1 00:00:12,083 --> 00:00:14,458 ‪(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:01:20,416 --> 00:01:22,500 ‪(จากหนังสือโดยดร.ซูสส์) 3 00:01:22,583 --> 00:01:26,250 ‪(สามวันอันตรายของนายแม่) 4 00:01:29,500 --> 00:01:32,458 ‪หลังจากที่โดนเทราเซอร์สทุบเรือจนเป็นรู 5 00:01:32,541 --> 00:01:35,791 ‪แพมก็ตะเกียกตะกายลอยน้ำอย่างยากลำบาก 6 00:01:37,791 --> 00:01:40,833 ‪เมื่อมีเจ้าพวกนี้ล้อมรอบ ‪ทำให้สถานการณ์สุ่มเสี่ยงขึ้นทวีคูณ 7 00:01:43,541 --> 00:01:46,041 ‪ปฏิเสธความจริงไปก็เท่านั้น เพราะแพมน่ะ… 8 00:01:46,125 --> 00:01:47,500 ‪ซวยของจริง 9 00:01:53,916 --> 00:01:54,791 ‪ไม่นะ 10 00:02:07,500 --> 00:02:10,791 ‪ไงล่ะ เจ้าพวกหนูทะเลโสโครก ว่ายน้ำไปเลย 11 00:02:11,916 --> 00:02:13,958 ‪- แซมเหรอ ‪- เอาละ เด็กๆ 12 00:02:14,041 --> 00:02:16,083 ‪อีกสองวิ แจวให้ไวสุดชีวิต 13 00:02:16,166 --> 00:02:17,625 ‪หนึ่ง สอง 14 00:02:17,708 --> 00:02:19,875 ‪พอร์เตอร์ ไม่ตรงจังหวะเพื่อนแน่ะ 15 00:02:19,958 --> 00:02:21,708 ‪สโลน ขา 16 00:02:21,791 --> 00:02:23,791 ‪เร็วเข้า ก่อนที่พวกนั้นจะกลับมา 17 00:02:26,833 --> 00:02:29,250 ‪เธอกลับมาช่วยฉันเหรอ 18 00:02:29,333 --> 00:02:31,583 ‪ใช่แล้วครับ ไม่เป็นไรหรอก 19 00:02:34,083 --> 00:02:36,416 ‪ฟังนะ แซม เรื่องก่อนหน้านี้น่ะ… 20 00:02:36,500 --> 00:02:37,666 ‪ไม่ต้องพูดถึงมันหรอกครับ 21 00:02:37,750 --> 00:02:41,500 ‪เดี๋ยวผมก็จะปล่อยให้แม่ ‪กลับไปทำ "ภารกิจฉายเดี่ยว" แล้ว 22 00:02:41,583 --> 00:02:42,416 ‪แซม… 23 00:02:42,500 --> 00:02:44,916 ‪ผมไม่อยากขวางทางแม่แล้วทำให้วุ่นวาย 24 00:02:45,000 --> 00:02:47,041 ‪ผมจะค่อยๆ ลอยเรือไปจนถึงเกลิร์ฟสเบิร์ก… 25 00:02:47,125 --> 00:02:49,000 ‪แซม อย่าคิดแบบนั้นสิ 26 00:02:49,083 --> 00:02:51,541 ‪อย่างไร้แม่ เหมือนเคย 27 00:02:51,625 --> 00:02:55,458 ‪ทำไมคนเราถึงแสดงความรู้สึกที่แท้จริงได้ยากนัก 28 00:02:55,541 --> 00:02:56,916 ‪แทนที่จะลองใจกัน… 29 00:02:57,000 --> 00:02:59,291 ‪เอาจริงเหรอ พอร์เตอร์ จะมาพูดตอนนี้เนี่ยนะ 30 00:03:00,041 --> 00:03:02,125 ‪ไม่ แซม เธอต้องมากับฉัน 31 00:03:02,208 --> 00:03:03,833 ‪ไม่มีใครคอยอุ้มชูเลี้ยงดู… 32 00:03:03,916 --> 00:03:06,166 ‪อะไรนะ โอ้แม่เจ้า 33 00:03:06,250 --> 00:03:08,333 ‪เพราะเธอรู้มากเกินไป 34 00:03:08,416 --> 00:03:09,875 ‪ถ้าพวกซูคจับเธอได้ละก็ 35 00:03:09,958 --> 00:03:13,416 ‪พวกนั้นจะรีดข้อมูลจากเธอง่ายกว่ารีดนมวัวซะอีก 36 00:03:13,500 --> 00:03:16,583 ‪ฉันเลยจำเป็นต้องพาเธอไปด้วย ‪ถึงจะไม่อยากก็เถอะ 37 00:03:18,000 --> 00:03:20,041 ‪ผมจำเป็นแล้ว 38 00:03:21,875 --> 00:03:23,458 ‪น่าตื่นเต้นจังเลย 39 00:03:23,541 --> 00:03:26,750 ‪ผมชอบใช้ชีวิตแบบสายลับกับแม่สุดๆ 40 00:03:27,500 --> 00:03:28,833 ‪ทำอะไรน่ะ 41 00:03:28,916 --> 00:03:30,708 ‪นี่เราสอดแนมอยู่นะ 42 00:03:32,333 --> 00:03:35,208 ‪แซม ถ้าเธอคิดจะเป็นสายลับ 43 00:03:35,291 --> 00:03:36,458 ‪ฮะ 44 00:03:36,541 --> 00:03:38,416 ‪เธอก็ต้องทำตัวให้เหมือนสายลับด้วย 45 00:03:38,500 --> 00:03:42,791 ‪เธอต้องใจเย็น สงบ เงียบ ‪ราวกับเป็นมนุษย์ล่องหน 46 00:03:42,875 --> 00:03:45,375 ‪เป็นตัวเองให้น้อยๆ เอาอย่างฉันให้เยอะๆ 47 00:03:46,041 --> 00:03:47,041 ‪เข้าใจแล้วฮะ 48 00:03:48,041 --> 00:03:49,958 ‪เหมือนแม่เด๊ะเลย 49 00:03:50,750 --> 00:03:52,125 ‪ค่อยมาฝึกกันใหม่ 50 00:04:06,708 --> 00:04:08,583 ‪ไงจ๊ะ เทราเซอร์ส 51 00:04:08,666 --> 00:04:11,833 ‪สายลับคู่อาฆาตของแพม ‪ฟิลิป เทราเซอร์ส อยู่ที่นี่ด้วย 52 00:04:11,916 --> 00:04:12,750 ‪(สมันซ์) 53 00:04:14,916 --> 00:04:19,583 ‪และที่อยู่ตรงนั้นคือคุณแมริลิน เบลาส์คนสวย 54 00:04:19,666 --> 00:04:21,041 ‪(แมริลิน เบลาส์ ‪อาจเป็นคนรัก) 55 00:04:29,875 --> 00:04:32,333 ‪สอดแนมนี่สนุกจังเลย 56 00:04:32,416 --> 00:04:34,708 ‪- แซม ‪- ครับๆ 57 00:04:34,791 --> 00:04:37,875 ‪เป็นตัวเองให้น้อย เอาอย่างแม่ให้มาก 58 00:04:37,958 --> 00:04:41,541 ‪ถ.ป.ม.จ.ท.ย.ร. ถ้าเป็นแม่จะทำอย่างไร 59 00:04:41,625 --> 00:04:43,125 ‪ถ้าเป็นแม่จะทำยังไงนะ 60 00:04:43,208 --> 00:04:45,041 ‪คงจะจริงจังสุดๆ 61 00:04:45,125 --> 00:04:47,375 ‪จนเกือบจะเหมือนหุ่นยนต์แน่เลย 62 00:04:47,458 --> 00:04:50,708 ‪"ฉันชื่อแพม ฉันเป็นสายลับนะ ปี๊บๆ" 63 00:04:50,791 --> 00:04:52,500 ‪ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น 64 00:04:53,125 --> 00:04:54,416 ‪แบบนี้แหละ 65 00:05:00,708 --> 00:05:02,250 ‪(ปาร์ตี้สุดหรูคืนนี้ ‪แต่งตัวทางการ) 66 00:05:02,333 --> 00:05:05,666 ‪ว่าแล้วเชียวว่าต้องเป็น ‪บัตรเชิญสำหรับงานเลี้ยงคืนนี้ 67 00:05:05,750 --> 00:05:06,958 ‪"เอามูมูไปด้วย" 68 00:05:07,041 --> 00:05:07,875 ‪ได้เลย 69 00:05:10,041 --> 00:05:12,083 ‪เป็นไปไม่ได้ เดี๋ยวก่อนนะ 70 00:05:12,166 --> 00:05:13,500 ‪(เอามูลักกะมูไปด้วย) 71 00:05:13,583 --> 00:05:15,916 ‪ที่นั่นแหละที่เราจะไปชิงมูลักกะมูมา 72 00:05:16,000 --> 00:05:17,791 ‪ปาร์ตี้ เยี่ยมเลย 73 00:05:18,375 --> 00:05:21,791 ‪หุ่นยนต์ชอบกินพัฟไส้กรอก 74 00:05:24,333 --> 00:05:27,958 ‪ขณะเดียวกันในซูเคีย กายกำลังคร่ำเครียด 75 00:05:28,041 --> 00:05:31,375 ‪เขามีเพียงโอกาสเดียว ‪ที่จะทำให้ดูเคสส์ประทับใจ 76 00:05:31,458 --> 00:05:32,458 ‪กายคะ 77 00:05:32,958 --> 00:05:33,958 ‪กาย 78 00:05:34,041 --> 00:05:35,291 ‪กาย 79 00:05:35,375 --> 00:05:36,583 ‪ใจเย็นๆ น่า 80 00:05:36,666 --> 00:05:38,083 ‪ฉันใจเย็นไม่ได้หรอก อีบี 81 00:05:38,166 --> 00:05:40,791 ‪นี่เป็นโอกาสสำคัญของครอบครัวเราเลยนะ 82 00:05:40,875 --> 00:05:44,750 ‪และคุณก็กำลังพลาดโอกาสสุดๆ 83 00:05:45,500 --> 00:05:50,333 ‪ห้องทดลองน่าเบื่อนี้ ‪เป็นที่ที่สนุกที่สุดในโลกสำหรับคุณเลยนะ 84 00:05:51,000 --> 00:05:52,583 ‪ทำไมไม่ไปเล่นล่ะ 85 00:05:55,750 --> 00:05:57,250 ‪เธอพูดถูก อีบี 86 00:05:57,333 --> 00:05:59,541 ‪พูดถึงเรื่องสนุก 87 00:05:59,625 --> 00:06:03,000 ‪หนูกำลังคิดว่า ‪อยากออกไปสำรวจข้างนอกคนเดียวดู 88 00:06:04,041 --> 00:06:05,291 ‪ไม่รู้สิ 89 00:06:05,916 --> 00:06:11,583 ‪ตราบใดที่เธอสัญญาว่าจะปฏิบัติตาม ‪กฎสามข้อในการเที่ยวต่างประเทศของฉัน 90 00:06:12,583 --> 00:06:16,875 ‪กลับก่อนมืด ห้ามกินเนื้อแผงลอย ‪และห้ามไปฟังโฆษณาเชื้อเชิญให้เป็นสมาชิก 91 00:06:16,958 --> 00:06:21,041 ‪เก่งมาก แต่อยู่ห่างจากกำแพงไว้นะ 92 00:06:21,125 --> 00:06:23,208 ‪และก่อนที่เธอจะไป… 93 00:06:25,625 --> 00:06:29,041 ‪นักสำรวจทุกคนต้องมีวิธีหาทางกลับบ้าน 94 00:06:33,041 --> 00:06:34,958 ‪กาย คุณให้ฟันพาสหนูเหรอคะ 95 00:06:35,833 --> 00:06:37,458 ‪ถูกใจสุดๆ 96 00:06:37,541 --> 00:06:39,166 ‪ขอบคุณนะคะ กาย 97 00:06:39,250 --> 00:06:40,500 ‪เดี๋ยวหนูจะรีบกลับนะ 98 00:06:40,583 --> 00:06:42,833 ‪อย่าลืมอยู่ห่างๆ… 99 00:06:44,083 --> 00:06:45,083 ‪กำแพงล่ะ 100 00:06:47,083 --> 00:06:49,083 ‪ซูเคียจ๋า ฉันมาแล้ว 101 00:06:58,583 --> 00:07:00,416 ‪(ยินดีต้อนรับสู่ซูเคีย) 102 00:07:02,333 --> 00:07:05,625 ‪(ลูกโป่งด้านทาเนยขึ้นแสนสนุก) 103 00:07:16,333 --> 00:07:17,791 ‪(รสชาติขนมปัง ‪ไข่เขียวกับแฮม) 104 00:07:31,041 --> 00:07:32,958 ‪จริงด้วย ด้านทาเนยต้องอยู่ข้างล่าง 105 00:07:39,041 --> 00:07:40,250 ‪(ดึงเพื่อให้เห็นชัดขึ้น) 106 00:07:54,125 --> 00:07:56,083 ‪(หยุด) 107 00:07:56,166 --> 00:07:57,500 ‪(หันหลังกลับไป!) 108 00:07:58,083 --> 00:07:59,625 ‪อย่าไปทางนั้นนะ 109 00:07:59,708 --> 00:08:01,083 ‪ฟันพาสบอกว่าอย่าไป 110 00:08:07,750 --> 00:08:11,583 ‪แต่อีบีทนความอยากรู้ไม่ไหว ก็เลยต้องไป 111 00:08:18,208 --> 00:08:19,625 ‪(ซูคทำได้ ‪เบาเสียงหน่อย) 112 00:08:19,708 --> 00:08:21,041 ‪(คว่ำด้านเนยเพื่อคว้าชัย) 113 00:08:21,125 --> 00:08:22,291 ‪(พวกยูคชั่วร้าย) 114 00:08:26,958 --> 00:08:30,000 ‪ในที่สุดก็ได้เห็นกำแพงที่เขาเลื่องลือกัน 115 00:08:30,083 --> 00:08:33,250 ‪ที่สร้างขึ้นเพื่อกันพวกยูคแสนชั่วร้าย 116 00:08:33,333 --> 00:08:36,916 ‪เพิ่มความสูงขึ้นเรื่อยๆ หลายปีผ่านพ้นไป 117 00:08:37,000 --> 00:08:40,625 ‪จนสูงถึงชั้นบรรยากาศสตราโทสเฟียร์ 118 00:08:42,208 --> 00:08:44,708 ‪ซูคๆ ซูคๆ 119 00:08:44,791 --> 00:08:50,416 ‪ซูคๆ ซูคๆ 120 00:08:53,166 --> 00:08:54,666 ‪หวัดดี เจ้านกกระรอกทา 121 00:08:54,750 --> 00:08:56,041 ‪มานี่มา 122 00:08:57,375 --> 00:08:59,333 ‪ไม่เป็นไร ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก 123 00:09:00,625 --> 00:09:02,833 ‪นั่นแหละ มาเถอะ มานี่หน่อย 124 00:09:04,041 --> 00:09:06,208 ‪ช่างเป็นนกกระรอกทาที่น่ารักจริงๆ 125 00:09:06,750 --> 00:09:08,208 ‪นี่ ไม่เอาน่า 126 00:09:08,291 --> 00:09:11,916 ‪กำแพงเป็นสิ่งต้องห้าม ‪อย่าได้เข้าไป ห้ามเด็ดขาด 127 00:09:12,000 --> 00:09:13,791 ‪แต่ของขวัญของกายก็พิเศษยิ่งนัก 128 00:09:13,875 --> 00:09:15,416 ‪อีบีจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย 129 00:09:15,500 --> 00:09:16,541 ‪เอาละ อีบี 130 00:09:16,625 --> 00:09:18,541 ‪ให้วิญญาณแพมเข้าสิงละกัน 131 00:09:32,291 --> 00:09:33,750 ‪มูลักกะมู 132 00:09:39,333 --> 00:09:40,333 ‪ไปกันเถอะ 133 00:09:55,125 --> 00:09:56,416 ‪ใส่ชุดอะไรน่ะ 134 00:09:56,500 --> 00:09:59,208 ‪ชุดปลอมตัวสมัยที่ผมเป็นนักต้มตุ๋น 135 00:09:59,291 --> 00:10:00,708 ‪หรือสาวต้มตุ๋น 136 00:10:00,791 --> 00:10:05,083 ‪ดร ลินดา ชวาร์ตซ์ ‪นักบำบัดชีวิตแต่งงานและครอบครัว 137 00:10:05,166 --> 00:10:06,375 ‪แอลเอ็มเอฟที 138 00:10:06,458 --> 00:10:07,708 ‪- แซม… ‪- ลินดาค่ะ 139 00:10:07,791 --> 00:10:10,208 ‪สายลับอย่างฉันต้องทำตัวไม่เด่น 140 00:10:10,291 --> 00:10:14,500 ‪เราต้องทำตัวให้กลมกลืน ไม่ใช่ทำแบบนี้ 141 00:10:14,583 --> 00:10:16,041 ‪ฉันจะไปเอามูลักกะมูมา 142 00:10:16,125 --> 00:10:19,625 ‪เธออยู่ตรงนี้แหละ ‪จำไว้นะ อย่าทำตัวสะดุดตา 143 00:10:22,291 --> 00:10:23,500 ‪เข้าใจแล้ว 144 00:10:27,583 --> 00:10:28,833 ‪ชื่ออะไร 145 00:10:29,333 --> 00:10:31,541 ‪บัมเบิลบัม บอนนี่ บัมเบิลบัม 146 00:10:31,625 --> 00:10:34,416 ‪เกรงว่าจะไม่มีชื่อบัมเบิลบัมนะ 147 00:10:34,500 --> 00:10:36,041 ‪จริงเหรอคะ แน่ใจเหรอ 148 00:10:36,125 --> 00:10:38,041 ‪แน่ใจสิ 149 00:10:38,125 --> 00:10:39,125 ‪ดูดีๆ สิ 150 00:10:41,000 --> 00:10:45,041 ‪โอ้ อยู่นี่เองเหรอคะ คุณนายบัมเบิลบัม 151 00:10:45,708 --> 00:10:46,791 ‪ฝ่ายจัดเลี้ยงเหรอ 152 00:10:46,875 --> 00:10:48,750 ‪เปล่าจ้ะ ฉันมาร่วมงาน 153 00:10:48,833 --> 00:10:51,083 ‪ชื่อชวาร์ตซ์จ้ะ 154 00:10:54,000 --> 00:10:56,375 ‪ทำอะไรน่ะ ให้ฉันใช้ท่าคาราเต้ ‪เฉาะคอซะก็สิ้นเรื่อง 155 00:10:56,458 --> 00:10:58,625 ‪- ผมจัดการได้น่า ‪- แบบนี้มันโฉ่งฉ่างไปนะ 156 00:10:59,500 --> 00:11:00,750 ‪ไม่เห็นมีชื่อชวาร์ตซ์เลย 157 00:11:02,458 --> 00:11:03,916 ‪แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ 158 00:11:04,000 --> 00:11:05,000 ‪(ดร.ลินดา ชวาร์ตซ์) 159 00:11:06,083 --> 00:11:07,250 ‪ดร.ลินดา ชวาร์ตซ์เหรอ 160 00:11:07,833 --> 00:11:10,083 ‪แหม เรียกว่าด็อกเตอร์เฉยๆ ก็ได้จ้ะ 161 00:11:10,166 --> 00:11:12,250 ‪คุณช่วยชีวิตแต่งงานของฉันไว้ 162 00:11:12,333 --> 00:11:13,458 ‪ใช่ไหม ที่รัก 163 00:11:14,166 --> 00:11:19,458 ‪หนังสือของคุณมีประโยชน์มาก ‪ในการทำให้ชีวิตคู่ของเราราบรื่น 164 00:11:19,541 --> 00:11:23,000 ‪ถึงผมจะได้ยินที่ภรรยาพูด ‪แต่ตอนนั้นผมไม่ได้ตั้งใจฟังเธอ 165 00:11:23,583 --> 00:11:25,791 ‪เชิญเข้าไปเลยค่ะ ด็อกเตอร์ 166 00:11:26,625 --> 00:11:29,541 ‪- ขอบคุณนะจ๊ะ ‪- ไม่เลยครับ เราต่างหากที่ต้องขอบคุณ 167 00:11:30,375 --> 00:11:33,250 ‪เธอมากับฉันน่ะ เป็นคนไข้รายล่าสุด 168 00:11:34,333 --> 00:11:35,750 ‪มีปัญหาหนักอยู่เหมือนกัน 169 00:11:35,833 --> 00:11:37,583 ‪มาเลยค่ะ คุณบัมเบิลบัม 170 00:11:49,458 --> 00:11:50,625 ‪นกอินทรีลงจอดรึยัง 171 00:11:50,708 --> 00:11:52,083 ‪นกอินทรีอะไร ที่ไหน 172 00:11:53,041 --> 00:11:56,541 ‪ฉันถามว่านกอินทรีลงจอดรึยัง 173 00:11:56,625 --> 00:11:59,166 ‪แล้วผมก็ถามว่านกอินทรีอะไร 174 00:11:59,250 --> 00:12:01,083 ‪ที่ไหน ไม่เห็นมีเลย 175 00:12:01,958 --> 00:12:05,000 ‪ดูเหมือนเราจะถูกตบตาว่าสองคนนี้กิ๊กกันซะแล้ว 176 00:12:05,083 --> 00:12:08,166 ‪กลายเป็นว่าเบลาส์เป็นคนคิดแผนปฏิบัติการครั้งนี้ 177 00:12:08,250 --> 00:12:10,791 ‪แล้วเอามูลักกะมูมาด้วยรึเปล่า 178 00:12:10,875 --> 00:12:13,333 ‪คุณคิดว่าผมโง่เหรอ 179 00:12:17,666 --> 00:12:19,250 ‪ว้าว 180 00:12:21,250 --> 00:12:24,458 ‪ว่าแล้วว่าลินดาต้องเป็นร่างปลอมตัว ‪ที่คู่ควรกับการมีแม่เป็นที่สุด 181 00:12:25,166 --> 00:12:26,458 ‪อยู่นั่นไง 182 00:12:27,041 --> 00:12:28,333 ‪พวกคนชั่วน่ะเหรอฮะ 183 00:12:28,416 --> 00:12:30,125 ‪ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็โดนจับได้หรอก 184 00:12:30,208 --> 00:12:31,333 ‪จับไม่ได้หรอก 185 00:12:31,416 --> 00:12:34,291 ‪เรื่องทำตัวเนียน ขอให้ไว้ใจผม 186 00:12:38,333 --> 00:12:39,458 ‪แพมนี่นา 187 00:12:39,541 --> 00:12:42,125 ‪อยู่กับยัยป้าที่แต่งตัวเฉิ่มที่สุดที่เคยเห็นมาเลย 188 00:12:42,208 --> 00:12:43,083 ‪ไปกันเถอะ 189 00:12:43,166 --> 00:12:44,375 ‪พวกนั้นกำลังหนี 190 00:12:45,333 --> 00:12:46,291 ‪ในนี้ 191 00:12:46,375 --> 00:12:49,333 ‪ขอดูส้นสูงอัปลักษณ์ให้เป็นบุญตาอีกสักที 192 00:12:49,416 --> 00:12:51,583 ‪นี่คืออาชญากรรมทางแฟชั่นอย่างแท้จริง 193 00:12:51,666 --> 00:12:52,541 ‪ทางนี้ 194 00:12:56,125 --> 00:12:57,875 ‪หายไปแล้ว ให้มันได้อย่างนี้สิ 195 00:12:58,583 --> 00:13:01,083 ‪งั้น… กินพัฟไส้กรอกไหมฮะ 196 00:13:02,666 --> 00:13:04,375 ‪เอาฟันพาสของฉันคืนมานะ 197 00:13:07,625 --> 00:13:09,083 ‪เจ้านกกระรอกทางี่เง่า 198 00:13:13,333 --> 00:13:14,166 ‪จับได้แล้ว 199 00:13:14,833 --> 00:13:17,750 ‪นี่ เดี๋ยวก่อน ‪นั่นไม่ใช่ลูกโอ๊กนะ เจ้าทึ่ม นั่นมัน… 200 00:13:19,708 --> 00:13:21,625 ‪ฟันพาสเหล็กแข็งๆ ต่างหากล่ะ 201 00:13:23,541 --> 00:13:26,583 ‪โห นกกระรอกทาพวกนี้มารยาทแย่จริงๆ 202 00:13:26,666 --> 00:13:32,000 ‪ซูคๆ ซูคๆ 203 00:13:32,666 --> 00:13:34,208 ‪เธอทำได้น่า อีลาน่า เบท 204 00:13:34,833 --> 00:13:36,416 ‪ไม่นะ ทนดูไม่ได้ 205 00:13:36,500 --> 00:13:38,333 ‪แต่ต้องดู เพราะนี่เป็นงาน 206 00:13:38,416 --> 00:13:40,666 ‪โอ้ มีอาการโลเลหน่อยๆ ด้วย 207 00:13:41,791 --> 00:13:42,625 ‪สำเร็จครับ 208 00:13:42,708 --> 00:13:44,791 ‪เมื่อกี้ทำเอาใจเต้นไม่เป็นส่ำ สงสัยต้องนอนพัก 209 00:13:44,875 --> 00:13:45,708 ‪ไง 210 00:13:46,333 --> 00:13:48,083 ‪ขอโทษนะคะ ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรขึ้นมาบนนี้ 211 00:13:48,166 --> 00:13:49,000 ‪ไม่เป็นไร 212 00:13:49,541 --> 00:13:52,416 ‪คนไม่อยากให้เราขึ้นมาบนนี้ก็เพราะกลัว 213 00:13:52,500 --> 00:13:54,625 ‪ถึงได้ตั้งกฎมากมายไง 214 00:13:55,916 --> 00:13:57,541 ‪แต่ดีที่ฉันไม่ชอบทำตามกฎ 215 00:14:02,333 --> 00:14:05,541 ‪เอ่อ… ใช่ ฉันก็เหมือนกัน 216 00:14:05,625 --> 00:14:10,958 ‪ฉันมีกฎของตัวเองซึ่งฉันก็ไม่ได้ทำตามอยู่บ่อยๆ 217 00:14:11,041 --> 00:14:12,625 ‪ฉันมีกฎแค่ข้อเดียว 218 00:14:12,708 --> 00:14:13,916 ‪นั่นก็คือแหกกฎ 219 00:14:14,000 --> 00:14:17,166 ‪อ้อ ถ้างั้นก็มีมากกว่าฉันข้อนึง 220 00:14:18,958 --> 00:14:20,500 ‪ตรงนี้มีที่ว่างนะ 221 00:14:20,583 --> 00:14:23,125 ‪ถ้าเธอตัดสินใจด้วยตัวเองว่าเธออยากนั่งตรงนี้ 222 00:14:25,250 --> 00:14:26,083 ‪ก็ดี 223 00:14:26,708 --> 00:14:28,916 ‪ทีแรกฉันก็กะจะนั่งอยู่แล้ว 224 00:14:29,000 --> 00:14:31,208 ‪ก็ดี ฉันชื่อลูค่า 225 00:14:31,291 --> 00:14:32,916 ‪อีลาน่า เบท อีบี 226 00:14:35,000 --> 00:14:37,708 ‪เธอขึ้นมาทำอะไรบนนี้ล่ะ อีบี 227 00:14:37,791 --> 00:14:39,666 ‪นกกระรอกทาเอาฟันพาสของฉันไป 228 00:14:39,750 --> 00:14:41,166 ‪มันคงเหมือนลูกโอ๊กน่ะ 229 00:14:41,250 --> 00:14:42,083 ‪แล้วเธอล่ะ 230 00:14:42,166 --> 00:14:46,458 ‪ฉันแค่ขึ้นมาอ่านหนังสือรวมบทกวีที่ชื่อว่า "บทกวี" 231 00:14:46,541 --> 00:14:48,666 ‪อ๋อเหรอ ก็ดี 232 00:14:48,750 --> 00:14:49,750 ‪บทกวีเกี่ยวกับอะไรล่ะ 233 00:14:49,833 --> 00:14:52,625 ‪เกี่ยวกับอะไรน่ะเหรอ ฉัน… 234 00:14:52,708 --> 00:14:55,833 ‪จริงๆ แล้วฉันก็ไม่รู้หรอก 235 00:14:56,916 --> 00:14:58,791 ‪งั้นเหรอ ไหน ฉันขอลองซิ 236 00:14:58,875 --> 00:15:01,541 ‪ถนนสองสายเหรอ แหม ทำไมโลเลจัง 237 00:15:01,625 --> 00:15:02,541 ‪เลือกมาสักสายสิ 238 00:15:06,791 --> 00:15:08,375 ‪ทำแบบเมื่อกี้ไม่เหมือนฉันเลยนะ 239 00:15:08,458 --> 00:15:11,583 ‪ตามธรรมเนียมแล้ว ‪สายลับจะต้องค่อยๆ ย่องเข้าหาเป้าหมาย 240 00:15:11,666 --> 00:15:14,416 ‪ไม่ใช่ประกาศตัวโต้งๆ ต่อหน้าคนทั้งห้อง 241 00:15:14,500 --> 00:15:17,416 ‪ตั้งใจหน่อยสิ แซม ‪เป็นตัวเธอให้น้อยๆ เป็นฉันให้มากๆ 242 00:15:17,500 --> 00:15:20,083 ‪ครับๆ เป็นเหมือนแม่ให้มากๆ 243 00:15:22,166 --> 00:15:24,208 ‪ต้องมีทางลับอยู่แถวนี้แน่ 244 00:15:24,291 --> 00:15:26,625 ‪พยายามหาอะไรก็ตามที่น่าสงสัย 245 00:15:33,583 --> 00:15:35,333 ‪เจ้าหมอนี่ดูน่าสงสัยแฮะ 246 00:15:35,416 --> 00:15:39,000 ‪ถ้าเราขยับรูปปั้น ทางลับอาจจะเปิดก็ได้นะฮะ 247 00:15:39,083 --> 00:15:42,500 ‪ดูหนังมากไปแล้ว ลูกไม้แบบนั้นมันตื้นเกินไป 248 00:15:43,125 --> 00:15:44,791 ‪เอาละๆ คิดสิ แซม 249 00:15:44,875 --> 00:15:48,041 ‪อะไรกันนะที่ดูน่าสงสัย 250 00:15:48,125 --> 00:15:52,291 ‪ถ้าเป็นแม่จะทำอย่างไร ถ.ป.ม.จ.ท.ย.ร 251 00:15:53,666 --> 00:15:54,500 ‪แม่ 252 00:15:55,375 --> 00:15:56,791 ‪เหมือนแม่ไง 253 00:16:05,250 --> 00:16:08,875 ‪สองคนนี้ทำเท่ไปงั้นแหละ ‪แต่สุดท้ายก็แอบมีใจให้กัน 254 00:16:08,958 --> 00:16:12,250 ‪โรแมนติกราวกับกลอนรักหวานซึ้งใดๆ ในโลก 255 00:16:12,916 --> 00:16:14,333 ‪กลอนพวกนี้ห่วยจัง 256 00:16:14,416 --> 00:16:15,458 ‪เนอะ 257 00:16:15,541 --> 00:16:18,750 ‪กวีพวกนี้ชอบประดิษฐ์คำ ‪ให้มันคล้องจองกันอยู่เรื่องเลย 258 00:16:18,833 --> 00:16:21,875 ‪ใช่ คำคล้องจองมันสำหรับเด็กอมมือต่างหาก 259 00:16:22,791 --> 00:16:24,333 ‪ช่างกล้าพูด 260 00:16:24,416 --> 00:16:25,958 ‪บทกวีไม่ใช่เรื่องของเด็กอมมือนะ 261 00:16:26,041 --> 00:16:29,458 ‪คำคล้องจองของผมไม่ได้ประดิษฐ์ประดอยมา ‪เพราะตัวผมนั้นเป็นโรค… 262 00:16:30,041 --> 00:16:31,708 ‪พิษสุนัขบ้า… ตายแล้ว ‪จริงอย่างที่เด็กว่า 263 00:16:31,791 --> 00:16:33,583 ‪นี่ หิวไหม ฉันมีขนมปังปิ้งด้วยนะ 264 00:16:33,666 --> 00:16:36,750 ‪เอาสิ ตราบใดที่เธอทาเนยถูกด้านน่ะนะ 265 00:16:36,833 --> 00:16:40,083 ‪วิธีกินมีอยู่ทางเดียวเท่านั้นแหละ ทาเนยด้าน… 266 00:16:40,166 --> 00:16:41,000 ‪บน 267 00:16:43,166 --> 00:16:46,041 ‪รักษากำลังใจให้สูงส่ง ‪แต่ด้านทาเนยต้องเอาลงล่าง 268 00:16:46,583 --> 00:16:49,500 ‪อยู่ห่างจากกำแพงเข้าไว้ 269 00:16:51,958 --> 00:16:53,166 ‪เอ้านี่ 270 00:16:54,541 --> 00:16:56,000 ‪นี่มันก็เย็นมากแล้ว 271 00:16:56,083 --> 00:16:58,000 ‪ฉันกลับก่อนดีกว่า ดีใจที่ได้คุยกันนะ 272 00:16:58,750 --> 00:16:59,791 ‪ไม่เป็นไร ฉันโอเค 273 00:16:59,875 --> 00:17:02,125 ‪เดี๋ยว นั่นมันทางลงเขตแดนพวกซูคนะ 274 00:17:03,208 --> 00:17:05,250 ‪จริงด้วย ต้องไปอีกทางสินะ 275 00:17:19,791 --> 00:17:22,541 ‪กระเป๋าเอกสารนั่นแหละ มูลักกะมู 276 00:17:22,625 --> 00:17:24,500 ‪งั้นก็ "ไป-ลัก-กะ-เป๋า" กันเถอะ 277 00:17:24,583 --> 00:17:25,583 ‪แซม อย่านะ 278 00:17:25,666 --> 00:17:28,916 ‪แพม ไอ แอม มุ่งมั่นอย่างแรงกล้า ‪ที่จะไขว่คว้าเป้าหมายมาให้ได้ 279 00:17:29,000 --> 00:17:30,791 ‪ใช่ แต่ฉันก็ต้องรอบคอบด้วย 280 00:17:30,875 --> 00:17:32,250 ‪เดี๋ยวเธอได้ทำเสียเรื่องหมด 281 00:17:32,333 --> 00:17:35,041 ‪ว้าว การเป็นแม่นี่ช่างซับซ้อนจริงๆ 282 00:17:36,666 --> 00:17:38,500 ‪ฟิลิป สตาร์ทเครื่องเลย 283 00:17:38,583 --> 00:17:39,916 ‪โทษที ว่าไงนะ 284 00:17:40,000 --> 00:17:41,750 ‪ออกได้แล้ว เจ้าสมันซ์งี่เง่า 285 00:17:41,833 --> 00:17:42,791 ‪อ้อ 286 00:17:42,875 --> 00:17:44,791 ‪เอ่อ ปุ่มไหนเหรอ 287 00:17:44,875 --> 00:17:46,000 ‪มีอยู่ปุ่มเดียวนี่ไง 288 00:17:46,083 --> 00:17:47,000 ‪(ปุ่มเดียว) 289 00:17:53,958 --> 00:17:57,166 ‪ออกแบบระบบปล่อยยาน ‪ให้มันนิ่มกว่านี้ไม่ได้รึไง เบลาส์ 290 00:17:57,250 --> 00:17:59,583 ‪ต้องเอามูลักกะมูออกมาให้ได้ 291 00:18:03,583 --> 00:18:05,791 ‪(รหัสลับที่เทราเซอร์สจะไม่ลืม ‪1) 292 00:18:05,875 --> 00:18:07,875 ‪(<ถูกต้อง> ‪เปิดประตูโรงเก็บ) 293 00:18:07,958 --> 00:18:10,208 ‪เร็วเข้า เปิดสิ 294 00:18:10,958 --> 00:18:12,791 ‪ฉันไม่ให้เธอไปง่ายๆ หรอก เบลาส์ 295 00:18:12,875 --> 00:18:14,041 ‪ปิดประตูซะ 296 00:18:14,125 --> 00:18:15,083 ‪ได้เลย 297 00:18:15,166 --> 00:18:17,625 ‪ฉันจะใช้นาฬิกาข้อมือสุดเริ่ด ‪ที่ออกแบบเองปิดให้นะ 298 00:18:17,708 --> 00:18:20,041 ‪ใช้คล่องมือสุดๆ 299 00:18:21,125 --> 00:18:22,333 ‪ใช้คำได้ฉลาดดี 300 00:18:22,958 --> 00:18:24,333 ‪มาสู้กันสักตั้งเถอะ แมริลิน 301 00:18:25,916 --> 00:18:27,250 ‪มาสิ 302 00:18:36,333 --> 00:18:37,291 ‪เร็วเข้า เปิดสิ 303 00:18:37,375 --> 00:18:38,458 ‪(เปิดประตูโรงเกิบ) 304 00:18:38,541 --> 00:18:39,375 ‪(ปิดประตูโรงเก็บ) 305 00:18:45,083 --> 00:18:47,541 ‪(เปิดประตูโรงเก็บ ‪<และเปิดค้างไว้>) 306 00:19:11,666 --> 00:19:13,833 ‪เปิดสิๆ 307 00:19:13,916 --> 00:19:17,250 ‪ไม่ต้องทำตุกติกแล้ว เบลาส์ ‪ปิดประตูโรงเก็บเดี๋ยวนี้ 308 00:19:17,333 --> 00:19:18,875 ‪ก็ได้ 309 00:19:24,125 --> 00:19:25,291 ‪(เริ่มแผนการหลบหนี) 310 00:19:27,458 --> 00:19:28,583 ‪พลาดซะได้ 311 00:19:29,250 --> 00:19:31,250 ‪ลาก่อน แพม ไอ แอม 312 00:19:42,083 --> 00:19:42,916 ‪บ้าเอ๊ย 313 00:19:43,583 --> 00:19:44,916 ‪อย่าพูดคำหยาบสิครับ 314 00:19:46,833 --> 00:19:49,125 ‪หาอันนี้อยู่รึเปล่าครับ 315 00:19:49,208 --> 00:19:51,458 ‪แซม เธอเอามาได้เหรอเนี่ย ยังไงกัน… 316 00:19:51,541 --> 00:19:55,375 ‪มันถูกล็อกไว้ในช่องเก็บแน่นเหมือนกัน 317 00:19:55,458 --> 00:19:57,958 ‪แต่แล้วผมก็คิดว่า ถ้าเป็นแม่จะทำยังไง 318 00:19:58,041 --> 00:20:01,125 ‪แม่คงหาทางสะเดาะกุญแจ ‪แล้วชิงมูลักกะมูมาให้ได้ 319 00:20:01,208 --> 00:20:04,000 ‪แล้วผมก็จำได้ว่าผมมีนี่ 320 00:20:04,083 --> 00:20:06,125 ‪กิ๊บนี่แหละ กุญแจผีชั้นเลิศ 321 00:20:06,208 --> 00:20:07,916 ‪ชิงเป้าหมายสำเร็จ 322 00:20:08,000 --> 00:20:11,458 ‪ดูเหมือนผมจะช่ำชอง ‪เรื่องการทำตัวแบบแพมซะแล้วสิ 323 00:20:11,541 --> 00:20:14,750 ‪ไม่ใช่ เหตุผลที่เธอมีกิ๊บนั่น 324 00:20:14,833 --> 00:20:17,375 ‪ถึงฉันจะไม่มีวันเข้าใจได้ 325 00:20:17,458 --> 00:20:20,416 ‪แต่เพราะเธอเลือกที่จะปลอมตัว ‪เป็นผู้หญิงวัยกลางคน 326 00:20:20,500 --> 00:20:22,041 ‪ใช้คำว่าผู้ใหญ่ดีกว่า 327 00:20:22,125 --> 00:20:26,291 ‪ที่ฉันกำลังจะบอกก็คือทีมนี้ไม่ต้องมีแพมอีกคนหรอก 328 00:20:26,375 --> 00:20:30,000 ‪แต่ทีมนี้ต้องการแซม ‪หรือไม่ก็ดร.ลินดา ชวาร์ตซ์ 329 00:20:30,083 --> 00:20:31,708 ‪ใครก็ได้ที่เธออยากจะเป็น 330 00:20:31,791 --> 00:20:35,166 ‪ทีมเราแข็งแกร่งที่สุดเมื่อเธอเป็นตัวของตัวเอง 331 00:20:40,416 --> 00:20:43,250 ‪แม่ฮะ วันนี้เวลาของเราคงหมดแล้ว 332 00:20:43,333 --> 00:20:47,583 ‪แต่ดร.ลินดาคิดว่าเรามีความคืบหน้าขึ้นเยอะเลย 333 00:20:51,541 --> 00:20:54,375 ‪กายคะ เกิดเรื่องที่เหลือเชื่อสุดๆ เลยละ 334 00:20:54,458 --> 00:20:56,833 ‪มาแล้วเหรอ แม่สาวน้อยผู้วิเศษ 335 00:20:56,916 --> 00:20:58,458 ‪ฟังนะคะ หนูเพิ่ง… 336 00:20:58,541 --> 00:21:00,000 ‪คุณใส่ชุดอะไรน่ะ 337 00:21:00,083 --> 00:21:02,666 ‪เธอพูดถูก ฉันแค่ต้องทำตัวตามใจอยากซะบ้าง 338 00:21:02,750 --> 00:21:04,166 ‪ดีแล้วค่ะ กาย แต่… 339 00:21:04,250 --> 00:21:06,708 ‪แต่ฉันคงทำไม่ได้หรอก ถ้าไม่มีเธอ เด็กน้อย 340 00:21:06,791 --> 00:21:08,125 ‪หลังจากที่ร้านพัง 341 00:21:08,208 --> 00:21:12,041 ‪ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะกลับมาประดิษฐ์ได้อีกรึเปล่า 342 00:21:12,125 --> 00:21:13,708 ‪แต่เธอเชื่อในตัวฉัน 343 00:21:14,416 --> 00:21:16,833 ‪และมันก็ทำให้งานของฉันรู้สึกมีคุณค่าขึ้นเยอะเลย 344 00:21:16,916 --> 00:21:22,000 ‪เมื่อได้รู้ว่าฉันได้ช่วยปกป้อง ‪ประเทศที่งดงามนี้จากพวกยูคชั่วร้าย 345 00:21:22,083 --> 00:21:25,625 ‪ว่าแต่วันนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ เล่าให้ฉันฟังบ้างสิ 346 00:21:27,125 --> 00:21:30,458 ‪ก็ เอ่อ… ดีค่ะ 347 00:21:30,541 --> 00:21:31,916 ‪ดีสุดๆ 348 00:21:32,000 --> 00:21:34,791 ‪ที่นี่ดีเยี่ยมสุดๆ ไปเลยเนอะ 349 00:21:34,875 --> 00:21:37,041 ‪ฉันคุยกับแม่เธอแล้วด้วยนะ 350 00:21:37,125 --> 00:21:39,041 ‪แม่บอกให้เราอยู่ที่นี่ต่อได้อีกหน่อย 351 00:21:39,125 --> 00:21:42,875 ‪โดยเฉพาะถ้ามันจะทำให้เราได้เงิน ‪ไปเปิดร้านคลังสิ่งประดิษฐ์แห่งใหม่ 352 00:21:43,458 --> 00:21:44,291 ‪ค่ะ 353 00:21:44,375 --> 00:21:45,500 ‪หวังว่าคงหิวนะ 354 00:21:45,583 --> 00:21:49,041 ‪ฉันทำขนมปังปิ้งไว้ให้ ด้านทาเนยคว่ำ 355 00:21:49,125 --> 00:21:52,750 ‪เมื่อกายค้นพบความหมายของชีวิต ‪ในประเทศของชาวซูคแห่งนี้ 356 00:21:52,833 --> 00:21:56,333 ‪อีบีจะปรึกษาเขาเรื่องสิ่งรบกวนจิตใจ ‪ที่ทำให้เธอคลางแคลงสงสัยอยู่ได้ยังไง 357 00:21:56,875 --> 00:21:59,750 ‪"ใบหญ้าสวยสดเมื่อไร้คนเหยียบย่ำ 358 00:21:59,833 --> 00:22:02,708 ‪สุดจะพร่ำเพ้อละเมอหา ‪ฤาควรกลับมาคืนผืนแผ่นดินเดิม" 359 00:22:07,375 --> 00:22:09,166 ‪(หนังสือนำเที่ยวซูเคียของฟลัดซ์เนอร์) 360 00:22:10,500 --> 00:22:11,708 ‪(ซูเคีย) 361 00:22:11,791 --> 00:22:12,916 ‪(ยูเคีย) 362 00:22:14,208 --> 00:22:15,791 ‪ฟากนั้นมีอะไรกันแน่นะ 363 00:22:18,625 --> 00:22:20,708 ‪พวกยูคชั่วร้าย 364 00:22:20,791 --> 00:22:22,166 ‪กินได้แค่วิธีเดียวเท่านั้นแหละ 365 00:22:24,458 --> 00:22:27,458 ‪ก่อนจะพูดให้พ่อเลี้ยงเห็นถึง ‪พฤติกรรมแปลกประหลาดของเพื่อนใหม่เขา 366 00:22:28,125 --> 00:22:31,041 ‪อีบีจะต้องพยายามมองในอีกมุมซะก่อน 367 00:22:38,250 --> 00:22:40,250 ‪(และจำไว้ว่า… ยูเคียน่ะ…) 368 00:22:40,333 --> 00:22:41,791 ‪(อันตราย!) 369 00:22:41,875 --> 00:22:43,833 ‪(อันตราย!!!!!) 370 00:22:43,916 --> 00:22:47,416 ‪(เพราะฉันเป็นโรคพิษสุนัขบ้า) 371 00:22:52,333 --> 00:22:54,416 ‪เธอเป็นคนเปิดนะ เพราะเธอควรได้รับเกียรตินี้ 372 00:22:58,833 --> 00:22:59,875 ‪ว้าว 373 00:22:59,958 --> 00:23:03,666 ‪นี่น่ะเหรอ เจ้ามูลักกะมู 374 00:23:06,416 --> 00:23:07,458 ‪อ้าว เดี๋ยวนะ 375 00:23:10,125 --> 00:23:14,375 ‪หากคุณกำลังฟังเทปนี้อยู่ ‪แปลว่าคุณทำดีแล้ว แต่ยังไม่ดีพอ 376 00:23:14,458 --> 00:23:18,791 ‪คุณคือศัตรูที่น่ากลัวของผม แพม ไอ แอม ‪เพราะงั้นผมจึงเพิ่มเกราะป้องกันอีกชั้น 377 00:23:18,875 --> 00:23:22,291 ‪เผื่อคุณจะตามผมกับเบลาส์สุดที่รักทัน 378 00:23:22,375 --> 00:23:23,791 ‪- นี่มันของปลอม ‪- อะไรนะ 379 00:23:23,875 --> 00:23:26,125 ‪เรียกฉันว่าที่รักงั้นเหรอ ‪และนี่มันก็ไอเดียฉันนะยะ 380 00:23:26,208 --> 00:23:28,083 ‪ลาก่อน แพม 381 00:23:29,500 --> 00:23:31,291 ‪เดี๋ยวก่อน ปิดยังไงเนี่ย 382 00:23:31,875 --> 00:23:34,000 ‪มันก็มีอยู่แค่ปุ่มเดียวนี่ไง 383 00:23:34,083 --> 00:23:36,833 ‪- นี่ไม่ใช่มูลักกะมู ‪- แล้วมันคืออะไร 384 00:23:36,916 --> 00:23:38,416 ‪กูลักกะกู 385 00:23:38,500 --> 00:23:39,833 ‪อันตรายสุดๆ 386 00:23:41,708 --> 00:23:43,375 ‪เอ่อ มันกำลังทำอะไรอยู่เหรอฮะ 387 00:23:43,458 --> 00:23:44,583 ‪มันชอบความร้อนน่ะ 388 00:23:44,666 --> 00:23:47,958 ‪พอกินไฟหมดแล้ว ‪ก็จะเหลือพวกเราที่ร้อนที่สุดในห้อง 389 00:23:48,041 --> 00:23:49,166 ‪ขอบคุณที่ชมว่าเร่าร้อน 390 00:23:51,166 --> 00:23:52,250 ‪มาสิ ไอ้หนู 391 00:23:55,041 --> 00:23:56,166 ‪- ประตูล็อก ‪- ไม่นะ 392 00:24:15,875 --> 00:24:17,583 ‪เปิดสิๆ 393 00:24:17,666 --> 00:24:19,875 ‪แซม เป็นฉันให้มากๆ เป็นตัวเองให้น้อยๆ 394 00:24:22,041 --> 00:24:23,166 ‪เร็วสิฮะ 395 00:24:29,916 --> 00:24:30,750 ‪อยู่นี่เอง 396 00:24:30,833 --> 00:24:35,500 ‪ช่วยเซ็นหนังสือชีวิตคู่ดู๋ดี๋ให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ 397 00:24:35,583 --> 00:24:36,416 ‪ได้สิจ๊ะ 398 00:24:36,500 --> 00:24:38,375 ‪ตื่นเต้นสุดๆ 399 00:24:38,458 --> 00:24:41,375 ‪ดร.ชวาร์ตซ์คะ แต่เราต้องไปกันแล้วนะคะ 400 00:24:41,458 --> 00:24:43,916 ‪จะแนะนำอะไรให้ฟรีๆ ‪ได้เวลาออกจากงานเลี้ยงนี้แล้ว 401 00:24:44,000 --> 00:24:47,083 ‪แล้วอย่าลืมท่องคติประจำวันล่ะ 402 00:24:47,166 --> 00:24:52,375 ‪ฉันเข้าใจ ฉันเชื่อใจ และฉันทำได้ 403 00:24:54,208 --> 00:24:56,041 ‪ขอโทษนะฮะ ที่เราไม่ได้มูลักกะมูมา 404 00:24:56,125 --> 00:24:59,500 ‪เดี๋ยวก็เอามาได้น่า เจ้าหนู ‪โชคดีแค่ไหนแล้วที่ไม่มีใครบาดเจ็บ 405 00:25:09,500 --> 00:25:14,875 ‪ซูคๆ ซูคๆ 406 00:25:27,541 --> 00:25:28,625 ‪ขอโทษนะคะ กาย 407 00:25:35,458 --> 00:25:37,208 ‪- ซูคๆ ‪- โอ๊ย 408 00:25:39,666 --> 00:25:40,833 ‪อย่าขยับนะ 409 00:26:23,458 --> 00:26:26,750 ‪คำบรรยายโดย เพียงพัชร์ น้ำทิพย์