0 00:00:00,500 --> 00:00:06,000 Stranger Things - S01E01 Chatper One: The Vanishing of Will Byers 1 00:00:17,892 --> 00:00:20,937 (พิตต์สเบิร์ก รัฐเพนซิลเวเนีย) 2 00:00:22,022 --> 00:00:25,567 (28 ตุลาคม 1984) 3 00:00:34,534 --> 00:00:35,869 ไปเร็วๆ เร็วๆ 4 00:00:36,369 --> 00:00:37,912 ให้ไว หนีกันเลยเร็วๆ 5 00:00:50,884 --> 00:00:52,218 ไปตามถนนป็อปลาร์ มุ่งหน้าถนนเมน 6 00:01:07,901 --> 00:01:10,153 สลัดให้หลุดซะที มิค พยายามอยู่! 7 00:01:12,947 --> 00:01:15,825 เข้าซอย ทางขวา โอเค 8 00:01:20,163 --> 00:01:21,414 เวร! 9 00:01:22,082 --> 00:01:23,917 เวรแล้วๆ 10 00:01:24,959 --> 00:01:25,877 ฉิบหาย! 11 00:01:42,018 --> 00:01:44,187 โอเคๆ 12 00:01:48,483 --> 00:01:50,735 ไอ้เวรเอ๊ย! มันยังตามไม่เลิก เวร 13 00:01:52,570 --> 00:01:53,571 พวกมันมุ่งหน้าถนนสายเจ็ด 14 00:01:56,282 --> 00:01:58,618 ช่วยหน่อยสิ กาลี ทำอะไรสักอย่าง! 15 00:01:58,701 --> 00:02:01,996 เลี้ยวขวาข้างหน้า มีอุโมงค์ ลงไปเลย 16 00:02:09,670 --> 00:02:10,755 ไอ้เลวพวกนั้นเสร็จเราละ! 17 00:02:25,645 --> 00:02:26,855 ตูม 18 00:02:28,231 --> 00:02:29,691 ตายโหง! 19 00:02:32,235 --> 00:02:33,236 เวร! 20 00:02:37,282 --> 00:02:40,535 นายเป็นอะไรไปวะ อดัมส์ ทำบ้าอะไรของนาย 21 00:02:40,618 --> 00:02:43,788 อดัมส์ ตอบมาสิ เป็นบ้าอะไร หยุดรถทำไม 22 00:02:43,872 --> 00:02:47,834 อดัมส์! อดัมส์! อดัมส์ มาคุยกับฉันก่อน 23 00:02:51,004 --> 00:02:53,923 อดัมส์! อดัมส์! 24 00:03:23,369 --> 00:03:25,121 (ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX) 25 00:04:12,919 --> 00:04:19,884 (บทที่หนึ่ง: แมดแม็กซ์) 26 00:04:32,313 --> 00:04:35,858 แม่งเอ๊ย แม่ง! 27 00:04:36,734 --> 00:04:40,488 การไล่ล่าของตำรวจ ป่วนเมืองพิตต์สเบิร์กเมื่อหัวค่ำวันนี้ 28 00:04:40,571 --> 00:04:44,242 เจอเหรียญงี่เง่าอีกเหรียญแล้ว ดัสตี้ ระวังหน่อย เกือบโดนเหมียวแน่ะ 29 00:04:44,325 --> 00:04:46,369 ผมขอดูใต้เบาะแม่หน่อยได้มั้ยฮะ ดัสตี้ 30 00:04:46,452 --> 00:04:49,247 แม่ ขอละฮะ นี่เรื่องฉุกเฉิน 31 00:04:50,832 --> 00:04:52,917 ไหนใครเพื่อนหนู ใครเพื่อนหนูจ๊ะ 32 00:04:55,169 --> 00:04:56,421 รักแม่นะฮะ 33 00:04:56,504 --> 00:04:59,799 ลูคัส ได้ยินไหม ฉันได้เหรียญควอเตอร์มาสี่ นายได้เท่าไหร่ 34 00:04:59,882 --> 00:05:02,802 เอาจำนวนอ่อนด้อยที่นายหาได้ แล้วคูณห้าไปเลย 35 00:05:02,885 --> 00:05:03,761 ได้มาได้ไง 36 00:05:03,845 --> 00:05:05,638 ตอนที่นายหาเศษเหรียญเหมือนคนไร้บ้าน 37 00:05:05,722 --> 00:05:07,432 ฉันไปถางหญ้าให้ตาแก่ฮัมฟรีย์ 38 00:05:07,515 --> 00:05:09,934 ตาแก่ฮัมฟรีย์มีเงินแบบนั้นด้วยเหรอ 39 00:05:10,018 --> 00:05:11,894 โทรหาไมค์เลยเถอะ นายนั่นแหละโทรหาไมค์ 40 00:05:11,978 --> 00:05:14,939 ฉันต้องไปอาบน้ำจากการตรากตรำทำงาน แบบชายชาตรีเลย 41 00:05:15,023 --> 00:05:16,190 เลิกกัน 42 00:05:16,899 --> 00:05:19,736 ไมค์ ทราบแล้วเปลี่ยน ไมค์ ทราบแล้วเปลี่ยน 43 00:05:20,570 --> 00:05:22,113 เออๆ ได้ยินแล้ว 44 00:05:22,196 --> 00:05:24,490 นายมาทำอะไรที่ช่องสัญญาณนี้ เปล่า 45 00:05:24,574 --> 00:05:25,992 ลูคัสกับฉันหาได้หกเหรียญ 46 00:05:26,075 --> 00:05:28,453 นายได้มาเท่าไหร่ เวร! ยังไม่รู้ 47 00:05:28,536 --> 00:05:31,539 หมายความว่าไงยังไม่รู้ เดี๋ยวนะ โทรหาวิล 48 00:05:41,799 --> 00:05:43,259 เธอทำอะไรของเธอน่ะ 49 00:05:43,801 --> 00:05:44,677 เดี๋ยวผมจ่ายคืนให้ 50 00:05:47,347 --> 00:05:49,265 ไปละ! ไมค์! 51 00:05:50,016 --> 00:05:54,103 ไมค์! กลับมานี่นะ นี่ อย่าวิ่งในบ้าน 52 00:05:54,187 --> 00:05:55,772 มีอะไรกันเนี่ย 53 00:05:55,855 --> 00:05:58,358 ไมค์! ไมค์! 54 00:06:02,904 --> 00:06:04,072 ไอ้เลว! 55 00:06:25,843 --> 00:06:27,762 อีกสองชั่วโมงแม่มารับนะ 56 00:06:27,845 --> 00:06:30,181 คือสามทุ่มตรงเลย โอเคนะ โอเคฮะ 57 00:06:30,264 --> 00:06:32,058 ถ้าเกิดอะไรขึ้น ถ้าอยากจะกลับบ้าน 58 00:06:32,141 --> 00:06:34,352 ขอใช้โทรศัพท์เขาโทรไปที่บ้าน โอเคมั้ย 59 00:06:34,435 --> 00:06:36,896 อย่า... อย่าเดินหรือขี่จักรยานกลับบ้าน ผมรู้ฮะ 60 00:06:36,979 --> 00:06:39,190 แต่ลูกรัก... แม่ ผมต้องไปแล้ว 61 00:06:39,273 --> 00:06:40,608 ขอให้สนุกจ้ะ 62 00:06:48,574 --> 00:06:52,412 หากต้องการสังหารมังกร ใช้ดาบวิเศษสิ 63 00:06:52,495 --> 00:06:54,956 ให้ตาย มาถึงฉากที่ไม่เคยเล่นแฮะ 64 00:06:55,039 --> 00:06:57,792 หลบๆ! หลบอยู่ๆ 65 00:07:02,964 --> 00:07:05,049 ไปแล้วๆ เออไปอยู่ 66 00:07:06,634 --> 00:07:09,262 โอเค เงียบเลยๆ เงียบสิ! 67 00:07:11,305 --> 00:07:13,641 ไม่นะ ไม่! 68 00:07:13,724 --> 00:07:16,811 อย่าสิ อย่า เกลียดไอ้เครื่องเส็งเคร็งแพงระยับนี่จริง 69 00:07:16,894 --> 00:07:18,980 ไอ้หมาเอ๊ย ห่วยบรม! 70 00:07:19,063 --> 00:07:21,524 นายยังนิ้วไม่พลิ้วพอ อีกหน่อยก็คงทำได้ 71 00:07:21,607 --> 00:07:24,610 แต่ก่อนจะถึงวันนั้น เจ้าหญิงแดฟเนก็ยังเป็นของฉัน 72 00:07:24,694 --> 00:07:28,197 เอาเถอะ ฉันยังคะแนนสูงสุด ในเกม "เซนติพีด" กับ "ดิ๊กดั๊ก" 73 00:07:28,281 --> 00:07:29,490 แน่ใจเหรอ 74 00:07:30,867 --> 00:07:31,951 แน่ใจอะไร 75 00:07:35,246 --> 00:07:36,622 โอเคๆ 76 00:07:36,706 --> 00:07:39,834 หลบไป! อย่านะ ไม่ๆ เฮ้ย ไม่เอาๆ 77 00:07:39,917 --> 00:07:41,252 (ดิ๊กดั๊ก) (ที่หนึ่ง แมดแม็กซ์ - ที่สอง ดัสติน) 78 00:07:41,335 --> 00:07:45,381 751,300 คะแนน! เป็นไปไม่ได้ 79 00:07:45,465 --> 00:07:47,884 แมดแม็กซ์นี่ใครกัน คนที่เก่งกว่านาย 80 00:07:47,967 --> 00:07:50,970 นายรึเปล่า นายรู้ว่าฉันเกลียดดิ๊กดั๊ก 81 00:07:51,053 --> 00:07:52,930 งั้นใครทำ ใช่ บอกมาสิ คีธ 82 00:07:53,014 --> 00:07:57,310 อยากได้ข้อมูล ก็ต้องมีสิ่งตอบแทน 83 00:08:00,062 --> 00:08:03,357 ไม่ๆ ไม่มีทาง นายไม่ได้เดตกับเธอหรอก 84 00:08:03,441 --> 00:08:05,026 ไมค์ ไม่เอาน่ะ ชวนไปเดตให้เขาหน่อย 85 00:08:05,109 --> 00:08:06,861 ฉันไม่เอาพี่สาวตัวเองมาขายแน่ๆ 86 00:08:06,944 --> 00:08:07,904 แต่นี่เพื่อประโยชน์ส่วนรวม 87 00:08:07,987 --> 00:08:09,530 อย่า อย่าให้เขาได้เดต เพราะอะไรรู้มั้ย 88 00:08:09,614 --> 00:08:12,450 เดี๋ยวเขาจะแพร่เชื้อผื่นคัน ไปติดนายทั้งครอบครัว 89 00:08:12,533 --> 00:08:15,953 สิวไม่ใช่ผื่นคันแล้วมันก็ไม่ใช่โรคติดต่อ ไอ้เด็กอมมือเฉื่อยแฉะ 90 00:08:16,037 --> 00:08:19,165 ฉันเนี่ยนะเฉื่อยแฉะ ยังไงเธอก็ไม่ยอมเดตกับนายอยู่แล้ว 91 00:08:19,248 --> 00:08:21,834 นายได้เงินเท่าไหร่กัน ชั่วโมงละ 2.50 เหรียญเหรอ 92 00:08:21,918 --> 00:08:23,628 ดัดผมซะด้วย ทีนี้จะมาล้อทรงผมเรอะ 93 00:08:27,507 --> 00:08:29,967 เฮ้ยๆ พวกเรา เห็น... 94 00:09:08,756 --> 00:09:11,217 วิล! เป็นอะไรรึเปล่า 95 00:09:15,471 --> 00:09:17,265 เปล่า ฉันแค่... 96 00:09:18,766 --> 00:09:21,811 อยากออกมาสูดอากาศ มาเร็ว ตานายเล่นดิ๊กดั๊ก 97 00:09:22,395 --> 00:09:24,021 ไปชิงคะแนนสูงสุดกลับมา 98 00:09:32,363 --> 00:09:33,948 (ฉลองฮัลโลวีนเมืองฮอว์กินส์) 99 00:09:34,031 --> 00:09:35,408 (ไร่ฟักทองของเมอร์ริลล์) 100 00:09:39,161 --> 00:09:40,830 (ฅนเหล็ก 2029) 101 00:09:48,421 --> 00:09:51,549 (ตำรวจ) 102 00:09:53,217 --> 00:09:54,302 อรุณสวัสดิ์ จิม 103 00:09:55,761 --> 00:09:59,640 จิม เดี๋ยวก่อน เราต้องคุยกัน อย่ามายุ่งกับผม 104 00:09:59,724 --> 00:10:01,934 ผมว่าคุณต้องอยากฟังเรื่องนี้ 105 00:10:02,018 --> 00:10:05,229 อย่ามายุ่งกับผม เชื่อสิ ผมขอเวลาแค่ห้านาที! 106 00:10:05,313 --> 00:10:08,816 เออ ผมก็อยากเดตกับโบ ดีเรค คนเราก็มีสิ่งที่ต้องการกันทั้งนั้น 107 00:10:08,899 --> 00:10:12,278 นี่ไม่ใช่เรื่องตลกนะ จิม เรื่องนี้เรื่องใหญ่ โอเคมั้ย 108 00:10:12,361 --> 00:10:14,280 ผมเจออะไรเข้าแล้วจริงๆ บอกได้เลย 109 00:10:14,363 --> 00:10:15,698 ไง อรุณสวัสดิ์ หัวหน้า อรุณสวัสดิ์ 110 00:10:15,781 --> 00:10:16,866 อรุณสวัสดิ์ เมอร์เรย์ 111 00:10:16,949 --> 00:10:19,744 ได้หลักฐานเรื่อง มนุษย์ต่างดาวตรวจก้นรึยัง เมอร์เรย์ 112 00:10:20,494 --> 00:10:24,832 ผมเชื่อว่าเคยมี และอาจจะยังมี สายลับรัสเซียอยู่ในเมืองฮอว์กินส์ของเรานี่ 113 00:10:24,915 --> 00:10:26,375 สายลับรัสเซีย! 114 00:10:26,459 --> 00:10:29,337 โทษนะ แล้วสายลับพวกนี้ ร่วมมือกับมนุษย์ต่างดาวด้วยมั้ย 115 00:10:29,420 --> 00:10:32,048 หรือพวกเขาเกี่ยวยังไงกับที่นี่ สับสนแล้ว 116 00:10:32,131 --> 00:10:36,510 ผมพูดถึงรายงานหลายจุด โอเคนะ เรื่องที่เจอเด็กรัสเซียในฮอว์กินส์ 117 00:10:36,594 --> 00:10:40,681 เป็นเด็กเหรอ คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ เด็กผู้หญิงที่อาจมีอำนาจจิต 118 00:10:40,765 --> 00:10:42,183 "อำนาจจิต" เหรอ ก็พลังจิตนั่นแหละ 119 00:10:42,266 --> 00:10:44,352 แล้วเด็กผู้หญิงที่ทำเด็กนั่นฉี่ราดล่ะ 120 00:10:44,435 --> 00:10:45,311 นั่นแกล้งกัน เด็กไหน 121 00:10:45,394 --> 00:10:46,687 ไม่ได้แกล้งกันนะ เด็กนั่นเข้ามา... 122 00:10:46,771 --> 00:10:48,648 ให้ห้านาที ไม่เกินแม้แต่วินาทีเดียว 123 00:10:49,732 --> 00:10:51,734 ผมคุยกับอดีตพนักงานร้านบิ๊กบาย 124 00:10:51,817 --> 00:10:55,613 ที่บอกว่ามีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ใช้จิตทำให้ประตูแตกกระจาย 125 00:10:55,696 --> 00:10:56,572 ได้ยินเรื่องนั้นมาเหมือนกัน 126 00:10:56,656 --> 00:10:59,784 คุณเคยได้ยินเรื่องชายอ้วนมีหนวด ที่ลงมาจากปล่องไฟรึเปล่า 127 00:10:59,867 --> 00:11:02,370 เมื่อเดือนก่อน เพื่อนร่วมงานของเท็ด วีลเลอร์ 128 00:11:02,453 --> 00:11:05,915 บอกว่ามีเด็กหญิงรัสเซียที่โกนหัว ซ่อนอยู่ในห้องใต้ดินบ้านเขา 129 00:11:05,998 --> 00:11:07,249 ตอนนี้เท็ดปฏิเสธแล้ว 130 00:11:08,292 --> 00:11:09,877 แปลกใจตรงไหน แต่มันเกี่ยวกัน 131 00:11:09,960 --> 00:11:11,379 เกี่ยวยังไงล่ะ เด็กคนนี้ 132 00:11:11,462 --> 00:11:14,048 เธอต้องเป็น อาวุธสักอย่างของรัสเซียใช่ไหมล่ะ 133 00:11:14,131 --> 00:11:16,175 บาร์บาร่าเห็นเด็กคนนี้ อาจจะพยายามช่วยเธอ 134 00:11:16,258 --> 00:11:19,136 แต่ก่อนจะช่วยได้ พวกรัสเซียมาเจอ จับตัวไป... 135 00:11:19,220 --> 00:11:23,265 เดี๋ยว คุณจะบอกว่าบาร์บาร่า ฮอลแลนด์ ถูกสายลับรัสเซียจับตัวไปเหรอ 136 00:11:23,349 --> 00:11:25,893 จับตัวไป ฆ่าทิ้ง "ฆ่าทิ้ง" เหรอ 137 00:11:25,976 --> 00:11:27,395 ไม่เข้าใจเหรอ ไม่ 138 00:11:27,478 --> 00:11:30,523 นี่อาจเป็นเรื่องใหญ่ระดับนานาชาติ 139 00:11:30,606 --> 00:11:34,151 ผมกำลังพูดถึงการรุกราน ของรัสเซียเต็มขั้น ที่ฮอว์กินส์นี่เลย 140 00:11:37,113 --> 00:11:40,324 คุณมีหลักฐานเรื่องเด็กผู้หญิงคนนี้ไหม ช่วงนี้มีใครเจอเธออีกรึเปล่า 141 00:11:40,408 --> 00:11:42,827 เปล่า! แต่นี่มันแหล่งข่าวแยกกัน... โทษทีนะ 142 00:11:42,910 --> 00:11:44,036 โอเค ฮัลโหล 143 00:11:44,120 --> 00:11:46,747 เมอร์ริลล์โทรมา อยากให้ไปช่วยดูฟักทองเขาหน่อย 144 00:11:46,831 --> 00:11:49,291 บอกว่าโดนปนเปื้อนสารพิษ โอเค 145 00:11:49,375 --> 00:11:53,003 โดยฝีมือยูจีน เพื่อนบ้านจอมแค้นของเขา ยินดีค่ะ 146 00:11:54,088 --> 00:11:56,090 ขอโทษที ไม่อยากทำแบบนี้เลย แต่ผมต้องไปก่อนละ 147 00:11:56,173 --> 00:11:58,551 นี่เรื่องด่วน ไหนว่าจะให้ห้านาที 148 00:11:58,634 --> 00:12:01,262 ผมชอบทฤษฎีเรื่องมนุษย์ต่างดาวมากกว่านะ 149 00:12:01,345 --> 00:12:02,930 แล้วแนะนำอะไรหน่อยได้มั้ย 150 00:12:03,013 --> 00:12:06,100 คุณเลิกหลอกต้มตุ๋นเอาเงินคนพวกนี้ แล้วกลับบ้านไปซะที ตกลงมั้ย 151 00:12:06,183 --> 00:12:09,103 ผมไม่ได้หลอกเอาเงินใคร... ฟังนะ กลับบ้านไปซะ 152 00:12:19,280 --> 00:12:20,740 มันห่วยมาก ฉันรู้ 153 00:12:22,158 --> 00:12:23,367 ไม่ได้ห่วยซะหน่อย 154 00:12:25,119 --> 00:12:27,413 มันก็ไม่ได้ดี เดี๋ยวก็จะดี 155 00:12:27,496 --> 00:12:29,915 แค่... ต้องจัดลำดับความคิดใหม่นิดๆ 156 00:12:31,333 --> 00:12:33,169 เขียนลงไปได้รึเปล่า ก็ได้ 157 00:12:33,252 --> 00:12:34,879 คือในย่อหน้าแรก 158 00:12:34,962 --> 00:12:37,965 เธอใช้การแข่งบาสกับโรงเรียนนอร์ธเทิร์น 159 00:12:38,048 --> 00:12:40,676 เป็นการเปรียบเทียบถึงชีวิตตัวเอง ซึ่งตรงนี้ก็ดีนะ 160 00:12:40,760 --> 00:12:43,304 แต่มาตรงนี้ 161 00:12:43,387 --> 00:12:46,432 เธอเริ่มพูดถึงประสบการณ์สงครามของปู่ 162 00:12:47,433 --> 00:12:50,728 ฉันไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกันตรงไหน 163 00:12:50,811 --> 00:12:52,229 มันเกี่ยวกันเพราะว่า... 164 00:12:53,189 --> 00:12:54,648 คือเราชนะกันทั้งสองคนไง 165 00:12:58,235 --> 00:13:01,113 เธอว่าฉันเริ่มใหม่หมดเลยดีรึเปล่า ไม่ต้อง คือแค่... 166 00:13:02,948 --> 00:13:03,991 ต้องส่งเมื่อไหร่นะ 167 00:13:04,074 --> 00:13:05,910 สมัครล่วงหน้าหมดเขตพรุ่งนี้ 168 00:13:05,993 --> 00:13:08,245 คืนนี้มาช่วยฉันเกลาหน่อยได้ไหม 169 00:13:08,329 --> 00:13:10,623 คืนนี้เรามีมื้อค่ำ ลืมแล้วเหรอ 170 00:13:10,706 --> 00:13:13,167 พระเจ้า อาทิตย์ที่แล้วก็ยกเลิกไปแล้ว 171 00:13:14,335 --> 00:13:18,631 เธอไม่ต้องไปก็ได้ ก็แก้งานไป ไม่เป็นไรๆ จะทำทำไม 172 00:13:19,673 --> 00:13:21,967 นี่ ใจเย็นสิ เย็นแล้ว เย็นอยู่ 173 00:13:22,051 --> 00:13:23,761 ฉันก็แค่พูดตรงๆ 174 00:13:24,970 --> 00:13:27,389 สุดท้ายยังไงก็ต้องทำงานกับพ่ออยู่ดี ไม่จริงซะหน่อย 175 00:13:27,473 --> 00:13:29,266 ไม่รู้สิ แนนซ์ มันจะแย่นักเหรอ 176 00:13:29,350 --> 00:13:33,062 มันเรื่องการประกันและผลประโยชน์ เรื่องของผู้ใหญ่ทั้งหลาย 177 00:13:35,314 --> 00:13:39,485 แล้วถ้าฉันรับงานนั้น ฉันจะได้อยู่แถวนี้ตอนที่เธอขึ้นม.หก 178 00:13:39,568 --> 00:13:41,695 สตีฟ... จะได้ช่วยดูแลเธอได้หน่อย 179 00:13:41,779 --> 00:13:43,781 ให้เธอไม่ลืมหน้าหล่อๆ นี่ 180 00:13:45,324 --> 00:13:46,742 แนนซ์ ฉันเอาจริงนะ 181 00:13:52,748 --> 00:13:55,167 ฉันรักเธอ ฉันก็รักเธอ 182 00:14:10,266 --> 00:14:11,892 (แคลิฟอร์เนีย) 183 00:14:36,250 --> 00:14:38,419 นั่นใครน่ะ 184 00:14:38,502 --> 00:14:40,671 ไม่รู้เลย 185 00:14:41,422 --> 00:14:43,132 ดูก้นงามๆ นั่นสิ 186 00:14:43,924 --> 00:14:45,593 ดูมันแกว่งเข้า 187 00:14:55,686 --> 00:14:58,022 (เด็กชายที่ฟื้นคืนชีวิต) (นายซอมบี้) 188 00:15:09,491 --> 00:15:11,201 เชิญพบกับสมองมนุษย์ 189 00:15:11,285 --> 00:15:13,621 ครูรู้ มันดูเหมือนไม่มีอะไร 190 00:15:13,704 --> 00:15:16,540 อาจจะน่าขยะแขยงหน่อยๆ ด้วยซ้ำ แต่ลองคิดดู 191 00:15:16,624 --> 00:15:21,086 ในนี้มีเซลล์กว่าแสนล้านเซลล์ ในปาฏิหาริย์แห่งวิวัฒนาการนี้ 192 00:15:21,170 --> 00:15:22,588 ทั้งหมดทำงานร่วมกันเป็นหนึ่ง 193 00:15:22,671 --> 00:15:26,383 เปล่า ครูไม่ได้พูดผิด ไม่ได้ติดอ่าง 194 00:15:26,467 --> 00:15:28,886 เป็นแสนล้าน 195 00:15:30,804 --> 00:15:32,139 นี่นักเรียนใหม่ของเราสินะ 196 00:15:32,222 --> 00:15:33,599 ถูกแล้ว ส่งต่อให้คุณเลย 197 00:15:33,682 --> 00:15:36,143 เดี๋ยวสิ ไม่รอดไปง่ายๆ อย่างนั้นหรอก 198 00:15:36,226 --> 00:15:37,770 มาเร็ว ไม่ต้องอาย 199 00:15:37,853 --> 00:15:39,897 ดัสติน ขอกลองหน่อย 200 00:15:41,315 --> 00:15:45,110 ทุกคน ขอต้อนรับ เพื่อนใหม่จากแคลิฟอร์เนียแดดจ้า 201 00:15:45,194 --> 00:15:50,115 ผู้โดยสารคนล่าสุดที่จะมาร่วม การเดินทางแห่งความใฝ่รู้ แม็กซีน 202 00:15:50,741 --> 00:15:52,326 เรียกแม็กซ์ อะไรนะ 203 00:15:52,409 --> 00:15:55,037 ไม่มีใครเรียกแม็กซีนหรอก หนูชื่อแม็กซ์ 204 00:15:55,120 --> 00:15:57,957 แมดแม็กซ์ อ้อ เชิญขึ้นรถเลย แม็กซ์ 205 00:16:18,727 --> 00:16:20,229 สวัสดีครับ ไงคะ 206 00:16:20,312 --> 00:16:23,774 มีแบบนี้สีอื่นมั้ย คือผมไม่ค่อยชอบสีส้ม 207 00:16:25,317 --> 00:16:26,527 ต้องขอไปดูหลังร้านก่อน 208 00:16:33,659 --> 00:16:34,618 เวร! 209 00:16:35,744 --> 00:16:38,122 คุณจะทำให้ฉันโดนไล่ออก นั่นแหละแผนการใหญ่ของผม 210 00:16:38,205 --> 00:16:40,624 ผมจะได้จ้างคุณ เราจะได้ไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ ในนี้ 211 00:16:42,876 --> 00:16:45,963 บ็อบ บ็อบ ฉันต้องกลับไปทำงาน 212 00:16:46,046 --> 00:16:48,841 ผมรู้ โทษที ผมหยุดคิดถึงคุณไม่ได้เลย 213 00:16:48,924 --> 00:16:51,343 บ้ามาก เหมือนกลับไปเป็นวัยรุ่น เหมือนกัน 214 00:16:51,427 --> 00:16:53,929 สมัยเรียน คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมเป็นใคร 215 00:16:54,013 --> 00:16:55,055 ไม่เอาน่า 216 00:16:55,973 --> 00:16:58,851 บ็อบ ฉันต้องกลับไปทำงานแล้ว 217 00:16:58,934 --> 00:17:00,185 โอเค 218 00:17:00,269 --> 00:17:05,607 ไปขายไอ้เครื่องใช้ไฟฟ้าไฟเฟ้ออะไรของคุณ แล้วคืนนี้เจอกันที่คืนดูหนัง 219 00:17:05,691 --> 00:17:06,942 คืนนี้โจนาธานเลือกใช่มั้ย 220 00:17:07,026 --> 00:17:08,318 ใช่ โอเค 221 00:17:17,036 --> 00:17:20,329 โอเคๆ โอเค 222 00:17:20,955 --> 00:17:22,207 นี่ไง สีเขียว 223 00:17:23,584 --> 00:17:27,546 บอกโจนาธานว่าอย่าเลือกอะไรน่ากลัวนะ ผมเกลียดหนังสยองขวัญ 224 00:17:41,393 --> 00:17:45,189 (เลือกฟักทองเองเลย) (ไร่ของเมอร์ริลล์) 225 00:17:45,272 --> 00:17:48,317 หมายความว่าเมื่อวานยังดีอยู่ ดีเหรอ 226 00:17:48,400 --> 00:17:51,278 พวกนี้เป็นฟักทองชนะประกวดได้เลยล่ะ หัวหน้า คุณน่าจะได้เห็น 227 00:17:51,361 --> 00:17:53,739 ให้ตายยังไงผมก็คิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น 228 00:17:53,822 --> 00:17:56,033 แล้วก็นึกได้ ยูจีน 229 00:17:57,242 --> 00:17:58,243 เขาทำไมกัน 230 00:17:58,327 --> 00:18:00,913 เขาเที่ยวด่าผมกับทุกคนที่พร้อมจะฟัง 231 00:18:00,996 --> 00:18:02,664 ทำไมล่ะ 232 00:18:02,748 --> 00:18:07,503 เขาทำเรื่อง "เก็บฟักทองเอง" นี่เป็นคนแรก แต่ทำเหมือนจดลิขสิทธิ์ไว้ 233 00:18:07,586 --> 00:18:10,714 ผมเลยบอกว่า "ไปจ้างทนายมาสิ ลองดูว่าจะฟ้องได้สักกี่น้ำ" 234 00:18:10,798 --> 00:18:13,759 กำลังจะบอกว่ายูจีนเฒ่าคนดี 235 00:18:14,343 --> 00:18:18,430 ย่องออกมาตอนมืดๆ แล้วเอาสารพิษใส่ไร่คุณงั้นเหรอ 236 00:18:18,514 --> 00:18:22,059 ไม่ใช่ตัวยูจีนเองหรอก ผมว่าเป็นคนงานในไร่เขานั่นแหละ 237 00:18:22,768 --> 00:18:27,231 ฟังนะ หัวหน้า ผมไม่ได้นึกจะโทษใครก็โทษ คุณรู้จักผมดี 238 00:18:27,314 --> 00:18:30,609 เรื่องนี้เกิดก่อนฮัลโลวีนวันเดียว ตอนที่กำลังจะขายดีมากเนี่ยนะ 239 00:18:30,692 --> 00:18:34,530 มันบังเอิญเกินไป บังเอิญเกินไปจริงๆ 240 00:18:36,240 --> 00:18:38,075 มีใครทำไร่ตรงนั้นอยู่รึเปล่า 241 00:19:23,036 --> 00:19:24,538 เออ ไปตายซะไป 242 00:19:25,080 --> 00:19:26,331 (งานฮัลโลวีนของทีน่า) 243 00:19:26,415 --> 00:19:28,417 นี่จ้ะ ไปด้วยนะ 244 00:19:30,127 --> 00:19:32,254 หวัดดีแนนซี่ ไง! ขอบใจ 245 00:19:33,046 --> 00:19:34,715 ขออีกใบได้มั้ย ได้สิ 246 00:19:37,843 --> 00:19:39,178 นายต้องไปงานนี้ 247 00:19:40,262 --> 00:19:42,097 "มาหลอนกันให้เต็มคราบ" 248 00:19:43,265 --> 00:19:44,474 ไม่ไปหรอก 249 00:19:44,558 --> 00:19:49,313 ฉันให้นายอยู่บ้านคนเดียววันฮัลโลวีนไม่ได้ รับไม่ได้เลยนะ 250 00:19:49,396 --> 00:19:52,107 อ๋อ ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวหรอก 251 00:19:52,900 --> 00:19:54,860 ฉันจะไปทริก ออร์ ทรีตกับวิล 252 00:19:54,943 --> 00:19:56,737 ทั้งคืนเลยเหรอ ใช่ 253 00:19:57,654 --> 00:20:00,490 ไม่ ไม่จริงอะ เดี๋ยวสองทุ่มนายก็กลับบ้าน 254 00:20:01,200 --> 00:20:06,997 ไปนั่งฟังรายการทอล์กกิ้งเฮดส์ หรืออ่านวอนเนกัท หรือสักอย่าง 255 00:20:07,080 --> 00:20:08,624 ฟังเหมือนเป็นคืนที่ดี 256 00:20:08,707 --> 00:20:13,086 โจนาธาน มาเถอะ คือใครจะรู้ นายอาจจะเจอใครบ้างก็ได้ 257 00:20:15,839 --> 00:20:20,052 นี่ ให้ตายสิ ถอดแว่นบ้านั่นเลย คิดถึงจัง 258 00:20:20,135 --> 00:20:22,471 แค่ชั่วโมงเดียวเอง ก็ใช่น่ะสิ 259 00:20:26,475 --> 00:20:29,102 โอเคๆ โอเค ให้ตาย 260 00:20:30,520 --> 00:20:31,521 ขอโทษ 261 00:20:40,530 --> 00:20:43,951 นั่นไม่ใช่แมดแม็กซ์แน่ๆ เออ เด็กผู้หญิงไม่เล่นวิดีโอเกม 262 00:20:44,034 --> 00:20:47,537 ต่อให้เล่น ก็ไม่มีทางได้ 750,000 แต้มในดิ๊กดั๊ก 263 00:20:47,621 --> 00:20:49,790 เป็นไปไม่ได้ แต่เธอชื่อแม็กซ์นะ 264 00:20:49,873 --> 00:20:52,668 แล้วไง แล้วนายรู้จักแม็กซ์สักกี่คน 265 00:20:52,751 --> 00:20:54,962 ไม่รู้ ศูนย์คน นั่นแหละจำนวน 266 00:20:55,045 --> 00:20:56,213 แล้วเธอก็โผล่มาโรงเรียนหนึ่งวัน 267 00:20:56,296 --> 00:20:59,174 หลังจากคนชื่อเดียวกันทำลายคะแนนสูงสุด 268 00:20:59,258 --> 00:21:03,136 ล้อเล่นรึเปล่า นั่นแหละ เธอต้องใช่แมดแม็กซ์แน่ๆ 269 00:21:03,220 --> 00:21:05,555 แถมยังเล่นสเก็ตบอร์ดอีก เท่ากับคนนี้จ๊าบไม่ใช่น้อย 270 00:21:05,639 --> 00:21:08,100 "จ๊าบ" เนี่ยนะ นายยังไม่ได้คุยกับเธอสักแอะ 271 00:21:08,183 --> 00:21:12,187 ไม่ต้องคุยก็รู้ คือดูเธอสิ เวร เป้าหมายหายไปแล้ว 272 00:21:12,813 --> 00:21:13,814 นั่นไง 273 00:21:30,497 --> 00:21:32,499 เจอแล้ว นี่ไง 274 00:21:34,501 --> 00:21:37,671 "เลิกสอดรู้เรื่องฉันซะที ไอ้พวกวิตถาร" 275 00:21:37,754 --> 00:21:38,964 เวรกรรม 276 00:21:39,047 --> 00:21:40,090 วิลเลียม ไบเออร์ส 277 00:21:41,383 --> 00:21:42,843 คุณแม่มารับแล้ว 278 00:22:06,825 --> 00:22:08,076 นายว่าเขาโอเครึเปล่า 279 00:22:08,160 --> 00:22:10,412 ต้องไปตรวจเมื่อไหร่ก็ทำตัวพิลึกทุกที 280 00:22:10,495 --> 00:22:13,165 ไม่รู้สิ วันนี้เขาเงียบๆ 281 00:22:13,957 --> 00:22:15,167 เขาก็เงียบอยู่ตลอด 282 00:22:34,311 --> 00:22:35,812 รู้สึกดีขึ้นไหม 283 00:22:37,481 --> 00:22:38,315 วิลจ๊ะ 284 00:22:40,609 --> 00:22:43,070 ฮะ ดีฮะ ขอโทษฮะ 285 00:22:43,695 --> 00:22:47,532 เราคุยกันไว้ว่าไง ลูกต้องเลิกขอโทษพร่ำเพรื่อ 286 00:22:48,116 --> 00:22:52,287 ขอโทษฮะ เอ่อคือ ผมรู้ฮะ 287 00:22:53,205 --> 00:22:56,917 ฟังแม่นะ ลูกรู้ว่าไม่มีอะไรต้องกังวลนี่นา 288 00:22:58,126 --> 00:23:01,922 แค่เล่าเรื่องที่ลูกรู้สึกหรือเห็นเมื่อคืน 289 00:23:02,506 --> 00:23:07,552 แล้วแม่จะอยู่ด้วยตลอดเวลา ทุกอย่างจะเรียบร้อย โอเคนะ 290 00:23:09,638 --> 00:23:10,639 โอเคฮะ 291 00:23:30,450 --> 00:23:32,369 ว่าไงพวก ดีฮะ 292 00:23:33,745 --> 00:23:34,830 ดีจ้ะ 293 00:24:20,000 --> 00:24:22,043 เอาละ วิล เป็นไงบ้าง 294 00:24:22,127 --> 00:24:23,837 คุณแม่ คุณป๋า 295 00:24:23,920 --> 00:24:26,548 มาดูกัน ไหนดูซิว่าเป็นไงบ้าง 296 00:24:26,631 --> 00:24:30,177 นี่น้ำหนักลดไปอีกสองกิโล จากตอนที่เจอกันครั้งสุดท้าย 297 00:24:30,260 --> 00:24:33,138 อาจจะเตรียมลดน้ำหนัก รอขนมวันฮัลโลวีนสินะ 298 00:24:33,221 --> 00:24:34,222 เธอชอบขนมอะไรที่สุด 299 00:24:34,306 --> 00:24:36,850 ขนมที่จะเอาไปติดเกาะ ถ้าต้องเลือกอย่างเดียวน่ะ 300 00:24:36,933 --> 00:24:38,393 ไม่รู้ฮะ ไม่เอาน่า 301 00:24:38,477 --> 00:24:40,395 เรื่องความเป็นความตายเลยนะ จะเลือกอะไร 302 00:24:40,479 --> 00:24:42,981 งั้นคง... รีสเสส พีสเซส รีสเสส พีสเซสเหรอ 303 00:24:43,064 --> 00:24:45,817 เลือกได้ดีๆ 304 00:24:45,901 --> 00:24:47,194 ฉันชอบมาวนด์มากกว่า 305 00:24:47,277 --> 00:24:51,656 แต่ก็ต้องขอบอก เนยถั่วกับช็อกโกแลต อะไรก็สู้ไม่ได้ 306 00:24:51,740 --> 00:24:55,160 งั้นเล่าหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อวานเกิดเหตุยังไงอีก 307 00:24:56,745 --> 00:25:01,666 คือตอนแรกเพื่อนๆ ผมอยู่ด้วย แต่แล้วพวกเขาก็ไม่อยู่ 308 00:25:01,750 --> 00:25:03,418 แล้วผมก็กลับไปอยู่ที่นั่นอีกแล้ว 309 00:25:04,044 --> 00:25:05,295 ในโลกกลับด้านน่ะเหรอ 310 00:25:06,671 --> 00:25:08,423 เอาละ แล้วเกิดอะไรขึ้นอีก 311 00:25:08,507 --> 00:25:15,013 ผมได้ยินเสียงเลยเดินออกไปข้างนอก แล้วมันก็แย่ลง 312 00:25:15,096 --> 00:25:16,348 มันแย่ลงยังไง 313 00:25:17,015 --> 00:25:18,308 มันมีพายุ 314 00:25:22,270 --> 00:25:25,023 เธอรู้สึกยังไงตอนที่เห็นพายุ 315 00:25:25,106 --> 00:25:26,107 ผมรู้สึก... 316 00:25:27,150 --> 00:25:28,026 แข็งทื่อ 317 00:25:31,488 --> 00:25:34,324 หัวใจเต้นเร็วขึ้นรึเปล่า แค่ยืนแข็งทื่อ 318 00:25:34,407 --> 00:25:37,410 แข็งทื่อ เพราะหนาวเหรอ แข็งทื่อจับแล้วชาใช่มั้ย 319 00:25:37,494 --> 00:25:40,497 ไม่ใช่ เหมือนความรู้สึกเวลาที่กลัว 320 00:25:40,580 --> 00:25:44,960 จนหายใจหรือพูดก็ไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้เลย 321 00:25:45,043 --> 00:25:49,047 ผมสัมผัสได้... ถึงความชั่วร้าย เหมือนมันกำลังมองผมอยู่ 322 00:25:50,757 --> 00:25:56,096 มันชั่วร้ายเหรอ งั้นเธอคิดว่าความชั่วร้ายนี้ต้องการอะไร 323 00:25:56,179 --> 00:25:57,430 ต้องการฆ่า 324 00:25:59,307 --> 00:26:00,809 ฆ่าเธอเหรอ 325 00:26:01,434 --> 00:26:02,435 ไม่ใช่ผม 326 00:26:05,021 --> 00:26:06,314 ฆ่าคนอื่นทั้งหมด 327 00:26:19,578 --> 00:26:21,371 ผมขอพูดตรงๆ นะ 328 00:26:21,454 --> 00:26:24,374 มันอาจจะแย่ลงก่อนที่จะดีขึ้น 329 00:26:24,457 --> 00:26:28,169 แย่ลงเหรอ เขาเจอเหตุสองรอบแล้วในเดือนนี้ 330 00:26:28,253 --> 00:26:30,797 เขาอาจจะเจอมากกว่านั้นก่อนจะหมดเดือน 331 00:26:30,880 --> 00:26:34,593 มันเป็นปฏิกิริยาวันครบรอบ เราพบเรื่องแบบเดียวกันจากพวกทหาร 332 00:26:34,676 --> 00:26:38,096 วันครบรอบเหตุการณ์สำคัญต่างๆ จะดึงความทรงจำเลวร้ายขึ้นมาใหม่ 333 00:26:38,179 --> 00:26:40,640 เปิดประตูที่กั้นประสาทเอาไว้ พูดงั้นก็ได้ 334 00:26:40,724 --> 00:26:42,350 แปลว่าเด็กคนนั้นจะเป็นยังไง 335 00:26:42,434 --> 00:26:44,311 เขาจะเป็นแบบนั้นอีก ฝันร้ายอีกเหรอ 336 00:26:44,394 --> 00:26:47,314 ใช่ เรื่องนั้น แล้วก็อาจจะบุคลิกเปลี่ยน 337 00:26:47,397 --> 00:26:50,066 เขาอาจขี้โมโห อาจระเบิดอารมณ์ใส่คนอื่น 338 00:26:50,150 --> 00:26:51,568 แล้วเราต้องทำยังไงเมื่อเกิดขึ้น 339 00:26:51,651 --> 00:26:56,031 โอเค คือจากสิ่งที่เรารู้มา เรื่องความเครียดหลังเหตุเลวร้าย 340 00:26:56,114 --> 00:26:59,909 เราก็ยังศึกษากันอยู่นะ แต่ทำกับเขาตามปกติ 341 00:26:59,993 --> 00:27:03,496 ใช้ความอดทนกับเขา อย่าไปกดดันให้เขาพูด 342 00:27:03,580 --> 00:27:04,998 แค่ปล่อยให้เขาเป็นคนนำ 343 00:27:05,081 --> 00:27:08,293 เท่ากับคุณกำลังบอกว่า มันจะแย่ลงแล้วก็แย่ลงอีก 344 00:27:08,376 --> 00:27:10,587 แต่เราต้องทำเหมือนว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้นงั้นเหรอ 345 00:27:10,670 --> 00:27:12,339 ผมรู้ มันฟังดูเหมือนสิ่งที่ไม่ควรทำ 346 00:27:12,422 --> 00:27:15,800 แต่มั่นใจเถอะว่า นี่เป็นเรื่องดีสุดที่จะทำให้เขาได้ 347 00:27:19,888 --> 00:27:23,600 ฟังนะ ผมเข้าใจสิ่งที่พวกคุณเจอ เมื่อปีที่แล้ว เข้าใจจริงๆ 348 00:27:23,683 --> 00:27:27,312 แต่คนพวกนั้นไปหมดแล้ว พวกเขาไม่อยู่แล้ว โอเคนะ 349 00:27:27,937 --> 00:27:29,522 เท่ากับถ้าเราจะผ่านเรื่องนี้ให้ได้ 350 00:27:30,398 --> 00:27:33,818 พวกคุณต้องเข้าใจว่าผมอยู่ข้างคุณ 351 00:27:36,237 --> 00:27:37,614 ผมอยากให้คุณไว้ใจผม 352 00:27:40,367 --> 00:27:41,242 "ไว้ใจผม" เหรอ 353 00:27:41,326 --> 00:27:43,328 ล้อเล่นรึเปล่า ใช่ เข้าใจ 354 00:27:43,411 --> 00:27:47,165 แต่ที่มหาวิทยาลัยเขาก็แจกปริญญา แล้วหมอนี่ก็มีอยู่ใบหนึ่ง 355 00:27:47,248 --> 00:27:51,252 ฟังนะ ไอ้เรื่องเครียดหลังเหตุร้าย ที่เขาพูดถึง นั่นมันเรื่องจริง 356 00:27:52,712 --> 00:27:54,839 เขาจะไม่เป็นไร เข้าใจนะ 357 00:27:56,299 --> 00:27:58,134 แล้วนายบ็อบสมองใสเป็นไงบ้าง 358 00:27:58,968 --> 00:28:00,303 อย่าไปเรียกเขาอย่างนั้น 359 00:28:00,387 --> 00:28:01,888 โทษที เคยตัว 360 00:28:02,514 --> 00:28:04,516 เขาก็ดี เราไปได้สวย 361 00:28:04,599 --> 00:28:06,685 ดีแล้ว ผมดีใจกับคุณด้วย 362 00:28:06,768 --> 00:28:08,853 เอาจริงๆ นี่... 363 00:28:09,521 --> 00:28:11,856 ถ้ามันแย่ลง โทรบอกผมก่อนเลยนะ 364 00:28:13,441 --> 00:28:14,442 โทรมานะ 365 00:28:15,068 --> 00:28:16,069 โอเค 366 00:28:38,925 --> 00:28:40,176 พวกเขาพร้อมแล้วค่ะ 367 00:28:55,859 --> 00:28:57,193 แพทตี้ แซม 368 00:28:58,653 --> 00:28:59,612 สวัสดีครับ 369 00:28:59,696 --> 00:29:03,074 วันนี้ก็ร้อนแรงอีกแล้วสินะ ไม่เคยเบื่อเลยครับ 370 00:29:50,455 --> 00:29:52,040 ยังไม่มีวี่แววเหรอ 371 00:29:52,123 --> 00:29:53,166 บ๋อแบ๋ 372 00:29:53,958 --> 00:29:58,379 ให้ตาย แม่ฆ่าฉันทิ้งแน่ ก็กลับบ้านไป ถ้าเธอมาฉันจะวิทยุไปบอก 373 00:29:58,463 --> 00:30:01,674 มุกเด็ดนี่ นายอยากให้ฉันไปพ้นทาง จะได้เข้าประชิดก่อนใช่มั้ย 374 00:30:01,758 --> 00:30:03,593 อย่างกะนายอยู่แล้วเป็นภัย เป็นสิ 375 00:30:03,676 --> 00:30:06,221 เธอไม่มีทางต้านทานการรัวลิ้นนี่ได้ 376 00:30:08,556 --> 00:30:10,850 สิบนาฬิกาๆ อะไร 377 00:30:18,942 --> 00:30:20,652 กำลังเถียงกันอยู่ ทะเลาะกัน ให้ตายสิ 378 00:30:20,735 --> 00:30:23,029 เห็นแล้วน่า ไม่รู้จะใช้กล้องไปทำไม 379 00:30:23,112 --> 00:30:24,489 ให้ตาย นายมันงี่เง่าชะมัด 380 00:30:41,381 --> 00:30:42,423 เธอสุดยอดเลย 381 00:30:44,509 --> 00:30:45,510 เธอคือ... 382 00:30:46,261 --> 00:30:47,679 แมดแม็กซ์ แมดแม็กซ์ 383 00:30:51,891 --> 00:30:55,311 ทานข้าวเสร็จแล้ว แม่อยากให้ลูก เลือกของเล่นเตรียมขายเลหลัง 384 00:30:55,395 --> 00:30:57,146 ครับ ให้ได้สองกล่อง 385 00:30:57,230 --> 00:30:59,023 สองกล่องเลยเหรอ ได้ยินแล้วนี่ 386 00:30:59,107 --> 00:31:00,900 จะเอาของเล่นให้คนอื่นนิดหน่อยก็ได้ 387 00:31:00,984 --> 00:31:03,069 แต่ของเล่นอื่นๆ มันมีคุณค่าทางจิตใจ 388 00:31:03,152 --> 00:31:05,738 คุณค่าทางจิตใจเหรอ มันก็แค่ก้อนพลาสติก 389 00:31:05,822 --> 00:31:07,073 พ่อแม่ยึดเครื่องอาตาริของผมไปแล้ว 390 00:31:07,156 --> 00:31:09,701 ถ้าไม่อยากเสียของเล่นเยอะกว่านี้ ก็ไม่ควรขโมยเงินจากแนนซี่ 391 00:31:09,784 --> 00:31:11,244 ผมไม่ได้ขโมย ผมแค่ขอยืม 392 00:31:11,327 --> 00:31:13,913 แล้วอาทิตย์ที่แล้ว ลูกไม่ได้สบถใส่คุณโควัลสกีเหรอ 393 00:31:13,997 --> 00:31:16,541 หรือลอกเรียงความไปส่ง หรือเขียนผนังห้องน้ำ 394 00:31:16,624 --> 00:31:18,334 ใครๆ ก็เขียนผนังห้องน้ำกันทั้งนั้น 395 00:31:18,418 --> 00:31:21,504 งั้นถ้าเพื่อนโดดลงเหว ลูกจะโดดด้วยรึไง 396 00:31:22,088 --> 00:31:25,550 เรารู้ว่าปีนี้มันลำบาก ไมเคิล แต่เราก็พยายามอดทนแล้ว 397 00:31:25,967 --> 00:31:28,678 นี่ไม่ใช่ผิดครั้งแรก ไม่ใช่ผิดครั้งที่สามด้วยซ้ำ 398 00:31:28,761 --> 00:31:31,306 ถ้าผิดกัน 20 ครั้ง ก็ต้องโดนให้ออกจากสนาม 399 00:31:31,389 --> 00:31:35,143 แล้วถ้าเป็นโค้ชของพ่อ ยังได้อยู่ในทีมก็ถือว่าโชคดีด้วยซ้ำ 400 00:31:35,226 --> 00:31:38,313 สองกล่องนะ สองกล่อง 401 00:31:44,402 --> 00:31:45,528 (บ้านนี้ขาย) 402 00:31:45,612 --> 00:31:47,363 โอเค พร้อมนะ 403 00:31:48,406 --> 00:31:49,407 จ้ะ 404 00:31:51,200 --> 00:31:52,201 โอเค 405 00:31:58,625 --> 00:32:00,668 ขอโทษนะจ๊ะที่ไม่ได้ทำอาหาร 406 00:32:00,752 --> 00:32:03,671 ว่าจะทำซิติอบที่เธอสองคนชอบ 407 00:32:03,755 --> 00:32:06,049 แต่เพลินลืมเวลาไปหน่อย รู้ตัวอีกที 408 00:32:06,132 --> 00:32:07,717 พระเจ้า ห้าโมงเย็นแล้ว 409 00:32:07,800 --> 00:32:10,762 ไม่เป็นไรค่ะ นี่ก็ดี ครับ ผมชอบเคเอฟซี 410 00:32:12,388 --> 00:32:16,601 หนูเห็นป้าย "บ้านนี้ขาย" ที่สนามหน้าบ้าน 411 00:32:16,684 --> 00:32:19,228 นั่นของเพื่อนบ้านหรือว่า... 412 00:32:19,312 --> 00:32:21,814 คุณอยากบอกพวกเขาไหม คุณบอกเลย 413 00:32:24,233 --> 00:32:27,946 เราจ้างคนชื่อเมอร์เรย์ บาวแมน พวกเธอเคยได้ยินชื่อเขารึเปล่า 414 00:32:29,155 --> 00:32:31,199 ไม่ค่ะ ไม่น่าจะเคยนะ 415 00:32:31,282 --> 00:32:34,827 เขาเคยเป็นนักข่าวสายสืบ ให้หนังสือพิมพ์ ชิคาโก ซัน-ไทมส์ 416 00:32:34,911 --> 00:32:36,204 ชื่อดังทีเดียวล่ะ 417 00:32:36,287 --> 00:32:38,414 แต่ว่าตอนนี้เขาทำงานอิสระแล้ว 418 00:32:39,582 --> 00:32:41,084 เขาจึงตกลงจะรับสืบเรื่องนี้ 419 00:32:41,459 --> 00:32:43,878 นั่น... ยอดไปเลย 420 00:32:44,671 --> 00:32:46,881 คือว่ามัน มันดีใช่ไหม 421 00:32:48,132 --> 00:32:50,426 มันหมายความว่าอะไรคะ 422 00:32:50,510 --> 00:32:53,680 หมายความว่าเขาจะทำ สิ่งที่ไอ้ขี้เกียจสันหลังยาวจิม... 423 00:32:55,807 --> 00:32:56,808 โทษที 424 00:32:59,018 --> 00:33:01,521 สิ่งที่ตำรวจฮอว์กินส์ไม่สามารถจะทำได้ 425 00:33:02,480 --> 00:33:05,483 หมายความว่าเราจะมีนักสืบตัวจริงมาสืบคดี 426 00:33:05,566 --> 00:33:06,567 หมายความว่า... 427 00:33:07,777 --> 00:33:09,445 เราจะหาบาร์บของเราให้เจอ 428 00:33:10,071 --> 00:33:13,116 ถ้าจะมีใครหาลูกเจอได้ ก็ต้องคนนี้ 429 00:33:14,158 --> 00:33:18,621 เขาได้เบาะแสแล้วด้วยนะ พระเจ้า คุ้มค่าเงินทุกบาททุกสตางค์ 430 00:33:19,622 --> 00:33:21,958 นั่นคือสาเหตุที่คุณจะขายบ้านเหรอคะ 431 00:33:22,041 --> 00:33:24,460 ไม่ต้องห่วงเราหรอกจ้ะ พวกเราไม่เป็นไร 432 00:33:25,211 --> 00:33:26,337 ยิ่งกว่าไม่เป็นไรอีก 433 00:33:26,421 --> 00:33:28,423 นี่เป็นครั้งแรกในเวลานานมาก 434 00:33:29,298 --> 00:33:30,258 ที่เรามีความหวัง 435 00:33:34,721 --> 00:33:36,347 ขอตัวนะคะ เดี๋ยวหนูมา 436 00:33:46,649 --> 00:33:48,026 อร่อยจนต้องเลียนิ้วครับ 437 00:34:25,146 --> 00:34:27,565 (ขายของเลหลัง) 438 00:35:16,697 --> 00:35:19,325 แอล อยู่รึเปล่า แอล 439 00:35:22,703 --> 00:35:24,872 ฉันเองนะ นี่ไมค์ 440 00:35:25,623 --> 00:35:29,627 วันนี้วันที่ 352 เวลาหนึ่งทุ่ม 40 นาที 441 00:35:31,212 --> 00:35:32,213 ฉันยังอยู่ตรงนี้ 442 00:35:36,759 --> 00:35:39,637 ถ้าเธออยู่ตรงนั้น พูดอะไรหน่อยสิ หรือให้สัญญาณอะไรก็ได้ 443 00:35:39,720 --> 00:35:43,474 ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น แค่อยากรู้ว่าเธอสบายดี 444 00:35:48,563 --> 00:35:49,647 เรามันโง่ชะมัด 445 00:35:52,567 --> 00:35:53,568 ไมค์ 446 00:35:55,611 --> 00:35:58,030 ไมค์ ฮัลโหล นั่นเธอรึเปล่า 447 00:35:58,114 --> 00:36:01,200 เออ ฉันเอง ดัสติน นายเข้าช่องนี้อีกทำไมเนี่ย 448 00:36:01,284 --> 00:36:04,704 ฉันพยายามติดต่อนายมาทั้งวัน นายพูดถูก แม็กซ์คือแมดแม็กซ์จริงๆ 449 00:36:04,787 --> 00:36:06,414 เออ ฉันยุ่งอยู่ แต่... 450 00:36:08,624 --> 00:36:10,793 แล้วเราเอาไงต่อ เราทำตามแผน 451 00:36:10,877 --> 00:36:11,878 ไมค์ต้องไม่ชอบแน่ๆ 452 00:36:11,961 --> 00:36:14,088 ครั้งสุดท้ายที่ดู กลุ่มเราไม่ใช่กลุ่มเผด็จการนะ 453 00:36:14,172 --> 00:36:16,215 เป็นประชาธิปไตย แล้วถ้าแม็กซ์ปฏิเสธล่ะ 454 00:36:16,299 --> 00:36:18,217 แม็กซ์จะปฏิเสธการรัวลิ้นนี่ได้ไง 455 00:36:19,177 --> 00:36:20,720 บอกว่าให้เลิกซะทีไง 456 00:36:20,803 --> 00:36:22,430 พรุ่งนี้เจอกัน เจอกัน 457 00:36:41,490 --> 00:36:42,366 เหมียว 458 00:36:48,581 --> 00:36:49,582 เหมียว 459 00:37:01,552 --> 00:37:04,555 (30 ต.ค. 1984 18.10 น.) 460 00:37:04,639 --> 00:37:06,682 พอเลย พอ อะไรล่ะ 461 00:37:06,766 --> 00:37:09,060 ไม่เอาน่ะ ต้องทำตัวให้ชิน นี่คืออนาคตนะ 462 00:37:09,143 --> 00:37:11,145 งั้นวางอนาคตไว้ก่อน ไปหยิบชามสะอาดๆ ให้หน่อย 463 00:37:13,356 --> 00:37:15,316 (นายซอมบี้) 464 00:37:18,027 --> 00:37:22,573 ไงเพื่อน ไม่รู้ว่านายอยากดูอะไร เลยเลือกมาหลายเรื่องเลย 465 00:37:23,324 --> 00:37:25,660 เลือกเอา อะไรก็ได้ที่นายอยากดู 466 00:37:26,911 --> 00:37:27,787 ก็ได้ 467 00:37:30,206 --> 00:37:31,540 วาดอะไรอยู่น่ะ 468 00:37:33,042 --> 00:37:36,128 นายซอมบี้เหรอ ใครคือนายซอมบี้ 469 00:37:37,755 --> 00:37:40,174 ผมเอง มีคนเรียกนายอย่างนั้นเหรอ 470 00:37:41,717 --> 00:37:45,763 นี่ เล่าให้พี่ฟังได้นะ นายรู้นี่นา 471 00:37:45,846 --> 00:37:48,599 ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น วิล ไม่เอาน่ะ คุยกับพี่สิ 472 00:37:48,683 --> 00:37:50,643 เลิกทำกับผมแบบนั้นซะที อะไร แบบไหน 473 00:37:50,726 --> 00:37:53,104 แบบที่ทุกคนทำ เหมือนกับผมมีอะไรผิดปกติสักอย่าง 474 00:37:53,187 --> 00:37:54,939 นายพูดเรื่องอะไรกัน 475 00:37:55,022 --> 00:37:57,275 ทั้งแม่ ดัสติน ลูคัส ทุกคนเลย 476 00:37:57,358 --> 00:37:59,402 ทุกคนทำเหมือนผมจะแตกสลายได้ง่ายๆ 477 00:37:59,485 --> 00:38:02,071 เหมือนผมเป็นเด็กทารก เหมือนผมจัดการอะไรเองไม่ได้ 478 00:38:03,197 --> 00:38:06,409 มันไม่ช่วย มีแต่ทำให้ผมรู้สึกเป็นตัวประหลาดยิ่งขึ้น 479 00:38:06,492 --> 00:38:09,662 นายไม่ใช่ตัวประหลาด ใช่สิ 480 00:38:10,579 --> 00:38:11,580 ผมเป็นตัวประหลาด 481 00:38:14,917 --> 00:38:17,586 จะบอกให้นะ นายพูดถูก 482 00:38:19,213 --> 00:38:20,506 นายเป็นตัวประหลาด 483 00:38:21,590 --> 00:38:23,801 อะไรนะ ไม่ เอาจริงๆ นายเป็นตัวประหลาด 484 00:38:23,884 --> 00:38:28,514 แต่แล้วไง นายอยากเป็นปกติเหรอ อยากเป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วไปรึไง 485 00:38:28,597 --> 00:38:30,725 เป็นตัวประหลาดแหละเจ๋งสุด พี่ก็ประหลาด 486 00:38:30,808 --> 00:38:33,019 เพราะงั้นพี่เลยไม่มีเพื่อนเลยใช่มั้ย 487 00:38:33,644 --> 00:38:36,230 พี่ก็มีเพื่อน วิล 488 00:38:36,314 --> 00:38:38,441 งั้นทำไมพี่อยู่กับผมตลอดเวลา 489 00:38:39,734 --> 00:38:42,111 เพราะนายเป็นเพื่อนซี้ที่สุดของพี่ไง 490 00:38:42,194 --> 00:38:46,282 แล้วพี่ก็อยากเป็นเพื่อนซี้กับนายซอมบี้ มากกว่าคนธรรมดาน่าเบื่อที่ไหน 491 00:38:46,365 --> 00:38:47,700 เข้าใจที่พูดรึเปล่า 492 00:38:48,409 --> 00:38:49,910 โอเค ฟังนะ... 493 00:38:50,828 --> 00:38:54,415 นายอยากเป็นเพื่อนใครมากกว่า โบวี่หรือเคนนี่ โรเจอร์ส 494 00:38:55,791 --> 00:38:57,960 ใช่เลย ไม่ต้องเลือกด้วยซ้ำ 495 00:38:58,669 --> 00:39:01,213 ประเด็นคือ ไม่มีคนปกติที่ไหน 496 00:39:01,297 --> 00:39:03,758 จะทำอะไรที่มีความหมายในโลกนี้ได้ 497 00:39:04,675 --> 00:39:06,427 เข้าใจรึเปล่า แต่... 498 00:39:07,303 --> 00:39:10,014 บางคนก็ชอบเคนนี่ โรเจอร์ส เคนนี่ โรเจอร์ส 499 00:39:10,097 --> 00:39:11,390 ฉันชอบเคนนี่ โรเจอร์สมากเลย 500 00:39:13,517 --> 00:39:15,311 ขำอะไร เปล่าฮะ 501 00:39:16,062 --> 00:39:19,482 มิสเตอร์มัม เยี่ยม! 502 00:39:24,862 --> 00:39:26,530 แม่เก็บผ้าอ้อมสำรองไว้ที่ไหนกันนะ 503 00:39:31,660 --> 00:39:34,205 นี่! ไอ้ขี้ขลาด 504 00:39:42,630 --> 00:39:43,631 นี่ 505 00:39:44,757 --> 00:39:46,175 ไม่เป็นไร ปล่อยไปเถอะ 506 00:39:47,343 --> 00:39:48,719 อาจจะโทรมาแกล้งเฉยๆ 507 00:39:50,054 --> 00:39:51,806 ให้ตายสิ! 508 00:39:51,889 --> 00:39:53,891 ไม่เอาน่า โธ่เอ๊ย 509 00:43:55,591 --> 00:43:58,385 นี่ เราคุยกันไว้ว่าไง 510 00:44:00,471 --> 00:44:01,639 ไม่ส่งสัญญาณ 511 00:44:04,600 --> 00:44:06,935 อะไรนะ ไม่ส่งสัญญาณ 512 00:44:07,019 --> 00:44:09,021 แปด-หนึ่ง-ห้า มาช้า 513 00:44:10,564 --> 00:44:13,901 ใช่ ลืมดูเวลาไป รอบหน้าจะส่งสัญญาณบอกก่อนนะ 514 00:44:14,735 --> 00:44:18,781 เรียกว่าสองทุ่มสิบห้า ไม่ใช่แปด-หนึ่ง-ห้า 515 00:44:21,325 --> 00:44:22,951 สองทุ่มสิบห้า 516 00:44:23,535 --> 00:44:24,828 เอาละ เราคุยกันไว้ว่าไง 517 00:44:26,538 --> 00:44:29,958 กินอาหารก่อนแล้วค่อยกินของหวานเสมอ 518 00:44:30,668 --> 00:44:31,960 นั่นเป็นกฎ 519 00:44:33,962 --> 00:44:34,963 เข้าใจนะ 520 00:44:36,423 --> 00:44:37,424 เข้าใจ 521 00:46:33,749 --> 00:46:35,751 คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์