1 00:00:10,876 --> 00:00:12,543 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:01:17,251 --> 00:01:19,168 ‎(จากหนังสือโดยดร. ซูสส์) 3 00:01:19,251 --> 00:01:21,168 ‎(ความมืด) 4 00:01:24,876 --> 00:01:26,376 ‎นายต้องชดใช้ 5 00:01:26,709 --> 00:01:29,668 ‎แย่แล้ว! น่ากลัวจังเลย! ‎นี่อยู่ในหนังสือเหรอเนี่ย 6 00:01:29,751 --> 00:01:31,834 ‎บอกด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น ผมไม่กล้าดู! 7 00:01:34,168 --> 00:01:36,751 ‎นายต้องชดใช้แน่ ไมเคิล! 8 00:01:37,293 --> 00:01:38,418 ‎- ไมเคิล ‎- ไมเคิล 9 00:01:41,876 --> 00:01:43,668 ‎โง่จังเลยๆ ๆ 10 00:01:43,751 --> 00:01:47,084 ‎ฉันเพิ่งผันตัวมาใช้ชีวิตแบบไร้ไข่ 11 00:01:47,168 --> 00:01:49,043 ‎แต่มันไม่ง่ายเลยจริงๆ 12 00:01:49,209 --> 00:01:50,918 ‎คือ ไข่มันอร่อยมากจริงๆ 13 00:01:51,043 --> 00:01:52,209 ‎ฉันเข้าใจ 14 00:01:52,293 --> 00:01:54,001 ‎และถ้าแซนดร้ารู้ว่าฉันกิน... 15 00:01:54,084 --> 00:01:55,251 ‎เออใช่ ไก่ของนาย 16 00:01:55,334 --> 00:01:57,084 ‎แซนดร้าไม่ใช่ไก่ของใครทั้งนั้น 17 00:01:57,168 --> 00:01:59,501 ‎เธอเป็นตัวของตัวเอง ซึ่งฉันเคารพมาก 18 00:01:59,793 --> 00:02:02,084 ‎จากใจผู้สนับสนุนสิทธิสตรี ‎ต่อผู้ร่วมอุดมการณ์ 19 00:02:02,168 --> 00:02:03,209 ‎นายน่าชื่นชมมาก 20 00:02:03,293 --> 00:02:06,751 ‎งั้นเราจะทิ้งเน็กไทไว้ที่นี่และไปก่อนละนะ 21 00:02:06,834 --> 00:02:08,043 ‎เก็บไว้เถอะ 22 00:02:08,168 --> 00:02:10,293 ‎แต่สัญญากับฉันก็พอว่าจะไม่บอกใคร 23 00:02:10,376 --> 00:02:12,001 ‎เรื่องช่วงเวลาอ่อนแอของฉัน 24 00:02:12,209 --> 00:02:13,459 ‎แค่ช่วงเดียวเองเหรอ 25 00:02:14,293 --> 00:02:15,584 ‎พวกเราจะปิดปากสนิท 26 00:02:15,668 --> 00:02:17,918 ‎ใช่ พวกเราสาบานว่าจะไม่บอกแซนดร้า 27 00:02:18,001 --> 00:02:18,876 ‎แซนดร้า! 28 00:02:18,959 --> 00:02:21,584 ‎เธอจะรู้เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด ‎เพราะถ้าเธอรู้ 29 00:02:22,293 --> 00:02:23,876 ‎ฉันก็ไม่รู้จะทำอะไร 30 00:02:24,543 --> 00:02:26,751 ‎ใจเย็นน่า ไม่มีทางที่แซนดร้าจะ... 31 00:02:27,126 --> 00:02:28,209 ‎แซนดร้า! 32 00:02:28,501 --> 00:02:31,501 ‎- ช่วยเลิกพูดคำว่า... ‎- แซนดร้าน่ะเหรอ 33 00:02:31,751 --> 00:02:35,251 ‎แซนดร้า! เธอทำให้ฉันตื่นมาทุกวันอย่างมีคุณค่า 34 00:02:35,584 --> 00:02:37,126 ‎แซนดร้า! 35 00:02:37,251 --> 00:02:38,501 ‎ออกไปจากที่นี่กันเถอะ 36 00:02:43,959 --> 00:02:45,709 ‎รีบเอาชีวิตให้รอด! 37 00:02:45,793 --> 00:02:47,501 ‎ฉันเป็นปีศาจ 38 00:03:08,668 --> 00:03:10,251 ‎เอาเน็กไทไปให้เจนกิ้นส์! 39 00:03:20,168 --> 00:03:23,376 ‎ได้โปรดอย่าบอกแซนดร้าเลยนะ 40 00:03:28,418 --> 00:03:31,251 ‎กว่าจะได้เน็กไทมา แทบตายแน่ะ 41 00:03:31,543 --> 00:03:32,959 ‎ดังนั้นฉันหวังว่านายจะ 42 00:03:35,918 --> 00:03:36,959 ‎รู้สึกขอบคุณนะ 43 00:03:47,209 --> 00:03:50,626 ‎ถ้ากินเน็กไทเร็วเกิน ‎ก็จะเป็นแบบนี้ไง เห็นไหมล่ะ 44 00:03:50,709 --> 00:03:52,709 ‎กาย! นายต้องมาดูอะไรนี่ 45 00:03:57,668 --> 00:03:59,543 ‎- เป็นไงล่ะ ‎- ก็งั้นๆ 46 00:04:00,168 --> 00:04:02,501 ‎"ก็งั้นๆ" เหรอ แบบนี้มันต้อง "ฮ้า!" สิ 47 00:04:02,584 --> 00:04:04,126 ‎หรือไม่ก็ "โว้ว!" 48 00:04:04,209 --> 00:04:05,876 ‎นายจะไม่ชอบมันได้ยังไง 49 00:04:05,959 --> 00:04:08,376 ‎พระอาทิตย์ตกดินหมายถึงอย่างเดียวเท่านั้น 50 00:04:08,459 --> 00:04:09,709 ‎เดี๋ยวก็จะมืดแล้ว 51 00:04:09,876 --> 00:04:12,418 ‎ถ้านายยังไม่สังเกต ‎เราอยู่กลางดินกลางทราย 52 00:04:12,501 --> 00:04:15,293 ‎ใช่ เป็นที่ร้างห่างไกล ‎ที่ดีที่สุดที่ใครจะอยู่ได้เลย 53 00:04:15,376 --> 00:04:16,959 ‎ตรงกลางพอดีเป๊ะ 54 00:04:17,043 --> 00:04:18,793 ‎เราอยู่กันตัวเปล่าเลยนะ 55 00:04:18,918 --> 00:04:21,001 ‎พวกแบ๊ดกายส์เป็นนักสะกดรอยมือโปร 56 00:04:21,084 --> 00:04:24,001 ‎พวกนั้นรู้ว่าเราลงรถไฟตอนนี้ ‎ป่านนี้คงตามมาติดๆ 57 00:04:24,084 --> 00:04:26,376 ‎เราต้องหาที่ซ่อนตัวตอนกลางคืน 58 00:04:26,459 --> 00:04:28,043 ‎เป็นความคิดที่ดีมาก 59 00:04:28,126 --> 00:04:30,543 ‎ทำไมไม่พักที่โมเต็ลตรงนี้เลยล่ะ 60 00:04:30,626 --> 00:04:32,209 ‎หรือไม่ก็ตรงนั้น 61 00:04:36,626 --> 00:04:40,418 ‎ทำไมไม่บอกล่ะว่ามีโมเต็ล 62 00:04:40,501 --> 00:04:42,751 ‎ฉันไม่อยากให้นายพลาดพระอาทิตย์ตกดิน 63 00:04:46,876 --> 00:04:49,168 ‎ไม่ควรวิ่งตอนท้องอิ่ม 64 00:05:01,751 --> 00:05:03,126 ‎(โมเต็ล มีห้องว่าง) 65 00:05:03,251 --> 00:05:05,084 ‎โห ที่นี่ดูดีนี่ กาย 66 00:05:05,584 --> 00:05:08,209 ‎ขอแค่มีเตียงนอน ฉันก็พอใจแล้ว 67 00:05:09,168 --> 00:05:10,376 ‎แซม! 68 00:05:18,251 --> 00:05:19,418 ‎นี่มันไม่ใช่โมเต็ลนี่ 69 00:05:20,126 --> 00:05:21,501 ‎เป็นแค่ที่ทิ้งขยะ 70 00:05:22,376 --> 00:05:25,793 ‎แถมอยู่ก้นบึ้งที่ลึกสุดๆ ด้วย 71 00:05:26,001 --> 00:05:27,709 ‎ใจเย็นน่า เราออกไปได้แน่ๆ 72 00:05:33,626 --> 00:05:35,418 ‎หรืออาจจะไม่ได้ 73 00:05:35,668 --> 00:05:37,043 ‎ไปที่อื่นได้ตั้งเยอะ... 74 00:05:37,584 --> 00:05:40,209 ‎มองแต่ข้อดีกันดีกว่า อย่างแรกเลยนะ 75 00:05:40,293 --> 00:05:42,543 ‎พวกแบ๊ดกายส์หาเราไม่เจอแน่ๆ 76 00:05:42,626 --> 00:05:43,584 ‎เออ จริงด้วยสิ 77 00:05:43,668 --> 00:05:47,459 ‎พวกเขาคงไม่โง่พอ ‎ที่จะมาติดแหง็กอยู่ในหลุมเบ้อเร่อ 78 00:05:47,584 --> 00:05:50,501 ‎มันไม่มีทางออกเลยนะ แซม อาหารก็ไม่มี 79 00:05:50,584 --> 00:05:53,376 ‎แถมยังหนาวขนาดนี้ คืนนี้เราไม่รอดแน่ๆ 80 00:05:53,459 --> 00:05:55,293 ‎แถมฉันยังมาติดอยู่กับนายอีก 81 00:05:55,376 --> 00:05:56,209 ‎นั่นไง 82 00:05:56,293 --> 00:05:58,459 ‎ในที่สุดนายก็มองข้อดีออก 83 00:05:58,543 --> 00:06:00,793 ‎บอกฉันมาซิว่า นายเห็นอะไรในนี้บ้าง 84 00:06:00,876 --> 00:06:01,959 ‎ก็ขยะน่ะสิ 85 00:06:02,043 --> 00:06:05,001 ‎แต่ฉันเห็นโอกาส 86 00:06:05,084 --> 00:06:07,751 ‎ลองคิดดูสิ นายเป็นนักประดิษฐ์ชั้นยอด 87 00:06:07,834 --> 00:06:11,584 ‎ที่นี่เต็มไปด้วยวัตถุดิบ 88 00:06:11,668 --> 00:06:14,334 ‎นายสามารถคิดค้นสิ่งประดิษฐ์ ‎ที่จะพาเราออกไปได้ 89 00:06:14,751 --> 00:06:17,959 ‎ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะเลิกประดิษฐ์แล้ว 90 00:06:23,876 --> 00:06:24,793 ‎อะไรอีกล่ะเนี่ย 91 00:06:24,876 --> 00:06:26,459 ‎ขุดหลุมนอนน่ะ 92 00:06:26,543 --> 00:06:28,126 ‎ฉันว่าเราก็ทำด้วยดีกว่า 93 00:06:30,751 --> 00:06:32,376 ‎(ขอเชิญชม แบลนด์แคนย่อน) 94 00:06:32,459 --> 00:06:35,709 ‎มิเชลลีคิดว่ารถไฟมีแต่ปัญหา 95 00:06:35,793 --> 00:06:39,126 ‎เธอจึงเช่ารถที่หุ้มไปด้วยฟองอากาศ 96 00:06:41,209 --> 00:06:44,209 ‎ระหว่างทางไปมีปวิลล์อย่างปลอดภัย ‎กับลูกสาว อีบี 97 00:06:44,293 --> 00:06:47,793 ‎พวกเธอแวะพักที่บีแอนด์บีที่ดูโบราณนิดๆ 98 00:06:47,876 --> 00:06:49,376 ‎นี่มันโรงแรมแบบไหนกันนะ 99 00:06:49,459 --> 00:06:52,126 ‎อ๋อ นี่ไม่ใช่โรงแรมหรอก 100 00:06:53,793 --> 00:06:55,459 ‎เบ๊ดแอนด์เบรกฟาสต์ต่างหาก 101 00:06:55,584 --> 00:06:58,251 ‎มีเตียงนอนและเสิร์ฟอาหารเช้าตอนเช้า 102 00:06:58,334 --> 00:07:00,084 ‎แค่นั้นแหละ 103 00:07:00,293 --> 00:07:01,418 ‎(ผ้าสำลี) 104 00:07:01,918 --> 00:07:03,709 ‎(มันฝรั่งประจำเดือน ‎สเนิร์ซซัวรี่) 105 00:07:03,793 --> 00:07:05,376 ‎แล้วทีวีล่ะคะ 106 00:07:05,501 --> 00:07:06,543 ‎ไม่มีจ้ะ 107 00:07:06,959 --> 00:07:08,626 ‎ไม่มี... ทีวีเหรอคะ 108 00:07:08,793 --> 00:07:10,251 ‎ใช่ ดีใช่ไหมล่ะ 109 00:07:10,334 --> 00:07:13,043 ‎สาวๆ อย่างเราจะได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันได้เต็มที่ 110 00:07:13,126 --> 00:07:17,001 ‎เหมือนปาร์ตี้ชุดนอนกับแม่ ‎แทนที่จะเป็นเพื่อนๆ ไง 111 00:07:17,084 --> 00:07:20,543 ‎แล้วถ้าเราคุยกันจนเบื่อ 112 00:07:20,668 --> 00:07:21,959 ‎สุดๆ เลยล่ะคะแม่ 113 00:07:23,084 --> 00:07:26,334 ‎งั้นเราก็คงไปคุย ‎กับคุณยายเจ้าของบ้านได้นะลูก 114 00:07:27,084 --> 00:07:28,834 ‎ยายแกดูน่าจะคุยสนุกออก 115 00:07:30,084 --> 00:07:31,626 ‎ดูหญ้าโตยังสนุกกว่าเลย 116 00:07:32,209 --> 00:07:33,626 ‎ปีนี้หญ้าขึ้นดีนะ 117 00:07:34,168 --> 00:07:37,084 ‎โอ้ จอห์นนี้ตัวน้อยกำลังแตกหน่อแล้ว 118 00:07:37,959 --> 00:07:40,209 ‎เดี๋ยวสิ! คุณยายเจ้าของบ้านมีทีวีไหมคะ 119 00:07:40,293 --> 00:07:44,668 ‎ไม่เอาน่า อีลาน่าเบทที่แม่รู้จักไม่ต้องพึ่งทีวีนี่นา 120 00:07:44,793 --> 00:07:46,126 ‎นั่นสินะคะ 121 00:07:47,043 --> 00:07:48,709 ‎(บัญชีนับหิน) 122 00:07:48,918 --> 00:07:50,418 ‎โอ้! วาดรูปก็ได้นี่คะ 123 00:07:51,001 --> 00:07:52,209 ‎ก็ดีนะจ๊ะ แต่... 124 00:07:53,126 --> 00:07:55,293 ‎หากระดาษอย่างอื่นมาวาดดีกว่านะ 125 00:07:58,126 --> 00:08:00,334 ‎งั้นก็หาหน้าว่างๆ กันดีกว่า 126 00:08:00,418 --> 00:08:01,709 ‎คงไม่เป็นไรหรอกนะ 127 00:08:11,918 --> 00:08:13,709 ‎วาดโครงก่อนสิลูก 128 00:08:13,793 --> 00:08:15,834 ‎แล้วก็นี่ มา ไม่... ‎เดี๋ยวแม่วาดให้ดู 129 00:08:15,918 --> 00:08:19,668 ‎ลูกต้องวาดเป็นสีอ่อนๆ ‎เพื่อทำเค้าโครงแบบนี้ นี่ไง น้ำเงิน 130 00:08:19,751 --> 00:08:21,751 ‎แล้วลูกก็ค่อยๆ ระบายให้เข้มขึ้น 131 00:08:21,834 --> 00:08:24,126 ‎เพื่อให้โครงร่างชัดเจนขึ้น 132 00:08:24,209 --> 00:08:27,251 ‎แล้วสุดท้ายก็ลงรายละเอียด แบบนี้ไง 133 00:08:46,626 --> 00:08:49,209 ‎เป็นนายนี่ดีจังนะ 134 00:08:49,459 --> 00:08:52,584 ‎ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าเราติดอยู่ ‎และกำลังซวยอย่างหนัก 135 00:08:52,668 --> 00:08:55,459 ‎ฝังกายในดินอย่างอุ่นใจ 136 00:08:55,584 --> 00:08:58,751 ‎ท้องอิ่มไปด้วยเน็กไทแสนอร่อย 137 00:08:58,834 --> 00:09:00,959 ‎ในขณะที่ฉันทั้งหนาว และ... 138 00:09:01,043 --> 00:09:02,293 ‎- หิวเหรอ ‎- ไม่ 139 00:09:02,376 --> 00:09:04,834 ‎(ระวัง) 140 00:09:04,918 --> 00:09:07,626 ‎น่าเสียดายนะ เพราะฉันเพิ่งเจอตู้กด 141 00:09:07,709 --> 00:09:09,543 ‎ที่มีของอร่อยๆ เพียบเลย 142 00:09:09,918 --> 00:09:10,834 ‎ที่ไหน 143 00:09:11,043 --> 00:09:13,168 ‎(ไข่เขียวและแฮมถ้วย) 144 00:09:15,959 --> 00:09:17,543 ‎- นายอยาก... ‎- อย่านะ 145 00:09:18,043 --> 00:09:19,209 ‎งั้นก็ตามสบาย 146 00:09:22,834 --> 00:09:24,334 ‎(บะหมี่ไข่เขียวและแฮม) 147 00:09:34,668 --> 00:09:36,251 ‎ได้เจอกันอีกแล้วนะ 148 00:09:43,668 --> 00:09:44,918 ‎ฉันมีไอเดียแล้ว 149 00:09:48,168 --> 00:09:50,376 ‎ไอเดีย ที่จะทำสิ่งประดิษฐ์น่ะเหรอ 150 00:09:52,376 --> 00:09:55,959 ‎ไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์ ‎แต่เป็นเครื่องมือใหม่ที่ฉันจะสร้าง 151 00:09:56,043 --> 00:09:59,418 ‎จากความจำเป็นที่ต้อง ‎ทำบางอย่างที่เคยเป็นไปไม่ได้ 152 00:09:59,543 --> 00:10:01,251 ‎แต่ฉันว่านั่นแหละคือสิ่งประดิษฐ์ 153 00:10:01,334 --> 00:10:02,834 ‎ก็ได้ เป็นสิ่งประดิษฐ์ก็ได้ 154 00:10:02,959 --> 00:10:05,501 ‎แต่ฉันสัญญาเลยว่านี่จะเป็นสิ่งประดิษฐ์สุดท้าย 155 00:10:05,626 --> 00:10:08,501 ‎ที่ฉันจะทำก็เพราะถ้าไม่ทำ เราหนาวตายแน่ 156 00:10:08,709 --> 00:10:10,334 ‎แล้ว... จะเรียกว่าไงล่ะ 157 00:10:10,418 --> 00:10:12,459 ‎ผลงานเอกชิ้นสุดท้ายเนี่ย 158 00:10:12,626 --> 00:10:14,001 ‎เครื่องสร้างประกายไฟ 159 00:10:14,084 --> 00:10:16,876 ‎หมุนตรงนี้แล้วมันจะถูกมือไปมา 160 00:10:16,959 --> 00:10:19,293 ‎ทำให้เกิดแรงเสียดทานเพื่อจุดประกายไฟ 161 00:10:19,376 --> 00:10:23,209 ‎แปลว่านายกลับมาประดิษฐ์ ‎อีกครั้งแล้วสินะ พ่อนักประดิษฐ์ 162 00:10:23,293 --> 00:10:26,418 ‎ฉันไม่ได้ประดิษฐ์ ‎ที่ทำก็เพราะความจำเป็นเฉยๆ 163 00:10:26,501 --> 00:10:28,751 ‎เคยได้ยินที่เขาว่ากัน ‎เรื่องความจำเป็นไหม 164 00:10:28,834 --> 00:10:29,793 ‎ฉันไม่รู้ อะไรล่ะ 165 00:10:29,876 --> 00:10:31,876 ‎อ๋อ ฉันก็ไม่รู้ ฉันนึกว่านายจะรู้น่ะ 166 00:10:38,334 --> 00:10:40,293 ‎หรือว่าจะต้องหมุนไปอีกทาง 167 00:10:40,376 --> 00:10:42,626 ‎ทางไหนก็ไม่สำคัญหรอก 168 00:10:43,001 --> 00:10:43,834 ‎เห็นไหมล่ะ 169 00:10:45,168 --> 00:10:48,126 ‎สำเร็จแล้ว! เครื่องจุดประกายไฟ! 170 00:10:48,418 --> 00:10:51,459 ‎แบบนี้ต้องฉลอง ดีนะที่ฉันเก็บ 171 00:10:51,543 --> 00:10:55,293 ‎ฟิซซี่ป็อปไว้ขวดหนึ่ง สำหรับช่วงเวลาแบบนี้ 172 00:10:59,876 --> 00:11:01,168 ‎ไม่ใช่นายหรอก 173 00:11:01,959 --> 00:11:07,084 ‎นี่ไง! อัดลมโดยนักอัดลมเป็นเวลา 17 ปี 174 00:11:07,668 --> 00:11:10,168 ‎ต้องเขย่าให้ดีซะก่อน 175 00:11:10,334 --> 00:11:12,251 ‎- เขย่าเลย! ‎- ไม่ หยุดนะ แซม 176 00:11:12,334 --> 00:11:13,959 ‎ทำให้ลมพลุ่งพล่านสุดขีด 177 00:11:14,043 --> 00:11:16,793 ‎อย่าทำแบบนั้น วางลงซะ ‎แซม วางขวดลงซะ 178 00:11:17,168 --> 00:11:19,751 ‎- แซม วางขวดลง ‎- นี่ไงล่ะๆ 179 00:11:20,501 --> 00:11:21,626 ‎(ฟิซซี่ป็อป) 180 00:11:21,876 --> 00:11:23,709 ‎อย่าเปิดขวดนั่นนะ 181 00:11:23,793 --> 00:11:25,418 ‎- แต่... ‎- น้ำจะกระจายทั่ว 182 00:11:25,501 --> 00:11:26,501 ‎แล้วทำให้ไฟดับ 183 00:11:26,584 --> 00:11:27,668 ‎ไม่หรอกน่า 184 00:11:28,001 --> 00:11:29,001 ‎แซม 185 00:11:29,334 --> 00:11:30,876 ‎แซม แซม! 186 00:11:37,376 --> 00:11:39,376 ‎เห็นไหมล่ะ บอกแล้วไง 187 00:11:40,543 --> 00:11:42,959 ‎แด่ชายผู้ที่ฉันภูมิใจที่ถูกเขาเรียกว่า 188 00:11:43,126 --> 00:11:44,709 ‎เพื่อนรัก 189 00:11:57,126 --> 00:12:00,834 ‎โอเค ฉันรู้สึกว่ามีส่วนผิดอยู่นิดหน่อย 190 00:12:01,168 --> 00:12:04,709 ‎ขอชดใช้ด้วยไข่เขียวและแฮมหนึ่งคำเอาไหม 191 00:12:04,876 --> 00:12:06,626 ‎- ไม่ละ ขอบใจ ‎- แน่ใจนะ 192 00:12:06,709 --> 00:12:08,209 ‎ยิ่งกินในความมืดยิ่งอร่อย 193 00:12:08,293 --> 00:12:11,834 ‎พอไม่เห็นแสง ‎ประสาทสัมผัสส่วนอื่นๆ จะดีขึ้น 194 00:12:14,043 --> 00:12:16,209 ‎แค่ฟังดูก็น่าอร่อยแล้ว 195 00:12:16,376 --> 00:12:18,293 ‎ถึงกินในความมืด ฉันก็ไม่ชอบอยู่ดี 196 00:12:19,043 --> 00:12:19,959 ‎ทำอะไรอยู่น่ะ 197 00:12:20,043 --> 00:12:21,709 ‎ซ่อมสิ่งประดิษฐ์ 198 00:12:21,793 --> 00:12:24,918 ‎ถ้าเราไม่จุดไฟอีก เราแข็งตายแน่นอน 199 00:12:25,001 --> 00:12:26,459 ‎แต่คงใช้ไม่ได้แล้วละ 200 00:12:26,959 --> 00:12:28,043 ‎คงจะระเบิด 201 00:12:28,126 --> 00:12:29,084 ‎อีก! 202 00:12:32,168 --> 00:12:34,418 ‎อะไรเนี่ย โอ้โฮ! ทำได้แล้วนี่ 203 00:12:34,543 --> 00:12:37,001 ‎เปล่า มันระเบิดน่ะ 204 00:12:37,459 --> 00:12:40,376 ‎และ... มันจะช่วยเราได้ ดูนั่นสิ! 205 00:12:40,626 --> 00:12:43,376 ‎สิ่งประดิษฐ์ของนายชี้ทางออกให้พวกเรา 206 00:12:43,709 --> 00:12:48,543 ‎ท่อนี้เป็นหนทางไปสู่... อิสรภาพ! 207 00:12:51,543 --> 00:12:53,209 ‎ป้ายนี่ดูอันตรายนะ 208 00:12:53,334 --> 00:12:54,918 ‎(ท่อปล่อยสารพิษ) 209 00:12:58,876 --> 00:13:02,084 ‎ไม่เห็นเป็นไรเลย กาย มันก็แค่... อี๋! 210 00:13:06,709 --> 00:13:07,543 ‎เผ่น! 211 00:13:25,501 --> 00:13:28,251 ‎ใช่ นั่นก็ความผิดฉันส่วนหนึ่ง 212 00:13:28,459 --> 00:13:29,501 ‎ฉันยอมรับก็ได้ 213 00:13:34,668 --> 00:13:36,209 ‎สวยมากเลยลูก 214 00:13:36,293 --> 00:13:38,084 ‎- แม่ว่าสวยเหรอคะ ‎- ใช่จ้ะ 215 00:13:38,168 --> 00:13:39,959 ‎เป็นรูปวิวที่สวยมาก 216 00:13:40,584 --> 00:13:42,751 ‎ไม่ใช่วิวค่ะ นี่ชิกเคอราฟ 217 00:13:43,543 --> 00:13:46,293 ‎โอ้! ใช่แล้ว แม่ดูออกแล้ว 218 00:13:46,376 --> 00:13:49,876 ‎แม่ชอบตรงนี้มากที่ลูกวาดเท้าเล็กๆ ตรงนี้ 219 00:13:49,959 --> 00:13:53,168 ‎- กำลังจกลูกตาผู้ชายคนนี้อยู่ ‎- นั่นจมูกเขาค่ะแม่ 220 00:13:53,251 --> 00:13:54,876 ‎แล้วเขาก็กำลังกอดหนูอยู่ 221 00:13:54,959 --> 00:13:58,209 ‎จะให้หนูบอกอีกกี่ครั้งว่าพวกมันไม่อันตราย 222 00:13:59,584 --> 00:14:03,959 ‎ช่างเหอะ แพนด้ายังไม่ได้ ‎นับประสาอะไรกับมิสเตอร์เจนกิ้นส์ 223 00:14:05,126 --> 00:14:06,751 ‎ให้แม่ช่วยวาดใหม่ดีไหม 224 00:14:06,834 --> 00:14:09,501 ‎รู้ไหม แม่น่ะ เคยวาดรูปเก่งนะ 225 00:14:09,584 --> 00:14:11,084 ‎- สมัยสาวๆ ‎- ไม่ละค่ะ 226 00:14:11,209 --> 00:14:12,709 ‎หนูไปดูหญ้าโตดีกว่า 227 00:14:15,626 --> 00:14:18,376 ‎มิเชลลีได้รู้ถึงสิ่งที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน 228 00:14:19,959 --> 00:14:21,959 ‎สิ่งที่ทั้งโลกมองว่าเป็นปีศาจ 229 00:14:22,376 --> 00:14:24,001 ‎อีบีกลับเห็นเป็นสัตว์เลี้ยง 230 00:14:44,876 --> 00:14:46,543 ‎เดี๋ยวก็ถึงตาพวกเราแล้ว 231 00:14:46,793 --> 00:14:47,959 ‎ไม่หรอกน่า! 232 00:14:48,043 --> 00:14:50,501 ‎เพราะนายจะประดิษฐ์ของ ‎ที่จะพาเราออกไป 233 00:14:52,876 --> 00:14:54,751 ‎การประดิษฐ์มันไม่ได้ทำได้แบบนั้น 234 00:14:54,876 --> 00:14:56,751 ‎นายจะไปรู้อะไรเรื่องการประดิษฐ์ 235 00:14:57,126 --> 00:14:58,126 ‎ทุกเรื่อง 236 00:14:58,793 --> 00:15:00,418 ‎ฉันจะเล่าอะไรให้ฟัง 237 00:15:01,501 --> 00:15:04,043 ‎เรื่องความลับของจุดเริ่มต้นหรือเปล่า 238 00:15:04,126 --> 00:15:06,126 ‎ไม่ ก็แค่เรื่องเรื่องหนึ่ง 239 00:15:06,293 --> 00:15:08,876 ‎เกี่ยวกับชายที่ชื่อ เอ่อ... กี 240 00:15:11,209 --> 00:15:13,293 ‎ฟังแค่ประโยคแรกก็ติดงอมแล้ว 241 00:15:16,001 --> 00:15:19,168 ‎นักประดิษฐ์แววตาใสปิ๊งที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง 242 00:15:21,501 --> 00:15:23,918 ‎กีคิดค้นเครื่องรีดหน้า 243 00:15:26,209 --> 00:15:28,001 ‎ฉันเป็นคนใหม่แล้ว 244 00:15:28,751 --> 00:15:30,418 ‎เขาคิดค้นแว่นเดินในหมอก 245 00:15:30,501 --> 00:15:33,293 ‎(ธนาคารหมอก ‎ห้องอบไอหมอก) 246 00:15:33,834 --> 00:15:37,168 ‎และเครื่องอัดเสียงสลับสับ ‎เปลี่ยนที่มี 17 ชื่อเรียก 247 00:15:37,501 --> 00:15:40,126 ‎ทดสอบ ทดสอบ หนึ่ง สอง สาม 248 00:15:41,918 --> 00:15:44,334 ‎สองสอบ สามสอบ ทดหนึ่ง ทด 249 00:15:44,418 --> 00:15:45,626 ‎- โอ้! ‎- สุดยอดมาก! 250 00:15:47,209 --> 00:15:50,334 ‎ที่ยืนบนมือ ที่ดูแน่สุดๆ 251 00:15:52,168 --> 00:15:53,668 ‎แปลกใหม่มาก! 252 00:15:54,834 --> 00:15:58,001 ‎ที่เชียร์เปิดกระป๋องที่ทำให้คุณหายทุกข์ใจ 253 00:15:58,084 --> 00:16:00,876 ‎เปิดได้แน่! ฉันเชื่อในตัวคุณ! 254 00:16:01,084 --> 00:16:02,501 ‎สู้เขาๆ ๆ 255 00:16:02,626 --> 00:16:04,501 ‎ฮ่า! เปิดได้แล้ว! 256 00:16:04,584 --> 00:16:06,001 ‎ความสำเร็จอยู่แค่เอื้อม 257 00:16:06,084 --> 00:16:08,168 ‎โชคลาภจะต้องไหลมาเทมา 258 00:16:08,501 --> 00:16:12,834 ‎แต่ไปไม่ถึงฝั่ง ‎เพราะสิ่งประดิษฐ์ระเบิดทุกชิ้น 259 00:16:20,459 --> 00:16:23,334 ‎รู้ไหม นายกีนี่น่าสนใจดีนะ 260 00:16:23,459 --> 00:16:25,459 ‎ทำให้ฉันนึกถึงนาย 261 00:16:25,834 --> 00:16:27,084 ‎ขอเล่าให้จบได้ไหม 262 00:16:27,168 --> 00:16:28,334 ‎เล่าสิ เลิกกั๊กซะที 263 00:16:28,834 --> 00:16:30,668 ‎(ร้านหนังสือ เลม) 264 00:16:30,834 --> 00:16:31,918 ‎(นักประดิษฐ์รายวัน) 265 00:16:32,001 --> 00:16:32,876 ‎(น่าจับตามอง) 266 00:16:32,959 --> 00:16:34,334 ‎ความล้มเหลวทุกครั้ง 267 00:16:35,209 --> 00:16:36,251 ‎(แค่นั้นแหละ) 268 00:16:36,334 --> 00:16:38,376 ‎ทำให้กีหมดหวังทีละนิด 269 00:16:39,126 --> 00:16:40,626 ‎(นักประดิษฐ์ทำไฟไหมป่า) 270 00:16:40,709 --> 00:16:41,751 ‎คุณทำได้แน่ 271 00:16:41,918 --> 00:16:42,918 ‎ฉันเชื่อในตัวคุณ 272 00:16:45,126 --> 00:16:46,001 ‎(คนนั่งดูสี) 273 00:16:46,084 --> 00:16:47,959 ‎(ไม่ต้องใช้ความสามารถและไอเดีย) 274 00:16:51,584 --> 00:16:53,251 ‎หลังจากที่คิดทบทวนดูแล้ว 275 00:16:54,584 --> 00:16:56,668 ‎หัวใจของเขาก็บอกว่า "ไม่" 276 00:16:57,918 --> 00:17:01,209 ‎วู้! โห! เป็นเรื่องที่มันสุดๆ 277 00:17:01,334 --> 00:17:04,001 ‎นักประดิษฐ์ที่มีจินตนาการล้ำเลิศเท่านั้น 278 00:17:04,084 --> 00:17:07,543 ‎ที่จะคิดค้นสิ่งประดิษฐ์ ‎ออกมาจากหัวสมองได้รวดเร็ว 279 00:17:07,626 --> 00:17:09,501 ‎ฉันว่าแล้วว่านายต้องเป็นคนเก่ง 280 00:17:10,584 --> 00:17:11,459 ‎ฉันเองแหละ 281 00:17:11,793 --> 00:17:12,626 ‎ฉันคือกี 282 00:17:12,876 --> 00:17:14,168 ‎อย่ามาหลอกซะให้ยาก 283 00:17:14,418 --> 00:17:16,668 ‎ทีแรกฉันก็นึกว่าเป็นนาย 284 00:17:16,751 --> 00:17:18,459 ‎แต่ไอ้ที่หักมุมตอนจบนั่นน่ะ 285 00:17:18,543 --> 00:17:20,376 ‎ก็เพิ่งบอกอยู่ว่าเป็นฉัน 286 00:17:21,543 --> 00:17:22,793 ‎ใครเชื่อก็บ้า 287 00:17:23,584 --> 00:17:24,709 ‎ก็แล้วแต่ 288 00:17:29,418 --> 00:17:30,876 ‎คือว่า... 289 00:17:31,293 --> 00:17:34,001 ‎ฉันเสียใจด้วยนะ ‎ที่นายต้องเผชิญเรื่องแบบนั้น กี 290 00:17:34,293 --> 00:17:36,834 ‎ทำไงได้ล่ะ ใครๆ ก็มีเรื่องราวกันทั้งนั้น 291 00:17:41,709 --> 00:17:44,876 ‎ใช่ เราทุกคนมีเรื่องราว พวกสัตว์ก็เช่นกัน 292 00:17:45,334 --> 00:17:48,459 ‎และเรื่องราวของเจนกิ้นส์ ‎เริ่มต้นที่เกาะอันไกลโพ้น 293 00:17:52,584 --> 00:17:56,168 ‎เขาอาศัยอยู่กับครอบครัว ‎ในที่ซึ่งต้นไม้ออกผลเป็นเน็กไท 294 00:17:57,043 --> 00:17:59,084 ‎อาหารเช้าสดจากต้น 295 00:17:59,251 --> 00:18:01,751 ‎ชีวิตของเจนกิ้นส์ดีราวกับฝัน 296 00:18:07,334 --> 00:18:08,293 ‎จนกระทั่ง... 297 00:18:22,376 --> 00:18:25,126 ‎เจนกิ้นส์รักแม่สุดหัวใจ 298 00:18:25,959 --> 00:18:29,334 ‎ซึ่งแตกสลายไปส่วนหนึ่ง ‎เมื่อทั้งสองถูกพรากจากกัน 299 00:18:33,709 --> 00:18:35,834 ‎ถ้าจะเล่าเรื่องในอดีตกัน 300 00:18:35,918 --> 00:18:38,043 ‎ของฉันยิ่งพิศดารใหญ่เลย 301 00:18:38,584 --> 00:18:40,626 ‎มันเริ่มขึ้นเมื่อนานมาแล้ว 302 00:18:40,918 --> 00:18:44,501 ‎ตอนที่ แม่ ไอ แอม ‎คลอดฉันออกมา ตอนนั้นฉัน... 303 00:18:44,584 --> 00:18:45,501 ‎ฉันไม่อยากฟัง 304 00:18:45,584 --> 00:18:47,793 ‎ฉันเหลืออีกแค่ไม่กี่นาที ก่อนที่จะ... 305 00:18:57,918 --> 00:18:59,876 ‎ฉันยังอายุน้อยเกินกว่าที่จะตายนะ! 306 00:18:59,959 --> 00:19:04,001 ‎นี่แหละ เสร็จแน่ ‎นี่คือวันสุดท้ายของพวกเราสินะ 307 00:19:04,084 --> 00:19:05,168 ‎อย่าดราม่านักเลย 308 00:19:05,543 --> 00:19:06,376 ‎ดูสิ 309 00:19:07,584 --> 00:19:11,001 ‎ฮี้ฮ่อ! กาย! เจ๋งสุดๆ ใช่ไหมล่ะ 310 00:19:11,084 --> 00:19:13,251 ‎ฉันว่าเราเจอเครื่องต่อชีวิตแล้วละ 311 00:19:13,334 --> 00:19:14,918 ‎ขี่ทะยานออกไปจากหลุมนี่ 312 00:19:15,001 --> 00:19:16,751 ‎แซม ม้านั่นมันไม่ขยับหรอกนะ 313 00:19:16,834 --> 00:19:20,501 ‎มันอาจไม่ขยับ เพราะงี้เราถึงต้อง ‎พึ่งปรมาจารย์นักประดิษฐ์ไง 314 00:19:20,584 --> 00:19:21,834 ‎ฉันไม่ใช่ปรมาจารย์ 315 00:19:21,918 --> 00:19:24,376 ‎ถึงจะใช่ ก็เป็นไปไม่ได้ 316 00:19:24,459 --> 00:19:28,126 ‎โอ๊ะโอ ดูเหมือนใครบางคนดีแต่พูดคำว่าไม่ได้นะ 317 00:19:28,376 --> 00:19:29,251 ‎เปล่าซะหน่อย 318 00:19:29,334 --> 00:19:33,209 ‎แต่ฉันไม่อยากถูกสารพิษกลืนกินหรอกนะ 319 00:19:33,584 --> 00:19:35,001 ‎เพราะงั้น ฉันจะลงมือทำ 320 00:19:35,418 --> 00:19:37,876 ‎อืม... ไหน ดูซิ 321 00:19:37,959 --> 00:19:40,043 ‎ไอ้เจ้านี่น่าจะใช้ได้นะ 322 00:19:40,293 --> 00:19:43,126 ‎ส่วนไอ้เจ้านี่ก็ต้องทำได้แน่ 323 00:19:44,501 --> 00:19:45,834 ‎อืม... 324 00:19:46,084 --> 00:19:48,584 ‎กายรู้ว่าไอ้เจ้านั่นมันใช้ไม่ได้ 325 00:19:48,959 --> 00:19:51,084 ‎แซมไม่เหมาะกับงานนี้เลย 326 00:19:51,543 --> 00:19:54,834 ‎และถ้าไอ้นั่นตกลงมา เขาเละเป็นโจ๊กแน่! 327 00:20:01,459 --> 00:20:04,376 ‎หลีกไปแล้วให้ปรมาจารย์ทำเอง 328 00:20:05,043 --> 00:20:06,459 ‎กีกลับมาแล้ว! 329 00:20:07,168 --> 00:20:08,334 ‎เย่! 330 00:20:09,543 --> 00:20:13,126 ‎จุดศูนย์ศูนย์สอง ไมโครซิโลเมตร 331 00:20:14,709 --> 00:20:17,626 ‎แค่นี้ก็ตื่นเต้นพอแล้ว ‎สำหรับหนึ่งวัน 332 00:20:26,001 --> 00:20:29,376 ‎อีบีย่องขึ้นบันได ‎รู้เต็มอกว่าคงถูกกักบริเวณ 333 00:20:33,959 --> 00:20:34,793 ‎แม่หลับแล้ว 334 00:20:41,751 --> 00:20:43,251 ‎และเธอได้เจอมันเข้า 335 00:20:47,584 --> 00:20:50,709 ‎และข้อความที่เขียนขึ้น ‎ด้วยดินสอและมือ 336 00:20:50,959 --> 00:20:53,251 ‎"สัตว์เลี้ยงของลูกจะได้อยู่กับลูกไปตลอด 337 00:20:53,334 --> 00:20:55,251 ‎รักลูกเสมอ จากแม่ของลูก" 338 00:21:05,584 --> 00:21:06,834 ‎ราตรีสวัสดิ์นะคะ แม่ 339 00:21:17,501 --> 00:21:21,918 ‎ติดไอ้นี่เข้ากับข้อต่อ ไขน็อตให้แน่นบน... 340 00:21:22,001 --> 00:21:22,959 ‎เจ้าโง่นั่น... 341 00:21:24,626 --> 00:21:26,043 ‎กาย! เร็วหน่อยสิ! 342 00:21:26,543 --> 00:21:27,793 ‎จวนเสร็จแล้ว 343 00:21:28,376 --> 00:21:30,418 ‎ต้องใช้เหรียญบรักเคิลสตาร์ตเครื่อง 344 00:21:31,334 --> 00:21:33,709 ‎- คือ... เรื่องนั้นน่ะ ‎- อะไร 345 00:21:34,418 --> 00:21:36,459 ‎ฉันใช้บรักเคิลสุดท้ายของเราไปแล้ว 346 00:21:36,543 --> 00:21:37,793 ‎งั้นก็ไปหามาใหม่! 347 00:21:42,126 --> 00:21:44,793 ‎หนึ่งบรักเคิล รอแป๊บ! 348 00:21:45,543 --> 00:21:47,126 ‎(โมเต็ล) 349 00:21:47,959 --> 00:21:49,418 ‎(ไข่เขียวและแฮมถ้วย) 350 00:21:56,043 --> 00:21:57,709 ‎แจ็กพอต! 351 00:21:57,793 --> 00:21:59,043 ‎ได้รางวัลใหญ่! 352 00:21:59,834 --> 00:22:01,834 ‎บรักเคิลจากสวรรค์! 353 00:22:10,793 --> 00:22:12,709 ‎ขอบใจนะ เสื้อเกือบละลายแล้ว 354 00:22:16,501 --> 00:22:17,876 ‎- บรักเคิล ‎- บรักเคิล 355 00:22:19,959 --> 00:22:21,584 ‎- ได้ผล! ‎- เร็วเข้า! 356 00:22:21,709 --> 00:22:23,168 ‎ไปเร็วๆ ๆ 357 00:22:23,251 --> 00:22:24,126 ‎เอาเลย กาย! 358 00:22:24,584 --> 00:22:25,543 ‎เกาะแน่นๆ นะ! 359 00:22:35,834 --> 00:22:37,584 ‎ให้มันได้อย่างนี้สิ! 360 00:22:37,668 --> 00:22:40,418 ‎กีกลับมาแล้ว! 361 00:22:40,918 --> 00:22:43,793 ‎เห็นไหมล่ะ สิ่งที่นายต้องการ ‎ก็แค่ความหวังนิดเดียว 362 00:22:43,876 --> 00:22:47,293 ‎ดีนะที่นายมากับชายที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง 363 00:22:48,126 --> 00:22:51,126 ‎กายคงไม่ยอมรับหรอก ‎แต่เขาต้องการความหวังจริงๆ 364 00:22:51,459 --> 00:22:53,543 ‎และชายผู้เปี่ยมหวังก็มีประโยชน์ 365 00:22:53,918 --> 00:22:55,293 ‎ถึงจะโง่ก็เถอะ 366 00:23:15,001 --> 00:23:18,001 ‎ครั้งหน้าถ้านายติดอยู่ในหลุมอีก ‎นายคงรอดแล้วละ กาย 367 00:23:18,251 --> 00:23:20,334 ‎เพราะฉันสร้างเครื่องนี่เป็นเหรอ 368 00:23:20,459 --> 00:23:24,001 ‎เปล่า เพราะนายต้องมี ‎เรื่องเล่าเด็ดๆ อีกแน่นอน 369 00:23:28,918 --> 00:23:31,876 ‎(ขอต้อนรับสู่พรินซ์ พาซูเคิล ‎ประชากรพอเหมาะพอดี) 370 00:23:34,459 --> 00:23:37,751 ‎(เปิด) 371 00:23:38,418 --> 00:23:40,793 ‎มาจนถึงนี่แต่ยังไม่ระเบิดเลย 372 00:23:40,918 --> 00:23:42,709 ‎เยี่ยมยอด ไปกินกันเถอะ 373 00:23:51,876 --> 00:23:54,043 ‎นี่ มองด้านดีไว้สิ 374 00:23:54,626 --> 00:23:57,251 ‎ยังเหลือบรักเคิลอีกเหรียญไว้ซื้ออาหารเช้านะ 375 00:23:58,834 --> 00:24:01,918 ‎โทษที พี่เบิ้ม ต้องเงียบๆ ไว้ก่อน ‎เพราะเราถูกหมายหัว 376 00:24:02,043 --> 00:24:04,626 ‎ถ้ามีใครเห็นนายเข้า พวกเราซวยหนักแน่ 377 00:24:09,168 --> 00:24:10,584 ‎บอกมาซิ คุณบ๋อยบริกร 378 00:24:10,668 --> 00:24:14,876 ‎ป๋าพร้อมเปย์อย่างเราสองคน ‎กินอะไรได้บ้างด้วยเงินจำนวนนี้ 379 00:24:15,668 --> 00:24:18,126 ‎ขอแนะนำเป็นเมนูลดครึ่งราคา 380 00:24:19,959 --> 00:24:21,001 ‎เอ้านี่ 381 00:24:30,043 --> 00:24:32,668 ‎โอเค จูงหมัดมาเดินเล่นอาจดูงี่เง่า 382 00:24:32,751 --> 00:24:33,876 ‎แต่พยายามอย่าขำล่ะ 383 00:24:34,043 --> 00:24:37,709 ‎เพราะเป็นที่รู้กันดีว่าหมัดทำให้ชิกเคอราฟกลัว 384 00:24:44,209 --> 00:24:46,793 ‎ชู่ว ก็แค่หมัดตัวเล็กๆ น่า 385 00:24:55,251 --> 00:24:56,084 ‎เฮ้อ 386 00:25:04,209 --> 00:25:07,501 ‎(ประกาศจับ! ชิกเคอราฟ) 387 00:25:08,043 --> 00:25:10,084 ‎ชิกเคอราฟตัวที่หลุดออกมานี่! 388 00:26:05,209 --> 00:26:07,251 ‎คำบรรยายโดย เพียงพัชร์ น้ำทิพย์