1 00:01:28,839 --> 00:01:31,300 (อิงจากนวนิยายของสตีเฟน คิง) 2 00:01:40,017 --> 00:01:44,980 (ดอกไม้เบ่งบาน เพื่อความสุขของตัวมันเอง) 3 00:01:45,063 --> 00:01:47,983 (ออสการ์ ไวลด์) 4 00:01:54,156 --> 00:01:55,449 เขาพานางไปเหรอ 5 00:01:56,700 --> 00:01:59,077 ไม่ใช่ นางพาเขาไป 6 00:01:59,620 --> 00:02:04,374 แล้ว… นานแค่ไหน คือว่า… นาง… นางจะกลับมาตอนไหน 7 00:02:04,458 --> 00:02:06,084 นางอาจไม่ได้กลับมา เธอก็รู้ไม่ใช่เหรอ 8 00:02:06,168 --> 00:02:08,211 ไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรเลย เลิกทำให้ฉันสติแตกซะที 9 00:02:08,294 --> 00:02:09,838 เธอสติแตกไปแล้วต่างหาก 10 00:02:11,298 --> 00:02:12,299 เราทำได้แค่รอ 11 00:02:13,050 --> 00:02:14,927 ฉันละชอบเธอ ตอนตัวแข็งทื่อมากกว่าอีก จริงๆ นะ 12 00:02:15,010 --> 00:02:16,512 โห พูดจาโคตรทุเรศเลย 13 00:02:16,595 --> 00:02:19,056 เอาละ ฉัน… ฉันจะไปเปิดไฟ เธอโอเคนะ 14 00:02:19,139 --> 00:02:20,182 ไม่ 15 00:02:28,565 --> 00:02:29,566 ลีซีย์ 16 00:02:33,070 --> 00:02:34,071 ลีซีย์ 17 00:02:37,991 --> 00:02:38,992 ลีซีย์ 18 00:03:02,015 --> 00:03:03,225 ทางนี้ 19 00:03:06,645 --> 00:03:07,855 ทางนี้ 20 00:03:58,572 --> 00:04:00,032 มาเลย 21 00:05:40,340 --> 00:05:41,884 มองผมสิ 22 00:06:04,698 --> 00:06:06,158 คุณทำอะไรผม 23 00:06:13,123 --> 00:06:14,917 คุณทำอะไรผม นังสารเลว 24 00:06:42,569 --> 00:06:44,321 ผมคือบุตรแห่งสก็อตต์ แลนดอน 25 00:06:48,283 --> 00:06:49,743 ผมคือผู้พยากรณ์ 26 00:06:53,455 --> 00:06:55,040 ผมคือประภาคาร 27 00:07:03,882 --> 00:07:05,050 ยิงผมขึ้นไปเลย สก็อตตี้ 28 00:09:57,723 --> 00:09:59,016 อ๊ะ ลีซีย์ 29 00:09:59,099 --> 00:10:01,101 - ลีซีย์ที่รัก - อ้าว เฮ้ 30 00:10:01,602 --> 00:10:04,563 - ตายจริง - โธ่ ลีซีย์ เรากลัวแทบแย่แน่ะ 31 00:10:07,649 --> 00:10:10,903 - เธอไม่เป็นไรใช่ไหม - อือ และเขาก็ตายไปแล้ว 32 00:10:10,986 --> 00:10:12,321 - แน่ใจนะ - แน่สิ 33 00:10:13,030 --> 00:10:14,031 ดีแล้ว 34 00:10:15,199 --> 00:10:16,617 เธอโกหกเรื่องปืน 35 00:10:16,700 --> 00:10:19,578 ใช่ ฉันโกหก เธออยากคุยเรื่องนี้ตอนนี้ไหม 36 00:10:20,329 --> 00:10:21,330 ไม่ 37 00:10:22,956 --> 00:10:27,252 เอาละ คิดซะว่าพวกเธอไม่ได้มาที่นี่ เข้าใจไหม 38 00:10:27,794 --> 00:10:29,505 - อือ - อือ 39 00:10:29,588 --> 00:10:33,759 สก็อตต์อยู่ที่นั่นเพื่อช่วยเธอ คอยนำทางให้เธอตลอด ถูกไหม 40 00:10:34,718 --> 00:10:35,719 ใช่แล้ว 41 00:11:55,966 --> 00:11:57,176 โถ แดน 42 00:11:59,178 --> 00:12:00,179 โธ่เอ๊ย 43 00:12:01,763 --> 00:12:03,348 ฉันเสียใจด้วยจริงๆ 44 00:13:28,475 --> 00:13:30,644 ตำรวจคลีฟส์มิลส์ เจ้าหน้าที่รอรี่ ฮอลล์รับสายครับ 45 00:13:30,727 --> 00:13:32,604 หวัดดีค่ะ ฉันลีซา แลนดอน 46 00:13:32,688 --> 00:13:34,064 เกิดเรื่องเลวร้ายขึ้น 47 00:13:34,147 --> 00:13:35,357 เป็นอะไรไหมครับ คุณแลนดอน 48 00:13:35,440 --> 00:13:40,529 ไม่ค่ะ ฉันสบายดี ฉันแค่ออกมาตรวจดู ความเสียหายจากพายุและ… 49 00:13:43,699 --> 00:13:46,827 ฉันอยากให้คุณมาที่นี่เดี๋ยวนี้เลย 50 00:13:47,911 --> 00:13:49,121 ครับ ได้ครับ 51 00:13:49,705 --> 00:13:51,331 ค่ะ ขอบคุณนะคะ 52 00:13:51,915 --> 00:13:54,459 - ครับ เราจะรีบไป - โอเคค่ะ 53 00:13:59,798 --> 00:14:03,468 (ฆาตกรฆ่าเจ้าหน้าที่แดเนียล เบคแมน ยังคงลอยนวล) 54 00:14:24,323 --> 00:14:26,658 ลีซีย์ ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม 55 00:14:27,826 --> 00:14:28,827 ได้ค่ะ 56 00:14:29,912 --> 00:14:33,373 ไว้ไปเจอกันที่ร้านอาหาร เธอจะเอาพายไหม 57 00:14:33,457 --> 00:14:34,458 บลูเบอร์รีนะ 58 00:14:38,170 --> 00:14:41,340 - อยู่ต่อหน้าคณะลูกขุนครั้งแรกสินะ - ค่ะ 59 00:14:41,423 --> 00:14:42,633 กลัวไหม 60 00:14:42,716 --> 00:14:46,261 ก็ไม่เชิง พวกเขาแค่อยากรู้ว่าฉันเจอ เจ้าหน้าที่เบคแมนยังไง ฉันก็บอกไป 61 00:14:47,387 --> 00:14:49,306 คุณออกมาตรวจดูความเสียหายจากพายุ 62 00:14:49,389 --> 00:14:52,351 ใช่ค่ะ มีอะไรให้ฉันช่วยอีกไหม 63 00:14:53,393 --> 00:14:54,394 คุณไม่เคยถามเลย 64 00:14:54,478 --> 00:14:55,896 เรื่องอะไร 65 00:14:55,979 --> 00:14:57,606 เรื่องจิม ดูลีย์ 66 00:14:57,689 --> 00:14:59,942 ใช่ พวกเขาเจอตัวเขารึยัง 67 00:15:00,025 --> 00:15:02,194 ยัง เจอรถที่เขาขับแล้ว 68 00:15:02,819 --> 00:15:05,447 แต่ไม่มีสัญญาณที่จะเจอตัวเขาเลย 69 00:15:07,282 --> 00:15:10,160 เขาอาจจะรู้สึกกลัวหลังจากยิงแดน เขาเลยหนีไป 70 00:15:10,953 --> 00:15:13,747 เดินเท้าเนี่ยนะ คุณคิดงั้นเหรอ 71 00:15:14,915 --> 00:15:16,583 คุณคิดอะไรอยู่เหรอ เคร็ก 72 00:15:18,752 --> 00:15:19,753 คือว่า… 73 00:15:21,046 --> 00:15:24,216 แดน เบคแมนเป็นตำรวจน้ำดี และเป็นเพื่อนที่ดีด้วย 74 00:15:25,634 --> 00:15:28,011 ดูลีย์ยิงเขาเหมือนหมูเหมือนหมา 75 00:15:28,929 --> 00:15:30,597 ถ้าเกิดอะไรขึ้น กับคนที่ลงมือทำแบบนั้น 76 00:15:30,681 --> 00:15:32,766 ผมคงไม่นอนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ 77 00:15:33,684 --> 00:15:34,893 คุณล่ะ ลีซีย์ 78 00:15:34,977 --> 00:15:36,311 ไม่เลยสักนิด 79 00:15:40,065 --> 00:15:41,275 เขาอาจจะตายไปแล้วก็ได้ 80 00:15:41,817 --> 00:15:43,151 อาจจะใช่ 81 00:15:44,027 --> 00:15:47,573 ถ้าเป็นงั้นจริง หวังว่าในที่สุดจะมีคนพบศพเขา 82 00:15:49,658 --> 00:15:51,451 ฉันว่าไม่มีใครเจอหรอก 83 00:15:51,535 --> 00:15:52,536 ไม่เหรอ 84 00:15:53,704 --> 00:15:55,080 แค่รู้สึกแบบนั้นน่ะค่ะ 85 00:15:58,041 --> 00:15:59,835 มีอะไรที่คุณไม่ได้บอกผมไหม 86 00:16:02,921 --> 00:16:03,922 มีค่ะ 87 00:16:13,223 --> 00:16:14,850 คุณไปกินพายของคุณเถอะ 88 00:16:16,268 --> 00:16:17,477 ทานให้อร่อยนะครับ 89 00:16:18,020 --> 00:16:19,771 ขอให้สนุกกับพี่น้องของคุณนะ 90 00:16:19,855 --> 00:16:20,856 ขอบคุณค่ะ 91 00:16:50,677 --> 00:16:52,179 ฉันเล่นเกมล่าสมบัติอยู่ 92 00:16:54,014 --> 00:16:55,641 ความเศร้าโศกคือเกมล่าสมบัติ 93 00:16:56,975 --> 00:16:58,519 คุณไขปริศนาทั้งหมด… 94 00:16:58,602 --> 00:16:59,603 (ที่รักจ๋า!) 95 00:16:59,686 --> 00:17:01,355 ค้นหาคำใบ้ทั้งหมดให้เจอ… 96 00:17:02,814 --> 00:17:04,316 แล้วคุณก็จะได้รางวัล 97 00:17:08,694 --> 00:17:10,364 ฉันจำได้อย่างนึง 98 00:17:10,446 --> 00:17:11,448 (ที่รักจ๋า- กระต่ายน้อยจะช่วยคุณ ในเกมล่าสมบัติ!) 99 00:17:11,531 --> 00:17:13,032 สิ่งที่สก็อตต์พูด 100 00:17:13,116 --> 00:17:16,494 อะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องราว เขาบอกว่ามันคือเรื่องราวของลีซีย์ 101 00:17:24,377 --> 00:17:26,380 (สู่สุคติ) 102 00:17:29,132 --> 00:17:32,219 รางวัลของฉัน คือการเรียนรู้ที่จะอยู่ตัวคนเดียว 103 00:17:56,451 --> 00:17:59,204 (มหาวิทยาลัยเมน) 104 00:17:59,288 --> 00:18:01,623 ครบแล้วครับ คุณแลนดอน คุณอยากตรวจดูอีกรอบไหม 105 00:18:02,833 --> 00:18:06,545 ไม่ค่ะ ฉันเชื่อมือคุณ ฉันมั่นใจว่าคุณทำได้ดีแล้ว 106 00:18:07,504 --> 00:18:10,132 (สก็อตต์! ช่วงปีแรกๆ! ต้นฉบับที่ตีพิมพ์แล้ว) 107 00:18:10,215 --> 00:18:13,302 ต้นฉบับของเขาจะถูกเก็บรักษาอย่างดี ที่ห้องสมุดโฟเกลอร์ 108 00:18:13,802 --> 00:18:16,138 ค่ะ ฉันมั่นใจว่าเป็นงั้นแน่ มั่นใจสุดๆ 109 00:18:19,641 --> 00:18:22,311 ฉันอ่านหนังสือทุกเล่มของสามีคุณเลย คุณแลนดอน 110 00:18:24,229 --> 00:18:29,109 ฉันอ่าน Relics ตั้งห้ารอบ เขาช่วยให้ฉันผ่านช่วงเวลายากๆ ไปได้ 111 00:18:30,736 --> 00:18:33,155 ฉันเสียใจ กับการสูญเสียของคุณด้วยนะคะ 112 00:18:37,034 --> 00:18:38,035 ขอบคุณค่ะ 113 00:18:45,209 --> 00:18:48,337 (เมน) 114 00:19:18,116 --> 00:19:20,661 ฉันอยากให้เธอบอกฉัน เรื่องคนที่ห่มผ้าห่อศพ 115 00:19:28,335 --> 00:19:32,339 เพราะพวกเขาไม่ได้ตัวแข็งทื่อใช่ไหม และพวกเขาไม่ได้อยู่ในภาวะโคม่าด้วย 116 00:19:32,422 --> 00:19:36,802 พวกเขาไม่ได้ถูกความชั่วครอบงำ และพวกเขาไม่ได้ดับสูญ 117 00:19:40,055 --> 00:19:41,223 พวกเขาตายแล้ว 118 00:19:43,225 --> 00:19:44,810 ส่วนใหญ่ได้ไปต่อ 119 00:19:45,853 --> 00:19:48,355 แต่บางคนก็ยังอยู่ที่นั่น 120 00:19:52,276 --> 00:19:54,528 พวกเขายังรั้งตัวเองไว้ อย่างน้อยก็สักพักนึง 121 00:20:12,546 --> 00:20:13,547 ฉันรู้ 122 00:20:20,262 --> 00:20:24,433 ฉันเข้าใจดี ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร 123 00:20:54,588 --> 00:20:57,049 นี่ดาร์ลา กรุณาฝากข้อความทิ้งไว้ 124 00:20:57,132 --> 00:20:58,133 เฮ้ น้องสาว 125 00:20:59,676 --> 00:21:00,928 ฉันจะฝากข้อความไว้นะ 126 00:21:01,011 --> 00:21:04,306 เพราะฉันรู้ว่าเธอมักปิดโทรศัพท์ เวลาที่เธอเล่นโยคะ 127 00:21:05,432 --> 00:21:08,644 ยังไงก็เถอะ ฉันต้องไปแล้ว 128 00:21:10,145 --> 00:21:13,565 อแมนดาอาจจะบอกเธอไปแล้ว ฉันไม่รู้ 129 00:21:14,691 --> 00:21:17,778 แต่ฉันจะกลับมา หวังว่างั้นนะ 130 00:21:20,072 --> 00:21:23,492 แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับอแมนดา 131 00:21:23,575 --> 00:21:27,412 เธอก็ช่วยประคองนางให้เป็นปกติด้วย โอเคไหม 132 00:21:28,455 --> 00:21:30,958 ฉันรู้ว่าเธอทำได้ ฉันเชื่อมือเธอนะ 133 00:21:31,542 --> 00:21:36,839 นี่ ฉัน… ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำ ให้เธอเป็นห่วง อาจจะทำไปแล้ว โทษที 134 00:21:38,841 --> 00:21:39,842 ฉันรักเธอนะ 135 00:21:42,302 --> 00:21:43,554 ฉันรักเธอทั้งสองคนเลย 136 00:21:58,318 --> 00:22:00,320 (สก็อตต์ แลนดอน Relics) 137 00:22:09,913 --> 00:22:11,874 เขาบอกว่ามันคือเรื่องราวของลีซีย์ 138 00:22:13,041 --> 00:22:15,836 แต่เขาไม่เคยอุทิศหนังสือให้เธอ ไม่ใช่เหรอ 139 00:22:17,838 --> 00:22:19,256 เขาทำเพื่อฉันทั้งหมด 140 00:24:16,456 --> 00:24:20,043 (เกมล่าสมบัติ! จบเกม) 141 00:24:20,919 --> 00:24:22,921 (ลีซีย์) 142 00:24:36,810 --> 00:24:41,857 (Lisey’s Story โดยสก็อตต์ แลนดอน) 143 00:24:44,193 --> 00:24:46,069 - กาลครั้งหนึ่ง ลีซีย์… - กาลครั้งหนึ่ง ลีซีย์… 144 00:24:47,446 --> 00:24:51,867 มีพี่น้องสองคนอาศัยอยู่ในฟาร์ม ที่อยู่ห่างไกลในเพนซิลเวเนีย 145 00:24:53,118 --> 00:24:57,581 ช่วงฤดูใบไม้ร่วงปีหนึ่ง พี่ชายได้ถูกความชั่วร้ายครอบงำ 146 00:24:58,457 --> 00:25:01,835 เรียกได้ว่า เขากลายเป็นคนที่อยากฆ่าผู้อื่น 147 00:25:04,421 --> 00:25:08,550 พ่อของเด็กชายคนนั้นจึงต้องฆ่าเขา 148 00:25:13,931 --> 00:25:17,684 น้องชายฝังร่างเขาไว้ บนไหล่เขาที่ต้องมนตร์ 149 00:25:19,269 --> 00:25:22,272 และชีวิตในฟาร์มที่อยู่ห่างไกล ก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ 150 00:25:23,232 --> 00:25:24,900 แต่พอถึงเดือนพฤศจิกายน… 151 00:25:25,359 --> 00:25:26,735 แซนด์วิชฉันอยู่ไหน 152 00:25:26,818 --> 00:25:28,820 กำลังมาครับพ่อ ใกล้เสร็จแล้ว 153 00:25:28,904 --> 00:25:32,324 ชีวิตของสองคนที่เหลือ ไม่ได้มีอะไรมากมายนัก 154 00:25:33,575 --> 00:25:35,786 อเมริกากำลังจะตกนรก พี่น้องทั้งหลาย 155 00:25:35,869 --> 00:25:38,705 โลกทั้งใบกำลังจะตกนรก คุณไปที่ไหนก็มองเห็น 156 00:25:38,789 --> 00:25:42,084 การบูชาสิ่งที่ไม่ควรบูชา และเสียงดนตรีของพวกนอกรีต 157 00:25:42,167 --> 00:25:44,169 แซนด์วิชฉันอยู่ไหนวะ 158 00:25:44,253 --> 00:25:47,339 สาบานเลยนะ ถ้าแกไม่รีบเอาแซนด์วิชมาให้ฉัน… 159 00:25:47,422 --> 00:25:49,216 ไหนคือทางกลับบ้าน พระเยซูไง 160 00:25:49,299 --> 00:25:50,300 พระเยซู 161 00:25:54,763 --> 00:25:56,765 แต่หนทางสู่สวรรค์ที่แท้จริง มีเพียงหนึ่ง 162 00:25:56,849 --> 00:25:59,393 ข้าคือหนทาง ข้าคือความจริง ข้าคือแสงสว่าง 163 00:26:00,686 --> 00:26:01,687 ทางไปต่อนั้นมีแน่ 164 00:26:01,770 --> 00:26:04,064 มีหนทางก้าวข้าม แต่คุณต้องยอมอุทิศ 165 00:26:04,147 --> 00:26:05,482 คุณต้องละเลิกการพนัน 166 00:26:05,566 --> 00:26:07,985 มีราขึ้นด้วย ราขึ้นน่ะ เห็นไหม 167 00:26:08,068 --> 00:26:12,239 อ๊ะ จริงด้วย ผมไปร้านของมิวลี และซื้อขนมปังก้อนใหม่ได้นะครับ 168 00:26:13,156 --> 00:26:14,366 ในกระป๋องมีเงินอยู่ 169 00:26:18,745 --> 00:26:19,872 แกกินเข้าไป 170 00:26:20,956 --> 00:26:21,957 พ่ออะ 171 00:26:22,040 --> 00:26:24,084 "พ่ออะ" อะไร ฉันบอกให้แกกินเข้าไป 172 00:26:25,878 --> 00:26:27,254 แค่รานิดเดียวเอง 173 00:26:29,548 --> 00:26:31,592 ฉันบอกว่าให้กินเข้าไป กินซะสิ กินซะ 174 00:26:35,429 --> 00:26:39,766 เคี้ยวเลย อย่านะ แกอย่า… อย่าลองดีเชียว ทีนี้ก็กลืนมันลงไป 175 00:26:39,850 --> 00:26:41,977 ถ้าแกคายออกมา ฉันจะให้แกกินมันเข้าไปใหม่ 176 00:26:42,060 --> 00:26:43,270 กลืนสิ 177 00:26:44,438 --> 00:26:47,441 ลองจินตนาการว่านั่นไม่ใช่แค่มือคุณ แต่เป็นทั้งร่างกายคุณ 178 00:26:47,524 --> 00:26:48,901 คุณอยู่ข้างล่าง กรีดร้องว่า "ปล่อยฉันเถอะ" 179 00:26:48,984 --> 00:26:49,985 ดีมาก 180 00:26:51,320 --> 00:26:53,280 เอาละ ออกไปได้แล้ว ฉันไม่… 181 00:27:01,038 --> 00:27:02,080 ได้ยินไหม 182 00:27:06,752 --> 00:27:08,670 อย่ามาตอแหลใส่ฉันนะ ฉันรู้ว่าแกได้ยิน 183 00:27:08,754 --> 00:27:10,088 คะ… ครับพ่อ 184 00:27:10,172 --> 00:27:11,798 - ได้ยินไหม - ครับพ่อ 185 00:27:11,882 --> 00:27:13,634 - รู้ไหมว่านั่นใคร - ไม่รู้ครับ 186 00:27:14,927 --> 00:27:16,220 พอลไง 187 00:27:16,303 --> 00:27:19,932 - ไม่ใช่นะพ่อ ก็แค่เสียงหนูหรือลม - ใช่สิ แกก็รู้ว่ามัน… 188 00:27:20,015 --> 00:27:24,144 หนูกับผีสิ และมันไม่ใช่เสียงลมด้วย อย่ามาโกหกฉัน นั่นมันพอล 189 00:27:24,978 --> 00:27:26,563 แกบอกฉันว่าแกจะเอาเขาไปฝัง 190 00:27:27,606 --> 00:27:28,607 แกได้ฝังเขาไหม 191 00:27:28,690 --> 00:27:29,691 ครับ 192 00:27:30,567 --> 00:27:32,236 - ลึกไหม - ครับ 193 00:27:35,948 --> 00:27:38,992 เอาละ เอาละๆ โอเคๆ ได้ 194 00:27:40,077 --> 00:27:41,286 ไปให้พ้นหน้าฉัน 195 00:27:44,414 --> 00:27:46,250 - ขอเสียงฮาเลลูยาห์ - ฮาเลลูยาห์ 196 00:27:46,333 --> 00:27:48,460 - ขอเสียงอาเมน - อาเมน 197 00:27:48,544 --> 00:27:49,586 ขอเสียงฮาเลลูยาห์ 198 00:27:49,670 --> 00:27:51,588 พ่อจะกลับไปทำงานเร็วๆ นี้ไหมครับ 199 00:27:51,672 --> 00:27:53,090 อะไร แกแต่งหนังสืออยู่รึไง 200 00:27:54,007 --> 00:27:55,008 เปล่าครับ 201 00:27:56,134 --> 00:28:00,347 ไม่ ฉันไม่กลับไปทำงานแล้ว ฉันจะไม่กลับไปทำงานอีก โอเคนะ ไม่ไป 202 00:28:00,931 --> 00:28:03,559 ผมว่ามันคงไม่ใช่ธุระอะไรของผม ผมไปที่ร้านขายของดีกว่า 203 00:28:06,520 --> 00:28:07,521 สกูตเตอร์ 204 00:28:10,566 --> 00:28:11,859 สกูตเตอร์ ไอ้หนู มานี่หน่อย 205 00:28:23,453 --> 00:28:25,414 แกจำตอนที่แกโดดลงมาจากยุ้งฉางได้ไหม 206 00:28:29,376 --> 00:28:31,378 วันนั้นแกกล้าหาญมาก ไอ้ลูกชาย 207 00:28:33,672 --> 00:28:35,841 - ครับพ่อ - ต้องกล้าหาญเข้าไว้ 208 00:28:37,092 --> 00:28:43,849 เพราะไม่ว่ามันจะเป็นอะไร ถ้ามันเป็นลมพัด หรือมันเป็น… หนู 209 00:28:43,932 --> 00:28:48,353 หรือจะเป็นผีหรือ… พอล… 210 00:28:49,354 --> 00:28:51,607 ฉันจะไม่ยอมให้มันทำร้ายแกได้อีก 211 00:28:54,443 --> 00:28:57,070 ฉันจะไม่ทำร้ายแกอีก โอเคไหม 212 00:28:57,154 --> 00:28:58,155 ครับ 213 00:28:59,740 --> 00:29:01,241 แต่แกต้องกล้าหาญเข้าไว้ 214 00:29:02,201 --> 00:29:03,202 ได้ครับ 215 00:29:04,494 --> 00:29:05,787 ถึงเวลาของแกแล้ว 216 00:29:06,830 --> 00:29:07,831 ผมรู้ครับพ่อ 217 00:29:18,509 --> 00:29:19,718 เอาละ ฉันขออยู่คนเดียวหน่อย 218 00:29:26,350 --> 00:29:27,935 ไอ้พวกระยำ 219 00:29:34,066 --> 00:29:37,778 มันเป็นแบบนั้นต่อไปอีก… ไม่รู้สิ สักหนึ่งหรือสองสัปดาห์ 220 00:29:38,820 --> 00:29:41,615 แล้วเช้าวันหนึ่ง เวลาประมาณเก้าโมง… 221 00:29:54,503 --> 00:29:55,879 พ่อครับ นั่นอะไรเหรอ 222 00:29:56,463 --> 00:29:59,258 รถน่ะสิวะ สกูตเตอร์ มันเสียงเหมือนอะไรล่ะ 223 00:30:00,050 --> 00:30:04,471 เสียงเหมือนฉันกำลังจะซวยน่ะสิ มันจบแล้ว พวกเขารู้เรื่องหมดแล้ว 224 00:30:05,848 --> 00:30:07,850 พวกเขามาจับฉัน ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ 225 00:30:10,352 --> 00:30:11,770 ไอ้เวรแฟรงก์นี่หว่า 226 00:30:11,854 --> 00:30:14,606 ไอ้บ้าแฟรงก์ ชอบแส่เรื่องของคนอื่นอยู่เรื่อย 227 00:30:14,690 --> 00:30:16,358 - เขามาทำอะไรที่นี่ - พ่อ อย่ายิงเขานะ 228 00:30:16,441 --> 00:30:17,734 มานี่ 229 00:30:17,818 --> 00:30:21,947 แกไม่อยากให้ฉันยิงเขาใช่ไหม แกชอบอ่านหนังสือบ้าๆ พวกนี้เหรอ 230 00:30:22,030 --> 00:30:25,993 แกชอบอ่านนักใช่ไหม แกควรแต่งเรื่องให้ดีๆ ทำให้ได้สิ 231 00:30:28,078 --> 00:30:29,913 ผมจะทำให้เขากลับไปเอง 232 00:30:29,997 --> 00:30:31,290 ทำให้ได้ละกัน 233 00:30:41,008 --> 00:30:44,887 หวัดดีเจ้าหนู นายคงเป็นหนึ่งในลูกของสปาร์กี้สินะ 234 00:30:44,970 --> 00:30:46,763 ใช่ครับ ผมเป็นลูกเขาเอง 235 00:30:47,306 --> 00:30:49,766 ฉันแฟรงก์ ฮอลซีย์จากโรงโม่ หัวหน้าฝ่ายบุคลากร 236 00:30:50,475 --> 00:30:52,603 ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชื่อสก็อตต์ 237 00:30:53,896 --> 00:30:55,772 เราคิดถึงพ่อของนายน่ะ 238 00:30:55,856 --> 00:30:58,525 เด็กฝึกงานของเขาแค่เปลี่ยนหลอดไฟ ยังทำไม่เป็น ถ้าไม่มี… 239 00:30:59,067 --> 00:31:00,444 คู่มือการใช้งาน 240 00:31:01,486 --> 00:31:03,238 เขาไม่ได้โทรจากฟิลลี่ ไปหาคุณเหรอครับ 241 00:31:04,531 --> 00:31:06,033 เปล่านี่ เจ้าหนู เขาไม่ได้โทรมา 242 00:31:06,909 --> 00:31:11,205 คือ… เขาเป็นห่วงเรื่องพี่สาวของเขา 243 00:31:12,164 --> 00:31:16,835 เธอเป็นโรคเดียวกันกับที่คร่าชีวิต นักบอลชื่อดังจากทีมแยงกีส์ 244 00:31:16,919 --> 00:31:18,504 ลู เกห์ริกน่ะครับ 245 00:31:18,587 --> 00:31:20,422 อ้าว เธอเป็นโรคนั้นเหรอ 246 00:31:22,090 --> 00:31:24,801 โถ แย่จัง ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขามีพี่สาว 247 00:31:27,721 --> 00:31:29,890 แล้วใครคอยดูแลนายกับพี่ชายล่ะ 248 00:31:35,062 --> 00:31:37,481 คุณโคล จะ… จากบ้านท้ายถนนครับ 249 00:31:38,023 --> 00:31:39,816 เธอแวะมาที่นี่ทุกวัน 250 00:31:39,900 --> 00:31:43,487 อีกอย่าง พอลรู้วิธีทำมีตโลฟตั้งสี่วิธี 251 00:31:44,488 --> 00:31:45,781 สี่เลยเหรอ หา 252 00:31:45,864 --> 00:31:47,741 ฉันคงต้องขอให้เขาสอนเมียฉันบ้างละ 253 00:31:48,659 --> 00:31:50,702 นายว่าสปาร์กี้จะกลับมาตอนไหน 254 00:31:51,954 --> 00:31:53,747 ผะ… ผะ… ผมไม่แน่ใจ 255 00:31:55,624 --> 00:31:57,584 เธอเดินไม่ได้แล้ว 256 00:31:58,794 --> 00:32:01,129 และเธอหายใจแบบนี้ 257 00:32:05,008 --> 00:32:08,303 โอย ตะ… ตายจริง 258 00:32:08,387 --> 00:32:10,430 นี่คงเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุด ที่ฉันเคยได้ยินมา 259 00:32:11,014 --> 00:32:12,015 ครับ 260 00:32:14,935 --> 00:32:17,813 ถ้าเขาโทรกลับมาละก็ บอกให้เขาโทรหาฉันหน่อยนะ 261 00:32:21,525 --> 00:32:22,526 ได้ครับ 262 00:32:22,609 --> 00:32:24,945 - ผมจะบอกให้ - เรากำลังจะวางแผนกัน 263 00:32:25,028 --> 00:32:29,157 บริษัทไม่อาจเสียช่างไฟฝีมือดี อย่างแอล แลนดอนไปได้ 264 00:32:30,576 --> 00:32:32,369 งั้นก่อนที่ฉันจะไป… 265 00:32:35,414 --> 00:32:37,958 เอ้านี่ เอาสิ รับไว้เถอะ 266 00:32:38,417 --> 00:32:39,418 ฉันให้นาย 267 00:32:40,419 --> 00:32:41,712 และนี่อีกใบให้พี่ชายของนาย 268 00:32:44,548 --> 00:32:47,467 เรื่องแปลกที่สุด เกิดขึ้นในคราวเดียวกันเลย ลีซีย์ 269 00:32:49,970 --> 00:32:52,181 ผมอยากให้พ่อผมฆ่าเขาเหลือเกิน 270 00:32:54,057 --> 00:32:55,058 ขอบคุณครับ 271 00:32:55,142 --> 00:32:58,687 ไม่เป็นไร นายแค่บอกให้เขาโทรหาฉันละกัน 272 00:32:59,271 --> 00:33:00,814 - นะ - ได้ครับ 273 00:33:01,565 --> 00:33:02,566 ดีมาก 274 00:33:09,198 --> 00:33:11,825 ฟังนะ ฉันภูมิใจในตัวแกมาก 275 00:33:12,784 --> 00:33:17,164 แต่มันจบแล้ว สกูต ฉันเสร็จแน่ เขาจะไม่ใช่คนสุดท้าย 276 00:33:37,601 --> 00:33:39,895 เราคนนึงจะต้องตายที่ฟาร์มนี้ สกูต 277 00:33:41,480 --> 00:33:42,898 แกรู้ดี และฉันก็รู้ดี 278 00:33:46,235 --> 00:33:49,613 จะเป็นคนไหนกันนะ ฉันหรือแก 279 00:33:52,866 --> 00:33:54,243 ผมไม่รู้ครับพ่อ 280 00:34:02,084 --> 00:34:03,418 ฉันทำเกมล่าสมบัติให้แก 281 00:34:04,837 --> 00:34:06,839 เหมือนที่พอลเคยทำ 282 00:34:06,922 --> 00:34:11,342 หาคำใบ้ รับรางวัล เรามาดูกันว่ามันจะออกมาเป็นแบบไหน 283 00:34:24,481 --> 00:34:28,777 (เราต้องดื่ม ถ้าเราอยากสุขภาพดี) 284 00:34:28,860 --> 00:34:32,030 บางคำใบ้ก็มาจากเกมล่าสมบัติ ที่ดีที่สุดที่พอลเคยทำ 285 00:34:34,157 --> 00:34:35,659 ไปให้พ้นหน้าฉันได้แล้ว 286 00:35:46,813 --> 00:35:49,274 แกฆ่า… แกฆ่าผีไม่ได้หรอก รู้ไหม 287 00:35:50,442 --> 00:35:51,652 แกฆ่าผีไม่ได้ 288 00:36:31,692 --> 00:36:35,863 (คำใบ้สุดท้ายอยู่ในห้องนั่งเล่น ไปรับรางวัลสิ) 289 00:36:58,969 --> 00:37:00,554 ขอโทษนะ สก็อตตี้ 290 00:37:02,681 --> 00:37:04,224 ขอโทษจริงๆ 291 00:37:06,435 --> 00:37:07,644 โอยตาย 292 00:38:44,366 --> 00:38:48,620 (ฆ่าฉัน เอาฉันไปไว้ที่เดียวกับพอล ช่วยหน่อยนะ สก็อตต์) 293 00:40:05,072 --> 00:40:06,615 ผมพยายามพาเขาไป ลีซีย์ 294 00:40:07,449 --> 00:40:10,702 แบบเดียวกับที่ผมพาพอลไป มันคือสิ่งที่เขาต้องการ 295 00:40:11,703 --> 00:40:14,540 ผมพยายามครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ทำไม่ได้ 296 00:41:57,142 --> 00:42:00,812 วันถัดมา ผมไปที่ร้านของมิวลีและบอกว่า 297 00:42:00,896 --> 00:42:04,775 "พ่อผมพาพี่ชายไป ผมเดาว่าพวกเขาหนีไปและทิ้งผมไว้" 298 00:42:06,109 --> 00:42:11,281 เฒ่ามิวลีพาผมไปหานายอำเภอเคาน์ตี นายอำเภอก็พาผมไปสถานสงเคราะห์เด็ก 299 00:42:13,617 --> 00:42:17,704 ผมนึกว่าพวกเขาจะถามอะไร แล้วพวกเขาคงหาตัวพ่อเจอ แต่เปล่าเลย 300 00:42:24,419 --> 00:42:26,964 คุณคือคนเดียวที่รู้จักผม ที่รักจ๋า 301 00:42:27,840 --> 00:42:31,176 คนเดียวที่นำพาแสงสว่างมาสู่ผม และเข้าใจความมืดมนในตัวผมดี 302 00:42:31,260 --> 00:42:33,720 ตอนนี้คุณได้รู้ตอนสุดท้าย ของเรื่องราวแล้ว 303 00:42:33,804 --> 00:42:36,223 และการได้บอกเล่าออกมา มันปลดปล่อยผมเป็นอิสระ 304 00:42:41,186 --> 00:42:47,234 คุณเป็นที่ยึดเหนี่ยวที่ช่วยให้ผม อยู่บนโลกใบนี้ โลกของเรามานานมาก 305 00:42:57,953 --> 00:43:00,205 คุณคอยช่วยชีวิตผมเสมอเลย ลีซีย์ 306 00:43:00,289 --> 00:43:03,542 ผมจึงทิ้งเกมล่าสมบัติไว้ให้คุณ คุณจะได้ช่วยอแมนดาได้ 307 00:43:04,084 --> 00:43:09,173 และเผื่อว่ามีคนอย่างโคล มีคาวบอยเมายามาตามตอแยคุณอีก 308 00:43:13,886 --> 00:43:17,764 แต่หลักๆ แล้ว ผมทิ้งเกมไว้ เพื่อให้คุณได้จดจำและใช้ชีวิตต่อ 309 00:43:19,016 --> 00:43:20,851 - นั่นคือรางวัลที่แท้จริงของคุณ - "นั่นคือรางวัลที่แท้จริงของคุณ" 310 00:43:22,853 --> 00:43:26,356 และตอนนี้ที่คุณมีทุกอย่าง เกี่ยวกับผมแล้ว ผมรู้ว่าคุณทำได้ 311 00:43:27,566 --> 00:43:28,817 จุ๊บๆ 312 00:43:28,901 --> 00:43:30,611 อย่างน้อยก็พันครั้ง 313 00:43:35,908 --> 00:43:36,992 นี่ ลีซีย์… 314 00:43:39,369 --> 00:43:40,537 ผมรักคุณนะ 315 00:43:43,957 --> 00:43:45,626 ฉันก็รักคุณ สก็อตต์ 316 00:43:50,297 --> 00:43:51,715 ฉันก็รักคุณเหมือนกัน 317 00:45:50,959 --> 00:45:52,878 ฉันอยากพบเขาอีกสักครั้ง 318 00:45:58,967 --> 00:45:59,968 ตายจริง 319 00:46:20,948 --> 00:46:21,949 เก็บนี่ไว้สิ 320 00:47:49,536 --> 00:47:50,662 สก็อตต์ 321 00:48:04,968 --> 00:48:06,053 สก็อตต์ 322 00:48:10,891 --> 00:48:11,934 ที่รัก 323 00:48:17,397 --> 00:48:18,649 ที่รักจ๋า 324 00:48:23,529 --> 00:48:26,198 เมื่อบานประตูปิดลง ก็เหมือนโลกนี้มีแค่เรา 325 00:48:27,616 --> 00:48:29,451 มีแค่คุณกับผม ลีซีย์ 326 00:48:31,161 --> 00:48:32,371 ฉันรักคุณ 327 00:48:33,997 --> 00:48:35,499 ผมก็รักคุณ 328 00:48:44,258 --> 00:48:45,759 คุณคิดว่าไง ที่รักจ๋า 329 00:48:46,343 --> 00:48:47,803 เราจะแต่งงานกันไหม 330 00:48:47,886 --> 00:48:50,514 ที่รักจ๋าคิดว่าตกลงตามนั้นเลย 331 00:48:50,597 --> 00:48:51,974 ขอเชิญคุณจูบเจ้าสาวได้ 332 00:49:00,315 --> 00:49:02,359 เรื่องราวคือสิ่งเดียวที่ผมมี 333 00:49:04,027 --> 00:49:05,195 และตอนนี้ผมมีคุณด้วย 334 00:49:07,698 --> 00:49:09,324 คุณคือทุกเรื่องราว 335 00:49:12,786 --> 00:49:14,496 คุณคือหัวใจของผม สาวน้อย 336 00:49:15,414 --> 00:49:16,707 นี่คือช่วงเวลาของเราแล้ว 337 00:49:18,041 --> 00:49:19,209 คุณกับผม 338 00:49:23,755 --> 00:49:25,757 เราสามารถสร้างโลกของเราได้ 339 00:50:02,419 --> 00:50:03,420 ลีซีย์ 340 00:50:05,631 --> 00:50:06,715 ผมรักคุณ 341 00:51:14,533 --> 00:51:15,826 แฟนกับทอง 342 00:51:15,909 --> 00:51:19,037 แฟนกับทอง โจรสลัดกับทอง 343 00:51:19,121 --> 00:51:22,833 แฟนกับทอง แฟนกับทอง 344 00:51:22,916 --> 00:51:25,961 แฟนกับทอง แฟนกับทอง 345 00:51:27,546 --> 00:51:29,214 - เด็กๆ มานี่เร็ว - แม่แสนดีคะ 346 00:51:29,298 --> 00:51:30,299 เดฟขี้โอ่ 347 00:51:30,382 --> 00:51:33,051 เฮ้ เด็กๆ เราสร้างไอ้นี่ไว้ให้ ในโรงรถ หวังว่าจะชอบนะ 348 00:51:33,135 --> 00:51:34,928 เย่! 349 00:51:36,096 --> 00:51:38,682 นั่นฮอลลีฮ็อกส์ นั่นฮอลลีฮ็อกส์ 350 00:51:39,850 --> 00:51:40,851 (ฮอลลีฮ็อกส์) 351 00:51:40,934 --> 00:51:41,935 - เหมือนกะลาสีเรือจริงๆ เลย - ขอบคุณค่า 352 00:51:42,019 --> 00:51:43,270 - รักพ่อนะคะ - ขอบคุณค่า 353 00:51:43,353 --> 00:51:46,607 นั่นฮอลลีฮ็อกส์ นั่นฮอลลีฮ็อกส์ 354 00:51:46,690 --> 00:51:47,900 ไม่อยากเชื่อเลยว่าพ่อสร้างมันขึ้นมา 355 00:51:47,983 --> 00:51:50,777 อแมนดา ลีซีย์ มองทางนี้ 356 00:51:50,861 --> 00:51:52,946 ระวังนะ เหมือนมีสัตว์ประหลาดในทะเล อยู่ตรงนั้น 357 00:51:54,156 --> 00:51:56,241 โจรสลัดกับทอง โจรสลัดกับทอง 358 00:51:56,325 --> 00:51:58,368 หนูรักฮอลลีฮ็อกส์จังเลยพ่อ 359 00:51:58,452 --> 00:51:59,578 ลูกๆ มีทองเยอะเลยเหรอ 360 00:51:59,661 --> 00:52:02,039 เรามีหีบสมบัติทั้งใบเลยละ 361 00:52:02,122 --> 00:52:06,376 มีสัตว์ประหลาดในทะเล แต่หนูกับลีซีย์และอแมนดาฝ่ามันมาได้ 362 00:52:06,460 --> 00:52:08,212 - ดื่มให้ฮอลลีฮ็อกส์เลย เด็กๆ - ดื่ม ลีซีย์ 363 00:52:08,295 --> 00:52:09,296 ดื่ม 364 00:52:43,038 --> 00:52:44,331 มาทำอะไรที่นี่ 365 00:52:44,414 --> 00:52:47,960 เราอยู่ที่นี่มาทั้งวันแล้ว เธอโอเคนะ 366 00:52:48,544 --> 00:52:51,380 อือ ฉันไม่เป็นไร 367 00:52:57,010 --> 00:52:58,470 สก็อตต์ยังอยู่ที่นั่นไหม 368 00:53:00,180 --> 00:53:01,765 ไม่ เขาจากไปแล้ว 369 00:53:05,352 --> 00:53:06,562 แต่ฉันยัง 370 00:53:16,905 --> 00:53:18,407 อยากกินอะไรหน่อยไหม 371 00:53:19,116 --> 00:53:22,411 - เอาสิ - ไปกินมื้อเย็นที่ร้านเด็บบีส์กัน 372 00:53:22,494 --> 00:53:24,246 - เด็บบีส์อีกแล้วเหรอ - ทำไมล่ะ 373 00:53:28,667 --> 00:53:29,668 ก็ได้ 374 00:53:31,837 --> 00:53:33,922 - เดี๋ยวฉันตามไป - โอเค 375 00:53:52,566 --> 00:53:53,859 ฉันอยู่ได้ 376 00:56:45,155 --> 00:56:47,157 คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี