1 00:02:20,240 --> 00:02:24,840 พวกที่ฆ่าเหล่าผู้กล้าของเรา ไปถึงเคอร์ปึนาร์ก่อนเรา 2 00:02:28,960 --> 00:02:33,720 พวกมันตามเราไปที่ตลาด พวกชั่วนั่นมันอยู่ใกล้ตัวเราแท้ๆ 3 00:02:33,960 --> 00:02:38,080 มันคงกลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้น หากความจริงเปิดเผย 4 00:02:39,360 --> 00:02:41,600 พอเผชิญหน้ากับความตาย กลัวไปก็เท่านั้น 5 00:02:50,040 --> 00:02:54,800 อัลเลาะฮ์ โปรดอย่าให้ลูก ต้องหลั่งเลือดมุสลิมด้วยกันเองเลย 6 00:02:56,840 --> 00:02:58,160 ท่านว่าอะไรนะ 7 00:03:06,760 --> 00:03:09,120 ข้าสงสัยในตัวหัวหน้าอูรัล บุตรของจันดาร์ 8 00:03:11,120 --> 00:03:12,760 โชคร้ายที่สงสัยใครอื่นไม่ได้ 9 00:03:14,560 --> 00:03:16,480 ตอนเราขายพรม เขาก็ดูไม่น่าไว้ใจ 10 00:03:17,560 --> 00:03:19,360 เขาไม่ได้อยากให้เราอยู่ในแผ่นดินนี้ 11 00:03:20,240 --> 00:03:23,320 หวังว่าหัวหน้าอูรัลจะไม่ต่ำช้า 12 00:03:23,440 --> 00:03:26,840 ถึงขั้นต้องหลั่งเลือดชาวมุสลิม เพื่อเงินทองเพียงเล็กน้อยเลยนะ 13 00:03:28,240 --> 00:03:32,040 ยังไม่พอ หัวหน้าจันดาร์ ยังกุลีกุจอเชิญพวกเราไปกระโจม 14 00:03:32,640 --> 00:03:37,760 ถึงขั้นส่งลูกชายมาเชิญเรา แถมมีคำขู่ของหัวหน้าอูรัลอีก 15 00:03:38,760 --> 00:03:41,360 ถ้าเป็นอย่างนั้น คนของทั้งสองเผ่าได้ตายกันมากมายแน่ 16 00:03:41,520 --> 00:03:44,880 จะต้องเกิดศึกดุเดือดเลือดพล่านแน่ 17 00:03:50,680 --> 00:03:53,120 หากหัวหน้าจันดาร์ไม่ยอมเสียลูกชาย 18 00:03:54,880 --> 00:03:57,360 เราก็ไม่แกร่งพอที่จะสู้กับพวกเขา 19 00:04:07,000 --> 00:04:08,560 เราย่อมมีหนทาง หัวหน้าอาร์ทูก 20 00:04:10,680 --> 00:04:12,840 แล้วเราจะทำให้ต้นไม้สั่นคลอนจากราก 21 00:04:14,960 --> 00:04:17,400 หากหัวหน้าจันดาร์ไม่มีความเป็นธรรม 22 00:04:18,840 --> 00:04:21,040 เราก็จะถอนต้นไม้ทิ้งซะ 23 00:04:47,840 --> 00:04:50,040 - อีกแก้วนะ สหาย - เอาสิ 24 00:04:53,400 --> 00:04:54,760 ดื่มเลย 25 00:05:05,680 --> 00:05:11,560 เจ้านี่คอแข็งดีนะ บามซึ ยังนิ่งได้ ยังกับเสาหิน 26 00:05:12,560 --> 00:05:14,680 พ่อผู้ล่วงลับของข้าเองก็คอแข็ง 27 00:05:15,600 --> 00:05:18,400 เขาดื่มได้หนึ่งลิตรกว่า โดยไม่รู้สึกอะไรเลย 28 00:05:18,600 --> 00:05:20,040 - หนึ่งลิตรกว่าเลยเหรอ - ใช่ 29 00:05:23,160 --> 00:05:30,000 หนึ่งลิตรกว่านั่นแหละ แต่อย่าไปสนใจตัวเลขเลย 30 00:05:30,080 --> 00:05:31,640 ไหนบอกมาสิ 31 00:05:32,280 --> 00:05:37,600 เจ้าซื้อม้าข้าไปแล้ว เจ้ากับนายจ้างจะไปที่ไหนกัน 32 00:05:38,320 --> 00:05:41,920 - ไปเกาะเลสบอส - เลสบอสเหรอ 33 00:05:42,480 --> 00:05:44,120 มันอยู่ที่ไหนน่ะ 34 00:05:45,640 --> 00:05:48,760 ไปขึ้นเรือที่คอนสแตนติโนเปิล 35 00:05:49,480 --> 00:05:50,960 อ๋อ 36 00:05:51,880 --> 00:05:53,720 แล่นผ่านช่องแคบดาร์ดะเนลส์ 37 00:05:54,640 --> 00:05:56,720 ผ่านไปทางนั้น 38 00:05:58,120 --> 00:06:00,800 - แล่นตรงไป - ตรงไปๆ 39 00:06:00,920 --> 00:06:03,480 - ตรงต่อไปสักพัก - ตรงอยู่ๆ 40 00:06:03,960 --> 00:06:10,120 ข้าตรงไปเรื่อยๆ แล้ว ผ่านช่องแคบนั่นแล้ว ข้าอยู่ที่ไหน 41 00:06:11,040 --> 00:06:12,760 เลสบอสไง ให้ตายสิ 42 00:06:13,680 --> 00:06:15,680 - มันเป็นเกาะ - เกาะ 43 00:06:15,880 --> 00:06:20,320 เกาะที่ใหญ่มาก 44 00:06:20,400 --> 00:06:22,600 - เกาะที่ใหญ่มาก - ใช่ 45 00:06:22,760 --> 00:06:28,280 พวกโจรสลัดส่งทาสที่จับได้ ในแถบเมดิเตอร์เรเนียนไปเกาะเลสบอส 46 00:06:28,760 --> 00:06:30,560 แล้วท่านทรีสทัน 47 00:06:32,480 --> 00:06:36,240 ก็ไปจุนดา ที่อยู่อีกฟากของเกาะ 48 00:06:36,480 --> 00:06:40,160 - เพื่อซื้อทาสชั้นดี... - งั้นสินะ 49 00:06:40,240 --> 00:06:43,480 แล้วพาพวกนั้นมาขายที่ตลาด 50 00:06:47,480 --> 00:06:51,920 - เข้าใจหรือยัง - เข้าใจแล้ว สหาย 51 00:06:53,080 --> 00:06:57,960 ดาร์ดะเนลส์ เลสบอส จุนดา 52 00:06:58,600 --> 00:07:01,560 - จุนดา เลสบอส... - ดาร์ดะเนลส์ 53 00:07:04,440 --> 00:07:08,080 รินอีกสักแก้วสิ 54 00:07:08,840 --> 00:07:11,640 - ไวน์อีกหนึ่งแก้ว - ใช่ อีกแก้ว 55 00:07:12,800 --> 00:07:14,440 จัดให้ 56 00:07:16,120 --> 00:07:18,040 ลาก่อนนะ 57 00:07:20,320 --> 00:07:23,520 ดาร์ดะเนลส์ เลสบอส แล้วก็จุนดา ดาร์ดะเนลส์... 58 00:07:26,920 --> 00:07:28,160 เลสบอส จุนดา 59 00:07:31,240 --> 00:07:36,320 ดาร์ดะเนลส์ เลสบอส จุนดา ดาร์ดะเนลส์ เลสบอส จุนดา 60 00:07:53,440 --> 00:07:57,720 - อยู่ข้างล่างเหรอ ยอห์น แบปทิสต์ - พวกเขารอท่านอยู่ครับ 61 00:08:40,080 --> 00:08:41,320 เชิญครับ 62 00:09:38,640 --> 00:09:40,880 อาจารย์นิโคล่า ดาร์ตาญัง 63 00:09:50,320 --> 00:09:54,480 ขอต้อนรับสู่ที่พักของผู้พิทักษ์ ที่ภักดี อาจารย์นิโคล่า ดาร์ตาญัง 64 00:09:55,200 --> 00:09:57,000 ขอพระเจ้าคุ้มครองทุกท่าน 65 00:09:58,680 --> 00:10:03,680 ยอห์น แบปทิสต์ เจ้าคงเดาได้ ว่าข้ามาด้วยเรื่องของแอร์ทูรูล 66 00:10:14,960 --> 00:10:19,280 ทุกสิ่งเกี่ยวกับเขา ที่เจ้าต้องรู้เขียนไว้ในนี้แล้ว 67 00:10:23,320 --> 00:10:28,440 อาจารย์เปตรุชโชแห่งแอนติออก แคว้นของชาวครูเสด 68 00:10:29,120 --> 00:10:31,840 เขียนไว้ด้วยตัวเอง 69 00:10:34,400 --> 00:10:38,120 หลังจากเขาถูกแอร์ทูรูลสังหาร 70 00:10:38,400 --> 00:10:42,960 อัศวินหนุ่มผู้หนึ่งก็ชิงมัน มาจากชาวเติร์ก และนำมาให้เรา 71 00:10:43,560 --> 00:10:46,440 อัศวินผู้กล้าคนนั้น เป็นคนเขียนตอนท้าย 72 00:10:46,880 --> 00:10:49,560 - เขาคือผู้สังหารติตุสด้วยใช่ไหม - ใช่ 73 00:10:51,480 --> 00:10:55,680 - สงครามเริ่มแล้ว ยอห์น แบปทิสต์ - ท่านอยากให้ข้าทำอะไร 74 00:10:58,840 --> 00:11:01,280 ที่แอร์ทูรูลมาที่นี่ มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ 75 00:11:01,800 --> 00:11:04,040 ข้าต้องการให้เจ้าฆ่าเขาโดยเร็ว 76 00:11:12,640 --> 00:11:14,960 เปตรุซ ว่ายังไง 77 00:11:21,920 --> 00:11:23,520 ขอต้อนรับ อาจารย์ดาร์ตาญัง 78 00:11:39,280 --> 00:11:40,600 น้องของอูรัล 79 00:11:41,960 --> 00:11:45,240 เอากริชไปแล้วฆ่าคนของเรา 80 00:11:46,080 --> 00:11:47,960 - อัสลึฮานเหรอ - ไม่ใช่ 81 00:11:48,480 --> 00:11:49,800 อาลียาร์ 82 00:12:02,960 --> 00:12:09,360 ทุกหนแห่งปกคลุมไปด้วยหมอกหนา 83 00:12:11,680 --> 00:12:16,000 เราไม่อาจมองเห็นหรือได้ยินอีกฝ่าย 84 00:12:18,000 --> 00:12:21,560 สงครามระหว่างความเป็นและความตาย 85 00:12:22,160 --> 00:12:25,120 ศีลธรรมและเงินทอง ความบริสุทธิ์และมลทินยังดำเนินต่อ 86 00:12:25,360 --> 00:12:27,800 และเราอยู่ท่ามกลางสงครามนั่น 87 00:12:29,440 --> 00:12:34,080 คนเราทำการค้า และปันเสียงหัวเราะให้กัน 88 00:12:34,280 --> 00:12:37,360 ขณะเดียวกันก็ขุดหลุมฝังอีกฝ่าย 89 00:12:38,880 --> 00:12:41,800 ฝ่ายหนึ่งคือพวกครูเสด ที่ทำให้คอนสแตนติโนเปิลลุกเป็นไฟ 90 00:12:42,880 --> 00:12:45,920 อีกฝ่ายคือจักรพรรดิ ที่หนีมาจากไบแซนไทน์ 91 00:12:46,360 --> 00:12:49,400 และสุดท้าย ชาวเติร์ก ที่อยากลงหลักปักฐานที่นี่ 92 00:12:50,160 --> 00:12:54,120 อย่าลืมพวกโจร คนเถื่อน โจรสลัด... 93 00:12:54,520 --> 00:12:59,840 ผู้คนแถบนี้กำลังร้องไห้ น้ำตาเป็นสายเลือด 94 00:13:01,680 --> 00:13:04,080 สงครามนี้ช่างซับซ้อน 95 00:13:04,360 --> 00:13:08,360 อย่างที่ท่านว่า นี่คือสงคราม ระหว่างการดำรงอยู่และการสูญสิ้น 96 00:13:10,840 --> 00:13:15,880 เราจะหาทางออกจากหมอกพรางตานี้ 97 00:13:17,520 --> 00:13:19,960 เราจะชักดาบเพียงครั้งเดียว หัวหน้าอาร์ทูก 98 00:13:21,600 --> 00:13:23,560 ขอให้เป็นอย่างนั้น 99 00:13:23,880 --> 00:13:27,960 หากทำได้ แผ่นดินเหล่านี้ จะพบกับความยุติธรรมและเสรีภาพ 100 00:13:33,800 --> 00:13:36,920 ท่านตอบรับคำเชิญ ของหัวหน้าจันดาร์เพราะแบบนี้ใช่ไหม 101 00:13:41,800 --> 00:13:44,880 ทุกอย่างมันเริ่มที่กระโจม ของหัวหน้าจันดาร์ ท่านหญิงฮาลีเม 102 00:13:45,400 --> 00:13:47,480 และจบลงใต้แสงนวลของที่พักนั่น 103 00:13:50,960 --> 00:13:55,880 เราต้องหาทางออกจากม่านหมอกนี้ โดยไม่ให้เกิดความผิดพลาด 104 00:14:00,560 --> 00:14:04,080 เราถึงได้ตอบรับคำเชิญ ของหัวหน้าจันดาร์ 105 00:14:21,520 --> 00:14:23,480 จะเอาแบบนี้สินะ อาลียาร์ 106 00:14:28,200 --> 00:14:31,560 สิ่งหนึ่งที่อันตราย กว่าศัตรูใจกล้าที่มีฝีมือการต่อสู้ 107 00:14:31,800 --> 00:14:34,320 คือศัตรูที่ฉลาดพอจะมองเกมออก และคุมได้อยู่หมัด 108 00:14:36,240 --> 00:14:39,600 เกมที่เราวางไว้พังหมดแล้ว บ้าเอ๊ย ! 109 00:14:43,320 --> 00:14:44,880 ข้าจะตัดหัวเจ้าเอง 110 00:14:45,640 --> 00:14:47,440 ทำยังไงดีครับ ท่านซีโมน 111 00:14:50,280 --> 00:14:52,720 เราจะมอบตัวพวกคนที่ฆ่าผู้กล้า ให้หัวหน้าแอร์ทูรูล 112 00:14:53,320 --> 00:14:57,080 ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไร เผ่ามุสลิมทั้งสองต้องห้ำหั่นกัน 113 00:14:57,400 --> 00:15:01,560 เลือดเนื้อเชื้อสายถูกสาป เมื่อหลั่งแล้วก็ไม่อาจหยุดยั้ง 114 00:15:02,680 --> 00:15:03,720 ใช่แล้ว 115 00:15:05,080 --> 00:15:10,080 ท่านซีโมนพูดถูก แต่เราเสีย ข้อได้เปรียบเดียวต่ออูรัลไปแล้ว 116 00:15:14,640 --> 00:15:16,440 ผิดแล้ว เปตรุซ 117 00:15:18,600 --> 00:15:21,000 ข้อได้เปรียบที่ดีที่สุด คือความทะเยอทะยานของอูรัล 118 00:15:22,680 --> 00:15:25,680 ความทะเยอทะยานนี้ จะเป็นจุดจบของเขาและเผ่า 119 00:15:26,160 --> 00:15:28,520 อาลียาร์กำลังพยายาม หยุดสงครามด้วยวิธีของเขา 120 00:15:29,440 --> 00:15:31,280 แต่มันก็เริ่มไปแล้ว 121 00:15:43,320 --> 00:15:48,960 ขอสันติจงมีแก่ท่าน 122 00:16:01,160 --> 00:16:02,720 อัลเลาะฮ์ 123 00:16:04,320 --> 00:16:06,320 โปรดอภัยแก่บาปของลูก 124 00:16:07,400 --> 00:16:09,080 ลูกเลี้ยงอูรัลมา 125 00:16:10,920 --> 00:16:14,400 ลูกดูแลเขาอย่างดี นึกว่าเขา คือความหวังใหญ่ของเผ่าชาฟดาร์ 126 00:16:16,080 --> 00:16:22,520 ตอนนี้ลูกกลัว ว่าเผ่าของลูกจะต้องชดใช้บาปแทนลูก 127 00:16:24,320 --> 00:16:30,520 โปรดช่วยลูกสังหารปีศาจร้าย ในตัวอูรัลด้วยเถิด อัลเลาะฮ์ 128 00:18:18,520 --> 00:18:22,040 ข้าจะไม่ลืมบุญคุณนี้เลย ท่านหญิงอัสลึฮาน ขอบคุณจริงๆ 129 00:18:23,040 --> 00:18:24,400 หัวหน้าเผ่าคายึ 130 00:18:26,200 --> 00:18:27,320 ชายผู้กล้าหาญ 131 00:18:33,800 --> 00:18:36,600 ต่อสู้และชนะมาหลายศึก 132 00:18:39,120 --> 00:18:40,240 สุภาพบุรุษที่แท้จริง 133 00:18:43,040 --> 00:18:44,160 ขอบคุณ ท่านหญิงอัสลึฮาน 134 00:19:07,880 --> 00:19:10,960 พอก็คือพอ บอกข้ามาให้หมด ท่านหญิงอัสลึฮาน 135 00:19:11,880 --> 00:19:16,720 ไม่ว่าท่าน พ่อของข้า และอูรัลจะพยายามเท่าไหร่ 136 00:19:16,840 --> 00:19:21,040 - ก็ปกปิดความจริงไม่ได้หรอก - เจ้าพูดเรื่องอะไร อัสลึฮาน 137 00:19:26,600 --> 00:19:30,280 เราต่างรู้ดีว่าใคร ฆ่าเหล่าผู้กล้าของหัวหน้าแอร์ทูรูล 138 00:19:30,480 --> 00:19:31,680 ท่านหญิง 139 00:19:33,480 --> 00:19:35,200 เจ้าสรุปแบบนั้นได้ยังไง 140 00:19:36,760 --> 00:19:39,800 เป็นฝีมืออูรัล ท่านเองก็รู้ 141 00:19:40,400 --> 00:19:43,200 อูรัลเป็นสามีของข้าและพี่ชายของเจ้า 142 00:19:45,720 --> 00:19:50,160 อย่าเปลืองแรงพูดเลย ท่านหญิงโชลพัน อูรัลกำลังนำหายนะมาให้เรา 143 00:19:50,440 --> 00:19:53,880 ในฐานะภรรยา ท่านควรทำอะไรซะบ้าง 144 00:19:55,800 --> 00:19:57,280 ข้าขอพูดแค่นี้ 145 00:19:58,920 --> 00:20:01,920 โกหก เจ้าโทษท่านอูรัลไม่ได้นะ 146 00:20:03,000 --> 00:20:06,840 หากข้าได้ยินเจ้าพูดปดถึงเขาอีก เจ้าจะต้องชดใช้จนถึงที่สุด 147 00:20:09,000 --> 00:20:10,800 และข้าก็ขอพูดแค่นี้ 148 00:20:32,320 --> 00:20:34,680 ข้าเตรียมของกำนัล สำหรับพรุ่งนี้เอาไว้แล้ว 149 00:20:38,280 --> 00:20:39,880 เป็นของกำนัลชั้นดี 150 00:20:40,200 --> 00:20:43,920 ชิ้นเล็ก แต่มีคุณค่า 151 00:20:45,480 --> 00:20:46,920 สิ่งที่มีคุณค่าที่สุด 152 00:20:48,520 --> 00:20:51,400 คือข้าได้เป็นแขกไปเยือนกระโจมเขา พร้อมกับภรรยาและท่านแม่ 153 00:20:52,200 --> 00:20:54,000 เสียดายพวกเขาไม่เข้าใจคุณค่านั้น 154 00:21:17,480 --> 00:21:20,120 เรื่องที่ท่านสงสัย ในตัวหัวหน้าอูรัล... 155 00:21:21,960 --> 00:21:27,880 ข้าไม่สงสัยในตัวหัวหน้าจันดาร์ อาลียาร์ หรือท่านหญิงอัสลึฮาน 156 00:21:28,760 --> 00:21:31,480 - ใครคือท่านหญิงอัสลึฮาน - ลูกสาวของหัวหน้าจันดาร์ 157 00:21:32,600 --> 00:21:34,520 นางเคยช่วยให้ขายพรมได้ 158 00:21:35,920 --> 00:21:37,000 เหรอคะ 159 00:21:40,080 --> 00:21:42,560 ต้องเป็นสตรีที่มีจิตใจงดงามมากแน่ๆ 160 00:22:20,880 --> 00:22:22,400 บาดแผลของท่านแย่ลงนะ 161 00:22:24,520 --> 00:22:25,720 เดี๋ยวก็หาย 162 00:22:28,080 --> 00:22:33,280 แต่ก่อนหาย พวกที่ทำร้ายข้า จะต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำเอาไว้ 163 00:22:33,960 --> 00:22:36,080 แน่นอนค่ะ 164 00:22:37,240 --> 00:22:40,920 แต่อาลียาร์ ได้กริชของบาทูฮานไปได้ยังไงกัน 165 00:22:42,280 --> 00:22:44,040 เดี๋ยวข้าจะสืบให้รู้ 166 00:22:45,080 --> 00:22:48,480 ว่าใครมันอยู่เบื้องหลัง 167 00:22:50,640 --> 00:22:52,920 น้องสาวของซีโมน เป็นคนเจอทูร์กูตใช่ไหม 168 00:22:53,600 --> 00:22:55,520 - นางชื่ออะไร - มาเรีย 169 00:22:56,320 --> 00:22:57,880 ถ้านางเป็นคนเจอกริชล่ะ 170 00:23:00,280 --> 00:23:04,280 - เป็นซีโมนเองสินะ - ที่แล้วก็ให้แล้วกันไป 171 00:23:05,160 --> 00:23:10,160 หัวหน้าจันดาร์ กำลังจับตาดูท่านทุกฝีก้าว 172 00:23:13,880 --> 00:23:20,000 ที่เป็นอยู่ก็แย่แล้ว เขายังให้อาลียาร์มาคุ้มครองข้าอีก 173 00:23:20,680 --> 00:23:22,200 แถมอัสลึฮานก็รู้ทุกอย่าง 174 00:23:23,560 --> 00:23:26,880 เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว 175 00:23:28,720 --> 00:23:30,480 หมายความว่ายังไง โชลพัน 176 00:23:32,160 --> 00:23:37,080 ถึงเวลาที่เราต้องควบคุมเผ่า และตลาดแล้ว 177 00:23:38,160 --> 00:23:43,600 ซีโมนกับพ่อของท่าน อดทนกับท่านอีกไม่ได้นานหรอก 178 00:23:44,320 --> 00:23:47,560 อัสลึฮานกับอาลียาร์ก็จะคอยยุยง 179 00:23:52,440 --> 00:23:55,080 จะให้เป็นแบบนั้นไม่ได้ ไม่ 180 00:23:56,080 --> 00:23:59,160 ข้าจะทำให้คนที่ขวางทางข้ามันบรรลัย 181 00:24:01,560 --> 00:24:05,120 - เจ้าก็รู้นี่ โชลพัน - แล้วพ่อของท่านล่ะ 182 00:24:08,200 --> 00:24:09,800 จะทำแบบนั้นกับเขาด้วยเหรอ 183 00:24:33,520 --> 00:24:35,200 เจ้าแคลงใจในตัวข้าเหรอ โชลพัน 184 00:24:36,960 --> 00:24:39,600 เปล่าเลย ไม่เด็ดขาด 185 00:25:26,000 --> 00:25:27,520 ลุกขึ้น 186 00:25:28,760 --> 00:25:29,960 เรามีธุระกับเจ้า 187 00:26:07,840 --> 00:26:11,120 - สวัสดีครับ - สวัสดี 188 00:26:19,760 --> 00:26:23,160 ข้าไม่กล้าสู้หน้าท่าน 189 00:26:24,600 --> 00:26:26,320 หรือแม้แต่หน้า ของผู้กล้าหนุ่มเหล่านี้เลย 190 00:26:30,480 --> 00:26:34,240 เราไม่ได้อยู่ที่นี่เป็นพันๆ ปี ด้วยทองหรอกนะ ฮาจาทูร์ยัน 191 00:26:35,280 --> 00:26:36,880 และไม่มีวันด้วย 192 00:26:39,960 --> 00:26:44,400 เราเดินตามทางของอัลเลาะฮ์ ปลายทางของเราแจ่มชัด 193 00:26:47,920 --> 00:26:52,280 สมองคนแก่อย่างข้า ไม่ได้ชี้ทางที่ถูกเลย 194 00:26:53,400 --> 00:26:56,760 แต่ถ้าข้าย้อนกลับไปได้ ข้าหาหนทางที่ถูกได้แน่ 195 00:26:58,360 --> 00:27:00,960 ให้โอกาสข้าอีกครั้งเถอะนะ 196 00:27:02,760 --> 00:27:04,200 พอแล้ว นายช่างฮาจาทูร์ยัน 197 00:27:06,520 --> 00:27:07,920 ไปพักเถอะ 198 00:27:10,840 --> 00:27:12,880 หากเจ้าอยากตอบแทนบุญคุณ 199 00:27:14,600 --> 00:27:16,960 ก็จงใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในเผ่าของข้า 200 00:27:18,080 --> 00:27:21,240 ถ่ายทอดความรู้ให้กับหนุ่มสาว 201 00:27:22,120 --> 00:27:27,480 ให้พวกเขาได้มีทรัพย์สมบัติ ที่มีค่าที่สุดในโลก นั่นก็คืออาชีพ 202 00:27:28,600 --> 00:27:31,400 - เข้าใจไหม - เข้าใจครับ 203 00:27:36,440 --> 00:27:40,600 อับดูร์ราห์มันเล่าให้เราฟังแล้ว ผู้กล้าทูร์กูตเป็นยังไงบ้าง 204 00:27:42,440 --> 00:27:44,680 เขาจะหายดี หากอัลเลาะฮ์ประสงค์ 205 00:27:49,480 --> 00:27:52,320 เราจะไปเป็นแขกของหัวหน้าจันดาร์ เจ้ามีหน้าที่ปกป้องเผ่า 206 00:28:23,520 --> 00:28:28,160 คนพวกนี้คือคนที่ฆ่า เหล่าผู้กล้าของเผ่าคายึ 207 00:28:28,360 --> 00:28:31,840 และเผาพรมงั้นเหรอ 208 00:28:33,120 --> 00:28:34,080 ครับ 209 00:28:36,040 --> 00:28:37,480 อยู่นี่หมดเลยเหรอ 210 00:28:38,920 --> 00:28:39,920 ใช่ครับ 211 00:30:08,480 --> 00:30:15,000 มีแค่พวกเราใช่ไหม ที่รู้ว่าอูรัลทำอะไร 212 00:30:15,520 --> 00:30:16,720 ครับ 213 00:30:16,960 --> 00:30:21,920 เจ้าเป็นลูกผู้ชายพอ ที่จะเก็บความลับไหม บาทูฮาน 214 00:30:22,360 --> 00:30:23,440 ครับ 215 00:30:25,040 --> 00:30:27,640 แล้วเราจะได้รู้กัน 216 00:30:29,520 --> 00:30:31,360 ทีนี้เจ้าจะทำยังไง 217 00:30:32,080 --> 00:30:35,320 ข้าจะบอกท่านทุกเรื่อง ที่หัวหน้าอูรัลทำ 218 00:30:48,880 --> 00:30:52,800 อาจารย์นิโคล่า แอร์ทูรูลจะต้องตายแน่ 219 00:30:53,600 --> 00:30:57,520 เจ้าจะต้องชดใช้อย่างใหญ่หลวง หากชะลอภารกิจนี้ ยอห์น แบปทิสต์ 220 00:30:58,400 --> 00:31:00,840 ข้าไม่เข้าใจว่าทำไม ท่านจึงกลัวเจ้าเติร์กนั่นนัก 221 00:31:01,600 --> 00:31:05,720 เจ้าไม่รู้จักเขา พออ่านบันทึกแล้ว เจ้าจะเข้าใจดีขึ้น 222 00:31:05,920 --> 00:31:09,640 หากข้าฆ่าเขา ข้าก็จะไม่มีวันรู้ ว่าเขาเป็นสายของสุลต่านหรือไม่ 223 00:31:10,200 --> 00:31:11,960 ข้าขอเวลาเพิ่ม 224 00:31:12,600 --> 00:31:15,560 ข้าให้เวลาถึงอีสเตอร์ ซีโมน 225 00:31:16,080 --> 00:31:20,760 หากถึงตอนนั้นแอร์ทูรูลยังไม่ตาย ทางสภาจะส่งคนอื่นมาที่นี่ 226 00:31:26,360 --> 00:31:28,280 แล้วแต่ท่านเลย อาจารย์นิโคล่า 227 00:31:29,360 --> 00:31:32,320 ซาเดดดีน เคอเพกจะมาถึงในไม่ช้า 228 00:31:32,840 --> 00:31:36,520 อย่าลืม เขาจะเป็นพันธมิตร ผู้ใกล้ชิดเจ้ามากที่สุด 229 00:31:36,960 --> 00:31:40,040 เจ้าทั้งสองมีศัตรูคนเดียวกัน คือ สุลต่านอะลัดดีน 230 00:31:47,560 --> 00:31:51,400 เหตุผลเดียวที่เจ้าได้รับภารกิจสำคัญ แบบนี้ทั้งที่เจ้ายังหนุ่ม 231 00:31:51,920 --> 00:31:53,560 ก็เพราะข้าไว้ใจเจ้า 232 00:31:54,320 --> 00:31:57,240 อย่าทำให้ข้า เสื่อมเสียในสายตาของสภาล่ะ 233 00:32:55,000 --> 00:32:56,400 พวกเขามากันแล้ว 234 00:33:01,480 --> 00:33:03,600 มาพร้อมกับครอบครัวเลย 235 00:33:08,600 --> 00:33:10,120 อ๋อ เผ่าคายึ 236 00:33:20,920 --> 00:33:22,600 - อับดูร์ราห์มัน - ครับ 237 00:33:22,680 --> 00:33:27,040 อย่างที่ข้าบอก อย่าเผลอ จับตาดูอูรัลกับบาทูฮานไว้ให้ดี 238 00:33:27,480 --> 00:33:28,880 ไม่ต้องห่วงครับ 239 00:33:30,160 --> 00:33:37,080 - ขอต้อนรับ - ขอต้อนรับครับ 240 00:33:53,720 --> 00:33:55,440 อูรัลอยู่ที่ไหน ท่านหญิงโชลพัน 241 00:33:55,800 --> 00:33:57,480 คงติดธุระสำคัญอยู่ค่ะ 242 00:34:13,840 --> 00:34:15,400 เหล่าผู้กล้าเผ่าชาฟดาร์ ! 243 00:34:32,640 --> 00:34:34,560 - สวัสดี - สวัสดี 244 00:34:40,800 --> 00:34:46,240 ขอต้อนรับสู่บ้านข้า ท่านแอร์ทูรูล เป็นเกียรติที่ได้ต้อนรับท่าน 245 00:34:46,680 --> 00:34:48,400 เป็นเกียรติแก่ข้า ท่านจันดาร์ 246 00:34:49,520 --> 00:34:50,600 ท่านหญิงฮัยเม แม่ของข้า 247 00:34:53,800 --> 00:34:55,160 ท่านหญิงฮาลีเม ภรรยาของข้า 248 00:34:59,480 --> 00:35:02,080 หมอผู้ภักดีของเรา หัวหน้าอาร์ทูก 249 00:35:04,640 --> 00:35:08,400 ขอต้อนรับทุกท่าน อาลียาร์ ลูกชายของข้า 250 00:35:10,320 --> 00:35:11,880 อัสลึฮาน ลูกสาวของข้า 251 00:35:15,280 --> 00:35:19,520 ท่านหญิงโชลพัน ภรรยาของหัวหน้าอูรัล ซึ่งเดี๋ยวเขาก็มา 252 00:35:20,040 --> 00:35:21,360 เชิญ เข้ามาเลย 253 00:35:54,000 --> 00:35:56,360 หัวหน้าแอร์ทูรูล กับครอบครัวมาถึงแล้วครับ 254 00:35:57,120 --> 00:35:58,920 ดีมาก 255 00:35:59,880 --> 00:36:02,480 - ตาเฒ่านั่นไปทำอะไรไว้บ้าง - อย่างที่ท่านว่า 256 00:36:03,000 --> 00:36:06,400 เขาฆ่ากลุ่มคนที่จู่โจม กองคาราวานของเผ่าคายึ 257 00:36:06,680 --> 00:36:07,840 แค่นั้นเหรอ มีอะไรอีก 258 00:36:08,520 --> 00:36:11,000 เขาอยากรู้ข่าวท่านทุกฝีก้าว 259 00:36:11,760 --> 00:36:13,480 ดี งั้นเจ้าก็บอกเขาไปให้หมด 260 00:36:14,880 --> 00:36:16,840 อย่าปล่อยให้แขกรอเลย ไปกันเถอะ 261 00:36:51,560 --> 00:36:52,520 ขอบคุณ 262 00:37:03,680 --> 00:37:08,920 สันติและการค้าจะเกิดขึ้นไม่ได้ หากพวกโจรยังลอยนวลอยู่ 263 00:37:10,360 --> 00:37:13,200 ข้ารับรองว่าจะช่วยทุกวิถีทาง 264 00:37:14,000 --> 00:37:17,960 หากท่านออกล่าโจรพวกนั้น หัวหน้าแอร์ทูรูล 265 00:37:20,000 --> 00:37:23,280 ข้าอยากให้ท่านทราบว่าเราเสียใจ กับผู้พลีชีพของท่าน ท่านแอร์ทูรูล 266 00:37:24,520 --> 00:37:29,480 เราไม่อาจหาความสงบและความรุ่งเรือง ในแผ่นดินที่ไร้ผู้ครอง 267 00:37:30,360 --> 00:37:34,880 คนบางคนก็สร้างระเบียบให้เกิดได้ ท่านอาลียาร์ สุลต่านอะลัดดีนไง 268 00:37:35,720 --> 00:37:42,520 ใครที่จะรับหน้าที่จนถึงวันนั้น วันที่ธงของเราจะได้โบกสะบัดกัน 269 00:37:44,040 --> 00:37:46,160 เป็นหน้าที่ของเรา 270 00:37:47,560 --> 00:37:50,440 ที่จะปราบพวกโจรและฟื้นฟูกฎระเบียบ 271 00:37:54,280 --> 00:37:59,640 เราต้องปกป้องศาสนา เกียรติ และสินค้า 272 00:38:00,080 --> 00:38:01,520 จนกว่าวันนั้นจะมาถึง 273 00:38:16,160 --> 00:38:19,080 - สวัสดี - สวัสดี 274 00:38:21,280 --> 00:38:22,840 ขออนุญาตนะครับ 275 00:38:24,040 --> 00:38:25,960 เชิญนั่ง หัวหน้าอูรัล 276 00:38:41,960 --> 00:38:43,400 ยินดีต้อนรับ 277 00:38:45,400 --> 00:38:46,360 ขอบคุณ 278 00:38:49,200 --> 00:38:51,840 - กำลังรอเจ้าอยู่เลย - เหรอครับ 279 00:38:52,680 --> 00:38:57,240 หัวหน้าแอร์ทูรูลกล่าวว่า เป็นหน้าที่เรา 280 00:38:57,920 --> 00:38:59,760 ที่จะฟื้นฟูกฎระเบียบ ให้แผ่นดินเหล่านี้ 281 00:39:00,880 --> 00:39:03,520 และปราบพวกโจร 282 00:39:07,360 --> 00:39:13,280 ข้าอยากทำข้อตกลงกับหัวหน้าผู้กล้า และมีเกียรติคนนี้ และอยู่อย่างสงบ 283 00:39:14,960 --> 00:39:18,560 ข้าถึงได้อยากเป็นฝ่ายเริ่มก่อน 284 00:39:21,720 --> 00:39:25,440 พวกเวนิสต้องการพรมของเรา 1,500 ผืน 285 00:39:26,520 --> 00:39:31,000 การส่งสินค้าจำนวนนั้น จะทำได้ก็ต้องรอฤดูใบไม้ผลิ 286 00:39:31,600 --> 00:39:36,960 แต่หากสตรีผู้มีฝีมือ ของทั้งสองเผ่าร่วมแรงกัน 287 00:39:38,000 --> 00:39:41,240 ข้าเห็นว่าทุกคนจะสมหวัง 288 00:39:46,920 --> 00:39:48,480 ท่านว่ายังไงนะครับ 289 00:39:48,640 --> 00:39:53,080 เพื่อระลึกถึงมิตรภาพของเรา ข้าขอเสนองานนี้แก่เผ่าคายึ 290 00:40:04,080 --> 00:40:07,720 ข้าได้พูดความในใจไปแล้ว 291 00:40:08,280 --> 00:40:12,880 สิ่งสำคัญตอนนี้คือ รู้ว่าหัวหน้าแอร์ทูรูลคิดยังไง 292 00:40:31,880 --> 00:40:35,520 ประการแรก ท่านให้เกียรติเรามาก หัวหน้าจันดาร์ 293 00:40:38,080 --> 00:40:40,240 เราเชื่อว่าความรุ่งเรือง มาจากอัลเลาะฮ์ 294 00:40:41,680 --> 00:40:44,880 อย่างมากเราทำได้แค่ขอบคุณคนกลาง 295 00:40:51,800 --> 00:40:56,520 ก่อนให้คำตอบ ข้าขอปรึกษากับครอบครัวก่อน 296 00:40:58,040 --> 00:41:01,760 ข้าให้ความสำคัญกับความเห็นของพวกเขา 297 00:41:05,560 --> 00:41:07,320 ท่านพูดถูก หัวหน้าแอร์ทูรูล 298 00:41:07,960 --> 00:41:12,760 การเป็นหุ้นส่วนกันย่อมส่งผล ต่อบรรดาชายหญิงของทั้งสองเผ่า 299 00:41:14,240 --> 00:41:19,240 ข้าไม่อยากให้การต้อนรับท่าน และครอบครัวในคืนนี้เสียบรรยากาศ 300 00:41:22,800 --> 00:41:24,680 ไว้รอฟังคำตอบพรุ่งนี้ก็ยังได้ 301 00:41:47,240 --> 00:41:51,160 (ตลาดฮานลี) 302 00:42:05,680 --> 00:42:08,600 - ขออนุญาตครับ ท่านซีโมน - เข้ามา เปตรุซ 303 00:42:19,040 --> 00:42:21,720 - ทุกอย่างพร้อมสำหรับพิธีแล้ว - เดี๋ยวข้าไป เปตรุซ 304 00:42:23,280 --> 00:42:27,520 คืนนี้หัวหน้าจันดาร์ รับรองแอร์ทูรูลกับครอบครัว 305 00:42:30,000 --> 00:42:31,440 ตาแก่จันดาร์เจ้าปัญญา 306 00:42:36,960 --> 00:42:41,080 เขารู้แล้วสินะว่าอูรัล อยู่เบื้องหลังการจู่โจม 307 00:42:41,920 --> 00:42:44,160 เขากำลังพยายามยุติสงคราม ก่อนมันจะเริ่มซะอีก 308 00:42:45,560 --> 00:42:47,400 ไม่ช้าเราจะได้รู้ว่าสำเร็จไหม 309 00:43:21,880 --> 00:43:26,520 งานชิ้นนี้มาในยามที่เราต้องการ 310 00:43:27,200 --> 00:43:29,600 แต่แม่ก็อดสงสัยไม่ได้ 311 00:43:30,240 --> 00:43:33,560 ทำไมพวกเขาถึงมาเสนองานให้เรา 312 00:43:33,960 --> 00:43:35,840 ไม่มีละมั่งที่ไหน วิ่งหาพรานหรอก ท่านแม่ 313 00:43:36,880 --> 00:43:39,000 หัวหน้าจันดาร์มีเหตุผลของเขา 314 00:43:40,440 --> 00:43:42,800 นั่นก็คือการชดใช้ เลือดเนื้อของผู้กล้าของเรา 315 00:43:47,600 --> 00:43:52,520 สองเผ่าเราไม่ได้รบกัน ทำไมพวกเขาต้องชดใช้เราด้วย 316 00:43:54,440 --> 00:43:59,280 ใครได้ประโยชน์จากการเผาพรมของเรา และใครที่เสียประโยชน์ 317 00:44:03,000 --> 00:44:07,640 ข้าสงสัยว่าจะเป็นหัวหน้าอูรัล ที่เผาพรมและสังหารผู้กล้าของเรา 318 00:45:51,800 --> 00:45:53,800 คำบรรยายโดย นราทิพย์ แศงสิริ