1
00:00:00,041 --> 00:00:01,960
ความเดิมใน ลูซิเฟอร์...

2
00:00:02,085 --> 00:00:03,211
ยังคงไม่มีวี่แววของลูซิเฟอร์เหรอ

3
00:00:03,294 --> 00:00:05,088
นี่สองอาทิตย์แล้วนะที่เขาหายไป

4
00:00:05,296 --> 00:00:07,632
คุณตำรวจ ขอแนะนำแคนดี้ มอร์นิ่งสตาร์

5
00:00:07,716 --> 00:00:08,717
ภรรยาของผม

6
00:00:09,134 --> 00:00:10,802
ลูซิเฟอร์วางแผนกุเรื่องขึ้นมา

7
00:00:11,010 --> 00:00:12,929
แล้วถ้าไม่มีวาระซ่อนเร้นอะไรล่ะครับแม่

8
00:00:13,012 --> 00:00:14,014
ทำไมฉันต้องแปลกใจด้วย

9
00:00:14,097 --> 00:00:15,849
คุณหายตัวไปหลังจากที่ฉันเกือบตาย

10
00:00:15,932 --> 00:00:18,727
แล้วโคลอี้รู้ไหมว่าคุณเลือกแคนดี้

11
00:00:18,810 --> 00:00:19,894
ทุกอย่างที่ผมรู้สึกกับเธอ

12
00:00:19,978 --> 00:00:22,105
เป็นความเข้าใจผิดที่พ่อผมตั้งใจให้เกิดขึ้น

13
00:00:22,188 --> 00:00:23,940
งั้นก็โอเคสินะที่จะไม่แยแสความรู้สึกของเธอ

14
00:00:24,023 --> 00:00:25,275
ความรู้สึกที่ไม่จริง

15
00:00:25,358 --> 00:00:28,111
- แต่เธอไม่รู้เรื่องนั้น
- นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องช่วยเธอจาก...

16
00:00:28,236 --> 00:00:29,237
จากนาย

17
00:00:29,320 --> 00:00:30,613
แม่บงการชีวิตเขา

18
00:00:30,697 --> 00:00:32,157
แม่ผลักดันเขามากเกินไป

19
00:00:32,407 --> 00:00:33,408
แม่เป็นคนทำ

20
00:00:33,491 --> 00:00:36,036
ผู้ได้รับรางวัลออสการ์คือ
แคนดี้ มอร์นิ่งสตาร์

21
00:00:36,119 --> 00:00:38,163
- คุณคิดว่าพวกเขาเชื่อหรือเปล่า
- แม่ผมไม่มีทางคิดออกหรอก

22
00:00:38,246 --> 00:00:41,666
ขอบคุณที่ช่วยผมเข้าใจแผนการในหัวของเธอ

23
00:00:41,750 --> 00:00:45,086
ถ้าแม่บอกลูกว่า
ดาบอัคคีสวรรค์คือคมดาบของอัซเรียลล่ะ

24
00:00:45,420 --> 00:00:47,630
อาวุธที่สามารถตัดผ่านประตูสวรรค์ได้

25
00:00:47,714 --> 00:00:49,924
เรามีทุกอย่างที่เราต้องการเพื่อกลับไปบ้าน

26
00:00:55,680 --> 00:00:56,681
คมดาบของอัซเรียล

27
00:00:57,140 --> 00:00:59,017
- แม่แน่ใจเหรอ
- แน่ใจสิ

28
00:00:59,601 --> 00:01:01,978
ถ้าเราให้น้องชายลูกหยุดดื่มเหล้าได้

29
00:01:02,062 --> 00:01:03,480
แล้วบอกเราว่าเขาซ่อนมันไว้...

30
00:01:05,565 --> 00:01:08,026
ผมอยากจะบอกเขาอย่างที่ผมบอกแม่

31
00:01:08,401 --> 00:01:09,402
ก่อนที่ผมจะทำพัง

32
00:01:09,736 --> 00:01:11,237
ลูกจะทำอะไรพัง

33
00:01:14,324 --> 00:01:15,950
มันอยู่ตรงนั้นตลอดเวลาเลยเหรอ

34
00:01:17,118 --> 00:01:18,787
ต้องมีคนเฝ้าดูมันเอาไว้

35
00:01:19,204 --> 00:01:22,290
คงไม่อยากให้ใครเอาไป
เที่ยวไล่แทงคนอื่นหรอกใช่ไหม

36
00:01:22,373 --> 00:01:25,001
ไม่ใช่ความผิดแม่
ที่มนุษย์รับมือกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้

37
00:01:25,084 --> 00:01:26,252
แล้วก็ถ้าแม่ไม่ทำแบบนั้น

38
00:01:26,336 --> 00:01:29,214
เราก็คงไม่รู้ว่า
คมมีดนั้นที่แท้คืออะไร

39
00:01:29,464 --> 00:01:31,800
แม่คิดว่านี่คือดาบอัคคีสวรรค์เหรอครับ

40
00:01:32,383 --> 00:01:34,344
ผมคิดว่าพ่อทำลายมันไปแล้ว
ตอนที่ผมก่อการกบฏ

41
00:01:34,427 --> 00:01:35,637
ผมจะได้ไม่ใช้มันต่อต้านเขา

42
00:01:35,720 --> 00:01:37,180
พ่อบอกว่าเขาทำลายมันไปแล้ว

43
00:01:37,263 --> 00:01:39,724
จริงๆ แล้วเขาแค่ซ่อนมันไว้
ในทีที่คนไม่สังเกต

44
00:01:40,058 --> 00:01:44,062
มันเล็กมาก แล้วก็ไม่เห็นลุกเป็นเพลิง

45
00:01:44,813 --> 00:01:46,564
นั่นเพราะว่ามีเพียงลูกเท่านั้น

46
00:01:47,232 --> 00:01:49,651
ผู้มอบแสงสว่างของแม่
ที่สามารถจะจุดมันติดได้

47
00:01:50,652 --> 00:01:53,613
แล้วผมควรจะทำยังไง
เอาไปจุ่มในเหล้าวิสกี้แล้วจุดไม้ขีดไฟเหรอครับ

48
00:01:53,738 --> 00:01:56,950
ครั้งสุดท้ายที่มันติดไฟ
ก็เพราะลูกโกรธ งั้น...

49
00:01:57,492 --> 00:01:59,536
คิดถึงพ่อของลูกไว้ นั่นน่าจะช่วยได้

50
00:02:00,370 --> 00:02:01,538
ก็ได้

51
00:02:06,751 --> 00:02:07,794
ไม่

52
00:02:08,211 --> 00:02:10,088
ใช่แล้ว กลับไปที่แผนวิสกี้ของผมดีไหม

53
00:02:10,213 --> 00:02:11,548
ไม่ ลูกใจเย็นเกินไป

54
00:02:11,673 --> 00:02:13,842
ตอนที่มันลุกเป็นไฟก่อนหน้านี้
ลูกเกรี้ยวกราดมาก

55
00:02:14,926 --> 00:02:17,387
แม่บอกว่ามีดสามารถรับรู้
สภาพอารมณ์ของผมได้งั้นเหรอ

56
00:02:17,637 --> 00:02:19,472
มันเป็นอาวุธที่มีพลังมากที่สุดในจักรวาลนะแม่

57
00:02:19,556 --> 00:02:22,433
ดาบที่ปกป้องสวนเอเดน
ไม่ใช่แหวนเปลี่ยนอารมณ์ที่สวมเล่น

58
00:02:22,517 --> 00:02:23,643
ให้ผมลองดูดีกว่า

59
00:02:23,726 --> 00:02:25,603
น้องชายลูกเป็นผู้มอบแสงสว่าง
อเมนาเดียล

60
00:02:26,187 --> 00:02:29,023
เขาแค่ต้องทำให้ตัวเองโกรธเท่านั้น

61
00:02:29,107 --> 00:02:30,275
จะให้รู้สึก...

62
00:02:31,943 --> 00:02:33,111
จะบ้าเหรอไง

63
00:02:34,320 --> 00:02:36,239
- ไม่ลองก็ไม่รู้
- ใช่สิ

64
00:02:36,698 --> 00:02:37,782
ให้อเมนาเดียลลองดูก็ดีนะ

65
00:02:37,866 --> 00:02:39,325
เอ้า ทำไมนายไม่ลองถือดู

66
00:02:39,701 --> 00:02:40,743
แล้วให้ฉันเตะ...

67
00:02:40,827 --> 00:02:41,828
ลูกๆ

68
00:02:42,954 --> 00:02:45,582
เรื่องนี้เราต้องร่วมมือกัน

69
00:02:46,374 --> 00:02:47,792
ตอนนี้เราใกล้จะสำเร็จแล้ว

70
00:02:47,876 --> 00:02:48,877
งั้นเหรอครับแม่

71
00:02:48,960 --> 00:02:50,670
เพราะว่าการกลับบ้านของเราขึ้นอยู่กับ

72
00:02:50,753 --> 00:02:53,381
ว่าลูซิเฟอร์จะสามารถ
ควบคุมอารมณ์ของเขาได้ไหม

73
00:02:53,464 --> 00:02:55,300
นายไม่มีศรัทธาในตัวฉันเลยนะ ก็ได้

74
00:02:55,383 --> 00:02:57,343
งั้นฉันต้องพิสูจน์ให้เห็นว่านายผิด

75
00:03:04,726 --> 00:03:08,605
พวกคุณทั้งสามคน
วางแผนที่จะใช้ดาบอัคคีสวรรค์

76
00:03:09,147 --> 00:03:12,275
เพื่อตัดผ่านประตูสวรรค์แล้วกลับไปบ้าน

77
00:03:12,400 --> 00:03:13,860
นั่นคือแผนการ ใช่ครับ

78
00:03:14,360 --> 00:03:16,446
คุณหมายถึงว่าประตูจริงๆ น่ะเหรอ

79
00:03:16,821 --> 00:03:19,198
แบบว่าใหญ่และประดับมุกหรือเปล่า
หรือว่าเรากำลังพูดถึงเมฆกันอยู่

80
00:03:19,282 --> 00:03:21,951
พิณ คนแก่ๆ สวมชุดสีขาวใช่ไหม

81
00:03:22,035 --> 00:03:25,330
แล้วพ่อผมคือมอร์แกน ฟรีแมน
ตั้งใจหน่อย คุณหมอ

82
00:03:25,788 --> 00:03:29,000
ตอนนี้ ผมอยากให้คุณ
ช่วยผมควบคุมอารมณ์ตัวเอง

83
00:03:29,083 --> 00:03:30,919
อารมณ์ไม่สามารถควบคุมได้นะ ลูซิเฟอร์

84
00:03:31,336 --> 00:03:33,630
อะไรนะ นั่นไม่ใช่งานของคุณเหรอ

85
00:03:33,713 --> 00:03:37,258
งานของฉันก็คือ
ช่วยให้คุณเข้าใจอารมณ์ตัวเอง

86
00:03:37,842 --> 00:03:40,220
ฉันช่วยให้คุณรู้ว่ากำลังรู้สึกอะไรอยู่

87
00:03:40,553 --> 00:03:44,098
หรือพยายามที่จะเลี่ยงความรู้สึก

88
00:03:47,936 --> 00:03:49,145
ใช่สิ คุณทำหน้าแบบนั้น

89
00:03:49,229 --> 00:03:52,357
เมื่อคุณพูดอะไรที่ลึกซึ้ง
และรอให้ผมคิดให้ออกเอง

90
00:03:53,858 --> 00:03:55,568
ฉันคิดว่าคุณแต่งงานกับเธอ
เพื่อซ่อนอะไรบางอย่าง

91
00:03:57,070 --> 00:03:58,446
หรือจากอะไรบางอย่าง

92
00:03:58,529 --> 00:04:02,200
การที่ผมจะซ่อนหรือไม่ซ่อนอะไร
ไม่ใช่ประเด็นนะครับ คุณหมอ

93
00:04:02,325 --> 00:04:04,160
ไม่ว่าจะยังไง
ผมต้องทำให้ดาบนั่นลุกไหม้ให้ได้

94
00:04:04,244 --> 00:04:06,454
งั้นเร็วเข้า อารมณ์ เร็วๆ

95
00:04:06,704 --> 00:04:08,581
คุณสร้างกำแพง
ไว้หลายชั้นมากเลยนะ ลูซิเฟอร์

96
00:04:09,040 --> 00:04:12,377
ระหว่างตัวเองกับอารมณ์ของคุณ
และตอนนี้ก็ระหว่างตัวคุณกับฉัน

97
00:04:13,503 --> 00:04:15,588
ถ้าคุณไม่เต็มใจที่จะพังกำแพงทั้งหลายนั่น

98
00:04:15,672 --> 00:04:16,756
ฉันก็ช่วยคุณไม่ได้

99
00:04:28,643 --> 00:04:30,395
อะไรกัน เดคเกอร์ ไม่มีอาหารเช้าเหรอ

100
00:04:32,146 --> 00:04:33,898
ฉันลืมน่ะ โทษที

101
00:04:33,982 --> 00:04:36,567
เธอเนี่ยนะลืม
โคลอี้ เดคเกอร์ลืมเป็นด้วยเหรอ

102
00:04:39,237 --> 00:04:40,238
เธอเป็นอะไรหรือเปล่า

103
00:04:40,989 --> 00:04:42,365
เธอทำอะไรกับเพื่อนร่วมห้องของฉัน

104
00:04:42,448 --> 00:04:44,867
นางไม่เคยถามว่าฉันรู้สึกยังไง

105
00:04:45,243 --> 00:04:48,621
ความรู้สึกงั้นเหรอ
ฉันกำลังคิดถึงเนื้องอกในสมองอยู่

106
00:04:48,913 --> 00:04:51,666
โรคสมองเสื่อมก่อนวัย หนองในเทียม

107
00:04:55,420 --> 00:04:56,421
ไม่...

108
00:04:58,256 --> 00:05:00,258
ฉันเดาว่าคงจะยังไม่สบายใจนิดหน่อยเรื่อง

109
00:05:00,883 --> 00:05:02,677
ลูซิเฟอร์หายตัวไปไม่บอกกล่าว

110
00:05:02,760 --> 00:05:05,013
แล้วก็แต่งงานตอนที่เรา...

111
00:05:06,306 --> 00:05:07,765
แบบว่า ฉันไม่รู้ว่าเรา...

112
00:05:09,726 --> 00:05:12,228
แล้วเขาก็ทำให้การแต่งงานเป็นโมฆะทันที

113
00:05:12,312 --> 00:05:14,105
แต่นั่นเกือบทำให้เรื่องแย่ลงไปอีก

114
00:05:17,775 --> 00:05:21,279
คิดถึงทริกซี่เอาไว้
แล้วฉันก็เป็นห่วงลูกนะ

115
00:05:23,281 --> 00:05:24,615
เธอสังเกตเห็นอะไรบ้างไหม

116
00:05:26,409 --> 00:05:27,410
เธอสังเกตเห็นใช่ไหม

117
00:05:30,455 --> 00:05:32,206
โอเค ฉันจะไปรับลูกหมามาเลี้ยงหลายๆ ตัว

118
00:05:32,290 --> 00:05:34,000
แล้วก็จะให้พวกมันนอนในห้องนอนเธอ

119
00:05:36,794 --> 00:05:37,795
ดีนี่ เมซ

120
00:05:38,171 --> 00:05:39,881
- ดีจัง
- ไม่เอาน่า ฉันขอโทษนะ

121
00:05:39,964 --> 00:05:44,218
ฉันรับอารมณ์มนุษย์ไม่ไหวในขณะที่ท้องว่าง

122
00:05:45,136 --> 00:05:46,137
ทำให้ฉัน...

123
00:05:47,096 --> 00:05:48,097
คลื่นไส้

124
00:05:48,973 --> 00:05:51,184
แน่ละ ฉันหวังอะไรกันเนี่ย

125
00:06:04,447 --> 00:06:07,408
ลาเต้ใส่นมอัลมอนต์ไม่มีไขมัน
ราดคาราเมลที่ไม่ผสมน้ำตาล

126
00:06:07,492 --> 00:06:08,993
คราวนี้ไม่มีวอดก้านะ

127
00:06:09,243 --> 00:06:10,244
สำหรับโอกาสอะไร

128
00:06:10,578 --> 00:06:14,165
ผมคิดว่าเราอาจจะฉลองวันแรก
ในฐานะคนที่ผ่านการหย่าร้างที่ไขคดีด้วยกัน

129
00:06:15,750 --> 00:06:17,585
พูดตลกที่คุณไม่ชอบ ทำแล้ว เห็นไหมล่ะ

130
00:06:17,960 --> 00:06:19,295
เราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมในอีกไม่นาน

131
00:06:19,378 --> 00:06:22,340
ไม่หรอก จนกว่าคุณจะเริ่มโอดครวญ
เรื่องความน่าเบื่อในการทำคดี

132
00:06:22,757 --> 00:06:24,425
พูดได้ดีนี่ คุณตำรวจ

133
00:06:25,968 --> 00:06:27,386
เหยื่อของเราคือเดบบี้ แลง

134
00:06:27,637 --> 00:06:30,723
เธอเป็นหัวหน้าแผนกรับนักเรียนใหม่
ของโรงเรียนประถมที่มีชื่อเสียงมาก

135
00:06:30,807 --> 00:06:33,267
ในแถบเวสต์ไซด์ ชื่อสตาร์ฟอร์ด

136
00:06:34,227 --> 00:06:36,479
คนทำงานด้านการศึกษา
ทำไมถึงมีเงินใช้จ่ายมากมายแบบนี้ได้ล่ะ

137
00:06:36,979 --> 00:06:40,566
โรงเรียนเอกชนแอลเอน่ะบ้าบอมาก
หาเงินได้ทุกช่องทาง

138
00:06:40,900 --> 00:06:41,943
เราได้อะไรบ้าง

139
00:06:42,026 --> 00:06:45,279
เดบบี้ผู้น่าสงสารถูกแทงข้างหลังของจริง
ไม่ใช่การพูดเปรียบเปรย

140
00:06:45,363 --> 00:06:46,697
อาจจะเปรียบเปรยด้วยแหละ

141
00:06:46,781 --> 00:06:49,492
ไม่มีร่องรอยของการงัดแงะและบุกรุก
บอกให้รู้ว่าเธอรู้จักฆาตกร

142
00:06:49,700 --> 00:06:51,911
- มีใครเจออาวุธที่ใช้ฆาตกรรรมบ้างไหม
- ยังไม่เจอเลย

143
00:06:51,994 --> 00:06:53,371
คุณอาจคิดว่าเป็นมีด

144
00:06:53,538 --> 00:06:56,958
แต่จากหลักฐานแวดล้อมของบาดแผล
มันกว้างผิดปกติ

145
00:06:57,041 --> 00:06:59,043
เหมือนเป็นมีดอวบๆ

146
00:06:59,127 --> 00:07:01,003
ปริญญาเอกด้านจิตวิทยา
ประกาศนียบัตรด้านการบำบัดพฤติกรรม

147
00:07:01,087 --> 00:07:02,755
(ประกาศนียบัตรด้านความคิดและพฤติกรรม)

148
00:07:02,880 --> 00:07:04,924
ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงคนนี้เข้าใจ
เรื่องปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์

149
00:07:05,007 --> 00:07:07,009
แต่ก็ยังยั่วยุให้ใครบางคนต้องฆ่าเธอ

150
00:07:07,426 --> 00:07:09,595
นักบำบัดพวกนี้ไม่รู้อะไรจริงๆ เลยใช่ไหม

151
00:07:09,971 --> 00:07:12,473
ลูซิเฟอร์กำลังใช้ปัญหาส่วนตัวมาอธิบายคดี

152
00:07:12,723 --> 00:07:13,891
เดาว่าเรากลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว

153
00:07:14,642 --> 00:07:17,395
ฉันเองก็คุยกับจิตแพทย์ของตัวเอง
เมื่อสองอาทิตย์ก่อน

154
00:07:17,812 --> 00:07:19,147
อะไรนะ คุณไปหาจิตแพทย์ด้วยเหรอ

155
00:07:19,397 --> 00:07:21,482
ฉันรู้ คิดไม่ถึงใช่ไหมล่ะ

156
00:07:21,774 --> 00:07:23,609
เพราะฉันดูร่าเริงมากตลอดเวลา

157
00:07:24,026 --> 00:07:25,069
แต่ในนี้

158
00:07:25,570 --> 00:07:26,821
เต็มไปด้วยความมืด

159
00:07:27,029 --> 00:07:28,030
งั้นเหรอครับ

160
00:07:28,239 --> 00:07:30,074
พวกเรา นี่มันอะไร

161
00:07:36,456 --> 00:07:38,166
จะให้เริ่มตรงไหนก่อนดี

162
00:07:39,500 --> 00:07:43,296
กรรไกรที่ระลึกการเปิดงานหายไป
ดูเหมือนว่าเราเจอมีดอ้วนๆ แล้ว

163
00:07:43,379 --> 00:07:45,631
หรือไม่เจอมัน คุณเข้าใจที่ฉันพูด

164
00:07:45,965 --> 00:07:49,302
อาวุธที่หยิบฉวยได้ง่ายๆ
อาจจะเป็นตัณหาอาชญากรรม

165
00:07:49,927 --> 00:07:51,053
เหยื่อรู้จักฆาตกร

166
00:07:51,345 --> 00:07:52,638
งั้นเราควรไปโรงเรียนที่เธอทำงาน

167
00:07:59,479 --> 00:08:01,105
ไม่อยากเชื่อเลย

168
00:08:01,522 --> 00:08:04,817
เดบบี้เป็นหัวหน้าฝ่ายรับนักเรียนใหม่ที่ดีที่สุด
ที่เราเคยมีมา

169
00:08:05,485 --> 00:08:07,778
เป็นหัวใจและจิตวิญญาณ
ของชุมชนสตาร์ฟอร์ด

170
00:08:08,279 --> 00:08:09,780
เราทุกคนเสียใจมาก

171
00:08:11,073 --> 00:08:12,450
มีทางไหนที่เรา
จะได้ดูห้องทำงานของเธอไหมคะ

172
00:08:12,867 --> 00:08:14,368
- ดูงานช่วงหลังๆ ที่เธอทำน่ะค่ะ
- ได้สิครับ

173
00:08:15,036 --> 00:08:16,787
ห้ามใช้โทรศัพท์ในเขตโรงเรียนนะครับ

174
00:08:17,497 --> 00:08:20,791
มันจะสื่อถึงว่าเราไม่ว่างที่จะดูแลนักเรียน

175
00:08:21,000 --> 00:08:22,001
ครับ

176
00:08:22,084 --> 00:08:24,378
คุณตำรวจ โรงเรียนนี้แปลก
แล้วก็ใช่นะ คดีนี้น่าเบื่อ

177
00:08:24,462 --> 00:08:26,589
ไม่แปลก แต่ไม่เหมือนใคร

178
00:08:27,089 --> 00:08:31,761
วิธีสอนที่สร้างสรรค์ของเราก็คือ
เน้นที่การควบคุมอารมณ์ตัวเอง

179
00:08:32,220 --> 00:08:34,722
การควบคุมอารมณ์ตัวเอง
แล้วคุณทำยังไงในเรื่องนั้นล่ะ

180
00:08:35,097 --> 00:08:37,642
ลูซิเฟอร์ คุณช่วยกลับไปเบื่อต่อ
แล้วไม่ทำให้การสนทนาเสียเรื่องได้ไหม

181
00:08:37,725 --> 00:08:38,893
แต่เรื่องนี้น่าสนใจนะ คุณตำรวจ

182
00:08:38,976 --> 00:08:42,688
ผู้เชี่ยวชาญที่ผมเพิ่งไปปรึกษามา
ยืนยันว่าอารมณ์เป็นสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้

183
00:08:42,772 --> 00:08:44,440
ด้วยความเคารพนะครับ เราไม่เห็นด้วย

184
00:08:44,774 --> 00:08:47,235
เด็กๆ ของเราเรียนรู้ที่จะจัดการ
กับอารมณ์ของตัวเองได้อย่างรวดเร็ว

185
00:08:47,527 --> 00:08:50,154
แล้วทำไมคุณไม่พูดแบบนั้นตั้งแต่แรกล่ะ

186
00:08:51,989 --> 00:08:53,241
มาเริ่มการสอนเลยดีกว่า

187
00:09:04,001 --> 00:09:08,714
เราให้ความสำคัญ
กับความต้องการทางอารมณ์ของเด็กๆ

188
00:09:09,090 --> 00:09:10,466
นั่นคือคำขวัญของเรา

189
00:09:10,716 --> 00:09:13,844
"เซนติโอ เออร์โก ซัม"
ฉันรู้สึก นั่นคือตัวฉัน

190
00:09:14,762 --> 00:09:16,514
น่าทึ่งมาก มาคุยเรื่องคดีดีกว่านะคะ

191
00:09:16,597 --> 00:09:19,600
เดี๋ยวสิ คุณตำรวจ
เดบบี้ไม่ฟื้นขึ้นมาได้หรอกนะ

192
00:09:19,684 --> 00:09:21,686
แต่ผมต้องการความช่วยเหลือเดี๋ยวนี้

193
00:09:21,894 --> 00:09:25,481
แล้วต้องใช้เวลานานแค่ไหน
ที่เด็กๆ จะสามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้

194
00:09:25,565 --> 00:09:27,066
วิธีการของเราได้ผลอย่างรวดเร็วมาก

195
00:09:27,149 --> 00:09:29,944
พ่อแม่เห็นว่าเป็นประโยชน์สำหรับตัวเองด้วย
หลังจากที่ได้นั่งฟังด้วยเพียงคลาสเดียว

196
00:09:30,236 --> 00:09:33,489
- ไปดูคำยืนยันทั้งหมดได้
- ครับ

197
00:09:34,615 --> 00:09:38,786
แล้วเดบบี้มีศัตรูในที่ทำงานบ้างไหม
ที่คุณพอจะรู้น่ะค่ะ

198
00:09:38,869 --> 00:09:40,997
แนวปฏิบัติสำหรับครูผู้สอนของเรา

199
00:09:41,080 --> 00:09:43,708
ก็เป็นวิธีการแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง
แบบเดียวกันกับของนักเรียน

200
00:09:43,916 --> 00:09:48,129
คนที่ขัดแย้งกันจะส่งของขวัญ
ที่ทำเองให้กันและกัน

201
00:09:48,212 --> 00:09:51,841
นี่เป็นโต๊ะทำงานของเดบบี้
แล้วอย่างที่คุณเห็น

202
00:09:52,091 --> 00:09:53,884
ไม่มีของประดับแบบเชือกถักทอ

203
00:09:55,678 --> 00:09:59,432
แล้วนอกสถานศึกษาละคะ
มีปัญหาอะไรกับผู้ปกครองบ้างไหม

204
00:09:59,515 --> 00:10:01,058
ไม่เคยมีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น
ที่สตาร์ฟอร์ดครับ

205
00:10:01,559 --> 00:10:05,813
แปลกนะ เพราะหัวหน้าแผนกรับนักเรียนใหม่
ที่โรงเรียนเอกชนชื่อดังอื่นๆ

206
00:10:05,896 --> 00:10:08,316
ถูกผู้ปกครองที่อยากให้ลูกเข้าเรียนตามแจ

207
00:10:08,399 --> 00:10:10,693
อาจเป็นไปได้ว่าพวกเขาไม่ได้อยากให้ลูกๆ
เข้าเรียนที่สตาร์ฟอร์ดมากขนาดนั้น

208
00:10:10,776 --> 00:10:14,447
ไม่ครับ ไม่มีผู้ปกครองคนไหนทำเรื่อง
ไม่เหมาะสมเพื่อให้ลูกได้เรียนที่สตาร์ฟอร์ด

209
00:10:14,530 --> 00:10:17,283
แล้วพวกเขาก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง
เมื่อไม่สามารถให้ลูกเข้าเรียนได้

210
00:10:17,366 --> 00:10:18,618
แต่เมื่อวันก่อน...

211
00:10:23,664 --> 00:10:26,626
น่าจะมีเหตุการณ์นึง

212
00:10:26,834 --> 00:10:29,253
เดบบี้เกิดทะเลาะรุนแรง

213
00:10:29,337 --> 00:10:32,381
กับผู้ปกครองของเด็กคนนึง
ที่ถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าเรียน

214
00:10:32,965 --> 00:10:34,133
ถึงขั้นรุนแรงทีเดียว

215
00:10:34,425 --> 00:10:37,219
ตบตีกัน อัดจนน่วมที่โรงเก็บรถจักรยาน
หลังเลิกเรียนหรือเปล่า

216
00:10:37,470 --> 00:10:39,889
ไม่ครับ ใช้ถ้อยคำรุนแรง

217
00:10:40,264 --> 00:10:41,724
ไวยากรณ์แย่มาก จับได้แล้ว

218
00:10:44,435 --> 00:10:45,686
- เห็นพวกเขาทะเลาะกันไหมคะ
- เห็นกันทุกคน

219
00:10:45,770 --> 00:10:46,771
(ความรู้สึกของคุณและตัวคุณ)

220
00:10:46,854 --> 00:10:47,855
มันเกิดขึ้นที่หน้าโรงเรียน

221
00:10:47,938 --> 00:10:51,067
ฝ่าฝืนสิ่งที่เราอยากจะคิดว่า
เป็นพื้นที่ปลอดภัยของสตาร์ฟอร์ด

222
00:10:51,150 --> 00:10:52,276
พูดว่ายังไง

223
00:10:52,860 --> 00:10:54,153
ผมจะฆ่าคุณ

224
00:10:56,822 --> 00:10:58,115
ผมพูดแบบนั้น

225
00:10:58,240 --> 00:11:00,368
ใช่ครับ แต่คุณต้องเข้าใจนะ

226
00:11:00,451 --> 00:11:03,204
ผมโกรธที่เธอไม่รับวูฟ
ลูกของเราเข้าเรียน

227
00:11:03,287 --> 00:11:05,539
ถ้าคุณมีลูก ผมคิดว่าคุณคงเข้าใจได้

228
00:11:05,790 --> 00:11:09,085
เด็กที่จบจากสตาร์ฟอร์ด
ได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยดังๆ

229
00:11:09,919 --> 00:11:12,922
เดบบี้เอาเงินเราไป
แล้วกลับขยี้อนาคตลูกของเรา

230
00:11:13,297 --> 00:11:14,298
คุณหมายความว่ายังไง เงินอะไร

231
00:11:14,423 --> 00:11:17,551
เธอพูดเป็นนัยว่า
การบริจาคเงินจำนวนมากให้กับโรงเรียน

232
00:11:17,635 --> 00:11:19,470
อาจช่วยเปิดทางสะดวกให้วูฟได้เข้าเรียน

233
00:11:19,678 --> 00:11:22,139
คุณก็เลยบริจาคเงิน
แล้ววูฟก็ยังไม่ได้เข้าเรียนใช่ไหม

234
00:11:22,223 --> 00:11:25,393
ครับ เราถูกทำให้เข้าใจผิด

235
00:11:25,476 --> 00:11:26,477
เหมือนกับการปล้นมากกว่า

236
00:11:26,602 --> 00:11:29,730
แล้วพอเราพยายามจะพูดเรื่องนี้กับเดบบี้

237
00:11:30,106 --> 00:11:33,275
เธอก็ยังกล้าปฏิเสธว่า
โรงเรียนไม่ได้รับเงินบริจาคนั่น

238
00:11:33,484 --> 00:11:35,653
แต่เช็คถูกขึ้นเงินไปแล้ว โกหก...

239
00:11:41,909 --> 00:11:44,328
ผมรู้ว่าอารมณ์ของสามีผม
อาจจะดูไม่น่าเชื่อถือ

240
00:11:44,578 --> 00:11:46,997
แต่เราจัดการปัญหานี้อย่างคนที่เจริญแล้ว

241
00:11:47,665 --> 00:11:48,666
ผ่านทนายของเรา

242
00:11:49,250 --> 00:11:51,168
เราไม่มีทางไปฆ่าใคร

243
00:11:51,502 --> 00:11:54,797
งั้นช่วยอธิบายทีสิว่าอาวุธที่ใช้ฆาตกรรม
ไปตกอยู่ในเรือนน้ำของคุณได้ยังไง

244
00:12:21,699 --> 00:12:22,992
คุณคือลูซิเฟอร์ มอร์นิ่งสตาร์ใช่ไหมคะ

245
00:12:24,034 --> 00:12:25,035
ใช่แล้วครับ

246
00:12:25,119 --> 00:12:26,579
แต่น่าเสียดาย ผมไม่มีเวลาที่จะสร้าง

247
00:12:26,662 --> 00:12:28,247
ความบันเทิงให้คุณในค่ำคืนนี้

248
00:12:28,330 --> 00:12:30,666
ผมกำลังอ่านหนังสือที่น่าสนใจเล่มนี้อยู่

249
00:12:31,208 --> 00:12:33,085
คุณมอร์นิ่งสตาร์ คุณถูกจับแล้ว

250
00:12:33,711 --> 00:12:36,005
ผมถูกจับหรือครับ ข้อหาอะไรครับไม่ทราบ

251
00:12:36,255 --> 00:12:39,216
สาวๆ เขาขัดขืนการจับกุม
ใส่กุญแจมือเขาเลย

252
00:12:40,509 --> 00:12:41,510
ด้วยความยินดี

253
00:12:41,719 --> 00:12:45,389
ใช่นะ ว่าแต่ทำไม
คุณตำรวจเซ็กซี่ดูหน้าตาคุ้นๆ จัง

254
00:12:49,018 --> 00:12:50,019
แม่

255
00:12:50,895 --> 00:12:53,981
แม่ครับ มานี่เลย
ออกมาจากที่ซ่อนที่แม่กำลังแอบดูอยู่

256
00:12:56,192 --> 00:12:57,318
อะไรล่ะ

257
00:12:57,860 --> 00:13:00,279
แม่พยายามจะหาคนที่
หน้าตาคล้ายกับคุณตำรวจของลูก

258
00:13:00,362 --> 00:13:02,072
แต่พวกมนุษย์หน้าตาเหมือนๆ กันหมดสำหรับแม่

259
00:13:02,239 --> 00:13:04,825
ไม่หรอก แม่ทำได้ดีมากทีเดียว

260
00:13:04,909 --> 00:13:06,202
แต่ทำเพื่ออะไร

261
00:13:06,368 --> 00:13:07,495
ก็ในเมื่อความโกรธไม่ได้ผล

262
00:13:07,578 --> 00:13:10,372
แม่ก็เลยอยากจะกระตุ้นอารมณ์อื่น

263
00:13:10,748 --> 00:13:12,666
ดูสิว่ามันจะทำให้ดาบเล่มนั้น
ลุกเป็นเพลิงได้ไหม

264
00:13:12,833 --> 00:13:15,211
การเล่นสี่คนพร้อมกัน
ไม่ถือว่าเป็นอารมณ์นะแม่

265
00:13:16,420 --> 00:13:17,421
สาวๆ ผมขอโทษด้วย

266
00:13:17,588 --> 00:13:19,590
แต่มันยากสำหรับผม
ที่จะสนุกกับสามสาวพร้อมๆ กัน

267
00:13:19,673 --> 00:13:21,967
ในขณะที่มือแม่ผมยุ่มย่ามไปทั่ว งั้น...

268
00:13:23,427 --> 00:13:25,054
ไว้วันหลังละกัน

269
00:13:25,888 --> 00:13:26,889
น่าเสียดาย

270
00:13:30,935 --> 00:13:32,228
อย่าทำหน้าม่อยแบบนั้นสิ

271
00:13:32,603 --> 00:13:35,773
ก็แค่ต้องใช้เวลา
ก่อนที่ผมจะจัดการกับอารมณ์ตัวเองได้

272
00:13:36,357 --> 00:13:37,691
แม่รู้ว่ามันต้องใช้เวลา

273
00:13:37,775 --> 00:13:39,735
- นั่นแหละปัญหา
- ทำไมต้องรีบร้อนด้วย

274
00:13:40,110 --> 00:13:42,446
ใช่ว่าความเป็นอมตะ
จะต้องรีบใช้ก่อนจะหมดอายุ

275
00:13:45,074 --> 00:13:46,617
ลูกจะเข้าใจถ้ามีลูกของตัวเอง

276
00:13:46,909 --> 00:13:48,744
มีอีกตั้งหลายคนที่แม่
ไม่ได้เจอหน้ามาเป็นพันๆ ปี

277
00:13:48,827 --> 00:13:51,247
ก็ใช่ครับ แม่พูดถูก

278
00:13:52,248 --> 00:13:53,457
ผมต้องมีลูก

279
00:13:55,042 --> 00:13:56,627
ใช่ ลองอ่านดูนะ

280
00:13:57,127 --> 00:13:58,254
แล้วดูสิว่าแม่เข้าใจอะไรได้บ้างไหม

281
00:14:07,221 --> 00:14:09,765
ใช่ แต่ดูเหมือนว่ามีอะไรทะแม่งๆ นะ

282
00:14:10,266 --> 00:14:11,267
ได้ โอเค

283
00:14:12,560 --> 00:14:13,561
ขอบคุณนะ เอลลา

284
00:14:16,397 --> 00:14:17,398
โอเค

285
00:14:19,900 --> 00:14:22,695
สักวันฉันน่าจะเอากระดิ่งผูกคอคุณนะ

286
00:14:23,070 --> 00:14:24,238
น่าจะกระตุ้นอารมณ์รักได้ดีนะ

287
00:14:24,321 --> 00:14:25,906
แต่ผมมีเรื่องสำคัญกว่านั้น
ที่จะต้องจัดการก่อน

288
00:14:25,990 --> 00:14:28,492
ใช่ ฉันก็ว่าอย่างนั้น
แต่เดี๋ยวก่อน มีบางอย่างที่ฉันยังติดใจอยู่

289
00:14:29,159 --> 00:14:30,911
ฆาตกรลบรอยนิ้วมือออกจากที่จับ

290
00:14:30,995 --> 00:14:32,454
ไม่พบเลือดของเดบบี้ที่คมมีด

291
00:14:32,621 --> 00:14:34,623
แต่เจอกรรไกรที่บ้านของพวกเขาถูกไหม

292
00:14:34,748 --> 00:14:38,043
ในเรือนน้ำที่ไม่ได้ล็อกไว้
งั้นใครๆ ก็เข้าออกที่นั่นได้

293
00:14:38,419 --> 00:14:40,087
คุณคิดว่าฆาตกรตั้งใจทิ้งอาวุธในการฆาตกรรมไว้

294
00:14:40,296 --> 00:14:41,922
เพื่อปรักปรำสองคนนั่น
ที่ทะเลาะกับเหยื่อใช่ไหม

295
00:14:42,006 --> 00:14:43,132
นั่นชั่วร้ายมาก

296
00:14:43,215 --> 00:14:45,342
จอนกับเครกบอกว่า
มีคนขึ้นเอาเช็คของพวกเขาไปขึ้นเงินแล้ว

297
00:14:45,759 --> 00:14:47,636
แต่เดบบี้บอกว่า
โรงเรียนไม่เคยได้รับเงินของพวกเขาเลย

298
00:14:47,887 --> 00:14:48,888
งั้นเธอก็โกหก

299
00:14:48,971 --> 00:14:49,847
แต่ถ้าเธอไม่ได้โกหกล่ะ

300
00:14:49,930 --> 00:14:51,640
ถ้ามีใครยักยอกเงินโรงเรียนล่ะ

301
00:14:51,849 --> 00:14:53,767
เดบบี้คงสืบรู้ว่าใครทำ
แล้วเผชิญหน้ากับพวกนั้น

302
00:14:53,851 --> 00:14:54,810
พวกนั้นอาจเป็นฆาตกรก็ได้

303
00:14:54,894 --> 00:14:56,020
งั้นคุณรู้แล้วสินะว่าเราต้องทำอะไร

304
00:14:56,186 --> 00:14:58,272
ไปตรวจสมุดบัญชีต่างๆ
แล้วดูว่ามีรายการบริจาคเงินไหม

305
00:14:58,355 --> 00:14:59,356
ถูกต้อง

306
00:14:59,440 --> 00:15:02,610
ลูกจ๋า ทำไมยังสวมชุดนอนอยู่ล่ะ
เดี๋ยวก็ขึ้นรถโรงเรียนไม่ทันหรอก

307
00:15:02,735 --> 00:15:04,361
วันนี้แม่ไม่มีเวลาขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียน

308
00:15:04,445 --> 00:15:05,446
เดี๋ยวก่อน

309
00:15:05,696 --> 00:15:08,240
ทำไมคุณไม่ไปจัดการสืบเรื่องเงินบริจาค

310
00:15:08,324 --> 00:15:11,827
ผมจะพานางฟ้าตัวน้อยน่ารักองค์นี้
ไปโรงเรียนเอง

311
00:15:13,037 --> 00:15:16,081
- แน่ใจนะ
- เพื่อคู่หูผม ผมเสียสละได้

312
00:15:17,374 --> 00:15:18,375
ลูกว่าไงจ๊ะ

313
00:15:19,376 --> 00:15:20,377
เยี่ยมเลย

314
00:15:26,717 --> 00:15:29,053
(สถานศึกษาสตาร์ฟอร์ด)

315
00:15:30,512 --> 00:15:32,348
คุณต้องมีปัญหาแน่ถ้าแม่หนูรู้เข้า

316
00:15:32,932 --> 00:15:36,310
อะไรนะ ฉันบอกว่าจะพาเธอไปโรงเรียน
ไม่ได้เอ่ยชื่อโรงเรียนสักหน่อย

317
00:15:36,769 --> 00:15:39,063
งั้นเออออไปตามบท
แล้วฉันจะทำตามที่รับปากเอาไว้

318
00:15:39,146 --> 00:15:40,189
- คุณมอร์นิ่งสตาร์ใช่ไหม
- ครับ

319
00:15:40,522 --> 00:15:42,942
สวัสดีครับ ผมเทย์เลอร์
คุณมาเยี่ยมชมสตาร์ฟอร์ดใช่ไหมครับ

320
00:15:43,025 --> 00:15:44,401
ใช่ครับๆ

321
00:15:44,485 --> 00:15:47,529
แล้วเจ้าตัวน้อยนี่
ได้สิ่งที่เธอต้องการเสมอ

322
00:15:48,572 --> 00:15:50,866
ทริกซี่ มอร์นิ่งสตาร์ค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักคุณค่ะ

323
00:15:50,950 --> 00:15:51,951
ไงจ๊ะ

324
00:15:54,328 --> 00:15:55,329
น่ารัก

325
00:15:58,457 --> 00:16:00,960
ข้างบนนี่เป็นครัวที่เน้นมังสวิรัติ

326
00:16:01,043 --> 00:16:03,128
นักเรียนจะมาทำอาหารกินกันเอง

327
00:16:03,212 --> 00:16:06,882
แทนที่จะกินอาหารกล่องสำเร็จรูป
เราอยากให้เด็กๆ นำ...

328
00:16:06,966 --> 00:16:08,550
ต้องจับมือด้วยเหรอ

329
00:16:08,634 --> 00:16:10,469
เธอไม่มีสายจูงหรืออะไร
สำหรับเวลาออกไปนอกบ้านเหรอไง

330
00:16:10,552 --> 00:16:12,554
อยากให้น่าเชื่อหรือเปล่าล่ะ

331
00:16:13,055 --> 00:16:14,348
อย่าทำให้เป็นจุดสนใจสิ

332
00:16:14,431 --> 00:16:17,851
ห้องไหนที่เด็กๆ เรียนรู้
การควบคุมอารมณ์ตัวเองครับ

333
00:16:20,896 --> 00:16:21,897
เดี๋ยวก่อนนะครับ

334
00:16:22,398 --> 00:16:23,607
ขอโทษครับ ปกตินี่ไม่ใช่งานของผม

335
00:16:23,691 --> 00:16:26,026
ผมแค่มาช่วยชั่วคราว
ระหว่างที่เราหาคนมาแทนเดบบี้น่ะครับ

336
00:16:26,694 --> 00:16:27,861
แล้วปกติคุณทำอะไร

337
00:16:28,487 --> 00:16:31,073
ผมเป็นครูสอนด้านการออกกำลังกายและสุขภาพ

338
00:16:31,323 --> 00:16:33,242
งั้นก็เป็นครูสอนพละ ดีจัง

339
00:16:35,911 --> 00:16:39,206
โอเค ตรงนี้ครับ นี่เป็นห้องนั่งสมาธิ

340
00:16:39,748 --> 00:16:42,292
แล้วห้องถัดไปคือ
ห้องที่เด็กๆ มานั่งล้อมวง...

341
00:16:42,376 --> 00:16:46,213
ผมอยากให้คุณพาไป
ห้องสอนการควบคุมอารมณ์

342
00:16:49,008 --> 00:16:51,135
เธอมีปัญหาด้านอารมณ์เหรอครับ

343
00:16:51,677 --> 00:16:52,678
ใครเหรอ

344
00:16:52,761 --> 00:16:55,264
ลูกผม แน่ละ คงจะใช่นะ

345
00:16:55,389 --> 00:16:59,018
ฟังนะครับ สิ่งที่จะเป็นประโยชน์ก็คือ
การเปลี่ยนอารมณ์ให้เป็นอะไรบางอย่าง

346
00:16:59,101 --> 00:17:00,102
แบบอาวุธน่ะ

347
00:17:01,729 --> 00:17:03,897
ผมคิดว่าผมรู้ว่าห้องไหนเหมาะนะ

348
00:17:04,023 --> 00:17:06,275
คุณรู้เหรอ วิเศษเลย

349
00:17:08,444 --> 00:17:09,445
มาเร็วลูก

350
00:17:11,030 --> 00:17:15,868
คุณต้องการดูบัญชีแยกประเภทของเรา ทำไมครับ

351
00:17:16,118 --> 00:17:17,119
เพราะเราอยากรู้ว่า

352
00:17:17,286 --> 00:17:19,538
ถ้าเดบบี้พูดความจริง
เรื่องเงินบริจาคที่หายไป

353
00:17:19,872 --> 00:17:22,416
มันอาจจะเชื่อมโยง
กับแรงจูงใจในการฆาตกรรมก็ได้

354
00:17:25,461 --> 00:17:26,462
นึกแล้วเชียว

355
00:17:27,296 --> 00:17:28,297
คุณได้ตัวผมแล้ว

356
00:17:28,922 --> 00:17:31,759
ไม่จำเป็นต้องดูบัญชีหรอกครับ ผมทำเอง

357
00:17:32,801 --> 00:17:34,928
เงินบริจาคไม่ได้เข้าไปในบัญชีโรงเรียน

358
00:17:35,137 --> 00:17:36,764
ผมเอาเช็คไปขึ้นเงิน

359
00:17:36,972 --> 00:17:38,474
คุณขโมยเงินเหรอ ทำไม

360
00:17:38,766 --> 00:17:41,935
ผมเบื่อที่รู้สึกว่า
ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของที่นี่

361
00:17:42,311 --> 00:17:46,398
สตาร์ฟอร์ดดูเหมือนว่า
จะไม่มีอคติและแบ่งพรรคแบ่งพวก

362
00:17:46,940 --> 00:17:49,443
แต่ผมถูกกดดันมาก
ที่จะต้องแต่งตัวให้ดูดี

363
00:17:49,526 --> 00:17:50,986
ขับรถยี่ห้อที่...

364
00:17:52,404 --> 00:17:54,573
แล้วเงินเดือนผมก็แทบจะไม่พอค่าเช่าบ้าน

365
00:17:54,990 --> 00:17:59,745
โอเค เดบบี้รู้เรื่อง
ที่คุณเอาเงินบริจาคของจอนกับเครกไป

366
00:17:59,828 --> 00:18:01,830
แล้วคุณก็ฆ่าเธอใช่ไหม

367
00:18:02,289 --> 00:18:05,000
อะไรนะ ไม่ ไม่ใช่ครับ

368
00:18:05,084 --> 00:18:09,254
เดบบี้คิดว่าผู้ปกครองไม่เคยให้เช็ค

369
00:18:09,505 --> 00:18:14,343
พวกเขาบอกว่าเธอโกหก
ก็เลยโมโหแล้วฆ่าเธอ

370
00:18:14,676 --> 00:18:16,303
แต่ผมเองเป็นคนผิด

371
00:18:18,347 --> 00:18:19,515
ผมขอโทษด้วย

372
00:18:19,932 --> 00:18:24,853
เรายังไม่ปักใจเชื่อจริงๆ ว่า
จอนกับเครกเป็นคนฆ่าเดบบี้

373
00:18:25,354 --> 00:18:26,355
งั้นเหรอครับ

374
00:18:32,778 --> 00:18:35,614
แล้วถ้ามันไม่เกี่ยวกับการฆาตกรรม...

375
00:18:36,490 --> 00:18:42,037
เราน่าจะลืมเรื่องที่คุยกันไปดีไหม

376
00:18:43,122 --> 00:18:44,456
ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่าครับ

377
00:18:44,540 --> 00:18:45,916
ได้ยินเหมือนมีเสียงเด็กร้องไห้

378
00:18:46,500 --> 00:18:49,211
เราแค่ถามคำถามผู้ช่วยคณบดีน่ะ

379
00:18:49,378 --> 00:18:51,421
ฉันคือจนท.สืบสวนเดคเกอร์ แล้วนี่คือ...

380
00:18:51,505 --> 00:18:53,382
คุณตำรวจเป็นแม่ของทริกซี่ใช่ไหมครับ

381
00:18:53,799 --> 00:18:55,801
- ลูกคุณเยี่ยมมากเลย
- ขอบคุณ

382
00:18:56,051 --> 00:18:58,011
แล้วคุณรู้จักลูกสาวฉันได้ยังไง

383
00:18:58,095 --> 00:19:01,098
เธออยู่ในชั้นเรียนของครูแมดิสันตอนนี้ครับ
พ่อของเธอพามา

384
00:19:03,392 --> 00:19:04,768
ผมแน่ใจว่าเขาไม่ได้พามานะ

385
00:19:07,062 --> 00:19:08,438
คุณช่วยจัดการ
เรื่องคำให้การต่อให้เสร็จได้ไหม

386
00:19:08,522 --> 00:19:10,774
แล้วฉันจะไปดูว่า
ลูซิเฟอร์กำลังทำบ้าอะไรอยู่

387
00:19:11,191 --> 00:19:16,196
แต่เรื่องดีก็คือความรู้สึกแย่ๆ
อาจถูกควบคุมให้กลายเป็นการกระทำที่ดีได้

388
00:19:16,488 --> 00:19:18,907
ลูกชายฉันรู้เรื่องนี้ดี ใช่ไหม เรนเจอร์

389
00:19:23,245 --> 00:19:25,581
- มีใครอื่นอยากลองบ้างไหมจ๊ะ
- มีครับ

390
00:19:26,123 --> 00:19:28,917
มีนักเรียนคนไหนอยากอาสาบ้างไหม

391
00:19:31,003 --> 00:19:33,422
สำหรับโรงเรียนที่มีความก้าวหน้า
นั่นถือว่าเป็นการกีดกันด้านอายุนะครับ

392
00:19:35,257 --> 00:19:37,593
ทริกซี่ หนูมีความรู้สึกที่อยากจะใช้ไหมจ๊ะ

393
00:19:37,676 --> 00:19:39,344
ฉันรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของหนู แต่...

394
00:19:40,429 --> 00:19:41,430
หนูรู้สึกเศร้าค่ะ

395
00:19:41,847 --> 00:19:43,599
- โอเค ทำไมล่ะ
- เพราะว่า

396
00:19:45,017 --> 00:19:46,310
แม่หนูเกือบตาย

397
00:19:46,977 --> 00:19:48,312
งานของแม่น่ากลัว

398
00:19:49,229 --> 00:19:52,608
แต่แม่ต้องช่วยคนมากมายที่มีปัญหา

399
00:19:53,066 --> 00:19:54,776
หนูไม่อยากให้แม่ต้องกังวลกับปัญหาของหนู

400
00:19:56,945 --> 00:19:58,447
หนูก็เลยแกล้งทำเป็นว่าหนูสบายดี

401
00:19:59,323 --> 00:20:03,452
ขอต้อนรับสู่สมาคมการหลอกลวงผู้ปกครอง

402
00:20:04,244 --> 00:20:07,581
มันเป็นสถานที่ที่โดดเดี่ยว
แต่นั่นคือสิ่งที่ต้องพบเจอสำหรับการเป็นคนฉลาด

403
00:20:10,709 --> 00:20:11,752
โอเค แล้วไงต่อครับ

404
00:20:11,960 --> 00:20:15,130
เราจะควบคุมความกังวลใจของเด็กๆ
ให้เกิดประโยชน์ได้ยังไง

405
00:20:15,797 --> 00:20:20,469
ทริกซี่สามารถใช้ความรู้สึกที่เข้มแข็งของเธอ
ทำให้เกิดเรื่องที่ดี

406
00:20:21,470 --> 00:20:22,471
โอเค ว่าต่อสิครับ

407
00:20:22,638 --> 00:20:26,725
อย่างเช่น เธออาจจะเขียนโคลงกลอน

408
00:20:26,808 --> 00:20:27,809
โคลงกลอน

409
00:20:28,227 --> 00:20:30,229
ผมมาที่นี่เพื่อเรียนรู้ว่า
จะเปลี่ยนอารมณ์ให้เป็นพลังงานได้ยังไง

410
00:20:30,312 --> 00:20:31,647
ไม่ใช่กลายมาเป็นนักแต่งกลอน

411
00:20:31,897 --> 00:20:34,066
พลังงานที่สร้างสรรค์ก็คือพลังงาน

412
00:20:34,316 --> 00:20:36,401
ไม่เอาน่า ถ้าผมอยากเข้าชั้นเรียนศิลปะ

413
00:20:36,485 --> 00:20:39,112
ผมต้องรู้สึกอยากวาดภาพคนแก้ผ้า

414
00:20:40,155 --> 00:20:42,157
แล้วฉันคิดว่าเธอกำลังใช้ช่องทาง
การสิ้นหวังทางอารมณ์

415
00:20:42,241 --> 00:20:44,618
เพื่อไม่ให้อยากกินขนมก่อนกินผักใช่ไหม

416
00:20:45,160 --> 00:20:48,455
ไม่ใช่ นี่เป็นภาพแม่ผมกำลังแทงเดบบี้

417
00:20:51,750 --> 00:20:52,751
ลูซิเฟอร์

418
00:20:54,753 --> 00:20:55,754
คุณตำรวจ

419
00:20:56,463 --> 00:20:59,549
ก่อนที่คุณจะตำหนิผมเรื่องลักพาตัวลูกคุณ...

420
00:20:59,633 --> 00:21:00,842
ผมไขคดีได้แล้ว

421
00:21:04,179 --> 00:21:07,599
แม่ของเด็กคนนั้นคือจอย เชอร์แมน
นี่เป็นเบอร์ติดต่อของเธอ

422
00:21:07,891 --> 00:21:09,017
แล้วผมจะไปตรวจสอบดู

423
00:21:09,601 --> 00:21:10,602
ทริกซี่เป็นอะไรหรือเปล่า

424
00:21:11,019 --> 00:21:12,020
ฉันจะคุยกับเธอเองค่ะ

425
00:21:13,105 --> 00:21:14,648
- แล้วเจอกันที่สถานีนะคะ
- ครับ

426
00:21:20,529 --> 00:21:22,364
คุณตำรวจ คุณต้องเข้าใจนะว่า

427
00:21:22,447 --> 00:21:23,490
ผมกำลังจัดการกับปัญหาที่ท้าทายที่สุด

428
00:21:23,573 --> 00:21:24,866
ใช่ ฉันอยากคุยกับลูกสาวฉันสักหน่อย

429
00:21:26,159 --> 00:21:28,829
อย่าโกรธเขาเลยนะคะ
หนูเองที่ควรถูกดุ

430
00:21:30,872 --> 00:21:31,873
แม่ไม่ได้โกรธลูก

431
00:21:32,040 --> 00:21:33,375
แม่ไม่ดุหนูหรอกนะ ลูกลิง

432
00:21:33,959 --> 00:21:35,210
แต่แม่อยากให้ลูกรู้ไว้

433
00:21:35,544 --> 00:21:37,713
ลูกคุยกับแม่ได้นะถ้ามีปัญหาอะไร

434
00:21:38,547 --> 00:21:40,215
- หนูรู้ค่ะ
- ลูกรู้เรื่องนั้นใช่ไหม

435
00:21:41,174 --> 00:21:42,801
แล้วตอนนี้อยากบอกอะไรแม่ไหม

436
00:21:43,468 --> 00:21:45,304
หนูบอกแม่ได้ทุกอย่างใช่ไหมคะ

437
00:21:46,346 --> 00:21:47,347
ใช่จ้ะ

438
00:21:49,141 --> 00:21:50,726
หนูอยากนั่งรถเที่ยวกับลูซิเฟอร์ค่ะ

439
00:21:51,727 --> 00:21:54,730
หนูสัญญาว่าคราวนี้หนูจะบังคับให้เขา
พาหนูไปส่งโรงเรียนจริงๆ ของหนู

440
00:22:00,402 --> 00:22:01,403
ได้สิ

441
00:22:04,781 --> 00:22:06,908
คุณโชคดีนะที่ลูกสาวฉันชอบคุณมาก

442
00:22:07,200 --> 00:22:10,162
ใช่ครับ ผมเริ่มจะนับถือ
เจ้าปรสิตน้อยจอมลวงแล้วสิ

443
00:22:10,746 --> 00:22:11,747
นั่นดีนะ

444
00:22:12,289 --> 00:22:14,458
พูดถึงเรื่องสัญญาต้องเป็นสัญญา...

445
00:22:14,916 --> 00:22:15,917
อะไรนะ

446
00:22:18,920 --> 00:22:19,921
ไม่นะ

447
00:22:24,051 --> 00:22:26,386
การสอนขับรถคงต้องรอก่อน
จนกว่าแม่หนูจะไม่มองนะ

448
00:22:27,095 --> 00:22:28,096
บาย ลูก

449
00:22:31,183 --> 00:22:32,184
(แคลิฟอร์เนีย
เฟลเอแอลแอล1เอ็น1)

450
00:22:34,936 --> 00:22:35,937
เด็กๆ

451
00:22:40,192 --> 00:22:41,401
วิเศษ พวกจี้ปล้น

452
00:22:42,861 --> 00:22:45,697
ไม่เอาน่า ฉันอยากจะออกกำลังสักหน่อย
หลังจากหงุดหงิดมาทั้งวัน

453
00:23:03,799 --> 00:23:04,800
แม่

454
00:23:05,842 --> 00:23:07,969
ขอดูมีดหน่อยสิ มีอะไรไหม

455
00:23:08,637 --> 00:23:10,889
แม่ชกแรงขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่

456
00:23:11,056 --> 00:23:13,433
ความแข็งแกร่งของแม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

457
00:23:13,517 --> 00:23:15,519
พอๆ กับความประมาทของลูก

458
00:23:15,602 --> 00:23:16,937
แล้วแม่หวังจะให้ผมทำยังไงล่ะ

459
00:23:17,270 --> 00:23:19,898
แทงแม่ด้วยมีดเล่มนี้เหรอ
แล้วให้มันลุกเป็นไฟเพื่อความสนุกของผมใช่ไหม

460
00:23:19,981 --> 00:23:21,983
แม่พยายามทำให้ลูกตกใจกลัว

461
00:23:22,359 --> 00:23:25,153
ความโกรธและการปลุกเร้า
สัญชาตญาณทางเพศของลูกไม่ได้ผล

462
00:23:25,445 --> 00:23:28,657
แม่คิดว่าถ้าลูกกลัวตาย...

463
00:23:28,990 --> 00:23:30,325
ถ้าแม่อยากจะทำให้ผมโกรธ

464
00:23:30,408 --> 00:23:32,369
ก็แค่จับผมกระแทกกับรถคอร์เวตต์เท่านั้น

465
00:23:33,203 --> 00:23:36,206
อย่าจับผมกระแทกกับรถคอร์เวตต์

466
00:23:36,581 --> 00:23:39,251
เชื่อผมสิครับแม่ ผมกำลังจัดการกับเรื่องนี้อยู่

467
00:23:39,334 --> 00:23:40,877
แต่ยังเร็วไม่พอ

468
00:23:41,628 --> 00:23:43,588
- ทำไมแม่ถึงโกรธมากนักล่ะ
- แม่ไม่ได้โกรธ

469
00:23:44,131 --> 00:23:45,132
ใช่สิ แม่กำลังโกรธ

470
00:23:45,340 --> 00:23:48,885
เราต้องกลับไปบ้านของเรา
ที่ที่เราควรอยู่

471
00:23:50,137 --> 00:23:51,179
ในเร็วๆ นี้

472
00:23:56,017 --> 00:23:58,728
เฮ้ โคล เราได้ตัวแม่เด็กคนนั้นเข้า...

473
00:24:00,564 --> 00:24:02,691
- เป็นอะไรไป
- ดูอีเมลนี่สิ

474
00:24:04,317 --> 00:24:06,862
ทำไมคุณได้รับเชิญไปร่วมไว้อาลัย
ที่สถานศึกษาสตาร์ฟอร์ดล่ะ

475
00:24:07,028 --> 00:24:08,864
เพราะว่าทริกซี่กำลังอยู่ระหว่าง
การพิจารณาให้เข้าเรียน

476
00:24:08,947 --> 00:24:11,324
ดูเหมือนว่าเธอทำให้ครูบางคนประทับใจ

477
00:24:11,700 --> 00:24:13,285
หรือพวกเขาอาจประทับใจ
กับเงินในบัญชีของลูซิเฟอร์

478
00:24:13,368 --> 00:24:15,871
อาจเป็นสิ่งเดียวที่พวกเขาสนใจ
ในสถานที่ที่เสแสร้งแบบนั้น

479
00:24:16,246 --> 00:24:18,415
ไม่ใช่เรื่องไม่ปกติอะไร

480
00:24:18,874 --> 00:24:20,000
เดี๋ยวก่อน คุณสนใจจริงๆ เหรอ

481
00:24:20,876 --> 00:24:23,170
คุณไม่คิดว่าการหย่า
การย้ายบ้าน ทุกอย่างนั่น

482
00:24:23,253 --> 00:24:25,130
เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่พอ
สำหรับทริกซี่ในช่วงที่ผ่านมาเหรอ

483
00:24:25,213 --> 00:24:27,549
นั่นแหละ ทริกซี่แกล้งทำเป็นว่า
เธอไม่มีปัญหาอะไรนะ แดน

484
00:24:27,799 --> 00:24:31,720
แค่วันเดียวที่สตาร์ฟอร์ด
ลูกก็ระบายความในใจออกมา

485
00:24:32,053 --> 00:24:33,972
ลูกไม่ยอมบอกอะไรฉันเลย
ในช่วงหลายเดือนมานี้

486
00:24:35,473 --> 00:24:36,474
คุณไม่ได้เห็นเธอ

487
00:24:36,683 --> 00:24:40,687
มันทำให้ผมรู้สึกแย่มากที่เธอแกล้งทำเป็นว่า
ไม่มีปัญหาอะไรเพื่อที่จะปกป้องเรา

488
00:24:41,605 --> 00:24:42,772
ลูกเราเป็นผู้ใหญ่ขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่

489
00:24:42,939 --> 00:24:44,900
เธอยังซ่อนเค้กช็อกโกแลต
ไว้ใต้เตียงอยู่เลย

490
00:24:45,317 --> 00:24:46,610
ใช่ ต้องขอบคุณพระเจ้าในเรื่องนี้

491
00:24:47,194 --> 00:24:50,447
โอเค เราอาจจะลองคิด
เรื่องส่งลูกไปเรียนที่โรงเรียนนั้น

492
00:24:50,530 --> 00:24:53,074
หลังจากที่เราไขคดีสอบสวน
การฆาตกรรมที่เกิดขึ้นที่นั่นแล้ว

493
00:24:54,993 --> 00:24:58,663
คุณช่วยอธิบายให้เราเข้าใจได้ไหม
ว่าทำไมลูกชายคุณถึงวาดภาพนี้ คุณเชอร์แมน

494
00:24:59,831 --> 00:25:01,625
ฉันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร

495
00:25:02,042 --> 00:25:03,877
เขาบอกว่าคุณกำลังฆ่าเดบบี้

496
00:25:05,378 --> 00:25:06,713
เขาฟังที่ฉันพูด

497
00:25:07,339 --> 00:25:08,882
เขาไม่เคยฟังฉันเลย

498
00:25:09,674 --> 00:25:11,426
คุณบอกว่าคุณฆ่าเดบบี้เหรอ

499
00:25:11,760 --> 00:25:14,512
ไม่ค่ะ ฉันบอกว่าฉันอยากฆ่าเธอ

500
00:25:14,971 --> 00:25:17,766
ทุกเช้าขณะที่ต้องดึงสติกเกอร์ออกจากรากผัก

501
00:25:17,849 --> 00:25:20,936
ที่ซื้อมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต
ซึ่งถูกกว่าผักออร์แกนิกถึงสามเท่า

502
00:25:21,228 --> 00:25:23,688
เอาดินมาพอกกลบเกลื่อนว่าปลูกเอง

503
00:25:24,189 --> 00:25:25,398
แล้วคุณพูดแบบนั้นกับเขาทำไม

504
00:25:26,274 --> 00:25:29,027
เพราะฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ทำงานเต็มเวลา

505
00:25:29,110 --> 00:25:31,488
แล้วเดบบี้ก็มีวิธีเป็นล้านๆ วิธี

506
00:25:31,571 --> 00:25:33,114
ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเป็นแม่ที่ไม่ดี
เพราะเรื่องนั้น

507
00:25:33,448 --> 00:25:34,991
- ที่ทำงานเหรอครับ
- ใช่ค่ะ

508
00:25:36,201 --> 00:25:38,787
ฟังดูเหมือนว่าเป็นสิ่งแวดล้อมที่ยอดเยี่ยม

509
00:25:39,120 --> 00:25:41,248
แต่เห็นได้ชัดว่า ฉันไม่มี "ส่วนร่วมมากพอ"

510
00:25:41,498 --> 00:25:43,583
แบบว่า "เดบบี้ ฉันขอโทษที่คัพเค้กที่ทำขาย

511
00:25:43,667 --> 00:25:45,919
ไม่ได้ใช้ส่วนผสมที่ไม่มีกลูเตนและนมเนย"

512
00:25:46,002 --> 00:25:47,420
จอย คุณอยู่ที่ไหนเมื่อสองคืนก่อน

513
00:25:49,130 --> 00:25:50,131
วันอังคารเหรอคะ

514
00:25:53,760 --> 00:25:55,845
ฉันอยู่กับครูเทย์เลอร์

515
00:25:56,471 --> 00:25:58,807
ครูเทย์เลอร์เหรอ คนสอนด้านสุขภาพใช่ไหมคะ

516
00:25:59,224 --> 00:26:00,225
คุณทำอะไร

517
00:26:00,308 --> 00:26:02,394
เราไม่ได้คุยกันเรื่องอิทธิพลของหนังฝรั่งเศส

518
00:26:03,061 --> 00:26:06,856
งั้นคุณก็มีอะไรกับครูพละ

519
00:26:07,482 --> 00:26:08,900
เฉพาะคืนวันอังคารเท่านั้น

520
00:26:10,193 --> 00:26:11,194
เขามีตารางแน่นค่ะ

521
00:26:13,530 --> 00:26:16,366
แม่ทุกคนที่สตาร์ฟอร์ดรู้ว่า
โปรแกรมการออกกำลังกายและสุขภาพ

522
00:26:16,449 --> 00:26:18,451
หารายได้ให้โรงเรียนมากที่สุดโปรแกรมหนึ่ง

523
00:26:19,160 --> 00:26:22,622
ผู้ชายคนนั้นทึ่มมาก

524
00:26:23,456 --> 00:26:25,875
แต่เขาเก่งเรื่องพรรค์นั้น

525
00:26:26,251 --> 00:26:27,544
ขณะที่ฉันตรวจสอบพยานของคุณ

526
00:26:27,627 --> 00:26:29,838
คุณช่วยบอกเราทีสิว่ามีใครอีกไหม

527
00:26:29,921 --> 00:26:31,881
ที่คุณพอจะนึกออกว่าไม่พอใจเดบบี้

528
00:26:32,841 --> 00:26:33,842
คุณพูดเล่นหรือเปล่า

529
00:26:34,009 --> 00:26:36,344
มีใครไม่เกลียดนังแม่มดร้ายแห่งเวสต์ไซด์บ้าง

530
00:26:36,428 --> 00:26:38,972
เธอถือกุญแจสำคัญ
ที่จะได้เข้าโรงเรียนชื่อดังที่สุดในเมือง

531
00:26:39,055 --> 00:26:40,932
แล้วเธอก็คอยเตือนทุกคนเสมอในเรื่องนั้น

532
00:26:41,016 --> 00:26:43,018
มีคนบอกเราว่าใครๆ ก็รักเธอ

533
00:26:44,602 --> 00:26:47,272
ผมเผ้าสวยและหน้าอกเด้งดึ๋งแบบนั้น

534
00:26:47,355 --> 00:26:49,691
ไม่ใช่เรื่องจอมปลอม
เพียงอย่างเดียวที่โรงเรียนนั้น

535
00:26:49,899 --> 00:26:51,192
คุณอยากรู้ว่าใครฆ่าเธองั้นเหรอ

536
00:26:51,526 --> 00:26:54,612
ต้องไปที่งานไว้อาลัยที่พวกเขาจัดให้สิ

537
00:26:55,196 --> 00:26:56,948
เหล่าเพื่อนผู้ประสงค์ร้ายทุกคนจะไปที่นั่น

538
00:27:04,456 --> 00:27:05,582
สวมเสื้อโค้ท

539
00:27:08,543 --> 00:27:11,046
ไม่เคยเห็นเธอกังวลใจ
เรื่องเสื้อผ้ามาก่อนเลยนี่ เดคเกอร์

540
00:27:11,212 --> 00:27:13,757
ไม่ได้หยิบเสื้อโค้ทบนพื้นมาใส่อย่างที่เคย

541
00:27:14,382 --> 00:27:15,383
ไม่

542
00:27:15,967 --> 00:27:16,968
ฉันไม่ได้กังวลใจ

543
00:27:17,635 --> 00:27:20,472
ฉันจะไปงานไว้อาลัยที่โรงเรียน

544
00:27:20,555 --> 00:27:23,350
เธอควรเห็นผู้ปกครองคนอื่น

545
00:27:23,433 --> 00:27:25,477
พวกนั้นใส่ชุดหรู มัน...

546
00:27:27,937 --> 00:27:30,523
เอางี้นะ ไม่เป็นไรหรอก
ฉันไม่อยากให้เธอคลื่นไส้เพราะความรู้สึกฉัน

547
00:27:30,607 --> 00:27:34,110
ไม่เอาน่า ฉันกำลังฟังอยู่
สัญญานะ ไม่ใส่หูฟังอีกแล้ว

548
00:27:38,615 --> 00:27:40,492
ก็ได้ ทริกซี่อาจจะได้เรียน
ที่โรงเรียนเอกชนแห่งนี้

549
00:27:40,575 --> 00:27:42,285
แล้วมันอาจเป็นเรื่องดีมากๆ สำหรับเขา

550
00:27:42,369 --> 00:27:43,620
แต่มันเป็นโรงเรียนที่พิเศษเฉพาะ...

551
00:27:43,995 --> 00:27:46,664
ฉันไม่แน่ใจว่า
อยากให้เขาอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น

552
00:27:48,625 --> 00:27:49,793
คุณกังวลเรื่องนั้นเหรอ

553
00:27:50,502 --> 00:27:52,670
โรงเรียนแบบนั้นดีมากสำหรับทริกซี่

554
00:27:53,004 --> 00:27:54,506
- เธอคิดงั้นเหรอ
- ใช่

555
00:27:54,798 --> 00:27:57,258
เด็กรวยๆ ใส่กางเกงแฟนซีแบบหนังงู

556
00:27:57,342 --> 00:27:59,344
ทริกซี่จะได้เรียนรู้วิธี
ใช้คำพูดเชือดเฉือนเด็กพวกนั้น

557
00:27:59,427 --> 00:28:01,846
ฉันจะสอนให้เขาใช้มีดเอง

558
00:28:03,932 --> 00:28:06,518
โอเค ฉันคิดว่า...
ฉันรู้ว่าเธอพยายามจะช่วย

559
00:28:06,601 --> 00:28:10,105
แต่ฉันไม่คิดว่า
เธอจะช่วยฉันเรื่องนี้ได้ในตอนนี้

560
00:28:19,114 --> 00:28:22,242
สวัสดีค่ะ โคลอี้ เดคเกอร์
แม่ของทริกซี่ค่ะ

561
00:28:23,493 --> 00:28:24,494
แค่คุณหรอคะ

562
00:28:25,954 --> 00:28:26,955
คนเดียวงั้นเหรอ

563
00:28:27,872 --> 00:28:30,041
แค่ฉันค่ะ คนเดียว ใช่แล้ว

564
00:28:31,835 --> 00:28:33,169
นั่นต้องลำบากมากนะคะ

565
00:28:33,586 --> 00:28:35,755
จริงๆ แล้วเธอมากับฉันค่ะ

566
00:28:41,010 --> 00:28:42,011
แม่สองคนเหรอคะ

567
00:28:42,262 --> 00:28:43,638
แหม ใช่สิ

568
00:28:44,764 --> 00:28:47,976
ทริกซี่ดื้อมาก
ต้องใช้แม่สองคนถึงจะเอาอยู่

569
00:28:48,810 --> 00:28:49,811
ใช่ไหมที่รัก

570
00:28:50,895 --> 00:28:51,896
ใช่ไหม

571
00:28:58,778 --> 00:29:00,488
เธอมาทำอะไรที่นี่

572
00:29:00,697 --> 00:29:03,825
ฟังนะ ฉันไม่เก่งเรื่องการฟัง

573
00:29:04,075 --> 00:29:06,411
หรือพูดเรื่องอารมณ์ความรู้สึก...

574
00:29:06,494 --> 00:29:09,956
แต่ฉันรู้ว่าจะไม่ปล่อยให้เพื่อนฉัน
บุกเข้าไปในดินแดนศัตรูคนเดียวหรอก

575
00:29:11,082 --> 00:29:12,083
ขอบคุณนะ

576
00:29:17,088 --> 00:29:19,507
ฉันว่าการสร้างเครือข่าย
เป็นการไว้ทุกข์แบบใหม่

577
00:29:22,844 --> 00:29:24,512
พวกคุณเป็นแม่ของทริกซี่ใช่ไหมคะ

578
00:29:24,929 --> 00:29:26,639
ฉันเป็นผู้ประสานงานอีเวนต์ที่นี่ค่ะ

579
00:29:26,890 --> 00:29:29,517
ฉันอยากจะบอกคุณว่าเราดีใจมาก

580
00:29:29,601 --> 00:29:31,436
ที่ได้คุณมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว

581
00:29:31,728 --> 00:29:34,773
โยคะช่วงบ่ายต้องการอาสาสมัครตลอดเวลา

582
00:29:35,064 --> 00:29:37,525
ฉันก็อยากร่วมนะคะ
แต่ช่วงบ่ายฉันต้องทำงาน

583
00:29:37,859 --> 00:29:39,068
ใช่ค่ะ

584
00:29:39,152 --> 00:29:40,820
เธอเป็นจนท.สืบสวนคดีฆาตกรรม

585
00:29:42,030 --> 00:29:43,698
เธอมีปืนแล้วก็ทุกอย่าง

586
00:29:44,657 --> 00:29:46,493
เก่งเรื่องบนเตียงด้วย

587
00:29:48,703 --> 00:29:49,704
พูดเล่นน่ะค่ะ

588
00:29:49,954 --> 00:29:51,247
ฉันหวังว่าจะมีเวลาทำงาน

589
00:29:51,498 --> 00:29:55,919
แต่คุณก็รู้ที่คนพูดกันว่า
"เด็กพิเศษทำให้แม่หมดแรง"

590
00:30:00,173 --> 00:30:01,800
ฉันไม่เคยได้ยินใครพูดแบบนั้น

591
00:30:02,133 --> 00:30:03,134
ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย

592
00:30:04,511 --> 00:30:06,638
เมซ ดูทุกคนสิ ดูผู้ปกครองพวกนี้

593
00:30:06,721 --> 00:30:08,598
ที่มีลูกและคิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นเนี่ยนะ

594
00:30:08,681 --> 00:30:11,267
ใช้ทักษะนักสืบของเธอสิ เดคเกอร์
ใช้สมองคิด

595
00:30:11,351 --> 00:30:12,894
- มองไปรอบๆ
- เอาละ

596
00:30:12,977 --> 00:30:17,232
โต๊ะนั้นทั้งโต๊ะกำลังรอให้คนคู่นั้นระเบิด

597
00:30:18,608 --> 00:30:22,403
ตอนผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามา
คนทั้งห้องเริ่มซุบซิบเรื่องเธอไปฉีดแก้มมา

598
00:30:23,321 --> 00:30:25,907
พวกเขาน่าสงสาร
รอที่จะฉีกเนื้อเถือหนังกันเอง

599
00:30:26,866 --> 00:30:27,951
ที่จริง...

600
00:30:28,660 --> 00:30:29,869
มันทำให้ฉันคิดถึงบ้าน

601
00:30:32,705 --> 00:30:34,290
รู้ไหม เธอพูดถูกนะ

602
00:30:35,959 --> 00:30:37,502
พวกเขาชอบนินทา

603
00:30:38,211 --> 00:30:40,004
ยิ่งออกรสชาติเท่าไหร่ยิ่งดี

604
00:30:41,089 --> 00:30:43,967
เอางี้ดีไหม
เราไปหาเรื่องให้พวกเขาเม้าท์กันดีกว่า

605
00:30:46,678 --> 00:30:47,971
อย่าทำแบบนั้น

606
00:31:07,073 --> 00:31:10,535
ระวังนะ พี่ชาย ทำแบบนั้นมากเกินไป
จะทำให้ตาบอดได้

607
00:31:12,328 --> 00:31:13,329
แม่พูดถูก

608
00:31:14,581 --> 00:31:15,582
ฉันทำไม่ได้

609
00:31:16,541 --> 00:31:17,542
เข้าใจแล้ว

610
00:31:17,750 --> 00:31:20,378
นายมาฝึกลงโทษตัวเองด้วยวิธีต่างๆ งั้นเหรอ

611
00:31:21,129 --> 00:31:22,881
หวังว่าจะเห็นสัญญาณจากสวรรค์สินะ

612
00:31:23,214 --> 00:31:24,299
นายไม่มีพลังอำนาจของตัวเองด้วยซ้ำ

613
00:31:24,507 --> 00:31:26,175
ใช่ ขอบใจที่เตือนเรื่องนั้นนะ ลูซิ

614
00:31:27,969 --> 00:31:30,722
แม่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่สนใจฉันอีกแล้ว

615
00:31:31,014 --> 00:31:33,141
เพราะว่าไม่เหมือนกันนาย

616
00:31:33,516 --> 00:31:37,812
ฟ้าไม่ได้กำหนดให้ฉัน
มีโชคชะตาที่รุ่งโรจน์ที่จะใช้ดาบนั่น

617
00:31:38,062 --> 00:31:40,440
มันดียังไงที่ได้รับความสนใจจากแม่

618
00:31:40,773 --> 00:31:42,483
แม่เกือบฆ่าฉันในที่จอดรถไปแล้ว

619
00:31:42,567 --> 00:31:44,319
เพราะพยายามจะช่วยให้ฉัน
ทำสิ่งที่ฟ้ากำหนดมาให้สำเร็จ

620
00:31:45,236 --> 00:31:47,697
ดีนะที่เตือนให้ฉันรู้ก่อน
ว่าแม่มีพลังมากพอจะยกบ้านทั้งหลังได้

621
00:31:47,906 --> 00:31:50,033
ลูซิคนเดิม
คิดว่าตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำเสมอ

622
00:31:50,408 --> 00:31:52,577
จะสำนึกบุญคุณไม่ได้เลยสักครั้งหรือไง

623
00:31:52,952 --> 00:31:54,078
นายเป็นผู้มอบแสงสว่าง

624
00:31:54,370 --> 00:31:56,080
ฉันเหรอ เป็นฉันจริงๆ เหรอ

625
00:31:56,623 --> 00:32:00,001
เพราะเท่าที่ผ่านมาก็เป็นแค่คำพูดของแม่
ซึ่งขัดกับความเป็นจริง

626
00:32:01,544 --> 00:32:03,296
แล้วถ้าแม่คิดผิดล่ะ พี่ชาย

627
00:32:03,630 --> 00:32:05,465
ช่วงนี้แม่ทำตัวแปลกๆ

628
00:32:06,090 --> 00:32:07,216
เครียดมาก

629
00:32:08,134 --> 00:32:10,720
การหมกมุ่นคิดแต่อยากกลับบ้าน
มันมากเกินไปหน่อย นายว่าไหม

630
00:32:13,222 --> 00:32:15,516
ฉันนึกว่าพวกเราทุกคนอยากกลับบ้าน

631
00:32:15,850 --> 00:32:17,352
นายก็รู้ว่าฉันไม่โกหก

632
00:32:17,894 --> 00:32:21,064
งั้นเชื่อเถอะ ถ้าฉันบอกว่า
ไม่มีอะไรจะทำให้ฉันมีความสุข

633
00:32:21,272 --> 00:32:22,607
มากไปกว่าที่จะทำให้แม่ได้สิ่งที่ต้องการ

634
00:32:24,233 --> 00:32:26,027
งั้นนายต้องหยุดขัดขืนเรื่องนี้สักที ลูซิเฟอร์

635
00:32:26,945 --> 00:32:28,571
แล้วหาทางทำให้ดาบเล่มนี้ใช้ได้

636
00:32:29,697 --> 00:32:31,491
เพราะไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่

637
00:32:33,284 --> 00:32:34,577
มันขึ้นอยู่กับนายทั้งหมด

638
00:32:36,079 --> 00:32:37,538
ผู้มอบแสงสว่าง

639
00:32:44,045 --> 00:32:46,631
คุณเรียกนี่ว่าปาเตใช่ไหม

640
00:32:46,839 --> 00:32:47,840
ผมรู้

641
00:32:48,716 --> 00:32:52,595
จะพูดยังไงเกี่ยวกับเดบบี้ก็ได้นะ
แต่ผู้หญิงคนนั้นรู้วิธีจัดอาหารงานปาร์ตี้

642
00:32:54,472 --> 00:32:55,807
คุณแต่งงานกับตำรวจคนนั้นใช่ไหม

643
00:32:56,307 --> 00:32:57,308
ใช่

644
00:32:59,102 --> 00:33:00,812
ว่าแต่คุณเก็บความลับได้หรือเปล่า

645
00:33:02,605 --> 00:33:06,275
เมียฉันใกล้จะจับตัวคนร้ายได้แล้ว

646
00:33:07,151 --> 00:33:09,904
เราคิดว่าคนร้ายน่าจะอยู่ที่นี่

647
00:33:11,489 --> 00:33:14,659
เธอเพิ่งเจอหลักฐานในคืนนี้ ดีเอ็นเอ

648
00:33:15,076 --> 00:33:16,077
มันอยู่ในรถตอนนี้

649
00:33:17,704 --> 00:33:22,125
ใครบางคนที่นี่จะต้องเข้าคุก

650
00:33:24,377 --> 00:33:26,379
- แต่อย่าเพิ่งกระโตกกระตากไปนะ
- ได้

651
00:33:26,754 --> 00:33:27,755
สัญญานะ

652
00:33:36,597 --> 00:33:38,808
ได้เรื่องซุบซิบห้าเรื่อง
อีกสักสองเรื่องดีไหม

653
00:33:41,853 --> 00:33:43,563
นั่นพอแล้วล่ะ

654
00:33:44,313 --> 00:33:45,606
หวังว่าพวกเขาจะหลงกลนะ

655
00:33:47,191 --> 00:33:49,610
งั้นสิ่งที่ฉันต้องทำตอนนี้ก็คือ
ไปซุ่มดูรถไว้

656
00:33:49,694 --> 00:33:52,822
ถ้าฆาตกรอยู่ในนี้
พวกเขาก็จะต้องออกไปข้างนอกเพื่อหาหลักฐาน

657
00:34:04,459 --> 00:34:05,835
ผมกำลังตามหาคุณอยู่พอดีเลย

658
00:34:06,169 --> 00:34:07,503
คุณมอร์นิ่งสตาร์

659
00:34:07,587 --> 00:34:11,632
ใช่ครับ ผมคิดว่าจะลองไปทบทวน
เรื่องหลักสูตรคัมบายาของคุณ

660
00:34:11,716 --> 00:34:14,343
ผมอาจไม่ได้ให้รายละเอียดมากพอ
ว่าผมต้องการอะไร

661
00:34:14,594 --> 00:34:18,306
ใช้สีน้ำให้น้อยลง
แล้วก็เพิ่มเปลวอัคคีสวรรค์

662
00:34:18,389 --> 00:34:19,891
คุณฟังผมทันมั้ย

663
00:34:20,016 --> 00:34:21,768
ขอโทษครับ
ต้องการอะไรในรถของคุณตำรวจหรือเปล่า

664
00:34:22,393 --> 00:34:25,271
ค่ะ เธอขอให้ฉันมาหยิบของในรถให้เธอน่ะ

665
00:34:25,646 --> 00:34:27,231
มาทำให้เสร็จๆ ไป

666
00:34:27,315 --> 00:34:29,734
เราจะได้สนใจในสิ่งที่สำคัญคือตัวผม

667
00:34:32,153 --> 00:34:34,655
อย่าบอกเธอว่าผมทำสำเนาไว้

668
00:34:34,739 --> 00:34:37,617
เธอไม่ชอบเรื่อง
การทำของปลอมผิดกฎหมาบ

669
00:34:38,242 --> 00:34:41,496
คุณสอนเป็นการส่วนตัวหรือเปล่าครับ
เพราะส่วนใหญ่แล้วผมว่าง

670
00:34:41,579 --> 00:34:42,580
โดยเฉพาะตอนนี้

671
00:34:44,791 --> 00:34:46,793
ลูซิเฟอร์ คุณกำลังทำอะไร

672
00:34:46,876 --> 00:34:49,253
แมดิสันบอกว่า
คุณต้องการของบางอย่างในรถ

673
00:34:49,712 --> 00:34:50,713
อะไรนะ

674
00:34:51,214 --> 00:34:52,215
เธอเป็นฆาตกร

675
00:34:53,299 --> 00:34:54,759
คุณมีจินตนาการสูงมากนะ คุณตำรวจ

676
00:34:54,842 --> 00:34:56,385
ไม่ใช่ ลูซิเฟอร์ ได้โปรด เธอ...

677
00:34:59,764 --> 00:35:00,765
ปืนของฉันอยู่ในรถ

678
00:35:02,475 --> 00:35:05,186
ทำไมคุณไม่บอกผมเร็วกว่านี้ล่ะ

679
00:35:05,353 --> 00:35:06,729
ยกมือขึ้น

680
00:35:10,274 --> 00:35:11,275
ถอยไป

681
00:35:13,236 --> 00:35:14,237
ถอยไปนะ

682
00:35:14,320 --> 00:35:16,906
- แมดิสัน วางปืนลง
- ใช่ครับ

683
00:35:16,989 --> 00:35:19,742
ถ้าคุณเอาความรู้สึกไปใส่ไว้ในเรื่องอื่น
ที่ไม่ใช่กระสุนนั่น

684
00:35:19,826 --> 00:35:20,910
นั่นอาจจะ...

685
00:35:23,996 --> 00:35:26,374
- ฉันบอกให้ถอยไป
- โอเค

686
00:35:26,874 --> 00:35:27,917
เข้าใจแล้ว

687
00:35:29,418 --> 00:35:30,419
คุณ...

688
00:35:31,546 --> 00:35:33,339
นี่เป็นความผิดของคุณทั้งหมด

689
00:35:33,422 --> 00:35:38,719
ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาแบบงี่เง่า
หน้าท้องกำยำของคุณ แล้วก็ขนาด...

690
00:35:38,928 --> 00:35:40,638
คุณก็นอนกับครูพละเหมือนกันเหรอ

691
00:35:40,888 --> 00:35:43,057
ครูสอนออกกำลังและสุขภาพครับ คุณตำรวจ

692
00:35:43,141 --> 00:35:47,061
แมดิสัน ถ้าฉันได้เรียนรู้อะไรในคืนนี้
นั่นก็คือ

693
00:35:47,520 --> 00:35:49,147
ทุกคนที่นี่มีความลับ

694
00:35:49,313 --> 00:35:51,232
ไม่มีใครเพอร์เฟกต์หรอกนะ

695
00:35:51,482 --> 00:35:53,025
แต่เราไม่ได้มีอะไรกัน

696
00:35:53,442 --> 00:35:56,195
ก็ได้ แค่ครั้งเดียวเอง
แต่นั่นมันแบบว่าหลายปีมาแล้ว

697
00:35:56,279 --> 00:35:58,322
ครั้งเดียวก็มากเกินพอแล้ว

698
00:36:00,116 --> 00:36:01,576
นี่เกี่ยวกับลูกชายคุณใช่ไหม

699
00:36:01,659 --> 00:36:04,787
คุณหมายถึงเด็กที่อยู่ในชั้นเรียน
กินขี้มูกแล้วก็ยาสีฟันน่ะเหรอ

700
00:36:05,037 --> 00:36:06,038
ลูซิเฟอร์...

701
00:36:06,706 --> 00:36:12,170
พระเจ้ารู้ว่าฉันรักเรนเจอร์
แต่เขาไม่ฉลาดมากนัก

702
00:36:12,545 --> 00:36:16,340
สามีฉันกับนังแม่มดเดบบี้นั่น
จับเรื่องมาปะติดปะต่อกัน

703
00:36:16,924 --> 00:36:21,929
แล้วเธอก็บอกว่าจะเปิดโปงว่า
ครูเทย์เลอร์เป็นพ่อแท้ๆ ของเรนเจอร์

704
00:36:22,013 --> 00:36:24,182
เธอไม่ชอบที่พวกแม่ๆ ทุกคนรักเขา

705
00:36:24,265 --> 00:36:25,892
สามีฉันจะต้องทิ้งฉันไป

706
00:36:25,975 --> 00:36:27,351
แมดิสัน ฉันเข้าใจนะ

707
00:36:27,435 --> 00:36:29,228
คุณแค่คิดเรื่องอนาคตของลูกคุณ

708
00:36:29,312 --> 00:36:31,355
ฉันเข้าใจ ฉันก็เป็นแม่เหมือนกัน

709
00:36:31,439 --> 00:36:33,691
คุณคงจำทริกซี่ลูกสาวของฉันได้

710
00:36:33,774 --> 00:36:37,236
เด็กสาวตัวน้อยที่เศร้า
เพราะว่าแม่ของเธอมีงานที่น่ากลัว

711
00:36:37,320 --> 00:36:39,197
ฉันเอง เธอเป็นลูกสาวของฉัน

712
00:36:40,573 --> 00:36:43,492
งั้นขอร้องนะ แมดิสัน วางปืนลง

713
00:36:49,332 --> 00:36:50,374
ฉันขอโทษ

714
00:36:50,458 --> 00:36:53,753
ฉันโกรธมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้

715
00:36:53,836 --> 00:36:55,213
อะไรนะ เดี๋ยวก่อน

716
00:36:55,296 --> 00:36:57,465
การที่คุณพูดถึงเรื่องควบคุมอารมณ์

717
00:36:57,548 --> 00:36:59,050
แล้วใช้มันในทางสร้างสรรค์

718
00:36:59,133 --> 00:37:00,384
ทั้งหมดเป็นแค่เรื่องโกหกงั้นเหรอ

719
00:37:00,468 --> 00:37:03,304
ฉันพยายามมากที่จะทำให้เป็นจริง

720
00:37:03,763 --> 00:37:06,515
เราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้

721
00:37:06,599 --> 00:37:07,767
เราแค่ต้องพยายาม...

722
00:37:15,233 --> 00:37:17,818
ฉันทนฟังเรื่องความรู้สึกต่างๆ ไม่ได้

723
00:37:18,527 --> 00:37:19,654
ใช่ไหมที่รัก

724
00:37:21,822 --> 00:37:24,575
ถ้าผมเป็นคุณ
ผมจะเอาลูกออกจากโรงเรียนนี้

725
00:37:24,867 --> 00:37:25,868
ที่นี่แย่มาก

726
00:37:27,411 --> 00:37:29,830
เดี๋ยว ผมเป็นพ่อเหรอ

727
00:37:32,750 --> 00:37:33,876
นั่นวิเศษเลย

728
00:37:40,466 --> 00:37:41,467
เอ้านี่

729
00:37:44,178 --> 00:37:45,680
เจ้าตัวนี้น่ารักจริงๆ เลย

730
00:37:48,474 --> 00:37:52,186
วันนี้แม่กลับไปที่โรงเรียนนั้นอีกครั้ง

731
00:37:53,187 --> 00:37:55,356
แล้วแม่คิดว่าพวกเขาจะให้ลูกเข้าเรียน
ถ้าลูกอยากไป

732
00:37:55,940 --> 00:37:57,400
ลูกคิดยังไงเรื่องนั้น

733
00:37:59,443 --> 00:38:02,738
ให้แม่บอกลูกดีไหม
ว่าแม่รู้สึกยังไงเมื่อไปที่นั่น

734
00:38:03,698 --> 00:38:08,661
ทีแรกแม่รู้สึกไม่มั่นใจแล้วก็กังวล

735
00:38:08,953 --> 00:38:10,913
โรงเรียนนั้นน่ะหรูหรา

736
00:38:11,497 --> 00:38:14,333
แล้วพวกแม่ๆ ทั้งหลายก็ดูเพอร์เฟกต์

737
00:38:14,500 --> 00:38:17,086
- แต่รู้ไหมว่าแม่ได้รู้อะไร
- อะไรคะ

738
00:38:17,545 --> 00:38:22,091
พวกแม่คนอื่นๆ ก็กังวลเหมือนกับแม่

739
00:38:22,633 --> 00:38:24,844
แล้วพวกเขาก็แกล้งทำตัวเพอร์เฟกต์

740
00:38:26,637 --> 00:38:28,222
การแสร้งทำไม่ดีเหรอคะ

741
00:38:28,431 --> 00:38:30,558
ไม่เสมอไปหรอกจ้ะ ลูกลิง

742
00:38:30,641 --> 00:38:33,102
บางครั้งคนเราก็รู้สึกว่า

743
00:38:36,397 --> 00:38:38,441
พวกเขาต้องแกล้งทำเป็นว่าทุกอย่างโอเค

744
00:38:39,233 --> 00:38:42,486
แต่นี่เป็นส่วนที่สำคัญที่สุด

745
00:38:44,572 --> 00:38:48,909
ลูกกับแม่ เราไม่มีอะไรต้องเสแสร้งต่อกัน

746
00:38:52,997 --> 00:38:55,124
หนูไม่ชอบโรงเรียนนั้นเลยค่ะ

747
00:38:56,250 --> 00:38:57,251
แม่ก็ไม่ชอบเหมือนกัน

748
00:39:02,465 --> 00:39:04,091
ขอบใจนะที่บอกแม่

749
00:39:11,015 --> 00:39:12,892
ปรากฏว่าหมอพูดถูกนะครับ

750
00:39:12,975 --> 00:39:15,895
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมอารมณ์ตัวเอง

751
00:39:16,062 --> 00:39:18,272
แล้วใครที่ทำแบบนั้น
ก็เสี่ยงที่จะกลายเป็นพวกสติวิปลาสไล่ฆ่าคน

752
00:39:18,356 --> 00:39:20,483
มีลูกไอคิวต่ำ

753
00:39:20,649 --> 00:39:25,196
ฉันแน่ใจว่าที่คุณพูดไม่ได้ถูกทั้งหมด

754
00:39:25,363 --> 00:39:26,989
แต่ฉันดีใจที่ได้ยินว่าคุณคิดได้แล้ว

755
00:39:28,616 --> 00:39:31,744
แล้วตอนนี้คุณพร้อมที่จะเปิดใจมากขึ้นหรือยัง

756
00:39:32,995 --> 00:39:35,081
ครับ ผมคิดว่าพร้อมนะ

757
00:39:36,290 --> 00:39:37,833
ถ้านั่นจะทำให้คุณช่วยผมได้

758
00:39:39,043 --> 00:39:40,044
งั้น...

759
00:39:41,504 --> 00:39:43,964
ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้โกหก

760
00:39:44,340 --> 00:39:48,219
ผมตั้งใจที่จะใช้ดาบอัคคีสวรรค์
เพื่อตัดผ่านประตูสวรรค์

761
00:39:48,511 --> 00:39:49,762
แต่สิ่งที่คุณไม่ได้บอก...

762
00:39:50,096 --> 00:39:51,722
ก็คือเมื่อผมทำแบบนั้น

763
00:39:51,889 --> 00:39:56,060
ผมตั้งใจจะผลักแม่เข้าไปในสวรรค์
แล้วปิดประตูให้เธออยู่ในนั้น

764
00:39:57,478 --> 00:39:59,605
แต่เธอจะติดอยู่ในนั้นคนเดียว

765
00:40:00,940 --> 00:40:02,316
แล้วพระเจ้าจะไม่ทำลายเธอเหรอ

766
00:40:03,234 --> 00:40:06,404
หวังว่าพวกเขาจะเข่นฆ่ากันเอง
แล้วทั้งคู่ก็จะได้สิ่งที่ตัวเองสมควรจะได้รับ

767
00:40:06,779 --> 00:40:08,614
- นั่นคืออะไร
- การลงโทษ

768
00:40:09,615 --> 00:40:10,950
ที่บงการชีวิตผม

769
00:40:11,117 --> 00:40:12,743
คือพ่อวางกับดักให้ผม

770
00:40:12,827 --> 00:40:14,578
แต่แม่คือคนที่ทำให้แน่ใจว่าผมหลงกล

771
00:40:14,662 --> 00:40:17,623
เธอเป็นคนที่ทำให้แน่ใจว่าผมรู้สึก...

772
00:40:20,459 --> 00:40:21,460
ว่าผม...

773
00:40:23,129 --> 00:40:25,089
ว่าผมรู้สึกในสิ่งที่ผมไม่อยากรู้สึกอีกต่อไป

774
00:40:25,172 --> 00:40:28,801
นั่น ตรงนั้นแหละ
ตรงที่คุณหยุดตัวเองจากการรู้สึก...

775
00:40:30,386 --> 00:40:31,887
นั่นเป็นสิ่งที่คุณจะต้องรู้สึก

776
00:40:32,179 --> 00:40:34,723
ความโกรธใช่ไหม ผมรู้สึกมัน

777
00:40:34,807 --> 00:40:36,100
ไม่ใช่ความโกรธ

778
00:40:37,935 --> 00:40:38,978
ความเจ็บปวด

779
00:40:39,437 --> 00:40:41,188
นั่นคือสิ่งที่คุณพยายามเก็บกดไว้

780
00:40:41,522 --> 00:40:44,608
ความเจ็บปวดและความปวดร้าวใจทั้งหมด

781
00:40:44,900 --> 00:40:47,194
ที่คุณมีกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่ของคุณ

782
00:40:50,406 --> 00:40:51,615
แล้วก็โคลอี้

783
00:40:55,035 --> 00:40:56,745
ฉันรู้ว่ามันยาก

784
00:40:59,248 --> 00:41:04,170
แต่ทางเดียวที่จะจัดการกับความเจ็บปวด
ก็คือต้องผ่านมันไปให้ได้

785
00:41:10,676 --> 00:41:13,220
- งั้นนายคิดว่าตัวเองคิดออกแล้วใช่ไหม
- ใช่

786
00:41:13,512 --> 00:41:15,181
แล้วครั้งนี้ลูกแน่ใจนะ

787
00:41:15,264 --> 00:41:18,851
ให้ผมลองดูนะครับแม่ ได้โปรด

788
00:42:01,685 --> 00:42:04,104
แค่นั้นเหรอ ลูกยังรู้สึกไม่พอนะ

789
00:42:04,897 --> 00:42:07,983
เชื่อผม แค่นั้นแหละ
นั่นคือทั้งหมดที่ผมรู้สึก

790
00:42:09,109 --> 00:42:10,611
- ลูกต้องพยายามมากขึ้น
- อะไรนะ

791
00:42:10,694 --> 00:42:12,488
- พยายามให้มากขึ้น
- แม่

792
00:42:13,155 --> 00:42:14,156
พอได้แล้ว

793
00:42:14,573 --> 00:42:15,658
ผมไม่ได้มีปัญหา

794
00:42:16,784 --> 00:42:17,993
ต้องเป็นดาบนั่น

795
00:42:18,077 --> 00:42:21,705
โอเคๆ งั้นเราจะซ่อมแซมมัน
ยังมีเวลาอีกเยอะ

796
00:42:24,041 --> 00:42:25,042
แน่ละ

797
00:42:25,626 --> 00:42:28,212
ลูกพูดถูก เรามีเวลาอีกเยอะ

798
00:42:55,948 --> 00:42:57,324
แต่แม่ไม่มีเวลา

799
00:43:22,182 --> 00:43:24,560
(สร้างจากตัวละครที่สร้างสรรค์ให้เวอร์ติโก
โดยนีล เกแมน)

800
00:43:24,643 --> 00:43:25,853
(แซม คีธ และไมค์ ดรินเกนเบิร์ก)

801
00:43:30,816 --> 00:43:32,818
คำบรรยายโดย กนกวรรณ ดีแซงติส