อ นั่นใหญ่กว่าสหราชอาณาจักรทั้งประเทศ

259
00:17:58,880 --> 00:17:59,800
‎อย่าเพิ่ง

260
00:18:00,360 --> 00:18:02,480
‎ขออภัยครับ ท่านรมต.ต่างประเทศยืนยันให้แจ้ง

261
00:18:03,520 --> 00:18:04,760
‎มีอะไร ชาร์ลส์

262
00:18:04,840 --> 00:18:06,880
‎สถานการณ์ที่หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ครับ

263
00:18:18,720 --> 00:18:21,280
‎ขณะนี้เรือหลวงเอนดูแรนซ์
‎กำลังมุ่งหน้าไปยังเซาท์จอร์เจีย

264
00:18:21,360 --> 00:18:24,000
‎พร้อมกับนาวิกโยธินหนึ่งหน่วย
‎ถ้าท่านนายกฯ จำได้

265
00:18:24,080 --> 00:18:27,440
‎ใช่ เพื่อไปขับไล่คนงานเศษเหล็ก

266
00:18:27,520 --> 00:18:31,120
‎รัฐบาลเผด็จการทหารของอาร์เจนตินาตอบโต้
‎ด้วยการส่งเรือลาดตระเวนขั้วโลก

267
00:18:31,200 --> 00:18:33,720
‎กับเรือคอร์เวตบรรทุกจรวดมาอีกสองลำ

268
00:18:35,120 --> 00:18:36,640
‎มาด้วยเหตุผลอะไร

269
00:18:36,720 --> 00:18:38,360
‎เพื่อปกป้องประชาชนของเขา

270
00:18:38,440 --> 00:18:41,000
‎ซึ่งทำผิดกฎด้วยการรุกล้ำพื้นที่เรา

271
00:18:41,080 --> 00:18:43,480
‎ท่านรัฐมนตรีต่างประเทศขอแรงสนับสนุน

272
00:18:43,560 --> 00:18:44,840
‎ทางแก้ปัญหาที่เขาคิดเอาไว้

273
00:18:44,920 --> 00:18:45,840
‎ซึ่งคืออะไร

274
00:18:45,920 --> 00:18:47,440
‎สั่งให้เรือหลวงเปลี่ยนเส้นทาง

275
00:18:47,520 --> 00:18:51,480
‎เพื่อหลีกเลี่ยงการสร้างความขัดแย้ง
‎กับอาร์เจนตินา ซึ่งท่านรัฐมนตรีมองว่าไม่จำเป็น

276
00:18:51,560 --> 00:18:54,000
‎ขณะแก้สถานการณ์โดยใช้วิธีทางการทูต

277
00:18:54,080 --> 00:18:55,600
‎แปลว่าจะไม่ทำอะไรเลยงั้นรึ

278
00:18:56,320 --> 00:18:57,160
‎ใช่ครับ

279
00:18:57,840 --> 00:18:59,840
‎และเชื่อมั่นว่าทุกอย่างจะลงเอยด้วยดี

280
00:19:02,120 --> 00:19:06,720
‎มันจะลงเอยด้วยดีได้อย่างไร
‎ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย

281
00:19:08,160 --> 00:19:13,600
‎มันจะจบลงด้วยดีได้อย่างไร ถ้าเรานิ่งเฉย

282
00:19:14,280 --> 00:19:17,640
‎คนของเรา คนที่อยู่ไกลบ้าน

283
00:19:17,720 --> 00:19:20,360
‎ชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตรายนะ ชาร์ลส์

284
00:19:20,920 --> 00:19:22,240
‎คนของเราเอง!

285
00:19:23,280 --> 00:19:25,280
‎เราต้องทำอะไรสักอย่าง

286
00:19:35,520 --> 00:19:37,040
‎ขอตัวก่อน…

287
00:19:38,600 --> 00:19:40,320
‎ฉันจะกลับไปตามเรื่องลูก

288
00:19:41,080 --> 00:19:42,200
‎ครับ ท่านนายกรัฐมนตรี

289
00:20:17,520 --> 00:20:18,440
‎ขอบใจจ้ะ

290
00:20:19,960 --> 00:20:21,480
‎- ทางนี้พ่ะย่ะค่ะ
‎- ขอบใจ

291
00:20:23,080 --> 00:20:26,040
‎จ้ะ ดีมาก สบายมาก ขอบคุณ

292
00:20:30,960 --> 00:20:33,320
‎- ขอบใจมากนะ ไงจ๊ะ ลูกรัก
‎- สวัสดีค่ะ

293
00:20:36,200 --> 00:20:37,640
‎เกรงว่าลูกมีเวลาไม่นาน

294
00:20:37,720 --> 00:20:38,720
‎อ้อ เขาเตือนแม่แล้ว

295
00:20:38,800 --> 00:20:41,320
‎- งั้นรีบออกเลยเนอะ
‎- ได้ ขอแม่เปลี่ยนชุดแป๊บเดียว

296
00:20:42,240 --> 00:20:44,640
‎พยากรณ์ว่าฝนจะตก อยากไปจริงๆ เหรอคะ

297
00:20:44,720 --> 00:20:47,880
‎- แน่ใจสิ สวัสดีจ้ะ อลัน
‎- ใต้ฝ่าละอองพระบาท

298
00:20:47,960 --> 00:20:49,280
‎- สบายดีไหม
‎- ดีพ่ะย่ะค่ะ

299
00:20:49,360 --> 00:20:51,640
‎ม้าดูสมบูรณ์ดีมากเลยนะ ขอไปทักเสียหน่อย

300
00:20:53,200 --> 00:20:55,320
‎สวัสดีจ้ะ เป็นยังไงบ้าง

301
00:20:57,040 --> 00:20:59,000
‎เราจะไปเดินเล่นกัน นะจ๊ะ

302
00:21:32,240 --> 00:21:34,120
‎แบบนี้ไหวเหรอคะ ฝนตกพื้นแฉะ

303
00:21:34,200 --> 00:21:35,280
‎ใช้ได้นะ

304
00:21:40,640 --> 00:21:41,800
‎เหมือนสวรรค์เลยนะ

305
00:21:42,320 --> 00:21:43,840
‎- ถ้าแม่ว่างั้น
‎- แม่ว่าอย่างนั้น

306
00:21:44,480 --> 00:21:48,560
‎หลบมุมอยู่ในชนบท มีแต่ฝน โคลน ม้าและหมา

307
00:21:48,640 --> 00:21:50,160
‎อยู่กับลูกๆ มีความเป็นส่วนตัว

308
00:21:50,240 --> 00:21:51,240
‎แม่อิจฉาลูกจริงๆ

309
00:21:51,880 --> 00:21:54,440
‎เอ่อ มันไม่ใช่สวนสวรรค์อย่างที่แม่คิดหรอกค่ะ

310
00:21:55,080 --> 00:21:59,320
‎ก่อนอื่นนะคะ ไม่มีความเป็นส่วนตัว
‎พวกเขารอลูกอยู่ทุกที่

311
00:21:59,400 --> 00:22:01,600
‎- ใครกัน
‎- พวกนักข่าว

312
00:22:02,080 --> 00:22:04,760
‎ช่างภาพที่คอยตามรังควานลูก

313
00:22:06,200 --> 00:22:08,920
‎- พวกสารเลว
‎- ก็ถ้าลูกไปเรียกเขาอย่างนั้น…

314
00:22:09,000 --> 00:22:10,480
‎ลูกด่าพวกมันให้ไสหัวไปให้พ้น

315
00:22:11,360 --> 00:22:12,280
‎แค่ครั้งเดียว

316
00:22:12,360 --> 00:22:13,640
‎แล้วโทษลูกได้เหรอ

317
00:22:14,760 --> 00:22:16,880
‎พวกนั้นใจร้ายกับลูกตลอดเวลา

318
00:22:18,280 --> 00:22:19,800
‎ลูกไม่ค่อยชอบออกสื่อ แม่ก็รู้นี่

319
00:22:19,880 --> 00:22:23,800
‎ลูกไม่ต้องการคำเยินยอ ความสนใจ
‎หรือคำขอบคุณจากใคร

320
00:22:25,280 --> 00:22:28,600
‎แต่ลูกก็ยังเป็นมนุษย์
‎บางทีแม้แต่ม้าใช้แรงงานก็อยากให้มีคนลูบหัว

321
00:22:28,680 --> 00:22:29,560
‎แม่เข้าใจความรู้สึก

322
00:22:29,640 --> 00:22:30,640
‎มันไม่ได้ง่ายนะ

323
00:22:31,760 --> 00:22:34,400
‎ไปทำงานกลางอากาศร้อนอบอ้าวสกปรก
‎ในประเทศโลกที่สาม

324
00:22:34,480 --> 00:22:37,040
‎ทำงานจริงจังเพื่อการกุศลจริงๆ

325
00:22:37,920 --> 00:22:40,520
‎แต่ลูกเคยได้รับการเอ่ยถึงในหนังสือพิมพ์บ้างไหม

326
00:22:41,440 --> 00:22:43,000
‎หรือมีใครขอบคุณบ้างไหม ไม่มีเลย

327
00:22:44,840 --> 00:22:47,360
‎แต่ถ้าเป็นแม่นั่น นางก็แค่ต้องใส่ชุดสวยๆ

328
00:22:47,440 --> 00:22:50,440
‎แล้วก็ลงเต็มหน้าหนึ่ง
‎ทุกคนตกใจหัวทิ่มหัวตำกันหมด

329
00:22:50,520 --> 00:22:51,640
‎ว่านางมหัศจรรย์แค่ไหน

330
00:22:51,720 --> 00:22:52,840
‎พูดถึงใครกัน

331
00:22:54,120 --> 00:22:55,040
‎แม่นั่นไง

332
00:22:56,240 --> 00:22:57,200
‎ไดอาน่า

333
00:22:57,280 --> 00:22:59,920
‎เพศหญิงอายุน้อยอีกคนในตระกูลนี้ ใช่ค่ะ

334
00:23:00,000 --> 00:23:02,480
‎ซึ่งตอนนี้ลูกถูกเอาไปเปรียบเทียบด้วยตลอด

335
00:23:03,440 --> 00:23:05,120
‎นางช่างน่ารัก ลูกช่างโง่เง่า

336
00:23:05,720 --> 00:23:07,240
‎นางช่างยิ้มแย้ม ลูกเอาแต่บูดบึ้ง

337
00:23:07,320 --> 00:23:08,880
‎เธอช่างมีเสน่ห์ ลูกช่างเลวร้าย

338
00:23:10,360 --> 00:23:13,560
‎แล้วยังถามเรื่องชีวิตสมรสของลูกไม่หยุดหย่อน

339
00:23:13,640 --> 00:23:14,680
‎ถามเรื่องมาร์ค

340
00:23:16,400 --> 00:23:17,280
‎มาร์คเป็นยังไงบ้าง

341
00:23:17,360 --> 00:23:20,720
‎นั่นแหละ ถามแบบนั้นเลย
‎"มาร์คเป็นยังไง" มาร์คสบายดี!

342
00:23:21,880 --> 00:23:24,720
‎ลูกก็สบายดี หลานๆ ก็สบายดี

343
00:23:24,800 --> 00:23:26,360
‎แม่ดีใจที่ได้ยินอย่างนั้นนะ

344
00:23:28,840 --> 00:23:30,720
‎ก็แค่คนเขาพูดกัน

345
00:23:31,160 --> 00:23:32,920
‎นึกว่าแม่ไม่ฟังคำที่คนพูดกัน

346
00:23:33,000 --> 00:23:35,480
‎ไม่นานมานี้แม่ก็ได้คุยกับผู้การเทรสเทรล

347
00:23:36,240 --> 00:23:37,080
‎ใครนะคะ

348
00:23:37,880 --> 00:23:39,760
‎ผู้บัญชาการฝ่ายราชองครักษ์

349
00:23:41,320 --> 00:23:45,240
‎เขารู้สึกว่าจำเป็นจะต้องพูดถึงข่าวลือ
‎เกี่ยวกับสารวัตรครอส

350
00:23:45,320 --> 00:23:48,800
‎เรื่องที่ลูกกับเขา… ใกล้ชิดกัน

351
00:23:49,600 --> 00:23:53,640
‎และจากข่าวลือนี้ ทางกรมตำรวจ
‎สกอตแลนด์ยาร์ดกำลังพิจารณาย้ายเขา

352
00:23:53,720 --> 00:23:56,120
‎กลับไปทำงานธุรการที่ครอยดอน

353
00:24:05,520 --> 00:24:06,440
‎อย่า…

354
00:24:08,080 --> 00:24:09,400
‎อย่าทำกับลูกแบบนั้น

355
00:24:14,160 --> 00:24:17,200
‎ทำไม่ได้นะ เขาเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ลูกมีความสุข

356
00:24:17,280 --> 00:24:20,280
‎- มีอีกตั้งมากมายที่ทำให้ลูกสุขใจได้
‎- งั้นทำไมลูกไม่มีความสุขเลยล่ะ

357
00:24:22,320 --> 00:24:24,080
‎ถ้าลูกอดทน ลูกก็จะมีความสุขได้อีกครั้ง

358
00:24:26,160 --> 00:24:28,240
‎แค่นั้นเหรอคะ มีคำแนะนำแค่นั้นเหรอ

359
00:24:28,320 --> 00:24:30,520
‎"อดทนต่อไป กัดฟันฝืนสู้ไปให้ได้"

360
00:24:31,840 --> 00:24:34,840
‎เรื่องพรรค์นี้มักจะผ่านไปเองถ้าอดทนรอคอย

361
00:24:37,800 --> 00:24:40,800
‎เมื่อก่อนลูกเคยชอบการที่ตัวเอง
‎ขึ้นชื่อว่าเป็นคนอยู่ด้วยยาก

362
00:24:42,520 --> 00:24:44,880
‎เมื่อก่อนเคยสนุกกับการทำให้คนกลัวบ้าง

363
00:24:44,960 --> 00:24:46,600
‎เพราะลูกควบคุมได้

364
00:24:50,720 --> 00:24:51,640
‎แต่ระยะหลังนี้

365
00:24:57,200 --> 00:24:58,680
‎ลูกกลับเป็นคนที่กลัวเสียเอง

366
00:25:00,720 --> 00:25:03,440
‎เพราะเริ่มรู้สึกว่ามันเข้ามาควบคุมชีวิตลูก

367
00:25:03,520 --> 00:25:04,400
‎และมันเปลี่ยนไป

368
00:25:04,480 --> 00:25:07,760
‎ไม่ใช่แค่รู้สึกโกรธ แต่เหมือนมี…

369
00:25:11,120 --> 00:25:12,320
‎ความบ้าระห่ำ

370
00:25:14,880 --> 00:25:17,400
‎แล้วลูกก็จะอยากพังทุกอย่างให้ราบ

371
00:25:20,760 --> 00:25:22,200
‎แต่ความรู้สึกนั้นก็จะผ่านไปเช่นกัน

372
00:25:27,080 --> 00:25:28,040
‎แค่นั้นเองหรือคะ

373
00:25:29,440 --> 00:25:32,280
‎การเพิกเฉยไม่ทำอะไรเลย
‎เป็นทางออกของแม่กับทุกเรื่องใช่ไหม

374
00:25:41,520 --> 00:25:42,640
‎ลูกต้องไปแล้ว

375
00:25:43,960 --> 00:25:46,720
‎จ้ะ ขอโทษนะ แม่ไม่รั้งไว้หรอก
‎รู้ว่าลูกมีธุระต้องไปทำ

376
00:25:46,800 --> 00:25:48,720
‎- หาทางกลับเองได้ใช่ไหมคะ
‎- ใช่

377
00:26:48,840 --> 00:26:51,920
‎มาร์ค แธตเชอร์กับชาร์ล็อตต์ เวอร์เนย์
‎เพื่อนร่วมทีมชาวฝรั่งเศส

378
00:26:52,000 --> 00:26:53,160
‎ถูกพบตัวแล้วเมื่อเช้านี้

379
00:26:53,240 --> 00:26:56,280
‎โดยเครื่องบินค้นหา ซี-130
‎ของกองทัพอากาศอัลจีเรีย

380
00:26:56,360 --> 00:26:58,560
‎ณ จุดที่ห่างจากพรมแดนมาลีไม่กี่กิโลเมตร

381
00:26:58,640 --> 00:27:01,320
‎ขณะที่นักบินกลับมายังศูนย์บัญชาการการกู้ภัย

382
00:27:01,400 --> 00:27:04,680
‎คุณเดนิส แธตเชอร์ พ่อของมาร์ค
‎ตรงปรี่เข้าสวมกอดลูก

383
00:27:04,760 --> 00:27:09,200
‎คุณแธตเชอร์โทรศัพท์แจ้งข่าวดี
‎ให้ท่านนายกรัฐมนตรีซึ่งรออยู่ที่ลอนดอนทราบ

384
00:27:09,280 --> 00:27:15,120
‎ดิฉันยินดีมากที่สามารถยืนยันข่าวดี

385
00:27:15,200 --> 00:27:18,840
‎ว่าภารกิจการค้นหาตัวครั้งนี้ประสบความสำเร็จ

386
00:27:18,920 --> 00:27:20,440
‎แน่นอนค่ะ

387
00:27:20,520 --> 00:27:25,000
‎ทุกคนคุ้นเคยกับการเห็นภาพดิฉัน
‎ในฐานะของนายกรัฐมนตรี

388
00:27:25,080 --> 00:27:29,880
‎แต่สองสามวันที่ผ่านมานี้ทำให้ดิฉันเข้าใจแจ่มแจ้ง

389
00:27:29,960 --> 00:27:34,640
‎ว่าเหนือสิ่งอื่นใด ดิฉันเป็นแม่คน

390
00:27:34,720 --> 00:27:37,520
‎ขอบคุณมากค่ะ ขอตัวก่อน

391
00:27:38,160 --> 00:27:41,160
‎เหตุผลที่มาร์ค แธตเชอร์เลือกใช้เส้นทางนี้

392
00:27:41,240 --> 00:27:42,840
‎ยังคงเป็นปริศนา

393
00:27:43,320 --> 00:27:46,320
‎การเบี่ยงออกจากเส้นทางปกติ
‎และอ้อมไปไกล เขาอาจจะ…

394
00:27:46,400 --> 00:27:48,640
‎เขาคงรู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าน่าดู

395
00:27:48,720 --> 00:27:51,040
‎เราว่าเขาคงรู้สึกเหนื่อยและหิว

396
00:27:51,120 --> 00:27:54,440
‎ถึงอย่างนั้น นายกรัฐมนตรีคงจะโล่งใจ

397
00:27:54,520 --> 00:27:57,040
‎ที่ได้เจอหน้าลูกคนโปรดอีกครั้ง

398
00:27:59,640 --> 00:28:01,720
‎ท่านคิดออกหรือยังว่าใครเป็นคนโปรดของท่าน

399
00:28:03,760 --> 00:28:07,200
‎เห็นได้ชัดว่าเขาอยากหาเส้นทางตัดตรง
‎เพื่อข้ามทะเลทราย

400
00:28:07,280 --> 00:28:08,920
‎แต่ถึงอย่างไรนี่ก็เป็น

401
00:28:09,000 --> 00:28:12,240
‎การแข่งแรลลี่แบบนี้ครั้งแรกของเขา
‎และเขาขาดประสบการณ์

402
00:28:12,320 --> 00:28:14,360
‎ผมไม่ได้กลัวว่าตัวเองจะตกอยู่ในอันตรายเลย

403
00:28:14,440 --> 00:28:16,640
‎แต่คนอื่นๆ น่ะเหมือนเกิดวิกฤตชีวิตกันนิดหน่อย

404
00:28:16,720 --> 00:28:19,560
‎แน่นอนอยู่แล้วจ้ะ ลูกรัก พวกนั้นเป็นคนฝรั่งเศส

405
00:28:20,240 --> 00:28:22,480
‎นั่นสิ แต่ไม่นะ ผมก็ไม่ค่อยเดือดร้อนใจ

406
00:28:22,560 --> 00:28:25,280
‎และถือว่าช่วงที่เราอยู่ในทะเลทราย
‎เป็นวันหยุดพักผ่อน

407
00:28:25,840 --> 00:28:28,840
‎- มีเวลาได้อ่านหนังสือด้วยซ้ำ
‎- อ้อ ดีเลยจ้ะ ลูก

408
00:28:28,920 --> 00:28:31,800
‎- นี่อะไร
‎- จานโปรดของลูกไง โท้ดอินเดอะโฮล

409
00:28:31,880 --> 00:28:35,080
‎เห็นอยู่แล้วแหละ แม่
‎แต่ถามจริง น้ำเกรวี่ไปไหน

410
00:28:35,920 --> 00:28:37,920
‎โอ๊ย ขอโทษจริงๆ จ้ะ

411
00:28:38,520 --> 00:28:40,840
‎นั่นแหละ ตอนที่พวกเขาหาเราเจอจนได้

412
00:28:41,360 --> 00:28:43,440
‎ความวุ่นวายทั้งหลายแหล่ก็พาให้ตกใจนิดหน่อย

413
00:28:43,520 --> 00:28:45,080
‎ไม่รู้เลยว่าเรากลายเป็นคนดัง

414
00:28:45,640 --> 00:28:49,000
‎- ลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ทั้งโลก
‎- อ๋อ ลูกกลายเป็นคนดังแน่จ้ะ

415
00:28:49,080 --> 00:28:51,200
‎ฉันคงไม่ใช่คำนั้นหรอก

416
00:28:51,280 --> 00:28:52,840
‎ทั้งหมดนี้มันไร้สาระน่ะ เอาจริง

417
00:28:54,160 --> 00:28:57,960
‎"ลูกชายนายกฯ หลงทางในทะเลทราย"
‎เพราะเราไม่ได้หลงทาง

418
00:28:58,520 --> 00:29:01,640
‎ผมรู้ดีว่าเราอยู่ตรงไหน คนอื่นก็แค่ไม่รู้

419
00:29:01,720 --> 00:29:04,440
‎นั่นแหละปัญหา ทุกคนต่างหากที่ทำเราหายเอง

420
00:29:04,520 --> 00:29:07,000
‎แต่นายหลุดจากเส้นทางแข่ง
‎ไปตั้งเกือบ 50 กิโลเมตร

421
00:29:07,080 --> 00:29:10,640
‎แครอล มันไม่ใช่เรื่องโง่ๆ แบบนั้น
‎จุดประสงค์ของการแข่งคือหาเส้นทางของตัวเอง

422
00:29:10,720 --> 00:29:12,080
‎คนขับก็ดูไม่ค่อยสนุกด้วยนะ

423
00:29:12,160 --> 00:29:13,880
‎ต้องรีบไปโรงพยาบาลเพราะเป็นลมแดด

424
00:29:13,960 --> 00:29:16,080
‎เอ่อ แครอล แม่นั่นก็โอเว่อร์เกินไป

425
00:29:16,160 --> 00:29:17,800
‎แน่อยู่แล้ว เขาเป็นผู้หญิง

426
00:29:19,320 --> 00:29:20,760
‎- จริง
‎- ส่งไวน์มาหน่อยจ้ะ

427
00:29:20,840 --> 00:29:21,760
‎อร่อยจริงๆ

428
00:29:22,360 --> 00:29:25,360
‎แต่นั่นแหละ ทันทีที่เจอตัวเรา พ่อก็ดุผมใหญ่เลย

429
00:29:26,200 --> 00:29:27,040
‎อะไรนะ

430
00:29:27,120 --> 00:29:28,760
‎ทำแบบนั้นทำไมกัน

431
00:29:28,840 --> 00:29:32,200
‎ผมแค่คิดว่าเขาน่าจะสำนึกบุญคุณทีมกู้ภัยหน่อย

432
00:29:32,960 --> 00:29:33,920
‎ทำไมล่ะ

433
00:29:34,000 --> 00:29:35,800
‎นั่นมันงานของพวกนั้นไม่ใช่รึ

434
00:29:36,520 --> 00:29:38,120
‎สำนึกบุญคุณอะไรกัน

435
00:29:38,200 --> 00:29:39,840
‎ลูกต้องรออยู่ทั้งสัปดาห์

436
00:29:39,920 --> 00:29:43,600
‎ปฏิบัติการค้นหาและกู้ภัยต่างหากที่ใช้ไม่ได้เลย

437
00:29:43,680 --> 00:29:45,120
‎ก็เป็นพวกเบดูอิน จะหวังอะไร

438
00:29:47,280 --> 00:29:48,960
‎ขอตัวนะ ต้องไปเติมน้ำ

439
00:29:49,960 --> 00:29:53,000
‎- เอาเกลือไหมจ๊ะ ลูกรัก
‎- ไม่ฮะ นี่ก็ดีแล้ว

440
00:30:00,000 --> 00:30:02,600
‎พ่อต้องยอมรับนะ มันเหลือทนจริงๆ

441
00:30:02,680 --> 00:30:05,720
‎แม่กับลูกชายก็เป็นแบบนี้ แค่นั้นเอง

442
00:30:07,040 --> 00:30:10,280
‎อ้อ งั้นก็ค่อยยังชั่วที่มีพ่อกับลูกสาว

443
00:30:13,840 --> 00:30:16,520
‎- พ่อไม่ไปเปิดประตูเหรอ
‎- ทำไมต้องเปิด

444
00:30:16,600 --> 00:30:17,920
‎เขาไม่ได้มาหาพ่อ

445
00:30:19,280 --> 00:30:23,360
‎ลูกรัก ลูกกับพ่อ
‎เราสองคนเป็นตัวประกอบของเรื่องนี้

446
00:30:25,880 --> 00:30:27,080
‎เอาไวน์มาซะ แครอล

447
00:30:28,840 --> 00:30:32,680
‎พ่อต้องไม่เชื่อแน่ว่า
‎รู้สึกยังไงที่ได้กลับมาดื่มเหล้าที่โรงแรม

448
00:30:32,760 --> 00:30:34,920
‎ขอโทษที่มาขัดจังหวะครับ ท่านนายกรัฐมนตรี

449
00:30:38,040 --> 00:30:40,960
‎ข่าวกรองล่าสุดจากบัวโนสไอเรสเสนอว่า

450
00:30:41,600 --> 00:30:44,440
‎ขณะที่สถานการณ์ในประเทศกำลังคับขันหนัก

451
00:30:44,520 --> 00:30:47,880
‎เกรงว่ารัฐบาลเผด็จการทหาร
‎อาจตัดสินใจโจมตีหมู่เกาะฟอล์กแลนด์

452
00:30:47,960 --> 00:30:49,320
‎โดยคิดว่าเป็นความเสี่ยงที่คุ้มค่า

453
00:30:49,840 --> 00:30:52,560
‎เพื่อที่จะสร้างความนิยมต่อชาวอาร์เจนตินา

454
00:30:53,240 --> 00:30:55,480
‎ไปบอกให้รัฐมนตรีต่างประเทศมาหาฉัน

455
00:30:55,560 --> 00:30:57,080
‎เขาอยู่ที่บรัสเซลส์ครับ

456
00:30:58,880 --> 00:31:01,800
‎- แล้วผู้บัญชาการทหารสูงสุดล่ะ
‎- อยู่นิวซีแลนด์

457
00:31:03,320 --> 00:31:04,920
‎งั้นก็รัฐมนตรีกลาโหม

458
00:31:06,120 --> 00:31:07,720
‎เขาอยู่ที่สหรัฐอเมริกา

459
00:31:09,520 --> 00:31:12,120
‎ขณะที่เรากำลังจะโดนโจมตีน่ะนะ

460
00:31:13,520 --> 00:31:17,200
‎ฉันไม่เข้าใจเลยว่า
‎ทุกคนไม่เห็นว่านี่เป็นเรื่องเร่งด่วนได้ยังไง

461
00:31:18,080 --> 00:31:20,840
‎ไปบอกรัฐมนตรีต่างประเทศ
‎ผู้บัญชาการทหารสูงสุด

462
00:31:20,920 --> 00:31:24,840
‎และรัฐมนตรีกลาโหมว่าฉันต้องเจอพวกเขา
‎ที่ห้องทำงานฉันเวลานี้ในวันพรุ่งนี้

463
00:31:26,120 --> 00:31:27,200
‎ครับผม

464
00:31:38,840 --> 00:31:42,920
‎เครื่องราชนาวี 479 ยืนยันว่าจะทำการบินต่ำ
‎ทางทิศตะวันออก

465
00:31:43,000 --> 00:31:48,200
‎ไม่เกิน 500 ฟุตเหนือพื้นที่ลอนดอน
‎คิวเอนเอช 1013

466
00:31:50,360 --> 00:31:52,120
‎เราอยากจะเปิดตัวให้เด่นหน่อย

467
00:31:52,600 --> 00:31:55,600
‎คิดว่าขับเฮลิคอปเตอร์มายังเด่นไม่พอหรือไง

468
00:32:03,560 --> 00:32:06,520
‎ดังนั้นจะให้ไปเจอที่นั่นเพื่อมื้อกลางวันใช่ไหม

469
00:32:09,600 --> 00:32:11,400
‎ออกตอนประมาณสี่โมงได้ไหม

470
00:32:22,800 --> 00:32:23,720
‎ตายจริง

471
00:32:29,560 --> 00:32:30,480
‎ผมจะจัดการเอง

472
00:32:31,640 --> 00:32:33,200
‎ผมบอกว่าผมจะจัดการเอง

473
00:33:06,240 --> 00:33:07,600
‎เจ้าฟ้าชายแอนดรูว์พ่ะย่ะค่ะ

474
00:33:08,720 --> 00:33:09,640
‎สมเด็จพระราชินี

475
00:33:17,960 --> 00:33:19,640
‎- แม่ครับ
‎- หาข้ออ้างยังไงกันนี่

476
00:33:19,720 --> 00:33:20,680
‎เฮลิคอปเตอร์น่ะเหรอ

477
00:33:21,320 --> 00:33:22,800
‎ลูกก็แค่บอกความจริง

478
00:33:22,880 --> 00:33:25,320
‎ว่าถูกเรียกตัวเข้าเฝ้าด้วยเรื่องสำคัญระดับชาติ

479
00:33:25,400 --> 00:33:27,480
‎โดยองค์จอมทัพเอง

480
00:33:27,560 --> 00:33:30,520
‎นี่แค่มื้อเที่ยงของแม่กับลูก
‎ไม่ใช่เรื่องสำคัญระดับชาติเลย

481
00:33:30,600 --> 00:33:33,440
‎แม่เป็นพระราชินี
‎ส่วนลูกเป็นรัชทายาทอันดับที่สอง

482
00:33:33,520 --> 00:33:34,440
‎พวกเราแค่ผายลม

483
00:33:34,520 --> 00:33:36,480
‎- ก็เป็นเรื่องสำคัญระดับชาติแล้ว
‎- พอที!

484
00:33:36,560 --> 00:33:37,440
‎เป็นเรื่องจริง

485
00:33:38,320 --> 00:33:39,760
‎และปรากฏว่า

486
00:33:39,840 --> 00:33:42,480
‎มีสองสามเรื่องที่ลูกอยากคุยกับแม่อยู่พอดี

487
00:33:43,480 --> 00:33:45,920
‎- เรื่องแรกคือตำแหน่งของลูก
‎- ตำแหน่งอะไร

488
00:33:46,000 --> 00:33:47,840
‎ตำแหน่งที่แม่จะประทานให้ตอนที่ลูกแต่งงาน

489
00:33:49,480 --> 00:33:51,400
‎แม่ยังไม่ทันได้คิดสักนิด

490
00:33:52,240 --> 00:33:54,360
‎ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกกำลังคิดเรื่องแต่งงานแล้ว

491
00:33:54,440 --> 00:33:55,400
‎ยังครับ

492
00:33:56,040 --> 00:33:57,920
‎ก็ยังไม่ได้คิดอย่างจริงจัง

493
00:33:58,520 --> 00:34:01,440
‎แม้สาวคนล่าสุดนี้จะไม่ใช่เล่นๆ ก็ตาม

494
00:34:02,000 --> 00:34:05,120
‎- อ้อ นักแสดงสาวอเมริกันผู้เย้ายวนใจ
‎- ใช่!

495
00:34:05,600 --> 00:34:08,080
‎ไม่แน่ใจว่าคำไหนทำให้แม่ใจแป้วมากกว่ากัน

496
00:34:08,160 --> 00:34:09,240
‎อย่าเชื่อทุกคำที่อ่านสิครับ

497
00:34:09,320 --> 00:34:12,040
‎ก็แม่ไม่มีอย่างอื่นให้เชื่อ
‎เพราะลูกยังไม่ได้พาหล่อนมาเจอแม่

498
00:34:12,560 --> 00:34:14,720
‎และจะไปรู้จักจากงานศิลป์ของหล่อนก็ไม่ได้

499
00:34:15,360 --> 00:34:19,360
‎จริงเหรอ แม่ไม่เคยดูเรื่อง
‎ดิอเวคเคนนิ่งออฟเอมิลี่เหรอ

500
00:34:19,920 --> 00:34:21,040
‎ไม่เคย ควรดูรึ

501
00:34:21,120 --> 00:34:23,560
‎ไม่แน่ใจว่าแม่จะชอบ
‎ไม่ใช่เพราะเป็นหนังวาบหวิวนะครับ

502
00:34:23,640 --> 00:34:26,040
‎- อุ๊ย แอนดรูว์
‎- ที่จริงก็ไม่ได้วาบหวิวขนาดนั้นเลย

503
00:34:26,800 --> 00:34:28,080
‎เรื่องเกิดในยุค 1920

504
00:34:28,760 --> 00:34:33,400
‎คู สตาร์คเล่นเป็นสาวสวยหัวอ่อนวัย 17 ปี

505
00:34:33,480 --> 00:34:35,480
‎สิบเจ็ดรึ แม่ว่าแม่ไม่อยากฟังต่อแล้ว

506
00:34:35,560 --> 00:34:36,920
‎อย่าทำตัวถนิมสร้อยนักเลย แม่

507
00:34:37,000 --> 00:34:40,440
‎เนื้อเรื่องเล่าถึงตอนที่เธอกลับมา
‎จากโรงเรียนประจำสตรีล้วนที่สวิตเซอร์แลนด์

508
00:34:40,520 --> 00:34:42,840
‎มาอยู่ที่คฤหาสน์ของแม่ในเขตชนบทอังกฤษ

509
00:34:42,920 --> 00:34:45,560
‎- รู้ไหมว่าเขาถ่ายที่วิลตัน
‎- คฤหาสน์ตระกูลเฮอร์เบิร์ตน่ะรึ

510
00:34:45,640 --> 00:34:48,040
‎- ใช่ครับ เขาถ่ายทำที่นั่น
‎- หลังนั้นสวยดีนะ

511
00:34:48,120 --> 00:34:50,000
‎เมื่อก่อนท่านตาเคยไปล่าสัตว์ที่นั่น

512
00:34:50,080 --> 00:34:55,440
‎นั่นแหละ เธอกลับไปเจอชายแก่วิปริตหลายคน

513
00:34:55,520 --> 00:34:59,600
‎ที่พากันล่อลวงเอมิลี่
‎ซึ่งแสนเปราะบางช่วยตัวเองไม่ได้

514
00:34:59,680 --> 00:35:02,200
‎แล้วเราก็ได้ติดตามการเปิดโลก
‎ดื่มด่ำในกามารมณ์ของเธอ

515
00:35:04,120 --> 00:35:07,880
‎ลูกพูดถูก ฟังดูไม่ได้วาบหวิวเลย
‎แน่ใจนะว่านั่นถูกกฎหมาย

516
00:35:07,960 --> 00:35:08,800
‎ใครจะสน

517
00:35:10,320 --> 00:35:13,000
‎ลูกอาจจะตกใจก็ได้ว่าแม่สน

518
00:35:13,080 --> 00:35:14,440
‎ประเด็นคือมันเป็นศิลปะ

519
00:35:14,520 --> 00:35:18,000
‎ซึ่งแปลว่ามันเหมาะสมไร้ที่ติ
‎สำหรับว่าที่ดัชเชสแห่ง…

520
00:35:18,920 --> 00:35:19,760
‎ยอร์ก

521
00:35:21,960 --> 00:35:24,600
‎- ยอร์กเหรอ
‎- ใช่ ยอร์ก แม่เพิ่งคิดได้เดี๋ยวนี้เอง

522
00:35:24,680 --> 00:35:27,240
‎เป็นตำแหน่งดยุค
‎ซึ่งมักมอบให้ลูกคนรองตามประเพณี

523
00:35:27,320 --> 00:35:29,240
‎และมีความเกี่ยวข้องกับกองทัพมาตลอด

524
00:35:29,320 --> 00:35:31,480
‎แบบใน "ท่านดยุคเกรียงไกรแห่ง…"

525
00:35:31,560 --> 00:35:32,400
‎ถูกต้อง

526
00:35:33,840 --> 00:35:36,560
‎แต่ดยุคแห่งยอร์กสองคนก่อนหน้านี้
‎ได้ขึ้นครองราชย์ไม่ใช่รึ

527
00:35:37,160 --> 00:35:40,760
‎ใช่ จากการสวรรคตกะทันหัน
‎หรือการสละราชสมบัติของพี่ชาย

528
00:35:41,360 --> 00:35:43,560
‎แต่ในกรณีของลูก ไม่เพียงแต่ชาร์ลส์จะต้องตาย

529
00:35:43,640 --> 00:35:45,360
‎ลูกยังต้องฆ่าลูกชายทุกคนของพี่ด้วย

530
00:35:45,440 --> 00:35:48,160
‎ดยุคแห่งยอร์กก็มีประวัติในเชิงนั้นนะ
‎ริชาร์ดที่สามไง

531
00:35:48,800 --> 00:35:50,960
‎จริงด้วย! ฉลาดจริง

532
00:35:55,320 --> 00:35:56,640
‎แซลมอนนี่อร่อยจริงๆ

533
00:35:57,520 --> 00:35:58,360
‎จริงด้วย

534
00:35:59,240 --> 00:36:01,480
‎พูดถึงเกี่ยวข้องกับกองทัพ

535
00:36:01,560 --> 00:36:03,640
‎มีอีกเรื่องหนึ่งที่ลูกอยากจะปรึกษา

536
00:36:03,720 --> 00:36:06,720
‎เมื่อเราเป็นส่วนหนึ่งของทหารแนวหน้า
‎แบบที่ลูกเป็น

537
00:36:07,520 --> 00:36:09,880
‎เราต้องคอยจับตาดูว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

538
00:36:10,760 --> 00:36:14,280
‎ตอนนี้พูดกันทั่วว่า
‎เหตุที่หมู่เกาะฟอล์กแลนด์จะไม่จบลงง่ายๆ

539
00:36:14,800 --> 00:36:18,600
‎ลูกจะไม่ขอให้แม่เล่ารายละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้น

540
00:36:18,680 --> 00:36:20,880
‎เวลาที่แม่ให้นายกฯ เข้าเฝ้าเป็นการส่วนตัว

541
00:36:20,960 --> 00:36:21,840
‎และแม่ก็บอกไม่ได้

542
00:36:21,920 --> 00:36:24,640
‎ลูกแค่อยากบอกว่าถ้าสถานการณ์รุนแรงขึ้น

543
00:36:24,720 --> 00:36:25,920
‎ลูกขอยืนยันจะไปรบ

544
00:36:26,600 --> 00:36:27,840
‎และอยากให้แม่ช่วยยืนยันว่า

545
00:36:27,920 --> 00:36:30,560
‎ทางวังจะไม่ขัดขวางลูก
‎ไม่ให้ไปประจำการแนวหน้า

546
00:36:30,640 --> 00:36:31,680
‎แม่ไม่ทำอยู่แล้ว

547
00:36:33,400 --> 00:36:34,360
‎ดีครับ

548
00:36:34,440 --> 00:36:38,120
‎ตระกูลของเราไม่เคยมีใครเลี่ยงหน้าที่รับใช้ชาติ
‎เราก็ไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นๆ

549
00:36:38,600 --> 00:36:40,480
‎ลูกก็บอกคนอื่นอย่างนั้นมาทั้งชีวิต

550
00:37:03,240 --> 00:37:04,240
‎กระหม่อมได้รับโทรศัพท์

551
00:37:04,320 --> 00:37:06,440
‎จากราชเลขาธิการของเจ้าชายแห่งเวลส์

552
00:37:06,520 --> 00:37:10,040
‎ซึ่งทูลถามว่าหากพรุ่งนี้ แทนการเข้ามา
‎เฝ้าทูลละอองพระบาทในลอนดอน

553
00:37:10,120 --> 00:37:12,960
‎ทรงเสด็จเยือนไฮโกรฟ
‎พระที่นั่งใหม่ในกลอสเตอร์เชอร์แทนดีไหม

554
00:37:13,040 --> 00:37:14,120
‎นั่นชนเวลางานเราไหม

555
00:37:14,200 --> 00:37:17,360
‎ไม่พ่ะย่ะค่ะ หากจำเป็น
‎เรานำเสด็จกลับมาถึงลอนดอนก่อนค่ำได้

556
00:37:17,880 --> 00:37:19,640
‎- งั้นก็ได้ ไม่มีปัญหา
‎- พ่ะย่ะค่ะ

557
00:37:20,320 --> 00:37:21,240
‎ขอบใจ

558
00:37:26,200 --> 00:37:29,680
‎มีการสื่อสารทางวิทยุเดินเรือเพิ่มขึ้นอย่างมาก

559
00:37:29,760 --> 00:37:33,600
‎ศูนย์การสื่อสารแห่งชาติ
‎ตรวจพบการนำเครื่องบินขึ้นมากกว่าปกติด้วย

560
00:37:34,200 --> 00:37:36,760
‎ตอนนี้ดูจะแน่แล้วว่ากองทัพอาร์เจนตินาขนาดใหญ่

561
00:37:36,840 --> 00:37:38,560
‎กำลังมุ่งหน้าไปยังหมู่เกาะฟอล์กแลนด์

562
00:37:38,640 --> 00:37:42,080
‎ด้วยจุดประสงค์ที่เราสรุปได้เพียงว่า
‎เป็นการตั้งใจเข้าบุกรุก

563
00:37:42,160 --> 00:37:45,800
‎ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องรักษาดินแดนอย่างแรงกล้า

564
00:37:45,880 --> 00:37:48,640
‎ท่านนายกฯ ผมรู้สึกว่าจำเป็นจะต้องแจ้งว่า

565
00:37:48,720 --> 00:37:51,720
‎เรายังมีช่องทางเจรจาทางการทูต

566
00:37:51,800 --> 00:37:53,960
‎ด้วยความเคารพ เวลาทางการทูตหมดไปแล้ว

567
00:37:54,040 --> 00:37:56,920
‎ตั้งแต่วินาทีที่พวกนั้นปักธงชาติอาร์เจนตินา
‎บนอาณาเขตของบริเตน

568
00:37:57,000 --> 00:37:58,120
‎เห็นด้วยอย่างมาก

569
00:37:58,200 --> 00:38:01,400
‎เราสามารถจัดกองกำลังพิเศษ
‎ไปคุ้มครองหมู่เกาะนั้นได้ในเวลา 48 ชม.

570
00:38:01,480 --> 00:38:02,680
‎จะไร้สาระไปไหน

571
00:38:02,760 --> 00:38:03,600
‎ทำไมกัน

572
00:38:03,680 --> 00:38:04,920
‎นั่นตั้งกว่า 13,000 กม.

573
00:38:05,000 --> 00:38:07,160
‎กว่าเรือรบจะไปถึง ต้องใช้อย่างน้อยสามสัปดาห์

574
00:38:07,240 --> 00:38:09,480
‎ป่านนั้นฟอล์กแลนด์ก็เป็นของอาร์เจนตินาไปแล้ว

575
00:38:09,560 --> 00:38:11,600
‎งั้นฉันก็ว่าเราควรจะชิงกลับมา

576
00:38:11,680 --> 00:38:13,080
‎เป็นไปไม่ได้

577
00:38:13,160 --> 00:38:15,880
‎มันเป็นไปไม่ได้รึ ท่านนายพล

578
00:38:15,960 --> 00:38:17,320
‎คิดว่าเราจะทำได้ไหม

579
00:38:17,400 --> 00:38:18,760
‎ผมว่าได้ ท่านนายกรัฐมนตรี

580
00:38:18,840 --> 00:38:20,240
‎งั้นเราก็ต้องทำ

581
00:38:20,320 --> 00:38:24,520
‎แต่ลำพังค่าใช้จ่ายในการส่งทหาร 30,000 นาย

582
00:38:24,600 --> 00:38:27,120
‎ไปมหาสมุทรแอตแลนติกใต้
‎ในช่วงเศรษฐกิจฝืดเคือง

583
00:38:27,200 --> 00:38:30,880
‎รายได้ของรัฐยังต่ำ
‎และอัตราการว่างงานสูงจนน่าตกใจ

584
00:38:31,440 --> 00:38:33,640
‎เราต้องคำนึงถึงความเห็นของประชาชนด้วย

585
00:38:33,720 --> 00:38:34,640
‎รัฐบาลนี้

586
00:38:35,680 --> 00:38:37,840
‎คณะรัฐมนตรีนี้กำลัง…

587
00:38:39,560 --> 00:38:40,800
‎ว่าต่อสิ เจฟฟรีย์

588
00:38:41,680 --> 00:38:42,600
‎พูดออกมา

589
00:38:43,720 --> 00:38:45,920
‎ประชาชนไม่รัก ไม่ได้รับความนิยม

590
00:38:46,880 --> 00:38:50,560
‎เราจะไม่มีทางอยู่รอด
‎หากมุ่งทำสงครามที่ไม่จำเป็นทั้งที่ไม่มีงบ

591
00:38:50,640 --> 00:38:56,760
‎แต่ฉันว่าเรากลับจะไม่รอดถ้า "ไม่" ทำสงคราม

592
00:39:00,120 --> 00:39:02,880
‎ท่านนายพล
‎รบกวนคุยกับดิฉันในห้องส่วนตัวด้านบน

593
00:39:02,960 --> 00:39:05,880
‎เพื่อถกเรื่องนี้ต่อได้ไหม ในอีกสักครึ่งชั่วโมง

594
00:39:05,960 --> 00:39:08,480
‎- และขอให้ผู้นำเหล่าทัพมาร่วมประชุมด้วย
‎- ครับผม

595
00:39:23,560 --> 00:39:24,920
‎อ้าว ดีจริงที่อยู่บ้าน

596
00:39:25,560 --> 00:39:26,840
‎แม่อยากให้ช่วยหน่อย

597
00:39:27,960 --> 00:39:30,640
‎เราต้องเตรียมอาหารค่ำให้ผู้นำเหล่าทัพ

598
00:39:37,600 --> 00:39:39,120
‎หนูมีเรื่องอยากคุยกับแม่

599
00:39:39,200 --> 00:39:40,440
‎ลูกจ๋า อย่าเพิ่ง

600
00:39:42,160 --> 00:39:45,280
‎- ทำไมมาร์คถึงเป็นลูกคนโปรดของแม่ขนาดนี้
‎- อะไรนะ

601
00:39:46,000 --> 00:39:47,600
‎แม่มีลูกแฝด

602
00:39:47,680 --> 00:39:50,200
‎แต่แม่ทำให้เห็นเลยว่ารักอีกคนหนึ่งมากกว่า

603
00:39:50,280 --> 00:39:51,800
‎แครอล นั่นไม่จริงเลย

604
00:39:51,880 --> 00:39:56,000
‎นั่นมันจริงจนเจ็บและเถียงไม่ได้เลยค่ะ

605
00:39:57,960 --> 00:40:01,560
‎ที่หนูอยากบอกแม่ คือแค่เพราะว่า

606
00:40:01,640 --> 00:40:03,400
‎ความสัมพันธ์ของแม่กับคุณยายไม่ค่อยดี

607
00:40:03,480 --> 00:40:05,160
‎ลูกจ๊ะ แม่ไม่มีเวลาคุยเรื่องนี้จริงๆ

608
00:40:05,240 --> 00:40:09,280
‎แม่จะปล่อยให้มันส่งผล
‎ต่อความสัมพันธ์กับผู้หญิงทุกคนในชีวิตไม่ได้

609
00:40:09,360 --> 00:40:10,800
‎โดยเฉพาะกับลูกสาวของตัวเอง

610
00:40:10,880 --> 00:40:12,520
‎ลูกจ๋า เลือกจังหวะได้แย่จริง

611
00:40:13,080 --> 00:40:17,200
‎แม่กำลังยุ่ง อีกไม่กี่นาทีจะมีผู้นำเหล่าทัพมาที่นี่

612
00:40:17,280 --> 00:40:19,280
‎หนูขอเวลาจากตรงนั้นแค่นาทีเดียว

613
00:40:23,560 --> 00:40:24,880
‎แม่ไม่สนใจหนู

614
00:40:26,040 --> 00:40:27,040
‎แม่มองข้ามหนู

615
00:40:29,120 --> 00:40:30,360
‎และแม่รักมาร์คมากกว่า

616
00:40:30,440 --> 00:40:32,680
‎เพราะเขาแข็งแกร่งกว่า

617
00:40:35,360 --> 00:40:37,360
‎เหมือนที่คุณตาของลูกแข็งแกร่งกว่า

618
00:40:40,800 --> 00:40:43,160
‎ใช่ ลูกพูดถูก

619
00:40:43,960 --> 00:40:46,240
‎แม่มีปัญหากับแม่ตัวเอง

620
00:40:46,320 --> 00:40:49,120
‎แต่มันไม่ได้เกี่ยวกับเพศสภาพของคุณยาย

621
00:40:49,800 --> 00:40:51,920
‎มันเป็นเพราะความอ่อนแอของท่าน

622
00:40:53,520 --> 00:40:59,920
‎แม่ทนไม่ได้เลยว่า
‎ยายเตรียมใจจะเป็นแค่แม่บ้านได้ยังไง

623
00:41:00,560 --> 00:41:02,840
‎เพราะสามียายปฏิบัติต่อยายแบบนั้นน่ะสิ

624
00:41:03,600 --> 00:41:05,840
‎นั่นไม่จริงเลย

625
00:41:05,920 --> 00:41:10,120
‎คุณตาของลูก พ่อของแม่
‎ปฏิบัติต่อผู้หญิงอย่างยอดเยี่ยม

626
00:41:10,200 --> 00:41:11,080
‎ยอดเยี่ยมจริงๆ

627
00:41:11,760 --> 00:41:14,800
‎คุณตาสนับสนุนแม่ สอนแม่

628
00:41:15,440 --> 00:41:17,120
‎ปลุกปั้นให้แม่เป็นแม่อย่างทุกวันนี้

629
00:41:17,880 --> 00:41:20,960
‎คุณตาตั้งใจเลยว่าแม่จะทะเยอทะยานแค่ไหนก็ได้

630
00:41:22,760 --> 00:41:25,960
‎และคุณตาก็พยายามกับคุณยายแล้ว

631
00:41:26,680 --> 00:41:30,600
‎แต่คนเราก็มีข้อจำกัดว่าจะทำอะไรได้บ้าง

632
00:41:31,400 --> 00:41:34,640
‎ถ้าตัวเราเองนั้นมีความสามารถจำกัด

633
00:41:46,120 --> 00:41:48,880
‎กองเรือของเราติดอาวุธเป็นขีปนาวุธซีวูล์ฟ

634
00:41:48,960 --> 00:41:50,960
‎พร้อมกับหน่วยคอมมานโดทัพเรือเต็มกำลัง

635
00:41:51,040 --> 00:41:52,720
‎และพลเรือสะเทินน้ำสะเทินบก

636
00:41:54,240 --> 00:41:55,400
‎ขอบใจจ้ะ

637
00:41:57,880 --> 00:41:58,720
‎ตักให้ไหมคะ

638
00:42:00,400 --> 00:42:01,440
‎พอแล้วบอกนะคะ

639
00:42:06,240 --> 00:42:08,200
‎หั่นให้สวยๆ

640
00:42:08,280 --> 00:42:12,280
‎รบกวนตักถั่วกับแคร์รอตเองนะคะ

641
00:42:17,400 --> 00:42:19,800
‎ดีมาก ขอเพิ่มเครื่องเคียงสลัด

642
00:42:20,440 --> 00:42:21,880
‎และน้ำสควอชสักแก้ว

643
00:42:33,840 --> 00:42:35,480
‎เรารู้ว่าคุณไม่ค่อยสบาย

644
00:42:35,560 --> 00:42:38,120
‎แต่ขอเตือนว่าทรงไม่ได้เป็นแค่แม่สามีของคุณ

645
00:42:38,200 --> 00:42:39,640
‎แต่ทรงเป็นพระราชินีของคุณด้วย!

646
00:42:41,880 --> 00:42:42,720
‎ไดอาน่า!

647
00:42:44,800 --> 00:42:45,680
‎ไดอาน่า!

648
00:42:53,080 --> 00:42:53,920
‎ไดอาน่า!

649
00:42:56,840 --> 00:42:57,760
‎ไดอาน่า

650
00:42:59,960 --> 00:43:03,760
‎ใช่ๆ เล่าเทพนิยายเกี่ยวกับเจ้าหญิงให้ฟังหน่อย
‎เล่าหน่อยสิ

651
00:43:03,840 --> 00:43:04,960
‎ก็ได้จ้ะ

652
00:43:05,640 --> 00:43:08,040
‎ฉันจะเล่าให้ฟัง อันที่จริง…

653
00:43:08,120 --> 00:43:09,840
‎อันที่จริง นี่มันน่าสมเพชมาก

654
00:43:09,920 --> 00:43:12,200
‎ถ้าเกเบรียลจะช่วยเล่นดนตรีคลอ

655
00:43:12,280 --> 00:43:14,440
‎และแบ็กพุสช่วยคิดหน่อย

656
00:43:14,520 --> 00:43:17,200
‎อ้าว ก็ได้ ให้คิดอะไรดี

657
00:43:17,280 --> 00:43:19,760
‎คิดถึงเจ้าหญิงพรายน้ำแสนสวย

658
00:43:19,840 --> 00:43:22,040
‎สวมมงกุฎสีเงินวงจิ๋ว

659
00:43:22,120 --> 00:43:23,160
‎อ๋อ เยี่ยม

660
00:43:53,800 --> 00:43:55,000
‎- ขอบใจจ้ะ
‎- แม่

661
00:43:55,080 --> 00:43:56,200
‎ที่นี่สวยจริง

662
00:43:57,600 --> 00:43:59,840
‎- ดีใจมากที่แม่มาได้
‎- มีแค่ลูกคนเดียวรึ

663
00:44:01,000 --> 00:44:05,160
‎ครับ เกรงว่าไดอาน่ายังนอนอยู่
‎อาการไม่สู้จะดีนัก

664
00:44:05,240 --> 00:44:08,800
‎โธ่ น่าสงสาร แม่โชคดีนะ
‎ตอนตั้งท้องแต่ละคนไม่มีอาการเท่าใดเลย

665
00:44:09,320 --> 00:44:11,560
‎ครับ แต่แม่กับเธอเป็นผู้หญิงที่ต่างกันมาก

666
00:44:12,720 --> 00:44:15,720
‎- เริ่มดูจากด้านนอกดีไหม
‎- อ้อ ดีสิ ขอบใจจ้ะ

667
00:44:20,240 --> 00:44:22,040
‎ที่นี่ใช้คนเท่าใดกัน

668
00:44:22,120 --> 00:44:23,280
‎อาจดูเหมือนใช้คนเยอะ

669
00:44:23,360 --> 00:44:25,480
‎แต่ตอนนี้เรียกได้ว่าเราเริ่มจากศูนย์

670
00:44:25,960 --> 00:44:30,040
‎ลูกว่านั่นแหละเสน่ห์ของมัน
‎"ตาบูลา ราซา" ล้างไพ่ใหม่หมด

671
00:44:30,120 --> 00:44:32,040
‎แม่รู้ว่า "ตาบูลา ราซา" แปลว่าอะไร

672
00:44:32,800 --> 00:44:33,880
‎โอ้โฮ ฟังสิ

673
00:44:35,320 --> 00:44:36,800
‎ไม่มีเสียงแมลง ไม่มีเสียงนก

674
00:44:38,040 --> 00:44:38,920
‎มันแย่มาก

675
00:44:39,480 --> 00:44:43,720
‎เป็นความเงียบอึดอัดจนน่าสะพรึง
‎ไม่มีที่ให้แมลงอยู่

676
00:44:43,800 --> 00:44:46,240
‎ลูกเลยคิดว่าจะทำสวนป่าตรงนั้น

677
00:44:46,920 --> 00:44:48,240
‎ส่วนตรงนี้เป็นสวนเขาวงกต

678
00:44:49,280 --> 00:44:50,840
‎สวนผักสวนครัวทางนี้

679
00:44:50,920 --> 00:44:52,800
‎และสวนนาฬิกาแดดทางนั้น

680
00:44:52,880 --> 00:44:55,680
‎เวลาเริ่มทำโครงการแบบนี้ มันจำเป็นเสมอ

681
00:44:55,760 --> 00:44:57,400
‎ที่เราจะต้องมีจุดประสงค์แจ่มชัด

682
00:44:57,480 --> 00:45:00,280
‎แนวคิดกำกับหนึ่งเดียวที่เป็นหัวใจของทุกสิ่ง

683
00:45:00,920 --> 00:45:01,880
‎แนวคิดของลูกคืออะไร

684
00:45:02,640 --> 00:45:06,120
‎ลูกคิดว่าสุดท้ายแล้วบ้านหลังนี้
‎ทั้งที่ดินและสวนทั้งหมด

685
00:45:06,200 --> 00:45:09,160
‎จะสะท้อนตัวตนที่แท้จริงของลูก
‎และทุกสิ่งที่ลูกใส่ใจ

686
00:45:09,840 --> 00:45:11,600
‎งั้นแนวคิดหลักก็คือตัวลูกเอง

687
00:45:15,000 --> 00:45:19,160
‎เราจะปลูกทุกอย่างด้วยวิธีธรรมชาติ
‎ไม่ใช้สารเคมีหรือสารฆ่าแมลง

688
00:45:19,840 --> 00:45:21,560
‎จะไม่มีการจัดอะไรเป็นเส้นตรง

689
00:45:21,640 --> 00:45:24,160
‎ไม่ตัดแต่งกิ่ง ไม่มีอะไรที่เรียบกริบเป็นแบบแผน

690
00:45:24,720 --> 00:45:28,320
‎มีความเถื่อนแบบนอกกรอบในตัวเอง

691
00:45:28,880 --> 00:45:29,840
‎นั่นก็เป็นตัวตนของลูกรึ

692
00:45:29,920 --> 00:45:32,400
‎คนที่ใส่ใจอะไรสักหน่อย
‎ก็เป็นแบบนั้นกันทุกคนไม่ใช่หรือครับ

693
00:45:33,560 --> 00:45:35,840
‎ใครจะอยากทำตามกฎ ใครจะอยากอยู่ในกรอบ

694
00:45:36,920 --> 00:45:37,800
‎แม่ไม่รังเกียจรึ

695
00:45:37,880 --> 00:45:40,720
‎เวลาที่คนสวนตั้งใจทำทุกอย่าง
‎เป็นเส้นตรงไปหมด

696
00:45:41,320 --> 00:45:43,880
‎ทั้งที่จริงแล้ว ธรรมชาติเกลียดเส้นตรงจะแย่

697
00:45:44,360 --> 00:45:47,000
‎สระตรงนั้นดูเหมือนจะมีเส้นตรงนะ

698
00:45:47,880 --> 00:45:49,240
‎ใช่ครับ แต่นั่นเป็นสระว่ายน้ำ

699
00:45:49,320 --> 00:45:52,920
‎ตรงนั้นจะเป็นสนามเทนนิสรึ
‎นั่นก็ดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเหมือนกัน

700
00:45:53,000 --> 00:45:55,160
‎- แม่
‎- โทษทีจ้ะ มันสวยดีแล้ว

701
00:45:56,480 --> 00:45:57,520
‎ดีใจที่แม่ชอบครับ

702
00:45:58,040 --> 00:45:59,960
‎ลูกคิดจริงๆ ว่าจะมีความสุขที่นี่

703
00:46:00,720 --> 00:46:02,240
‎มันดึงบางอย่างในตัวลูกออกมา

704
00:46:03,040 --> 00:46:06,920
‎เหมือนสวนสวรรค์แชงกรีล่าหรือซานาดูของลูก

705
00:46:09,200 --> 00:46:12,280
‎"ณ ที่นั้นมีสวนใสธารเลี้ยวลด

706
00:46:13,040 --> 00:46:16,400
‎ไม้งามงดส่งกลิ่นขจรฉาย

707
00:46:17,480 --> 00:46:21,120
‎ณ ที่นี้มีป่าเขาลำเนาไพร

708
00:46:21,200 --> 00:46:23,920
‎เผยไสวเรืองรำไรเขียวขจี”

709
00:46:24,880 --> 00:46:26,400
‎อ้าว พุ่มวิสทีเรียงามเชียว

710
00:46:26,480 --> 00:46:28,800
‎ออกดอกแล้วนี่นา ถ้าเราจะทานมื้อกลางวันกัน

711
00:46:28,880 --> 00:46:31,520
‎ก็ควรจะเริ่มแล้วนะ
‎แม่ต้องกลับถึงลอนดอนก่อนหกโมง

712
00:46:31,600 --> 00:46:32,440
‎ครับผม

713
00:46:37,040 --> 00:46:39,520
‎แต่ความจริงคือลูกไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรกันแน่

714
00:46:40,200 --> 00:46:43,200
‎เธอโตมาในชนบท ลูกนึกว่าเธอจะชอบที่นี่

715
00:46:44,320 --> 00:46:46,840
‎ลูกขอให้เธอเป็นคนดูแลการตกแต่งภายใน

716
00:46:46,920 --> 00:46:48,960
‎นั่นก็เหมือนช่วยดึงความสนใจเธอได้ไม่กี่สัปดาห์

717
00:46:49,480 --> 00:46:51,600
‎แล้วเธอก็เริ่มเก็บตัวอีก

718
00:46:52,360 --> 00:46:57,160
‎ขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง
‎นั่งแช่ดูโทรทัศน์ทีละหลายๆ ชั่วโมง

719
00:46:58,800 --> 00:47:02,320
‎เธอไม่มีความสงสัยใคร่รู้ทางปัญญาใดๆ เลย

720
00:47:03,040 --> 00:47:06,320
‎ลูกพยายามสอนเรื่องบทกวีหรือเชกสเปียร์

721
00:47:07,040 --> 00:47:08,680
‎เปิดโลกของเธอให้กว้างขึ้น

722
00:47:09,400 --> 00:47:10,880
‎เราเชิญแขกดีๆ มาที่นี่ก็ไม่น้อย

723
00:47:10,960 --> 00:47:12,320
‎ทั้งลอเรนส์ แวน เดอร์ โพสต์

724
00:47:12,400 --> 00:47:14,560
‎เอริค แอนเดอร์สัน อาจารย์ใหญ่ของอีตัน

725
00:47:15,280 --> 00:47:19,320
‎แต่เธอก็ไม่มีท่าทีใส่ใจใดๆ
‎เอาแต่บ่นคิดถึงลอนดอนไม่รู้จบ

726
00:47:20,240 --> 00:47:21,880
‎นั่นอาจเป็นสิ่งที่เธอชอบก็ได้

727
00:47:22,400 --> 00:47:24,640
‎โลกตรงนี้อาจไม่เหมาะกับเธอ

728
00:47:25,480 --> 00:47:27,920
‎ตอนที่ลูกเลือกสร้างวังที่กลอสเตอร์เชอร์
‎แม่เองก็สงสัย

729
00:47:28,000 --> 00:47:31,480
‎มันสะดวกมาก สนามบินกองทัพอากาศก็ใกล้

730
00:47:32,240 --> 00:47:35,600
‎ไม่ไกลจากคอร์นวอลล์
‎แล้วแอนก็อยู่ห่างไปแค่นิดเดียว

731
00:47:35,680 --> 00:47:36,640
‎ไม่ใช่แค่แอนคนเดียว

732
00:47:39,920 --> 00:47:41,920
‎แม่ได้ข่าวว่าขับรถแค่ 15 นาที

733
00:47:44,920 --> 00:47:48,040
‎เดี๋ยวนี้คามิลล่ากับลูกแค่ไปล่าสัตว์ด้วยกัน แค่นั้น

734
00:47:49,080 --> 00:47:50,440
‎แล้วก็คุยกันทางโทรศัพท์

735
00:47:51,280 --> 00:47:52,120
‎บ่อยแค่ไหน

736
00:47:52,200 --> 00:47:54,000
‎บ่อยเท่าที่จำเป็น

737
00:47:56,720 --> 00:47:58,760
‎ยิ่งลูกต้องการกำลังใจก็ยิ่งบ่อยขึ้น

738
00:48:01,000 --> 00:48:02,840
‎เมื่อต้องการกำลังใจงั้นรึ

739
00:48:04,200 --> 00:48:06,160
‎ลูกเพิ่งซื้อบ้านในฝัน

740
00:48:06,240 --> 00:48:09,200
‎ซานาดูของลูก ที่ลูกกับบริวารทั้งกองทัพ

741
00:48:09,280 --> 00:48:11,880
‎กำลังสร้างให้เป็นสัญลักษณ์แทนจิตวิญญาณของลูก

742
00:48:11,960 --> 00:48:14,640
‎ส่วนภรรยาสาวสวยของลูก
‎ซึ่งกำลังลำบากกับการตั้งครรภ์

743
00:48:14,720 --> 00:48:18,320
‎กลับขังตัวเองอยู่ในห้องชั้นบนไม่ยอมออกมา

744
00:48:20,960 --> 00:48:22,960
‎ลูกก็รู้ว่าแม่ไม่ชอบเข้าไปยุ่ง

745
00:48:23,560 --> 00:48:27,320
‎ไม่ใช่หน้าที่ของแม่ที่จะสั่ง
‎ผู้ชายที่โตแล้วให้ทำอะไร แต่ในสถานะของลูก

746
00:48:27,880 --> 00:48:30,400
‎ถ้าเป็นแม่
‎จะเป็นห่วงเรื่องความสุขตัวเองให้น้อยลง

747
00:48:30,480 --> 00:48:34,320
‎และสนใจสภาพความเป็นอยู่
‎ของคนที่กำลังจะเป็นแม่ของลูกให้มากกว่านี้

748
00:50:29,080 --> 00:50:30,760
‎- อ้าว ดีจ้ะ พี่
‎- ดีจ้ะ น้อง

749
00:50:30,840 --> 00:50:31,840
‎เราได้ข้อความแล้ว

750
00:50:31,920 --> 00:50:34,680
‎ด่วนที่สุด รอไม่ได้ เราทิ้งทุกอย่างมาเลย

751
00:50:38,080 --> 00:50:39,600
‎มีเรื่องอะไรกันจ๊ะ ลูก

752
00:50:40,200 --> 00:50:41,200
‎ดื่มกันก่อนไหม

753
00:50:42,800 --> 00:50:44,440
‎นั่นเป็นคำถามหรือคำสั่ง

754
00:50:45,000 --> 00:50:46,960
‎เป็นคำร้องขอให้ช่วยมากกว่า

755
00:50:51,120 --> 00:50:52,200
‎ได้เลยทันที

756
00:51:26,240 --> 00:51:27,800
‎ที่เปิดประตูไว้เป็นการเชิญรึเปล่า

757
00:51:29,120 --> 00:51:30,720
‎ไม่ได้เชิญในเชิงนั้น

758
00:51:31,600 --> 00:51:33,320
‎แต่เราอยากจะคุยกับท่าน

759
00:51:44,520 --> 00:51:45,360
‎ลูกๆ ของเรา

760
00:51:48,200 --> 00:51:49,960
‎ท่านสรุปได้หรือยัง

761
00:51:50,680 --> 00:51:54,200
‎หลังจากที่แอบไปทานมื้อกลางวันลับๆ

762
00:51:54,280 --> 00:51:55,120
‎ทีละคน

763
00:51:55,680 --> 00:51:56,840
‎อ้าว ท่านรู้ด้วยรึ

764
00:51:57,960 --> 00:52:00,920
‎ทุกคนโทรมาหาเราหมด งงกันอย่างที่สุด

765
00:52:01,000 --> 00:52:02,920
‎พากันสงสัยว่าท่านคิดจะทำอะไรกันแน่

766
00:52:05,000 --> 00:52:08,880
‎บทสรุปที่เราได้คือ
‎ลูกๆ ของเราต่างหากที่หลงทาง

767
00:52:08,960 --> 00:52:10,360
‎ไม่ใช่ลูกของนายกรัฐมนตรี

768
00:52:10,840 --> 00:52:12,200
‎ต่างหลงอยู่ในทะเลทรายของตน

769
00:52:13,000 --> 00:52:14,040
‎แอนไม่ได้หลง

770
00:52:14,800 --> 00:52:16,040
‎แต่ชีวิตสมรสของลูกสูญไปแล้ว

771
00:52:17,200 --> 00:52:19,160
‎ก็จริง แต่เอ็ดเวิร์ดไม่ได้หลง

772
00:52:20,120 --> 00:52:22,920
‎เราไม่เห็นด้วย เขาดูหลงทางที่สุด

773
00:52:23,000 --> 00:52:25,600
‎แถมยังเป็นอันธพาล เจ้าคิดเจ้าแค้น

774
00:52:25,680 --> 00:52:28,240
‎เรายอมรับก็ได้ว่าชาร์ลส์หลงทางจริงๆ

775
00:52:29,280 --> 00:52:30,480
‎แต่เขาก็หลงทางมาตลอด

776
00:52:33,880 --> 00:52:35,120
‎ส่วนแอนดรูว์นั้น…

777
00:52:37,040 --> 00:52:38,120
‎คนโปรดของท่านน่ะรึ

778
00:52:44,320 --> 00:52:45,240
‎เราตกใจมากทีเดียว

779
00:52:47,680 --> 00:52:49,080
‎ถ้าเขาไม่เปลี่ยนนิสัย…

780
00:52:56,560 --> 00:52:58,680
‎นั่นแปลว่าเราสองคนเป็นพ่อแม่แบบไหนกัน

781
00:53:04,200 --> 00:53:05,560
‎เราไปคุยกับท่านแม่มา

782
00:53:06,640 --> 00:53:07,640
‎เทพผู้หยั่งรู้

783
00:53:09,320 --> 00:53:10,520
‎แล้วทรงว่าอย่างไร

784
00:53:11,280 --> 00:53:13,040
‎แม่บอกว่าเราต้องไม่โทษตัวเอง

785
00:53:13,120 --> 00:53:15,080
‎เราเป็นแม่ของแผ่นดินอยู่แล้ว

786
00:53:15,840 --> 00:53:16,960
‎ที่ตรัสมาก็ถูก

787
00:53:18,160 --> 00:53:19,960
‎เราเป็นฝ่ายอยากมีแอนดรูว์กับเอ็ดเวิร์ด

788
00:53:20,040 --> 00:53:21,520
‎ท่านไม่ได้อยากมีลูกเพิ่มแล้ว

789
00:53:23,200 --> 00:53:26,440
‎เราอยากมีอีกสองคน
‎เพื่อพิสูจน์กับตัวเองว่าเราทำได้

790
00:53:27,200 --> 00:53:28,960
‎และชดเชยกับความบกพร่องของเรา

791
00:53:31,840 --> 00:53:33,120
‎โดยเฉพาะกับชาร์ลส์

792
00:53:36,400 --> 00:53:38,160
‎ท่านเป็นผู้ชาย ท่านไม่เข้าใจหรอก

793
00:53:39,200 --> 00:53:42,600
‎แต่เราจำได้ว่าเรายืนยัน
‎ไม่ยอมให้แม่นมจัดการเลย

794
00:53:44,360 --> 00:53:45,200
‎จัดอะไร

795
00:53:47,800 --> 00:53:48,640
‎อาบน้ำให้ลูก

796
00:53:52,040 --> 00:53:53,520
‎แต่เมื่อถึงเวลาจริง

797
00:53:56,600 --> 00:53:58,680
‎เราได้แต่นั่งบนเก้าอี้ข้างหลัง

798
00:54:02,640 --> 00:54:04,320
‎เพราะเราไม่รู้วิธี…

799
00:54:08,560 --> 00:54:09,400
‎วิธีทำอะไร

800
00:54:13,880 --> 00:54:15,080
‎อุ้มลูก สัมผัสลูก

801
00:54:27,280 --> 00:54:28,120
‎มองหน้าเราสิ

802
00:54:30,240 --> 00:54:31,080
‎มองหน้าเรา

803
00:54:33,760 --> 00:54:35,320
‎ท่านต้องเลิกคิดเรื่องไร้สาระแบบนี้

804
00:54:36,040 --> 00:54:38,040
‎ท่านเป็นแม่ที่ดีไร้ที่ติ

805
00:54:39,240 --> 00:54:41,400
‎และลูกๆ ก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ

806
00:54:41,480 --> 00:54:43,680
‎เป็นหน้าที่ของพวกเขาที่ต้องจัดการตัวเอง

807
00:54:43,760 --> 00:54:45,720
‎- ถ้าจัดการตัวเองได้นะ
‎- ต้องได้สิ

808
00:54:46,200 --> 00:54:47,280
‎จนได้นั่นแหละ

809
00:54:48,680 --> 00:54:49,520
‎และ…

810
00:54:51,520 --> 00:54:54,440
‎ระหว่างนั้น หน้าที่ของท่านคือ…

811
00:54:54,520 --> 00:54:56,960
‎อยู่ให้ยาว อย่าเพิ่งตาย หายใจต่อไป

812
00:54:59,240 --> 00:55:00,080
‎ถูกต้อง

813
00:55:02,680 --> 00:55:04,080
‎เพื่อพวกเราทุกคน

814
00:55:21,560 --> 00:55:22,400
‎พักเถอะ

815
00:56:19,760 --> 00:56:21,760
‎เมื่อเช้านี้ ณ เวลา 10.15 น.

816
00:56:21,840 --> 00:56:25,240
‎เรือหลวงอินวินซิเบิล
‎ซึ่งเป็นเรือธงของกองทัพอันยิ่งใหญ่นี้

817
00:56:25,320 --> 00:56:26,320
‎ถอนสมอออกจากท่า

818
00:56:26,400 --> 00:56:29,600
‎และค่อยๆ เคลื่อนออกไปยังผืนน้ำสงบ
‎ในอ่าวพอร์ทสมัธ

819
00:56:29,680 --> 00:56:33,600
‎ถือว่าทั้งปฏิบัติการและความมุ่งมั่นของบริเตน
‎ที่มีต่อกองกำลังพิเศษนี้เริ่มขึ้นแล้ว

820
00:56:34,280 --> 00:56:37,120
‎เมื่อคืนที่ฐานทัพเรือ
‎ทำการเตรียมปล่อยเรือกันทั้งคืน

821
00:56:37,200 --> 00:56:38,680
‎ชาวพอร์ทสมัธซึ่งยึดถือประเพณี

822
00:56:38,760 --> 00:56:41,800
‎มีกลุ่มคนซึ่งผูกพันกับทหารเหล่านี้
‎ออกมาส่งกันมากมาย

823
00:56:43,200 --> 00:56:45,040
‎ในที่สุดเรือก็ออกพ้นท่า

824
00:56:45,120 --> 00:56:46,960
‎หายเข้าสู่หมอกแห่งช่องแคบโซเลนท์

825
00:56:47,480 --> 00:56:48,560
‎อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา

826
00:56:48,640 --> 00:56:51,320
‎ถึงเวลาของเรือหลวงเฮอร์มีส
‎เรือบรรทุกเครื่องบินรุ่นเก่ากว่า

827
00:56:51,400 --> 00:56:53,160
‎แต่ดูน่าเกรงขามกว่า

828
00:56:53,240 --> 00:56:55,520
‎เมื่อนำอาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหมด
‎มาจัดวางให้เห็นกันทั่ว

829
00:56:56,080 --> 00:56:57,480
‎ประชาชนส่งเสียงบอกลา

830
00:56:57,560 --> 00:56:59,040
‎เด็กชายยกมือวันทยาหัตถ์

831
00:57:00,080 --> 00:57:01,480
‎"โชคดีนะ" ทุกคนตะโกน

832
00:57:02,880 --> 00:57:04,400
‎จากนั้นจึงพูดกันเบาๆ

833
00:57:04,960 --> 00:57:06,400
‎"ขอให้กลับมาอย่างปลอดภัย"

834
00:58:31,480 --> 00:58:36,840
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม