1
00:00:06,256 --> 00:00:09,134
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:51,092 --> 00:00:53,303
‎รูมเมทเหรอ รูมเมทเนี่ยนะ

3
00:00:54,220 --> 00:00:57,724
‎เขาเหมือนจะรู้สึกว่าเราติดค้าง
‎เพราะห้องน้ำเราทำบ้านเขาระเบิด

4
00:00:57,807 --> 00:00:59,642
‎เราควรจะหาสาเหตุใช่มั้ย

5
00:00:59,726 --> 00:01:02,062
‎เว้นแต่เราจะอยากให้ลูกค้าทุกคนมาอยู่กับเรา

6
00:01:02,145 --> 00:01:05,690
‎ไม่ได้ให้สิทธิ์พวกเขา
‎ใช้บ้านเราต่างโรงแรมซะหน่อย

7
00:01:05,774 --> 00:01:09,944
‎พอเจอแพนเค้กราคามหาโหดสักอาทิตย์
‎ก็จะได้สติเอง

8
00:01:10,028 --> 00:01:13,239
‎ต้องให้ย้ายออกไป
‎ก่อนที่พวกเขาจะเปลี่ยนมาใส่กางเกงอยู่บ้าน

9
00:01:13,323 --> 00:01:16,201
‎- พอพวกเขาปักหลัก...
‎- ส่งไปอยู่โรงแรมจริงๆ ดีกว่า

10
00:01:16,284 --> 00:01:17,619
‎แล้วเอาอะไรจ่าย

11
00:01:17,702 --> 00:01:20,330
‎บัตรเครดิตฉันใช้ไม่ได้ ของเธอก็ใช้ไม่เคยได้

12
00:01:20,413 --> 00:01:22,957
‎แล้วใช่ว่าเราจะใช้เงินในช่องฟรีซได้...

13
00:01:23,041 --> 00:01:25,293
‎แย่แล้ว เงินในช่องฟรีซ

14
00:01:25,376 --> 00:01:26,836
‎เราต้องเอาออกมา

15
00:01:28,838 --> 00:01:31,216
‎พวกเขาจะมาหาเงินในช่องฟรีซของเราทำไม

16
00:01:31,299 --> 00:01:33,009
‎ก็เพราะเธอบอกให้พวกเขาหาน่ะสิ

17
00:01:33,093 --> 00:01:35,386
‎พอพวกเขาหาเจอ
‎ก็จะบอกว่าเราเอาไปใช้ไม่ได้

18
00:01:35,470 --> 00:01:37,514
‎หรือแย่กว่านั้น ก็อยากเอาไปปูพื้นใหม่

19
00:01:37,597 --> 00:01:39,557
‎สองคนนี้น่ะเหรอจะอยากได้พื้นใหม่

20
00:01:39,641 --> 00:01:40,975
‎พวกเขาเป็นเท้าหรือไง

21
00:01:45,730 --> 00:01:47,982
‎- มันอาจจะแย่กว่านี้ก็ได้นะ ซอล
‎- จริงเหรอ

22
00:01:48,691 --> 00:01:52,904
‎ตอนนี้เราน่าจะออกไปล่องเรือ
‎ในขณะที่ทุกคนเป็นโรคโบทูลิสซึม

23
00:01:52,987 --> 00:01:56,533
‎ผมจะบอกว่าผมรับเรื่องทั้งหมดนี้ได้
‎เพราะผมได้อยู่กับคุณตรงนี้

24
00:01:57,992 --> 00:02:01,788
‎และมันอาจจะเป็นโอกาสที่เราจะ... ต่อกันติด

25
00:02:04,541 --> 00:02:05,375
‎ก็นานพอควรแล้วนะ

26
00:02:05,458 --> 00:02:07,627
‎คุณจะต้องพูดเรื่องนี้ตอนนี้จริงๆ เหรอ

27
00:02:07,710 --> 00:02:09,587
‎พื้นบ้านเรามีน้ำขัง

28
00:02:09,671 --> 00:02:11,923
‎เราอาจจะเจอเชื้อราก็ได้นะ ให้ตายสิ

29
00:02:12,006 --> 00:02:14,008
‎แต่เราอยู่ในสถานที่สุดโรแมนติกนะ

30
00:02:14,092 --> 00:02:17,720
‎ไม่มีทางจะได้โรแมนติกในบ้านเมียเก่าหรอก

31
00:02:24,602 --> 00:02:26,354
‎ก่อนหน้านี้ก็เคยนี่

32
00:02:28,273 --> 00:02:31,067
‎ฉันรู้ว่าเรากำลังรีบ แต่ต้องสำรวจความรู้สึกก่อน

33
00:02:31,151 --> 00:02:35,238
‎ฉันรู้สึกหงุดหงิดกับ
‎"การสำรวจความรู้สึก" ของเธอ

34
00:02:35,321 --> 00:02:37,615
‎- เรื่องนิกล่ะ
‎- ฉันอายจะแย่

35
00:02:37,699 --> 00:02:40,368
‎จากผู้หญิงที่ไม่รู้ว่าสามีตัวเองเป็นเกย์

36
00:02:40,451 --> 00:02:43,329
‎มาเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้ว่าสามีตัวเองเป็นอาชญากร

37
00:02:43,413 --> 00:02:45,081
‎ไม่แน่ใจว่าจะเป็นพัฒนาการที่ดีนะ

38
00:02:45,165 --> 00:02:50,086
‎คราวหน้าก็แต่งงานกับอาชญากรเกย์
‎แล้วศึกษาให้ละเอียดเลยนะ

39
00:02:50,170 --> 00:02:52,964
‎เกิดอะไรขึ้นกับกล่องของเธอล่ะ
‎เงินที่เหลืออยู่ไหน

40
00:02:53,047 --> 00:02:56,676
‎ให้ตายสิ เกรซ
‎เราจะซ่อนสมบัติทั้งหมดไว้จุดเดียวไม่ได้นะ

41
00:02:57,468 --> 00:02:59,262
‎ฉันแยกไปซ่อนไว้สี่จุด

42
00:02:59,345 --> 00:03:02,640
‎แล้วก็มีระบบง่ายๆ ในการจำว่าอยู่ที่ไหนบ้าง

43
00:03:02,724 --> 00:03:05,351
‎แต่ละจุดตั้งชื่อตามบีเทิลส์แต่ละคน

44
00:03:05,435 --> 00:03:08,479
‎โดยให้เกี่ยวข้องกับที่ซ่อนนั้นมากที่สุด

45
00:03:09,105 --> 00:03:12,692
‎พอล: ปลาทอดมิสซิสพอล

46
00:03:12,775 --> 00:03:15,695
‎ฉลาดมั้ยล่ะ ฉันว่าฉลาดนะ

47
00:03:15,778 --> 00:03:18,281
‎เธอเมาขนาดไหน ตอนคิดวิธีนี้น่ะ

48
00:03:18,364 --> 00:03:21,743
‎- ฉันเห็นมือตัวเองโปร่งใสเลยล่ะ
‎- แฟรงกี้

49
00:03:21,826 --> 00:03:23,661
‎เธอไม่อยู่ในนี้

50
00:03:23,745 --> 00:03:24,954
‎ใช่ ยังไงดี...

51
00:03:28,458 --> 00:03:30,418
‎คุณต้องการอะไรอีกล่ะ ซอล

52
00:03:30,501 --> 00:03:33,171
‎แพนเค้กราคาสี่เหรียญนะ

53
00:03:36,507 --> 00:03:38,509
‎มองสูงขึ้นหน่อยสิเพื่อน

54
00:03:42,263 --> 00:03:43,556
‎ฮัลโหล

55
00:03:43,640 --> 00:03:46,142
‎เจ้าหน้าที่แคริน เฟนมอร์
‎จากเอฟบีไอโทรมาอีกครั้งค่ะ

56
00:03:46,226 --> 00:03:47,977
‎คุณนายสกัลแค เราอยากคุยกับคุณ

57
00:03:48,061 --> 00:03:50,980
‎เอฟบีไออยากคุยกับคุณทำไมน่ะ

58
00:03:51,064 --> 00:03:54,442
‎โอเค เล่าเร็วๆ ละกัน นิกถูกจับและอยู่ในคุก

59
00:03:54,525 --> 00:03:58,321
‎เกรซอับอายเลยกลับมาที่นี่
‎คืนนี้กินอาหารไทยเป็นไง

60
00:03:58,404 --> 00:04:00,281
‎- อะไรนะ
‎- เราเพิ่งกินอาหารไทยไป

61
00:04:01,491 --> 00:04:04,160
‎เดี๋ยว เรื่องนิกนี่มันอะไรกัน

62
00:04:04,911 --> 00:04:09,123
‎บริอันนา ฉันเข้าใจนะว่าการที่ฉันเป็นหัวหน้าพี่

63
00:04:09,207 --> 00:04:12,126
‎มันก็จะพิลึกๆ หน่อย นี่พูดเบาที่สุดแล้วนะ

64
00:04:12,210 --> 00:04:14,963
‎ไม่พิลึกเท่าตอนนั้น
‎ที่ฉันเห็นพี่อาบแดดรูก้นให้เป็นสีแทนหรอก

65
00:04:15,046 --> 00:04:16,547
‎แต่ก็ยังพิลึกอยู่ดี

66
00:04:16,631 --> 00:04:20,301
‎ฉันจะไปๆ มาๆ ระหว่างที่นี่
‎กับสำนักงานใหญ่ที่ซานฟรานซิสโก

67
00:04:20,385 --> 00:04:24,555
‎แต่เวลาฉันอยู่ที่นี่ ฉันต้องการโต๊ะจริงๆ

68
00:04:24,639 --> 00:04:27,934
‎เราต้องแบ่งกันใช้อดัม และที่สำคัญที่สุด

69
00:04:28,017 --> 00:04:32,105
‎ฉันต้องการความนับถือให้สมกับตำแหน่งของฉัน

70
00:04:32,188 --> 00:04:34,357
‎ฉันพูดชัดมั้ย

71
00:04:40,655 --> 00:04:41,906
‎เธอยังอยู่อีก

72
00:04:43,449 --> 00:04:45,243
‎อย่างน้อยก็มีมัฟฟินให้ฉันสักชิ้นมั้ย

73
00:04:45,326 --> 00:04:47,829
‎ฉันไม่ใช่เด็กซื้อมัฟฟินของพี่นะ บริอันนา

74
00:04:48,746 --> 00:04:50,164
‎ฉันเป็นหัวหน้าพี่

75
00:04:52,208 --> 00:04:54,168
‎แต่ก็ใช่ ฉันซื้อมัฟฟินมาให้พี่

76
00:04:56,087 --> 00:04:57,005
‎โอเค

77
00:05:04,971 --> 00:05:06,931
‎มีอะไรอยากพูดบ้างมั้ย

78
00:05:07,890 --> 00:05:09,100
‎คืองี้นะ...

79
00:05:12,103 --> 00:05:13,021
‎บริอันนา...

80
00:05:14,772 --> 00:05:17,984
‎- เพราะ...
‎- พระเจ้า นานเหลือเกิน

81
00:05:18,067 --> 00:05:20,737
‎ชู่ๆ ฉันมีงานต้องทำ

82
00:05:23,323 --> 00:05:24,699
‎อรุณสวัสดิ์ครับ

83
00:05:25,575 --> 00:05:28,077
‎สำหรับวันแรกในโลกที่กลับตาลปัตร

84
00:05:28,161 --> 00:05:30,955
‎- ทุกอย่างดูเหมือนเดิม
‎- ฉันเข้าใจว่าคุณมีจุดประสงค์ที่เข้ามา

85
00:05:31,039 --> 00:05:32,582
‎ผมไม่คิดว่าคุณจะเข้าใจอย่างนั้นได้

86
00:05:32,665 --> 00:05:35,168
‎แต่ผมต้องมีเอกสารที่ต้องเซ็น...

87
00:05:36,085 --> 00:05:40,715
‎- สำหรับมัลลอรี่
‎- ฉันจะได้เซ็นด้วยเหรอ น่าสนุกจัง

88
00:05:41,716 --> 00:05:43,509
‎เอามานี่เลยค่ะ

89
00:05:44,385 --> 00:05:46,304
‎ไปสิ แล้วคอยดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น

90
00:05:48,348 --> 00:05:49,515
‎คุณรู้สึกโชคดีมั้ย

91
00:05:52,769 --> 00:05:53,644
‎ไม่เลย

92
00:05:55,104 --> 00:05:58,066
‎ฉันมีประสบการณ์มาเยอะ ฉันคุยเอง

93
00:05:58,149 --> 00:05:59,484
‎แต่เราอยากคุยกับคุณค่ะ

94
00:05:59,567 --> 00:06:01,069
‎แค่นั้นหยุดเธอไม่ได้

95
00:06:01,152 --> 00:06:03,905
‎คุณนายสกัลแค เรากลับมายึด
‎ทรัพย์สินที่เหลือของนิก

96
00:06:03,988 --> 00:06:06,657
‎และพบว่าโซฟามีรอยฉีกขาด

97
00:06:06,741 --> 00:06:10,745
‎และทำให้เรากังวล
‎เพราะบางทีก็มีของซุกซ่อนในโซฟา

98
00:06:10,828 --> 00:06:13,081
‎คุณหมายถึงลูกอมอะไรแบบนั้นเหรอ

99
00:06:13,164 --> 00:06:14,665
‎น่าจะเป็นเงินมากกว่า

100
00:06:14,749 --> 00:06:17,710
‎แฟรงกี้ไม่พูดถึงเงินในช่องฟรีซเลยเหรอ

101
00:06:17,794 --> 00:06:20,880
‎คุณรู้อะไรเกี่ยวกับโซฟาบ้าง คุณนายสกัลแค

102
00:06:20,963 --> 00:06:22,715
‎ฉันรู้ว่าฉันเกลียดมันมาก

103
00:06:22,799 --> 00:06:25,218
‎คุณคงนึกออกว่าฉันรู้สึกยังไงกับนิกในตอนนั้น

104
00:06:25,301 --> 00:06:28,137
‎คุณระบายโทสะใส่สามีบนโซฟาเหรอ

105
00:06:28,221 --> 00:06:32,266
‎เปล่า ฉันต่างหากที่ระบายโทสะของเธอ
‎ใส่สามีของเธอบนโซฟา

106
00:06:32,350 --> 00:06:34,477
‎ต้องรู้สึกเหมือนประสบการณ์ครั้งแรกแน่ๆ

107
00:06:34,560 --> 00:06:36,270
‎ฉันเป็นคนจัดการกับอารมณ์ของเธอ

108
00:06:36,354 --> 00:06:40,358
‎และใช่ มันคือวิธีเนียนๆ
‎ในการขโมยความรู้สึกเธอมา

109
00:06:40,441 --> 00:06:41,776
‎ทั้งหมดเพราะฉันเอง

110
00:06:45,029 --> 00:06:48,908
‎ฉันว่าเราคุยกันจบแล้วนะ แคริน
‎ดีใจที่ได้พบคุณนะ พ่อภูเขารัชมอร์

111
00:06:48,991 --> 00:06:52,245
‎ปัญหาของฉันคือมีแค่คุณสองคน
‎ที่อยู่ในอะพาร์ตเมนต์นั้น

112
00:06:52,328 --> 00:06:54,914
‎โอเค แคริน ฉันรู้ว่าคุณจะพูดอะไร

113
00:06:54,997 --> 00:06:57,959
‎ฉันอยู่ที่นั่น และฉันก็กำลังจะกลับไป เข้าใจมั้ย

114
00:06:58,042 --> 00:06:59,419
‎ไม่มีใครเข้าใจหรอก

115
00:06:59,502 --> 00:07:02,213
‎ฉันจะบอกว่าเราไม่มีอะไรต้องซุกซ่อน

116
00:07:02,296 --> 00:07:05,133
‎งั้นคุณคงไม่ขัดข้อง ถ้าฉันกับรัชมอร์จะขอดูให้ทั่ว

117
00:07:05,216 --> 00:07:06,884
‎จริงๆ แล้วผมขัดข้อง

118
00:07:06,968 --> 00:07:10,638
‎มีสิ่งเล็กๆ ที่ผมเรียกว่า
‎"เสรีภาพของพลเมือง" นะ

119
00:07:10,721 --> 00:07:11,889
‎ใครๆ ก็เรียกแบบนั้นค่ะ

120
00:07:11,973 --> 00:07:13,599
‎และความหมายของมันก็คือ

121
00:07:13,683 --> 00:07:16,686
‎คุณต้องไม่ปฏิบัติต่อภรรยาของ
‎ผู้ถูกกล่าวหาว่าเป็นอาชญากร

122
00:07:16,769 --> 00:07:20,022
‎- ราวกับว่าเธอเองก็เป็นอาชญากร
‎- ขอโทษค่ะ คุณเป็นใครคะ

123
00:07:20,106 --> 00:07:21,315
‎ผมเป็นอดีตสามี

124
00:07:21,399 --> 00:07:24,444
‎และใช่ เกรซอาจจะห้าวและผูกใจเจ็บ

125
00:07:24,527 --> 00:07:27,989
‎พระเจ้าทรงทราบว่าเธอก็ช่วงเวลาไม่ดี
‎ส่วนใหญ่เป็นเพราะเหล้า

126
00:07:28,072 --> 00:07:30,783
‎คุณจะพูดคำว่าแต่เร็วๆ นี้ใช่มั้ย โรเบิร์ต

127
00:07:30,867 --> 00:07:32,869
‎แต่เธอเป็นผู้หญิงเจ้าหลักการ

128
00:07:32,952 --> 00:07:35,121
‎และเธอไม่มีวันโกหกเจ้าหน้าที่

129
00:07:35,955 --> 00:07:40,126
‎อดีตภรรยาผมก็เป็นผู้หญิงเจ้าหลักการเหมือนกัน

130
00:07:40,209 --> 00:07:41,919
‎เธออาจโกหกเจ้าหน้าที่

131
00:07:42,003 --> 00:07:43,629
‎แต่ก็ด้วยเจตนาดี

132
00:07:43,713 --> 00:07:46,591
‎งานศพเราจะไม่ให้สองคนนี้กล่าวอะไรเด็ดขาด

133
00:07:46,674 --> 00:07:51,554
‎ฟังนะ แคริน ผมเป็นทนาย
‎และผมเห็นว่าคุณขอค้นอย่างไม่ถูกต้อง

134
00:07:51,637 --> 00:07:54,348
‎ข่มขู่พยาน และนี่ผมเพิ่งเริ่มเองนะ

135
00:07:54,432 --> 00:07:55,600
‎คุณน่าจะกลับเดี๋ยวนี้เลย

136
00:07:55,683 --> 00:08:01,022
‎เพราะคุณจะไม่พลิกเบาะไหนในบ้านนี้

137
00:08:01,105 --> 00:08:04,400
‎ไม่ว่าวันนี้ วันหน้า หรือวันไหนๆ

138
00:08:04,484 --> 00:08:06,360
‎เราจะไปขอหมายค้น

139
00:08:06,444 --> 00:08:09,572
‎โอเค งั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้ สัก 10 โมงเป็นไง

140
00:08:10,698 --> 00:08:11,657
‎รัชมอร์

141
00:08:11,741 --> 00:08:13,409
‎คุณตื่นเช้าใช่มั้ย

142
00:08:13,493 --> 00:08:16,370
‎บางทีเราน่าจะไปส่ง
‎เจ้าหน้าที่ผู้แสนดีที่ประตูกันนะ

143
00:08:18,372 --> 00:08:20,541
‎ที่จริงผมอยากนอนตื่นสายซะหน่อย

144
00:08:20,625 --> 00:08:22,168
‎ขอบคุณที่แวะมานะคะ

145
00:08:26,756 --> 00:08:28,883
‎พระเจ้า เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ

146
00:08:30,009 --> 00:08:32,220
‎อย่างน้อยเราก็สลัดหลุดจนได้

147
00:08:32,303 --> 00:08:34,222
‎พรุ่งนี้พวกเขาจะมาใหม่

148
00:08:34,305 --> 00:08:36,682
‎ฉันจะเป็นคนจัดการเรื่องเงินตั้งแต่นี้ไป

149
00:08:36,766 --> 00:08:40,061
‎ต้องเอาไปไว้ในที่ปลอดภัย
‎แล้วเอาออกไปจากที่นี่

150
00:08:40,144 --> 00:08:43,189
‎จะมีที่ไหนปลอดภัย
‎ในเมื่อซอลกับโรเบิร์ตอยู่แถวนี้

151
00:08:43,272 --> 00:08:45,149
‎ตู้เซฟไง ในห้องนอนฉัน

152
00:08:45,233 --> 00:08:47,193
‎ซึ่งพวกเขาไม่รู้รหัสเปิด

153
00:08:47,276 --> 00:08:49,278
‎ฉันเอาจะไปเอาเงินที่เหลือมา

154
00:08:52,907 --> 00:08:54,116
‎ไม่นะ ไม่ๆ

155
00:08:54,200 --> 00:08:57,286
‎เธอมีระบบนี่ เธอต้องจำได้สิว่ามันอยู่ที่ไหน

156
00:08:57,370 --> 00:08:59,914
‎เกรซ ฉันไม่อยากเตะเธอ
‎ตอนที่เธอไม่สบายใจหรอกนะ

157
00:09:00,498 --> 00:09:03,042
‎แต่เธอไม่น่าให้ฉันเป็นคนจัดการเรื่องนี้เลย

158
00:09:06,963 --> 00:09:08,798
‎(คอร์นเฟลคออร์แกนิก)

159
00:09:12,051 --> 00:09:15,137
‎คุณเคยดุลูกๆ ที่งอแงจะค้นซีเรียล

160
00:09:15,221 --> 00:09:16,764
‎เพื่อเอาของแถมไม่ใช่เหรอ

161
00:09:16,847 --> 00:09:18,641
‎ของแถม... มันดีกว่าเดิมน่ะ

162
00:09:19,392 --> 00:09:23,229
‎เกรซ ผมเสียใจจริงๆ ที่ได้รู้เรื่องนิก

163
00:09:23,854 --> 00:09:26,232
‎ฉันก็เสียใจจริงๆ เหมือนกันที่คุณรู้เรื่องนั้น

164
00:09:26,315 --> 00:09:28,401
‎- เราไม่พูดถึงมันได้มั้ย
‎- นี่

165
00:09:28,484 --> 00:09:30,903
‎ถ้าคุณต้องการใครสักคนที่จะไม่คุยด้วย
‎ผมคือคนคนนั้น

166
00:09:32,488 --> 00:09:33,406
‎เพียงแต่...

167
00:09:34,490 --> 00:09:36,701
‎คุณควรหาสามีได้ดีกว่าที่เคยมี

168
00:09:37,618 --> 00:09:38,494
‎ขอบคุณ

169
00:09:41,998 --> 00:09:44,083
‎คุณจะเอามือออกจากกล่องมั้ย

170
00:09:44,166 --> 00:09:45,793
‎- ไม่
‎- ก็ได้

171
00:09:45,876 --> 00:09:48,296
‎เรื่องนั้นก็ไม่ต้องคุยเหมือนกัน

172
00:09:50,548 --> 00:09:52,800
‎อ๊ะ เดี๋ยวนะ คุณจะทำอะไร

173
00:09:52,883 --> 00:09:55,219
‎พักนี้ผมหิวโซเลย ไม่รู้ทำไม

174
00:09:55,303 --> 00:10:00,349
‎ใช่เลย เราเตรียมของไว้หมดแล้ว
‎สำหรับทำสปาเก็ตตี้กับแซนด์วิชมีตบอล

175
00:10:00,433 --> 00:10:02,852
‎ไม่นะ เดี๋ยวพอมื้อค่ำคุณก็จะกินไม่ลง

176
00:10:02,935 --> 00:10:04,854
‎เชื่อเถอะ เดี๋ยวผมก็หิวอีก

177
00:10:07,064 --> 00:10:11,736
‎พระเจ้า จอร์จต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งแถวนี้สิ

178
00:10:13,654 --> 00:10:14,822
‎อุ๊ย ซอล

179
00:10:14,905 --> 00:10:17,116
‎ทำไมคุณชอบเดินเข้าห้องนั้นห้องนี้

180
00:10:17,199 --> 00:10:19,577
‎เพราะผมเดินได้และอยากรู้อยากเห็น

181
00:10:20,202 --> 00:10:22,747
‎- คุณหาอะไรอยู่
‎- ความเป็นส่วนตัว

182
00:10:23,497 --> 00:10:25,333
‎ผมรู้ทันคุณนะ แฟรงกี้

183
00:10:27,710 --> 00:10:30,504
‎อะไร คุณหมายถึงอะไร

184
00:10:30,588 --> 00:10:33,674
‎คุณให้เรานอนห้องที่มีสองเตียง
‎แทนที่จะเป็นเตียงควีนไซส์

185
00:10:33,758 --> 00:10:35,926
‎เพื่อให้เราอึดอัดและออกไปเร็วๆ

186
00:10:36,010 --> 00:10:37,345
‎อ๋อ ใช่

187
00:10:38,346 --> 00:10:41,724
‎ใช่ สหายเบลเยี่ยมของฉัน
‎คุณชักจะฉลาดเกินไปแล้ว

188
00:10:41,807 --> 00:10:43,726
‎แต่ยังมีอีกนะครับ คุณผู้หญิง

189
00:10:43,809 --> 00:10:47,772
‎ผมยังอนุมานว่าคุณรู้สึกผิด
‎คุณก็เลยผลักเตียงเข้ามาชิดกัน

190
00:10:49,065 --> 00:10:49,982
‎นั่นไม่ใช่ฉัน

191
00:10:52,109 --> 00:10:53,694
‎งั้นคงเป็นฝีมือโรเบิร์ต

192
00:11:01,494 --> 00:11:03,829
‎ฉันรู้ว่าเสียงถอนใจแบบนี้แปลว่า "ซอลอยากคุย"

193
00:11:03,913 --> 00:11:06,082
‎และฉันก็พร้อมฟังคุณเสมอ

194
00:11:06,165 --> 00:11:08,668
‎แต่ตอนนี้ฉันกำลังแข่งกับเวลา

195
00:11:08,751 --> 00:11:11,504
‎- ทำไม
‎- เพราะทุกคนต้องแข่งกับเวลาทั้งนั้น ให้ตาย

196
00:11:14,256 --> 00:11:15,132
‎พูดมา

197
00:11:15,216 --> 00:11:17,968
‎โอเค ตั้งแต่ผมผ่าตัดต่อมลูกหมาก

198
00:11:18,886 --> 00:11:23,099
‎ผมกับโรเบิร์ตก็ไม่ได้... มีอะไรลึกซึ้งกัน

199
00:11:24,642 --> 00:11:25,768
‎ตอนนี้ฉันชักสนใจแล้ว

200
00:11:27,478 --> 00:11:29,647
‎โรเบิร์ตทนไหวได้ยังไง

201
00:11:39,949 --> 00:11:42,368
‎ไม่ใช่โรเบิร์ต แต่ผมนี่แหละ

202
00:11:42,451 --> 00:11:45,329
‎ผมรู้สึกเหมือนถูกร่างกายตัวเองทรยศ

203
00:11:45,413 --> 00:11:48,541
‎ผมจะเชื่อใจได้ยังไงว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิม

204
00:11:49,166 --> 00:11:51,919
‎ถ้าเกิดผมไม่ใช่คนเดิมล่ะ

205
00:11:53,629 --> 00:11:55,256
‎ผมรู้สึกเหมือนเป็นสินค้าที่เสียหาย

206
00:11:55,881 --> 00:11:58,676
‎ไม่หรอก คุณไม่ใช่สินค้าที่เสียหายนะ ซอล

207
00:11:58,759 --> 00:12:00,469
‎สินค้าของคุณแค่มีตำหนิ

208
00:12:01,721 --> 00:12:04,390
‎เรามาเติมพลังให้ตรงนั้นของคุณกัน

209
00:12:04,473 --> 00:12:06,475
‎ฉันอาจใช้ศาสตร์เรกิบำบัดได้

210
00:12:07,393 --> 00:12:10,062
‎- ผมจะถอดกางเกง
‎- อย่าทำอะไรประหลาดสิ ซอล

211
00:12:13,607 --> 00:12:14,734
‎- ระวังประตูนะ
‎- ฉัน...

212
00:12:14,817 --> 00:12:17,027
‎ไม่นะๆๆ นี่ทำอะไรกัน

213
00:12:17,111 --> 00:12:18,696
‎อ๋อ ใช่ นี่ของพ่อ

214
00:12:18,779 --> 00:12:21,240
‎และสมบัติของพ่อที่พวกเขาให้เราขนมา

215
00:12:21,323 --> 00:12:24,201
‎ในรถขนของยังมีอีก
‎คุณจะให้เราวางของพวกนี้ที่ไหน

216
00:12:24,285 --> 00:12:26,245
‎ขนกลับไปบ้านโรเบิร์ตกับซอล

217
00:12:26,912 --> 00:12:29,039
‎นอกเหนือจากนั้น ฉันไม่สน

218
00:12:30,207 --> 00:12:32,376
‎นี่ฉันคิดไปเอง หรือเธอเป็นมิตรกว่าปกติจริงๆ

219
00:12:32,460 --> 00:12:35,504
‎ฉันรู้สึกได้ถึงบรรยากาศเหมือนว่า
‎"ฉันอดทนต่อเธอสองคนแล้ว"

220
00:12:35,588 --> 00:12:36,797
‎เจอแล้ว

221
00:12:37,631 --> 00:12:38,466
‎พระเจ้า

222
00:12:39,508 --> 00:12:40,593
‎แฟรงกี้...

223
00:12:41,469 --> 00:12:44,138
‎เวลาเราแอบหาเงินผิดกฎหมาย

224
00:12:44,221 --> 00:12:46,265
‎เราจะไม่ตะโกนว่า "เจอแล้ว"

225
00:12:47,224 --> 00:12:50,060
‎- นั่นอะไร
‎- ลูกตุ้มเรกิสำหรับหาตำแหน่งไง

226
00:12:50,144 --> 00:12:53,063
‎- ใช้หาเงินได้มั้ย
‎-ไม่ได้ แต่เธอเจอจอห์นแล้ว

227
00:12:53,147 --> 00:12:54,398
‎ทำไมเจ้านี่ถึงเป็นจอห์น

228
00:12:54,482 --> 00:12:55,316
‎ไม่ต้องบอกดีกว่า

229
00:12:55,399 --> 00:12:58,903
‎"นั่งอยู่บนคอร์นเฟลค รอรถตู้มารับ"

230
00:12:58,986 --> 00:12:59,862
‎เยี่ยม

231
00:12:59,945 --> 00:13:01,864
‎รถตู้จะมารับเราไปเข้าคุกน่ะสิ

232
00:13:01,947 --> 00:13:04,825
‎ถ้าเราไม่เอาเงินออกไปก่อนพรุ่งนี้เช้า

233
00:13:04,909 --> 00:13:06,535
‎ฉันกำลังจัดการอยู่

234
00:13:06,619 --> 00:13:09,830
‎แต่ก่อนอื่น ฉันต้องใช้ศาสตร์เรกิ
‎บำบัดนกเขาของซอล

235
00:13:10,456 --> 00:13:11,332
‎อะไรนะ

236
00:13:12,625 --> 00:13:15,419
‎ก็เวลามีอะไรกัน ตั้งแต่ผ่าตัด

237
00:13:15,503 --> 00:13:18,756
‎เขากับโรเบิร์ตก็มีปัญหาข้างล่างน่ะ

238
00:13:18,839 --> 00:13:19,882
‎เข้าใจที่ฉันพูดมั้ย

239
00:13:19,965 --> 00:13:23,177
‎เธอใช้คำว่า "นกเขา" ฉันจะไม่รู้ได้ยังไง

240
00:13:23,260 --> 00:13:28,307
‎ในฐานะนักบำบัดเรกิที่อินเทอร์เน็ตรับรอง
‎ฉันมีหน้าที่ต้องช่วยเขา

241
00:13:29,225 --> 00:13:31,644
‎และเราทำบ้านเขาน้ำท่วมด้วย

242
00:13:31,727 --> 00:13:33,562
‎ใช่ ฉันรู้ เรื่องนั้นฉันก็รู้สึกแย่

243
00:13:33,646 --> 00:13:36,524
‎แต่ฉันก็ยังอยากให้พวกเขาย้ายออกอยู่ดี

244
00:13:36,607 --> 00:13:39,193
‎ฉันกำลังหาเงิน แต่ไปไหนก็เจอแต่สองคนนี้

245
00:13:40,653 --> 00:13:41,487
‎โอเค

246
00:13:43,614 --> 00:13:45,991
‎ฉันไม่แปลกใจกับข้อความเรื่องนิกเลย

247
00:13:46,075 --> 00:13:47,326
‎แต่นี่สิที่ฉันไม่เข้าใจสุดๆ

248
00:13:48,702 --> 00:13:52,081
‎นี่ เกิดอะไรขึ้นกับพ่อฉัน
‎เขาผิดหวังเรื่องนิกขนาดนั้นเลยเหรอ

249
00:13:52,164 --> 00:13:54,667
‎- ทำไมเขาต้องผิดหวัง
‎- นายมาที่นี่ก็เพราะนิกไม่ใช่เหรอ

250
00:13:54,750 --> 00:13:56,502
‎- นิกทำน้ำท่วมเหรอ
‎- น้ำท่วมเนี่ยนะ

251
00:13:56,585 --> 00:13:59,046
‎เธอคิดว่าทำไมพ่อแม่เราถึงมาอยู่ด้วยกันหมดล่ะ

252
00:13:59,129 --> 00:14:01,340
‎พ่อแม่เราอยู่ด้วยกันหมดเหรอ

253
00:14:03,968 --> 00:14:05,761
‎มิน่าล่ะ ฉันเข้าใจพ่อแล้ว

254
00:14:15,020 --> 00:14:15,855
‎บ้าเอ๊ย

255
00:14:16,897 --> 00:14:19,441
‎แม่ นั่นจะไปไหนน่ะ

256
00:14:24,655 --> 00:14:26,699
‎เรารู้นะว่าแม่เห็นเราแล้ว

257
00:14:35,875 --> 00:14:39,753
‎สาวๆ เซอร์ไพรส์จังเลย

258
00:14:39,837 --> 00:14:40,671
‎มากันทำไมน่ะ

259
00:14:41,672 --> 00:14:43,674
‎ทำไมแม่เอาคอร์นเฟลคใส่ตู้เซฟล่ะ

260
00:14:44,383 --> 00:14:45,634
‎เพื่อรักษาความสดใหม่น่ะ

261
00:14:47,052 --> 00:14:50,681
‎แม่ เราเพิ่งได้ข่าวไม่ดีเรื่องนิก

262
00:14:50,764 --> 00:14:51,974
‎แม่อาจจะกำลังช็อคสินะ

263
00:14:52,057 --> 00:14:54,810
‎- ยังไงเขาก็ต้องโดนจับ
‎- ตอนนี้แม่คุยเรื่องนี้ไม่ได้

264
00:14:55,519 --> 00:14:56,812
‎เรื่องอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่นิก

265
00:14:57,605 --> 00:15:00,024
‎เรื่องพ่อกับซอลและน้ำท่วมนี่มันอะไร

266
00:15:00,107 --> 00:15:02,735
‎อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่นิก พ่อกับซอล และน้ำท่วม

267
00:15:05,529 --> 00:15:08,407
‎- โอเค
‎- เมื่อคืนหนูฝันได้น่าสนใจมาก

268
00:15:08,490 --> 00:15:11,035
‎ขอบใจนะที่แวะมา แล้วแม่จะติดต่อไป

269
00:15:12,328 --> 00:15:14,413
‎- โอเค
‎- พี่จะไปไหน

270
00:15:15,080 --> 00:15:17,708
‎- เราจะไม่ทิ้งแม่ตอนนี้นะ
‎- งั้นอีกสักห้านาทีเป็นไง

271
00:15:17,791 --> 00:15:20,794
‎แม่เอาคอร์นเฟลคใส่ตู้เซฟเลยนะ
‎พี่ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น

272
00:15:20,878 --> 00:15:24,590
‎โทษนะ เธอเป็น "หัวหน้าคุมการออกจากห้อง"
‎ของฉันด้วยเหรอ

273
00:15:28,052 --> 00:15:28,886
‎ก็แค่...

274
00:15:33,474 --> 00:15:35,225
‎หนูรู้ๆ

275
00:15:35,768 --> 00:15:38,646
‎ความสัมพันธ์ของเราไม่ราบรื่นเท่าไหร่ แต่...

276
00:15:39,438 --> 00:15:43,150
‎คืนนี้หนูจะพาบริอันนาออกไปเปิดอกคุยกัน

277
00:15:43,233 --> 00:15:46,153
‎แทเน็ธให้บัตรของขวัญนี่มา
‎ให้เอาไปใช้ที่ร้านจูเลียนน่าส์

278
00:15:46,236 --> 00:15:48,113
‎- ที่นั่นหรูหรา... อะไรนะ
‎- เอามาให้แม่

279
00:15:48,197 --> 00:15:50,366
‎โรเบิร์ตกับซอลต้องการบัตรนี่มากกว่าลูก

280
00:15:50,449 --> 00:15:52,201
‎และแม่ก็ต้องการมันมากกว่าทุกคน

281
00:15:52,284 --> 00:15:54,578
‎อาจจะจริง แต่นั่นควรเป็นการตัดสินใจ

282
00:15:54,662 --> 00:15:57,498
‎ของเจ้าของบัตรของขวัญไม่ใช่เหรอ

283
00:15:57,581 --> 00:16:00,125
‎แม่ บัตรนี่คือแผนของหนู
‎ที่จะจัดการกับบริอันนานะคะ

284
00:16:00,209 --> 00:16:01,877
‎ไม่ใช่แผนที่ดีหรอก

285
00:16:03,045 --> 00:16:05,506
‎พระเจ้า ลูกทำได้แล้ว มัลลอรี่

286
00:16:05,589 --> 00:16:06,590
‎แม่รู้ได้ยังไง

287
00:16:07,216 --> 00:16:08,801
‎เพราะลูกรับงานนี้

288
00:16:08,884 --> 00:16:11,887
‎และลูกรู้อยู่แล้วว่าจะเจอเรื่องวุ่นจากบริอันนา
‎ถ้าลูกรับงาน

289
00:16:11,971 --> 00:16:13,430
‎แต่ลูกก็รับอยู่ดี

290
00:16:14,640 --> 00:16:17,059
‎เพราะความเป็นบอสมันอยู่ในตัวลูก

291
00:16:18,310 --> 00:16:20,396
‎- แม่คิดแบบนั้นจริงๆ เหรอ
‎- แม่รู้เลยล่ะ

292
00:16:25,109 --> 00:16:28,779
‎โอเค แม่อยากให้ลูกกับบริอันนา
‎กลับๆ ไปได้แล้ว มาเลย

293
00:16:36,954 --> 00:16:38,747
‎นี่แหละที่ฉันไม่เข้าใจ

294
00:16:38,831 --> 00:16:41,250
‎ฉันอยากให้คุณแนะนำเรื่องมัลลอรี่

295
00:16:41,333 --> 00:16:44,378
‎บริอันนา นี่ฉันกำลังทำเรกิบำบัดส่วนตัวอยู่นะ

296
00:16:44,461 --> 00:16:46,463
‎โอเค ทำตัวตามสบายนะ ซอล

297
00:16:46,547 --> 00:16:47,631
‎พยายามอยู่

298
00:16:47,715 --> 00:16:52,011
‎ถ้าเธออยากแก้ปัญหานี้
‎เธอก็ต้องเริ่มคิดแบบมัลลอรี่

299
00:16:52,094 --> 00:16:54,471
‎แต่ตอนนี้ ฉันอยากให้เธอคิดแบบฉัน

300
00:16:54,555 --> 00:16:58,308
‎ฉันเมาและกำลังฟังเดอะบีเทิลส์
‎ฉันจะเอาของไปซ่อนที่ไหน

301
00:17:01,020 --> 00:17:02,187
‎ตู้เสื้อผ้าเล็นนอน

302
00:17:02,938 --> 00:17:03,897
‎ฉลาดมาก

303
00:17:04,815 --> 00:17:05,941
‎ฉันต้องไปก่อนละ

304
00:17:07,026 --> 00:17:08,986
‎- เอ้านี่ บำบัดเรกิต่อที
‎- โอ๊ย ไม่เอา

305
00:17:09,069 --> 00:17:10,237
‎ขอผ่านจริงจัง

306
00:17:10,320 --> 00:17:12,489
‎ผมรับต่อเอง เล็งตรงไหนล่ะ

307
00:17:12,573 --> 00:17:14,616
‎เราจะบำบัดตรงขาหนีบของพ่อเขา

308
00:17:14,700 --> 00:17:15,784
‎ได้เลย

309
00:17:16,326 --> 00:17:17,494
‎ไม่ได้หรอก

310
00:17:17,578 --> 00:17:19,747
‎ลูกต้องจู่โจมเวลาพี่เขาเผลอ

311
00:17:19,830 --> 00:17:20,914
‎แบบนี้

312
00:17:20,998 --> 00:17:23,751
‎บริอันนา มัลลอรี่จะกลับโดยไม่รอลูกแล้วนะ

313
00:17:23,834 --> 00:17:25,335
‎อย่าหวังเลย

314
00:17:31,091 --> 00:17:32,009
‎บ้าเอ๊ย

315
00:17:33,802 --> 00:17:35,929
‎มัลลอรี่ๆ

316
00:17:37,264 --> 00:17:39,308
‎ไปที่ตู้เสื้อผ้าเล็นนอนเลย

317
00:17:39,391 --> 00:17:41,602
‎- ดูแล้ว ที่นั่นไม่มีอะไร
‎- นั่นอะไร

318
00:17:41,685 --> 00:17:45,189
‎ตั๋วที่จะพาตัวตลกสองคนนั้นไปกินมื้อค่ำ
‎เราจะได้ค้นบ้านไง

319
00:17:45,272 --> 00:17:47,357
‎แล้วมื้อค่ำของเราล่ะจะเอาไง

320
00:17:47,441 --> 00:17:49,693
‎ยังเป็นอาหารไทยอยู่ใช่มั้ย

321
00:17:51,945 --> 00:17:54,364
‎ฉันอยากให้นายยกมือขึ้นและวางปืนลง

322
00:17:54,448 --> 00:17:56,533
‎- ได้ยินเขาพูดแล้วนี่
‎- วางปืนลง

323
00:17:56,617 --> 00:17:59,870
‎มีคนสามคนกำลังจะโดนยิง และผมมองทีวีไม่เห็น

324
00:18:02,081 --> 00:18:03,082
‎นั่นไง ยิงแล้ว

325
00:18:05,584 --> 00:18:09,296
‎นี่ มีสองเรื่องที่เรารู้สึกไม่ดี

326
00:18:09,379 --> 00:18:12,299
‎เรื่องแรกและสำคัญที่สุด คือห้องน้ำเราระเบิด

327
00:18:12,382 --> 00:18:13,634
‎เรื่องนั้นต้องแย่มาก

328
00:18:13,717 --> 00:18:16,887
‎และอีกเรื่องคือเราไม่ได้ต้อนรับพวกคุณเท่าไหร่

329
00:18:16,970 --> 00:18:18,806
‎เรารู้สึกแย่กับเรื่องนี้น้อยกว่า

330
00:18:18,889 --> 00:18:21,767
‎แต่ก็ยังแย่ เพียงแต่แย่น้อยกว่า

331
00:18:21,850 --> 00:18:25,646
‎เพื่อชดเชยให้พวกคุณ เรามีบัตรของขวัญมอบให้

332
00:18:25,729 --> 00:18:27,648
‎สำหรับร้านจูเลียนน่าส์คืนนี้

333
00:18:28,315 --> 00:18:30,776
‎ร้านโปรดของคุณเลย

334
00:18:30,859 --> 00:18:31,985
‎ไม่เห็นเคยได้ยินเลย

335
00:18:32,069 --> 00:18:33,779
‎ร้านโปรดร้านใหม่ของคุณไง

336
00:18:33,862 --> 00:18:35,864
‎ไม่หิว คุณก็เห็นว่าผมกินอะไรไป

337
00:18:35,948 --> 00:18:37,241
‎ก็ไหนคุณบอกว่าเดี๋ยวก็หิวอีก

338
00:18:38,283 --> 00:18:41,620
‎คุณมีน้ำใจมาก เราจะเก็บไว้ใช้วันอื่นละกัน

339
00:18:41,703 --> 00:18:43,705
‎ไม่ๆ คุณต้องไปคืนนี้เลย

340
00:18:43,789 --> 00:18:46,708
‎- เราจองโต๊ะให้แล้ว
‎- ทำไมคุณไม่ไปกันเอง

341
00:18:46,792 --> 00:18:49,878
‎ไม่ ฉันกับแฟรงกี้ไม่ต้องออกไปมีค่ำคืนโรแมนติกนี่

342
00:18:49,962 --> 00:18:51,046
‎คุณกับโรเบิร์ตต่างหาก

343
00:18:53,507 --> 00:18:56,593
‎ทำไมเราต้องมีค่ำคืนโรแมนติก

344
00:18:56,677 --> 00:19:01,306
‎ทำไมเหรอ เพราะมันเป็นสิ่งที่คนเขาทำกัน
‎เวลาที่บ้านน้ำท่วม

345
00:19:01,390 --> 00:19:05,102
‎แหม โรเบิร์ต อ่านหนังสือพิมพ์บ้างนะ

346
00:19:06,145 --> 00:19:08,188
‎- คุณบอกพวกเธอเหรอ
‎- เปล่า

347
00:19:10,149 --> 00:19:12,985
‎- ผมบอกแฟรงกี้
‎- แล้วฉันก็บอกเกรซ

348
00:19:13,068 --> 00:19:14,278
‎นั่นสิ แหงอยู่แล้ว

349
00:19:14,361 --> 00:19:17,239
‎เราย้ายเข้ามาได้ห้านาที
‎คุณก็กลับไปคุยกับแฟรงกี้

350
00:19:17,322 --> 00:19:19,533
‎- ในเวลาที่คุณน่าจะคุยกับผม
‎- โรเบิร์ต...

351
00:19:19,616 --> 00:19:22,327
‎มันไม่เหมือนครั้งอื่นๆ ที่ผมไปหาแฟรงกี้นะ

352
00:19:22,411 --> 00:19:23,537
‎ก็ผมรู้สึกว่าเหมือนน่ะ

353
00:19:23,620 --> 00:19:26,373
‎รู้มั้ยว่าที่ไหนเหมาะที่สุดที่จะคุยเรื่องนี้

354
00:19:26,456 --> 00:19:27,291
‎ร้านจูเลียนน่าส์

355
00:19:27,374 --> 00:19:30,127
‎- คุณก็ไปเองสิ พาซอลไปด้วยล่ะ
‎- โรเบิร์ต

356
00:19:33,422 --> 00:19:35,465
‎ฉันว่าเราทำอะไรผิดไปแล้วล่ะ

357
00:19:36,008 --> 00:19:38,760
‎- เลิกตามผมซะที
‎- ก็เลิกเดินซะทีสิ

358
00:19:39,303 --> 00:19:41,263
‎ริงโก้อยู่นั่นเอง

359
00:19:42,764 --> 00:19:44,099
‎อะไร เรือคายัคเนี่ยนะ

360
00:19:45,142 --> 00:19:47,269
‎เพลง "เรือดำน้ำสีเหลือง" นี่เอง

361
00:19:47,352 --> 00:19:49,438
‎โอ ความคิดนั้นก็ดีเหมือนกัน

362
00:19:49,521 --> 00:19:51,982
‎โอ๊ย ไม่นะ

363
00:19:52,065 --> 00:19:55,277
‎ฉันรู้ดีว่าธนบัตรยังใช้ได้

364
00:19:55,360 --> 00:19:57,196
‎หลังจากที่โดนฉี่รด

365
00:19:58,197 --> 00:20:00,824
‎ห้ามบอกเด็ดขาดนะว่าเธอรู้ได้ยังไง

366
00:20:00,908 --> 00:20:03,577
‎จะว่าไปก็สมน้ำหน้า แอนดรูว์
‎แจ็คสันบนแบงค์แล้วล่ะ

367
00:20:03,660 --> 00:20:06,955
‎เราจะไปเก็บเงินแฉะๆ
‎ก่อนที่พวกเขาจะเห็นได้ยังไง

368
00:20:07,039 --> 00:20:10,459
‎ฉันไม่โหนสลิงที่เธอบังคับให้ฉันส่งคืนหรอกนะ

369
00:20:10,542 --> 00:20:15,047
‎ตลอดหลายปีนี้ คุณบอกให้ผมพูดมากขึ้น
‎และฟังอย่างตั้งใจ

370
00:20:15,130 --> 00:20:16,798
‎และผมก็พยายามมาตลอด

371
00:20:16,882 --> 00:20:19,676
‎เหมือนคุณแค่ไม่เชื่อใจว่าผมจะอยู่เคียงข้างคุณ

372
00:20:19,760 --> 00:20:21,094
‎มันไม่เกี่ยวกับความเชื่อใจ

373
00:20:21,178 --> 00:20:23,347
‎งั้นทำไมคุณถึงคุยกับแฟรงกี้ ไม่ใช่ผม

374
00:20:23,430 --> 00:20:27,517
‎บอกแฟรงกี้มันง่ายกว่า เพราะมันไม่เกี่ยวกับเธอ

375
00:20:27,601 --> 00:20:28,936
‎ไงจ๊ะ

376
00:20:29,019 --> 00:20:30,187
‎ขอโทษที่รบกวนนะ

377
00:20:30,270 --> 00:20:33,523
‎แทนที่จะขอโทษ ก็อย่ารบกวนสิ

378
00:20:33,607 --> 00:20:35,609
‎แฟรงกี้ เรากำลังคุยค้างอยู่

379
00:20:35,692 --> 00:20:38,904
‎ใช่ และฉันอยากพาคุณไปให้ถึงจุดหมายไง

380
00:20:39,863 --> 00:20:41,531
‎แถ่นแท๊น

381
00:20:41,615 --> 00:20:43,992
‎เสื้อคลี่คลายความขัดแย้ง

382
00:20:44,076 --> 00:20:46,954
‎แฟรงกี้ ผมไม่มีอารมณ์จะสนุกกับ
‎เสื้อวิเศษไร้สาระอะไรของคุณนะ

383
00:20:47,037 --> 00:20:49,665
‎เสื้อตัวนี้ไม่มีอะไรวิเศษ

384
00:20:49,748 --> 00:20:51,041
‎มันเป็นวิทยาศาสตร์

385
00:20:51,667 --> 00:20:54,044
‎ยกแขนขึ้น ทุกคน

386
00:20:54,127 --> 00:20:55,921
‎หมายถึงคุณด้วยค่ะ

387
00:20:57,089 --> 00:21:00,384
‎มุดเข้าไปในนี้ โรเบิร์ต โธ่ โรเบิร์ต

388
00:21:00,467 --> 00:21:03,553
‎- โอเค นั่นแหละ
‎- สอดแขนเข้าไปในนั้น

389
00:21:03,637 --> 00:21:06,848
‎- นี่ไง ยื่นมือเข้าไปตรงแขน
‎- นั่นน่ะ ในนั้น

390
00:21:06,932 --> 00:21:09,226
‎- ข้างไหน ข้างนี้เหรอ
‎- มือคุณ ใช่

391
00:21:09,309 --> 00:21:11,687
‎- พระเจ้าช่วย
‎- นี่ ให้ฉันช่วยนะ

392
00:21:11,770 --> 00:21:12,688
‎พระเจ้า ให้ตาย...

393
00:21:12,771 --> 00:21:15,482
‎คุณน่าจะหนีออกจากไปจากกันได้เลยนะเนี่ย

394
00:21:15,565 --> 00:21:17,567
‎เอาล่ะ เรียบร้อย สวยมาก

395
00:21:17,651 --> 00:21:19,319
‎ผมไม่เห็นจะได้อะไร

396
00:21:19,403 --> 00:21:23,365
‎สิ่งที่ได้ก็คือ คุณโมโหปึงปังออกไปไม่ได้
‎คุณต้องปรับความเข้าใจกัน

397
00:21:23,448 --> 00:21:24,283
‎ก็ได้

398
00:21:24,366 --> 00:21:27,577
‎ซอล คุณจะช่วยปึงปังออกไปกับผมได้มั้ย
‎เราจะได้คุยกันเป็นส่วนตัว

399
00:21:27,661 --> 00:21:28,954
‎ได้เลย

400
00:21:34,209 --> 00:21:35,168
‎ก้าวขึ้น

401
00:21:38,964 --> 00:21:42,884
‎ขอบคุณครับ แล้วผมจะกลับมา
‎พร้อมมัฟฟินปิ้งของคุณให้เร็วที่สุด

402
00:21:45,512 --> 00:21:48,348
‎ฉันก็อยากได้มัฟฟินแบบปิ้งนะ

403
00:21:48,432 --> 00:21:51,143
‎ในอุณหภูมิที่ฉันพอใจด้วย

404
00:21:55,981 --> 00:21:57,232
‎ขอโทษนะ

405
00:21:57,816 --> 00:21:58,650
‎คะ

406
00:21:59,401 --> 00:22:01,903
‎ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ว่าโต๊ะตัวเองอยู่ไหน

407
00:22:01,987 --> 00:22:04,531
‎ไม่ใช่สัญญาณที่ดีสำหรับคนเป็นหัวหน้าเลยนะ

408
00:22:05,157 --> 00:22:08,410
‎รู้อะไรมั้ย บริอันนา เลิกงี่เง่ากันดีกว่า

409
00:22:09,995 --> 00:22:12,998
‎ความจริงก็คือฉันไม่ใช่หัวหน้าพี่

410
00:22:13,081 --> 00:22:14,833
‎ใช่เลย ขอบใจนะ มัลลอรี่

411
00:22:14,916 --> 00:22:16,960
‎แต่ฉันเป็นบอสของพี่เลยแหละ

412
00:22:19,379 --> 00:22:20,672
‎ทีนี้ก็ไปซะ

413
00:22:21,381 --> 00:22:22,758
‎ฉันมีงานต้องทำ

414
00:22:31,767 --> 00:22:32,768
‎นั่นแหละ

415
00:22:50,994 --> 00:22:52,120
‎โอเค

416
00:22:53,038 --> 00:22:55,707
‎คิดว่านี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเล่นเกม
‎"มัฟฟินใหญ่ มัฟฟินเล็ก" เหรอ

417
00:22:55,791 --> 00:22:58,794
‎ฉันนี่แหละคนคิดค้นเกม "มัฟฟินใหญ่ มัฟฟินเล็ก"

418
00:23:04,299 --> 00:23:07,552
‎แค่ต้องหาจอร์จให้เจอ แล้วเราก็จะรอด

419
00:23:07,636 --> 00:23:10,222
‎เขาเขียนเพลง "เมื่อกีตาร์ฉันคร่ำครวญเบาๆ"

420
00:23:10,305 --> 00:23:12,766
‎จะมีใครครวญนอกจากฉัน
‎ถ้าเราหาเงินนั่นไม่เจอ

421
00:23:12,849 --> 00:23:17,104
‎เพลงนั้นที่จริงชื่อ
‎"เมื่อกีตาร์ฉันหลับใหลเบาๆ" ต่างหาก

422
00:23:17,187 --> 00:23:18,814
‎ไม่ใช่ กีตาร์ที่ไหนจะหลับใหล

423
00:23:18,897 --> 00:23:23,110
‎หลับสิ เราถึงต้องเอามันไปนอน
‎ในเตียงของมันเองไง

424
00:23:23,193 --> 00:23:26,863
‎นั่นคือเหตุผลที่ฉันเอาไปไว้ในห้องนอน
‎กับเตียงควีนไซส์

425
00:23:26,947 --> 00:23:28,073
‎เพราะเขาเป็นคนอังกฤษ

426
00:23:28,156 --> 00:23:30,826
‎คำเดียวที่ฉันเข้าใจคือ "เตียงควีนไซส์"

427
00:23:30,909 --> 00:23:32,661
‎ฉันจะไปหาที่นั่น

428
00:23:33,537 --> 00:23:37,290
‎หรือจะเป็น "เมื่อกีตาร์ฉันกวาดไปเบาๆ"

429
00:23:50,303 --> 00:23:52,264
‎- หันไปทางอื่น
‎- พระเจ้า

430
00:23:52,347 --> 00:23:54,015
‎ใช่แล้ว

431
00:23:54,099 --> 00:23:55,517
‎ไม่นะ

432
00:23:55,600 --> 00:23:57,227
‎ออกไปให้พ้น

433
00:23:58,061 --> 00:23:59,896
‎ผมนึกว่าคุณล็อคประตูแล้ว

434
00:24:38,768 --> 00:24:42,189
‎แปลว่าเสื้อคลี่คลายความขัดแย้งได้ผลสินะ

435
00:24:44,107 --> 00:24:46,276
‎คุณต้องรู้สึกดีกับเรื่องนี้สิ

436
00:24:50,572 --> 00:24:52,782
‎คุณจะเอาไปซักแห้งให้เราใช่มั้ย

437
00:24:52,866 --> 00:24:55,202
‎- เราจะโยนมันทิ้ง
‎- โอเค

438
00:24:55,285 --> 00:24:57,204
‎ผมจะเอาอาหารเช้าไปกินที่อื่น

439
00:24:58,079 --> 00:24:59,206
‎ผมกินไม่ลงเลย

440
00:25:07,797 --> 00:25:10,133
‎พระเจ้า เอฟบีไอมาแล้ว

441
00:25:10,217 --> 00:25:11,885
‎มาเช้าจัง

442
00:25:11,968 --> 00:25:16,306
‎ฉันนึกว่ารัชมอร์อยากนอนตื่นสายซะอีก
‎เงินยังอยู่ในตู้เซฟเลย

443
00:25:16,389 --> 00:25:17,432
‎ไม่ มันไม่ได้อยู่

444
00:25:18,141 --> 00:25:20,644
‎- ฉันเอามันออกจากบ้านแล้ว
‎- ทำยังไง

445
00:25:21,269 --> 00:25:22,646
‎เธอไม่ได้ออกไปไหนด้วยซ้ำ

446
00:25:23,438 --> 00:25:25,232
‎ได้แล้วๆ ประตูเปิดแล้ว

447
00:25:25,315 --> 00:25:27,275
‎- แล้วก็เดินเข้าไป
‎- ก็กำลังเดินอยู่

448
00:25:28,443 --> 00:25:32,447
‎เราขนไปถึงบ้านริมหาดเพื่อจะขนกลับมา

449
00:25:34,282 --> 00:25:36,701
‎ทำไมเราต้องเป็นคนขนของไปมาเสมอเลย

450
00:25:36,785 --> 00:25:40,121
‎- ทำไมบริอันนากับมัลลอรี่ไม่อยู่ที่นี่
‎- พวกเธอมีงานน่ะ

451
00:25:40,205 --> 00:25:41,248
‎เราก็มี

452
00:25:44,000 --> 00:25:45,168
‎โอ๊ะ แย่แล้ว

453
00:25:45,252 --> 00:25:48,338
‎- เร็วเข้า เดี๋ยวสาย ไปกันเถอะ
‎- ใช่ๆๆ

454
00:25:58,598 --> 00:26:00,225
‎อัจฉริยะจริงๆ

455
00:26:17,033 --> 00:26:19,661
‎นี่มัน... เกรซ แฟรงกี้

456
00:26:24,916 --> 00:26:26,585
‎โอ๊ย อะไรกันเนี่ย แฟรงกี้

457
00:26:26,668 --> 00:26:30,547
‎- บีเทิลส์มีแค่สี่คนนะ
‎- พระเจ้า ฉันลืมพีท เบสต์ไปเลย

458
00:26:30,630 --> 00:26:33,300
‎- เอฟบีไอกำลังมาแล้ว
‎- แย่แล้ว

459
00:26:33,383 --> 00:26:35,635
‎คุณจะร้องทำไม ผมสิเป็นคนถือเงินอยู่

460
00:26:35,719 --> 00:26:37,846
‎- เราจะอธิบายยังไง
‎- ไม่ต้องอธิบาย

461
00:26:37,929 --> 00:26:40,473
‎ก่อนที่คุณจะปากโป้งกับเจ้าหน้าที่

462
00:26:40,557 --> 00:26:42,517
‎คุณควรรู้ว่าเงินที่เหลืออยู่ในบ้านคุณ

463
00:26:42,601 --> 00:26:44,185
‎- อะไรนะ
‎- ใช่แล้ว ซอล

464
00:26:44,269 --> 00:26:46,563
‎คุณร่วมหัวจมท้ายกับเรื่องนี้จนถึงลูกตาแล้ว

465
00:26:46,646 --> 00:26:49,899
‎แถมคุณยังสูงที่สุดในที่นี้ด้วย ลองคำนวณดูละกัน

466
00:26:49,983 --> 00:26:52,944
‎สิ่งที่คุณจะทำคือยัดเงินก้อนนั้นลงกางเกง

467
00:26:53,028 --> 00:26:54,529
‎แล้วรูดซิปปาก

468
00:26:54,613 --> 00:26:56,489
‎รูดซิปกางเกงด้วย

469
00:26:56,573 --> 00:27:00,285
‎ผมเข้าใจว่าทำไมคุณโกรธ
‎แต่ฟังที่ตัวเองพูดหน่อยเถอะ

470
00:27:00,368 --> 00:27:03,747
‎- รู้ตัวมั้ยว่าขอให้ผมทำอะไร
‎- ไม่ได้ขอ แต่บอกให้ทำ

471
00:27:03,830 --> 00:27:08,460
‎พอกันทีกับสามีที่ทำเรื่องขายหน้าให้ฉันไม่หยุด

472
00:27:08,543 --> 00:27:09,836
‎และทำทุกอย่างตามใจตัวเอง

473
00:27:09,919 --> 00:27:12,589
‎โดยไม่คิดสักนิดว่าจะกระทบฉันยังไงบ้าง

474
00:27:12,672 --> 00:27:16,009
‎- ตอนนี้ฉันจะเป็นฝ่ายทำบ้าง
‎- แต่คุณไม่ทำอะไรเลย

475
00:27:16,092 --> 00:27:18,970
‎- คุณบังคับให้เขาทำ
‎- โดยไม่คิดเลยว่าจะกระทบผมยังไง

476
00:27:19,054 --> 00:27:20,305
‎ฮือๆ

477
00:27:20,388 --> 00:27:21,806
‎ฉันมีสามีติดคุกคนหนึ่งแล้ว

478
00:27:21,890 --> 00:27:25,060
‎ฉันจะไม่ร้องไห้ที่มีอดีตสามีติดคุกอีกคนหรอก

479
00:27:28,563 --> 00:27:29,814
‎สองคนนี้นางมารชัดๆ

480
00:28:23,743 --> 00:28:26,246
‎คำบรรยายโดย ขีดขิน จินดาอนันต์