1
00:01:02,708 --> 00:01:06,958
‎(จะเปลี่ยนโลกได้)

2
00:01:07,041 --> 00:01:09,541
‎(ต้องใช้)

3
00:01:09,625 --> 00:01:15,291
‎(อัจฉริยะเล็กๆ)

4
00:01:16,833 --> 00:01:20,291
‎แม่พูดให้ฟังฉันช่างแสนวิเศษ

5
00:01:24,208 --> 00:01:27,250
‎พ่อพูดให้ฟังฉันนั้นหรือเด็กน้อยแสนซน

6
00:01:27,791 --> 00:01:29,416
‎ฉันเหมือนเจ้าหญิงล่ะ

7
00:01:29,500 --> 00:01:31,166
‎ฉันก็เจ้าชาย

8
00:01:31,250 --> 00:01:34,750
‎แม่ว่าฉันคือนางฟ้าร่วงลงมาเป็นคน

9
00:01:34,833 --> 00:01:38,500
‎พ่อพูดให้ฟังฉันน่ะคือทหารที่ตัวเปี๊ยก

10
00:01:38,583 --> 00:01:41,583
‎แถมไม่เคยจะกลัวและยังแข็งแกร่ง

11
00:01:42,166 --> 00:01:43,666
‎พ่อบอกนายเรื่องฉันมะ

12
00:01:43,750 --> 00:01:45,458
‎วันที่ฉันโตขึ้นน่ะ

13
00:01:45,541 --> 00:01:47,333
‎ฉันจะเป็นทหารล่ะ

14
00:01:47,416 --> 00:01:49,166
‎ต่อยหน้านายได้ด้วย

15
00:01:49,958 --> 00:01:53,375
‎ไหนลองถ่ายอีกที
‎นี่ไงมุมนี้ ตัวกลมสิ้นดีหน้าตาน่าชัง

16
00:01:53,458 --> 00:01:56,833
‎ลูกเราดูดีกว่าเด็กคนไหน
‎มันอดไม่ได้ต้องพูดให้ฟัง

17
00:01:56,916 --> 00:01:58,875
‎- น่ารักจัง
‎- ยู้ฮู มองแม่ซิจ๊ะลูก

18
00:01:58,958 --> 00:02:00,500
‎ลูกจ๋า อย่าอาเจียนใส่น้องสิ

19
00:02:00,583 --> 00:02:02,208
‎- ยิ้มหน่อย
‎- ยิ้มให้แม่นี่

20
00:02:02,291 --> 00:02:03,875
‎- กะพริบตารับ
‎- ถ่ายอีกรูป

21
00:02:03,958 --> 00:02:05,291
‎ทำนี่ได้ด้วยละเจ้าหนู

22
00:02:05,375 --> 00:02:06,625
‎เพิ่งสองวันเก่งน่าดู

23
00:02:06,708 --> 00:02:10,083
‎แล้วที่ลูกยิ้มมันก่อนวัยเขา
‎เพราะไอคิวสูงรึเปล่า

24
00:02:10,166 --> 00:02:11,125
‎ลูกเราน่าชื่นชม

25
00:02:11,208 --> 00:02:12,583
‎- หยั่งรู้
‎- หัวคิดแหลมคม

26
00:02:12,666 --> 00:02:14,666
‎คงฉลาดเปรื่องปราดเกินค่าเฉลี่ย

27
00:02:14,750 --> 00:02:16,708
‎พูดไปก็ฟังดูโหดนะเนี่ย

28
00:02:17,750 --> 00:02:23,250
‎แม่พูดให้ฟังฉันช่างวิเศษ
‎ได้เจอหน้าเพียงครั้งก็ย่อมรู้ได้ดี

29
00:02:23,333 --> 00:02:26,708
‎ตั้งแต่ตอนตัดสายสะดือ นั่นก็คือทีเด็ด

30
00:02:26,791 --> 00:02:30,083
‎ว่าใครเล่าที่จะเท่าฉันผู้แสนวิเศษคนนี้

31
00:02:30,166 --> 00:02:32,666
‎แม่พูดให้ฟังฉันช่างแสนวิเศษ

32
00:02:32,750 --> 00:02:35,791
‎และฉันตัวจิ๋วประกายแจ่มแจ๋ว
‎ดังลูกแก้วกระจกพิเศษ

33
00:02:35,875 --> 00:02:39,208
‎ใครไม่เชื่อเถียงกันไม่เสร็จ
‎ที่จริงไม่อาจจะปฏิเสธ

34
00:02:39,291 --> 00:02:42,416
‎ไม่เคยได้มีของที่วิเศษ
‎ที่แสนยอดยิ่งสุดละลานตาจริงๆ

35
00:02:42,500 --> 00:02:45,875
‎สุดทึ่งตรึงตราเลิศเลอจริง
‎กว่าสิ่งแสนวิเศษเช่นนี้

36
00:02:45,958 --> 00:02:46,791
‎มีลูกเนี่ยนะ

37
00:02:47,666 --> 00:02:50,041
‎ฉันจะมีลูกได้ไง ผีอะไรสิงให้คิดแบบนี้

38
00:02:51,125 --> 00:02:52,875
‎ฉันไม่ฟัง หมอเถื่อนแน่ๆ

39
00:02:52,958 --> 00:02:54,541
‎แต่คุณกำลังจะคลอดนะ

40
00:02:54,625 --> 00:02:57,708
‎หมอเมายากันยุงรึเปล่าเนี่ย

41
00:02:57,791 --> 00:02:59,708
‎มดลูกของคุณกำลังหดตัวนะครับ

42
00:02:59,791 --> 00:03:04,208
‎ฉันไม่ได้มดลูกหดตัว
‎คนที่มดลูกหดตัวคือผู้หญิงท้อง

43
00:03:04,291 --> 00:03:08,583
‎ที่กำลังจะคลอดลูก

44
00:03:09,166 --> 00:03:12,041
‎ฉันกำลังจะมีนังลูกมารจริงๆ หรือนี่

45
00:03:12,125 --> 00:03:15,916
‎ทุกๆ ครั้งที่นำเด็กน้อยลืมตา

46
00:03:16,500 --> 00:03:20,666
‎ตอกย้ำศรัทธาเชื่อมั่นใจคน

47
00:03:24,000 --> 00:03:28,291
‎ชีวิตน้อยๆ ดังผ้าขาวไม่มีรอยจุด

48
00:03:28,375 --> 00:03:31,666
‎และเนื้อตัวบริสุทธิ์

49
00:03:31,750 --> 00:03:35,416
‎จิตใจไม่มีหมองหม่น

50
00:03:36,000 --> 00:03:40,541
‎ก็ชีวิตนั้นน่าอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นมาได้

51
00:03:42,000 --> 00:03:47,916
‎โอกาสที่เราจะเกิดขึ้น
‎มันก็แทบไม่เห็นด้วยตา

52
00:03:48,000 --> 00:03:51,541
‎ดูเหมือนก็ไม่แย่ที่ได้

53
00:03:51,625 --> 00:03:55,041
‎เกิดมา

54
00:03:57,541 --> 00:04:00,583
‎แต่ชีวิตที่ถือกำเนิด

55
00:04:00,666 --> 00:04:03,250
‎สุดจะล้ำค่า

56
00:04:03,916 --> 00:04:06,916
‎มันช่างแสนวิเศษ

57
00:04:07,416 --> 00:04:09,500
‎แสนวิเศษ

58
00:04:09,583 --> 00:04:10,666
‎อีหยังวะ

59
00:04:10,750 --> 00:04:11,791
‎เด็กผู้หญิง

60
00:04:12,375 --> 00:04:15,041
‎ลูกชายผมเป็นผู้หญิงงั้นรึ

61
00:04:15,125 --> 00:04:17,000
‎ลูกสาวคุณเป็นผู้หญิง

62
00:04:17,083 --> 00:04:18,416
‎แต่ลูกโป่งนี่สิ หมอ

63
00:04:18,500 --> 00:04:19,375
‎(คุณได้ลูกชาย)

64
00:04:19,458 --> 00:04:21,375
‎ลูกโป่งบอกว่า "คุณได้ลูกชาย"

65
00:04:21,458 --> 00:04:24,458
‎ภรรยาคุณเพิ่งคลอดลูกสาวตัวน้อยที่สวย

66
00:04:24,541 --> 00:04:26,750
‎แข็งแรง ร่าเริง แกไม่มีที่ติเลย

67
00:04:27,250 --> 00:04:29,166
‎นี่เป็นข่าวสุดวิเศษเลยนะ

68
00:04:29,750 --> 00:04:34,958
‎ทำไมเรื่องร้ายๆ ถึงต้องมาสู่คนแสนดี

69
00:04:35,750 --> 00:04:39,208
‎พลเมืองที่น่าเชิดชูอย่าง

70
00:04:39,291 --> 00:04:41,333
‎ฉันและเธอ

71
00:04:41,875 --> 00:04:44,666
‎เราเคยทำเลวอันใดมา

72
00:04:44,750 --> 00:04:47,666
‎ถึงโดนกลั่นแกล้งด้วยโชคชะตา

73
00:04:47,750 --> 00:04:49,500
‎- เด็กแสนทุเรศ
‎- แสนวิเศษ

74
00:04:49,583 --> 00:04:51,041
‎- หน้าเป็นลิง
‎- แสนวิเศษ

75
00:04:51,125 --> 00:04:52,458
‎หัวเป็นขนสุดทนจริงๆ

76
00:04:52,541 --> 00:04:54,875
‎และแถมไม่มีอะดุ๊งอะดิ๊งอันน้อย

77
00:04:54,958 --> 00:04:58,083
‎ก็ชีวิตนั้นมันช่างแสนวิเศษ

78
00:04:58,166 --> 00:05:01,250
‎ก็ชีวิตนั้นมันช่างแสนวิเศษ

79
00:05:01,333 --> 00:05:05,041
‎ก็ชีวิตนั้นมันช่างแสนวิเศษ

80
00:05:05,125 --> 00:05:10,416
‎แม่พูดให้ฟังฉันช่างแสนวิเศษ
‎ได้เจอหน้าเพียงครั้งก็ย่อมรู้ได้ดี

81
00:05:10,500 --> 00:05:14,166
‎ตั้งแต่ตอนตัดสายสะดือ
‎นั่นก็คือทีเด็ดสุด

82
00:05:14,250 --> 00:05:17,375
‎ว่าใครเล่าที่จะเท่าฉันผู้แสนวิเศษ

83
00:05:17,458 --> 00:05:19,916
‎แม่พูดให้ฟังฉันช่างแสนวิเศษ

84
00:05:20,000 --> 00:05:22,791
‎และฉันตัวจิ๋วประกายแจ่มแจ๋ว
‎ดังลูกแก้วกระจกพิเศษ

85
00:05:23,291 --> 00:05:26,208
‎ใครไม่เชื่อเถียงกันไม่เสร็จ
‎ที่จริงไม่อาจปฎิเสธ

86
00:05:26,291 --> 00:05:29,958
‎ไม่เคยได้มีของที่วิเศษเท่า ของวิเศษเท่า

87
00:05:31,458 --> 00:05:37,916
‎(มาทิลด้า เดอะ มิวสิคัล)

88
00:05:38,916 --> 00:05:42,208
‎แม่พูดให้ฟัง ฉันแค่หนอนเหม็นเน่าน่าเกลียด

89
00:05:42,291 --> 00:05:45,208
‎พ่อพูดบ่อยๆ เบื่อขี้หน้า

90
00:05:45,708 --> 00:05:49,250
‎แม่พูดให้ฟังฉันเหมือนเชื้อที่น่ารังเกียจ

91
00:05:49,333 --> 00:05:52,833
‎และเด็กอย่างฉันกฎหมายห้ามมีดีกว่า

92
00:05:52,916 --> 00:05:56,333
‎พ่อพูดให้ฟัง ฉันต้องหัดคุมปากไม่ให้เปิด

93
00:05:56,416 --> 00:05:59,750
‎ใครก็ไม่ชอบเด็กพูดมากอย่างนี้

94
00:05:59,833 --> 00:06:03,625
‎แม่ว่าฉันคือตัวอย่างให้ประชากรคุมกำเนิด

95
00:06:03,708 --> 00:06:07,500
‎พ่อว่าฉันต้องยิ่งจ้องทีวี

96
00:06:07,583 --> 00:06:09,208
‎เรียบร้อยดีไหมจ๊ะ มาทิลด้า

97
00:06:10,083 --> 00:06:11,958
‎ค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณเฟ้ลป์

98
00:06:12,041 --> 00:06:13,958
‎แต่ว่าได้เวลาปิดแล้วจ้ะ

99
00:06:14,541 --> 00:06:15,458
‎จริงด้วย

100
00:06:16,083 --> 00:06:17,916
‎หนูอยู่จนปิดเสร็จได้ไหม

101
00:06:18,000 --> 00:06:20,583
‎ได้เวลาปิดของฉันคือชั่วโมงก่อนจ้ะ

102
00:06:20,666 --> 00:06:22,166
‎ฉันปิดห้องสมุดเสร็จแล้ว

103
00:06:22,250 --> 00:06:24,333
‎หนูดูสงบจนฉันไม่อยากกวน

104
00:06:24,416 --> 00:06:27,625
‎แต่พ่อแม่คงรอให้หนูกลับบ้านจะแย่แล้ว

105
00:06:28,625 --> 00:06:30,500
‎ใช่ พ่อแม่ชอบให้หนูอยู่บ้าน

106
00:06:33,041 --> 00:06:34,791
‎ชอบให้อยู่บ้านแค่นั้นแหละ

107
00:06:36,833 --> 00:06:40,583
‎ตายแล้ว หายนะแล้ว แฮรี่

108
00:06:40,666 --> 00:06:43,125
‎เราลืมส่งมันไปโรงเรียน

109
00:06:43,708 --> 00:06:45,708
‎เขาก็ไปอยู่ทุกวัน ใช่ไหมไอ้หนู

110
00:06:45,791 --> 00:06:48,625
‎หนูเป็นผู้หญิง และไม่ หนูไม่เคยได้ไปโรงเรียน

111
00:06:48,708 --> 00:06:50,916
‎- แล้วเอาหนังสือมาจากไหน
‎- ห้องสมุดไง

112
00:06:51,000 --> 00:06:52,375
‎ห้องสมุดมีหนังสือด้วยรึ

113
00:06:52,458 --> 00:06:54,458
‎โอ๊ย คุณนี่มันโง่จริงๆ

114
00:06:54,541 --> 00:06:56,500
‎ผมน่ะรึ ผมมีธุรกิจให้ต้องทำนะ

115
00:06:56,583 --> 00:06:58,083
‎ผมไม่มีหน้าที่ดูแลเด็ก

116
00:06:58,166 --> 00:07:01,250
‎ล้างหนี้ที่คุณก่อนี่ ผมยังเครียดไม่พออีกรึไง

117
00:07:01,333 --> 00:07:02,416
‎ที่ฉันก่องั้นรึ

118
00:07:02,500 --> 00:07:05,000
‎เออสิ ไม่เข้าใจอีกรึไง

119
00:07:05,083 --> 00:07:08,750
‎เราถูกหนี้พันตัวยุบยับ

120
00:07:08,833 --> 00:07:11,791
‎แต่คุณกลับคาดหวังให้ผมดิ้นหนีหนี้ให้หลุด

121
00:07:11,875 --> 00:07:13,958
‎ราวกับเป็นนักหลบหนีบ้าบอ

122
00:07:14,041 --> 00:07:17,250
‎นักหลบหนีงั้นรึ ฉันก็มีบ้านให้ดูแลนะ

123
00:07:17,333 --> 00:07:18,875
‎มื้อเย็นเวฟตัวเองไม่ได้นะ

124
00:07:18,958 --> 00:07:20,000
‎สวัสดีครับ

125
00:07:21,416 --> 00:07:23,958
‎- ใครมากันวะ
‎- ก็นี่ไงที่ฉันจะบอก

126
00:07:24,041 --> 00:07:27,125
‎ผู้ตรวจการโรงเรียนมา รออยู่กับนังโสที่ไหนไม่รู้

127
00:07:27,208 --> 00:07:28,500
‎เราจะทำยังไงดี

128
00:07:29,583 --> 00:07:30,541
‎คือว่า

129
00:07:31,208 --> 00:07:35,083
‎ดร.มาร์ติน ลูเธอร์ คิง เคยกล่าวว่า
‎"คำโกหกไม่เคยยืนยง"

130
00:07:36,708 --> 00:07:38,833
‎ใช่แล้ว เราจะโกหกเอาตัวรอด

131
00:07:38,916 --> 00:07:40,333
‎แบบที่ด็อกเตอร์คนนี้ว่า

132
00:07:41,875 --> 00:07:45,041
‎เรียนที่บ้านครับ ใช่แล้ว

133
00:07:45,125 --> 00:07:46,458
‎เราให้เรียนที่บ้าน

134
00:07:46,541 --> 00:07:47,958
‎กำลังคลั่งกันเลย ยุคนี้

135
00:07:48,041 --> 00:07:50,916
‎การที่ผมเป็นนักธุรกิจและผู้ประกอบการ

136
00:07:51,000 --> 00:07:53,958
‎ผมเข้าใจเรื่องคลั่งดี

137
00:07:54,041 --> 00:07:55,458
‎เข้าใจแล้ว

138
00:07:55,541 --> 00:07:59,041
‎แล้วเธอได้เรียนอะไรที่บ้านบ้างครับ

139
00:07:59,625 --> 00:08:03,166
‎ฉันสอนแต่งหน้า ส่วนแฮรี่สอนเชื่อมโลหะค่ะ

140
00:08:09,916 --> 00:08:11,750
‎มาทิลด้าใช่ไหมจ๊ะ

141
00:08:14,041 --> 00:08:15,291
‎ครูชื่อฮันนี่นะ

142
00:08:17,541 --> 00:08:20,291
‎หนูได้เรียนหนังสือที่บ้านใช่ไหมจ๊ะ

143
00:08:21,333 --> 00:08:24,958
‎แล้วหนูอยากไปเรียนที่โรงเรียนบ้างไหม

144
00:08:25,458 --> 00:08:27,250
‎เราเรียนมาสองสามอาทิตย์แล้ว

145
00:08:27,333 --> 00:08:30,583
‎แต่เรามีเด็กที่มาไม่ทันเปิดเทอมเหมือนกัน

146
00:08:30,666 --> 00:08:32,791
‎หนูไปเรียนพร้อมเธอได้

147
00:08:32,875 --> 00:08:34,000
‎มันเป็นยังไงคะ

148
00:08:34,750 --> 00:08:36,041
‎เรียนที่โรงเรียนน่ะ

149
00:08:38,500 --> 00:08:41,875
‎บางครั้ง ก็เรียนหนักเหมือนกัน

150
00:08:41,958 --> 00:08:44,666
‎แต่รับรองได้ว่าวิชาของครูสนุกสุดๆ

151
00:08:45,416 --> 00:08:49,666
‎ครูจะสอนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ดนตรี วรรณคดี

152
00:08:49,750 --> 00:08:53,000
‎วรรณคดีเหรอ งั้นก็เกี่ยวกับหนังสือน่ะสิ

153
00:08:54,250 --> 00:08:58,000
‎ที่โรงเรียน เรามีหนังสือเยอะมาก
‎มีเรื่องราวเต็มไปหมด

154
00:08:58,083 --> 00:09:00,000
‎เราจะสอนให้แต่งเรื่องเองด้วยนะ

155
00:09:01,291 --> 00:09:02,625
‎น่าสนใจไหมจ๊ะ

156
00:09:02,708 --> 00:09:05,458
‎ก็ได้ เอายังงี้ๆ ผมจะหาทางให้

157
00:09:05,541 --> 00:09:07,125
‎หนูต้องไปแล้วค่ะ

158
00:09:17,125 --> 00:09:18,583
‎กาลครั้งหนึ่งนานมา

159
00:09:20,041 --> 00:09:21,583
‎มีเด็กหญิงตัวน้อย

160
00:09:22,750 --> 00:09:24,541
‎ซึ่งถูกกักขัง

161
00:09:24,625 --> 00:09:25,916
‎ไม่อยากเชื่อเลย

162
00:09:26,000 --> 00:09:28,541
‎กล้าดีมาพูดแบบนั้นกับฉันได้ไง

163
00:09:29,083 --> 00:09:30,666
‎ฉันต้องถูกปรับเพราะแก

164
00:09:30,750 --> 00:09:32,166
‎โทษหนูได้ไง

165
00:09:32,250 --> 00:09:33,750
‎พ่อลืมเอาหนูไปเรียนเอง

166
00:09:33,833 --> 00:09:37,208
‎แกจะได้ไปโรงเรียนแล้ว
‎และจะได้เจอพวกทรันช์บูล

167
00:09:37,791 --> 00:09:39,166
‎ทรันช์บูลงั้นเหรอ

168
00:09:39,250 --> 00:09:41,958
‎อกาธา ทรันช์บูล ครูใหญ่ของครันเชมฮอลล์

169
00:09:42,041 --> 00:09:44,625
‎เธอตัวใหญ่ แข็งแรง น่ากลัว

170
00:09:44,708 --> 00:09:47,750
‎เคยแข่งกีฬาโอลิมปิก แข่งขว้างค้อน

171
00:09:48,333 --> 00:09:49,875
‎และรู้ไหมว่าฉันเพิ่งทำอะไร

172
00:09:50,458 --> 00:09:52,666
‎ฉันโทรหาเธอ และบอกเธอ

173
00:09:52,750 --> 00:09:57,458
‎ว่าแกน่ะเป็นนังเด็กผีตัวแสบชอบก่อเรื่อง

174
00:09:57,541 --> 00:09:58,416
‎ไม่นะ

175
00:09:58,500 --> 00:10:02,791
‎เธอรอเจอแกอย่างสุดๆ

176
00:10:03,916 --> 00:10:05,375
‎ไม่ยุติธรรมเลย

177
00:10:05,958 --> 00:10:07,083
‎ทำแบบนี้ได้ไง

178
00:10:07,166 --> 00:10:09,625
‎แกจะได้รู้สำนึกที่บังอาจมาพังชีวิตเรา

179
00:10:09,708 --> 00:10:12,416
‎สมควรโดนแล้ว นังเด็กมารหัวขน

180
00:10:12,500 --> 00:10:15,500
‎แจ็คแอนด์จิลล์ขึ้นไปบนเนิน

181
00:10:15,583 --> 00:10:18,875
‎เพื่อตักเอาน้ำแล้วเดินกลับ อย่างที่เห็น

182
00:10:18,958 --> 00:10:22,166
‎และอีกไม่ช้านาน ก็ต้องมีอันร่วงหล่น

183
00:10:22,250 --> 00:10:25,750
‎และทนผจญวนเวียนถูกเขาเขียนไว้ให้เป็น

184
00:10:25,833 --> 00:10:29,125
‎ต้องจำใจยอมเป็นเหยื่ออยู่ทั้งปี

185
00:10:31,958 --> 00:10:33,458
‎แบบโรมีโอและจูเลียต

186
00:10:34,416 --> 00:10:37,458
‎ก่อนที่จะพบจุดจบ มีไว้ให้จนละเอียด

187
00:10:38,291 --> 00:10:41,916
‎ให้มีความรักแล้วก็เอาเรื่องงี่เง่าที่ดับความฝัน

188
00:10:42,000 --> 00:10:45,208
‎ก็เกือบได้ร่วมชีวิตแล้วเชียวหนา

189
00:10:45,291 --> 00:10:48,833
‎เสียดายที่ลงเอยในแบบที่โหดสิ้นดี

190
00:10:49,875 --> 00:10:53,250
‎ก็ไม่เข้าใจทำไมเขาไม่เปลี่ยนเรื่องที่มี

191
00:10:54,625 --> 00:10:58,250
‎ถูกสอนให้ทำตามๆ ที่เขาบอก แต่โทษที

192
00:11:01,125 --> 00:11:04,500
‎ถึงคราวทุกคนก็ย่อมต้องเป็นตัวแสบบ้างสิ

193
00:11:07,416 --> 00:11:10,500
‎แค่ได้เจอว่าโลกไม่เข้าข้างเรา

194
00:11:10,583 --> 00:11:13,916
‎ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องทน และยิ้มหวานเข้าใส่

195
00:11:14,000 --> 00:11:16,708
‎ถ้าเราได้แต่กลัว แต่นั่งก้มหัวยอมเขาไป

196
00:11:17,666 --> 00:11:19,208
‎ก็คงเหมือนเดิม

197
00:11:21,041 --> 00:11:23,833
‎แม้ว่าเป็นแค่เด็กๆ มีตั้งเยอะให้ทำ

198
00:11:23,916 --> 00:11:27,375
‎เราต้องอย่าปล่อยเรื่องเด็กๆ
‎เช่นตัวเล็กมาห้ามเรา

199
00:11:27,458 --> 00:11:30,166
‎ถ้ามัวนั่งละห้อยและคอยให้เขาเดินย่ำ

200
00:11:30,250 --> 00:11:31,666
‎ก็คงจะเหมือนเราพูดว่า

201
00:11:31,750 --> 00:11:32,583
‎(ฟอกสีขั้นสุด)

202
00:11:32,666 --> 00:11:34,166
‎ทำแบบนี้ก็ได้

203
00:11:34,250 --> 00:11:35,333
‎มันไม่ใช่ไง

204
00:11:36,708 --> 00:11:38,666
‎ถ้าดูแล้วไม่ใช่

205
00:11:40,291 --> 00:11:42,958
‎ต้องทำให้รู้เสียบ้าง

206
00:11:48,083 --> 00:11:50,666
‎(ยาบำรุงเส้นผม)

207
00:11:55,166 --> 00:11:58,875
‎แค่ตัวน็อตขยับนิด ค่อยๆ ฝืน ค่อยๆ บิด

208
00:11:58,958 --> 00:12:02,166
‎จุดเริ่มต้นความขัดขืน
‎มันดังเอี๊ยดที่บนพื้นบ้าน

209
00:12:02,250 --> 00:12:05,500
‎จะเกิดเป็นพายุแค่ปีกกระพือพัด

210
00:12:05,583 --> 00:12:08,458
‎แมลงตัวกระติ๊ด แต่เจ็บจี๊ดเวลากัด

211
00:12:08,541 --> 00:12:09,750
‎เริ่มวันใหม่

212
00:12:09,833 --> 00:12:11,708
‎เสียงมันเดิน ติ๊กและก็ต๊อก

213
00:12:11,791 --> 00:12:14,958
‎เริ่มเป็นไท เสียงมันดังกริ๊กเมื่อปลดล็อก

214
00:12:15,041 --> 00:12:18,916
‎ถ้าถูกขังข้างในเรื่องเก่า และอยากจะออกมา

215
00:12:19,000 --> 00:12:22,208
‎ไม่ต้องไปกรีดร้อง ตะโกนให้ก้องฟ้า

216
00:12:22,291 --> 00:12:24,333
‎ยิ่งเป็นแค่เด็กๆ มีตั้งเยอะให้ทำ

217
00:12:24,416 --> 00:12:28,291
‎เราต้องอย่าปล่อยเรื่องเด็กๆ
‎เช่นตัวเล็กมาห้ามเรา

218
00:12:28,375 --> 00:12:31,250
‎ถ้ามัวนั่งละห้อย และคอยให้เขาเดินย่ำเรา

219
00:12:31,333 --> 00:12:33,125
‎ก็คงเหมือนเดิม

220
00:12:34,791 --> 00:12:38,166
‎แค่ได้เจอว่าโลกไม่เข้าข้างเรา

221
00:12:38,250 --> 00:12:41,333
‎ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องทน และยิ้มหวานเข้าใส่

222
00:12:41,416 --> 00:12:44,708
‎ถ้าเราได้แต่กลัว แต่นั่งก้มหัวยอมเขาไป

223
00:12:44,791 --> 00:12:48,166
‎ก็คงจะเหมือนเราพูดว่าทำแบบนี้ก็ได้

224
00:12:48,250 --> 00:12:49,791
‎มันไม่ใช่ไง

225
00:12:51,083 --> 00:12:52,708
‎ถ้าดูแล้วไม่ใช่

226
00:12:54,375 --> 00:12:57,458
‎ต้องทำให้รู้เสียบ้าง

227
00:12:59,041 --> 00:13:02,000
‎แต่เราจะรอใครให้มาแก้ไขก็คงไม่มี

228
00:13:02,583 --> 00:13:05,541
‎มีเพียงตัวเราเองที่แก้เรื่องร้ายให้เป็นดี

229
00:13:05,625 --> 00:13:09,291
‎ถึงคราวทุกคนก็ย่อมต้องเป็นตัวแสบบ้างสิ

230
00:13:10,125 --> 00:13:11,916
‎แกทำอะไรกับผมฉันเนี่ย

231
00:13:24,958 --> 00:13:28,041
‎ทำไมย้อมสีเขียวล่ะ
‎มันเป็นแนวละครสัตว์ หรือว่า…

232
00:13:28,125 --> 00:13:29,416
‎แนวละครสัตว์อะไร

233
00:13:29,500 --> 00:13:31,958
‎ก็ไอ้นักหลบหนีที่คุณคอยพูดถึงไง

234
00:13:32,041 --> 00:13:33,416
‎เขาทำผมสีเขียวเหรอ

235
00:13:33,500 --> 00:13:36,666
‎ไม่มีนักหลบหนี และบอกตั้งกี่ทีว่าผมไม่ได้ทำสีผม

236
00:13:40,916 --> 00:13:44,708
‎นักหลบหนี นักหลบหนี

237
00:13:44,791 --> 00:13:47,791
‎กาลครั้งหนึ่งนานมา มีนักหลบหนีผู้ยิ่งใหญ่

238
00:13:48,375 --> 00:13:49,791
‎เขาใจดีเหลือหลาย

239
00:13:49,875 --> 00:13:52,916
‎เป็นบุรุษที่เด็กทุกคนล้วนให้เป็นพ่อในฝัน

240
00:13:54,416 --> 00:13:57,250
‎และวันหนึ่ง เขาก็ตกหลุมรักกับ…

241
00:13:57,916 --> 00:13:59,625
‎นักกายกรรม

242
00:13:59,708 --> 00:14:06,250
‎(ครันเชมฮอลล์)

243
00:14:14,250 --> 00:14:16,000
‎(ห้ามงอแง)

244
00:14:17,500 --> 00:14:18,500
‎มาทิลด้า

245
00:14:20,791 --> 00:14:22,333
‎สวัสดีค่ะ คุณเฟ้ลป์

246
00:14:22,416 --> 00:14:25,250
‎กว่าจะเริ่มเข้าเรียนก็อีกชั่วโมงไม่ใช่รึ

247
00:14:25,875 --> 00:14:29,625
‎อ๋อ หนูมาเร็ว เพราะว่า ตื่นเต้นค่ะ

248
00:14:31,041 --> 00:14:33,500
‎ครูฮันนี่จะสอนแต่งเรื่องราว

249
00:14:34,208 --> 00:14:36,291
‎แต่หนูแต่งเอาไว้เรื่องหนึ่งแล้ว

250
00:14:36,833 --> 00:14:40,041
‎หนูรู้สึกได้ว่ามันดิ้นอยู่ในตัวหนู

251
00:14:40,125 --> 00:14:44,125
‎- เหมือนจะดันให้เแตกออกมา
‎- ถ้ามันจะแตกออกมา

252
00:14:44,208 --> 00:14:47,125
‎หนูก็ควรเล่าให้เร็วที่สุดนะ ว่าไหม

253
00:14:47,208 --> 00:14:48,833
‎ฉันจะไปเอาน้ำมะนาวมาให้

254
00:14:48,916 --> 00:14:52,083
‎แต่มันอาจเครียดหน่อยนะคะ

255
00:14:53,291 --> 00:14:57,791
‎มาทิลด้า เวิร์มวู้ด ฉันทำงานกับนิยาย
‎ฉันน่าจะรับมือได้สบาย

256
00:14:59,875 --> 00:15:01,208
‎กาลครั้งหนึ่งนานมา

257
00:15:01,791 --> 00:15:05,125
‎มีสองสุดยอดนักแสดงละครสัตว์ของโลก

258
00:15:05,208 --> 00:15:10,541
‎นักหลบหนีที่หนีได้จากกุญแจไหนๆ ที่เคยมี

259
00:15:10,625 --> 00:15:13,333
‎กับนักกายกรรม ที่เก่งกาจเลิศล้ำ

260
00:15:13,416 --> 00:15:15,791
‎จนดูเหมือนเธอเหาะได้จริงๆ

261
00:15:15,875 --> 00:15:17,666
‎ทั้งสองตกหลุมรักและแต่งงานกัน

262
00:15:18,541 --> 00:15:23,000
‎พวกเขาได้แสดงผาดโผน
‎ที่อัศจรรย์ที่สุดที่ใครเคยเห็น

263
00:15:23,625 --> 00:15:25,708
‎ผู้คนเดินทางมาแสนไกลเพื่อรอชม

264
00:15:25,791 --> 00:15:29,208
‎ทั้งกษัตริย์ ราชินี คนดัง และมนุษย์อวกาศ

265
00:15:29,958 --> 00:15:32,500
‎แต่แม้จะรักกัน

266
00:15:32,583 --> 00:15:36,083
‎แต่แม้จะมีชื่อเสียง ทั้งสองก็ยังโศกเศร้า

267
00:15:36,166 --> 00:15:40,208
‎"เรามีทุกสิ่งที่จะหาได้ในโลกนี้" ภรรยาพูด

268
00:15:40,291 --> 00:15:43,291
‎"แต่กลับไม่มีสิ่งเดียว ที่อยากได้ที่สุดในโลก

269
00:15:44,166 --> 00:15:45,500
‎เราไม่มีลูก"

270
00:15:45,583 --> 00:15:47,208
‎"อดทนเถิด ที่รัก"

271
00:15:47,291 --> 00:15:50,541
‎สามีตอบ "เวลาอยู่ข้างเรา

272
00:15:50,625 --> 00:15:52,541
‎เวลารักเราด้วยซ้ำ"

273
00:15:53,333 --> 00:15:56,583
‎แต่เวลาคือสิ่งเดียว ที่มิมีผู้ใดเป็นนายของมันได้

274
00:15:57,166 --> 00:16:00,875
‎และเมื่อเวลาผ่านไป ทั้งคู่เริ่มแก่ตัว แต่ก็ยัง

275
00:16:00,958 --> 00:16:02,166
‎ไม่มีลูก

276
00:16:02,875 --> 00:16:06,375
‎ความเศร้าที่ต้องอยู่ลำพัง
‎ในบ้านหลังใหญ่ว่างเปล่า

277
00:16:06,458 --> 00:16:09,291
‎ชักพาพวกเขาให้แสดงเสี่ยงตายมากขึ้น

278
00:16:09,375 --> 00:16:14,125
‎เพราะงานกลายเป็นที่หลุดพ้นเดียว
‎จากความอาดูรที่ชีวิตไม่หลุดพ้น

279
00:16:15,875 --> 00:16:18,166
‎ดังนั้น พวกเขาจึงตัดสินใจทำการแสดง

280
00:16:18,250 --> 00:16:21,791
‎กายกรรมที่อันตรายที่สุดในโลกตลอดกาล

281
00:16:21,875 --> 00:16:23,250
‎มันมีชื่อว่า

282
00:16:23,333 --> 00:16:24,416
‎นักกายกรรมบอก

283
00:16:24,500 --> 00:16:26,708
‎ในงานแถลงข่าวแก่สื่อทั่วโลก

284
00:16:26,791 --> 00:16:29,666
‎ที่มารวมตัวกันฟังข่าวอย่างใจจดจ่อ

285
00:16:29,750 --> 00:16:33,000
‎สตรีผู้เผาไหม้ ซึ่งเหวี่ยงตัวไปในอากาศ

286
00:16:33,083 --> 00:16:35,166
‎พร้อมระเบิดที่ผมของเธอ

287
00:16:35,250 --> 00:16:38,250
‎เหนือฉลาม และวัตถุแหลมคม

288
00:16:38,333 --> 00:16:41,833
‎ถูกช่วยโดยบุรุษ ผู้ถูกกักขังในกรง

289
00:16:41,916 --> 00:16:46,750
‎และนี่คือการแสดงที่อันตรายที่สุด
‎ที่เคยมีมาในโลกตลอดกาล

290
00:16:52,916 --> 00:16:54,500
‎มันคือสิ่งที่ชะตาลิขิตเรา

291
00:16:55,375 --> 00:16:57,750
‎มันคือที่ที่ความเหงาของชีวิตพาเราไป

292
00:17:02,666 --> 00:17:05,166
‎แล้วยังไงต่อล่ะ

293
00:17:06,583 --> 00:17:08,583
‎หนูก็ไม่รู้

294
00:17:09,500 --> 00:17:11,125
‎ยังไม่รู้น่ะ

295
00:17:11,708 --> 00:17:13,333
‎โรงเรียนเปิดแล้ว หนูรีบไปดีกว่า

296
00:17:13,916 --> 00:17:15,250
‎แต่เรื่องราวที่เหลือล่ะ

297
00:17:15,333 --> 00:17:16,750
‎หนูจะเล่าต่อพรุ่งนี้

298
00:17:16,833 --> 00:17:19,458
‎พรุ่งนี้รึ ฉันอยู่ที่ทะเลสาบนะ

299
00:17:19,541 --> 00:17:20,500
‎ที่ทะเลสาบ ได้ค่ะ

300
00:17:20,583 --> 00:17:22,958
‎ขอให้เรียนให้สนุกนะ

301
00:17:23,041 --> 00:17:25,166
‎และระวังตัวในโรงเรียนด้วย

302
00:17:25,833 --> 00:17:27,083
‎หนูไม่ห่วงหรอก

303
00:17:27,166 --> 00:17:30,916
‎ถ้ามีคนร้ายใส่เรา เราก็แค่ร้ายตอบ

304
00:17:31,500 --> 00:17:33,250
‎แต่มาทิลด้า จำไว้นะ

305
00:17:33,875 --> 00:17:35,666
‎ร้ายมาร้ายไปไม่ได้ทำให้ถูก

306
00:17:35,750 --> 00:17:37,041
‎เว้นแต่ร้ายให้ถูก

307
00:17:37,125 --> 00:17:39,916
‎เท่ากับเราทำให้ร้ายมาร้ายตอบเป็นสิ่งถูก

308
00:17:40,000 --> 00:17:41,375
‎ซึ่งมันต้องดีแน่

309
00:17:46,500 --> 00:17:47,916
‎(ห้ามงอแง)

310
00:17:48,000 --> 00:17:50,291
‎นี่วันแรกของเธอด้วยใช่ไหม

311
00:17:50,375 --> 00:17:54,625
‎ใช่ ฉันไม่ห่วงหรอก แต่ไอแซ็กอาจกลัว

312
00:17:56,291 --> 00:17:57,875
‎ถ้าเราเข้าไปด้วยกันล่ะ

313
00:17:58,916 --> 00:18:03,041
‎ใช่ ฉันกับไอแซ็กก็ได้จะดูแลเธอ ถ้า…

314
00:18:03,125 --> 00:18:04,125
‎นั่นน่ะ

315
00:18:15,000 --> 00:18:16,041
‎เฮ้ย เด็กใหม่

316
00:18:17,458 --> 00:18:21,000
‎คิดว่าเธอเก่งและเอเบิ้ล และก็รอดที่เป็น

317
00:18:21,083 --> 00:18:25,291
‎และบีอิ้งเจ้าชายหรือเจ้าหญิงน่ะ
‎เดี๋ยวก็รู้ซี

318
00:18:25,375 --> 00:18:27,875
‎จุดจบน่าเศร้าเป็นแทรจิดี

319
00:18:30,041 --> 00:18:34,458
‎ยิ่งอีเว่นพยายามเท่าไรใส่เอ็ฟฟอร์ท

320
00:18:34,541 --> 00:18:37,291
‎มันคงเปลืองแรงเอเนอร์จี

321
00:18:37,375 --> 00:18:41,750
‎แค่อดีตและชีวิตเป็นเพียงเอ็นเชียนฮิสตอรี

322
00:18:43,333 --> 00:18:46,416
‎ไอต้องติดคุกทุกข์ในเจล

323
00:18:46,500 --> 00:18:49,125
‎ต้องถูกกักโดนขังในกรงเคจนี้ชั่วกัป

324
00:18:49,208 --> 00:18:50,708
‎เหมือนนรกเอ็ล

325
00:18:50,791 --> 00:18:53,291
‎ยังพยายามจดจำรีเมมเบอร์

326
00:18:53,375 --> 00:18:55,833
‎ตอนที่ชีวิตยังไม่เอ็นเด็ด

327
00:18:55,916 --> 00:18:58,583
‎คืนวันดีๆ มันสิ้นสุดโอเวอร์

328
00:18:58,666 --> 00:19:02,625
‎เวลามีเสียงระฆังพีลิ่งอ็อฟเดอะเบล

329
00:19:02,708 --> 00:19:05,083
‎ก็เคยสงสัยคิวเรียส

330
00:19:05,166 --> 00:19:07,708
‎ก็ไม่เคยรู้เลยต้องอาร์สค์ มัวตั้งคำถามไป

331
00:19:07,791 --> 00:19:09,916
‎ถ้าอันเลสไม่อยากต้องเจ็บ

332
00:19:10,000 --> 00:19:13,083
‎ก็ฟังที่สอน และก็ทีชยู ฉันชี้ให้ดู

333
00:19:13,166 --> 00:19:14,708
‎ยูตั้งใจฟังสักครั้ง

334
00:19:14,791 --> 00:19:16,750
‎ระวังโดนดีซีเวียร์ลี ถ้าแตกแถว

335
00:19:16,833 --> 00:19:19,833
‎ถ้าร้องโดนสองเท่าดับเบิล
‎ยูจำไว้ไม่อยากรับกรรม

336
00:19:19,916 --> 00:19:22,250
‎ก็ต้องระวังอย่างเอ็กซ์ตรีมลีที่สุด

337
00:19:23,333 --> 00:19:24,416
‎ทำไม

338
00:19:24,500 --> 00:19:25,666
‎วาย

339
00:19:25,750 --> 00:19:27,958
‎ทำไมงั้นรึ ไม่ได้ยินที่เราบอกเหรอ

340
00:19:29,791 --> 00:19:32,500
‎เดี๋ยวก็รู้เมื่อฟีสเซ็ด

341
00:19:33,000 --> 00:19:34,166
‎ฟีสเซ็ดคืออะไร

342
00:19:34,750 --> 00:19:35,666
‎วิชาพลศึกษา

343
00:19:36,583 --> 00:19:38,583
‎ความชำนาญพิเศษของครูทรันช์บูล

344
00:19:39,333 --> 00:19:40,500
‎เธอเป็นใคร

345
00:19:40,583 --> 00:19:43,416
‎เราคือสารวัตรนักเรียน มาพาเธอไปห้องเรียน

346
00:19:43,500 --> 00:19:45,333
‎เราจะเริ่มเรียนกันแล้วใช่ไหม

347
00:19:45,416 --> 00:19:47,041
‎เธอจะได้เริ่มเรียนรู้แน่ๆ

348
00:19:47,125 --> 00:19:49,333
‎ดีเลย ฉันรู้จักพยัญชนะแล้ว

349
00:19:49,875 --> 00:19:52,916
‎เธอไม่รู้จักพยัญชนะ
‎จนกว่าเราจะให้เธอรู้จักพยัญชนะ

350
00:19:54,958 --> 00:19:56,750
‎คิดว่าเธอเก่งและเอเบิ้ล

351
00:19:56,833 --> 00:20:00,041
‎และก็รอดที่เป็นบีอิ้ง
‎เจ้าชายหรือหญิงน่ะเดี๋ยวก็รู้

352
00:20:00,125 --> 00:20:03,916
‎จุดจบน่าเศร้าเป็นแทรจิดี

353
00:20:05,791 --> 00:20:09,166
‎ยิ่งอีเว่น พยายามเท่าไรใส่เอ็ฟฟอร์ท

354
00:20:09,250 --> 00:20:11,208
‎มันคงเปลืองแรงเอเนอร์จี

355
00:20:11,791 --> 00:20:14,833
‎แค่อดีตและชีวิตเป็นเพียงเอ็นเชียนฮิสตอรี

356
00:20:16,875 --> 00:20:20,000
‎ไอต้องติดคุกทุกข์ในเจล

357
00:20:20,083 --> 00:20:23,250
‎ต้องถูกกักขังโดนขังกรงเคจนี้ชั่วกัป

358
00:20:23,333 --> 00:20:25,166
‎เหมือนนรกเอ็ล

359
00:20:25,250 --> 00:20:27,625
‎ยังพยายามจดจำรีเมมเบอร์

360
00:20:27,708 --> 00:20:30,083
‎ตอนที่ชีวิตยังไม่เอ็นเด็ด

361
00:20:30,166 --> 00:20:32,833
‎คืนวันดีๆ มันสิ้นสุดโอเวอร์

362
00:20:32,916 --> 00:20:37,208
‎เวลามีเสียงระฆังพีลิ่งอ็อฟเดอะเบล

363
00:20:42,708 --> 00:20:44,750
‎ก็เคยสงสัยคิวเรียส

364
00:20:44,833 --> 00:20:47,750
‎ก็ไม่รู้เลยต้องอาร์สค์ มัวตั้งคำถามไป

365
00:20:47,833 --> 00:20:49,916
‎ถ้าอันเลสไม่อยากต้องเจ็บ

366
00:20:50,000 --> 00:20:53,458
‎ก็ฟังที่สอน และก็ทีชยู ฉันชี้ให้ดู

367
00:20:53,541 --> 00:20:55,958
‎ยูตั้งใจฟังสักครั้ง ระวังโดนดีซีเวียร์ลี

368
00:20:56,041 --> 00:20:58,375
‎ถ้าแตกแถว
‎ถ้าร้อง โดนสองเท่าดับเบิล

369
00:20:58,458 --> 00:20:59,791
‎ยูจำไว้ไม่อยากรับกรรม

370
00:20:59,875 --> 00:21:02,750
‎เธอก็ต้องระวังอย่างเอ็กซ์ตรีมลีที่สุด

371
00:21:04,041 --> 00:21:04,875
‎ทำไม

372
00:21:04,958 --> 00:21:06,375
‎วาย

373
00:21:06,458 --> 00:21:07,333
‎ทำไมงั้นรึ

374
00:21:07,416 --> 00:21:08,791
‎ไม่ได้ยินที่เราพูดรึไง

375
00:21:10,083 --> 00:21:13,708
‎ฉันเห็นว่าพวกเธอบางคนยังไม่เข้าห้องเรียน

376
00:21:13,791 --> 00:21:14,958
‎เข้าห้องเดี๋ยวนี้

377
00:21:15,041 --> 00:21:17,500
‎ฉันให้เวลาห้าวินาทีทำตามที่สั่ง

378
00:21:17,583 --> 00:21:18,666
‎เอ-บี-ซี-ดี-อี-เอฟ-จี

379
00:21:18,750 --> 00:21:19,958
‎- เอช-ไอ-เจ-เค-แอล-เอ็ม-เอ็น
‎- ห้า

380
00:21:20,041 --> 00:21:21,000
‎โอ-พี-คิว-อาร์-เอส

381
00:21:21,083 --> 00:21:22,333
‎- ที-ยู-วี-ดับเบิลยู-เอ็กซ์
‎- สี่

382
00:21:22,416 --> 00:21:24,875
‎- วาย วาย วาย วาย วาย วาย วาย
‎- สาม

383
00:21:24,958 --> 00:21:26,958
‎- สอง
‎- ลาเวนเด้อร์ มาทิลด้า เร็ว

384
00:21:27,041 --> 00:21:28,791
‎- หนึ่ง
‎- เดี๋ยวก็รู้เมื่อฟีสเซ็ด

385
00:21:33,916 --> 00:21:37,833
‎จ้ะ ครูทรันช์บูลเข้มงวดเรื่องตรงเวลาน่ะ

386
00:21:37,916 --> 00:21:41,375
‎ไม่สายดีที่สุด มารู้จักเพื่อนใหม่กันเถอะ

387
00:21:41,458 --> 00:21:43,083
‎นี่ลาเวนเด้อร์กับมาทิลด้าจ้ะ

388
00:21:43,666 --> 00:21:46,250
‎ถ้ามีอะไรที่ไม่รู้

389
00:21:46,833 --> 00:21:48,000
‎ก็ถามเพื่อนนะจ๊ะ

390
00:21:48,083 --> 00:21:49,958
‎เพื่อนๆ จะช่วยเอง เข้าใจนะ

391
00:21:50,541 --> 00:21:51,500
‎ครูครับ

392
00:21:52,208 --> 00:21:53,750
‎ผมปวดหัวจะแย่แล้ว

393
00:21:55,750 --> 00:21:57,541
‎โจทย์นี้ไม่ได้เอาไว้ให้เธอทำ

394
00:21:57,625 --> 00:22:00,791
‎เมื่อคืนห้องนี้มีพวกผู้ใหญ่มาใช้เรียน

395
00:22:00,875 --> 00:22:02,416
‎คงลืมลบกระดานกัน

396
00:22:05,916 --> 00:22:08,833
‎ไนเจลจ๊ะ ไนเจล ไนเจล

397
00:22:08,916 --> 00:22:10,000
‎ไนเจล

398
00:22:11,791 --> 00:22:14,083
‎ผ่อนคลาย

399
00:22:15,833 --> 00:22:16,666
‎เก่งมากจ้ะ

400
00:22:18,166 --> 00:22:21,333
‎มีใครอยากจัดการไอ้ที่อยู่บนกระดานไหม

401
00:22:21,416 --> 00:22:22,875
‎- หนูค่ะ
‎- ครูฮันนี่ ผม

402
00:22:25,083 --> 00:22:25,916
‎มาทิลด้า

403
00:22:26,416 --> 00:22:27,458
‎เธอล่ะ ว่าไง

404
00:22:31,250 --> 00:22:34,125
‎วันนี้เราจะมาอ่านหนังสือกัน

405
00:22:34,208 --> 00:22:36,041
‎- ยอดเลย
‎- เจ๋ง

406
00:22:36,125 --> 00:22:39,458
‎ที่จริงหนังสือเล่มนี้เขียนเพื่อเด็กเก้าขวบ

407
00:22:39,541 --> 00:22:41,750
‎แต่พวกเธอเก่งขึ้นกัน

408
00:22:41,833 --> 00:22:44,666
‎ครูเลยคิดว่าน่าจะลองให้อ่านเล่มนี้

409
00:22:44,750 --> 00:22:47,958
‎ครูอยากให้ทุกคนอ่านบทแรก

410
00:22:48,041 --> 00:22:51,625
‎- เอริก อะไรคือบท
‎- ตอนหนึ่งของเรื่องราวครับ

411
00:22:51,708 --> 00:22:53,916
‎สุดยอดมากจ้ะ เอริก

412
00:22:54,000 --> 00:22:57,208
‎ครูหวังว่าพวกเธอจะอ่านตอนแรกให้จบ

413
00:22:57,291 --> 00:23:00,333
‎แล้วเราค่อยมาถกกันว่า…

414
00:23:02,208 --> 00:23:04,333
‎มาทิลด้า เธอทำอะไรน่ะ

415
00:23:05,416 --> 00:23:08,666
‎หนูจัดการมันไง

416
00:23:08,750 --> 00:23:10,125
‎ตามที่ครูบอก

417
00:23:11,458 --> 00:23:14,041
‎ไม่ ครูหมายถึงลบมันออกจ้ะ

418
00:23:15,458 --> 00:23:17,666
‎นั่นเธอแก้โจทย์ถูกใช่ไหม

419
00:23:18,166 --> 00:23:19,083
‎ใช่ค่ะ

420
00:23:19,166 --> 00:23:22,041
‎และหนูว่าจะแก้โจทย์ที่เหลือต่อด้วย

421
00:23:22,666 --> 00:23:23,875
‎ที่เหลือเหรอ

422
00:23:24,583 --> 00:23:26,458
‎เลขจำนวนเฉพาะน่ะค่ะ

423
00:23:26,958 --> 00:23:29,041
‎ที่เอ็กซ์เท่ากับเอบียกกำลังสองซ้ำๆ

424
00:23:31,041 --> 00:23:34,250
‎พวกเขาน่าจะแก้โจทย์กันโดยรู้ว่าเป็นอนุกรม

425
00:23:35,958 --> 00:23:37,791
‎เธอชอบคณิตศาสตร์เหรอ

426
00:23:38,416 --> 00:23:41,166
‎ไม่ได้เกลียดค่ะ แต่ชอบจริงๆ คือการอ่าน

427
00:23:41,666 --> 00:23:43,583
‎มันเหมือนได้พักร้อนในหัว

428
00:23:44,541 --> 00:23:45,916
‎และเธอก็ทำบ่อยสินะ

429
00:23:46,416 --> 00:23:49,083
‎หนีทุกอย่าง เข้าไปอยู่ในหนังสือน่ะ

430
00:23:49,166 --> 00:23:51,791
‎ใช่ค่ะ อาทิตย์นี้หนูอ่านเยอะด้วย

431
00:23:51,875 --> 00:23:53,791
‎อ่านเยอะ ในหนึ่งสัปดาห์งั้นรึ

432
00:23:54,833 --> 00:23:57,416
‎แล้วสัปดาห์นี้ เธออ่านอะไรบ้างล่ะ

433
00:23:57,500 --> 00:24:00,458
‎"นิโคลัส นิคเกิ้ลบี" "เจน แอร์"

434
00:24:00,541 --> 00:24:03,500
‎"เทสผู้บริสุทธิ์" "เพื่อนยาก"

435
00:24:03,583 --> 00:24:04,833
‎"เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์"

436
00:24:05,416 --> 00:24:08,250
‎"โมบี้ ดิ๊ก" "อาชญากรรมกับการลงทัณฑ์"

437
00:24:09,000 --> 00:24:10,375
‎และ…

438
00:24:11,458 --> 00:24:12,750
‎"เดอะแคทอินเดอะแฮ็ท"

439
00:24:27,916 --> 00:24:30,166
‎(ห้ามหนอนเข้ามา)

440
00:24:35,000 --> 00:24:36,458
‎(ครูใหญ่)

441
00:24:36,541 --> 00:24:37,916
‎อย่าทำตัวน่าสมเพช

442
00:24:42,208 --> 00:24:43,041
‎เข้ามาได้

443
00:24:48,166 --> 00:24:50,250
‎อย่ายืนแฉะแบะ รีบเข้ามา

444
00:24:50,333 --> 00:24:51,416
‎ค่ะ ขอโทษค่ะ

445
00:24:54,416 --> 00:24:56,958
‎ครูทรันช์บูลคะ มี…

446
00:24:57,041 --> 00:25:00,541
‎ในชั้นของฉัน มีเด็กชื่อมาทิลด้า เวิร์มวู้ด

447
00:25:00,625 --> 00:25:03,375
‎มาทิลด้า ลูกสาวของแฮรี่ เวิร์มวู้ด

448
00:25:03,458 --> 00:25:04,416
‎คนดีมาก

449
00:25:05,125 --> 00:25:06,875
‎เขาเตือนเรื่องเด็กแสบนั่น

450
00:25:07,875 --> 00:25:10,708
‎บอกว่านังเด็กนั่นเหลือขอ

451
00:25:10,791 --> 00:25:12,666
‎ไม่ค่ะ ครูใหญ่ ฉันไม่คิดว่า…

452
00:25:12,750 --> 00:25:14,875
‎ถูกต้อง เธอไม่คิด

453
00:25:16,333 --> 00:25:18,250
‎คำขวัญโรงเรียนนี้คืออะไร

454
00:25:19,333 --> 00:25:21,125
‎แบมบินาทุ่ม เอสตะ แม็กกิทุ่ม

455
00:25:21,208 --> 00:25:25,625
‎แบมบินาทุ่ม เอสตะ แม็กกิทุ่ม
‎"เด็กนั้นหรือก็คือหนอน"

456
00:25:25,708 --> 00:25:28,250
‎ขอบใจที่มาแจ้งเรื่องนังเด็กคนนี้

457
00:25:28,333 --> 00:25:30,875
‎ฉันจะบี้มันเมื่อถึงเวลา สวัสดี

458
00:25:32,375 --> 00:25:36,708
‎ครูทรันช์บูลคะ
‎ฉันเชื่อว่ามาทิลด้าเป็นอัจฉริยะ

459
00:25:36,791 --> 00:25:38,916
‎อะไรนะ ไม่ๆ

460
00:25:39,000 --> 00:25:41,833
‎ฉันเพิ่งบอกไม่ใช่รึ มันเป็นเด็กพาล

461
00:25:41,916 --> 00:25:46,000
‎เธอคิดเลขในใจได้
‎ในโจทย์ที่ฉันใช้เครื่องคิดเลขก็ทำไม่ได้

462
00:25:46,083 --> 00:25:48,250
‎แล้วหนังสือที่เธออ่านอีก

463
00:25:48,333 --> 00:25:52,750
‎ฉันคิดว่าควรให้เธอไปอยู่ห้องคิง
‎ของเด็ก 11 ขวบ

464
00:25:52,833 --> 00:25:53,833
‎โดยทันที

465
00:25:55,958 --> 00:25:59,125
‎แล้วเรื่องกฎล่ะ ฮันนี่

466
00:26:00,958 --> 00:26:03,375
‎ฉันเชื่อว่ามาทิลด้า เวิร์มวู้ด…

467
00:26:04,500 --> 00:26:06,750
‎ควรได้รับการยกเว้นเรื่องกฎ

468
00:26:08,875 --> 00:26:09,708
‎ยกเว้นงั้นรึ

469
00:26:10,916 --> 00:26:12,125
‎ไม่ยึดกฎงั้นรึ

470
00:26:14,708 --> 00:26:17,750
‎ในโรงเรียนของฉันเนี่ยนะ

471
00:26:20,208 --> 00:26:22,416
‎มองถ้วยรางวัลฉัน

472
00:26:22,500 --> 00:26:25,916
‎ดูถ้วยรางวัลวาววับ เมื่อมันจับ

473
00:26:26,000 --> 00:26:27,916
‎รับแสงตะวัน

474
00:26:28,000 --> 00:26:33,583
‎คิดว่ามันยากแค่ไหน
‎จะเป็นแชมป์ขว้างค้อนทั่วทั้งอังกฤษ

475
00:26:33,666 --> 00:26:35,750
‎ของปี 1959

476
00:26:35,833 --> 00:26:39,458
‎แล้วคิดว่าถึงช่วงนั้น ห้วงแห่งฝันที่วาดไว้

477
00:26:39,541 --> 00:26:45,000
‎ภายในใจฉันจะยั่วแหย่กฎเล่นหรือไง

478
00:26:45,083 --> 00:26:47,875
‎เอ่อ บ้าเหรอ

479
00:26:47,958 --> 00:26:51,208
‎ตอนที่เท้าฉันก้าวเข้าวงกลม
‎ฉันเปลี่ยนแผนรึเปล่า

480
00:26:51,958 --> 00:26:52,791
‎หืม ฝัน

481
00:26:53,375 --> 00:26:56,375
‎ตอนทาชอล์คที่ฝ่ามือ โบกมันเล่นไหมเล่า

482
00:26:56,458 --> 00:26:58,000
‎ไม่มีวัน

483
00:26:58,083 --> 00:27:00,916
‎ตอนที่ฉันเริ่มจะควง เหม่อมองภาพที่น่าดู

484
00:27:01,000 --> 00:27:03,958
‎แอบใจลอยปล่อยใจ ฝันตะลึงงันไปชั่วครู่

485
00:27:04,041 --> 00:27:06,708
‎ลังเลและวกวน บิดเคลื่อนขยับการขว้างไป

486
00:27:06,791 --> 00:27:09,125
‎ปรับเปลี่ยนแรงยก
‎จนผิดไม่เหมือนที่ตั้งใจ

487
00:27:10,291 --> 00:27:13,000
‎ตอนที่ค้อนมันออกตัว ก็ยังร้องคำถาม

488
00:27:13,083 --> 00:27:16,000
‎แบบที่ทำเวลาที่ฝึกอยู่
‎เป็นเดือนประจำ

489
00:27:16,083 --> 00:27:19,666
‎ต้องสุดฤทธิ์สุดชีวิต ผิดไม่ได้เลยสักนิด

490
00:27:19,750 --> 00:27:23,125
‎แต่ละรายละเอียดการขว้าง
‎ต้องได้อย่างแนวทางที่คิดไว้

491
00:27:23,208 --> 00:27:26,750
‎และแม้จังหวะที่ปล่อยค้อนพ้นจากมือ

492
00:27:26,833 --> 00:27:32,083
‎จนลอยขึ้นสูงทะยานนั้นหรือ

493
00:27:32,166 --> 00:27:35,208
‎จะยืนบื้อได้เช่นไร

494
00:27:35,291 --> 00:27:37,666
‎ไม่ ไม่ ไม่

495
00:27:37,750 --> 00:27:40,750
‎ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่

496
00:27:40,833 --> 00:27:43,791
‎เธอทำได้แล้ว เธอสุดยอดมาก

497
00:27:48,791 --> 00:27:53,833
‎ถ้าเราอยากขว้างค้อน ด้วยหน้าที่ทำเพื่อชาติ

498
00:27:54,750 --> 00:27:59,916
‎เราต้องเข้าไปในวงกลมเมื่อลงแข่ง
‎ห้ามไหวเอน

499
00:28:01,375 --> 00:28:06,416
‎หากว่าอยากจะอยู่ในทีม
‎ไม่ต้องใช้ความภูมิใจยินดีเต็มปริ่ม

500
00:28:07,083 --> 00:28:11,375
‎เพียงแค่ยืนเก็บเท้าเข้าไว้ไม่ให้ล้ำเส้น

501
00:28:11,458 --> 00:28:12,333
‎ร้องซิ เด็กๆ

502
00:28:12,416 --> 00:28:13,916
‎สอง สาม สี่

503
00:28:14,000 --> 00:28:16,791
‎ถ้าเราอยากขว้างค้อน

504
00:28:16,875 --> 00:28:19,833
‎- หน้าที่ทำเพื่อชาติ
‎- แบมบินาทุ่ม เอสตะ แม็กกิทุ่ม

505
00:28:19,916 --> 00:28:23,000
‎เราต้องเข้าไปในวงกลมเมื่อลงแข่ง

506
00:28:23,083 --> 00:28:24,750
‎ห้ามไหวเอน

507
00:28:24,833 --> 00:28:26,333
‎แม็กกิทุ่ม แม็กกิทุ่ม

508
00:28:26,416 --> 00:28:28,708
‎ถ้าหากว่าอยากจะฝึกให้เลิศ

509
00:28:28,791 --> 00:28:31,083
‎ไม่ต้องเมตตาปรานีกันจนเลยเถิด

510
00:28:31,166 --> 00:28:32,416
‎จนเลยเถิด

511
00:28:32,500 --> 00:28:37,000
‎แค่ต้องบังคับเจ้าพวกเหลือขอไม่ให้ล้ำเส้น

512
00:28:37,083 --> 00:28:37,958
‎ร้องซิ เจนนี่

513
00:28:38,541 --> 00:28:41,000
‎ถ้าเราอยากขว้างค้อน

514
00:28:41,083 --> 00:28:44,666
‎- ด้วยหน้าที่ทำเพื่อชาติ
‎- แบมบินาทุ่ม เอสตะ แม็กกิทุ่ม

515
00:28:44,750 --> 00:28:47,208
‎เราต้องเข้าไปในวงกลมเมื่อลงแข่ง

516
00:28:47,291 --> 00:28:49,458
‎ห้ามไหวเอน

517
00:28:49,541 --> 00:28:51,125
‎แม็กกิทุ่ม แม็กกิทุ่ม

518
00:28:51,208 --> 00:28:54,333
‎เซอร์คูลัม เอสต์

519
00:28:54,416 --> 00:28:57,875
‎เดอุส เดอุส

520
00:28:57,958 --> 00:29:04,208
‎กลอรียา

521
00:29:08,333 --> 00:29:11,708
‎กฎข้อเดียวที่ฉันใช้ได้อยู่

522
00:29:12,708 --> 00:29:17,208
‎เรื่องส่วนตัว กีฬา หรือหน้าที่ครู

523
00:29:18,625 --> 00:29:21,750
‎คว้าลูกบอลและขว้างมันเข้าไป

524
00:29:21,833 --> 00:29:24,875
‎มองขอบเขตรอบข้างให้เข้าใจ

525
00:29:24,958 --> 00:29:29,583
‎และยืนเก็บเท้าเอาไว้ ไม่ให้ล้ำเส้น

526
00:29:29,666 --> 00:29:31,041
‎ออกไปได้แล้ว

527
00:29:35,541 --> 00:29:37,000
‎เวิร์มวู้ด

528
00:29:38,583 --> 00:29:39,791
‎เวิร์มวู้ด

529
00:29:41,500 --> 00:29:43,833
‎แกอยู่ไหน

530
00:29:45,083 --> 00:29:47,458
‎ฟังเรื่องวันแรกที่โรงเรียนของหนูไหม

531
00:29:47,541 --> 00:29:49,666
‎แหวะ ฉันยอมกินผักยังจะดีกว่า

532
00:29:50,750 --> 00:29:53,583
‎แน่นอนแล้ว ผมเป็นอัจฉริยะ

533
00:29:53,666 --> 00:29:55,583
‎ความซวยซ้ำซ้อนสิ้นสุดแล้ว

534
00:29:55,666 --> 00:29:58,541
‎มีผู้ชายคนหนึ่งมาที่เต็นท์ขายรถ ตัวโตมาก

535
00:29:58,625 --> 00:30:00,750
‎เป็นพ่อหมีตัวใหญ่

536
00:30:00,833 --> 00:30:04,000
‎และพ่อหมีคนนี้ก็อยากได้รถหรู

537
00:30:04,083 --> 00:30:06,666
‎โอ๊ย ดีจัง แต่หมีขับรถเป็นด้วยเหรอ

538
00:30:06,750 --> 00:30:08,916
‎ไม่ เขาไม่ใช่หมีจริงๆ

539
00:30:09,000 --> 00:30:10,625
‎พ่อมีรถหรูด้วยเหรอ

540
00:30:10,708 --> 00:30:12,375
‎- สองคัน ไอ้หนู
‎- หนูเป็นหญิง

541
00:30:12,458 --> 00:30:15,625
‎คันที่มีรอยบุบด้านหน้า
‎กับคันที่มีรอยบุบด้านหลัง

542
00:30:15,708 --> 00:30:18,083
‎ฉันก็แค่เอาทั้งสองคันมาผ่าครึ่ง

543
00:30:18,166 --> 00:30:21,291
‎ติดกาวเชื่อมกัน แค่นั้นก็จบเรื่อง

544
00:30:21,375 --> 00:30:22,583
‎ป๊ะป๋ากลับมาแล้ว

545
00:30:22,666 --> 00:30:23,708
‎มันถูกกฎหมายเหรอ

546
00:30:23,791 --> 00:30:27,166
‎และมันก็ผิดด้วย

547
00:30:28,250 --> 00:30:30,083
‎ไอ้หนูว่าไงนะ ผิดงั้นรึ

548
00:30:30,875 --> 00:30:31,708
‎ผิดงั้นรึ

549
00:30:33,541 --> 00:30:34,666
‎เอามานี่

550
00:30:36,208 --> 00:30:38,500
‎ผลพวงแห่ง… โง่จริง

551
00:30:38,583 --> 00:30:40,375
‎ผลไม้จะโกรธได้ยังไง

552
00:30:40,458 --> 00:30:42,416
‎ไร้สาระฉิบเป๋ง

553
00:30:42,500 --> 00:30:44,125
‎มันไม่ได้เกี่ยวกับผลไม้

554
00:30:44,208 --> 00:30:45,916
‎เถียงงั้นรึ แม่เด็กเอาแต่ใจ

555
00:30:46,000 --> 00:30:47,250
‎หนูไม่ได้เถียง

556
00:30:47,333 --> 00:30:48,416
‎อย่ามาเถียงฉันนะ

557
00:30:49,000 --> 00:30:51,166
‎ฉันจะฉีกหนังสือนี่ต่อหน้าแก

558
00:30:51,250 --> 00:30:53,458
‎- นั่นของห้องสมุดนะ
‎- ฉีกเลย

559
00:30:59,666 --> 00:31:00,750
‎เอาเลย

560
00:31:11,583 --> 00:31:13,041
‎นี่ไง

561
00:31:19,791 --> 00:31:20,833
‎เอาไป

562
00:31:22,708 --> 00:31:25,208
‎ไปนอนได้แล้ว ยายหนอนหนังสือ

563
00:31:32,208 --> 00:31:36,250
‎แค่ได้เจอว่าโลกไม่เข้าข้างเรา

564
00:31:36,333 --> 00:31:37,541
‎(กาวเหนียวพิเศษ)

565
00:31:37,625 --> 00:31:42,875
‎ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องทนและยิ้มหวานเข้าใส่

566
00:31:43,666 --> 00:31:48,291
‎ถ้าเราได้แต่กลัวและนั่งก้มหัวยอมเขาไป

567
00:31:50,250 --> 00:31:53,250
‎ก็คงเหมือนเดิม

568
00:31:56,541 --> 00:31:59,333
‎แม้ว่าเป็นแค่เด็กๆ มีตั้งเยอะให้ทำ

569
00:31:59,416 --> 00:32:03,166
‎เราต้องอย่าปล่อยเรื่องเด็กๆ
‎เช่นตัวเล็กมาห้ามเรา

570
00:32:03,250 --> 00:32:06,333
‎ถ้ามัวนั่งละห้อยและคอยให้เขาเดินย่ำ

571
00:32:06,416 --> 00:32:09,666
‎ก็คงจะเหมือนเราพูดว่าเราพูดว่าทำแบบนี้ก็ได้

572
00:32:09,750 --> 00:32:11,416
‎มันไม่ใช่ไง

573
00:32:18,458 --> 00:32:21,708
‎จำไว้นะ มาทิลด้า ร้ายมาร้ายไปไม่ได้ทำให้ถูก

574
00:32:21,791 --> 00:32:23,708
‎ไง เจ้าหน้าโง่

575
00:32:24,458 --> 00:32:27,250
‎"นี่หนังสือห้องสมุดนะ"

576
00:32:29,375 --> 00:32:30,833
‎ไอ้ลูกกรอกขี้บ่น

577
00:32:33,083 --> 00:32:34,291
‎หมวกฉันอยู่ไหน

578
00:32:35,750 --> 00:32:36,875
‎นี่ค่ะ พ่อ

579
00:32:43,583 --> 00:32:45,250
‎โง่ฉิบเป๋ง

580
00:32:55,541 --> 00:32:59,208
‎มันอยู่ในนั้นทั้งหมดได้ไง
‎หัวเธอก็เท่ากับหัวฉัน

581
00:32:59,291 --> 00:33:00,875
‎มันเจ็บไหม มาทิลด้า

582
00:33:00,958 --> 00:33:03,666
‎ที่บีบสมองทั้งหมดเข้าไปในนั้น

583
00:33:04,250 --> 00:33:06,125
‎ไม่นี่ มันก็ดู…

584
00:33:07,041 --> 00:33:07,875
‎เข้ากันพอดี

585
00:33:08,541 --> 00:33:10,208
‎เธอใช้พลังจิตได้ไหม

586
00:33:11,333 --> 00:33:13,458
‎มันเกิดจากเรามีพลังสมองใหญ่บึ้ม

587
00:33:13,541 --> 00:33:15,500
‎แล้วเราเค้นมันออกผ่านทางตา

588
00:33:15,583 --> 00:33:18,166
‎ทำให้เราใช้จิตเคลื่อนสิ่งของได้

589
00:33:18,250 --> 00:33:19,708
‎ดูนี่นะ

590
00:33:38,125 --> 00:33:40,958
‎ทำตัวฉลาดจะเดือดร้อนได้นะ ที่นี่น่ะ

591
00:33:41,041 --> 00:33:44,208
‎ครูทรันช์บูลเกลียดเด็กฉลาด เธอเกลียด

592
00:33:44,291 --> 00:33:46,083
‎โรงเรียนสอนให้ฉลาดไม่ใช่เหรอ

593
00:33:46,166 --> 00:33:48,541
‎ที่นี่ไม่ใช่โรงเรียน แต่เป็นคุก

594
00:33:48,625 --> 00:33:50,000
‎ทำตัวเด่นแล้วจะมีภัย

595
00:33:50,083 --> 00:33:51,833
‎จากครูอกาธา

596
00:33:51,916 --> 00:33:54,625
‎เขาลือกันว่าครูทำเด็กคนหนึ่งท้องแตก

597
00:33:54,708 --> 00:33:56,875
‎ต้องใช้พลาสติกพันเพื่อกันไส้หลุด

598
00:33:56,958 --> 00:33:58,833
‎ไม่จริงซะหน่อย บรูซ

599
00:33:58,916 --> 00:34:02,208
‎แต่ที่แน่ๆ คือครูทับเด็กป.6 คนหนึ่งจนตัวเละ

600
00:34:02,291 --> 00:34:06,291
‎ครูจับได้ว่าจูเลียส ร็อตวิงเกิล
‎กินลูกอมในห้องเรียน

601
00:34:06,375 --> 00:34:10,375
‎ครูจับเขายกขึ้น เหวี่ยงไปรอบๆ
‎แล้วโยนเขาไปนอกหน้าต่าง

602
00:34:10,458 --> 00:34:11,291
‎นี่

603
00:34:11,958 --> 00:34:14,291
‎ไม่มีครูที่ไหนจับเด็กเหวี่ยงหรอก

604
00:34:14,375 --> 00:34:16,666
‎พวกรุ่นพี่แค่ขู่ให้เธอกลัวน่ะ

605
00:34:16,750 --> 00:34:17,708
‎กลัวงั้นเหรอ

606
00:34:18,375 --> 00:34:20,958
‎ถูกขังในตู้แขวนคอนั่นต่างหากกลัวของจริง

607
00:34:24,541 --> 00:34:25,791
‎อะไรคือตู้แขวนคอ

608
00:34:28,666 --> 00:34:32,541
‎ที่ที่เธอถูกส่งไป หากว่าเธอไม่เชื่อฟัง

609
00:34:32,625 --> 00:34:35,541
‎ทำด้วยไม้และหนามทั้งหลัง

610
00:34:35,625 --> 00:34:38,000
‎คับแคบจนเธอแทบจะนั่งไม่ได้

611
00:34:38,083 --> 00:34:39,708
‎และถึงทำได้

612
00:34:39,791 --> 00:34:42,958
‎ก็ยังมีตะปูที่ข้างล่าง ช่างทรมานดีจัง

613
00:34:43,541 --> 00:34:47,083
‎บานประตูเสียงลั่น ตอนที่มันงับปิด

614
00:34:47,166 --> 00:34:50,458
‎จมูกเธอแค่นี้ยังไม่เห็นเพราะมืดมิด

615
00:34:50,541 --> 00:34:53,708
‎ตอนเธอกรีดร้อง ยังไม่รู้เลยว่า

616
00:34:53,791 --> 00:34:57,000
‎เป็นแค่เพียงแต่อยู่ในหัว
‎แค่ปากอ้า แล้วก็ไม่มีเสียง

617
00:34:57,083 --> 00:34:58,208
‎(ตู้แขวนคอ)

618
00:35:02,250 --> 00:35:03,708
‎ซ่อนฉันที

619
00:35:03,791 --> 00:35:06,041
‎มีคนเทน้ำเชื่อมบนเก้าอี้ครูทรันช์บูล

620
00:35:06,125 --> 00:35:08,000
‎ครูคิดว่าฉันทำ แต่ฉันไม่เคย

621
00:35:08,083 --> 00:35:09,666
‎กางเกงในครูติดบนเก้าอี้

622
00:35:11,375 --> 00:35:12,250
‎เงียบ

623
00:35:12,875 --> 00:35:14,791
‎นายถูกขังในตู้แขวนคอแน่

624
00:35:14,875 --> 00:35:17,791
‎แต่มันไม่ถูกต้อง เขาไม่ได้ทำอะไร

625
00:35:17,875 --> 00:35:20,166
‎ฉันขอบอกเลย ไอ้หนูนี่ตายแน่

626
00:35:20,250 --> 00:35:22,375
‎มาทิลด้า ช่วยฉันที

627
00:35:22,458 --> 00:35:24,000
‎ก็บอกครูไปสิว่า…

628
00:35:24,916 --> 00:35:25,833
‎ก็ได้

629
00:35:26,750 --> 00:35:28,166
‎เรื่องเกิดเมื่อไหร่เหรอ

630
00:35:28,750 --> 00:35:30,166
‎ยี่สิบนาทีก่อน

631
00:35:30,250 --> 00:35:31,416
‎แต่ทำไมล่ะ

632
00:35:33,375 --> 00:35:35,625
‎รีบไปซ่อน เร็ว ขอเสื้อนอก

633
00:35:36,666 --> 00:35:38,458
‎อย่าบอกครูว่าฉันอยู่ไหนนะ

634
00:35:40,125 --> 00:35:40,958
‎วิ่งเร็ว

635
00:35:41,041 --> 00:35:41,958
‎รีบไป

636
00:35:42,041 --> 00:35:42,916
‎เร็วเข้า

637
00:35:43,875 --> 00:35:44,916
‎ครูมาแล้ว

638
00:35:45,000 --> 00:35:46,000
‎เงียบ

639
00:35:48,833 --> 00:35:50,000
‎วิ่ง

640
00:35:51,958 --> 00:35:53,208
‎หยุด นังเด็กน้อย

641
00:35:57,791 --> 00:36:03,500
‎นี่มันฝูงผีกองกอยวันนรกแตกรึไง

642
00:36:03,583 --> 00:36:06,916
‎จ้อกแจ้กจอแจซะเหลือเกิน

643
00:36:08,333 --> 00:36:12,291
‎ไอ้หนอนที่ชื่อไนเจลอยู่ไหน

644
00:36:15,750 --> 00:36:17,416
‎ตรงนั้นค่ะ ใต้กองเสื้อ

645
00:36:24,375 --> 00:36:26,375
‎อยู่ตรงนั้นหนึ่งชั่วโมงแล้ว

646
00:36:27,291 --> 00:36:28,125
‎อะไรนะ

647
00:36:28,958 --> 00:36:29,791
‎ใช่

648
00:36:29,875 --> 00:36:34,375
‎ไนเจลป่วยเป็นโรคนอนผิดปกติเรื้อรัง
‎ชื่อว่าโรคลมหลับ

649
00:36:35,000 --> 00:36:37,000
‎อาการของผู้ป่วยโรคนี้ก็คือ

650
00:36:37,083 --> 00:36:39,166
‎จะอ่อนล้า

651
00:36:39,250 --> 00:36:41,791
‎แล้วง่วงหลับไปโดยไม่รู้ล่วงหน้า

652
00:36:41,875 --> 00:36:44,583
‎เขาง่วงหลับ เราจึงเอาเสื้อคลุมเพื่อป้องกัน

653
00:36:45,666 --> 00:36:46,541
‎ใช่ไหม พวกเรา

654
00:36:48,666 --> 00:36:49,791
‎ใช่ไหม พวกเรา

655
00:36:49,875 --> 00:36:51,166
‎- ใช่!
‎- ใช่!

656
00:36:53,625 --> 00:36:56,125
‎ผมฝันประหลาดมากเลยครับ แม่

657
00:36:56,708 --> 00:36:57,916
‎นึกว่าผมเป็น…

658
00:37:00,500 --> 00:37:02,041
‎สวัสดีครับ ครูทรันช์บูล

659
00:37:08,583 --> 00:37:10,208
‎อแมนด้า ทริปป์

660
00:37:15,291 --> 00:37:16,916
‎คะ ครูทรันช์บูล

661
00:37:17,500 --> 00:37:23,291
‎ฉันเคยพูดยังไงเรื่องผมเปีย

662
00:37:23,875 --> 00:37:26,375
‎ฉันเกลียดผมเปีย

663
00:37:26,458 --> 00:37:28,958
‎แต่แม่ของหนูชอบ แม่บอกว่ามันทำให้หนูสวย

664
00:37:29,041 --> 00:37:31,416
‎แม่ของเธอมันปัญญาอ่อน

665
00:37:31,500 --> 00:37:33,250
‎เธอจับเหวี่ยงแล้ว

666
00:37:33,333 --> 00:37:34,875
‎ดูการควงสิครับ

667
00:37:36,458 --> 00:37:37,958
‎พับผ่าสิ

668
00:37:39,375 --> 00:37:41,708
‎ไกลมาก ไกลมากๆ

669
00:37:43,041 --> 00:37:44,291
‎ลงพื้นไปแล้ว

670
00:37:44,875 --> 00:37:46,583
‎เจ๋ง มือยังไม่ตก

671
00:37:47,333 --> 00:37:50,583
‎ไปดูซิว่านังเด็กนั่นยังมีชีวิตอยู่ไหม

672
00:37:55,708 --> 00:37:57,500
‎แล้วเธอชื่ออะไร

673
00:37:57,583 --> 00:37:58,416
‎มาทิลด้าค่ะ

674
00:37:59,208 --> 00:38:00,291
‎มาทิลด้า เวิร์มวู้ด

675
00:38:02,500 --> 00:38:04,458
‎เธอคือมาทิลด้า เวิร์มวู้ด สินะ

676
00:38:05,666 --> 00:38:08,583
‎ฉันชอบพวกตัวป่วน เวิร์มวู้ด

677
00:38:09,458 --> 00:38:11,541
‎เจ้าพวกนี้ส่งเสียงน่าฟัง

678
00:38:12,125 --> 00:38:14,375
‎เวลาที่ขาดผึง

679
00:38:15,083 --> 00:38:16,500
‎เธอยังไม่ตาย

680
00:38:17,125 --> 00:38:19,250
‎- ฮิปๆ
‎- ฮูเรย์

681
00:38:19,333 --> 00:38:21,333
‎- ฮิปๆ
‎- ฮูเรย์

682
00:38:21,416 --> 00:38:23,791
‎- ฮิปๆ
‎- ฮูเรย์

683
00:38:27,125 --> 00:38:29,958
‎จำไว้ เวิร์มวู้ด เธอไม่มีวันชนะ

684
00:38:30,041 --> 00:38:34,375
‎ฉันรับรองได้เลย
‎และคำรับรองคือคำรับรองคือคำรับรอง

685
00:38:37,291 --> 00:38:39,833
‎แล้ววันอันยิ่งใหญ่ก็มาถึง

686
00:38:39,916 --> 00:38:43,375
‎สตรีผู้เผาไหม้ ซึ่งเหวี่ยงตัวไปในอากาศ

687
00:38:43,458 --> 00:38:45,875
‎พร้อมระเบิดที่ผมของเธอ

688
00:38:45,958 --> 00:38:49,250
‎เหนือฉลาม และวัตถุแหลมคม

689
00:38:49,333 --> 00:38:51,958
‎ถูกช่วยโดยบุรุษ ผู้ถูกกักขังในกรง

690
00:38:53,333 --> 00:38:57,708
‎ราวกับว่าทั้งโลกมาชุมนุมกัน
‎เพื่อชมนักกายกรรมกับนักหลบหนี

691
00:38:57,791 --> 00:39:02,666
‎แสดงการแสดงท้ามฤตยูสุดอัศจรรย์

692
00:39:36,333 --> 00:39:38,625
‎ทุกอย่างได้มีการจัดเตรียม

693
00:39:39,708 --> 00:39:42,166
‎โดยพี่เลี้ยงใจร้ายของนักกายกรรม

694
00:39:42,750 --> 00:39:46,333
‎หญิงสาวน่ากลัว
‎ผู้เคยเป็นนักขว้างค้อนระดับโอลิมปิก

695
00:39:46,916 --> 00:39:50,125
‎ว่ากันว่าในจิตใจอันมืดดำ และลึกลับของเธอนั้น

696
00:39:50,208 --> 00:39:53,708
‎เธออิจฉาความรัก และรุ่งเรืองของน้องเลี้ยง

697
00:39:56,708 --> 00:39:58,041
‎ทันใดนั้นเอง

698
00:39:58,958 --> 00:40:00,833
‎นักหลบหนีก็ปรากฏกาย

699
00:40:00,916 --> 00:40:03,208
‎แต่ไร้วี่แววของนักกายกรรม

700
00:40:03,291 --> 00:40:06,916
‎ไม่มีแม้แต่ผ้าพันคอสีขาวสว่างที่เธอมักใส่

701
00:40:08,208 --> 00:40:10,125
‎ท่านผู้มีเกียรติทั้งหญิงชาย

702
00:40:10,708 --> 00:40:12,500
‎และคุณหนู คุณน้อง

703
00:40:12,583 --> 00:40:16,166
‎การแสดงสตรีผู้เผาไหม้
‎ซึ่งเหวี่ยงตัวไปในอากาศ

704
00:40:16,250 --> 00:40:18,875
‎พร้อมระเบิดที่ผมของเธอ

705
00:40:18,958 --> 00:40:21,291
‎เหนือฉลาม และวัตถุแหลมคม

706
00:40:21,375 --> 00:40:23,625
‎ถูกช่วยโดยบุรุษผู้ถูกกักขัง

707
00:40:23,708 --> 00:40:26,750
‎ได้ถูกยกเลิกแล้ว

708
00:40:29,750 --> 00:40:33,083
‎ถูกยกเลิกเพราะภรรยาของผม…

709
00:40:33,833 --> 00:40:34,958
‎ตั้งท้อง

710
00:40:36,375 --> 00:40:37,541
‎ตายแล้ว มาทิลด้า

711
00:40:39,166 --> 00:40:42,291
‎ทุกอย่างเงียบงัน

712
00:40:44,583 --> 00:40:47,250
‎จนเราได้ยินกระทั่งแมลงวันเรอ

713
00:40:49,833 --> 00:40:51,708
‎- ทันใดนั้น ผู้ชม
‎- ฮิปๆ

714
00:40:51,791 --> 00:40:55,041
‎…ต่างลุกขึ้นแล้วส่งเสียงด้วยความดีใจ

715
00:41:00,583 --> 00:41:02,708
‎การแสดงอันยิ่งใหญ่ถูกลืมไปทันที

716
00:41:04,000 --> 00:41:06,500
‎แล้วเสียงปรบมือก็ยาวนานเป็นชั่วโมง

717
00:41:09,916 --> 00:41:12,625
‎ตายแล้ว มาทิลด้า วิเศษไปเลย

718
00:41:12,708 --> 00:41:14,833
‎ฉันชอบเรื่องราวที่จบมีความสุข

719
00:41:15,916 --> 00:41:20,708
‎ทุกคนลืม ยกเว้นพี่เลี้ยงใจร้ายของนักกายกรรม

720
00:41:22,083 --> 00:41:26,500
‎เมื่อเสียงเงียบลง เธอก็หยิบสัญญาออกมา

721
00:41:26,583 --> 00:41:27,791
‎สัญญางั้นรึ

722
00:41:28,458 --> 00:41:31,583
‎นี่สัญญาที่พวกคุณเซ็นว่าจะแสดงกายกรรมนี้

723
00:41:31,666 --> 00:41:34,583
‎- แสดงกายกรรมครั้งนี้ พวกคุณต้องทำ
‎- ไม่นะ

724
00:41:34,666 --> 00:41:37,791
‎ฉันจ่ายค่าใบปิด ค่าประชาสัมพันธ์

725
00:41:37,875 --> 00:41:40,291
‎ค่าจัดอาหาร ค่าห้องสุขา

726
00:41:40,375 --> 00:41:42,291
‎ถ้าฉันคืนเงินให้ผู้ชม

727
00:41:42,375 --> 00:41:43,875
‎ฉันจะได้กำไรจากไหน

728
00:41:44,458 --> 00:41:47,333
‎สัญญาคือสัญญาคือสัญญา

729
00:41:47,416 --> 00:41:49,000
‎ฉันไม่อาจบิดพลิ้ว

730
00:41:49,083 --> 00:41:52,291
‎สตรีผู้เผาไหม้ ซึ่งเหวี่ยงตัวไปในอากาศ

731
00:41:52,375 --> 00:41:54,250
‎พร้อมระเบิดที่ผมของเธอ

732
00:41:54,333 --> 00:41:57,000
‎เหนือฉลาม และวัตถุแหลมคม

733
00:41:57,083 --> 00:42:00,291
‎ถูกช่วยโดยบุรุษผู้ถูกขังในกรง จะต้องแสดง

734
00:42:00,375 --> 00:42:03,000
‎และจะต้องแสดงวันนี้

735
00:42:03,083 --> 00:42:05,666
‎ไม่งั้นต้องไปเข้าคุกกันทั้งคู่

736
00:42:10,083 --> 00:42:11,958
‎แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อ

737
00:42:13,666 --> 00:42:14,833
‎หนูไม่รู้

738
00:42:14,916 --> 00:42:16,875
‎อะไรนะ เธอไม่รู้ได้ยังไง

739
00:42:17,583 --> 00:42:20,666
‎มันฟู่เข้ามาในหัวของหนูเอง

740
00:42:20,750 --> 00:42:23,916
‎เธอฟู่ให้ฉันฟังอีกนิดได้ไหม ตอนนี้เลย

741
00:42:24,500 --> 00:42:26,250
‎มันไม่ได้ทำงานแบบนั้นน่ะสิ

742
00:42:26,833 --> 00:42:28,000
‎ก็แน่อยู่แล้ว

743
00:42:28,625 --> 00:42:32,250
‎- เธอเอาเรื่องนี้มาจากไหน
‎- หมายความว่าไง

744
00:42:32,333 --> 00:42:33,958
‎มันยอดเยี่ยมมาก

745
00:42:34,041 --> 00:42:37,000
‎แต่มันพลิกเข้ามุมมืดเกินไปหน่อย

746
00:42:37,083 --> 00:42:38,750
‎งั้นหนูไม่เล่าต่อดีกว่า

747
00:42:38,833 --> 00:42:41,291
‎ไม่ๆ ไม่เด็ดขาด

748
00:42:41,375 --> 00:42:43,416
‎เราต้องหาให้ได้ว่าจบยังไง

749
00:42:44,458 --> 00:42:46,666
‎ฉันแค่จะบอกว่าอะไรๆ ปกติดีไหม

750
00:42:46,750 --> 00:42:47,666
‎เธอบอกได้นะ

751
00:42:47,750 --> 00:42:51,208
‎หนูรีบกลับดีกว่า คุณเฟ้ลป์ แม่รออยู่

752
00:42:51,291 --> 00:42:53,833
‎แม่จะเศร้าเวลาที่อยู่ห่างจากหนู

753
00:42:53,916 --> 00:42:57,375
‎แม่บอกว่าทุกนาทียาวนานเหมือนชั่วกาล

754
00:42:58,166 --> 00:43:00,666
‎แม่เธอจะมาที่นี่ไหม ขอฉันพบได้ไหม

755
00:43:00,750 --> 00:43:02,208
‎หนูไปละ คุณเฟ้ลป์

756
00:43:02,291 --> 00:43:04,583
‎มาทิลด้า พรุ่งนี้อยู่ที่กังหันลมนะ

757
00:43:04,666 --> 00:43:06,416
‎ได้ค่ะ หนูจะไปตามหาคุณ

758
00:43:08,291 --> 00:43:10,833
‎(สุดยอดนักกายกรรม สุดยอดนักหลบหนี)

759
00:43:12,625 --> 00:43:14,041
‎ฉันได้แล้ว

760
00:43:14,125 --> 00:43:15,875
‎แฮรี่ ให้ฉันช่วย

761
00:43:18,083 --> 00:43:19,416
‎รอก่อน

762
00:43:22,375 --> 00:43:24,458
‎- คุณทำผมเจ็บ
‎- อยู่นิ่งๆ สิ

763
00:43:28,416 --> 00:43:30,250
‎ให้ฉันดึง แฮรี่

764
00:43:30,333 --> 00:43:31,333
‎งั้นก็ดึงสิ

765
00:44:01,625 --> 00:44:02,458
‎มาทิลด้า

766
00:44:05,958 --> 00:44:08,333
‎ครูเชื่อว่าสมองของเธอล้ำเป็นพิเศษ

767
00:44:08,875 --> 00:44:11,500
‎ครูจึงดำเนินการบางอย่างเอง

768
00:44:12,625 --> 00:44:13,916
‎ตั้งแต่พรุ่งนี้

769
00:44:14,000 --> 00:44:16,500
‎ครูจะคัดสรรหนังสือฉลาดๆ มาให้

770
00:44:16,583 --> 00:44:19,083
‎เธอนั่งอ่าน ขณะที่ครูสอนคนอื่นได้เลย

771
00:44:19,166 --> 00:44:21,958
‎และถ้าเธอมีคำถามอะไร

772
00:44:22,041 --> 00:44:23,750
‎ครูจะพยายามตอบให้ดีที่สุด

773
00:44:25,041 --> 00:44:26,250
‎ดีไหมจ๊ะ

774
00:44:33,541 --> 00:44:34,708
‎มาทิลด้า

775
00:44:36,166 --> 00:44:37,791
‎เป็นกอดที่แน่นสุดในโลกเลย

776
00:44:39,125 --> 00:44:41,333
‎เธอกอดจนครูจะหายใจไม่ออกแล้วนะ

777
00:44:43,791 --> 00:44:45,833
‎ช่างเป็นภาพที่ซาบซึ้งซะจริง

778
00:44:50,166 --> 00:44:51,041
‎หลบไป

779
00:44:51,750 --> 00:44:56,833
‎ฉันว่าฉันเคยบอกว่า
‎ห้ามเอาใจใส่เด็กหนอนนี่เป็นพิเศษนะ

780
00:44:56,916 --> 00:45:00,166
‎ที่จริง ฉันจำได้ว่าบอกเธอว่า

781
00:45:00,250 --> 00:45:05,916
‎ยายเด็กก้อนขี้มูกนี่คือปีศาจกลับชาติมาเกิด

782
00:45:06,000 --> 00:45:07,625
‎ไม่ค่ะ ครูทรันช์บูล…

783
00:45:07,708 --> 00:45:09,416
‎เธอพูด "ไม่" งั้นรึ เจนนี่

784
00:45:11,000 --> 00:45:11,916
‎กับฉันเนี่ยนะ

785
00:45:14,791 --> 00:45:18,166
‎มาทิลด้า เวิร์มวู้ด เป็นอาชญากร

786
00:45:19,875 --> 00:45:21,041
‎เช้านี้

787
00:45:21,125 --> 00:45:25,416
‎เค้กช็อกโกแลตส่วนตัวของฉันถูกขโมย

788
00:45:27,666 --> 00:45:31,291
‎ฉันเชื่อว่าเธอทำเรื่องชั่วนี่ เวิร์มวู้ด เธอ

789
00:45:31,375 --> 00:45:33,916
‎เธอมีสองทางเลือก ยอมรับผิดและรับโทษ

790
00:45:34,000 --> 00:45:36,625
‎หรือหาว่าฉันโกหกแล้วถูกรับโทษ

791
00:45:39,916 --> 00:45:41,666
‎คิดให้ดีๆ

792
00:45:41,750 --> 00:45:45,083
‎ถึงคำพูดที่จะออกจากปากเธอ เวิร์มวู้ด

793
00:45:45,666 --> 00:45:47,458
‎หนูไม่ได้…

794
00:46:21,875 --> 00:46:23,250
‎ช็อกโกแลต

795
00:46:23,958 --> 00:46:26,291
‎บรูซ บ็อกทร็อตเต้อร์

796
00:46:28,458 --> 00:46:30,625
‎ครับ ครูทรันช์บูล

797
00:46:32,083 --> 00:46:34,416
‎ขอบใจ มอรีซ ไปได้แล้ว

798
00:46:37,708 --> 00:46:41,958
‎เจ้าหน้าที่ออกไปได้ เร็ว ทุกคนออกไป

799
00:46:42,041 --> 00:46:42,958
‎หลบ

800
00:46:55,125 --> 00:46:56,750
‎ชอบเค้กของฉัน

801
00:46:57,708 --> 00:46:58,833
‎ใช่ไหม บรูซ

802
00:46:58,916 --> 00:47:02,000
‎ครับ ครูทรันช์บูล มันอร่อยมาก

803
00:47:02,083 --> 00:47:03,541
‎ช็อกโกแลตเข้มข้น

804
00:47:04,125 --> 00:47:06,000
‎และผมขอโทษจริงๆ ที่…

805
00:47:06,083 --> 00:47:06,916
‎ไม่ต้อง

806
00:47:07,791 --> 00:47:11,041
‎ขอแค่เธอชอบเค้กก็พอ แค่นั้นที่สำคัญ

807
00:47:12,333 --> 00:47:13,166
‎หรือครับ

808
00:47:14,708 --> 00:47:16,250
‎พ่อครัว

809
00:47:38,291 --> 00:47:39,125
‎อยู่นิ่งๆ

810
00:47:42,208 --> 00:47:44,500
‎เป็นอะไรไป ไม่อยากกินแล้วรึ

811
00:47:45,041 --> 00:47:48,750
‎ไม่ต้องกลัว ขอแค่กินไม่ให้เหลือเศษซาก

812
00:47:50,166 --> 00:47:54,125
‎ถ้าทำเรื่องเหลือเชื่อนี่ได้ ฉันรับรองว่า

813
00:47:54,208 --> 00:47:56,041
‎ฉันจะอภัยให้ทุกอย่าง

814
00:47:56,125 --> 00:47:58,041
‎ไม่ให้เหลือเศษหรือครับ

815
00:47:59,166 --> 00:48:01,333
‎- แต่ผมอิ่มแล้ว
‎- ไม่ ยังไม่อิ่มหรอก

816
00:48:01,416 --> 00:48:04,791
‎เธอจะอิ่มเมื่อฉันสั่ง
‎และอาชญากรแบบเธอน่ะ

817
00:48:04,875 --> 00:48:07,375
‎ไม่มีทางอิ่มจนกว่าจะกินเค้กทั้งก้อน

818
00:48:08,583 --> 00:48:11,458
‎- แต่
‎- ไม่มีเวลามาแต่ กินเข้าไป

819
00:48:11,541 --> 00:48:13,041
‎แต่ผมกินไม่หมด

820
00:48:13,125 --> 00:48:14,666
‎เขาจะไม่สบายนะคะ

821
00:48:15,875 --> 00:48:18,458
‎เขาควรคิดเรื่องนี้ ตั้งแต่ก่อนคิดชั่ว

822
00:48:18,541 --> 00:48:20,375
‎แล้วขโมยเค้กของฉัน

823
00:48:20,875 --> 00:48:22,708
‎- กิน
‎- ไม่ไหว

824
00:48:22,791 --> 00:48:24,500
‎- กิน
‎- ไม่ไหวแน่ๆ

825
00:48:24,583 --> 00:48:26,291
‎- กิน
‎- จะท้องแตกตาย

826
00:48:26,375 --> 00:48:27,583
‎กิน

827
00:48:27,666 --> 00:48:30,708
‎ถ้าแค่หนึ่งชิ้น แค่สองยังไหว บรูซ

828
00:48:30,791 --> 00:48:34,541
‎ถ้านายจะกิน แต่ถึงอย่างไร บรูซ

829
00:48:34,625 --> 00:48:38,000
‎แทบไม่ต้องวัด ขนาดมันก็ชัด

830
00:48:38,083 --> 00:48:41,166
‎ว่านายกับมันก็แทบเท่ากันอยู่แล้ว

831
00:48:41,916 --> 00:48:44,833
‎ไม่ไหว ต้องไหว
‎ดูแล้วไม่ไหว ดูแล้วไม่ไหว

832
00:48:44,916 --> 00:48:47,666
‎ทำได้ใช่ไหม บรูซ
‎ท้องจะแตกตาย

833
00:48:48,291 --> 00:48:50,083
‎กระเพาะจะพองขยาย

834
00:48:50,166 --> 00:48:52,125
‎หยุดที ถ้าระเบิดทำไง

835
00:48:52,208 --> 00:48:55,666
‎เขาต้องทำได้ นั่นไงลองดู ดูไม่ไหว

836
00:48:55,750 --> 00:48:58,625
‎แต่สิ่งที่มันใช่ อย่างที่เราคิด บรูซ

837
00:48:58,708 --> 00:49:02,375
‎เฉลยที่เคยสงสัย นายมีพยาธิ บรูซ

838
00:49:02,458 --> 00:49:05,791
‎บางทีคงไม่พลาดผิด ถ้าบอกว่านายคือทาร์ดิส

839
00:49:06,291 --> 00:49:09,291
‎ข้างนอกดูแคบ ข้างในใหญ่โตแจ่มแจ๋ว

840
00:49:09,875 --> 00:49:11,125
‎ไม่ไหว ต้องไหว

841
00:49:11,208 --> 00:49:12,750
‎ดูแล้วไม่ไหว ดูแล้วไม่ไหว

842
00:49:12,833 --> 00:49:17,583
‎ทำได้ใช่ไหม บรูซ บี-อาร์-โอ-โอ-ซี-อี

843
00:49:17,666 --> 00:49:18,750
‎บรูซ

844
00:49:19,958 --> 00:49:23,750
‎อย่าให้เขาเห็นนายเป็นของให้ใครประทุษ
‎แค่กินได้เหนือมนุษย์

845
00:49:23,833 --> 00:49:26,208
‎และเขาต้องขอหยุด

846
00:49:26,291 --> 00:49:29,541
‎และทุกๆ คำยิ่งย้ำให้เขาต้องแพ้กราวรูด

847
00:49:29,625 --> 00:49:32,166
‎แต่ก่อนไม่เชื่อว่ามีทางทำได้

848
00:49:33,041 --> 00:49:35,583
‎จนมันเป็นจริงให้เห็นอยู่

849
00:49:35,666 --> 00:49:38,708
‎เราก็ย่อมกินเค้กได้ ถ้าใจสู้

850
00:49:39,875 --> 00:49:42,666
‎เป็นช่วงที่เหมาะ
‎กระเพาะนายต้องได้ใช้เป็นชุด

851
00:49:44,166 --> 00:49:46,416
‎ไม่ต้องพูด บรูซ

852
00:49:46,500 --> 00:49:49,500
‎ปลดขอเข็มขัดเลิกรัดที่เอว ก็ไม่ต้องรูด

853
00:49:50,208 --> 00:49:51,958
‎โอ ใส่เข้าไป

854
00:49:52,041 --> 00:49:53,250
‎- บรูซ
‎- กำลังใกล้จบ

855
00:49:53,333 --> 00:49:54,375
‎- บรูซ
‎- ต้องไหว

856
00:49:54,458 --> 00:49:56,208
‎แค่ต้องไม่ยอม ไม่ว่ายังไง

857
00:49:56,291 --> 00:49:57,875
‎- บรูซ
‎- จะยอมได้ไง

858
00:49:57,958 --> 00:50:00,875
‎เอาเลย บรูซ เป็นยอดฮีโร่

859
00:50:00,958 --> 00:50:04,208
‎เก็บมันให้เกลี้ยง กวาดช็อกโกแลตเค้กเลย

860
00:50:04,291 --> 00:50:05,125
‎บรูซ

861
00:50:06,416 --> 00:50:10,458
‎อย่าให้เขาเห็นนายเป็นของให้ใครประทุษ
‎แค่กินได้เหนือมนุษย์

862
00:50:10,541 --> 00:50:12,958
‎และเขาต้องขอหยุด

863
00:50:13,041 --> 00:50:16,208
‎อีกแค่ซักคำ ก็คว่ำให้เขาพ่าย ยายครูใจคุด

864
00:50:16,291 --> 00:50:18,541
‎แต่ก่อนไม่เชื่อว่ามีทางทำได้

865
00:50:19,333 --> 00:50:21,833
‎จนมันเป็นจริงให้เห็นอยู่

866
00:50:21,916 --> 00:50:24,500
‎เราก็ย่อมกินเค้กได้ ถ้าใจ…

867
00:50:48,458 --> 00:50:52,375
‎เก่งมาก บรูซ

868
00:51:00,041 --> 00:51:04,291
‎ขอโทษค่ะ ครูทรันช์บูล ฉันลืมตัว

869
00:51:04,375 --> 00:51:05,833
‎ไม่เป็นไรหรอก เจนนี่

870
00:51:06,333 --> 00:51:08,958
‎บางครั้งเราเผลอลืมตัวกันได้

871
00:51:09,041 --> 00:51:09,875
‎แม้แต่ฉัน

872
00:51:19,875 --> 00:51:22,166
‎ตามมา บ็อกทร็อตเต้อร์

873
00:51:23,000 --> 00:51:24,750
‎- อะไรนะ
‎- ฉันไม่ได้บอกรึ

874
00:51:25,500 --> 00:51:27,250
‎นั่นลงโทษส่วนแรก ยังมีอีก

875
00:51:27,333 --> 00:51:30,458
‎ยังมีส่วนที่สอง และมันก็คือตู้แขวนคอ

876
00:51:32,791 --> 00:51:34,875
‎ไม่ได้นะคะ เขาเด็กมาก

877
00:51:35,791 --> 00:51:37,958
‎แต่ผมกินจนหมดแล้ว ขอร้องล่ะครับ

878
00:51:38,041 --> 00:51:39,875
‎ไม่เอาตู้นั่น ได้โปรด

879
00:51:39,958 --> 00:51:41,041
‎ไม่

880
00:51:41,916 --> 00:51:44,916
‎ครูบอกว่าถ้าเขากินจนหมด จะอภัยให้เขา

881
00:51:45,000 --> 00:51:48,166
‎เขากินจนไม่เหลือ เราทุกคนก็เห็น

882
00:51:48,250 --> 00:51:50,208
‎เขาทำต่อหน้าทุกคน

883
00:51:50,291 --> 00:51:52,208
‎ครูจะเปลี่ยนกฎหน้าตาเฉยไม่ได้

884
00:51:52,291 --> 00:51:55,125
‎มันไม่ถูกต้อง มันคือการโกง

885
00:51:56,541 --> 00:51:58,000
‎เธอพูด…

886
00:51:59,916 --> 00:52:00,833
‎"ไม่"

887
00:52:02,291 --> 00:52:03,208
‎กับฉันงั้นรึ

888
00:52:07,833 --> 00:52:09,541
‎- มาสิ บ็อกทร็อตเต้อร์
‎- อย่า

889
00:52:15,416 --> 00:52:16,583
‎- มาเร็ว
‎- ไม่

890
00:52:16,666 --> 00:52:18,708
‎เวิร์มวู้ดโดนดีแน่ เมื่อถึงเวลา

891
00:52:18,791 --> 00:52:21,458
‎เช่นเดียวกับไอ้พวกหนอนที่เหลือ

892
00:52:21,541 --> 00:52:23,583
‎ผมกินไปแล้ว ผมกินจนหมด

893
00:52:23,666 --> 00:52:25,625
‎ขอร้องละครับ ครูทรันช์บูล

894
00:52:25,708 --> 00:52:27,250
‎ไม่เอาตู้แขวนคอ

895
00:52:27,916 --> 00:52:29,041
‎ผมกินจนหมดแล้ว

896
00:52:29,125 --> 00:52:30,666
‎ขอร้องล่ะ

897
00:52:30,750 --> 00:52:33,916
‎ไม่เอาตู้แขวนคอ ได้โปรด อย่าพาผมไป

898
00:52:37,708 --> 00:52:41,916
‎เห็นไหม เด็กๆ ฉันชนะเสมอ

899
00:52:42,000 --> 00:52:44,583
‎และพวกเธอก็จะแพ้ตลอดไป

900
00:52:45,458 --> 00:52:49,541
‎เพราะพวกเธออ่อนแอ ตัวเล็ก กระจ้อยร่อย

901
00:52:50,125 --> 00:52:51,916
‎และไม่สลักสำคัญ

902
00:52:59,625 --> 00:53:01,000
‎เมื่อไรที่โต

903
00:53:03,791 --> 00:53:07,916
‎จะต้องตัวสูงมากพอให้เอื้อมถึงกิ่งไม้

904
00:53:08,000 --> 00:53:11,708
‎ที่ต้องเอาไว้เอื้อมปีนป่าย

905
00:53:11,791 --> 00:53:15,041
‎ขึ้นต้นไม้ที่ไว้ใช้ปีนสำหรับคนโต

906
00:53:17,958 --> 00:53:19,500
‎และเมื่อไรที่โต

907
00:53:22,833 --> 00:53:26,458
‎จะต้องหลักแหลมมากพอ

908
00:53:26,541 --> 00:53:29,500
‎เพื่อเอาไว้ตอบคำถามมากมายที่เขาให้ตอบ

909
00:53:29,583 --> 00:53:33,375
‎ที่ควรต้องรู้เพื่อเป็นคนที่โต

910
00:53:36,708 --> 00:53:41,333
‎และเมื่อไรที่โต จะกินหนม

911
00:53:41,416 --> 00:53:47,833
‎ตอนไปทำงานได้ทุกวัน
‎และนอนให้ดึกเหมือนที่เคยนึกฝันทุกๆ คืน

912
00:53:49,125 --> 00:53:53,541
‎จะตื่นให้มันสาย ตอนมีแสงของตะวันมา

913
00:53:53,625 --> 00:53:57,541
‎และดูการ์ตูนให้ตามันฝ้าพร่ามัว

914
00:53:57,625 --> 00:54:02,125
‎ไม่ต้องคอยกลัวก็เพราะฉันนั้นโตแล้ว

915
00:54:02,916 --> 00:54:06,958
‎เมื่อไรที่โต

916
00:54:11,041 --> 00:54:12,541
‎เมื่อไรที่โต

917
00:54:12,625 --> 00:54:15,416
‎- เมื่อไรที่โต
‎- เมื่อไรที่โต

918
00:54:15,500 --> 00:54:18,958
‎จะต้องเข้มแข็งด้วยแรงไว้ถือของชอบ

919
00:54:19,041 --> 00:54:21,625
‎แบบที่ทุกคนทั้งหิ้วทั้งหอบ

920
00:54:21,708 --> 00:54:25,791
‎ทุกแห่งทุกหน เมื่อไรที่โต

921
00:54:29,125 --> 00:54:30,791
‎เมื่อไรที่โต

922
00:54:30,875 --> 00:54:33,875
‎- เมื่อไรที่โต
‎- เมื่อไรที่โต

923
00:54:33,958 --> 00:54:37,625
‎จะต้องกล้าหาญไล่ฟาดและฟันปีศาจร้าย

924
00:54:37,708 --> 00:54:41,250
‎ที่ทุกคนต้องคอยไล่ฟาดใต้เตียง

925
00:54:41,333 --> 00:54:44,583
‎ทุกครั้งเพื่อเป็นคนที่โต

926
00:54:45,875 --> 00:54:48,916
‎เมื่อไรที่โต

927
00:54:49,000 --> 00:54:52,333
‎จะกินหนมทุกวันให้เปรม

928
00:54:52,416 --> 00:54:55,166
‎และเล่นเกมของที่พวกแม่แกล้งทำ

929
00:54:55,250 --> 00:54:57,916
‎ว่าแหมไม่ได้เห็นน่าสนุก

930
00:54:58,000 --> 00:55:01,125
‎จะตื่นให้มันสาย

931
00:55:01,208 --> 00:55:03,833
‎ตอนมีแสงของตะวันขึ้น

932
00:55:03,916 --> 00:55:07,666
‎และนอนกลางแดดทั้งวัน ไม่ตื่นไม่ลุก

933
00:55:07,750 --> 00:55:12,625
‎และผิวไม่สุกก็เพราะฉันนั้นโตแล้ว

934
00:55:12,708 --> 00:55:17,250
‎เมื่อไรที่โต

935
00:55:36,625 --> 00:55:38,000
‎เมื่อไรที่โต

936
00:55:41,750 --> 00:55:45,958
‎จะต้องกล้าหาญไล่ฟาดและฟันปีศาจร้าย

937
00:55:46,041 --> 00:55:49,750
‎ที่ทุกคนต้องคอยไล่ฟาดใต้เตียง

938
00:55:49,833 --> 00:55:54,416
‎ทุกครั้งเพื่อเป็นคนที่โต

939
00:55:55,708 --> 00:55:56,791
‎เมื่อไรที่โต

940
00:55:56,875 --> 00:56:00,083
‎แค่ได้เจอว่าโลกไม่เข้าข้างเรา

941
00:56:00,166 --> 00:56:04,416
‎ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องทนและยิ้มหวานเข้าใส่

942
00:56:04,500 --> 00:56:07,958
‎ถ้าเราได้แต่กลัวและนั่งก้มหัวยอมเขาไป

943
00:56:08,041 --> 00:56:10,416
‎ก็คงเหมือนเดิม

944
00:56:11,208 --> 00:56:12,375
‎เมื่อไรที่โต

945
00:56:12,458 --> 00:56:16,041
‎แค่มาเจอตัวเองที่ในเรื่องนี้พอดี

946
00:56:16,125 --> 00:56:19,791
‎มันใช่ว่าเราต้องยอมให้เป็นไป แค่นั้นพอนี่

947
00:56:19,875 --> 00:56:23,375
‎เชื่อว่าดวงชะตาปักหมุดไว้ พอกันที

948
00:56:23,458 --> 00:56:27,541
‎ก็คงจะเหมือนว่าเราพูดว่า ทำแบบนี้ก็ได้

949
00:56:28,791 --> 00:56:31,916
‎คุณเฟ้ลป์ หมวดแก้แค้นอยู่ไหนคะ

950
00:56:32,000 --> 00:56:36,250
‎เราไม่มีหมวดแก้แค้นหรอก โดนรังแกมารึ

951
00:56:36,833 --> 00:56:40,041
‎เพราะวิธีดีสุดที่จะจัดการคนพาล
‎คือบอกใครสักคน

952
00:56:40,625 --> 00:56:43,291
‎บอกไปตรงๆ เลย ยิ่งเงียบยิ่งรังแก

953
00:56:43,875 --> 00:56:47,250
‎ไปฟ้องครู หรือให้ดีกว่านั้น ฟ้องครูใหญ่

954
00:56:48,208 --> 00:56:50,791
‎หนูว่าหนูได้เนื้อเรื่องตอนต่อไปแล้ว

955
00:56:50,875 --> 00:56:52,166
‎แต่ขอเตือนก่อนว่า

956
00:56:53,291 --> 00:56:54,666
‎มันจะเริ่มเครียดแล้ว

957
00:56:58,708 --> 00:57:02,083
‎นักกายกรรมค่อยๆ พันผ้าพันคอสีขาวสว่าง

958
00:57:02,166 --> 00:57:03,750
‎รอบข้อมือของสามี

959
00:57:04,500 --> 00:57:06,125
‎เพื่อนำโชคค่ะ ที่รัก

960
00:57:07,000 --> 00:57:10,541
‎แล้วเธอก็กอดเขา ด้วยอ้อมกอดที่แน่นที่สุดในโลก

961
00:57:10,625 --> 00:57:14,791
‎เป็นกอดที่แรงจนเขารู้สึกว่า
‎เธอแทบทำให้เขาหายใจไม่ออก

962
00:57:17,333 --> 00:57:19,541
‎แล้วพวกเขาก็เตรียมพร้อม

963
00:57:19,625 --> 00:57:23,125
‎เพื่อแสดงผาดโผนที่อันตรายสุดที่เคยมีมา

964
00:57:42,291 --> 00:57:46,166
‎ยอดนักหลบหนีต้องหาวิธีหลุดจากแม่กุญแจ

965
00:57:46,250 --> 00:57:47,666
‎หนีออกจากกรงขัง

966
00:57:47,750 --> 00:57:51,625
‎และพยายามช่วยชีวิตภรรยาใน 12 วินาที

967
00:57:51,708 --> 00:57:54,458
‎ไม่งั้นเธอจะถูกระเบิดเป็นชิ้น

968
00:58:09,541 --> 00:58:14,000
‎ทันทีที่จุดชนวน นักกายกรรมได้เหวี่ยงตัวสู่อากาศ

969
00:58:14,083 --> 00:58:17,875
‎หนึ่งวินาที สองวินาที ผู้ชมกลั้นหายใจ

970
00:58:17,958 --> 00:58:22,958
‎เมื่อเธอเหวี่ยงตัวสูงขึ้นๆ
‎เหนือบ่อฉลามกับของแหลมคม

971
00:58:23,041 --> 00:58:25,166
‎สามวินาที สี่วินาที

972
00:58:25,250 --> 00:58:27,666
‎พี่สาวใจร้ายมองดูอย่างยิ้มย่อง

973
00:58:27,750 --> 00:58:30,041
‎ห้าวินาที หกวินาที

974
00:58:30,125 --> 00:58:32,250
‎นักหลบหนีไม่อาจละสายตาจากภรรยา

975
00:58:32,333 --> 00:58:34,458
‎ขณะที่เขาดิ้นให้หลุดจากโซ่

976
00:58:34,541 --> 00:58:37,458
‎โดยรู้ว่าหากผิดพลาดเพียงน้อยนิด

977
00:58:37,541 --> 00:58:40,416
‎เขาจะสูญเสียเธอและลูกไปตลอดกาล

978
00:58:41,041 --> 00:58:43,125
‎เจ็ดวินาที และทันใดนั้น

979
00:58:44,250 --> 00:58:45,458
‎เธอปล่อยมือ

980
00:58:49,291 --> 00:58:52,291
‎นักหลบหนีใช้แขนอันกำยำเอื้อมออกไป

981
00:58:52,375 --> 00:58:54,625
‎เพื่อคว้าภรรยากับลูก

982
00:58:55,500 --> 00:58:57,333
‎- แปดวินาที
‎- ฉันไม่กล้าดู

983
00:58:57,416 --> 00:59:00,541
‎เก้าวินาที สิบวินาที และแล้ว…

984
00:59:01,208 --> 00:59:02,416
‎และแล้ว…

985
00:59:02,500 --> 00:59:04,583
‎และ สิบเอ็ดวินาที

986
00:59:04,666 --> 00:59:09,333
‎เขาหยิบระเบิดแล้วโยนออกไปให้ไกลออกไป

987
00:59:09,416 --> 00:59:13,333
‎ไชโย เรื่องนี้จบอย่างมีความสุขจนได้

988
00:59:14,166 --> 00:59:15,000
‎ไม่

989
00:59:16,666 --> 00:59:17,583
‎มันไม่

990
00:59:30,875 --> 00:59:34,041
‎ไม่นะ เธอปลอดภัยไหม เธอรอดไหม

991
00:59:34,625 --> 00:59:37,291
‎กระดูกทั้งร่างของเธอหัก

992
00:59:37,958 --> 00:59:40,166
‎ยกเว้นก็แต่ตรงปลายนิ้วน้อยๆ

993
00:59:41,125 --> 00:59:44,250
‎เธอแข็งใจอยู่ต่อนานพอจนได้คลอดลูก

994
00:59:47,958 --> 00:59:49,625
‎แต่มันหนักหนาเกินไป

995
00:59:51,208 --> 00:59:52,833
‎ขอให้รักลูกของเรา

996
00:59:54,500 --> 00:59:58,041
‎ขอให้รักลูกสาวของเราอย่างหมดหัวใจ

997
00:59:59,666 --> 01:00:02,458
‎แกคือความต้องการเดียวของเรา

998
01:00:12,708 --> 01:00:13,875
‎แล้วเธอก็สิ้นใจ

999
01:00:16,708 --> 01:00:17,750
‎จากนั้น…

1000
01:00:18,750 --> 01:00:20,125
‎เรื่องราวยิ่งแย่ลง

1001
01:00:20,208 --> 01:00:21,750
‎อะไรนะ แย่ลงอีกรึ

1002
01:00:21,833 --> 01:00:23,416
‎เกรงว่าจะยังงั้น

1003
01:00:23,500 --> 01:00:25,875
‎เพราะนักหลบหนีเป็นคนใจดีมาก

1004
01:00:25,958 --> 01:00:30,041
‎จนไม่เคยโทษพี่เลี้ยงใจร้าย
‎ว่าเป็นต้นเหตุแม้แต่น้อย

1005
01:00:30,916 --> 01:00:35,708
‎แต่กลับชวนให้เธอย้ายเข้ามาอยู่
‎เพื่อช่วยดูแลลูกสาว

1006
01:00:35,791 --> 01:00:38,166
‎อย่าๆ อย่าชวนเธอเข้ามา

1007
01:00:38,250 --> 01:00:40,500
‎เธอเอาแต่ทารุณหนูน้อย

1008
01:00:40,583 --> 01:00:43,708
‎ใช้เธอปัดกวาดเช็ดถูทั้งวัน ตะโกนใส่ว่า

1009
01:00:43,791 --> 01:00:46,208
‎- "ถูพื้นแล้วฉันจะยอมใจดี"
‎- ถูพื้นแล้วฉันจะยอมใจดี

1010
01:00:46,291 --> 01:00:49,458
‎แต่เมื่อเด็กน้อยถูพื้นแล้ว เธอกลับยิ่งทารุณหนัก

1011
01:00:49,541 --> 01:00:52,416
‎เพราะเธอเป็นคนขี้โกงที่ร้ายกาจสุดๆ

1012
01:00:52,500 --> 01:00:53,625
‎ฉันเกลียดคนโกง

1013
01:00:53,708 --> 01:00:57,666
‎เธอทำอย่างลับๆ นักหลบหนีจึงไม่เคยสงสัยอะไร

1014
01:00:57,750 --> 01:01:00,750
‎เด็กหญิงผู้น่าสงสารจึงต้องโตมากับป้า

1015
01:01:00,833 --> 01:01:03,875
‎ที่ใจร้าย ใจมาร ใจยักษ์ที่สุดที่จะนึกออกได้

1016
01:01:03,958 --> 01:01:05,458
‎แจ้งตำรวจกันเถอะ

1017
01:01:07,041 --> 01:01:08,208
‎คุณเฟ้ลป์

1018
01:01:09,125 --> 01:01:10,666
‎มันเป็นแค่เรื่องแต่งค่ะ

1019
01:01:11,250 --> 01:01:12,125
‎อะไรนะ

1020
01:01:15,416 --> 01:01:16,708
‎จริงด้วย

1021
01:01:17,375 --> 01:01:18,375
‎เรื่องแต่ง

1022
01:01:19,166 --> 01:01:21,500
‎แต่เธอเล่าซะจนนึกว่ามันจริง

1023
01:01:22,375 --> 01:01:24,083
‎สมองของเธอ มาทิลด้า

1024
01:01:24,583 --> 01:01:28,041
‎พ่อแม่ต้องคิดว่าถูกหวยแน่ๆ ที่มีลูกแบบเธอ

1025
01:01:28,666 --> 01:01:30,708
‎พวกเขาคิดแบบนั้นค่ะ

1026
01:01:31,666 --> 01:01:33,250
‎พวกเขามักพูดแบบนั้นเลย

1027
01:01:33,333 --> 01:01:35,833
‎ที่จริง พวกเขาพูดว่า

1028
01:01:35,916 --> 01:01:39,500
‎"เราภูมิใจในตัวลูกมาก มาทิลด้า
‎ลูกเหมือนถูก…"

1029
01:01:43,333 --> 01:01:45,750
‎ใช่ หนูรีบกลับดีกว่า

1030
01:01:50,625 --> 01:01:53,833
‎เหมือนถูกหวยเลยเว้ย

1031
01:01:53,916 --> 01:01:54,916
‎คะ

1032
01:01:55,541 --> 01:01:56,708
‎หนูเหรอ

1033
01:01:56,791 --> 01:01:59,250
‎แกน่ะเหรอ แกเหมือนกินขี้มูกคนอื่น

1034
01:01:59,333 --> 01:02:01,583
‎แกเหมือนถูกป้ายขี้มูก ไอ้หนู

1035
01:02:01,666 --> 01:02:02,708
‎หนูเป็นผู้หญิง

1036
01:02:02,791 --> 01:02:04,541
‎แต่คุณทำได้ยังไง แฮรี่

1037
01:02:04,625 --> 01:02:06,208
‎จำไอ้โง่กล้ามโตนั่นได้ไหม

1038
01:02:06,291 --> 01:02:08,958
‎กลายเป็นว่ามันมีเพื่อนกล้ามโตอีกโขยง

1039
01:02:09,041 --> 01:02:10,625
‎มีเงินสดเป็นถังๆ

1040
01:02:10,708 --> 01:02:13,041
‎ทุกคนอยากได้รถหรูกันหมด

1041
01:02:13,125 --> 01:02:17,291
‎ผมมีแต่รถเก่า ที่แต่ละคันวิ่งมาแล้วเป็นแสนไมล์

1042
01:02:17,375 --> 01:02:20,375
‎ผมก็เลยทำสิ่งที่ผู้นำนักธุรกิจคนไหนก็ทำ

1043
01:02:20,458 --> 01:02:21,500
‎อะไร

1044
01:02:21,583 --> 01:02:22,875
‎ผมซื้ออุปกรณ์มา

1045
01:02:22,958 --> 01:02:26,875
‎ต่อเข้ากับมาตรวัดความเร็วแล้วเขี่ยไมล์

1046
01:02:26,958 --> 01:02:29,416
‎กรอไมล์ของรถพวกนั้นทุกคัน

1047
01:02:29,500 --> 01:02:33,083
‎แล้วขายรถให้พวกโง่โตแต่กล้าม ผลที่ได้คือ

1048
01:02:33,166 --> 01:02:34,875
‎เงิน

1049
01:02:34,958 --> 01:02:36,083
‎แต่พ่อโกงพวกเขา

1050
01:02:37,416 --> 01:02:38,333
‎ว่าไงนะ

1051
01:02:38,416 --> 01:02:41,875
‎พ่อโกงพวกเขา สิ่งที่พ่อทำ มันไม่ถูกต้อง

1052
01:02:41,958 --> 01:02:43,416
‎พ่อขี้โกงซะจริงๆ

1053
01:02:44,000 --> 01:02:46,375
‎ตายแล้ว นังเด็กโสโครก

1054
01:02:47,500 --> 01:02:50,875
‎เพราะหนังสือแน่ๆ แฮรี่
‎เพราะหนังสือกับนิทานแน่ๆ

1055
01:02:50,958 --> 01:02:52,250
‎งั้นรึ

1056
01:02:53,083 --> 01:02:53,958
‎หนังสือใช่ไหม

1057
01:02:56,750 --> 01:02:58,500
‎รู้ไหมว่าพรุ่งนี้ฉันจะทำอะไร

1058
01:02:59,000 --> 01:03:00,583
‎ฉันจะไปที่ห้องสมุดนั่น

1059
01:03:01,375 --> 01:03:05,750
‎แล้วบอกยายแก่นั่นว่าห้ามแกเข้าไปอ่านอีก

1060
01:03:05,833 --> 01:03:07,125
‎อะไรนะ

1061
01:03:07,208 --> 01:03:10,000
‎แส่เรื่องที่ไม่ใช่ธุระของแกอยู่เรื่อย

1062
01:03:10,750 --> 01:03:14,875
‎ไอ้ลูกมารผจญ

1063
01:03:22,958 --> 01:03:27,666
‎คืนนั้น ลูกสาวของนักหลบหนีร้องไห้จนหลับ

1064
01:03:27,750 --> 01:03:31,458
‎เธอไม่เคยพูดถึงป้าเลี้ยงใจร้ายเลยสักคำ

1065
01:03:31,541 --> 01:03:33,875
‎เธอไม่อยากให้พ่อเจ็บปวดเพิ่มอีก

1066
01:03:34,583 --> 01:03:38,083
‎นี่ยิ่งทำให้ยายป้าใจร้ายทำทารุณขึ้นอีก

1067
01:03:38,166 --> 01:03:41,500
‎จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอระเบิดอารมณ์

1068
01:03:42,250 --> 01:03:45,041
‎แส่เรื่องที่ไม่ใช่ธุระของแกอยู่เรื่อย

1069
01:03:45,125 --> 01:03:47,458
‎นังเด็กมารผจญ

1070
01:03:47,541 --> 01:03:50,666
‎แล้วป้าใจร้ายก็จับเธอโยนเข้าไปในห้องใต้ดิน

1071
01:03:50,750 --> 01:03:54,291
‎ที่มืดชื้นสกปรก ล็อกประตูแล้วออกไป

1072
01:03:57,416 --> 01:04:01,083
‎แต่บังเอิญว่าคืนนั้น นักหลบหนีกลับมาบ้านไว

1073
01:04:02,666 --> 01:04:05,541
‎และเมื่อได้ยินเสียงลูกสาวร้องไห้

1074
01:04:05,625 --> 01:04:07,583
‎เขาก็พังประตูเข้าไป

1075
01:04:11,500 --> 01:04:15,500
‎อย่าร้อง

1076
01:04:16,083 --> 01:04:19,708
‎พ่ออยู่นี่นะ ลูกเอย

1077
01:04:19,791 --> 01:04:21,708
‎อย่าร้องไห้

1078
01:04:21,791 --> 01:04:23,833
‎หยุดเสียใจ

1079
01:04:23,916 --> 01:04:29,166
‎เลิกตรอมตรมเสียทีนะ ลูกเอย

1080
01:04:29,250 --> 01:04:31,875
‎อภัยหนา

1081
01:04:32,625 --> 01:04:36,708
‎ไม่ได้ตั้งใจจำต้องห่างเธอ

1082
01:04:38,125 --> 01:04:41,208
‎อย่าร้องนะ ลูกเอย

1083
01:04:41,916 --> 01:04:44,083
‎เมื่อพ่อเคียงข้างเธอ

1084
01:04:44,166 --> 01:04:47,583
‎และคุ้มครองอย่างดี

1085
01:04:49,458 --> 01:04:53,041
‎ตรงนี้

1086
01:04:55,958 --> 01:04:58,458
‎นี่ฉันมัวแต่เศร้าเสียใจ

1087
01:04:58,541 --> 01:05:00,375
‎จนลืมแก้วตาดวงใจแล้วหรือไง

1088
01:05:00,958 --> 01:05:03,750
‎พ่อรักลูกสุดหัวใจ ลูกเอ๋ย

1089
01:05:03,833 --> 01:05:07,083
‎พ่อจะใช้ทั้งชีวิตชดเชยให้ลูก

1090
01:05:15,625 --> 01:05:18,000
‎พ่อโปรดอย่าร้อง

1091
01:05:20,916 --> 01:05:23,666
‎ไม่เป็นไรเลยพ่อ

1092
01:05:24,250 --> 01:05:26,208
‎อย่าร้องไห้

1093
01:05:26,291 --> 01:05:29,708
‎มา ให้หนูคอยช่วยเช็ดน้ำตา

1094
01:05:33,500 --> 01:05:35,083
‎อภัยหนา

1095
01:05:35,166 --> 01:05:36,958
‎ยกโทษด้วย พ่อจ๋า

1096
01:05:37,041 --> 01:05:39,291
‎ไม่ได้ตั้งใจจำต้องห่างเธอ

1097
01:05:39,375 --> 01:05:41,791
‎ไม่ได้ต้องการทำพ่อหม่นหมอง

1098
01:05:41,875 --> 01:05:44,458
‎- โอ้พ่อจ๋า อย่าร้อง
‎- อย่าร้องนะ ลูกเอย

1099
01:05:44,541 --> 01:05:48,833
‎- ไม่กลัวเรื่องใด ก็ข้างกายหนูมีพ่อ
‎- เมื่อพ่อเคียงข้างเธอ

1100
01:05:48,916 --> 01:05:51,750
‎- หนูมีพ่อคุ้มครองด้วยดี
‎- และคุ้มครองอย่างดี

1101
01:05:54,583 --> 01:05:57,333
‎- ตรงนี้
‎- ตรงนี้

1102
01:05:59,666 --> 01:06:01,833
‎แต่เมื่อเด็กน้อยหลับใหล

1103
01:06:01,916 --> 01:06:05,625
‎นักหลบหนีหันความคิดไปที่พี่เลี้ยงใจร้าย

1104
01:06:05,708 --> 01:06:08,750
‎ความโกรธปะทุขึ้นในหัวใจยิ่งใหญ่ของเขา

1105
01:06:09,333 --> 01:06:11,708
‎ปีศาจตนนี้ อสุรกายตนนี้

1106
01:06:11,791 --> 01:06:13,625
‎ชอบรังแกเด็กน้อยเล่นสินะ

1107
01:06:14,291 --> 01:06:18,583
‎ขณะที่ความโหดร้ายของยายป้านั่น
‎หมุนวนอยู่ในตัวเขา

1108
01:06:18,666 --> 01:06:22,458
‎มันก็ปั่นจนกลายเป็นมหาวายุความพิโรธ

1109
01:06:22,541 --> 01:06:25,166
‎ที่จิตใจไม่อาจคุมมันได้ต่อไป

1110
01:06:32,291 --> 01:06:35,125
‎และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่เด็กน้อยได้เห็นเขา

1111
01:06:36,583 --> 01:06:40,583
‎เขาไม่เคยได้กลับมาบ้าน อีกเลย

1112
01:06:54,541 --> 01:06:56,291
‎เธอใช้พลังจิตได้ไหม

1113
01:06:56,875 --> 01:06:58,958
‎มันเกิดจากเรามีสมองใหญ่บึ้ม

1114
01:06:59,041 --> 01:07:00,875
‎แล้วเราเค้นมันออกผ่านทางตา

1115
01:07:00,958 --> 01:07:03,333
‎ทำให้เราใช้จิตเคลื่อนสิ่งของได้

1116
01:07:07,166 --> 01:07:09,750
‎(ชนะเลิศอันดับหนึ่ง)

1117
01:07:17,541 --> 01:07:20,333
‎มาทิลด้า ฉันให้เธอ

1118
01:07:23,416 --> 01:07:24,416
‎ขอบใจนะ

1119
01:07:24,500 --> 01:07:27,416
‎มาทิลด้า เอานี่ไป

1120
01:07:29,250 --> 01:07:30,791
‎(ไม่)

1121
01:07:34,000 --> 01:07:36,291
‎วันนี้วันดีมากเลยนะ เพื่อนยาก

1122
01:07:36,375 --> 01:07:39,541
‎- ลาเวนเด้อร์ เกิดอะไรขึ้น
‎- เธอคือฮีโร่

1123
01:07:39,625 --> 01:07:40,750
‎นี่จ้ะ มาทิลด้า

1124
01:07:42,083 --> 01:07:44,291
‎แซนด์วิชไข่เนี่ยนะ สเตฟานี่ ถามจริง

1125
01:07:45,916 --> 01:07:47,083
‎ฮีโร่งั้นเหรอ

1126
01:07:47,166 --> 01:07:49,583
‎ใช่ เธอนำการปฏิวัติ

1127
01:07:49,666 --> 01:07:52,833
‎- ปฏิวัติอะไร
‎- เธอพูดไม่กับครูทรันช์บูล

1128
01:07:52,916 --> 01:07:55,000
‎ไม่เคยมีใครกล้าทำแบบนั้น

1129
01:07:58,916 --> 01:08:00,875
‎เธอนำการปฏิวัติ

1130
01:08:00,958 --> 01:08:02,625
‎เธอพูดไม่กับครูทรันช์บูล

1131
01:08:03,291 --> 01:08:04,958
‎ไม่เคยมีใครกล้าทำแบบนั้น

1132
01:08:10,875 --> 01:08:12,208
‎พร้อมสนุกกันรึยังจ๊ะ

1133
01:08:12,291 --> 01:08:13,541
‎พร้อม

1134
01:08:13,625 --> 01:08:14,833
‎สนุกงั้นรึ

1135
01:08:15,500 --> 01:08:17,250
‎เธอพูดว่า "สนุก" งั้นรึ

1136
01:08:23,166 --> 01:08:26,458
‎เราไม่มีหน้าที่ทำให้การสอนสนุก

1137
01:08:26,541 --> 01:08:30,500
‎เราไม่ได้มาเพื่อเอาใจหรือทะนุถนอม

1138
01:08:30,583 --> 01:08:33,250
‎เรามาเพื่อบดขยี้เด็กพวกนี้ จนกระทั่ง

1139
01:08:34,333 --> 01:08:36,375
‎หมดแรงกระดิก

1140
01:08:36,458 --> 01:08:40,750
‎ฉัน ฉันไม่เชื่อว่า ว่า

1141
01:08:40,833 --> 01:08:44,750
‎งั้น งั้น งั้นหรือ เจนนี่
‎เธอ เธอคิดว่ามีใครสนหรือ หรือ

1142
01:08:45,916 --> 01:08:49,041
‎ห้องเรียนนี้เต็มไปด้วยกบฏ

1143
01:08:49,625 --> 01:08:52,458
‎ต้องได้รับบทเรียนกำราบ

1144
01:08:53,041 --> 01:08:55,916
‎เอาชุดกีฬาออกมาและเปลี่ยนระหว่างทาง

1145
01:08:56,000 --> 01:08:57,333
‎เห็นไหม เจนนี่

1146
01:08:57,416 --> 01:09:00,458
‎จะสอนเด็กได้ ขั้นแรกต้องทำให้…

1147
01:09:01,458 --> 01:09:02,583
‎เด็กเชื่อง

1148
01:09:05,041 --> 01:09:07,375
‎โรงเรียนพักหลังส่งกลิ่นชักเหม็นเน่า

1149
01:09:07,458 --> 01:09:09,625
‎เงียบๆ พวกหนอน ตั้งใจฟังเข้า

1150
01:09:09,708 --> 01:09:12,083
‎กลิ่นคลุ้งพวกยุ่งคิดมุ่งพยศ

1151
01:09:13,166 --> 01:09:14,958
‎ต้องจมูกเทพรับกลิ่นฉุนได้

1152
01:09:15,041 --> 01:09:16,541
‎และจมูกฉันยิ่งกว่าคุ้น

1153
01:09:16,625 --> 01:09:20,291
‎ใช่ นั่นล่ะกลิ่นพวกสร้างเรื่องวุ่นวาย
‎มันคือช่อบูเก้กบฏ

1154
01:09:20,375 --> 01:09:23,250
‎จะบอกเอาไว้ให้รู้ไป ฉันนี่ครูใหญ่

1155
01:09:23,333 --> 01:09:25,291
‎ย่อมจะไม่นิ่ง ไว้ใจเรื่องเน่าๆ

1156
01:09:25,375 --> 01:09:28,791
‎ที่เฝ้ารบเร้าให้แทบคลั่ง

1157
01:09:28,875 --> 01:09:32,000
‎และเพื่อหยุดการกระจายนั้นซะ

1158
01:09:32,083 --> 01:09:35,250
‎ฉันพบว่าชั่วโมงเล่นพละ

1159
01:09:35,833 --> 01:09:40,541
‎แยกแบ่งพวกแตกแถวและพวกที่เชื่อฟัง

1160
01:09:41,541 --> 01:09:43,041
‎ตามมา พวกกระจอก

1161
01:09:43,125 --> 01:09:45,041
‎ฉันสอนต่อเอง เจนนี่

1162
01:09:48,208 --> 01:09:52,291
‎ได้กลิ่นหืนพวกฝืนกฎ จากเหงื่อที่ผุดขึ้น

1163
01:09:52,375 --> 01:09:55,833
‎ชั่วโมงพละย่อมชื้นไปด้วยเหงื่อ

1164
01:09:55,916 --> 01:10:00,416
‎และไม่นานหรอกมั้ง ที่เราจะได้กลิ่นสาง

1165
01:10:00,500 --> 01:10:03,083
‎พวกช่างลักลอบและช่วยเหลือ

1166
01:10:04,166 --> 01:10:07,333
‎ก่อนวัชพืชจะผุดกิ่งโผล่เป็นพรืดเป็นต้น

1167
01:10:07,416 --> 01:10:09,333
‎ก่อนมันยืด ต้องถอนให้มันชะงัด

1168
01:10:11,500 --> 01:10:13,625
‎และก่อนพวกหนอนจะไชชอน

1169
01:10:13,708 --> 01:10:15,833
‎ขุดเอาหน้าดินและถอน

1170
01:10:15,916 --> 01:10:17,750
‎ก่อนหนีไกลเกินกำจัด

1171
01:10:18,833 --> 01:10:22,083
‎กลิ่นสาบพวกคอยลอบกัด กลิ่นอับพวกขัดขา

1172
01:10:23,000 --> 01:10:26,541
‎โฉ่ฉุนพวกซ่าหัวรั้นฟันน้ำนม

1173
01:10:26,625 --> 01:10:30,791
‎กลิ่นตุพวกที่รอบจัด กลิ่นหืนพวกหัดหือ

1174
01:10:30,875 --> 01:10:33,625
‎แอบแฝงแย่งยื้อเหิมเกริมเรื่องเพาะบ่ม

1175
01:10:35,083 --> 01:10:37,083
‎เมื่อปีศาจพวกนี้ถูกบี้บด

1176
01:10:37,166 --> 01:10:40,416
‎คงจะหมดแรงคิดเรื่องท้าทาย

1177
01:10:40,500 --> 01:10:43,250
‎เร่งรัดทุกทางสร้างวินัย

1178
01:10:43,333 --> 01:10:47,041
‎เพื่อกั้นความเสื่อมไม่ให้กล้ำกราย

1179
01:10:47,125 --> 01:10:49,458
‎(อกาธา 0 พวกหนอน 0)

1180
01:10:49,541 --> 01:10:51,958
‎สร้างระเบียบ สร้างระเบียบ
‎ฝึกเด็กไร้วินัย

1181
01:10:52,041 --> 01:10:54,416
‎เซ็งแซ่แสบแก้วหู
‎ซุ่มซ่ามซุบซิบเข้าไส้

1182
01:10:54,500 --> 01:10:56,875
‎จ้อกแจ้กจุ๊กจิ๊ก ดุกดิกตุกติกกันใหญ่

1183
01:10:56,958 --> 01:10:59,291
‎ช่างตื้นเขินเกินซาบซึ้งเข้าถึงระเบียบ

1184
01:11:00,041 --> 01:11:02,708
‎ต้องย้ำเตือนความเข้มแข็งกับระเบียบวินัย

1185
01:11:02,791 --> 01:11:05,666
‎ฝ่าฝืนเล็กน้อยก็ไม่ให้
‎ต้องดัดก่อนเสียนิสัย

1186
01:11:05,750 --> 01:11:08,416
‎อย่าเปิดช่องให้ไปไหน
‎ต้องห้ามก่อน ผ่อนไม่ได้

1187
01:11:08,500 --> 01:11:10,041
‎เด็กเล็กจำเป็นต้องฝึกวินัย

1188
01:11:10,958 --> 01:11:13,291
‎เรื่องอ้อล้อสอพลอ
‎น้ำลายสอจนหลุดลงคอ

1189
01:11:13,375 --> 01:11:15,666
‎ครูขา ขอทิชชู เรื่องนี้คิดดูแก้ไม่ยาก

1190
01:11:15,750 --> 01:11:18,708
‎ไม่เกินจะรู้ในการกอบกู้
‎ห้องเรียนกำกับให้เรียน

1191
01:11:18,791 --> 01:11:20,875
‎ต้องสร้างระเบียบ สร้างระเบียบ

1192
01:11:20,958 --> 01:11:23,666
‎กลิ่นหืนของพวกฝืนกฎ เฝื่อนรสพวกงัดข้อ

1193
01:11:24,166 --> 01:11:26,500
‎ซ่อนแผนหลอกล่อหัวรั้นฟันน้ำนม

1194
01:11:26,583 --> 01:11:29,750
‎กลิ่นคลุ้งพวกยุยง
‎แทรกเสียดขื่นเขียวแค้นเคียดใจ

1195
01:11:29,833 --> 01:11:32,833
‎เน่าหนอนบ่อนไส้ให้ศีลธรรมล่มจม

1196
01:11:32,916 --> 01:11:34,708
‎สุดยอดแชมเปี้ยน

1197
01:11:34,791 --> 01:11:36,958
‎อกาธา ทรันช์บูล ทำได้อีกครั้ง

1198
01:11:37,041 --> 01:11:39,708
‎สุดยอดนักกีฬา สุดยอดผู้ชนะ

1199
01:11:40,791 --> 01:11:43,916
‎ลองวาดภาพของโลกที่ไร้เด็กซิ

1200
01:11:45,541 --> 01:11:48,083
‎ฝันให้เห็นมันในใจ

1201
01:11:49,416 --> 01:11:53,083
‎ลองนึกภาพ พยายามเข้าสิ ถึงความสงบสันติ

1202
01:11:53,666 --> 01:11:56,958
‎ลำธารที่ไหลไป

1203
01:11:57,708 --> 01:12:01,583
‎มีกระท่อมหลังน้อยๆ ที่ในแมกไม้

1204
01:12:02,166 --> 01:12:05,958
‎และธารที่ไหลไปค้นพบเมื่อเข้าไปภายใน

1205
01:12:06,541 --> 01:12:10,083
‎เจ้านกแก้วชื่อซี้ก ประหลาดเข้าไปอี๊ก

1206
01:12:10,166 --> 01:12:13,500
‎มันสามารถพับรูปหมวกโดยสั่งใจ

1207
01:12:14,083 --> 01:12:18,458
‎มันพูดว่า ม้าท่านนั้นห้ามใครขโมย

1208
01:12:19,583 --> 01:12:22,916
‎ม้าท่านรักษาให้ดีๆ

1209
01:12:23,458 --> 01:12:28,208
‎ถ้าได้พบทางมุ่งสู่ จะได้พบมันรออยู่

1210
01:12:28,291 --> 01:12:32,791
‎ร้องว่า ฮี้ ฮี้

1211
01:12:34,583 --> 01:12:36,125
‎ฮี้

1212
01:12:37,541 --> 01:12:38,958
‎ฮี้

1213
01:12:39,041 --> 01:12:40,916
‎เธอบ้าไปแล้ว

1214
01:12:41,000 --> 01:12:42,375
‎อะฮ้า

1215
01:12:42,458 --> 01:12:44,750
‎นั่นไง พูดผิดตรงไหน

1216
01:12:44,833 --> 01:12:48,208
‎เจ้าหนอนเน่ามันโงหัวเข้าใส่

1217
01:12:48,291 --> 01:12:51,125
‎มีสิ่งไหนที่ชวนวิงเวียนน่าสะอิดสะเอียน

1218
01:12:51,208 --> 01:12:54,458
‎มีอะไรชวนอาเจียนจนขนลุกซู่

1219
01:12:54,541 --> 01:12:57,208
‎สู้เหม็นหืนพวกฝืนกฎ

1220
01:12:57,291 --> 01:12:59,708
‎เฝื่อนรสพวกงัดข้อ

1221
01:13:01,291 --> 01:13:06,625
‎คลื่นเหียนพวกเพี้ยนล้อเลียนหลู่อำนาจ

1222
01:13:06,708 --> 01:13:09,958
‎กลิ่นคลุ้งพวกยุ่งแทรกเสียด

1223
01:13:10,041 --> 01:13:12,291
‎ขื่นเขียวแค้นเคียดใจ

1224
01:13:12,375 --> 01:13:13,458
‎(อกาธา 1000 หนอน 000)

1225
01:13:14,583 --> 01:13:18,458
‎และจะไม่ขอยอมหยุดยั้งยืนหยัด

1226
01:13:18,541 --> 01:13:21,708
‎กระทั่งสิ้นกลิ่นพวกฝืนขืนขัด

1227
01:13:21,791 --> 01:13:26,583
‎ต้องสร้างวินัยขับไล่และล้างกำจัด

1228
01:13:27,125 --> 01:13:29,833
‎กลิ่นสาบให้หมดสิ้น

1229
01:13:30,708 --> 01:13:36,708
‎สลาย

1230
01:13:47,750 --> 01:13:49,250
‎ครูจะช่วยเธอออกมานะ

1231
01:13:51,625 --> 01:13:53,458
‎แบบนี้ไม่ใช่การสอน

1232
01:13:53,541 --> 01:13:55,500
‎มันคือการทารุณ

1233
01:13:57,208 --> 01:13:59,250
‎ทารุณงั้นรึ ก็ใช่น่ะสิ

1234
01:13:59,333 --> 01:14:00,333
‎ลงไปเลย

1235
01:14:00,416 --> 01:14:02,125
‎เธอพูดเองว่ามันจะต้องสนุก

1236
01:14:03,791 --> 01:14:05,708
‎แต่นี่ไม่เห็นสนุกตรงไหน

1237
01:14:06,500 --> 01:14:08,875
‎ครูฮันนี่ เธอมันน่าสมเพชจริงๆ

1238
01:14:09,708 --> 01:14:11,083
‎เธอมันอ่อนแอ

1239
01:14:12,666 --> 01:14:14,375
‎เธอมันปวกเปียก

1240
01:14:14,875 --> 01:14:16,458
‎เธอที่จริงแล้ว…

1241
01:14:18,625 --> 01:14:20,541
‎เป็นเด็กงอแง…

1242
01:14:23,125 --> 01:14:23,958
‎ตัวนิวต์

1243
01:14:35,000 --> 01:14:35,958
‎แก

1244
01:14:37,416 --> 01:14:39,208
‎ไม่ ผมเนี่ยนะ

1245
01:14:39,291 --> 01:14:42,583
‎ไม่ ผมไม่ได้ทำ ไม่ใช่ผม ไม่

1246
01:14:43,958 --> 01:14:45,166
‎อย่าดึงหูเขาขาดนะ

1247
01:14:45,250 --> 01:14:48,291
‎ฉันได้ลองจนรู้แล้ว ครูฮันนี่

1248
01:14:48,375 --> 01:14:49,958
‎จากการทดลองมาหลายปี

1249
01:14:50,041 --> 01:14:52,666
‎หูของเด็กน้อย มันไม่ขาดหรอก

1250
01:14:53,541 --> 01:14:55,166
‎มันยานออก

1251
01:14:59,500 --> 01:15:00,875
‎ได้โปรด

1252
01:15:01,875 --> 01:15:03,000
‎ปล่อยเขานะ

1253
01:15:03,708 --> 01:15:07,916
‎ยายปัญญาอ่อน ใจยักษ์ อันธพาล

1254
01:15:14,958 --> 01:15:17,333
‎บังอาจมาก

1255
01:15:18,916 --> 01:15:22,875
‎แกไม่ควรได้อยู่ในโรงเรียนนี้

1256
01:15:25,166 --> 01:15:26,708
‎แกมันมารร้าย

1257
01:15:27,541 --> 01:15:30,125
‎ฉันจะบี้แก ฉันจะทุบแก

1258
01:15:30,708 --> 01:15:35,041
‎ฉันจะหั่นแกเป็นชิ้นๆ เลย นังหนู

1259
01:15:35,125 --> 01:15:37,541
‎ได้ลองจินตนาการเหมือนฉันไหมว่า

1260
01:15:37,625 --> 01:15:40,416
‎ถ้าเราพูดชื่อสีเช่นสีแดง

1261
01:15:40,500 --> 01:15:43,916
‎จะมีทางใดๆ ให้เราแน่ใจว่า
‎แดงคือแดงเดียวกันกับในหัวฉัน

1262
01:15:44,000 --> 01:15:47,000
‎และหัวคนอื่นต่างมองเป็นแดง

1263
01:15:47,083 --> 01:15:50,666
‎แล้วถ้าเราเดินทางไปอย่างนี้
‎ความเร็วที่เท่ากับแสง

1264
01:15:50,750 --> 01:15:53,250
‎และในมือมีดวงไฟแล้วแสงนั้น

1265
01:15:53,333 --> 01:15:56,708
‎ยังคงเดินทางพุ่งไปด้วยความเร็วเท่าของแสง

1266
01:15:56,791 --> 01:15:59,750
‎ก็คิดว่าคงจะใช่ แต่อยากบอกว่า

1267
01:15:59,833 --> 01:16:02,791
‎ฉันนั้นก็ไม่รู้ และสงสัยว่าที่คิดในหัวฉัน

1268
01:16:02,875 --> 01:16:05,833
‎เหมือนว่าไม่ค่อยเหมือน
‎ที่เพื่อนๆ คิดในหัวเขา

1269
01:16:05,916 --> 01:16:09,083
‎ทุกเรื่องที่ฉันรู้เหมือนไม่รู้มาจากที่ไหน

1270
01:16:09,166 --> 01:16:11,916
‎ทุกเรื่องราวที่ฉันเล่า ถูกแต่งมาแล้วหรือไง

1271
01:16:12,000 --> 01:16:15,041
‎เวลาใครตะโกนดังเกินทนฟัง ชอบพูดใส่กัน

1272
01:16:15,125 --> 01:16:17,541
‎และเสียงในหัวฉันมันก็ดังลั่นเกินไป

1273
01:16:17,625 --> 01:16:20,625
‎ฉันก็หวังให้เขาเงียบ ทั้งแม่และก็พ่อ

1274
01:16:20,708 --> 01:16:23,583
‎และก็ทีวี เรื่องไหนๆ ก็เงียบไปซะงั้น

1275
01:16:23,666 --> 01:16:26,583
‎ก็ไม่รู้สิ จะบอกให้เข้าใจได้ยังไง

1276
01:16:27,500 --> 01:16:29,916
‎ทุกเสียงมันพาหัวร้อน และกลายเป็นแดงไฟ

1277
01:16:30,000 --> 01:16:33,083
‎และก็เปลวเพลิงในใจปกติจะหายได้

1278
01:16:33,166 --> 01:16:36,583
‎แต่ว่าวันนี้ไม่หาย มีทั้งเสียงตะโกนในหัว

1279
01:16:36,666 --> 01:16:38,083
‎และใจมันก็เต้นรัว

1280
01:16:38,166 --> 01:16:39,708
‎และดวงตาก็ผ่าวร้อน

1281
01:16:39,791 --> 01:16:45,583
‎และทันใดนั้น รอบๆ ฉันก็พลันกลับกลาย

1282
01:16:54,458 --> 01:16:56,375
‎สงบนิ่ง

1283
01:17:01,708 --> 01:17:07,000
‎ไม่มีเสียง แม้อาจเพียงไม่เงียบงัน

1284
01:17:13,708 --> 01:17:17,333
‎มันราบเรียบเปรียบเหมือนสงบนิ่ง

1285
01:17:19,000 --> 01:17:24,375
‎เหมือนแค่เสียงในหนังสือ
‎เมื่อตอนที่พลิกหน้า

1286
01:17:25,833 --> 01:17:29,958
‎หรือว่านิ่งตอนที่หยุดเดินท่องป่า

1287
01:17:34,041 --> 01:17:35,291
‎สงบนิ่ง

1288
01:17:40,875 --> 01:17:45,250
‎ไม่มีเสียง แม้อาจจะเพียงไม่เงียบงัน

1289
01:17:51,375 --> 01:17:54,458
‎มันสบายดูคล้ายสงบนิ่ง

1290
01:17:56,583 --> 01:18:01,791
‎เหมือนแค่เสียงตอนกลับหัวนอน
‎บนเตียงที่นุ่มเบา

1291
01:18:03,291 --> 01:18:06,833
‎มีแค่เสียงของหัวใจในหัวเรา

1292
01:18:09,375 --> 01:18:12,666
‎และไม่ว่าผู้คนรอบๆ กาย

1293
01:18:12,750 --> 01:18:17,041
‎- แกฟังอยู่ไหม นังเด็กชวนอ้วก
‎- เปิดปากและพูดพ่นไป

1294
01:18:17,125 --> 01:18:21,333
‎- นังเด็กโง่
‎- เป็นคำมากมายเพียงไหน

1295
01:18:21,416 --> 01:18:27,750
‎ไม่มีทางมาเข้าหู

1296
01:18:31,083 --> 01:18:33,916
‎และมันก็สงบนิ่ง

1297
01:18:35,125 --> 01:18:39,208
‎อบอุ่น รื่นรมย์

1298
01:18:41,625 --> 01:18:46,083
‎ดั่งลอยคว้าง

1299
01:18:47,083 --> 01:18:50,083
‎…นังไส้เดือนกำเริบ

1300
01:18:50,166 --> 01:18:54,208
‎ไปในใจกลางลมพัดโหม

1301
01:18:55,625 --> 01:18:57,458
‎สิ้นสุดการปลดแอกของแกแล้ว

1302
01:18:58,083 --> 01:19:00,791
‎แกได้เดินเข้าประตูนรกไปแล้ว

1303
01:19:00,875 --> 01:19:03,666
‎ได้ยินไหม ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้นๆ

1304
01:19:04,541 --> 01:19:08,875
‎เลวทราม ต่ำช้า น่าขยะแขยง น่าอาเจียน…

1305
01:19:12,958 --> 01:19:14,291
‎ใครเป็นคนทำ

1306
01:19:16,666 --> 01:19:18,833
‎ไม่เป็นไรใช่ไหม ครูทรันช์บูล

1307
01:19:27,791 --> 01:19:29,791
‎ตายแล้ว ตัวนิวต์

1308
01:19:29,875 --> 01:19:34,541
‎มันเข้าไปในกางเกงในฉัน

1309
01:19:36,791 --> 01:19:39,791
‎มันเข้าไปในกางเกงในฉัน

1310
01:19:39,875 --> 01:19:45,458
‎ตัวนิวต์หลุดเข้าไปในกางเกงในฉัน

1311
01:19:45,541 --> 01:19:48,500
‎เอาละ แปลกๆ แฮะ

1312
01:19:51,000 --> 01:19:52,958
‎เอาละ ทุกคน กลับเข้าชั้นเรียน

1313
01:19:55,500 --> 01:19:59,125
‎และขอร้องล่ะ วันนี้ ช่วยทำตัวนิ่งๆ เข้าไว้นะ

1314
01:20:01,833 --> 01:20:02,666
‎มาทิลด้า

1315
01:20:02,750 --> 01:20:04,416
‎หนูจะทำอะไรให้ดูค่ะ

1316
01:20:06,125 --> 01:20:07,416
‎ดูนะคะ ครูฮันนี่

1317
01:20:09,166 --> 01:20:11,291
‎มาทิลด้า ถ้าครูทรันช์บูลเห็น…

1318
01:20:11,375 --> 01:20:12,791
‎ครูดูเถอะ นะคะ

1319
01:20:19,791 --> 01:20:21,750
‎- เรารีบไปกันดีกว่า
‎- เดี๋ยวค่ะ

1320
01:20:59,708 --> 01:21:01,708
‎หนูใช้ตาขยับมันได้

1321
01:21:03,541 --> 01:21:04,791
‎หนูประหลาดไหมคะ

1322
01:21:08,708 --> 01:21:11,500
‎เราไปดื่มชาด้วยกันสักถ้วยไหมจ๊ะ

1323
01:21:23,291 --> 01:21:25,250
‎ไม่ใช่ทางนั้นจ้ะ มาทางนี้

1324
01:21:26,916 --> 01:21:30,291
‎ครูคิดว่ามันคืออะไร ที่หนูขยับของได้ด้วยตา

1325
01:21:31,041 --> 01:21:32,583
‎แล้วมันรู้สึกยังไงล่ะ

1326
01:21:34,041 --> 01:21:35,416
‎เหมือนมันฟู่ออกมา

1327
01:21:36,125 --> 01:21:37,166
‎ฟู่ออกมา

1328
01:21:38,125 --> 01:21:40,208
‎แต่เป็นฟู่ดี ไม่ใช่ฟู่ไม่ดี

1329
01:21:41,125 --> 01:21:42,208
‎ฟู่ดี

1330
01:21:43,083 --> 01:21:44,125
‎ฟู่ดี

1331
01:21:45,791 --> 01:21:47,958
‎ขอนึกก่อนนะ

1332
01:21:48,875 --> 01:21:52,500
‎ครูไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ
‎เพราะไม่รู้ว่ามีผู้เชี่ยวชาญไหม

1333
01:21:52,583 --> 01:21:56,291
‎แต่น่าจะเกี่ยวกับสมอง อันปราดเปรื่องของเธอ

1334
01:21:57,458 --> 01:22:00,291
‎คือว่า หัวหนูไม่มีที่พอเก็บสมองทั้งหมด

1335
01:22:00,375 --> 01:22:02,625
‎เลยต้องเค้นออกทางตาหรือคะ

1336
01:22:03,375 --> 01:22:06,583
‎ใช่จ้ะ ครูจะหมายความแบบนั้นเลย

1337
01:22:09,250 --> 01:22:10,375
‎ถึงแล้วจ้ะ

1338
01:22:11,083 --> 01:22:12,125
‎เราอยู่ไหนกันคะ

1339
01:22:19,916 --> 01:22:21,000
‎ว้าว

1340
01:22:21,083 --> 01:22:23,500
‎ครูได้เงินเดือนเลวร้ายกันจริงๆ

1341
01:22:24,875 --> 01:22:28,541
‎ที่จริงก็ใช่จ้ะ เงินเดือนครูน้อย

1342
01:22:29,416 --> 01:22:31,291
‎แต่ของครูแย่ที่สุด

1343
01:22:35,000 --> 01:22:38,583
‎พ่อของครูตายตั้งแต่ครูยังเด็กๆ

1344
01:22:38,666 --> 01:22:42,041
‎เขาชื่อแม็กนัส เขาใจดีมาก

1345
01:22:43,500 --> 01:22:46,125
‎แต่ตอนที่เขาตาย

1346
01:22:46,208 --> 01:22:48,708
‎ป้าก็กลายเป็นผู้ปกครองตามกฎหมาย

1347
01:22:49,375 --> 01:22:54,208
‎และป้าก็ใจร้ายและใจดำ กว่าที่เธอจะนึกออก

1348
01:22:54,791 --> 01:22:58,375
‎แล้วพอครูได้เป็นครู ป้าก็เอาใบเสร็จมาให้

1349
01:22:59,166 --> 01:23:00,541
‎ป้าจดเอาไว้หมด

1350
01:23:00,625 --> 01:23:04,958
‎ค่าชาทุกถุง ค่าน้ำมัน ค่าถั่วทุกกระป๋อง

1351
01:23:05,041 --> 01:23:08,750
‎ป้าให้ครูเซ็นสัญญา ที่จะคืนเงินให้เธอทุกเพนนี

1352
01:23:09,250 --> 01:23:10,083
‎จริงหรือคะ

1353
01:23:10,166 --> 01:23:13,916
‎ป้ายังให้ดูเอกสารที่บอกว่า
‎พ่อของครูยกบ้านให้เธอ

1354
01:23:14,875 --> 01:23:17,750
‎แต่เขาทำแบบนั้นจริงๆ เหรอ แม็กนัสน่ะ

1355
01:23:17,833 --> 01:23:19,875
‎เขายกบ้านให้เธอไปเฉยๆ หรือคะ

1356
01:23:20,916 --> 01:23:25,000
‎ครูเองก็รู้สึกว่ามันน่าสงสัย

1357
01:23:25,583 --> 01:23:28,916
‎ป้าบอกว่าเขาตายเพราะอุบัติเหตุ แต่…

1358
01:23:30,583 --> 01:23:32,125
‎ครูคิดว่าป้าฆ่าเขา

1359
01:23:33,875 --> 01:23:36,875
‎ครูก็ไม่แน่ใจหรอก

1360
01:23:38,333 --> 01:23:43,750
‎ครูรู้แต่ว่าการที่ถูกผู้หญิงคนนั้น
‎ข่มเหงเป็นปีๆ ทำให้ครู…

1361
01:23:45,208 --> 01:23:46,375
‎น่าสมเพช

1362
01:23:48,291 --> 01:23:52,125
‎แล้ววันหนึ่ง ครูก็เจอกระท่อมเก่าหลังนี้

1363
01:23:53,500 --> 01:23:54,708
‎ครูตกหลุมรักมันเลย

1364
01:23:56,166 --> 01:23:59,291
‎ครูขอชาวไร่ที่เป็นเจ้าของให้ครูย้ายมาอยู่

1365
01:24:00,208 --> 01:24:02,500
‎เขาคิดว่าครูบ้า แต่

1366
01:24:03,583 --> 01:24:05,416
‎เขาก็ตกลง และ…

1367
01:24:07,458 --> 01:24:09,166
‎ครูถึงได้มาอยู่ที่นี่

1368
01:24:12,625 --> 01:24:16,041
‎มีหลังคากันไว้ไม่ให้เปียกฝน

1369
01:24:17,083 --> 01:24:20,041
‎ประตูช่วยกันลมไม่ให้เข้ามา

1370
01:24:20,833 --> 01:24:25,083
‎และมีพื้นให้ได้ยืนอยู่ด้วยขาสองข้าง

1371
01:24:29,500 --> 01:24:33,000
‎มีเก้าอี้เตรียมบทเรียนที่จะสอน

1372
01:24:33,500 --> 01:24:37,791
‎และตรงนั้นไงยังมีหมอนไว้นอนหลับฝัน

1373
01:24:37,875 --> 01:24:40,916
‎และก็โต๊ะนั่นดูก็รู้ว่า

1374
01:24:41,000 --> 01:24:43,166
‎ไว้ให้ชิมชารสดี

1375
01:24:46,416 --> 01:24:51,416
‎ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้ พอมี

1376
01:24:55,250 --> 01:24:59,458
‎ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้

1377
01:24:59,541 --> 01:25:01,375
‎แต่ครูคะ เธอได้บ้านพ่อของครู

1378
01:25:01,458 --> 01:25:03,416
‎เธอได้ทุกอย่างที่เป็นของครู

1379
01:25:05,125 --> 01:25:08,791
‎มีผนังให้ได้แขวนรูปภาพชวนฝัน

1380
01:25:09,375 --> 01:25:13,666
‎และก็มีหน้าต่างให้มองฤดูผันเปลี่ยน

1381
01:25:13,750 --> 01:25:15,416
‎ใต้โคมไฟ เขียนและอ่าน

1382
01:25:16,875 --> 01:25:21,041
‎และได้ล่องลอยปล่อยใจ

1383
01:25:21,958 --> 01:25:27,666
‎ในยามเหน็บหนาวมืดมัว ไม่กลัวสิ่งใด

1384
01:25:27,750 --> 01:25:31,125
‎แม้ลมจะคอยโลมโน้มใส่

1385
01:25:31,625 --> 01:25:37,791
‎ได้ผิงที่ข้างเตา อบอุ่นทุกคราว

1386
01:25:38,708 --> 01:25:45,291
‎ไม่มีที่แห่งหนไหนดีพร้อมเท่าที่นี่

1387
01:25:48,625 --> 01:25:54,541
‎ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้ พอมี

1388
01:25:57,250 --> 01:26:00,791
‎ก็นี่แหละบ้านฉัน

1389
01:26:01,833 --> 01:26:05,458
‎นี่แหละบ้านฉัน

1390
01:26:07,041 --> 01:26:11,666
‎ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้ พอมี

1391
01:26:14,000 --> 01:26:18,333
‎นี่แหละบ้านฉัน

1392
01:26:18,416 --> 01:26:22,750
‎นี่แหละบ้านฉัน

1393
01:26:23,375 --> 01:26:30,041
‎ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้

1394
01:26:30,750 --> 01:26:33,583
‎- อย่าร้อง
‎- ในยามเหน็บหนาวมืดมัว

1395
01:26:33,666 --> 01:26:38,333
‎- อย่าร้องเลย พ่ออยู่นี่นะลูกเอย
‎- ไม่กลัวสิ่งใด

1396
01:26:38,416 --> 01:26:40,916
‎แม้ลมคลั่งโครมโถมใส่

1397
01:26:41,000 --> 01:26:43,166
‎- อย่าร้องเลย
‎- ได้ผิงไฟที่ข้างเตา

1398
01:26:43,250 --> 01:26:48,333
‎- ให้พ่อคอยช่วยเช็ดน้ำตา
‎- อบอุ่นทุกคราว

1399
01:26:49,125 --> 01:26:53,250
‎- อภัยหนา ไม่ได้ตั้งใจ
‎- ไม่ว่าข้างนอกหนาวจนสุดทน

1400
01:26:53,333 --> 01:26:56,375
‎- จำต้องห่างเธอ
‎- ก็ไม่เคยสนใจ

1401
01:26:56,958 --> 01:27:03,541
‎- ไม่มีวันทิ้งขว้างเธอ
‎- ไม่มีวันเมื่อมีพอสู้ไหว

1402
01:27:04,625 --> 01:27:08,583
‎ที่ในนี้

1403
01:27:12,375 --> 01:27:19,041
‎ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้ พอมี

1404
01:27:23,375 --> 01:27:30,333
‎ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้

1405
01:27:33,083 --> 01:27:34,000
‎พอมี

1406
01:27:39,000 --> 01:27:40,625
‎ได้ผ้าพันคอนี้มาจากไหนคะ

1407
01:27:42,500 --> 01:27:44,666
‎อ๋อ เป็นของพ่อของครูจ้ะ

1408
01:27:45,500 --> 01:27:47,958
‎แม่ให้พ่อก่อนที่แม่จะตาย

1409
01:27:48,041 --> 01:27:49,875
‎- แม่เป็น…
‎- นักกายกรรม

1410
01:27:51,083 --> 01:27:53,916
‎ใช่จ้ะ เธอเป็นนักกายกรรม

1411
01:27:54,000 --> 01:27:56,166
‎เธอรู้ได้…

1412
01:27:58,041 --> 01:28:00,625
‎- ส่วนพ่อของครูเป็น…
‎- นักหลบหนี

1413
01:28:01,375 --> 01:28:03,166
‎มาทิลด้า เธอรู้ได้ยังไง

1414
01:28:03,250 --> 01:28:05,458
‎พวกเขาเป็นพ่อแม่ของครูนี่เอง

1415
01:28:05,541 --> 01:28:07,541
‎อะไรนะ ใคร

1416
01:28:07,625 --> 01:28:09,000
‎คนในเรื่องเล่าของหนู

1417
01:28:09,083 --> 01:28:11,125
‎หนูนึกว่าหนูแต่ง แต่มันเป็นจริง

1418
01:28:11,208 --> 01:28:12,958
‎มันคือครู ชีวิตของครูนี่เอง

1419
01:28:13,041 --> 01:28:15,291
‎ครูฮันนี่คะ ใครคือป้าครู

1420
01:28:15,375 --> 01:28:19,416
‎ที่จริงแล้ว เธอไม่ใช่ป้าแท้ๆ ของครู

1421
01:28:20,208 --> 01:28:21,208
‎ครูทรันช์บูล

1422
01:28:21,291 --> 01:28:24,916
‎สัญญาคือสัญญาคือสัญญาคือสัญญา

1423
01:28:28,458 --> 01:28:29,291
‎มาทิลด้า

1424
01:28:30,125 --> 01:28:31,125
‎มาทิลด้า ฟังนะ

1425
01:28:32,000 --> 01:28:35,583
‎หนูต้องลืมเรื่องทั้งหมดนี้ ต้องระวังตัว

1426
01:28:36,333 --> 01:28:40,083
‎ครูทรันช์บูลถูกฉีกหน้า
‎และเธอก็ทำอะไรเลวร้ายได้

1427
01:28:40,166 --> 01:28:41,750
‎หนูไม่กลัวเธอหรอก

1428
01:28:41,833 --> 01:28:44,375
‎หนูควรกลัวนะ เธออันตราย

1429
01:28:45,125 --> 01:28:46,583
‎หนูก็เหมือนกัน

1430
01:29:44,458 --> 01:29:45,625
‎"รวยเละ" เขาบอก

1431
01:29:46,958 --> 01:29:48,500
‎"พ่อหมี" เขาบอก

1432
01:29:49,666 --> 01:29:52,625
‎- "ผมอัจฉริยะ" เขาบอก
‎- เกิดอะไรขึ้น

1433
01:29:53,208 --> 01:29:54,750
‎ไปจัดกระเป๋า เราต้องไปสเปน

1434
01:29:55,875 --> 01:29:57,875
‎สเปนเหรอ ทำไม

1435
01:29:57,958 --> 01:30:00,791
‎จำไอ้พวกกล้ามโตโง่เง่านั่นได้ไหม

1436
01:30:00,875 --> 01:30:03,125
‎ที่พ่อโง่ๆ ของแกขายรถเก่าให้

1437
01:30:03,208 --> 01:30:04,333
‎ไม่เอาน่า ที่รัก

1438
01:30:04,416 --> 01:30:06,583
‎ปรากฏว่าพวกมันเป็นแก๊งมาเฟีย

1439
01:30:06,666 --> 01:30:09,000
‎และไม่ได้โง่เลยสักนิด

1440
01:30:09,083 --> 01:30:11,666
‎พวกมันให้เวลาฉัน 24 ชั่วโมง คืนเงินให้

1441
01:30:11,750 --> 01:30:13,666
‎แต่ดันมีคนใช้เงินไปแล้ว

1442
01:30:14,250 --> 01:30:17,083
‎ฉันจะไปทำพาสปอร์ตพรุ่งนี้ แล้วไปรับที่โรงเรียน

1443
01:30:17,166 --> 01:30:21,291
‎แล้วคุณเฟ้ลป์ ลาเวนเด้อร์ ไนเจล อแมนด้าล่ะ

1444
01:30:21,375 --> 01:30:23,041
‎- แล้วครูฮันนี่อีก
‎- ช่างมัน

1445
01:30:23,125 --> 01:30:25,375
‎หลังจากพรุ่งนี้ แกจะไม่ได้เจอพวกมันอีก

1446
01:31:03,791 --> 01:31:07,000
‎(มาทิลด้า - ไปงานหนังสือ
‎จะกลับทีหลัง เรื่องเป็นยังไงต่อ)

1447
01:31:16,208 --> 01:31:18,083
‎(ขอโทษด้วยค่ะคุณเฟ้ลป์)

1448
01:31:18,166 --> 01:31:21,208
‎(บางทีทุกเรื่องก็ไม่ได้จบมีความสุข)

1449
01:31:59,708 --> 01:32:02,708
‎เมื่อวานนี้มีคนทำลายทรัพย์สินในป่า

1450
01:32:02,791 --> 01:32:04,708
‎พวกเธอได้เห็นผลที่ตามมาแล้ว

1451
01:32:04,791 --> 01:32:07,583
‎พังของเล่นฉัน ฉันพังของเล่นเธอ

1452
01:32:07,666 --> 01:32:10,208
‎ห้องครูฮันนี่ ไปที่โรงอาหารเดี๋ยวนี้

1453
01:32:11,291 --> 01:32:13,000
‎ตามมาจ้ะ ไม่เป็นไรหรอก

1454
01:32:40,458 --> 01:32:41,500
‎เด็กๆ ทั้งหลาย

1455
01:32:43,125 --> 01:32:46,916
‎ฉันจะเป็นครูใหญ่ของพวกเธอได้ยังไง

1456
01:32:47,000 --> 01:32:52,250
‎ถ้าทำให้พวกเธอกลัวเข้ากระดูกไม่ได้

1457
01:32:54,458 --> 01:32:57,958
‎ถ้าเด็กชั้นเล็กสุดไม่ฉี่เล็ดสักนิด

1458
01:32:58,041 --> 01:33:00,166
‎เมื่อฉันเข้ามาในห้อง งั้นฉันก็…

1459
01:33:01,041 --> 01:33:05,833
‎สอบตกในการเป็นนักการศึกษา

1460
01:33:09,000 --> 01:33:09,875
‎ดังนั้น

1461
01:33:11,250 --> 01:33:13,791
‎วันนี้เราจะสอบสะกดคำกัน

1462
01:33:15,458 --> 01:33:21,875
‎และเด็กคนไหนที่ตอบผิดแม้แต่คำเดียว

1463
01:33:23,083 --> 01:33:26,541
‎จะต้องเข้าตู้แขวนคอ

1464
01:33:26,625 --> 01:33:28,083
‎ครูทำไม่ได้นะ

1465
01:33:29,291 --> 01:33:30,875
‎อ๋อ งั้นรึ ทำไม

1466
01:33:30,958 --> 01:33:33,166
‎เพราะเมื่อวานนี้ มีการ…

1467
01:33:35,041 --> 01:33:37,000
‎เกิดขึ้น ใช่ไหม

1468
01:33:37,750 --> 01:33:40,208
‎นี่เลยตู้แขวนคอเซอร์ไพรส์

1469
01:33:45,000 --> 01:33:46,208
‎เธอ

1470
01:33:47,375 --> 01:33:49,041
‎สะกดคำว่าอะไรดีนะ…

1471
01:33:49,625 --> 01:33:50,625
‎"นิวต์"

1472
01:33:50,708 --> 01:33:55,000
‎เอ็น-อี-ดับเบิลยู-ที นิวต์

1473
01:33:56,666 --> 01:33:57,500
‎อะไรนะ

1474
01:33:58,375 --> 01:33:59,375
‎เธอรู้ได้ไง

1475
01:33:59,458 --> 01:34:02,458
‎ครูฮันนี่สอน ครูสอนเก่งมาก

1476
01:34:03,916 --> 01:34:05,166
‎ไร้สาระ

1477
01:34:05,250 --> 01:34:08,958
‎ครูฮันนี่อ่อนโยนและอ่อนหวาน

1478
01:34:09,041 --> 01:34:10,791
‎เกินกว่าจะเก่งเรื่องไหน

1479
01:34:10,875 --> 01:34:11,916
‎เธอ

1480
01:34:12,875 --> 01:34:16,833
‎สะกดคำที่พวกเธอทุกคนเป็นซิ

1481
01:34:16,916 --> 01:34:19,875
‎สะกดคำว่า "น่าขยะแขยง"

1482
01:34:20,458 --> 01:34:24,333
‎รีโวลทิ่ง อาร์ อี วี โอ แอล ที

1483
01:34:25,500 --> 01:34:27,083
‎ไอ เอ็น จี น่าขยะแขยง

1484
01:34:27,166 --> 01:34:29,083
‎แกโกง นังเด็กผมเปีย

1485
01:34:29,166 --> 01:34:31,416
‎เธอไม่ได้โกง เธอสะกดคำออกมาเฉยๆ

1486
01:34:32,458 --> 01:34:34,750
‎ฉันสอนด้วยความเมตตา อดทน ให้เกียรติ

1487
01:34:34,833 --> 01:34:37,416
‎บังอาจใช้คำพวกนี้ในห้องเรียนฉันได้ไง

1488
01:34:39,000 --> 01:34:41,833
‎แก นังเด็กก้อนขี้มูก

1489
01:34:42,541 --> 01:34:43,791
‎ยืนและสะกดคำว่า

1490
01:34:45,416 --> 01:34:49,958
‎"แอมเชลลาคาเมเนียลเซพทริคอลิสติโมซีส"

1491
01:34:50,041 --> 01:34:51,916
‎แต่นั่นไม่ใช่คำด้วยซ้ำ

1492
01:34:52,000 --> 01:34:53,416
‎สะกด ไม่งั้นไปตู้แขวนคอ

1493
01:34:53,500 --> 01:34:55,458
‎ขอเตือนนะว่า มันมีอักษรเงียบ

1494
01:34:57,750 --> 01:34:58,583
‎เอ

1495
01:34:59,791 --> 01:35:00,625
‎เอ็ม

1496
01:35:01,541 --> 01:35:02,625
‎ซี

1497
01:35:03,166 --> 01:35:04,083
‎เอช

1498
01:35:05,583 --> 01:35:06,541
‎อี

1499
01:35:08,083 --> 01:35:09,083
‎แอล

1500
01:35:09,916 --> 01:35:10,833
‎แอล

1501
01:35:12,666 --> 01:35:13,625
‎เอ

1502
01:35:15,250 --> 01:35:16,375
‎โถ หนูจ๋า

1503
01:35:17,916 --> 01:35:18,916
‎เค

1504
01:35:19,541 --> 01:35:22,458
‎เสียใจด้วย มันคือวีไม่ออกเสียง

1505
01:35:22,541 --> 01:35:24,958
‎เข้าไปในตู้แขวนคอเลย

1506
01:35:25,875 --> 01:35:26,875
‎แคท

1507
01:35:27,375 --> 01:35:30,583
‎ซี เอ เอฟ แคท

1508
01:35:31,208 --> 01:35:35,583
‎ผมก็สะกดผิด ต้องจับผมเข้าตู้แขวนคอด้วย

1509
01:35:35,666 --> 01:35:39,083
‎- อะไรนะ
‎- ด็อก ดี-วาย-พี ด็อก

1510
01:35:39,166 --> 01:35:40,000
‎และผมด้วย

1511
01:35:40,916 --> 01:35:43,666
‎เทเบิล เอ็กซ์-เอ-บี-เอฟ-วาย

1512
01:35:43,750 --> 01:35:44,583
‎และหนูด้วย

1513
01:35:44,666 --> 01:35:46,875
‎จับเราใส่ไม่หมดหรอก บานาน่า

1514
01:35:46,958 --> 01:35:50,916
‎จี-ที-เอ-เอ-บี-แอล

1515
01:35:55,125 --> 01:35:56,125
‎หยุดนะ

1516
01:36:20,125 --> 01:36:22,958
‎ฉันไม่ได้ทำไว้ตู้เดียว

1517
01:36:24,541 --> 01:36:28,708
‎ตู้แขวนคอมีพอให้พวกแกทุกคน

1518
01:36:34,333 --> 01:36:35,833
‎หมอบลง

1519
01:36:39,250 --> 01:36:44,125
‎การสอบเล็กๆ ของเราสิ้นสุดแล้ว

1520
01:36:44,708 --> 01:36:47,291
‎ฉันขอบอกเลยว่า

1521
01:36:47,375 --> 01:36:51,166
‎พวกแกทุกตัวสอบตกหมด

1522
01:36:52,291 --> 01:36:56,166
‎เห็นไหม มันมีทั้งผู้ชนะและผู้แพ้

1523
01:36:56,250 --> 01:36:58,666
‎ในโลกใบนี้ เด็กๆ

1524
01:36:59,583 --> 01:37:03,333
‎และฉันก็เป็น…

1525
01:37:03,416 --> 01:37:04,458
‎ชอล์คขยับได้

1526
01:37:04,541 --> 01:37:06,458
‎ดูสิ ชอล์ค

1527
01:37:08,583 --> 01:37:10,041
‎"อกาธา

1528
01:37:10,583 --> 01:37:13,541
‎นี่แม็กนัส

1529
01:37:14,125 --> 01:37:17,250
‎เอาบ้านคืน

1530
01:37:17,833 --> 01:37:21,500
‎ให้เจนนี่ของฉัน"

1531
01:37:21,583 --> 01:37:24,208
‎ใครเป็นคนทำ บอกมานะ

1532
01:37:24,791 --> 01:37:26,833
‎ไม่มีใครทำ ผีเป็นคนทำ

1533
01:37:26,916 --> 01:37:29,666
‎"แล้วไปให้พ้น"

1534
01:37:29,750 --> 01:37:30,875
‎ไม่นะ

1535
01:37:30,958 --> 01:37:34,041
‎"ไม่เช่นนั้น ฉันจะ

1536
01:37:34,125 --> 01:37:36,458
‎จัดการเธอ

1537
01:37:36,541 --> 01:37:38,875
‎เหมือนที่เธอ

1538
01:37:38,958 --> 01:37:41,000
‎ทำกับฉัน"

1539
01:37:43,500 --> 01:37:44,875
‎คิดว่าฉันโง่งั้นรึ

1540
01:37:45,708 --> 01:37:49,541
‎แค่มายากลตื้นๆ เหมือนที่ไอ้แม็กนัสเคยทำ

1541
01:37:51,833 --> 01:37:53,708
‎พวกแกทำร้ายฉันไม่ได้หรอก

1542
01:37:54,291 --> 01:37:55,541
‎ฉันนี่สิทำพวกแกได้

1543
01:37:55,625 --> 01:37:56,500
‎ไม่

1544
01:37:58,333 --> 01:37:59,333
‎ไม่

1545
01:38:25,083 --> 01:38:27,125
‎ต้องไม่ใช่แม็กนัส เป็นไปไม่ได้

1546
01:38:31,500 --> 01:38:32,666
‎ดูนั่น มาทิลด้า

1547
01:39:03,458 --> 01:39:07,666
‎เห็นไหม ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

1548
01:39:12,416 --> 01:39:14,666
‎ไม่นะ หยุด

1549
01:39:14,750 --> 01:39:16,958
‎แกทำอะไรกับผมฉัน

1550
01:39:18,375 --> 01:39:21,250
‎ผมเปีย ไม่นะ

1551
01:39:21,333 --> 01:39:22,333
‎อย่า

1552
01:39:23,666 --> 01:39:26,208
‎ฉันเกลียดผมเปีย

1553
01:39:30,000 --> 01:39:33,625
‎หยุดนะ ฉันขอสั่งให้แกหยุด

1554
01:39:36,166 --> 01:39:38,666
‎ปล่อยฉันลง ปล่อยฉันลง

1555
01:39:39,625 --> 01:39:40,583
‎ปล่อยฉันลง

1556
01:40:06,250 --> 01:40:07,500
‎มันจบแล้ว

1557
01:40:08,041 --> 01:40:09,500
‎ที่นี่เป็นโรงเรียนของฉันแล้ว

1558
01:40:13,916 --> 01:40:14,958
‎หนีไปสิ

1559
01:40:34,458 --> 01:40:40,375
‎โว้ โอ โอ

1560
01:40:40,458 --> 01:40:44,958
‎ไม่เหลือแล้วที่จะยอมให้เขาข่มเหง

1561
01:40:45,041 --> 01:40:50,250
‎ไม่เหลือแล้วจะบังคับหัวใจเราเองได้

1562
01:40:50,333 --> 01:40:53,791
‎และพวกเราไม่ลืมวันนั้นที่สู้

1563
01:40:53,875 --> 01:40:56,708
‎เพื่อจะมีสิทธิ์ให้เราได้แสบซักที

1564
01:40:56,791 --> 01:40:59,833
‎ไม่เหลือแล้วที่จะขังพวกเราได้

1565
01:40:59,916 --> 01:41:02,583
‎ไม่เหลือแล้วจะรังแกฉันง่ายๆ

1566
01:41:02,666 --> 01:41:04,833
‎ไม่เหลือแล้วสิ้นสงสัยตอนที่

1567
01:41:04,916 --> 01:41:06,583
‎แม่บอกว่าฉันน่ะแสนวิเศษ

1568
01:41:06,666 --> 01:41:07,708
‎เย่

1569
01:41:07,791 --> 01:41:10,291
‎ไม่เหลือแล้วต้องทำตามคำสั่งเขา

1570
01:41:10,375 --> 01:41:12,666
‎ไม่เหลือแล้วเมื่อได้รู้ว่า

1571
01:41:12,750 --> 01:41:15,833
‎พวกเรากบฏเด็กผู้กล้า ในเวลากบฏมุ่งไป

1572
01:41:15,916 --> 01:41:19,833
‎มีเพลงกบฏก้องดัง พลังกบฏเร้าใจ

1573
01:41:19,916 --> 01:41:23,958
‎เราคือบกฎเด็กผู้กล้า จนวันผู้กล้าได้ชัย

1574
01:41:24,041 --> 01:41:27,541
‎จะจัดการให้ทรันช์บูลหัวหด เราต้องบกฎ

1575
01:41:28,291 --> 01:41:32,125
‎พวกเรากบฏเด็กผู้กล้า ในเวลากบฏมุ่งไป

1576
01:41:32,208 --> 01:41:36,208
‎มีเพลงกบฏก้องดัง พลังกบฏเร้าใจ

1577
01:41:36,291 --> 01:41:40,708
‎เราคือกบฏเด็กผู้กล้า จนวันผู้กล้าได้ชัย

1578
01:41:40,791 --> 01:41:43,416
‎จะจัดการทรันช์บูลหัวหด เราต้องกบฏ

1579
01:41:43,500 --> 01:41:45,875
‎เราจะส่งเสียงให้ดังลั่น

1580
01:41:46,708 --> 01:41:49,916
‎เราหยิบเอาไม้ฮอกกี้เป็นดาบไว้ใช้ฟาดฟัน

1581
01:41:51,541 --> 01:41:53,750
‎ไม่เหลือแล้วที่เราถูกมองผ่าน

1582
01:41:53,833 --> 01:41:55,916
‎เราจะหาชอล์คได้ตามต้องการ

1583
01:41:56,000 --> 01:41:58,000
‎แล้วแกล้งวาดรูปให้เต็มกระดาน

1584
01:41:58,083 --> 01:41:59,208
‎ไม่ใช่แค่ประชด

1585
01:41:59,291 --> 01:42:01,083
‎เรานั้นกบฏ

1586
01:42:02,083 --> 01:42:03,916
‎สะกดคำแบบทำแล้วสนุก

1587
01:42:04,000 --> 01:42:05,750
‎ถ้าส่วนมากทำผิด ต้องถือว่าถูก

1588
01:42:05,833 --> 01:42:07,541
‎จะทำไม เอ็นโออาร์ทีวาย

1589
01:42:07,625 --> 01:42:09,458
‎คนเราก็ต้องได้แสบบ้างสิ

1590
01:42:09,541 --> 01:42:11,333
‎ก็สั่งว่าไม่ให้เราล้ำเส้นไง

1591
01:42:11,416 --> 01:42:13,083
‎แต่ถ้าเราขัดขืนพร้อมกันไป

1592
01:42:13,166 --> 01:42:15,416
‎ก็ไม่เห็นมีทางที่ทรันช์บูลกล้าสู้

1593
01:42:15,500 --> 01:42:17,000
‎คว้าค้อนคู่ใจแล้วรีบหนีลงรู

1594
01:42:17,083 --> 01:42:19,125
‎คิดว่าเราแย่ แต่ที่แท้เข้มแข็ง

1595
01:42:19,208 --> 01:42:21,375
‎อาจจะคิดว่าเราพ่าย ผิดอย่างแรง

1596
01:42:21,458 --> 01:42:23,333
‎ก็เล่นมาต้อนพวกเราติดมุมเสา

1597
01:42:23,416 --> 01:42:25,291
‎ไม่มีทางจะกลับหลัง

1598
01:42:25,375 --> 01:42:28,500
‎- พวกเราสู้กลับแบบกบฏเด็กผู้กล้า
‎- กบฏมุ่งไป

1599
01:42:28,583 --> 01:42:30,958
‎- มีเพลงกบฏก้อง
‎- ใช่

1600
01:42:31,041 --> 01:42:32,666
‎- พลังปลุกเร้าใจ
‎- ใช่

1601
01:42:32,750 --> 01:42:36,541
‎เราคือกบฏเด็ก สู้จนกว่าจะได้ชัย

1602
01:42:36,625 --> 01:42:40,416
‎บอกให้รู้ว่ามันสายไป พวกเรานั้นกบฏ

1603
01:42:41,083 --> 01:42:45,083
‎เรากบฏเด็กผู้กล้า ในเวลากบฏมุ่งไป

1604
01:42:45,166 --> 01:42:49,166
‎มีเพลงกบฏก้องดัง พลังกบฏเร้าใจ

1605
01:42:49,250 --> 01:42:53,208
‎เราคือกบฏเด็กผู้กล้า จนวันผู้กล้าได้ชัย

1606
01:42:53,291 --> 01:42:55,458
‎บอกให้รู้ว่ามันไม่สายไป

1607
01:42:55,541 --> 01:42:59,708
‎สายไป สายไป สายไป

1608
01:42:59,791 --> 01:43:03,958
‎เรากบฏเด็กผู้กล้า ในเวลากบฏมุ่งไป

1609
01:43:04,041 --> 01:43:08,041
‎มีเพลงกบฏก้องดัง พลังกบฏเร้าใจ

1610
01:43:08,125 --> 01:43:12,416
‎เราคือกบฏเด็กผู้กล้า จนวันผู้กล้าได้ชัย

1611
01:43:12,500 --> 01:43:15,875
‎บอกให้รู้ว่ามันไม่สายไป พวกเราไงกบฏ

1612
01:43:18,125 --> 01:43:19,000
‎(เวิร์มวู้ดยนต์)

1613
01:43:24,875 --> 01:43:25,708
‎มาเร็ว

1614
01:43:26,416 --> 01:43:28,083
‎ต้องไปแล้ว ไอ้หนู สายแล้ว

1615
01:43:28,166 --> 01:43:30,541
‎เธอ… ไปงั้นเหรอ

1616
01:43:30,625 --> 01:43:32,166
‎สเปน เราจะย้ายไปที่นั่น

1617
01:43:32,250 --> 01:43:33,916
‎ต้องไปขึ้นเครื่องใน 40 นาที

1618
01:43:34,000 --> 01:43:37,250
‎เฮ้ย ลาเพื่อนลาครูได้แล้ว

1619
01:43:37,333 --> 01:43:38,916
‎ไม่นะ มาทิลด้า ไปไม่ได้นะ

1620
01:43:39,000 --> 01:43:40,125
‎- ไม่
‎- อย่าทิ้งเรา

1621
01:43:40,208 --> 01:43:41,916
‎- มาทิลด้า อย่าไป
‎- ไม่

1622
01:43:42,750 --> 01:43:44,791
‎มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉัน

1623
01:43:48,500 --> 01:43:51,750
‎(ปฏิวัติ)

1624
01:43:57,875 --> 01:43:59,083
‎ขอบคุณนะคะ

1625
01:44:03,625 --> 01:44:04,500
‎เร็วเข้า

1626
01:44:05,500 --> 01:44:07,208
‎เร็ว รีบเดิน

1627
01:44:09,125 --> 01:44:10,333
‎ขึ้นไปเลย

1628
01:44:10,916 --> 01:44:12,166
‎ให้หนูนั่งตรงไหน

1629
01:44:12,250 --> 01:44:14,791
‎ให้มันนั่งหลังได้ นิ้วของมันเกาะได้

1630
01:44:14,875 --> 01:44:17,000
‎คุณให้ไอ้หนูนั่งหลังไม่ได้นะ

1631
01:44:17,083 --> 01:44:18,416
‎ให้มาทิลด้าอยู่กับฉันเถอะ

1632
01:44:21,000 --> 01:44:24,000
‎คุณเวิร์มวู้ด ฉันยินดีรับเลี้ยงมาทิลด้า

1633
01:44:24,083 --> 01:44:25,500
‎ว่าไงนะ

1634
01:44:25,583 --> 01:44:28,125
‎ถ้าเธออยากอยู่กับฉันนะ

1635
01:44:28,208 --> 01:44:33,041
‎ฉันจะดูแลเธอด้วยความรัก ให้เกียรติ เอาใจใส่

1636
01:44:34,666 --> 01:44:36,333
‎ฉันจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด

1637
01:44:38,375 --> 01:44:40,041
‎ดีไหมจ๊ะ มาทิลด้า

1638
01:44:41,333 --> 01:44:42,708
‎- เดี๋ยวก่อนสิ
‎- แฮรี่

1639
01:44:43,708 --> 01:44:46,708
‎จะให้เราทิ้งลูกสาวไว้กับคุณงั้นรึ

1640
01:44:49,000 --> 01:44:50,625
‎พ่อเรียกหนูว่าไงนะ

1641
01:44:50,708 --> 01:44:52,875
‎เราจะไม่ทันเครื่องบินนะ

1642
01:44:52,958 --> 01:44:56,541
‎พ่อเพิ่งเรียกว่าหนูเป็นลูกสาวเหรอ

1643
01:44:57,250 --> 01:44:59,666
‎ถ้าเธอต้องการแบบนั้นนะ

1644
01:45:03,666 --> 01:45:06,208
‎ว่าไง ลูกต้องการยังงั้นไหม

1645
01:45:06,791 --> 01:45:09,375
‎ลูกอยากอยู่ที่นี่กับครูฮันนี่ไหม

1646
01:45:10,500 --> 01:45:11,416
‎ค่ะ

1647
01:45:14,291 --> 01:45:16,250
‎ค่ะ หนูอยากอยู่ค่ะ

1648
01:45:17,500 --> 01:45:21,083
‎และคุณอยากดูแลเธอใช่ไหม

1649
01:45:22,458 --> 01:45:23,916
‎ใช่ค่ะ ใช่

1650
01:45:31,125 --> 01:45:32,625
‎เรามีที่ไม่พออยู่ดี

1651
01:45:34,625 --> 01:45:35,583
‎ได้สิ

1652
01:45:36,208 --> 01:45:37,416
‎ได้เลย

1653
01:45:38,416 --> 01:45:39,500
‎ได้

1654
01:45:46,541 --> 01:45:47,541
‎ขอบคุณค่ะ

1655
01:46:09,000 --> 01:46:10,000
‎แฮรี่

1656
01:46:13,291 --> 01:46:15,375
‎ขอร้องล่ะ

1657
01:46:16,750 --> 01:46:18,208
‎เธอถอดมันออกได้

1658
01:46:19,750 --> 01:46:21,166
‎น่ารักจริงๆ

1659
01:46:32,708 --> 01:46:35,166
‎- ฮิปๆ
‎- ฮูเรย์

1660
01:46:35,250 --> 01:46:37,833
‎- ฮิปๆ
‎- ฮูเรย์

1661
01:46:37,916 --> 01:46:41,291
‎- ฮิปๆ
‎- ฮูเรย์

1662
01:46:43,250 --> 01:46:46,333
‎เคยเชื่อแต่ว่า

1663
01:46:46,416 --> 01:46:49,708
‎ฉันไม่มีวันหลุดพ้นจากเรื่อง

1664
01:46:49,791 --> 01:46:53,166
‎ที่ฉันเขียนไว้ให้ฉันนี่

1665
01:47:00,625 --> 01:47:04,791
‎ก็จะให้หนีทางไหนเล่า

1666
01:47:04,875 --> 01:47:11,875
‎ก็ไม่เคยเห็นทะลุเมฆขาวที่กั้นไว้ทุกที

1667
01:47:14,583 --> 01:47:18,750
‎แต่วันนั้นเปิดตาฉันขึ้นมา

1668
01:47:18,833 --> 01:47:22,250
‎จึงเห็นสีสดครามสวยยิ่งกว่า

1669
01:47:22,333 --> 01:47:26,166
‎อย่างที่ฉันไม่เคยเจอ

1670
01:47:26,250 --> 01:47:30,916
‎มองดูข้างตัวฉันก็เจอเธอ

1671
01:47:31,000 --> 01:47:34,958
‎ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1672
01:47:36,041 --> 01:47:40,000
‎มือเรายังคงกุมกันไป

1673
01:47:40,083 --> 01:47:42,041
‎เคยแต่เชื่อว่าฉัน

1674
01:47:42,125 --> 01:47:46,541
‎- เคยนึกเชื่อมานาน
‎- ไม่มีวันพึ่งพา และ

1675
01:47:46,625 --> 01:47:50,041
‎- กล้าเปิดใจคงทนจำยอมโดดเดี่ยว
‎- ฉันต้องยอมโดดเดี่ยว

1676
01:47:53,541 --> 01:47:55,625
‎และเคยแต่คิดว่าฉัน

1677
01:47:55,708 --> 01:48:00,208
‎- เคยคิดไว้มานาน
‎- ต้องฝ่าฟันมีชีวิตให้ได้

1678
01:48:00,291 --> 01:48:04,416
‎- คงได้แค่อยู่ลำพังผู้เดียว
‎- ลำพังผู้เดียว

1679
01:48:07,041 --> 01:48:11,750
‎- แต่วันนั้นเปิดตาฉันขึ้นมา
‎- แต่วันนั้นเปิดตาฉันขึ้นมา

1680
01:48:11,833 --> 01:48:14,291
‎จึงเห็นสีสดครามสวยยิ่งกว่า

1681
01:48:14,375 --> 01:48:18,041
‎- ที่ฉันไม่เคยเจอ
‎- ฉันไม่เคยเจอ

1682
01:48:18,125 --> 01:48:22,916
‎มองดูข้างตัวฉันก็เจอเธอ

1683
01:48:23,000 --> 01:48:27,375
‎ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1684
01:48:28,208 --> 01:48:32,166
‎มือเรายังคงกุมกันไป

1685
01:48:32,791 --> 01:48:34,500
‎มือเธอและฉันกุมกันไป

1686
01:48:34,583 --> 01:48:36,750
‎(ครันเชมฮอลล์)

1687
01:48:36,833 --> 01:48:39,708
‎- เฝ้าคอยอยู่ข้างทุกที่
‎- ระวัง ซ้ายอีกนิด

1688
01:48:39,791 --> 01:48:40,916
‎(โรงเรียนมากมิตร)

1689
01:48:41,000 --> 01:48:45,625
‎- เยี่ยม
‎- ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1690
01:48:46,125 --> 01:48:50,208
‎เปลี่ยนฉากจบเรื่องของฉันให้ดีเสียที

1691
01:48:50,291 --> 01:48:54,416
‎ก็มีเธอคอยช่วยฉันสู้ความกลัว

1692
01:48:54,500 --> 01:48:58,208
‎เมื่อยามล้ม เธอเอื้อมคว้าฉันไว้

1693
01:48:58,291 --> 01:48:59,708
‎(ครูใหญ่)

1694
01:48:59,791 --> 01:49:03,958
‎- และแล้วเมื่อฟ้าไร้มืดมัว
‎- อยู่ไม่ไกล

1695
01:49:04,041 --> 01:49:08,083
‎มือเธอและฉันกุมกันไป

1696
01:49:08,583 --> 01:49:12,666
‎มือเธอและฉันกุมกันไป

1697
01:49:12,750 --> 01:49:17,791
‎- กำแพงล่มลงเพราะเธอนี่
‎- ทำลายกำแพงเสียที

1698
01:49:17,875 --> 01:49:21,875
‎- เธอช่วยให้ฉันเข้าใจ
‎- เธอช่วยให้เราเข้าใจ

1699
01:49:21,958 --> 01:49:25,875
‎เปลี่ยนแปลงตัวฉันเป็นคนใหม่ที่ดี

1700
01:49:26,500 --> 01:49:30,416
‎มือเธอและฉันกุมกันไป

1701
01:49:30,500 --> 01:49:35,208
‎- เฝ้าคอยอยู่ข้างทุกที่
‎- อยู่ไม่ไกล

1702
01:49:35,291 --> 01:49:39,875
‎ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1703
01:49:39,958 --> 01:49:44,333
‎เปลี่ยนฉากจบเรื่องของฉันให้ดีเสียที

1704
01:49:44,416 --> 01:49:48,666
‎มือเธอและฉันกุมกันไป

1705
01:49:48,750 --> 01:49:52,958
‎เฝ้าคอยอยู่ข้างทุกที่

1706
01:49:53,041 --> 01:49:57,916
‎ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1707
01:49:58,000 --> 01:50:03,416
‎เปลี่ยนฉากจบเรื่องของฉันให้ดีเสียที

1708
01:50:16,250 --> 01:50:20,583
‎มือเธอและฉัน

1709
01:50:21,250 --> 01:50:24,833
‎กุมกันไป

1710
01:50:51,333 --> 01:50:56,583
‎(มาทิลด้า เดอะ มิวสิคัล)

1711
01:56:40,625 --> 01:56:45,625
‎คำบรรยายโดย เจไดยุทธ