1
00:00:12,083 --> 00:00:14,458
‪(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:20,416 --> 00:01:22,500
‪(จากหนังสือโดยดร.ซูสส์)

3
00:01:22,583 --> 00:01:26,583
‪(แซมกลับมาเป็นสายลับอีกครั้ง)

4
00:01:29,166 --> 00:01:32,125
‪กายและแซมตกลงกันว่าจะหนีไปตอนรุ่งสาง

5
00:01:32,875 --> 00:01:34,291
‪(เริ่มจะดึก)

6
00:01:34,375 --> 00:01:35,375
‪(ได้เวลาแอบหนี)

7
00:01:35,458 --> 00:01:38,166
‪เพื่อตลบหลังแพมและชิงมูลักกะมูไป

8
00:01:46,708 --> 00:01:47,583
‪แซม

9
00:01:48,083 --> 00:01:49,250
‪แซม

10
00:01:49,333 --> 00:01:51,666
‪สันติภาพของโลกกำลังอยู่ในอันตราย
‪แต่ดันมานอนขี้เซา

11
00:01:51,750 --> 00:01:53,041
‪ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

12
00:01:54,416 --> 00:01:57,458
‪แต่แซมกลับภักดีแน่วแน่
‪ทั้งๆ ที่บอกกายว่าจะทรยศแม่

13
00:01:58,375 --> 00:01:59,250
‪แซมเลือกแม่…

14
00:01:59,333 --> 00:02:00,666
‪(ไอ แอม แพม)

15
00:02:00,750 --> 00:02:02,458
‪หักหลังกาย และหนีหายจ้อย

16
00:02:04,500 --> 00:02:05,333
‪ไม่นะ

17
00:02:05,416 --> 00:02:06,250
‪(ขอโทษนะ กาย…)

18
00:02:06,333 --> 00:02:07,541
‪(ครอบครัวต้องมาก่อน)

19
00:02:07,625 --> 00:02:08,583
‪ไม่

20
00:02:09,333 --> 00:02:11,333
‪ไม่นะ

21
00:02:15,333 --> 00:02:16,750
‪ดูท่าทางเสียใจจังนะ

22
00:02:16,833 --> 00:02:17,666
‪ดีแล้ว

23
00:02:17,750 --> 00:02:20,750
‪เก็บข้าวของซะ เราต้องหนีไปจากที่นี่
‪ให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้

24
00:02:20,833 --> 00:02:22,958
‪แพมกับแซมเอามูลักกะมูหนีไปแล้ว

25
00:02:23,041 --> 00:02:24,458
‪- แล้วไง
‪- "แล้วไง" งั้นเหรอ

26
00:02:25,166 --> 00:02:26,666
‪พวกยูคชั่วร้าย

27
00:02:26,750 --> 00:02:28,416
‪รู้ได้ยังไงมิทราบ

28
00:02:28,500 --> 00:02:31,125
‪หนูเคยเจอพวกยูคมาแล้ว ไม่เหมือนคุณหรอก

29
00:02:31,208 --> 00:02:32,666
‪ลูค่าไม่ชั่วร้ายเลยสักนิด

30
00:02:32,750 --> 00:02:37,500
‪คุณเคยคิดไหมว่า
‪อาจเป็นพวกซูคที่เป็นฝ่ายชั่วร้ายก็ได้

31
00:02:37,583 --> 00:02:39,500
‪อย่าพูดจาเหลวไหลน่า อีบี

32
00:02:39,583 --> 00:02:41,541
‪พวกซูคดีกับเรามาตลอด

33
00:02:41,625 --> 00:02:43,583
‪พวกเขาใจดี อ่อนโยน และ…

34
00:02:46,500 --> 00:02:48,208
‪หน่วยรักษาความปลอดภัยซูค

35
00:02:48,291 --> 00:02:49,125
‪ทุกคน อย่าขยับ

36
00:02:49,208 --> 00:02:50,916
‪ขอบคุณพระเจ้าซูคที่พวกคุณมา

37
00:02:52,833 --> 00:02:55,000
‪เจอตัวนักประดิษฐ์กับเด็กผู้หญิงแล้ว

38
00:02:55,583 --> 00:02:58,041
‪หาพวกไอแอมกับมูลักกะมูให้เจอ

39
00:02:58,125 --> 00:03:00,125
‪ช้าไปแล้ว พวกนั้นหอบของหนีไปยูเคียแล้ว

40
00:03:00,208 --> 00:03:01,250
‪ให้ตายสิ

41
00:03:01,333 --> 00:03:03,125
‪แมริลิน ดูสิ อะไรกันเนี่ย

42
00:03:03,208 --> 00:03:04,250
‪(ครอบครัวต้องมาก่อน)

43
00:03:04,333 --> 00:03:07,208
‪ทำไมถึงไม่บอกว่าผมมีเมล็ดดอกฝิ่นติดฟัน

44
00:03:09,458 --> 00:03:12,500
‪ไม่มีเวลาจะมาโอ้เอ้นะ
‪ถ้าพวกนั้นเอามูลักกะมูไปถึงซูเคียได้

45
00:03:12,583 --> 00:03:14,875
‪มันจะถูกใช้ทำเป็นอาวุธภายในไม่กี่ชั่วโมง

46
00:03:14,958 --> 00:03:15,791
‪รีบไปกันเถอะ

47
00:03:16,750 --> 00:03:18,666
‪เมล็ดดอกฝิ่นยังติดหนึบอยู่เลย

48
00:03:18,750 --> 00:03:20,916
‪โธ่เอ๊ย ให้ตายสิ

49
00:03:21,541 --> 00:03:22,791
‪แล้วพวกเราล่ะ

50
00:03:22,875 --> 00:03:24,666
‪ดูเคสส์มีคำสั่งให้คุณกลับไปเดี๋ยวนี้

51
00:03:24,750 --> 00:03:26,166
‪ซูเคียจงเจริญ

52
00:03:26,250 --> 00:03:27,125
‪แน่นอน

53
00:03:27,208 --> 00:03:29,791
‪ผมต้องรีบกลับไปทำงานด่วนซูคๆ

54
00:03:29,875 --> 00:03:32,250
‪ได้เลยครับ ท่านดูเคสส์ ขอให้สั่งมา

55
00:03:32,333 --> 00:03:33,625
‪พวกเลียขาถวายชีวิต

56
00:03:34,666 --> 00:03:37,000
‪(สถาบันเทคโนโลยีซูค)

57
00:03:42,583 --> 00:03:44,375
‪ขอบคุณพระเจ้าซูคที่คุณกลับมา

58
00:03:44,458 --> 00:03:48,541
‪เมื่อพวกยูคได้มูลักกะมูไป
‪ชะตากรรมของพวกเราอยู่ในมือคุณแล้วนะ

59
00:03:48,625 --> 00:03:52,500
‪ผมจะรีบไปที่แล็บแล้วสร้างเครื่องปัดอาวุธ
‪ให้เสร็จเพื่อคุ้มครองพวกเราทุกคนครับ

60
00:03:52,583 --> 00:03:57,916
‪และผมสาบานว่า
‪มันจะไม่ระเบิดแน่นอน 100 เปอร์เซ็นต์

61
00:03:58,000 --> 00:04:00,583
‪ไม่นะจ๊ะ มันต้องระเบิดสิ

62
00:04:00,666 --> 00:04:01,583
‪อะไรนะครับ…

63
00:04:01,666 --> 00:04:02,625
‪เดี๋ยวนะ เดี๋ยว

64
00:04:02,708 --> 00:04:04,791
‪ดูเคสส์เพิ่งพูดจาพลิกแพลงหรือนี่

65
00:04:04,875 --> 00:04:07,750
‪นึกว่าต้องการสิ่งประดิษฐ์
‪ที่จะไม่ทำให้ใครแข้งขาขาดซะอีก

66
00:04:07,833 --> 00:04:10,916
‪ผมนึกว่าท่านอยากให้ผม
‪สร้างเครื่องมือป้องกันประเทศ

67
00:04:11,000 --> 00:04:12,625
‪ใช่ ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน

68
00:04:12,708 --> 00:04:13,750
‪ถูกต้องแล้ว

69
00:04:13,833 --> 00:04:17,041
‪ซึ่งการป้องกันตัวเองที่ดีที่สุด
‪ก็คือการโจมตีที่ดียังไงล่ะ

70
00:04:17,833 --> 00:04:21,791
‪ที่เราจ้างคุณก็เพราะว่า
‪สิ่งประดิษฐ์ของคุณระเบิดได้

71
00:04:21,875 --> 00:04:24,708
‪คุณต้องรู้อยู่แล้วนี่ ใช่ไหม

72
00:04:24,791 --> 00:04:27,250
‪เอ่อ ไม่ครับ ผมไม่รู้เลย

73
00:04:29,666 --> 00:04:36,083
‪งั้นนี่คงเป็นข้อมูลที่สร้างความอับอาย
‪และทำลายความเชื่อมั่นในตัวเองของคุณ

74
00:04:36,166 --> 00:04:37,125
‪ครับ

75
00:04:40,666 --> 00:04:42,000
‪ไม่มีเวลามามัวนั่งซังกะตายนะ

76
00:04:42,083 --> 00:04:43,625
‪เร็วเข้า รีบไปห้องแล็บได้แล้ว

77
00:04:43,708 --> 00:04:46,625
‪ได้เวลาสร้างสิ่งประดิษฐ์ที่ระเบิดตู้ม
‪ได้แรงกว่าของของพวกนั้นแล้ว

78
00:04:48,250 --> 00:04:51,041
‪กาย ฉันรู้นะว่าทำใจลำบาก

79
00:04:51,125 --> 00:04:54,541
‪แต่คุณต้องรู้นะว่าถ้าไม่นับเรื่องการเข้าใจผิด

80
00:04:54,625 --> 00:05:00,125
‪ทางเราเชื่อมั่นในตัวคุณ
‪และความสามารถของคุณอย่างเต็มเปี่ยม

81
00:05:01,916 --> 00:05:04,000
‪เห็นไหม สุดยอดไปเลย

82
00:05:04,541 --> 00:05:05,958
‪เรากำลังจะทำสงคราม

83
00:05:06,041 --> 00:05:09,208
‪ชีวิตของซูคเป็นล้านๆ คน ทั้งเด็กและคนแก่

84
00:05:09,291 --> 00:05:13,583
‪ขึ้นอยู่กับว่าสิ่งประดิษฐ์ของคุณ
‪จะระเบิดตู้มได้ลูกใหญขนาดไหน

85
00:05:16,625 --> 00:05:20,375
‪มีหลายคนที่คุณไม่รู้จัก
‪และก็มีคนที่คุณรู้จักดีเช่นกัน

86
00:05:22,041 --> 00:05:22,875
‪มิเชลลี

87
00:05:24,083 --> 00:05:24,958
‪ใช่แล้ว

88
00:05:25,041 --> 00:05:28,291
‪พวกเขามาอยูที่นี่ทุกคนอย่างปลอดภัย

89
00:05:28,375 --> 00:05:31,166
‪คุณมีบ้านที่สวยงาม มีงานรายได้ดี

90
00:05:31,250 --> 00:05:33,000
‪และความเคารพจากเพื่อนร่วมงาน

91
00:05:33,083 --> 00:05:35,750
‪- นี่คือ…
‪- ทุกสิ่งที่ผมต้องการมาตลอด

92
00:05:36,250 --> 00:05:39,125
‪ใช่เลย เพราะงั้นอย่าทำพังซะล่ะ

93
00:05:39,208 --> 00:05:40,666
‪หมายถึงโอกาสครั้งนี้น่ะ

94
00:05:40,750 --> 00:05:44,875
‪แต่อย่างอื่นขอให้ระเบิดปั้ง
‪พังพินาศ วินาศสันตะโร บู้มๆ

95
00:05:44,958 --> 00:05:45,958
‪(สถาบันเทคโนโลยีซูค)

96
00:05:46,041 --> 00:05:47,750
‪กาย เซอร์ไพรส์

97
00:05:48,708 --> 00:05:51,750
‪ฉันอดทนรอวันที่จะได้ฉลอง
‪กับคุณและอีบีไม่ไหวแล้ว

98
00:05:51,833 --> 00:05:53,916
‪ฉันเลยนั่งเรือเหาะเที่ยวแรกมาซูเคีย

99
00:05:54,000 --> 00:05:55,000
‪ดูคุณสิ

100
00:05:55,083 --> 00:05:58,041
‪ใช่ ไตรอาทิตย์ที่สามแล้ว

101
00:05:58,125 --> 00:06:00,125
‪ใกล้จะคลอดเต็มที

102
00:06:02,166 --> 00:06:04,875
‪และอีกอย่าง เดี๋ยวนี้ฉันกินไม่หยุดเลย

103
00:06:04,958 --> 00:06:07,208
‪ดูสิ ลูกเราคงกินเก่งน่าดู

104
00:06:08,666 --> 00:06:11,125
‪แถมยังชอบบริสซัมเบอร์รี่เป็นพิเศษ

105
00:06:11,625 --> 00:06:14,708
‪มิเชลลี เขาจะบอกเธอว่ายังไงดีนะ
‪เขาจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย

106
00:06:14,791 --> 00:06:17,375
‪เขาจะปิดบังเรื่องทุกอย่างไว้
‪หรือว่าพูดความจริงกันนะ

107
00:06:24,125 --> 00:06:26,250
‪ยินดีต้อนรับสู่ซูเคีย
‪ผมดีใจนะที่คุณอยากอาหาร

108
00:06:26,333 --> 00:06:28,958
‪มีเรื่องอยากคุยด้วยเยอะเลย
‪แต่ผมต้องรีบกลับไปทำงานก่อน

109
00:06:29,041 --> 00:06:30,625
‪โอเค สรุปว่าปิดบัง

110
00:06:30,708 --> 00:06:33,083
‪เหรอ งั้นก็ได้ แล้วอีบีล่ะ

111
00:06:33,166 --> 00:06:36,083
‪อีบีอยู่ที่บ้านแน่ะ ผมต้องไปแล้วนะ บาย

112
00:06:41,166 --> 00:06:42,375
‪แต่…

113
00:06:42,458 --> 00:06:43,500
‪โอเค

114
00:06:44,875 --> 00:06:45,875
‪ไม่เป็นไร

115
00:06:47,291 --> 00:06:50,250
‪ท่านดูก้าที่เคารพ นี่คือมูลักกะมูค่ะ

116
00:06:56,416 --> 00:06:59,166
‪ไม่รู้ฉันจะคิดกังวลไปทำไม

117
00:06:59,250 --> 00:07:02,416
‪แพม ไอ แอม ปฏิบัติภารกิจสำเร็จเสมอ

118
00:07:02,500 --> 00:07:03,833
‪ขอบคุณเจ้าค่ะ

119
00:07:03,916 --> 00:07:07,833
‪ยูเคียเป็นหนี้บุญคุณเธอครั้งใหญ่เลย

120
00:07:07,916 --> 00:07:10,375
‪แต่นี่คือของรางวัลเล็กๆ น้อยๆ นะ

121
00:07:11,083 --> 00:07:12,083
‪(สุดยอดสายลับ
‪แก้ชื่อ)

122
00:07:12,166 --> 00:07:16,000
‪แซมมองดูแพมด้วยความภาคภูมิใจไปทั่วทุกอณูขน

123
00:07:16,083 --> 00:07:19,958
‪เพราะเขาเข้าใจแล้วว่าทำไมแม่ถึงเป็นสายลับ

124
00:07:20,041 --> 00:07:23,291
‪ฉันอยากให้เธอรู้ไว้ว่าถ้านี่ไม่ใช่ภารกิจลับละก็

125
00:07:23,375 --> 00:07:25,333
‪ฉันคงจะจัดพาเหรดให้เธอสักสิบกอง

126
00:07:25,416 --> 00:07:27,000
‪ฉันก็อยากให้ท่านรู้ไว้ว่า

127
00:07:27,083 --> 00:07:30,458
‪ฉันคงปฏิบัติภารกิจไม่สำเร็จถ้าไม่มีลูกคอยช่วย

128
00:07:31,916 --> 00:07:34,791
‪เพราะงั้นถึงได้มีเหรียญสำหรับเขาด้วยไง

129
00:07:37,791 --> 00:07:38,958
‪ผม…

130
00:07:39,541 --> 00:07:40,833
‪"แก้ชื่อ" งั้นเหรอ

131
00:07:42,041 --> 00:07:43,208
‪ผมนี่นา

132
00:07:43,875 --> 00:07:45,750
‪ผม… ผมพูดไม่ออกเลยครับ

133
00:07:51,416 --> 00:07:53,583
‪ผมอยากขอขอบคุณคุณแม่สายลับของผม

134
00:07:53,666 --> 00:07:56,625
‪สายลับทั่วไป และทุกคนที่ได้รับการเสนอชื่อ

135
00:07:56,708 --> 00:07:59,375
‪คือผมจะบอกว่าทุกคนคือคนพิเศษจริงๆ

136
00:08:02,708 --> 00:08:06,500
‪ใครก็ตามที่มีความฝัน
‪ความฝันที่จะไขปริศนาลึกลับ

137
00:08:06,583 --> 00:08:09,333
‪ยินดีด้วยนะจ๊ะ แซม แม่ภูมิใจในตัวลูกมาก

138
00:08:09,416 --> 00:08:12,750
‪เธอโชคดีนะ แพม ที่มีลูกชายอยู่ในอ้อมอก

139
00:08:12,833 --> 00:08:14,958
‪ลูค่าลูกฉันไม่ได้กลับบ้านเมื่อคืนนี้

140
00:08:15,041 --> 00:08:17,333
‪ฉันส่งทหารยามไปหาทั่วทุกหนแห่ง

141
00:08:17,416 --> 00:08:20,875
‪ฉันกลัวเหลือเกินว่าพวกซูคโสโครก
‪จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

142
00:08:20,958 --> 00:08:23,875
‪แต่ในเมื่อเรามีมูลักกะมูแล้ว

143
00:08:23,958 --> 00:08:28,000
‪หวังว่าเราจะได้อยู่กันอย่างสงบสุขซะที
‪ต้องขอขอบคุณเธอจริงๆ

144
00:08:28,083 --> 00:08:29,750
‪ทีนี้ฉันคงต้องขอตัวก่อนนะ

145
00:08:34,291 --> 00:08:35,916
‪เอาละ จบซะที

146
00:08:36,000 --> 00:08:39,666
‪ในเมื่อภารกิจก็เสร็จสิ้นแล้ว
‪แล้วเราจะทำอะไรต่อล่ะฮะ

147
00:08:40,833 --> 00:08:42,583
‪แม่ว่าแม่ควรจะได้พักสักหน่อย

148
00:08:44,208 --> 00:08:45,666
‪นั่นสินะฮะ จริงด้วย

149
00:08:45,750 --> 00:08:48,958
‪แม่นึกภาพไม่ออกเลยถ้าต้องทำภารกิจใหม่ตอนนี้

150
00:08:49,041 --> 00:08:52,125
‪โดยเฉพาะเมื่อเราต้องอยู่ด้วยกัน
‪เพื่อทดแทนเวลาที่ขาดหายไป

151
00:08:52,708 --> 00:08:54,083
‪จริงเหรอฮะ พวกเราน่ะเหรอ

152
00:08:54,166 --> 00:08:55,708
‪ใช่จ้ะ เราสองคนนี่แหละ

153
00:08:55,791 --> 00:08:58,041
‪เราเป็นทีมที่ดีมากนะ แซม

154
00:08:58,125 --> 00:09:01,333
‪ลูกอยากมาร่วมทำธุรกิจครอบครัวนี้
‪แบบฟูลไทม์ไหมล่ะ

155
00:09:02,750 --> 00:09:05,583
‪ว่าไงล่ะจ๊ะ หุ้นส่วนสายลับ

156
00:09:05,666 --> 00:09:07,500
‪เยี่ยมยอดที่สุดเลย

157
00:09:07,583 --> 00:09:09,791
‪วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตผม

158
00:09:09,875 --> 00:09:12,000
‪ผมรู้อยู่แล้วว่ากายต้องมองแม่ผิดไป

159
00:09:13,833 --> 00:09:15,666
‪กลับบ้านกันเถอะ แซม

160
00:09:20,083 --> 00:09:23,291
‪เมื่อถูกกายขัดขวางแผนการ อีบีจะทำเช่นไร

161
00:09:23,375 --> 00:09:27,208
‪ต้องมีวิธีช่วยยูคที่คุณก็รู้ว่าใคร

162
00:09:27,875 --> 00:09:29,333
‪กาย บอกแล้วไงว่าอย่ามา…

163
00:09:29,416 --> 00:09:30,708
‪เซอร์ไพรส์

164
00:09:31,708 --> 00:09:32,666
‪หวัดดีค่ะ แม่

165
00:09:32,750 --> 00:09:33,625
‪หวัดดีจ้ะ

166
00:09:33,708 --> 00:09:36,416
‪โอเค งั้นเอาใหม่นะ

167
00:09:36,500 --> 00:09:38,250
‪เซอร์ไพรส์

168
00:09:38,333 --> 00:09:40,250
‪ลูกกำลังจะเป็นพี่แล้วนะ

169
00:09:40,333 --> 00:09:41,875
‪หนูรู้ค่ะ กายบอกหนูแล้ว

170
00:09:42,458 --> 00:09:45,208
‪อ้าว แบบนี้กลายเป็นแม่เซอร์ไพรส์เลย

171
00:09:46,291 --> 00:09:49,541
‪ไหน เล่าให้แม่ฟังซิว่าอยู่ซูเคียเป็นยังไงบ้าง

172
00:09:49,625 --> 00:09:51,291
‪หนูดีใจที่แม่มานะคะ

173
00:09:51,375 --> 00:09:53,416
‪แต่หนูยังไม่มีอารมณ์จะคุย

174
00:09:53,500 --> 00:09:55,416
‪หนูโกรธปนทุกข์อยู่น่ะ

175
00:09:55,500 --> 00:09:57,333
‪อ้าว แม่นึกว่าทุกคนมีความสุขกันดีซะอีก

176
00:09:57,416 --> 00:09:59,541
‪อาจจะแค่กายคนเดียวละมั้ง

177
00:10:03,416 --> 00:10:05,041
‪(ห้องของอีบี
‪กายห้ามเข้า)

178
00:10:06,458 --> 00:10:10,541
‪อีบีอยากมีความสุข แต่ในหัวเธอมีแต่ภาพลูค่า

179
00:10:10,625 --> 00:10:12,875
‪ถูกคุมขังอยู่ในคุกซูเคีย

180
00:10:14,125 --> 00:10:15,500
‪ไอ้ก้อนผมฟูบ้านี่

181
00:10:15,583 --> 00:10:17,333
‪(อีบี)

182
00:10:21,000 --> 00:10:23,208
‪ฉันขอถอนคำพูด เจ้าก้อนผมฟู

183
00:10:30,625 --> 00:10:33,708
‪ได้เวลากลับบ้านหลังจากที่ทำภารกิจเสร็จสิ้น

184
00:10:33,791 --> 00:10:37,791
‪ฮีโร่ทั้งสองคนของเรา
‪บินทะยานไปในเครื่องบินเจ็ตที่นั่งได้หนึ่งคน

185
00:10:45,083 --> 00:10:46,125
‪ถึงแล้ว

186
00:10:46,208 --> 00:10:47,666
‪ยินดีต้อนรับสู่บ้านของเรา แซม

187
00:10:47,750 --> 00:10:50,125
‪แม่จอดเครื่องบินเจ็ตบนดาดฟ้าเลยเหรอฮะ

188
00:10:50,791 --> 00:10:52,000
‪ไม่ซะหน่อย

189
00:10:52,083 --> 00:10:53,166
‪สนัลเฟร็ดเป็นคนจอดให้

190
00:10:53,250 --> 00:10:54,125
‪ครับ คุณนาย

191
00:10:54,208 --> 00:10:57,083
‪สนัลเฟร็ด นี่ลูกชายฉันเอง แซม

192
00:10:57,166 --> 00:10:59,833
‪คุณมีลูกด้วยหรือครับ ข่าวช็อกโลกจริงๆ

193
00:10:59,916 --> 00:11:04,125
‪นี่คือที่ที่เหมาะที่สุด
‪ที่สายลับจะใช้กบดานในช่วงเว้นว่างภารกิจ

194
00:11:04,750 --> 00:11:06,000
‪ไม่จำเป็นต้องไปไหนเลย

195
00:11:06,083 --> 00:11:08,208
‪ว้าว

196
00:11:08,291 --> 00:11:09,708
‪เป็นตึกที่มีพร้อมทุกอย่าง

197
00:11:09,791 --> 00:11:11,500
‪บริการผ้าเช็ดตัว บริการห้องหับ

198
00:11:11,583 --> 00:11:12,750
‪คุ้มครองความปลอดภัยผู้นำ

199
00:11:19,000 --> 00:11:20,125
‪นี่ไงล่ะ

200
00:11:21,500 --> 00:11:22,583
‪โอ้โฮ

201
00:11:24,916 --> 00:11:26,250
‪ตะลึง

202
00:11:26,333 --> 00:11:27,916
‪นั่นครัวแม่เหรอเนี่ย

203
00:11:29,041 --> 00:11:32,583
‪เตา 7,000 ควอดเรนจ์ของวิซโซเทค

204
00:11:32,666 --> 00:11:37,958
‪เครื่องครัวไดอามินเธียม 27 ชิ้น
‪พร้อมอุปกรณ์ทำครัวที่เข้าชุดกัน

205
00:11:38,041 --> 00:11:41,958
‪ตู้เย็นสองอุณหภูมิพร้อมเครื่องทำน้ำแข็งในตัว

206
00:11:43,375 --> 00:11:44,375
‪ทั้งแบบก้อนเต๋า

207
00:11:45,041 --> 00:11:46,416
‪และแบบบด

208
00:11:46,500 --> 00:11:48,791
‪นี่เป็นครัวของเราสองคนแล้วนะ แซม

209
00:11:51,666 --> 00:11:54,208
‪ผมไปจ่ายตลาดมาแล้วครับ
‪ให้ทำอาหารเลยไหมครับ

210
00:11:54,291 --> 00:11:56,208
‪วันนี้ไม่ต้องทำหรอก สนัลเฟร็ด

211
00:11:56,291 --> 00:11:57,166
‪เดี๋ยวฉันจัดการเอง

212
00:11:58,541 --> 00:11:59,875
‪ได้เลยครับ

213
00:11:59,958 --> 00:12:02,375
‪ถังดับเพลิงอยู่ในตู้นะครับ

214
00:12:03,291 --> 00:12:04,666
‪หิวไหมจ๊ะ แซม

215
00:12:04,750 --> 00:12:06,125
‪วันนี้จะทำอะไรกินเหรอฮะ

216
00:12:06,208 --> 00:12:07,291
‪โยเกิร์ต หรือข้าวโอ๊ตต้ม

217
00:12:07,375 --> 00:12:10,958
‪แม่กำลังคิดว่าจะทำ… อะไรแบบนี้

218
00:12:18,208 --> 00:12:20,500
‪- ไข่
‪- ต้องอร่อยแน่ๆ

219
00:12:23,208 --> 00:12:24,541
‪มาแล้ว

220
00:12:30,625 --> 00:12:32,958
‪เย่ ไข่เขียมกับแฮม

221
00:12:33,041 --> 00:12:34,833
‪ไชโยๆ

222
00:12:41,708 --> 00:12:44,416
‪เมื่อมิเชลลีมา กายก็รู้หน้าที่

223
00:12:44,500 --> 00:12:47,791
‪เพื่อครอบครัว เขาต้องทำให้ระเบิดดังตู้มให้ได้

224
00:12:48,875 --> 00:12:49,833
‪คุณคือใครน่ะ

225
00:12:49,916 --> 00:12:51,666
‪ผมคือคนเฝ้าดูกาย

226
00:12:51,750 --> 00:12:55,291
‪ท่านดูเคสส์ส่งให้ผมมาเฝ้าดูคุณ

227
00:12:55,375 --> 00:12:56,500
‪อะไรนะ ทำไมล่ะ

228
00:12:57,250 --> 00:13:00,833
‪ท่านกลัวว่าคุณจะกลัวแล้วไม่ทำงานให้เสร็จ

229
00:13:00,916 --> 00:13:03,958
‪ผมไม่กลัวหรอกน่า

230
00:13:04,041 --> 00:13:05,458
‪ผมพร้อมทำงานเต็มที่

231
00:13:05,541 --> 00:13:08,458
‪ผมมีหัวใจซูคเต็มร้อย

232
00:13:08,541 --> 00:13:12,916
‪ดี งั้นผมก็จะเฝ้าดูให้แน่ใจว่าคุณจะไม่วอกแวก

233
00:13:13,000 --> 00:13:15,250
‪เชื่อเถอะ ผมน่ะไม่วอกแวก…

234
00:13:15,333 --> 00:13:16,583
‪- กาย
‪- มิเชลลี

235
00:13:17,458 --> 00:13:18,458
‪วอกแวกแล้ว

236
00:13:19,916 --> 00:13:23,250
‪นี่ ทำไมทุกคนต้องปิดประตูใส่หน้าฉันด้วย

237
00:13:25,666 --> 00:13:28,333
‪นี่ ฉันเป็นภรรยาเขานะ ภรรยาที่ท้องแก่ของเขา

238
00:13:28,416 --> 00:13:31,666
‪คุณถึงต้องกลับไปไง
‪ที่นี่ไม่เหมาะสำหรับคนท้องหรอกนะ

239
00:13:31,750 --> 00:13:32,833
‪ว่าไงนะ

240
00:13:36,041 --> 00:13:37,291
‪ก็ได้

241
00:13:37,375 --> 00:13:38,666
‪ให้สองนาที

242
00:13:40,541 --> 00:13:41,958
‪นั่นใครน่ะ

243
00:13:43,750 --> 00:13:46,625
‪ข้อปฏิบัติการในแล็บทั่วไปน่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่

244
00:13:46,708 --> 00:13:48,291
‪ไม่ต้องถามแล้ว

245
00:13:48,375 --> 00:13:49,750
‪โอเค…

246
00:13:49,833 --> 00:13:52,125
‪- มีอะไรเหรอ
‪- ฉันเพิ่งมาจากบ้านน่ะ

247
00:13:52,208 --> 00:13:57,250
‪อีบีดูไม่มีความสุขที่เราย้ายมาซูเคีย
‪แล้วก็โกรธคุณด้วย

248
00:13:57,333 --> 00:13:59,541
‪ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหมว่ามีเรื่องอะไร

249
00:13:59,625 --> 00:14:02,875
‪อีบีแค่ต้องเรียนรู้ว่าบางครั้งในชีวิต

250
00:14:02,958 --> 00:14:04,875
‪คนเราต้องเสียสละ

251
00:14:04,958 --> 00:14:09,083
‪ซึ่งผมต้องเสียสละมามากเพื่อที่จะหาเลี้ยงเธอ

252
00:14:09,166 --> 00:14:10,166
‪หาเลี้ยงอะไร

253
00:14:10,250 --> 00:14:13,291
‪ก็สิ่งที่เด็กต้องการไง

254
00:14:13,375 --> 00:14:17,833
‪อาหาร เสื้อผ้า หลังคาคุ้มหัว
‪บางทีก็พวกของกระจุกกระจิก

255
00:14:19,083 --> 00:14:21,541
‪ของกระจุกกระจิกที่เด็กๆ ต้องการทุกคน

256
00:14:21,625 --> 00:14:23,166
‪คุณลืมอะไรไปรึเปล่า

257
00:14:26,416 --> 00:14:27,458
‪อ้อ แล้วก็

258
00:14:27,541 --> 00:14:28,750
‪ความรักไง

259
00:14:28,833 --> 00:14:30,541
‪คนโง่ที่ไหนจะลืมได้ล่ะ

260
00:14:30,625 --> 00:14:32,250
‪ก็สามีฉันนี่ไง

261
00:14:32,333 --> 00:14:34,541
‪โธ่ กาย คุณเนี่ยนะ

262
00:14:34,625 --> 00:14:36,958
‪คุณหาเลี้ยงเราเป็นอย่างดีมาตั้งแต่ต้นแล้ว

263
00:14:37,041 --> 00:14:40,625
‪คุณหาเลี้ยงครอบครัว
‪ด้วยความรักอย่างที่เราต้องการ

264
00:14:40,708 --> 00:14:42,541
‪ห้ามลืมเด็ดขาดเลยนะ

265
00:14:44,125 --> 00:14:45,375
‪หมดเวลาแล้ว

266
00:14:45,458 --> 00:14:47,416
‪ฉันว่ามันแปลกๆ นะที่เขามาอยู่นี่

267
00:14:48,416 --> 00:14:51,375
‪โชคดีกับการประดิษฐ์นะ
‪เดี๋ยวฉันกลับไปดูอีบีก่อน

268
00:14:51,458 --> 00:14:55,291
‪ไปเลย โอเค ขอบคุณมาก
‪เขาจะได้ทำงานต่อซะที

269
00:14:55,375 --> 00:14:58,500
‪การตั้งใจทำงานทำให้กายเศร้าอยู่รึเปล่านะ

270
00:14:59,666 --> 00:15:02,833
‪กลับไปดูแซมกับจานอาหารเปี่ยมสุขของเขากัน

271
00:15:06,666 --> 00:15:09,625
‪ผมตระเวณกินไข่เขียวกับแฮม
‪ทั้งบนรถไฟและกลางสายฝน

272
00:15:09,708 --> 00:15:11,458
‪กับสุนัขจิ้งจอกในกล่อง

273
00:15:11,541 --> 00:15:13,166
‪ที่นี่ ที่นั่น ทั่วทุกที่

274
00:15:14,125 --> 00:15:16,625
‪แต่ที่ผมต้องการที่สุดก็คือการได้กิน

275
00:15:17,875 --> 00:15:18,958
‪อยู่ที่บ้าน

276
00:15:19,875 --> 00:15:20,875
‪กับแม่

277
00:15:22,750 --> 00:15:24,875
‪รีบกินเถอะ เดี๋ยวเย็นหมดนะ

278
00:15:24,958 --> 00:15:26,833
‪ประโยคที่แม่ชอบพูด

279
00:15:34,541 --> 00:15:35,708
‪ในที่สุด

280
00:15:45,500 --> 00:15:48,875
‪ใช่เลย ไข่นี่ รู้สึกมีกำลังขึ้นมาทันที

281
00:15:49,583 --> 00:15:51,166
‪รสชาติเป็นยังไงบ้าง

282
00:15:51,750 --> 00:15:54,583
‪เหมือนความรักที่มีรสพริกหน่อยๆ

283
00:16:09,125 --> 00:16:13,583
‪ซูคๆ ซูคๆ

284
00:16:18,458 --> 00:16:21,125
‪โธ่เอ๊ย คุณมาทำอะไรที่นี่น่ะ

285
00:16:21,208 --> 00:16:23,291
‪- ฉันก็อยากถามเธอเหมือนกัน
‪- โอ้ ไม่นะ

286
00:16:23,375 --> 00:16:25,125
‪ดึกป่านนี้แต่ยังไม่กลับบ้านอีก

287
00:16:25,208 --> 00:16:28,500
‪แถมผมยังดูกระเซอะกระเซิงเกินงาม

288
00:16:29,208 --> 00:16:30,125
‪แล้วคุณจะสนทำไม

289
00:16:30,208 --> 00:16:32,541
‪ไม่ต้องไปทำลายชีวิตคนอื่นรึไง

290
00:16:33,833 --> 00:16:35,958
‪โอเค ถูกจับได้แล้ว

291
00:16:36,041 --> 00:16:39,333
‪เธอคงไม่ได้คิดจะทำอะไรโง่ๆ

292
00:16:39,416 --> 00:16:43,375
‪ในที่ที่เขาจ้างคนมาจับตาดูเธอหรอก ใช่ไหม

293
00:16:47,458 --> 00:16:49,958
‪ฟังนะ ฉันรู้ว่าเธออยากไปเยี่ยมลูค่า

294
00:16:50,625 --> 00:16:52,416
‪อย่ามาพูดชื่อเขานะ

295
00:16:52,500 --> 00:16:54,791
‪ฉันรู้ว่าเธอแคร์เขามาก

296
00:16:54,875 --> 00:16:57,416
‪เพราะงั้นเอานี่ไปให้เขาสิ

297
00:16:57,500 --> 00:16:58,541
‪หนังสือเล่มนี้น่ะ

298
00:17:00,250 --> 00:17:04,333
‪เขาจะได้เห็นว่าซูเคียเป็นประเทศที่ดีขนาดไหน

299
00:17:04,416 --> 00:17:07,250
‪เดี๋ยวหนูจะบอกให้ว่า
‪คุณเอาฟลัดซ์เนอร์ไปให้ใครดี

300
00:17:07,333 --> 00:17:10,708
‪โอ้ พระเจ้า ได้ยินที่มิเชลลีพูดแล้วนี่

301
00:17:10,791 --> 00:17:12,875
‪ต้องมอบความรักให้เยอะๆ สิ

302
00:17:12,958 --> 00:17:14,000
‪เอาหนังสือไปเถอะน่า

303
00:17:14,083 --> 00:17:17,291
‪เขายิ่งทำให้แตกหักกับอีบีเข้าไปอีก

304
00:17:25,000 --> 00:17:25,833
‪ซูคๆ

305
00:17:25,916 --> 00:17:27,208
‪(คุกซูเคีย)

306
00:17:27,291 --> 00:17:29,208
‪ซูคๆ

307
00:17:30,083 --> 00:17:30,916
‪(ทางเข้าเยี่ยม)

308
00:17:31,000 --> 00:17:32,125
‪ซูคๆ

309
00:17:35,416 --> 00:17:36,541
‪ลูค่า

310
00:17:46,791 --> 00:17:48,541
‪ฉันขอโทษจริงๆ นะ ลูค่า

311
00:17:49,125 --> 00:17:50,916
‪ไม่เป็นไรหรอก ไม่ใช่ความผิดของเธอ

312
00:17:51,000 --> 00:17:54,125
‪ฉันไม่นึกเลยว่าพ่อเลี้ยงจะทำแบบนี้

313
00:17:54,208 --> 00:17:56,750
‪ดูสิว่าเขาทำอะไรเธอ เขาคือปีศาจชัดๆ

314
00:17:56,833 --> 00:17:59,000
‪แล้วยังกล้าเอาเลื่อยตัดเหล็กของฉันไปอีก

315
00:17:59,083 --> 00:18:02,000
‪แถมยังขอให้ฉันเอาหนังสือบ้าๆ นี่มาให้เธอ

316
00:18:06,208 --> 00:18:07,916
‪พ่อเธอให้หนังสือเล่มนี้มาเหรอ

317
00:18:11,000 --> 00:18:11,916
‪เยี่ยมเลย

318
00:18:12,625 --> 00:18:13,791
‪กายทำถูกต้องแล้ว

319
00:18:13,875 --> 00:18:15,916
‪ผมรู้มาตลอดเลย

320
00:18:19,125 --> 00:18:23,208
‪ตัวเอกทุกคนของเราดำเนินเรื่องราว
‪อย่างราบรื่น ไร้ซึ่งปัญหาใดๆ

321
00:18:27,208 --> 00:18:29,708
‪อย่าเพิ่งอิ่มนะ แซม เดี๋ยวมีอีก

322
00:18:30,583 --> 00:18:32,875
‪ขอคั่นจังหวะเพลงด้วยข่าวด่วนหน่อยนะครับ

323
00:18:32,958 --> 00:18:34,333
‪(ข่าวช่อง 17 ข่าวด่วน)

324
00:18:34,416 --> 00:18:37,666
‪นี่คือฮวาคิน ฟัวร์มาโน

325
00:18:37,750 --> 00:18:39,708
‪รายงานสดจากคาบสมุทรอูเคีย

326
00:18:39,791 --> 00:18:44,000
‪ที่ซึ่งสงครามเย็น
‪ระหว่างยูเคียและซูเคียกำลังมาคุ

327
00:18:44,583 --> 00:18:47,666
‪แต่เราเอามูลักกะมูไปให้แล้วไง ฟัวร์มาโน

328
00:18:48,166 --> 00:18:49,375
‪เดี๋ยวก็สงบสุข

329
00:18:52,000 --> 00:18:55,208
‪แหล่งข่าวในซูเคียรายงานว่า
‪พวกเขาได้จับกุมตัว

330
00:18:55,291 --> 00:18:58,416
‪ลูค่า บาดูค่า ดูก้ารัชทายาทของยูเคีย

331
00:18:59,333 --> 00:19:00,541
‪ตาหวานซึ้ง

332
00:19:00,625 --> 00:19:05,125
‪และรายงานล่าสุดของเราชี้ว่า
‪เหตุการณ์นี้อาจทำให้เรื่องราวใหญ่โต

333
00:19:05,750 --> 00:19:09,541
‪เพราะพวกยูคมีมูลักกะมูอยู่ในเงื้อมมือแล้ว

334
00:19:09,625 --> 00:19:12,416
‪ก็ใช่น่ะสิ รู้แล้ว
‪สิ่งที่จะนำสันติภาพมาสู่โลกเราไง

335
00:19:12,500 --> 00:19:17,166
‪สสารอันตรายที่ระเบิดได้ง่าย
‪ที่จะทำลายซูเคียจนเป็นหน้ากลอง

336
00:19:17,250 --> 00:19:18,541
‪อะไรนะ

337
00:19:18,625 --> 00:19:21,833
‪มูลักกะมู

338
00:19:21,916 --> 00:19:26,458
‪จะทำลายซูเคีย

339
00:19:29,291 --> 00:19:30,958
‪ใครพร้อมที่จะกิน…

340
00:19:31,791 --> 00:19:33,125
‪แซม มีอะไรเหรอ

341
00:19:34,291 --> 00:19:37,125
‪ผมไม่ใช่ฮีโร่หรอกแม่ แม่ก็เหมือนกัน

342
00:19:37,208 --> 00:19:38,458
‪พูดเรื่องอะไรน่ะ

343
00:19:38,541 --> 00:19:41,166
‪ไหนแม่บอกว่าพวกยูคเป็นคนดีไง

344
00:19:41,250 --> 00:19:43,791
‪แต่พวกนั้นกลับเล็งอาวุธไปที่ซูเคีย

345
00:19:43,875 --> 00:19:47,125
‪แม่สัญญาว่าถ้าเอามูลักกะมูไปให้พวกนั้น
‪จะทำให้เกิดสันติสุข

346
00:19:47,208 --> 00:19:48,375
‪แม่ก็หวังอย่างนั้น

347
00:19:48,458 --> 00:19:49,708
‪พอพวกซูครู้แล้ว

348
00:19:49,791 --> 00:19:52,291
‪ว่าพวกยูคมีม.ล.ม. ก็จะสงบกันไปเองแหละ

349
00:19:52,375 --> 00:19:54,000
‪แต่ถ้าไม่คิดจะสงบล่ะ

350
00:19:54,083 --> 00:19:56,208
‪มันคงนอกเหนือภารกิจเราแล้วละ แซม

351
00:19:56,291 --> 00:19:58,458
‪สายลับมามัวห่วงพวกนี้ไม่ได้หรอก

352
00:19:58,541 --> 00:19:59,708
‪แต่เพื่อนห่วงได้นะ

353
00:19:59,791 --> 00:20:01,333
‪กายกับอีบีกำลังอยู่ในอันตราย

354
00:20:01,416 --> 00:20:03,583
‪เราต้องไปช่วยพวกเขาที่ซูเคียนะ

355
00:20:03,666 --> 00:20:05,000
‪มันไม่ใช่หน้าที่เรา

356
00:20:07,500 --> 00:20:10,666
‪เอ้า กินไข่ให้อร่อยไปเถอะน่า

357
00:20:12,750 --> 00:20:13,625
‪ไม่ละครับ ขอบคุณ

358
00:20:14,291 --> 00:20:17,250
‪แม่นึกว่านี่คือทุกสิ่งที่ลูกต้องการซะอีก

359
00:20:17,333 --> 00:20:19,833
‪การที่แม่ทอดไข่ให้กินอยู่ในบ้าน

360
00:20:19,916 --> 00:20:21,375
‪รสชาติมันผิดเพี้ยนไปซะแล้ว

361
00:20:22,125 --> 00:20:24,375
‪คนนับล้านอาจต้องบาดเจ็บล้มตาย

362
00:20:24,958 --> 00:20:28,291
‪เพื่อนๆ ผมอาจต้องเจ็บตัว แต่แม่ไม่สนใจเลย

363
00:20:28,375 --> 00:20:29,833
‪แม่ทอดทิ้งพวกเขา

364
00:20:30,666 --> 00:20:32,291
‪เหมือนที่แม่ทอดทิ้งผม

365
00:20:35,208 --> 00:20:37,833
‪แซม ลูกต้องเข้าใจนะ

366
00:20:38,583 --> 00:20:40,583
‪ที่แม่ทำก็เพื่อปกป้องลูก

367
00:20:42,291 --> 00:20:44,125
‪(ฟาร์มเฮาส์ของม้า
‪อิสต์ ฟลูเบรีย)

368
00:20:45,916 --> 00:20:49,916
‪ตอนที่แม่มีลูก แม่เป็นแค่
‪สายลับวัยละอ่อนที่อยู่ตัวคนเดียว

369
00:20:50,000 --> 00:20:51,916
‪สมบัติล้ำค่าตัวน้อยๆ ของแม่

370
00:20:52,000 --> 00:20:54,708
‪หม่าม้า ทำให้ผมหน่อยได้ไหมฮะ

371
00:20:54,791 --> 00:20:56,625
‪ได้สิจ๊ะ ลูกรัก

372
00:20:56,708 --> 00:20:58,291
‪(ฟาร์มเฮาส์ของม้า
‪อีสต์ ฟลูเบรีย)

373
00:21:00,666 --> 00:21:02,583
‪ไข่เขียวกับแฮม

374
00:21:05,666 --> 00:21:07,750
‪นี่ไงจ๊ะ แซม ของโปรดลูกไง

375
00:21:07,833 --> 00:21:09,416
‪หม่าม้า หม่าม้า

376
00:21:10,666 --> 00:21:12,291
‪แต่มีปัญหาอยู่อย่างเดียว

377
00:21:12,375 --> 00:21:14,958
‪ชีวิตสายลับอยู่ในอันตรายเสมอ

378
00:21:16,750 --> 00:21:18,708
‪- หม่าม้า
‪- กินเร็ว ลูก

379
00:21:21,583 --> 00:21:23,500
‪รวมถึงคนที่พวกเขารักด้วย

380
00:21:28,083 --> 00:21:29,916
‪ไม่เป็นไรนะจ๊ะ แซม

381
00:21:33,125 --> 00:21:35,166
‪เดี๋ยวแม่ทำไข่เขียวกับแฮมมาให้อีกนะ

382
00:21:37,291 --> 00:21:41,875
‪ตอนนั้นแม่คือแพม ไอ แอม
‪สายลับที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก

383
00:22:09,208 --> 00:22:10,208
‪หม่าม้า

384
00:22:16,208 --> 00:22:20,958
‪แต่ไม่มีอะไรที่จะยากไปกว่า
‪การที่แม่ต้องปล่อยลูกออกจากอ้อมอกไป

385
00:22:22,458 --> 00:22:24,916
‪แม่รักลูกมากนะ แซม

386
00:22:25,000 --> 00:22:28,125
‪แม่ปล่อยให้ลูกเป็นอะไรไปไม่ได้

387
00:22:32,500 --> 00:22:35,208
‪แม่รู้ว่าลูกไม่มีแม่คงจะดีซะกว่า

388
00:22:36,708 --> 00:22:39,833
‪(ไอ แอม แซม)

389
00:22:41,958 --> 00:22:44,708
‪(ไอ แอม แซม
‪แซม ไอ แอม)

390
00:22:46,416 --> 00:22:47,541
‪หม่าม้า

391
00:22:51,000 --> 00:22:55,291
‪แม่เลยพาลูกไปให้ไกล
‪จากอีสต์ ฟลูเบรียให้มากที่สุด

392
00:22:55,375 --> 00:22:58,333
‪ที่ที่พวกคนชั่วจะตามหาลูกไม่เจอ

393
00:22:58,416 --> 00:23:02,291
‪และทำในสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับคนเป็นแม่

394
00:23:10,000 --> 00:23:11,500
‪แม่ปกป้องให้ผมปลอดภัย

395
00:23:13,416 --> 00:23:17,041
‪เหมือนตอนที่แม่พยายามให้ลูก
‪นั่งเรือกลับเกลิร์ฟสเบิร์กนั่นแหละ

396
00:23:18,083 --> 00:23:19,750
‪แม่อยากให้ลูกปลอดภัย

397
00:23:19,833 --> 00:23:23,750
‪ซึ่งก็คือตอนนี้ไง ลูกปลอดภัยอยู่บ้าน

398
00:23:24,666 --> 00:23:27,791
‪แม่ถึงปล่อยให้ลูกกลับไปยูเคียไม่ได้

399
00:23:27,875 --> 00:23:29,333
‪อยู่ที่นี่กับแม่เถอะนะ

400
00:23:30,958 --> 00:23:32,375
‪ผมเข้าใจแล้วครับ

401
00:23:33,208 --> 00:23:35,833
‪แม่ทำในสิ่งที่จำเป็นเพื่อปกป้องคนที่แม่รัก

402
00:23:36,416 --> 00:23:37,333
‪แซม…

403
00:23:39,375 --> 00:23:41,500
‪เพราะงั้นผมถึงจะไปช่วยเพื่อนๆ

404
00:23:41,583 --> 00:23:42,875
‪แซม อย่าไปเลย

405
00:23:44,083 --> 00:23:45,125
‪ขอโทษฮะ แม่

406
00:23:45,666 --> 00:23:47,333
‪แต่พวกเขาก็เป็นครอบครัวผมเหมือนกัน

407
00:24:40,916 --> 00:24:44,541
‪คำบรรยายโดย เพียงพัชร์ น้ำทิพย์